ALICE J.

SORIANO
Master Teacher II
 Feature is an essay based
on facts . Its main purpose
is to entertain, or present
human interest stories. Like
editorial, it is hung on a
newspeg.
◦Objectives
1. informs
2. entertains
3. instructs
4. advises
5. informs and
entertains at the same
time
1. length
2. time/ may not be or
maybe timely
3. writer in any form or
style
News Feature is tied
up to a news peg
but is interesting ,
thus entertaining
because it reveals
about human
interest.
1. Personalities
2. Experience and adventure
3. Description
4. Narrative
5. Backgrounders – Bayanihan
6. What to do and how to do
articles
How to make Tocino?
Mrs Lourdes Olarte- The Unsung Hero
Time was when the classroom teacher was
known to be a cranky elderly maestra who
seldom smile. Hers was nothing but discipline,
which to her was almost an obsession.

Mrs. Lourdes S. Olarte of the English class

has completely erased this century -old
concept and represent the image of today’s
Modern, blithe, and friendly teacher.
 Ma’am never sits in one corner. Neither
does she raise her voice, too in anger. She
moves around gracefully with such magnetic
efficiency and boundless enthusiasm that her
pupils can’t help but study their lessons so as
not to displease her.
A graduate from Saint Mary’s College now
Saint Mary’s University where she majored in
English. Mrs Olarte typifies the perfectionist
who believes that a student should have a
well – rounded education.
Our favorite teacher had a knock for
writing too. There’s no reason why she
should not, because when she was in the
high school she was a regular contributor of
The Echo the official organ of St Louis School.
 She was also the adviser of
the ECHO where she taught at
St. Louis School.
This preferably is the reason
why pupil journalists are very
close to her heart.
 NSPC 2014: Isang Karanasan

 Tik tak tik tak, ang tunog ng orasan. Oras na

upang magbihis, ihanda na ang mga damit at
iba pang kailangan upang hindi mahuli sa
sasakyan. Pagbuhat ko ng aking trolley bag,
may tricycle na na paparating. Ako’y sumakay
ng tricycle patungo sa Solano. Alasais na ng
umaga nang makarating ako sa Division
Office, ang aming meeting place at pagbaba
ko ng tricycle nakita ko na ang aking pupil na
si Dangel H. Lomboy.
 Kaunti p lang kami ngunit ang aming mga
mga tagamasid pansangay sa English at
Filipino ay naroroon na. Nagbibilang sila ng
mga jacket at sumbrero na gagamitin namin sa
parade sa pagbubukas ng NSPC 2014.
Alasyete na ng umaga nang kami ay
lumisan. Kami ay tawa ng tawa sa lahat ng
kuwento ng aming mga bosses. Ang sabi ko sa
sarili ko, kalog din pala sila kapag kasama. Di
ko naramdaman ang pagod at antok dahil
tuloy-tuloy ang pagkukuwento nila.
 May mga jokes, seryosong kuwento na
minsan ay makuha mo pang maluha-luha dahil
sa kadramahan ng ideya nito. Paglabas naming
ng Sta Fe, nag-umpisa nang humikab ang mga
nakasakay sa van number 1. Umidlip kami
saglit at nang magising na, kami ay nasa San
Jose na. Stop-over muna kami at kumain ng
pananghalian.
 Pagkatapos kumain, tuloy ang byahe.
Tuloy-tuloy din ang nakatatawang jokes ni Dr.
Carmelita T. Pancho. Di na naming namalayan
na kami ay nasa bungaran nan g TPLEX. Doon
kami dumaan at saglit lamang ay nasa
Olongapo na kami.
Eksaktong alasyete ng gabi nang kami ay
makarating sa paaralan kung saan naka-
inhouse ang mga delegasyon ng Region 02.
Kami ay sinalubong ng isang simpleng
programa. Inawitan kami ng kanilang sikat na
awitin at sinayawan kami ng mga mag-aaral.
 Pagkatapos ng isang oras, nagbigay na
sila ng mga souveneirs tulad ng t-shirt, bag,
kuwintas na gagamitin sa opening program, at
mga flyers na ang nilalaman ay ang mga iba-I
bang bayan at kultura ng ikatlong rehiyon.
Pagkatapos ng ilang sandali,
nagpagktungo na kami sa bahay ng kapatid ni
Ma’am Carmelites sa Bataan, sinalubong kami
ng mga pagkain na inihanda nila.
Napagdesisyonan din nila na matutulog daw
kami sa kanilang resort sa labas ng Subic.
Nakarating kami doon ng alasnuwebe ng gabi.
Pagod at antok na an gaming naramdaman.
Nakatulog kami agad.
 Kinabukasan, kami ay kumain ng agahan
at nagsipaghanda na rin kami na tunguhin ang
hotel kung saan doon kami ma-iinhouse.
Nakarating kami sa hotel ng eksaktong alas
otso ng umaga. Napakasaya naming dahil ang
ganda ng hotel na ami ng tulugan. RK hotel
ang pangalan niya. Ito ay nasa gilid lamang ng
hi-way na kung saan malapit ito sa Jollibee, Mc
Donald, Duty Free, at SM Olongapo City. Ngunit
kami ay nagtaka dahil walang tindahan,
barbequehan at mga bentahan ng street foods.
Bawal pala dito. Ang mamahal ng mga bilihin.
Sobra.
 Nang hapon ding iyon ang NSPC 2014 ay
umarangkada na. Nagtungo kami sa SMX
Convention Center ng Subic. Napakalaki,
napakaluwang at napakalinis. Umpisa na ng
pambungad na palatuntunan. Nagsalita ang
mga panauhing pandangal at ipinakilala ang
mga delegasyon na galing sa iba’t ibang
rehiyon. Nagtapos ito ng dalawang oras.
 Kinabukasan, contest proper na.
Nagtungo kami sa Regional Science High
School sa loob mismo ng Metro. Dito idadaos
ang mga contests. Gabi na nang natapos ang
paligsahan. Dumiretso na kami sa hotel
magpahinga.
Nang sumunod na araw, nagtungo kami
sa Ocean Adventure. Nakita namin ang
pagpapakitang gilas ng mga dolphins, sea
lions, at iba pang mga hayop sa kagubatan.
Nag-enjoy naman kami, naidagdag pa dito ang
sayaw at acrobats ng mga taga Africa at ang
pagshoo Ating ng taga GMA Network. Nakita
din namin si Aljur Abrenica Kambal Sirena.
 Nakita din namin si Christine Hermosa at
ni Oyo Boy Sotto. Paglabas namin sa Ocean
Adventure, tumungo kami sa kagubatan kung
saan sasalubong ang napkaraming mga
unggoy. Bumaba kami ng sasakyan at kinausap
sila. Kumuha ng litrato at tuluyan nang nilisan
ang lugar. Dumiretso na kami sa hotel at
kumain nan g panggabihan saka pumunta na
kami sa SM Olongapo at Harborpoint para
magshopping.
 Uwian na, naihanda na ang aming mga
gamit. Sumakay sa van at inumpisahan na ang
byahe pauwi. Alas tres nang hapon nang
makauwi na kami. Nagpapasalamat ako sa
Diyos dahil kami ay ligtas sa aming pag-uwi.
Ito ang aking karanasan sa NSPC 2014 na
pinapahalagahan magpakailanman.
