You are on page 1of 3

Interview met Danny Venlet: -Wanneer en hoe wist u dat je in de architectuur/designwereld wou stappen?

(en wat heb je hiervoor gestudeerd) Dat was meer een proces van zelfonderzoek van wat doe ik graag en wat wil ik bereiken? Toen bedacht ik dat ik iets wou doen voor de mensheid. Dan ben ik maar medicijnen gaan studeren, maar kreeg ik het gevoel dat dit toch maar niets voor mij was omdat je daar altijd in contact komt met zieke mensen en daar werd ik niet echt vrolijk van. Ik wou meer met het positieve in het leven bezig zijn. Daarna heb ik een half jaar informatica gedaan, maar dit bleek dan ook niets voor mij te zijn. Toen heb ik een hele tijd genomen om na te denken en ben ik uiteindelijk bij interieur architectuur terechtgekomen. -Herinner je nog het eerste architecturaal object/gebouw dat iets in je losmaakte? Eerlijk gezegd wist ik niet goed in die tijd wie wat deed en hoe. Ik volgde helemaal niet wat dat andere mensen deden. Ik had medestudenten die echt droomden van iemand of zo fan waren dat ze begonnen te kopiren wat hun idool deed, maar ik zat zo niet in elkaar. Ik was voornamelijk met mijzelf bezig en probeerde mijn eigen ding te doen. -Herinner je nog het eerste werk waar je zelf ook tevreden over was en dat echt aansloeg bij de mensen? Wel toen ik nog student was had ik een project gedaan waarbij ik verticale grassculpturen had gemaakt en toen hadden ze mij gevraagd om in een installatie te doen in de A.S.O.K. Bank, met die sculpturen. Ik heb dan ook rond dat thema mijn thesis geschreven. -Hoe hebt u beslist om een eigen bedrijf op te starten? Wel, ik heb eerst voor een heel aantal mensen gewerkt, zowel maquettebouw als echte architectuurprojecten. Tot op een bepaald moment dat ik dacht, en ik denk dat veel vormgevers dit gevoel wel hebben, ik ben nogal een eigenwijze man en wou met mijn eigen ideen werken, ipv met die van iemand anders. Dus ik dacht, ik moet hier uit en moet mijn eigen ding doen. En toen op een gegeven moment bood zich een partnership aan met Mark Houston,een Australische juweel ontwerper, Hij moest een interieur ontwerpen en omdat hij hier geen ervaring mee had vroeg hij mij of ik niet wou samenwerken met hem. Dit vond ik wel fijn omdat het mij ook de kans gaf om met kleinere dingen te werken zoals bv. een meubel te ontwerpen. Dat is eigenlijk hoe ik zelfstandig ben begonnen, maar direct goed h (lacht). Na het eerste jaar was het bedrijf al uitgebreid tot 4 personen. -Zijn er ontwerpers die jou inspireren of hebt u zelf een idool als ontwerper? Soms heb ik wel eens het gevoel van dit had van mij kunnen zijn, of dit is keigoed, maar om te zeggen dat ik echt 1 persoon heb waar ik eeuwig fan van ben zal ik nooit zeggen. Bijvoorbeeld Patricia Urquiola doet heel goede dingen, maar ik vind niet alles van haar goed. Zaha Hadid daarvan vind ik dat die ook wel heel erg toffe dingen doet. Soms zeggen

ze zelf: jou dingen lijken er op, maar dit krijg je dan ook heel snel wanneer je met flude vormen bezig bent. Maar in wezen zijn mijn ontwerpen helemaal anders. De finesse is zo klein in de design wereld dat het heel moeilijk wordt om te bepalen wat van wie is. -Je bent ook jurylid van de red dot award, zowel als die in Singapore als die in Duitsland, haal je daar veel input uit voor je ontwerpen? Het brengt je natuurlijk op de hoogte van heel veel spullen en van wat er gaande is in de designwereld. Dat is wel interessant, maar dat kan je ook doen door gewoon veel naar beurzen te gaan, iets wat ik zelf ook nog steeds heel vaak doe. Om te zeggen dat ik er effectief ook veel uithaalt weet ik niet maar het zijn alleszins heel erg goede connecties die je er uithaalt. Je kan zelfs stellen dat je als Red Dot jurylid eigenlijk Jurylid bent van de wereld van design. Het verruimt ook je wereld als vormgever omdat het niet enkel over meubeldesign gaat maar bv. ook Rolls Royce & Apple stellen hier hun producten voor. Dus je doet heel veel kennis op over materialen en technieken. -Men zegt dat je vooral ook met het psychologisch aspect van ontwerpen bezig bent, kan je hier iets meer over vertellen? Psychologie is altijd belangrijk in een object. Je hebt zo iets als het eerste moment, waardoor iemand het misschien wil kopen. Hoe prikkel je die persoon? Dat kan je enkel door zijn emoties te stimuleren. Maar ook bij het gebruik van het product; bijvoorbeeld de Easy Rider (stoel). Een oude man begin hier mee te spelen omdat het hem misschien doet denken aan zijn kindertijd wat ook een heel erg belangrijke kan factor zijn om iets te kopen. De Viteo douche bijvoorbeeld heb ik ontworpen omdat het mij herinnerende aan de gazonsproeier die in onze tuin stond waarin ik speelde tijdens mijn kindertijd. Ook voor mijn interieurs probeer ik ontwerpen te maken waarin de mensen zich gelukkig kunnen voelen, want dat draagt bij aan je gezondheid als mens, een soort van gratis vitamine. Wanneer je thuis komt na een slechte dag moet je thuis er voor zorgen dat je weer gelukkig bent en dat je batterijen weer opgeladen worden. -Met welke andere ontwerpers heb je vroeger samen gewerkt en welke hebben hierbij een grote rol gespeeld in u carrire? Mark Houston heeft er uiteindelijk wel voor gezorgd dat ik kon doorgroeien maar hij heeft mij tegelijk ook wel lang tegengehouden om alleen te gaan werken. Daarnaast heeft red dot ook wel een rol gespeeld naar connecties toe. Maar het draait voornamelijk om in de scne (wedstrijden, publicaties of recensies) te staan en eenmaal je bij een bedrijf bekend wordt dan krijg je makkelijker de kans om een product te realiseren.

-Wat is volgens jou de rol van netwerken, wedstrijden en interviews? Als jonger persoon moet je inderdaad echt wel met de wedstrijden meedoen omdat dit je de kans geeft om naar buiten te treden. Je moet je ergens profileren maakt niet uit jong of oud. Je moet je blijven profileren, blijven profileren en blijven profileren. Als je dit niet doet, dan val je op een gegeven moment uit de designscne. Je moet proberen om continu de markt te prikkelen. Doe ook niet enkel mee aan wedstrijden om je product te tonen, maar kijk ook wie er allemaal in de jury zit. Wanneer je meedoet aan een wedstrijd en er doen 150 mensen aan mee, dan zal je minder opvallen dan wanneer je meedoet aan een wedstrijd met 50 deelnemers. Hoe meer je naar wedstrijden gaat met dezelfde juryleden, hoe beter ze jou ook leren kennen. Ook al win je dan niet, wil dit nog niet zeggen dat andere bedrijven jou product niet interessant vinden... -Zijn er andere vormen van kunst die jou inspireren (schilderkunst, muziek,...)? Zo ja welke? Gewone kunst wel, Muziek en Theater minder. Ook bij het ontwerpen zelf luister ik niet naar muziek ik heb de stilte nodig om te ontwerpen. De beste momenten om te ontwerpen voor mij zijn de sluimer momenten bv. in je bed voor je gaat slapen. Eigenlijk is je bureau geen goede plaats om te ontwerpen. Je kan voortdurend gestoord worden door e-mails of telefoons. Op reis gaan is hier veel beter voor, je komt in een andere cultuur en je begint spontaan te denken. Plaatsen waar je gesoleerd zit zijn voor mij ook goed om te ontwerpen, bv. op het vliegtuig. -Is er een utopisch project dat je heel graag zou realiseren? Een volledige auto bijvoorbeeld zowel exterieur & interieur. Dat zou ik graag eens doen. Persoonlijk vind ik dat autos meestal saai zijn. Ze lijken bijna allemaal op elkaar en dat zou ik graag proberen te veranderen. -Wat is het beste advies dat jij ooit gekregen hebt, en welk advies zou jij een jonge architect/vormgever geven? Toen ik student was kreeg ik ooit eens de kritiek dat het niet goed genoeg was, dat ze meer van mij verwacht hadden en dit heeft mij wel gepushed om mezelf te bewijzen. Maar als ik een advies zou moeten geven dan zou ik zeggen dat je er gewoon moet mee bezig zijn. Je moet het gewoon doen! Ik denk als je het niet doet, dan gebeurt het ook niet en dan wordt je verkoper. Het belangrijkste is doen en durven doen! Durven buiten het verwachte doen! En vergeet niet als je iets ontwerpt dat je moet kunnen uitleggen waarom je het gedaan hebt.

You might also like