Ereplaatsen in Amstel Gold Race (WT)

Leukemans en Hoogerland buigen voor magistrale Gilbert

Vacansoleil-DCM was in de finale van de Amstel Gold Race met twee man sterk vertegenwoordigd:
Björn Leukemans en Johnny Hoogerland. Laatstgenoemde leidde met een aanval op de Gulperberg de
finale in. Iets verderop, op de Eyserbosweg, een traditionele scherprechter in Nederlands enige World
Tour-klassieker, vormde zich een kopgroep met vrijwel alle favorieten op de zege.

“De ploeg was heel sterk vandaag”, vond Leukemans. “Johnny heeft zich op het einde voor mij
opgeofferd. Op de Cauberg is het vervolgens man tegen man in de strijd om de overwinning. Na 260
kilometer heeft iedereen dan veel geleden. De Cauberg liegt niet”, stelde de Vlaming zich tevreden
met plek zeven, een nieuwe bevestiging van zijn sterke aprilmaand. Ook in de Ronde van Vlaanderen
finishte Leukemans als zevende. Na veel pech rolde in Parijs-Roubaix een 13e plaats uit de bus en in
de Brabantse Pijl was alleen Gilbert afgelopen woensdag voor hem te sterk.

Hoogerland keek met een twaalfde plaats terug op een verdienstelijke wedstrijd in Zuid-Limburg. “Ik
ben goed in orde”, stelde hij vast. “Toen er dertien man wegreed, kon ik nog net mijn wagonnetje
aanhaken. Met ‘Leuki’ erbij, waren we met tweeën. Dan moet je keuzes maken als ploeg. Ik ben
daarom gaan werken voor Leukemans. Ik denk dat we het als ploeg goed gedaan hebben. Helaas
resulteert dat niet in een podiumplaats, maar de perspectieven voor Luik-Bastenaken-Luik zijn goed.
De Amstel Gold Race is ook niet echt helemaal mijn koers. Het is er iets teveel wringen naar mijn
zin.”

Velen ogen waren ook gericht op Wout Poels, het talent van Vacansoleil-DCM dat dit seizoen al
langzaam zijn belofte aan het inlossen is. De Noord-Limburger kwam op zes minuten van de winnaar
als 82e over de meet op de Cauberg. “Het ging heel goed”, reageerde Poels na afloop van zijn
thuiswedstrijd. “Ik heb continu bij de voorste dertig, veertig renners gereden. Totdat ik tussen de
Kruisberg en de Eyserbosweg de eerste groep moest laten gaan. Ik ben toen nog wel ‘vol’ doorgereden
en kwam zo in een aardige groep terecht waarmee ik naar de finish ben gereden. Ik had liever echt de
finale mee gereden, maar daarvoor moet ik eerst nog wat meer hardheid opdoen, denk ik. Woensdag is
de Waalse Pijl en die is een stuk korter. Ik hoop daar dan weer iets moois te kunnen laten zien.”

Marco Marcato beëindigde de Amstel Gold Race als 26e. “Ik had een moeilijk moment op de
Eyserbosweg”, moest hij bekennen. “Daarna kwam ik samen met een aantal andere renners nog wel
bijna terug bij de belangrijkste groep, maar het gaatje kregen we helaas net niet helemaal dicht.”

De Italiaan was eerder in de wedstrijd geholpen door ploeggenoot Rob Ruijgh, die een wiel afstond
toen Marcato lek had gereden. Indirect leidde dat een betwistbare aftocht in van de Valkenburger. De
neutrale materiaalwagen was hem voorbij gereden en dus moest de Limburger wachten op de wagen
van de ploegleider. De jury vond vervolgens dat Ruijgh teveel hulp kreeg om terug te keren en haalde
hem uit de wedstrijd. “Normaal wordt het getolereerd als een renner even wordt vastgehouden om de
remmen bij te stellen”, baalde hij. “Maar ik werd gediskwalificeerd. Dat vind ik echt belachelijk.”