Coincidentally in love

by xxakanexx

A story of how it is not a love story.

=================

Coincidentally in love

Do you believe in coincidence?

Do you believe that things happen not because they have a reason but because every
detail – no matter how little – is connected to each and every one and everything
on earth|?

Do you believe that you are ONLY six steps away from that ONE person you are
looking for?

Do you believe in these things? Because if you do, then you are nothing but a
DREAMER.

A dreamer dreams.

A dreamer denies reality.

A dreamer believes in love.

Now, I want you to know that this is not a love story.

It is just a story of finding that the one person you have given everything turns
out to be a monster – we’ll they are all monsters – heartless and soulless – cold
and scary and yet I manage to fall deep.

This is not a love story – I repeat.

This is about moving on and finding your lost self.

Moving on...

But then –

This is not a love story.

=================

Prologue: As long as...

November, 21, 1999

Bataan National High School

Magsaysay Gym

Foundation Day

Ikaw na ang may sabi na ako’y mahal mo rin At sinabi mong ang pag-ibig mo'y 'di
magbabago Ngunit bakit sa tuwing ako'y lumalapit ika'y lumalayo Puso'y laging
nasasaktan pag may kasama kang iba 'Di ba nila alam tayo'y nagsumpaan Na ako'y sa
iyo at ika'y akin lamang

Kabadong-kabado ako habang naglalakad sa gitna ng Magsaysay Gym nang araw na iyon.
Mag-aalas tres na ng hapon at ngayong araw na ito ay gagawin ko na ang pagtatapat
na dapat ay matagal ko nang ginawa. Apat na taon na ang nakalipas nang makilala ko
si Barbara Atimosa – ang pinakamagandang babaw sa batch namin. Nasa SPA siya
samantalang ako ay BEC lamang. Malayo ang building nila sa building naming pero sa
tuwina ay ako pa mismo ang pumupunta sa SPA building para lang makita siya. Sabi
nga ng mga kaibigan ko – napakalakas ng tama k okay Barbara.
Wala akong pakialam – mahal ko si Barbara. Nang makilala ko siya, lumundag ang
dapat lumundag, tumibok ang dapat tumibok at tumigas ang dapat matagal nang
tumititgas. Sa madaling sabi ay binuhay ni Barbara ang natutulog kong katawang
lupa. Iminulat niya ako sa mga bagay na hindi ko alam noon – at iyon ang pag-ibig.

Sa wakas, nakalapit rin ako sa kanya. Mukhang nagtataka pa siya nang ako’y huminto
sa harapan niya. Pilit kong ibinibigay sa kanya ang isang pumpon ng mga pulang
rosas na ninakaw ko pa sa kapitbahay naming si Aling Virgie. Pawis na pawis ako.
Naamoy ko ang pomada na inilagay ko sa ulo ko kanina para maging lalong gwapo.

Hindi makapaniwala si Barbara na huminto ako sa harapan niya. I saw her cheeks
turned red. Hindi ko alam kung dahil natutuwa siya o dahil nahihiya siya sa akin.
Nang ayaw niyang kunin ang bulaklak ay inilagay ko iyon sa kandungan niya.

“Oligirio, ano ito?” Parang napipilitan siyang ngumiti. I just smiled.

“Barbara, mahal kita.” Nilakasan ko ang loob ko. Nanlaki ang mga mata niya. “Tinig
mo pa lang ay sapat na para mabuhay ang katawang lupa ko. Mahal na mahal kita. Ikaw
ang babaeng gusto kong iharap sa altar – ikaw lang at walang iba. Hindi ko nakikita
ang sarili ko na may kasamang iba dahil ikaw lang ang para sa akin.”

Ngumiti akong muli. May narinig akong nagpalakpakan sa kabilang gilid ng gym.
Sinino ko ang mga iyon at doon nakita ko ang mga kaibigan ko – si Esteban, Escobar,
Sonido at si Crisostomo – lahat sila ay may ngiti sa labi – na para bang tuwang-
tuwa sila sa ginagawa ko. Nawawala ang kaba ko dahil sa kanila. Tuwing nakikita ko
sila ay para bang tumitibay ang paniniwala ko na tama ang ginagawa ko at mamahalin
din ako ni Barbara,

“Oligirio – ayoko.”
Dahan-dahan akong napatingin muli sa kanya. Suot ni Barbara ang prescribed uniform
ng mga babae sa school naming. Blue ang palad, puti ang blusa – may necktie na may
apat na guhit – indication kung anong year na siya. Napalunok ako.

“B-bakit? B-bigyan mo ako ng pagkakataon.”

“A-ayoko.” Wika niyang muli. “Hindi ka bagay sa akin. Hindi kita pwedeng maging
kasintahan dahil ayoko ng boyfriend na amoy tae.” Bigla na lang siyang tumawa ng
malakas. Sinundan iyon nang mas malakas pang tawanan ng iba pa naming ka-school
mates.

Hindi ako makagalaw. Pahiyang-pahiya ako. Wala akong nagawa. Ang sumunod na
nangyari ay nakita ko na lang na niyayakag na ako ni Sonido palayo sa lugar na
iyon. Hindi ko na nga alam kung paano ako nakalakad palayo sa gym – basta ang alam
ko kasunod ko ang mga kaibigan ko.

“’Tang inang babae iyan!” Sigaw ni Esteban nang naglalakad na kami sa may M.A.
building. “Akala mo maganda! Choosy pa!”

“Dapat hindi na lang natin ginawa publicly.” Wika naman ni Escobar. “Less
humiliation.”

“Alam mo kasi, pre.” Inakbayan ako ni Sonido. “Wala namang problema kung ang
trabaho ni Tatay Carding ay pagsipsip ng pozo negro – ang problema pre, maligo ka
pagkatapos mong sumisid!”

“Gago!” Binatukan ko si Sonido. Natawa siya nang malakas.

“Ililibing ko ng buhay si Barbara, gusto mo ba?” Napahinto kami nang marinig naming
magsalita si Crisostomo. Ang pamilya ni Crisostomo ang may-ari ng isa sa
pinakamalaking sementeryo sa buong Bataan.

“Pre, ‘wag kang magsalita ng ganyan. Alam kong kamatayan ang bumubuhay sa pamilya
mo, pero ‘wag kang magbabanta ng ganyan. Nakakatakot pakinggan.” Wika ko sa kanya.

“Lunurin na lang natin sa taw si Barbara, Oli! Sweetest revenge!” Natatawang wika
ni Esteban sa amin. Si Esteban ang pinaka-matanda sa lahat. Nineteen na siya pero
fourth year high school pa rin. Marami kasi siyang kalokohan sa buhay. Ipinatapon
siya ng mga magulang niya dito sa Bataan sa pagbabakasakaling titino siya. Dalawang
beses kasing nag – grade two si Esteban, dalawang beses nag – grade four at grade
six, dalawang beses ding nag second year high school – sana ngayong taon maka-
graduate na siya dahil baka mag-Master’s degree na siya dito sa Arellano.

“Huuu!” Napatingin ako kay Sonido. “Alam ninyo mga tol, ang babae parang lipstick
lang yan! Pili lang nang pili tapos --------“

“Shut up!” Sabay-sabay naming sigaw. Nagkibit-balikat si Sonido.

“Fine, ayaw ninyo ng lipstick eh di panty na lang!”

Huminga ako nang napakalalim. I got my heart broken today but as long as I have
these kind of friends – it won’t seem to matter...
=================

1. Lipstick

“Where are you going?”

I smiled at my best friend while packing my things. Binibilisan ko ang bawat kilos
ko na para bang may humahabol sa akin. Hindi ako mapakali. I felt like if I stayed
here for another night mawawala na ako sa sarili ko.

Ayoko ko na talaga. And the only thing – the only solution I have in my mind is to
flee – to run away just like what everybody else is doing kapag may problema sila.
Hindi ako ganoong klaseng tao pero iba ang sitwasyon ko ngayon. The problem I have
cannot be solved by anything I have in mind – there is no proper solution – I might
end up in bed, moaning and opening my legs for him again just like what I have been
doing for the past decade. I started hating myself now. Hindi ko na nga alam kung
sino ako. I have forgotten my worth. It’s like every time we fuck – I know who I am
but while I was coming down – nakakalimutan ko kung sino ako.

Bakit? Dahil ibang pangalan ang binabanggit niya. That has been my problem for the
past decade. I have been fucking the same guy – giving myself to him every time he
wants it but then what I get is him calling out other girl’s name. I don’t deserve
that.

Kapag ginagawa niya iyon, sinasampal ko siya ng paulit-ulit pero wala na akong
magagawa. The damage had been done. Ngingisihan niya lang ako at sasabihin na
nasarapan naman ako sa ginawa namin. Bakit pa daw ako magrereklamo.. I hate him.
Dahil sa ginagawa niya sa akin, unti-unti kong nakalimutan ang salitang self worth.
I don’t know who I am anymore and right now, all I needed was something to remind
me who I am and what I am capable of doing.

“Away...” Mabilis kong sagot sa kaibigan ko. I tried smiling at her. Her big
glasses were covering almost half of her face – manang na manang ang dating niya sa
knee-length dress na iyon habang nakatayo sa likuran ko at masusing tinitingnan ang
ginagawa ko.
“I lost myself, Bathseeba.” I said to hair. “I need to do this to be able to find
who I am again.”

“And where did you lose yourself?” Nagtatakang tanonmg niya. Gusto kong matawa.
Napaka-literal na tao ni Bathseeba. Hindi ko nga alam kung paano kami naging mag-
best friend samantalang magkaibang-magkaiba an gaming personalities. I grinned at
her.

“Kapag hinanap ako ni Ama – tell him that I went away.” I sighed. “Nag-resign na
ako sa firm. I know what I am doing, Batse.” I assured her. Muli na naman akong
nag-empake. Natigil lang ako nang tawagin niya ang buong pangalan ko.

“Maria Merecedes Yutingco – Samson – top six sa bar exams! Ano bang nangyayari?!
Ipaliwanag mo dahil wala akong maintindihan!”

“Virgin ka pa kasi kaya hindi mo ako maiintindihan.” Napahalakhak ako. I smiled at

her again. “I know what I’m doing. This is not something I planned but I have to do
this or else I’d go crazy.” Muling sabi ko. “Batse...” Lumapit ako sa kanya at
hinawakan ang kamay niya. “I’m matured enough for this.”

“Saan ka nga pupunta? Anong dahilan.” Nanlaki bigla ang mga mata niya. “Si Ares
Consunji ang dahilan ng pag-alis mo! Bakit ba aalis ka? Akala ko ba masaya ka sa
set up ninyo? You live by rules, Cedes. Why are you turning your back now?”

“Because I fell in love.” I finally admitted. Nine years of being with him – I only
have the guts to finally admit it now – ngayon kung kalian handa na akong bitiwan
siya. “I don’t believe in love. Love is for dreamers. I’m a realist, Batse. I know
my love for him will never get reciprocated because he’s a monster. I hate him but
at the same time – I love him. Ewan ko na. Magulo. Ayokong mawala sa sarili dahil
lang sa pag-ibig. Ayokong mabaliw dahil sa isang Ares Consunji lang.”
Natahimik siya. Batse had always been like that to me. Kapag nagsasalita ako,
nakikinig lang siy. She had always something smart to say but right now, I guess
she ran out of things to say. Nakatayo lang siya sa harapan ko na para bang
sinasabi na hindi nga niya alam ang sasabihin sa akin. I understand that because
she had never been in a situation like this. She had never gotten herself into
trouble. She had never ruined herself for a man. She’s as pure as the color of
white.

“I lost myself while I fall for him.” Mahinang wika ko.

“Paano kapag hinanap ka niya?” Tanong niya sa akin. “Pupunta iyon dito dahil alam
niyang dito ka nakatira! Paano ang naked Sundays ninyo?!” Nanlalaki ang mga matang
sabi niya. I wanted to laugh again. Naked Sundays happens every week. It’s where I
get naked, walks around the house while waiting for Ares to come. Wala si Batse sa
mga panahong iyon dahil kasalukuyan siyang nasa National Library para sa weekly
inventory nila.

“Ihhh! Alam mong ayoko kay Ares Consunji! Monster iyon! Monster na may malaking
bird!” Sigaw niya sa akin.

“How did---Oh you saw us!” Namula ang mukha ko. She bit her lower lip.

“Napanood ko iyong private video ninyo. Sorry.” Nagyuko siya ng ulo. Napa-face palm
ako. I wanted to hug Batse. I wanted to hug her and tell her that everything is
okay – that what she saw is normal. Oh! Who am I kidding! What she saw wasn’t
normal! I was tied up on the bed while Ares do thing – unexplainable and yet
pleasurable things at me – isn’t really normal. We never engage in vanilla sex. We
like to explore and experiment. I remember one time we did it in the parking lot of
a mall – the excitement and the thrill of getting caught only added fuel to the
fire.

“Kailan?” Tanong ko sa kanya. She shrugged.

“Kagabi, nag-movie marathon ako. Akala ko movie – porn pala.” Namumula ang mukha
niya. “Sorry. Sorry talaga!”

I just sighed. This is one of the reasons why I really needed to get away from him
– pati si Bathseeba ay apektado sa aming dalawa.

“You see now why I have to get away from him?”

Bathseeba nodded. “Good. Now, give me my goodbye hug.” I hugged her tightly. I’m
going to miss my weird librarian friend. Sa pagbalik ko sana maging maayos na ako.
Sana lang makalimutan ko si Ares Consunji at maiahon ko ang sarili ko sa putikang
kinasadlakan ko dahil sa kanya...

----------------------------------------

“Oli!”

Napabangon ako nang marinig ko si Sonido. Kanina, akala ko ay nananaginip lang

ako. Napamulat kasi ako, nakita ko si Sonido na nakaupo sa gilid ng kama ko habang
titig na titig sa akin. Akala ko panaginip lang iyon pero ngayon na gising na ang
diwa ko, nakita ko talaga siyang nakaupo sa gilid ng kama ko, naka-basketball
outfit at nakangisi.

“Puta! Naka-brief lang ako!” Sigaw ko sa kanya. Bigla siyang tumawa ng malakas.
“Tang ina! Kanina ka pa pinapagising ni Nanay Andeng sa baba. May bisita kayo pare,
chick! Ang ganda. Kulot iyong buhok. Chinita, brown eyes – pero hindi bagay iyong
lipstick niya. Dapat pink salmon – bagay iyon sa kanya doon kasi sa red autumn na
shade na iyon – masyadong tumapang ang mukha niya.”

I blinked my eyes – twice para maintindihan ko ang sinasabi sa akin ni Sonido

Santibar – ang isa sa pinakamatalik kong kaibigan. Si Sonido ay may-ari ng isang
maliit na make – up company dito sa Bataan – sikat ang kompanya niya.

Inirapan ako ni Sonido. “Hindi mo talaga ako ma-gets! Kaya wala kang girlfriend.
Hmp!” Tumayo siya at saka lumabas ng silid ko. Naiwan akong inaantok pa doon.
Hihiga pa sana akong muli nang biglang bumukas ang pinto at sumigaw si Sonido.

“Pre! Bumangon ka na, tang ina!”

“Oo na!” Sigaw ko. I stood up, went to the bathroom and took a shower. After that,
inayos ko ang sarili ko pagkatapos ay bumaba na ako sa kusina kung saan nagtagpuan
ko si Nanay at si Sonido na kumakain. Nakita ko nga ang sinasabi ni Sonido na
bisita namin. Nakaupo siya sa kabilang dulo ng bilog na dining table. Tama si
Sonido, maganda ang bisita namin. Her hair was long and curly, she had red lips,
chinky eyes and upturned nose. She looked at me – she had a pair of brown eyes.

“Hi.” She greeted me.

“Oli, nandyan ka nap ala. Natatandaan mo pa ba si Mercedes? Iyong kinakapatid mo!

Inaanak ko sa ninang Margarette mo!”

Umiling ako. Kilala ko si Ninang Margarette. Ninang ko sa kumpil pero hindi ko

matandaan ang babaeng ito.
“Sabagay kahit hindi mo sabihin, siya nga pala, dito muna siya titira. Nakausap ko
na ang tatay mo. Dito muna siya.”

Hindi na ako kumibo. Si Nanay Andeng ang pangalawang asawa ni Tatay. Iniwan kasi
kami ni Nanay noong bata pa ako dahil ayaw niya ng trabaho meron ang tatay ko. Si
tatay ay isang pozo negro man – iyon ang tawag ko sa kanya. I grew up diving in the
pozo negro – to clean the tanks and make sure that there’s nothing else in there
but crap. Hannggang ngayon ay iyon pa rin ang ginagawa ko.

Bumuti ang pamumuhay ng pamilya ko dahil doon. Nakakatuwa. Wala na kami sa dampang
tinitirahan namin noon. Lumaki nang lumaki ang sangay ng Pozo Negro services namin.
May offices na rin kami sa Metro pero ang main office namin ay nandito sa Bataan.
Ayoko kasing iwan ang pamilya ko kaya nandito kami.

“She’ll be staying here.” Sabi kong muli. Tiningnan ko ang babae. Nakataas na ang
kilay niya sa akin na para bang minamata niya ako. Sa huli ay umiling siya at saka
ngumisi. Hindi ko alam kung para saan iyon pero hindi ako natutuwa sa kanya.

There was something about her that I don’t like. I don’t know if it’s her hair or
the way she dresses. Masyadong bulgar. Halos makita ko na ang kaluluwa niya sa suot
niyang fitted stripe dress na iyonj. Parang kahit siya ay hindi makahinga.

Hindi ko na lang siya pinansin. Kumain na lang ako at saka nakikipagkwentuhan kay
Sonido – panaka-naka.

“So, Mercedes.” Sabi bigla ni Sonido. “What do you do?”

“I’m a lawyer.” Proud na sabi niya. Ngumiwi ako. Ayoko sa mga babaeng tulad niya.
Pagpapakilala pa lang, mayabang na masyado. “Top six, sa bar exams.”

“Then why are you here?” Tanong ko sa kanya. “Kung top six ka sa exams, you should
be working your ass but you’re here, anong nangyari?” Inis na tanong ko.

“It is none of your business.” She hissed at me. Bigla siyang tumayo. “Ninang,
where is my room? I’m tired. I wanna sleep.”

“Onse!” Sigaw naman ni Nanay sa bunso kong kapatid. “Samahan mo ang ate Cedes mo sa
taas. Sa kwarto siya – doon sa tabi ng kuya Oli mo!”

Umalis siya. I just looked at her as she walks away. Dala niya iyong pula niyang
maleta.

“Ang kapal ng make up.” Komento ko.

“Maganda, pre. Hindi lang talaga bagay iyong lipstick niya. Baka kaya masungit.”

Binatukan ko si Sonido.

=================

2. Addicting
Balanga, Bataan – that is where I am now. I am miles and miles away from my former
life. Wala na talaga akong balita sa kabihasnan, sa trabaho ko sa firm at sa kahit
na kaninong tao – lalo na kay Ares. I turned my phone off to avoid getting calls or
any messages from him. The last person I texted was Bathseeba Madlang – tao. I just
told her how much I am going to miss her – also I asked her to take care of Chichi
– my Pomeranian buddy. I sighed. If Ares Consunji is a dog – I’d surely accept the
fact that I am in love with him but he’s not a Pomeranian or any dog – he’s a human
being – an asshole for a matter, the biggest jerk on Earth, a very proud dominant
and I hate him for being like that.

I spent my first night in this place thinking about him. Matalino ako. I am trying
to analyze why I fell for him and when I found the reasons why – I so wanted to
kill myself. I fell in love with him for these reasons.

1. I don’t know why.

2. I don’t know why.

3. I don’t fucking know why.

4. I fucking seriously don’t know why.

5. Maybe this is real because I fucking don’t know why!

Bathseeba once told me that if you love a person – any reason isn’t valid. Walang
rason, walang dahilan basta mahal mo lang. Mahal ko si Ares at hindi ko alam kung
bakit, siguro totoo itong nararamdaman ko pero ayoko dahil abogado ako kaya dapat
lahat sa akin may dahilan at may rason. Hindi ko matanggap na ganoon na lang basta
tapos nahulog ako sa kanya. He treats me like crap. Basura ako sa kanya and yet I
fell for him. I know better. I don’t deserve him. Yes, I am a whore but I am also a
woman, a human being for a fact – who feels something. I get hurt, I cry – hindi ko
lang pinakikita sa kanya pero nasasaktan din ako. Especially that moment when he
introduced me to the woman he loved as his colleague – we both know that I’m not
JUST a colleague.

I sighed. I stood up. I was still on bed. It’s seven in the morning. I walked
towards the glass window, pushed it open and went out of the balcony. I took a deep
breath and smiled as I inhaled the scent of the fresh green grass. Maganda ang
lugar kung saan nakatira si Tita Andeng – my mom’s friend. Noong una, hindi ko
talaga alam kung saan ako pupunta but then, I remembered Tita Andeng – she used to
cut my hair while I was a little girl. When I was fourteen, she got married to a
man and left the city to live in the province of Bataan. May communication pa rin
sila ni Mommy. So when I left the Metro, I dialed mom’s number and asked for Tita
Andeng’s contact and viola!

I now have somewhere to run to. Hindi na siguro ako mahahanap ng kung sinuman dito.
Wala naman maghahanap sa akin. Siguro si Batse, pero kahit si Ama – my father –
won’t look for me. Hiwalay si Mommy at si Ama. My mom is in the states while my
father is in the Metro. Six years na akong hindi nakatira kasama niya. I didn’t
want to live with him – he used to abuse me physically. Binubugbog niya ako dahil
kamukha ko si Mommy. When he got married again – mas lalong naging impyerno ang
buhay ko. Sixteen years old ako when my step brother Jake – the son of my father’s
new wife – molested me. Paulit-ulit iyon hanggang sa wala na lang akong ginawa.
Hinayaan ko na lang siya hanggang sa magsawa siya.

I sighed again with the memory. Si Bathseeba lang ang safe haven ko noon. She
always assures me, she’s always with me. She makes me feel secured and safe. When I
was eighteen – lumipat ako sa apartment nila Bathseeba pero hindi rin nagtagal iyon
because my father picked me up and made sure that I won’t be leaving.

I shook my head to shrugged the thought. Tumingin ako sa ibaba. Nakita ko doon ang
lalaking nakasabay kong kumain kagabi. I don’t remember his name – Sonito, Soneo –
whatever his name – kabababa niya lang ng sasakyan niya tapos ay sinalubong niya si
Oligorio – whatever his name –

“Ang hirap naman kasing tandaan ng mga pangalan nila!” I rolled my eyes. I was just
standing there, watching them. Nanlaki ang mga mata ko nang makita kong umangkas si
Soni-whatever sa bike ni Ol-whatever. Soni-whatever wrapped his arms around Oli-
whatever’s waist and he rested his face on Ol-whatever’s neck. My mouth formed an O
when I realized what I was seeing.

There is a big possibility that one of them is gay. I wanted to laugh. The two
drove away and left the house. I was shaking my head. Dumadami na talaga ang mga
gay sa mundo. It’s not like I have something against gay people pero iyong dalawa
kasing iyon, they’re different – may mga hitsura pa naman and yet...
“I love gay people!” I started laughing. Hindi ko alam kung bakit ako tumatawa. I
just found the situation funny. I have a feeling Tita Andeng knew what was going
between the two kaya siguro ganoon na lang ang closeness nila.

I went inside my room again – fixed my things, took a bath and when I was done, I
went out the room and greeted Tita Andeng a very good morning. I hadn’t laughed the
way I laughed earlier for a long time.

Mula kasi nang makilala ko si Ares hindi na ako natawa nang bongga. Tumatawa ako
pero parang may kulang.

“Tita, anong gagawin mo ngayon?” Tanong ko sa kanya. I found her in the living room
watching Kris Tv. She was munching some fruits. I smiled even more. Naalala ko si
Mommy.

“Magluluto. Hinihintay ko lang si Oligirio at namalengke. Kasama niya si Sonido.” I

rolled when I heard their names.

“Nakakatawa ang mga names nila. It’s like I’m stuck in the Spanish era.” I joked.
Umupo ako sa tabi ni Tita Andeng. I watched the tv with her. Maya-maya ay dumating
ang anak niyang si Onse. Naka-school uniform ito. He kissed the hand of Tita Andeng
and told her he’ll be going to school.

“Ayan, grade eight na ‘yang kinakapatid mo.” Nakangiting sabi niya sa akin. She
tapped my shoulder. “Cedes, ikaw ba’y may problema kaya ka nagpunta dito?”

Hindi ako nakakibo. Ayokong harapin si Tita Andeng tungkol sa problema ko – hindi
naman mahalaga si Ares Consunji. I just smiled at her. Hindi naman nagtagal ay
dumating na si Oligirio at ang kaibigan nito. The other one smiled at me. Oligirio
just stared at me. Tinitigan niya ako mula ulo hanggang paa pagkatapos ay umalis
siya.
“Hey, Mercedes! May dala akong lipstick para sa’yo!” Sigaw niya. I just smiled.
He’s definitely gay.

“Tita, doon muna ako sa kusina. I need some water.” I stood up. Narinig ko si
Sonido na kinausap si Tita Andeng.

“Nay, may pink summer akong lipstick dito. At dinalan kita ng bagong naked
palette.” Napangisi ako. He’s really gay.

Nang makarating ako sa kusina ay bigla akong napasigaw nang makita ko si Oligirio
na nakahubad – half naked – sa harapan ng lababo.

“Oh my god!” I shrieked. He looked my way. His body was full of dirt – kalawang
yata iyon. I guess he was trying to fix the gripo. He was wearing a pair of tight
jeans that was ripped on the knee side. Kitang-kita ko ang ripped biceps niya – he
was buff – hindi siya maskulado – buff na buff. I bit my lower lip. May laman ang
muscles niya. Hindi basta muscles lang. His arms were big and chiseled. Parang ang
sarap magpabuhat sa kanya.

Napatingin ako sa kanya. Kunot na kunot ang noo niya. His eyes were deep and dark.
Makapal ang kilay niya – which makes him look sexy – it adds character to his
personality. His lips were thick and dark red.

“Anong titinitingnan mo?” He asked in a deep voice. I swallowed. I have been around
men all my life. Hindi ko nga alam kung kailan ako nabuhay o nakatagal nang walang
lalaki sa buhay ko pero bakit ako na-i-intimidate sa lalaking ito? He’s just
nothing.
“Nothing.” I said. “I just needed water.”

I turned my back. I didn’t get any water at all. Takang-taka lang ako sa sarili ko.
Am I that horny? Bakit nakakaramdam ako ng ganito sa lalaking iyon? Ni hindi ko
siya pwedeng ikumpara sa isang Ares Consunji and yet...

I badly needed shower.

------------------

“Summer shimmer. Bagay sa’yo ito.”

Napapailing na lang ako habang nakikinig kay Sonido sa pagkumbinsi niya sa babaeng
iyon na kunin ang lipstick na dala niya. I looked at the two – they were sitting on
the dining table – looking at Sonido’s lipsticks. I was just eyeing them. The girl
– Mercedes has something. Kakaiba siya. Para bang may tinatago siya – isang bagay
na ayaw niyang ipaalam kahit na kanino.

Sinabi ko na kay Nanay Andeng kahapon na hindi ako komportable sa babaeng iyon.
Kung nandito lang si Tatay, uuwi ako sa bahay ko sa Canyon Residence. Hindi naman
masyadong malayo iyon dito sa subdivision na kinatitirikan ng bahay ni Nanay at
Tatay. Wala kasing makakasama ang mga kapatid ko sa gabi kaya nandito ako.

“So, how long have you been together?” Natanong niya bigla. Lumipad ang tingin ko
sa kanya. She was eyeing Sonido.
“Kami ni Oli?” Napapalatak pa siya. “Since high school!”

“Ganoon na katagal?” Tila hindi siya makapaniwala. Kunot na kunot ang noo ko. “You
guys must really love each other...” Bigla siyang ngumisi. Tumayo naman si Sonido
at saka lumapit sa akin.

“Pre, ano ba iyan, basa na ng pawis ang sexy body mo!” Sigaw bigla ni Sonido.
Kumuha siya ng towel at pinunasan ang likod ko.

“You guys are too sweet.” Sabi bigla ni Mercedes. Nakapangalumbaba siya at saka
titig na titig sa akin.

“Pre, sisipunin ka na naman niyan. Alam mong bawal magkasakit.”

“Matibay ang resistensya ko.” Sabi ko sa kanya.

“’Pag exposed sa tae, matibay ang resistensya?” Natatawang sabi niya. Binatukan ko
si Sonido. Napatingin akong muli kay Mercedes. Ngiting-ngiti siya.

“Maliligo muna ako.” Wika ko.

“Sabay tayo, Oli!”

“Magtigil ka!” Sigaw k okay Sonido. Nauwi siya sa paghalakhak. Alam ko kung anong
iniisip ng babaeng iyon. She was thinking about me and Soni having an affair. She
thinks I am gay. I just shook my head. Wala naman akong pakialam kung anong iniisip
niya. She was just someone who doesn’t matter.

Nang matapos akong maligo ay muli akong bumaba. Sinabi ni Nanay na umalis na si
Soni. Tiningnan ko naman ang cellphone ko. Doon nakita ko ang tetxt message ni
Escobar. May basketball game nga pala kami ngayon. Nagpaalam ako kay Nanay akala ko
makakaalis ako basta pero napangiwi ako nang marinig ko ang sinabi niya.

“Isama mo si Cedes sa court para naman malibang. Maghapon lang iyan dito sa bahay.”
Nakita kong nakaupo siya sa may dining table at naghihiwa ng carrots. Ngumiti siya
sa akin. Asar na asar ako sa ngiting iyon. Para bang may inside joke na hindi ko
maintindihan. Tumango na lang ako. Tumayo siya at nagpaalam na kay nanay. Nang
makalabas kami ay tinuro ko ang motor ko.

“Sasakay ako diyan?” Tanong niya sa akin. I grinned.

“It’s either you ride me or you walk.” Lalo akong napangisi nang manlaki ang mga
mata niya. I faced her, walked towards her direction. I moved my face towards her
and spoke to her face.

“Do you wanna ride me, sweetheart?” I whispered to her. I saw her cheeks turned
red. Bigla niya akong tinulak.

“I will ride WITH you on your motorcycle, Oligirio.” Binigyan diin niya ang
salitang with you on your motorcycle. Gusto kong humalakhak. I made her
uncomfortable. That’s what she gets for thinking that I am gay. Ngising-ngising
sinundan ko siya ng tingin. Sumunod ako. Bago ako sumakay sa motor ay muli ko
siyang binalingan.
“You might get addicted, sweetheart.” I told her. “Riding me could get addicting.”

“Shit ka!” She hissed. I laughed out loud.

=================

3. You're gay

Dumating kami sa covered court na iyon thirty minutes after. Hindi ko alam kung
anong dadatnan ko doon. Huminto si Oligirio sa loob mismo ng covered court.
Pinagtitinginan siya ng mga babae doon. I guess they find Oli hot – little did they
know – bading si Oli. I’m so sure na bading siya. Hindi naman siguro siya
makikipagkaibigan – o kung kaibigan lang talaga niya si Sonido – pero hindi. I can
see the way they treat each other – he’s totally gay. Wala naman akong problema sa
mga gays – I just don’t like closet gays. Ano bang problema kung gay sila o hindi.
Basta wala silang nasasaktan.

I have a fucked up life and gays make me happy. Marami akong kaibigang bading –
siguro kapag nag-out na si Oli ay baka magkasundo kami.

“Pre!” Agad akong lumingon sa boses na iyon. I’m sure it was Sonido. Napangiti ako
nang makita ko ang get up niya. He’s wearing basketball uniform – kulay pink iyon
at may nakalagay na Blazing hot guys number 24 sa harap. “Tang na, pre bakit di ka
pa naka-uniform!”

“Wala akong dalang damit.” Mabilis niyang sagot. I just smiled while watching them.
“Ikaw pa lang?” Tanong niya.

“Nandyan na si Crisostomo at si Escobar. Si Esteban di nakauwi. Hi, Cedes!” Baling

niya sa akin. I just smiled at him. Sonido is a good looking guy. Sayang talaga
sila. Binalingan ko naman si Oli. Gwapo rin siya – sobrang gwapo niya. He looked
like he could pass as a Capatain America in the movie – mas malaki nga lang ang
katawan niya.

“Anong titingin-tingin mo?” Bigla niyang tanong. Tumaas naman ang kilay ko. “It is
rude to stare, Cedes.” He smirked.

“Ang yabang mo.” Wika ko na lang. Hindi naman nagtagal ay may dalawang lalaki pang
lumapit sa amin. The other one was wearing a Kobe Bryant jersey and the other one
was just wearing a plain white shirt. Pawis na ang dalawa. Mukhang kanina pa sila
naglalaro.

“Mga Pre!” Sigaw ni Sonido. Inakbayan niya ang dalawa. “Siya iyong sinasabi kong
bisita ni Oligirio. Si Mercedes.”

Tiningnan ko ang mga lalaking iyon mula ulo hanggang paa. Are they friends with Oli
too? They are all good looking but are they all straight? I smiled with that
thought.

“Ito si Crisostomo, tapo si Escobar. Si Mercedes.” The boys smiled at me. Nagulat
ako nang kunin ni Escobar ang kamay ko para hagkan. Tumaas ang kilay ko. He grinned
at me. Narinig ko sa back ground ko ang isang malakas na buntong hininga.

“Maglaro na tayo! Ang landi mo talaga Escobar!” It was Oli. Marahan niya akong
tinabig tapos ay tinulak si Escobar patungo sa gitna ng court. I – on the other
hand looked for somewhere to sit. Naupo ako sa gilid ng court – may mga benches
kasi doon. Napansin ko na may ibang mga kalalakihan sa kabila ng basketball court –
sa tingin ko iyon ang kalaban nila. Mataman lang akong nakaupo doon at nanonood sa
kanila. I have never seen a basketball game live. Hindi kasi ako mahilig sa sport.
Kung tatanungin ako kung anong sport ko ang sagot ko doon ay – having sex.
It was kinda of game for me at ang madalas kong kalaro ay si Ares Consunji. I
sighed. Bakit ba sa lahat ng bagay ay naaalala ko siya. I run away from the world I
was in because I wanted to run away from him – from his memories but here I am
still trying to connect him to everything that’s going on.

I wonder how he is – kamusta na kaya ang mga kasong hawak niya? Does he miss me?
Hinahanap na kaya niya ako? I sighed. Parang gusto kong sampalin ang sarili ko s
amga pinag-iisip ko. Hindi ako hahanapin ni Ares – for him I am just a toy. Isang
babaeng kapag nag-init siya pwede niyang tawagan para ilabas ang kung anoman ang
nasa katawan niya. I’m a crap to him.

Nine years – we’ve been together for nine years and yet wala naman siyang
ipinagbago sa akin. Habang nakaupo ako doon at pinagmamasdan ang mga kaibigan ni
Oligirio – bigla ko na namang naalala si Ares – I wonder if he has friends like Oli
has. Kung iisipin wala pala akong alam tungkol sa buhay niya – well I know his
birthday, I know his parents, I know his siblings, his favorite food – but he never
introduced me to his friends or family. Kapag nagkikita kami outside the bed – he’s
acting like he doesn’t know me o kung babatiin niya ako ipapakilala niya ako bilang
katrabaho o ka-org noong college pero matapos noon ay tapos na.

We never even had a decent dinner together. Ni hindi niya ako na-idate. Ni hindi
niya ako nabigyan ng bulaklak o ng kahit na ano. I am giving him everything but I
didn’t get something in return. Ngayon ko lang na-realize kung gaano ako
nagpakatanga sa isang tao sa loob ng siyam na taon.

“”Go, Oli!”

Bumalik sa reyalidad ang isipan ko nang marinig ko ang sigaw ng isang di kilalang
babae sa tabi ko. She was wearing a violet dress – which I think – is very baduy.
Mahaba ang buhok niya tapos ay naka-full bangs. May hawak siyang bote ng tubig,
tapos ay may nakasabit na towel sa balikat niya at hindi lang iyon – ang lakas ng
boses niya.

“Oli, I love you!” Sigaw niya pa. Nahuli kong tumingin si Oli sa direksyon namin.
Ngumiti siya sa babae. Kinindatan niya pa ito at saka muling tumakbo para habulin
ang bola sa kalaban. Nakuha niya iyon, pinasa kay Sonido at ito na mismo ang nag-
shoo. Naka-score ang team blazing hot guys. Tawa naman ako nang tawa nang makita
kong dinibdiban ni Sonido si Escobar. Napapansin ko rin na sa tuwing may makaka-
shoot sa kanila ay binabatukan nila ang isa’tisa.

“Time out!” Sigaw ng kabila. Agad na umalis sa court ang apat. Pinanood ko naman
ang babae sa tabi ko. Iniisip ko kung anong gagawin niya. I was amused when I saw
her walk towards Oli and gave him the bottled water.

“Thanks, Neneth.” Matapos iyon ay nilagpasan siya ni Oli. Tumabi siya sa akin at
saka ibinigay ang tubig. “Nauuhaw ka ba?” Tanong niya.

“No, I’m good.” I tried smiling. Huminga siya nang napakalalim. Hingal na hingal
siya.

“Lamang pa rin sila.” Sabi ni Sonido. “Pare, hamunin na lang natin ng palakihan ng
kargada.”

“Ulol!” Sigaw ni Crisostomo. “Papogian palang alang-ala na sa atin ang mga iyan.”
He said. I was just watching them. Maya-maya ay napatingin ulit ako kay Oli. Pawis
na pawis siya. Lumingon ako. Nakita kong nakatayo iyong babaeng tinawaindi niya
alam ang niya Neneth sa likuran niya, para bang ang gagawin. I greeted her.

“Hi. Pahiram ng towel mo.” Sabi ko. Hindi ko na siya hinintay na magsalita – I took
the towel. Pinunas ko iyon kay Oli. Mukhang natigilan siya.

“Anong ginagaw mo?” He hissed.

“Oli, pawis ka na. Baka magkasakit ka.” Sabi ko. Itinaas ko ang shirt niya at
pinunasan ang likuran niya – all along they were just – they as in lahat – looking
at us. Kahit si Oli ay titig na titig sa akin. His lips were a bit parted. Nang
matapos ako ay ibinalik ko iyon sa babaeng kung titigan ako ngayon ay parang
papatayin ako.

“Are you okay?” I asked him. He just nodded. “Great game, by the way.” I patted his
shoulder. Bumuntong hininga siya.

“Pre, mukhang may muse na tayo sa liga...” Sabi bigla ni Crisostomo...

I just shrugged.

--------------------------

“Sino si Neneth?”

Iyon ang tanong ko kay Sonido matapos ang laro nila. Sila ang nanalo at dahil sila
ang nanalo, nanlibre si Olin g barbeque sa tabi ng building na ang tawag ay
condomart – they guys called the place their Hepaland.

I was never a tsismosa but Neneth struck my curiosity. The way he looked at Oli –
parang nakita ko na iyon noon. I can actually see myself in her – iyong umaasang
sarili ko. I know the feeling. I know that look. I was once like her – well I’m
like her till now, hindi na nga ako makapaghintay na mawala sa posisyong ito ng
buhay ko.
“Patay na patay iyon kay Oli.” Sagot niya sa akin. Tiningnan niya ako. “Ewan ko bas
a babaeng iyon. Ang worse na noon – naghubad pa iyon sa harapan ni Oli pero wala pa
rin – ayaw ni Oli sa kanya.”

“Mukha naman siyang mabait.” Sabi ko na lang.

“Eh tanga kasi itong si Oligirio – hanggang ngayon hinihintay si Barbara eh ayaw
naman noon sa kanya kasi nga pozo negro ang negosyo niya.” Humagikgik si Sonido
habang sinasawsaw ang isaw sa sauce sa ibaba.

Hindi na ako nagulat. Ang mga babaeng katulad ni Neneth ay kayang gawin ang lahat
para lang mapansin siya ng lalaking gusto niya. Sa ngayon ang naiisip ko lang ay
gusto ko siyang sabunutan dahil sa mga kagagahan niya.

Natapos ang panlilibre ni Oli. Lumapit ako sa kanya para ayain na siyang umuwi,
pero bigla kong nakitang kinausap siya ni Neneth.

“Oli, baka gusto mong umuwi sa bahay, walang tao. Ako lang. Baka pwede nating gawin
iyon ginawa mo sa akin noo...” Kagat labing tanong niya. Narinig kong huminga nang
malalim si Oli.

“Hindi na mauulit iyon, Neneth. Lasi lang ako.” Wika niya. Tumingin siya sa akin.
“Nandyan ka na pala. Tara na. Gabi na.” Sabi na lang niya. Walang kibong sumakay
ako sa bike niya at saka nagpaalam na sa lahat. Hindi naman nagtagal ay pinasibad
niya ang sasakyan. Tinatahak na namin ang daan pauwi sa kanila. Hindi nagtagal ay
huminto na siya sa tapat nila. Bumaba ako. Wala siyang kibo. Papasok na sana ako
nang tawagin niya ang pangalan ko.

“Anong narinig mo kanina?” He asked. “Anong sinabi ni Sonido sa’yo?”

I rolled my eyes. Tulad ng iniisip ko, walang ipinagkaiba si Oli sa mga lalaking
nakasama mo. He’s a conceited jerk too – pero wala pa ring tatalo sa ka-jerk-an ni
Ares Consunji.

“Oli, why did you fuck Neneth if you’re just drunk?” I went straight to the point.
Mukhang hindi naman siya nagulat. He even sighed and looked away. I crossed my arms
waiting for his answer. “It’s not that I care. Pero naaawa ako sa kanya.”

“At bakit naman?” Biglang tanong niya. Nagkibit-balikat lang ako.

“Cause I was once like – well until now ganoon pa rin ako.” I sighed. Wala namang
masama kung sasabihin ko. Hindi ko naman ikekwento ng buo. “Naiintindihan ko siya.
Kay asana, ‘wag kang jerk. If you don’t like her – tell her. Isa pa, alalahanin mo
si Sonido. Masasaktan siya kapag nalaman niyang may relasyon kayo ni Neneth.”

Nanlaki bigla ang mga mata niya. “Ano?!”

“Diba... lovers kayo ni Sonido. You’re gay...”

=================

4. Hindi ko alam
“You’re gay. Don’t deny it. I’m a lawyer. Maraming evidence.”

Hindi ako makapaniwala sa lumalabas sa bibig ng babeng ito. Alam niya ba talaga ang
mga sinasabi niya? The mere fact that she was standing in front of me, crossed arms
while smirking that way makes me feel so irritated. Naikuyom ko ang mga palad ko.
How dare her. I took a deep breath. Ayokong magalit – nakakatawa naman talaga ang
sitwasyon namin pero hindi ko magawang tumawa. Sa laki ng katawan ko – pinagduduhan
niya pa ang katauhan ko.

“Ano? Hindi ka man lang ba sasagot?” I saw her shrugged her shoulders. “Sabagay,
innocent ‘till proven guilty.” Wika niya pa. Napahigpit ang hawak ko sa helmet na
dala ko. One moment we were talking about Neneth and now we’re arguing about my
sexuality. I just kept quiet. Naisip ko na lang na umalis pero habang humahakbang
ako pabalik ay narinig ko na naman siyang nagsalita.

“How the hell did you sleep with Neneth if you’re gay? Alam ba ni Sonido ito?”
Tanong niya pa. Natigilan ako. This girl is really something. Binalingan ko siya at
saka nginisihan. Inilang hakbang ko siya tapos ay hinatak ang kanyang braso. I
dragged her inside the house. Walang tao sa ibaba. Hinatak ko si Mercedes papasok
sa kusina. I made her sit at at counter top. I looked at her. Poker faced siya but
her eyes were struck with awe. I grinned at her.

“What---“ I claimed her lips. Sakop na sakop. Wala akomng pakialam kung sampalin
niya ako mamaya pagkatapos nito. I just needed to prove to her that I am not what
she thinks I am. At first – I was the only one kissing her but a few moments later
– she kissed me back. I groaned in pleasure. No doubt about it – she is an
experienced kisser. She put her tongue inside my mouth and explored her way in. I
held her waist. I felt her curves. Maya-maya ay lumayo ako sa kanya. Hinabol niya
pa ang labi ko. I couldn’t take it anymore. I ripped her shirt apart – kasama ang
bra niya. Moments later my eyes were feasting on her bared breasts. I cupped both
of them and kissed her again.

Mercedes was something – really something. She has this addictive scent – and I
just couldn’t get enough. My lips travelled down her neck I bit that sensitive skin
of hers and she moaned loud – it was almost a groan. Para bang gutom na leon. I
looked at her again. I was grinning. Her eyes were closed and she was biting her
lips hard. Gusto kong matawa – earlier today she was calling me gay – questioning
my sexuality but now – she wanted more and because of that – I stopped.
Lumayo ako sa kanya. She looked as if she was waiting for me to do something but I
didn’t move I just looked at her. Maya-maya ay dumilat na rin siya. Nginisihan ko
siya.

“W-what... why...” I shook my head.

“Now, who’s gay?” I asked her. I smiled widely. Nanlalaki naman ang mga mata niya.
I wanted to take a picture of her – her blouse ripped apart, her breasts hanging
like that, her undies were on her knees and she was waiting for me. Her mouth was
parted. Hindi siya makapagsalita. I turned my back and left her in the kitchen
counter looking like that. Pumasok ako sa kwarto at dumiretso sa bathroom – I badly
needed a cold shower.

-------------------------

I couldn’t sleep that night. Paulit-ulit sa isipan ko ang naganap sa amin ni Oli
kaninang hapon. Hindi ko maintindihan kung bakit ganoon ang naging reaction ko sa
kanya. I acted as if I wanted sex so much. I sighed. Aminado naman ako – I’m horny
– but I never thought I’ll respond to him like that. I never liked any guys other
than Ares Consunji. Sa isip ko nakatanim na that I will never be satisfied with any
other men. Iniisip ko nga na after my moving on process ay papasok ako sa kumbento
at magmamadre na lang. I’ll live a celibate life because no man can ever satisfy my
sexual hunger.

I sighed. I was lying on the bed with only my undies on. I kept on thinking about
Oil’s lips - how it invaded my whole being – how his touch made me shiver – how the
hell did he do that to me. Si Ares lang naman ang nakakagawa noon sa akin. Only he
can make me want for more. I took a deep breath. Siguro kaya ako nakadama ng
ganoon because it’s been so long.
I stood up, took my shirt at saka lumabas ng silid. Hindi na ako nag-short. Wala
naman nang tao. Sure ako na tulog na ang lahat. I wanted to get a glass of water
pero bago ako makababa ay nakarinig ako ng kung anong ungol na nangaggaling sa
terrace sa kaliwa ko. I got nervous – baka may magnanakaw. Dahan – dahan akong
lumapit doon para tingnan kung anong nangyayari and when I got there my eyes
widened when I saw Oligirio Basuel – naked – he is not alone – nakapalupot sa
baywang niya ang binti ng isang babae – they were both groaning. Surely,
nasasarapan sila sa kung anuman ang ginagawa nila. Pilit kong sini-sino ang kasama
niya at hindi ako nagkamali – si Neneth ang babaeng iyon. Pikit na pikit ang mga
mata niya habang kagat-kagat ang kanyang mga labi. Oli on the other hand kept on
thrusting his hips to her.

“Oh god!” Natakpan ko ang bibig ko. Tumakbo ako papasok sa kwarto at saka
nagpalakad-lakad. Liberated akong tao – mulat ang mga mata ko sa ganoong klaseng
mga pangyayari pero bakit kakaiba ang nararamdaman ko ngayon? Hindi ako mapakali.
Pakiramdam ko masasabunutan ko si Neneth kapag nakita ko siyang muli. I don’t know
why. Matalino ako at ayokong isipin na nagseselos ako kaya ako nagkakaganito. Hindi
ako magseselos. Oligirio is nothing. He just wanted to prove his point – that was
the reason why he did all of those things to me earlier. Ngayon alam kong hindi
siya bakla. Hindi siya bakla – malamang bakla si Sonido at may gusto siya kay Oli
pero si Oli, he’s straight. The way his lips brushed against mine, his touch, his
lips, the feel of his fingers against my bare skin. All of those – he did that to
prove a point – and now I get his point.

But seeing him doing it with a girl – live. It’s something else.

Hindi na ako nakatiis. I took my phone – opened it and called Bathseeba. I needed
someone to talk to at si Bathseeba iyon. Her phone was ringing – matagal akong
naghintay at nang sagutin niya ay napaupo pa ako sa kama.

“Batse!” I shrieked.

“Maria Mercedes!” Sigaw naman niya sa kabilang linya. “Nasaan ka ba?! Nag-aalala na
ako sa’yo! Si Mama mo tawag nang tawag at iyong mamang may malaking bird lagging
nandito!” Mangiyak-ngiyak na wika niya. Kumunot ang noo ko.
“Mamang may malaking bird?” I said. “Si Ares?” My heart sank. Bakit naman niya
guguluhin si Batse?

“Sino pa ba? Hinanahanap ka niya. Ayaw niyang maniwala na hindi ko alam kung nasaan
ka. Umuwi ka na. Please, Maria Mercedes.”

Hindi ako makapagsalita. Hindi ko din naman kasi alam kung anong sasabihin. Ang
malinaw lang sa akin ngayon ay ang katotohanan na hinahanap ako ni Ares. Bakit niya
ako hahanapin? May halaga ba ako sa kanya? Why would he want to find me? Nami-miss
niya ba ako?

“Maria...” Tawa niya sa kabilang linya. I shook my head. Para bang nasa harapan ko
lang si Batse. I just sighed.

“Kahit anong mangyari, wala kang alam. Hindi ko sasabihin sa’yo kung nasaan ako
dahil hindi ka naman marunong magsinungaling.” I bit my lower lip. “I love you,
Batse. Please tell Mama I love her too.”

Binaba ko iyong phone. Muli kong ni-turn off iyon at itinago sa drawer. I sighed.
Ngayon natutulala ako – nawawala ang pagiging abogado ko dahil sa mga nangyayari sa
akin ngayin. I’m confused. Hindi ko na alam kung anong gagawin ko. I just wanted to
move on pero bakit parang ang hirap-hirap? I sighed again. Bumalik na lang ako sa
kama at saka sinubukang matulog pero hindi na ako makatulog. Samut’saring kung anu-
ano ang pumapasok sa isip ko. Naiisip ko si Ares, naiisip ko si Oli, naiisip ko
iyong nakita ko sa terrace – ang dami kong naiisip – sa huli hindi na rin talaga
ako nakatulog. I looked at my alarm clock – it says 5:30 in the morning. Bumangon
ako at saka nagbihis. Naisip ko na lang na maglakad sa loob ng village nila Oli –
walking had always do me good.

Lumabas ako ng silid pababa na ako nang hagdan nang mahagip ng tingin ko si Neneth
na palabas na ng bahay. Sinundan ko siya. Bago pa siya makalayo ay hinigit ko ang
kamay niya at hinarap siya sa akin. She’s crying.
“Neneth...”

She smiled bitterly. Bigla ay nakadama ako ng awa sa kanya.

“Alam mo ba kung anong masakit?” Tanong niya sa akin. “Iyong ako iyong kasama niya,
ako iyong kaniig niya pero ibang pangalan na tinatawag niya. Ang sakit-sakit
Cedes.” Wala sa loob na niyakap ko siya. No matter how pathetic it is –
naiintindihan ko siya. I know exactly how she feels. Halos isang dekada kong
nararamdaman iyon – at hanggang ngayon nandoon pa rin ako at hindi ko alam kung
paano ko makakaalis.

Hindi ko alam.

=================

5.One dirty secret

Hindi ko kinakausap si Oli. Alam kong wala naman siyang pakialam. Hindi rin naman
niya ako pinapansin ang problema sa lahat ng ginagawa niya ay naiirita ako. Naiinis
ako tuwing nakikita ko siya. Akala ko pa naman ay iba siya sa lahat iyon pala ay
kalahi lang niya si Ares Consunji – he’s just silent. I hate the fact that he
treats Neneth that way. I hate the fact that he sleeps with her tapos ibang
pangalan ang tinatawag niya. Hindi yata alam ni Oli kung gaano kasakit ang bagay na
iyon.
That Tuesday afternoon was so boring. I was just lying on the couch in the living
room while trying to entertain myself with that cook book I found on the kitchen.
Wala akong mabasang kahit na ano kaya ito na lang ang pagtatyagaan ko. Nakarinig
ako ng mga yabag ng paa kaya umupo ako para sinuhin iyon. I saw Nanay Andeng. I
smiled at her.

“Cedes, nandyan ka pala akala ko tulog ka pa.” Sabi niya sa akin.

“Hi, Nanay. What are you doing?” I asked. Tumayo ako at nilapitan siya. Nakita kong
may dala siyang buwig ng saging. I love bananas – I know how green that sounds but
I love bananas.

“Gagawa ako ng saging con yelo at bananaque. Ipapabaon ko sa party ni Oligirio.”

Sagot niya. Nagkibit balikat ako. May party pala ang demonyo. I just hope Neneth
won’t be in that party – baka mamaya mauwi na naman siya sa kama ni Oligirio tapos
ay iiyak siya. Tinulungan ko si Nanay Andeng na ayusin ang mga saging na dala niya.
Inilagay niya ang mga iyon sa lababo nang bubuksan na niya ang gripo ay hindi
naglabas iyon ng tubig. Nakatingin lang ako.

“Cedes, tawagin mo nga si Oli. Sira na naman kamo ang gripo.” Nanlaki ang mga mata
ko pero saglit lang iyon. Wala akong nagawa kundi ang sumunod. Nakikitira lang
naman ako dito so why the hell am I making reklamo. Isa pa, buhay ni Oli iyon –
wala akong karapatang makialam. Kahit ilang babae pa ang ikama niya – wala akong
say. Kahit na sinong pangalan pa ang tawagin niya wala akong pakialam. I’m not his
girlfriend!

I shook my head. Why am I thinking about him? Wala nga dapat akong pakialam! I went
upstairs to look for him. I found him in the balcony just standing. Para bang may
iniisip siyang malalim. I really wanted to comfort him pero I kept my mouth shut.
Wala akong dapat pakialam sa kanya.

“Hey, Oli...” I called. He looked back at me. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang
paa tapos ay bumuntong hininga siya. I wondered what was wrong with me. Bakit
ganoon ang reaksyon niya?
“Tawag ka ni Nanay Andeng. The faucet is broken again.” Sabi ko. Wala siyang kibo.
Nilagpasan niya lang ako tapos ay tuluyan akong iniwan. I rolled my eyes. “Men!”
Hindi ko na talaga siya maintindihan. Sumunod ako sa kanya pababa/ Naabutan ko
siyang inaayos ang gripo. Tahimik naman akong nagbalat ng saging. Minutes later,
lumabas siya mula sa ilalim ng gripo tapos at binalingan si Nanay.

“Maliligo lang po ako, nay tapos aalis na ako.” Sabi niya. “Ipapakuha ko na lang sa
tao ko iyang meryenda.”

“Aalis ka na? Pupunta ka na sa party? Ay isama mo si Cedes! Cedes sumama ka,

masarap doon, may dagat! Mag-eenjoy ka! Birthday kasi ni Isto kaya maghahanda sila
ng mga barkada niya.”

“Sino si Isto?” Natatawang tanong ko. Nag-isip ako then I found myself laughing
when I realized who Isto was. “Si Crisostomo.” I was giggling.

“Oli, sama mo na itong si Cedes. Magbaon ka ng pampaligo at baka maligo kayo sa

dagat.” Sabi pa ni Nanay. Tahimik akong tumingin kay Oli. Napapailing siya. Nang
magsalita siya ay parang napipilitan lang siya.

“Fine, magbihis ka. I’ll wait for you.” Binitiwan ko ang saging. Inis ako sa kanya
pero ayoko namang palampasin itong pagkakataon na ito. I wanna go with him to the
beach. Iyong beach lang ang pupuntahan ko at hindi ako pupunta doon para sa kanya.
Binilisan ko ang pagkilos habang ikot ako nang ikot ay naisip kong buksan ang phone
ko muli. I took a deep breath as I waited for it to open and when it finally did
kumabog ang dibdib ko nang makita ko kung gaano karami ang mensahe ko. Almost all
of it came from the reason why I’m here – it came for the biggest jerk on earth –
Ares Consunji. Gusto kong basahin ang mga iyon pero hindi. Tiniis kong hindi
basahin ang mga iyon. Para saan pa? Kakalimutan ko na siya. Hindi ko naman kahit
kailan in-imagine ang sarili ko na habambuhay magpakatanga sa kanya. I am a fucking
lawyer – I know my worth. Nakalimutan ko lang iyon dahil kay Ares pero unti-unti ay
inaalala ko kung ano ako.
Finally, I finished packing. Bumaba ako sa bahay at nakita ko si Olin a naka-upo sa
sofa habang tila nag-iisip.

“Let’s go?” I asked him. Tumayo siya. He was wearing a pair of brown khaki shorts
and a plain v-neck white shirt. He seemed so fresh. Napansin ko ang tattoo niya sa
braso. It was something tribal – nothing special. Lahat yata ng lalaking kilala ko
ay may ganoon.

Tumayo siya. Kinuha niya ang bag ko tapos ay lumabas na rin siya ng bahay. Tahimik
lang talaga siya – o baka naman ayaw niya lang akong kausap. I just smiled to
myself. Ayoko rin naman siyang kausapin.

“Oli...” I sighed. “Saan tayo pupunta?”

“Bagac, Bataan.” Wika niya. Ipinagbukas niya ako ng pinto ng Chevy Black four
wheeled pick up niya. I just smiled at him again. I really wanted to slap him.
Kapag nakikita ko siya naaalala ko si Neneth.

“Seatbealt.” Sabi niya sa akin.

“This is going to be a hell of a drive...” I muttered. Tulad ng inaasahan, hindi

nagsasalita sa Oli habang kami ay nasa byahe. Nilibang ko naman ang sarili ko sa
mga nakikita ko sa labas. Indeed – Bataan is a beautiful place with its terrain.
Nakakapanibago. Hindi katulad sa city na puro usok ang nakikita ko.

Sa kakatingin ko sa labas, hindi ko namalayan na nakatulog na ako. Nagising na lang

ako nang maramdaman kong huminto ang sasakyan. I opened my eyes and I found Oli
staring at me.
“Bakit?” I asked him. He shook his head. Bumaba siya. Sumunid akong muli. Takang-
taka ako. Why would he look at me like that? There was something different in his
eyes while looking at me.

“Oligirio!!!” Nagulat ako nang makita kong tumatakbo si Sonido papalapit sa amin.
Tumaas ang kilay ko – for a gay man Sonido has a body of a Calvin Klein model. He’s
wearing a pink trunk. Natatawa ako. Lalo akong natawa nang yakapin niya si Oli.

“Pre, namiss kita!” Bumaling siya sa akin. “Hi, Cedes! Binalingan niya ulit si Oli.
“Pre, dinalhan kiya ng trunks! Nabili ko iyon sa catalogue – buy one take three!
Lahat pink! Bagay iyon sa’yo!”

Napapailing na lang ako. Muli akong tiningnan ni Oli, I saw that look again.
There’s something different. And I wonder why that is...

--------------------------------

“Oli...”

Tumingala ako nang marinig ko ang boses ni Crisostomo. Papalapit na siya sa akin.
May dala siyang dalawang bote ng SanMig Lights. Iniabot niya sa akin ang isa tapos
ay naupo sa tabi ko. We both sighed.

“Pre, bakit nandito ka? Birthday mo. You should be partying. You should be happy.”
Wika ko pa. Inakbayan ako ni Crisostomo. Nakaupo kaming dalawa sa dalampasigan at
pilit tinatanaw ang kawalan. Hindi ko alam kung anong iniisip ni Isto pero ako,
isang bagay lang naman ang iniisip ko – isang tao – na kahit anong gawin ko, hindi
ko na yata makakalimitan kahit kailan.

“Nakausap mo na ba siya?” Tanong niya sa akin. Napangisi ako. Inikot-ikot ko ang

bote ng alak. “Naitanong mo na?”

“Wala naman siyang sinabi.” Wika ko. “Ang akin lang, sana naman ipakita niya sa
akin ang anak ko.”

Natahimik si Crisostomo. “Pasensya ka na. Kung alam ko lang...”

“Wala kang kasalanan. Hindi mo naman alam ang tumatakbo sa isip ng kapatid mo. Sana
lang kasi hindi niya inlayo ang bata. Miss na miss ko na ang anak ko.”

I miss my daughter. I have a seven year old daughter named Sydney. I had her when I
was twenty three. When she turned one – nagpakasal kami ni Esther – ang
nakababatang kapatid ni Isto. Mahal ko si Esther – siya lang talaga ang minahal ko
nang ganoon. Hindi naman ako mahilig makipagrelasyon sa kung kanino – maingat ako
sa mga babae. Alam kong may puso sila at dapat inaalagaan – hindi ako babae tulad
nila Escobar at Esteban. I’m a one woman man but right now – I would like to revoke
my vow. I just wanted to be happy. Noong una, sinusubukan kong remedyuhan ang mga
bagay-bagay sa relasyon naming dalawa pero unti-unti – nakita kong wala nang
pagmamahal sa akin si Esther. Hinayaan ko na siya – kahit masakit. Mahal ko pa rin
siya. Hindi pa rin naman ako sumusuko but then, she left and she took our daughter
with her. Nasaktan ako.

Ngayon, halos isang taon ko nang hindi nakikita ang anak ko – si Sydney lang naman
ang mahalaga sa puntong ito ng buhay ko, si Sydney na lang ang mahalaga sa akin.
Wala akong pakialam kung hindi na babalik si Esther – kahit na mahal ko pa siya.
Pero si Sydney – hindi ko kayang mabuhay ng wala siya sa akin.
Tinapik ni Crisostomo ang balikat ko. “Huwag kang malungkot. Babalik si Esther.
Makakasama mo si Sydney, pre. Kung hindi mangyayari, magpapalibing ako ng buhay.”

“Gago!” Natatawang sabi ko. “Tara na nga!” Sigaw ko. Niyakag ko siya pabalik sa
party niya. Natagpuan namin si Sonido na may hawak na mic at kumakanta sa videoke.
Kumakanta siya ng All by myself. Tawa nang tawa ang mga babae sa paligid niya.

Uupo n asana ako nang mapansin ko si Cedes na nakaupo sa isang tabi. She was just
staring at Sonido while savoring her drink. I always wonder what the hell is on her
mind every time she looks like that. Alam kong may pinagdadanan siya. Ayoko namang
makialam pero nararamdaman ko. I know her likes.

“Pre, I love you mga pre! Happy birthday, Isto! Hindi ka na virgin!”

Humagalpak ng tawa si Crisostomo at sinamahan si Sonido sa stage. Hindi ko naman

alam kung anong sumapi sa akin at nilapitan ko ang babaeng iyon. I sat beside her.
Tiningnan niya lang ako.

“Surprise me...” Sabi ko sa kanya. I suddenly remembered the way she talks about my
relationship to Neneth. Para bang alam niya ang lahat. Oo nga at abogada siya pero
hindi naman siguro siya basta magsasalita ng ganoon.

“Surprise!!!” Natatawang sabi niya. Tumaas ang kilay ko. She was laughing. Nahigit
ko naman ang hininga ko. The more time I spend with her – naaalala ko lalo si
Esther – isang bagay na hindi ko inaasahan.

How can I remember the only woman I loved by just merely looking at her? Mula nang
halikan ko ang babaeng ito – napapadalas na ang panaginip ko tungkol kay Esther na
sa huli ay nagiging siya. Iniwasan ko siya noon – thinking that I’d be okay but
then...

“What’s the story of your life, Cedes. I am now intrigue...” Bulong ko pa. Matagal
niya akong tinitigan. She crossed her arms.

“It’s a long story...” She grinned.

“We have all night.” I looked at her – eye to eye. She rolled her eyes. “In my
room.” I heard her gasp...

Oh yes, I heard that...

=================

6. Talk dirty

I don’t know why I walked with Oli towards his room. Magkahawak lang kami nang
kamay pero tahimik kaming dalawa. Hindi ko alam kung anong nangyayari o mangyayari
sa oras na pumasok kami sa loob ng cottage niya pero sa totoo lang – I don’t care.
All I want to do is be carefree – just like before I met Ares Consunji – I miss the
post Ares Cedes. I miss my old self. I took a deep breath when I saw him turned the
knob. Pumasok kaming dalawa sa loob ng cottage. He flicked the lights habang
dumiretso naman ako sa kama niya. I sat in the middle. Niyakap ko ang mga tuhod ko
habang hinihintay ko siya.

So many things are running in my head. Anong gagawin niya? Are we gonna have sex?
Papayag ba ako? I’m still not okay but if he insists hindi ko alam kung papayag ako
o hindi. I just looked at him. Tahimik lang din si Oli. Hindi niya nga ako
tinitingnan. Gusto kong matawa. He turned the air-con full blast – lalo akong
napayakap sa sarili ko. He went to the personal ref and took out something to
drink. I heard him sigh.
“Lights or hard?” He asked me. I shrugged.

“Not too strong please.” Nakangiting wika ko. Binigyan niya ako nang isang bote ng
San Mig Lights, bukas na iyon nang iabot niya sa akin. Tinungga ko iyon agad at
saka muling bumuntong hininga. I just sat there. I was waiting for him to do
something pero inom lang din siya nang inom.

Finally, I found my voice. “Uhm, are we gonna make out?” Hindi na ako nahiyang
magtanong. Sanay naman ako sa mga tulad ni Oli na ang tanging habol sa akin ay
panandaliang kaligayahan. I would gladly give him a head if he asks me to do it
right now. He looked at me, his eyes were wide with amazement. Matagal siyang
nakatingin sa akin pagtapos ay bigla siyang humalakhak. I could hear the crisp in
his laughter. Hindi ko alam kung bakit siya natatawa pero nakita ko na lang ang
sarili ko na napapangiti dahil sa halakhak ni Oli. Maya-maya ay tumigil na siya.

“Ikaw ha, ang berde mo.” Ngumisi siya sa akin. Nanlaki ang mga mata ko. “I was
serious when I told you that I just want to talk Cedes.” Nakangiting wika niya. He
sighed. Humarap siya sa akin. “We started in the wrong foot, gusto ko sanang
kaibiganin ka. I don’t know why, but I got really intrigue because Sonido keeps on
talking about you.”

“Sonido? Your gay friend?” Tanong ko sa kanya. Bigla na naman siyang tumawa.
Napangiti na naman ako.

“He’s not gay. Walang bakla sa amin. We’re all straight men looking for fun.”
Tinungga niya ang beer na hawak niya. He sighed. Umayos siya nang pagkakaupo sa
kamay para magkaharap kaming dalawa. He was looking at me intently. Ngayon ko lang
napansin na chinito pala itong si Oli. He looked so cute when he smiles like that –
nagmumukha siyang bata. Kapag tinitingnan ko si Oli para bang gusto ko lang ngumiti
nang ngumiti

“Okay, he’s not gay, but why does he likes lipstick so much?” Nagtatakang tanong
ko. He shrugged.

“Iyon ang negosyo niya. Si Escobar, stock broker, walang ginawa iyon kundi maghanap
ng kayamanan dito sa Bataan. Si Crisostomo, may-ari ng pinakamalaking sementeryo
dito sa amin, iyong kaibigan naming si Esteban, nasa city, may kasa iyon.”

That aroused my attention. “Kasa? As in bar with girls?”

“And poker. Minsan kapag lumuluwas, kasama namin siya.”

I just smiled. Mukha namang mabait si Oli. Tahimik kasi siya noong nakilala ko
siya. Ito lang iyong pagkakataon na nakikita ko siyang mukhang masaya. Noong akala
ko sobrang tahimik lang niya but now, I think he is loosening up in front of me.
Matagal na naman kaming natahimik. I was just playing with the bottle in my hand...

Then he spoke... “What’s your story, Cedes?”

I just smiled. I don’t know how to tell him. I asked myself if I am ready to talk
about this with him. Hindi ko naman siya ganoon kakilala. Nakikitira lang ako sa
kanila pero hindi ko alam kung magkaibigan na kaming dalawa.

Noon iniisip ko na baka kapag may pinagsabihan ako nang nangyayari sa amin ni Ares
ay magiging magaan ang loob ko. Wala naman akong kaibigan kundi si Bathseeba lang
pero hindi ko masabi sa kanya ang lahat at hindi ko alam kung bakit. Maybe if I
talk to someone – like Oli, maybe I can tell him everything – maybe things will be
better after that, I don’t know. I haven’t tried anything yet, but I wanted to tell
him. I really do. I want to tell somebody what I am going through.
“Theres... “I sighed. “this guy...”

“Interesting.” Hinimas niya pa ang baba niya habang titig na titig sa akin. Natawa
ako bigla. Kumuha ako ng unan para ihampas sa kanya.

“Tumigil ka! Wala pa!” Sabi ko sa kanya. Oli just smiled. I continued talking.

“I’ve been with him for a long time – al-almost a decade.” I sighed. Wala pa man ay
naiiyak na ako. Bakit ang sakit alalahanin ng mga bagay at panahon na pinagsamahan
naming dalawa. Right now, every time I think of him, my chest throbs like there is
no tomorrow. Sa lahat nang nangayri sa amin, ang naiisip ko lang ay ang nawala kong
sarili – iyong sarili kong hinahanap ko nang pilit ngayon. Titig na titig lang sa
akin si Oligirio habang nagsasalita ako, hindi nagtagal ay naramdaman ko ang mga
luhang kaytagal kong itinatago.

“Ang tanga ko k-kasi...:” I finally admitted. “Abo-bogada ako, pero nauwi sa

pagiging abugaga dahil sa pagmamahal na nararamdaman ko sa kanya. It was fu-fun at
first because there’s no feelings involve but when I started feeling...” I gasped.
Sisigok-sigok na ako. Nakatitig lang siya sa akin, maya-maya ay inabutan niya ako
ng tissue. I felt like a teen ager who had her heart broken for the first time –
I’m so broken. I’m so lonely. I have lost everything I thought I didn’t need. Mahal
na mahal ko si Ares. I wasn’t smitten by him – I fell in love with him – kung
kailan nagsimula ay hindi ko alam – right now, I am just realizing everything that
happened to us. It’s painful – so painful to love someone who couldn’t even feel. I
am now realizing that Ares Consunji isn’t human after all – his just Ares Consunji
– a Consunji – that’s it. Wala siyang puso. He trapped me for nine years, he let me
fall and every damn time he gets tired of me – of what we are, he throws me away
like a hot potato.

“You know what hurts more?” Hilam na hilam na ng luha ang mga mata ko habang
nakatingin ako kay Oli. “I don’t even know if he knows my birthday. Wala akong alam
sa kanya, Oli! Ni hindi ko alam kung anong favorite color niya! He never let me in
– he never let me know the real him.”
Naramdaman ko na lang na lumapit na sa akin si Oligirio at ipinalupot sa mga
balikat ko ang braso niya. Kinabig niya ako palapit. I was just crying and gasping.
Ang bigat na ng dibdib ko, hindi na ako makahinga dahil barado na ang ilong ko.
Iniiyak ko na lahat nang pwede kong iiyak. I felt like I haven’t cried like this.
Oli was just caressing my back.

“Ang sakit-sakit!” Humagulgok na ako. “He never kissed me with his eyes closed,
Oli! He fucking hates it! He never closes his eyes! He stays for the night but he
doesn’t want to see me in the morning! Ayaw niyang ako ang una niyang makita! I
hate him, Oli! I hate to love him! He’s a monster!” I am really mad. “How can I
fall in love with a monster like him, Oli?”

I let everything fall. Wala akong pakialam kung anong isipin ni Oli sa akin.
Kailangan kong umiyak. I remember Bathseeba telling me that crying is good for the
heart – parang totoo – because right now, I feel like the burdens in my chest are
slowly fading away. Masakit pa rin, masakit talaga pero kahit paano ay nakakahinga
na ako dahil nasasabi ko kung anong matagal ko nang itinatago.

“All I wanted was for him to love me back – to feel something but even that is
impossible because he’s Ares Consunji and he never ever let his guard down. I hate
to love him... I hate it...”

-------------------------------

I tucked Cedes to bed. Habang nakatitig ako sa kanya ay nakikita ko pa ang bakas ng
mga luha niya sa kanyang mga pisngi. Hindi ko makakalimutan ang gabing ito. It is
only now that I understand her everything. She’s just one broken woman. Sa tingin
ko ay pareho lang kaming dalawa – parehong may pinagdadaanan, parehong gusting
makakawala sa alaala ng kahapong pareho naming gusting balikan. I sighed. I bent
down to kiss her forehead pero bago pa man mag-landing ang labi ko sa noo niya ay
biglang bumukas ang pintuan ng cottage ko. I was taken aback, nawalan ako nang
balance kaya imbes na sa noo niya lumapat ang labi ko ay lumapat iyon sa mga labi
niya. My eyes widened. I suddenly had a taste of her lips p- so sudden that I
actually felt something – a thunder volt – crawling in my being.
“Rapist ka!” Sonido hissed. Bigla akong lumayo kay Cedes at binalingan si Sonido.
Nakasuot siya ng pink floral na board shorts tapos ay nakangisi sa akin. “Takte,
pre, bakit pinatulog mo! Akala naming nagju-jugjugan na kayo!” Tawa siya nang tawa.
Nakadama ako ng inis. Hindi ko alam kung paano sasabihin kay Sonido ang lahat ng
pinagdadaanan ni Cedes. She’s not who I think she is... I sighed.

“Ang gago mo, alam mo bang akala niyang bading ka at may relasyon tayo?” Natameme
si Sonido. He made a face. It is now my turn to laugh at him. Habang tawa ako nang
tawa ay napansin kong gumalaw si Mercedes. She’s sleeping like an angel – bago pa
man siya magising ay hinatak ko na si Sonido palabas ng cottage ko at saka isinara
ang pinto.

“Tang inang babae! Akala niya bading ako? Sa laki ng katawan ko! Sabunutan ko siya
sa baba eh!”

“Gago!” Napahalakhak ako. “Kaya ka napagkakamalang bading, kung ano-anong lumalabas

diyan sa bibig mo.”

“Pre, kaya ako napagkamalang bading dahil sa regalo ninyong pink na Volkswagen sa
akin noong isang taon! Ang gago ninyo!”

Hindi ko na pinansin ang sinabi niya. Hinatak ko si Sonido papunta sa dagat, doon
natagpuan ko si Isto at si Escobar na nag-uusap. Seryoso ang dalawa. Hindi ko naman
masyadong pinapansin silang dalawa. Naririnig ko lang na sinasambit ni Escobar ang
pangalan ng pinsan ni Isto – ang una niyang pag-ibig – si Bathseeba. Napapailing na
lang ako.

Hinayaan ko silang mag-usap. Ako naman ay naupo na lang sa batuhan at doon, paulit-
ulit kong naiisip ang umiiyak na mukha ni Mercedes. I felt sorry for her. I felt
the obligation to take care of her. Nagtagal pa ang pag-uusap naming ng mga
kaibigan ko, hindi naman ako mapakali. Pakiramdam ko kailangan kong balikan si
Mercedes sa loob. Ayoko siyang mag-isa. I stood up and went back to the cottage. I
found her still sleeping. I smiled. Tinabihan ko si Cedes at saka hinaplos ang
maganda niyang mukha.

“From now on, I’ll take care of you...”

=================

7. Do you wanna?

He was the first thing I saw after waking up. His face was there, he was sleeping
soundly – looking more like a kid rather than a full grown man. I smiled. It’s
kinda nice waking up next to the person who tried making you feel better the other
night. I stayed like that – I was just looking at him. Nakakatuwa siyang pagmasdan.
Oli’s features are so prominent – his jaw line is a head turner. Hindi ko napigilan
ang sarili ko na ipaglandas ang mga daliri ko sa mukha niya. I actually am
wondering what he’s dreaming about, may bakas kasi ng ngiti sa kanyang mga labi. I
traced his jaw line – he seemed to be in a deep slumber. Sa ngayon, gusto kong
malaman kung anong tumatakbo sa isipan niya – kung nabago ba ang tingin niya sa
akin – kung ano nang iniisip niya matapos niyang malaman ang nangyari sa akin at
kay Ares Consunji.

I touched his chin, tapos ay tumaas ang daliri ko sa labi niya. I smiled. I
remember the time when Oli kissed me. He’s a good kisser – there was no question on
that but then, I felt like he’s holding back – I don’t know why but he is holding
back. Pakiramdam ko ay may itinatago siya – isang bagay na hindi niya pa handang
pag-usapan. I could see it in the way he moves – parang atubili pa siya. I touched
his cheeks again – he looked so young. I sighed. I suddenly wished I could do the
same thing with Ares – well it’s not that I didn’t try – I did try, pero nagigising
siya. At noong isang beses na ginawa ko iyon ay nagalit siya, iniwan niya ako at
ilang araw na hindi kinausap just because I touched his face. Ares doesn’t like
being touched when his eyes are closed. Gusto niya nakikita niya ang lahat ng galaw
ng tao sa paligid niya.

Oli stirred. Binawi ko ang kamay ko sa mukha niya at hinintay siyang magmulat ng
mata. He opened his eyes and met my gaze, bigla siyang ngumiti.
“Good morning, Cedes.” His voice was husky. Natawa naman ako. It’s good to be
greeted by the person you slept with – well natulog lang naman kami ni Oli at
walang nangyari.

“Good morning din.” Bati ko sa kanya. He sat up. Kinusot-kusot niya pa ang kanyang
mga mata bago tuluyang bumangon. Umupo naman ako sa kama at pinagmasdan siya,
pinakikiramdaman ko ang sarili ko. Alam kong may nagbago sa aming dalawa o kung
hindi sa aming dalawa – sa akin sa kanya. Gumaan ang loob k okay Oli – pakiramdam
ko ay nagkaroon ako ng bagong kaibigan sa katauhan niya.

“Gusto mo bang kainin kita?”

Nanlaki ang mga mata ko sa tanong niya. I looked at him. Pinakatitigan ko siya.
Hindi ko masyadong narinig ang sinabi niya pero iyon ang datingan. He was asking me
if I want him to eat me, iyon nga ba iyon?

“Ha?” I asked again.

“Gusto mo na bang kumain?” Muling tanong niya. Natigilan ako. Bigla akong
napangisi. Hindi ko alam kung anong pumapasok sa isip ko at iyon ang narinig ko.
Naisip ko na hindi naman gagawin ni Oli sa akin iyon. May tiwala ako na hindi niya
ako pipilitin sa mga bagay na alam niyang hindi ko pa gusto. At isa pa bakit ko ba
iniisip na may mangyayari sa amin dalawa? Ako na talaga ang maberde.

“Labas ka na lang kapag ready ka na ha.” Oli winked at me. Natawa ako. Alam kong
hindi pa ako maayos ngayon pero kahit paano ay gumagaan ang loob ko. I suddenly
felt okay – just okay – hindi pa completely over him but at least I can say that I
am okay.
Tumayo na ako at nag-ayos. I combed my hair. Nakalimutan ko na wala nga pala akong
dalang gamit at nasa cottage ako ni Oli kaya agad akong lumabas para magpunta sa
cottage ko. Habang naglalakad ay nakita ko silang apat nila Sonido na naghahabulan
sa may dalampasigan. Sonido was wearing a pink spongebob board shorts and a yellow
sando shirt. Naalala ko iyong sinabi ni Oli na walang gay sa kanila but then, how
will you explain Sonido’s behavior?

I stood there watching the four of them. Kitang-kita ang closeness nilang apat.
Somehow, I missed Bathseeba. Sa twenty-six years ng buhay ko si Bathseeba lang ang
naging kaibigan ko. I had a difficult time making friends with girls – I hate the
drama and I am best alone but then when I met Bathseeba, we clicked. We’re two
different souls that found each other in this big world. Kumbaga sa kanta, kami
iyong two less lonely people in the world.

I smiled. I miss her. I miss her funny antics. Minsan kasi out of nowhere kung ano-
anong lumalabas sa bibig niya. I wonder how she is now, ang alam ko she’s going out
with Matthew – ang tagal na din nila ng taong iyon.

“Cedes!” I smiled when Isto called me. Ngayon ko lang naisip na hindi ko pa pala
siya nababati ng happy birthday. Patakbo akong lumapit sa kanila at saka nakipa-
appear kay Isto.

“Belated, Crisostomo. I forgot to greet you last night.”

“It’s okay, Cedes.” Nakangiti siya. Napansin kong iniirapan ako ni Sonido.

“Good morning, Sonido.”

“Good morningin mo iyang lelang mo!” Singhal niya sa akin. I found him very funny.
Binatukan siya ni Oli.

“Umayos ka nga! Babae iyan, pre.” Sabi pa niya.

“Baka naman nagseselos ka sa akin kasi I slept with Oli last night.” Matapang na
wika ko. Binibiro ko lang naman siya. Nakita kong nanlaki ang mga mata nilang apat.
I found myself laughing at their reactions.

“You slept with her?!” Sigaw ni Crisostomo na para bang galit. Nagtaka ako. Oli
shook his head.

“Walang nangyari sa amin!” Sigaw niya. “Natulog lang kami nang magkasama,
magkatabi. Ano ka ba? Hindi ko gagawin iyon lalo na’t---“

“Okay! Tama na iyan!” Sigaw ni Sonido. “Ampapanget ninyo! “ He hissed. Nakatingin

lang ako sa kanilang dalawa. Si Crisostomo ay parang galit na galit, si Oli naman
ay parang kinakabahan at hindi ko maintindihan. I, somehow had a feeling that this
has something to do with the thing that I was thinking earlier – iyong bagay na
hindi sinasabi ni Oli sa akin.

Tumalikod si Crisostomo, sinundan siya ni Escobar habang si Oli at si Sonido ay

naiwan kasama ko. I looked at Oli, wala nang kulay ang mukha niya.

“I’m s-sorry, It was meant to be a joke.” Sabi ko na lang. Oli looked at me.
Inaasahan ko na maiilang siya sa akin o magagalit pero hindi, ngumisi lang siya at
saka tumango sa akin.

“I’m good. It’s okay, Cedes, mainitin lang ang ulo ni Crisostomo. Kumain na muna
tayo?” Tumango ako.
Nakita kong nakatitig sa akin si Sonido. I smiled at him.

“Sasabunutan talaga kita, diyan! Sa Baba!”

I ended up laughing!

---------------------------------

Ginabi na kami ni Oli sa pag-uwi. Sa kotse niya ako sumakay. Noong una ay nag-
aalala pa ako dahil sa nangyari noong umaga sa dalampasigan pero nang makita ko na
okay na si Isto at Oli ay nakahinga na ako nang maluwag. Nagbibiruan na silang
dalawa. Si Sonido naman ay nakikipagkwentuhan na ulit sa akin. Binigyan niya ako ng
naked pallete – lalo ko tuloy naisip na baka hindi naman kasi talaga straight si
Sonido. He’s gay – definitely gay – and I have a feeling that he and Oli has
something – kung hindi man si Oli ay si Sonido. May gusto si Sonido kay Oli that’s
why they are friends for this long.

Nasa kotse kaming dalawa. He was driving while I entertain myself with the scenery
outside. Tahimik pa rin si Oli pero mas magaan na ang pakiramdam ko sa kanya
ngayon. Habang nakatingin sa labas ay may naisip ako.

“Oli!” I looked at him. “Let’s play tell me something I don’t know!” Na-excite ako
bigla. Naalala ko kasi si Bathseeba, we used to play this game kapag na-stuck kami
sa traffic – nasasabi ko tuloy sa kanya ang mga ginagawa naming ni Ares sa kama.
Hindi naman kasi niya alam iyon – she’s innocent.
“Game?” I asked. Tumango siya. “Ikaw muna!”

“Ako?” He grinned. “Fine. I lost my virginity when I was twelve.” Sabi niya.
Nanlaki ang mga mata ko.

“Twelve?! Seryoso? Kanino?” Natatawang tanong ko.

“Sa labandera naming dati. Wala eh, ang gwapo ko daw.” Humagikgik pa si Oli.

“Salaula!” Tudyo ko sa kanya. “Ako naman, well.” I fell silent. “I have a

stepbrother who molested me when I was sixteen. I lost my v-card to my high school
teacher. I was fourteen by then.”

Hindi nakasagot si Oli. Naghintay ako pero hindi siya nagsasalita. Natatawang
hinampas ko ang balikat niya. “Ano ka ba? Okay lang mag-comment. Iyon ang buhay ko,
Oligirio.” Malungkot na sabi ko. “But I chose not to let that break me. I am who I
am because of that.”

Hindi pa rin siya nagsasalita. “Oli, ‘wag ang maawa sa akin. Okay na ako.”

He sighed. He suddenly stopped the car. He touched my face. Nagulat ako.

“Dapat sa’yo, inaalagaan, Mercedes.” Madamdaming wika niya. “Dapat sa’yo minamahal,
inaalagaan at nirerespeto. Gusto kitang alagaan, at rerespituhin kita.”
Napaawang ang mga labi ko. I remember him telling me this moment that I should be
taken care of, respected and loved.

“Do you wanna love me?” Biglaang tanong ko. Nakita kong nagbago ang reaksyon ng
mukha ni Oli. He took a deep breath.

“Yes, Cedes... As a friend...”

Lumayo na siya. I shook my head. Ano bang naiisip ko? Bakit nakadama ako ng
panghihinayang?

=================

8. Aminan

“Is it fun being a lawyer?”

I smiled before looking back at Oligirio. Nakatayo ako sa may terrace ng bahay
nila. The view in front of me is majestic. I could see the city lights from where I
was standing. Katatapos lang naming kumain ng hapunan noon at naisip kong pumunta
sa terrace para mag-isip. Marami akong gustong ayusin sa buhay ko. Marami akong
gustong baguhin. I was actually thinking of going to the states where my mom is.
Maybe I could take the Bar exams there and practice my profession. Sa states kasi
siguradong tahimik ang buhay ko at makakalimutan ko ang mga taong nais kong
kalimutan.

I’ve been away for a month already at sa tingin ko hindi naman progressive ang
moving on process ko. Panaka-naka ko pa rin kasing naiisip si Ares Consunji. Last
night, I dreamed about him – we were engage in a very hot activity. I was on top of
him. My hands were tied, his hands were on my waist and I was writhing against him.
The dream wasn’t a dream – well it was – pero para sa akin parang totoo ang
panaginip na iyon. I could feel his thickness between my thighs – filling me,
stretching my being at nang magising ako, pawis na pawis ako. I was gasping for air
– I couldn’t breathe. I suddenly realized how much I miss being with him.

“Mercedes...” Napatingin ako kay Oligirio. Hindi ko napansin na nakalapit na pala

siya sa akin. He was smiling at me but there was something in the way he looks at
me. It was as if he was trying to penetrate my mind and learn the way I think. He
was so near now. I could smell his manly musk. Bahagya akong lumayo. Kanina ay nasa
isipan ko si Ares pero ngayon ay si Oli naman ang lumiligalig sa akin.

Maraming nagbago mula nang magkausap kami nang ganoon sa beach. He seemed to be
more attentive of me. I can now see that he actually cares for me – para bang hindi
na siya iyong Oligirio na una kong nakilala noong dumating ako dito. He seemed
friendlier.

“Bakit mo naitanong?” I looked at him. Oli’s eyes seemed to glitter – I don’t know
why. Para tuloy gusto ko siyang kurutin sa pisngi. The man can be cute at times.

“Wala. Kailangan ko na yata kasi ng abogado.” Sagot niya bigla. “Ano bang specialty
mo? Do you like complicated cases? Sabi sa internet ikaw iyong nagpanalo ng kaso
noong artista na nabugbog. I read that it was a bloody battle but you managed to
come out alive.”

Napangisi ako. Hindi ko mapigilan. It was the first time that a man actually asked
me about my profession and the fact that he seemed to be really interested at what
I do makes me wanna cry a little bit. Kung si Ares siguro ang kasama ko, I’ll get
tired listening to how he loathes his cousin Yllak. Iyon lang ang alam ko tungkol
sa kanya. Galit siya kay Yllak at mahal niya iyong Yna. I don’t even know his
birthday. I don’t know anything about him.

Noong nakaraang tinawagan ko si Bathseeba, nasabi niya sa akin na palagi nga daw
nandoon sa apartment si Ares pero hindi na ako masyadong nagtanong. Hangga’t maari
kasi ay ayokong magtanong nang magtanong ukol kay Ares Consunji dahil sa oras na
gawin ko iyon parang nawalan na rin ng saysay iyong pag-alis ko but somehow,
Bathseeba surprised me. I could still remember our conversation.
“Top 3 pala siya sa Bar exams.” Biglang sabi niya sa akin. My grip tightened on my
I-phone. I bit my lower lip. I didn’t know that.

“Ayokong marinig...” Mahinang wika ko. I sighed. She continued talking.

“Nakita ko iyong dyaryo na iyon sa library. Sabi sa internet pasado din siya sa New
York Bar. Bakit hindi ka mag-Chicago. Nandoon ang mama mo.”

Hindi ko nakaya. Ibinaba ko iyong phone. Hindi ko kasi matanggap na may mga bagay
na alam si Bathseeba tungkol kay Ares na hindi ko alam at hindi ko inalam. I
realized that I am here today because I didn’t try getting to know him. Hinayaan ko
siyang itrato ako na parang basura. Ako ang may kasalanan kung bakit ako miserable.

“Iyong Consunji.” Narinig kong muli si Oligirio. “Did he ever made you smile?”

I almost gasp. I was just looking at him. Iniisip ko ang mga instances na pinagiti
ako ni Ares at may naalala akong isa.

“One time.” I said. “I got really mad at him for not coming in my birthday. Hindi
niya pala alam na birthday ko – hindi ko nasabi. He greeted me then pumitas siya ng
santan sa garden ng university. Alam mo iyon, Oli, kahit pilit lang, basta galing
sa kanya, masyang – masaya ako.” Halos mangiyak-ngiyak ako. “That is the first and
the last time he greeted me. After noon, hindi na niya naalala ang birthday ko.
And also – the first and the last time he ever made me smile.”

“I can make you smile.” Sabi niya bigla. “No. I vow to make you smile every day of
our waking lives.”
“Our?” Hindi ako makahinga. He looked at me – eye to eye.

“I’m here to stay, Cedes.”

I swallowed hard. Those eyes, those deep brown eyes were making my heartbeat
abnormally fast.

Tugtug... tug... tug... tugtug...

Bakit niya ba ginugulo ang sistema ko?

“Cedes, bihis ka, isasama kita sa trabaho.”

Ngumiti ako kay Mercedes. It’s another Monday morning and I badly wanted to make
her happy today. Hindi ko alam kung saan nanggagaling ang kagustuhan kong mapasaya
siya pero gusto ko talaga siyang mapasaya. I found her sitting on the dining chair
– nakataas ang dalawang paa niya habang kumakain siya ng saging. She is the mirror
of a woman who just gotten out of bed and in my eyes she looks perfect. Her hair
was all over the place. She was just wearing a white shirt and black leggings.
Nakatitig siya sa akin na para bang nagtataka.

“What?” I asked. Kinapa ko ang mukha ko baka kasi may dumi.

“Oli, bakit ba mabait ka sa akin?” Nagtatakang tanong niya. “Naaawa ka bas a akin
dahil sa sinabi ko sa’yo noong nasa beach resort tayo?” Tanong niya sa akin.
Nginitian ko lang si Mercedes.

“Dali na, hihintayin kita sa labas.” Tumalikod ako at saka lumabas ng bahay.
Pumunta ako sa garahe at pinag-isipan kung kotse ba o bike ang dadalhin ko. I ended
up bring the car to work. Naisip ko kasi na kasama ko nga pala si Mercedes. Hindi
ko alam kung bakit mabait ako sa kanya. I guess – I just felt – well I didn’t
really feel sorry for her. I just wanted to be nice to her. Naikwento ko kay Sonido
ang sinabi sa akin ni Cedes sa beach. Naawa si Sonido. Sabi niya na dapat daw ay
may isang lalaking dapat maging mabait kay Mercedes – na sa dami ng pinagdaanan
niya ay dapat may mag-alaga sa kanya. He was right.

I realized that Cedes is a strong woman but at the same time, she is lonely. She’s
alone and she needed someone. I wanted to be that someone. Sabi naman ni Isto
umiral na naman ang pagiging knight in shining armor ko. Hindi ko alam kung totoo
iyon. Madalas nilang sabihin sa akin na kaya madaling mahulog sa akin ang mga babae
ay dahil sa ugali kong iyon pero alam kong hindi. Hindi naman na-in love sa akin
ang asawa ko dahil mabait ako – she fell in love with me but she fell out of love-
she left me like how my biological mom left my father. Anong dahilan? Dahil sa
klase ng trabaho na meron ako.

It’s pathetic – I know. Kaya galit din ako kay Esther. Sana kung ayaw niya na sa
akin. Iniwan niya na lang si Sydney. I can provide for our daughter. Sa puntong ito
– wala na akong pagmamahal na nararamdaman kay Esther pero hindi ko siya maitapon
dahil nasa kanya ang anak ko.

“Oli.” I heard Mercedes’ voice. I looked back. I saw her standing near the flower
boxes. Nakalugay ang basa niyang buhok – she was wearing a pair of cute shorts
tapos naka-sleeveless blouse siya na yellow. She looked extra fresh.

“Halikan na.” She said to me, she was smiling. Nanlaki ang mata ko. Did she just
asked me to kiss her?

“Ha?” Tanong ko. She smiled again. Lumapit siya sa akin at hinampas ang balikat ko.
“Sabi ko, halika na na. Let’s go! Alis na tayo! Excited na ako sa work mo.”

“Mabaho ang work ko.” Napangisi ako.

“So? Marangal naman ang siphoning business. Hindi ka nagnanakaw. Hindi mo ginastos
ang pera ng bayan. Walang scam. Walang fertilizer, so bakit ka mahihiya?”
Napahagikgik siya. Natutuwa ako kapag naririnig ko ang tawa ni Mercedes. Nag-iiba
kasi ang mukha niya kapag tumatawa siya nang ganoon.

Pinagbukas ko siya ng kotse. Pumasok siya tapos umikot ako para makaalis na kami.
When I got in I inhaled her scent. Ang bango ni Mercedes. Natatawa ako sa sarili
ko. Para na naman akong teenager – tumitigas ang bagay na hindi dapat tumigas kapag
nasa paligid siya.

“Nakasisid ka na sa pozo negro, Oli?” Biglang tanong niya. Tumango ako. “Eww!
Naligo ka?”

“Hindi naman palaging pumapasok sa tangke. Kapag maduming-madumi lang. Kapag

pumapasok ako, isang araw akong nagbababad sa banyo kasi ang tagal mawala ng amoy.
Iyong pinak-weird na nakuha ko sa tangke, vibrator.”

“W-what?”

I looked at her – it’s this big. Pink pa iyong kulay. Napagtripan ni Escobar.
Kinuha niya tapos binigay niya kay Sonido.”
Nauwi sa tawa ang pagtataka ni Cedes. I really love her laughter. Dumating kami sa
shop. Agad siyang bumaba. Nadatnan namin sa loob si Sonido na may dalang kape.
Cedes and Sonido are really good friends now. Palagi silang nag-uusap. I guess
Sonido is making her happy too.

“Kamusta ang buhok mo sa baba? Trimmed ba?” Sonido grinned at her. Binatukan ko
siya nang makalapit ako.

“Gago! Shaved ako!” Humagikgik si Cedes. I stopped. I looked back at her. Napalunok
ako. I was stopping myself but then I couldn’t help but imagine her naked with
shaved ---

“Boss!”

“Ha?”

“Laway ninyo tumutulo!” Sita sa akin ng isa sa mga tauhan ko. Umiling na lang ako
at saka tumalikod. Pumasok ako sa opisina. I sat on my chair. I was looking at
Cedes while she talks to Sonido. I smiled. Wala naman na akong magagawa kundi ang
aminin sa sarili ko ang totoo – I am attracted to her.

=================

9. Kiss and Tell

"Soni, anong secret ni Oli?"

I was with Sonido that day. Nainip kasi ako sa bahay at naisip kong sumama kay
Oligirio sa shop niya pero paglabas ko ng kwarto ay hindi ko naman siya naabutan.
Ang sabi ni Nanay ay maagang umalis si Oli dahil may iseservice ang mga ito sa
Dinalupihan. I don't know where that is. I got really bored so I texted Sonido.
Sinundo naman niya ako agad at dinala sa Pink and purple ---- ang kanyang pride
and joy --- a beauty salon!

I was getting my nails done while talking to him. Nakatayo naman siya sa likod ng
barber's chair habang naggugupit. He was smiling at the girl with so much hair.
Napapahagikgik ako everytime he makes faces.

"Girl, wit ko ichichika ang buhay ni Oli. Siya ang tanungin! Ayan maganda ka na
ateng ko!"

Napangisi na lang ako. I've always wondered what is in Oli's mind. Minsan kasi ay
hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari sa amin. He's so good ---- too good to be
true. Hindi ko naman siya matanong nang maayos dahil nahihiya din ako. I'm just
enjoying the things he is sharing with me. Natutuwa naman ako --- oberwhelmed
actually --- unang pagkakataon kasi na may isang taong gustong makilala ako. He's
very interested in the things that I do. I'm just really thankful to him.

"Parang may hindi siya sinasabi eh." Wika ko. "Nakakatuwa si Oli pero.pakiramdam ko
he's reserving something."

"Yaan mo si Oli. Mag-oopen din iyan sa'yo." Lumapit siya sa akin at pinaalis ang
naglilinis ng kuko ko. He took over. Siya na ang naglinis ng kuko ko. Natatawa ako.
How could a manly man like him do all these things?

"Bagay sa skintone mo itong shimmery red. Bagay ang red sa'yo. Maputi ka kasi."

Napahagikgik ako sa sinabi niya. He started painting my nails red. Napatingin naman
ako sa labas. I was thinking about Ares Consunji. Nakakatuwa dahil kung tutuusin
hindi ko na siya masyadong naiisip. Kung nagkakaroon man ng pagkakataon ay minsan
na lamang. Naiisip ko lang siya sa tuwing tinatawagan ko si Bathseeba --- na
iniiwasan ko na rin ngayon dahil kapag kausap ko siya at may sinasabi siya tungkol
kay Ares ay nasasaktan ako.

Bathseeba knows things about him and the fact that she knows things makes me
realize that I didn't try hard enough. It pains me to think that my best friend
knows him more ---- na iyong mga bagay na dapat alam ko siya pa ang nakaalam. Hindi
ko talaga maintindihan kung bakit nangyayari sa akin ito. I love Bathseeba and
that's never gonna change but I don't want to be around her now. Hindi ko pa kaya.

I sighed. I was looking outside. Sonido's salon when I had a glimpse of Oli's motor
bike. Nakapark na iyon sa labas pero wala si Oli. Umikot ang mga mata ko. Nakita ko
siya na nakatayo malapit sa pinto ng salon at kausap si Neneth. Napanganga ako.
Wala sa loob ko na tumayo ako. Narinig kong nag-react si Sonido pero hindi ko na
siya pinansin. Lumabas ako ng salon at nilapitan ko si Oli at Neneth. Agad akong
humawak sa kamay ni Oli --- dahilan para mapatingin siya sa akin.
"Cedes..." He smiled. I smiled back too pero nawala ang ngiti kong iyon nang bigla
na lang may tumalsik sa akin na mainit na kung ano. I realized what it was and what
happened when I looked at Neneth. Isinaboy niya sa akin ang sabaw ng tinolang manok
na dala niya.

"Neneth!" Sumigaw si Oli. Agad niya akong dinaluhan. I was shocked. Never in my
life have I been treated like this. I am Atty. Maria Mercedes Samson and this is
unacceptable.

"Ang kapal ng mukha mo! Mang-aagaw ka! Akin si Oli! Akin siya! Nagsesex kami! Akin
si Oli!" Galit na galit wika niya. Napanganga lang ako but theb why would I let her
treat me like this? I am who I am because I never let anyone treat me like this!

"Nagsesex lang kayo ni Oli but that doesn't mean he loves you! You don't own him!
He's just horny and you were there to fuck him! Screw you bitch!"

Sa inis ko ay hinatak ko si Oli papasok ng salon ni Sonido. Nakita kong nakatayo

siya sa may pinto at gulat na gulat din habang nakatingin sa amin. I acted on
impulse. Hawak ko pa rin ang kamay ni Oli habang hinahatak ko siya paakyat sa itaas
kung saan may kwarto na nagsisilbing pahingahan ni Sonido. Pumasok kamo sa kwarto
at saka ko isinara ang pinto. Humihingal ako habang nakatayo doon. I was so mad.
Hindi ko alam kung dahil sinabuyan ako ng sabaw ni Neneth o dahil inaangkin niya si
Oli o dahil nakita ko silang dalawa na magkasama o dahil lahat ng sinabi ko kay
Neneth ay patama rin sa akin.

"Huminga ka muna, Cedes. May bathroom si Sonido dito. May baon akong damit maligo
ka muna." Wika niya sa akin. Tiningnan ko siya --- inirapan.

"Naiinis aki sa'yo! Hindi ka dapat lumalapit kay Neneth! Ayokong maging mabait ka
sa kanya! I don't care if you're just horny kung horny ka nandito ako! Let' fuck!
Do.anything just don't talk to Neneth!"

I know how desperate I sounded but I don't care. Ang alam ko lang dapat masunod ang
gusto ko na hindi na dapat lumapit si Oli kay Neneth! Ayokong maging mabait siya sa
ibang babae. Gusto ko sa akin lang siya mabait. Si Oli ang kaisa-isang lalaking
nagpakita ng care para sa akin at ayokong mawala ang kabaitang iyon. Gusto ko pang
maging selfish muna hanggang sa alam ko na kung ano talaga ang gusto ko sa buhay.

"Don't say that Mercedes."

"Bakit? Makikipagkita ka pa rin kay Neneth?!" Sigaw ako nang sigaw.Namumula na ang
buong mukha ko

Hindi siya dapat makipagkita kay.Neneth!

"Hindi. I will never treat you the way Ares Consunji did, Mercedes. Sabi ko nga you
deserve to be loved and respected. Kaibigan mo ako at hindi ako lalagpas sa
limitasyong iyon."

Hindi ako nakakibo. Gusto kong tawanan ang sarili ko pero hindi ko rin naman
magawa. I fell silent. Nanigas ang buong katawan ko. Hindi ko alam kung anong
dapat kong sabihin. I was just looking at him. The more that I get to know Oli
---the more that I realized that he is very different from all the men that I had
ever been with. He sighed. Mula sa bag niya ay inilabas niya ang mga damit niya.

"Ito muna ang isuot mo. Hihintayin kita sa baba." I stared at his shirt. I smiled
to myself. I never had a chance to wear Ares' shirt. Now I am going to wear Oli's
shirt. Napailing na lang ako. Napatingin ako kay Oli. Palabas na siya ng pinto.
Tinawag ko siya. He stopped and faced me. I walked towards to him and touched his
face. I sighed. I pulled his head closer. Mas matangkad si Oli kaysa sa akin kaya
tumingkayad ako para maabot ang mga labi niya. When our lips met I automatically
closed my eyes to savor the moment. Hindi naman ako nabigo dahil sinagot ni Oli ang
bawat hagod ng labi ko. He was giving me a wet yet very sensual kiss that makes me
feel tingly all over.

I gasped when his hot tongue entered my mouth. Nagalambitin na ako sa leeg niya. We
were in deep deep kissing when we suddenly heard a loud kind of cough. His lips
were still against mine pero nakahinto lang iyon. I opened my eyes and I saw Sonido
and Escobar standing near the door.

"Takte pre, kung makakain ka ng labi parang mauubusan ha!" Natatawang wika ni
Escobar. Namula ang mukha ko.

Oli moved away. He was biting his lips. "Mag-ayos ka na. Hihintayin kita sa baba."
He even winked at me. Niyakag niya sina Escobar na bumaba. Nagpahuli si Sonido.
Humarap siya sa akin tapos ay naggawa ng heart sa kamay. I ended up laughing.

Naiwan akong mag-isa habang tinitingnan ang mga damit ni Oli. I took a deep breath.
Oh hell! Oli is one dirty kisser. Napailing ako at natigilan. Naisip ko na habang
nakikipaghalikan ako ay hindi ko naisip si Ares. Unlike before when I sleep with
other men kahit na nasa peak na kami ay palaging siya ang naiisip ko.

I smiled. Kaunti na lang. Naniniwala akong kaunti na lang.

=================

10. Engagement Party

"Ang tarantado mo din, Oli. May asawa ka na kinakalantari mo pa si Mercedes! May

asawa ka!"

Tinitingnan ko lang si Escobar habang pinagagalitan niya ako. Lutang ang isip ko
dahil sa nangyaring palitan ng halik sa aming dalawa. I felt heavenly. Ganito din
ang nararamdaman ko noon kay Esther pero alam kong may pagkakaiba din. Hindi ko rin
naman maintindihan ang sarili ko. The thought of Mercedes excites me. I was just
sighing. Tinapunan ko ng tingin si Escobar nang matapos siyang magsalita. He acted
as if he was waiting for me to say something at isa lang naman ang naiisip kong
sabihin:

"Hindi ko na mahal si Esther."

Mukhang kahit si Sonido ay nagulat sa sinabi ko pero iyon naman ang totoo. Hindi ko
na mahal si Esther. Ako lang naman ang nagmamahal sa kanya noon. She only married
me because I got.her pregnant. Iyon din ang dahilan kung bakit napakadaling bumitaw
para sa kanya. Hindi ako minahal ni Esther kahit kailan. Hindi ko nga maintindihan
kung bakit nauwi kami.ni Esther sa hiwalayan. Sinubukan kong gawan kami ng paraan
para kay Sydney pero iniwan niya pa rin ako at ang idinadahilan niya sa akin ay ang
klase ng trabaho meron ako.

"Alam na ba ni Isto?" Mahina ngunit mariing wika ni Escobar. Hindi ko na rin naman
siya sinagot. Hindi na mahalaga na malaman ni Isto o ng kahit na sino ang
nararamdaman ko--- ang gusto ko lang naman sa ngayon ay ang makita at mabawi si
Sydney.

"Hi..." Natigil lang kami ni Escobar nang dumating si Mercedes. She was wearing my
shirt and she looked extra hot on it. Nakakatuwa talaga siya. Her eyer were wide
with so much --- I don't know what.is the righy adjective to use to describe whay I
can see in her eyes but I feel like she's becoming whole again and I am happy for
her. Pakiramdam ko nadadali ang paghahanap niya sa kanyang sarili.ngayon.

Isa sigurong dahilan noon ay ang pagsasabi niya sa akin dati. Huminga ako ng
malalim at nag-iwas ng tingin. Natahimik na ako.Si Escobar naman ay umalis na.
Naiwan ako sa harapan ni Mercedes.

"Amoy baby itong shirt mo." Malambing na wika niya. She sighed."I remember I always
wear Ares' shirt pero nagagalit siya sa akib pagkatapos noon. Kapag sinuot ko hindi
niya kukunin." She sighed. "I've always thought that he was admiring the way body
looks on his.shirt but I was always wrong. Hindi na niya kinukuha kapag suot ko
na." Bumuntong - hininga siya. "So if I think about it --- I never wore his shirt.
Hindi counted iyon."

I was just staring at her. I was asking myself how stupid this guy can get? Kahit
ba kailan ay hindi niya nakita kung gaano kahalaga.ang babaeng ito sa kanya? Kung
tutuusin ay para siyang tumanggi sa grasya. Mercedes is one extra ordinary woman at
sa araw-araw na magkasama kami ay pinatutunayan niya iyon. I admire her more and
more each day. Ang gago lang ng Consunji na iyon dahil para siyang nagtampo sa
ginto.

"You can have my shirt." Ngumisi ako. Cedes looked at me. Muli niya akong
nilapitan. Muli siyang tumingkayad at alam ko na kung anong gagawin niya at ako na
rin mismo ang lumayo. Hindi tama ito.

"Baba na tayo?" Yakag ko sa kanya. Matiim akong tinitigan ni Maria Mercedes. Sa

huli ay ngumiti siya. Kinuha niya ang kamay ko at saka naglakad na kami...
-------------

"Bakit ba lalong gumaganda si Bubu.bear, Isto?"

Napatingin ako kay Escobar nang.marinig ko siyang nagsasalita. I was sitting

between Oli and Sonido. May kausap si Oli sa phone habang si Sonido naman ay nasa
tabi ko habang inaayos ang kilay ko. Nagtataka lang ako kay Escobar. Kanina pa kasi
siya titig na titig sa tab ni Isto. Si Isto naman ay natatawa lang. Napabaling ang
tingin ko kay Oli nang bitiwan niya ang kamay ko. Nakahawak pa rin kasi ang kamay
ko sa kanya. Binitiwan niya iyon at saka tumayo at lumayo sa akin. Hinabol ko siya
ng tingin.

"Uy dito ka muna. Babalik iyon." Nginisihan ako ni Sonido. Binalingan ko siya.

"Did you see the way I messed with Neneth? Ang sama ko." Alam kong kaibigan nila si
Neneth pero hindi ko talaga siya mapagpasensyahan. Binastos niya ako. Ang kapal ng
mukha niya. Naging desperada ako pero hindi ako ganoon kababa. I hate her for what
she is doing to herself. Naiintindiha ko siya pero hindi ibig sabihin hahayaan ko
siyang bastusin ako.

"Hayaan mo si Neneth, Cedes. Hindi.na mapapasukan ng bird ang pempem noon!" Nanlaki
ang mga mata ko sa sinasabi ni Sonido. Nahampas ko ang balikat niya tapos ay
kinurot ko siya sa pisngi. Noon naman bumalik si Oli. Naupo muli siya sa tabi ko.
Hinawakan ko ang kamay niya ngumiti naman si Oli pero marahan niyang ibinalik ang
kamay ko sa binti ko. Nakadama ako ng pagtataka.

Hindi na lumapit si Oli sa akin pagkatapos noon. Hanggang sa makauwi sa bahay ay

hindi pa rin siya kumikibo. Nakadama ako ng lungkot. Bakit bigla na naman siyang
nagbago sa akin?

Sa unang pagkakataon sa ilang gabi kong hindi pagtulog ay si Oli ang naging dahilan
nito at hindi si Ares Consunji.

-----------

"Tumawag sa akin si Esther, Isto. Nanghihingi siya ng suporta para kay Sydney."

Pareho kaming hindi makakibo ni Crisostomo habang nagmamaneho paluwas ng siyudad.

May engegament party kaming pupuntahan. Kliyente ni Isto ang nanay ng babae kaya
siya naimbitahan. Dapat ay si Sonido ang isasama niya peri pumunta ng.Mariveles si
Sonido kasama si Nanay Bulak kaya ako ang isinama niya. I was wearing a black tux.
Si Isto din ay ganoon. Mas mukha kaming aattend ng libing kaysa kasalan.

"Ni-freeze lahat ni Auntie ang accounts ni Esther para mapilitan siyang bumalik.
Did you send her money? Oli dapat hindi."
"Paanong hindi? Paano ang anak ko?"

"Hindi pababayaan ni Esther si Sydney, Oli... Mahal niya ang anak ninyo."

Right now I highly doubt that. Kung mahal nga ni Esther si Sydney dahil kung mahal
niya ang anak namin hindi niya ilalayo sa akin ang anak ko. Wala naman akong ibang
hangad ngayon kundi ang makasama si Sydney. Nakakatuwa nga minsan naiisip ko na
magiging mabait si Mercedes kay Sydney. They would be friends. They will play
together. I can imagine Cedes as a great mom to my daughter.

Napailing na lang ako. I was always thinking about her now a day. Which is weird
pero wala naman kaso sa akin. I like thinking about her. I love her smile... basta
magulo pa sa ngayon pero alam kong gusto ko si Cedes.

Nakarating kami sa hotel nang maggagabi na. Bumaba kami ng sasakyan ni Isto. Pilit
pa rin niya akong kinakalma. Ayoko nang magisip pa.

Nang makapasok kami ay nakita namin ni Isto ang pinsan niya --- si Bathseeba
Madlang - Awa - Madlang - Tao. We had a little hi and hello. She was as
enthusiastic as I remember her. Natutuwa akong makita siya.

Natigil lang kami nang pansinin ni Isto ang kasama niya.

"Si Ares Consunji..."

Literal na nakarinig ako ng warning bells sa isipan ko. Standing before.me is the
guy who messed up Mercedes. I wanted to smash his face for what he did to Mercedes.
Sinundan ko siya nang tingin. Pumasok siya sa function hall. Naiwan si Bathseeba
sa amin. I sighed. I wonder what Cedes saw in him...

=================

11. Tensyonada

“I miss Oli.”

Nginitian ko si Sonido. Halos Maghapon na kaming magkasamang dalawa. Wala si Oli at

si Isto. They went to Manila to attend some engagement party. Nakakatawa nga
kaninang umaga bago sila umalis. Nagbaon si Oli at si Isto ng formal attire which
is the black suite and tie – sabi ni Sonido – mas mukha silang pupunta sa funeral
kaysa sa engagement party. I just smiled. I watched oli as he gets ready. I feel
like I’m going miss him the moment he gets out of the door. Ewan ko ba kung anong
nangyayari sa akin – ang alam ko lang I always want to be around him. Parang si Oli
ang positive charger ko. Lahat ng negativity ko sa buhay nawawala kapag nandyan
siya. Hindi ko na nga madalas maisip si Ares Consunji at hindi ko na rin
nararamdaman iyong urge para tawagan si Bathseeba dahil na rink ay Oli. Inaaliw
niya ako.

Noong isang gabi ay inaya niya akong maglakad sa Balanga. He took me to the
fountain show and we watched it side by side while sitting on the stairs of the
Victoria Galleria. Nakakatuwa – kahit madaming tao pakiramdam ko ay kaming dalawa
lang ang naroon. He made me feel like I am indded the most important person in the
world while we were together.

Ninoohan ako ni Sonido. Nasa salon niya kami. He was putting some highlights on my
hair. He was grinning. Binitiwan niya ang buhok ko at sinensyasan ang isa sa mga
beki na kasama niya doon at saka naghugas ng kamay. Iyong tauhan niyang si
“Freshcka” ang nagkulay ng buhok ko. He sat on the revolving chair next to mine.

“Ikaw ba, Mercedes ay nahuhulog na kay Poso Negro boy?” Biglaang tanong niya. My
eyes widened. Hindi lang iisang beses kong naitanong iyon sa sarili ko. Ilang ulit
ko na ring tinanong ang sarili ko kung ano nga ba ang nararamdaman ko para kay Oli.
I know that I am feeling something for him and it’s not just because he makes me
happy. As the times goes by – habang nakikilala ko siya lalo ay nais kong mapalapit
sa kanya. I just sighed. I’ve been evaluating myself. I’ve been thinking like a
lawyer – ayaw ko kasing magkamali ako. I’ve been treated very badly for the last
years of my life at kung papasok ako sa isang relasyon – ayokong maulit ang
nangyari sa amin ni Ares Consunji.

Oo. Iniisip ko ang pagpasok sa isang relasyon – sa relasyon na ang kasama ko ay si

Oligirio Basuel. Hindi ko alam kung bakit but he’s the closest guy I could think of
when I enter a relationship. Hindi naman pwedeng si Sonido kasi hindi naman ako
sure sa gender preference niya. I smiled at that thought.

“Hindi ko alam. I just like being around him.” I shrugged. Tumaas ang kilay ni
Sonido. He stared at me while trying to hide his smile. In-extend ko ang paa ko
para masipa ko siya sa binti.
“Harrasment iyan, Chedeng ha!”

“Malandi ka kasi! Crush mo lang ako eh!” Natatawang wika ko. Iyon ang biro ko sa
kanya sa tuwing nag-aasaran kami. Nabanggit kasi sa akin ni Oli noon na palagi daw
akong bukambibig ni Sonido kaya siguro ganoon ay dahil crush niya ako but I
wouldn’t even think about getting in a relationship with him because he’s like a
brother to me. May kapatid ako pero hindi kami masyadong close – si Jaguar Samson.
He lives with my mom in Chicago. He’s twenty – one and the last time I heard he got
in a prestigious Med school in Seattle. Gustuhin ko man siyang Makita ay hindi
naman ako makaalis noon because I was busy with a very controversial case. I miss
my brother. Mas gusto ko siyang kapatid kaysa sa step brother ko – who molested me.
I sighed again with that memory. Isa sa mga dahilan kung bakit palagi kong gusting
kasama si Oli ay dahil nakakalimutan ko ang mga hindi magandang bagay na naganap sa
akin noon – he’s like a breath of fresh air. It’s like he’s fixing me – kahit hindi
niya sinasadya – he is fixing my broken soul.

“Basta, Soni. I like Oli. I like being around him and I have a feeling he likes me
too.”

“at bakit dahil kinakain niya ang labi mo?!”

“Sonido!” Sinipa ko ulit siya. Napahagikgik ako nang makita ko ang hitsura niya.
“Hindi iyon. Just like what I told Neneth. Hindi dahil may nangyayari sa kanila ni
Oli ay sila na. I just – we’ll I can feel his genuine concern for me – he cares,
Sonido. He treats me the way I’ve always wanted to be treated – like a lady with so
much respect.

“Oo na. Sige na. Kumain na nga tayo.” Pumalakpak si Sonido at hindi naman nagtagal
ay inilabas na ang pagkaing ipinahanda niya kanina. We ate in the middle of the
salon. Wala naman kaming pakialam sa mga tao sa paligid. I kept on talking about
Oli. He was just listening. I know how I sound like pero carry lang. Alam ko naman
na transparent ako – I really like Oli and I’m even considering dating him and
being exclusive with him.
Kung sakali – Oli will be the first guy I’ll be with exclusively. I never have done
that with Ares. While we were together I have other men in the side. Ayoko naman
kasing ipakita sa kanya na mahina ako and I know that on the side – he was fucking
other girls too so I fucked other guys. Kung kaya niya – ipinapakita ko na kaya ko
rin. But sex with Ares is always different. It was always mind blowing for me –
with or without blindfold or cuffs – it was always different – public or not – he
makes me come down with a crazy mind. He makes me crazy without even knowing it.
But there’s always a first time with everything. At kung sakali – Oli will be that
guy.

Natapos ang araw nang nasa salon lang ako ni Sonido. I’ve asked him to cut my hair
and color it. Nang makita ko ang kinalabasan noon ay natuwa talaga ako. My hair now
is auburn red – ginger head na ako – tapos ang buhok ko umaabot na lang iyon sa
jawline ko. Sabi ko pixie cut pero bob cut lang ang ginawa ni Sonido sa akin. Now
I’m sure that he’s really gay. Kung hindi man siya gay – we’ll he has a heart of a
woman.

Five in the afternoon – umulan. Bigla kong na-miss si Oli kya naisip ko siyang
tawagan. Agad naman niyang sinagot iyon. Nag-hello pa lang siya ay kinilig ako. Oo.
Iyon ang isa sa mga napapansin ko sa sarili ko ngayon – maliban sa palagi na akong
nakangiti ay madalas akong kiligin basta si Oli ang kasama ko.

“Bakit ka tumatawa?” Magaang wika niya sa kabilang linya.

“Wala...” I bit my lower lip. “Nami-miss na kita, poso negro boy.” Napahagalpak ako
ng tawa. Nakita ko si Sonido na nag-roll eyes bago nagpatuloy sa pagko-compute ng
kita ng salon niya.

“Uuwi na rin naman ako mamaya. Anong gusto mong pasalubong?” I could imagine him
sling. Napahiga ako sa sofa ng salon ni Sonido. I was playing with my newly cut
hair. I was also biting my lip. Kinikilig ako.

“Ikaw lang...” Mahinang wika ko.

“Malandi!” Narinig kong sigaw ni Sonido. Hindi ko siya pinansin.

“Kainin mo ulit iyong lips ko!” Sinabayan ko nang malakas na tawa iyon. Narinig ko
rin ang hagikgik ni Sonido.

“Naku, Chedeng! Mabubuhsuan ka na naman ng sabaw ng tinola niyan!” Napasimangot

ako.

“Sige na, Mercedes.” I heard Oli chuckled. “I miss you too. I’ll bring myself
home.” Wika niya. Binaba ko ang phone at saka tumayo. Nilapitan ko si Sonido at
saka hinawakan ang kamay niya. Nagtatatalon ako sa tuwa. I’m really feeling that
kilig I’ve never thought existed. Nakakatuwa kasi si Oli. Ewan ko ba – hindi ko
alam pero sigurado akong gusto ko siya at hindi ko talaga maisip ang dahilan kung
bakit.

Sabay na rin kaming naghapunan ni Sonido. While eating he was telling me about
Isto’s sister – Esther yata ang pangalan noon. Hindi naman ako interesado kaya
hindi ko masyadong nakikinig. Habang naghahapunan ay bigla na lang nag-ring ang
phone ni Sonido. He answered it maya-maya ay frantic na siyang tumingin sa akin.

“Chedeng, ang nanay ko...” Mahinang wika niya. Hindi ko man alam pero sigurado
akong may nangyaring masama sa nanay niya. Hindi ko pa nakikilala nag nanay ni
Sonido. Agad kaming tumayo at sumakay sa kotse niya. Hindi naman nagtagal ay
narrating namin ang bahay ng Nanay ni Sonido sa Zamora. I’ve never been to this
place. Malaki ang bahay nila Sonido. Ang una kong napansin ay ang kalumaan noon.
Para bang preserved na ito. Pumasok ako at sumunod kay Sonido. We went upstairs and
went inside a room. Nakasunod pa rin ako.

Inside – I saw and old man – dressed in a pink bestida, wearing a black wig – his
lips were painted red. He was lying on the bed with his eyes closed.
“Nanay...” Hinawakan ni Sonido ang kamay ng tinawag niyang nanay. I realized that
the person Sonido was referring too wasn’t really a NANAY but a TATAY. The man
lying on the bed is gay.... But despite that I could feel Sonido’s love for him.

He opened his eyes. “Sonido, nasaan ang mutya ko?” He asked. Hindi ko alam kung
sinong mutya ang sinasabi niya but Sonido is crying.

“Nanay Bulak, huwag naman muna. Ikakasal pa ako...” Bigla ay binatukan ni Nanay
Bulak si Sonido.

“Hindi pa ako mamamatay.” Mahinang wika niya. “Pero para sigurado, gusto kong
makita kayong lahat....”

Hindi kumibo si Sonido but I can see how painful it is for him. He stood up and
left the room. Sinundan ko pa rin siya. He was making many calls. I sat in a chair
in the living room while he keeps on walking back and forth inside the room. I wa
sust biting my lip. Natetetnsyon ako. Inabot na ata kami ng gabi pero hindi pa rin
nakakakalma si Sonido.

Bandang alas ocho ay isa-isang dumating ang mga kaibigan ni Sonido. Escobar was the
first one to get there. Sinundan siya ng isang lalaking ngayon ko lang nakita. I
guess he is the missing part of the barkada – si Esteban Monte De Ramos. After an
hour, nakarinig na naman ako ng tunog ng sasakyan – napatayo ako nang makita kong
pumasok na si Oli. I instantly walked towards him to give him a bear hug. Niyakap
rin naman niya ako – that was enough to ease my tension away. He was grinning while
looking at me.

Matapos iyon ay nagpunta na silang lahat kay Nanay Bulak. Oli was holding my hand.
Nang makapasok kaming lahat sa silid ni Nanay Bulak ay nakaupo na siya sa rocking
chair pero nakapaikit pa rin ang isang mata. He opened his left eye.
“Nandyan nab a ang mutya ko?” He asked in a serious voice. Si Escobar ang sumagot.

“Tinawagan ko na po si Bubu Bear, Nanay. Darating iyon.” He just nodded.

“Nanay...” Esteban spoke. “Kapag nagpagaling ka, mag-aasawa na ako.” Pabiro niyang
binitwan ang salitang iyon.

“Esteban, mamatay na ako at lahat pero hindi mo magagawang maging tapat sa babae.”
Nagtawanan ang mga kalalakihan. Maya-maya ay nagpaalam muli ang lahat na lalabas.
Nagpaiwan si Sonido. Ako naman ay hinatak ni Oli palabas ng bahay at dumiretso kami
sa kubo. Pagpasok pa lang ay walang slaitang namutawi sa kanya pero agad niyang
inangkin ang mga labi ko. I wrapped my arms around his neck to pull him closer. I
closed my eys because I wanted to savor this moment I am having with him. He was
kissing me with so much urgency. It was as if he was trying to tell me or make me
feel like he missed me just like how much I’ve missed him.

“Oli...” I whispered. Lumalalim ang halik niya. Gusto ko naman ang nangyayari pero
nang nasa kalagitnaan na ay bigla siyang tumigil para hagkan ako sa noo at ngumiti.

“Oli...”

“Hindi pa ngayon, Mercedes.” He kissed my cheek. He took a deep breath. “Bumalik na

tayo sa loob.” Sumunod ako sa kanya at saka mahigpit na hinawakan ang kamay niya.
Hindi ko alam kung bakit nakakaramdam ako ng panghihinyang. Hindi pa sa ngayon. I
was wondering if he was thinking the same thing. I wanted him inside me. I know
that he can fulfill the emptiness I have inside my heart.
Naupo kami sa sala. Napapalibutan ako ng mga kalalakihan. I wrapped my arms around
Oli tapos ay inihilig ko ang ulo ko sa balikat niya. I was smiling. Nagre-reminisce
silang magkakaibigan. I was just listening to them. Hagikgik ako nang hagikgik
kapag si Esteban na ang bumabangka. Marami siyang alam sa mga kaibigan niya. Si
Isto naman ay tahimik habang titig na titig sa amin ni Oli. Hindi ko maintidihan
kung bakit. Nginitian ko na lang siya at lalong lumapit kay Oli. With Oli I feel
safe and secured.

Napansin kong napatayo si Escobar. His eyes were full of amazement while looking at
something. Sinundan ko ng tingin ang kanyang direksyong iyon at tulad niya ay
nakadama ako ng kung ano. Dahan-dahan kong inalis ang mga kamay ko sa baywang ni
Oli. Napatayo ako.

Standing before me is my best friend. Bathseeba Madlang Tao but she's not alone
because Ares Consunji is with her and she's wearing his shirt.

She's wearing his shirt...

His shirt...

=================

12. All of these

"Anong nangayari kay Nanay Bulak?"

Sa dami ng tanong sa isip ko habang nakatingin sa mga matang iyon ni Ares Consunji
ay hindi ako nakapagsalita. Mukhang wala rin naman siyang balak magsalita o kahit
gumalaw man lamang. He was just standing in there while still looking at me. Sa
dami ng tanong ko ay isa lang ang tumatak sa isipan ko: Bakit suot ni Bathseeba ang
damit ni Ares? May nangyayari na ba sa kanila?

I sighed. Ipinilig ko ang aking ulo. Nag-iwas ako ng tingin. Nakita kong tumayo si
Isto at hinatak si Bathseeba paakyat sa taas. Nagsunuran ang lahat maliban kay
Oligirio. I saw Ares looking at Oli. Alam ko ang hitsurang iyon. Hindi siya
nagtataka --- he was actually thinking of something no... He was realizing
something. Nakatingin siya kay Oli na para bang matagal na niyang kilala ito. Hindi
ako makahinga...

Nandito si Ares Consunji ang lalaking tinatakbuhan ko. Hindi ko alam kung paano ako
gagalaw o kung gagalaw ba ako para lumayo. I had imagined seeing him again but
never in this situation --- not this soon. Hindi ko pa kaya. I was almost there but
now that he's here parang bumalik lang ako sa simula. I hate this feeling. Iyong
pakiramdam na wala na namag kaaiguraduhan --- natatakot ako.Okay ako pero hindi pa
ako ganoon ka-okay. I'm still in thr bargaining stage --- although I have accepted
the fact that I am nothing to him umaasa ako na sana sana... sana kahit katiting
meron siyang nararamdaman para sa akin kahit ano basta may nararamdaman lang siya.

"Iwan mo kami..." Iyon ang namutawi sa labi ko habang nakikipagtitigan kay Ares.
Humugpit ang hawak ni Oli sa akib tapos. Tumingin ako sa kanya. "Please..."

Walang nagawa si Oli kundi ang umalis na lang. My heart was beating fast. I was
watching Oli as he walks away. A part of me wanted to come after him but I chose to
stay. Nang tuluyan nang mawala si Oli sa paningin ko ay doon lamang ako bumaling
kay Ares.

This wouldn't be as awkward as it is right now if I have seen him with my best
friend. Hindi ko makalimutan ang katotohanan na suot ni Bathseeba ang damit ni Ares
--- the shirt I bought for him while in Europe. Hindi nga niya iyob sinusuot kapag
magkasama kami pero ngayon ipinasuot niya kay Bathseeba. Anong ibig sabihin noon.

"Wala ka talagang pinatawad. Pati si Bathsee! Did you turned her against me? Did
you fucked her already?" I was hissing. Lumapit ako sa kanya. I wanted to let out
all my frustrations on him. I wanted to slap the hell out of him! "Pati si
Bathseeba!" I cried. Hinawakan niya ang palapulsuhan ko at saka hinatak ako
papalapit. I swallowed hard. He was grinning.

"What? Are you jealous of your best friend?" He whispered at my face. Nasamyo ko
ang hininga niya. I almost lost it but I tried calming.myself. Lumayo ako sa kanya.

"How could you do that to Bathsee! She's innocent---"

"Not so innocent at all." Sinabayan niya ng ngisi ang mga salitang iyon. Hindi ko
alam kung ano ang dapat kong unahin. Ang nararamdaman kong hapdi sa gitna ng aking
dibdib o ang pag-aalala ko para kay Bathsee. I wondered what Ares did to her. Is
she her submissive now? Naive si Bathsee. Ayokong mapahamak siya. Dapat yata ay
hindi ko siya iniwan na lang basta.

Itinulak ko si Ares palayo sa akin.I hate him! Hindi pa ba sapat na sinira niya ako
kailangan bang pati ba naman si Bathseeba na walang kinalaman sa kanya. I hates him
fot what he did with my best friend.

Akmang sasampalin ko siya nang maulinigan ko ang mga boses na papalapit sa amin. I
took a deep breath. Lumayo ako sa kanya. Nakita kong napapaligiran si Bathseeba ng
mga kalalakihan. Dumiretso ako sa kanya tapos ay hinablot ko ang kamay niya saka
hinatak siya palabas.

"Ma-maria!!!" Tuloy-tuloy kaming lumabas. Nang makalayo kami sa lahat ay binitiwan

ko siya at saka hinarap. I slapped her. Her eyes widened. Napahawak siya sa pisngi
niya habang titig na titig sa akin.

"How dare you!" I hissed at her. "You are my best friend! Of all people you know by
first hand what he did to me! Bakit pumayag kang may mangyari sa inyo?!!"
Napatigagal ako nang bigla din akong sampalin ni Bathseeba. My mouth parted big
time. This is the first time she slapped me. Nasasaktan ko siya noon but she never
fought back. Knowing her she would never ever slap me. She would just turn the
situation into a joke ---but now...

"Mali ang iiniisip mo walang nangyayari sa amin! He's just here because of you!
Hinahanap ka niya! Kaya nga pinababalik kita hindi ba?!"

Hindi ako makakibo. "Maniwaka ka sa akin Maria, walang nangyari sa amin at walang
mangyayari dahil ikaw at siya ang nababagay. He feels something for you. Hindi pa
nga lang niya sigurado but he feels something. All you have to do is know him well
enough and things with you two will be better!"

How can she say these things to me? Kung magsalita siya ay parang kilalang-kilala
na niya si Ares. Has she done something that I didn't while I was away?

"Why are you doing this,Bathseeba? All of these because of that guy?! Ako ang best
friend mo!" Mangiyak-ngiyak na wika ko.

"Simple lang. I'm doing this for you. Dahil kahit baliktarin man ang panahon at ang
mundo ---- kahit na gaano man kademonyo ang lalaking iyon, Maria --- ikaw at siya
ang bagay. You and him belong to each others arms! I've did my part, Maria. Ngayong
nagkaharap na kayo gawin mo naman ang sa'yo!"

Tinalikuran ako ni Bathseeba Hindi ko siya gaanong maintindihan. Anong pinagsasabi

niya? I looked at her while she was walking away. Nakita ko si Ares na nakatayo sa
may gate. Akmang sasalubungin niya si Bathseeba nang biglang suntukin niya ito sa
pisngi. My eyes widened. Kahit naiinis ako sa mga pangyayari ay nauwi pa rin ako sa
pagtawa.

I bit my lower lip. What shall I do?

=================

13. Defy gravity

He had invaded my whole being again and again that night and all I could do was let
him. After each session – I feel the same – like crap. I’m so tired of being this
to him. Wala akong kwenta para sa kanya at sa tingin ko kahit kailan ay hindi ako
magkakaroon ng kwenta sa kanya. He knew how vulnerable I am when it comes to him
and all he did was took advantage of the situation. Ganoon lang ba ako ka-
worthless? I have forgotten my worth again. For the past three months that I had
been away – I was already feeling grateful of myself. I was feeling like I mattered
– that I am not dirt but one night changed everything. He put me back to where I
was before at ngayon – hirap na hirap akong bumangon mula sa pagkakalugmok ko sa
putikang pinatapunan na naman niya sa akin.

I wanted to hate him now but I just couldn’t. The fact that I love him with all my
heart – still makes me want him. Ang tanga-tanga ko. Paano ako naka-top sa bars
kung pagdating kay Ares ay hindi ko malaman ang gagawin. I want to hate myself and
him but as I looked at his angelic face --- his eyes were still closee and his head
is a bit tilted in my direction. His mouth was a bit parted. I wiped my tears.
Bigla kong naalala si Bathseeba at ang mga sinabi niya sa akin. How can she say
those things to me? Paano lumabas sa bibig niya na mahal ako ni Ares. He is
treating me the same way. He doesn't love me. For him, I am just a toy.

Tumayo ako para magbihis. I checked the time --- alas tres pa lang ng madaling
araw. Gusto kong umalis sa lugar na ito para hindi ko muna makita ang taong
nakakasakit sa akin. How pathetic can love get? Kung sabagay lagi namang ganoon.
Iyong taong nakakasakit ay ang siyang taong makapagpapagaling sa puso. Hindi ko
matanggap iyon. Maayos naman ako dati but when I fell in love with him. Sinapian
ako ng katangahan. Hindi ako ganito dati. I never let anyone treat me like crap. I
never ley anyone treat me like dirt pero lahat iyon nangyari nang minahal ko si
Ares Consunji.

Nang makapagbihis ako ay sinubukan ko kung makakalabas ako ng silid na iyon. Ganoon
na lamang ang tuwa ko nang mabuksan ko ang pinto. Naisip ko na baka umakyat si
Bathsee para pagbuksan kami. I wondered if she heard us. She used to complain a lot
before pero ngayon ay parang wala na siyang pakialam. Ang sinasabi na lang niya
ngayon ay nasa akin na ang desisyon. Paano ako magdedesisyon kung ganoon pa rin
naman ang sitwasyon?

He said it already: We're still the same. Nothing had changed. Fubu lang kami at
hanggang doon na lang kami.

I went down stairs to get something to drink. Habang pababa ako ay naulinigan ko
ang tv na bukas. Nagpunta ako sa sala at doon nakita ko si Bathseeba na nanonood ng
Fin and Jake. She was eating popcorn while laughing. Nakasubo sa bibig niya ang
kamay niya. I sighed. Tumabi ako sa kanya at yumakap. Nagulat si Bathsee pero agad
naman niyang hinaplos ang braso ko.

"Bakit gising ka pa?" I asked her.

"Tinawagan ako ng impaktong si Matthew. Nakakabitter siya! Biro mo gusto niya

talaga akong maging.maid of honor eh mas mukhang maid iyang si Candida!!! Di pa ba
halata na bitter pa ako!"

I smiled a bit. I could do this all day. I could just listen to Bathseeba's rant
all day and night. Kahit ano basta wag lang si Ares.

"Ikaw bakit di ka pa pagod?" She asked. Nakangisi siya sa akin. Umiling ako.
"Walang naganap? Hindi kayo nagchukchak? Wala? Zero? Waley? Bakit? Nagkatotoo ba
ang sumpa kong hindi na siya titigasan?"
Bigla akong natawa. Mahilig talaga sa sumpa si Bathsee. I kissed her cheek.

"I'm sorry I slapped you. Sorry that I thought of you that way."

"Sheeetttt! Isipin mo nga kung ako iyong makakachukchak noon eh di buyangyang ang
flower ko ang huge kaya noon!" Binatukan ko si Bathsee. Puro talaga siya kalokohan.
I so love Bathseeba. I know that she will never do something to hurt me. Kung gaano
ko siya kamahal ay ganoon din siya sa akin.

"Bathsee stretchable ang vagina. Maaacomodate mo din iyong ganoon ka huge. Maga-
adjust din iyan." Napahagikgik ako.

"Ehhh! Baka umabot sa lalamunan ko iyon!" Napahagalpak ako ng tawa.

"Aabot lang iyon kapag sinubo mo! Gaga ka!" Binatukan ko si Bathsee at muli siyang
niyakap. Nagkwentuhan pa kami pero mayamaya ay napansin kong inaantok na siya.

"Kuha kita ng gatas baby kooo?" Nakangusong tanong ko sa kanya. Bathseeba looked at
me with those sleepy eyes and nodded. Tumayo naman ako at nagpunta sa kusina. I
took a glass and poured it with milk. Ganoon naman si Bathseeba kapag nagaantok na.
Palagi siyang umiinom ng gatas para magtuloy ang tulog niya. I love doing things
for her. She's like the sister I never had.

Nakangiting bumalik ako sa sala pero agad ding nawala ang ngiting iyon nang makita
ko si Ares. Nakaupo siya sa coffee table na nakaharap kay Bathseeba habang si
Bathseeba ay tulog na. Ares was holding her hand, then suddenly he touched her face
--- he was looking at her in a manner that he never did with me. He even fixed thr
blanket to cover Bathseeba. I bit my lower lip.

He never looked at me that way. He kissed her forehead and he even touched her
lips...

My tears fell...

--------------

"Oli!"

Naibaba ko ang tasa ng kapeng hawak ko nang marinig ko ang tinig ni Bathseeba.
Nakita kong pumasok siya sa gate. May dala siyang brown bag habang naglalakad
papasok ng bahay. Pigil ang hininga kong naghihintay kung sino ang kasama niya at
ganoon na lamang ang relief na naramdaman ko nang makita kong kasunod niya si
Mercedes. They were wearing matching shirts that says: Geeky sexy. I smiled a bit
when I saw Mercedes smiled back at Bathseeba. They looked so good together.
"Oli!!!" Sumigaw si Bathseeba nang makita akong nakadungaw sa bintana. "Tantanan
poso negro man!"

"Bathseeba! Behave." Hinawakan ni Mercedes ang braso ni Bathseeba. Napangiti naman

ako. The way she treats Batseng talagang sanay na sanay na sila sa isa't isa. Hindi
ko talaga akalain na si Bathseeba at si Mercedes ay magkakilala. Just like that ---
our worlds collided. Nakangiti lang ako. Pasimpleng tiningnan ko si Mercedes.
Something in her eyes changed. Ayokong isipin kung ano pero hindi ko mapigilan ang
sarili ko. Pakiramdam ko ang dahilan noon ay ang Consunji na iyon..

"Good morning, Oligirio Fernando Basuel the siphoning magnate of Bataan! Naligo ka
na ba kung oo payakap kung hindi air hug!"

"Bathsee! Behave!" Muling bawal ni Mercedes sa kanya. Bathseeba rolled her eyes..

"Sanay siya sa akin. Ano ka ba! Anyway, nandito kami para kunin ang gamit ni
Maria." Kumunot ang noo ko. Bakit niya kukunin ang gamit ni Mercedes? Babalik na ba
sila sa Manila? Bakit agad-agad? Mercedes just smiled at me.

"Paano kayo nakapunta? Sinundo ba kayo ni Escobar?" Biglaang tanong ko.

"Hindi. Nagjeep kami ni Maria. Oh kunin mo na iyong gamit mo tapos uwi tayo tapos
balik tayo para mapasyal kita sa Tortugas. Mag bird watching tayo!" Enthusiastic na
sabi ni Bathseeba.

Nagpaalam si Mercedes na aakyat na. "Oli may dala akong ---- oy saan ka pupunta?"

Hindi ko pinansin si Bathseeba. Umakyat din ako sa itaas para sundan. Kailangan
naming mag-usap. Hindi siya pwedeng bumalik sa Consunji na iyon. Hindi siya dapat
bumalik sa dati. Nakakamove on na siya and that look on her face, her eyes --- that
was what she looked like the first time I have met her.

Pinasok ko siya sa kwarto. I saw her packing her things. Hinawakan ko ang kamay
niya.

"Hindi ka aalis dito! Nakita mo lang si Ares Consunji lalayas ka na!"

"Bitiwan mo ako, Oli..Wala naman akong magagawa. Hindi ako kahit kailan makakalaya
dahil mahal ko siya. Kahiy baliktarin ko ang mundo kahit saan ako magtago he will
always find me cause my heart beats for him, Oli."

Natigagal ako pero hindi ko hinayaan na mawalan ng kwenta ang pakikipag-usap ko sa

kanya.

"Do you hear how pathetic you sound?" I said. "Ipinagsisiksikan mo ang sarili mo sa
taong wala naman pakialam sa'yo! Gumising ka.Mercedes! Kung noon wala na siyang
pakialam sa tingin mo tutubuan siya ng pakialam sa'yo ngayon? Wake up, Mercedes!
Wala siyang pakialam sa'yo!"

"Yes! I am pathetic! Pero anong gagawin ko? I can't fight it! My whole being wants
him! My blood sings for him! I can't fight it."

I cupped her face. "Then, I'm going to fight for you. I'll defy gravity for you,
Mercedes just fucking stay with me..."

I embraced her.

=================

14. What's the catch?

"Anong pinag-usapan ninyo ni Oli kanina, Maria?"

Nginitian ko na lang si Bathseeba habang nakaupo kami sa jeep pauwi sa bahay niya.
Nakahawak siya sa railings ng jeep habang kumakain ng maruya. Nililipad ang buhok
niya ng hangin habang titih na titig siya sa akin.

Oli is really something. No man have ever done that --- no man has ever offered
something for me. Si Oli lang talaga. I admire him more because of that. He was
offering me something I wished Ares would give me pero alam kong malabo iyon. I
looked at Bathsee. She was so busy munching that maruya. I was wondering why Ares
cares so much for her. Alam kaya niya? Gusto kong makita kung paano si Ares sa
kanya. Gusto kong malaman kung paano siya kay Ares.

I tucked her hair behind her neck and wiped the side of her mouth. Bathsee is so
cute when she eats. Kung titingnan kasi siya ay parang kay sarap-sarap niyang
kumain. Nakakahawa.

"Ano nga? Bakit hindi ka sumasagot?"

"Ikaw paano si Ares?" Masakit sa lalamunan na sabihin ang pangalan niya sa harap ni
Bathseeba. Hindi ko alam kung bakit ko tinatanong iyon sa kanya. Out of curiousity
I guess. I suddenly remembered the way he looked at her. It was full of emotions.
Hindi katulad ng pagtingin niya sa akin ---- kulang na kulang. I sighed.

"Nandito na siya diba? Hinahanap ka niya. Nagkita na kayo bakit mo sa akin

tinatanong iyan?" Balik-tanong niya. Her wide eyes were so innocent. Iyon na din
ang dahilan kung bakit hindi ko magawang magalit kay Bathseeba. She is innocent and
now as I look at her alam kong wala siyang nararamdamang kahit ano kay Ares. Alam
kong totoo siya sa sinasabi niya. Bathseeba never lied to me. Iyon ang isa sa mga
dahilan kung bakit nagtagal ang friendship namin. She never lied. Kahit alam niyang
masasaktan ako --- she never lied.
"Well, we haven't talked yet."

"Huuu! Ibig sabihin nagsex lang kayo kagabi!!!" Nanlaki ang mga mata ko. Sa lakas
ng boses ni Bathseeba ay napatingin sa amin ang mga kasakay namin sa jeep. Tinakpan
ko ang bibig niya at hinatak siya papalapit sa akin. Pilit siyang kumakawala.

"Mama! Para na bago pa ako mamatay!" Huminto ang jeep at nauna na kaming bumaba. Sa
may hi-way lang ang bahay ni Bathseeba. Pagkababa namin ng jeep ay nakita ko na
naglilinis si Ares ng kotse. He was half naked. Napansin kong may audience na din
siya. Nakatayo ang mga miron sa labas ng bakuran ni Bathseeba at pipanood si Ares
- even Nanay Ethel was watching him.

"Ano ba iyang boyfriend mo! Ang laswa talaga!" Komento ni Bathseeba. Nagtuloy siya
sa loob at naiwan naman ako doon. Nilapitan ko si Ares. He looked at me. Natatamaan
ng araw ang balat niya. He looked like a demigod --- all the Consunjis look like a
demigod. From his father up to his.uncles and cousins ---- they all looked like
they were from Greece.

He looked at me. I so wanna kiss him. I wanted to put my hands all over him while
kissing him deep and hard. Again, I want him and was that desire I am seeing in his
eyes. Was that for me? Definately. Sino pa bang...

I stopped myself when I realized that he isn't looking at me. He was looking
passed my shoulders. Sinudan ko ang mga mata niya at nakita ko si Bathseeba na
nakatayo sa may pinto ng bahay at may hawak na isang bilaong daing na bangus.
Isasabit niya yata iyon. I sighed.

"She's a clean slate, Ares." I said to him. "I will not let you ruin her like what
you did to me."

"I didn't ruin you, Cedes. You're in there because you didn't had the guts to take
a risk."

Nagpanting ang tainga ko. Sa galit ko ay sinampal ko si Ares. Ako pa ang hindi
nagkaroon ng lakas ng loob?

"I loved you! Isn't that a risk?! Kahit alam kong magpapakatanga lang ako sa'yo
minahal kita at kinalimutan ko kung sino ako! I had loved you with all my heart at
kaya ako nandito ay dahil din sa'yo! Gago ka!" Pinaghahampas ko siya sa dibdib.
Hinayaan niya lang ako pero hindi nagtagal ay hinuli niya ang mga kamay ko at saka
hinapit ako.

"Too bad we didn't love each other at the same time, Cedes. I loved you.too but I
don't wanna go back on that place. I have moved on! Accept the fact na dito lang
tayo." He hissed at me.

I bit my lower lip. I wanted to cry but I don't want him to see me cry. Itinulak ko
siya at pinagsasampal. He let me hurt him. Iyak lang ako nang iyak. Nabigla ako
nang may humapit sa baywang ko at inilayo ako kay Ares..

"You son of a bitch!" I hissed. Ares just grinned at me.

"Mercedes, tama na..." I calmed down when I heard Oli's voice.I gasped hard. Hindi
bumitiw si Oli sa akin. Hinatak niya ako palayo. Ipinasok niya ako sa kanyang kotse
at saka niya ito pinaandar nang napakabilis. Hindi ko magawang kumalma. Paulit-ulit
sa isipan ko ang sinabi ni Ares sa akin.

He loved me. He once loved me but he didn't wanna go back to loving me. He did love
me.

"He's so unfair!" Inihinto ni Oli ang sasakyan at saka bumaling sa akin. He pulled
me closer and claimed my lips for a feiry kiss. I tried not kissing him back but
its to impossible. I kissed him back. Our tongues were tonguing. His hands were
roaming around my body and thay sensation alone was enough to set fire to my being
but as I reached that place----- Oli stopped. His eyes were intently looking at me.

"He's unfair..." I said in a small voice. Oli sighed.

"Stay with me. I can give you everything."

Hindi ako kumibo. Oli is perfect but then I realized that no one is perfect ---
that every damn thing on earth has its own catch. They.have secrets and that's
exactly what I am thinking now.

That no matter how perfect a situation is --- may isang bagay pa din na sisira
dito. Tiningnan ko si Oli at saka nagsalita.

"What's the catch, Oli?" I said in a hopeful tone. Na sana wala. He took.a deep
breath.

"I am married, Mercedes."

I.wiped my tears...

=================

15. Kasama siya

I was wiping my tears at hindi ko alam kung para saan ang nararamdaman kong sakit.
What if he's married? Wala naman akong kinalaman doon. Hindi ko naman
pinakikialaman iyon pero bakit ako nasasaktan? Napasadal ako sa kotse ni Oli habang
hinhintay ang sarili kong maging ready para magsalita sa kanya. I suddenly
remembered Bathseeba's look the first time she saw me with him, pati na rin ang mga
tingin ni Isto - lahat sila ay may alam pero hindi nila sinasabi. I sighed. Kung
sabagay, baka naman iniisip nila na wala sa lugar kung sasabihin nila sa akin ang
kwento ni Oli. Napakagat - labi ako. I was just sighing. Ilang beses na akong
humihinga nang malalim pero hindi ko kayang kumalma.

Thinking about it, he was offering me the world but there's really a catch. Wala
talagang perpekto sa mundo. Kahit ang pinakamabait na tao ay may kapintasan.
Binalingan ko si Oli. "Nasaan siya?" Nakita kong nagkuyom ang mga palad niya.
Napatiim din ang mga bagang niya na para bang pinipigilan niya ang pagdaloy ng
galit sa kanyang sistema. He closed his eyes as if he was trying to calm himself
down. "She left me."

"Why?" Alam kong wala ako sa lugar magtanong pero hindi ko na talaga mapigilan ang
hindi magsalita sa kanya. I want to know. I need to know. If he is offering me the
world like what I have always wanted wince I knew what love is - I need to know.
Ayokong mangapa pagdating kay Oli. Somehow - I wanted to take a risk - not for him
- but with him. I wanted to take a risk with him. Nakikita ko naman kung gaano si
Oli sa akin. Siya lang ang nakakagawa niyon sa akin. I was sighing. I wanted to
hate the world because of what I was thinking right now.

I wanted to be gone with Oli. I was just eyeing him. Hindi ko nga alam kung tama
bang sabihin ko iyon sa kanya ngayon. Alam kong wala ako sa lugar pero gusto kong
mawala nang kasama siya. Gaano kasakit ang marinig mula sa kanya na minsan ay
minahal ka pero kasabay noon ay ang katotohanan na hindi siya nagkaroon ng lakas ng
loob para ipaglaban ang nararamdaman niya para sa'yo? Gaano kasakit na sa lahat ng
iyon ay sa'yo niya ibinabato ang sisi. For once, I wanted to feel that someone is
actually fighitng for me. Na sa bilyong tao sa mundo may isang taong gusto akong
ipaglaban para makasama at para mapasaya. Pero nasaan ang taong iyon? Wala. Iniwan
niya ako.

I have here the person that treats me with so much respect and love - I know he
loves me - hindi naman romantically - but I know he loves me as a person. He treats
me like I have a count in this world. Kaya lang - hindi naman siya si Ares. At
kahit baliktarin ko ang mundo - hindi siya magiging si Ares.

"She left me because I wasn't man enough to leave my job. What's worse is..." He
took a deep breath. Tumingin siya sa labas ng bintana at saka doon tumitig. Hindi
ko siguro pero pakiramdam ko ay umiiyak si Oligirio. Umangat ang kamay ko para
haplusin ang likod niya - to comfort him but I couldn't. Binawi ko ang kamay ko.
Hindi ko siya kayang hawakan. Magpapakatotoo ako - disappointed ako kay Oli. He
could've told me that thing days ago - o kaya man noong gabing nasa beach kami at
iniyakan ko siya dahil kay Ares Consunji.

Pero hindi, he chose to keep it in as a secret. Hindi ko naman masasabi na

pinagmukha niya akong tanga because he never took advntage of me. Kung hahalikan
man niya ako o yayapusin ay dahil gusto ko rin iyon - he never initiated anything.
Kaya hindi ko talaga masasabi na sinamantalaa niya ang vulnerabity ko because he
wasn't like that. He kept his promise - he never treated me like the way Ares
treated me.
"She took our daughter away."

Halos tumalon ang puso ko nang maintindihan ko ang sinabi ni Oli. Hindi lang siya
kasal. May anak siya. Naikuyom ko ang palad ko. Paano ko mapapanghahawakan ang
sinasabi niya sa akin kung lahat ng bombang dapat matagal na niyang ibinato ay
ngayon niya lang ibabato.

"I'm sorry, Mercedes." Wika niya sa akin. Lumabas ako ng sasakyan. Naiiyak ako.
Gusto kong magalit sa mundo, kay Oli at sa babaeng iyon pero hindi pwede dahil wala
ako sa lugar. Hindi ko nga alam kung bakit ako nagkakaganito pero ayokong
magkaganito. I feel cheap. Tinanong ko ang sarili ko, nagkakagusto ba ako sa
lalaking may asawa at anak? Nagkakagusto na ba ako sa kanya? Pero hindi. Mas
matimbang pa rin sa akin si Ares. Mas matimbang pa rin sa akin ang kagustuhan kong
makasama si Ares kaysa sa kanya. I was biting my lower lip.

"Anong gusto mong gawin ko ngayon, Oli? You were offering me the world and now
this?" Binalingan ko siya. Nasa labas na din siya ng sasakyan ngayon. Nakatayo
malapit sa akin. I could see his eyes - he's emotional just like me. Nagagalit ako
dahil umasa ako na siya ang taong hindi mananakit sa akin pero ano pa nga ba. I
always fall for the wrong person. Maling tao si Ares at mas lalong mali si Oli, but
then why do I feel like he is the less evil than the two? Why do I wanted to hold
on to him?

"Maniwala ka sa akin."

"At bakit?" I faced him. "You kept it from me, bakit ako maniniwala sa'yo? Bakit
ngayon pa? Anong kaibahan mo kay Ares Consunji kung hindi mo rin ipapakilala sa
akin ang sarili mo?"

"Iba ako kasi kaya kitang mahalin."

Napasinghap ako. Ang dami-dami kong first kay Oli, nhe was the first man who made
me feel that I count, he was the first one to offer me something and he was the
fiorst man who told me those lines... those lines that I have been wanting to hear
from Ares Adolf Consunji.

"What?" My body was shaking. Hindi ko alam kung paano ako mag-re-react sa sinasabi
niya.

"Kaya kitang mahalin. Pinipigilan ko lang ang sarili ko dahil nasa maling oras at
panahon tayo pero iyon ang nararadaman ko. Sa tingin ko kasi mahal kita. Hindi ko
alam kung saan nagsimula kung noong araw na pinangako ko sa sarili ko na aalagaan
kita o kung noong unang araw na nakita kita kaya naiirita ako sa'yo. Ang alam ko
lang mula nang dumating ka sa buhay ko, nabuhay ang puso kong pinatay ng asawa ko
nang ilang ulit. You took care of my heart without even knowing it. nDay by day as
I spent it with you, gumagaling ang puso ko."

Hindi ako makapagsalita. Nakatitig lang ako kay Oli. He took my hand. "Kaya kitang
mahalin nang buong-buo, Maria Mercedes. I am offering you the world, my surname and
everything I can, just stay with me. I'll do all the fighting just stay with me.
You don't even have to love me back now, I could accept the fact that you are still
in love with that guy - I can accept the f-fact tha-that yo-you went to bed with
him." He took a deep breath. "Kaya kong tanggapin ang lahat, Mercedes... basta
ikaw."

I was speechless. I was in deep thought. Ang katulad ni Oli ang lalaking dapat
minamahal. Bakit siya iniwan ng asawa niya? Bakit hinayaan niya na mawalan siya ng
tulad ni Oli? I wanted to accept Oli pero gusto ko na kapag nakuha niya ako, makuha
niya ako ng buo at hindi iyong latak lang ni Ares Consunji. Gusto kong ibigay ang
sarili ko sa kanya pero paano ko gagawin iyon?

I'm not worth it. Kawawa lang si Oli kapag pumayag ako sa gusto niya.

"Take a risk with me, Mercedes." Wika niya sa akin. "Okay na sa akin na alam mong
mahal kita at maghihintay ako hanggang sa maging tama ang lahat."

I just stared at him. Hindi ko siya kayang sagutin sa ngayon. Hindi ko naman kasi
talag alam kung ano bang dapat gawin. Ito ang unang pagkakataon na may nagsabi nang
ganoon. I touched his face. Umiling ako.

"Hindi pa ako handa, Oli."

"Kaya kong maghintay." Wika niya pa. I just nodded. Just like that, lahat ng
frustrations ko kay Ares ay nawala. Lahat naman iyon ay napalitan ng pagkamangha at
pagkalito. Gusto ko pero hindi pwede. Pwede pero hindi ko kayang gawan ng paraan.

"Umuwi na tayo." Wika ko sa kanya. Sumakay ako muli ng kotse. Nag-drive naman si
Oli. Hindi na ako kumikibo - pinag-iisipan ko ang mga sinabi niya. Oli is the sign
of my new beggining pero ayoko pang magsimula muli - gusto kong subukang ipaglaban
si Ares - gusto kong subukan naming dalawa para lahat ng what if sa isipan ko ay
mawala na. Gusto kong makita kung saan kami daldalhin ng tadhana kapag kaming
dalawa ang magkasama. Gusto ko pa rin si Ares kahit paulit-ulit lang akong
nasasaktan.

Narating namin ang bahay ni Nanay Bulak. Lahat ay halos nandoon na. Bumaba kami ni
Oli ng sasakyan at pumasok na sa loob. My eyes were swollen. Nauna na sana ako kay
Oli pero hinahawan niya ang kamay ko at saka sumabay sa akin sa paglakad. Napangiti
na rin ako. We walked hand by hand. Pagpasok pa lang ay napansin ko na agad si
Ares. Hew as wearing that blue v-neck shirt and a paiir of khaki pants. He looked
good - may bago pa ba? Parang wala naman kasi siyang pangit na side. How can a man
as perfect as him be as rotten as cheese.

Tumulongako kay Bathseeba sa pagaayos ng pagkain. Panaka-naka ay sinisilayan ko si

Ares. He was making himself busy with that bottle of beer he as holding.
Naninigarilyo na naman siya. Napangiti ako - how I missed thos moments that we will
share a stick of his cigarrette - na kahit hindi iyon ang brand ko - i would gladly
share with him just because I like the intimacy it brings to us.
"Chedeng! Iyong coke natapon!" Sigaw ni Sonido. Hindi ko napansin na umaapaw na
pala iyong basong sinasalinan ko ng coke. Hindi lang iyon natapunan ko ng coke si
Escobar. Napakagat-labi ako.

"Sorry!" I said. Agad namang sumaklolo si Bathseeba kay Escobar. May dala siyang
towel at idinadantay iyon kay Escobar. Natatawa ako sa kanila. Escobar blushed.

"Ano ba naman iyan,. Escobar, medyo tanga ka din. KApag puno na magsasalita ka!"
She was hissing at him. Hinawakan ko si Bathseeba sa baywang tumingin naman siya sa
akin.

"Baby, it's my fault kaya." Natatawang wika ko. Inayos ko ang buhok niya tapos ay
pinahid ko ang manggas ng damit ko sa pisngi niya na natapunan ng sauce. She made a
face.

"Hindi no... pero mag-uusap tayo mamaya." May laman ang bawat katagang binitiwan
niya sa akin. Pakiramdam ko ay may kasalanan ako. Matapos iyon ay nagsayawan na ang
lahat. Oli danced with me while Escobar danced with BAthseeba, nanay Bulak was just
eyeing us. Pilit ko namang sinisilip si Ares. Nang nawala na si Escobar sa harap
ko ay muli kong sinilip si Ares, nakita kong tumayo siya at lumabas ng bahay. Gusto
ko siyang sundan pero hawak ni Oli ang kamay ko. Natapos ang party at hindi na
bumalik si Ares. Nagligpit na ang lahat - tumulong naman ako sa kanila. Nang maayos
at malinis na ay inihatid kami ni Escobar sa bahay ni Bathseeba. Si Oli nga sana
ang maghahatid sa amin pero umayaw si Bathseeba. Matapos iyon ay inirapan niya pa
ng matindi si Oli tapos ay hinatak ang kamay ko.

Ang una kong napansin sa bahay ni Bathseeba ay ang pagkawala ng sasakyan ni Ares
Consunji.

"Umalis na ang demonyo?" Naulinigan ko si Bathseeba habang papasok kami ng bahay

niya. Inilapag niya lang ang bag niya kung saan. Ako naman ang pumulot noon at
nilapag sa sofa. Naghubad siya ng sapatos tapos ay humiga sa green couch na
tinutulugan niya.

"Bathsee. May sasabihin ka ba?"

"May asawa si Oli, Maria at ayaw kitang masaktan. Tama na iyong nasasaktan ka kay
Ares, wag naman sana sa kababata ko. Pinsan ko ang asawa ni Oli, si Esther at may
anak sila." Walang abog na sabi niya. Hindi na ako nagulat. Ganoon naman magsalita
si Bathseeba. Ipinapaalam agad niya sa akin ang katotohanan - kahit na masakit -
hindi naman niya ako iniiwan kapag alam niyang nasasaktan ako.

"Alam ko." Naupo ako sa tabi niya. "Pero mahal niya daw ako." Bigla syang bumangon.

"Ang ulol talaga ni Oli! Mabubugbog siya ni Isto!' Huminga siya nang napakalalim.
"Sabagay hindi ko naman siya masisisi, hindi ka naman mahirap mahalin, Maria.
Naiintindihan ko si Oli. Kaya lang, may asawa siya." Muling ulit niya. "May
sasabihin ako sa'yo, wag kang masyadong masasaktan ha...."
"Ano ba iyon?" I held her hand. Alam kong mahal ako ni Bathseeba at hindi niya ako
sasaktan basta.

"Gusto mong maka-move on diba?" She started. "I think. Cedes that you need to go
away for a while for you to think things over. Kausap ko si Jaguar sa skype kagabi.
He's worried about you. Matalino ka, Maria. Kung nandito ka, malaki ang chance na
bumalik ka lang kay Ares, if you really wanna move on - lalayo ka. Lalo na sa lugar
na ito na nandito naman si Oli."

Pinakatitigan ko si Bathseeba. Alam kong tama siya pero mas namumutawi sa isipan ko
si Ares at ang kagustuhan kong subukin ang tsansa na kasama siya...

=================

16. Oo, tanga ako

"Masama talaga ang tama mo kay Mercedes, ano, Oli."

Tinapik ni Escobar ang balikat ko habang sinusundan ko ng tingin ni Mercedes na

kasalukuyang nakikipagkwentuhan kay Batseng Huwebes noon at wala na si Ares
Consunji. Akala ko nga ay babalik kami ni Mercedes sa dati ----noon kasi ay abot
kamay ko na siya pero nang dumating ang lalaking iyon ay nagkaroon ng distansya sa
pagitan naming dalawa. Isang bagay na isinisisi ko sa gunggong na iyon.

"Paano na si Esther?" Muling tanong ni Escobar. Hindi ako sumagot. Bumuntong

hininga na lang ako. Paano ko ba babawiin si Mercedes? Gusto kong bumalik kami sa
dati. Iyong abot kamay ko siya hindi tulad nito na pilit ko siyang hinahabol kahit
hindi naman siya tumatakbo palayo.

Naisip kong lapitan siya. Ilang araw ko na rin siyang hindi nakakausap. I missed
her. Nakita kong umalis si Bathseeba sa kinauupuan niya --- I took that as a
chance. I went near her and sat beside her. Napatingin siya sa akin. Akmang aalis
siya nang hawakan kong maigi ang kamay niya.

I'm going crazy over this woman. I know that it's not normal but I'm in love so
what's the point of being normal?

"Cedes please..." Halos magmakaawa ako. "Don't treat me.like this." Sabi ko sa
kanya. Nakita kong titig na titig siya sa akin na para bang tinitimbang ang mga
salitang lumabas sa bibig ko. She sighed.

"Alis tayo..." Wika niya sa akin. Napatitig ako sa mga mata niya. Tumayo siya at
nauna na sa may gate. Sumunod naman ako. Nakita kong nakatayo siya sa may motor ko.
Kinuha kaagad niya ang helmet at hinintay akong makasakay. Gusto ko siyang tanungin
kung saan niya gustong pumunta pero wala akong lakas ng loob para magsalita kaya
naisip kong iuwi na lang siya sa bahay. Baka doon ay makapag-usap kami.
Narating namin ang bahay ko. Walang tao roon. Marahil ay nasa school pa ang mga
kapatid ko at siguro namasyal si Nanay. Pumasok kami. Nangunguna si Cedes.
Sumusunod lang ako. Hindi ko alam kung anong sasabihin ko.sa kanya. Iniisip ko rin
kung may sasabihin siya sa akin. Isinara ko ang pinto ng bahay. Wala si Cedes sa
sala.

Tinawag ko siya."Mercedes?"

"Upstairs!" Sagot niya sa akin. Ngumiti ako. Ayokong mag-isip ng kahit na kahit na
ano. Gusto ko lang na magkaayos kami. Pumasok ako sa silid kung saan ko narinig ang
tinig niya. Binuksan ko ang pinto at ganoon na lamang ang pagkagulat ko nang
tumambad sa akin ang hubad na katawan ni Mercedes. Our eyes met. I blinked three
times before looking away.Mercedes is indeed beautiful. I took a deep breath.
Tumalikod ako para.lumabas ng silid pero bago ko pa iyon nagawa au naramdaman kong
yakap na niya ako at hinahatak pabalik.

"Don't do this to me, Oli." Sabi niya sa akin. She made me face her. She even
cupped my face and looked in my eyes.

"Get dressed." I commanded her.

"Kiss me..." Instead of obeying, she held on my face tighter and moved closer. She
tip toed and reached for my lips and as fire consume my being I had lost the
strenght of fighting it. I kissed her back --- hotter and more intense. I kissed
her like I had never kissed any of my girls before. I kissed her not because I am
aroused but because I want her to feel that the love I feel.for her is real as it
could be. I kissed her.

And she was kissing me back with the same hunger. I wrapped my arms around her
waist and put her to bed. I was on top of her. I pulled away to looked at her face.

"I love you so much..." Masuyong wika ko.

"Just take your clothes off and take me!" Naiinip na wika niya. I chuckled a bit
and I did what she asked me to do.

After taking off my clothes I bent down and kissed her abruptly. Matapos iyon ay
bumaba ang labi ko sa kanyang leeg. I inhaled her scent. She smelled like vanilla
and chocolates. I so wanna eat her. I took her left nipple in my mouth and sucked
on it. I played with it with my tongue and as I do these things with her ---- she
was just moaning.

"Oh fuck!" She hissed. I opened my mouth wide to claim her breast fully. She arched
her back and moaned again. Her nipples were taunted and proud and I kept on sucking
them both one at a time. After paying homage to that particular area of her
body---- my lips went down to her abdomen. I planted little kisses on that area.
She kept on arching her back.
Hindi ko na iniisip kung anong meron sa amin ni Mercedes o kung anong mangyayari
pagkatapos nito. Ang alam ko lang ay mas malinaw pa sa langit kapag tag-init.na
gusto ko siyang makasama. Gusto ko siyang maging parte ng buhay ko. I could imagine
myself growing old with her.

I reached for the most sacred part of her body. Her essence were all over that part
---- she was so wet. She gasped when I put in my index finger. While doing that
---- I was watching her. She was biting her lower lip. I grinned. I bent down to
kiss her on that part and when I did, Mercedes called my name. I felt like I was
God.

I tasted her. My tongue was lashing back and forth on her. She was moaning. I was
getting excited as the moments passed by and when I finally thought she was ready I
placed myself between her and pushed inside.

It was warm and wet inside and I liked the feeling. I kept on thrusting. I was
keeping a slow pace. Mercedes wrapped her legs around.my waist and bit my shoulder.
I thrust deep, hard and fast. I kept on doing that until both of us came and saw
fireworks.

--------------

Oli rolled over and laid beside me. My knees were still shaking after that mind
blowing sex we had. I was catching my breath. I didn't know how to face him now.
Naibigay ko na ang gusto niya --- sex. Iyon naman ang gusto niya. Tulad lang siya
ng ibang lalaking nakasalamuha ko noon. He only wanted me for sex.

Naramdaman ko ang braso niya sa baywang ko.Inalis ko iyon at saka tumayo. Isa-isa
kong pinulot ang mga damit ko.

"Cedes, saan ka pupunta?" Tanong niya sa akin. Nagkibit-balikat ako.

"Kay Bathseeba." Malamig na wika ko. "Huwag mo na akong ihatid. I can manage." I
bent over to put my panties on. Ako na lang din ang nagasuot ng bra ko. I fixed
myself.Hindi ko hinihintay na pigilan ako ni Oli. I wasn't made like that. I am.a
strong woman and I won't be defeated by this man. Hindi siya si Ares Consunji para
iyakan ko.

"Cedes, bakit ganito? Mag-uusap pa tayo hindi ba?"

"Usap? Para saan ba? Nalilibugan ka pa rin ba sa akin? You want another round?"
Sarcastic na tanong ko. Nanlaki ang mga mata niya. Napabalikwas siya ng bangon at
pinakatitigan ako.

"Cedes mahal kita."

"Kahit ulitin mo iyan ng isang daang beses hindi ko tatanggapin dahil hindi ikaw si
Ares." Walang abog na wika ko. Hindi siya nakapagsalita.

"Sex lang naman ang gusto mo, Oli at naibigay ko na iyon! Tigilan mo na ako!"

Isinara ko ang butones ng blouse ko at tinalikuran siya. Hindi ako lumingon. I just
walked away and I have no plans of returning because just like what I told Oli,
hindi siya si Ares at kahit kailan ay hindi siya.magiging si Ares.

Hindi ko alam kung paano ako nakarating sa bahay ni Bathseeba. Hindi ko rin alam
kung bakit ako iyak nang iyak.

"Maria saan ka galing?" Narinig kong tanong niya sa akin habang naglalakad ako sa
sala. Nahagip ng mga mata ko ang dyaryo. I took that at ganoon na lang ang hagulgol
ko nang makita ko ang obituary.

Apollo Yvangeline Consunji, joined our creator....

"Maria?"Agad akong dinaluhan ni Bathseeba. Yumakap ako sa kanya.

"He needs me! We have to go back!"

Oo. Kailangan ako ni Ares. Tanga siguro ako pero alam ko at naniniwala ako na
kailangan niya ako...

--------

I was holding Ares' hand as we stood in front of his mom tomb. Hinihintay ko na
umiyak siya pero hindi niya ginagawa kaya hinawakan ko na lang ang kamay niya. Agad
akong nagmadali para makapunta sa lugar na iyon para lang makasama siya at hindi
naman ako nabigo. There was no one there for him. Knowing him --- mas gugustuhin
niyang mag-isa pero hindi ko siya hahayaan.

Inaya ko siyang umuwi. Gusto daw kasi niyang matulog kaya naisip kong iuwi siya sa
bahay. Ako na ang nagmaneho ng kotse niya.Napakatahimik ng paligid namin ni Ares.
Dumating kami sa bahay. Nauuna siya sa akin. Humabol ako sa kanya para hawakan ang
kamay niya. Bumaling siya sa akin.

"Nandito ba si Bathseeba?" Biglaang tanong niya. Nagulat ako sa tanong na iyon pero
binalewala ko na lang.

"Hindi ko alam. Ang sabi niya pupunta siya sa office nila. Bakit?"

Umiling si Ares. Nagtuloy na kami papasok ng bahay. Noon ko nakita si Bathseeba na

humahangos pababa ng hagdanan. Napasin ko ding naiiyak siya. Nakipagtitigan siya
kay Ares.

"What's wrong?" I asked her.

"Si Chichi kasi may sakit." Sagot niya sa akin.

"What?!" I exclaimed. Tinawag ko si Chichi ---agad naman siyang lumabas. Kinarga ko

siya. Tinatahulan niya si Ares. Napapangiti ako. Napansin kong palabas ng pinto si
Bathseeba. Binilinan ko na lang siyang magdala ng payong dahil maulan.

Naiwan kami ni Ares doon. Nagpunta na siya sa itaas para makapagpahinga. Nagluto
naman muna ako para kapag nagising siya ay kakain na lang kaming dalawa.Nang
matapos akong magluto ay pinuntahan ko siya sa silid ko pero ganoon na lang ang
pagtataka ko nang hindi ko siya makita doon.

"Ares?" I called him. Napuno ako ng pag-aalala. Nakita ko si Chichi. Pumasok siya
sa kwarto ni Bathseeba at saka nagtatahol. Nagmamadali akong pumasok doon. I saw
Ares inside. He was asleep on Bathseeba's bed. He was embracing Bathseeba's
pillow....

I sighed...

Oo, tanga talaga ako..

=================

17. Maybe I had

"Sex lang naman ang gusto mo sa akin. Naibigay ko na iyon. Tigilan mo na ako!"

Paulit-ulit sa isipan ko ang mga.katagang binitiwan ni Mercedes sa akin. Hindi ako

makapaniwala na sa likod ng lahat ng mga sinabi ko sa kanya ay ganoon lang ako
kaliit sa paningin niya ---- na matapos kong sabihin sa kanya na mahal ko siya ay
ganoon lang ako sa kanya. Hindi niya man lang naisip na maaaring totoo ---- dahil
totoo naman talaga ang nararamdaman ko para sa kanya.

I love Maria Mercedes. I love her with all my heart. Totoo ako sa sinabi ko noon na
kaya kong ibigay ang lahat sa kanya. If she wants the Eiffel tower I'd gladly
fucking give it to her. She can ask me for anything and I will gladly do it --- no
questions asked. Minsan lang ako magmahal pero kapag ginawa ko binibigay ko ang
lahat ng meron ako. Wala akong pakialam kung wala nang matira sa akin ang mahalaga
maramdaman niya na mahal ko siya. Ipinadama ko iyon sa kanya noong araw iyon pero
nabigo ako. Hindi niya ako mahal at hindi niya ako mamahalin dahil hindi ako si
Area Consunji.

Sa totoo lang ay hindi ko maintindihan si Mercedes. Bakiy ba mahal na mahal niya

ang lalaking iyon? Wala naman siyang mapala sa lalaking iyon kundi sakit at luha.
Alam kong kahit minsan ay hindi siya pinahalagahan nito kaya bakit ba balik siya
nang balik sa lalaking iyon. Somehow I know that she was deeply in love with him
but I think now is the time for her to finally see that she has to let go of him.
Dapat na siyang magising sa katotohanan na kailangan na niyang lumimot.Hindi naman
siguro siya papayag habambuhay na maging tanga sa lalaking iyon.

She's smart and confident. Kapag nawala ang Ares na iyon mawawala na rin ang burden
niya sa buhay.

I sighed. It's been five days and I really miss her. Gusto ko na siyang makita para
maayos na ang dapat ayusin pero hindi ko naman siya gustong hanapin. I want her to
realize things by herself. Sabi nga ni Sonido hindi matututo si Cedes kung
sasamahan ko siya at poportektahan sa lahat ng oras.

"Oli, baka naman masinghot mo iyang paminta sa harapan mo." Bati sa akin ni Nanay.
Tanghalian kasi niyon at nasa hapag ako kasama ang buong pamilya. Nilaga ang ulam
kaya may paminta sa hapag. Nginitian ko na lang siya at kumain na. Pinagmasdan ko
ang mga kapatid ko pati na rin si Tatay at ang aking madrasta. Matagal na silang
kasal pero hanggang ngayon ay hindi pa rin nawawala ang kislap ng pagmamahalan nila
sa isa't isa kaya nagtataka ako.

Bakit ang ibang tao madaling makahanap ng makakasama habambuhay pero bakit ako
hindi? I've been waiting for that one person to come along and change my life.
Siguro masyadong ideal o masyadong pambabae pero iyon ang paniniwala ko. Naniniwala
ako na may isang taong talagang nakalaan para sa akin. Natatagalan lang ang
paghahanap ko sa kanya pero alam kong malapit ko na siyang makita ---- scratch that
---- I've seen her. Naniniwala akong si Mercedes iyon.

Naalala ko noon ang lola nila Isto --- palagi niyang sinasabi na true love is a
choice and I choose Mercedes to be my true love.

Natapos ang tanghalian at agad akong lumabas ng bahay. Naupo ako sa hagdan sa tapat
ng front door at saka bumuntong hininga.Inaalala ko ang mabibilis na sandaling
kasama ko si Mercedes. I really miss her. I wonder if she was getting the treatment
she deserves --- Mercedes desers to be treated like a queen. Iyon ang dapat turing
sa kanya ni Area Consunji. Iniisip ko kung dapat ko ba siyang bawiin pero ngayon ko
narealize na wala akong babawiin dahil wala naman akong pag-aari. I have claimed
her many times but she kept on declining me kaya ano pang magagawa ko?

Huminga ako ng malalim at saka muling tumayo papasok na sana ako sa bahay nang
biglang lumabas si Tatay at sinalubong ako. Tinapik niya ang balikat ko at muli
kaming naupo sa hagdanan.

"Kamusta si Sydney?" Tanong niya sa akin. Napabuntong hininga ako..Tulad ni Tatay

ay miss na miss na rin niya ang una niyang apo. Sa tuwing nami-miss ko si Sydney ay
niyayakap ko ang litrato naming dalawa. Ang tagal - tagal ko na siyang hinahanap.
Wala na akong pakialam kung anong mangyari kay Esther basta ang mahalaga sa akin ay
ang bata...
Kahit na hindi siya sa akin ay minahal ko ng lubos si Sydney. Mahal na mahal ko
siya at gusto ko na ako lang ang kilalanin niyang ama niya kahit na ano pa ang
mangyari sa amin ni Esther.

"Makikita ko rin ang anak ko tay." Nakangiting wika ko. Pagdating kay Sydney ay
hindi ako nawawalan ng pag-asa. Kung kay Mercedes ay wala na akong ni katiting na
pag-asa hinding-hindi ako mawawalan noon. Iyon na lang ang meron ako at ilalaban ko
iyon.

Nagkwentuhan kami ni tatay. Inaalala niya ang apo niya. Natutuwa rin naman ako.
Pero lalo kong nararamdaman ang kahugkangan na dala ng paglawala ni Sydney sa buhay
ko.

Nang dumating ang hapon ay nagpaalam akong pupunta kina Sonido. Para akong baliw
alam ko.na sa oras na tumuntong ako doon ay maaalala ko lang si Mercedes pero
natagpuan ko pa rin ang sarili ko na pumupunta sa salon niya. Tulad ko ay miss na
rin niya si Cedes. Hindi ko pa naitatanong kung bakit palagi niyang hinahanap si
Mercedes noon --- siguro ay dahil gusto rin niya si Mercedes. Sino nga ba ang
hihindi sa babaeng iyon? Napakarami niyang magagandang katangian na hindi nakikita
ni Ares Consunji.

"Sonido." Bati ko sa kanya nang makapasok ako sa loob ng salon niya. May hawak
siyang gunting at naggugupit na naman siya. Nakangiti siyang humarap sa akin.

"Oh, kamusta?" Tanong niya.

"Naiinip ako. Inom tayo." Yakag ko sa kanya.

"Masama talaga ang tama mo kay Mercedes." Komento ni Sonido sa akin. Ngumisi lang
ako. "Tawagan mo na iyong iba. Ihanda na kamo nila ang tainga nila sa kadramahan
mo." Tatawa-tawang sabi niya. Hindi ko na lang pinansin ang huli niyang sinabi.
Tinext ko sina Escobar. Naupo ako sa sofa habang hinihintay si Sonido. Habang
nakaupo roon ay napansin ko ang isang maliit na lalaking payat na nagwawalis ng mga
buhok sa loob ng salon. The guy was awfully small. He was wearing a black shirt and
a pair of lose khaki pants. Nakayuko siya habang nagwawalis.

"Soni." Tawag ko sa kanya. He looked at me. Itinuro ko ang lalaki."Bago?"

Tinawag ni Sonido ang taong iyon. "Macho!" Lumapit ang lalaking tinawag niyang
Macho.

"Sir? May papagawa kayo?"

"Ito si Oli. Kaibigan ko siya. Si Macho bago naming helper."

"Boss kamusta?" Nanlaki ang mga.mata ko. Malaki pa ang boses niya sa akin.
Natatawang inabot ko ang kamay niya bahagya pa akong nagulat nang hindi ko makapa
ang kagaspangan ng mga palad niya.Para bang hindi siya sanay sa trabaho pero may
hawak siyang walis.

Umalis si Macho. Sinunandan ko siya ng tingin tapos ay napapailing na tumingin ako

kay Sonido.

"Something is wrong with that guy." Sabi ko na lang. Sonido just shrugged. Mukhang
hindi niya napapansin ang sinasabi ko. Naghintay lang ako hanggang sa dumating si
Escobar at si Isto. Alas ocho nang magsimula kaming mag-inom. Puro si Mercedes lang
ang nasa isipan ko. Kung anong ginagawa niya ngayon - kung kasama niya si Ares
Consunji at kung anong ginagawa nilang dalawa ngayon.

I sighed. Lango na sa alak si Isto. Si Sonido naman ay parang nagppicnic lang.

Habang inuubos ko ang bote ng alak ay bigla kong naisip na tumayo at iwan ang mga
lalaking ito. I drove my car away. Habang paalis ay nakita ko si Sonido na
kumakaway sa may pinto ng salon. Hindi ko naman alam kung saan ako pupunta o sa
pupuntahan ko ba ay mahahanap ko ang katahimikang matagal ko nang gusto.

I drove for hours hanggang sa matagpuan ko ang sarili ko na nasa tapat ng apartment
building ni Bathseeba. Bumaba ako sa kotse at umakyat sa itaas. Hindi ko alam kung
anong oras na ako dumating doon basta natagpuan ko na lang ang sarili ko na
kumakatok sa pinto ni Bathseeba. Hindi nagtagal ay bumukas ang pinto. Iniluwa niyon
si Mercedes. Bakas sa mukha niya ang pagkagulat.

--------------

"Oli..."

I thought that he was Ares. Inaasahan ko na ang pagbalik niya dahil sinabi niya na
sandali lamang siya maglalakad. We were watching a movie and making out nang bigla
siyang umalis na lang. Nag-aalala na kasi ako. His mother died and he hasn't cried
yet and we were watching that movie for him to cry and I will comfort him pero sa
halip ay umalis siya at ngayon nakatayo.sa harapan ko si Oligirio..

Anong ginagawa niya dito? May pakay siya sa akin?

"Anong ginagawa m-mo?" Wala pa.man ay nanginginig na ang tuhod ko. Hindi ko alam
kung anong gagawin ko kay Oli. He was just.standing there looking at me with that
wantoness on his face. He was wearing a white shirt and a pair of denim pants. He
looked fresh. Nakikita ko ang tattoo niya mula sa kinatatayuan ko. I swalowed
hard. Something is really wrong with my.stomach.

"O-oli..." I caught my breath.

"I wanna do things to you, Mercedes." He said in a deep voice. Napakurap ako. Dapat
paalisin ko si Oli dahil anumang oras ngayon ay babalik si Ares pero hindi ko alam
kung bakit hindi ako makagalaw o makapagsalita man lang. Oli moved towards me and
wrapped his arms around my waist. Tumalikod ako para makakawala sa kanya. I was in
the middle of the living room when he caught my arm and pulled me near him. My back
was against his chest. Nanghihina ako. Hindi ko alam kung anong.nangyayari sa akin.
I need to get away from him. Paano si Ares. I don't want to be unfair to him.

"O-oli 'w-wag..." I tried pushing him away.

"Don't fight it, Cedes. I've missee you so much. Hindi mo ba ako na-miss?" He
whispered in my ear. May kung anong kuryente ang dumaloy sa buong pagkatao ko.
Napapikit ako nang hindi sinasadya. I rested my head on his shoulder --- naramdaman
ko ang mga labi niya sa leeg ko. He pulled down the strap of my lingerie and his
lips followed. I was consumed by fire. Hindi ko alam kung anong nangyayari sa akin
---- kung bakit ako ganito. Ganoon ko ba na-miss.si Oli pero hindi ko siya mahal!

Hindi nga ba Mercedes? Iyon ang tanong ng maliit na boses sa isipan ko. I could
feel Oli's lips on my body. He made me face him. Hindi ko alam kung anong meron sa
mga mata niya pero alam ko na ang tingin na iyon na nakikita ko sa kanya ay ang
mismong tingin na gusto kong makita kay Ares ngayon.

The look that says I own you.

"Did he touch you, Mercedes?" Oli.asked while undressing me. I don't know why I was
letting him do things to me. I don't know why I am letting him kiss me the way I
wanted Ares to kiss me or why am i kissing him back. I don't know why I moan hard
when her made me sit on my favorite chair and taste me at my sacred core or why I
let him invade my whole being that night again and again until I couldn't take it
anymore. I kept on screaming his name --- Oligirio over and over. I wasn't even
thinking about Ares all I was thinking about was how much I wanted Oli...

I really don't know why.

After our session he laid beside me and cuddled me. I was crying for ---- I don't
know the reason at all. I have this thing in my mind but I don't think it is the
reason but then..

I'm afraid that maybe I had fallen.

=================

18. Leaving on a jet plane

Hindi lang isang beses nangyari sa amin ni Oli ang bagay na iyon nang gabing iyon.
Paulit-ulit hanggang umaga, hanggang sa bago siya umalis. He.even kissed me goodbye
at kahit bawalan ko ang sarili ko ay hindi ko naman mapigilan ang sarili ko. Bago
siya umalis ay nginitian niya pa ako na para bang aasa na naman siya sa
akin.Ayokong umasa si Oli pero hindi ko mapigilan ang.sarili ko.

Naiwan ako sa apartment mag-isa.Gusto ko sanang yakapin si Bathseeba pero tulog pa

siya at alam kong gabi na rin siya kagabi.

Naupo lang ako sa sala na para bang waterfalls ang luha ko. Hindi maampat. Iniisip
ko kung bakit nangyayari sa akin ito. All I wanted was to be loved by Area
Consunji. Ilang taon ba akong nagpapakatanga sa kanya? Lahat ng pwedeng hawakan ay
hinahawakan ko basta hindi lang ako makabitiw sa kanya. I damned all the odds but
why is life and love so unfair.

Napatuwid ako ng tayo nang marinig kong bumukas ang pinto ng bahay. Agad akobg
tumaya pata salubungin ang dumating. Sigurado akong si Ares iyon. Hindi pa nga ako
nagkakapagluto. Hindi ko pa yata siya maaasikaso dahil puno pa ng thoughts ni Oli
ang utak ko.

"Ares!" I called. Narating ko ang salas at ganun na lanh ang panghihinayang ko nang
makita kong dumarating si Bathseeba. Nakapantulog pa siya at halatang kagigising
lang. Hindi ko namalayan na umalis siya ng bahay.

"Saan ka galing?" Tanong ko. She looked at me. Medyo maputla ang mukha niya. She
smiled reluctantly. Nagtataka ako ---- para saan ang ngiti na iyon? Bakit
pakiramdam ko may ginawa siyang mali?

"Ahm ano... namili ako ng pandesal pero habang naglalakad ako papunta nagutom ako
kaya kinain ko na rin.Okay, male-late na ako!"

Tumakbo siya paakyat sa silid niya pero napadaan siya sa harapan ko at iyon ang
naging dahilan pata masamyo ko ang pabango niya --- nakaramdam ako ng kilabot dahil
hindi amoy ni Bathseeba iyon --- amoy iyon ni Ares. Paano ko nalaman? Matagal na
kaming magkasama ni Ares at ilang beses ko na siyang nakatabi. We've been together
for nine years and he never changed perfume. Kaya hindi ako pwedeng magkamali. She
was wearing his perfume pero ang tanong paano? Ibig sabihin magkasama sila buong
gabi? May nangyayari ba sa kanila? Nanatili akong nakatayo sa may hagdan habang
tulalang nakatingin sa dinaanan ni Bathseeba. Matapos iyon ay nakita ko na lang
siya muling pababa na at nakabihis na.Papasok na siya sa opisina. Nagmamadali siya.
Bakit kaya? Magkikita ba sila ni Ares? Bathseeba said goodbye and kissed my
cheeks..Gusto ko siyabg itulak palayo pero pinigil ko ang sarili ko. Wala akong
karapatan dahil una hindi ko alam nangyayari sa kanila, but then why would
Bathseeba smell like him?

Lumipas ang umaga na hindi ako umaalis sa tabi ni Ares. Marami akong trabaho pero
iniwan ko iyon dahil gusto kong makita siya nang maghapon - inaabangan ko kung may
kakaibang mangyayari sa kanya - kung tatawagan niya ba si Bathseeba o kung pupunta
si Bathseeba dito - nagkikita ba sila ng palihim? Kung oo, kailan pa? Kailan pa
nila ako niloloko?

Inaya akong mag-lunch ni Ares. Sumama ako. I was really happy because I can now
finally see that he is giving me a place in his life. Mula nang mag-usap kami noon
ay wala pang nangyayari sa amin. Gusto ko sanang isipin na iginagalang niya ako
pero may maliit na porsyento ng utak ko na nangangamba na baka kaya walang
nagaganap sa amin ay dahil kay Bathseeba. I was staring at Ares while he eats his
American steak. Naalala ko na paborito din iyon ni Bathseeba - kaya naisip kong
sabihin iyon sa kanya. I told him things about Bathsee and I was scared - really
scared because he looked interested. Tanga na kung tanga pero inaya ko siya kay
Bathseeba. Gusto ko silang makita nang magkasama. Gusto kong makita kung paano nila
tingnan ang isa't-isa. Gusto kong masiguro kung magkasama sila kagabi at doon sa
mga sandali na hindi ko sila nakikita.

Dumating kami sa National Library. I was biting my lower lip. Agad kong nakita si
Bathsee pero hindi siya nag-iisa. She was wiping her tears while looking down -
sinundan ko ang tingin niya. Natagpuan ko si Oli na niyayakap ang isang batang
babaeng may pigtails. Napanganga ako. Iyon ba ang anak niya? Parang automatic ang
mga luha ko na agad pumatak. Kung iyon si Sydney, ibig sabihin ay okay na si Oli at
ang asawa niya.

Paano na ako? Mapanghahawakan ko pa ba ang sinasabi niya sa aking kaya niyang

ibigay ang lahat sa akin? Kung oo, anong ginagawa niya? Nagpalinga-linga ako.
Nasaan ang babaeng iyon? Hindi ko alam kung bakit ako iyak nang iyak. Naninikip na
ang dibdib ko. Kumalas si Oli sa pagkakayakap sa bata at saka tumayo - nakita niya
ako at si Ares. He looked away but he looked back at us after a while. Humigpit ang
pagkakahawak niya sa braso ng anak niya.

"Sydney, I want you to meet Tita Batseng's best friend. Si Tita Mercedes and
her..." Nag-hang ang sentence niya sa gitna. Napanganga ako. Napahawak ako sa braso
ni Ares. I acted on impulse.

"Boyfriend." I said to him. Tumango lang siya at nilagpasan ako. Kay Bathseeba lang
siya nagpaalam. Nakita kong sumunod naman sa kanya si Escobar matapos humalik kay
Bathseeba. Gusto kong magtanong pero hindi ko nagawa. Nawalan ako ng gana sa araw
na iyon. Hindi na nga ako nakahuma masyado nang angkinin ng kapatid ni Ares si
Bathseeba nilang matalik niyang kaibigan. After a while we came back to the firm -
si Ares ay nagpatuloy sa trabaho niya pero ako ay nakaupo lamang sa loob ng opisina
ko at nag-iisip. Hindi na si Ares ang iniisip ko kundi si Oligirio na. Anong
mangyayari sa kanya ngayong kasama na niya ang anak niya? Nagkabalikan na ba sila
ni Esther? Gusto kong malaman para alam ko kung saan o lulugar dahil sa ngayon,
hindi ko na alam ang gagawin ko, gusto kong malaman ang totoo para hindi ako
magmukhang tanga dahil iyon lang naman ako nitong mga nakalipas na taomn - tanga.
Nagpapakatanga ako kay Ares at ipinipilit ko ang sarili ko sa kanya para mahalin
niya ako.

Alam kong dapat na akong gumising pero gusto ko pang lumaban - kahit na alam kong
malaki ang posibilidad na matalo na naman ako sa sugal na ito lalaban ako para
masabi ko sa sarili ko na lumaban ako at wala akong pagsisihan. Haharapin ko ang
sakit, haharapin ko ang lahat ng haharang sa aming dalawa - kahit na sino - kahit
na si Bathseeba pa - Ipaglalaban ko ang akin. At ang akin ay si Ares Consunji.

------------------

Hindi ako makatulog nang gabing iyon. Bukod sa nag-away kami ni Hera Consunji dahil
ayon sa kanya ay mali ang pagbigkas ko sa pangalan niya ay hindi ko makalimutan na
magkasama sina Ares at Bathseeba. Saan sila nagpunta? At bakit masaya si Bathseeba
habang naglalakad sila? Anong pinag-usapan nila? I looked at Ares who was sleeping
beside me - he looked so peaceful. He was smiling slightly. Paranoid siguro ako
pero gusto kong malaman kung anong panaginip niya ngayon - kung tungkol ba iyon sa
akin o tungkol kay Bathseeba. Gusto kong tanungin kung anong iniisip niya sa
kaibigan ko. Gusto kong sabihin niya sa akin ang lahat - kung gaano na niya ako
katagal niloloko. Alam ko naman na para kay Ares ay wala lang kaming dalawa pero
maal ko siya at nakipag-usap siya sa akin. He said that he anted to try so that
makes us commited with each other.

Hindi ako makatulog kaya tumayo na lang ako at lumabas nang kwarto. Bumaba ako ng
sala at doon nakita ko si Bathseeba na nagbabasa ng kung ano. Tinitigan ko siya.
Suot niya pa rin ang malalaking salamin na iyon. Bumalik sa akin ang nakita ko
noong unang gabi naming tatlo sa Bataan - how Ares looked at her - how Ares fixed
her blanket and how warm he was whenever she's around. Anong nangyayari niyon?

"Maria?" Narinig kong tinawag niya ako. Nginitian ko si Bathseeba at saka lumapit
sa kanya. Tinabihan ko siya. Humilig siya sa braso ko. I carressed her hair. Palagi
kong ginagawa iyon sa kanya. I was smiling at her. Mahal na mahal ko si Bathseeba.
Hindi ko nga alam kung paano ko haharapin ang buhay kapag nalaman ko na inagaw niya
sa akin si Ares pero alam kong hindi naman niya gagawin iyon. Mahal ako ni
Bathseeba. Hindi niya ako sasaktan.

"Bathsee, mahal ko si Ares." Wika ko sa kanya. Lumayo siya sa akin. Ikinapagtaka ko

iyon.Tinitigan ko siya.

"Mahal ka din niya. Alam ko iyon. Nararamdaman ko..Nararamdaman mo ba?" Nakangiting

wika niya sa akin. I smiled back. Ito iyong mga sandali na nagpapawala sa pagdududa
ko sa kanya. I tuck her hair behind her ears.

"Medyo. Hindi ko alam. Basta alam kong mahal ko siya at iyon ang mahalaga.
Susuportahan mo naman ako diba?" Tanong ko pa..Tumango si Bathseeba. Niyakap ko
siya nang mahigpit.I'll hold on to our friendship I'll hold on to whatever as long
as I could hold on to basta hindi ako iiwan ni Bathseeba. She's all I have. Kahit
mawala pa si Ares ay kakayanin ko dahil alam kong hindi ako iiwan ni Bathsee. We
fell asleep like that. Nagising na lang ako dahil sa pag-alog ng kung sinp sa
balikat ko when I looked up I saw Hera Consunji. Nakapa-maywang siya na para bang
galit na galit. Tumayo ako - nakataas din ang kilay ko.

"Anong problema mo?"

"How dare you make B sleep on the couch! At talagang inunan mo pa ang binti niya
hindi ka na naawa sa best friend ko!"

"Excuse me, Miss Consunji, the last time I checked, she's my best friend. Akin
siya! Akin!" Sigaw ko. Nanlalaki ang mga mata niya. She pushed me. I pushed her.
Her mouth formed an O while looking at me. Sa inis ko ay itinulak ko na naman
siya.

"Leave my best friend alone!" I hissed at her. Tinulak ko na naman siya -dahilan
para mapaupo siya sa sahig. Tumayo siya pero bigla na lang sumulpot si Ares mula sa
likuran niya para sapwatin siya.

"Wag kang manakit, Hera!" He hissed.

"Ang kapal ng mukha ng babae mo Ares! Kinakama mo lang naman siya pero kung
magsalita siya akala mo girlfriend! Ganoon ka ba kasigurado na iuuwi ka ng kapatid
ko sa bahay? Ni hindi mo kilala si Mama - unlike B! Mama knew her! Why not date B,
Ares? She's better than this girl!"

My eyes widened - not because she said that Bathseeba is better than me but because
of what she said about their mother knowning Bathseeba. Namatay na ang nanay nila,
anong ibig sabihin noon? Matalino ako, ibig bang sabihin ay iniuwi ni Ares si
Bathseeba sa kanila para ipakilala?

"Let's go home." Ares hissed at her. Dinala niya na parang saka ng bigas ang
kapatid niya. Naiwan naman ako sa bahay kasama si Bathseeba na tulog na tulog pa
rin na para bang walang pakialam sa mundo. I stared at her. Ano ba talaga ang
totoong nangyayari sa kanila ni Ares.

Ilang araw ang lumipas. Hindi ako nagbago kay Bathseeba pero dinidistansya ko ang
sarili ko pero siniguro ko namang hindi niya mahahalata. I was always watching her
and Ares. One time I caught Ares looking at her while Bathseeba was feeding Chichi.
Hindi ako kumibo. Instead I kissed him. He kissed me back - but I didn't close my
eyes nakita ko ang mga mata niya na nakatitig pa rin kay Bathseeba. Tinulak ko
siya. I was really hurt. Ano bang ginagawa ni Ares? Nananadya ba siya? Of all
people, bakit kay Bathseeba pa? Bakit si Bathseeba pa?

The whole afternoon was awkward for all of us. Hindi ako masyadong nagsasalita -
hindi rin naman si Ares. Si Bathseeba ay nasa loob lang ng kwarto niya at hindi
lumalabas. Si Chichi lang ang kausap niya habang ako naman ay nagpipigil umiyak.
Ang sakit. Nagugustuhan na ba ni Ares si Bathseeba? Bakit siya? Bakit ba hindi ako
makita ni Ares bilang mamahalin?

Monday morning came. Hindi ako pumasok sa opisina. Naunang nagising si Bathseeba -
si Ares naman ay wala dahil forty days ng mama niya. I got bored in the house so I
started cleaning. Kung ano-ano lang ang ginagawa ko. Nilinis ko ang kusina, ang
sala, naisip ko ring linisin ang kwarto namin ni Bathseeba. Kasalukuyan akong
nagpapalit ng bed covers nang may kung anong malaglag na puting papel mula sa gilid
ng kama ni Bathsee. Pinulot ko iyon. I realized that it was a letter. Walang
nakalagay doon kundi ang mga katagang:

Para sa babaeng magmamahal sa bunso ko.

I didn't know why I trembled with so much pain. Si Bathseeba ba ang sinasabing
babae at sinong bunso? With trembling hands and teary eyes - hindi ko alam kung
para saang mga luha iyon - binuksan ko ang sulat na alam kong dapat ay hindi ko
pakialaman at ganoon na lang ang kalungkutan ko nang makita ko ang laman niyon.

Para sa babaeng magmamahal sa bunso ko,

Sa totoo lang hindi ko alam kung bakit ko ito ginagawa. I just had a feeling this
morning after waking up that this might be the last day of my life. Nakakatawa nga
- alam ko naman na hindi pa pero hindi ko mapigilan. Gusto ko lang ibilin ang bunso
ko sa'yo.

You see, I have three kids and Ares is my youngest - I love all of them dearly but
my love for Ares is different. Sa tatlo siya ang pinaka-vulnerable. Gusto ko na
bilang magmamahal sa kanya ay alagaan mo siya. He can be hard headed at times, he
can be selfish, he can be a brat but rest assured that behind all those rotten
attributes of my son, he is a good person.

Sa araw na mabasa mo ito, hija, gusto kong hawakan mo ang kamay ng bunso ko at
titigan siya sa kanyang mga mata. I want you to tell him that he is not alone -
that crying over a loss of a love one is okay - it is the most natural thing to do.
I want you to hold his hand and never let it go until he can finally smile again.
Love him like how I love his father. Be there for him. Be with him.

Hindi siya iiyak. Susubukin niyang hindi umiyak. Knowing him, he will try to be as
strong as he could for his sister. So please - if nobody can comfort him, comfort
him. Tell him how much you love him - because I know, from the way my son looks at
you - he loves you.

Love him...

Signed with love,

Apollo Consunji

Apollo Consunji. Iyon ang pangalan ng nanay ni Ares. Napakagat labi ako. Na kay
Bathseeba ang sulat. Ibinigay iyon sa kanya. Bigla ay naikuyom ko ang mga palad ko.
Naisip ko bigla ang lahat ng pangyayari, The way Ares looks at her, the way they
talk. Iyong pagtatanong ni Ares tungkol kay Bathseeba out of nowhere - lahat iyon.
I gritted my teeth.

Hindi ako makapaniwala. Pinlano ni Bathseeba ang lahat. Napatayo ako nang marinig
ko ang pagbukas ng pinto. Mabilis akong bumaba ng hagdan at sinalubong siya.
Nakangiti ang hitad. Hawak niya ang pisngi niya sa inis ko ay binigyan ko siya ng
mag-asawang sampal. Tulala siyang nakatingin sa akin. Agad namang tumulo ang mga
luha ko.

"How dare you! Ipinaglalaban ko si Ares pero inaagaw mo siya sa akin?!" Muli ko
siyang sinampal. Hindi ako makapaniwala. I feel so betrayed and hurt. Of all people
si Bathseeba pa! MAtagal na siyang inggit na inggit sa akin kaya ngayon - ngayon
niya inaagaw ang lalaking pinakamamahal ko!

"Ang kapal ng mukha mo! Inahas mo sa akin si Ares! Ahas ka!" Iyak ako nang iyak.
May sinasabi siya pero hindi ko na siya pinatapos. Pinagsasampal ko si Bathseeba.
Nasira pa nga ang salamin niya pero wala akong pakialam dahil nasasaktan ako.
Isinampal ko sa kanya ang sulat na dapat ay para sa akin.
"Ito ba ang ipinagmamalaki mo?!" Sigaw ko habang iwinawagayway sa kanya ang sulat
na dapat ay para sa akin dahil ako ang magmamahal kay Ares! Ako lang at wala nang
iba. "Akin ito! Akin ito!" Sigaw ko pa. Pero hindi sa akin binigay at iyon ang
pinakamalaking sampal sa lahat kaya sa galit ko ay pinagpupunit ko ang sulat.

"Huwag!" Bathseeba cried but I didn't care. I tear the letter apart. She was
gasping. Ngumisi ako sa kanya pero nabigla ako nang sampalin niya rin ako sabunutan
at daganan. PInagpupunit ni Bathseeba ang damit ko. Kinalmot niya ang leeg ko
pababa sa dibdib. Sinampal niya ako. I fought hard. If she wants cat fight - I'll
give it to her.

"Ang kapal ng mukha mo!" Sigaw niya sa kabila ng mga luha. "Akin ang sulat! Ako ang
magmamahal kay Ares! Mahal ko siya! I love him more than you do.so shut the fuck
up!"

Itinulak ko siya. Mahal niya si Ares? That was all she has. Mahal niya si Ares pero
mahal pa siya ni Ares? "We had sex, Bathseeba! We have chemistry!" I glared at her.

Bathseeba just looked at me. Ni hindi ko alam kung anong dapat kong maging reaksyon
sa mga salitang sumunod niyang binitiwan.

"Kung sex lang, Maria hindi ko kayang i-offer iyon kay Ares pero ikaw na rin ang
nagsabi. You had SEX. You only had SEX. HE. NEVER. MADE. LOVE. WITH YOU. How do you
explain that? Yes you had sex but I promise you from the bottom of my heart ---
I'll get Ares to make love to me. Tandaan mo iyan!"

I gasped. I could see the intensity in her eyes kahit na nababalutan iyon ng mga
luha. Gumapang siya at isa-isang pinulot ang mga piraso ng sinira kong papel. She
was crying. Gusto ko siyang yakapin at saktan muli. Hindi ko sukat akalain na
magagawa niya akong traydurin. Tumayo siya. Napansin kong dumudugo ang labi niya.
Inayos ko naman ang sarili ko. Kailangan kong puntahan si Ares para masiguro kong
akin pa rin siya. So I did that. I went to his house - he was there. Ni hindi ko na
nga naayos ang sarili ko. Nanlalaki ang mga mata niya nang masilayan ako.

"What happened to you?" He held my arm. I gasped. Masakit kasi ang braso ko.

"Nag-away kami ni Bathseeba..." Mahinang wika ko. He gasped. Naging malikot ang mga
mata ni Ares.

"Is she okay?" Biglaang tanong niya. "Was she hurt? Where is she?" Nag-unahan ang
mga luha ko. Ako ang kaharap niya pero bakit si Bathseeba ang inaalala niya. Bigla
akong napahagulgol. Pinagbabayo ko ang dibdib niya at saka napahagulgol nang
malakas.

"Ako ang nagmamahal sa'yo, Ares! Ako ang babaeng dapat magmamahal sa'yo! Sa akin
dapat ang sulat na iyoN! Ako ang dapat hinanap ni Apollo Consunji para bigyan ng
sulat at hindi si Bathseeba! Ako ang nagmamahal sa'yo!"
Napaluhod ako sa harapan niya. "Ares, parang awa mo na, mahalin mo naman ako..."

"Cedes, please tumayo ka." Wika niya. He held my shoulders. Niyakap niya ako.
"Iuuwi na kita." My world crushed. Ilang beses bang sisirain ng isang Ares Consunji
ang mundo ko? Kailan ba ako mabubuo? Lumayo ako sa kanya at saka tumakbo palayo.
Iniwan ko ang kotse ko. Iyak lang ako nang iyak. Hindi ko alam kung saan ako
pupunta. Hindi ko na alam kung anong gagawin sa buhay ko. Wala na akong babalikan.
Wala na akong pupuntahan. Sarili ko na lang ang meron ako at hindi ko alam kunng
kaya ko.

I found myself turning on my phone and calling someone - someone that can help me.
Lalayo na ako.

"Hello?" Sabi nang matipunong boses sa kabilang linya. I gasped. Ilang taon ko na
ring hindi naririnig ang boses na iyon.

"Jaguar..." I called. Napahagulgol ako. "Jaguar, sunduin ninyo na ako ni Porcha..."

Iyak ako nang iyak...

=================

19. Ultimate true love

Everything is falling into places. That's what's going on in my life right now Wala
sigurong kahit na sinong makakapagpaliwanag ng nararamdaman ko habang nakatingin
kay Esther na nakaupo sa tapat ko habang hawak ang ballpen na ginamit niyang
pamirma ng annulment papers naming dalawa. She pushed the folder to my side and
looked at me. She smiled.

"Thank you, Oli." Wika niya sa akin. Huminga ako nang napakalalim. Tinitigan ko
siya sa mga mata niya at itinanong ang bagay na pinakakinatatakutan ko.

"Si Sydney..." Wika ko. She sighed.

"Sa'yo na. Gusto kong magsimula na wala ng baggage sa buhay." Kahit na nakadama ako
ng kasiyahan ay tumaas naman ang kilay ko. Hindi ko anak si Sydney but I love her
unconditionally but hearing that fron Esther makes.me feel so... hindi ko
maipaliwanag at ayoko na ring isipin basta ang alam ko masaya ako dahil akin ang
anak ko. Nagpaalam na si Esther sa akin. Nakita ko sa labas ng restaurant si Aspen
--- ang boyfriend niya.I sighed..Maybe I did love Esther but I guess now that love
I felt for her isn't enough for me to fight for her and what we have. I did love
her but love fades away and now I am in love with Maria Mercedes and it's one
complicated love.

Lumabas na rin ako ng restaurant at nagpunta sa parking lot kung nasaan ang
sasakyan ko. Naroon si.Sonido at ang driver nitong si Macho. Nasa labas ng sasakyan
si Macho at naninigarilyo. Banati ko siya. Si Sonido naman ay nasa loob ng sasakyan
at naglalaro ng kung ano sa Ipad niya. Umupo ako sa tabi niya.
"Pre, tapos na." Wika ko sa kanya. Ibinaba niya ang hawak niyang Ipad at ngumisi
sa akin.

"Pwede na kayong magsimula ni Chedeng!" Natatawang wika niya. Umiling ako. Sa

estado ni Maria ay gusto ko siyang alagaan pero palayo naman siya nang palayo.
Paano ko siya ibabalik sa akin kung ganoon siya sa akin? Nakadarama ako ng lungkot.

Minsan lang ako magmahal pero kapag nagmamahal ako bigay todo --- lahat kaya kong
isuko --- lahat kaya kong ibigay kay.Mercedes. Kagabi ay iniisip kong gumawa ng
paraan para mabawi siya pero paano? Wala siyang nakikita kundi ang nakakabulag na
pagmamahal.niya kay Ares Consunji.

Pumasok na si Macho sa sasakyan. "Saan tayo mga boss?" Tanong niya sa amin.
Tumingin si Sonido sa kanya.

"Sa mall tayo. Bibili ako ng nail polish para sa salon."

Pinaandar ni Macho ang sasakyan pero kasabay noon ang side comment niyang...

Bakla talaga.

Napatawa ako. Hindi yata narinig ni Sonido ang komento ng driver niya. Habang
nagbabyahe ay nililibang ko ang sarili ko. I was looking outside the window trying
to kill time. Iniisip ko kung anong ipasasalubong ko kay Sydney sa pagbalik namin
ng Bataan. Maybe I'll buy her a new doll. Gustong-gusto ni Sydney ang mga manika.
Napapangiti nga ako kapag naiisip ko na si Sydney at si Cedes ay magkasamang
maglalaro. I sighed. If only I could take her again --- closer this time.
I'll.never let her go.

"Macho, hinto mo." Utos ni Sonido. Napatingin ako sa kanya. Binuksan niya ang pinto
ng kotse at saka bumaba. I got curious so I went after him. Nasa tapat kami ng
isang park at may nilalapitan si Sonido na isang babae.

My body trembled when I heard him say: "Chedeng."

My mouth parted when I recognized the woman. Si Cedes nga ang nakaupo sa park bench
at mugtong-mugto ang mga mata. She looked at us. Her face was so red. Napahagulgol
siya nang makita niya kami. Tumayo siya at yumakap kay Sonido. He looked at me.

"Let's take her.to Esteban's." Hindi na ako kumibo. Inakay ni.Sonido si Cedes
pasakay ng kotse. Para bang wala na siya sa sarili. Tulo lang nang tulo ang mga
luha niya. Nag-aalala ako. Maaaring nasaktan na naman siya ng lalaking iyon. Bakit
ba siya habol nang habol kung hindi naman siya nito kayang mahalin ay dapat na lang
siyang bumitiw. She needed to learn how to love herself kaya nga kahit na gusto ko
siyang kunin at alagaan ay hindi ko magawa dahil na rin sa gusto kong matutuhan
niyang pulutin ang sarili niya nang siya lamang at walang masasandalan.I sighed.
Si Sonido ang tumabi kay Mercedes. Ako.naman ay sa tabi ni Macho. I was looking at
her to the rearview mirror. Napapabuntong hininga ako. Wala siya sa sarili para
bang hindi niya alam na kami ang kasama niya. I wanted to do something for her. I
wanna be there for her. I want to be thenone to hold her like that while she cries
her heart out. I wanna be that persob for her but I'm scared to touch jer because
she looked so fragile she might break.

Narating namin ang bahay ni Esteban. We were staying in his house. Ang bahay ni
Esteban ay casa sa itaas ang bahay niya at sa ibaba ang casa na pinamumugaran ng
mga babae.

When we got there, agad na dinala ni Sonido si Mercedes sa kwartong tinutuluyan

niya. Cedes was crying frantically. Hagulgol lang siya nang hagulgol. Sondo was
trying to calm her down. i can see the amount of pain in her face. Hindi na normal
na sakit ang nararamdaman niya. Gusto ko siyang lapitan pero natatakot ako.

Tulad niya ay nasasaktan ako. Nasasaktan sa katotohanan na kaya siya nagkakaganito

ay dahil sa ibang lalaki. Gusto kong sabihin sa kanya na tigilan na ang kalokohan -
that I am here to save her but I badly want her to learn it in her way.

Napamulagat ako nang biglang lumakad si Macho papunta kay Cedes para sampalin ito.
My eyes widened. Kulang ang sabihing nagulat ako sa ginawa niya. Tumigil si Cedes
sa kakahagulgol at natigilan siya. Macho was looking at her. Sonido was really
shocked. Naikuyom ko naman ang palad ko. Sa malaking boses ni Macho ay sumigaw
siya.

"Tanga ka kung sasabihin mong iyang iniiyakan mo ay mahal ka. In the first place,
bakit ka niya paiiyakin kung mahal ka niya?! Gumising ka sa katotohanan. Hindi ka
niya mahal! Kaya tumigil ka na!"

"Ano bang problema mo?!" Tumayo si Sonido. "Nananakit ka ng babae!"

"Kanina ko pa hinihintay na saktan mo siya. Ikaw lang ang makakagawa noon kasi diba
ikaw lang ang bakla dito." Mabilis na sigaw ni Macho kay Sonido. Kung naiba lang
sana ang sitwasyon ay matatawa ako pero nakatitig ako sa mukha ni Mercedes na
tulala at hindi makahuma.

Lumabas si Macho sa silid. Naiwan kami ni Oli. "Idedemanda ko ng physical injury

ang taong iyon!" Sigaw naman ni Mercedes. She stood up. Nagkatinginan kami. Muli
siyang napaupo. I just satred at her and left the room immediately. I so wanted to
hug her and tell her that everything is okay pero hindi ko kaya. Nasasaktan ako
dahil alam kong si Ares Consunji ang dahilan ng lahat ng ito. Siya naman ang puno
at ang dulo ng lahat.

---------------------------

He left the room. He left me with Sonido. Ni hindi niya ako nilapitan.
Napapatangang tumitig ako kay Sonido. Naiiyak na naman ako. Bakit ba ganito
kasakit? Iyong moment na sinabi ko kay Ares na nag-away kami ni Bathseeba -
dumudugo ang labi ko - my kalmot ako sa lalamunan pababa sa dibdib pero ang inisip
niya ay si Bathseeba. Gaano kasakit iyon? Hindi ko na nga alam kung paano ako
nakapunta sa lugar na ito. It's like I've blocked out. Alam kong paulit-ulit kong
sinasabi na mahal ako ni Ares pero iyong sampal ng lalaking iyon - how dare he hurt
me! Idedemanda ko siya. Binalingan ko si Sonido. I was really surprised upon
seeing Sonido and Oligirio. Paano nila ako nakuha?

"Kumain ka na ba, Chedeng? Para kang tanga, iyak ka nang iyak kanina. I was really
hurt because of what happened to Ares and Bathseeba. How dare he fall for my best
friend. Ako ang kasama niya sa loob ng napakahabang panahon pero sa huli kay
Bathseeba siya nahulog. Anong meron kay Bathseeba? Alam ko at sigurado ako na hindi
kayang gawin ni Bathseeba lahat ng mga bagay na kaya kong gawin kay Ares pero bakit
siya ang minamahal at hindi ako? Anong wala sa akin? Anong kulang? Naiiyak ako.
Gusto kong maintindhan ang mga bagay na naganap sa kanilang dalawa. How can he fall
for her? What did Bathseeba do? What did Ares saw in her? The worst part of this
thing is that - I DON'T HATE BATHSEEBA at all.

Mahal na mahal ko si Bathsee ba at natatakot ako na baka kapag hiningi niya sa akin
ang lalaking mahal ko ay ibigay ko sa kanya dahil gusto ko siyang maging masaya.
Kaya kong ibigay kay Bathseeba ang lahat kahit na masaktan ako. I sighed. Kahit na
nasaktan ako kanina - kahit na pakiramdam ko ay naiwan ako sa ere - kahit na
pakiramdam ko naagawan ako - kasiyahan pa rin niya ang una sa listahan ko at kung
si Ares iyon - maluwag sa loob kong ibibigay sa kanya. Ganoon ko siya kamahal.

I wiped my tears. Naramdaman kong hinawakan ni Sonido ang kamay ko. He smiled at
me. "Learn to let go." Sabi niya sa akin. Natawa ako. Sa lahat ng magsasabi sa akin
ng bagay na iyon ay si Sonido pa.

"Paano ba? Okay na ako noon. Noong bumalik siya kasama si Bathseeba para akong
naturukan ng ecstasy. Nabaliw na naman ako. Umasa at muling nagmahal. I was seeing
the possibilties of being happy without him in my life pero noong nakita ko siya -
nang hagkan niya ako - I realized that I really can't live without him."

"Akala mo lang, Chedeng. Ilang taon ka noong nakilala mo si Ares?" Napaisip ako.
Ilan nga ba?

"Nineteen." I answered.

"You lived nineteen years of your life without him. You lived the next nine years
with him thinking that you can't live without him. Anong mas lamang?" Tanong niya
sa akin. Napatanga ako. I met Ares when I was nineteen. I met Bathseeba when I was
fifteen. Mas matimbang si Bathseeba - alam ko iyon pero iyong sakit na nararamdaman
ko - mas lamang ang sakit sa ngayon. Hindi ko nga alam kung kaya kong tingnan si
Bathseeba at si Ares nang sabay.

Hindi ko alam kung gaano kami katagal nag-usap ni Sonido basta ipino-point out niya
lang sa akin na kailangan kong mag-let go. I need to let go to be happy. Matagal ko
nang alam iyon. Iyon nga ang dahilan ng pag-alis ko pero hindi ko nagawa nang
tuluyan. I bit my lower lip. Saglit akong iniwan ni Sonido. Nang mainip ako ay
lumabas na ako ng silid na iyon. Maliwanag ang bahay na kinaroroonan ko. Maingay sa
ibaba. Pero hindi ko naman makita kung saan ang daan patungo roon. Lumibot ako. The
house was like a glass house. Halos lahat doon ay salamin. Habang naglalakad ako ay
napatingin ako s alabas. Mag-gagabi na pala. I saw a figure of a man standing on
the edge of the inifinity pool. He was holding a glass of wine - I guess. Alam na
alam ko kung sino iyon.

Si Oli.

Huminga ako nang malalim nang makita ko siya. Naalala ko ang reaksyon ng mukha niya
kanina. He looked as if he was hurt. Lumabas ako ng balcony at bumaba sa hagdan
oara makapunta sa kanya. I cleared my throat. He looked at me.

"Tapos ka na bang umiyak?" Walang emosyong sabi niya. Hindi ako makapagsalita.
Galit siya sa akin para sa isang bagay na nakakasakit sa akin. Hindi niya ba iyon
naiisip? I sighed. Anong dapat kong gawin? Paano ko ba palalayain ang taong dahilan
ng paghinga ko? Should I really give up? I sighed.

"Galit ka sa---"

"Oo. Galit ako sa'yo dahil sa ginagawa mo sa sarili mo. Bakit ba pinipilit mo ang
sarili mo kay Consunji? He doesn't care about you, Mercedes! Nakikita mo ba kung
gaano ka lang sa kanya? He doesn't care. If her cares about someone - it's not you.
He cares about Bathseeba. Do you see the way he looks at her?"

"Ano bang meron si Bathseeba at lahat sa kanya napupunta ang atensyon?!" Sigaw ko.
Natigilan si Oli. He sighed. Hinawakan niya ang kamay ko at saka hinatak ako
papunta sa kung saan. I found myself inside a red room. Binuksan ni Oli ang ilaw
doon at ganoon na lang ang pagkagulat ko nang makita ko ang iba't-ibang mukha ni
Bathseeba - mula noong high school siya hanggang sa ngayon.

There's this picture na nakatayo si Bathseeba sa labas ng National Library - her

hair was on her face and she was looking up. The next picture is Bathseeba trying
to clean her eyes glasses, tapos iyong isa naman ay iyong may kausap siya sa phone
habang pinaglalaruan ang buhok niya sa gilid. One picture is her sleeping. High
school pa lang yata siya noon. Nakapatong ang ulo niya sa mga libro, paling ang
salamin at tulog.

"What's this? Is this yours, Oli? Pati ba naman ikaw?"

"All of these are Eteban's. He's kind of inaftuated with Bathseeba - silang dalawa
ni Escobar. Kung gusto mong malaman kung anong meron sa kanya sila ang tanungin mo
dahil ako ibang tanong ang kaya kong sagutin at iyon ay ang kung anong meron
sa'yo."

Dahan-dahan akong napatingin sa kanya.

"You are beautiful, Cedes, inside and out. You are strong, brave and intelligent. I
want to take care of you and make you happy. I want to be that person you'll wake
up too every morning of your life and the last person you see every night before
falling asleep. Alam kong kahit ilang beses kong sabihin na mahal kita ay hindi mo
tatanggapin dahil hindi ako si Ares Consunji. Lamang siya sa lahat ng bagay. Yaman
pa lang - apelyido palang - looks? I don't know. I like to think that I am more
handsome than him - bed performance?" He grinned. "I made you come - I satisfied
you. That's important."

I felt my cheeks blushed. Ano bang sinasabi niya.

"Being a better man?" He said again. "I am much better than him - Maria. Hindi
naman kasi kita paiiyakin." He sighed. "But those things doesn't matter because I
don't have you."

Nahigit ko ang hininga ko. "I want do much to claim you, Mercedes, but I won't do
it. Not right now. You have to pick up the pieces of your heart and put it back
together on your own. I will wait for you - no matter how long because you are my
ultimate true love. Wala nang balikan ito, wala nang bawian. They say true love is
a choice - and I choose you."

Again... right words, wrong person but then... I know that Oli is right. I really
have to leave to be able to live.

=================

20. Oli, Cedes, Ares

I watched Mercedes as she sleeps beside me. Oo. Sa tabi ko siya natulog nang gabing
iyon dahil gusto ko siyang makasama kahit sa huling pagkakataon. I know that after
tonight I have to let her spread her wings and fly for her to heal. I touched her
face. Habang nakatitig ako sa kanya ay naaalala ako ang unang pagkakataong nakita
ko si Mercedes.The moment I saw her in our kitchen that morning I knew that somehow
she is different from all the girls I know. The first time I kissed her I already
knew that she'd be a part of my life for a long time --- I grinned when I
remembered that moment when we almost did it on the kitchen counter. I was
grinning. Iyon ang pagkakataon na alam ko na may kailangan ako sa kanya --- hindi
ko pa nga lang alam kung ano pero alam ko na na kailangan ko si Mercedes sa buhay
ko. Hindi ko naman alam na lahat ng iyon ay mauuwi sa ganito --- na mamahalin ko
siya. Minsan ay sinabi sa akin ni Nanay Bulak na kapag tumibok ang puso --- a
person will damn all the odds para lang masunod iyon. At dumating ako sa puntong
kaya kong hamakin ang lahay makuha lang ang pagmamahal niya pero sa estado kasi ni
Mercedes ay mas makakabuti sa kanya ang umalis na lamang muna. Na kahit mahal ko
siya ay kaya ko siyang pakawalan dahil ang bagay na iyon ang higit na mas
makakatulong sa kanya. Kailangan niyang tumayo sa sarili niyang mga paa.

I kissed her forehead. How can I love her this.much? I sighed. Tumayo ako at
lumipat sa couch. I was facing her. She looked so tired. I could imagine the pain.
Kung nasasaktan kasi siya ay mas nasasaktan ako. Hindi ko alam kung paano ako
nakatulog nang gabing iyon. sa panaginip ko, nakita ko si Cedes.na nakangiti iyong
ngiti na hindi nagaalinlangan. Isang ngiting totoo na nakakapagpagaan sa aking
kalooban.
When I woke up the next morning I found the.bed empty. Hindi na ako nagtaka. I saw
a piece of paper on the bed..Tumayo ako para kunin ang papel na iyon. It was a
letter from her. I sighed as I read it.

Hey, Oli...

Maybe in our next lifetime. Or maybe when I get back. Thank you, Oli for making me
feel loved. I really do hope that you can wait but I'm not asking you to. I'm just
hopeful.

With love and tears,

Cedes...

I stared at the letter for I don't know how long. Pakiramdam ko ay may nabuksang
bahagi ng puso ko sa pagpapaalam ni Cedes sa akin. Hindi ko matanggap. Pero
kailangan dahil kasama iyon sa pagmamahal ko sa kanya.

I spent the first hour of my morning re-reading her letter. I was just sighing.
Hanggang sa bigla ko na lang maisip na kailangan ko siyang makita kahit ngayon lang
na bago siya umalis. Alam kong aalis na siya. This will be the last time I'll ever
see her. Kailangan ko siyang makausap - I wanna make sure that in her next life
time - or when she gets back, she'll give us a second chance and maybe we can work
things out and be happy with each other. Malaki ang paniniwala ko kay Maria
Mercedes--- I know that she can make things possible for her. Hihintayin ko siya.
Napadaan ako sa kusina may nakita akong isang puting rosas. Kinuha ko iyon.
Ibibigay ko iyon kay Mercedes para hindi niya ako makalimutan.

When I got to her place, I knocked three times. I was all smiles when the door
opened and I saw Bathseeba - crying like a little kid. Walang salitang namutawi sa
kanya. Niyakap niya ako at sa balikat ko siya umiyak. Hindi ko alam kung anong
gagawin ko. Niyakap ko siya at paulit-ulit na sinasabi sa kanya na magiging maayos
ang lahat. Hindi ko maintindihan. she wants me to take her away - for what?
Nararamdaman ko na dahil kay Mercedes ang pag-iyak niya. Wala naman ako sa lugar
para magtanong. I just took her - saan ko pa naman siya dadalhin kundi sa bahay ni
Esteban. Bathseeba was crying very hard. Hindi ko maintindihan kung anong
nangyayari na. Basta alam kong kailangan ako ng kaibigan ko.

Bathseeba was crying. Sa totoo lang ay nag-aalala ako. Mugto.na ang mga mata niya.
She.finally said that Cedes.and her fought at sa palagay ko ay dahil iyon kay Ares
Consuji. Ang tapang talaga ng apog ng.lalaking iyon.

By the middle of the day bigla na lang nag-ayang umalis si Bathseeba kaya inihatid
ko siya. Nakalimutan ko na kailangan kong makita at makausap si Cedes. Hindi ko na
naasikaso ang puntahan siya dahil naisip kong mas kailangan ako ni Bathseeba
ngayon. Inihatid ko siya sa apartment nila matapos iyon ay umalis na ako. I just
killed time driving around the city. I really wanted to talk to Mercedes. Gusto ko
siyang bigyan ng assurance. Gusto kong malaman niya.na hihintayin ko siyang mabuo
bago.ko siya kunin.

Hindi na rin naman ako.makatiis. Bumalik ako sa apartment at doon nakita ko si

Mercedes sa hallway na nakikipag-usap kay Ares. She was crying. Naikuyom ko ang mga
palad ko. Sino siya para paiyakin ang mahal ko? I.over heard them.

"Bakit siya pa, Ares?.How dare.you.say you've marked her!? She's a----" Hindi na
naituloy.ni Mercedes ang sinasabi niya dahil bigla ko na lang sinapak si Ares
Consunji. It was like.a slow.motion montage on a very bad movie. Sinuntok ko siya
sa pisngi. Sumigaw si Mercedes. Hindi man lang natinag si Ares pero pumutok ang
labi niya. Binigyan ko muli siya ng isa. This time he faced me and punched my face.
Nanlaki ang mga mata ko. Hindi ako papayag na.masaktan basta --- at ginagawa ko ang
lahat ng ito para kay Mercedes.

"Anong karapatan mong saktan at paiyakin si.Cedes?! She did nothing but to love
you! Anong problema mo?! How can you hurt her like that?! You fucking.asshole!"
Kinuwelyuhan ko si Ares Consunji. Magkapantay na lang kami ngayon. I won't even
think about how far aay I am from him basta ang alam ko kailangan kong gawin ito
para kay Mercedes. This is the only way to avenge her. All her tears, all her heart
aches and pain - lahat iyon ibubuhos ko ngayon.

Sinuntok kong muli si Ares Consunji. Wala akong pakialam kung sigaw nang sigaw si
Mercedes. I want to hurt him. Kung pwede lang nga na pumatay, gagawin ko. Sa lahat
ng ginawa niya siya pa ang may ganang umasta ng mayabang. He should kneel in front
of Mercedes and ask for her forgiveness pero anong ginagawa niya.

Natigil lang ako nang may kung sinong humatak sa akin palayo kay Ares. Natatamaan
din ako ng mga kamao niya. We were both bleeding after a while.

"Oli, ano ka ba?" Pasigaw na wika ni Mercedes. Napasinghap ako nang makita kong
haplusin niya ang mukha ni Ares Consunji. Napangisi ako. Itinulak ko palayo ang
kung sinumang humatak sa akin. I looked back and I saw am man - I was older than
him. Tinawag siyang Jaguar ni Cedes. Wala naman na akong sinabi. Tumaliko ako para
umalis. Wala nang mangyayari sa akin dito.

"O-oli..." I heard her. I don't know what's in her voice that made me stop and wait
for her. I sighed Tiningnan ko siya.

"Ilang beses mong ipapamukha sa akin na mas lamang siya sa lahat ng bagay bago mo
ako piliin at pahalagahan?"

I didn't even looked at her. Umalis ako. My heart is aching. I love Mercedes but
today just hurts too much. Sabi nga ni Sonido. Kotang-kota na. At sa tingin ko,
umabot na ako doon.

----------------------------------
I was fixing my things while crying like a little kid. Hindi ko kasi ma-take ang
katotohanan na nasa kabilang kwarto lang si Ares at inaalagaan ang nilalagnat na si
Bathseeba. Hindi ko maintindihan kung bakit ang sakit-sakit ng pakiramdam ko. Alam
ko naman na nakapili na si Ares. Alam ko naman na hindi nako ang pinili niya at
kaya kong tanggapin iyon basta makita ko at maramdaman ko na aalagaan niya si
Bathseeba pero nasasaktan pa rin ako. I wanna get even. Gusto kong saktan si Ares
at alam kong masasaktan ko siya dahil kay BAthseeba - but if I do that, masasaktan
din si BAthseeba. Ayoko siyang saktan. No matter how much pain I am feeling right
now, ayokong masaktan si Bathseeba.

I wiped my tears. Alam kong masasaktan siya sa pag-alis ko, pero kailangan ko
namang gawin ito - gusto ko namang alagaan ang sarili ko. Like what Oli had been
trying to teach me - kailangan kong matutuhang mahalin ang sarili ko bago ako
magmahal ng ibang tao. Iyon kasi ang problema ko, nawala ang pagmamahal ko sa
sarili ko nang mahalin ko si Ares Consunji. Siya lang talaga. Minsan naiisip ko
kung mahal ko ba ta;aga siya or I was just in love with the thought of loving him,
but I really think that I love him. Sabi nga sa nabasa ko dati, when you love
someone and it hurts, it is true love. I love him - I really do love him.

Nang matapos ako sa pag-eempake ay lumabas na ako ng silid. Hindi na ako

magpapaalam kay Bathseeba. Tulog siya and knowing her - hindi pa magigising iyon
hanggang mamaya. Habang pababa sa hagdan ay nakita ko si Jaguar na inaayos ang mg
gamit kong kanina pa naibaba. He was helping me and I'm really thankful dahil sa
kanya ay napabilis ang ginagawa ko. I sighed again.

"Let's go?" He reached for my hand. Tumingin muna ako sa itaas. I was already
crying.Gusto kong yakapin si Bathseeba. Nag-aalala ako sa kanya. Gusto ko muna
siyang alagaan. May sakit siya.

"Si Bathsee...." I whispered. Nagyuko ako ng ulo. Jaguar took my hand and pulled
me. Bago ako lumabas ay bumalik ako sa sala para kunin ang litrato naming dalawa ni
Bathseeba. My favorite picture of us - that was taken in her graduation years ago.
We were both young and naive - I wasn't that naive pero tuwing kasama ko siya ay
ganoon ang pakiramdam ko.

I really hope that he takes care of her.

We reached the lobby. Napatingin ako sa entrance nang makita ko si Hermes Consunji
na papasok at may kausap sa phone. I watched him. Sumakay siya sa elevator. I
wanted to know kung bakit siya nandoon pero kailangan na naming umalis. Kahit na
nag-aalala ako kay Bathseeba ay kailangan ko siyang iwan.

Habang nasa taxi ay naiiyak ako. Iniisip ko kung saan ako mas nasasaktan, sa
katotohanan na mahal ni Ares si Bathseeba kahit na ako ang gumawa ng lahat ng bagay
para sa kanya sa loob ng siyam na taon o ang katotohanan na nasaktan ko na naman si
Oli. I saw the amount of pain in his eyes. I have hurt the man who loved me.

Habang nasa taxi ay tumawag si Bathseeba. I talked her but I chose to be cold. I
was trying to build a wall between us because I didn't want her to know my real
feelings but that.overflowed when she caught.me at the.airport. Bathseeba begged.
She even kneeled in front of me. Gustong-gusto ko siyang patayuin but I didn't had
the guts at lalong sumidhi ang damdamin ko nang dumating si Ares.

I saw the way he looked at her again. It hurts pretty bad. Gusto kong masaktan si
Ares kaya sinabi ko sa kanya na magmakaawa siya sa akin. I was sure --- so sure
that he will never do.that. Arogante si Ares, hinding- hindi siya magmamakaawa pero
ganoon na lang ang panlalaki ng mata ko nang lumuhod siya.

The mighty Ares Adolf Consunji on his knee while looking up at me. I cried.

I.realized that he really love Bathseeba. He loved her that much he was willinh to
do that for her. Nakadama ako ng galit. Sinampal ko siya. Matapos iyon ay tumalikod
ako. I said goodbye to Bathseeba. Jaguar was behind me. Hindi naman siya
nagtatanong pero.alam kong nagtataka siya. Sumakay na kamin ng eroplano..Eighteen
hours ang byahe at eighteen hours din akong iyak lang ng iyak. Nang dumating kami
sa Chicago ay nagtaxi na lang kami ni Jaguar. He was grinning.

"Remember Uncle Reed? Mom's half brother?"

Tango lang ang sagot ko.

"He's getting married."

Napatingin ako kau Jaguar. I blinked three times then I sighed.

Buti pa si Uncle. Masaya. Ako kaya, kailan?

=================

21. A wedding day

It’s been three weeks already. Masaya naman ako. Hindi ko naman na masyadong
naiisip ang mga nawala sa akin. I am missing Bathseeba more and more each day. Siya
lang ang name-miss ko. Every night – I stalk her facebook account thinking that I
might see some updates on her status but the thing is – hindi naman ma-facebook si
Bathsee. She only has facebook because she plays candy crush. Ni hindi nga yata
siya marunong mag-add ng friend. Naglalaro lang talaga siya.

Nang gabing iyon, I was walking on the corridor of our Chicago mansion – kumuha ako
ng gatas mula sa fridge. Hindi kasi ako makatulog, habang naglalakad ay narinig
kong nakikipag-usap si Jaguar sa kung kanino. Pamilyar ang boses ng kausap niya.
Sumilip ako sa silid ni Jaguar at doon nakita ko ang mukha ni Bathseeba sa I-pad ng
kapatid ko. Malapit sa pinto si Jaguar kaya kitang-kita ko ang mga luha ni
Bathseeba.

“Nasaan ba siya? Miss na miss ko na siya, Juguar? Hindi pa ba siya babalik? Gusto
ko na ulit ng Maria ko eh...” Humikbi si Bathseeba. I bit my lower lip. Tumulo ang
mga luha ko. I was trembling. Gustong-gusto ko nang pumasok sa silid ni Jaguar at
kunin ang I-pad niya para kamustahin ang best friend ko because I miss her a lot. I
want talk to her. I want her to tell me things about her. Ano na bang nangyayari sa
kanya? Sinaktan ba siya ni Ares? Matatanggap ko ang pananakit ni Ares pero ang
pananakit ni Ares kay Bathseeba ay hindi ko matatanggap. Baka umuwi ako ng
Pilipinas para lang bayagan siya kapag pinaiyak niya ang best friend ko.

“Hush, sweetheart.” Jaguar said. “I’ll take care of Cedes. I’ll make sure she’s
happy. Babalik siya sa’yo.”

“Talaga?” I heard Bathseeba again. I could imagine her face as she pouts while
looking at Jaguar. Si Jaguar naman ay siguradong nakangiti siya habang nakatitig sa
mukha ni Bathsee.

“Sweetheart, kalian ka ba humiling na hindi ko binigay?” He asked. He cleared his

throat. “I’ll let you go now, but I’ll be back for you. Take care, Bathsee.”

Nang matapo ang tawag ay saka ako pumasok sa silid niya. Binatukan ko pa siya.
“Kung ano-anong sinasabi mo sa kanya. Aasa iyon.”

“Wala ka na ba talagang balak bumalik? Kahit para sa kanya. Bathseeba loves you.
Narinig mo naman siguro ang usapan namin. I was convincing her to avoid the guy. If
you really love the guy why not fight for him. You are a fighter.”

“I’ve been fighting for years, siguro dapat na akong sumuko. Plus, Bathsee loves
him. Ibibigay ko sa kanya iyon – I want her happiness.”

“Hindi pwede!” Napatayo siya. “Cedes, can’t you see?! According to your stories,
the guy doesn’t deserve any of you! I deserve Bathseeba! I’ve been waiting for
her!” Namumula ang mukha ng kapatid ko. Napangiti ako. Naalala ko si Escobar at si
Esteban. I tapped his shoulder.

“Well, brother, you have to get in line for her.”

Tinalikuran ko siya at nagpunta sa silid ko. Life has been good to me since I came
here. Una sa lahat, kasama ko si Mama at si Jaguar. Idagdag pa ang half sister kong
si Porcha – mom remarried after her annulment with dad at si Porcha ang bunga noon.
Nasa New York ngayon si Uncle Lester pero uuwi rin siya bukas dahil kasal naman ng
half brother ni Mama na si Uncle Reed.

Uncle Reed is fifty-five years old but he managed to get himself a wife. Iniisip ko
kung anong hitsura ng mapapangasawa ni Uncle. I was thinking of a blonde haired,
blue eyed, American gold digger who managed to stole my Uncle’s attention and ended
up marrying her. Kung ganoon ang pakakasalan ni Uncle ay magkakaproblema talaga
siya sa akin. I love Uncle Reed. Siya ang palagi kong kalaro noong bata pa ako.
Kung hindi siya umalis sa bansa, sa kanya sana ako nakatira noon, malamang hindia
ako naabuso ng step brother ko.
I sighed. Buti na lang natapos na ang nightmare na iyon sa buhay ko. While lying on
the bed that night – I realized that I have survived almost all the struggles in my
life. Ang hindi ko na lang talaga malagpasan ay si Ares Consunji. Para ba siyang
bagyo na hindi ko malagpasan. Hindi ko maintindihan sa sarili ko kung anong meron
kay Ares at hindi ko siya mabitiwan basta. Iyong kahit nasasaktan ako ay hindi ko
siya basta maalis sa buhay ko. I want so much to hold on to him pero alam kong
hindi na sapat na dahilan ang hindi ko kaya kasi kailangan ko nang mag-let go. Tama
rin naman si Sonido noon. I've loved ninteen years of my life wihout him. Kailangan
ko lang naman ang masanay nang wala siya. Kaya ko. Alam kong kakayanin ko. Sa
nakaraang tatlongf linggo, iba ang nararamdaman ko.

Yes, I am missing him. Yes, I still want to be with him but I won't - and I am
proud to say this - I will never make a move to see him again. Iyon ang una kong
ipinangako sa aking sarili - na hinding-hindi ako lalapit kay Ares sa kahit na
anong pagkakataon. May exception sa rule na iyon - uuwi lang ako ng Pilipinas sa
oras na saktan ni Ares si Bathseeba. Kahit naman kasi baliktarin ang mundo. Mahal
ko si Bathseeba at siya ang nag-iisa kong kaibigan. I will never forget her - I
will never let anyone or anything come between us. Ngayon kasi nasasaktan ako pero
hindi naman ibig sabihin noon na hindi ko na siya mahal at hindi ko na siya
babalikan.

Sa lahat ng nangyari sa akin, there's on e thing worth fighting for - and that's my
friendship with Bathseeba. We've been so much together and levaing her permanently
is never in my list of options. Siya lang ang babalikan ko sa nakaraan - at ang
pagkakaibigan lang namin ang ipagalalaban ko.

Hindi ko na alam kung anong oras ako nakatulog nang gabing iyon. I woke up with
Porcha's voice on the other side of my door. Napatingin ako sa orasa. It's seven
thirty in the morning and Porcha was telling me that I needed to get up and get
ready for Uncle Reed's wedding day. Ngayon nga pala iyon. Muntik ko nang
makalimutan.

Bago ako bumangaon ay tiningnan ko muna ang facebook ko. I silently prayed that
Bathseeba will post a status so I could see how she is now or if she was okay but
to my dismay wala akong nakita kahit na ano - but one thing caught my attention -
an album full of Oligirio Basuel's photos with his daughter.

Hindi ko matiis na hindi i-click iyon and when I did napasinghap ako. There was Oli
and Sydney - smiling widely while eating ice cream at a certain local coffee shop.
Nakasuot si Oli ng kulay asul na shirt - mahaba na ang buhok niya - I think he
needs a haircut. The next photo was of Sydney. Nakangiti siya at may ice cream sa
nguso. Nakakatuwa silang dalawa. The next photo was Oli in a very candid shot - si
Sydney siguro ang nanguha ng photo na iyon. I clicked Oli's name and his profile
was shown. The first status I read was:

- Been missing someone...

- Trying to remember the way she looks under me.

- Been hurt, been treated badly, still I'm waiting.

-Wherever you are I am still here. Nothing will ever change.

Hindi ko alam kung maiiyak o matatawa ako sa mga nababasa ko. Hindi naman ako
mayabang but I was sure that I was the person he was talking about in his status. I
was biting my lower lip. I was sighing. Naisip kong tumawa nang mabasa ko ang
komento ni Sonido at ni Escobar sa Been missing someone... status ni Oli.

Sonido "Ido" Santibar - Ang emote mo pare. Kailangan mo ng tissue?

Escobar Dela Vega - Sheet pang chick flick ang peg mo ngayon, pre!

Oli Basuel - Mga ulol!

I smiled widely. Kahit saan talaga ay nakakatuwa sila. Nang muli kong marinig si
Porcha ay saka ako tumayo na para maligo at magbihis. Hindi ko alam kung anong
temperatura sa araw na iyon but it's freaking cold! After taking a bath - i fixed
myself. I picked my favorite red dress - I wanna wear red today because I feel like
I've been wearing black for a long time. Nang matapos ako ay lumabas na ako ng
silid at saka sinamahan sina Mama sa living room. Uncle Lester was with her,
inaayos niya ang necktie nito. She smiled at me.

"Good morning, Cedes." She smiled. I nodded. Nagmano ako kay Uncle Lester. Uncle
Lester is a good man. Mama married him two years after her annulment with my
biological father. Naaalala ko noon na inaaya ako ni Uncle Lester na sumama sa
kanila ni Mama sa Chicago but I was too scared to leave Papa behind - ang nangyari
ako ang naging punching bag ni Papa. Hindi lang iyon, when my father remarried, I
became a sex object to the eyes of my step brother.

Kung iisipin masyado na pala akong maraming pinagdaanan talaga and I survied all of
it - so forgetting Ares will be as easy as pie.

I rode with Jaguar. Si Porcha ay kina mama sumakay. Jaguar and I were talking. He
was telling me about Uncle Reed's wife to be.

"Ewan ko, but Uncle told me that the woman is his greatest love. Diba, Ate hindi
naman nag-asawa si Uncle. Naghintay talaga siya. Three years ago, her husband
passed away, ayon. Uncle came back to the Philippines tapos dinamayan niya iyong
babae - doon yata nag-start. Ang sabi lang ni Uncle, there's no right time for love
- only the right moment."

Napatingin ako. "Hindi ba parang ganoon din iyon?" Nagkibit-balikat si Jaguar.

Dumating kami sa hotel after a thrity minute drive. I saw my relatives and I kissed
them one by one. Palagi nilang sinasabi na napakaganda ko ngayon araw and I'[m
really glad. Somehow, I am seeing a glimpse of the person I used to be. The Pre-
Cedes Ares - version of myself. Alam kong makakaya ko talaga. Kaunti na lang and
this time - It is true.
We settled on our assigned chairs. Maya-maya ay nakita ko si Uncle Reed na lumabas
na at tumayo na sa dulo ng altar. He was wearing a black tux. He looked so damned
good. Uncle is fifty-five years old and yet he looked as hot as Johnny Depp. He was
smiling. Ang liwanag ng mukha niya.

The ceremony started. Naglakad na sa gitna ng function hall ang mga bridesmaid. Ang
gaganda rin nila. Kaunti lang ang bisita. Only family and friends. Hindi nagtagal
ay tumayo na ang lahat para salubungin ang bride. I looked at her. Her
silhouette is really pretty. Hindi ko alam pero kumakabog ang dibdib ko. Suddenly
the song changed - and she started walking...

I was her she was me

We were one we were free

And if there's somebody calling me on

She's the one

If there's somebody calling me on

She's the one

Nakatingin lang ako sa kanya. And suddenly, I saw myself - I was the one wearing
the wedding gown and I was the one walking towards the end of the altar. Naiiyak
ako. I was feeling happy. Pakiramdam ko ay dahan-dahan akong nabubuo.

Though the sea will be strongI know we'll carry onCos if there's somebody calling
me onShe's the oneIf there's somebody calling me onShe's the one

Napapaluha ako. Sinundan ko ng tingin ang mapapangasawa ni Uncle Reed. Uncle was at
the end of the aisle, waiting for her. He was crying. I sw him wiping a tear.
Hindi ako makahinga. Bigla ay parang gusto kong mapabilis ang panahon dahil sa
nangyayari. Gusto kong makahanap ng tulad ni Uncle Reed - like what Jaguar told me
earlier - he damn waited for so long - and he finallyu got the happy ending he
deserves. Inabot niya ang kamay ng babae at sabay silang humarap sa pari. THe
priest started the ceremony. I felt peace - I don't know why but I felt the peace
that I had been looking for.

When the ceremony got to the vows part doon ako lalong napaluha. Ang naunang
nagsalita ay si Uncle.

"After all these years, I can proudly say that we made it. I have you now and when
I think about it, its kinda funny knowing that we are we because of your diary.I
love you, babe."
Naghintay si Uncle. And now he is happy. Siguro iyon lang ang kailangan kong gawin
- ang maghintay. Mali ang magmadali at ipilit ang lahat. As I was looking at them,
I realized that it's not the amount of years that is important but the amount of
love the person feels for the other - na baka mamaya, nanghihinayang na lang ako sa
invested emotions and efforts ko kay Ares. NA oo, mahal ko talaga siya, mahal na
mahal ko siya but we are not healthy for each other. At kahit ipilit ko ang mga
bagay - bagay, hindi ko na magagawan ng paraan dahil ang pag-ibig ay hindi
pinipilit. Ito ay binibigay ng kusa.

Sabi nga sa bible - Love is patient, love is kind, it does not envy, it does not
boast...

Love should always be unselfish - ang pag-ibig ay kahit kailan hindi nanghihingi ng
kapalit. At iyon ang naging pagkakamali ko. Naghihintay ako ng kapalit kay Ares.
Dapat hinyaan ko na mahalin niya ako - he said he did love me - siguro nga ay
totoo, hindi ko naramdaman dahill masyado akong abalang tapatan ang ginagawa niya
sa akin noon. Isang bagay na pinagsisishan ko pero hindi ko na kailangan isipin
dahil kasabay ng pag-alis ko ay pinakawalan ko na ang lahat ng may kinalaman ukol
sa kanya.

Natapos ang kasal. Everyone clapped. Masaya ako pero naluluha ako. Naunang lumabas
ang mag-asawa. Wala nang picture taking, they both headed to their car para sa
reception. Kay Jaguar muli ako sasabay. Nauna nang lumabas ang mga kapatid ko at
ang mga magulang ko para sa kotse. Naiwan ako doon, nagpahuli dahil gusto kong
makita ang lugar kung saan ko nahanap ang nawawalang sagot sa mga katanungan ko.
Madali lang naman ang problema ko noon, hindi ko lang mabigyan ng sagot dahil ako
mismo ang tumatanggi.

Habang naglalakad palabas ng simbahan ay may napansin akong pigura ng isang taong
nakatayo sa dulo niyon. I kept on walking and I stopped when I saw him. My mouth
parted. Maraming tanong ang nabuo sa isipan ko. Anong ginagawa niya dito? Anong
kailangan niya sa akin?

The man in front of me was no other than the proud Ares Adolf Consunji. Nakapamulsa
siya habang titig na titig sa akin.

"What are you doing here?" I didn't stutter. Nakakatuwa. He took a deep breath.
"How did you find me?"
"I'm a Consunji. Finding people is not really a problem for me."

I rolled my eyes. PInamaywangan ko siya. Nagugulat ako. Wala nang masakit...

"Then why are you here?"

He took a deep breath. "We need to talk."

I stared at him. Almost nine years of being together, ngayon ko lang narinig mula
sa kanya ang apat na salitang iyon...

=================

22. Closing time

"Closing time every new beginning comes from some other beginnings end..."

We were listening to semisonic that moment when I realized I was in love with
him...

I looked at his face. He looked so tired from our love making --- yes. I. would
like to call it love making because I love him now. Mahal ko na siya ngayon at
hindi na lang kami basta-basta.

I played with his hair. I was smiling. How can love feel this good. Ares Consunji
looked at me. His eyes were now my everything.

"It's a good song." He commented. I placed myself on top of him and started
kissing his neck. I felt his hand on my back.

"Hmmn that feels good." He said to me. I put my hand on his already hard member to
put him inside of me. Finally we were one again.

"Ahhhh..." Hindi ko napigilan ang sarili ko. I bit my lower lip. I didn't move. I
was savoring the moment --- this moment that he was inside of me. I was looking at
his eyes. I wanted so much to tell him that I have fallen in love with him --- that
he is now my everything --- that I want him to claim me --- to mark me--- just like
how his cousin Yvo marked that woman. I want to be his.

"Move, baby doll.." He ordered. I could feel his lust for me. He started kissing my
neck down to my breasts until he claimed my taunted mounds.

How I love the feeling ---- not the feeling of him inside of me but the feelings I
have in my heart for him. I love him --- I really do...

----------

"Closing time, time for you to go to the places you will be from.

Closing time, this room won't be open 'till your brothers or your sisters come.

So gather up your jackets and move on to the exits, I hope you found a friend..."

"Why are you smiling?"

Ares and I ended up walking on the park which is in front of the hotel I was in. Sa
park na iyon ay may kung anong activity ang nagaganap and isn't ironic that they
were playing the song we were listening too back then.

Naglalakad kami pero malaki ang distansya sa pagitan namin. Hindi ko alam kung sino
sa amin ang ayaw lumapit sa isa't-isa pero wala namang problema sa akin. Hindi ako
makapaniwala na nandito siya ngayon at inaaya akong makipag-usap. Anong pag-uusapan
namin? Napakunot ang noo ko nang maalala ko si Bathseeba. Huminto ako sa paglakad
at saka hinarap siya. Sinampal ko siya. Halata namang nagbigla siya sa nangyari.

"What?!" He hissed. "Namumuro ka na sa akin, Yutingco! Tinatanong lang kita kung

bakit ka nakangiti!"

"Pinaiyak mo si Bathseeba kaya ka nandito!"Sigaw ko sa kanya. Dinuro ko pa siya.

Ibinaba niya ang daliri ko. He made a face.

"Ako ang sinasaktan ni Bathseeba. Ayaw niya akong mahalin dahil sa iyo." Malamig na
wika niya. Naikuyom ko ang mga palad ko.Nakadama ako ng galit. Hindi pa ako ganoong
kaayos. Nasagot ko pa lang ang mga tanong sa isipan ko pero hindi ibig sabihin ay
nawala na ang pagmamahal ko para sa kanya. Natanggap ko lang na walang kaming
dalawa at sumuko na ako.

"Kasalanan ko ngayon?" I looked at him. "Alam mo ba na gusto kitang masaktan. I

could think of many ways Ares pero bakit nga ba mag-iisip pa ako? Nandyan si
Bathseeba. And whatever you are getting now, you deserve all of it." Napangisi ako.
Ang sarap sa pakiramdam na makita ang ganoong reaksyon ng kanyang mukha na tila ba
hirap na. Wala akong pakialam sa kanya. Inaalala ko si Bathseeba. I stared at him.

"Hindi ko kasalanan kung ayaw sa'yo ni Bathsee. Hindi ko naman sinabi sa kanya na
wag kang mahalin. Umalis nga ako diba? I don't want anything to do with you, Ares
kaya wag mo akong idamay diyan sa ayaw na pagmamahal sa'yo ni Bathseeba."

I gritted my teeth. I took a deep breath. Makapal talaga ang mukha ng lalaking ito.
Bakit ba kasi sinisisi niya pa ako. Umalis na ako at lahat --- ako pa rin ang may
kasalanan.

"Bakit ka ba talaga nandito?" Inis na tanong ko. Nagpatiuna akong maglakad. I was
sighing. Nabibigla ako at hindi ako naiiyak. Naiinis lang ako. Bakit ba damay pa
rin ako? Bago pa man ako magpunta ditto sa Chicago ay alam ko nang mahihirapan si
Ares kay Bathseeba and maybe I am evil - because I am feeling a bit of happiness
knowing that the man who have pained my heart is a having a hard time being with
the one he truly loves. Sa tingin ko ay bagay lang iyon kay Ares. Akala ko noon,
his karma will be a bitch - I didn't even imagine that his karma will be Bathseeba.
I was feeling a bit triumphant.

I smiled at him - a little evil smile that makes my heart leap with so much
happiness. I may be a bitch - I really think that he deserves that.

"Nandito ako kasi aayusin ko na ang sa atin." He took a deep breath. "Cedes, I love
BAthseeba and I don't think she will love me back until you're okay - we're okay. I
want her. Nahihirapan na ako. Gusto ko na siyang makasama."

Napalunok ako. Naikuyom ko ang palad ko. Kanina, I realized that I can move on pero
hindi ibig sabihin noon na hindi ako makakadama ng kahit na anong galit sa lalaking
nagpahirap sa akin sa loob ng siyam na taon. Ang kapal ng mukha niyang sabihin sa
akin na nahihirapan siya - anong gusto niyang itawag sa naranasan ko sa kanya?
Sarap pa iyon? Sign ba iyon ng comfortable life? I cried a river because of him,
siya naman ang nahihirapan ng ganoon - ang lakas na niyang makadaing. Ni wala pa
siya sa kalahati ng naramdaman o nararamdaman ko ngayon.

I did everything. I gave him my all - pero ibang tao pa rin ang minahal niya. Ibang
tao pa rin ang gusto niyang makasama. I sighed. I wanted so much to slap his face.
Nagpipigil lang ako. Kung tutuusin ay kulang pa ang lahat ng iyon. Ni hindi pa siya
lumuluha ng dugo. Hindi pa siya nasasaktan ng sobra. Hindi pa siya nawawala sa
sarili. Gusto kong gumanti. Gusto kong mabaliw si Ares. Alam kong si Bathseeba pa
rin naman ang mananalo sa huli - na siya pa rin ang pipiliin. But knowning that
Ares Consunji's happiness is in fact in my hands makes me feel so much power over
him. I could make and break him. I could delay everything. I sighed. I closed my
eyes and I suddenly saw Bathseeba's smiling face. She is looking at me with so much
happiness. Nami-miss ko na siya. I have asked myself kung kayak o bang tiisin ang
taong nagbigay sa akin ng kasiyahan sa loob ng mahabang panahon - isa lang naman
ang sagot ko doon.

Hindi.

For Bathseeba - I am willing to do everything - even if that means sacrificing my

own happiness but then again - it is Ares Consunji - and I want him to suffer.
Kahit man lang sa ganoon ay makaganti ako.

"I want your forgiveness, Cedes." Sinserong wika niya. Paano ko nasabi na sincere
siya. I took a deep breath. Natutunugan ng pagiging abogada ko ang katotohanan sa
tinig niya pero sa ngayon - maninindigan ako. Magpapakatotoo ako. Tao ako. Galit
ako. Nasaktan at hindi ganoon kadali ang pagpapatawad.

"I can give you that..." Wika ko sa kanya. Nagliwanag ang mukha ni Ares. "Pero sa
isang kondisyon." Malumanay na wika ko. Ares was never good in compromising.
Kahinaan niya iyon. Bukod sa mayabang siya - hindi siya marunong makipagkasundo.
Kung gagawin man niya, sinisiguro niya na siya pa rin ang lamang pero sa naiisip
kong ito, sisiguraduhin ko na hindi siya ang makakalamang kundi ako. Tuso na kung
tuso pero gagawin ko ito para na rin sa kanya. I want him to learn something. I
want him to savor the moment he will have with her. I want them to have the right
time - but that moment will come when I am healed and happy.

"What is it, Mercedes?" He asked. I took a deep breath.

"I want you to wait for a year before you pursue, Bathseeba."

Nakita kong nanlaki ang mga mata niya. Tumaas baba ang dibdib niya - marahil ay
dahil sa galit - pero wala akong pakialam. I want him to wait for a year for him to
know what it's like having to wait for the one you love. Gusto ko siyang kabahan at
mangulila. Gusto kong Makita niya na hindi dahil isa siyang Consunji ay makukuha
niya ang lahat sa isang iglap lamang na hindi man lang nakakaramdam ng hirap.

I want a fair fight. And I want him to suffer - to experience every pain I have
felt while I move on and be happy with my life. Iyon lang naman ang hihilingin ko
siya kanya at kapag naibigay niya iyon sa akin buong puso ko siyang papatawarin at
pakakawalan.

"Paano kung hindi ko gawin?" Nanghahamong wika niya.

"Walang Bathseeba." I smiled. "KApag bumalik ako sa kanya, tatanggapin niya ako,
pero kapag ikaw ang bumalik, tatanggapin ka ba niya? She's my baby - my sister. I
know her. She loves me too much to fight for you."

"Ginagamit mo si Bathseeba para saktan ako. Mahal niya ako, hindi mo ba naisip na
masasaktan din siya?"
"Mahal niya din ako, Ares. At mas masasaktan siya kapag ako ang nasaktan. Sa tingin
mo, bakit hindi ka niya tinatanggap kahit ngayon na wala na ako? It's because she
loves me. Mahal ka niya, pero mas mahal niya ang pagkakaibigan namin. Hindi ka niya
tatanggapin hangga't hindi ako masaya."

"At kung gagawin ko, anong mangyayari?"

I stopped and stared at him. I could see his expression. Nahihirapan siya. Ares is
a dominant. Sanay siya na siya palagi ang nasusunod. Sanay siya na binibigyan ng
rules ang lahat ng tao sa paligid niya, but now I caught him off guard and I have
power over him. I shrugged and smiled at him - para akong batang nakakakita ng
magic sa harapan ko. Hindi ako makapaniwala sa mga nangyayari.

I am winning this talk. He is under me.

"If you wait for a year, I'll come back to the Philippines and look for you. Ako
ang maghahatid sa'yo kay Bathseeba. Ako ang magbibigay sa'yo sa kanya. Deal?"

He stared at me. I know what's on his mind. Nalalamangan siya. Hindi siya
komportable.

"Deal?" I asked again. He sighed. Inabot niya ang kamay niya. I shook his hand.

"Deal, Atty. Samson." Mahinang wika niya.

"Tuparin mo ang deal natin, Atty. Consunji."

Matapos iyon ay binitiwan niya ang kamay ko. We started walking again.

"Anong gagawin mo after this?" He even ask.

"I was thinking of going to London. Kasi next year pa ako kukuha ng New York Bars.
Hey, that will be the sign. KApag pumasa ako, babalik ako, ihahatid kita kay
Bathsee!" Napapalatak siya. "Wag kang mag-aalala. Hindi ko ibabagsak ang bars.
Remember my goal? To be the number one lawyer in the Philippines."

"October 17..." He whispered. "That's your birthday." Nakangiting wika na niya.

Napahagikgik ako. Totoong alam niya ang birthday ko. Habang naglalakad kami ay
tinitimbang ko ang sarili ko. Wala na ang sakit pero may pagmamahal pa rin ng
kaunti. Umaasa pa rin ako, pero hindi na ako aasa ng ganoon --- na darating sa
punto na masasaktan na naman ako at iiyak.

Matatanggap ko na siya ay kay Bathseeba. Matatanggap ko na hindi ako ang pinili

niya. Ganoon yata talaga - we meet some people that would leave a significant mark
in our lives but they won't stay forever - instead they will just teach you a
lesson in life that you will never forget and in our case -I learned that I'll
never get everything I want in my life - that no matter how hard you fight for your
own happiness, posibleng hindi mo makuha - lalo na kung hindi naman iyon ang tunay
na makakapagpasaya sa'yo.

"You loved me?" I asked him. Ipinakita niya sa akin ang tatlong daliri niya.

"Three fucking years. It kinda hurt." Nagkibit-balikat siya. "You were busy with
other guys."

Naroon ang panghihinayang pero nagawa kong ngumiti. "At least alam kong tao ka."
Natatawang wika ko.

"I realized I loved you when we were listening to Semisonic' Closing time on that
rainy day."

That caught my attention. My mouth parted. Again. Panghihinayang. I wanted to cry

and I did. I let the tears fall. Ito na ang huling pagkakataon na iiyakan ko si
Ares Consunji.

"That was my moment too..." I said to him. He cupped my face and wiped my tears.

"I'm very sorry, Maria Mercedes..."

"We could've been..." I whispered.

"Yes..."

We both sighed. Para bang nanunudyo ang pagkakataon dahil umalingawngaw sa park ang
kantang iyon...

Closing time Every new beginning comes from some other beginning's end. Yeah, I
know who I want to take me home. I know who I want to take me home. I know who I
want to take me home. Take me homeClosing time Time for you to go back to the
places you will be from

I smiled... Hindi talaga kaming dalawa ang para sa isa't-isa dahil kung kami,
pagkakataon ang gagawa ng paraan sa amin pero ngayon, pagkakataon ang naghihiwalay
sa amin.

"Maybe in our next lifetime, Ares..."

He just smiled. And from that, I know that the wounds are going to heal, it may
take a while but at least I know, I'm going to heal...
=================

Epilogue: Cycle

"Ikaw si Cedes, right?"

Nginitian ko ang asawa ni Uncle Reed. Her name is Ashlee. Kakatapos lang ng welcome
dinner para sa kanila. They just got back from their honeymoon. She sat beside me.
Mukhang mabait ang asawa ni Uncle. Though hindi ko pa alam kung anong istorya
nilang dalawa. Ngumiti lang ako sa kanya. Wala akong gaanong masabi. Nakikita ko sa
mga mata niya at ni Uncle Reed na mahal nga nila ang isa't - isa. Ang pinagtataka
ko lang ay kung paano tumagal ng ganoon. To think na nagpakasal pa siya sa iba.

"Your Reed's favorite niece..." Napangiti lalo ako nang marinig ko ang sinabi
niyang iyon. The feeling is mutual - Uncle Reed is my favorite Uncle. Humarap ako
sa kanya. I placed the wine glass I was holding in the middle of us. I crossed my
arms while I look at her.

"Ashlee, ikwento mo sa akin kung paano kayo ni Uncle noon." Malumanay na wika ko sa
kanya. I have to sleep early because tomorrow - I'll be flying to London for my
vacation. Noong isang linggo ay nagpunta ako sa Atlantic City, then I went to Vegas
then, back to Chicago. Sabi ni Mommy, wala na akong ginawa kundi ang gumala. Paano
daw ba ako makakapag-aral para sa New York bars. I just smiled at her. Nililibang
ko lang ang sarili ko. Travelling around the world is a part of my moving on
process. Sa bawat bansang pinupuntahan ko, I was leaving a part of Ares. Iniiwan ko
ang alaala niya. Isa lang naman ang hindi ko kayang iwan - si Chichi. Ares and I
bought Chichil. Hati kami sa kanya, so may parte sa kanya si Ares pero hindi ko
siya kayang iwan. Na kay Bathseeba siya ngayon and according to Jaguar, Bathseeba
is in Bataan at kasama niya si Chichi doon. I was relieved. Kung iniwan niya pa
kasi si Chichi kay Ares ay baka mapabayaan lang ni Ares ang pomeranian buddy ko.

Ashlee sighed. "We started out as fubu."

That caught my attention. Napatitig ako sa kanya. Pinaglalaruan lang ba ako ng

tadhana o nabibingi ako o talagang sinabi niyang FUBU sila ni Uncle Reed noon?

"Your Uncle is the greatest jerk on Earth, Cedes. Kaya noong dumating si John sa
buhay ko and he made me feel things I had always wanted to feel, I fell in love
with him."

"So you chose, John - is that your first husband - over Uncle?"

"Yes... and with John. I gained back my self worth." Nakangiting wika niya.
Napalunok ako. Iyon ang nawala sa akin noong minahal ko si Ares. Nakalimutan ko ang
self worth - na bilang babae may kwenta ako at dapat akong igalang at mahalin. Na
bilang babae, hindi ako minamaliit - abogada pa ako - at hindi ako sinasaktan. I
looked away.
"Why?" I said. "After all these years, binalikan mo si Uncle eh. Hindi nawala ang
pagmamahal mo?"

"I guess, hindi naman nawawala iyon." Ngumiti siya. "Natatabunan lang o natabunan
lang ng pagmamahal ko para sa asawa ko. Iiwas ako dapat pero noong binalikan niya
ako, the ice around me melted. Mahal ko si Reed."

I sighed. Pakiramdam ko pinapakain ako ni Ashlee ng hopia. Parang nagsisimula na

naman akong maniwala na kung hindi man kami ni Ares ngayon - baka talagang sa
susunod na mga panahon kami pero kakayanin ko ba kung alam kong maapakan ko si
Bathseeba? Napabuntong hininga ako. Nagpaalam na ako kay Ashlee at umakyat na sa
itaas. I need to sleep for tomorrow, my flight is awaiting. Hindi ko alam kung
anong parte ni Ares ang iiwan ko sa lugar na pupuntahan ko but I'll surely leave a
lot in there. Kung percentage ang pag-uusapan alam kong 70% - 30% na ako. 70% ang
magaling na at 30% ang umaasa pa.

Moving on is kinda hard. Pero kailangan ko itong gawin para mapalaya ang puso ko.
Siyam na taon na iyong sakit at halos isang taon na ang panghihinayang pero kaya
kong malagpasan ang lahat ng iyon. I closed my eyes and tried to sleep bago ako
makatulog ay narinig kong nagvibrate ang I-phone ko. I have another message from
Bathseeba.

Batse: Miss you Cedes. Nasa Bataan kami ni Chichi. She's probably missing you too,
you know... Pansinin mo na ako.

I fought hard to type a reply for her. Inayos ko na lang amng sarili ko at saka
sinubukang matulog ulit. Kung dati ay mailap ang antok sa akin ngayon naman ay
mabilis akong makatulog- I guess that's a sign that I'm getting better. The next
morning I woke up - feeling a little bit better. Nagmadali ako. Inihatid ako ni
Jaguar sa airport at doon and there I rode the airplane to London - my last
destination... The last part of my moving on process.

----------------

"Bathseeba!"

I screamed hard when I saw my best girlfriend standing at the entrance of NAIA.
Binitiwan ko ang dala kong bag at hinayaang pulutin ni Jaguar. It's been almost a
year and I miss her so much! Nakita kong nagpalingon-lingon siya. Wala na iyong
malaki niyang eyeglasses. Mas maikli ang buhok niya tapos itim na itim iyon. She
was wearing a green polo shirt and a pair of skinny jeans tapos ay palakad-lakad.
She was holding her phone. Mukha na siyang natetensyon. Swerte namang nakalabas
agad ako ng entrace and from where I was sinalubong ko si Bathseeba ng yakap.

"Baby! I missed you!" I said. I was screaming. Kahit na pagtinginan ako ng mga tao
sa paligid wala akong pakialam kasi nandito na ang best friend ako at sinusundo
ako. Humarap siya sa akin tapos ay hinawakan ang mga kamay ko. Sabay kaming
nagtatalon.
"Red iyong kulay ng hair mo!!!" She screamed. "Ang ganda!"

I'm wearing my three inch red heels. "I know! Why are we jumping?!"

"Cause, you're here now and I miss you and we're back together and I really did
miss you! Oh my god!"

"I know! I'm crying but I'm so happy! I love you Bathsee!"

We hugged each other. Nang yakapin ko si Bathseeba ay doon ko naramdaman na

talagang maayos na ako. Naiwan ko na ang lahat ng tungkol kay Ares. Kaya ko nang
tingnan si Bathseeba ng walang halomng inggit at hapdi. I touched her face.

"Ayy! Ipapakilala ko nga pala si Klarissa, Jaguars fiance! Come!" Kinawayan ko ang
dalawa. Klarissa and Jaguar went to us. Niyakap ni Bathsee si Jaguar tapos ay
narinig ko silang nagpasalamat sa isa't-isa. Jaguar moved on. Sa huli natanggap
niya na hanggang doon lang sila ni Bathseeba habang ako naman ay tinanggap ko na
hanggang doon lang kami ni Ares.

I'm happy now. I remembered my last trip to London. Doon ko ibinuhos lahat. I cried
till my last tear drop. I spent the first two days of my vacation inside the hotel
room just crying. Paulit-ulit kong iniiyakan ang isang bagay na nawala sa akin at
alam kong kahit kailan ay hindi na magiging akin. After that two days, I woke uo
and I feel extraordinary. Hindi ko alam kung bakit - I don't even know that it's
possible pero parang wala na at napatunayan ko iyon nang makipakita ako kay Ares.
Pinapunta ko siya sa London. He called me unreasonable. Nagreklamo pa siya pero
pumunta pa rin siya. Nagulat na lang ako na after three days, tinawagan niya ako
para sabihin na naroon siya. We met in Hyde Park. Napakalamig ng klima noon. Sa
dami ng tao sa Hyde Park - at dahil na rin siguro sa lamig ng klima, nahirapan
akong hanapin si Ares. Dumating pa ngsa point na akala ko niloloko niya lang ako.
Na sinabi niya langna nagpunta siya pero hindi naman talaga. He was just kidding -
but then, while I sit on one of the benched inside that park, napansin ko ang isang
lalaking nakasuot ng black coat. He was in front of me.

I looked up and I saw him. Galit ang expression ng mukha niya. "Why did you ask me
to come?!"

Hindi ako nagsalita. Matagal akong nakipagtitigan sa kanya. Those yes, his nose,
that lips - lahat iyon pinangarap ko noon. The way I remembered - he stared at
Bathseeba. The love I see on his eyes while he fixes her blanket - those little
things he does for her - ginusto ko iyon noon pero ngayon...

I smiled widely at him. "You are such a jerk, Ares Consunji. I wonder why I ever
loved you."

Tinawanan ko lahat ng katangagang ginawa ko para sa kanya. Tinawanan ko ang ginawa

kong paghuhubad sa sasakyan niya noong nasa law school kami. Tinawan ko ang ginawa
kong paghuhubad habang naghihintay sa kanya sa condo niya tapos biglang dumating
siya at si Yna - lahat ng kalokohan ko na ginawa ko sa niya. Natandaan ko iyong
sinabi sa akin ni Mommy noong nasa Chicago ako...

"Kapag nagawa mo nang tumawa sa alaala ng iniiyakn mo, you have moved on."

And I have. As I stare at those eyes, alam kong nalagpasan ko na.

"Bathsee!" I called Bathsee as we walked towards the parking lot of our apartment.
Pupunta kami sa Laguna para ipasyal si Jaguar. I was wearing a denim short, a pair
of red flats and a red sleeveless blouse. Pinakulot ko muli ang buhok ko.
Bathseeba, on the other hand picked a yellowe sun dress. Napapansin kong gumagaling
na siyang pumili ng damit at nang tanungin ko siya ikinuwento niya sa akin ang
pagtuturo ni Sonido sa kanya.

"Sometimes, I really think that he's gay pero kasama ko na siya noong bata pa ako
at sabi niya crush ka daw niya dati." Mabilis na sagot niya. Nasa likod na kami ng
van habang si Jaguar at si Klarissa ay nasa harapan namin. THe love birds were
enjoying each other. Jaguar is so in love with Klarissa.

"Si Ares..." I said. Tumingin ako sa kanya. Seryoso ang mukha. "Do you miss him?"
Hindi kumibo si Bathseeba.

"Basta tandaan mo lang, Maria. Mahal na mahal kita at hindi na kita ulit sasaktan."
She smiled at me. Parang gusto kong maiyak. Is one year too much? Did I ask for too
much? Kitang-kita ko ang sakit at kirot sa mga mata niya. Iyong ngiti niya parang
ngiti ko noon - hindi umaabot sa mata. MY heart aches - not because of Ares but
because of Bathseeba Madlang - Tao. I swallowed. Hindi naman ako nakakaramdam ng
guilt pero naaawa ako kay Bathseeba. I just sighed.

Buong maghapon kaming magkasama. Inaliw ko na lang siya nang inaliw. Halatang-
halata sa -boses at ekspresyon ng mukha niya ang kalungkutan. Bago kami umuwi ay
tinabihan ko siya. I embraced her.

"Number two ako sa New York Bars..." Wika ko sa kanya. Namilog ang mga mata niya.

"Talaga?!! Oh my god, Maria! Ang talino mo talaga!" Niyakap niya ako pabaliok.
Gustong-gusto koing sabihin sa kanya ang deal namin ni Ares. Hindi naman siya
magagalit sa akin. She'll be understanding, pero ayoko - gusto ko munang pahirapan
si Ares. Gusto kong makita kung hanggang saan niya kayang magtiis. I wanna see how
much he loves her.

At hindi ako nagkamali. Two weeks after I got back, Ares cracked. Tinawagan niya
ako and we talked. I was challenging him - alam kong gagawa siya ng paraan para
makuha at makuha si Bathseeba. I wondered what he would do...

That night - hindi ako makatulog. Naghihintay ako ng tawag galing kay Bathseeba.
Hindi naman ako nabigo. At exactly five in the morning tumawag siya.
"Bathsee!" Nakahinga ako nang maluwag nang marinig ko ang boses niya. She was
mumbling on the phone.

"Ma-mar-ria..." Maliit ang tinig niya.

"A-annoo?" Kinakabahan ako.

"Di na ako..."

"Ano?" My whole body was trembling.

"Virgin. Di na ako virgin." Malinaw na wika niya. Namilog ang mga mata ko. Knowing
Ares, madali niya ngang makukuha ang mga babae sa mundo. I just found myself
smiling.

"Masarap ba?" I laughed wholeheartedly. Napahiga ako sa kama ko. Nakataas ang mga
paa at hagikgik nang hagikgik.

"OO! Grabe, Ganoon pala iyon!" Pabulong pa ring sabi niya.

"Hindi ka na virgin, Bathsee! I-declare nating national holiday ang araw na ito!"
Hindi na ako makahinga sa kakatawa. Tumahimik sa kabilang linya. I already know
what's on her mind. Bumuntong hininga ako.

"Don't worry about me." Wika ko. "Mahal kita. Hindi ko na mahal si Ares. I've moved
on. Notice that I'm wearing red again." Wika ko pa. Bumuntong hininga siya.

"Maliban doon, nasabi ko bang ikakasal na si Oli...?"

Na-freeze ang ngiti ko. Hindi nga lang pala si Ares at si Bathseeba ang dapat kong
isipin. I almost forgot about Oli...

------------------

This is not a love story...

This is a story about moving on.

I had always thought of that.

Our story - Ares and mine - we're really meant to be - meant to meet each other. We
are meant to be a part of each other's life only to teach each other a lesson - a
lesson that we weill never ever forget and regeret.

I have to learn how to let go of the one thing that I though I cannot leave without
- si Ares. I learned that friendship will always comes first - si Bathseeba and I
learned that no matter how you love the person - if you are not meant to be
together - then it's not gonna happen - si Oli.

I am here right now at his wedding. Bago naganap ang kasal ay nag-usap pa kami. He
said he waited for me but love caught him - wala siyang nagawa. Ikakasal siya kay
Barbara - his first loev. Noong tanungin ko siya kung si Barbara na ba talaga, he
just smiled at me and nodded.

I guess swerte ang lahat ng taong nakakasama ang first love nila. We had dinner
last night and I saw how much Barbara is in love with Oli. Palagi niya itong
inaasikaso - ganoon din siya kay Sydney. They were like a family. Somehow sa kabila
ng lahat nang nangyari sa amin ni OLi, we have this feeling - magaan - walang kahit
anong sama ng loob. Magkaibigan kami at hindi ko makakalimutan na si Oli ang bagong
tao sa bagong buhay ko noon.

I was looking at Oli as he stands at the end of the altar. He was smiling pretty
wide. Si Sydney ang flower girl nila. Maya-maya ay pumasok na ang bride. Barbara
was crying. I could be the happiness radiating around me.

I looked at my left. I saw Bathseeba and Ares. Nakita kong piningot ni Bathseeba si
Ares tapos ay nag-make face pa siya. Lumayo si Bathseeba, ganoon din si Ares pero
maya-maya ay nakita kong inaabot na ni Ares ang kamay ni Bathseeba sabay halik
dito. I giggled. Para silang mga bata.

I looked at Oli again... Then back to Bathseeba and Ares - they were all happy.

I asked myself, am I happy? I smiled. I am happy. After all the struggles, after
all the tears, I finally have what they call contentment.

Natapos ang kasal. Nauna na ang ilan sa mga guests. Again, I left to thank the Lord
for all the blessings I have receieved. For the happiness. For the peace of mind.
Matapos iyon ay lumabas na ako at tinungo ang sasakyan ko.

And as I walk away with that precious smile on my face, I realized that love is a
cycle, we find love, we lose, love only to find it again and we'll lose it. It;s a
cycle but in the end you have to break the cycle to be the person you are today...

A better version, a strong one, the most beautiful person you can be.

"Miss!" I heard someone yelled. Lumingon ako. I saw a man wearing a green plo shirt
and tight jeans - he was holding a red ballon. He was smiling. Inabot niya sa akin
ang lobo.
"Opening ng ice cream shop ko. Doon sa Galeria. I hope you have time to drop by."
He smiled. Our eyes met and somehow, I felt like I was trapped in a fast forward
version of a dvd. Bumilis ang lahat. My mouth parted a bit.

"I'm Yckos Emilio, by the way. I'm an ice cream shop owner..."

I smiled again. Cedes and Ice cream, they just match together...

Again this is not a love story... but a story of moving on - no matter how hard it
was - we had all moved on...