Professional Documents
Culture Documents
NOONG unang panahon ay wala pang buahay a daigdig. Walang mga tao, walang
mga halaman, walang mga puno, walang tubig, walang bundok, walang papawirin
at wala ring mga hayop.
apaiyak si Haring Pinagmulan dahil sa tinding lungkot. Pumatak ang dalawang patak
ng kanyang luha sa papawirin. Ng dalawang patak ng luha ay naging mga ibon.
Napangiti si haring Pinagmulan habang inagmamas-dan ang mga ibon sa paglipad.
Walang tigil sa paglipad ang mga ibon kahit agod na pagod. Wala kasi silang
madapuan.
Naawa si Haring Pinagmulan sa mga ibon. Naisip niyang likhain ang lupa at ang
gubat pang makapagpahinga ang mga ito.
Ang makakita ng mga kaka-yuhan ay dumapo a mga ito ang dalawang ibon.
Makaraang aka-bawi ng lakas ay muling lumipad ang mga to.
walang tigil sa paglipad ang mga ibon. Nais ilang malaman ang lawak ng kalupaang
inaroroonan.
insan ay napansin nilang ang isang awayanan. Dumapo dito ang dalawa. Nagtaka
ila nang makarinig ng mga tinig mula sa loob g malaking biyas.
inuktok nang tinuktok ng dalawang ibon ang iyas. Napagod sila sa katutuktok pero
hindi umigil hanggang sa mabiyak iyon.
akarinig muli ng tinig mula sa isa pang alaking biyas ng kawayan ang mga ibon.
inuktok nila ito nang tinuktok. Nang mabiyak ng kawayan ay isang namang
napakagandang ilikha ang lumabas. Siya si Sibabay, ang nang babae.
ina Silalak at Sibabay ang pinagmulan ng ting lahi. At ang Pilipinas ang pulo kung
saan umihol ang pinagmulan nilang mga biyas ng awayan.