EEN DRAAK, EEN GEBOORTE, EN EEN OORLOG

Wat is Stille Zaterdag, de zaterdag die valt tussen Goede Vrijdag en de Zondag van Pasen? Het is die het lichaam van Jezus doorbrengt in het graf.

Het is ook de dag dat de aartsengel Michal van de Almachtige God de definitieve orders heeft gekregen die zijn taak betreffen in de Eindtijd. Hoe kom ik daarop? Wel, door na te denken over een paar bijbelteksten en over wat wel en wat niet kan.

Neem nou de Apocalyps (Ap 12, 1-6). Daarin zien we hoe Satan in de vorm van een Draak tegenover een in pijn barende vrouw staat. Over geen van beide heeft hij enige macht:

En er werd een groot teken gezien in den hemel: een vrouw, bekleed met de zon... En zij was zwanger en zij schreeuwde, in barensnood en in pijn verkerend om te baren.

En er werd een ander teken gezien in den hemel, en zie: een grote rode draak, zeven hoofden en tien hoornen hebbend, en op zijn hoofden zeven diademen...

En de draak stond voor de vrouw, die baren zou, opdat hij haar kind zou verslinden, wanneer zij het zou gebaard hebben. En zij baarde een mannelijke zoon, die al de naties zal hoeden met een ijzeren staf, en haar kind werd weggerukt naar God en Zijn troon.

En de vrouw vluchtte de woestijn in, waar zij een plaats heeft, voor haar daar door God gereed gemaakt, opdat zij haar daar zullen voeden 1260 dagen.

Deze tekst is vaak genterpreteerd als een apocalyptisch beeld van 'Onze Lieve Vrouw van smarten'. We kunnen dit idee nog wat verder uitwerken.

Het kind is dan Jezus Christus, die zij eerst pijnloos in de wereld heeft gebracht, maar die altijd in een absolute en onmiddellijke liefde door de Vader wordt aangetrokken en die, wanneer Hij sterft aan het Kruis, uit de wereld terugkeert naar de Vader.

Maria ziet die terugkeer naar de Vader, en volgt Christus in haar geloof. Zo komt zij tot de aanschouwing van de Zoon in de schoot van de Vader. Opziend naar haar gekruisigde, gestorven en doorstoken Zoon aanschouwt zij de eeuwige geboorte van de Zoon uit de Vader.

De Vrouw, het onbevlekt ontvangen schepsel, is eerst Moeder van God geworden in een pijnloze geboorte, maar nu wordt ze, in haar mede-lijdende aanschouwing van de kruisdood van haar Zoon, verenigt met de niet-geschapen eeuwige onbevlekte ontvangenis van de Zoon uit de Vader.

Verder wordt de Vrouw niet 'weggerukt' , maar zij vlucht naar de woestijn - dat wil zeggen, door in haar verlatenheid standvastig te geloven en te hopen blijft zijn buiten bereik van de draak. Iets verderop wordt daar nog over gezegd (Ap 12,14) (de draak is inmiddels ook als slang benoemd):

En aan de vrouw werden de twee vleugels van de grote adelaar gegeven, opdat zij de woestijn in zou vliegen, naar haar plaats, daar waar zij gevoed wordt een tijd, en tijden, en een halve tijd, ver weg van het gezicht van de slang.

Die vleugels zijn de aanbidding en de aanschouwing, de basis en de voltooiing van ons geloofsleven. Verder kun je het kind, dat de vrouw baart, ook associren met de Kerk, voorzover zij van het goddelijk moederschap van Maria leeft. Hoe dan ook, direct na de geboorte van het kind en hun beider ontsnapping, dus direct na de dood van Jezus, breekt er vreemde oorlog uit (Ap 12,7-9):

En er werd een oorlog in de hemel: Michal en zijn engelen voerden oorlog tegen de draak, en de draak voerde ook oorlog, en zijn engelen, maar zij hadden geen overwicht, en hun plaats is niet meer gevonden in den hemel.

En de grote draak werd geworpen, de oeroude slang, die duivel en satan wordt genoemd, die de gehele wereld op een dwaalspoor brengt, hij werd de aarde in geworpen, en zijn engelen werden met hem geworpen.

Hoe kan dat nou? Satan is toch nooit in de hemel geweest? Hij heeft toch God niet willen zien? Hoe kan hij er dan uitgeworpen worden? Dat klopt. Maar in feite betekent de hemel de aanschouwing die uitgaat boven onze menselijke natuurlijke manier van weten, kennen of begrijpen. Alle geschapen geesten, dus zowel engelen, hebben een eigen kennis van het zichtbare en onzichtbare heelal, of ze nou God zien of niet.

Als Satan dus uit de hemel is geworpen, betekent dat er iets helemaal mis is met zijn natuurlijke kennis, die hij ook in de absolute duisternis van de hel (waar hij alle goddelijke kennis resoluut afwijst) heeft bewaard. Met andere woorden, zodra Jezus gestorven is, begrijpt Satan het heelal niet meer zoals vroeger. Direct na de dood van Jezus gebeurt er iets dat Satan niet kan begrijpen, laat staan er invloed op hebben. En blijkbaar heeft de aartsengel Michal daar iets mee te maken...

Maar waar gaat het nou precies over? Een stukje tekst uit een weinig gelezen brief in het Nieuwe Testament kan misschien helpen om dit mysterie beter te begrijpen - maar dat zien we in de volgende blog.

(wordt vervolgd)

EEN ONHEILSPELLENDE VROUW

Direct na de dood van Jezus is er, op het moment dat zijn ziel vol van genade is gescheiden van zijn lichaam, "iets" in het heelal dat geheel nieuw is en waar Satan niets van begrijpt. Hij heeft Jezus verslagen, en dus zou eigenlijk alles moeten terugkeren naar het oude.

Het is berhaupt een vreemde overwinning. Jezus heeft geen fysieke weerstand tegen zijn vervolgers gebruikt. En eenmaal gekruisigd, is Hij wel rg snel gestorven... Alles welbeschouwd, was het helemaal niet zeker voor Satan, dat hij erin zou slagen Jezus ter dood veroordeeld te krijgen. Immers, hij en alle demonen herkennen met angst en beven Jezus als de Gezalfde van God, omdat Hij alle profetien tot vervulling brengt - en daarom is Hij zeer waarschijnlijk onverslaanbaar. Dat Hij zich zo gemakkelijk heeft laten verslaan, dat klopt dus eigenlijk niet.

Zelfs als Satan had moeten verliezen, dan had hij toch graag een hevige strijd gevoerd. Dan had hij ondanks zijn verlies tch noch wat eer behaald. Gelukkig hij heeft niet verloren, maar gewonnen. Hoewel ... er is nauwelijks een strijd geweest. Het is voor hem een bijna eerloze overwinning. Niet iets om trots op te zijn.

Bovendien is er het onheilspellende gedrag van die vrouw bij het Kruis, de moeder van Jezus die door Hem met Vrouwe is aangesproken. Ze is in stilte altijd z gericht geweest op haar Zoon, dat ze na zijn kruisiging zou moeten hebben wanhopen. Sterker nog, ze had van verdriet waanzinnig moeten worden en had God moeten vervloeken. Maar niets van dat alles. De staat bij het Kruis en in geloof ziet ze een werkelijkheid, die Satan al vanaf het begin der eeuwen niet heeft willen zien.

De Gezalfde van God is verslagen, maar nu staat daar dat schepsel, die vrouw, De Vrouw. En haar verslaat Satan niet. Zijn belangrijkste overwinning heeft geen vat op haar. Zij laat zich niet opslokken door de duisternis. Wl de door God Gezondene verslaan en niet een schepsel? Hier klopt iets niet! Something is wrong, terribly wrong! De overwinningsroes van Satan wordt verstoord, en nog wel door een vrouw. Geen wonder dat tegenover de Vrouw Satan geen sluwe slang meer is, maar een woedende draak.

De ziel van Jezus is bron van de genade, die Satan niet kan en niet wil begrijpen. Maar nu die bron weg is, blijft de Vrouw leven van een genade, die Satan k niet kan begrijpen, maar wel wl begrijpen - want ze is slechts een schepsel en is deel van de wereld die aan zijn macht van de duisternis is overgeleverd. Van welke bron leeft ze nu? Hij met haar genade zelfs begrijpen, anders kan hij niet zeker zijn van zijn overwinning. Door De Vrouw wordt de Heerser van de duisternis plotseling bedreigt door iets veel ergers dan direct door Christus verslagen te zijn. Waarschijnlijk is in de demonische legers in afgrijselijk tumult losgebroken, toen Maria in stilte opkeek naar haar gekruisigde Zoon...

Maar afgezien daarvan, we probeerden de oorlog tussen Satans leger en het leger van Michal te begrijpen, waardoor Satan ng verder in onbegrip wordt verstrikt. Waar gaat die oorlog over? Het kan niet gaan over de genade van Maria, want dat is een geheim tussen haar en God. De engelen doen misschien wel veel, maar ze geven niet de genade, want alleen God geeft genade.

Welnu, er is ng iets onheilspellends voor Satan: het lichaam dat de genadebron, de ziel van Jezus, achterlaat in de wereld, en dat De Vrouw in haar schoot ontvangt als het van het kruis wordt genomen...

(wordt vervolgd)

EEN ONBEGRIJPELIJK LIJK

In het Nieuwe Testament vinden net vr de Apocalyps de brief van Judas, die slechts zelden wordt aangehaald. (De brief is natuurlijk van een andere Judas dan de verrader van Jezus.) De brief is slechts kort, en heeft geen hoofdstukken, alleen verzen - 25 in totaal. In vers 9 wordt gesproken over de strijd tussen Satan en Michal, en het is voor mij de sleutel om het mysterie van hun oorlog te begrijpen, die verwijst naar de enige chte oorlog die wij nog moeten voeren tot de wederkomst van Christus.

Dit staat er in het vers (Jd 9):

Toen de aartsengel Michal het met de duivel uitvocht en redetwistte over het lijk van Mozes, durfde hij geen godslasterlijk oordeel tegen hem voort te brengen, maar zei: Moge de Heer je bestraffen!

Mozes is de voorafbeelding van de enige ware Bevrijder en Wetgever, Jezus Christus. We zien dus de inzet van de oorlog van de legers van Michal et de legers van Satan: het lijk van Christus.

Wat zegt de traditie van de Kerk over dat dode lichaam van Jezus? Dat het lichaam, hoewel echt gestorven en zielloos, toch niet tot ontbinding is overgegaan; dit met name naar aanleiding een tekst in een psalm (Ps16, 9c.10b):

... mijn vlees verblijft in hoop ... ... U laat uw heilige geen bederf zien ...

Deze vrijwaring voor het rottingsproces is niet het gevolg van een interventie van de engelen, maar omdat het lichaam direct verenigd is met het eeuwige Woord van God. Dat is een nieuwe situatie; de ziel speelt bij deze vereniging geen rol meer want ze is uit het lichaam weggegaan. Tijdens de dood van Jezus ontvangt het lichaam onmiddellijk van het eeuwige Woord de kracht om heel te blijven.

De blijvende heelheid van het lichaam van de gestorven Jezus is dus niet de inzet van de oorlog die we proberen te begrijpen; God alleen is de oorzaak van de heelheid. Maar let goed op de tekst uit de brief van Judas: Michal redetwist met Satan. Waarover? Praten voor engelen betekent: naar aanleiding van iets dat ze zien, hun wil op iemands verstand richten en die kennis overdragen, of hun wil op iets concreets richten en iets ten uitvoer brengen.

Maar niet alleen de heelheid van het gestorven lichaam van Jezus is opmerkelijk. Het voortbestaan van het heelal in zijn huidige vorm is berhaupt verassend, althans voor wie in Jezus gelooft. Want als we geloven dat Jezus God is, dan geloven we ook dat het lichaam van Jezus van God is, en moeten we concluderen dat het lichaam, ook na de dood van Jezus, het lichaam van God blijft. Verder is het is God, die het stoffelijke heelal geschapen heeft en die volgens zijn

wijsheid de zin ervan bepaalt. In geloof kunnen we dus ook begrijpen, dat als God uit dat heelal een lichaam voor zichzelf vormt, dat lichaam de uiteindelijke zin van het heelal is. Met de gewelddadige dood van Jezus had dus eigenlijk het hele universum verwoest moeten worden, volkomen vernietigd moeten worden als zijnde totaal zinloos en corrupt. Toch is dat niet gebeurd.

In de stoffelijke hebben we met de dood van Jezus dus te maken met een dubbel mysterie. Niet alleen is voor een ieder, die het Woord van God niet direct ziet, het hele en onbedorven lichaam van Jezus een mysterie, maar ook is. voor een ieder die Gods wijsheid zoek, het voortbestaan van het gehele universum volstrekt onbegrijpelijk ...

Welnu, wat betreft het Woord van God, Satan ziet het Woord niet. Het feit dat het dode lichaam van Jezus niet begint te rotten is voor hem uitsluitend iets negatiefs, een klap in zn gezicht. Het is voor hem, die de dood in de wereld heeft gebracht, eigenlijk nog donkerder dan zijn eigen duisternis. Michal daarentegen ziet God en zijn eeuwige Woord wl, en voor hem is er k wel iets nieuws onder de zon, maar het is niet onbegrijpelijk.

Wat betreft de wijsheid van God echter, kent Satan noch Michal precies wat Gods wijsheid nog zal verwezenlijken in de wereld. Ze weten de toekomst niet. Niemand weet de toekomst. Alleen God ziet de toekomst.

Michal moet hebben gezien, dat het gestorven lichaam van Jezus op zijn verrijzenis was gericht. En omdat het universum is blijven voortbestaan, heeft hij k gezien dat voortaan het gehele universum vanuit het lichaam van Jezus gericht is op de verrijzenis van alle zielen.

In het lichaam van Jezus Christus, verrezen na door de dood te zijn heengegaan, aanschouwt Michal Gods heerlijkheid, die met ons gedeeld moet gaan worden. Hij aanschouwt met de voortschrijdende eindtijd steeds meer werken van Gods wijsheid, op momenten dat wij door de liefde de zonde overwinnen en daadwerkelijk deel krijgen aan die heerlijkheid. Vanuit zijn aanschouwing van het verheerlijkte lichaam van Jezus redetwist Michal nu met duivel. En omdat de duivel er steeds minder van begrijpt, heeft hij ook steeds minder te zeggen, steeds minder ruimte om te reageren. Zijn kennis groeit niet meer en steeds meer geraakt hij in een duisternis waarover hij geen macht heeft. Zo bereidt de aartsengel Michal het universum voor op de verrijzenis in Gods heerlijkheid.

De genade is direct van God, en de genade wordt in de heerlijkheid voltooid. Dat zijn de werken van Gods wijsheid: in de eenheid en de wederzijdse zelfgave van liefde en waarheid tussen God en mens deelt God zijn heerlijkheid. Daarin komt geen engel tussenbeide, want hij moet de vrijheid van de mens en ook die van God respecteren.

Maar Michal, die met groeiende vreugde de zich uitbreidende wijsheid aanschouwt, dient de Kerk naar eigen vermogen en vanuit zijn aanschouwing van de merktekenen van de dood op het lichaam van Jezus. Eerst heeft hij Satan direct verslagen, nu bereidt hij het universum en ons voor op de verrijzenis en dringt zo de invloed van Satan terug. Satan wordt steeds meer in een hoek gedrongen, van de ene kant door de zielen die geloven zoals Maria, aan de andere kant door Michal die achter de faade van de wereld onzichtbaar zijn invloed laat gelden.

Door ons geloof delen wij nu al in het moederschap van Maria en in de uiteindelijke onomkeerbare eindoverwinning.

En tegelijkertijd nemen wij, nog verblijvend in een wereld nog lijdend onder de gevolgen van de zonde, tch noch deel aan een oorlog. Deze heeft plaats om ons voor te bereiden op onze eigen verrijzenis, zodat wij in heerlijkheid de Heer tegemoet kunnen gaan bij zijn wederkomst.

De legers van Michal hebben Satan al overwonnen (Ap 12), toen Michal door het gestorven en verheerlijkte lichaam van Jezus van God de orders voor zijn bijstand aan ons in onze laatste oorlog heeft ontvangen.

Zo helpt hij ons nu met zijn legers om de invloed van Satan terug te dringen. En zo zijn wij uiteindelijk zlf betrokken bij de bestraffing van Satan en gaat door ons de wens van Michal in vervulling (Jd 9):

Moge de Heer je bestraffen!