Professional Documents
Culture Documents
வாழும் கலைலை வ ாதித்த மகான், ஸ்ரீ வவதாத்திரி மகரிஷி. ஆன்மிக நெறிகவளாடு நைௌகிக
வாழ்க்லகக்குத் வதலவைான தத்துவங்கலளயும் உ வதசித்தவர் அவர்.
அவருலடை நூற்றாண்டு தினம் நகாண்டாடப் டுகிற இந்த இனிை தருணத்தில், மத்திை அரசு அவருக்குத்
த ால் தலை நவளியிட்டுச் சிறப்பித்திருக்கிற இந்தப் ந ான்னான வெரத்தில், அவருலடை உ வதசங்கலளச்
சக்தி விகடன் வாசகர்களும் டித்துப் ைனுறவவண்டும் என்று விரும்பிவனாம்.
வாழ்வது முக்கிைம்; அதிலும், வளமுடன் வாழ்வது மிக மிக முக்கிைம். இன்லறை உைகம் அதிவவகமாக
இைங்கிவருகிறது. சீக்கிரவம அலனத்தும் கிலடக்கவவண்டும்; அவற்லற அனு வித்துவிடவவண்டும் எனும்
ர ரப்பு, மனிதர்களுக்குள்! ர ரப் ாகச் நசைல் டுவதில் தப்பில்லை. ஆனால், அந்தப் ர ரப்வ
அடுத்தடுத்த சிக்கல்களுக்குள் ெம்லமச் சிக்கலவத்துவிடுமானால், பிறநகப் டி வளமுடன் வாழ்வது?!
குணங்கள், மனித மனத்தால் விலள லவ. ெம் மனத்தில் விலளயும் சிந்தலனகளுக்கும் ொம் சாப்பிடும்
உணவுக்கும் நெருங்கிை நதாடர்பு உண்டு என் லத விஞ்ஞானமும் ஒப்புக்நகாள்கிறது. உணலவக்
கட்டுப் ாட்டுடன் லகக் நகாள்ளப் ழகினால், வளம் நிலறந்த வாழ்க்லக நிச்சைம். நசால்ைப்வ ானால்,
அதற்கான அஸ்திவாரவம உணவுதான்!
நசல்வந்தர் ஒருவர் வயிறுமுட்டச் சாப்பிட்டுவிட்டு, நசரிமானம் ஆகாமல், தன் வீட்டு மாடியில் ஏ.சி.
அலறயில், தூங்காமல் வயிற்று வலிவைாடு டுத்திருந்தார். அந்த வீட்டின் கீவழ நதருவவாரத்தில், ஏலழ
ஒருவன் சாப்பிடாமல், சியுடன் டுத்திருந்தான். 'அந்த ஆள் ென்றாகச் சாப்பிட்டுட்டு, அதனாை
தூங்கமுடிைாம கஷ்டப் டுறான்; ஆனா ொமவளா... சியினாை தூங்கமுடிைாம சிரமப் டுவறாம். என்னடா
இது விசித்திரம்!' எனச் சிந்தித்த டி, அடிவயிற்லறத் தடவிை டி சுருண்டிருந்தான் அவன்.
எண்ணம் என் து இலறவனின் பிரதி லிப்பு; ஆகவவ எண்ணம், வ ராற்றல் நகாண்டது! சிைானது
ஒருவரது எண்ண அலைகலளப் புரட்டிப்வ ாடும் வல்ைலம நகாண்டது. இங்வக, உணவு குறித்து
ொம் ஒவ்நவாருவரும் சமுதாைத் தின் நசாத்து. ொம் தனித்தனிவை இருப் தாக எண்ணுகிவறாம்.
உண்லமயில், உடல், உயிர் மற்றும் அறிவு ஆகிை ஏவதாநவான்றின் மூைமாக, ஒருவருக்கு ஒருவர்
நதாடர்புநகாண்டு, நெருங்கிவை இருக்கிவறாம். முக்கிைமாக, ெம் அலனவலரயும் ஒருவகாட்டில்
இலணப் து, சியும் உணவுவம!
முலறைான உணலவச் சாப்பிட வவண்டும் என் தும், முலறைான வெரத்துக்குச் சாப்பிடவவண்டும் என் தும்
மிக அவசிைம். உரிை காைத்தில், வதர்ந்த உணலவ உட்நகாள்ளாவிட்டால், மனிதனின் அறிவு மற்றும் உடல்
ஆகிைவற்றின் ஆற்றல்கள் திலச மாறிப் ைணிக்கத் துவங்கிவிடும். வ ாட்டியுணர்வும் வதலவைற்ற கசப்பு
உணர்வும் தலைகாட்டும்; வாழ்தல் மீதான அச்சமும், வீண் லகயும் பிணக்கு களும் வ ார்க்குணங்களாக
மாறி ெம்லமவை இம்சிக்கும். இதுவ ான்ற குணங்கலள வளர்க்கும் உணவு களும் உள்ளன. அவற்லறத்
தவிர்க்க வவண்டும். அவத வெரம், உணவவ உட்நகாள்ளாமல் இருந்தாலும்கூட இத்தலகை குணங்கள்
வந்துவிடும்!
இனிப்பு, கசப்பு, துவர்ப்பு, லகப்பு, கார்ப்பு, புளிப்பு என ஆறு சுலவகள் உண்டு. ஆனால், சுலவ என் து
ஒன்றுதான். உடலில் உள்ள காந்தசக்தி, சுலவைாக மாறி, எழுச்சி ந ற்று இைங்கும்வ ாது, அதற்குச்
நசைவாகும் அளலவயும் ரிணாமத்லதயும் நகாண்டு, அவற்லற ஆறு பிரிவுகளாகப் குத்துக்
காண்கிவறாம். உடலின் ஒவ்நவாரு குதியிலும் ஏவதனும் ஒரு சுலவ, கூடுதைாகவவா குலற வாகவவா
இருக்கைாம். வதள் நகாட்டினால் லகப்புச் சுலவயும், ாம்பு கடித்தால் கார்ப்புச் சுலவயும் அதிகரிக்க...
உடலுக்கும் உயிருக்கும் ஒவ்வாலம ஒன்று அங்வக ஏற் டுகிறது. இது வதள், ாம்புக்கு மட்டுமின்றி,
உணவுக்கும் ந ாருந்தும்!
பிறந்தது முதல் இன்று காலை வலர, எந்நதந்த வலகைான உணலவச் சாப்பிட் வடாவமா, அந்தந்த உணவின்
ரசா ைனத் தன்லமக்கும் ஆற்றலுக்கும் தக்க டிவை ெம் உடைானது அலமகிறது என் லத நிலனவில்
நகாள்ளுங்கள். அதாவது, உணவவ உடைாக மாறியிருக்கிறது!
உணவில்... ந ாருந்துணவு, ந ாருந்தா உணவு என இரண்டு வலக உண்டு. 'ஐைா, அலசவ உணலவ
ஒதுக்குவதன் அவசிைத் லதயும், அப் டி ஒதுக்கினால் உண்டாகும் சிறப்புக்கலளயும் நசால்கிறீர்கள்.
ஆனால், குண்டலினி வைாகப் யிற்சிக்கு வரு வர்களிடம், 'அலசவம் சாப்பிடாவத' என்று கண்டிப்புடன்
நசால்வதில்லைவை, தாங்கள்?!' என்று சிைர் என்னிடம் வகட் ார்கள்.
எவலரயும் எப்வ ாதும் எதற்காகவும் கண்டிப் வத இல்லை; அது தவறும்கூட! இன்நனாரு காரணம்...
அப் டிக் கண்டிப்புக் காட்டினால், ஆன்மிகத்தில் தங்கலளக் கலரத்துக்நகாள்ள நிலனக்கும் அலசவப்
பிரிைர்கள் இங்கு வருவவதா, மனவளக் கலையில் யின்று திைானத்தின் ைலன அலடவவதா தலடப் டும்.
ஒன்று மட்டும் உண்லம... அலசவ உணவுகள், முரட்டுத்தனமான எண்ணத்லத விலளவிக்கக்கூடிைலவ!
அநமரிக்காவில் அன் ர்கள் ைருக்குப் யிற்சி அளித்வதன். உணவு ற்றி எவரிடமும் எதுவும்
நசால்ைவில்லை; 'இலதச் சாப்பிடு; அலதச் சாப்பிடாவத' எனக் கண்டிக்கவில்லை. நமள்ள நமள்ள
திைானத்லதப் ழகிை நிலையில், இரண்டா வது கட்டமாக அவர்கலளச் சந்தித்தவ ாது, ''சுவாமிஜி!
இப்வ ாநதல்ைாம் சிவப்புப் புைாலைச் சாப்பிடும் விருப் வம இருப் து இல்லை (Red Meat- வகாழி, ஆடு
வ ான்றலவ). நவள்லளப் புைால் மட்டுவம வசர்த்துக்நகாள்கிவறாம் (white Meat- மீன் வ ான்றலவ)''
என்றனர். பிறகு அடுத்த சந்திப்பில், ''நவள்லளப் புைால் மீதான ஆலசயும் அறுந்துவிட்டது'' என்று
சந்வதாஷத்துடன் நசான் னார்கள். இது, திைானத்தால் விலளந்த மாற்றம். திைானம் என் து உனக்குள் நீ
நசல்வது; அது, உன்லனப் புடம் வ ாடாமல், வவறு ைாருக்கு ென்லம லைச் நசய்யும்?
இன்லறக்கு, அநமரிக்கா வ ான்ற ொடுகளில் ைரும், தாவர உணவுக்கு மாறிவிட்டனர். ஆக, தானாகக்
கனிவலதத் தடி நகாண்டு அடிப் ாவனன்?!
ஆட்லட அல்ைது மாட்லடப் பிறர் நகால்லும்வ ாது, 'அம்மா' என்று அது அைறுவலதக் வகட்டுவிட்டால்,
அந்தக் நகாடுலம யிலிருந்து உடவன அலதக் காப் ாற்ற வவண்டும். அப் டிக் காப் ாற்றாமல் அந்த
இடத்திலிருந்து ெகர்ந்தால், மாந ரும் தவசிைாக இருந்தாலும், அவர்கள் ெரகத்லதவை சந்திப் ார்கள்.
அவர்களுக்வக ெரகநமனில், ஆட்லடயும் மாட்லடயும் சாப்பிடு வர்கள் எப்வ ர்ப் ட்ட ாவத்துக்கு
ஆளாவர் என வைாசித்துப் ாருங்கள் என்கிற அந்தக் கவிலதயின் ந ாருள் என் ந ாட்டில் அலறந்தது.
டித்ததும், நதய்வத்திடம் ாவ மன்னிப்புக் வகட்க, உள்வள பிரார்த்தலன ஓடிைது. அன்றுமுதல், அலசவ
உணவு உட்நகாள்வலத அறவவ நிறுத்திவனன்.
ஆடு, மாடுகலளக் நகால்லும் வெரத்தில் என்றில்லை; எப்வ ாவதனும் 'அம்மா' எனும் அதன் சத்தத்லத,
குரலைக் காது நகாடுத்து, மனம் குவித்துக் வகட்டதுண்டா? எனக்காக, அந்த வாயில்ைா ஜீவன்களுக்காக,
அவ்வளவு ஏன்... உங்களுக்காக ஒவரைரு முலற, ஆழ்ந்த ஈடு ாட்டுடன் 'அம்மா' என்ற குரலைக்
வகளுங்கவளன்!
மாமிச உணவு, குைல் வலிடயத் தரும்; ஜீைண பலத்டதக் குடறக்கும்; உள்ளுறுப்புக்கள், வசாம்பலுக்கு
ஏங்கும்; சுருண்டு ககாள்ளும்! தாவை ஆகாைம் என்பது, ஒரு கசடியின் இடலடயப் வபால, பூடவப்வபால
கமன்டமயானது. காய்கறிகள், குைலுக்கு வலிடவத் தருகின்றன; கவகு சுலபமாக, உைலுைன் கலந்து
சத்தாக மாறுகின்றன. உணவுக்குப்பின் அயர்ச்சிக்குப் பதிலாக, சுறுசுறுப்டப வைங்குகின்றன.
அதற்காக, 'அய்யய்வயா... அப்படியா வசதி!' என, கதாைர்ந்து புலால் உணவு உண்டு வரும் அன்பர்கள்,
பதறியடித்துக்ககாண்டு, கறியில் இருந்து காய்கறிக்கு மாற வவண்டிய அவசியம் இல்டல. அந்தத் தவற்டறச்
ஒரு வீட்டில் இருந்து இன்கனாரு வீட்டுக்கு, இன்கனாரு ஏரியாவுக்குக் குடிவபாகிறீர்கள். படைய இைத்டத,
அந்த அனுபவங்கடை மறக்க இயலாது மனம் ஏங்கித் தவிக்கும் இல்டலயா? புதிய இைத்தில், புதிய வீட்டில்
ஒட்ைாது சில காலம் வாை வவண்டியிருக்கும். பிறகு, அந்தப் புதிய ஏரியாவும் புதிய வீடும்கூை நம்முைன்
ஒட்டிக் ககாள்ளும். ஆனால், அதற்கு ஒரு வாைவமா, ஒரு மாதவமாகூை ஆகலாம். அப்படித்தான் நம்
உைலுறுப்புகளும்!
ைத்தத்தில் ஏற்படும் ைசாயன மாறுபாடு, நைம்புகளுக்குப் பலவீனத்டத உண்ைாக்கலாம். ஒரு சிலருக்கு திடீர்
திடீகைன ஏவதனும் புது வியாதிகள் வைலாம். எனவவ, எந்த மாற்றத்டதயும் படிப்படியாகச் கசய்யுங்கள்;
அடசவத்திலிருந்து கமள்ை கமள்ை டசவத்துக்கு மாறுங்கள். உணவு மாற்றத்டத உங்களின் மனமும்
உைலும் ஏற்க வவண்டும். வாைம் மூன்று நாட்கள் அடசவ உணவு சாப்பிடுபவைாக இருந்தால், வாைம்
ஒருமுடற எனக் குடறத்து, பின்பு மாதம் ஒருமுடற என மாற்றி, பிறகு ஏவதனும் விவசஷ தினங்களில் மட்டும்
என டவத்துக்ககாண்டு, படிப்படியாக டசவத்துக்கு, காய்கறி உணவுக்கு மாறினால், மனமானது அடத
அலுப்பும் சலிப்பும் இன்றி முழுடமயாக ஏற்றுக்ககாள்ளும்; உைலும் இந்த உணவு மாற்றத்துக்கு ஏற்பத்
தன்டனத் தயார்படுத்திக் ககாண்டுவிடும்.
உணவு என்பது உயிர் வாழ்தடல நீட்டிக்கத் துடணபுரியும் ஒரு கருவி. அதிலும் டசவ உணவு என்பது,
சாத்விகமான, அடமதிடயயும் ஆனந்தத்டதயும் தருகிற அற்புதமான உணவு. சாத்விக உணவுக்கு
மாறுவதற்வகா, சாத்விக உணடவ உட்ககாள்ைப் பைகுவதற்வகா முைட்டுத்தனத்டத டகயாைவவண்டிய
அவசியவம இல்டல. சாத்விக உணவுக்கு மாறும் வபாது, அடதச் கசயல்படுத்தும் விதமும் சாத்விகமாக
இருப்பவத உத்தமம்! தைாலடியாக இறங்கி, உைடலத் தண்டிக்கவவண்ைாம்.
இன்கனாரு விஷயம்... 'கதாட்டில் பைக்கம் சுடுகாடு மட்டும்' என்பார்கள். எனவவ கூடியவடை, இன்டறய
தடலமுடற யினடை, அவர்கள் குைந்டத கைாக இருக்கும்வபாவத காய்கறி உணவுக்காைர்கைாகப் பைக்கப்
படுத்துவது நல்லது! 'அப்படிகயனில், பசுவில் இருந்து கபறப்படும் பாடலயும் அருந்தக்கூைாதா?' என்று
ஒரு சிலர் வகட்கலாம். ஆனால், எந்த விதத்தில் பசுவிைம் இருந்து பாடலப் கபறுகிவறாம்? பசுடவ
வடதத்துக் ககான்றுவபாட்ைா எடுத்துப் பருகுகிவறாம்?!
பசுவின் மடியில் இருந்து பாடலக் கறக்கிவறாம். இதில் ஜீவ ஹிம்டை ஏதும் இல்டலவய?! உங்களுக்கு ஓர்
உண்டம கதரியுமா? அப்படிப் பசுவிைம் இருந்து நாம் பால் கறப்பதும், பசுவின் மடியில் மீண்டும் பால்
சுைப்பதும், பசுவுக்கு ஒருவித இன்பத்டதத் தருகிறது என்பவத உண்டம. பாலின் கழிவு, பசுவுக்கு இன்பம்
என்படத அறிந்துககாள்ளுங்கள். எனவவ, பாடலப் பருகலாம்; குடறயன்றுமில்டல!
இருப்பினும்... தங்க ஊசிவய ஆனாலும், கண்டணக் குத்தினால், ைத்தம் கசியும்; வலிக்கும்! அைவுக்கு
மிஞ்சினால் அமிர்தமும் நஞ்சுதான்!
ரெம், ரத்தம், ைாமிெம், சகாழுப்பு, எலும்பு, ைஜ்மை, சுக்கிலம் என ஏழு தாதுக்களாக உணவு ைாறுகிறது. இந்த
ஏழும், நம் உடமலயும் உயிமரயும் பாதுகாக்கின்றன. நாம் செய்த செயலால் உண்டாகிற விமளவு, நம்மைக்
காக்கிறது எனில், அந்தக் காக்கும் செயமலச் செய்தது யார்? அந்தப் சபாருட்களாக, அந்தந்தத் தன்மையில்
இருந்தபடி, இயக்கத்துக்குத் தக்க விமளமைத் தருபைன், இமறைமனத் தவிர றைறு யாராக
இருக்கமுடியும்?!
உணவின் தரமும், அது உடலுக்குள் சென்று ஏற்படுத்துகிற ைாற்றமும் உயிர்ச்ெக்திமயத் தூண்ட... அந்த
உயிரானது, ைனைாக இயங்குகிறது. உயிரும் உடலும் இமணந்து இயங்கும் றைமளயில் உடமலச் ெைன்
செய்ய, உணவு, உமைப்பு, உறக்கம், உடலுறவு ஆகிய நான்கு விஷயங்கள் றதமைப்படுகின்றன. இைற்றில்,
முதலாைதான உணமை அலட்சியம் செய்ைது தைறு. குறிப்பாக, அளவுக்கு அதிகைாக உண்பதும்,
முரண்பட்ட உணமைச் ொப்பிடு ைதுைாக இருந்தால், உடல் இயக்கம் சீர்குமல யும்; திடீசரன றநாய்கள் ைந்து,
உடமலப் பாடாய்ப்படுத்தும்!
றதான்றி, இயங்கி, ைளர்ந்து பிறகு அழிைறத உடலின் இயல்பான நமடமுமற. இப்பிறவிமய எடுத்த
றநாக்கத்மத அறிந்து, அறிமைத் துமணயாகக்சகாண்டு, பரம்சபாருளுடன் இமணைறத ைனிதப் பிறப்பின்
லட்சியம்! அதாைது, ைாழ்க்மக எனும் பயணத்துக்கு ைெதியான, சபாருத்தைான ைாகனைாக இருக்கிறது
உடல். அந்த உடமலப் பழுதமடயாைல் கைனித்தால்தான், பயணம் இனிதாகும்! நைது ைாகனைான உடல்,
இமறத்தன்மை சகாண்டது! ஆகறை, உடமலப் றபணுைதில் அக்கமறயும் சபாறுப்பு உணர்வும் மிகவும்
அைசியம்.
- என்கிறார் திருமூலர். இந்தப் பாடமலச் சிந்தித்துத் சதளிைது அைசியம்! 'ஏறதா... பசிக்கிற றநரத்துல,
என்ன கிமடச்ொலும் றபாதும்; இதான் றைணும், அதான் றைணும்சனல்லாம் கிமடயாது. கிமடக்கிறமதச்
ொப்பிட்டுக்குறைன்' என்று சிலர் சொல்ைார்கள். இந்தச் சொல்லில், ஒரு புத்திொலித்தனம்
அடங்கியிருக்கிறது; 'ருசிக்காகச் ொப்பிடுபைன் நானல்ல' என்பமதச் சொல்லாைல் சொல்லும் ைாெகம் இது.
பசிக்காகறைா ருசிக்காகறைா ைட்டும் நாம் ொப்பிடுைது இல்மல என்பமதத் தயவுசெய்து
புரிந்துசகாள்ளுங்கள்!
உணவின் மூலம், நம் உடலில் ரொயன ஏற்றத்தாழ்வுகள் நிகழ்ந்தபடி இருக்கின்றன. அைற்றுக்கு ஏற்ப,
உடலினுள் திரை, சைப்ப, காற்று ைற்றும் மின்ொரச் சூைல்களின் றைகத்திலும் ஏற்றத்தாழ்வுகள் ஏற்படும்.
இதனால், ரத்த ஓட்டத்தில் தமடயும் குைப்பமும் நிலவும்; கழிவுப் சபாருட் களின் சைளிறயற்றம்
தமடப்படும்; காலம் கடந்த கழிவின் சைளிறயற்றம், காலமன அமைக்கும் அறிகுறி என்பமத உணருங்கள்.
முக்கியைாக, உடற்கட்டு சீர்குமலயும்; றநாய் தாக்கித் துைளச் செய்யும்!
'காபி சராம்பப் பிரைாதம்; ைாங்கிரி அமிர்தைா இருக்கு; ொப்பாடு அற்புதம்' என்சறல்லாம் சொல்கிறறாம்.
நம் உடலில் ஜீைகாந்த மையம் என்று ஒன்று உண்டு. இந்த மையத்தில், சுமைகள் அமனத்தும்
பதிைாகியுள்ளன. 'ைாங்கிரி இனிக்கும், பாகற்காய் கெக்கும்' என்பனைற்மற ஜீை காந்த மையம்
பதிந்துசகாள்ள, றநற்றுச் ொப்பிட்டமத மூமளயின் செல்கள் விரிவுபடுத்தி, நைக்கு உணர்த்தும். அப்றபாது
இன்மறக்குச் ொப்பிடுகிற உணமை, றநற்றுச் ொப்பிட்ட உணறைாடு ஒப்பிட்டுப் பார்க்கிறறாம்;
வித்தியாெத்மத உணர்கிறறாம். இதில் ஒரு றைடிக்மக... உணவின் சுமைமய உணர்ைது, உணர்ந்த சுமைமய
ரசிப்பது, ரசித்த சுமைமய நிமனப்பது என அமனத்துறை ைனத்தின் செயல்பாடுகள். ைனமின்றிச்
சுமையில்மல. பஞ்றெந்திரியங்கள் எனப்படும் ஐம்புலன்கள் ைழிறய, நைக்கு றைண்டியைற்மற
அனுபவிக்கிறறாம்.
அப்படி அனுபவிப்பதில் நைக்குக் கிமடப்பது இன்பம்தான். ஆனால் அந்த இன்பம், துன்பைாக ைாறாைல்
இருக்கறைண்டும் என்பதுதான் முக்கியம்!
ெரி... இன்பம் இன்பைாகறை இருக்க என்ன ைழி? எதுைாக இருப்பினும், அளறைாடு இருத்தறல சிறப்பு.
அளவுக்கு மீறினால், அமிர்தமும் நஞ்சு! அமிர்தம் றபான்ற இந்த ைாழ்க்மகமய நஞ்ொக்கிக்சகாள்ைதில்,
எந்த அர்த்தமும் இல்மல. அளமை மீறிவிடாைல் இருப்பதில் விழிப்பு நிமல அைசியம். அளவு மீறாத
நிமலக்கு ைந்துவிட்டால், உங்களின் ெந்றதாஷத்துக்கும் நிம்ைதிக் கும் அளறை இல்மல என்பமத
அறிந்துசகாள்ளுங்கள்!
துன்பத்தில் உள்ள சிக்கல்... அது அறிமை ைழுங்கடித்துவிடும்; திமெ ைாற்றிவிடும்; செயலற்றுப் றபாகச்
செய்யும். பிறப்பின் றநாக்கத்மத அறியவும் முடியாது; அமடயவும் இயலாது. ஒன்று அல்லது இரண்டு தம்ளர்
பாயெம் ொப்பிட்டால், அது இன்பைாக, தித்திப்புக் கமரெலாக உடசலங்கும் பரவும்; புத்துணர்ச்சி தரும்.
ஏசைட்டு தம்ளர்களில் பாயெத்மத நிரப்பி உள்றள தள்ளினால் ையிற்றுப்றபாக்கு, அஜீரணம், உடலில்
ெர்க்கமர அதிகரிப்பு என அல்லலுற மைத்துவிடும், பிறகு பாயெத்மதக் கண்டாறல, பாய்ெமனக்
கண்டதுறபால சைறுப்றபாம்! ஆக, பாயெச் சுமைமய பாயெச் சுமையாகறை மைத்திருக்கிற சூட்சுைம்
'பசியிருக்கும்றபாறத எழுந்திருங்கள்!'
உணவு குறித்த விழிப்பு உணர்வு நம் இனளஞர்களிடம் இல்ன . அவர்கள், கான உணனவப் புைந்தள்ளு
வதற்குக்கூடத் தயாராக உள்ளனர். ஒரு டப்பாவில் இரண்லட இரண்டு சிறிய பிசரட் துண்டுகனள ேதிய
உணவு என்கிை சபயரில் சகாண்டு வந்து சாப்பிடுகிை இளம்சபண்கள் உள்ளனர். லவறு சி லரா, உணவகங்
களுக்குச் சசன்று, ஏகப்பட்ட அயிட்டங்கனள ஆர்டர் சசய்து, வனகசதானக சதரியாேல் சாப்பிட்டுவிட்டு,
சகாழுப்பு கூடிவிட்டது, எனட அதிகரித்துவிட்டது என்று பு ம்புகின்ைனர்.
அதிக உணவு, நல் ரசோகப் பிரிக்கமுடியாதபடி சகட்டிப்பட்டுக் கிடக்கும். அது புளித்து, நுனரயாகி,
ரத்தத்துடன் க க்கும். அப்படி நுனரயுடன்கூடிய ரத்தம், உடலில் எந்சதந்த இடத்தில் ஓடுகிைலதா, அங்லக...
ரத்த ஓட்டம், எகிடுதகிடாகிவிடும். அதுேட்டுோ? காந்த ஓட்டத்னதயும் தடுத்துவிடும். இதனால், உடலுக்குக்
லகடு வினளயும். உடல் என்பது நீங்கள்தாலன!
இயற்னக, உணவு சசரிப்பதற்காக புளிப்புத்தன்னே சகாண்ட அமி த்னத நம் உடலில் சுரக்கச் சசய்கிைது.
அதற்கு, னைட்லராகுலளாரிக் அமி ம் (Hydrochloric Acid) என்று சபயர். சகாஞ்சம் அதிகம்
சாப்பிட்டுவிட்டால், அவற்னைச் சசரிக்கச் சசய்வதற்கு அதிகம் புளிப்பு லதனவ. ஆனால், உடல்
இதன் வினளவு... சேள்ள சேள்ள, நரம்புகனளப் பாதிக்கும். அதுவும் எப்படி? புளிப்பாகலவ லபாய்த்
தாக்காேல், காற்ைாக, வாயுவாக நரம்பில் புகுந்து, நரக லவதனனப் படுத்திவிடும்.
உடல் என்பது ஒருவனகயில் எந்திரம்தான்! அப்படிப் பார்த்தால், நாசேல் ாருலே எந்திரன்கள்தான்! நம்
உடலுக்கு உல ாகச் சத்துக்களும் ரசாயனங்களும் லதனவ. இனவ குனைய, லநாய் சபருகுவது உறுதி.
'என்ன இப்படி லநாஞ்சான் ோதிரி இருக்கிலை? சரியாச் சாப்பிடை தில்ன யா?' என்று ஒல்லிப்பிச்சா னாக
இருப்பவர்கனளப் பார்த்துப் ப ரும் லகட்பார்கள். ஆனால், லபாஷாக்கு என்பது, உணவின் அளனவ ேட்டும்
சபாறுத்தது அல் ; சுத்தோகவும் சத்தானதாகவும் உணவு இருந்தால்தான், அந்த உணவு லபாஷாக்னகத்
தரும்; உடல் சசரிோ னத்துக்குப் பைகிய உணவாக இருந் தால்தான், குடல் ேற்றும் உள்ளுறுப் புகளில், ஒரு
பிரச்னனயும் வராேல் இருக்கும்!
உடலுக்கு ஏற்ை, உடன மீைாத உணவாக இருந்தால்தான், அறிவு லவன சசய்யும். அறிவு துடிப்புடனும்
விழிப்புடனும் இருந்தால்தான், சிந்தனன சிைப்புறும். சிந்தனன சிைப்புை இருந்தால்தான், சதளிவாகச்
சசய ாற்ை முடியும். அறிவாற்ைலும் சிந்தனனயாற்ைலும் சபருகினால்தான், திைனேசாலி என நம்னே நாலு
லபர் லபாற்றுவர்; புகழ்வர்.
அம்ோ சகாடுக்கும் ஆகாரம்
'வாவயக் கட்டி வயித்வதக் கட்டி வளர்த்வதன்' என்று சபற்ைவர்கள், பிள்வளகளிடம் தாங்கள் வளர்த்த
வாழ்க்வகவயச் சசால்வார்கள். உண்வமதான்! வாவயக் கட்டிக்சகாண்டால், அதாவது உணவுக்கும்
வபச்சுக்கும் குவைந்த அளவவ வாவயப் பயன்படுத்தினால், உடம்பும் ஆவராக்கியமாக இருக்கும்;
சகமனிதர்களிடம் வீணானப் பிரச்வனகள், கருத்துவமாதல்கள், கர்வம், தவ க்கனம் ஆகியனவும் எைாது.
'வயிற்வைக் கட்டுவது என்ைால், 'வபாதும்' என்று மனம் கண்டிப்பான உத்தரவிடுவது. மாைாக, 'இன்னும்...
இன்னும்' எனச் சப்புக்சகாட்டுகிை வவவ வய... அதாவது, நாவின் பணிவய மனம் சசய்யாதிருத்தல்
வவண்டும்.
இன்சனாரு விஷயம்... 'தவ வலி வபாய் திருகுவலி வந்தது' என்று கிராமத்தில் கிண்ட ாகச் சசால்வார்கள்.
அது உணவுக்கு சராம்பவவ சபாருந்தும்.
என்ன... வசவவ சசய்ய முடிவு எடுத்து விட்டீர்களா?! உங்கள் தட்டில் உள்ள உணவவ, சரிபாதியாகப்
பிரித்துவிட்டீர்கள், அல் வா?
உண்மையில், நம் உடலில் உள்ள ச ல்கள், குறிப்பிட்ட உணமவ ஏற்று, அதிலிருந்து க்திமய எடுத்துச்
ச யல்படப் பழகியிருக்கும். நம் உடலும் ைனமும் இந்த உணவுச் ாப்பிட்டால் க்தி கிமடக்கும்;
புத்துணர்ச்சி சபைலாம் என உறுதியுடன் நம்பும் பவமளயில், திடீசைன உணவுப் பழக்கத்மத ைாற்றினால்,
ைனமும் உடலும் ஏற்பது இருக்கட்டும்; உடல் ச ல்கசளல்லாம் ஏற்க பவண்டாைா? ஒருபவமள ஏற்காைல்,
சின்னச் சின்னப் பிைச்மனகமளக் கூடச் ந்திக்க பநரிடுபை! ஆக, முைணான உணவு என நீங்களாகபவ
முடிவுக்கு வந்து ஒதுக்கி மவத்த உணவு, பின்னாளில் எவரின் அறிவுமையாபலா ஏற்க முமனயும் பபாது,
த்துக்கள் சகாண்ட உணவுகூடச் ங்கடத்மதத் தரும் என்பமதப் புரிந்துசகாள்ளுங்கள்.
' ரியாச் ச ான்னீங்க. சுமைக்காய், பூ ணிக்காய் எல்லாம் சீதளபண்டம்; பநாமயத் தந்துடும்' என்பார்கள்
சிலர்.
எந்த உணவாக இருந்தாலும், உடலானது உணமவ ஜீைணிக்கபவண்டும். ைாைாக, உடமல உணவு ஜீைணிப்பது
பபாலான உணவுகமள அைபவ தவிர்ப்பபத புத்தி ாலித் தனம்!
இன்னும் சிலர், 'அம்ைாடி... ஒரு கால் கப் காபி குபடன்' என்று கால் டம்ளர் கால் டம்ளைாக, அமை ைணி
பநைத்துக்சகாரு முமை ாப்பிட்டுக்சகாண்பட இருப்பார்கள். நிமனத்த பநைத்துக்கு காபி கிமடத்துவிட்டால்
பபாதும்... அதுதான் அவர்களுக்குச் ச ார்க்கம்!
இமதக் பகட்கும்பபாபத சிலருக்குத் தமல சுற்ைலாம்; இப்பபாபத எழுந்துபபாய் ஒரு காபி குடித்தால்
பதவமல என நிமனக்கலாம். 'நானாவது... காபி குடிக்காைல் இருப்பதாவது..! ஏழு வயசிலிருந்து ஏற்பட்ட
பழக்கத்மத எப்படி விடமுடியும்!' என அலுத்துக் சகாள்ளலாம்.
தினமும் வீட்டில் காமலயிலும் ைாமலயிலும் அருந்துகிை காபிக்காக பால், ர்க்கமை, காபிப் சபாடி
ஆகியவற்றுக்கு எவ்வளவு ச லவாகிைது என்று தனிபய எழுதி மவத்துக் கணக்குப் பார்த்திருக்கிறீர்களா?
ைாதத்துக்கு எவ்வளவு, வருடத்துக்கு எவ்வளவு என்று துல்லியைாகபவா பதாைாய ைாகபவா கணக்குப்
பபாட்டுப் பாருங்கள். எப்படியும் குமைந்தபட் ம் ைாதத்துக்கு ரூ.800 முதல் ரூ.1000 வமை காபிச்
ச லவாகும் என நிமனக்கிபைன். இமதத் தவிர்த்து, டீக்கமடகளில் குடிப்பமதத் தனிக்கணக்காக எழுதிப்
பாருங்கள்.
முதலில், காபியின் அளமவக் குமையுங்கள்; அடுத்து, அமை ைணி பநைத்துக்கு ஒருமுமை என்கிை கால
இமடசவளிமய ஒரு ைணி பநைம், இைண்டு ைணி பநைம் என ைாற்றுங்கள். காபி குடிப்பமதத் தள்ளிப்
பபாடுங்கள். பிைகு ஒரு கட்டத்தில், காபி- டீ குடிப்பமத முழுவதுைாக நிறுத்திவிடுங்கள்!
'ஐயய்பயா..! காபிமய நிறுத்துவதா? அப்படி நிறுத்தி விட்டால், எனக்குத் தமலவலி வந்துவிடுபை..!' என்று
கலங்குவார்கள் பலர்.
'இந்த ைா ம்தாபன 20 கிபலா அரிசி வாங்கிப் பபாட்படன். அதுக்குள்பள தீர்ந்துடுச் ா?' என்று பகட்பார்கள்
கணவன்ைார்கள். 'பபான தடமவ காஸ் 52 நாள் வந்தது. ஆனா, இந்தத் தடமவ 49 நாள்லபய தீர்ந்துடுச்
சுங்கிறிபய, எப்படி? சகாஞ் ம் சிக்கனைா இரும்ைா தாபய!' என்று நீட்டி முழக்கி வ னம் பபசுவார்கள்.
காய்கறிகமள பவக மவப்பதில், குளிப்பதற்கு சவந்நீர் பபாட்டதில், அரிசி சகாதிப்பதற்கான அவகா த்தின்
அதிகரிப்பு என இதற்குப் பல காைணங்கள் இருக்கலாம். ஆனால் ைாதம் ச லவாகிை பால், காபிக்குப்
பயன்படுத்துகிை ர்க்கமை, ைாதத்துக்கு நாம் வாங்குகிை ஒரு கிபலா காபித் தூள்... இமதசயல்லாம் பட்டியல்
பபாட்டுக் கணக்கிடுவதும் அவசியம் என்பமத உணருங்கள்!
காபியில் இருந்து பல குடும்பங்கள் விடுபட பவண்டும்; அந்தச் ச லவிலிருந்து மீள பவண்டும் என்பமத
அன்பர்களுக்கு அறிவுறுத்த விரும்பிபனன். விமளவு... முதல் கட்டைாக, காபிப் பிரியனாக இருந்த நான்,
அதிலிருந்து முழுவதுைாக விலகிபனன். காபியில் இருந்து விடுபட்டதால், எனக்கு நன்மைகள் பல
விமளந்தன.
ஒரு விஷயம்... உடற்பயிற்சி மிக மிக அவசியம்தான். ஆனால், தற்னபானதய சூழலில், உடற்பயிற்சி என்பனத
னொய் தீர்க்கும் வழியாகனவ பார்க்கின் னர். அப்படி உடற்பயிற்சிகளில் அக்கன ககாண்டு
கசயல்படுவதாகக் காட்டிக்ககாள்பவர்கள் கபரும்பாலும் 40 பிளஸ் வயதுக்காரர்கனள!
இனிய அன்பர்கனள..! உங்களுக்கு ஒரு விஷயம் கசால்கின ன். உடற் பயிற்சினய எட்டு வயதிலிருந்னத
னமற்ககாள்ளலாம். அப்படி எட்டு, பத்து வயதில் உடற்பயிற்சி கசய்யத் கதாடங்கினால், ொற்பதுகளில்,
டிராயரும் பனியனுமாக, அதிகானலயில் கதருனவ அதிரும்படி ஜாகிங் கசய்யனவா, வாக்கிங் னபாகனவா
னதனவ இருக்காது.
இளம் பருவத்தில் மனதாலும் உடலாலும் ெமக்குள் ஏற்படுகி மாற் ங்கள்தான், ஆயுள் பரியந்தம் வனர
ெம்முடன் இருந்து, ெம்னமச் சீர்படுத்துகின் ன; வளப்படுத்துகின் ன என்பனதப் புரிந்துககாள்ளுங்கள்.
அவசர உலகில், தயவுகசய்து இந்த உடற்பயிற்சிகனள அவசரம் அவசரமாகச் கசய் யாதீர்கள். அனசவுகளில்
னவகம் காட்டாதீர்கள். ஒவ்கவாரு அனசவிலும் நிதானம் இருக்கட்டும்; அனசவு என் ானல, கிட்டத்தட்ட
நிதானம்தான், இல்னலயா?!
ஆகனவ, எந்த அளவுக்குப் கபாறுனம யுடனும் நிதானத்துடனும் உடனல அனசக் கிறீர்கனளா, அனதவிடப்
பல மடங்கு பலனன நீங்கள் கப ப்னபாகிறீர்கள். எனனவ, பூ மலருகி கமன்னமனய பயிற்சியில்
ெனடமுன ப்படுத்துங்கள். இந்த நிதானமும் கமன்னமயும் உடற்பயிற்சியில் பரவப் பரவ... மனதில் நிதானம்
குடிககாள்ளும்; கமன்னம நிரம்பி வழியும்!
நிதானமான மனம் அல்லது நிதானமற் மனம்... இந்த இரண்னடயும் ெம் உடல்கமாழி காட்டிக்
ககாடுத்துவிடும்; கமன்னமயான குணம் அல்லது கமன்னமயற் சிந்தனனகள் ஆகியவற்ன ,
உடல்கமாழியானது ஊருக்கு கவகுனவகமாகப் பன சாற்றிவிடும். ஆக, உடலுக்கும் மனதுக்குமான
கதாடர்னப, இப்னபாது புரிந்துககாள்ள முடிகி தா?!
பயிற்சி முடிந்ததும், ககாஞ்சம் தண்ணீர் குடிக்கலாம்; திரவ ஆகாரம் ஏதும் எடுத்துக் ககாள்ளலாம். சுமார் 15
நிமிடங்களுக்குப் பி கு உணவு உட்ககாள்ளலாம்!
இன்கனாரு முக்கியமான விஷயம்... உடலின் எந்தப் பகுதினய அனசக்கின ானமா, அனசத்துப் பயிற்சி
னமற்ககாள்கின ானமா, அந்த அனசவில் மனனதச் கசலுத்துங்கள்; னவறு எங்கும், எதிலும் கவனத்னதச்
சித விடாமல், அந்த அனசவினலனய மனமானது ஊன்றியிருக்கும்படி ஆழ்ந்து கவனியுங்கள்.
- இப் டியரு கவிதததய எப்ப ாபதா டித்த ஞா கம். சியும் ட்டினியுமாக, துக்கமும் கஷ்டமுமாக
ஏழ்தம நிதையில் சசத்துச் சசத்துப் பிதைத்தவதன அல்ைது சகாஞ்சம் சகாஞ்சமாகச் சசத்தவதனப்
ற்றிய உண்தமப் திவு இது! அதாவது, வாழும்ப ாது வாைாதவன், சசத்தப ாது மட்டுமா சசத்தான்?
அவன் இருக்கும்ப ாதும் எதுவுபம இல்ைாமல்தாபன இருந்தான் என் தத இததவிட அழுத்தமாகப் திவு
சசய்யமுடியுமா, என்ன?
சரி, சியும் ட்டினியும் மட்டுமா ஏழ்தம? ' சிக்குது; சாப்பிட முடியலிபய! பிடிக்குது; ஆனா, உடம்புக்கு
ஆகாபத!’ என்று ச ாந்து புைம்பும் நிதைகூட, ஒருவதகயில் ஏழ்தமதான்!
' த்து வருஷத்துக்கு முன்னாடி, இந்தப் பிளாட்ை மூணாவது மாடிதான் கிதடச்சுது. சமாத்தம் 88 டிகதளக்
கடந்தா ம்ம வீடு. அந்த ஒவ்சவாரு டிதயயும் ஏறும்ப ாது, ம்ம வாழ்க்தக உசந்துருச்சுபடாய்னு உள்பள
ஒரு குதியல்; நிம்மதி. ஆனா, இன்னிக்கி மாடி ஏறி இறங்கறதுக்குள்பள, பமல்மூச்சு கீழ்மூச்சு வாங்குது.
சவயிட் அதிகம்னு டாக்டர் சசால்லிட்டார். சரி... ஏதாச்சும் மாத்திதை தருவார்; ததைம் தருவார்னு ார்த்தா,
காதை மாதை சைண்டு பவதளயும்னு அஞ்சு கிபைாமீட்டர் டக்கச் சசால்லி 'பிரிஸ்கிரிப்ஷன்’ தந்துட்டார்.
டக்க முடிஞ்சாதான், மூணு மாடிதய சர்வ சாதாைணமா ஏறிடுபவபன, சுவாமி?!’ என்று புைம்பினார் அன் ர்
ஒருவர்.
ம் உடல், சவறுபம காற்தற உள்வாங்கிக் சகாண்டு விரிந்து சகாடுக்கிற ததையதணபயா, லூபனா அல்ை!
இந்த உைகம் ப ாை, ம் உடலும் ஞ்சபூதங் களால் இயங்குகிறது. அதாவது, பிருதிவி எனும் மண் (பூமி) -
ம் உடல்; அப்பு எனும் நீர் - உடலில் உள்ள ைத்தம்; பதயு எனும் ச ருப்பு- உடலில் ஏற் டும் சூடு; வாயு எனும்
காற்று - அதுதான் மூச்சு; ஆகாசம் எனும் சவளி - அதுதான் உயிர்ச்சக்தி! நீர், ச ருப்பு, காற்று ஆகிய மூன்றும்
பசர்ந்து, உடதையும் உடலுக்குள் இருக்கும் உயிர்ச் சக்திதயயும் இதணத்துக் சகாண்டு ட்புடன்
இயங்குகின்றன.
ைத்தம், ச ருப்பு, காற்று ஆகிய மூன்றும் சரியாக இருந்தால்தான், உடலும் உயிர்ச் சக்தியும் முதறயாக
இயங்கும். இவற்றில் எங்பகனும், ஏபதனும் சீர்குதைவு ஏற் ட்டாலும், உடலுக்கும் பிைச்தன; உயிர்ச்
சக்திக்கும் ஆ த்து! ருவ பவறு ாடுகளின் தடாைடி மாற்றங்கள், வானில் பகாள்களின் திடீர் ஓட்டம் மற்றும்
பசர்க்தக ஆகியவற் றால் நிகழ்கிற தடுமாற்றம், அந்தத் தடுமாற்றத்தால் விதளகிற காந்த அதை அதிர்வுகள்
ஆகியதவ இயற்தகச் சக்தியால் உண்டாகிற ாதிப்புகள்! இவற்றிலிருந்து தற்காத்துக்சகாள்ள,
இயற்தகயானது சிை ை தடுப்பு வசதிகதளத் தந்திருப் து உண்தமதான். ஆனால், பதாட்டத்தின் கதவுகள்
உறுதியாக இருந் தாலும் பதாட்டக்காைன் ைவீனமானவனாக சிை தருணங்களில் இருந்துவிடுகிறான்,
'அதான் ஆறு மாசமா மூச்சுப் யிற்சி சசய்பறாபம... அவ்வளவுதான், இனி எதுக்கு மூச்சுக்குப் யிற்சி?’
என்று சும்மா இருந்து விட்டால், சுவாசம் சீைாகிவிடுமா, என்ன?
'என் உசைத்துக்கு 70 கிபைா சவயிட் இருக்கணும். ஆனா 80 கிபைா இருக்பகன். த்து கிபைா குதறக்கறதுக்கு
எட்டு மாசம் டாத ாடு ட்டாச்சு! இப் ஏழு கிபைா குதறச்சுட்படன். இனிபமலும் சிைமப் ட ம்மாை
முடியாதுப் ா’ என்று பின்வாங்கினால், மீதமுள்ள மூன்று கிபைா குதறந்துவிடுமா? அல்ைது, ஏழு கிபைா
அதிகரிக்காது என் தற்கு என்ன உத்தைவாதம்?
' த்தடி ஆைத்தில் தங்கம்’ என்சறாரு கதத உண்டு. மூன்றடி வதை பூமிதயத் பதாண்டியவன், ச ாந்து
ப ாய்ச் சசன்றுவிட, அடுத்து வந்தவன் ஆறடி வதை பதாண்டிவிட்டு, முதுதகப் பிடித்துக்சகாண்பட ஓட்டம்
பிடித்தான். ஏழு, எட்டு, ஒன் து, த்து என சமாத்தமும் பதாண்டியவனுக்குக் கிதடத்ததாம், தங்கம்!
இப் டித்தான் மனித உடலும். பதாண்டத் பதாண்டத் தங்கம் என் து ப ால், யிற்சியில் ஈடு ட ஈடு ட,
உடைானது தங்கசமன ச ாலிக்கும். எந்தச் பசதாைமும் இன்றி தகதகக்கும்! ஆகபவ, மூச்சிருக்கும் வதை
யிற்சியில் ஈடு டுவதில் குதறயன்றுமில்தை!
மனித அங்கங்கள் ஒவ் சவான்றும் வித்திோ மானகவ. ஆனால், அகவ ஒருங்கிகணந்து தத்தம்
லவகேகேச் ரிோகச் ச ய்வதால்தான், மனித குேம் தகைத்து வருகிறது. முதாேம் சீராக இேங்குவதன்
சூட்சுமமும் இதுதான்!
கிராமங்களில், கிணற்றில் இருந்து நீர் இகறக்கின்ற லவகேயில் துவங்கி, கன்றுக் குட்டியின் கழுத்கதத்
தடவி அன்பு காட்டுவது வகர, கககள் நமக்குக் ககசகாடுக்கின்றன.
நம் நண் ர்கள் எவலரனும் நல்ே கவிகத எழுதிவிட்டால், அல்ேது லதர்வில் அதிக மதிப்ச ண் எடுத்து
சவற்றி ச ற்றால், அல்ேது குகறவான ம் ளம் என்ற நிகேயிலும்கூடச் சிறுகச் சிறுகச் ல மித்து ஒரு
வீலடா, நிேலமா வாங்கிேகதத் சதரிவித்தால், அல்ேது உண்டிேலில் சில்ேகறகளாகச் ல ர்த்து, வருட
இறுதியில் அநாகத இல்ேங்களுக்லகா, ஆதரவற்லறார் ல கவ இல்ேங் களுக்லகா ச ன்று, துணி அல்ேது
உணவு வைங்கி வருவகத வைக்கமாகக் சகாண்டிருப் கத அறிந்தால்... உடலன நாம் என்ன ச ய்லவாம்?!
அலடங்கப் ா... விஷேம் ாராட்டுவதுதான் என்றாலும், நம் கககள் ச ய்யும் ச ேல்களில்தான் எத்தகன
எத்தகன லவறு ாடுகள்?! மூகளயின் கட்டகளகே ச வ்வலன ஏற்று, எப் டிசேல்ோம் சிறப்புறச்
ச ய்கின்றன, கககள்? சிே தருணங்களில் அன்க , ாராட்டுதகே, உற் ாகத்கத, உத்லவகத்கத,
அங்கீகாரத்கத நமது கககளின் ஸ் ரி த்தால் உணர்த்தும்ல ாது, அந்த சமௌன ாகஷ, ஆயிரம்
வார்த்கதகளுக்கு நிகரானதான அடர்த்திோகிவிடுகிறது. ஆக, வார்த்கதகளால் விவரிக்க முடிோத
உணர்வுககளயும் கககளின் ஸ் ரி ம் தரவல்ேது என் லத உண்கம!
முதலில் லநராக நில்லுங்கள். இரண்டு ாதங்களுக்கும் இகடலே சுமார் அகரேடி இகடசவளி இருக்கட்டும்.
இரண்டு ககககளயும் ாதாரணமாக கீலை சதாங்கவிடுங்கள். பிறகு, இரண்டு ககககளயும் தகேக்கு லமலே
சகாண்டு வந்து, இரண்டு உள்ளங்ககககளயும் த்துவிரல்ககளயும் ஒன்றாக்கி, கககள் குவித்த நிகேயில்,
அதாவது தகேக்கு லமல் உள்ள இகடசவளியில், கும்பிடுவது ல ான்ற லதாரகணயில் ககககள கவத்துக்
சகாள்ளுங்கள். இந்த நிகேயில் இருந்த டி, நான்கு முகற மூச்க நன்றாக இழுத்துவிடுங்கள். மூச்சில்
சீரான தன்கம ஒன்று வருவகத உணர்வீர்கள்; கககளில், விரல்களில் ஒருவித தளர்ச்சி குகறந்து,
புத்துணர்ச்சி ச றுவகத உங்களால் புரிந்து சகாள்ளமுடியும்.
பிறகு, ககககளப் கைே டி கீலை சதாங்கவிடுங்கள். இப்ல ாது, இரண்டு முகற நன்றாக மூச்க இழுத்து
விடுங்கள். இகதேடுத்து, ககககள கீலை தளர்த்தியும், பிறகு தகேக்கு லமலே உேர்த்தியும் என மூன்று முகற
மூச்க நன்றாக இழுத்துவிடுங்கள்.
அடுத்தது, இரண்டாம் நிகே. இப்ல ாது இரண்டு ககககளயும் இந்தப் க்கமும் அந்தப் க்கமுமாக நீட்டிக்
சகாண்டு, ககககள நன்றாக விரித்து, மூச்க இழுங்கள். பிறகு, மார்புக்கு லநராகக் ககககள நீட்டி,
வைக்கம்ல ால் உள்ளங் ககககளயும் விரல்ககளயும் (கும்பிடுவதுல ாே) இகணத்துக் சகாள்ளுங்கள்.
இப்ல ாது, இழுத்த மூச்க சவளிலே விடுங்கள். அதாவது, ககககள இரண்டு க்கமும் விரிக்கும்ல ாது
மூச்க இழுத்து, லநலர குவிக்கும்ல ாது, விடலவண்டும். இப் டி, ஐந்து முகற ச ய்யுங்கள்.
இகதேடுத்து, மூன்றாம் நிகே. வைக்கம்ல ால், லநராக நின்று, ககவிரல்ககள குவித்துக் சகாள்ளுங்கள்;
அப் டிலே வேது கககே வேச்சுைோக- அதாவது, உடலுக்கு முன்புறம் கீழிருந்து லமோகச் சுைற்றுங்கள்.
அப் டிச் சுைற்றும் ல ாது, முைங்ககப் குதி மடங்காமல் லநராக இருக்கலவண்டும் என் து முக்கிேம்!
இலதல ால், இடது கக விரல்ககளக் குவித்துக்சகாண்டு, ச ய்ேவும்.
இப் டிலே ககககள... ஐந்து முகற இடது கக; அடுத்து வேது கக... என மாறி மாறிச் சுைற்றுங்கள். பிறகு,
முன்பு சுற்றிேதற்கு எதிர்த் திக யில் மாற்றிச் சுைற்றுங்கள்.
கககளில் ரத்த ஓட்டம் ரவும்; காற்லறாட்டம் சீராகும்; சவப் ஓட்டமும் உயிர்ச் க்தியின் ஓட்டமும் சீராக
இேங்கும்.
கைக்கிகை வாைலில் நிறுத்திவிட்டு, டீக்ைகடக்குச் சைல்கிறீர்ைள். அப்வ ாது யாவரா ஒருவர் கைக்கிகைவயா
வ ாட்டார் கைக்கிகைவயா நிறுத்த... அது உங்ைள் கைக்கிளில் வேைாை இடிக்ை, ைட்சடன்று ைரிகிறது
கைக்கிள். அப் டி கைக்கிள் விழுகின்ற வவகையில் ைண்ைள் ார்த்ததும், 'கைக்கிள் விழுது ார், பிடி! பிடி!’
என மூகையிடமிருந்து ைட்டகை வர... விறுவிறுசவனத்
னசின் எண்ணங்ைகை, ைண்ைவை உணர்த்தி விடும் என் ார்ைள். சிே தருணங்ைளில், ைண்ைள்
பிரதி லிப் கதக் கைைவை சைய்துவிடும்.
சிேர், இரண்டு விரல்ைகை விட்டுவிட்டு, 'இதுக்கும் ைாப்பிடுறதுக்கும் எந்தச் ைம் ந்தமும் இல்கே’
என் துவ ால் உணவருந்துவார்ைள். இகதக்ைண்ட ச ரிவயார், தறியடித்த டி, 'இப் டி விரகே
விட்டுப்புட்டு ைாப்பிடக் கூடாது ராைா! அஞ்சு விரகேயும் வைர்த்தாப்வ ாே கவச்சு, ைாப்பிட்டாத்தான்
உறவுைள்கிட்ட, சைாந்த ந்தங்ைள்கிட்ட ாைம் கவக்கிற புள்கையா நீ இருப்வ ! இப் டி விரல் டா
முதலில் வேராை நில்லுங்ைள். வேக்ைம் வ ாே, இரண்டு ாதங்ைளுக்கும் இகடவய சு ார் ஒன்றகர அடி
இகடசவளி இருக்ைட்டும். இரண்டு கைைகையும் ச ள்ை டக்கி, கிட்டத்தட்ட ேம் முைத்துக்கு
எதிவரகவத்துக் சைாண்டு, ைட்கட விரல்ைளின் நுனிைகை ஒன்றுடன் ஒன்று முட்டுவது வ ால் கவத்துக்
சைாள்ளுங்ைள். ற்ற விரல்ைகை டித்துக் சைாள்ளுங்ைள். இரண்டு முேங்கைைளும் ேம் உடலில் இருந்து
சு ார் ஓரடி விேகிவய இருக்ைட்டும்.
பிறகு, ேம் உடகே அப் டிவய வேப்புறம் ச ள்ைத் திருப்புங்ைள். அப் டிச் சைய்யும் வ ாது,
ைட்கடவிரல்ைளின் நுனிைளின் இகணப்பு முகன கயப் ார்த்த டிவய ைண்ைள் இருக்ைவவண்டும் என் து
அவசியம். அவதவ ால், வேப் க்ைம் திரும்பும்வ ாது, வேது ைாகே ஊன்றிக்சைாண்டு, இடது குதிைாகேத்
தூக்கி, இடதுைாலின் ச ருவிரலுக்கு ைற்று அழுத்தம் சைாடுத்த டி, உடகேத் திருப் வவண்டும்.
இகதயடுத்து, இடப் க்ைம் திரும் வவண்டும். இடது ைாகே ஊன்றிய டி வேது ைாலின் குதிைாகே
ச ள்ைத் தூக்கி, அந்த வேது ச ருவிரலுக்கு அழுத்தம் சைாடுத்த டி திரும் வவண்டும்; உடலில் இருந்து
ஓரடி தள்ளியிருக்கிற இரண்டு முேங்கைைள்; இரண்டு ைட்கட விரல்ைளின் நுனிப் குதியும் முட்டிக்
சைாண்டிருக்கிற இடத்கத ஊன்றிக் ைவனித்த டி ைண்ைள் என இருக்ை வவண்டும். இப் டி, வேது இடது
என ஐந்து முகற தினமும் சைய்யுங்ைள்.
அந்தக் ைாேத்தில், அதாவது சு ார் 15 வருடங்ைளுக்கு முன்பு வகர, அரிசிவயா ைாய்ைறிவயா ைந்கதயில்
வாங்கி, ச ரிய கூகடயில் கவத்துக்சைாண்டு, தகேயில் சும் ாடு கவத்து, அதன் வ வே கூகடகய
கவத்துக்சைாண்டு, கைைகை வீசி ேடப் ார்ைள். பிறகு, அது கிரா ப் ேக்ைம் என்று வைலி
வ ைப் ட்டதால் குகறந்து விட்டது. இப்வ ாது, ைட்கடப் க என்று சைால்ேப் டுகிற 'பிக் ஷாப் ர்’
க ைள்தான் அதிைம்! இந்தப் க ைளில்தான் ைாய்ைறிைள் வாங்குகிவறாம்; ரிப்வ ராகிவிட்ட மிக்ஸி ஜார்ைகை
எடுத்துக் சைாண்டு சைல் கிவறாம். சவளியூர்ைளுக்கு யணம் சைய்யும்வ ாது, குடிப் தற்கு மூன்று ோன்கு
தண்ணீர் ாட்டில்ைளும் உணவும் (முன்ச ல்ோம், இட்லி, ைப் ாத்தி, புளிவயாதகர என்று வீடுைளில் தயார்
சைய்து எடுத்துச்சைன்றசதல்ோம் ேங்ைனவு. இன்கறக்கு ஃப்கரடு கரஸ், நூடூல்ஸ், பிஸிவ ைா ாத் என
வ க்கிங்கில் வாங்கி கவத்துக் சைாள்கிவறாம்!) எடுத்துச் சைல் கிவறாம். சைாஞ்ைம் கூர்ந்து ைவனித்துப்
ார்த்தால், ச ாருட்ைகை ஒரு க்ை ாைவும் ைட்கடப்க யின் ைட்கடைள் வவறு க்ை ாைவும் ேம்
கைைகைச் வைர்த்துக்சைாண்டு ை டி விகையாடுவகத உணரோம்.
இதனால், கைைளிலும் வதாளிலும் வலி ஏற் ட்டு இம்சிக்கும். ைம்ப்யூட்டர் கீ வ ார்டு உ வயாகிக்கும்
அன் ர்ைளுக்கும் இந்தப் பிரச்கனைள் உண்டு! ோன் வ வே சைான்ன யிற்சிைகை வ ற்சைாள்வதால்,
மூட்டுப் குதிைளில் உறுதி கிகடக்கும்; வாத வோய்ைள் வர வாய்ப்பில்ோது வ ாகும். இடுப்பு
பிடித்துக்சைாண்டு உ த்திரவம் சைய்யாது; மூகை, ேரம்பு ண்டேங்ைள் ற்றும் சுரப்பிைள் சுறுசுறுப்புடன்
இயங்கும்!
உறவுக்குக் கை சைாடுப்வ ாம்; உரிக க் குக் குரல் சைாடுப்வ ாம். கூடவவ, ேம் கைைளுக்கும் கை
சைாடுப்வ ாவ !
''அயடங்ைப்பா... இந்த லீவுக்குக் தைாகடக்ைானல் யபாயிருந் யதாம். தவறும் டூரா இல்லாை, அத்தகனக்
யைாயில்ைகையும் தரிசனம் பண்ணியனாம். டூருக்குப் யபானது ைாதிரியும் ஆச்சு; சாமிகைக் கும்பிட்டது
ைாதிரியும் ஆச்சு!'' என்று நாலு நாள் சுற்றுலாகவ நாற்பது நாட்ைளுக்குப் யபசுவார்ைள்.
ஆை, உடலுக்கும் ைனதுக்கும் புத்துணர்ச்சி தரக்கூடிை, நின்று நிதானித்து, ஆை அைரப் யபசிப் யபசி, அந்தப்
யபச்சின் மூலம் இன்னும் இன்னும் சந்யதாஷங்ைகைத் தரக்கூடிைகவ பைணங்ைள்!
''எனக்கு மூட்டு வலி. அதனால வீடு, வாசல், தைால்கலப்புைம்யன வாழ்க்கை ஓடிட்டிருந்துச்சு. எங்ை
ைல்ைாண நாைன்னிக்கி, எங்ை கபைன் அவயனாட நண்பன்கிட்ட ைார் வாங்கிட்டு, அதுல எங்ைகை
ராயைஸ்வரம் கூட்டிட்டுப் யபானான். தரட்கட ஜகடயும் சீட்டிப் பாவாகடயுைா இருந்த என்யனாட பத்துப்
பன்னண்டு வைசுல, அப்பாயவாடு நான் அங்யை யபாயிருக்யைன். அதுக்ைப்புைம் ைல்ைாணைாகி, மும்கபல
ைணவருக்கு யவகல. திருப்பதி தரிசனம், தைால்லூர் மூைாம்பிகைன்னு
அந்தக் ைாலத்தில், இத்தகன வாைன வசதிைள் இல்கல. ைார், யவன், ஆட்யடா என எதுவும் கிகடைாது. ஒரு
ஊரில் இருந்து ைற்தைாரு ஊருக்கு நடந்யததான் தசல்வார்ைள். அப்படி நடந்து தசல்லும்யபாது, அந்த ஊரின்
தசழிப்கபயும், அங்யை விகைகிை பயிர்ைகையும் ைண்டு, அயைாை விகைச்சலுக்ைான ைாரணங்ைகைக்
யைட்டறிவார்ைள். அந்த ஊரின் உணவும், அதன் ருசியும் விைக்ை கவக்கும்; இன்னும் இன்னும் எனச்
சுகவக்ை கவக்கும்.
இன்தனாரு ஊரில் உள்ை ஆலைம் அற்புதைாை இருக்கும். அங்யை குடிதைாண்டிருக்கும் ததய்வம் ைனதுக்கு
நிம்ைதி தருவதாை அகையும்.
இப்படி வழிதநடுைவுள்ை ஊர்ைளும் அந்த ைக்ைளின் ைலாசார, சடங்கு- சாங்கிைங்ைளும் ஈர்ப்கபத் தரும்.
ஆங்கியலைர்ைளின் இந்திைப் பைணம், அவர்ைளுக்கு ஒருவித ைலாசார, ஆன்மிை அனுபவத்கதத் தர,
அவர்ைளின் வருகைைால் நைக்கு யவறு சில நாைரிை ைாற்ைங்ைள் நிைழ்ந்தன. ஆை, பைணங்ைள்
பைனுள்ைகவ. இன்னும் தசால்லப் யபானால், வாழ்க்கை என்பயத மிை நீண்டததாரு பைணம்தான்,
இல்கலைா?!
கைைள் நைக்கு அள்ளித் தருவகத இதுவகர பார்த்யதாம். அயதயபால், கைைளுக்குச் சற்றும் குகைவில்லாத
ைால்ைகையும் நன்கு ைவனிப்பதுதாயன முகை?!
'ைாகர நம்பியும் நாை இருக்ைக் கூடாது. வாழ்க்கைல தசாந்தக் ைால்ல நிக்கிை சுைத்துக்கு, எத்தகன யைாடி
தைாடுத்தாலும் ஈடாைாது!’ என்பார்ைள், பாஸிட்டிவாை வாழ்க்கைகைப் பார்க்கிை அன்பர்ைள்.
நம் ைால்ைளில் நிற்ையவண்டும் என்பது மிை அவசிைம்; அடுத்தவர் ைால்ைகை வாரிவிடாைல் வாழ்வது
என்பது அகதவிட முக்கிைம்.
அப்யபர்ப்பட்ட ைால்ைகை சாவைாச ைாை நீட்டி கவத்துக்தைாண்டு, தைாஞ்சம் அன்புடனும் அதிை அக்ைகை
யுடனும் உற்றுக் ைவனியுங்ைள். அகவ உங்ைளுக்ைாை எத்தகன உகழத்திருக்கின்ைன!
உங்ைளின் தைாத்த உடம்கப நீங்ைள் யபாை விரும்பிை இடங்ைளுக்தைல்லாம் சுைந்துயபானகவ
அகவதாயன? ைல்லு முள்ளிலும், ைாட்டு யைட்டிலும் உங்ைளுக்ைாை ஓடித் யதய்ந்தகவைல்லவா அகவ?
நீங்ைள் மூன்று சக்ைர கசக்கிள் பழகும்யபாது, உங்ைளின் பிஞ்சுக் ைால்ைள்தாயன அதன் தபடகல உந்தித்
தள்ளி உங்ைகை ைகிழ்ச்சிப்படுத்தின!
பள்ளி வைதில் நீங்ைள் கசக்கிள் ஓட்டும்யபாதும் சரி, தபரிைவனாகி யைாட்டார் கசக்கிகை உகதத்து
ஸ்டார்ட் தசய்யும்யபாதும் சரி... யைாசித்தால், உங்ைள் இைக்ைங்ைள் அகனத்துக்கும் அடிப்பகடக் ைாரணைாை
அகைந்திருப்பது உங்ைள் ைால்ைள்தாயன! அவற்கை நீங்ையை அக்ைகையுடன் ைவனிக்ைாவிட்டால், யவறு
ைார் ைவனிக்ைப் யபாகிைார்ைள், தசால்லுங்ைள்?!
கால்கள் வலுவாக இருந்தால்தான், ஓடியாடி உரழக்க முடியும். ஓடி யாடி உரழத்தால்தான், வாழ்வில்
உயைமுடியும். வாழ்க்ரக உயர்ந்தால் தான், நிம்மதியும் நிச்சலனமும் மனதுள் குடிககாள்ளும். மனசு
அரமதியாக ஆைவாைமின்றி இருந்தால்தான், ஒருமித்த நிரலரயத் கதாடமுடியும்! அந்த ஒருமித்த நிரல
என்பது, தன்ரனத் தான் அறிதல்; அதாவது, ைாமசாமி என்பவர் தனக்குள் உற்று மநாக்க, உள்மையிருக்கிற
ைாமசாமிரய அறிவது. இதன் அடுத்த நிரல, ைாமசாமியும் இரறவனும் மவறு மவறல்ல என்பரத உணர்ந்து,
கதளிவது! ’அகம் பிைம்மாஸ்மி’ என்பரத வார்த்ரதயால் மகட்டால் மட்டும் மபாதுமா? உள்மை ஒருமித்து,
அந்த அற்புதமான இன்பத்ரத அனுபவிக்க மவண்டாமா? ஆக, உள்ளுக்குள் அமிழ்ந்து மபாவதற்கு,
ஆைம்பகட்டமாக இருந்து, ஏமதாகவாரு விஷயத்தில் பிள்ரையார் சுழி மபாடுவது, கால்கள்தான்!
பயிற்சி கசய்யும்மபாது எவருடனும் மபசாமல் கமௌனமாக இருப்பது உத்தமம். 'நான் மபசற ஜாதியாச்மச...’
என்கிறீர்கைா? கால்களுடன் மபசுங்கள்.
''என் இனிய கால்கமை! உங்களுக்கு நன்றி. எனக்காக, என் பயணத்துக்காக, எத்தரன கடுரமயாக
உரழத்திருக் கிறீர்கள்? ஐந்தாம் வகுப்பு படிக்கும்மபாது, 100 மீட்டர் ஓட்டப்பந்தயத்தில் கவன்றதற்காக ஒரு
மசாப்பு டப்பாரவ எனக்குப் பரிசாகத் தந்தார்கள்; ரக தட்டிக் ககௌைவப்படுத்தினார்கள். அந்தப் பரிசும்
பாைாட்டும் உனக்கானது! இந்த கவற்றியும் ககௌைவமும் எனக்குள் தன்னம்பிக்ரகரயக் ககாடுத்தது.
அதற்கு நீயும் ஒரு காைணம்.
உனக்கு நான் எப்படி நன்றி கசால்வது? வார்த்ரதயாகச் கசான்னால் மபாதுமா? ரக குலுக்கி நன்றி
பாைாட்டுவது மபால், கால்கரைக் குலுக்கிக்ககாள்ை முடியாமத? என்ன கசய்வது?''
எனமவ, நான் கசான்னதுமபால், கால்களுடன் மபசிப் பழகி, பயிற்சியில் ஈடுபடுங்கள். கால்களுக்கு வாய்
இல்ரல; ஆனால், உங்களுக்கு அரவ நன்றி கசால்லும்; 'கவரலப்படாமத! எங்மக மவண்டுமானாலும் மபாக
ஆரசப்படு; நாங்கள் இருக்கிமறாம்!’ என்று அரவ உத்தைவாதம் தரும்.
இன்கனாரு விஷயம் கசால்கிறேன்... உண்லமயில், நம் உைலில் மனம் என்று ஒரு பாகறம கிலையாது.
ஆனால், மனம் எனும் விஷயத்துக்குக் கண்கள் உண்டு; காதுகள் உண்டு. லககளும் கால்களும் ககாண்டு, நூறு
கால் பாய்ச்சலில் படுறவகமாக ஓடுகின்ே குணம் ககாண்ைது, மனம்! இந்த மனத்லதக் கட்டிப்றபாட்டு,
ஒருமித்த நிலைக்குக் ககாண்டு வருவறத, மனவளக் கலைப் பயிற்சியின் றநாக்கம்.
இது நாகரிக உைகம். றவட்டி உடுத்திக் ககாள்கிேவர்களின் எண்ணிக்லக மிகவும் குலேந்துவிட்ை காைம்
இது. துணிலய விரல்களால் கதாட்டு, 'கனமில்ைாம லநைா இருக்கு’ என்று றபன்ட் துணிலய வாங்கிய
காைம் றபாய், றகாணிச்சாக்கு என்று கசால்கிறோறம, அலதவிை அதிக கனம் ககாண்ை ஜீன்ஸ் றபன்ட்லை
அணிகிே ஐம்பது வயதுக்காரர்கலளக்கூை பார்க்கத்தான் கசய்கிறேன்.
இதனால்தான், வீட்டு ஹாலில் இைத்லத அலைக்கிே றசாபாக்கள் வந்துவிட்ைன. ஹாலின் ஒரு மூலைலயத்
தடுத்து, அங்றக ஒரு ஆள் படுத்துக்ககாள்ளும் அளவிைான றைபிளும் அதலனச் சுற்றி நான்லகந்து
நாற்காலிகளும் றபாைப்பட்டிருக்கின்ேன. றகட்ைால், 'லைனிங் றைபிள், லைனிங் ஹால்’ என்கேல்ைாம்
கசால்கின்ேனர்.
நான் சிறுவனாக இருந்தறபாதும் சரி... அலதயடுத்த இருபது முப்பது வருைங்களிலும் சரி... எல்ைா
வீடுகளிலும் குழந்லதகள் இருப்பார்கள்; அவர்களின் பாைப் புத்தகங்கலள லவப்பதற்ககன்றே அைமாரி
இருக்கும். அதன் அருகிறைறய, நான்கு கால்கலளக் ககாண்ை, சறுக்கு மரம் றபான்ே சின்ன றமலை ஒன்று
இருக்கும். அதலனக் கணக்குப்பிள்லள றமலை என்று
கசால்வார்கள். மாணவர்கள் சப்பணக்கால் றபாட்டு உட்கார்ந்து
ககாண்டு, அந்த றமலையில் றநாட்டுகலள லவத்து எழுதுவார்கள்.
சிை தருணங்களில், தங்கள் கால்கலள அந்த றமலையின் நான்கு
கால்களுக்கும் நடுறவ நீட்டிக்ககாண்டு, அந்தச் சாய்வு றமலைலய
வயிற்றோடு ஒட்டி லவத்துக்ககாண்டு, சுவரில் முதுகு சாய்த்து,
அந்தப் பிள்லளகள் எழுதுவலதப் பார்க்கறவ ஆனந்தமாக
இருக்கும்.
'சுவர் இருந்தால்தான் சித்திரம்’ என்பார்கள். மனவளக் கலை சித்திரம் எனில், திைமான கால்கள்தான் சுவர்!
மாலை பவலையில், பள்ளி விட்டு வீட்டுக்கு வரும் வழியில் அந்தக் குழந்லதகலை உற்றுக்
கவனித்திருக்கிறீர்கைா? நலடயில் பவகமும் பார்லவயில் படபடப்புமாக, விநாடிகள் நிமிடங்கைாகாதா
எனும் ஏக்கத்துடன் கூட்லட பநாக்கித் திரும்புகிற பறலவகள்பபால், பரபரத்துக் மகாண்டிருப்பலதப்
பார்த்திருக்கிறீர்கைா? ெற்பற ஆழ்ந்து, கூர்ந்து அவர்கலைக் கவனித்தால், நீங்கள் ஆணாக இருந்தாலும் ெரி,
மபண்ணாக இருந்தாலும் ெரி... ெட்மடன்று உங்களுக்குள் தாய்லமயின் கனிவு, நிலறந்து வழியும். அவர்கள்
அலனவலரயும் அள்ளிமெடுத்துத் தலை பகாதிவிட்டு, ஒழுகுகிற மூக்குச் ெளிலெ துலடத்து,
அவிழ்ந்திருக்கிற ெட்லடப் பட்டலனயும், ஷூ பைலையும் பபாட்டுவிடுவதற்குக் லககள் ஆலெப்படும்.
தாய்லம என்பது உணர்வு ெம்பந்தப்பட்டது; எனபவ, அது மபண்களுக்கு மட்டுபம உரித்தானது அல்ை!
உங்களின் இடது மடியில் வைது காலின் பாதத்லத லவத்துக் மகாள்ளுங்கள். விரல்களில் இருந்து
ஆரம்பமாகிற பாதத்லத மறு முலன வலரக்கும், அப்படிபெ மமள்ை மமள்ை அழுத்திவிடுங்கள்; இரண்டு
லககளின் கட்லட விரல்கலைக் மகாண்டு, அப்படிபெ பிடித்துவிடுங்கள். அவெரம் பவண்டாம்; காக்கா
குளிெல் பபாலின்றி, அடுப்படியில் நின்றுமகாண்டு, தட்படந்திெபடி, ஐந்து நிமிடத்தில் ஆறு இட்லிலெச்
ொப்பிடுகிற அவெரமின்றி, அருவிக் குளிெலைப்பபாை நிறுத்தி, நிதானமாக, மமன்லமொக,
ஆரவாரமில்ைாத அலமதியுடன் பாதங்கலைப் பதமாகப் பிரித்து, வாஞ்லெயுடன் வருடிக் மகாடுத்து,
கனிவுடன் பிடித்துவிடுங்கள்.
கால்களின் மபருவிரல், அடுத்த இரண்டு விரல்கள், கலடசி இரண்டு விரல்கள் என மமதுவாக அழுத்தி
விடுங்கள்; அடுத்து, மபருவிரலின் கீழ்ப்பகுதியிலிருந்து சுண்டுவிரலின் கீழ்ப்பகுதி வலர, ஒபர
பநர்க்பகாடிட்டபடி அழுத்திவிட்டு, பிறகு... குதிகாலில் இருந்து பமலிருந்து கீழாக மமள்ை
அழுத்திவிடுங்கள். அடுத்ததாக, உள்ைங்கால் பகுதிலெ மறந்துவிடாதீர்கள். இந்தத் தருணங்களில்,
உங்களின் இரண்டு லககளின் மபருவிரல்கள் அழுத்துவதற்கும், மற்ற எட்டு விரல்களும் கால்களின்
இன்மனாரு பக்கத்திலுமாக இருக்கபவண்டும்.
'காலம் தவறாதம’ என்ெது மிகமிக முக்கியம். ''ொங்க் வாெல்ல இருக்கிற பெட்டிக் கதடல, நாதளக்குக்
காதலல ெத்து மணிக்கு நில்லுங்க, வந்துடமறன். கண்டிப்ொ மலான் கிதடச்சிரும்’ என்று பொல்வது, ஒரு
வாக்குறுதிதான். ஆைால் ெலர், பகாடுத்த வாக்குறுதிதய மறந்மத விடுகிறார்கள். ெத்து மணிக்குத்தான்
குளித்துச் ொப்பிட்டு பரடியாவார்கள்; ெத்மத காலுக்கு வீட்டிலிருந்து கிளம்புவார்கள். ெத்ததரக்கு நான்கு
சிக்ைல்கதளக் கடந்திருப்ொர்கள்; ெத்மத முக்காலுக்கு மீதமுள்ள மூன்று சிக்ைல் கதளக் கடந்து, வழியில்
இரண்டு மூன்று நிமிடங்கள் வண்டி ஸ்டார்ட் ஆகாமல் மொக, அதத உததத்துச் ெரிபெய்து... ொங்க் வாெல்
பெட்டிக் கதடக்கு வரும்மொது மணி 11. அந்த ஒரு மணி மநரம் பவயிலில், புழுதியில், வாகை இதரச்ெலில்,
கால் மாற்றி மாற்றி நின்று தவித்தவர்களின் முகங்கதளப் ொர்த்திருக்கிறீர் களா? இந்த உலகின் மிஸ்டர்
ெரிதாெம் அவர்களும், அவர்களின் கால்களும்தான்!
ஆடுததெ இறுகிக் பகாள்ளும்; முழங்கால்கள் கழன்று பகாள்ளும்; ொதங்களில் வலு குதறந்து, வலி
அதிகரித்திருக்கும்; விரல்களும் நரம்புகளும் துவண்மட மொயிருக்கும். ஆக, புத்தி முழுக்க கால்களின்
வலிமய நிதறந்து இம்சிக்கும். அந்த சிொரிசு மனிதர், ஒரு மணி மநரம் கழித்தாகிலும் வந்தாமர என்று
ெந்மதாஷம் பகாள்ளாமல், அவர் மீது எரிச்ெல்ெட தவக்கும். 'என்ை பிறவிடா இவன்! என் ததலபயழுத்து,
இவன் தயதவபயல்லாம் எதிர்ொர்த்துக் கால் கடுக்க நிக்கமவண்டியிருக்கு!’ எை எவருக்கும் பதரியாமல்
ததலயில் அடித்துக்பகாண்டு, அவருக்குப் பின்மை பூதை மொல் ெதுங்கிச் பெல்வார், மிஸ்டர் ெரிதாெம்.
மவபறன்ை பெய்வது? அதலக்கழிப்புகதளயும் அவமாைங்கதளயும் கடந்து, வலிகதளயும்
மவததைகதளயும் ெகித்துக் பகாண்டு, ஏக்கங் கதளயும் எதிர்ொர்ப்புகதளயும் மெகரித்தெடி வாழ்வதுதாமை
வாழ்க்தக?! இந்தச் மொததை களிலும் மொகங்களிலும், நம்முடன், நமக்குப் ெக்கெலமாகத் திகழ்கிற
ஒப்ெற்ற நண்ென், நம்முதடய கால்கள். ஆைால், நண்ெதையும், அவைது பொறுதமதயயும் உணர்வமத
இல்தல; அவனுக்குச் சின்ைதாக நன்றியும் பொல்வதில்தல.
ரயில்மவ ஸ்மடஷனில் உறவுக்காரதர அதழப் ெதற்காக, அந்த நீண்ட பநடிய ெடிகளில் ஏறி இறங்கி,
பிளாட்ொர மமதடயில் உள்ள இருக்தக களில் சிதறிக் கிடக்கும் பவற்றிதல எச்சில் கதறகதள முதறத்துப்
ொர்த்துவிட்டு, அங்கும் இங்கும் நடந்தெடி இருக்கும்மொதுதான்... 'ெயணிகளின் கனிவாை கவைத்துக்கு...’
என்று ஆரம்பித்து, ஒரு மணி மநரம் தாமதமாக ரயில் வரும் என்ெதத அறிவிப்ொர்கள். அந்த ஒருமணி
மநரமும், உங்களுக்கு உறுதுதணயாக இருப்ெதவ, கால்கள்தான்!
காலம் பொன் மொன்றது என்ெது, கால்களுக் கும் பொருந்தும். கால்கதள உரிய தருணத்தில் கவனியுங்கள்.
ொதங்கதளப் ெராமரிப்ெதில்தான் நம் ஒட்டுபமாத்த பவற்றியும் ஒளிந்திருக்கிறது!
ொர்த்தால், அங்மக மவறு எவமரா உட்கார்ந் திருப்ொர்கள். அயர்ச்சியுடன் மீண்டும் நீள் நதட. அவர்களின்
கால்களில் மட்டுமல்ல; முகத்திலும் அந்தச் மொர்வு பிரதிெலிக்கும். கவதலயும் ெயமும் குடிபகாண்டிருக்கும்.
உள்மள இதடயறாது பிரார்த்ததை ஓடிக்பகாண்டிருக்கும். அடுத்து, மருந்துகதள வாங்குவதற்காக
அவர்களின் கால்கள் அடுத்த ஓட்டத்துக்குத் தயாராக இருக்கும். மருத்துவமதைகளில் லிஃப்ட் வெதி
இருக்கும்தான். ஆைால், அததப் ெயன்ெடுத்த மாட்டார்கள் அவர்கள். ெயன்ெடுத்தத் மதான்றாது. காரணம்,
லிஃப்ட் எப்மொதுமம நிரம்பி வழியும். தவிர, லிஃப்தடவிட கால்கமள தகபகாடுக்கும் என்ெது அவர்களின்
அதெக்க முடியாத நம்பிக்தக.
'ொவம்ப்ொ புள்ள... நாலு நாளா ஆஸ்ெத் திரிமய கதியா, மாடிக்கும் பமடிக்கல் ஷாப்புக்குமா ஓடிக்கிட்மட
இருந்துச்சு’ என்ொர்கள் உறவுக்காரர்கள். இது நன்றியின் பவளிப்ொடு. 'அப்ொ நல்லாயிட்டாரு!
இன்னிக்கி ொயந்திரமம டிஸ்ொர்ஜ் ெண்ணிடலாம்’ என்று டாக்டர் பொல்ல, தககுவிப்மொம். இதுவும்
நன்றிதயச் பொல்வதுதான். ஆைால், மாடிக்கும் ததரத்தளத்துக்குமாகப் ெறந்து ெறந்து மவதல பெய்த நம்
கால்களுக்கு நன்றி பொல்லி யிருப்மொமா? மாட்மடாம்தாமை? இனியாவது பொல்லுமவாம். 'கால்கமள...
காலம் உள்ள வதர உங்கள் உதவிதய மறக்க மாட்மடன்’ என்று மைதாரச் பொல்லுமவாம் நம் நன்றிதய!
உடயை அங்கிருந்த மற் அன் ர்கள், அவனேப் ார்த்துக் யகலி ாகச் சிரித்தைர். னககனை உ ர்த்திச்
சிரிப்ன நிறுத்தியைன். ''ஏன் சிரிக்கிறீர்கள்? அவேது சந்யதகம் நி ா மாைது! நீங்கள் இப் டிச் சிரித்தால்,
உங்களில் யவறு சிலரின் இதுய ான் சந்யதகங்கள் யகட்கப் டாமயல ய ாகலாம்; வினடகள்,
விைாக்களுக்காக ஏங்கித் தவிக்கும்'' என்று சசால்லிவிட்டு, அந்த அன் னேப் ார்த்யதன்.
யமாட்டார் னசக்கிள், கல்லூரிப் டிப்பு, தங்க வனை ல் எல்லாயம காஸ்ட்லிதான்! ஆைால், அப் ாவுக்கு
வாங்கித் தந்த குனடயிலும், அம்மாவின் மூக்குக் கண்ணாடியிலும் அத்தனை நிம்மதியும் சந்யதாஷமும்
ேவிக் கிடக்கின் ை. பி ந்தது முதல் இன்ன ோள் வனேயிலாை ேம்முனட இந்தப் ணத்துக்கு,
அவர்கள்தாயை வித்து! யவர்களுக்கு நீருற்றிைால் தாயை மேத்துக்குத் சதம்பு?!
அப் டித்தான்... மேசமை ஓங்கி உ ர்ந்து, வைர்ந்து நிற்கி ேமக்காை யவர்கள், ேம் கால்கள்!
ாதங்களும் பின்னுக்குச் சசல்ல, மண்டியிட்டு அமருங்கள். அதாவது, உங்களுக்குப் பின் க்கத் தில், வலது
கால் ச ருவிேனல இடது கால் ச ருவிேல்மீது னவத்துக் சகாண்டு, குதிகால்கனை ேன் ாக விரித்து னவத்துக்
சகாள்ளுங்கள். அந்த உள்ைங்கால்களுக்கு இனடய பிருஷ்டத்னத, அதாவது ேமது பின் ாகத்னத
வசதி ாக னவத்துக்சகாண்டு, அமருங்கள். யேோக நிமிர்ந்து உட்காருங்கள். இேண்டு னககனையும் பின்ைால்,
முதுகின் யமல் குதிக்குக் சகாண்டு வேவும். கட்னடவிேல்கள் தவிே, மீதமுள்ை எட்டு விேல்களும் முதுனக
யமலிருந்து கீோக அழுத்தி டி, கீழ் முதுகு வனே அழுத்துங்கள். அதாவது, முதுசகலும்பு எனும் குதின
எட்டு விேல்களும் சதாட்டுக் சகாண்யட வேட்டும். கீழிருந்து யமலாகவும், யமலிருந்து கீோகவும் ஐந்னதந்து
முன சசய்யுங்கள்.
ேம்முனட முதுனக ேம்மால் ார்க்கமுடி ாது. அதைால் என்ை?! ேமது முதுனக, கால்கள் தாங்கிக்
சகாள்ளும். 'உைக்கு ோன், எைக்கு நீ’ என்று ேஸ் ேம் னககுலுக்கிக் சகாள்ளும். முதுசகலும்பில்
சதம்பில்னல எனில், கால்கள் சோம் யேேம் நிற்காது. கால்களுக்கு வலு இல்னலச னில், முதுசகலும்பு
சோந்து ய ாகும். சட்சடன்று முதுகு வனையும். 'என்ைன்யை சதரி லீங்க... த்து நிமிஷம் நின்ைாயல,
முதுகு சுருக்குனு பிடிச்சுக்குது’ எைப் லரும் புலம்புவனதக் யகட்டிருக்கலாம்!
- வைம் ச ருகும்
பாதத்தின் விேல்களில் இருந்து முக்கால் பகுதிக்கு வந்துவிட்டால், சபருங்குடல் ற்றும் லக் குடல்
ஆகியவற்றுடன் ம்பந்தம் சகாண்டதாகிவிடுகிறது. இளவ வலது பாதத்துக்காைது!
இடது பாதத்தின் நான்கு விேல்களுக்கும் கீழுள்ை பகுதி, நுளேயீேல் ற்றும் இதயத்துடன் சதாடர்பு
சகாண்டது. பாதத்தின் நடுப்பகுதி, வயிறு ற்றும் ண்ணீேலுடன் ம்பந்தம் சகாண்டிருக்கிறது. பாதத்துக்கு
ர ரலயுள்ை ணிக்கட்டு, கருப்ளப, பிறப்புறுப்பு, கீழ் இடுப்பு, நிணநீர்ச் சுேப்பி ஆகியவற்றுடன் சதாடர்பு
சகாண்டது.
உடலின் முக்கிய ாை உட்பகுதிகைாை இதயம், சுவா ப் ளபகள், குடல், மூளை, சுேப்பிகள் ரபான்றளவ
சுறுசுறுப்புடன் ச யல்படத் துவங்குகின்றை. ச ரி ாைக் ரகாைாறு என்ற ரபச்சுக்ரக இடமில்லாத நிளல
ஏற்படும்.
ஆக, கால்கள் குறித்து அதிகக் கவைம் ச லுத்துவது நல்லது. கால்கள்தாரை என்று கால்வாசி, அளேவாசி
ஈடுபாட்ளட ட்டும் காட்டிைால், அளவ முழுவது ாை பயன்களை ந க்கு வழங்காது. அளேகுளறயாகச்
ச யல்பட்டளத 'பாதிக் கிணறுதான் தாண்ட முடிஞ்சுது’ என்று ச ால்ரவாம், இல்ளலயா? அப்படி பாதிக்
கிணறு தாண்டிைால், முடிவு... அந்தக் கிணற்றிரலரய விழரவண்டியதுதான். எைரவ, முழுள யாை
ச யல்பாடு சோம்ப முக்கியம்.
''ரபாை வருஷம் வளேக்கும் நல்லாத்தான் இருந்ரதன். இப்ப, ஆறு ா ா திடீர்னும் சதாப்ளப ரபாட்ருச்சு.
ரபாை தீபாவளிக்கு எடுத்த ரபன்ட்ளடக்கூட ரபாட்டுக்க முடியளல. ரவக ாக நடக்கமுடியளல; ஒரு பத்தடி
தூேம் ஓடி, பஸ்ளைப் பிடிக்க முடியளல; சேண்டு ாடி ஏறிைாரல ர ல்மூச்சு, கீழ் மூச்சு வாங்குது!'' என்று
அலுத்துக்சகாண்ட ஓர் அன்பர், சதாப்ளபயால் உடல்ரீதியாக ட்டுமின்றி, ைரீதியாகவும் தைக்கு
ரநர்ந்துள்ை பிேச்ளைகளை விவரித்தார்.
உணவின் மீது கவைம் ளவத்தாரல நம்மில் பலரும் சதாப்ளபயில் இருந்து மீண்டுவிடலாம்; உடலின் மீதும்
கவைம் ளவத்தால், சதாப்ளப எனும் சதாந்தேவு வேரவ வோது!
ஆைாலும், அளவ குறித்து ஆழ்ந்து ரயாசிக்கா ல், சதாப்ளப வைர்ந்து, பூதாகே ாக இருக்கிற ரவளையில்,
சநாந்துசகாள்வதும், சநாறுங்கிப்ரபாவதும், ை உளைச் லுக்கு ஆைாகித் தவிப்பதும் ஏன்?
ரி, கவளலளய விடுங்கள்! சதாப்ளப ரபான்ற பல பிேச்ளைகளில் இருந்து விடுபடுவதற்கு, வஜ்ோ ைம்
ரபருதவி ச ய்கிறது. இந்தப் பயிற்சிளய ர ற்சகாள்ைத் துவங்கிவிட்டால், உடலில் ஏற்படுகிற
ாற்றத்ளதயும் புத்துணர்ச்சிளயயும் நம் ால் மிக எளிதாக உணேமுடியும்.
வஜ்ோ ைப் பயிற்சியில் எவர் தன்ளை ஈடுபடுத்திக் சகாள்கிறாரோ, அவர்களுக்குத் ளதோய்டு பிேச்ளை
ரபான்ற உபாளதகள் வே வாய்ப்ரப இல்ளல. சதாப்ளப என்பது வயிற்றில் வருவது ட்டுர ! ஆைால்,
ளதோய்டு பிேச்ளை என்பது ளககள், கழுத்து, முகம் எைப் பல இடங்களில் பேவி, நம்ள மிகப்
பரு ைாைவோகக் காட்டக்கூடியது!
இத்தனனக்கும், மனம் என்பதற்குத் தனித்த, எந்த உருேமும் இல்னல என்பதுதான் சுோரஸ்யம். அந்த
அரூபமான மனத்னதக் கட்டியாளுேதற்குத்தான், கடிோளம் வபாடுேதற்குத்தான் ஞானிகளும்
முனிேர்களும் சித்தர்களும் மகான்களும் கடும் தேம் வமற்சகாண்டனர். தேமிருந்து, மனத்னத
அடக்கியாளுகிற வித்னதனய னகேரப் சபற்றனர். பிறகு, அந்த மனத்னதக் கட்டி நிறுத்துகிற சூட்சுமத்னத,
இன்னும் இன்னும் எளினமயாக்குகிற வித்னதனயப் சபறுேதற்காகத் தேமாய் தேமிருந்தனர். அந்தத்
தேத்தாலும் பலன்கள் கினடத்தன; பலமும் கூடியது!
'யாம் சபற்ற இன்பம் சபறுக இவ்னேயகம்’ என்கிற அன்பும் கருனையும் சகாண்ட ோக்கியத்துக்குத்
தக்கபடி, இந்த எளிய முனறகனள, மனத்னதக் கட்டுப்பாட்டுக்குள் சகாண்டு ேருகிற ேழிகனளத் தங்களின்
சீடர்களுக்கு உபவதசித்தார்கள் அேர்கள். 'புரிந்ததா... சதளிந்ததா..?’ என்று ோஞ்னெயுடன் வகட்டுக்வகட்டு,
மனனெப் பூட்டுகிற மந்திரத்னத, சூட்சுமத்னத அருளினார்கள். அந்தச் சீடர்கள் வதெத்தின் பல பகுதிகளுக்கும்
சென்று, அங்வக உள்ளேர்களுக்கு அேற்னறப் வபாதித்தார்கள். சீடர்கள், குருோனார்கள்; இனளஞர்கள்
பலரும் சீடர்களானார்கள். சின்னஞ்சிறிய வினதயிலிருந்து மிகப் சபரிய விருட்ெம் ேளர்ேதுவபால,
ஒவ்சோரு மரமும் வெர்ந்து, வதாப்பாக நிற்பது வபால், பரதக் கண்டத்தில் ஆன்மிகமும் மனனத அடக்குகிற
ேலினமயும் சமள்ள சமள்ளப் பரவியது!
பள்ளிகளில், மாைேர்கனள
முட்டி வபாடச் சொல்ேது இன்னறக்கு சேகுோகக் குனறந்துவிட்டது. அப்படி முட்டி வபாடுகிற ேனகயில்
இருந்து, அப்படிவய பின்னங்கால்களில் உங்களின் பின்பக்கம் அழுந்துேதுவபால் அமருங்கள். முதுனக
வநராக்கிக் சகாள்ளுங்கள். இரண்டு னககளின் ஆட்காட்டி விரனலயும் சபருவிரனலயும் ேனளயம் வபால்
ஆக்கிக்சகாள்ளுங்கள். மற்ற விரல்கள் வநராக விரித்தபடி இருக்கட்டும். இனதத்தான் சின்முத்தினர
இந்தப் பயிற்சினய, நரம்பு மற்றும் தனெ நார்ப் பயிற்சி என்பார்கள். இந்தப் பயிற்சினய தினமும் செய்தால்,
கல்லீரல், மண்ணீரல், குடல் மற்றும் மூத்திரக்காய்கள், அடிேயிற்றுத் தனெகள் ஆகியனே பலம்
அனடகின்றன. அந்தந்த உறுப்புகள், எந்தச் வெதாரமும் இன்றி, தங்களது வேனலனய செவ்ேவன
செய்துசகாண்டிருப்பதற்கு, இந்தப் பயிற்சி வபருதவி புரிகிறது.
அவ்ேளவு ஏன்... ெர்க்கனர வியாதியால் உண்டாகக் கூடிய சிக்கல்களும் பிரச்னனகளும் மிக வினரோக
நீங்கிவிடுேனத அன்பர்கள் பலர், தங்கள் அனுபேத்தின் மூலமாக உைர்ந்திருக்கின்றனர்.
அவத ேஜ்ராென நினல; இரண்டு னககளின் கட்னட விரல்கனளயும் உள்ளங் னகயில் னேத்துக்சகாண்டு, மற்ற
நான்கு நான்கு விரல்கனளயும் அதன் வமல் அப்படிவய மடித்து மூடிக்சகாள்ளுங்கள்.
இப்படியாக... மூச்னெ சேளிவயற்றியும் மூச்னெ உள்ளிழுத்தும் என ஐந்து முனற, தினமும் செய்யுங்கள். இந்த
இரண்டு நினலகளிலும் ேனளந்து சகாடுப்பது உங்கள் இடுப்புப் பகுதி மட்டும்தான் என்பனத மனதில்
னேத்துக்சகாள்ளுங்கள்.
சபண்கள் நாட்டின் கண்கள் என்கிவறாம். என்னனப் சபாறுத்தேனர, ஒரு வீட்டின் இதயமும் அேள்தான்;
மூனளயும் அேள்தான்!
இப்ப ாது என்ோயிற்று? ைரங்களை சவட்டியதால் ைளழளயக் காபணாம். எப்ப ாபதனும் தப்பித் தவறி
ைளழ ச ய்தாலும், அந்த ைளழ நீளர ஆற்றின் உள் குதி, அதாவது பூமியின் உள் குதி உள்வாங்கிக்
சகாள்கிறது. சதருசவங்கும் தார்ச் ாளலகள் வந்துவிட்டே. இதோல், சவப் ம் இன்னும் இன்னும்
அதிகரிக்கிறது. ைரங்களும் தண்ணீரும் இல்லாததால், உடலில் புழுக்கபை மிஞ்சுகிறது. ள க்கிள் குளறந்து,
ள க்குகளும் கார்களும் ச ருகிவிட்ட நிளலயில், காற்று ைாசு ட்டு, அந்தப் புளககளைச் சுவாசிக்க
பவண்டிய கட்டாயம் நைக்கு! ஆக, நகரையைாக்கம் என் து நரகையைாக்கம் என் தாக ஆகிவிட்டது என் பத
உண்ளை. இந்தக் சகாடுளைளய என்ேசவன்று ச ால்வது?! ஆக, கண்களை விற்று ஓவியம் வாங்குகிற களத
இதுதான் என் து இப்ப ாபதனும் புரிகிறதா? இதில் மிகுந்த சிரைத்துக்கு உள்ைாகி, அவஸ்ளதப் டுவது எது
சதரியுைா? நாம் விடுகிற மூச்சுதான்!
மூச்சு அதாவது சுவா ம் ரியாக இருந்தால்தான், நிறுத்தி நிதாேைாகச் சிந்திக்கமுடியும். மூச்சில் உள்ை லயம்
தப்பிப்ப ாோல், எல்லாச் ச யல்களிலும் அது எதிசராலிக்கும்.
காரியத்தில் ஈடு ாடு குளறயும்; ச யல்களில் ஏகப் ட்ட பவகத்
தளடகள் குறுக்கிடும். சீராகச் சிந்திக்கமுடி யாைல், புத்தியாேது
கிழக்குத் திள யில் யணித்து ட்சடன்று பைற்குக்கு ைாறி,
திடீசரே வடக்கு முகைாக நகர்ந்து, இறுதியில் சதற்கில் ப ாய்
முட்டிக்சகாண்டு நிற்கும். ஆக, மூச்சு சீராக இருந்தால்,
வாழ்க்ளகயும் சீராகப் யணிக்கும்.
இன்சோன்று...
அலுவலகத்தில் இருந்து வீட்டுக்கு வந்து அக்கடா என்று அைர்ந்த ஐந்தாவது நிமிடத்தில்... 'ஏங்க, ட்னி
அளரக்க ச ாட்டுக்கடளல இல்லீங்க. சகாஞ் ம் வாங்கிட்டு வர்றீங்கைா?’ என்று ைளேவி பகட்டதும்,
''ஏன்டீ... காலு சரண்ளடயும் சவட்டிப் ப ாட்டுடலாம் ப ால வலிக்குது. ஆபீஸ் ப ாயிட்டு வந்து
உட்கார்ந்த ளகபயாட, இரக்கபை இல்லாை களடக்கு விரட்டறிபய?’ எேக் கத்திவிடுபவாம்தாபே?
இப் டித்தான், ச ன்ளேயில் இருந்து சநல்ளலக்கு ஸ்ஸில் ச ன்று இறங்கிோல், முதுகுத் தண்சடல்லாம்
யங்கர வலி என்கிபறாம். இரண்டு நாட்கைாக, கிட்டத் தட்ட இரவு- கலாக, கம்ப்யூட்டரில் பவளல
ச ய்ததால், கண்களில் எரிச் ல் என்று கண்களைக் க க்குகிபறாம். துண்ளடத் தண்ணீரில் நளேத்துக்
கண்களில் ஒற்றிக் சகாள்கிபறாம்.
கதவிடுக்கில் விரல் பல ாக நசுங்கிோல் துடித்துப் ப ாகிபறாம். ச யின் கில்லர் கிரீளைத் தடவி, சவந்நீரில்
விரளலக் குளிக்க ளவத்து, அளத சின்ே டவலால் ஒற்றிசயடுத்து... எே ஒவ்சவாரு உறுப்புக்கும் எத்தளே
விதைாே முயற்சிகள்... சைேக்சகடல்கள்... ாதுகாப்பு ஏற் ாடுகள்! ஆோல், மூச்சு ற்றி ைட்டுபை நாம்
சிந்திப் பத இல்ளல.
மூச்சு என் ளத நாம் ஒரு ச ாருட்டாகபவ எடுத்துக் சகாள்வதில்ளல என் துதான் உண்ளை. 'அது ாட்டுக்கு
அது இயங்கிட்டிருக்கு’ என் தாபலபய மூச்சிளே எடுப் ார் ளகப்பிள்ளை என் தாகபவ நிளேத்துக்
சகாள்கிபறாம். இதோல், சுவா த்தில் உள்ை பிரச்ளேகளையும் சுவா ப் ாளதகளில் திடீசரன்று
முளைத்திருக்கிற ஸ்பீடு பிபரக்கர்களையும் கண்டறிவதுமில்ளல; அங்பக ஏபதனும் பிரச்ளேயா என்று
கண்டுசகாள்வதுமில்ளல.
மூச்சு இருக்கிற வளரக்கும் உயிர் இருக்கும் என் து ஒருபுறம் இருக்கட்டும். மூச்சு சீராக இயங்கிோல்தான்,
நம்ைால் நிம்ைதியாகபவ வாழ முடியும் என் ளத ைறந்து விடக்கூடாது.
'என் மூச்சு இருக்கிற வளரக்கும், உன்ளே நான் ைறக்கபவ ைாட்படன்’ என்கிற இந்த வ ேத்ளதச்
ச ால்லாதவர்கபை இருக்கைாட்டார்கள். எவபரனும் உதவி ச ய்திருந்தால், அவர்களைப் ார்த்து
சநக்குருகி இப் டிப் ப சியிருப் ார்கள். ஆோல், காலப்ப ாக்கில், ச ான்ே வார்த்ளதளய மீறி அல்லது
ைறந்து, மூச்சிருக்கும்ப ாபத அவர்களை ைறந்துவிடுவார்கள் என் து பவறு விஷயம்!
ஆகபவ, நம்மிடம் அன்பும் கனிவுைாக இருப் வளர, மூச்சிருக்கிற வளரக்கும் ைறக்காைல் இருக்க முயற்சி
ச ய்பவாம். முக்கியைாக, நம் மூச்ள ைறக்காைல் கவனிப் து சராம் பவ அவசியம் என் ளதயும்
உணர்பவாம்!
அது ரி, மூச்ள க் கவனிப் து எப் டி? அதற்கு ஏபதனும் யிற்சிகள் உண்டா?
அக கபோல், க ோபத்தில் கூப்போடு கபோட்டவர் ளும், ''ஸோரி! க ோபம் வந் ோ எனக்குக் ண்ணு ண்கண
ச ரியோதுன்னு ோன் உனக்குத் ச ரியுக ?! ன்னிச்சிடு... இனிக இப்படிக் க ோபப்பட்டு உன்ளனத்
திட்ட ோட்கடன்'' என்று சட்சடன்று இறங்கிவந்து ன்னிப்புக் க ட்போர் ள்.
இதில் ஒரு கவ ளனயோன விஷயம் என்ன ச ரியு ோ? அந் ச் சந்க ோஷக் ோ ரும் சரி, க ோபக் ோ ரும் சரி...
அள யடுத்து வருகிற சந்க ோஷங் ளுக்கும் க ோப ோன சசயல் ளுக்கும் மீண்டும் ங் ள் வழக் ம்
கபோைகவ ோன் நடந்துச ோள்வோர் ள். எல்ைோம் முடிந் தும். 'ச ோம்பச் சிரித் து ப்பு’ என்றும்,
'க ோபத்துை ச ோம்பகவ கபசிட்கடன்’ என்றும் இயல்பு நிளைக்கு வருவோர் ள். கிட்டத் ட்ட இவர் ளின்
சுபோவ ோ கவ ோறிவிடுகிறது, இந் ச் சசயல்.
இந் ச் சசயலுக்கும் நோம் விடுகிற மூச்சுக்கும் நிளறயகவ சம்பந் ம் உண்டு. நல்ை சசய்திகயோ ச ட்ட
சசய்திகயோ... எது வந் ோலும் உணர்ச்சிவசப்பட்டு, ன்ளனகய றந்து, எதிரில் இருப்பவர் ளின் அன்பு,
போசம், கநசம், அவர் ளின் ஸ்கந ம் ஆகியவற்ளறசயல்ைோம் றந்து, அந் ச் சசய்திக்குள் அமிழ்ந்து கபோவது
என்பது வறோன நளடமுளற.
'என்னடோ இது, சுவோமி மூச்சுக்கு முந்நூறு டளவ மூச்சு பற்றிகய சசோல்கிறோக ’ என்று அலுத்துக்
ச ோள் ோ ல், நம் மூச்சுக் ோற்ளற, அ ன் இயக் த்ள க் வனிப்கபோம், வோருங் ள்.
அந் மூச்சுக்கும் உங் ளுக்கு ோன ச ோடர்பு ட்டுக இருக் கவண்டும். ஆழ்ந்தும் கூர்ந்தும் வனியுங் ள்.
அந் மூச்சு ோன் நீங் ள்; அந் சுவோசம் ோன் நீங் ள். வனம் சி றோ ல், எந் ப் பி யத் னமும் சசய்யோ ல்,
ஒரு போட்டு க ட்பதுகபோை, புத் ம் படிப்பதுகபோை, குழந்ள ளயக் ச ோஞ்சுவதுகபோை... மூச்ளசக்
வனியுங் ள்.
'ந க்கு ஏளதனும் துன்பள ா பிரச்வனளயா என்றால், ஓளடாடி வந்து ந க்குக் கரம் சகாடுப்பார்; வக தூக்கி
விடுவார்’ என்று உைர்த்துவதற்காகத்தான், கடவுளுக்கு ஏரா ான கரங்கவ யும் பவடத்தார்கள்.
கடவுள் எனும் சக்திவய முதலில் உைரளவண்டும்; அந்தச் சக்திவய உைர்வதற்கும் அறிவதற்கும், அறிந்து
சதளிவதற்கும் ந க்குள் ஓர ளவனும் சக்தி ளவண்டும். ஆயிரம் மீட்டர் ஓட்டப் பந்தயம் நம்மூர்
வ தானத்தில் நடக்கிறது என்றால், அதில் கலந்துசகாள்வதற்கு முன்பாக, 100, 200, 300 மீட்டர் தூரம் வவர
ஓடிப் பயிற்சி சபற ளவண்டும்; முதலில் அதற்கு ந க்குத் சதம்பு ளவண்டும்.
100 மீட்டர் தூரத்வத மூச்சிவரக்கா ல் எளிதாக ஓடிக் கடந்தால்தான், அடுத்து 200 மீட்டர் வவர ஓடிச்
சசல்ல, னமும் கால்களும் தயாராகும். அந்த 200 மீட்டர் இலக்கும் அருவ யாக முடிந்துவிட... 400, 500,
600 மீட்டர் என ஓட்டங்கள் சூடுபிடிக்க ஆரம்பித்துவிடும். பிறகு, 1000 மீட்டர் ஓட்டப் பந்தயம் கடின ாக
இருக்காது; சவற்றிவய அவடவதும் சுலப ாக இருக்கும்.
'அட... பார்க்கறதுக்கு ளநாஞ்சான் ாதிரி இருக்கான். ஆனா, குதிவரப் பாய்ச்சல்ல ஓடி, மிரட்டிட்டாளன!’
என்று பாராட்டுவார்கள் பார்வவயா ர்கள். குதிவரயின் ளவகத்துக்கு இவையாக என்று சசால்லும்ளபாது,
எல்ளலாருக்கும் குதிவரயின் உருவம் ட்டுள னக்கண்ணில் ளதான்றும். ஆனால், அதனுள் இருக்கிற
அதிளவக சக்திவய நம் ால் பார்க்க முடியாது; உைரத்தான் முடியும்.
''சரண்டு பக்கமும் சபடல் இருக்கு; சீட்ல உட்கார்ந்துக்கிட்டு, சரண்டு கால்க ாலயும் அந்தப் சபடல்கவ
மிதிச்சா, வசக்கிள் ஓடும். கீளே விோ இருக்கிறதுக்கு, ளேண்டில்பாவர கவன ா பிடிச்சு ளபலன்ஸ்
பண்ைணும். அவ்ள ாதான். வசக்கிள் ஓட்டுறது சராம்ப சிம்பிள்!'' என்று வசக்கிள் ஓட்டும் வித்வதவய
வாய் வார்த்வதயாக எளிவ யாகச் சசால்லிவிடலாம். ஆனால், பயிற்சிதான் முக்கியம்!
என்ன, சரியா? அடுத்து, அப்படிளய ஆடா ல் அவசயா ல் அ ர்ந்தபடி, கண்கவ மூடிக்சகாண்டு, ஆழ்ந்து,
நிதான ாக, எந்தப் படபடப்பும் இல்லா ல், பதற்றமும் சதாற்றிக் சகாள் ா ல், எந்தத் தவடளயதும்
இல்லா ல் மூச்வச நன்றாக உள்ளிழுத்து, சவளிளய விடுங்கள். மூடியிருக்கும் கண்கள், மூடினபடிளய
இருக்கட்டும்; நிமிர்த்திய முகமும் முதுகும் அப்படிளய இருக்கட்டும்; இடது வக சநஞ்சுப்பகுதிவய
அழுத்தியதிலும், வலது காவதப் சபாத்திக்சகாண்டதிலும் ாற்றங்கள் ஏதுமின்றி இருக்க, சதாப்புளில்
வலது வகவய வவத்த படி, ஒரு ஐந்து முவற நன்றாக மூச்வச இழுத்து, பிறகு நன்றாக சவளிளய விடுங்கள்.
உங்கள் நுவரயீரலானது, நன்றாக விரிவவடந்து, ச ாத்த மூச்வசயும் உள்வாங்கிக் சகாள்வவத உங்க ால்
உைர முடியும்!
என்ன... ஐந்து முவற சசய்துவிட்டீர்க ா? அடுத்து, உங்களின் இடது வகயின் உள் ங் வக, சதாப்புள்
பகுதிவய மூடிக்சகாண்டிருக் கும்படி சசய்யுங்கள். இப்ளபாது, வலது வகயின் முன்பகுதியும் புஜமும்
சநஞ்சுப் பகுதிவய அழுத்த, வலது வக விரல்க ால், இடது காவதப் சபாத்திக் சகாள்ளுங்கள். மீண்டும்
முதுகு, முகம் - இந்த இரண்டும் ளநராகளவ இருக்கிறதா என்று கவனியுங்கள். கண்கவ மூடிக்சகாண்டு,
மூச்வச உள்ளிழுத்து, அளதளபால் சவளிவிடுங்கள்.
'அடடா... சபாது வபப்ல தண்ணீ வர வட ாச்ளச இது...’ என்கிற பரபரப்பு ளவண்டாம். 'இப்படிக்
காலங்கார்த்தால, கால் ணி ளநரம் உக்கார்ந்திருந்தா, குளிச்சு, கி ம்பி, பஸ் பிடிச்சு, ஆபீசுக்குப் ளபாறதுக்கு
ளலட்டாயிடுள ’ எனும் பவதபவதப்பு ளதவவளய இல்வல. எல்லாவற்றுக்கும் ள லாக, 'இப்படி
உட்கார்ந்து கண்வை மூடி மூச்சுப் பயிற்சி சசஞ்சா, வனவியும் குேந்வதகளும் 'இவர் சாமியார் ஆயிடுவார்
ளபால இருக்ளக...’ என்று நிவனத்து பயப்படுவார்கள ா என்று கவவலப்பட ளவண்டியதும் இல்வல. மூச்சுப்
பயிற்சி என்பது சாமியார் ஆவதற்கான டிப் ள ா ளகார்ஸ் அல்ல; நம் வாழ்வவ எளிவ யாகவும்
வ வ யாகவும் ஆக்கிக்சகாள்வதற்கான, எனர்ஜி டானிக்! மிக அருவ யான புத்துைர்ச்சி ளபாஷாக்கு!
ஆகளவ, மூச்சுப் பயிற்சி குறித்த குேப்பள ா கலவரள ா அவசியள இல்வல, அன்பர்கள ! சசால்லப்
ளபானால், குேப்பக் கலவரங்கவ சயல்லாம் அடித்து விரட்டுவதற்கான ஆயுதம்தான், இந்த மூச்சுப் பயிற்சி
என்பவத றந்து விடாதீர்கள்!
நான் அந்தப் பையபனயும் தாபயயும் ஒருகணம் ைார்த்வதன். அந்தப் சைண்ணின் தந்பத, மிகுந்த
கவபையுடன் இறுக்கமாக அமர்ந்திருந்தார்.
அந்தப் சைண்ணிடம், ''உங்கள் மகன் விபையாடப் வைாய்விடுகிறான், சரி. அவபன நீங்கள் அபழத்து
வருவீர்கைா? அல்ைது, நீங்கள் அபழப்ைதற்கு முன்வை அவனாக வந்துவிடுவானா?'' என்வறன். உடவன
அந்தப் சைண், ''எங்வக சுவாமி... எந்த வீட்ை, எந்த ஃப்சரண்வடாட விபையாடறான்னு வதடுறதுக்குள்வை
வைாதும் வைாதும்னு ஆயிடும் எனக்கு. அவன் பகபயப் பிடிச்சு, தரதரன்னு இழுத்துக்கிட்டு வர்றதுைவய, என்
ைாதி ஜீவவன வைாயிடுது'' என்று அலுத்துக் சகாண்டாள்.
பிறகு அந்தப் பையனிடம், ''நீயும் நானும் விபையாடுவவாமா?'' என்று வகட்வடன். அவன் உடவன
சரிசயன்றான். அந்தப் சைற்வறாபர சற்வற தள்ளியிருக்கும்ைடி சசால்லிவிட்டு, அவனுபடய உச்சந்தபையில்
பகபவத்து, ஆசீர்வதித்வதன். ''உங்கள் ைள்ளியில், மதிய உணவின் வைாது, பிரார்த்தபன சசய்துவிட்டுச்
சாப்பிடும் ைழக்கம் உண்டா?'' என்று வகட்வடன். ஆமாம் என்றவன், அந்தப் பிரார்த்தபனப் ைாடபைப் ைாடிக்
காட்டினான். அவனுபடய குரலும் சதளிவான உச்சரிப்பும் அழகுற இருந்தன. வார்த்பதகளுக்கு
அர்த்தத்பதப் புரிந்துசகாண்டு, அதற்குத் தக்கைடி ஏற்ற இறக்கத்துடன் ைாடிய விதம், அவனுபடய
புத்திசாலித்தனத்பத, கிரகிக்கும் திறபனக் காட்டின.
அந்தப் பையபன எனக்கு எதிவர, முதுபக வநராக பவத்துக் சகாண்டு உட்காரச் சசான்வனன். வைது
உள்ைங்பகபய, சதாப்புளிலும் இடது உள்ைங்பகபய வைது காதிலும் பவத்துக் சகாள்ைச் சசான்வனன்.
அப்ைடிவய சசய்தான். கண்கபை மூடிக்சகாண்டு, மூச்பச நன்றாக உள்வை இழுத்துவிட்டு, பிறகு சவளிவய
விடச் சசான்வனன். கண்கபை மூடிக் சகாண்டவன், சட்சடன்று திறந்தான். 'சஜயிக்கணும்னு எப்ை
வவண்டிக்கறது?’ என்று வகட்டான்.
''உனக்கு எந்த விபையாட்டு சராம்ைப் பிடிக்கும்?'' என்று வகட்வடன். அவன், ''ஃபுட்ைால்'' என்றான். அட...
கிரிக்சகட் ஆட்டத்துக்கு கிறங்கிப் வைாகிறவர்களுக்கு மத்தியில், கால்ைந்பத ரசிக்கிற சிறுவன். வியப்பும்
சந்வதாஷமுமாக, அவனுபடய தபைபயத் தடவி, கன்னத்தில் சசல்ைமாகத் தட்டிவனன்.
கால்ைந்து விபையாட்டில், 'வகால் வைாஸ்ட்’ என்கிற இடம்தாவன நம்முபடய இைக்கு. கவிழ்த்துப் வைாட்ட
'ை’ வடிவத்திைான கம்ைமும், அங்வக கட்டப் ைட்டிருக்கிற வபையும்தாவன முக்கியம்?! அந்த இடத்பத
இைக்காகக் சகாண்டு, ைந்பத உபதத்துக்சகாண்வட சசன்று, ஓங்கி ஒரு உபத உபதக்க... அது சரியானைடி
ைறந்வதாடிச் சசன்றுவிட்டால், 'வகால்’ அடித்துவிட்டதாகக் கணக்கு. இந்தக் கணக்கு, சவறும் கால்ைந்து
விபையாட்டுக்கு என்று நிபனக்காவத. சமாத்த வாழ்க்பகக்குமான சூத்திரமும் இதுதான்!
ஆகவவ, உன் மூச்சு உனக்குள் ஓரிடத்பத இைக்காகக் சகாண்டு, ையணிக் கும். பிறகு அந்த இடத்பத
அபடயும் வைாது, உள்ளுக்குள் ஒரு நிம்மதி; சின்ன தான சந்வதாஷம்; சமல்லியதான அபமதி என்று ைரவும்.
அந்த உணர்வுதான், 'வகால்’! அதுதான்
சவற்றிக்கான சாட்சி.
அப்ைடிவய சசய்தான். இந்த முபற, இடது பக, சதாப்புள் ைகுதி; வைது பக இடது காது... என்று பவக்கச்
சசய்து, விபையாடச் சசான்வனன். 'புரியுது புரியுது... 'வகம்’ை இடம் மாறுறது மாதிரி, இங்வக பகபயயும்
காபதயும் மாத்திக்கணும், கசரக்ட்டா?'' என்று வகட்டான். என் ைதிலுக்குக் காத்திருக்காமல், சட்சடன்று
சசயலில் இறங்கினான்.
பிறகு அவனிடம், ''இந்த விபையாட்பட, இவதவைால் தினமும் சசய்கிறாயா?'' என்று வகட்வடன். ''நிச்சயமா
சசய்வறன். நல்ைாருக்கு இந்த விபையாட்டு'' என்றான். அவனிடவம, ''நீ தினமும் எப்வைாது ைடிக்க
நிபனக்கிறாவயா, அதற்கு முன்னதாக ஒரு ஐந்து நிமிடம் இந்த விபையாட்பட விபையாடிவிட்டுப் ைடி!
விபையாடிய சந்வதாஷத்துடன், ைடிக்கும்வைாது, நீ ைடிக்கின்ற யாபவயும் மனதுள் ைதியும்; மதிப்சைண்ணும்
கிபடக்கும்'' என்வறன்.
பிறகு நான்பகந்து வருடங்கள் கழித்து அந்தப் பையபனப் ைார்த்தவைாது, அவனுபடய அம்மா... ''என்
பையன், சடன்த்ை ஸ்கூல்ைவய ஃைர்ஸ்ட்!'' என்றாள் சைருமிதத்துடன்!
மூச்சுப் ையிற்சி என்கிற கால்ைந்து விபையாட்பட நீங்களும் விபையாடிப் ைாருங்கள்; வாழ்க்பக வசப்ைடும்!
ைாழ்வில், இப்படியான இனிவமப் பயணங்கள் நிவையதை உண்டு. இன்னும் சொல்ைப் தபானால், இந்த
ைாழ்க்வக என்பதத சபரும் பயணம்தான், இல்வையா? இந்தப் பயணமும் ஒருவிதத்தில் சுகமானதுதான்.
என்ன ஒன்று... ரயிலிலும் தபருந்திலும் அதன் தைகமும் அடிக்கிை காற்றும் நம் பயணத்வத
சுைாரஸ்யமாக்கும். ஆனால், ைாழ்க்வகப் பயணத்தில், நாம் சுைாசிக்கும் காற்றில்தான், ெந்ததாஷத்துக்கான
சூட்சுமதம அடங்கியிருக்கிைது.
ஒருமுவை அன்பர் ஒருைர், ''என்ன சுைாமி... மனைளக் கவைப் பயிற்சியின்தபாது, நீங்கள் கூடதை
இருக்கிறீர்கள். தபாதாக்குவைக்கு, நம் அவமப்வபச் தெர்ந்த அன்பர்கள், சுற்றிச் சுற்றி ைந்து ஆதைாெவன
சொல்கிைார்கள்; 'வககவள இப்படி வைத்துக் சகாள்ளுங்கள்; பாதங்கவளத் சதாவடயின் மீது வைத்துக்
சகாண்டு, இந்த இரண்டு விரல்களாலும் சமள்ள அழுத்துங்கள்’ என்று ெரிசெய்கின்ைனர். எந்த
விரல்களால், எந்த இடத்தில் இருந்து அழுத்ததைண்டும் என்று சதளிைாகச் சொல்லித் தருகின்ைனர்.
அப்படியிருக்கும்தபாது, சுைாெப் பயிற்சிவயயும் அைர்கதள பார்த்து ெரிசெய்துவிடுைார்கதள சுைாமிஜி!
நீங்கள் இதற்கு இத்தவன கைவைப்படுைாதனன்?'' என்று தகட்டார்.
சுைாெப் பயிற்சியில் சமாத்தம் ஏழு நிவைகள் இருக்கின்ைன. இந்த ஏழு நிவைகவளயும் எைர் ஒருைர்
ெரியாகச் செய்கிைாதரா, அைர்களின் மூச்சுக் குைாய் சுத்தமாகும்; வெனஸ் தபான்ை பிரச்வனகளில் இருந்து
அைர்கள் நிைாரணம் சபறுைார்கள் என்பது மருத்துைர்கள் பைதர வியந்து சொன்ன உண்வம! ஆகதை,
மூச்சுப் பயிற்சியின் ஏைாைது நிவைவயயும், ஏழு பயிற்சிகளால் நமக்குக் கிவடக்கிை நன்வமகள் என்சனன்ன
என்பவதயும் உங்களுக்குச் சொல்ைப் தபாகிதைன்.
'உன்னைவய நீ அறிோய்’ என்றார் ொக்ரடீஸ். 'ோன் யார்’ என்று வகள்வி வகட்கச் கொன்ைார் ஸ்ரீரமணர்.
இந்த இரண்டு வகள்விகனளயும் வமவலாட்டமாகக் வகட்டு, வமவலாட்டமாக பதினலயும் கொல்லிக்ககாண்டு,
வமம்வபாக்காக ோழ்ேனதவய ேைக்கமாக்கிக் ககாண்டிருக்கின்றைர் பலர். அன்பர் ஒருேர், 'உண்னமயில்
கடவுள் என்று ஒருேர் இருக்கிறாரா?’ என்று என்னிடம் வகட்டார். 'கடவுள் இருக்க வேண்டுமா, கூடாதா?
நீங்கள் என்ை விரும்புகிறீர்கள்?’ என்று அேரிடம் திருப்பிக் வகட்வடன். 'ேம்னமக் காப்பதற்கும் ேமக்கு
ேல்லது கெய்ேதற்கும் கடவுள் இருக்கத்தான் வேண்டும்’ என்றார் அேர். உடவை ோன், 'கடவுள் எங்வக
இருக்கிறார், கதரியுமா?’ என்வறன். அேர் வகாயினலக் காட்டிைார்; ஆகாயத்னதக் காட்டிைார்;
இயற்னகனயச் சுட்டிக்காட்டிைார்; அருகில் அமர்ந்திருந்த அேருனடய அம்மானேயும் அப்பானேயும் காட்டி,
'இேர்கவள என் கதய்ேங்கள்’ என்றார். அத்துடன் நிற்காமல், ோன்காேது ேரினெயில், ஒரு
கபண்மணியின் மடியில் இருந்த ஒரு குைந்னதனயச் சுட்டிக் காட்டி, 'குைந்னதயும் கதய்ேமும் ஒன்று’
என்றார். ோன் மறுத்தோறு தனலயனெத்துக் ககாண்வட இருந்வதன். கனடசியில், அயர்ச்சியும் அலுப்புமாக,
'நீங்கவள கொல்லுங்கள் சுோமி! கடவுள் எங்வகதான் இருக்கிறார்?’ என்று வகட்டார். கமள்ளப்
புன்ைனகத்தபடி, 'கடவுள் இங்வக இருக்கிறார்; அங்வக இருக்கிறார் என்று சுட்டிக்காட்ட வேண்டிய
அேசியவம இல்னல. அேர் எங்கும் இருக்கிறார். அவ்ேளவு ஏன், உங்களுக்கு உள்வளயும்கூட இருக்கிறார்!’
என்வறன்.
''ஆம். கடவுள் என்பேர், உைக்கு உள்வள இருக்கிறார்; அேருக்கு உள்வளயும் இருக்கிறார்; இவதா... இந்த
இனளஞனுக்கு உள்வளயும், அவதா, அந்த மூதாட்டிக்கு உள்வளயும் எை எல்லா மனிதர்களிடமும்
இருக்கிறார்; எல்லா உயிர்களிடத்தும் இருக்கிறார். கடவுள் உைக்குள் இருப்பதுவபால் அேருக்குள்ளும்
இருக்கிறார் என்றால், நீ வேறு அேர் வேறு இல்னல. பிரிவினை கினடயாது; ஏற்றத்தாழ்வு இல்னல; நீயும்
அேரும் ஒன்வற! நீ உன்னிடம் காட்டுகிற அன்னபயும் வேெத்னதயும் அேரிடமும் காட்டு. ஏகைனில்,
அேர்தான் நீ; நீதான் அேர்! உன்னை அேராகவும் அேனர நீயாகவும் பார்ப்பதற்கு என்ை கெய்ய வேண்டும்,
கதரியுமா? உைக்குள் இருக்கிற உன்னை உற்றுப் பார்க்கவேண்டும். அதற்காகத்தான் இந்த எளிய
'என்ை இது? என்னுள் இருக்கிற என்னைக் காண வேண்டும் என்கிறீர்கள். ஆைால், கண்கனள
மூடிக்ககாள்ளச் கொல்கிறீர்கவள?’ என்று வகட்கிறீர்கள்தாவை?!
புறக் கண்கள் மூடிைால், அகக் கண்கள் திறக்கும் அன்பர்கவள! ெப்பணமிட்டு அமர்ந்து, முதுனகயும்
கழுத்துப் பகுதினயயும் வேராக்கிக் ககாள்ளுங்கள். இப்வபாது, உங்களின் இடது உள்ளங்னகயால் இடது
கண்னணயும், ேலது உள்ளங்னகயால் ேலது கண்னணயும் மூடிக் ககாள்ளுங்கள். இந்த நினலயில் மூச்னெ
நிதாைமாகவும் அனமதி யாகவும் ஆழ்ந்து
உள்ளிழுங்கள்; அப்படிவய சீராக கேளிவய
விடுங்கள். பிறகு உள்ளிழுத்து, கேளிவய
விட்டு... எை ஐந்து முனற கெய்யுங்கள்.
இன்னும் நினறயப் பலன்கள்; அடுத்துச் கொல்ேதற்கு முன்... ஒரு விஷயம். வீட்டில் ோகைத்னத ஸ்டார்ட்
கெய்து, அலுேலகம் கென்று இறங்குகிற ேனரக்கும், உங்களின் ோகைம் சீராகவும் சிறப்பாகவும் இயங்க
வேண்டும்தாவை?! அதுவபாலத்தான் உடலும்! அதாேது, உடல் என்பது நீங்கள் அல்ல; உங்களின்
அன்புக்கும் ஆனெக்கும் உரிய ஒரு ோகைம்தான், உங்களின் உடல்!
இலவம் பஞ்சு த த்தையும் ஜிலுஜிலு ஏ.ஸி-யும் இருந்ைால் தபாது ா? தூக்கம் வைதவண்டா ா? அப்படி
நிம் தியான தூக்கம் வருவைற்கு, ஆதைாக்கிய ான உடலும் அத தியான னமும் அவசியம்
இருக்கதவண்டும்ைாதன?!
ைரி... னவேக்கதலயின், நைம்பு- ைதைநார் மூச்சுப் பயிற்சியில் உள்ே ஏழு நிதலகதேயும், அதை
த ற்தகாண்டால் விதேயக்கூடிய பலன்கள் சிலவற்தறயும் பார்த்தைாம்.
அன்பர்கள் சிலர், 'ைனியின் பிடியில் இருந்துகூட ைப்பித்துக் தகாள்ேலாம் தபாலிருக்கிறது; ைளியில் இருந்து
ைப்பதவ முடியவில்தல; நிவாைணம் தபறமுடியவில்தல’ என அலுத்துக்தகாள்வதைக் தகட்டிருக்கிதறன்.
ைைா காலம் ஒழுகின மூக்கும் சிந்தின தகயு ாக இருப்பவர்கள், அதில் இருந்து மிக எளிைாக விடுைதல
தபறலாம். ைளித் தைாந்ைைதவ ைாைாைண ாக எடுத்துக் தகாள்ே முடியாது. ஏதனனில், ந க்கு உடல்
தைார்தவயும் மூதேச் தைார்தவயும் ைைவல்ல தகாடூை ான வில்லன், ைளி!
முக்கிய ாக, அன்பர்கள் பலரும் ைங்கேது கன் அல்லது கதே அதழத்துக் தகாண்டு, அறிவுத்
திருக்தகாயிலுக்கு வருகின்றனர். அந்ை தவதேயில், னவேக்கதலப் பயிற்சிக்கு முன்பு வதை, கிைகிக்கும்
திறன் குதறவானவர்கோக அந்ைக் குழந்தைகள் இருந்ைைாகவும் பயிற்சிக்குப் பிறகு அவர்கேது கிைகிக்கும்
திறனும் ஞாபக ைக்தியும் கூடி, தைர்வில் அதிக திப்தபண்கள் வாங்கியிருப்பைாகவும் தைரிவித்து, எனக்கு
இனிப்பு வழங்கி கிழ்ந்துள்ேனர்.
கிைகிக்கிற திறன், ஞாபக ைக்தி, புத்திக்கூர்த , எதையும் புத்திக்குள் பதிவு தைய்து தகாள்கிற ஆற்றல்...
இதவ ட்டும் ஒரு ாணவனுக்கு, நாதேய ைதலமுதறக்கு, உங்கள் வீட்டின் தைல்லக் குழந்தைகளுக்குப்
தபாது ா?
சமீப வருடங்கைாக, அலுவகத்தில் கபப்பர் கட்டுகளும் ககாப்புகளும் இல்றல. அந்தக் காகிதங்களில் உள்ை
குறிப்புகறைபயல்லாம் சின்னப் பபட்டிக்குள் பதிவு பசய்துபகாண்டாகிவிட்டது. பதாறலக்காட்சிப்
பபட்டிக்கு நிகரான அைவுக்கு, வீட்டுக்கு வீடு அதிகரித்துவிட்ட அந்தப் பபட்டியின் பபயர்... கம்ப்யூட்டர்.
ோன் முன்கப பசான்னது கபால, ேம் உடலின் எல்லாப் பாகங்கறையும் 'கண்றணப் கபால பாதுகாக்க
கவண்டும்’ என்பது அவசியம். அப்படியிருக்க... கண்கறை எந்த அைவுக்குக் கவனொகப் பாதுகாக்க
கவண்டும் என்று கயாசியுங்கள்.
அந்தப் றபயனின் அம்ைாதான் சபை ஆரம்பித்தாள்... ''எப்பப் பார்த்தாலும் டி.வி-சய கதியாக் கிடக்கைான்,
சுவாமி! றகயில ரிசைாட்றட றவச்சுக்கிட்டு, கண் வகாட்டாை டி.வி-றயசய பாத்துக்கிட்டிருக்கான்.
சபாதாக்குறைக்கு அதுல வீடிசயா சகம்ஸ் சவை விறளயாடிக்கிட்டு இருக்கான். ைரியா ைாப்பிடைதும்
இல்றல; தூங்கைதும் கிறடயாது. தினமும் கண்றணக் கைக்கிக்கிட்டு, தூக்கம் வராை புரண்டு புரண்டு
படுத்துக்கிட்டிருக்கான்.
இரண்டு நிமிட சநரம் வைௌனைாக இருந்தவன், ''தாத்தா! கண்ணாடி சபாடுைது எனக்குக் கஷ்டைா இருக்கு.
சவணும்னா இனிசை டி.வி. பாக்காை, வீடிசயா சகம்ஸ் விறளயாடாை இருக்சகன்'' என்று வைால்லிவிட்டுத்
தனது கண்கறளக் கைக்கியபடி, அழத் துவங்கிவிட்டான்.
''நான் வைய்யைபடி நீயும் வைய்யறியா? அப்படிச் வைஞ்ைா, இன்னும் வகாஞ்ை நாள்ல கண்ணாடிசய சபாடாை
பாக்கலாம்; படிக்கலாம்; எழுதலாம். ைரியா? நான் வைய்யைறதச் ைரியா வைஞ்ைா சபாதும்!'' என்சைன்.
நான் வைய்யச் வைய்ய, அவனும் திருப்பிச் வைய்தான். பின்னாளில், கண்ணாடி அணியும் நிறலயில் இருந்து
முழுவதுைாக விலகியிருந்தான் அந்தச் சிறுவன். அந்தப் பயிற்சிறய உங்களுக்கும் வைால்லித்தரப்
சபாகிசைன்.
'ஒரு கண்ணில் தூசு விழுந்தால், மறு கண்ணும் கலங்கிப் பபாகும்’ என்பார்கள். உண்மமதான்! உடலின்
பேறு எந்தப் பாகங்களுக்கும் இப்படியான ததாடர்பு இருப்பதில்மல.
'என்னன்பன ததரியலப்பா... ஒரு ோரமா ேலது மகமய பமபல தூக்கும்பபாததல்லாம் ேலி உயிர் பபாகுது.
ஒருக்களிச்சபடி, ஒபர மாதிரிபய படுத்ததால ேந்ததா? அல்லது, டூ வீலர்ல 80 கிபலா மீட்டர் தூரம் பபாயிட்டு
ேந்பதபன, அதனாலயா? கம்ப்யூட்டர்ல அதிகம் பேமல பார்க்கபேண்டி இருந்துது. ஒருபேமை, இந்த
ேலிக்குக் காரணம் அதுதானா? ஒண்ணுபம புரியலப்பா!’ என்று அலுத்துக் தகாள்ோர்கள் அன்பர்கள் சிலர்.
கால்களில் ேலி ேந்தாலும் இப்படித்தான். 'அட, ஏம்ப்பா பகக்கபே? பாதி ேழியில தபட்பரால் இல்லாம
ேண்டி நின்னு பபாச்சு. பங்க் ேமரக்கும் உருட்டிக்கிட்பட ேந்ததுல, அன்னிக்கி ராத்திரி இடது கால்ல
ஆரம்பிச்ச ேலி, இன்னிய ேமரக்கும் பபாகமல. ராத்திரி தூங்கும்பபாது, சுருக்குன்னு ஏபதா நரம்பு ததறிச்சி
தேளிபய ேர்ே மாதிரி ஒரு உணர்வு; கடுமமயான ேலி!’ என்று புலம்பும் அன்பர்கள் இருக்கிோர்கள்.
ஒரு மகயில், ஒரு காலில் ேலி ஏற்படும்பபாததல்லாம் மற்ே மகயும் காலும் நடப்பேற்மேதயல்லாம்
தேறுமபன பேடிக்மக பார்த்துக் தகாண்டிருக்கும். ஆனால், கண்கள் அப்படியில்மல. விருட்தடன்று சின்ன
பூச்சி ேந்து முகத்தில் பமாதி, ஒரு கண்ணில் பட்டு, சட்தடன்று கலக்கம் ஏற்பட, உடபன மற்தோரு கண்ணும்
கலங்கிவிடும். ஒரு தாய் ேயிற்றுப் பிள்மைகள்பபால், சபகாதரப் பாசத்துடன் அழுது, தகாஞ்சம் கண்ணீமரச்
சிந்திவிட்டுத்தான் சகஜ நிமலக்கு ேரும். பூச்சி பட்ட கண், கலங்கிச் சிேந்து, எரிச்சமலக் கிைப்பி, கண் மூடிக்
கிடப்பபத இன்பம் என்பதுபபால், இமமகைால் மூடிக் தகாள்ளும். ஆக, உடல் உறுப்புகளில் கண்கள்
மிகவும் நுட்பமானமே. ஒற்மேச் தசால்மலக்கூடத் தாங்க முடியாமல் சிலர் தபாசுக்தகன்று அழுது
அரற்றுோர்கபை... அதுபபால் சின்ன பிரச்மனமயக்கூட தாங்கிக் தகாள்ை முடியாமல் தவித்து மருகுபமே
கண்கள்.
அேற்மேப் பபணிக் காப்பது நம்முமடய மிக முக்கியமான கடமம என்பமத மேந்துவிடக் கூடாது.
முதலில்... உறுத்தாத, தமல்லிய விரிப்பு ஒன்மேத் தமரயில் விரித்துக் தகாள்ளுங்கள். ேஜ்ராசனம் பற்றி
ஏற்தகனபே பார்த்பதாம். கால்களின் முட்டிப் பகுதிகமைத் தமரயில் படும்படி மண்டியிடுங்கள். வீட்டுப்
பாடம் எழுதி ேரவில்மலதயன்ோல், அல்லது ஆசிரியர் பாடம் நடத்திக் தகாண்டிருக்கும்பபாது
கேனிக்காமல் பக்கத்து இருக்மக நண்பனிடம் பபசிக் தகாண்டிருந்தால், ஆசிரியர் பகாபம் தகாண்டு, 'ஏய்...
எழுந்திரு! கிைாஸ் ோசல்ல பபாய் முட்டி பபாடு!’ என்று அதட்டுோபர, நிமனவிருக்கிேதா? அப்படி முட்டி
நகப் பகுதிகளுடபனபய நம்முமடய கண்கள், அதாேது பார்மே மட்டும் பயணித்தல்; பிேகு, ேலதில் இருந்து
இடது பக்கத்துக்குக் மககள் பயணிக்க, அந்தக் மககளுடன், கட்மட விரல் களுடன், விரல்களின்
நகங்களுடன் நம் கண்களும் பயணம் தசய்யட்டும். இப்படி ஐந்து முமே தசய்யுங்கள்.
கண்கமை மூடிக்தகாண்டு புத்தி ஏபதனும் ஒரு விஷயத்தில் ஒருமுமனப்படுேது என்பது ஒரு ேமக.
நகங்களின்மீது பார்மேமயயும் புத்திமயயும் தசலுத்தச் தசலுத்த, உங்கமையும் அறியாமல், உள்ளுக்குள்
ஒருமித்த நிமலக்கு ஆைாவீர்கள். அபதபபால், கூர்மமயான பார்மேப் பயிற்சி, கண்களின் அத்தமன
நரம்புகமையும் உசுப்பிவிடும் தன்மம தகாண்டது. ரயில் பயணத்தில் பநர்க்பகாட்டில் பார்மேமயச்
தசலுத்தினால், ரயில் தபட்டிகளின் உட்பக்கங்கமையும் எதிரில் உள்ை மனிதர்கமையும் மட்டுபம பார்க்க
முடியும். அபத பநரம், நமக்குப் பக்கோட்டுப் பகுதிகளில் பார்க்க, பக்கத்து இருக்மக மனிதர்கள், ஜன்னல்,
ஜன்னலுக்கு தேளிபய உள்ை மரம், தசடி, தகாடிகள், ஆடு- மாடுகள், ேயல்தேளிகள், டிராக்டர்கள்,
தட்டாம்பூச்சி பிடிக்கிே குழந்மதகள்... என பார்ப்பதற்கு ஏராைமான விஷயங்கள் இருக்கின்ேன.
ேரி... அந்ைக் காலத்து விஷயத்துக்கு வருசவாம். ஐந்து வயதுப் தபயதனப் பள்ளியில் சேர்க்கும்சபாது,
அவனுதடய அப்பா, ஆசிரியரிடம்... ''இவன் ல்லாப் படிச்சு, பபரிய ஆைா வரணும். படிக்காம பராக்குப்
பாத்துக்கிட்டிருந்ைான்னா, பாட ச ரத்துல அரட்தட அடிச்சுக்கிட்டிருந்ைான்னா அவதன ைாராைமா அடிச்சுத்
திருத்துங்க'' என்று போல்லிவிட்டு இறுதியாக, ''கண்ணு பரண்தட மட்டும் விட்டுட்டு, சைாதல உரிங்க, ான்
ஏன்னு சகட்க மாட்சடன்!'' என்பார்கள்.
என்னுதடய அம்மா, அைாவது அவருதடய அக்கா, ேத்ைம் சபாட்டு உரக்க வாசிக்க... அவற்தற அப்படிசய
சகட்டுக் சகட்டு, மனப்பாடம் பேய்து விடுவாராம் மாமா! அதிகாதலயில், பிரம்ம முகூர்த்ைம் எனப்படுகிற
ான்கு மணிக்பகல்லாம் எழுந்து, அரிக்சகன் விைக்கு பவளிச்ேத்தில் ச ாட்டுப் புத்ைகத்தை
விரித்துக்பகாண்டு அம்மா படிக்க, மாமா அப்படிசய சகட்டுக் பகாண்டு, அடுத்ை ஐந்ைாவது நிமிடத்தில்
கடகடபவன மிகச் ேரியாகச் போல்வாராம். அந்ைக் கால பி.யு.சி. அவர்.
அவருதடய மகனும் அடிக்கடி கண்கதைக் கேக்குகிறான். திடீபரன கண்களில் இருந்து நீர் வழிந்சைாடும்.
துதடத்துக்பகாண்சட இருப்பான். இசைா, இவர்ைான் என் மாமா. அது என் மாமாவின் தபயன். ஒன்பைாவது
படிக்கிறான்'' என்று போல்லிவிட்டு நிறுத்ை, அந்ைப் தபயன் மிகக் கனமானபைாரு கண்ணாடிதய அணிந்
திருந்ைான். அவதன அருகில் அதழத்து, அவன் சிரசில் தகதவத்து, பமள்ை வருடிக் பகாடுத்சைன். அந்ை
கங்கள் பற்றி ஒரு விஷயம்... கங்களில் ஏசைனும் அழுக்கு சேர்ந்துவிட்டாசலா அல்லது கைவிடுக்கில்
மாட்டிக்பகாண்டு விட்டாசலா, கபவட்டிதயக் பகாண்டு கத்தை பவட்டுவீர்கள் அல்லவா? அப்சபாது,
ேதைக்கும் கத்துக்குமான இதணப்பிடத்தில் கபவட்டி பட்டு, அங்சக ரத்ைம் வந்து, அந்ை இடத்தில்
சின்னைாக சீழ் பிடித்துக்பகாண்டு, அல்லது கசுத்தி வந்து விரல்கள் பமாத்ைமும் வீங்கி... பமாத்ைத்தில்,
அந்ை ேதைப் பகுதி மட்டும் அவஸ்தைப்படுவதில்தல; ேதையுடன் ஒட்டி உறவாடிக் பகாண்டிருக்கிற கமும்
சிக்கதலச் ேந்திக்கும்; சபரவதிக்குள்ைாகும்.
கமும் ேதையும் சேரும் பகுதிகதை கக்கண்கள் என்று போல்சவாம். காரணம், ம் கண்கதைப் சபாலசவ
உணர்ச்சி மிகுந்ை பகுதிகள் அதவ. தக விரல் கங்கள் மட்டுமின்றி, கால் விரல்களின் கங்களுக்கும் இசை
குணம் உண்டு. ேதைக்கு ஒரு பிரச்தன வந்ைால் கமும், கத்துக்குச் சிக்கல் ஏற்பட்டால் ேதையும் சேர்ந்சை
அந்ை வலிதயயும் சவைதனயும் அனுபவிக்கும். இைனால்ைான், மிகுந்ை ஆத்மார்த்ைமான சைாழதமதய
அல்லது உறதவக் குறிப்பிடுகிறசபாது, 'அவங்க கமும் ேதையும்சபால ப ருங்கிய ண்பர்கள்’
என்கிசறாம்.
கண்களில் வைது, இடது இருக்கைாம். ஆனால், அவற்ல ப் பகுத்துப் பிரித்துப் பார்க்கிற ாமா? 'எனக்கு
என்னுலடை இடது கண்லணத்தான் சராம்பப் பிடிக்கும்; வைது கண்லண ஓரைவுக்குதான் பிடிக்கும்’
என்று ைாராவது சசால்வதுண்டா? அதாவது, கண்களில் பாகுபாடுகள் கிலடைாது. அதனால்தான்,
மகலனயும் மகலையும் சமமாகப் பாவிக்கும் தகப்பன், ''எனக்கு என் லபைனும் சபண்ணும் என் இரண்டு
கண்கள் மாதிரி!'' என்று சசால்லிச் சிைாகிப்பான்.
வழக்கம்றபால், வஜ்ராசன நிலையில் அமர்ந்து சகாள்ளுங்கள். கடந்த முல , இரண்டு லககலையும் றசர்த்து,
கட்லடவிரல்கலையும் இலணத்துக் சகாண்டு, பக்கவாட்டுப் பகுதிகளில் நகர்த்தி, கண்கலை மட்டும்
அதனுடன் பைணிக்கச் சசய்றதாம். அறத றபால், நகங்கலை இலணத்துக்சகாண்டு, சதாலடயில் இருந்து
றமற்பகுதிக்கும், றமலிருந்து சதாலடப் பகுதிக்குமாகக் லககலைக் சகாண்டு சசல்ை, கண்கலை
அதன்பின்றனறை ஓடவிட்றடாம்.
உணர்தறை சதளிதலின் முதல் படி! கண்களின் அவசிைத்லதயும் அது தருகி றபசராளியின் அழலகயும்
உணர்ந்துசகாண்டால், கண்கலைப் பாதுகாக்கி காவைனாக நாம் இருப்றபாம்.
'கண் சகட்ட பி கு சூரிை நமஸ்காரம்’ என்ச ாரு உவலம, நம் றதசத்தில் உண்டு.
ஆனால், டகாழே காலம் எனப்படுகிற கெயில் காலம் முடிவுறுகிற டம மாதத்ழதக் கேந்து, அக்டோபர்
தாண்டியும்கூே கெயில் ெறுத்கதடுக்கிறது. ஐப்பசியில் அழேமழழ என்பார்கள். ஆனால், ஐப்பசி மாதத்தில்
சிறு தூறழலக்கூேப் பார்க்க முடிெதில்ழல. மாறாக, கெயில் காலத்தில் அல்லது குளிர்காலத்தில்
தோகலன்று கபய்துவிட்டுப் டபாகிறது, மழழ.
கெளிச்ெத்தில் இருந்து இருள் சூழ்ந்த அழறக்குள் நுழழயும்டபாதும் ெரி... இருள் சூழ்ந்த அழறயில் இருந்து
கெளிடய ெந்து, கெளிச்ெம் பார்க்கிறடபாதும் ெரி... கெளிச்ெம், இருள் இந்த இைண்ழேயும் உேடன
ஏற்றுக்ககாள்ை முடியாமல், நம் கண்கள் கூசும்; சுருக்ககன்று கமல்லியதாக உஷ்ணம் பைவி ொட்டும்;
இழமகழை மூடிக்ககாண்ோல் டதெழல என்பதாக மனம் ஏங்கும். அந்த கெளிச்ெத்துக்டகா இருட்டுக்டகா
பழகுெதற்குக் குழறந்தது ஐந்து நிமிேங்கடைனும் ஆகலாம்.
கடிகாை முள்ளின் சுழற்சிடபால, ெலது பக்கச் சுழலில் சுற்றினீர்கள் அல்லொ? இப்டபாது முகத்துக்கு எதிடை,
நகக்கண்கழை இழணத்தபடி, இேப்பக்கமாகச் சுற்றுங்கள். சின்ன ெட்ேம் டபாோமல், முடிந்த அைவு
கபரிதாக ெட்ேமிடுங்கள். அந்த ெட்ேப்பாழதயில், உங்கள் கண்களும் கமள்ைப் பயணிக்கட்டும்.
இப்படியாக, ஐந்து முழற பயிற்சி கெய்யுங்கள்.
இந்தப் பயிற்சிகழை தினமும் சுமார் 20 நிமிேங்கள் கெய்ெதற்கு டநைம் இருக்கிறதா உங்களுக்கு? அல்லது,
டநைத்ழத ஒதுக்கிக் ககாள்கிற திட்ேமிடுதலும், பயிற்சிழய டமற்ககாள்கிற ஆர்ெமும் இருக்கிறதா? அப்படி
இருக்குமாயின், உங்கள் கண்கள் மானசீகமாக உங்களுக்கு நன்றி கொல்லும்.
அடதடபால், தூங்குகிற டநைம் தவிை மற்ற டநைங்களில் எல்லாம் மூக்குக் கண்ணாடியின் உதவியின்றி ொழ
இயலாதெர்கள், பயிற்சிக்குப் பின்பு, தங்களின் அன்றாேப் பணிகழை மிகச் கெம்ழமயாகச் கெய்ெழதப்
பார்த்டதன். கெய்தித்தாழை மூக்குக் கண்ணாடி ெழிடய பார்க்காமல், டநைடியாகடெ படிக்கிற அைவுக்குக்
கண்களில் கூர்ழமயும் ஒளியும் அதிகரித்துள்ை, ஐம்பது ெயழதக் கேந்த அன்பர்கழைக் கண்டு பூரித்துப்
டபாடனன்.
இந்த உலகம் மிக ைம்மியமானது. அடத டநைம் மிகவும் பயங்கைமானதும்கூே! பூக்களும் நந்தெனமும்
இருக்கிற பூமியில்தான், முட்களும் கற்களும் உள்ைன. ொெம் வீசுகிற சின்னப் பூவின் அழழக ைசிக்கவும்
டெண்டும்; அடத டநைம், சின்னகதாரு முள்கூேக் குத்தாமல் ெர்ெ ஜாக்கிைழதயாக நேக்கவும் டெண்டும்.
காலில் முள் குத்திய நிழலயில், அழகான பூக்கழை ைசிக்க முடியாமலும் டபாகும், இல்ழலயா?
வழக் ம்நபால் வஜ்ராசனத்தில் அமர்ந்து க ாள்ளுங் ள். முதுத க் கூன் நபாடாதபடி, நிமிர்த்தி தவத்துக்
க ாள்ளுங் ள். ழுத்தத எந்தப் பக் மும் சாய்க் ாமல், நேர்க்ந ாட்டில் நிறுத்திக் க ாள்ளுங் ள். உங் ள்
த ள் இரண்தடயும் மு த்துக்கு நேரா நீட்டிக் க ாண்டு, அந்த இரண்டு த விரல் தளயும் ந ாத்துக்
க ாள்ளுங் ள். அதாவது, இரண்டு உள்ளங்த ளும் நசர்ந்திருக் ட்டும்; விரல் ள் அதனத்தும் ஒன்றுடன்
ஒன்றா , இதேந்திருக் ட்டும்; பின்னிக் க ாண்டிருக் ட்டும். ட்தடவிரல் ள் மட்டும் பின்னிை
விரல் ளில் இல்ைாமல், தனிநை நிமிர்ந்திருக்கும்படி தவத்துக் க ாள்ளுங் ள்.
அந்த இரண்டு ட்தடவிரல் ளின் ே க் ண் ளும் பக் ம்பக் மா கேருங்கிைபடி இருப்பது நபால் தவத்துக்
க ாள்ளுங் ள். அந்த ே க் ண் ள் உங் ள் ண் தளப் பார்ப்பதுநபால் நேருக்கு நேரா இருக் நவண்டும்.
அதாவது, ண் ளுக்கு நேநர த தள நீட்டிக் க ாண்டு, விரல் ள் அதனத்ததயும் பிதேத்தபடி தவத்து,
ட்தடவிரல் ளின் ே க் ண் ள், உங் ள் மு த்ததப் பார்த்தபடி இருப்பதுநபால் தவத்துக் க ாள்ளுங் ள்.
உங் ள் பார்தவ அந்த ே க் ண் ளின் நமல் இருக் ட்டும்.
இப்நபாது, உங் ளது மூக்கில் இருந்து சுமார் மூன்று அங்குைத் கதாதைவில் த ள் இருப்பதுநபால்,
கமள்ள அருந க ாண்டு வந்து, தவத்துக் க ாள்ளுங் ள்.
அடுத்து, அந்தப் கபருவிரல் ளின் ே க் ண் ளின் இதேப்தபக் கூர்ந்து வனியுங் ள். அந்த
இதேப்பிநைநை உங் ள் ண் ள் தனது பார்தவைால் இதேந்திருக் ட்டும். இப்நபாது த தள
அப்படிநை கமள்ள கமள்ள, பதழை இடத்துக்குக் க ாண்டு கசல்லுங் ள். அதாவது, த ளின்
பிதேப்தப விைக் ாமல், மூக்கில் இருந்து மூன்று அங்குை இதடகவளியில் இருந்த த தள இன்னும்
இதடகவளிதை ஏற்படுத்துவது நபால், நீட்டி தவத்துக் க ாள்ளுங் ள். ஒரு விஷைம்... இததச்
கசய்யும்நபாது ே க் ண் ளுக்கும் உங் ள் ண் ளுக்குமான கதாடர்பு விை ாமல் பார்த்துக் க ாள்வது
அவசிைம். அதாவது, ே க் ண் தள உங் ள் பார்தவ கதாட்டுத் கதாடர்ந்துக ாண்நட இருக் நவண்டும்.
ாதலியின் கபருதமதை ாதைன் கசால்வதா வள்ளுவப் கபருந்தத எழுதிை திருக்குறள் இது. ாதல்
என்பது ஆதசப்படுவது; அன்பு கசய்வது; நேசத்துடனும் னிவுடனும் பார்ப்பது! அப்படிைரு னிவுடன்,
நேசத்துடன், பிரிைத்துடன், மிகுந்த வாஞ்தசயுடன் ோம் ேம் உடதைப் பார்க் த் துவங்கிவிட்டால்
எப்படியிருக்கும்? எந்த நோய் ளும் தாக் ாதவாறு, பூரே கபாலிவுடன் விளங்கும் ேம் நத ம். என்ன,
உண்தமதாநன!
ஐம்புைன் தளயும் ாதலிக் த் துவங்குங் ள். ேம் விருப்பத்துக்கும் நேசிப்புக்கும் உரிைவர் தளக்
க ாண்டாடுவதுநபால், மதிப்பது நபால், ேம் உடதையும் மதித்து நேசித்தால், உடைானது எந்தச் கசய்கூலியும்
நசதாரமும் இன்றிச் சீரா இைங்கும். அதிலும்,
' ண்டு ந ட்டு உண்டு உயிர்த்து...’ என்பதில்
முதைாவதா இடம்பிடித்த ண் தள மிகுந்த
வனத்துடன் பாது ாப்பதும் பராமரிப்பதும் ேம்
டதம!
இந்தப் பயிற்சி தள எவகராருவர் கதாடர்ந்து கசய்து வருகிறாநரா, அவர் ள் ஆயுட் ாைம் வதர, மூக்குக்
ண்ோடி அணிைநவண்டிை அவசிைநம ஏற்படாது. ண் ளில் நோய்க்கு இடமில்தை; எரிச்சல் எட்டிக்
கூடப் பார்க் ாது!
சரி, நிதறவுப் பயிற்சி முடிந்ததுநம, சட்கடன்று எழுந்துவிடாதீர் ள். இதுவதர பயிற்சி க ாடுத்த ண் தள
இதம ளால் மூடி, அப்படிநை அதன் நமல் உள்ளங்த ளாலும் கபாத்தி மூடிக் க ாள்ளுங் ள். இப்படிக்
ண் கபாத்திை நிதையில் சுமார் ஒரு நிமிடம் வதர இருங் ள்.
ஒரு நிமிடம் ழித்து, அந்தக் த தள விடுவியுங் ள்; இதம தளத் திறந்து, ண் ளுக்கு முழு
விடுததைதையும் க ாடுங் ள். ண் ளிலும் பார்தவயிலும் கதளிவு ஒன்று பீடமிட்டு அமர்ந்திருப்பதத
உங் ளால் உேரமுடியும். புதிை ண் ளால், இந்த உைத ப் பார்ப்பது நபான்றகதாரு பரவசம் ண் ளில்
இருந்து நத ம் முழுக் ப் பரவும்.
உடல் ைலுவுடன் ஒருைர் இருந்து விட்டோல் கபோதுமோ என்ைோல், இல்லை என்றுதோன் செோல்கைன். கபோரில்
சைற்றி சபை, உடல் ைலு அைசியம். அகதகெ த்தில், அந்தப் கபோரில் உடல் ைலுலை எங்சகல்ைோம் கோட்ட
கைண்டும், எப்படிக் கோட்ட கைண்டும், கதோள்கள், கோல்கள், லககள் என்று எந்தப் போகத்தில் இருந்து
ைலுலைக் கூட்டிச் ெோய்க்க கைண்டும்... என்சைல்ைோம் வியூகம் அலமக்ககைண்டும் என்பதும் மிக முக்கியம்.
அப்படி வியூகம் அலமப்பதற்கு, புத்தியில் ைலுவிருக்ககைண்டும். அதனோல்தோன் ைோள்
லைத்திருப்பைல கயோ, கதோளில் ைலு சகோண்டிருப்பைல கயோ, ஏ ோைமோன பலட வீ ர்களுடன்
இருப்பைல கயோ பைைோன் என்று செோல்ைோமல், 'புத்திமோகன பைைோன்’ என்று செோல்லி லைத்தோர்கள்,
முன்கனோர்கள்!
ஒரு விஷயத்லத, பத்து விதமோகச் சிந்திக்கத் சதரிந்திருக்க கைண்டும். அகதகபோல், பத்து கபர் சிந்திப்பலத
ஒற்லை ஆைோக இருந்து கயோசித்துப் போர்ப்பதிலும் ைல்ைை ோக இருக்க கைண்டும். இப்படிப்
பைவிதமோகவும், பைர் கயோசிக்கும்படியோகவும் சிந்திக்கத் சதரிந்து விட்டோல், அடுத்தை து மனநிலைலயயும்
அைர்கைது உணர்வுகலையும் அறிைதும் உணர்ைதும்
எளிதோகிவிடும்! அப்படி கயோசிப்பதற்கோன கெ த்தில், சமள்ை
ஒரு நிதோனம் உள்ளுக்குள் தோனோக ைந்துவிடும். அந்த நிதோனம்,
இன்னும் ஆழ்ந்து கயோசிக்கவும், கயோசித்தலதச் சிைப்புைச்
செயல்படுத்தவும் லைக்கும். 'பதைோத கோரியம் சிதைோது’
என்போர்கள். நிதோனம் இருக்குமிடத்தில் பதற்ைத்துக்கு
கைலைகய இல்லை. பதற்ைமின்றிச் செயல்படுகிை எந்தக்
கோரியமும் செவ்ைகன ெடந்கதறும் என்பதில் எந்தவித
ஐயப்போட்டுக்கும் அைசியகம இல்லை.
அதோைது, புத்தியில் சதளிவும் தீட்ெண்யமும் எந்த அைவுக்கு முக்கியகமோ, உடலில் ைலுவும் அந்த அைவுக்கு
முக்கியம். ைோகனத்தின் இ ண்டு ெக்க ங்களும் ெரியோக, ஒக கைகத்தில் இயங்கினோல்தோன், பயணம் சுகமோக
இருக்கும். ஒரு ெக்க ம் மட்டும் சமதுைோகச் சுற்றினோல், கெ கைண்டிய இடம் ைரும்ைல , சிக்கலையும்
அயர்ச்சிலயயும் அனுபவிக்க கைண்டியிருக்கும்!
புத்தியோனது 100 கி.மீ. கைகத்தில் இயங்கினோல், ெம் உடலும் அகத 100 கி.மீ. கைகத்துடன் இலணந்து
இயங்ககைண்டும். சிந்திப்பதற்கு புத்தி உதவும் எனில், அதலனச் செயல்படுத்துைதற்கு உடலும்
ஒத்துலழக்ககைண்டும். என்ன, ெரிதோகன?! மனைைக் கலையின் 'கபோைபதி’ பயிற்சியோனது, புத்திக்கும்
உடலுக்குமோன அழகோன பயிற்சி; அைசியமோன பயிற்சி!
ஒரு விஷயம்... 'கபோைபதி’ எனும் பயிற்சி யின்கபோது, அந்தப் பயிற்சியில் மூைபந்தம் ஏற்படுத்திக்
சகோள்ைது ச ோம்பகை அைசியம்.
ெம் உடலில் இருந்து கோற்று சைளிகயறுகிை ைழிகளில், ஆெனைோய்ப் பகுதியும் ஒன்று. அடி பம்ப்பில் மோங்கு
மோங்சகன்று, லக ைலிக்க ைலிக்கத் தண்ணீர் அடித்து, அதலன ஓட்லட குடத்தில் நி ப்பிக்சகோண்டு
இருந்தோல் என்னோகும்? தண்ணீர் ஒருபக்கம் சைளிகயறிக்சகோண்கட இருக்க, ெம் உலழப்பு அத்தலனயும்
வீண் ஆகும் அல்ைைோ? அதுகைதோன் இங்ககயும்! மனைைக் கலையின் கபோைபதி பயிற்சியின்கபோது,
ஆெனைோய்ப் பகுதிலய இறுக்கிக் சகோண்டோல், அதன் மூைம் கோற்று சைளிகயைோது. அலதத்தோன் மூைபந்தம்
என்போர்கள்.
மனவளக்கலை பயிற்சி என்பது வவறும் உடற்பயிற்சி அல்ை. மனத்லை வளப்படுத்தி, உடலை வெம்லமப்
படுத்துகிற காரியம் மட்டுமம இந்ைப் பயிற்சியில் இருப்பைாக நிலனக்காதீர்கள். ஒட்டுவமாத்ைமாக நம்
வாழ்க்லகலயமய மாற்றி, நல்வழிப்படுத்துகிற விஷயங்கள், இந்ை மனவளக்கலைப் பயிற்சியில்
வபாதிந்திருக்கின்றன. இலைச் வொன்னால் புரியாது. வெயலில் இறங்கி, அனுபவித்துப் பார்த்ைால்ைான்
உணரமுடியும்!
'எனக்குத் ைாழ்வு மனப்பான்லம வராம்பமவ அதிகம். எலை எடுத்ைாலும், இது என்னாை முடியாது; என்லன
யாருமம மதிக்க மாட்மடங்கிறாங்க; இந்ை விஷயத்லைச் வெய்யறதுக்கு உண்டான திறலமமயா ைகுதிமயா
எனக்கு இல்லைனு மைாணும். சிை மநரம், நான் வாழறமை மவஸ்ட்டுன்னுகூட நிலனச்சுப்மபன்!’ என்றார்,
வென்லனலயச் மெர்ந்ை 28 வயது இலளஞர் ஒருவர். கூடுவாஞ்மெரி அறிவுத்
திருக்மகாயிலில் என்லன மநரில் ெந்தித்து, அவர் இப்படிச் வொல்லிக்வகாண்டு
இருக்கும்மபாமை, அடக்கமாட்டாமல் முகம் வபாத்தி, முதுகு குலுங்கி, அழத்
வைாடங்கிவிட்டார்.
'ெரி... சின்ன பயிற்சி ஒன்லறச் வெய்து பார்ப்மபாமா? நன்றாக அமர்ந்துவகாள்ளுங்கள். முதுலக மநராக்கிக்
வகாள்ளுங்கள். இடது லக வபருவிரைால், உங்கள் மூக்கின் இடது துவாரத்லை அலடத்துக் வகாள்ளுங்கள்.
வைது துவாரத்தின் வழிமய மூச்லெ நன்றாக, மவகமாக வவளிமய விடுங்கள். அப்படி விட்ட பின்பு, மீண்டும்
வைது துவாரத்தின் வழிமய மூச்லெ நன்றாக உள்ளிழுத்துக் வகாள்ளுங்கள். அடுத்து, ஆள்காட்டி விரைால்
வைது துவாரத்லை அலடத்துக்வகாண்டு, இடது துவாரத்தின் வழிமய, மூச்லெ மவகமாக வவளிமய
விடுங்கள். பின்பு, ெட்வடன்று மவகமாக உள்மள இழுங்கள். இப்படிப் பத்து முலற வெய்யுங்கள். இடது,
வைது என்பைாக, தினமும் காலையில் எழுந்ைதும், இரவு தூங்குவைற்கு முன்பும் இரண்டு மவலளயும்,
குலறந்ைது பத்து நாட்களுக்கு இதுமபால் வெய்து முடித்துவிட்டு, இங்மக வாருங்கள்’ என்று கபாைபதி
எனும் மூச்சுப் பயிற்சிலய அவருக்குச் வொல்லிக் வகாடுத்மைன்.
மனவளக்கலையின் மிக முக்கியமான பயிற்சி இது. மூலளகளின் எல்ைா மூலை முடுக்குகளுக்கும் இந்ைப்
பயிற்சி ைருகிற வீரியம் வென்று, கைவு ைட்டி உசுப்பிவிடும் என்பது நிஜம்.
உயர் ரத்ை அழுத்ைம் எனப்படும் பி.பி. பிரச்லன உள்ளவர்கள், குடல் இறக்கம் மற்றும் இைய மநாயாளிகள்
இந்ைப் பயிற்சிலயச் வெய்யமவண்டாம். இவர்கலளத் ைவிர, எவர் மவண்டுமானாலும் எந்ை வயதில்
மவண்டுமானாலும் இந்ைப் பயிற்சிலய மமற்வகாள்ளைாம்.
மூலளக்குச் வெல்லும் ரத்ை ஓட்டங்கள், சீராகச் வெல்ைத் துவங்கும். மூலளயில் மபாதிய அளவு ரத்ைம் பாய்கிற
உடற்சூழ்நிலை இருந்துவிட்டால், அயர்ச்சிக்கும் மொர்வுக்கும் அவசியமம இருக்காது. மறந்தும்கூட, ஞாபக
மறதியில் சிக்கிக் வகாள்கிற அவைத்துக்கு வழிமய இல்லை. 'வெய்யக்கூடிய காரியத்தில் முழுவதுமாக
அர்ப்பணித்துக் வகாள்வைற்குத் ையாராக இருக்கிமறன். நீ வரடியா?’ என்று மூலள கட்டலளயிட, 'நீங்கள்
ையாராக இருந்ைால், நானும் ையாராகத்ைாமன இருப்மபன்! நான் உங்கள் அடிலம அல்ைவா! நீங்கள் உட்காரச்
வொன்னால் உட்காருமவன்; ஓடச் வொன்னால் ஓடுமவன்’ என்று உடைானது, ையார் நிலையில் இருப்பலைச்
சுட்டிக்காட்டும். ஒரு மவலைலய உடலும் புத்தியும் லகமகாத்து, ஆழ்ந்து வெய்வலைத்ைான், ஆத்மார்த்ைமாக
ஈடுபடுைல் என்கிமறாம்!
அந்ை வென்லன இலளஞர் பத்து நாட்கள் கழித்து, மீண்டும் வந்ைார். அவர் முகத்தில் சின்னைாக ஒரு வைளிவு.
ொட்லடக் குச்சிலயச் வொடுக்குவைற்காகக் காத்திருப்பார் வண்டிமயாட்டி. 'அவர் எப்மபாது ொட்லடலயச்
வொடுக்குவார்’ என்று குதிலரயும் ையாராக இருக்கும், பார்த்திருக்கிறீர்களா? அந்ைக் குதிலர மபான்று,
அந்ை இலளஞரின் உடைானது, புத்தியின் கட்டலளலய நிலறமவற்றக் காத்திருப்பைாகமவ எனக்குப் பட்டது.
சுவிட்லெப் மபாட்டால்ைாமன விளக்கு எரியும்! சின்ன தீக்குச்சிலயக் வகாண்டு பற்ற லவத்ைால்ைாமன மிகப்
வபரிய தீப்பந்ைத்லை ஏற்றி, இருலள அகற்றைாம்! அந்ை இலளஞர் எனும் அழகிய விளக்கு, ஸ்விட்ச்
மபாட்டதும் எரிவதிலும், பிரகாெம் ைருவதிலும் வியப்வபன்ன இருக்கிறது!
கடந் 15 வருடங்களில், உணவகங்களில் உள்ை சபயர்ப் பலசகப் பட்டியல், மிகப் சபரி ோக நீண்டு
விட்ட . வித்தியோைமோ சபயர்கசைக் சகோண்ட உணவுகளும், சபயதே வோயில் நுசையமுடியோ படி
இருக்கிற உணவுகளும் இன்சறக்கு வந்துவிட்ட .
இந் உணவுகள் அச த்துதம உடலுக்கு நன்சம ேக்கூடியசவயோ என்று போர்த் ோல், இல்சல என்பத
பதிலோகக் கிசடக்கும். உணவு என்பது உடலுக்கு பலம் தைர்ப்ப ோகத் ோத இருக்கதவண்டும். மோறோக,
உடலின் அன்றோட இயக்கத்ச யும்... இன்னும் சைோல்லப் தபோ ோல், உடலின் அசமப்சபதயகூட மோற்றுகிற
வல்லசமயுடன் இந் உணவு வசககள் இன்சறக்குப் பல்கிப் சபருகியிருக்கின்ற என்பத உண்சம!
உணவு வசககள் என்றில்லோமல், குைந்ச கசை ஈர்க்கிற சகோறிக்கிற பண்டங்களும் சமள்ை சமள்ை
முசைத்துவிட்ட . பிஸ்கட், ைோக்தலட், பைங்கள் என்று குைந்ச களுக்கு வோங்கிக் சகோடுத் நிசலயில்
இருந்து, தமல் ட்டு மக்களில் துவங்கி நடுத் ேவர்க்க மக்களும்கூட ங்கள் குைந்ச களுக்கு, கோற்றசடத்
தபப்பர் கவர்களில் இருக்கிற பண்டங்கசைக் சகோறிப்ப ற்கு வோங்கிக் சகோடுக்கிறோர்கள்.
இந் உணவு மோற்றங்கைோல் ஏற்பட்டிருக்கிற விசைவு... குைந்ச களும் இசைஞர்களுமோக நம்மில் பலரும்
ஊசைச்ைச யுடன் திகழ்கின்ற ர். வயதுக்குத் க்க உடற்கட்டு இல்லோமல், அதீ வைர்ச்சியில் பரும ோகிப்
தபோகின்ற ர்.
ஒருமுசற, அன்பர் ஒருவர் என்னிடம் வந் ோர். மூச்சிசேப்புக்கு நடுதவ... இட்லி, த ோசைசயத் ச ோடுவத
இல்சல என்றும், சவளிமோநில மற்றும் தமற்கத்திய உணவுகசைச் ைோப்பிட்டு வந் ோல், கடந் மூன்று
வருடங்களில் இப்படிப் பருத்துவிட்ட ோகவும் வருத் த்துடன் ச ரிவித் ோர்.
'நீங்கள் ோன் சுவோமி ஏத னும் சைய்து என்ச ஒல்லியோக்க தவண்டும்’ எ க் கண்ணீர் விடோ குசறயோகப்
புலம்பி ோர்.
''எ க்கு எந் மோய- மந்திேங்களும் ச ரியோது. ஆ ோல், உங்களின் சபருத் உடசல சில நோட்களுக்குள்
பசையபடி ஒல்லியோ த கமோக மோற்றிவிட முடியும். அ ற்கு நோன் உறுதியளிக்கிதறன். ஆ ோல் அந்
மோற்றத்துக்கும் எ க்கும் ைம்பந் மில்சல. நீங்கள் ோன் அந் மோற்றத்ச ச் சைய்ய தவண்டும்'' என்தறன்.
''இங்தக, அறிவுத் திருக்தகோயிலில் கற்றுத் ருகிற ம வைக் கசலப் பயிற்சிசய, சிேதமற் சகோண்டு தி மும்
சைய்கிறீர்கைோ?'' என்று தகட்தடன்.
''அடடோ... அப்படியரு மந்திேத்ச த் ோன் தகட்தடன், சுவோமி! சைோல்லுங்கள்... என் மந்திேம் சுவோமி
அது?'' என்று தகட்டோர்.
நோன் அவரிடம், ''ைோப்போட்டுத் ட்டுக்கு எதிரில் அமர்ந் தும், கண்கசை மூடி, சமல்லிய குேலில், 'தபோதும்
தபோதும் தபோதும்’ என்று ஆத்மோர்த் மோகச் சைோல்லிவிட்டுச் ைோப்பிடுங்கள்'' என்தறன்.
பிறகு அந் அன்பருக்கு, ம வைக் கசலப் பயிற்சிகள் சைோல்லித் ேப்பட்ட . பயிற்சியின் ஒவ்சவோரு
நிசலசயயும் ஆத்மோர்த் மோகக் கற்றுக்சகோண்தட வந் ோர் அவர். சமள்ை சமள்ை... உணவுப் பைக்க
வைக்கங்களில், ோன் ஓர் ஒழுங்சகக் சகோண்டுவிட்ட ோகத் ச ரிவித் ோர்.
அடுத் டுத் பயிற்சியில், அவருக்கு மகேோை ம் சைோல்லிக் சகோடுக்கப்பட்டது. ம வைக் கசலயில், மிக
முக்கியமோ பயிற்சிகளில் இதுவும் ஒன்று! நம் ஒட்டுசமோத் உடலின் நோடி நேம்புகள் அச த்ச யும்
உசுப்பி, பலம் தைர்க்கக்கூடிய அற்பு மோ பயிற்சி இது.
இந் ப் பயிற்சிகசைக் கற்றுக்சகோண்ட அன்பர், பிறகு வீட்டில் தி மும் மகேோை ம் சைய்து வே... அடுத்
இேண்தட மோ ங்களில், அவரின் உடலில் இருந் ஊசைச்ைச சமோத் மும் கசேந்து கோணோமல்
தபோயிருந் து.
உணவு, உடல், உயிர் ஆகிய மூன்று விஷயங்களில் மிகுந் கவ மோக இருந் ோல் ோன், இந் இப்பிறவிசய
எளிசமயோகவும் இனிசமயோகவும் கடக்கமுடியும். இந் மூன்றில் ஏத னும் ஒன்றில் கவ ச் சிச வு
ஏற்பட்டோல்கூட, அது சமோத் வோழ்க்சகசயயுதம கசலத்துப் தபோட்டுவிடும்!
கிட்டத் ட்ட மீச ப் தபோல் நோமும் நம் சககசையும் கோல்கசையும் நீட்டிச் சைய்கிற பயிற்சி ோன்,
மகேோை ம். அந் ப் பயிற்சிசய தமற்சகோண்டோல், வோழ்க்சகப் தபோேோட்டத்தில், எதிர்நீச்ைல் தபோடுவது மிக
எளிது!
எைவே, அந்தச் சில நிமிடங்கள் ேதரக்கும், அதொேது மகரொெைத்தில் இருந்தபடி, ததலதய ேலது பக்கம்
திருப்பி, இடுப்தபயும் கொல்கதளயும் இடது பக்கம் திருப்பி தேத்துக் ககொள்கிற அந்தத் தருணத்தில்,
வதொள்பட்தடதய ததரயிவலவய படும்படி தேத்துக் ககொள்ளுங்கள்.
பிறகு, வதொள்பட்தட உங்கள் ேெமொகும். நிதைத்த மொத்திரத்தில், நிதைத்தபடி பொகங்கதள இந்தப் பக்கம்
அந்தப் பக்கம் என்று திருப்பமுடியும். விஷயத்ததப் புரிந்துககொண்டதும் வதொள்பட்தட ேம்மிடம் ஸொரி
வகட்கும். 'என்ை கெொல்றிவயொ... அததச் கெய்யவறன்’ எை ேொக்குறுதி தரும்.
இந்தப் யிற்சினயச் கசய்யும்ப ோது, நம் தனைப் குதினய இைது க் மோ த் திருப்பிைோல், இடுப்ன யும்
ோல் னளயும் ைைது க் மோ த் திருப் பைண்டும். தனைனய ைைப் க் ம் திருப்பும்ப ோது, இடுப்ன யும்
ோல் னளயும் இைப் க் ம் திருப் பைண்டும். இதுப ோல், மும்மூன்று முனற கசய்யுங் ள். மி வும் ஆழ்ந்து
கசய்தோல்தோன் இந்தப் யிற்சி நமக்கு ைசப் டும்.
ஈபரோட்டுக்குப் க் த்தில் இருக்கிற கிரோமத்தில் இருந்து ஒருைர் ைந்திருந்தோர். அங்ப ஒரு ள்ளியில்
ஆசிரியரோ ப் ணிபுரிகிறோர் அைர். ைகுப்பில் மணிக் ணக் ோ நின்றுக ோண்பை ோைம் நைத்துைோரோம்.
குறுக்கும் கநடுக்குமோ , மோணைர் ளுக்கு இனைபய நைந்துக ோண்பை ோைம் நைத்துைோரோம். ஒருநோளில்,
இப் டிச் சுமோர் நோன்ன ந்து மணி பநரம் நின்றும், நைந்தும், ரும் ைன யில் எழுதியும் ோைம் நைத்தி
ைந்ததோல் தன் ோல் ள், முதுகுத் தண்டுைைம், பதோள் ள் எைப் ை குதி ளில் நிரந்தரமோ பை ஒரு ைலி
தங்கிவிட்ைது என்று ைருந்திைோர்.
'முக்கியமோ , மோணைர் ளுக்கு ஆர்ைத்துைன் ோைம் நைத்துகிறப ோது, அதிலிருந்து என் ைைத்னதத் தினச
திருப்புகிற இந்த அசோத்திய ைலி குறித்த சிந்தனையின் ஆக்கிரமிப்பில் இருந்து நோன் விடு ை பைண்டும்.
அதற்கு எைக்கு ஒரு ைழி கசோல்லுங் ள், சுைோமி!’ என்று அந்த ஆசிரியர் ப ட்ைோர்.
'இந்த ைலியில் இருந்தும், இப் டியோை மைநினையில் இருந்தும் வினரவில் நீங் ள் விைகிவிடுவீர் ள்.
இப்ப ோது யிற்சியில் பசருகிறீர் ளோ? ஐந்து நோட் ள் இங்கு தங்கி, யிற்சி எடுத்துக் க ோண்ைோல் ப ோதும்
’ என்பறன்.
'மன்னிக் பைண்டும் சுைோமி! ஐந்து நோட் ள் விடுமுனற எடுக் முடியோது. மோணைர் ளுக்கு இது
அனரயோண்டுத் பதர்வு பநரம். ரீட்னச முடிந்து, த்து நோள் விடுமுனற ைரும். அப்ப ோது பைண்டுமோைோல்,
யிற்சி ைகுப்பில் ைந்து க ோள்கிபறன்'' என்று அைர் கசோன்ைப ோது, மோணைர் ள் மீது அைருக்கு இருந்த
அக் னறனய உணர்ந்பதன்.
பிறகு, அனரயோண்டுத் பதர்வு முடிந்து, ஒரு டிசம் ர் மோதக் னைசி ைோரத்தில் ைந்து, ஐந்து நோள் தங்கி,
யிற்சினய மிகுந்த ஆர்ைத்துைன் ற்றுக்க ோண்ைோர். யிற்சி முடிந்து, ஏப்ரல் மோத விடுமுனறயில் ைந்து
முழுப் யிற்சினயயும் எடுத்துக்க ோண்ைோர். அனதயடுத்து, திைமும் மைைளக் னைப் யிற்சினயச் கசய்து
ைருைதோ வும், தற்ப ோது ோல் ைலி, முதுகு மற்றும் பதோள் ைலி எை எந்த ைலியும், ஏன்... அது குறித்த
சிந்தனை கூைத் தைக்கு இல்னை என்று மகிழ்ச்சிபயோடு கதரிவித்தோர்.
சரி... இப்ப ோது இதன் அடுத்த ட்ைப் யிற்சினயப் ோர்ப்ப ோமோ? ைழக் ம்ப ோல், ம ரோசைத்தில்
டுத்துக்க ோண்டு, குதி ோல் னளயும் ோல் ட்னைவிரல் னளயும் ஒட்டிய டி னைத்துக்க ோள்ளுங் ள்.
தனைனய பநரோ னைத்துக்க ோண்டு, ோல் னள அப் டிபய கமள்ள ( ைத்தில் உள்ள டி) மைக்கி
னைத்துக்க ோள்ளுங் ள். இந்த நினையில் இருந்த டி, பதோள் னளத் தூக் ோமல், தனைனய கமள்ள இைது
க் ம் திருப்புங் ள். அப் டித் திருப்புகிறப ோது, ோல் னள ைைது க் த் தனரயில் டும் டி க ோண்டு
கசல்லுங் ள். திரும் வும் னழய நினைக்கு ைந்து, தனைனய ைைது க் மோ த் திருப்புங் ள். அபத பநரம்,
ோல் னள இைது க் த் தனரப் குதியில் டும் டி க ோண்டு ைோருங் ள். இப் டி, இைது - ைைது எை
மும்மூன்று முனற கசய்யுங் ள்.
அைசரம் பதனையில்னை; முதுன க் ப ோணிக்க ோண்டு னைத்திருக் ோதீர் ள். தனைனய கைடுக்க ன்று
திருப் ோதீர் ள். ோல் னள ஒரு ையக் ட்டுப் ோடு ப ோல், கமள்ள தனரனயத் கதோைச் கசய்யுங் ள். இந்தப்
யிற்சினய கசய்யச் கசய்ய... முழங் ோல் மற்றும் ணுக் ோல் ளில் ைம் கூடும். முழங் ோலில் உள்ள எலும்பு,
மஜ்னை ப ோன்றனை அனைத்தும் உறுதிப் டும். இந்த ைலுவுைன் முழங் ோலும் ோதங் ளும் ணுக்
ோல் ளும் இருந்தோல், ோல் ளில் ைலி என் பத ஏற் ைோது.
ப ருந்தில் நைத்துைர் ளோ ப் ணிபுரி ைர் ள், டீக் னை மற்றும் ப ோ ரூம் ளில் பைனை கசய் ைர் ள்,
டிரோஃபிக் ப ோலீசோர், கதோழிற்சோனை ளில் எந்திரங் னள நின்றுக ோண்பை இயக்கு ைர் ள் ஆகிபயோரின்
ோல் ளுக்கு மி வும் ைத்னதத் தருகிற, யனுள்ள யிற்சி இது!
அவ்ைளவு ஏன்... ஒரு நோளின் எட்டு மணி பநர பைனையில், மி அதி பநரம் உட் ோர்ந்துக ோண்பை பைனை
கசய் ைர் ள், உைலில் அதி எனையுைன் இருப் ைர் ள் இந்தப் யிற்சினயத் கதோைர்ந்து பமற்க ோண்டு
ைந்தோல், பதோள் ட்னையும் முதுகுத் தண்டுைைப் குதியும் உறுதியுைன் தி ழும்.
க ங் ளூருவில் இருந்து சுமோர் 40 ையது மதிக் த்தக் க ண்மணி ஒருைர் ைந்திருந்தோர். தைக்கு சிபசரியன்
என்றும், குழந்னத பிறந்த பிறகுபைனைனய விட்டுவிட்ைதோ வும், இப்ப ோது ம ள் க ோஞ்சம் ைளர்ந்து,
ள்ளிக்குச் கசல்ைத் துைங்கி விட்ைதோல் மீண்டும் பைனைக்குச் கசல்ைைோம் என்று தீர்மோனித்து
இருப் தோ வும் ஆைோல், இந்த நோன்ன ந்து ைருைங் ளில், சுமோர் 15 கிபைோ ைனர தன் உைல் எனை
அதி ரித்துவிட்ைது என்றும் கதரிவித்தோர். இந்த எனை அதி ரிப் ோல், ோல் ளில் எந்பநரமும் ைலி
இருப் தோ ப் புைம்பிைோர், அந்தப்க ண்மணி.
மைைளக் னைப் யிற்சி னய பமற்க ோண்ைோல், மை அழுத்தத்தில் இருந்து விடு ை ைோம். ம ரோசைப்
யிற்சினயத் கதோைர்ந்து கசய்தோல், அந்த மீனைப் ப ோல் நம் உைலும் தக்ன யோகிவிடும்!
உைனைத் தூக்கி நிறுத்துைதற்கு முதுக லும்பு எப் டிப் யன் டுகிறபதோ, அபதப ோல் மைைளக் னைப்
யிற்சியின் முதுக லும்பு என்பற இந்த ம ரோசைப் யிற்சினயச் கசோல்ைைோம்!
இங்தக, திருமணத்துக்குப் பிறகு கணைன்- மளனவி என்று ைாழத் துைங்குபைர்கள், பிறகு குழந்ளத
பிறந்ததும் தபற்தறார்கள் ஆகிவிடுகிறார்கள். தபற்றைர்கள் ஆகிவிட்ைவுைதனதய, தன் குழந்ளத
என்தனன்ன சந்ததாஷங்களளதயல்ைாம் தபற தைண்டும் என்று பட்டியல் தபாைத் துைங்கிவிடுகிறார்கள்.
குழந்ளதகளின் தபச்சு, சிரிப்பு, ஓட்ைம், ஆட்ைம், தகாபம், அழுளக எனச் சகைத்ளதயும் ரசித்து ரசித்து
ைாழ்கிறார்கள். அைர்களின் ஒவ்தைாரு ோளின் விடியலும் குழந்ளதயிைம் இருந்து துைங்கி, அன்ளறய
தபாழுது குழந்ளதயிைதம நிளறவுறுகிறது.
''எங்க ளபயன் பிளஸ் டூ படிக்கிறான். படிப்புை கைனம் தசலுத்த முடியளை. தரண்ைாைது மாடியிை
அைனுக்கு கிளாஸ் ரூம். சாப்பிை, தண்ணி குடிக்கன்னு கீதழ ைந்துட்டு, மாடிதயறிப் தபானா, மூச்சு
ைாங்குது. தராம்பதை கஷ்ைப்படுறான் சுைாமி. சீக்கிரதம ையர்ைாயிடுறான். இத்தளனக்கும் குழந்ளத,
கண்ைபடி எதுவும் சாப்பிடுறதத இல்ளை'' என்று தசால்லிக் கண்ணீர் விட்ைார் அந்தத் தாய்.
அதிக எளை அைனுக்குச் தசார்ளைத்தான் தகாடுத்தது. அந்தச் தசார்வு, எதன் மீதும் ஒட்ைாத மனநிளைளயத்
தந்தது. அந்த மனதுைன், அைனால் படிக்க முடியவில்ளை. படிப்பு தைம்பாகக் கசந்தது. பள்ளி விட்டு
வீட்டுக்கு ைந்ததும், தின்பண்ைங்களளத் தின்று முடித்து, ஏழு மணிக்தகல்ைாம் படுக்ளகக்குச் தசன்று விை...
அதீத தூக்கமும் ஒரு ைளக தோய் என்பளத அந்த வீடு புரிந்து தகாள்ளவில்ளை.
எளை குளறயத் துைங்கியதும், சுரப்பிகளின் பணிகள் ஒழுங்குக்கு ைந்தன. தங்கு தளையின்றி, தசவ்ைதன
தங்களது கைளமகளளச் தசய்யத் துைங்கின. ததாப்ளபப் பகுதியில் ஒட்டிக் தகாண்டிருந்த சளதகள்
களரந்து, தட்ளையான ையிற்றுைன் அந்தப் ளபயளனப் பார்க்கதை ஸ்லிம்மாக, அத்தளன அழகாக இருந்தது.
கால்களிலும் ையிற்றுப் பகுதிகளிலும் சிறுகச் சிறுக பைம் கூடிக் தகாண்தை ைந்தது. எளை குளறந்து,
கால்களின் பைமும் கூடியதபாது, அந்தப் ளபயனால் மிக எளிதாகப் படிதயறவும் ஓைவும் முடிந்தது. படிப்பில்
கைனம் தசலுத்தி, அதிக மதிப்தபண் எடுத்து, வீட்ளைதய மகிழ்ச்சியில் ஆழ்த்தினான்.
இந்த இரண்டு பயிற்சிகளிலும் தளை தேராகதை இருக்கட்டும். ளககள் சின் முத்திளரயுைதன இருக்கட்டும்.
ைைது பக்கம் கால்கள் திருப்புகிறதபாது, தளைளய இைது பக்கமாகவும், கால்களள இைது பக்கம் திருப்புகிற
தைளளயில், தளைளய ைைது பக்கமாகவும் திருப்புங்கள்.
கழுத்து ேரம்பு முதல் கணுக்கால்களில் பரவிக்கிைக்கிற ேரம்பு ைளரக்கும் தசயல்பாடுகளில் ஒருவித மாற்றம்
கிளைப்பளத உங்களால் உணர முடியும்.
'ச்தச... பாழாப் தபான இந்த உைம்ளபத் தூக்கிட்டு ேைக்கறளதப் தபாை தகாடுளமயான விஷயம் எதுவுதம
இல்ளை’ என்று தன் உைம்பு குறித்து தைகுைாக அலுத்துக்தகாள்கிற அன்பர்கள், இந்தப் பயிற்சிளய
அைசியம் தசய்ய தைண்டும்.
உைளை மறந்து ைாழ்ைது என்பது ஆன்மிகத்தின் மிக அருளமயான, உன்னத நிளை என்பது ததரியும்தாதன,
உங்களுக்கு?!
மகராசனப் பயிற்சியை சசவ்வசன சசய்தால், சுரப்பிகளின் பணிகள் தங்கு தயடயின்றி ஒழுங்குக்கு வரும்.
உடல் முழுவதும் ரத்த ஓட்டம், சவப்ப ஓட்டம், காற்சறாட்டம், உயிசராட்டம் ஆகிையவ சீரயடந்து சரிவர
இைங்கத் துவங்கும்.
வசைாதிக காலத்தில் வருகிற மூட்டு வலி, முதுசகலும்பில் வலி ஆகிைவற்றில் இருந்து நிவாரணம்
சபறலாம். இளம்சபண்கள் இந்தப் பயிற்சியை கண்ணும் கருத்துமாகச் சசய்தால், அவர்கள் பின்னாளில்
திருமணமாகி, கர்ப்பமுறும்சபாது, சுகப்பிரசவம் நிகழ்வதற்கு வாய்ப்புகள் அதிகம் உள்ளன.
அதற்காக, தளர்த்துகிசறன் சபர்வழி என்று கால்கயள மடக்கிக் சகாள்ள சவண்டாம். ஏசனன்றால், இந்தப்
பயிற்சியின் முக்கிைசம அடுத்த கட்டமாக கால்கயள மடக்கிக் சகாள்வதுதான்!
பிறகு ஒரு நிமிட ஓய்வு. இயதைடுத்து வலது காயலயும் யகயையும் நீட்டிக் சகாள்ளுங்கள். முன்பு சபாலசவ
இடது காயலயும் இடது யகயையும் சலசாக மடக்கிக்சகாண்டு, நீள்வட்டமாகச் சுழற்றுங்கள். குழந்யதகள்
உயதத்தபடி அழுவயத நியனவில் யவத்துக் சகாள்ளுங்கள். ஆனால் உள்ளுக்குள் சிரித்தபடி, மிகவும்
சந்சதாஷமாக, மிகுந்த திருப்தியுடன் சசய்யுங்கள்.
இந்த இடது கால்- இடது யகப் பயிற்சியையும் பத்து முயற சசய்துவிட்டு, ஒரு நிமிடம் ஓய்சவடுத்துக்
சகாண்டு, பிறகு எழுந்திருங்கள்!
வலது கால் - வலது யக, இடது கால் - இடது யக என்று தனித்தனிசை சசய்த பயிற்சியை இப்சபாது
ஒன்றாகச் சசர்த்துச் சசய்ைசவண்டும். அதாவது, உங்களின் இரண்டு கால்கயளயும், இரண்டு யககயளயும்
ஒசர நீள்வட்டப் பாயதயில் சுழற்ற சவண்டும்.
அப்படிச் சுழற்றுகிறசபாது
நிச்சைமாக உங்களுக்குச் சிரிப்பு வரும். ஏசனன்றால், குழந்யத மண்ணில் புரண்டு, யக- காயல உயதத்துக்
சகாண்டு அழுவது சபான்ற பாவயன என்று சசான்சனசன... அயத இந்த நியலப் பயிற்சியின்சபாதுதான்
முழுயமைாக உணர்வீர்கள்.
முதலில் இரண்டு முயற சும்மாசவனும் யக- கால்கயளச் சுழற்றுங்கள். என்ன, சிரிப்பு வருகிறதா? வரட்டும்.
அந்தச் சிரிப்பு, உங்களின் பால்ைத்யத, குழந்யதத்தனத்யத உங்களுக்கு நியனவுபடுத்தும்.
அவர்கள் தங்கள் உலகில் மிகுந்த சந்சதாஷமாக இருக்கிறார்கள். கவயலயும் துைரமும் மனிதன் வளர
வளரத்தான் அவனுள் குடிசைறுகின்றன.
பிறகு, நாம் இந்தப் பயிற்சியில் ஆழ்ந்து இறங்கிவிட்டால், 'ஓசகா... இனி இந்த இடம் நமக்கு
லாைக்குப்படாது’ என்று முடிவு சசய்து, நம்யம விட்டுத் துைரங்கள் சமாத்தமாகசவ அகன்று ஓடிவிடும்.
அதற்கு முன்னதாக, எழுந்து நின்று, ஒரு நாலடி நடந்து பாருங்கள். உங்கள் கால்களின் கனம் சமாத்தமும்
காணாமல் சபாயிருப்பயத உணர்வீர்கள்.
என்ன... தைாராகிவிட்டீர்கள்தாபன?
இப்பபாது, தயலயை இடது பக்கம் திருப்பும்பபாது, உடயலயும் கமள்ள இடது பக்கமாகத் திருப்புங்கள்.
கால்கயள மடக்க பவண்டாம்; யககள் எந்த நியலயில் உள்ளனபவா, அப்படிபை இருக்கட்டும். அபதபபால்,
தயலயை வலது பக்கமாகத் திருப்புங்கள். உடயலயும் அப்படிபை வலது பக்கம் திருப்புங்கள். இடது கன்னம்
தயரயில் படும்படி இருக்கட்டும்.
இப்பபாது, இடது பக்கமாக தயலயைத் திருப்பும்பபாது, வலது கன்னம் தயரயில் பதிந்திருக்க, இடது
உள்ளங்யகயைத் தயரயில் அழுத்தமாகப் பதித்துக் ககாள்ளுங்கள். வலது உள்ளங்யகயை பமல் பநாக்கி
இருக்கும்படி, அதாவது புறங்யக தயரயில் படும்படி யவத்துக் ககாள்ளுங்கள்.
இப்படி... தயலயை இடதும் வலதுமாகக் ககாண்டு கசல்லும் இந்தப் பயிற்சியை மூன்று முயற கசய்யுங்கள்.
இதில கவனமாகப் பார்க்க பவண்டிைது என்ன கதரியுமா? மகராசனத்தின் முதல் பகுதியில், இடது பக்கம்
திருப்பினால் வலது பக்கத்தில் உடயலத் திருப்பிபனாம். ஆனால், இந்தப் பயிற்சிகளில் தயல எந்தப் பக்கம்
திரும்புகிறபதா, அந்தப் பக்கத்தில் உள்ளங்யகயைத் தயரயில் படும்படி யவத்துக் ககாள்ளபவண்டும்
என்பயத மறந்துவிடாதீர்கள்.
எனக்குத் கதரிந்து, சர்க்கயர விைாதிைால் அவதிப்பட்ட மதுயர அன்பர் ஒருவர், இந்தப் பயிற்சியை சரிவரச்
கசய்து வந்தார். மூன்பற மாதங்களில், அவரின் சர்க்கயர அளவு குயறந்து சீராக இருப்பதாக பூரிப்புடன்
கதரிவித்தார்.
காலின் எலும்பு பலமாக இருந்தால்தான் நிற்கவும் நடக்கவும் முடியும். இடுப்பு எலும்பு உரமாக
இருந்தால்தான் கூன் பபாடாமல் நிமிர்ந்திருக்க முடியும். கழுத்து எலும்பு வளமுடன் இருந்தால்தான் மூன்று
தியசகளிலும் நன்றாகத் திருப்பி, உலயகயும் மனிதர்கயளயும் பார்க்க முடியும். இந்த மூன்றில் ஏபதனும் ஒரு
இடத்தில் சிக்கல் என்றாலும் கூட, நம் நயடயும் நாம் நிற்பதும் பார்ப்பதும் மாறிவிடும் என்பயத
உணரமுடிகிறதுதாபன, உங்களால்!
வஜ்ராசனம் என்கிற இந்த இரண்டாம் பகுதியின் பயிற்சிகயள நீங்கள் கூர்ந்து, கவனித்துச் கசய்ைத்
துவங்கினால், உங்கள் நயடயில் பதாற்றத்திலும் ஒரு கம்பீரம் கியடக்கும்!
அப்படி நாகளயும், நாகள மறுநாளும் அடுத்ெ மாெமும் வருடமும் வாழ்வெற்கு, வாழ்க்ககப் பயணத்கெ
ஓட்டுவெற்கு நல்லதொரு வாகைம் வெகவ. அந்ெ வாகைம் அடிக்கடி மக்கர் தசய்து இம்சிக்காமல் இருக்க
வவண்டும். அல்லது, பழுெகடந்து ெடாதலன்று வழியில் நிற்காமல் இருக்க வவண்டும்.
நாம் கவத்துக் தகாண்டிருக்கிற டூவீலர் மற்றும் நான்கு சக்கே வாகைங்ககளக்கூட, மூன்று மாெங்களுக்கு
ஒருமுகற சர்வீஸ் ஸ்வடஷனில் விடுகிவறாம். 'இன்ஜின்ல வவற மாதிரி சத்ெம் வருது’, 'பிவேக்
லூஸாயிருச்சு’, 'கசலன்ஸர் கவர்ல இருக்கிற நட் விழுந்து ெடெடன்னு ஆடிக்கிட்டிருக்கு’...
என்தறல்லாம் தசால்கிவறாம். 'கமவலஜ் ெேமாட்வடங்குது’ என்று சரிதசய்யச் தசால்கிவறாம்.
உடல் என்கிற வாகைமின்றி நம்மால் இயங்க முடியாது; இன்னும் தசால்லப் வபாைால், உடல் இல்லாது
வபாைால் நாவம இல்கலவய!
ஆகவவ, இந்ெ உடல் இருக்கும் வகேக்கும்ொன் அவர் தபயர் ேவமஷ்; இவர் தபயர் சுவேஷ்; அவள் தபயர்
பாமா; இவள் தபயர் வேமா என்பதெல்லாம்! அந்ெ உடலாைது தமாத்ெ சக்திகயயும் திறகையும்
தசயல்பாட்கடயும் இழந்துவிட்டால், நமக்கும் உடலுக்குமாை, அொவது ஆன்மாவுக்கும் உடலுக்குமாை
பந்ெம் அங்வக... அறுந்துவிடுகிறது. ஆகவவ உயிர் இருக்கும்வகே உடல் இருக்கும்.
அப்படி உயிர் இருக்கும் வகே மாடாக உகழத்து, ஓடாகத் திரியும் அந்ெ உடல் என்கிற வாகைத்கெ, நாம்
கண்ணும் கருத்துமாகப் பார்த்துப் போமரித்துக் தகாள்வது நம் கடகம என்பகெப் புரிந்து தகாள்ளுங்கள்.
அப்படிப் வபணிக் காப்பெற்காை வழிமுகறொன், மைவளக்ககலப் பயிற்சி! அந்ெப் பயிற்சியில் உடகலப்
புத்துணர்ச்சிப்படுத்தி, பலமூட்டுவதுொன் மகோசைப் பயிற்சி முகற!
கால், கக, இடுப்பு, தொகட, முதுகு, முழங்கால், கழுத்து, வொள்கள்... எைப் பல உறுப்புகள், பல
வடிவங்கள் தகாண்ட இவற்கறதயல்லாம் ஒருங்கிகணத்து, வவற்றுகமயிலும் ஒற்றுகமப்படுகிற விெமாக,
இந்ெ மகோசைப் பயிற்சி அகைத்துப் பாகங்களுக்கும் நற்பலன்ககள கற்பக விருட்சதமை அள்ளித்
ெருகிறது. ஆகவவ, மகோசைப் பயிற்சியில் அகைவரும் ஈடுபடுவது நல்லது.
இதுவகே இந்ெப் பயிற்சியில், மல்லாக்கப் படுத்துக் தகாண்டிருந்வொம். இனி தசய்யப் வபாகிற பயிற்சியில்,
குப்புறப் படுத்துக்தகாள்ள வவண்டும்.
அடுத்து, இேண்டு கால்ககளயும் முழங்கால் பகுதி வகேக்கும் நன்றாக மடக்கி கவத்துக் தகாள்ளுங்கள்.
தபருவிேல்கள் எைப்படும் கட்கடவிேல்களில் துவங்கி, குதிகால்கள் வகேக்கும் பாெங்கள் இேண்டும்
வசர்ந்வெ இருக்கவவண்டும். அவெவபால், இேண்டு முழங்கால்களும் பிரியாமல், இகடதவளி இல்லாமல்,
வசர்ந்திருக்க வவண்டும் என்பதும் அவசியம். வழக்கம்வபால், கககள் இேண்டும், இேண்டு பக்கமும் உடலில்
இருந்து சற்று ெள்ளிவய இருக்கட்டும்.
இப்வபாது, உங்களின் உடகல வலது பக்கமாகவும், இடது பக்கமாகவும் மாறி மாறித் திருப்புங்கள். அப்படித்
திருப்புகிற வபாது, உங்கள் ஒரு உள்ளங்கக ெகேகயப்
பார்த்ெபடியும், இன்தைாரு ககயின் புறங்ககயாைது ெகேகயப்
பார்த்ெபடியும் இருக்கட்டும்.
இந்ெ நிகலயில் இருந்ெபடி, இந்ெப் பக்கமும் அந்ெப் பக்கமுமாக உடகலத் திருப்பி மூன்று மூன்று முகற
பயிற்சி தசய்யுங்கள்.
இந்ெ மகோசைப் பயிற்சிகயத் தொடர்ந்து பத்து நாட்கள் தசய்து வந்ொவல, உடலில் ஏற்பட்டுள்ள
மாற்றங்ககள நம்மால், மிக எளிொக உணேமுடியும்.
உணர்ெல், கற்றலின் முெல்படி! தெளிெல், அென் அடுத்ெ கட்ட தவற்றி! என்ை... சரிொவை?!
அெோேது ஒரு நிலையில், ஓர் ஒழுங்கில் இல்ைோமல் உடலுறுப்புகள் இப்படி நிலை மோறுகிறவபோது, அெனோல்
உங்களுக்கு உடலில் ேலியும் அ ர்ச்சியும்ெோன் இருக்குவம ெவிர, அது எப்படி உடற்பயிற்சி தெய்ெெோக
அலமயும்?!
அடுத்து, இரண்டு பக்கமும் நீட்டி படி லேத்திருந்ெ லககலள மடக்கிக் தகோள்ளுங்கள். இரண்டு லக
விரல்கலளயும் நீட்டிக் தகோண்டு, ஒன்லற ன்று போர்ப்பது வபோைவும் தெோடுேது வபோைவுமோக லேத்துக்
தகோள்ளுங்கள். விரல்களும் விரல்களும் தெோட்டுக்தகோண்டிருக்க... அேற்லற முகத்துக்குக் கீவே லேத்துக்
தகோள்ளுங்கள். அெோேது, குப்புறப்படுத்ெ நிலையில் இருந்து மோறோமல், உங்களின் முகத்துக்குக் கீவே
இப்படி லககலள லேத்துக் தகோண்டு, ெலைல யும் லககலளயும் ெலரல விட்டு வைெோகத் தூக்கி
லேத்ெபடி இருங்கள்.
இப்வபோது உடலின் தமோத்ெப் பளு முழுேதும் ேயிற்றில் இருக்கும்படி ோக, தெஞ்சுப் பகுதில வைெோக
ெலரயில் இருந்து தூக்கிக் தகோள்ளுங்கள். இலெ டுத்து உடலை ேைது புறமோக அப்படிவ திருப்புங்கள்.
லககலளயும் ேைது புறத்தின் பக்கேோட்டுக்குக் தகோண்டு தெல்லுங்கள். அப்படி ேைது பக்கமோக உடலைத்
திருப்புகிறவபோது, ேைது கோலின் தகண்லடக்கோல், தெோலடப் பகுதிக்கு வமைோக ேரும்படி கோலை மடக்கிக்
தகோள்ளுங்கள்.
பிறகு உடலை பலே படி வெரோக லேத்துக் தகோண்டு, இடது பக்கமோகத் திருப்புங்கள். அெோேது, இடது
கன்னம் ெலரயில் அழுந்தி படி இருக்க, ேைது உள்ளங்லகல ெலரயில் கவிழ்ந்ெபடி ெலைப் பகுதிக்கு
வெரோக லேத்துக்தகோண்டு, ேைது முேங்கோலை வைெோக மடக்கி, இடது கோலை ென்றோகத் ெளர்த்திக்
தகோள்ளுங்கள். இடது உள்ளங்லகல வமல்புறமோக விரித்ெபடி உடலுடன் ஒட்டி, ெலரயில் லேத்துக்
தகோள்ளுங்கள். கண்கலள தமள்ள மூடி நிலையில், சிறிது ஓய்தேடுங்கள்.
மகரோெனத்தில் உள்ள முக்கி மோன இந்ெப் பயிற்சிகளின் நிலறேோக, இந்ெ பயிற்சில ச் தெய்து முடிக்க...
உடம்பு தமோத்ெமும் ெக்லக ோகும். மனசு முழுேதும் பளிச்தென்றோகியிருக்கும். வெலே ற்ற ெலெகள்,
தமள்ள தமள்ளக் குலற த் துேங்கியிருக்கும்.
உங்களோல் எந்ெ வேலைல யும் தெய்ேெற்கு உடலில் தெம்பும், மனதில் ஒன்றிப் வபோகிற நிலையும்
ேந்துவிடும். ஒருெோளில் எத்ெலன வேலைகலளச் தெய்ெெோலும் புத்துணர்ச்சியுடன் தெய்து முடிப்பெற்கோன
ேலகயில் உடலும் உடலின் போகங்கள் தமோத்ெமும் ெ ோரோக இருந்து துலண நிற்கும்!
இந்ெப் பயிற்சிகலள தினமும் தெய்து ேந்ெோல், உடல் வெோர்வு என்பவெ இருக்கோது. கோல்களில்
ேலுவேறியிருக்கும். ஊலளச் ெலெ முற்றிலுமோகக் குலறந்திருக்கும். ஆண் அல்ைது தபண்ணுக்கு இருந்ெ
மைட்டுத் ென்லம நீங்கிவிடும். குேந்லெகள் பிறப்பெற்கோன ேோய்ப்புகள் அலம ப் தபறும்.
முதுதகலும்பில் இருந்து உடல் முழுேதும் தெல்கிற ெரம்பு மண்டைம் அலனத்தும் பைம் தபற்றுவிடும்.
ெண்டு ேடத்தில் ேலிவ ோ ெரம்புத் ெளர்ச்சிவ ோ இருக்கோது.
உடல் முழுேதும் ரத்ெ ஓட்டம், தேப்ப ஓட்டம், கோற்வறோட்டம் மற்றும் உயிவரோட்டம் ஆகி லே சீரோகப்
போ த் துேங்கும்.
ஓட்டம் ஓட்டம் என்று இருக்கிற இந்ெ உைக ேோழ்க்லகயில், உடலில் இந்ெ ஓட்டங்கள் அலனத்தும் சீரோக
இ ங்கினோல்ெோன், ெோம் சிறப்போக ேோே முடியும்!
தோத்தோக்களுக்கும் வேரன்களுக்கும் உறவின் அடர்த்தியும் அன்பின் வேர்த்தியும் மிக அதிகம். வேரன் அல்லது
வேத்தியை அயைத்துச் செல்கிற தோத்தோவ ோ, தோத்தோய யகப்பிடித்து அயைத்துச் செல்கிற வேரவ ோ
வேத்திவைோ... ேோர்ப்ேதற்வக ேர ெம் தருே ர்கள்; ேம் ேோல்ைத்யத ெட்சடன்று நிய வுக்குக் சகோண்டு
ருே ர்கள்! ேோல்ைத்தில், ேம் தோத்தோவுக்கும் ேமக்குமோ உறய ெட்சடன்று வைோசிக்கத்
து ங்கிவிடுவ ோம்.
''கண்ணு... தோத்தோவுக்கு கோசலல்லோம் ஒவர லி. சகோஞ்ெம் பிடிச்சு விவடன்'' என்று செோல்லோத
தோத்தோக்களும் இருக்கிறோர்களோ என் ? அப்ேடிச் செோல்லிவிட்டோல், உடவ வேரப்பிள்யளகள் குஷியும்
கும்மோளமுமோக ஓடி ரு ோர்கள். ந்து கோல் பிடித்துவிடு ோர்கள். அந்தப் பிஞ்சுக்யககள் முைங்கோலில்
இருந்து ேோதம் யர இப்ேடியும் அப்ேடியுமோகப் ேைணித்து, சமன்யமைோக அமுக்கிவிடும். அவதவேோல் சில
குைந்யதகள், ேடுத்திருக்கும் தோத்தோவின் கோலில் ஏறி நின்று, சு ர் பிடித்துக் சகோள் ோர்கள். தன் சமல்லிை
கோல்களோல், சு யரப் பிடித்தேடி,
தோத்தோவின் கோல்களில் முன்னும்
பின்னுமோக ேடந்து ரு ோர்கள்.
தோத்தோ மற்றும் அப்ேோ குப்புறப்
ேடுத்துக் சகோண்டிருக்க,
அ ர்களின் முதுகில் ஏறிநின்று
சகோண்டு, சு ர் பிடித்தேடி
முதுகுத் தண்டு டத்தில் இருந்து
பின் ங்கழுத்து யரக்கும் பிறகு
கழுத்தில் இருந்து முதுகுத் தண்டு
யரக்குமோக ேடந்து ரு ோர்கள்.
ஆமோம் அன்ேர்கவள! உடயலத் வதய்த்து விடுகிற மெோஜ் என்கிற ேயிற்சியை இப்வேோது ேோர்க்கப்
வேோகிவறோம்.
இது யிற்றுப் ேகுதிக்கு செய்ைப்ேடுகிற மெோஜ். எண்ெோண் உடம்புக்கு சிரவெ பிரதோ ம் என்ேோர்கள்.
செோல்லப்வேோ ோல், யிவற பிரதோ ம் என்றும் செோல் தும் சேோருத்தமோகத்தோன் இருக்கும். உணய
உட்சகோண்டு உயிர் ோழ்கிற இந்த ோழ்க்யகயில், யிற்றுக்கு முக்கிைத்து ம் தரவ ண்டும் அல்ல ோ!
ேம் உணய சைல்லோம் மிகப்சேரிை மோற்றங்கள் சகோண்டு, அயரத்துச் ெக்யகைோக்கி, ஒவ்ச ோரு
இடத்திலும் ஒவ்ச ோரு நியலக்கு ருகிற உணவு குறித்து ேோம் அறிந்திருக்கிவறோம்தோவ ?! அப்வேர்ப்ேட்ட
யிற்றுக்கு ேோம் செய்கிற மெோஜ், அதன் உள் உறுப்புக்கயளச் சீர் செய்யும். வெோர்வில் இருக்கிற உறுப்பு
சுறுசுறுப்ேோகும். தன் வ யலகயளச் செவ் வ செய்ைத் து ங்கும்! ேம் மூன்று வ யள உணவு மற்றும்
அடிக்கடி கியடக்கிற ெந்தர்ப்ேங்களில் ெோப்பிடுகிற உணவுகள் எ ஒரு மோவுமில் வேோல் இைங்கிக்
சகோண்டிருக்கிற யிற்யறக் க னிப்ேதிலும் அதற்கு மெோஜ் செய்துவிடு திலுமோ ேலய உணர்வீர்கள்;
செய்து ேோருங்கள்!
அடுத்து, மோர்புப் ேகுதிக்கு ருவ ோம். ைக்கம் வேோல், மல்லோந்து ேடுத்துக் சகோள்ளுங்கள். யக- கோல்கள்,
உடல் எ தளர் ோகவ இருங்கள். லது யகயை மோர்பின் இடது புறத்தில் உள்ள நுயரயீரல்
இருக்குமிடத்துக்கு வமலோக ய த்துக் சகோள்ளுங்கள். முன்பு வேோலவ உள்ளங்யக அந்தப் ேகுதியில்
ேடர்ந்திருக்கட்டும்.
நுயரயீரல் ேகுதியை, உள்ளங்யகைோல் லச்சுைலோக மூன்று முயற அழுத்தித் வதய்த்து விடுங்கள். பிறகு
இடச்சுைலோக, மூன்று முயற அழுத்தித் வதயுங்கள். இயதைடுத்து, மீண்டும் லச்சுைல் முயறயில் இடது
மோர்புப் ேகுதியை ேன்றோக அழுத்தித் வதய்த்துவிடுங்கள். எந்தப் ேதற்றமும் ேரேரப்பும் இன்றி, சமன்யமைோக
ஆர ோரமின்றி இந்தப் ேயிற்சியை வமற்சகோள்ளுங்கள்.
ெரி... அடுத்து, இடச்சுைலோக மூன்று முயற அைகோக, அயமதிைோக சமன்யமைோகத் வதய்த்து விடுங்கள்.
அடுத்து ைக்கம் வேோல, மீண்டும் லச்சுைல் முயறயில், நுயரயீரல் ேகுதியை அழுத்தித் வதய்த்துவிடுங்கள்.
உங்கள் யகவிரல்களும் உள்ளங்யகயும் முக்கிைமோ உங்களின் ம மும் நுயரயீரல் ேகுதியில் அந்தப்
புள்ளியில் இருக்கட்டும். நுயரயீரயல உற்றுக் க னித்தேடி, அதன் கோற்வறோட்டத்யத, உள் ோங்குகிற
லோக த்யத, வ கத்யதக் கூர்ந்து க னியுங்கள்.
தோத்தோவ ோ அப்ேோவ ோ... முதுகு அல்லது கோல் லியில் இருந்து நி ோரணம் சேறு தற்கு, வேரன் அல்லது
வேத்திகளின் தைய ேோடி ோர்கள் அல்ல ோ? அந்தப் பிஞ்சு விரல்களும் ேஞ்சுக்கோல்களும் மிக
சமன்யமைோக அந்த லிகளில் இருந்து நி ோரணம் சேற்றுத் தந்தது அல்ல ோ? அவதவேோல, ேம்
யககயளவை வேர ோக அல்லது வேத்திைோக நிய த்துக்சகோண்டு, அந்த யிற்றுப் ேகுதியையும் நுயரயீரல்
ேகுதியையும் ேோமோக நிய த்தேடி, ஆழ்ந்த ஈடுேோட்டுடன் மெோஜ் ேயிற்சியைச் செய்யுங்கள்.
இந்த இரண்டு ேயிற்சிகளும் மிக உயிர்ப்ேோ ய . உடல் இைங்கு தற்கு ஆதோர ஸ்ருதிைோகத் திகழ்ேய !
ஸ்பரிெம் என்பது ெோேோரண விஷயமில்டல. அதுவெோரு தூண்டுேல். உணர்வுகட யும் சிந்ேட கட யும்
நல்ல அதிர்வுகட யும் தூண்டிவிடுகிற அற்புேச் வெயல்! ஒரு சின் தீக்குச்சிடயக் வகோண்டு, ஒரு
மிகப்பிரமோண்டமோ கோர்த்திடக தீபத்டே ஏற்றுெது மோதிரி, மிகப்வபரிய ஞோனிகள், மிகப் பிரமோண்டமோ
பரவெளிடய அடடெேற்கு, இந்ேவெோரு சின் வேோடுேனல ஆரம்பமோக இருந்திருக்கிறது. குருவின்
வேோடுேலில், மிக நீண்ட ஆைத்துக்குச் வென்று, இடறயருட த் ேரிசித்ே எண்ணற்ற மகோன்கள் ெோழ்ந்ே
னேெம் இது!
'அேோன்... தி மும் குளிக்கும்னபோது, உடம்புக்கு னெோப்புப் னபோட்டுத் னேய்ச்சுக் குளிக்கினறன ...’ என்று
சிலர் பதில் வெோல்லலோம். இந்ே அெெர
யுகத்தில், குளிக்கிறோர்கள் ெரி... ெரியோக
நீரோடுபெர்கள் எத்ேட னபர், வெோல்லுங்கள்?!
நம் உடடலத் னேய்த்துவிட்டுக் வகோள்கிற
மெோஜ் எனும் பயிற்சிடயச் வெோல்லிக்
வகோண்டிருக்கினறன். ெயிற்றுப் பகுதிடயயும்
நுடரயீரல் பகுதிடயயும் எப்படிக் டகக ோல்
மெோஜ் வெய்து விடுெது என்படேப் போர்த்னேோம்.
அடுத்து... அடுத்ே பயிற்சிடயப் போர்ப்னபோமோ?
இப்னபோது கட்டட விரடல, ெலச் சுைலோக மூன்று முடறயும் பிறகு இடச்சுைலோக மூன்று முடறயும்
சுற்றுங்கள். பிறகு மீண்டும் ெலச் சுைலோக மூன்று முடற சுற்றுங்கள். கோது துெோரத்துக்குள் விரல் விட்டுக்
வகோள் னெண்டும் என்கிறோர்கன ... என்று கோதுக்குள் விரடல முரட்டுத் ே மோகத் திணிக்கோதீர்கள்.
அனேனநரம், 'அய்யய்னயோ... கோதுக்குள்ன விரடல விட்டோ எது ோ ஆயிருனமோ...’ என்று பட்டும்படோமலும்
விரடல கோதில் டெத்துக் வகோள் ோமல், அந்ேத் துெோரத்டே கோற்றுப் புகவும் இடமின்றி அடடத்ேபடி
டெத்திருக்க னெண்டும். நிட வில் வகோள்ளுங்கள்! பிறகு, இரண்டு கோது மடல்கட யும் அந்ேந்ே டக
விரல்க ோல் அழுத்திவிடுங்கள். அேோெது கோதுமடலோ து, கட்டட விரலுக்கும் ஆள்கோட்டி விரலுக்கும்
நடுனெ இருக்கட்டும். துெோரத்தில் இருக்கிற கட்டடவிரலும் கோது மடலுக்குப் பின்ன இருக்கிற ஆள்கோட்டி
விரலும் வகோண்டு, னமலிருந்து கீைோகவும் கீழிருந்து னமலோகவும் மடடல நன்றோக அழுத்திவிடுங்கள். இந்ேப்
பயிற்சிடய தி மும் வெய்யலோம். அப்படிச் வெய்ேோல், மூட யின் நரம்புகள் யோவும் சீரோகத் துெங்கிவிடும்.
எவ்ெ வு சிந்தித்ேோலும் எத்ேட சிக்கல்கள் ஏற்பட்டோலும் மூட யும் அேன் நரம்பு மண்டலங்களும்
அயர்ச்சி அடடயனெ வெய்யோது!
அடுத்து, ெைக்கம் னபோல் மல்லோந்ேபடி படுத்துக் வகோள்ளுங்கள். இந்ே முடற, உங்களின் கட்டடவிரல்
எ ப்படும் வபருவிரல்கட ... இரண்டு பக்க வநற்றிப்வபோட்டிலும் டெத்துக் வகோள்ளுங்கள். மற்ற
விரல்கள் விரித்ேபடினய இருக்கட்டும். அேோெது, குைந்டேகளுக்கு விட யோட்டுக் கோட்டுகிறனபோது, மோடு
பற்றிய விஷயத்டே அல்லது வகோம்பு வேோடர்போ விஷயத்டேக் கடேயோகச் வெோல்கிறனபோது, கட்டடவிரல்
இரண்டடயும் வநற்றிப் வபோட்டில் டெத்துக் வகோண்டு, மற்ற விரல்கட னமல்னநோக்கியபடி டெத்து,
ேடலடய இப்படியும் அப்படியுமோக ஆட்டி, சிரிப்பு மூட்டுனெோம் இல்டலயோ? அனேனபோல
கட்டடவிரல்கட இரண்டு பக்க வநற்றியிலும் டெத்துக் வகோண்டு, மற்ற விரல்கட னமல்னநோக்கியபடி
டெத்திருங்கள். இப்னபோது, கட்டட விரல்கட ெலச்சுைலோக முன் புறமோக, வநற்றிப்வபோட்டட
அழுத்துங்கள். இப்படி மூன்று முடற அழுத்திய பிறகு, இடச்சுைல் முடறயில் அழுத்துங்கள். இடேயும்
மூன்று முடற வெய்யனெண்டும். ெலது மற்றும் இடச் சுைல்கவ ல்லோம் முடிந்ேதும் மீண்டும் ஒருமுடற,
ெலச்சுைலோக மூன்று முடறச் சுற்றுங்கள்.
'னநத்து டநட் தூக்கனம இல்டல. வகோசுக்கடித் வேோல்டல ேோங்கடல’ என்று புலம்புகிறெர்கள் இங்னக
அதிகம். 'வகோசுக் கடிச்ெேோல தூங்கடல. தூங்கோேேோல, ெரியோ ெோப்பிட முடியடல. தூக்கமும் ெோப்போடும்
நிடறெோ இல்லோேேோல, ேடலவயல்லோம் ஒனர ெலி’ என்று புலம்பலுடன் னெேட டயப் பகிர்பெர்கள்
நிடறயப் னபர்!
'வெயில்ல அடலயற னெடல எ க்கு. டூவீலடர எடுத்துக்கிட்டு கோடலல ஆபீஸ்னலருந்து கி ம்பி ோ..
எப்படியும் ஒருநோட க்கு இருநூறு கினலோ மீட்டரோெது அடலஞ்சிருப்னபன். அே ோல ெோயந்திரமோ ோ
போைோப் னபோ ேடலெலி, ெந்து உயினர னபோயிருது’ என்று ெருத்ேப்படுகிற இட ஞர்கள் பலர்
இருக்கிறோர்கள்.
உங்களுக்கு ஒரு விஷயம்... வநற்றிப்வபோட்டில் இந்ே மெோடைச் வெய்ேோல்... ேடலெலி என்பனே ெரனெ
ெரோது. குறிப்போக, டமக்னரன் எ ப்படும் ஒற்டறத் ேடலெலியில் இருந்து மிக எளிேோக ேப்பித்துவிடலோம்!
என் ... 'சுக்லோம் பரேரம்’ என்று வெோல்லி, வநற்றியில் குட்டிக் வகோள்ெது நிட வுக்கு ெருகிறேோ,
அன்பர்கன !
அருவியில் இருந்து நம் உடலில் விழுகிற தண்ணீர் ஒரு விதத்தில் மசாஜ் பபான்றதுதான். 'வராம்ப நாளா
ைழுத்துல ஒரு வலி இருந்து இம்கச பண்ணிக்கிட்பட இருந்துச்சு. அருவியில குளிச்பசன். சரியாப் பபாச்சு!’
என்று சிலர் வசால்லிக் பைட்டிருப்பபாம்; அல்லது, நாபமகூட
அனுபவித்திருப்பபாம்.
மனவளக்ைகல பயாைா பயிற்சியில், உடகல பதய்த்துவிட்டுக் வைாள்கிற மசாஜ் பயிற்சியும் உண்டு. அதில்...
வதாப்புள், நுகரயீரல், வசவிக்குழி, வநற்றிப்வபாட்டு ஆகிய பகுதிைளில் அழுத்திவிட்டுக் வைாள்வகதப்
பார்த்பதாம்.
இந்த இடங்ைளில் மசாஜ் வசய்துவைாள்கிறபபாது, வயிறு மற்றும் வநஞ்சுப் பகுதிைளில் ஜீவைாந்த ஓட்டம்
சீராை இயங்ைத் துவங்கி விடுகிறது; உள்ளுறுப்புைள் யாவும் பலமகடகின்றன. வசவிப் பகுதிைளில்
வைாடுக்ைப்படுகிற அழுத்தத்தால், ைாதுப் பகுதியில் உள்ள இயக்ைங்ைள் புதுப்பிக்ைப்படும்; புத்துைர்ச்சி
வபறும். ைாது பைட்பதில் உள்ள குகறபாடுைள் நீங்குவதற்கு உதவியாை இருக்கும்.
இப்படியாை... மூன்று முகற வசய்யுங்ைள். பிறகு உள்ளங்கைகய எடுத்து, ைண்ைகளத் திறந்து பாருங்ைள்.
இரண்டு ைண்ைளிலும் ஒரு குளிர்ச்சிகய அறிவீர்ைள். இரண்டு ைண்ைளும் வழக்ைத்கதவிட கூர்கமயான
பார்கவயுடன் திைழ்வகத உைர்வீர்ைள்.
நம் உடலின் எல்லாப் பாைங்ைளும் அதிைமாைபவ பவகல வசய்கின்றன என்றாலும், ைண்ைளின் பவகல
தற்ைாலத்தில் மிைவும் அதிைரித்து வருகிறது. வாைனத்கத ஓட்டிச் வசல்லும்பபாது மிைக் ைவனமாை,
ஆழமாைக் ைண்ைளுக்கு பவகல வைாடுக்ைபவண்டியிருக்கிறது. அலுவலைங்ைள் பலவும் ைம்ப்யூட்டர்
மயமாகி பல வருடங்ைள் ஆகிவிட்டன. ஆை, ஒளி பகடத்த நம் ைண்ைள், எப்பபாதும் ைம்ப்யூட்டர், வாைன
விளக்குைள், வதாகலக்ைாட்சிப் வபட்டிைள் என இன்வனாரு ஒளிகயபய கூர்ந்து ைவனித்துக்
வைாண்டிருக்கின்றன.
சமீப ைாலங்ைளில், எனக்குத் வதரிந்து நிகறயப் பபர், மூக்குக் ைண்ைாடி அணிகிற பழக்ைத்துக்கு
ஆளாகியிருக்கிறார்ைள். எட்டு, பத்து வயதுக் குழந்கத ைள்கூட, அடிக்ைடி தகலவலி என்பறா, ைண்ைகள
அடிக்ைடி சிமிட்டிக்வைாண்படா இருக்கின்றன. இன்னும் சில குழந்கதைளின் ைண்ைளில் ைாரைபம
இல்லாமல் ைண்ணீர் வடிந்துவைாண்பட இருக்கிறது. இகவவயல்லாம் மூக்குக் ைண்ைாடி
அணிந்துவைாள்ளும் அவசியத்கத உைர்த்தும் அலாரங்ைள் என்பகத உைருங்ைள்.
தவிர, இரவு வநடு பநரம் ைண் விழித்து பவகல வசய்வது என்பது இன்கறக்கு மிைச் சாதாரைமாகிவிட்டது.
வதாழிற்சாகலைளில் மட்டுபம ஷிப்ட் முகறயில் நகடவபற்றுக்வைாண்டிருந்த இரவுப் பணி, இன்கறக்கு
பல அலுவலைங்ைளிலும் நகடவபறுகின்றன. இரவு 10 மணிக்கு பவகலக்குச் வசன்றுவிட்டு, ைாகல 6
மணிக்கு பவகல முடிந்து வீட்டுக்கு வருகிறவர்ைள் அபநைம். ஆனால் அவர்ைள் வீட்டுக்கு வந்ததும் குளித்து,
சாப்பிட்டுத் தூங்கி ஓய்வவடுக்கிறார்ைளா என்றால், இல்கல. டி.வி. பார்க்ை உட்ைார்ந்துவிடுகிறார்ைள்.
எது எதற்பைா பநரத்கதச் வசலவிடுகிற நாம், ஒருநாளில் ஒரு 15 நிமிடங்ைகள ஒதுக்ை முடியாதா? அந்தப்
பதிகனந்து நிமிடங்ைளில் நமக்பை நமக்ைாை, நம் உடலுக்கும் மனத்துக்கும் புத்துைர்ச்சி வைாடுக்ைக் கூடிய
பயிற்சிைளில் ஈடுபட முடியாதா?
அடுத்து, ளககளை கண்கள் மீது ளவத்துக்சகாண்டு, மூக்கின் இைண்டு பகுதிகளையும் சுண்டு விைல்கைால்
அழுத்திவிட்தடாம். நிளறவாக, வலது உள்ைங்ளகளய முகத்தின் வலது பக்கவாட்டுப் பகுதியிலும், இடது
உள்ைங்ளகளய முகத்தின் இடது பக்கவாட்டிலும் ளவத்துக்சகாண்டு, கீழிருந்து கன்ைங்களை அப்படிதய
த ய்த் படி, தமதல சென்று பிறகு காத ாைமாக தமலிருந்து கீழாக த ய்த் படி ளககளைக் சகாண்டு
வந்த ாம்.
இந் மொஜ் பயிற்சிகளைச் செய்வ ால், வயிறு மற்றும் செஞ்சுப் பகுதிகளில், ஜீவகாந் ஓட்டம் சீைாக
இருக்கும். உள்ளுறுப்புகள் அளைத்தும் புத்துணர்ச்சியுடன் செயல்படத் துவங்கிவிடும்.
காதுப் பகுதிகளில் உள்ை இயக்கங்கள் சீைாகிவிடும். காதில் வலி இருந் ாதலா, தகட்கும் திறனில் ஏத னும்
பிைச்ளைகள் இருந் ாதலா அந் க் குளறகள் சகாஞ்ெம் சகாஞ்ெமாக நீங்கி, தகட்கும் திறன் அதிகரிக்கத்
துவங்கும்.
முகத்தில் ைத் ஓட்டம் சீைாகும். துரி மாக அளைத்து இடங்களுக்கும் பைவும். முகம் சபாலிவு சபறும்.
முகத்தில் த ஜஸ் படரும். மூளைக்குச் செல்லும் ெைம்புகள் தூண்டப்பட்டு, செம்ளமயாக இயங்கத்
துவங்கும்.
கண்களில் இருந் எரிச்ெல், ெளமச்ெல், அரிப்பு மு லாைளவ விலகும். ஒளி கூடி, பார்ளவத் திறன்
அதிகரிக்கும்.
ஆகதவ, மைவைக் களலயின் முக்கியமாை பயிற்சிகளில் ஒன்றாை மொஜ், ெம் உடளலயும் உள்ைத்ள யும்
மலர்ச்சிப்படுத்துகிற பயிற்சி என்பள த் ச ளிவுற உணருங்கள்.
ெம் உடலில், குறிப்பாக காலில் வலி வந் ால்... விந்தி விந்தி ெடப்தபாம்; அல்லது ஊன்றுதகாலின்
உ வியுடதைா, ெண்பர்கள் எவரின் த ாள் மீ ாவது ளக ளவத் படிதயா சமள்ை சமள்ை ெடந்துவிடுதவாம்.
வீக்கதமா வலிதயா வந் ால், கால்களைக் கீதழ ச ாங்கவிடாமல், சின்ை ஸ்டூல் தமல் ளவத்துக்சகாண்டு
தவளல செய்தவாம். இைவில் ஒன்றுக்கு மூன்றாக ளலயளணகளை ளவத்துக்சகாண்டு, அ ன் மீது
கால்களை ளவத்துத் தூங்குதவாம்.
அத தபால், ளககளில் ஏத னும் வலி வந் ால், அதிக எளட சகாண்ட சபாருட்களைத் தூக்கமாட்தடாம்.
ஆைால், சின்ைச் சின்ை தவளலகளை சகாஞ்ெம் வலிளயப் சபாறுத்துக்சகாண்டு, பல்ளலக் கடித்துத்
ாங்கியபடி, ெற்று இளடசவளிவிட்தடனும் செய்துவிடுதவாம்.
ஆைால், ெம் உடலில் வலி சபாறுக்கமுடியா முக்கியமாை பகுதி எது ச ரியுமா? கழுத்துப் பகுதி ான்.
அதிக தெைம் கழுத்ள இப்படியும் அப்படியும் ளவத்துக்சகாண்டு, கம்ப்யூட்டர் முன்பு நீண்ட தெைம்
யாதைனும் ெம் சபயர் சொல்லி அளழத் ால்கூட, ெட்சடன்று திரும்பமுடியாமல் விப்தபாம். சமள்ை
அப்படிதய உடலுடன் கழுத்ள யும் தெர்த்து 'தைாதபா’ தபால் திரும்பிப் பார்ப்தபாம்.
இந் ப் பிைச்ளைகள் வைாமல் விர்ப்பது எப்படி? முடியும். கவைமாை சில பயிற்சிகைால், கழுத்துப்
பகுதியில் உள்ை எலும்பு தபான்றவற்றுக்கு பலம் தெர்க்கலாம். அப்படிப் பலம் தெர்ப்ப ற்கு, அக்கு பிைஷர்
என்கிற பயிற்சி சபரிதும் உ வுகிறது.
மு லில், ஒரு விரிப்பின் மீது மல்லாந் நிளலயில் படுத்துக் சகாள்ளுங்கள். கண்களை மூடிக் சகாள்ளுங்கள்.
இடது ளகவிைல்கள், வலது காதுக்குப் பின்புறமாகச் சென்று, கழுத்துக்குப்
பின்ைால் மூன்றாவது கழுத்து எலும்புப் பகுதியில் ச ாடுவது தபால்
இருக்கட்டும்.
இந் ப் பயிற்சி மிக மிக உயிர்ப்பாை பயிற்சி. உடல் முழுளமக்காை மின்ொை ஓட்டம் சீைாக இயங்குகிறது.
உடலில் அதுவளை இருந் மின் ஓட்டத் ளட யாவும் நீங்கிவிடும். இரு ய தொய் வைாமல் டுக்க வல்லது
இந் ப் பயிற்சி. விை, ைத் அழுத் த்ள க் குளறத்து, கட்டுக்குள் சகாண்டு வருகிற அற்பு மாை பயிற்சி
இது.
ெைம்பு மண்டலத்ள ஒழுங்குப்படுத்தி, செவ்வதை இயங்கச் செய்யும் இந் ப் பயிற்சிளய திைமும் செய்து
வந் ால், 'கழுத்துக்கு வந் கத்தி காணாமல் தபாச்சு’ என்பார்கதை... அதுதபால், கழுத்தில் துவங்கி
அளைத்து பாகங்களுக்கும் வந்திருக்கிற பிைச்ளைகளும் ஓடிப் தபாய்விடும். இந் அக்கு பிைஷர்
பயிற்சிகளைத் ச ாடர்ந்து செய்து வந் ால், உடலின் எந் ப் பாகங்களிலும் எந் ச் சிக்கல்களும்
சிடுக்குகளும் வைதவ வைாது!
ெம் உடலும் கிட்டத் ட்ட வீடு மாதிரி ான். 'காலிங் சபல்’ அழுத்திைால், வீட்டின் க வு திறக்கப்படும்.
உடலில் சில இடங்களில் 'காலிங் சபல்’ தபால் அழுத்திைால், அந் பாகங்கள் க வு திறந் து தபால்
புத்துணர்ச்சியாகும்; சுறுசுறுப்ளபயும் உத்தவகத்ள யும் 'வருக, வருக’ எை வைதவற்கும்!
அக்கு பிரஷர் எனும் யிற்சியும் இப் டித்தான்! கிட்டத்தட்ட அப் டியான ாஸிடிவ் எனர்ஜிளய,
அட்டகாசமான உற்சாகத்ளதத் தரு ளவ!
இளதயடுத்து, மார்புப் ள்ைத்துக்கு ஒரு அங்குைம் கீதே அதாவது வயிற்றின் தமல் குதியில், வைது ளக
ஆள்காட்டி விரளைப் தியுங்கள். அந்த தவளையில், கழுத்துப் குதியில் இடது ளக ளவத்தது ளவத்தது
த ாைதவ இருக்கதவண்டும் என் ளத ம ந்துவிடாதீர்கள்.
இப்த ாது உங்கள் மார்புப் ள்ைத்தின் குதியில் வைது ளகயின் ஆள்காட்டி விரளைப்
தித்திருக்கிறீர்கள்தாதன? அந்த இடத்திதைதய உங்கள் விரலும் மனமும் இளணந்திருக்கட்டும்.
கிட்டத்தட்ட ஆழ்ந்த தயாசளன த ாை, ஒரு தியானம் த ாை கண் மூடிய நிளையிதைதய இருங்கள். ஒரு அளர
நிமிடம் மட்டும் அப் டிதய இருங்கள்; அது த ாதும்!
சரி... அடுத்ததாக, மார்புப் ள்ைத்துக்கு இன்னும் ஒரு அங்குைம் கீதே இ ங்கி வந்து, வைது ளக ஆட்காட்டி
விரல் நுனிளயப் தியுங்கள். முன்பு த ாைதவ கழுத்துப் குதியில் ளவத்த ளகளயயும் விரல்களையும்
எடுக்கதவண்டாம்.
மார்புப் குதியில் விரல் ளவத்து அழுத்துகி இடத்திதைதய உங்கள் சிந்தளன நிளைத்திருக்கட்டும். அளர
நிமிடம் வளர, தியான நிளையில் இருங்கள்.
இளதயடுத்து, அடுத்த நிளைப் யிற்சி. அதாவது இன்னும் ஒரு அங்குைம் இ ங்கி வரதவண்டும். புரிகி தா
உங்களுக்கு? மார்புப் ள்ைத்தில் இருந்து ஓர் அங்குைம் விட்டு முதலிலும் அடுத்ததாக கீதே ஓர் அங்குைம்
விட்டு மற்த ாரு இடத்திலும் விரல் தகாண்டு அழுத்தி, அந்த இடத்ளத கூர்ந்து கவனித்ததாம் அல்ைவா?
இப்த ாது இன்னும் ஓர் அங்குைம் கீதே இ ங்கி வரதவண்டும். அந்த இடத்தில் வைது ளக ஆள்காட்டி
விரைால் அழுத்திக் தகாள்ைதவண்டும். இந்தப் யிற்சியிலும் கழுத்துப் குதியில் ளவத்திருக்கி இடது
ளகளயயும் விரல்களையும் எக்காரணம் தகாண்டும் எடுக்காமல் இருப் தத சி ப்பு!
விரல் நுனியால் அழுத்துகி அந்த இடத்ளதக் கூர்ந்து கவனியுங்கள். கண்கள் மூடிய டி இருந்தாலும்
ார்ளவயின் திளச, அந்த இடத்தில் குத்திட்டு நிற்கட்டும். புத்தி தவறு எங்தகா அளைந்தாலும், விரல்
ததாட்டிருக்கி அந்த இடத்ளதச் சுற்றிதய ளமயம் தகாண்டிருக்கட்டும். அப் டிதய ஒருநாள் முழுக்கதவா
எட்டு அல்ைது த்து மணி தநரதமா, ஒருமணி தநரதமா அல்ைது அளர மணி தநரதமா இருக்க தவண்டும்
என் தில்ளை.
அவ்வைவு ஏன்... ஒரு அஞ்சு நிமிஷ அைவுக்குக் கூட கண்மூடிக் கிடக்கத் ததளவயில்ளை. ஒரு அளர
நிமிடம்... அளர நிமிடம் மட்டும் அந்த இடத்ளத ஓர் புள்ளியாக்கி, அந்தப் புள்ளிளய தநாக்கிய டி சிந்தளன
இருந்தாதை த ாதும்!
''இதயத்தில் ஏததாதவாரு பிரச்ளன வந்து அளடத்துக் தகாள்கி ாற்த ாைதவ இருக்கும் சுவாமி. ஆனால்
இந்தப் யிற்சிளயச் தசய்யச் தசய்ய... இதயத்ளத ஏதும் தாக்காமல் இருப் தற்கு ஒரு ாதுகாப்பு வளையம்
வந்து விழுந்திருப் து த ால் ஒரு பிரளம!'' என்று தசான்ன த ண்மணி, தநகிழ்ச்சியில் கண்
கைங்கிவிட்டார்.
இந்தப் யிற்சியானது, மின்சார வயர் த ால் உடலில் அங்கும் இங்குமாக ஓடிக் தகாண்டிருக்கி தமாத்த
நரம்புகளையும் ததாட்டு உசுப் க் கூடியது. அளனத்து நரம்புகளையும் ஒழுங்குக்குக் தகாண்டு வந்து, சீராக
இயங்கச் தசய்யும் சக்தி தகாண்டது இந்தப் யிற்சி!
அக்குபிரஷர் யிற்சியில் இன்னும் சிை முள கள் உள்ைன. அளத அடுத்தடுத்துப் ார்ப்த ாம். இன்தனாரு
விஷயம்... இந்தப் யிற்சிளய தினமும் இரவில் எடுத்துக்தகாண்டால், மிக அருளமயான, ஆழ்ந்த நிம்மதி
தகாண்ட தூக்கம் கிளடப் து உறுதியாகிவிடும்!
தூக்கம்தான் இந்த உைகின் மிகச்சி ந்த நண் ன். நான்குநாள் ார்க்காவிட்டால், 'நண் னுக்கு என்னாச்தசா
ஏதாச்தசா...’ என்று புைம்பித் தவிப்த ாம்தாதன?! அததத ால், நான்கு நாட்கள் தூக்கமில்ைாதிருந்தால்,
'என்னாச்தசா ஏதாச்தசான்னு ததரியளை. தூக்கதம வரமாட்தடங்குது’ என்று நாதம, நம்ளம நிளனத்துப்
புைம்புதவாம்.
ஆக, 'ம ோயற்ெ வோழ்மவ குலெவற்ெ கைல்வம்’ என்பலத எல்மலோரும் உணர்ந்திருக்கிமெோம்; ஆனோல்,
கதளிந் திருக்கிமெோமோ என்பமத மகள்வி. ம ோய் தோக்கினோல் இந்த உடல் என்னோகும் என்பலதப்
புரிந்துககோண்டிருக்கிமெோம்; ஆனோல், ம ோய் தோக்கோமல் இருப்பதற்குச் கையல்படுகிமெோமோ என்பதுதோன்
இங்மக அவசியம்!
துக்கத்துக்கு நிகரோன ம ோயும் இல்லல; தூக்கத்துக்கு இலணயோன மருந்தும் இல்லல என்போர்கள். துக்கம்
இருந்தோல், தூக்கம் வரோது மபோகும். துக்கத்லத ஒழித்தோமல, நிம்மதியோன தூக்கம் கிலடத்துவிடும்.
துக்கம் என்பது மனதின் அடி ஆழத்தில் இருந்து உந்தப்பட்டு, ஏக்கமோக, கவலலயோக, கபருந்துயரமோகக்
ககோட்டப்படுகிெது. திடமற்ெ மனம்தோன் இப்படியோன மவலலகலளச் கைய்யும். மனம் உறுதியுடன்
இல்லோமல் இருப்பதற்கு, அயர்ச்சியோன உடலும் ஒரு கோரணம்! உடலில் இருக்கிெ அயர்ச்சி உள்ளத்துக்கும்,
உள்ளத் தில் உண்டோகிெ அயர்ச்சி உடல் முழுவதற்கும் பரவக்கூடிய விந்லத, மனிதர்களிடம் கரோம்பமவ
உண்டு.
இவற்றில் இருந்து நிவோரணம் தருகிெ விஷயத்லததோன் மனவளக் கலலப் பயிற்சிகள்
தந்துககோண்டிருக்கின்ென. மனவளக் கலலப் பயிற்சிகலள மமற்ககோண்ட அன்பர்கள் பலர் கதளிந்த
மனதுடன், குழப்பமோன நிலலலயக்கூட மிக எளிதோகக் கடந்துவிடுவலத ோன் போர்த்திருக்கிமென்.
இந்த மனவளக் கலலப் பயிற்சிலய சிறுவர்களும் இலளஞர்களும் கைய்யச் கைய்ய... மிகுந்த கதளிவுடனும்,
உடல் மைோர்வற்ெ திடகோத்திரமோன மமனோபலத்துடனும், படிப்பில் கூர்லமயோகவும் உத்திமயோகத்தில்
திெலமயோகவும் மிளிர்வலத அவர்கமள கபருமிதத்துடன் கைோல்லியிருக்கிெோர்கள். அவர்கள் மட்டுமின்றி,
கபண்களும் முதியவர்களும்கூட இந்தப் பயிற்சிகளோல் நிகழ்ந்திருக்கிெ மோற்ெங்கலள
விவரித்திருக்கிெோர்கள்.
அடுத்த நிலலயோக... கட்லட விரல் எனப்படும் கபருவிரலல அங்கிருந்து எடுத்துவிட்டு, ஆட்கோட்டி விரலல
மீண்டும் கதோப்புள் லமயத்தில் லவத்து, உடலின் வலது மதோள்பட்லடலய ம ோக்கியபடி அலர நிமிட ம ரம்
கூர்ந்து கவனியுங்கள். அடுத்து, ஆட்கோட்டி விரலோல் கதோப்புள் லமயத்லத, இடது மதோள்பட்லடலய ம ோக்கி
அழுத்தியபடி, ஒரு அலர நிமிட ம ரம் ஆழமோகக் கவனியுங்கள்.
அமதமபோல், வலது பக்க பக்கவோட்டில் மோர்பின் கலடசி விலோ எலும்புக்கும் இடுப்பு எலும்புக்கும் டுவில்
வலது கட்லட விரலோல் அழுத்திப் பிடித்துக் ககோண்டு, அங்மகமய சிந்தலனலயச் கைலுத்துங்கள்.
நிலெவோக... கதோப்புளுக்கும் இடது பக்க கதோலட மடிப்புப் பகுதிக்கும் மத்தியில் ஆட்கோட்டி விரலல
லவத்து ன்ெோக அழுத்திக் ககோள்ளுங்கள். வழக்கம்மபோல், அந்த இடத்தின் மீதோன உங்களின் நிலனப்பு ஒரு
அலர நிமிடம் கதோடரட்டும்.
அதன் பின்னர், வலது லகலயயும் கழுத்தின் பின்பகுதியில் லவத்திருந்த இடது லகலயயும் கமள்ள எடுத்து,
எப்மபோதும்மபோல் லவத்துக் ககோள்ளுங்கள்.
உடலும் மனமும் சிறப்புற இருந்தால்தான், நம் செயல்ொடுகள் சிறப்ொக இருக்கும். உடல் சுறுசுறுப்ொக
இருந்து மனம் வொர்வுற்றாவைா அல்ைது மனம் விழிப்பு உணர்வுடன் இருந்து உடல் வொர்ோக இருந்தாவைா,
நமது செயல்ொடுகள் சிறப்ொக அலமயாமல் வொேவதாடு, நற்செயர் எடுப்ெதும் கடினமாகிவிடும்!
'ேண்டி ஓட ெக்கரங்கள் இரண்டு மட்டும் வேண்டும் - அந்த இரண்டில் ஒன்று சிறியசதன்றால் எந்த ேண்டி
ஓடும்?’ என்று கவியரசு கண்ணதாென் அழகாகச் சொல்லியிருப்ொர் ஒரு ொடலில்! இது, இல்ைற
ோழ்க்லகக்கு மட்டுமின்றி, நம் வதக ஓட்டத்துக்கும் சராம்ெவே சொருந்தும். உடல் ஒரு ெக்கரம்; மனம் ஒரு
ெக்கரம். இந்தச் ெக்கரத்தின் அளவு மற்றும் செயல்ொடுகள் எதில் குலறந்தாலும், அது நிலறவு தராது;
நிம்மதிலயக் சகாடுக்காது; சீராக இயங்கும் நிலையில் இருக்காது; சிறப்பு வெர்க்காது!
அதற்காகத்தான் இந்த மனேளக் கலைப் ெயிற்சியில் மனத்துக்கு மட்டுமின்றி உடலுக்குமான
ெயிற்சிகலளயும் வெர்த்திருக்கிவறன். மனமும் உடலும் இந்தப் ெயிற்சிகளால் தக்லகயாகி, வைொகி
விடுகின்றன. வைொன உடல்தான், எந்த வேலைலயயும் எப்வொது வேண்டுமானாலும் செய்கிற திறனுடன்,
வதலேயான ெக்தியுடன் இருக்கும். அவதவொல், மனமும் எப்வொதும் வேலை செய்கிற சுறுசுறுப்புடன்
இருக்கும். எந்தசோரு விஷயத்லதயும் கூர்ந்து, ஆழ்ந்து ொர்க்கிற நிலையில், சதளிோக இருக்கும்.
இதுேலர ொர்த்து ேந்த அக்குபிரஷர் என்கிற ெயிற்சி, உங்கள் மனத்லதயும் உடலையும் சுறுசுறுப்ெலடயச்
செய்கிற அற்புதமான ெயிற்சி. மவனாரீதியாகவும் உடல் ரீதியாகவும் ஒருேர் திடமாகவும் சுறுசுறுப்புடன்
திகழ்ந்தால்தான், எந்தச் செயலைச் செய்தாலும் அதில் தனி முத்திலரலயப் ெதிக்க முடியும்!
இப்ெடித்தான், சடக்ஸ்லடல் நிறுேனம் ஒன்றில், தினமும் வேலை வநரம் வொக கூடுதைாக நான்கு மணி
வநரம் வேலை செய்யும் ஊழியர் ஒருேர் என்லனச் ெந்திக்க ேந்தார். ஒவ்சோருேராக என்னிடம்
வெசிக்சகாண்வட ேந்தவொது, அந்த அன்ெரும் எழுந்திருந்தார். அேர் முகத்தில் ோட்டம் சதரிந்தது. அேர்
கண்களில் இருந்த ஏக்கத்லதயும் புரிந்துசகாள்ள முடிந்தது. முகமும் கண்களும் வொர்ந்திருக்க... அந்தச்
வொர்வு வெச்சிலும் சேளிப்ெட்டது.
''நீங்கள் என்ன வேலை செய்கிறீர்கள்?'' என்று அேரிடம் வகட்வடன். சொன்னார். ''ஒரு நாலளக்கு எத்தலன
மணி வநரம் வேலை செய்கிறீர்கள்?'' என்று வகட்வடன். ''சுமார் 12 மணி வநரம்'' என்று ெதில் அளித்தார்.
''அந்த 12 மணி வநரம் என்ெது, காலையில் துேங்கி மாலை ேலரயா அல்ைது எவ்விதம்?'' என்று வகட்வடன்.
உடவன அேர், ''காலை 6 மணி முதல் 2 மணி ேலர வேலை ொர்த்துவிட்டு, அடுத்து நான்கு மணி வநரம்
ஓேர்லடம் வேலை ொர்ப்வென். அடுத்த ோரம் மதியம் 2 முதல் இரவு 10 மணி ேலர வேலை ொர்த்துவிட்டு,
அலதயடுத்து நான்கு மணி வநரம் ஓேர்லடம் ொர்ப்வென். பிறகு, இரவு 10 முதல் காலை 6 மணி ேலர வேலை
ொர்த்துவிட்டு, அதன் பின்னர் நான்கு மணி வநரம் வேலை ொர்ப்வென்'' என்று விளக்கமாகச் சொன்னார்.
ரத்த அழுத்தத்லதக் குலறத்து சீரலமக்கும் ேல்ைலம, இந்தப் ெயிற்சிக்கு உண்டு. இதய வநாயில் இருந்து
விலரவில் நிோரணம் செறவும் இந்தப் ெயிற்சி செரிதும் உதவுகின்றன.
உடலில் உள்ள நரம்பு மண்டைத்லத ஒழுங்குெடுத்தவும் சீராக இயங்கச் செய்யவும் அக்கு பிரஷர் ெயிற்சிகள்
வெருதவி புரிகின்றன.
அதுமட்டுமோ... அந்தச் சேதிவே கோதில் வோங்கி, புத்திக்குள் பதித்துக் பகோள்கிற தருணத்திசலசே, உடலில்
உள்ள விேோதிேோனது முற்றிலும் குணமோகிவிட்டதோக ஓர் உள்ளுணர்வு பேோல்லும். அந்த உணர்வு பூரிப்பில்,
மனம் எல்வலேற்ற மகிழ்ச்சியில் திவளக்கும். இந்த மோதம் ேம்பளம் வந்ததும், முதல்சவவலேோக அந்த
மருத்துவரிடம் பேல்லசவண்டும் என மனசு பேபேக்கும்!
பேன்வனயில் மிகப் பபரிே நிறுவனத்தில் பணிபுரியும் அன்பர் ஒருவர் வந்திருந்தோர். அவர் சபசும்சபோது,
''என் அப்போவுக்கு பிேஷர், ஷ§கர் இருக்கு. தூக்கமோத்திவே இல்லோமல் தூங்கமோட்டோர். ஒரு ோள்...
தூக்கமோத்திவேக்குப் பதிலோக ஒரு விட்டமின் மோத்திவேவே எடுத்துக் பகோடுத்சதன். என்ன ஆச்ேரிேம்..!
அந்த மோத்திவேவேப் சபோட்டுக்பகோண்ட பத்தோவது நிமிடம் தூங்கிப் சபோனோர் அப்போ. ோன் பேய்தது ேரிேோ,
தப்போ ஸ்வோமி?'' என்று என்னிடம் சகட்டோர்.
எல்லோவற்றுக்கும் சமலோக ஒரு விஷேம்... ச ோவேத் தீர்த்துக் பகோள்வதற்கு சமலோன சிறந்தபதோரு சிகிச்வே
முவற என்ன பதரியுமோ? ச ோய் வேோமல் தடுத்துக்பகோள்ளக் கூடிே சிகிச்வேதோன்! ஆம்... ச ோய்த் தடுப்பு
குறித்த விழிப்பு உணர்வு மக்கு அவசிேம் இருக்கசவண்டும்.
மனவளக் கவல எனும் பபேரில் பபோதிந்துள்ள ஒவ்பவோரு பயிற்சியும் வந்த ச ோவே விேட்டுவசதோடு
மட்டுமின்றி, ச ோய்கவள வேோமல் தடுக்கவும் சபருதவி புரிகின்றன. அதனோல்தோன் இங்கு வரும்
அன்பர்களுக்கு மனவளக்கவலப் பயிற்சிகள் குறித்த விழிப்பு உணர்வு கருத்தேங்குகள் அடிக்கடி
டத்தப்பட்டு வருகின்றன.
முதலில், ம் உடல் குறித்த கட்டவமப்பு பற்றிே விவேங்கவள அறிேசவண்டும். உடலில் ஐந்து அடுக்குகள்
இருக்கின்றன. சிற்றவறகள் அடுக்கப்பட்ட பரு உடல்; அதற்கு ஊசட ஓடிக்பகோண்டிருக்கிற நீர்; அதோவது
ேத்த ஓட்டம். அடுத்து, ேம்புகளின் மூலமோக ம் உடலின் மின்ேோே ேக்தி பவப்பமோகி, அந்த பவப்பம் உடல்
முழுவதும் பேவியுள்ளது அல்லவோ... அந்தச் சீேோன பவப்பநிவல, உடலுக்குத் சதவவ. அப்சபோதுதோன்
ேேோேனக் கலவவ சேர்ந்து, ேத்த ஓட்டம் சீேோக இருக்கும்; இேங்கும்!
'என்ன சுவோமி... தினமும் எட்டுப் பத்து மணி ச ேம் கடுவமேோ உவழச்சுட்டு, வீட்டுக்கு வந்து ல்லோச்
ேோப்பிட்டுட்டு, பகோஞ்ே ச ேம் டி.வி. போர்த்துட்டு அக்கடோன்னு படுத்துத் தூங்கறசத உடம்வபத்
தளர்த்தறதுதோசன! தனிேோ சவற உடம்வப ரிலோக்ஸ் பண்ணிக்கணுமோ?’ என்று ஒருமுவற அன்பர் ஒருவர்
சகட்டதற்கு, எல்சலோரும் விழுந்து விழுந்து சிரித்தோர்கள். உண்வமயில் இதில் சிரிப்பதற்கு ஒன்றுமில்வல.
அவர் சகட்டது நிேோேமோன சகள்வி.
உடவலத் தளர்த்துகிற, அதோவது உடலுக்கு ஓய்வு தருகிற இந்தப் பயிற்சி, கிட்டத் தட்ட சகோயில்
பிேேோதத்துக்கு இவணேோனதுதோன்!
அகதகயல்லொம் முடிச்சுட்டு அப்படிடய கபங் ளூரு, கைதரொபொத், விெொ ப்பட்டிைம்னு அடுத்த ரவுண்டு
டபொ ணும். இதுல ஓய்வு எடுக் றதுக்கு டேரடை இல்லீங் சுவொமி!’ எைத் தவிப்பும் ஏக் முைொ ச் கெொன்ைொர்
அவர்.
டவகல நிமித்தைொ இப்படி
ஓடிக்க ொண்டே
இருப்பவர் கைப் பொர்த்து,
'என்ைப்பொ... ொல்ல ெக் ரத்கதக்
ட்டிக்கிட்டு ஓடுறிடய..!’ என்று
விகையொட்ேொ ச் கெொல்வொர் ள்.
ஓரைடவனும் ஓய்வு
எடுத்துக்க ொண்ேொல்தொன்
ஓடியொடி டவகல கெய்வதற் ொை
கதம்பு உேலில் பரவிச்
சுறுசுறுப்பொக்கும்.
அந்தப் புளிப்பு உணகவ உள்ளுக்குள் உணவொக்கிக் க ொள்ை... வயிறு முழுவதும் புளிப்புத் தன்கை பேர்ந்து,
பரவுகிறது. இகதடய உப்புெம் என்கிடறொம். வயிறு உப்புெைொை நிகலயில் இருக் ... ெொப்பிடுகிற ெத்தொை
உணவுகூே, புளிப்புத் தன்கைக்குக் ட்டுண்டுவிடும். ெத்துக்குப் பதிலொ உேல் முழுவதும் அயர்ச்சியும்
டெொர்வும் பரவும்படி கெய்துவிடும்.
அயர்ச்சியும் டெொர்வும் டெர்ந்து தூக் த்தில் ஆழ்த்துவதுதொன் முகறயொைது. ஆைொல், உப்புெத்தொல் உண்ேொகிற
அயர்ச்சியும் டெொர்வும் ேம் தூக் த்கதடய விரட்டிவிடும். தூக் ம் வரொைல் புரண்டு புரண்டு படுக்கிற
இம்கெகய அனுபவிக் டேரும். இந்த நிகலயில் ொகலயில் எழுந்திருக்கும்டபொது, 'இன்னும் க ொஞ்ெம்
தூங்கிைொ ேல்லொருக்கும்’ என்று உள்ைைம் ேம்மிேம் ட்ேகையிடும்; பரிதொபைொ க் க ஞ்சும்.
பிறகு, 'முன்கைல்லொம் ொல்ல ெக் ரத்கதக் ட்டிக்கிட்டு ஓடிைவன், இப்ப அப்படிடய துவண்டு
டபொயிட்ேொம்பொ’ என்பொர் ள். 'என்ைப்பொ ஆச்சு?’ என்று அக் கறயும் ரிெைமும் கபொங் எவடரனும்
ட ட்ேொல், 'ப்ச்... வயெொயிட்டே இருக்கு இல்லீங் ைொ?’ என்று ெம்பந்தப்பட்ேவர் பதில் தருவொர்.
உண்கையில், உணவு குறித்த விழிப்பு உணர்வு கபரும்பொலொடைொரிேம் இல்கல. அந்த விழிப்பு உணர்வு
இருந்தொல்தொன், இரவில் ேம்ைொல் நிம்ைதியொ த் தூங் முடியும்.
வயிறு என்பது எப்டபொதும் நிகறந்டத இருக் டவண்டும் எைச் சிலர் நிகைத்துக் க ொள்கிறொர் ள். அப்படி
வயிறு நிகறய உணவு உண்ேொல்தொன் உேலில் கதம்பு கூடியிருக்கும் என்று பலரும் ஒரு தவறொை ருத்கத
க ட்டியொ ப் பிடித்துக் க ொண்டிருக்கிறொர் ள்.
உணவின் அைவு என்பது டவறு; ெத்தொை உணவு என்பது டவறு. இகத தயவுகெய்து புரிந்துக ொள்ளுங் ள்.
குவொலிட்டி என்பது டவறு; குவொன்டிட்டி என்பது டவறு!
'அே, என்ை ண்ணு... வைர்ற புள்ை இப்படியொ க ொஞ்ெைொச் ெொப்பிடுறது?’ என்று வீடு ளில் அம்ைொக் ளும்
பொட்டி ளும் டெர்ந்து குழந்கத ளுக்கு உணகவ அள்ளி அள்ளிக் க ொடுப்பொர் ள். ஆைொல், ெத்தொை
உணகவத் தருகிறொர் ைொ என்பதுதொன் முக்கியம்.
வயிறு என்பகத ஒரு பொகையொ நிகைத்துக்க ொண்டு, அதில் தண்ணீர் நிரப்புவகதப் டபொல் உணகவ
அகேத்துக்க ொண்டு வொழ டேர்ந்தொல், ஒரு ட்ேத்தில் வயிடற கபரிய பொகை டபொலொகிவிடும். கதொப்கபயும்
கதொந்தியுைொ இருந்துக ொண்டு, ேேக் டவொ நிற் டவொ, உட் ொரடவொ ஓேடவொ முடியொைல் மி வும்
சிரைப்பட்டு உேகலத் தூக்கிக்க ொண்டு பயணிக்கிற நிகல மி க் க ொடுகையொைது.
அைவுக்கு மிஞ்சிைொல் அமிர்தடை ேஞ்ெொகும்டபொது, தற் ொலத்தில் கிகேக்கிற உணவு ேஞ்ெொ ொதொ, என்ை?
மிதைொை உணடவ சு ைொைது; ெொத்வி ைொைது; இரவில் நிம்ைதியொை, ஆழ்ந்த உறக் த்கதக்
க ொடுக் க்கூடியது.
ஆழ்ந்த உறக் ம் என்பது மி அற்புதைொை ஓய்வு. இந்த ஓய்வும் உறக் மும் ஒருேொள் இருந்துவிட்ேொல்
டபொதும்... அந்த ஒரு வொரம் முழுவதும் அருகையொ வும் சிறப்பொ வும் டவகல கெய்யமுடியும்.
கவயிலின் அருகை நிழலில் கதரியும் என்பொர் ள். உண்கையொை உணவின் அருகைகய, ஆழ்ந்த
உறக் த்தின் மூலைொ த் கதரிந்துக ொள்ைலொம்.
இதுவகர, கவறும் ஓய்வு பற்றியும் தூக் ம் குறித்தும் கெொன்டைன். ேல்ல உணவு, அதிலும் மிதைொை அைவு
க ொண்ே உணவு... அதன் மூலம் கிகேக்கிற தூக் ம் ைற்றும் ஓய்வு, ேைது உேகலத் தக்க யொக்கி,
பரபரகவை டவகல பொர்க் ச் கெய்யும்.
ஆைொல், ஓய்வு என்பது அது ைட்டும்தொைொ? ைைம் ைற்றும் புத்திக்கு ஓய்வு டவண்ேொைொ? உேல் 30 கி.மீட்ேர்
ஓடிைொல், ைைம் 300 கி.மீட்ேர் டவ த்தில் அல்லவொ ஓடும்? எைடவ, ைைதுக்கும் புத்திக்குைொை ஓய்வு
என்பது கரொம்படவ அவசியம், இல்கலயொ?!
அதுவும் ெரிதொன்!
நேக ாகப் பல் துலக்கி, காலலக் கடன்கலை முடித்து, ோளிதலழ அேசரம் அேசர ாகப் புரட்டிவிட்டு,
குளித்தும் குளிக்கா ல் உடம்லப நீரால் ேலனத்துக்மகாண்டு குளித்ததாகப் நபர் பண்ணி, சாப்பிட
உட்காருகிறநபாநத ணி 9-ஐ மேருங்கியிருக்க... என்ன சல யல் என்நற மதரியா ல் ஏநதா ஒரு ோய்
அள்ளிப் நபாட்டுக்மகாண்டு, எழுந்து லக கழுவி, அேசரம் அேசர ாக உடுத்திக்மகாண்டு, சட்லடப்
பாக்மகட்டிலும் நபன்ட் பாக்மகட்டிலும் என்மனன்ன எடுத்து லேத்துக்மகாள்ை நேண்டுந ா அேற்லற
இயந்திர கதியில் அள்ளி லேத்தபடி, பரபரமேன தலல சீவி, அப்நபாது பார்த்து ேருகிற நபான்
அலழப்புகளுக்கும் மபாறுல யின்றி எரிச்சலும் கடுப்பு ாக பதில் மசால்லி, குழந்லதகள் மீதும் லனவி
மீதும் சிடுசிடுமேன விழுந்து, டிபன் பாக்லை எடுத்துக்மகாண்டு மதருவில் இறங்கி ஓட்டமும் ேலடயு ாக
நபருந்து நிறுத்தம் அல்லது ரயில்நே ஸ்நடஷனுக்குச் மசன்றால்... ேண்டி நபாய்விட்டிருக்கிறது. அடுத்த
ேண்டி பத்துப் பதிலனந்து நிமிடத்தில் ேரு ா, இல்லல அலர ணி ஆகு ா எனப் பலதபலதப்புடன்
காத்திருக்கிநறாம். அந்த ேண்டி ேந்ததும் கூட்டத்தில் ஏறி, ேசுங்கிச் சாறாகி, உள்நை ஓரிடத்தில் நின்று
ஆசுோசப்படுத்திக்மகாண்டநபாதுதான், அலுேலக ஐ.டி. கார்டு அல்லது மூக்குக் கண்ணாடிலய
வீட்டிநலநய றந்து விட்டுவிட்டு ேந்திருப்பது மதரிகிறது.
''என்ன சுோமி பண்றது? நேத்திக்கு ஆபீஸ் முடிஞ்சு வீட்டுக்கு ேரும்நபாநத ணி 10 ஆயிடுச்சு. சாப்பிட்டு
முடிச்சு, தூங்கும்நபாது ணி 12. காலலல எழுந்திருக்கலாம்னா ஒநர கண் எரிச்சல்! முதுகுத் தண்டுல
அப்படியரு ேலி. இன்னும் ஒரு பத்து நிமிஷம் அப்படிநய படுத்துக் கிடந்தா ேல்லாருக்கும்னு நதாணுச்சு.
உடம்பு அப்படிநய அடிச்சுப் நபாட்டது ாதிரி இருந்துது. அதான், மகாஞ்சம் கண் அசந்துட்நடன்!'' என்று
என்னிடம் ேருகிற அன்பர்கள் மசால்ேது ேழக்கம்தான்.
இரவு உணவு முடித்து தூங்கப் நபாகும் நேலையில், படுக்லகயில் முகத்லத ந ல்நோக்கியபடி மிகவும்
தைர்ந்த நிலலயில் லேத்துக்மகாண்டு, ல்லாந்து படுத்துக் மகாள்ளுங்கள். கூடு ானேலர படுக்லகயில்
இல்லா ல், ஒரு சாதாரண விரிப்பின்மீது இதலன ந ற்மகாள்ேது உத்த ம்.
'என்ன... நீ ட்டும் முரண்டு பண்றியா? எல்லாம் சரியா இருக்கு. நீ ஏன் விலறப்பா இருக்நக?’ என்று னம்
அதட்ட... அங்நக ந்திரத்துக்குக் கட்டுப்பட்டது நபால் ேம் உடலின் பாகங்கள் ஒவ்மோன்றும் னசுக்குக்
கட்டுப்படும். ம ள்ை ம ள்ைத் தைர்ச்சி அலடயும்!
''ச்தச... ச்தச... ஆபீஸ்ல பத்து ாைா வசை தவதல. குடும்பத்துலயும் சின்னச் சின்னைா
சில பிரச்தனகள். ைவிர, பசங்கதைாட படிப்புலயும் அவங்கதைாட வ சு
வைர்ச்சியிலயும் ைனிக்கவனம் வசலுத்ை தவண்டியிருக்கு. வசாந்ை ஊர்ல பூர்வீக நிலத்துல உள்ை
பிரச்தனக்காக கிராைத்துக்கு தவற தபாகணும். என்ன பண்ணப் தபாதறன்தன வைரி தல'' என்று அலுப்பும்
சலிப்புைாகப் தபசுகிறவர்கதைக் கவனித்திருக்கிறீர்கைா?
உடல் சுறுசுறுப்புடன் இருந்ைால் ைனம் ைலர்ச்சியுடன் இருக்கும் என்றும் வசால்லமுடி ாது. ஆனால்
ைனைானது ைந்ைகாசைாக ைலர்ந்திருந்ைால், உடலும் ைனதுக்குத் ைக்கபடி ைன்தன ைாற்றிக் வகாள்ளும்;
ைலர்ச்சி ாக இருக்கும். கிட்டத்ைட்ட, ைனதின் பிம்பைாகதவ உடல் ைாறியிருக்கும்.
முைலில் விரிப்பு ஒன்றில், ைல்லாந்து படுத்துக் வகாள்ளுங்கள். கால்கதை தலசாக விரித்ைபடி தவத்துக்
வகாள்ளுங்கள். அதைதபால தககதையும் உடலுக்குத் ைள்ளி படி தவத்திருங்கள். தககளில் எந்ை
அடுத்ை நிமிடம்... 'கால்கள் (வகண்தடக் கால்) இரண்தடயும் இப்தபாது ைைர்த்திக் வகாள்கிதறன்’ என்று
வசால்லுங்கள். வசால்லும் தபாதை உடலின் அந்ைப் பகுதித க் கூர்ந்து ைனைால் கவனியுங்கள். ைனைானது
கால்கதைக் கூர்ந்து கவனிக்க... அங்தக ம் தககைால் கால்கதைப் பிடித்துவிட்டால் கிதடக்கிற
நிதறதவயும் நிம்ைதித யும் விட கூடுைலான சுகத்தை, வலிகளில் இருந்து விடுைதலத உணர்வீர்கள்.
ைந்திரத்தை சாைாரண வார்த்தைகதைப் தபால உச்சரித்ைால் அந்ை ைந்திரத்துக்கு உரி பலமும் பலனும்
ைக்குக் கிதடக்காது. அதுதவ, சாைாரண வசாற்கதை, ைந்திரத்துக்கு இதண ாக சரி ாக உச்சரித்ைால்...
ைந்திரம் ைருகிற பலதன, பலத்தை, அந்ைச் சாைாரண வசாற்கதை ைக்குத் ைந்துவிடும்.
அந்ை அைங்கலச் வசாற்கதைச் வசால்லும்தபாதை, அந்ை இடத்தின் ல்ல அதிர்வுகள் காணாைல் தபாய்விடும்.
சூட்சுை ரூபைாக இருக்கிற அைங்கல வார்த்தைகளின் ஆதிக்கம், அங்தக வைள்ை வைள்ை குடிவகாள்ளும்.
ஒருகட்டத்தில், ம்மிடம் இருந்தைா ம் வீட்டாரிடம் இருந்தைா வருகிற அைங்கலச் வசாற்கள் அதிகரிக்க
அதிகரிக்க... அந்ை வீட்டில் ஒருதபாதும் ைங்கல காரி ங்கள் நிகழாது தபாகும். அங்தக... எத்ைதன
புத்திசாலித்ைனத்துடன் வச ல்பட்டாலும் வசல்லுபடி ாகாது.
'இந்ை வென்ைம் எடுத்ைதை தவஸ்ட். பிறந்ைதில் இருந்தை பிரச்தன, பிரச்தன, பிரச்தனைான்! பாழாப் தபான
இந்ை வென்ைத்தை எடுக்காைதலத இருந்திருக்கலாம். என்ன இழவு வாழ்க்தகங்க இது!’ என்று ஒரு
சலிப்புடன், ஒரு தவைதனயில் வார்த்தைகைாகச் வசால்லிப் புலம்புதவாம். ஒரு கட்டத்தில், இப்படிப்
புலம்புவதில் சுகம் காணத் துவங்கி, வ கட்டிவ் எனப்படும் எதிர்ைதற வார்த்தைகதைத சைாசர்வகாலமும்
வசால்லிக் வகாண்தட இருப்தபாம். அந்ை எதிர்ைதறச் வசாற்களுக்கு இருக்கிற வலிதைத ாம் அறிவதை
இல்தல.
அதைத ரம், பாஸிட்டிவ் என்கிற த ர்ைதறச் சிந்ைதனகளுக்கு இருக்கிற சக்தி, கணக்கில் அடங்காைது.
கிட்டத்ைட்ட நூறு ாதன பலம் வகாண்டது. அைாவாதச ாளில் வானில் சுடர் வரும் என்று ம்பிக்தக ாகச்
வசால்லி, அந்ை ம்பிக்தகக்காக, அந்ை பக்திக்காக, அந்ை உண்தைக்காக... வானில் சுடர் வந்ை கதை ாம்
அறிந்ைதுைாதன?!
'டிகரயின்ல ோளுக்கு ோள் கூட்டம் அதிகமாயிட்தட இருக்கு. பஸ்ல நிரம்பி வழிைற கூட்டத்துல ேசுங்கி,
வைங்கி கவளிதை வரதவண்டியிருக்கு. தபக்ல தபாகலாம்னா, ஊர்ல இருக்கிற வண்டிப் புதககைல்லாம்
ேம்ம மூக்குக்குள்தளைான்! அதுவும் இல்லாம, பைங்கர டிராஃபிக்ல ஊர்ந்து ஊர்ந்து, ேகர்ந்து ேகர்ந்துைான்
தபாக தவண்டியிருக்கு.
வீட்டுக்கு வந்து அக்கடான்னு படுக்கலாம்னா, இடுப்தப அப்படிதை கைட்டி தவச்சா தைவதலனு தைாணுது.
அப்படிைரு வலி!’ என்று கபங்களூருவில் இருந்து வந்திருந்ை அன்பர் ஒருவர் என்னிடம் புலம்பினார்.
அந்ை அன்பர் அது அவருக்கு மட்டுதம உண்டான பிரச்தன என்று கசால்லவில்தல. வளர்ந்துவிட்ட ேகரத்தில்
வாழ்கிற முக்கால்வாசி தபருக்கும் உண்டான பிரச்தன இது என்று கைளிவாக எடுத்துச் கசான்னார்.
அதிக தேரம் பைணித்ைாதலா அல்லது அதிக தேரம் உட்கார்ந்ைபடிதை தவதல பார்த்ைாதலா... இடுப்பில்,
எலும்புப் பகுதியில் வலி பின்னிகைடுக்கும். ககாஞ்சம் நிமிர்ந்ைால்கூட வலி அதிகரித்து, அைக்கூடச்
கசய்துவிடும். மல்லாக்கப் படுத்ைாலும் வலிக்கும்; குப்புறப் படுத்ைாலும் வலிக்கும். உடலின் தமைமான
பகுதியில் இருக்கிற இந்ை இடுப்புப் பகுதியில் கமாத்ை வலியும் வந்து குவிந்து ககாள்ளும். உட்கார்ந்ைால்,
நின்றால், நிமிர்ந்ைால், திரும்பினால் என ஒவ்கவாரு அதசவுக்கும் வலி கூடிக்ககாண்தட தபாகும்.
அடுத்து... பாைங்களுக்குப் பிறகு கால்கள், ககண்தடக் கால் பகுதி, முைங்கால் பகுதி, கைாதடப் பகுதி என
கமள்ள கமள்ள ஒவ்கவாரு பகுதிைாகத் ைளர்த்திக்ககாண்தட வாருங்கள். அப்படித் ைளர்த்துவதை மந்திரம்
தபாலும் உள்ளுக்குள் ோக்கு அதசைாது கசால்லிக் ககாள்ளுங்கள்.
முக்கிைமாக, இடுப்புப் பகுதிதைக் கூர்ந்து கவனித்ைபடி, 'என் இடுப்தப இப்தபாது ைளர்த்திக் ககாள்கிதறன்
’ என்று கசால்லி, அப்படிதை ைளர்த்ைவும் கசய்யுங்கள். இடுப்பு என்பதில் இடுப்பு மற்றும் முதுகின்
முடிந்ைால், ஒரு நிமிடம்... ஒதரைரு நிமிடம் அந்ை இடுப்புப் பகுதியுடன் தபசுங்கள். 'சாதலயில் ஏகப்பட்ட
குண்டு- குழிகள். வாகனத்தில் படபடகவன தவகமாகச் கசன்றைால், உனக்குத்ைான் பாவம் வலி
அதிகரித்துவிட்டது. மன்னித்துவிடு!’ என்று மனைார மன்னிப்பு தகளுங்கள். 'அைற்குப்
பிராைச்சித்ைமாகத்ைான், இதைா... இப்தபாது உனக்கு ஏகாந்ைமான ஓய்தவத் ைரப்தபாகிதறன். உன்தன
முழுவதுமாக ைளர்த்திக் ககாண்டிருக்கிதறன். இன்னும் சிறிது தேரத்தில் உனக்குள் இருந்ை வலி கமாத்ைமும்
காணாமல் தபாய்விடும், பாதரன்!’ என்று குதூகலமும் உற்சாகமும் கபாங்கப் தபசுங்கள். அவ்வளவுைான்...
இடுப்புப் பகுதிக்கு அதுவதர கிதடத்திராை ஒரு தலசான, ைக்தக நிதலதை உங்களால் உணரமுடியும்.
ஆனால், கடந்ை மூன்று மாைங்களாக, முதுகுத் ைண்டு வடத்தில், இடுப்பில் பைங்கர வலி சுவாமி. இரவில்
மல்லாந்ைபடி ேன்றாகக் தக கால்கதள நீட்டிப் படுத்ைால், வலி உயிர் தபாகிறது. மனவளக்கதல தைாகா
பயிற்சிதைச் கசய்ைால், உடல் வலியில் இருந்து நிவாரணம் கிதடக்கும் என்று என் ேண்பர் கசால்லித்ைான்
இங்கு வந்தைன்’ என்று கசான்னார்.
'இப்பவும் கமடிக்கல் ஷாப்ைான். அதை ோற்காலிைான். அதை தபால எப்பவாவது வர்ற கஸ்டமர்கள்ைான்.
ஆனா, எப்பவும் நிரந்ைரமா இருந்ை வலி மட்டும் இப்ப காணதவ காதணாம் சுவாமி!’ என்று அவர்
கேகிழ்ச்சியுடன் கசான்னதபாது, விைாவுக்கு வந்ைவர்கள் அதனவரும் மகிழ்ச்சியுடன் கரகவாலி கசய்ைனர்.
எண்சாண் உடம்புக்கு வயிதற பிரைானம் என்றாகிவிட்ட நிதலயில், ேமது ஆதராக்கிைத்துக்கு வயிற்றின் பங்கு
என்ன என்பதைப் பார்க்கலாமா?
'என்னன்லன கதரி ல ... வயிறு உப்புசம் பிடிச்சது லபா இருக்கு. புளிச்ச ஏப்பமா வருது. அடிக்கடி
உடம்லப லசார்வாயிடுது. குறிப்பா, சாப்பிட்டு முடிச்சதும் ஒரு மணி லநரத்துக்கு எந்த லவல யும்
கசய் முடி ாம முடக்கிப் லபாட்டுடுது’ என்று பு ம்புகிற அன்பர்கள் இருக்கிறார்கள்.
கால , மதி ம், இரவு என மூன்று லவலளயும் சரி ான லநரத்துக்கு உணலவ எடுத்துக்ககாள்ள லவண்டும்.
அலதலபால், அளவான உணலவ மட்டுலம சாப்பிடலவண்டும். 'அளவுக்கு மிஞ்சினால் அமிர்தமும் விஷம்’
என்று நம் முன்லனார்கள் அளவுமீறல கநத்தி டி ாகச் கசால்லிலவத்திருக்கிறார்கள்.
ஆகலவ, வயிற்றுப் பகுதில யும் இடுப்புப் பகுதில யும் கவனமாகப் பாதுகாக்க லவண்டி கபாறுப்பும்
கடலமயும் நமக்கு உண்டு. வயிற்றுக்கு ககாஞ்சம் ஓய்வு ககாடுத்து, அலமதிப்படுத்துவது மிக மிக அவசி ம்.
விரிப்பு ஒன்றில் மல் ந்து படுத்துக்ககாள்ளுங்கள். கமாத்த உடல யும் தளர்த்திக் ககாண்டு, கண்கலள
மூடிக் ககாள்ளுங்கள். கால்கலளப் பிரித்து லவத்துக்ககாண்டு, தளர்ச்சி ாக லவத்துக்ககாள்ளுங்கள்.
பாதங்கலளத் தளர்த்திக் ககாள்ளுங்கள். 'ரத்த ஓட்டம், கவப்ப ஓட்டம், காற்லறாட்டம், உயிர் ஓட்டம்
ஆகி லவ சீராக நலடகபறுகின்றன. பாதங்கள் லபாதி வலுவும் ப மும் கபறுகின்றன. பாதங்கள் ஓய்வு
கபறட்டும், ஓய்வு கபறட்டும், ஓய்வு கபறட்டும்... ஓய்வு ஓய்வு ஓய்வு’ என்று மனத்துக்குள் திரும்பத்
திரும்பச் கசால்லிக் ககாள்ளுங்கள்.
அலதலபால்... ககண்லடக்கால்,
முழங்கால், கதாலடப் பகுதி, இடுப்பு என
ஒவ்கவாரு பகுதில யும் கூர்ந்து
லநாக்கி படி, கண்கலள மூடி, மனத்தால்
கவனித்து, ஒவ்கவான்றும் ஓய்வு எடுத்து
வருவதாகச் கசால்லிக் ககாள்ளுங்கள்.
பாதங்களும் கால்களும் கனலம இல் ாதிருப்பலத உணர்வீர்கள். அங்லக இருந்த வலிக ல் ாம் எங்லக
லபாயிற்று எனத் கதரி ாமல் இருப்பீர்கள். ககண்லடக்காலில் தங்கியிருந்த லவதலனயும், முழங்காலில்
குடில றி வலியும் காணாது லபாயிருக்கும். எந்லநரமும் இறுக்கமாக இருந்த கதாலட தளர்ந்து, வலி ற்று,
தக்லக ாகிக் கிடக்கும்.
'குனிந்தால் நிமிர முடி ல ; நிமிர்ந்தால் குனி முடி ல ’ என்றிருந்த இடுப்புப் பகுதியில், ஒருவித
ம ர்ச்சி ஏற்பட்டிருக்கும். குனிந்த முதுலக நிமிர்த்தில ா நிமிர்ந்த முதுலக குனி லவத்லதா பார்க்க...
இறுக்கமும் வலியும் தலசப் பிடிப்பும் எங்லகா பறந்து லபாயிருப்பலத உணர்ந்து சிரிப்பீர்கள்; சிலிர்ப்பீர்கள்!
எண்ரணய் அதிைம் உள்ே உணவுப் பண்டங்ைளும், ரைாழுப்புச் சத்து மிகுந்த உணவுைளும் ைம்
சுவாசத்கதமய ரைடுக்ைவல்லகவ என்பது ரதரியுோ உங்ைளுக்கு? இதுமபான்ற உணவுைகே
உட்ரைாள்வதால் மதகவயற்ற ரைாழுப்பு ைகரயாேல், அப்படிமய ஒரு 'மலயர்’ மபால் படிந்துவிடும்.
இதனால் ரதாப்கபயும் ரதாந்தியுோை, ஊகேச் சகத மபாட்டு... நின்றால் ரைாடுகே, ைடந்தால் ரைாடுகே
என்று அவதிக்கு ஆோகும் நிகல ஏற்படும்.
இதுோதிரியான உணவுப் பண்டங்ைோல் அடிக்ைடி மூச்சுப்பிடிப்பு ஏற்படும். இடுப்பு, ோர்பு, முதுகுப் பகுதி
எனச் சில இடங்ைளில் சட்ரடன்று பிடித்துக்ரைாள்ளும். ைம்கே அகசயவிடாேல் இம்கச பண்ணும்.
ரைாஞ்சம் அகசந்தால்கூட வலி அதிைரிக்கும். ஒருைட்டத்தில், மூச்சு விடுவதிமலமய மிகுந்த சிரேம் ஏற்படும்.
அமதமபால, 'ைண்ணு முழிச்சு மவகல ரசஞ்மசன். ைாலு ைாோ டபுள் டியூட்டி! ைண்ரணல்லாம்
ரசவரசவன்னு இருக்குது. ைண்ணுல ேண்ணு புகுந்தா ோதிரி ஒமர இம்கச’ என்று ரசால்வார்ைள் சிலர்.
ஆனால், ைம் உடலில் ஒமரயரு உறுப்பு ேட்டும், அதுபாட்டுக்கு மதமே என்று மவகல ரசய்துரைாண்மட
இருக்கிறது. 'ைான் மிைவும் அயர்ச்சியாகிவிட்மடன்; ஒரு ேணி மைரம் ஓய்ரவடுத்துக் ரைாள்கிமறமன!’
என்ரறல்லாம் அது ரசால்வமத இல்கல.
அந்த உறுப்பு, அந்த பாைம் என்ன என்று மைட்கிறீர்ைோ? சுவாசப் கபதான்! 'மைத்திக்கு முக்ைால் ேணி மைரம்
மூச்சு விட்மடன். இன்னிக்குக் ைால் ேணி மைரம்தான் என்னால மூச்சுவிட முடிஞ்சுது’ என்ரறல்லாம் ைாம்
ரசால்கிமறாோ என்ன?
மூட்கட தூக்கினாலும் சரி, ைாற்ைாலியில் அேர்ந்தபடிமய மவகல ரசய்தாலும் சரி... அவ்வேவு ஏன், ைாம்
தூங்கும்மபாதுகூட சுவாசப்கபயானது, தன் நிகலயில் சற்றும் ேனம் தேராத விக்கிரோதித்தன்மபால 'என்
ைடன் பணி ரசய்து கிடப்பமத’ என்று ரதாடர்ந்து தன் பணிகயச் ரசவ்வமன ரசய்துரைாண்டிருக்கிறது.
ஆைமவ அன்பர்ைமே, சுவாசத்தில் மிகுந்த ைவனம் மதகவ! இந்த சுவாசத்தின் தாே லயத்தில் ோற்றங்ைள்
ஏற்பட்டுவிட்டால், மைாோறுைள் ஒவ்ரவான்றாை ைம் உடம்பின் மீது பகடரயடுத்து வரும் என்பகத
நிகனவில் ரைாள்ளுங்ைள். மைற்று வகர நீங்ைள் மூச்சுவிடுவது உங்ைளுக்மை ரதரியாேல் நிைழ்ந்திருக்ை,
இப்மபாது நீங்ைள் மூச்சுவிடுவது எதிரில் இருப்பவருக்கும் ரதரிகிறரதன்றால்... இந்த உடம்பின்
ரசயல்பாட்டில் சிக்ைல் ஏற்பட்டுள்ேது என்பகத உடமன புரிந்துரைாண்டு, திட்டமிட்டு வாழுங்ைள்.
திட்டமிடலும் ஆமராக்கியமும் நிகறந்த ேனவேக் ைகலப் பயிற்சி, உண்கேயிமலமய உங்ைள் சுவாசத்கத
சீராக்கும்; சுவாசப் கபகய பலப்படுத்தும்.
ஒரு ஊரின் முக்கியோன பகுதிகய 'இதயப் பகுதி’ என்று ரசால்மவாம். அப்படிரயனில், உடலில்
இதயத்துக்கு இருக்கிற முக்கியத்துவத்கதக் ரைாஞ்சம் உணர்ந்து பாருங்ைள்.
சதாடர்ந்து, ''உங்கள் இரு சக்கர வாகனத்மத நண்ேருக்கு இரவல் சகாடுக்கிறீர்கள். குறுக்பக ைாடு வந்தது
என்பறா, குழந்மதகள் வந்துவிட்டார்கள் என்பறா அவர் வண்டிபயாடு கீபழ விழுந்து, செட்மேட்மட
உமடத்துவிட்டால், நீங்கள் உடபன, 'இதுக்குத்தான் எவனுக்கும் நான் வண்டிமயக் சகாடுக்கறபத இல்மே.
அடுத்தவன் வண்டியாச்பசன்னு சோறுப்ோ, ோர்த்து ஓட்ட பவணாைா?’ என்று கத்துவதாபோ,
திட்டுவதாபோ ஒரு ேயனும் இல்மே'' என்றும் சசான்பனன்.
அவர் சைௌனைாக இருந்தார். ''அட, விடப்ோ! வண்டிமய ரிப்பேர் ேண்ணிக்கோம். ஆனா, அந்தக்
குழந்மதக்பகா உனக்பகா ஒண்ணும் ஆகலிபய?! அது போதும்!'' என்று சசால்லிப் ோருங்கள்; சட்சடன்று
உங்கள் ைனசுக்குள் ஓர் அமைதி ேடர்வமத உணர்வீர்கள். அமைதியாகவும் சாந்தைாகவும் இருக்கும்போது
ஒருவிதைாகவும், பகாேைாகவும் ஆபவசைாகவும் இருக்கும்போது பவறு விதைாகவும் நம் மூச்சுக்காற்று
இயங்குகிறது என்ேது சதரியுைா உங்களுக்கு? முதலில் அமதத் சதரிந்து சகாண்டுவிட்டீர்கள் என்றால்,
அடுத்தடுத்த ேயிற்சிகள் இன்னும் நிமறயபவ உங்களுக்குப் புரியமவக்கும். அவற்மறசயல்ோம் மிக
எளிதாக உங்கைால் உணரமுடியும்'' என்று சசால்லிவிட்டு, ேத்து நாட்கள் கழித்து அந்த அன்ேமர வரச்
சசான்பனன்.
சந்பதாஷம், துக்கம், அவைானம், சவற்றி, பதர்வு, உடல்நேமின்மை, அவசரம், பவகம், நல்ேது, சகட்டது,
தியாகம், ஏைாற்றுதல், ஏைாறுதல், அன்பு, கருமண, பநசமில்ோத நிமே, புரிந்துசகாள்ைாத விரக்தி,
நிமனத்தது நிமறபவறாத சவறுமை... என எல்ோ உணர்வுகளுடன் வாழ்ந்துசகாண்டிருக்கிபறாம் நாம்.
கரணம்தப்பினால் ைரணம் என்ோர்கள். மூச்சின் ேயம் சிறிது ைாறினாலும், உடலில் சிக்கல்கள் ஏற்ேடும்
என்ேமதப் புரிந்துசகாள்ளுங்கள். அப்ேடி சிக்கல்கள் ஏதும் வராைல் இருக்கபவண்டும் என்ேதற்காகச்
சசய்யப்ேடுவதுதான் ைனவைக் கமேப் ேயிற்சிகள்.
பிராணாயாைம் எனப்ேடும் மூச்சுப் ேயிற்சிமய எவர் ஒருவர் தினமும் சசய்து வருகிறாபரா, அவருக்குச்
சுவாசத்தில் உள்ை பகாைாறுகள் அமனத்தும் நீங்கிவிடும். சுவாசத்தின்ேடிபய நம்முமடய ஒருநாள்
கழிகிறது. அந்த நாமை இனிமையாக்குவதும், பவதமனக்கு உள்ைாக்குவதும் சுவாசம்தான். ஆகபவ,
ைனவைக்கமேப் ேயிற்சியின் உடல் தைர்த்துதல் எனும் ஒரு பிரிவில், ைார்புப் ேகுதிமயயும் சகாஞ்சம்
தைர்த்திக் சகாள்ளுங்கள்.
'ைார்பு ைற்றும் அதன் உள் உறுப்புகமைத் தைர்த்திக் சகாள்கிபறன்’ என்று உடல் தைர்த்தி, ைல்ோந்து
ேடுத்துக்சகாண்டு, கண்கள் மூடி, ைனசுக்குள் ஒரு கட்டமை போல் சசால்லிக் சகாள்ளுங்கள். ஒபரயரு
முமற உடல் தைர்த்தி, நம் ஒவ்சவாரு உறுப்புகள் அமனத்மதயும் தைர்த்தி ஓய்வு தந்துவிட்டீர்கள் என்றால்,
பிறகு உங்கள் உடலில் உள்ை ஒவ்சவாரு உறுப்புகளும் உங்களுடன் இனிமையாகப் பேசும்; பேசி
உறவாடும்! 'அப்புறம் இன்னிக்கு எப்ே ரிோக்ஸ் ேண்ணிக்கப் போறீங்க? நாங்க சரடி!’ என்று சசால்ோைல்
சசால்லும்.
ஓய்வுக்காேத்தில் உள்ை வயது முதிர்ந்தவர்கைாக இருந்தாலும் சரி, ஓய்வு ஒழிச்சபே இல்ோைல் எப்போதும்
பவமே பவமே என்பற ஓடிக்சகாண்டிருப்ேவர்கைாக இருந்தாலும் சரி... இந்த உடல் தைர்த்துதல்
ேயிற்சிமய பைற்சகாள்வது உத்தைம். இது ைனத்மதயும் உடமேயும் ஒபர பநரத்தில் ரிோக்ஸ் சசய்யும்
என்ேது உறுதி.
சரி... அந்த முன்பகாேக்காரமரப் ோர்ப்போம். அவர் ேத்து நாட்கள் கழித்து, ேயிற்சிக்கு வந்தார். ''சுவாமி,
பகாேைா இருக்கும்போதும், ஒருத்தமர சோறாமையாப் ோக்கும்போதும், நாை நிமனச்சேடி
நடக்கமேபயன்னு துவண்டுகிடக்கும்போதும் சட்டுன்னு என்பனாட மூச்சின் ேயம் ைாறிடுச்சு சுவாமி!
பகாேப்ேடுறதுே அர்த்தபை இல்மேன்னு புரிஞ்சுடுச்சு. ஒவ்சவாரு முமறயும் எனக்கு வர்ற பகாேம்
சாப்ோட்டுப் ேக்கம் போயிடுது. சாப்ோட்மடப் புறக்கணிச்சிட்டுப் ேடுக்மகயிே போய் விழுந்துடுபறன்.
பகாேமும் ஆபவசமும் ேட்டினியுைா ேடுக்கப்போனா, தூக்கம் வருபவனாங்குது. சகாட்டக் சகாட்ட
ராப்பிசாசாட்டம் இந்தப் ேக்கமும் அந்தப் ேக்கமுைா நடந்து, டி.வி. ோர்த்து, விடியற்காமே 4 ைணிக்கு
அசதிே அப்ேடிபய விழுந்து தூங்கிட்டு, காமேே அமரத் தூக்கத்துே எழுந்து, அவசர அவசரைா குளிச்சு
சரடியாகி, பவமேக்கு ஓடி, ைத்தியானம் கண்ணுே தூக்கம் கட்டி நிக்க... தமேவலி வந்து, அந்த அயர்ச்சிே
ோக்கறவங்ககிட்டோம் எரிஞ்சு விழுந்து... பசச்பச! இதுபோே ஒரு முட்டாள்தனம் இல்மேன்னு சதளிவா
சதரிஞ்சிடுச்சு சுவாமி!'' என்று கண்ணீருடன் சசான்னார் அந்த அன்ேர்.
அடுத்தது... பேளியில் இருந்து ேரக்கூடிய சுகாதாரச் சீர்வகடுகள். அசுத்தமான நீர், மாசுபட்ட காற்று
ஆகியேற்றால் விணளயக்கூடியது.
பென்ணனயின் ணமயப் பகுதியில் இருந்து அன்பர் ஒருேர் தன் மணனவியுடன் ேந்திருந்தார். பகாஞ்ெம் ெணத
வபாட்ட உடலுடன் வமல்மூச்சு கீழ்மூச்சு ோங்க ேந்தார். ''எப்பப் பாத்தாலும் ேணடயும் பஜ்ஜியுமா
ொப்பிட்டுக்கிட்வட இருப்பார். முந்திரி பக்வகாடான்னா பகாள்ணள உசுரு இேருக்கு. ேடநாட்டுவலருந்து
புதுொ இங்வக ேந்திருக்கிற வபல்பூரிணய இேர் உறிஞ்சி உறிஞ்சிச் ொப்பிடுற விதத்ணதப் பாக்கவே பயமா
இருக்கும். அப்படியரு இழுப்பு இழுத்து, அந்த ரெத்ணதக் குடிப்பார். அதான், இந்த ஏபழட்டு மாெத்துல
உடம்பு பராம்பவே பேயிட் வபாட்டுடுச்சு, சுோமி!'' என்று அேர் மணனவி ஏக்கமும் துக்கமும் பபாங்கத்
பதரிவித்தார்.
புளிப்பு என்பது உடலில் என்னபேல்லாம் பெய்யும் என்பணத அேருக்குத் பதளிவுபடுத்திவனன். புளிப்பு நம்
நரம்புகளுக்குள் காற்றாகப் புகுந்துவிடும் எனப் புரியணேத்வதன். 'நரம்புகளுக்குள் காற்று வபால் புளிப்பு
அதன்பின், அேருக்கு இருபது நாட்களுக்கு மனேளக் கணலப் பயிற்சி அளிக்கப்பட்டது. ''இந்தப் பயிற்சிணய
தினமும் பெய்வேன், சுோமி!'' என்று உறுதியும் ெந்வதாஷமும் பபாங்கச் பொல்லிவிட்டுச் பென்றார்.
ஆறு மாதம் கழித்து ேந்தேர், ெற்வற பமலிந்து காைப்பட்டார். ''சுோமி, தினமும் காணலயிலும் மாணலயிலும்
மனேளக் கணலப் பயிற்சிணய பெஞ்சுட்டு ேவரன். உடலிலும் மனசிலும் நிணறயவே மாற்றங்கணள
உைர்ந்வதன். இதுேணர 9 கிவலா குணறஞ்சிருக்கு, சுோமி! உங்களுக்கு என் நமஸ்காரங்கள்''என்றார்.
அேரின் மணனவிக்கு முகம் பகாள்ளாத மகிழ்ச்சி, நிணறவு!
மனேளக் கணலப் பயிற்சியில் உள்ள ஒவ்போரு ேணகப் பயிற்சிணயயும் ஆழ்ந்த ஈடுபாட்டுடன் பெய்து
ேந்தால், விணரவில் பலணனப் பபறலாம்; அணத உங்களால் நன்றாகவே உைரவும் முடியும். குறிப்பாக,
பமாத்த உடலுக்கும் நமக்கும் எந்தச் ெம்பந்தமும் இல்ணல என்பதுவபால் பரிபூரை ஓய்வு தருகிற பயிற்சிணயச்
பெய்ேது, மலர்ச்சிணயயும் புத்துைர்ச்சிணயயும் தரக்கூடியது என்பணத அந்தப் பயிற்சிகணள
வமற்பகாள்ளும்வபாது நிச்ெயமாக
உைர்வீர்கள்.
'சிறு ேயது முதற்பகாண்டு நாம் ொப்பிட்டுேரும் உைவில் இருந்தும், அந்த உைவுக்கு அடிணமயாேதில்
இருந்தும் சுலபத்தில் தப்பிக்க முடியுமா’ என்று எண்ை வேண்டாம். மிக எளிதில் தப்பிக்கலாம். அதற்குத்
வதணே... நம் உடல் மீதும், மனம் மீதும் நாம் பகாள்ளவேண்டிய வபராேல்; பபரும் அக்கணற. உடல் எனும்
ோகனம் சீராக இருந்தால்தான், உயிர் எனும் ஆன்மா பெம்ணமயாக இயங்கும்; நிம்மதியாக இருக்கும்.
உண்க யில், ர ோெத்தின்ரெோதும் சரி... அழுக யின்ரெோதும் சரி... அருகில் எெர னும் ேண்ெர் ரளோ
உைவிைர் ரளோ இருந்துவிட்டோல், அந்தக் ர ோெமும் அழுக யும் அவ்ெளவு சீக்கி த்தில் இயல்பு நிகலக்குத்
திரும்ெோது. எதிரில் இருப்ெெரிடம் ரெசப்ரெச, ர ோெம் இ ட்டிப்ெோகிக் வ ோண்ரட இருக்கும். அழுது
வ ோண்ரட புலம்பும் ரெகளயில், எதிரில் இருப்ெெரின் ச ோதோைமும் ஆறுதலும் இன்னு ோை
ழிவி க் த்கதக் வ ோடுக் ... அழுக யில் இருந்து விடுெடுெது என்ெது அத்தகை எளிது அல்ல!
ோைோ , தனிக யில் இருந்துவிட்டோல், அந்தக் ர ோெமும் அழுக யும் சிறிது ரே ம் ெக இருக்கும். பிைகு,
ர ோெத்துக்குக் ோ ணம் என்ை, அந்தக் ர ோெத்தோல் இனி என்ை ஆ ப்ரெோகிைது, ர ோெத்தோல் ெடெடப்பு
அதி ோகிப் ரெோைகதத் தவி , ரெறு என்ை ேல்லது ேடந்துவிட்டது எை, எதி ோளி ர ல் இருந்த ர ோெத்கத
ஆ ோய ஆ ோய, ேம் மீதும் இருக்கிை தெறு என்ை என்ெது குறித்வதல்லோம் சட்வடன்று வதரிந்து வ ோள்ள
ரேரிடும். 'அடச்ரச... தப்பு ேம் ரெர்லயும் இருக்கு. அெக சள்ளுபுள்ளுன்னு தோறு ோைோப் ரெசிட்ரடோர
’ என்று பிைகு ெருந்துரெோம். அப்ெடி பிற்ெோடு ெருந்துெதோல் எந்தப் ெயனுமில்கல. இதுரெோன்ை முட்டல்
ரெச்சுக் ளோல், உைரெோ ேட்ரெோ முறிந்துவிடவும் ெோய்ப்பு உண்டு!
அரதரெோல்தோன் அழுக யும்! ஒரு துய த்தின் வெளிப்ெோடோ இருக்கிை அழுக யோைது, ே க்குச்
சு த்கதயும் நிம் திகயயும் தந்துவிட்டோல், அதன் பிைகு எதற்வ டுத்தோலும் வெோசுக்வ ன்று
அழுதுவிடுரெோம். அப்ெடி அழுரத ஆறுதல்ெட்டுக் வ ோள்ரெோம். குறிப்ெோ , அழும்ரெோது ஆறுதல்ெடுத்தி,
தகல தடவி, முதுகு ெருடிவிட்டு, எெர னும் ஆற்றுப்ெடுத்துெதற்கு இருந்துவிட்டோல்... அழுக யோைது
பீரிட்டு ெரும். எெ ோலும் ட்டுப்ெடுத்தரெ முடியோத ரெ ழுக யோகிப் ரெோகும்.
ஆைோல் தனிக யில் அழும்ரெோது, 'என்ைடோ இது? இதுக்குப் ரெோய் யோ ோெது அழுெோங் ளோ? ஏன்
அழணும்? எதுக்கு அழணும்? அழைதுைோல, ஒண்ணும் ேடக் ப் ரெோைதில்கல. அழுது அழுது, ண்ணு
சிெந்து, ன்ைம் வீங்கிப் ரெோைதுதோன் மிச்ச ோ இருக் ப் ரெோகுது!’ என்று தனிக யில் அ ர்ந்திருக்கிை
ஐந்தோெது நிமிடர வதரிய ஆ ம்பித்துவிடும். ை ோைது, லங்கிய நிகலயில் இருந்து ோறி, வதளிந்த
நிகலக்கு வ ள்ள வ ள்ள ெந்துவிடும்.
எதி ோளி முன்ரை தன்கைக் குற்ைெோளியோ ப் ெோர்க்கிை ரைோெோெம் எெருக்கும் இருக் ோது. ஆைோல்,
தனிக யில் தன்னுகடய ெலத்கதயும் ெலவீைத்கதயும் மி எளிதோ த் வதரிந்து உணர்ந்து வ ோள்ளலோம். ேம்
ெலத்கதயும் ெலவீைத்கதயும் வதரிந்து வ ோண்டுவிட்டோல், அங்ர பிைரின் மீது ர ோெப்ெடவும்
ரதகெயில்கல; தன்கை நிகைத்து அழுெதும் அெசியம் அற்ைது.
இப்ெடியோைவதோரு தனிக யும் ஓய்வும் ேம் உடலுக்குக் கிகடக்கிைரெோது, அந்த உடலோைது எவ்ெளவு
வதளிெோ வும் திட ோ வும் உரு ோறும் என்ெகதப் புரிந்து வ ோள்ளுங் ள்.
பிைகு, வீட்டில் இருந்து ரெருந்து நிகலயத்துக்கு அல்லது யில் நிகலயத்துக்கு ேடந்து வசல்கிரைோம்.
ரெருந்தில் ஏறிைோல், அ ர்ெதற்கு இடம் கிகடப்ெகத விடுங் ள்; ஓரிடத்தில் நிற்ெதற்ர னும் வ ோஞ்சம்
இடம் கிகடக்கிைதோ என்று ெோருங் ள். அத்தகை வேரிசல்... அவ்ெளவு தள்ளுமுள்ளு. ர ல் ம்பிகயப்
பிடித்துக்வ ோண்டு, ோல் டுக் நின்று, ரதோளில் வதோங் விட்டிருக்கிை சோப்ெோட்டுப் கெகயயும்
ெத்தி ப்ெடுத்தி, பிைகு வேளிந்து, சுருங்கி, ெகளந்து, சங்கியெடி ெோ ைத்தில் இருந்து இைங்கி,
அலுெல த்துக்கு ேடந்து ெந்து, அங்ர ெடிரயறி, அதி ோரியின் இடத்தும் இருக்க க்கு ோ அகலந்து,
ஓடியோடி ரெகல ெோர்க் ரெண்டும்.
ோகல ரெகல முடிந்ததும் மீண்டும் அரத ெோ ைம்; அரத வேரிசல்; அரத தள்ளுமுள்ளு. ஆ வ ோத்தம்,
ஒருேோளில் ெதிைோறு ணி ரே ம் ெக ... ேம் உடலோைது மி க் டுக யோ உகழக்கிைது. அந்த உகழப்பின்
அயர்ச்சி, உடலில் ெல தருணங் ளில் வெளிப்ெடும். ஒருமுகை ோல் ளில் ெலி பின்னிவயடுக்கும்.
இன்வைோரு முகை முதுகுத்தண்டில் ெலி விண்வணன்றிருக்கும். அடுத்த முகை ெோர்த்தோல்
ரதோள்ெட்கடயிலும் இன்வைோரு ேோளில் இடுப்பிலும் ெலி இைங்கி, ண்ணில் நீர் ெ கெக்கும்.
ஆ , உடலுக்கு ஓய்வு மி மி அெசியம். 'இந்த உடம்புக்கும் எைக்கும் எந்தச் சம்ெந்தமும் இல்கல’ என்று
உடல் வ ோத்தத்கதயும் ரிலோக்ஸ் ெடுத்துெது என்ெது அெசிய ோை ஒன்று! அதுதோன் ைெளக் கலயின் மி
முக்கிய ோை ெயிற்சியோ த் தி ழ்கிைது. ைெளக் கலயில்... உடல் தளர்த்துகிை ெயிற்சிகய எெர் ஒருெர்
சரியோ ச் வசய்கிைோர ோ... அெருக்கு ெண்டிகய சர்வீஸ் வசய்த பிைகு கிகடக்கிை புத்துணர்ச்சி ரெோல,
ெளெளப்பு ோதிரி, உடலும் மினுமினுப்பு ஏறிய நிகலயில் இருக்கும் என்ெகதத் வதரிந்துவ ோள்ளுங் ள்.
மு த்கத ர ல் ரேோக்கி கெத்துக்வ ோண்டு, ஒரு விரிப்பின் மீது, உடல் வ ோத்தத்கதயும் தளர்த்திய நிகலயில்
கெத்துக் வ ோள்ளுங் ள். இதுதோன் உடல் தளர்த்துகிை, உடலுக்கு ஓய்வு வ ோடுக்கிை ெயிற்சியின்
முதல்நிகல.
இந்தப் ெயிற்சிகய இதுெக வசய்தரத இல்கல என்றிருப்ெெர் ள், முதலில் ஒரு விரிப்பில் ல்லோக் ப்
ெடுத்துக்வ ோண்டு, மு த்கத ர ல் ரேோக்கியெடி கெத்துக்வ ோண்டு, க - ோல் கள நீட்டி, ழுத்கத
ரே ோக்கி, அரதரே ம் உடல் முழுெகதயும் தளர்த்தியெடி ஒரு இ ண்டு நிமிடம்... இ ண்ரட நிமிடம்....
உடலுக்கு ஓய்வு தந்து ெோருங் ரளன்!
அந்த இ ண்டு நிமிடத்துக்குப் பிைகு உடலில் சட்வடன்று ஒரு புத்துணர்ச்சி ெ வியிருப்ெகத உணருவீர் ள்;
உணர்ந்து சிலிர்ப்பீர் ள்!
இந்த இ ண்டு நிமிட ஓய்கெ உடலுக்குக் வ ோடுத்த பிைகு அந்த உடலோைது இந்த ஓய்வுக் ோ , ஓய்வின்
சு த்துக் ோ , அதன் மூலம் கிகடக்கிை புத்துணர்ச்சிக் ோ ஏங் த் துெங்கிவிடும். குழந்கத ளின்
ஏக் ங் களயும் ஆகச களயும் புரிந்து வ ோண்டு வசயல்ெடுத்தி கிழ்விக்கிை வெற்ரைோக ப் ரெோல், ேோமும்
ேம் உடலின் ஏக் த்கதயும் விருப்ெத்கதயும் புரிந்து, அறிந்து, உணர்ந்து, வசயல்ெடுத்துெதில்தோன் வெற்றி
அடங்கியிருக்கிைது. அந்த வெற்றியின் வெயர்... ஆர ோக்கியம்!
''எப்வபாதும் என் மனத்தில் ஏவதா ஒரு பதற்றம் சதாற்றிக்சகாண்வட இருக்கிறது. கடந்த மாதம் வவமல
விஷயமாக மைதராபாத் சென்றிருந்வதன். ஐந்து நாள் வவமல. அந்த ஐந்து நாளும் சமாழி சதரியாத ஊரில்
இருக்கிவறாவம என்று படபடப்பாக இருந்தது. அவதவபால், ஆறு மாதங்களுக்கு முன்பு, என் சொந்த ஊரான
நாகர்வகாவிலுக்கு வவமல நிமித்தமாகச் சென்றிருந்வதன். அங்வக இருந்த ஆறு நாட்களும், இழந்த
உறவுகமளப் பற்றிவய என் மனம் சிந்தித்துக்சகாண்டிருந்தது. தினமும் கனவில் அம்மாவவா அப்பாவவா
வருவார்கள்; சித்தப்பாவும் மாமியும் நிமனவில் வந்துசகாண்வட இருந்தார்கள்.
வபாதாக்குமறக்கு சிறு வயதில், எட்டாம் வகுப்புப் படிக்கும்வபாது, ஒரு சதருவில் பிள்மளயார் வகாயில்
அருகில் நடந்துவபாகும்வபாது, என் கழுத்து வமரக்கும் கவ்வுவதற்குப் பாய்ந்த நாமய என்னால் மறக்கவவ
முடியவில்மல. என் சகட்ட வநரம்... எங்களின் நாகர்வகாவில் அலுவலகம், அந்தத் சதருவில்தான் இருந்தது.
பிள்மளயார் வகாயிமலக் கடப்பதற்வக சராம்பப் பதற்றமாக இருந்தது. பயந்து நடுங்கியபடி கடந்வதன்.
அந்த நாய் இத்தமன வருடத்தில் செத்துப் வபாயிருக்கும் என்று சதரிந்தாலும்கூட, எனக்சகன்னவவா அந்த
நாய் இப்வபாதும் வந்து என்மனக் கழுத்மதக் கவ்வுவதற்குப் பாய்கிற மாதிரிவய ஒரு பயம்!
இப்படியான பயத்தில், பதற்றத்தில் என் மககள் நடுங்குகின்றன. வபச்சு சீராக வருவதில்மல. எப்வபாதும்
மிரட்சியுடன் எல்வலாமரயும் பார்க்கிவறன். இதில் இருந்து விடுதமல கிமடத்தால், அமதவிட மிகப் சபரிய
வபறு எனக்கு எதுவுமில்மல, சுவாமி!'' என்று சொல்லிவிட்டு, சின்னக் குழந்மதவபால வதம்பித் வதம்பி
அழுதார் அந்த அன்பர்.
உண்மமதான். சிறுவயது முதற்சகாண்டு நாம் பயப்படுகிற விஷயங்கள் சில, இப்படி ஆழ் மனத்தில்
ஒட்டிக்சகாள்ள வாய்ப்பு இருக்கிறது. தன்மனப் பற்றியும், தன்னுமடய செயல்பாடுகள் குறித்தும்
எப்வபாதும் ஒரு தவறான அபிப்ராயம் மவத்திருப்பதுகூட இதுவபான்ற பயத்தின் சவளிப்பாடுதான். 'நாம
செய்யறது எல்லாவம எப்பவுவம தப்பாத்தான் முடியுது. நமக்கு இன்னும் விவரம் வபாதமல’ என்வற
சிந்திப்பார்கள் இவர்கள்.
உலகின் மிக வமாெமான வநாய், பயம்தான்! ஏவதனும் ஒரு விஷயத்தின்மீது ஏற்பட்டுவிடுகிற பயமானது,
நாளாக ஆக வளர்ந்துசகாண்வட சென்று, நம்மம முழுவதுமாக ஆட்சகாண்டுவிடும். இதிலிருந்து
மீண்டுவிடலாம், மதரியத்மத வரவமழத்துக்சகாள்கிற பக்குவத்துக்கு வந்துவிடலாம் என்பதில்கூட
நம்பிக்மக மவக்கமாட்டார்கள் இவர்கள்.
கி.மு., கி.பி. என்பதுவபால, ம.மு., ம.பி. என்று அவர்கமளப் பிரித்து மவத்துக்சகாண்டு கூர்ந்து
கவனித்திருக்கிவறன். அதாவது, மனவளக் கமலப் பயிற்சிக்கு முன்னும் பின்னுமாக அவர்களின்
மவனாநிமலமயப் பார்க்க, அவர்களின் குணாதிெயவம மாறிவிட்டிருப்பமத உணர்ந்திருக்கிவறன்.
மனவளக் கமலப் பயிற்சியில், உடல் தளர்த்துகிற பயிற்சி என்பது கிட்டத்தட்ட ஒரு குட்டித் தூக்கம்
வபாலான எளிமமயான விஷயம்தான். ஆனால், எளிமமயான பயிற்சிக்குள் இருக்கிற இனிமமமயப் புரிந்து,
உணர்ந்து செய்வதில்தான் நம் மனத்துக்குக் கிமடக்கிற விடுதமலமய, சுதந்திரத்மத அறிய முடியும்.
வவலூரில் இருந்து வந்திருந்த அன்பர், மருந்து விற்பமனப் பிரதிநிதி. அவர் ஒருமுமற ஆழியாறில் வந்து
பார்த்துவிட்டு, ''சுவாமி, நான் சமடிக்கல் சரப். நிமறய டாக்டர்கமளச் ெந்தித்து, எங்கள் மருந்து-
மாத்திமரகள் குறித்து விளக்கி, அவற்மற விற்கவவண்டும். இதற்கான விளக்கங்கமளச் சொல்லும்வபாது,
அவர் என்ன வகட்பார், என்சனன்ன வகள்விகள் வகட்பார், அவற்றுக்கு நாம் எப்படி பதில் சொல்லவவண்டும்
என்று முன்வப திட்டமிட்டுவிடுவவன். ஆனால், நான் எதிர்பார்த்ததற்கும் மாறாகவவா, சடக்னிக்கலாகவவா
அவர் வகள்வி வகட்டுவிட்டால், பதில் சொல்லி முடிப்பதற்குள் எனக்குப் வபாதும் வபாதும் என்றாகிவிடும்.
அப்படியான குழப்ப நிமலயில், திக்கித் திணறிப் வபெத் துவங்கிவிடுவவன். உள்வள வார்த்மதகமளக்
வகாத்து, விவரமாகச் சொல்லவவண்டும் என்று மனம் சிந்தித்துக்சகாண்டிருக்கும்வபாவத, வவறு ஏவதா
வார்த்மதகள் வந்து விழும். இதுவபான்ற தருணங்களில், நான் உண்மமமயச் சொன்னாலும் அது
சபாய்யாகவவ பார்க்கப்படுகிறது. வநர்மமயானவன் என்று வபசரடுத்திருக்கும் என்மனக் கபடம்
நிமறந்தவன் என எதிரில் இருப்பவர் நிமனக்கும்படியான நிமலக்கு நான் ஆளாகும்வபாது, அது வமலும்
வமலும் என்மன மன அழுத்தத்தில் சகாண்டு தள்ளுகிறது, சுவாமி!’ என்றார்.
மனவளக் கமலப் பயிற்சிமய மூன்று மாதங்கள் எடுத்துக்சகாண்ட பிறகு, அவரிடம் திக்கிப் வபசுதல் என்பது
அடிவயாடு வபாய்விட்டிருந்தது. காரணம்... மனத்துள் ஏற்பட்ட சதளிவு; அந்தத் சதளிவு தந்துவிட்ட
நிதானம்!
இங்கக, இந் ச் ச ாற்களின் வீரிைத்க த் ான் நாம் கவனிக்ககவண்டும். ஒற்கறச் ச ால் வி ாரிப்புக்கு
ஒருமணிகநரம் புலம்பினால், அடுத் டுத் கநரமும் அன்கறை நாளும் ஒருவி விரக்தியில் ான் கழியும்.
அக ஒற்கறச் ச ால் வி ாரிப்புக்கு கநர்மகறைான ஒற்கற வார்த்க , நம் அன்கறை ஒருநாள் மட்டுமின்றி,
அடுத் டுத் நாட்களுக்கும் நம்கம உற் ாகத்துடனும் நம்பிக்ககயுடனும் கவகல ச ய்ை உசுப்பிவிடும்.
வார்த்க கள் உ ட்டில் இருந்து சவளிவருகின்றன. இந் விஷைத்துக்கு இந் வார்த்க ககளச் ச ால்லச்
ச ால்லி, மூகளைானது நமக்குக் கட்டகளயிடுகிறது. 'ஆமாம், இந் சவாரு ச ைலுக்கு இந்
வார்த்க ககளச் ச ான்னால் ான், நிம்மதி கிகடக்கும்; மகிழ்ச்சி சபாங்கும்’ என மனமானது, ன்
எண்ணத்க ச் ச ால்லி, உசுப்பிவிடுகிறது. ஆக, மனத்தின் நிம்மதிக்காகவும் மகிழ்ச்சிக்காகவும் மனத்தின்
எண்ண ஓட்டத்துக்குத் க்கபடி நாம் இைங்குகிகறாம்.
அ னால் ான் மனம் ஒரு குரங்கு என்று ச ால்கிறார்கள் சிலர். மனம் ான் மந்திரச் ாவி என்று
கபாற்றுகின்றனர் பலர். ஆக, மனி வாழ்வின் சுகங்களுக்கும் துக்கங்களுக்கும், ககாபத்துக்கும்
கபரகமதிக்கும், உகளச் ல்களுக்கும் உண்கமத் ன்கமக்கும் மனகம காரணமாக அகமகிறது. மனம்,
ஒருவகரப் பற்றிப் புறம் கப க் கட்டகளயிடுகிறது. அடுத் வரின் நற்குணத்க ப் கபாற்றச் ச ால்கிறது.
னக்கு என்ன க கவைாயினும் எப்படி கவண்டுமானாலும் ஈடுபட்டு காரிைம் ச ய்ைத் தூண்டுகிறது.
நல்லக மீறி சகட்ட ாக சநல்முகனைளவுக் காரிைத்க க் கூட ச ய்ைகவ கூடாது என்று உறுதி எடுத்து,
எச் ரிக்கக விடுக்கிறது.
மனம் என்பது கிட்டத் ட்ட நாலுகால் பாய்ச் லில் ஓடுகிற குதிகரக்கு இகணைானது ான்! ஆனால், அந்
குதிகரயின் கடிவாளத்க இகணத்து, அந் க் கடிவாளத்தின் முகனகை நம் ககயில் கவத்திருப்பதில் ான்
ாமர்த்திைமும் புத்தி ாலித் னமும் இருக்கிறது.
ாமர்த்திைம், புத்தி ாலித் னம் என்பச ல்லாம் ககடகளில் கிகலாவாக, லிட்டர் கணக்கில் விற்கப்படுபகவ
அல்ல. சித்திரமும் கக பழக்கம், ச ந் மிழும் நா பழக்கம் என்ப ற்கு ஏற்ப, ாமர்த்திைமும்
புத்தி ாலித் னமும் நம் ச ைல்பாடுகளில் ான் இருக்கிறது.
நம் ஒவ்சவாரு ச ைல்பாட்டிலும் இகவ சவளிப்பட்கட தீரும். அக க் சகாண்டு நம்கமப் பிறர் எகட
கபாடுவ ற்கு முன்னால், நாகம நம்கம எகட கபாட்டுப் பார்த்துக் சகாள்வது நல்லது. அப்படிப் பார்த்துக்
சகாள்கிறகபாது, நம்முகடை பலமும் பலஹீனமும் நமக்குத் ச ளிவுறத் ச ரிந்துவிடும். அக ைடுத்து,
பலத்க அதிகப்படுத்தி பலவீனத்க விட்சடாழிப்பதில் ான் வாழ்வின் சவற்றியும் ந்க ாஷமும்
நிகறந்திருக்கிறது.
'சுவாமி, காகலயில் நான்கு இட்லிகை விட அதிகமாக இரண்டு இட்லி ாப்பிட்டாகலா அல்லது கவகல,
மீட்டிங், சவளியூர் பைணம் என்கிற காரணத் ால் மதிை உணகவச் ாப்பிடகவ முடிைாமல் கபாய்விட்டாகலா
குண்டாகிவிடுகவாம் என்கறா அல்லது அல் ர் வந்துவிடுகமா என்று பைப்படுகிகறன்.
அந் க் கட்டுப்பாடுககளத் ருவது ான் மனவளக் ககலப் பயிற்சி. ஓரிடத்தில் அமர்ந்து, முதுகக கநராக்கி,
கண்ககள மூடிக்சகாண்டு, சுவா த்க ச் சீராக்கி, உள்ளுக்குள் இருக்கிற உங்ககள நீங்ககள கவனிக்கக்
கவனிக்க... அ ாவது ராமு என்பவர் னக்குள்கள இருக்கிற ராமுகவக் கூர்ந்து கவனிக்க கவனிக்க...
அகலபாய்கிற மனமானது, நங்கூரம் பாய்ச்சி நிற்கிற கப்பகலப் கபால் ஓரிடத்தில் நிற்கும்! பிறகு
நங்கூரத்தின் இகணப்பில் இருந்து விடுவித் ால் ான் கப்பல் நகரும்!
ஆக, மனவளக் ககலப் பயிற்சி என்பது, மனக்கப்பலுக்கான நங்கூரம்! என்ன... புரிகிற ா அன்பர்ககள!
அவ்ேளவு ஏன்... இரு ெக்கை ோகனலம அலுேைகம் என்று சொல்லும் அளவுக்கு, ேண்டியில் ஃலபல்கள்,
ஃபாைங்கள் எல்ைாேற்ல யும் எடுத்துக்சகாண்டு, இந்தப் பகுதி, அந்த ஏரியா, ஏசென்ட், கஸ்ெமர் என
அலைோர்கள் சிைர். ேழியில் எங்லகனும் லமார், இளநீர் அல்ைது ஒரு டீலயக் குடித்துவிட்டுத் தங்கள்
சபாழுலதக் கழிப்பேைாக இருப்பார்கள் அேர்கள்.
காலையில் கிளம்பி அலுேைகத்துக்கு ேந்து, தனக்குரிய நாற்காலியில் அமர்ந்து விட்ொல், இந்த உைகம்
இருப்பலத சதரியாமல் இயங்குகி அன்பர்களும் உண்டு. ேங்கிகளில் பணிபுரியும் அன்பர்கள் பைரும்
அப்படித்தான் இயங்குகின் னர்.
இப்படிக் காலை எழுந்தது முதல் இைவு வீட்டுக்குத் திரும்புேது ேலை, நாம் லேலை செய்ேதிலும் பழக்க
ேழக்கங்களிலும் எத்தலனலயா மாறுபாடுகள் இருக்கின் ன என்பது புரிகி துதாலன?
ேங்கியில் பணிபுரியும் அன்பர் ஒருேர் சென்லனயில் இருந்து ேந்திருந்தார். 'லகஷியர் உத்திலயாகம் சுோமி,
எனக்கு! அதனாை காலைை ேந்து என் சீட்டுை உக்கார்ந்தா, இலெயிை டீ ொப்பிடு துக்காக எழுந்திருப்லபன்.
சிை லநைம், அந்த டீ கூெ சீட்டுக்லக ேந்துடும். அப்பு ம் மதிய உணவுக்காக எழுந்திருப்லபன். அலத விட்ொ,
ொயந்திைம் ேலைக்கும் பணத்லத எண்ணி, தனித்தனியாப் பிரிச்சு, கட்டுகளாக்கி, லமலனெர்கிட்ெ கணக்குக்
காட்டி, உள்லள ைாக்கர்ை லேக்கி ேலைக்கும் லதலேலய இல்ைாம எனக்குள் ஒருவித சென்ஷனும்
பைபைப்பும் ஓடிக்கிட்டிருக்கும்.
எல்ைாம் முடிஞ்சு வீட்டுக்கு ேந்தா, முதுகுத் தண்லெ ஒடிஞ்சு விழ மாதிரி ேலி பின்னிசயடுக்கும். தலை
பாைமா இருக்கும். தலைேலி லதைம் தெவினாலைா அல்ைது மாத்திலைலய முழுங்கினாலைாதான் தலைேலி
லபாகும். இதுலைருந்து ஒரு தீர்வு கிலெச்சுதுன்னா நல்ைாருக்கும் சுோமி!'' என் ார்.
ஒரு இெத்தில், ஒலை நாற்காலியில் அதிக லநைம் உட்கார்ந்திருப்பதால் ேருகி பிைச்லன இது. சகாஞ்ெம்
கேனித்துச் செயல்பட்ொல், இந்த ேலியில் இருந்து விலைவில் நிோைணம் சப ைாம்.
ஆக, ஒலை இெத்தில் உட்கார்ந்து லேலை செய்தாலும் பிைச்லன; ேண்டிலய எடுத்துக் சகாண்டு நாலைந்து
இெங்களுக்குச் சென் ாலும் லேதலன! ேழிகள் சேவ்லே ாக இருந்தாலும், ேலிகள் மட்டும் முதுகுத்
தண்டு, கால்கள், லககள் என்று குறிப்பிட்ெ சிை இெங்களில் லமயம்சகாண்டுவிடுகின் ன.
அந்த இருேருக்கும் மனேளக்கலைப் பயிற்சியில் சொல்லித் தைப்படும் லககள் மற்றும் கால்களுக்கான
பயிற்சிகள் சகாடுக்கப்பட்ென. மகைாெனப் பயிற்சியும் அளிக்கப்பட்ெது; நைம்பு மற்றும் தலெ நார் மூச்சுப்
பயிற்சிகள் கற்றுக் சகாடுக்கப்பட்ென. பி கு, நில ோக உெலைத் தளர்த்துகி பயிற்சிகள் சொல்லிக்
சகாடுக்கப்பட்ென.
அலதயடுத்து, நான்கு மாதங்களுக்குப் பி கு, திருப்பூர் அன்பர் ேந்து என் எதிரில் அமர்ந்தார். அேர் முகத்தில்
அப்படியரு விடுதலை உணர்வு.
ஒரு டிெம்பர் மாத விடுமுல காைத்தில், சென்லனயில் உள்ள ேங்கி ஊழியர் தன் குடும்பத்தாருென் ேந்தார்.
''முன்சனல்ைாம் ஒரு இெத்தில் அலைமணி லநைம் உட்கார்ந்தாலை அயர்ச்சியாகிவிடும் சுோமி! ஆனால்,
இப்லபாது ஆணி அடித்தாற்லபாை எவ்ேளவு லநைம் லேண்டுமானாலும் உட்காை முடிகி து. அப்படி
உட்காருேதால் எந்த ேலிலயா அயர்ச்சிலயா ேருேலத இல்லை. காலையும் மாலையும் விொமல் இந்தப்
பயிற்சிலயத் சதாெர்ந்து செய்து ேருகில ன். அப்படி ஒலையருநாள் பயிற்சி செய்யமுடியாமல் லபானாலும்,
மனத்தளவில் லொர்வு தட்டி, அயர்ந்துலபாேலத நன் ாகலே உணருகில ன், சுோமி. அதனால், மலழலயா
சேயிலைா, குளிலைா... எதுோனாலும் தினமும் இைண்டு லேலளயும் மனேளக் கலைப் பயிற்சி செய்யாமல்
இருப்பலத இல்லை. இன்ல ய காைத்துக்குத் லதலேயான, அேசியமான இந்தப் பயிற்சிலய மலனவியும்
குழந்லதகளும் செய்யலேண்டும் என்றுதான் ஓலொடி ேந்லதன். அேர்களுக்கும் கற்றுக் சகாடுங்கள்,
சுோமி!'' என்று மகிழ்ச்சி சபாங்கத் சதரிவித்தார்.
உெைாலும் புத்தியாலும் நாம் என்ன லேலை செய்தாலும் ெரி... மனேலளக்கலை லயாகா பயிற்சிலய
எடுத்துக்சகாண்ொல், செய்யும் லேலையில் எப்லபாதும் பிைகாசிக்கைாம்; அயர்ச்சியின்றி ோழைாம்!
றவயில் காலத்தில் ஜில்றலன்று குடிக்கச் றசால்லிக் ககட்கிெது நாக்கு. குளிர்காலத்தில் சூடாக ஏகதனும்
உள்ளுக்குள் இெங்கினால், சுகமாகவும் இதமாகவும் இருக்கிெது.
'உஷ்... என்ன றவயில்... என்ன றவயில்..! கபான வருஷத்ழதவிட இந்த வருஷம் ற ாம்ப அதிகம். இப்படிக்
றகாளுத்தி எடுக்குகத...’ என்று அங்கலாய்க்காதவர்கள் எவரும் இல்ழல. அகதகபால், 'கபான
மார்கழிழயவிட இந்த முழெ றசம குளிர், கவனிச்சீங்களா? சாயந்தி கம பனி இெங்க ஆ ம்பிச்சிடுது’
என்று புலம்புகிகொம்.
''சுவாமி, சிறு வயதில் இருந்கத எனக்றகாரு பைக்கம் உண்டு. காபி குடித்துவிட்டுப் பார்த்தால், அந்த
டம்ளரில் றகாஞ்சம் சர்க்கழ கதங்கியிருக்ககவண்டும். அழத ஒரு ஸ்பூனால் எடுத்து எடுத்துச்
சாப்பிட்டால்தான், காபி சாப்பிட்ட நிழெகவ வரும் எனக்கு. பத்தாவது படிக்கிெவழ இப்படிக் காபி
சாப்பிடுவதும், சாப்பிட்டு முடித்ததும் அடியில் கதங்கியிருக்கிெ சர்க்கழ ழய ஸ்பூனால் எடுத்துச்
சுழவப்பதுமாககவ இருந்கதன்.
அதன் பிெகு, சர்க்கழ ழயத் தின்பது நின்றுவிட்டது. ஆனால், காபியில் சர்க்கழ ழயக் றகாஞ்சம்
கூடுதலாகப் கபாட்டுக்றகாள்வது மட்டும் நிற்ககவ இல்ழல. திருமணம் நடந்து, குைந்ழதகளும் வந்துவிட்ட
நிழலயிலும், காபிக்கு அதிக சர்க்கழ கபாட்டுக்றகாள்வது றதாடர்ந்தது.
பருவ மாற்ெம், கால மாற்ெம், உடல் மாற்ெம், சிந்தழன மாற்ெம் என மாற்ெங்கள் வந்துறகாண்கடதான்
இருக்கும். அந்த மாற்ெத்ழத ஏற்றுக்றகாள்கிெ பக்குவமும் நிதானமும் இருந்துவிட்டால், அவற்ழெ றவகு
எளிதில் பைகிக்றகாள்ளலாம். 'இத்தழன வருஷப் பைக்கத்ழத எப்படி விடுெதுன்கன றதரியழல’ என்று
புலம்புவதற்கு இடகம இல்லாமல், மிக எளிதாக, சட்றடன்று அந்த மாற்ெத்துக்குள் நம்ழமப்
றபாருத்திக்றகாள்ளலாம். அதற்கான நிதானத்ழதயும் பக்குவத்ழதயும் த வல்லதுதான் மனவளக்கழலப்
பயிற்சி.
ழககளுக்கும் கால்களுக்குமான பயிற்சி, கண் பயிற்சி, உடழல மசாஜ் றசய்து றகாள்ளும் பயிற்சி, அக்கு
பி ஷர் பயிற்சி என மனவளக் கழலப் பயிற்சிக்குள் பல பயிற்சிகள் இருக்கின்ென. இந்தப் பயிற்சிகள், நமது
ழக கால்களுக்கும் கண்களுக்கும், றமாத்த உடலுக்கும் மட்டுமின்றி, நம் மனழசயும் ஊடுருவி புது உத்கவகம்
த வல்லழவ.
சிறு வயதில், றபன்சிழல எடுத்துக்றகாண்டு மீழச வழ ந்து, றநஞ்ழச நிமிர்த்தி, றபரிய மனிதன்கபால்
நம்ழமக் காட்டிக்றகாள்ள ஆழசப்படுகிகொம். பிெகு, நாற்பது வயழதக் கடக்கிெகபாது, நம்ழம
இளழமயாகக் காட்டிக்றகாள்ள, நழ த்த தழலமுடிழய மழெத்து 'ழட’ அடித்துக் றகாள்கிகொம்.
மாற்ெங்களில் இழதயும் கவனித்துக்றகாள்ளுங்கள் அன்பர்ககள!
றகாஞ்சம் கயாசித்துப் பார்த்தால், சிறு வயதில் பாகற்காழய அப்படிகய தட்டில் ஒதுக்கி ழவத்து
மற்ெழதறயல்லாம் சாப்பிட்ட 18 வயது இழளஞர், பிெகு அவக நாற்பது வயதில் அடிறயடுத்து ழவத்ததும்,
'நீ எனக்கு தினமும் பாகற்காய் கறி பண்ணிக் றகாடுத்தாலும் நல்லதுதான் தாயி'' என்று மழனவியிடம்
ககட்டுக் றகாள்வார்.
'நான் என்ன ஆடா, மாடா... எப்பப் பார்த்தாலும் இழல தழைழயகய தின்னுக்கிட்டிருக்க?’ என்று உணவில்
கீழ க் கூட்டு அல்லது கீழ ப் றபாரியல் றசய்ததற்கு அம்மாவிடம் சண்ழட கபாட்ட எத்தழனகயா கபர்,
பின்னாளில், அதாவது தங்கள் மகன் அல்லது மகளிடம் 'கடய் கண்ணா.. கீழ ற ாம்ப நல்லதுப்பா. வயித்துல
இருக்கெ பூச்சிறயல்லாம் றசத்துப் கபாயிடும்; வயித்துப் புண்ழணறயல்லாம் ஆத்தும்’ என்று கவளாண்
விஞ்ஞானிகபால உபகதசிக்கத் றதாடங்குவழதக் காணலாம்.
''என்னன்கன றதரியலீங்க... எனக்கு உடம்புல அந்த வியாதி இந்த வியாதின்னு ஏகதகதா றசால்ொங்க.
அழதத் தின்னாகத, இழதச் சாப்பிடாகதன்னு றபரிய லிஸ்ட்கட கபாட்டுக் றகாடுத்திருக்காங்க’ என்று
புலம்பிய காலம் ஒன்று இருந்தது. 'எங்க அப்பாருக்கு இருந்துச்சு. எனக்கும் வந்துருச்சு’ என்று ப ம்பழ ச்
றசாத்துகபால கநாழயச் றசால்லி றபருழமப்பட்டுக்றகாண்ட காலறமல்லாம் மழலகயறிவிட்டது.
'ஸாரிங்க... நான் டயட்ல இருக்ககன்’ என்று ஒற்ழெ வார்த்ழதயில், தன் உடலுக்குள் ஏற்பட்டுள்ள
மாற்ெங்கழள மனதால் ஏற்றுக்றகாண்டு, அதன்படி இழயந்து வாழ்கிெ தன் கபாக்ழகச்
றசால்கிெவர்கள்தான் இன்ழெக்கு இருக்கிொர்கள். இத்தழன மாற்ெங்களில் இருந்தும் மிக எளிதாகத்
தப்பித்துக் றகாள்ளவும், மிக இனிழமயாக உங்கள் வாழ்க்ழகழய அழமத்துக்றகாள்ளவும் நீங்கள் றசய்ய
கவண்டிய ஒக யரு மாற்ெம்... மனவளக்கழலப் பயிற்சியில் உங்கழள ஈடுபடுத்திக் றகாள்வதுதான்.
இந்த மாற்ெம், மனதளவில் உங்கழள இன்னும் பலம் றகாண்டவ ாக ஆக்கிகய தீரும் என்பது உறுதி!
இழையில் தகாஞ்சம் உணவுகழை மிச்சம் ழவத்துவிட்டு, அந்தக் காைத்தில் தகால்ழையிலும், பிறகு வந்த
காைத்தில் குப்ழபத் ததாட்டியிலும் பபாடுவார்கள். வீணாக்கும் உத்பதசத்தில் அல்ை; அந்த உணழவ ைாடு,
நாய் பபான்ற உயிரினங்கள் சாப்பிடட்டுபை என்றுதான் அப்படிச் தசய்தார்கள். இன்ழறக்கு நகரங்களிலும்
தபருநகரங்களிலும் வாழை வைர்ப்பபத ஆச்சரியப்படும்படியான விஷயைாகிவிட்டது. வாழை இழையில்
சாப்பிடுவதற்கு இழைஞர்கள் பைருக்பககூடத் ததரியவில்ழை.
அதாவது, இழைக்கு நடுபவ இந்தியா- பாகிஸ்தான் எல்ழை ைாதிரி, பகாடு பபாைான பகுதி இருக்கும்.
அதற்கு இந்தப் பக்கம் சாதம் ழவத்து, குைம்பு ரசதைல்ைாம் ஊற்றுவார்கள். இன்தனாரு பக்கம் அதாவது
எதிர்ப்பக்கத்தில் காய், கூட்டு, தபாரியல் என ழசடு 'டிஷ்’கழைதயல்ைாம் பரிைாறுவார்கள்.
'ஐயய்பயா... எனக்கு பநாய் வரபவண்டும் என்று நாபன எப்படி ஆழசப்படுபவன்!’ என்று பதறாதீர்கள்.
உண்ழை அதுதான். 'தீதும் நன்றும் பிறர் தர வாரா!’ என்பழத ஒருபபாதும் ைறந்துவிடாதீர்கள்.
அதாவது, இரண்டு பகுதிகைாக இருக்கும் இழையின் முன்பகுதி, அதாவது நம் உடலுக்கும் ழகக்கும் அருகில்
இருக்கிற பகுதியில் சாதத்ழதப் பபாட்டுக்தகாள்ளுங்கள். எதிர்முழனயில் தவண்ழடக்காய், புடைங்காய்,
அவியல் என்று காய்கறிகைால் தசய்த பதார்த்தங்கழைப் பரிைாறுவார்கள். எல்ைாம் பரிைாறி முடித்ததும்,
அப்படிபய இழைழய ஒரு சுற்றுச் சுற்றுங்கள். அதாவது, உங்கள் ழகக்கு அருகில் இருந்த சாதம்
எதிர்ப்பக்கமும், எதிரில் இருந்த பதார்த்தங்கள் உங்கள் ழகக்கு அருகிலும் இப்பபாது இருக்கும். அதாவது,
உணவில் காய்கறிகழை அதிகைாகவும், சாதத்ழதக் தகாஞ்ச ைாகவும் பசர்த்துக்தகாண்டால் பதக
ஆபராக்கியத்துடன் வாைைாம் என்பழதத்தான் இப்படி விழையாட்டாகச் தசால்லி, நைக்குத்
ததரியப்படுத்தியுள்ைனர். ைற்றபடி, இழைழய இப்படி ைாற்றிப் பபாட்டுக்தகாள்ை பவண்டுைா என்று
உங்கள் பயாசழனழய பவறு திழசயில் தசலுத்திவிடாதீர்கள்.
அந்ைக் காலத்தில், ள்ளிக் கூடங்களுக்கு இத்ைமன அல்லாடல்கள் இல்மல. ஊருக்கு ஓர் அரசுப் ள்ளி
இருக்கும். அந்ைப் ள்ளியில்ைான் ஊரில் உள்ை அத்ைமனக் குழந்மைகளும் டிப் ார்கள். பிறகு, கல்லூரிப்
டிப்புக்காக அக்கம் க்கத்தில் உள்ை முக்கிய ஊர்களில் அமைந்துள்ை கல்லூரியில் ப ர்ந்து ட்டம் க ற்று,
அடுத்து பவமலக்காக கவளியூர் அல்லது கவளி ைாநிலம் அல்லது கவளிொடுகளுக்குப் யணைாவார்கள்.
ள்ளியில் இடம் கிமடக்குைா கிமடக் காைா என்று ல ொட்கள் தூங்காைல் இருந்து, கைரிந்ைவர்கள்
அறிந்ைவர்கள் ஆகிபயாரின் சி ாரிசுகமைப் க ற்று, ென்ககாமடகள் வழங்கி, ஒருவழியாகப் ள்ளியில்
குழந்மைமயச் ப ர்த்ைதும், 'அப் ாடா...’ என்று நிம்ைதி அமடவார்கைா என்றால், அதுைான் இல்மல.
குழந்மைகமை எப்ப ாதும் ' டி... டி...’ என்று வலியுறுத்திக்ககாண்பட இருப் ார்கள். காமலயில் எழுந்து,
இம கற்றுக் ககாள்ைபவா ஹிந்தி கற்றுக் ககாள்ைபவா அனுப்பி மவத்துவிட்டு, அது முடிந்ைதும் ள்ளிக்கு
அனுப்பி, ைாமலயில் ள்ளியில் இருந்து வீடு திரும்பியதும் திரும் ாைதுைாக ஸ்பகட்டிங் கற்றுக்
ககாள்ைபவா ங்கீைம் கற்றுக் ககாள்ைபவா கராத்பை யிலபவா அனுப்பி மவத்து, அக்கம் க்கத்துக்
குழந்மைகளிடம் பைாழமையுடன் விமையாடச் க ன்றால், 'ம்... டி! ப ாம் கவார்க் ண்ணு!’ என்று,
கவளியில் ஓடி விமையாடத் துடிக்கிற பிள்மைமய அைட்டி வீட்டுக்கு அமழத்து வந்து, ாடம் எழுை
க ங்களூருவில் இருந்து ைருத்துவ அன் ர் ஒருவர் வந்திருந்ைார். அவர் ைகன் ல் ைருத்துவத்தில் முைலிடம்
க ற்றுத் பைர்ந்திருந்ைார். அவமர அறிமுகம் க ய்யும்ப ாது, 'சுவாமி! ல் ைருத்துவத்தில் இவன் ெம் ர்-
ஒன்னாக வந்ைவன். ஆனாலும், டிப்பில் ககாஞ் ம் கவனைாக இருந்திருந்ைால், மிகப்க ரிய ெரம்பியல்
துமற நிபுணராகபவா இைய பொய் ைருத்துவராகபவா வந்திருக்க முடியும். அப் டி இவன் வரமுடியாைல்
ப ானது எனக்கு மிகப் க ரிய வருத்ைபை!’ என்று ப ாகைாகச் க ான்னார்.
''இைற்கு யார் அல்லது எது காரணம் என்று நிமனத்து வருந்துகிறீர்கள்?'' என்று பகட்படன். உடபன அவர்,
''ொன்ைான் சுவாமி, காரணம். இவமன மிகச் சிறந்ை ைனியார் ள்ளியில், ஆறாம் வகுப்பில் ப ர்ப் ைற்கு
முடிவு க ய்திருந்பைன். எப் டியும் ஸீட் கிமடத்துவிடும் என்று ககாஞ் ம் கைத்ைனைாக இருந்துவிட்படன்.
ஆனால், அந்ைப் ள்ளியில் என் ைகனுக்கு இடம் கிமடக்கவில்மல. பவகறாரு ள்ளியில் பிறகு ப ர்த்பைன்.
அந்ைப் ள்ளியில் ைட்டும் இவமனச் ப ர்த்திருந்ைால், பிைஸ்-டூவில் அதிக ைார்க் எடுத்திருப் ான். அடுத்ை
கல்லூரிக் கல்வியிலும் அது எதிகராலித்திருக்கும். இந்ை ைன பவைமன இன்மறக்கும் உள்ைது, சுவாமி!''
என்று வருத்ைத்துடன் க ான்னார்.
இப் டியான ைன உமைச் ல்களும் ைனக் குமுறல்களும் ககாண்டு இன்மறக்கு நிமறய க ற்பறார்கள்
ைருகித் ைவிக்கிறார்கள். 'இந்ைப் ள்ளியில் ப ர்த்ைால்ைான் ம யன் க ரிய ஆைாக வருவான்;
க ாறியாைராவான்; ைருத்துவராவான்’ என்று ைாங்கபை முடிவு க ய்துககாண்டு, அந்ை முடிவின் டி
எதிர்காலம் அமையவில்மல என்றால், அதில் ைனம் கொந்து ப ாகிறார்கள்.
காலம் கராம் பவ ைாறிவிட்டது. ள்ளியில் குழந்மைகமைச் ப ர்ப் து, ெகரத்துக்கு கவளிபய இடம்
வாங்கிப் ப ாட்டு க ாந்ை வீடு கட்டுவது என உறவுகளிமடபய ைான் க ரிய அந்ைஸ்மை
அமடந்துவிட்டமைக் காட்டிக் ககாள்ைாவிட்டால் ைதிப்பு ைரைாட்டார்கள் என்று ர ரப்புடன் ஓடிக்
ககாண்டு இருக்கிறது, இன்மறய ைனிை வாழ்க்மக.
எதிர்காலம் குறித்ை யமும் எச் ரிக்மகயும் பைமவைான். ஆனால், அந்ை யமும் எச் ரிக்மக உணர்வும்
ெம்மைப் ைற்றப் டுத்திவிடக் கூடாது. அமவ திடைான குறிக்பகாைாகவும் உறுதியான லட்சியைாகவும்
ெம்முள் வலுப்க ற பவண்டும். ைனத்தில் ெம்பிக்மகமய ஆழைாக விமைத்துவிட்டால் கவற்றிமய
அமடயலாம் என் மை ைறந்துவிட்டு, வாழ்க்மகமயபய ஒரு பரஸ் ப ால் அமைத்துக்ககாள்கிற
ைபனாநிமலைான் அத்ைமன ைனப் பிரச்மனகளுக்கும் காரணம்.
அரசுப் ள்ளி, ாைாரண ள்ளி, சூப் ர் ள்ளி எனப் ள்ளிக்கூடங்களில் ைராைரம் இருக்கலாம். ஆனால்,
கல்வியில் உயர்நிமல, ைாழ்நிமல என் கைல்லாம் இல்மல என் மைப் புரிந்துககாள்ை பவண்டும்.
அைனால்ைான், ' டிக்கிற புள்மை எங்பகருந்ைாலும் டிக்கும். கெயிக்கிறவன் எந்ைத் கைாழில்ல
இருந்ைாலும் கெயிப் ான்’ என்று க ால்லி மவத்ைார்கள் முன்பனார்கள்.
பயிற்சியின் நோன்ைோம் நோள் என்னிடம் வந்ேோர். ''சுவோமி, இயல்போைரவ எல்ரைோர் மீதும் அன்ரபோடு
இருப்பவன்ேோன் நோன். எல்ரைோம யும் மதிப்பவன்ேோன். ஆனோல், சமீபைோைமோை எேற்தைடுத் ேோலும்
ரைோபப்படுகிரைன். பத்து மணிக்கு முடியரவண்டிய ரவமை, ஒரு பத்து நிமிடம் ேோமேமோனோல்கூட, பூமிக்கும்
வோனுக்குமோைக் குதித்துச் சத்ேமிடுகிரைன். எப்ரபோதும் ஒருவிே பேற்ைமும் படபடப்பும் உள்ளுக்குள்
இருந்துதைோண்ரட இருக்கிைது. சிைசமயம், இந்ேத் தேோழிமைரய விட்டுவிட்டுப் ரபசோமல் வீட்டிரைரய
அக்ைடோதவன இருந்துவிடைோமோ என்றுகூடத் ரேோன்றுகிைது. ஏன் சுவோமி இப்படி? நிம்மதியின்றித்
ேவிக்கும் எனக்கு நீங்ைள்ேோன் ஒரு நல்வழி ைோட்டரவண்டும்'' என்ைோர்.
வோழ்க்மையிலும் தேோழிலிலும் தவற்றி தபறுவது என்பது மிை மிை எளிது. ஊருக்குள் மதிப்பு தபறுவதும்
தைௌ வத்மேச் சம்போதிப்பதும்கூட தவகு சீக்கி மோை நடந்ரேறிவிடுகிை விஷயம்ேோன். ஆனோல், அமடந்ே
தவற்றிமயயும் மதிப்மபயும் ேக்ை மவத்துக் தைோள்வேற்குத்ேோன் இங்ரை மிைப் தபரிய ரபோ ோட்டத்தில்
ஈடுபடரவண்டியிருக்கிைது. வோழ்வில் சின்னதேோரு சறுக்ைல் வந்ேோல்கூட, 'இனி நோம் அவ்வைவுேோரனோ?
ஆ ம்ப இடத்துக்ரை தைோண்டு ரபோய் விட்டுவிடுரமோ!’ என்கிை அச்சம் எப்ரபோதும் உள்ளுக்குள்
தவற்றியும் ரேோல்வியும் நி ந்ே மல்ை. போேோைமும் மிைப் தபரிய ரமடுமோன வோழ்க்மை முமை நமக்கு
மட்டுரம தசோந்ேமோனேல்ை. ஏற்ைத்ேோழ்வுைள் இங்ரை எல்ரைோருக்கும் தபோதுவோனமவ. ஆனோல், ரேோல்வி
ைண்டு பேைோே நிேோனமும், தவற்றியின்ரபோது ேன் நிமை மைந்து ஆடோே முன்தனச்சரிக்மையும் எப்ரபோதும்
எல்ைோருக்கும் ரேமவ என்பமே ஒருரபோதும் மைந்துவிடக்கூடோது.
எனில், 'ரச..! குறித்ே ரந த்துக்குள் ரபோை முடியவில்மைரய..!’ என்று பேற்ைப்படுவதில் என்ன அர்த்ேம்
இருக்கிைது? ேோமேத்துக்ைோன ைோ ணங்ைமை முன்கூட்டிரய யூகித்துச் தசயல் படைோம். ஆனோல், அமேயும்
மீறி எதிர்போ ோே தநருக்ைடிைைோல் ேோமேம் ஏற்பட்டோல், அது குறித்து அலுத்துக்தைோண்ரடோ
வருத்ேப்பட்ரடோ என்னோகிவிடப் ரபோகிைது? ரேமவயில்ைோே மன உமைச்சலும் தடன்ஷனும் ஏற்படுவது
ேவி , நமது பேற்ைத்ேோல் ரவறு என்ன ைோபம் கிமடக்ைப் ரபோகிைது?
ேவி , நம் எண்ண அமைைளின்படிரய நம்மமச் சுற்றி நமடதபறுகிை விஷயங்ைள் அமமகின்ைன. நம்மிடம்
உள்ை நல்ை எண்ண அமைைள் நம்ரமோடு தேோடர்புதைோள்கிை மனிேர் ைமைத் தேோட்டுப் ப வுகிைரபோது,
அல்ைது அவர்ைளின் நல்ை எண்ண அமைைள் நமக்குள் ஊடுருவுகிைரபோது நல்ைரே விமையும். அப்படி நமது
எண்ண அமைைமை சீ ோக்ைவும் தநறிப் படுத்ேவும் பக்குவப்படுத்ேவும் மனவைக்ைமைப் பயிற்சிைள்
தபரிதும் உேவுகின்ைன.
ைண்ைமை மூடி, உடமை மைந்ே நிமையில், ரவறு எந்ே எண்ணங்ைளும் உள்ரை தபோங்கித் ேதும்போமல்,
சுவோசமோனது உள்ளுக்குள் வருவமேயும் அங்ரை எமேரயோ தேோட்டுவிட்டு தவளிரய தசல்வமேயும் கூர்ந்து
ைவனித்துக் தைோண்டிருப்பது த ோம்பரவ முக்கியம். அப்படிச் தசய்யத் துவங்கிவிட்டோல், ப ப ப்பிலும்
படபடப்பிலும் சிக்கிக்தைோள்ைோே மனத்துக்கு நோம் தசோந்ேக்ைோ ர்ைள் ஆகிவிடைோம்.
''படுத்ேோ தூக்ைரம வ மோட்ரடங்குது. இந்ேப் பக்ைம் அந்ேப் பக்ைம்னு மணிக்ைணக்ைோ மோறி மோறிப் பு ண்டு
படுத்து த ோம்பரவ அல்ைோடுரைன்'' என்று ேவிப்பவர்ைள் கூட, இந்ேப் பயிற்சி எடுத்துக்தைோண்ட பின்,
படுத்ே 5 அல்ைது 7 நிமிடங்ைளில் நிம்மதியோை உைங்குவோர்ைள்.
கசன்லனயில் உள்ள அந்த அன்பர், மிகப் கபரி கதாழிலதிபர். சதா காலமும் யவலல யவலல என்ய
ஓடிக்ககாண்டு இருப்பதால், எப்யபாதும் ஒருவித கடன்ஷனுடயன இருப்பார். ேலனவியுடன் அவர்
ேனவளக்கலலப் பயிற்சிக்கு வந்திருந்தயபாது, அவலரப் பற்றி ேலனவி புலம்பலாகச் கசால்லத்
கதாடங்கினார்.
''இதுக்கு கரண்டு விஷ ங்கள்தான் காரணம். கபாதுவா ஒருத்தயராட அடி ேனசுல ஏதாவகதாரு குல ய ா
யகாபயோ கநடுங்காலோ இருந்துக்கிட்யட இருக்கும். அது ஒருகட்டத்துல எரிச்சலா, யவதலன ா,
யபரிழப்பா இம்லச பண்ணும். அப்படி ரு குல , உங்க கணவர் ேனசிலும் கராம்ப காலோ இருந்துது.
அவயராடு யபசினதுல, அது என்னன்னு கண்டுபிடிச்யசன். உடனடி ா அதுக்கு எப்படி ாவது வாய்ப்பு
ஏற்படுத்திக்கிட்டு, யநரம் ஒதுக்கிப் பண்ணச் கசான்யனன். அவரும் அலதப் பண்ணினார். அந்த விஷ ம்...
நீச்சல்!
ஆோம், உங்க கணவருக்கு சின்ன வ சுயலருந்யத நீச்சல் அடிக்கணுங்கி துல மிகப் கபரி ஆர்வமும்
ஈடுபாடும் இருந்திருக்கு. ஆனா, கிராேத்துக் கிணத்துல இ ங்கி நீச்சலடிச்சதுக்காக அவங்க அப்பாகிட்ட அடி
வாங்கி, அன்னியலருந்து கிணத்துப் பக்கயே யபாகலல. இருந்தாலும், நீச்சல் யேல இருந்த ஆலச ேட்டும்
அப்படிய வளர்ந்துக்கிட்யட வந்திருக்கு. இப்ப அவர் நீச்சல்குளத்துக்குத் தினமும் யபாய் நீச்சலடிக்க தால,
அவர் ேனசுக்குள்யள கராம்ப காலோ இம்லச பண்ணிக்கிட்டிருந்த விஷ த்துயலருந்து விலகி வந்துட்டாரு.
கூடயவ, அவர் எடுத்துக்கிட்ட ேனவளக் கலலப் பயிற்சியும் அவருக்குள்யள நிதானத்லதயும் அலேதில யும்
ககாடுத்திருக்கு!'' என்று அந்தப் கபண்ேணிக்கு விளக்கிச் கசான்யனன்.
நீங்களும் உங்கலள உற்றுக் கவனித்துப் பாருங்கள். உங்களுக்குள்யளயும் ஏயதனும் ஒரு விஷ த்லதச்
கசய் ாேல் விட்டதால், அந்த ஏக்கம் உங்கலளத் துரத்திக்ககாண்டும் இம்லச கசய்துககாண்டும்
இருக்கலாம். அதில் இருந்து எப்படி விடுபடுவது என்பதுதான் இங்யக முக்கி ம்.
ேனத்லத வளப்படுத்துவது என்பது இங்யக மிக மிக அவசி ம். வளப்படுத்த வளப்படுத்த, ேனேது
கசம்லே ாகும். ேனத்துள் எப்யபாதும் ஒருவிதத் கதளிவும் துணிவும் கிலடக்கும். பதற் த்தில் இருந்து
விடுதலல கப லாம். பக்குவமும் நிதானமும் கிலடக்கப் கபற்று, ஆர்ப்பாட்டத்தில் இருந்து விலகி, அலேதி
நிலலக்கு வரலாம். இலவ அலனத்லதயும் நாம் கசய்கி ேனவளக் கலலப் பயிற்சி நேக்கு வழங்கும்
என்பதில் எந்த ோற் மும் இல்லல.
''நன் ாக ய ாசித்துச் கசால்லுங்கள்'' என்ய ன். ஒரு ஐந்து நிமிடம் அலேதி ாக ய ாசித்தார். பி கு
த ங்கி வாய , ''தவ ாக எடுத்துக்ககாள்ளாதீர்கள், சுவாமி! இலதச் கசான்னால், நீங்கள் சிரித்தாலும்
சிரித்துவிடுவீர்கள். அத்தலன அல்போன விஷ ம்தான் இது. எட்டாம் வகுப்பு படிக்கும்யபாது, என்னுடன்
படித்த நண்பன் ேதி உணவின்யபாது எனக்கு புளிசாதம் தரவில்லல என்கி யகாபத்தில், அவனிடம்
யபசுவலதய விட்டுவிட்யடன். இத்தலனக்கும் அதற்கு முன்பு வலர அவன்தான் என்னுலட கபஸ்ட்
ஃப்கரண்ட். நானும் அவனும்தான் எங்கு பார்த்தாலும் ஒன் ாகச் சுற்றித் திரியவாம். ஆனால், புளிசாதம்
தரவில்லல என்கி அல்ப காரணத்துக்காக, அதன்பின் பிளஸ் டூ முடிக்கி வலரயில் அவனுடன் நான்
யபசயவ இல்லல. வ து ஆக ஆக, 'யச..! அசட்டுத்தனோக ஒரு நல்ல நட்லப முறித்துக்ககாண்யடாயே! அந்த
நண்பனிடம் ேன்னிப்புக் யகட்கயவண்டும்’ என்று யதான்றும். ஆனால், அவலன அதன்பின் சந்திக்கயவ
முடி ாேல் யபாய்விட்டது. அந்த இனி நண்பனின் சிரித்த முகம் அப்படிய என் ேனத்துக்குள் நிலலத்து
நின்றுவிட்டது. அவனிடம் ேன்னிப்புக் யகட்க யவண்டும், அவனுடன் திரும்பவும் யபசிப் பழக யவண்டும்
என்று என் உள்ேனது கசால்லிக்ககாண்யட
இருக்கி து, சுவாமி!'' என் ார்.
உணவும் உலடயும் எப்படி சந்யதாஷத்லதத் தருகி யதா, தூக்கமும் நிம்ேதியும் எப்படி உற்சாகத்லத
வழங்குகி யதா அயதயபால, ேனத்துக்குள் நீண்ட காலோகப் புலதந்திருக்கும் நி ா ோன ஆலசகலள
நில யவற்றும்யபாதும் சந்யதாஷமும் உற்சாகமும் கிலடக்கப் கபறுவீர்கள். அது ஐஸ்கிரீம் சாப்பிடுவது
ோதிரி ான சின்னச்சின்ன ஆலச ாகவும் இருக்கலாம்; இப்யபாது நீங்கயள ஐஸ்கிரீம் சாப்பிட முடி ாத
நிலலயிலும் இருக்கலாம். பரவாயில்லல... ஒரு பத்து ஐஸ்கிரீம்கள் வாங்கி, உங்கலளச் சுற்றி இருக்கி
குழந்லதகளுக்கும் யதாழலேகளுக்கும் வழங்குங்கள். நீங்கள் சாப்பிட்டால்கூட கிலடக்காத
சந்யதாஷத்லதயும் ேன நில லவயும் அப்யபாது உணர்வீர்கள். அதற்கு ஈடான உற்சாகம் எதுவுயே இல்லல,
நண்பர்கயள!
வாழ்க்லக ஒருமுல தான்; வாழ்வதும் ஒருமுல தான். அலத முல ாகவும் கசம்லே ாகவும்
வாழ்ந்துவிட்டுப் யபாவதில்தான் நில வும் ேரி ாலதயும் இருக்கி து. நாலள தலலமுல க்கு நாம் விட்டுச்
கசல்லயவண்டி தும், இப்படி ான சத்காரி ங்கலளத்தான்.
ேனவளக் கலல எனும் அற்புதோன பயிற்சி, அடுத்தடுத்த தலலமுல க்கும் கசன்று, ஒவ்கவாரு
தலலமுல ல யும் தலழக்கச் கசய் யவண்டும்; கசய்யும் என உறுதி ாக நம்புகிய ன்.
நாம் எல்ப ாரும் மனிதர்கள்தான். எல்ப ாருக்கும் வீடு வாசலும், மனைவி மக்களும் இருக்கிறார்கள்.
எல்ப ாரும் ஒவ்வவாரு இடத்தில் பவன வசய்கிபறாம்; சம்ோதிக்கிபறாம்; சம்ோதித்ததில் ஒரு ேகுதினைச்
வச வு வசய்கிபறாம்; வகாஞ்சம் பசமிக்கிபறாம். அப்ேடிச் பசமிக்கிற ேணத்தில், வருடம் ஒருமுனற
பகாயில்களுக்குப் ேைணித்து, ஸ்வாமி தரிசைம் வசய்கிபறாம்; பகானட விடுமுனறயில்
மன வாசஸ்த ங்களுக்குச் வசல்கிபறாம். வவளிமாநி ங்களுக்குச் வசல்ேவர்களும், வவளிநாடுகளுக்குச்
வசல்ேவர்களும்கூட இருக்கிறார்கள். வாழ்க்னக முனற வேரும்ோலும் ஒபர மாதிரிைாக இருந்தாலும்,
மனிதர்களுக்கு இனடபைதான் எத்தனை எத்தனை பவற்றுனமகள்? எவ்வளவு ஆனசகள்?
ேத்துப் ேதினைந்து வருடங்களுக்கு முன்பு, ரபமஷ் எனும் நண்ேன் நம்னமச் சரிவரப் புரிந்துவகாள்ளவில்ன
என்ேனத மபகஷ் எனும் நண்ேனிடம் ேகிர்ந்து, பு ம்புபவாம். ேதிலுக்கு அவனும், 'படய்... ரபமஷ§க்கு
என்ை பிரச்னைன்னு வதரியுமா உைக்கு? ோவம்டா அவன்...'' என்று ரபமஷின் பிரச்னைனை நமக்கு எடுத்துச்
வசால்லிப் புரிைனவப்ோன். 'அடடா... நம்மனளவிடப் வேரிை துக்கத்து இருக்கிற அவனை, நாமதான்
தப்ோப் புரிஞ்சுக்கிட்படாமா?’ என்று அறிந்து, வருந்துபவாம். ஓடிப்போய் ரபமஷ§க்கு ஆறுதல் வசால்லித்
பதற்ற முற்ேடுபவாம். ஆைால், இன்னறக்கு ரபமஷ், மபகஷ் உறவுகள் எல் ாம் வவறும் பேச்சு
சுவாரஸ்ைத்துக்காை பமப ாட்டமாை நட்ோக மாறிவிட்டிருக்கின்றை. நாமும் அவ்விதபம
ஏற்றுக்வகாள்ளப் ேழகிவிட்படாம்.
'தீதும் நன்றும் பிறர்தர வாரா’ எனும் அற்புதமாை வாழ்விைல் தத்துவம், இங்பக ஒவ்வவாரு மனிதராலும்
ஒவ்வவாரு கணமும் நிரூபிக்கப்ேட்டுக்வகாண்பட இருக்கிறது. ஆைால், பவடிக்னக என்ைவவன்றால்,
அப்ேடி நிரூபித்தவர்களுக்குக்கூட வாழ்வின் வோருளும் அடர்த்தியும் வதரிவது இல்ன . அவர்கள் மை
அழுத்தத்தாலும் அைர்ச்சிைா லும் ஒருவித பசார்வுடபை வாழ்ந்து வருகின்றைர். இவர்கள்
அனைவருக்குமாை புத்தாக்க வழிமுனறதான் மைவளக் கன எனும் ேயிற்சி. கறுப்புப் பூனைனை இருட்டில்
பதடுகிற கனத நிஜத்தில் பவண்டுமாைால் இை ாததாக இருக்கும். ஆைால், அறிைானம இருட்டில்
உடலுக்கும் மைத்துக்குமாை ஓய்வும் ஒழுங்கும் இங்கு மிகவும் அவசிைம். அவற்னற தரவல் துதான் இந்தப்
ேயிற்சி. தனிைரு மனிதர் இந்தப் ேயிற்சினை பமற்வகாண்டுவிட்டால், அவர் ந மும் மைவளமும் வேறுவார்;
அதைால், அவரின் வீடும் குடும்ேமும் நிம்மதிைாகவும் ஆபராக்கிை மாகவும், திடமாகவும் வதளிவாகவும்
வளரும் என்ேதில் சந்பதகபம இல்ன .
வண்டி மக்கர் ேண்ணிைால், உடபை ஒரு நல் வமக்கானிக்னகப் ோர்த்து, வண்டினை அவரிடம்
ஒப்ேனடத்துவிடுகிபறாம். அவரும் வண்டினை முழுவதுமாகக் கழற்றிப் பிரித்து, துனடத்து மாற்றி, ேனழை
பவகத்துடன் இைங்கும்ேடி வண்டினைச் வசப்ேனிட்டுத் தந்துவிடுகிறார். உடல் பசாம்பிக் கிடக்கும்போதும்,
மைம் துக்கங்களாலும் பசாகங்களாலும் உழன்று க ங்கும்போதும், இந்த உடலுக்கும் மைத்துக்கும்
அப்ேடிைாை ஒரு ஓவராலிங் பதனவைாக இருக்கிறது. ேனழைேடி மைத்னதயும் உடன யும்
வசம்னமப்ேடுத்தி, துரிதப்ேடுத்துவதற்கு ஒரு வமக்கானிக் அவசிைமாக இருக்கிறது. அந்த வமக்கானிக்தான்
இந்த மைவளக்கன ப் ேயிற்சி!
அனமயுமாக!
வாழ்க னவைகம்...
வாழ்க வளமுடன்!