Professional Documents
Culture Documents
அத்தியாயம் 1
யணக்ம் – ாம் என்ற டித்த உங்ளுக்கு து நநார்ந்த ன்றி. இததா
ாம் இபண்டு. ம் றத, அதத த ாம ாட்டில், ாம் என்று ங்கு விட்டுச்
ச ன்ததா, அங்கிருந்தத சதாடங்குகிது. சுநார் முப்து யருடங்ள் ழித்து...
த ாம ாட்றட இப்சாழுது நன்ர் சூர்னயர்நன் ச ழிப்ாவும்
சயற்றிபநாவும் ஆட்சி ச ய்து யருகிார். வில்லிபுப சிற்ப ர் அதினநான்,
மீண்டும் வில்லிபுபத்திற்த திரும்பிவிட்டு, அங்கு ல்ாட்சி புரிகிார்.
ஆால், ச ன் ாத்தில் முக்கின ங்கு யகித்த ஐறய, இந்த ாத்தில்
இடம்சவில்ற. நீதி நூல் ழுதுயறத தன் யாழ்க்றப் ணினா டுத்துக்
சாண்ட ஐறயனார், ஆத்திச்சூடிறன ழுதிார். ஆால், சல்லிக்னியின்
யாக்கின் டி, இட்சினம் நிறயறடந்தால் – மத்றத ாப்பிட்டயர்
நறந்திடுயார். ஆறனால் ஐறயனாரும் நறந்துவிட்டார்.
ம் றத, சூர்னயர்நனின் அப றயில் சதாடங்குகிது.....
********************************************************************************
ாயன்: நன்ா, தங்ளக் ாண இம் பண்பணாருத்தி யந்திருக்கிார்.
சூர்னயர்நன்: ம்... அனுப்புங்ள்.
அப றக்குள் நுறமந்த அந்த சண்நணி, நன்னுக்கு யணக்ம் ச லுத்திாள்.
ஐளய: யணக்ம் நன்ா. ான் தான் ஐளய. உங்ளுக்கு ாதுாயா இருக்
உங்ளத் ததடி யந்திருக்கிதன்.
அப றயில் இருந்ததார் ற்று குமப்நாயிர்... நந்திரிள் அயர்ளிறடதன
குசுகுசுசயன்று த த் சதாடங்கிர்.
நந்திரி: அயள் பனர் ன் ப ான்ாள் ? எளயனா ?
நந்திரி 2: னார் இந்த பண்நணி ? திடீபபன்று யந்து உங்ள ாதுாக்
யந்திருக்கிதன் ன்று கூறிகிாள் ?
நந்திரி 3: எரு தயள ளத்தினநா.... ?
சூர்னயர்நன்: அளநச் ர்த ! அளநதி !
அப றயில் மீண்டும் அறநதி நிவினது...
சூர்னயர்நன்: தநலும் கூறு.
ஐளய: கூ தயண்டினளத கூறிவிட்தேன் அபத .
சூர்னயர்நன்: தாதன, நீ னார் ன்று பதரினவில்ள. திடீபபன்று யந்தாய், ன்ள
ாதுாக் யந்திருக்கிதன் ன்கிாய்.... க்கு என்றும் புரினவில்ளனம்நா.
ஐளய: அபத , ான் தான் ஐளய. உங்ளப் ாதுாப்து தான் ன் ேளந.
அதற்ா தான் இங்கு யந்திருக்கிதன்.
சூர்னயர்நன்: க்கு புரினவில்ள தாதன....
ஐளய: உண்ளநயிததன உங்ளுக்கு ஐளய ன்ால் னார் ன்று பதரினாதா
அபத ?
சூர்னயர்நன்: அது... யந்து... உண்ளநதான்... ஐளய னும் யனதா எரு
மூதாட்டிளன ான் ன் யாழ்ாளில் ந்தித்தது உண்டு... உன்ளப் தால்,
ன்ளயும் ாதுாக் தயண்டும் ன் யாக்குேன் தான் யாழ்ந்தார்... ஆால் அயர்
ப்தாததா நளந்துவிட்ோர். அதத பனளபயும் இட்சினத்ளதயும் பாண்டு
இன்று நீ திடீபபன்று யந்துள்து தான் க்கு பரு குமப்த்ளதயும்
ஆச் ரினத்ளதயும் ற்டுத்துகிது !
ஐளய: ஆச் ரினத்திற்கு என்றுமில்ள பிபபு. நீங்ள் ந்தித்த அந்த எளயளன
ான் அறிதயன். அயர் நளந்துவிட்ோர் ன்ளதயும் ான் அறிதயன்.
சூர்னயர்நன்: அது ப்டி ?
ஐளய: ன் ன்ால், அயர் தயறு னாருமில்ள – ன் முன்பிவி.
அப ற மீண்டும் அதிர்ச்சியுற்து...
சூர்னயர்நன்: இது ன் புதின ளத ?
ஐளய: ளத அல் அபத – நிஜம். ாங்ள் ஐளயனர்ள். த ாம நன்ர்ள
ாப்தற்பன்த பிந்தயர்ள்.
இறதக் தட்ட அப ற அறநச் ர்ளுக்கு சாறுக்வில்ற...
நந்திரி: ன் நன்ா இப்டி குமப்புகிார் ?
நந்திரி 2: நன்ா, எரு தயள இயள் எரு எற்பா இருப்ாதா ?
சூர்னயர்நன்: பாறுங்ள் அளநச் ர்த.... இயள் ன் தான் கூறுகிாள் ன்று
ார்ப்தாம்...
நன்ர் மீண்டும் எறயறன தாக்கி தசிார்....
சூர்னயர்நன்: எளயதன, ற்று விக்நா கூறு. உன்ளப் ற்றி, நீ கூறும் இந்த
ஐளயனர்ள் ற்றி„
ஐளய: நீதிக்கும் நினானத்திற்கும் தாபாடின முதல் பண்நணி, ங்ள்
குபதய்யம் – அயரின் யபத்தில் பிந்தயர்ள் ாங்ள். யழி யழினா த ாம
நன்ர்ளக் ாப்தத ங்ள் ேளநனாகும். எரு ஐளய, இக்கும் யளப தன்
நன்ளக் ாப்ாள் ! நற்றும், எரு ஐளய இந்துவிட்ோல், அடுத்த தந நறு
ஐளய பிந்திடுயாள். இதுதய ங்ள் ட்ேள.
சூர்னயர்நன்: நீர் ததா அதி னப் பிவி தான்று தசுகிறீதப.... னார் இந்த முதல்
பதய்யப் பண்நணி ?
ஐளய: நதுளப நாளப பாழுத்தி ரித்த ங்ள் வீப நங்ள – ண்ணகி.
அத்தியாயம் 2
றயிருக்கு றயும் ாலும் ஏடவில்ற. அறயரும் எறயறன
ஆச் ரினத்துடன் ார்த்தர்.
சூர்னயர்நன்: ாண்டின ாோ இருந்தாலும் ண்ணகியின் நீதிப் தாபாட்ேக் ளத
இந்த த ாம ாடு உட்ே தமிமம் ங்கும் எலிக்கிது. ப ால் தாதன – அந்த
பதய்யப் பண்நணியின் யம் ாயழினா நீ ?
ஐளய: ஆம் அபத . நதுளப ரில் ேந்த அநீதிக்குப் பிகு, தயறு ந்த நன்ரும்
தம் நக்ளுக்கு தயறிளமக் கூோது ன்று உறுதிபநாழி பாண்டு, ஐளயனர்
குத்ளத ண்ணகி உருயாக்கிார். நீதி தயறின ாண்டின ாட்ளே விட்டுவிட்டு,
த ாம ாட்டிற்கு குடிபனர்ந்தார். இங்கு தான் பிந்தது ங்ள் யம் ாயழி.
சூர்னயர்நன்: ம்....
ஐளய: ன் தனக்ம் அபத ?
சூர்னயர்நன்: அது... நீ ப ால்யபதல்ாம் ரி... ஆால் நீ தான் ன்ளக் ாக்
யந்திருக்கும் ஐளய ன்று ான் ப்டி ம்புயது ?
ஐளய: ஆதாபம் இருக்கு அபத . ஆால் முதலில் ான் உங்ள சி தள்விள்
தட் தயண்டும்.
சூர்னயர்நன்: ம்... தளு.
********************************************************************************
ஐளய: நீங்ள் ளயத்திருக்கும் இந்த பாஜ ாசுநாள – னார் தந்தது ?
சூர்னயர்நன்: இது... ன் ாட்ோர் இஞ்ப ன்னி தான் தஞ்ள ப் பரின
தாவிலில் ளயத்துவிட்டுச் ப ன்தா கூப்டுகிது.
ஐளய: உங்ள் ாட்ோருக்கு இது ப்டி கிளேத்தது ?
சூர்னயர்நன்: க்கு பதரினாது.
ஐளய: ரி, அடுத்த தள்வி – அந்த பாஜ ாசுநாள தால் ஆது ?
சூர்னயர்நன்: அது... முத்துக்ால் ஆது. ன் தட்கிாய் ?
ஐளய: தமிமத்திததன தபம் யாய்ந்த முத்துக்ள் ாண்டின ாட்டில் தான்,
குறிப்ா நதுளபயில் தான் கிளேக்கும். இளத நீங்ள் அறிவீர்ா ?
சூர்னயர்நன்: ஆம், அறிதயன். ாண்டின ாட்டு வினாாரிள் அடிக்டி யந்து
ன்னிேம் ாட்டிச் ப ல்யதுண்டு... ன் இத்தள தள்விள் தட்கிாய் ?
ன் ப ால் யருகிாய் எளயதன ?
ஐளய: விரனம் இருக்கு நன்ா. அடுத்த தள்வி – தபம் யாய்ந்த இந்த முத்துக்ள்
த ாம ாட்டிற்கு ப்டி யருயதா கூறினீர்ள் ?
சூர்னயர்நன்: வினாாரிள் மூநா.
ஐளய: ரி. இப்தாது சிப்திாபத்ளத ற்று புபட்டிப் ார்ப்தாம். அன்று
ண்ணகியின் ணயன் தாயன் இந்ததாது, ன் குற்த்திற்ா அயன்
தூக்கிேப்ட்ோன் ?
சூர்னயர்நன்: அது... நதுளப நாபாணியின் சிம்பு ாணாநல் தாயிருந்தது. அதத
நனம் தாயனின் ளயில் அதத தான்று எரு சிம்பு இருந்தது. அதால்
தாயன் தான் சிம்ளத் திருடியிருக்கிான் ன்று தயா தீர்ப்ள அந்ாட்டு
நன்ன் படுஞ்ப ழினன் யமங்கிான். இதால் தான் தாயன் இந்தான்.
ஐளய: ரி. இதள ண்ணகி வ்யாறு தீர்த்து ளயத்தார் ?
சூர்னயர்நன்: ண்ணகி தன் சிம்பில் நாணிக் ற்ள் உள், ஆால்
நாபாணியின் சிம்பில் முத்துக்ள் உள் ன்ளத நிரூபித்துக் ாட்டி யமக்ள
தீர்த்துளயத்தாள்.
ஐளய: இததாடு சிப்திாபத்தின் ளத முடியளேகிது. ஆால், ாணாநல்
தா நாபாணியின் முத்துச் சிம்பு ன் ஆது ?
சூர்னயர்நன்: அது னாருக்கு பதரியும் ?
ஐளய: ரி. நன்ா, ான் முதலில் தட்ே சி தள்விள இப்பாழுது மீண்டும்
தட்ப் தாகிதன் – நீங்ள் ளயத்திருக்கும் அந்த பாஜ ாசுநாள – னார் தந்தது ?
சூர்னயர்நன்: ன் ாட்ோர்.
ஐளய: அயருக்கு ப்டி கிளேத்தது ?
சூர்னயர்நன்: பதரினாது.
ஐளய: அந்த ாசுநாள தால் ஆது ?
சூர்னயர்நன்: முத்---
ஐளய: இப்பாழுது பதரிகிதா நன்ா ?
சூர்னயர்நன்: ஆ.... ஆால், அதற்கும் நீ எளயனா இருப்தற்கும் ன்
ம்ந்தம்?
ஐளய: இருக்கு நன்ா. அந்த ாசுநாளக்கும் ஐளயனர்ளுக்கும் நிளன
ம்ந்தம் உண்டு. ாணாநல் தா அந்த முத்துச் சிம்பு தான் ங்ள் கும்
உருயாயதற்த ாபணம். ஆளனால், அந்த முத்துக்ள் ங்கு இருக்கிததா, அங்கு
தான் ஐளயனர்ளும் இருப்ர். இப்தாது அந்த முத்துக்ள் உங்ள்
ாசுநாளயில் உள். அதால் தான் உங்ளத் ததடி யந்திருக்கிதன்.
சூர்னயர்நன்: ம்.... நீ ப ால்யபதல்ாம் க்கு பரும் அதிர்ச்சினா இருக்கிது....
ஆால், இளதபனல்ாம் ப்டி ம்புயது...
ஐளய: ான் கூ தயண்டினளத கூறிவிட்தேன் நன்ா – இனி முடிவு உங்ள்
ளயில்.
சூர்னயர்நன்: ம்... இன்று விரனங்ள அறிந்திருக்கிதன்... ான்
தனாசிப்தற்கு சிறிது ா அயா ம் தயண்டும். எளயதன, நீர் இன்று தாய்
ாள யா. எரு ல் முடிவுேன் ாள உன்ள இந்த ளயில் ந்திக்கிதன்.
ஐளய: ஆட்டும் அபத .
அத்தியாயம் 3
நறுாள், அப ற நன்ரின் தீர்ப்ற திர்ார்த்து ஆயலுடன் கூடினது.
எறயயும் அப றயில் ஆர்யத்துடன் ாத்திருந்தாள்.
ாயன்: நன்ர் சூர்னயர்நன் யபார் ! யபார் ! யபார் !
சூர்னயர்நன்: யணக்ம். அளயரும் அநருங்ள். எளயதன, ன் முன்பு யந்து
நில்.
ஐறய அப ரின் முன்பு தறகுனிந்து நின்ாள்.
சூர்னயர்நன்: தற்று நது அப ளக்கு விரனங்ள் பதரின யந்த. இளய
அளத்தும் உங்ளுக்கு நட்டுநல், க்கும் தான் குமப்த்ளத ற்டுத்தி.
ஆால், எரு ாள் முழுக் தனா ளச் ப ய்ததில், ான் பதளியா எரு முடிவுக்கு
யந்துள்தன்.
ம் ாட்டிற்கு யருள தந்திருக்கும் இந்த ஐளய, உண்ளநயிததன
க்தியாய்ந்தயள் ஆயின், அயளுக்கும் இந்த பாஜ ாசுநாளக்கும் பதாேர்பு
இருக்குநாயின், அதள ளநனநாக் பாண்டு ான் அயள த ாதளயிேப்
தாகிதன்.
இததா, இந்த பாஜ ாசுநாள – இன்று, ம் த ாம பாஜ்னத்தில் ததா எரு இேத்தில்
இது நளத்து ளயக்ப்டும். ஐளய கூறினடி, உண்ளநயிததன அயளுக்கு இந்த
முத்துக் ாசுநாளளன ண்டுபிடிக்கும் க்தி இருப்பின் – நளக்ப்ட்ே
ாசுநாளளன ாள ாளக்குள் டுத்துயப ான் ஐளயக்கு யால் விடுகிதன்.
இதுதய ன் தீர்ப்பு.
ஐளய: இந்த யாள ான் ரிபூர்ணநா ற்றுக் பாள்கிதன் அபத .
அப்தாது அறநச் ர் ச ங்தாட்றடனன் ழுந்து அப ரிடம் தசிார்...
ப ங்தாட்ளேனன்: நன்ா, தாங்ள் விருப்ப்ட்ோல், அந்த ாசுநாளளன
ன்னிேம் யமங்குங்ள். த ாம ாட்டின் குதிளுக்கு ான் ப ன்று
யந்துள்தன். பிந்து யர்ந்த ன் தாய்ாட்டின் அளத்து இேங்ளும் க்கு
மக்நாளய தான். ஆளனால், ான் அந்த ாசுநாளளன எளித்து ளயக்
முன்யருகிதன்.
சூர்னயர்நன்: த அளநச் தப ! உம்ளந ம்பி ான் இந்த ாசுநாளளன
எப்ளேக்கிதன். த ாதள மிக் டுளநனா இருக்ட்டும்.
ஐளய: ஆம் அளநச் தப, அப்டிதன ஆட்டும். ன் திளநளன பயளிக்ாட்ே
ானும் ஆயலுேன் இருக்கிதன் !
ப ங்தாட்ளேனன்: உத்தபவு நன்ா.
அன்று எறயயின் ததடுதல் தயட்றட சதாடங்கினது.
ல்தாரும் அறநச் ர் ச ங்தாட்றடனற ற்று பசினநா, அறநதினா
நனிதா தான் அறியர். அதால், அயர் திடீசபன்று அப ரின் யாலுக்கு
உதவினளிக் முன்யந்தது ல்தாருக்கும் ஆச் ரினத்றத அளித்தது. னினும்,
இவ்யவு பசினநா டந்துசாள்ளும் இந்த நனிதர் ண்டிப்ா பாஜ
ாசுநாறறன ன்கு எளித்து றயத்திருப்ார் ன் ம்பிக்ற ல்தாரிடமும்
இருந்தது...
அத்தியாயம் 4
சூரின திர்ள் அப ரின் அறயினுள் அடித்த. தூபத்திலிருந்து த யல் கூவும்
த்தம் தட்டது. நறுாள் யந்துவிட்டது. நன்ர் சூர்னயர்நன் அப்சாழுது தான்
ண்விழிக்கிார்.
குபல்: ல் தூக்நா ?
சூர்னயர்நன்: ம்.... ல் தூக்ம் தான்... அது— ய் !! னார் நீ ??
ஐளய: த்தாதீர்ள் நன்ா. ான் தான், ஐளய.
சூர்னயர்நன்: இங்கு ன் ப ய்கிாய் ? விடினற்ாளயில், எரு நன்ரின்
அளக்குள் இப்டினா பசினநா நுளமயது ?? ாயர்ள ப்டி தாண்டிாய் ?
ஐளய: அது பரின ளத நன்ா. அளத விடுங்ள் – நீங்ள் தட்ே ாசுநாள.
சூர்னயர்நன்: ன் ??
சூர்னயர்நன் மீண்டும் தன் ண்ற துறடத்துக் சாண்டு ன்கு ார்த்தான். ஆம்,
எறயயின் றயில் அந்த ஆபணம் ஊ ாடிக் சாண்டிருந்தது...
சூர்னயர்நன்: இவ்யவு விளபவில் ப்டி...
ஐளய: ன் மீது ம்பிக்ள இல்ளனா நன்ா ?
சூர்னயர்நன்: இல்ள, இனியும் தாநதிப்து ன்ன்று.... டுளநனா
த ாதளளனயும் தாண்டி, ான் ண்விழிப்தற்குள்த ன் முன் பயற்றிபநாய்
யந்து நிற்கிாய். ன் மீதுள் விசுயா த்தின் அளேனாம் இது. நிச் னநா நீ
ன்ளக் ாக் பிந்தயள் தான்.
ஆளனால், இன்றிலிருந்து, உன்ள ான் ன் அபசுக் ாயல் ளேயில் த ர்த்துக்
பாள்கிதன். ப ன்று யா எளயதன, ாம் அப ளயில் ந்திப்தாம். இந்த
ற்ப ய்திளன அங்கு அதிாபப்பூர்யநா அறிவிக்கிதன்.
ஐளய: ன்றி அபத , உங்ள் உத்தபவு.
********************************************************************************
அன்று அப றயில்....
சூர்னயர்நன்: அளநச் ர்த, இந்த ளயில் கூடியிருக்கும் நாண்புமிகு நக்த,
தற்று விதிக்ப்ட்ே டுளநனா த ாதளளனயும் தாண்டி, இததா, உங்ள்
முன்த, ஐளய அந்த பாஜ ாசுநாளயுேன் நிற்கிாள்.
அப ற பதயாரத்தில் இங்கினது.
சூர்னயர்நன்: ம் த ாம ாட்டு ளேயிலிருந்து மிச் சிந்த வீபர்த இந்த
அபண்நளயின் ாயர்ா ததர்ந்பதடுக்கிதன். அவ்யாறு
ததர்ந்பதடுக்ப்ட்ேயன் தான் ன் ாயல் ளேத் ததி – முபளிதபன்.
ஆால் இன்று, முபளிதபளயும் மிஞ்சி, க்கு தளளநக் ாயாளினா இன்று
எளயளன நினமிக்கிதன் !
அப றயின் த்த பதயாரத்திற்கு நத்தியில் ஐறய றயின் முன்பு ச ன்று,
நன்ரின் ஆசிர்யாதத்றதப் சற்ாள்.
சூர்னயர்நன்: இததா யமங்குகிதன் – இந்த த ாம ாட்டு அபண்நளப் ளேயின்
தளவி – ஐளய !
பதயாரம் எரு க்ம் எலிக், முபளிதபன் எரு ஏபத்திற்குச் ச ன்றுவிட்டான்...
அத்தியாயம் 5
இபண்டு ாட்ள் ழித்து, அபண்நறப் பூங்ாவில், இபவின் தார்றயயில்.....
முபளிதபன்: (சருமூச்சு விட்டு) ன் ப ய்யபதன்று பதரினவில்ள ார்யதி....
ார்யதி: யள தயண்ோம் முபளி, ன் தந்ளத புத்தி ாலி, ாபணமின்றி ளதயும்
ப ய்ன நாட்ோர். புதிதா யந்தயள் ல்ளதச் ப ய்னதய யந்திருக்கிாள் ன்று
ல்பண்ணம் பாள்தயாம்.
முபளிதபன்: நீயும் இப்டி தான் ஆறுதல் ஊட்டுகிாய். ஆால் க்தததா நம்
ஆவில்ள.
ார்யதி: உங்ளுக்கு அந்த பண்ணின் மீது ததனும் பாாளந...
முபளிதபன்: ன் ப ால்கிாய் ார்யதி ! ச்த ! அவ்யாறு ான் எரு தாதும்
நிளத்ததில்ள ! ஆால், இயள் புதினயள். னாபபன்று முழுளநனா பதரினாது
எருயளப ம்க் கூோது. ஆயினும், நன்ர் அயள உேடினா
த ர்த்துபாண்ோர். இதால் தான் ன் நதில் குமப்மும் ங்ேமும்...
ார்யதி: விடுங்ள். ல்ாம் ரினாகும். அந்த—
முபளிதபன்: ன் ார்யதி, ன் நிறுத்திவிட்ோய் ? ன்—
...... ஐறய......
ஐளய: நன்னியுங்ள், ான் குறுக்த யந்துவிட்ேது தால் பதரிகிது...
முபளிதபன்: ஐளய ! இங்கு ன் ப ய்கிாய் ??
ஐளய: அச் ப்ோதத முபளி, ான் னாருேனும் யபவில்ள. தனினா தான்
யந்திருக்கிதன்.
ாதர்ள் இருயரும் சருமூச்சு விட்டர்.
ஐளய: யணக்ம் யுயபாணி, தாங்ள் ம் ததிளன விரும்புயது க்கு
பதரினாதத ! இப்பாழுது தான் அறிகிதன்.
ார்யதி: ஆம் எளயதன... அயளப விரும்புயது உண்ளநதான். ஆால் ன் தந்ளத
தான்...
ஐளய: ல்ாக் குடும்ங்ளிலும் இது ஜம் தான். னப்ோதீர்ள், ாப்
தாக்கில் ல்ாம் ரினாகி விடும்.
ார்யதி: ார் முபளி ! ம் ஐளயக்கு இருக்கும் ல்பண்ணம் கூே உக்கு
இல்ளதன !
முபளிதபன்: ரி ரி – எளயதன, தற்ா இங்கு யந்தாய் ?
ஐளய: ற்று தனினா தசுதயாநா முபளி?
முபளிதபன்: ம்... ரி. ார்யதி, நீ ப ன்று யா, ாம் மீண்டும் ந்திப்தாம்.
ார்யதி: ரி முபளி, ார்த்துக்பாள்...
ார்யதி ச ன்வுடன், எறயயும் முபளிதபனும் த த் சதாடங்கிர்.
முபளிதபன்: ப ால், ன் விரனம் ?
ஐளய: ான் ப ால்யளத யநாக் தள். ட்டு புட்டு ன்று முடிபயடுத்து
விோதத.
முபளிதபன்: அப்டி ன் விரனம் ?
ஐளய: நீ க்ா நன்னிேம் த தயண்டும்.
முபளிதபன்: ளதப் ற்றி ?
ஐளய: க்கு அந்த பாஜ ாசுநாளயும், அததாடு த ர்ந்து எரு பல்லிக்னியும்
தயண்டும்.
முபளிதபன் ட்சடன்று தாமுற்று, மக் ததாரத்தில் தன் யாற டுக்
முறந்தான்.
முபளிதபன்: ச்த ! இந்தபம் ன் த்தி ன்னிேம் இருந்தால், உன் தள இந்தபம்
தளபயில் உருண்தோடியிருக்கும் !
ஐளய: ன்ள பயட்டி ன் ாதிக்ப் தாகிாய் முபளி ? நீ தான் பிகு
தண்ேளளன அனுவிப்ாய்.
முபளிதபன்: நீ கூறின யார்த்ளதக்கு, ான் உன்ள பான்று அதற்கு தண்ேளனா
ன்ள தூக்கிலிட்ோலும் ரி ! ன் ளதரினம் இருந்தால் ம் நன்ருக்கு திபா
தந்திபம் தீட்டுயாய் ! நன்ரின் முன் ஏர் அப்ாவிளனப் தால் டித்துவிட்டு,
பல்லிக்னியின் மீதுள் தபாள ளன ன்னிேம் ாட்டுகிானா !
ஐளய: முட்ோள் ! அந்த நாங்பட்ே ண்ணபநல்ாம் க்கு கிளேனாது.
நற்றும், நீ கூறினது தால் ான் என்றும் தபாள பாண்டு அந்த மத்ளத
ாேவில்ள. நாா நன்ளக் ாப்ாற் தான் அவ்யாறு கூறிதன்.
முபளிதபன்: ன் ப ால்கிாய் ??
ஐளய: ட்டு புட்பேன்று முடிவுக்கு யந்து விோதத ன்று முன்த ச் ரித்ததன்.
இப்தாது ான் ப ால்யளத யநாக் தள்.
முபளிதபன்: ரி... ப ால்...
********************************************************************************
ஐளய: அந்த பல்லிக்னியின் க்திளன நீ அறியானா ?
முபளிதபன்: ஆம். அறிதயன். பாஜ ாசுநாளளன அணிந்து அந்த மத்ளத
ாப்பிட்ோல், இட்சினம் நிளதயறும் யளப உயிர் யாமாம்.
ஐளய: அதத. நன்ள ான் இக்கும் யளப ாக் பிபார்த்தளச் ப ய்து, அந்த
மத்ளதச் ாப்பிே விரும்புகிதன்.
முபளிதபன்: ல் ண்ணம் தாத ! இதற்கு தற்கு மமும் அதன் க்தியும் ? உயிளப
பாடுத்து உன் நன்ளக் ாக் தயண்டினது தாத !
ஐளய: அப்பாழுது நீ அந்த மத்ளத முழுதா புரிந்துபாள்வில்ள....
முபளிதபன்: ன் ப ால்கிாய் ஐளய ?
ஐளய: தனாசித்து ார். “இட்சினம் நிளதயறும் யளப உயிர் யாம முடியும்.”
அப்டிபனன்ால் மத்ளதச் ாப்பிடும் எருயர், அயர் இட்சினம் நிளதயறும்
இக்நாட்ோர். னாபாலும் அயளபக் பால்வும் முடினாது.
முபளிதபன்: அப்டிபனன்ால்.... நபணத்திலிருந்தத விடிவு.... நபணவிடிவு !
முடிவில்ா யாழ்வு !
ஐளய: அதத. நபணவிடிவு பற்று, ான் நன்ர் சூர்னயர்நளப ன் யாழ்ாள்
முழுயதும் ாப்தன்.
முபளிதபன்: ஆால்... க்கு ரி ன்று ேவில்ள.... யாழ்வின் மீது தபாள க்
பாள்யது தால் உள்து...
ஐளய: தனாசித்து ார் முபளி – ானும் நீயும் ானநளேந்த நிளயிதா, இல்ள
ன் – நபணத்தின் பிடியிதா - இருக்கும்தாது ம் இருயரும் ப்டி நன்ளபக்
ாப்து ? அப்டிபனன்ால் அயளப தன்ந்தனிதன விட்டுவிேச் ப ால்கிானா ?
முபளிதபன்: இல்ள... அவ்யாறு துவும் ேந்துவிேக் கூோது... ஆால், இவ்யவு
ல்பண்ணம் பாண்ே நீ, ன் நீதன நன்னிேம் உன் தனா ளளன டுத்துச்
ப ால்க் கூோது ? தற்கு ன்ள ாடி யப தயண்டும் ?
ஐளய: உன்னிேதந த யந்ததற்கு நீ உன் யாள் ங்த ததடிாய். இதில் நீ
த ப ால்யது நன்ர் சூர்னயர்நரிேம்.
முபளிதபன்: ம்... உண்ளநதான்... அப்டி இருக், ன் ாத நன்ரிேம் தசி ாத
மத்ளத ாப்பிட்டு நன்ருக்கு த ளயனாற்க் கூோது ?
ஐளய: ஹா ஹா... நந்துவிட்ோனா முபளி ? நீ ததி. ான் தள.
முபளிதபன்: ன் எளயதன ?ஆணயநா ?
ஐளய: ஆணயநல் முபளி. ேக்ப் தாயளத கூறிதன். அவ்யவு தான்.
முபளிதபன்: ப்டிதனா, இந்த விரனத்தில் க்கு முழு ம்பிக்ள இல்ள.
ல்தாரும் அந்த மத்ளத க்தியாய்ந்ததா நிளக்ாம். ஆால் அவ்யவு
க்தியுள் மம் எரு ாநாக் கூே இருக்க் கூடும் ன்று ன் நதில் சி
தபங்ளில் ததான்த் தான் ப ய்கிது.
ஐளய: நீ ப்டி தயண்டுபநன்ாலும் நிளத்துக்பாள், ஆால் அந்த மத்தில்
ம் நன்ளபக் ாப்தற்ா அரினபதாரு யாய்ப்ளத் தான் ான் ாண்கிதன்.
முபளிதபன்: நீ கூறுயதில் சிறிதவு உண்ளநயும் பாதிந்துள்து.... ரி, உக்ா
ான் நன்ரிேம் நன்ாடுகிதன்.
ஐளய: ன்றி முபளி. இந்த உதவிளன ான் நக் நாட்தேன்.
இவ்யாறு கூறிவிட்டு ஐறய பூங்ாறய விட்டு கிம்பிாள். ஆால்,
திடீசபன்று நின்று, முபளிதபற தாக்கி ார்த்தாள். முத்தில் ற்று
புன்முறுயலுடன்...
ஐளய: எரு தயள ம்பிக்கில்ள ன்று நீ நன்னிேம் த ாநல் இருந்தாதா,
அல்து ன்ளப் ற்றி தயா தசி இந்த ாரினத்ளதக் படுத்துவிட்ோதா....
முபளிதபன்: படுத்துவிட்ோல் ?
ஐளய: இல்ள.... த ாம ாட்டின் ததி நன்ரின் நள பசினநா
ாதலிப்தா தள்விப்ட்தேன்........... ரி முபளி ! ான் யருகிதன்...
முபளிதபன் யாறனப் பிந்து ச ய்யதறினாது நின்ான்...
அத்தியாயம் 6
நறுாள் அப றயில்....
சூர்னயர்நன்: இததாடு இன்ளன ள நிளயளேகிது. ன்றி, யணக்ம்.
அறநச் ர்ளும் ாயர்ளும் தத்தம் ணிற யனிக்ச் ச ன்ார்ள். அப ற
ாலினாது. முபளிதபன் நட்டும் பின் தங்கிான்....
முபளிதபன்: அபத , உங்ளிேம் ற்று த தயண்டும்.
சூர்னயர்நன்: யா முபளி ! யா ! தாபாநா தசுதயாம். யந்து அநரு.
முபளிதபன்: ன்றி அபத .
சூர்ய்யபாநன்: ப ால், ன் ப ய்தி ? ததனும் பிபச் ளனா ?
முபளிதபன்: அபதல்ாம்... என்றுமில்ள அபத ... ான் த யந்த விரனதந
தயறு...
சூர்னயர்நன்: ப ால், துயாயினும் ளதரினநா ப ால்.
முபளிதபன்: நன்ா, ான் ப ால்யளதக் தட்டு உங்ள் நது புண்ட்ோல்,
தனவுப ய்து ன்ள நன்னியுங்ள்...
சூர்னயர்நன்: ன் ப ால்கிாய் முபளி ??
முபளிதபன்: நன்ா, அது யந்து... அந்த ாசுநாள...
சூர்னயர்நன்: ாசுநாளனா ?
முபளிதபன்: ஆம். அளதயும், ம் ததாட்ேத்தில் உள் பல்லிக்னியும்....
சூர்னயர்நன்: ன் ப ால் யருகிாய் முபளி ?
முபளிதபன்: இல்ள நன்ா, அயற்ள ம் எளயயிேம் ாப்பிே யமங்கிால்,
அயால் உங்ள இன்னும் ன்கு ாக் முடியும்.
சூர்னயர்நன்: புரினவில்ள....
அப்தாது முபளிதபன், சருமூச்சு என்று விட்டு, ஐறய தன்னிடம் விக்கினறத
நன்ரிடம் விக்கிான். ஆால், ஐறய தான் இறதசனல்ாம் கூறிாள்
ன்று அயன் எரு மூச்சு கூட விடவில்ற.
நன்ர், முபளிதபனின் யாதத்றத தட்டு முடித்த பின்ர், திடீசபன்று சிரிக்
ஆபம்பித்தார்.
முபளிதபன்: ன் நன்ா ? மிவும் முக்கினநா விரனம் ன்று நிளத்ததன்.
நீங்தா யாய் விட்டு சிரிக்கிறீர்ள் ?
சூர்னயர்நன்: ஹா ஹா... முபளி முபளி ! நீ மிவும் அஞ்சுகிாய் முபளி ! இத்தளன
அச் நா எரு ததிக்கு அமகு ?
முபளிதபன்: இல்ள அபத , உங்ள் னுக்ா தான்....
சூர்னயர்நன்: அேப் தாோ ! க்கு ஆத்து ததனும் இருந்தால் இவ்யாா
ேயடிக்ளளன ாத முன்படுத்து ப ய்திருக் நாட்தோ ? ஆால் க்குத்
தான் ஆத்து இல்ளதன !
முபளிதபன்: இல்ள நன்ா, ஆத்து யரும் யளப ாம் ாத்திருக் தயண்ோம்
ன்கிதன்...
சூர்னயர்நன்: நீ வீண் யள அளேகிாய் முபளி. த ாநல் நீ— முபளி ! ரு !
சூர்னயர்நன் முபளியின் மீது ாய்ந்து அயறக் கீதம தள்ளிவிட்டு, தானும் கீதம
விழுந்தான்.
இருயரும் திரும்பிப் ார்த்தர். அபண்நற தூண் என்றில் அம்பு என்று சதாங்கிக்
சாண்டிருந்தது. ண் மூடி திக்கும் தபத்தில் தநலும் த்து அம்புள் சயவ்தயறு
இடங்ளில் ாய்ந்த.
அம்புளின் ாபல் முடிந்த பிகு...
முபளிதபன்: நன்ா ! உங்ளுக்கு என்றுமில்ளதன ?
சூர்னயர்நன்: ஷ்..... அளநதி.
சிறிது தபத்திற்கு நி ப்தம் நிவினது. சூர்னயர்நன் ழுந்து தன் யாற
உருவிான். முபளிதபனும் தன் யாற உருவிான். இருயரும் யாறக் றயில்
றயத்துக் சாண்டு தனார் நிறயில் நின்ர்....
அததா... அப ற யா லில்...
என்று... இல்ற, இபண்டு... இல்ற மூன்று... இல்ற........... த்து. முமுடி
அணிந்த த்து ர்ள் – தங்ள் த்திற உருவி நன்றபயும் ததிறனயும்
தாக்கி விறபந்தர்.
அத்தியாயம் 7
யாட் ண்றட சயகு தபத்திற்கு நீடித்தது. சூர்னயர்நரும் முபளிதபனும் இதுயறப
சயற்றிபநா தாக்குப் பிடித்தர். ஆால் இன்னும் வ்யவு தபம் அயர்ால்
தாக்கு பிடிக் முடியுதநா....
திடீசபன்று, அப ற யா லில், த்த எரு குபல்...
ஐளய: வீபர்த ! திரிள இந்த அபண்நளயிலிருந்து விபட்டி அடியுங்ள் !
ஐறயயுடன் யந்த ாயர்ள் தங்ள் யாட்ற உருவி திரிப் றடறனத்
தாக்கிர். ஐறய உடத நன்ர், ததி ஆகிதனாரின் அருகில் ச ன்று
அயர்ளுக்கு றசாடுத்தாள். ற்று தபத்தில் திரிப் றட ம்பிக்ற இமந்து,
சிதறி ஏட ஆபம்பித்தது.
திரி தளயன்: அதப ! இயர்ள என்றும் ப ய்ன முடினாது தப ! யாருங்ள்
தப்பித்து விடுதயாம் !
இவ்யாறு சிதறி ஏடின திரிப் றடறன ாயர்ள் பின் சதாடர்ந்து துபத்திர்.
ஐளய: அயர்ள என்று விோநல் பிடித்து யாருங்ள் !
ாயன்: உத்தபவு ஐளயனாதப !
********************************************************************************
ல்ாம் டந்து முடிந்த பிகு....
ஐளய: அபத ! உங்ளுக்கு என்றும் இல்ளதன ??
சூர்னயர்நன்: இல்ளனம்நா... உன் உதவிக்கு ன்றி எளயதன...
ஐளய: ன் ேளந நன்ா. வீதிளில் தபாந்து ணி தநற்பாண்டிருந்ததன்.
ப ய்தி தட்ேவுேன் ட்பேன்று ஏடி யந்ததன்.
சூர்னயர்நன்: தக் நனத்தில் யந்து ங்ளுக்கு உதவிாய்.
இவ்யாறு இருயரும் தசிக் சாண்டிருக், அபண்நறக் ாயன் எருயன்
றக்குள் ஏடி யந்தான்.
ாயன்: நன்ா ! அந்த நர்ந ர்ள் ம் சிளச் ாளயிலிருந்து தப்பி ஏடின
குற்யாளிாம் !
சூர்னயர்நன்: ன் ப ால்கிாய் ??
ாயன்: ஆம் நன்ா, அயர்ள அளேனா டுத்தி விட்தோம் !
நன்ர் இறதக் தட்டு முபளிதபற தாத்துடன் முறத்துப் ார்த்தார்.
சூர்னயர்நன்: சிளச் ாளள் உன் ட்டுப்ாட்டில் அல்யா இருக்கின் ?
முபளிதபன்: அது.... ஆம் நன்ா...
சூர்னயர்நன்: பிகு ப்டி இவ்யாறு ேந்தது ??
நன்ரின் இந்த த்த குபற இதுயறப தட்ாத ததியும் எறயயும்
திடுக்கிட்டர்.
முபளிதபன்: இல்ள நன்ா, அது யந்து—
சூர்னயர்நன்: தாதும் ! நீ என்றும் ப ால் தயண்ோம் ! எருயனின் யார்த்ளதளன
விே அயன் ப னல்த அயள பதளியா ளே தாட்டு ாட்டுகின்.
முபளிதபன்: இல்ள நன்ா, ன்ள ம்புங்ள்—
சூர்னயர்நன்: ம் !! தாதும் !.... எளயதன !
ஐளய: நன்ா ?
சூர்னயர்நன்: இனி உன்ள ான் சிளச் ாள ாயர்ளின் ததினா
நினமிக்கிதன். இனி முபளிதபன் ஏய்பயடுக்ட்டும் !
ஐளய: உத்தபவு நன்ா.
சூர்னயர்நன்: இன்பாரு விரனம் – இங்த இரு, யருகிதன்...
சூர்னயர்நன் அருகிலிருந்த அபண்நறத் ததாட்டத்திற்குச் ச ன்று, அங்கிருந்த
சல்லிக்னிறன றித்து யந்தான். பிகு, தன் ழுத்தில் இருந்த பாஜ
ாசுநாறறன மற்றி, எறயயிடம் அறதயும் மத்றதயும் யமங்கிான்.
சூர்னயர்நன்: டுத்திக்பாள்.
ஐளய: நன்ா ? இளத ான் ப்டி...
சூர்னயர்நன்: உன் நன்ா ட்ேள இடுகிதன். டுத்துக்பாள்.
ஐறய உடத ாசுநாறறனயும் மத்றதயும் யாங்கிக் சாண்டாள்.
ாசுநாறறன அணியும்டி நன்ர் உத்தபவிட்டார். பிகு...
சூர்னயர்நன்: ன்ளப் தான் நன்ர்ள் யருயார்ள் தாயார்ள். அதால்
இந்த மம் க்கு அயசினநன்று. ஆால் உன்ளப் தால் விசுயா முள் எரு
வீபளப தயறு ங்கும் ண்டுபிடிக் இனாது. ஆளனால் ான் தட்கிதன் –
எளயதன ! இனி உன் நன்ள, இந்த பஜன்நம் முழுயதும் ாக், நீ உறுதி
கூறுகிானா ?
ஐளய: நிச் னம் நன்ா !
சூர்னயர்நன்: அப்டிபனன்ால், அவ்யாத பிபார்த்தளச் ப ய்து பாண்டு, அந்த
மத்ளதச் ாப்பிடு.
ஐளய: நன்ா, ான் ப்டி...
சூர்னயர்நன்: ம் !
ஐறய நறுதச்சு இன்றி மத்றதச் ாப்பிட்டாள். ாப்பிடும் தருணத்தில்,
முபளிதபற தாக்கி, ற்று புன்முறுவிாள். முபளிதபனும், டக்கும்
ல்ாயற்றயும் ார்த்து, ச ய்யதறினாது திறத்து நின்ான்.
அத்தியாயம் 8
இபண்டு ாட்ளுக்குப் பிகு, அபண்நறப் பூங்ாவில்....
முபளிதபன்: க்கு ன் ப ய்யபதன்று பதரினவில்ள ார்யதி... இருந்த
தவியும் தாய்விட்ேது. இப்பாழுது ான் பயறும் அபண்நள ாயன் தான்.
ார்யதி: யள தயண்ோம் முபளி. நீ இப்டி த ாநா யருயாய் ன்று பதரிந்து
தான், உக்ா மிவும் அற்புத ரிசு என்ள டுத்து யந்துள்தன்.
முபளிதபன்: ரி ா ? ன் அது ?
ார்யதி: முதலில் இந்த ாசுநாளளன நாட்டிக்பாள்.
முபளிதபன்: ன் ? ாசுநாளனா ?? ங்த ாட்டு....
முபளிதபன் ார்யதி டுத்து யந்தறத ார்த்து அதிர்ச்சி அறடந்தான்.
முபளிதபன்: ார்யதி ! உக்கு இளத னார் பாடுத்தது ???
ார்யதி: ன் இப்டி தற்ப் டுகிறீர்ள் ? க்கு இளத ஐளய தான்
யமங்கிார். ாசுநாளளன நாட்டிக் பாண்டு, நதில் ல்பண்ணத்ததாடு,
இததா, இந்த பல்லிக்னிளன ாப்பிட்ோல், ந்த ஆத்தும் யபாது ன்று அயர்
தான் கூறி க்கு பாடுத்தார். ன் முபளி, இவ்யவு ல்பண்ணம்
பாண்ேயளபனா நீ ந்ததப்ட்ோய் ?
முபளிதபன்: அப்டிபனன்ால் நீ மத்ளத ாப்பிட்டு விட்ோனா ?
ார்யதி: (என்றும் சதரினாதது தால்) ஆம். அந்த ன்ளநளன உங்ளுேனும்
கிர்ந்தபாள் இந்த மத்ளதயும் ாசுநாளளனயும் டுத்து யந்ததன்.
முபளிதபன்: தனா !! ார்யதி ! ன் ாரினம் ப ய்துவிட்ோய் !!
ார்யதி: ன் இப்டி தற்ப் டுகிறீர்ள் ? இப்தாது ன் ஆகிவிட்ேது ?
முபளிதபன்: அடிதனய் ! ான் ப ான்ால் நீ ம்நாட்ோய் ! அந்த மத்திற்கு—
அப்தாது ச டிளின் ப்புச் த்தம் தட்டது. னாதபா யருகிார்....
********************************************************************************
ஐளய: ார்த்தீர்ா நன்ா, உங்ள் ண் முன்த...
சூர்னயர்நன் அவ்விருயறபயும் ார்க், அவ்விருயரும் ஐறயறனப் ார்க்,
ல்தாரும் றயும் ாலும் ஏடாநல் அதிர்ச்ச்யில் உறந்திருந்தர்.
அப்சாழுது, சூர்னயர்நன் ண்ளில் ண்ணீர் துளிசனான்ற ண்ட ார்யதியின்
இகின நம் தாங்வில்ற.
ார்யதி: அப்ா !
ஆால், சூர்னயநன் அயற அங்த நிறுத்தும்டி ற ாட்டிார்.
ஐளய: ான் அப்தய கூறிதன் அல்யா நன்ா, உங்ள் ததி உங்ள
நாற்றிவிட்ோர். எரு க்ம், உங்ள் நள் ார்யதியின் பபயம். நறு க்ம்,
அயன் ளயில் அந்த ாசுநாளயும் பல்லிக்னியும். ாருங்ள், ண் கூோ
ாருங்ள்.
முபளிதபன்: அேப்ாவி.... நன்ா, அயள் ப ால்யளத ம்ாதீர்ள் ! அயள் தான்—
சூர்னயர்நன்: தாதும் முபளி ! தாதும் ! இனி தத துதபாகிளின் தச்ள ான்
தட்தா இல்ள.
முபளிதபன் அந்த யார்த்றதறனக் தட்டு திடுக்கிட்டான்...
சூர்னயர்நன்: நீ தான் யழி தயறி ப ன்று விட்ோய் ன்று நிளத்ததன், ஆால் ன்
நளயும்... ச்த !
ார்யதி: அப்ா ! அப்டி ப ால்ாதீர்ள் ! ாங்ள்—
சூர்னயர்நன்: தாதும் அம்நா தாதும் ! உன்ளயும் ான் எரு துதபாகினாத் தான்
ருதுகிதன். குடும் துதபாகி !.... எளயதன ! ம் ா ங்ளின் டி,
துதபாகிளுக்கு உண்ோ தண்ேள ன் ?
ஐளய: நபணத்ளதத் தவிப தயபான்றும் இல்ள நன்ா...
சூர்னயர்நன்: அப்டிதன ஆட்டும். இயர்ள் இருயருக்கும் ான் நபண
தண்ேளளன விதிக்கிதன் !
முபளிதபன்: நன்ா, ான் ப ால்யளத தனவுப ய்து—
சூர்னயர்நன்: எளயதன ! இனி ஆதயண்டினது ார் ! ான் யருகிதன்.
இறதக் தட்ட முபளிதபன், ற்று தனாசித்தான். ட்சடன்று றயிலிருந்த
ாசுநாறறன நாட்டிக்சாண்டு, சல்லிக்னிறன எரு டி டித்தான்.
ாப்பிட்ட அடுத்த தந மீதமிருந்த சல்லிக்னிறனயும் ாசுநாறறனயும்
தூக்கி றிந்துவிட்டு, ார்யதியின் றறனப் பிடித்து அயன் ஏட்டம் பிடித்தான்.
ஐளய: நன்ா ! அயர்ள் தப்பி ஏடுகிார்ள் !
சூர்னயர்நன்: ற்றும் தனாசிக்ாதத ! உேத ப ன்று அயர்ளப் பிடித்து யா !
ஐளய: உத்தபவு நன்ா !
சூர்னயர்நன்: ானும் ப ன்று ல்ா ாயர்ளுக்கும் உத்தபவிடுகிதன்.... முபளி....
நீ ஏோம், ஆால் ன் பிடியிலிருந்து நீ தப் முடினாதோ...
ஐறய அவ்விருயறபயும் துபத்திச் ச ன்ாள். டந்த ல்ாயற்றயும் ஜீபணிக்
முடினாத நன்ன், அங்ததன ற்று தபம் நின்ான். அப்தாது அயன் ாடியில்
முபளிதபன் ாப்பிட்டு தூக்கி றிந்த சல்லிக்னி உருண்தடாடினது. சூர்னயர்நன்
மத்றத டுத்து உற்றுப் ார்த்தான்...
அத்தியாயம் 9
இபண்டு யாபங்ள் உருண்தடாடி.... முபளிதபனுக்கும் ார்யதிக்கும் தயட்றட
இன்னும் சதாடர்ந்தது. அயர்ளின் உருயப்டம் த ாம ாட்டு முழுயதும்
சுயசபாட்டிா எட்டப்ட்ட. அதற்கு கீதம: “குற்யாளிள். ார்த்தால்
சதரிவிக்வும்.” ன் மூன்று ச ாற்ள். தங்ள் ாட்டிததன அதிா நாறிர்
அவ்விருயரும்.
இதற்கிறடயில் அயர்ள் இருயரும் பசினநா திருநணம் ச ய்து சாண்டு,
தங்ள் அறடனாங்றயும் நாற்றிக் சாண்டு, டநாடும் அன்ாட த ாம
நக்ளுடன் என்தாடு என்ா யாழ்ந்தர். ஆால், இன்னும் த்தற
ாட்ளுக்கு நீடிக்கும் இந்த பசின யாழ்க்ற ?
********************************************************************************
முபளிதபன்: ார்யதி ! ார்யதி !
ார்யதி: ன்ங் ?
முபளிதபன்: இததா ாய்றி யாங் தாகிதன். உக்தததனும் தயண்டுநா ?
ார்யதி: இப்தாளதக்கு ததளயயில்ள...
முபளிதபன்: ரி, ான் யருகிதன்.
ார்யதி: த்திபநா ப ன்று யாருங்ள்...
வீட்றட விட்டு நாறுதயடத்தில் கிம்பின முபளிதபன், றட வீதிறன தாக்கி
ச ன்ான். ச ல்லும் யழியில் சயவ்தயறு ர்ள் அயறப் ார்த்து யணக்ம்
கூறிர்.
திர் வீடு மீாட்சினம்நாள், ாா றட அண்ணாச்சி, நளிறக் றட த ாமு,
ாப்ாட்டு றட மிதுன், தாவில் ாமினார் சஜனபாம்.... ட்டினல் நீண்டு
சாண்தட தாது.
“யணக்ம் மனி !”,
“ன்ப்ா மனி, ச ௌரினநா?”,
“ய் மனி ! ப்புடி இருக் ?”
வீதியில் இது தான் சிறின சிறின ந்திப்புளுக்கிறடதன முபளிதபன் – இல்ற
இல்ற, மனிச் ாமி – ாய்றிக் றடக்கு யந்து அறடந்தான்.
ளேக்ாபர்: ன் மனி ? ாய்றினா ?
மனி: ஆநாம் அண்ணா, தயறு ன் தயள.... த்து தக்ாளி வ்யவு
அண்ணா?
ளேக்ாபர்: இருது ாசு னா.
மனி: ரி, ல்தா ார்த்து எரு த்து தக்ாளி தாடுங்ள்.
ளேக்ாபர்: இததா தாடுகிதன்...
றடக்ாபர் தக்ாளிற ன்கு ார்த்து ார்த்து எரு றயில் தாட்டு
மனியிடம் தந்தார். அப்தாது, வீதியில் திடீசபன்று “டம், டம்” ன்று முபச ாலி
தட்டது.
வீதியில் ாயல் றட என்று தபாந்து ணியில் ச ன்று சாண்டிருந்தது.
மனி: ன் அண்ணா... அந்த ாயல் ளேயில் இருக்கும் அந்த பண்நணி... ம்ந
ாட்டு பா ாதயாே ாதுாயர் தாத ?
ளேக்ாபர்: அே ஆநாம் ! ப்டிப்ா ரினா ப ான் ?
மனி: அயங் முன்ாடி ாத்திருக்தன்.... ங் தாாங் ?
ளேக்ாபர்: தய ங் தாயாங்... சிளச் ாளக்கு தான். இனிதநல்
சிளளுக்பல்ாம் அயங் தான் தளவி. அதான் தபாந்து தாாங்...
மனி: ஏதஹா... அப்டினா... தக்ாளிளன அப்டிதன ளயங், இததா
யந்துடுதன்...
முபளிதபன் எரு சிறின துணிறன முத்தில் ட்டிக்சாண்டு, ாயல் றடறன
பின்சதாடர்ந்தான்.
ஆம், றடக்ாபர் கூறினடி ஐறய சிறக்கு தான் ச ன்ாள். ஆால், அயள்
ாயல் றடறன நட்டும் முன் யா ல் யழினா அனுப்பிவிட்டு, தயசாரு பசின
யாயிலின் மூம் சிறக்குள் நுறமந்தாள்.
ந்ததம் அறடந்த முபளிதபன் அயறப் பின்சதாடர்ந்தான். சிறயினுள்
புகுந்தவுடன், ஐறய குறிப்பிட்ட எரு சிறக்குச் ச ன்று அங்ததன
நின்றுவிட்டாள்.
பின்சதாடர்ந்த முபளிதபன், ஐறயக்கு ற்று தூபம் எரு ஏபத்தில் துங்கி சாண்டு,
அயள் ச னல்ற யனித்தான்.
ஐறய சிறயில் இருந்த னாருடதா தசிக்சாண்டிருந்தாள். அயள்
உறபனாடற எட்டுக்தட் மனி முனன்ான்......
குபல்: ன்ம்நா ங்தி... யந்துவிட்ோனா...
ங்தினா ? அப்டிசனன்ால் அயள் உண்றநனா சனர் ஐறய இல்றனா ?
ஐளய: ஆம். யந்துவிட்தேன். ப்டி இருக்கிறீர்ள் ?
குபல்: ம்.... ம் தான். ார்த்து த்தள ாள் ஆகிது... ன் ப ய்தியுேன்
யந்திருக்கிாய் ?
ஐளய: நீங்ள் ன்ள ந்த ாரினத்திற்கு அனுப்பினீர்தா, அதன் பயற்றிச்
ப ய்தியுேன் தான் உங்ள ந்திக் யந்திருக்கிதன்.
குபல்: ன் ப ால்கிாய் நத ? பயற்றினா ?
நா ? அப்டிசனன்ால் சிறயில் இருப்யர் எறயயின் தந்றதனா ?
ஐளய: ஆம் தாத்தா, ான் த ாம நன்ரின் தளளந ாயாளினா நினநம்
ப ய்னப்ட்டுள்தன்.
ஏ.... அயர் எறயயின் ாட்டாபா...
தாத்தா: ாஷ் ! ன் ந்ததாரநா ப ய்தி ! நத.... நீண்ே ாத்திற்கு பிகு,
இப்பாழுது ான் முழுளநனா நகிழ்ச்சிளன உணர்கிதன்... ஆால் ப்டி
நத, ப்டி இவ்யவு பரின ாரினத்ளத ாதித்தாய் ??
ஐளய: அது எரு பரின ளத தாத்தா...
அத்தியாயம் 10
முதலில் ான் அப ளக்கு யந்த தாது, ான் தான் நறுபிவினா யந்துள்
ஐளய ன்று ன்ள அறிமுப் டுத்திதன். தள்விள தட்ோர்தா
லிச் ார்தா – அத்தள தள்விள் ! ானும் ண்ணகி, சிம்பு, முத்து ன்று
ததததா ட்டுக்ளத விட்தேன். ல் தயள, ம் ம்பும் டி கூறினதால் னாரும்
ன் ளதளன ந்ததப்ேவில்ள. ஆால், நன்ர் சூர்னயர்நன் தான் ன்ள
முழுளநனா ம்வில்ள.
அதால், ன்ள த ாதள ப ய்ன, திடீபபன்று எரு ாள் பாஜ ாசுநாளளன
எளித்துளயக் சூர்னயர்நன் திட்ேமிட்ோன் ! அந்த ாசுநாளளன ண்டுபிடித்து
யபச் ப ால்லியும், அப்பாழுது தான் ன் ளதளன முழுளநனா ம்புயான்
ன்றும் அயன் க்கு யால் விட்ோன் ! ல்தயள, உங்ள் முன்ாள்
கூட்ோளி - அளநச் ர் ப ங்தாட்ளேனன் – அயர் தான் க்கு உதவி ப ய்ன
முன்யந்து, பாஜ ாசுநாளளன ண்டுபிடிக் யழி ப ான்ார்.
அந்த த ாதளயில் பயற்றி பற் ான், அபண்நளக் ாயல் ளேயில்
எருத்தினா த ர்ந்ததன். இதற்கிளேயில், நன்ரின் ததினா முபளிதபன்,
நன்ரின் நா யுயபாணி ார்யதி - இவ்விருயரும் பசினநா எருயளப எருயர்
ாதலிப்து க்கு பதரின யந்தது. அளத னன்டுத்திக் பாண்டு, முபளிதபள
மிபட்டி, நன்னிேம் தசி க்கு அந்த ாசுநாளளன யாங்கித் தரும்டி
ப ய்ததன்.
னினும், முபளிதபனின் முனற்சிளன நட்டும் ம் முடினாது ன்று, சிளயில் இருந்த
சி பவுடிளிேம் ணத்ளத யமங்கி, நன்ளப னமுறுத்தச் ப ால்லி, நன்ர்
உண்ளநனா ஆத்தில் இருப்து தால் ாேம் ப ய்ததன். அயர்ளும்
பயற்றிபநா ாரினத்ளத முடித்துவிட்ேர்.
ான் றிந்த எரு ல்லில் இபண்டு நாங்ாய் ! அப ர் க்கு ாசுநாளளன நட்டும்
யமங்வில்ள – சிளச் ாளயிலிருந்து தப்பி ஏடின பவுடிளுக்ா அந்த
முபளிதபளயும் ணி நீக்ம் ப ய்தார் ! ன்ள சிளச் ாளளுக்கு தளளந
ஆக்கிார் ! இவ்யாறு அயருளேன ம்பிக்ளளன ான் ம்ாதித்ததன்.
பிகு, அந்த முபளிதபள முழுளநனா நீக்கிவிே எரு திட்ேம் தீட்டிதன்.
யுயபாணியிேம் இபண்டு பல்லிக்னிளயும் அந்த ாசுநாளளனயும் யமங்கி,
“இளத ல்பண்ணம் பாண்டு ாப்பிட்ோல், ந்த தீங்கும் யபாது” ன்று
ஆள யார்த்ளத கூறிதன்.
அயளும் அந்த மத்ளதச் ாப்பிட்ோள். பிகு, அந்த ாசுநாளளனயும், மீதம்
இருந்த எரு பல்லிக்னிளனயும் டுத்துக் பாண்டு, தன் ாதள அபண்நளப்
பூங்ாவில் அன்றிபவு ந்திக் ப ன்ாள்.
இது தான் தக் தருணம் ன்று முடிவு ப ய்த ான், நன்ளப பூங்ாவிற்கு
அளமத்துச் ப ன்தன். முபளிதபன் தக்கு திபா ப னல்டுகிான் ன்றும்,
இப்தாது கூே அந்த ாசுநாளளனத் திருடி பல்லிக்னிளன ாப்பிே ார்க்கிான்
ன்றும் அயரிேம் கூறி அயருக்கு சிமூட்டிதன்.
ன் ட்டுக்ளதளன ம்பின அப ர், பூங்ாவிற்குள் நுளமன, ான் கூறினது தால்
முபளிதபனும் ார்யதியும் அங்கு ாசுநாளயுேனும் பல்லிக்னியுேனும் இருக் –
ததா ேவுத க்கு அந்த ந்தர்ப்த்ளத ற்டுத்திக் பாடுத்தது தாலும் !
ஆால், இதன் மூம், திர்ாபாநல் சி சிக்ல்ள் ற்ட்ே தாத்தா...
********************************************************************************
தாத்தா: ன் ப ால்கிாய் ங்தி ? ல்ாம் ல்டினா தாத தாய்க்
பாண்டிருந்தது. திடீபபன்று ன் சிக்ல் ?
ஐளய: அது யந்து... அன்றிபவு பூங்ாவில், முபளிதபன் திர்ாபாத என்ள
ப ய்தான் – அயன் மத்ளதச் சிறிதவு ாப்பிட்டு விட்ோன் !
தாத்தா: அே, இவ்யவு தாா ! அயன் மத்ளதச் ாப்பிட்ோல் ன்
ாப்பிோவிட்ோல் நக்கு ன் ? நன்ர் சூர்னயர்நள பால்யதல்யா ம்
இக்கு ?
ன் ? நன்றபக் சால்யதா ??? தனா !
ஐளய: அது இல்ள தாத்தா... முபளிதபன் அந்த மத்ளதச் சிறிதவு ாப்பிட்டு
விட்டு, ாசுநாளளனயும் மீதமுள் மத்ளதயும் தூக்கி றிந்துவிட்டு, அந்த
ார்யதிளன பிடித்துக் பாண்டு ஏட்ேம் பிடித்தான். ானும் அயர்ள துபத்தி
ஏட்ேம் பிடிக், அந்த தபத்தில் நன்ர் சூர்னயர்நன் திர்ாபாநல் என்ள ப ய்து
விட்ோர்.
தாத்தா: ன் நத ??
ஐளய: ஏடிப் தா இருயளபயும் துதபாகிள் ன்று ருதின சூர்னயர்நன்,
அயர்ளுக்கு நபண தண்ேளளன விதித்தார். அதத நனம், ான் ார்க்ாத தபம் –
அயர் ாசுநாளளன அணிந்துபாண்டு, அவ்விருயளபயும் ப்டினாயது பால்
தயண்டும் ன்று நிளத்துக் பாண்டு, தாத்தில் மீதமுள் பல்லிக்னிளனச்
ாப்பிட்ோர்.
தாத்தா: ன் – சூர்னயர்நன் மத்ளதச் ாப்பிட்ோா ??? தனா !!
ஐளய: ஆம், தாத்தா...
தாத்தா: அப்டிபனன்ால், அவ்விருயரும் ாகும் யளப, சூர்னயர்நனின் இட்சினம்
நிளதயறும் யளப, அயள என்றும் ப ய்ன முடினாதத !
ஐளய: அது தான் தாத்தா சிக்ல்.... நற்றும், அவ்விருயரும் ன் ண்ணம்
பாண்டு மத்ளதச் ாப்பிட்ோர்தா – இதால், அயர்ள் இருயரின் ண்ணமும்
நிளதயறும் யளப அயர்ளயும் என்றும் ப ய்ன முடினாது.
தாத்தா: ஆ !!! ன் ப ய்துள்ாய் ங்தி !! முடிச்ள அவிழ்த்து விட்டு யருயாய்
ன்று ார்த்தால் தநலும் சிக்ல்ள ப ய்துவிட்டு யந்திருக்கிாய் !
இப்பாழுது ப்டி சூர்னயர்நனின் ளதளன முடிப்து ??
ஐளய: யள தயண்ோம் தாத்தா. இந்த ளத இன்னும் சிறிது ாம் பதாேருதந
தவிப, ண்டிப்ா எரு முடிவுக்கு யரும். முதலில் அந்த முபளிதபளயும்
ார்யதிளனயும் பிடித்து யருகிதன். பிகு அந்த சூர்னயர்நன். இறுதியில்,
ல்தாளபயும் உங்ள் முன் நிறுத்தி, எவ்பயாருயளபயும் ாம் தனித்தனிதன ழி
யாங்ாம் !
தாத்தா: (சரு மூச்சு விட்டு) ம்... ரி. ஆட்டும். ஆால் விளபவில் ஆட்டும் ! இந்த
சிளளன விட்டு த ாம ாட்டின் சிம்நா த்தின் மீது து சிகுள விரிக் ன்
நம் துடிக்கிது. இந்த முள விேநாட்தேன். த ாம ாட்ளேக் ளப்ற்றிதன
தீருதயன் ! பயறும் ததால்விளனத் தழுய முப்து ஆண்டுளுக்கு முன்பு ான் அந்த
பல்லிக்னிளன ாப்பிேவில்ள. க்கு பயற்றி கிளேத்தத தீரும் !
ஐளய: இதற்கு ான் உத்தபயாதம் தாத்தா ! கூடின விளபவில் உங்ள சிளக்கு
பயளியில் ந்திக்கிதன் !
தாத்தா: ஆட்டும் நத... ப ன்று யா...
உறபனாடற முழுறநனா தட்ட முபளிதபன் அதிர்ச்சியில் உறந்து
தாான்.... இத்தற ாள், ஐறய அபங்தற்றின டிப்பு, அயள் ச ய்த
சூழ்ச்சிள், தன் தவி, ார்யதியின் யாழ்க்ற, நன்ரின் தாம் – ல்ாம் இந்த
தாத்தாவின் ச னல்.
னார் இந்த தாத்தா ன்று ண்டுபிடிக் முபளிதபன் தீர்நானித்தான். இன்னும் ற்று
அருகில் ச ன்று, சிற யா ற ட்டிப் ார்த்தான்...
அயன் ண்ட ாட்சி அயனுக்கு அயற் அதிர்ச்சிறன அளித்தது. இந்த சூழ்ச்சிக்கு
மூக் ாபணம், எறயயின் ாட்டார் – தயறு னாரும் இல்ற.
ரிாச் த ாமற வீழ்த்தின சாறாபன் !
த ாம சிம்நா த்றத யஞ் த்தால் றப்ற்றின யஞ் ன் !
தபாற க் சாண்ட சாடினயன் !
ஆம். த ாம ாட்டின் முன்ாள் றடத் ததி – ஆத்திதபன ததயன்.