Professional Documents
Culture Documents
M a rz o 2 0 0 9 n º2 - A n o I
XUÑO 2011 nº 29 - Ano III
“A oración non é un entretemento ocioso…, é o instrumento máis potente para a acción.” (Mahatma Gandhi).
Cuando os reunís para las primeras comuniones, eso ya no es celebrar la Cena del Señor. Porque una gran
cadena comercial que encabeza tanto las listas de grandes beneficios como las de salarios y condiciones laborales
injustas, acaba de publicar un espectacular folleto en papel “cuché”, de 22 páginas, donde anuncia trajes para la
primera comunión, entre 400 y 1000 €, con descripciones como: “vestido de fantasía, de seda, de organza, cuerpo
bordado con torera, falda de gasa con vuelo”… para niñas y niños, rubitas ellas en su mayoría.
También vestidos para niñas invitadas, cadenas y pulseras de oro, relojes Swacht
o Viceroy, zapatos, libros de recuerdo, servicio de imprenta para invitaciones… Y
finalmente “la gran idea”: listas de primera comunión, paralelas a las listas de boda
(“porque te aseguras de recibir justo lo que más te gusta”). En ellas hay desde joyeros
y pulseras, hasta sillas giratorias, bicicletas, juguetes electrónicos… ¡incluso biblias!..
De modo que, entre eso y el inevitable convite igualmente fatuo, apenas habrá
auténtica primera comunión que no supere el medio
SUMARIO
millón de las antiguas pesetas. Demasiado dinero
para recibir al Dios de los pobres. Tanto que algunas Actividades Igrexa
familias han retrasado la primera comunión de sus
niños por la crisis económica. Renda 2010
¿Es que no tenéis otros días del año para todas (Páxina 2)
esas fatuidades? ¿O es que despreciáis a la Iglesia de Dios y avergonzáis a los que
no tienen? La verdad es que en esto no puedo alabaros. Porque yo mismo recibí del A Lareira
Señor lo que ya os he transmitido: que el Señor Jesús, en la hora más negra de su vida,
cuando iba a ser entregado por uno de los suyos y condenado a muerte por los Mergullados na auga
sacerdotes, se sentó a la mesa a cenar con sus discípulos y, en aquella cena, tomó el
pan, símbolo de la necesidad humana, lo partió y se lo pasó diciendo que aquel pan (Páxina 3)
compartido era su persona entregada por nosotros. También tomó una copa de vino,
símbolo de la alegría humana y se la pasó diciendo que aquel vino era su sangre (sede Á calor da Palabra
de la vida para los judíos) con la que Dios sellaba una alianza nueva e irrompible con el
género humano. Y añadió que repitiéramos esos gestos como memorial suyo: de modo (Páxina 4)
que cada vez que celebráis la comunión estás anunciando esa vida de Jesús entregada
hasta la muerte por solidaridad con nosotros. (cf. 1ª Cor. 11, 20sss). Grazas á vida do
Por eso quiero recordaros palabras de los antiguos profetas: “Detesto vuestras Pai Leandro Córdoba
primeras comuniones -dice el Señor-, estoy harto de vestidos de seda, se me han vuelto
una carga vuestras diademas y pulseras; aprended a practicar la justicia, enderezad a los (Páxina 5)
oprimidos, proteged a los que no pueden valerse… Porque ésta es la primera comunión
que yo quiero: aprende a partir tu pan con el hambriento, a hospedar a los sin techo, a Fin de Curso
vestir al desnudo y a no cerrarte a los que son tu propia carne… Entonces irradiará tu
na Catequese
luz como una aurora y tus oscuridades interiores se volverán mediodía” (cf. Isaías 1 y
58).
(Páxina 6)
“Y no os contentéis con decir: vamos a la iglesia, vamos a la iglesia… ¿creéis que la casa del Señor es una
pasarela de modelos?” (cf. Jeremías 7). ¿No sabéis que el rico sólo puede traer a la iglesia su humillación porque
Dios eligió a los pobres como ricos en el mundo de la fe y herederos del reino de Dios? ¿No Ascensión
son acasodolosSeñor
ricos los
que nos zarandean y luego nos llevan a los tribunales, y afrentan el hermoso nombre de cristianos? (carta de Santiago
1,10; 2, 5ss)… Bieito XVI
(Páxina 7)
A FUME DE CAROZO
HUMOR E ACTUALIDADE
A LAREIRA
MERGULLAD@S NA AUGA
Na tradición cristiá esta simboloxía vai un pouquiño máis lonxe. Partindo da concepción
hebrea descóbrese, non só como mero elemento purificador, senón como signo de VIDA NOVA. A
auga na liturxia cristiá recorda constantemente ao noso bautismo, onde celebramos que Deus habita a
entraña humana recreando cada día unha nova humanidade. A presenza de Deus non é un mero verniz
ou baño exterior, senón “encarnación” que marca para sempre as nosas vidas. Dende este acoller a
Deus como fonte, manancial interior que brota constantemente no corazón humano… estamos a
recordar na nosas liturxias esta “auga viva” que celebramos por primeira vez no noso bautismo:
A aspersión dominical: aínda que non adoitamos facela sempre (agás nalgúns domingos do
tempo pascual) pódese comezar a eucaristía de cada domingo asperxendo á comunidade.
Xesto penitencial que nos invita a renovar os nosos compromisos bautismais: chamados a
vivir cun corazón novo.
Vixilia Pascual: a raíz deste símbolo nace na noite de Pascua. Celebrar ao Resucitado é
descubrilo como fonte de Vida Nova, na que bebemos e nos mergullamos.
Auga bendita na igrexa ou nas casas: xesto que se estendeu a partir do século X e que
permanece na actualidade. Recórdanos, sempre que a collemos e nos persignamos con ela, que
(como bautizados) somos membros dunha familia: da Igrexa.
Podemos acoller, grazas ao recordatorio deste símbolo, a chamada a coidar todos os xestos
litúrxicos onde entra en xogo a auga, incluso revitalizalo, téndoo máis presente na vida cotiá. Non se
trata de entendelo coma un rito máxico senón coma recordo do que somos e do que queremos vivir,
marcados por Xesús de Nazaret.
Non sería nada desdeñable que tiveramos algunha benditeira con auga nas nosas casas, e ao
comezar o día e ao pechar cada xornada fixeramos o símbolo de asperxernos, ou facer o sinal da cruz
con ela (mellor se fósemos quen de vivilo en familia e non coma algo individual). Poderiamos
expresar cada mañá que comezamos con ilusión un día que quere ser “auga fresca” para os demais e
rematar a xornada volvendo tamén a lembrar esa fonte que é o amor de Deus que habita na intimidade
humana.
Á CALOR DA PALABRA
Domingo 12 (Jn 20, 19-23) Domingo 3 de julio (Mt 11, 25-30)
Solemnidad de Pentecostés En aquella ocasión Jesús tomó la
Al atardecer de aquel día, el primero palabra y dijo: ¡Te alabo, Padre, Señor de
de la semana, estaban los discípulos con las cielo y tierra, porque, ocultando estas cosas a
puertas bien cerradas, por miedo a los judíos. los sabios y entendidos, se las diste a conocer
Llegó Jesús, se colocó en medio y les dice: a la gente sencilla! Sí, Padre, ésa ha sido tu
Paz con vosotros. Dicho esto, les mostró las elección. Todo me lo ha encomendado mi
manos y el costado. Los discípulos se Padre: nadie conoce al Hijo
alegraron al ver al Señor. Jesús repitió: sino el Padre; nadie conoce al
Paz con vosotros. Como el Padre me Padre sino el Hijo y aquél a
envió, así yo os envío a vosotros. quien el Hijo decida
Dicho esto, sopló sobre ellos y añadió: revelárselo. Acudid a mí, los
Recibid el Espíritu Santo. A quienes que andáis cansados y
les perdonéis los pecados les quedan agobiados, y yo os aliviaré.
perdonados; a quienes se los Cargad con mi yugo y
mantengáis les quedan mantenidos. aprended de mí, que soy tolerante y humilde
de corazón, y os sentiréis aliviados. Porque mi
Domingo 19 (Jn 3, 16-18) yugo es blando y mi carga es ligera.
Solemnidad de la Santísima Trinidad
Tanto amó Dios al mundo, que
entregó a su Hijo único, para que quien crea
en él no perezca, sino tenga vida eterna. Dios
no envió a su Hijo al mundo para juzgar al
mundo, sino para que el mundo se salve por
medio de él. El que cree en él no es juzgado;
el que no cree ya está juzgado, por no creer en
el Hijo único de Dios.
pan bajado del cielo y no es como el que Toma la bondad y dásela a quien no sabe dar.
comieron vuestros padres, y murieron. Quien
Descubre el amor y dáselo a conocer al mundo.
come este pan vivirá siempre. Esto dijo
enseñando en la sinagoga de Cafarnaúm.
A LAREIRA
QUE LE DIRÁS
¿Qué le dirás, Dos mío cuando llegue a tu presencia y se encuentre frente a Ti?
Le dirás: ánimo hijo, te has portado bien.
Él se quedará mudo,
porque llevaba preparada una explicación.
Tú le tomarás de la mano
y le enseñarás tu casa con todo detalle.
Casi no te atreverás a decir palabra.
Solamente, como de pasada, le dirás:
“ya teníamos ganas de verte aquí, con nosotros”
Él te mirará al rostro asombrado y verá que te brillan los ojos
y que luchas para que no te caiga ninguna lágrima de ternura.
Y sus explicaciones e historias se le irán todas de la cabeza.
Y sus fallos quedarán sepultados
para siempre en el baúl vacío de los recuerdos muertos.
Y empezará a creer que eres gratuito como la lluvia y el sol.
Empezará a entender, por fin, la parábola del hijo pródigo.
Y se le quedará clavada en el corazón
una palabra eterna que la estás diciendo desde ahora,
aunque él no la oiga todavía: HIJO
Y sentirá por primera vez una alegría no pasajera.
Jesús Peón.
BRASAS
Dise sempre que todo o que empeza, remata. Pois ben, agora chegou o momento do remate
do curso na Catequese, ese curso que comezamos aló polo pasado mes de outubro e durante o que
compartimos un montón de vivencias, actividades, festas, oración…
Como final deste curso, celebramos dúas actividades: a FESTA DA CATEQUESE das
parroquias do noso Arciprestado, o de Monelos e a III MARCHA DA PRIMAVERA, da nosa
parroquia.
Volvamos una vez más a la conclusión del Evangelio de Lucas. En el gesto de las manos
que bendicen se expresa la relación duradera de Jesús con sus discípulos, con el mundo. En el
marcharse, El viene para elevarnos por encima de nosotros mismos y abrir el mundo a Dios. Por
eso los discípulos pudieron alegrarse cuando volvieron de Betania a casa. Por la fe sabemos que
Jesús, bendiciendo, tiene sus manos extendidas sobre nosotros. Esta es la razón permanente de la
alegría cristiana.
Joseph Razinger/ Benedicto XVI.
AGENDA JUNIO 2011
INTENCIONES MISAS
REUNIONES PARROQUIALES:
Jueves, 23: Consejo Parroquial (20 h) SARDIÑADA PARROQUIAL:
Jueves, 30: Economía (20 h) Como ya viene siendo habitual, también este
año la celebraremos. Será el sábado, 25.
¡Os esperamos!