ေရြးေကာက္ပြဲသပိတ္ေမွာက္ေရး NLD ေခါင္းေဆာင္ေတြ မႏၲေလးမွာ ရွင္းျပ

2010-09-11

ဦးအုန္းႀကိဳင္ ဦးေဆာင္တဲ့ NLD ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ အဖြဲ႔ဟာ မႏၲေလးတုိင္း (၁၅) ၿမိဳ႕နယ္က NLD

ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊ ပါတီဝင္ေတြနဲ႔ ဒီကေန႔ ေတြ႔ဆံု ေဆြးေႏြးခဲ့ေၾကာင္း သိရပါတယ္။

အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္၊ ဌာနခ်ဳပ္တြင္ မတ္လ ၂၉ ရက္က ပါတီ မွတ္ပံုတင္ေရး၊ မတင္ေရး

ေခါင္းေဆာင္မ်ား ေဆြးေႏြးေနစဥ္ ႐ံုးအျပင္တြင္ ပါတီဝင္မ်ားက ဆံုးျဖတ္ခ်က္ကို ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
(Photo: RFA)

NLD မႏၲေလးတိုင္း ဥကၠဌ ဦးသိန္းတန္ေနအိမ္မွာ က်င္းပတဲ့ အဲဒီ ေဆြးေႏြးပြဲအတြင္း ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕

မွာၾကားခ်က္အတိုင္း ေအာက္ေျခ ပါတီဝင္ေတြကို ရွင္းျပခဲ့တယ္လို႔ NLD ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ ဦးအုန္းႀကိဳင္က
အာအက္ဖ္ေအကို ေျပာပါတယ္။

“ဒီကေန႔ မႏၱေလးနဲ႔ အနီးပတ္ဝန္းက်င္ ၁၅ ၿမိဳ႕နယ္က ၿမိဳ႕နယ္ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္တုိ႔ ဗဟိုအဖြဲ႔နဲ႔

ေတြ႔ပါတယ္။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ႕ ပါတီဝင္ထုက တဆင့္ ျပည္သူလူထုကို မွာၾကားတဲ့အခ်က္ေတြကို
အဓိက ေဆြးေႏြးၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ဖို႔ ကိစၥ၊
တုိင္းရင္းသားမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ရဲ႕ ေျပေျပလည္လည္ ညီညီညြတ္ညြတ္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္
ေဆြးေႏြးၿပီးေတာ့ ေျပလည္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ၊ ေနာက္ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ လူငယ္ေတြ အမ်ဳိးသမီး
အဖြဲ႔ဝင္ေတြက ေရြးေကာက္ပြဲမွာ လူထုထဲဆင္းၿပီး မိမိတုိ႔ တာဝန္ေက်ေက် စည္းရုံးေဆာင္ရြက္ရမယ့္ ကိစၥ
အဲဒါေတြကို တင္ျပပါတယ္။ ဒါဟာ ဒုတိယ ခရီးစဥ္ရည္ရြယ္ခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္”

NLD ဗဟိုေခါင္းေဆာင္ေတြရဲ႕ ေဆြးေႏြးခ်က္နဲ႔ ပတ္သက္ျပီး ပါတီေအာက္ေျခ ေခါင္းေဆာင္ေတြ၊

ပါတီဝင္ေတြကလည္း ေရြးေကာက္ပြဲ သပိတ္ေမွာက္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဥပေဒပိုင္းဆိုင္ရာ မရွင္းလင္းတဲ့
အခ်က္ေတြကို ျပန္လည္ ေမးျမန္းခဲ့တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲမေပးဘဲ ေနႏိုင္ေၾကာင္း၊ ေရြးေကာက္ပြဲကို သပိတ္ေမွာက္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ လာမယ့္

ရက္ပိုင္းေတြအတြင္း NLD ၿမိဳ႕နယ္ ေခါင္းေဆာင္ေတြဟာ မိမိတို႔ သက္ဆိုင္ရာ ေဒသအလိုက္ ျပည္သူေတြကို
လိုက္လံရွင္းျပဖို႔ ရွိေၾကာင္းလည္း သိရပါတယ္။

ဒီကေန႔ ေဆြးေႏြးပြဲကို NLD ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ဦးအုန္းႀကိဳင္၊ ေဒၚနန္းခင္ေထြးျမင့္၊

ေဒၚခင္ေဌးႂကြယ္၊ ေရွ႕ေန ဦးၾကည္ဝင္း တို႔အျပင္ မႏၲေလး တိုင္းစည္းေတြျဖစ္ၾကတဲ့ ဦးသိန္းတန္၊
ေဒါက္တာေဇာ္ျမင့္ေမာင္၊ ဦးမ်ိဳးႏိုင္တို႔ တက္ေရာက္ ေဆြးေႏြးၾကတာျဖစ္ပါတယ္၊၊
ဦးအုန္းႀကိဳင္ ဦးေဆာင္တဲ့ NLD ဗဟို အလုပ္အမႈေဆာင္အဖြဲ႔ဟာ ဒီကေန႔ ညေနမွာပဲ ရွမ္းျပည္နယ္ လားရွိဳးၿမိဳ႕ကို
ခရီးဆက္လက္ ထြက္ခြာသြားေၾကာင္း သိရပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္း RFA အဖြဲ႔သား ကိုဥာဏ္ဝင္းေအာင္ ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းထားတာကိုလည္း တဆက္တည္း

နားဆင္ႏိုင္ပါတယ္။

Source:http://www.rfa.org/burmese/news/NLD_leaders_brief_members_in_Mandalay_on_boycott
ing_election-09112010115119.html

ခ်င္းျပည္နယ္မွာ ႂကြက္ေတြ ေသာင္းက်န္းေန

2010-09-11

ခ်င္းျပည္နယ္အတြင္း အုပ္စုလိုက္ ေရႊ႔ေျပာင္းေနတဲ့ ႂကြက္ေတြေၾကာင့္ ခ်င္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္းက ခ်င္းလူမ်ိဳး ၅

ေသာင္းေက်ာ္ အကူအညီမဲ့ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ခ်င္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္းကေန ေတာင္ပိုင္းကို အုပ္စုလိုက္ ေရႊ႕ေျပာင္းလာတဲ့ ႂကြက္ေတြေၾကာင့္

ေတာင္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ မင္းတပ္၊ ပလက္ဝ၊ မတူပီ၊ ကန္ပက္လက္ စတဲ့ၿမိဳ႕နယ္ေတြက ရြာေပါင္း ၁၇၀ ေက်ာ္မွာ
ေနထိုင္ၾကတဲ့ တိုင္မ်ိဳးႏြယ္စု ခ်င္းလူမ်ိဳး ၅ ေသာင္းေက်ာ္ အစာေရစာ ျပတ္လပ္မႈေတြ ၾကံဳေတြ႔ေနၿပီး အကူအညီ
မဲ့ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

သူတို႔ထဲက ဒဏ္မခံႏိုင္ေတာ့တဲ့ တခ်ိဳ႕ဟာ တျခားျပည္နယ္ေတြနဲ႔ အိႏၵိယနယ္စပ္ေတြကို

ထြက္ေျပးသြားၾကတာရွိသလို ေတာထဲက အေလ့က်ေပါက္တဲ့ သစ္သီးသစ္ဥနဲ႔ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြကိုပဲ
ရွာစားေနရၿပီး ရွင္သန္ေနၾကသူေတြလည္း ရွိတယ္လို႔ ပလက္ဝၿမိဳ႕နယ္က ခရစ္ယာန္ သင္းအုပ္ဆရာတပါးက
ေျပာပါတယ္။

“ၾကက္ေတြ၊ ဝက္ေတြ၊ ႏြားေနာက္ေတြ၊ ရွိတဲ့ဟာေတြ ေရာင္းတယ္။ အဲဒါေတြ မရွိတဲ့သူေတြက်ေတာ့ တခ်ိဳ႕က

မီဇိုရမ္းမွာ ေငြရွာလိုက္ တျခားေဒသေတြမွာ ေန႔စား သြားလုပ္ၿပီးေတာ့ ရွာၾကတယ္။ မသြားႏိုင္တဲ့ လူေတြက်ေတာ့
သူမ်ားဆီမွာ ေခ်းလိုက္၊ ဟိုမွာ နည္းနည္းပါးပါး ေတာင္းလိုက္နဲ႔။ ဆန္ ၂ ဗူး စားႏိုင္တဲ့လူက ဆန္တဗူးေလာက္၊
ဆန္ျပဳတ္အေနနဲ႔ ေလွ်ာ့ၿပီးေတာ့ စားၾကေတာ့တာ။ အဲလိုပဲ အသက္ရွင္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ ေနၾကေတာ့တာ။
ေျမာက္ဥတို႔ ဘာတို႔ကို အသီးအရြက္ေတြနဲ႔ ေရာၿပီးေတာ့ ခ်က္စားေနရတယ္။ အသက္ မေသႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ
စားေနရတယ္”

အစားအစာ ခ်ိဳ႕တဲ့ၿပီး အစာအိမ္ေရာဂါ ရၾကသလို မတည့္တာေတြ စားမိၿပီး ေအာ့အန္ ဖ်ားနာၾကသူ ေတြလည္း

မနည္းဘူးလို႔ ဆုိပါတယ္။ အခုလို ခ်င္းျပည္နယ္မွာ ႂကြက္ေတြ ေသာင္းက်န္းေနတာနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး ခ်င္း
လူ႔အခြင့္အေရးအဖြြဲ႔ ဒါရိုက္တာ ဦးေသရ က အခုလို ရွင္းျပပါတယ္၊

“သူတို႔ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထ ရွိတာက ေျမာက္ကေန ေတာင္ကို ေရြ႕လ်ားတယ္။ အခုဆိုရင္ ခ်င္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း

အတြင္းျဖစ္တဲ့ မတူပီၿမိဳ႕နယ္ရယ္၊ ကန္ပက္လက္ရယ္၊ မင္းတပ္ရယ္၊ ပလက္ဝရယ္၊ အဲဒီ ေလးၿမိဳ႕နယ္
ဆံုတဲ့ေနရာတဝိုက္မွာ ေနထိုင္တဲ့ တိုင္မ်ိဳးႏြယ္စု ေနထိုင္တဲ့ ေနရာတဝိုက္မွာ အႀကီးအက်ယ္ ျဖစ္ေနတယ္”

၂၀ဝ၇ ခုႏွစ္ကစၿပီး မၾကာခဏ ဆိုသလိုပဲ ခ်င္းျပည္နယ္အတြင္း ႂကြက္ေတြ အုပ္စုလိုက္ ေရႊ႕ေျပာင္းၿပီး

စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့ ေတာင္ယာေတြက အသီးအႏွံေတြကို စားေသာက္ ဖ်က္ဆီးေနၾကရာမွာ ပိုပို
ဆိုးရြားလာေနတဲ့အျပင္ ေဒသခံ လူထုဟာလည္း ထိထိေရာက္ေရာက္ အကူအညီေတြ မရရွိၾကဘူးလို႔
သိရပါတယ္။

Source:http://www.rfa.org/burmese/news/rats_destroyed_crops_in_Chin_State-
09112010100754.html

စာနယ္ဇင္းသမား ေရြးေကာက္ပြဲ၀င္လွ်င္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ မီဒီယာ က႑

ေရာေထြးႏုိင္
ေရြးေကာက္ပြဲ၌ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ရန္ ျပင္ဆင္ေနၾကသည့္ စာနယ္ဇင္းသမားမ်ား အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ မီဒီယာ
က႑ ေရာေထြးမႈမ်ား ရွိလာႏိုင္ေၾကာင္း သတင္းစာဆရာ အသိုင္းအ၀ိုင္းက ေျပာသည္။

ႏုိင္ငံေရးပါတီ ကုိယ္စားလွယ္ေလာင္းအျဖစ္ အေရြးခံမည့္ စာနယ္ဇင္းသမား တခ်ဳိ႕သည္ လက္ရွိတြင္ မီဒီယာ

လုပ္ငန္းမ်ား လည္းပိုင္ဆိုင္ထားလ်က္ရွိရာ ၎တို႔ပိုင္ မီဒီယာ လုပ္ငန္းမ်ားအေပၚ ႏိုင္ငံေရးၾသဇာ
လႊမ္းမိုးမွႈမ်ားရွိလာႏိုင္သည္ဟု သတင္းစာ ဆရာ ေမာင္၀ံသ က ေျပာဆိုသည္။
“ႏိုင္ငံေရးသမား လုပ္မယ္ဆိုရင္
သတင္းစာသမား မလုပ္နဲ႔၊ အကယ္၍ လုပ္မယ္
ဆိုရင္လည္း မိမိနဲ႔ သက္ဆိုင္ ပတ္သက္ေနတဲ့
စာေစာင္ေတြ၊ မီဒီယာေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားမယ္
ဆိုရင္လည္းပဲ ၀င္မစြက္ဖက္ သင့္ဘူး၊
ႏိုင္ငံေရးကို ေရးတဲ့အခါမွာ အစိုးရကို ေ၀ဖန္
တာေတြ၊ ေထာက္ျပ တာေတြ ေရးရင္လည္း
ဘာမွ ၀င္မစြက္သင့္ဘူး၊ သီးျခား လြတ္လပ္တဲ့
မီဒီယာ ျဖစ္ေနဖို႔ လုိတယ္” ဟု ေမာင္၀ံသ
ဧရာ၀တီကို ေျပာသည္။

ဦးေက်ာ္ဆန္းႏွင့္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မည့္ ေဒါက္တာ

ႏို၀င္ဘာလ ၇ ရက္ေန႔တြင္ စစ္အစိုးရ
တင္ထြန္းဦးတို႔ကို ၂၀၁၀ ေမလက က်င္းပေသာ စာေပႏွင့္
က်င္းပမည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ရန္
စာနယ္ဇင္း ပဥၥမအႀကိမ္ ညီလာခံတြင္ ေတြ႔ရစဥ္။ (ဓာတ္ပံု -
ျပင္ေနၾကသည့္ သတင္းစာဆရာမ်ားတြင္
MWJA)
ဂ်ာနယ္ မဂၢဇင္း အမ်ားအျပားထုတ္ေ၀ေနေသာ
သုတ စြယ္စုံ မီဒီယာ ဂ႐ု(ပ္) ပိုင္ရွင္ ႏွင့္ ျမန္မာတိုင္းမ္ စာေစာင္၌ ထုတ္ေ၀သူအျဖစ္ ပါ၀င္ထားသူ ေဒါက္တာ
တင္ထြန္းဦး သည္ ျပည္ေထာင္စု ႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ေရးပါတီ(ႀက့ံဖြံ႔ပါတီ) ကုိယ္စားျပဳ၍ ရန္ကုန္တိုင္း ပုစြန္ေတာင္
ၿမိဳ႕နယ္ မဲဆႏၵ နယ္ ျပည္သူ႔ လႊတ္ေတာ္မွ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ေဒါက္တာတင္ထြန္းဦးသည္ ႀက့ံဖြံ႕ပါတီ မွ အေရြးခံမည္ျဖစ္ၿပီး အႏိုင္ရလာပါက သူပါ၀င္ထားေသာ ျမန္မာတိုင္းမ္

စာေစာင္ မွာ ႀက့ံဖြံ႔ပါတီ ၏ မူ၀ါဒမ်ား၊ ေဒါက္တာ တင္ထြန္းဦး၏ အာေဘာ္မ်ားသာ လႊမ္းမိုးလာႏိုင္ၿပီး ၾသဇာႀကီးစိုး
လာႏိုင္သည္ဟု စာနယ္ ဇင္း သမားမ်ားက ေျပာဆိုေနၾကသည္။

ေဒါက္တာ တင္ထြန္းဦးႏွင့္ နီးစပ္သည့္ သတင္းစာဆရာ တဦးက“သူက အရင္ကလည္း အစိုးရလူပဲ၊ ေနာင္လည္း

တက္လာ မယ့္ အစိုးရ ရဲ႕႐ုပ္ေသးျဖစ္ေနဦးမွာပဲ၊ စာေပစိတ္ဓာတ္ထက္ စီးပြားေရးပဲ
အေလးထားတဲ့လူျဖစ္ေနေတာ့ မီဒီယာ လုပ္ငန္းေတြ ကို ဘယ္ေတာ့မွလက္လႊတ္မွာ မဟုတ္ဘူး”ဟု ဆိုသည္။

အဆိုပါကိစၥမ်ားႏွင့္ပတ္သက္၍ ေမးျမန္းစုံစမ္းရန္ ေဒါက္တာတင္ထြန္းဦး ကို ဧရာ၀တီက ဆက္သြယ္၍ မရခဲ့ပါ။

ေဒါက္တာ တင္ထြန္းဦးသည္ ႏိုင္ငံေရး စိတ္၀င္စားသူ တဦးမဟုတ္သည့္အျပင္ သူဦးစီးထုတ္ေ၀ေနေသာ
စာေစာင္မဂၢဇင္းမ်ား
တြင္လည္း ႏိုင္ငံေရးအသားေပးစာေပမ်ား၊ အစိုးရ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပစာမ်ားကို ေရွာင္ရွားေရးသားၿပီး စစ္အစိုးရ
အလိုက် ၀ါဒ ျဖန္႔ စာေပမ်ားကိုသာ ေရးေလ့ရွိသည့္ စစ္အစိုးရႏွင့္နီးစပ္သူဟု သတင္းစာဆရာမ်ားက
ေျပာဆိုၾကသည္။

ေဒါက္တာ တင္ထြန္းဦးႏွင့္အတူ ႀက့ံဖြံ႕ပါတီ ကုိယ္စားျပဳ၍ ေရြးေကာက္ပြဲ ၀င္ေရာက္မည့္ စာနယ္ဇင္း

သမားမ်ားမွာ စာေပ ႏွင့္ စာနယ္ဇင္း အဖြဲ႔မွ ဥကၠ႒ အၿငိမ္းစား ဗိုလ္မႉးႀကီး တင္ခ (တကၠသိုလ္ တင္ခ)၊
ဗဟုိေကာ္မတီ၀င္ ဦးေအာင္ၿငိမ္းႏွင့္ ညႊန္ၾကား ေရးမႉး ေဟာင္း အၿငိမ္းစားဗိုလ္မႉး လွထြန္း (လွထြန္း-တြံေတး) တို႔
ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။

“ဒီလူေတြက သတင္းစာဆရာ ေတြလို႔သာ ေျပာေနတာ အစိုးရ အလိုက် ခိုင္းတာေရးေပး ေနတဲ့လူေတြ၊

ေဖာ္လံဖား လုပ္ေန
တဲ့လူေတြပါ၊ သူတို႔ကို စာနယ္ဇင္း အသိုင္းအ၀ိုင္းက သတင္းစာသမားရယ္လို႔ အသိအမွတ္ ျပဳမထားပါဘူး”ဟု
သတင္းစာ ဆရာ ဦးသာဘန္းက ေျပာသည္။

ဦးသာဘန္းက“သတင္းစာ ဆရာ လုပ္မယ္ဆို ႏိုင္ငံေရးမလုပ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရး လုပ္ေတာ့မယ္ဆိုရင္လည္းပဲ သတင္းစာ

ဆရာ မလုပ္နဲ႔ ေတာ့၊ သတင္းစာ သမားဆိုတာ သတင္းစာ က်င့္၀တ္ကို လိုက္နာရမယ္၊ စတုတၳမ႑ိဳင္ကို
ကိုယ္စားျပဳရမယ္၊ အစိုးရ ရဲ႕ မေကာင္းတာကို ေစာင့္ၾကည့္ ေရးသား ေနရမယ္”ဟုလည္း
ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။

ႏိုင္ငံေရးသမား ဦးေဆာင္ထုတ္ေ၀မည့္ စာေစာင္စာေပ မ်ားသည္ ျပည္သူမ်ားကို အက်ဳိးျပဳမည္ မဟုတ္ဘဲ

၎တို႔၏ မူ၀ါဒ
လႊမ္းမိုးေနၿပီး လြတ္လပ္ေသာစာေစာင္ ျဖစ္လာမည္ မဟုတ္သည့္အျပင္ ေရရွည္လည္းမရပ္တည္ႏိုင္ေၾကာင္း
ဦးသာဘန္း က ဆိုသည္။

ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရး ေလာကတြင္ သတင္းစာဆရာဘ၀မွ ႏိုင္ငံေရးေလာက သို႔ေရာက္သြားသူမ်ား လြတ္လပ္ေရး မရမီ

ႏွင့္ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ကာလမ်ားတြင္ ရွိ ခဲ့ေၾကာင္းသိရသည္။

ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရးေခါင္းေဆာင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းသည္ပင္ ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးမျဖစ္မီ သတင္းစာဆရာ

တဦးျဖစ္ခ့ဲ
ၿပီး အိုးေ၀မဂၢဇင္း၏ အယ္ဒီတာအေနႏွင့္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး စာေပမ်ားကို ေရးသားခဲ့သည္။

ႏိုင္ငံေရးသမားတဦးသည္ သတင္းစာေစာင္မ်ား၊ မဂၢဇင္းမ်ား၊ မီဒီယာလုပ္ငန္းမ်ား၊ ပိုင္ဆိုင္ထားသူတဦး ျဖစ္ပါက

သူ၏
လုပ္ငန္းမ်ားအေပၚ အနည္းႏွင့္အမ်ား ၾသဇာ သက္ေရာက္လာသည္မွာ ေသခ်ာေၾကာင္း၊ ထိုအျဖစ္မ်ဳိး
ယခင္ကလည္း
ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ သို႔ေသာ္ သက္ဆိုးမရွည္ခဲ့ၾကေၾကာင္းလည္း ေမာင္၀ံသ က ေျပာဆိုသည္။

“လြတ္လပ္ေရး မရခင္က သူရိယ သတင္းစာဟာ အေတာ္ေအာင္ျမင္ခဲ့တယ္၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဂဠဳန္ ဦးေစာ

လက္ထဲလည္း
ေရာက္သြားေရာ စာေစာင္တခုလုံးက သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရး ၾသဇာလႊမ္းမိုးမွႈ၊ သူ႔ရဲ႕ႏိုင္ငံေရး အတက္အက်အေပၚမွာပဲ
မူတည္သြား
ေတာ့တယ္၊ ေရရွည္လည္း မခံခဲ့ဘူး”ဟု ေမာင္၀ံသက ဆိုသည္။

ယင္း သူရိယ သတင္းစာအား ဦးလွေဖ၊ ဦးဘေဖ၊ ဆရာႀကီး ေရႊဥေဒါင္း စသည့္ သတင္းစာ ဆရာႀကီးမ်ားက
စတင္ တည္ ေထာင္ခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ထိုဆရာႀကီးမ်ားသည္ အမ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး၊ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရးႏွင့္ ျပည္သူ႔အက်ဳိး ျပဳစာေပမ်ားကိုသာ

တစိုက္ မတ္မတ္ ေရးသားခဲ့ၾက၍ သူရိယ သတင္းစာမွာ ျပည္သူမ်ား၏ ေလးစားမွႈကိုရရွိ ခဲ့ေသာ္လည္း
ႏိုင္ငံေရးသမား ဦးေစာ၏ လက္
ထဲတြင္ က်ဆင္းသြားေၾကာင္းလည္း ေမာင္၀ံသ က ေျပာသည္။

“လူထုကို ဆန္႔က်င္ရင္၊ လူထုက မေထာက္ခံ ေတာ့ရင္ ဒီစာေစာင္က က်ဆုံးမွာပဲ”ဟုလည္း ေမာင္၀ံသ

ကဆိုသည္။

သတင္းစာ ဆရာ အျဖစ္ ေက်ာ္ၾကား႐ုံမက ႏိုင္ငံေရးေလာကတြင္လည္း နာမည္ေက်ာ္ခဲ့သူ စာေရးဆရာ

သိန္းေဖျမင့္ သည္ လည္း ႏိုင္ငံေရးသမား ဘ၀တြင္ ဗိုလ္တေထာင္ သတင္းစာကို လုပ္ကိုင္ခဲ့ၿပီး ၎၏ ႏိုင္ငံေရး
အာေဘာ္မ်ားကို ေရးသားခဲ့ ေၾကာင္း၊ ၁၉၆၂ တြင္ စစ္တပ္က အာဏာသိမ္းၿပီး ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ
ေပၚေပါက္ၿပီး ေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း အာဏာရွင္ ဦးေန၀င္း ၏ ျမန္မာ့ ဆိုရွယ္လစ္ စနစ္ကို
ေထာက္ခံေရးသားေပးမႈမ်ား ရွိခဲ့ေၾကာင္းလည္း ၎က ဆက္လက္ ေျပာဆိုသည္။

ထို႔အျပင္ အာဏာရွင္ စနစ္အား ဆန္႔က်င္လႈပ္ရွားေနသည့္ ေက်ာင္းသားမ်ားကို ေ၀ဖန္ေရးသားလာ၍

ေနာက္ပိုင္းတြင္ လူထု ေထာက္ခံမႈ ပိုမိုက်ဆင္းသြားေၾကာင္း ေမာင္၀ံသက ေျပာသည္။

စာနယ္ဇင္း သမားမ်ားသည္ ႏိုင္ငံေရးေလာကသို႔ ကူးေျပာင္းမည္ ဆိုပါက စာနယ္ဇင္းမ်ား အေပၚ ၾသဇာလႊမ္းမႈ

လုံး၀ မယူသင့္ ေၾကာင္း သတင္းစာ ဆရာမ်ားက ေျပာဆိုၾကသည္။

Source:http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/4038-2010-09-11-06-55-30

ထိုင္းငါးဖမ္းပိုက္စက္ရံုက ျမန္မာမ်ား ေလးရက္ေျမာက္ ဆႏၵျပ

2010-09-11

ထိုင္းနဲ႔ လာအိုႏိုင္ငံ နယ္စပ္နားက ေခါန္ကန္ၿမိဳ႕ ထိုင္း ငါးဖမ္းပိုက္စက္ရံုက ျမန္မာ ေရႊ႕ေျပာင္းအလုပ္သမား

ရွစ္ရာေက်ာ္ဟာ (၄) ရက္ေျမာက္ေန႔ အျဖစ္ ဒီကေန႔ ဆက္လက္ဆႏၵျပေနၾကပါတယ္။
ထိုင္းႏိုင္ငံ ဆိပ္ကမ္းတခုတြင္ ျမန္မာ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း အလုပ္သမားမ်ား အလုပ္လုပ္ေနပံု ျဖစ္ပါသည္။ (Photo: AFP)

အဲဒီ အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ယာယီ ႏိုင္ငံကူးလက္မွတ္ ပတ္စပို႔ စာအုပ္ေတြေပၚမွာ ထိုင္းအလုပ္ရွင္က မိမိသေဘာနဲ႔

ေရးျခစ္ ျပင္ဆင္တာေတြ လုပ္ထားတဲ့အတြက္ မိမိတို႔ ပတ္စပို႔ စာအုပ္ေတြ တရားမဝင္ ျဖစ္သြားမွာကို စိုးရိမ္ရာက
ဆႏၵျပမႈေတြ ေန႔စဥ္ ရက္ဆက္ဆိုသလို ျဖစ္ေပၚေနတာပါ။

ဆႏၵျပရာမွာ ကိုယ္တိုင္ ပါဝင္တဲ့ ေစာကေပၚေဆးက သူတို႔ရဲ႕ ေတာင္းဆိုခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ RFA ကို

ေျပာျပပါတယ္။

“အခု လက္ရွိ ဆႏၵျပေနတဲ့ အလုပ္သမားေတြကို စာရင္းေကာက္လိုက္တဲ့အခါမွာ အားလံုး ၈၆၆ ဦး ရွိေနပါတယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ အဓိက ေတာင္းဆုိခ်က္က စစ္မွန္တဲ့ ပတ္စပို႔ကို ရရွိၿပီးမွသာလွ်င္ အလုပ္ျပန္ဆင္းမယ္ ဆုိတ့ဲ
ေတာင္းဆုိခ်က္ပါ။ ၿပီးရင္ သူတုိ႔ ထုတ္ပစ္လုိက္တဲ့ အဲဒီ ၆ ဦးရဲ႕ အမွားအယြင္း လုပ္ထားတဲ့ ပတ္စပို႔ေတြကို
အေကာင္း ျပန္လုပ္ေပးဖုိ႔၊ အဲလုိမွ ျဖစ္မလာဘူး ဆုိရင္ သူတို႔ ႀကိဳတင္ အေၾကာင္းၾကားျခင္း မရွိဘဲ အလုပ္သမား
၆ ဦးကို အလုပ္ထုတ္ပစ္လုိက္တဲ့အတြက္ အလုပ္သမားတေယာက္ရဲ႕ ရသင့္ရထုိက္တဲ့ နစ္နာေၾကးကို
လုိခ်င္ပါတယ္”

အဲဒီ ထိုင္းငါးဖမ္းပိုက္စက္ရံုမွာ ျမန္မာ အလုပ္သမား ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ရွိၿပီး ဆႏၵမျပပဲ က်န္ေနေသးတဲ့

အလုပ္သမားေတြ ဆႏၵျပမႈမွာ မပါဝင္ၾကဖို႔ အလုပ္ရွင္က တားျမစ္ထားသလို သူတို႔ကို တေန႔ ထိုင္းဘတ္ေငြ တရာ
အသံုးစရိတ္အျဖစ္ လတ္တေလာ ထုတ္ေပးေနတယ္လို႔လည္း စံုစမ္းသိရပါတယ္။

ဆႏၵျပမႈေတြ မရပ္ရင္ ထိုင္းလူဝင္မႈ ႀကီးၾကပ္ေရးဌာန ဝန္ထမ္းေတြနဲ႔ ဝင္ေရာက္ဖမ္းဆီးမယ္လို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့

ရက္ေတြက ထိုင္းအလုပ္ရွင္က ေျပာခဲ့ေပမယ့္ ဖမ္းဆီးမယ့္ အရိပ္အေယာင္ေတြ ဒီကေန႔အထိ မျမင္ရေသးဘူးလို႔
ျမန္မာအလုပ္သမားေတြက RFA ကို ေျပာပါတယ္။

Source:http://www.rfa.org/burmese/news/Burmese_workers_at_Thai_factory_continues_strikes-
09112010132157.html

ျပည္နယ္လြတ္ေတာ္ေတြ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ပိုရဖို႔ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြ လိုလား

ဓာတ္ပံု ASSOCIATED PRESS

တိုင္းရင္းသားပါတီေတြ အေနနဲ႕ ျပည္နယ္ လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားရဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေပမဲ့ ျပည္နယ္

လႊတ္ေတာ္ေတြဟာ တကယ္ေတာ့ ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ ဖံြၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြကို အျပည့္အ၀
အာမခံေပးႏိုင္မႈ မရိွဘူးလို႔ တိုင္းရင္းသား ပါတီေတြက ေျပာပါတယ္။ တိုင္းရင္းသားပါတီတခ်ိဳ႕နဲ႔
ဆက္သြယ္ေမးျမန္းထားတဲ့ ကုိသားညႊန္႔ဦးက အျပည့္စံု တင္ျပထားပါတယ္။
ရွမ္း၊ ရခိုင္၊ မြန္၊ ကရင္နဲ႔ ခ်င္းျပည္နယ္ေတြက ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ေတြမွာ ဒီမိုကရက္တစ္ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြ
ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ား ရႏိုင္တယ္လို႔ ျပည္တြင္းေရြးေကာက္ပဲြ ေစာင့္ၾကည့္သူေတြကေတာ့ သံုးသပ္ေနပါတယ္။

တိုင္းရင္းသား ပါတီေတြကို ဆက္သြယ္ ေမးျမန္းၾကည့္ေတာ့ ဒီအေျခအေနကို သူတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ၾကေပမဲ့

တကယ္တမ္း ေဒသခံ တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕ ဖံြၿဖိဳးတိုးတက္မႈနဲ႔ ႏိုင္ငံေရးအရ ရပိုင္ခြင့္ေတြအတြက္ဆိုရင္ေတာ့ ဒီ
ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ေတြက အာမခံ မေပးႏိုင္ဘူးလို႔ ေျပာၾကပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ တိုင္းရင္းသား
ရပိုင္ခြင့္ေတြအတြက္ လက္ရွိ ဖြဲ႔ည္းပံုကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ဖို႔ ဆိုတာကလည္း ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္တြင္းမွာ
ဒီမိုကရက္တစ္ အမ်ားစု ေနရာရဖို႔ လိုေနပါတယ္။ ဒီ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္ကေန တိုင္းရင္းသားေတြရဲ႕
ရပိုင္ခြင့္ေတြကို ျပည္နယ္လႊတ္ေတာ္ဖက္ကို မွ်ေ၀ဖို႔ လိုအပ္ေနတယ္လို႔ ရခိုင္အမ်ိဳးသား ဖံြၿဖိဳးေရးပါတီ ဥကၠဌ
ဦးေအးေမာင္က ေျပာပါတယ္။

“ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာ က်ေနာ္တို႔ တိုင္းရင္းသား တျခား ပါတီေတြ၊ ျပည္မထဲက ဒီမိုကေရစီကို

အားေပးတဲ့ပါတီေတြနဲ႔ ပူးေပါင္းၿပီး ဥပေဒျပဳခြင့္ေတြဘာေတြ ျပန္လုပ္ေပးရမွာေပါ့။ ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာရလို႔ရွိရင္
က်ေနာ္တို႔ ဥပေဒျပဳခြင့္က တိုင္းေဒသ ၈ ခုကိုပဲ ေပးခဲ့တာကိုး။ ျပည္ေထာင္စုလႊတ္ေတာ္မွာေတာ့ အမ်ားႀကီး
ေပးထားတယ္ေလ။ အဲဒီေတာ့ လက္ရွိေပးထားတဲ့ ျပည္နယ္တုိင္း ေဒသေတြကိုေပးတဲ့ ဥပေဒျပဳခြင့္ ၈ ခုနဲ႔ လက္ရွိ
အေျခအေနတိုင္း ဖြ႔ံၿဖိဳးဖို႔ မလံုေလာက္ဘူးလို႔ပဲ က်ေနာ္တို႔က သံုးသပ္တာကိုး။ ဆိုေတာ့ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရ
ဆိုတာက ပံ့ပိုေပးရမယ့္ဟာပဲ ရွိတယ္။ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ရွိတယ္ေလ။ ဆိုပါစို႔၊ ကိုယ္ပုိင္
ျပဌာန္းခြင့္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ရွိရင္ ေပးထားတဲ့ဟာေတြက နည္းတာကိုး။ ျပည္ေထာင္စုအစိုးရဆီက
ယူထားတဲ့ဥစၥာေတြကို အေျခအေနအတိုင္း မွ်ေပးႏုိင္ေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔က တြန္းအားေပးရမယ့္သေဘာ။”

ဒီမိုကရက္တစ္ တိုင္းရင္းသားပါတီေတြ အေနနဲ႔ အခုလို ဖဲြ႕စည္းပံုျပင္ေရးကို လိုလားေပမဲ့ အခု ခန္႔မွန္းရတဲ့

အေျခအေနအရ ဆိုရင္ေတာ့ ဒီ ၅ ႏွစ္သက္တမ္း အတြင္းမွာေတာ့ လုပ္ႏုိင္ေခ်မရိွဘူးလို႔ ရွမ္းအမ်ိဳးသား
ဒီမိုကရက္တစ္ ပါတီက စိုင္းအိုက္ေပါင္းက ေျပာပါတယ္။

“ဒီဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒက က်ေနာ္တုိ႔ ျပင္ခ်င္တဲ့ဟာေတြလည္း ရွိတာပဲေလ။ က်ေနာ္တို႔ အေနအထားနဲ႔ေတာ့

အခုေလာေလာဆယ္ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုက အခုက်ေနာ္ ေပါင္းၾကည့္တာ။ စုစုေပါင္းက ေနရပ္က ၁,၀၀၀
ေက်ာ္ဗ်ာ။ အခု၀င္ၿပိဳင္ႏိုင္တာက ၆၀၀ ေက်ာ္ပဲေလ။ သိပ္အျပည့္မၿပိဳင္ႏိုင္ဘူးေလ။ က်ေနာ္ ထင္တာေပါ့ေနာ္ ဒီ ၅
ႏွစ္သက္တမ္းမွာေတာ့ ဒီအေျခခံဥပေဒကို ခ်က္ခ်င္းျပင္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ႏုိင္ေသးဘူးထင္တယ္။”

အခုလို ေနာက္ပိုင္းမွာ ဖဲြ႕စည္းပံုျပင္ေရး ျဖစ္လာႏိုင္မယ့္ ယူဆေပမဲ့ တကယ္တမ္း စစ္တပ္က ေလးပံုတပံုရိွၿပီး၊

စစ္တပ္ေနာက္ခံ ႀကံ့ခိုင္ေရးပါတီက အားေကာင္းေနတဲ့ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ဖဲြ႔စည္းပံုျပင္ႏိုင္ေရးက
လက္ေတြ႔ျဖစ္ႏုိင္ပါ့မလား ဆိုတာကေတာ့ သံသယေတာ့ ျဖစ္စရာပါ။ စိုင္းအိုက္ေပါင္း ကေတာ့
အေကာင္းျမင္ပါတယ္။

“ေခာတ္မမီွေတာ့တဲ့ ဥပေဒေတြကို ပယ္ဖ်က္ဖို႔၊ တိုင္းျပည္ေကာင္းဖို႔အတြက္ ဥပေဒအသစ္ေတြ ျပဌာန္းဖို႔ဆိုတာ

က်ေနာ္ထင္တာ အားလံုးကေတာ့ ဆႏၵတူညီမယ္လို႔ ထင္တယ္ေလ။ စစ္တပ္ကလည္း သူတို႔လည္း
ျမင္လာမွာပဲေလ။ လႊတ္ေတာ္ထဲေရာက္သြားၿပီဆိုရင္ က်ေနာ္ထင္တာ ႏိုင္ငံသားတုိင္းမွာ ဆႏၵရွိမွာပဲ ထင္တယ္ဗ်။
အဲဒီေတာ့ ေခတ္မမွီေတာ့တဲ့ဟာေတြ အမ်ားရဲ႕ ဆႏၵျဖစ္ေအာင္ေတာ့ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခ်င္တဲ့စိတ္ဓါတ္ေတာ့
ေပၚလာမယ္ထင္တယ္။ အခုဟာက တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မခင္မင္၊ အျမင္ခ်င္းမဖလွယ္ရေသးေတာ့
ေျပာရတာခက္ေသးတာေပါ့ေနာ္။ အျမင္ခ်င္း ဖလွယ္လိုက္ရင္ ပိုၿပီးေတာ့ သေဘာေပါက္လာမယ္။
ညိႇႏိႈင္းလို႔လြယ္သြားမယ္လို႔ က်ေနာ္တို႔ ေမွ်ာ္လင့္တယ္ေလ။”

လက္ရိွ ၂၀၀၈ ဥပေဒအရ ဆိုရင္ ျပည္နယ္လႊြတ္ေတာ္ရဲ႕ ဥပေဒျပဳ လုပ္ပိုင္ခြင့္ေတြထဲမွာ အေသးစား

ဘ႑ာေရးဆိုင္ရာ ကိစၥေတြေလာက္သာ ထည့္ထားၿပီး ျပည္နယ္နဲ႔ပတ္သက္လို႔ စီမံခန္႔ခဲြခြင့္၊ ျပည္နယ္တြင္းက
အရင္းအျမစ္ေတြကိုေတာင္ အျပည့္အ၀ စီမံခန္႔ခဲြႏိုင္ခြင့္ေတြ ဘာမွေပးမထားဘူးလို႔ သိရပါတယ္။

Source:http://www.voanews.com/burmese/news/Burma-election-parties-09-11-10-
102693314.html
ေရႊဝါေရာင္ အလြန္မွာ - အပိုင္း (၁)

ေမရနံ႔ | စေနေန႔၊ စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ၁၆ နာရီ ၂၅ မိနစ္

ေအာက္တိုဘာလ (၁၃)ရ က္ေန႔ ည(၈) နာရီဝန္းက်င္…

မိုးဖြဲဖြဲေလးက်ေနၿပီး က်မတို႔ေနတဲ့ မိတၳီလာ စက္မႈဇံု ၅ လမ္းအတြင္းမွာ လူအသြားအလာမရွိေတာ့တဲ့အခ်ိန္။

အဲဒိအခ်ိန္မွာပဲ အသံမေပးပဲ အိမ္တခါးကို ခပ္ျပင္းျပင္းေလးလာေခါက္ေနတာေၾကာင့္ က်မတို႔ေတြမွာ
အထူးအဆန္း ျဖစ္ေနရတယ္။ ဘယ္သူမွန္းမသိေတာ့ တစ္ေယာက္ထဲသြားမဖြင့္ရဲဘူးေလ။ ဒါနဲ႔
ေမာင္ေလးေတြေကာ အေမတို႔ကိုပါ ေခၚစုၿပီးမွ အိမ္တံခါးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းဖြင့္ေပးလိုက္မိတယ္။

ေတြ႔ပါၿပီ။ က်မတခါမွ မျမင္ဘူးတဲ့ လူတစ္ေယာက္။ ေတာ္ေတာ္ အလုိက္ကန္းဆုိး ‘‘ထမင္း ေကြ်းခ်င္လို႔ပါ’’ တဲ့။

မသိတဲ့လူပဲ၊ သူမ်ားေတြအနား ယူခ်ိန္ကို ညင္ညင္သာသာ မေခါက္ပဲ က်ေနာ္ ‘‘ဟာ - ဒို႔မိသားစု အားလံုး
ဘယ္သူပါ ဘယ္ဝါပါဆိုတာ တိတိက်က် အသံမေပးပဲ ပိုင္စိုးပိုင္းနင္းနဲ႔ ထမင္း စားၿပီးၾကၿပီကြ
အိမ္တံခါးကို တေဒါက္ေဒါက္ လာေခါက္ေနတယ္၊ ေတာ္ေတာ္ လူမႈေရး အသိစိတ္ ေနာက္ေန႔မွ ေစာေစာ
ေခါင္းပါးတာပဲလို႔ က်မစိတ္ထဲက ေျပာေနမိေလရဲ႕။ လာေခၚေပါ့ကြာ’’ လို႔ ေျပာၿပီး
အေမက တားလိုက္တယ္။
ေယာက္်ားေလးျဖစ္ေတာ့ က်မက စကားမေျပာဘူး။ က်မ ေမာင္ေလးေတြကေတာ့ ‘ဒါဆိုရင္လည္း လၻက္ရည္
သူ႔ကို သိေနပံုရတယ္။ သူတို႔ကပဲ ဘာကိစၥရွိလို႔လဲ အကို၊ ဘာအကူအညီ ေသာက္ေလးေတာ့
ေပးရမလဲ စသျဖင့္ ပ်ဴပ်ဴငွာငွာ ဆက္ဆံၾကတယ္။ ေအာင္ကိုကိုလြင္နဲ႔ ထည့္လိုက္ပါ’’ တဲ့။
လြင္ေမာင္ေမာင္က စက္မႈဇံု ၅ လမ္းထိပ္မွာ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္ ဖြင့္ထားေတာ့
လူေပါင္းစံုနဲ႔ ဆက္ဆံေနရတာမို႔ ဒီလူလည္း သူတို႔ အသိပဲေနမွာ ဆိုၿပီး က်မ ဖာသိဖာသာ ေနလိုက္တယ္။

အဲဒိလူက ေထြေထြထူးထူး စကားေျပာမေနပဲ က်မေမာင္ ေအာင္ကိုကိုလြင္ (လက္ရွိ- ‘‘လိေမၼာ္သီး

ေက်ာက္ျဖဴ အက်ဥ္းေထာင္) ကို အျပင္ခဏ လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေခၚတယ္။ ဒီေတာ့မွ အေမက မိသားစုလို႔
ဝင္ေျပာတယ္။ ‘‘ညၾကီးမိုးခ်ဳပ္ကြယ္ ဘာလုပ္ဖို႔လဲကြယ့္’’ လို႔ေမးေတာ့ ‘‘ထမင္း ေကြ်းခ်င္လို႔ပါ’’ ထင္ရတဲ့ အိမ္ကို
တဲ့။ ‘‘ဟာ - ဒို႔မိသားစုအားလံုး ထမင္းစားၿပီးၾကၿပီကြ ေနာက္ေန႔မွ ေစာေစာ လာေခၚေပါ့ကြာ’’လို႔ ေရာက္ေနၿပီ’’
ေျပာၿပီး အေမက တားလိုက္တယ္။ ဆိုတာနဲ႔
‘‘ဟုတ္ကဲ့
ဒါေပမယ့္ မရပါဘူး။ ‘‘ဒါဆိုရင္လည္း လၻက္ရည္ေသာက္ေလးေတာ့ ထည့္လိုက္ပါ’’ တဲ့။ စိတ္ခ်ပါ၊
အေမက မိုးရြာေနလို႔ မေကာင္းပါဘူး မနက္မွေပါ့ လို႔ ျငင္းေနေပမယ့္ မျဖစ္မေနလိုက္ဖို႔ စိတ္ခ်ပါ’’
ေခၚေနတာေၾကာင့္ က်မ စိတ္ထဲေတာ့ တယ္ၿပီး မၾကည္လွဘူး။

ေနာက္ေတာ့ က်မေမာင္ေလး ေအာင္ကိုကိုလြင္ကပဲ ခဏ လိုက္သြားလိုက္ပါမယ္၊ စိတ္ပူမေနပါနဲ႔ဆိုၿပီး အေမနဲ႔

က်မတို႔ကို ေျပာၿပီး လိုက္သြားတယ္။ သူတို႔ ၂ ေယာက္ထြက္သြားေတာ့မွ က်မက အေမ့ကို ေမးမိတယ္၊
‘‘အဲဒိလူကုိ အေမသိလို႔လား သူပံုစံက ပိုင္စိုးပိုင္နင္းႏိုင္တယ္ေနာ္’’။ ဒီေတာ့ အေမက ‘‘ေအး..သူက
မိတၳီလာရဲစခန္းက ဒုရဲအုပ္ျမင့္ဦးပဲ။ ေအာင္ကို မလိုက္လို႔ရွိရင္ ဒီညျပန္မွာ မဟုတ္ဘူး၊ သူ႔တာဝန္က ေအာင္ကိုကို
မျဖစ္မေန ဒီညေရာက္ေအာင္ ေခၚလာရမယ္ ဆိုတာနဲ႔ လာရတာ ျဖစ္မွာေပါ့’’ လို႔ အေမကေျပာမွ က်မလည္း
သေဘာေပါက္သြားတယ္။

ဒါဆို ဒီလူေတြ ဦးဇင္းကို ေျခရာခံမိၿပီ ထင္တယ္။ ဘုရားဘုရား.. ဦးဇင္းတို႔ အႏၲရာယ္ ကင္းပါေစေပါ့ စသျဖင့္
ဆုေတာင္းျပီး ေမတၱာပို႔ေနမိေတာ့တာပဲ။

ည၉နာရီခြဲေလာက္က်ေတာ့ ကားေတြဆိုင္ကယ္ေတြ က်မတို႔ အိမ္ေရွ႕ရပ္လာတယ္။ ဒီေတာ့ ေအာင္ကို႔ကို

ျပန္ပို႔တာပဲေနမွာ လို႔ က်မတို႔ စိတ္ထဲ မွတ္ယူထားၿပီး ေအာင္ကို႔အသံကို နားစြင့္ေနမိတယ္။ သိပ္မၾကာဘူး
အိမ္တခါးကို လာေခါက္ျပန္တယ္။ အေမက ‘‘ေအာင္ကိုလား ေဟ့၊ ျမင့္ဦးလားဟ’’ တံခါးမဖြင့္ေသးပဲ
အရင္ေမးတယ္။ အျပင္က ဘာအသံမွ ျပန္မေပးဘူး။ တခါးကို ေခါက္ၿမဲအတိုင္း ဆက္ေခါက္ေနတာပဲ။ ဒီေတာ့
မျဖစ္ေခ်ဘူးဆိုၿပီး အေမက ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။

ဒီတခါေတာ့ လူေတြအမ်ားၾကီး ျဖစ္လာၿပီး ခုနက ေအာင္ကိုကို လာေခၚတဲ့ ျမင့္ဦးဆိုတဲ့ ဒုရဲအုပ္က ေရွ႕က

ဦးေဆာင္လာတယ္။ သူေနာက္မွာ လူႏွစ္ေယာက္လည္း အိမ္ထဲကို ဝင္လာတယ္။ အျပင္မွာလည္း လူေတြ
ရပ္ေနၾကတာ ရွိတယ္၊ စကားေျပာစက္ေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတာကို က်မ ဝိုးတဝါး ျမင္လိုက္မိေသးတယ္။

ဒုရဲအုပ္ျမင့္ဦးကို အိမ္တခါးဝ အဝင္မွာပဲ က်မက စေမးတယ္။

‘‘က်မေမာင္ေလး ဘယ္မွာလဲ’’

‘‘တေနရာမွာ ေအးေအးေဆးေဆး ရွိေနပါတယ္ စိတ္မပူပါနဲ႔’’

ဒီေတာ့ က်မက စိတ္တိုၿပီး ‘‘ခင္ဗ်ားလာေခၚတုန္းက ထမင္းေကြ်း လၻက္ရည္တိုက္ဆို အိမ္ေဘး

အခုဘယ္မွာလဲ၊ ဘာျဖစ္လို႔ ျပန္မေခၚလာတာလဲ’’ လို႔ ထပ္ေမးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက လမ္းၾကားေလး
က်မကို ဂ႐ုမစိုက္ဘူး၊ သူ႔ထက္ အသက္လည္းၾကီးၿပီး ရာထူးလည္း ၾကီးမယ္ထင္ရတဲ့ မွာလဲ
လူႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ အိမ္ထဲ ဝင္လာေတာ့တာပဲ။ ဆိုင္ကယ္ကိုယ္
စီနဲ႕
ေနာက္ကပါလာတဲ့လူ ႏွစ္ေယာက္မွာေကာ အျပင္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ လူေတြမွာပါ စကားေျပာစက္
စကားေျပာစက္ေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ ေနၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။ အျပင္မွာ က်န္ခဲ့တဲ့ ကိုင္ထားတဲ့
လူေတြေျပာေနၾကတာကို က်မ တိတိက်က် မၾကားရေပမယ့္ လိေမၼာ္သီး၊ လိေမၼာ္သီး ဆိုတဲ့ လူေတြ က်မတို႔
စကားလံုးကေတာ့ နားထဲမွာ မၾကာမၾကာ တုိးဝင္ေနတာ သတိထားမိလုိက္တယ္။ အိမ္ကို
၀ိုင္းထားလိုက္
က်မတို႔ အိမ္ဧည့္ခန္းက ခံုတန္းလ်ားေတြမွာ ဒုရဲအုပ္ျမင့္ဦး အပါအဝင္ လူသံုးေယာက္ ထိုင္ဖို႔ တာမ်ား
ျပင္ေနရင္းမွာပင္ အသက္ၾကီးၾကီး၊ ရာထူးၾကီးၾကီးလို႔ ထင္ရတဲ့ လူတေယာက္မွာ ပါလာတဲ့ ရန္သူစခန္း
စကားေျပာစက္က အသံထြက္လာတယ္။ ဘာသံေတြလဲေတာ့ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း မရွိဘူး။ တခုကို
သူတို႔ပဲ နားလည္မယ္ ထင္တယ္။ စကားဝွက္ေတြ ဘာေတြ ရွိမွာေပါ့ေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ၀င္သိမ္းေနသ
အသက္ၾကီးၾကီးလူ တေယာက္က ျပန္ေျဖတဲ့ စကားသံတခ်ိဳ႕ ၾကားလိုက္ၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ လား
က်မ သေဘာေပါက္သြားရတယ္။ မွတ္ရတယ္။

‘‘လိေမၼာ္သီး မိသားစုလို႔ ထင္ရတဲ့ အိမ္ကို ေရာက္ေနၿပီ’’ ဆိုတာနဲ႔ ‘‘ဟုတ္ကဲ့ စိတ္ခ်ပါ၊ စိတ္ခ်ပါ’’

ဆိုတာေတြကလည္း စကားလံုးကို ထပ္ေနတာပဲ။ ဧကႏၲေတာ့ သူ႔အထက္က လူၾကီးကိုယ္တုိင္ တိုက္႐ိုက္
ညြန္ၾကားေနတာပဲျဖစ္မယ္ ဆိုၿပီး က်မ စိတ္ထဲမွတ္ယူ ထားလိုက္တယ္။ က်မတို႔ အျပဳအမူ
အေျပာအဆိုေတြကအစ သတိလက္လြတ္ ျဖစ္မသြားရေအာင္ ထိန္းထားရတယ္။

သူတို႔အခ်င္းခ်င္း စကားေျပာၿပီးေနာက္ အသက္ၾကီးၾကီး ရာထူးၾကီးၾကီးလို႔ ထင္ရတဲ့ လူၾကီးက က်မတို႔ကို

စမိတ္ဆက္ေတာ့တာပဲ။
‘‘က်ေနာ္တို႔ စစ္ေဆး ေမးျမန္းစရာနဲ႔ ရွာေဖြစရာ ကိစၥေလးေတြ ရွိလုိ႔ အခုလို လာရတာပါ၊ က်ေနာ္ ရဲမႈးၾကီး
လွမ်ိဳးရွိန္ပါ’’

‘‘က်ေနာ္ကေတာ့ မိတၳီလာ ရဲစခန္းက … (က်မနာမည္ေမ့ေနလို႔ ရာထူးၾကီးၾကီးပါပဲ)ပါ’’

‘‘က်ေနာ္ကေတာ့ ျမင့္ဦးပါ မိတၳီလာ ရဲစခန္းက ဒုရဲအုပ္ပါပဲ’’

သူတို႔ သံုးေယာက္စလံုး အသီးသီး မိတ္ဆက္ၿပီးေတာ့မွ အေမက ‘‘ဟုတ္ပါၿပီေတာ္၊ ဗိုလ္ၾကီးတို႔ ရွာစရာရွိတာ

ရွာပါ’’ လို႔ ့ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ တုန္႔ျပန္လိုက္တယ္။ က်မကေတာ့ စကားမေျပာႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ စိတ္ထဲမွာ
စိုးရိမ္စိတ္ေတြ ေၾကာက္စိတ္ေတြနဲ႔ လံုးလည္ခ်ာလိုက္ေနလို႔ေလ။ ဒါေပမယ့္ အိေျႏၵေတာ့ မပ်က္ေအာင္ သတိနဲ႔
ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။ အေမလည္း အျပင္မွာသာ တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ စကားေျပာေနႏိုင္ေပမယ့္
စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဦးဇင္းနဲ႔ အေဖ့အတြက္ ေခါင္းမီးေတာက္ေနမွာ အေသအခ်ာပဲလို႔ က်မခန္႔မွန္းမိတယ္။

ရဲမႈးၾကီးလွမ်ိဳးရွိန္ရဲ႕ အေပါင္းအပါတခ်ိဳ႕ အိမ္ထဲဝင္လာၿပီး ဦးဇင္းရဲ႕စာအုပ္ေသတၱာေတြကို အရင္ဖြတယ္။

ဦးဇင္းက စာဖတ္ ဝါသနာၾကီးသူဆိုေတာ့ စာအုပ္ေတြ စုထားတာလည္း မနည္းဘူး။ သံေသတၱာ ခပ္ၾကီးၾကီး
(၄)လံုးေလာက္ ရွိတယ္။ အေဖ့တရားစာအုပ္ ေသတၱာလည္း ရွိတယ္ေလ။ အဲဒိေသတၱာေတြက ဘုရားစင္ခန္းမွာ
ထားတာဆိုေတာ့ အဲဒါေတြကို အရင္ဖြၾကေတာ့တာေပါ့။ အဲေနာက္ တအိမ္လံုး မက်န္ရေအာင္ကို
အကုန္ဝင္ေမႊၾကတယ္။

ဦးဇင္းရဲ႕ ရဟန္းဝတ္နဲ႔ဓာတ္ပံုေတြ၊ ပါဠိပထမျပန္ စာေမးပြဲ ေအာင္လက္မွတ္ေတြ၊ ဦးဇင္းရဲ႕ ရဟန္းျဖစ္

ရက္ခ်ဳပ္ေတြကို အဓိကထားျပီး သိမ္းၾကတယ္။ ဦးဇင္းရဟန္းဝတ္နဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အခ်က္အလက္ ေတြမွန္သမွ်
ဘာတခုမွ မက်န္ေအာင္ကို တအိမ္လံုး ေမႊေႏွာက္ၿပီး အကုန္သိမ္းၾကတာ။ အဲဒါေတြ အားလံုး
စိတ္ၾကိဳက္ေမႊေႏွာက္ ၿပီးေတာ့မွ ရဲမႈးၾကီးလွမ်ိဳးရွိန္က အေမကိုေမးတယ္။

‘‘ခင္ဗ်ားမွာ သားဘုန္းၾကီး ရွိတယ္မလား’’

‘‘က်မက ရဟန္းမယ္ေတာ္ၾကီးေတာ့’’ လို႔အေမက ျပန္ေျဖတယ္

‘‘ေအးအခု သူဘယ္မွာေနလဲ’’

‘‘ရန္ကုန္မွာ စာသင္ေနတယ္’’

‘‘ဒါဆို ခင္ဗ်ား ဦးဂမၻီရဆိုတာကို သိလား’’

‘‘က်မသားဘုန္းၾကီးက ဦးစေႏၵာဘာသရွင့္၊ လူနာမည္က ညီညီလြင္လို႔ ေခၚပါတယ္’’

‘‘က်ေနာ္ေမးတာက ဦးဂမၻီရကို သိလားလို႔ ေမးတာပါ’’

‘‘ေၾသာ္.. ဒီပတ္ဝန္းက်င္မွာေတာ့ ဦးဂမၻီရဆိုတဲ့ ဘြဲ႕မရွိပါဘူး”

‘‘ဒါဆို ခင္ဗ်ားသား ဦးဇင္း ဒီအိမ္ကို ေနာက္ဆံုး ဘယ္အခ်ိန္မွာ လာသြားလဲ’’

‘‘က်မ မမွတ္မိေတာ့ဘူး’’ လို႔ အေမက ေျပာလိုက္ေတာ့ ရဲမႈးၾကီး လွမ်ိဳးရွိန္ သိပ္သေဘာက်ပံုမရပါဘူး

‘‘ခင္ဗ်ား မွန္မွန္ေျဖေနာ္ မွန္မွန္မေျဖရင္ ခင္ဗ်ားတို႔ မိသားစု အားလံုး ရဲစခန္းကို ေခၚသြားမယ္။ က်ဳပ္တို႔မွာ

ခင္ဗ်ားတို႔ အမွန္အတိုင္း ေျပာထြက္လာႏိုင္တဲ့ နည္းေတြ ရွိတယ္’’ လို႔ ၿခိမ္းေျခာက္ေတာ့တာပဲ။

‘‘ဒီေတာ့ အေမက က်မ သိသေလာက္ကို မကြယ္မဝွက္ ေျဖတာပါ။ ဒါမွ မေက်နပ္ႏိုင္လို႔ ဗိုလ္ၾကီးတို႔က

ရဲစခန္းေခၚျပီး စစ္ခ်င္သပဆိုလည္း လိုက္႐ုံပဲရွိတယ္။ ဒါေပမယ့္ အေျဖကေတာ့ ဒါပဲထပ္ေနမွာ၊ က်မက
ဒါပဲသိတာကိုး’’

‘‘ဒါဆို ခင္ဗ်ား ေယာက္်ား ဘယ္မလဲ’’

‘‘အိမ္က ေငြေတြယူၿပီး ထြက္သြားတာပဲ၊ ဘယ္ကို ထြက္သြားမွန္း မသိဘူး’’

‘‘ေယာက္်ား ဘယ္သြားမယ္ဆိုတာကိုေတာင္ မိန္းမ တေယာက္အေနနဲ႔ မသိဘူးလား’’

‘‘က်မနဲ႔ ကေတာက္ကဆျဖစ္ၿပီးထြက္သြားတာ၊ အဲဒါေၾကာင့္ မေမးမိလိုက္တာပါ’’

ဒီေမးခြန္းေတြကို ႏွစ္ေက်ာ့သံုးေက်ာ့ ျပန္ေမးေနေပမယ့္ အေမကလည္း ဒီပံုစံအတိုင္းပဲ ျပန္ေျဖေနေတာ့ ရဲမႈးၾကီး

လွမ်ိဳးရွိန္အေနနဲ႔ စိတ္ရွည္ပံု မရေတာ့ဘူး။ ‘‘ခင္ဗ်ားက်ဳပ္ကို လိမ္ေနတယ္။ ခင္ဗ်ား မသိပဲမေနဘူး၊ က်ဳပ္လည္း
ဒီေလာက္ေတာ့ မညံ့ပါဘူး’’ ဆိုၿပီး က်မတို႔ကို ရဲစခန္းကို လိုက္ခဲ့ဖို႔ ေျပာေတာ့တာပဲ။

အေမနဲ႔ ရဲမႈးၾကီးလွမ်ိဳးရွိန္က အသက္ခ်င္း သိပ္ကြာပံုမရဘူး။ ၅ဝ ေက်ာ္ ၆ဝ တန္းမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူက

အသက္ပိုၾကီးလဲ ဆိုတာေတာ့ က်မ တိတိက်က်မသိဘူး။ က်န္တဲ့ ရဲအရာရွိေလးေတြကေတာ့ အန္တီလို႔ ဆိုတဲ့
အသံုးအႏႈန္းနဲ႔ တ႐ိုတေသ ေခၚၾကပါတယ္။

အဲဒိည (၁၁)နာရီေက်ာ္ေလာက္မွာပဲ က်မတို႔ မိသားစုအားလံုးကို ရဲစခန္းေခၚဖို႔ ျပင္ပါေတာ့တယ္။ ဒီေတာ့

အေမက တည္တည္ၿငိမ္ၿငိမ္နဲ႔ လိုက္ဖို႔ အဆင္အသင့္ရွိသလို က်မတို႔ ေမာင္ႏွမေတြကလည္း
ေအးေအးေဆးေဆးနဲ႔ အဝတ္အစားေတြကို ျပင္ရပါေတာ့တယ္။

က်မက စာဖတ္ထားတဲ့ အေတြ႔အၾကံဳ ရွိတယ္ေလ။ ဦးဇင္းရဲ႕ ေက်းဇူးနဲ႔ ဆရာ ဝင္းတင့္ထြန္းရဲ႕ ေျခာက္တိုက္မွာ

ေလာက္ကိုက္တာ ခံရဘူးလားဆိုတဲ့ ေထာင္စာအုပ္မ်ိဳးေတြကိုေပါ့။ ၿပီးေတာ့ မၾကာေသးခင္
အခ်ိန္ပိုင္းကေလးကပဲ ေအာင္ကိုကိုလြင္ကို လၻက္ရည္တိုက္ ခဏပါလို႔ေခၚသြားၿပီး တခါတည္း
ဖမ္းခ်ဳပ္ထားလိုက္တာ ဆိုေတာ့ ဒီလူေတြ ဘယ္ေလာက္ ယုတ္မာရက္စက္လဲဆိုတာ က်မခန္႔မွန္းမိၿပီးသား။
က်မတို႔လည္း ခဏနဲ႔ေတာ့ ျပန္လာရမယ္ မထင္ဘူး၊ ေကာင္းေကာင္းေတာ့ ညွဥ္းဆဲၾကအံုးမွာပဲလို႔ စိတ္ထဲမွာ
သိေနတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အေႏြးထည္အစရွိတဲ့ အဝတ္အစား တခ်ိဳ႕ကို ျပင္ရတာေပါ့။

အျပင္ေရာက္ေတာ့မွ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အကဲခတ္ၾကည့္ေတာ့ ရဲကား ၂ စီးနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ဆိုတာ ပလူပ်ံေနေအာင္ပဲ

အိမ္ပတ္ပတ္လည္မွာ ရပ္ထားလိုက္တာ။ ရဲကားေပၚမွာ ယူနီေဖာင္းအျပည့္နဲ႔ လက္နက္ကိုင္ ရဲတပ္သားေတြ
ရွိသလို အရပ္ဝတ္နဲ႔ရဲေတြ၊ ၾကံဖြံ႔ေတြ၊ ရယကေတြကလည္း ဆိုင္ကယ္ ကိုယ္စီကိုယ္စီနဲ႔ အားလံုးေပါင္း
အေယာက္ (၆ဝ) ဝန္း က်င္ေလာက္ ရွိမယ္ထင္တယ္။
အိမ္ပတ္ဝန္းက်င္က လူေတြေတာ့ က်မတို႔ မိသားစုကို ဘယ္လိုထင္မလဲ မသိဘူး။ စက္မႈဇံု ၅လမ္းလည္း
ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ျပည့္ေနသလို စက္မႈဇံု ၄ လမ္းဘက္ကို ထြက္တဲ့ က်မတို႔ အိမ္ေဘးလမ္းၾကားေလးမွာလဲ
ဆိုင္ကယ္ကိုယ္စီနဲ႔ စကားေျပာစက္ ကိုင္ထားတဲ့ လူေတြ က်မတို႔အိမ္ကို ဝိုင္းထားလိုက္တာမ်ား
ရန္သူစခန္းတခုကို ဝင္သိမ္းေနသလား မွတ္ရတယ္။

ရဲကားေပၚေရာက္ေတာ့ ‘‘တို႔မိသားစု ၃ေယာက္ကို လာဖမ္းတာမ်ား အဲေလာက္ လူအင္အား သံုးရတယ္လို႔ဟယ္’’

ဆိုၿပီး က်မက က်မေမာင္ေလး လြင္ေမာင္ေမာင္ကို ေျပာမိလိုက္တယ္။ ဒီေတာ့ လက္နက္ကိုင္ထားတဲ့ ရဲသား
တေယာက္က လွည့္ၾကည့္ၿပီး ‘‘နယ္ေျမခံ အဖြဲ႔အစည္း အစံုပါတယ္။ တိုင္းက ဆင္းလာတဲ့ အရာရွိေတြေကာ
ပါလို႔ဗ်’’ ဆိုၿပီး အေၾကာင္းျပခ်က္ ေပးေတာ့တာပဲ။

အဲဒိေနာက္ က်မတို႔ အိမ္မွာ နယ္ေျမခံ ရဲ(၃)ေယာက္ကို ေပၚေပၚတင္တင္ အိမ္ေစာင့္ထားၿပီး က်န္တဲ့ ရဲတခ်ိဳ႕က

က်မတို႔နဲ႔ အတူ ျပန္လုိက္ဖို႔ ျပင္ၾကတယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ က်မတို႔ကို တင္ေဆာင္မယ့္ ရဲကားၾကီးလည္း
စထြက္ပါေတာ့တယ္။ ရဲကားတစီးက က်မတို႔ကား ေရွ႕ကသြားလို႔ ၊ ေနာက္က ဆိုင္ကယ္နဲ႔လုိက္တဲ့
လူေတြကလည္း တၿပံဳၾကီးဆိုေတာ့ ကိုယ့္ကို အားေပးရင္း ကိုယ္ေမာင္ေလးကိုလည္း စိတ္ဓါတ္မက်ေအာင္
အားေပးရင္းဆိုၿပီး ‘‘ဒီလို အေစာင့္အေရွာက္ေတြ အမ်ားၾကီးနဲ႔ တခါမွ ခရီးမသြားဘူးေတာ့ ရင္ထဲမွာ ခံစားရတာ
တမ်ိဳးေလးေနာ္’’ ဆိုၿပီးက်မ ဟာသေလးေဖာက္လိုက္တယ္။ ေဘးက ရဲသားေလးေတြကေတာ့ မၾကည္ဘူးေပါ့။
သူတို႔ကို ဖမ္းလာတာမ်ား စကားၾကီး စကားက်ယ္နဲ႔ လာၿပီး မာန္တက္ျပေနတယ္လို႔ ထင္ေနမလားပဲ။
Source:http://www.mizzimaburmese.com/edop/songpa/6018-2010-09-11-09-56-56.html

ေနျပည္ေတာ္ အမ်ိဳးသမီး ဝန္ထမ္းအိမ္ရာ လံုၿခံဳေရး စိတ္မခ်ရ

ေနျပည္ေတာ္ရွိ အမ်ိဳးသမီး ၀န္ထမ္းအိမ္ရာ မ်ားတြင္ လံုၿခံဳေရး စိတ္မခ်ရမႈ ျဖစ္ေနေၾကာင္း အမ်ိဳးသမီး

ဝန္ထမ္းမ်ားက ေျပာသည္။

“အမ်ိဳးသမီး ေဆာင္ေတြမွာက အေစာင့္မရွိေတာ့ မၾကာခဏ ေဖာက္ထြင္း မႈေတြျဖစ္တယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ

မိတယ္မရွိဘူး၊ မၾကာေသး ခင္ကဘဲ သဇင္ေဆာင္ဘက္က အခန္းတခန္း အေဖာက္ ခံရတယ္၊ ျဖစ္တာက
ေန႔လယ္ပိုင္း အားလံုးရံုးတက္ခ်ိန္မွာ ျဖစ္တာ၊ အမ်ားႀကီးေတာ့ ပါမသြားဘူး၊ က်မတို႔ကလည္း အမ်ားႀကီးမွ
မရွိတာ”ဟု ေနျပည္ေတာ္ အမ်ိဳးသမီး ၀န္ထမ္း အိမ္ရာ သဇင္ေဆာင္မွ အမ်ိဳးသမီး တဦးက ေျပာျပသည္။

ထိုကဲ့သို႔ ေဖာက္ထြင့္မႈအမ်ားစုကို က်ဴးလြန္သူမ်ားမွာ ဝန္ထမ္းအိမ္ရာ ေဆာက္လုပ္တဲ့ သူေတြလို႔ အမ်ားက

ယူဆၾကတယ္၊အဝင္အထြက္ ဘယ္လိုရွိတယ္ဆိုတာ သူတို႔ပဲ အသိဆံုးေလ”ဟု ၎က ဆက္လက္ေျပာဆိုသည္။

ေနျပည္ေတာ္ရွိ အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသား ဝန္ထမ္းအိမ္ရာမ်ားတြင္ ညေစာင့္လံုၿခံဳေရးမရွိျခင္းကလည္း

ရာဇဝတ္မႈက်ဴးလြန္သူမ်ား ကို ဆြဲေဆာင္ေနသကဲ့သို႔ရွိေၾကာင္း သေျပေဆာင္ရွိ အမ်ိဳးသမီး
ဝန္ထမ္းတဦးကလည္း ေျပာသည္။

“ေန႔ေရာ ညေရာ အေဆာင္ေတြက ဝင္ခ်င္တဲ့သူဝင္၊ ထြက္ခ်င္တဲ့သူထြက္ ဒိုးယိုေပါက္ျဖစ္ေနတယ္ေလ၊ က်မတို႔

ကေတာ့ အဟန္႔ အတားျဖစ္ေအာင္ လံုၿခံဳေရး ရွိေစခ်င္တယ္၊ ဘယ္သူကမွ ဒါကိုထည့္ မစဥ္းစားေပးၾကဘူး”ဟု
၎က ဆုိသည္။

“ၿပီးခဲ့တဲ့ တနဂၤေႏြ ညကဆို အေဆာင္ေရွ႕မွာ လူတေယာက္ လာအိပ္ေနတယ္၊ အမ်ိဳးသမီးခ်ည္းဆိုေတာ့

ေၾကာက္တာပဲ သိ တယ္၊ ရဲစခန္း ဖုန္းဆက္ေတာ့လည္း ကိုင္မယ့္သူ မရွိဘူး၊ မေတာ္ လူဆိုးသူခိုးဆို
မခက္လား”ဟု သေျပေဆာင္ အမ်ိဳးသမီး ဝန္ထမ္းက ေျပာသည္။

ထို႔အျပင္ ေနျပည္ေတာ္ အမ်ိဳးသမီးေဆာင္ျဖစ္ေသာ သဇင္(၃) တြင္ လြန္ခဲ့ေသာ (၃)လခန္႔က ဓားထိုးမႈျဖစ္ကာ

လူငယ္တဦး ေသဆံုးခဲ့ေသာ္လည္း အမႈမွန္ ေပၚေပါက္ျခင္း မရွိေသးေၾကာင္းလည္း အေဆာင္ေန ဝန္ထမ္းမ်ားက
ေျပာဆိုသည္။

“ေကာင္ေလးက အေဆာင္က ေကာင္မေလးကို လာပိုးေနတာ၊ ညည ဂစ္တာ လာတီးတာတို႔ လုပ္တယ္၊

ျဖစ္တဲ့ေန႔က မနက္ လင္းေတာ့ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ ဓားတန္းလမ္းနဲ႔ ေသေနတယ္”ဟု သဇင္ေဆာင္
အမ်ိဳးသမီးဝန္ထမ္းက ေျပာျပသည္။

ေနျပည္ေတာ္ရွိ အမ်ိဳးသမီး ဝန္ထမ္းမ်ား အေနျဖင့္ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရေသာ အေျခအေနမ်ိဳးကို

လိုလားလ်က္ရွိေၾကာင္းလည္း သိရ သည္။

“က်မတို႔ အားလံုးလိုလို အိမ္နဲ႔ခြဲၿပီး လာလုပ္ရတာ၊ လံုၿခံဳစိတ္ခ်ရတဲ့ ဘဝမ်ိဳးကိုလိုခ်င္ပါတယ္”ဟု သေျပေဆာင္မွ

အမ်ိဳးသမီး ဝန္ထမ္း တဦးက ဆိုသည္။

၂၀၀၆ ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလမွ စတင္၍ စစ္အစိုးရ က ၀န္ႀကီးဌာနမ်ားႏွင့္ ၀န္ထမ္းမ်ားကို ေနျပည္ေတာ္ သို႔

ေျပာင္းေ႐ႊ႕ ေစခဲ့ သည္။ ေနျပည္ေတာ္ကို ၂၀၀၂ ခုႏွစ္က စတင္ တည္ေဆာက္ခဲ့ၿပီး ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ႏုိ၀င္ဘာလတြင္
ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ၿမိဳ႕ေတာာ္ အျဖစ္ စစ္အစိုးရက သတ္မွတ္ ေျပာင္းေရႊ႕လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။

Source:http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/4041-2010-09-11-10-19-27

ဦးပိုင္ ေၾကာ္ျငာမ်ား စိစစ္ေရးကင္းလြတ္ခြင့္ရ

ျမန္မာ့ စီးပြားေရး ဦးပိုင္လီမိတက္ႏွင့္ ပတ္သတ္ေသာ ေၾကာ္ျငာ၊ ျပကၡဒိန္မ်ားႏွင့္ ဦးပိုင္က တာဝန္ယူ

တပ္ဆင္ထားေသာ LED ႐ုပ္ျမင္ သံၾကား စက္မ်ားတြင္ ျပသသည့္ အစီအစဥ္မ်ား အားလံုး စိစစ္ေရး
ကင္းလြတ္ခြင့္ ရရွိထားေၾကာင္း ဦးပိုင္ လီမိတက္ လက္ေအာက္ ရွိ ျမ၀တီ ထရိတ္ဒင္းမွ အႀကီးအကဲတဦးက
ေျပာသည္။

ဦးပိုင္ လီမိတက္က တပ္ဆင္ ထားေသာ LED

႐ုပ္ျမင္သံၾကား စက္မ်ားတြင္ ျမ၀တီ
ထရိတ္ဒင္းမွ ထုတ္လုပ္ေသာ ကုန္ပစၥည္း
ေၾကာ္ျငာမ်ား၊ ကိုရီးယား သီခ်င္းမ်ား၊
တျခားေသာ ႏိုင္ငံျခား သီခ်င္းမ်ားႏွင့္
ေၾကာ္ျငာမ်ား စတင္ျပသလ်က္ရွိရာ လူအမ်ား
အျမင္ မသင့္ေလ်ာ္သည့္ သရုပ္ေဆာင္
ဇာတ္ကြက္မ်ားကို ထုတ္လႊင့္ျပသ ေနေၾကာင္း
ေန႔စဥ္ ၾကည့္ရႈေနသူမ်ားက ဆိုသည္

“လူစည္ကားရာမွာ လာတပ္ထားၿပီး မင္းသားနဲ႔

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လမ္းမေပၚရွိ ပန္းဆိုးတန္း ခံုးေက်ာ္ တံတား အနီးတြင္
မင္းသမီးနမ္းတာ၊ အၾကင္နာေပးတာ၊
တပ္ဆင္ထားသည့္ ဦးပိုင္ လီမိတက္၏ ပထမဆံုး LED
ဟိုေပၚဒီေပၚနဲ႔ ဖက္တာေတြ ျပတယ္၊ မ်က္ႏွာ
႐ုပ္ျမင္သံၾကား စက္ကို ဤသို႔ ေတြ႕ျမင္ရ (ဓာတ္ပုံ - ဧရာ၀တီ)
ပူစရာေပါ့”ဟု ဘူတာႀကီး လက္မွတ္
အေရာင္းဌာနမွ တာ၀န္ရွိသူ တဦးက ေျပာသည္။

ဦးပိုင္ လီမိတက္၏ ပထမဆံုး LED ႐ုပ္ျမင္သံၾကား စက္ကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ လမ္းမေပၚရွိ ပန္းဆိုးတန္း
ခံုးေက်ာ္ တံတား အနီးတြင္ တပ္ဆင္ထားသည္။ ယင္းသို႔ တပ္ဆင္ထားျခင္းမွာ ဦးပိုင္ လက္ေအာက္ရွိ ျမ၀တီ
ထရိတ္ဒင္း ကုမၸဏီမွ မၾကာမီ ဖြင့္လွစ္မည့္ RUBY စူပါမားကက္ကို ေစ်းကြက္ျမႇင့္တင္သည့္ အေနျဖင့္ ျဖစ္ေၾကာင္း
ျမ၀တီ ထရိတ္ဒင္း ကုမၸဏီမွ သိရသည္။

ရန္ကုန္ႏွင့္ နယ္ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ ဘရဏီ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းမွ တပ္ဆင္ထားေသာ LED ႐ုပ္ျမင္သံၾကား စက္မ်ားႏွင့္

ေရႊဧည့္သည္၊ ပါရမီ၊ အဓိပတိ ယာဥ္လိုင္းမ်ားတြင္တပ္ဆင္ထားေသာ LCD ႐ုပ္ျမင္သံၾကား စက္မ်ားတြင္
ျပသမည့္ အစီအစဥ္မ်ားကို စိစစ္ ေရး သို႔ တပတ္ ႀကိဳတင္ျပသရၿပီး စိစစ္ေရးက ခြင့္ျပဳသည့္ အစီအစဥ္မ်ားကိုသာ
ျပသရေသာ္လည္း ဦးပိုင္ လီမိတက္က တပ္ဆင္ ထားသည့္ LED ရုုပ္ျမင္သံၾကား စက္မ်ားအတြက္မူ စိစစ္ေရး
ခြင့္ျပဳခ်က္မလိုေၾကာင္း ဘရဏီ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းမွ တာ၀န္ရွိသူတဦးက ဆိုသည္။

ဦးပိုင္ လီမိတက္ပိုင္ အထူး ယာဥ္လိုင္းမ်ားေပၚရွိ LED ရုပ္ျမင္သံၾကားစက္မ်ားကို ဘရဏီ ေၾကာ္ျငာလုပ္ငန္းက

တာဝန္ယူ တပ္ဆင္ေပးေနရေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဦးပိုင္ လီမိတက္ကပင္ တာဝန္ယူ၍ တပ္ဆင္ရန္
အလားအလာမ်ား ရွိေၾကာင္း ဦးပိုင္ ႏွင့္ နီးစပ္သည့္ အသိုင္းအ၀န္းမွသိရသည္။

ထို႔အျပင္ ဦးပိုင္ လီမိတက္မွ ထုတ္လုပ္ေသာ အရက္၊ ဘီယာ၊ ေရသန္႔ စေသာ ပစၥည္းမ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္
ေၾကာ္ျငာမ်ားႏွင့္ ျပကၡဒိန္မ်ားသည္လည္း စာေပစိစစ္ေရး ကင္းလြတ္ခြင့္ရွိေနၿပီး
အရက္ေၾကာ္ျငာျပကၡဒိန္မ်ားသည္ သ႐ုပ္ပ်က္ ၀တ္စား ဆင္ယင္မႈမ်ား ရွိေၾကာင္း ေက်ာက္တံတားၿမိဳ႕နယ္ရွိ
အရက္ႏွင့္ စားေသာက္ကုန္ျဖန္႔ခ်ိေရး လုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ တဦးက ေျပာသည္။

“ဦးပိုင္က ေၾကာ္ျငာ ျပကၡဒိန္ေတြဆို ေမာ္ဒယ္လ္ေတြကို တင္ေတြ၊ ရင္ေတြ ဦးစားေပး ႐ိုက္ထားတာခ်ည္းပဲ၊ တီဗီ

မွာ မင္းသား က နားကပ္တဘက္ တပ္တာက်ေတာ့ ဆင္ဆာျဖတ္တယ္”ဟု ၎က ေျပာဆိုသည္။

မၾကာေသးခင္က ယခင္ ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဦးပုိင္လီမိတက္ ဥကၠ႒ ဒုတိယ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး တင္ေအးကုိ

အနားယူေစၿပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ခင္ေဇာ္ဦးကုိ ဥကၠ႒သစ္ အျဖစ္ တာ၀န္ အေျပာင္းအလဲလုပ္ခဲ့သည္။

ယင္း ဥကၠ႒သစ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ေဇာ္ဦးသည္ ယခင္ ကမ္းရုိးတန္းစစ္ဌာနခ်ဳပ္ တုိင္းမႉးအျဖစ္ တာ၀န္

ထမ္းေဆာင္ခဲ့သူျဖစ္ၿပီး စစ္ေရးခ်ဳပ္အျဖစ္ ရာထူးတုိးျမႇင့္ျခင္း ခံထားရသူလည္း ျဖစ္သည္။

ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဦးပိုင္လီမိတက္သည္ ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္အတြင္း ျပည္သူပိုင္ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ ဆိပ္ကမ္း၊

ၾကယ္ငါးပြင့္ သေဘၤာ လုိင္း၊ အစုိးရစက္သုံး ဆီဆုိင္မ်ား၊ အစုိးရစက္ရုံ အလုပ္ရုံမ်ား အပါအ၀င္ ျပည္သူပိုင္
စီးပြားေရးလုပ္ငန္းမ်ားစြာကို လႊဲေျပာင္း ယူခဲ့သည္။

ကားတင္သြင္းျခင္းလုပ္ငန္း၊ ေက်ာက္မ်က္ရတနာ တူးေဖာ္ေရးလုပ္ငန္း၊ စက္သုံးဆီ တင္သြင္း ေရာင္းခ်

ျခင္းလုပ္ငန္း၊ သစ္ေတာထြက္ပစၥည္း ေရာင္းခ်ျခင္းလုပ္ငန္း၊ ပါရမီ ယာဥ္လိုင္း၊ တကၠဆီႏွင့္ ေရႊမန္းသူ အေ၀းေျပး
ယာဥ္ ေျပးဆြဲေရးလုပ္ငန္း၊ ကုန္တုိက္မ်ား ဖြင့္လွစ္ေရာင္းခ်ျခင္း လုပ္ငန္း၊ ေရသန္႔ထုတ္လုပ္ေရး
လုပ္ငန္းအပါအ၀င္ ျပည္တြင္း စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေပါင္း ေျမာက္ျမားစြာကိုလည္း ဦးပုိင္လီမိတက္က ခ်ဳပ္ကုိင္၍
လုပ္ကိုင္လ်က္ရွိသည္။

ျမန္မာ့စီးပြားေရး ဦးပိုင္လီမိတက္ကို စစ္တပ္ ထိပ္ပိုင္းေခါင္းေဆာင္မ်ားျဖင့္ ၁၉၉၀ ခုႏွစ္က စတင္

တည္ေထာင္ဖြဲ႕စည္းခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

Source:http://www.irrawaddy.org/bur/index.php/news/1-news/4039-2010-09-11-08-13-54

ဗိ္ုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊ တရုတ္ခရီးစဥ္ အဆံုးသတ္

2010-09-11

တရုတ္ႏုိင္ငံကို ၅ ရက္ၾကာခရီး ေရာက္ရွိေနတဲ့ ျမန္မာ စစ္အစိုးရ ေခါင္းေဆာင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေရႊဟာ

ဒီကေန႔ ခရီးစဥ္ အဆံုးသတ္အျဖစ္ တရုတ္ျပည္ေတာင္ပိုင္း ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ျဖစ္တဲ့ ရွန္ဇင္းၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရွိခဲ့တယ္လို႔
တရုတ္အစိုးရသတင္းေတြမွာ ေဖာ္ျပပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီး သန္းေ႐ႊအေၾကာင္း ဘင္နဒစ္ ေရာဂ်ားစ္ ေရးသားျပဳစုေသာ ျမန္မာအာဏာရွင္၏ မ်က္ႏွာဖံုးကို

ခြာခ်ျခင္း (Than Shwe: Unmasking Burma's Tyrant) စာအုပ္ မ်က္ႏွာဖံုးပံု ျဖစ္ပါသည္။ (Image: RFA)

ျမန္မာစစ္အစိုးရေခါင္းေဆာင္ဟာ ရွန္ဇင္းၿမိဳ႕က စက္မႈဇံုကို သြားေရာက္ဖို႔ရွိၿပီး တရုတ္ႏုိင္ငံရဲ႕

ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြနဲ႔ တခါးဖြင့္၀ါဒ က်င့္သံုးခဲ့တာေတြကို ေလ့လာမယ္လို႔ ဒီကေန႔ထုတ္
တရုတ္အစိုးရသတင္းစာ ျပည္သူ႔ေန႔စဥ္က ေရးသားပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊဟာ မေန႔က တရုတ္ႏုိင္ငံရဲ႕ စီးပြားေရးၿမိဳ႕ေတာ္ျဖစ္တဲ့ ရွန္ဟိုင္းကို ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ၂

ႏုိင္ငံအၾကား ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ စီးပြားေရး ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏိုင္မယ့္ အလားလာေတြကို ေလ့လာ
ခဲ့တယ္လို႔လည္း ဆိုပါတယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးသန္းေရႊဟာ ေဘက်င္းၿမိဳ႕ေတာ္မွာ တရုတ္သမၼတ အပါအ၀င္ တရုတ္ထိပ္တန္း

ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့ၿပီး ၾကာသပေတးေန႔က ရွန္ဟိုင္းၿမိဳ႕ကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။
တရုတ္ေခါင္းေဆာင္ပိုင္းနဲ႔ ေတြ႔ဆံုရာမွာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလို႔ အစိုးရသစ္ တက္လာရင္လည္း
တရုတ္ႏုိင္ငံနဲ႔ ဆက္ဆံေရး ေျပာင္းလဲမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခဲ့ပါတယ္။
တခ်ိန္တည္းမွာ တရုတ္ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ ဗဟိုဦးစီးအဖြဲ႔ အတြင္းေရးမွဴးခ်ဳပ္ရံုး အဖြဲ႔၀င္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ပါတီ
စည္းကမ္းထိန္းသိမ္းေရး ဗဟိုေကာ္မရွင္ ဒုတိယအတြင္းေရးမွဴး ဟီေယာင္ဟာ ျမန္မာႏုိင္ငံနဲ႔ နီေပါႏုိင္ငံေတြကို
ဒီကေန႔ ခ်စ္ၾကည္ေရးခရီး ထြက္ခြာသြားတယ္လို႔ တရုတ္အစိုးရပုိင္ ဆင္ဟြာသတင္းဌာနက ထုတ္ျပန္ပါတယ္။

ျမန္မာစစ္အစိုးရ ခ်စ္ၾကည္ေရးအဖြဲ႔အေနနဲ႔ တရုတ္ခရီးစဥ္အတြင္း စီးပြားေရးကိစၥေတြထက္ တျခား ႏုိင္ငံေရး

စစ္ေရးကိစၥေတြကို အေလးအနက္ထား ေဆြးေႏြးခဲ့ဖြယ္ ရွိတယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြက ဆိုပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္း အာအက္ေအ၀ိုင္းေတာ္သား ကို၀င္းႏိုင္က စုစည္း တင္ျပထားပါတယ္။

Source:http://www.rfa.org/burmese/news/junta_chief_wraps_up_china_trip-
09112010112304.html

ဦးခြန္ထြန္းဦးေမြးေန႔ တိုင္းရင္းသားေခါင္းေဆာင္ေတြ က်င္းပ

2010-09-11

ပူတာအို အက်ဥ္းေထာင္မွာ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ က်ခံေနရတဲ့ SNLD ရွမ္းတိုင္းရင္းသားမ်ား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္

ဥကၠဌ ဦးခြန္ထြန္းဦးရဲ႕ စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ၆၇ ႏွစ္ေျမာက္ေမြးေန႔ အခမ္းအနားတခုကို
ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ တိုင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ စုေပါင္းက်င္းပခဲ့ ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ရွမ္းတုိင္းရင္းသားမ်ား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ဥကၠဌ ဦးခြန္ထြန္းဦး၏ ပံုတူ ေကာက္ေၾကာင္းပန္းခ်ီ ျဖစ္ပါသည္။

(Courtesy of Artist Min Kyaw Khine)

ဦးခြန္ထြန္းဦးရဲ႕ ၆၇ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔အထိမ္းအမွတ္ အခမ္းအနားကို ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ၈ မိုင္လမ္းဆံုက

ပန္းျခံအတြင္းမွာ ရွိတဲ့ ေရႊဘဲ စားေသာက္ဆိုင္မွာ ေန႔လည္ ၁၂ နာရီက SNLD အဖြဲ႔က ေခါင္းေဆာင္ေတြကေန
ဦးေဆာင္ က်င္းပခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီပြဲကို ျပည္ေတာင္စု တိုင္းရင္းသားမ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ UNA က
ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္တခ်ိဳ႕လည္း တက္ေရာက္ခဲ့ၾကတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

ဦးခြန္ထြန္းဦးဟာ ရွမ္းျပည္ေျမာက္ပိုင္း သီေပါၿမိဳ႕မွာ ၁၉၄၃ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၁၁ ရက္ေန႔က အဖ စပ္ၾကာဇံုနဲ႔

အမိ စပ္ေရႊယံု တို႔ကေန ေမြးဖြားၿပီး အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘဝ ကတည္းက ရွမ္းအမ်ိဳးသားေရးအတြက္
ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ Tai Youth လို႔ ေခၚတဲ့ ရွမ္းလူငယ္အဖြဲ႔မွာ ပါဝင္လႈပ္ရွား လာခဲ့သူတဦး ျဖစ္သလို
ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာလည္း ရွမ္းစာေပနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈအသင္းမွာလည္း ဥကၠဌ အျဖစ္ တာဝန္ယူ
ေဆာင္ရြက္ခဲ့သူတဦး ျဖစ္ပါတယ္။

၁၉၉၀ ပါတီစံု ဒီမိုကေရစီ ေရြေကာက္ပြဲမွာ သီေပါ မဲဆႏၵနယ္ေျမ အမွတ္ ၁ ရဲ႕ ျပည္သူ႔လြတ္ေတာ္

ကိုယ္စားလွယ္အျဖစ္ ေရြးေကာက္ တင္ေျမာက္ခံရၿပီးေနာက္ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္မွာ စစ္အစိုးရ က်င္းပတဲ့ အမ်ိဳးသား
ညီလာခံကို တက္ေရာက္ခဲ့ၿပီး တိုင္းရင္းသားအားလံုး ကိုယ္ပိုင္ ျပဌာန္းခြင့္နဲ႔ တန္းတူညီခြင့္ ရေရးေတြကို
အဓိကထား ေဆြးေႏြးခဲ့သူအျဖစ္ ထင္ရွားခဲ့တဲ့ ပုဂိၢဳလ္တဦး ျဖစ္တယ္လို႔ ဒီကေန႔ အခမ္းအနားကို
တက္ေရာက္ခဲ့တဲ့ UNA က ဦးေစာဟယ္ရီက ေျပာပါတယ္။

၂၀ဝ၅ ခုႏွစ္ ေဖေဖၚဝါရီလမွာ ရွမ္းျပည္ အတိုင္ပင္ခံေကာင္စီ ဖြဲ႔စည္းေရးနဲ႔ ဆက္စပ္ၿပီး အာဏာပိုင္ေတြက

ဦးခြန္ထြန္းဦးကို ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့ပါတယ္။ ႏိုဝင္ဘာလ ၃ ရက္ေန႔မွာ အင္းစိန္ အက်ဥ္းေထာင္တြင္း တရားရံုးက
ဦးခြန္ထြန္းဦးကို ေထာင္ဒဏ္ ၉၃ ႏွစ္ ခ်မွတ္ၿပီး ပူတာအို အက်ဥ္းေထာင္ကို ပို႔ခဲ့ပါတယ္။

ေလာေလာဆယ္ ပူတာအို အက်ဥ္းေထာင္ထဲမွာ က်န္းမာေရး အေျခအေန မေကာင္းသလို မိသားစုနဲ႔ ေဝးလံတဲ့

အက်ဥ္းေထာင္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဦးခြန္ထြန္းဦးရဲ႕ မိသားစု သြားေရာက္ေတြ႔ဆံုဖို႔ အခက္အခဲေတြ ရွိတယ္လို႔ လည္း
သိရပါတယ္။

ဒီအေၾကာင္း အျပည့္အစံုကို အာအက္ဖ္ေအ သတင္းေထာက္ ဦးေအာင္မိုးျမင့္ က စုစည္း တင္ျပထားပါတယ္။

Source:http://www.rfa.org/burmese/news/ethnic_leaders_in_Rangoon_celebrate_jailed_SNLD_ch
airman-09112010140859.html