Έστω, τώρα, δυο συναρτήσεις f και g, συνεχείς στο διάστημα [α,β] με f(x) ≥ g(x) ≥ 0 για κάθε x ϵ [α,β]

και Ω το χωρίο που περικλείεται από τις γραφικές παραστάσεις των f, g και τις ευθείες x = α και x = β
Tο εμβαδόν του χωρίου Ω που περικλείεται από τις γραφικές παραστάσεις των
συναρτήσεων f(x) = − x + 2 και g(x) = x2
Όταν η διαφορά f(x)−g(x) δεν διατηρεί σταθερό πρόσημο στο [α,β], όπως στο σχήμα, τότε το εμβαδόν του
χωρίου Ω που περικλείεται από τις γραφικές παραστάσεις των f , g και τις ευθείες x = α και x = β είναι ίσο με
το άθροισμα των εμβαδών των χωρίων Ω1, Ω2 και Ω3.
 Nα υπολογίσουμε το εμβαδόν του χωρίου Ω που περικλείεται από τις γραφικές παραστάσεις των
συναρτήσεων f(x) = x3, g(x) = x και τις ευθείες x = −2 , x = 1. (Σχ. 24).

Αρχικά βρίσκουμε τις ρίζες και το πρόσημο της διαφοράς f(x)−g(x)

στο διάστημα [−2,1] , Επειδή
Nα υπολογίσετε το εμβαδόν του χωρίου που περικλείεται από τις γραφικές παραστάσεις
των συναρτήσεων f(x) = x3 και g(x) = 2x − x2.

Να υπολογίσετε το εμβαδόν του χωρίου που περικλείεται από τη γραφική παράσταση της
συνάρτησης f(x) = 4 − x2 και την ευθεία x − y − 2 = 0.

Ακολουθούν οι λύσεις
f(x) = x3 και g(x) = 2x − x2.
Να βρεθεί το εμβαδό που περικλείεται από τα γραφήματα των
συναρτήσεων f(x) = 6x-x2 και g(x) = x2-2x
 Πρώτα βρίσκουμε τα σημεία τομής των δυο γραφημάτων

Παρατηρείστε ότι στο διάστημα μεταξύ των ριζών [0, 4] η συνάρτηση -2x2+8x είναι ετερόσημη του α=-2 δηλ
θετική
Οι παραπάνω υπολογισμοί με χρήση CAS
Μήκος τόξου καμπύλης
Εφαρμογές ολοκληρωμάτων
Το μήκος ενός τμήματος μιας καμπύλης στο επίπεδο ονομάζεται πολλές φορές μήκος τόξου της καμπύλης.

Θεωρούμε μία καμπύλη που είναι γραφική παράσταση της y=f(x) από x=α έως x=b, όπως φαίνεται στο
σχήμα. Η καμπύλη αυτή μπορεί να θεωρηθεί ότι συνίσταται από απειροστά τμήματα. Από το Πυθαγόρειο
θεώρημα έχουμε ότι το μήκος ds εκάστου απειροστού τμήματος είναι

Υποθέτουμε ότι η συνάρτηση f(x) είναι συνεχής στο [a,b] και ότι η f' υπάρχει και είναι συνεχής στο [a,b] εκτός από
πεπερασμένο αριθμό σημείων. Τότε το μήκος της καμπύλης y=f(x) στο [a,b] είναι
1) Να βρεθεί το μήκος τόξου των συναρτήσεων
𝑥3 1
a. f(x) = + 2𝑥 στο [1, 3]
6

1
b. f(x)=x2-8 𝑙𝑛𝑥 στο [1, 2]

2) Βρείτε το μήκος ευθείας που η κλίση της είναι -2 δεδομένου ότι η ευθεία εκτείνεται από
x=1 μέχρι x=5
Εφόσον η κλίση είναι της ευθείας είναι -2 η παράγωγός της είναι -2
Όγκος στερεών εκ
περιστροφής
Εφαρμογές ολοκληρωμάτων
Ένα στερεό μπορεί να προκύψει αν θεωρήσουμε μία επίπεδη επιφάνεια R όπως αυτή του σχήματος
και την περιστρέψουμε γύρο από τον άξονα των x έτσι ώστε να "σαρώσει" έναν όγκο V. Τέτοια στερεά
ονομάζονται στερεά εκ περιστροφής και έχουν αξονική συμμετρία.
 Ο όγκος ενός στερεού εκ περιστροφής που προκύπτει από την περιστροφή επιφανείας κάτω από την γραφική
παράσταση της f(x) (που είναι μη αρνητική) στο διάστημα [a,b] γύρο από τον άξονα των x είναι:

Παράδειγµα: Στερεό εκ περιστροφής (Περιστροφή ως προς την ευθεία y=1)

1. Έστω η συνάρτηση με τύπο f(x)= 𝑥 0 ≤ 𝑥 ≤1 και Ω το χωρίο που περικλείεται από την Cf από
τις ευθείες x=0, x=1 και από τον άξονα x΄x. Αν το χωρίο Ω περιστραφεί γύρω από τον άξονα x΄x
θα δημιουργήσει ένα στερεό, που λέγεται παραβολοειδές και χρησιμοποιείται στην κατασκευή
παραβολικών καλύπτρων (φώτα αυτοκινήτων κτλ.). Ο όγκος του στερεού αυτού είναι

1
1 1 𝑥2 𝜋
V= π‫׬‬0 ( 𝑥 2 )dx = π ‫׬‬0 𝑥)dx =π =
2 0 2

2. Για τις συναρτήσεις που δίνονται παρακάτω να βρείτε τον όγκο του στερεού που παράγεται από την
περιστροφή γύρω από τον άξονα x΄x, του χωρίου που περικλείεται από τη γραφική παράσταση της f, από
τον άξονα x΄x και τις ευθείες με εξισώσεις x=a, x=b
i) f(x) = 4𝑥 − 1, a=1, b=5 ii) f(x) = 𝜂𝜇𝑥 𝑎 = 0, 𝑏 = 𝜋 𝑖𝑖𝑖) f(x) = 4 − 𝑥 2 , a=1, b=2