unfathomable. Ang tubig galing sa shower ay bumabasa sa likod niya pababa. Hindi ko siya matingnan ng maayos. I feel dizzy and it's not because of the chemicals I inhaled when I was being abducted. It's fromsomething else! In a swift move, hinawakan niya ang magkabilang hita ko, making my feet leave the cold tiled floor. He pushed me back against the wall as his lips crashed into mine. Pressed against him, I'mall wet and flushed. At ang bawat atake ng halik niya ay kakaiba. His kisses were burning and hungry. Isang braso lang ang pinanghawak niya sa aking pang-upo at ipinako niya akong mabuti sa dingding gamit ang kanyang katawan. His iron-clad abdomen parted my legs wide to fit him. His other hand is on my jaw, trying to make my head steady for his kisses. My mouth parted like a slave for his kisses. Delirious, I snaked my arms around his neck. Ang isang kamay ko'y halos sabunutan na siya dahil sa kanyang nagbabagang halik sa akin. His tongue flicked inside me making me moan. Its movements reflected something primitive. Something I was sure I know of. At kung kanina'y nagbabaga ako, ngayon ay tila sinisilaban na ako sa kanyang ginagawa. His hand frommy jaw went to caress my chest. Lumiyad ako lalo na nang naramdaman ko ito sa gilid ng aking dibdib. "Oh!" I moaned when I realized what I want. He caressed the sides of my breasts making me anticipate his touch. At kahit nasa ganitong ayos na kami, hindi ko parin maiwasang mag-isip sa sarili kong maipagmamalaki. How I suddenly realized that I want to pleasure himso much even though I'msure, he won't be satisfied... at all. P 23-9 Damn it! Mas lalo akong lumiyad. He groaned when he realized what I want. And then he withdrew fromhis hot kisses. Dumilat ako at una kong nakita ang pagdila niya sa kanyang pang-ibabang labi. His eyes looked foreign. Something is clouding it and like always, I couldn't fathomit. "Do you remember my rules..." he whispered. Mabilis akong tumango. Half of me is attentive. Half of me is heartbroken. The phone rang. Dalawa iyon. Iyong nasa gilid ng kama at itong nasa bathroom. It filled my ears like thunder. I licked my lower lip when I realized that I'mjust being naive. Of course, he wouldn't kiss me more than that. Yumuko ako. He slowly put me down. Parang naging jelly ang aking mga tuhod. Gusto kong ipaglapit ito at tuluyan na lang na maupo sa malamig na sahig ng banyo. He's made me feel so much. He's made me feel so foreign with my own body. He's lit a switch I didn't know was there. And now, he'll never finish it. Hindi ko alamkung bakit masakit. Hindi ko maintindihan. "Shower. I need to get this call..." aniya habang hinahawakan ang aking pisngi, hinahagilap ang aking mga mata. Tumango ako. Inangat niya ang aking mukha para magtama ang tingin namin. Pulang pula ang kanyang labi. Cherry red, it looked so soft. I want to taste it more but... Marahan siyang pumikit ng saglit bago dinilaan muli ang labi. Nilagay niya ang takas na buhok sa likod ng aking tainga. Bumaba muli ang tingin ko sa kanyang dibdib. Patuloy ang pagtunog ng telepono. Patuloy din ang bawat malakas na pintig ng aking bigong puso. I can't look at himstraight. I'mtoo afraid to see the coldness in his eyes... Alamkong masasaktan lang ako. He planted one tender kiss before he went outside the shower to answer the call. Ang pinaka hihintay ng karamahin sareaders???? Bwisit nato P 23-10 Kabanata 22 533K 18.9K 12.9K by jonaxx Kabanata 22 Realize Sinunod ko ang utos ni Radleigh na maligo. Before he left the bathroom, I heard himanswer the phone. "Yes. I'll be out in a minute," aniya at nilagay ang tuwalya sa kanyang balikat. He went out of the bathroom, leaving me. I understand that this is about what's going on. Inalu ko ang sarili ko sa kaalamang iyon. I shouldn't be selfish now. Now that everything's a mess. Lalo na't dahil iyon sa akin. How could Caleb do that to me? Or did he? My account's hacked. At maaaring hindi si Caleb ang may gawa! Hindi magagawa ni Caleb iyon sa akin. We've been friends for years. I've known their family and they're decent and good to me. Kung may kinalaman sila, dapat ay noon pang pagdating ko rito galing Spain, nadukot na nila ako. And also, I don't think they have any relation to a syndicate. Sa tagal naming magkaibigan, dapat noon pa ay nalaman ko na. O kahit may hint na lang ako. Even Calla's husband couldn't be involved in a syndicate. I sighed and stopped overthinking. Sa huli, ako ang dapat sisihin. If only I listened to Rad's rules and less of my vanity, hindi sana ito nangyari. I wore a short silky maroon dress and its maroon shorts terno. Sinuklay ko ang buhok ko habang tinitingnan ang repleksyon sa salamin. Alamkong nasa labas si Radleigh ngunit hindi ako mapakali. I can't stay here combing my hair and wait for him. Iyan ang laman ng isip ko ngunit alamkong naging masyado akong suwail ngayon. Leaving this roomand joining themoutside would piss himmore. Lumapit ako sa pintuan at tiningnan ang peephole. Nakita ko si Radleigh doon, seryosong kausap ang isang lalaking de uniporme. Nakapalibot sa kanila ang iilan pang sundalo at ang mga tauhan namin. I sighed and went back to the cold bed. I don't think they'll stop talking soon. Rad's bleeding when we were in the shower. Gusto kong gamutin. He didn't seemto worry about his wound. Kahit na daplis lang iyon, kailangan parin pagtuonan ng pansin. Humiga ako sa kama at nakatulugan na lamang ang pag-iisip. And even in my dreams, the nightmare of that night visited me. P 24-1 Biglaan ang pag gising ko. The sudden opening of my eyes made it hurt fromthe light. Kinusot ko ang mga mata ko. Tumihaya ako galing sa pagkakayakap sa isa pang unan. I'malone in my bed. I scanned the sheets before I slowly rose. Bumagsak ang hanggang balikat na kumot sa aking katawan. Agaran kong narinig ang marahas na hampas ng tubig galing sa sliding door. It's open widely. And fromour bed, I saw the rough waters trying to escape the rectangular pool. Bababa na sana ako ng kama nang napagtantong nahulog ang strap ng dress ko. Inayos ko iyon bago tuluyang humakbang. The warmcarpetted floor comforted my feet. Sa unti-unting paglapit ay nakita ko ang paulit-ulit na paglangoy ni Radleigh doon. When he reaches the end of the pool, he bounces back immediately to swimto the other side. Vice versa. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko habang pinagmamasdan siyang ganoon. The muscles of his broad back were more defined as he firmly maneuvered his swim. Hindi rin makatakas sa akin ang rahas ng ginagawa niya. It was like all his frustrations and anger was directed to swimming. Hawak ang malamig na sliding door ay nanatili akong nakatayo habang pinagmamasdan siya. He stopped when he probably saw me. Sa gilid ng pool ay humawak siya at nilingon ako. His dark hooded eyes looked at me with so much restraint. Iyon din ang nakita ko sa kanya kagabi. Walang imik ay umahon siya sa pool. He gets the white towel and put it on his shoulders. Umatras ako. Kahit na malaki ang bukana ng sliding door ay umatras parin ako para makadaan siya. I saw his eyes drifted on my body. Napalunok ako at napagtantong masyado kaming tahimik. I can't even find the right words to say. "I-I waited for you last night but I fell asleep," paliwanag ko. Kahit pagamot na lamang ng sugat niya'y hindi ko nagawa. I saw his wound and it isn't bleeding anymore. Though, it's not deep. Hindi parin iyon dahilan para hindi ko na pagtuonan ng pansin. "That's okay. I was busy talking to the bodyguards and to Gino." Pinunasan niya ang kanyang buhok bago tuluyang dumiretso sa pintuan ng banyo. "We'll have our breakfast downstairs," ani Radleigh at pumasok na sa banyo. Naupo ako sa kama at tuluyang ipinasok sa kokote ang mga nangyayari. Wearing a white t-shirt and a faded shorts, lumabas ako ng kwarto kasama si Radleigh. Agad kong nakita ang mga nakaaligid na hindi ko kilalang mga lalaki. Maaaring mga bodyguard sila. P 24-2 Diretso ang baba namin sa restaurant. I suddenly wonder if the night was fine. Kung ano ang nangyari kagabi habang natutulog ako. O kung ayos lang ba ang mga tao namin. He didn't say anything to me. And I'mtoo scared to ask himbecause I know that he's not yet over with what I did. In an exclusive roomof the hotel's restaurant, pumasok kami ni Radleigh. Waiting in there was a man, in his white polo shirt and floral shorts. The smirk on the man's face told me that isn't just a bodyguard or what. Nagtagal ang tingin ng lalaki sa akin at muling tiningnan si Radleigh na ngayon ay nasa likod ko. Tumayo ang lalaki para batiin kami. "Good morning, Miss Leviste!" aniya sabay lahad ng kamay. "I'mGino, Rai's friend." "G-Good morning!" I shook his hand firmly before turning to Rad. Inayos ni Rad ang uupuan ko. Bago kami sabay umupo noong lalaki. Umupo si Radleigh sa tabi ko. "Did you have a good sleep?" Gino asked. Siya pala iyong tinutukoy ni Radleigh na Gino. He's tall. Almost as tall as Radleigh. His skin is sunburned and his features were hard. Sa tagal naming magkakilala ni Rad, ngayon ko lang nakilala ang lalaking ito. Although I find himfamiliar, I still don't think I met himbefore. "Yes." Naglagay ng mga pagkain ang iilang waiter sa aming lamesa. Panay ang tingin ko sa mga nilalagay na bagel at croissant. "Is it safe to travel now, Gino?" Radleigh's hard voice made me look at him. "Well, I have to admit that your idea to go back to the island is better. It's safe, Rad. Are you going back to Isla Fuego today?" Rad clenched his jaw. "That's what I want." Nilingon ako nI Radleigh. His hooded eyes made my heart leap and I hate how its taking over my entire rational system. "We will leave for Isla Fuego later today..." aniya na tila iyon ang patakaran ng aking buhay. Tumango ako. I'mnot my usual rebellious self. I feel like I should submit my life to himas of the moment. I don't know what's going on. Feeling that way frustrates me. Nanatili ang mga mata ni Radleigh sa akin na tila tinatantya ang iniisip ko. "The leader of the syndicate has been arrested last night." Namilog ang mata ko sa impormasyong sinabi ni Radleigh. Nilingon ko si Gino na ngayon ay tila natutuwa sa sinabi ni Radleigh ngunit pinipigilan ang sariling reaksyon. I looked at Radleigh again. P 24-3 "Arrested? Where?" Will that mean I'mfree? I won't have to hide again? I can go back to Manila? "His men were in Boracay to kidnap you. He's back in Costa Leona." Isa na namang kagulat-gulat na impormasyon. How did they arrest himif he's in Costa Leona? "Gino is part of the Armed Forces of the Philippines..." paliwanag ni Radleigh. Nilingon ko si Gino. He sipped on his coffee confidently as he looks at me. "I sought for their help regarding your case. The bodyguards you have are not enough to prevent a kidnapping froma large group of syndicate involved in illegal drugs. Last night, they were desperate to get to you. To kidnap you and hold you against your father's debts." Napalunok ako. Kaba ang lumukob sa aking puso. Oo. Alamko. Dahil hanggang ngayon, sariwa pa ang pakiramdamko noong kinuha ako ng isang estranghero. "You logged in to one of your social media accounts, Miss Leviste?" tanong ni Gino dahilan kung bakit napabaling ako sa kanya. "Y-Yes. Noong nasa Caticlan kami. I-I'msorry. I did not take the rules seriously. I thought it's all nothing," nahihiya kong sinabi. "You aren't that attentive then, Rai. You let her just wander around out of your sight?" patuya nitong baling kay Radleigh. Umiling ako. "I got tempted while he's fitting a jacket inside a secluded room. Nanghiramako ng tablet sa tindera. I contacted a... a friend and told himI'mgoing to Boracay. Is Caleb a part of this?" Sa wakas ay nasabi ko rin ang kagabi pang bumagabag na tanong. "No. It's your message and the location that gave you away," ani Gino. Even in this serious matter, I couldn't deny that amused look in his face. Hindi ko alamkung bakit natutuwa siya habang tinitingnan ako. "Luckily, my men were stationed strategically. Iilan doon sa Costa Leona, dahil naroon ang pamilya ni Radleigh. Including his cousin and his Aunt. The threats there were astounding that we couldn't just leave themalone. Mas marami akong tao roon kumpara rito kasama ninyo dahil ang inisip ko'y mas aatake sila sa Costa Leona." He sighed and sipped on his coffee again. The warmth on my left armmade me look at Radleigh again. Halos tumakbo ang puso ko nang natantong lumapit ang katawan niya sa akin. Hindi ako nakagalaw nang nakitang kahit seryoso ay nakatingin siya sa aking pinggan. "Please, start eating..." he whispered. P 24-4 Nakahawak ang kanang kamay niya sa edge ng upuan ko na tila inaangkin pati iyon. Ginalaw niya ang kubyertos ko dahilan kung bakit ko iyon kinuha sa kanya. Uminit ang pisngi ko at itinuon ang mata sa pagkain habang nagsasalita si Gino. "We seriously did not expect they will attack here. I specifically asked Radleigh to bring you somewhere other than Isla Fuego dahil ayaw kong kapag pumalpak ay mawawalan kayo ng mapupuntahan dito. We might be forced to make you leave somewhere farther like Mindanao or abroad." Tumango ako at bumaling ulit kay Gino. His eyes drifted fromRadleigh to me. Tumikhimsiya at nagpatuloy, naroon parin ang amusement sa mukha. "Because you gave your location away, most of his men flew fromCosta Leona to Boracay. Dahilan kung bakit muntikan ka nang makuha. Nanatili ang lider sa Costa Leona sa pag-aakalang patibong ang ginawa mo - dahilan naman kung bakit namin siya nahuli kagabi." "That means... it's all over! What about your men and our men? Are there any casualties?" "Sugatan lang. That's expected. However, I cannot say it's all over. May nakatakas dito sa Boracay dahil kaonti lang ang naging tao namin at masyado silang marami. Although their leader is now arrested and their operations impaired, I cannot fully say that you are safe. In the mean time... I suggest you stay and follow your boyfriend's rules." Nagngising-aso si Gino sabay tingin kay Radleigh. Tumikhimako at muling binalingan ang pagkain. Isang malakas na buntong-hininga ang pinakawalan ko. Parang nawala ang nakadagan sa aking puso. I wish it will all be fine fromnow on. I promise to obey every rule Rad says! "Habang hinahanap nila ang nakatakas, babalik tayo sa Isla Fuego. Unless they find them, you're not leaving the island," si Radleigh. Maraming importanteng gagawin sa Maynila. Kung hindi pa ako muntikan nang nadukot ay hindi ko siguro mararamdaman ang takot sa tunay na panganib na dala ng mga kalaban ni Daddy. Magkano kaya ang utang ni Daddy? Although they resorted to doing something illegal, I think that it will only be fair to pay for Dad's debts properly. Kahit na utang pa iyon galing sa pagka- Casino. "Well, should we loosen up and talk about lighter things? We should actually celebrate that their leader was arrested. Hindi lang kaligtasan ninyo ang naging mas sigurado roon. Kaligtasan din ng ibang tao." Sumandal siya sa kanyang upuan at patuyang inangat ang wine glass na ang laman naman ay tubig. Then he sipped on it. "Rai! I'mgonna earn a damn medal because of you!" He laughed and binaba ang wine glass. "Thanks to your boyfriend, Miss Leviste." Kanina niya pa ipinagdidiinan na boyfriend ko si Radleigh. I ampretty sure he knows what's going on in between us. If they were friends. But if he's a new friend of Rad, maaring hindi nga. "He's my ex," sabi ko. P 24-5 Halos maubo si Gino sa sinabi ko. He laughed and that shocked me. Nilingon ko si Radleigh na ngayon ay mapupungay ang mga mata. Pero hindi iyon mapupungay dahil malambot ang pakiramdamniya para sa akin. It was more like he's too angry to glare at me that he's made his eyes soft as sarcasm. Totoo naman, ah! He's my ex! Ex fiancee! Whatever! Radleigh pushed my shoulders to him. Hindi ko namalayang ang kanang kamay niya pala'y nasa likod na ng upuan ko. Dahil sa pagtulak niya'y bahagya akong nabangga sa kanyang dibdib. My left ear is closer to his mouth now. "Will you follow what I say now?" Kinagat ko ang labi ko at tiningnan ang pinggan. Hindi alamni Gino ang tungkol sa amin noon. Of course, will Rad say that to his friends? He won't. It's not something to be proud of. Being left at our engagement. "Eat, please..." Tumuwid ako sa pagkakaupo at nagsimulang maghiwa ng pancake. "Sorry, Rai. I didn't mean to laugh at that. You are just too serious." "I don't really think I should be funny right now because of our situation," medyo pagalit na sinabi ni Radleigh. "You didn't give me a chance to meet her years ago. Puro kwento mo lang habang nag i-MMA tayo ang naririnig ko." Hindi sinuklian nI Radleigh ng kwento iyon. Sumulyap ako kay Rad na ngayon ay tinitingnan ang kape niya. So... ikinwento niya pala ako sa kaibigan niya noon. Ano kayang mga sinabi niya? "And of course, Father's story about you picking her up at the mall because of a... wrong accusation?" Namilog ang mata ko sabay tingin ulit kay Gino. Ngayong sinabi niya iyon ay napagtanto kong kaya pala siya pamilyar ay dahil kamukha niya iyong pulis na umaresto sa akin noong naakusahan akong shoplifter sa Shu! Magsasalita na sana ako ngunit iniba ni Gino ang usapan. Isang topic na hindi ko kayang uminsert. "By the way, did you call Agatha. She called me asking if you're fine. You haven't called to update them, Rai." Bahagya akong natigil sa paghiwa ng pancake pero pinilit ko parin isubo iyon dahil ayaw kong makita nilang naaapektuhan ako. "And your parents, too..." P 24-6 The image of his parents flashed on my mind. Hindi basta-bastang imahe. Iyon pang hawak ng Papa niya ang dibdib dahilan sa biglaan kong pag-atras sa aming engagement. His Momwas already angry at me. I bet she's furious now. Parang piniga ang puso ko habang naiisip iyon. They must've been very happy that Rad's going to marry Agatha instead of me. At milagro na kung maituturing kung hindi nagtanimng galit ang kanyang mga magulang sa akin sa kahihiyang tinamo ng pamilya nila sa pagtanggi ko. Although, I tried my best to make it seemour family's fault, it bounced back to them. Syempre dahil kung titingnang mabuti, ako ang tumanggi. Ako ang may ayaw. Ang lumabas na sila ang namilit sa aking pakasalan ko si Radleigh ay ilang buwang nanatili sa utak ng mga taong imbitado sa araw na iyon. That's a slap to their family. I didn't know it will turn out that way. It was too late when I realized that it did. "I don't want to risk it. Lalo na ngayong alamna nila na ako ang kumidnap kay Zari, Gino." "You can contact themright now. Here. Tutal ay alamng lahat na nasa Boracay siya." Their conversation went on. Especially their plan about tracking the remaining men. Habang nag-uusap sila ay mas pinili kong isipin ang sulusyon ko sa lahat ng ito. The leader of the syndicate will surely be jailed. But then, I would be willing to pay my Dad's debts. Malaman ko lang kung magkano ang tamang babayaran. Hindi lang iyon. I want to pay his other debts to other companies. Lahat ng mga tumalbog na tseke at kung anu-ano pa. I don't mind if I finish my endless trust funds. If it has to be done that way, then I will. Lastly, I will revive the company without anyone's help. Naisip kong pagbalik ko ay babayaran ko ang mga empleyadong gusto nang umalis. Ang mga gustong manatili sa trabaho ay hahayaan ko. I will pay themfairly and I will tell them the real state of the company. I hope it all goes well. Kapag nabayaran ko na ang mga pinagkakautangan ni Daddy, siguro naman ay pwede na siyang mag bail out. He's old. Watching himinside prison breaks my heart. He's just sad because my Mom's dead. Kaya hinayaan ko rin siya sa ginagawa niya dahil alamkong may kasalanan din ako. He spoiled me to death and now I want to spoil himas well... Hindi ko na nasundan ang pinag-uusapan ng dalawa. Rad's fingers were on my shoulder as he talked about his suggestions to Gino's plans. The way his calloused hand softly caressed me sent me shivers. Parang gusto ko siyang pigilan at para ring gusto kong ipagpatuloy niya iyon. Hindi ko alamkung ano ba talaga. Sinulyapan ko ang daliri niyang nasa kanang balikat ko habang wala sa sarili siyang gumuguhit ng paulit-ulit na linya roon. "Your cousins were in Manila last week. I was there in Tita Fely's party. They kept asking where you were... They asked Agatha, too. Though this should be a top secret, I'msurprised you didn't tell them." P 24-7 "Hindi na importante. Nalaman din naman ni Raoul na nasa Costa Leona lang ako." They seemvery close. I couldn't help but realize that Agatha is close to them, too. Parehong sa kaibigan ni Rad at sa pamilya ni Rad. Although he's my ex, I never really formally met his relatives. I never really met his friends. Siguro dahil bata pa ako noon. O baka naman... dahil... Riegos were known for their honor and humility. While I ama spoiled rotten brat of Manila. I might be an abomination. A reason why his mother disliked me. She liked me at first but when she realized what I really was, she still tried to like me until she couldn't take it. Kung ibang ina pa iyon, siguro'y mas marahas pa ang sinabi sa akin. Siguro'y hindi papayag iyon na makasal ang anak niya sa akin. But because she's a Riego, she's able to give me a chance. She's able to accept me until she coudln't. Kung alamko man noong spoiled brat ako, mas nadepina lamang iyon ngayon. Even Engineer Percival Riego's wife looked rich, but not spoiled. She looked maarte but not as rotten as me. She would probably never think about kidnapping someone just to save their company. Ako lang ang makakaisip noon. Dahil syempre, hindi ko kayang maghirap kami ni Daddy. Syempre, laging nasusunod ang gusto ko. Syempre, hindi ako pwedeng tanggihan. Akala ko'y nabawasan ang nakadagan sa aking puso dahil sa kaalamang nahuli ang sindikato. Pero tila mas bumigat yata ang puso ko ngayon. Nagtutupi ng damit sa lamesa ng aming kwarto'y iyon ang sumakop sa isipan ko. Rad's just sitting at the edge of our bed, waiting for me to be done with everything. Tapos na akong maligo. Nagliligpit na lamang ako ngayon ng gamit. The clothes I unpacked just so I could choose which one to wear is just too many. Kaya ngayon ay nahihirapan ako. Don't worry. I know how to, at least, fold my clothes. Not sure if it's right but... I know. Dumaan ako sa harap ni Rad para makapagtungo sa cabinet at mailagay iyon sa duffel bag na para sa akin. Bumalik ulit ako roon sa lamesa, dala ang duffel bag para mas mapabilis. Sinulyapan ko si Radleigh, ang ingay sa gitna namin ay tanging ang telebisyon. But he's not watching it. He's looking at my every move intently. Binalik ko ulit ang mga mata ko sa tinutupi. "You think I can go back to Manila within this week?" He sighed heavily at my question. "If their operation is successful." "Do you think their operation will be successful?" "Magaling si Gino. He'll be able to do it." P 24-8 Tumango ako. That's just nice to hear. At least, magiging maayos na rin ako. There will be no need for me to hide. No need to stay in Isla Fuego. Oh the bitterness I sounded in my brain... what the hell? "Is there any other threat to my life aside fromthat?" tanong ko. Hindi siya sumagot. Nilingon ko siya para sa sagot. His face hardened and his expression now more dangerous. He's wearing a white t-shirt with his gray shorts. Just another variant of that stupid sweatpants I didn't like. Hindi na nga lang ako nagprotesta dahil parang wala sa lugar iyon. Covered with white sheets, his thighs looked fine. Pero kanina, nang nakatayo siya galing sa banyo ay parang pinipiga ang puso ko. I want so bad to tell himto change or something. But that's just too "spoiled-bratty". Exercising restraint frombeing a brat is hard but the change will be worth it. Probably. "I would know but... that's just it. Your father's mates fromhis gambling is the only problem. At ang alamni Ethan, iyon lamang ang pinagkautangan ng ama mo." I don't really know why I didn't pay his debts right after Spain. Siguro nga'y tsaka mo lang marerealize ang lahat kapag napag-isipan mo na ng maayos. Masyado akong naging padalos-dalos. "It's a good thing your friend, Gino helped us. I couldn't imagine kung nag rely lang sa mga bodyguards. Matagal na kayong magkaibigan?" Nagpatuloy ako sa pagtupi ng damit. Nilalagay ko sa duffel bag. "Since high school," sagot niya. Oh the things I didn't know about him. How stupid can I get? I should get the hint by now. "Why are you interested?" pahabol niya. Tapos na ako sa pagtutupi. I zipped my bag and then turned to him. Umiling ako at tipid na ngumiti. When I thought he bared his soul to me years ago, it was me who bared my soul to him. I gave himmy secrets. I told himmy problems. I told himmy feelings. I told himmy lack of it. I showed himhow spoiled I was. I showed himhow awful and rude I was. Hindi ako ang humawak sa kanya. Siya ang humawak sa akin. At hanggang ngayon, ganoon parin. I was so confident in bringing up his feelings years ago when right now... I think he didn't have it. Ako iyong nagkaroon ng damdamin para sa kanya. Hindi siya. "How are we going to go back to Isla Fuego?" Hindi siya sumagot. Nakatitig siya sa akin na tila alamkung ano ang iniisip ko. I looked away to stop him fromrealizing whatever I just realized. P 24-9 "By air. It will be safer. I can't risk your life again." I sighed again. Without a doubt, he just stands by his name. "It was not you who risked my life. It was me who risk ours. I'msorry, Rad. I've been very reckless," mapait kong sinabi. Tumayo siya at lumapit sa akin. My heart started beating so fast. Sa ilang beses nitong tumibok para sa kanya, ngayon ko lang naramdaman ang ganito ka bilis. Siguro dahil sa katahimikan. Hindi lang ng paligid ngunit pati ng aking utak. The tranquility of my mind is to the sky, now that I realized so many things. The sheets that covered his thighs fell. His arms snaked around me and he pulled me closer to him. He planted a soft kiss on my forehead. Pumikit ako at pinuno ang baga ng amoy ng kanyang pinaghalong perfume at personal scent. He smells so manly. Tila pinupukaw ng kanyang amoy ang aking pagkababae. His kiss were now on my temples. And then on my hair. And then at the top of my ear. His breathing made me shiver. "You'd never get away again, baby." he said breathily. My lips twitched. Parang kinukurot ang puso ko. "I'll make sure of that." Hahahahahaha ndi nmn nia boyfriend asawa dawnia un ang svi nias tindera???????????????? Tagalmo daw,kc matapos bhe haha P 24-10 Kabanata 23 629K 20.6K 24.2K by jonaxx Kabanata 23 Let Go Unti-unting humina ang ingay na galing sa rotor ng chopper pagkababa namin. Nakahilera ang mga bodyguards para salubungin kami nang dumating sa Isla Fuego. The sun is setting. Nag-aagaw na kahel at dilimang kulay ng langit at mas mahinahon ang dagat ngayon. The violent wind blew my hair. Kinailangan ko pang sikupin iyon para matigil sa pagkakagulo. "Kumusta, Ma'am, Ser?" si Belinda na sumalubong sa amin. Bakas sa kanyang mukha ang pag-aalala sa amin ngunit mas nanatili ang mata niya kay Radleigh. "Narinig ko ang balita, Ser?" aniya. Radleigh nodded. "We're fine. We just need to get some rest." "Ma'amZari," hinawakan ni Belinda ang kamay ko na tila ba hinahanapan ako ng masakit para mapawi niya. Radleigh ordered to eat our dinner earlier than usual. Kailangan niya yata kasing magtrabaho o ano. I just know that he's answered more than ten calls when we landed. It is either fromhis work or family or fromGino who's now looking for the remaining syndicates. Tahimik na nagsisilbi si Belinda sa amin pero bakas sa mukha niya ang pag-aalala. Parang isang hibla na lang ang nagpipigil sa kanyang magsalita o magtanong ng kung ano. "I will be in my roomfor some business matters. Just knock if you need something," Radleigh said when we went upstairs to our rooms. "Okay," sagot ko at pumasok na sa aking kwarto. I hear his heavy footsteps to his room. Siguro ay napagod siya. Bago kami umalis ng Boracay, nag final discussion pa sila ni Gino. Ang alamko'y may nakapaligid na mga tauhan din sa ilang isla malapit dito to secure the whole island. Iyon ang sinigurado niya. Lumubog ako sa bathtub. The water's just enough to cover my nose. Pinigilan ko ang paghinga habang ang mga kamay ko'y naglalaro sa mumunting bubbles. The lavender I put probably won't calmme. As much as I want to relax, I probably wouldn't. Hindi tulad P 25-1 kahapon na masyado akong pagod, ngayon halos wala akong ginawa buong araw. And my mind is wandering too much. Overthinking. And that's the last thing I want to do tonight. Umahon ako at kinuha ang roba para igapos sa sarili. Milk could probably warmmy me inside. Baka mas mabilis akong makatulog. Lumabas ako ng aking kwarto at sinulyapan ang kwarto ni Radleigh. Ang pasilyo ay tahimik. I wonder if he's working or he's asleep. Well... that shouldn't be my concern. Bumaba ako at dumiretso sa kusina. Nadatnan ko si Belinda roon na nagpupunas. Nataranta siya nang nakita ako. "May kailangan ka, Ma'amZari? Ayos ka lang?" she looked at me fromhead to foot. My slightly damp hair fromthe moisture of my tub isn't properly combed. Inayos ko iyon. Siguro'y iniisip niyang bigla lang akong umalis sa kwarto. "I just want some hot milk," sabi ko. "Hindi ako inaantok, e." She nodded. Ako na sana ang kukuha ngunit hinigit ni Belinda ang high chair at iminuwestra sa akin para maupo. Hinayaan ko siyang maging abala sa nirequest ko habang umuupo sa high chair. "Noong sinabi sa akin ni Roman na kailangan kong bumalik sa isla dahil nalamang natunton kayo ng mga kalaban ni Sir Geoffrey, parang ayaw kong bumalik. Gusto kong tumulong..." she glanced at me. "Pero alam ko namang magiging pabigat lang ako sa operasyon nila. Bakit daw natunton, Ma'amZari?" Oh great! The topic I dreaded. Siguro'y mainamna rin na pag-usapan para makaramdamako ng pagod at tuluyan nang mahila ng antok. "I logged in to my account. Sa Caticlan pa iyon. They found out about my location," paliwanag ko. Nilagay ni Belinda ang gatas sa microwave. Bumaling siya sa akin. "Naku! Ganoon ba?" Umiling siya. "Kawawa ang pamilya nina Ser Radleigh, ano? Kung ako ang nasa kalagayan ng kanyang Tiyahin ay baka naisugod na ako sa ospital." Hindi ako nakapagsalita ng ilang sandali. I looked at her with too much curiousity. Alamkong nasa Costa Leona umano ang lider ng sindikato noong nasa Boracay kami. It didn't really cross my mind that his relatives were involved or something. "Sinugod nga sa ospital si Wanda! Iyong mayordoma nila? Dahil nabaril. Tapos iyong pinsan ni Ser Radleigh, galit sa kanya." "Bakit naman?" Nilapag ni Belinda ang gatas sa aking harap. Mainit na iyon. Sinalin niya sa baso at agad kong pinalibot ang malamig kong kamay doon. P 25-2 "Syempre, Ma'am, halos napahamak sila! Malawak ang asyenda ng mga Riego sa Costa Leona! Kahit na marami pang pinadala na mga sundalo ay hindi nila mahahagilap lahat ng maaaring umatake. Ang alamko ay may nakapasok pa nga sa mansyon nila, e!" Hindi sinabi ni Radleigh sa akin ito! Halos mapatunganga ako habang pinapakinggan ang balita ni Belinda sa akin. "Nagkaputukan sa loob ng mansyon." Umahon ang kaba sa aking puso. He had all the reasons to be angry at me! Pinahamak ko ang pamilya niya! Hindi man sinasadya ngunit ako parin ang dahilan. I have been so reckless. I didn't think about other people's lives. Kahit na sabihing nahati ang tauhan ng mga sindikato dahil nalaman nilang nasa Boracay ako, what good will it bring to Radleigh's family if they protected me? Nothing. And here I ambeing such a pain in their ass! Sapo ang aking noo ay huminga ako ng malalim. "Bakit, Ma'amZari?" tanong ni Belinda. Umiling ako at dumilat. Binalingan ko ang minicrowave niyang gatas. "Magsalin ka sa isa pang baso." Pinagmasdan ako ni Belinda na tila ba hinahanap ang sagot sa aking mga mata. Sumulyap ako sa kanya bago dinala ang baso sa aking bibig. The hot milk warmed my stomach. The information I got fromBelinda only made it worst. "Ibibigay mo kay Ser Radleigh, Ma'am?" tanong ni Belinda sa isang malisyosang tono. "It was my fault, Belinda. I messaged Caleb on my Facebook. Natunton kami dahil sa akin. I just think that while Radleigh's protecting me at the cost of the safety of his family, I amrecklessly trying his protection." Nilagay ni Belinda sa isang tray ang mainit na gatas. Kinuha ko iyon at wala sa sariling umakyat. Dirediretso ang lakad ko patungo sa kanyang kwarto. I pushed the door open. Patay ang ilaw ngunit kahit paano'y mayroon galing sa lamp. His bed is empty which leaves me to himbeing on his laptop. Pumasok ako at nakita siya sa dilimna nililingon ako. The light of the laptop's screen illuminated his face. His eyebrow shot up as he looked at me curiously. Uminit ang pisngi ko. Ngayon ko lang naramdaman ang kahihiyan ng gagawin ko. Although my intentions were pure, I want to aplogize again, his stare at me made me feel so embarrassed. "Uh... Uhm... Nagpainit ako kay Belinda ng gatas. Baka lang gusto mo." I glanced at his laptop. Nasa mga email siya. Mukhang marami nga siya tinatrabaho. P 25-3 "You can put it on the round table," he said coldly. Sa kahihiyan ay agad akong dumiretso sa rounded table malapit sa bintana. Ilalapag ko na lang ito roon at aalis na pero hindi ko ginawa. Imbes ay nilingon kong muli siya habang pinipisil ang aking mga daliri. I have to say sorry for his relatives! Nagkatinginan kaming dalawa. As if he's expecting me to leave, he stared blankly at me. Hinahagilap ko pa ang mga tamang salita para makausap siya. "Anything else?" Isang mabilis na hagod ng tingin sa aking katawan bago niya ibinalik sa aking mukha. Oh! Now I just realized that I'mjust in my bathrobe! For Pete's effing sake, Zariyah Isla! Bakit ka ba hindi nag-iisip? You could've dressep up properly before finally coming here! His computer chair squeaked. Tumayo siya at naglakad palapit sa akin. And then he's already in front of me. Kunot ang kanyang noo, tiimang panga, at parang may isang malaking pader na nakaharang sa aming dalawa. This is the reason why he's angry at me. Hindi niya man sabihin ay ramdamko iyon sa kilos niya. No matter how he tries to be nice to me, he's angry. May karapatan siyang magalit. Ipinahamak ko ang pamilya niya. "I'msorry..." sabi ko. Nag-ugat ang aking mga paa sa sahig. Naupo siya sa upuang nasa harap ng rounded table, kung saan ko nilapag ang tray. He tilted his head. The light fromthe bed lamp lit his face. I can see his expression hardened. His sensual mouth drawn in a grimline. Like it's only a matter of time now before he'd finally hurt me because of annoyance. Parang sinaksak ng punyal ang puso ko. How he's so patient when I amnothing but annoying. "I heard fromBelinda that your relatives back in Costa Leona got hurt. I'mreally sorry, Rad," sa wakas ay nasabi ko rin. Hindi ko alamna kakayanin ko iyon. My insides are twisting. Parang gusto kong tumakbo pero alamko na hindi dapat ganoon. My problems should be faced head on. "I wish you could extend my apologies to your relatives when this is all over. Or... I want to personally say sorry to them. To your Aunt and your cousins..." He nodded curtly. Wala siyang imik. Pakiramdamko ay galit parin siya. Of course, ipinahamak ko lang naman ang kanyang pamilya. Huminga ako ng malalimat sumulyap sa kanyang laptop. "I'msorry for intruding. I know you're working but I just don't think I could let this day pass before apologizing," miserable kong sinabi sabay tingin sa aking mga kamay. I know that I'ma pain in the ass to people. Yet, I selfishly continue to be one. Pero ngayon lang talaga ako P 25-4 natamaan ng husto. Naramdaman ko talaga kung gaano kahirap akong pakisamahan. "Is that all?" he asked when I stopped talking. Tumango ako at uminuwestra na ang pintuan. Sasabihin ko sanang lalabas na ako pero naglahad siya ng kamay sa akin. His thighs were spread apart and his right hand rested on his right thigh. Napalunok ako, hindi malaman kung ano ang ibig niyang sabihin. "Come here..." he said. When I didn't move, inabot niya ang palapulsuhan ko at marahang dinala sa kanyang inuupuan. Nagdadalawang isip ako kung tuluyan ba akong susunod o aalis. His intense aura told me that the anger he has for me couldn't be contained. He pulled me down to sit on his right thigh. His armsnaked on my waist. Tumuwid siya sa pagkakaupo. His nose rested near my left ear. Ang kaliwang kamay niya naman ay naglalaro na ngayon sa ribbon ng aking roba. The way his fingers ruffled it sent shivers down my spine. "What else are you sorry about?" he whispered. Mas lalong lumakas ang pintig ng puso ko. Hindi ako mapakali ngunit hindi ko rin magawang maging balisa. I stilled on his thigh. I couldn't move an inch. His scent is intoxicating me and the way he's slowly engulfing my systemparalized my rational sense. Hinagilap ko lahat ng kasalanan ko. Maybe I should say sorry about every little fault I did. Ngumuso ako. "I heard your Mayordoma's hurt. I heard your cousin is furious. Your Aunt is probably disappointed that you risked their life for... some..." stupid girl. Hindi ko maituloy. His nose and lips were touching the sides of my neck annihilating my thoughts. "Some?" he probed on my skin. Halos mapapikit ako. Please, Radleigh, stop it. Nanariwa ang alaala ng kanyang ginawa sa akin noong nasa shower kami. I suddenly want to put my knees together for some reason. "Stupid girl?" Umirap ako. Ayaw kong malaman niyang may pity party na nangyayari sa utak ko ngunit wala na talaga akong maidugtong na mas maayos pa kundi iyon. Besides, it's true. I have been very stupid for the past days. P 25-5 Well, days? Is that even true? Should I make it weeks? Or is it months and years? "What else?" He didn't protest. Pakiramdamko ay tinatanggap niyang stupid nga ako. Umirap muli ako. Bakit ko ba ineexpect na tatanggihan niya ang paratang ko sa sarili? Damn it! Of all people, he knows how spoiled and stupid I am. "Sorry for being so stubborn. You told me not to contact anyone." He crouched a little to reach the lower part of my neck. I licked my lowerlip and started thinking about my faults. "You should be..." kasinlamig ng yelo ang kanyang tinig. Yumuko ako at tiningnan ang kamay niyang marahang pinaglalaruan ang ribbon ng aking roba. Nararamdaman ko ang balahibo ng kanyang binti sa aking binti. "What else did you tell him?" he asked in a serious and authoritative voice. His question brought so many new questions within me. Half of me didn't want to answer it. Bakit pa? But half of me is scared of him. If I won't answer him, he'll only get more angry. "That's all. I didn't have time to tell himmore..." I said in a little voice. "If you had the time, you'd tell himmore, huh?" he sounded off. Like I just did something wrong again. Inisip kong mabuti ang tanong niya. May sagot ako roon pero napagtanto ko kung gaano iyon ka mali. Pero higit sa lahat? Paano iyon magiging mali? Ano ang pakealamniya kung gusto ko ngang ipaalamkay Caleb ang kalagayan ko? Beside the consequences of being followed by the syndicates, I feel like he's attacking something else. Nilingon ko siya. Nagtama ang mga mata namin. The anger in his eyes were dripping like acid. His jaw clenched. "What is it about him, Zari?" Ang lamig ng kanyang tinig ay lumukob sa akin. Napapikit ako ng marahan. Ang bawat salita niya, kahit malamig, ay nangingiliti sa aking tainga. I pushed his left thigh just to loosen his grip of me a bit. Alamniya iyong ginawa ko. Sinikop niya agad ang dalawang palapulsuhan sa isang kamay lamang. He put it down on my thighs to stop me frompushing him. "You've cheated on me days before our engagement years ago. Now, you secretly sent hima message while you're with me." Umiling ako. He's my friend. That's all. "Hmm?" he gently said. P 25-6 Umiling muli ako at ngumuso. He pushed me closer to him. Para akong sinilaban nang tumama ako sa kanyang mainit na dibdib. He's stonehard. He's like a warmwall I probably couldn't take down. "Please, don't be mad..." I used the sweetest tone I could ever muster. Nilingon ko siya. Punong puno ng pagsusumamo ang aking mga mata habang siya'y galit at pagmamataas ang ipinukol sa akin. Bumaba ang tingin niya sa aking labi. Para akong nahihilo lalo na nang nakita kong nakaawang ang kanyang bibig. He pulled my wrists closer and then he kissed my lips thoroughly. Three consecutive and gentle kisses were given to me before he settled for another. Ngayon ay tila niya binuntong ang galit sa bawat halik. Hindi ako halos makahinga sa bawat atake niya. His other hand went up my spine to support my head. "Hmm. Rad..." tawag ko dahil nalulunod na ako sa mararahas niyang mga halik. I amnot even sure if I wanted to stop himor I'mcalling his name for something else. My eyes were shut as he continued kissing me hungrily. "Rad," I called again but it was partnered only with soft erotic gasps. Damn! Alamniya iyon. Binitiwan niya ang kamay ko. Alamniyang hindi ako manlalaban. Instead of pushing him away, my hands unconsciously gripped on his shirt. Sa kanang balikat ko'y naramdaman ko ang pagkakahulog ng aking roba. I'mtoo far gone to care if it fell but I still withdrew fromhis kisses. NIlingon ko ang robang nakalilis hanggang siko ko, revealing my right boob. Dahan-dahan kong kukunin sana ang laylayan para maayos man lang iyon but he's cupped it before I could do anything. Nilingon ko si Radleigh na ngayon ay nakatitig din sa akin. His eyes were full of pure and unadulterated passion and desire. Heat spread on me like wildfire when I realized that he's burning because of me. He looked at me with so much passion and desire that I felt so proud of myself. I licked my lower lip as he drew circles on my boob with his thumb. "Rad..." it was almost a sob. "Hmm?" Nilagay niya ang knayang mukha sa aking tainga. P 25-7 Paulit-ulit akong pumikit hanggang sa naramdaman ang kanyang daliri sa tuktok. I was trying to hold on to my rapidly vanishing self but because of what he did to me, I amtoo far gone to even get a hold of anything. Ang kanang kamay niya ay nasa hita ko. He gently stroked my soft thighs as his other hand molded my boob. Lumipat ang kanyang kamay sa kabila. His armsquished my right boob while his hand was on the other. When I felt his calloused finger on my swollen peak, napaliyad ako. "Oh, Rad..." Damn. I certainly didn't cheat on himbefore... It's an accidental kiss. Thoughts about pleading in front of him covered my mind like a blanket. My head fell back. I panted for air but he never gave me a chance to. He captured my mouth and kissed it in the most sensual way. He licked the corners of it. He pushed his tongue in and out of it, mimicking a familiar move I've seen in porn. Mas lalo akong lumiyad. My booty is pushed back against his abdomen. I've kissed boys before, but I have never really felt this fucking good in a kiss. I never thought kisses could be this erotic until him. "Ah! Ah!" I moaned. I was just too far gone. Lalo na ngayon. To feel his poking sex on my buttocks made me lose all my damn control. Oh! I forgot! I didn't have control. He has it! Damn it! And I moaned louder when I felt his left hand going all out to my thighs. My robe fell on his thighs. It revealed my naked upper extremities. Nakita ko ang sarili kong kandong niya, walang saplot, sa tukador ilang metro ang layo sa amin. Pumikit ulit ako lalo na nang naramdaman ko ang kanyang daliri. "Rad!" I let out a long call of his name when his finger touched my folds. Sinabunutan ko siya lalo na noong yumuko siya para hagilapin ang aking dibdib. His hot and wet mouth covered my peak making my head fall back. I'mlost! And when his finger went a bit deeper just enough to find my deepest secret, lumiyad pang lalo ako. It was like my world built and then destroyed. Like an angel flew past in heaven and then fell. The earth-shattering spasms I felt when his finger went to my entrance made me screamwhile my body convulsed. "Fuck! You're drooling so much..." he whispered on my ear as I try to get my shit together after that. Kinagat ko ang labi ko at mahinang sumalampak sa kanya. "I'msorry..." marahan kong sinabi muli. P 25-8 He chuckled on my ear before he lifted me up. I was so weak to even move. Marahan niya akong nilagay sa kama, completely naked. While he's still on his clothes. How embarrassing! Damn it! Before I could protest, he covered me with his body. Pakiramdamko ay para lang akong balahibo nang dinaganan niya ako. He's too strong. He's too much. Like if he wants to break me, he could do it in just a blink. At hindi ko alamkung bakit mas lalo akong nag-init habang iniisip iyon. He attacked my lips with so much passion as his hand covered my peak. Lumiyad ako, now determined to feel him. To make himhappy. To pleasure himwith all I got. He stopped kissing. His eyes went to my chest. He looked at it intently like it's pure entertainment to see my nipples as hard as acorn. Flushed, nagkatinginan kami. I couldn't maintain my eye contact with him. Masyadong hinihila ang aking talukap sa klase klaseng sensasyong pinadarama niya sa akin. He pushed his jean- clad arousal on my stomach. His arousal was an absolute steel in the softness of my tummy down to my swollen folds. "Rad, oh my gosh. Rad..." hindi ko na malaman kung kaninong boses iyong nagmamakaawa. Sinubukan kong tingnan siya. Nakita kong kagat niya ang pang-ibabang labi habang tinitingnan ang aking dibdib na kanyang nilalaro. Naputol ang litid ng pasensya ko habang tinitingnan siyang ganoon. It was such an addicting honor to see him so pleased and so aroused because of me that I want to beg himto please do it. Hinagilap ko ang gilid ng kanyang t-shirt. He understood what I want. Hinayaan niya akong hubarin ko iyon sa kanya kahit na nanginginig ang aking mga kamay. Siya na mismo ang nagbaba ng kanyang shorts at boxers nang napagtanto kung ano ang gusto ko. I covered my mouth with my palms when I saw his masculinity. He glanced back at me habang siya'y nakatayo pa at ako'y nasa kama. He licked his lower lip with all confidence. Seeing himthis way makes me shudder. He looked so raw, so mature, so illegal. Hindi ako inosente ngunit kahit paano hindi pa ako nakakaranas ng tulad ng pinaparanas niya sa akin. And I could tell why he's always appealed to women beside his looks. His damn sex appeal is oozing that you know he's hiding this under him. Damn it! I never thought I could be the reason behind his full blast arousal. I couldn't believe that I could do that to his body. That I could affect himthis way. He climbed on top of me and resumed his hungry kisses. P 25-9 He thrusted on me. The tip of his arousal found its way to my entrance but it never went in. He continued doing that until I was pleading under him. Beads of sweat formed on my chest as he started kissing my peaks wetly. I watched himlick my peak alternately andI'mon the edge. "Rad... Please... Please... I can't take it any... more..." He groaned and then his fingers went to my folds. The hypersensitivity gone now, and all I can feel is the build up of what's about to come. "Ah! I want..." Hindi ko matapos tapos at alamkong alamniya ang ibig kong sabihin. "Yes, baby? What is it?" He whispered on my ears playfully. I amon the edge and he's just there chilling. Galing sa kanyang dibdib ay ibinaba ko ang aking kamay. I trailed his muscles with my fingers until I found his Adonis' belt. I trailed the diagonal line until I felt him. Nagkatinginan kaming dalawa. The humor's lost in his eyes. He swallowed hard. He carressed my jaw. His legs parted mine wider. Ang isang paa ko ay halos pumasaere na. "Please." "This will hurt. A lot..." he whispered. "Baby, I want it so..." Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko. Pumikit siya at tumingala. It seems that he's lost all his restraint to make love to me thoroughly and softly. Hawak ang likod ng aking hita ay inangat niya iyon para mas lalo kong maibuka. And the tip of his arousal, like steel, pushed on my entrance. I gasped at the seemingly painful entrance. Kinurot ko ang kanyang braso. And he let me hold on to his arm. Nanatili ang mga mata niya sa akin habang unti-unti niya iyong pinasok. "Ahh!" I screamed when he pushed it. Niyakap niya ako. Gusto ko siyang itulak. Agad akong nagsisi sa masyadong makamundong pagnanasa sa kanya. He halted. He felt my sudden regrets. It hurt. A lot. It hurt so much! Tears fell frommy eyes. Nakita niya iyon at agad niyang sinalo ang bawat patak. "Damn!" he whispered. P 25-10 He kissed me sweetly and gently. He withdrew frommy entrance and I'msuddenly heartbroken. Hinila ko siya palapit sa akin sa pag-aakalang hindi niya gagawin iyon but he left me. And then he pushed it back to me gentler now. Pumikit ako ng mariin at kinagat ang labi nang tuluyan niya nang maipasok iyon. I screamed when the pain was so electrifying. "Hush, baby... I won't move any more," he whispered. His hand kneaded my boob while his mouth covered the other. Masyadong nakaliliyo ang ginagawa niya na nang gumaan ang pakiramdamko'y hindi ko na naman mapigilan ang pagdaing. He muttered some curses but still he continued kissing my boobs until I can't take it anymore. I started grinding my hips just so I could feel the building up sensations within me. "Baby, please, stop," masuyo niyang sinabi nang ibinalik ang labi sa akin. He kissed my neck with so much passion that I've forgotten about the pain. I started grinding more. "Oh. Fuck, Baby. Please..." his tone was desperate. "Rad, I want it so bad..." "No..." Nagpatuloy siya sa paghalik hanggang sa bigla siyang tumigil. His hand covered my waist, pinning it on his bed. Stopping all my movements. His jaw clenched as he started slamming himself so hard against me "Ah!" I screamed when the searing pain was too much to bare. I stopped myself thinking that he might stop when he realized it was hurting me so bad. Nakatitig siya sa akin, puno ng makamundong pagnanasa ang mga mata habang patuloy niyang hinahampas ang sarili ng buong buo sa akin. With each thrust, I felt himwholly. With each pull, I cried. He closed his eyes. Tumingala siya habang mas lalong bumilis ang kanyang kilos. The pain was covered with so much desire as I look at himpleasured by me. He glided and coaxed inside of me that the pain didn't matter. The terrifying waves of passion made my body convulse. The mind blowing release made me close my eyes and think about so many sweet, sweet things. "Rad! Ah! Ah!" My body spasmed, wiping away my consciousness until his slams became slower and slower. Slower but deeper. P 25-11 He growled and cursed when the last slow and deep thrust was given and his dizzying desire materialized. His hot liquid spread on my womb. Pareho kaming hinihingal nang daganan niya ako. He kissed me so passionately on my lips. "Baby..." he whispered. I couldn't even moan my response. "I won't let you go," he whispered breathily. Patuloy ako sa paghingal. "Hear that, Zari? Hmm?" And then he buried his face on my neck. Sana may ganito dn angKlariJah huhu kung ano ang reaksyun niEj hahah baby.. Mahilig sasalamin siAuthor hahah..Pantaleonwer na u mylabs????? P 25-12 Kabanata 24 569K 18.3K 13K by jonaxx Kabanata 24 Good Nagising ako dahil sa liwanag ng sikat ng araw na pumasok sa silid. Bago ko pa madilat ang mga mata ay nararamdaman ko ang mumunting haplos sa aking noo, pabalik sa aking buhok. Quickly, I recalled what happened last night. Exhaustion got me that I lasted only a few minutes after before dozing off. Pakiramdamko'y nananaginip lamang ako. Hindi yata totoong nangyari iyon. Dumilat agad ako at nakita si Radleigh sa aking tabi. Ilang saglit kaming nagkatinginan bago siya yumuko para magsalita malapit sa aking tainga. "Morning," his voice was husky. I couldn't equal his greeting. I amtoo stunned to process everything. Last night was amazing! Uminit ang pisngi ko nang napagtanto kong ano ang nagawa naming dalawa. I remember himcatching his breath as the bed rocked so much, I thought it would break. The images of him looking at the ceiling, probably wanting more air, made my insides hot. Damn it! Gumalaw ako ng bahagya. The soreness of my femininity told me that it's real. Hindi lang iyon ang masakit. Even my thighs and my back is sore. Ngumuso ako at hinawakan ang pang-ibabang labi. My lips felt so soft. Rad's curious expression told me that he's anxious of my reaction in the morning. He continued threading my hair until he can't wait for me to talk. "How are you feeling?" he murmured. "Hmm. Fine," sagot ko sa isang malambot na boses. God. Ano ba itong ginagawa niya sa akin? I amcovered with his white sheets while he's not. His upper body is exposed while I can see his gray sweatpants on. Kinapa ko ang katawan ko gamit ang kanang kamay at naramdamang may suot na akong isang t-shirt. May panty pa! Dahan-dahan kong tiningnan ang ilalimng kumot para kumpirmahin dahil baka nananaginip lang ako. I saw P 26-1 my laced pink panty on. Binalik ko ulit ang tingin ko kay Rad. His eyes were nothing but serious. "I have clothes on," I pointed out. He carressed my cheek with the back of his index finger. "I dressed you up last night," paliwanag niya. Tumango ako at nag-isip muli. "You hungry? We can have our breakfast here..." Nilingon ko ang round table kung saan ko nilapag ang gatas kagabi. Nakita kong may breakfast na nga roon. Marahan muli akong tumango. Umahon siya at nagpunta sa round table. Bumangon ako at ilang saglit pang tumunganga kay Radleigh. Ang kanyang likod ang tanging kita ko. Nang sumulyap siya't nakataas ang kilay ay agad akong nag-iwas ng tingin. Kumunot ang noo ko. Did he really... Damn! Nang bumaba ako ng kama ay napagtanto kong hindi akin ang t-shirt na ito. Masyadong malaki. It would even pass for a short dress when I looked at it fromthe mirror. Lumapit ako sa lamesa. Nakaupo na siya roon at pinagmamasdan akong palapit din. Our seats were too close. It's not even across the round table. Masyadong malapit na halos magkatabi lang kami. We silently started eating our breakfast. Kahit hindi ko siya tinitingnan ay alamkong pinagmamasdan niya ako. Mas lalo ko tuloy siyang hindi tinitingnan. Anong pag-uusapan namin ngayon? Iyong nangyari kagabi? How I begged himto do me like that? "Gino's operation last night was successful," he said under his breath. Natigilan ako sa sinabi ni Radleigh. He means that the remaining syndicates were caught? "They found the men near Iloilo," dagdag niya. Napalunok ako habang bumuhos sa aking isipan ang iba't-ibang mga konklusyon tungkol doon. "The government will file a case against the leader and his men. The leader is a notrious drug lord. Kahit hindi ka na magsampa ng kaso, mabubulok parin sa kulungan ang may kagagawan ng lahat ng ito," anger is laced in his voice. "And are there any more casualties?" He shook his head. Napabuntong-hininga ako sa nalaman. Para akong nabunutan ng tinik sa nalaman. But aside fromthat, realization about what's going to happen next P 26-2 dawned on me. We're leaving Isla Fuego. There's no reason to hide me here anymore. We're leaving the island. Thinking about it slightly hurt my heart. Alamkong noong una ay gusto kong umalis dito pero ngayon parang gusto kong maghanap ng paraan para lang muling mabilanggo rito. "Are you sure that all his men were captured?" Hindi ko alamkung bakit banayad at matamis ang pagdududa kong ito. "Yes. I made sure of it, Zari." Oh! I cannot believe that aside fromrelief, I'malso feeling a bit lonely. Mali ka, Zari. Maling mali ang nararamdaman at iniisip mo. How you're always selfish when it comes to all these is just beyond everyone. I should do something about my attitude. Thank God, it's just all in your brain! "We're leaving for Manila, then?" the bitterness in my question is too much. "Yes." Bumaba ang tingin ko sa aking pinggan at pinaglaruan ang ulam. There are things I need to face in Manila. Things I wish I could run from. How I suddenly wish to just stay here in Isla Fuego. Hindi bale nang wala akong ginagawa. Hindi bale nang mabagot ako rito. Again, that's one selfish thought. "You can live with me when we're back in Manila." My heart skipped a beat at his proposal. Tunay na nakakaengganyo ngunit masyadong malabo. "I have my own condo unit. I'mfine there," paliwanag ko. He sighed heavily. He shifted a bit. "Ethan's doing his best to hold your company together but most papers should be approved by the President. Which is you..." Tumango ako. "Aasikasuhin ko ang lahat pagka balik ko ng Maynila." Nakaramdamagad ako ng hiya. Tila ba nakikita niya ako ng hubo't hubad sa kanyang harapan. Hubo't hubad ang kaluluwa at lahat. I kidnapped himso he'd marry me. I wanted himto marry me and save the company. I want himto support the company's new projects - labor and materials. Ng walang kabayaran. Tanging ang pagiging asawa ko lang. Kahiyahiya ang nagawa ko. Now that it's all clearer to me now, I realized how I want it to be done fairly. I won't ask for anything fromhim. Heck, I don't even want himinvolved in ay way! Ang problema ko ay P 26-3 problema ko! "I can give you money for your projects or buy your father's stocks." Naibaba ko ang aking mga kubyertos. Ito. Ito ang gusto kong mangyari noon. Ito ang ayaw ko ngayon. I would never let my pride the wrong way. If we will fall, may we fall for the right reason. If the company will sink, may it sink with honor. I'mgonna pay my father's debts. I will not have anyone's money to save the company. If I should sell my father's stocks, I would. Even if it means I will hold only a few percent of the company that's supposed to be ours. That is life. We tried. We failed. But it goes on. If it means we won't rule the Vista Grande, I will go on with it. "No, I can fix it my own," mataman kong sinabi. Kumunot ang noo ni Radleigh sa sinabi ko. Mataman ko siyang tiningnan. Hinahamon sa maaari niyang sabihin. I have been very confusing. Weeks ago, I want what he's offering now. Today, I'mnot taking it. "Why are you rejecting this, Zari?" "I can do it, Rad. I may have forced you to do that weeks ago but that was an act of desperation. I did not think about it properly. I'mblinded with anger and frustration. That's all. Now, I want to do the right thing." I feel insulted. Alamkong wala siyang sinabing masama sa akin pero pakiramdamko'y kinakaawaan niya ako. Pakiramdamko'y iniisip niyang nasanay ako sa marangyang buhay at ngayo'y kailangan niyang sagipin ako sa pagkakalugi at paghihirap. I don't want that. I don't need that. He leaned closer to my seat invading my personal space. I stopped breathing. Masuyo niya akong hinalikan sa ulo. Pinalupot ang kamay sa aking baywang. "Then how can I help?" he whispered. How can he help? Ngumuso ako at may naisip na ibang paraan para makatulong siya sa akin. Pwedeng pwede siyang pampatanggal ng stress. You know if I'mso stressed, he can do me so I'd relax. Halos dumugo ang labi ko sa kakapigil ng ngiti. "Are you smiling?" "Just let me do what I want." "Hmm. Okay. I'mgonna support everything you want to do." Gumapang ang isang kamay niya sa aking tiyan. His soft carress made me almost forget the soreness I'm P 26-4 feeling. Parang may pinupukaw siya sa damdamin kong hidni ko malaman. "What if you get pregnant?" tanong niya na parang iyon ang sagot sa lahat ng problema ko. Ngumiwi ako sabay tingin sa kanya. "I won't get pregnant. I get a shot regularly." Ramdamko ang gulat niya nang inangat niya ang tingin niya at medyo nanigas ang pagkakahawak sa akin. Kunot ang noo at busangot ang mukha niya akong tiningnan. "For what?" Umirap ako. "It's normal abroad. When I travel, it's more convenient if I get a shot. Don't worry." He muttered a curse and then went back to his position. Hindi na siya nagsalita. Thoughts about the reality played on my mind. Like, how is his relationship with his fiancee? Or what are they? Alamkong parang sinabi niya na rin sa akin na papakasalan niya sana si Agatha para sa negosyo. That he doesn't really love her but it's contradicting his personality so much. Radleigh Vesarius Riego won't marry for business. There must be something about that girl. I wanted to enjoy the moment. To feel himwith me as our separation nears. Pwedeng mamaya, bukas, o sa makalawa ay makabalik na kaming Maynila. To start a fight right now will only leave bitter memories in this island and I don't want that. Tahimik ang buong isla. Pagkatapos kong maligo ay bumaba na ako. Nagpaalamsi Radleigh na mangingisda siya kasama sina Roman bilang katuwaan. At mamayang gabi ay magcecelebrate ang mga bodyguards sa kanilang mga nagawa. We're not leaving today, that was for sure. And that's enough to make me happy. Pumalakpak si Belinda nang pinatay ko ang induction cooker. She taught me how to cook a Filipino dish today and I think it went well. "Mukhang perpekto itong Kare-kare mo, Ma'amZari!" humagikhik si Belinda at agad na kumuha ng bowl para maglagay doon. Ngumiti ako at pinunasan na lamang ang pawis sa aking noo. Well, that's good news. I don't think I have eaten this dish my entire life but it smells good. Naupo ako sa high chair habang pinagmamasdan si Belinda na inaayos ang niluto ko sa bowl. "Pwedeng pwede ka nang mag-asawa, Ma'amZari?" nangingiti niyang sinabi. Ngumiti naman ako. "Kailan?" Napawi ang ngiti ko. Masyado rin talaga 'tong assuming si Belinda. O baka naman nanghahagilap ng impormasyon. Even when she saw my annoyed expression, she continued with the teasing. P 26-5 "Sus! Kunwari pa. Nagkakamabutihan na ata kayo ni Ser Radleigh, Ma'am, 'di ba? Noong kinuha niya kanina ang almusal n'yo sabi niya roon na kayo kakain sa kwarto niya dahil pagod ka." Sinapo ko na lang ang ulo ko. Really, Rad? Kaya naman nati-trigger ang imagination nitong si Belinda dahil sa sinabi ni Rad, e! "Hindi kami magpapakasal. Pwede ba, Belinda?" Nilapag niya sa harapan ko ang Kare-kare. Itinuon ko ang buong pansin ko roon. Naglapag siya ng maliit na bowl at sinalinan ng sabaw noon. Siguro ay para matikman ko. "Eh, hindi ba iyon ang plano mo, Ma'am? Papakasalan ka niya, e 'di salba na ang kompanya ninyo pati si Ser Goeffrey?" simpleng tanong ni Belinda. I looked at her for a moment. Yeah. People will really think that it's going to turn out that way. We have a history. Sinira ko ang pangalan ko at ng pamilya ko noon at paniguradong hindi natanggal sa isipan ng mga tao iyong nangyari noon. "Ako ang magsasalba kay Dad at sa kompanya. Hindi ko kailangan ng pera ni Radleigh." A line flashed on my mind. A line so significant and so true. Especially now. "You're going to be the death of his career. You will bankcrupt him..." "You will bankcrupt him..." Tinikman ko ang Kare-kare ng wala sa sarili. Ayos naman iyon. I smiled at Belinda. She looked at me with curious eyes. Bago pa ako makapagsalita ay narinig ko na ang ingay ng rotor ng chopper. Nagtaas ako ng kilay at napatingin kay Belinda. Her lips turned "O" and she clapped once. "Si Ser Ethan ata 'yan, Ma'am." "He's here?" tanong ko. "Pumalaot na sina Ser Radleigh noong tumawag siya at ibinalitang sasama siya sa atin bukas sa pagluwas sa Maynila." Sa sinabi ni Belinda ay 'tsaka lang talaga bumaon sa aking utak. Tomorrow, we are leaving the island and I'm gonna face my problems. Facing my problems is acceptable. Leaving the island isn't. Damn! Umalis si Belinda para salubungin si Ethan. Nanatili ako sa kusina at hinanda na lamang ang lamesa para sa aming tatlo. Inayos ko ang mga pinggan at kubyertos. Pati na rin ang inumin. Heavy familiar footsteps frommy cousin got me. Pagod ko siyang tiningnan nang tumigil siya sa hamba ng pintuan. P 26-6 "Wow! This looks new. Zari, looking like a housewife," he chuckled. Bahaw akong ngumiti. "I expected you to come running at me. I was wrong." "What do you want now, Ethan? Hindi ka ata makapag antay na makabalik ako ng Maynila at naparito ka talaga." Tumuwid siya sa pagkakatayo. Now his hands are inside the pockets of his slacks. "I want you to have an overview of my progress. Para pagdating mo ng Maynila, hindi mo na kailangan ng catch up." I leaned on the table. Pinagmasdan niya ang buong mansion bago binalik muli sa akin ang tingin. "Where's Radleigh?" "Fishing..." sagot ko sabay tingin sa mga pinggan. Nagpasya kaming dalawa na salubungin ang pagdating nina Radleigh at ng mga bodyguards. Sa malayo pa lang ay kita ko na ang gulat sa mukha ni Radleigh nang nakita ang pinsan ko sa aking likod. Nang bumaba si Rad sa yate ay agad nagbatian ang dalawa. Then Rad turned to me. Gusto ko sanang ibalita na nakapagluto ako ng Kare-kare. Matagumpay. Ngunit the nosy Ethan Leviste is watching us like we're some sitcom. "Let's eat our lunch," sabi ko. Nauna na ako sa hinagdanang bato at sumunod ang dalawa na nag-uusap. The smell of food filled my nose. But I'mnot hungry. Ganito talaga kapag ikaw ang nagluto. I'mmore concerned of Rad's reaction to what I cooked than anything else. While they were talking, nilagyan ko ng sabaw ang maliit na bowl para kay Rad. Although his attention was for Ethan, nakita kong sinulyapan niya ang ginawa ko. Nilapag ko sa gilid ng kanyang pinggan ang bowl at nagkatinginan kami. Tumikhimsi Ethan. Napatingin ako sa aking pinsan. Naglagay ulit ako sa isa pang bowl para kay Ethan para wala na siyang masabi. "Well, as I was saying... Let's talk about Tito Geoffrey first," si Ethan. Nakuha niya ang buong atensyon ko. "I bailed himout. Napakiusapan ko ang judge at ang bangko. He has a total of thirty twenty-two checks na tumalbog. All exceeding eight digits." Para akong nadaganan ng langit sa sinabi ni Ethan. Alamkong maraming utang si Daddy kaya nga ako naging desperado pero ang marinig ang ganito galing kay Ethan, pakiramdamko'y tatanda ako ng mabilis dahil sa P 26-7 pasanin na ito. "He's currently at the mansion. He's not very well. Prison has made himunhealthy. Kahit na binigyan na ng pabor ang kanyang kalagayan. I suggest he rests, be it here or abroad." "Thank you, Ethan. Is he worried about me?" "He is. Very. I assured himthat you're fine." Kahit paano ay naibsan naman ang pangamba ko. "As for the company..." bigo ang tono ni Ethan. "I really don't think there's a way to boost it. Your proposed project won't assure as any profit. Plus, the investors are withdrawing." Hindi ako nakapagsalita. Lumang balita na iyan. "My only suggestion, Zari, is to sell the stocks of Tito. Father is willing to buy it..." sumulyap si Ethan kay Rad. Parang sinabi niya na rin sa aking isasara ko ang kompanya. Pero 'di gaya noong una, parang mas naiintindihan ko na ngayon. "The project I proposed is already going on, Ethan. If I sell our stocks, I will still pay for the project if the new president won't push through it." "We can push through it if you want. But... you know well that we're busy with our company. I will sell half of Tito Geoffrey's stocks to another investor." "Pero, Ethan, who will invest in a failing company? Ikaw lang kasi pamilya tayo!" giit ko. Sumulyap ulit si Ethan kay Radleigh. "He can sell it to me." What? Is this a trick or something? Pero wala na akong panahong magreklamo. This is all fair play if you look at it. He's giving me money for the stocks. He's not giving me money for no reason. Kaya tama lang din! "It is okay to sell it to themespecially that his RHI can help you with the building, Zari." Tinikomko na lamang ang bibig ko. "Some investors withdrew their stocks. Pinagbili sa iba. Madalas iyong nakikitang wala nang pag-asa. So... the board will be new. You will be a part of it since you've got five percent left, right?" Wala na rin naman akong magagawa. What's important to me right now is that the company will remain. Kahit hindi na ako ang major owner o president. Iyon naman ang importante. "Pipirmahan mo pa iyan kaya sa ngayon, ikaw parin ang Presidente. And also, I suggest you cost cut. Your employees are furious. They're crying for money. They know the company is failing. What are your plans?" P 26-8 tanong ni Ethan. "I will prepare a budget for their exit. Lalo na sa mga regular. I will cost cut but I will give themthe liberty to choose if they want to stay or not. Kapag aalis, I will give the right amount for the parting. That's my plan." "Good," si Ethan. Pleased that Ethan agreed with me, nilingon ko si Radleigh. His piercing eyes bore into me like I'mthe only one in that room. Then slowly, the sides of his lips rose into a half smile. Tumikhimako at nagpatuloy sa pakikinig kay Ethan. Ethan continued informing me about the other things. Sunod ay sila naman ang nag- usap na dalawa. Dumami tuloy lalo ang iniisip ko. Kinagabihan ay natuloy nga ang plano ni Radleigh. With Ethan and the bodyguards, nagcelebrate sila sa matagumpay na operasyong nangyari. They all recalled what happened in Boracay for Ethan. May bumagabag din sa aking isip. Tulad na lang noong mga naunang pangyayari. Iyong pagkidnap ko kay Radleigh at ang pagkakaiba ng mga nangyari. Dulot ng kahihiyan, hindi na ako nangahas na ibalik pa iyon. I amfine that now they are celebrating for the other important thing. Rad's smiling as they talked about it. Nasa gilid niya ako at si Ethan ay nasa harap, nakikinig sa kwento ni Roman at Bon. Humikab ako. Sa gilid namin ay ang bonfire na ginawa ng mga bodyguard bilang ilaw at pampainit sa malamig na gabi rito sa Isla Fuego. Rad's smile loosened and he glanced at me. Medyo pula ang kanyang mukha, syempre dahil kanina pa sila umiinom. Kanina pa naglalaro ang mga daliri niya sa aking palad. Kahit na may kausap ay nanatiling ganoon ang ayos niya. Inangat niya ang kamay ay nilagay sa aking batok. He massaged me a bit as I try so hard to keep myself awake. "You're sleepy..." he noted. Ngumiti ako. He pushed my nape slightly as he leaned closer to me. Amoy pinaghalok alak at mint ang hininga niya. Something about it made me a bit uncomfortable in another way. I unconsciously licked my lips. "You should sleep now. Susunod na ako sa kwarto." Napatingin ako sa kanya. His eyes looked tipsy and cloudy. I've never seen himdrunk. This is the first time. And boy, I don't know why this does something to my system. Damn. I nodded in full submission. Iniisip ko kaninang 'di ako sa kwarto niya matutulog dahil baka anong isipin ni Ethan pero dahil sinabi niya ngayon. Doon nga ang tungo ko. P 26-9 Tumayo ako. Sinundan niya naman ako ng tingin. "Ethan, I'mgonna sleep now..." sambit ko sa pinsan kong medyo lasing na rin yata. Nagpaalamako kay Belinda at sa iba pang mga bodyguards na naroon. Ilang sandali ang nakalipas ay umaakyat na ako sa hinagdanang bato. Then before I could step another, sinulyapan ko sila sa baba. I saw Rad watching me. Ang kanyang braso ay nakaakbay sa backrest ng silya ko kanina. My heart skipped a bit. I continued walking like nothing happened. I'mgonna miss this all. Damn! hahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahahaha Ayunnnnnnnn eh P 26-10 Kabanata 25 498K 16.2K 6.9K by jonaxx Kabanata 25 Relief Masyadong naging mabilss ang oras. I slept deeply that night. So peacefully, actually. Pag gising ko'y naroon si Radleigh sa aking tabi, mahimbing na natutulog at bahagyang nakadagan sa akin. His heavy armwas wrapped around my chest, giving me so much comfort. Tinitigan ko pa siya ng ilang sandali habang siya'y mahimbing ang tulog. And even when he's asleep, his eyebrows were a bit a bit creased. Napangiti ako. Bakit ba kahit tulog ay mukha parin siyang suplado? Sa paggising, pagkain, at pag-iimpake, bumilis pa lalo ang oras. Like how I want it. Before I could process everything, kinamulatan ko na lang na pababa na kami ng chopper sa bakanteng lote ng mansion. Naunang bumaba si Ethan at nilingon niya ang pagbaba namin. Lumagpas ang tingin niya kina Roman na ngayon ay dala-dala ang mga gamit ko. He rolled his eyes and then waited for us to walk towards him. "She doesn't look isolated, Radleigh," komento niya. Nagtaas ako ng kilay kay Rad. Nagkatinginan silang dalawa at sabay pang nilingon ang tatlong naglalakihang maleta sa aking likod. A playful smile rose on Rad's lips. Umiling si Ethan. "Well, what's new?" "What's your problemwith my luggages? It has my essentials! I did not even bring most of my clothes and things fromthat island!" giit ko. Ethan ignored my explanations and started walking towards our mansion. Palapit pa lamang kami ay nakita ko na si Daddy kasama ang iilang kasambahay. Ethan's parents were behind him, too. Nagmamadali ako noong una para makasalubong si Daddy pero nang nakalapit ay humina ang lakad ko. He looked ill. Pumayat siya at mas lalong tumanda ang mukha sa loob lamang ng ilang linggo kong pagkawala. My tears immediately fell and I hugged himtight. His body feels so light and I can't help but cry more. He needs medical attention or a vacation, perhaps. He needs to be nourished. I know that the past years without my Mommy was hard for him. She was the love of his life. He won't stop talking about his feelings for my Mom. The reason why I indulged his vices is because I feel guilty for my Mom's death. Ni hindi ko P 27-1 alamna sa mga panahong nagkakasagutan kami, may sakit na siya noon. "Daddy!" "I'msorry, Zari," nabasag ang kanyang boses. "It's okay..." sabi ko. Bumitiw ako sa yakap at tiningnan siyang mabuti. Ilang sandali kaming nagkatinginan bago niya pinuna kung sino ang nasa likod ko. "We're glad you're well, Zariyah," sabi ni Tita Eliza at hinagod ang aking braso. I smiled at her. Hinawakan ko ang kanyang kamay at niyakap na rin. Natanggal ako sa pagkakayakap ng narinig ko ang bati ni Radleigh kay Daddy. Nagmano rin si Ethan at bumati. Isang mababang tawa ang ginawa ni Daddy sabay tingin sa akin. Tumango siya na tila may nahinuha sa pinagmamasdan. "I amglad that you two are working things out again. Para rin naman iyan sa ikabubuti ng kompanya." Para akong naestatwa sa kinatatayuan ko. Hindi ako makatingin kay Radleigh sa kahihiyan at awa sa sariling ama. I amnot sure if he even thought about his words when he uttered it. "Goeffrey, they are tired fromtheir travel. Let us first give themtime to rest," sabi ni Tita Eliza sabay tingin kay Tito Eugene. The awkwardness in the air was very evident. Sa katahimikan habang uminumuwestra ni Tita Eliza sa mga katulong na alalayan si Daddy papasok sa mansion at sa tingin ni Tito Eugene kay Radleigh, mas lalo kong napansin kung paanong pinaglayo ng lahat ang aming mga pamilya. "Thank you, Radleigh, for helping my son and niece out. Please, give Zariyah time with her Daddy." Napasinghap ako sa sinabi ni Tito. Si Tita at ang mga kasambahay ay tumulong na sa pag-alalay kay Daddy papasok sa mansyon. Nilingon ko si Radleigh. The look on his eyes almost made me hide fromthe earth. Parang may malamig na tubig na bumalot sa aking katawan. "Hindi na rin po ako magtatagal, Tito. And, you can always count on me..." aniya sabay sulyap sa akin. Yumuko ako. Embarrassment got into my system. If someone heard what Daddy thinks about all these, mauungkat ang nangyari noon. "Zari, mag-usap kayo ng Daddy mo tungkol sa plano mo. Ikaw ang magdedesisyon sa lahat simula ngayon. Hindi ba iyon ang gusto mo?" Bumaling ako kay Tito. "Opo. Susunod na ako." P 27-2 Nilingon ko si Radleigh ng isang beses bago ako tuluyang sumunod kina Tita sa mansion. The thick atmosphere between my Tito, Ethan, and Radleigh is too much to bear. Huli na nang napagtanto kong kung paaalisin ni Tito si Radleigh ngayon, hindi na ako makakapagpasalamat sa kanya. I was in my Dad's study when I thought about it. And it was in the middle of his accounts about how he got so many debts. "I loaned the project, Zari. I know I can pay for that. For the investors. I just accidentally used the money one night in a casino..." Daddy said huskily. Nakahalukipkip ako at nakahilig sa malaking lamesa. Siya'y nasa sofa samantalang si Tita Eliza ay tumatanggap ng mga tray galing sa labas. Ang gilid sa mga mata ni Daddy ay puno ng luha. I don't know what to feel while I'mlooking at him, miserable because of his own doings. On the table behind me is the complete account of all his debts, including his debt on that Drug Lord. Hindi ko alamkung kaya ko iyong bayaran at mas lalong hindi ko aabalahin ang pamilya ni Ethan para sa mga utang ni Daddy na purong Casino lang ang dahilan. Yes, I truly indulged himwith his vice because I remember how he's always indulged me with mine. Shopping filled the gap my parents made. They gave me the money to make me feel loved. Iyon din ang natutunan ko sa murang edad. Na mahal nila ako kaya ako maraming pera. And now, I unconsciously did that to my father. It is a wrong way to express love. Hell, it is not even love! It is only relief. A temporary alternative to express what you think is love. A lazy excuse. Iyon ang ginawa nila sa akin. Iyon ang natutunan ko. At ito ang ginagawa ko ngayon. I want to stop Daddy fromtalking about his experiences but I guess it was therapeutic for himto. Kinuha ko ang mga papel at nagsimula na akong mag scan doon. Noon ko pa alamang mga pinagkakautangan niya na mga kompanya at investors. Pero ngayon, kompleto na ang listahan, kasama ang mga utang niya sa pagca-casino. With a heavy heart, nilapitan ko siya. He was shaking as he cried. Parang pinipiga ang puso ko. There's no point in blaming now. I can't solve the problemby pointing fingers. "I'msorry, Zari... I'msorry, anak..." The pain stabbed my chest. Halos hindi ako makahinga habang pinagmamasdan si Daddy na sising sisi sa lahat. I hugged himtight for minutes. We stayed like that for a while. "Ayos lang, Dad. I can deal with all these..." I assured him. Tumango si Daddy at umiiyak parin. "For now, I want you to rest here," sambit ko. P 27-3 Ilang sandali pa kaming nanatiling ganoon hanggang sa pumasok si Ethan sa silid. Si Tita Eliza ay nagtatawag na ulit ng katulong para alalayan si Daddy sa kwarto at makapagpahinga na ito. Nang tuluyan nang lumabas si Daddy ay hinarap ko na si Ethan na ngayon ay siyang naroon sa lamesa, nakahilig, gaya ng posisyon ko kanina. He looked at me with worry in his eyes. Umiling lamang ako at naglakad pabalik sa sofa para maupo. "We grant you a loan, Zari," si Tita Eliza. Ngumiti ako at umiling. "I won't pay for his loans with another loan." "What's your plan?" tanong ni Ethan. "I'mgonna sell Mommy's properties." "The island should be on your top list. Walang silbi ang isla na iyon, Zari," Ethan said harshly. Hindi ako nakapagsalita. Although it holds a place in my heart, the only thing I want now is practicality. Buy selling my Father's stocks to Ethan, I will have enough money to pay for the employees and some of my Father's loans fromthe bank. My trust funds can pay for his casino debts. And by selling properties, I can pay for his other small time loans. Pero ibig sabihin noon, hindi ko pa mababayaran ang iilang utang niya sa ibang investors na nawalan ng tiwala. The island should be sold. But that's going to be the last thing I'd do. Mananatili ang kompanya, hindi man ako ang maging Presidente. My stock will probably earn. I will have to work under Vista Grande and I will look for other jobs. Maybe I can make it happen. "I think I can pay for it." "You need to have a press conference, too, Zari. For the sake of your employees," si Ethan. "Narito na rin ang listahan ng mga bagong investors na nagplanong bumili ng stocks. Your approval is the only thing that's needed." Tumango ako. I don't think I have any choice. "What about you?" tanong ni Ethan na alamko agad ang ibig niyang sabihin. "I will work under Vista Grande as an Architect. Besides, it will benefit me. I'malso planning to get another job aside fromthat." Pinlano ko iyon lahat doon na halos makalimutan kong nakabalik na nga pala ako ng Maynila. I did not contact my friends. All I think about are my plans for the company. Inilahad ko iyon kina Tita at Tito. Sinang-ayunan naman nila iyon. Buying my Daddy's stocks is already a big P 27-4 help. Kahit na alamnilang medyo tagilid ang Vista Grande, susugal parin sila. And I won't abuse that. Tiningnan ko lahat ng mga dokumentong nakalap habang wala ako. Halu-halo iyon. Legal documents, complaints, feedback, summons, party invitations, and so on. Nakatulugan ko pa ang lahat ng iyon sa silid na iyon. I also gave Ethan the right to issue the announcement of my press conference for the whole Vista Grande, pagkatapos ng closed door meeting ng mga dati at bagong investors. Kinabukasan ay nagpaalamna ako kay Daddy na babalik ako sa condo. Aside fromit's near the office, I will feel more alert there compared to the mansion. I feel too comfortable at the mansion to live there while my life is haywired. Kakapark ko lang sa basement ay nakita ko na agad si Calla at Caleb doon. Nagmamadali akong bumaba para mayakap silang dalawa. Sinabi ko kasi kay Ethan na siya na lang ang bahalang magsabi sa magkapatid dahil natatakot pa akong humawak ng cellphone o mag log in sa mga social accounts ko. He told me he'll have it checked if it is safe. Ihahatid niya rin agad sa aking condo kapag tapos na. "I missed you! Saan ka ba galing?" tanong ni Calla, mahinahon. "Boracay?" nagtaas ng kilay si Caleb sa akin. Hindi ko alamkung tama bang sabihin ko sa kanila ang nangyari. Napag-usapan na rin namin 'to nina Ethan. Kasalukuyang nakakulong ang lider at ang mga tao niya at mukhang hindi na ata iyon makakalabas. Matunog ang tagumpay ng mga sundalo sa operasyon nila pero hindi isinama sa balita ang tungkol sa pagtatangka sa buhay ko. Sa sobrang dami ng nangyayari sa buhay ko, hindi ko na alamkung alin ang uunahin kong ikwento sa kanila. I believe that it's therapeutic to tell someone about your problems. I trust themboth. Even when I was in Boracay, maaaring pinagdudahan ko si Caleb pero ngayong nakikita ko na naman siya sa harap kong hindi makapaniwala sa mga kabulastugan ko ay napagtanto kong talagang mabubuti silang tao. "You what, Zari?" halos pabulyaw na sinabi ni Caleb. "I knew it!" si Calla. Nagkakagulo na ang gamit ko rito sa Condo unit. Caleb's standing beside the window while Calla's helping me out with my clothes. Natulala si Calla sa ibinalita kong kinidnap ko si Radleigh Vesarius Riego sa engagement party niya. Bumagsak ang balikat ko sabay tingin kay Caleb na ngayon ay may halong mangha at kalituhan ang mukha. He's wearing a black shirt and black jeans. His one ear piercing ringed on his right ear and his thin silver P 27-5 necklace hung loosely on his neck. Nilingon ko si Calla na punong-puno ng pang- aakusa ang mukha. Ang kanyang sobrang haba at itimna buhok ay tila kurtina hanggang baywang. Ang puting t-shirt at blue jeans ay humulma ng husto sa kanyang tamang siksik na katawan. "I said I kidnapped himon his engagement day!" I filled themwith the right information. Mula sa pagkidnap at pagkabaliktad ko. Hanggang sa pagkakaalam kong may humahabol na sindikato at sa barilan sa Boracay. Of course, minus all the parts about Radleigh cuddling me on his lap. Why the hell would I say that? "Where is he now?" tanong ni Calla. "You can file a case against him," tumango si Caleb at ilang sandali ay kumunot ang noo. "But... he can also file a case against you, too." "I'mglad you're okay!" nag-uunahan sila sa kanilang opinyon. "I replied to your message but you didn't. You were out before I could type!" si Caleb. Matalimna tumingin si Calla sa kapatid. "That should be enough, Kuya. Muntikan na siyang napahamak dahil sa pangungulit mo!" Napakurap-kurap si Caleb sa sinabi ni Calla. Our talk lasted for half of the day. Their presence means a lot to me lalo na ngayong naghahanda na ako para sa magiging meeting pagkatapos dito. Caleb ordered for food while Calla remained on my roomas I perfected my eye make up. Nakatitig siya sa akin na tila ba isa akong palaisipan. Nakikita ko ang repleksyon niya sa aking salamin. "Are you sure about your decisions?" tanong ni Calla. "I remember you were so angry and you won't let go of your company the last time we talked." Huminga ako ng malalimat nilingon si Calla. Hinagod niya ulit ako ng tingin. Wearing my peach spaghetti strapped dress with a deep backless, her lips protruded. "Inisip kong mabuti ang lahat, Calla," sabi ko. "Wala na rin akong ibang paraan. Ito na lang." "Okay..." aniya at nagpatuloy sa mapanuring mga tingin. Huminga ako ng malalimat binalingan muli siya. "You don't look bankcrupt," puna niya. Natawa ako roon. "Of course, I won't look poor! Isa pa, magtatrabaho ako para hindi ako tuluyang mawalan ng pera. I can work!" I proudly said. Nagtaas siya ng kilay. Hindi naniniwala sa akin. P 27-6 "Totoo!" sabi ko sa kanya. "I will be a good Architect to the Vista Grande! I will make sure of that!" "Hindi ako makapaniwala. I'mnot used to seeing you work like that. Just used to seeing you shopping and all." She giggled. "Well, you have to get used to it now. I'll be a working girl fromnow on! Actually, marami na akong naiisip na designs para sa projects!" Tinikomni Calla ang kanyang bibig. Isang multo ng awa ang nakita ko sa kanyang mukha. It poked my heart a bit. Insulted me a bit. In the end, I sighed. "I will still shop. Don't worry, Calla!" ngumisi ako. "I can ask Luigi to invest in your company-" "No! Don't. The new investors are complete." She's just worried about me. Alamko. At ayaw kong isipin niyang kaawa awa nga ako. "And Caleb is probably thinking about doing that now that you told us..." Umirap ako. Tinagilid ni Calla ang ulo niya. She looked adorable. Kahit sino'y hindi makakapaniwalang limang taon na siyang kasal sa asawa niya. Naglakbay ang isip ko bigla sa maaaring nangyari noon kung tinuloy ko ang pag- aasawa kay Radleigh. Oh the things I look forward to, before. Ang paglipat ko ng bahay. Ang mga damit ko. Ang pag-aaral ko. Siguro ay ganito rin ang nangyari sa amin ni Radleigh. Damn it, Zari! Bakit iyan ang iniisip mo? "How can this be your last resort when you clearly told me how you need Radleigh's help before you went to Isla Fuego?" may nahimigan akong pagdududa sa kanyang tanong. Nag-iwas ako ng tingin at muling naglagay ng produkto sa buhok. "Because I can do it? Isn't that enough reason now, Calla?" Bumangon siya sa aking kama at ngayon ay nasa likod ko na. Inayos niya ang kulot- kulot kong buhok sa likod. "Kayong dalawa lang ba ni Radleigh ang nasa isla na iyon?" Ngayon, mukhang alamko ang patutunguhan nitong tanong niya. "Hindi! Obviously, we have bodyguards. A lot of them. And Belinda, our housemaid. Oh! Bukas pa ang punta ni Belinda rito dahil pinauwi ko pa sa kanilang probinsya." Nanliit ang mga mata ni Calla. Oh. This girl, really. Umirap muli ako at binalingan na lang ang mga damit ko sa kama para magsimulang magligpit. Yes. Magtutupi ako habang naka stilletos! P 27-7 "Ever kissed himwhile on the island?" she inquired suspisciously. Nakakapagod naman kausap ang isang ito. Kapag talaga may karanasan na, ang galing manghuli. Naka on leave yata ang mga brain cells ko, tulad ni Belinda, dahilan ng mabilisan kong sagot. "I fucked himonce and I have no intention to do it again. Happy?" Nilingon ko si Calla na na ngayon ay laglag ang panga, hawak ang dibdib na tila ba sinaksak ko siya roon. "Talaga?!" Hindi ko alamkung maiiyak ba siya o matutuwa. Pinapaulit pa yata sa akin. Nagpatuloy na lang ako sa pagtutupi ng damit. Bigla siyang sumulpot sa gilid ko. "Bakit hindi na mauulit? My God, Zari! Paano nangyari?" Para siyang uod na binudburan ng asin sa likod ko. Kulang na lang ay hilahin niya ang mga mata ko para mapatingin ako sa kanya. How ironic that I was the more playful one and she's reserved. And yet, now she has more experience than me. Five years worth of experience, huh? "Who initiated first? And Oh my God! Are you two? Oh my God! I have so many..." Pakiramdamko day-off din ng brain cells ni Calla ngayon dahil mukhang hindi niya maayos ang kanyang mga iniisip. Naghilot pa siya ng sentido. "Do not tell me he's not good! He's casually dated a lot of women. Baka ikaw ang hindi marunong at nahihiya ka nang ulitin iyon?" she shamelessly accused me. "Excuse me!" magagalit na sana ako ngunit nang nagflash ulit sa aking utak ang mga nangyari. I didn't do much than kiss him. What the hell? "I have no plans of doing it again. We're not in a relationship. He has a fiancee or girlfriend. I'mbusy. I have so many problems. I have no time. Okay, Calla? Okay na?" sarkastiko kong tanong. Gumulong siya sa kama at tawang-tawa. She looked possessed. Hinampas ko siya ng damit. She pouted at me and continued laughing. Uminit ang pisngi ko. Damn it! I won't do it again. Whatever happened in Isla Fuego, will forever stay in that Isla Fuego! "If you have plans to do it again, you can ask me for more ideas," tukso niya. "Ewan ko sa'yo-" Natigil ako nang narinig na may pumasok. Si Caleb iyon, sigurado. "Now. Shut your mouth!" P 27-8 I was pretty much annoyed with Calla's grin while we were eating our lunch. Hindi matanggal ang ngiti niya at si Caleb ay nagtatanong na kung anong nangyayari sa kapatid. "May problema ka ba, Calla?" tanong ni Caleb, laced with pure concern. Nakakunot ang noo ko pero habang tinitingnang mukhang tanga si Calla ay natatawa na lang din ako. Iyon lamang ang nagpatanggal sa kaba ko. As soon as I was alone in my car, driving to the building, my heart started to hammer. I'mthirty minutes early. Gaya nang pinag-usapan namin ni Ethan dahil mag-uusap pa kami ng iilang empleyado ko bago kami magsisimula sa meeting. Maraming empleyado sa labas. When they saw my BMW, halos dumugin iyon. Kung wala lang ang mga bodyguards ay baka hindi na ako nakadaan patungong basement. The employees were not as furious than before. Siguro ay nahilot na ni Ethan ang mga opinyon nila. Media covered it and I understand that because Vista Grande is a leading real estate company. Sa magkabilang panig ko ay si Roman at Edgar. Maingay nang lumabas ako ng elevator at dire diretso ang lakad namin patungo sa conference hall ng building. In there was Ethan, some leaders frommy employees, and the bodyguards. Naging smooth ang pag-uusap. Alamna kasi nila ang plano ko dahil nasabi na rin ni Ethan sa kanila bago pa lang ako napunta roon. "Nagpo-protesta ang mga regular employees na damay sa cost cutting. Iyan ang pinagsisigaw nila sa labas, Miss Leviste," sabi noong empleyado. Tumango ako. "I understand. My plan is to give the regular employees a choice. To remain with the company or not. Ang tanging sapilitang matatanggal ay ang mga trainees at contractual. I will give themtheir final pay and at the same time, payment for the damages." Nagkatinginan ang mga naroong empleyado. Ethan shifted on his chair. They deserve more pay. Hindi bale na kung maubos ko man lahat ng natitirang pera. "The regular employees who will choose to stay will receive a bonus. The regular employees who will leave will receive their final payment, bonus, and the damages, as well. At sila ang pipili roon kung alin ang gusto nila. I will not force the regular employees to leave if they don't want to." Pagkatapos kong sabihin ang mga iyon ay isa-isa na nilang pinuri ang desisyon ko. And then I started signing all the documents approving all my decisions. I hope these will all finally settle everything. HAHAHAHAHAHAHAHHAA?????????????? P 27-9 Kabanata 26 456K 17K 12.9K by jonaxx Kabanata 26 Problematic Pagkatapos kong mapirmahan lahat ng dokumento para sa aking mga empleyado ay ang mga General Manager naman ng mga banko ang kausap ko. I clearly told themto transfer some of my funds to the companies and people my Dad has debts to. Sobrang bilis ng pangyayari na hindi ako makapaniwalang milyon-milyon ang mawawala sa pera ko. The checks were held until Monday. Right after this meeting, all the funds fromthe stocks will be transfered to one of my accounts at nakahanda na ang checkeng pambayad sa mga iba pang pinagkakautangan ni Daddy. My accountant will release the checks by Monday, along with everything. Later today, I will receive the final report of what's left of me. Masakit isipin pero iyon ang kailangan kong gawin. Pagkatapos naman noon, isa-isa nang dumating ang mga panauhin. On the long table in front of the roomis where I will sit together with my previous board. The audience will be composed of new investors, high ranking employees, and other affiliates including the media. I was being interviewed by a business magazine reporter nang unti-unting dumating ang mga tao. Medyo umingay nang nagsidatingan ang mga CEO at representatives ng malalaking kompanya. I glanced at the double doors and saw Radleigh's entrance. Ethan came next together with some other corporate. Tumikhimako at nagpatuloy sa pagsagot sa nag-iinterview. Sa gilid ng mga mata ay nakita kong inaayos ni Radleigh ang kanyang suit habang nakatingin sa akin. Agad pumalibot sa kanya ang ilang pang mga businessmen. Kamayan at batian ang ginawa. "My Father is not fit to continue the company. It's been losing a lot for the past years and right now, I have finally decided to sell our shares to those who are interested." "Will your company retain its name, Miss Leviste?" "It will depend on the new President but I highly doubt they'll change it. Vista Grande is a trusted name in the Philippines. Mahirap nang magsimula ulit sa scratch." I glanced at the crowd of businessmen again. Radleigh's standing there with more businessmen in the same field. In his black tux and clean cut, he looked dashing. "Why are you not able to lead, Miss Leviste?" P 28-1 Halos mabilaukan ako sa tanong na iyon. It's not a big secret that my Father was jailed due to estaffa. And for sure, these media put all the puzzle pieces together. Madali lang ang sagot: Wala na kaming pera. "I have other plans for myself. Selling it to our family is not a loss to us." My little pride got me a bit. Tumango ang nag-iinterview at may isa pang lumapit ulit sa akin. It goes on until it's time for me to start the conference. Parang pareho lang din ang nangyayari. Only this time, the ones who will ask me questions are the new investors and employees. Pagkaupo ko sa Presidential table kasama ang ilan kong board ay nagulat agad ako. Among the audience is, Radleigh's fiancee, Agatha. She sits there along with an older woman! Iritasyon ang lumukob sa aking puso. Why is she here? Why did he let her come here? Alamkong kailangan namin ng investors at halos wala akong choice sa mag iinvest sa kompanya pero... damn! What the hell? Parang tumalon ang puso ko sa aking lalamunan sa isa pang nakita. More familiar women were there! Her