This is a reproduction of a library book that was digitized

by Google as part of an ongoing effort to preserve the

information in books and make it universally accessible.

https://books.google.com
 Infrian Institute, #*forb.

THE MALAN LIBRARY

PRESENTED
BY THE REV. S. C. MALAN, D.D.,
VIC OF BROADWINDSOR,
January, 1885.
FABVLAE AESOPIGAE.

PROSTANT

LOND1NI
APVD I. MACKINLAY

LVGDVNI BATAVORVM
APVD S. ET I. 1VCHTIANS

HAMBVRGI
APVD FRID. PERTHES

VINDOBONAE
APVD C. SCHAVMBVRG KT SOC,

ARIS1IS
APVD A. A. RENO YARD ET F . SC II ELL.
FABVLAE AESOPICAE
QVALES ANTE PLANVDEM FEREBANTVR
EX
VETVSTO CODICE ABBATIAE FLOUENT,-
NVNC PRIMVM ERVTAE
VNA CVM ALIIS
PARTIM HINC INDE COLLECT IS

PARTIM EX CODD. DKPROMPTIS

LATINA VERSIONS NOTISQVE EIOINATAI
VR A AC STVDIO

FRANCISCI DE FVRIA.

L I P S I A E
SVMTIUVS JO. AVO. GOTTL. WEICEL
MDCCCX.
i
 AMPLISSIMO DOCTISSIMOQVE VIRO

lOANNI IAC. TRIVVLTIO

FRANCISCVS DE FVRIA

FELICITATEM.

Quod dudum votis omnibus exoptaveram , ut

si quando opus aliquod meis curis Iaboribusque
confectum prodiret, illi sane dedicaretur, qui
l'be.alia studia non solum coleret et aestimaret,
etiam suo foveret praesidio, munificentia
uvaret, doctosque viros ad praeclara quaeque
capessenda suo incitaret exemplo, id mihi fli
citer contigisse gralulari mrito possum, dum in
Te umini, Trivulti optime atque doctissime,
oculos mentemque converti, cui primos mearum
lutubrationum fructus consecrarem. Nil profc-
cto iucundum magis, nil magis optatum et op-
portununn mihi uuquam poterat eveuire, quo
melius ac plenius eximias animi tui dotes , egre-
giasquc virtutes, apud omncs possem praedicare:
quae quidem tales ac tantae sunt, ut nulla un-
1 aetas de tuis laudibus conti cescat. Quan
tum enim semper de litteris sis optime meritus,
non patria solum, sed et Italia tota, exteraeque
reloues agnoscunt; quae quidem omnes uno ore
Te celebrant, tuanique doctrinam summa cum
honstate atque magnanimitate coniunctam ad-
a
 il

niirantur. Et mrito quidem : urbem enim mam,

quae semper maguorum vironim pareos altrix
fuit, novis semper oruamentis illustras magnis-
que praepositis praemiis, iuveututem omnem ad
ingeuium pra< claris artibus excolendum inipellis.
Tu euim ille es, qui Maiorum tuorum vestigia
premens , magnificis mis in aedibus novum Mu-
sarum et Minervae domicilium locast, doctisque
omnibus patere voluisti. Tu Bibliothecam omni
genere et copia librormn instruetissimam immen-
sis sumptibus condidisti, Tu Museum pretiosis
antiquitatis reliquiis refertissimum publicae uti-
litati dicasti, ita ut Regum spleudorem atque
magnificentiam quodammodo aequare videaris.
Quis enim permultos Codices atque eximios,
summo studio a Te undique conquisitos, quis
pretiosa volumina, quis picturas, quis signa,
scalptasque caelatasque gemmas, ac cetera erudita
monumeuta, quibus aedes tuas exornasti, digne
poterit enumerare ? O terque , quaterque beatus,
quod sacris in his adytis , una cum caro amico
tuo Rosminio , viro egregio atque doctissimo,
Pboebi Musarumque Scenlos continuo immo-
raris, tuumque generosum pectus magis atque
magis viitutibus auges! Et o utinam ingeuii tui
opes aliquando prodirent, et elegantissima illa
carmina, quae, nou prius audita, tanta cum ve-
nustate duxisti, optata tandem frui luce perm t-
teres! Tunc mebercle exterae gentes in hoc etiam
baberent aliquid , quod Italiae inviderent. Quid
 III

cessas ergo? Quid diutius differs? Macte animis,

pi'cor , luodesti.Kjue tua publiais votis cedat, at
que patriae communis splendoi i.
Quae quum ita sint, mirari profecto non
debes, si tuo nomini meas hasce lucubrationes
in*rribere ausns sim: beue enim sapienterque
Aristdes i Ile, summus Orator, aiebat, Deos tem-
plis, doctos viros libris esse honorandos. Prae-
terea, qrd aptum magis, quid magis idoneum
Tihi offcrre poteram , hoc praesertim tempore,
quo cum incomparabili suavissimaque Con juge,
in ]iWronim insiitutione lotus iucumbis? Hand
ignoras, Vii dootissime, Aesopicas Fabulas ad
sapieniiam, virtutesque universas comparandas,
prodsse; scis enim, quantum ex hoc leni docen-
di simul et delectandi instituto adolescentium
animi alantur atque regantur. Huiusmodi au-
tem Fabellanim nomen tanti apud veteres etiam
foil, ut celebratissimi quoque viri hoc Studium
tractare , et Aplogos concinnare non indignum
rej-ntaveriiit. Socrates enim, ut alios plui es tum
veteris, tum nostrae aetatis omittam, Socrates,
inquam , qui meriio .homiuum sapientissimus
semper est babitus, Aesopi Fabulas tanti fecit,
ut ipsas etiam versibus includere non sit adspcr-
natus. Veteres praeterea puerilem institutionem
a legendis sci iben disque huiusmodi Fabulis au-
picabantur , ita ut, qui non eas evolvisset, in-
doctum omniuo atque rudem iudicarent; per-
suasum quippe Ulis erat , per has adolesceutium
a i
IV

nimos strenue informan, atque iam a teneris ad

virtutem mirifice posse perduci.
Haud igitr indignum ac futile iudicabis,
si Aesopicas hasce Fabulas tuo nomini sim ausus
nuucupaie : dum enim dulces nati, spes alta pa
triae atque parntum, domesticis exemplis at
que praeceptis ad magua excitaiilur, in hisce,
Te docente, tamquam in speculo, totius vi-
tae cursum inspicere poterunt, atque ad iusti-
tiam, prudentiam, ceterasque srores virtutes
mflammari, ut patriae tandem vestrisque votis
respondeant. Quod sane eventurum confido : bo*
nis enim et fortibns fortes creantur, probique
mores nulla unquam vi possunt removeri.
Accipe igitur primos bosce studiorum meo-
rum fructus, tenues quideni, sed fortasse melio-
res aliquando futuros, si aequis haec oculis ad-
spicere non dedignaberis. Ita Deus Optimus
Maximus Te maque diutissime servet et auctet,
ad maius urbis tuae atque Italiae totius orna-
mentum. Vale.
Dabam Florfcntiae ex Bibliotheca Medicea
X. Kal. Iulias. Anuo M. DCCC. VIIII.
 PROLEGOMENA.

andern aliquando , bnvole atqne erudite lector,

Aesopicae Fabulae, quales ante Planudera fereban-
tur , et in celebratissimo ac vetustissimo Florentino
Codice Biblioth. Monacborum Casinensium , alio
tilo conscriptas , atque ab editis longe diversas, ad-
servari Bernardus de Monlfaucon elapso iara saeculo
lilterarum cuhoribus nuntiaverat, Phoebo Musisque
faventibus evulgantur. Has autem doctissimus ille
vir tanto in pretio habnisse perhibetur, ut simul ac
inspexit, iam tum edere statuerit, et a Salvinio,
cuius familiaritate maxima utebatur, earum i) dn-,
/geufov datis litteris expostulaverit. Sed ipse gra-
vioribus curis, studiisque distractus, quod auimo
coneeperat explere non potuit, et intaclum huiic
agrum , ut ita dicam , seri.s nepolibus exercendum
reliquit.
Nunc vero qnamplurimi fortasse mirabuntur^
quid sit, quod ego, qui eque aetate , eque inge
nio sim cum Cl. Montfaucon, totque aliis nostra ae
tate vins clarissimis comparandus, huic operi ma-
num admoverim , tantamque inaleriam sumere non
dubilaverim. Sed prefecto mirari desinenl, si tan-

1) Vid.^ eins Epist. ad A. M.. Salvinium in Syipbolis

LiUerar. a Gorio editis, Vol. 11. pag. 198.
VI PROLEOOHE NA.

tum animad verterint, ius suum unicuique esse In

genium exercendi, atque animum huiusmodi sludiis
recreandi. Nemo aulem tarn inurbanus, aut tarn
rudis atque uovoog esse potent, ut haec vitio ver-
tere, atque indecora audeat iudicare. Quisqus est
enim bene a natura compai'atus, quae a ceteris ad
rei litterariae splendorcm praecipue augendum cu-
ranlur, aequo semper animo accipere debet, et si
quid in illis inconditum, si quid inornatum oflen-
derit, id humani ingenii levitati potius referre,
quam insectando , atque acriter vituperando , omni
um misrrima perf'rui voliiptate.
Quum autem, candide lector, te ab istiusmo-
di moribus abhorrere perspectum habearn, tecum
proinde liberius agam, atque in ipso hui usee operis
limine nonnulla pro re atque opportunitate prae-
fabor. Anlequam vero de liuiusce Editionis consilio
atque ratioue loquar, haud absonum crit de Aesopo,
ac Fabulis, quae ei us nomine circumfcrunlur, non
nulla disserere : turpe enim esset de re aliqua per-
tractare , nisi prius, quid ea sit, exponeremus.
I. Aesopum iiiler praecipuos antiquitatis Sa
pientes merilo esse reeensendum, omnes quidem
uno ore fatentur; is enim a Iaudatissimis Graecis
sci-iptoribus summis landibus frequenter exornafur,
nempe ab Herodoto, Plalone, Aristotele, Plutar-
cho , ceterisque, de quorum auctoritate nemo sanae
mentis unquam poterit dubitare. Si tarnen patriara,
si aetateru quaeras, dubia omnia atque incerta repe-
riee. Sunt enim qui ex Cotyaeo 1), sunt qui ex
Armorio 2), vel Amorrhaeo, Pbrygiae oppidis,
1) Const Porphyrog. de Them. lib. I. et Suidas in
voce Aataixng.
2) Anctor Vitae Aesopi , perperam Planudi Monacbo
tributae.
 PROLEGOMENA. VII

ortnm dicant, nec desunt qui Thracem 1), aut Sa-

mium , aut Sardianum, aut Mesembrianum , aut
Lydum fuisse contendant 2) : quod facile dictum
fortasse fuit, quia nimiium diu iu illis regionibus
est commoralus. Ceterum Phrygia nalum pluribus
constat, ignotis quidem obscurisque parentibus, sed
facile servis, nam et Aesopus, ut Menippo,Phaedoni,
Epicteto, aliisque Philosophie clarissimis contigit,
ipso ab ortu servus fuit, primo quidem Xantho3)
cuidam Lydo Philosophe , dein vero ladmoni , civi
Samio, a quo demum manumissus libertatem obti-
nuit 4 ). Nonnulli autem Athenis quoque serviisse
Aesopura tradiderunt, ncmpe Demarcho, cogno
mento Charasiae 5). Quisqus autem ille fuerit,
satis tameu constat, Aesopum ob praecipuas animi
sui dotes libertatem consequutum, multa distend
docendique caussa loca peragiasse , eiusque famam
adeo in Graecia percrebuisse, ut Corinlhi Convivio
Septem Sapientum interfueiit 6), et cum Solone 7)
consuetudine ac familiaritate maxima sit, iunctus.
Croesus eo tempore, bealissimus ille atque ditissi-
mns Rex Lydiae, florebat, qui viros philosophos
sammis honoribus prosequebatur, suamque in vegiam,
tum ex finitimis , tum e longinquis regionibus con-
Tocabat. Apud hunc Aesopus quoque 8) mximo

1) Scholiastes Arietoph. in Vesp.

2) guidas in voce Aamno.
3) Scholiast Aristoph. in Vcsp.
4) Idem ibidem.
5) Apbtlioniiis in Aesopi Vita, quam in calce Pro-
gymn. retulit. Sed Cod. Casinensis, in quo cad em Vita
occurrit, habet Tiftp/o; xa}.ou[/(vo> Kovpoq.
6) Plutarch, in Conv. Septem Sapienlum.
7) Idfnt in Vita Solonis.
8) Saidas iu voce.
vi; i PROLEGOMENA.

in pretio. habitue fuit, tanlaque ingenii et sapientiae

suae praebuit argumenta , ut mrito scitissimus sit
iudicatus, et a Rege plurimis atque gravissimis in
rebus suis de consiliis interrogatus. Quum autem
Delphos a Croeso missus esset, ut Apollini ingeutem
pecuniae summam, victimasque suo nomine oflerret,
a civibus sacrilegii fraudulenter accusalus fuit 1), et
de rupe Hyampia, vel Phaedriade 2) praeceps da-
lus , ignobili atque omnium iniquissima morte mi-
scrrime periit: quo scelere Apollo vehementer ira-
tus, pestilentiam in Delphos immisisse dicilur, nee
prius illos ab ea calamitale librasse, quam summum,
scelus iudictis supplicationibus expiassent. Verum,
multa aeque fabulosa atque iiicerta sunt.
II. Quanta autem fieles habende bit iis, quae
in vulgala Aesopi Vita enarranlur, per se quisque,
dum earn tantiim inspexerit, dignoscere poterit.
Tot enim, ac tantis scatet erroribus , tot anachro-
nismis absurdisque commentis referta est, ut apo
crypha, proinde fide prorsus indigna, vel a le-
viter eruditis haberi debeat. Quis enim emunetae
naris esse poterit, qui monstrosam illam Aesopi de-
formitatem 3) legens non stomachetur? Quis puti-
das fabulas, quibus tota adspersa est 4), turpesquo

1) Plutarch, de sera numinis vindicta, Suidas in vo

ce, et Scholiast. Aristoph. in Vesp.
2) Suidas in voce OatSots.
3) Id facile derivatum ex eo, quod de Aesopo narrt
Stobacus in Sermon. avto yeiSi^furo , Tt, yaktm)v
i%ei xrjv Sff> , '(pr- fiT fwv ro edog, d.' el tov vovv
nooe%s. Sed ab liac debrmitatis iniuria eum librt
Richardus Bentleius, in Dissert, de Fabb. Aesup. gravis
simis veternm scriptorum testimoniis adduclis , quae lieic
referre longum esset
4) Quales siuit ex. gr. de aedificatione turris, quae
 T R L G il N . 1.4

illas narratiunculas, atque ineptissima inter Xan-

thum, Aesopum, atque Discpulos colloquia non
repudiabit? Praeterea contraria sunt, inter se
maxime pugnant, quae ibidem enarrantur , Aeso-
pum ex. gr. Croeso rgnante vixisse, et sinlul ae-
qualem Lycero , ignoto Babylonis , et Nectenabo
Aegypti Rgi fuisse, quem nemo ignort fere
CLXXX. ann. post Croesum exstitisse. Esuriens
stultus Graeculus aliquis libellum hunc , quem
Aesopi Vitam inscripsit, facile concinnavit: qui
quidem nomiullas veras narrationes ex antiquis scri-
ptoribus de Aesopo collegit, nempe Xantho cuidam
philosophe serviisse, peram gcstasse, ex Eustath.
in X. Odyss. p. 785. consuetudinem cum Croeso ha-
buisse, ac Delphis interfectum; at cetera omnia ab
ipso inventa sunt. Xanthum inducit, Lydum quem-
dam aut Samium civem obscurissimum, quem phi-
losophum yocat, licet nomen islud Aesopi aetate
uondum cognitum fuerit. Fingit praeterea , Xan
thum hunc, quemadmodum Plato et Aristoteles so-
lebaut, iuvenum coetus habuisse, quos o^oAaanxot/g
Tocat, ignoto etiam Arislotelis tempore vocabulo.
Et quoniam mos erat veterum philosopliorum, inter
conviviorum pocula nonnullas quaestiones propone-
re, idem fingit stupidus iste Aesopi Vilae consar-
cinator, et quae a Plutarcho in Convivio Septem
Sapientum narrantur, aesopici graculi ad instar,
sibi sumpsit, atque in suam historiam transtulit, ut
ex. gr. quaestionem ab Aethiopiae Rege Amasidi
Aegypti Regi propositam, quomodo ebiberet ma
re; et illud , quod Amasis Aegypti Rex fecit, qui
victimam ad Biantera miserai, iubens, exemptant

eque coelum, eque terram attingerct, de equabus, et

aliae , quas taedium cssel referee.
 X PROLEGOMENA.

ex ea optimam pcssimam car sibi mittele;

et il Je linguain exsectam ad Regem deferri curavit:
quae omnia in Convivio Septem Sapieiitum apud
Plularchnm Jeguntur, et monstrse ab Aesopicae
vitae auctore foedala sunt
III. Falso itaque huiusmodi Vitae auctor Pla-
nudes i) hurusque habite est; qui quidem si earn
gcripsisset, non ludicrarum fabularum more, sed
probatissimam , vei saltern rastissimam concinnasset.
Maxima erat enim eius viri doctrina, summa cum
honstate coni ueta ; quod aperte quoque colligi ex
Gesneri testimonio polest, qui de insigni Epigram-
malum collectioue ab eo adrnate disserens , eum
tradit ex illorum numero plura omisisse, quod im
pura essent, atque castis auribus non convenirent 2).
Praeterea illud quoque mecum animadverte. Flo-
rentini Codicis aelas, tum characleris figura, tum
ceteris literarum ductibus, quibus vetera scripta
dignosci soient , ad exitum *) Saec. XIII. procul
j) Maxinaue Planudes, Monachus Constantinopolita-
niis , clarus Andronici Palaeologi senioris tempore fuit,
a quo ad Vnetos ablegatus est cum Leone Orphanotroplio
anno 127. ut ex Pachyineris Histor. lib. IX. Allatius de
Consensu pag. 84 1. adnotavit, vivebatque adbuc anno
i353. Quae ad eius vitam et opera pertinent, vide apud.
Fabricinm. In eadem vero Bibliotb. Casinensium Mona-
chor. Florentiae exstat Codex chartaceus Saeculi XIV. in
quo varia continentur, inter quae rov ooqwrtov Ma-
/ovtov IT/iccvoSov iccloyog nil ygafifarixt/g. sipo'-
WT Neq)uy , xal Ilakaitifio. qui ineditus est, teste
Fabricio.
2) Gesnerus Bibliotb. Vnivers. His adde , quod in
pluribus Codicibus, ut Laurentian. XXX. Plut LVI1. et
XXII. Plut LV1II. et Ambrosian. A. 69. in quibus illa Vita
exstat, quam Pianudi vulgo asserunt, nullum auctoris
no nu n appart-t.
[*) Florentina editio inilium. SedClaiissimus de Furia
exitum corrigere nos iussit]

;
 PROLEGOMENA. XI

labio est referenda. In eo vero Graeca Aesopi vita

Fabulis praemittitur, quae 1) licet aliquanto longior
sit edita , ab eaque, verbis praecipue, maxime dif
frt, easdem tarnen fabulas , easdemque narratiun-
culas continet , quae in vulgata leguntur. Plamides
ntem quum Saec. XIV. ineunte floruerit, quis non
videt, ill us auctorem minime esse potuisse? Quis
qus itaquc ineptissimae huiuscemodi Vitae aurtor
fuerit, is certe videtur sequioribus saeculis vixisse,
qnando nimirum Graeci homines sine nugis et iii-
eptiis rix quidquam scribere adgrediebantur. Quae
quum ita sint, earn bine omnino reiicietidam puta-
vi: in nova hac enim Fabularum Aesopiarum col
lect/one adornanda, non infantulis aut aniculis , sed
ioctis atqne eruditis Graecarum litterarum cultori-
bas praesertim consulere voluimus.
IV. Quae nobis autem yeteres scriptores, iique
probatissimi , suis in libris de Aesopo nostro tradi-
denmt, tam pauca sunt, ut vix ex illis aliquid
certi de eo affirmare possimus. Hhic qui de Aesopo
scripserunt in diversa abiere: nonnulli enim eum
unquam exstitisse omnino negarunt, affirmantes,
Aesopum eumdem esse ac Locmanum, sapieiitem
ilium Fabellarum auctorem, cuius in Corano suo
mentoncm fecit Mobammedes 2). Et sane plura
quid em, quae de Locmano feruntur, cum i is, quae
de Aesopo vulgo narrantur, apprime conveniunt.

l) Ita inscribitur ac incipit: Bio tow itavxlavfi-

erov Aloxov. Ov navra tov iov iuxpekiaiaws
rr sfatano, tij ulv TV/y yiyovt SovXu, x. . . Sed
glossa marginales antiqua liabet melius, ' xat navra
ior yevfivo ItutptXaraTog Aaumo, ovto [ilv
TV%T X. T. A.
a) Sura sen Cap. XXXI.
XII P , L E G M E .

Fuit enim Aesopus, ut scurrilis eius Vitae auctor

tradit, acuminato capite, pressis naribus, prorai-
neulibus labris, nigro vultu, collo depresso , ven-
trosas, distort is cruribus, yaricus et incurvus.
Nec multo absimilis Locmartus iste fuisse perhibetur,
cuius 1) histariara Zamchascerius , celeberrimus

1) Ea est huiusmodi : Fuit Locman filius Bauri filu

srores lob , vel filius materterae eius , et dicitur fuisse
ex filiis Azar , (hic fuit pater Abraha) et vixisst mh
annos , et attigisse aetatem David fauslae memoriae , et
aeeepisse ab eo scientlam. Exercebat autem, ut fertur,
Jurisprudentiam , antequam mitteretur David , sed post-
quain missus est , destitit ab ea exercenda. Cum vero hu-
ius rei ratio ab eo quaereretur , respoudit : Nonne con-
tentus esse debeo , quando iam mihi salis est ? Quidam
dir.unt fuisse ludicem Jiliorum Israel. Plerique vero con-
veniunt , tum fuisse sapientem , non' tarnen Prophetam
Auetore autem Ebnabas, Locman non fuit Propheta, ne-
que Hex , sed fuit pastor nigri coloris. Contu/erat auten.
ei Deas vim et gratiam in verbis et praeceptie eins
propterea Alcoranus meminit illius , ut retinerentur prae-
cepta eius. Acroma et Sciabiensis dicunt , eum fuissi
Prophetam. Addunt alii, cum data fuisset Uli optio, sivi
Prophetiae, sive Sapientiae, eum elegisse Sapientiam. Ei
habetur ex Ebnolmosaieb , eum fuisse nigrum ex nigrL
Aegypti , et Sartorem , seu Sutorem. Mogialied asseril.
illum fuisse mancipium nigri coloria, ctassis labiis, pe-
dibus fissis. Alii volunt fuisse fabrum lignarium, alii pa
storem. Fertur , eum consuevisse quotidie portare fascen,
lignorum domino suo. Ex eodem auctore habetur ,
dixisse cuidam , qui eum fixis oculis intuebatur , Si videi
me habere labia crassa , scito tarnen ex Ulis egredi sermo-
nem subtilem ; et Si vides me esse facie nigrum, scito ta
rnen me habere cor album. Ferunt hominem quemdan
assedisse iuxta eum, eique dixisse: An non es tu, qu.
pascebas mecun oves in tali loco?' Jiespondit : Ego ill,
sum. At Ule, quid pervenire fecit te ad id, quod video <
liespondit Locman : vera dicere , et tacere ea , quae mih,
prodesse non poterant. Dicitur ilium eenisse ad David
 PROLEGOMENA. XIII

Corani interpres, enarrat, ex qua Marraccius Co-

rani editor et confutator , Locmanum liunc eumdem
ac Aesopum esse contendit, ut Casirius 1) etiam
arbitratur.
V. Verum ego CI. Marraccii pace dicam, non
ea tanti videntur, ut Locmanum cuindcin esse ac
Ae^opum convincant. Quae enfin de eo ab Ara
biens Corani Commeiitatoribus, Zarachascerio, Ge-
lalio, quae ab Ismael Ebn-AIy, atque a Beda vio,
al i i sq ut traduntur, adeo pueril ia, adeo absoua ac
stulta sunt, ut nec miiiinaam sibi tdera vindicare
posse videantur a). Quis vero tam ineruditas, aut

dum occupai esset in texenda lorica: iamque Deut

molle fecerat ei ferrum, sicut lutum. Voluit ergo Lor.man
interrogare cum: et ingressa est in eum Sapientia , et ta-
cuit. Cum aulem David loricam ab*olidsset , induit se
ilia, et dixit : Quam pulcrum indumentum ad prae/ittm !
Quid tibi videtur ? Respondit Locman : Silentium est Sa
piencia .- et pauci sunt , qui observent illud. ' dixit
Uli David; Iuste nominatus es sapiens. Feriwr etiam
praeeepisse ei dominum ipsius, ut mactata ove extraJieret
ab ea duas ptimas partes eius. lile vero extraxit linguam
et cor. Deirtde praeeepit ei post aliquot dies , ut Herum
mactaret ovem, et extraheret ab ea duas pessimas partes
tius. At Ule extraxit similiter linguam et cor. Inter-
rogatus vero de hac re, respondit : Haec duo optima sunt,
cum bona sunt: sed sunt pessima, cum mala sunt, inier
partes ovie. Refer Saidfilias Mosaieb, illum dtxisie cui
dan nigro, qui de sua nigredine tristabatur: Ne triste-
ris, quia tertia pars hominum meliorum est ex nigris.
Ferunt nomen filii eius fuisse Anaam : sed Ca/ebius vo-
cat ilium Ascam. Habetur etiam tamfilium, quam uxo-
tem eius fuisse infideles. Sed ipse non cessavit commo-
nere et hortari eos, donee religionem Eslamiticam am-
plexi sunt etc. Confer liaec cum iis , quae in graeca Ae-
opi vita narrantur.
l) Catalog, ibliotli. Escurial.
a) Hoi vid. apud Marracc. in Corani Not. ad Sur. 3i.
 XIV PROLEGOMENA.

tam rationis expers esse poterit, ut eorum auctori-

tatem cum Herodoti, Platonis, Plutarchi, cetero-
rumque gi-avissimorum Scriptorum, qui de Aesopo
mentionem fecere, auctoritate conferre audeat? Sa
tis quidem omnibus compertum est, quanta non so
lum in patriis, sed etiam in Graecis Latinisque hi-
storiis enarrandis Orientales ineptiant, quorum in
geuium est omnia pervertere, ae veris falsa remi-
scentes , non historias , sed ex iis ioculares fabulas
concinnare i).
VI. Non negaverim tamen, Aesopi nomen,
quod Lydiam, Phrygiam, Aegyptum pervaserat,
ad illos quoque pervenissc, ipsosque proinde, ob
8ngularem eius doctrinam atqne sapientiam, Loc-
manum Alchakim , id est Sapientem io%t}v
appellas.se. Locmani autem Fabellarum liber, quem
omnium primus Cl. Th. Erpenius edidit, licet eos-
dem 1re Aplogos contineat, qui in Aesopo legun-
tur, nil tamen facit, ut Locmani antiquitati creda-
mus, quam quidem remotissimam fuisse Arabes
uctores tradunt. Nam et Erpenius de Locmani
8ui proprjetate plurimum dubitavit, ipsumque li-
bellum potius neoterici alicuius esse crediilit, qui
illum ex Aesopo, aliisve compilaverit , quando

1) Testis Alexandri Magni Historia a Narzamo Sa-

markandaeo conscripta, ciii titulus Esconder namah,
in qua omnia ficta miraculo propiora narrantur, quo
rum materia cum ex Pxeudocallisthene , tum ex porten-
tosis Graecorum recentiorum Commontariis desumpta
est. Idem dicondum de alio eiusdem auctoris Opere
JJafl teicar, id est septern fontes inscripto, quod continet
vetustiorum Persiae Regum historias, sed ita, ut ne qui
dem nomina, multo minus i'abnlosae narrationes unm
haix ant cum Graecis Latinisve historiis monumentis si-
militndinem.
 PROLEGOMENA. XV

Arabes Graecis scriptoribus vertendis operam da-

bant, rgnante nimirura Al-njanione, qui adeo lit-
teras ac pvaeclara tudia f'ovit, ut peius illos eo
tempore ad summum fastigium pervenerinf.
VII. Ceterum adeo invaluit opinio Atsopum
ab Oriente petendi , ut alii quoque cum Marraccio
et Casirio eamdem sententiam defeiiderint , quos in
ter Hirtius atque Boullangerus sunt praecipue re-
censendi, quorum alter, Ienae primnm, mox Wit-
tembergae Theologirae farullatis Professor, Dif^er-
talionem in Actis Acadcm. Elector. Aloguiiliuae
Tom. I. pag. 583. edidit, in qua enixis argnmen-
tis probare conatus est, Locmauutn omnium pri
mnm Fabularnm moralium inventorem esse , Fa-
bulasque, quae nunc Aesopi nomine circumfernn-
tur, a Graeco quodam homine e Locmani Apolo-
gis versas fuisse. Alter vero, nempe Boullangems,.
non eamdem tantum sententiam gcssit, sed et alies
quoque in Dissertatione i ) , quam de Aesopo Aly-
thographo edidit, suo ex ingenio proposuit: qua-
rum quidem baud ab.sonum nec iniucundum erit
heic specimen aliquod proferre , ut , quale sit ho
minis ingenium, qualis in indicando sollertia, di-
guoscatur.
VIII. Is itaque Marraccii nostri, nec non Hir-
tii vestigia sequutus, Aesopura eumdem ac Locnia-
num fuisse conteudit, eo vel maxime fretus, quod
Aesopi atque Locmani nomen idem significare vi-
deatur. Vox enim Locman , aitille, apud Arabes
Sapientem i) sonat, et idem prorsus Aesopi noracn

i) Esope Fabuliste.
a) Falso id asserit Boullangerus : nam Locman est
a verbo lacm , quod signifient viam obstruxil , et alia,
sed nuinquam notioncm vcrbi sapere prac fort. De Loe-
 V L G M N .

significat, si pro Aawnog scribamus "A&awcf o,

quod sane a voce aotpg, cum aepitatico, ut vocant,
derivator, idemque est ,ac sapientissimus- His-
brevi expeditas, perpeuditdeinde, quanam de caussa
factum sit, ut Graeci pro"&, scri-
pserint, et quamobrem huic voci, roi Aethiopis,
id est, faciem perusti, significationem tribuerint.
Nec mora rationem reddit,. id ex eo deriratum
fuisse aiens, quod nomen illud originem ducens ab
'&, ardeo, et ifj, facis, primitus quidem scri-
bebatur et pronuuciabalur 1 ) Aotaqpog , vel 'A&-
, postea, unius et alterius literulae amis-
sioue,/4eui7iog dictum fuit. Hinc GraeciAesopum mo
do Aeihiopem , modo Phrygem fecerunt , quia ni-
mirum dictiones Aidimp , (, et 0Qyiog, apud
il los non modo gentium nomina sunt, sed etiam
Jacie perustum, atque torrefactum sotibus, signi
ficant. Nec hisce contentus, aliam quoque Aesopi
nominis Etymologiam ab Oriente deducit , nimi-
rum a voce Ha-Tsopheh 2), quae vetustissima

mano autem fuse tractant Gol. Gramm. Arab. 1. et i85.

Pocock. Spec. hist. Arab. 36. 58. Abuluhar. Hist. Dynast
33. 5i. et alii.
1) Plurimum Etyinologiis nititur Boullangerus, et
eaepe saepius ad ridicula quoque descendit. Exempli gr.
in Dissertation? de Elia et Enoch, qua probare conatur,
eeptem primos Patres ante Diluvium nihil aliud esse ac
Septem coeli Planetas, ita de Adamo loquitur: Adam
ruber significat; Sol eiusdem est coloris ; ergo Adam est
idem Sol." Dii boni !
Quis tarn, frreas, ut teneat se?
2) Et heic graviter lapsum Boullangerum puto : hac
enim voce Ha-Tsopheh celeberrimam il lam, quae in
sacris Bi bilis occurrit , designare fortasse voluit , nempe
Tsaphnat Phanech, qua Pharao loscphuin xat to%tv
 PROLEGOMENA. XVII

orientis lingua eum significat, qui ea quae videt se-

attente meditatur. Ita el Graeci huiuemorli vi
ro* oofpov appellabant, quae denominalio dcinde a
Pythagora, quod vaua uimis ac siiperba videretur,
immulata fuit, et ex illo, qui acxpol dicebantur,
yiXaoqoi appel la ti sunt. Hoc pacto Boullaiigerus
a voce Ha - Tsopheh aorp deducit , eademque ab
origine Aesopi numen derivatum affirmt i). Ly-
cerum praeterea Babylonis Regem, apud quern Ae-
sopum maxima cum lama commoratum fuisse nar
rant , eumdem esse ac Cyrum ilium celeberrimum
Persarum Regem, arbitratur, ac Cyri noraen in
Lycerum commutatum ab imperito quodam Loe-
man n'tae Graeco Metapliraste, qui quo ties in ara-
bicis scriptis invenit, le Cores , hoc est Kvta,
yrO) ipse imprudens Lycerum fecerit a).
LX. Deinde vero Locmani genealogiam, qua-
lem scriptores Arabes ferunt, serio pei'pendens,

appellavit. At hoc vocabulum, Aegypliacum ccrte aut

Coptum, Fatem, vel Augurera significat, aut eum, qui
futura, et abscondita aperit. Vide Kircber. Prodrom.
Copt. Cap. V.
1) Nec monstra bisce minora in ceteris Boullangeri
operibus invenrantur. Videndus est Gabriel i'abricy
Des Titres primitifs de la Revelation, Roinae 1772. Vol.
L Praef. pag. CLXXVU. qui praecipuos eius errores egre-
gie confutat.
2) lam observavimus , quantum dva1<paijT(og haec
Aesopi Vita scripta sit Proinde nil mirum, si inter Baby-
lonios Reges Lyceri nomen non inveniatur. Constat au-
tem aliunde, Babyloniorum Regum nomina varie a variis
appellari, ut ex. gr. Rex Laborosoardach, qui est Da ius
Med Danieli , Megastheni est Nabonidochus , qui qui-
dem Cyri, Croesi, et Aesopi tempore floruit; (Vid. Hel-
vic. Tbeatr. Histor. pag. 60.) unde forsan stolidus illius
Vitae auctor in errorem lapsus est , Nabonidockum pro
~Sectenabo sumen.
X. . rttOLEGO ENA.

earn usque ad Ioseplii tmpora deducit, et quadam

nominum sirailitudine captas, Locmauura eumdem
esse contendit ac Iosephum ilium, apud Hebraeos
adeo sapientia celebratum. Quod postquam eiilxis
argumentis probare eonatus est, non tarnen Boullan-
gerus adquieseit, sed comparatione inter Locma-
nura et Salomonem constitua, ipsum Salomonem
esse confirmt: quam sententiam mordicus ttnet,
eo praesertim, quod noimulia, quae de Locmano
scriptores Aiabes narrant, cum i is quae de Salo-
mone praedicantur, apprime convenire videntuz-.
Ferunt illi Angelum Locmano , dum adhuc in Ser
vitute erat , in somnis missum fuisse , eique nuuei-
asse, quod Deus univereae terrae imperium ei do
nare decreverat; sed ipsum, solo sapientiae muere
conteiitum, id rcusasse: quapropter Dens singula-
rem illius modestiam admiratus , hominum sapien-
lissimum reddidit. Atque haec profeclo cum vul-
gatissimo 1) Salomonis somnio egrcgie conveniunt.
Arabes praeterea tradunt, Locmanum hunc librum
quemdam de Sapientia scripsisse: eiusdemque argu-
nierili opus Salomon etiam edidit. Denique, ut
omnes Boullangeri sententias uno verbo comprehen-
dam, quum maxima inter Aesopi, Iosephi, JLoc-
mani , et Salomonis res gestas similitudo esse videa-
tur, hinc ille affirmare non dubitat, Aesopum, ut
eius verbis utar, nullum alium esse, nisi Hebraeo-
rum Iosephum apud Xanthum , Samios, Lycerum,
et Nectenabo; ac Iosephum contra pro nullo alio
esse habendum , nisi pro Aesopo apud Pharaonem
Regem Aegypti.
X. Verum ego, Boullangeri venia dicam,

i) III. Reg. 3. 5.
 PROLEGO M EN A. XIX
quidnam ille in tanta sententiarum farragine libi
voluerit, nullo modo intelligere possum. Qui enim
fieri potest, ut Locmanus, quem primo eumdem
ac Aesopuni esse contenderat, deinde omnibus sus-
que deque conversis, atque remixtis, modo Iosephus
sit, modo Salomon fiat 1)?
Crdite, Pisones, isti tabulae fore librum,
Persimilem , cuius velut aegri somnia , vanae
Fingentur species: ut pes, caput uni
Heddatur Jormae.
XI. Ex his itaque plane colligitur, Aesopi
Domen tanta tam obscura vetustatis calgine esse
circumvolutura , ut quidquid de eo recentiores sen-
sen'nt, ad rem abstrusissimam atque intricatissimam
evolvendam parum profeclo proiuerit. Quapro-
pter omnis quidem sanaementis eatantumde Aesopo
tenere debet , quae ab anliqnis , iisque probatissi-
mis, scriptoribus, quales eunt Herodotus, Plato,

1) Nec dcsunt, qui Aesopi fabellas cum Fabulis Ba-

idbae , seu Bidpai confundant, vel ab iis derivatas existi-
ment. Sed falso : Bidpai enim Opus , Colaila et Damna
inscnptum , quod Indico sermone primum compositum,
deinde in Arabicum, Persicum , Syriacum , Turcicuru,
Graecum, Hebraeum, Latinum, Italicum, Gallicum, Gcr-
manicnm, et Hispanicum translatum est, Liber est Ethicus
et Politicus , quo per Fabulas atque Aplogos miro arti
ficio contextos, et a bestiis et volucribus, quas auctor
loquentes inducit, enarratos, human i mores iiistiluuiitur,
et malitia, fraudes, hominnmque in vita communi, atque
in aulis principum potissimum slultitia describuntur. Ce-
terum hae fabulae nil commune aut simile cum Aesopicis
Labcnt Exactissimum autem huiusce Operis iudiciuin,
aetatem , Auctores, Interpretes, versiones, editiones,
vide apud Cl. Assemanum Bibliolh. Medic. Orient. Cata
log., p. i4o. et apud Freytag. Apparat. Litterar. Lipsiae
1 755. '. . png. io6.
b 2
 XX PROLEGOMENA.

aliique permtilti 1), tradita sunt, quorum quidem

testimonia quanto Arabum uarratiunculis , et recen-
tiorum coniecturis anteferenda? Et quidem egregio
consilio eorum inonumenta colligens CI. Meziria-
cus, omnium primus elegantissimam Aesopi Vi
tara 2) Gallico idiomate contexuit, quae sane, ut-
pole a viri y-QiTixurarov ingenio profeca, mximo
in pretio habenda est.
XII. Quod autem Fabulas spectat, quae nunc
Aesopi nomine circumferuntur , illas quidem non
scripsit , sed voce , sive ore tenus solum Aesopus
tradidit, ut doctorum hominum plerique puta-
runt. Omnes autem buiusmodi Fabulae Aesopiae
vocantur, non quod Aesopus omnium prior fabu*
larum inventor fuerit, (Homerus 3) enim, Hesio-
dus 4) , et Archilocbus 5) , aliique nonnulli qui

1) Memoratur etiam Aesopi nomen in celebri ilia ac

pervetusta Inscriptione Sigea, de qua vide Cliishul, Pla-
centiiiiuni , et Lantium in laudatissimo opere, cui btu-
lus: Saggio di Lingua Etrusca, T. 1. Par. I. pag. io5.
2) Edita est Bourg en Bresse 162. 16. sed inserta
etiam exslat in Mmoires de Littrature de Mr. Sattengre,
gallice conscripta, et latine rcddita ab loh. Godofred.
Ilauptmanno praeniittitur Aesopi Fabb. Lipsiae editis
8.
5) Theon. Progymn. ntl [ivdov.
4) Ita recte legit Colomesius in Opuse, pag. 222. el
ag. 22. ad Gyraldum, non Aeolus, ut est in prima
heonis editione. eque vero Fabularum, quae Aesopo
tribuuntur, auctor fuit, aut singulari quodam opere Aplo
gos scripsit Hesiodus, ut recte Fabricius observavit, licet
apud Plutarchum in Convivio Septem Sapienlum legas,
Aesopum se se Hesiodi discipulutn iure profiter! posse,
propter fabulain de Accipitre et Luscinia apud Hesiodum
xCEyots v. 202. et seqq. el Quintilianus lib- V. cap. 2. lie
get, Fabulas origineni aeeepisse ab Aesopo, sed videri
primum auetorem earum Hesiodum.
'5) Hermog. in Progymn.
 PROLEGOMENA. XXI

ante ipsum florucre, cas tractasse videntur, et Con-

nis 1) Cilix, et Thums Sybarita, et Cybissus ex
Libya, a nounullis tamquam Fabularura auclores
memoranlur), sed quia Aesopus illis praecipue
usus sit. Qui aiitem de vero puroque Graecae lin
guae nitore optime poterant iudicare , ilium in
hisce Apologis ut plurimum deesse monnerunt. Et
sane quotquot ad banc usque diem prodiere, licet
fere omnes festivissimi sint argumenti, omnes ta
rnen zvSao sermone, s tiloque non satis eleganti
conscripti sunt, ita ut omnino eam aetatem prae
se ferant, qua graecus sermo in peius ruere coe-
perat His adde, quod plurima quoque in liisce
enarrantur, quae nullo modo ad Aesopi tmpora
referri possunt. Ad Epiraytbia vero quod attinet,
eorum quidem plurima non solum nullam vetusta-
tis notam prae se ferunt, sed etiam saepe saepius a
Fabularum sensu quam maxime discrepant : non-
milla a veterum Pbilosopborum elfatis , nonnulla
etiam ex sacris litteris desumpta sunt; ex quo
plane colligitur, huiusmodi Epimylhia a Graecis
hominibus sequioris aevi, Monacbis praecipue, pro
sao arbitrio iis adiccta fuisse. Si quis itaque de
Aesopicarum Fabularum, quae nunc exstaiit, ori
gine recte vellet pronunciare, falealur oportet,
earum nonnullas ab ipso tantum ore traditas, non-
nullaa ab aliis in Aesopi morem fuisse concin-
uatas. Genuinae tamen , sive ore traditac , sive
iam ab aliquo in unum collcclae, extitisse viden-
tur Alcaei , Aristoplmn is , Piatonis , Aristotelis,
aliorumque veterum scriptorum aetate , qui non
nullas suis in scriptis inseruerunt. Sed quae in

i) ' loe. cit.

XXII PROLEGOMENA.

editi3 hucusqiie Collectionibus habentur, illae qui-

dem genuinam vetustatem atque integrilatem ami-
serunt; eas enira partim temporum iniuria abo-
levit, partira aliorura imitatio atque interpolatio
immutavit, et saepe saepius foedissime quoque cor-
rupit Sed et Sophistarum in artis Rhetoricae
praeceptis tradendis consuetudo plurimum impe
dimento fuit, quo minus integrae atque emenda-
tae ad nos usque pervenirent. Ipsi eni'm, ut ado
lescentes proposita argumenta var.iis senteutiis et
verbis referre assuefacerent i), iis Aesopicas Fa
bulas, in quibus se exercrent, propouebant. Ita
Plutarchum a), ita Nicostratum 3), Aphlbonium,
Tbeonem , ita ceteros fecisse constat , qui suis in
Praeexercitationibus nonnullos Aesopi Aplogos
ideo retulerunt, ut dicendi artis studios is speci
men al quod variatae orationis stili mdiocris
exhibrent. Omnium autem primus , quantum
scire potuimus, Socrates Philosopbus fuit 4), qui
Aesopeas Fabb. versibus comprehendere conatus
est. Deinde Demetrius Phalereus , teste Laertio
in Demetrio, fecit hya>v Svvayoyd,
quae forte in suo genere primae fuerunt, quae
scripto mandarentur, et bene conscriptae cum ve-

1) Id manifeste liquet etiam ex Prisciano , qui A-

pbtbonii Praeexercitamenta Rhetorica excerpens, ubi ille
de Fabula loquens earn refert, quae in graeco textu est de
Cicada et Formicis , Priscianus aliain affert huiusmodi,':
Nunc (fabulae) narrations simplici proferanlur, nunc
etiam sermo inductin fingalur pemonitt, ex. eauetai Simiae
eonvenerunt, et consilium habutrunt de urbe condenda etc.
2) Suidas voc. AaunQa.
3) Hermogenes Edit. Genev. 161 4. pag. 5o6.
4) Vide Plat, in Phaedone, Plutarch, de aurfiendis
Poetin, Laert in Socrate.
 PROLEGOMENA.

nustate et sale; sed hae ad nostram aetatem non

pervenere, et quae nunc exstant, forte ab illis,
et a Babrii opere processerunt. Nec defuere apud
Graecos, qui Aesopeas Fabulas elegs versibus,
nec non hexametris scriptae ederent, ut ex Suida
passim colligitur, qui earum fragmenta retulit in
voc. Jvtj, Ainiivr,, "Adtjv, 'uxtjStjg, 2\.
Hinc factura, ut amplissima Aesopicarum Fabu-
laram Collectio, quam Babrias , seu potius Ba-
brius, qui ante Augusti tmpora vixisse videtur,
versibus choliambis sire scazontibus concinnave-
rat, seiisim obsolesceret, ac denique omnino per-
iret. Fuit is enim qui omnium primus, gracis
choliambis, ut Suidas i), Avienus 2), et Tzetzes
testantur, Aesopi Fabulas, quotquot ad suam ur-
que aetatem pervenerant , in duo volumina rede-
git 3). Hunc autem apud Latinos subsequuti
un Melissus 4) et Phaedrus, qui etiam earum
partem aliquam in quinqu libros retulit, nec non
lui. Titianus 5), demum Theodosio imperan!
Festus Avienus, qui de earum numero quadra-
ginta et duas tantum elegiacis versibus explicavit.
Deinde et alji plures post renatas lilteras exsli-
tere, qui elegantes Aplogos, vel ex communi
Aesopico fonte, vel suo ex ingenio, in Aesopi

1) Voc Bfaw.
2) Epietol. ad Theodosiiun suis Fabb. praemissa.
3) Longe lue est diversus a, Gabria, qui singnlas.
Fabb. quatuor pravis iambis comprebendit. Longe me-
lior Babrius , quem, egregium Poetam fuisse satis testan-
tur eius duae Fabulae intcgrac servatae, uonnullaquc cius,
fragmenta, a Suida allai a.
4) Vide Hoinsium ad Ovid. IV. ex Ponto EI. ul{. v,
5) De hoc vide Ansoiuuiu Episl. XVI.
 XXIV PROLEGOMENA.

morem composuerunt , quales sunt Abstemius,

Faernus, Barptolemaeus Scala i), Leo Bapt. Al
bertus a), Camerarius, aliique, quos heic referre
lougum esset. Illud tamen est observandum, quod

1) Huius centum Apologi hactenus inediti in Biblio-

theca Laurentiana servantur , Plut. LIV. Cod. 3. quorum
specimen heic exhibeo. XIF. CONIFGIFM. Hyme-
naeus, quern Graeci nupliis praefecerunt Deum , quum et
ipse tandem ad coniugium animum appulisset, Fo/upta
tem duxit uxorem. Ea mulier fuit elegantissima forma,
et toto fere orbe admodum nobitata. Quum dies iam
adesset nuptiarum , inter omnes ferme , qui advenerant
cum love, Drsque et Deas, Curae quoque cum sua
pompa atque ornatu comparuerant. Eau Hex convivii
Macchus, admissis ceteris, exclusit foribus. Ex eo ergo
die acerbiores inter se Curae cum Hymenaeo gerunt ini-
micitias; quae etiam vindictae avidae quum conspiras
sent , atque armassent Lites secum et lurgia , Levi
tatem item atque Incontinentiam et Egestatem , facto
globo tandem irruperunt. Fictas autem ad poslremum
llymenaeus accepit leges, ut eodem etiam secum lecto
cubent.
a) Huius quoque centum Apologi manuscript! ex-
stant in selectissima ac preciosissima Riscal diorum Biblio
tlieca, Cod. 717. quorum specimen heic affero. Aegre
ferebat pila caedi alapis pervolvique luto, et nul/o posse
loco consist ere. Incudi contra, subsidere continuo icti
bus acerbnm erat. Cum homine idcirco egere, ut postea
quam esset huiusmodi rebus veluti deux, qui posset varias
elargiri formas , inciulem in pilam, pilamque in incudem
verteret. res , inquit homo , vobis non conveniunt :
sed si iuvat , ex incude ligones, rastros, atque bidentes
efficiam. Malo , inquit illa , pristinam amplitudinem et
gravilatem servare ; ac tibi quidem, pila, consulo , matin
pervolando atque persiliendo homines m ludo et admira-
tione tui detinere , et esse quod sis. [Ceterum editi sunt
Florentiae anno 1 iqc). ut multia probat Mazzuochellins
in Opere, cni titulas Scrittori d' Italia; sed rarissima
invcnlu Editio illa est. Ex Addend. MU. J
 PROLEGOMENA. XXV

Itali homines non solum omnium pn'mi latino

sermone Aplogos concinnarunt, sed etiam i) pa
tria lingua versibus inclusemnl , ita ut mrito
de hoc quoque Itala tellus se iactare possit. Iam
enim ab anno 1^79. Accius Zuccus Veroneiisie
nonnullas Aesopi Fabulas totidem Italis carmini-
bus, quae nos vulgo Sonetti vocamus , ex presse
rat, et antequam Phaedri Fabulae vulgarentur a),
centum et quinquaginta Caesar Pavesius octonis
carminibus ediderat, quem subsequutus est Marius
Verdizzottus, qui vario carminum genere centum
Fabulas et ipse publici iuris fecit; qui quidem non
solum Aesopicas nonnullas imitati sunt, verum
eiam plurimas, easque elegantissimas , suo ex in
genio invenerunt 3).
XIII. Quod autem ad memoratam Babrii
Collectionem spectat, ilia quidem Saeculo XII. in- k
tegra adhuc fortasse eervabatur; loannes enim
Tzetzes, qui turn temporis floruit , unam Fabu-

1) Aesopi Fabulae prosa oratione ab Italis, ac prae-

cipne ab Etruscis Saec. XIV. saepe versae sunt
a) Editae sunt primum a Pithoeo an. i5g6.
3) Galli, Angli, Germani quoque suos Mvfoy-
tpovs habuere ; sed omnes ab Aesopico fonte aliquid hau-
sertmt, ipso nec celebrrimo Fontainio excepto, qui non
solum plurimas Aesopi Fabulas ex Collectione Planudea
gallicis versibus expressif, sed alias etiain nonnullas a
veteribus, nec valde notis Interpretibus latine tantum red-
ditas , est imitatus. At vero fatendum , Italos homines
ceteras gentes in hoc quoque scribendi genere superasse.
Kon solum enim plurimi post renalas litteras festivissiuias
Fabulas, et Aplogos leporis plenos edidere, uti Scala,
Albertus , Faernus , Abstemius , Poggius , sed et recen-
tiores quoque in eo summa cum laude se exercuerunt,
quos inter praecipue recensendi, Robertus, Bertola, Pas-
eronius, Pozius, de Rossi, Piguotlus, Pcregus, Clasius.
 XXVI PROLEGOMENA.

lam de Gallis ex fatali illo naufragio servavit, et

a Tzetze earadem retulit quoque Natalis Comes,
ac altera de Hirundine et Lusciui'a in fine Gabriae
tetrastichorum servalur i). Ex hoc autem Babrii
opere Tyrwhittus existimavit 2), Collecliones
omnes Aesopiarum Fabularum, quas hodie habe-
TOiis, ceu communi e fonte defluxisse, atque se-
quiorbus Gracciae temporibus, a diversis, nec sa
tis eruditis , varie versas , et saepe in prosam re-
soltilas fuisse, pro suo Iubitu varia adiungentibus,
atque ut plurimum depravantibus. Et sane Babrii
cboliarabos earum plurimae adhuc redolent, prae-
sertim nonnullae, quae in Neveletana Colleclione 3)
leguntur, quod etiam ante Tyrwhittum Richar-
dus Bentleius viderat , qui non pauca choliambo-
rum Babrii fragmenta in Fabulis Aesopcis iam
tum editis mixta deprehendit, ut videre est in
eius Dissertatioue Londini edita 4), in qua de hac
re amplissime pertractavit. Nec minora huius-
inodi cariiiinum vestigia in hisce quae a nobis
nunc evulgantur Fabulis passim occurrunt, in iis-
que praesertim, quas Vaticani Codd. suppedita-
runt, ut legens per se quisque facile vidfire poteri(.
XIV. His animadversis monendum quoque
est, quod omnes Fabulae, quae Aesopi nomine
liaclcmus vulgatae sunt, ex tribus potissimum
MSS. exemplaribus processere; unde triplex Col-

1) Alia Babrii fragmenta refertSuidas in voc.^afioe,

"Exx9oq, et alibi.
2) Vid. Dissertationem de Babrio, Lond. 1776.
3) Fabb. i65. 166. 243. 261. 29.
4) Hanc Dissertt, cum nonmillis aliis in Latinum ex
Anglico sermone vertit lo. Daniel a Lennep, et Groniiigae
edidit an. 1777.
 PROLEGOMENA. XXVII

lectio facta est, Accursiana scilicet, Stephaniana,

Nereletana. Prima nomen obtinuit a Bono Ac-
cursio Pisano , qui omnium primus , nt CI. Har-
lesius refert l), Aesopicas Fabulas quasdam ante
aiuium 1479. vel aliorum iudicio i4So. circiter
Mediolani edidit, et lo. Francisco Turriano Quae-
stori Ducali inscripsit, cum versione latina Ri-
uutii, seu Ranutii Aretini, eaque princeps editio
Graeca fuit, ex qua Aldina et Basileenses pluri-
mae emanarunt. Antea enim latine tantum apud
Italos Aesopus circumf'erebatur , a plurimis ecus
aetalis doctissimis viris e gracco sermone conver-
sus, Valla nimirum, Omuibono Leonicensi, Gua-
rino 2), Bartholomaeo Iustinopolitano, Ranutio 3),
Aenea SyJvio, aliisque 4), quorum versiones a

i) Vid. eins Introduct. in Histor. Ling. Graec. Tom.

1. Sect II. Altemburgi 1792. 8.
a) Testis est Angelus December in Politia Littera~
rum. De ceteris vide Mittarellum in Catal. BibL S. Mi
chaelis prope Murianum.
3) Dictus est etianf Rynucius Thettalns, etReinicius,
unus enim idemque homo est , eiusque nomen in lucem
extulit Card. Quirinus in sua ad Francisci Barbari Ep
stolas Diatriba, non in Epiet. ad Schelhornium missa,
quam videra est in Freytagii Apparatu Litterario Vol.
ILL pag. 786.
4) Exstabat etiam multo ante hoc tempus , et fre-
quens in scholis erat versio quaedam latina versibus ele
gs expressa, incerto auctore; a nonnullis enim Lucio
cuidam Accio , a nonnullis Romulo , vel Romalio tribui-
tur, desunt qui Gualtero, qui Bernardo, non qui
Saloni Parmensi tribuant. De bac veteri, sed valde inepta
barbara Aesopi interprctatione , vide quae habet Lilius
Gregor. Gyraldus Dialog. V. de Poetar. Historia, Tom.
. Oper. Basil. i58o. pag. 22. non Frideric. Gott-
bilt'Freytagius, Apparat. Litterar. Tom. I. Lipsiae 1762.
psp, 63.
 XX VIII PROLEGOMENA.

doctis memorantur. Anno vero i546. Lutetiae

Parisiorum ex officina Roberti Stephani alia Col-
lectio prodiit , continens Aesopi Vitam , et Fabu
las plures et emendatiores , graece tantum, atque
ex vetustissimo Codice Bibliothecae Regiae de-
promptas ; in qua quidem Collectione , ut lauda-
tissimus Harlesius testatur, mihi enim hanc Edi-
tionem videre nondum contigit, quam Fabularura
ordo a prioribus editionibus omnino discrepat, turn
etiam novae Fabnlae circiter viginti, non omnes
simal adiectae, sed sparsim diversis locis insertae
sunt 1). Tertia demum Fabularum Collectio, ea-
quc omnium aiiteactarum uberrima, Neyeletana
dicta est, ab Isaacio Nicolao Neveleto, qui prio
ribus illis Fabulis l4o,. quae ex Accursiana Edi-
tione propagatae fuerant, novas addidit i48. ex
quinqu Codd. MSS. Bibliothecae Palatinae a se
primum erutas, et latine redditas, brevibusque no-
tis ad calcem illustrates, parenti suo Petro Ne-
veleto Doscbio, amplissimo viro, nuncupavit, se-
met ceteris studiosi obsequii exemplum prae-
bens luculentissimum. Haec aulem Collectio,
licet saepius recusa fuerit, tot lamen taillis vi-
tiis scatet, ut nihil vel magie foedum, vel magis
turpe videri possit. Non solum enim innumeris
typographicis mendis referla est , sed et plurima
in ea corrupta atque adeo mutila inveniunlur, ut
frustra Neveletus ipse emendare, atque in melio-

l) Vberrimam quoque Fabularum Aesopiarum Col-

lectionem edidit loachimus CamerariusPabebergensis, Tu-
bingae i538. 8. cum Aesopi Vita, ac Fabulis nonnuljis cx
Livio, Gellio, nec non Politiano, Gerbelio , et Erasnio
depromplis. D qua vide Fabririnm BibJioth. Graec. Vol.
. pag. 5io.
 PROLEGOMENA. XXIX

itm formam redigere conatus sit. Post hunc vero

Tyrwhittus, quem superius commmora vimus, in
Bibliotheca Bodleiana Codicem a nemine antea
visum reperit, ex quo plures Fabulas evulgavit,
quarum argumenta in nullo alio Codice inveuiri
praesumit; sed fallitur; earum enim argumenta
saepe saepius cum iis conveniunt, quae in Ste-
pfaaniana ac Neveletana Collectione inseruntur.
Antea vero Michael Heusingerus in Bibliotheca
Augustana alium Aesopicarum Fabularum Codi
cem multo antiquiorem, et Planudis aetatem su-
ptrantem, exstare vidit, quem licet, ut ipse 1)
fatetur, non lot um evolvent, quod tum in Iuliani
Caesares recensendos totus incumberet, id tarnen
vidit, non ordinem tantum et verba ibi alia, sed
et numerum Fabularum longe maiorem esse , ut
non tam, quid Planudes scripserit, qui mullo post
rutus est, quam quo sermonis genere ante eum
easdem Fabulas narraverint, inde constare possiU
XV. Anno vero 1781. Christianus Fridericus
Matthaei, litterarum humaniorum in Vniversitate
Caesarea Mosquensi Professor Publicus Ordinarius,
dnas ac sexaginta Fabulas, Syntipae Philosopho
Persae adscriptas, graece et latine Lipsiae edidit,
quas primus ex duobus Codd. Mosquensibus eruisse
testatur. Quid autem de hisce ' Fabulis, deque ea
rum auclore sentiendum, alio loco exponetur.
XVI. Inter eos vero, qui in Graecorum Apo-
lopis colligendis praeclaram operam navarunt, non
est silentio praetereundus CI. Rochefortius, qui ex

1) In Praef. ad Fabb. AesopiasGraecas, Lipsiae 1741.

rt 1756., etjeura Praef. Klotzii 1770. et 1776. Plura dc
hoc cdice agit in Proleg. ad Iuliani Caesares, Gotbae 17 36.
XXX PROLEGOMENA.

Codice quodam Bibliothecae Regiae Parisiens, od

et viginli graecas Fabulas evulgavit 1) , quarum
nonnullae in anteactis Collectionibus omnino desi-
derantur, omnes vero elegantiorem alque purio-
rem graecitatem prae se ferunt.
XVII. Ex memoratis itaquc Editionibus fre
quenter Aesopicae Fabulae rccusae sunt, modo
partim, modo totae, semper tarnen mendosissimae,
atque typographorum erratis foedatae, licet fami-
geratissima praela exercuerint, et doctissimorum
hominum curas meruerint , Hudsoni , Heusingeri,
Ernesti, aliorumque, quorum lucubrationes dili-
gentissime perpendit, ut solet, CI. Harles a), apud
quem exactissimara de Aesopo, eiusque Fabulis,
editionibusque disquisitionem reperies , quemad-
modum apud Fabricium 3), Baylium 4), Vavas-
sorem 5), Freytag 6), Hirtium 7), Blankenburg
gium 8) , aliosque , qui de hac materia fundilus
pertractarunt.
XVIII. Doctissimorum itaque virorum exem
ple in Aesopo adornando sequutus, operae pretium
facturum putavi, si famigeratissimi Codicis Casi-
nensis Florentinae Bibliothecae Fabulas Aesopeas,
quae, licet a multis iamdiu promissae, hactenus

1) Vid. Notices dea MSS. Tom. 1L p. 687. Paris. 1789.

2) In Jntroduct. in Hist. etc. Tom. 1. Sect II. . Aeso-
, pag. 206.
3) Biblioth. Gr. L. IL 9. sen Vol. I. pag. 618. 661.
Edit. Harlesianae.
4) In voce Locman.
bS Vid. eiue Tract. De Ludiera Dictione.
6) Vid. Apparat. Litterar. Tom. I. pag. 64.
7) Acta Acad. Elect. Mogunt. Tom. I. pag. 383.
8) In Suppl. ad Sulzeri Tlieor. etc. Tom. I. pag. 34.
i4a. et 55o. Lipsiae 1796.
 PROLEGOMENA. XXXI

timen delituerant , in lucem evulgarem. Hie est

ctkbris ac quantivis pretii Codex, ex quo
primum, eoque unico, Xenophontis Ephesii, et
Charitonis Aphrodisiensis Amatoriae Narrationes
anteado saeculo prodiere , quod quidem ad eius
praestantiam declarandam sufficere poterit. In hoc
kaque Codice, inter Aesopicos, quotquot innotuere,
Tetustissimo , Aesopi quoque Vita et Fabulae con-
bnentur, maiori numero, oratione ab iis longe
diversa conscriptae, quae a Planude vulgatae sunt}
ex quo plane colligitur, Planudem non primum
fuisse, qui Aesopi cas Fabulas in unum redegerit,
sed ante ipsum alios idem egisse, quandoquidem
Codicia hui us scriptura uno saltern saeculo quin
eo Terustior sit, nullus est, qui, licet leviter pa-
laeographicis studiis imbutus , in dubium possit
revocare. Codicem hunc autem CI. Montfauconius
olim inipexerat 1), et easdem has Fabulas, quo-
niam Erotica Monachum non decebant, in lucem
tdere conslituerat , sed maioribus, iisque gravissi-
mis, curis praepeditus, quod animo conceperat,
mmiquam perficere potuit. Idem quoque de Sal-
yinio noslro T5 fiaxuitri, idem de Cocchio, La
mi, atque Maffeio Veronensi, nec non de Co-
bero Saxone dicendum est, qui omnes de hoc
Aesopico Codice exscribendo atque evulgando
consilium suscepere, sed, nescio quo infelici litte-
rariae Reip. fato , nunquam ad exitum perducere
potuerc. Nostra autem tempestate Franciscus
Raynalius, qui adhuc superest de Maurinorum
relliquiis, quiquc ex Gallia in Etruriam secedens,
atque inter Vallisumbrosae Monachos cooptatus,

1) Diar. Italic, peg. 365.

XXXII PROLEGOMENA.

apiid eos summa cum laude atque doctrina floret,

raanum operi adraovit, sed in Hebraicis, Grae-
cisque litteris docendis continuo occupatus, infe-
ctum reliquit. Quae quum ita res essenl, amicis
hortantibus , ipsisque Casinensibus Palribus sum-
mopere faventibus, Bonamicio praecipue, Coeno-
bii Praeside ptimo atque doctissimo, cuius obse-
quium in me meaque studia nulla umquam obli-
vio delebit , in arenam et ipse descend , impar
quidem viribus, sed bona spe fretus, ac maxima
alacritate excitalus. Multa, fatebor enim, in re
bene gerenda suberat difficultas : namque Codex
vetustate longoque usu passim atlritus, scriptu-
ram adeo evanidam, adeo exiguam atque minu-
tulam ubique praefert, ut pene omnem oculorum
acicrn effugiat. Quod verum quam sit, ex adiecto
spt-cimine patet, quod ex Fabula XXXIII. de-
sumptum fuit.
XIX. Non leve autem mihi auxilium in hoc
opere adornando meus in Laurentiana Bibliothca
Collega Gaspar Bencinius praeslilit, Graecarum
litterarum cultor ardenlissimus, alque optimis qui-
busque studiis eruditns, qui quidem ex Aesopico
Codice fere inextricabili permulta descripsit, non-
nullas Fabulas vertit, ac mihi se socium in hac
editione curanda castigandaque addidit.
XX. In hoc autem Codice quum praeter Ae-
sopicas Fabulas, et Graecorum Erotica, plurima
quoque alia reperiantur, quorum cognitio litlera-
turae studiosis quam maxime utilis esse potest,
haud ingratum fore puto, si exactissimam eius
recensionem heic apponam.
XXI. Codex est bombycinus in octavo, ut
vocant, minutissimo charactere, et modo singula,

s
/^.
rhyrt*l/lMb^:'
erjyxj)irjyuw-rv
u,xi.ry-*Uufv.?y'/tl>-yf'.VJ
ffXXX^'c
 PROLEGOMENA. XXXI II

modo binis colnrans , circa finem Saec. XIII. i)

et ex alalo specimine patet, exaratus; forma vero,
librum spectes , pene quadrata, qnod etiam non
leve est retustalis argumentum. In eo autem haec
contiuentur.
L Pag. i . TmoToXal cevToxTOo xvqov Qw-
oov Jovxa zov saoxptwg ngg rv avTStXcpov.
pi<tolae lmperatoris Domini Tlieodori Duca La-
sraris ad Fratrem. Sunt numero sexaginta , qua-
rum 43. scriptae sunt antequam ad Imperium eve-
heretur, i 7. vero post eins assumplionem. Impe
rator fuit ab anno 1255. ad annum usque 1259.
. Pag. 10. habetur eiusdem Thcodori Epstola
ad celebres Nicaeiios, Magistros Rhetoricae et Poe-
sis, Afichaelem Sennacherib, et Andronicum.
. Pag. 1 1 . Epstola magni Logothetae ad Io-
annem renerabilem Imperatorem.
IV. Pag. 1 2. Epstola Nicephori Blemmidae
d Maimelem Patriarcham. Designatus fuit Ni-
cephorus iste Patriarcha CP. circa annum 1255. a
Theodoro Lascari Imperatore, sed Presbyteri digni-
tate et Monstico habitu contentus vixit. Plura
scripsit, quae mss. in Bibliothecis adhuc latent.
V. Doctissmi Manaseis Monodia, pag. i5. Con-
stantinus Manasses scripsit circa annum Christi
1 1 5o. sub Manuele Comneno. Nihil apud Fabri-
cium de opsculo hoc Manassis invenies.
VI. Pag. i5. Prodromi Carmina in Alexium
Comnenum Kovroarqiavov. Thcodorus Prdro
mos inter Mouarhos Hilarionis nomen adeptus, cla-
rmt circa Saeculi XII. initia. Plura scripsit, quae
a Fabricio Vol. VI. pag. 81 5. recensentur. Inter
haec vero nulla prorsus de hoc opsculo nicntio.
VII. Holoboli monosticha, pag. 17. Sunt for-

1) Catalogo inscriptus num. g4.

0
 V

XXXIV PROLEGOJ1E NA.

tasse Manuelis Holoboli, magni Rhetoris, sive Rhe-

toris Rhetorum, cuius polticos versus in Michae-
lem Palaeologum citai Cangius in Glossario.
VIIL Pselli Epitaphium inAugustam, pag. 17.
Est fortasse Michaelis Pselli , qui Praeceptor fuit
Michaelis Ducae Imperatoris circa annum Christi
io5o. Vide, si lubet, doctissimam Leonis Allatii
de Psellis, et eorum scriptis, Diatribam.
IX. Versus Magni Logariasti in Imperatricem
Conmenam Irenem, pag. 19.
X. Nicolai Irenici Chartophylacis Tetrasticha
in Aimulum Augustorurn Ioannis Lascaris , et Au-
gustae, pag. 20. Non meminit Fabricius huius au
ctoris.
XI. Eadem pagina habentur versus nounulli
Tzelzae.
XII. Breves quaedam moiales admonitiones,
pag. 21. Quae hucusque recensui, maxima parte a
Montfauconio , Diario Itlico pag. 365. ubi de Co
dice hoc loquitur, praetermissa sunt. Meminit
tantum Epislolarum Lascaris , et Mauassis , aitque
Xenophntis Epstolas heic contineri, quod fal-
siuu est.
XIII. Aoyov noifitwxtov Ttefi Jcpvtv xc XA?v.
Logi Pastoralium de Daphuide et Chloe libri qua
tuor. Longus, Logus hcic appellatus , incertae ae-
talis scriptor est. Prodiere primum graece Floren-
tiae apud Philippum Iunctam 1698. in 4. cura Ra-
phaelis Columbanii. Editi sunt etiara Hanoviae
l6o5. in 8. graece et latine, cum versione Gotlio-
f'redi Iungermanni, et alibi saepius recusi sunt.
Colerum prima Editio ex Codice quodam Florentino
Bibliolhecae Aloysii Alamaimi prodiit , qui deinde
quum millibi repertus fuisset, proinde putavere non-
nulli, eumdem fuisse Codicem hune Abbatiae
 PROLEGOMENA. XXXV

Casncnsis ; sed falso ; Codex enim ille, quo Colum-

banius est usus, ea celebri lacuna vitiatus erat, quae
occurrit in primo Longi Libro, quaeque in omni
bus Editionibus hucusque conspicitur. Noster hic
Codex nu Ham omnino lacunam habet: sed
ntfcio quo misero funestoque Reip. Litterariae fato,
quum nuper ex Casinensi Bibliotheca in Lauren-
tianam cum plurimis aliis, iisque optimis MSS.
Codd. translatus fuerit, Gallus qnidam, Courier
cognomine diclus , qui de Longo iterum edendo co-
gitabat, a me de hoc Codice admonitus, dum ipsum
parnm attente manu verst , atramento totam illam
paginam foedissime maculavit, ex qua, me duce,
Jacunae supplementum transcripserat. Horrendum
qin'dem facinus, sed magis horrendum, quod sup
plementi huiusce nyQacpov mihi dare pollicitus, ut
Longue hoc saltem modo bono litleraruin publico
integer servaretur, dcinde, fas omne abrumpcnsj
omnino reddere denegavit. *)
XIV. Achillis Tat Alexandrini de Amoribus
Clitophontis et Leucippes Libri quatuor tanmi,
p. 36. Editi primum sunt, Annibale Cruceio Me-

[*) Haec de Codice Longi Florentino, ita iubente

editore , ex Addend. MS. arino vehementer pertrbate
inserueramus , cum ecce iucundissimae litterae Luteti
afferuntur a Boissonado nostro ad nos d. 19. April, scri
ptae, e quibus nonnuHa hc excerpta ponemus, si' forte
doctissinii viri dolorem lenire possimus. Xnlge fyat
praestantissime Longi editor; auctoris elegantis liber pri
mus foeda illa lacuna non ampiis debonestabitur. Ecce
nunc supplementum habernos. Courrerius, vir mihi ami-
cissimns, et cuius nomen cognitum potes habere ex Athe-
naeo Schweighauseriano et Millini Hrreo, Florentiae
cum degeret, codifcem Laurentianum , illum ipsum e quo
Furia V. CL A espicas tabellas , nuper descripsit, curiosis
et ernditis inspexit oculis , et Longi plenum et integrum
XXXVI yUOLEGOMENA.

diolanensi Interprete, Basileae i554. in 8* apud

Hervagiuni. Incertae aetatis scriptor est. Ethnicus
fait, deinde Christianus, sique Suidae fides est,
Episcopus quoque. Notant viri docti , Achillem,
antequam Christianus fieret, opus hoc Eroticura, et
aliud neq oyagav elucubrasse.
XV. Charitonis Aphrodisiensis de Chaerea, et
Callirrho Airiatoriarum Narrationum libri 8. Pu-
"blici iuris fecit Iacobus Philippus d'Orville, exem
plar huius codicis nactus ab Antonio Cocchio Mu-
cellano, Medico doctissimo, adiectis prolixis ani-
nadversionibus, cumque inlerpretatione Ioaimis Ia-
cobi Reiskii, Amstelodami apud Petrum Mortier
1760. Tom. II. Vol. Lin 4. De Cliaritone hoc nulla
apud yeteres mentio , putatque idem d'Orville,
post Heliodorum , Achillem Tali um, Longum, et
Xcnophontem Ephesium, sub Christianis Impera
toribus floruisse.
XVI. cevocpmvTog TZytavov zSrv xcerd 'Av&iav
xal 4Qo?.iArjv 'Ecptaucxwv Xyot, nvrt. Xeuophon-
tis Ephesii Ephesiacorum libri quinqu, de Arnori-
bus Anlhiae et Habrocomae, pag. 70. Prodiere
primum Londini Typis Guliclmi Bovvyer 172^. in
8. ex hoc nostro Codice, cum latina interpretationc
eiusdera clarissimi Antonii Cocchii. Xenophon
Ephesius scriptor est aetatis incertae , de quo tarnen
meminit -Suidas.

textum non sine rhagna vohiptate legit. Statim, ut est

homo 'EkhjvixcoTatoget harumce cupediarum avidus, lacu
nae supplementimi descripsit, et opus totum contulit ad
codicem, nuncque in eo est, ut Longi Pastoralia graece
edat. Ante textus editionem, gallicam vcrsionem, et ip-
sam integram, Amyotico stylo nioreque concinnavit,
cuius LX tantum cxerupla typis sunt impressa, in amico-
rum gratiam et doctorum quoramdam virorum. "]
 PROLEGOMENA. XXXVII
XVII. Toi h yii naroo i/ 'O-avueioii
'Ag^umoxnov 'AXt^avdtia nna 'Avto%ov >%,
tu nXtioTwv xa dvayxaiwv r/TtjuaTotv iv ra &ti-
at yacpa tftqfQotvwv, xa nc.q nai %QWTiavo
yivuxjxio&ui (filofivwv. Saudi Patris hosiri Atha
nasia , Archiepiscopi Alcxandriae, ad Antiochum
Praefectum de pluribus necessariisque qnaestonibus
in Sacras Scriptures, quas nemo Christiaijus igno
rare debet, pag. 80. Tractatus iste editus est inter
spuria Athanasii opera Tom. III. pag. 268. Ed. Pari
siens. 1698.
XVIII. JiSaaxaha rov oov nazoo i)uwv Jo)qo~
-oiy Doctrina Sancti Patris nostri Dorolhei , pag.
. Pars est pii et egregii operis buius S. viri,.
quod inscribitur diSaoxaliai StufOQO* TtQg iavrov
f4it&j]T , Doctrinae variae ad suos discpulos. Di-
xiditur in 25. didascalias, quae editae sunt cumvev-
sione Hilarionis Veronensis Monacbi Casinensis,
posteriori Edit. Orthodoxograpborum Basil. 1669.
in fol. in Auctario Duceano Paris. i6a4. Tom. I.
pag. 742. et in Biblioth. Patrum, Editiouis Paris,
Morellianae i644. iG54. Tom, XI.
XIX- Psellus de Psalmorum inscriptionibus,.
eorumque argumentis,. pag. 9. Meminit huius ope
ris Allatiusin Diatriba de Psellis, et Michaeli Psello,
iuniori tribuit, recensetque inter indita eius sex-ipta.;
XX. ducXoyo 'Ayiov BaaiXtiov , xa roxi
' OioXyov, Dialogue inter . S. Basilium,
et Gregorium Theologum, pag. 95.
XXI. Pag. 106.. habentur Asopi Fabulae, or*,
dine alphabetico, ut ante Maximum Planudem ex-
stabant, slilo %vSaita , quae nunc cvulganlur.
XXII. Tandem postremo loco leguntur Epislof
lae numero CCLXXVII. onmes Gregorii Tbeologi,i
praeter nounullas Basilii,.
 LECTORI BENEVOLO

ET nPATTEIN. *)

n
vJTraecarum Fahularum, quotquot ad nos usque
pcrveuerej absolulara qua fieri potuit Collectionem
edilurus, opei-ae pretium faclurum putavi , si post
explelam eamra impressionem , quae in Florentino
Casinensi Codice servantur, ceterarum quoque, quae
in aliisColIectiouibus iara vulgatis, nec non inGrae-
cis Scriptoribus sparsim reperiuntur, delectum illis
adiungerem. Quura vero in hisce Collectiouibus
pcrmuitae Fabulae occurrant, quae, licet verbis ali-
quantisper inter se diffrant, eiusdem tarnen sunt
arguraenti, eademque semper enarrant, proinde,
e tolies repetita fastidium legenli ferant, heic eas
tantum adiectas esse volui, quarum narrationes cum
anlecedentibus iam excusis minime convenirent.
Huiusmodi autem delectum, ut aliqua tcmporum
ratio haberetur, ab Aphthonio primum exorsus
sum, quod Planudem XII. fere saeculis antecesserit.
Is enim post Aristidis et Hermogenis aetatem floruit,
cuius Progyranasmata , sive Rhetoricas Praeexer-
citationes , in duos libros distributas , duobus ad-
ditisauxit, sive potius duo in quatuor dispescendo,
distinctius proposuit, et exemplis illustravit. Ex
quadraginta igitur Fabulis, quas ille nimirum in
tirouum usum et utilitatem, Aesopo materiam
praebente, concinnavit, tres et viginti tantum se-
legi, quod hae solum cum editis ex Casinensi Codice

[*) Hanc praefationem Clarissimus de Furia alteri

Florentinac editinnis parti, (nam illa bipartita est,) com-
plexae Fabulas CC CDXXIIL, praemiserat. Nos, cum
ambo t(.ir{iaza coniungere Weigelio nostro placuisset, hoc
loco ponendam censuiinus. ]
 RAKFATIO, XXXIX

non conven irent ; ceterarum enim argumcnla cum

bisce non modo, sed cum iis etiam, quae in Plami-
de aliisque Coliectionibus leguntur, omuino con
cordant.
Post Aphthonii Fabulas nonnullae ex iis
excerptae sequuntur, quas Planudos, Monachus
Constantinopolitanus , XIV. Aerae Christianae sac
cule in unnm collcgisse narratur, ac deinde quam-
plurimae, ex Neyeletana Collectione depromptae,
eae siquidem, quarum argumenta nostro in Codice,
non in Aphthonio atque Planude desiderantur.
His annectuntur Fabulae quaedam ex iis , quas pri-
mara Chr. Fr. Matthaei Lipsiae edidit anno 1781.
ex MSS. Codd. Mosquensibus eruias, in quibus Syn
tipae, Persae Philosophe, tribuuntur, et a Micliaele
Andreopulo Grammalico in Graccum sermonem
versae perhibentur. Eas tarnen Syntipae opus non
esse affirmarim , sed potius ab inepto et inerudito
librario ei adscriptas fuisse crediderim , quod nimi
rum in vetnstiori aliquo Codice, post Graecam ver-
sionem ab eodem Grammatico concinnatam Celebris
illius Syntipae Fabulae de Cyro Persarum rege,
einsque filio , pellice, et septem philosophie aulicis,
huiuemodi Fabulae invenirentur. Librarii enim so-
lebant, ut maiori pretio libros suos ignaris et im
pends venderent, complu ra in illis congerere, ea-
que veternm auctornm nomine exornare. Et certe
ad Aesopum potius, vel Graecum aliquem eius imi-
tatorem, has Fabulas esse referendas nullus dubito,
tum quia permultae cum Aesopicis iam editis quoad
argumenta conveniunt, ut ex. gr. 17. de Vulpe et
Leone, quae est imitatio Aesopicae de Hoedo et' .
Lupo . LXXV tum quia nonnullae ex Graecis
Scriptoribus omnino excerptae videntur, ut ex. gi\
Fabula de Borea et Venlo n. 55. quae in Plntarchi
Libro deConiugal. Praecept. legitur, et Fab. XXX If.
 PRAEFATIO.

de Homine et Olitore, quae etiam in apocrypha

Graeca Aesopi Vita narratur.
Vbrrimam autem et nunquam editara Fabu-
larura sriera Bibliothecae Valicanae Codd. suppe-
ditarunt, quarura exemplar Vir doctiss. Caietanus
Mariuius, illius Bibliotbecae Castos Primus, et
Hieronymus Amatus amicissirae transmiserunt. Do-
lendum tarnen, horum Codd. scriptorem adeo ira-
perilura atque rdem fuisse, ut fere nulla in iis
verba mendis careant, ut ex fidelissimo Amati
apograpbo apparet. Codd. itaque Valicauorum le-
ctionem sarcire saepissime necesse fuit; opus me-
hercle plenum aleae periculosae: in quo, licet
omnis cura atque diligentia adbibita fuerit, non ta
rnen ad uiiguem perfectura et castigatum dici po
test. Et re quidem vera , nonnulla prius licet
eiuendata quum iterum acriori studio recognovissein,
ea melius emendari posse animadverti , ut ex. gr.
illa Fahulae CCCLXXX. verba . . . 'xovoi tpoov-
rta- v/.ti iym x. . . ita iulerpuiigeuda et ver-
tenda esse intellexi . . . t%owt (poovriSa ovxiw
iyw x. r. . id est nil ventos, aut imtnensam molem
aquarum curantes: se contra etc. et quae in Fab,
CCCLX. versa sunt, verum omni mente car ens hac
laude contentus non fuit; suis enimetc. melius red
di posseut , At dmens Ule nullam ob hoc laudem
reportax'it ; quaprppter etc. Adeo depravatos libros
bene interpretan difficile est.
Postremo aiitem loco eas Fabulas ponendas
duxi , quae sparsim apud veteres Graecos Scri-
ptores reperiuntur, eo vel maxime fretus , quod
earum nonnullae ab iisdem Aesopo adscribuntur,
cctcrae vero, quum nec inficetae nec absurdae vi-
derentur, inter Aesopicas quasi quodam suo iure
collocari posse merebant. Hoc, ne nescius esses,
monitum te, Lector, volebam. Vale.
 IOA. ALBERT FABRICIVS

DE AESOPO

ET ALUS FABVLARVM

SCRIPTORIBVS. *)

I. Aeiopi cutas. . Vita a Max. Planude scripta in

digna fide et plena fabulis atque anachronismis.
. Flures Aesopi. IV. Aesopi Phrygis libri de lis,
quae ipsi apud Delphos acciderunt. V. Fabulae
ab ipso scriptae, ambigitur. VI. Variae fa
bularum collectiones graecae deperditae. VII. De fa-
bularum scriptoribus graecis, qui exstant. VIII. De
Gabria siue Babria. IX. De einsfragmentis et meta
phrasi siue epitome Ignatii Diaconi. X. De fabulis
AplUhoniL XI. Collectio fabularum Aesopiarum a
Neveleto edita. XII. Collectio Maximi Planudae.
XIII. Latini veteres fabularum scriptores. XIV. Loc-
mannus Arabs neuliquam idem cum Aesopo. XV.
hecentiores fabularum interpretes et scriptores qui

[*) Cum TVeigelins hoc Fabularum Aesopicarum Syn

tagma ita augere constituisset, nihil ut deesse videretur,
qnod lectores iure possent requirere, addidimus 1) Caput
de Aesopo et aliis Fabularum scriptoribus ex immortali
opere Fabriciano , T. I. p. 618. sqq. ed. Harles., a) Rieh.
Bentleii Dissertationem de Fabulis Aesopi ex Viri Summi
Opusculis Philologicis p. 72. sqq., 3) Thoma TyTwhitti
Dissertationem de Babrio ex editione Erlangensi , 4) Im
men. G. Huschkii Dissertationem de Fabulis Archilochi ex
Augusti Matthiae Misccllaneis Philologicis, Vol. I. P. L
p. 1. sqq.]
 XLII I A. ALB. KAliRICIVS

latine illas ediderunt. XVI. Versiones fabularum

Aesopi hebraica, graecobarbara et in parias lingua*
vernculas.

I.
Ac 8 pi acias.

Aesopus e Cotieo Phrygiae , aequalis Solonis , Pe-

riaadri , Chilonis et aliorum sapientum , floruit
circa Olympiadem LH. a) cuius annus primus inci-
dit in 572. ante Christum b). Postquam Dcinarcho

a) Laertius in Cbilone lib. I. sect 72. conf. ibid,

sect. 69. .
b) Primum animadvertendum est , Heraclidem , ubi
de Saniioruiu repblica agit, et. scholiastcn ad Aristopha-
nis Aves v. 471. (ubi v. cel. Bechium in illius editione,
Lipsiae 1782.) adfirmare, Aesopum fuisse T/tracem; quae
fama inde forsan potuit oriri, quod Jihodope , conserva
Aesopi apud ladinonem , Thracia fuit genere ; de qua
vide Herodotum II. i34. ibique Wesseling, et Aelian. H.
V. . 33. cum Perizoii nota, confer Gisbert. Cuper.
Observait, lib. IV. cap. 4. init et Gioruale di Roma a.
1679. p. 162. De Aesopi patria locum non contemnendum
apud Constantinum 1 Stfixwv , tliemate IV. p. 1 4. [ e.
torn. I. Imperii orientalis ab Anselmo Bandurio editi, Ve
net. 1729. fol. p. 7. et p. g. ed. Paris.] Vw Si nctexTiivttai
(to {ia to xaXovpivov oipixtov) (ii^Qi tovAogvXalov xal
avto Koivuov , ovnQ ouv fOfiaatratog xal
Xttkait ixtvo Aaomo, 6 - (tvdonoilav tig tv iov
tlaayaywv, ( in exemple Vencto meo legitur sie tov x-
apov iloivtyxwv,) invcnit indicavitqee de la Croie in lit
teris ad lablonskium, tomi III. thesauri epistolici Lacro-
ziani p. i53. Illum tarnen locum Constantini, video, ab
Almelovenio adQuinctil. V. \\. p. 44i.ed. Burmanni iam
esse laudatum. Phrygem nominat eum Lucan, ver.
bistor. lib. II. cap. 18. eoque Aristippum, Epicurum etc.
convivas commodes, in convivio celebri , in insula beato-
rum, uti , ut scurra ridiculario, (yelwronon) fingit le-

i.
 DE AESOPO. XLIII
Athniens! , et postea Xantho Samio , denique cum
Rnodope Threissa Iadmoni itidem Samio c) serviis-
set, ab hoc bertat i redditus est, quam pridein me-
rueral ob ingenium liberale peramoenum. Croeso
rgi charum fuisse, Suidas d, auctor est, missumque
ab eodem Delphos e) et Coriuthum ad Periandrum
tradit Plularchus. Sed Sosicrate apud Laertium /)

pide. De tempore autem , quo floruit et necatus est

Aesopus , consentir videntur recentiores, ut Edw. Sim-
ton in Clironico catbol. ad Olymp. L1V. a. m. 344 1 . ante
Chr. 562. V. . 190. qui copiosue est de nostro, Corsinue
in Fastis Attici tom. .. go. Olymp. LU. V. C. 18a. et p. 9.
Olymp. LIV. V. C. 190. Herbelvt in Biblioth. Orientale voc
Locman. p. 5 1 7-Aesopi aetatem collocat intra Olymp. 46. et
55-, Mandl vero anuos 335o 90. Cel. Saxiue inOnomast.
p. ai. annoe, quo floruit ille, sic posuit, ab A. M 3433.
Olymp. LH. 1. ante . N.570. A. V. . 182. Hamberger in :
Zuverlssigen Nachricht, tom. Lp. 10. floruit, ait, A. M.
34ia. ante Or. nal. 5ja. Larcheri sententiam de mor
os tempore paullo post commemorabo. Idem tarnen p.
567. ponit annum, quo Aesopus cum Solone rem habuit,
in an. Olymp. LUI. 4. ante C. N. 56g. V. C. i85. Barl.
e) Hinc Samius quibusdam dicitur Aesopus. Confer
Iulianum Orat. VII. p. 207. [et Heumann, in Actis Pililos,
tom. II. . a54. not.]
d) Suidas de Aesopo : Siirixpt na Koioto tpikoi-
(ttro. Idem et in ftaklov |. Plutarchus in Solone
p. 9*. Ab Idmone [ladmon, nuinen viri, h. 1. et apud
Plutarchiim et alibi ex Herodoto esse reponendiun , nemo
negabit. v. Valcken. ad Herodot. lib. 11. p. 168.] liberlati
redditum testatur Herac/ides in poUtia Samiorum. [ item
schol. ad Aristoph. Aves v. 47 i.J
e) Plutarch, in convivio VII. sapientum p. i5i. irvy-
Za*t yo < Koiaov vetaoxl n t TltQavoQov ixxa
xal ? xv Sov ei Jt'Kcpov intaxakfttvog.
f) Laert. lib. I. sect. q5. de Periandro : Stoaixoccxti
(frjoi noxtoov Koiaov xtkevrtjom avxv txeoi xtxxa-
xorxa , xal Irl no xrt ivyotTij Xvfi-
moi. XL. annis ante finem regni Crocsi, et uno anno
 IOA. ALB. FARICl V 5

teste, Periamler obiit Olympiade XLVIII. annisXIj.

ante Croesi calamitatem, et Croesus cum quatuor
decim anuos regnasset, a Cyro virtus est Olympiade
LVllI. Aesopi mors refertur ab Eusebio et Suida
ad Olymp. LfV. [adde Syncelli Chronograph,
p. m. 19.] Atqui Olymp. LV. 1. Pisistratus primo
tyrannidem occupavit Athenis, quo facto fabulam
de ranis, regem petentibus, ab Aesopo relata m le-
statur Phaedrus lib. I. fab. 2. g)

ante Olympiadem XL1X. ex interpunctione Menagti, cuius

notain cnsules.
g) Ad locum Phaedri vid. interpr. in edit. Burman-
niana in 8. Gorsinus Fast. Attic, torn. III. . 9. Fabricii
dubitationem ita tollere studet. Sed observari facile po-
terit, subdolos ac audaces illos Pisistrati conalus longe
maturius inccpisse ; et quam vis ille aperte violenterque
tyrannidem postremo solum hums Olympiadis auno occu-
paverit, ipsius tamen artes atque insidias Aesopo supe-
riori quoque Olympiade taxari potuisse. Ita Scaliger
iinmerito j>rorsus subdubitat, an Aesopus Delpkis Phae-
driade rupe hac Olympiade praecipitari potuerit, quan-
oquidera Saida ipso teste circa medium Olympiadis XL.
scripsit libris //. quae in Delphis ipsi coniigerant. Si
quidem Aesopus et Olymp. XL. Delphis degere, iterum-
quc Delphos Olymp. LIV. redire, ibique occidi potuit'*
Atqui Corsinfts ineerto dubioque Eusebii testimonio omnem
tribuit fidem. Sed vide Fabrictum nostrum . IV. Enim-.
vero, si Phaedri ratio constat, Pisistratum, is adfirmat,
arcem cepisse, et Atticos tristem flevisse servitutem, quum
Aesopus illam fabellam retulisset. Quare Eusebium in
anno mortis errasse et Aesopum , quum Pisistratus oocu-.
passet tyrannidem , adhuc in vivs fuisse crediderim.
Brucker contra in Historia crit. philos, vol. I. pag. 455.
banc Phaedri narrationem de Pisistrato ad fabulas refert
Dominicum 'quoque Vallarsium ad ChronicoH Eusebio-*
Hieronymiamim pag. 474. edit Venet. Opp. Hieron. torn.
Vlll. part. I. fabula Phaedri de tempore, quo Aesopus il
lam ferisse dicitur, sollicitavit, nec is expedir se scivit.
Addit ' : sed non ideo dubitarim cum Michaela Ne~
 DE S F . XLV

It
Planudis vita est mend ax.
Kquidem Maximus Plaimdes relert inter alia
Aesopum laudantem dictum Euripidis in mulieres,
qui natus fuit Olymp. LXXV. anno primo. Sed a
mulls eriiditis iam anitnadversum fuit, illam vitam
tide proreus indignant et pluribus atiachronismis at-
que absurdis cominentis reierlam esse. Ita Backet
Jfesiriacus, Franciscas Vavassor lib de ludiera
dictione p. 19 sq. [p. 17. edit. Kappii,] et libro de
epigramniate p. 19a. Petrus Baylius in Lxico Hi-
stonco-Crilico , ubi de Aesopo erudite disserit, p.
4oa. nr. 4. editiouis quiutae, Amslel. etc. 1740. Me-
Ttagius ad Laerlium p. 27. [p. 44. edit. Meibomii,]
David Clericus quaest. III. el Rich. Bentleius in diss,
angliee edita de labuHs Aesopi p. 147. sq. A) qui et
andr in notis ad Apocrypha V. T. pag. 47g. an umquain
Aesopus aliquis fuerit. " At de tempore, quo inleriisse
iicitar Aesopus, non convenire inter veteres, monet Pon-
tacus ad locum Clironici pag. 1 35. part. II. torn. VIH. Ca
rnerario contra in vita Aesopi pag. 62. et Heumannv in
Actis pbilosopb. vol. II. p. 272. not. y. narratio de caede
Aesopi valde suspecta viderur; qui quidem testimonio Eu-
sebii adducti videntur , ut in illam incidercnt su&picioncm
ralde incertam atque iniquam. Lurcher in Clironologia
Herodoti (pag. 5a6. seqq. vol. VI. versionis gallicae He-
rodotf) mortem Aesopi ponit in an. ante C. N. 56o. Olymp.
LIV. 4. mense XI. aut XII. anno period! luliauae 4i54, ct
Pisistratum Olymp. LIV. 4. mense sptimo s. primo mense
anni ante . N. 56o. imperium rapuisse docet. Harl.
K) Quam Bentleii doctam quidem nec tarnen absolu-
tam perfectamque diss, latine fecit lo. Daniel a Lennep,
et com aliis Bentleianis editioni Phalaridis Epistolarum
ab ipso curatae adicit , . VIII. p. io4. sqq. (recusa est
versio illa latina in Bentleii Opuse, critic, pag. 72. sqq.
Lips. 1781. 8.) De controversia, inter Bentleium et Boy-
Uam orta, vid. Freytagii Adpar. litter. I. p. 66. sqq. Maxi
mum Planudem partim ex mendaes , quae ipse excogi
tar, partim ex fabulosis Arabum traditionibus Aesop
XLVI IOA. ALB. FABRICIV

illa fabulis adscribunt, qnod ab eodem Planude tra-

ditur iuisse
Macer turpi i) gibhaque figura
ufonisque oculis , et naso rkinocerotis.
De Aesopo praeterea videiidus Gisbertus Cuperus
libro et capite quarto observationum, M. Z. Box-
hornius in oratione de sapientiu Aesopi, et qui vi-
tam eius latine composuit Ioachimus Camerarius,
gallice Caspar Bachetus Meziriacus, Burgis, an.

vitam consarcinasse, iudicat de la Croze in Thesauro epi-

stol. Lacroziano, torn. 111. pag. i53. in epstola quadam ad
labionskium: qui in responsione ( torn. IL Thesauri p.
170. sq. ) non solum probat Crozii sententiam , sed addit
quoque, se deprehendisse saepins, Planudem ea, quae
in vitis philosophoruin de aliis relata legisset , more eo-
rum, qui fabulas romanenses contexunt, ad heroem suum
transtulisse. Apophtbegmata igitur, quae Planudes Ae
sopo adfinxit, item narrationes de oaSvy'kweoio: Aesopi
aliasque, uberius docet, non multutn abborrere ab iis,
quae veteres de Demosthene , Biante abisqne commemo-
rarunt, et Planudem plura depromsisse e Plutarchi con
vivio VII. sapientum, quia illic Aesopus interloquens in-
troducatur. Harl.
i) Frid. Nomius Stira XIII. pag. i64. loan. Bache-
tis octes Mormantinae, pag. 255. Fabric. Modo lau-
dati de la Croze et lablonshius 1. m. de Aesopi deiormitale,
quae vel hodie adhuc in proverbium abiit, a Bacheto
autem et Bentleio ( diss, excit. , 1 o. ) mrito negatur,
fabula docte operoseque refntata, multa erudite adnota-
runt. Prior, (pag. i53. ) ortam sibi videri quaestioncm
istam agitatam, scribit, ex fabulis Arabum, qui eadein
de Locmanno suo scripsissent ; quod facile, ait, agno-
sces, cum ex commentario Marraccii in alcoranu-n, tum
ex iis , quae notata invenies ad caput XXX. alcorani post
grammaticam Erpenii, pag. 1 89. ubi cotisulendus est Mar-
raccius p. 546. et 54/. item in prdromo IV. pag. 111.
col. 1. eta." Posterior pag. 170. sq. baud improbat
Crozii suspicionem , et vero piilat, potuisse speciem ali-
quam buic commente addere ipsum Aesopi nomen , quod
ex lingua sua Graeci deducunt, quuin sit Phrygiacum,
 DE AESOPO. XLV1I

162. 16. t) et fabolator nostri temporis ingeniosis-

euius etiam vestigia in Aesepo , ( pro quo male apud Ser-

vium in Aeneida legebatur Aesoptis,) i'hrygiae fluvio, u-
persint Ego tarnen alteram eiusdem lablonskii coniectu-
ram lubeutius ainplecterer , tabulara de Aesopi defor-
mitate petitam fuisse ex Socratis historia: vix enimovum
posse ovo esse similius , quam descriptionem Aesopi cum
ilia Socratis , quae in Piatonis Theaeteto occurrit : adde
Frtytagii diss, de insigni Aesopi deformilate narrationem
Maxim i Planudae exauiinantem. Lipsiae, 1717. Memli- in
epstola quadain ad Lessiiigium (in Gelehrten Briewechsel
zwischen . lo. lac. Reiske, Conr. Arn. Schrnid und Gotth.
Ephr. Lessing part . Berol. 1789. 8.) Aesopum, putat,
et losephum, sive secundum aiiliquam pi onunliationem
Isup, unum fuisse eumdemque. Hart.
i) Haec prima editio admodumrara esse videtux, nam
eque Bayle in prima editione Lexici , neque Bentley ex-
emplum illius nancisci potuerunt. Postea lamen vita Ae
sopi, a Meziriaco scripta, saepius vel typis repetita est,
rel in alias iinguas translata. Recusa igitur est ante fabu
las Aesopi gallice versas a Petro Milleto, i646. 12. Bur-
gis, in iSallen/rre Mmoires de Littrature, torn. I. Hagae
Comit 1716. pag. 90. sqq. in Meziriaci Commentaires sur
les Epistres d'Ovide etc. torn. I. Hagae Com. 1716. p. 67.
qq. Latine versa editionibus Aesopi Fabularum Oxoni-
ensi, 1718. tum Hauptmannianae , Lipsiae, 1741. et Ba-
siieensi est praemissa: anglice a Io. Toland, Aesop. Fab
les, Londin. 1704. 8. addita: germanice a Jo. Andrea
Pfefferkorn in Heumanni Actis philosophorum, partie. VIII.
torn. II. p. a53. sqq. cum Heumanni adnotationibus , cum
eruditis cl. /. H. Marl. Ernesti notis in fine eius edit. Er
lesene Aesopische Fabeln. Noribergae, 1790. 8. His adde
Heumanni commentationem de Aesopo eiusque fabulis,
ibid. torn. I. part VI. pag. g44. sqq. in qua Heimiaiinus
primum de auctore fabularum, tum de sententia quorum-
dam inepta,' ab aliis copise refutata , (vid. Fabriciurn in
Cod. Pseudepigraph. V. T. pag. io56.) Assaphum, poetam,
rgi Salomoni gratum, et Aesopum unum eumdemque
fuisse hominem , cgit , postea Camerarii , Dillherri et Lu-
theri opiniones , Aesopum numquam exstitisse, recenset,
ipse vero narrationes Herodoti ac Plntarchi de Aesopo.
XLVIII I A. ALB. FABHICiVS

imus Ioliannes Fontanus: [qui vero in Vita Ae-

eopi, s. praefatione ad fabulas suas, gaUice scriptae,

tamquam suspectas, reiicit, aliorum de eo verba exami

nt, suam de Aesopo sententiani , aculara quidem, at du-
riusculam et audacem , sibi non liquere, num Aesopus
umquam in rerum natura fuerit , an, quod ipsi probabi-
lius esse videtur, nomen sit fictum , proponit exornatque,
denique suspicatur , Aesopum nomen esse potius adpella-
tivum quam proprium : tempore Cyri a gentibus Orientis
virum sapientem dictum fuisse ^, eorumque dicta prac-
ceptaque vocata fuisse carmina Asaphim, idOraecos trans-
tulisse Xyou Atouintiov , h. e. jabu/as sapientum ori-
entatium ; post credidisse Graecos , illos nomen
accepisse ab auctore illorum, indeque nomen Aesopi, qui
aliquando in vivis i'uisset, fictum ortumque esse. Confir-
matum se, scribit, in bac sententia, quod Aphthonius, Hcr-
mogenes, Theo aliique contendant, fabulas dislinctas
fuisse in Libycas , Cyprias , Sybarilicas et Aesopias : ut
igitur tria priora nomina dnotant gentes, ita ultimum
nomen quoque populum, unde originem duxissent, n.
orientalem, significare, concludit At enim fateor, quae,
contra Herodoti et reliquorum testimonia ingenise qui-
dem disputavit , ea mihi nondum adeo gravia videri , ut
communem sententiam, Aesopum aliquando vixisse et
finxisse fabulas, deserendam esseputem: quasdam enim
explicationes esse contortas et conclusiones duras, quilibct,
qui Heumanni argumenta ponderabit, haud dilficulter in-
telliget. Aristoplianes , ut reliquos omittam, eins aliquo-
ties meminit, et Aristoteles , haud credulus alias, de rep.
Samiorum, teste schol. ad Aristoph. Aves 471. Arsopum,
scribit , tnvta avxov [ivov tvSoxifitjxvtti. Quae vero
de ortu nominis orientali et divisione fabularum dicit , ea
infirmo nituntur talo, immo vero ex Theonis effato (ut
reliquos omittam, quorum loca adtulit Fabricius . VI.)
contrariam elici posse sententiam reor Theo enim (vid.
infra . VI. not. *) scribit, fabulas Aesopias, (h. e. quae
more, fabulatori Aesopo sueto, sunt excogitatae atque
ornatae, vid. Scheff't-r. ad Phaedr I. Prolog, vers. 1.) vo-
cari etiam Libycas aut Sybariticas non minus, quam Phry
gian etc. Videtur igilur nomen fabularum Phrvgiariim
a populo, vel potius, ut reliquae, ab auctore eiusniodi
iabu
 DE A E S P . XLIX

saepe peccavit. vid. Bayle 1. m. p. 4oa. nr. . . D.

Had.}
III.
Piltres Aesopi.
Fuere itidem alii Aesopi in velerum monumen
ts memorati , de quibue Petrus Axenius in limine
notarum ad Phaedrum. [Adde Bayle in Lxico
hist. crit. I. p- 4o5. sqq.]
1) Mithridalis Regis anagnostes, qui eius elo-
gium et de Helena librum scripsit. Hesych. Illu-
stris et Suidas in ', tum idem Suidas in
TLv.
i) Claudius [alii, Clodius] Aesopus pater, tra-
goediarum histrio excellens, qui arte sua magnas
opes coacervavit. Vide ad Plin. X. 51. XXXV. 12.
Salraasium ad Tertull. de paLlio p. 427 sq. Linde-
brogium ad Terentium p. 588- el Octavii Ferrarii

fabularum , qui Pbryx gente , ergo Aesopus ipse , fuit,

sumtum. Diversas igitur fuisse , ant habitas esse illas
fabulas, a gente auctoris denominatas, prouti secun
dum hujus aut illius auctoris rationem erant inven tae
atque ornatae, (vid. Schul, ad AristopL. Aves, v. 471.
Aristophan. Vesp. v. ia5i. ibique Schol. et paullo in
fra . VI. ) in genere aulem Aesopias vocitatas, potius
colligerem. Schuppius in Praefat. ad libr. lieber den
Lucidor, narrt, f. Laurenbergium inter sermones mu
tuos adliriuasse , se ex variis auctoribus esse demon-
straturum, fabulas, Aesopo vulgo tributas, habuisse
auctorem regem Salomonem , qui eas inter coenandum
recitasset , Assaphum vero illas mandasse chartae : in-
de pervenisse ad Graecos, qui postea finxissent, fuisse
inter Graecos quemdam , nomine Aesopum , qui eas
Phryges, homines agrestes, docuisset, eoque modo iis-
que praeceptis adcommodasset se rusticorum hotninnm
rngeniis, subtilioris disciplinae haud capacious. At
enim id ipsum sapit fabulam. Harl.
d
{. I O A. ALB. F I I V S

Electa p. 128. Servum eins Licinium memorat Ci

cero ad Q. fratrem lib. I. epist. 2. Idem Cicero
Aesopo huic perinde, ut Roecio histrioni Cmico
praestantissimo operam dedit, ut ab ib actionem
disceret. Confer Plutarch, in Cic. p. 863. Mentio
huius Aesopi etiam opud [Valer. Max. VHI. 10. 2.]
Symmachum Epist. X. 2. Macrobium etc. [Adde
Cicer. VII. 1. ad Divers, ibique Manutii nolam.]
3) Claudius Aesopus, superioris filius, luxurio-
sissimus Horat. 2. serm. 3. Valerius Max. IX. 1. 2.
[ubi vid. interpretes in exemplo Torrenii , p. 789.]
Plin. IX. 35. etc. Confer Baylii Lex. p. 1177. sq.
[p. 4o6 sq. edit. V-] atque iterum Tertullianum de
pallio cap. V.
4) Aesopus , Demosthenis libertus. Macrob.
lib. I. cap. XI. Saturnal.
5) T. Curtilius Aesopus , in vet. inscript. apud
Gruterum p. 868. 8.
6) L. Herenuius Aesopus, apud eumdem p.
91. i3.
7) Q. Laelius Aesopus. id. p. 47. 4.
8) Aesopus, Caesaris Aug. dispensator Apsyr-
tianus, apud Reines, inscript. IX. 79.
9) Aesopus scriptor historiae Alexandri M. de
quo vid. Bayle 1. m. et infra , libro Vi. /)

I) Apud dementem Alexandr. Strom, lib. IV. Ae-

sopU memorantur per errorem. Nam Aesopios dicere
debebat , observante Hueto lib. III. Quaest. Alnet cap.
l4. p. 72. Heitmann, qui idem adnotavit in Actis
philosoph. torn. I. p. 949. Fabricius orae exempli sui
adscrijisit: Aesopus staluarius non di versus fortasse
a fabulatore, si credimus Edmundo ChisbuU p. 4o. sq.
89. ad Inscriptionem Sigeam. " /.
 DE AESOP . LI

IV.
Aesopi libri II.
Ceterum priscuin ilium Aesopum , de quo iu
praesenti agimu.s , Phrygem , Suidas retert scripsisse
Libros II. de lis , quae ipsi apud Delphos accide-
runt , r v Je).q>o avuavra, iv ikioig .
quod Scaliger repetit in vayQaqj Olympiadum
ad Olymp. XJL. sed in notis ad Eusebium hoc ab
surdum esse nott, quia Aesopus a Delphis inter-
fectus sit Olymp. LIV. Ne vero sit opus com-
miaisci Aesopum revixisse m), aut bis fuisse apud
Delphos, et de priori suo accessu scripsisse, atque
in opere illo sacerdotes Delphicos oiFendisse, at
que ita ad eos reversum periisse: Suidas ipse pa-
rum tribuit famae de libris illis ab Aesopo ipso
compositis : MMov Si tivig <paoi tov A'iawnov
noxgiuaTa (h. e. kyovg sive fabulas , unde kyoi
et anoxoiuata coniunguntur apnd eundem Suidam
in /.oyonoi ,) ysyqatpivai, uvov iv yo Jtkcpo
ixto noXia&ai in avrwv xa zaxoruvuj&vta
tv xaXovuivoiv netotov rrv %>$
XJlvuniSa. Causam interfecti Aesopi ultionem-
que ita refert Plutarchus de sera numinis vindi
cta pag. 556 sq. [p. 4g. edit. Wytlenbach. cuius
notas cnsules p. 63 sq.] ivtav&a KiysTai, tk&tv

m) Ptolemaeus Hcphaest. apud Photium p. 22.'

edit. Hoeschelii : Aawuo vaiQt vn AtXcpv
vtfiitaoi xal avv(ixi}ue rots "bXkrjOi ml etfiojivXTjv.
Zenobius I. proverb, bj. Suidas in Aamno [ubi v.
Kster, p. 66o. et 6b" i . ] et yaicoyai. Scholiastes
Aristoph. ad Vesp. v. ISI. ad Aves v. 471. ex Plato-
Be Cmico. [Fabularum scriptorem Aesopum revixisse
perhibent ancloree ipso fhbulosiores, inquit Huetius
Quaest. Ainet. lib. II. cap. 19. . 7. pag. a5g. Heit
mann. ]
d 1
LH I A. ALU. F ABU ICI VS

Aoconov etc. Aesopum hue {Delphos) advenisse

ferunt allato a Croeso auro, ut et magnifico sa
crificio Apollinem veneraretur , et Delphis viritini
quaternas minas distribueret. Cum vero ei offensa,
quaedam et discordia cum Delphicis esset oborta,
eacris quidem fuisse oprai um, sed pecuniam Sar
des remisisse , ut qui homines istos beneficio in
dignos iudicaret. Delplios e composite sacrileg
insimulatum (phial am ncmpe auream eius supel-
leclili permixlam deprehenderant, ut auclor est
Heraclides in Polilla Magnetum )) eum interfe-
cisse praecipitalum e saxo , quod 'YpTiiav nomi
nante Ex eo Deum iras in ipsos exercuisse o),

n) de phiala aurea fabulam forsan orlam

.esse ex historia Iosephij patriarchae, opinatur IIcu-
inanuus ad Meziriaci vilain Aesopi in Actis philos,
torn. I. pag. 271. not. a. Hart.
) Vindicatae ab Apolline Acsopi Cacdis memi-
nit etiam Libanius in Apologia Socratis torn. I. pag.
687. Fabric. Idem Libanius in Oral, de ulcisceuda
luliani ncce , a Fabricio nostro vol. Vil. cap. g. p.
i45. sqq. inserta, ubi p. 170. vmdiciae illae caedis
memorautur: ad quem locum Fitbricius haec adnota-
vit. ,,111am de Aesopo historian) describit PluUircku.s
de sera mi minis vindicta pag. 556. sq. {qui est Hoste r
locus. ] conf. Kuhn, ad Aelian. H. V. XI. cap. 5. ab
Atawniov alfux dictum inl tw Sixws vaiovtxti'cat'y
leste Suida. Idem Olymp. L1V. Aesopum riov
0aiSi<oi' nerwp, ( vel , ut Plularchus 1. c. vocat,
rj '/ ,) [de qua pelra praeterKuhn. me-
moratum vid. Valcken. ad Herodot. lib. VIII. p. 63 7.
et Wesseling, ad Diodor. Sicul. torn. II. p. 10'i. ] prao-
eipitem datum testatur, ad quod tempus haec etiaiii
reiert Hieronym. in Chron. quod tarnen verum esse
non potest, si Olymp. XL. descripsit omnia Aesopus,
quae sibi Delphis contigerant, id quod idem Suidas
testatur. Kugae enim sunt Graeculorum , quae reiert
Alexander apud Phothim cod. 25a. de Aesopi dvaiuj
 DE ESO . LUI

et cum solo sterilitaiem , tum hominibus omnia

generis tetros morbos intulisse, ita ut Delphi
singulis Graecorum conventibus edixerint , se pa-
ratos esse, si quis Aesopi gratia poenas ab ipsis
exigere vellet. Tertia de.mum aetate venisse Id-
monem Samium, (sive ladinonera Herodot. i. 134.
vid. ad I. not. d.) qui genere Aesopum nequ
quam adtingeret, sed prognatus ab esset, qui
Aesopum Sami missent, fuic pro delicto satis-
fecisse Delphos, alque ita malis eos liberates fuisse.
Ferunt ex hac re, tractum, ut supplicium sacrile-
gorum ab fyampeia in Naupliarn petram trans-
ferretur. Etiam 'a Delphis OTt)hv sive statuam
ereclam interfecto iniuste Aesopo, tradit Maximus
Planudes p). Similiter statuam ingenlem Aesopo
Athenis positam memorat Phaedrus g) in epilogo

au, observante Scaligero ad Ilieronymi 1. . Quid igi-

tur restt, quam ut vel nietachronismum couimisisse
Suidam dicamus, (quamvis ne Suidae quidein ille er
ror sit , ipse eniin clare satis imlicat , hac ipsa tem-
porum ratione molos lionnullos solum </ ay.01 <<
librum Aesopo , altero de rebus apud Delphos gestis
excluso, tribucre) vel bis Delphis Aesopum fuisse di
camas, eaque saltern libro illo cum descripsisse sta-
tu sums , quae , cum prima vice ibi esset , ei obtigc-
runt." Hactenus Fabricius. llarl.
p) In vita Aesopi extrema: o; tavros
&xt ovev-vTt. Aamn xal artkrv vtoriyjuv^
q) Verba Phaedri haec sunt: [in Epilogo lib. II.
v. 1. ubi vide Buvmannum in comment, s. majore edit,
p. 102. eq. qui, ut Fabricius suam probasset inlerpre-
Utionem , maluit , et Giidti emendation! calcul um ad-
jecit: huic lectioni favct quoque cod. Divioncnsis,
(vid. Leasing Beylrag zur Geschichte und Litteratur
torn. I. pag. 53. ) et recepit earn in contexlum cl.
Schwabe in sua Phaedri editione part, prior, pag. 198-
cujus no I am cnsules. /.']
LIV I A. ALB. F R I I V S

libri II. quam a Lysippo slatuario factam colligi-

tur ex epigrammate graeco Agathiae. Praetereo,
quod incerta fide idem Flanudes refert, Lycerum
regem Babylonis tanti aestimasse Aesopi ingenium,
ut statuam auream ei consecrare!., quem suspexe-
rat tamquam xiova rijg iavtov aaiXtiug, el quod
teste Tatiano adversus Graecos p. 55. non tanlunx
fabulae sempiterna m Aesopo memoriara pepere-
runt, sed et Arislodemi plastice eum clariorem.
reddidit, et quod Philostratus denique lib. I. ima-
ginura cap. 4. describit Aesopum cum oculis in
terram defixis in medio choro vulpium aliorum-
que animalium imitantium humanuni habitum at-
que incessum. [In bibliotheca Caes. Vindobon. c.
20. nr. 9. teste Lambecio in Commentar. de bibl.
Caesar, lib, V. p. 59. Kollar. est cod. gr. Aanov
TiQog Avov {ia&i]T7v avTov vov&eaia , Aesopi ad-

Aefopo INGENTEf statuam posnere Attici,

Servumque collocarunt aeterna in basi,
Pater* honoris scirent ut cunctis viam,
Nec generi tribu, sed virtuti gloriara.
Ingentem statuam accipio splendidam, illustrem, ne-
que necesse arbitror cum clarissimo Gudio rescribere
Aesopi ingenio. Agathiae Epigramma in Aesopum ex
stat libro IV. Anthologiae tit. 33. in Philosophes, et
ex Grotii versione sic se habet:
.Fictorum Lysippe decus Sicyonie , laudo,
Aesopi Samii quod senis effigiem
Antelocas septem Graecis sapientbus horum
Nam dictis vis est plurima , suada deest.
Hie docet verum blanda sub imagine falsi,
Sed docet et monstrat seria cuneta joco.
Aspra juvent alios: Samii me fabula mulcet,
Utile sub dulc quae clepil illecebra.
loachimi Camerarii Metaphrasis exstat in Io. Loineieri
part. I. Dierum Geniaiium pag. 283.
 DE ABS PO. LV

monitio ad Linum discipulum. conf. ad . VIII.

init. cod. Lugd. Bat.au. Marl.]

V.
Num fabulas ipse scripserit?
Fabulis Aesopi quidein iampridem nihil fuit
celebrius, quas ob singulare! venustatem Ausonio
Epist. 17. celebratam credilus fuit sive a Mercurio
rtis obtinuisse, ut legas apud Philostralum V. 5.
de vita Apollonii, sive iussu Apollinis in medium
protulisse, ut est apud Auianum, qui in praefat-
fabularum [ubi vide Cannegieter, p. 5.] Aesopus,
inquit, responso Delphici Apollinis monitus ridi
cula ausus est, ut legenda jirmaret. [conf. schob
ad Aristoph. Plutum v. na5.] Ridicula [h. e. fa
bulas, quae risum movent,] vocat, quae Arnmia
nus Marcellin. XXX. 4- cavilku'iones , Aristopha
nes in Avibus et Vespis fabulas memoraus vocat
JlauKiov y.ou, unde Clariss. Bentleius [. I. p.
97. ex versione Lennep.] recte reprehendit scholia-
sten Aristophanis , qui ad Vespas v. 564. putabat,
ab Aristophane respici gestus ridiculos Aesopi Tra-
gici histrionis, Aaumoi TouyioSia iyivtro vnox^-
rijs ytloiiSij. Verum histrio ille Romae clarus
non uno post Aristophanem saeculo , respici a Co"
mico neutiquam poluit , et clare Hesychius : Alo
xov ye&oa, o'vtod tXyov toi) Aiamnov uv&ov.
Aesopi logi vocantur Senecae consolt. Polyb. c*
27. unde Aesopus Xoyonoio [h. e. qui fabulas fin-
xit , fabulator , non, ut saepe verlitur, fabularum
scriptor , vid. Maii obseryatt. sacr. lib. III. cap. 4o.
p. 121. Heumanui Acta philos. I. p. g54 sq. not.
Marl.] r) apud Eustathium, Theonem, Lacrlium,

r) At Xoyoyciyos plerumque dnott scriptorem

prosarium, quales snnt tum alii, tum qui Listona
LVI IOA. ALB. FABRICIVS

Herodotura, et alios. Aiajmv vocantur

ab Eustathio Antiocheno de Engastrimytho , p.
4og. Non primum, sed praecipuum fuisse fabula-
rum auctorem sive, ut Macrobii verbo ular , fabu-
lonem, notavit praeter Quinclilianum *) V. n. ig.

scribunt. Itaque apiid Plutarchum V. a. Sympos. rv

"koyoygqxov xal noirxv (yo minus bene reddit eru-
ditus interpret : Fabularum scriplores et poetarum gen-
tem p. 674. Neque rem acu tetigit Amiotus, qui de
Oraloribus bunc locum intellexit. Licet enini illi quo-
que dicantar "koyoyQacpoi , tamen alios etiam, qui pe-
destri sermone utuntur, illo vocabulo denotari constat.
Fabric. Adde cl. Ernesti ad Aesopi lab. 91. pag. 74.
Harl
s) Quinctiliani verba sunt: Illae quoque fubulae,
quae , etiamsi originem non ab Aesopo acceperunt,
videtur earum primus auctor Uesiodus , nomine tamen
Aesopi maxime celebrantur. Hunc locum ita intellexit
scriptor libelli , anglice editi , sub titulo : A view of
the dissertation upon the Epistles of Phalaris Lond.
1698. 8. ac si Quinctilianus existimasset , fabularum,
quae ipsius aetate sub Aesopi nomine ferebantur, ve
rum auclorm esse non Aesopum , sed Hesiodum. At
enim epitheton primi auctoris non respicit fabulas Ae
sopian , quae unuin tan tum possunt habere auctorem,
sed fabulas universe , eque aliud doeet Quinctilianus,
ut Theo quoque, [p. 22. edit. Cameral-.] quam Hfsio-
do ante Aesopum idem scribendi genus placuisse: in
Hesiodi enim poematis etiam alvo sive fabula occur-
rit de aeeipitre et luscinia: etiam in Archilochi carmi-
nibus fuere vilroi de aquila et vulpe , de vulpe et si
mia etc. [quod jam Camerar. in edit, sua fabul. Aeso-
piar. p. 487. notavit. Adde Heumaiui. Acta philos,
torn. . p. 261. not. i. et schol. Aristoph. Av. 65a.
Harl.] Vide, quae supra cap. VIIL 18. et Andr. Dou-
naei not. ad Chrysost. lorn. S. p. 290. sq. Sic Augu
stinus lib. 2. cap. 3. adversus Acadmicos fabulam lin-
gens de Philocalia et l'hilosophia , quam totam, inquit,
nam subito Aesopus factus sum , iicenlius carmine
tuavius indicabit, poeta est enim tie perfectas. Etiam
 DE AESOP . LVII
[ubi Td. Gesner. pag. 26. et interpr. in ex. Barm,
pig. 44i.] idem Theo in progymnasmatis, cuius
locum insignem produxi supra cap. 8. 18. Fa
bulas scrip to consignasse hunc , 11 1 Iallan us Imp.
Ont 7. Twv (iv&ow "OfirjQov, diserte adfirmat
Apbthonius. Nixa S filXov Aiouxtiog Ityto&ca (
ftf) rv Aootiov ccQiara navTwv avyyq\\iat
S ui&ovg. Confer Suidam in loco ante alalo
ei Eustalhium ad Iliad, . p. 22. cui, ut Suidae in
ft r pioov, Aesopus vocatur fiv&oyrpog ; quem-
admodum etiara Tzetzae IX. hist. 260. et VII.
bist. io5. Videlur etiam scriptae fabulas iunuere
tbilarchus contra Stoicos pag. 1067. et convicium
Aristophaueum in Avibus v. 470. ov1 Aaionov
, nisi haec verba Apostolio etiam lau-
data VIII. 85. proverb, sic malis interpretan:
di tristi illa Aesopi fabula inaudivisti. Apud
Galennm XI. de simplic. medicam. tora. II. p. i4g.
wcusum inveuio, ovJ1 Aiawnov /[-1]. [At
Mian. Hist. Anim. XVI. 5. qui hunc Aristopha-
locum et fabulam Aesopi repetit, habet quo-
<jne . At in Aristophanis loco scriptae
innui i'abulas , non video: vid. quoque Heitmann.
in Actis philos. II. p. g64. Ifarl.] Omitto verba
Flanudae in Aesopi vita: xai fiera tovto tovg ixii-

apnd orientales populos genus pfailosophiae antiquissi-

nsum fuit per fabulas , uiide Luciano inter Macrobios
oemorantur Aaavoy xal 'Apacov ol i^ytiral xwv
pirla* cum Persarum Magis et Aegyptiornm lliero-
gRmmateis, torn. II. p. 466. [ s. torn. III. p. 210. edit.
BwU. cujus, et I. H. Maii notas cnsules.] Strabo I.
p. 18. sq. xul tiqcotop ot tov ftvov vtS$nvTO oi%
ol vo^obttui,, xov zrjolftov x<*QlV *- Fabric. Ve-
** de Aesopo testimonia collegerunt Hudson, et
Ueusiiiger. et suis praefixcrunt editt. Harl.
LVIII . ALB. FABRICIVS

vov evyyoavjutvoq uv&ovg rovg fixQi xal vim rptQO'

fitvov Ttag ao.el () xarXuie. Occa-
sonem compoiiendarum iabularum his verbis re-
fert Phaedrus in prooemio libri tertii :
Servitus obnoxia (i. e. Aesopus servus)
Quia quae volebat non audebat dicere,
Affeclus proprioe in fabellas translulit,
Calumniamque fictis elusit iocis.
Incertum tamen est, utrum veteres, qui Aesopiae
fabulas memorante), Arislophanes , Plato et Ari
stoteles usi sint Aesopi ipsius scripto , aut potius
eas relulerint, quales vel ore traditas vel ab alio
collectas acceperunt u), ut Socrates in Platonis

t) Aristophanes in Veep, et Pace, v. ia8. sqq.

Plato Alcibiade I. Aristoteles 2. 20. Rhetor, [de Par-
tu Animal. III. cap. 2-] Meteorol. cap. 3. Aphrodiseus
pag. 96. Dio Chrysostomus Orat. XXXII. ad Alexan
drines p. 38o. e(o S xal X'Kov elatZv .yov av&QU>-
nov 0vy xovaa, Aamnov ovyyevov etc. adde
XII. pag. i95. . p. 98. LXXII. p. 63 1. Lucia-
num Hermotimo torn. I. pag. 56g. [s. cap. 84. torn. I.
pag. 829. edit. Reitzii.] Fabric, [et Luciani Icarome-
nipp. 10. torn. II. p. 761. ibique interpret et confer
Tirwhitt diss, de Babrio pag. 29. not. 7. contra Bent-
leium. Harl. ]
) Mihi quidem probabilior videtur sententia eo-
rum , qui putent, Aesopum non ipsum litleris con
signasse fabulas, sed per occasionem fictas recitasse}
quas non multo post alios coJlegisse, alios postea fa
bulas eodem modo excogtalas addidisse, fit credibile.
Tyrwhitt tamen in Dissert, de Babrio p. 25. edit. Lon-
din. non dubitat, Aesopum ipsum fabulas soluta ora-
tione scriptae reliquisse. Genuinas Aesopi fabulas sivc
ore traditas , sive jam collectas scivisse aut habuisse
videutur Aristophanes, Plato et Aristoteles et forsan
alii antiquiores. Quae vero liodie habentur Aesopi
fabulae, eas non ita esse profecas dictasqiie ab Aeso-
 DE AESOP O. UX

Phaedone ait, se Aesopi fabulas versibus comple-

xam, quas memoria repetere potuit. Mouitum

po , jam diu agnoverunt viri docti. Vide Bibliothque

critiq. publie par Mr. de Sainjore ( h. e. Richard Si*
mon) tona. IV. Amstel. 1710. maj. 12. cap. 17. Bayle
in sope , not. H. K. L. Heitmann in Actis philos. I.
p. 960 966. qui orac exempli sui Fabriciani haeo
adscripsit. Athenaei et Diogenis Lacrtii aevo nullas
exstitisse fabulas, ab ipso Aesopo scriptae, ex eo col-
ligo , quod duo isti scriptores in citandis auctoribus
frequentissimi , ne semel quidem meminerint iabulae
ab Aesopo scriptae. Pbaedrus quoque Acsopias fabu
las per traditionem potius, quam ex ipso Aesopi libro
accepisse videtur. Nam de Aesopi ingenio non aliter lo
quitur, quam de ingenio Anacharsidis, cujus pariler nihil
cxstat. Adde Gatater. de stilo N. T. cap. 2. .p. 12. 124.
Fabulas, quae Aesopo vulgo tribuuntur, auctorem ha
bere Planudem, vel ab eo esse interpolatas , slaluit
Simonius torn. IV. bibl. crit. ep. 17. p. 12. et Va-
Tassor, refutatus a Basnagio in Baylji Epist. p. 71."
Hactenus Heumannus. Adde Gotthold Ephr. Leasing,
qui ipse ingeniosus erat fabulator, in commentt, de
tabula, adnexa illius tribus fabularum libris, edit. .
Berol. 1777. 12. sect. VI. p. 216. seqq. ubi Aesopuin,
Pbaedrum et Fontanium scite compart, et per totaiii
elegantem disputationem sive de natura iabulae con
tra de la Motte et Richerum (qui ipse fabulas, gallice
scriptae, evulgavit, ) Breitingerum, Battesium, sive de
usu animalium in fabulis, sive de harum divisione,
sive de elocutione disserat, multa praeclare scribit de
Aesopo fabulisque Aesopiis. Conf. Lessing in : Briefen,
die neueste Litlcralur betreffend, epistol. XXXVII. rec.
in : Analekten ir die Litteratur von G. E. Lessing,
part. L. Bernae 1786. p. 453. sqq. Bentlei 1. c. . 1. p.
96. sq. et . Ii. de Socrate, ubi, Observandum , ait,
rursus , non dicere Socratem , libro se sum fabula
rum; sed apud Platonem in Phaedone, Scribebam , in-
qnit , ujv ixtatfiriv , quas noveram, et quorum primum
poterain recordari. Neque etiam haec labula in nostris
est: si tantum ex eo conficcre nobis liceat, quod Co
LX IOA. ALB. FABRICIVS

enim somnio, at musicae operam daret, scripsisse

pacana, deinde ovg fTooyfioovg , inquit, elypv xal
sniaTttfiJjv ftv&ovg rovg Aladmov, tovtw inoirjacc,
og vrvyov. Tum in initio operis, quod
refert Laert. II. 4 a. Socrates Aesopum dicentem
inducit, non scrihentem:
Aatang | Koqv&iov aarv veuovoi,
M>) xoiveiv oTrv LaoSxtjf ],

VI.
Fabidarum collectiones'.

Fabulas Aesopi a Socrate versibus expressas

memorat praeterea Suidas in ^ , Plutar-
cbus de audiendis poelis, [cap. II. ubi v. Krebsii
no ta m in huius edit. p. no. Harl.] et Avianus in
praefat. fabular. v) Diagorae quoque Melius, qui
Olymp. XCI. Athenis exulavit, fabularum Aeso-
piarum collectionem edidisse videtur w) ; nam eius
' kyovg Tatianus [p. 96. edit. Worth.] me
morat: certe constat Xyovg <I>gvyiovg dici, ut -
ytov ai'vtyfut apud Maximum Tyrium Diss. XXXIII.

rinthios nominat. " At Tyrwhitt 1. m. p. 25. negat,

Bentleium jure quodam id, qud voluit, e verbis So-
cratis collegisse, doletque , Bentleium dissertationem
suam de Aesopo eo modo , quo illam de Phalaride ,
non retractavisse. Meiners Geschichte des Ursprungs,
Fortgangs und Verfalls der Wissenschaften in Grie
chenland und Rom. vol. I. Lemgou. 1781. p. 70. sqq.
Herder Zerstreute Bltter, fascic. III. Gothae. 1787.
maj. 12. Harl.
v) De Xyot Socraticis v. Aristot. A. P. cap. \.
et quae ibi notavi p. 9. Harl.
w) Mihi non videtur. Sed si lectio vera est, in-
telligo cum Fossio de Hist. gr. lib. IV. cap. 2. histo
 DE AESOPO. . 1

ab Aesopo Phryge , ut x) Sibarticos a Thuro Sy-

riam eorum , quae ad Cybelen 8. matrem Phrygiatn

pertinerent. Sed Suidas et Heeychius Illust. vocant v.
Biagoras linonvyl^ovta Xyov{. Conf. Bayle Lex. v.
Diagoras. n. G. Marl.
x) Aristoph. Vespis v. ia5i. Alaiamxov yO.otov
f Zvaotiixv. Hesychius in Svagirtxol Xyoi. Exem-
pium est apud Aristoph. ibid. p. 36a. quod e versio-
ne Grotii adscribam :
Sybarila quidam praeceps de curru datus
Grfe vulnus et quidem ipso in capile acceperat:
Ignarus quippe frena regere qiiadrupedum.
Quem sic amicus adstans coepit alloqui :
Quam quisque callet artem, in ea se exerceat.
Meminit et Apbtbonius [cap. II. p. 8. edit. Praetorii','
qui late de labulis carumque nominibus dissent, Fran-
col'. l655. 8. liar/.]: xa'/.ilrui 2vaoiTixt fiv~
o, xal Kili ( Cilice), xal Kinio,
rovg tvnu uitadtlg ra ovfiara. Fabulam de Mi
da Xyov vocat Razianzenus Orat. XX. pag.'
33i. Hernwgenee, Prisciano interprete: Nomina/itur
autem ab inventoribus fabularum aliae Aesopiae , alia*
Cypriae, aliae Libycae , aliae Sybariticae , onirics autem
commuaiter Aesopiae dicuntur , quoniam in conventi-
bus frequenter solebat Aesopus fabulis uti. Theo pro-
gymnasm. [p. 31. edit. Camerarii. Basil. i54i.] xa-
iovvrai Si Alatituot [ftoi] xal Aivottxol [Vio
Chrysoiit. IV. de regno p. 71. et diss. V. p. 82.) i) 2u-
aotnxoi [ con. Heins, et Burmann, ad Ovid. Trist.
II. v. 417.] xal Oovyioi xal KtXixioi xai Kaoixol,
(horiun exemplum in appendice Vaticana proverb. 61.)
Alyvmioi nal Kvjroioi no Kvnias yvvaixo. Sclio-
liasUs Aphthonii p. 4. ol fiiv Svfiixoiai ix fiviay ).o-
ytxwv woiv (iv-ov ievQov, |(hoc utcunque confirma-
tur exemple, quod ex Aristophane altuli) ol ( Ki-
lixts xai KvTiwi iftTTOvfiet'oi xal rnov yrtoTove
itQy0f.it roi ivenkauvto tov i lyiov iuW ftv&ov,
toS {ioaxr iv to-to nal %vrv ftooijv (%ovra
wa. S Aoiano tov t'| i.6ywy xal Xoyixuy fiv-
ov vtnXaaro nooi iwq>.i] naaiveoiv. Aliter
LXH . ALB. FABRICIVS

barita, cuius meminit Theoii, et Libycos ) -

bisso, qui ex Libya oriundus fuit, Inicos a So
tado, qui Ionice scripsit teste Suida in SmSrjg ).

Isidoras Hisp. lib. I. cap. 3g. Fabulas primus invertis

se traditio- Alcmaeon Crotoniensis. Appellantur Aesopi-
cae, quia is apud Phrygiam in hac re pollebat.- Sunt au
tern Jabulae aut Aesopicae aut Lbysticae. Aesopicae
sunt, cum animalia muta inter se sermocinasse finguntur,
*>el quae animam non habent , ut urbes , arbores , mon
tes , petrae, flumina. Libysticae aut em , dum hominum
cum bestiis aut besliarum cum hominibus fingitur vocis
esse commercium. Aliter denique Theo nullum ejus-
nodi diflerentiam agnoscens, cui adsentit Vossius II.
l5. 2. Instit. Or. [conf. Lessing. comm. de Fabulis,
sect. III.]
y) Hesychius: Atvxol lyoi. Xafxaikiwv <piol,
Aivv rev (ex Theone scribendum puto Kvtaoov
tv Alvv) tvQv tov Xoyovff roiitov. Meminit eo
runulem etiam Aeschylus Myrmidonibus apud Suidam
in xavri ob' tan fxiiuv Aivatixuv kyo. Vide A.
behottum ad Proverbia p. 543. Aristoteles 2. 20.
Rhetor., y p,lv naoao?.t} , tV S Xyoi, olov of- Aloai-
ntioi xal ytivxoi. Male Bullialdus in versione Theo
nis Smyrnaei p. 11a. Libyca oratio, fabulam eniin
notari ipse agnoscit in notis: itaque reddendum erat
J.ib vcus logus. Confer veterem "kyov sive fabulam de
leone virgiuis nuptias ptente apud Diodorum Sic.
XIX. tom. II. p. 672. [p. 336. sq. edit. Wesseling, qui
observt, earn quoque descripsisse Aphthen, fab. 7. et
a Neveleto , sed pan lio diversam , inter Aesopicas e
cod. Falat. p. 268. esse publicatam. Harl.~] Etiam
Avdiov lyovs memorat Schol. Aphthonii.
s) Conf. Camerar. et urmann. ad Quinctil. I. O.
lib. 1. cap. 8. p. g5. copise de Sotade et versibus So-
tadicis disputantes , et Almelov. ad Quinct. I. U. lib.
IX. cap. 4. p. 857 sq. Heins, et Burm. ad Ovid. Trist.
H. 4l 1. Exemplum vide in Lambecii Comm. de bi
bliotb. Caes. Vindobon. b. et vol. VI. p. a. cod. .
3. p. 3iG. Adde Hephaestionis Enchiridion, p. 7.
Brunc Poetas gnmicos, pag. 200 et 33g. et infra
in Notitia comicorum deperditorum , voc. Sotades. Hart.
 DE E S P .

eque obstat, quod Hesychius Illustris et Suidas,

qnibus illud Diagorae scriptum dicuntur nonvqyi
\tmi% lyoi aa), notant, in illo parum reverenter
tractalos esse Deos: nam hoc in fabulis etiam fieri
potuit, ut Barn hardi Ochini apologi redarguunt su-
pentitiones ecclesiae romanae. Inter Demetrii
Phaltrei scripta a Laertio V. 81. Aiaamuov t
atque iterum 80. referunlur Xyoav Aioomioiv avV'
c;-:;<, quod interpres latinus, etiam in edit.
Wetsteniana, male reddit orationum Aesopiarum
cectiones, cum per .yovs fabulas iiidicari ex
iam dictis clarissimum sit, unde XyonoirjoavTtg.
apud Hesycb. n).aautvoi kyovg iptv. Confer
Suidam in loyorioiwv et Varinutn in Xyog, ubi ex
Eustathio, (quem non nominal) ad Iliad, . p. aa.
docet, Xyov veteribus fuisse, qui postea pv&o,
contra uv&ov , qui antea pro narratione vera acci-
pitbalur, fiequentatum post deinde pi'o ficta et
fabulosa. Periode ut Latinis quoque fabulant pro
Tfo sermone, dictam multis exemplis docet Vos
eos in Etymologico. [Nicostratue circa tmpora
Antoninorum pv&ov Aloiontiov , (qui vero mere
mythologici fuerint, v. schol. ad Hermogenis lo
cum, p. 4i5, edit. Aid.) fecisse memora tur. Her-

ea) Quasi de turre praecipilantes dicas. Hoc no-

aen Tidetur libro impositum ab iis, qui Diagoram
tiosum reddere volebant. Nam si ab auctore ipso
hisset, opportunior scopo Tat i un i , eque ab illo prae-
tttmissus. Ceterum, re diligentius considerata, fateor,
pvmn ccrtam esse banc de 0vyioi Diagorae Xdyotff
conjecturam, eque me praeterit, in alia abire Vos
sum de Hist. Gr. et Baylium in Lxico p. io4i. edit.
Sundae. [Paullo ante dixi meam sententiam. Res
'Nem incerta est , lyoti istis deperditis. Hart. ] In-
Democriti quoque scripta Q>ovyiov "kyov inemorat
LXIV IOA. ALB. FABRTCIVS

mogenes juq iStw . de Nicostrato: ye xal

[ivfrovg avrog noXlovg inkaatv, ovx Aioojtovg fi-
vov , akX o'iovg tivul nwg xc Saaarixovg. H une
tarnen et Demetrium, (ut de Aphthonio manife
stum est,) mythographiam eaterius tatitum exco-
luisse suspicatur Tyrwhilt 1. c. p. 26. not. 35. col-
lato Auclario eiusdem ad Orpheum de lapid. qua-
tenus rheloricae inservire censetur. J-farl.] Fabu
las scripserat etiam Myro Rhodia, ut Suidas au-
ctor est: [it. Eudocia p. 00.] Forte et Pataecus,
qui Aesopi se animam nactum iactabat , teste Plu-
tarcho in Solone p. 81. [Sed cl. Tiedemann in
Griechenlands Ersten Philosophen, p. 117. negat,
ex historia a Pataeco de Thalete et Solone nar-
rata rite colligi posse, Pataecum Xyov sexipsisse.
IJarl.]
VIL
Sabrina.
Ab tempore Babrius quidam , ab aliis Ba-
brias vel Gabrias ) nominalus, non invita, ut
ex fragraentis apparet , Minerva scripsit Aesopios
(ivd-ovg sive fivdix libris decern, ut Suidas, vel,
ut Avianus, duobus, et quidem vers choliambo
sive seazonte. Primus, qui eius meminit, est Ju
lianus Imperator Epist. 5g. ad Dionys, rov mO-ov
tv Fagiov dxrfxoa- TaXj dvg ict-
a&tlaa r aXka ix rov ikiov fivd'ave. ta
se in arocciano Cdice reperisse Petavius testatur.
Avianus in praefat. quas (fabulas) Graecis iambis
Gabrias cc) repetens, in duo volumina coartavit.

bb) Michaelis Gabriae Epstolas MSS. memorat

Gesnerus in bibl. Adde bibl. Coislin. p. 674. Aldro.
valid, lib. I. de quadrupedibus bisulcis. p. 37g.
cc) Henr. tarnen Cannegieter , qui Flavii Aviani
 DE AESOP O. tXV

Babrium vocat Etymologici M. auctor in oucpa!;

et in TtinQWfivov, ubi hos elegantes ex eo verscu
los profert:

(ita enim nomen bujus fabulatoris est scribendum, uti

jam Vosains Instit. Orat. lib. II. cap. i5. sect. 5. alii-
que, comprims Cannegieter, dudum docuerunt, non,
nti alii, etiam Fabricius hoc et aliis locis B. Gr. scri-
pseraut, Arieni) fabulas cum suis aliorumque animad-
versionibus, Amstelodami, 171. maj. 8. edidit, in
praefatione Aviani e libris scriplis Babrius reposuit,
et in nota de scriptura et nomine et nominis in edi-
tionibus varie tale copise disputavit. Ule tarnen me.
toit, ne Suidas abriam et Babrium confuderit, quo
rum uterque fabulas Aesopias scripsisset tempore, me
tro, numero diversas. , putat, priorem fuisse
Aviano, atque etiam Phaedro; hunc posteriorem; ilium
jambis, hunc scazontibus, sive %oififioi, (uti apud
Suidam legendum esse jam vidit Kster.,) ilium libris
duobus, Lune decern , (nisi librari apud Suidam fal
lout, quod etiam censet Tyrwhitt in diss. p. 2. not.
eque constare , addit , Avianum volumina posuisse
eodem sensu, quo Suidas iXla,) scripsisse , hos de-
nique fabulatores quoque confusos fuisse a Tzetza lo
cis, a Fabricio nostro jam citatis. Equidem librarii
manum oculumve aberrasse loco primo , a Fabricio
excitato, existimem, et facile permutatis. Idem
in dissertatione subjecta,. cap. XI. p. 27. Babrium ae-
tate priorem Phacdro fuisse judical. Cap. XVI. p. a8g.
scribit, Babrii, Babriae et Gabriae nomina non magis,
qnam fabulas confund, Babrii fabulas omnes periisse,
resarsisse tarnen hoc damnum Magie tros, redd it is i I lis
Babriae et Gabriae fabulis , tametsi versus ratio abhor-
reat: immo nec Babriae forte esse, quae hoc nomine
venditantur: Vossium in antiquis membranis Jgnatii
Diaconi nomen iis inscriptum invenisse, (Instit. orat. 11.
i5. 5. ) Neveletum , ut in praefatione testatur, in Pala-
tinis scliedis Jgtmtium Mastigorem reperisse. Bentlti
in diss. de. fabulis Aesopi . V. Babrium et Gabriam dis-
cemit, et Babrii librum, si nunc exstaret, mrito op-
poni latino Phaedro, si non praeferri, posse, judicat,
et tarnen . VII. Babrium unum de postremis bonae no-
e
LXVI IOA. ALB. FABRIC1VS

"A aoi nknqioxai, rubra rXij&i yivvaiag

Kai fit} oocpi&v, w zQtwv y ov cptvtj.

tae fuisse opinionis errore adfirmat, variaqne Babrii

fragmenta, fabulis Aesopeis, quae nunc cxslant , mixta
recenset. Nemo tarnen de Babrio ejusque fabulis melius
meruit, quam Thomas Tyrwhitt, eques Anglus, et so-
cius regiae atque antiquariae societatis, (denatusd. i5.
Augusti 1786. aetatis 65,) qui, suppresso nomine.,
edidil :
Dissertt, de Babrio, fabularum Aesopearum scri-
ptore. Inserunturfahulae quaedam Aesopeae , numquam
antehac editae , ex cod. MS. Bodleiano. Accdant Ba
brii fragmenta. Londini 1776. maj. 8. et editioni suae
Orphei de Lapidibus Auctarium subjecit. Quam doctis-
simani dissertatiouem una cum Auctario typis recuden-
dam curavi Erlangae. 1785. 8. Diligens quoque Tyr-
wbiltiani libelli censura est in Bibliotheca critica Am-
stelod. vol. I. part. II. p. 120. sqq. Tjrrwhitt statim ab
initio de aetate, qua pro habiliter vixeri t Bah ins , acute
dissent. Colligit igitur, abrium bonorum aetate scri-
ptorum lloruisse, prim 11m ex versuum ejus elegantia et
suavitate ; tum ex loco Apollonii Lex. Homer, v. "Atie,
qui verisiinillima conjectura in choliambos redigitur et
ad abrium , ergo Apollonio , cujus aetas in tmpora
Augusti incidere videtur , antiquiorem , refertur ; deni-
que ex praefatione Aviani , qui abrium ante Pbaedrum.
collocat. Posthaec ex cdice odleiano, (in Catal.
bibl. Bodl. . 3906. sub titulo Apologi varii gr.) qui buc-
usque laluit Aesoj>i editores , descripsit atque iiluslra-
vit fabellas aliquot, quae in nullo alio Aesopi cdice le-
gunlur , et quas ex abrii choliambis in prosam oratio-
nem conversas fuisse demonstrant non modo disjecti
membra poetae passim oceurrentia, sed etiam abrii
fragmenta quaedam a Suida consrvala. Dein adfert
quasdam fabulas, quae plures sunt, quae cum editis,
ait, in summa rerum couvenire dicuntur, eaedem ta
rnen verba quaedam potica, phrases elegantioree , et
etiam versus ntegros Babrio, ut videtur, derivatos
conservant, quos in aliis exemplaribus frustra quaeras.
Ex hi3, opinatur, satis manifestum esse, collectionie
 DE AESOP . LXVII
Taqiaq dicitar in Johannis Tzetzae codicibus chil.
VIIL . 5 16. sed Baoiaq [rectius] XIII. . 258-

odleianae auctorem, quem saeculo duodecimo vixisse

suspicatur, Babrii librum , fortasse integrum, ante ocu-
1m habuLsse , et ex illo fabellas plurimas sibi descripsis-
se, et orationi suae prosaicae, saepe jejunae et barbaree,
fragmenta abrii multa, quorum seiisum sermone pe-
destri exprimere nesciebat , immiscuisse , quae in aliis
coilectionibus aut non omnino , aut aaltem diverse le-
guntur. Post agit de aliis Aesopi codicibus et editioni-
bus principibus , et p. a5. sibi verisiraile videri, profi
teer, collectiones omnes, quas hodie tenemus, i'abula-
Tum Aesopearum ab opere abriano origintm sua m du-
xisse, datieren tas autem earum esse imputandas inulti-
tudmi scriptoruni, qui diversis temporibus et locis et
ingtniis et sludiis metrorum elegantissimorum partes
varias pro libitu suo quisque in prosam traducendas
sumsissent. Mentem vero suam uberius explicuit, Ba-
brium expoli visse cbeliambis fabulas, quae sub Aesopi
nomine ferebantur, ex aliorum inventis non parum
anctas j ex eo tempore negligi coepisse prosaicam Aeso
pearum collectionem: sequioribus saeculis homines ma
le feriatos Babrii fabulas in prosam reduxisse , adeoque
libros fabularum Aesopearum, qui hodie feruntur, ab
junioribus Graeculis confectos esse et ex Babriano opere
duelos. Hinc, opinatur, accidisse, ut fabularum Ae
sopi, quae a veteribus memorantur, aliae in libris ho-
diernis desiderarentur , aliae mutatae Icgerentur : scri-
ptores enim nostros eas solum fabulas, quas libuisset, et
prouti libuisset, vertisse; forsan Babrium ipsum non-
nulla reliquisse intacta, nonnulla etiam pro arbitrio im-
m utaviese. Denique in codicibus , ( de quibus postea
sermo erit ) nondum exploratis , cum primis antiquiori-
bus , multas fabulas hactenus inditas , aut saltern edita-
rum multas stilo amoeniore et purpuris Babrii pannis
ornatiores, multo plura operis Babriani fragmenta late
re, censens, eruditos homines ad illos libros scriptos
lostrandos, diligenter excutiendos in usnmque publicum
excerpendos invitt incitatque : inspiciendos quoque esse
recte judical codices Tetrastichorum Ignatii, (de quo
mox . VIII. ) sub nomine Gabriae, qui fabulas Babrii in
e a
LXVill IOA. ALB. FABRICIVS

wokq Bagiaq yQcfn iv uvd-iuoig rot ^^ etc.

Adfert deinde ex ill versus quosdam scazonlcs,
xovoov xa\ BaQiov etc. qui duobus auctiores le-
guntur apud Natalem Comilem IX. 5- Mythologiae.
Fabula ipsa legitur in Prosaicis Graecis a Neuelelo
vulgalis fab. a45. Tseizes idem XIII. v. 4g4. rotg
f.w&oi TOg Aianov xai aT%oig rov BaQiov
A'wv xa&tvSav etc. mox adducit versuin
non scazontem, red iambicum :
Ov fivv nroovuaiy riv Si qui)v txTQima,
qui versus inemendatus legitur fabula 2. inter eas,
quas sub Gabriae nomine habemus. Suidas quam
frequentissime Babrium laudat, et plurimos ex eo-
dem profert choliambos: aliquos etiam hinc inde,

compendium redegit. Suscipio vero Tyrwhitti , nullum

fuisse Gabriam, sed inde ortum, quod in qiiibusdam
exemplaribus errore scribae raolov pro BaQiov scri
ptum i'uerit, ex fit probabilior, quod earn senlentiam,
quae in cdice Coisliniano apud Tyrwh. p. 28. n. 36. et
in Postscripto p. 47. Babrio claris verbis adsignatur, cen
sor doctus iii Bibl. critica 1. m. p. 127. sub Chabriae no
mine deprthendit in Max i mi ct Antonii sententiis, ad-
jectis Stobaeo edit. Francof. p. 96. Errore igilur lum
.aurium tum oculorum novum illud nomcn ortum in co
dices irrepsisse videtur. Deinceps in libello Tyrvvhitt.
fragmenta exhibentur Babrii secundum ordiuem fabula-
rum Aesopearumin edit.Oxon. 1718. quae qui dem omnia,
duobus vcl tribus exceptis, exstant in Suidae lxico,
vel adjecto Babrii nomine vel omisso, ita tamen, ut
auctor facile agnoscatur ex versuum numero atque ar
gumento: uti jam animadverterat Fabricius. Denique
in Adpendice et in Auctario quaedam dvixboia abrii e
codicibus in lucem profert. Quod Suidas multa e Ba-
briano opere adtulit, Toupius in Opusculis criticia, s.
Emendationibus in Suidam frequenter vel Babrio versus,
vel versibus Babrianis sensum verborum varia fortuna
restituit. !.
 DB AESOP . I.XIX
Babria non laudato, quos ex argumento facile
agnoscas illius esse. At verba apud eumdem in
naXaftvato , ovx eSo^av ccv&Q(a?roi evai, dk?. Sai-
fiovi rtulafivmoi Tivt, non Babrii bunt, sed Pro-
copii Hist, arcanae cap. 12. ut doctissimo Neocoro
probe animadversum. Celerum non male Carolus
Boylius in examine dissertationis Bentleianae de
fabulis Aesopi p. 45. suspicabatur, versus binos,
quos ix Twv Tov Aianov (ivfrwv profert scholiasles
Thucydidis, Babrii nostri esse, sunt aulem hi:
iclXog ccllov dyqtvaai kuv
Tot%ti rig XXog ix xuxov .
Sed et versus hexmetros, laudato eodem Babra,
profer idem Suidas in traioii, in quo, nisi fe-
ellit eum memoria, credibile est, etiam versus
hexmetros et pentmetros, quos ex ^v&oi vel
pv&ixotg producit in atntivt) , aStv , ctxrSrg, Sut
et ozvffsXog, Babrii esse, ut forte diverso carminis
genere interdum usus sit Babrius in fabulis exscri-
bcndis, quae eiusdem Boyiii coniectura est, licet
Bentleius hanc homericam vel elegiacam metaphra
sin malit Iribuere Anonymo alicui, Babria anti-
quiori dd). Galenus etiam in protreptico torn. L:

dj) Alii Anonymo ego quoque illos versus hexame- '

tros tTbuerem : , ut Cannegieter in diss, de Aviano
ostendit , fabulatorum cum graecorum tum ronianorum
et scripta et nomina niiscebantur , aliaeque fabulae ex
aliorum libris transferebantur ad alios. Atque Tyrwhill
in diss. p. jo. sq. n. i4. arbitrator, Suidam in Pxaieit]
memoria lapsnin esse et versus illos hexmetros Anony
mo illi tribuendos, cujus iiv&ovs vel iixrix non raro
olet citare : hune vero , eque ipsum spernendum au-
ctorem , post Babrium scripsisse, et fabularum ejus,
(nonnullaruin saltern,) paraphrasin, versibus partim he-
xametris partim elegiacis , confecisse. Harl.
LXX IOA. ALB. FABRICIVS

p; 6. fabulam de athletis, quos bestiae in stadio

facile vincunt, proferens ait, se adducere uv&ov ,
ov rwv ovx cifiovacov vdgwv rtg ivrtivag tntai, -
axevaaiv. Potuit tarnen hoc facer poeta aliquis in
alio opere, quam meras fabulas complexe

VIII.
De Codicibus Aesopi et Babrii etc. huius editt.
[De codicibus et Aesopi et reliquorum simul
hic agam. De Bodleiano cod. quo usus erat Tyr-
Avhitt, non est, quod plura faciam verba.
cod. Vossiani vetustas suspecta quidem est Fabri-
cio . XL at Valckenaer , qui codicem Vossianum
manibus vei'savit, etinMiscell. Observatt. cril.Belg.
vol. X. tora. I. p. 108 sqq. diligenter curateque de-
scripsit, p. 11 5. adfirmat, fabulas, quae in eo cod.
occurrunt, esse XVlll. et ab illis, quae vulgo sub
Aesopi nomine circumferunlur , longe diversas;
codicem 5oo. annis ante Planudem esse conscri-
ptum, fabulas non invenustas, ab hoinine graece
scientissimo con'ectas, raro a Dositheo (a. Chi-,
cire. 207.) interplalas , sed ab eodem in lalinum
conversas sermonem, et p. lag. duarum fabb. dat
specimina. Gothanum cod. Aesop, fabularum
Venetiis i48a. scriptum Heusinger in praefat. ad
editionem Aes. fabul. suam laudavit. In primis
vero memorandus est cod. Augustanus , Planudis
aetatem longe superans^ in quo non ordo tantum
et verba alia, sed etiam numerus fabularum longe
maior est, et unde constare potest, quo sermouis
genere ante Planudem easdem fabulas alii narra-
verint: de quo plura dixit JUeusinger in praefa-
tionibus ad Iuliani Caesares et Aesopi fabulas,
non in diss, de graecis Aesopi fabulis n. 4. et no-
titiam illius dedit quoque cl. Ernesti, in praefat.
 DE AE50VO. LXXI

ad editioncm suam fabb. Aesop. Ex hoc, qui

dignus est, ut describatur aut curatius excutiatur,
(y- Lessing zur Geschichte und Litteratur, torn. I.
p- 72.) et Golhano quasdam fabulas priru um pu-
blicavit Ileusinger. De cod. Florentino et duo-
bus aiiis Florentinis apud MonUaucon in Diario
Ital. p. 36b. vid. notam ad . XI. Ab eodem
Montfauconio in Diario liai, memoranlur p. 48.
Apopbtheginata Aesopi, cod. XIV. saec. et p. 3a.
Aesopi Fabulae et vita per Planudem , cod. eius-
dem saeculi in biblioth. Mutinenai p. 16. Aesopi
vita et fabulae per Maximum Planudem, cod. XIV'.
saec. tum Aesopi fabulae et Gabriae fabulae, cod.
XV. saec. in biblioth. Ambros. Mediolanenei.
Codices quinqu Palatini, quos Neuelelus consu
ltt, qiium inter se raro et parum discrepent, pro
uno reputandi sunt.
Omnes autem fabulae, quae sub Aesopi no
mine vulgatae sunt , ex tribus potissimum exem-
plaribus MSS. sunt desumlae, coramonstranle
whitto in diss. pag. 20 sqq. Fabulas priores i44.
(ut in edit Oxoniensi ordinanlur ,) primus ex MS.
edidit Bonus Accursius Pisanus, Mediolani, circa
a. MCCCCLXXXIX. ut coniicit Tyrwhitt, (de qua
editiono paullo post copiosior ,) cum vita Aer
sopi a Planude scripta; unde, ut opinalur idem
ille Tyrwhitt, collectio ilia a nonnullis " o-
%riv Plantidea adpellala est: at in nota 3i. osten-
dit, ex eo, quod vita Aesopi, a Planude enarrata,
praemissa est, nondum coniici posse, fabulas cas,
quas Accursius vulgavit, a Maximo Planude esse
scriptae. Observt enuu, vilam Aesopi cum no
mine Planudis saepissime in MSS. occurrere sine
ullis fabulis: occurrei-e etiam praeiixam collectio-
nibus labularum, quae ab illa, quam Accursius
exscripsit, multara discrepent: ita esse in MS. Lau
LXXII IOA. ALB. FABRICIV8

diano . Bodle. . 699, ubi vtam Aesopi, a

Planude exaratam, sequuntur fabulae qudem ex
Accursianis, (quamquam diverso ordine,) sed etiam
multae ex Neuelelanis. Haec Accursiana collectio
saepius repetita et ab Aldo aliisque , cum nnllis
aut saltem levissimis mutationibus. Tum liobertus
Stephanus Aesopi vitam et fabulas plures atque
emendatiores, ut ipse ait, ex vetustissimo cdice
bibliotliecae regiae, i546. evulgavit. In il lo exem
ple cum fabularum ordo a prioribus edilionibus
oinnino discrepat, tum etiam novae fabulae, circi-
ter viginti, non omnes simul adiectae, sed sparsim
diversis locis insertue sunt, prouti illas in MS.
ipsum reperisse credibile est. In Stephaniana edi-
lione sunt quaedam Babriana, quae vel elegantiora
sunt, atque > auctoi'em Babrium magis referun),
quam in Neveletana, vel in hac plane desideran-
tur, (v. Tyrwh. . 3a.). Denique JSeveletus, qui
Stephanianam editionein aut nescivisse videlur, aut
neglexisse, Fabulas variorum auctorum edidit
1610. in quo opere fabulas priores i44, ut ex edi-
tione Accursiana propagatae fuerant, repraesenta-
vit, fabulas autem ex V. MSS. Palalinis, qui au-
tem unius sunt familiae (ut iudicat Tyrwhitt: at
tarnen ex paucis illis, quas subiecit Nevelelus,
nolis, interdum, licet rarissime, codices illos, prae-
cipue quinlum dissentire, cognovi: sed paru m ta
rnen differunt:) addidit circiter 136. (vel potius
i48. a p. 21a 21. sub titulo Fabularum num-
quam hqctenus editarum) Accursianam collectio-
nem Nevcleliana recenliorem esse, opinatus est
Bentlei. diss, ladala . VIII. Contra Tyrwhitt,
quae ex illis recentior sit, quae vetustior, frustra
quaeri, rectius exislimat, quum in utraque com-
plures fabulae diversis auctoribus et temporibus,
ut verisimile est, consarcinatae leganlur. Idem
 DE A E S . LXXIII

tarnen, quod in tribus illis codicibus , e quibus

iabulae Aesopi hactenus editae fere omnes flnxe-
rnnt, tanta est differentia, ut fabularum Neveleta-
narum nulla in cod. Accursiano, neque vicissim
ulla Accursiana in Neveletano sit inventa; Stephani
antem codex Accursianas omnes diverso ordine
dispositas, Neveletinas paucas iis intermixtas sit
complexus, acute suspicatur n. 33. duo Bahrii vo-
himina, ab Aviano raemorata, casu quodam olim
dis tracta, alterum Neveletanae, alterum Accnrsia-
nae collectioni origiuem ddisse , omnes autem fa
bulas, quas hodie tencmus, Aesopeas, at' varie
mutila tas, corruptas in prosamque resolutas oralio-
nem, ex opere Babriano ortas esse. Dici igitur
non potest, a Planude vulgatas fabulas esse scri
ptae, quod etiam sensit Bayle (in: Lettres pu
blies sur les Originaux avec des Remarques par
Mr. Des Maizeaux , Amsterd. 1729. mai. 12.) ep
stola XVIII. contra. Vavassorem aliosque negaris,
omnes Aesopi fabulas a Planude esse confictas.
Atque praeter memoratos codd. MSStos in variis
bibliothecis multi adhuc, ut iam dictum est, latent,
qui exspectant diligentiam ac sedulitatem virorum
doctorum, qui fabulas Aesopeas sollerler compa
rent, rite acuteque discernant, et fragmenta Ba-
briana pari sagacitate, ac Tyrwhittus, inquirant,
sccernant, ac, quantum fieri potest, legitime atque
intelligenter restituant componantque ; reliquis fon-
tibus et auclorum et grammaticorum, qui Babrii
fabularumque Aesopearum iniiciant mentionem,
baud spretis. In Bibliotheca quadam Constantino-
politana exstare, saltem exstitissc dicitur jtesopus
totus, s. fabulae ipsius, in: Bibliotheca s. Antiqui-
tates urbis Constant inopolitanae , Argent or. 1678.
4. nr. II. cod. 170. sed de tristibus bibliothecarum
in Oriente nou minus, quam Constantinopoli fatin
LXXIV IOA. ALB. FAERICIVS

. Seviii in Histor. acad. Paris. Inscript. torn. Vil.

p. 335 sqq. Dabrius (scribae errore) in cod.
regio Paris, dicitur in colleclione quadam s. Me
lissa ex variis auetoribus in Philippi Labbei Nova
biblioth. supplem. VII. p. 279. nr. 633. In eadera
Nova bib], quaedam aliae versiones antiquae et edd.
memorantur. In Biblioth. Laurent, secundum
Angel Mar. Bandini Catal. cod. MSS. bibl. Me
diwae graecorura, recensentur sequentes codd.
1) torn. I. p. 29. Plut V. cod. X. n. LXXXVII.
sunt TiXQCtGTvya Fagiov youuuatixov xai eXXrjvoc.
Quod Bandinus animadvertit, hic non Babriaet
sed Gabriae esse fabulas , nee Ignatium diaconum,
ut suspicatur Fabricius nostro loco, sed Gabriamt
teste inscriptione, esse fabularum istarum auclo-
rem, id admodum leve esse, ex iis, quae hueus-
que disputata sunt, colligi potest. Illud autem
tenendum et cum Tyrwhitti iudicio comparandum.
est, in hoc cdice reperiri LXIX. fabulas, e qui-
bus, ait Bandinus, XLIII. editae sunt gracce et
lat. ab Aldo, reliquas usque ad LIV. e codd. Pa-
latinis addidit Nevelelus, ita tarnen esse compra
las, scribit, ut in cod. VI. fabulae desint ex editis
a Neveleto , reliquae multum ab ipsis discrepent,
et XX. supersint, quae hactenus inier edilas de-
siderentur, a Bandino aulem primum publici iu
ris factae sunt. Codex igilur in Sicilia aut Cala
bria olim saeculo quidera XIV. pessime scriptus
est, 'at probabiliter e cdice quodam perantiquo
fluxit, et, quia non solum pleraque indita conti-
net, sed etiam singularia in fabulis Babr/i aut Ae-
sopi praebet, diligenlius est exculiendus. a) in
cod. XV. Plut. VII. est nr. 4. collectio sententia-
rum: in his notanlur torn. I. p. 253- sententiae ex
Aesopo et Babrio excerptae. 3) tom. IL pag. 383.
memoralur cod. saec. XVI.i in 4. min. Iusuut in
 DE A F. S P . LXXV

illo nr. 3. Aesopi Fab. cum duplici auctoris vita,

priore valde longa, (quae Bandino videtur Planu-
tlem habere auctorem, nec tarnen cum vulgato
otnnino concordat,) altera brevissima: quam se-
quuntur fabulae centum , ordine alphabetico dispo-
sitae. p- 274. in cod. X. fabulae 38. instar Aeso-
picarum, quarum primam integrem protulit Ban-
din. 4) ibid. pag. 464. cod. 2. nr. 4. cod. chart,
gr. in 8- saec. XV. mauu Manuelis Zaroiannie scri-
ptos: continet vitam Aesopi, quae legitur in Aldina
edit, fabularum Aes. i5o5. et fabulas Aesopi secun
dum alphabetum: desinunt vero in liltera xp.
5) ibid. p. 466. cod. saec. XIV- chart, in 12. ha
bet nr. 1 1. Aesopi Proverbia. 6) ibid. p. 555.
cod. 33. nr. 2. chart, saec. XVI. in 4. Aesopi fabu
lae LXI. quarum nonnullae habent latinas verbo-
ruin interpretationes interlineares. 7) torn. HI.
p. 3a5- cod. VIII. Plut. 86. chartac. saec. XV. nr. aa.
Apophthegmata , in his Aesopi. 8) ibid. p. 4i5.
cod. 79. nr. 1. saec. XV. Insunt fabulae CXLVIII.
eodem quidem ordine, quo comparent in edit. gr.
Basil, per Io. Herwagium an. i55o. 8. ita tamen,
ut in hoc cdice postremae V. fabulae cditionis de-
sint, inter fab. tamen 67. et 68. una, quae in edi-
tione non adparet, quam integrara exscribi fecit
typis Bandinus, et aliae tres e Gabrio s. Diaconi
tetraslichis (nr. i3. i4. et 28. in edit.) inserantur.
9) Dicta et sententiae Aesopi in Arsenii Viola*
rio, cod. saec. XVI. vid. torn. I. pag. 54g. In
Catalogo codd- MSS. bibl. regiae Parisinae, Gabriae
et Aesopi Tabulae crebro meraorantur: sic in vol.
. Gabriae fab. cod.' 522. nr. 19. cod. 583. nr. 28.
Aesopi fabularum collectio, ordine alphabetico dis-
posita, et nr. 29. Gabriae tetrasticha: cod. 1788.
nr. 17. Gabriae fabulae, versibus iambicis; cod.
2571. nr. 8. Gabriae fab. cum glossis quibusdam
LXXVI I . ALB. FABRICIVS

interlinearibus. In eodem vol. praeter ea XVI.

codd. Aesopi fabulas continentes nominantur: in
ter hos memorabilis est cod. bombycinus 24o8.
manu Alhanasii Hamarloli circa annum Chr. 1270.
exaratus, in quo nr. 17. sunt Acsopi fabulae quae-
dam versibus ambicie. Reliqui codd. sunt multo
recentioxis aetatis. In vol. III. occui'rit memo
rabilis cod. 2904. saeculo dcimo terlio exaralus,
qui continet nr. 4. Aesopi fabulas sex, versibus
scriptas. In vol. IV. Aesopearum fabularum, tarn
latine quam graece scriptarum, octo codices memo-
rantur: in his cod. saec. XV. 8259. nr. 5. Aesopi
fabulae, versibus latinis: accedit commentarius ;
at nomen auclois aut interpretis reticetur; cod.
846o. saec. XIV. nr. 5. Aesopi fabulae , versibus
heroicis-, cod. 85og. bis; saec. XIV. Aesopi fabulae,
versibus elegiacis, anonymo interprete. cod. 85 10.
nr. 1. et cod. 8617. saec. XV. Aesopi i'abulae, in
terprete Omnibono Leonicensi. Fabulae Ano
nymi versibus expositae, cod. an. MCCCC. die
quarto mensis Februarii scriplus, in biblioth. Ve
neta S. Michaelis , quem lo. Bened. Miltarelli in
Catalogo MSS. illius biblioth. Venet. 1779. fol. p.
70. uberius describit. In bibliotheca Mosquensi
Synodi est cod. nr. 285. in 4. saec. XIV. aut XIII.
qui varios libellos variis temporibus scriptos con
tinet, in bis Vitam et Fabulas Aesopi, in quibus
sunt quadraginta quinqu inedilae; reliquae, iam
typis excusae , alio ordine , ac in Heusingeriana
editione, dispositae, et cum insigni lectiouis varie-
tale reperiuntur , uti docuit cel. Matthaei in prae-
fat. ad Syntipae fabulas p. X sq. In eadem bi
bliotheca est codex, in quo Ignatii leguntur tetra-
stic/ui, teste eodem viro celebrrimo. In biblio
theca Lugduno - Balav. sunt codd. pag. 34g. nr.
9. Aesopi vila cum fabulis, p. 33o. nr. 19. Sen
 UE AESOP O. LXXVII

tentiae ex Aesopo et aliis. p. 388. nr. 4g. Fabu-

lae Aes. Integumenta elegiacis versibus scripta.
p. 78. nr. ao. perperam trihuilur Aesopo nostro
fabulatori liber prosaico scriptus sermone de ocla
actave fine Alcxandri M. Macedonis. p. 394.
nr. 5 1. Aesopi fab. in cliarta. p. 98. nr. 53.
adscribuntur Aesopo Admonitiones ad Ennum, qua-
rum prima est, Ttxvnv iqo uvtwv aiov &sov.
Coa. supra ad . IV. fin. p. 4oi. nr. 4. Initia
fabularum Aesopi; Fabularum a Neveleto cdilaruiu
index, et cjuae in eius editione desunt. Aphthonii
fabularum initia : manu Fatricii Iunii scripta.
p. 402. nr. 7. et p. 4o3- nr. 19. Aesopi fabnlae.
adem 127. in bibliolh. Escorialensi , teste Ciar-
Ho in Epistolis de regno Hispan, p. 76. secundum
versionem I. Tob. Koehleri teutonicam: adde An
ton. Augustini Catal. .Tarracon. an. 1587. nr. 227.
Ibid. nr. 261. Aesopi Apophtli. et fab. In bi
bliolh. Caesar, f^indobon. teste l^ambecio in Cora-
mentar. de illa, torn. II. p. 918. nr. 4 16. antiquum
Tolumen membran. in fol. Fabulae Aesopi, ab
anonymo quodam auctore carmine elegiaco trans-
latae. Libro et vol. VII. cod. 1. nr. 35. Ae-
topiah. ordine alphabetico cum eiusdem vita: quod
exemplar a Neveleli editione; valde discrepare,
eiusque eollationem ob multas notabiles lecliones
fore necessariam , iudicat Lambecius pag. 543.
In eodem cdice sunt nr. 34. Ignatii Magistri
Iambica ex fabulis Aesopicis Babriae. In eo
dem volumine cod. 78. pag. 295. Ignatii Diaconi
Tetrasticba Iambica ex Fab. Aesop. Babriae, quae
exstant in edit Neveleti pag. 354 sqq. Eadem
exstant in cod. Naniano 287. (pag. 484. Graeci
codices MSS. apud Nanios, patricios Venetos,
Bononiae , 1784.) inscripto: yaoiov iXXqvog ttq-
. In Codicibus MSS. iatinis Biblioth. Na
 LXXVHI IOA. ALB. FABRICIVS

nianae a lac. Morellio relatis, Venetiis, 1776. p.

i52. est in cod. CXVI. nr. 5. Liber Aesopi : in-
cipit: Ut iuvet et prosit , conatur pagina prae
sens etc. do cuius auctore cel. Moreilius docte dis
putt: vide quoque paullo infra . XI. JBono-
niae et in aliis urbibus multi latent codd. Fab.
quos Alofitfaucon in Catalogo Catalogorum MSS.
enumeravit, et quos omues, ibi indagandos, repe-
tere haud vacat. In biblioth. olim Palatina,
apud Sylburg. nr. 9. Ioannis Antiocheni Archaeol.
s. l'abularum declarado, nr. tas. Aesopicae fabulae
XXXII. i56. Aphthonii rhetoris fabulae XL.
Aesopicae fab. i43. a vulgatis dirersae, Babriae
fab- 44. nr. 195. Aesopicae fab. 2o4. nr. 67.
Aesopi fab. 99. nr. 69. Gabriae fab. In bi
blioth. Augustana, secundum Ileiserum , ter:
nempe p. 4o. p. 75. et p. 80. In Catalogo libro-
rum MSS. Angliae et Hiberniae etc. Oxoniae
1697. Aesopeae fabulae ligato et prosaico sermone,
graece aut latine frequenter designantur: brevitatis
caussa memorabo tantum, eas reperiri in bibliothe-
cis Oxon. quinquies; in biblioth. Bodleiana novies;
in Biblioth. Cautabrig. bis ; in Biblioth. Barocc- nr.
5o. Aphthonii fabulas; in aliis biblioth. Angliae
novies; in biblioth. Cottoniana p. 111. nr. 2. Ae
sopi fabulas, versibus elegiacis, et p. 110. nr. i4.
Fab. Aes. versibus gallicanis. Pariter aliae fabulae
ibi exstanl : e. g. in b. Bodlei. inter libros Seldeni,
fabellae, arabice nr. 344. et 34o3. iocularis fa bella :
tum nr. 407. inter libros Pocockian. fabulae, ara
bice, nr. 555 1. inter codd. Oxon. nr. 854. fabulae,
sine auctoris nota. Sed iam satis est. Fabulas,
videmus , saepe fuis.se descriptas , et in aliis biblio-
thecis multas adhuc latere, arbitror Addam, cel.
Adelung ex seclione quadam librorum accepisse
exemplar Venetum in 13. apud Franciscum Ram-
 DE A ES PO. LXXIX

pazetum i5Gi. (uti clamo adscriptum est,) quod

dodus quidam, sive ItaJus, sive Gallus, futurae
editioni paraverat; nam in charta iniecta scriptae
sont et variae lectiones ad editas fabulas, et quaedam
ineditae, ecodd. tum Florentinobibl. Monachor. Cae-
sinensium saec. XIII. tum Bavarico , in quo sunt 1 90.
fabulae, secundum alphabetum, ex quo descripta
est vita u traque; dcnique e cdice Mediceo. In-
unt quoque Gabriae seu Jgnatii XIX. tetrasticha
indita e cdice Mediceo Plut. V. vol. X. De hac
collectione cel. Matt/iaei, cuius humanitati debeo
illius notitiain , in singulari commentaLione uberius
se disputaturum esse, et specimina (additis varii3
lectionibus e codd. Mosquensibus, ) adiecturum, per
lilteras mihi signihcavit. Quare plura addere, su-
pervacaneum mihi videtur. P. Romolinus iu -
nobio quodam, Grotta Ferrata, baud prucul Tu.
sculo, (hodie Frascati) invenit codicem membra-
uaceum in 4. initio saeculi XL scriptum, qui con-
tinet Aesopi vitam ne fabulas; Cel. de Murr in
Ephemerid. Noribergens. nr. L. 1789. ex litleris
illius sequentem ddit notiliam : Codex conlinet
ritam Aesopi, quae inscribitur: ).$ atnrov
tpiXoootpov , xai, uiatanov SovXov avxov iteot. va-
/ aoMTtov, et incipit hisce verbis: navra
toyiXioraxog <mo*wto, ). , attico sermone
conscripta prolixiorque , quam Aesopi vita a
Maximo Planude conscripta. Constat eniin 72.
paginis, minsculo charactere referlis, cum aliquot
correctionibus , et notulis in margine. Aesopi vitae
proxime succedunt fabulae, hoc titulo: Aioianov
[ivd-oi OTot%(iov oxpifouoi. Sunt nr. 22. or-
dine alphabetico dispositae, quae numero et verbis
paullulum difFerunt a vulgalis. Postremo veniunt
fabulae 3o. versibus iambicis, vel potius scazonti-
bus, {procul dubio Babrii) concinnatae , hoc ti-
 LXXX IOA. ALB. FABRICIVS

tulo : ' ttoomov fivd-iav iapoi. Praeter ea in

cdice opusculum anonyraum invenio de natura
animalium, eo titulo: avv & iXog rpvaioXoyixtj
ubi quorumdam animalium naturam Anonymus
ad mores hominum traducit reformandos , et s.
scripturae verbis quam saepissime utilur. Denique
ibidem sunt fragmenta longioris cuiusdam fabulae,
ubi rex nomine Azar amicos alloquitur viros, et
animantium lites componit." HarlJ]
Exstanl hodie sb Gabriae nomine fablae
LIV. ex quibus XLIII. editae sunt graece et latine
ab Aldo ManutiO) cum Pliurnuto, Falaephato et
aliis, Venet. i5o5. fol. et a lo. Frobeuio Basileae,
i5i8. 8. [ibid. i5ai. 8. inter scriptores gnmicos,
cum Aphlhouii, Aesopique fabulis etc. Harl.\
Tubing. i546. al. i548. 8. /qov "Ellqvog rs-
TQOTiya, reliquas XI. e codieibus Palatinis addidit
Hcidelb. lio. 8. Isaacus Nicolaus Neueletus.
Hae singulae cpimylhion prosa subiunetum habent,
nec choliambis constant, sed tetraslichis iambis,
excepta quadragesima tertia, quae tredeeim cho
liambis absolvitur et sola videtur esse liabrii ipsius.
Reliijuae sunt ab Jgnatio Magistro et Dicono,
cui in MStis codieibus tribuuntur, teste Fabio Pau
lino Ulinensi : 'Iyvariov diaxovov 1% Sau-
a ti rovg fiv&ov AioioTUXovg utrayoaorixa- sive,
ut Lambecius in cdice Caesareo reperit: Baoiov
iv imrofi /Atrayoaytv vno 'Iyvariov Mayiaroo.
Viie eius commenter. Vil. de bibl. Vindob. p. 17.
(s. p. 295.) et 254. (p. 544. edit. Kollar.) Similem
inscriptionem in Palatinis codicil)us invenerat Ne-
velelus et sub Ignalii nomine fabulae eaedem edi
tae sunt ad calcem Phaedri a Rittershusio et aliis
illustrati Lugd. Batav. i5o,8. 8. apud Planlinum :
[Lipsiae ib'82. 12. germanice metrieeque, in: Ice
landers sopischen Fabelgeschichle Phaedri. Ei
 DU A E S P . I.XXXI

senberg, 1712. 8. farl] tura a Iohanne Fidlero

Rcichcubacensi Varisco, qui post Fabium Pauli-
), et Anonyinum in edit. Plautiniana ,
(quem Josephum Scal'gerum Fidlerus, Dauraius
et alii vocant, quamquam Scriverius ia edilior.e
poematum Scaligeri eum praetermisit ,) iambis la-
liai vertit, et epimy'hia singulis hexametiis ex
press]' , notulasque addidit Cygneae 1668 12. cum
FidJeri , additis Neveleli et uberioribue
loJiaimis ffennigii, Solquella - Marcliici, Conrecto-
ris Quedliuiburgeusis, el post ea Pastoris ad S.
Acgidii an. 1694. denati, animadversionibus: recu-
sae sunt hae fabulae Quedlimburgi 1679. 12. pa-
rum emendate. [Babrii et ArchiLochi fabulas ex-
hibet Camerarius i 11 edilione Aphthonii p. 56. 5j.
Tide ibidem p. *4l. Prodierunt illius Babrii
fabulae eliam Dresdae , sic inscriplae : Gabriae s.
Ignotii Diaconi Teti astichornm in Fabulas Ae~
tpicas Dodecasy gr cum octaplici versione m
trica latina et cum not. Chr. Gilberti. 1689. ^-
Phaedri fabulis adiecit Gabriae fabulas , exemplum
Aldinum i5o5. sequutus, Jo. Georg fValch, Lip-
siae, 1712. et 175. 12. Integrem Babrii fabulam
dedil quoque Brunei Anal III. p. 3i. De 2) r-
whilti opsculo et studio Babrii quasi in lucem
ritamque revocandi pan 1 lu ante egi. De aliis edi-
tionibus, in quibus Aesopi fabulis adiungi soient

) Rara editiu in bibliolb. Christii II. p. 267. sie

inscripta occurrit: Fabulae centum ex antiquis ecripto-
ribus acceptt et graeeix latinisque tetrastichis senara
exphcatae. a Fabio Paulino: G.ibriae iabulae, Alusaci
Leander et Hero, Qaleomyomachia Incerti, Sibyllae va-
ticinium de judicio Christi, Balrachomyomachia liomeri
ab eodem tattnii versibun e graeco conversa. Venet. ibBj.
cum figg. JJarl. i
 I . ALB. FABH.ICIVS

Habria , in sequentibus orit sermo. Gabrias

Fabeln.) aus dem Griechischen mit Anmerkungen
von /. C. F. Baehrens. Colon. 1787. 8. HarU\
De Jgnatio [vid. Cannegieteri diss, ad Avian, cap.
16. pag. 289.] praeter ea notabis , quod huius Iambi
in Adamum.) Labbeo in bibliolh. nova MSS. p.
i34. memorati, exstant in variis bibliothecis, et
pars illorum edita est a claries. Grabio torn. II.
spicilegii Patrum . 229. Occurrunt quo:jue [in
cod. Baroc. nr. u58. in Catal. MSS. Angl, et Bibern,
et] in Actis Sanctorum a5. Febr. et i3. Mart. Vi-
tue Tarae et Nicephori, Patriarchat-um CPoli-
tanorum ab Jgnatio scriptae, cum quibus vixit
circa saeculi a Christo nato noni initia. Vide Mar-
tinum Hanckium de scriptoribus Byz. p. 2*17 sq.
Suidas teslatur, grammaticum hunc ex Dicono et
vasorm in ecclesia CPolitana cuslode eveclum esse
ad dignitatem Metropolitae ficaeni, et praeterea
scripsisse ciegos fnebres, epstolas, ambos in
Thomam Antartem si ve &o)fiv, quorum
nihil ad nos pervenit. Gregorii Cyprii lab.
MSS. in biblioth. Bavar. p. ai.

IX.
De fabulis Aphthoii et Synlipae.
Ut ad fabulas Aesopi reverter, earum nonnul-
las quoque selegit et prosa graeca eleganti breviter
expressit adiunctis epimythiis rhelor nolissimus
Aphthonius, Antiochensisj.Babria, ut puto, atiti-
quior: [aut potius, secundum Tyrwhitt. iunior.]
Quadraginta fabulae Aphlboniicum versione Iacobi
Kimedontii filii primum editae sunt apud Comme-
linum 1697. 8. ad calcein progymnasmalum, quae
recusa etiam Lugd. Balav. 162. 8. apud Abraha-
mum Commelinum. Cum eadem versione vulga
 di: . 1
rit Neveltius an. ib'io. in ium laudata fabularum
colleclione, an. i66o. repetita, et castigaliones atl-
idit- Prudieruot eliain uinovi forma graecc et
laliue una cum progymnasmatis, Paris. i648. au-
ctae et recognilae a patribus Societatis Iesu. Fabric.
Hue quoque referendae sunt Syntipae, philoaophi
Persae, (vid. infra voI.X. p 33g.) Fabulae JLX1I. etc.
quas ex duobus Mosquensibus codd. primum edi-
dit, et animadversiones adiecit Christian Frider.
Mattluiei (tum temporis Prof, litter, human, in
Universilate Caesarea Mosqueiisi , iu prae^enti Prof,
ling. gr. Witleberg ) Lipsiae, 178b 8- syriace scri-
ptas fabulas feeit graecas Michael Andreopolus,
graminaticus , homo christianus. Graecitas cl ora
tio inlerpretis prope accedit ad earn, quae est in
fabulis graecis. Plura leges in praeatione ciar,
editoris. Apographum Mosqucnse, in quo fabulae
hune habent iudicem , Svvtincc xov tpiloocpov ix
jiv icc()a0iy.iaTMwv avTov ?.ywv } ante saec. XIY^.
scriptum est. HarL

X.
Neveleti collectio. Rimicius. JLditio Accursiana.
Exslat praeterea duplex ff) collectio prosaria
fabularum Aesopiarum graeca, utraque ordine al-

jf) Triplicem esse colleclionem , Acsursianam, Sie-

phaiiianam et Neveletanam , e quibus rtliquae tili li
nos, modo anctiores, modo paullo emendatiores 11-
zerunt , supra ad . VIII. jam adiiotaUmi est. I Icrae-
que autem ediliones, quarum supt riolibus praecipue
satculis infinita paene fuit copia, quod tralaliciae tan-
tum , nul lis locupletatae accessiouibus , ali.s saepius
collectionibus insertae, aut interdum novis oprrarum
errorihus obaitae lu nuil, plenissimuni omnium editio-
num indicem prouiittcre uut dare nequeu, nec omninn
F 2
 LXXXIV 1 O A. ALB. FABRICIVS

phabetico digesta , qua um alteram fbula rum

CXXXVI. e bibliolbeca Palatina primus edidit et

opus esse censeo. Hic lamen de primis editionibus,

qaae diligentia] Fabricii effugerunt, est disserendum,
atque adnotandum: 1) jam diu fabulas A esoptas, an
te quam graccae typis excusae fuissent , ope latinae
versionis ab anonymis , tum Valla, mnibono abisque
varia fortuna et oratione, sive Iigata, sire soluta,
i'actae, primum Italie, tum etiam Germanis notas fuis
se; in recensione codicum MSS. nonnullas antiquiores
jam inemoravimus : 2 ) quando antiquioribus iJlis tem-
poribus Aesopeae auL Aesopi dicuntur tabulae, non
graecas aut e graeco versas semper esse iiitelligendas.
ic Romulus quidam fabulas, a Pbaedro scriptae , con
vertit in sermonem prosaicum ; sed de boc paullo
post. 3) Hic Homulus a hemiiio , s. Himicio, ut
vulgo scribitur, s. llinulio, nunc Aretino, nunc Tliet-
talo dicto, (unus enim ideinque Lomo fuit, ejus au-
tem verum nomen lianutio d' Arezzo, vid. Gli Scrilt.
Ital. Brescia 175. fol. vol. I. part. II. pag. 1020.) probe
distinguendus est, at ab plurimis viris doctissimie
confunditur. Sic probe disceruitur in Supplemenlo
Supplements Chromcarum ab ipso mundi exordio usque
ad redemlionU noslrae annum MCCCCCX. edilum et
novixsime recognituin : et castigatum a venerando paire
Jacobo Philippo Bergmate , ordinis heremitarum.
Venet. i5i3. fol. p. j5. adversa: Harum, (de Ae
sopi fabulis loquitur,) nonnullas cum hamulus quidam
ad eruditionem filii Tyburtini versum in latinuin jam
diu transtulerit : novissime eas omnes vna cum ipsius
Esopi vita Hainutius quidam, eruditus vir, ad Anto-
nium tituli sancti Grisogoni cardinalem latinas accu-
ratissime fecit." Diversi igitur erant bomines. Di-
atimrit quoque eos lu. Fred. Nilant, in Jibro: Fahulae
antiquae ex Phaedro fere servatis ejus verbis desumptae
et soluta oratione exposilae; accdant Romuli Fabulac
.Aesopiae ; omnes ex MSStis depromptae el adjectis nolis
editae Lugd. Bat. apud Tbeodor. Haak. 1709. 12.
Tarnen adliuc ambigu et confuse disputt de Romu-
lo, et vero in note ad Romuli fabulas p. 65. intelli
gendus est, inquit, Jiomulus sive Monyllus Augustinus,
 DE AESOPO. rxxxv
latine verlit casligationihusque ac notis illustravit
lauda lus Neveletus. JVlonachorum menlio cum

ultimus Occidenlis inperalor. Prosaicas Romuli fabu

las in linguam gernianicam verlit et cum textu latino
edidit, additis fabulis Aesopi a i initio (rlimias vuca-
tnr a Stainbwcl , aut eo, qui illam curavit edition t ni
Ulmensem , ) translatis, quae, ut in fine dicitur, a /to
nudo in suit, quatuor libris non continentur , JJenrtc.
Steinhwel', Ulniae apud lo. Zeiner intra an. 1476
i 84. subjunclae sunt i'abulae Anonymi elegiaco ser
mone explicitae, ex I'abulis forsan Honiuli prosaicis.
Hujns anonymi I'abulae, elegiacis versibus expositac,
repwiuntur, ne quis iuscriptione decipiatur, in vete-
ribus editionibus:
Esopus moralistus , cum commenta ptimo , Da-
renthae l'igo. et i5oa. 8. apnd Lessingium, in egre
gio libro: Zur G< schichte und Litteratur , torn. 1. (ubi
de homulo, a Bimicio plane diverso, ejiisque i'abulis,
de editione illa antiquissima Ulmen i , ejusque tripli-
ci forma , edit. Nilanti aliisque rebus bue pertinenti-
bus doctissime et plenissime disputavit,) p. 68. Alia
tditiones vett ad . XI. signilicabo.
Bimicius aulem sive Hinucius , (de cujus nomine,
ejns scriptura et cognomiuibus docte egit Quirin*,
Vir purpuralus, iu Diatriba ad Epstolas Francisci
Barbari, part. L cap. IV. J. 7. et in pi unis in Ep
stola ad Schelhornium , subjuncta torn. Iii. Freytagiani
Adparat. litterarii p. 785. sqq. ubi quoque de principe
editione versarum abuiaruin dissent,) fabulas, quae
ex altero Babrii voluinine, ex mente Tyruliitti, pro
saice erant faclac, in linguain latinam ante annum
i45u. transtulit; quas postea Accwsius Mediolani ty-
pis exscripsit: et fabulas, graeee scriptae, adjecit.
Quare haec prima collectio Accursiana dicitur. Me-
diolanenses editiones, et latinas, et graecam, reecnset
los. Anton. Saxius in Historia literario - typographica
Mediolanensi , torn. 1. Phil. Argclali bibliotliecae scripto-
jum Mediolanensium, Mediolani, 1745. fol.
Vita Aesopi e graeco latina per fynutium facta.
In calce Mediolani. Anton. Zarolus, Parmensis. fol.
LXXXVI . ALB. FABRICIV5

laude occurrit fabula 3. (sive i5a. si pridem vl

galas adnumeres) et in epimythio fab. 122. (271.)

1476. (p. DLXV. ) Eodem fere anno quoque Ro-

mae , sine anni nota, in 4. vid. Audiffredi Catalog,
rom. edd. saec. XV. p. 388. Roman, i483. 4. vid.
AudiJJ'redi l. m. p. a56.
Aesapi pita et Fabulae e Graeco in Latinum versae,
per Rimicium, ad Reverend. P. D. Antonium, tiluli S.
C/irysogoni Presb. Card. etc. 4. In calce : Impressum
Mediolani ad impensas Philippi Lavagnme, Civis Medio-
lanensis. MCLXX1X. die XXVI. mentis Tunii. (p.
DLXX.) et ibidem, an. MCCCCLXXX. die IV. menais
Septem}). 4. teste Orlando, . 10. ubi dicuntur latine
per Haymicium editae esse, et bis, quasi diversae edi-
tiones, . 270. ineuioranlur ; quod , vix credo, eodem
anno factum aut adcurale scriptum esse. Venet.
1182. (JVlaittair. IV. part. II. pag. 433.) fol. Mait-
tarius in Annal, lypogr. torn. I. p. 262. not. b. anno
i48o. adsignat, conjectura tantum ductus, editionem
graeco - latinam; at ipse 'atetur, suum exempluin esse
nianeum, nec quidquam aliud praeter vitam Aesopi
graece con tine re : at torn. IV. part. I. pag. 4l5. lali-
nam tantummodo Rimicii" versionem ill i anno adserit.
Saxius pag. 572. se illam editionem numquam vidisse
ait. Farroae, i487- fol. (Oriand. p. 270 Mailtaire
IV. part. II. p. 4q2.) At quaenam prima sit graeco-
latina editio Accursiana , incertain mulls videlur, et,
quia nulla temporis et loci nota adhaeret, viros do
ctos in alia omnia tr.msiisse animadverti. Qnare,
quoniam Accursiana editio nulla ad 111 an us est , quo-
rumduin opiniones adferam, examini aliorum, qui
mann terer possint exemplaria, subjeclurn. In bibiio-
theca Dubositma, part. II. pag. 572. nr. 655.
Vita Aesopi una cum. suis fabulh per Rynuniium e
greco in latinum translata , in 4. absque loco et tem
pore impressionis habetur editio omnium prima, ac
procul dubio an. ibjo. ( lorsan voluit scribere auclor
notae i48o?) rum verba graeca addita eint, non
quidera adnotatur; sed eadem esse videlur, quam Or-
laudus et eugbemius linio auno 1180. adserunt, aut
quam graeco -latinara Maittarius et reliqui, quos post
 DE AESOP . Lxxx^ 1 1
quale Nevclcliis producit in nolis p. 63a. In fa
bula 181. Demades rhelor Athcuiensib fabulam nar-

ea Iaudabo, memorant. A Saxio peg. 612. inter eo

recensetur libros, qui Mediolani saec. XV. typis excu-
si fuerunt, absque anni aut t3"pograpln aut loci nota:
in calce : Bonus Accursius Pisanus impressit : qui non
dadorum hominum, sed rudium, et puerorum gratia hunc
laborem suscepit. Saxius praeter ea in nota y. scribit,
codicem , quem manibus versavit, esse cbaraclere pti
mo, sine mimeris paginarum; geminas Bonaccursii Pi-
sani, (qui aliquamdiu Mediolanensi typographiae prae-
fuit, vid. eumdem Suxium in prolegom. Hist. litt. typ.
Mediol. sub initium cap. IV.) epstolas in hac editio-
iic legi, ad Magnificum Franciscum Turrianura , alte
ram ante vi tarn Aesopi graece scriptam , alteram ante
Aesopi vitam per Rynucium in latinum sermonem
translatam. Vliamque dedit pag. 544. sqq. Bonns
Accursius igitur in epstola ante vitam Aesopi graece
ex aratarn, (quam particulam Maiitaire 1. . 262. ha-
buisse videlur,) exisiimavi, ait, icturum rem non in~
dtgnam , si graecas ejus ( Aesopi ) fabellas et Vitam
una cum Latina ejus interpretation imprim cura-
rem: quo divulgarentur inter omnes etc. Epstola ante
Aesopi viiam e graeco latinam per Rynucium fuclam
ad lieu. Pair. Dom. Antonium lituli Sancti Chrysogoni
Presbyterum ('ordinalem ita iueipit: Novas niinirum
merces, Revcrendissime Pater, sed hand ignava opum
pondera nuper e Graecia in Latinum coiwexi: Vitam.
seil. Aesopi fabulatoris clarissimi ac ejus Fabulas,
quotquot ad manus meas usque pervenere etc." Notatu
autem memorabilior est finis: Vita Aesopi per Ry
nucium T/iellalum traduca. Verum quoniaiti ab eo
nonnulla fuerunt praetgrmissa : forlassis quia Graecue
ejus codex esset minus einendatus , ego Bonus Aecur-
sius Pisanus eadem in ea omnia correxi et emendavi."
In Lac igitur editione sunt i'abulae graecae et lalinae:
at quia versio eadem "Rynucii esse videtur, quam Ac
cursius eeparatim edidit 1476. in fol. apud Zaroltum,
(vid. Quirini Epistolam ad ScLclluoruiiirn 1. c. pag.
787. sqq.) graecam edilionem circa dem tempus in
lucem prodiisse siupicabar. Atqne Maiitaire Annal.
LXXXVIII IOA. ALB. FABRICIV8

raus inducitur, qui diu posL Aesopmn vixit. Fa

bula iy3. Moraus ulia reprehender liugitur, quam

Typogr. IV. part. I. p. 97. not. 3. hoc anno -}. ex

praelo Mediolauetisi exiisse grueco-lat. editionem ideo
opinatur, quod ejus character omnino idem sit, qui
est Lascaris Grauimaticac an. 1476. Maittarii seilten-
tiam amplectitur J^easing in Historia labularum Aeso-
pearum pag. 269. in yermischlen Schriften, pa -t. iL
Berolini, 1784. qui tarnen errat, quando adse.eral,
tabulas a Uiuiicio conversas fuisse l'laiiudeas. Annus
i48i. adseritur illi edit, in bibliotlu'ca Askewiana p.
2. nr. 686. Ante annum 4 u i dem i48o. in lucen 1 ex
iisse illam edit, notatur in biblinlbcca Sinitbiana, ( Ve-
net. 1755. 4.] pag. V. Quae quidem sententia et tu-
liur videbatur eL probabilior. Atqui fabulas priore
i44. (ut in edit. Oxouiensi ordinantur, ) primum ex
MS. edidis^e Bonum Accursium , Mediolani, ante an
num 1479. Tyrwhillo de fabulis Babrii p. ao. not. 3o.
cx eo fit ciedibile, quod eo anno Huberlious Crescen-
tinas ad Bonum Accursium scribens, euindem laudet,
quod non modo L,itlinos, verum etiam Graecos cdice*
dihgenler impresso*, in medium obiulerit. Vid. Com
menter, in Epistel. Cicer. Vicent. 1479. in bibliotU.
Smithiana, Adpend. p. CXCJ. et Saxium 1. c. Prole-
gom. p. 168. llano principein editionem graero-lati-
iiain curate quoque <U scripserunt de Bum in Catalogo
bibliutii. ucis de la Valiiere torn II. pag. 54q sqq.
et illusss. Comes Jivwitzky in Calai, biboUiecae
suae pag. 16. sq. At quando Burins, banc editionem,
putal, typis excusam esse Florentiae circa an. 148.
quod iidem sint characteres, qui sunt in editione Hu
meri Florentina i488. mullae sunt r.itiones, quibus ad
dubitandum adducar. Primuin , quum illam editionem
parasset Bonus Accursiii, erit probanduin, nuin is Flo.
reniiae artem cxe:cuerit aut moderatus sit typogra-
pbioam. Tum dedicavit illam editionem Twria~
no, ducali quaesiori, cujus nomini etiam dicaverat
Craaloni Lexicon, quod ii.sdem lam graecis quam 1-
t i is typis excusum esse ipse fatetur Bnrius. Atqui
Saxius in Prolegom. pag. 167. id procut dubio in urbe
MedioXanenti l'ormulis typographicis esse exscripluin
 DB A E S P . 1. XXX IX

Moraus Aesopi apud Arislolelem III. a. de parti-

bus animalium el Luciauum in Nlgrino atque

adfirmat. Quare non erit, quod Curii opinioni sub-

scribamus. Accedit, quod Saxius I. mem. testalur, se
nihil oilendisse, onacursii studio post annum i486,
in lucem emissuiu , ideoque suspicari, ilium aut l'e-
rali teterrimae luis, tunc Mediolanum vas tan lis, mor
bo consumtum, aut eludendi periculi sollicitudine ab-
reptum in patriam , Pisas, reineasse. objici potest
editio Vneta Ovidii Operum I'ig8. cum epistola Boni
Jccursii , qui ilia diu ante Mediolani evulgavit, teste
eodem Saxio 1. in. Bis autem edidit Bonus Accursius
Aesopi Fabulas pl aceo- latinas. De priore modo di-
zimus: non ita multo, ut equidem arbilror, post cu-
ravit exscribeiidas typis Fabulas Aesopi selections.
Bas quoque inscripsit loan. Francisco Turriano, duca-
li quaestori. Quouiodo baec edilio a priore difierat,
ipse bis verbis dclarai in epistola dedicatoria apud
Saxium p. 545. In superioie cdice, ut nosti , im
prim curavimus vilain et Aesopi tabulas , graecis et
literie et verbis: subdtdimasjue earum iriterpretaltonem,
seenndum Bynucium 'i'bettalum, virum mea senleiiiia
et d octum et disertum. Nunc vero, quo major ad
Liberos tuos ac facilior aditus sit ad utramque linguam
et graecam et latinatn , quasdam electiores Fabulas,
quae in commuui sunt doctoruin ho m in um usu, ita
singillatim in eisdeni pagiais informari curavimus , ut
in eodem latere habeantar ex dextera parte Graecus,
ex sinistra autem Latinus sermo etc." Exemplum, in
quo utraque editio i'uit compacta, in manibus habuit
Vir doctus in Utterarischen Vochenblatt. JNoriber-
gae , 1770. vol. 11. pag. 33. sq. U traque edilio in eo
dem est volumine, quod iii Catalogo biblioth. Pinellia-
nae, tom. 1IL nr. 747. bis verbis designatur :
Aesopi Fabulac, cum ejusdem vita per Maximum
Flanudetn ; gr. cum lat. versione Jiinutii Thcssali. Kx
Us Fabula ttelectae, gr. lat. edenle ono Accursio, Fi-
sano. lu fine: Bonus Accursius Fisanua impressit.
in 4. Cl. Editor eatalogi banc editionem esse prm-
cipem, et circa an. i48o. Mediolani impressam pulat.
Postquam de exempli Pinelliani condition* ad ipeum
sc . Alb. FABnicivs

motimo. Nonnullu quoque contraxit et verbte

nus repett ex Bubriu auetor quisqus fuit, ita ut

cel. raihique amicissimum Moreium seri pseram, vir

humanissimiis in litteris, mens. Nov. 1787. exai-alis,
ita respondit: Ad Aesopi tabulas a Bono Accurate
Pisano editas quod ultiuet, exemplar earumuem Pi-
nelliaiiiim, integerriuuun quam sit, tribus veluti par-
libus constat, friin um locum tenet Aesopi pita a
Maximo Planud graece conscripta , cum Aesopi fabu-
lis centum et quadraginta quatuor, ilidem graecis,
tribus Ignatii tetrasticliia pust l'abulam septnagesimam
tortiam insertis: praemissa est Boni Accursii Epstola
ad lo. Franciscum , cujus milium, Cum animodverterem
etc. quam Saxius adfert p. UXXXX1V. Secundo loco
Aesopi yita exstat cum Fabulis, latine, Rinutio Thes-
sa/o interprete: et Vita quidein textui graeco Planudis
plerumque respondet; at tabulae centum taiituminodo
sunt, eaeque tum ordine, tum quandoque eliam re,
a textu graeco diflerunt: epstola praecedit Riuutii ad
Autonium Card. S. Chrysogoni, cujus initium, No-
pas nimirum merces etc. a Saxio est ipsa adlata. Ae
sopi fabulae sflectae tandem acr.edunt, graece et latine,
ad verbum redditae, utroque textu in unaquaque pa
gina e regionc psito: Boni Accursii Epstola ad lu.
Fr. Furrisanum praemissa est, quam et jpsam Saxius
adtulit Liber totus uno eodemque ebaractere, tum
graeco, tum lalino impressus est; ut proinde una ea-
demque editiunc tres ejusdem partes simul prodiisse,
satis constet. Aesopum Accursianum eodem ebaracte
re impressum luisse, quo et Homerus an. i488. Flo-
rentiae prodiit, Guil. Burius adiirinavit in Catalog,
librorum Ducis de la Valliere, perperam tarnen. 11-
lud enim est mibi bene observatum, poslcaquam indi-
cem i'inellianum edidi, characlerem tum graccum tum
latinum Aesopi eumdein omnino esse cum characterc
Lexici graeco - latini loannis Crestoni a Bono Accursio
Pisano absque ulla nota editi, sed, uti nemo non vi-
det, Mediolani circa annum i48o. quamquam Saxius
post annum ilium editionem factain putet, haud satis
firmo, uti mihi quidem videtur, argumento nixus.
Immo vero cbaracterem Aesopi graecum um dem esse
 DE AESOTO.

ntegros quoque scnzontes in hac collcclione obser-

varint Nevelelns ac BentJeius fab. 167. 17. a43.
361. 26. ag3. [plures vero Tyrvvhilt.]

deprehendi , qno Constantini Lascaris Grammalica an.

l4?6. Mediolani impressa est: quam priilem tantum-
rncdo mihi videre quum obtigerit, <le Loc ill. Re-
Ticzkinm admonui , isque in mearu senteiitiam plane
deveniu Tyrwhitlus de uberiori tantum fabularum col-
lectione ab Accursio edita menlionem fecit ; baud vero
de fabuls selectis, quae ab exemplari , ab to inspecte,
fui tasse aberant. El bactenus quidem de Aesopo Accur-
siano." Quae adcurata collcctionis notitia, quam multo
post, quam superiora scripserani , accepi, eo minus
molesta erit kctoribus, quo magis lack ad litem diri-
roendam: atque humanissimo eriiditissimoque Morellio,
qui earn mihi suppeditassct, palam ago gratine, quam
possum, mximas. Lessingim in historia fabularum
Aesopearum p. 269. arbitrans, alteram editionem an.
1*97. lucem adspexisse, errat, et conl'undit aliaiu,
quam indicabo actutum ;
Aesopi Fahulae electiores Craecae et Latina, per
Dionysinm Berlochum. Regii 1497. 4. ex edit. Boni
Accurst.
Vid. Orlandi Origine e Progress! della Stampa pag.
19. et 271. et bibliotb. Surrazianam nr. 1968. ubi dici-
tur raxissima juxta et accuratissima : it. bibl. Aslewian.
p. a3. nr. 663. Menlen. Calai, 1. p. 89. Bibl. Crevennae
torn. 111. part. II. p. 7.
Alesopi Vila et Fabulae. Graece. 4. sine loci et an-
ni nota. In fine: Si quis ad decern anuos haec in
terris felicissimi S. Veneti aut imprimere aususerit, aut
alibi impressa venalia babere, ex privilegio multabitur.
Bartbolomaei Pelusii luslinopolitani , Gabrielis Bracii
Brasichellensis , Ioannis Bissoli et Benedicti Maugii Car-
pensium sumtibus impressa." s. 1. (an. i4gS. additur in
Pinelli Catalog. II. p. 269. )
Continet i48 fabnlas. Clement. I. p. 69. illam ex
catalogo quodam ita cilat: Aesopi vita et fabula. Plia-
landen Epistotae graece. Venet. l4g8. et in nota ait,
fuise incognitam editionem Maittario. Enimvcro Wait
 XCII I A. ALB. F ABRI CIVS

XL
CoUectio Aldina el edillonum reliquarum index.
Alteram coilecliouera fabularuin CXLIX. cum

tarins illam probe noverat, et, ut post cognoscemiis,

praitationein recusam dedit. Auclor vero calalogi , qui
decepit dementem, Aesopi fabulas statim eine uila di-
stincttone iiotaque adnuineraverat Plialar. Epistolis, quod
ulerque ber ejusdem ibrmae in uno voluinine qoi
padus laisse videtur. Add. Gori Catalog. MSS. bibliolb.
Medic, tora. 11. pag. 609. Propter Privilegium Sena tue
Veneti , Vi-neliis luisse eas excusas, cautius censent
Osmonl in Dictionaire typographique pag. 9. et Goetzius
' in Memorabii. bibl. Dresdensie toin. III. p. 2 2. qui prae
ter ea, quod editor et corrector Gabriel racius in
prai-lat. ait, has fabulas eodem anno cum Epistolis Pba-
laridis, Apollonii et Bruti esse vulgatas, quas quidem
Venetjis 1498. epraeio exiisse, Goetzius 1. c. et torn. II.
p. 1. et Saxiue in Historia typograpbico-literaria Me-
dmiuiiensi pag. CV1. I ubi de lo. Bissolo et Benedicto
Miiigio, typographie ab anno 1^99. Mediolanensibus
agitur,) docent, ex his colligit, banc Aes. lab. editio-
num Veneiiis 1498. esse curatam. Idem ex praefatione
aduotat, artlioiomaeum J'elumutn illas Tabulas in lati
nara iinguara traiistulisse : banc vero versionein, quam
serius loisan typis esse expressam suspicatur, abesse
cribit a sao exeraplari: atque apud Maittarium, Arm.
typogr. IV. pari. 11 p. 747., ubi baec editio rncmoi'atur,
not. 4. repclita lyjus est praei'atio : in qua Bracius , vi
tara Aesopi, ait, tabulas et epstolas Phalaridis noster
Barlhoi. Jusliuopi<liUnus vertit in Latinum ita, ut ver-
bum de verbo expn-sserit. Seorsum alioque volumine
haberi vuluimus Graecu a Latinis , perpetuoque
ordine et pagtnarura et versuuni sibi singuia^ respon
der." At Mailtario nihil innotuil de illa vcrsione :
ncc memoratur ca in exemple Askevviano, . 2. nec
ab Osmonto , 1. m. Burio in Bibliographie in
struct Billes- lettres torn. 11. 11. 571. qui duo poste
riores aufirmant, Privilegium Venetum adnexum , an.
l4g8. esse subscriplum: at Goetzius nihil de bac anni
in Privilegio nota adnotavit. Quatcr igitur ante AI-
 DE ALSO .

vila Aesopi, a Maximo Planude scripta, gruece

dum fabulae Aesopeac graccae l'ormu lis typi graphicis

fuerant descriptae , et ipeius Aldinae et reliqarum
editionum usque ad Stephanianam in. i5<6. contexte
gl accus fluxit ex prior Accursiana, nul lis aut saltern
levioribus mutationibus fuclis, teste l'yrwhilto ]>ag.
31. .
Laiina vitae et fabularum Aes. versio ci^m epi-
stola Himicii Traductoris ad heu. Fatr. Dominum An-
tomum- Cardinaiem ex editione 1479. Ii-petita est Me-
iiolani per Bernardinum de Castilliono et Phippum
de Cassano, a MCDXCL die HI. menais ctobris ,
(Saxius p. 588.)
Aesopi Apologi seu mythologi cum quibudam car-
minum et fabularum addilionibus Sebastiani Braut, s.
L et a. 4. in Catal. bibiioth. Uenbach. ti.ro. IL Ad-
pend. p. 116. ubi ex typoruin figurarum rudilale
coUigitur, Lane edit, ad primos ab artis lypogr. in-
ventione annos esse referendam.
Aesopi vila latina et Fabulae. In calce : Me-
diolani per Guillermos le Signerre 'ratres Rothoma-
geiises , anno Domini millesimo quadringentesimo no
nagsimo octavo, (1498.) die XV. m crisis Septembr. "
(Saxius 1. m. p. 60.) characters Golbico, absque nu-
meris paginarum.
Mythology Esopi clarissimi fabult oris , una cum
Aviani et Jiemic qibusdam fabu/is, per Sebastianum
Brant nuper rtvisii addiimque per eum ex variis auto-
ribus centum circiler et quadraginta elegantissimis fa~
bellis dictis et versibus ac mundi monslruosis compiu-
ribus creaturis. Basil. i5oi. toi.
Alias versiones latinas earumque editiones anti
qusimas panllo post iiidicabimus. Neveletanae autem
edilionis, cujus Fabricius menlionem facit, iibcriptio
plena baec est:
Fabulae variorum auclortim , mmpe Aesopi Fabu
lae graeco - latinae CCXCFJJ. Aphthonii Sophistae Fa
bulae gr. lot. XL. Gabriae Fab. gr. tat. XL11J. Jia-
briae Fab. gr. tat XL Actedunt Anonymi ceteris Fa
bulae , latino carmine redditae LX. ex exsoletis editio
 I . ALB. F R I I V 9

el latine primus edidit Aldus Manutius, Venet.

i5o5. fol. gg) testatus, se iu illis verlendis mullum

nibus et cod. MS. luci redditae. Haec omnia ex Bi-

bliotheca Palatina. Adjiciuntur insuper Phaedri Fa-
bulae XC. Avieni Fubidae XLIII. Abstemii Fabula*
CXCFJ1II. opera et studio Isaaci Nicolai Neveleti, cum
nolis ejusdem in easdem, cum figuris ligneis. Franco-
fitrti , 46 4 0. et, mulata tantum tituli pagina , 1660. S.
.Novam ddisse recensionem et graecarum i'abularuin
editaruin numerum auxisse Nevelet. jam supra monui-
mus. Saepenumero baud ineptas conjecturas iu nolis
adtulit. Harl.
gg ) eque Aldum primura edidisse fabulas Aeso-
peas, sed graecas ab Accursio publcalas typ is repe
tiisse; neque il lam collectionem esse a Planude pro-
fectam , ad superiorem paragraphum abunde denion-
slralum est ; etiain de Rinutii versione meliora tradi-
dimus. Manutii autem editio, quae pcrraris adnuine-
rari solet libris , banc Labet inscriptionem :
Habentur hoc volumine haec videlicet. Vita et
Fabellae Aesopi cum interpretalione latina, ita tomen.,
ut separari a graeco possit pro unicujusque arbitrio,
quibus traducendis mullum certe elaboravimus. nam
quae ante tralala habebanlur , infida admodum erant,
quod facillimum erit conferenii cognoscere. Gabriele
fabellae tres et quadragiiita ex trimetris iambicis, prae
ter ultimara ex Scazonte , cum latina interpretations.
Quas ideirco bis curavimus informandas , quia priores,
ubi latinum a graeco sejungi potest, admodum quam
incorrecte excusae fuerant exempli culpa, quot e nacti.
emendatum exemplum , operae pretium visum est , iterum
excudendas curare, ut ex secundis prima queant corre
g, Fhurnutus, seu, ut alii, Cumulus de natura de
rum. Palaephatus de non credendii historus. Hera-
clides Ponlicus de Allegoriis apud Hametum. Ort
Apollinis Niliaci hieroglyphica. Collectio proverbiorunz
Tarrhaei et Didymi, item eorum, quae apud Suidam
aliosque habentur per ordinem literarum. Fx yjphtho-
nii exercitamentis de fabula. Tum de formicis et cica-
dis , graece et latine. De Fabida ex imaginibus Phi
loslrati gr. et lui. Ex ILirmogenis exercitamentis tir.
 DE A E S P . XCV

laborasse. Nam, inquit, quae ante tralata habe-

bant , infida aclmodum erant. Prodierarit Ae-
sopi vita et fabulau per JRimitium M) nescio quem,

{abala, Piisciano interprete, Aplogas ie;opi de Cas-

tita apud Gellium. in calce: Veneliis apad Akium
mme Octobri. M. D. V. tul.
Primum in ipsa versiune latina non Gabriae , sed
GahrU. fab. vocanlur. Tum et in tilulo et in line
Gabrii fab. expresis verbis si^nificavit Aldus, se, dura
Gabriana trim etra sub praeio sudarunt, corre ctius
exemplum ease naclum eaque ex hoc ilerum im pri
meada curasse, ut perperam excusa ante, bisce pus
sent corrigi. En clarum exeinplum, Aldum eodein an
no editiones, quae quibusdani locis et paginis mire a
se inviceni discrepant, curasse: quae tamen non es
tent binae editiones , sed una eademque , l'oliis I an tum
quibusdani ex alio cdice curatius correctis, prioribus
nt plurimum exsectis. .Nam non ubivis aeque clare
adnu tavi t Aldus , ac in bac fabularura editione ; vide
Keiske praefat. ad Theocrituxn ; et nos in biuis Curtii
editionibus ejusdem anni ejusmodi diversitatem ani-
madvertisse nobis videmur. In bibl. Dresdensi Elect,
est quoque eadem editio sine latina versione. Adde
Coeiz Mem. Bibl. Dresd. part. III. p. 219. Clement.
part. I. p. 69. Denis Memor. bibliotJi. Garellianae p.
3a4. HarL
) Lege Rintilius: et vide de eo Scbedelii Chro
nic, fol. 70. a. Schelier. ad Pbaedr. 1. 3. 19. et Bi-
bliotb. Brit. pari. VII. p. 147. et Doininici Georgii Vi
tan Papae Nicolai V. p. 195. Heitmann. Contra Ge-
urgium quaedam disputt Quirinns in epstola supra
memrala ad bchellburn. Per banc occasiouem de
aliis versionibus iatinit earumque editionibus antiquis-
simis disseram. Supra jam monui , libruin,
Esopus moralisaias , latino carmine, relerre fabu
las Anonymi, et irequenter edi cum bono commente.
autem liber plus vice siniplici in Gallia et Italia
cam commentariis, et iis omis is, praelo exiit, et legi-
tor jam a scriptoribus saeculi XIV. ci I alus. De auclo-
re homines docti alii aliter sentiunt. v. Mena^iana
 XCVI IOA. AJLB. FABRICIVS

latiue rersae Mcdiolani i48o. 4. ut notavit Bcughe-

miua in incuiubulis typographiae , qui etiam Ae-

toin. I. p. 7a. sqq. Amstel. 17 13. 12. inprimis Freytag

in Adparatu littcrar. torn. I. p. 6a. seqq. Frodiit ille
libellns cum bono commente sine nota loci et typogra
phy i48(). 4. (de qua rarissima edit. v. Seemi/leri fa-
ecicul. 111. Bibliothecae acad. Ingolslad. Incuuabul. ty
pographic, p. 17.) Darentriae per lacob. de Bred.
1489.. 4. (de qua ed. Freytag 1. m. agit uberius,)
1490. 8. 1494. 1496. 1497. i5oo. 4. de quibus Mait-
taire An. typ. I. p. 521. 584. 621. 654. et 727. ->-
Alia edit, cum commenta ptimo et rali Daventriae
i4q6. 8. per Richard Pal'ract occurrit in Catalogo bi-
botbccae Krafftianac, ab Haeberlino confeclo, inter
libros miscell. in 8. nr. 2. Edit, sine loco, an. 1497.
4. in Va Hierii Calai, libror. torn. il. p. 55 1. alia edit.
Durent. i5o2. apud Lessing zur Geschichte und Litte-
ratur. L p. 68. Fabulae Aesopi cum commenta L011-
din. per Winandum de Wrde. i5o3. et i5i6. 4.
( Maittaire A. Typ. in indice, p. i3.) Praeter ea
notari debent exempla saec. XV.
Aesopi Fabulae ( LX. veteris Anonymi ) de graeco
in latinum traductae, carmine elego. Romae 1475. 4.
V. AudiflYedi Catalog, romanar, edilt. p. 200. sq.
Aesopi FiJ'ulae, (versibus latinis.) In calce:
Finit Esopus Mutine impressus impensa et opera
'Dominici Rhochociola : per Thomam septem castren-
sem et Iohannein Franciscum socios : compositus per
me Nicolaum lemon. Anno Millsime quadringentesi-
mo octuagesimo primo: ( i48i. ) die dcima nonaMaii. "
v. Codd. MSS. latini biblioth. Nanianae, i bique
cel. lac. Morellius p. i53. Venet. 177G. fol. de hac
ediiione rarissima et de auctore, collalis infra notatis
ad . XII.
Aesopi Fabulae, latino carmine: per Dominicum
di Nivaldis una cum filiia , octava Madii, Monlerega-
ti, i48i. fol.
v. Maittaire h . p. 4 ig. Osmont. p. 9. 1.
m. p. 10.
Vita et Fabulae lat. per Fiimicium et Ai'ienum,
cum fabulis diclis Extravagantibus et (Jo/lectis tant car
 DK S S O t> . xcvn
wpi fabulas a Latir. Valla ante Aldiira latine .
sas memorat, quae tarnen ab Aldina illa collectione

mine , quam prosa per Gerardum Leeu in oppido Goa-

Jensi. i48a. 4.
v. Catal. . Bodlei. torn. I. p. 16. voc. Aesop.
In Catal. au loin Valleriano II. . 383 1, indicatur ti-
tulus libri et editionis, {recusae Paris. i5io. 8.) Dia
logue creaturaruiii optime moralizatus.
Aenopi et aliorum Fabulae. Antwerp, apud Ge-
rardin, Leuw. i486, fol. (quae cum ant-cedcnti eadem
videtur. )
. bibliotb. Hulsiana n. 4o38. vol. III.
Aesopi Fabulatoris clarissimi fabulae cum moraliza-
tionibns. Antwerpiae per Gerard. J.eeu. a. l488. 4. in
Catalogue des livres de Gaignat, par ure torn.
L n. a5a6.
Laurentius Valla XXXIII. fabulas Aesopeas Cale
tee m. Majo 1438. (teste ejus praefatione) verterat,
quae versio et manu et form u I is typographicis descri
p(a bine inde reperitur. Quasdam memorabo editiones
antiqmores.
Fabula ex graeco in latinum per Lawmilium Val
ium per Laurentium Abstemium versae: Impress. perMa-
gistrum loannem de Cereto de Tridino, a. dorn. i4g5.
Venetiis. 4. ( Maittaire IV. part. 2. p. 5o,5. )
Fabulae per Laurentium Valium latine versae.
Zuuolis 1499. fol. (Orlandi Origine e Progr. della
Stampa, p. 271.) cum aliis apud Maittar. IV. part. 2.
p. 707. cujus notam videbis.
Aesopus graecus per Laurentium Vallensem Ira-
ductus. In fine : Erphordiae impressus per hValfgan-
gum Schenchen. Anno t5oo. 4. v. Freytag. Adparat.
litter, torn. I. p. 69. sqq. Edit. Daventriae sine
ami. nota in 4. Fabricius in margine sui exempli no-
tarat, at in Catalogo illius Bibliotb. torn. L p. 72. for
ma 8. per lac. de Breda.
Les Apologues et Fables de Laurens Vaile, trans
lates de latin en franois. Les Dits facecieux de
Ptrarque, (par Laurent Valle) fol. s. 1. et a. editio
pervetus, in Ducis de la Valliere Catalogo librovum
torn. II. n. 3833. p. 552. Adde in primis Histor. li;t.
xcvm I OA. Abb. FAbRIClVS

nonnibil differunt: ne in praesenti dicam de fabu-

Iis Aesopi in latinum sermouem versis ab Omni-

acad. Parie, Inscript. tom. Vil. . 19. et Bure Bibl.

instructive, . L. . 57. ubi, ei modo eadem est
editio, gallicus interpres dicitur Gui/. Tardif, lector
regis Caroli VIII. et editor Anion. Verard. circ. an.
i5oo. et Lobbe Novani Bibliolh. MSS. siippl. IX. p.
34 1. . CGC.
Aesopi 11. Fabulae, Valla interprete. Ae~
eopi vita in Commentariis urbanis ab Hapliuele Volalerra-
notradita. Paris. i5ai. 4. apud Sirnouem Colinaeum.
Vallae versio aliquoties typis excusa est vna cum
aliis latinis interpretationibus, quas post enumeratio-
nem editionum, quae textuin graecum exhibent, com-
memorare, satius erit.
Aesopi Fabulae ab Omnibono Leonicensi latine con-
versae, el loanni Francisco , principi Mantuano, muicu-
patae, manu exaiatae, in Catalogo bibl. reg. Paris, torn.
IV. n. 85 10. et 85i7. memorantur. ibidem n. 8iui. Aeso
pi Fabulae, a Burgundiae duce, Ludovici XIV. nepote,
latine conversae. adde supra indicem MSS. Omnibo-
ni Ltonicentie versio latina servatur manuscripta in bi_
bliotheca Ambrosiana, teste Montfaucon. Catal. torn. I.
pag. 5o6. et in bibliolheca Vneta S. Michaelis cod.
raeinbr. saec. XV. n. 928. atque Mittarelli, qui illius
bibl. Catalogum edidit, p. 667. priinum exscripsit inte
grum Omniboni prooemium , dum ex Lconiceni epstola
ad Franciscum Barbarum a. i4i. pridie Kai. Septembr.
scripta (in Collcctione Quiriniana p. 176.) el ex eo,
quod Antonius Cerdanus Cardinalis S.Clirysogoni a. i44g.
a Nicolao creatus fuit Cardinalis, concludit, Leoniceni
versioiiem esse antiquiorem inuccii, licet hic de eua
versione ita in prooemio locjualur, perinde ac ipse pri
mus transtulisee videatur. Tum memorat alias versio
nes latinas MSS. Aeneae Sylvii, Gregorii Corrarii, Pa-
tricii Veneti, Hermolai Sarbari , post episcopi Tarvisi-
ni, inde Veronensis , a. i422. etc. Denique scribit , de
Leoniceni versione, mimquam vero typis data, docto
disseri in bibliolheca MS. Thomae Iosephi Farseltii, Pu,
tricii Veneti, ad cod. LXV. De alia fabularum versio
ne latina et eililione vide notain ad . VIII. Jlarl.
 DE AESOP . XCIX

bono Leonicensi ad Franciscain G onza gam , quae

MSS. habuit Naudaeus, teste T^abbeo bibl. nou.
MSS. p. a33. Ccterum, quales ab Aesopo ipso
protectee vel scriptae sunt, (si ullas umquamscri-
psit tabulas,) eque in altera illa, neque in hac
collectione reperiri, viris erudilis iam pridem est
persaasnm. Et haue quidem valde credibile est,
eumdem auclorem agnoscere Planudem Mona-
cbum ) CPolitauum, qui annis abhiuc trccentis
Titam Aesopi composuit. Neque alia multorum
fait senteutia iam medio sacculo dcimo sexto , ut
docet Michael Neander Erotem. Hebraic, p. 56o-
Idem senserunt Gesnerus in bibl. et Henricus Ste-
p/tanus, qui Aesopiarum fabularum auctoritatem
negligil in Thesauro graecac linguae Nevelc-

ii ) Clarus fuit circa A. C. i35o. Vide , quae in

fra lib. V. Montfauconiut in Diario Itlico p. 366. memo-
rat codicem MS. granimalicae Planudis, in cujus extre
mo notatur annus mnndi e computo Graecorum 684g.
Derne 55o8. et babes annum Cbristi i34i. Idem Moiit-
fauconius pollicelur, se editurum esse e cdice MS.
Monasterii S. Mariae Florentiae vitam Aesopi cum J'abu-
li>, quales ante Planudem ferebantur, stilo /vtiaio>;
Planudem enim fabulas quasdam omisisse , et longe di
verso stilo suoque more vitam fabulasque conscripsissc.
In illo cdice incipit: Biog Jiavdavuriotov Ataw -
nov. O avia tov io>q?s'AiaTaroe rv Ai-
. Fabric. Sic qnoquc incipit vita in cod. Bavar.
in collectione , quam possidet cl. Adelung. Sic fere
quoque in cod Mosquensi, nisi ut o ante omissmn
esse videatur: et, ni allor, in aliis quoque MSS. conf.
Tyrw/tilt. diss, de Babrio, p. 3o. sq. n. 3q. et in Aucla-
rio , ubi is aniniadvertit , plrniorem illius codicis Flo-
rentini notitiam ddisse Italum quemdam doctum in
Diario, cui titulas, Novelle Liierarie, No. -io. Firenze,
I. Ottobre 1779. /.
ti ) Vavassorem , quem sequutus est Fabricius cum
enlleio etaylio, errasse, et Stephanuni in Thrsnuro
S 3
 IOA. ALB. FABKICIVS

tus in praeFat. Franc. Vavassor cap. 1. p. ai. de

ludiera dictiouc, et nostra aetale viri clarissimi
Bentleius in diss, de Aesopi fabulis, et Baylius
in Lxico. eque in ullo cdice MSto, qui aela-
tem Flanudis excdt, hactenus fabulae illae sunt
repertae; et mai us examen requirit, quod de co-
dice MSto Isaaci Vossii 5oo annorum legas apud
Car. oyliura in examine dissertationis Bentleiana
. . [Non fab. Plauudeae; at forsan Accursia-
, s. ab Accursio editae ex altero quidem Ba-
briano volumine sumtae et mutatae, fuerunt in
illo cdice antiquissimo. v. ad . VIII. init. et
Tyrwhilt in Auctario p. 5s sq. Hart.] Unde Ae-
opiarum fabellarum graecam farraginem qui fecit,
pro auetore probalo graecae linguae frustra obtrudi,
monet Gatakerus cap. 30. et ob. de stylo N. T.
Praetereo, quod observatum est in fabula i4$. lau-
dari dictum Iacobi IV. 6. vel 1 Petr. V. 6. (uti
fab. 288. in collectione a Neveleto edita verba loh.
I. ai.) et quod fabula 75. verbolenus repetita est
exAphthonii tabula sexta, quemadmodum fabula 4.
refert paraphrasin fabulae aS4. colleclionis Neveleti.
[De edilionibus, principe et reliquis ante Al-
dinam, et Aldina ipsa iam antea dictum est adfa-
tim. Aldinam hae fare, partim ob velustatem, par
tim ob raritatem aut praestantiam metuorabiles,
exceperunt :
Aesopi Fabulae et vitay gr. cum Aldi Manu~
tii interpretatione. Lovan. 150. 4. (Catal. bibl.
Askew, . .)

L. Gr. labularuni Acsop. pluribus locis fecisse mentio

nein, non pauca inde repetiisse vocabula, saepe etiam,
ubi ne opus quidem erat, earum auetoritate esse,
doeuit Heusinerus in nota post testimonia veterum de
Aesopo coacrvate. /.
 VJi AESOPO. Cl

Pita et Fabellae Aesopi cum Aldi Manutir

interpretatione latina e regione, Gabriae Fabellae
tres et quadraginta, apud Theodoricum Martinum.
Lovan. 1517. 4. (forsan est tantum repelitio supe-
rioris editionis.) v. Maitlairc . T. II. p. 01.
siesopi Phrygis vita et fabellae cum latina
interpretatione. Gabriae Graeci fabellae tres el
quadraginta ex trimetris iambis , praeter ultimam
ex Scazonte, tetrastichis conclusae, cum latina
interpretatione. Ex Aphthonii exercitamentis de
fabula. Tum de formicis et cicadis graece et
latine. De fabula ex imaginibus Philostrati gr.
et lot. Ex Hermogenis exercitamentis de fabula.
Prisciano interprete. In inclyta Basilea. In calce :
Basileae apud Io. Frobenium. Mense IanuarioJ
An. M. D. XVIII. Meum exeniplura est in for
ma 8- Maiitaire tarnen 1. m. p. 19. et vol. I. p.
43. (ubi ex eadem praefatione, quae in meo ex-
emplo legitur, partcula quaedam excerpta est,)
formara in 4. esse scribit. Praeiatio Frobenii scri
pta est quarto Non. Dec. MDXV1I. hinc factum
esse arbitrov, ut haec editio interdum, ut in Ca
talogo bibl. Bodleianae, a. 1617. sil adserta. Fro-
benius autem, ,,nos, ait, casligamus nostra pro
Tril , chartis bonis utimur, doctos aere magno
conducimus." Eodem anno eademque forma plu
ies auctores graeci, ut Agapetus, Musaeus, Hesio-
dos, separatim ex Frobeniana exierunt officina ty-
pographica. In meo quidem exemplo singuli pe-
caliarem babent titulum ac praefationem : abest
tarnen Hesiodus. In iis vero sequutus est Frobe-
nius textum Aldinum, quem reliqui Basileenses
retinuernnt, inlcrdum quibusdam mulatioiiibus sive
per correclorem, sive culpa operaruin factis. Hos
postea coniunctira edidit et primum hanc ddit
rolamini inscriplionom:
 I A. A Lb. FABRICIVS

Scriptores aliquot Gnomici, its, qui Graeca-

rum litierarum candidat i sunt, utilissimi, quo
rum opsculo huic libro inserta. Index auctorum
huius libri. .Ex Aplitlionii exercitam. Ae-
sopi vita cum fabulis per Maximum Plaiiudem.
Gabriae Graeci fabellae 1res et quadraginta. Aga-
petus, Ifesiodi Tlteognidis Megarensis sen-
tentiae graecae. Pythagorae carmina ver urea.
Phocy lidia Basileae apud lo, Frobeuium
i5ai. 8. ,
Aesopi vito^eiusdem et Gabriae fabulae, cum.
Batrachomyomaehia , Musaeo, Agapeti Paraen.
Hippocratis iureiurando,gr. et lat. Galeoinyoniachia,
gr. apud Froben. Basil. i5a4. i53o. 8. et saepius
deiuceps cum iisdem opusculis. v. Goetz. Mem-
bibj. Uresd. III. p. a43.
Aesopi Fabulae etc. gr. et lat. apud Hieron.
Froben. et Episcopium Basil. i534. (al. i533.) 8.
ibid. i538 i54i. i545. apud Hervag. apud
Gryphium, i534. Tubingae, i546. Basil. o.
j558. apud Nicol. Brylinger. 8. Basil. i54y. 12. et
i55j. 12. etc. Paris. i54t). 12.
AJtera classis incepit ab editione Stephanianay
eque elegantissiraa , de qua iam supra ad VIII.
disputatum est, et quae huius est sententiae:
Aesopi Vita et Fabulae plures et emendat lo
res: graece, ex vetustixsimo cdice Bibliothecae
regiae: ex ojficina Roberti Stephani. Paris. o
is Novembr. i546. 4.
v. Clement. Part. I. p. 70. Cannegieter in
praef. Aviar fabulis praemissa p. 16.
Ex officina Roberti StepJiani iam antea prod-
ierant:
Aesopi vita et fabulae a viris doctissira. in.
Latinam linguam versae, cum fabellis Iribus adie-
etis ex Politiano, Crinito et Manluano. Paris, ibfj.
 DE AKIOPO. CHI

8. i5g. 8. (de qua edit. v. Clement. I. p. 70.)

157. 8. Post graccam editionem ab eodem
sunt praelo subiectae Aesopi vita et fabulae a vi-
ris doctiss. in latinam linguara conversae; Apologi
es Chiliad. Erasm. ex Politian. Crinit. Campan.
Gell. Gerbel. Mantuano et Horatio : item fabulae
Aniani (Aviani), Hadriano Barlando et Gui. Her-
manno interpret ibus, et fabulae Law. Abstemir,
Paris. i548. 8. Ex Dorpiana collectione Argentoi-
i5i5. i5ig. 4. aut Lips. i5i 7. i53a. derivata vidc-
tur haec editio. De Guilielmo s. Guillermo Her
manne , Gaudensi, v. Freylag. Adpar. litter. I. p.
76. et quos ille laudat.
Aesopi Fabulae, gr. Basil. i553.
In bibliotheca arberin. I. p. i3.
Jes. Fab. gr. et lat. Venet. i56i. 8.
In Pinelli biblioth. torn. III. p. 281.
Aes. Plirvgis Fab. gr. et lat. cum aliis qui-
busdam opusculis, quorum indicem sequens pa-
gtUa indicabit. Antwerpiae ex offic Christoph.
Plantini. 1567. in 12. '.
De rara hac editione, (magia tarnen commen-
dabili a venustate et nitore lilterarum, quam ab
usu f'ructucme critico,) copiosus est Freytag. in
Adpar. litter. I. p. 64 sqq. et de Aesopo, Plaimde,
controversia inter Bentleium et Boylaeum orta et
agitata , et reliquis , qui in hoc volumine insunt;
docte i'useque agit. Repetilio aulem esse videtur
exeinplaris cuiusdam Frobeniani. Nam praeter
Aesopi vitam l'abulasque inveniuntur in hac editione
Gabriae I abellae XLIII. Homcri Batrachomyoraa-
chia gr. et lat. Musaci carmen de Hero et Lean
dro gr. et lat. Agapetus gr. ct lat. Ilippocratis
iusiurandum gr. et lat. Galeomyomachia gr.
Antea ium edita sunt ab eodeiu Planlin. gr. et lat.
1560. 8. (notante Fabricio) item cum aliis opusculis
CIV IOA. ALB. FABIUC1V

i565. (in Cal. Bai-ber. I. p. i3.) 1674. in forma mi

nore, (eodera Fabricio adnotante et in Pinelii bi-
blioth. 1. m.) -
Aesopi fab. et alia (ex Baeileensi quadam edi-
tiono) per Benedictum Praevolium, impensis vi-
duae Arnoldi Birckmanni. Paris. 1549. (apud Fa-
bricium et Maittar. III. p. 58o.)
Aesopi Plirygis fabulae gr. et lat. cum aliia
opusculis, (ex Froben. exeinplo repetitis) Basil.
1674. et i584. in forma minima apud hered. Nie.
Brylingeri. Eaedem gr. et lat. in usnm scholae
Aetonensis. Londih. 1073. forma min.
Fabellae quaedam Aesopi graecae, adiectae
educationi puerili linguae graecae, in usum scho
lae Argentor. Argentorati, i563. i58o. 1606. 8-
Fabulae aliquot Aesopi breves , faciles et iu-
cundae in scholarum usum nunc prirnum selectae.
gr. Antwerp, ex offic. Christoph. Plantini. x58i. 8.
Continet fabb. 102.
Aes. fab. quibue additae sunt Livianae et alio*
rum cum interprtt, gr. loc. Lugd. 1589.
Aes. fab. gr. apud Raphelengium ex officina
Plan tin. i5g3. 8. Fabulae gr. Roraae 1609. (in
bibl. Barberina.) gr. et lat. cum aliis. Lugd uni.
1.607. 12. et 1609- 12.
Tertiam aetatem constituit edit. Neveletana,
1610. etc. de qua ilidem i am disputatura est. Sed
plures Aldinam potius collectionem quam Nevele-
tanam sequuti videntur.
Fabulae gr. cum explicatione omnium vocum.
Paris. 1622. 1625. in 8. apud CI. Morell. Eae
dem gr. et lat. Paris, apud Libert. Paris. 162. 8.
graece. Amstel. 1622. 8
In Mahtaire A. T. III. p. 881. 886. et V. p. 12.
item CaLalogu bibl. Barberinae, v. Aesopus.
Aesopi fabulae , ex optimis exemplaribus cor
 DE AESOP . CV
rertae, Venet. 1619. Eaedem apud Rob. Ste
phan. 1617. 4. (in bibl. Menars.) Eaedem, gr.
lat sumtibug Io. de Tournes. Genevae. 1638. for
ma min. exemplum nitidum.
Aesopi fabulae select iores , graece, cum latina
Interpretationen et grammatica vocum omnium
txrlicatione. Paris, apud. Io. Libert. i634. 8.
Aesopi Fab. selectiores cum vers, interlin. et
rocum explicatione. Cadomi i64i. 12.
Aesopi fab. gaUice , graece, lat. una cum sehe
in contextum graecum , per Joh. Mealier.
Pora J. fabulae Aesopi selectiores, Paris, apud Rob.
Feoge. i64 1. 4.
Aes. fab. cum Batrachomyomachia et aliis non-
null. Liondini 1 65 7. 8.
Act. fab. selectac, gr. lat. Paris. 166. 8-
Eaedem selectae, (sunt 9) gr. et latine per Io.
Get /am, Aboae 1669. 8. 1688. 8. et fabulae Ae-
topi selectae pure latinae. Stokboltn. 1707. 1737. 8.
Aes. fab. gr. lat. Londini 1679. is.
(Aesopi et Babrii) Mythologia Aesopia et ta
bula Cebetis, gr. lat. Londini. 1683. la. Ibi
dem : LX. fabulae Aesopi selectae , cum versione,
poraphrasi et scholiis Georgii Sylvani, i685. 12.
Ibidem : Quarumdam fabularum explicatio , gr.
lit editore 11 ob. Coningsby. 169. 8.
Aes. fabulae selectae, gr. et lat. Ultraiecti
l685. 8. cum figg. lign. et cum Aviani fab. atque
Horn. Batrachom.
Aesopi fabularum sel. partes II. gr. et lat Di
ling- 1695. 8.
Fabularum Aesopicarum delectus. Oxoniae,
e tbeatro Sheldoniano 1698. 8.
Editor esl, id quod cx dedicatione intelligi-
tor, A. Alsop, qui vulgavit fabularum Aesopica
rum delectum, in quibus occurrunt graecae CLVIII.
 CVI 10 A. ALE. ABRI CIV 5

rescissis, (ne usuni reslringerent,) imuv&ioi", re

eensitac quidem ad lid e ni nitidae editionis Rob.
Stephuui , non Westmonaiteriensis et Etonen-
sis: in graecis lamen praecipue Neveletum tanta
fide sequutue est, ut inteidum fortassis criticis ma
te ri uni praebnerit, ncc mutare Teilet sine codd.
auctorilate, quae minus probasset. Uubuit autem
^ifveleti exemplum, quod cum MS. Vossiano et
dnobu- itidem JV1SS. biblioth cae Bodleianae ante
esset collalum. Deinde addidil mtricas versiones
et suas et alienas. Tum e cod. Bodl. impresso , e
libro fabularum Venetiis i545. 8. U) excuso subic-
cit X. fabulas hebraicas, cuius interpres ibidem
dicitur Iesopito, et Arabicas tolidem, sequutus in
Iiis Erpenium, ,, qui, ut ait Aleop, Locmatini fa
bulas edidit oriente toto celebrrimas: qui cum
Arabibus senlit, Locmannum sine sapientis cogno-
mine numquam nominabit: credet eliain fuisse
DaviJi Hebraeorum regi coaetaneum. Quin et
Locmannum narrant Arabes, non eodem lau tum
fuisse ingenio, sed et eadem cuditione, eodem
quoque corporis hahitu, quo graeci nugatores Ae-
sopura. " At euim penes Alsopum, qui nihil va-
riarum lectionum et notarum adiecit, de Locmanno
sit tides, et de aetale credat Iudaeus Apella. Sin
gulis metaphrasis potica latina subiuneta est e
Phaedro, Aviuno, Facrno et, qui Locmanno ope
rara impendit, Tanaq. Fabro.
Aes. fab. gr. et lat. ex 'optimis exemplari-
bus quam correctissime in lucem editae, cum

II) Vide Bartoloccium, bibl. Rabbin, torn. I. p. 98.

ubi nott, Aesopi fabulas, (nun integras) versas ora-
bice, et inde hebraice ab Anonymo; /, C. JVolfii Bibl.
hebr. . i3*. sq. Fabric. ^Michael. Neandri Erotem.
ling. hebr. p. 557. Heitmann.
 DB AESOP .

aliis Opusculis. Venetiis, apnd Anton. Bartoli

170g. 8.
Aesopi jabulae graeco-lalinae -III.
secundum editionem Gabrielis Bracii. Londin-
1709. 12.
Aesopi Fabb. gr. et lat. Roraae. 1716. 8-
"Venet. 1727. 8.
Aes. Fab. et Aviani fabulae selectae, acc. Ho-
meri Batracliom. eic. gr. et lat. Am.<-tel. 172t). 8.
Fabularum Aesopicarum colleclio, quotquot
graece reperiuntur ; accedit interpretatio latina.
Oxouiae 1718- 8.
Hudsonus, qui suppresso suo et adsumto ab
aola Marine, cui praeiuit, Mariani nomine banc
editionem, ni tide et eleganter, at saepe uegligen-
ter indeque vitiose exscriptam typis curavit, pro
Aesopo permulta veterum collegit testimonia, fa-
bulasque, quae ab Isaaco Nevelelo acoeperat, paullo
emenda lins et nova cum accessione publici iuris
fecit: denique latinam versionem vel correxit, vol
novam adiecit. cf. Acta Erudit. Lips. mens. Aug.
1719. p. 366 sq. ubi nova editio cum and ario sum-
1 1 b lis Gledilschii promittitur. atque ex novia Lit
terar. Lips, eiusdcin anni p. 03. acimus, Frid. Gott-
helf. Freytagium illi operam addicturum fuisse:
at nihil accepimus: caussas vero iutermissionis
lege in Nov. Act. Erud. Lips. 1742. p. 714 sq.
Aea. fabulae selectae. Traiecti ad llhen. 1727-
8. cum figg. ligneis.
Aes. Fab. gr. cum mtrica vers, itlica Ang.
Mar. Hicci, Florent. i736. 8. Eadem editio
est Aiamov Mv&oi Aesopi fabulae. Le Favole
(TEsopo, volgarizzate in Mime. etc. gr. lat. et ital.
Venet. 177. 12. v. Pailtoni Biblioteca degli autori
volgarizzati. torn. II. p. 9 sq.
Fabularum Aesopicarum collect io: quotquot
 evil! IOA. ALU. FABB.1CIVS

graece reperiunlur. Accedit interpretatio latina.

Exemplar Oxoniense d. a. ij*8. emendavit, vi
tara Aesopi, latinitate donatam , adiecit, ac prae-
fatus est Io. Gottfr. Hauptmann, A. M. et ill.
Ruthen. (Gerani) Conrect. Lipsiae 1741. 8. Est
mera, at minus emendata exempli Hudsoniani re
pelido. Versioni vitae a Bacheto de Meziriac con-
scriptae editor multas subiecit animadversiones.
Aesopi fbulae selectiores. LUciani Dialogi.
Isocratis orationes ad Demonicum et ad Nico-
lern. Cebetis Tabula. Galeni suasoria ad Artes
oratio, gr. et lat. Edinburgi 17*7. in 8.
Aes. Fab. etc. ex optimis exemplaribus cor-
rectae. Venet. 17*7.
A'lHii' Y MY" I, Fabulae Aesopi-
cae graecae, quae Maximo Planudi tribuuntur.
Ad veterum Librorum jidem emendatas cum Jo
achim i Camerarii interpretation latina, loannis
JJudsoni suisque adnolalionibus et indice omnium
verborum edidit Jo. Mic/uiel Hvusinger. Isenaci
ct Lipsiae 1741. et (mulata tiluli pagina) 1756. 8.
auclior et emendatior cum praefatione doctis-
sima Christ. Adolph. Klotaii, ibidem 1771- et
1776. 8.
Heusingerus, homo graece et latine docli&si
mus, Hudsonianam quidem edilionem, omissa
fabularum adpendice Ncveletina , satis mendosa
saepe vix graeca, fecit basin; sed non so
lum vilia typographica , quae in edit. liauptman-
niana, chartae quidem ni tore ct typoram festivi-
tate praestanliore , et retenta et vero aucta sunt,
diligenter sustulit, sed etiam ex cod. Gothano et
exemplaribus vetustis, Aldino, Frobenianis , Her-
vagenianis aliisque, librariorum errores correxil,
et novam paene dedit recensionem. In postremis
fabulis vulgatum ordiuem, qui non placuit Hud
 DE AESOP . CIX

Odo, retlnuit: si qua fabula ab aliis auctoribus

commutt is verbis trad la est, cam adscripsit, ad-
jectis nunc p rimu m e cdice Gui lia no et Augusta
no pauculis. In adnotationibus brevibus quidem,
at eruditis, et veras lectiones a corruptis discrevit,
et res ex autiquitale atque historia , maxime na
tural!, explicuit: Camerarii laliuam interprelalio-
nem ex Lipsiensibus exemplaribus an. i54o. et
1670. rptt, denique indicem verborum addidit
plenissimnm. Quod yero Heusingerus in Emen-
dalionum libr. II. Gothae , 1761. , 8. a p. 161. et
errores, qui in suam irrepserant editionem, ty
pographies emendarat, et quaedam praeterea ad-
sperserat non plane inutilia, ceterasque fabulas a
Nevelelo et Hudsono editas percensuerat : Klotziusy
dum an. 1771. ad novam Heusingeri editionem
curandam rogatus accesserat, addidit, quae ipse
Heusingerus reliquerat, ad has, quas vocat, Pla-
nudeas, et suo quidque loco collocare iussil: omi-
sit yero latinam Camerarii interpretalioiiem: ce
tera tarnen reliquit intacta.
Aesopi fabuUie , gr. lat. Etonae, 1755. 12.
Tabulae Aesopi ac Phaedri selectae, gr. et
bt Generae, 1767. 13.
Aesopicarum fabularum quotquot graece e.v-
tant Collectio. gr. lat. Basileae, 1780. 8.
Fabulae Aesopiae graecae. Recensuit , variae
lectiones, notas et indicem addidit Io. Chr. Gott
lieb Ernestiy A. M. Accessit diss, de fabula Ae-
topia. Lipsiae, 1781- 8.
Vir doctissimus eas modo fabulas edidir, quae
essent oratione soluta conscriptae, et quae in ve-
teribus libris Aesopi fabulae vocantur: praeler-
missis ceteris et iis, quae Aphthonium Babrium-
que habent auetores, et parallel's, quae apud
Uudsonum et Heusingerum, quem in priore parlo,
CX 10. ALU. FABKICIV

oil fabulam usque i^. pcrlinente, in prirais, nec

tarnen temer et perpetuo, est sequutus, singulis
subiieiuntur : varia contiilit exempla edita, ho-
rumque dedit varias lecliones, et in notis tarn ver
ba quam res soliciter docteque explanavit. In re-
liquis permullos errores typographieos ex editione
Nevelet. ad celeras fere omnes propagatos, cum
proprio studio, tum ope inendalionum Heusin-
geri correxit.
Aesopi griechische Fabeln, mit einem
griechisch -deutschen Wrterbuch versehen, von
f. M. Ltidwig, Conrector zu Gliickstadt. Gt-
lingen. 1789. b\
Aiawiiov fiv&oi, Aesopi Fabeln mit erklren'
d'-n Anmerkungen und einem griech. deutsch.
fVortr. g. fr Schulen von loh. Dav. BclUing,
Halis Sax. 1790. 8. Marl.]

.
Latini vett. fabidarum scriptores.
E veteribus Latinis fabulas Aesopiarum exem-
plo composuere versu quidem iambico Phaedrus,
et ante Phacdrum fortassis C. Cilnius Melissas,
libertus Maecenas's, vide Nie. Heinsium ad Ovidii
IV. 16. 3o. e Ponto, Elegs mm), Festus Avianos,

mm) At Cannegieter in diss, de Aviano, ( bnjus

fabnlis subnexa ,) cap. X. png. a68. seq. negat contra
Heinsium, Cilnii Melissi libelles jocornra constitisse
cx apologis Aesops-, sed Melissi jocos, quos bic ipse
ineptias nominavit, interpretatur facete dicta et sales
urbanos, (bons mots, bonnes contes.) Idem ibidem
pag. 269. de loco Senecae, a Fabricio excitato, agit,
ex eoque colligit, Phaedruin post consolt ionera a Se
neca scriptam demura etlidiese fabulas. De Iulio T-
tierno, ptre, mylhograpbo , et probe discernenuo a
 DE AESOP 0. CXI

et alter sine nomine vulgatus, tum ab aliis tum a

Nereleto, et viris doclis qtiibusdam luudatns sub
nomine Accii vel Romuli sive ) Romulii vel
denique Salome aut R rnardi. De his dictum a
me e?t in bibliollieca latina. [De Leoni ii iubulis
fiel. Fabricium lib. V. cup. il. torn. VII. pag.
457. sq. JHumann.\ Pro>.a lalina Aesopi fabulas
scribi a Polybio suo , nolens voluisse videtur Se
neca in consolatione ad cum scripta cap 117. Aon
aud o te usque eo produeere , ut j'abella.s quoque
et. Aesop os logos, intentatum romanis ingeniis
opus, slita tibi venustate connectas. De prosa,
non de versibus loqui Senecam , colligo e verbo
connectas , et quod cap. 3o. eiusdem consolatiouis
Seneca Polybiura laudat, quod utriusiibet aucto
ris carmina ita resolverit , ut, quamvis structura
illorum recesserit, permaueat tamen gratia. Sic

filio, idem capp. XI. et XII. est copiosus, et doeet,

illnm fnisse Aviano recentiorem , et vixisse sub juipe-
ratoribus Caracalla , Macrino atque Elagalalo , eliam
Commodo. Hart.
nn) H. Bebdius Epstola, qui auefores legendi
sint ad eloquentiam comparandam , Argent. i5l3. 4.
AESOPUS Uli eliam Quinctiliano vitum est,
jueundus esset puer , verum a HOJIL\LO quvtfam
grammatico , ut dicitur , translatas est in carmen, nul
la Venere el lepore , Musis scilicet et Gratiis repugnan-
libus, ubi puritas quoque verborum desideratur. labric.
Conf. Guduim ad Phaedri I. 8. . Barth, in Ad
versaras , Franco!". i648. III. cap. 22. p. i5o. Freylag.
Adparat. litterar. torn. I. p. 62. sqq. cl. Morellum in
Catalogo MSS. lat. apud Nanios p. 1 53. qui inter alia
obsi rvat, {jaloiiem Parmensem vocari praeeipue in quo-
dam epistolae fragmento typis edito, eique nnperum
cript'orem adsentiri Marcheselli delle ginnte alla Rac-
colta Pesarese etc. . . e seg. TS. R. Calog. torn.
X.XIV. Marl.
 CXIl IOA. ALB. KA.BKICIVS

enim illa ex alia lingua in aliam transtulisti, ut,

quod difficillimum erat, omnes virtules in ali
nant te emotionem sectete eint. Non mirum igi
tur , quod intentatum romanis ingeniis opus vo
cavit Seneca , quod eque Fhaedrus eque alius
quisqiiam ante id tempus fecerat: fecit autem
post illa tmpora Julius Titianus rhetor, a quo
Aesopiam trimetriam, hoc est, vt ego coniicio,
fabulas Babrii graecis choliambis scriptae, prosa-
rio sermone latino expressas testatur Ausonius
Epstola 16. ad Probum.
Aplogos en misit tibi
Ab usque Rheni limite
Ausonius nomen Italum
Praeceptor Augusti tui}
Aesopiam trimetriamy
Quam vertit exili stylo
Pedestre concinnans opus
Fanili Titianus artifex.
Alia huius Titiani scripta breviter perstringit Ia-
cobus Sirmondus ad Sidoniuin peg. 11. Fabric.
Cyrilli tabb. 95. non graece, sed primum latine
scriptae fuisse, docet cl. Eschenburg in Deutschen
Museo 178. mens. Aug. Eum sequitur de Blan-
chenburg ad Sulzeri Theorie der schnen Knste
torn. II. arlic. Fabel , p. i38- Prodierunt lat. in
Speculo sapientine e. 1. (Paris, vid. Lessing ver
mischte Schriften, II. p. 25a.) et Viennae 160.
12. cura Ballhas. Corderi, in Apologis moralibus:
german. Basil. 1620. 4. yerss. gemanicis a Dan.
Holzmanno Augustae Vind. 1571. 4. et commutt,
suavius : Fabeln nach dem Dan. Holzmann, a
Meisnero. Lipsiae, 1782- 8. Hctrl.
 DE AESOP O. ..i CXIII

XIII. . .
De Pifpaeo et Locmanno.
De fabulis Pilpaei sive de antiqusimo libro
fabulari Iiidorum KeliUi a Dimma^ dicendi in
fra locus eiit libro V. ubi de scriptis Simeonia
Sethi, qui librum illum graece vtrtisee dicitur,
egam oo). Septentrionali!)us celebratur Edda
Snorronis Sturlesonii an. 1215. Islaudice scripta et

00) Rectius scribitur Bidpai. Vide infra vol. VI.

pig. 46o. sqq. vol. X. pag. 3a4. Asseinanni biblioUi.
oriental, part. 1. torn. ill. p. aal. Freytag. in Adpa7
ratu Iliterario, torn. 111. p. rob. sqq. ubi veterem la.
versionem Directorium humane rile alias parabole an
tiquorum, apienium , in; fol. min. sine loci et anni et
typographi indicio, vberius rectnset, ac de fatis ver-
iu ni busque fabularnm Bidpai copise agit. Historiam
bar um labularum enarranl quoque Gotland in praefat.
ad : Les Contes et Fables Indiennes de Bidpai et de
Lukmann. Traduits d'Ali Tchelebi- Ben- Saleh, Au
teur Turc. Oeuvre posthume par M. Calland. Paris,
cbez G. Cavelier. 171.4. 1724. 12. I. . tom. auclior
torn. I1L a Cardonne, Paris, 1778. in primis de
Blankenburg ad Sulzen Allgemeine Theorie der sch
nen Knste, tom. 11. Lipsiae, 1786. art. Fabel, pag.
l3a. sqq. et H. Alb. Sc/iultens in praefatione ad li
brum: Pars versionis arabicue libri Coiailah wa Dim- '
na/i sive fabidarum Bidpai philosophi , in audilo-
edita ab II. A. UchuUens. Leidae, 1786. 4.
Prolegomena graecae versionis edidit, latine vertir,
et in praefatione i'ata et versiones fabellarum istarum
persequitur M. loh. Floder , Prof. graec. litter. in
Dissertt.
Prolegomena ad librum Sjeqpuvlrrj xal 'Ixvrfk-
trt e cod. MS. biblioth. acad. UpsaL edita et latine
persa. resp. Petro Fabiano Aurivillio , Vestrogolho.
d. XV. Octob. MDCCLXXX. Upsaliae. in 4. Marl.
Add. omnino Bodonius in praef. ad Longi Pastoralia,
Parmae, 1786. 4. p. 20. sqq. Beck.
b
CXIV I A. ALB. FABIUCIVS

a Pctro Ioh. Resenio illuslrata Haf'niae i665. 4.

[Plura de auctore et libro Edda} item de edit. Re-
senii vide apud Schlbtzer et Ihre in: Islndische
Lilleratur und Geschichte, part. I. Gottingae et
Uothae 1 77. 8. Reliqua hue non pertinent, quae
de Eilda et ediloribus recenlioribus dici possint.
JiarL] Germanis Anonymus sub Friderico II-
clarus, quem edidit illuslravilque Io. Georgia
Schertzpp) Argentorat. 1704. 4. etc. <<) Inter Ara-

PP) Nova litlerar. Hamburg, an. 1706. p.

S45. Fabric. De <juo, n. Bonerio , et Scherzero vid.
plura ad . XV. de fabb. germ. Harl.
qq ) De vetere germanica versione Ulmensi jam
ad . X. egi. Illius Steinhoewelianae versionis altera
editio paullo post recusa est Augustae Vindi-lic. l485.
fol. et 1487- 4. Descripsit banc PVellerus in Alle und.
Neues aus der Gescb. torn. 11. p. 56o. Alia ediLio,
Esopi Fabeln, Auguslae Vindelic. i4q6. fol. memora-
tur n Thomasii Su ininari sehen Nachrichten, vol. .
pag. 635. Alia, in cujus calce legilur: Esopus der
hochbermbt fabel Tichter mit etlichen zugelegten fa
beln llimicii und Afiani endet sich hie : Gedruckt und
vollendet in der Keysserstat Augspurg tun Hannfsen
Schotnsperger. i4g8. in Schwar/.ii bibliotb. part. II.
pag. 219. quae repetitiones esse videntur edit, ineinor.
i485. fol. apud loan. Schobsscr. vid. Zapf Augsburg.
Buchdrucker - Geschichte pag. 76. etc. Auclior pos'ea
prodiit illa collcctio , inscripta: In disem Buch ist des
ersten teils: das leben und fabel Esopi: Auiani: Doli-
gani: Adelfonsi : mit sehympffreden Pogii. Des andern
teils uszge schner fabeln vn~ exempe.len Doctoris beb.
Brant : alles mil synen figuren un Hegistern. In Une :
Getruckt zum Thiergarten durch. Ioannem Prss, bur
gern zu Strasburg: In dem Augustmonat des MCCC.CC
Pnd achten Jares, (i5o8.) fol. Has oiuiies praeter
Augustan. 1487. neseivit Freytag, qui in Adparala
litterario torn. 1. p. 71 sqq. copise describit ex< ni-
plum , ex superiore, quam habeo, forsan dition- re-
petitum typis Friburgi Brisgau. per Stephan. 'Graff,
 DE A SO PO. CXV
bes non obscurus liber Al- Amthal sire fabularum
Locmanni , <jueui propterea cum Aesopo noslro

i555. min. 4. at tarnen paululum, in titulo quidem,

diversum : Eiopus leben und Fabeln , mit scimpt den
fabeln Aniani , Adelfunsi , vnd etlichen schimpfreden
Pogii. Dartu austm^e schner fabeln vnd ex mpeln
Doctors Sebastian Brunt , alles klr/ich mit c/ioeuen
figuren vnd regixtern ausgestrichen. Adelfunsum
eumdcm esse credit Freytag, quem Polycarp. Leyse-
rus in Historia poelarum et poematum medii aevi,
Halae, 17a!. 8. Adolphum nominat, qui carmine ele
giaco incouito tabulas quasdara conscripsit , a Leysero
e cod. guelferbytano . 27 200'. insertas, et
qui initio saeculi Xllll. bas composuit fabulas, qnod
patet e versibus postremis apud Lryserum . 206.
Secundara libii partem constituunt Sebastumi Brandi
fabulae. Brandi tabulae sunt l'orsan ex editiolle lati
na Basileensi 1O1. loi. supra . X. aut anliquinre
sumlae. Contra ex Brandi libro raro, Facetas ex la
tino germanice, ( Facetas im Latein durch Sebast. Brant
geltschet i. 1. et a. 4.) desumtae videntur Freyfagio,
qui deiiique recentiorem eiusdein colltclionis editio-
nem, ita lamen ut et fabularum ordo iminulatus sit
et genns dicendi incomlum atque horiidum aliqua ex
parte emendatum, cummemorat: Esopus Teutsch
Getruckt zu Frankfort am JMayn, durch
Wolfgang Richtern, in Verlegung Nicolai Bassaei
1608. 8. Haec repetila esse \idetur 1 tl 6. 8. sine lo
ci indicio. Equidem comparavi banc postremo me-
mora tarn editionein cum edit. Argento ratensi , et hoc
discrimen animad verti : prim um scribeiidi et dicendi
genus est minus borridum ac minus incomtum in i 1 lo,
quam in Argento rateiisi : dein in hoc figurae ligno in-
cisae , quam in Argentor. sunt multo majores, et in
altera quidem parte multo elegantiores plenioresque.
Tertio, in Argentor. exemplo priinum sunt quatuor
Aesopi fabularum libri , et bis finiiis 16. lab. antiquae,
quae Aesopo tribuuntur: bis absolutis legitur: Hie
enden sich die fabeln Esopi, die von dem hochgelehr
ten meister Himicio newlich vfs grieglscher Zvngen in
latrin gebracht , welche fabeln von Romulo in seinen vier
 CXVI IOA. ALB. FABRICIVS

viri nonnulli ernditi confuderunt rr). Vide Hot-

tingeri Hist. Oriental, p. 68 sq. in primis p. 71.

bchern nit werden begriffen. Knud ralient an die fa

beln Auiani. Ilaec clausula dcest in excuiplo in forma
8. Post sequuntur tabulae Aviani, turn cotlectae tabulae
Auelt'onsi, earuinque deuique pars alters , inscripta:
Jlienach folget der ander teil: schoener und lieplicher ja
belli: byspilen: und historien: von doctore Sebantianu
Brand: Zu vnderwyssung gutter, sitien: ausainen ge
ordnet, quae nota etiam legitur in altera edit, in 8.
in qua bic est ordo: tabulae lj Acsopi , a) Rimilii,
3) randii, 4) Aniani, ( uti scribitur, ) 5) Adelfonsi.
At posteaquam Laec scripscrara, editus est b. doctus :
M. Georg TVolfgang Panzers Annalen der altern
deutschen Litteratur etc. Is'orib. 17&8. 4. in quo cel.
auctor plures veteres Aesopi versiones germnicas par
tira enuraerat partim receuset, s. 1. et a. Ulmae et (in
primis p. 4<i8. ) versioiiem Steinhouel. tum Augustae
Vindel.i485. 1487. i4gi. t4go. 1498. i5o4. At ne SebaU.
Brandii Libro l'aceti de moribus iuvenum doccbit me
ora V. D. in LilterariscL. VVoclieublatt. iSorib. 17 70.
Vol. II. p. 3g. sq. Harl.
rr) Vide IVolfii biblioth. hebraic. nr. i354. Stolle
Histor. moral, ethnie. . 8. et 9. Histoire critiq. de
la Republ. des lettres torn. IV. pag. i3. Scharbau in
Judaismo detecto, p. 78. sq. ileum, lo. Frid. Hirt,
theologus quondam Ieuensis, post Wiltebergeusis , in
commentatione , iwentionem fabularum Aesopo tribu
tan in Lokmaiinuin Irani,/rente, in Actis acad. Elector.
Mogunt. torn. I. pag. 583. stntentias viroruui doctoruiu
in vlraraque partem disputantiuni recenset, rationos,
ob quas aplogos Lokuianni antiquiores esse fabuiis
Aesopi sibi persuadeal, adfert, reiectis rationibus,
quibus adducti nonnulli Lokmannum cum Aesopo esse
eumdeni putarant, et Aesopnm , Pnrygia ortum, iuisse
imitatorem Lokmanni, Arabis sapienlissimi : docet quo-
que XXXVU. Lokmanni tabulas a diversis et diverso
tempore esse editas. Idem vir quondam doctissinius
in Institutionihus Arabicae linguae adiecta chrestoma-
thia arabica, lenae, 1770. 8. a pag. 34a 79. in
frait explicuitque uuodecim Lokmanni aplogos, eos-
 DE Ii S P . CXV1I

lac. Gol/ um ad Grammaticam lrpen p. 189.

Iolu Molleri Homunymo.scopinra p. u2. Marac-
cium ad Alcorani Surera XXXI. Stephani Clerici
Quaestiones . 5 sq. et Huetium de fabulis Ro-
manerisilms p. 11. BartlioComaeo (amen iferbelolo
aliud videtur, quem ad ibis in Bibiiolheca Orien
tali vocabuto Locman, p. 517. vel, ei ea ad man us
non sit, Reocorum in bibliotheca novorum libror.
an. 1697. pag. 45 1 sq. adde David. Millii orationem
eruditam de iabulis Orientalium, Traiecti, 1726.

que, quorum decern cum fabulis Aesopi , qua semper

cumparavit, duo autem reliquos cun fabulis Phardri
! plane eosdem esse , vel maximam habere conve-
nientiam , sibi persuasit. Enimvero nondum extra
orunis dubitalionis aleam posititm esL, Lokmannuni il
ium, Davidis aequalem, umijuam vixisse; et, si in
vivs tum fuerit, ab eo fabulas fuisse manu exaralas,
et easdetn posteritati traditas. Tot igitur mutationi-
bus, varietatibus , fatisque subiectae fuisse videntur,
tjuot Aesupi fabulas sciiuus. Bubilat quoquc Tyrwhitt
diss, de Babrio , p. i3. nr. 11, Niiper tarnen Gallus
quidam, anctor libri: .Nouveaux contes arabes, suivis de
mlanges de lillerature orientale et de lettres, Paris,
1708. 12. censuit quoque, Aesopum et Lokmannum
laisse vnuin euuideuique hominem. Verum alii cum
maiore saltern probabilitatis specie suspicati sunt,
Lokmanmim quemdam, inulto iuniorem, Aesopi, aut
polius, (ut mihi videtur,) Aesopias gr. fabulas modo
ad verbum, modo liberahus, transtulisse in linguam
arabicam , modo iinitatum esse. INeque tarnen, quae
c<t Herbeloti , Scbneieri, Golii , Aug. PfeilTeri in Cri- ,
tica Sacra, cap. XVI. sect. 2. quaesL 5. alioruinque et
HeiunannL senlentia in Actis philos, part. VIH. nr. IV.
adseverem, Lokmannum et Aesopum esse vnum enm-
demque hominem, nec magis ilium ab hoc, quam
Yirgiliiiin a Marone, diversuiu. Adde Ckri&li. I'iirchte-
gott Geliert diss, de Poesi Apologorum eorumque
bcnulonbus. Lipsiae, 17^4. 4. germanice versani, ibid.
177. 8. pag. 48. Harl.
tXVIII I A. ALB. F ABRI CIVS

4. p. 18. [M. Christoph. Gail. Sclmeieri, qui Hot-

tingerum supplet, ds=. de Locmanno, illo Arabum
mythologo ] Prodierunt tabulae Locmanni
quae, eodem Herbeluto iudice, longe receutius ab
aliquo ex Locmanni, (quem Davidis Regis aequa-
ltui tt) fuisse putat, alii [osiue Regis Iudae,) tra-
ditis sermonibus dige.Mae fueruut, arabice cum ver-
sione T/io- Erpenii Lugd Hatav. ibi5. 8. qui iu
praefat. lestatur, hunc Lociuannum ab Arabibus,
et nalione et religioue Iudaeum haberi.
Kepelila editio an. 160. et i656'. ad.calcem Giam-
malicue Arab Erpenii. [item in Chardin. Itinera
rio Prsico, torn. V. edit. Amstel 1711.] Decern
fabulae arabice exhibeulur ab A. Alsop. in suo fa-

ss) Aliud opus est, de quo Kirrherus torn. If.

Oedini part. I. p. 3y. sq. Alter Arabum unctor, qui
eleganliasimum fabularum opusculum conditlit, est Loc-
mann sapiens, cuius in Alcorano suo mi-minil Muha-
med, patria, ut aiunl, Persa, frente vero et religione Iu
dae* r (ui, tili corporis dejhrmitate anitnique et inge
nii pulchriiudine alque amoenitate Aesopo fuit simiiJi-
mus , ita eodvm quoque tempore videtur vixisse, rgnan
te seil. Cosro sptimo ante Darum Persarum Imp.
tantamque apud suos sapientiae Qimam est consecutus,
ut indicaturi aliquem alterius instilutione et consilio
non indigere, dicere soleant , non est necesse docere
Locmaunum. Hic itaque ingens volumen, quod hodie
adlnic in Bibl. Vaticana continetur , conscripsit, in quo
mira eruditione per ingeniosas anima/ium actiones mo
res hominum , fcgum gesta, corruptos Heip. mores alia
que ad civilem vitam necessaria docte, eleganter et iu-
cunde describil.
tt) Confer Abulpharagium p 33. Non defuerunt,
qui Assaplium Prophtem , Davidis itidem aequalem,
propter nonnuliam nominis convenient iain confunde-
rent cum noslro Aesopo. Absur*!'* prol'ecto , ut variis
arguments demonelrat loh lacobus Schuck in Com.
pendi Rist, luuaicae p. 88.
 DE AESOl'O. CXIX

bularum delectu, Oxon. 1698. 8. Odo et decern

fabulas Locmaiiuianas eleganti carmine iamhico
latino ornavit l'anaquillus Fabery in cuius Epi-
stulis, praeini sa singulis rpenii versione, legun-
tur Tumu primo p. 268 sq. Salmur. 1674. 4. et
separat im prodieraut ibidem 1673. ia. Fuil el alius
hocmannua iunior, cu i sopieiitiam datam a Deo
Iraditur iu cap. XXXI. Alcorani. Confer Pococii
notas ad Ahuliaiagium p. 36. Locmanni nomen
cum ALcmane confundunt Clirisiianua Ravius in
verbis ab Hutliagero p. l3. Hist. Or. produclis et
Jobue Luidolfus ad Hist. Acthiopicain pag- 53.
[Ludolti sententiam adoplavit de la Croze in Thc-
sauro epistolico torn. III. p. i53. in epist. ad Paul.
Ern. lablonskium , qui modeste respondit torn. I.
p. 171. Perquaiu ingeniosa sunt, quae de Ale
mania in Locmanni nomen trausformalione obser
vas. Deprehendi tarnen in serie regum, Arabiae
Yamanensium , eum, qui numerum deciinum ler-
tium occupt, pnriter Locmannum vocari apud
Pocock. specim. H. A. p. 58. unde colligi polest,
nomen hoc Arabibus non fuisse inusitatum, quod
qui dem ipsum non levem commutation] huic no-
miuum. ajiam praebere potuit.1' Mari}

XIV.
Recentores fabularum scriptores.
E recenlioribus latine fabulas scripserunt vario
versus genere quidem 1) Gabriel Frnua Cremo-
nensis, ingenii versuumque elegantia aller quidam
veluli Phaedrus , Rom. i564. 4. uu) Antwerp, apud

kii) In biblioth. Berberina notatur an. 1 563. at

in Bure bibliogr. B. L. tom. II. nr. 3679. ubi latins
describitur editio, inscripta: Gabries Faerni Fabulai
cxx I A. ALB. FABRICIVS

Plantinum, 1567. forma minore: et cum pracf.

loh. Casein Rostoch. 1569. 8. tum Lugd. Batav.
1600. Lips. 161H. 8. Lond. 1672. 8. Bruxell. 1082. 8-
et Hamburgi in Mylhologia mtrica, curante exo-
ptatis.simo socero meo Iohanne Schultze, edita
1698. 8. [Loiidini, 17*3. 4. in Bure Bibliogr. instru
ctive . L torn IL nr. 358o. ibid. 1764. 4. cum
versione gallica mtrica.] Easdcm Fa'rni w) fa
bulas, versibus gullicis expressit Carolus Perrattl*
tus, Paris. 1O99. [Amslel. 1718. 8- cum gg. et in
Nouvelles Lettres familires etc. Bruxell. 1708. 8.
Pag. 386 sq. Francof. 157. 8.] qui Pliaedrum a
Faruo ne visum quidem, nedum exscriplum aut
suppressum observt 2) Pantaleon Candidus Au-
etriacus. Francof. i6o4. et Uamburgi in eadem
Mylhologia mtrica. 3) Caspar Bartliius fabula-
rum Aesopiar. libris quinqu. Francof. 102. 8.
Hosce magno numero sequuntur Hieronymus Osiue
Witteb. i564. et emendatius Francof. 1574. 12. Lu-

centum ex diversis authorbus dMectae, et carminibus

explicatae, cum figuris aere induis. Romae. Luchi-
nus. i564. in 4. Hie annus ex subscriptione in fine:
Romae Vincentius Luchinus excudebat t564. Unnatur,
conf. Giornale d'ltalia tom. . p. 220. torn. XXX.
p. 4a6. sq. Menagius ad aillel Jugem. des Sa-
vans torn. IV. p. 85. (ubi de Faeruo agitur) edit.
Amstel. 1725. 4. adl'ert Gabr. Fuerni Fabulas ex ve-
teribun auctoribus depromptas in 4. Romae, i55. at-
que adeo ante mortem (i5b'i.) Faerni editas.
IVanciscus Phihlphus ( mort. 1 t8o.) scripserat fabulas
mtricas, a Bellegardio et audouinio in gallicam so-
lutani orationem versas. Hart.
w) De hoc Farno vide Gaddium de scriptoribus
non ecclesiasticis torn. I. p. lt. et Teintermin ad elo
gia 'i'huanea au. i56i. qui Faerno emortualis fuit.
Fabric. Ol. Borrichii de poetis lat. diss. . pag. 98.
Had.
 DE AESOP . CXXl

ra* Loxsius Argent. 1576. Carolas UtenJioviua

Fraiicof. i6i5. Johannes Posthius Germersheimius,
qui fabulis prosa a se editis epimytliia singula sub-
iecit, disticho vel telraslicho compreheusa, Fran-
cof. i566. quae parte a. eius poematum Lib. III.
Sykarum p. 170 sq. repetunlur et cum epimylhiie
Hartmanni Supperi, Norici, inserlae sunt etiara
Mythologiae inch cae a laudato socero meo editae
Hamb. ifcy8. 8. In eadem praeter Geoigii Sabini
nonnullas babentur etiam tabulae veisu vulgatae
a loh. Baptista Arigonio, M. Antonio in. i
L'linensi, Alexandra Paulino , Leonharto Goricio
Carga, Francisco Amulio et lao Dominico Cn
dano, quae iunclim luem adspexeranl Venets
J592. [an. i5gi. apud Milarellum in bibliotb. MSi>.
S. Michaelis Venet. p. 72. Marl.] Kon conte-
mnenda collectio novaiabularum fieri posset expoe-
malis lok. Commirii, (qui diem obiit die XXV.
Decern br. au. 1702.) et aliorum , qui nostra aelale
cum laude in hoc genere scribeiidi versali sunt.
Prancisci Marazzani S. I. Fabulae selectae Aesopi
et aliorum, carmine elegiaco. Brixiae 10'. 12.
Fabric. Fabellae aliquot , carmine. Lugd. i538.
iol. in Catal. Barberino. Jo. Frid. Christii (Pro
fessons quondam Lipsiensis,) Fabularum Peterum
Aesopiarum libri duo. Lipsiae, 1748. 4. et 17^. 8.
Non omnibus tarnen, qui nasum habcut et de gra-
liis Teneribusque Aesopi Phaedrique fabularum iu-
dicare possunt, satisfecit vir alioqui elega.-.tissimus
et doctissimus. Franc, helli, Romani, tabulae
XII. metro elegiaco, tat. et ilul. in Arcad. iSad.
Manliuei. Romae, 1741. 8. repet. ibid. 1779. 8.
Franc. Josephi Desbillons , soc. lesu , Fabulae Ae-
sopiae Giasgov. 1754. quae editio quinqu libros
contiiiuit: altera totidem novis aucla Parisiis evul-
gata fuit 1756. tum curis posterioribus , omnes
CXXU IOA. ALB. FABRICIVS

fere emendatae: accesserunt plus quam CL XX.

novae, tum etiam ob^ervationes , grammatical
praesertim, complures, et index copiosus:
desunt expressae ex aere inciso Iwminum pe-
cudum jigurae elegantes, Marihemii , vol. 1. II.
1764. et i;8o. 8. lu praefatione agit de fabularum
nature, et, qui tabulas composuerunt, scriptores
recenset, otnisit tarnen Anglos et Germanos. Conf.
huius libri censura m in Christian. Adolph. Klotsii
Aclis Ii ti erariis, vol. V. part. I. Altenburg. 1-68.
p. afi. etc. De fabulis Leonhardi Dati vid.
.Leasing in Histor. fabularum Aesop, in Eius ver
mischten Schrillen, Berolini, 1784. pag. 260 sq.
ubi auctores fabularum omuis aeyi antiquiores re-
censentur, quus omnes repetere nimis longum sit.
Aduolare lamen iuvat opuselegans, quamvis di-
versum: Ludovici Smids Piclura loquens; sive
heroicarum fabularum enarratio et explicatio; cum
figuris aeneis t adrin i Schoonbeeck. Amstel. i6g5.
8. Fabulas quasdam ancdotas et fragmenta e
cortice pergameno mutilo, qui ligaturae libri in-
servierat, a M. F. Motthiac servata ab interitu,
quae ad Paulli Perusini collectionein , a Bocatio
de Genealog, deor. lib. 15. memoratam pertiuere
videntur, saltern ah homine quodam chrisliauo ex
sequiore aetate minus docte et eleganter scripta ,
deprehendimus in Annalibus litterariis Helmsta
diens, mens. Iun. 1789- p- ^77 485. Uarl.
Prosa latina praeter Mimicium, Laur. Val
ium et Omnibonum Leonicensem, de quibus paulo
ante memiui, fabulas scripsit Poggius Fhrentinus
in facetiis Argentor. i5i3. fol. Laurentius Abs-
temius [proprie Bevilacqua] Macpratensis in he-
catomythio sive fabulis ducentis scriptis ad Octa-
vianum Ubaldinum comitem Mercalelli [Venetiis
1499. 4. cui edit. XXX. fabulae a Valla versae , sunt
 DE AESOP .

additae, vid. Lessing. hist, fabul. Aesop, . 27,

Venetiis, 1519. 4. in bibolh. Pinelliana tom. Hl. nr.
7^92. Harl.\ Argent. 152a. Heidelb. ibio. 1660.8. w)
loachimua Camerarius an. 159. primutn, deiiide
Tabing. i538. Lipsiae, i564. et 1570. [rec. 15 7.]
quae plenissima et elegant issi ma est editio, 158p. 8.
Oiristianus vero Daunv.us lab u Iis Camerariaiii* se-

tew) Versiones latinas saec. XV. et . mit. iam

snpra menioravi: et, qn -e ex -ina Kob. Stephani
prodierunt. eas subiunxi uotitiue il.ius editionis graeco-
latinae. His adclam :
Esopi Apologi sive Mythologi cum qwbuedtm car-
jninum et fabiarum additionibus Sphashani liront et
figurn /gneis, linprcssi Basiled opera et impeiisa ma-
gistri lacobi de Pbortzheim. Basil. i5oi toi.
Fab. Aes. cum commenta- Latine. Impress. Ro-
tbomagi in domo Latirentii Hostingue et lain, ti L< ye
pro Iacobo le Forestier Tlieodolus cum un.mento.
Impress, per Richard. Anzoult, commorantein Rolbo-
magi pro Roberto Mace. Rothom. i5o5. 4. Vid. Mait-
taire A. T. V. part. 1. p. 12.
Aesopi j'abulae latine: . Aesopi vita ex Max.
Planude excerpla et aucta. Argen tor. i5tg. 4.
Aesopi fabulae ac diversorum elegantissimorum au-
thorum apologi. JLatine. Simon Cocus et Girardus
Nicolaos, cives Andverpienses , commorantei in vico
vulgariter nuncupate die Bocksteghe, iuxta Mnnaste-
rium Sancti Augustini excudebant an. M. CCCCl XXI.
die XXVIII. JNovembr. impensis Francisci Brick-
manni, bibliopolae ac civis Colon. Antwerp. i5ai. 4.
Vid. Maittaire 1. m. p. 11.
Aesopi et aliorum fabulae, latine. Basileae, a pud
lo. Froben. i5a6. 8. Accedunt Laar. Ahet-m fa
bulae. Lugduni apud Sebast. Grypb. i534. 8. ct i554.
8. Paris, apud lo. Lud. Tletanum. i544. 8.
Pompeii Sarnelh , postea Vigiiiarum Episcopi , bestia-
rum schola ad homines erudiendos ab ipsarum natura
provide institute et ab Aesopo Prinmellio e Mariano-
poli decern et centum lectionibus explicatn. Cesenae,
160. 13. Harl.
CXXIV OA. ALB. FABRICIVS

leclis, quas Lipsiae, 1679. 8. recudi fecit, addidit

nolulas, in quibus loca scriptorum velerum i'ecen-
tiumque, in quibus fubulae eaedem perstringunlur
vel exponuntur: [Lipsiae, 1708. et 1720. 8. 176a. 8.]
Variorum quoque fabulas congesserat Martinue
Dor/zius . Guilielaii Gouduni, Hadriani Barlaudi,
Guilklmi Hermauni ex Aciano (Avieno,) Erastni
in Chiadibus, Abstemii et aliorum. [Lipsiae in
Bdibiis Valent Schumann 1617. 4. cuius plenam
notitiam dedit Freytag in Adpar. litter torn. I. p.
71 sqq. de singulis agit, ex Nicerone torn. 4i. pag.
25a. edition, priorem, Argeulor. i5i5. 4. adducit;
Argentor. i.^Tg. 4. in Crevennae Catalog, vol. IV.
pari. 2. p. io5. IfarL] Lips. i53s. Francof. 1687.

XV.
Hebraica ver s i .
Hebraicam versionem fabularum Aesopi, sed
ineditain memorat Planlavitius Bibliolh. Rabbin,
p. 571. De edita fabularum collectione hebraica
dixi paulo ante . 11. cui utpote ab instituto no-
stro alieniora adiicere nolo R. Isaaci ben Salomo-
nis ;an. 1268. defuncli) proverbia et aplogos anti
quorum, rhythmis sive versibus conscriptos. At
R Bur icliiae NiJhdani liber neutiquam praeter-
eundus, inscriptos parabolae vulpium, quas cum
latina Melch. Henelii lesu socii transi atione excu
sas evolvi. Pragae, 1661. 8. Turn fabulae Vario
rum, Constantin. i5i7. 4. Fabric. [Rabbi Bera-
chii n-N .tronai Hanakdan vixit sub exitum
saeculi XIII. et mit. saec. XIV. Fabulis suis nomen
F;bul:rum vulpium dedit, quia, ut ipse ait, vul-
pes reliqua animalia, quae in illis fabulis inducun-
lur, bagacitale el prudentia superant. Errat igilur
Gottsched, Prof, quondam Lipsiensis, in praef.
 DE AESOP . CXXV
ad librum famosum , Reineie Fuchs, opinans, Ha-
nakdani fabulas esse versionera libri Rcinct Fuchs, ,
cuius uctor circa exitum saec XV. in vivisfuk. De
illius autera Ber. Flanakdan fabulis vid. /. Ok. WoLjU
biblioth. Ebraic p. 271. torn. 1. et loin IV p. boo.
et Gotthold Ephraim Lessing in Anab-klen fr
die Litteratur. Bernae et Lipsiae, 1785. 8- p. v5i
4o. adde Meelihrrr diss, de Fatis erudilionis
orientalis . III. de ludaeorum amure crga fabulas
Aesopias earumque usu. 'HarL]
[De Ilalicis scriptoribus , qui sive vitm sive
fabulas Aesopi itlica lingua usi verterunt, aut ta
bula composuerunt , diligenter egil P itoni in Bi
blioteca degli autori anticbi greci e latini volga-
rizzati, torn. II. p. sqq. Primum raultus est de libro :
Accii Zuchi Summ,' feron- nuis
viri eruditissimi , in Aesopi f. bults int'rpr tntio
per Rhythmos in libellum Zuchnrinum inscrip/um
Omlexta faeliciter incipit In fine: Impressum.
die XXPL Iunii M. CCCC. LXX Villi.
(79) in 4. latine et italice. (vid. quoque Bure Bi-
bliogr. instructive . L. torn. II. nr. 35 -7.) rec.
Fenetiis per Manfredum de Monteferrato de sus-
trevo. M.CCCCLXXXI. (i48i. quod in biblioth.
Hohendorf, pag. 11g. notatnr 1491. nescio, an id
culpa scribae aut typographi factum sit: an ea^sit
edit, quam Paitoni ex nota ad Crescimbenum anno
1^93. 4. signavif.; repet. Romae an. i483. 4.
(vid. Audiffredi Catalog. romanarum editt. sae-
cali XV. Romae, 178. 4. p. a54 sq ) tum Me-
diulani per Uldericum Scinzcnself-r an. 14^7 fol.
(de qua edit, vide Saxii bist, litterar. typogruph.
Mediolanens. pag. 106.) Isopo Mediolaui, i5o2.
4. Venet. i5a8. apud Osmonl. et ValnVre tom.
II- ur. 38a8. - Fauole d' Esopo etc. Florent. i5o.
8. Venet i542. 8.
 CXXVI IOA. ALB. FABRICIVS

Accus Ziuchius descripsit fabulas Anonymi

apud Neveletum dicli , per epigrammata latina et
itlica, et ab illius nomine opus istud inscribitur
Libellas Zuccharinus. Accium tarnen ipsum la
tinar- illaruni fabularum habuerunt auctoreni Sea
liger Poet, lib. Vf. IUI. p. 789. et Quadrio della
Storia e della ragione d'ogtii Poesia, IV. p. 202.
adprobante Pailouio.
JEsopo historiado. Venet. 1497. 4.
Frivole cCEsopo tradotte in Italiano, (lat. et
italice) da Francesco Tuppo , Neapoli, i486, loi.
Aquilae, 149. fol. De ulraque vid. Pailoni,
qui laudat Tattur. Istoria degli Scriltori nali nel
Regno di Napoli, tora. II. pari. . . 2.34. aliorum
narralioues refert, et ex Argelato et biblioth. Col-
berlina antiquiorein profer editionem: Lie Fa-
vole cFIsopo tradotte dal Greco in Italiano da
Francesco Tuppo, Neapolitaiio. In Napoli i48a.
fol. Exeuiplura Aquil lauda vil Freytag ia
Analect. lillerar. p. 9. Adde de rariss. illa priorc
edit. Osmont diction, typograpli. p. 9. Maittaire
II. pari. IL pag. 4 71. Bure Bibliogr. instruct. .
L- torn. II. nr. 570. inprimis M- Aug. yeri Me
morias histrico- criticas libiorum rarorum, Dres-
dae, 174. 8- p- 7. qui exemplum manibus ocu-
lisque usurpavit, diligenler argumentum et consi
lium Tuppi, fabulas ad rondilionem hoininum
isto tempore vivenlium, maxime pontificis rom. et
monachoi'um adeommodandi , inquirit el banc li-
bri inscriptionem in line libri exhibet: Franc.
Tuppi, P'irthenopoei in vitam Esopi fabulato-
ris lepidissimi philosophique cl rissimi traductio
materno sermone fidelissima : et in eius fabula*
allcgoriae cum exemplis antiquis modernisque
finiunt fliciter. Impressae Neapoli Sub anno
Domini M.CCCC.LXXXV. die XIII. Menai*
 DE AESOP . CXXVII

Febr. A Maittario IV. part. 2. pag. 54. nouii-

naiur edit. Venet. i4t)i. 4. idem forsan liber, qui
ab Orlando p. 5o. eiusdem anni et loci indicatur.
adde Crevennae Catalogue raisonn, vol. IV. part.
11. p. i58 itio. ubi adcurata illius Neapolitanae
edit, est recensio et Paitoni einendatur. Vea.
533. 8. apud Valliere, pari. II. nr. 829.
Apud Paitonium memorantur versiones Ae-
sopi aut aliarura quoque labularum sequen tes, qua-
plenioree ab eo illisque quos citat, pele in-
scriptiones: itai. Mediolani, i5o'i. 4- lat. et ital.
cum figuris. Brixiae apud Ludovic. Britniiicum.
Italice Venet. i544. 8. i545. 8. ibi3. 8 etc.
Ital. versae a lui. Landi. Venet 1667. 8-
Vita Aesopi per Landum, 400. Fabulae Aesopi
aliorumque cum interprelatione et figg. iialice. Ve
net. ib-j. ib. et reus. i588. 1607. ti. ibai. 4.
In Trevigt per il Righettini. 1669. Ia- Venet.
1607. 161. g. if>73. 16. (in Catal. Bunav.) Cenia
e cinquante Favole, tratti da diversi Autori, e
ridotti in rima par Pietro Targa (i. e. Ce-
tare Pavesi) Venet. i56y. 12. 12. 1.587.
12. Conl. Osmont. Diction, typogr. p. 10. Cento
Fauole Morali dei piu illustrati anlichi et moderni
autori Greci et Latiiii , scielte, et traltate in varie
maniere di versi volgari da M. Gio. Alario Ver-
dizzotti. Venet. 1D70. 4. 1677. 4. (de qua edit,
vid. Goetzii Memor. biblioth. Dresd. vol. 111. pag.
2o4.) 1.^77. i58b. 1699. 4. 1661. 8. 1677. 8 Jul.
Caesar Cappacius Aplogos et Fabulas collegit et
versibus ital. composuit Neapoli 1602. 8. rec. Ve
net. 1619. 8. Fabulae, Exempla, Facetiae etc.
diversorum auctorum in septem centuriis et versi"
bus ital. (ridotti in ottava rima,) sunt in libro:
Insalata Mescolanza di Carlo Cottarelli d'Ogob-
bio, Gentiluomo Romano in Bracciano 121. 4.
 CXXVIII IOA. ALB. FABRICIV8

i Raccolta di varie Favole delineate, ed incise

in Rame da Giorgio Fossali, Architetto etc. Ital.
ei Franc. Venet. 17H. 4. VI. voll, cum figg. Cento
F' vole f Esopo e di allri autori ridotte in versi
Martfiliani , (edilore Carolo Goldoni) Moden. 1756.
8. - Favole 8 Hanta Esopiane con un discorso
(Abb. Roher(i) Bonon. 1773. 12. Centuria di Fa
vol , Torino, 1778. 12. et altera Centuria ibid.
1780. la. Doppia Centuria di Favole d? Esopo
e d'altri adnate e tradotle da Nicolo di Castelli.
Franco!'. 8- sine a. ffarl.]
Gallica prosa [Iulianus, Auguslinianus ordine,
Lugduni, n84. fol. Petr. Mi Ilot , Bourg. 162.
16.] loh. Balduinus [I. Baudoin , Bruxelles, sine
nota anni, -] Paris. 1627. loi. Rouen, t665. 8- et
ab eo tempore saepissime variis in locis. Sed et
huius versio cum iconibns et moralibus obscrva-
tionibus iterum lypis exscripta est Amslelodarai
I700. 12. Post Balduinum Antonius Fureterius
prosa Paris 1694. Bruxellis , 1695. xx) 12. 1700. 8-
II. torn, et versu Johannes de la Fontaine y qui
suo ex ingenio quam plurimas novas adiunxit, vel
ex als veleiibus repeint IV. vol. Paris. 1678. 12-
[Antwerp. 1699. 8- . voll. Paris, 1767. XIL voll.
1700. IV. voll. fol. cum multis tabulis aeri incisis:
tum splendide et texlu et figg. aeri incisis. Paris,
1766. VI. voll. conf. Stolle Kurze Nachriebt, von
seinen Bchern, part. IX. pag. 76 sq. it. in Opp.
Fontan. vol. I. Anvers, 1 26. 4. nitida editio.] Prae-

XX ) Titulus libri : Esope en belle humeur. Prodiit

etiam nie Galliens Aesopus cum germanica versione,
additig selcclis Fontani fabulis, et gallica translatione
fabnlarum Pilpa'ei 1707. 12. Hamb, apud Benjamin
Schiller. Gallice qnoque Aes. lab. in ChardirU de-
criptione Persiae torn. V. p. 190. sqq.
 DE AESOFO. CXXIX

tereo fabulas [ Ant. Houdard de la Motte,aris, 1 709.

4. t is. Amsterd. 12. Hagae . 1720.8. cum diss,
de Fabula: (vid. Journ. des Savans, 17 19. II. p. 33o.)
et Paris, 1754. la. in IX. tomo operum, multo-
rumque aliorum, quorum cataloguai dabunt Gou-
jet aliique et de Blankenburg ad Sulzer. Theorie
der schn. Knste voc. Fabel; tum] obvias comi-
cis in dramalibus de Aesopo, quae gullice edide-
runt Nobilius Paris. 1691. aliique yy). Versibus
gallicis fabulas Aesopias expressil etiam pridem
Jfgidius quidam Cor'rozetus Paris. i548. forma
minore. Sed et tetrostichis incertus auetor Paris.
1678. a. apud Craraoisiura. Confer ephemeridee
Paris, ejus anni . 47. Fabric. [Les Fablee et la
Vie <f Esope, nouvellement enrichies de plusieu rs
figures, et " un indice des matires notables.
Anvers de l'imprimerie Plantinienne, Veuve et
lean Mourendorf. i563. 16. cum figg. edit, perra-
ra. Fables diverses, tires <' Esope et d' autres
Auteurs, avec des explications, par R. D- \t-
(Raphael I>u- Fresne.) Paris, 1669. 4. cum figg-
Ibid. 1689. 4. Les Fables a" Esope, et de plu
sieurs autres excellens Mythologistcs , accom
pagnes du Sens moral et des Reflexione de Mr.
le Chevalier Lest range, traduites de V Angloin,
avec des Jigures dessines et graves par F. Bai>
louw, Amsterd. aux dpens d' Etienne Rogtr.
i7i4. 4. Les fables d'Esope Plirygien, avec
celles de Philelphe, traduct. nouv. par Msr. de
Bellegarde, cum iabulis Gabriae, Aviani et nar-
ratt. Aesopi, gallice, Amsterd. 1708. apud Mor*
tier. ibid. 1709. apud Roger. II. toll. (vid. Stolle
Nachrichten von einen iiehern, part. XI. p. 5i'>

yy) Vide Ephemerides Paris, ibi)0. pg. 48?. A.

Verdau biblioth. gallic, p. 16.
cxxx IO. Abb. FABRICIVS

Utrecht, 1729. et Copenhag. I74. 8. germa

nice, Gollingae, 1745. etc. Cholet de Ietphor
colleclionem omnium fabularum arabicarum, per-
sicarum, graecarura, ialinarum, germanicarum,
anglicarum et italicarura , in liuguam gallicam
vertendarum , Paris, in XXIV. tom. in mai. 8.
editurus est. Marl. ]
Anglica melaphrasi potica loh. Ogilby, sive
OglebiusecruesLond. i65i.8. i653. 8. 167. fol. Prod-
ierunt et anglica pro^a e gallico loh. Balduiuil 1702.
et 1704. 8. (cui editioni praefixa vita Aesopi e
gallico Meziriaci anglice translata,) tum in prae-
claro opere fabularum undiijue singulari studio
collectarum a Rogerio Estrangio. Lond. 1692.
1699. fol. II. voll. [1708. 8. II. voll. 178. 8- ger
manice versar, a G. E. Lessing. 1769. 8.] Exstat
praeterea nova fabularum centuria edita sub titu
lo: Aesop naturalized and exposed to the publik
view in his own and dress , by PVay of essay on
loo. fables, au. 170. 11. fabric. [Aesops Fables
in English et Eutin, with Sculptures. Loudin.
1703. 8. Aesop naturalized; in a Collection of
Fables and Stories from Aesop, Lockman and
others. Lond. 1711. 8. Collection of fables ta
ken from the most celebrated mythologisls etc.
1704. II. voll. 8. Fables of Aesop and others
done into English, with an Application to each
Fable, by S. (Jroxall. London. 1722. 8. Ae
sop's Fables; with instructive Morals and Cuts.
1767. Adde de Blankenburg ad Sulzeri Theorie
etc. I. mem.
In lingua Portugnll- interprete Manuel Alen
des, Lissabon. 1621. 8. Bauer biblioth. libror.
rarior. Supplem. vol. I. pag. a5. rec. i643. 8-
Batav. 167a. 8. In biblioth. Bodleian.
Hispanice viderunt lucem Madrit. 1621. 8.
 DE AESOPO. CXXXI
notante Fabrico. vertente Ioachim Romero de
Zepeda, Sevillae, i5go. 8- apud Bauer. 1. mem.
ibid; 1714.8. interpr. Anton, de Arte y Pillafranca.
Ex Hngna latina in hispanicam translatae {en
Caitcllana) per Simon Abril. Saragossae, 1647.
8- Textui latino respondet in eadcm pagina alia
venio Castellana ad litteram ; teste Maiansio , in
Specimine bibliothecae Hispano- Ma jansiauae, a
Daride Clement edito Hannoverae, 175. p. 11.
Fabulae Aesopi, Avieni et aliorum, hispanice:
in officine Plantiniana, 1607. 12. in Catalog. Bu
ho, vol. I. pag. 76. Anliquiorem tamen et lor
ian primam versionem hispanicam: Quatre li
bros de las Fabulas de Esopo , las extravagantes,
otras de la translacin de Remigio , las de Avia
no, las collectas de Alfonso y Poggio tradu
cios y colegidas por D. Henrico Infante da
Araron, por Frederigo Alem. loi. en Burgos, 1496.
Maittar. IV. part II. pag. 6a8. nominal. Belgice
plus siniplici vice, ait Fabric. Fabulen van
Esopiu gcprent , Antwerp. i485. in Maittaire An-
naL Typ. IV. part. II. p. 46g. Ezopus BlyspeL
Amst. 1697.
liungarice: Aesopi Phrygis fabulae, Gabrie
le Pannonio Pesthino interprete. Esopus fabulaij
etc in calce: Viennae Pannoniae in olficina
bannis Singrenii. Mense Augusto an. M.D.XXX VI.
Ia vid. Denis Wiens Buchdruckergeschichte,
Wien, 1782. 4. pag. 78. sqq.
Polonice, Varsoviae, 1716. cx gallico libello,
hope en belle humeur, verbotenus 1re versae;
postea saepe recusac. In primis laudantur Ae-
iuP- fabulue raetrice scriptae ab Andrea lablo-
^i-vtity , Woiewody Ruskiego. Nec tameD ille
*ertit polonice Aesopum, sed polius eius et Fon-
^ni fabulas imitaius est; multas vero uo ingenio
i SI
CXXXII . AiV. FAB14CIVS

excogitatas ad did i t. Praeposuit vitam Aesopi se

cundum Planudem, versibus hendecasyllabis com-
positam. Optimis fabularum : scriptoribus illum
adnumerandum esse censet Comes Zaluski-
Danicam versionera civis cuiusdam Hafnien-
sis Mermanni IVeigeri^ Lubecae , i555. 4. memo-
rat lo. Christoph. PFolfius in diatriba de Mythi-
ca moralia tradendi ratione novantiqua. Witte
berg. 170*.
Suecanas duas fabularum versiones indicavit
Fant in Historia Hteraturae graecae in Suecia. Up-
sal. 1779. 4. pag. 61. sq. n. Hundrade Msopi Fa
hler , nagre ff S. M. Luthero item Esopi
jLefvarne ff" Erasmo Albero beskriffvit Stock
holm, 160. 8. rec. Rostoch, 1608. Nounul-
lae fabulae, pleraeque sunt Aesopi, ab Anonymo
ex latino in suecum scrmonem translate cum
textu latino typis descriptae sunt Holmiae, i648.
3. rec. lGtia. Harl.~\
Germanice X VI. Aesopi fabulas transtulit D.
fltartinus Lutherus noster zz), perquam utile
oiusmodi scribendi genus esse existimans, licet a
Melanchthone ad reliquas Iransferenda* invitatns,
propter alia negolia rem perfiecre non poiuit.
Ceterum Gotfridi Arnoldi, Melanchthonem eo
nomine perstringentie, acumen torn. II. hisloriac
sive potius apologiae haeresium p. 107. b. non

=2) An. i53o. vid. Opp. Lutberi torn. IX. edit.

Witteb. pag. 454. b. lenens. torn. V. . a6. a).
285. Altenburg, torn. V. pag. 4o3. sq. Plura in banc
bententiam D. Schuppius in Fabulhan torn. 1. Oper,
pag. 8^7. sqq. Fabric. Vid. hac de re et de fabulis Ae
sopi nitegra concio loh. Matthesii , quae nona est , in
vita Lutberi. Heitmann, cuii s quoque Acta philosophor.
lom. 1. pag. gi5. sq. et <j'i8. CQiii'eies. Hart.
 : s . CXXXI1 1

ma^is, credo, lectori cordato se probabit, quam

quod Ponlihcii quidam Lulherum arguunt, quod
sacras litteras nou raaioris babuerit, quam fabulas
Aesopi. Haue quidem calumniam retudit singu-
lari scripto au. 1701. D. Georg. Henr. Goezius,
Lubecensiani Autistes dignissimus: at Ilosium
non puduil lib. 3. de auctoritate S. Scripturae
contra renliuni pag. 271. suffragio suo compro
bare Wolfgangi llermanni voceni, adiirmantis,
Scripturas, si desit ecclesiae auctoritas, tanturu
valere, quantum labulae Aesopi. lias porro post
D. Lulherum germanice verterunt loh. Matheaius,
Nathan Chylraeus [Rostoch. 1571- et saepius], et
rersu Burchardus Waldis, [in libro raro: Fsopus
ganz new gemacht , vnd in Reimen gefast , mil
tampt hundert newer Fabeln durch Bure, Wal
dis, Francof. ad . i548. 8. i565. 8. etc. Uarl.]
Vide Uartini Lipenii bibliolhecam philosophicam
et pandectas Braudenburgicas Chrislophori Heiden-
reichii. Fabric. [Bonerius (circa saec Xlli- ior-
san,) ex Aviani et veleris auonymi fabulis suas
fecerat germanice: quarum quinquaginta et unam
Scherzius e suo cdice, (quem sibi quoque de-
scribenduin curarat , et uberiorem illius dedeiat
noliliam de Ujj'enbach in bibliotheca MSS. UH'cn-
bachiaua, Halae Hermundurorum , 1729. ol. part.
IV. pag. 27 e^7-) in undeeim dissertait, aca
demias, Philosophiae moralis Gerrnanoricm medii.
aevi Specimiria, Argentorati, 170 1710. 4. de-
dit : poet ex duobus codd. Bodmer et Breitinger
sub titulo: XClfS. Fabeln aus den Zeiten der
Minnesinger, quae vero eumdem Bonerium ba-
buerant auetorem. Uli tarnen ignoiaruut, quae a
nonnuls habetur, autiquissimam fabularum 'Ha
rum editio!em Bambergae, i4ti., de quo primo,
uti visum -erat, germnico libro, typis exscriplo,
 CXXXIV IOA. ALB. FABRICIV5

eoque rarissimo vide Lessing in Beytrag zur Ge

schichte und Litteratur, vol. I. et V. et in historia
fabularum Aesopearutn, addita eius Vermischten
Schriften, part. II. pag. 258. sq. et pag. 264. sqq.
Illas tarnen fabulas eo quidem anno collectas,
necdum formulis typographies fuisse descriptas,
recle monet cel. Panzerus in Annalibus typogra
phic]^ lihrorum germanicorum. Locupletiorem
reliquis codicern invenit, notitiam illius dedit ad-
curatam, et comparavit cum editis cel. Ierem. lac.
Oberlin , Profess, in Vniversitate litterarum Ar-
gentoratensi, in disp. Bonerii Gemma sive Bo
ners Edelstein Fabulas . phonascorum aevo
complexa ex inclyta bibliotheca ord. S. Ioh. JFic
rosol. Argentoratensis. Supplemenium ad I. Geor-
gii Scherzii philosophiae moralis germon, medii
aevi specimina undecim. Argentor. 1782. 4.
be antiquioribus Steinhwelii Brantiique fabula
rum editionibus ad . X. et XIII. egi, et de au-
ctoribus fabularum germanicis antiquis vid. Gel-
lerti (qui ipse inter fabulatores haud ultimum
occupavit locum,) diss, de Poesi Apologorum eo-
rumque scriptoribus, Lipsiae, 1744. 4. germani
ce versa Lipsiae, 1773. 8. Eiusdem notiliae el
exempla, . I. parti illiue Fabularum, Lips.
1748. 8. etc. it. Gottschedii Progr. de quibusdam
philosophiae moralis apud Germanos anliquiores
speciminibus. Lipsiae, 1746. 4. De libro raro;
Das Buch von der Tugent vnd Weissheit, nemlich,
neun und vierzig Fabeln , der mehrere theil aus
JSsopo gezogen , vnnd mit guten Rhcimen verkle-
Tet , durch Erasmum Alberum, Francof. ad Moen.
l55o. 4. vid. Hummel Neue Biblioth. von seltenen
Bchern, vol. 1. pag. 424. sqq. Velus rarusque
liber: Ein new Fabel Esopi, newlich gedeutscht
gefunden von Lewen vnd Esel} Halle, l5a8. 4.
 DE AfcSOFO. C.X.XXV

iiolalur in Catalogo bibliolhecac Chrisiii torn. II.

pag. a4g. Der teutsche Aesop. Francf. 17.
8. baopi Fabeln, mit Herrn Roger V Estrange
Lehren und Anmerkungen. Lips. 1/4. 8- -e-
opi Leben und auserlesene Fabeln, mit deutlichen
Erklrungen und Kupfern, Noriberg. 17*7. ibidem
crebio ab an. 172 1760. atque an. 1789. ab cl.
rnesto iniinulatae, emendatae, et accessionibue
auctae. 8- Fabeln aus dem Allerthum in vier
Buchern , Vratislav. 1760. 8- De pluribus gcrma-
nicis versionibus cnsules Critische Beytrge etc.
Lipsiae , part X. pag. 197. sqq. Schriften der Al-
torfer deutschen Gesellschalt, pag. 117. sq. et
Schummeis Ueberselzer- Bibliothek pag. 27. sq.
De Germanis, qui fabulas scripserunl, vide de
Blankenburg ad Sulzeri Theorie etc. voc. Fabel,
pag. i4i i45. et Aesop, pag. 34.
In linguam germnico -iudaicam , Sepher Me-
scholim. Francofurt. 1687- Harl.~\
Denique fabula e Aesopi Graeco- Brbaro quo
que idiomate editae sunt Venetiis an. i6o5. i644.
8. 1690. 12. quibus subinde in Glossario suo grae
co utitur Cangius, mrito add ubi I ans , utrum ver-
sio illa graeco -barbara auetorem agnoscat Simeo
nen Cabasilam , licet hic Martino Crusio proini-
sisset, se Aesopi fabulas vel Isocratis orationcs
quasdam sermone vulgari graeco interpretaluruni.
Consule Crusii Turcograeciam pag. 46r. Fabric.
[Varia scripta, quae ad historiam Aesopea-
rum fabularum pertinent , Gotfschedii, Gellei Ii,
iristii, Lessingii aliorumque iam per occasio-
nem commemoravi. His quaedam , ( ut alias pro
lusiones omiltam,) adhnc addam, in quibus de
Aesopo aut fabulis Acsopeis agi tur.
Io. Frid- Christi/ diss, de Phaedro ciusque
fabulis. Lipsiac, 1746. 4. E. T.. D. Hitch's
CXXXVI IOA. ALB. FABRICIVS DE AESOPO.

Aesoptis , oder Versuch ber den Unterschied zwi

schen Fabel und Mhrchen. Wilteberg. et Zervest.
1769. 8. Super origine fabularum comment, in
Deutschen Museum an. 1784. p. 553. Contra Lcs-
bingium disputt Iacob, de fabulis Aesopeis vete-
i'um, in Berolinens. aclis raenstruis, verncula lin
gua scriptis, 1785. mens. April, . 3oa. sqq Bru
der in histor. critica philos, vol. . part. II. lib. I.
cap. a. Ii. sqq. qui ea , quae de Aesopi consuetu-
dine cum Periandro et Croeso , quippe quibus ne
innoluisse quidem potuissel, narrantur, aliaque, ut
mcerta fideique historicae et legibus verisimilitudi-
nis contraria, pag. 454. sqq. mrito reiicieuda putat.
Cel. /0. loach. Eschenburg Entwurf einer Theo
rie und Literatur der schnen Wissenschaften. Be-
rolini, 178. 8. p. 56. eqq. CI. Jug. Giiil. Er-
nesti disp. de usu Fabularum in Floquentia. Li-
psiae, 1775. 4. etc. Hart.}

Cf. Mr 4< tun-*. d<.C ,*<. rt^Uu.

 RICH. BENTLEII

DISSE Pi TAT I

D E

FAB ULIS AESOP I.

Facile esset, ostendere multo plura huius generis

scripta commenticia esse ; Epstolas Anacharsidis^
Heracliti , Democriti, Hippocratis , Diogenis^
Cratetis, aliorum. Sed erunt fortasse, qui me
aliquando hortentur ad banc Dissertationen! , am
pio auctam commentario, Latine reddendam.
Quamdiu, plura disserere do variis istis auctoribus,
differam; nunc ad id, quod postremo loco propo-
sui, Fabulas Acsopi, acceda ra.
Ac laetor quidem , inagnam partem operis Jam
esse confectam. Vir enim doctissimus, Backet S.
de Meziriac, Vitam Atsopi Gallice scripsil: in
quem librum etsi nunquam incidi; tamen ex magna
erudilione auctoi'is, reliquis eius scriptis speclata
mihi et cognita, coniicere licet, locum lninc qua-
dam ratione exhaustum esse. Vavassor quoque,
de Ludiera Dictione, Fabulas, quae nunc sunt,
non ipsi Aesopo, sed Maximo Planudae attribuit.
Vide etiara non pauca liac de re disputata in do-
ctissimi Bailei Diction. Hislov. Qui'bus oninibus
fit, ut laudes amplissimas, quibus Aesopeas Fa
bulas , ut nuncexstent, extulcrit Guiliclmus Tern
CXXXVIII BENTLEII DIS8ERTATIO

pie, undo Iiaec tola disputado oritur, lanquam -

Sotov intuear, omni ratione alicnum;
dignum magno auctore, reliquae parti prae-
clari eius operis par et simile. Nam, nisi vehe
menter fallor, efficiam profecto, ut, de omnibus
Fabulis Aesopeis, quas uunc habeamus, et postre
mas, et pessimas esse, appareat. Nec lamen, ex
instituto ea de re disscrcre, in animo habeo; sed
tanliim pauca quaedam, ab aliis praetermissa for-
t assis, perstriugere.
I.
Num scripserit suasfabulas Aesopus. Suidac et aliorunl
error. Scholiastae Arisloph. error. Aesopus fabularum
actor. )., Aesopi Fabulae.
Ipsene Aesopus Fabulas aliquas, lileris con
signtes, reliqueri, res valde incerta est: apud
Arislophanem Fabulas eius in convivio, non e li
bro, discit) senex:
Aiaiam/.v yiXotov t SvaqiTiy.ov
TSv fia&s iv avfTroao
Est apud eundem b) alius locus:
OV' AOMTtOV 7ltnT1]Xtt'
quod in proverbio fuisse, Suidas ) , et, eum se-
cuti, Erasmus, Scaliger, alii, tradunt: Ne qui-
dem Aesopum legisti (cum sermo fiat de illitera-
lis). Unde colligas, Aesopum fabulas suas lileris
consignasse ipsum, easque in omnium manibus
fuisse- Sed ipsa verba poetae declarant, non esse
proverbium. Nam alteri neganli: Unquam ante
se audivisse, apes terra antiquiores esse; alter

a) in Vespis p. 35 7.
b) In A.vib. p. 874
c) Voc. ,.
 DE FABULIS S F I. CXXXIX

responder. Indoctum eum esse, Acsopum

frquentasse, diceiitem : Alaudam rerum oiuuiuni
primam fuisse; eamque mortuum patrem suum,
postquam quinqu dies insepullus iacuisset, quod
uondum terra esset, tandem in suo capite sepr-li-
visse. " Quid, amabo, ibi proverbii simile? Sed
observes, velim, hanc nhulam non esse in nostra
avvaytoyrt ; manifesto indicio, esse nostras non ipsius
Phrygis opus.
Dabo alium poetae locum: utpossim, hac oc
rasiouc , gravera errorem scholiastae corrigere.
Est Ule in Vespis, p. 33o.
Oi di Xiyovav uov&ovg yjuv , oi S' Alanov
ytkoov
ubi Aiownov ytXoiov de Aesopo qiiodam , ridiculo
tragoediarum actore, dictum accepit. Sed marris
etiam ridiculus scholinsta nos ter, si modo is ipse
luerit, qui hoc scriberet, ac non potins nugator
aliquis, qui eo scholia intcrpolaret. Nulls enim
tempore Aristophanis in Graecia actor fabula-
rum Aesopus: confudit eum cum celebri Aesopo,
qui tempore Ciceronis floruit, Iragoediae /-
nae actore, eoque minime ridiculo:
Quae gravis Aesopus, quae doctus Itoscius,
egit.
Sed Aesopus , ad quem respicit nosler comicus,
ipse Phryx est, cuius fabulae Ridicula, Felia,
vocabantur: sic, in loco iara citato, Aoittixv
ytloiov. lesychius: Aianov ye?.otf ovriag iXe-
yov tov Aianov ui&ovq. De nostro Aesopo
Dio d) Chrysostomus , 'Hvti%ovro avrv , inquit,
jSpvoi in\ toi ytlolto xa ro uv&oi. Avicnus
Praefat. Aesopus, responso Delphici Apollinis m
nitas, RIDTCLA orsus est.

d) Orat. LXX1I. p. 63i.

 CXI, BENTLEII DI3SEB.TATIO

II
Fabulas esopeas ver&ibus icripsit primus Socrates, etc.
Primus omnium, quantum soi mus, qui Fabu
las Acsopeas veisibus comprelieudere oonatus e.st,
Socrates e) philosophus luit. Unica tantum fuisse
iabula defunctum eum, significare Laertiua vi-
detur; et id quidem exitu non valde felici: eius
principium hoc erat:
Xt^e Kogv&iov (arv vtiovai,
Mi xoiviLV gtrijv )moSxoi oorpii.
Observandum rursus, non dicere Sucrafem, Libro
se usum Fabularum: sed, Scribebam, inquit, ojv
-) , quas noveram, et quartern primum
poteram recordari. eque etiam haec fabula in
nostiis est; si tantum ex eo conficere nobis liceal,
quod Corinthios nominat.

III.
Demelrii Phalerei Alatantiav 2vvaya>yal, elr.
Post Socratcm f) Demetrius P/ialereus fecit
jtycav Aiaomtitav vvayo)yg' quae forte in suo
genere primae fuerunt, quae scripto mandarenlur,
in forma libri nempe- Videntur bae sermone so
luto conscriplae: fortassis erunt, qui pulent,
esse illas ipsas, quae nunc exsteiit. Utinam essent :
tum enim bene fuissent conscriptae , cum veuustale
et sale. Sed demousli-abo, nostras esse manus re-
ceulissimae ; ac totus habitus et quasi color earura,
non esse Demetrii, dclart.

e) Plat, in Pluedone, Plutarch, de And. PoeL

Laert. in Socrat.
f) Laertius in Demetr.
 DE FAB V LIS AESOP I. CXLt

IV.
Fabularum Aesopearum, elegs scriptartim, meminit
Suidas. Earum fragmenta quaedam, etc.
Fuit poslea, cuius nomen nunc latet, qui ele-
gis Fabulas ederel; quamm qui memiuerit, prae
ter Suidam , invctiio neminem: atque is sub no
mine Mv&<ov} aut AJv&txv saepius illas citai.
Apponam pauca fragmenta; ut et paleat, perti-
nere eas ad Fabulas A sopeas, quod nondum, quan
tum scio , observatum, et iudices, num, si fieri
posset, ut nostras cum itlis commutai emus, ittoc
pacto non lucraremur.
g) Tovvtxa trjv Sir,v ovn onomt Svtjv
perlinet ad fahulam de duohus saccis, quos quis
que portet; alterum ante, in quo aliorum, alte
ram post tergum, in quo sua vilia condat. Me
mintre eius Catullus, Horatius , P/iedrus, Gale-
nue, Themistius, Stobaeus, etc. eiusque delectus
nostris vitio est.
A) AiTtiwa tkraig egujtv tog- ulv tttne
Kai vavg xal vqov i) ttftvouvr) TtXinv.
et, Ai7itivrv tktrv ei oootv aovXa (paO-ai.
et, /) Ov oi ov' ufrtov f ngdali, o'vvtx
Ovuov
'Ennktin
et, ) . utv Ivxoimv , to yjuooiav

Sunt, quae yersibus hexametris conscriptae videantur :

ff) Suidas in Avr.

Ii) Id. in Antivt.
i) Vulgo, ttut>ouvr,v.
t) Idem in "ASev.
m) Id. 'AxrSrg.
 CX LU UKNLJblII DISSEET-VTIO

n) "O&i axixptM/v lut nezQwv

'Ootqcczivt ri vOna xai yxvXa yvta xfoih].
Facile iuventu est, ad quae fabulas liaec fragmenta
pertineant; et, nisi ialior, omues iu nostra owa-
ywy exstaut.

V.
Babrius Aesopeas Fabulas cJioliambix scripsit. Eo dete-
rior longe Gabrios , Aesopearum Fab. scri-
pior, etc.
Fuit hic, ut exempla docent, auctor non con
temneudus: ac post eum Bahrius quidam o) fuit,
qui in novam i'orraam choliaraborura Fabulas red-
igeret. Si Suidam , Avienum et Io. Tzetzen ex-
cipias, qui eius meminerit, novi neminem. Super-
est quidem Cabrias quidam , qui singulas fabulas
quatuor pravis versibus iambicis comprehendit : sed
uostii Babrii longe alia ratio est; cuius liber si
nunc exstaret, mrito opponi Latino Phaedra t si
non praeferri, posset. Conservata integra eius fa
bula est ad nem i Harum Gahriae, de Hirundine
et Lu&cinia. Citantur quaedam eius a Suida;
quae omnia, poetam egregium fuisse, docent; ut
liaec de Aegroto Leone:
?) TlS vovaco
Kuvav iih}T , ovx hj&ig do&uaivup.
et de Sue :
([>oit-ct Si ytxriv q) 'xtyoot ( xoilqi.
et aliae complures.

n) Id. 2rvcp. et scbol. Arutoph, p. .

) Said, in Baotoe.
p~) Suid. in 'Aa-p.
q) Suid. in "xi?egi.
 O . FABULIS S F I. CXL1II

VI.
Aueptae Tabulae hodie exstant duplivis generis; neu-
truni Aesopi opus, etc.
UlscriptoresAesopeartim Fabularum Latinos ,
Phaedruni r), Iulium Titianum, et Avienum
praetermittam , quorum duo priores iambicis scri-
pserunt versibus, tertius elegis: diligentius in Grae-
islas fabulas, quae nunc exstent , ipsius Aesopi
inscriptas nomine, inquiram. Sunt eae duorum ge-
aerum; et quid em aliae, antiquiores, numero
CXXVI. in lucem primum prodieruut e biblio
teca Heidelbergensi, cura ISeveleti, A. D. clalocx.
Em male Aesopo attribui, recte observt ipse edi
tor, quod SS. monachorum s) ibi mentio fiat.
Addo, esse ibi dictum e libro Iobi: t) Fvuvoi y
fahuiv o nvxi^, yvuvol ovv dn^vaut&a: Isudi
nnimus omites , ac nudi abibimus. Quoniain vero
<W haec loca in imuv&im sunt, ad ipsa m
pertinent fabulant: mrito suspiceris, esse tauluna
'ii interpolatum verum librum. Quocirca alias,
Msque meliores rationes in medium profrant, qui
tus probem, esse opus recenlissimum. Atqui Ae-
pi ipsius esse non jjoste, demonstra! fabula CLXXI.
Est eniut iiarratio Demadis rhetoris; qui amplius
ducentis Bonis post tmpora Phrygis nostri flo
ruit Fabula CXCIII. de Momo agit, deorum opera
reprehndeme. Notatur ibi in lauro hoc vitium:
V>n esse ocuLos dus in cornibus psitos, quo pos
to ere, quod feriat. Lucianas v) eandcm fa-

t) Ausonius . XVI.
) 4>ifoi>qfiots xara i?foV Mova/oi , fab. i5a.
') Vid. lab. 228. lob. , at
*) In Kigiin.
 CXblV BEWTI.EII DI S SERTA TI

bulam commemorans, sie habet: Cornua non ante

oculos eius esse posita: x) Aristoteles tandem sic:
Cornua non esse posila prone humeros eius , quo
validissime posset ferire; sed in capite, parte te-
nerrima. Praetcrea in nomine repreheadit
: Eius (pvag non esse in exteriori parte
corporis, ut possint conspici eius cogitationes:
apud Lucianum y) vero : esse ei fenestrarn
in pectore. Quibus probabile videtur, non scri-
psisse Aesopum librum Fabularum suarum: neque
eniin tum tam diversimode rem narrassent. Aut
saltern, si, quas nunc habcraus, Aesopi sunt, ex
hoc exeraplo coniccturam i'acerem, Lucianum suo
ipsummet ludo vicisse.

VII.
Babr varia fragmenta Fabuiia Aesopeis , quae nunc
exstant, mista, etc.
Esse autem eas Bahrio, qui ipse unus de po
stremis bonae notac scriptoribus , recentiores etiam
hac via deprehendi. Varia in iis observabam loca,
quae non eiusdem cum reliquis essent generis, sed
formam quandam habcrent, et quasi speciem poe-
scos: ut fab. CCLXIII. cuius principium : "Ovos
axXona %(ol tOTt'jxei. Videbam, esse
choliambum*, ac statim siispicabar, depromptum
a scriptore ex illis Bahrii. Nec fefcllisse opinio-
nem, hoc eius z) fragmentum, ad eandem fabulam
pertinens , docuit :
'0 S' ix).v&ii nvfjv t xclvia noTj,
Tov xvtjxiuv yaxovxu Xaxiiaaq (ptvyti.

x) De Part. Anirn. 1. III. p. 54.

y) ln Hfirmolimo.
z) Suid. in Kp/jxius-
 DE FABULIS A ES OP . CXLV
Sunt enm in fabula, soluto sermone scripta, haec
verba: '0 ovos Si AY6EI2 TOI IlONO, ini
tv Xvxov XA2K0NTA AAKTI2A2 1.
Ex quo intelligas, auctorera istius ovvayo>yTg, quam
edidit Neveletus , nihil egisse aliud, quam ex ill is
Babrii excerptas fabulas in sermonem solulum
convertisse. Dabo plura exemple. Fahulae CCL.XI.
priucipium est: "Ovia Tig im&g avvv yt; quod,
scazontis partem esse statim animadvertas;
ita in a) fragmento Babrii est:
'Ovia ti irtt&il avov ti%t xo/it]Tt].
Fab. CLXVI. de Vulpe cum stupa: Tavrrjv Si Sai-
fitov ttg rg cigoioag at.vzog toSi'iytt. Quis
scazonlein hie non agnoscit Babrii?
Eig dovQag roi aXovrog wS>}yn.
Fab. CCXLIII. e clioliambis in serraoncm solutum
conversam, manifesto patet; nam lota couilata est
Tel ex partibus,
7)Xiovvel
nXiov
iutegris
Xa/ite'
versibus:

et, Avfftov Si avoQivaavTog , ev&V toied-y

et, Ex StVTtQOv anriov Tig
et, cpav Aliare xc oiya,
Twv doTstov (fiyyog ovxor' ixktinn.
Fab. CCXCIII. haec Babrii sunt:
TI(ST yo lxj Tovuv ctfict '/
et, 'Earcu fiynog, og fit avvTfuog &voti.
et, xa TiXtv xtgtt fie, xc .
Fab. CLXV. priucipium hoc est: Avijo fitaon-
8vo (QWfiivag tlyjv f uiv (lia viavtg, 1} Si
oli.i iieofivTi- quod apud Babrium sic fuisse,
opinor:

a) Suid. in /nijtat.

CXLVI BENTLEII DISSERTATIO

Av))q [itooTicXiog Sv igooftivag tlytv,

7Siv 77 (lia vtvig, 77 Si noeovTiq'
vel, Siv r fiiv rv v.
In his omnibus clarissima vestigia sunt, quibus imi-
tatorem consequare : plerumque tarnen adeo fabu
las transformavit , ut nemo, Bbrii fuisse , diceret.
Fab. CCXLV. du Sacerdotibus Cybeles , praeter sic-
cam narratiunculam , nihil habes, nec ulla carmi-
nis vestigia. Est vero egregium fragmentum Ba-
im, ad eandem fabulam pertinens; quod hic ap
ponam , ut et corrigam (qui V) cnim cius copiara
nobis fecit, male descripsit) et, quantum perdido*
rimus , ostendam :
rXXot dyvTat eg xoivov tno&r]
"Ovog Tig ovx tvfxoioog, dXXd SvaSaifiuv
"OoTig optgr xai navovoyoiat
IIvrg xog Styrg , xai xaxt)v T%vt}v.
Ovtoi Si xvxXto tioav i e&ovg xwfirv
JJiQiovTtg xig ydo dygoixtov
Ovx oldev Attiv Xvxov, tg &);
Tg ovx dna^g oonoimv xai oixwv
qpuni SiSdoat 'Ptijg;

VIH.
Fabulae Aesopeae a Pianude eonscriptaet etc.

Fatet igitur, alteram Fabidarum nostrarum

partem, nomine Aesopi inscriptam, mille amplius
annis ipso recenliorem esse. Alteram vero, ante
Neveletum editam, propius etiam nostra tmpora
esse, omniumque postremas, deprehendes. Non
esse Aesopi ipsius, ex fab. LXX. de Serpente et

) Natal. Com. L IX. . 5.

 DE FABULIS AKSOPt. CXLVIt

Crabo, intelligas, quae sumta est e quodam axo-

Uu>, Aesopo longe antiquiore, quod est apud Athe
naeum c)y sic corrigeudum:
'O xaoxivo 5 > , rv otpiv Xav
JSv&vv %oq raoov tftev , xal . axo).i rpoovetv.
Ac rationes gravissimae sunt, cur credas, a
Planude, uno de infmae aetatis Groecw, qui in
patrium suura sermonera Ovidii Metamorphosin7
Disticha Catonis, Caesaris Commentaries, et Ma-
crobium convertit, esse conscriptas. Nullus enim
MS. codex est, plus CCC. abhinc annis scriptus
qui habeat Fabulas congruenter isli cxemplari.
Praeterquam, quod loca varia sunt, quae inliraae
aetatis scriptorem prodant; ut fab. LXXVII. Bov-
rah, avis; fab. XXXIX. Bovvtvgov, bos; utrum-
que incognitum anliquis; et fab. CXXIX. otv iv
rr xuoba , damans in corde , Hebraea loquendi
ratio, ut Ecclee. XI. \- tlnov iv t xaodia uov-
Fab. LXXV. de Aethiop ad verbum fere trans
lata est ex VI. Aphthonii rhetoris , cuius exstant
adhuc Fabulae quaedam Aesopeae* Fab. IV. ut
postrema eins sententia dclart, parapbrasis est
iUias, quae in Neveleli ovvayuyij numero
CCLXXXIV. legitur; quae avvctyuyj] , ut supra
ostendi, interpretationem ilJarum Babrii continet;
iuprimis in bac ipsa fabula vestigia sunt versuum
cas;
xaxrX&tv t a&vv XQi(ivv'.
et, uiTtvit, xal orjifov iyrei*
Est igitur haec vvaytayt) altera recentior; cumque
primum una cum Aesopi Fita, a Planude con
scripta, prodierit in lucem, mrito eiusdem scri
ptoria esse creditur.

c) L XV. c. i5.

CXLVIII BENTLEll D1S5BTATIO

IX.
Judicium de Fita Aesopi. Ebibere mare, etc.
Stultus iste monachus librum nobis reliquit,
quern Aesopi Vitam appellat: qui forte nullo alio
sermone exprim potest, prae verborum sonitu
inani, nulla subiecta sen lent ia nec scienlia. Colle
gerat is duas aut tres veras narra tiones' Aesopum
serviisse Xantho cuidam ), peram geslasse, con-
suetudinem cura Croeso habuisse, ac Delphis in-
terfectum. Harum vero rationes, reliquae eius
narrationes, excogitalae ab ipso sunt. Inducit
Xanthum, Lydum de vulgo, aut Samium, utphi-
losophum ); quod nomen istis temporibus nondum
cognitam , sed iuventum postea a Pythagora. Ad-
haec eu m inducit, tanquara qui, quemadmodum
Plato et Aristoteles, coetus iuvenum habuerit,
qnos SftoXaoTixovs appellate licet istaec nominis
significatio adhoc incognita fuerit, etiam Aristote-
lis tempore. Quaestio /) erat regis Aethiopiae,
Amasidi, Aegypti regi , proposita: Quemadmo
dum ebiberet mare. Planudea ,vero earn Xanthi
facit , qua certaverit cum aliquo discipulorum suo-
rum. Ne de gravissimis erroribus, qui sint eius
in ratione tempotum, dicam; quis sine indigna-
tione legat futilia ista, quae Xanthus cum suo Ae-
sopo disseruerit, nihilo meliora chartis g) nostris
ludicris, quae in ponte Londinenei numulo pro
sten t?

d) Eustath. in X. Od. p. 785.

e) Epffof <p.eoqpo.
f) Plutarch, in Conviv.
g) Angl. Not a bit better, than our Penny -Mer
riments, printed at London-Bridge.
 DE FAHULIS A ESO 1' I. 1

X.
Aesopi deformitas. Vapulat Planudes , quod ita eum
dtpinxit. Statua eins. lihodopis eius contu-
bernalis, etc.
Ex omnibus antem iniuriis, quibus Aesopum
affecerit, minime praetermittenda ilia, quod raon-
trum tam deforme eum fecil; facinus indignum
illud, cuius opinio adeo omnium opplevit nimos,
ut a temporibus inde Planudis pictores nostri
oranes forma et specie, quantum possent, defor-
mi eum fecerint. Vetus A) haec erat Graecorum
opinio, revixisse Aesopum, ac secundam rixisse
Titam. Quid, si tertium revivisceret, videretque
pirturam pvaemissam libro, in quo eius nomen
iwcriptum : suam imaginera esse , an simiae
potius, bestiaeve alicuius peregrinae, quam in Fa
buli suis induxerit, opinaretur? Quo vero in-
'linctu monacho huic cognita Aesopi deformitas
fait? eque enim consueta via ac ration, sed
aliquo id didicerit, oportet. Vixit hie circi-
ten) duobus millibus annorum illo posterius: ne-
que omni isloc tempore scriptor ulius fuit, qui
1 minimam signiticationem deformilatis Aesopi
diret Quid est igitur, quod stupido monacho,
post tot saecula priraum rem narranti, credas ?
In Plutarchi Convivio Aesopus unus de convivs
t cam SoLone et reliquis sapientibus Graeciae.
multa iocose dicta \ inprimis in Aesopum i nemo
tamea faciem eius ridetj quae, si tam fuisset de

ft) Suid. in Ala. et 'AyuiwTt. Schol. Aristoph.

57. et 87.
i] A. D. clacccLxx.
CL BENTLEIT DISSERTATIO

formis, difficulter intacta mansisset. Dixers for-

tasse, rude et in humanuni fuisse, deformitalem
corporis tangere. Non fuisset, si modo factum
molliler et iocose. In Platonis Convivio in fa-
ciem Socratis, illi patris Sileni respondentem,
multa iocose dicnntur; in hoc servilem Aesopo
condilionem exprobrant; cuius culpa non magis
tenebatur, quam, si deformis fuisset, deform i la lis.
Scripsit duo libros Imaginum Philostratus; ha-
rum una /) Aesopi est, choro stipati animalium
Est ibi expressus leniter ridensy oculia in terrean
demissis, habita mditant is aliquid',; sed nihil de
deformitate eius; quae, si vere fuisset, non potui*.
set silentio praeteriri in descriplione picturae, Sta
tuam ei posuerunt Athniennes;
vi) Aesopo ingentem statuant posuere Atlici,
Servumque collocarunt aeterna in basij
Patere honoris scirent ut cuncti viamt
Nec generi tribu , sed virtuti gloriam.
Si Tero tale fuisset monstrum, quale Planudes
ex eo fecit; statua nihil aliud fuisset, quam mo-
iumentum deformitatis eiu; melius certe consul-
tum eius memoriae, si solam reliquissent. Erat
autem opus Celebris illius artificis, I,ysippi. Tan-
tine ergo artificia manu opus ad mole ra tam de
formen faciendam? Exstat Agathiae in is tam
(tatuara ) epigramma ;
Evye nomv, Avomnt yiwv, Sixvwvit nlara,
Jfiy.i?.ov Aianov toi JSapov, ..,

I) p. 735,
m) Phaedrus \, . ult.
n) Anthofog, 1, IV, &e ,
 DE FABULIS ABS PI. CLI

Qaod si tanta eiu> fuisset deformitas, qui potuis-

set ille quoque silentio eam praeterire? Sunt va
ria apud Graecoa in deformes proverbia: Qtoat-
iiu>v itfifta, Ei8ez&qs KoQvtv , etc. Tanta er
go deformitas Aesopo si fuisset, primum inter eos
locum occupasset, inprimis, si statua ipsius illic
fuisset posita, ut unumquemque admoneret. Erat
CroesOy regi Lydorum1 in deliciis; qui legatum
cum misit Corinthum et Delphos. An vero tale
monatrum , quale depinxit Planudes, aptus prin-
cipi amicus? an legatus, ut, quocunque veniret,
cxsibilarelur a puerit? Plutarchus , Solonem re
prehendera, quod rudius tractasset Croeeum; esse
autem vivendum cum principibus ) t ijStOTa,
V i'y/.ujza, aut iucunde% aut plane non; Aeso-
pum depingit, tanquam omni politum humanitate,
accommodaturn que aulae. Nam ergo, aut talis
conditio, aut talis descriptio in earn quadraret,
si, qualem nunc vulgo depingunt, fuisset? Uti-
nam autem id agere possem Phrygis nostri causa,
ut pictores aliter eum pingere cogerentur! Nam
certo constat, non deformem; probabile est,
fuisse pulcherrimum. Nam, sive Phryx^ sive, ut
alii volunt, Thrax fuerit; certe a mangone ven-
ditus, Samum vectus sit, oportet. Constat autem
is tue genus bominum formosissimos , quos invenire
possent, misse; quod plus lucri inde caperent.
Imo mcmoratur par servorum, eiusdem contuber-
nii , et Rhodopis femina ; ac si ex p) con-
tubernali eiue coniecturam fieri licet, dubitari non
potest, quin specie fuerit pulchra. Erat enim

o) Plut, in Solon.
v) Flimua XXXVI. 12.
CUI BENTLEII DISS. DE FABUL. AESOPI.

istaec j) Rhodopis suae aetatis omnium pulcher-

rlma; ut etiam in consuetudinem proverbii ve-
neril :
"ditavd-' Ofiom, xal 'PoSSkii xah].

q) Herodotus, Suidas, Slrabo.

 THOMAE TYRWHITT
DISSERTA TIO
D E

R I

iABVLARVM AESOPEARVM SCRIPTORE.

IN.SERVhTVR
FABVLAE QVAEDAM AESOPEAE
NVMQVAM ANTEHAC EDITAE
EX COD. MS. BODLEIAN O.
ACCEDVNT
BABRII FRAGMENTA.
 CHRISTIANO DANIELI BECK V. C.

IIILOlOrlUI D. BT rlOrlllOtl IN UNIVlHilTA-

II LITTBKAKDM LIIIICA
S. D. TL.
THEOPHILUS CHRISTOPHORUS
HARLES.

Ad consilium dissertationis cel. Tyrwhitti de

Babrio , quae Londini apud T. Payne et P. Elms-
ley a. cbbccLxxvi. in mai. 8. prodiit, in Ger
mania typis repetendae, me et insignia libelli -
ritas et gravitas argumenti doctaque rerum hucus-
que partim minus adcuralae expcitarum, partim
incognitarum expositio cumprimis impulerunt.
Libelli vero videndi et penitius cognoscendi, post-
quam cditus esset , cnpiditalem. mire excitavit cum
censura honorfica, quam in Bibliotheca critica
(Ajnstel. 1777. vol. I. part. , pag, 120 sqq.) lege--
ram , cuiusque initium ad imum posui marginem a),

a) Brevis est, it censor, hicce iibellus, quippe qui

oeto et quadraginta tantum paginis eonstett sed pienus
tlegantie accurataeque doctrina*. Eins exemple cum et
pauca eint et in paucarum manus venisse vi-
deantur% credimus, eo iueundiorem fore alii* nostrum d*
 CLVI TYRWHITTI DISSKRTATIO

tum vero, quod ea, quae I. A. Fabriciua in Bi-

bliotheca graeca de Aesopo Babrioque scripsit, ex
illo egregie augeri posse atque emendan facile ani-
madverti. Ubi vero diu, at frustra, in laberiiis
librariis a me quaesitus erat libellus , eo , ut fieri
solet, illius nanciscendi , saltern curatius cogno-
acendi cupiditas magis magisque incensa est: quam
quidem beneficio ill. Hcynii^ a quo per lilleras
potestatem exemplaris inspiciendi petieram , TUA-
que, hunmnissime Becki, insigni liberalitate, ut-
primum meum TIBI desiderium significaram , de-
mum, idque intra exiguum temporis spatium,
grate expletam sensi; veslrique beneficii, in me
positi, atque iucunditatis ex vestra promtitudinc
atque humanitate perceptae gratam memoriam sem
per servabo. Mei vero adrersus TE amoris pri-
stini palam declarandi Occasionem eo potius arri-
piendam esse duxi, quo magis vel ex hac liberali
tate TUUM adversus me aniraum perspexi, et
quo plura alia a TE in me cum profecta, tum
maiora adhuc exspectanda sunt ornamenta anirai-
que cmdidi amicique documenta. Tandem quoque
exemplar mihi paravit Bolinius , vir honestas et
bibliopola Hamburgensis haud ignobilis. Avide

eo relationem. Cumque auctor ipse nonien suum non

prodiderit , nolumus ignorari ab Utterarum nostrarum
amantibus, eum esse Thomam Tyrwhittum, cuius
alia iam extant , eaqut egregia , ingenii doctrinaeque
specimina , veluti Ernendationes adiectae Musgrauii V.
(II. Exercitationibus Euripideis , et fragmenta Plutarchi
quaedam, edita ante hos quinqu annos Eondini etc."
Mi addi possunt eiusdem viri docti eruditae , quitus
Thomas Burgess alteram Jiicardi Dawes Mi-
acelianecrum criticorum editionem , Oxonii pas
sim ornavit , adnotationes.
 SE A R I . CLVII
a me perlecium libellura quum intellexissem
pluribus meis populai'ibus fore ulilem iucundum-
que, et ab aliis luudalum quideni esse, at nondum
Ysum), novae editionis parandae cepi consilium;
neque eo, quia libellus hac ralione in plurium,
qui alioquin illo muere debent carere, veniet
notiliam manusque, animum cl. Tyrwhitli offen-
sum iri arbilror.
Quoniam praelcrea sciveram, (atque TU quo-
que ea de re monuisti me), cl. Tyrwhitlum in
nora sua Orphci de lapidibus editione c) supple-

) e. g. a V. D. in bibliothtca Berol. univers, in

docta edilionis Fabularum Aesopearum Ernestinae Cen
tura , in qua , quantum memini , de Babrio ipso egre-
gie disputatur.
) 101 ).t<ov. De Lapidibus, poema Orpheo a
qaihusdam adscriptum, graece et latine ex editione I.
. Ge suer i. Receusuit notasque adiccit Thomas Tyr-
whitt. Simul prodiit Auctarium disserta-
tionis de Babrio. Loudini, 1781. 8. Conf. erudi
tion huius edition!a censurant , ( quam ab aculissimo
Bhnte ni o scriptam esse fire xnipicor ,) in Jiiblio-
tlteca critica Anstel, vol. II. part. III. pag. 85. eq.
cuius initium, ut , quid de hac dissertations ingenio-
qut Tyrwhilti iudicandum sit, perspiciant lectores,
ego partium cupidos videar, hue transferre, hand
incommodum ridel nr. Ex iis , qui nunc Critici in
Britannia numerantur, dubito, an quia quam ullo nit
genere laudis Thomae Tyrwhitto anteponendus. Non
eaim vanis incertisque coniecturis lectorem ludit, ant
ingenii oslentatione lascifit, sed criticae disciplina se-
vtritate usus, aententiarn cuiusque scriploris amplecti-
tur, ex eaque in amies partes versuta facile elicit,
quod priut scriptum erat. Has anient tarn felices
tmendutiunes non, qui multar tint mos est, Thrasonico
flatu iactat, sed summa modestia viris eruditis iudi-
candas proponit. Testes eagacitalis et moderationi*
 CLVIII TYRWHITTI DISSERTATIO

menta quaedam conscripsisse, illius autem editio-

nis acquirendae potestas mihi nondum data est;
per litteras adii cl. Reussium, Professorem Got-
tingensem, eumque rogavi, ut auctarium illudde
exemplo, quod in bibliolhcca Gottingensi esse
compereram , curaret describendum : neque vir ille
humauissimus defuit precibus meis: quam quidem
viri eximii promtitudinem atque benevolenliam
cum siguiiicatione grali animi agnosco et palam
celebro. Illa vero supplementa , suo quodvis loco,
inserui, eoque modo hanc in Germania repetitam
disserlationis editionem reddidi aucliorem. Hoc
tantum loco addam praefatiunculam, quam doctis-
simus Tyrwhitt auctario buius disserlationis in
editione Orphei memrala praefixit:
Cum post editam banc d issertationem ' annis
abhinc quatuor, partim amicorum opera et
consiliis, partim ex mea ipsius diligentia non*
nulla subsidia paraverim mihi, quibus auctoris
nostri opus paullo locupletius, meum minus
culpandum redderetur, tenebris ea damnare
nolui: adeoque cum eiusmodi eint, ut eorum
causa minime necessarium videatur, disserta*
tionem totam in usum tinearum recudere,
quod huius folii reliquum est, iis recipiendis
et in publicum evulgandis deslinavi. "
Accipias igitur velim, Vir Celeberrime, no-
ram hanc editionem, tamquam testem pignusque
amicitiae atque voluntatis, TIBIque persuadeas, non
esse me tarn ingratum et tarn inhumanum, |ut a
TE vinci me facile patiar aut officiis aut amore.

sunt Euripides, Plutarchus et Bbrius, de quibus alia

diximus. Testis iterum libellas, cuius titulum hic po-
suimus. etc."
 DE BABRIO. eux
TU ut cum aliis viris doctis operam meara
quale meu m que aequi bonique consul as, meoruin
summa est tor um . denique , qui non solum
patriam TUAM sedemque litterarum Lipsicam , sed
universam quoque rempublicam litterariam egre-
gie ornas , Deus T. O. M- diutissime conservet sal-
ram sospitemque , faciatque , ut mox ingenii , eru-
ditionis, meritorumque , quorum multitudine et
fama iam flores, praemia consequaris amplissima.
Vale mihi que, quod facer soles, fave. Scrib. Er
lange d. XXI. Ianuar. cb 1 cclxxxy.
 DISSERTATIO

D E
BAB R I etc.

In vulgatis, quas habemus sub Aesopi nomine,

fabulis , obscrvalum est a viris doctis nonnulla
sparsim inveniri melioris et quidem optimae no-
tae, quae si non ab ipso Aesopo, at a scriptore
antique et in primis eleganti dervala esse non
potest dubitari. Horum plurima, cum metri Sca-
zontis sive Choliambici manifesta servent vestigia,
ad Babrium ') auctorem verisimiliter referuutur>

1) Quis ille Babrius, quibns temporibus et locis

vixeril, nondum compertam est. Suidas, qui ex oj)e-
re eins multa protulit, de ipso baec pauca nott. Ba-
oiag , i BafSio. fivovg i]toi f4.v#iauovet ioi
Sia xoQia[to)v ( 1. xtokiapioy ) ty t'itotg dexa, eu
ro? tx twv AiawntiMV (ivutv fxtttatev ttj au-
Xoyonoiat tig tfifttjpa, rjyovy rove %0()iaftovg
(1. XioXtaftoitf). Bentleius (Vissertat. upon Aesop.
Sect. VII. ) ponit cum in ultima aelate bonorum aucto-
rum. Quod vaguin est, et nullo, quantum video, ar
gumento fundalura. Si crisis ilia, quam nuper pro-
posui [Archaeologia, Vol. III. p. a35. ] de loco Apol-
lonii in Lxico Homrico, v. AnSs, vera sit (ut ve-
rissimam credo), iuvabit nonnihil ad aetatem Babrii
 DE HI . CLXI
quem constat ex Suida aliisqne colleclionera sa
lis amplain fabulai/mn Aesopearum in eo metro
sciipsisse. Mihi propositum est in hac disserlaliun-
cula opiuionem islam de Babrio aliqualenus con
frmale, praeeerlim ope codicis cuiuMdam MSti in
Bibliotheca Bodleiana servati, qui editores Aesopi
hue usque laluit 2). Observatioues etiam nonnul-

accuratius paulo determinandam. Locus iste ex con

jectura nostra in metra choliaoibica distribiiendus est,
et sic legendus,
Tavra Aiacano
'O ^o/yos eiztv, vTiv ol J.cfot
[Vulg. aSi.q:oi]
./tSoVTcc fivuv ov xaxw tSt^avxo.
Uaec Bnbrii esse et metrum et sensus clamant. [
igitivr Apollonio anliquiorem tuto lUhnmiu ; Apollo
nian atiteui circa tmpora Angust Hornisse, cun Cl.
eius editore verisiniillimum arbitrer j aut etiaui ali
cuanto prius.
Actati autem Babrio sic assignatac sufiragatur
Avienus, qui cnin aule Phaedruin collocat. Praef.
fab. Avicni. Quas (tabulas scilicet Aesopi) Graecie
lambis Babrius repetens in duo Volumina coartavit;
Phaedrus etiam partem aliqnain quinqu in li bellos
resolvit. "
lu Loc autem ab Avieno Suidas discedere videa-
tar, cam alter Babrio duo volumina, alter decern libros
Uibuat; sed non constat, Avienum voluinina posmsse
eodt'in sensu, quo Suidas t'Ua; et praeterea uumeri
ia Codd. MSS. non raro turbantur.
a) Et tamen, qui postremam editionem curavit,
anno 1718. lobannes Hndsonus, Bibliothecae illius a
inultis retro ;n nis Protobibliothecarius l'uerat. JNeque
id dico , ut obtreclem viro docto, industrio, et de li
tem, praesertim Graecis, optime mrito, sed ut lucu-
lenlo exemplo demonstrem , quantum incomniodi res
literaria suslinait, et sustinebit ex lndicibns Manuscri-
ptoium minus accurate confecti8. Hinc enim, ut opi
ner, elusa est lludsoni diligentia, Exemplar nostrum
1
 TYRYVITTI D I S S Ii RT I

las adiiciam do collectionibus fabularum Aesopea.

rum tarn edilis quam ineditis, eo maxime consilio,
ut spein meam cruditis approbem , multo plura
operis Babriani fragmenta in lucem protrahi posse
ex Codd. MSS. per varias Europae bibliothc-cas
putrescentibus. Quod sane egregio harum lilera-
rum incremento factum iri, nemo est, quin fa-
teatur.
Primum igitur fabellas aliquot ex codiceBod-
leiano describam, quae in nullo alio Aesopi cdice,
quod sciam, legunlur, et quas ex Babrii Choliam-
bis in prosam oralioncm conversas fuisse deiiion-
strant, non modo disiecti membra poetae" pas
sim occurrentia , sed etiara ipsius Babrii fragmen
ta quaedam a Suida consrvala.
V. 3) AL Jqvis xartuiiufovro rov diu- n, cm
y.onTOfi&a , rt . itcc twv Xotmav tpvTwv snonj-
oag; o s Ztvg iintv vuetg avxat curtot. rrg xonrg- )
it [ir] yag Vfiitg ortkfadta tytwaxt, ovx av nt-
Xtxvg vfiag t^txonrev.

in Catal. Bibl. Bodl. n. 2906. in cdice plures alios

tractatus continente describitnr sub titulo mendoso,
Apologi varii Gr. " adeoque in lndicem sub nomine
Aesopi, ut debuit, non relatum est. In MS., tiluli
loco, oceurrunt Laec verba, quae scriptor fortasse
posuit pro versu lambico: tvs toi fiv&oi
JOClitl' wv-
3) Numeri Romani dsignant ordinem fabulamm
in ipso cdice; in quo alpbabetice secundum primam
cuiusque i'abulae literam disponuntur. Titulis enim
omnino carent. Epimytbia habent plerumque , et ra-
rius Promythia: sed ea omnia omisi. Lectorem ctiaiu
monitum vol, me errores, qui in Ms. scatent, licet
manilestissimos , vix unquam correxisse ; quis enim in
tali ecriptore emendando aut modus, aul finis?
4) Simillima habemus apud Suidaiu iu y. SftKtov,
ex Babrio, ut ipse ait, depromta:
 DB BR I . CLXUI
XXI. 5 ) 1 Tov 'HXmv &eQov eyivovro'
de a> ejraiov em, rorro rya),XovTO Se
xcti BaTQaxof ei Se tovtiov emev 1 , et ti
ayaXXeo&e ; ya fiovo wv 'Hfoo naaav vhjv
moqQcuvi , et, ytjua uotov avrco natSa yevvror}
n ov na&wfiev xaxov ;
XLVil. Ugiev ewpvei* riavta 6) Taug %qv-

Ei fit] yao iifuis axelea narra ,

Ovk av yiwyos nsltxuv ev Sofiot ic/jv.
Idem in v. 2itiktiot, [vel potius Srttliwv. V. Odyss.
. 23b.] eandeiu Tabulant, ut videtur, citt , ab auctore
anonymo versibus hexametris redditam:
' ti ya atvos eaxi aiorjooi,
''Tpeiwv * fitj o evi areileiov aoijoet;
5) Fabula baec ex phaedri versione salis nota
est. L. L 6. Gracce autcm nondum prodiit, nisi inter
lambica tetra., Licha Ignalii illius magistri , sive Dia-
coni, quem Gabriam vocant. [V. Fabric. Bib/. Gr. I.
y ti ] Scriptor illo, qui saecuio nono ineunte floruit,
et Babrium , ut verisimile est, in compendium redegit,
ne umbram quidem auctoris sui nobis bic conservavit.
Codex noster multo propius exprimit i'abulae Babria-
nae conclusionem , quam Suidas paene integrant dedit
v. Avrjva , auctore non nomnalo:
Et yap fiovo vvv XiaSa naaav avatvei,
T (ir) naSwfitv itov xaxcov , tav yijfias
'Ofiotov avT(o naiwyevvqay [f. tniytvvtjari];
[Dele natioyevvtjoy, quod typographi erratum est,
et f. ijziyivvtjoti , quod meurn. Tutus versus sie scri-
bendus est ex MS. Suidae Harleiano n. 3ioo.
'Ofioiov avtco naiStov * yevv?o~r.
Lodern autem modo scribilur in MS. Suidae, qui in
Collegio . C. apud Oxonienses serratur, ut me nu-
per certiorem fecit optimae spei iuvenis , Thomas Bur-
gess, qui eliam caetera eiusdem MS. in locis Babria-
nis varietates mihi humanissime transmisit. Ex Aucla-
ti p. 5i.]
6) Ex hac fabula, ut videtur, Suidae in v. -
haec afert :
1 a
CJ.-41V TYRWHITTX DISBRTATIO

aonxtgog, xrv yaoutv xrjg rtoavov r Se

(f7j, akiSeyio aoTQtov tyyvgiTixa^iai, xau (pwvo)' av de,
wg aXtxtiQ, %ct[iai nxQvaorj, ovS* av<a yuiva.
LXXIV. slmv voaijaag ixuxo tv rpagayyr rr
noooy.ti Se Xomtxi, 1} nooaoui\ti , tirctv itXttg
vyictvai, fie xai trv } nv E.urf ov xi)v piyioxqv , xrv
eig Sovuov oixovaav, xoig ykvxtai. aov Xoyoig
tunaxtjOctoa ay tig tpag %tiQg' tm&v^,to ya av-
xrjg eyxaxuv xat xagSiag' Se ] ....
. . . xat> xal9fv tq>r- aya&a aoi t\&ov
fitjvvaar oidag, o'tg aailevg i)uti)v Atwv ytixwv taxi

Aivaaa Peoavos , S Taus tvmjkrj^

X/.cor/v au oaxiuTO xupaios .
Hi versus in MS. Harl. sic scribuntur,
Aivaaa Fquvos Taws ev3ti/Xi}$
XkfQtjv ati B02KONTO xetfnT0S noirv.
Quod, opinor, verum est. Grns et Pavo pasce-
bant byeme, quo scilicet tempore Grus in re-
gionibus austrinis versatur. Ex Anclar, p. 5i.
In versu priore metrum manifesto laborat; sed
quo modo curandum sit, ex nostro, qui saepius nimi
brevis est, non patet. Nec succurrit Avienus, qui
eundem , quem noster, abrium ante oculos babuisse
videtur. Fab. XV.
Threciam volncrem fertur Iuuonius ales
Communi sociam continuisse cibo.
Namque inter varias fnerat discordia formas,
Magnaque de faciii iurgia lite trahunt ;
Quod sibi multimodo fulg^rcnt membra decore,
Coeruleam lacrent lvida terga Gruem.
t simul erectae circumdans tegmina caudae
Sparserat arcanum rursus in astra iubar.
Ilia, licet nullo pennarum certet honore,
His tamen insultan vocibus usadalur:
Quamvis innumerus plumas variavcrit ordo,
Mersus hunii semper florida tcrga geris.
Ast ego deform i sublim is in are penna
Prxima tideribus numinibusque feror.
 DB BABRIO.
eor voeu St xat eartv eyyvg tov &vi]ff%ttv. eovleve-
TO ow , fiotov TWi &,> (itx avTov aotvoet'
ffij Si, xi 7) Svg utv WTiv ayvia/iw,
Aoxog Se vaSoog , JTaoSaiug St &vf*Mdtjgf
TiyQtg a).ao>v rj Ekaopog ai.ib>xarr eartv aat-
litav, ort vipr?,j] eart eiSog, if en
to xeag avrrg ocpeat rpoeoov xat am sroAa
; exvtohjg aatXevetv Tt fiot taren
uitovart; aXl' evat / onevSovoti, XQyet yan /
avuovXov ev naotv et Se efiov rtjg yaog axovayg,
avuovkevta xat ce ek&etv xat noogueveiv reltvuov-
u avTto. ovTOjg ttnev J Akaxi]!;- Ttjg Se rovg ttv-
Totg loyot' xat r&tv tt anr)Xatov fi7]
yivioaxovoa utl/.ov Aemv S' e<poQ(ii}oa avrji
ev amovSi) tara [iovov Totg ovvtv eartaqa^ev
ij Se ra^etag eanevSev ev rettg iXettr xat 1? fuv -
\ ps exoortjaev, ort eig fiartjv exoniaatv
de Atwv fuya QV%t*>(nvog eoTeva^ev Xi{wg yao av-
Top et%e xat Xvnr- xat ixereve Ttv AXmtexa ex Sev-
TtQOV Tt Tioujoetv, xat SoXut nahv tuvtiv ayayeiv
jy Se emev, ^ xat SvaxoXov entrarTetg euot
noay/ia- a).V / *' xat 3q tyyev-
rrjg xvuv eTttjxokov&et nXexovaa navovQyta' jtoute-
vag Se , et etSov E)mo<ov fuayf*evt]v. o Se
eSet^av ev ttj v).y evs 5e avr)]V xaxaipv/ofievtiv,

7) Habemus hic, nisi fallor, ipsistima Babrii verba.

Haec au le m fabula versibus eliam Jiexamelris expsita
fuisse videtur ab auctore anonyme, ut verisimile est,
qui citatur in n. 4. Ad buuc tiiim locum referrem
fragmentum, quod occurrit in Suida v. 'Abtv.
OvSe ol ov' aitov Se IlaQakts, oyexa xat>/io>
EftnXiitj.
coi etiam allerem versiculi partem, quae legitur in v.
Ilolloy , adnectendam suadeo, ita ut duo integri con-
ficiantur Hexametrir
OvSe ol ovo' atmv St TIaofiaXt, ovvexa SvfMf
- St noiXov aytvoga uyiv.
CLXVI TYRWUITTI DISSERT ATIO

xai avaiSag- 1) Se EXatpog %).& xai tfot-

|ff /V xaixtv tuuv xa&aua , aXXa ovxexi
%siuat] ir et Se xai nXraiaaeig fioi, ov ytjati exi-
aXXovg aXwmxi^e Tovg aneioovg' aXXovg noiei aai-
Xtig xat EQt&ir t; Se emev ovrto avuvSog ei ma
SeiXtj; ovtu r/fia rovg (ptXovg vnonxeveig; fill
Aewv tov XQarroag ruiXXe ovfiovXevuv , xat
evroXa coi Sovvat, Ttet aaiXuag,
(g ano&vraxcov.s) ov Se ovSe xvtjofia xeQog
vneorqg- xat, vvv vneo ae ttXetov exeivog &v(iovtm'
xat, aaiXea tov Avxov &eXei ' otuoi novr-
ov Seanorrv aXX' iX&e, xcu fiijSev ntotj&^ff xat
yevov <ig nqoarov ouvviu yaq ooi eig (pvXXa
navra xat, ^itSv xaxov ia&eiv na(ta tov
- Se povt] oot- SovXevota. 9) ovTtag ana-
Ttv StiXamv eneiae Sevzeoov eX&eir enit
Se tig amiXaiov ewrjX&ev , ftev ,0) Seir

8) Elegantissimum Scazonta Scriptor nostcr turba-

Vit. Babiius, opinor, dedcrat:
2v ' ovS" vneaxtjt xvijofta XtlQs aptooxov.
In sequcntibiis manifesta sunt iormae Iambicae vesti
gia; praeeertim in illis Oi/ioi xovrjQov Seonoxr)**- et
in juramento lepidissimo:
Ofivvfii yao aoi q v'.a navta xai mjya.
Haec tarnen ytvov us ngoaxov monacbnm red
olent.
9) Hic Scriptor brevitati nimis studuit. Babm
verba servavit Suidas in v. Axaivtjv.
Touivxa xmxilXovaa rrjv axaf'jv,
Eneustv eX-eiv Sis top avxov eis <j8t)V.
10) Haec etiam integriora leguntur apud Snidam
in v. Iavoivrv.
Aimv fiiv avtos etyj Saita navoivqv,
Eyxaxa Xaqjvooav , (ivtXov oaxetav nivwv,
Kai onXayzru Sanxwv - -
Et in v. JVeooi.
 D E it & 1 . CtXVIl

mov u%t i JUtVTCt xai uvtXov xai

xaramvunr r Se AXwnrjSi eioTtjxei qwocc xaSucv St
ixneoovoccv naii , rov xonov xcqSo tccv-
xtv (payovoa- o St Atuv navra iQtvvroaq fiovtjv
r.anSutv tJtZ,rzH' AXwti^ St fitjxo&tv &
Ufrf avrr c,h&wg xaSiccv ovx ti%ev fit] tri fjjTM*
xoiav ya xaSutv avrr fi-xev, tTig Si tt oixov
xai oag faovro twrX&tv 1 ')>
LiXXXV. ,2) Avxoig xcu Kvaiv rjv t^d-Qw

Huvtoaa xtSco , xaSitjy e vtQtirjv

nioovoav "kaaia.
Versum primum sollicitavit Doctissimus Toupius, Emend,
in Suidam, T. III. p. 6. sed minus recte et oblitus
sapientissimae , quam ipse in Praeatione T. I. tradide-
rat, regulae, Suidam scilicet minime sollicitandum
esse, nisi locum inveneris , ad quem respexerit. " Sic
etiam iterum T. 11. p. 65. frustra corrigit versum, qui
max adducendus est ad Fab. . n. i6. In aliis
Babrii locis, quae tractat ad Suidam Vir. xiTixwxaioi,
quamquam in tenebris micans, plerumque fliciter se
cxpedit.
1 1 ) Conclusio Lujas fabulae , ut mibi videtur, *a
tie frigida est, et tarnen imitatorem babuit auctorem
libri per orientem celeberrimi, qui Arabice, credo,
vocatur, Caiilah wa Danmah (vid. Graecam istius li
bri versionem, sub titulo Sapietitiae Indorum a Starkio
editam p. 33a.). Nisi vero Criticis iis iidendum sit,
qui librum istum Arabice versum fuisse ferunt (ex
Indico scilicet sermone, in quo primum scriptus est)
trecentia ante Alexandrian M. annis. Praef. Starkii,
Sect. XI. Quod sane non niagis verisimile existimo,
quam fabulas eas, quae, Aesopicarum plane gemellae,
sub Lokmanni nomine venditantur , Arabice prius,
quam Graece compositas exstitisse.
Hinc etiam Avicnus Suem sine corde finxit Fab.
XXX.
la) In bac fabula fortasse locum babuerunt, quae
affert Suidas in v. ^ auctore non nominate :
CL3CV1U TYB.WH1TTI DISSE TIO

Kviov Se 'EXhjv i'ge&tj Kvaiv ovro

nog ti}v fia%t]v egaSwev oi Se sivxoi tnc.ovv
~(8- Se ewiev oiSttTs , rtvog yaiv oaSwta;
fTenav eartv att, nooovkevea&at.- vfiiov ye
vog, xat ij XQoa navrtav iv toriv oi rjuertgot Se ex
Toomov etat xat toi ronot xav%wrar a).X.ce
xat zQout navrtuv ovx taxi fita, xat iar' l3) ,*
oi fifv fielave, oi Se nvQQOt' oi Se ?>tvxoi xai -
Setg- xat. jtwj av Svvr&etrv etg nokefiov aa%eiv tcov
aovfiqxovtv xat, fit fiom navra eyovttav ;
. ,4) Mveg Svo, fiev aoovgatog, Se ot

O atpa txoafiow, xat Steilov eis tptjta,

uio%ovi Ss xat yalayya , av-anov.
13) Ipsa Babrii verba sunt ap. Suidam, v. Amo-
ftftOl.
ol fiev vficov [f. r[A.wv~\ fieXave, ol Se rfgppeo
Set,
'Ersoi de %av3ot xat Siaoyefiot &.
14) Ex initio buius fabulae citantur tres versus
hexametri, ut Babrii, a Suida in v. 'Erateti).
0tvzo fitr' a'tjXoiaiv itaiQsnjv five Soiio,
Ou & taorre' fiev vetov iqt[i]v
Etpiqied', t Se Softoiatv ev ucpveiwy roeeptt avSuty.
Qui si rvera Babrii sunt, dicendura est, eu m
banc fabulam, diverso carminis genere, bis ex-
pressisse : nain praeter versus ntegros Clioliam-
bicos , quos servavit Suidas, multorum fragmenta in
dubia suppeditat codex noster. Huiusmodi sunt illa
non procul ab initio,
' S otxoaito ngtaros rfl-e Sunvrao)v
Et
Mv[tr)xo, tint, ty? tov taXatsriQov
Et alia multa per totain abnlana.
Cum autem Suidas nusquain alias, quantum v
deo, versus hexmetros cx Babrio citet, cum in hoc
loco memoria lapsum crediderim, et versus hos ano
nyme illt tribuendos esse, cuius Mvdovs, vel Mvixa,
raro citare solet. (V. supra u.'4. et j.) ilic
 DF. h A BRI . CLXIX

mofTo, xoivov it%ov rov iov Se otxoatTog i?.dt

Semvrjaojv nq anovag en av&ovoij'
rtjwyatr Se airov xat Qia aw roig oi.oig eiatv
Mvour,xo r,g iov TctlaimaQOV efioi Se v-
arty ayafra- xeoitg otxw & wg ngog
ai- eav eX&yg (it efiov, wg iheXttg anijye
mioccg top fiw ii' rw otxor tSt^i Se avrov citov
xat a).tvQK xcti 1 5) oannta xai avxa xai pielt xcu
yoiwxa- ovto Se eriQipS)] xat, Sif/v&ij' Se ijyaye
xat Tvoov ex xavioyiov ovqiov ivoi^e ng xhvoav
o Se tqpvyov et arevt]v TQwyhv eT^vni^ov Se vn
u.7).mv OTevovuevor Se nahv r,).x)ev exxvtyai
xat fuXQcev loyuSa ovoai, l6) iuo i]i.&tv aX).o Tt
opee oi Se evSov exQvnrovro- Se aovnaiog ftvg
xaixeo roaavra newiav %<xioe xat, izlovrei xat
ruvrfa, eywv navra fiera xivSvvwv 1 7) eyio Se
oravag xat Qia TQioyiav ayoiog xat, hriog ,rata.
Aliae sunt in eodem cdice l'abulae, quae, li-
cet Suidae testimonio desliluantur , originem suam
ex Babrii choliambis per se ipsas salis produnt.
Eiusmodi sunt sequenles.

, neque ipse spernendus auclor, post Babrium,

opinor, scripsit, et fabularum eius (nonnullarum sal
tern ) Paruphrmin versibus partim Hexametris partim
Llegiacis , confecit.
15) Suidas in v. Scaxov; baec babet, ex
itabiio ,
Tlov S oonwjv tjy awo, 1 vi-o avxoiv,
Stupvoi fitliiot aojpnxoi cfoirtxiav
qr.ae bue verisimiliter referenda sunt.
16) Elegnn lius ipse Babrius . Siiidam in v.
Kaiuipata ta^at *
Mixny 5" eittox<ov, evT eate-dv exxvxpui
lfraveiy tp&foy wxao KrtuttQUia
17) Cboliambi duo, qui Bnbrio fabnlam clause-
runt, txstant ap. Suidam in v. tiifivov
 CI.XX TYRWHITTI DISSERTATIO

XLIV. Zevg ev & 1 8) raya&a navra avy-

xleiaag arprxe naga av-Qwmo xiw Se h%vog av-
iJ-Qionoq , eiSivca -', ti eariv ev avto , uo/ia
txivrot navra Se entraad-rjoav ngog rovg &eovg.
Li. Qol navreg 19) eytfiav tv ixaarog eihtiqptv

Eyo> Se .iTi] ovx aqpe^Ofiai utkov,

Tq> r,v xa xoiuva ir tpofJovfuvo .
18) Scripserat forte Babriua , *)
Ev apqioQt- Ztvg navra auyxXeiaae
Quae sequuntur versum integrum faciunt,
nao' avdconoi tiv ' 8e Xcftvos av&wno
si modo abrium Anapaeslum in quinta sede admisis-
>e credamus; quod non incredibiie eat, cum Spon-
deum in ista sede alibi reperiamus. V. Suidam in v.
.
ExiKkev d evQiaxe "kevxavdi^ovaag
Huiusmodi autem Choliambus (ut id obiter moneam )
ab Anania, lambograplio vetere, frequentabatur , et
laxioQQtayixo dicebatur, i. e. elumbis , vel, si fas,
lumbifraclus. lta Auetor anonymus de Metrie Ms.
Harl. 5635. nahxiov Ta/uixov Siaieizat- eig
xcofiixov, rpayixov , aaxvixov , 'Innuivaxreiov
xat %(olov, Tov Avaviov xai . loxvopcayixov
(L I2XIOPPIriKON). Tov Se Avaviov proprium est
tov TtTttQTOv noSo f*e%i zeXov ntvte avXkaag
exew xai zavra fiaxoa w xai wxvoQQtaytxov ( 1.
1210102) orixo ovto Ityerai, 8
ftr rtko naoxeiv Ttjv x^favoiv , oi tov '1-
iTiovaxro, ' avbneb) ano Teraortj ^oioff.
Quod sane notandum est, ulpo te alias non temer le-
gendum. ( v. Postscriptum. )
19) Horum nonnulla in metra Choliambica facil-
lime restituantur :
Qtoi nuvti
Eyijjiav, fjv eihjq> ixaozos ev xfojQr
et mox:

*) Comedoras has delrri velm, ipiius Babrii fabula inte- .

gra iam reprrta. Vide l'o&Ucriptura. Ex Aunt. p. 5i.
 DE A III . CLXXI

iv xXr,otp- Jlolffiog Jtarjv eo%axo) xXijto- 'Yoiv Se

povr,v xuxelaev tttQWJU eouo&ei eyijueir
inaxo/.ov&ei Se avxi navxaypv aSi^ovajj.
LVI. 'Innov xov iavTov , fio ptv
xaio xov nokepov rv , exi&i'ev , e%wv ovvfQyov
(V xaig avccyxai' xe Se ?. xuxenavoev , ii
dovlua xtva xai qoxov ctoeig vnov-
yei, a-jrvota fiovio xoecpouevo' w Se na"kiv
rxova&t, xai r oakmy!; , xov ' Innov %aXivb>-
aa StonoTq xcu avxo xaxton'kiad'ei ener].
' Se avve-/o) xaxemnxe urSev layvmi , 0)
Se Seanoxr,' & OTrAt-
Twv ciQxr ov ya a<p' innov ei ovov fie ,
/.ai nojg nakiv | ovov innov &ekeig e%eiv;
LXXVI. Aetov xig eaoikevev ov%i ^dvfiioStj,
ovSe vfio, ovSe uuog, a.Xos iznao xai Sixaiog
cuff.Tio &- 21 ) ent Se xtjg avvov aoiXeiag

Aviy S' axolovei navraxou padiovori.

Nescio autem, an haec Tabula similis sit illi , quam ex
libro XX. Theopompi Fhilippieorum Theo, Progymna-
sm. p. 12. Ed. Basil. lS4l. o ron Hoi.Sfiov xai ti
T/pite? [fivo], v (JJi'Unnog Steixerai
uvtoxaTdai t(ov XaXxitojv.
2o) Praeter hune vemim, qui illaesus servatus
est. conclusio hui us fabulae in duo Choliambos non
male distribuatur:
Sv yao en ovov fu ftfTenoitjoag f Innov
Kai nakiv t%tiv f| ovov v?. Innov ;
21 ) Si pauca supplas, liabebis tres ntegros
ersus:
Aetav xi eaoikeviv, oiyft v(t*6t] ,
OvS' ( , ovSe iatog , aXX [uoopiro]
IIao [it] xai ixaioi, wane avwno
et etiam quartum :
Jtxas Se Sovvai xai Xaeiv n .
Conclusionem aulem buius Tabulae non a Babrio, sed
ab aliena et inficeta mano proi'ectam suspicor. Exor
CLXXII TYRWHITTI DISSERTATIO

avva&ousuog eyeven navrtov twv l,wuv Sovvat 5t-

xug xai kaeiv noog aklqla' Xvxog ftev nooatto,
naSaXig Se aiyaygor Aaqpw Se Tiyoig , xviv Se Aa-
ymo- Se eept- rvyowrv iStiv rqv ijueoav rav-
Ttv, iva ; iaioi$ tpoeoa tvtefo] rparuoiv.
XCIV. Raw peta avSoiav vfri-
O&eioav
iSbiv Tig, aSixcog ekeye Tovg &eovg xgiveiv
Si iva yuQ aaeij avvamalovTO xcti avaitioi- Tavrce
avrov keyovTog , uvqu>]xiov no'Mv ovtov ev xa
, v ( eTv%ev ioiaftevog^ ovvei] vq>' vog 8&
va* TovTov Se iicp' vog Sr%&eig avvenaTtjoe tovs
navzag. 'Eouqg Se emoxag 21) avrco xai t gaS(a
nauov emev eir ovx avegeig av Tovg &eovg Sixa-
eivai, oiog ov fivQ[irx(ov;
XCVII. 'OSoinoQov ev eve yvvaixa
(iovi]v 1)( OTtooav xai q>7av avxy\, ti s; r
Se yi] , &- xai Sia nouxv mtuxv
tx\v nof.iv atpeioa ttv eQJjuutv oixetg;
ij Se emev , ti toi naXat xaiootg nao' oXiyot ijv
yievSog, vvv Se eig navTag avfrownovg otiv, eav
Tt axovnv xai> leyeiv &heig.
CIV. 'O Zevg & ev
oOTQaxoig tov 'Lfttjv wgiae yatpew > ,xat tig ~
unoTi&evai nhjaiov avTov,

dium non mullan ablud it ab i) lis, quae leguntur in

Phaedro , 1. IV. 12. sed ibi cam finis deest. Phae-
dri iabulam inlegriorein habuissc videnlur auctoies
l'abularum antiquarum, quas Nilanlius edidit. V. Fab.
A. XUX. R. XXXVII. Neqne vero illi conclusiouem,
nt arbitror, veram dederunt.
aa ) Babrium scripsisse coniicio :
pfttfi " tmaa, , %v paSt*
Quae quidem elegantissima sunt, et Mylhographia*
genus exquisilissimum redolent.
 lili i) RI . CLXXIII

nto txccOTOv Sixa avanQctaar,-

(vyxtyvutvwv Se Twv ooTQaxwv tu' aXh,koig,
fiv oaSiov , Se xayiov ifinmTit
HS rag Tov diog , xaXwg xqwoito.
Atque hae quidem omnes, quas hie proluli,
fabulae ia vulgalis Aesopi codicibus desidcrantur.
Multo plures sunt in Codice Bodleiano, quae cum
editis in summa verum convenire dicantur, eaedem
tarnen verba quaedam potica, phrases elegantiores,
et etiam versus ntegros ex Babi io , ut videtur,
dervalos conservant, quas in aliis exemplaribus
frustra quaeras. Speciminis loco paucas subiiciam.
I. V. Edit. . 1718. Fab. 18.
2i) Atovvti Too(pt]V xat xhaiovxi i\nti~
h\ae yoavg, (*r .1, Avxot onj/ar Se
Avxo Tijv ygctvv ah&ivuv vofuaag
ixaoTirjae utyoig iantoaq neivtav,
fiyjSiv 7.a)v eig St rrv ovvoixov ?.& ,
suos ovSev aag tjk&tv aer de tmev, mag yaq
tiWTtvou yvvcuxi;
XLVI. V. Edit. Oxon. Fab. i4o.
'Hjniovog ex xqi&ijs na%eicc yevofievrj 24) %

) Observandum est, banc fabulam , quae in co-

dice Bodleiano prima est, eundem locum obtiiiere in
ter illas, quas Avieiuis, ut ipse ait, eltgis explicare
conatus est." An etiam prima i'uerit in opere babria-
no, uon ausim aflirmare. In illo, aliqua saltern parte,
positam fuisse testanlur, non modo versus integer in
medio, sed etiam quae in initio et fine leguntur, a
forma Choliambica parum recedentia.
a4) Quamquam codex iHJster verba Babriana non
raro servet, quae in aliis desiderantuv , interdum ta
rnen ea mutat vel omittit, quae alii servaverunt. Ita
in h.oc loco % ysvofiert] pro Babriano na-xvvdu-
aa (qnod in vulgatis legitur) posituin credam. fa
bulam enim banc apud Babrium sie ineepisse suspicor :
 Cl.XXIV TYRWHITTI DISSERTATIO
xai eXeyev , i%nog eon uni uiTi]Qm tyia e
ovtv ctvTtjg eig tov Sqoiiov - s tnavae
tov gouov wxv&Qumaotv
ovov yag tv&vg nctTQog ova aveiivtja&tj.
LVII. V. Edit. Oxon. Fab. i88-
25 ) Iqi, tiov &wv ayyekog, naai rtereivoig
ezriovtv, t rig viuov xeiTTuv fig xa/J.og q>avt , ov-
nrijviov aavTtav aaikevau vno tov Jtog' eniavv
qyftevwv de nctvxtav ogvewv ng tiv 2rvyog xor~
vijv xai anokovoutviov, viog Koguvtjg yegtov,
nnvTMv oovemv tigog iavrov agfiooafievog,
ylfriv ccerov xgeuraiov Ztvg Se xalkog &uu.r}-
rJii Tijv vixr\v TOVTta nage%eiv tfie?.kev , et, fit] X.e-
iuSoiv A&t\vM tovtov ikeye , avxou
xannauaar avro de xai koinwv ogvmv -
aavtuv, Sieyvwo&t] xokowg u>v.
LXXX. V. Edit. Oxon. Fab. 19.
S) Avxog iurev , ev&a Agvo

Hftiovo sx xt&tje erext naxvvSeiaa ,

Sxituaa tkeyev, 1 eozi fioi irTrg.
Optime autem codex noster Mulain de Matre equa
gloriari facit, cum eadem in vulgatis de ptre, hic
equo inox asino loquens inducitur.
25 ) Haec Fabula ab editis valde differt. Ex Ba.
brio desuiutam esse, probant fragmenta nonnulla Cho-
Uamborum,
rjk-dev aerov ,
et,
xoXoio <ov iuyv(aadt,
eed etiam clarius potica illa, Tgi, et tij Srvyog
Mijvtjv, et , vlo Kogcovijt, , et XeXiSoov
A&rivaia. Elegantias basco noster , nisi in exemplari
8UO reperisset , numquam ipse tentasset.
a6) In edit. Accursiana haec faliula est de Ilaedo ;
in editt, Steph. et Nevelet. de Agno , ut in cdice
nostro. Et ita Babrinm ipsum ddisse probant primi
duo ex eius fabula versus, quos Suidas protulit in v.
 DE ABRI . CLXXV

xaoaxinpag vgite rov ylvxov xaxeivo oSov-

ws toiiov emtv, ue Koidoti, av fit] .
CXXXI. V. Edit.Oxon. Fab. i5g.
Ertxrrj IlaqSahg 27 ) txavyaxo <pOQtiv
mvxiav wv noixiktoreoav Seiv i]V -
1 imtv oov ng ogag xgeiTTOva xai noixi-
mioav yvwuqv /.
CXXXV. - V. Edit. Oxon. Fab. a4i.
YfiijTTUx uehiooa, xijouov fir]TT]Q, 28)
iarl&iv ng &iuv oixovg (ptQovaaTM J ueXi firma xa-
ma&ir ZivgSi ) Sojqio &] xaivnea^exo dev
rai yioag av ctTij<r;rf ij Se tmtv , Sog fiot xtv-
tuov, iva , h ti & tfiov enyov ]]
, avatow TovTov & Ztvg rr, amjatv
yag rovg uv&Qomovg' fiwg
xcu ( &?mv tojxev yag Swoiiv
tmvTov de edwxev , avrtjV cciio&vr&tv fia tut
rai- t.wt de avrtjg taxi !ztTOftevrg xevrgov-
Ex his, opinor, salis manifestum est, colle-
conis Bodleianae auctorem (quisqus lue rit, et

Tftyfot. Tertium etiam, nisi fallor, idem servavit in

i. ngiiav. lia ut, codicis nostri ope, fabida integra
incommode sic sistatur.
Avxo TQiyxov, evdtv txxvrpas
Aoveiog avTOV iktya ztolXa [fi.u<j(pripo>f
Kffxiro ems, tag oiayovag ntoiv,
Sitav, fie koiSoef ov fi?] xav/co.
27 ) Haec omnia levi negotio in metra Choliam-
bica restituantur :
rixTi note Ilaoalig qioQUV exav%axo
Zwwv uavToiv noixikmngav Seiv.
IJpog tjv % einev A1X oov
* Jnuu; tjrw ye noixonegav yvufiijy.
aS ) Suavissimus versus elegantem Babrii manum
rtiisime teslatur. Utinntn nosler auctorem suum ex-
wibere polim quam mutilare perrexisset'.
 CLXXVI TYRWHITTI DISSERTATIO
quocunque tempore vixerit 9),) Babrii librum
(fortasse integrum) ante oculos habuisse, et ex
illo tabellas plurimas sibi descripsisse, quae in
aliis colleclionibus aut non omnino, aut saltern
diverse, leguntur. Casune, an de industria, tot
Babrii fragmenta prosae suae immiscuerit, non li
quet. Mihi profeeto verisiinilius videtur hoc fe-
stinationi et inscitiae Iribui deber, cum non in
promtu esset verborum copia, quibus sensus Ba-
briani sermone pedestri exprimerenlur ; nam scri-
ptorem nostrum elegantiae ullatenus studuisse ut
credam, probibent complures l'abulae, stylo mi
sero et iciuno exaratae, in quibus ne miniinara
nitoris Babriani scintillam elucere sivil; probibent
etiara locuciones multae absurdae et barbarae , quas
ex sua penu per totum opus imperitissinie di-
spersit.

Atque haec hactenus de cdice Bodleiano. De

aliis JAesoui codicibus pauca dicluro in primis no-
tandum est, fabulas omnes, quae sub eius nomine
typis vulgatae sunt, ex tribus potissimum exem-
plaribus manuscriptis desumta esse; nam quinqu
Codd. Palatini , quos Neveletus adhibuit , cum inter
se raro el paru m discrepent, pro uno reputandi
sunt. Fabulas priores i44. (ul in edit. Oxou. or-
dinantur) primus ex Ms. edidit Bouus Accursius

39 ) In tegmine interiori Codicis Bodl. notatur an

nus mundi :)xt?. 6929. i. e. Christi i4ai. bed
codicem ilium ex alio transscriptuin fuisse certissi-
mum est, ita ut haec nota ad auctoris aetatem defi-
niendam parum prosit. Iohanues Tzetzes , qui in me
dio saeculi duodecimi floruit, Babrium ipsum, ut vi
detur, versavil; neque sane aliquid obstat, quo miau
auctorem nostrum in eodem seculo vixisse credamus.
 U R I . CLXXVII

Pisanus, Mediolani, circa annum cidcccclxxix 30),

cum rila Aesopi a Planude scripta; unde, opinor,
collectio ilia a uonnullis t^oyrv Planudea
appellata est; quo iure intra guaeram 31 ). Editio

3o) Edit. Mediolanensis revera con ti net fabulas

147, sed inter eas, post lab. 7 , uescio quo casu in-
runtur tria Ignatii Uiacoili tetrasticba, quae scilicet
in Edit. Oxon. leguntur No. 355, 6, et 7.
Edilionem atitem banc , licet annus impressionis
non jiotetur, etiam ante ctdccccxxxix. prodiisse cre-
dibile est, in eo anno fiuberlinus Grescentinas ad
Bonura Accursium scribens eundem laudet, quod
modo Latinos, verum etiam et Graecos codices,
diligenter impressos, in medium" obtulerit. Gem
ment, in Epist. Cicern. Vcent. ciacccci/xxix. Bibliolh.
Smith. App. p. CXGE
3i ) Primus, quod sciam, Nevelctus fabulas Las
Aesopi a Maximo Planude, ut et vitam tin*, scri-
ftas se existimare prodidit, Praef. ad Fab. Ln
dern opinionem videtur amplecti Beiitleius , Dissert,
upon esop, Sect. VIII. Et prefecto si Vitae Aesopi,
a Planude cerlissime scriptae , eaedem tabulae sem
per subiunctae invenirentur , opinio ista verisimililu-
dine non careret. Sed res, opinor, longe aliter se
batet. Vita Aesopi, cum nomine Planums, saepissi-
me MS. occurrit sine ullis fabulis. Occurrit etiam
praelixa collectionibus fabularum, quae ab illa, quam
Accarsius exicripsit, multum discrepant. ]t:i luisse
credo in MS. Stephaniano. Ita cerle est in MS. Lau-
diano Bibl. Bodl. n. 699. ubi vitam Aesopi a Planude
criptain bcquuntur tabulae, plures quidem ex Accur-
ianis (quainquam diverso ordine ) sed etiam multa ex
Kevletianis. Quare nullain idoneam ratioueni video,
qua addncamur ad credendum, fabulas eas, quas Ac-
cursius vulgavit, a Maximo l'lanude scriptas fuisse.
Alia est doctissimi Bentlei iu eadem Dissertatio-
00 hypothesis, quam sine ampliore probatione admit-
fer* noliin, nempe collectionem banc Accursianam
Neveletiana recentiorem esse. Neutram ab Aesopo 1
ipso conditam libens concesserim ;. sed quae ex Iiis

CXXXVIII W H I T T I D ISSE RT ATIO

Accursiana ab Aldo , et aliis , saepius repetita est,

cum nullis aut saltern levissimis mutationibus, do
nee anno cidioxlvi Robertus Stephanus jiesopi
vitam et fabulas plures et emendalioree f ut ipse
ait , ex vetustissimo Codice Bibliothecae Regiae
typis impressit. Et quidein Slephanum in edilione
sua secutum fuisse codicem manuscriptum (quam
Tetustum et emendatum, ipse viderit,) suadet in
priinis ordo fabularum, a prioribus edilionibus
omnino discrepans, tum etiam novae fabulae, cii-
citer viginti, non omnes simul adiectae, sed spar-
sim diversis in locis insert ae, proul illas in MS.
ipsum reperisse credibile est. Anno denique
cioiocx Isaacus Nicolaus Neveletus, Mythologiae
Aesopicae corpus quoddam molitus, fabulas prio
res ut ex editione Accursiana propagatae fue-
rant, repraesentavit , fabulas autem ex MSS. Pala-
tinis addidit circiter 16, ut in Praefatione dicitur,
sed compulo non plane expedito, cum in ipso li
bro numerentur fabulae i48, sub titulo Fabula
rum nunquam hactenus editarum , a pagina sci
licet 212. ad 21. Editionem autem Stephanianara
aut neseivisse aut neglexisse videtur Neveletus,
cum tarnen in illa nonnullae exstent fabulae, quae
in eius collectione desiderantur, nonnullae autem
eleganlius et auetorem Babiium magis referentes,
exprimantur *2).

recentior , quae vetustior , frustra quaeri existimo,

cum in atraque complures fabulae diversis auetoribus
et temponbus, ut verisimile est, consarcinatae le
gantur.
) Inter fabulas, quae in editione Stepbania-
na babentur, in Neveletiana desunt, est ilia de Salt
et (Edit. Oxon. Fab. 07.) quam etiam in J5a-
br collectione locum babuisse testatur fragmentum in
signe a Suida conservaran in v, StavQu.
 DE BABRIO. CLXXIX

Cum igitur hi tres MSS. (unde, ut dixi, fa-

bulae Aesopi hactenus editae fere omnes deprom*
tae sunt) ita inter se diffrant, ut fabularura Neve-
letianarum nulla in Codice Accursiano inventa stj
neque rursus ulla Accursianarum inNeveleliano 3J);
Stephani autem codex Accursianas omnes diverso
ordiiie dispositas, Neveletianas paucas iis intermix
tas complexus sit : cumque iidem MSS. ita inter se
convenient, ut unusquisque eorum complures i'a-

Boeij Xeyovaiv toiavtijv

Ei ytvio-dai , itoxtpos avo ayoixov
'OSoiTWQovvToe xrv SISTI'NA'N txvau.
[Ita pro oiuvQav verissime emendavit Vir doctissimus
Emend, in Suidam. Tom. Iii. I .]
Sequentes etiam duas in Edit. Oxon. fabulai 3o8.
et . a Stepbano itidem sumsissc poterat Nevelelus.
Piares sunt , in quibus codex Stepbani pbrases Babria-
Das propius sequitur, quam ille, quem Neveletus ex-
cripsit. Exeinplurn dabit iabula collectionis Meve-
letianae prima (Edit. Oxon. i45.) quae apud Stepba-
num sic incipit, p. 4 1. A't.txtoQt vo *' oovti txw
tono , o); Xtyovai, Sufiov t/n* lv >-&.
Horum gemina ex Babrio protulit Suidas in v. Ta-
"ayoutoi.
j'Uxtooioxuv t]v ^iayr TavayQaiayv,
0l ipaaiy uvai vfiov avtenoi.
Vide etiam Edit Oxon. lab. 174. a53. Edit. Steph.
P- 54. 85.
33 ) Sic clare Nevtletus in Praef. ,, Ex MSS.
illu, quo* habui, unicits quidem vulgatas iam ha~
huit Aesopi fabulas, quas a Planude, ut Aesopi vita
est) (criptas existimo." De boc cgi in n. 3i. Al
teram autem plane singulare est , cum in tot aliis
MSS. fabulae Accursianae et Neveletianae sibi invicem
tonfusae reperiantur. Equidem prope est , vt credam,
duo Babrii Volumina ab Avieno nemorata [v. supra
1.] casu quodam olim distracta, boc uni, illud au
tem alteri liarum collectionum originem ddisse.
m 1
CLXXX TYRWH1TTI DISSERTA TIO

bulas ex codem Bobrio aperle dervalas oslendat:

cum denique codex Bodlcianus, cuius supra noti-
tiam dedi, fabulas umitas ex Babrio certissimc
eumtas continent, quae in tribus ill is MSS. non
comparent, alias au lern plu res, quas cum illis
communes habet, ita plerumque repraesentet, ut
manilesliora parentis Babrii prodant indicia: mihi
sane haec cogitanli verisimile videtur, collecliones
omnes, quas hodic tenemus fubularum Aesopea-
rum ab opere Babriano originem suam duxisse,
differentiae autem earum scriptorum multitudini
impulandas esse, qui diverss temporibus et locis,
et ingeniis et studiis, metrorum eleganlissimorum
partes varias, pro libitu suo quisque, in prosam
traduceudas sumseruut. Rem autem sie factam
coneipio. Aesopum ipsum fabulas soluta oratione
scriptae reliquisse cur dubilemus, non video *).

34) Dolendum est, magnum Bentlemm Disserta

tionen! suam de Acsopo eo modo, quo iilnm de Plia-
laride, non tetractavisse. Multa, quae hodie obscura
eunt in hac materia, sine dubio illustria i'ecisset ein-
gularis ea, qua in liisce literis pollebat, eruditio et
eagacitas. Sed Ule, adversarios Dissertatione secunda
Phalaridea, velut fulmine, prostravisse contentus, a
pugna impari iudignabundus recessit. .Nonnulla igilur
in Dissertatione Aesopea reliquit vit maximus , quae,
i secundas curas adliibisset , nisi fallor, mutavisset.
Tale est argumentum illud, quo probaturus est, Aeso-
pi fabulas, tempore Socratis, scriptae non exstisse,
quia scilicet Socrates, qui aliquas ex illis metrice cx-
pressit , non ait , se fuixse libro fubularum ;
sed scripsi, inquit, mv - , quas noveram, et
primai in memoriam revocare potui." Verba Socratis
sunt apud Platon, in Phaedone: ovt nooipov: iX0
xai rmaxafiijv ftr&ov ton Aioamov, rovttoy enoitjau,
oie Ttoitoi vtvxov. Sed nemo certe concluserit,
librum Aesopi fabulas continentem nusquam exstitisse,
ex eo, quod Socrates, in carcere positus et libris omni-
 DE A It I . CLXXXI
Harum nonnallas etiam hodie, quoad male-
riara, suprense ex veterum testiraoniis satis con
stat. eque tamen vero est absimile , fabulas cius,
'quotquot fueritit, ex aliorum inveutis numero non
parum auctas fuisse, antequam eas (quaecunque
scilicet tub Aesopi nomine ferebautur) Choliumbis
suis expolivit abrius, quem et ipsum aliquas ad-
didisse non iniuria suspicemur ss). Ex illo tem
pore credibile est , prosaicam fabularum Aesopea-
rum collectionem uegligi coepisse, et sensim pror-
sus evanuisse j6), cum easdem fabulas, et fortasse

bus , ut verisimile est , destitutus , cum fabulas unam

et alteram ( aq %atv, ut ipse ait,) metris
claudere iiistituisset, ex memoria eas et non ex libro
hauserit.
35 ) Inter opera Rhetorica Demetrii Phalerei
numerantur a Laero V. 79, te xat, ne-
Puav, alla xat AlSSilIEiSlX ovva-
. Post eum Micostratus, circa tmpora Auto,
niiiorum , iiw&ovq Atao>neiovi fecisse memoratur. Her-
mogenes itcqi ISmv. B. de Nicostralo, g ye xai MT-
ftOTS avro? txlaotr , ovx AIZSIFIEIOTS
/, aXX olovg eivai mo xai daftarixovs. Sed
hic Babrio serior; ut et Aphtbouius, cuius tabulae
quadraginta hodie leguntur. Vtrumque lamen, Dme-
triimi et Wicostratum , (ut de Aphtbonio manifestum
est,) Mythographiam en tenus tantum excoluisse su-
picor , quatenus Rhctoricae inservire censetur.
Adde. Sed ScijoliasLes in locum citatum Hermo-
genis docere nos yidelur, JNicostratum scripta quae-
dam mere mythologica edidiss. Sic enim ille, ver
ba supo ins alala enarrans, p. 4i5. Edit, imicae Aid.
<i tav itjyntac -Tpt tijv XEAIAOSsl xat -
MEAN- xai lca cv AEKAMTBIAi -
*a, ov 7toi.iTi.xa , alla lioa/uauxa xat 1.
AEKAMT9TAN et Troi.vfiv^iav ISicostrato etiam
tribuit Suidas in .
36) Bnbriiim certe nostrum, vice Aesopi, citt.
CLXXXII TYRWHITTI ISStRTATIO

plures, parare facile esset, stylo iucundo et ele-

ganli ornatas, metroque concinnatas aptissimo ;

Iulianus Imp. et ita familiariter , ac si Choliambi eius

ab omnibus terertntur, Epist. L1X. tov ftvSov axr~
xoag-
rait} avSoe ivnotxov eaoeiaa
Se alla ex trou iliov ftavtave. V. Fab. 16g.
Edit. Oxon. cuius alterum etiam versum, et paullo
plus, conservavit Suidas, in v. Bavatmros'
ZOvSi TtJ a&VOTQlOTOV
Kataaaa, xoutj [ 1. xoirq * ) ] eneSiwxey 1J
Tzetzes nonnumquam accuratius distinguit, fabulam
Aesopo, metra Babrio tribuens, ut in Cbil. XIII. 4)4. i
Ton (voi Aiotonov xai ati^ocs iov Bapiou
xa-evSwv x. . 1.
V. Fab. 219. Nonnumquam Babrium solum citt, ut
in Cbil. XIII. 264.
Axovanv xai Baoiov Se Tivatv x(a^b,v laftatv
'/.Xoig ayvQTUii x. . 1.
V. Fab. a4a. Saepius autem sub Aesopi nomine ex-
pouit fabulas, quas ex Babrio ilium hausissc verisimile
est. Vide Chil. IV. 938. 945. VU. 8a. VIII.
5oi. IX. 166. X. 178. et confer, si tanti est,
fab. 169. 88. 288. 188. 1. 205.
In Chil. VIII. 844. Aesopi fabulara citat, quae in
vulgatis non comparet , sed legitur, paulo tarnen diver
se, in Cod. Bodl. n. LXVII.
Kiw? Aaycoor exaTt]oev xa* [lev eSa-
xve, Ss aaivwv noae^atoe xai rqiny xai o Aa-
ywoff emev et iev cpilou, t* Saxvu; et Se ex#o,
ziaaivei ovqtjv;
Suidas, qui Babrii testimonio , nt vidimus, tories
ntitur, Aesopum, si Indicibus Kusterianis fidendum est,
numquam citat. Et similiter Elymologus M. Aesopum
numquam advocat, Babrium bis. Alium ex scripto-
rilms anliquis , qui auL Babrium nominatim citavit,
') Lcctioiiein xoitij con6rmat MS. . . . Ex Anclar,
f. bu
 DE A BRIO. CLXXXIII

quod sane non minus proprie Mythicum , quam

aliud Heroicum, aliud Elegiacum, appellare li
cet Tandem sequioribus saeculis , cum non modo
numerorum metricorum suavitas, sed etium omnis
orationia elegantia neglecta iaceret et ignota , coe-
perunt homines male feriati Jiahrii l'abulas in pro-
am reducere, non earn, in qua ab Aesopo et
aliis olim scriptae sunt, (quod minus plorandum
esset), sed qualem ipsi pro barbarie sua excudere
potuerunt. Atque hinc, opinor, accidit , ui fubu-
larum Aesopi, quae a Teleribus memorantur, aliae
in libris hodiernis desiderenlur , aliae mytatae le-
gantur. Scriptores enim nostri eos solum fabulas,
quas libnit, et ut libuit, verterunt.
Quamquam haud incredibile est, ipsum Ba-
brium nonnulla, quae scilicet desperavit trnctata
nitescere posse, reliquisse, nonnulla eliam pro ar
bitrio immutasse 7).

ant verba eius indubia produxit, non novi. Tantum in

Biblioth. Coisliniana p. 574, in recensione Cod.
CCCLXXI. qui 6'. Maximi opera quaedani Gr. conti-
nere dicitur, ab editis discrepantia, inter auctorcs, ex
quibus loca afferuntur in Cap. . nomen Baoiov in-
venio. [ v. Postscriptum. ] Eum igitur , si quis ibi cx-
tet, Babrii nostri locum, velim eruditus aliquis Pavi-
siensis in lucem aliquando vindicet.
7) Cavendum est autem, ne temer iudicemus,
fabnlam aliquam intercidisse aut corruptam esse , quia
m hoc vel ilio MS. non reperitur, aut prave acribitur.
E. g. libris Aesopi, qui tum ferebantur, obiecit Bent-
leius, fabulam notissimam de duabits Peris in iis non
contineri -, quam (amen habet Codex Bodl. n. XLIX.
Similiter obiecit vir doctissimus, fabulam . (tdit.
Oxon. 190.) aliter legi, quam aut ab Aristotele, de /'art.
arum. 1. III. . a. aut a Luciano, in fiigrino p. 7'L et
Hermot. p. 769. memoratur, quos etiam ipsos inter se
non convenire nott. Haec autem fabula in Cod. Bod).
CLXXXIV TYRWHITTI DISSERTATIO

His ita expositis, cum ex tribus Aesopi Co-

dicibus , quos editos appellare licet, et quarto
Bodleiano, tarn insignia tenearaus operis Babriani
fragmenta, suspicio certe non absurda est, in
magna ilia codicum nondum exploratorum copia,
quae in bibliolhecis servatur, nonnullos reperiri
posse, qui, si diligentcr excutiantur, aut fabulas
nobis Lactams inditas 38 ) offorant, aut saltern
editarum multas stylo amoeniore et purpuris -
brii pannis magis ornatas exhibeant. Meraoratur

non paulo melius , quam in editis exbibetur, et ad raen-

tem Luciani multo propine; ita ut suspicioni locus
sit, Aristotclem ad ipsius Aesopi fabulam allusis.se,
Luciatmm autem ad eaiidem , ut a Babrio repetita est.
lpsain fabulam, ut in MS. exstat, lectoris iudicio Lie
sistarn.
XL1II. Ziv xoti IloaeiStov xai Arya qiv eirotij
oavro , jy,- xa.Wi.ov ti noniae xat 6 /uv Ztvg avdQat-
nov eiwoixeorarnv e 7tot >/oev d Se TloaeiStav ravgov *y
Se oixov avficanoig. Kittj Se tjv tjrt tovtoi
Mwiio xai nqcotoy fttv eipeye rtv eaiv xeaxwtr
tov xavQov, xarwe tiov ofifiatwv Xeyiav o<pti).eiv xet
odai, ( av (fi-tnij Tvirref tov Se ye vag pptvas
avfi()u>!Tov xai rag ov'Kag pavepa eivai , o> av Siayi
vmuxi\taiTi ovl.ivtrat. Ixaaro' rtj Se oixta, tt ft*f
>1> tnS)]oov avTtj eirorjoev, iva xai vote Seonotate
avvf$eSrftti xrti yuxova novtjov e^etpevyev.
38) Fabulae Aesopeae non paucae leguntur apud
AphLhonium , Plutarchnm, et alios, [ V. Edil. Oxon.
Fab. 194. et seq.] quae in editis Aesopi codieibus non
comparent. Earuin eliain, quae abrius conscripsit,
aliquarum fragmenta servavit Suidas , quae ad fabulas
nobis bactenus ignotas oiiiniiio referenda sunt. [V. earn
in r. K).wti. IiSi/xo. IIvQQixat.] His licet ad
ucamos fabulas multas apud Phaedrum et Latinos My
thugiaplios, ex; Graei is, tit verisimile est , adumbrates,
qiu'.nqtiani arcbrlypa Graeca hodic nondum iu lucem
jnotiacla fueriut.
 DE H I . CLXXXV

a Bernardo de Monlfaucon [Diar. Ital. p. 366.] *)

in monasterio S. Mariae, Florentiae, Codex Bora-
byciuus Saeculi . in quo, inter alia, contineu-
tur Aesopi vita et eiusdem fabulae, ut ante
Maximum Planudem exstabant , stylo % 39).a
Plurium MSlorum notitia peti potest ex eiusdem

*) Codicia huius a Montfauconio memorati plenio-

rem notiliam nuper debemus erudito cuidarn Italo in Dia
rio, coi titulas: Noielle Litterarie No. 4o. Ttrenze,
i. Ottobre 1779." Quod si Montfauconio [cui consen
tit 1talus] credendum sit , cvtliceni hunt; saeculi scilicet
XIII , ante Maximi I'lanudis aetatem exaratuin fuisse,
demonstratum est, me recte dubitanse [supra n. 31.] an
fabulae eae, quas Accursiue primus vulgavit , a Maximo
IHanude scriptae fuerint. Inter fabulas enim circiter vi~
ginti, quae in Diario, speciminis nomine, ex hoc cdice
proferuntur, undecim ad minimum ex earurn numero sunt,
quas Accursius edidit. Has igitur iam cerlissimum est
a Planuda non scriptae fuisse prvbabilius vero fit ,
rcliquas. Montfauconii crisin de stylo fubularum in hac
collections specimen non confirmt. Dictio quidem non
prorsus eadem est ; stylus, opinor, parum diversus; certe
non melior , quam in vulgatis ; neque ulla, quantum vi
deo, Babrii pestigia. Aesopi vita, quae ex hoc cdice
profertur, saepius edita est adfinem fabularum Aphthonii.
Eadem etiam praefigitur Aesopi fabulis in MS. Harl.
5543. Ex a uctario p. 5l.
3g) Pergit Montfauconius: Planudes enim Aesopi
rum vitam tum fabulas longe diverso stylo, suoque
more conscripsit. Initium vitae sic Labet: Biot rov
nuvfravftaowv Aiamnov. Ov rov iot>
twq ti.WTUTos t)v . Nonnullae fabulae a Ma
ximo planudo praetermissae sunt. Aesopuin, Deo l
vente, in sequen tibus edemus, qualis ante Planudem
fait." Iiaec autem non oinittenda duxi, quamquam
iis, quae de Planude ipse veriora credo, non nihil
adversentur. V. supra n. 3l. Edilio Aesopi, quam
hic pollicitus est Montfauconius, inimquam, opinor,
prodiit.
 CLXXXVI TYRWHITTI DIS i. DEBABHIO.

viri docti Bibliotheca Bibliothecarum 40). Ut eru

ditos, quibus eorura copia est, ad eos lustrando
el in usum publicum excerpendos accendam , Ba-
brii fragmenta omnia, (quae scilicet ex inquisi-
tione non nimis laboriosa ad manum sunt, piaeter-
missis etiam lis, quae in corpore abularum prosai-
carnm, sive nunc, sive antehac editarum inserun-
tur) coronidis loco hie simul relegenda apponam.
Meam utem in his colligendis et digerendis indu-
striam argui facile patiar, dummodo alius quis ex
penu literaria instructiore plura et meliora pro-
ferre excitetur.

4o) In eo opere, praeter Aesopi codices in Biblio-

thecis Europae principibus, Vaticana scilicet, Caesa
rea Vindobonensi et Parisiensi Regia, non pauci in
minoribus Italiae et Galliae Bibliothecis servati recen-
sentur. In una Ambrosiana Mediolanensi exstare dici-
tur Aesopus, in pergamenis quater , in bombycinis ter.
Bibl. Bibl. Vol. i. p. 492.
In plerisque barum Bibliothecarum servanlur
etiam codices Tetrastichorum Ignatii sub nomine Gu-
briae, quos inepicere fartasse non inutile iis videbitur,
qui meminerint, insignissimum Babrii fragmenlum ex
liuiusmodi cdice, ut veri<imile est , depromptum fuisse.
V. FRAGMENTA BABRII, ad fab. i4g. Ignatium hunc
Babrii fabulas in compendium redegisse supra monui,
. 5. quod luculenter confirmt titulus hie letrastichis
eius in cdice Vindobonensi praescriptus : Bagtou tv
enitofiri fietayQatptv i).to lyyauov Mayioroos. Fabr.
Bibl. tr. l. 98. Ed. adae. Atque hinc nomeu Ga-
briae, qui nuilus, ut credo, exstitit, opsculo hud
adhaesisse suspicor, cum in quibusdam exemplaribus,
errore scribae , rapiov pro Betpwv ledum sit. Qui
error etiam apud Tzelzem deprehenditui , Chil. VUI.
5l6.
 BABRII FRAGMENTA

SECUNDUM ORDINEM FABLARUM AESOPEARM

IN EDIT. OXON. 1718.

Fab. LVII. Suid. 1 AtoXuoi. 2 Axxauov.

3 Oxtodia.
1 '-' ovvtx naiv adaviaraTot w<wi>,
% avoXftot , fiovvov tiSortg yevyeiv.

a Kai Bara^mv pikov tiSov axraiwv,

3 Ba&uav tig ikvv oxXaati ntSo)Vtiov.
3 Versiculum hunc alteri, qui praecedit, sub-
iongere non dubitavi, licet a Suida citetur sine
ulla auctoris designatione. Tantum addit ittQi
nToazav Xoyog. Et quidem ipse metri incessus
(si ita loqui liceat) Ranas in paludcra genicuUitim
msilientes ante oculos ponit.
Adde (ex Auctario p. 5a.) Fab. LXXI.
yvMur] rtovTjoct ygriOTov r&og ov tixth.
Ex MS. Biblioth. Mediceae. PI. VIL . XV. cui
tilulus yrwuc.i av?Mytiaai vno xvqwv (wvccovto
tov yaoyiSiov p. 9.
Fab. XCVII. Suid. ntravQtt.
'0 tx ntravQOV xlayyov uns orioctq"
Ilo&tv &, noaaov tvg lunti
Tav wQovouov &vaag f/t
Metro laboranti in versu primo succurrit Toupius,
Emend, in Suid. III, 46. reponendo,
0 itxTttTavov TPANON EIW 102.
Qnod aut verum est, aut non.
CLXXXVIII TYRWHITTI DISSEHTATIO

Fab. CXXV. Suid. Ovucc.

Tt]v oayijv Tov XTtjvovg
Kcu rrjv oveucv aoooene&qxev txSeioag.
Insre sequentem fabulam, quam Babrii esse
nemo dubitet.
Fab. CXXXIV. MvQimt xai |, '
Xtiuwvo woa aiTov ex (ivyov ovqwv
Eipv%e (ivQfxrjt;, v &tgovg aeooioevxsi.
Ttrni d TovTOV ixextvoe At/iwrrwv
Jovvut, ti x' avxia TQoqrjg, niag ,rtar.
T ovv enoieig , tprjov, ieoei tovuo.
Ovx ta^iXL,ov, aVka Snrelovv awv.
Ftlaaag S' fivQity , tov 8e nvoov eyxleuov,
Xeiftuvog oo%ov , (prjew , et &eoovg raag.
Protulit ex MS. Aesopi Vossiauo L. C. Valckenaer,
Vir Cl. in Schediasmate de Hygini fragmento
Dosilheano, Miscell. bserv. Vol. X. p. 132.
In eodem MS. (cuius apographum Vir idem
humanissimus mihi nuper inspiciendum concessit)
etiam tabulam exstare comperi , quae Babrianis
addi debet. V. infra Fab. CCXIV. Ex Auctario.
Fab. CXXXVII. Suid. (. Smjlv/t.
IAHS ESil am\kvyyog, oa zig vovout
Kauvwv iiXiiT , ovx a).r&tg -fiaivwv.
Ita pro vulgato in v. 1. scribendum
monuit doctissimus Toupius, Emend, in Suid.
III. i53- Probabiliter admodum, ut mihi videtur.
Fabula haec in cod. Bodl. n. LXXII. sic incipit:
Aetav ytjouoag xvvtjyew ovx ijSvvccto' e ev
nooonoioviitvog vaaeiv , xou ttv tfovry
"kiTtxvvw xcci aod-fiaiviav.
Fab. CXXXIX. Suid. 1 Toiy%og. a Ilouav.
1 Avxog nanyei TQiyyov , tv&tv sxxvxfKtg
Aoviiog avrov eltye ?.nacpi]fio)g.
2. Kxuvog eme aiayovag nmv
 UK b I . CLXXXIX

V. supra p. CLXXIV. sq.

fab. CXLIV. Suid. KaoyaooSovg-
xai xayaoov xi fitidiaoag, [f. fittStjaug] *)
Sot uw&oq axet, q>r)o~i, latQtwv
Ke<paXrv vxaov qjaovyo ektiv amv.
Fab. CXLV. Suid. TavayQatoi.
AXtxrotaxav r,v (ia%t Tavuyqauav,
Oig tpctotv tivai &vfiov won to av&wnoig.
Fab. CXLVIII. Suidas Ivytva.
ykvipag enwltt kvyivov rtg Efietav.
Ex Auctar. p. 53.
Fab. CXL1X. AtjSmv xat XtktStov.
Aygov Xtkiwv (taxfjav t,i7ioTrdr,
Evtv S' egtjfioi eyxad-Tuii'iv iikai
ArjSov o^iHfuivov ' ant&Qijvu
Tov Itvv awoov exneaovta rrg org.
X' j fitv Xekiiov (proi , (fiktatt, Jwot.
Tloonov kenw at ai,tuoov fiera Qoqxrjv.
Akk' tl.Q-' tg ayov, xat nqog oixov &.
Svoxrjvpg tjfiiv xai (ptkt xaroixi/oeig,
' yeuyot x' ovyt &toioig ntig.
TijV S' avx A)]<av o^,v<f u)vog i]utup&t]'
Ea fie xeratg tufievtiv aotxr}XOtg.
Otxog Se fiot nag 1) fit*i av&Qomtav
Mvt}urv . o~vurpoQ<ov avaipke^tt.
Haec fabula, primum edita est ab Aldo, anno
cbbv. In ea edilione ultima est fabularum 43.
quae ibi vulgantur sub nomine Gabriae nec ab
aliis ulla nota distinguitur ; ita ut verisimile sit,
earn in eodem MSlo cum illis repertam, ad eun-
dem auctorem ab Aldo relalam fuisse. Sed diu
est, ex quo, erudilorum omnium consensu, Ba-
brio restitua est.

*) MS. . . habet fteiSfjaat. Ex Auctario

p. 53.
 TYRWHITTI DISSERTATIO

In nounulls le viter corruptam credo, et sic

forte emendandam.
V. I. ut metrum servetur, leg. EZETKITHQR.
4. aooov exneaovra ttj o>qrg. At non forma
immaturum excidisse Ityn dolebat mater, sed vita.
Trv QTty autem pro vita poni posse non credo:
lego igitur tijg ZSIH2. Et eius quidem Iectionis
Testigia in versu sequente, 5, deprehendisse mihi
videor. xemplum eerie desidero, in quo fwots
(in hoc scilicet orationis genere) pro formula salu-
tandi usurpetur. Verisimilius igitur arbitror, Ba-
brium scripsisse, (pikrarr,, XAIP0I2, et syllabam
priorem tod woi ex versu praecedenli irrepsisse,
errore librariis familiai'issimo.
6- fiera Oaxrjv post T/iraciam7 Nevelet. post
Thracicam consuetudinem , Editor Oxon. fab. i4g.
Neulram interpretationem intelligo. Aut legen-
dum est axrjV aut fiera sensu rov
accipiendum est; cuius usus exempla nonnulla sup-
peditant Lexicographi. Omnino enim inlelligere
debemus, in Thracia habitum esse hunc congres-
sum. *)

[*) Fallitur vir praestantissimus. fierce

breviter dictum est pro / ti)v if ovfitfoov.
Synesius p. 78. B. Aaxebaifivioi. y fierce Qvglav,
Aoyewi go 0vgag ixfirjoaf. i. . fj.tr trv if Ov-
Qa fixtjv, irg rfj if &vg(f fiyrj. Interpres Ammia-
neo stylo ( nam totus graecissans Marcellinus XVII. c. 8.
in. post Ar ge n tor al m audaces, ubi v. interpr.):
Lacedaemonii enim post Thy r earn, Argivi ante Thy*
ream comam aluere. Philostratus Her. p. ig4. oiss. ol
S, grjxovTOt xal ixatov err ytyovvui fie rol rf)v Tgoucf
inl " OfitjQv r tpaai xal 'Haioov. i. e. fiet ri)v Tgoia
ltooir. Ibid. p. 228. 20. ov xofitff en fier
'Axik'haxalov /yovftsfoi. quae compares cum illis Syn-
esii. Sclioliastes ad h. 1. : fitToi ror oeyarov 'A/"
 DE ABRI . CXCI

Fab. CLVI. Said. .

'il S" ovx Mpixviit' , aXX' exauvt mjStoaa,
OvStv xeuaoTTjs ayovaa fic./.Xov ) atiooa,
TlarjX&tv ovin ovxoXovaa ttv Xmtjv.
Ad hanc Babrii nostri fabulam respexisse vi
dt tur Etymologus M. in v. . Ofupa^,
vie i ro'. BABPIOS , fir) netutQO otQvgt
fc. //, y. i. HMOS. Hoc enim, credo, vult: /-
fa dicitur uva non matura, utpote (ufio, i. .
cruda. Quam seutentiam mox clarius aperit: oiov-
9.2 s av 02 tut to .
Talcs autem nugae isti homini solennes sunt.
Fab. CLVII. Suid. .
Ev tyS' exuto wya amoXiav ,
uQTbtv itaXwv xat xgtuv nXrorg.
Fab. CLXII. Suid. 'Exaotort.
Ttav ovv tqtyorv ixaato&' 1} usv axuair
EnXXtv, tvQioxt Xevxuv&tyovaag.
Initium huius fabulae in vulgalis editionibus

Ua. Idem de vita Apollon. Tyan. p. Sob. toc ixolds

tov 'AxtXtfOV ft s d rrv fajtia oxratv. Bene Olearius:
fierce Jt]v prjTtQa post matris interitum hie est, ut
lupra c. aa. und tr\v vavv post navis interitum vol post
navem amUsam." Longus p. 88. Villois. / toiouxov
xou,-a. Recle verauiu : tali pastare amissa. Add.
Wernadorf, ad Himer, p. 4i. . et Boissonad. ad PLiJo-
rtr. Her. p. 439. Similiter iam poetarum princeps dixit
tuzd . V. Heyn, ad 11. T. VI. p. 160. SCHAEFER.]
*) Pro [iallov I. nXeiov , ex Suida et MSS. In
loco Ktymologi M. turpiter hallucinatiis sum. Veram
lectionem milu indt cavil Musgraviue fiaxaot,vr].
OfUfai, to oluvov. BaQtos.
OfttpaS fiorov, ( ntnttgo, < wfltjV.
Quae quidem verba sunt Vulpeculae , dolorem suum fol
lenti* , et, cum versibus tribus ex Suida modo positis,
fabulam, opinar, claudtbant. Ex Auctario.
CXCII TYRWUITTI ISSERTATIO

duo Babi'ii cliolianibos paene ntegros exliibere

mouuit Bentleius. Dissert, upon Aesop. Sect. VII.
AvtjQ ptoonolioq v oaiuva ftV,
'Slv ij (itv ijv vtavug , ij 5e nqeovxig.
Fab. CLXV. Suid. Agxog.
Aqxo tptketv avO-wTtov txroncog wyti.
Fab. CLXIX. i Iulian. Ep. LIX. a Suid.
Ba&vOTQCJTog. V. supra n. 36-
i ) uvSqo tvxotnovg toaod-
2 t rijg a&vjrqwrov
Karaaaa ittuoxiv r vvpqpi]-
Fab. CLXXII. Suid. JIvoiv(o .
rtoavoi yeiooyov xaxtvmovro * %<aqa,vy
Eosiag/Aivrjv viiaaTi hvqivio aiTio.
In v. i. rescripsit THN yiaav Vir doclissimus
Emend, in Suid. III. ioo. Reclissime.
Fab. CLXXIV. Suid. Orlo.
TaXag, erptovet, ftox&ov oiov otXtvtig.
Fab. CLXXV. Suid. .]
'0 S' w^ouxaag yo^upiqvg te ovyxQovoa,
Mi) /tot %doiL,ov, <ptmv.
Fab. CLXXVII. Suid. Eva^xav.
Evuiftjxav * * ocpiivag, .
Fab. CC VIII.
iog ataiog navvog avSoo anlr\atov.
s).mai (.utramv nqayuaxbiv avaypvxat,.
Ex MS. Mediceo. pag. 7. V. supra ad Fab.
LXXI.
Fab. CCXIV. Kmvuxjj xca tccvqo.
Kwviaxp tiiiTiTa xcQccTi ravqov,
Mixov ' tnio%wv, une ravra outjaag-
Ei aov ccQvvco Tov tvovtu xai x).ivto,
Ka&tSovft,' aneX&wv tv aiytigoig.
'0 S', ov fieXii fioi , (piaiv} our' tetv [uivpg,
Ovt av uTitk&pg- ov\ ' tjX&tg, eyvuxtiv.
 l>fi I . CXC1II
Ex MS. Vossiano, de quo supra ad Fab.
CXXX1V.
MS. v. i. tmrag xtnari x. tavgog. 4. xa&tv-
Souai ? &. 5. av \. 6. ovri ort r.
His lau i m notare libet, codicem hune ex fa-
bulis, quas conti net, oclodecira duas nobis integras,
ut ab ipso Babrio scriptae sunt, conservasse. Quod
sane spes nostras (p. CLXII.) nonmediocriter coufir-
laare videalur, multo plura operis Babriani -
gnienta in lucera protrahi posse, si codices Aesopi,
praesertim vetustiores, diligenter excutianter. Ex
Auctario.
Fab. CCXIX. Suid. i &. -
tapveuog.
1 Koifiwfitvov Aiovtog ayQir/
JiiSauev Mvg- 8e tw 9vft&t,
^ s %aiTt]V & xoi).rg

i ov/j, rov Mvv , , ?J rraXativaia,

ddoixa , fit] fiov Ttv Soav ttxot (f tvyurv,
XaiTtjv S1 tiu,2.e rrv t/iijv xaraiayvvtiv.
2 Verba sunt Leonis ad vulpem , ut patet ex
fabula prosaica; sed leviter, ut credo, corrupta.
Si enim EIJ1AS pro secunda persona Aoiisti
accipiamus, sensus laborabit; sin pro participio,
metrum. Scribere possumus:
'0 J' , ovyi rov fivv, *) ElllEN, v nalapvum,
/oixu.
lile autem (Leo sc.) dixit, non murem, o see-
lerata, timeo. Nam ij nctlctuviua, casu recio pro
casu vocandi positum esse suspicor, per Enalla-
gen Graecis scriptoribus non inusitatam.

*) MS. . . habet untv. Ex Auctario.

CXCIV TYRWHITTI DISSERTATIO

Fab. CCXXVIII. Suid. .

7.& agog avtov tftt Stinvov rQ(ora.
Fab. CCXXXIX. Said. .
Mioqo St stoifitjv xai tu navra kt]%<drig
Ihfinttv tptXXtV.
Fab. CCXLII. * xai Ovog.
TaXXoig uyvQTaig tig xoivov ingaih]
Ovog Tig ovx tvuoiQog, a/.Xa vodaifuov,
'Oong (pfQji /owi xai navovoyowi
avrjg axog Sixprjg , xai xaxrv Tiyyrv.
Ovroi de naaav t% t&ovg xtafurjv
IJtQiovTi tfoyovTo- rig yaq ayooixojv
Ovx oitv Attiv Xsvxov, ug &);
Tig ovx anaY/ag ooTtomv rt xai airoiv
lAyvia qotociv iuoi Tvpnavw ;
Hoc fragmentum exslat ap. Tzctzem, Chil.
XIII. a64. exceptis versibus 3 et 4, quos primus,
opinor, ia lucera protulit Natalie Comes, Mythol.
I. IX. C. 5. An vero eos in Codice Tzelzis, vul-
gatis auctiore, invenerit, an apud alium quemvia
scriptorem , mihi incompertum est.
Fab. CCXLIII. Suid. TgwyXr.
Allot (iv ovv au&evrtg qoav tv rouyXaig.
Fab. CCLVI1I. Suid. oy^ra*.
Ova rig em&eig oavov ti%i ^.
Fab. CCLX. Suid. Kvtjxig.
' ex?.v&ttg novw xvirg ,
Tov xvijxtav xnoxovra cpvyti.
Primum fabulae Babriauae Choliumbum in
fabula prosaica illaesum exstare vidit Bentleius,
et ante eum Neveletus.
Ovog %wXog dariixei.
Ex si at etiam versus un us Mythographi illi us,
qui banc fabulam in Hexametris expressif, ap
Snid. in v. SxioXo.
 DJB BABRIO. CXCV

Ex uoi oxtaXov egvaoov, poi xaxov efineatv nkr.

Et fortasse alter in v. Onog.
Ovrt ixrjg anavev&ev atixe'C dauvctuai oirox.
Sed vide, an non hic melius conveneril Ta
bulae -
Fab. CCLXV. Said. Bovxohpa.
e%t ti ovxolrjfiu Xvnrg,
Evt&tjxt Toi%oig noixikag ygacpag a)(ov.
Fab. CCLXXXIX. Suid. Sivog.
Tt aot xegSog; t tiv tovov evgtoeig;
Fab. CCCII. Ex Aphthonio. V. supra pag.
CLXVIII. eiusdera argumenti i'abulam , nunc pri-
mum edilam ex Aesopo, Cod. Bodl. . .
Suid. I Sugaxovg. 2 Kccfteigaia w%ag. 3 Kgi~

1 JIov oangiorv rv , r m&og avxiav,

SrafAVOt te fiekitog, otogaxot <poivixwv.

2 Mixgov 3' emo%uv , svt eoo&ev exxmpa

Vaveiv euei.?.ev w^a'og Kctfieigautg.

3 Se hrrg ovx acpe^ofiai w?>ov,

'Ytp' tv xgifiva (ir (poovjAevog .
I Non video, quomodo interrogativum noy
locura hic habere possit. Nihil tarnen muto.
Fab. CCCVII. fix Edit. R. Steph. p. 5o. Nec
multum differt Fab. Cod. Bodl. n. 17.
Suid. SivQa,
Bogei] keyovoiv HXno
JEgiv yeveo&ai, avSgog aygoixov
' OSotTiogowTog aiovgvav exdvoei.
V. supra n. 3s.
Fab. CCCLIII. Ex A. Gellio, Noct. Att. II.
39. ubi extat Latine- Graece nondum prodiit.
n 3
CXCVI TYRWHITTI DISSBRTATIO

Suid. i Aocfog. a Auav.

1 Km eiye /ov xoir &Qttyag
tjSrj nrtQoioiv axfiaiov.

2 Nvv eariv ovroig , nctiSeg, ix rontav yevyeiv

'' avrog aua, x ov cpiioiot morivst.
Fab. CCCLVI. Gabriae. V. supra p. CLXIII.
Fab. Cod. Bodl. ai.
Suid. i IJautv. a Avfjvctg.
i 0 S' eme x?.avaag <I>vvog ' ovyri naucvog
Toit' eariv t)iuv , ygovriSog Se xai Aictjj.
a Et yctQ uovog vvv Xiaa nuaav avuivel,
Ti pr na&tttev ra>v xaxwv , orav yrfutg
Ofiotov avrto natStov yivvrar; *) [f. tmyewyor^
i Choliambos hos duo, a Suida sine auctoris
nomine citatos, Babrio nostro fidemer Iribuo, huic
fabulae dubitanter. <I>qvvo entra proprie rubela,
argayog xtoaio. Et tamen Nicander meminit
Ai\ivaiy\< q>Qvvrg noXvi^eog.
Alexiph. 676. tibi xpQwr pro rana ponitur.
Hesych. , aroa%og i TUtyv.
Suid. (I>Qvvog , ctdian?,aarog argayog.
Quem locum acumini Toupiaoo illustrandum

*) Lege, ut supra mortui, pag. CLXIII.

'Opoiov avttp naiiov rt ytvvrjotj;
Locum auteni SuiJae, quern Aesculapio nostro commen-
daui , iam dudum, ut video, curaverat Alberti ad
ck. v. yvQiyov. Suidas scilicet, per errorem explicatio-
nem, quae ad yvoirov pertinet, T(j) tpvvta dedit.
Tvtro enim aSiannaros arpa^ot apud omnes unice
vocalur, i. e. rana nondu/n perfecta. Nos diceremns, A
tadpole. V. Schol. ad Aratum *>. 947. ad Nicand. Thtr.
v. tiao. Alex. v. 563. fox aStanaotoe , quae ex ra-
rioribus est, reddidebet , opinar, Alhenagorae de Resurr,
p. 194. er ftoioftepet xett rc> onsopart . L
aSiairiaarta. Ex Auctario.
 DE A R I . CXCVII
coramendo, in curis NOVIs ad Suidam; si quas,
etiam post jovissimas , litterarum Graecarum stu-
diosis, ut spero, non invidebit.
Fab. CCCLIX. Gabriae.
Suid. Hqa.
*) Aiayqag rivog rqa xaxorqonov SovXtig-
Haec l'a bala exstat ctiam in Cod. Bodl. . VI.
ubi sic incipit: Aw%qag xac xaxorqonov SovXrjg
r$a Stonorrg x. . X.
Fab. V. Cod. Bodl. V. supra p. CLXII.
Suid. SrtXeov.
Et fiot yaq Vfittg areXta navra ,
Ovx av ytuqyog neXexvv tv ouot ti%ev.
Fab. XLIV. Cod. Bodl. V. supra p. CLXX.
Zivg tv - , yqrjora navra avXXt^ag
E&tjxtv avrov naq' &-
'0 S' axqartjg av&qatnog , utvai. ontvStov,
71 nor t}v ev , xat ntotuc xivtjoag,
dirtx aneX&tiv avra nqog &t(ov oixovg,
Kcixtt ntTta&ai, rrg rt ytg avia <ptvyuv.
8* ffttivtv EXmg, i'v
Tt&iv (1 toi yaq tXntg av&oamoi
Mort] ovvtart, rwv ntcptvyoroiv yfiag
Aya&ojv ixaorov eyyvuuevi] dootiv.
Ex MS. Harleiano, de quo supra p. CLXIII.
Ex yfuctario, p. 55.
Fab. XLVII. Cod. Bodl. V. supra p. CLXIII.
Suid. Teqavog.
Aivaaa rtqavog, Se tvnnXv
X).iaqtjv ait ooxoiro %tiuarog noitjv. **)

*) MS. Harl. habet 22 TIS . Quod

, sperne mlurn. eut. Ex Anciano, p. 55.
**) Leget ut supra monui, p. CLXIV.
Aivaaa ij8c tvni]h$
Xutjv aei ooxovro zit-uuios noirv.
Ex tarLo , p. 55.
CXCVIH TYRWHITTI DISSERTAT IO

Fab. LXXIV. Cod. Bodl. supra p. CLXIV.

Su d. i A%ai'ivt]. a Hav&oivr. 3 Ntgog.
I TomvTct xwTikkotioa xr\v A%ctimiv
Enuatv eX&et* dig tov avtov tig Sijv.

1 Afwv fitv avtog % Scuta nav&oivrjv,

Eyxava katpvaoiov , fivtkov oOTewv ntvw
Kat .

3 Tltivaoa KtgSio , xaoSn]V St viotiiiv

, ntaovaav &.
Duobus Hexametris, quos supra protuli in
n. 7., iuvat addere nonnulla eiusdem Auctoxis auo-
nymi fragmenta, quae ad banc fabulam rerisimi-
liter rei'erantur, ex Suida in v. 1 HntSavog. 3
IIOQifVQH. 3 <l>t]OVV.
i eyyv&i S' eort]
HntSavoio Atovrog.
2 Kai oi noQcpvQovTi SutxQiSov afupig ixaaxu,
3 KtQiOi <]& & Ktfiag.
Fab. LXXXV.- Cod. Bodl. V. supra p. CLXVIL
Suid. i . a Jiaoytfioi.
I Oi aqpag ixoofiovv, xat Suikov tig q>(tf]Tag,
Aoyovg re xai cpalayyag, aantq vd-Qwnovg.

a AXX o fiev vfiwv [f. jfiw] fitXavig, oi e Tf-

tpQwStig,
'Etiqoi Se av&oi, xai SiaQyi^oi -.

FABULARUM INCERTARUM
FRAGMENT A.

Apollonii Lex. Homer. AtiSt.

Tccvia S" yJiavonog
 DE A R I . CXCIX

' ZaSirjvo timtv, vtiv ol aStlcpoi [i.Jthpoi]

JtSovra fiv&ov ov xaXwg tSe^avto.
Haec autem depromta esse suspicor ex epilo
go fabulae ( in Edit. Oxon. a. ) de Aquila et Sca*
rabaeo, de qua v. Aristoph. f^esp. 7. et ibi
Scholiasten.
Suid. Ev ueaei.
ISiav xxuvog, ev fieget yaq r\b)xu,
(fuXXtv.
Haec ex Babrii choliambis decerpta esse no
tant doctissimus Toupius [Emend, in Suid. I. i39-J
atque ita legenda, metro postulante:
ISuv /f exeivog.
Quod quidem non improbandum est. Sed cum
in capite huius articuli apud Suidam, et in alis
cxemplie, quae ibi proferuntur, scriptum videam
tv (isei, malim etiam hune versum ad ean-
dem norznam sic refingere :
Kxnvog idiovy ev 1$H utoei ya ,
Tauuv eue Kiev-
Quiueliam, ut mihi nunc yidetur, fragmentum
hoc non male referatur ad fabulam (Edit. Oxon.
169.) de Feie in foeminam conversa.
Suid. H'tov.
Ovxm Se kvetv.
Suid. KcokoiTtjg.
2kxprg yoap>tg latov evge KwXcottjg,
Km XtTiTov eveSv cpaoog exttfUv toi%ov.
Suid. Neiuoig.
Jlaoqv Si Nepeoig, "i ra enevtl.
Suid. Neog.
Ken, rig ymoyog nvov ng vtov aniigag
<>v\a<joev tOTog.
ce TYRWHITTI D1SSERTAI0

Suid. Ovvuoa.
Ar\irXQi ravowv oyhiV &voag
AXio nXaxnav owaqoig viiotqmxu.
Taurorum turbam (a ruslico scilicet (immo-
latam) recte explodit vir acutissimus. Emend, in
Suid. II. 172. Quae autem reponit,
JrurTQt TAYPON EYKAOSil ' &vaceg
licet erudite et subtiliter excogitata , dubito , an
omnibus probaturus sit.
Mihi in mentem venerat
JWrjTQt TAYPON XSIAON ayoxijg '&voag
Sed furlasse satius est coniectaris supersedere, do
nee fabulae, ex qua haec citantur, argumentum
magis notescat,
Suid. &.
Keo8(o m&Txta tptjaiv, i}v ceg axrXrv
naxQ(ar r taxi xdxt .
Suid. IIvQQi%aiq. Camelus loquitur.
tfioi yVOiTO xdv oj aiveiv
M> xaxayehaoxov , nvQQi%4V xaitiv.
Suid. Tdmytujcc.
Afuivova r/ioti xdni'eiQa .
Horum sedem indicat Suidas tv Mvfrr/.oig. Ut
Babrio tribuam, facit metrum Choliambicum, licet
non ex omni parle perfectum. Scribendum credo,
A^iHvov ANEXSlN rdm^eiga , rfxxng.
Quod si haec intelligas de Gallo gallinceo,
qui pugna victus victoriae tarnen praemia retulit,
(Jdit. Oxon. fab. i45.) non multum, opinor, er-
rabis.
Suid. Tixxvitxf.
Tavxq axovact (iixqa xixTviyovoqg.
Suidae locus sic scribilur:
Ttxxvitext noiov riyov arroxtluxt. Kai Bit-
oiog, tan XihSovog xccvxtjg axovaag fuxga xixxv
 DE AB RI . CCI

<3ovarg. In quae vir doclissimus , Einend, in Suid.

III. aoS. hace nott:
Babrii versiculi, qui choliambi sunt, nonni-
1 laborant Nam postiemum locum versus prio
ns occupt iambus: quod contra ariein est. Re
scribo, idque eleganter,
inn XtXtSovog TAYTA
TAYTH2 axovaag uixoa TtTTvi'Qovotjg."
Mihi profecto verba Suidae sie polius ordi-
nanda videntur: TiTTvi^tre , notov rtyov anori-
hixt. Kai BaQioQ EflI %Xidovog. * ) Et Babrius
de hirundine (hac seil, voce utitur, in versculo
sequente). ravTijg axovaag uixga TiTTvfiovoqg.
Etymolog M. HenQiOfuvov.
A aoi , tuvtu tX&i ytvvaia,
Kai fin oocfi^ov tw [f. ] %Qtw yag ov cpfv.t).
praeter HAEC sunt ctiam duo fragmenta,
quae Babrio tribuit auetor libelli , cui litulus Dr.
BentUys Dissertations Examined. London. 1698."
pag. a45. Sed illud, quod ev Suida citatur in v.
IlaXafivatog , Procopii esse nionuit Kiisterus. . AL
terum a Scholiaste Thucydidis sie repraesentatur
p. 266. Ed. Huds. ix tw toi) .tvd-w, aX-
Xog aXXov ayQfwai &iXw tq%u ti aX).og < aXXov
ix xaxov crwwj'. Ilaec autera, cum et metrum lu-
xatum sil, el sensus obscurus, an nostri sint, diiu-
dicare nolim, doue accuralius scripta inveniantur.

POST SCRIPTUM.
Cum superiora typis iam descripta essent?
commodum literas accepi a Viro Rev. henkico
Jiattv, Legato Regio in Gallia a sacris, qui co-
dkem ilium Coislinianum , de quo in n. 36. men-

*) MS. C. C.C. habet 1%tXiivo. ExAuctario.p.55.

CCII TYRWHITTI DISSEllTATIO

tionemfeci, rogatu meo inspexit. Locus a Mont-

fauconio indic.il us ita se habet: BABPIO T- Jeov
rtXr, Tiav noayfiarav rjfia nuoouav , xai ovtco
ti]v TOVTcov yzeiQioiv &. Haec autem non
ex Babrii Choliambis, sed ex prosaica quadam
fabularum eius versione depromta esse credibile
est; et quidem, nisi fallor, ex epimythio fabulac
de ilpe et Hirco , Edit. Oxon. 4. Sic ertim epi-
mythium illud in Editt. vulgatis legitur: [iv&os
SqXot, Ti ovTia xac top rpQovifiov avSa JEI, fto-
tfQov axonovvta TSW ^
n&' OTTSIS avzos 1.

Et haec quidem spes sic decollavit. At con

tra thesaurum prorsus insperatum intra hos pa li
eos dies detexit, mihique amicissime obtulrtj
Vir doctissimus Samuel musgrave, Medicus Lon-
dinensis; fabulam scilicet Babrii integram, cuius
prosaicam versionem, sed turpiter mutilatae, ex
cdice Bodleiano supra edidi, p. CLXX. Hanc igitur,
ut in MSto Harleiano , n. 35ai, inler adversaria
viri cuiusdam docli, sed ignoti , reperta est, typis
exprimeudiim, et hic quasi lautam coenulae bre-
vis epideipuida, apponendam cura vi.
***** Bagiov.
BaXiQtov /(oic.aiy.oi tx Aiatonov uv&top.
Ztv tv m,&( navra ovXXta
E&rxtv avrov mofictoa nao' avd--
'0 S" avfroiOTio , eidevat onivdw,
71 t]v tv avilo , x* mofia xivtjaag,
Jitjx' antX&tiv avra nooq &twv otxovg,
Kaxtt ntTto&ai , Trg St yt]S (pivynv.
Movt] S' tfitivtv EXntq, ftv xatti,Xr<pe *)

[*) Imo - SCHAEFER.]

 DR BABRIO. CCIII

Tt&v . Toiyag EXm uv&qcotioi

Movt] ouveoTi, / naftvyonav i]ua
Aya&uyv txaoov fyyvto/ifvii mouv.

In MSto nomini Baoiov, quod in prima li

nfa clare legilur, praefigitur vocula, ut videlur,
Latina, sed characteribus ex festinatione srriben-
tis tam perverse formatis , ut de vera eorum po-
ttstate aliquid certi statuere difficillimum sit, niai
forte plu ra eiusdem manus scripta inspiciendi fa
cultas detur. Coniicerc licet, nomen illud Bayiov
esse cinendationem alterius, quod infra scribitur
Buleoiov: sed, quidquid est, dubitari vix potest,
banc fabulam ab eodcm auctore profeclam esse,
a quo cetera omnia, quae in hoc opsculo colle
cta sunt, fragmenta fabularum Acsopearum cho-
liambica.
 IMMANUEL. G. HUSCHKII
DISSERTATIO
i
FABULIS ARCHILOCHI.
NOTITIA CODICIS AUGUSTANI CUM FABULIS
INEDIT1S.

I.
Quum illud inprimis spectandum videretur, ut
materia, cui explicandae curam nunc aliquam im-
penderem, eliamsi e reconduis lilerarum foutibos
petita esset, tarnen commuai inlelligeutiae pateret,
haud alienum pulavi, si nonnulla commentarer de
Fabulis, quas Archilochus, Iambographorum prin
ceps, vel ipse invenit, vel ab aliis inventas carini-
nibus suis ita accommoda vit, ut Lycamben, infi-
dum socerum, hac eliam machina adhibenda, in-
famai'et, risuique hominum expoueret. Quod ar
gumentum ut in medio posilum est, ita ne ab im-
peritorum quidem sensu disiunctum: quandoquidem
apud nos quoque, sicut olim apud Romanos, teste
Quintiliano , Phrygii certe fabulaloris apologi nu-
tricularum i'abulis proxime succedunt, nemoque
adeo est, quin totius generis nolionem animo in-
formatam habeal. Enimvero vel sic in loco ver-
samur minime levi, ne quis erret! Sive enim de
auctore quaeritnr, est is Archilochus, quem unum
 HU8CHKII DISS. DE 1 ABUL. ARCHIL. C'CV

omnium maxime post Homerum admirata est An

tiquitas j sive fabulae, quas designaviinus, censen
tur, harum tanta fuit inter Veteres celebrilas, ut
gravissimi scriptores, (in his, nisi ratio nos fefel-
lit, Pindarus), eas commmorrent, et in rem
suam converterent. Sed de hac re postea videbi-
mus. Nunc, ne incerta erret et vagetur oratio, de
loco, quem tractandum nobis sumsimus, universe
dicendum est.
Quod Cicero ait , notationem naturae peperisse
artem, id de fabula, quae ab Aesopo nomen in-
venit, iure quodam praedicari potest. Nam rere
mihi videor adfirmare, origines eins ab antiquissi-
mi saeculi opinione repetendas esse, quum loqui
animalia et ralionis aliquem habere usura facile
crederent homines, inter bestias bestiarum more
passim vagantes. Quod quum animad verteret, ne-
scio quis , caeteris ingenio pollentior, qui prodesse
docendo vellet, usus hac credulitale, iecit fabulae
fundamenta. Nam quin illud mature notatum sit,
in quo praecipua huius inventi virtus spectatur,
uuicuique animalium generi quasi regulum a Na
tura insilam esse, a qua nuuquam in agendo de-
fleclanl; in homine contra hurum coniunctos re-
periri mores, propriamque voluntatis dissimulan-
tiam, id quidem in dubitationem adduci nequit.
Dclart hoc my thus de Piomelheo, primi homi
nis fictore, quem versibus inclusit auctor fragmenti,
quod legitur inter Euripidea p. 4y6. ed. Lips.
Ti 7&' IlQOfit}&V, 'i> Xyova qu nloai
Kai lia nvTu wa, tog fiiv &ioioig
"ESb>% xaTio yvo fxiav cpvoiv;
'lAnavre oi Xovxi eiaiv lxipoi.
AtiXol nktv t/?c nvTt alv oi XayoL
Ovx %o~T lnr^, r fiiv locov cpvoti,
'H " &- dlK' iv tqwuvqo
CCVI HirsCHKII DISSERTATIQ

lAXntx ri ovvayyoi, fav yvoiv

lAnalE,naaiv oiptraiy tqotiov &' 'iva.
'Hfiiv < oaa xal r iatl tv qi&uv
Ka&tvo , Toaovrov iarl xal totwv*; isv.
Ex eodem fonte varias hominum iras , h. e.
animi commotiones , y, derivavit Horaus L
Od. XVI. i3.
Fcrlur Prometheus addere principi
Limo coactus particulam undique
Desectam , et insani leonis
Kim stomacho adposuisse nostro *).
Quae quum ita sint, nemo mirabitur, iam
apud Hesiodum reperiri fabulam , omnibus fere

*) Simile negotium peragit apud Hesiodum Oper.

60. Req. Vulcanus , fictor Pandorae , a qua muliebrem
sexum duxisse originem idem narrt Theog. 571 612.
(Adde Simonidis carmen XVII. Anal. Brunck. T. I. p.
ia4.) narratione usus est Babrius ad compoueu-
dum apologum, quem e MS. Harleiano edidit Thomas
Tyrwhitt Dissert, de Babrio p. 5g. et 69. Cacteruin
fabulam de Pandora in scena etiam exhibuit Sophocles.
Pertinet hue fragmentum, quod ex Hippocratis MS.
margine protulit Foesius Oecon. v. )(0.
yaa/uo , palayfio. (tfVtjxai xf \% xal
So<pox'.tg iv TJavw^a Xtymv
Kul titov qyov nijXy yeiv %t(>ov.
Quern locum bis tractavit Ruhnkenius ad Timaeum
p. 129. ed. 1. et p. 180. ed. 11. primum corrigeai o-
yov nTkv, consentiente -Brunckio in Lxico Sopho-
cleo. Postea praetulit Aem. Porti emendationem, xal
nwTOV cqxov ' etc. Vide , ne , mutato accentu,
legendum sit xv nrjlov, quod prineipem limum
vertiese videtur Horatius. Properlius . El. V. 7.
0 prima infelix fingenti terra Promethto. Sed hoc
praestare nolim. Inlelligendus autem est Sophoclis lo
cus, nisi fallor, de Vulcano, hic non febrilem, sed
figlinam artein l'actitante, ut apud Hesiodum Oper. 60.
"taaiaxov 8' xtXniae ntixXvfr m ttfau/Ta ?*
vStt (pvtiv.
 DE FABULIS A II ILO CH X. CCVII

numeris expletara, quae et simplicitatem habet

Aesopeam, et, quam Priscianus vocat, affabula.
tionem *). Sed levi ilia mend o defrmate est, quod
per banc occasionem eluamus. Vulgo ita legitur
Oper. v. aoo.
Nvv 3* aivov aaiktvo' iio ygoviovot, xai
avrot.
'SIS* qi} noaittntv tjSva noixiXdtiov,
"YifJi fiX' tv vifptaav tptQtov vvytaai fttfiaQnu.
"H " iXfv, yva/ijiTolai TttTtaifuvi] fi<p' viyiam%
MvQtto- Tijv 0" by' imxaTtto[noq fiv&ov ceint-
/]aiuovr, t i.ktjxa; tyet vv at noXXv Qtiwv.
TpS" tt} f a v iyti ne , xai oiv tovaav.
tnvov S', al'x' #f'Aw, noii'jooficu, iji it&rob).
"Jl '(par txvnT?g 'rji;, ravvainTto oqvi.
jl(fQb>v \ os * i&hoi noo xotiaaova ccvricpt-
itiv
NixT/s Tf atiQtrai, ng ao%taiv aXyta nayti.
In hac tam facili narratione ferendam non esse
duram istam a versu primo ad secundum orationis
progressioncm, nemo, semel monitus , facile ne.
gabit. Sed haec librariorum est , non Hesiodi
culpa. Nempe legendum est:
Nvv " aivov aaiktvo' itio tpQovovai xai avTO}
2g tQT nooatemtv drjva notxikStiQov
Hoc dicendi genere ubique utuntur graeci

*) Praeexerc. Rhet. p. 10. Sed oratio, qua

Utilitas fabulae retegitur, quam inifiv-iov vocant,
quod nos aabulatiunem possumus dicere, a qui bus-
dam prima, a pleriaque rationabilius postrenia poni-
tur. " Respondet haec vox apologationi apud QuJnti-
lianum lnstit. Orat. V. c. il. Alvov Graeci vocant,
et aladanonoirfcov , ut dixi Xyov (iv&ixovs , nostro-
rura quidam, non sane recepto in usum nomine, apo-
logationem. "
CCVIH HUSCHKII DISSERTATIO

scriptores ia commemorandis fabulis Aesopeis, vel-

ut Aristophanes Vesp. i448.
'0 ' eXitv avToIg, xv&aog .
Ibidem v. 1181.
'EyiSa Toivvv rv ye nvv oixiav
Extvov , o/rw i)v ftvg xcA yaXr.
Adde v. 1177.
TIqutov fdv , r Aafii 'Kova noSiTO'
"Emita ' , KaoSonioiv Tt)v utjTa.
Hesiodum primum iabularum auctorem ponit
Quintilianus (Itistit. O ra t. V. . Ii.) h. e. primum
eorum, quorum in operibus fabula Uteris consi-
gnata extat. Quo sensu secundus ab Hesiodo au-
ctor est Archilochus , quem fabula usura es..e con
tra Lycambcn testatur Philostratus Imag. J. 3. p.
766. iut'/.rot uv yo xc 'Ofiijoip *) fivd-ov xai 'H01-
, tTt xai JggtAgM Avx^yjv. (Vride
Fabricii Bibl. Gr. Vol. II. p. 108. ed. Harl.) Ea
duplex fuit : altera de Aquila et Poulpe , cuius
vei'sio prosaica in Accursiana editione primum lo
cum oblinet; altera de Vulpe et Simio, quae in

*) Homerum in hoc numero ponant Sopbistae et

Grammalici propterea, quod is bruta induxit avSrey-
ta, humana voce praedita, 11. T. 4o4. Ad quem lo-
cnm nott etiam Scholiastes praestantrssimi Codicis
Townl. apud lleynium Tom. VII. p. 700. Si
"0/Litoos xovto iaottjatv. 'HaioSog Si inl iov U'axo.
Ax&XS ixl toi itov. xai Alowao votqov xart-
Zgtiaazo. Sed monuit jam Heynius p. 808. non eo-
dem modo bruta induci vocnlia ab Hesiodo, Archilo-
cho et Aesopo, quam ab Homero: nam in his inven-
tum sunt sagacioris ingenii ad praeceptum ethicum
edendum; at in Hoinericis et mythica persuasio rei
vere ita gestae et ad mirationem movendam idnea,
quae in pica poesi regnat. " Nec te poenitebit legis-
se, quae de abularum initiis animadrertit p. 699. seq.
doctissimus interpret.
 DE FABULIS ASCIIILOCHI. CC1X

editis Colleetionfbus deslderatur. Nos eam reperisse

nobis videmur in Codice Augustauo , de quo infra
dicemus- Nunc fragmenta fabularum Archilochea-
rum cum versibus Hesiodeis ex Etymol. MS. de-
jcribamus. Aivog xai Iluooiia iarpL utv
yo alv tari Xyog vanhjOiv [iv&ixqv \
lytov tov i (fvr&v nog vd-Qmovg ti(nfivog'
oiov no (iiv dkywv diuv, oiiiQ Aoykoypg' Ai
vog rig eiv&Q(no)V , ' }^ rj (ij*)
derg vv (ovav t&fVTo. Kai 'AAwg- To S
aq' l!t?} XfQSaXi] avvijVTO nixvv
"ijovoa vov. (h. . 5" g' /| xtgSaXij
awtjvTtTO nvxvov i?, v.) Kai 'HaioSog- Nvv S"
alvov , aaiXtva iga voovai xai avrog,
g S" t(ft] ngogitmev ar8va ' hox iX d e i-
ov. ano S (pvTwv - . A. Ex hoc loco nihil
aliud lucramur, nisi confrmationem emendationis
in Hesiodo propositae. Nam Archilochi fragmenta
alibi accuratius descripla leguntur, ut apud Am
monium in v. Aivog, quibus insigne additainenlum
infra adjicietur, quod sese quaerentibus nobis nunc
ipsum offert.
Quae adhuc protulimus exempla, satis docent,
permagnos Fabulam progi essus fecisse , anteaijuam
oriietur is, qui toluin hoc genus ita illustiavit, ut
non modo ejus nomine celebrai-ctur, sed ut ipse
ctiam ob hanc fabularem rutionem in primis disci
pline moralis aucloribus ponerelur. Sed de Ae-
sopo tantum non omnia incerta euiit, velut hoc,
utrum ipse scripto consiguaverit, an sermone modo
propagaverit aplogos; quorum illud negat Benlle-
ius Dissert, de I'abulie Aeaopi . i. seq. hoc Tyr-
whittus Dissert, de Babrio p. 33. ed. Harl. Elsi
Vero Tyrwhiltus argumentationem Bentleii, ne So-
cratis quidem aetate scriptae Aesopi fabulas exti-
tisse statuenlis, recte reiutavit, tamen non efl'ecit,

 HUSCHK1I UISSERTATIO

eas, quae tura libris continerenter, ab Aesopo

ipso vel composites fuisse Tel conscriptas. Erat
iam isto tempore irt more positura, primario au-
ctori tribuere, quicquid alii in hoc genere commen-
tati essent, id quod docet Archilocbi fabula de
Aquila et Vulpe apud Aristopbanem Av. 65., ubi
Schoi. ort ( vet&eaav Aiania rov kyovgt
xal tovrov tv TtuQcc tw 'AQ%t,k%(> leyfievov, xai-
rot iiQtovTtQio ovTi. Caeterum valde dolendum.
est cum Tyrwhitlo, dissertationi Bentleianae de
Aesopo extremem manura non accessissc. Nam
multa, quae hodieque obscura sunt, baud dubie
illustrasset vir eximius pro singulari ingenii saga-
citate, si secundas curas operi instituto adhibere
voluisset. Nunc ut totura argumentum non exhau-
sit, ita nonnulla, quae manifesto falsa sunt, in
tacta reliquit. Quo pertinet, quod . X. p. 79. ed.
Lips, narrt, Planudera primura omnium, el ar
bitrato su o de Im passe Aesojum. Planudera in bac
re tradenda modum excessisse, non negaverim.
Sed paulo confidentius scribit Crilicorum princeps :
Vixit hic circiter duobus millibus annorum illo
posterior : eque omni istoc tempore scriptor ulitis
fuit, qui vel minimum signicationem deformita-
t8 Aesopi daret. Quid est igitur, quod stupido
raouacho, post tot saccula primum rem narra 11 ti,
credas?" Atqui in manibus est auctor, pro tali
annorum ratione, satis antiquus, saeculi cerle
quarli scriptor, qui hanc rem velfando vel legendo
cognoverat, Himerium dico, Orat. XIII. 5. p. 692.
ed. Wernsd. ita scribentem: <paal S xal Aatarcov
tv Xoyonov tv , ov pr otl rovg /.yovg
Ttv, "ki? xa avt namnov xal xiv
<pavi)v yktora xui "Xfvrjv ijyrjvro, yev-
adai, uiv Ttvooyov xal Skx tovto qv ro inX-
).0JV0.
 DE V A U L I S A R H I L Ii I. CCXI

Maxima vero laus Beiitleii in eo censeri de

bet, quod, renovanda Babrii memoria , occasiouera
pracbuit Tyrwhitto, praestaulissimum scriptorem
paene in vitam revocandi. Hie recle vidit, non
solum editam a Nevcleto ovvayouyijv, quod Bentle-
ius adflrmaverat, sed omnes, quae adhuc supersunr,
fabularuni collectiones *; a Babriano opere origi-
nem duxisse, dilfereiitias autera eorum scripto-
rum mullitudini impulundas esse, qui diversis tem-
poribus et locis , et ingeniis et studiis, metrorum
eleganlissimorum partes varias, pro libitu suo quis
que, in prsam traducendas sumserunt." Nempe
uunquam uou in scholis Graeculorum factum esse
videtur , quod Grammaticis suis vel maxime com-
meudat Quiulilianus InstiL Urat. I. . IX. Adji-
ciamus tarnen curae quaedam dicendi pri-
mordia, quibus aetates noiidum rhetorem capien-
tes instituant. Igitur Aesopi fabellas, quae fabulis
uutiicularum proxime succedunt, narrare sermone
puro, et nihil se supra modum exlolleiite, deinde
eandem gracililatem stylo exigere condiscant: ver
sus primo sol vei'e, mox mutatis verbis interpretan:
tura paraphrasi audacius verlere, qua et breviare
quaedam, el exornare, salvo modo poelae sensu,

*) Recte quidem collectiones scribit Tyrwhius,

sed rem deincepa ita dfinit , quasi omnes, quae bis
collectionibus continenlur , fabulae e Babriano opere
iluxerint , quod i'alsum esse , vel ea exeinpla docent,
quae infra a nobis proerentur. .Nunquam defuerunt
Graeculi, qui priscis v.t geiiuinis fabulis novas b. e.
suas adderenl. Quorum in numero sine dubio fuit
Planudes. Is, nisi fallor, omnes, quas collectio Ac-
ctirsiana complectitnr, Tabulas stylo suo exegit. Scd
non est omnium auctor; quod fScntleinm credidisse,
ne Tyrwhitto quidem red i mus. Vide Dissert, de Ba-
brio p. ad. et p. 4 i. ed. Hail.
 HUSCHK1I DlbbERT A TI

perraitltur. Quod opus , etiam consummatis pro-

i'essoribus difficile, qui commode tractaverit, cui-
cunque discendo sufficiet."
Iucidi nuper in duos fabularum Codices MS. *)
qui omnino confirmant, quod scripsit Tyrwhillus
Dissert, de Babrio p. 7. Tandem sequioribus
saeculis, quum non modo numerorum metricorum
suavitas , sed etiam omnis orationis elegantia ne-
glecta iaceret et ignota , coeperunt homines male
feriati Babrii fabulas in prosani reducere, non
earn, in qua ab Aesopo et aliis olim scriptae sunt,
(quod minus plorandum esset) , sed qualem ipsi
pro barbarie sua excudere potuerunt." Ac pre
fecto Cod. II. is, quern Reuserus in Catalogo
MSptorum Bibliolhecae Augustanae p. 38. n. 55.
recenset, fabulas tarn inquinate scriptae exhibet,
ut Planudeum opus, si cum hoc comparetur, pro
classico sit habendum. Verum lenim Cod. I. (in
Reuseri Catalogo p. 80. n. 3.) mihi tarnen persua-
sit, non absurdem esse hanc Tyrwhilli suspicionem
p. 4o. in magna ilia codicum nondum explora-
torum copia, quae in bibliothecis servatur, non-
nuilos reperiri posse , qui , si diligenler exculian-

) Sunt Apograplia Codicum Augustanorum , quae

eervantur in Bibliothcca Gottingensi. Descripsit bos
Codices diligenter et accurate vir doctissimus , Georg.
Frid. Benecke. Harlesius ad Fabricii Biblioth. Gr.
Vol. I. p. 63 1. recte scribit: In primis vero memo-
randus est cod. Augustanus, Planudis aetatem longe
superans , in quo non ordo tantum et verba alia , sed
etiam numerus fabularum longe major est, et unde
constare potest, quo sermonis genere ante Planudem
easdem fabulas alii narraverint: de quo plura dixit
Heusinger in praefationibue ad Juliani Cae.sares et Ae-
sopi fabulas, non in diss, de graecis Aesopi fabli
lis . 4." etc. Pertinent haec ad Cod. I.
 DE FABULIS ARCHILOCHI.

tur, aut fabulas nobis hrtenos inditas ofFerant,

aut saltem editarum multas stylo amoeniore et
ornatos exhibeant." Nam primum Codex iste,
praeter alias adhuc ignotas, eas ipsas fabulas
complectitur, quas Tyrwhittus in Nota huic loco
mbiecta desiderat, referendas illas ad Babrii frag
menta apud Suidam in v. Jli&ijxog et; IIvQiyaig.
Deinde multae haud dubie stylo amoeniore exara-
tae sunt. Ad quod accedit, id quod caput rei est,
* magnam harum fabularum partem multo maiorem
habere a probabilitate commendationem , quam
Tulgatas, ridiculisque istis ac futilibus sive Planu-
die sive alterius Graeculi interpolationibus nondum
esse contaminatam-, quae causa fuit, cur Lessin-
gius hunc codicem , cuius Apographo nlebalur,
tam magnifie laudaret , Addit. ad Histor. et Li
ter. T. I. p. 72. Enimvero, quod Tyrwhittus in
]oco snpra descriplo praeterea coniecit, et purpu
ris Babrii pannie magia rnalas; hanc igitur
coniecturam Codex Augustanus , de quo nunc agi-
mus, frustratus est. Quanquam male sedulus iste
Graramaticus eleganlissimi Babrii vestigia prorsus
dele-re non poluit, quod teslalur v. c. fab. 170. ed.
Hudson. Cod. I. 63. rioo)v Ttg ytuyg %tiuwvo
ioa OffIV tVQtv VnO XQVOVg ntTltjyTCL) TOVTOV ikeij-
oag y.c hxw > xknwv l&txo . . . tn/,r}*e tv
tvtqytTiqv , xc ('s) dvtxt , di 'Xiyt'
Aixaia tov novqov oixTtnag.
Alibi Choliambos Babrii quamvis dissolvons,
verba tomen poetae retinuit, ut in fragmeuto apud
Suidam . 'Ovta, apud Tyrwliitt. p. 46.
X)}v ayijv re roi xT)]Vovg
Kai rrv oviav noooend-tjxev ixdsoag.
Quod ila vertit: '0 Si ov fivov tov yfiov
ovov j'jfupM 7iQ0Ot&iXiv , XXd xai avrov
tov ovov i'/.S q ctg iar.qxr.v avr. Babrii
CCXIV HU8C11K.II DISSERTATIO

fragmentum apud Julianum Epist. LIX. Pakt} *

cvdog evnoenovg oaod-taa , iisdem paene verbis
repelitur Cod. I. 50. } iQao&fioa viavioxov
evnginovg /^ etc. Alia exempta sciens praeter-
eo. Praeslat enim redire ad Archjlochum , qui
nobis erat propositus , eiusque Iambis Tabulas eius-
dem argumenti integras, purpureis licet Babrii
paimis non ornatas, e Cod ice Auguslauo subjicere.

.
ARCHILOCHI FABULA

DE AQUILA ET VULPE.

Primum Archilochi fragmentum , quod supra

ex Etymol Gudiano descripsimus , alii aliter refe
ront. Ammonius in v. lvog ita exhibet: aivg Tig
av&Qtimiov " , wg ao' &wnt]}; xerog .vvoJviav
s&tvTo. (Eustalhius ad Odyss. . p. 1768. scri-
bit, j;vv(viv tfiiav, ij xa&' irQcev yoaq>rv ,
e&evTO.) Vidit Valckenarius , praeeunte inprimis
Aposlolio, iambos hos esse dimelros acatalecticos :
Aivg ti ccvd-Qcneov odej
'Hg g' ^
Zvvuvii]v i'&evro.
In Ahimadversionihus p. 17. haec addit vir
eruditissimus : De Archilochi scripture sollici-
tus, vix dubiteiu, quin paucula ex eius versibus
exciderint: dum Eustathius nihil nos iuvat, quid
vetat coniectasse? Fieri poLuit, ut hac ralione olim
scripserit Archilochus:
Aivg Tig oyaog dv&Qwncav ,
'Jig (<q' ctXamrj!;
vi'iovitjv exhevto."
Vocem Q%ct{og in huiusmodi dictis peroppor
 DB F U LI S A R H I L H I. ccxv

tunam esse, largior Valckenario. Idem alibi Vul-

pt-m dolosam vocari probe scio. Verum in liac
fabula non Vulpes dolose egit, sed Aquila, quippe
quae catulos eius, contra iidem dalam, abstulisset.
Hie illa, occasionem captans, par pro pari re
ferre non haesilavit. Atque hac in re solerliam
aliquam , non dolum agnoscimus.
Simili iniuria Archilochum affecerat Lycam-
bes, quem, salis constat, filiam Ncobulen, poelae
desponsam, mox alteri, ut credibile est, diliori
in matrimonium collocasse. Hanc tara gravem
contumeliam gravissime ferens Archilochus, ut
erat homo irritabilis *) , et mordacis ingenii, adeo

*) Lucianus Pseudolog. T. III. p. 162. ita descri

b! Archilocbum : lloiov ytyo, avoa xofitSij
iuvioy xal jict(j()i]oi(x avvvza , (} xvovtu
mi'Qety , il xal ort fiXiora i.vntouy tfuXXe roii
ninintTil iaoivovi rr x^V " ^/Oy otvrov. Qui-
bns deinceps subjicit lepidam hanc narrationem : ixst-
vo Toivvv 7i riv twy xovaa xaxu ,
Ymya, t<pij , 10V uvSa ilfaq:t'yat tov itztQov , (paul-
lo ante ipsa Archilocbi verba, ni fallor, commmort
Lucianos, xtTxiyw tov itqov avyi.f](pa ,) tlxo>v
laviv TTTtyi/ Aq%1).o/o , qvjtt, fiiv 7.). iytt
ral avtv tivo vyxij, nray xal tov titqov Xt-
<f&j, ytywvTiov otvTi. xal o St), (f), xax-
Satfiov ccv&toTit, tL ov7.6f4syoe t.Xoy naQO-
ivya inl oeavtov , altat riovyia xal imoSaeig to
luoig? Conf. fragmentant Archilochi apud S. Theo-
philum ad Autolyc. II. c. 53. if S' Iniaxapai fiya,
toV tI Sqvtu StiyoTf yraueiea^ai xaxote.
Horat. Epod. VI. 11.
Cap* , cave: namque in malos asperrimus
Parata tollo cornua;
Qualis JjycarrJbat spretus infido gener,
Aut acer lioslis Bupalo.
An , si qiiis atro dente me petiverit ,
nullus ut fleho puer?
CCXVI HUSCHKI1 DISSERT ATIO

Iamborum suorum acerbitate exagitavit soceruin

iufidum eiusque filiam, ut, quod velus Commen
tator Cruqu ad Horalii Epod. VI. i3. scribit, et
ipse Lycambes, et ex dolore patris Neobule la
queo vitam finirent *). Hoc igitur animo inflam-
matus illam de Aquila et Vulpe fabulam scripsisse
videtur, cuius argumentum, mea quidem senten-
tia, optime illustrt alius Archilochi locus, quem
ante oculos habuit Dio Chrysostomus Orat. LXX1V.
Vol. II. p. 4oo. ed. Reisk. tv AnoXhtova,
firre tijv A&tjvv, ovpovlov rij nioxia kapi*
vovaiv. akV 7 avvi'i&eia toig v&Qmnoi, fuy dixat-
ov, toi fit&iv dixev, xai anovSai xai rgnt^at;
rv Evqvxov nxxsivtv nag' avrw ^ivia&ii.
xov Aqyt.oypv ovdv wio~av oi a?.t$, xai t {a,
Ti rrv fwkoyav tiv yfiwv, >v <praiv avrg.
Extat hodieque eximium hoc iragraentum, quod
frustra quaeras in Analeclis Brunckianis, apud
Origenem adv. Celsum lib. II. p. -\. ed. Spenc.
Ti yg ovx otv, ort noXKoi, xoivuv^aavng
xai Toctntts, ineovltvaav rog avvtarioi; xai

* ) Alii palrem excipiunt, sed tres Lycambae filia

ad restim adactas esse lingunt, ut Gaelulicus . VI.
Anal. Biunck. . II. p. 167. oSt Avxafirjg, //vgfi'
vo TQiaawv a/iftata '. Adde Juliani epp.
LIX. et LX. pag. 507. Horatins solum Neobulen me-
morat I. Epist. XIX. 3o. Nec socerum quaerit , quem
versibm oblinat alris , Nec sponsae laqiieum famoso
carmine neclit. Idem excipere videtur Lycamben v.
2. Parios ego primus Jambos Ostendi Lati, num
ros animosque. seculus Archilochi , non res et agentia
verba Lycamben. ( Quod iisdem paene verbis de Ca-
tone narrt Plutarcbus T. II. p. 76a. E. nyy xai
vTijti Tt'ipa iamv il lfiovs, no7.7. tor 2xtnUo-
va xa&vQwe , nixp po % (>i / v tov
'Aq/_i ?.<>x ov, ' et ola <j tov qal xai nat-
SaQiuSic.)
 DE FABULIS AB.CHILOCHI. CCXVII

nMfotjs otv t] 'EX}.rvw xal aoQtav larogia roi'

iixmi naauStiyuxwv. xal vuSifiV ye Hiog
'IauoTioioq tv AvxfitjV, fiera Aag xal rm^av
ovv&iixa -itraavTa , tpijol avtv
'Uxov ' ivoacpia&Jii fuyav , aXag te xal -
net,av.
Nihil gravius dici poterat in hominem , omnia
iura, divina pariter atque humana, violantem. Hae
tant illae cum validae, tum breves vibrantesque
sententiae, plurimum sanguinis atque nervorum
habentes , quas in Archilocho animadvertit Quin-
lilianus Inst. Orat. X. c. i. Erat igilur Lycambes^
poetam si audias , homo scelestissimus divinaeque
adeo vindictae maxime obnoxius, utpote qui nihil
pensi habuisset Jovem "Oqxiov, et 'Ecporiov, vel
Eotiov%ov. Qua doctrina, notum est, priscos votes
mature imbuisse rudem Graeciam. Archilocho
praeivit Homerus Od. (p. 37.
2%}, ovdi & omv fSeaar' , ov tQci-
ne^av
Trv, tfv o nao&rxev d ntqpve xal
avrv.
Archilochum alii secuti sunt, ut Demosthenes
de F. L. Tom. II. p. 179. ed. Tayl. nov S" iie.i
Trieai ; \> anovSai; taira yg taywt
lUMiv. Aeschines de F. L. p. 247. tov yq tjg
kag , xal ttjv Srjuoaiav tneav neoi
nXeiatov Sq rprai noiea&ai, ova im%woio, lii)-
otra* y , ov' iyyevrjg ruv. *) Fieri potuit, ut

*) Homeri loco magis conveninnt, quae scribit

Aeschines p. 45 1. xal ira rto avttp iv '&Qt> xazr}-
yov, xal tij avri/ raat%i]t qiayi xal ince
xal iantura, xal trjv tiv ivt'ai.cg, avSa tplXoP
xal fiVov }Totovtuevo. xal tovjov nxruvag t'qcrc-
*o y tovs *W ui.ut iteol ntiovot noitf
CCXVIII HUSCHKII DISSERTATIO

fragmentum illud, quod Orgenes servavit, locum

ifiveniret in hoc ipso carmine, quo iabulam de
Aquila et Vulpe exponebat Archilochus. Ac pos
sum versus ita legi:
'Oqxov 3* tvoaqpia&rjg Mtyav,
'Jd).ag t xai xoni^av.
Lycambae personam suslinuit Aquila , quam
certe simili senleiitia increpare poterat Vulpes in
iabula, quae in Codice Auguslano his verbis enar-
ratur :
xai ^ , rpiXstv dkltjXovg ovv&ifitvoi,
nXyoiov tavTv oixtlv SUyvmoav , taiiofuv <pt/Ua
rrjv avvr&tiav noiov{ievoi. Kai Si) fiiv dvadg
im ri noiutjxe StvSov vtoTvono4aaTO- ] Si ti-
t).&ovaa tt'g tov vnoxtiutvov &davov trtxtv- "fA-
&ovo?]g S noxt ni vouiv, dtrg noginr
TQOtptg , tig tov &fivov , xai rri ytwt'j-
/ dvanaoag , (itr riov ctvrov viotxwv xare&oi-
vrjactTO. II Si ; inavtk&ovarc , 6>g tyvta
flQa%&tv , ov fiaXXov ni tv votto>v &avctT(p
i).vxi)d-t], oaov ni T (tvpT. yrfoaaia yq ovoa -
vov Smxtiv t}8vv,xti. Ji 0(1&> , u-
vov da&tviat xai Svvzoig vnoXtintTai , to
%&Q(> . Svviri S* rijg tg tfv pt-
Xav dottiag ovx tig fiaxv Sixr vn . . *) 0vv-

aaaSat trg %tvixrg rant'^tj. Vide Horn. II. .

i58. seq.
*) Quomodo haec lacuna explenda sit, alii vide-
rint. Sed hoc scire , non ' multum refert. Similiter
scribit Demosthenes pro Corona T. II. p. 482. TL owr
avvitj ravra tv-dvs ; ovx tie fiaxv rovs fv
. no'kta-ai. Forte in bac ora-
tionis serie locum habuit Babrii Iambus, qui legitur
apud Snidazn v. Ntptai , apud Tyrwhiltum p. 62.
v Ilajv 8i Ndficatg , ?} ytjg iwonnvst.
 DE F A BU 1. 1 S 11 ILO CHI. CCXIX

mv j'ttp Tivv aiya in yoov , xaxanx no xov

auov ankyp'tc y.a't nvo vrviyxtv. Ob xoiuodiv-
TOi tig rrv xakiv, atpoS tfimatv avffio ix ?.-
UTOv xc na?.mov x<povg katinfjv vijifie.
Kai Sut rorro xaToif'kex&vTt oi veoxxoi, {xc yq
%aav in XTt]voi xelttg) in rrv yfv xaxtnteov.
Kai r aktontjS; noogSoftuovaa h oxpi xov txov nv-
avxovg xaxtqpaytv-
'U kyog tjkoi, ort oi iXiav nagaanovSovvxtg,
tv rtjv Twv ijStXTjfiivwv ixrpvyatoi xXctoiv V CO-&-
rttttv, 'tX ovv yt TtjV ix &1 TtfUotav Suxxgovov-
rat o SXtog [ov' ).
Haec narratio, ulcunque explicate, ipsum fa-
bulae Archilocheae argumentum, nisi omnia me
'aliunt, nobis cxhibet. Procedit ea a primaria
eenlentia, Aquilam cum Vulpe pactioncm fecisse
de amicilia mutuo inter se colcnda. lude etiam
profectum esse Archilochum, testalur, quod ad-
huc reliquura est, fragmentum. ]Nec quicquam
bac in iabulae parte mutalum erat aetate Aristo-
phanis, qui diserte scribit Av. G5a.
opes vvv, wg tv Aiadmov Xyoig
'Eaxiv Xtyutvov i'i tv xi)v 1% a/g
).>> ixow<in>r,aiV Aitxt noxi.
Porro Habrium liac in re aliqnid mutasse,
dixerit. Unde eiiim sua hausisse putabimus
pro$aicae iabulae scriplorem? Ex Archilocho?
Huius polae opera dudum inlerceperat priorum
aecnlorum barbaries. Secutus igilur est hic, ut
niibi, Bubrii sui vestigia. Atqui cum ista , quam
diximus, primaria senlentia reliqua omnia arctis-
simo colligala sunt vinculo- Qua quidem subala,
nova evasit iabula, sed incptissima. At hoc faci-
nus Graecis, quantum scire possuinus, imputar
nequit. Nam quoad intra Graeciae fines se con-
linuit, eodem semper modo narrataro fuisse banc
 ccxx HUSCHKII DIS8ERTATIO

fabulam reperimus ab Archilocho ad Planudem.

Successerunt iiiterea Latiui, Phaedrus, et qui ita
a Phaedro pendent, ut graeci fabulalorea a Babrio,
Romulus et Anonymi illi, quos ediderunt Nevele-
lus et Nilantus. Hi rem plane novam commenti
sunt et discrepantem. Iste scilicet Augusti liber-
tus, reliquorum dux et auctor, quoties a simpli-
citate Graecorum declinavit, id quod fecit saepis-
sirae, toties ineptum se praebuit ac deridendum.
Exemplis aliquot hoc illuslravit Lessingius, vir in
paucis, dum viveret, perspicax et acutus, prae-
termissa tamen fabula de Aquila et Vulpe, quam
ita interpolavit Phaedrus Thrax I. 28.
alpinos catufos Aquila quondam sustulit,
Nidoque posuit pullisy escam ut carperent.
Mane perscuta mater y orare incipity
Ne tantum miserae luctum imporlaret sibi.
Contemsit ilia, tuta quippe ipso foco.
ulpes ab ara rapuit ardentem facem,
Totamque flammis arborem circumdedit,
J-fosti dolorem damno miscens sanguinis.
Aquila ut periclo mortis eriperet suos,
Inclumes natos f^ulpi reddidit.
In hac fabula multa offendunt. Quorsum enim
Aquila rapuerat catulos vulpinos? Ut escam, in-
quit, carperent pulli. Non intercedo. At per
otnne illud temporis intervallum, quod a raplu
ad restitutionem praeterlapsum est, inclumes ser-
vati sunt o XonexiSg , re scilicet Phaedri ita
exigente, ut possit aliquando suos e mortis peri-
culo eripere Jovis armiger. Vides, multum intr
esse inter aquilas graecas et latinas. Altera , mi
nus sane religiosa, credo, ut officium praestaret
Archilocho, ambagibus uti nolebat, sed, quod ait
interpres, dr dnoov TQOrpij xai x yivvtj-
fiava dvaTtaag, fitr rwv ctvrov vtOTTv xaxid-ov
 DB FABULIS ARCHILOCHI. CCXXI

- Altera candando restituit rem. Deinde

scire Telim, quo tandem modo exstinctum sit il-
lnd incendium, quo totam arborem circumdederat
Volpes? Non dixit Phaedrus. Significavit saltem
Romains, qui locum ita vertit: Cumque fumus
et flamma perstreperent , et ad summitatem arbo
ra prope pertingerent , Aquila nimio dolore com
pulsa, pullorum cura, ne prirent, vulpinos
ctalos inclumes ma tri supplex reddidit, obsecraos
adduetum restingueret incendium.11 At quomodo
hoc effecerit Vulpcula, Romulus etiam non cura-
tl Quid denique ex hac fabula diseimus? Nempe
id, nnde duxit Phaedrus narrationis ingressionem :
Quamvis sublimes debent humiles metuere,
indicta docili quia patet solertiae.
Quod satis ieiunum est dictum , simile illud
proverbio graeco, quod comparant h. 1. interpretes:
~vtOTi xdv fivfirjxi , xdv otQfpco %oXr. *)
Paullo latius patet, veriorque est sententia,

*) Multi, quamvis solertes, consultius dueunt,

tun sequi rationem, quam Palladae inculcabat, nescio
qois, in epigrammate, quod nuper editum est Anal.
Crit. p. 261.
Kai [liiQpqxt xokt}t>, xal airpa paalv tvvcu.
Eira oAjjV [xiv xtt wa ? <pavkxaxW
'Exxiodai fii Treat, jtotajV [* 'iy.ovxa, xtltvtn,
'JZ uySi xptXot (jrjfiaov ctvzaSixtZv
To tyo Sixovvtaf <
Aotnv \ooy_olvi> ar/.ta irb nvuv.
Alio verbo usus est Demosthenes, quem imitatnr
homo ridiculu, apud Aeschinem Orat. de F. L. Tom.
. . 2$ 6. nrjyd Si 1} " tp&vov eyttv inrjf-
jfkiito , xal ntol xri doyfjs tow nokifxov xoiavra
ioilv lqr, djioxpuv '
CCXXU HUSCHK.Il UISSEllTATl

quam illuslrare voluit Archiloc'ms, h. c. ea, quam

egregie expressit poeta latinos:
Maro antecedentem scelestum
Deseruit ped? Poena claudo,
periurum inprimis , qualis Lycambcs nobis propo-
nitur. Nulli enim sceleri, secundum doctrinam
veter um 'Aoidv, tarn certa a diis immrtalibus
constitua est poena, quam periurio, ut cunta,
quod Pindarus ait Ol. II. 117. nat fv riuioi<;
Uimv , o'tTtvt %aiQov evooxiai, ciuxQvv vfwvTcu
awvu *). bluic sententiae explicandae omnes fa-
bulac graecae parles accominodatae sunt. Hinc
Aquilae non aliunde in'ertur pernicies , sed ea sese
ipsa, quasi aliud agens, inexlricabiiibus Poenae
divinae laqueis constringit, tolamque domum
evertit.
'A)X oqxov natg ianv vvvfiog , ovo* int %toe,
Ov ', XQcunv di (ieTQ%ttcu , t'ooxi Tiaav
vuuQifjccg loy ytvtijv xai otxov anavxu,
ut est in Orculo apud Herodotum VI. c. 8. Ac
profecto nunquam fabula aliqua vim habuit effica-
ciorem , certiovemque eventum , quam haec Archi-
lochi do Aquila et Vulpe, si verum est, quod
scripsit Horatii Scholiastes supra laudatus , et
ipsum Lycamben, et ex dolore patris Neobulen
laqueo vitaui finivisse.
Sed haec non ita intelligi volumus , quasi Ve-

* ) Quamquam Pindarus omnino intelligit vires

bonos. Tanta enim iurisiui'andi inter Graecos l'ait re
ligio, ut, voxo qui esset, omnibus virtulibus vide-
retar praeditus, et vir bonus cogitari non posset, nisi
idem haberetur et foret iurisiurandi observans. Ari-
slophan. Plut. 61. 'AX ft * ^at'pftf vSp twxov
tunoie. Libanius T. II. p. 6r8. yyvoir sty vfuv Vi?"
oxou .
 DU FABULIS ARCH IL CHI. CCAXIII

teres huic soli fabulae lau tarn Iribuerint efficaciam.

Pertinet narralio ista , ficla haud dubie, et in Hip-
pouactem etiam transala , omuino ad Epodos.
Hic euim, ul scribit Tereutianus Maurus p. 2438.
Archilochus isto saevit iratus metro
Contra Lycambem et filias.
Alque huic cousilio etiam fabulas accommoda
nt, nunc seria agens cum adversario, ut vidi
mus, nunc ioca, ut mox videbimus. Nam vere
dici polest de Pari poeta, quod de se ipso scribit
Pindarus Ul. II. i4g. TZoAr fioi > yzwo Xta
ih]"Evbov tvxi (paTQa, cpuvvxa ovvixqaiv {nota
iiUellig ntibus vox . Cicern.), ig d nv, i-
fojritav yaxt,ti. Caeterum planum nunc factum
esse arbitror, vocem xtoa),r] , quam Valckenarius
instrebat fragmento Archilochi , non modo non
necessariam esse, sed etiam prorsus a re alicnam.
Multo minus probandum est, quod idem vir eru-
ditissimus staluebat, huncce locum Pindaro obver-
satum esse Istlim. IV- 79., ubi de Melisso scribit
pancraliasle:
xo.u y iix
&viv iQioifisxv Xevxcov
'Ev !tvu- fiifXiv S' ]!;,
Aiixov etc' vanixvafiva
'Popov toy'il.
Diffidens tarnen sibi Valckenarius addit, se pro
fundi poetae menlem plane perspectam non ha
bere. At bene locum explicat Scholiastes: i'oixs
Si SiSaoxtiv avxov , ya fiai xet-
liivov, xal Tv fiiyova ryvr v vixi xxo.
Nerapc Melissus maiorem viribus adveisarium arte
superaverat , adhibens, quos vocant, vnriaofiovs et
TQnovi yauai, iTheocrit. Idyll, '. ni. x elg
jaiav nqontavTii Jlvyfiyoi ^vqovxo 7ia).aofiaxa
ovuffOQa xyva-) similis liac in ra Autaeo, v. 87
 CCXXiV HUSCHKII UISSERTATIO

commemorato, qui tarnen, quum hoc artificio ute-

retur in certamine cum Hercule iriilo, sublatus
tandem ab adversario de terra, et elisus est. Vide
Scaliger, ad Eusebium p. 48- Salmasium ad Solin.
p. 2o5. et Olearium ad Philostrat. Imag. II. 6. Igi-
tur Pindarus Melissum compart Vulpi, quae item,
pugnans cum aquila, viribus superiore, rij g&o-
eih] praeferre dicitur n]v dvaxXavndXijv , sive,
ut Schol. scribit, t/ira to noalv duvvtrai,
jttv ovM.ctofiivri , i dfivaaovaa. universe
sped ant ad callidilatem vulpeculae, non ad fabu-
lem Archilochi.

ARCHILOCHI FABULA

DE VULPE ET SIMIO.

Venimus iam ad nmSuevov ,

quod vocat Eustathius ad Odyss. S. p. 1768. id
est, ad fabulam de Vulpe et Simio, per totam
antiquitatem laudibus celebratam, quam u ti nam
servassent integram Grammatici, quorum in po-
testatc situm erat. Plaustris earn carmin um Ana-
creouticorum , qualia vulgo feruntur, si fieri pos
set, redimerem. Nunc ne Eustathius quidern
habuit, quod nobiscum communicaret, praeter
pauculos versus, ex alio Grammatico descriptos.
Nam postquam illustravit prioris fabulae fragmeu-
tum, haec addit Eustathius: Si Ttjv tQi](itvrv
5'Ao%ik%sbov %Qtai,v nciayaywv , inctyctyv xal tre-
Qav fioav, iv p xtvcu ij djrvvf,vi a xvx Xr ,
 DE FABULIS ARCHILOCHi. CCXXV

to XfQiaSuvov oxcofiuce fairfiQtf &^ pit

/wW noxQi&t fiovvog v ia%ctTu\v o'
^ xi odaAi>j avvrvTiTO , nvxivv e%ovo~a vovv.
Surata haec videntur ex Ammoni, qui integrum
aule oculos habebat apologum, in v. Aivog^ ubi
haec leguntur:
'Eotut Tiv vuXv aivov, KijvxiSri,
'A%vvuivrj axvrh]
n&ijxog fit &t]Q(m> dnoxi&ilg
Movvog av io%aTiriv.
d1 *Ahii7it xeoSatj avvi]vriro,
IIvxvv %ovaa vov.
Hactenus ille. Nos non haesitamus addere, tam-
quam eiusdem carminis parliculam., fragmentum
Archilocbi, quod lalet in his Aristophanis versi-
bus Acharn. 119.
*S2 &aouovXov tvQjutve
ToivSe S' , & , '
Evvovjrog rjuiv qk&tg ioxtvaofitvog-
Ad quern locum Sclioliastes haec notavit: xal
Toilro iiaQi5rxtv tx rwv 'Aq%iK%ov inwv (scripsit
liiadwv
ToivSe 3", ut ni&tjxe, rrjv nvyrv %%<ov. *)

*) Satis constat, id quod iure miraf.ur Buhnke-

nins ad Velleium p. a5. nondum repertunt esse , qui
Archilocbi i'ragmentis undique coliigendis operant suam
navaret. Latent adhuc insignes, per innmeros scri
plores dispersi huius poelae versus , propriaeque di-
cendi formulae, quae, bouarum literaruin interest, ut
nnum in iasciculum colligantur, et accurate illuslreit-
tur. Nam posse bac via egregia veteriim scriptorum
interpretation! adiumenta adt'erri, res ipsa loquitur.
Ita Pollux, doctissimus Grammatical , IX. 27. Euripi-
dem nott de ueu vocabuli, noki, pro insula positi.
Atqui idem diu ante Euripidem feceral Arcbilochus,
P
CCXXVI HUSCHKII DISSERTATIO

Noli dubitare, quin versus pertineat ad locum

de Vulpe et Simio. Sed de argumento huius Ta
bulae parum aut nihil constat. Fuerunt viri do-
cti, qui hinc derivatam esse crederent fab. XXIX.
ed. Heus. Verum enim haec omnium insulsissima
est interpolatio , quam e numero f'abularum Aeso-
pearum prorsus eximendam esse paullo post de-
monstrabimus. Nunc e Codice Augustano I. labu-
lam adhuc ineditam *) describamus, quam maiori
cum fiducia hue referre possis:
*\ y.ai m&rjxog iv tccvtm oSoiTioovvrez
jtel fvyeviiag iQt,L,ov. ? d ixarwv du^iv-
Twi/**), tnudq tyvovro riva ximov , ivxav&a

monente Stopbano Byz. v. Tlo, vjao, rv xal tr-

Xiv 'Ax'ikoj(os avrijv xalt iv to "EtzwSoi. Inter
Latinos imitatiis est Propertius III. El. IX. 16.
Praxilelem Paria pindicat urbe lapis.
Sed multa alia is, ut soient eiusinodi ingenia,
primus omnium dixisse videtur, quae deinde in -
munem linguae usum abicrunt, ut verbum xaraxoot-
);uoJai in fragmento apud Etym. M. quod ad locum,
quem tractainus, referri polest :
Ef/tv S" ixtivo o 1% ,
i. e. infidas Lycambus, ut coniieit Valckenariue ad
Herod. HI. . ai3. Ad bunc versuin scripserat vet us
interp IPs, forte Ai'istarchus, ea, quae nuuc legimirs
in Etym. M. sub voce xaranootauSai. Nam in Etym.
MS. ubi idem Scbolion extat, baec adiecta sunt: ou-
rctiff iiQov if vnofiniftaTi moSibv ' Aqx.oxov. Aristar
chi viTDitviiiiava 'Q%ik)rii.a laudat Clemens Ale-
xand. Strom. 1. p. 32b'.
* ) Vide tarnen semibarbaram Michaelis Andreo-
puli versioneni lab. XIV.
**) Suspicor, ad exemplum huius fabulae fata m
esse nonam collcctionis Accursianae , ubi Vulpes et
Crocodilus de generis nobilitate inter se certant. Ea.
in Codice August. 1. ao. hoc modo narratur: '~
nr% xal xDQXiikot ntol tvftyt/a joiov. >
 DE FABULIS ARCHILOCHI. CCXXVII

anoXityag viotivat ( ni&>jxog). Tijg S' -

xoi igofitvij xijv aixav, nifrijxog imtiag caxr
r () XX' ovv fiiXXta xXattv
ov xg oxrXag xni narixiv fiov dntXtv&fQcov
xa SovXutv. Kxiivt] avxv XX rjitvaov
ooa ovXa, ovdeig y xovxtav vaaxg iXtyn.
Ovxa xa Twv v&wTZtv oi ipivSoXyoi xxe
fiXiaxa xaxaXaZpvivovxcu , oxav xovg tXty%ovxag
Xyiaaiv.
Notandum est primo loco, banc fabulam du-
ctam esse e Babrio , quod confirmt fragmentura
apud Suidam: TTi&ixog , y /. Bftgiog"
KqS 1&, (pTJOV, tv OQtt OTT}XtV,
TEuo mtTt] r axi xxi .
Vide Tyrwhitti Dissert. p. 61. Enimvero ista fuit
Simii ad Vulpem, non Vulpis ad Simiura oratio,
ut apparet ex his versionis graecae verbis: xijg <$'
plTUxog iouivtjg xi,v alriav , ni&rjxog imd'ti'ag
avTj x fivr/uaxa '(pt x. x. X. Quare manifesto
scripsit Babrius:

to xoxoSeClov Sitivto mol ri}? > noyvcov laft-

ngxtjto, xal rXviaiov Xyovtog , o'rt ytyvftvaoi-
appixoTiov taxi vaxtQotv, r ).umi vaowvxovou <fi)'
'm xv ai) fit} tnij, roo SQfj.aro q/arq, on
n no'.wv il yvfivaofxtwv. Revocant hace in men
ton dictum illud Phrynes apud Athenaeum lib. XIII.
nnde profecisse videtur anetor huius fabtilae: Ma
ori yi S tivo fuioaxiuto/ni>ov np avtijv , xal
/' aoXXate avfinenXx&at'1, xarf vit-
xoiaiv ioxvdQcnaatv. inioioTi'joavTo S rt}v airLav,
ylofiai aol, tlnsv, ort 1 La' s /.ti- Solent At-
tici in hac formula aXijy omitiere. Sed liane tabu
lam inprimis illustrt Aelian. de Animal, lib. X. c. 21.
Anollon'OTioXttai S TivrvQiTibv tooa accyivovoi
fth zov xooKo5iD.ov , xal ^qjvr S
iotlv isix<*Qtct ) i^arriaavTe /lktsoov, ftaortyov-
oi noXXal , xal ras t' avdomnw ^aivovai xvv
ioftfovi xal Saxvovra.
p a
CCXXVIII H U S XI 1 1 DISSERTA TIO

KtQOL 7i&)]xog (prjalv, ijv og arrlt}v

Deinde credibile est, ne dicam probabile, Ba-
brium haue materiam mutuam sumsisse ab Archi-
locho. Prior fabula ad perfuliam Lycarabae exa.
gitandam, haec ad faslum eius deridendum perli-
nuis.se videtur, quo scilicet adduci se passus erat
infidus socer, ut filiam poetae pactam alteri, ge
nere fortasse et opibns eminentiori, collocaret.
Sed ad fastum simii perslringendum maiorera sine
dubio callidilatem, pluresque faceLias adliibuit vul
pcula Archilochea, quam abriana. Babiius, sive
is, qui ante Babrium satyricam banc fabulam for-
mae, quam Aesopo aeeeptam referunt, incluserat,
simplicitatem narrationis unice .Tpectans , quae cum
argumento Archochi proprie coniuneta erant,
mutare necessario ac resecare debuit. Nempe hic
rem i(a iustituisse videtur, ut vulpcula primura
adulando *) itineris socium nobilitatis (ac, si forte,
pulcbritudinis) opinione ipsa imbueret, donec eum,
iam salis inllatum , ab isto fastigio ad infimae sor
tis animalia detruderet.
Saepe difficile dictu est, utram Archilochi fa
bulam respexerint Veteres, passim simpliciter lau
dantes huius poctae ', aut Vulpem, utDio
Chrysostomus Orat. LV. p. 235. Hermogenes
Progymn. in Biblioth. Lit. et Art. VIII. p. 5. Pri-
scianus Praeexerc. Rhetor, p. i33o. ed. Putsch.
Sed illud baud dubitanler afiirmaverim , ubicunque
Archilochi 'A)w7ir tanquam xto8ctXr et noixiXt]
a scriptoribus graecis laudetur , ibi fabulam de
Vulpe et Simio signilicari , ut a Piatone Polit. II.

*) Basilius Orat. de Log. Poet. p. 107. ed. Grot.

xoXaxtia i xal wTTtia diw'fjtdcc , yal jije 'Aqxi~
X^ot ulwnixos xeSalov t xal notxikov ijltoofur.
 DE FABULIS ARCHILO CHI. CCXXIX

p. ta4. F. ny&VQa fiiv xal %. xvxXta ntl ifiav-

oxtaygatpiav a^rjg ntQiyaTiTiov , ti)v Sh
'Aq%.%ov Xxiov i^nuj&iv
xiQaXtav xai tioixikriv *) , qualcnus ilia voluntatis
signa ita conturbare didicerat, ut veritatem a si-
raulatione distinguere non posset bonus Simius.
Haec, ac relicjua scriptorum loca ab aliis prolata
sunt. Vide Ruhnken. ad Timaeum p. a57- Jacobs.
Animadv. in Anthol. Gr. Vol. I. P. I. p. 176. Addo
nunc, quem primo loco nominare debebam, sed
cum aliqua haesitatione addo Pindarum, cuius ex-
tat inter Pythia carmen, scriptum illud ad Hiero-
nem Syracusanum , sed maiore sui parle tarn ob
scurum, ut, qui has tenebras dispelleret, inven
tus adhuc sit nemo. Loquor de Pyth. II. ad cu
ius versum 11. scribit , Heyiii us: Locus, qui
sequitur, rix unquam satis in luce constitu po-
terit, quia sunt brevia enuntiata, abruptim Rosita
et cum respectu ad res, quas ignoramus." Fortasse
brevia illa enuntiata ne interprete quidem indige-
rent , si integra extaret Archilochi fabula de Vulpe
et Simio, quam in animo habuisse Pindarum eo
magis mihi persuasi, quod in hoc carmine inpri-
mis agi tur de hominibus subdolis, a maledicentia
et caluraniis Pario poetae, et, cui partes suas in
hac fabula detulit, Vulpeculae simlimis. Quid?
quod Archilochum, Vulpem et Simium diserlis
verbis commmort Piada rus. Sed ad hanc conje-

*) Pernet hue Eupolidis fragmentum , quod

emendavit et illustravit Valckenarius in Diatr. p. a5a.
qnamqnam hic non de Vulpeculis sermo est , sed de
Le pon bus galcalis:
Kai fttpt/ , "va% MtkxiaSe xal Ileolxheis,
'Eaav cixtiy {leiuxia. xivopeva,
'Ev to aqivoe xojtw rqv arattjyiar.

ccxxx HUSCHKII DISSE RTATIO

cturam paullulum confirmandam brevi tolius car-

minis descriptioue opus erit.
Hiero victoriam curulem reportaverat. Hoc
ei poeta nuntiat carmine, quod est inwrohfiawv,
familiarique adeo sermoni , et praeceptis moralibus
inprimis accomraodatum. Ab initio laudes regis
universe clbrt Findarus. Dignus is hymnorum
praeconiis erat vel propterea, quod Locris suppe-
tias tulerat ad depellendum, qui bellum iis inlu-
lisset, Anaxilauni tyrannum. Gratiam referre
pro benefiqiis acceptis, pietas ipsa suadet, et ex-
emplum Ixionis, quem, constat, mximas ingrati
animi ddisse poenas. Expsito hoc viri scelesli,
sed herois tarnen, facinore, more suo in se ipsum
inquirit poeta, veritus, ne forte nimium fuerit
maledicus in probris illius enarrandis. Quod quam
periculosum sit, illusiratur exemplo Archilochi,
qui maledicentia ad incitas redactas, fortunam sem
per habuit adrersam, v. 96.
'Efil Si xQtv
<I>tvyfiv xo Sivv , xaxayooav.
Liov yq^ ix i(t>, tA-
' iv ti^ayavict
4.oytQov ^Aoy'koypv aovX-
yoiq t%d-wiv niaivutvov.
Redit Pindarus ad laudes Hieronis. Contige-
rat rgi, ut esset omnium dilissimus, et propter
res fortiter gestas inter Graecos honoratissimus.
Sed idem circumveniri se patiebatur insidiis adu-
latorum, qui ut ipsum falsis efferebant laudibus,
ita aliis calumniando invidiam conflabant, in qui-
bus ipse erat Pindarus. (Jam Pyth. I. 178. mone-
bat Ilieronem : Mi} oAw^s, w ifiXt , xQnv
tVTQctniXoi) Caeterum naturae ei deerant,
disciplinae iustrumeuta. Quare ut ad saiiain
 DE FABULIS ARCHILOCHI. CCXXXI

mentcm revocet regem, ad ethica praecepta pro-

grcditur poeta, quorum primum hoc est . i3l.
rvot , oio iaai
qnod equidem cum Cicerone verterim, Qualis es,
talem te esse existimes, in, praeclara ilia pro M.
Coelio oralione*), hoc quidem sensu: onae in-
doli obsequium praesta, et, spretis istis adulatori-
bus ac calumniatoribus, sis, qualis a natura fa*
dus es,
Tolos iv, oio iaai, (pooviwv, '
y( ,
quemadmodum Alcinous laudat Ulyssem apud Ho-
merum Odyss. H. 3ia. Hinc enim egregium hoc
praeceptum, xakv v>ua xivo , duclum estf
quod interpieles nostros latuit, Eustathium non
fugit. Addit Pindarus ua&v
rivai , oio iaai, uadwv.
Quod h. 1. inprimis notandum est, propterea quod
eodem verbo utitur poeta in simillimo loco Pyth.
III. i4i.
Et Si kyov avvuev
Kovcpv , 'ItQUV,

*) Subornatns erat Atratinus, praeclarae indolis

et ingenii invenis, ab iniuiicis Coelii, ut bonam huius
famani ac pudicitiam maledictis deformare!. Hic Ci
cero . 3. Vellern aliquis ex vobis robustioribus
hune maledicendi locum suscepisset: aliquan to liberius,
et fortius, et magie more nostro refutaremus istam
maledicendi licentiam. Tecum, Atratiiie, agam levius,
quod et pudor tu us m od era tur orationi meae : et m eu m
erga te , pareutemque luum beneilcium tueri debeo.
lllud tamen te esse admonitum volo: primum-, qualis
t , talem te esse existimes; ut quantum a rerum tur-
pitudine abes, tantum te a verborum librtate seiun-
gas: deinde, ut ea in alterum ne dices, quae quum
tibi falso responsa sint, erubescas." Cedo meliorem
in Pindari verba commentarium !
CCXXXII HUSCHKH DISSERTA TIO

'Og&v imaxa, [tav&vav

h. c. a poeta didicisli, id quod sequitur, ev

iaXov etc. quatenus, ut Heynius scribit, doctrina
et sapientia e priscis poetis tura bauriri solebat.
Et solet Pindarus aliorum alibi etiam sententias in
medium proferre, ut Homeri Pyth. IV. 4g3. Al-
caei Isthm. II. i5. ubi illud uuiwv ita explicuit
v. 19. 'Eoo yg (v oocpg , ovx dyvt tiSa, vir
doctas es, poetas ipse legisti. Hactenus confe-
ctum est, ni fallor, posse fieri, ut in superiore
etiam loco exerapluni doctrinae, quod verbo -
&iv subiectum est, e poeta aliquo sit derivalum.
Quale vero illud est?
rivot , oo taai , (jxt&wv xa?, s tot
Ild-iav Tcuoci naiaiv aiti
Kalg.
Haec est illa Scholiastarum et interpretum no*
stratium crux! Heynius, Stephan um secutus, in-
terpungere malit, et legere: rvoi , oog tool aa-
&v, xalg xig. Sed fatebilur vir praestantissi-
mus , banc sententiam mirum in modum languere.
Quam iacenl illa, xaXg rtgl Ne dicam, ita prae-
cipuam laudis partem, quam tribuere Hieroni
Pindarus volebat, perire, animi puta candorem,
quavis doctrina potiorem. Accedit, quod poeta
adversatur ipse, quandoquidem ingenii animique
bona perpetuo opponere solet disciplinae aliunde
arcessitae, ut Ol. II. i54.
ootpe -
Ao ilg (fv.
Ma&vxig Si, hgoi
' , xgax tg ,
"Axgavxa yngvifjuv,
Jio ngg oqv/a ieov.
Enimvero , quum ad naturam eximiam et il
 DE 1 ABULIS AllCHlLOCUI.

lustrem accesserit ratio quaedam, confirmatioque

doctrinae , turn illiul nescio quid praeclarum ac
singulare solet exsistere. Cicer. Arch. i5. Has
laudes assentatorie magis , quam vere in Hieronem
Pindarus , hinc iu Drusum conferebat Horatius IV.
Od. IV. 53.
Doctrina sed vim promovet insitam,
Aectique cultus pectora roborant:
Utcunque defecere mores,
Jndecorant bene nata culpae.
De vi igitur sententiae, ex Homero petitae, nemo
amplius dubilabit. Reliqua est altera , eaque multo
obscurior:
xaXg rot
Ilid-wv Tzcto naiaiv alii
KaXg.
Hanc ita verti video per exclamationem: Ve
nustas simius pueris semper iu ore habitus, ah!
quam venustus simius ! Novi quidem illud , ut
pueri Junonis avem: sed simium, foedissimum
animal, ab iis a facie et pulcbritudine laudan,
nee scio equidem, credo. Propius vero est,
quod Scholiastes, caeteroquin caecutiens, inter alias
nugas prolulit: pi) nti&ov rag twv xo?.cixwv Ti-
Taiq, urjdi ktyta&ai piv ooq>og ovhiv , Si nq-
yuart tlvtti , ni&oiv. Hic si addi-
dissetj iv Xyto *Aqyiloyov , aut simile quid,
rem , credo , acu tetigisset. Nunc in alia omnia
abit : tg y nag Tog natal xa?.g onv n&i]Xog,
ovTtog nuod Tog tpQooi, xal xXa^iv oi vntyovTtg
HyovTai aorpol, xal navra e%tiv dyar. Recte
etiam hoc quoad comparationem , sed non quoad
sensum verborum ipsorum. Nos locum ita expli-
candum esse putamus: Qualis a natura factus
es, talis sis, (vir Candidus et sinceras) sine te
recto de rationis tramite dimoveri ab adulatoribus
 CCXXXIV HUSCHKII DISSERTATIO

istis, tu, qui etiatn vir doctus es, et a poeta didi-

cisti, quam periculosum sit, facilem iis aurem
praebere. Certe exemplum simii, in earn opinio-
nem adducti, ut pulchrum se, vel honesto loco
natum animal haberet, sed ludibria debentis Vul-
peculae adulatrici pariter ac caluniniatrici , a pue-
I'is semper celebratur, atque adeo tibi etiam vel e
disciplina puerili notum est." Hic simius non
potest esse alius, quam Archilochi. Neque longe
quaerenda est itineris socia, quippe in vicinia Cu
bans. Posteaquam enim Rhadamatiihum nullis sese
adsenlatoribus palpandum tradidisse dixit,addit poeta :
&[ACt%OV xuxv
'jf/MpoTtQoi Siaoiuav vnoytu,
'OqY<x revs filo>7ix(v xthoi.
Est hoc aliquid. Sed nondum vulpem tenemus.
Nunc subjicit Findarus:
KtQti Si, T fila tovto x-
Saliov &;
Hic est, aut nusquam, quod quaerimus, ut ille
ait. Sed in angustiis est callidissima bestia. Sive
enim verba, KinSu Si, cum iis, quae sequuntur,
coniungas, ut vulgo fit, sive ea, Heynio obtem
pralas, ennecias praecedeutibus, hac cania, tac
lupus , aiunt. Expediamus igitur vulpeculam hoc
modo :
KtqSd Si r fiXa tovto xto-
SaXov TtXi&eij
Vulpi vero quid prosunt astuliae suae et fraudes?
Ego lamen superior evado. Nec fieri facile
potest, ut inter bonos fidera inveniat dolosus ci-
vis. Quamquam adulando omnibus invidiam us-
quequaque nectit:
oiua fiv
Savcov norl nvxaq yav
Hy%v Sianlxii.
 DE F A U L I 8 A R II I L H I. CCXXXV

Vides, omnia verba accommodata esse Vulpi}

dolo.sac calumnialrici. At haec ab aliis aliter ac
cipiuntur. Nam Heynius V. Cl. de voce uyav ita
scribit: yiyav metro adversatur: prima debei>at
esse longa- Euervis quoque et exilis est sentenlia;
quid cnim dianXixut et dyav {valde) nil nisi in-
terpretamentum est rov ny%v.i( Dehinc corrigit
axav. Sed haec interprelatio cum ipsa emenda-
tioue concidit, si verum est, ayav h. 1. non esse
valde, sed accusalivum vocis ayt , quae primum
admirationvm, deinde ortam ex hoc fonte invi
diam siguificat. Etym. M. "Ayr, &avua, Ent
ona, fej/oi. ' iav ov , aoxavia. A pud
Herudotum, volebat scribere Grammalicus. Hie
occurrit locus, perquam is a-pposiius verbis
Pindari, lib. VI. 60. Tore Si rov Kleouvea ovia
v t7 siiyivi] , xal xoiv tj 'lkdi> ya& mjog-
iyaZutvov , druorTog SiiaXe, ovx Aiyivr-
rwv ovTdt xtSuvog , g (p&ovio xai ayy %qw-
nvog, ut egregie emeudavit Valckenarius, quum
antea legeretur . Confirmavit mox Reiskius,
adhibendo Pindari loco. Addere poterat Archilo-
chi fragmeulum X. Anal. Brunck. T. I. p. 4a.
Ov o r rov noXv%Qvaov fikti,
Ov' ?A /it r),og, ov' yaofiai,
Qeuv (Qya, fieyktg d" ovx iow rvoavvSog.
Hinc In vid a ipsa admirtur apud Propertium II.
EL XVII. 11. (II. El. XIII. 67. ed. Burm.)
Quem modo felicem^ Invidia admirante , Jere-
banty
Nunc dcimo admittor vix ego quoque die.
Quem locum pessimis coniecturis inquinarunt
viri docli, in his Buimuniius, quamquam hunc in
viam reduxit Casaubonus ad Theophr. Charact. p.
i53. Est autem propria in hac re dictio, Sianki-
xtiv ayav, qjrvov , tov, non item ianXtxiir
 tCXXXVX HU8CHK.I1 JJISSKRTATIO

rav. Hinc avTidiccnXixtiv eodera sensu, absolut*

eliam, posuit Aeschines c. Ctesiph. T. II. p. 76.
NaiXX' pxiSianlxti, no xovxo sv&ito,
xtd ntt xovxov noXvv nou\o~ovxai kyov.
dt tu Qa%yg , xc oacpt}, xc xayy Xviav r
xovrojv x%vag. Atque hanc interpretationem a-
ptissiraam esse carmini Pindarico nemo nonintelli-
git. Objiciat tamen aliquis, ayav, invidiam, obtre-
caionem, aeque metro adversari, atque ayav,
valde. Sed hace quaeslio non est huius loci. Per-
git Pindarus v. i53. (si recte conieciraus ):
Ov oi utTyw -QOog. rpiXov ttt}
<Pihev 1 ' x&qov ci-
x' yd-Qoq iwv, Xvxoio Sixav , vno&evao^iai,
Xoxe naxwv, oig axoXiuig.
,,Non ego calumniatorum istorum impudentiam
imiter, iuvat, amicuni amice tractare: in iuimicum
ut iuimicus, lupi more, irruam, quacunque via
adoriri conaturus. " In mediam prope ani-
maliuru rempublicam dclatus est poeta lyricus.
Eu locum integrum cum reliquia animadversio-
nibus ;
Ttvoi , oo tool, fia&v. xaXg xoi ')
JI&ov nao Ttaujv ait

1 ) Hermaniras de metris Pindar, p. aG8. scriben-

dum putat cum Heynio : JtVo*', oos iaql ftwfftiv,
xakg Tig. TlLSoyv . . a. xak' et vertit: tu, qui
sis, reputa, et vir insignia esto. Stolidi enim turpia
laudare non desinunt. Sed haec senteritiarum conti-
uatio raibi valde laborare videtur. Egregie contra
EustatLius ad Homer. Udyss. H. 3ia. p. i58i. scribit:
d i o i al y o lo s i o al" wcptXijaa tov Tliv-
Sctoov etniiv n ya&ov ySoa tivoc xaXv vtjfia
ixllVO; VivOlO OO Coi'" W fitj '/0)V tJ-
Xa8i xQcTTOva ov v bfioio yVoto. Hoc ve
rum est , et interpretationem nostram salis confirmt.
 DB FABULIS ARCHILOCHI. CCXXXVII

2. #. K. U.
. 6 i 'PaSduav&v tv
nnayev, 'ti <pQivtv
"% xctQTTv uwfiTj-
rov , ovS" dnraiai -d-vftov
TgriiTcci tvSo&iv
Ola i[h,&vq(ov naXuaus h'ntx altl *)
Bqotw. dua%ov xaxv
'AfUfOTtQov; SiaoXiuv vnocprieg,
'Oyas drevig dXanixav l'xeloi.

Hiero scrum ipse comparatur, ut Achilles cum aliis

11. S. io5. Too tjy , oo ovtt 'A%aiwv %alxo/i-
tfaif. Adde Odyss. T. 88. TySe yd ai fioi vvxtl
xacSa-tv txiios avt<j>, Too icov, oos ijs dpa
.
a) Plinius rem ita exprimit Panegyr. c. 62. Ne
respexeris clandestinas existimationes , nullisque magie
qnam audientibus insidiantes susurros. Melius omni
bus, quam singulis, red i Lar. Singuli enim decipere
et decipi possunt: nemo omnes, neminem omnes fe-
ellerunt. '
3) Hic locus obversatus videtur Themistio Orat.
XXU. p. 277. AtaoXtj Si xalixv ulv dnavra^ov xal
soliuonotov, ou dvtinaoeitQvy , xal dpa dbiy.it
uip v, 9 . intov'kiiu, xal ov imanar-
roV uiv, ort ^ vni Slxtjv Si, ort iqyd^s-
,-ui ctvayy.uZu. Atamov Si tov fivonoio nah*
a/ij d'J.li] uvtjuovtveiv iituqjeXi, xal oa ({ Sia-
fioltjv tv txovra dnoMlomer. dtl fiiv ydq avrtjv
xiotT&rioi , 8o\q} xal dvdvSQ(> droh , 1
ii \n avriji akioxuiva rv o'hov d'kxtutaxa.
Hinc primum Ji.sei mus, lectionem duqpore'ooi apud
I'm. brum non esse sollicitandam , eque intelligent!
esse uqpreoa . sed recte locum explicuisee Scholia
sts: ol tpJvooi dftaxov xaxv etat roTt duq>OToit,
SmfUxxkouivio xal noo ov Siai.i.ovoiv. Artaba-
r.us apud Herodot VII. 10. tres coustituit personas:
diaoXtj ydq stt Sitvrarov iv r Svo fiiv eiat ol
 CCXXXVXII HUSCHKII DISSERTATIO

Keodot 32 ri fiXcc tovto xsq-

SctXiov TfAf'iJ'ft; * )

aStxtorreg , (qui calumniatur, cum altero , qui cahi-

mniis aurem praebet ) t 8 ccSixtuevog. Herodo-
tuin sequitur Lucianus de calumnia non tem. cred.
Deitide ad confirmandam interpretationem nostram baud
levis moinenti hoc est, quod Themistius etiam in loco
de calumnia, quasi composite, defertur ad Vulpem in
fabula. Idem in utroque scriptore est sententiarum
nexus.
4) Adsentior Hermanno de metr. Pindar, p. 268.
scribenti, si xipSu, quod vulgo legitur, cum sequen-
tibus iungatur , orationem prorsns indignam esse Pin-
daro; modo mihi largiatur vir doctissimus, idem sta-
tuendum esse de hac verborum structura, quam ipse
proposuit:
/ov xaxov fiqioztoi SiaoXiv vKoqiarut,
Q'/al tXTSv y.ikot,
xi'Si. ri i fila tovto xiSaltov tskdt;
Hoc xoSsi, in fine adpositum, non minus languet,
quam quod supra proponebatur , xaX ri. Maneat
igitur hoc, legendum esse Keo. Est enim manil'e-
sta oppositio, et lusus quidam verborum, studio quae-
situs , inter xSc et xtpSaXov. Illud quaeri possit,
quid h. 1. sigiulicet xeaXt'ov , in quo rei cardo verti-
tur. Vulgo construunt verba sic: ti fiXa xioo.tov
reXu tovto, quid valde lucrosum hoc est illis?
Quam duram esse rationem, nemo non intelligit. Ut
nunc est, construendum videtur, t [xXa Ti'A.i
KtQoZ, eodem sensu , quid prodest Vulpi? ut in for
mula tL nXov tfiol, seil. tOTi , v. c. apud Xenoph. Cy-
rop. V. c. 5. . 10. fin. TL yg ifiol nXt'ov, Tt)t>
yijy nXaTVvio-dai. Reliqua sunt verba, quae secun
dum nostrum rationem necessario verlenda sunt,
et quidem fabulae Archilochi conveuienter , hae
fraudes, hae astutiae, xeSaXt'ov tovto (xal noixi-
kor, ut Basilius scribit). Dubitaruntiam veteres Gram-
matici , quomodo explicarent xep5aXq?p<oy apud
Homerum II. A. 149. Apollonius in Lexic. b. v. inter-
pretatur, ix navTs xipSaifUf cpgovw , t 6 xal qn~
 DE FABULIS ARCHILOCHI. CCXXXIX

" ya ttvcihov novov -

%oiaa a&v axtv ixiga, acc-
nTlOTO ilfit, )i/.A >,
'Y-:q exo ctXfia. s)

loxuavttaTOv elntv. Idem tarnen deinceps addit:

b 'AQitiTUQZos , qijvntut xtSou 'tjruiv , t/yovv -
xo;. Vide Ruhnken. . ad Hesych. p. VI. lliixc
Eustalbius etiam p. 69. Sijlov Si, tt xtoa't.wq qwv tari
xal movko, Sxijv xqSov, ioxtv httntxo ri/g So
la;. Memoratu perquum dignum est, quou , scri
pta hac animadversione, inveni in egregio illo Heynii
commentant) ad Humeri lliadem. Nam postquam Ari-
starchi verba ex Apollonio commemoravit '. IV. p.
5g. haec addit vir longe eruditissinius : Habuit Ule
in animo locum Pindari Pyth. JJ. 14a." Quae scri-
bi poterant, nisi mutata sententia de explicandie
Lyi'ici verbis. Nihil optabilius mihi accidere poterat
tali consensu ac indicio. Quodsi Aristarchus in animo
habuit locum Pindari, quem pertractavimus , conse-
quitur, enm xtoSo legisse, non xiSu. Nec fugere
bue putuit lleyniuin, quum ista scribebat.
5) Imitatue est bunc locum Aescbylus Choeph.
5oa. Tla'tSt yt*Q civSol xlifivtg owttjQioi Quvcivti
tfJkol ' ce youoi Sxtvov, Tv ix utfov xMouTt/oa
iwJoi't l.'tvov. Ibi Schtzius locum Pindari ita ver-
tit: reliquo eniin instrumento nutico in profundo
mariiium laboren, i. e. naufragium , experto de
prenso , equidem tinmersabilis , tamquam sber, in super
ficie maris nato. In banc partem inclinabat etiam
koppius. Verum etvaltog nvos sine dubio ad pisca-
lionem, non ad naul'ragiiim pertinet , ut a pud Thco-
crit. Idyll. XXI. |4. Oi'To; rolg 'huwiv ^ no
vo/;, et v. 9. AuXtvov ); xarti)aQ-ov iv ttru'hotat
novoiaiv. Ib.ynius locum boc modo expedkndum censet :
uti yo ( ) tivhtov Tivov (in piscatione) oxiittt
Mag /oaag a&v, (reliqua rets parte alte descen
dente, submersa,) (tjiuTTioti ft'ut etc. Sed veieor,
ne Lie error aliquis subsit. Qui eniin /oiaag verti
poterat descendente? quum sit participium verbi
ow, velio, moveo , volvo , regens accusatives tipaltor
4
 HUSCHKII DISSERTATIO

A. S. K. le.
'ASvvce- S', tnog tzaXsiv 6)
Karatv iv ya&oCg
l.iov oTv. [ piciv
Scvwv nori nvxag ayav
T[y/v Sianhxti.
O'v ai yLtTybi &aiog. rpXov th
ibiXtiv nor S" 'x&qv a-
T' *X&Q v , ixav VTtofrtvaouMt, 1)
"Ai.).' ct).).OT narwv , Sog axo).ucgx
'Hv avia S vfiov ev&vy?Ma- 8)
aog vQ noxfttt,

. Ita Olymp. II. la . xxovxi

, quae Homrica est dictio, Odyss. H. 211. A.
618 . 02. Earn in Iliade etiam N. 2. tiovov i/J-
usv xal otiV, reponebat Zenodolus , legens ^t'usv,
tiste Srhol. Victor, apud Heynium T. VI. p. 64o. Oc-
curiit lamen et altera forma Od. S. 5ag. Verte igi-
tur : reliquo enim instrumento in profundo maris mari-
num hiborem i. e. piscationem exercente , eqtiidem im-
mersabilis , tamquam sber , nato irtQ oxo a'/.uai
in superficie maris? Satis mire hoc dictum, videtur
Hermanno , qui proinde corrigit tvoo. Vide , ne sit,
super rete marinum. Homer. Od. A". 469. Pindar,
Is em. 111. 89. Apollon. Rbod. I. iq36. ntol /ut'ya ni-
nrazai oxo. Favet interpretation! Aeschylus
6) Cicero Coel. 2. Nonne ipsam ilomum roe-
tuet, ne quam tveem eiiriat?" Vulgo eliciat, Non
ne minim, viros doctos etiainnunc dubilare' de bac ele-
gantissimi Muveti V. L. 11. 17. ememlalione? Vide
centurias Ernesli rationcs. 11. 2. 924. />' /.
no bxaloy juaji xtivoi. Aescb. From, 9a. //w;
ov/l taoili, roio ixoiniwy tmj ;
7 ) Vulgala lectio est ; noil b' i/fnov V &ook
icy , .VXO10 iy.av vnotwofiai. Quod quam in ficetun
sit, nihil atlinet demonstrare. Mouui in Anal. Grit, p
219. pro i(oy legend um esse i'tity. Nunc, mulata etiau
iuiei punetione , locus, ni iallor, persanalus est.
8 ) Heynins edidit votuy. Mihi dubium non vide
 DE FABULIS AECHUOCHI. CCXLI

rvgawiSi, %0<
Aagng , %wrav nktp oi oo<fi
TrQtO)fTt.

IV.
DE FABULIS
ALIQUOT
AD VULPEM ET SIMIUM
hr'tikiktibui.
Ex tat inter Philostrati Imagines descriptio
picturae cum titulo, Mv&ai, Libr. I. 3. Hic con
spicitur Aesopus, meditanti similis, oculis in ter
ram defixis, sed subridentibus , tanquam in fabula
aliipia contexenda occupalus. Accedunt Mythi,
coronam irondeam taeniis religatam manibus te-
Dentes, ut imponant Aesopo. Dux gregis et quasi
princeps chori est Kulpos^ cuius ministerio, ait

tnr, quin scribenilum sit rftov, h. e. civitatem legibus

constitutum, cuius tres diversas formas slatim memorat.
Idem pertinet ad v. 8i. ubi edituin est, ir v vofioZ,
in sedibiv deoruin, pro vfiois , quod Fauwius in ofioie
mutabat. Quorsum? Eaudem vim hubent vuoi , ut
ge. JNuuc enim intelligetur locus Propertii IV. El,
XI. i3. Quum seme/ infernas intrarunt fuera leges,
Non exondo stanl adamante viae. Ubi simili errore
Burniannus corrigebat, sedes. Sed Pindari locus inpri-.
ruis comparari debepat cum Pylh. X. io8. art mpov q,-
qovxi v fio v QtaaaXav tgOVre, Hinc suspicio sub-
nascitur, nootpQu non absolute positum esse, sed con-
struendum cum yftoy, claram et illustrem vir verax et
probus reddit , vipou qtoti, nooyoti, civitatem, iv
nvta, sive t navra. , quovis modo.

11 HUSCHKII DISSERTATIO

Philo.slratus , in plurimis argumentis utitur Aeso

pus, perinde ac Comoedia Du vi. thjgia y , cwi-
XXuvaa v&amoi , ypoov Aiawnif,
n xrt xtivov axrvi,q . Kotwcpaa d
toi' %ooov i) '. yiyonnxni. xiiTal Y"Q avT
^Joiottuj utxovt/i TMv nXtiaxav vnotanov ,
r jaw. Heynius, qui haut- picturam
illuMravil Opuse. Vol. V. p. 29- suspicalur, se
cundo a Vulpe loco slelisse Lupum. Neque me
meac pocnitet coniecturae , qua adducor, ut ere*
d;ni), tertio loco fuisse Simium, Vulpes est in
his f ibiilis ipj.a>i noioxctycviaxn , Lupus Stvxfoccyou
viozi/, Simius TQrtccycovioTrt, eo etiara sensu, quo
hos adores descripsit Ascouius ad Cic. Divinat. in
Caecil. c. i ;. T. I. p, 25. Graev. Est persona pri*
Bai'ura parliura, quae satpius actu regreditury
secundum m et tertiarum, quae minus minusc/ue
proceditiit- N'ecjue alienum est tribus bis !
cloribus, quos Pindarus quoque coniunxit, dictum
Menandri apud Stobaeum: Hqxxti < "|
fttjKiTct nvxbiV) SiVTiQce 2vxo(pvxrg, &,^
XQixa htyti, Simius, qui raro in scenam progredi*
tur, eliuin hoc habet cum terliarum partium actore
commune, quod ei, utpote vilissimo, speciosissiuia
f'gie persona defertur lab. XXIX- Nam reges et
tyrannos in fabulis Graecorum scenicis plerumqiie
agebat XQixccyoviaxrjg. Demosthenes Orat. de '.
L. T. II. p. 199- terre yQ i'7iov tovO \ axi iv
ai xoig ncificcoi xog TQocyixog iaiixv toxiv wa.Tffl
ytQctg xi xog TQixaywvwxcti) tq TQ Tvowovg
iteti toi's x axfjnxQtt lyavxag iiaitrm, Qu are idem
Demosthenes Aeschinem, tertiarum partium acto
rem, a<l rem uostram peruam accommodate, vi-
issim vocal tragicum Simium, avxoxaytxv fth
\))xov, Orat. pro, orona T, II, p, Caelerum
 DE FABULIS ARCHIL OCH I. CCXLIII

in more positum e-rat apud Athenienses *) , ul si

actor aliquis minus dexlre partes suas ageret, sibi-
lis et paslorilia , quam vocat Cicero, fistula ejice-
rttur, Possumus hunc etiam morem imitari, et
lahulares istos actores , ubi inepte agunt, si non
bilis et fstula, cerle obelo Aristarcheo exagitare.
Lupuru lamen nunc missum faciumus. Al Simio
saltera larva regia detrabenda est, quam ei induit
imperil us auctor fabul. XXIX. quae inscribilur,
'JiuariS xa Jli&ijxo. In ilium hoc est: *Ev avv-
Su tot tmv Xyov l,o>wv Q^ijoata n&t)XO<t xa
tvdoxiujoa , aaiitvg cevitbv yjiQoxavr}{ti}. Vi-
dit dudum dmerarius, labulam, in qua lam pa-
rum acuminis esset, non es.e diutius in numero
rtpouendam. Recle! Nam ineptus interpolator ob
oculos habuit banc nondum editam fabulam Cod.
August. I. 83.
Ev avvSo) Ttov omv tiftxog vaox
. (foQa di avxov ivoxiiwvvxog xa vno
n&VTwv vnoaijuaivouivov **), xiuXog y&ovt'jaaoa
TiovXrjd-i] Twv avr)v itpixo&ai. JintQ t^avaax-
oa faunxa xa avxi) 0%&. 1?. ()
St ewTijg noir]oorg, xd w dyapaxxijoavxa
/.oi avT7,v naiovrcc i$>']?.aoav,

mi acpalXonivovg Xyog tvxaiqo.

*) Docte hoc argumentum pertractavit Car. Aug,

Bocttiger in Prolusione : De actoribus primarum^ xecun-
tlarum et tertiarum. partium in fabulia graecis, Vimar,
797.
**) Proprium in bac re verbum est iniGijfiaviuSm,
Arschine de \'. J,. p, 56. o>v tjuoTjuairofitvor rv
i',uVy tal fiity/jt'voy tov ' iftov if.uyovc Cicero
Allie. \, F.p. |6, itaque et luds et gladiatoribus miran
da iamtjftuQiue sine paslorilia fistula aul'ereba-
rau.
CCXLIV HUSCHK1I DI8SERTATIO

Haec fabula , quae subslituenda est priori XXIX.

quippe ducta e Babrii opere. Suidas v. IIvi-
%aig. rag tvonXmg g%i'otoi. xal m/Q$ijp, tiog
o^tjafog. Bagiog-
fiol yivoiTO xv aivtiv
Mi) xarayilaoTOv , fii)rt nvg'oiyijv naittv.
t) XKfiiog. i. e. Camelas loquitur. Vide Tyrwhit
Dissertt, p. 4o. et p. 63. Sed fabula XXIX. vel
propterea ejioienda erat, quod Vulpes hic parum
callide res suas peragit. Non ila earn informave-
rat Archilochus, a cujus excmplo deflectere nefas
duxerunt posleriorum aetatum fabulalores, hoc
nomine digtii. Quare hanc ponaraus regulara:
quaecunque fabula Vulpeculam ita repraesentat,
ut desideretur r xtgSa.tov et twixDjov , ab Archi-
locho ei tributum, ea vel spuria est, vel interp
lala. Exemple sit fab. IV. de Poulpe et Hirco.
In puteum descendit hoc, male compositum, so-
ciorum par; unde mox vident nullum palere exi-
tum. Convenit haec slultitia in hircum, in vul
peculam Archiloehiam nullo modo. Sed haec est
culpa interpolaloris. In vetere fabula Vulpes in
puleum decidii quod prudentissimo cuique acci-
dere polest; ad eundem locum hircus sitiens de-
fertur, invitatur, decipitur. Hanc narralionem
aliquanlo probabiliorcm secutus est Phaedrus, et,
nisi fallor, Jiabrius, quem anle oculos habuisse
videlur auctor fabulae Cod. August. I. 9- HXwtti^
ntaovaa tig (pia in civyxrg tfttvt n}v av-
aatv fiiyavovoa. Toyog Su(ir ovvtyittvog , $
iyivtxo cairo tfgtao, -taaautvog avTi)v
Tivv&vtTo , ti xa).v t' '. ' S tt}v Sv-
TV/jav ciautvujctuivi] 7io).).v naivov roi vHurog
Ktttvetvi, Xiyovaa wg ttj , xu xarai/vut
nvTv naoijvtt.. ' utXtTT(g xaTt).{ft dice ft-
vijv tsuO-viiiav xai / iyjav aStoat, ft tree ri)g
 DE FAliLlS AKCHILOCHI. CCXLV

' loxrttt ?rv avoSov. Kai i) lnril -

muv t rpj imvtvotjxvat li ri]V dfiyortowv aw-
.Tioav. L'i yQ \>th]atig rovg unooaHovg noag
no rtyi noaeaat iyxXiva , vaSoa-
fumaa avn'i 8t av vwtov xai ai avuiaow.
Toi) Si xai TrV StvToav naaivtoiv Toiftu
vxiofTioavTog, }' kumijS, akXofttvr] Si twv axt'/.wv
RVTov ni rv vwtov dvtt] f xai an txtivov tni
rifara Siiiiaauinj trri (fQtuTog rt?.-
tovau ).. Tov Si tnyov (AfuxfOfjUvov
avTiji' wg Tag ftokoyiag aaouaivovaav , tlUOTqa-
qiiou firiv ovTog , dXX' ti Toaamug (ptva i-
/ig Haag tv rw mayan TQiyag , ov tiqotqov Si] xa-
uii'jxng, tioiv i Ttv avoSov iaxiipw.
Ovto> xai twv v&ownwv roiig cpoovifiovg St
naToov t?.i twv noayuTwv axontv , tif ov-
Ttog avTO iyytiQtv.
Quod supra scripsimus, aucLorem huius fabu-
lae ante oculos habuisse Babrium, id quodam modo
confirmt epimythium, quod iisdem paene verbis
exaratum legilur in S. Maximi operibus apud
Montfauconium Biblioth. Coslinian. p. 5/4. ad-
cripto nomine Babrii. Vide Tyrwlritt. p. 38. et
68. At enim docuit Bentleius Dissert, de Aesop,
Sect. VIII. non banc Accursianae Collection^ , sed
illam Neveklianae abul. CCLXXXIV. e Babriano
opere fluxisse, deraonstravilque id, quod voluit,
proferendi aliquot Iamborum exemplis, in hac
posteriore versione latenlibus, ut,
_ xaTijl&iv iig ulhvv xrjuvv.
[itTtvti , xai ait&ov ti'Tti.
Feril hoc Bentleius; plus etiam Jacobsius, qui ini-
tium Fabulae in bos versus transformavit Dissert.
de Fabulalvribus Graccis, (in Additam. ad Opus
Sulzer. Vol. V. P. . p. 2B9)
 CCXLVI HUSCHK.II DISSERTATIO

Toyog ftioovg no&' wa oq>o8owg diijjijaa

"YS(og fuv xaxfjk&ev a&vv xfjfxvov
Nolim equidem hos multosque similes versus^
ex oratione parum elegante ab aliis etiam passim
concinnatoe, in elegantissimi auctoris rationes trans-
scribei-e. Plurimunl sibi in hoc lusu induisit Tyr-
whittus: quanto cum ingenii abusu , disci potest,
. . tabula XLIV. Cod. odlei. si comparen tur
Babrii Scazontes, paullo post l'eperti, cum iis,
quos e prosaica oratione exculpserat vir aculissi-
mus. Nihil facilius est, quam e verbis scriptoris
qualiscunquu Iombos eruere , si quidem verum est,
quod dixit Aristoteles Rhetor. 111. 8. ' iafi^og
avvrj taxiv / At' r xv dio ui.iaxu nciv-
xtov uroMV t/t/?t tp&yyovxttb Xiyovxt.
Quo magis cavendum est, ne, quod Ixioni acci-
dit, nubein pro Iunone amplectamur.
Elsi vero non negaverim, fabulam, quam ex
hibe! Codex Augustanus, interpolatriccm manum
expertam esse, tarnen et narrnlionis probabililas,
et inprimis Phaedri consensus suadel, ut statua-
mus, hanc potius , quam alteram apud Nevelet.
CCLXXXIV. a Babrio versibus fuisse exposilam.
Frigidum illud dictum de ingenio, cum barba com-
parato, quod recenlioris notae est, utrique nniie-
xum vides. Hinc iterum Benlleius concludit,
translatum illud esse e fabula CCLXXXIV. in
fab. IV. Sed posuerat ille, tamquam certum et
exploratum, Ncveleliaiiam Colleclionem antiquio-
rem esse Accursiana , quoniam ill i multa Babrii
vestigia impressa sunt, huic, ut putabat, nulla.
Quod argumentum quam infirm um sit, testatur
fab, CXXXV. edit. He-using. ' / xqvtix-
fievog axiXrt'i, iig yiv i?.&ev , tlcye not, xq
oig' 'Ja X p e ifH <p ce a ft a x v f n t a t /t oj v,
og tOTiv xiov &wv iaxog Iluitav. Kai ^rrtbg
 DE FABULIS ARCHILOCHI. CCX1.V1I

tittv lafnrjS., aklovg twusvo, actvrov yioXov ovra

ovx iatl Haec profecto runt disjecti membra
poetae. Eadem deprehendes in hac Cod. August.
11. fab. 157. ubi lamen non Liimbricus,
medicum se profitetur, sed, quod inagis placet,
Rana : "Ovto i nori uTocr/ov tv Auvt, vioi,-
at iiot to iltoon; yw 'Icctqo tixi (pctQu-
xtav t i ri] [iw v. Kai jtw d, (piaiv Xwnrj^
/./.ovi oii)u , oavT ov y taXo v ovt a ut} &-
pa.TUwv? Uterque scriptor eundem secutus est
auclorem. Neuter obliterare suslinuit elegantem
Scazontem,
'IctTQ etui cfctQuxcov intory/itV.
Imilalus est Iambograpbus fragmentum veleris poe
tae apud Stobaeum tit. XX. p. 107. quod Sophocli
tiibuitur in Cod. Reg. monento Bruncko aJ So-
phocl. Fragin. '1 . II. p. 29.
"Ooti yo tv xaxoioi &V[Uo&tl noTwv
Mti^op Tij vaov tfciouuy.ov,
'IuToq ioTW ovx 7iiar>uwv xaxrv.
In iis fabulis, quae ab cxemplo Archilochi
prorsus aberrant, numerando eliam est, quae vulgo
legilur apud Horalinm I. Episl. Vil. 29.
Forte per angustam tenuis Vulpcula rimam
Repserat in cumeram frumenti ; pasaquet
rureue
Ire foras pleno tendebat corpore frustra.
Cui mustela procui, Si vis, ait, ejj'ugere stinc;
Macra cavum rptes artum, quern macro.
subisti.
In tota hac. disseriatione discedendum nobis fuit
Tel invitis a Benlleio. Tandem perventum est
ad locum, de quo mihi optime convenit cum viro
sumrao. Vide enim, quanti i J le fecerit Vulpcu
las apud Aesopum: Enimvero, ait, omnibus
niodis portentosa erat e Vulpes (Horat): cum
 CCXLVIII HUSCH KU DISSERT A TIO

enira Aosopicae illae bestiarum omnium astulissi-

mae fuerint et callidissimae , haec contra slultiliae
et fatuitatis exemplo est; ut vel Mustela, besliola
ilia ignobilis, quacurn vidpes illae Aesopicae vel
fubulari numquam dignatae sunt , baud paullo
sapieutior iriducatur. K Sufficit haec sola anirnud-
ver.sio ad convellendam , quae casu quodain in
Horatii exemplaria irrepserat, leclionem, recipien-
damque egregiam enieudalionem : tenuis Ait. dula.
Sed ecce! eandem fabulam diverso modo narravit
Babrius. Suidas v. 'Pioy'
'Ev t0' ixtiTo Qit>y aiaXwv
"Aqtiov u)?mv noa xai y.otwv n.ror,q.
Perlinet ad boc iragmenlum fab. GLVIII. ed.
Huds. Cod. Aug. I. a4. ubi vulpes, animadver-
tens in cavo quercus jacere peram pastoris, paue
et carne repletan] , sese insinuasse, et quum pleno
corpore i'oras ire frustra conaretur, ab altera vnl-
pe iisdem verbis admouita fertur, quibus nitedu-
lam admouet mustela apud Horatium. Ex. quo
apparel, duplicem bic factam esse fabulam ex ar
gumento simplici. Librarme Horatii induci se
passus est a Babrio, ut vulpeculam substitueret
nitedulae, id quod evenit ante aetalem Isidor!
( Orig. I. . 9. p. 855.) Alqui alium auctorem
seculus est Horatlus, alium Babrius. Docet Ae-
eopi fabula , ut scribit S. Hieronymus Epist. ad
Salvinum, plenum mris venir, m per anguslum
foramen egrcdi non valere. Hanc expressit Ho-
ralius. Quosnam vero rivulos consectalus est Ba
brius? Seite scripsit Tyrwbiltus Dissert. p. 33. :
haud iiicredibile est, ipsum Babrium nonnuila,
quae scilicet desperavit traclata nilcscere posse,
reliquisse, nonnuila etiam pro arbitrio immutas
." Fieri certe poluit, ut banc ipsa m Tabulara,
de qua nunc agimus, pro arbitrio immularet. Sed
 DG F AB ULIS ARCHIL CHI. CCXLIX

videant viri docti, qui historiara fabularum Aeso-

pearum in numerato habenl, (nam nos non salis
praeparati ad hoc argumentum delati sumas),
utrum ficta illa de Vulpe, perae pasloris insidian
te, narralio, ut et altera de f^ulpe et Uva apud
scriptorein occurrat Theocrito antiquiorem.
si quis ingeniosus esse velit, possit ille hariolari,
Sicuium poetam ulramque respexisse in describen-
do pocule pastoris Idyll. I. 45.
Tvt&ov oaoov nwdtv h TQvroio ytoovrog
TIvQvcdaig aruqpvkaiat xaXv tftfjiifiv akwa,
Tv oXiyo rig cpJ uifiaaiaai (pvkciooH
"Hftevo' iupi d fiiv Sv Xtntxtg- piv v oyojg
, atvouva xv to!~iuov *) ?, ni mjoctv
Ilvxa Xov rtvyoiaa, natiov ov ttqv vtjonv
, 71QV xQccTiexov ni ,roooi xa&ih.
Avxo oy v&toixtoai xaXv nkxti cxtd'oi^Qav,
Zyoivu) tqpctQfiowv fU?.iT<u o o'r rt '^,
Oi)Tt tpvTcv rooot/vov , ooov moi nktyuari yafrt.
Ulcunque sit, nos ne hanc quidem Babrii fabu-
lam sine reprehensione aliqua dimitiere possumus,

*) Vide Fab. CLVI. et Babrii fragmentuin apud

Suidam in v. . Tyrwhitt Auctar. p. 53.
' Sig ' ovx ptxytT, ' xatuve nr8waa,
OvSv / a/ovoa nKov alwoag,
Tlagi^tv ovxobovoct rty Kvni)v
Babrius , qui se ubique ad exempluin optimorum scri-
ptorum couiposuit, videtur h. I. ante oculos liabuisse So-
phoclem Oed. . iuj3.
Ou > xQtfiaaxTjv ttjv yvvalx' tatSoftey,
TTktxrag iwoatg ifintnkiyfiyiv.
Horat. III. Od. 27. 58. Potes hac ab orno Pendulum
(fietwQoy , vel n8oQov} zona bene te secuta J.uniere
Collum. Thucytl. IV. 48. xal x / nayaiwoij-
para (al. naat^/xuta ) noiorvTtg , nayxfuvoi. Vide
Valcken. ad doniaz. p. a4i. seq.
 CCL HUSCHKII DISS. DE FAB. ARCHILOCHI.

quandoquidem ea repracscnlat vulpera vulpe calli-

diorem. Nulli hie locum habent iugenii gradus, et,
quod Euripides dixit, sive Philemon in fragmento,
quod supra descripsimns, rnv THJuvQia/lkuintx rig
avvceyctyoi , uicev (pvaiv 'Ana^c'tnaoiv mfJirat , tqotiov
d-'ei'ot.. Sed liaec vulgari quadam trulina, non auri-
ficis stalera exiiniiuaiida esse largior. Contra sibi*
lis, et omnibus, quotquol sunt, fist ill is dicain, an
fuslibus ejicienda est Vulpes fabulae VII., quae,
postquam caudam in decipula reliquisset, concione
omnium vulpecularuin advcala, ad diceudum pro-
gredilur, iisque persiiadere allaborat, ut idem la-
ciant, et voluntaria ainputalione inutile illud pon
dus abjiciant. Hace certe diguissima erat, quae lo-
tius chori irrisione excipi relur. Nec dubium est,
quin haec siinilesque fabulae prodierint ex umbra
Scliolaslicoruin, qui, quum Arcliilochi illud arche*
lypuni prava imilatione del'ormarenl , invidiam re
conflarunt , ac paene contemplum. Quod non im*
pune tulei iint. Nam, ul injuriain sibi factam ulci-
scerelur, baud dilliculter se adduci passa est Vulp
cula siinulalrix, ut nomen suum commodaret ad
designandas doctores illos umbrticos, qui facie ma
gi's quum lacetiis ridiculi essent. Quod argumentum
ingenise explicm't M. Wolfg. H eiderus in oratione
de uipecuiis Scholasicis.
A I 2 Q Y M Y 0 I
 Mv-o er. Iderd fal 'A%nr$.

Alzos xal 14X(imb rpiXiav nqog dXXrjXovg -
fuvji , nXrtaiov iavrwv olxttv Syvwoav, tuiwaiv
('/, xal iv ravT tlvat, ryovftvoi. xal St'
(dv dvadg ni ti. moifiijxtg SvSqov vtOTTonoiijatv,
Si eiatX&ovaa tig rv vnoxtuvov &ivov erxtv.
Mit ov noXXdg Si t'ifioag ^tX&ovar}g avrrjg
i vourjv , dnoowv dsrg TQ0(pg, tig tov
tuvov, xal ytwrjuara gnaag , (uvd tav-
to vtoxruv xare&oivijauTo. i) Si d).n>]^ tnuviovoa,
tg i'yvw noa%&iv , ov fiXXov ni tSiv vot-
-d-avtia Xvntj&t] , oaov ni Tt d/ivvt %tQoaia
yg oliera, ntTWv Suoxtiv rSvvazn. Sintg nQQia-
&tv , o Tolg do&tvtoi xal dvvxoig vndoyti
tQ'/ov, tov x&qov xarrjoccTO. Switj ovv avrog vx\
tjg noXXrg dyntjg fuyarrv ty&gav ay^xtvai -
Tct^v dXXtj?.arv. '0 Si &tg Tt~g tig Trv cpUav ytvo-
uivrg dattUtq ovx eig pmxodv Sxrjv niQUo%e frvv-
tv ydq riviav aiya in dyoj, diTg , ano
tov oiftov anXdyyyov t'ftnvQov dvfjvtyxiv inl ti}v xa-
hv ov xtaXvQ-vTog ni ri/ xaXi, atfoSqog tune
ad vifiog, vno%ovoa Si tj xaXid x xal
naXaiov %oqtov, Xaunov ffXoya dvrflie. Kal St
/ xaTaqpXf%&VTtg o vottoI, xal yo rjaav ti
nrjvai aTihilg, ni tv yijv xaxntaov r Si dX(nr%
nooadoauoiaa , tv bxpti tov dtTOV ndvxag . avTovg
xxi(paytv.
'0 Xyog StjXol, or oi (piXav naoaonovSoivTtg,
xuv tv x tv ySixijuvov xwvyiaatv xXaatv Si?
aa&tvttav , dXX ye ttV x tov &tov Tifuooav ov
SutxQovaovTai.
 4 A I 2 1

Mv&o . 'AtjSv xal 'Iag.

^tjSiv t tivo Sgvg vvjrXtg xad-tfvr, ySt
avvrj&tg. 'Ioccl; Si avxfv &fccofuvo , d-
nontv TQO(f>g, ininxg dvtXdtxo avxtv. 'H Si fit?.-
7.0WK vceioiad'tti, iito avxov, Xtyovaa fit] Qw&T]-
vai avrrv , trcttSt} ov% ixavt] iativ toa nXtjotoat
yaatQCf St Si avrov, ti xooqjijg dnoQt, inl x
(itiova Twv qvwv tQnto&a*. 'YnoXa(v Si iQa%
%q>r' dXX' ty(oyt cfQwv av trv, ti xrv tv %tQGiv
itoi(iiv oodv jiaotlg, [ (fatvfuva Su-
XOtflt.
'O fii&os Si?.o, oxt ovTC xal tmv dv&oumov
4 . U Xywxoi tiaiv, o'ixtvtg St. iXmSa [ui^qvuv t iv
\, t r> ZtQe"lv ou> ^ooaUvxat.

Mv&og <y. IdsTg xal KoXoil

itTg n rivog vrf)i]?.jg nkxqag, ',ij-
naatv aova. Ko?.oig Si xovtov &taoT(fuvog , St
jXov fiiu^fiivog , xa&tlg tavtov usr itoXXov xov
oiov, fori y.Qiov r}Vt%&T]. 'Eunaoivroiv Si avrov
vv%tv tv tog ixiivov ftaXog, i^a&tjva* Svvui-
vog TtxiQvaotto, tug ov o ioifii}v x ytyovg aiotf-
(.uvog, TQogSoafiwv dvtXtTo avrov , xal ntoixxpai
avrov x o^imxtQa, g iaTtiou xaTtXut, xog iavrov
naialv txfiun. Tuv Si ftvvd-avouvwv, xi ett) oq-
r vtov, %(p)' g fdv iy uay.wg oiSa, xo/.uig, wb-
Si avxog ovXtrat, dtxg.
'0 (iv&og StjXot, kq tovg intoiyovrag Sf/uX-
?.av fiijSiv dvvtiv , xal ni ovuyooccg noaxxvtat
yiXwxa.

Mv&o if. ^ xal Tqyo.

lAXtnrf ittaovaa tig (potan afrv, tfttvt tts
xftv dvaatv \ut}%avovoa. Tyog Si Sxptt avvt%
 M T 0 I. 5
tuvo; , iyivtra avxo rpoa', &aa[Afvog
avT)]v, tmv&ptTo et xa.v u vSojq. 'H Si ti]v
bvarvjfiav ccafiiviacctuvt] , nolvv enruvov tov vSa-
xarTive , Xtyovoa, %qi]Otov ett] , xal SuiSig
nctvv , xuTar,vcti na(n'vu. Tov Si dfUTafultjTmg
xa&aXXoftivov , Si ig fivfjv gav rrjv inir-
dvuiv, xal Tt}v Siipav oeaai, aua xooia&r-
vai tov vSccrog axoTiovfuvov Tt)v avoSov , %ntoi[iv
n 7 )jni]t; t<pr imvtvoijxvcu tig r;v diufoxowv
. 'O TQyog t<pr, \ q <| eine- Tovg
tungoo&iovg aov nSag ' ngoaiguaov , xal
gti&i Q&og , tyxXivov Si xal xtara. jtvaSa-
twvaa Toivvv ty Sut tov aov vwtov, xal ilo&ioa
void-iv, tvQ- rtaa%tjfm xai o dveXxvai t^to. Tov
Si ravra tyv naoaivtoiv vntotTi'oav-
} ij dXcmt] XXoftivtj Siel twv oxtXtv avtov, tr
w dvijj , xal ri Ixtivov ni xigaTa Su-
Qiwccfttvtf , xal yiwaiwg xrivaaa } inl tov axua-
tov yoaTog tii&tj , xal dvtX&ovaa ~
. VQxov/itvtig Si avTtjg, xal nu^ovargy tq-
yog fiVXTigi^(ov avTijv , xal vtiSiytov, uo-
Myiag xal vnoayiatvg nagacavovaav , maToaopttaa
ovTogt dXX' et xoaavTag (pvag tt%tg, n-
oug h aov Tut%ag, ov ngTtQOV -
irjxag, nolv dv Ttjv avoSov 8(.
'O fiv&og SrJ.o, ort olrw xal tov cpgviuov civ-
&QW7IQV SZ tiqtqov tXij twv axo-
ntv, (IUP ' avTotg e'j'^etoftiv

Mv&o . 14)^ xal Botqvs.

1 huwTTOvaa, i&iaaTO ni Tiva dva~
SivSgSa oTQvag XQtuuutvovgy tfovXq&r] avTWV
!UQiytvod-ai, xal ovx iSvvaTO- nallaTTQ^tvn Si
tavTtjv tuntv bfiqpaxig ttoiv.
 AIZOT

O'vTi xai Twv dv&QbiTiav evtoi, tm> /

rpixo&cu [it] Svvfuvot St da&tvetav, Tovg xatovg
atnvttu.

Mv&o . IdXnrils xXov qo.

jiXibnrfe vTto nvog nayiSog Ttjvovuv dnoxontoa,
*! ao%vvt]g auarov tov iov riytTO. "Eywa Si xal
tig ccvto itiQUtyaytv, 'iva
xoiv & Siov avyxQvyJr]. Kai S
anaag d&oooaoa, nayvsi amalg ovog dno-
, Xiyovaa, ovx ccnoantg tovto ftvov, dXX
xai niQiaoov avTag , aoog. Tovtcv S
Tt vnoXaovoa, '(pr~ tpiXi] } dXX' et aot fit) tov
to ovviyfQt, ovx dv quv amo avviovXevtg.
fiv&og StjXot, ort ovrog Xyog oust xi~
voig, o avfiovXLag noiovvzai noog Tovg ndXag,
I ov St ivvomv, dXX Si aftog avfiqpgov.

Mv&o l4Xa>7it] xal Acov.

1% [ &aoafitvt Xtovxa, TttiSi)
Tiva tv%7]v V7ii'VTioiv , fv iSov-
aa avrv, icpaqd-t], fUXQOv xai dno&avev.
Ex devTQov Si ) niqiTVypvoa, f(pot]&i] fdv, dXX'
ovx g noTtoov. 'Ex tqitov Si dsaoafivq ovtov,
ovzwg xaxi&(aro-tv , noaiX&ovaa SiaXt-
X&tivai.
0 uv&og Sr,Xoi, or xai qotod tuv noa-
r owrOtia xaxanqavvti.

Mv&og ]. ' xal Brog.

1% qpayftv dvaalvovaa , insiSt] &^
viiv rjfitXXev , aTov tntXafTO nog oi']&iwv. Sv~
axhitaa Si , xai Stivw nXtjya&eoa, tiit
 M T 0 I. 7
no avrrv a hi. xaratpvyovaa yg if al,
t orj&ttav, %tv fioi i%Qiio(a. XXX' iaqjXrjg, <J
qiXrj, (prjaiv 7] arog, ifwv imXaiaO'ai ovXrj&itaa,
ixtq TtvTW imXa/ivfodai &.
' fiv&o SrXot, on xal v&Qmav
firma slow, aoi oq&otg nQOOTQ%ovow, og
Sixev fiXXov ffupvrov.
Mv&og IdXanrjls teat KqoxoSsiXo.
ullKtr xal XQOxSt*Xog uqI tvytvdag qiov.
Si tov xqoxoSXov Su^tvrog, xa -
tfvoutvov ntfl rrg ngoyvuv , r -
ffi vnoXaovoa eq>r' ovtog, XX x&v o (ii) i'C-
>} yovv So/ia aov tixvvaiv, no
hin tl ytyvivao(ivog.
'O fiv&og SrXot, %pevSm>v(iu)v dvSoiov
ih-ftg iaxt /. -
Mv&og L \ xal ovoto/uo.
lAXwni]% xxnnjyovg (ptvyovoa, xal iv iotfna * / , ;
tv Softov viovaa, aixixa avSa tvQioxtt Sw~
tftov ivravO-a, ov xal xad-wttiw tov XQVxjjai avTqv.
0 Si vniSti^tv avTj Tr]v iavrov xaXvrjv. 'H S f*
d&ovaa ixQvnrtxo iv ycovn. Si xvvqyatv tX~
&0, xal qcotcvtcov tov avSoa, fiiv t]Q-
vttTO ftrjSiv tlSvat, \ Si xl4}1 <**ov rov
vmSixwv. Amol Si (ar noai%ovTig, dnijX&ov na~
'-. 'fig ovv tiSiV avTovg 1) Xim) ntX&v-
raS> tfijXd-e ngooq>o)vovoa. 'EutfiqifTO Si avTi)v
av&ooj7tog ixvog, ' it' iftov nvTiog &,
xal yaqw fiot ovx f%i>g; 'II Si " inavaoToa-
, tint avTv ovrog, XX' rv%aQir-
<nroa av 001, ti TOg Xyoig / xal x f'ya Ttjg
%ug, rovg TQnovg tl%tv.
8 A I 2 II

' Xyog ng ixtivovg rovg nv&nov , tov

^ fdv iitayyeXXofifvovg Sid Xyuv, Si loyuiv'Si
qpavXa notovvrag,

Mv&o$ l. IdXizjj Mo fioXv*

xsiov.
MXtm lioeX&ovau tl oixiav xi&aq)Sov, xai
i'xccoTov Tn> avTov oxsvv tQivvraauvr , evos *t-
tpaXrjv fiofioXvxtiov evipvug xartaxfvaofifvtjv. *Avu-
Xaovaa Si avryv rag Qtxtiaig %qov, tcpr] o'ia
xtqpaXi}, tyxopaXov ovx
'O Xyog ng avSoag fuyXonotntg fdv om
ita, ).oyiarovg Si rtv tyvxr\v,

Mv&o i. Idkajitrjl; ioyxa 6ce t}v

y a.
?]!; XiutTTOvac lv nsivp , i&faaro tni tivu
xaXvijv ooxov xotr, xai rov vu' avvov xa-
Tcekeup&vTa' xai tiaiX&ovoa, ccpaytv avr 7df-
>g. 'E^oyxio&ii<Tt] Si avr^g rrj , xai SuL
TovTo ft/? Svva/i-ivtf i^sX&etv rrg xaXvrjg, eauvi
xai iUSvQiro. 'Er(a Si dXoxtt]^ SifQ^ouivrj, ijxov-
mv avrtjg rwv atsvayfiwv , xai nQoatX&ovaa invv-
&vero, St tjv airiav rovro noieg; Ma&ovoa Si to
ytyovog ij ci?M7iij, e<ft}' XXd ftive vrav&a
o, fbtg v Touriirr] yvji , rtoia ovaa iiai]Xd-ig.
'0 fiv&o Sij?.o, oxi xd Xinxd x>v nqayfixtav
XQvog SutXvei. '

Mv&o ly. l4XcnTg xa USalig.

xai nSaXi moi xXXovg iqiov.
S naqSdXcoig nao exacta ti'jv tov afiaxog not
 M T 0 0 I. 9
nUav nooaXXotiivrig , v alumj^ vnorvxovaa tint'
xat naov iyw xaXXmv , rjrig ov' ,
vjv Si tjjv^fjV mrroixiXfiivij Tvy%v(a. -
' fiv&og SijXol, on roi oiofianxov xXXovg ,
uvbv av rrg Siavoia xofiog.

Mv&o i?f. AXovo xal "Oqvc&s.

ji'Mvnog dxovoag, 'ti tv rivt > in avXr
QQn&ig voeveiv, tig cctqov iavxov ^,
xu rijg dvaXctwv iyct-
, ncctytviTO' xcti or jigo tij inavXtwg, Invv-
&vTo avxg, nig fyottv. Ai Si dnoxi&tloat, xa~
i.wg, tcpceoav , tv o ivrtv&tv dnakXayfj.
Ovt(0 xu Twv v&Qinwv O 7tOVrQ0 rovg (pQO- <>
vi/iovg ov av&vowij xv futXwTcc vno-
xfMVovrat,

Mv&o t. Ahovo teal 'AX s x r v v.

AXovqo ov?J,aa>v dXtXTQvvct , tovtov fovXt-
to fitt' tvXyov axiccg xara&oivrjoao&ai. Kai Si)
xanjyoolv avxov Xtyaiv %\rQv avzov tl~
rois v&gwmtg vvxtioq , fiiSi vtivw
Tvyriv iwvxa. Tov Si tinvTog in* avrwv
nouv, In yaQ owt]&r] Twv toytav Su-
yiiott, x SivTtoov ai'XovQog tXtytv dXX dot-
'h' *V (pvoiv Tvy%vii, dSifopctg xa (itjTQt
uittiaiviv. Tov Si xc tovto tg aiqpXtiav ttv $t~
noxTtiv qu'joavzog, noXXd yd avto
TiXTio&ca naQuoxtvdti- , dnoxQiO-tg ixtvog, iopr'
tv o dcfOQpuv noXXiov tvnooqopg, iy Ttwg aStt-
sivog ov utri.
' & S>]Xo, rt r itovyQ rpvoi{ nXyufitXtTv '
flQOCtQOVfUi'lj , X(tV UT tvXyOV %11 ov V-
V)jd, dXX yt novijtvtxai.
 10 a i 2 T

Mv&o i. 'AXexTvvs xa Ildtg.

jiXsxrvvag tig tv rr olxah'%wv aviov, ntirv-
%wv ntgSixi, xa tovtov inayogoag, loi'jvfyxtv
tv rf oixia avrov rov avvavara(pt}vat tog OQVurt.
Twv rvnrovrwv avrov, xai xSiwxvrwv } S tugSt*
ihjnelro aasa, vo.wv Si tlvat avrov d?.?.<pv~
2,0V, tovtov %giv Subxto&ai nag twv dXtxrgvvwv.
Mtxgv S baov vno%wgroag , &ewget rovg d?.xrgv-
vag iux%oiivovg xa avyxnrovrag. Taira 6 ntg-
Si!; gwv, dno&egantv&g hq>i]' dlX eywye ano roi
vvv ov Xvnov^ai, gw yg avrovg xa vn aAAiJAwv fia-
%ouvovg.
'O /iv&og SrjXot, or ngog rpgovitiovg v~
&umovg, o'ittvtg gaSuog <pgovo~i rg ix twv nXag
voeiq, brav Swoiv avrovg firjS twv oixwv dne%ofti-
vovg.

Mv-og i. *AvrQ Tiq.

I4vfg nrjgg eiw&fi nv nm&fuvov e
tg avrov %eoag wov q?anT[ievog , Xyeiv nolv
ri or. Kai Sr kvxiSiov avriji iniSo&vTog, tfn-
Xawrjaag, xai dfupayvowv enev ovx oiScc, ntegov
xvvg tiij, dhnexog, r toiovtov wov yiwrjfia. Tov-
T0 (itvTOV aatfwg niorafiai, ort ovx niri'jStwv tovto
wov ngorwv notfivji avvivai.
OvTto novrjgwv r w&eoig notxig dno rov aw-
fmrog cpaivtrai.

Mv&o . *] xa\ Kvav.

lAXwnrfe eiaeXd-ovoa elg dyiXrv ngorwv, &r}-
kavro)V twv dgvwv, v Xaofiivt) , ngoainouto
xaTCipiXHV. 'Egwrrjd-eoa vn xvvg, ri tovto note;
Tt&tjvoviuti avxw, i(pT} xa ngoonui^w. Kai xvwv
 M T 0 I. il
ttfrj xai vvv iv in} atprg dqviov cp' iavrrj ,
xivtv 001 TTooooiow.
'O kyog Aog avSqa aSiovqyv xal xi.7iirv
tixcu onv.

Mv&o id-'. 'ATQohyo.

Idaxqoi.yog itvat iv ixoTfi ionqa, xal Tovg
argccg imaxontiv t&og fi%. Kai Sr ntqiiv
tig jTQoeTtiov, xal tv vovv kov %%uv ilg Tv ou_
avv, fka& tig (pqaq. 'OSvqou-
mv S cevTOv, xai odjvxog, jiaquv tus ug ijxovae
mevay/xirv , Tioooii.&iv, xai [la&wv avufqxoTa,
'(>, ztqs avrv ' w , o iv ovqav Xintvv -
wiuvo, ini Ttj yrg ov% qag;
Tomta 7.ya> xQijoaiTO av tus *i* ixvovg Tovg
v&Quttovg, o naqaSg~wg Totg v&qwnotg i.aLflvtvov-
xat, ov xoiv to v&qunoig imriktiv Svvfiivoi.

JMv&og x'. 'AXisd xal 2/uai.

lAXuvg SxTVOV xa&ilg, chn'jvtyxe Ofueqi*
Je. Suixq S ovaa, ixirevev avrv Xyovoa- (irj
iins fit xqg naqv , hk' i'aoov , inetStjittQ aui-
xq xvy%w S av^d-, xai fityl,r yivcofiai,
Lar,g ut' in xai fitiov ont (ucpikitav tot yt-
rraoua*. Kai luvg ilatv ukVtywye fiwqog av irv>
ti v %qoI xiqSog naqtig, xciv uixov , iv iX~
-uoi Suxoiut, xav (tiya vnaq^t].
'O fiv&og St]Xo, or* aiQtTtintQQV ioTt naqv
xiqSog xoaTiv, xav fiixqv f), nqooSoxwfuvov ,
xv fya V7iq%.

Mv&o xci. "Av-cono g x cera&Qcev

yaXfia.
ZJvfrqwng Tig vivov &v e'zwv> xa&ixtTtvcv
ccvtv tv yad-. 'Sig ovv 1, xai
12 AISnOT
nXt'u tovtmv, fiXXov avrog Stijytv iv ntvia xecl Si]
&viu>&flg , agag ccvrv axtXrv, ggiyjtv iv
roiyw ngoaxgoiaag. Trjg Si xttpaXij avrov nagavrixa
xXaa&tat]g , tggtvat ygvaog /.vg nagaygijfux- 'vntg
avvyiav av&goinog iow argtXog rvyyvtig, <~
fiML, xal ypt[t(av Ttfuvr at yg, ovSiv oxf ihag
fit , rvnrraavra Si noXXog xaXog rfu\lm.
'O [iv&og Si}Xo, ort ovx wcptXy&y rig tiuwv
7tovrgv avSga avrov Si rvnrwv nXtov tptX.tj&ji.

Mv&o x!. Kvcov kerifitvo.

Idv&gnov rivg Sitvov nagtToiuovrog tt
xaXtoai (fiXov avrov oixtov, xc o xvtav roirov e'A-
Xov Y.vvu ixccXti, Xiyw qpiXt , Stvgo Stinviioov
iSt. '() Si noatX&v , ycgutv 'iaraxo' ?Jwov Si
fdya Siivov , ia iv Tj xaoSct' aai , n-
ai] fit yaga agrt xaraytv , il i^amvtjg v tovto
iifciv TQcecf.rjooimt, yg, xal tig xoov Stinvrau>, 'iva
c'.voiov ftr nuvow xa&Xov. Tuvra ovv Xtyuv xa&'
icevTov xvtov, tat rrv xgxov , xadogmv tg rov
(fiXov rov xtxXty/.ra avrv inl Stinvov. 'O ovv
(ixtytioog, tovtov tvvg ttStv wSt xctxttas ti)v ov~
v ntQUJtQcfOVta , xccraaywv avrov axiXr , na-
gayorjua tggixjitv avrv t^to&tv xhjiSuv. 'O Si
xarwv, am'ei dvuxg^cav. Tmv Si xvvwv avr ngog-
vnavrwvrav , xal , iSiinvraag ,
fpXt ; oros nog avrovg vnoytXuv, ia- yg
trnov, fii&va&tlg vtzig xoov , ovSi riv oSv , b&tv
iXfi-ov , tiSov.
'0 [iv&og SrjXo, on ov Stt &a(}tv toig firtSh
VVQVGIV.
Mv&o xy. Idsrdg teal l4X*t]g.
itrg tXa vi avO-Qtnov, bang ra itriQ
avrov avQ-tag rXag, tCaatv avrov iv oxto ai'v og
 M T 0 I. i3

wtv. '0 S xaxtjtpijg Ix xrg ) vniQ%tv. "Ext*

gog S xtg xovxov i^ayoooag, avtnxQwae rv atxo
Kvxxa. 'O S ntxao&tlg , xal laywv , ijvty-
ttv tvdvg Smqov tvfytx?]. Tovxo ltmii xaxt-
Sovaa tfla' (V tovxov o ivie, AAcs xv <5-
xov, fttjttag avxg ae nukiv xvvryfor , xal av&tg
re nxio x a xaxfQTfi(l>er.
'O fiv&og SrXol, oxi Set ynroxg auotag xot$
tvtqyixaig %} xovg S xaxovg ixiptvyttv.

Mv&o x*. " xal "Ovo.

^4& riiv nnov tl%t xal ovov inttpo-
rwf S ). xi'jv ovov rxtg Srj xal Stioaoa fuxd
noAAov xov ctqovg, xv 'innov ioa' Xue
xov oovg, xal xvcftov iu lyov ov yg vwuat
xavxa navra uoxi^iiv. xal ti fiv ovkei, qooutv
ir x iot' i 3 ot & (tot, ot//f* (t ze&vqxvav.
'0 Si ovx ftiio&t] tlttjoai xtv ovov xal %
Vavoioa intnxxu. Tov S xvoov tvxog nvxa* xoi
, ovxog &qvuv ta- oval ouot nava&XUo.
r juoi oxvsrj aQX ) ; fii &tktoug yy
fuxov Xativ ix xov aoovg, iSo anana aoxi*
trvv o~XX.
'0 uv&og Stjlo, ort xotg oiuxqog ol fiey'/.oi ovy-
xtHvwvovvxig , oi dfMpxeoi owfrijaoinut, i iia.

Mv&o x, "Axroe xal 'AXai(.

uqxxog 7tott fty).t ixuvyjxo , iXdv-
> taxi nvx<av ciov ifaal Si tiv cqxxov
vixqv fi.r oiveo&ai. 'H Si aAwri/ xqxova xav-
, tuii-iaos , xal avxqv fAeAff tt&t xovg vt-
xovg io&ug, xal pu) xoig wvxag.
'0 pv&og ovxog % rovg nhovixtag , xal V
vnoxoioti iovvxaq.
 i4 A I 2 f T

Mv&o x. "Avd-Qtanoq xal Sutvqo.

^vd-un rig xal arvQog tpiXiav -
Xovg , xd-usav d^uprtQoi a&Uiv.
Xttu&vo S xaraXavrog , xal yw%ovg ytvofvov,
av&Quno nQ0O(pu>v Teig %tQCtg axfiatb avrov d-
ntnvhi. Tov Si aaxvQOv , SC jv aixav
nTTug TOVTO f q>iXe; t(prm ^ftoas --iQuaivu ix
tov XQvovg. fuxgv Si iSau- d-egiwv iQoat-
vi%frivTog f v&Qanog adXw axiutn
gfia, ifpvaa ro. Hw&avoftivov Si jiXiv to
o"arvoon, SC tv alxiav tovto nXw ; i'q>ij
eSeOfia xaraxfiv^a. 'YnoXawv S ixevog eqsr- di.).'
uno tov vvv dnoTaaofiai aov <fiXiu , or i*
tov avTov arficcTog ifJi%Qv xal &f(>uv yeig.
'O fii&o SrXo, oTt ' Sel xal quag dnoyeih
yeiv qpiXia, w diupioXg tOTiv t dvxi&eoig.

Mvo x. Idv& axe- xal Kvapsv.

dv&Quxevg iJti Tivog oxia } <g &e-
xvcufta, nagexXei avrov v mu -
aat duxpoxtoovg. Kai xvacpevg vnoXauv ' d't.i-
' ng^ai tovto ov Svvauai. Toi
nvv&avofivov SC iv airav , stpt ' (pooifiat, xrjuagd
iyu> Xtvxcvto, ov dnoxeqjQOg.
'O fiv&og StXo, ot nv dv/wiov, xoivii-
.
M/d-o xr}. IdXcsZ.
AXteg oayrvrv elXxov. Bageiag S avTtjg ov-
Org, tyaiQov, xal qyovvTO , noXXt)v eivai vof.iiovre
rfv ayqav. 'ig Si eXxvaav avTrv, i%&vag fiiv evgov
XLyovg , Xi&ov Si fiyiarov v tt aayrvr dvryayov.
O Si Xug ov fiiTQog iagvd-Vfwvv, ov xoaovxov ii
TJj tv ix&vav XiyTrjU, ooov oti xal tvavTa ngoou
 M T 0 I. 5

%<wv. Eig S Ttg | avTW yrjQca rt- fii cU

/Itmud-a, tTaQOL- ^ag yg , g toixiv , Stl-
ifi' form ] , xal jjjitg dtt tooavta nooart8vv~
ma, nvtiag ti Xvnr&ijvai.
'O fiv&o 8rh), * oi Stt Ivnto&ai it tag
Mentais , yivaxovtag tg toi iov Tv%ag.

Mv&o x&'. 0ovevTjg.

Ziv&oiong tig (fvov , iSuxeto vn twv
Wffvmt roi (fOVtv&ivTo. rtvofitvov Si avtov xa~
ro tv norctuov tov Nekov, kiovra iSw xc qiorj-
Mfi, avir) eig SvSov. Evt Si Saxovta tnvu tov
ihSov, xal nakiv rovtov ipoq&elg i'irptv iavtv
S tv notafiv. 'Ev Si notafim xooxStiXog av
ion xatt&oivijaato.
'0 fiv&og Sri-o, ort rovg (povetg dvd-Qimw,
oin yr , ovte drQ , ovtt vSatog atoi^tlov, ovtt Aog
TOS (fvktttu

Mv&og 1!. [ .
Hv&Qu>7ig rig noSr^ii]aag , rxe nXtv tig ttv
iiiav %oav. Si, ixavyto itydXiag,
dvSaya&t'ioag tig Siacpovg tnovg. 'Ev S
j'PStp ecpuaxt nrSr^ia fiiya n^Sijaag, onto ov~
iil xuv v&Qibncov Svvatai 7irSfjoai, xal (idgtvoag
l<faoxtv t%tiv tlg tovto. Tw Si naovtiov rig v~
xolaatv tayr avt' oit, ti tovto dXr&g totiv,
'oi) 'PSog, xal dnonrSraov.
'0 fiv&og SrjXo, oti idv fii fTQ%ioog y niqct
t nqynatog, Xyog dgyg, ntQittg or.

Mv&og . 'Advara inayytXX-

fisvog.
Avd-Qwng ng nvr\g voaiov, xal xaxg Siaxe-
Wog, mi)} dm,no&r naq rwv iatv, Sid
lb AISfnO

t fitjSb t%tiv Sovvat avroig, rovg tovg mzgtx-

Xtt, xai vTuayytro avrog , kiyw &toi iafinoi
t xai (ityiaroi, idv ttjv vytiav fiot ,
ixarov ag Vfiv tig &vaiav. Tijg Si yv-
vaixg avrov nvv&avofiivtjg , n&tv ooi tcwtu, iv
ovufi vyivai, ae; ngg avrrv xtivog i(pi]' xal
VOfiifi dvaarijvai fit, 'iva fit ravra oi &toi nm-
ri'jouoiv ;
'O fivO-og 5t]?.o, or ).?.1 ctSUag xartnayyil-
XovtcUf dnortktaai S iyov ov noooSoxtew.

Mv o Xft. Kaxonqy fav.

ldvrQ xaxongclyuiav nog r>]v yvuatv tv d.tps
r,xt, ov).fitvog rv iov ixrtuoaui. Kui Srj la-
cv orov&iov iv rfi %1 , xai T0VTO oxmaag
luuro) avrov , xai dvnxov avrov arg iv itout,
nrQ(tt]6iv avrov, ri tyo) tig rg %tQg fiov, tu~
nvovv , r anvovv, ovXfitvog 'ti iv anvovv t
nt], w ro oryov&iov vstoSt&j' ti Si tunvovv , d-
nonvi^c.g noootviyxi\. Tvovg Si &ts rtjv xax-
ttyyov avrov yvfirjv , tlntv xXti^ noujoov,
ovrog' tv yq ion ro Jtpaf di'kti-g vtxov,
friXtig >i>, dxStiov rovro.
'0 (iv&og Stjlo, ort &tov iiaQty^firjov
cc dhd-rrv ionv.

Mvo Xy. rsjQy val TlatSeg

avrov.
54vi)Q tr ti%vr VTianyav, fiXXeV xa
taXvoai rv iov, xai ovXoutvog roiig naSag avrov
tundovg noirjaat rrjg yttooyixtjg , noooxa).t<nifit-
vog %<pr avrovg' ttxva, iyw toi iov vxt*Q-
nXi)v antQ iioi iv duntkvt, *v-
qaxtrt nvra. Oi Si vouaavrtg &raavQv rtvu iv
 M T 0 I. 17

rav&a txiv> (*X(* TVV dno'maw rov av-

tv , XavTtg SxeXXav, vvvag , xaxaxatpav n-
oav xijv yrjv ix ndov xal xv piv &t]oavQv ov%
ivoov i) Si imeXog xaxaaxatp- , xal -
<fi).r/&taa , noXvnXaaova xov xaqnv dniSfaxe , xal
n)j>VT0V dvrviyxtv.
'O fiv&og StXo, ti xfiaxog, {hoavog iaxt
o dv&ownoig.

Mv&o . HXlSV.
lAXuvg Xisvxixrjg miQog, dvaXatov avXovg xal
SixTva, Tiuqtyivtxo tig xrv &Xaoaav. Kai axg ini
xm nixag, x [tiv nqaxov rvXn, voutiov, to
f3i4f>atviap xovg i%&vaq i^aXXto&ai. 'Sg Si avx inb
) diaxivfxfvog ovSiv i\vvtxo, dno&ifitvog xovg
avXovg , dvtiXtxo dfiq>tXt]oxqov, xal aXorv xax
xov vdaxog, noXXovg i%&vag ryotvotv. 'ExaXtav S
avxovg dno xov Sixxvov , o>g eidv avxovg nrjdvxa,
t<ft]- w xccxiaxa ywa, bxt [tiv tjvXovv, ovx <o%ta&e'
rvv Si oxe nnavfiai , xovxo nqaxxtxt.
'0 fiv&og ovxog SijXo xovg naqd Xyov xal
xaiv xi nqxxovrwg.

M&oX. lAXcs.
'AXuXg inl ayav l&X&vrtg, xal noXvv %ovov
zaxoxa&rjoavxfg , xa&t[ievoi ixijxovxo ,
firdtv xi niag Svviuvoi ixxtXaai. Avnov\itvoi Si,
iovXovxo va%(Qioat anqaxxoi. Kai iSov &vwog
btiaxiuvog naq fteyaxov i%&vog, dva7trSraag eig-
tX& iv nXota avxSry. Aaovxig Si avxv ot
Xulq, fitx %aog tiarjX&ov iv xi nXtt, xal im-
Xrtaav avxixa.
'O fiv&og SrXot, oxi ftoXXxtg, c (iq xtyvrj na*
Q<J%t i xuvxa Tvyr Suqtvosv.

 i8 A I 2 12 1

Mv&o A\ <X>vug.
L4vi)q nvTj voamv, rv%axo xotg &to lyav ou
iv vyivta , ixaxv ag ^ vuv eg &vaav.
Ol di miQttuv avxv ovktuvoi , Siov nexax-
axiaav. ^E^uvaaxg oiv o avtocmog, imiSr ouv
ynQti, oxeaxivovg ixaxv oaq, ni xov (0-
fiov xaxixavatv , tim' Sauovtg, iov xt}v vytjv
dnsthtaa. Oi Si &tol ovXfifvov avxv vxafivva-
o&cu, ovao inwxvxeg avxtZ, enov mX&i tl xv
alyialv, fig xvs xv xntiv, xal tvQjOti ixtat
yvaiov xkavxa ixaxv. '0 Si evnvog ytvfuvo,
(itx itoklij jK&tv {ig xv vnoStiyd-ivxa ti
ra xnov , SofMtog tprlaq,wv x yq/vaiov. Ilegixi-
av Si txfae kyoxag ovvt'kr(p&t) in avxtv. '0 Si
mxtxln avxovg .iytav cupix fit, xal iniiSt vfv
XQvaiov yiXut xlavxa.
'0 fiv&o ijko, or oi tpevSeig xwv v&QKWV
ty&oaivovoi x &iov.

Mv&O BoCTQCt%OC UITOVVTS a-

61% ta.
BxQuyoi Xvnovfitvoi tul xtj avxtv dvayia, nt'a-
tig tnifixjiav , ixtxtvovxig xv /ta, avxotg a-
OiMu 7ictQcioyr. '0 S avviSv avxw xtjv tvrj&eutv,
v?.ov fiiaov xijg ).L(ivrg tnre. agavxixa Si o -
xgayoi (pia avaxtXkfUVOt, eg x a&q iav-
xovg xaxiSwv. Xvov Si ?. , (ig
dxivijxov ib)Q<av x g~v?.ov, dntMMVXo xv opov,
xal iig xoaovxov oovruv avrov , waxt idtcci-
vtiv xal rzixa&&e&ai xovxoi. Mi} ^tovvxg Si xov-
xov iyftv aaiXia, ix Stvxtgov ifi&ov ( xv Jia,
xal 7taQtx).ovv avxv d?,?M^ai avxv. 'O di SiSu-
xtv avxog tyytkw. 'lSvxtg Si xal xovxov xtjv iv>-
freiav, ovx m^avxo avxv. yHK&ov ovv tx xqtov
 M T 0 I. 19

ioi top Jia , xal tovtov dlX,r. Kai 6 Ztvg

ayavaxnjoag avvv , vSgav ntfiipev avTolg tv-
frv. vkXrq>&(VTtg ovv oi /%01, tg xal eg 1-
ofrero .
' uv&og SijXoi, ort afitivv tan &sw nti&ta&ai, "
xal firj i'xfiv ag%0VTag xal %6. 4L, 12-,

Mv&og Xi. Btqcc%o.

BToa%oi Svo ivifiovxo iv .iuvr. Ev /ugaig S
ro &gov$ t^rov&r r Xuvij , xal xaTaktixpavTtg
mvrjv , akkrjv 7itt,rrovv. IJaga^gijua ovv vtv%ov
tfQtan a&H. Eine Si avyxa-
Tl&tftiv VTav&a , ti (pile. 'Ynokauv Si
niTUv tv ovv xal v&de voo ^tjgav&T,
$wroiu&a dvek&tv ;
0 ftv&og SrjXo, 'Ti ov Se ngoaig-
/la&ai ! ngypaoi.

& X&'. Bsg 1"/.

Btg ua^av ekxov. Tov Si ^ovog toiovto,
uuoToatpvTg s<proav ngog avrv ovTog, ?1
oiov aooq (pegvTtov , ov ri xgeig;
Oihwg xal mot, hgiov \io%dbvvTW, avTol ngoa-
noiovvTat xuvfiv.

Mv&og ft. ) ftctl Uag avrrj.

BoTrgo>v iri &vvto>v alyu, xovg avvty-
yvi ixkioav. Evv avTOg Si iv xal yvvrj nivi^q,
lufr' rg xal nug avTig. Jlgo'iovorjg Si rijg ev(it-
pag, naiSiov yxio&iv ti)v yaaxga ex twv xgtwv,
oSwtuvov eXtytv <o fiijxig } arikayyva fiov. 'H.
ti ( ) tlnev ' ov%l x o, txvov, Si xa-
tpayeg.
a
ao A I 2 X

' fiv&og ovto avSqa yQtottftiXiryv , bang

troficog XXTQia kapvwv, brav muTr&r rei
r, ovrwg ay&txai, wantq iv oxo&iv taira iSSw.

Mv&og fi. BovxXo.

Bovxkog yihjv ravqiov oaxuv, ft-
aypv. iltQtiX&v Si naav ri}v ttjuov, Sttrqitv
Qtvvv. Si Si ovSiv tvotv Svvq&t] , rv*azo
Ad ovrwg, oT> *av rv xhinTijv TV lavra tv
fxoayov vnoSt^rg fiot, loupv aot tig xhxjav nooo-
o>. Kai dtj Suoyouivov avrov tg Tiva Squov , tv-
iaxti kiovra xana&iovra rv rotovrov fiaypv. "(-
tpoog ovv ytvoutvog, xai fityXwg SttXvaag, moag
r tpag avrov tig rv ovoavv, tiTtev
Zv , imyyeMftiv aot tnupov Sovvat, iv rv xXi-
nrrv tvoroh) , wvi Si ravQv 001 &oo), iv rg %-
ag roi ., ijyovv rov Xovrog, ixcpvyu.
Ovrog kyog Xty&titj v in vSntov varvyovv-
riav, dirtvig dnooovfitvot, tv^ovrat tvotv , tvovrtg
Si rjrowiv noqivyev.

Mv&o pi'. FsoiQyov na xal "0(pi.

iatSa ocftg tnvaag nixruviv. '0 S
tovrov Suvona&roag , aiktxvv ti.at, xai -
ayvutvog iig rv cfnaXtv avrov, tiartjxtt naQarr-
ovutvog, v i,ir, evfrvg avrov . Ila-
axvxpavrog Si rov , xartvtyxv rv tUXtxw,
rov fiiv Stt'juare, ri)v Si tiaoaxti[iv>2V tiirnav ii-
xoiptv. bv/>at]&tig Si vartgov, , Si-
ak).ay> avrw. '0 Si itmev ' lX' obre ( Svvaiiai aot
Siai.Xayijvai, ov n)v xtyanayuivijv nirgav, ovu
av iftoi , dokiv tig rv rov rrpov.
'0 lyog St/kol, ort ai fityXat ^&oat ov Qq-
Siwg rg puraXkay tyovat.
 M T 0 O L 9I

Mv&o fty'. rsay xai Kvvs.

ruaqyg ri, %H[ii)vog ovto, ivcutolfup&tl iv
avrov , anoov rootpfjg, inei ovx tdv-
varo 7tooc?.&itv , xai tavr rocp>]v noioai, r tzq-
uta avrov xatiyaytv. 'Etui Si %tuuv 'rt ,T-
fuvt, xai tg alyag xartO-oivijoaro. 'Ex tqLtov Si,
QvSffa vtoig iytvtTO, xai tni rovg ctQOTija
qag ixQrOiv. Ol St xvvtg &taofuvoi yivfteva,
frpaaav ng XXrjXovg' naeXd-uv vrii&tv 5
/iv y, n o xvQiog rovg tQya'ouivovg flag '
ovx iXtaiv, > cpttotTai; ^^
'0 (iv&og dijko, or TOVTOvg ixqcvynv '
xai cpvXrTTo&ui %()> , o'mvig ovSi rijg oi-
xiuv Sixiag dm^ovrai,

Mv&og (&. Tvvi\ xccl Osnaivcci.

Fvvi] %rQu fpiX.toyg fttoaxamdag tyoma, Tail-
Tag ti(&n wxTg ini roya SteyeiW Ttg Xi-
XToocMfwviav. Ai Si ovvty/og xaranovovfitvai, eyvwaav
Shv tov ni rijg otxag riXtxrooa nonvi',ai' txtvov
yq ovro Twv xaxorv anov ivai, vvxtwq iytiovra
rrv Scmoivav. Tovtov yovv yvofiivov, r xvia -
xi)V vvxrirtoov , -ijyovv ra%vvwTeQov , avxg ,
yvoovaa Trv twv XtXTQvviov gav. ^ ' * *
Ovtu noXXotg dv&odmoig i'Sta ovXevfiara xa-
ana yivovrat.

Mv&o /us. rvvtf Myog.

JW17 fiyog inwSg, xai & &t'uav nr-
vvitrwv nayytXXouivr] , SitrXet noXX reXovaa, ix
Tovxtv ov fux iot Ttoo^Qvaa. 'Eni rovroig yQa-
ipiuvo Tiveg rcvrijV, (g xtvorouovaav ini &ta,
ug Sxrv vnqyayov, xai xari]yoQaavrtg , xareSxa
 99 AISnOT

aav avTijv -avro). Geaafievog Si ng avrrjv dna-

youivrv ix xHrv StxaOTtjQuav, e<pt avrij' ov tg rwv
Sayiviav ooyg dnorqimiv imjyyikhiV} mag ovSi dv-
&Q(imov ntaai ySvvt&Tjg;
' ovro dnaxemiag , xai uyaka, v-
noo%ofUvovs' fixa ovTOi iv {UXQos ihiyxovrca.

Mv&o /. Tqavg xai 'Iar.

rvvrj TtQtovrrig rovg tp&aXfiovg voaovaa, ia-
tqov riva ini fuo&m larqtvaai, avrijv natxXet, aroi-
%rauocc avtov ivimiov fiaTVQW, qti iv &iQanivorii
avrijg rovg oq>&alfwvg, noXvv h\xptrak nao' aviijg
tp fua&v iv Si fiq &tQa7ievor, imutvr 8 tj-
uxjtci, firSiv avti . Kai o'vt) yivouivov,oaov
vaov arog imr&tt rog <p&aX[iog avTtg trv utq-
ccv, ' okiyov kiyov nqoavxa avTtj . Mtt
ov nokv Si dsQantvaag avTtjv, it]Ti tov ototyq&iv-
ra fua&v. jivakixfjaoa tovvv i) yqavg, oviv rwi
ngoovTcav avrf i&ioaro iv rtj oixicc avrijg. 'Ug
ovv iniuivtv laxQg ixwtt/iav avTrjv, ixsvi} Si dvi-
kXtTO, dnfyaytv avrtjv ng Tovg dqyovxag. 2t-
aa oiv ivmvov uvtv i(pr ' av&Qonog ovrog, &
iyti, dXrj&tutv kiyst' inryyu}.urv y Sovvcu av-
tov fuo&v, iv dvaliipw i Si imfiv<a
Ttj do()0)aria, 'va fiySv naqi^w avrt. Nvv ovv cp-
axti, or* i&ia7ievOi)V iyw Si Tovvavrlov kiya> nn-
&ev fie- oTav yq cp&akfiovg ivoovv,
xai axtvr Sttpooa, xai yqrwuxa tksrcov iv oi-
xia uov wvi Si, ove avrog tpdexu \insw [ic, ovSiv
dvvafiat ort &toao~&at.
'O fiv&og Srjlot, ort xai ol >
v&omiv Sid nXiovi.iav , kav&vowi xa&' iavTW
1 1 , /ft tov ti.ty%ov ixionutxtvoi.
 M 0 I.

Mv&o juf. rvvr] feat "Oqvi.

rvvi) >/o oQviv ff, xa&' ixanjv ijuiav dv
rixTOvaav. 'Yntkae Si r yvv>), ort tv nXtiovag xqi-
&g Soti tj ovi&t, TtTat Slg rijg . 'H Si
zoizo , xal novog rtg ovi&og xc Acrao
ytvoutVTjg, ovSi triXTtv.
0 fiv&o SrjXo, ort vfrowv St nXiovi-
liaVf [uivav imdvftovvTt , xai nooovxa - ^ -\. (a
hauv

Mv&og fijj. ] xal l4<poSrrj,

} tocto&eoa vtaviaxov Tivog tvriQtnovg, tjv-
ro rf jicfiQoSrij , avxr'/v ^trauocfwajj tig yv-
vctxa. Kai St) iXtroaoa avxijv r Qtog, fUTOtOtq-
oaxo avTijv tig xoqtjv tvtidfj. 'Eoao&tig ovv 6 vta-
viaxog tov xXXovg avrfjg, dnyyaytv aiTrjv tig tv
oixov avrov. Ka&tofitP(ov Si avtiov tv &/,
y 'AyooSxTi yvvai ovXoiiivtj , ti ^uxaa?.ovaa to
, xal tov rnov rXXug~t, fivv tig (itoov xa-
ijxtv. 'H Si imXa&o^vTj naovTWV, avctOToaa
Trjg xoTrg, tov fivv xaxtSuoxt, xaxatfaytv i&-
h>voa. 'AyavaxTTjoaoa Si r Otg, naXiv avxTv tig
Trv iSav (pvaip ntxaTtOTiiotv.
'0 [ii&og S)?,oZ, ort ovTta xal v&Qwnuv <j j~
o (fvott novTjQol, xav tt)v qpvaiv XX<t>oi; tov yov
ovx aXXaaovoi.

M v&o fi&'. rccXij.

) tiotXd-ovoa tig %aXxo>g QyOTroiov , tt)v
txtl xtiutvijv qvtjv ntQXttyt. Svvtrj Si tXTQlout-
? xrjg , ala tptto&at. 'H Si tq-
ino, vnovoovo Ti tov otSi'/oov cpatvtio&at , pt-/Q
navxtXwg niaXt tt]v yXoaav.
 4 A I I

1/ Xyog UQrficu tovg tv tpiXovuxiat iav-

tt tovg xazaXnzovxag.

Mv&o v. Tsqcv teal Ovatog.

nozi vXa xxjjag, xai raiza im -
fiiV aag, noXXrv iawiv Sv. Ktxomaxg Si,
xal 7io&[nvog rv cpQZov, rv &varov imxaktl-
TO. Toi Si {tavrov qpavvrog, xal nvv&avouivov, Si
tjv alriav avzov imxaXszo, ypwv sept}' iva
tpQTOv (tot ay.
/1 ^ '0 (iv&og StjXo, ort av&conoq qstXomT, d
xal Svarv^t Xiav, xav xal fivpiovg xwdvvovg .

Mv&og v. rsayd xal Tv^rj.

Tig yovaiov evv tv yar oxnriav, t-
azoecpt rrjv yrjv xa-tjutpav, wg tvipytrtj&ig ' av-
zijg. Tovzio Si imazaa r zvyi] <pro~iv ovrog, ri
tj y r iu Spa npoar&tig , amo ly SSw-
, nXovzaai ovXouivt] as ; v yp xaiog ueraX-
A>; zjjv cpvaiv, xai eig XXag ygtag (xoyfhjog va-
Xwo , nXiv rrv zvyijv fiiuifig.
'0 Xyog SiSccoxi, on yqr yivtoxuv rv ivto-
yiztjv, xai rovru %oirag noSivab.

Mvo v. v naiSsg.
naSeg iozaoiaov. '0 Si avxwv
naoawrv avrog, ovx rSi>varo avzovg SucXXrrfO&ai
iv Xyotg. "Eyvio ovv Si Ttayuzw avzovg mioat.
Kai Sq xa&7]fivwv avzSry, npoaira^t gSovg avroi
xofaai. 'JEvtz&twiv S zwv QccSwv , Xaav rav-
zag, tnorjaiv avzg Sautv uiav, xai ixiXevosv rovg
naSag va 'txaarov 7^aslv rrjv Sofiijv, xai avv&Xa-
. O Si Soxifioavztg, ovx }Svvtd-taav. "Yotiqov
 M 0 I. 5

i Ivaag avrg, tSvixtv v iiav xXaai. Ol SI Si

jpvg tovto nojoav. Tt Xyti avrog >}
aviutv o'vtb) xai ifug, xtxvia [wv, iv juot eai-
o&i uocfoovvvTig , xai %1
"usia&e xog t%d-qog. 'v Si fivere ^
*( (pilovfixovvTsg, 6v%iQ>g eoeofr ivXunoi.

Mv&o vy. A shqpivsg xa Kacog.

jmZvtg xa (pXaivai ng dXXrXovg tfuxyoi'TO.
"En noXv Si // , xaiog dvtSv,
tort Si ovxog fiixg ty&vg, xa avrovg 5t-
kXtTiiv. g S ti tv SiX(pivm> vnoXabtv tyt}
nog avtov dXX' r\v dvtxvTtv tart fia^ouivoig
W XXi}Xu>v Siaqid-aQivcu , r aov SiaXXaxToi tv%tv.
Ovrtg evLOt xwv dv&qimav ovStvg cc;ioi ovveg,
iav Xavrai , Soxovai rivig tlvai.

M V g v'. A t] f S t] g (/ Q.
ruSrg o QTTiaQ St]utyoQMV nozs v !d&rvtug ,
ixtvhtv Si avTov fit] nQoot%vxiav , itxnvvo
Aokiiiov uvvv HTiiiv, do^fitvog fXty' dru,rToa,
'Mi ytXiSoiv, xai ey%tXvg v Sio tSiZpv. Tevofvoiv
Si avTtitv Tiva noxauov , v (iiv %sXiSv %] ,
Si tyjrtXvg xaxiSv. 'H ovv JtjuijTa t na&tv,
iouTijovrtov avTrv, ecpt] ' xtyXu>Tia vuv, oxivtg
t$ nXog toavng, 1 ^iv&ov dvi-
yja&t.
O'vTOJ xa Twv dv&wnwv dXyiOToi tioiv , oaot,
w fv aXXtov dvayxamv ofoyuoovoi, Si
iSorrp/ fiXXov aioovvrat.

Mvxhog vs. KvvSrjxTog.

drydfig ng vn xwg, monja ^rTuv tov tov-
tov ioao&at Svvfuvov. Kai Tig naqaxyfvwv
 t A I 2

xovoag , e<pi] rw * ovrog, l &iXeig oeo&ai,

Xaav OQTOV, to afia ixfia tjg nXijyrjg, Sa-
xvti xwi iniSog. '0 S ytXaoag, etpr- XX' iv toi-
to n^ot, Sov iotiv, 'iva. imo nvxurv tatv iv ri)
nXii xvvv 8\(1.
'0 ftv&o StjXot, oti ovtto xal tt v&QWiiav o
novrgut SXtauevot etl fiXXov SiXiv nano*v-
vovtai.

Mv&o v. Jioysvtj bomoav.

Aioyivtg xwixg SoinoQW, ig iyiveTO
tiva noiawov nXrjfifivoivta, iiaTrxti iu]yavw. E'i
Si Tig TW Siaitiv ti&utuvaiv -taoiuvog avTOV
SuxTWQoivTct, , 71000sX&wv , xal dgfiivog avtov ttjv
tfiXoipooovvijv, duniqaaev avtv. 'O S tioTijxi tijv
avtov nevav fitfupfuvog, Si ijv dutixpao&ai tv -
igyTTjv ov Svvatai. vEti S avtov taita Sim'oovui-
vov, txvog &taouevog ettoov Somoov SieX&iv
fit} Svvfuvov, noooSoafiv xai avtov Sunigaa. Kai
dioyvqg tiqooiX&v avto) timv XX' yioye ovxi-
ti aoi %giv yia in tm yeyovtf w yg, ti ov
xgiasi, XX vow avt noug.
'O Xyog Si]Xo, oti utra tS/v onovSaiwv xal tovg
dvtmttjSttovg evtoyitovvttg , ovx tvtoytoag S^av,
Xoywtiav S fiXXov qpXioxvovot.

Mv&og v. 'OSoinQOi xal "Aqxto.

Avo rpiXoi tfv avtijv Sv iaSiov. Kai St)
coxtov avTOtg owavtyjoorg, fiv fig qroijdsig ni
SvSov vaag, ixovrj iv avtoj' S e'tiQog m-
iytvio&ai avtijg fit] Svvrdig fivog, tig eiStv avtv
xvQiivfitvov nag tijg oqxtov , in ti)v yjv,
noootnouto ti&vdvai. 'EX&ovotjg S avrfjg in ttjv
xtcpaXqv avtov f woipgaivito Si toi vyxovg tv -
 M T 0 I. 27

avxov xal xh/ (pevwv. '0 Si tag vanvog

avxov ixotti tvxvfog. 'H Si xxog vnoXaovaa.
rtxv avxov vnQ%iiv} nytt.' cpaal y , oxu
ttxoov i] aoxxog ov% nxtxai. lAnaXXayi'urg Si av-
, xtoog xaxadg no xov SvSov, invv&vtxo,
ti uv ng to ovg iXXti avxt r xtog. '0 S ti
ent' on % ng fit V xxog, iaxt no rov vvv
Totovrot t ovvoSonottv (pikoig, o iv xivSvvoig ov
moauivovaiv.
'O (Avdvg SrXo, on xovg yvqoiovg xwv cpLXwv al ^ _ ^
cvuxpoa SoxifiMLflvaiv. "H, ni^to&at, %qi} q>iX<ovf /'
oxivt iv xwSvvoiq ov orjd-ovotv, ovSi nOQttllVOVOl. / S" ' "? if *

Mv&og v/j. *E%& QO.

'/Ivo xivig noog dXX?Xovg %&(iav t%ovtt, iv fu3
ftt nXtov. BovXfuvoi. Si noXv ri XXrXu>v Sia-
ttvx&al, Qurotv o fiiv tg inl xtjv nQQav , Si
txto inl xrjv novuvav, xal ivxai&a euevov. Xtc-
fuvo Si acpoSoov xaxaXaovxog , xal xij vig xa-
xanovxLta&ai fuXXovorg, 6 inl tJ novuvij xa&i'jut-
tog inw&vtxo , Tw xvtQvyxij Xytav ovtog, no-
ov fQog uiXXti nqTQov xaxanovxita&ai xov ax-
qovg; xov Si einvxoq , r , eqw dXX' tuotye
ovxixi Xv7irQg &vaxog taxai, tye v uiXXa
t* i%&Qcrv uov nnoanonviyfttvov.
'O ftv&og SrXo, bxi> noXXol xv vd-Qimov Sim
trv nqg xovg %&oovg /.irjviv aiovvxai xo nwxov 1, ' ~*
iStiv avxovg in avfupOf>v, St xr,v Svo/iivttav' tnti-
ta xal avtol fut xavxa iv Tt Stivv na^coaiv,
vnofttvovoi.

'EX a la.
Ai xaoxtQiav, xal -qavyiav, xal layvv, xXauog
xai ilaia ji&v. Toi Si xaXfiov vud^ouvov vn
 8 AISfnOT

tlalag, Svvaxg tari, xai aSib> vnoxlivt-

xat noi xog v/iot, xdXafiog ovSiv tw&iy^aro.
Kai fiiXQv vnoutivaq, netSi} dvfiov ioyvoov yivo-
fivov, [dv xdlauo oue&eig xal v7toxh&ti xo
dvfioi, Suaditj r Si iXaia ito&iaa, inti-
St' dvxxeivs xog dvfioig, xj) ia xaxix).a&t], fjlty-
ev avxtjv, fiaxaiog xai fixijv itiaiixai inl rjj
oixtirc Swfift.
'O [ivfrog 8rot, or ovxa xal oi rtQg rov xcu-
qv xai Tovg XQerxovccg airoiv f>) dvd-iox/uvoi xeix-
f rovg tioi xiov ng fitiovag tpiXovuxoiivioiv. "H, on
o; Sel rog xqxxooiv vxmnxuv.

Mv&o Nsavxoc xal Mys to.

Avo vtavioxot tv xqag wvraavro. Kai Si)
rov fiayiioov ntQwnao&i vxog , tlg avTv dcpeX-
(.uvog itoog ti rov xoaxog, s xov xov ixov x-
swv xa&tjxV. 'EniOTompiig Si (lyetog, xai im-
&] avx, jttv ti}.r<pwg, fivve (ir (pw o Si
tyw, fit} eiXrn>vat. Kai (juiytiMjog aia&utvog t;
y.axoxt%viav avxv, i'tpt]' dXl xav tfii &,
tmoQxovfxtvt -&w ovx dyvo>&i'ota&t.
, V 'O fiv&og St]?.oi, ort xcv dv&Qnovg Smxgova-
tu&a tmoQxovvxeg, Xk &ev ovSaficitg- ini oQxov
ydo &iov.

Mv&o . A /LiaXt xal Bov.

dfuxhg ovv ioyafievov , IvaXvttv
avxv Ini xnio. 'EneiStj Si oqti) xaTelae, tov
ovv dnoXvaavxtg, xyv Suahv xorijoav xov aq>-
at. 'JSvjv Si ovg fitiSiaoe, xai nog avxtv ti-
ntv <u Sdfiahg, Sui xovxo ijgysi, Sixi fitkke d-
xiw xv-jvai.
[O ftv&og Sflot} on dyovvTt xivSwog fiiva
 M 0 I. gg

Mv&o g&. fal TvXr}.

'Eyyv cpoaro n ixoiuro. S
avrt r Ti'xv> toct' dvdora xa dniX&t vrtv&tv,
pr xtw&v rov cpoiaro nioy, xc ipc rt}v rv-
nvrt.
'0 fivfro SrXof un no7.}.xiq ocpaXXfuvoi -
mvu xaxtg, aiQinatoutv xivSvvoig, xc fitucfpu- ^ *j ' '
9a rrv TvyjjV.

Mv&o "EXacpo.
"EXacpoq -tou rv tTiQov rv cp&aXuwv ,
aaosyivero g riva aiytaXv , xc tvxavd'a ivtfuro,
rv (v XxXt]oov cp&aXuv rtjv yiv i%ovou,
tai rijv rcbv xwi]yn> ecpoSov nctQaTrQOviivr, rv S
W7trtQ(0[ivov ng ri}v {ydXaoaav eV&ev yeco ovSva
xivdvvov cpwoTO. Kai St' rivtq mxanXi'ovn Ixt-
vov rv rnov , xc &taofuvoi avrjv, xarivoro%r-
aavro , ijyovv xart-r^tvoccv. ' S iXtmo\)v%n f
tnt irpdg iavrrjv d?.X' 'ywyt d&Xa, inq rrjv yijvr
g tniovXov, icpvXarrtir,v , S ^
oyov rt'v &?.ctaac(v, icp iv xariepvyov.
vro> 1 * rrv ijutTiQctv vnXtjtptv r ' t , > :
ftiv roiv nnayudrcav Soxovvra tlvai, lcpXuu ,,
ivgoxovrai' rd S oiarrQitt vofufitva huXtxt}.

Mv&o "EXacpo xa Akov.

"EXacpo xwqyovg cptvyovaa , tyivtro xard
onrflaiov, iv Tv Xiwv tvrav&a eiocovaa xovrjoo-
fttvy , cniXXqcpfrttcia S vn roi Xovro , xc dvea-
oovfiivrj, t(pi aovSaiutov tyw, ijrt & cpev
yovaa tiMtvrijV O-rjico ivt%tiQiodu,rv.
O'vrcog mot riv >& , Sue cpov Xarr-
vm xivSvvtav iavrovg tlg pttiova xax tioicxoiv.
 I S

Mv&o s. "EXcccpo xai "( s .

"E?.arpog Siwxo/iivtj vn xvvqyiov, IxQvero im

riva um?.ov. du'K&vrav Si xvvryv , xazt-
a&u Taq>iaa qyvWa Tjg dfini?MV. Eg Si
TW OTQcuptq, xai &taofuvog, dytv xov-
ti(o akwp, exoMtv . 'EL Si (lXXovaa rtXiv-
Tv , aTtvtpvaa noog iavTi)v qpi?" Sixaw ndaya,
on ti)v ooiiGaov fis fxTuXov tjdxtaa.
Ovto Xyog V dvSwv, o'iTtKi
Tovg {vtytTag dixovvztg } vno &eov xohovrcu.

Mv&o Sg'. "EXctpo xal A s av.

"Ekacpog ixpn avaye&tlaa , nuotytvtTO ni xiva

nryrv roi nuv. *Ev Si mvsv, eiSe taurijs
axiv ni . Kai ni fiiv Tog xaow av-
Tjg iwpqaivsTO , oaa fiyt&og, xai /v noixi-
Xiav ini Si Tog noai atpa ijy-tTO , xai tSvoq-
ti, XsiTOg ovot xai da&spaip. "Eti Si nji
Siavoovfivig, wv nupuptig, ij^aTO Slxiv avri'jv,
xdxeivij ilg (pvyrjv TQamaa, avrov noi-
%ev dkxi} yg kqxop v Tog noai, 7Uovxog iv
xaSiq. Kai fitXQtg dv iv ni8uo SuaxeTO , dxax-
ijnxog rv fXatpog, mi noo&tev ' mi Si uva
Svuv xai vk8r naotyveTo , ovptr} rog x-
Qttoiv amjg finkaxrjpai xog xlSotg, xai ft>) Svva-
Hvt]v TQtyav, avXlycp&jvai vno tov PJovrog. Ml-
}.ovau Si dvaiQta&ai , eq>r' SttXaia iywys , i'jTt v<p
>p (uTjv nQo8oO-rata&ai , vno tovtwv au^firjv xai
i'yaiQov, og acpQu sieno&HV, vno tovtwp dnok-

'0 fi&og SyXoZ, oTt / no?.Xxig Tivig 8o-

covvrtg tytiv t xQioiiwv, Xav&vovow iavrovg Xa-
nTfMvot S txivov. "H ovTug JlolXxi^ v xivdvvoig
 M T 0 I. 3i

o fiv xmonxoi rwv qiXwv omtrQg yivovtai, o S ocp- t ,

U UTIlOriV&tVTtQ nQoSTCU.

Mv&o y. AXovQoq xal Mve.

Hv nvi oixa toXXoi fivcg roav, Akovqog S
xovro yvovg ixev ivTav&a- xal ovXXyiov va x#*
iva xatqo&uv. Oi Si fiveg ovvtyig vakwxutvoi,
i'mov itog tavTOvg- xaTtk&a/iev , xab
hi xm nSni dvvwficv, 'iva fii navre &-
uiv roi yq aikovqov /nyxri Svvauvov tptxvtt-
s&ai ixtot, vfutg Sutoio&}otu&a. 0 Si Svvc-
1 avTwv dcfixta&at , dtv wr&r xal yvio t
imvoiag xi urjyavtjg avxovg txxaXtio&ai. jlvaag
/ toi riva nooalov, xal iavtv ev&iv noxij-
pkag Tt xai XQtuoag, noootnouito avrv vtxyv
. Ton) Si ftvv Tig naoaxvpag i&eaaTO av-
%, tq>r' ovTog, xuv tH>ka$ ytvr o, ov nootlv-
Oui& (70*.
'0 uv&og Srjko, Sri ol (povipoi rwv v&nav, y^ / ^
iav rig viwv fioy^pUtg & , ovxri avrv
roi vnoxQotaiv t^anarwvTtti.

M&o r'. Mvai.

Tv nvi rauieiio jiforog ixyv&ivTog , fivai nsi-
ffrffat xarqo&iov Sl S rtjv yivxvTtjta tov xkq-
ovx cpioTctvTO. 'EunaytvTuv Si avrv -
w, tog ovx ijSvvavro vanrrvai, noTiviyatvai.
tyaoav &ktai riuig, ai Si qay^tlav i)Sovrv noh- ? 3
tiut&a.
OI/'rw Tj Xiyvta noXiv xaxuv aira y~.
mai.

Mv&og &'. *6} xal II&t1

'Ev ovvSo) rorv Xyiv wwv fthfj
tai tvSoxifirjoag , aoiXtvg vri ovtv ixti(oTovr&T.
 I S

4Ximt] Si avrio q>d-ovraaou, &ouTO fV rivi nyi

xag xtutvov. uiyayovaa ovv avxov vxav&a, th-
yiv, tvQovaa xvxo, avrr, rv vuov, ovx
tyqtjoaxo Si xrv aoiXtiav , yQag Si av'xu
aaiXiiag TSTt'iQtjxt' xal naqipiti , wg v xoro
avTog kt]. Tov Si diuTauikrTo)g ih&vxog, xal
into Trjg nyrg avkktjtp&ivxog , yxutxo naq tirai i
jkntjj;, StXeoaoa xal tvtSqtvaaaa avrw. 'Exti-
Si avxv eipif w nihyxe, av fio-
av, rvyrjv iyoiv , xav hywv t.wv aa.evetg;
'0 (iv&og Si]kol, 'Ti o'vxo) xal oi 1 nqayfut-
(1 i ^ f' oiv ntqi<txnx(og myiiQovvxtg, ni Svoxvydv xal
' ytkiaxa ffkiaxvovaiv.

Mv&o . "Ovo, Idksxrvv xal

s av.
"Ev Tivt inavkt] ovog xal dkixxqvv ijoav. Ai-
wv Si ?ufiuiTT(ov, wg i&ccaavo rv bvov , olg Tf rv,
iiatX&v ijfttXXs xaxa&otvtjaaod-ai. JJtql Si tv if)-
qsov Xtxxqvvog (fd-ty^afuvov xaxajiTifag, tpaal yo
xoiig Movxag nxvqo&ai nqog dksxTqvviov
q>(t>vg} g q>vyr)v txqmj- xal o ovog dvanxiqu&ilg
avToi , tys dXexTqvva i(poijO-ij, e^i&tv (i
mSv^fav avxv. '0 Si> (>g fiaxv iytvtxo , xaxi-
ffaytv avxv.
O'vxu) xal Twv dv&qwnu>v tvioi, xaxuvovg fiiv
rovg iavxwv t%&qoi)g oqwvTtg } xal Sut xovxo -
&Qaovvfitvot , Xav&vovotv avxwv dvahax-
fUVQh
Mv&o o. n&rjxo xal K firj .
'Ev ovvSia twv dXyav wwv ni&tjxog dvaaxi
toyxo. SipSa Si avxov ivSoxifiovvTo , xal ibt
nvTuv atjfaivofxvov, xprkog q>-QVioaaa , Stntq

i
 M T 0 I. 33

i^avaaxaa-, 1 xal avxt} o^sta&ai' no).). Si

avxfjg noiovorg, x wa dyavaxxtjoavxa, o-
nXotg avTi'jv ir).aoav.
"0). xovg Sut (f&vov xqiixxoaiv uilku-
pivovg xc o<fce?J,ouivovi.

Mvdo o'. Js?.cpa xal TJqo a-ra.

rEv rn't noifivj] TiQoc'tTwv SXcpa tfei&v tv-
fUTO. Kai > Hors xoi noiuvog ov).kauavovxog
ttVTV, tXlXOylt te xc dvxtxnvt. Twv Si TTQocx-
tiv uixuouivviv ini octv , xczi Xtyvxwv, rug
yeto owt/g ovkka/j,dvti , xc ov xgdZoutv , i'op?)
nng taixa' ' ov% pioict ye x> vutxna. r u.r
avlhi\)if vfig ydg i Sid x s gut dygtvu, tj ici
tov gvccg , iici Si St x xgiag.
"Oktog Stjkoi , oxi eixxug ixtvoi voiuo>*ovmv ,
oi xivSvvog ov ne taxiv, dX).d mot ao>-
xijgiag.
M&o oy. Kielet.
"Ev xmi uvQivr xiykct tvfitxo' St Si xi)v ykv-
y.ixr,xa xov xagnov ovx dcpioxaxo. 'Icvxt} Si ~
QctxiQt]oiuvog ifiqikoxiogovaav , itvaa avvtkae.
Kai St} [likkovoa dvaigeo&at , ecptj' Stikaia iyci t
rxig Sut xoocpjg ykvxvxrxa /iag oxegioxoftai.
'O kyog siQg ctewxov avSga xa't rSv7ictd-t.

Mv&o off. "Ecqpog xal Avxoq.

"gupog vaXtgraag noxi, tbr kvxou
XuxiSiixTO. ' Si tgufog kytt xw ?.v-
' ci.Tjfribg nnetOfMt, * av gibfid etfw kk'tva
>] dS^tog &, cthkrjaov, Q%i</to(iai. Av~
kovvxog Si xov kvxov, xa xpv igicpov o%ovtuvov ,
-AovottvXii o xvveg, xaxtSio^av xv kvxov. ^

04 A I 2 2

OTQaqaig t t Kvxog ?.yti i(H(p<a' raiza tuoi,

tgupe , or ficty.?.?.oiov ovia t , avkrzrv fituea&at
.
Mv&og os. " xal Avxog.
" ini rivog uccTog v\>ii).ottov tOTig,
tnuSrj Xv/.ov Tivd rzccoivTcc tlStv , ikoiSQti avtv.
'O Si Xvxog rpr' , ov ai fie Xoiooe, dXX'
6 tv w 'iaraaat.
'O (iv&og Sijlo, ort nokkxig xai xai
6 xcaog Sdoot xcud dfieivvuv &gdaog.

Mv&og '. ltXay g.

'Ev ] ccQovoT) yeiogyg Tig t'oTrj, tig
&r]gevaai yegdvovg , xai xrjvag to&iovoag
( Tig dgovgt]g. 'ig i avv avToig xc fte-
Kagyg tlijcp&i], oarig xai i&o&f] tv avrov
tv eva, xad-ixTviv cvtov dnohvd-7vai- xc di (
ccvtv tqiuvxu dvttc oweov, ctveg, dnkvaov v-
Tctvd-u, ?.i]oov tv xccTccxexlaafitvov , vvv ovv xct-
Ttjkd-ov ytvfjitvog VTccv&a' fi> yg ygavg eiu-
tvgo , xai St , nelagyg eifu, evaefioraTov woj',
tOTig ftT]TQ* xai iaTtgi Sov?.tvwv, xai %gtiav
ov%i fiiav tovtov. '0 i fuydka yekaceg ,
i'cpt]' oiSd oe xdyo), ov' ohag dyvo o' tmyivw-
oxw xai Tg vng%tig' d).Xd avveXitp&iig fieT avrwv,
xai Tt&vft].
'0 fivfrog Srjlo, ort xalv tan cpivyeiv, xai fit)
avyxoivwveiv. Tog xaxog dvgdai, \ avv avToig
xui ijfittg Suvog .

Mv&og o'. ?/ seal Ovyaroeg.

"Eyutv Tig ovo vyaTigag, Tt}v fiv pav
t^SioxSj Tv i higav xtafit. Xorov i ).
 M T 0 I. 35
&vTog , i]X&v tig n)v xtnigov , xai ravrqv
% xai iv rivi avrijg liai ngyuara.
Tig Si einovoig, navra fiiv avrog nagevui, tv 31
Toi'vo iv%to&ai Tot &totg, %hiuv yvrrat xai
ougog, iva X^ava dg$evfrt. ov noXv S
xa ngg rijv tov xtgafiewg, xai nvv&-
vero xai avTi'ii', Uva. Tig Si uiv Skia utj
ivSnad-ai linovoijg, tovto Si fivov tvxtod'at, 'iva
aid-pta Xaung inifitivrj, xai Xaungg r/Xwg, 'v
xigafiog tjoavfrri, em ngg avTtjV iv uiv o
tvSiav ^ , r Si dStXq>r oov xsifiwva , nortga
ifirv ovvfv&uai ;
OvTiag oi iv ravT rotg dvouoioig ngyuaaiv int-
yeigovvrig, exrmg ntgi ixrtga nraiovoiv.

Mv&o otj. Kokoc xa "Ovsi.

Ztvg ovXuevog aaiXia gvcov xaraoTijoat ,
ngo&eauiav avrog fSiaxiv , iv i nagaytvroovTub
navra, rv gairarov ndvriav in'
avrog aoiXta. Si avviSv iavrv Svouog-
(fia negixtiuevov, dneXftiv, xai r noninrovra twv
ogviiov nregd ovXXe^uevog , iavri nigiidv/xi xai
ngoOeXXXtjOf. Ewtri OVV X TOVTOV , tVilSoTSQOV
nvrwv yeyovvai. 'EntOrr ovv rj juega rrjg ngo&t-
ouiag, xai yX&ov navra gvfa ngg tov La, '
Si 7 noixiXog yevuevog, rxe xai ovrog.
Si Jig uX'/.ovrog %eigorovijoai avrog rv xoXoiv
aoiXia Si ti)v evngintiav , dyavuxrraavTa r bg-
vcu , sxaoTOV XSiov avrov nregv qpiiXiro, ovrio
awiri dnayvuviti&ivri , xo/.oiv nXiv ye-
via&ai.
O'vTto xai TW dvd-Qinurv oi QetoiptiXrai, fliegt
uiv XXTQia e%ovai Soxovai rtvtg ei-
vai, nuSv di aiJr dnoSwxiooiv, noloi $ dgyjg
%oav eigioxovrai.
Ci
 36 A I S T
Mv&o g . Zs / g.
Ztv ya\mv w nvra tiaria. Mv>g 8i
ytluvtjg vattgrjaoijg, Sianogv trjv air'utv, rj vort-
gaia nvv&vsTO avrrg, duc r fwvr tai dtnvov
ovx rX&t. Trg di tinovotjg, olxog ylog, oxo gi-
axog, dyavaxrt'joa avri}g, nagtoxtvaotv avxiV
avrv rv olxov aara^ovaav inuptgtiv.
OvTM noXXoi v&Qimav aigovvrac
" / 4 Xtri ' (.livttv , i] nag' aXXtv noXvrtXg Suut*
. oOc.i.
T ' ' * Mv&o n. "Ha.
" rig ni oix'utg f^wv, Tovr<> ftoXvrt-
Xwg tO-viv. dti 6 avrov dvaXwxofiivov , xai nokX
tig O-vaiav danccvvzog, gtag inufrg vvxnog,
ecpt]' ovto, ntnavoo rt}v ovaucv diacp&tigtav iv
yg navra vaXu>ortg xal ntvrg yvrj, tui aixuxark.
Ovia) noXXoi Si ti}v avTni dovXiav 8votv%ovr>-
Ttg ryv air'cav rog Qtog tnt>ygq>ovraK

Mv&o . SaXncrtjg.
rHv ri orgarv inurvvyiav, uartg
,- ta TOg nagovaf (ii xrtivtr fit tixtj
xai fuirrjv, avdgtg, intisitg tyt ovx txrtiva ovdva,
nXt}v yg rov tovrov yuXxov , ai xritat dXXo. Ol
S ngg ccvrv taira ovrtog itov Si rovro yg
fiXXov Tt&vrt^ agre, bri fitjdiv dvvutvog iv noX-
[u> , ro nac xg^tig ngg fi%rv tfttytgwv.
'0 /.ivog ore nXtarov nraiovaiv oi
r. , ; 1 ( xaxov^ Xal agtig Svvarag imytigovrtg tig xa-
xonoijoat.
Mv&o 0. XaXxev xal Kvva qiov.
*Itv tk yaXxtv xvvgiov eywv. Tovrov yaXxtvoi'-
, r xvvgiov txoiftro- xai av naXtv iodiovrog.
 M T 0 I. 7

uoliag txoutro. Ovtog Iniqgirjitv arovv taira Xa-

lHv ?. xvvgiov VTtvSt, ri 001
xurtyppivM ; tTf. ftkv yg to dx^utviv ftov -
xqovoo, inavaxXivii iavrv ni xgaarov ort Si
A<v rovg Svrctg xivram, xu ri)v xtgxov iiov ai(ig.
'O fiv&og oros tovg vnvStg, xai dgySeig,
zat tig aiXaigiw nvovg dnoltnovrag %,
t
M&o .'. 'Hfiiovog.
'Hfiiovg rig x xgt&ijg na^vv&ttaa, dvf.axigvrr-
m, xaxF iavTi'iV ouoa' narijg fiov oriv 'innog
KtyvSgouog , xdyio Si ohrj d(p(Ofioud-tv. Kai
S)' v fu dvyxrjg ne)*&ovo4g , ^vayx'Qtro i}'*uor-
vog rgiyttv g Si ro Sguov ninavxo , oxv&gion-
ovoa, narg tov ovov ivdvg dvt(tvrjad"r.
'O (iv&og i]loi, Hrt Sit, xav ZQQVog ivyxtj ^2-
Tiv tig Sav , rijg avrov dg%>g [ir in.aQriaO'ai'
atouog y OTiv iog /.

Mv&o 5\ MvQfUfH teal Kv& ao.

Qgovg ga fivQfiT]^ niginurtv rrv agoy-
Qav, nvgoyg xai xgiftg avv).iytv, dno-r}aavgit,t,{-
vog iavrio rgofpijv tig tov %>. Kv&agog Si
rovtov xiaoutvog, i&avuaaiv wg mntvratov, eye
nag avrov tov xaiov &, ov aXXtt
tvv dcfuiva, tv Siyovoiv. 'O Si tqts
fitv xov%aqtv. "Yartgov Si wg % dvarrj, xai tj
xngog vito ugo) xXva&iaa , rxiv xdvd-agog
nog avrov Xiuwttwv , xai (uxaXafiv iSe-
TO. ' Si ngg avrv ttpr' <** xv&agt, di,-' ti tqts
nviig, ore jtts [utx&ovtvra avsiSiig, ovx dv viv -
inidov.
oi iv&ijviag tov ftiXXciVTog [1 ngo-
voov(itvot,nag twv xaisjrv piraoldg ^
vijTxyovai.
38 AlfnO

Mv&o ne. Ovvvog seal Ae7.<pLv.

Bvvvog Suoxfuvog vn Sektptvog, xa ). tw
Qpi(p cpeuevog , ineiSt} xaxaXafiaveo&ai, ifieXXtv,
eka&ev VTto ocpoS vuijg xneowv eg riva vijffov'
vn Si fioia vftyg xa dtkcpiv awe^-
ahXv. 'O Si &vvog maroacpeg, xa Xtinoxpv/ovv-
rdv SeXtfva , einev ovx ert fiot, &-
vctxog Xvmjg, gvri rv ariov yeyovra fioi rovrov,
ovv tfioi dno'vijaxovra.
' fiv&og StjXo, on aSmg xg ovfupogg ai cv-
-QiOioi, (pgovoi, xovg rovxwv aixovg Svaxv^ovyrag
gwvxig.

Mv&o n . Kvcov xa ii/xog.

Kvav ng zivog navleug xoifcxo. Avxog Si
rovrov &eaofuvog , eSgafiev in avxv , u/Llcov av
rv xaracpayev. 'O Si xvwv iStro avrov , omag fiy)
%H>at avxv, Xe'ywv vvv, xvq fiov, fi> <pyrg /,
oxi> tifit, xal ioyyg, xa nxwyg* fiixv S
dvfuivv fie' fuXXovai yo oi tfxoi Seonxat yuovg
noifjaca,, xal iv agxt arg fie, cpaywv negtaoon-
ov, yevroofuu , xa xgeirrov tig
coi q>avi'aoum. 'O Si neia&eig rog Xyoig avrov ,
fiiv xarXmev avxv fie-' ruigag Si oXiyag X-
&wv, t'jxei avrv, xa evgioxei avrv in rod Soi-
fiaxog xouiMiuvov Si oxad-eg , inexaXero
avrv, vmiuuvy'joxiv avrv xw> avv&ijxv. 'YnoXa-
oiv Si xvo)v, ecpij avxSf w Xvxe, iv dno xov vvv
ng rijg TiavXeiag tSrg fie, fiijxri yfvovg vauevyg.
'() fiv&og Srjht , ore ovno o q>gviftoi rwv dv-
&, orav negi xivSvvtvaavrtg ix<pvy<aaiv,
varegov xavxa qzvkaxxovxw.
 M T 0 I. 9

Mv&o n. Koag.
Kgct voawv fti]TQ nttpvH' tv%ov rog
&iog, ujrtQ uov, xai d-Q^i'H- 1] S ttqo avrv
taira oaa , f(pr)' xai rig at, Ttxvov , twv &c~>v
i\irou; rvog yo xota vno aov ovx xXmj;
'O [ivfrog )]Xo} on oi noXXovg tyd-ovg iv ita ^ 3
tvimi, ovStva tpiXov iv tvpiaxovoi.

Mv&o . K- oov, *1 Q xal

Kvwv xai ?.ixrao tpMccv ttqo a/.h'jXovg -

aiuvoi, iv tifie wStvov. Tfj Si wxtg xaraka-
ovoijg, iv ctkaSu tl&vrorv , [tiv Xexxv-
div foi SvSqov dvaag, iv to x).Sotg ix&i-
aiv Si xvwv xvui&tv rrg aydog tov SvSqov
tfinviaas , xai rrg vvxrog &, xai avytjg
mxakaovar\g , Xxtwq t avvtj&f (ityht
r/.i/.oyft. !4>}% Si TOVTOV xovaaaa, xc ovXo-
fiivr avrv xara&oiviaaod-ai , D.&ovaa xai araa
xTd)&tv tov SsvSov, ioa nog avrv yafrv p-
vov il, xai yororv Tog v&ooimoi xarrfi, Si,
ctw aaouiv rg vvxTioivg <Sg, xai- avvtwfoav-
frutv dfupTeoi: '0 S XtXToao vnoXauiv npr av~
t' niX&i, (fi).e, xarw&ev ng rtjv iav tov Sv-
Soov, xai ifwvtjoov tov nagafiovayiov, xoovay
*Aor. Tijg Si lntxag nX&ovarg tov opovtjaai
avrv , xvtov rf vo) ni}Si)aag, xai rrv ). ou-
bfuvog, duanot^ev avrrv.
'O uvfrog SrjXo, n xai v&Qiimov oi ^ ^
ffoviftoi, rtrav n xaxov avrog inX&oi , (taSog n - 1 J
xog avro vrinaQarc'ovrai.
Mv&o &''. cool xai Bra^oi.
Aaywoi xarayvvrtg iavrwv Si.av, tyvioaav Stv
lavrovg xaraxmjuviocu. Kai Tueayevfuvot rti riva
4o AISZnOT

XfivijV alitv tavxovg tv avxt, xoayoi

ippov dxovaavxtg , iavxovg i xd d&rj xjg Xi(tvt]g
iSiSoaav. Etg S xig TW tttaodfievog avxovg,
icpi] iq xovg ixgovg' [iqxxt tavxovg xaxaxotjuvi-
Ooutv , iSov ydo tvqijvxat xc tffiw ShXtiqcc fwa.
xc xog vO'Qnou; ai xwv iXmv avfi^
tpopai Twv iSUav voTvxqfuTW jiaqauvd-iav yivovxat.

Mv&o . Acjv xal BrQtt^o.

Aioiv dxovoug axqdyov fya xtxpayxo, ioxd-
tpr/ nqog rtjv , oiiuvog fiiya xi> wov tivai-.
JIpoofuivag S avxv fiixgv yvov , wg t&tdaaro
to'tov x xijg kifj.vrg dntk&vxa , npootkdwv xccxi-
nxtjocv avxov, elnwv titjSva dxot] xaqaxxxio tiqq
rrjg -iag, iyovv f*rSiig n XQV IStvv xapaxxto&m
vn xivog.
'0 (vd-og ovxog dvSqa yX<i)aoSr , (i,rSh
ftktov XQv XaXtiv Sw/Mvov.

Mv&o a. Aktiv xal 'AXnrS.

Aiwv yrQocig, xai fit) Svv/Kvog Si" d?.xr,g tav-
xpotft'v nopitiv, iyvo> St tmvoag xovxo np^cti.
Kai fit] napayevofuvog tig xi , xc ivxahfra
xaxax?*tio&(lg , TiQootnoiexo voatlv zaXincig. Kai
ovrio auQaytvofifva tmoxtyjeag %iv iravxota
avhXauvMv xaxt'a&uv avx. JIoXXw S xttjnuov
dvaXiatfivxw in:' avxov, dXbmif x xtyvaofia av-
Tov ovvuaa xai yvovaa, natyvtxo ug avxv ,
xai oxaa s^&v xai aiw&tv xov ' , iitvv*-
&vtxo avxov i'youv. Tovxov S tlnvxo, xa-
, xai xi)v axiav Q(oxtofivov, Si ijv ov xxsioi,
xai ovx ilotpyri Se toia , r dXomii ecpiy dXK' eyw-
ye darX&ov dv, el (iij iqv tioiuvxoiv '%ri,
iiivxuv St QvStvg.
 M 0 I. 4i

O'vTta oi (foviuoi tjv dvd-giomov , x - 1 *2 > ^ *

lav ngoofuVQi tov xivSvvovSi ixcpevyovow av~ n ) > ' ^

Mv&o (H. Aav seal Tavo.

Atiav xavco naftfuyi&u intovXtvcov, iovhrjfhj
!t(>S ttvrov naoayiviofrca. Kai S>} -
w; Xcov tov ravQov tpr avrv ngeerov
\\kad, (f).f, xui il ovXa,, ar(i(ov ovvtoxia-
dmiv uov. 'F.ovXtTO S 6 Xiiov tard xaTaxXi~
&rvai tv TctvQOV, xaTayiovoaa&ai , ryovv -
&mi'oao&ai avTv, 'O Si tX&v , xai -taad^isvag
, noXXovg, xal tXioxovg [ityXovg, SI
^urov fiijSauov, u,rSv tirmv , Tov
Uovto , xal ti}v aiTav fia&tiv &iXovTO , xal
twfravofiivov V rV , ovStv Seivv na&v , dXycog
amiaiv, fipr} Taioa' XV eywye ov firtjv tovto
xouii, xai <ptvyo) , w Xov y xaraaxivfv ov%
*4 (ig aooarov, dXX' eig TavQQV yToi-uaaiuvijv.
" Si?.o, o/' xai Tovg cpoovfiovg twv 4
& ai Ttyvai oy Xav&vovot.

M&o . sitvv xal T'sayg.

Amv ilq tnavXiv ytiooyov tiajX&iv. 'O S avX-
t-afiv avTv ov/.ouevog, avXiaiav &voav xXtt-
m. Kai wg tfciXd-tiv pi) Svvnutvog, tiqtov (itv
Wim 8t(fO-nQtv , # S xai ini rovg oag
]. Kai yiooyg rpotj&tig neoi avrov, Trv
HiQav Tjvto^ev. uinaXXaytVTog Si tov Xtovxog , q
yvvtj &iueaivr avrv atvovTa, iniv dXXd yt ov
Sixcua. ntnov&ag- t y avyxXiaai toviqv iovX'j-
b^ ov xai [iaxQ&ev ae i'Jft Tfittv ;
O'vxug o tov o%v()oiig Sitf^i^ovTt itxTog
rS f'5 cvimv nXiu(itXtiag VTtouivovoi,
 42 ' AISnOT

Mv&cg d'. svxo xal Qavo.

Axov ?Mi[i> oaxiov inytj. T7 Si ytQti-
vu> fiia&v naot,et,v tlntv , ti n)v xtcpaXtjV aviijs
rcQOOTua?Mvoa , i^uvaonaott tx rov Xaifjutv avTov
arovv. 'H Si ixa).ovaa, rov [iio&v ifjrt.
Xcioag ovv kvxog, xai Tovg Svzcc b;as, dqxt
aot, , tintv , vri fiia&ov rovxo xai fiivov , on tx
Xvxov OTfiaTog xai Svrtov t^fj^ag xoavt aaav
fiijSiv aa&ovaav.
'O fivfro TiQ avSoag SoXiovg, o'nvtg ix xtv-
Svviov Siaeta&ivrtg, tovto naqiyovat Tog tv'fQytTcti
vTt %oiTag3 rov fir} Xtyat, aVTQvg,
Mv&og , A)v, Mvg seal \

Aiovrog xouuoftvov, fivg arfiun SuSgaufv.

'O Sa i^avaarg , navxayov ntouiXTTtTQ , C>1TWV Tv
nQOtXrtXv&ra. , Si avrv &aoautvr) wvt-
SiZtv, ti 7.i>v jv, 'e'(poi]&4 fivv, 'O S (prjatv dX-
X yv(firg avrov Tt)v gyijv %,
"0? StSoxti, rovg cpQovfiovg toiv v&Qwmav
(ttjSi'Twv (mtqwv jiQayfiTM xaTatpqovttv.

Mv&og '. Asav, "Axtq xcc\

Attav xai cioxrog iXcpov vtvov tvQvrtg, moi

TOVTOV t[Mx%ovTO. twwg ovv vri dXXr'jXuv SiccTt&tv-
T(ov , xai tx rrjg iwXXfg fidyrjg dfupoTtuv axon-
aivTiDv, xai vtu&avw xttutvwv, dXdmrj' ntQiovaa,
tog t&tcioaTQ Tovg pv naotuvovg , Si vtvov v
fitato xtiutvov , tiacX&ovoa Sut utaov atiribv , dga-
fivrj TOVTO, Soiiaitog tytxo. Oi Si iSvTtg avxr)v ,
xai dvacTrjvai fir] Svvcifitvoi , tlnov a&Xioi tjuttg ,
on Sv dXntxa htoy&ovutv.
 M T 0 I. 43

"0\ SiSffxet, on tvkoyag ixilvoi ay&ovTca ,

01 tv iSUav xa/ixwv Tovg TvypVTug ogwai rg ini-
zaonag dnotptgo/MVOvg. "H, on no^Xoi fi%&ov xa *'| 'I >
tonov iriouv nowvvxai Stov xgSog. t

Mv & o '. Akav seal 6 .

Atav ntgiTvywv xoiftwutvto, tovtov tfitl-
u xaTacpayiiv. MeT<xv S &eao[evog tXucpov na-
fuovoaVj fpg tv ).ayiav, ixevrv iSuaxtv. 'O fv
w ano Twv ipcpwv i^avaazg , trpvyt. 'O Si A'wv
i noM rijv tarpov , intdrj xaTahutiv
twx iSwr&r, navjl&e n\iv ini tov j.aywv. -
Qtiv Si xai avTov netptvyza , prj AA1 eywye Si-
taia ninov&a, 't niq qptig trv iv /fffi ogav
dtyioig iXniaiv iSwxov.
Ovnog fviot v&QTWV fiixQotg xigStat
qxoinitvoi, ?.av&vovai xa rd iv XeQat ngoifuvoi.

Mv&o g//. Asav xai Mv.

Aiovtog xoituoUvov, (ivg avxov nt-
QSoccfitv 6 S" iavao~Tg, xai ovXXawv avTv,
tuilke xaTaQ~otvraaa&ai. Tov S Seti&tvzog [tt&si-
tcu avTv, xc XiyovTog, on & %giTg aot no-
, ftfiSiaag nilvaiv avTov. vvtr] ovv avTv
' ov no?.v xji fivog %giTt n(gww.&rvaf intt-
Sr yg ovXi.qcp&ig vno Tivwv xvvrjyuv, intSi-
h] iv xivi SvSm, TOTijVixavra xoiaag pig avTov
OTvovTog, il&v tov xlov , xai Kvaag
avzv t(f'T' av fiiv ovv tot pov xaxtyilag , wg fiij
naoo~Stzuj'og n iuov vvv di ft) 1'.} or*
toxi xa nag yfiv .
' \LV&og S]\o, on iv xaigi fitrao?Sjg, xai oi t>.
atfSgn Swaxo twv o&fveoTfgcov ivSttg yivovrai.
 U 120
Mv&o g&r. Asav xa\"Ovoq.

AtU)V XCfl OVQ XOtVlvaV TTQOi ).?*>]kov HOH0~

fUVOi, itih&ov tn\ &>'gav. revofvtav Si avxSrv
ti 1, tv roav alyeg aygitci, o fiiv
arg tov otouiov t&ovoce ' Si tig-
fX&mv, ivrXXctTTSV avxg, xal oyxxo , ixtpotiv
ovlo^itvog. Tov Si kovxog nktiaxag av'O.avxog ,
xal ek&wog tov Svov, tnw&vtxo avtov, ti ytin
vauq tjywoaTO, Xal ti alyag Su.e,
Kai kwv prav tv i'o&i, or ae iqiorjdTp,
T-G-*- ' t fifj j'Suv at ovov ovTu.
'L, , 'I Ovxtog oi nag xog tiSaiV uka^ovtvfuvot tin
XTg ywxa tpktoxvovat.,

Mv&o . Ar}6Ttg xal Svx fiivo.

Apaxqg tv S> tvcc noxTtvag, IntiSt) naga
VTtOTV^vxwv eSuxexo , xataXimv avtov , tqjv/i.
Twv Si vxixgvg Stvrtuiv, xal nvvftavoyLtviav avrw,
Tvi fit/wkiafuvag t%u %ttgag} tktytv dito avxa-
fjvov xaTaetixtvaf xal oig Taita thtytv, oi -
xovrtg avxav tntkftvttg , xal avXXautVOi, tg xiv
ovxuivov avxv taxgwoav. 'H Si avxiuvog tcpty
\X tyiaye ovx a-&ouut tov -O-vaxov vnrtqi-
Tova* xal yo qv avxog , tig ifti tovxov
{((paifiaTQVoi.

Mv&o a. Avxo xal Av.

Avxog aova evgohi ninhavrjuivov, ovx deprjoTiaoi
%uqI Svvatu>ttr, akV &ki]oe per' tvXyov aixiag
rovTov tpaytv. Eint Si avtov totavtw ngvoi
ov xa&vgiacig tie. 'O Si avtv &q)V<>-
Srv dvta' tya> tv Tota ytyvrjuai %gvo>. Kai
kvxo tine avTv tv ccgovgv twv vtut. 'O
 M 0 I. 43

dovg ?<fv /.fifv TKHf>}v ovx elSov. Ilhv 6 kv~

' ix rfj fwv mvsi. '0 Si, ov ninw.a
vSag, ngootntv avTtji' Ttj yg /ijt fiov yaXa,
TQO(pr} fiov, xai fiov. '0 Si ovXkaiov xcci
qrayv TOVTOV, tntv XX' yw aSiinvog ov
, il xai av qpouijv ifiijv naav Xvttg.
'0 fiv&o SijXo, 'rt yv<>(irv xaxovQyov xccl -
vixTov Xyog ov ntifru, Xrj&rjg Tvyvt. "H,
ou og it&toi tony dixiv , avtoig ovSi St~
xaia noXoyia to%VH.

Mv&o f'. Axo xai rkavo.

Avxo xazamv otovv, ntQitH /rwv rv ici*
[itvov. HtQiTvyv ytovtp, xovxov naexXtt, in
fiie&i atovv t^tXtv. Kxevog & tt)v
iavxov tig rv tpvyyu avrav > otoip
i&anaoe, xai tov uoXoyr&ivra fua&ov . 1-
laa ovv Xvxog xai Tovg Svtag &fag, cigxt
ooi, eftev, vTi fiio&ov tovto xai ftvov, ort ix ?.v-
xov oxuaxog xai Svrw i&4S xgav otav Ui]Siv
tta&ovaaV'
'O fiv&og 3t]).o avSgug SoXiovg, oTtvtg ix xtvS-
voiv Sutou&ivTt, tovto nagi^ovai, rots ivsgyirais
yii jftTog, t Xxfjat avTOV

Mv&o y. sixo xa A'

Avxo &taafisvog aya ini rivog xtjuvov Vtuo-
fvtjv, TUiStj ovx idvvuTO avTtj ayixie&at, nagi"
vu xc(tO)tqii) xatarjvai. , [ir tap Xa&ovaa,
Xiywv , xai Xtifivt, xai ' avt cHpoSqoTd-
tr. 'H Si ng avTv XX* ovx ifti ini vofii]v
xaXtg, XX Totprjg nogtg.
Outw xai tv v&QW7to)v ot Ttovtjgol, otuv fcagcl
Tog tiSoat novrtqivQVTaij avvriToi 1% yi-
vovrat.
46 A 2

Mv&og cY. / x al .
Aiixog fouwTnv , miyti '^ tavrw
Ftvofiivog uva ttiov, ?xovat Timiov xkav
&^iv{>L,ovrog , xai youg TiH'tvuivtjg , xai ktyovaiig
avTO), aavaai tov xkaitiv , tt woct xaiit
mdoi as kvxw' oifisvog kvxog, oti ki-
&tvti 7 ygavg, ii nokh)v gav txsyptvo.
'Sig iem(a xaTtkaev , /.iv , yqag
xokaxtvovai/g rtcuiov , xai ktyovarg ' iv
ei&ji vTuvla kvxog, tsxvov, cpovsvaoutv avrv.
Tovtwv xovoag kvxog, o)g ovv Tog kyoig xo-
i.ovO-ov t}v, nijhXTTtTo Xtywv tv ti tnavhi
kka fiv .syovaiv, ctkka noioiaiv.
'O uv&og itko xovg ccvd-Qtimovg , olxini
toyu ovx typvat xoiig koyovg.

Mv&o g qL / xai e/urjv.

Aiixog xokov&u>v nofivt] fcooTW , ovv i'jSi-
Xf. 'O aoiui)v Q%g fiiv (pvkTTSTO aviov
tg noktfiiov , xai toixwg naotTiiQiTO. 'Enti S avv-
t%g ixttvog naoiauivog ov oTi^uv tmy/iQU,
tot)vixuvtu voijoag tfiikaxa fikkov tivui t
iniovkov, tnti XQta Tig avTv xaTikatv tti
ca tv naqayivio&ai, nao' -
uTa, . Kai xaiov siytv, vnokauv
t tksa U(f,&UQtv. '0 noifitjv iTzavik&v, xal
d-iuacUuvog ti)v noiuvr,v iscfdaQfivijv , etpi' okX
iy ixuia ninov&a , t'i yg kvxu ngoccTa t7Ur
onvov;
O'vTojg xul tv vO-Qniav , o rog tpiXaQyVQOii,
nkaa yin'jOiTai..
 M 0 I. 47

Mv&og . Akaiva xal *).

Aicuva vfiSiofivt) vno Xntxog > inl Si
aavTs roi yvov tva tixTtiv , ecpr], XX XovTa.
'0 fiv&og StjXo, on xaXv ovx v nXtfti,
dXX' tv doiTy.

Mv&o Qu,'. xal ]Aqvov.

Avxog doviov iSaxs' Si tig leQv -
qrttyf. lloooxaXovptvov Si amo Xvxov , xc X~
ftWTog , ort &voiati crvr fQevg, ft xaTaXcir] ,
rw & ixtivw, <ft)' X)b CQtTMTiQV uo fffTi Qtov
{fvaiet ytvia&ai, i] vit aoi Siacf&aotjvat.
"OXa StXo, ort oig xxfiTui rio&uvev ,
xqttoiv iarlv UT S%rg {tvaTog.

Mv&og Qr,. Aayaol al 1> tx e g.

Aayao etort noXtpovvTig , naotxXovv tig
ovuuaziuv cxXamxccg. Ai Si ecpuaav toijd-i'joautv
V vulv , t fi?' iSifuv, Tveg , xal toi -
pIHTf.
'0 fiv&o TOVTO StjXot, ort o cpiXoVixovvTeg Tolg
xQtTTOOl avrv 1 xaTatpoovovoi.

Mv&og r. Astav, "Ovog xal *'>

AiMv , xc ovog, xal dXm]!;, xowtaviav iroog

XXijXov 7wir,outvoi , ^fjX&ov toog ctyoav. UoXXtp
ovv &i)av ovXXavrig, rX&ov ig tpaytv. -
itai yovv ro ova o Xiav SuXsiv avTrv. Tov Si
Tt uoiag l'oov ftoiijaavTog, xal ixXtao&at na-
ocuvovvTog arovg, Xiav dyavaxTt'ioa , &}-
tov ovov Itu ngoatra^s t X'ntxi ftoiooat,
H Si navTu dg uav /uoSa owfj^t , xaTaXwovaa
fuxv xc ovSauivi'V fttoiSa avrf/. '0 Si Xtav ttpt .
 48 A I 2 T

to ffh}, ti at ovxwg Suxviuuv iiSa^iv; r Si aw-

% t(pr' XOV OVOV OVUlfiOQ.
'O [ivog dtjkot, 'ti oo)(poovt<juol xotg dv&Q-
yivovrai x xw nXug Svoxv%i]ua.xa.

Mv&o Q. Ascov xal .

Atoiv toaadtlg hvyaxgog ynoyov-, xavxrj fivrr

aTfv&jVM tov7.ixo. 'Enixtixo oiiv txiaQwv xov na-
Xtga ' S naxijo avxtg tXtyt fir, ixSovvai
Qo) xt)v iuvxov &vyaxtga- ktcov ovv tjneXsi avx'
Si (iJ Swafuvog St rv (foov civaa7.).ia&ai ,
intvyatv fupQvio, xcti cprat nog xov ?.ovxa' ov
Svvauai aot Sovvui xrv fii]v -d-vyaxoa- v fit)
xovg Svxag xal xovg ovvyg aov txT/.7*r,g, xavxa
yao rj xoi] StSoixtv , ovSccfitg aot xavxtjv nag^ia.
'O S {ti&a)g 81 xov ixxia QceSicog |-
a).c , xal dxtl&v xax x oinj&fg , t&'jxC xi}v
xoQtjv S xaxatpQ0vrO(*s avxoi, QOTihois
avtv tSiw^tv.
'0 /iv&og Si]).ot, uxt ol xoig fyfryoig iavxovg
xaxartiaxtvovng , evkoaxoi xovxoig yivovxut.

M V i. Avxo xal " v .

Av/.og xjv Xotrtjv Xvxuv txaxQaxt]y)'og, naiv

*r|f vpov avxog nQoteiva, 'iva xt avxwv xmo-
xovv xvviyi'aag, tig /itaov yyr, xal fiotQccar xog
nai. Tovxiav ovv bvog xijxooig, x))v %aixtjv tatt-
at, xal yt7.v xavxa cpy tcaiov trjxa , ftow-
xaQ/t xwv /mv , 7.K av %&ig iv txQxioag
yoav , xoiT)] naoi&ov xij iSic )& Bg xo-
tpijv o'/v; xfitoov xavxijv (teQio&rjvai, xo naiv
Si &afiiidtlg , xaxi?>vae xovg vuovg.
'U iiv&og SitXoif ort o xovg vpovg qq&w So
 M T 0 I. 49
xovvrig, iv og v q^woi, xai dizZtooiv, ovx ftr-

Mv&o Qi'. Aqo xai 'Ixtvo.

jioog i%d-\)v xaxanmv, Su(>yt] avrov tov ip-
vyya , xai ini t)s prjg vixag xuro. 'Ixxvog
S avrv &taoutvog rcprj $i yt av nnov&a, or*
trrqv ytvvr&tig , ni &aXaarg rtjv Siairav tnoiov.
OvTOjg oi r oixea inirtjSvuaTa Xmvreg, xa
xog fit} nooarxovatv imXXovrtg , tixrwg Svotv-

Mv&o iy. Mvri.

Mvrig ini rij yogg xad-iiuvog , ioyvQo\-
yu. 'EXfrovtog Si tivog aitpvidtov n avrov, .al
nayyeXavTOg , / oixiag avrov ai &vgat vu-
siinraefiivai liai, xai navra r tvSov xyooijiuva ,
i/.ruQa-d-g vinrSrot, xai arsv^ug ntju Sqo-
fiaog, t yiyovg tpuivog. Twv Si nagaxvyvxwv
xai &iaoauivwv rig tintv w o , r kXrota
nqyiiaxa nootiSivat, inayytXiuvog, iavrov ov ngoe-
pavrtvov ;
Tovrio Xyw xQt'jOaiTO v rig ng xevovg
rovg vtownovg, o'trivig tov iavrwv iov (pavkwg
totxovvreg , twv fiiSiv ngoaijxvrwv nQOVorout nu-
Qtaviui.
Mv&o i8'. MsXi66a xai Zsv.
Mifaaou nXtu prTrQ xrowv ovaa, vtfa'jXvfrtv
fig &ovg lvuuunti , ngoauyayovaa ix {liXirog r
Sov. TiQ<p&tlg Si Ztvg rf nooaifog r,g f-
, avvtr^aro avrrj Sovvai , v S
ng avrv iSio owow &ti kaunoi xai xrir-
ar tMoD 7; lukiaarjg , iniSog xvtqov rf af &ta-
wtividij 'iva, iv rtg oi'xio twv nktjaiat] tow
 5 A I 2 2 T

auai , ccvtv iyio (povivia. Si Ztii

rtgg xg aixrtatug, Vt iff.Hn, to xv dv&Qwutu yi-
vog nvv, tcpijO xf fuiiaat] xoiSf ov% fjxijoag
ovxwg ytvratxai aoi, di.V iv ttg ijxt] Xadv
aov fiii.it, ov Si Tiqoaxqovarig avxiZ xai nh.ig, avxi)
fiXXov xi&vtjSy, txXtjivxog aov xov xivxqov t,<ai
yQ tv aol vnQ%ti xo xvxqov*
'O fivfrog SiXot, ort iv xag tv%ag xal xag St>'-
aeaiv ov Si xaxd xwv i^p-qiv xt i^aixta&ai x-
f\ xv ydq av xaxv xax avxm ^atxt'arg, dvfryxo-
oxQiptit im ai naqavxxa.

M&o Qis, Mvtg xal Talal.

Mval xal yaXaXg nXfiog yv dtl Si oi fimg i)r-
xfivoi, tmiSt) avvtd-ov tig xavxv, vniiaov, Sn
Suit vuQ%iav xovxo ndoytpvaiv o&sv imXe^iuvoi
iavrv xivag, axaxijyovg i%iQoxvtoav. Oi Si ov-
Xiuvoi tTtiatjfixiQOi xwv aXXiav elvai, xioccxa axtvci-
aavxtg iuvxog avv7\jav. 'Evaxartg Si xjg fi%r,,
avvii] nvxag xovg uvag t]XX7&t}vcu. Oi fiiv ovv
dlXoi nvxtg gctSiiog taiSvvov , oi Si axaxtjyol fi)
Svvutvott tiatX&tv Si r xaxa avxwv, avXXafi-
I , ' avfuvot xaxyaiovxo.
irw noXXog xtvoSo^ia aixia yivixau

MV&O I. M/ Q fCr .
MvQuij vvv, xo adiai avd-qumog ijv xal rjj
yi)Qyici nmai%w, xotg iSotg nvoig ovx iqxttxo,
aXX xai xog dX?Mxqiv irpoqfi&v SitxiXi, rovg xwv
yeixviov xaqnovg \pai{ovfitvog. X) Si Zevg yava-
xxr)Oag xaxci Ttg Ttitov^iag avrov, fiSxepQtfiaoiv
avxv ig xovxo xo ^ov, xaXxai fivqut]^. '0 Si
xrv fioo<ffv dXX^ag, xt)v Sutfrtoiv ov faxtdXiuxo.
MixQit yeto vvv xax xg doovuag m'v, rovg tzq
 M T 0 I. 5i
vous *wj> XXav avXXiyn, xai iuvr no&qoav-

" SrtXo, 'r* oi (fian novqoo , xav im- 7 11 ,

hora xoXyuvrai , rv tqxov ov fiiTari&tVTCu.

Mv&o i. Mva.
Muta Htrtiaovaa ig yvtav xotaiog, intiSi) vxo
rov ^ojfiov nonviyw&ai lutXXtv , tcf'ij ng tavrt'jv
IX' yotyt , xc. sgwxa, xai , xc XiXov-
luci , xai &vtoxovo~t]g ov uXti (tot. ,
"OXo)q Si/Xot, ori (jaSiop (pgowi rov ttiivurov oi
avfroutnoi , brav aoavionmg nuoaxoXovd-ovoi.

-o on',. Mv/ur]S xa\ II&QiOTSQ.

MvQfir ityqaag xartX&v tig , xai ov-
.6utvog nuiv, ntTtviytTO ' ntoiartg Si xad-t'Qoivr
iv rio ntouoTtjxri vSqo), t&tcioaxo avrv, xai
xipaaa wvXXov rov vSqov, 'QQixpiv ei n)v fttj-
yi)v, V o faiag (iVOfnt iod>&t. 'I$tvri}g d
rig & , xai avvfrtig rovg xaX/iovg, n)v
xtoiartoav avXXatlv iovXtj&rj. 'O d [tv[it] &ta~
outi-og, tdaxt rv itSa i^tvrov. 'O Xyr-
oag, irjja rovg xaXuovg, inoii\at cfvytiv ti]v ttol-

'O (ivfrog 3t]Xo, or ti xai r Xoyct -

o&qoiv tyovoi, rov xaXov , ov si rug rovg tv- /-
oyirag ueita&ai; ' Svvavrai xai rci /.a to
tvtyiTcu AiyXag duoiag naoiyuv. / W'

Mv-og id-'. \4XxTOQ xctl Irls r .

Ma^ouiviav Si Xtxrguv Sun rrjv oq-
Wf, Tig avTtjV iyyruti, dg & txovTtTtTO
v yutvia, wg tiXioug, xai ig TQQlijV %WQr
T1 -
 AISDOT

au' 6 Si tTto ocfodowg uya xoxxvoa , dvintra-

atv tndvco , lg
noXeuiov, (pwvev, tov Siov iy&v uov,xqo-
nwa^tvog avrinakov tig xdro. 'Sig ovv tcc toi-
avrce dXxTtoo, /.iv trg ix xtv avia,
xai xarakaciv tov vixrxi\v txelvov , ijyayev avrv
Tog rxvoig nagavxa, gwua noirjaag xotg vtOTTolg
xai noua. '0 Si tTtgog tXev&egiug roag, ijytm ov-
tiag tv dStuc rvyyvw, Xaw eSxXeuev
oXifiiov tov txnoQ&ovvTog xai tovtov,
xai xavyiautvov , wg ovrog vixrjqjgov.
"Owg ngog dvSoag &touxovg.

Mv-dox. N e/3 d x ai "EXaopo.

Nigog S nog rtjv ekaqiov eint' o ~
y&ti [Uwv xvvg TVyydvtig, xai ] , xai
^ela ngg Sgfiov Si ng /iwav '
xai t, ujrtQ , qpoij xovg xvvag; 'H Si nog
avrv i'rpjj yt?.woa '* oTt fiiv iy anavw
%yy> , tv olSu aaqpg xai yivoxio , txvov inv Si
xvvg v?Mxfg dxovaoj, axorovfiai xa nog qpvyijv
TQnouat.
' uvdog Srjlot, ort TOi)g dv&onovg Tovg tpvau
Sulovg ovdtua nagaviaig v&Qwnov tniogvwot-

31v&o qxcc. Mv ovao xai Mv;

iv oi'xco.
*
Mvg rcgovQutog tov tv ol'xto tyikti. 'O Si Tov o-
xov x).r&tlg vno tov qpikov, yX&tv tv&wg Sunvouv
eig doovga. '0 Si ta&av XQi&dg xai ofrov hcpt] ' y-
vtaoxt , apile 3 fivgut'jXdov yg tv iov intineo 5* tfwi
ya&mv nlij&g oti, ouvel&i, xai nolavaeig ndv-
Twv xai nagaygijutt dnyeoav ol Svo. KaiogimSii-
xvvv ani t xai otov , qpoivixag aau, tvqov ,
 M T 0 I.

fuXt, ntgag. Tov S Ttgrpd-vrog , ttvvov evXyti

Ofdga , xai rt)v avrov xaTtfifKptTO tv%tv. BovXo-
uiviav Si ^&* ia&ttv , -ijvoi^fv v&vg vd--
tu Ttv &vgav (poq&ivTtg Si oi tiXiuoi tov xtv-
nov, HOt7trroav tv&(og tig r gya. 'Slg Si ijd-f-
Xov nXiv iaySug gai, rxev tTtgo tov Xatlv ti tmv
vSov. 01 Si tzccXiv &taoutvni tovtov, tiatnrSiaav
xgvtVTtg . '0 S' dgovgatog oXiywgv
xiii>r veoTtvctf , xai tov XXov tcpr' %agt av,
ipXt, xttTsa&o)v ilg xgav, tnanoXavwi avT \
, xai tov xivSvvov, xai tov ttoXXov tov op"
ov lyto * o TcXag, xgi&g xai otov , ijff
ifoog fit]Sivg nanTvav. y
'O fiv&og SrXoi, ort Sutyuv xai jjv ra- / t /
% aviufgu, r Tgvcpv v qpooi /' dvvqg. *

Mv&o Qx'. MixQSfinoQog; xai

' V lOY-

MixgiuTtogg rtg vgiov y.aT%wv, avrg uvito

XTioveig nXijd-og, Kai St) ( avTov
tov Svov V7toL,vyita ijXawe Xtmpgw oXio&raug,
vStag imi xai Si] ?.vOvtu)v twj> ciXoJV nagav-
Tixa, tv&vg tfytgihi] ijiiaTiaii>, ' S* vno-
OTgrjtag, xai nXw Xautv Xag, tig
, gi&ga ' xai ixXvivTtav nXiv > XaTtutv,
lavtOTtjOfV avrov nagavTixa. 'O Si & xi-
pwg tov ovov, iiuvrOtv avTov txivoa. "OoTig
ixiX&v tig sva fivgttfJovvTuv , t^wvi'ioaTQ -
yovg no).Xovg tig xoov, ovajttg im&tig
tov ovov. 'O Si cmmv, xaTntatv tig vtog, xai na-
gavTtxa, xvXiadtvTuv , o ovog
inXovv c'cgog aoTaiofv.
'0 fiv&og 8rXo , 'rj. noXXxig, tv Tig tvTV%ii- i * "1
ov, iv avz xai .
 AI2H0T

Mv&o Qxy. Nog xa X?.idv.

Nog xaracpayw r , ifuitiov
xai fivov ntoifoiyd-ivTog , <g t&toaro %th-
Sva meo xat-v tXOvvoav xai cp&taav , oifuvoi
tag i'8r noooivai, firxr Sttjd-ijofuvog rov i(ia-
riov, xa ro (pQtov drumoXtjotv. "YareQov Si
ftiovog ytvofiivov, xa opoSoov ytvouvov rov ioog,
ntiSi) liSt tiv ytXtSva vtxgv Qijuovpif.vijv , erprt
tioj avrijV yXi], ait ait xdu 7to?.oj?.txagt xai
.
'O fv&og SqXo, on Ttv nao xatov gmfti-
vov , iniGcpakig tvyyvu.

Mv&og xH. JSvxtsq, xa Brog, xa

Ad-vta.
Nvxrtlg, xa rog, xa a&via, dXXqXat
(f ikiav non'iaaaai , ifinoQiViO&at tyvuoav. Kai >}
pUv vvxreQg yvQiov Savttoafuvi] tig fitoov
Torro xaTtO-ijxtv rj Si rog to&ijra ivtXXero'
i at&vwe, %aXxovv, xa tv&ug xinXtvouv. Xtt-
uvog Si a<f,oSoov ytvo^vov, xai rjg vtg ziiqitqo-
ntoig, nvra noXoaaai avrat, ni tj)v yv u-
aw&rjaav xc riv Tort ?J a&via na yii-
7 rrjg {haXaatjg ivtSoevu , fitjmag r\ Xaoaa rv
%aXxovv iayyy r Si vvxTtog Tovg Savuarg <po-
ov/itvi], tj^iioag fiiv ov (paivtrai vvxrog Si in vo-
fitjv e^amv r Si rog tv od-'ruv tmXafiveTca
TW itaoivrwv, ijTOvaa l'Siov iftriov ruyvwvcu.
O fiv&og StjXo, ort ntol fi?.Xov anovS-
^ofiiv vartgov , ntgi a noonqov nowuiv.

Mv&og Qxs. N vxtslg xcc .

NvxriQg in rrg yijg ntaovatt, vn yaXijg avv-
 M T 0 O l 55
p.Xovoct di in ctvTtj dvateoftai , moi
Tfg iavrq naotx).ti. Tt'jg di Xyovorg,
tog o SvvtxTui avvijv tino).voai, yvott y nai no-
ifu nrrjvoaiv, frptjotv avTijv ut) ovtov tirai,
uvv, xai o'vr<o ipih}. "YoTteov di nai.iv maovoa,
xai avKh](p&taa in irtoa yaXtjg, iditro fit}
!} cevrijv r, i tinovotj, 'naot fivai Suy&otvtiv,
Jtltytt iavTtjv fit} fivv tlvai, 'I.'l. vvxTtoid.a , xc
n?.iv m?.vd-fy Ovtu ovvei] avTi)v dig vak-
).a$auvtv ovqiux, rfjg naoayevioai.
!Axq ovv xai tffig dit (*>} ei a-vroq muvHv,
Xoyiuevoi, , ort oi ng rovg xtuovg -
Ziuvoi, noXXxig xc rg aopodg xivdvvwv , ' f
iipdovg x(f>tvyovo~w

Mv&o x. Noev xccc.Ioctqo .

ISoadv tig xc ino tov aTov neoiazwfievog,
irr)or&rg ; ecft , n)Jov Toi dovzo idgwxvai-
di, ctya&v tovzo elvat eat]. 'Ex devzioov di -
Ttj&ii > avzov, ng e%ei; e'rpij, tpoxr ava^i&'ig,
arfod 8nTtv%{hv' di, xai tovzo ya&v rpr<ut$
uva*, tx tqtov towzt]oev avzov, nwg ; o
di eqpij, vdtic - xxevog nXiv ya-
xv tovto i'cpijoe. xavza. di zwv oixeiwv ti~
vg intoTtjoavTog avTov x eyeig; tyu, defofi, ei-
nev, in TW ya&wv dnXXviiMt.
'0 ftv&og drXo, ort xivig twv dv&Qibnwv 9t-
lovai xo!T gow Xyeiy tiov, a avzovg h j /
?.anzovoiv. /
& (?**. avXs vfztvo xcel jEfiiJ.
ZvXevuevg Tig nad Tiva norapov tv iavzov
sztXexvv aniXkiTQ. di QtvuaTog naoaavQavTog
avrv, vn ^ awjfeiiiis d-'.iifj(wg , xa&i'tfivos
56 A I 2 T

rg xtg tov norapu , <SvQtro. 'Efiij Si

&ig tktraag avrov, rxt , [&
hlcov iict avrov rtv aixiav , St? i}V xXatt. Tov
Si tinvrog avr , xaraag ' , yovaovv niXe-
7.W vrvtyxfv x rov noxafiOtf xai tnvv&viro, ti
tovtov nXeotv. siovqaaiuvov Si avrov, ix Svtqov
xaraag, oyvoovv vijvtyxtv. 'O S tihv
xxiivov fir) - avrov. Kaxaag Si tx tqitov,
rrjv ISictv af/Vj;v txuustv intjQirTjot Si tovtov xa
nhv, il ravrtjv ntXeaev Si, Xrj&H ravrtjv
dmoXtaa, tlntv. '0 Si Efiijg dnoSi^fnvog avrov
rtjv Sixeaoavvrv xa r Xq&ig , naag avr ^apr-
aaro. Haqaytvovavog ovv nog rovg iraievg avrov,
Sirjytjoaro avro avuavra . Eig S |
avrv tovtov t.iup&ovjoa , tov?jirt] xa
iaov , jraaytvufvog Ixtiot , Sutrto^ao&ai. AiTttq
avaXeciov nksxvv , 7iatyvtro in tov avrv nora-
fiv vtvofiivo, xa imrrjSiim ri)v lavrov ^ivtv
iipcc fv , xad-tro xXaov. Jivrixu
ovv tov 'Efiov tmepavivrog, xa rt)V alrav rov &Qrt-
vu>v nvv&avoiuvov , tefij , ort nflexvv anXtea iv
norafim- oiUQ xovoag 'EQ/ijg , xaraag, yov
aovv nekexvv dvi'iyayt. Kai Si] cpijoavrog avrov it
tovtov ntakiatv , tept] fitr , vai ).i}ihojg
ovrg toriv. 'ISo)v ovv ixtlvog ti)v vaiSiutv, xa
tfJtvofiit avrov, ov uvov tovtov ovx SiQ>'earo avrw,
AA' ovSi rov Stov nXtxvv.
' (& Sidoxn, or ooov rotg Sixaoig avv-
ayva^ &eov , xoaovrov xog Sixoig ivav-
Tiovrai.

Mv&o Qxt]. 14/].

ZvXivv Tig 'Eulv xctraaxtvaag , nooetveyxv

tmiXtt. MrStvog Si it>vt]Tov noaivrog, tyxaXiaa&ai
 M 0 I. 67

uva ovXfitvog , ia, dig dya&ortoiov Saiuova

xai xdois Trortixov nirtQcoxtiv. Tv Si naoazv-
pvriov Tivg iTVTog avrv ovTog, xc ri
TovTov ovTtc tomvtov ttiuXtig , Siov tv nttq kvto
(fi).iun> drrokttvetv; druxoivaTO' ort iy uv Ta%tiag
yiXtiag rivs fmioum , avTg Si gaSiwg t'fofre
xoSr ttouv.
JIqo i'Sna aa^noxenS] xai thw -
(fQovovvra.

M&o xD-' . 'OS oin o xai o.

'OSoiinoi tQovg iioa neoi uior<iioiav vno xav-
fiarog TQvyiuvoi, tO-taavro nXdravov, vrt rav-
Trg vii';aavttg , xai v Tt xaTaxXi&tvzig
v(7iavovTO. jivaXirpavTfg Si ti Tt)v nXcnavov,
tXtyOV TTog C(?.Xlj).0Vg ' S dvxftXV Tt T0VT0 Toig
v&oiimoi xai axaonv tari SivSov. 'H Si
xoTvyovoa ttft\ ng avtovg' 5 dygioroi, 'ti r!g
tuov tvioyeaiag dnoXavavng , axaonv fit xai \'
/oiittv dxoxaXtixs;
Ovtio xai v&Qwmuv eviol drvytg tiaiv , o'i
xni tviQyixovvTig rovg TiXag, i avTotv fiXXov ya-
UHirovvTai.

Mv&o qX. '08 o iTi Qo xai "E^.

'OSoinQog ytiutvog Stvmv , i&f.aaro tyiv vno
XQvovg Stacf freiQuivov, xai tovtov Xeroag dvtXaro,
xai a'/. flg tv tavrov x'/.nov, O-tfiaivHV nti~
zo. '0 Si, tuyoi uiv vn roi yvyovg avvtiytro,
qotuw ifTti Si i&sQfivd-t] , oS tig tt\v yaarta
ttvrov dvijxt. Kai dnod-vraxtiv ftiXXwv, ttprf
dlk' tywyt Sxau niTtovd'a' t yc'Q tovtov tinoXXv-
fttvov ntounoiovutyv, ov tStt xai tQQiofuvov vaiQHv. -^
Ovtio xai Tivig dvd-Qiomov Ttvdg tvfftye-
58 A I 2 i T

Tovvreq, Xav&vovoiv } vx ivtyeoim .vrzag

tSovaiv.

Mv&o ?.. JXcpct xal '.

"Ovto Tt tmfrtg aya xa nooaTOV xa SiX-
cpaxa, }?.ccvvv sg ccarv. Tov Si StXcfaxog twq
ohjv TijV Sv xtxQayxog , Xami}* xovaaaa tw-
frccvtTO trv ' aix'utv nao aviov, Si i}v, X/u/tf
yov%ccvTav , uvog avTOg o. '0 Si t(py cXX'
yoyi Qv ftrfjv SvQouai' tv yo oiSat on tun
nqorov fQi xc yciXa tov SeOJtTOV Xauctvov-
v&tTaf Si xc xrjg ayg Sici Tovg tv-
qov xc xovg toicpovg- ttiov Si ovx tyovrog XX w
yorOTv , nvxwg ut &vauv ovXtTat.
Ovru xa Tiv dvd-QOKicov utumioi tiov , b'aoi
utXXovoag noouQiutvob GVlllfOQClg CtTtOX/.CUOVlUl.

Mv&o "Ovo teal Bv (taoSif/q.

"Ovo$ SovXtxav, ina-St) oXiya uiv %*,
noX7. Si ixaxQJiafrti, /^ dit}ofU4TOV
ccvtov na?>Xrt xc ixtoo) Stanozij avxov xScoh.
' i Ztvg utuipag, txXivatv tig xtaua nu.ijoca.
JlXiv Si aviov Svacfooovvrog , tnttSt) noXv nXiov
ri%dvcfOQ!v ijvayx^eTO tv mXoj xa n-Xiv&tin,
tt/.iv tov /la naqtxXu. 'O Si Ztvg naotaxtvaat
rtQad'Tjvat, avTov tig voaoSixprfv. 'O Si ovog eig yti-
Qova StanTtjv iumotv, xa qwv naq uvtov
XQUTTOUtva , e<f,)j utT artvctyuov' oval uot -
Xavi' aQT(TQov tjv uoi nao' ixevoig Stox-
raig tvai, int , g ow , xa Stoua fiov
ui'.u vtXttv.
'0 uvfrog SrjXo, ort nocurovg Start-
rag tots no&ovoiv o oixtTai, brav neoav Xaumv
Motv. >
 M T 0 0 I. 59

Mv&o ty. "Ovo tecel 'Hfiiovo.

'), tm&ttg oj'w xal quivio yuovg, i',).av~
vtv. '0 Si ovo, fyni fiiv rtiSiov ijv, nvTtyt TtQOX
agog. ' Si iyivovTO ti ooog, (ir Svvutvog
vxorfiQtiv , naotxXu Tt)v ruiovov , fio t tov
yfutv avTov nQoaS^aoO-at , 'iva t i.oinv avrg
Sutzouioat SviTj&ij. Tijg S ' ovSiv tuivtjg av-
Tov tov Xyovg, fdv xarcexijfivio&ilg SitQoyt}.
'U Si i'rkTt]g noQoiv t \\ , ov uvov tov
ovo tov yuov Tt i'uivo> nqoatO-riXbv , aX xal
Ttjv vgoav tov ovov tntawQivatv. ' Si ov itrotag
& ftpt)' Sixaut nnov&a- ti yo nuoar-
xalovvTi fiixoov xovrfoaa&ca tma&rjv, ovx av vvv
piTa tov avTov (fioorov, xal aviov tstptQOV.
O'vTioq xal Totv Savtiouov eviot- St (f.ayviav,
'iva ftixQ mrxuc ltooi, TtoM.xig xai aiir
xupuhuiov nQoaan.Xovaiv.

Mv&o Q.8. "Ovo xal Avxo.

"Ovog frort axXona , 'ioTaro %). pu)
Svvutvog Sivoai. Aiixov Si iSv, xai tovtov Stt-
haag, '/, wg TQnovg, avToi yivijTat, goJuay
(h'iijot , xal Jtog avrv iktt' Xi/xt uyiaxt, vvvl
&vioxu> ix nvov, xaXv fio tari oov tnVQg
ytvia&ai, i tv yvnotv xal xoqxuv. Xgtv Si
(av vvv teatro) at, nano, ixi.rtg axav&av
ix tov TtoSg uov, ui fura nvov iyw rlag
#w|w. Evdvg Xvxog tv Svtwv to xooig
tov ). Sxvwv , i^tiXt nanavrixa. Av&tlg Si
tov nvov, %tiexovToq tov Xvxov, tovtov xal Tovg
odvrag &kaag , ytihj, ftirtunov , xoav, xal
oarporjang , ntnrjSijof , xc oxaSt dntjtt. Kai
Xvxog e<pr' Sxata nao%w ftfua&tjxwg yg notjv
uyeioog tlvai , 'iva t vov iurg iytvfOjv;
 6o A I 2 T

'O (vd-oq StjXo, ort noXXo Tovg i%&QOV av-

qycXelv neiQUfitvoi , dvxi dfiot/fj xax avrolg
nagiypvau

Mv&o Xs. "Ovo aaxgtav ci y a X fia.

v(h(o rt tm&tl uyaXfta, ijXavvtv el TiXiv.
ITvTDV Si i avvavxcovxwv nQooxwovvnov r
ciyaXpa, vnoXaiav ovo, on ttqooxwovoiv,
vanTtQi& , xai ovxixi moaixinw ngoai-
vtw iovXtxo. Kai vrXxr ata&utvo x yt-
yov, ' avxv Tiauov, \t(ft' ] xi-
tpaXfj , ahn xai tovxo homov, iv ovov vno dv-
&amwv nooaxwa&at, Qiixr.
'O fivOog Stfiol, 0x1 o/'rw xai oi to XXoToi
l ya&ol fTiaXctovfvurvoi, naga xo$ iiSmv avxovg
yiXema otpXwxvovaiv.

Mv&og qX. "Ovo ccyto.

"Ovos ygio, ovov ijuegov &iaofivo fV
vrXia , nooatX&wv fuaxgiev avxv !t t
i^ovact , xai rt tj < dnoXavait.
"Yaxtgov Si ISdiv avxv yd-oyogovvxa , xai xv ovr-
XTrv 07UO&tv iQyiuvov , xai gonXoi naiovTa, l-
Tiev ovxti as tvSaiuoviab)' yg , ort ovx vev
xaxwv usyXoiv t\v dqi&ovtav %fi.
OvW OVX OXt ^f]XxV T (lix TW xwSi-
' vuv xai yivfuva xgSi].

Mv&o qX. "Ovo xai TxTtys.

"Ovoe dxovoa 1 dSovriov, iad^r ii

tvqxavia , xai rX<i>aaq avxv xiv rSvxt]Xa tint' xi
eiTOViuvoi TOiavTi]v (fbrvrjv dcpe ; Si tinvxw Sg-
oov, ovo ngoonagafivav xf Sgoto, Sttcp&gt;.
 M T 0 O L 61

Ovxiag oi xSrv (pvatv m&Vftovvxg , ^

t f*>} imxv%cv utv icpievxai, xai ftyujxa Sv~ '
TVpVOlV.

Mv&o Xij. "Ovoi n rv Aia.

'Ovoi av&fUVOt ii owt^g dx&otpogeTv
tai xaXamtQtv , /^ tntfixpav tov ia,
ivat-v xivd Twv nvwv aixov/ttvou '0 Si iniSetfet
ovXutvog , ort roro dSvvaxv ioxiv , tpt' xxe
rot & xaxona&tiag, oxav ovqwv-
xtg noTc.utjv . Kxevoi dXr&tvtiV avxov
inoXaovxig , ' ixivov xai vvv , iv&tv dv
eXXijXw ovov Sweiv , ft ixov vyv , xai avro
naaaxvxe ovgovaiv.
"OXio Sr]Xo, ort ixoxo) xo mnuyvov d&t- 70 .
ptavrov. ir -, /

Mv&o Xff. "Ovo aal ^OvrjXrrj.

"Ovog vn vijXdxov dyfuvo, wg /uxgv dn
trg Sov nofjX&f } dffi xrjv Xiiav dxg Sut xgr-
ui ivy iffiioxo. MiXXovxog Si avxov xaxaxtj/ivie-
o&ai, 6 vtXxrg tmXaotuvog xig ovgg,
uryiv avxov ' xov Si tvxvwg dvxmnxovxog, wfig
mzov , f(pr' ovt y vxa, xaxtjv yQ vixijv vixg.
" dvSga cpiXviixov.

Mv&o QfjL. "Ovos xu\ Avxog.

"Ovog tv Tivi Xtiuuvi vtuiuvog, wg idsaaxo

Ivxov in avxov guw/xevov , %u>Xaviv ngoatnouxo.
Si rrooof?>d-vxog avx , xa xrv aixiav nw&a~
vouvov, Si rv z<i)XaivH, tXtytV g qgayuov Suat-
tov, axXona inxraa' xa nagjvu avxv ngatxov
Uliiv xov axXona, e&' o'vxwg avxov xaxad'om'i
6a A I 2 II T

aaa&ai , va fit] ie&iwv ntgixag7. Toi Si tfinti-

o&vrog, xa rv nScc uvrov ingavrog , o).ov rov
vovv ngg rov ax.ona Si&tv eyovrog , ovog
tit t ar/ uvxov cpeig, rovg Svrag avroi
iliTtVu'is. Kai wg xaxwg dmre&iig, qi]- ' cywyt
Sixaia ntnovfru vi y rov tiaxgg /tf uytigov i-
S^avrog, iargixyv riyvrjv /;
OvTtog xa dv&gtnwv oi ui * ngoatjxovaiv
tm%tiQovvTeg , eixxwg 8voxv%oieiv.

Mv&o Qu. "Ovo keovrrjv tpscov.

"Ovog ivSvanuivog Xovxog Sogv, ntgujei txyo-
v ul.oya fw. Kai St} &taautvog dhnexa,
tnugxo xa ravxiyv StSixxea&ai. H S, wg exxytv
dxovaaoa avrov (pfriyc<utvov , tifiy dX'/J ii i'a&t,
xdy av ae (fo3t'hv, el fi? oyxovfuvov v a\
tjxovaa.
Ovxuig tvioi dv&gumov rotg i^u&tv xvcpotg
SoxovvTtg rivtg tlvai, vn rijg iSiag yk(oaaa).yiug
l'hiyypvrai.

MvOo Qft'. "Ovog seal Bra^oi.

"Ovog vXiov yuov o?gu>v, ?Juvtv Sifiaivtv. 'ilg
S 6Xidraag xarieov, lavaOTjvai tu} Svvutrog,
uSvgero, xa tartviv. Oi S h rf Xiftvt fidrgnyot
dxovouvvig avrov rv , e<proav ovrog,
xa xi av tnoh]0~ag, el xoaovxov ygovov 'Surgitg fV-
xuvd-a , ooov riulg , 'r ?Jyov ntatitv Svgt;
Tovxto xio ).yo) xgt'joaixo av rig igg vSga
gdvuov, in ilayioxoig ixvoiq Svacpogovvxa , avxg
rovg nXiovag guSitog wpiaxusvog.

Mv&o uy': "Ovo , KQce teal Avxo.

"Ovog i'},xb)[A.ivog rov vuxov tv nvv ktiimvi txgf
 M T 0 I. 63

(f(TO. Koaxog Si Titxct&auvTOg avxi, xai tX-

xog xgovovTog , ovog dXyuv xai ioxigroe
Tov Si ovt]XTov nQQtafriv iozwrog xc yiX&vTog,
hxog Tiaov t&tdaaTO, xal avrv eq>r' &Xiot
rtug, o, xv rti/Tw fivco cf&wiitv, SuDxfit&a, roii-
xmig Si xc nooaU)VTag noaytt.Coaiv.
" SyXo, ort oi xaxovgyoi xv ctv&oixiov
xt f| nQOTiTov SijXoi tioiv.

Mv&o f^b'. "Ovo, ' xal Aav.

"Ovog xal (?.)^ xoivwviav ovv&ipitvoi rtog -
, i7X&ov ni ayoav. Aovxog Si avxolg migu-
xiypvxog, r % gwoa tov /ortifivov xvSvvoi',
nootX&ovoa Tw Xtovw, vntayjxo avxtj
tv ovov, kv ovt xivSvrov / Too
Si ctvxqv tt7toXvttv cpioavTog, ngoaayayovaa tv ovov
tig xtjv TiaySu reoeiv nagiaxrvccot xal Xwv owv
ixiivov (fvytv ur) Svvduivov , 7lQWrV trv XntY.u,
ovvilaiv , t&' vTwg inl tv ovov itgnr.
UvTiog oi xotg xoivuvog imovXevovxig , Xavfrd*
vouai noXXxig xai iavxovg ovvuTtoXXvvttg.

Mv&o Qfis. "Ovi xal XiXcSv.

"Oovtg (d tvmv, tmuiXg -
dtoiivctoa , ttxdXvye. XtXiSv Si avxrtv &tuaa-
fitvi] <ft' w uaxaia , xi xavta dvaxtftig , ,
v uvr0-t , no aov dStxttv g^ovxai;
O'vTug xi&dootvxg iauv r jtovqgia, xv Td
fiXiaxa .

Mv&o Qfi. ' vit9 o&i a xal Ko-

vdaX .
Vgvi&o&i'joag nxyvog nayiSag tara. KogvSa.
 64 A I T

titov ttuoftvg , rjona, fiax&tv ,

t Qyr; tov tinvrog, itlw , xai /-
xqv vnoywQroavtog, xai xnvtvxog, xoovaXg nii-
a&ii toi lyoig tov dvog, nOfffjX&i ,
xai Sheap io&ojv , tku&ev ifimatv ti rovg
(>0yovq. 'O QVi&o&i'iccg oauoip, vtiero uv-
Tv xai xoQvSa).g, oi ovtog, cptf , tv toiaitag
nXii XTL,r,g , noX.ovg ivoiy.ovvrag voijoeig.
j t " rjXol, Ott tote xai oixoi xai
* ' . n?.eig QJuovvra, , oi ( yaXenoi weiv.
9 1 '

Mv&o /u'. 'Ovc&o-ija xai Ils-

XctQy.
'&& ixrva yegvoig dvansTaaag,
n(>i>t&tv t&tnti TijV ayqav. JltXayyov av xog
ytopoig inixadieavtog , tmoafiip , / ixttvtav
xai avTP avvthxs. Toi eofivov ) &vaai av-
Tov, xai Myovrog , <g o fivov avTg d/.aqg taxi
Tog v&omoif dX'Kd xai qpefauwTaTog, Tovg yo
brptig xai x komd iontT avkXaudvuv vatt,
xai && t'aptj dkX' et (idkiata ov qpav-
kog et, id to'vto aiog, oxi lut jiovrjoiiv
Xix&ixag.
dxQ ovp xai ijug tl rg twv novijowp avpov-
*oag tptvyew, 'iva fit) xai avToi ixvojp Tj xaxiag
XOlPOiPtlV $(OflV.

MV&O QX7. flJjX O.

"Ote nirjTov xfirXog wp{h , oi pd-w7toi tfo-

ij&iVTsg, xai fiyt&o xaxanXayivTtg , t(pvyov-
fig xqvov JiQopTog ovviSvTtg avTtjg nov,
i&^ijaav (tiyoi tov nootX&HV. Aiod-ftevot
lU/.Qov , wg ojjv ov ovx tyn , tig rooov
 M T 0 O J. 65

xov (fQOvrjatiog jjl&ov, xa yaXivov avxt nitr-

dtvxi, tuuo i).uvvtiv tdioxctv.
'01 SrjXo, on x qtotQu tiov noayuxcov
ovni&ua xaxanoavvu.

M&og /u&f. "Otpi ccTov fisvo .

'Ocpt vtt rtoklwv ftaxov/uvog dvd-Qtbniov , tw

Ai ivtxv^aviv. '0 Si Ztvg avxov tlntv '
<t xov iqtqv as naxtjaavxa 'n)-r^ag, ovx v
SivrtQO int%ioio ooi xoixo noiijoai.
"Wkwg Sr.o, on xo irgarzoig dv&ioig d/ivv-
ftfvoi, Tog Xkoig yoeQoi yvovxai.

Mv&o qv . Aaycool al ce q a%oi.

O ?.ayiooi nvxeg avviXd-vxtg, tiov
mg a/.X)]).ovg x)-grvovvxig' 'va r Snvg o pos
taxi; xai yg dtxoi, dv&QioTioi xt xai xvvtg,
ixnavxig rug TitioUn/xat. xaxa&vaai. BiXnov ovv
ioTtv tjulv xt-avaxaa tavxovg, xai fiy v ovxio
xaxioriog v epow. Tavx ye xovxaiv iog d?.?>t-
Xovg tnvxmv , loofirjaav tig Xpvi]v tavxovg tfia-
itv. Oi Si dxgayoi xovxovg tv&vg idvxeg, dntogi-
<frtaav xaotv&vg tg xo vSiog. Etg Si ?.aytog, arga-
nytr/s Tvyyviov, ifieiSiaae, xai ngg avxovg iitae'
2riTf , Stkcpo , ftrSiv xaxv novratxs' g yg
ioctxt , Stikxtga xvyxvovai tavxa x > istia
ug anavxag.
'O uv&og StjXo, oxi rog Svaxvyovoiv ov x>}v xv~
pvaav Ttanauvd'iav (fioti xai txgovg gv xaxo~
-QVvxag.

Mvd-og Qv. "Ovo 1*1.

"Ovog noxi tuaxoiZtv 'innov Sm trv Toorptjv

ob A.I Ii

civTov cal T)]v fttQctiictv , rijv S tavtov tv^i/v

ifivxTtQi^tv , wg y&ocpoovvTog noXX, xa xontrv-
, xc ovS yvoov fis xoov ).a(iavovzeg. 'JEnt
Si tneart] xctiQ noXiftov, xc avv
Tog onlotg iniyj tTi tov nnov, xa wSt xxtai
tovTOv ijlavvev , tig fitoov frj rwv noi.ifiovvTwv,
&cp>'lQiig. \nnog tt iScpovg. 'Sg ovv iioa
tovTOv ovos, tv&vg ^ttTtXXtro , xa rv itcov
tjXti.
'0 fiv&og SrjloT, on xa rovg nXovaiovg xa
uqypvTag ov St ijlovv, cikk rv ixtivcov tpO--
vov xa xivSvvov ccvaloyiofivovg , clyanav th}v nt-
v'iav , T))v utjTtga rijg ravyag.

Mv&o qv. Zt> xa KfirjXog.

'0 Ztvg S// aiToxiat] xaiu'jkio , xtnara

t-yuv , xa ktyovoy, fioi vnct^tt
Si TOVTO , ovx tniSioxtv , cl.X yt xa twv ujtwv
atOTSOijee , nokX ymXvag.
'() fiv&og dtjkoi , on eytav ti ctxiia&ca n
Xivtp, xa nhtia ni) ? , 'iva fit) xa fXll>

Mv&o vyr. "Ovi XVOTOXO.

"Oovi&a S rig nvv xaXkoTqv t7%tv, jng trt-

xrtv ii yovo ei. 'O Si voiaag vSov yovaov vno-
yjiv, acp^ag naotvdvg, ivQtV uvti)v Hanta xa ai
i.oina Tvyyvovaw oovi&eg ' xa nlovrov tioixtvat
vofiiaag, moTtQjfrii xa tov fiiXQOV roi xtoSov.
'0 pv&og Sijko, on St tov tyovr n xet-
ad-ai TOVTio , ti)v Si nho~Tav ixcptvysiv , ,\
xa o t%ti dnoXJop.
 M T 0 1. 7

Mv&o vtf. tq % g tal *AXikt)$.

"Ovro nori arg^ov iv rf ki^ivp , xai
; noiv dvaotjoavrog , iargg etui (fagu--
cwv KtUJTtifUV, % dxovaaau rpt]' av aX-
Xovg atattg, avrov xcaXv vra firj &iantio)v ;
'0 uirog Sr,Xoi , or* naiStiag dfivrTog wtg-
/w, dXXovg naiStvaai Svviatrcu;

Mvxhog Qvs . 'Oepc xcel qv 6 g.

"0<pt ytMoyov ito&VQOi iuyioXiinv, tSaxe rv
novv tov naiSiov , xc Tiitvrjxe. JItv~
&o Si utya lyivvto rog yovtvaiv avrov. Tore 6
jrarrp vno av^Kpoog , n.sxw Xawv,
1 roi &avaratu rv nayxxusxov ocpiv. Kai
Sij S(fig i^eXd-v -d-ijQevaai, tv&vg dvrtQ xa~
raSgafiuiv ' , ' avrov ^i<fog xa~
Ta(p(i. *Ao~TO%ieag Si rov davarioai tovtov, uyov
rijg ovgg xvrov nixoipe axov. 't)g (pou Xr~
qs&ig, fiij xai avrv &avaron , Xauiv a?.evovf
iiSug xai ui Xi , avrog ixaXti rov otfiv gtj-
vrv. 'O Si -tv Itnrv avrg avgiaag, xai yq
ixQvr] 7il ntroag bqig, & t(prjatf
rouiSe Xiytav dno rov vvv , av&Qtant , (irxri x~
fijig' iv jfiv tpiXla ov Ttnoauvn. ' y
iy n)v ovgv fiov ).V7ioviiai , xai av Si nal.iv rv
rvfiov rov viov aov Xinutv xu&' wgav , ovxn ti~
QT)Vlt)tl. .
'0 fiv-og 8t]Xo, ort ovStig fiiaovg, i duoiTjg
xaxv im?^&ira , fiXQ4 uv * fimjfiawov '/.tna,
ntgi ov iXvnri{h.

Mv&o v. 'OSotnQO y al 'Efirj.

'OSomoog /Jv avi'wv 6Svt ijv^aro Xiyiov

E 2
t* A 1 2 il II

'n, o) 'Qfij, tv 'i'Qio xi , o dva&ijaui.

iQiTVXOv d , v y dfivySaXa rjoav, xai (foi-
vixeg, xavxrv dviXexo , oifisvog oyvovov tima,
'Extiv^aq S tvot xd ivvxa. Kaxaq>ayu>v Si Taita,
xai Xaoiv Twv duvySXatv rd kitty, xai xw cpoivi-
Xiav xd oaxd, ni xtvog wuov t&t]Xtv linv ni~
%ig , 'E$p.r, xijv v%iv xai yQ xd ivxg xal x
txxg nog ai v&rxa.
'0 Xyog ng avSya tpiXdoyvoov, xov xal &tovg
dtd nXtovt^av xuxaootpifitvov.

Mv&o qv. "Oqvc xal AXovQog,

"Oovig S xaraxXta&tlg ' tig Sv ai-
7.0VQ0 noxwpa, lrpi] * ng <piXt ; ti
Si aoi; 'iva xt %Qig, dvyyaXv fioi, xai nvxa
aoc ta^f'w b'fiiog tytvQt, xai xtiifr] vyuiaq. 'ti
S dntx()i&i nQog xov mXovyov xavra ti ov naQtl-
frrg, yoi ovx dno9voxw coqv ydo tqo<a SoxdSoi
vntgxtoav.
'O fiv&og SqXot, en xovg SoXiovg vnoxixg, xov;
Xiyovxug pil{tv, & tXy%ti.

Mv&og vtj. liai g xal Sxottco.

Ilag xov xtiyovg dxSag t&iitvt. JloXX;
S evXXawv, i&tdaaxo oxoqtiov, vouiaag dxida
tvat, xoiXdvag xijv %tga, o xt ijv xarmpQtiv av-
xv xai xo xvxov tndoag, fqyt' tfft yeco xovxo
no)aag, 'iva xai dxSag , tavxag
dnoaXyg.
" Sidaxii ?ifi, Stv nai toi %or-
GTotg xai novnog xd avxd nootf onv.

Mv&o Qv&. Ilag xXitTtj xal M^rtjQ.

Ilag x xov SiSaaxaXtiov x>)v xov avuqooixtjTov
 M 0 I.
SD.TOv xXixpag y iavTOv (irTQ imSiSaxt rrq Si
imnXio~yg ctviv , dXXd fiXXov vnoSi*afuvi}g,
Xf/ovTO.g toi %vov, nag, ig vtavicc Si yiyo-
viv, ijQ^aTQ xal fuiova . &1 oiiv
in avTOtfqia , xal ntoiayxtaviad-ilg , inl rv
Stjiuov dniysTO. Ttjg Si / inaxoXovfrovaiig
, xc OTivoxTvnovoiji , inev nag nnog
SijutOD' iactt fie XaXTaai t fiijtQ fwv ng ovg
lyov e'va. Trjg Si % iX&ovaijg, xal ovg av~
ajfiari tov viov avijg im&tioiig, tooSov-
aiv avrov wriov avrTjg ytwamg SQa^utvog , dn-
zoxjitv am. Tij Si oyadarjg xal etnovorg,
(dt) ninXruuiXrxtv , ovSi (*rv dXXd xal tqv Xuov
mrtjyoQOVvTog avrov , fir} doxtofrivrog Tog no-
Tfooig xaxog, dXXd xal ttg Ttjv iSiav fitjTea i}ot-
t]GiV, hf r ixfvog- avzrt foi iyvro xrg ttow dnw-
Xiag oira. ti yd, tvixa xi]v tov avi(poiTtTov fwv
irov exXtipa, xal ijptyxa avrij, tn&Xt uoi, ovx
v pizQi Tovvwv i%w>]oa, xal inl tqv dvatov
i]yfirp>.
'0 [iv&og SqXo, or xaxv dQ%dg ftr}
xoXauevov , inl fiov avfiTat.

Mv&o j?. nsQiarsQ Sixfjocc.

IIiqiotQ SipH avviyouvt) , id-tdactro

v nivaxi xaTrjqa vSarog ytynafiuvov , vhtXa-
tv - livai- Sineq qoo> ivt%&eoa,
fXa&tv tavTijv nivaxi ivnvaoa. vvitj ovv
4VTt, Twv nTiv nti&Qavad-ivTiav, inl t]v yijv xa-
rantaovaav , vno Tivog 1)\> avX-
-Ttvai.
OvTwg eviov twv dv&Qtoniov Sid arfoSqg ini&v-
fitag, dntoujxinxoyg xog nqyuumv iniyuoovvTtg,
tavTovg iig b).fd-qov niQtd).Xovaiv.
 7 120

Mv&o . lsixed xal KoQcvtj.

IIiQKTTQ tv ntwrteSvt xtqr/Ofivt] , iv
noXvxtxv'ut itpQvdxxexo. KoQtivt] Si dxovaaact avxrq
, eqpt]' i avxi], ninavao ni' xovxm d).a-
ovevofuvt)' oa<a yo v nXtiova xixva t^tig, -
aovxio niioaxioov SovXta oxevdytig.
Ovxwg xai XW OlXSTiv SvO~XV%OXtQoi ticiv,
ffoi iv t} Sovltia xtxvonoiovat.

Mv&o fi. II&rg xal 'jXie.

H&yg v xivi vxfjtjli SvQfo xa0-ruvog ,
&iaaxo Xieg tni riva, noxapv oayyvqv aax-
ovxag, nagtxrQti xd in avxwv yivfitva. Kai
xovxMV xt)v aayrvrv iaavxmv, xai xqov vsio%u)Qt-
ovTwv (pctycv , xaxadg no tvSoov, ntir-
axo uifietcrd-ai avxovg- (pool ydg fUfirxixv evcu
wov . 'Eqpcnpdfiivog *S xwv dixxvmv, xai
& , ixivdvvtvs nviyvai. ' S ng tavtv
fcprj W dxaux nnov&a xi yo Xitvtiv pi
fuz&v, xovTto n%eiovv ;
" Sijio, on r xn> firiSiv noooi]xvxoiv ju~
%Qroig, ov fivov dovfi<poQog , xai imffaijg
taxi.

Mv&o oy. Ovyxtiq xal Q Qrvov6ai.

Svo ftvyaxtqag syom, ixtag dnoa-
vovatjg, xdg &i}vovoag ifua&oaro. Tig Si ixt'oag
mtiSog iinovarg nog xrv urxqa, &Xiai tfjug, or
JjUtg (jv, >v x n&og taxi, -&7]Vttv ovx Ofiiv , ai
d fitjdtv nQoerxovoab ovtw acfSqa xnxovxcu xai
xXoavciV ' ui'x)]Q ecpt]' dXkd fir &avfiai, rxvov,
ti orwg oxxQg avxai &Q)]vovoiv/ ni yo dyvqito
xovxo noiovan:
 M 0 I. 71

tvioi tSv dv&Qimiov Suc (ptXayvoictv ovx

xvovoi xal Xloriag ovtupoog igyov lath:

Mv&o 8'. Hoif.i]V xccl .

Jloifujv v Tivt mxQa&aXaaaiio rtotfivia vt-
uutv , ti id-caaro xriv &kaaoav yahjvrv xal
locuav, int&vui}Ot nkivoai- Siuq nmh'joag avrov
r , xc <poivi,xag yoqoag , varv tftffooTio-
auvo dvi'%d-r. XtipJVog Si oq?oSov ytvoftivov,
ta rt) vijg ninnoantioij , navra noXiaa, avrg
ulig inl rijg Suaoi&t). Mt ov noXXg ovp rfii-
"V **S &akoatjg ya?.ivit>oig, &taaz riva na-
mvra y xal inaivovvra rjg &a?.oo>ig rrjv iot(iav}
fifrrj' ovto , avrtj yQ not (foivxwv imdviu.
Ovtoi noi.Xxig r & (foovuotg y-
fia&rfiara.

Mv&o t. IIofjUTjV xal Tl a.

TIoimiv t).aoag Ttgoara ti riva Sgv{t*va,
(g i&taaro Sg/v & iuan)v akvotv, ima-
r ifirtov inl ravr>, dvfi] , xal rov xaq-
TOv vrioeu. T Si ngmu a&iovra rg aXa-
vovg , i'la&s Siagg^at xal r ifjuttia. '0 Si .
xavag, i&taaro r ytyovog, timv ci xxusra
<, vfjug rog koinotg qux ei ta&rjra naoiyjrf,
tuov Si rov ri(fOvrog xal i/xriov qXaa&t.
xal twv v&onwv St yvotav rovg (ir-
fiy Ttooatjxovrag toyiroivTig , xar rv oxtiuiv
yav).a ioyt,ovTai.

Mv&o g. IJotfi^v naitov.

t%t\avviv avrov n)v nofivtv n rivog
xuurjg, TtoojTfoio SitTii.il Toutvrtj naiSta ^oufitvog.
72 AISnOT

Emoui/uvog yg tovg 1 ini otj&euxv, eXeytv,

wg Xvxoi rog nQoro^ inr&oaav. Jig xai roig
ix rijg ixjiXayivTWV xai ixnrSravzm,
tira / naXXayvxuv avvii} reXev-
raov t Xq&ia Xvxovg ineX&ev. 'Anorefivoyavog
Si avTov Tijg nofivqg, xc uvtov imoutvTog ini oij-
fttin, ixetvoi vnoXavreg avrv naiL,eiv
rjdog, rTTov iyovTiLflv. Kai ' ovvii) avrov
nooaru.
"0). SrjXo, ort / xeSaivovoiv oi ipevSfit-
vot, (.tjS brav ?.t-evovat nwreveod-at.

Mv-o {?. Ilatg Xov fitvo.

Ilatg Xovfievog ev tivi , ixivSvvtih
oev nonvtyijvai. 'ISv Si riva SoinQOVj, tqvtov
ini oi]&e!n ixXei. 'O Si iftifKpero naidi,
. Si (ttoxiov eine ng avrv ' XX
vvv ftoi oij&ei, voTfQov Si aw&ivxi (ii/iy.
'OXwg ei'tjrai ng rovg <po(j/.it}v xa&' tavxw
StSvrctg ciSixeahu.

Mv-o rj'. Qarov TtdKsi-

ovra.
Tlgoarov ffviag xeiguevov etpi] , et ftiv eoia
tjTeg, viaru rf.ive ' e Si xeni ini&Vfieg, anas'
fie xara&vaag , (uxqqv aaaview nX-
kaov.
JTg rovg cupvig xi}V r%vrv naoayeoofiivovg
Xyog oftStg ion.

Mv&o "Avd- Qcono xal Asav

woSt vov .
IIot avvwStvat dv&Qanw. 'Exav^Snixo ovv
 M 0 o I. 73
. kh)).ovg rog kyoig. Evqov S iv rj qSo> nt-
rivtjv OT?.rv fioiav vSi , iriav ari)).rtv kiovrog
WfiTvyovaav. Kai aviqwnog vmSi^ag rog av~
rov, ravra %<ft' Ss iaiitv xt rrovtg vump nv-
rw, xa Qiofiaktoi. tiav &ioiov. 'Ynokap
i Iov tmt' vy vumv ilaiv ovru> ravra yivfitva
xai xgaTTflVCf t y ii'Sroav ktovrig ykvcftiv A-
&ovg, nokkovg V iiSig vnoxro) ktvrw.
'0 -o Sykot , on Tiokki xav/fitvot, , nti~
pi'Tu v kyoig avTovg ntwr]fitH>3 xaineg 111} v- i \
u; Totoiroi.

Mv-o QO. '} xa Btqvs.

Jlori itSi rqvag ko'mr] mttiigovg,
ein rag ( ivSiixvvutvovg, xa trttioaro rovrovg
laflv il gaiv Ttj Si tig rovro nokk firj^avoi-
fvqg, ovx Svii&ii Ti}v oot^iv nkrnt7>aai' fiera Si
taira ftiSiaaaa (f1 ' iv&vg nv&og tig %aqv
fura).ktt-, avaowaa, oucpaxg tiai ravra.
"Okojg S>j).o, ort nokko TVJV v&Qnwv norv-
yjivrig noayuror, anovSt,ovo4, St xjJivSovg avy-
xakihftat ri)v .

Mv&o Qoa. Iltt ovvyav xibctq.

Tlag rig avvyuv tg ovag dxqiSag, iuek?.ev
i-.oai oxoQTtiov ccvr xQSo. '0 Si rov TruiSg
lxaxov vot'joag, avrv o'vrug ioa, k-
yav nt/.&, nal, xai aov fur tttjvtj, fil)
&r,evoag fit dno).ajj naag. j ; .
'0 fiv&og Sqkot, * xetkv Ion r ivavria
ivoxhv, xai r fdv xakv norruv, Si xaxv
ixrtevyHV.
 74 A I 2 2 T

Mv&o qo/?. IleQSig peal Kvvtjy .

gSixa S rig xvvrjyrrjg yotvaag, tpeXXiv eu
ros rov xara&vaat xavrrjv. II Si ld-orv, retira
ovrwg oatf taav (te Z,rv, xwrjytra ntgSixuv,
aoi xdy nqSii, ^. ' Si
ftvrrv ovrug vranexQ&r' Sid yg rovro (llXov
tye at &vaa>, ort tpikovg aovg ngoaevtSgtvaat &Xwv.
'Q (li&og Sth>L , ort xar rv tavrov yiluv
' Soliag fiifctvag ovvri&eig, avrg V rag vtSgau
TW xivSvvtov tfimaerm.

Mv&o qoy . Xelcjvrj xal Aaytog.

IIoSwv %tXuivrg ?.< xartyXa, 'H S
nvrv ravra ytXjuoa i(pi)' tyw rov rayvv at iv Sqq-
fuo vixijow S ecftjoe ravrtp> ( Xyfrtvtw uwg
<pialv, tgit xtt yvioyi /tov rovg nSug. Tig Si rv
ooov nnoar^iiev, avrt(fvoiatv >) xtXiovq, xaX r rg
rixrg rig i)fiv ixiSowti ; T yovv cpviftov rn> y-
ov r i,(ntji avver^aro n)v dp)v xal r rtlog,
ttiia rv Sgfiov xc rov rnov Stiaaa. 'H ovv %t-
).oivt ftrjSXwg xctroxin'joaoa , tvfrvg Sevovact lg rv
uoov vijX&tv. '() Si 7 noa daogwv tpimvov.
Mtr Si ravra i%avaorg rjg xoirtjg, Sna/iaZog rxtv
tig rv rTiov rov bgov, uartg tupe riv %tXwvrv
vxvovaav.
, ~\ ^ > O uv&og Sr)m, ort qpvatig v&bKtwv
aav &vrpvtg, "kX' ix a&v(dag xal oxvov n?.Xov-
rui- tx Si anovSfjg xal fiaxooTioviag ' rteoiey-
VQVto r>tg (pvatwg.

Mv&o qoS'. ].
i
ITgiarat S xara%i^ov n)v miixt]v, arpijva
| avrjg o rxroveg noiovvrtg, o xc ouSiog xa
 M I O I. 75

TMjttov oaviag. 'H i&grvti 6loXv'owa o'vxug'

ov xoaovtov vvv (lifjufOfaai xiv $ivrv, xijv -
av fu xatg yeav xtav & , xovg 'i tiov
acprjvag yty(vt(iivovg.
'O pv&og StjXo, 'rt noXXo v&oxwv v
aviupogatg (1)01 xv If'vwv ix Si xv
iiw tv xi (TVfiji fiiXQv avxoig i.vnrov , ytoov
xc agvxtgov avxotg xaxaopavtxai.

Mv&og QOt. Mvs xccl Takt at.

Ilox yaXai Ifxyovxo xog fivoiv, avxovg xaxa-
roonovoat, xai vaigovaa. Elnov Si oi fiveg xa&'
iavxovg xoiavxa' yaMcu ijfig rxxksiv
ov yo XTfi&a vaxxa, cant airea, ovSi -
ini xf nagaxd^ti, xai Si -
Qovfitv nvxe , xai cpvySg yiv[ti&a xov nokfiov.
Kui nagavxixa ovfiovhov i.aovxeg, xaxtaxraavxo
xovg na^uyt&tig pvag o%tiyxag rt xai axQaxtjyovg
alXurv. Kai Si] 'ivonXot> anavxe ytyovxtg, xai
naax^eig av&t*; ntnoi rjxxej o&vxo xgxwv xwv
xo'nokt/iiov xh/ yg aiixwv aaXniyywv aaXmaaawv
ivanrgiuvxo noXtfitv ngog xg yaXiag' a xg-
xog xov fivag 1,, exgtxpav xovg Svaxijvovg
iig (fvyijV. Oi ftiv yg mcpivyxg iv xog
roi^oig, tiotXTjXv&ioav tig gaySag avrixa, Oi 6
vonXoi xai oyryxat xovxtav , o'i xt ag%ovxtg xai
axoaxtjyoi xmv XXwv , } Svvfnvoi v xag nag
ifiqvai, dttrp&ijoav inavxtg xtv yaXtStv.
'O ivO-og SqXo, n xivvvwg,
XQtxxp oxiv 1) evxXtw, )' r xai da
xov iov. / t

Mv&o og. 'Pocc, MrXce *a\ Bcixo. ^

Poi xai {>t]).ta 1 xciXXovg iqil,ov. JIo?.Krjg
 7<i AISnOT

Si (piXovtixiag na rv dfiipoTtoajv yeyowiag, rog

tx tov TiXqoiov (faypiov dxovoaaa , elnev ' (fiXm,
navowpe& fiuyfitvui.
' (4.V&O StjXoj on o'vtw r cuav-
VHiV araeig xal o (iijSevg nuowjai thai .

Mv&o qo\ Sxlai xal Mrjrrj,

(?otv Si tovro wov twpXov) Ityti rjj
fitlTSQit avToiy Qti kinia xdxtivr nsioZovoa avvv,
yvSoov havcorov Sovoa , ineotva, t m.
Tov S tinvTo tf<piSa , insv txvov , ov flVOV
tov kintiv io~TQ}o~ai , Xhd xal awmjatig *
9 t (
O'vtco eviov dka^vtav xal dSvvara xa-
, xal iv xog ika%ioToi tkiyyovrm.

Mv&o qo{. SoDtJxt, IltgSixe xal

rsofQy g.
Sq-rjxs xal ntoSixeg Sirftei awtyfuvot, rjxov
ng yiiooyov , xal avrov iotp fTovv, tnayyil-
fuvoi dvri tov vSaTog yoiv avrw notijoai. Ka ol
ftv noStxtg ntwxif/ui Tovg dfintXwvaq , xal rovg
TQvag noiijoai , ai Si ocptjxtg xvxfoo nt-
oiovaat, Tog xvtqoi tov dnoaoOat eh.-
yov. Kxtvo vnoTv^v ' dkl' 'fioiy tiat Svo
oeq, o'tiv fiot fiijdv xarenayyekkoutvoi , navra
noiovaiv, 01g auuvv iartv r} vuiv noTv %.
Ovrog ?,yog vSqa d%oiOTOV.

Mv&o qo'. S(pr xal "Oepi.

2(p) noTi Inl xtq>akt]v xa&aag, xal avv-
tywg Tog xtVToig , tyeifiafv. '0 Si -
vvoq yiv^tvog, xal tov %Qqov ovx f%uiv dfivvao&at
 M T 0 I. 77

xttl xooorjoai, i&taoccTO ftagav ;v?mv>

ur,%av>v, xtcpakfi VTi&rjxe , tpoxw
ovTttvT> X^9V A10"* Kai oifrxt
evvax&uvtv.
"0? Si]).ot rovg avvano&vtiaxuv rotg i%~
&gotg vrwutvovTag.

Mv-o fc. JvSa xttl KXctfioc.

T SvSa xaTtaaafitv ttoTS vn txvifuv,
g ma rovg xaXduovg dkaetg SuxfiivovTag , Itivv-
ftvtTo avT, ccvra fiv ia%vo xa (fiQi&ij ovTtt,
' , ol Si XtnTol xc dad-ivng ovrfg
naiovaiv ovv. Kdxtvoi ttpijoav ort rtuig avvil-
St iavTotg dad-vtlav , txouiv dvifuov -
oXy , xa / ixxXvouV " ifitg Si t-
noi&Tig t iSci Suvfiti, dvTitiivtTt , xu\ St tovto
xaTioeeo&i.
" Stjkot, % tvv
txiiv, xa inoTaatad-ai datpakiaTtgav^

Mv&oq ncc. TavQo xalAys tyiai.

Tavoog Suaxui vog XovTog , xctTtrpvytv lg ti
Gntatov , tv raav alyeg uyuxu TvnTiuVog S
in avTrv , xc xsgaTififvog tcpry dXk' ov%' Vfxg
xfooifievog dv%0[iai, tov Si tov
anrjXaiov kiovTa.
).1 did cpov xquttovw rdg ix
tiv ytiTvwv vgtig vnofiivovai.

Mv&og Qn. Tov & ctceds.

Tovg nl&ixdg tpaoi Svo txtuv, xai ftiv v
rtv yivvtjtidTiov OTtoyeiV xa intfitXtiag tq-
tftiv, Si 'TfQov fudetv xaidutXtTv. SvuaivuSi
 78 A I 2 1 T

rivet &eiav rvyrv, to fiv tmiulovfitvov }3

xai yxah.fievov Ttu rfjg fiyro noTiviyiofrai,
S hywoovfuvov txrtleiovod-ai.
"Olwg Srjloi, or, norg noovoia r TV%l Svvara-
ria xa&orqxe.

M&o Qny. TacSg xai KoXoi.

Twv gvtwv ovkofisvwv aaikia , raws
7^iov tavtv yHQOTOvto&ai, aoilea Si xl?.o.
Tqo&vtw S ttvTwv rii twv ovwv, xoXotog
avrw emiv a/.V iv aov ao.evovTog atrs tifias
iKi%HQrat , Vfiv inaxott;
"Olw Srjlo, on dti Svvora fit} xllu,
(pQOVt'jou xai Svvfin Sit xoafito&ai.

Mv&o Qxi. Zsvg xal "Ocpc.

Toi /lig yfiovs noiovvrog, navra r wa ijvty-
xavSwga, 'xaOTOV rrv oixiiav Svvctfiiv. "Orji
Si tQniov QSov ladrv iv arofiati, dvtt]. 'ISmv
S avrv Zfg ttpt) twv allwv ndvzwv Swoa
laudvto, S tov oov lauavw ovSo/..
' fiv&o Sijlo, on noviiQv ai %giTe <fO-
iQCti iioiV.

Mvo Qnt . "Jf uyco xcc \4).

TY icyovo loTio naga ri SvSnov , tov oSovra
t]xva. llwnixog S avrov QWTt]oarg n)v airiav,
ort fii]StiUDc vyxijS ovaq > firii xvvtyov, fit]Tt xiv-
Svvov HptOTwroq , rovg Svra ri&iytig; tpy ll'
ov futraiog toVro ' iv y&Q fie xtvSvvo xarald-
>l, ov tts fctoi dxovv &^ , iroiaoig
Si oat XQ>}oofiaf.
 MT0L 79

U uvog SrjXoT, on Sil ngo w xivScmv rag /y, / ,

saqaoxtug noietv.

M&o n. xa i va v.
TY xai xvtov tiq vroxiag oiov. Tijg i xvvog
ihovarj, on TicvTiav TtTancav xayotq noxvtt ,
i vnorvyoiaa ecyr' * brav tovto Xyrg, yivuaxe
on ytvvg.
" SrjXo, on ovx v rxn , I tf, ^ /
V Tt TikflT?]Tl xgivtTac.

Mv&o Qx'- Td xa Asav ysyafi-

flSVO.
Yiv ti h'xcov fiovoytvrj dvSgiov, tiSe xttxh' bnvov
wr Xiovrog &vqOXHV. '0 tforjdtig, fi^acog tov-
rao dXt&vot , oxrjfiu TiQTtvv avTib xataaxevoag,
Kvr/odcprei rovg Toiypvg ti)v Tioxfuv , t,coig ttuv-
rotug onirovg , tv oig xai Xitov vtiw-
(f*h. 'Sg oiv icoQU tov Xtovra viog, fiXXov xare-
riv nvTOV Xvnr aXiov , ioTfitvog tov XtovTog
qaiov , TovTio ngoaumv xxusxov &rgov , id
ova t/Jtvdg tov fiov, b atirg iigaxtv
iv vxvotg > , nooaxaTtxXfid-tjV cpQovQcl rfi yvvai-
zn, *A xi t aot tyto agn nou'aio ; Taira avrov
ifflm tiivTog, vxt&TUve Tt)v %tga vTto drov
iaftv xXovg , xai tov Xtovra xavaai. L&vg
ozoXoxi) ngooxgovaag axrvXta, d?.y? fiv fisycc
fUyfiuve tov viov, xai nagavrixa aXaXog xartxXi-
h. 'Ynavxfjag nvgtrg tanivijs , ttrrov viog
Hilim TOV iov.
'O fiv&og yXo , on et fiiXXti OVfirivai tivi, tov-
rw ytwaico tyxaTtQHTu , xa\ &'
w yQ xcptii^u.
8o A I 2 1 T

MvO'og Qitrf. / Q'/VQO.

.^ Tt Ttv ovaav tagyvgiutvog, -
?.ov ygvaovv (vjauTO , xai tovtov Toiyov xa-
roov^ag , Sisr'Aft ovviyg igyusvog Xc ^-
vos Tn> Si moi rTtov igyarv Tig nagaTigiotuvog
ttvTov rag {(pi&ig, imtv>G ?.t]&g. !)-
yivxog ovv avTov ygvoov dvsXtTO. '0 Si ina-
vt).&v vge Tnov xtvov , exXau xai Tgiyag
ftMtv. 'ISw S Ttg avrv & , xai
ariav ivafrw , l'cpl) avrv fitj Xvnov, XX la~
wv ki&ov avTio xar&tg, xai voulus to/ou-
aiov Xiofrai. OvSi yg , ots 7Vf yg avrw.
'0 (iv&og Srj?.oi, on ovSv iaviv i) XTjoig, tai' (ii
xc ygior Tig .
M&o Q7id-r. Aaivtj.

i'&e 1 rotg reTgatzdoig , xavyqfia xa-

Tiyovoa tig naiSav ]. Kai Si} i'rpaaxov t XiaL-
vt owng' ein xai av , naovg naSag Tixrug;
'H S avTOtg Taira lyu oxvpvov fiiv
'iva, rc'/.l yevvaov txvv.
'O uv-og 3>).o , ort xgtaawv tg gem) ,
xai vSgtic, xai (f govijatt, ij naXko Stiloi xai a<pgovtg>

Mt) g q. XtXidcv v Scxaotrjgiio.

XihOJV tV XlVl SlXU0T1]g(> VtOTT07tOHOauV)
,nri]. S TtgoOignioag xarerpayiv eiiri/,'
Tovg viOTTOVg. 'H Si tnavth&ovoa Xai ti)v xuhv xi-
vt)v tvgovoa , ntqma&g torivatv. 'Erigag Si yth-
Svog ' avryv itet,gtoutvt]g xc Xtyovaqg , oil
ftviv Ttxvu aTtoaXiiv avrtjv ovuiT/xtv , vfcoXct-
ovaa fcpi) XX* tyiays ov tooovtov itii Tog rtxroig
yj.cdo) , ' ort ht tovtm iSiX7]uai, iv w ol
dSiXQVfitvoi oiiO-tiag Tvy%vovot.
 M T 0 I. 81

" St}Xo, ort xaXtmlneoai yivovrat ro n-

opwiv ai avurfooc, brav vq>' V noo<jtdxt-
occv no%ovoi.

Mv&o cc. Xrjve xal ravoi.

Xijvf xe yuvot tv avrv Xtifiirva ivtuovTO.
TUnufuvivTurv Si avxog {hQevr5iv , ai fv yiqavot tXa-
tfqol omt ta^it dninTtaav , xal Sieo&tjoav al
Si %rvtg fitivaoai St aqog xv aufirtuv avviXr)-
<f&roav.
O'vt) xal t tv v&mwv ni navaoTcotot
nmv yivtxai' oi utv mvtjng, St xTijfwvt
iivcu, qSiwg yuTaaivovotv nXetog fig nXtv , ob
Si nXovotot St ttv tuv vna^vrmv vntgoXt'jv yvov-
, noXXxtg SovXivovot.

Mv-o /3\ XsXiSiv xal KoQtvt.

XsXiv xal xoQtavtj mol xXXovg tqi,ov. ' Yno-
riypioa Si r xoivr], nog avTt]v tlnev XX utv
av xXXog Ti/v aivtjv woav v&tt , Si taov afjta
xal ^itMrt vTiToasTai.
" StjXo , un r Ttagara^t tov awuurog, tv-
notmiag xaXXovr.

Mv&o y. XsXcjvrj xal *Asr.

XfAwvj? &taoafivtj tv nerfivov , n&iurjas
xal an} ntToat. QoatX&ovaa Si tovtov naotx-
ht , lq> ovXerat & , SiS^at uvttv. Tov X-
yovTo, dSvvarov tlvat, xal %ti avrijg imxiifivr,^
xal %tovorg , aoag avTtjv xal fUTttooog do&ig, tp-
xtv tn rtvog ntroag, b&ev xaxevex&iaa uttt}yt xal
nt&avtv.
'O pv&oe 8rXot, ort JtoXXol tv v&QWtuv v
F
 8q AISnOT

j 'i Tutg (pilovtixua xv (poovipoixiouv avrwv naouxoi-

aavxtg, taviovg xaxaXnxovaiv .

Mv&oq S''. WvXXa xal '&}.

4?vXXa Jtoxi nrSraaaa , ix&ieiv izti nSa dv-
Sgg d&h/xov ooo'vvxog , xai hloivt] ivijxt S^yfia.
'0 Si xoxolea , ipjToimof rovg % , avv-
&Xot xavxrjv Si ttp' Qfig tpveixtjs la-
oiaa , dnSa, xov &avtlv dnuk\ayt<oa. Kai
anv^ag tintv 'HxXti, Sm t ni xuxovg dv
ovx el avvsoyg;
"Olwg SijXol, on ov Sttr x ik^taxa xal dxiv-
Svva nqyputxa in ev&vg xovg d-tovg t7UxuXiia&ai,
AA' tni xag [liiooiv vyxcu<i xc ovfupooag.

Mv&o t. MQ/uqg xal Trrtg.

4?v%og xal%uuv xar okvfiTtov fivfir^ Si tio'i-
kg ovvag TQorp iv dutjxog, iv Sioig oxoi dz-
d-qxi ? Si ini ivSvvag iinvie xf ntvr,
TiiptZ xuTixfitvog xai ipv%u ?- Sitxo Si ro
fiVQfttjXog xQocpijg fiixaSovvai , ornag xai avxg ytva-
pitvg xivog oio&ti>. 'O fivQuT Si Jigg avxv, nob,
- (pralv, rg &iti; S' ov owfag XQWpag iv dur-
r; 'O Si xxx^, fSov xai txeonov xovg oSomoqovv-
xag' Si piVQfit}^ yXuxi ). xaxayiag tcpy ovx-
ovv %tifi>vog oq%ov.
" StjXo, ort ovSiv xetxxov xov oovtiv
xwv dvayxamv , xai pui nuoyohsio&ai,
tirpw xai xwuaaav.

Mv&o . "Av& Qcano xal WvXXa.

WvXXa Si note noXX nn i)vwyXti' xai Srj ovl-
Xatv, xi /, dvea, ort nvva piuv fiiXrj xarto
 M T 0 I. 83

,) xal (irrv tut xatavaXaxiav ; H Si ia-

ovtio wuv , ut) XTtvig, uiya y xaxv ov Svvnuat
totijoai. 'O Si ytXaag ng avrrv ovtio fq>t)' cott
u\h>r,r ytoi uov ri\ iSieug- otnav y xaxv ov
uixQov ovSf fiiya ovS' bkwg nqintt xufroXov rpivcu.
'0 fii&o 8rtXoi, on xaxg ov notntt iXtr&rvat, ^L-o 1
xtfv \iiyag y, xav (uxy.

Mv&o *. Wirrax xal \.

WtiTaxv rig yoaa, q>jxtv inl ttg olxiag
vuto&ccf Si rtj i)utQTiTt yQtjoftivog, dnonrSt)aag
imTijv iatutv ix&tae , xx&tv renvv ixtxoyet.
S frtctoctutvt) , invvfraviTO avrv, tig ion, xal
n&tv qXO-tv di tlntv o dtonTrg [ti veo>art ing-
. Ovxovv, ixafiTtttt iwv, ttpt], nacpatog v
tai/ oag, or ^o xr oixoyivt ovx intTtnovaiv oi
StanTat, aXX' iv noTi tovto n^o) , ngoaayava-
XTOvvTeg dntXavvovai fu ; 'O Si dmxoivaTO Xiywv oi-
xoianotva, aXX ai yi aStt fiaxQv ov ydo ftoog
Sva^tQaivovatv oi Stantat ini xf iut qxovj), xal inl
Ti 4t).
'O fiv-o oros nog vSa (ptXtDoyov , trinoi* q n \
d airiag nooantttv im%tt{iobvTa.

Mv&o qt(. Mis Q fiT sg xal .

"Sa Si notf yttfiwvo Tvyyavovarg , fivQfirxg
otov ijXiaov gayivTa. Ttt!; di tovtov ovtw
iSwv nowvvTct , avT Xiuuttojv xal fiiXXwv Tt\Hrrxi-
vai, doauwv nag' avrov iSwStjv intL.i')Tit. Tm Si
(pravT<uv , &i(t ovx eayeg, dXX' igpafrvfifig,
xal nooaatTt ; '| vTtntv dXX' ixin-
firv tt , avXv xal Ttontov oXovg rovg Sotngovg.
Oi Si avtixa dxrjXoTtg , iftuSiaaav , xal ng.
avrv iuv pffiMtSvos gyov , tntg 7vXttg iv &iotf
F2
84 MT0OI.

ttX)' tv &qu av rov otov noT&ti, xai ) kvqi^av

rjSvvug SoinQovg.
'O uv&og Sifiol , ott ov Set rivet uefav i)
xvtv ini Tivog , ?.k r Sovza noiv,
ftr] xvi<Sag xivSvvm mQineop.

Mv&o &'. yAvt) fieoonohid xai

'Eraac.
ivrQ fuoonoXio Svo wuvag el%ev , e5v 17 fiv
(lia vevtg, i) Si a).7.r qeavr^g. Kai tj fiiv no-
etjXvta, alSovuvtj veontav avrijg nfajottiv Su
rfin, xai et nqog avrv , tag '-
vag avrov mijjQelTO' t) Si vetorga , vnoanl-
kofitvtj yoovTU Quatr,v e%eiv , rg itoXuxg avrov
tmanaatv- t)vra) ovvfiq vn iv uqu
TthXofUvuv , cf>a?.axQTfQov yeva&av.
O'vTwg navtayipv dvwfialov toeoov iativ.
 AI2QIIOY MY0OI

EK T2N 20120.

Mv-o d. Xtiv xccl Kvxvo.

Avrq tvrwibv yijv ua xa xvxvov tc-
<fnv iovXtTO' iTQtcpt Si ovx q>' pooig oyfav-
uctai' rov fttv yo <Stg , top Si Toazij }(
yoiv. 'Sg Si t'dti rv yjivu no&aviv, q>' o tr-
<ftTO, w| [i(V tjv, xa Stayivoiaxtiv xaig ovx
tfijxtv ixroov. '0 xvxvo Si vt roi) yijvg dna-
Z&f, t>8t oruaivii Ttjv tfvaiv , rtjv rtltvTt}v
Siacpvyii fifkn.
Ovtio 1) uwr/.i] ccvaoXyv Ttty&Ta*.

Mv&og . 'IxTtvoc teat Kvxvot.

"OatjV totg xvxvoig t] rpoig tSiv, Toaavrijv ixti-
voi nagtoytTO ttotqov. "Jnrrutv Si %oiuti,vt(v
exovoavre , et owtci ijxov Ttj ixtivw (parvjg. Kai
fiiiuta&ai 'naoaifiivoi , avvanoXhivaiv a il^ov , ol
fiu&iv liun)Stvov xfptTtiv fiiv y ovx tfta&ov,
Snv Si TiilttvPTo.
<l>tit XV IIOOOVTWV Tt]V OTtIJOtV r TO fit}
nqoarxovxos fifitiotg.

Mv&o ff. 'Igevrtf xa Tstni.

'itvTq TtTTiyog cixovaa, fiiya ti frqQtmctv S-
r (UTQHTtjv irjQav ix rjgwSrignantoyuivog. SI, Si
86 AIZnOT
trv xtyyrv xivi'jaag hiQafia, wSig fv nXiov
ovSv ixouiactTO' Si rijv Sav, g \pivSr
to nolXog xqiov inyovaav.
' (f ccvkoi Soxovm fiXXov rnt( ytyvaoi.

Mv-oq . A xai Ai .
Aiya noaxcusuv yt\rg navayeiv at7ih>g nti-
qto . 'ig Si, (f>wvatg xai ovgiyuotg
%Q([ivog, ovSiv aakkov vvv , X&ov cirpti, xc rov
xtQojg TV%v , iStxo StanTi] fii} xattuav. 'H
Si , vovoTctTt, tinev, , xiag &,
xflv yoi .
' Xiav tvq&tig o noSika XQVtrtU
&XovTg.

Mv&o S'. Ai&oif/.

Ald-on Tig (HvtjaccTO, toiotov tivcu %Qua
Soxtv fitXiia tiqtqov h%0VT0. Kai ^
oxaSt, navra fiiv civ t vfmra , neun
Si ?MVTog tTtiiQciTO cpaiSvvtiv xc /iv ZQtoua
fiiTqnkXnv ovx eo%t, vootiv Si noviv naqi-
oxtvaotv.
Mivovaiv ai tpvotig, nooijX&ov noTiQov.

Mv&o at'. Kaxvo xai Mi'ttq.

'Il nog tv xaxvov t S o|>}, iv,
na, aSi^ag v, q&>)v thai ngoaixov; O d ng
avT'v j)yoi) Ti)g So'v , w fijrtQ , xai nog avxrv
aSi^iiv nuoofiu. Tfg Si fiaS^uv noQOVOijg op-
& , xaxijyooog nag Tjg naavoiag tyvtTO.
'Paov nagaaiviiv a novtv vn^^v Svwrov.
Mv&o 6. "Inno xai MvXa .
"lnnov iXimti yjoag, xai fivXop v /Vi
 M T 0 O I. by

tlunviv. 'Si kq&fiv (ivTi tov noXtiuv rvay-

x(TO, ttv naooiaav iSxovf Tvyrv, Ttg S
, fioi, kyw , fivhoi, & fiiv
inrQye nTtnov, xofiog S navx\ ntqxtiTO owuccti,
xai &namv(ov 7TaorxoXovd-i TOg v&pwnoig' vvv
ovx /< o} ti &, dvT.uf.iavo) tov fivkuva Ttj
fut%ig. '0 (.wXtaog tQos ccvtv niayiq, topy, na-
Xttllt &OvkktV.
'H Tvyr yo &vrTog tyv itp txrixea qitttv 01-
Si (itTctokriv.

Mv&o TavQOL xal Asav.

Tavgoi TQstg T7v avTtjv Siairav mnotjvTO. At
tn Si Tig avTO nagijxolovd-fi &t]oaai ovXopuvog,
xai ovvvTcts fiv, tXtiv ovx tSvvctTo, SiaOTVTag
nour,eTo %tiQweaod-cti. Kai ovyxovaag Xh'jkoig,
tv uioii 5ictOTt\ecc, cinxQivt, xai xafr' xaorov nqo-
(IWTtQOV '(p&ttQiV , OV XOlVtj OVVOVTa ifaQl ytv-
Qwao&at.
O'vtcj tivota TOg %otouvoig outtqiov.

Mv&o 6r/y "EXagpog xai M/ttjq.

"Ekarpov jj fit]xi]Q ivovd-Tti, retira Xiyovaa1 xi-
, Tia , nao (piioeug t'iXtjtpag , fuyi&ti S
$uvrvo%ag , xai ovx ol' , & no-
SiSooxfig mvTag tov xvva. rv, xai xvvwv
Soiwg /Xovto nQQb)d-ev. 'H S uvuv nuii
naoaivioaaa, >) Tijg qpvyqg >^,
IIccQaivelv tToiuov, a iouv twqwtqov.

Mv&o &'. ' %l v fiaro .

"Elarfov &sog ini vafiTbtv xuii. y.Qtia..
Atfixuivog S, avTv iO-ro TOgvftaot,
88 A I 2 T

xal to fv xoag xijg nXoxfjg dni&atfiat , -

To Si tov noSv xrv do&tvtutv. Kai xrjv cfvaiv
aurfio xiuvTog fiov xa xaxipvxog, oi xhjoivit
noooytoav. '0 Si Toig fiiv xaxryoQOvuvovg Suctftvyu
noai, xog Si tnaivovfivoi Xioxtxai xiaov.

Mv&o 6c. l4Xc7tt)S 3ta\ Akoiv.

u).omr^ lovTi ovvrjv iv vnt]Qzov nooo%r[iaxi' xal
% (livayag i[Lijvviv,Si ikfiavi. 'Exariqta
Toivvv ngg xrv d&av StijQxo fuig. ,
Si 1 dkoimtjl; xw nktovuiv xov Xovxa , &tjoav dvxl
xov fitjvvtw fietxo ' xa netoiofuvt] noifivrjg xi Xaitv,
xaxiaxt] ] xog &t]Qto~iv etg &(.
jQZsad- fikhov atpaXw afuivov, i} xautv
otpaleow.

Mv&o 6iu . /xoi xal Tl axa.

Oi Xvxot nog x noaxa' xi Si ijfitv aanovSoi
dit xi dxijovxxog nXifiog; aixvoi Si oi xxujva -
Xovuivot xiivt, o Ttooowvxa Si r,ag vXaxxovaiv,
ovdiv Si tjdixtjxxa ovyxovovoiv dkX' I xovxovg
ix noSini xaxaoTtjosxe, onovSal Iv&vSe xal 3tak'/.a-
ya xaxuaxrjaovxai, cinov tig dniipi. T Si aSuag
vmjyexo- xa oi fiiv xvvtg ikijkavxo- avx Si
tfvXaxtjq St-up&HQiTo.
'Ez&qo iui&aQ%wi), vnoaxror xov xivSvvov.

Mv&o Oi. 'EXaa xal Svxrj.

'EXaia xaxsyXa ovxij, wg avrij fdv dv&ovoa
nog anaaav oav , avxtjg Si ctvd-og avfifiexaal-
Xovar,g xatg uoaig' ag xaxaveiaa %iwv, xt}v fiiv
tkaiar xofjuaav tvQovaa, xog taio ivi'vovaa , ovv
t x'Ai & xavxtjv Sityd-uotv xi)V Si qwi
 M T 0 I. 8

ivQovact yv[ivfv ovSiv ijSixii nog yrjv vno-

QOVOCt.
KXXo (Ai) Oiocpovovv tot xtXTi]uivoi xa&t-
OTTXfV bviiSo.

Mv&o Oiy'. Btqccxo xal ).

'0 ttTQtt^OS TW uTQW XaTt]XaoViVTO

T%vtg , nvxa uiv eiSivai cpp/iaxa ytjg vnusyyovyn-
vo, nctai Si pvog tig vytiav qxiatw. Kai naqt-
to Xyot Xnr%, xfitvSog ano tov xot*~
rXy%tv T Sijra , Xyovaa, vaov uiv rovg
XXovg Xtv&tpog , vaov Si cpptig ni Trjg ifiturg
avfiokov;
ldXaovtia tov tXty%ov oixo&tv ivoaro.

Mvxho Gid. xal oifirjv.

*Ev xoiXr SvtuiXi [itXiaaai. -

fiijv St Titf avratg ioyaofitvat ntqiTvydn), ipf?.to&at
noojitTo tov /AtkiTo' al Si XX' o rjv XXcog ni-
ounra/itvat t avxv frovv to xtvToot. Kai TeXtv~
Taov noifu'jv annul, t(pr, firjSiv Stfitvog (itXiTog,
Sti fitkioaui ntotTV%tv.
T xaX xiqfoi to Suxovai xivSvvog.

Mv&o Oit. Jxcov, UsTg xal

l ft rjv.
/toxiv xai avunXaxtVTtg XX^Xotg ifi-
%ovto' xal ftv Soxwv ii% tov itv avXXav.
Si iSw, Xvaag xr)v nXoxrjv tov Sqccxovto,
avTvofwv (fixe tov trv. XaXtm'vag di ni tov-
Toig Soxcov , iov cp/xt ro tov awaavrog nunxi.
lhtv Si tov ywoyov nqg yvoiav (iXXovrog , t
 yo A I 2 O

, twv ytwyov %tiotv t^atQixai, r)v

xvXixa.
Tovg tv ftvovai %oiTiq.
Mv&o 6iq . KoXoc xal ldXxt.
XOQaXt &rQafJU* TVQO tV, Xal IV (itTtWQt
(ftoiv txartjTO. 'ISovaa Si dXw7ir^, dnTr ntoie-
Voth Tov xooaxcf t , ktyovoa , fiiTQtoTijn
fiiv xo| 0itvrvo%tV aw/, %oiv Si (ptttg,
Ttj Twv qv&wv t'iysfAOvia nobyovaav ; ti Si rpwvi)
nafjv, anccaav ti%tg twv qvi&wv % reir
Si tTttv naxrv. '0 Si VJta^&ttg, tov tvqv
txa/.wv, dvixayt tityujTov, qxovifg niSti>&v Ttv
cpawtoiv notwv tov -rouaTog. 'II Si hxovaa,
tpwvi fiiv , w xoa!;, tintv , noooyv y Si vois
XiXomev.
'E%d-Qotg &% , imoaTy'or t>v ).t]v.
Mv&o . KoXoc xal TXav!;.
KXXovg 7v dywv , xal na du,' xi&tjo-
utvoi nvTtg o oQVtig (poiTWV. 'Eq/iov ttv xvgiav
Q^ovrog, noTafxovg Tt xal Xifivag k'navTtg -
avov , uiv yauXa titiqwv aTioaX'kovTeg ,
Si xqtt (paiSovvovTtg. KoXoig Si ovSiv evtTQtnig
e%(ov ano rrg , a twv akluv i^mnTe,
oixtov awt-}]xe xauov. Si fiv? tmyvovaa,
iavTjg ctqptigeTo TOV xokoiv, xal aXka -
rtiv vtfrti&tv. Hcpacge&t'tg Si nvxw) , 6
xoXotg yvfivg elg tijv Jiog qptxeTO xgioiv.
Nfiog tTitiaaxTog , aiayyvr\ r/ovai.
Mv&o '. TogTijg xal 'Atx.
%6\ tTOv xaTiaTO%t.tTO , xal t?.og dtptlg,
tke tov tTv. ' S tTg, xal t-
7.og Swv 7tTfQO)ufvov rog oixtiot nrtgotg, t(pi} '
avTOV, xog nok?.og oixtiwv tTuovh).
 M 0 I. 9!

Mvo Od-'. Kvov xal sSaXov avrov.

Kotag onaag ti$ xvvwv, nao' avxrjv tt\v
o%&tv tivo /iov, xai d-euwv rrv oxtv mXa-
aiav toC vfmaw , o fiiv tvjftv oupfjxr ttiow/uvo
Si Xattv utiov, avvSia^ufiTvaif fiera tov
Tgov tov nXtiovog.
Mv&o '. "/ xal Tyo,
"AfinsXog xfut oTQvai, naanl^oiov Si tjv
rois xanolg xai i.aTf]fia. Tyoq S Tig vqty
/autvog , nXtiovt fmtlov , xc Su-
XvuaivtTO nooiv to Xaaxrjumnv. 'H Si
ovtv ttf>7] - fiivu aot xijg vqtiag Sxt ov (iv y
ov fuxov vaveov ittov Tog &v[iao~iv iy Si '
fuuvrij vTtantiota tov olvov.
"A S xi, xai sitiara.
Mv&o 6x. JTseoydg xai \\.
7tovt]Q cp&vov ifinoiei tov yeiTovog
avi.avutvvv Xrjov, xai Suupd-tiHV tov txtivov n-
vovg iyijTi. Kai d-roaaq Xwjuxa , noaxfjag
a'/.ov , tov ytiTovo (prck Xr\'ov. 'H Si
fq (peTO fil] nautoa, ovXoufvov tov Saiuo-
vog, tov ntfixpavTOS tvnijoiv h'jov.
JIoVtJQOi yTOVt , nTOl Tj TQWV (ltT)r0VOl
latjg.
Mv&o 6x>. KQag xai Kixvo.
' tov xvxvov xoal-, i&Xov tov (>w-
. Olr0-t\g Si tvai touwtov oig ntXovsTO, Tovg
uuovg xXinojv, o&tv TQcpTO , Xiuvai xui -
ttog ivSUrqit' xai fiiv acou a {paiSvvtov , ovx
iptii , TQOcprjg Si dnoQv Sity&HQiTo.
fpvoiv ovx oiSi fitraXXciv r diana.
 9* A I 2 i T

T2N MAaIMO HAANOTOT.

Mv&oq . ' xal Kv&ao.

Aaywog in ctTOv Suoxfnvog, ng xolrijv xav-
-ioov xaricpvye , Sefisvog vji avrov aio&ijvai. '0
Si xvd-aoog ij^iov rov trov fit) vtktv rv ixinV,
qxov avrv xat tov fuyiarov ig, fii)v fit)
xaraq^Qovfjoai rt)g fiixortTog ccvtov. 'O Si fitr oo-
ytg rfj nriqvyi Qanaag rv xv&aoov, rv hayiaov
naag xaxirpaytv. 'O Si xv&aog tw rt titri
avvaTttnxrj, g ri)v xaXuv tovtov xaraua&tv, xc
St) &, r tad tovtov xaraxvUaag 8&.
Tov Si Stivv noiraauvov , tt Tig tovto ?.,
xni fUTewQOTtQov Tnov SVTfov vOTTonotrjoa-
fUvov, xdxti nXiv xvd-aoog t loa tovtov Su-
&txiv. 'O F firyavt]aag rog bioig, avaag
int tov A'ia, tovtov yo 'uo eivai Xyerat, rog av
rov yvaai rtjv tqtjv yovt)v 5> wwv t&rjxs,
&1 ravra Tiaga&fivog , xa\ xiTtvoag wvXttuv.
'O xav&aog Si xkqov orpanav , xc dva-
ag, li tov xXnov ig ravrtjv xad)xev. '0 S
Zevg dvaarg, top' rv ov&ov dnonvd^aa&ai , xal
r w SttQQiipiV xXa&uevog , a xal ovvtTgii] -
ovra. Ma&v Si ng rov xavdov, ort ravr
'Soaoe tov derv duvvfievog , ov yo Srj rov xv-
&aQOV ixsvog fivov t}SxrOv, M. xal tig tov Aia
avrv rjoirjoe, ng rv derv tlnev tX&QVTa, xv-
&UQOV tlvai rv Xvnovvra, xal Si) xai Sixaitag Au-
ntlv. Mi) ovliuvog ovv r yivog dt
anavia&i)vai , ovviov?uvi xav&Qta SiaXXayg
ngg rv tTOV od-ai. Tov Si fit) mi&ouivov, xi-
vog tig xaigv 'tsqov rv rwv triv fier&ijxt roxt-
rv, rvixa cv fit) (pavwvrai xv&ctgoi.
'O fivd-og 8rloi, firSivg xatayQovev, Xoyiofit
 M T 0 I. 9

vovg, tag ovSig iaxw, nqonthxxtad,iig ovx av Sv-

vr&eir tavx Ttccfivvcu.

Mv&o 6x8'. Tcct xal Noav.

'laxg voaovvta i&tontve. Tov Si voaovvxog
m&ccvvTog , ixtvog ng rovg ixxouiovxag ekt-
yiv ovTog av&ownog, ti ovov dmytxo, xal xkv-
orrjQOiv XQVto, ovx dv txt&vixii. Ttv Si naovxav
inokawv tig, t(pr- iknars, ovx i'Su ae xaiix
vvv ktyttv, oxs fiijSiv ytkg iaxiv, a'/.k xxt na-
Qcuvtv , oxe xovxotg /& iSvvaxo.
'O fwdvg Stjko, ort St rovg q>kovg iv xetow
vyxijg xdg otjd-eiag nao%tiv.

Mv&o ext. 'ISevrtfs xal 'E^i.

'1*> iv dvakauv xal xakuovg, ng ayqav
irjk&v. lwv i xiykav Ifp' vxprjMV SvSoov xa&t-
o[itvi]v, xal rovg xa?>[tovg kkr/koig ini fiqxog avv-
dyag, uva avii'jv ovkkaeiv ovkiuvog i<pi-
a. Kc 84 ka&cv eyiv xoi(i(fivrv vn nSag in-
xrai. Tig " yto&eiotjg xai Saxovarjg avxv, ixtt-
vog jt ktinoxln%h> ektyf Svaxivog iy- 'xfoov yd
frijOivoai ovkfjuvog^ avxg vep' ixoov tjytv&tjv tig
ftvarov.
'O fiv&og Srkot, on ol rotg nikag Irtiovktvov-
Tig kavavbvei nokkdxig vcp' ixow xovx' avx n-\
Cyovreg.

Mv&o 6X. KOTtQ.

'O xdoxtoo wv Am xtxonow , iv kuvtag rd
nokkd Sucixwutvov, ov x aiSo qxtoiv laxoig x&V~
ciua uvea. Ovrog ovv inttSv vn dv&omav Suo-
xfttvog xaxakafivr,rai, yivoxw, ov %qw Suxi
 9< 2

, noTfiwv r iavTOv alSoa girtret ngg rov

ixovrag, xal awrrjgag Tvy%vtt.
'O fiv&og Srjkol, on ovTw xc rwv v&gmov o
qjgvuioi vnig rijg iavrwv o(origiag ovSiva kyov rw
%QtfiTb)v noioivxai.

Mv&o Gx'. Kvtov xal Mysio.

Kv(ov tig fiaytigtov, xct roi ua-
ytigov o~j(okovfitvov, xagSiav gnaag tpvytv. '0
Si ficcytiQog t7iwxgatpg , tltv avxv (ptvyovxa,
tlntv ovTog, a&t g, onovntg V t]g , (pvXoiud
fff ov yg dn fMv xccQictv ttXrq>ag, dXV iinol
xuqSiccv Sfdtoxag.
'O /v&og Stjko, noXXxig xd &
rog dv&Qmoi fia&ijfiara yivovtai.

Mv&o6xtf. KovdaX.
KoQvSalg tig ndyrv Xovg , &grvibv eXtyev
o'uoi xui 8vaxrvoi %tt\vm' ov %qvoov
ivo((piaprv tiv, ovx 'gyvgov , oix 'AAo * rhr
xiuiiav xxxog Si arov fiixgg rv &dvaxv pa*
ngov^farjOiv.
'O fiv&og nog xovg Std xigdog tvxtlig fiiyav
vcpiOTccfivovg xivSvvov.

Mv&o &'. Krjnaid xal Kvatv.

Krjnwov xviov tlg (fgiag xaxintatv. 'O Si xt}-
magg ovXutvog avxv ixtld-tv avayayev , xct-
Ttd-t xal avrg tig qjoiag- Oh&tig S* xvutv,
xarurigeo (iXXov avrov nagctyiyovt xaxadvecu,
rv xrmagv argatptlg tSaxtv. 'O i tur 8vvtg
inaviojv , d'ixaia , qprja, ninov&a' ri 8r
rv avxxtiget O(oaai tanovSaaa ;
'O (Ai&og ngog dSixovg xal d%ago-xovg.
 M T 0 I. g5

Mv&oq . 2v xal Kvav.

2vg xai xvwv ).h').oig uXoioqovvto. Kai 1)
fdv av fivvt rtg J<pooiri/g > V (4v rog
oovoiv pafw rrjv xiiva. 'H xviav ng
Taira tiotuvixg tint ' xar rfg jipQOirijg
ijfiiv fivvti- dtjkog y vri avrjg ort /Atara
tftlto&ai, i} rv Twv awv xaduruv aaoxv ytv-
utvov ovd" okwg eg qv noaitrai,. Kai // av,
Si rovro fitv ovv ftXkov 0rXr iariv t &t arto-
yova fie. Tv yo xruvavra , i kvftaivut-
vov , na-vrrxaaiv noarqitptrai,' av [vroi xaxwg
^ug , xal wa xai rt&viyxva.
'O (iv&og tjkoi , on oi (foviuot rv qijtoqwv
t no i%d-Qttiv veiSt] tv[te&d( tig inaivov
^iTaajrr/fmriflwiv.

Mv&o ola'. "Ocpc xal axtvo.

v()cpi xaxivio awdiirro , traiQtiav ng avrv
ioirafjuvog. '0 fiv ovv xaoxvog rc?.ovg h> rv tq-
iiov, fitraukio&ai xcixtvov ?) rfjg navovoyag' 6
S ovSoTiovv tavrv naot%t mi&fitvov. 'EmrrQr-
aag cY xaoxvog avrv vnvovvra, xal rov cpaovy-
yog rtj kautvog , xai oaov otv xt mtaag,
(fovivu. Tov et orpttag fitr &varov ixra&tvrog,
ixtivog tlntv ovrwg du xal iroo&tv tv&vv xai
TiXovv tivar ovdi yeco av ravrryv rrv Sxtv triaag.
O uv&og ! , or oi rog epkoig avv dXto
noooivTtg , avToi (xkXov knrovral.

M&o lf. IIoifiTv xal Axo.

Hoi[iii)v vtoyvov kvxov axvfivov tvQwv xai ave-
kutvog, avv rog xihjv rtfptv. 'ti cf rv%v&r}
tt nort Xvxog noarov tfonaat, fur rarv xvviv
96 A I 2 T

xai avtg tSwxt. Twv S xvvwv tad-' uTt fi' vva-

fiivwv xaxakatlv tov Xvxov, xai St vno-
OTQtfpvTiov , txtvog tqxoXov&ii , fttyQig v tovtov
xaxaXawv , ota 3t} Xvxog avuiu rciaytj Tjg &tQa?>
tixa vntaxqtcptv ti Si fit} Xvxog f^w&ev naiit
nnoaxov, avxog X&oa vwv, afta Tolg xvoiv t&ot-
vtto, 'wg noiftijv OToyaafitvog , xai aw
Swfitvov, tig StvSov ovtov vaoTt'joag nixxuvtv-
'0 ftv&og 8tXo, on qovatg novrjn %Qtjaxv &
OV TQtCfil.
Mv&o . Asav , Avxo te al
' rj .
Atwv yrooag, tvaet xaraxxhfttvog iv vxot.
Iaqijaav S* tmaxttyut-va tov aatXia, nXtjv dX-
mxog, twv wwv. 'O towv Xvxog Xceoutvos
tvxctttag, xaTijyQtt nao XtovTi Tijg dXwntxo,
axt t} nao' ovtv Tt&tfivrjg twv nvxwv avxv
xgaxovvxa, xai Sut fiyS* tig inaxtrjjtv d<pt-
yfitvijg- 'Ev ToaovTcp Si naoiv xai r dXwnr%, xal
twv xiXtvxaiwv i)xooaaxo roi Xvxov (uc'ctuv. '
fiiv oiiv ).wv avxtjg iqvyxo. 'H S' noXoyiag
xaiqov 1, xai rig, tcpt], twv ovviX-vxwv to-
aovrov wptXtjotv , oaov yw, navxctyos ntotvoari]-
aaaa, xai &tQamuiv vnq aov nao' laxqov rTt]aaea,
xai [ut&ovoa; Tov Si XovTog tv&vg xrv &tQantav
tlnttv xtXtvoavxog, ixtvt] qirav ti Xvxov wvxet
xStioag xrv avxob Soov d-tQfirjv iuf>ttor. Kai tov
Xvxov avxxa vxqov xtifti'vov, t} Xwnif ytXwaa tl-
ntv ovxwg ov xqi} tov Stanxrv nog Svofitvttav na-
axtviiv, XX nog ivfitvttav.
'0 fiifrog SrXol, oxt 6 xa&' txgov ftriyavwfuvog,
xa&' tavxov Tt}v ndyrjv ntoiTointi.
Mt'-o 6l&. rvvT.
rwi'i rig avSoa utdvffov tiye. TovSs &
 M T 0 I. 97

avrv naXX^ai <&iXovoa} ToivS ti oocpiiTcei,.

kr/.cuHoutruv yo avrv vn xijg fi&r/g -
aaaa, xai vtxoov xrv dvaia&rrovvTa , tri uiav
, tni noXvvSwv dnsvtyxovou &
xai dni]X&tv. 'Hvxa S" avrv iSr vavr(fnv oto-
laaro , iQOOtl&ovoa xrjv frpav i'xonxt xov noXv-
avSoiov. Extvov Si q>raavxog, ri rrv dvoav
; r yvvr dntxqvaxo- xog vtxoog at
ria xouiwv iyoj ndoniu. Kdxtivog, fir uui yaytv,
).X 7TUV , iXxwxt , (tXXov noootvtyxe- Xmttg
yq uf ntixjnog, dXX firj notiog ftvtjfiovtvuv. 'H.
Si r OTrd-og naxaoa , o'wi xrj Svoxjvw , (frjaiv
ovSi yo ovSi oo(ptoautvi ov yo , avtq , ov
uvov ovx tnatStv&rg , dXX xai ytowv oavxov y-
yovag, tig s&v am xaxaaxvxog xov n&ovg.
'O [tvfrog SrXot , xi ov Sel xag xaxag ne-
oiv iyzQovi&iv. "Eoxt y oxe xai (tr -Xovxt,
vd-Qm( i'&og tmx&txai.

Mv&o oit. BovTctXig.

BovxaXig dn xivog &voSog xotuaro. Nvxxt-
Qtg Si nootXd-ovou , invv&vtxo tv aixav , Si i}v
yuioag fiiv iav/t,ti , vixxiao Si aStb. Ti/g Si tu)
fucxfjv toxo itoitiv Xtyovorg, tjfoag yq noxt ciSov-
aa owXirp&i] , xai St roixo ciri txtivov awrpoov'
o&rj , r wxxtoi tintv XX' ov vvv oe (pvXxxtofrat
Si, or [itjSiv ocptXog, XX noiv avXXtq,&rvai.
'O (ivfrog SrXo, ti ni Toig dvvr~
t futvota.

Mv&og . Ko%Xai.
nag xo%Xag. ixovaa Si (tvxv
rovvruv , fpiy a, twv olxilov vuv
tumxauivuiv , avxoi utxt ;
G
9S 1200

'0 uv&og StXot, oTt, nv xcuqv Sgfii-

vov tnovtiSiOTov.
Mv&og . l08otn6ot.

dio Tivlg xavTv Somgow , xai &ct-

tqov tXxvv evQvTog, artoog firj iigv nagi^va
uvTov fiy Xtynv, tvgtjxa, XX' tvgixapev. Mtt
fitxgov Si 7iiX&vT<av avTOg twv tov niXtxw -
tXr,xT(ov , f%a>v avTv Suaxfttvog , ngg tov ut
tvvTa ovvoSomgov eXiytv , dno'/M/.autv. 'O S'
*insv noXwXa Xiya, ovx noXmXafuv xai yg xa\
ot tov nXtxvv tvgt, evgqxa fXeyeg, ov% tvgqxafuv.
'O uv&o SrjXo, ort oi fir (tiTaXa^vovTtg twv
tvTXf^tjuTuv , ovo* tv xalg ovfupogag iaiot ti<n

Mv&og Xtf. %
dio TQaypi XXrXoig iytiTv'uav. Wjttovro
Si, fv tig v a&ticc xai rijg Sov Xifivr,,
Si iv , utxov vS(OQ t%av. Ka Sij tov tv
Xuvt] &aTgc> nagaivovvrog ngg avTv utTaijvceir,
v ocpaltarag Suzirrjg fieraXay , xttvog ov*
inu&iTO) Xtyw, Svoanoonarig 'i%iiv xijg tov
rrvvyd-iucg, fwg ov owirjy uaccv nagtX&ovoav av-
Tv ovv&Xaaai.
uv&og SrjXot, ort xal rv av&giontuv ol mt
tfavXoig tnt%uQovvTtg , tf&vovow dnoXXvfitvot, Jtpiv
im tXrtov TQanta&ai.

Mv&og &'. MsXcrrovyg.

Elg (juXiTTOVQytv Tig tlotX&oiv, tov xtxTtjf-
vov dnovTog, xtjgiov tpeXiTO. 'O Si nuvsX&w,
intidi) xvxfiiXag tlSiv ioruovg, iioxtjxei
 M T 0 I. yg

ttr utwcftivo. Ai Si uiXiaaai, dno zijg vo~

p]s inavqxovaeu , xaxiXaov avtov, zog xv-
xotg enaiov, xai z yiioiaxa Suxi&ovv. '0 Si rto
mir?- xxtaxa zv [v xXxpavza vfiiv z
xijout &iov tpyxaxe , (ii Si zv mpeXovfiivov
vpm nX,zzeze;
'0 fiv&o SijXo, ozi ovzca zwv v&Qtmav zivig
S ccyvotav xcvg ty&ovg urj cpvXazxutvoi , zovg qpt-
Xovg > tmovXovg nu&ovvzai.

Mv&o aft . *AXxvcov.

4Xxvwv OQvig azi ffiXor(iog , tl zr &aXzzr]
SuuTUfuvtj. Tavzrv Xiyezai rg zv v&otoitiv
<f,vXaxxouvrv , v oxonXoig naa&aXazxioig
viozxonoula&ai. Kai Sr note xxxeiv (xtXXovaa,
. ' ^& Si avxtjg iig vo-
p]v , avvtt} zt'v &aXaaaav, vn Xagov xvfiazio-
dtioav nvtvuazog, vnta&ijvai xijg , xai xav-
tiv nxXvaaaav zovg vioxxovg SuKp&tiqai. 'H S'
inavtk&ovaa, xai yvovaa noa%&iv , tine' SsiXaa
, rxig xqv yiv emovXov cpvXaTxouvr, ni
xavzTjv xaxitfivyov, r fioi yyovev ccmoxoxa.
'O (iv&og SijXoi, 'Ti xai ztv ccv&qctzw evtoi
xovg x&oovg (pvXazxiuvo , Xav&avovai yaXi-
niaxotg zwv zd-ov cpXotg ftninzovzeg.

Mv&og Ofia. 'AXisv.

iXiev ev Tivt i'jXevev. Aiaztivag Si
Sixzva, xai evua ntQiXawv, ixuzQ(o&tv
noooStjOa X&ov , vwq ezvnztv , ontog oi iy&vig
tptvyovxtg dnanatpvXxzug zog ooyoig .
TSv Si ntoi zv znov otxovvzuv zig &taaauevog
Tovxo nowiivza, ifttfuptzo g zov nozauv &oXovvza,
xai SuiSig vSuq ( avyywqovvza nivtiv. Kai og
G a
 loo A I S T

dTtiXivato' ' il [tf ' 6 /wg taguxTtxai,

fui tt'iaii io&avetv.
' fiv&og Syloi , ort xai tiv n?.iwv oi -
yuyoi /? tyctovrcu, oxav rg aargiSctg
iig axaiv nioiywaw.

Mv&o 6u'. I2i&7]xo xai JeXtpi.

"E&ovg Smog Tot nXiovav MtXvxaa xwlSia xai
!U&rxovg miyba&cti nqg nagafiv&iav tov nXov,
nkktav Tig e% ovv iavrt xai ni&tjxov. Tivofiiv(ov
cevrv xax Sovvvov , 1 ,-
iov, [Hftva ocpodov ovveq ytvio&ca. Tt}g Si
vg ntQiTQartiiarj , xai nvTWV Staxolvuwrwp,
vi%ito xai nifttjxog. J).(pl S Tig avTov &ta-
ausvog , xai v&gcoxov ivai UnoXadtV , n.&iiv
vH%i Siaxouiw fVrt ti)v %iqaov. 'Slg Si xar tov
Jltioai tytveTo , lA.&rtvamv inivivov , invv-
&viTo tov ni&rjxov, ft yivog otv id-lvalog.
Toi Si envxog, xai kauftgtv vTvda riTV%r}xivm
yovtoiv , inavrjoeTO , ii xai tov Jleiai inusTUTat*
'YnoXatip Si ni&i]xog negi v&gamov avTov ).t-
ytiv , f<jpib xal p^a (fi.ov tvai avxC xai awij&ri-
Kai t?.q>ig ni Toaovtoi ifjevSsi yavaxxiaag, a-
nxi<ov vrv antXTivtv.
'0 fiv&og ngog vSgag, o' Trv hj&itav ovx -
STtg, vofi^ovaiv.

Mv&o 6fiy'. 'Ejutj xal Idya&fta*

TOxoig.
'Eofirg yvvai ovkfitvog, iv tvi Tiftf nao' V-
&g<moig iaxiv , rjxiv sig , iavrv ti-
xoag vd- , xai {htaoauivog ayaXua. tov 4n>i
rjgwia, noov Tig avt rtgiao&ai Svvatat. Tov Si
 M T 0 I. 10!

ihvTog, Sgc<yiug, ytkoag, noov rijg "Hag,

twr. Einvrog Si nXtiovog, iSwv xa r iamov
ayaXfia, xa vouiaag, tntiSr} 'yyekg ion 0f(5v
xa xqSmo, jioXvv avrov aaq rog vdQnoig ti
rai rv Xyov , ijtro moi avrov. '0 S" yaXfiaTO-
notg } iv xovTOvq un>rar , xa tovtov &-
xiv aoi SSiout. i
'0 tiv&og ng avSoa xtvSoov , ovStfu
SlXoig ovra Ttfiy.

& /?. 'Eq/u^ xa TsiqsgIcc.

.'Efij fiovhfievog rrv Ttitoiov fiavrixtjv, ti
).r&rg tari, yvrvai, xix/jceg xg avrov oiig J| -
yooixag , rxtv avrov eig aarv fioit&ii dv&Qwnio,
xa nao' atirai '&. Tijg Si rv owv -
h'ut yyik&ti(T)]g TtiQtaia, ixtvog naalnfiuiv
tv 'Eutjv i^tjl&ev, oiiovv riva ntqi rov xtitov
oxtyifitvog, xa rovrio aaQtjvtt avroi, ov-
xtva v rwv gvidwv taotyrai. '0 Si '
fv iiqitov -&taoutvog trv dotortQW iii
St^i S .itvov , erpQaoe. Si rprtaavrog, (
nqog euro tlvai tovtov, ix Stvrioov xogvtv ti-
dtv int rivog StvSgov xa&q/iytjv , xa nori fdv avia
linovaav , nori Si ng t}v ytjv xaraxvnrovaav,
xa fivTti cpgti. Kai vnorvyiv tlntv '
c/'nj ye r xoQWVt) Siuvvrai rv re ovavv xa rrv
yiv, g, tv o &iXig , rg ifiag dnoXyipofiai ovg.
TovTto ro lyio xgi'joaiTO av ng ng avSga
nlinrrjv.

MvO-og fit. Kvvs.

"Eyiv ng Svo y.vvag, rv fiiv ereoov -d-tiQtvtiv
iSSa^t, rov Si Xoinv oixotfvXaxev xa Si} tnort
&rQtvrixg tjyQtvt il, xc oxovog ovfiiurtytv
oa A I T

avTu rijg &ovrg. lAyavaxTovvTog Si tov O-viqivtixov,

xxtvov oi'Hi^ovTo , ttye uiv xafr* ixairtv
f.io%iti, ixtvog S [iiSiv novv Tog avtov
nvoig, vnoXav avrog tint" \ tu, XX tov St-
anTYiv fitufpov, og oii novttv fit tSiSa^tv, dXX n-
vovg XXoTQtovg ta&Uiv.
'0 [tv&o SrXo, ort xal twv vtcov oi fitjSiv rt-
orutvoi ov fuunroi eioiv , oxav avrovg oi yovtg
ovtoj dyywaiv.

Mv&o jug'. *AvrQ xal rvvij.

"E^iav Tig ywaxa, nog rovg ' oxov 'nav-

tcc %()- %ovaav, yovXtj&ti yvwvat, il xal ng
Tovg nctTQfovg oxxccg ovtw Siaxtirai. At Stj xc
fiiT' tv?.yov HQOfpcioCg ng tov avrijg avrtjv dno-
GTXXti . ) S' Xiyag tjutgag tnavtXOvv-
arjg ttVT,g, invv&vtTO, nwg noog Tovg ixet dttyi-
vtTo. Tijg S q>autvtg, wg oi ovxXot* xal o 01~
fiveg fia vntXinovro, nqg avTijv cpr- XX', ta yv-
vat, t TOVTOig m-flavi], Ol q&qov fiv noitivag
itXavvovoiv , ifj S eiataai, t kqooSox
moi TovTuiv, oig naav avvSiixoitg Trjv ijfuoav;
'O fiv&og SyXot, ort ovtw noXXxig ix fU-
xqiv fisyXa, xx ) noSjXwv aStjXa yvw-

Mv&o (^. Kaxvo xal *".

Kagxvog Ttg &aXaarg dvadg im tivog

ivituTo Tonov. AXmr\% S XiuwTTOvoa , wg i&t-
, nooatXO-ovaa dvtXatv arov. 0 Si fiilXwv
xaTaiowaxtad-ai,, rpr dXX' tywye Sixaut ninov&u,
& wv , %sQoaog >fiovXi&iv yiva&ai.
'0 fiv9~og Sr}Xoit i xai / v&nup oi ta
 M T 0 I. ic3

olxia xaraXmvrt imrr5ivuctTct , xai rot (vqSiv

noaqxovoiv iniyiwovvTi , tlxxag Svarv^avaiv.

JMv&o 6(r. Ki&ctQtoS.

Kt&awS aq>vrg iv o'xto xtxovucfiiva ovvq&tot
k3>v , xai rijg tpwvq, (ui}&t
arpSa vcpavo tlvai. Kai Si\ inaQ&tig ini tovtw,
tyvm Stv xai &iT(f<>) iavrv imSovvai. 'Atfixopt-
vo <T imSii^aa&at, , xai aSiav nw, Xi&ot
avTv tjzwavTt nrXaaav.
'0 fxv&o SrjXo, on ovto xai, xh> ptTQ(ov tvioi
iv rag o%oXalg Soxovvrtg tlvai Ttvt , otav ini xg
noXirtiag wflxwvxai,, ovStvog a^ioi tiaiv.

Mv&o 6/u&'. KXsnxai.

KXinxai tg riva tiatX&vxtg olxiav, ovSiv tv~

Qov , ort [iq Xtxxovv, xai xovxov Xavrtg nfe-
aav. '0 Si piXXw vn avxthi vea&ai, iStxo , utg
Sv ocvtv dnoXvooMtt } Xtyw, tivai xog
ctvfrotrwi , wxr avxovg ini x toya tyiinwv. Ol
Si etpaaav, XX Sut xovx as fiaXXov &vofiev, xti-
vovg y an iytiouv, xXinxiiV rjfig ovx tag.
" ui&og St]Xo, ort, xavxa fiXiaxa rog novt]-
oolg ivavxu>vxai3 xog %>1 iaxiv tvtQytxtiaxaK

JUv&o 6v'. Kovt) \ Ka.

(p&ovqoecoa xqaxi , ini rw V otoviSv

rotg dv&noig fiavxtvtaO'ai , xai Si xovxo jluqtv-
oovutvio <g noXtyovxt fiiXXov, &taaafiivr} rtvg
SotnQOvg naivxag, ixtv ini ti SvSqov, xai
oxctoa , fteyXOg txatv. Tw Si ng xrjv tpmn)v
imoroatfivTOiv , xc xaxanXayvxiav , xig
io4 AISnOT
ftp?] dnuoptv , ovToi , } yq iaxiv tjn vi-
xoayt , xai OLMvwuov ovx
'O fiv&o StjXo, on ovt) xai v&owmav
oi rog XQtixToeiv fiiX/.wutvoi , ng > oav
fti cpixa&cu , xai yXufxvovoi.

Mv&o Gva. Kovt] xai Kvav.

Koqivi} 'AQ-i]vct &VOVOCC, xvva ini iaxiaaiv ix-
Xu. '0 S 7iog avrrv fcpr t xg &vowtg
dvaXiaxag ; r y Qtog at (tutti, g xclx xn>
ovvTQcpoov aoi oloivwv tijv niaxiv ntitXev. Kai t
xoQwvr noog avxv Sut xovxo fiXXov avxf ,
va SuxXXayj fwi.
'O (tv&og SrXot, ort noXXoi Sut xigSog xovg
ix&ovg itytTtiv ovx oxvoioiv.

Mi&o 6v0. KQCc xai "0<pi.

KQct TQO(f,rg dnoQv , (g xaxtStv i'v xm
evt]h(p xnui ocpiv xoifiut/uvov, xovxov }q-
naat. Si tntaxQcupivxog , xai Sazvxog avxv,
ano&viiextiv [iMmv tQi]xt StiXaiog i'ywyt, og xoiov-
rov tvQov tQfiatov, i'| ov xai dnXXvfiat.
O fiv&og nog ctvSa Sut &raavqiv evtoiv hi
cwrrjQa xivSwtvaavxa.

fflv&o ovy. KoXoi xai IIsiTSai.

tv im niQUJxtQtiVt, ntQUjxe iSv
TQHpotitvag , Xtvxvag tavxov rX&tv , tag xai
avxog trig avxijg Siarrjg iitraXrpputvog. Ai Si,
h*XQL f**v vov^auv, oiutvai tttoiOTtov avxv tvai,
nQoaUvxo- inti S txXa&pevog (p&fyZaTO,
xrjvixavTa xiv avrov yvovaai (fvaiv, i^ijXaaav naiov-
aai' xai og nOTV/jv x\g Ivxava , inavry.i
 M T 0 I. io5

itog rovg xoX.otovg nXiv. KxsTvoi Si %

ctvTv ovx imyvvTtg, [tt&' avtSrv Sianjg
ciniQ$av , are dvov ini&v^actvra , firjSfroag
TV%fV.
'0 fiv&o 3t]Xo, on St xal jfi Tog iavruv
oxela&at, Xoytoutvovg , on ij nXtovt^ia nog
ftridiv MptXsv, cpaieTai xal nooavra noXXxig.

Mv&o 6v8. Koloi.

KoXoiv rig ovXXawv , xal Stjoa avrov tov
Xivta , iavrov nciSioxe naiSi. '0 Si [U]
vxoufvag n)v put v&Qwuav S'uarav, g nog Xi-
yov dSeiag fTv%f, cpvywv rixsv tig rv iavrov xaXic'ev.
ntouiXrt&ivTo Si rov Stofiov rois xXSoig, -
vai r Swfitvo, tntiSrj dno&i'ijoxnv tfttXXt , Trg
iavrov ttpr' StiXaiog tyaye , og rtjv nao' vd-QTiotg
fif vnofieivaq ovXtiav , tXafrov iuavrov rjg
OTiQiioa.
'0 (iv&og SijXo, on nvig to&' ors puTQiiav xw-
Sivwv iavTovg ftovXfiVOt, voao&at , tig [ihov nt-
ominrovow.

Mv&o 6vt. 'Efiij.

Ztvg 'Eoujv tiQ0OTae nai rog Ttpiiratg \piv-
Sovg cpgfiaxov iy%tv. '0 Si xovro roipag, xal u-
TQOV noit'joag i'aov ixario iv%trv. 'Entl Si, fiovov
vnoteitp&tmoq, noXii xarXXhtxto (po-
ficexov, oXt]v Xawv rrjv &vtav fvxetv avr>' xdx
tovtov ovvfii, rovg rtyy'nag navrctg iptvdeo&at,
( Si Ttvrtov rovg oxi'Tceg.
'0 fiv&og yevSoXyovg xt^virag.

Mv&og 6vg. Zsxjg xal A6x,ivr\.

Ztvg, nXaag rovg v&onote, rag ftiv XXag
 AISnOT

ia&ott avTo v&tjxt , ftvrjv S* iv&tvcu xi]V al-

a%vvrv Ttsk&sTO. Ato. xa fit} t%tov n&tv v ccv-
xrv eioaydytj, St xov o^Aou avxrv eoX&ttv ixi-
Xtvotv. H Si t fiiv noxov dvxktyev dvct^vona-
&ovo~a. '. Si orpoSqa avrr ivxitxo , i'cprj X).'
int xavxaig tla^ofiat fwXoyica, ug
v twg fit} tlok&t]* v S' tujX&t) , ctvxtj i&Xtvao-
fiKt, naoavxixa. !Ano Si} xovxov owst), ndvzag roi);
nvnvg dvaioyvvxovg eivat.
'0 fiv&o Stjlot, b'xi xovg vn eocTO xazs^ofii-
vovg dvaw%vvxovg elvai avfiaivet.

Mv&o ov. jivxoq xal JIqo axov.

uivxo vno xvvStv Stjx&elg > xc naywv,
etkrjTO. Torptjg Si dnoQv, &taofitvog ngoa-
xov , iSetro. noxov ex xov naQaQtovTog avtot noxa-
fiov xofiiaai. El yo ai fioi, <ptai, Soscg noxov,
iyc XQocprjV fuevro) tvorjoat. T Si inoxvyjv , topt}'
XX' iv iy noxov itu OOt, av xal xQocpy [tot

'O fiv&og noog vSocc xaxovoyov, St vnoxoioeag

ivtQivovxa.

Mv-o 6vr{. 'OSoinot.

'OSomoot } xaxd xwu aiytaXov Sivovxe, fk-
&ov ini xtva axontdv. Kdxt&iv d-taafuvot <pv-
yava noQQw&iv intnXiovxa, vavv tvat fieyXrv
<r&roav. Ai Sr} noaifttvov , <g fuXtovatjg avxg
nooooQfiiso&cu. 'Enti S vno dvuov cpefuva x
qpgvyava tyyvxio) yvexo, ovxxt vccvv, dkkd nXolov
Sxovv Ximtv. 'E^evy&tvra Si avx, qpvyava
ovxa iSvxt, ng dXktjXovg 'fpaoav wg cia fmxqv
tjfitg x firtSiv Sv noootSiyfie&a.
'Q ftv&og Si}koi} ort xwv dv&ownwv 'vtot, (S.
 M T 0 1. i7

nfomov Soxovvrig (fotqol ivai, orecv tl ruqav

l&aatVj ovStv tvoiaxovrai ioi.

Mv&o 6v&. Kvcxp xal Acov.

Kwonp 1TQQ HoVTCt IX&V tfZiV ovS >0/?0V-
uai ai , ovSi SvvarriQg uov tl Si fir , ri aoi
iaxiv r Svvceutg; or* vitg rog ovvft, xal Sxvtig
to <Sown ; rovro xal ywrj rw vSl % noii.
'Eyi Si Xtav V7i%u> oov layvqTtoq. El Si &iXtt
l&uuiv xa i noXifiov. Kal aaXniaag ,
iviTit'iytTO Sxvm> t fitl rg qvag avrov axqifa
nqooma. '0 Si Xav rog iSioig owt xaziXvtv iav-
rv, f'w ov ijyavxrrjaev. '0 xvwty Si vix>}aag
tv Xiovra, xal oakmoa, xal imvixutv aaag, e~
mcno. 'Aqjiyr\s Si Stauio i/tnkaxtg, io&ifuvog -
SviTO, Ott (ItyOTOl noltuv , vno ivulovg wOV,
Q%vrg, naiXexo.
'0 (iv&og nog rovg xaraXXovTag (ttya, xal
vno lUXQwv xaTaaXXofiivovg.
 A I 2 2 T

T2N NEBEAHTOT -
0ENT2N.

Mv&o . Idtjdv \ XeXtdv.

ArSvi avviovhtve ^fAwwv ' li
rai fiQorpov xai avvoixov, aun;. 'II Si elniv
ov &b( ti}v Xvmqv TW naXaiwv ftov oviupogjv pe-
fivijo&ai, xai Si tovto oixw. 'II ftiv
%thdwv iv rw xofii v&Qtomav ^,
i Si rjv rog cfi?.e>jfwig xar rv &ev uova-
%otg, oriveg tv xauo) ecpvyov.
"Oti rv Xvm&vra ex rivo Tvytg, xai rv r-
nov cpivyeiv &tXei, tv&a t' > avvi)].

Mv&o . Aiyo / xal Ayf.

*Ev or/.}'T<a aiyooaxog tv %eifuivi <w-
yag i'jyaytv. EvQtV Si ixe clyiag aJyag xai rd-
yovg, nXiovag v tlyiv avrog, xai fieiovg. Tag
iSiag Si cccpeig t tag ygiaig , xaixag '
q>v).)Aig. " Si evSia yyove , rg fiiv iSiag eve
Te&veoag x tov lifiov- ai Si ayuu ngg ooog
ecpvyov. 'O Si ainXog yt'/.oag, eig rv oixov rf/.&i
xevg.
"On ovSauwg tjficcg nointi afukiv rwv olxeim,
lit iXiiSi xiovg I .koTQwv yevo/itvov.

Mv&o &. A xcc "Ovo.

Aiya xc ovov eretp rig. H Si t| <p&ov-

aaaa ovio Si tuqigoov rr}g Tooipijg, eXtyn',
tag amiga xo?. , iot aiv dkij&av, novi Si a%&o-
(poQuv xai avvtovXevtv i7iii.r,nTov iaviv "
 I

M T 0 I. log

aai, tarantoHV ev &gia, xal vanavotto rv-

jiv. '0 S iiujTivaag xai Titowv ovvtTQirj. '0 Si
SHKU>Ttg, rv iarv xat.ioag, yrti orj&tiv. '0 l
alyg nvivuova iyyvaaroM tXeytv aviw , xal rrj
vyiia rv%tiv. Tt)v aiya &vaavrtg, rov ovov
ixotvov.
"Ort ooti &' irinov Soha iryavrat , avrov
jivsrai rwv xaxw yrryg.

Mv&o . 'AXiv.
lAXitvg , TTQog yoav Sxrvov ix rg &aXa-
ari ixaluv , twv piv fuyXoov i%dvinv iyxQarrg
'iyovt , xai rovrovg iv r y> r7Matv. Oi S oa-
ZVTtoi rv i%&vwv uc rwv TQVfxaliwv Uoaoav
iv rj &ai.oo7.
"Ort tvxokov tig oarrQav rog luyXutv iv-
Tvyovoiv , rovg S ftiya ovrag rr 0l onavuog
Spg xtptvytw rrv xrv. . . .

Mv&o <. * sxs.

llor Xmtxtg ini rov MaavSov norauv ovv-
rd-ooio&roav , mtlv | avrov &kovoai. Jim d
oi^Tjv. tf iiod'ai, vSa>, akXrfkag nqoTQtTtfitvai,
ovx irXfitv eotkd'iv. Mxg S avrv Su^ovotjg,
ini ivnXiiiv rg Xomg, xai Suliav xantyiXoi-
arg , iavrrv ytvvaiortQav noxfjivaea , d-aoa-
elg vSwq inijSrjaiv. Tov S tvfuxrog rav-
rtjv tig fioov xaraovavrog , xai rv Xoinv, naij
rijv o%&iv rov norauov iortjxviwv , nog avrijv I-
nov [il] iotjg i]fig, aX). orgaq.tioa vnSti&v rrv
ooSov, Si i; s xivSvvmg Svvto(fud'a mtlv. 'xeiv?j
nayoutvrj tleytv , dnoxoioiv tyw tig Mih]tov , xai
ravrr/V ixttot anoxouwai ovXofteu,'. iv ina-
vvai ftt, inoSti^ia Vfitv.
no A I 2 f

ITq Tovg aXaovtiav tavTOg xivSvvot

iiTupgovrag.
Mv-o . "Av&Qano xai .

lAXntx Tig l%&Qv Xnrovaav avxCo

, xai &tXw ini noXv TtfmQtjaaa&ai, -
ma Xcaw iiyniva Tt ovo vq>{%4.
Tavrrjv Si Satuwv tlg dovoag roi aXovxoi
Sijyt' jv Si xatog . 'U Si ixoXov&ti &Qt-
viv (iqiv &tQeag.
"Ort noov lvai XQ4> *a* fiy fiTag frvfiov-
&uf t| oyijg yq noXXaxug Tvy%vet Xarp> yi-
vto&ai fiiyXrjv toig Svaooy^roig.

Mv&o or. rsayd xai Ovxbv.

Q>vrov ijv tig ymyov %toav, xaqnv o; <p~

OV, aXX fivov oTtovfriv xai TiTTyiv xtXaovv-
Ttirv iv xaTotpvyq. '0 Si tog axanov tx-
Ttuvtiv yjutlXt. Kai St Tov mktxvv Xawv , -
<ptQ xtv nXrjyrjV. Ol Si TtTTiytg xai oi otqov&o
Ixirtvov Tijv xatacpvytjv avrwv u> txxyjai, XX'
iocu , tar aSeiv iv ev'rw , xai avrov ytuyv -
finv. 'O Si, firjSiv avTtuv <poovTaag, xai SVTav
nXriyryv xai tqtt[v m'cptQt. ilg Si txoiXavt Sv-
Sqov, otifjvog uiXwav xai fitXt titos.
Si, tv niXixvv tQQixpt , xai tpvTv tripa wg ie-
qv , xai intutXtTO.
"Ort ov tqoovtqv ol av&Qwnoi (pian Sixawv dya-
nwoi xai Tipwaiv, oaov xoSaXiov tmSuiixovot.

Mv&og 6*. Jskdg Kvvryg xai

A voto fio.
AiovTg Ttvog i%yr &'th ' Sqvotuov Si
 M T 0 I. ixt
loaryoug, ti tlStv \% Xovto , xal nov xonr,
ifi}' xal avTv rv Xiovra i'Sr ooi Sti^a. '0 Si
oKaag ix rov qjov, xc rov Svra avyxovuv
tout" i/vr uva rT<y ov% avtov tov Xiovra.
"On rov &oaatIg xal ShXov Xyo iXiyya,
ro); ToXutjQovs v to Xyot fivoig, xal ovx iv
tos tyot.

Mv&o 6i'. '] xal Bdro.

'EXTf} xav%wuivr arto Xtytv h ovSsv

<w5h yoraiutviig , ort iyi iv oriytai nov grjaiftet
*ai or/.oi. XH Si aTog t(prj- iXttivi , ti fivrj-
o&ioa Twv mXixmv xal nqwvwv r>v xonrvrwv at,
arog V ti%t &tXtfativ ytvio&at, ovx iXrr.
Kqoowp ntva aqtoog, t nXovaia fitT vayx&v
tal 7ii,on.v.

Mv&o &\ *Eoju} xal .

Ztvg nXaag avSa xal ywatxa, ixiXtvttv E/iji

yaytv ccvTOvg ir rrjv yrv, xal Stt,ai o&tv qvo-
oovti nXiov oaweiv. Toi Si %&> noir-
aavrog , r yr nrov ixXvtv. 'iig Si 6 'Eft^
rvyxat , Xiywv tov da 7iooTtra%ivai. XV vo-
oijuoav, oorv ovXovrat^ arivovrt yg avrtjv xal
xXatovrf noSaovai-
Ilo tov QaSiw fiiv Savuofiivov , fitrd Xv-
Si anoStSvra , Xyo tvxaio.

Mv&o . "E%i xal ^A%anr.

"E%t til Stofiy xav&uv t riva norafiv i<pi-

ptro- aX7ir Si, TOVTOV &ta<jauvr , a&off, tcpi},
x>i vri vavxXrjoQ.
112 a i 2 T

IIqo vSqa novijQv tio%dtiQo noyfiaaiv tni-

%ioieavra.

Mv&o . "E%c xat 'Pvrj.

"E%t tlat).&(v etg yctXxovqyov iqyuOTi'Qiov , x
oxtvtv Twv ovtiav rrei tpaytv. rHxtp ovv
ngg Tt']V Qvqv , xc arnv naotxXti Sovvcu atiri
zi. 'H Si VJioTV%ovoa dnev IX & tl, naq
uov ri nootoO'ai ouevog , ijrig ov SiSvai, '/./.
'/.Ufifiviv nuq nvTiav tw&a.
'O Xyog Sijot, on firatoi tiaiv oi rtc.n -
laoyvowv ti xiqSccvuv jiqooSoxovvti.

Mv&o Go. "Ezi xal "TSo.

vE%i cpoiTiv im riva xijvijv, emvtv. '0 Si iv-
rav&a oxv vSog txwkvsv ccvtov, yavuxtm', tiyt
fii'j oxiirai, idiy voutj , '. xc ini rt}v arrow
SiaiTav cpixvircei. Ati Si Tjg y.ovaxiag av^ccvo-
fivig, avv&VTO, eig fiyr/v Xfa)).ot -
oiv, xc vixvTog i] yijg xc tov varog voiit}
yviirai. Tct,vTU)P Si avrv nqoO eoiiiav , o a-
tqa/pi Sid (iXaog tov vSqov, naqaytvutvoi nooq tov
f%iv, naqe&aQOVVOv avrv, tTiayyekkftevob xal av-
tq ovfifa^i'jOiiv avr. 'EvoTartg Si rijg ftxns > <*
(v eyig Ttqg tov vSoov mkfitt, o S /iara^oi
fitjdiv ntcaTtQO) Sotlv Svvfitvoi, Atyha txexixytj-
oav- Kai f%ig vixijoag, , Cf yt ov^fia^iotiv
vnoe%fitvoi naq Ttjv fi%>v ov naQtyvovro.
Oi Si i'cpaoav ngog avrv XX' tv ta&i , oito,
ort i' tuertqa ovfiua(a ov % Stf did Si cpti>vttg
ovvornxiv. . , , ^. ,. ..
'0 hyog tjkot, on tv&a xeiqUiv %Qtia ioiiv, i)
Sl oi]d-fl OvSiv IvOlTi'/.t.
 M 0 I. ii3

MV &og coy'. Zsdg xai lIX ].

Ztvg yaofuvog dXwitxog awtrv tmv fpe-
vv xai noixikov, aaiktwv ccvrij twv dXywv
uuov ivt%tiiatv. BovXfitvog Si yvniai , ti Ttjv tv-
Xnv u.iTul).uaou , xai Ttjv fitTtaXXtTO,
ytQOutvrg avTg iv (pogtiio, xv&aqov nao Ttjv otjiiv
<f xtv. 'II S dvTa%nv firf Svvafttvtj, iattS} ntqu~
nxaxo, Toi) (f ootov dva7tiSt)oaoa, dxauwg avkXatt
avxv lixuqto. Kai Ztvg dyavaxTi/oag av-
xtg, nXiv avTtjV tig Ttjv doyamv r|tv dntxa-
xioxtJOlV.
Oi tpavXoi 5> v&owmav , xav nqoaytjfiara
dvaXdcjoiv , ov fiTaT&tvrat, tv tpvoiv.

Mv&og '. Zed g xai '.

Ztvg xai ntqi ro^tag yoiyovTO. Tov
9i jin6X7.wvog ixTtvavTog t^ov, xai tov iXovg
dtfvTog, Ztvg tooovxov Sitt], oaov to-
ivatv.
O'vxmg oi Tog xqttoo dfiiXXaiiuvoi , nog
txtivuv firj ttpixvtiod-ai, xai yiXonog <f),wxdvovo~i.

Mv&og . Ze, Ilo fit]&ti>, A&rv

xai /.
Ztvg, xai Ilouii&ivg , xai Adtvd xaraaxtv-
Oavxtg , Ztvg fiiv ravov , IlQOur&evg av&Qwnov,
Iddyv Si olxov, XQirrjv tXovro tv Mftov. '0 Si
<f&ovroag rog 8tfuovqyrfiaow , d^dfitvog tXtyt tov
Aa tjuaTrjxivai f Tov ravoov Tovg qr&aXuovg ini
tog y.oaoi* fit} &ivTa, 'va Xtmj, nov Tvmtf tv Si
Hoofitj&a, SiTi tov v&nov <pgvag t~W&tV
ov xccTtXQtfiaatv , 'iva fit) Xav&dvuaiv oi novtjQoi,
tpavtov Si si ri txaoTov ov yqtiav tlyov. Tqtov Si
H
ii4 AInOT

i'leytv, 'iii t]vldd-t)vv iv oxut ro^ovg -

&ivai , 'iva, tv novtjoto rig - ytirovi, ce-
Siw xaraaivtj. Kai Ztvg dyavaxrraag ' av~
Tov tni aaxavut , 'OXvfinov avrv tiakt.
'O kyog SiXol, on ovv ovrco vqtv ion, S
fit} yjyov imdi%trai.

Mv&o . 'HQaxXt} xal IIXovto.

'HoaxXijg &&, xal nad Ali oruuivog,
'va fxaoTQV &tw furd no?.Xtg (piXocpooovvqg
&. Kai drj rtXevraov eloek&vrog tov IIlov-
Tov, xard tov idrpovg xvipag dntarqixvuro tavrv-
X) di Ztvg , &av/.oag ytyovg, invv&dvtro avrov
rt]V airiav, di ig nvrag rovg dafiovag autviog tqoq-
ayoQivoag, ovov tov Xovtov vnoXintrai. 'O d
tintv ' dXX' rywyt da tovto avrv vnoXinoyiai , on
ov xuigv v v&Qwnot i]fiv , qw avrv,
inl r nkelorov, rog novrjQog awvra.
O'vtu) noXXol dut rfv tavrw dovXiav dvarv/pvv-
, rrv airiav inl &ttov dvaqpioovaiv.

M&o 6o-, 'arQ crs^vog.

'Iaroog rv an%vog. Ovrog diaria naaxoXov-
&wv, nvTiav iaroiv Xtyvnov i/rw a; xivdvvtvtiv,
P.Act xQovosiv iv rr voia, ovrog fivog cptj avrJi,
navra r avrov troutoai, rrjv avgtov yq ov% vntQ-
i'ioiiv. Taira tinuv vni%(Qi}os. Mtrd %oi'ov d
nva dvaordg voav noorjkd-tv , % xal uXig v.
'O di iarog ixeivog ovvavTjoa avrt, XU^QS *T
t%ovoiv ol ; xdxtvoi, tlntv, 7gtfiovai} ntv-
rig rijg Xihg vdiop. lig Xyov di &dvarog
xai '!Adrg dtivv ijntikow rovg largovg nvrag, or
rovg vooovvrag ovx ixjiv dno&vtjoxtiV , Xal -
(fovro nvrag. 'E^j.uv di xal ei yqd\\iai, XX* fym
 M 0 I. n5
nooatatov avroig xal , t^uuoafiijv avrot
fttj kij&rj tarv elvai ae, kk uatrv Siaktjfrtjvai.
"On tov aatStvzovg xal ua&t xal xou-
tyokyov iaTQOvg aav uvfrog iktygti xai ati-
kmvti.

Mdo //. "Iaao, Bo, Kvav xal

"A V (Ja .
"Iaao xal ovg xai xvuv , vao \pvyovg attvovut-
VOi, Tjk&ov tig v&QWWV riv oxiav. '0 Si St!--
uivo avrov, xai avo vciijja, t&ahfit. Ka uh>
miUf xgi& mcQfTifrit , Si raiioio a%va, Si
xwi t tal r;}s Toaai^Tj SiSov. i Si ti}v toiav-
rt]v <piko*tviav vtrjuiiipavTQ avrot yctQiTa, fxtiaav-
ttg xal yaiautvoi attirai ttv iq,' wv 'fwv.
Kal uiv 'iaao tvij tov aoaiTOV yovovg- Suc
TovTo exaoTo &qu xal yuvo iati ri} yvoifiy.
'() Si ovg utT uvtov tov utaov %ovov ' St tovto
fw%d->lQg xal (piktoyg tan akovtov &no&v. Tq~
tov Si xviov tov TtktvTaiov xqvov- Sim tovto
, Svaxok tan yvwfif xal tv
SiSvta fivov TQO(pt}v , xal ata , xal tni-
%aiou, TOg Si ui) SiSovai xuQ-vkuXTt, xal xa-
&
"Ort Tivig rwv v&Qomiav cpavkoi ovrtg xal xa-
xoly ixtvo tiw&aoi (fiktiv tovg SiatQtif ovtag avtovg.

M&o -'. "Iaao xal 'Ja o x fio .

Ki&tjV Tiv tov 'ianov o laaoxuog xkianov xal

niaXw , tov 'ianov eroit xal xttvie aaa rai-
a. "] Si 'iaao- ti d-tktt & xakv t-
va ut, ttjv XQt&qv trv toq>ovoav (ir .
H
lib a i s T
"Ort o nliovixxai toi lu&avo kyoig xai rati
xoXaxiiavg rovg St?.taL,ovTa$ , xai noori-
ovaiv avTovg xai tijg dvayxaiag %gtia.

Mv&o 6. K ftrjXo, 'EXcpa fal

Tw> ai.oyav ovXofiiv<av aaiJJa taint**

iXa&cu rw, xftijlos xai ihcpag qi-
i.ovxow , xai Sid fityt&og roi /,
Sid Tij iayvv D.m'^ovTtg nvriav ngoxgivta&ai. -
&rxog di tcpt) df4(poTfov dviiinjdtiovg tvai, n)v
(tv zui).ov, iti %ohv ovx t%n xar r/v Sixovv-
Tuv, Tv iXi(pavta, oti tog ati , [ii avTOV aai-
}.vovto %oigdiu rfv Ttixi&vtai.
"Ort, [iyiOTU / Si mxgv ai-
ruv tov ngoadoxovuvov xu>?.vovTat*

Mv&o . K ftTfXo xai Zsvg.

Kur/log -d-taaaiuvtj ravgov il xtgamv dya)^-
.uvov , (f&ovtjeaaa <, iov?>)']&ii xai avrt)
'aMV trpixa&ai. Jimg rcagayevofivi] rv dw,
Tovrov ttitthj , avrj xi ngoavefii]. Kc
Zfvg yavaxTt'jOag xat' aVTtg, tyt fit} dgxihai
(ityi&n, rv oftarog xai rr iayii , dXk ntgus-
aTtgov tm&Vfii, ov uvov avrr xgara ov ngoo-
hr^xtv, dXX xai figog ti tv depdktTO.
TIok?.oi Sut nh.oveg~iav rog d)J.oig q)&ovovVTii,
av&vovai xai twv iiujv atigoi^fvoi.

Mv&o Gxf. Kv&aoi 8vo.

"Ev tivi vqoidi) ragog ivfitro. Tr di tovtoV
xav&agoi ittovto vo. Kai dt) tov %nii-
vog t(fWTa{iivov, i ig &tyt ngg tov lKov, wgoa
 M T 0 I. 47
oi'/.oiTO tig ttv t'iminov Sifarao&ai, 'iva ixtvo)
ixavr 17 TQOfpi] 1. "JSleyt Si, ort iv roA-
kfv iiot xrv vojiyv , xai avx oativ. Jlaoaytv-
fuvoi Si ti xrjv %qoov, xai xaxalaoiv uiv w*.hv
xnnov, vyv Si, fiiviov ivxav&a irgrpira. Tuu S
piuUvog SiiI&qvto, rtc.iv tig xfv vfjaov Sunri. '0
Si fTtoog &taaciuivo avxov J.mav , avxv,
fon vxoo~%uevog avr ovSiv ixutatv. '0 S ttatv,
[ii iui ptfMpov, tt}v Si (fvaiv xov xxov txt&tv
;-q xorptafrai pv oiv xt, (ptQta&ai Si ovSiv.
'0 lyog tvxaiQo xovg Si qp&vav xqhx-
Toai uiU.tofitvovg, tlxa ix xovxov aipakofitvovg.

Mv&og Grey. Kaqva.

Kaqva xig iv S> iaxauvtj xaqnov trptQt no-
ivv. Oi S ciaqoSixat k&oig xai xXovg xax-
x).mv Si x xqva. 'H. Si oixxov (p>}' frl-a
iy, oxiy ovg fiov tvqjoaivw, im xovxuv
Snvg avxiKapidvio %1.
"Oxi xovg a%aoioxovg xai xaxovqyovg, xovg vrl
ya&v xaxd dvxiSvxag, pv&og Xiyyti*

Mv&og '. KoXoc xai l/.nr}^.

KoXoiog Xlfuaxxvtv ini xivog ovxijg ixd&tvStv.
Evov Si xovg o?.vv&avg (iijSima nenttqavg , nqoai-
utvtv, tio avxa yivwxai. ikmf Si &eaoauvt]
uvxv iyyoovi^ovxa , xai xrv airav fia&ovoa , tq>i)
rtoog avxv ' mnkv>orxi, ovxog, XrtiSi itqog-
%wv, /xig ovxolttv ftv oiStv, xoitptiv Si ovSapig.
Ilqg. vSotc iv (fikovuxiai (fotvanaxovfjuvov
yog ivxaio,

Mvdos Cut. KoXoig xul K'rexe.

hohotg fitri&u xwv a?,?MV Siaqjiqwv, vnto
i8 AISin T

(pQovraag tov uocf.vkovg, naQtytvito 7tQ rovg x-

axag , xai Tovzotg ijS:ov ovvdiaiTo&ai. Oi Si
dyvoovvng avrov tio xai ri/v <fwvfv, naiovrt
avrov i&ahov. Kai a'mka&s'tg an avrv, ijxe
mkip rovg xo).otovg. Oi Si yavaxrovvteg i
t vott,, ov nooiliavTO avrv ovrw ovvirj
avrov rrjg | ftrporoiv Siarrjg &.
Otra xai Ttv v&Qmov evwi rg nariSctg
noXbTivTtg , xai aKKoSang stgoxoivovrtg , Sut
vovg firj avtiTioXiTivtad-ai,, ovrt tg fxiav tv-
Soxi/wvaiv.

Mv&o . KoiXa xal IlSeg.

Koda xal 8 neoi Svv{u<ag tfoiov. '

Si rciv 8 Xeyvrw , ort roooirov ngo-
%ovot tT iayii'i , xai uvn)v rrjv yaariga aara-
w, ixtivr mxQvttTo- dX)' ovtoi, v ui tqo-
(fi)v yi ifiv %01[11 , ovS v/nctg aar^evv Sv-
v>'oa&e,
O'vri xal inl Twv fiqSiv eivat
nX/&og, iv fit) ol arar^yol tpgovatv.

Mv&o ^. Koag xal 'Efirj.

Kga V7t itaytSog &, ijv^aro ').-

havi, havMvv tmivetiv vmap>m>. u)&g < tx
Toi xivSvvov, Trjg vxoayffecog &. IIc?m>
Si vtp' iTQag xgarrj&eig nayiSog, cptig rv 'Ank-
Awva, fig/ifi inie%tro &voai, ' Si avrov
<pr' xxiare, aoi moTtvaa, o tov tiqts-
ov SeoTtrrjV rigvyaag xai tjSixijoag;
^ "Or o rovg tvtgyerovvrag dyvfiovig ye-
vfiivoi, tv ntQietati [intavTg , ov% eovoi oi}-
fttiav-
 M 0 .

Mv&o . Kvxvog.
Tovg xvxvovg tpaa nu tov &dvaT0V cStiv.
Kai St) Tig ntmrvyatv xvxvw maXovfivto , xai dxov-
aag, oti iVfiivatawv tHov, ijypaOf, xai tyjav ttori
oi'i'Siitvov , TiQoath&v natxdki avrv aat, tov
nTOV. Tov Si toxi fiv i)ovyrauvTog , votoov Si
, vTjOiv, ort dnoO-vroxtiv f'/wAAf, &i]vovi'-
to, ai'Tv tanTTj dxovaag etpij' AA' il o~v ovx
AAw fidttg, iv fit) dno&vt'joxctg, iy / (trv
, 'Ti as TtuotxXovv , kV ovx &vov.
OvTta Tivtg tv dvd-Qi>mmv , a fir ovXovxai ixov-
oitog noitv , axovTtg imttXovotv.

- &'. Kvve Xiftwrrov oat.

Kvvtg ?.ifiioTTOvaai , i&taavTo tv rtw -
vqaag Qtyoiifvag , (it) Svvfivat, avrwv qi-
xiofrai , avvi&tVTo dXXrjXcng, onoog nowTOV vS(oq
ixn'uoiv , xai ei&" ovrwg ni Tag voactg naqayi-
vtavTai. Svviri Si avrreig movoaig Ttoortoov Siaa-
yr,vat, i / vQOwv qtixto&cu.
UoXXol Si iXniSa xtoSovg emaqpaXovg (i%&ovg
wf iaxutvoi , (p&voim tjqtov xaTavaXiax\itvoi.

Mv&o 6, va v.

'Si rig xvav xaTaniveiv i]&i<jfiivog , Siv nva

xyXov, yvag axftu avTOv, fuyio~T- ovvoXxfi xa-
Tantmuxt TOVTOV, -tig ov tlvai. aoovfitvog
Si anXyyva xai Svv^nvog, tXeyt Sxaia i'yuye
nnov&a , syt nvTa niQUptorj ( ntTioTtvxu.
AiSaxii ijfig Xyog, o t dStxoTwg nQytua
TtQoatvTtg Xav&vovoiv iavTovg ntQWtoovTtg dro-
xioTOig. i
 ao A I S

Mvog 6d. Kvav.

A&Qct xvcov tSaxve. Si Seo~nTrg -
Siava 'xytfioag , toare ngStXov tlvab rolg noiv.
Ovto Si Tov xtiSwva aetav , tv yog iiaoviv-
. Tavg Si tntv ccvtm- xvwv, ri tpavry; ov Si'
QtTtjv TOVTov cpoQt, eAA SC elty%ov Ttj xtxvfi-
fuvqg aov xaxia.
"Oti, o tv laCovevo/tivoiV xevSoot ,
tiQ8r7.o iot Srjlovvrt t\v d<pav xaxiav.

M&o 6q'. Kvav x al ]A?.xr.

Kvwv &t]Qvrix KovTu IStov, tovtov tSiuxiv.
'2g Si inwtQatptl xevog IQvx^ouTO , xvtov <po-
i]&tig , fg r rtpvytv. ^ldiTttjS. Si &taoa-
fiivrj avTv, %(pr' xtyaXr}' ov Xiovra iSiw-
xtg, ovzivog ovSi tv QVxrtd'fwv vnrvtyxag ;
'O Xyog xrcr dvStov av&aSwv , o Svva-
TtoTwv avxocpavTitv ini/ji^ovvTtg , slg oxpiv yvfit-
voi va%aiTovTai.

Mv-o 6y. Kvav xa J (anrjjg.

"EytoV Tig xiva [ifliratov xi ovop, Surfat
lcvvi nqoonai^tov, xa et noxt < Stnvov fixtv> *x-
fiiev ti avTM, xa nqoaivri nagialiv. 'O Si ovos
tjXtooag, nooiSa^tv avTog , xa oxiotw ikxrujt
%v StonTi]V. Kai ovTog yavaxTijaag, txXtvai
naiovta avTQV vayayttv noog tov fivXtova, xa tqv~
tov Sijoai.
OxiTog lyog ouotuv v ng xevovg, o
<pii.iag uxqi tatuzattog naot%ovTui.

Mv-o 6$. Kvaxfj xa Bovg.

( i ,-7 Ktovaxp ni xQUTog oog xihjTO, xa r,vla.
 M T 0 I. lai

Eint Si trn ovv , ti aoib oov rv tivovTa, dva-

. ' t (pi]' oir oie iX&tg yvuv, ohtt id
uivr,g uf'/.i<;ti fioi.
"On xovg tvxXtttg, xai d5ovg , xai fia%Ofxivovg
rvodwovg iXy%ti ?.yog.

Mv&o . "Av& QCiTto Xovrct %qv*

60VV IVQV.
AtiXg xai cpiXdoyvoog , evv Xtovra %qvoovv,
avTov Ttooaaite' ovx oiSa tig yivto/xai im rotg me-
ovoiv iyti ixiXtjuai Twv (pQtvv , xai ri nctT-
THV ovx . Mto^ofiai noXv%o%]iuxxi(t xai xfj xijg
tf Qevg t i '/.la. Tloicc yQ rv%t], xai xig xtv aift-
vw ynvaovv etQyaauTO Xovxa; r fiiv ydg ifit)
naQvxa iavxy ioXeut, yan fiiv xv XQV-
av, SSoixe Si xov ygvoov xr,v iyaaxv. "S xvyrg
SrXovarg , xai pu) Xatlv avyy_a>Q0vaijg &>0
ijdovtjv ovx f/w ti; ydig Saiuvwv dygiaxog ytvofiivr,'
ovv TQJtoi vvv yoiaouai; im noiuv fiiyuvrv iX-
& ; aneiui xovg oixtxag Sevoo xofiiaiov, Xastv uiv
(ftXovxag t) noXv7tXt)&ta xai ovfiuayja- S
0 eaofiai &taxrq.
'O Xyog <>Xot, ort ovxwg xai xtav dv&QOKzoiv
o rotg rpavXoig imxrjStvfiaatv ivSiaxQiovxtg (p&o-
vetv iw&aoiv.

Mv&og Ggz. Asov, Mvg xai

Aiiav noxl xavuaxog nav tv tivi anrjXaio) dvt-

navtxo. Mvg Si Sid avxov SutSaftv-
, xaayd-tig xai Qavaoxg , (poioov ditiXiTte.
Si xaxaytXwoyg , tntv ov rv fivv ia>o-
rjfrijv, dXXd xi)v xaxtjv dv xai avvr&eiav dva-
.
 122 A I 2 f T

"On r xay.fi aviDj&ei'ri ov Sil naqiyuv aSuav

vout]v y Xaovaa , ).vnt)v o%ttv nou.

Mv&o 6'. A(ov xa /itlcpiq.

jwv tv viv 1 izkafavo , d-toaxo
' Sihplva naguy.iupavxa , covxov ni ovufiayiav nai-
y.Xtat , i.iyutv ' qp?Mvg xa oTj&ovg ye*
rofrai' uiv y rwv &aXaaoUov L,wm> , avxg SI
rStv ftQoaMv aoiXtvti. Tov S doitsvog nivivoav-
, ?,av ov (itx nolvv %gvov uyjjv t/mv (
ravQOV ayqiav, intxa'htixo tov StXiplva ni otj&tutv.
'ig S xsvog, xainto ovkafuvog, txijvat- ix rig
&ahiaorg ovx t'vvaxo , ijxixo avxv wg noSxij.
'0 Si vnoxv%>v cum/ ' dXX fit] iiii (lfitpov, akl. xi\
(fvmv, tjxtg fit &aKooiov noujoaoa, ovx i ixrjvai.
Jil ijfictg tpiXiav omvSofitvovg roiovxovg mX-
'/tafrai avfifiyovg, o'ixiveg iv xivSvvoig nagttvai ijuiv
SvvavTcu.

Mvvo (. Akav xa Ktqo.

/gov g tv oa, ore xavpa 8i\pH ).vm, e>9
fii/.Qv nriyrjv ?,(ov xa xnoog i&ov nulv. "JQt-
ov Si, rig nqmog avxwv m. 'Ex tovtov Si
(povov d).lt'fiwv Sttyf(jdiaav. "Ayvw SI nurxocifiv-
Tfg ngg vanvtvoui , tiSov yvnag xStyouivov;,
"g avTv notj , tovxov xaxatpaytv. di xovxo, iv-
ouvxtg xijv s%d-Qav, ttnov xqioov ioxi yug <pt-
kovg yfvo&ai, y gfia yvifii xa xQaiv.
"On novtjpg egUSag xa Tg {pdovuxtag xa-
lv ion SwXvuv, tnnSi] fioiv ni xivSvvov xilog
yovotv.
Mv&o 6&'. Ascov xa "Ovayo.
0roag i&rgivov Xioiv xa ovaygog' fiiv A***
 M T 0 I. 12

im Trjg Svvauswg , S ovayoog Si tjJ noai -

,. 'Enei S Cw riva t&tjotvaav , lwv tnoi-
4ft xai jid-^ai fioiQa' rtjv uv fiiav, iintv,
irjiyopca Ttowro , aoiXivg yo tifii, ti'jv Si Stv~
rioav, | aov xowwS/v, r Si tqti [looa, avrt}
xaxv fiiya aoi , il firj t&iXyg yvytv.
"Ort xa).ov icevrv pfTQiv tv itat rtjv
avTov iayvv, xai vvctTWTQotg iavTv ( avvnxtiv>
ur,d xoiviovtv.

Mv&o . Avxog X 1"1.

Avxog xar Tiva aoovav Stvcov, evQt xoifrg.
Swutvog Si avratg Tporptj yoreaofrai , xaraXi-
w m'ift. "1 S ovvtv%v, tovtov tni Ttjv iov-
t>av ixtl avTov xXil, kyuv, wg tvowv XQi&g, av
i; fiiv ovx iipayiv, S iipvXa^tv , tiilSti xai
r,Utag avxov tv ifirpov t>v Svt<ov dxovu. Kai
iinog vnoTvytov t<pi' w ovrog, ti Xvxoi xoid-
IW XQ4a&ai vSvvavTO, ovx v rd una
yaazQog nooixoivag.
'0 Xyog iiKol, ort o tpvati , xav yQ*j~
inayytXXovtai , ov niOTivovxai,.

Mvo . Avxo xcel 'AXxrj.

Eig ).vxov / ivmatv. 'ESvaimt, Si,
yoavv avTtv ovaav ( noxTttvai. '0 Si Xvxog ttpij
Xyovg Xy&tlg tar,g (toi, cktoXvfhjaff. 'H
il ilntv tfrt fit) aoi owrVTroa, xai t
ua Tatirt] , xai firmg nXiv avvavT)aig tiot.
"* iv ipntow, xai xg xexovu-
uvag Tjg tyvyjjg ov?,ag iytt,.

Mvog $. Avxoi xu\ Kvvs.

Oi iJxo to xvaiv exov Si ri ofiotot uvrsg
 124 A I S 2 T

ijutv iv Tcioiv, ov% ftorpovHT i'jfiv wg aSihfoi;

ovSiv yg Vfuv Siah/.rxofitv , nXtjv tjj yvuj] , xai
r'ifig fv tXtvfrtUi ov^wuev , vfitg Si xotg vO-gd-
itoi vnoxvnxovxfg xai SovXtvovxeg , n).ryg nao av-
Twv vnofuvtxt , xai xloi mm&ea&i , xai tpv\x-
Ttxe xai ngaTa ort Si to&iovoi, ftva x ffza
vuv txiginxovoi. Ai.'/.' iv niiarja&e, nvxa x
noiftvut txSoxt i)fiiv, nvxa xatv tig xqov to&iov-
rtg. 'Ynrxovaav ovv o xvvtg' oi Stv-
Sov xov a7tr).uiov tia.&vxtg , nijxiQov xovg xvvag
Siirp&ti'gav.
"Oxi rg iavruv naxgSag ngoSiSvxtg Toiovxovg
fiuj&ovg lafiavovoi.

Mv&o . Avxo xal Acov.

Avxog noxi agag nguxov ix ', txiur
fi> avi g xoxijv. Ai<av Si avxw awavxraag,
drpetKe x ngoaxov. '0 Si & axa&tig il-
ntv aSixiog yt.ov iuv. '0 Si lcov yti.aag
f(fi]' ooi yg Sixa'm vn tpikov iS&r ;
Tovg gnayag, xai n?.tovtxxag Xtjaxg, ivi
maio/utn Xiifiivovg, xai ?.?.tjkovg fitficfOfiivovg ,
).yog %.

Mv&o tS'. Avxoi, II ara xal

Kqio.
Avxoi ngtatig eorctkav xog goxolg tigr,vr,v
noijaai fier' avxv Sirvtxf , ti Tovg xvvag kauai
xai Siaqi&tQaai. T fiat Si ngoaxa avv&tvxo
TOVTO noiijoat,. Alla Tig ytgwv xi tntV' vuv
maxtvaia xai awomjoa, b'nov xai xwv xwwv qnikax-
xvxwv fit dxvvSvvag vifita&ai ov Svvaxv tan ;
"Oit ov Sei riva oqraliiag xfjg tavxov yvuvia&ij-
vai, xog xaxaXxxoig t%Qgog S ogxov mia&ivxa.
 M T 0 I. ii5

Mv&o t'. Av%vo.

Mt&voiv kvyvo iv ika'ua, xai ffiyywv, IxavyaTO,
wg V7Q jkiov nkiov kunti. jivifiov Si nvotj ovqev-
aat]g, tvfrv iaia&ij. *Ex Sfvroov Si anxmv Tiq,
iliuv avrf (patve kv%vt , xai oiytf xtv daxuv
(pyyo ovTtnrs ixktintu
"Ou ov Sti riva iv "*' kaustotg xai
tov ftiov -at, ' oaa yq v xrraai ti, |*Vt*
Tvy%vti.

Mv&o t. MrjV ayv greet.

MqvayvqTai bvov tyovxt, xovxia il&tiaav
oxiVT) tnixi&vxe Somoqttv. Kai Sq noxt no&a-
vvto avxov xTtov , ixStiavxe avxv , ix
SQuaros xvfinuva xaxtoxtvaaav, xai xovxoig iyooivxo.
'Exquv Si avxot [irvuyvQx>v nuvxravxwv , xai
nw&avotviov avxtv , nov iiv tit ovos, ttpuoav,
TtOvrxvcu uv avxv, ; Si xooavxas kapa-
vuv , oaag ovSi wv vrtuivev.
Ovxca xai tojv oixstojv f wot, ti xai Sovkiia
(f il Cooiv , Savkixwv ovx nakkxxovxai.

Mv-o r. Mv xai BTQa%o.

XfQoao ftvg xax union /9arp^w iipikuu&tj.
'G Si aTgayog, ovkivofitvog , tov
tov fiv iavxov noSi avvSrat. Kai nqwxov fv
ni Trg x0)Qa$ yk&ov oxov 8twvr]aovTtq. "Entixa
ilg x ytko kiuvri ftkqoiaavTiS, ittv xoa-
yo tov fivv ii tov v&ov xaT^vtyxtv ," avr gv-
yturv vSaxi, xai qexexi^ } xo|, va-
^. 'G Si c&kto <fvat]&iig , txt-
<d"vi)xu. 'Eninktt Si to* tov axqaypv avvStSi-
fiivos. "Ixxivog Si TovTov t'Sojv, rote ovv&V ijoTiaat,
 A I S T

arqu^og Si iOfiaiTij tTtiixokov&ti, Stnvov xa

xtvo yivuevog.
"Or, xv vtxog r Tig, iayva uwav j
y {hict Sxr vcpoo navra , xai ioov naSiSoiai
xa v/ooran.

M&og 77/. iV avay.

siviiQ nkovatog 4fr>vatog fii&' iriotov rtvcv tn).ti.

Kai Si) ^ftwvoi; oifoSo yivofvov, xa rfjg yiog
iTioiTQantiatj, oi iv Xomoi nvrtg Suvrfcovro, di
Hdijvao, exaora rijv 'A&ivv ruxakofuvog,
ftVQa TiiiyykKTO , dv &. Elg S Tig
avvvivavayrxrwv naQamj^fuvog t<( t ttg avrv
avv 'A4v xa %ea xvei.
Tovg tg ifinnrovrag yij xa avrovg
jzq iavTv xomv, xa tl&' ovrwg tov &tov
oq&iiag Ssta&at.

Mv&o T&'. Navay xa .

Navayg sxoaa&iig ei'g Tiva alyu.v , Suc tov

xnov ixoitiMTO. Mira fiixQov Si tavaor
(ptTo Tjg aXoatjg, avrtjv ivamci^uiv , on ys S-
ktciovoa rovg dv&()waovg TtaTijTi, rrjg ,
xa tjvixa v avrovg ngoaSprai, vTioyaorouruptvi}
Siacp&tioti. 'H Si /wuod-iioa yvvaix, une tg
avrv Xk' , ovrog, fir if.ii fifupov , a').?. /
rfwvg' iy fiiv y ix (pvaetog rouirt] liui, noiav
fil vvv pg' o Si, aiyviSiv fioi ianinrovrtg, xv-
[lariovoi xai .ayoiavovoi.
t ovv xa v(M*S dStxn^rwv ovSiv rovg
Sovrag airio&ai, brav ttoig inorzray^voi aiv,
AA rovg imararovvrag.
 M 0 I. 137

Mv&og ri. 'Obom oi xai Kiiqa'i.

IIoQivofitvoi noiv ini noiv Tiv xoa% vni\v~
njffiv Tuiv (p&aXuuv tov tTtoov nemjwuvog. 'Ent-
oxaifivTwv Si avrwv, xai Ttvog vnoOTQtipac naoui-
mrto, tovro otjficeivHv tov oiwvv, tTsoog vnoxv-
ym iintv xai Ttw ovto l'ifAv Svvarai utD.ovxa
futnivto&at, og ovSi iSiav > nootSero , 'iva
(fdl-rjTiu;
O'rw xai ol h> oixe'uug nayuctai aov-
xtxTrjutvoi , xai ils twv mkag ovuovkiag

Mv&o Ta'. "Ovov uyoQactv.

"Ovov ; dyoQa^nv utXXwv , ini Soxtfiaaia xal

niiou avxv tXatv , xai tiaayaywv avxv ni /
ytvift, (itTcc twv iSwv amoxi ovwv tovxov tatan:
O Si, xaxaXmwv Tovg XXovg, ini xal
], xai og ovSiv inou. Jreag ovv xai
, Idw Stanrf] tovxqv naotSwxt. Tv
Si (MTwvTog , ti ovxw Ta%tav avTOV Ti}v Soxifia-
0tv tnoirtaaxo , vitQTV/w tlntv dXX' Xywys ovS
iu$iouai ntigag oda yo, on ovTog, noog
anvTiov tov ovvri&i intX^axo.
"On ' vnoXa(ivttai tlvai, pnolog
iziootg ovvavaaTQtfTai.

Mv&og rif. "Ovo xai ]1}$.

"Ovog xav&wiig naXiovQov ijo&it. Tovtov

iJoff t) Xwnrjg thu' nwg ovTW Ttj dnaXfi yXwooij
oxltjv xai dxav&wSig nooetpytov o&iig;
"On ou i (pXvdwv dvSwv xartjyoia dxovttv
" xivdvvov yg uyovoi tov dxovovra.
 ia8 A I 2 2 T

Mv&o Tiy. Ovq xal MXr bcpeag.

Ovq non otpf) iftou irowri) nQoyuv xal
aSi&w. Si Xoin fuXi] tXtyov %co o/*-
MXTtov xal tvg iucg cttl, wg xal Xoin wa ;
Tccvt>}v Si ovx tntc&ov , 'oj cpovovv ivtxr&r.
'H ovo 31 rQ%e [xal ryt, avoovaa rvcpXr) itv
- , (tag tig aQa&Qov mTQv lvt%&eoa, ttv a-
yiv xal atv enXiytv. SaLvovaa Si ixrevs
Ti]v xtcpaXtjv, Xtyovaw aomov [, ti &}.ei, -
onocva xaxijg yo tiSog neto&rjv.
"Oti avSag SoXiovg xai xaxovg , xal to St-
onTutg inaviOTa^iivovg , o Xyog tXty%u.

Mv&o . "Ocpi, xal Mvsg.

"0<ft xal v Tivi oixia ifxyovTO. 01 81
ixioi fivtg ctel xccTavaXwxfitiw vn ;
tg dcaavTO avTog pa%ouvovg , i^tjX&ov aSiov-
. 'ISvTsg Si Tovg fivag, tts clcptvTtg Trjv nji
XXijXovg fiyy\v , In ixtvovg Toiiijoav.
xal ol v Tag twv Srifiaywy/V araaiaiv
avTovg naoeiaXXovTtg Xav&vovoiv avrol ixait-
qov naoav.Wfuc yivutvoi.

Mv&o tu. nXsovrsg.

'EuvTtg Tivtg tig oxcpog tnXtov. revouvuv
Si avTwv ntXay'mv , avvtt] %tiimva t^aiaiov yevt-
ad-ai, xal Tt}v vavv fuxQov xttTaSvtofrai. Si
nXivTtav TQog ntQiQQtj^fitvog , Tovg
&tovg intxaXtTO fitr oifttoyrjg xal aTvaypv, ya-
iOTi'/ouc TioShtanv tnayytkXfuvog, iv nttaw&tai.
Jlavoafuvov Si %eifivog, xal nXiv yaXt'vr, yi~
vofitVTjg , tig tvwyiav ToantVTtg, QyovvT xal
oxqtwv, are Stj djtQO05oxrTOV Siam-cptvyTts
 M T 0 I. 129

xivSvvov. Kai otqq o xvtQVt'jt^g vn%(V , t(pr

avrov' dXX' cpiXot, ovrto xal tjfig ytyr~
&tvcu del, tog nXiv , iv rvyoi, tu5ro aofiivov.
Mij Offda xcetenaiea&ai tag tvtvyiaiq , 6
fivog iSaxH, t% rv%t] to evuttdXtjtov ivvoov-
fvovg.

Mv&o Tt. I2Xov6iog xal Bvsvg.

UXovaiog voael nctoanXtjaidw tig , xal iiij

dvvtuvog ti)v vaioSiccv (ftetv, nixtito avr, 'iva
. '0 Si dvtdXXtto , Xtywy fut Xiyov %Q-
vov fietaijaio&M. Tov S awi%iog yivouivov, avv-
it], yvov SitX&vtog , iv ovvijfrtu yevo/uvov tijg
Svoioicxg flaxen ivo%Xev.
'0 Xyog SrjXoi, ort 1) avv^d-iia twv nqayiidtw
bvaxvyji xciraiiQcivvtu

Mv&og rit?. IIofiTjv xal Kov.

MvSqks fw nqoata aoifirjv iaywv , Xvxov

ifieXXe avyxXttaat, ti fitj xvwv iSwv tovtov tine nqg
iv noiuivcc- nwg t nqoata * xtiXwv, tarde
Xixov aweiadyeig tp iiofivr;

Mv&os ftr. Hoi(it)v xal Kvav.

IIomrv 4%on> xvvce mifuttytrj, tovteo titi&a td

ifiova xal t dno&viioxovta twv nnodtw nrtQct-
XXuv. Kc t'i note {iaeX&avarg tjg noiiivtj,
miurv Ssaadiuvog tov xiiva nooaivta to naod-
tou, xai activara avtd, etnev dXX* w oiitog, &-
XitS av tovtoiq, inl rjf at) xitpaXT yvoito.
avSya Xyo fitv tplov tpmtiuvov , m-
vrod xatd vovv ovXtvotuvov.
I
 lo A I 2: LI II

Mv&og Tid!. IIoifiiv xa xiecg.

Jloifiqv ivqw /.vxiSetg, rovrovg fitr ).

rrt tulla^ dvirotytv , ot in vog, or rekm&vrtg,
oi fivov rd avrov ri]Qroovaiv , d?. xai
ereQix dqndtflvrtg avrio oaovoiv. Oi S, g rdyioxa
vv%r{haav , Stiag rv^vreg, notrrv avrov rr}v -
f.ivrv Siecfp&tiqtiv !-. '0 S dvaartvd'^ag i-
mv * rywye Sixcua ninovd-ec- ri ydq rovrovg vi-
aiovg ovrag tow'ov, ovg tn xai tv',r,utvovg dvctiqtv;

Mv&og Tx. Ilofirf&si/ xa "Av-

IIoouf&evg xard siar^w rov Jig v&Qomovg

xai frtiqa. "0 S Zevg &saofuvog ).).
nXiiova rd ckoya w, ixltvatv avriv rv &rQ(x)V
rivd Suctp&iiqavra , dvd-oinovg furarvnwai. Toi
S ro K0oora%&iv noi]o~avrog , ovviftt) rovg ix rov-
riav n).aad-ivrag , rt)v atv uuy<(v dv&Qmav
rdg S *[>v%dg &t]Qi(odtig.
"Ei.iyov fiv&og nqg dvSoag &toudtig
xai oyihovg.

Mv&og Txd. 'PSov xa IdfiQavrov.

' naott(pvlv dfioavrov ttptj HQgavr' oov

uv&og tVTtQtng ti, xai sio&rrov xai &oig xai dv-
&Qnoig- [taxaiu os rov xXXovg xai rrjg tvwSiag.
S etntv ya fiiv, dtiqavrov, noog oXiyov
xatoov , xai, xav jiySeig xtf> fie, mjxoftaf av S
dv&eig dti, xai 7g vov.
"On xqtaaov Xtyaoxovfievv riva Sutfivuv, t
nqg Uyov rowpyoavra fteraoKijg Svarvxovg rv%ib'
i xai no&aviv.
 M T 0 I. !3i

Mv-o Tx'. TTTig xal lkcimtjg.

Txxii. im Tivos vtytjXov SvSov yStv. '
Sl ovXouivt] avxov xaxatpayiv, xoutvxov imvijosv.
"Amnivi , t&avuaotv avxov xi}v tvcpuviav,
xc naotxXei xaxarjvai, Xiyovoa, on im&vuti
ftaaoiai, ntjXixov woi> xtjXixavxa tp-iyyixai. -
xth'og imovot/acu avri/g wg tni xv xixxtya etptj dXX
ntxXvtjOat, auxij, tl vntXaig pu xaxct3rote&ai
iy y n xtvov tpvXxrotutl , dtp ov
v difoSivfiaxi. aXt.isxog nxiQ xixxiyog i&iaodpiv.
"Oxi xovg tpoovlwvg xv dv&ouxwv xv niXag
ai avutpooa aaxpovi^ovai,-

Mvo xny'. Toxt)i al As av.

Hv7X& xig fg oog xo$.ixg timuoog xwqyijoat;
ITvxa Si x L,a xovxov tttaeutva ttfvyi. Aitov
8i uvog nooofxXt avxov a'g fi%rv. '0 Si tXog
niutyag , xc xv Xovxa aXmv etpt' Si^cu, xa i'Se
xv tfiv yytXov, og iari, xai xxe y tntoyouai
. 'O Si XitV ).i}&g wQur,ot tpevynv. Si
&aQtv t x( (it) tptvynv Xtyovayg, Xtov
W avxr, ovSafig (it nXavt'ioeig' nov ydo xoiov-
xov mxQQv yytXov txn> *** avxg inX&rt ovx v

'0 (iv&og Sr/Xot, pirSapig xovg -

qw&tv '/aXtn nqxxovxag.

Mv-o 4. "Tatvtt fal '^.

Tag vatvag tpctol nao' Iviavxov dXXaooopuvijg
avxv trjg cpvatug, aoxi fiiv oatvag, noxi Si \-
Xtiag ytvo&ai. Ka S>) valva dtaoafivi] dXwntxa
iftupixo avxtjv , Hn tpiXtjv -tXovoav aJriJ ytv-
ocu od noooiixai. Kxiivri vnoxv/pvaa timv dXX%
I
 A I 2 T

ifti juv ffupoVy T)}v S ai)v qvaiv, Si iv yvo,

nnoov (piXy i/ wg cpiXto aoi %(noo(uu.
Ilgog vSoa utfioXov.

Mv&o rxt. "Ta V ai.

Tg vavag <paoi ' ivucvrv XXxretv rt)v
tfimv , xai nor uv cfjQva yevia&ai, tror S th)-
Xag' xai St] ccooijv vaiva- -&t]Xeia uno te pimv
8uxt&i. 'H S nor-iyovaa tqpy cXX' , , ?
retira nQTTt , yyvg avr nuafitvog.
cc^ovrag Xo^toxherovvrag rovg vn avrov,
xai nXiv , x roi avfift]x0xog, xovxov vn ixti-
vetiv Xoyo&tTovfttvovg.

Mv&o tx. iTcnsd cpa'huxQ.

<PaXaxg rig .tvag TQi^ag rj iavrov iiioi&ttg
xttfiaXT] nTievev. " S <pvoro~ag, doptXaro xav-
tag. nXaxvg S xovg eiy-e. '-
xivog tine xov Squov - rg oix iug t/>
xi vov ytvyeiv fie, a xai xv tyrpvxa ravxag, [&'
ov xai iyevr\d^]aav , xaxXiKov;
"On (tjSeig Xmtiad-ia ovfupooa imX&ovoats
. "O yg yewrjftlg ovx eoytv x (pvottog, xovto
ovS naQuuivei' yvfivo y i'X&Ofitv oi sivxeg, ytl-
(ivo ovv neXtvofif&u.

Mv&o tx. Xsliv xai "Ovi&e.

Xt?.i^wv xxXraav twv oQveuv ewa&oioctoa,
naorpei, cpaaxovau xqxmxov elvai, fii) noooxo-
nreiv vd~Q<moig , riXX qpiXav avv&efivovg , oixiiw
Siaxea&ai avrovg. Tn> S oqvewv rt x tvctv-
ra %tXiSvi tXtyeV ' aXX Xivov
fiXXov xureo&ovTig vaXMjxwptv, xai 5
 M T Q I. i33

uiv ,'va ( h'xbioi nXtxuv SixTva -' 7p,wv

H fv ovv ytXukv oiaxr,v yvfitjv t%ovoa} dxivSv-
vog iyiviTO, iv ! nXtoi SutToiovaa, iv xaig oi~
xiai TtXTOwa naqd dv&Ptoiiotq, xai ovSiv vri av-
ry ndoyti, xaxv- Td Si Xoind bpvea, <g uXXov
vnouivavra xaxta&iuv antQua , wg ndvTiog 6y~
roi Xivov alrtov, avaaivn Xitzapd yivt-
-ai, xai fidXa Sixaiw vn avd-pomtav avXXaua~
i'utvu, dctnavcdoO-cti , oi'rwg xt xavTtjv ti}v xaxo-
ymuoavvriv vnofttivavra, (ifxivratv fit] fiexd dv&oj-
rrwy fitveiv, AA' iv dipi nixao&at.
Ovtw xai v&Qu>7iMV rots tuxixoig
loyftttai dyyivoug ovXtvuuxi iyoriaavxOy
(ixivvvoi, Surpvkx&fjoav.

M&O TXr. XQSCMp stXrrj.

I4&i'ivraiv vrQ %QiwcpuXTtg , dnaixovfjuvog not

ait toxi Savujxov ywg, ftiv npxov mtqtxd-
dvaoXrjv aT napaoyto&ai , tiopiv .
'Sg Si ovx tnti&ev, itQooayayv v fivov dyev vv,
iyovv yooov , nagvxoq nvrov imoXti. 'Svqwv 8
ftooasX&vxog, xai SuowTwvxog, il Toxg i] vg, ixt-
vog i<fti' fii) fivov avxtjv xixxnv f XXd xai nupa-
^ug- xotg fv yo fivOTriio^g (hqXta 7toxvu>vy xo
Si nava&qvaioig poeva. Toi S ixnXaytvTog
xv Xyav, Savtwx>'g tntv XXd fir d^uvfia^,
ttvxr] ydg aot xai dvovvaioig ipkf>ovg riderai.
'O Xyog SrjXo xovTo ovx xvovaiv oi
3t iov xpog tig xd dvvaxa xai dvvnapxxa
ipivSofiaQXVPev.

Mv&o rx'. XvTQcet.

Xvtoav ooxpaxivrv xai aXxv noxafig xrtr-

i34 a i 2 T

(ptQtv. 'II Si ootqux'wi) t7 #aAxij tXtytv fitex&tv

fiov xolifia, xal fii} nXijainv, iv yg fiot ovu-
HQOi/iavaiig , xaTax?.wfiai, xav re lym pa -htlovaa
noi/iavaai.
"Ort inuTcpaXrjg tan ioq , Svvctaxov J-
Xovrog n\loun> 7utQoixovvro.
 M T 0 I. i35

EK' TAN TOT STNTinA.

Mv&o '. fio I xai .

JfoTCunl ovvql&ov tai uro, xai Ttjv

laaaav , Xyovng avrfj Sid t t'iug, **-
toyofmv tv to idaoi , xai imoyavTag nioiifiovg
xal ykvxsg, iziQyyr) luvQOVS xai nTOV; H Si
-Xaaaa iSovaa, ort avittg y.arcanu<( nvrat , kyu
ng avTovg, fit) Qxto&ai, xal /; yvia&ai hivQoi.
Ovrog (ii&o naQUjt rovg xaigtg 1-
vov Tivg, xai u'/.'/.uv wrpXovuivovg.

Mv&o . 0 tjivrrj g xal Avxo.

'AvTo Tig &tQtvTrg l.vxov htaafivog ngoaX-

ovra Ttj noifivti, xai nXiara ngorutv,
dwarv , dueanavTOVTu , tovtov tvuiiyviog &i-
Qvu, xai tov xivag avrm tnaq>ij]o~i, (p&yfuvog
avrv fti SeivraTov &tQov ' aov i' nooXa-
ovaa iayvg, ort xvaiv vTiaijvat ovx
r8vvr&tig ;
'0 pv&og SrXoX, dv&dnuv iv *
rr iSia Tyvt\ xa&oTTjxt Sxiuog.

Mv &o $ . Tavoo, Asiva xal

vay Qo .
Tuvoog VQijxig xoiumuvov Xovra, tovtov xe-
oaraag nxTuvtv imautaa Si r txtvov (irTt)Q,
'. avTov tfxlaiTO. 'I3w Si avri'v avayo
kwfVQOuviv , (UtXQ&tv targ , etpi) ' r>VTrV
1 agre rvyyvovaiv avOgionot &Q>vovvTig ,
txva vug niXTivart.
i36 AISnOT

'0 Xyog SijXo , ort iv w fitToo) (itTQt Ti, ui-

TQ7]&r0T(tl CtVTW,

Mv&o . Aav xal Svo TavQOi.

Atwv nQoaaXwv xavoig Svalv , intioro roi-
rovg xaTu&owrjoaijd-cu' oi Si r iavxwv im-
arg avTw vnnaoar^uvTt , ovx hwv rv /.ovxu
faov avTwv nctQth-iv. 'Oqwv tovw ixtvo,
Svvrwg t%n t ctvrov, xureaofpiaaro rov hoc,
xal ttog avTov erptjoiv, wg eyt rv aov toqov nqo-
Swottg (toi, alat} as Sutxr]Qraw4 xal rovrw rw
tgnw fiqportQov tov TaiiQOvg vf,orxiv.
' fiv&o Stjh, wg xal nXig xc av&QWOi
5 uovoovvTtg , ov ovy%woovo~iv avrwv to
tX&QOvg ntQiyveod-ca xjg J' uovutag TugicpoovovVTi^j
iv%tpwg aijv TQg ivavrioig Xiaxovxai.

M&o rXi. WKnril xal n&Tt

Aw/tj;| xal m&t) 7ti ' avx SoiaQow. -
iny/tuti oi Si Sut tivwv [ir>/itttwv , icpt] 7iid-rl t
Xwntxi, wg nvng oi vexooi ovtoi anektv&toot
xwv iuwv yivvqrQWv vnqy[QVOiV. 'H. S ).iimrt% Mr
ni&ijxi- tv%tQ>g ixptvaw ovStlg y twv iv-
Tav&a TacpPTWv dmlfyat ae Svvarcti.
Oi)Tog 6 [iv&og xov Tovg rf>vSo).yov
o&wg Sukty-(0VTcc , xai rovg 7iQoSt7,wg iftivSot;
vvi hj&tag nQoacpQQVTag.

Mv&o rXt. *AXt7tT} xal Asav.

Almr)% taactfiivrj tyx&tiQXTOv ktovra, xal
TOVTOV oxaa iyyiig, Stwwg avxov vqiZjeV' S )Jiw
i'(fi] TiQg avvrjV' ov ov (t xa&vQiitig, *' ?' -
maova nui %.
 M T 0 I. 17

' (iv&ag oros Si)Xo, Twv iv3S,(ov

Svmow/iaig ntQininTQVT&q, in ivreXv i^ovQ-bvovvTai.

Mv&o tX. Kvvs xal ).

Aiovxog Sov xvvtg tvQvrsg, Suangarrov

tttvTTjv tovtoi S ),(imif iSovaa %? tl ovto
Uiv to L,<n avvrv, eStte ccv rovg avtov bvvxa
OjrVQOTQOV TW VUtTfQWV SVTWV.
'0 uvOo SrXo rovg ivd^tav xaracpoovovv-
, rijg tj 11.

Mv&o . "EXacpos V060V6CC.

"EXayog vota titointaovaa , ini tivo rnov -
favv xartxxXiro. Tv Si rp &i]io)v (ig &iav
nvrrq iXdvTa , rr}v naaxfiuvijv t tXqpco vouiv
xauooxti&rioav tira ixivij vaov naiXaytoa,
r vSficc xaTiTQv%iTO , xal t vo[ to jtv
nooaanwXeatv.
'0 (iv&og SrXot, oi mgiTTovg xal porTQvg
xrwwivot qpXovg vT xtSovg in avrup tjfiiap
/ vffoTavTai.

Mv&og rh '. Or)QSvrr xal Kvav.

Idvii &)}QVTrg 7iaQtQ%6fiVov xvva iSwv, 3ii]vt~
avTw rpwuovg 11. Aiytt, ovp noog
tv avdoa xiiiap av&oomt , am&i S, fiov ' r yo
itol\i aov tvvout fiXlv fie t ftiyioza &qoi.
'0 fiv&og drXoi, oi 8jg xusi naoe-
yoiitvoi fXo eioi rtp dhjO-tiap .

MvO-o &'. Kv<av xal ncoua.

Kviap qnoag /9 ix fiaxtXXiov, io%to <pv-
 i38 A I 2 T

y ixtt&ev, xa itpdaotv tni rivcc notauv. He-

cuovfivo Si avxv, g iv xog vSaai xijv xov gw-
ptaxog axiciv , noU.w ovaav, ov etpegev , cvfityi&-
Oxsov. Kai xov gibua nOQQyaq,
ni Ttjv gadeaav avxov axiav 1]1. Tijg
S dtpavovg yvoptvtjg, xvmv to noggt-
q-iv agai, ovSv icpevge avvoXov xa yg ixiivo
Tivog xaranxvTog xgaxog iv&vg 7] xal
xaxfgw&t]. Eira xvov iavxv tTuXvic , xi
mnov&u, Xyav , ti, tlyov, dgvot ?,
ftp' t gov dcpavg 7ntiyurV , xdxevov ^
xa tov TfQorQov tneoov;
'0 ftv&og ovxog tltyytt xovg %$,
xa Twv ncQt,TTb>v ogsyopitvovg.

Jflv&og /. "Ovayoo a a "Ovo g.

"Ovaygog ovov Soiv agvv yfiov tnaypitvov,

y.a Ti)v SovXtiav avx tnovtiiuiv , eliysv' evxvpa
bvTcog ty, OTi wv tktvdtgwg xa Sidywv dxnug,
avTooxdiov xa Ttjv vo/irv iv Tog ogtav xixxr(iai'
o S S aXkov xgirptj, xa Sovliiatg xa rtqyatg
xa&VTToakki] SirjVixg. wi}] yovv av-mgov i-
ovx Tiva (pav7vai , xa fiiv ovo) fiij 7igoo~rti).-
aai, ig avvvTog tov vr).xov S vygu,
fjtuovofuvio xvy/vovxi , atpoSgwg !u?.&ttv, xa av~
tov froitai xaTctooifia.
'O (iv&og Stfiot, oi dvvnxaxrot xa ).-
QTp]).oi , xrj avToovk'ut cptgpuvoi, xa or/&tiai
Tivg ' Scutvoi, av&wQv copia yivovxai.

Mv&o Tftcf. Idvtfo xa r o v q 6 s

14vi'ig Tig xt]7tovqv Tira &iaoauevog xmi |-

votv dgStav noiovptvov , i(pi rrog avxv xa
 M T 0 I. 19

uiv ayQict ffvz , (pvrevfteva , firTe loyaueva,

locca necpvxaai , Si Tjg viuov tpvTtjxOfiag -
).xig TjcdvsTai; ) Si xtjnovog vTecproev ,
yia / (fVTv fivt] &ta novoia icfOQarai,
Si iiTCO ytiog otvd-Qwnivrg nifiekeTai.
'O Xyog SijXo, xqttov 4 rwv iiitowv
vaTQOtfr} ncpvxe Tijg zw (irTQviv nifieXeiag.

Mv&og Tuj3r. Kvav xai Axaiva.

Kvwv Xvxawav , tcpQvavTtTo

Tuv tcoSwv TayvTju, xai t S'a layv' , xai Sxei
(ftvyuv Tov Xvxov , Si oixeiav Sij&ev a&vtiuv.
StQcccptig oiv Xvxog, nog tov xrva' pv ai
SSotxa, r/./. ttv tov aov Seanzov xaTaSofi^v.
'O ui&og ovTog Sr).o, oti ov Sei Tiva yxcev-
Zod-ai, Tirv Ttowv yewaiTi]Ti>.

Mv&og Tfiy. "AviJq, "Innog xai .

!AvrQ Tig inw%HTO &ij).ea tivi 'innto iyxvcp vnag-
yovar , xai SomooovvTog avrov nXov 1} 'innog dn-
rexfv. 'O Si xazmv ev&vg neoeVfie-
>, xai ^ iXiyyiaag , ng tov Ttjg iSiag fit~
TQg imdzTjV i'Xeyev iSov , gag pe oa%VTaTOV,
*c ng noiav Svvazov yivwaxe roivvv, wg et
ivrav&a eyxazaXeinyg fie, av&wov SiacpOe!{x>fiai'
ft Si ivrev&iv fie, xa iv , xai
avaTQacprjvai nauoxevoyg , oVTwg avvvd-ei iv
no%eia&ai ftoi noiraw .
'O fivd-og StjXo, wg xeivovg %qi) eveoyittXv, ini
<w xai j avTafieixfng 1% evnou'ag iXni&zai.

Mv&og t/ucY. *Avi)q xai KvxXaip.

Uvi'iQ rig twv evXawv Tvy%v(ov, xai rog
4 120

noaxToig otfiv, inl %Qvov ixavv evfiaSig !

tiotg ncua ovutortvMV , fitr xavxa ivStict jwm-
fdnTU io%Ti}, xai xaiQUg dlyv, ila-
* deiov , xai iavTv vtXtiv dmjvayx^exo.
Aauv ovv an&qv , ni riva zw iotjuixHiv xmav
%rH, &avtv (lkXov aintTwduivog , xaxw
tv. Ilogevufvog Si, Kxxov rtv a&vrarov xv-
ytv iVQt]X(g, iv xpvoov ovx kiyov naga TIVO TWV
yiyavxaiuiv dnx&ixo, KvxXanf/ oro ct. 'I$v
Si 6 tj&iv tvhaqg dvrtg ygvaiov , cpoov ivdvg
xai %agg dvnlewg yiviTat-, xai inxtt ftiv rfj yn-
og irpog , ct'iQi Si ygvaiov txt&ev , xai a-
outvo ni Ttjv oixiav xai tov naSag uvtov snavig-
ytxai. Eira KvxXmjj ni tqv kdxxov ik&cv, xai
r tiiv ygvaiov jttij tvgqxwg, dvT avTov Si xtiiuvov
ixitas ifpo , avTxa rtira anaadfuvog
iavTov Suytigioaxo.
'0 [ivfrog ovto Sr7-6t, tg toi g axaiotg dvSgoiv
dxoiovOwg imavfaivn 1 cpavXa- xog Si dya&Qg
xal tvXaim dya&d xa/Mivexai.

Mv&o Tfit. QrQfvrr xal 'Intui.

jlvf)Q Tig &iPiVT}g ).aywv , xal xov-
tqv inufQusvog , Tjg Somogiag 'ytro , xai Tivt
jtJQOvnavTij&tig (pinna) dvSgi, i?;mro nag' avrov
Tov hayiaov, dnfinoXr,aiwg. Aaoiv xoi-
vvv o inntvg tov Xaywv dn tov -&iovtov , tv&vg
Sgouaog <oytTO' o Si &t]givrig xarniv avTov rgfyuVj
(p&aat avxov Sj&tv Sxa. Tbv Si Inntog ix noX-
.ov tov paxgv xtivov dneyovxog,
thoiVTtg} xai dxcov, <pwvt ngg avTov, xai rproiv
ani&i Xoinov ty ~/g i'Sr tov laytaov Siogqo-
firtv aoi.
'0 uv&og Sr/XoT, jroAAoi dxovaitog Sia dcf-ai-
ovutvQi, nQoaxoiovvTaifi&tv ixovii taita Sidwxivai.
 M T 0 I.

Mv&o /. Kvav xctl Aaytaq.

Kvtv Xuywov xaTCtTQt%w, xul tovtov xutuXu-
iiv, fiv avzov eSuxviv , noxl Si ivrtv&tv
noQQtov avToii aifia dviXnyev. '0 Si kuywg tS-
m Tov xvva xaTctrpiXev filXov avrov, xc -
mv tine ng uvxv r tog n(>oocpi?,t} ntinxvaaov
fi(, 7j iog i'jrO-Qg xc noXtiuog xm8uxvt.t
'O /Livfrog SrjXo, ojg xul av&qomoi rivs f^u&iv
filv <fi?Jav vhoxvovtm , ow&tv xaxiag xa
xijvag nenhrQ<avTc.
i4a AI2IIOT

EK THE BATIKANH2 BIBAIO0HKH2.

Mv&o Tfi". *Aya& xal Kax.

lAyad navra vn twv xaxwv idu%d-t] ,
o&iv OVTW ii ovoavv t dvX&ov, xal rd xaxd
rQU>Ti]aav rv da, njq evcu fiera v&owniov. 'O
Si iintv , fier '/.h'fiav navra, IV S xaff et to
dvd-Qwnoi tntoysa&ai. Ai tovro , ftiv xaxci
ovvt%ij to dv&Qwnoig , w; n).roov vra, inQytraty
Si dya& ociSiov ovoavo) xrtun.
' 8r).ot, on ya& ftiv ovSg %
Inirx^ynvei , vno d twv xaxwv txaarog xa&" ix-
otiv narrerai.

M&o TfiTj. rtcoyd xal GdXaaaa.

rig twv vavv tv &a).aor xvuaivout-
V)v, xal v&w nfinotivt]V , ri]v &Xaa-
aav SaXQVwv. 'H ngg avrv dvta routvrcf
'iva t, vd-Qwne, fi(i(pr fie firtjv; o yg eywye
twv xivivwv atria , diX ol uvtfiot oi ixragdrrov-
rig fie. El ov).r/d-7;g %wqI rovrwv nkevaai, rftt-
QWTtQUV 8>' fl Ttjs yjg IVTjOll.
"Ou yaltjvovg eanrag oi %aixaxoi naoatpva-
awvreg, entyeigovat ng gydg xal ).ag.

Mv&o Tf&'. 'EQfiov ifiaa xal

"Aqa e.
'Egfij tf/evofiara xal navovgyiag \9ilg tie
tfia^av , tig naaav yrjv dnyei. 'Slg 'Agdwv xa~
Tt'jVTtjae T)}v %wqav, ovvTqiti, trv iuaav xtvt)v
tporiwv. Ol S ti uXXov Tnovt oi* iaattv d
 M TOOL 140

, ovSt xoiv to uv&qtioi imr.tv u-

vjuvoi.

Mvog jv'. "HXiog yafiv teal B-

tcc%oi.
'HXia nori yuog &ov v!t]xs ' n<*vta Si r
wa i^aioov im rovrto. Ol S zoayoi t)y.).ovro
/. irti ?.afin ( roi rfkiov. Eg Si
| avzwv fiiya dvaOTtv^ag dvtxtxaye , xai
avrov icf dvrroi xai oaStlg r xaSia,
tig ri ozi , fyu xtxauyortg, ya&fi
nvi noodoxwftvio ; fi vvv ijXtog, ,
vhv anaaav xai rrv yrv xavatpkyti, ti yruag
naiSa vd~(iotov , ri rltg xui.v,
taurt (toi.
"On noXhol , ojv <pov?ua xowpTtqov vno-
|, yaioovaiv in dSioig.

Mv&o Tva. / fea Zsv.

QtoglA7toX.tav t?.tyt, uax rotviov , ovx ttv
aXi.y rig ttiov, ovSi to^VOH. '0 Zeig Si naiiov
yglaivs 1@. 'Eouijg i'aeitv 'Qog iv xvv7
xlqQovg' ka%u> Si (t>oiog, r^ov ixxvxkaag,
ilog tnr^tv ivTg ianiov xrnov. 'O Ztvg Si
iiaag ravro (itqov, ioTr. Kai nov akw, vat,
(fraiv, ovx %% %iQav. T^ov Si vixrjv eXatv (ii
toltiaag.
"Ort otv xiva, xai y.nov %a>Qg, vx?v a-
<x#at ocKpg rog noyfiaai x%Qt]{ivov.

Mv&og rvf. 'IxTivog cal "Otpig.

'Ixrtvog wpiv avoa mrfiag cptQU. 'O Si moTou-
4>, xai Saxwv tovtov av&tg tvvg xruvtv. 'O S'
i44 il T

ocptg clvirf 'iva t ctQct ovro)g ctvr ucivtjgy wore

Tovg ftijdv idixr/XTag Xunttiv tovh>v, xc
&varov noooytiv; uwg & iovXov (ioi

"On nXtovt^ia rig nffoaiytov , xc rovg dofrevelt

Sixiv, a%vgoTQot-s ifimav , xc i?.'m^iav,
txriot* et mnoiijxe xctx.

Mv&o Try. KfiTjXo.

K[Uj?.o noTctuv daivev o' (ttovra. }iq,o-
Stvactou Si, xa ti}v xxqov v&vg tftnoooO-ev iSovaa
Si v roi QtiiuuTos, eine- t tovto; t '|-
mo&v fiov, tftnQooO-tv fwv (1(3 SitQyutva.
T ', ig %1 xc cpoovg xoarovoi
vt xc cpQovfuov, clfw^eL fiv&og.

Mvtho TvcY. Kcc/urjho.

Kuifiog ctvciyxa^ofivt] vno tov iiov Seotirov
oQZiad'cti, tinev ' ov fivov ooyov/Aivij if oux4-
(tog , X xc .
'O Xyog ciofwiog lQg vSoa navzi eyi
nointutv tyovTct.

Mv&o rvd. 6vlXr(p& ilea.

SXio Tig avXXaiv t xai dijoag, enviyt
aXo)v vSriv ovvtytict. Trg Si 7.eyoiorg, -
xi}p %ctQiv Tvig uv wfft'kovv , ' fivg xa
ouvoctg' inifiaQTVQ) oui, cptov d).).ci xai naag
enviytg OQVig, navra <$' olxov rQt]uovg , xnev tttiq-
yag yyog, Hart t&V)^,} Xamovot] fi?.?j>v rjxfQ
wpeXovea. '
'O ?.yog nqg rovg otiya fiv dcfeXovvrag, nXiiow
S XnTOVTag,
 M 0 I. i45

"EXacpo.

Aiiv voot'joa txtiro iv (pqayyi. Tf noatpt-

Si Xuimxi, , tlntv ' ti &fXti iyi-
m ut, xai L.ijv , tt)v tXatpov trv utyoT?v, ti)v tig
tv Sgvuwva oixovaav , totg yXvxiai aov Xyotg i!-a-
j ayt tig ifig %sQag , tm&vfi yg avrijg
iyxrw xai xaSiag. 'Il Si ^ ntX&ovaa tvqs
Vjv tXacpov oxioTwoav iv Tag vXaig. Ilqoonaiaaaa
Kvrjjj xai %aouv tinovaa, tipy ya& ooi iX&ov
firvvaai. OiSag, wg aoiXtvg ijurv ytxwv uoi tan
vooiSi, xai tyyvg ion xtvijoxuv. EovXtvtTO
oiiv, noov &rQo)v fiiO-' avTov aaiXtvoti. ]
hi, on avg fttv ianv yv/.iwv, xrog Si vo&q,
noSakig Si &vficSi]g} riyig Xaun> y r tXatfog
|)7 toriv tig aaiXia, ort vxjjrXt) ton tl-
So, Si tTT fl , xai xtag avTrjg ocpsoi
tfoioov. Kai t ooi noXX Xiyia; ixvQiafrr\< aoi~
Xtiitiv ti xo tarai ooi tinovap; 'AXX' tv^ai,
um oxtvSoorj, fir nXiv fit ^] - XQ'Ktl yQ f*t
avuovXov iv nctoiv. Ei Si ifiov Tjg yqaog xovo?g,
ovpovXtvw xai at iX&tv, xai nQoa\iivuv tXiv-
Twn avT. Ovnog tlntv Xmi\%- Tig Si vovg
& ro'S Xyoig, xai -tv tig anyKatov
ur ywoxovoa fiXXov. 'O Si Xtwv * * * ' S
fivt] aoi SovXtvaio. ti'v SttXaav,
txtiot Svtqov iX&tv- 'Emi Si tig amjXaiov
ilaijX.&tv , 6 fnh) Xitav StXnvov tiyt , ' ,
fivtXovg, xai avrijg xaramvov. 'II Si
" tioTt/Xt Qiaa xaSiav Si ixntaovaav o-
Xa&Qaiio, rov xnov xifSog Tavrrv tpayooa.
0 Si ).to)V fzavTa iotvvroag , fivrjv xaoSiav inte
rn. jiXdmrf'Si firxoO''iv aioa , stpt\ $ Xq&g

 i46 A.I T

xttQSiav ovx tlytv, \ Big tig oixov xai yriou,

).tovroq tio).d-tv.
"Oti rijg (pi).odoiceg ioog rov dv&QOtnm vovv
m&o?.ot, xai xivvvw aviufoog ov xa-
ravoi.

Mv&og Tv. , IIqo fir&-g xai

'EX s g} .
Aiiv xaTffiifKfTO HQOfit&a noXXxig, ort
yav avTOV , xa xaXov , xai xrv fiiv yiwv
) Sovai, rovg 3 ixgarvvt rog ovv-
inohjae XXwv &iqo)v SvvarTiQOV
d TOiovTog, qpaaxe, xov d?.tXTQvva tpoovuat.
Kai Qoptj&ivg T fie fUiTrv 1; x y
fia nvta i'yeig , oa ?.> tSvvfiqv S aov
xfjvyi) TTg TOVTo ftvov ficcXaxyerai. 'ExXauv ovv
iavrv 6 l.ifv , xai / , xi T-
Xog dnod-avtv &tXtv. d yvfiijg t%<av -
pavTi moiTvyyvti , xai nqooayooivaag eiartjXH Sui-
Xeyfievog' xai Sucxavrog xivovvra, ti
, t<pv, xai t 0>']7 ovdi fiixQov /** trot1
ovg ; Kai iXtyug , tv-/tv
, Qcg, %q>r, tovto oayv ouovv; iv
tiaSvv)} fiov xotjg oi -vqxa. Kai ,
t ovv ti no&v^axiiv, i<pi, fi-e Sei, tooovtov ovxa,
xai XcpavTog evTvytotegov , oaov xqsttuiv xwmmog
XtxTQvv ; Qcg, oaov iuyvog xwvunp e%ei, i
xui .i(pavTa tpoeiv.

Mv&o Tvrf. Aoiv xai 'Ast 6 g.

Aovn &'/ xoivavg -
X' fj Xwv , t xwXvu; avrv tintv. A.XX' ivi-
yvQov Sotig, Tayvnrtov at fit} ut&tvat Tt)v nianv
yeco qji?.(o aot ut} uvovTt manvab)}
 M 0 I. i47

'O fivd-og ixSiSoxsi, fii] nudt mouvHVj

/.ai fihara xog firma ipXoig.

Mv&o rv-'. Avxo xal A av.

Avxo nXavwfuvog iv iotjfioig ttioi , xXivovtog
fSi} no Svoiv iXov, SoXiyijv ccvtov trv oxiv idwv,
ftj' Xiovt iyoi SiSoixa , T7jXixovTog wv , nXJ&Qov *
quiv [iTjXo ; ov hjoiv nvtiov SvvoTrg
&av ytvrioowai; Aixov Si yavgio&vra
lim xarijotuv. '0 Si itjof ueravovv ol'rjoig ijuiv
.

Mv )9 |'. Avxo xal *AX7trli.

Avxo rig Soog iv Xvxoig iyvi]d"r% Xiovra '
tmtov ixXei. '0 S" yv/xuv rrjv S&v ovx rvt-
yiuv. Tv Si ovfnpvXiav , rog Xovotv
fiLXti. KfS S" imoxinrovoa , fit} cpevio&tirjv,
<ft, roaovTOV , ov vvv irvtfui&w oil yn Xt-
&S iv Xvxot Xiiav (fuivji, tig S' ai) Xsovtwv ovyxir-
oiv Xi) rpavt}.
Tovg no rv xoXxiav ovx ood- xooet
foaivovfvovg , xal fiiyu cpQOVOvvTctg , iX&yyouivovg
i iavTovg imytviioxtiv.

Mv&o . Avxo xal Kvav.

Avxog iv Sf.Stfiivov oorv uiyiatov xvva
jQtTO' Sroag x'ig itd-Qtipe tovtov ; '0 Si f(fij , xv~
vryg- XX tovto fir/ n&oi Xvxo iftoi <piXo' Xt-
fig yo xXoiov aovrqg.
'0 Xyog SrjXo iv ratg ovfupogatg ovi ya-
OTita&at.

Mv&o rf. Avxo, *Aoviov xal As(ov.

Avxog Srnoxe aag aovov i* toftvrjg nexopir

 Ai nOT

ev ttg ri,v iSiccv xoirrv. Amv Si rovrco ISafvi;;

owavrijoag, ijsv | avrov x doviov. Sx S hq-
(-iv avrov xavxa Xiyu' 'iva ri, va, {'
ifiov roi -ijga ; Si ov rrjstg rovg &eopov
rovg do%aovg, rov fir) rvoavviv ytiol 8\>;,
dXX nvroxt ixSixtiv rog dngoig ; '0 S yt).aui
nqg \avTOV xavxa Xysi' o Si, Xvxt , ixaiug
roixov foytg, i xug xv (piXwv avxv xt^dgix aot.
ITq n?.eovixxag xai aqnayag xovg utfufouivovg
dkXjlotg fiv&og.

Mv&o xy. Jtjx&s %d (iv q firx o

Ntot ftoxi avv avxog dvSoot v&uj&tioqg, ISv

Tig, Sixovg ektyt xovg &eovg xqviv vg yg dai-
ovg tutrjxxog, n).eo noXXovg avv avx (ir8v$
aixiovg &vraxtiv. Ka xavxa fiov Xyovxog oa ovu-
aivti, nol?.v tu' avxv iofig iX&e (ivQfiijxuiv,
amvSwv xg a%vag nvivag noxqyew. ' Yrp' tvg Si
Srix&tig avvtnxii> xovg nvxag. ' <$* inuixg,
Tw QaSiio naiwv , tlx' oiv xav t^ij, rpyjoi , toi?
frtovg VftSh) elvat* Sixaoxg, olog el ov fivut]X(ov.
O Xyog 8tXo, fitjSiva roXuv rpytiv r rov
ftiov tq rovg dv&nnovg dxaxaXrnxovg oixovofiiag,
xv aSi/Xot rog natStvxoug Soxotsv.

Mv&o r&. 'OdoiTco X ai IdXy'j &sia.

'OSoiaogv av&Qtortog tlg lqr\tav , torhav evi
rfv dky&uav , xai tproiv avxf] Si ijv axiav,
yvvai, rrjv TtXiv dcpsoa rrv iorjuiav vaui; 'H. S
tv&vg rS* tnev a&vyvfitov on noxi m*Q>
Uyooiv jv yjtvSog, viv lig nvxag oorovg ih^Xv&t,
4ptiSog. Ei Si ionv a'ntiv, xai iovXqaai xXvtiv,
viv iTov>jog iog ioriv dv&Quitiiov.
 M T 0 I. i49

'0 kyog ovto v&(H7tovg xafitStt, v r -

&ua uaxv nttptvye, Si xptvSag tovtov (pL-
itlVj xai fiXkov owoixitv.

Mv&og '. 'Epirj yqxv Trixa

rg ce fictQT ia.
OffTQxc> YQfpovTa Tv 'Efijv dfiaQTag txi-
Xivotv Ztvg tig xiwTOV oiootviiv , 'iv ta-
vioa txoTOV Sixag dvemoecoorj. Tay otq-
xtov xtxvfievwv .' , f*iv oaStov, S
t%ov tummti tig roi Jtg %tQag , ' tv-
xJvi'ut: ovv novrjw ov nQoaijxt O-avfi^nv, av
&COO0V ci/.iov Tig, ipi nooosi.

Mv&og r. Ol Ttd voutec xal

Kvot\
Oi ti tint ng vota roiSt xtiotig fitv yug,
xal Tixovg j(U xgoag, yala S" fitkywv tari aoi
<pi).ov m/^tu* t/uiv Si Ttxva fiijX mqiaatvoti'
tiltov S' ovSiv juTv ll xai rpo<pi? yrg naaa, iv
oqtaiv tv&akig ytvv ooi, loaa oTavi] , xal
Soaov yttjua&toa ytoag S' av juv iv uiooig
xvva TavTrjv , Ticpwv aoa aavrov tv&a?.H aira.
Tciv&* ijxovatv ? xvwv , tyt] tow ti ui] naoj-
urjv xav uaog inoltvmv, ovx av 0&' vutg o%tTi
atp&ovov ntv. ntQiTQt%ovaa 8* iyw navTO&tv xu>-
lv<a SriOTrjQa Xmrtijv xai ).vxov .
'0 ui'&og ng Tovg t twv n\raiov duxcf &ovov-
fivovg tvtjutQct oTiv , OTt xai vu' avrv ixtivuv
Ti kptXorvTai.

M7~&o . "Ovo xal Kvv idtov.

"Ovov Tig tTQtrpt , xai xvviStov ndvv lQaov,
i5o A I 2 T

xai tv V avXfi na (pxvavg StOftmtf , I'xQOjyt xni-

&g, yQTOV , ioaitQ iiw&f xvvStov Si xaQ'V l'>
evv&fKO na^ov , xv Stanxrjv re noixXiog -
oxaoov , ixivog S' avx xaxiyjav iv xog xXnoig.
'O S ~/t ovo$ T*lv ^v vvxxa kt'j&iov nvov tpihji
, vtitag S' vXtjv rytv cf vtyovg, yyov
S' ooov XQtia. d<*%& Si v/ xa ntgujoov oi-
pv^ag, axvfivov -- iv agoxr/xi noti, rpri/Jjg
vviirg Stofiovg xa xXovg Qrjag, ig fitaov avXijg
ijX&t , uexoa Xaxxiwv, aawtv S* rioa, xa i-
).on> jisqmsxcquv , xrv fiiv xmav ig uiaov aXuv
&loiv , navxa S" V&V r}Xotae x axevrj, Sti-
nvovvxa 3* tv&vg ?X&e SeonTtjv XQOvotov , vroig
int/iag. 'JRaxtov Si xivSvvov d-toanovrig iv ft-
oowiv wg tiSov iowoav. Kqavtiag Si xogvvai XXog
XXo&tv xqovwv txxsivov. 'Sig Si xa avxg vaxat
ixTivtv, ftXriVj eXe^iv , oa %qi (tt SvaSautav. t
y nao' ovofiv ovx inoXtvuiv , au S' 6 (ttXiog
xvviSiio nuQioovuiiv ;
"Un ov nvxtg irqbg nvxa''aoi attpvxwn, xav
(p&i'co Xa^ovtvoipxau

Mv&o tt. "Ovo naLcav.

"Ovog Ttg vaflg tg /, xa naiiov, xv
xiauov tfrXa , xai Ttg avxv v&Qnwv ixiSauv
xaxijys , na<ov. '0 S" ovog avxv, 'g
xov vwxov i.e/%t , xai tirv n&rxog %&ig, eiWj
xai TtQwqv , ItxtQTUv Vfig avxo xovzo nonjaa.
'0 fivdog nng vSag xovg ivavxiug Igoyrag
rag S^ag , xni xivSvvovg iavxog tTiufioovxag.

Mv&og t0'. 'Ovt&o&?ja, IltSii

xciCiliXsxroixog.
'OQViO-o&.ucf (fiXog 7ii.diV , (i).Xoi>n


M T 0 I. i5i

&vf*oav xal aXiva Sunvt'jOiiv. '0 Si xkwog -

yt V ovSiv , ov -/q ijyivxH,. "Slo(irai Si ntoSixu
aotxikov iHiotv , ov 1' tiytv g jivfiv.
'U J* avtov ovTiog xtvs fu) xtsvw to i.oinv Si-
xtvta ri noirjan , xwryrg; Tg S aoi avva-
Q-Qoioit tvunw yXrv oviuiv (pafa'X(ov ; tivog u-
.ioSov /yov vnvotig; ldq>tx* tov nqSixa, xal
yswT\trv dlsxTonioxov ovXXativ ^ovX^O-. 'O S'
tv. tov tiyovg x).ayyrv tint (fcovi'joag- n&fV fiM&t'r
atig, aoov ttg ' ktnti, tov woo[ia&tv xoloag;
yvtiafi, nz' Iwvytvt ygvaioi.og 'lgiwv; "Jlnyw
Si Tg os nntoviav dvauvt'joa , ore SoooioSijg taoag
f<Trif qvO-wv; Kdxevog tlntv otSag yoijouovg
uui Si S ayev ti Semvrjosi.
"Oti t dvSgl SovltvHV im&vuaig tiO-nJuvm
ovStlg Xyog iayvog nitxav d rd
xuQ-' i)5ovrv.

Mv&o '. "Ovo g xct Kvav.

" Ovog xc xvwv iv TccvTM lSoingow. Evgovteg
Si t iofpoaywiUvov yguftiuxTiov , ovog 'Kaiav,
xal dvccggt'j^ag n}v ocpgaySu, xal vaniv^ag, Sit^i
iig intjxoov tov xvvg. IIqI oaxtjfiTiov S itvyyave
td , yQTOv , (pijul, xal xal dyv~
Qov. 14iSjg ovv xviov, tov vou Sit^tvTog,
StixeiTO' ev&4V n xal ea>tae 6vco~ imad~i, (ph-
, fiixv , fii ti xal ntgl xotw xal aruv i'v-
yg Siaiaudvtov. 'O Si vog ctnav
Sit^X&wv , xalfttjSiv rvgijxtog v xvtov ti'Tti , dv-
Trf t}Oiv av&ig xvcov di.s y]g , dSxiuov
nvTi] , (f ?.( , Tvyyvov.

Mv&o . r>7ivogy"Oi'0 g xct\ /.

vOvov tig ytav xal ot ov^ivag ijnoTgici,
i5a A I 2 T

iv, dXX' dvayxaLwg. 'Ent Si tgyov inXro)d-rh

Xveiv fitXXtov avTov, r ovog tv ovv , t
| yrjTtvm oxtvt] ; ' Si avxrv tine
nvxug antg e'ti&t.

Mv&o ro'. JIccaxaTa&rlxa tiXtfgx;

teal "Oxo.
& Tig Xaw (piXov dioOTtgtv Su-
voito. Kai Si} ngooxaXovfivov avrv ixtivov is
oQXov , evkaovfuvog tig dygv inogtvtTo. Tiviu-
vo St nvXag, i&ioaT Tiva yioXov t|-
tvra , invvd-vtTO avTov, 1 ti?, xi nov -
gtvoito; Toi Si tinvxog avxov ogxov etva*, xai tnl
Tovg daitig a$itiv , ix Stvrtgov , St
%qqvov (poiTv xaig nXtaiv t'md-ev. '0 Si eq?tj- St
TtooctQcixoVTa twv, ivioTt Si xai St . Kai
ovSiv voTtgaia (ir tiXi<pvai rtjv
'^. JltgiTteoiov Si bgxio, xai dnayo-
(isvo vri avTov ini XQTjfivv, fjTiMTO avxv dig, -
jiwv avTb) St TQixovra ijunooita&ai, ovSi
iiQg uiav r[igav Sttav fjwxv. 'O Si vnoXatw
(fr}- dXX* ti o&i, oxav fiiXXtf Ttg viaai, xai
av&tjfieov tm<poiTctv e'to&a.
'O Xyog St]Xo, or Sigiotg iariv r xar
datv ix &eov Ttpwoa.

Mv-o /. Hoi(jliv te' Avxo.

Iloifiijv (UXQOV Xvxov evgiv i&giipuTo , tira oxv*
fivov ytvofitvov iSiSa^tv gn^tw ix ovveyyv;
. 'O Xvxog Si St-Say&t ig tq>t]' boa, (}
av i&iaag gnd^eiv, noXX zwv atavtov ngoauov
Zrtroyg.
Ol t cfvati Sttvoi gn^tiv xai nXovtxtttv pat"
Shvxtg, Tovg SiSlaviag noXXxig nXeiova tXmpav-
 M T 0 I. i55

Mv&o toS'. TeeoQ) -; , Ilai seat

KoXo cot.
IJXttSog Svauai ijoav annov iv wq , xai Tig
yitQy iv xXt'jom nvgovg ontiag , itfiXaxTtv aruig,
xal yg xQiTov nXtj&n, fiiXav xoXotwv t&vog rX&e
Svotpwvtov, xal ipoig qvxtui antgurav dnovQctiav.
Ti & qxoXovd-ti o(ftv8vt]v fw> xoiXrv naidioxo.
Ol Si ipot ix avvy&ilag tjxovov el Ttjv ocptvSv)v
' i&vxtt , xai ngiv aXtlv trptvyov. Evgs Si
Tyvtjv ytugyg aXXijv. Tore naSa cpcov'aag iSi-
Saaxtv nal, ygi) yeto ogvvav i]fi aotpv SijXi-
(sat, rpiXovg, rvix' av towv e?.&uoiv , iyw tdv aoiov
airr/aio, av S' ov tv arov, ocftvSvtjv S fiot Si~
att. Ol tftccf -ov , xal viuovro ti)v ywgav. '0
S* cTOV att, xa&ntg tl%t ovv&txijv. Oi S1 ovx
ff vyov " nag X&oov nXfgtj rijv acpivSviv
SSwxtv. 'O Si ygav (Lipas, *ov (v oiyuu,
Si ItTvxjj ttv xvrurjv } Ttgov tv wfiov. Oi S"
trpvyov x %o>]g. ravoi avvrVT<xiv, xai crviiav
ijowTov. Kai Ttg xoXoiog tine' cptvysT avfrowncov
yivog novrgov , aXXa iiiv n Xh]Xovg XaXtv fia~
vTiov, XXa S" egya notovvriav.

Mv&og Tot . Aecono g iv vuvnrjyifo.

Ai'aiang Xoyonoig a%oXi}v ayiav, tig vav~
nt'iyiov tlatjX&tv. Ttv Si vavnrjyiHv axonovvrwv
uvtVj xai txxaXovfivwv tig dxxniaiv,
tXtye naXaiv %o xal vSiog ytvo&ai, tv Si
Ja ovXofitvov xal yijg OTOi^tlov noSt^at; -
gaivoai avrfj, 'nwg inl txoocpqoy rrjv &Xaa-
eav, xclxivi] glga(ivr fiiu ngxov ogt] |-
tpyvtv ix SivrtQov Si i-/.QOcf j)eaoa , xal ntSia-
dntyvftvcaotv tv Si S.r avili xal tqtov ix-
tiiv vSu>g, xQtjOtog viriv i] / ytviaiTui.
i54 A I 2 T

"Oti oi toi) xfizTOva %kivovTt, Xav&votm

(innovas iavro dvoag avrwv ~01.

Mv&o . Tav xa ttccvo .

yevov , txxtafupSovoa tiv

yotav Tov QVtov , Xyovoa nXiv [ivxTijowfiovg
&iapovg, abr] yqvav xa sioQtfvoav (pooovacc,
wan rig avec!; , qpijoi , xvyyvo). '0 di nog avn}p
TomvTcc ovTcug Xyti' XX' ty qpwvcu eyyiara rv
oTtQiov , xa fig ovgavwv vinrafua, r vifn], av 8*
wg Xxtojq, -fv tjfutti^eug, iura ovid-tav xa
TtZv C().tXTOQStaV.
"Oti xqtaov tativ ntoiktntov riva etva* iv
nevixQct ia-tiTi, i S^tag iv xXovtio yav-
ovfievov.

Mv&o . To%o xa IXo.

Totyog anaoaTTuVog vti aXov iauog , 'iepta-

vti-' ri ue fitSv Tjdixtjxra; Kai ,
ovx ywy q>t)av, xovxov, XX' bma&tv aqpo-
fie tvutwv.

Mv&o /. Bovg xcc 0qvo.

0Qvvov yvvtjfia owencTijae ovg nivwv. 'EX-

xhovaa 8' avxae, ov taqr,v y , [irTt]Q , naq
zw deXcpwv, nov ' ijv, . Tt'&vtjxe, fitj-
, elnov, qti . *II?.&e y *1~
OT0V , vtp' ov xexai MtXa^d-tig. '.
S (f Qvvog apvaokr' tavn)v, el toovtov rv
wov. Oi S, Tiavov , fii] notai, fiijreg' xtooov
atavn}v, elnov, ix (tiaov gt'j^eig, ij ti}v ixeivov
noiTiTa tiifii0}.
 M T 0 I.

"Ort tmxivSvvov rotg X.rrovat riaaTflviaOai

rog fit^oaiv.

Mv&o roi?'. XrtQccdQids seal avrov

id eg.
XaoaSotg rv rug v x^fl veorrevtov , tw xoqv*
SaXiZ tio rv oq&qov vrSiav, xai naSag Xiffov
xuatg O-Qtipa, Xorpwvrag i8i xai nregiaiv xfiaiovg.
'O Si t>} goQij tOTiTij, tnonxtviov vfrroov ov
&tgog, eine vvv g> nvrag xaXetv fit rovg tpi-
Xovg, tV . Kai rig yaagiov rwv Xocforpgotv
nai(ov ijxovaev avrov, tw t aari {irvvii, axonev
xiXtvwv, nov oyag (ieraort'oei. 'O Si einev ovma
xaig ari rpeyeiv g rotg tfiXoig nnotd-tv,
ovx yav anevSet. ' S' av&tg X&tv, ij?.iov &' vx
xrivtov jSt] (lovra rv aryvv &ewni}aa , fiw&v
uv ujToeiv avgiov nuneiv, ftiafrv Si na Squ-
ytiaroopoig Suianv eXtye, une yagaSotg nai vijnioig
ovTCog' vvv iariv wt], Ttaii, X7.a%ov (fivyetv, or
avrg aizw xov cpiXoig morevei.
'0 fivO-og Siaxei i)ag im^uXeaO-at, riov oi-
xwv , vvuuig, xai fit} xuratfqoviv, ttagovv-
rag tmv cpiXwv ovvSQOftag.

Mv&o . Xeiftcov real "Eaq.

Xei/Mv '/ eg ea , xai avr viiStt,
or* vdvg apavvrog jovxiav ciyei en ovStig , XX'
fitv Tt inl Xeiuwag xai aXaij yiverai , '
(f .ov Sgneo&ai dv&wv xai xgiviov , i xai gSov
ri, ntQiayaytv re rotg tavrov bpfiaov, xai naga-
&o&ai y Ttan rt}v xiitjv Si imag xai
Siaaivwv niXayog iv rvyji , aXXovg iS> dv-
fioiTiovg oyjrcw xai on viuwv, ij ).>
 i56 A I 2 T
ig ofigmv vdaxo %ovai cpovxia ovxxi iy, tij,
coypvxi,, xal ctvTOeonTji eotxa, xal ov tig ova-
vov, all nov, xal tig xrv yijv mxaxxa ki-
tHV , xai Stdivai xai xffitiv , xai yantjxg -
fiteveiv taxlv bxe oxoi rjvyxaoa ; Toiyagovv ,
'aq , aov fv xal dnaXXayttv av&Qomoi ofii-
V(g- tfiov Si avxog xa).6v xai avx tlvak Soxtl rov-
vo^juf xai vtj fi Aux, yt vofuixmv xlhoxov, i&oxt
xai dnvxog fifivtjvxai , xai (pavivxog 7tay).).ovxai.

Mv&o met. XsXcSv xal Koqvr.

Xi7.iS<>v %cpr rtog xr)v xowinjv nafj&voi,
xai d&rvaia , xai aaikiaaa, xai aaiXeug xwv
M&rjvw {)}- jtoa&tjxe d xai roi
ti)v iav , xai xtjV dxoxorrqv } . Kai 13
xoQwvrj xi v 1, e xrv ykwxxav *#ff,
'Ttov & xoaavxa kaktlg;
"Oxt oi St xoi Xyov dhavtg ytvdokoyovvng
iavroig Xy%og xa&oxavxai.

Mv&og rit'. WvXXa xal /.

Wvlla Sij noxe rov ovv ovxwg ' ri Si
na&v dv&Qnoig Sovktvtig, xal ravia
VTitQftty&rig xai dvdoeog xvyyaviav, tiiov agxag av-
rv oixxoxwg Suxo~na>org , xal afia %avov m-
vovoqg; xal og, ovx ayaoig , <pro~l , (jugonw
yivw axyofiai y nao' avxv xal tpilofua ixx-
, Toiofiai rs avyyg / t xai lofiovg. 'H
Si, XX' tyol yovy xtag xr StiXaia r al <pltj xoiyjti
oi'xTiaxog pooog, oxt xal Tv%r, avfiaivu.
"Oxi oi Si rov i.yov 'Xavtg, xal vno xov tv-
T.ovg rxxvxat.
 M 0 I. i5j

EK T2N AIA3>0P2N.

Mv&oq . "1 xa "Ehuyog.

2rtayouog, tlouvw ararrjyv
Tw 'fyiQiov <l>?.agiv , xa uellvTUtv (pvlaxtjv St-
Svai tov , talla Sutlty&t , tintv avxo
lyov , 'Sig xnog xartyt luuwva pvog- il&vTog
f iltpov xal SiatpdtoaVTog xt\v vofit}v , ovlfie-
vog TUuoQrjoao&aL tov lacpov , Tiv v&out-
lov, si vvaiTo fur avrov xolaaai tov ilatpov. '()
$ rprjatv, iv lat} yalivv, xa avro dvarj in'
avrov , iywv ctxvTia. Zvvouoloyijoavrog Si xal
avauvTog , dvri & avrg iovlsv-
acv tjSt] v&Qwma. Ovria Si xa vpsg, i'cptj , 6-
re, ut} xovg nolsfovg ovl(isvot &,
xavr n&TT rv fiiv y yalwv iSt
t%tT , tlusvot oroaryyv avroxrooa, iv Si yv~
laxijv Srs, xa dvaijvui iat/Tt , Sovltvaexe iSt
<t>alou)i.

Mv&o *. *AXnr ftaX *E%vo.

Aaoanog lv Su-ta awtjyogv xqivo-
uivio moi &uvrov , qptj , Alunsxa Siauivovaav
tioxafiv dmao&rivat. sig (payya. Ov Svvafiivtjv SI
ixr,vai, nolvv yovov xaxona&stv, xa xwogaaxg
nollovg t/eo&ai avxijg' syivov Si ttlavwusvov ,
titv avTt'jv, xuTotxxiQavxa iqiarv , si dcptlot av~
xovg xvvaaardg, xi\v Si ovx av. 'Eoouivov Si,
i t, qpvai' on ovtoi uiv nltjoiig uov ijStj tio,
xa liyov slxovaiv atua, iv Si xovxovg dtptly,
stsqoi ?.&vrsg ntivvrsg, xmoivTa iwv 7xiinv
ala, Arg ovv xa vug, stptj , vSoeg Suioi,
 ib I

ovTog fiiv ovStv 'ixt Xdnxti, nXoioiog ydq taxiv.

'Ev Si rovrov , extoot ij^ovai sttvyxe,
o vfitv dvaXutaovai r xoiv xXnTovTtg.

Mv&o . "Ovsa xal rkccvg.

T oQvea Slwrfi&e Ttjv yXavxa, xc iStxo,

Ttj fiiv dno tw> oixoSofiquTiav njg &,
Si t SivSqa n}v xaXiv , iantn xc avz,
xc toi)? tovxojv xuxaTti'iyvveO-ai xXwvag, cicp' cov
XC aStlV tOTV tW1)U,TEQ0V xc Si} xc iiQog Sqvv
UQTl TCCVT1]vl (pVOUtVI]V , tmiStj TlQOg JQttV dfpxtxai
iroifKog fyttv i^dviiv , xc yXoeog x(irg dn-
vctoiai. 'AXX' ovv ye yXavxa fij} tovto to
oQVF.oi noiev naoaivtv, firSi (pvrov Xdaxr\ iqr-
Sta&ui , iv mifvxxog <poeiv iTijvog Xt&Qov.
T Si /itTs xijg i;vfiovktis dnoSiytotai tv yXavxa,
xovvavxiov Si s%aiQe / Sqv (pvofitvy sttStj
ixavo vv , xa&iaavxa ta avtrjv, i)8f. rtvofitvov
Si i^ov, qaSiug jSij vn twv dv&ncov Xiax-
fieva utxvovv , xc tiv yXavxa i&aiifia^ov ini
.vufiovXji. Kc vvp ri o'vTiog t^ovaiv, Stvjg xai
cocpis oiioqs avTg, xai did tovto d-Xovoi -
v, tjyovutva dyav ti dnoXavtiv , ^wovaiag.
', olfiai j TtQoaiaai firtjv in .

Mv&o mg. -scs xai JTsojQy.

-fQi ytlQyV QOTQlVTa vnSaxvov. '0 SI

Sl uiv ooTQOv /a&iig tov yiTOiviaxov ixfryotv.
cSg Si avd-tg tSxvtxo , 'iva fit} noXXdxig oyo , xov
yixwvioxov exavatv.
Kdyt Tovg iTxi}(itvovg nauiv tqtov avo; (fi)
diij&jvui.
 M T 0 I. i59

Mv&o . Kxxvg xa "Oqvi&s.

Kxxv$ rovg ktnrovg oQvi&ag, Si ri cptv-
yoitv ccvtv- O Si tlnov avroi, on tor Ugct.

Mv&og /. Kvvdg ocx ta.

Kvwv, tv %npwvi> ovoTotcpfuvo xal avantt-
muvo Sid tyoiv, olxiav nouv Siavotrai. Q-
ovg S' av ftiiv ixTTafitvo xa&ivStav , rpaivtrai -
yag Lavrt, xa vayxaov rjytiro , fiijre ixqv
foyov, ot'xiav niQiaXXw&ai toiccvtijv.

Mv&og &'. Avxo xa Ilot/uvs.

iSv noiuivaq o&iovTa iv axrvj ngoa-
Tov , iyyvg 7tQ0OiX#>v , jkixog, <ft, uv rv Vftiv &-
Qvog, ti yo) TovTO tioow;

Mv&og t. Sfiirt} g xa '

axs.

ivijQ Stik ni 7l67^XOV trit. <P&tyi;auv>v Si

xogxov, oTika &tg rav%aZ,tv. Eira avala-
niv av&ig ifiU, '1 (p&tyyofitvtov ndh.v vmaxij , xal
rtlog tintv vutg xtxoo&t uiv fityiarov ojg Svva-
Tov, 'aov Si ov ytvoto&t.

-o ra'. "HXiog xal BoQsag.

' ijliog tv ootav ivixrjotv 6 yq &

Tov fttv vftov ucofA.tvov utiov cpela&ai,
xa la^ngv xuTUTivoVTog , fillov tarpiyyt xal ovv-
tys rrv ntgioli]v. Tov Si t'jlov fitrd nvtvua
frtouov ytvofivov &alnutvog , tira xavuaTtuti'ogf
xa tov yiTwa Iuutm fioooaniSvouTQ.
 A I 2 2 T

Mv&o rg'. "Ovov 6xi.

Ntavag Tt &igov ifiiodatoaro * ctorto,
ovov MeyccoaSe. Meaovarj Si rtg Tjfiioag , xc ocpo-
Sgwg cpliyovrog roi r)ov , txraog ctvrwv tovXtxo
vTtoSvto&M vtt rrjv oxiv. Elgyov Si ).lr).ov$, 6
fiiv {Ufuo&toxvai tv ovov, ov ttv axiv liyw Si
fUiuo&Muvo , rrv Ttaav t%uv t^ova'utv.
'0 fiv&og tm vfQ fitjevg %Qr,o.iov qpiXo-
Ttfiovpvw.

Mv&o ry. Ilv&ov g y gara.

1 riva rSrv yaiav cpiXoocpw taivxa rtoog
4oaivi]v n]v aeiXusaav , ntv&ovaav rov viov, roi-
OVTO) %Qro<xo&ai ' , qpcfiivov "On xaF ov %ovov
Ztvg evtfit rois cciiwoi rg ri/tg, ovx erv%e nctv
Tttv&o. "fISi di ViVfti]fitvmi , ijh&ev votqov.
Tov ovv Aia, wg y^tov xc ccvtw rifit)v Sivm, jto-
oovvva iib xaravaXSxjm naag rog ahi-oig,
tavT)]V avrw ovwi njv ni rog nXtvrraaai yiyvo-
fivtjv, oov dxQva xc Xvnag. "SloTttg ovv rovg ?.-
iovg Safiovag, vrp' wv rv^mvtm, rovrovg dyanv,
rv ctvrv rgnov xc ritv&og, iv (iiv avr -
/otjg, yvvai, ov noatXivaiTai oot, iv Si rift-
rcii vn oov inifitkcg, rccg So&tioaig auYw riua,
Xvncug xc &t]voig , ot , xaictsL ri aoi -
gil-ercu toiovtqv , icp' /& oov ovv-
tyfig.

Mv&o Tb*. 'EoQrtf at 'Tra.

!\ rrv votquv igiocu ngg ti}v iogrtjv, X-
yovoctv, (g ixtivrj fiiv iati xouTidtjg xai aoypijog,
iv avrj Si tw nageaxsvaouvtov ctnokavst /ue&' yev-
yiag. Ti}v ovv iogrrv ttmv ctkt]&> , ''
 M 0 I. 161

Mv&o rt'. J ansTTj.

' tv tSm> Si %gvov xal Suxwv,
; xaTtqpvye (p&aa tig (ivXuva, S* V, 'opi,
ai fiXXov tvgev eovXrj&riv r evrav&a;
Mv&o reg. SsXi'jVT) xal M//rrj.
EeXrvr nor iSetzo Trg iavrfjg firTgog,
airy %itviov vcf vr ovufitTQOV. 'H Si intv xal
ai/g ov/A/isTgov vcpivia; vvv fv yg ae nava-
lrvov, av&i Si ftr}vou8rj , Ttor Si uazixvgxov.
Ovto ngg avd-Qumov xai <pavXv ov
in row ftxQov ovaiag.
Mv&o t. IdXojxrjS xal r ccvo .
01 nqo'kruiuxa xa&iivxtg ovStv uv rijg
Alotantiov ytgvov xal imuxanoi
xoivwvav (pavetv r} fiv etvog ti Ximxov
ti&ov xaTa^iafitvrv , XX ~
aymxjav ijva' iiq?tvya yg vygxrTi trvog Trv
hmonqra rv avrrg. 'Ev figti roivvv r
ytQKvoq avTtj Sifavov , iv XayvvSi
nov&qxt tyovaji xal fiaxgv rjpjXov, wots
uvtrv /iv xa&Uvai arfia g'aSiwg xal /,
Tijv Si Xotmxa /nrj SvyafUvijv xo/j.ieod'cu av/ioXg
ngtnovoag.
OvTto Toiwv, oTccv oi <piXooq>oi iig
inx xal SimXixtix ^/ xaTaSvVTig , ivo-
y).wn Tog noXXog %&(, fiij Svvafitvoig.

Mv&og tt(. Srv Qo g xal IIv.

Toi oaTvgov , hp&Tj , ovXo-
fivov (fiXriaai xal ^, 6 gouq&ivg xg-
yog, ytviiov 1&{ ovyc , xaiti tv aip/ie-
vov , dXX ( ^, xal &tgfiTrTa , xal T%vrg
nar$ ogyavv ton Tog %gio&ttt (la&ovoiv.
L
162 A I 2

Mv&o r'. "Ehacpo , Atcov xai

o i fs rj v.
"EKacpov Sixti ?.twv r Si cptvyovoa vtuayu,
xai xaraSverai ttg Sgvuv a&vv. '0 Si "kitov, bau
yg i/.y.j ngov%ti, (* ^', iniardg Sgvfu,
igtoT noifjva , ti' nov tide ntfaoav Tt)v tXaov.
'0 Si not/itjv ovx liSvai- xai ftov kytov, rr}v
%tiga dnoTtivag , tSite ^woiW. "i%to Xiuv
ini Trv SeiXaav i'lcupov. 'H Si dXwm ngg tov
noifiiva Xytf 'Slg Stikg xai novtjgg ijo&a-
Ssilog piv TQg Kovrag , novtjgog di ig ?.(f,ovg.

Mv&o v. /utjv xai Mysco.

oifiiiV dvtjg xai fiyiiQog idStov utfoj xoi-
vt]v Sv. 'ISvTtg Si ix 1[ dgva ivrgaqr)
ji?.av(pivov , dnolurp&tVTa xmv ovwfiuv, waavxo
in avTOV . yIiv uipwva xai &t-
ia Tog dv&gnoig. ' duvg, Ttg civ ixart-
og i&tfet avTov utTa%ugio~ao&ai xai aytiv. 'Sig Si
inv&tTO TdXt]&r) avx xai dutpov Trjv t%v)]V, qi-
wv tavrv nnginti noiuvi, Xytav ngg tv
payngov av fiiv yg Stjuig Ttg xai fuaKfvog
rjg dgvv noifivijg, tovto> S' i^agxiatie ?
&rj.

Mv&o va', rscoy nvxTq ysv/utvo.

ITaTt'jg Ttg i&teaTO viv ro ixniaoaav
ix tov dgxgov Ttjv vi'tv ngog xa&ag-
fiaai, XltQl t*vr* oTpvga %gutvov3 ini tovtm
nvxTvaovTU ig 'OXvuniav aviov dvtjyaytv. "Ev&a Si
avTog, tre ovx iumigtog '%wv Tjg , titq-
axxo VTt dviayiavi^Ofivoiv, xai ivixa ngg tv
'/.iin.uvi)v i a'Tv nvxTVv, dnayogtviiv iin tov
 M T 0 I.

nh'j&ov Tv touvumtwv tvoftw xai oi tov na-

rioa oi}oai ipccaiv n, ri)v dn dgrgov. Ovtm
Itaiovgav tg tov dvTayamfuvov ivtyxv rqv nXt-
rfv, avrxa tl%e Trv vixrpi.

Mv&og v. iV sav oxog xal "Inno.

Ntavioxog Tig t(f 'innov dviaivs ftaivfi-tvov.

'Aonaag yg avrv i'<ptgv 'innog' S' ovx
m xazarjvat , tov 'innov -friovrog, Svvazo. Kai
dnavTijaag avrv , no av dntwiv; '0
S ituv, onov TovTip Soxt, Snxvvg tv 'innov. Kai
nklovg v ng gana, not (&; tl.r&i i&iXov-
Tig Xiyiiv, tgovoiv, nXwg fiv, bnovnsg av Tal ini-
xhfaig Soxt- xat figog Si onovntg av rij r5ovjf
mx S onov rfi Soft], not Si av rf rfiXoxtgStq,
nori Si -vfig, nori Si (poog, Si
TotovTOV aviovg xcpgtiv tpavivat.

Mv&o vy. "Avdono i& fiv x

XV fiara.

uv&gwng ng In v'vi xa&tutvog , in

riv xvfMtTwyiv dgi&fiti . JScpafaig S
gfriTca xai dvmxai, d^gi Si] Ttjv xigS nagaat-
oav tiniv avTiZ- ri, ytvvai, dvi twv nageX&v-
Tuiv (vexa; Siov ivTtv&tv dg^fivov dgt&yitv,
fuh'joavTa txtivwv.

Mv&o v8. Kvav v tprvt).

Kvtv Ttj, iv (paTvrj xaTaxHfitvt], ovt avri}

twv xgifwv tod-iti , ovt 'inmo Swauvm tpaytv
innginu.
L a
i64 A I 2 , O t

Mv&o ve. II&rxot Qx^Cavre.

Aiyexai aaikevg ng Aiyvnxvog m&ijxovg noxi
nvQ>ixiL,tiv SiS.ai, xa &rQa , [ S
i art twv dv&wnivwv , ixfia&ev % xai -
a&at,, kovgyiSa finejrflivcc xai nQoowTiea -
xtiueva xa fxQ1 noXXov evSoxtfietv tijv &av, yQi
Sij &euxrg , xva vno xoknov eXwv, riUpj-
xev eg fuoov. Oi 51 ni&rxot, iSvxeg xai txla&-
fiivoi Ttg Qyrouoq, -' bntQ reav , nUhXOt yi-
vovTO dvTi nvQQixtOTv , xai ovvtTQiov itgoouy-
neta , xai Ttjv & xaTtQQijywov, xai t.oe^oyro
ntoi Tris nwag nqg dXXrXovg.

Mv&o v. Zsv xa "Ea.

"Ot Tovg dvd-Qwnovg 6 Zevg iyewrjaev , pv
aki.ec ndvTa xov wg vvv xexainijVTat , egwg Si orrw
rug ifvxag twv dv&wnwv iyxaTwx&TO , dk?.J f^wi>
tri iiTeyv &eg ovrog fitTatov , ovgavw Tt vw-
fit/.it y.a eig ieovg ftvovg T^evev Seaag Si, fit} avrw
dcpavw&ji twv xXXwxov, egwra nifUUt
Tov twv dv&wnwv yvovg auevov epiilaxa. '0 Si
ravTrjv x Jtg ti}v iniTQonijv kawv , piv naaig
ipvxag yxaTOixieo&at, , rj nv t7iai]g ijdog veorelg
xai eqkov %xetv , ovx Soxiftaev dlk
uv noXkdg xai dyeXaovg if>vxg TOg navStjuotg
i'wai , toT twv vv^upwv nau, noifiaivetv dnvepev,
avig Si tg &eiag xai ovgavag xpvxg vwxiaaro, xai
ravrag dvaaxxevwv ini (lavictv hhotixi}v , uvnicc
dya& twv dvfhwKwv yvog elyaaTO. "Tav ftiv
ovv Syg Ttv gaSvv Trvrpvqivt xa aiQog (ptiav
SvoxivtjTov y vijaov, on twv ewro ixeivov eviwv ov-
Safiwg ovrog ij&WTai' brav Si o| xai &euv ttv
yvwfirjv, xa q>loyg dixtjv n qwtxi)v tpikiav -
Tovra , viaov tovtov elvat ixeivov iviov tov .
 M T 0 I. i65

&; v". Tlijai 3vo.

'jiv&Qmo Svo txaarog tpou, Ttjv fiiv */t-
nooo&V , tp Si bnio&tv , ytfiu Si xaxwp xariga.
4.XX r pip uTiQoo&iv , 4 Si ,no&iv riv
avToi Tov (fitoovToq. Kai tovto oi &
fiv *' avTwv xctx ovx qoi, Si XXTQia nw
dxQtg &thrrat.

Mv&o vr{. XtXivs xal Kvxvoi.

' ai %tXi8vt rwv xvxpodp, to fit} d-s-

XtIV fiiXtv rog dvd-Qtmi , ft-r/ Sijuoouveiv ti)p
fiovaixiv y XX' fupl rovg XnfitHvag Siytiv xal Tovg
noTafiovg, xal rrv oijuiav on&oO-ai , xal gayia
fiiv aSuv, S xal aSouv tiStw, tv aqpoiv avrotg,
iantq alayvvofttpovg xrjv uovoixrjV. ' Si, licfa-
aav , ai nXtig , xal oi v&gwnoi , xal oi &Xafiot,
xal TitoiXaXoviuv vd-Qnobi , xal rot ijuirea avTog
Siryov(itd-a , taira Sij Taira nyaiu xal 'Arrix,
tov Haviova, Id&rjvag , tov Tijoa, Ttv &oxt)v,
rrv itoSruiav , xtjSo, t>}v vgtv, trjv xrouijv
tT/ , ygfifiara , xal ni noi tov"1tvp,
xal wg iytvui&a't!- p&numtop bovid'eg. Oi S fifog
xv avr tS,iwaav xal Xyov, xijg dSoXtayag -
aavrtg. 'Enil Si rfernaav dXX* pip tvexev,
avrai, xccp i Ttjv iqtjixav cupixoir Tig, (are
xovaai. fiovaixtg , vftev (pvQ<o
nrvyag finvsv rS ti xal ivuouviov. "Siars
ti fiq noXX xal iv noXXog uSo/mv, XX' avr St)
tovto xXXiOTP otiv rffiw, or firgio tfiXooopoi-
fifv fit , xal ovx pafiiywfiP d-ogvoig Ttjv
fOvaiXjjv. ' Yiig Si xal tiooixtoppag oi ap&Qwxoi
Svaytgaivovai, xal Sovaag axoorgicfovrai, xal ?
v Sxfif ayt ovSi ixT^&taut r>)v Suva
 i66 A I 2 T

a&i aiwnv , ).V avral xrv rpuviav vpw Svg-

(iivcu, xai irp' vfiv n&og, tort Xut.i-
otqcc tivo ov%i TW tvyktitutw xai potmxwv.
-
Mv&o v&'. Keccfie, "Ovo xai
'Ovj]?*rtg.
Ktoautvg Ttg nokl ogvig iv t-
yaortjoiw. "Ovo Si nauov, dxoXovd-ovvTog fuJbS
Toi vqlTOV, naaxvxpag Sid rrg x9voido dvt-
TQeifje oovi&a, xai iv toyaorijoio) ovvt-
rixpt oxtit]. '0 rotvvv xvQwg tov toyaartjoiov ini
XQoiv tjyays tov vijXttjv. 'Enoortfuvog Si ixt-
vos nao ro)v navTwvTmv , rivog xqLvoito , tktytr,
ovov naoaxvxpiw.

Mv&o vi. Asav xai Tavo.

AioiV not tavov o , xai Tocpiig uiv t,
tag Si TV xtTwv StiSittttai ndooohzg , xai r
tpQuaxov tvwv , ov -&tQantvti &- vtx flip
avrv Xifioq, xai ravoco xt?.tvti avfinXtxtod-ai,
dXX' ixtpoti > xtgarw fiyt&og. Ttkog mi
roitai, i/, xai cpi/.av nXaafitvog tig dnrtv
tov taiqov vnig^ttai- otwv yo to xaxov %-
qov , xai to dvSqtiov nsqtrjtai-, xav Soi ia
xoattv ovx xivSvvov , t X&a ooipluttai. 'Ey
yoiv , (pt]oiv , inawt aov t xaottQov , vntpyauat
to xkXog, notog fitv si tt}v xtya).tv , TtoUtg Si
tfjv (lOQfprjv, boo Si tovg nag, boo Si tg nhxg,
d)X oov ni ti/ xt(paXrg <fiu to a%&o' ntot/.t
yovv ovtw fiataiav , xai aoi xai xofiog
tarai ttj XHpalijg, xai fiov aaXXayi), xai ^
to xotittov (ittaoXrj. T Si xai St aoi xtgrwi)
tiTjvijg ovarg Xtovrog; Tlti&tTai toitoig rai-
 M T 0 I. 167

o, xal xrv ix xwv nXaw o%vv dnoaXwv,

Xovxi Xoinov tvx'iQiTo rv , xal elnvov xivdwov.
Ovxm ttt&to&ai xog x&Qog, n-
, (pion xai xvdwov.

Mv&o via. "Av&QtoTco xal Ttti.

liivi'iQ rt$, dxiSag avXXiytav xal noxxiwvg^
lXe xai xrxtya. Eml xdxtvov iqovXtTO xxt-
vat, (prjatv ttuS,' dv&Qwne , \ir fu fixrv dvs-
).rg. yg ovtt axyvv Xdnxw , ovx' aXX xi
nvTtov a dixu- xrj xivioti Si xwv v tuoi
fivtov r8 (p&tyyouai, xoniav xovg oSoinooovg'
p<t>vig ovv ' pol nXtov oviv tiqratvg. Kdxf.-
vog, Taita dxovadg, (ptxtv dmtvat.

Mv&o vt'. Tuvi) xal reay.

// Tig, < tov iavxrg dvdoa xhxjjaaa,
xa&' rfiQav dmovoa * , i&pqvtt,
4goxouov d Tig ov tioqqu) tov (ivrfxaxog , tig m&v-
tiic.v rxe xrg yvvatxg , xai Tovg oag
tjX&t xal avxog fivrjfia, xal xa&ioag avvs-
&Qrvsi xf yvvaixi. T7g di nvd-0[iivrg , t Srnoxs
xal avxog ovxog dvotxai; on xdyi, rpijalv , ev-
ixotnt} yvvaxa xaxov^a , xal, inttSv xXavaw, xtjg
).{mt}g xovqzi<,ouai. 'H d , xdftol xovx' avxo Ttooayi-
vixai. Kdxtivog , ti xoivvv Tog avxog niQintnx-
xautv nd&sai, xi Srnoxe dXXrjXoig fiy avvtfiiv;
iyut xt yd (p.t/ as wg ixiivijv , xdui ov nXtv
g xv aavtijg vSpa. Tavxa hmwt Ttjv yvvaxa,
xal i} awijX&ov. *Ev xovxo) S xXtnxijg iXdv,
xal xovg oag Xvaag dfiijXaosv. ' inavtXd-tov,
xal xovg oag fiij ivoyxg, xoTixeofrai Tt xal oipi-
ffv axvS ivtaxraaxo. *EX&Qvoa y yvv>',
i68 A I S T

xc oXoyvnoutvov evQovoct, cp/joi, nhv x/.aiftg;

xdxivo, vvv, sinev , iff Xtj&ikc xkaica.

Mv&o viy'. lAyoTxog xai 'Ovcca.

ti in dyov yi'/, ifu fiijSnoTs
eo)?.&ev ti arv, nctQtxd?.tt rovg oxtiovg tovto
&oaod-ai. 01 Si evavn vctQia, xc ni rij
dnijvrj avTov dvataacifievoi, fivov tx).tvoav tkav-
viiv. 'OdfvovTt Si (ifiivog xai &v?.hj rv dta
xataXavTtav , xai cpov ytvoutvov, tel voia Ttj
Sov nXctvij&tvta ti tiva xijfivv .ttnwav tv
ngwvTijv. '0 Si fik?.wv rjSr xaTctxQipvLio&ai,
w Zv , tint, ti not as t]Sixiact, on ovtco naod
Xoyov dnkXvuca , xc taita ovfr' vep* nniav ytv-
vaiwv, ov&' ijfiivoDv dya&v, d.V ovaquav evte-
liotttav ;

Mv&o viS. TIarriQ xai QvytTQ.

'Avt'jQ ti, Ttjg oixiia toao&ti &vyato, ti
dyov dntattiXt rt)v yvvaxa , fiviv Si tiv &vya-
TSQU dnoXawv tt,L,to. H Si, nttQ, ilnev, dv-
auc ncittti' evj(fi7v fiv roi vn no'.v dvSv
mo%vv&ivai } i vn aov rov yevvijoafitvov.

Mv&o vu. KovS.

KoqvSv Aawno Xtyti ndvtiov oQvtfhti
yevo&ai , nQoxoav rij yijg, xamita vato rv -
ra avtijg dno&vt'joxtiv , ynv Si ovx itvai, tv Si
nooxo&cu, ntfintcov rtjv Si dnoQovaav vn cifiq-
%aviag, rv nattoct avtrjg iv tr xecpalj xutoqvm.

Mv&o vi. Avxo xai Ascov.

sliixog qnaag %oov xai nym avrov, Xi
 M X 0 I. 169

ovn awrvrr<tiv. 'O Si Xitn tvdvg dno rov Xvxov rv

Xpgov dtpyQnaotv drpaigt&i't Si avrv 6 Xvxog,
l etvTi eleytv ndvTia xal avrog ifravuaov,
iv Suftavs nao' iuo f| dgnayijg fwi ngoayt-
VOUIVOV.
'0 iiv&o Sijkot, wg xal rd d).?.rnia nqyfmra,
nltOVtXTixtg Tiai xal iaicog imxrifiiva, to ravra
gn^ovmv ovx ei ri).og nagauivovot.

Mv&o vi'. TsTTig xal *Avi'q.

7*| uvSga riv &eaafitvog xaraaytlv avrv
(ir^avfitvov , '(f>r ngg avrv txtivoig ro gvoig
inig%ov , ' iv ooi xal orptlg ngooytvtjattaf
ifi yg il %) , ovSiv i iuov naganav
xidavi.
'0 fii&og SrjXo, g o xQV
ai dvovijTW tcfiio ca.

Mv&o vit). Ttcoy xal Ider.

derv tvgv ygtv^uvov , xXXog
avrov &av[idoa , dnikvaiv avrv ti.tv&tgov. 'U Si
ovx duoigog avr ydgirog xartcpdvf] , ttX vn ri-
ZOi aa&gv xa&rjutvov Sv , , to no-
ov ItA /g xttpaXtjg avrov (fdxt.'kov. '0 Si
Iavaord iSuxt. Tovto Si dtro eogvifit , xal
dvaXaiuvog avrv xal vnoorgi\iag , tvgt r rtiyo
avune , tv&a ixd&ijro, xai rfv afioiftqv
i&aviouTO.
"On Toidyad-v ti ntnov&ra dvrivtgytTtZv xgy.

Mv&o vi&. 'HaxXj xal 7A-rv.

Aid oTtvrjg Sov wStviv '. ISwv S" in
y>S ofUHv T , inngro avvrgiipat. 'Sig Si
M
1 7<> A I S T

tide SinXovv ytviuvov , % ucdlor ni&ixo xai

Tw Qonlm tmxuv. 2o S (pvoqdiv g fiiyifto, xi]v
Sv lititf/Quiv. '0 S (Upas to gnakov oxaxo
&av[iaiv. *A&rv S, avx imrpavioa , tfaiv'
ninavao , atfltp; xovx' taxi tpiXovtixLa xai qi^-
ttv ng avx xaxu).H7tt df.yrxov , fiivti otov t)v -
rov , v rtt'v fia^ui ovxwg oStixat.
"On ai fi%ai xai h\)idt aixiat ity).rg ki- ,
t]g vnQxpvav.

Mv&o vte'. dvs xai Zsvg.

Ai Siiig xarififffovxo xov Atog, Ifyovaat, fin

(uixrjv naQ}}%{htjutv tv im , vno nvxa y x
<pvx taag rrjv xoui/V vrpmxftsd-a. Kai Ziiig,
vutg avxa al'xtoi xijg xoiavxq iavxai xa&toxr-
xart avfiffoog- ti pi) y xovg axtiXetovg iytwxi,
xai ng xixxovixrjv xai ymQyr/.rv %Qt'aifioi ixsf
ovx v nt?>exv i>fig itxoXxtv.
Axtoi xtvtg tuvxog xaxwv xaxaoxvxtg,
trjv nfityw cpvMg xifriaoi &.

Mv&o vxa. KttXccfiOi xai Kv-

oi.
KXauoi naofyvxtvovxo xvnanixxoig , xal
&IWV dvtxQonov ia x svxlvciv ivoooutvoig vi-
fung. Kvnoixxoi, i inixeivxv xag xala-
fiotg, lfig , Xyovoai , xi]v fXQL.b>aiv &av
Stivis vquaxfiid-a , vptg S unaaai SmQccv xov
xivvvov iVXQlVwg iituctO-i'ixaxe ; xi yovv ai xlttfU}
xatg vTiiQXtQQvaaig iuo>v Svvaaxiiuiq pt} avxiaivitv
fuctibifitvai, XXd xavxatg gaSUog xov ^*
VTioxlivovaat , xrjv axiov xov dtpaviouov -
utv txibWiv.
 e o i. 7'
"Ort rotg xoctrovoiv ov Stt '&- ,
uciklov vmixtiv.

Afv&o vxf. a fid xal Bvgaa.

, V avrov vgaav q>igouivrv iSwv, ?gw-
rros, rig xatTut. 'Ii Si t, ?o. *EmxayXaag Si
gevuari, tlntv 'AA ti y>rt Xaktla&at na-
hy yg iyoi rtSr rayv at.

Mv&o vxy'. Kksnzj xttl Ilccvd 0%V .

xariXvatv tv nvi nav5o%ita' Situtvtv
S ixe rgag rtvg ngoaSoxwv xXtxpat w S ovx
iSvvaro TOVTO Ttoiijocu, fita ;utgwv iSv rov nav-
Soyicc tvSvd-tvra ytrwva wgaav xc xaivov , i]v yg
ooti}, xc xadt 'iuvov Ttg rijg nvXijg row TiavSo-
yiov , xai ovSvct XXov rvyvra ixe, ntXdw xai
xXnrt)g ixfriatv nXjaov navSoyimg , xc
ijg^aro Sirjyiad'ai (ut avrov, xai Sii/yovutvot igc
ixavj, iyaautjaaro , xai fiov fitr
yaauofrai tgvro tamo Xvxo' S navSoytvg
agog avrv t ovrag nomg; xai
ntxg&r ' vvv ccvayyXXw aoi, XX Soiiai aov, iva
qvX^rg iun ftov, tvrav&a yg xaraXtiipta.
, xvgi fiov, ovx otSa, n&tv fioi tngytrat
yaoficto&ai ovtw, i Suc rg /mgrag (iov , r Suc
Tioav airav , ov yivwoxw rav ovv %ao(ir}& rgtg
oXdg, yvouat Xvxog io&iav vfrgumovg. Kai tavra
eimv iyaouyouTO x Stvrgov, xai nXiv wgvro,
xa&neg xai ' ngwTov. lAxovaag ovv ravra nav
Soytvg xai martvaag , rov xXinrov tyot'i&y xai
vaardg rjovXsro (frvytv ' S xkinrijg Sgal-uevo
avrov rov ynwo, nagtxXn avrov Xtywv vfiii-
vov , xvgti fiov, xai Xai ifin fiov, 'iva m)
avr- xai nagaxa?MV avrov, aivi^ag
172 122 MT0O1.
avrov } %ao[io&cii ix tqitov di nav-
So%vg tpori&tlq, (irmag qyr avzov, xarhntv tov
iavTOb %i>T(>va , xai & eg tavSo-
yyrv , xaTTjocpalaccTO fe IvSrtQOV , xcci o xl-
nrij Xauv tov %iTwva nrX&tv.
O'vto navd-vovoiv oi aKr& iuotivvti.
FABVLAE AESOPICAE.
 Fab. I. Aquila et Vulpes.

Aquila et Vulpes quum amicitiam simul iniissent,

in proximo habitare statuerunt, ratae nimirum, si
eodem in loco degerent, firmiorem amicitiam quo-
que futuram. In allissimam igitur arborem Atjuila
volans, in ea nidilicavit, ac Vulpes in subiectos
ilumofi ingressa peperit? Nonnullis aulem transactis
diebus, quum forte Vulpes ad pabulum exiisset,
Aquila cibi indigene, in dumos illapsa, recens na
tos abripuit catulos, eosque una cum suis pull is
devoravit. Reversa deinde Vulpes, ubi factum
agnovit, non tam de illorum morte, quam de poe
na male sumenda est contristata: terrestris enim
volucrem persequi ullo modo nequibat. Sians ita-
que pi'ocul , quod unum miseris atque impotenti-
bus superest, diris inimicam Aquilam insectabatur.
Quo factum est, ut ingenlem amorem maximae
utrinque inimicitiae subscquerentur. At Deus de
illatn amicitiae iniuria non diutius poenas distu-
lit. Nonnulli enim quum in agro capram sacri-
ficarent, devolans Aquila, eius viscerum frustum,
cui ignis adhuc haerebat, ex ara in nidum sastulit.
Quod quum ibi implicitum retinerclur, vehemens
repente ventas exortus, in nido, qui levibus ari-
disque paleis construclu.s fuerat, ardentes stat im
flammas excitavit. Combusti proinde Aquilae pulli,
erant enim adhuc ad volandum inepti, in terram
protinus decidero; Vulpes accurrens, omnes in
Aquilae conspectu deyox'avit.

4 F Y L A E

Fabula significat, quod amiciliae volatores,

licet corum, quos iniuria affec.erunt , ob ipsorura
irapolentiam, ultioncm effugiant, non tarnen divi
num supplicium effugere possunt.

Fab. II. Luscinia et Accipiter.

Luscinia in qnercu quadam procera sedens,
pro more eanebat. llano antem quum Accipiter vi-
disset, eibique penuria laboraret, supervolans abri-
puit. Illa vero iam mor i tara, Accipilrem, ne vo-
raretur, obsecrnbat, qnoniam ad eius ventrem im-
plendum satis esse non poterat. Oportere itaque,
aiebat, ut, quando cibi egeret, ad maiores aves se
converleret. Ad baec autem repondens Accipilcr:
At ego, inquit, jjrofecto imprudens essem, si para-
lam in manibus escam relinquens, incerta sequerer.
Fabida signilicat, par modo stultos eos esse
homines, qui rerum maiorum spe, quas iam mann
tenent, consequi nolunt.

F b. III. A quila et G ra cuius.

Aquila ex celso1 quodam scopulo devolans,
agnum rapuit. Id Graculus quum vidissct, invi-
diac stimuli's actus, ac acmulatione pcruiotus, in-
genti cum Stridore in Avietem irruit. At eius un
gues quum in Arietis ' fixac adhacsissent, uec
inde Graculus, licet alarum vi conaretur, expedir
se posset, Pastor, re cognita, accurrens eum cepit,
et extremis alarum pennis recisis, ubi vesper ad-
fuit, suis filiis detulit. Quibus, quaenam volucris
esset, interrogantibus, Vt probe quidem scio, Gra
culus est, pater inquit, sed, ut ipse vult, Aquila est.
Fabula significa!, quod qui contra potentiores
contendunt, non modo nihil proficiunt, sed risum
juoquo praeter calamitates movent.
 AESOPICAE. 5

Fab. IV. Vulpes et Hircus.

Vulpes in profundum putcum delapsa, quonam
pacto inde exiret, ignorabat. Hircus inteiim siti
compulsus, quum forte ad eumdem puteum per-
venisset, eam in imo videns, an bona aqua esset,
inteiTogavit. Illa malura dissimulans, aqiiam sum-
mopere laudabat, aiens ibi o|jlimam esse atque
pcllucidam, simulque, ut descenderet, adhortabatur.
Is ilaque in puteum quum inconsulte desiluisset,
tunc enim nil aliud mente volvebat, nisi silim re-
stinguerc, ac aqua satiari, Vulpes, dum i lie postea
adscensuin quaeritaret, utile ait se consilium pro
utriusque salute excogitasse. Sed quonam modo,
Hircus inquit, hinc egrediemur? Anteriores pe
des ad parietem admove, Vulpes ait, stansque ere-
ctus, cornua sinml inclina: ita ego per tuos hu
meros exsiliens, desuperque subala, facile hinc te
(juoque slalim educara. Hirco itaque se promptum
ad Vulpis consilia praebeute, illa per eius pedes
iosilicus, m humeros adscendit, cornibusque inni-
xa, vique ingeuli concussa, ad os putei sese re-
ccpit, atquc ita incolumis inde evasit. Eam vero
csultantcm a|quc illudentem quum Hircus repre-
henderct atque accusaret, quod pacta atque pro-
missa violasset, conversa Vulpes, Heus tu, inquit,
si, quot pilos in barba gerie , tantum etiam mentis
haberes, non utique prius descendisses, quam ad-
scensnm considrasses.
Fabula dclart, pari quoque modo pruden-
tem virum rerum linem considerare ac deinde
cas aggredi oportere.

Fab. V. Vulpes et Racemi.

Vulpes esuriens, qunm in vinea quadam alte
pendentes racemos conspexisset, eos arripere desi
6 F A V L A

deravit; at quum frustra conata esset, recedens

intra se aebat, Acerbi sunt.
Ita quoque hominum nonnulli, quum ob im-
potentiam nil gerere possint, temporum acerbila-
tem incusant.
Fab. VI. "Vulpes cauda mutila.
Vulpes , quum in laqueo caudam ainisisset,
prae pudore non amplius se vivere posse existi-
mabat. Staluit igitur alias quoque Vulpes ad idem
inducere, ut vitium suum commuai malo celaret.
Vniversis itaque congregalis, ut sibi caudas abscin-
derent, suadebat, aieus, non modo eas dedecori,
sed oneri esse eliam inepto nimisque gravi. Ad
baec autcm quaedam respondens, Arnica, dixit,
nisi consilium huiusmodi tibi utile esset, baud
nobiscum profecto communicares.
Fabula significat, haec de iis praecipue dici
posse, qui amicis, non propter benevolentiain, sed
propria ob coinmoda consilia praebent.

Fab. VII. Vulpes et Leo.

Vulpes quum nunquam Leonem vidisset, post-
quam olim forte in incidit, primo quidem
intuitu ila pcrlerrefacta est, ut parum abluent,
quin periret. Rursus autcm eodem obviam rcper-
to, tunc etiam, sed non ut antea, timuit. Tertio
demum ipsum conspicata , audax ita iuit , ut ac-
cedens cum eo colloquerelnr.
Fabula significat, quod, quae terribilia sunt,
consuetudo blandiora reddit.

Fab. VIII. Vulpes et Rubus.

Vulpes qumn sepem transiliret, ac iam in prae-
ceps casura esset, rubum, ut sibi auxili um ferret,
 AESOPICAE. 7
apprcliendit. At eius pedes quum spinae transfige-
rent, ipsaquc graviter sauciaretur, ad eum conversa
exclamavit: Vae mihi miserae, quae, ut opem
ferres, ad te confugi; tu vero me peius perdidisti.
Cui Rubus, Errastl, arnica, inquit, me apprehen-
dere volens , qui omnes apprehendere soleo.
Fabula demonstrat, ita quoque stultos eos esso
homines, qui ad eorum auxilium confugiunt, qui-
bus potius nocere natura insitum est.

Fab. IX. Vulpes et Cr di lus.'

Vulpes et Crocodilus de generis nobilitatc con*
tendebant. Ac sane Crocodilus quum multa cnar-
rasset, seque ob maiorum splendorem superbe ex-
tulisset, Amice, Vulpes ait, etiamsi nihil esses
eloquutus, pellis tamen tua manifeste dclart, te
multis i am ab annis egregio splendide educa-
tum fuisse.
Fabula dclart, quod mendaces viros facta
convincunt.

Fab. X. Vulpes et Lignator.

Vulpes venatores effiigiens, ac longo cursu per
deserta loca pererrans, Lignatorem demum invenit,
eumque, ut ipsam absconderet, exoravit. Ille suum
ei tugurium ostendit; eoque Vulpes iugressa, quo-
dam in ngulo se recepit. Venatoribus deinde su
pervenient ibus , Lignatoremque de Vulpe roganti-
bus, ille Ycrbis quidem nihil se scire dicebat, manu
vero locum , ubi latebat ipsa , indicabat. Attamen
ipsi, quum id minime animadvertissent, baud mora
abiere. Vulpes interim, ubi profectos cos esse
cognovit, inde tacite discessit. Quapropter ille
earn obiurgare coepit , aiens : Ergone , te postquam
5 F V L A E

omnino scrvavi, mihi gratiam nullam agis? Cui

stati in conversa Vulpes, Amice, inquil, ego qui-
dera tibi gratias egissem, si tamen verbis manus
quoque gestus et mores similes habuisees.
Tabula in eos est homines , qui verbis quidem
utilia promittunt, re vero improba faciunt.

Fab. XI. Vulpes ad Personam.

Vulpes in citharoedi domum ingressa, *
que eins supelleclilem perscrutata , scenicae larvae
caput ingeniosissime fabrefactum invenit: quod suis
manibus quum cepisset, Oh quale caput, ait, ce
rebrum non habet!
Hace de i is fabula narratur, qui corpore qui
dem specie praecellunt, mente vero communi
prorsus sensu carent.

Fab. XII. Vulpes ventre tumefacto.

Vulpes csuriens , quum in tugurio quodam
relictas a Pastore carnes panemque vidisset, eo
ingressa , quam suavissime devoravit. Tumefacto
proinde ventre, quum inde exire non posset, suspi-
rabat graviter atque lamentabatur. Alia aulem
Vulpes quum iliac forte transiret, eiusque iletus
audiisset, eo accdons, quam ob rem ita lugeret,
interrogavit. Cuius rei caussam ubi intellexit,
Mane istic ergo tantisper, inquit, donee talis fias,
qualis es ingressa.
Fabula significat, quod tempus rol diflicilli-
ma solvit.

Fab. XIII. Vulpes et Pardus.

Vulpes et Pardus de pulcritudine contende*
bant. Pardus itaque corporis sui varictatem quuin
 A E S P I A E. 9

continuo praedicarct, Quanto te pulcror, Vulpcs

tandem ait, ego sum iutlicanda, quae non corpus,
sed montein varie oniatam gero!
Fabula significat, quod mentis decor pulcri-
tudiuc corporis praeslantior est.

Fab. XIV. Felis et Gallinae

Felis quum audisset, gallinario qnodam in sta-
bnlo gallinas aegrotare, se modicum fingens, pro-
priisque artis medicae instrumentis arreptis, ad
eas confestim accessit , et ante stabulum adstans,
quomodo se liaberent, interrogavit. IJIae respon-
dent.es, Optime quidem, dixerunt, si tu tarnen
hinc procut secesseris.
Ita soelesti homines, etsi probitalem quam ma
xime vullu simulent, non tarnen prudentes latent.

Fab. XV. Felis et Gallus.

Felis correptum Galium iure aliquo devorare
Tolcbat. itaque accusarc coepit, aiens, quod
hominibus permolestus esset nocturno clamore, at-
que frui somno negaret. At Gallus, id sese ad
forum utilitalem facer, respondebat, quippe qui
in consueta opera iilos excitaret. Itcrum vero Fe
lis, Impius in naturam es, inquit; cum sororibus
enm ipsaque maire rem babes. Sed et haec, ille
respoudit, ad berorum raeorum utiJitatem facio;
ita enim curo, ut multa illis ova pai iantur. At
demum Felis, Licet, ait, multis defensionibus abun
des, ego tamen impastus non mancbo.
Fabula demonstvat, quod, quura bomines natura
perversi scelus aliquod admittere deliberaverint , si
specie quadam honcsti id gerere nequeant, suam
denique aperte improbitatem exercent.
10 F V L A E

Fab. XVI. Perdix et Galli.

Gallos quidam domi suae Habens, Perdiera in
foro aviario quum forte vidisset, cam sibi quoque
comparavit, ac domum detulit, ut inter ceteras cor-
tis aves aleretur. Gallis autem earn continuo ver-
berantibus atque abigentibus , vehementer illa qui-
dem contristabatur , rata nimrum ideo a Gallis
cxagitari, quod eiusdem generis avis non esset.
Quum itaque aliquantispor penitiorem in angulum
vecessissct, Gallos etiam inter se pugnare, mutuo-
que se caedere animadvertit. Quae Perdix fieri
videns, omni timor reiecto intra se ait: Equidem
non me postliac discruciabo, nam hos quoque in*
ter se dimicantes aspicio.
Fabula demonstrat, baec eadem de viris pru-
dentibus dici posse, qui amicorum iniurias facile
perferunt, quum ipsos videant ne suis quideui a
domesticis abstinere.

Fab. XVII. Cae cus.

Caecus quidam erat, qui animal quodvis suis
in mauibus positum, tactu quale esset indicare so
lebat. Quum olim ei itaque lupi calulus oblalus
fuisset, is manu contrcctans, dubius et haesitans,
Equidem, inquit, baud plane novi, ulrum canis,
an vulpis, an alicuius buiusmodi animalis hie ca-
tulus sit. Id tarnen certe scio, quod inter ovium
greges versari sine eai'um detrimento non potest.
Sic improborum perversi mores saepe sucpius
ipso a corporis habitu declai'antur.

Fab. XVIII. Vulpes ct Canis.

Vulpes in ovium gregem ingressa, quo tempo
re agni laclentes eront} ex iis unuin arrcptum deo
 A E S P I A E. 11

jrulari fingebat. Quapropter a Cane , quidnam

faceret, interrogate, Nutricor ipsvim, ait, cum eo-
qne me oblecto. At ille, Nisi aghnm exlemplo
dimittis, quae sunt Canum pi'opria, in te exernm.
Huiusmodi fabala do eallido et furace homine
opportune narratur.
Fab. XIX. Astrologus.
Astrologus quidam quotidie nocte advenante
ogredi atque sidera observare solebat. Sed olira
quam extra urbem pro more ambularet, mentem-
que in astris omnem defixam teneret, imprudens
in p'uteum praecipitavit. Quo casu quum fleret
ille vehementerque clamaret, inde quidam forte
pcrtransiens , ubi eius gemitus audi vit, confestim
accessit, reque cognita, Amice, inquit, quinam lu,
dum coelestia tueri conaris, terrena non vides?
uti fabula in eos possumns, qui se ma
gna facturos praedicant, dum ne vel minima qui-
dem perficere valent.
Fab. XX. Pis c'a tor et S mar i s.
Piscator, iactis retibus, Smaridem tantummodo
traxit. Quae quum prvula esset, cum supplex
rogabat, aiens, Ne nunc, quaeso, me capias, sed
polius, quandoquidem sum tarn parva, relinque:
postquam autem crevero ac maior ero, tunc me
comprebendes, tibique maiorcm quoque ulilitatem
feram. Ad haec autem Piscator ait: Ast ego pre
fecto stultus essem, si, quod manibus babeo, quam-
vis sit leve, lucrum abiccerim, illud persequi
vellera , quod , magnum sit licet , in iueerta spe
tarnen omnino consistit.
Fabula dclart, satius esse praesens lucrum
retiere, quamvis parvum sit, quam futurum per
sequi , licet sit magnum.
 F V L A

Fab. XXI. Homo fractor Simulacri.

Homo quidam ligneum Deum habens, eum,
ut sibi benefaceret, supplex . orabat. Quum haec
igitur, et plura etiam continuo faccret, ipse ta
rnen niagis in paupertate degebat. Quapropter
ira correptus, Dei simulacrum cruribus sublatum
magno cum impetu in parietem coniecit. Ita eins
capite subinde diflracto , ingens vis auri repente
defluxit: quod ille colligens exclamabat: Iniquus
es, ut puto, et ingratus. Dum enim te colerem,
me nihil iuvisti; postquam vero percussi , tunc
bonis plurimis me cnmulasti.
Fabula significat, quod r;emo, si viros improbos
honoraverit, emolumentum recipiet; at contra si
perussent, maiorem utililatera consequetur.

Fab. XXII. Canis ad convivium.

Vir quidam, quum coenam opiparam ad fanii-
liarissimum sibi amicum excipiendum appararef,
eius quoquc Canis Canem alium invitavit, Amice,
dicens, hue hodie mecum epulatum veni. Illc ila-
que introgressus, laetus constitit, magnumque con
vivium cernens, Papae, intra se aiebat, quanta lae-
titia nunc peri'ruor, postquam id mihi inopinato
contigit. Nutriar ergo, et ita ad salietatem coena*
bo, ut omnino crastina die esurire non possim.
Dum haec secum tacitus Canis volvebat, caudam-
que agitabat, intentos gerens oculos in amicum,
n quo fuerat in convivium vocatus, liaud mora
coquus, ubi ipsum caudam hue illuc circumagen-
tem adspexit, pedibus arreptum extra fenestras
deiecit. Canis itaque lapsus , magno cum clamore
discessit. Occurrentibus proinde ceteris canibus at-
que rogantibus, Vt te coena iuvit, amice? subri
 A E S P I A E. i3

dens ille respondit : Mehercle, ita mero me obrui,

ut satietale iam ebrius ne viam quidein viderim,
qua sum egressus.
Fabula dclart, iis, qui nihil periciunt, nul-
lara esse fidem adhibendam.

Fab. XXIII. Aquila et Vulpes.

Aquilam olim quum quidam cepisset, ei sta*
lim alarum pennas avulsit, domique in gallinarum
nnmerum aggregavit. Qua ilia calarnitale perter-
vita, magno dolore premebatur. Deinde vero quum
earn quidam alius emisset, ut ei pennae renasee-
reutur , continuo curavit. Tunc Aquila volans Le-
porem eepit, atque ci statim, a quo tale beneficiura
receperat, dono obtulit. Quod Vulpes quum vi-
disset, Primo potius, inquit, hospitalia baec mu
era, non isti feras moneo, ne nimirum te iterum
capiat , rursusque pennas evellat.
Fabula dclart, iis qui benefaciunt iucundas
esse gratias referendas, pravos vero omiiino fu-
giendos.
Fab. XXIV. Equus et Asina.
Equum et Asi nam quum quidam baberct, ma*
iora buic onera imponebat. Quum olim itaque in
itinere Asina esset, impositis sarcinis nimis
gravaretur, ad Equum conversa exclamahat : Toile,
precor, aliquid oneris, meque paullisper leva, baud
en im haec omnia ferre possum: quod si feceris,
per te vivam; alioquin emori me omnino videbis.
Equus tarnen nulla Asinae pietate permotus est;
quae quidem statim mortua bumi corruit. Herus
itaque quum omnia Equo gestnde imposuisset,
flens ipse exclamabat: Vae mihi, vae misero mi
hi! quid nunc infelicissimo contigit? Parum enini
,4 FABVLAE

oneris susciperc nolens, en cuneta, et ipsam quo-

que Asinae pellem fero.
Fabula significat, quod, si magni cum parvis
iuiigantur, ambo in vita servan poterunt.

Fab. XXV. Vrsa et Vulpes.

Visa olim se magnifico iactobat, quod prae
ceteris animalibus arnica hominis esset; earn eiiim
ferunt bumanis cadaveribus vesci non soler. Ri-
sit Vulpes his auditis, atque ad earn dixit: Oh
utinam mortuos, non vivos devorares!
Avaros atque hypocritas baec fabula carpit.

Fab. XXVI. Homo et Satyrus.

Homo quidam et Satyrus amicitiam quum si-
mul iniissent, tandem, ut cibum sumerent, ambo
consederuiit. Quum vero maxima tunc hyenas in-
grueret, ac frigus esst, homo admotas ori manu
cniisso balilu refovebat. Interrogatus proinde a
Satyro, quam ob caussam id faceret, Maims ri
gentes frigore calefacio, respondit. Deinde vero
quum calidum ferculum apponeretur, ille iterum
admotum ori cibum iusufflabat. Cuius rei caus
sam quum denuo Salyrus posceret , Cibum frige-
facio, respondit. Tum Satyrus, Ego vero tuam
j .uni iu no amicitiam recuso, quoniam ex eodem
ore frigus simul et calorem emittis.
Fabula dclart, nos pari modo eas amicitias
cFugere deber, quarum conditio dubia est.

Fab. XXVII. Carbonarius et Fullo.

Carbonai*ius, qui in domo quadam degebat,
qum Fullonem vidisset , eum , ut secum eodem
contubernio uti vellet, adhortabatur. At Fullo re
 AESOPICAE.

spondens, Ego meliercle, ait, nullo id modo agere

possum. Cuius rei caussam
Vereor, inquit, ne, quae ego
bonario pulvere adspergas.
Fabula demonstrat, quod
non possunt.
quum alter rogaret,
dealbo, tu mihi car
dissimilia consociari

Fab. XXVIII. Piscatores.

Piscatores verriculum trahebant; quod adrao-
dum grave quura esset, laetabantur illi, atque ex-
sultabant, multara praedam inesse existimantes. Eo
autem extracto, pieces quidem paucos invenere, sed
ingentem verriculo lapidem sustulere. Qua re non
mediocritcr coutristati , non tarn de piscium pauci-
tate, quam quod contraria speraverant, angebantur.
Tum vero quidam ex illis, qui senior erat, Ne do-
leamus, inquit, amici ; laetitiae enim, ut videtur,
tristitia soror est. Oportebat igitur, nos eliam,
qui tantum antea gavisi sumus, aliqua in re quoque
omni 110 tristari.
Fabula significat, quod, si quando spc decipi-
mur, non tarnen doler debemus, vitae vicissitu-
dines cognoscentes.

Fab. XXIX. Homicida.

Caedem quidam fecerat, eumque propterea
hominis interfecti cognati persequebantur. Ad Ni-
lum itaque quum pervenisset, Leonem obvium vi
dons, timor correplus, in arborem adscendit.
Ibi vero quum anguem summis in rami's delitc-
scentem invenisset, novo metu perculsus , se in fl li
men proiecit, ibique a Crocodilo devoratus est.
Fabula significat , quod nec terra, nec ar, ne-
que ipsum aquae elementum, nullus denique locus
homicidas dfendit.
i6 F V L A E

Fab. XXX. Viator gloriosus.

Vir quidam aliquandu percgrinatus, quirni in
patriam rediisset, gloriose quidein de se loquebatur,
ingentuque strenuitatis suae specimina diversis iu
regionibus edidisse iactabat. Prae ceteris vero aie-
bat, Rhodi se saltum talem saltasse , qualem nullus
hominum umquam saltare potuerat: testes insuper
huiuscc rei se habere adfinnabat. Quidam autem
ex iis qui aderant, Heus tu, inquit, si vera nar
ras , en tibi Rhodus , hie salta.
Fabula dclart, quod, nisi rci experimentura
in promptu sit, omnis sermo inania est super-
vacuus.

Fab. XXXI. Impossibilia promittens.

Pauper quidam aegrotans, quum morbi vio-
lentia graviter vexaretur, postquam ei medici, quod
nihil ipsis danduin haberet, spem omnem recupe-
randae valetudinis ademerunt , Deos rogavit , iisquc
haec vota fecit, aiens: Dii praeclari ac maximi,
si mihi valetudinem reddideritis, centum vobis bo-
ves sacrificabo. Quum autem eius uxoripsumro-
garet, Vudenam haec tibi, si convalescere e morbo
contigeril ? Putasne, ille respondit, me hinc surge-
re, ut Dii haec a me rptant?
Fabula demonstra!, multos facile polliceri, licet
explere promissa desperent.

Fab. XXXII. Vir malignus.

Vir quidam malignus , Apollinis experimen*
tum facturus, Delphos se contuiit; passerculum
sub veste abditum manu tenens , in sinmlacri con-
spectum adstilit, Deumque interrogavit , utrum
quod manu gestabat vivum esset an mortuum; eo
 AESOPICAE. 17

nimirum consilio, ut, si mortuum respondisset,

passerculum vivum ostenderet, sin autem vivum,
ipsum protinus praefocaret, extinctumque exhibe-
ret. At Deus, prava illius mente cognita, Heus tu,
inquit, quodcumque vis age : in te enim , sive mor
tuum , sive vivum velis ostendere , situm est.
Fabula significat, Deum eque decipi, neque
eum quidquam posse latere.

Fab. XXXIII Agrcola et Filii.

Vir quidam Agrcola, quum iam esset vita
excessurus, suisque filiis, quid agricultura posset,
vellet demonstrare, convocatis ipsis, Filii, ait, iam
ego e vita discedo; bona vero, quaecumque possi-
deo, in vinea invenietis. Illi itaque ibi thesaurum
inesse rati, eius obtinendi cupiditate pei'moti, post
patris obitum, ligonibus, aratrisque bumuin totam
susque deque verterunt, sed nullum in ea thesau
rum invenere: vinea vero egregie defossa, iisque
auxiliis adiuta, multo uberiores fructus produxit,
atque ita divitias illis plurimas comparavit.
Fabula dclart, quod thesaurus hominibus la
bor est.

Fab: XXXIV. Piscator.

Piscator artis suae prorsus ignarus, tibiis ac
retlbus sumptis, ad mare se contulit. Supra sco-
pulum itaque considens,' primo quidem tibias infla
re coepit, putans nimirum pisces ad vocis suavita-
tem sponte in litus ex undis prosulturos. Ast ille
mullum diuque conatus , ubi nihil se profecisse co
gnovit, tibiis seposilis retia corripuit, iisque iactis,
complures pisces cepit. Quos quum ille e rete sub-
duceret, simul ac saltantes inspexit, O pessima,

 F AB VLAJi

inqut, animalia ! quando tibiam inflabam, non sal-

tabatis, et nunc, postquam destiti, saltatis.
De iis haec fabula loquitur, qui praeter ratio-
uem ac Opportunitten! aliquid gerunt.

Fab. XXXV. Piscatores.

Piscatores piscatum egressi, ac diu mull unique
frustra conati , in rate sedentes fame conficiebautur,
nee spes ulla rei bene gerendae dabatur. Quo qui-
dem maxime contristati, iam reditum infectis rebus
parabant, quum ecce Thynnus a mximo pisce exa-
gitatus, in eorum ratem desiluit. Quem quum pro-
tinus ill i cepissent, laeti in urbem reversi sunt, eum-
que subito vendiderunt.
Fabula demonstrat, quod ars quae denegat, for
tuna saep largitur.

Fab. XXXVI. Subdolus,

Vir pauper aegrotans, haec Diis olim vovebat:
Dii , si Valetudinem recepero , centum boves in sa-
crificium vobis adducam. Ipsi itaque eum experiri
volentes , a morbo protinus liberarunt. Is autem
sanitati restitutusj quoniam bobus omnino carebat,
centum boves ex farina subacta fictos in ara cre-
marit, aiens: O Superi, mea ecce vota explevi.
Dii vero, quum de eo poenas sumere vellent, in
somnis oblali, Ad litus perge, dixere, et locum
pete, quem indicamus, ibique centum auri talents
invenios. Expergefactus ille, magno cum gaudio
iu demonstratum locum se contulit, aurumque sibi
per viam iam iam manibus contrectare videbatur.
Illic autem quum in latrones incidisset, ab iisque
captus esset, Dimittite quaeso, cxclamabat, vobis-
que mille auri tlenla dabo.
 A E S P I A E. 9
Fabula dclart, quod mendaces homines sibi
mimen infensum reddunt

Fab. XXXVII. Ranae petentes regem.

Ranae, nullum se regem habere dolentes, le
gatos ad Iovem misre, ut tandem aliquem ipsis
concederet exorantes. Is itaque, quum placidos
earum mores perspectos haberet, lignum in palu-
dis medio defixit Ranae extemplo metu perter-
ritae, in profundos gurgites subiere. Post multum
vero temporis, quum immobile Lignum conspexis-
sent, omni timor reiecto, in tantum Regis con-
temptum venere, ut acceder, supra insidere
non dubitarent. Talem itaque regem habere, baud
ex sua dignitate esse ratae, ad Iovem iterum vene-
runt, ac ut alium daret enixe rogarunt. Dedit ita
que Anguillam; sed hanc etiam, placido miti
eius animo coguito, Ranae minime receperunt. Tei--
tio itaque ad Iovem se contulerunt , ut conccssum
regem tunc quoque mutaret. At ipse in eas indi-
guatus, Hydrum repente immisit, ab eoque Ranae
correptae, statim omnes devoralae sunt.
Fabula significat, optimum esse Deo parre,
pravos turbulentosque reges non habere.

Fab. XXXVIII. Ranae.

Ranae duae in palude quadam degebant. Aesti-
vis autem diebus quum arefacta palus esset, ea re
licta, s'bi aliam quacsiverunt. Nec longius progres-
sae, profundum puteum invenere. Altera itaque,
ut eo una descenderent, proponebat; sed altera, Ve
rum, inquit, si hic etiam aqua defecerit, quonam
pacto remeare poterimus ?
Fabula significat, non esse temer res adeundas.

ao F V L A E

Fab. XXXIX. oves et PI austrum.

Boves plauslrum trahebant; cuius axis quum
etrideret, conversi dixere: Heus tu, nobis onus
omne ferentibus, quid quereris?
Ita quoque nonnulli, dum alii insudant operi,
ipsi laborare fingunt,

Fab. XL. Mulier et Filius.

Bubulci quidam, quum ruri capram macla-
rent, vicinos ad epulum vocavere. Erat inter llos
paupercula quaedam mulier, cum eaque filius etiain
advenerat. Convivio itaque procedente, quum pueri
venter comesis carnibus praeter mod uni intumuis-
eet, vomitumque excitasset, flens ille, Mater, ex-
clamabat, heu viscera mea ! Cui illa respondit, Non
tua sunt haec, o mi fili, sed quae devorasti.
Obaeratum viium liaec fabula respicit, qui alie
na prompte accipiens, simul ac ea repetuntur, fert
ita moleste ) si propria daret.

Fab. XLI. Bubulcus.

Bubulcus gregem taurorum pascens, quum vi-
tulum amisisset, diu totum desertum circumiit, ac
perlustravit. Sed ubi nil invenire potuit, his pre-
cari Iovem coepiti Iuppiter, si furcm, qui vitu-
lum abstulit, mihi ostenderis, hoedo tibi faciam.
Haec fatus, dum per semitam quamdam transiret,
leonem iiivenit, qui vitulum, quem antea, perdi-
derat, devorabat. Quo ille ingenti timor percul-
sus, manibus in coelum sublatis, Mortalium Rex,
Iuppiter, ait, hoedum voveram me tibi daturum,
si furem invenissem*, nunc vero taurum tibi sa-
ciificabo, si furis huiusce manus cffugero.
fabula uti possemus contra vi ros infor
 AESOPICAE. 31

tunatosj qui angustiis pressi remedium aliquod in-

Tcnire votis poscunt j eo autenj reperto, statim
rclinquere eupiunt.

Fab. XLII. Agricolae filius et Serpens."

Anguia humi sei-pens, Agricolae filium in-
terfecit. Pater bac re graviter dolens, securim
arripuit, atque ad Serpentis latibulum accedens,
intentus erat, ut eum, si quando prodiret, statim
percuteret. Paullo post autera quum caput anguis
adtolleret, Agricole securim intorquet, sed ab eo
longius aberrans, adiacentem petram incidit. Hinc
Agrcola pavore coiTeptus> eum, ut secura, recon
cilian Teilet, hortabatur. Cui Serpens, Nec ego,
inquit, tecum habere possum, donee lapi-
dem discissum adspiciam , eque tu mecum , do
nee filii sepulcrum videbis.
Fabula indicat, quod summae inimicitiae non
facile deponuntur.

Fab. XLIII. Agrcola et Canes.

Agrcola quidam, hiberno tempore in subur
bano suo deprehensus , quum , deficiente cibo , ad
eum sibi comparandum alio ire non posset, pro
prias oves comedit. Dein quum longius saeviret
hyems, capras etiam, ut iis vesceretur, mactavit.
Tandem vero, nil hyeme cessante, ad aratores quo-
que boves se convertit. Quae fieri quum canes
animadvertissent, Fugiamus hinc, omnes dixere;
nam si herus noster, ut cernimus, operariis bo-
bus non pepercit, quomodo nobis parcet? 1
Fabula significat, eos esse vel maxime fugien-
dos, ac devitandos, qui familiares suos quoque
iniuriis adficere non verentur.
 F V L E

Fab. XLIV. Mulier et Ancillac.

Mulier vidua, quae continuo open sedula in*
stabat, quum ancillas quasdam haberet, has ad galli
cantum, ut munia sua obirent, noctu excitare so
lebat, lilis vero assiduo labore defatigalis, visura
est domestico gallo vitam esse eripiendam, ipsum
enim , quod beram noctu excitarct , malorum caus-
sam esse putabant. Hoc itaque facto, quum domina
gallieinium non amplios audiret, concubia nocte,
nimirum citius quam antea , eas usque in posterura
excitavit.
Ita plerisque hominum privata consilia malo-
rom caussa esse plerumque soient.

Fab. XLV. Mulier venfica.

Mulier venfica , quae mgica scire se car
mina, Deorumque iras avertere posse profilebatur,
quum plurimvun ac saepius id gereret, perniuita
sibi ad vitam hisee artibus compavabat. Nonnulli
proinde cam accusantes, quod res divinas in sn-
perstitionem adduceret, in ius illico rapuere, et
crimine convictam, capite damnarunt. Quae quum
e praetorio in supplicium ageretur, obvius qui
dam id videns, Nonne, inquit, Dcorum iras te
avertere posse dicebas? Die sods, quonam modu
eque homines flectcre potuisli ?
Hniusmodi fabula uti possumus in deceptores,
et magna promittenles , qui postea vel minimis in
rebus dignoscuntur.

Fab. XLVI. Mulier vetula et Medicus

Votula mulier oculorum morbo laborans, Me*
dicum quemdam, ut cam paca mercede curaret,
accersivit, et adhibitis testibus , ingontein illi nier*
 A E S P I A E. 23

cedem se dalvam promist, si oculorum vitio sana-

ret ; contra vero , si nil efficeret , idemquc morbus
maueret, minimum quid praehituram. Hoc
itaque pacto, quoties Mcdicus ad eius oculos me-
dendos veniebat, semper aliquid ei furabalur. Nec
multo post tempore quum illain egregie sanasset,
pactam sibi mercedem postulavit. Vetula interim
oculorum luce recepta, nil amplius ex iis, quae
domi habebat, apud se superesse vidit. At Medi-
cus quum earn assidue ad solvendum urgeret, id-
que illa continuo diffeiTet, in ius denique ante
magistratus rapit: quorum in conspectu stans Ve
tula, Vera sunt, inquit, qxiae iste homo ait. Fa-
teor equidem> me ei mercedem, si bene visum
recuperasstm , promisisse ; sin minus, me nihil
omni no daturam. Ac isle quidem iactat me esse
curatam; ego vero adfirmo contrarium me pati.
Nam quando oculis laborabam , meas tunc opes,
omnemque supellectilcm domi esse videbam; sed
nunc , me videre ipso dicente , nil prorsus in ea
cerner possum.
Fabula dclart, pravos homines rerum avidi-
tate captos, maximum sibimetipsis dedecus impru
dentes inferre.

Fab, XLVII. Mulier et Gallina.

Mulier quaedam vidua Gallinam ovum quo-
tidie parlentem habebat. Putavit itaquc, quod, si
ei plus hordci tribuisset, bina in diem pareret.
Id igilur quum effecisset, Gallina praeter modum
pinguis facta, nec unicum edere potuit.
Fabula dclart, quod plerique hominum, pro
pter maiorum rerum cupiditalem, praesentia que
que deperdunt..
 F V L A E

Fab. XLVIII. Felis et Venus.

Felis formosi cuiusdam adolescentuli amore
capta, Venerem oravit, ut ipsam in feminam ma-
taret. Dea illam miserata, in speciosam puellam
convertit; cuius egregiam formam adolescens quum
deperiret, secum protinus domurn adduxit. lis au-
tem in cubculo simul sedentibus, Venus experiri
volens, an ilia, mutato corpore, mores quoque com-
mutasset, extemplo niurem in medium demisit. Fe
lis praesentis status oblita, statim e cubculo surgens,
murem insequi cepit, eum devorare quam maxime
cupiens. Tum Dea indignata, earn iterum in suam
pristinam naturam restituit.
Fabula indicat, homines natura scelestos, etsi
conditionem statumque mutent , mores tarnen baud
unquam commutare.

Fab. XLIX, Mustela.

Mustela in officinam aerariam ingressa, li-
mam ibi iacentcm circumlambebat. Contigit nu-
tem, ut, dilacerante se lingua, multus sanguis ef-
flueret. Illa tarnen oblectabatur, aliquid ex ferro
se avellere putans ; donee tandem omnino linguam
amisit.
Haec fabula de iis narratur , qui contentionum
cupidi sibimetipsis nocent.

Fab. L. Senes et Mors.

Senex quidam, lignis olim caesis, suosque su
per humeros impositis , per longam viam iter habe
bat. Nimio autem pondere pressus, fasce deposito,
Mortem advocavit. Quae confestim quum acces-
sisset, caussamque, qua vocata esset, rogaret, Se-
nex respondit: Vt fascem hunc mihi feras.
 A E S P I A E. a5

Fabula significa!, unumquemque vitae cupidum

esse, quamvis infelicissimus sit, immmerisque pe-
riculis subiiciatur.

Fab. LI. Agrcola et Fortuna.

Agrcola quidam , arviim dum foderet, quum
aurum invenissct, terram quotidie, ut ab ca singu-
lari lioc beneficio cumulatus, coronabat. Huic au-
tem Fortuna apparens, Heus tu, inquit; cur terrae
mei muneris laudem tribus, quod tibi ego tradidi,
divitem te reddere volens? Atqui, si tempus im-
mutetur, et has opes prayos in usus insumpseris,
tum profecto Fortunam ineusabis.
Monet haec fabula , nos iis memores esse prae-
bendos , qui benefieiis nos cumularunt , iisdemque
ummas esse gratias referendas.

Fab. LH. Agricolae filii. '

Filii cuiusdam agricolae inter se dissidebant.
Qnos quum pater admoneret, nec verbis ullis re
conciliare posset, re demum id efficere delibernvit.
Iis itaque congregatis, iussit sibi virgas adferri:
nec mora adlatas agrcola capit, atque in unum
fasciculum quum colligasset, singulis mperat, ut
manibus sximant, atque confringant. Astilli, pe-
riculo facto , eum nulla vi frangere potuerunt.
Dein Pater, fascculo soluto, eas singulis singulas
frangendas tradidit. Quod quum statim ac facile
peregissent, Ita et vos, filii mei, Pater inquit, si
unanimes invicem perstiteritis , insupcrabiles eri-
tis, atque iuimicis invicli; sin autem discordes
contentiosi, ipsi vos facile profligabunt.
Fab. LIII. Delphines et Gobius.
Delplunes et Balaeuae nter se pugnabant. Pu*
 F V L

gna vero quum mags marisque incalescerel, Go-

bius (pisciculi id nomcn est) caput extulit undis,
eosque reconciliare inter se se conabatur. At qui
dam ex Delphinis cura interpellans, Profecto, in-
quit, tolerabilius est nobis, mutuis vulneribus oo
cumbere, quam te pacis auclorem habere.
Ita quidem nullius pretii homines, si quando
in rixam incidant, aliquid esse sibi videntur,

Fab. LIV. Demades Orator.

Demades Orator, quum Athenis olim concio-
nem haberet, nec eum cives auimis attentis audi-
rent, sed potius, ut Aesopicam aliqnam fabellam
narraret, enixe rogarent, ita demum exorsus est:
Ceres, Hirundo, et Anguilla iter una faciebant.
Quum vero ad quemdam fluvium pervenissent,
Hirundo quidem supervolavit , Anguilla amnem
subi it... Tum ipsis, quid Ceres egisset, interro-
gantibus, Vobis, inquit, vehementer illa succen-
suit, quod, rei publicae uris neglectis, Aesopicam
fabulam lubentius audiatis.
lia illi prorsus consilio carent, qui, necessa-
riis omnino poslhabitis, ea potius eligunt, quae
ad voluplatem conferre arbitrantur.

Fab. LV. Mors us a cane.

Quidam a cane morsus, quaerens qui vulnus
curare posset cireumibat. Quum id quidam casu
obvius axidisset, Heus tu, inquit, si sanus vis fieri,
panem sumito, cum coque vulneris sanguine deter-
so, cani qui te momordit edeiidum praebe. Tum
lie subridens, At si istud fecero, inquit, nullum
rit eflugium, quin me omnes canes urbis dis-
rerpant.
 ESOPICAE.

Fabula indicat, ita quoque ex hommibus eos

magis ad malefacta animan, qui pravis rebus al-
liciuntur.

Fab. LVI. Diogenes viator.

Diogenes Cynicus iter facieiis, ad quoddara
flumen, quod al veo pleno fluebat, quum porvenis-
set, perplexus restitit. Vnus autem ex iis, qui via-
toribus traiiciendis operam ant, cura incertum
atque haerentem conspicatus, statim accessit, iun-
ctaque amicitia traduxit. Quo pei*acto, Cynicus
suam paupertatem incusare, cuius caussa graliam
nullam bene de se raerenti rependere posset. Dum
haec secum animo volvebat, vidons ille via-
torem alium, qui transir et ipse non poteral, ac
currens eum quoque traiecit. Quapropter Dioge
nes ad illum accedens, Neutiquam amplius, inquit,
tibi de beneficio gratias habeo : video enim iil (,
non ex animi sententia, sed nsito quodam vitio
fieri.
Fabula demonstrat, quod ii, qui probos aeque
et mprobos beneficiis afticiunt, non bencfacti lau-
dem, sed potius temeritatis notam promerentur.

Fab. LVII. Viatores et Vrsa.

Duo amici iter una faciebant. Vrsa interim
qnum obviam illis veniret, alter quidcm perter-
ritus in arborem ascendit, ibique delituit; altor
vero belluam solus superare nn potens, ubi se
pro certo ab ea victum iri cognovit, hurai de in
dustria prolapsus, mortuum se simulabat. Tum
Vrsa ad eius caput accedens, riclu eius aures et
praecordia olfacit-bat. Is vero quum respiralioncm
omnem contineret, bellua cxam'matuin putans abiit;
atf F V L A E

aiunt enim Vrsam in cadavera non saevire: Mox

alter , ubi illa discessit , ab arbore descendcns , it-
neris comitem interrogabat , quidnam Vrsa secum
ad aures esset loquuta. Cui ille, Me, inquit, ad-
monuit, ne posthac cum huiusmodi amicis iter
faciam, qui in peiculis non resistunt.
Fabula innuit, sinceros araicos in calamilati-
bus agnosci : docetque etiam, ab iis esse abstinen-
dum amicis, qui in periculis praesto non sunt,
nec se firmiter gerunt.

Fab. LV1II. Inimici.

Duo qudam mutuo se odio proscquentes , ea
dem in navi vehebantur, Quum vero quam maxi
me ab invicem disiuncti esse vellent, eorura alter
in proram, alter vero in puppim se recepit, ibi-
que perstitere. Ingcnti autem tempestate coorta,
iamque navi periclitante, qui in puppi consederat,
ita gubernatorein interrogabat: Heus, amice, quae-
nam prior navig pars demergetur? Ille quum
proram respondisset, Mehercle non araplius miiii
quidera, ait ille, molesta mors erit, si inimicum
ineum ante me demersum undis adspexero.
Fabula significat, quod multi homines prius
inimicos suos calamitatibus oppressos videre cu-
piunt, ob iram nempe, qua in eos aestuant; ac
deinde ipsi eliam, si quid mali pati cogantur, fa-
ciliue perferunt.

Fab. LIX. Arundo et Oliva.

De constanlia, de firmitate, deque forttudi-
ne, Arundo et Oliva contendebant. Oliva autem
probro Arundini vertonte, quod fragilis esset, fa-
cileque ab omnibus vcntis flexaretur, ilia tunc
 AESOPICAE. 39

prorsus obticuit. At paullo post, quum, oborto ve-

hementi vento, Arando subinde agitata, atque in-
flexa, facile incolumis evasisset, Oliva vero, quod
altis defixa radicibus obstitisset, suamet vi eonfra-
cta esset, manifeste Arundini confessa est, quod
temer stulte sua de fortitudine superbiebat.
Fabula innuit, ita et eos, qui tempori, et se
fortioribus cedunt, mcliores iis esse existimandos,
qui cum potentioiibus contendunt. Indicat etiain,
quod potentioribus non est resistendum.

Fab. LX. Adolescentuli et Lanius.'

Duo adolescentuli eodem simul tempore car-
nem emere. Lanius interim quum alio animuiu
conversum haberet, alter eorum ablatam caruis
partem in sinu alterius occuluit. Conversus aulem
Lanius quum caraem requireret, qui cam rapue-
rat, se non habere, qui vero habebat, se non rapuis-
se adiurabat. Lanius, eorum fraude intelltcta, Etsi
me, inquit, latere possitis, Deum tarnen, per quem
peieratis, non latebitis.
Fabula significat, quod, etsi decipere homines
periurio possimus, non tarnen Deum decipiemus.
Numen enim iurantibus adstat.

Fab. LXI. Vitula et Bos.

Vilula Bovem arantem conspicata, ipsum, pro
pter laborem, aerumnosum vocabat. Sed quum
dies feslus venisset, agricolae, Bove dimisso, Vi-
tulam, ut Ds immolarent, retinuere. Id Bos ubi
vidit, ei subridens ait: Heus Vitula, ideirco non
laborabas , quia modo sacrifican debebas.
Fabula indicat, quod otiosum pericula inaneut.
 FA VLAE

Fab. LXII. Puer et Fortuna.

Puer quidam iuxta puteum dormiebaL For
tuna yero super eum adstans , Surge , clamabat,
atque isthiiic te proripe, ne in profundum putei
cadas, et omnes me Fortunam incusent.
Fabula significat, quod saepius culpa nostra
maie agentes, in pericula incurrimus, atque dein-
de de fortuna conquei-imur.

Fab. LXIII. Cerva.

Cerva oculo altero capta, in littus quoddam
devenit, ibique tranquille pascebatur, sano quidem
oculo ad terram converso, atque ita a venatorum
accessu sibi cavens , obcaecato vero ad mare de
flexo, quod nihil inde periculi suspicabatur. Ve
rum quum quidam ea prope littora navigarent,
ipsam conspicati , derepente sagittis confoderunt.
Ea itaquo quum deficeret, ita secum aiebat: Heu
me miseram, quae dum a terra, ut insidiis plena,
cavei-em, multo exitiosius mare, ad quod confu-
geram, sum experta!
Ita saepe praeter nostram expectationem , quae
noxia videntot, utilia; quae salutaria, damnosa
inveniunlur. ,

Fab. LXIV. Cerva et Leo.

Cerva venatores fugiens, in speluncam quam-
ckun, ubi Leo degebat, pervenit, ut in ea nimi-
rum ingressa lateret. Sed illico ab eo comprehen-
sa, necique parata, Ah me infelicem, exclamavit,
quae fugiens homines, ferae me tradidi!
lia nounulli hominuin, minoribus periculis
terri Li, mai ora se in ma la coniiciuiit.
 AESOPICAE. 3i

Fab. LXV. Cerva et Vitis.

Cerva a vcnatoribus acta, sub quadam vite d
litait, lilis vero praetergressis , ea vorare pampi
nos coepit. Respiciens autem unus ex venatoribus,
prolinus ipsam agnovit, et iaculo, quod gerebat,
emisso, confodit. Tunc ilia morti iam pi-oxima,
taba cum gemitu dixit: Iusta equidcm patior, eo
quod vitem, quae me servavit, otfendi.
Haec de iis fabula narrari posset, qui ben
ficos viros iniuriis efficientes, meritas a Deo -
nos ferunt.

Fab. LXVI. Cerva et Leo.

Cerva siti vexata, ad fontem quemdam bibi-
tura perveuit. Dum vero potaret, propriam ima-
ginem in undis aspiciens, de suis quidem corn ibus
ralde gaudebat, eorum magnitudinem varietatem*
que admirata; sed vehementer de pedibus trista-
batur, et, quod tenues infirmique essent, aegre
ferebat. Dum hace animo ipsa revolvit, Leo re
pente supervenit, et cam insequi oggreditur. Ilia
fugam abrpiens, longe ipsum antecedebat; cervi
enim pedibus , leones vero animo maxime prae-
stant. Ita, quamdiu ipsam per plana insequebatur,
ea longe praecurrens Leonis vim effugiebat; sed
ubi in quercetum quoddam, locumque sylvosum
pervenit, tum contigit, ut eius cornua in arborum
ramis implicarentur. Inde itaquc Cerva quum seso
extricare non posset, extemplo a Leone corripi-
tur, ac morti prxima, Heu me miseront! inquit;
a quibus enim me proditum iri putabam, periculo
erepta sum*, quibus vero spem niaximam ceperam,
atque exsultabam, nunc misere pei-eo.
Fabula significat, quod saepe eodem modo, dum
 V L

nounulli putaiit rem aliquam sibi utilem posside-

re, damno earn sibi esse non senliunt. Iudicat
praeterea, quod saepe amici illi, quos suspectes
habemus, salutem in periculis feruntj quibus vero
valde confidimus, ii proditores sunt.

Fab. LXVII. Felis et Mures.

In domo quadam permulti Mures erant. Id
Felis quum reseivisset, eo repente se contulit, sin-
gulosque corripiens devorabat. Tum illi se per-
ditum iri omnes sine ulla intermissione videntes,
Ocius per foramina sub terram recedamus , dixere,
ne hic omnino pereamus. Et sane , quum Felis
hue acceder neutiquam possit, nos salvi erimus.
Tum Felis quum ingredi sub terram non posset,
astu ac dolo Mures extra revocare deliberavit. In
palum igitur insiliens, de eo se praccipitem con
sulto dedit, ac mortuam esse simulabat. At qui
dam ex Muribus per rimas suspiciens, ut ipsam
vidit iaceutem, Heus tu, inquit, ctiamsi saecus
esses, ad te tarnen haud accedemus.
Fabula dclart, quod prudentes homines, si
aliquoi'um improbitatem experti fuerint, non am-
plius ab eorum fraudibus decipiuntur.

Fab. LXVIII. Muscae.

In celia quadam penuaiia melle effuso," ex
eo Muscae circumstantes edebant , ac cibi dulcedi-
ne captae, numquam inde discedebant. At demum
quum, implicatis pedibus, avolare non possent, at-
que exanimarentur, Heu nos miseras, dixere, quae
brevis voluptatis caussa perimus!
lia permultis pluiimorum malorum caussa in
gluvies est.
 A E S O P I A E. 33

Fab. LXIX. Vulpes et Simius.

In quadam brutorum animalium corona Simius
saltabat : qua quidem in re quum se mirifie atque
egregie tulisset, Rex ab illis extemplo renunciatur.
Ei yero Vulpes invidens, quum laqueo suppositas
cames alicubi vidisset, eum illuc adduxit, et has
inquit a s repertas, iuxta leges non sibi sum-
psisse, sed muneri ei debitas servasse: ac simul,
ut capiat, bortatur. Tum Simius inconsulto ac-
cedens, ut laqueo irretitum se sentit, Vulpem ut
dolosam, insidiosamque incusat. El vero Vulpes,
Tune, inquit, o Simie , fortuna talem ad digni
tatem evectus, brutis animantibus dominaris?
Fabula ostendit, eos quoque, qui res inconsi
derate aggrediuntur , praeter calainitates, deridi
culos etiam esse.

Fab. LXX. Asinus, Gallus et Leo.

In stabulo quodam Gallus et Asinus commo-
rabantur. Leo fame actus, ut Asinum vidit, ex-
tcmplo ingressus, eum iam iam erat devoraturus.
Verum ad Galli cantum metu correptus , aiuut
enim leones ad gallorura voceni pertt-iTefieri , in
fugam repente se vertit. Tum Asinus animo ela-
tus, quod Leo nimirum vel Galium perlimuisset,
confestim ad eum insequendum egredilur. Sed
ubi longius proccssit, a Leone devoralus fuit
Ita nonnulli homines, inimicos suos depressos
videntes, atque propterea audaciores facti, saepe
ab illis ex improviso opprimuntur.

Fab. LXXI. Simia et Camelus.

Simia olim in bvulonim ongressu saltabat:
quae quum plausus ab omnibus, summasque lau-
C
 F V L A E

des reportaret, camelus invidia excitatus, in me

dium et ipse processit, atque saltare coepit. Id
ille quum valde incomposite atque ineple faceret,
bruta animalia indignata fustibus abegerunt.
Eos omnino liaec fabula carpit , qui invidia
ducti cum pi'aestantioribus contenduut, atque spe
plurimum decipiimtur.

Fab. LXXII. Suculus ct Oves.

Suculus in quemdam ovium gregem ingrcssus,
cum iis una pascebatur. Olim vero a pastore pre-
hensus, grunnitus magnos edebat, atque eflugere
omni vi nitebatur. Eum itaque oves ob tot tan-
tosquc clamores increpare coeperimt, aieiites : Nos
quoque continuo pastor manu prehendit , ta
rnen ita clamamus. Quibus tum Suculus, Non
vestrae similis, ait, captura mea est: vos eiiim
aut propter lanam , aut propter aguos , me vero
ob carnem tanliunmodo Capit.
tlaec fabula sane dclart, eos mrito inge-
miscere , quibus non fortunarum, sed salulis dis
crimen instat.
Fab. LXXIII. Turdus.
Turdus in myrteto quodam vescebalur, ex
eoque, fruclus dulcedine captus, non abscedebat.
Eum itaque auceps libenter ac dudum ibi com
morantem quum observasset, viscata arundine ce-
piL Turn illc iam iam morturu3, Oh me mi-
serum, inquit, qui ob cibi dulcedinem pereo !
Luxuriosum hminem, et voluptatibus dedi-
tum Fabula carpit.

Fab. LXXIV. Iloedus et Lupus.

Lupus olim Hoedum, qui longius a grege re-
 A E S P I A E. 35

lictus fuerat, insequebatur. Hoedus itaque ad eura

conversus, Pro certo habeo, inquit, me tuum fore
cibum: verum, ne inglorius moriar, ut paullum
saltern, tibia cane, rogo. Tum i lie quum tibia
caneret, Hoedusque saltaret, canes auditum Lu-
pum protinus adoriuntur, qui ad hoedum conver-
sus, Mrito, hoede, inquit, haec mihi contingunt:
lanius enim quum sim, tu me tibicinem agere
iussisti.
Fab. LXXV. Hoedus et Lupus.
Hoedus in superiori cuiusdam altissimae do-
mus parte quum esset, ut vidit Lupum praetereun-
tem , eum conviciis insectari coepit. Cui Lupus,
Non tu mihi, ait, convicia haec ingeris, sed lo
cus in quo degis.
Fabula significat, quod locus, et tempus con
tra potentiores persaepe audaciam addunt.

Fab. LXXVI. Rusticus et Ciconia. .

Rusticus quidam anseribus, et gruibus, quae
semper nascenlia germina devorabant, laqueos in
agro posuerat. Quum vero Ciconia etiam una cum
Ulis in pcdicas incidisset, sibique pes alter diffra-
ctus esset, his agricolam, ut liberam dimieret,
orare coepit: Me quaeso, vir, serva, immunem-
que dimtte, teque mei claudicantis miscratio tan-
gat \ nuper enim hue advolavi, eque grus ego,
sed Ciconia sum, omnium quidem avium pien-
tissima, quippe quae parentibus inservio, singu-
lisque eorum necessitatibus prospicio. Agrcola
vero n risum vehementer effusus, Satis, iuquit,
et ego te novi, mihique ignota non es; scio prae-
terea, qui tul mores sint: sed cum illis te cepi,
cum illis quoque morieris.
2
3t> V LA

Fabula significat, optimum esse scelestos fige

te , seque iis soeium non adhibere , ne nos etiam
una cum ipsis in calamitates incidamus.

Fab. LXXVII. Pater t Filiae.

Habens quidam duas filias, harum alteram
olitori, alteram vero figulo nuptum dcrit. Pro-
gressu autem temporis olitori iunetam convenit,
eamque, quomodo se haberet, resque eius uti pro
cdrent, iuterrogavk. Ilia autem, nihil quidem
sibi desse, ait, sed hoc unum se Dos rogare,
nempe ut hyems adveniat et imber, eo uimirum,
ut olera abunde irrigentur. Non multo post ad
alteram quoquc, quaiu figulo dederat, invisendam
se contulit, et earn simili modo, ut se haberet,
est percontatus. Quumque ilia rcspondisset , se
nullius m indigere, nisi ut purus aether, solque
lucidus continuo esset, ut nimirum fictile opus
exsiccaretur , id pater audiens, Si tu, inquit, ee-
renum desideras, tua vero sror hyemem cupit,
cui vestrum meas preces adiuugam?
lia qui eodem in tempore sibi contraria ca-
pessunt, extricant nihil.

Eal). LXXTIII. Graculus et Aves.

Iuppiter regem avium creare quum vellet, sta*
tuta die conventum indixit, quo omnes adessent,
isque regem omnium forrnosissimuin ipsis praefiee-
ret. Turn Graculus propriam deformitatcm agno-
scens, per nemora atque arva se conferens, plumas,
quae avibus exciderant, ubique collectas sibi cir-
cumposuit, inseruitque. Ita i lie formosissimus
omnium est factus. Slatuta tandem dies advenit,
omnesqne volucres apud Iovem se contulere, quas
 AESOPIGAE. 37

inter adfuit et Graculus, qui plumarum vario co

lore emicabat. Quem luppiter quum regem cete
ris avibus, ob eximiam eius formam, iam iam esset
renunciaturus , indignatae iliac , propriam singulae
plumam ei abstulere, isque ita nudatus, iterum
Graculus r ut erat, factus est.
Ita et Uli, qui aere alieno gravantur, quamdiu
quidem aliena possident, aliquid esse videntur; at
postquam ea reddidere, quales prius erant inve-
muntur.

Fab. LXXIX. luppiter.

luppiter nuptias celebrans, animalia omnia
convivio excipiebat. Quum vero sola Testudo ni-
mis sero adventasset, luppiter, tardi tatis caussam
ignovans, eamd-cm rogavit, quinam cum ceteris ad
cpulum tempestive non convenisset. Illa autem re
sponderte, Dilecta domus, optima domus in
earn Deus ira- preitus, ad doraum continuo suis
humeris eircumferendam damnavit.
Ita pleriqiie homines parce potius apud se,
quam apud alios laute, vivere amant.

Fab. LXXX. Heros.

Herois simulacrum domi quidam habens, ei
.splendidissime sacrificabat. Quum vero multa con
tinuo in sacrificiis iiistruendis insumeret, impende-
retquo , noctu ei Heros in somnis adstans , Pesine,
inquit, amice, rem tuam familirem absumere; nam
si absumptis omnibus in paupertatem incideris , me
protinus accusabis.
Ita mulli, propria temeritate infelices, dant cri-
mini Diis.
38 F V L A E

Fab. LXXXI. Tub icen.

Tubicen quidam, qui ad pugnam exercitum
congregare solebat , quum ab hostibus captus essel,
Ne me quaeso, exclamabat, iniuria ac temer,
viri, intcrficite, quoniam ego nemini mortem intuli;
nulla enira, aere hoc excepto, arma gero. At illi,
Quin immo propterea magis iur mrito mor
rieris , quod , nihil in bello quum possis , ceteros
omnes tuo classico in pugnam excitas.
Fabula dclart, eos prae ceteris magis peccare,
qui pravos saevosque Principes ad malefacta. ad-
hortanlur.

Fab. LXXXII, Faber aerarius et Ca-

tellus.
Faber quidam aerarius catellum habebat, qui,
dum ipse aes exerceret, continuo dormiebat, dum
vero comederet, confeslim e somno surgebat. He-
rus itaque, osse ei proiecto, ait, infelix catule
somniculose, quid tibi vis faciam, adeo ignavia cor-
repto ? Quando enim incudem tundo , tu in lectulo
recubas , at quando moveo dentes , expergisceris
Statira , et caudam moves.
Arguit haec fabula somnolentos , et otiosos,
cosque simul , qui alenos labores spectarc soient,

Fab, LXXXIII, Mua,

Mua quaedam hordeo pinguefacta, exsultabat,
ac intra se suporbiens aiebat : Pater meus celerri-
mus eqnus est, ego ei omnino sum similis. Olim
Tero necessitate adurgente, quum cursum arripere
coacta esset, simul fessa quievit, maxime con-
tristata , continuo se paire asino genitam fuisse me-
minit.
 AESOPICAE. 3g

Fabula significat, quod, etsi lerapus ad gloriara

aliquera provehat, non sui tarnen inii ipse obli-
visci debet: haec cnim vita instabilis est.

Fab. LXXXIV, Formica et Scarabaeus.

Formica aestivo tempore arva circumiens, fru-
mentum ac hordeum colligebat, sibique, ut vesci
posset hyeme, recondebat. Hanc videns Scara
baeus, ingentem quidem eius laborein atque solli-
citudinem est admiratus, quod nimirum eo tem
pore, quo animalia cetera, labore rcmisso, otiatra-
hunt, ipsa contra ita labori insudaret, Ad haec
Formica tunc nihil respondi Postea vero quura
hyems advenisset, atque finius, nimio imbre perfu*
sus, omnino madefactus esset, Scarabaeus fame cor-
reptus ad earn se contulit, ac, ut aliquid cibi daret,
enixe rogavit- Cuiilla, Si tum, Scarabaee, escara
tibi comparasses , quum me laborantein increpabas,
nunc profecto non indigeres.
Pari modo, qui ubertatis caussa nullam futuri
curam habent, conversis deinde temporibus, cala-
mitatibus maximis opprimun(;ur,

Fab, LXXXV, Thynnus et Delphi nus,

Thynnus a Delphino agitatus, magnaque vi
actus, qum ab eo iam iam oapcretur, in quamdam
insulam, ex vehementi, quo ferebatur, impetn, im-
prudens desiluit, in eamdemque et ipse Delphinus,
qui ilium pari vi insequebatur, eiectue est, Tum
Thynnus conversus, eumque eJHantem aniinam con-
spicatus, Non amplius, inquil, molesta mihi mors
est, quum meae necis auctorem mccum una pereun-
tem videam.
Fabula innuit , quod facile homines calainitates
4o F V L A E

snstraent, quum earum auctores infelicilatibus prs

eos aspiciant,-

Fab. LXXXVI. Caais et Lupus.

Canis ante stabulum quoddam dormiebat.
Quem quum Lupus conspexisset, baud mora eum
voraturus accurrit. Cauis autem , ne ab eo ma-
ctaretur, obsecrabat, aiens, Nunc quidem, here
mi, no me omedas, quaeso; sum enim maeer,
exilis, atque mendicus. Quin potius paullisper
exspeeta , mei enim domini sunt nuptias facturi :
proinde si nunc me dimiseris, postquam largius
pastus ero, pinguior quoque fiam, melioremque
~cibum parabo tibi. His ille verbis inductus, Ca-
nem reliquit. Nonnullis autem traisactis diebus,
Lupus reversus qiium Canem perquireret, eum
supra domum dormientem invenit. Stans itaque
inferius ipsum vocabat, ac pacta convena com-
memor.ibat. Ei vero Canis respondona, O Lupe,
ait, si me posthac anto stabulum dormientem ad-
spexoris, ne nuptias amplius exspectes.
Fabula dclart, ita quoque prudentes homi
nes, ubi periculum aliquod cHugerintj sibi in
posterum ab illo cavere.

Fab. LXXXVII. Corvus.

Corvus aegrotans matri dicebat, Roga Deos
pro me, mater, ac gemens ora. At illa ad eum
conversa respondit : Quisnam Deorum tui mise-
rescet, fili mi? nam lu cuius carnes non ra-
puisti ?
Fabula indicat, quod qui multos in vita inimi-
cos habeut , nullum amicum in necessitate repe-
riunt.
 A ES P I A E.

Fab. LXXXVIII. Canis, Gallus et

Vulp es. - .
Canis et Gallus, luneta simil amicitia, una
iter faciebaiit. Nocte autem adventante, quum in
locum quemdam arboribus consitum pervenis,sent, '
Gallus, arbore dsconsa, in illius rami's consedit;
Canis vero in" 'cavo eiusdem ingrossus, inferius re-
cubuit. Nocte interim ad occasum vergente, ubi
dies albescere' coepit', Gallus tie more cantare in-
cipit. Quern quum Vulpes audisset, illuc proti-
nus, eum vorare cupiens, accessit, stansque sub
arbore, ita ipsum est adloquuta. avis optime,
quam perutis es hominihus ! ' Descende , quaeso,
ut simul carmina nocturna canamus, nosque ad
invicem oblectemur. Cui Gallus respondens, Arni
ca, inquit,. ad radices arboris pj'opius accede, pul
sa truneum, ac ianiturem voca, Psrsuasa Vulpes
ad eum vocandum accessit, sed, Canis repente
prosiliens, cam prolinus. orreptam, 4iJacerttvit.
Fabula dclart ita quoque prudentes homi
nes, quando aliquid mali illis obtigerit, ab eo se
facile posse tueri, .
Fab. LXXXIX. Lepo res et Ranae.
Lepores de sua liniiditate dolentes, in prae-
ceps quaddam se tandem proiicere decreverunt.
Quimi itaque ad paludem quamdam se contulis-
sent, eo nempe consilio, ut in earn se praeeipites
darent, Ranac eorum strepilu aeeepto, extemplo
in profundum paludis subiere. Qiias quum Le-
porum quidam vidisset, conversus, ceteris, Ne am-
plius, ait, o socii, nos praeeipites agamus: nam
ecce timidiora etiam nobis auimalia inveniuntur.
Pari modo ceterorum calamitates solamen ho-
minibus in propiiis ferunt.
 4a F V L A E

Fab. XC. Leo et Rana.

Ranam magna vi crocitantem quum Leo
olim .audisset , ad earn vocera protinus sese con
vertit, magnum aliquod animal esse arbitralus.
Paullisper itaque quum substilisset , ubi i Ham ex
palude prodeuntem adspexit, accedens illico pro-
culcavit, hace intra se aiens : Neminem, re non-
dum perspecla, vox audita conturbet, ncc quis-
piam, antequam vidrit, ab ullo deterreatur.
In grrulos homines est haec iabula, qui ni
hil aliud possuut, nisi loqui. .
' ' 14 I . I Iii
Fab- XCI, Leo ct Vulpes.
Leo senio correptus, quum suis viribus ci-
' sbi parare nequiret , arte aliqua id efficere
excogitavt. In antrum itaque quoddam recedens,
ibqu Iiumi devolutus , gravi se morbo correptura
simulabat, _ Hoc" ille astu , quotquot ad eum in-
visendi causea animali venirent, correpta devo-
' rabat. Multis ita sublatls, Vulpes denique, eius
fraude cognila, dJ cum et ipsa se contulit, ac
extra , proculque ab antro subslstens , Leonem,
qnomodo se baberet, . interrogavit. Quiquum bene
sibi esse respondisset , caussamque rogaret, qua
non accederel, seque iiitro conferret; Intrarem
equidem, Vulpes ait, nisi multa adeuntium, nulla
yero exeuntium vestigia viderem.
Ita quoque prudentes homines praevisa con-
icptuvis pcriuja eflugiunt,

Fab. XCII, Leo et Taurus;

Leo immani Tauro insidias struens, eo potiri
qnoquo modo conabatur. Eum itaque his verbis
olim compellans, Amice, ait, pecudcm mactavi;
 A E S P I A . 43

liode, silubef, una convivabimur. Hoc ille dolo

recumbenlem Tauruni aggredi, ac devorare medi-
iabatur. Is ilaque quum ad eum venissc*^ ac mul
tas ollas, veruaque ingentia, pecudem vero nullam
vidisset , nihil fafus ab anti'o discessit. Taurum
rro Leo increpans , reique lmiusce caussam in-
telligere volens, rogabat, quidnam inde, iniuriis
nullis acceptis, ne salulato quidem hospite abiret.
Sed Taurus, Haud temer id facio, atque hinc
dilTugio, respondit-, video cnim non pro pecude,
sed pro tauro haec omnia parari.
Haec sane declarant , quod pari modo impro-
borum fraudes prudentes homines minime latent.

Fab. XCIII. Leo et Agrcola.

Leo in Agricolae stabulum ingressus erat:
quem quura Agricola coniprohendere vellet, sta-
buli portam continuo clausit, Bcllua ita inclusa,
quum egredi ullo modo nequiret, primum quidem
pecudes discerpsit, oc doindc ad boves quoque
sternendos se convertit. Tunc sibi Agricola me-
tuens, ianuam subito reseravit. Ita Leone digrqs-
so, quum mulier gemenleru virum vidisset, Tibi
quidem digna, ait, evenere: quonam cnim consi-
lio eum hie claudere vohusti, quem procul etiam
formidare oporlebat?
Ita quoque qui fortes irritant, mrito eorum
improba facta pcrpeti debeut,

Fab. XCIV, L upus et Grus,

Infixum in Lupl gutlnre os olini inhaeserat.
Mercedem taque Grui pollicitus est se daturnm,
si, capite inserto, e gutture os extraheret. Qnod
ilia quum cgregie fecisset, mercedem illico repo
44 F V L

scebat. At ridens ille, dentesque aniens, Salis tibi

pro mcrcede vel hoc unum sit, inquit, quod ex
oro et dentibus Lupi salvum ac inclume caput
reduxeris,
Dolosos viros haeo fabula carpit, qui e peri-
culis servati, earn tantum bene de se meritis gra-
tium rependunt, iis scilicet, nullum delrimentum
adferrc,

Fab. XCV. Leo, Mus et Vulpes.

Leo quum olim dormiret, per os cius Mus
forte discurrit. Tum ille consurgens, quaquaver-
sum circiunagebatur, eum quaerilans qui inde
transierat. At Vulpes eum conspicata, graviter
obiurgabat, quod Leo nimirum quum esset, mu-
rem pertimuisset. Cui ille, Ego vero, respondit,
de eins volntate tantummodo irascor.
Hace profecto docent, quod -udentes homi
nes ne parva quidem negligcre debeant,

Fab. XGVI. Leo, Vrsua et Vulpes.

Leo et Vi"sus quum hinnulum invenissent,
de eo obtinendo" dimicabant. Mutuis itaque vul-
lieribus confecti, quum tandem longa pugna de-
fessi , caligantibus oculis ac semianimes humi ia-
cerent, Vulpes inde forte pertransiens , ubi eos
prostrates, positumqu in medio hinnulum vidit,
inter utrumque ingressa , eum cepit, atque effusa
se fuga proripuit. Id i Hi quum cernrent,
lamen surgere possent, Heu miseros, dixere,
qui pro Vulpe pugnabamus!
Haeo fabula monet, eos iure indignari, qui
fructus propriis laboribus partos sibi a ceteris au-
ferri vident. Docet insuper, quod multi olioruni
curas atque labores proprio lucro apponunt.
 E S P I A E. 45

Fab. XCVn. Leo et Lepus.

Leo dormientem Leporem nactus , confestim
earn devorare parabat. Cervam interim praetereun-
tem conspicatus, relicto Lepore, earn perscqui eoe-
pit. Lepus interea strepitu excitatus, hide fugam
abripuit. Leo autem postquara Cervam longe est
insequutus, nec earn adsequi potuit, ad Leporem
reversus est; sed cum quoque fuga elapsum quum
reperisset, Ego meliercule digna patior, inquit,
quia paratam in manibus cscam reiiciens, incertain
volui spera sequi.
Ita nonnulli homines parvo lucro haud eonten-
ti, ea quoque quae possident, imprudentes amittunt.

Fab. XCVIII. Leo et Mus.

Mus quidam ad os Leonis , qui forte dormie-

bat, accessit. Consurgens ille, ipsumque corripiens,
iam eum deglutir parabat.* Mus vero Leonem ro
gare, ut.se dimitteret , seque accepti beneficii gra-
tias ei relaturuin polliceri. Tum Leo adridens, li
berum ipsuin atque incolumem reliquit. Hauet
longo autem tempore elapso , contigit , ut Leo M
ris illus beneficio servaretUr. Nam quum a Vena-
toribus compreliensus , fune ad arbofem esset alli-
gatus, Mus, eius gemitu audito, eo statim accessit,
suisque dentibus funem corrodit. Ita quum ipsura
liberum reddidisset, Tu quidem, Mus ait, antea me
deridebas, quasi ad grates reddendas impos essem.
Nunc itaque pro certo scias, quod apud nos etiaiu
gratia est.
Fabula dclart, qUod si qilando praesens rei*
publicae status immutetur, potenliores quoque hu-
miliorum subsidio egent,
46 V L

Fab. XCIX. h et As i nus.

Leo et Asinusj societale simul inila, in vena-
tonem egressi sunt. Quum ilaque ad antrum quod-
dam pervenissent, quo nonnullac silvestres caprae
se receperant, Leo quidem in eins limine adslans,
quotquol cxirent coniprehendebat ; Asinus vero iii-
trogressus, cas, ut egredcrentur, cxagitabat, atque
x-udidbus deterrebat. Ita quum plurimae a Leone
caplae esscnt, egressus demum Asinus, eum, utrum
forliter se gessissct, ac slrenue capras insequutus
esset, iiitcrrogavit. Cni Leo, Scias veliin, inquit,
quod mihi quoque timorem maximum iniecisses,
nisi Asinum te esse probe nossem.
Ita etiam, qui se apud scientes niagniice ia
riant, deridiculi mrito funt.

Fab. . Latro et Morus.

Lalro quum in via quenidam intei-fecisset , et
ab s qui forte aderant impeteretur, prolinus eo
relicto ligam corripuit. Nonnulli autem, qui ex
adversa patte veniebant , quum ei obviam ineidis-
sent, ipsumque rogassent, cuiusnam roi caussa pol
lutes sanguine manus haberet, ille se e moro dela-
psum respondit. Vix ca fatus erat, quum ceteri
qui pone insequebantur, supervenerc, eumque com-
prehensum uxta morum quamdam humi stravere.
Tunc Morus , Ego quidem, inquit, quod ad tui
inserviam, haud aegre feroj ita enim poenas
illius quern interfecisti, uxta me summit.

Fab. CL Lupus et Agnus.

Lupus quum aguum a grege digressum inve-
hisset, non eum validis unguibus corripuit, sed
usta cum caussa devorare volcbat. Hisce itaque
 AESOPICAE. <7
est aggressus: Tu mihi iamdiu contumelias
plurimas attulisti. At Agnus gemens respondebat,
Ego nuperrime natus sum. Tunc Lupus, Agrum
meum pascis; et Agnus, Acihuc herbam non degu-
stavi. Iterum Lupus: Ex meo fonte bibis ; et ille,
Nondum aquam bibi, respondit; lac enim matris
meae cibum mihi praebet et potum. Sed Lupus
eum arripiens, ac iam voralurus, Haud ego, in-
quit, diutius impastus manebo, etsi meas ranos
rationes eludas.
Fabula dclart, verba, quamvis vera sint , im*
probi tarnen atque violenti mentem non Heder;
quibus autem iniuste agere propositum est, apud
illos nec iusta defensio locum habet.
i
Fab. CIL Lupus et Grus.
Lupus ossum quum deglutisset, medicum quae*
rens circumibat. Gmein itaque forte nactus, hunc,
ut ossum sibi extraheret, pacta meixede rogavit.
Ille igitur in eius gutture caput inserens , ossum
extrahit, pactamque mercedem expostulat. Sed
Lupus ridens, ac dents acuens, Satis tibi pro mer-
cede vel hoc unum sit, inquit, quod ex ore den-
tibus Lupi sanum atque inclume caput reduxeris.
Dolosos homines haec fabula ostendit, qui e pe*
riculs erepti , earn tantum sospitatoribus suis gra-
tiam rependunt, nullum iis detrimentum adferre.

Fab. CHX Lupus et Capra.

Lupus in rupe quadam pascentem Capram coil*
spicatus, qmim ad cam acceder non poeset, earn,
ut inferius descendefet, ne imprudens caderet, hor-
tabatUr, apud se mol lia prata, herbae quamplu-
rimum esse praedicans. Ei vero Capra respondit,
48 F A U V L A E

Amice, non me ad pascua vocas, sed ipse cibi in-

diges.
Ita quoque pravorum hominum fraudes , dum
improbitatem suam apud scientes exercera conau-
tur, irritae sunt.

Fab. CIV. Lupus et Ve tula.

Lupus esuriens, cibum sibi quaeritans circum*
ibat. Quum itaque ad locum quemdam devenisset,
vagientem puerum, Vetulamque ila ei minitantem
audivit: Desineflere, puer, ne eadera hac hora te
Lupo tradam. Existimans Lupus Vetuiam vera lo-
qui, diu illic exspectans est commoratus. At quum
vesper advenisset, audivit eamdem Vctulam blan-
dientem puero, atque ita dicenlem, Si hue Lupus
accesserit, iili , eum profecto interJiciemus. His
Lupus auditis, ubi nihil Vetulae verbis responder
inlellexit, inde -ecessit aiens: in domo alia
dicuiit, alia faciuut.
Eos homines hace fabula innuit , quorum facia
minime verbis respondent.

Fab. CV. Lupus et Pastor.

Lupus ovium gregem sequens , nullum iis da
mnum inferebat. Pastor itaquo primo quidem ab
eo, tamquam ab hoste, sibi cavebat, metueusque
illum attente observabat. Dtinde vero, licet con
tinuo sequeretur, quuin nihil uiiquam rapere ag-
gressus esset, tunc Pastor eum custodem potius,
quam insidiatorem esse ratus, postquain necessitate
quadam se in urbem conferre adactus est, relictis
ei ovibus discessit. Tum Lupus, occasione arrepta,
maioicm gregis partem devoravit. Reversus inde
Pastor , gregisque cladem cernens , Ego quidem di
gna patior, inquit; quid euim Lupo oves credidi?
 A E S P I A E. 49

Ita. quoque, qui ayaris sua committunt, cun

eta perdunt.

Fab. CVI. Leaena et Vulpes.

Increpata a Vulpe Leaena , quod uiiicum tan-
tum omni aetatis suae tempore filium pareret , Sed
Leonem pario, respond! t.
Fabula dclart, quod pulcrum non in mul-
titudine, sed in virtute consistit.

Fab. CVII. Lupus et Agnus.

Lupus Agnum insequebatur ; is vero in tem-
plum confugit. Porro quum Lupus evocaret, aiens,
quod, si sacerdos eum caperet, statim templi illius
Numini sacrificaret, Optatius est mihi, respondit
Agnus, Dei victimam esse, quam a te dilaceran.
Haec omnino deelai'ant, iis quibus mori sta-
tutum est , magis decorum esse cum gloria mori.

Fab. CVIII. Lepores et "Vulpes.

Lepores olim cum Aquilis bellum gerentes,
in auxilium Vulpes vocarunt. Hae vero hoc illie
responsum dedere: Vobis quidem suppetias ferre-
mus , nisi , qui vos , et cum quibus sit decertan-
dum, nosceremus.
Fabula docet, eos, qui cum potentioribus con
tendere cupiuut, propriam salutem omnino con
temnere.

Fab. . Leo, Asi nus et Vulpes.

Leo, Asinus et Vulpes, societate simul inita,
in venationcm egressi sunt. Multam itaque prae-
dam quum cepissent , omnes demum , ut comede-
D
5o F V L A

rent, convenere. Tum Leo Asino iubet, ut prae-

dam dividat: qui tres partes aequales quum fecis-
set, atque siraul moneret, ut quisque, quam vcllet,
eligeret, Leo indignatus Asinum extemplo devo-
ravit, deinde Vulpi, ut ipsa divideret, impe-
ravit. Ea yero cuneta in unum eollegit, sibique
minimam vilioremque praedae partem reservavit.
Cui Leo , Quisnom te, arnica, ait, tarn egregie par*
tiri docuit? Infortunium Asini, Vulpes respondit.
Fabula docet, ceterorum infortunia homiiii-
bus esse documenta.

- Fab. CX. Leo et Agricola.

Leo Agricolae cuiusdam filiae amore corre
ptus, earn uxorem ducere cupiebat. Patrem ta
que, ut illam sibi conceder vellet, enixe rogavit.
Is vero filiara suam immani belluae tradere omni-
no recusabat: quapropter Leo ferociter minitaba-
tur. Pater metu perculsus, quum ipsum a se
abigere non posset, callido consilio usus, ita Leo
nera alloquitur : Filiam tibi meara tradere non pos
sum , Leo , nisi prius tibi dents et ungues evel-
las , quos puella summopere exhorret. Ita ni ges-
seris , earn tibi neququam concedam. Ille amore
deperiens, iussa alacriter ac prompte exsequitur,
posteaque reversus, puellam poscit. Sed Agricola
eum despiciens, fustibus percussum a se longe
reiecit.
Fabula demonstrat, eos, qui se hostibus ere-
dunt, ab iisdem facile profligan'.

Fab. CXL Lupus et Asinus.

Lupus quidam, qui Lupis ceteris imperabat,
legem olim tulit, ut praedam, quam unusquisqne
 A E S P I A E.

caperet, in medium conferret, et ceteris imper-

tiretur. Asinus, his auditis, iubain quatiem, atque
subridens, Egregie quidem , ait, o Luporum im-
perator, pronunciasti ; sed praedam , quam tu heri
cepisti , quinam tuo in cubili , ut ea solus vesci
posses, clanculum reposuisti? Agedum, adfer hue
illam, ut ceteris dividatur. Ad haec Lupus stu-
pore perculsus, legem protinus abrogavit.
Fabula demonstrate quod qui leges definir
videntur, ea quae dfinivere atque iudicavere,
ipsi plerumque minime observant.

Fab. CXII. Larus et Milvus.

Larus quum piscem deglutisset , disrupto gut-
tnre, supra navem semianimis iacebat. Hunc autem
quum Milvus vidisset, Digna sane tulisti, ait, quod
volucris natus quum sis, supra mare vitam traducs.
Ita quoque qui patrios mores deserunt, et,
quae minime ad se pertinent, aggrediuntur, m
rito infelicitatibus obnoxii sunt.

Fab. CXIII. Hariolus.

Hariolus ih foro sedens, pecuniae colligen-
dae caussa sermones varios serebat. Quidam autem
quum ex improviso venisset, eique nunciassct, quod
domus suae fores apertae erant, suaque omnia sur-
repta, conturbatus extemplo e pulpito desiluit, ra-
pidoque cursu , quid gestum esset inspecturus, pro-
perabat. Quidam autem ex iis qui aderant atque
spectabant, Heus tu , ait, qui aliena praescix*e nun-
ciabas, ne tua quidem praevidebas?
fabula adversus eos homines uti possumus,
qui res suas prave administrantes, iis, quae nihil
od se pertinent , providere conantnr.
D a
5a F V L A E

Fab. CXIV. Apis et Iuppiter.

Apis, quae mol efficit, ad Deos olim accessit
mellis donuni ferens, ut illis sulfimen faceret. Iup
piter itaque Apis muere delectatus , ei, quaecum*
que petrct, se concessurum promisit. Apis igi*
tur his cum orare coepit: O Deus inclyte, mei-
que creator , aculeum quaeso tuae ancillac concede,
ut, si quis unquam, mellis rapiendi caussa, ad al*
reare acCesserit, eum prbtinus intericiam. Sed
Iuppiter huiusmodi preces minime excipiens, quo*
niam humanum genus summopere amabat, ita de-
mum Api fespondit : Neququam tibi , quae postu-
lasti, concedam; verum poli us, si quis unquam, ut
mel a te sumat, accesserit, tuque eum aggredi ac
pungcre ansa fueris, ipsa protinus acleo in vulnere
amisso peribis; tua enim vita omnis in illo consistit,
Docet haec fabula, non deber nos mala inU
micis votis ac oraliombus deprecari; quidquid
enim adversi in illos pelierimus, contra nos pro
tinus invcrtetur.

Fab. CXV. Mures et Felcs.

Bellum inter Mures et Fles ardebat. Pono
Mures semper devicti, quum in unum demum con-
yenissent, haec sibi ob Regis defectum evenire iudi-
carnnl. Nonnullos itaque suis ex copiis delectos
sibi duces coustiluere : qui quum ceteris iusigniores
esse vellent, cornua quaedam suis capitibus impo-
sueio. Praelio interim iHgruente, in eo etiam mu
res universos prolligari facile contigit. Sed tarnen,
ceteri quidem haud aegre suis in lalibulis se rece-
pere; duces vero, ob cornua quae sibi iinposuerant,
quum ingredi eo nequirent, capti ab liostibus ac
devorali fnerunt.
 A E S P I A E. 53

Ita quoque inanis gloriae stadium pcrmultis

caussa malarum est.

Fab. CXVI. Formica.

Quae nunc est formica, plim homo fuit, qui
m agrorum culturam incumbens , propriis labori-
bus contentas non erat, sed aliena quoque appeteqs,
vicinorum 'fructus surripiebat. Iuppiter itaque de
ipsius avaritia indignatus, ilium in hoc anima],
quod formica dicitur, transformavit. Is, verq, quani-
vis forma conversa , animi tarnen adfectum non
rommutavit: adhuc enim arva pererrans, aliorura
fructus colligit, sibique recondit.
Id sane dclart, natura perversos, etsi ma
xime puniantur, pravos tamen inores non exuere.

Fab. CXVII. Musca,

Musca in ollam carnis illapsa, quum a ferventi
iure iam iam sufocaretur , baec intra se aiebat;
Ego quidera comed , bibi et lota sum j prpinde
minime curo mori.
Hae proferto declarant, tum bomines mor
tem facilius perferre, quum cam sine dploribus
adsequuntur.

Fab- CXVIII. Formica et Columba.

Formica siti correpta quura ad fontem quem-
dam descendisset, ineodem, dum biberct, demer-
gebatur. Columba vero, quae in prxima arbore
forte resederat, earn periclitantem quum vidisset,
froudem ex arbore statim avulsit, eamque in subie-
ctum fontem pi'oiecit; atque ita Formica, ea fron
de conscensa , servata est. Auceps interea quidam
54 F V L A E

quum eodem in loco constitisset, calamosque visco

illitos de more collocasset, Colurabam capere medi-
tabatur: at id Formica videns, pedem venatoria
repente wiomordit; qui, prae dolore abiectis calami's,
Columbae fugam fecit.
Fabula docet, quod si brutae etiam animantes,
quid sit pulcrumatque honestum, agnoscunt, quanto
magis oportet nos iis gratias rependere, a quibus
bencfieiis cumulati fuimus ? Demonstrat insuper,
quod ex parvis quoque maximae saepe graliae
oriri possunt.

Fab. CXIX. Galli et Aquila.

Galli duo quum olim inter se de gallina obt*
nenda pugnarent, alter eorum tandem superatus,
quoda ra in cortis ngulo timidus profugusque la-
tebat, alter vero magno cum clamore, quod de
hoste triumphasset, supra domus tectum volavit,
elataque voce, Inimicura meum, aiebat, strenue
devici, atque in fugam vert. Haec ille dum ore
patulo iactat, Aquila superne devolans irruit, vi-
ctoremque Galium arreplum, suis pullis adtulit
devorandum. Aller vero liberius, ac sine metu
vitam traduccns, maximam de hoste suo gloriam
reportavit, qui antea quidem eum profliga verat, et
in fugam coniecerat , seque victorem efFerebat.
Omnino eos haec fabula respicit, qui Deo
obsistere non verentur.

Fab. CXX. Hinnulus et Cerva.

Hinnulus olim ita Cervae dicebat: Tu quidem
maguitudine canem superas , cursuque velocior es,
et magis expedita ; cornua insuper babes ad eorum
impetus i*epelIendoe. Quid igilur, mater, tanto
 A E S P I A E. 55

pere canes reformidas? Cui Cerva, Recte quidem

scio et nosco, inquit, i, quod haec omnia
possideo ; sed tarnen, simul canis latratum audio,
rertigine corripior, fugamque capesso.
Fabula dclart , quod nulla adhortado natura
tmidos excitt.
Fab. CXXI- Mus rusticus et Mus
dornest i eus.
Mus rusticus cum Mure domestico maxima fa-
miliaritate iunctus erat, Olim itaque domesticus ab
ami vocatus fuit, ut rusticis epulis secum accum-
bret. Venit ille confestim; sed quum hordeum
tantum triticumque eo in convivio apponeretur,
Scias velim, amice, Mue domesticus inquit, quad
formicis similem vitam traducs. Oh quanto maior
est mihi copia bonorum! Venia ergo apud me,
rogo , iisque omnibus abunde frueris. Nec mora,
statlm una discedunt, ao vix domum introgressi,
Mus domeslicus legumiua, frumentum, dactylos,
caseuni, mel, fructusque autumnales, depromitj
quibus Mus rusticus delectatus, beatum ipsum sum*
mopere esse d icebat, propriamque fortunam incu-
sabat. Ulis interim comedere vix aggressis, re
pente quidam ianuam aperuit : cuius ad strepitum
perterrefacti Mures , in rimas protinus insiluere.
Deinde vero quum caricas capere vellent, alius
confestim, ut aliquid ex ea celia desumeret, su
pervenid Quo Mures viso raptira se in forami-
nibus abdiderunt. Turn rusticus , fame deperiens,
ingemuit, ac, lam vale, dixit, amice: tu quidem
ad satietatem comede , laelusque his dapibus fruere,
eed periculo ingentique pavori semper obnoxius :
ego autem miser, hordeum ac triticum rodens,
absque ullo timorc et suspicione vitam traducam.


56 V L A E

Fabula signiicat, satius esse frugalem

perturbationis expertem vitaro ducere, quam de
li catam agei'e, metu atque dolore refertam.

Fab. CXXII. M er at or me di o cris et

A s ell us.
Medloeris quidam mercator Ascllum habens,
ingenlem salis copiam emit, quo ilium oneratum
per (rilam viam agebat. At lapsans Asellus, in
aquam cecidilj qua slatim sale soluto, se lude fa
cile magis expeditum ciexit. Mercator autera
reversus quum sale iterum Asinum onerasset, hie
de industria se se in flumen coniecit, et, sale
tune eliam soluto, illico pondere liber exsurrexit.
Tune herus, prava aselli mente perspecta, in un
gentara officinam venit, ab eoque spongias quam-
plurimas emptas, asino ferenda imposuit: qui
' quum in aquas se , ut antea , proiecisset , spon-
giis subito tumefaclis , onus duplo maius ferre
actus est.
Fabula ostendit, quae felicilalis alicui caussa
sunt, et damni eadem saepius esse,

Fab. CXXIII, Iuvenis Prodigus.

Prodigus quidam iuvenis quum. bona patris
omnia devorassol, et sola ei vestis remansisset, ante
tempus hirundine visa, ver iam pu tans advenisse,
ipsam quoque divendidit, ilia sibi amplius opus
non esse arbilratus. Verum quum denuo sae-
vienle hyeme frigus maximum esset, mortuaro-
que hirundinem liumi iacere vidisset, arnica, in-
quit , meque teque perdidisti.
Fabula significat, quodcumque suo tempore
non fit , periculosum esse.
 A S P I A E. 5?

Fab. CXXIV, Vespertilio, Rubus et

M J'gUS.
Vespertilio, Rubus et Mergus, inita socie-
tate? mercaturam facer decreverunt. Vespertilio
itaque pecuniam a foeneratoribus mutuo sumptam
contulit , itidemque Rubus vestes , Mergus aerea
vasa in navi posuere , et statim e portu solvere.
Ingens autem tempestas qnum subiude orta esset,
diifractaque navi omnia periissent , vix ipsi in ter
rain inclumes evaserunt. Hinc Mergus tempore
ab illo iuxta litlora semper degit, inspiciens ni-
mirum, an mare aes, quod amisit, eiiciat: sic
Vespertilio creditores timens, interdiu non appa-
ret,- sed noclu tantum in pabulum exit; Rubus
praetereunlium vestes continuo detinet, ut
suas recognoscere possit.
Fabula indicat, nos ab iis, in quae prius iuci-
derimus, omni studio postea cavere,

Fab. CXXV. Vespertilio et Mustela.

Vespertilio in terram delapsus, a Mustela
comprehensus fuit , a qua quum iam iam neci da-
retur , earn enixe sua pro salute rogabat. Illa vero
ipsiun dimittere se posse negante, quod natura
rolucribus omnibus inimica esset , Vespertilio
avem, sed murem se esse adfirmabat: quapropter
incolumis dimissus fuit. Deinde. autem quum ite
rara cecidisset, et ab alia Mustela captus esset,
tunc etiam ne voraretur orabat. Ea vero mini
bus omnibus se inimicam esse dicente, turn ille,
se non murem, sed vesperlilionem esse adfirma-
vit, atque liber rursus evasit, Itacontigit, ut bis
nomen mutando salutcm consequeretur.
Oportet igilur , nos etiam iisdem in rebus non
 F V L A E

continuo manere, illud animo considerantes , quod,

qui ad tempus mutantur, plerumque vel maxima
pericula eft'ugiunt.

Fab. CXXVI. Aegrotus et Medicus.

Aegrotus quidam, quonam modo se haberet, a
Medico interrogatus , se praeter modura sudasse,
rcspondit Tum Medicus , id bonum esse , adfir-
mavit. Rursus autem de morbi statu ab eodem
interrogatus, Febrili, inquit ille, frigore eaptus,
vehementi nervorum motu convulsus sum. Euge,
bonum et istud est , Medicus inquit. Quum autem
tertio rogaretur , Sum , ait Aegrotus , urinae pro-
fluvio quam maxime debilitatus; Medicus, Bo
num hoc est etiam, tunc quoque respondit. De-
mum vero, quum ipsum familiaris quidam, quo-
modo se haberet , interrogasset, Ego , amice , ait,
nimia bonorum copia oppi-essus iam iam pereo.
Fabula dclart, quod homines quidam adu-
landi libdine capti, ea quibusdam dicere non re-
formidant, quae ipsis maxime noccnt.

Fab. CXXVII- Lignator et Mercurius.

Lignator quidam iuxta flumen ligna quum
caederet, secms ei forte e manu excidit. Quae
quum statim in imo fluminis rapta esset, multo
ille moerore corrcptus, in ripa fluminis sedens
lamentabatur. At Mercurius , cui sacrum flumen
rat, pietate motus , " Lignatori apparuit, cum-
que de fletus caussa l'ogavit. Quam simul ac in-
tellexit, in flumen subiens auream securim extu-
lit, eumque, an esset quam amiserat, est percon-
tatus. Illo negante, Mercurius itrum sub amnem
descendens, securim argenteam detulit. Sed eo
 AESOPICAE.

minime suam hanc esse tunc quoque adfirmante,

imum fluminis Mercurius repetens, securim, quam
vere amiserat, sustulit, et, an illam perdidisset,
Lignatorem interrogavit : qui quum statim earn a se
revera araissam faterelur, Mercurius eius iustitiam
animique caudorem vehementer admiratus, celeras
quoque secures ei dono dedil. Lignator deindc do-
mum reversus, singula quae sibi evenerant amicis
enarravit ; quorum quidam invidia quum esset exci-
talus , idem facer secum deliberavit. Securi ata
que arrepla, ad flumen illud lignatum se contulit,
et securi in undis de industria proiecta, flens in
ripa consedit. Cui Mercurius quum statim appa-
ruisset, fletusque caussam rogasset, ille, se in flu-
mine securim amisisse, rcspondit. Hoc ubi Deus
intellexit, in profundos fluvii gurgites se demer-
gens, securim auream attulit, quam quum ille, prae
gaudio exsultans, suam esse adfirmaret, Mercurius,
eius impudentia ac subdola mente perspecta, e
que auream , neque ferream illi dedit.
Fabula docet, quod, quanto Deus propitior est
probis, tanto imp ru bis infestior est.

Fab. CXXVIH. Statuarius.

Quum quidam Mercurii simulacrum ex ligno
fecisset , ipsum veiium pvoposuit. Sed quum nul-
lus emptor accederet , is emptores alliciendi caussa
clamare coepit , aiens se Deum beneficum ac divi-
tiarum datorem venumdare. Quidam tunc ex iis
qui forte aderant, Ecquid, inquit, amice, Deum
talem divendis, qunm tute ipse tot tantisque eius
beneficiis frui possis? Cui ille, Ego quidem, ait,
cleri subsidio indigeo, hic autem tarde divitias
ferre solet.
6 F V L A E

Virum turpi lucro deditum Numiuis con-

temptorem haec fabula nott,

Fab. CXXIX. Viatores et Platanus.

Viatores aestatis tempore nimio meridiani solis
calore laborantes, quum Platanum vidissent , sub
earn confugerunt, eiusque strati sub umbra recu-
buerunt. Ad earn deinde conversis oculis, Quam
est inutilis, inter se aiebant, haec arbor honiinibus,
et infructuosa! Illa vero respondens, O vos, inquit,
ingratos , qui meo adliuc beneficio fruentes , inuti-
lem me infructuosamque vocatis.
Ita quoque nonnullt homines infelices ccnsendi
sunt, quia, licet amicos beneficiis afficiant, eos ta
rnen ingratissimos experiuntir,

Fab. CXXX, Viator et Vipcra.

Vir quidam hyberno tempore iter haben, qunm
Viperara prae gelu morientem vidisset, misericor
dia motus, earn sustulit, suoque in slnu refovit.
Ea vero dum frigore detinebatur, quiete pacnte
sc gessit; at postquam demum calefacta fuit, illico
viatoris yentrem mpmordit, Is itaque iam iam mo-
riturus, Mrito quidem haecpatior, inquit; quid
enim hanc pereuntem curavi , quam etiain bene va-
lentem interficere oportebat?
Ita quoque nonnulli homines, dum in quosdam
beneficia confrant, non senliunt, se pro gratia do
lores recepturos,

Fab. CXXXL Porcellus et Vulpes.

Quidam asinuin in urbem agebat, Capra, Ove
el Porcello oneratum, Quum autem Porcellus per
 AESOPICAE. 61

totam viara grunniret, audiens id Vulpes rogavit,

quamobrem , ceteris silentibus , ipse solus ita cla-
lnaret. Cui Ule, Non temer conqueror, inquit;
recte enim novi, quod meus herus, lanam et lac
ab Ove recipiens , manum ab ipsa abstinebit, iti-
demque Capram ob caseum et haedos omnino
servabit; me vero bonum nullum habentcm pro-
culdubio mactabit.
Ita ii reprehendendi sunt, qui futuras calaini-
tates praevidentes , ingemiscunt.

Fab. CXXXII. Asinus et Coriarius.

Asinus olitori cuidam serviens , quum parun
coinederet, et multum laborarct, precatus est Iofem,
ut, olitore relicto, in alius lieri potestatem ti-ade-
retur. Iuppiter, licet Asini consilium non lauda-
ret, tarnen fecit, ut figulo vcnderetur. At quunl
rursus id aegi'e ferret, quod graviora apud ilium
onera, argillam et lateres, portare cogeretur, ite-
rum lovent de domino mutando rogavit. Is vero,
ut Coriario venmndretur, effecit. Turn Asinus
peiorem dominum nactus, quaeque ab eo fieri so-
lebant conspieatus, Heu me miserum! gemens ait J
melius erat mihi , apud ptimos hros illos -
ner-e; nam iste, ut video, pellem meam qitoque
deglubet.
Fabula innuit , quod priores dominos tunc m
xime servi desiderant, quum alios expert! fuerint.

Fab. CXXXIII. Asinus et Mulak

Agaso quidam Asinum et Mulm mercibus
oneratos agebat. . Et Asinus quidem, donee in pla-
nitie iter processit, oneri ferendo par fuit 5 ast
ubi in montana venere , quum iud amplius susti
ta F V L A E

nere non posset, Mulara , ut partem eius aliquam

susciperet, precabatnr, quo reliquum ipse per-
ferre posset. Ea vero ipsum orantem quum
sprevisset, Asinus in praeceps delatus periit. Tum
ngaso, quo se verteret nesciens, ei non solum onus
Asini , sed pellem quoquo Mulae ferendam impo
suit. Illa igitur vehementer defatigata, Digna
patior, inquit; nam si roganti , ut aliquid oneris
levarem, paruissem, nunc eius sarcinam omnem-
que ipsum non gererem.
Ita nonnulli foeneratores, dum auro minantes,
vel mnimo quoque in focnore nummos ponunt,
saepe cum nummis vel ipsam sortem amittunt.

Fab. CXXXIV. Asinus et Lupus.

Asinus quum spinam pede pressissct , claudiu
factus gressum movere non poterat. Lupum in
terim conspicatus, ac veritus, ne eius esca fieret,
quod tribus pedibus male efTugere posset, ipsum
compelavit, et, O Lupe praeclarissime, inquit,
en iam dolore confectus pereo; sed tamen iucun-
dum est mihi, tuam potius escam , quam corvorum
et vulturum praedam, fieri. Vnum autem peto abs
te , pater , ut scilicet spinam hanc educas mihi de
pede, ne tanto miser cum dolore moriar. Tum
Lupus summis dentibus spinam corripiens, eam
dicto citius evellit. Sed Asinus cruciatu solutus,
hiantis Lupi dentes, labia, frontem, atque caput,
et supercilia calcibus comminuit, ac liber inde se
fuga proripuit. Quapropter Lupus, Mrito haec
patior, inquit: iampridem enim lanionis artem
edoctus, quid Asini medicus esse volui?
Fabula signifient, quod plerique, dum suos
inimicos amore prosequi student, eibimetipsis pro
mercede damna comparant.
 A E S P I A E. 03

Fab. CXXXV. Asinus gestans

simulacrum.
Asinum Dei simulacro oneratum in urbem
quidam agebat. Quod quum obvii omnes adora-
rent, Asinus fieri id sibi credens, superbia tu-
mens, rudere coepit, nec progredi ulterius vole-
bat. Sed agaso id sentiens, et asellum fustibus
caedens, O pessimum caput, inquit, haec verbera
quoque sume tibi, si asinos ab hominibus coli
praesumis.
Fabula innuit, ita et eos, qui aliena Osten-*
tant ut sua, deridicuios consciis esse.

Fab. CXXXVI. Asinus sylvestris.

Asinus silvestris , in aprico quodam loco asi
num domesticum quum vidisset, obviam proce-
dens ipsum beatum praedicabat, tum ob egregiam
corporis habitudinem, tum ob cibi suavitatem, quo
abunde perfruebatur. Deinde vero quum eum one-
ra ferentem, et agasonem pone sequentem, bacu-
lisque caedentem adspexisset, Ast ego, inquit, non
amplius beatum te dixerim ; video enim , quod
magnis non sine mails bonorum copiam habes.
Ita lucro illi non invidendum, quod periculis
et calamitatibus obtinetur.

Fab. CXXXVII. Asinus et Cicadae.

Asinus, Cicadis canentibus audi lis , suavi ea
rum voce summopere est delectatus. Quam quum
Vellet aemulari, Quonam cibo, inquit, vesci sole-
tis ad huiusmodi vocem comparandam? Rore,
responder Cicadao : sed Asinus, dum rorem exspe-
ctat, fame absumptus periit.
64 FAB VLAE

Ita qui naturae contraria concupiscunt , ilia

non modo numquam adsequuntur , sed in maxi
ma quoque infortunia incidunt.

Fab. CXXXVII. Asia i ad Iovem.

Dolentes olim Asini, quod continuo onera fer
rent, atque in aerumnis vitam traherent, legatos
ad Iovem misre , solamen aliquod laborum peten-
tes. Quod quum Iuppitcr fieri non posse ostendere
vellet, tunc eos, inquit, a laborious vacuos fore,
quutn mingendo fluvium fecerint. Uli id verum
eum dicere rati , iam tempore ab illo , ubi suam
aut aliorum urinam vident, ipsi quoque mingere
soient.
Id omnino dclart, cuiusque fatum inevita-
bile esse. ', 1

Fab. CXXXIX. Asinus et Agaso.

Asinus dum ab Agasone ageretur, a via paul-
lum digressus, relicta planitie, praerupta in loca
ferebalur. At quum denique in praeceps rueret,
Agaso cauda arreptum couabalur in viam reducere.
Sed quum Asinum a lapsu retinere uon posset, eum
omnino dimisit , et , Vince utique , ait ; infaustam
enim victoriam reportas.
Id omnino in homincm quadrat, qui continuo
contendere cupit.

Fab. CXL. Asinus et Lpus.

In prato quodam Asinus pasccns , quum Lu-
pum contra ruentem vidisset, se claudum esse siniu-
lavit. Eo itaque accedente, caussamque, qua clau-
dus esset , interrogante , Quum sepem , Asellus
 A E S P I A E. 65

iiiquit, transirem, sentem calcavi. Hinc Lupum

rogare coepit, ut, antequam se voraret, sentem iU
lum evelleret , ne scilicet inter edendum transfi-
geretur. Persuasus ille, pedem Asini sublevat, et
extrahere sentem aggreditur. Quam in rem dum
tot us incumb t, Asinus os eius calce percussit,
omnesque ei dentes confregit. Quo Lupus graviter
dolens, Mrito, inquit, hoc patior: quid enim a
patre lanioma artem edoclus , nunc medicam volui
exercere ?
Ita homines, ea, quae se minime decent, ag-
gressi , mrito infelices Hunt.

Fab. CXLI. Asinus pellem Leonis

g e s t a u s.
Asinus pelle Leonis indutus , per nemora , re-
liqua bruta perterrens, vagabatur. Vulpe autem
conspecta, ipsi quoque timorem inicere conatus
est: sed haec , ubi casu eius vocem audivit, Scias
velim, inquit, quod et ego- te sane pertimu issem,
nisi rudentem audirissem.
Ita nonnullos homines, dum exterior! fastu ali
quid esse videntur, suametipsa garrulitas qui sint
manifestos facit.

Fab. CXLII. Asinus et Ranae.

Asinus ligna ferens , per paludem quamdam
transibat. Paullatim autem lapsans , ut demum de-
cidit, nec ulla vi surgere potuit, lamentari, ac
suspiriaducere coepit. Ranae vero, quae ibi aderan!,
ubi eius gemitus audiverunt, Heus tu, dixere, si
vix lapsus ita quereris, quidnam faceres, si tanto
tempore, quantonos, heic fuisses?
fabula uti poterit aliquis in virum segnem,
E
(ib FABVLAE

qui ob mnimos quosque labores tristatur , dum

alioqui maiores ctiam facile perfert.

Fab. CXLIII. Asinus, Corvus et Lupus.

Asinus, cuius in dorso ulcus inerat, in prato
quodam pascebatur. Corvus autem quum supra
ipsum conslitisset , ac rostro ulcus feriret, Asinus
prae cruciatu vehementer rudebat, atque saltbate
Procul interim stante agasone, deque illo ridente,
Lupus forte praeteriens, ubi fieri id vidit, Heu
nos miseros, secum ait; nos enim homines si tan-
tum viderint , statim persequuntur , hos vero etiam
accedentes cum risu libenter excipiunt.
Id omnino dclart, malficos homines, licet
numquam antea visos., statim tarnen aguosci.

Fab. CXLIV. Asinus, Vulpes et Leo.

Asinus et Vulpes, societate simul i nita, ve-
nalum se contulere. Leo autem quum iis oceurris-
set, periculura imminens Vulpes ngnoscens, illi
ultro se oftert, eique Asinum se tradiluram polli-
cetur, si ipsam incolumeni alque indemnem dimi-
serit. Quod quum ille promisisset, Vulpes in cas
ses quasdam Asinum adducit, atque, ut in illas in-
cideret, de industria curavit. Sed Leo ipsum eini
gere non posse videns, primum Vulpem comjne-
hendit , atque deinde se ad Asinum vertit.
Fabula indicat , ita et eos , qui sociis insidiau-
tur, semetipos quoque nescios perder.

Fab. CXLV. Gallina serpentis ova

incubaus.
Gallina quum serpentis ova invenisset, ea se-
dulo fovens et inenbans, matura tandera excludit.
 A E S P I A E. 67

Hirundo autem earn conspicata, dmens, ait,

quid foetus huiusmodi nutrs, qui quum excreve-
rint, a te primum laedendi initium sument?
Ita pravitas suapte natura pervicax est, licet
maxiinis beneficiis cumuletur.

ab. CXLVI. Auceps et Galerita.

Auceps volucribus retia figebat; qitem quum
Galerita vidisset, stans eminus, quidnam ageret,
percontabatur. Tum ille, Vrbem condo, ait. Hoc
ubi dixit, inde paullulum se subduxit, occultavit*
que. Galerita eius verbis iidem adhibens , ad pro
positan! escam colligendum illuc accessit, et inscia
in laqueos iucidit. Turn Auceps accuiTcns earn
capit : cui Galerita, Si tu, inquit, urbes buius-
modi condis, incolas sane multos habebls.
Omnino fabula indicat, tunc maxime et domus
et urbes desertas reddi , quum earum praefecti sae-
ntiam exerceant.

Fab. CXLVII. Auceps et Ciconia.

Auceps quum gruibus retia posuisset, stans
eminus, si quae in ea mciderent, prospiciebat.
Quum autem Ciconia una cum gruibus decidisset,
Auceps accurrens earn quoque cum ipsis compre-
hendit. Turn ilia, ne interficeretur, orabat, aiens,
11011 solum bominibus se imioxiam esse, sed contra
yalde perutilem, quippe quae serpentes ceterasque
reptantes caperet atque enecaret. Sed Auceps,
Etsi, inquit, improba non sis, poena tarnen es
digna , eo quod improbis te sociam addixisti.
Debemus ergo malorum hominum coetus nos
quoque evitare, ne pravitatis eorum participes
Tideamur.
E a
68 F A R V L A E

Fab. CXLVIII. Camelus.

Quando primura Camelus visus fuit, perterriti
homines , eiusque magnitudiuem admirati , in fu-
gam se pi'otinus couverterunt. Vbi vero progressu
temporie mausuetudinem eius cognovere , ad cura
tandem acceder ausi sunt. Cito autem sentienles,
hoc animal bile prorsus carere, eo contemptus ve-
nerunt, ut fracna imponere, et pueris agendum
tradere non dubitarent.
Hoc sane dunions ira t, quod consuetudine tcrri-
bilia mitescunt.

Fab. CXLIX. Serpens calcatus.

Serpens quuin a mullis hominibus conculcarc-
tur , hac de re lovem supplex oravil. At Dens,
Si prinium, inquit, qui te pede calcu vil, deutibus
feriisses , neququam alter id facer ausus esset.
Id omniiio dclart, quod qui hoslibus primo
incursu resistunt, ceteris formidabiles fiunt.

Fab. CL. Lepo res ctRanae.

Lepores olim omnes in unum congregati , ita
inter sc gemebundi querebantur: Quid caussae est
igitur, quod tam misera baec nostra vita sit? Im
pune namque aquilae , homines , canee , omnes de-
mum, nos usque ad inlernecionein persequuutur.
Melius ergo nobis est omni no mori, quam vi tam
timor plenam tam pessime ducere. Haec ad invi-
cemloquuti, inpaludem, utse in earn praecipites
darent , impetum faciunt. Ranae vero ubi eos vi-
derunt , in undas illico desiluere. Quod quum Le
pis, qui pi'aeibat, animadvertisset , subinde risit,
ae extemplo ad ceteros conversus, Manete, sodaks,
 A E S P I A E. 69

n't, millunique malum vobis inferte ; nam, ut vide-

tis, haec animalia longe nobis sunt timidiora.
Fabula dclart, miseros nou parum levari, si
etiam alios calamitatibus pressos videant.

Fab. CLL Asi nus et Eqiius.

Asinus olim beatum E.quum tum ob pabulum,
tum ob cultum praedicabat, sua vero sorte quere
hatur , quod onera multa ferens , multumque labo
raos , ue paleas quidem , quibus ad satietatem vesci
posset, haberet. Quum autem belli tempus adve-
nissct, miles armatus equum adscendit, cumque
liuc illuc impellens , in medios hostes defertur, do
nee Equus ense ietus humi corruit. Quem ut Asi-
nus extinetum vidit, eius calamjtatem miseratug,
slalim sententiam mulavit.
Fabula innuit, quod locupletes principes
haud aemulari debemus, sed potius invidiam et
pericula, quibus Uli obnoxii sunt, perpendentes,
paupertatem amare, quae tranquillitatis mater est,

Fab. CLII. Iuppiter et Camelus.

Iuppiter quondam Camelo cornua petenti , se-
ijue moestum sine bis esse adfirmanti, ea non mo
do negavit, sed ira ingenti percitus, aures etiam
decurtavit.
Fabula rnqnet, ut sit quisque sua sorte con-
lentus , nee plura quaerat , ne , quod habet, etiam
amittat.

Fab. CLIII. Gallina auripara.

Gallinam quidam longe puleherrimam babe-
bat , quae urea semper ova pariebat. Putans ita
7 F V L

que aurum ci intus incsse, haud mora illam occidit,

sed similcm gallinis ceteris reperit. Ita divitcm se
fore arbitiatus, parvura quoque lucrum amisit.
Fabula significat, oportere quemquam eo quod
habet esse contentum, atque cupidiiies insatiabiles
evitare, ne, quae possidet , eliam dcperdal.

Fab. CLIV. Rana et Vulpes.

Rana quacdam, paludis incola, ita ceteris ani-
malibus magna olim voce dicebat: Ego medicinam
exerceo , ac sum medicainenlorum omnium peritis-
sima. Id audiens Vulpes, Quomodo, inquit, sa
nare alios poteris, dum tibi elaudicanti nonmederis?
Fabula significat , quod indocti nullo modo ce-
teros docere possunt.

F . CLV. Serpens etAgricola.

4 Serpens, qui ante Agricolae domum sibi eu-

bile f'oderat , pedem eius filii momordit. Qui quum
statim eo morsu periisset, magnus proinde inter
parentes luctus est exortus. Pater itaque ea cala-
mitate perculsus, arrepta securi scelestissimum illura
anguem enecare studebat. Qui quum demum ad
pabulum exiisset, accurrens confestim Agrcola in
eum fortiter securim intorsitj sed quum bene non
collimasset, extremum caudae lautummodo absci-
dit. Tum Agrcola timens, ne Serpens ipsum
quoque interficeret, fariliam, aquam et mel sum-
psit, eumque ad pacem redintegrandam iuvitavit.
Sed ille leniter sibilans , tutus enim sub petra con
tinuo latebt , Ne amplius, inquit, vir bone, adla
bores; inter nos enim amicitia nulla esse potest:
nam et ego , donee me cauda mutilum , et lu , do
 ESOPICAS. 71

filii tili sepulcrum videbis , pacato animo esse

non possumus.
Fabula indicat, neminem odii ultiouisque pos
se oblivisci , donec iniuriae perpessae memoriara
ob oculos ha beat.
Fab. CLVI. Viator et Mercurius.
Viator longum iter ingressus, Mercurio, si
quid invenissct, se dimidium oblaturum votis pro-
misit. Quiun autem in peram amygdalis dacty-
lisque refertam forte iucidisset, eam laetus capit,
miramos ibi inesse arbitrates; sed ea exenssa, ni
hil aliud quam amygdalae dactylosque adinvenit.
Quibus omnibus comcsis, amygdalarum cortices,
el dactylorum ncleos collegit, et in ara, quae
ibi forte aderat, collocavit, ai ens, Habes, o Mer-
curi , quod votis promisi ; interiora enim et ex
teriora inventae a me rei obtuli tibi.
Fabula avarum respicit, qui ad avaritiae suae
cupiditatem explcndam Dcos quoque decipere
conatur.
Fab. CLVII. Gallina et Felis.
Gallina qiiaedam aegra iacebat; cui Felis
summum caput extollens, Quomodo, ait, te ha-
bes, arnica? Si quid cges, dicito mihi, et omnia
tibi comparabo. Attamen surge aliquantulum, . ac
brevi valetudinem recuperabis. Cui illa, Hinc
si tu modo discesseris, baud amplius moriar, sed
Jongiorem caprea vitara ducam.
Dolosos simulatores liaec Fabula carpit, qui
homines ainore prosequi falso adserunt.

Fab. CLVIII. Puer et Scorpio.

Locustas pone murum adolescens venabalur:
7a F V L A E

quarum multas quum iam cepisset , Scorpionem

conspicatus, eumque locustam esse putans, inflexa
manu, in eo erat, ut ipsum quoque colligeret. Sed
ille aculeum exsereus, Vtinam id faceres, inquit,
ut, quas cepisti locustas, etiam dimitieres.
Idomnino nos admonet? ue probis eadem atque
improbis tribuamus.

Fab. CLIX. Filius fur et Mater.

Puer quidam e litterario ludo condiscipuli ta
bulant furatus, Matri suae detulit Quae quum
Filium non modo non reprehendisset , sed potius
laudasset, progressu temporis adolescens iam fa-
ctus coepit maiora furari. Sed tandem ipso in cri-
mine deprehensus , brachiis manibusque ad tergum
vinclis ad supplicium trahebatur. Mater interim
quum ipsum gemebunda sequeretur, rogavit ille
lictores, ut sibi ad aurem nonnulla Matri loqui per-
mitterent. Accedit statim illa, suamque aurem Fi
lii admovet ori; qui extemplo Matris auriculam
dentibus arripit, ac morsu divellit. Tum Matrc
non modo summum facinus Filium gessisse excla
mante, sed ceteris etiam omnibus eum accusantibus,
quod anteactis sceloribus non conlentus , suam quo
que in parentem impius fuerit, Ipsa, ille inquit,
ipsa Mater meaenecis caussa fuit: nam si mo, quum
ci tabulam detuli , quam condiscpulo meo surripui,
digna poena affecisset, neququam ad ulteriora pro
gressiv essem , ad supplicium ducerer.
Fabula significat, quod malum, nisi principiia
obstes , magis magisque in dies crescit.

Fab. CLX. Columba sitiens.

Columba olim siti correpta, quum in quadam
tabula craterem aquae depictum vidisset, eum
 S I . 7?
rum esse exislimavit. Quapropter magno cum m
petu illapsa , in tabulam inscia ofl'endit. Fractis
proinde eius pennis, quum hmni decidisset, a quo-
dam ex iis, qui ibi forte aderant, capta fuit.
Ita nonnulli homines, magno animi fervoro
correpti , res temer adeuntes, semetipsos in damna
coniiciunt.
Fab. CLXI. Columba et Comix.
Columba in columbaria quadam celia enu-
trita, se magnifico sua de foecunditate iactabat.
At Comix, eius verbis auditis, Desine, arnica,
inquit , bac re tam velle glorari : nam quo plu-
res paries, eo magis de Servitute dolebis.
lia quoque ex domesticis ii miserrimi sunt,
qui in Servitute filios procrant.

Fab. CLXII. Simia et Piscatores.

Simia procera quadam in arbore sedens, quum
Piscatores ad flumen quoddam retia fei-entes vi-
disset, sedulo, quae ab iis gerebantur, observa-
bat. Ipsi itaque quum retia iecissent, ac paul-
lum, ut cibum sumerent, recessissent, Simia con-
festim ex arbore descendene, eos imilari conaba-
tur; aiunt enim hoc animal imitandi studio quam
maxime teneri. Retibus vero vix tactis, compre-
hensa Simia iam iam demergebatur ; quamobrom
ad se conversa, Digna quidem patiov, inquit.
quid enim piscandi ignara, piscari volui?
Id plane significat, ad se minime pertinentes
res aggredi, non solum inutile, verum etiam esse
perniciosum.
Fab. CLXIII. Filia et Praeficae.
Dives quidam duas filias habens, altera earum
 74 F V L A E

dcfuncta , Praeficas mercede conduxlt. Tum vero

altera sic motrem alloquitur : Heu nos miseras,
quae Here ncscimus, quum nobis tale infortunium
contigerit; hae vero, licet nulla nobis necessitate
coniunctae, sic vehementer pectora tundunt, ac
lugent! Cui mater, Ne mireris, Filia, respoudit,
si tarn flebiliter istae lamentantur; id enim num-
morum caussa tantummodo faciunt.
Ita quoque nonnulli homimim alienis etiam
de calaiuitatibus quaestum facer ob avaritiam
non verentur.

Fab. CLXIV. Pastor et Mare.

Pastor in martimo quodam loco pecudes pa
scens , quum Mare tranquillum placidumque vi-
disset, navigandi ac mercaturae exercendae desi-
dorio correptus est. Ovibus proinde divenditis,
dactylisque coemptis, onusta nave e portu solvit.
Quum vero saeva tempestas coorta esset , et na-
vis susque deque ageretur, Pastor, omni merce
amissa, ipse solus vix ad terram incolumis sc
recepit. JSionnullis aufem transactis diebus, quum
iterum Mare tranquillum esset, Pastor cuidam,
qui inde forte traiisibat, eiusque placiditatem
commendabal, Amice, inquit, a te dactylos Ma
re desiderat.
Ita saepenumero infortunia sunt prudentibus
documenta.

f ab. CLXV. Pastor et Pecudes.

. Pastor in quercetum quoddam quum gregem
compulisset, proceram quercum glandibus refer-
tam conspicatus, sub ea strata veste, illico ad-
scendit, ac fructum decutere coepit. Pecudes au
 AES.OPICAE.

tem dum glandes ederent,' nesciae ipsam quoque

restem dilacerarunt. Pastor itaque quuin descen
disse^ ubi factura vidit, O pcssima animalia!
exclamavit: lanas vos ceteris ad vestes praebelis,
mihi vero , qui vos nutri , et ipsam quoque ve
ttern surripuistis.
Ita quoque qui per dementiam eos beneficiis
aificiunt, quos nulla sibi necessitate iunctos ha-
bent, in domsticos male iniuste se gerunt.

Fab. CLXVL Pastor illudens.

Pastor quidam, quoties gregem e pago in
pascua deduceret, ipse longius secedens, huius-
modi ioco delectabatur. Solebat ille magnis cla-
moribus vicinos incolas in auxilium vocai'e, aiens
nimirum, quod lupi pecudes adorti essen t.
arte oppidani ilerum ilerumque perterriti , quum
ad arcendos lupos egrederentur , semperque cum
risu redirent, denique contigit, ut rvera lupi in
gregem irruerent. Qui quum illum penitus pro-
fligarent, ac Pastor vicinos in auxilium vocaret,
ipsi eum iocari pro moi-e exislimaules , nequ
quam curarimt; atque ita contigit, ut ille oves
omnes amitteret.
Haec omnino declarant, id mendaces nancisci,
" dum vera quoque dicunt, nullam fidem.

Fab. CLXVII. Puer se lavans.

Puer quidam quum olim se in fluvio lavaret,
in eo demergi periclitabatur. Viatorem au t em
conspicatus, eum, ut succuiTeret, magnis clamo-
ribus invocabat. Is vero Puerum reprehender,
audacemque appellare; sed Puer, Nunc, ait, fe
ras opem rogo, postea, ubi me salvaveris, re
prehendes. <ui

>
76 F V L A E

Haec de iis dicta sint, qui coterie caussani

praebent, ut ab illis iniuria afficiantur.

Fab. CLXVIII. Ovis ad Tondentem.

Imperite quum Ovis tonderetur, Pastori ait,
Si lanas quaeris , altius tonde , sin vero vis car-
lies, me denique omnino macta, ac saltern desiue
me ita sensim toiquere.
iis fabula convenit, qui imperite artem
aliquam exercent.

Fab. CLXIX. Leo et homo iter

habentes.
Leo quondam et Homo simul iter faciebant,
euasque virtutes magnificis verbis vicissim prae-
dicabant. In via interim lapideam slatuam inve-
nerc, quae ab homine praefoeatum leonem reprae-
sentabat. Quam quum Homo Leoni indicaret,
Vide, inquit, quanto vobis omnibus praestemus,
bclluasque universas, tum vi, tura robore supere-
mus. Cui Leo, Haec a vobis, inquit, efficta sunt
et expressa: quod si leones sculpere scirent, pro.
fecto plures homines leoiiibus subiectos tu videres.
Fabula dclart, quod multi superbia elati,
nullius licet sint pretii, verbis tarnen se se piae
dicare conantur.

Fab, CLXX. Vulpes et Vva.'

Maturos acinisque luxuriantes uvarum race*
mos quum Vulpes olim vidisset, eos decerpere,
ac famom explerc conabatur. Quum vero multum
dinque conata esset, desiderii tamen compos fieri
non potuit. Subridens itaque, dolorem in gau-
dium convertit, aicus, Racemi isti acerbi smit.
 E S P I A E.

Haec omnino dclarent, quod homines, ubi

rem consequi non potuere, imbeciilitatcm suam
mendacio tegere conantur.

Fab. CLXXI. Puer locustas colligens.

Puer quidam quum per arva locustas venare-
tur, scorpioncm pro locusta iam iam capturus
erat; sed scorpio, eius simplicitate cognita, Heus
Puer, inquit, hinc discede, teque placide iuco-
lumem serva, ne, me si ceperis, locustas omnes
amittas.
Fabula monet, optimum esse contraria digno-
scere, honesta facer, improba vero omnino effugere.

Fab. CLXXII. Perdix et Venator.

Perdicem quidam Venator quum cepisset, iam
iam earn occidere aggrediebatur. Illa itaque ge-
mena sic eum alloquitur: Venator, sine, quae-
so, ut vivam, ac ego bcneficii memor perdices
plurimas adducam tibi. lile vero, Quin iiumo
eo magis moricre, ait, quod amicis insidias s trae
r med taris.
Fabula dclart, quod qui am icos dolo malo
circumvenit, is denique in insidias ipsas eadem-
que pericula iucidit.

Fab. CLXXIII. Testudo et Lepus.

Pedes Testudinis Lepus olim deridebat. Cui
illa subrideus, Ego vero, inquit, te, quamvis vc-
locem, in cur.su tarnen superabo. Quod impossi-
bile omnino fore Lepus affirmant, Mecum, inquit,
o Testudo, in certamen veui, et, mei quid pedes
valeant, aperte cognosces. Cui Testudo adsibi
78 F A B Y

lans, Ecquis nobis, ait, cursus mctaiii describet,

victoriae laudem decernet? Tunc Vulpes, bru-
torum omnium sagacissima , iuitimn ac metam,
nec non curriculi locum desiguavit. Testudo ita-
que nulla mora intcriecta, iter illico arripiens ad
praescriptum termiimm tandem pervenit; sed Le-
pus interea suis pedibus nimium conlidens, pla-
cidum soporem captavit. Deinde vero somno ex
citai us, effiiso cursu ad metam et ipse eontendit,
at ibi Testudinem dormieutem invenit.
Dclart haec fabula, mullos homines ad
conficiendas egregie natura esse conformatos , sed
mollilie atqne socordia perdilos fieri. Contra ve
ro , studio atque labore naturae vitia quampluri-
mos superare.

Fab. CLXXIV. Pi nu s.
Lignatores olim Pinum qnura caederent, cu
neos ex eadem fecere, atque ita earn faciiius in
diversas partes difiderunt. Pinus autem talia cum
geinitu aiebat: Non queror de securi tanlum, quae
me hominum manibus acta proscmdit , quantum
de cunis hisce, qui ex me conficiuntur.
Fabula demonstrat , quod mull i homines exte-
rrum causea in adversas calamilates incidunl:
al si quando domesticorum caussa aliquid mal
illis obligent, id ipsis acerbius et gravius iure
esse vide tur.

Fab. CLXXV. Mures et Fles.

Feles cum Muribus olim bellum gerenles, eos
continuo in fugam vertebant, atque ingenti clade
profligabant. Mures itaque haec landein intra sc
animo medilari coepere: Non quidem sine ratio
 A S P I A E.

lie nos leles superant; regem enim milium, nul-

losque duces habemus, qui nos ut illas ad pugnan*
iiistruant. igitur de caussa miseri omnes
caedimur, ac quoties praelium committitur, in
fugam agimur. His itaque verbis permoti Mures,
stalim concilium convocaut, ac nonnullos, qui
corporis proceritate praestabant, imperatores et
duces sibi constituere. Novi interim duces armis
omnibus egregie instructi, milites in ordincs po-
nunt, atque haud mora belli signum canere iubent.
Suis itaque tubis iuflatis, praelium cum Felibus
repente commiltunt. At Fles magna vi pugnam
gerentes, de victos tandem Mures in fugam miser-
rime compulere. Qua quidem in fuga, gregarii
Mures, quod inermes essent, in parietum rimas
ingressi, servati sunt; sed eonim imperatores ac
duces, quod armis undique praegravarentur , ne-
que per foramina subir posseiit, omnes a Feli
bus caesi sunt.
Fabula monet, quod ad secure beateque viven-
dum, magis frugalitas, quam vitae splendor et
gloria confert.

Fab. CLXXVI. Malum Punicum, Malus

et Ru bus.
Malum Punicum et Malus de puleritudine inter
se contendebant. Multis itaque quaestionibus utrin-
que habitis , eas ex prxima sepe Rubus audiens,
Amicae , inquit , tandem aliquaudo pugna desistite.
Fabula dclart, quod in maioruin contentio-
nibus minores etiam aliquid esse conantur.

Fab. CLXXVII. Talpa et Mater.

Talpa, animal natura caecum, ita Matrisuae
8o FABVLAE

olimaiebal: Mater, mehercle video. Ea vero pe-

riculum facer volens, iiicensi granum ei obtulit,
et quidnam esset, interrogavit. Quae, lapillum,
qvium respondisset , Filia mea, Maler inquit, non
solum orba es oculis, sed ctiam iaribus.
Ita iactabundi quidam impossibilia profitentur,
sed vel in minimis redarguuntur.
Fab. CLXXVIII. Vespae, Perdices et
Agrcola.
Vespae atque Perdices siti olim coi-reptac, ad
Agricolam quemdanl se eontulere , et ab eo potum
peteiites , summas illi pro potu gratias se relatara
pollicitae sunt, Perdices quidem , vineas fodere,
ac racemos pulcherrimoa reddere, Vespae vero,
arva circumeundo, suis aculis furcs abigere. At
Rusticus, Duos, inquit, boves habeo, qui licet ni
hil proiuittant, omnia tarnen mihi optime praestant.
Potum ilaque praebej'e melius est illis, quam vobis.
Ingratos homines carpit haec fabula.

Fab. CLXXIX. Vespa et Serpens.

Vespa in Serpenlis capite olim insidem, con*
tinuisque aculei sui ictibus feriens, atrociter ipsum
vexabat. Serpens itaque magnis doloribus excru-
ciatus, quum earn nec ulcisci, nec a se remover
uUo modo posset, forte plaustrum multis lignis onu-
stum quum vidisset , suum caput ullro rotae suppo-
suit, Moriamur, aiens, sed cum hoste moriamur:
alque ita una cum Vespa extinctus. est.
In nuit eos haec fabula, qui una cum hostibus
mortem oppetere non verentur.
Fab. CLXXX. Arbores et Arundines.
Arbores olim a ventis diflraclae, quum illae
 AESOPICAE. 81

sas Arundines incolumesque esse vidissent, cas in-

terrogabant, quanam de caussa fortes ipsae, ac suo-
met pondere graves, ita diffringerentur, eae con
tra, quae tam exiles ac debiles essent, nihil detri-
mcnti reciperent. Hisce itaque Arundines, Nos
quidem , dixere, debilitatem nostram probe noscen-
tes, ventorum ictibus facile cedimus, atque ita ab
torum mpetu declinaraus. Vos contra vestro ro-
bori nimium confisae , Ulis dum obsistitis, disruin-
pimini.
Fabula dclart, difficillimis rebus ceder, iis-
que subiacere tutius esse.

Fab. CLXXXI. Taurus et. Caprae.

Taurus a Leone agitatus, in speluncam quam-
dam, ubi Caprae silvestres erant, se recepit. Is
vero , quum ab illis pedibus ac cornibus impetere-
tur, Non parco vobis, ait, quod vos metuam, sed
quod Leonem timeam , qui in limine antri adest.
Ita permulti ob potentiorum metum vicino-
rum iniurias perferunt.

Fab. CLXXXIL Simiae Catuli.

Fenint Simias binos foetus parre, eorumque
alteram maxime amare, omnique cura nutrir, alte
ram vero odie prosequi , atque omnino negligere.
Fortuna tarnen , vel divina potius Providentia con-
tingit, ut, qui tanto studio alitur, et in matris ulnis
teneriore animo fovetur, ab eadem matre demum
praefocetur; qui vero negligitur, ipse tandem ser-
vetur, et adolescat.
Hoc aperte docet , fortunam esse quavis praevi-
dentia potenliorcm.
F
 FABVLAE

Fab. CLXXXIII. Pavo et Graculus.

Regem sibi conslituere Aves quum vellent, Pa
vo orruiino se , ob praeclaram sui corporis formam,
cJigi deber exislimabat. Omnibus ilaque ad ipsum
conversis, Sed quonam modo, Graculus inquit, si
nos aquila aggredi coeperit, auxilium feres?
Fabula dclart, Reges non pulcritudine , sed
prudentia atque virtule semper ornatos esse deber.

Fab. CLXXXIV. Iuppiter et Serpens.

Quum Iuppiter nuptias celebraret, animaba
cuneta , suis quaeque pro viribus , ei muera obtu-
lerunt. Serpens itaque rosam decerptara ore ferens,
ad Iovem accessit, qui simul eum vidit, Cetero-
rum, inquit, omnium dona excipio, sed tuo ab
ore nihil prorsus sumo.
Fabula docet, iinproborum gralias esse timendas.

Fab. CLXXXV. Aper et Vulpes.

Slabat olim Aper iuxlu arborem, dentesque
acuebat. Quem quum Vulpes vidisset, Quidnam
dents acuis, inquit , dum nulla ncessitas adest, ne-
que venator, neque periculum imminet ullum? Cui
Aper, ILiud frustra id ago, respondit; nam si
periculum aliquando contigeiit , non tunc in acuen-
dis denlibus tenqjus terara, sed utar promptis et
bene paratis.
Fabula indicat, oporlere ante pericula nos prae-
parare.

Fab. CLXXXVI. Sus et Canis.

Sus et Canis de pariendi facilitate contende-
bant. Porro quum Canis, se cilius animalibus omm-

i
 AESOPICAE. 83

bus filios suos in lucem edere, affirmaret, Sus ad

earn conversa, Heus tu, inquit, dum hace dicis,
memento te eos caecos parre.
Fabula dclart, non ex celeritate, sed ex per-
fectione de rebus esse iudicandum.

Fab. CLXXXVII. Filius et Leo pictus.

Filiuni quidam liabens unicum virilis sexus,
hune olim a leone trucidari in somnis vidit. Ti-
mens proinde pater, ne vera aliquando insomnia
firent, aedes amoenissimas, in quibus lactam vi-
tam traducere posset, nato suo condidit, earumque
paetes, ad eius animi oblectationem, omnium ani-
maliuni formis depingi atque exornari curavit. In
ter has vero leonis etiam imaginem fecit: quam
ubi iuvenis vidit, tanto dolore perculsus est, ut
propius accedens exclamaverit: animal nequis-
simum ! Propter vana mei palris insomnia, quae de
te dormiens falso vidit, en ego ut foemina hoc in
carcere claudor. Quibusnam ausis te contra absti-
nebo? Haec fatus, manum supra rubum extendit,
eo nimirum consilio, ut inde ramum evelleret, at
que in lonis imaginem saevh'et; sed spinis digito
ictus, acerbissimisque doloribus cruciams adole-
scens, repente mutus cecidit, ac febri subsequuta,
quam citissime vitam perdidit.
Fabula docet, eventura esse audacter ferenda,
arte ulla posse averti} est enim inevitabile
fatum.

Fab. CLXXXVIII. A varus.

Avarus quidam, suis omnibus bonis divendtis,
auri massam emit, eamque iuxta domus parietem
profunda in fovea depositam , summa cura serva-
F a
 F A V L A E

bat, acccdensque continuo revisebat. Operarius

autem quidam , qui eodem in loco versabatur,
quura ipsum eo frequenter ire atque redire animad-
vertisset, statim quid rei esset inteliexit. Olim
itaque , postquam inde Avarus discessit , cam auri
massam subripuit. Reversus ille, ac locum va
cuum conspicatus, flere protinus, atque capillos
eibi vellere coepit. Quem ita se discruciantem
quum quidam vidisset, ubi rei caussam agnovil,
Ne doleas, inquit, sed lapidem cape, eodem in
loco recoiide, et aurum ibidem esse finge tibi:
enim, nee tum quum aderat, utebaris.
Fabula dclart, opes nihili esse faciendas,
nisi quis recte iis scit uti.

Fab. CLXXXIX. Leaena.

Rumor olim apud quadrupdes est allalus,
animaba quaedam se filiorum numero copia
iactare. Tunc itaque quum eliam Leaena, quot
iilios pareret, esset interrogate, Vnicum tanlura,
subridens respondit, sed strenuissimum pario.
Fabula dclart, quod melior habendus est unus,
qui vi corporis, strenuitate, ae prudentia excellt,
]iiamplures, qui viles sint, mente omnino careaiit.

Fab. CXC. Hirundo in tribunali.

In tribunali quodam Hirundo quum peperisset,
anguis, ubi earn nido absentent vidit, in supre
mum tecti serpens, omnes eius pullos devoravit.
Reversa deinde mater, et vacuo nido reperto, fle-
biliter lamentabatur. Alia autem hirundo qunm
flenlem solari conaretur, eique narraret, quod illi
non solum , sed et ceteris quoque volucribus filio*
amittere saepe coutigerat, Ego vero , respondit,
 A E S P I A E. 85

non tarn de amissis natis queror, quam quod mi

hi- hoc in loco huiusmodi iniuria allata sit, in
quo suum, qui iniuriis affecti sunt, patrocinium
consequuntur.
Id plane dclart, calamitates tunc vel maxime
graves esse , quum nobis incxspecLatae conti igunt.

Fab. CXCI. Anseres et Grucs.

Eodem in prato Gnies et Anseres pasceban*
tur. Venatores interim quum repente supervenis-
sent, Grues quidem, quod leves essent, inde cito
avolarunt, atque inclumes evasere: sed Anseres
ob nimium corporis pondus quum ibi mauere coacti
essent , statim omnes comprebensi sunt.
Ita quoque apud homines fieri sole!. Quando
urbibus hostes potiuntur, pauperes quidem, quum
nihil possideanl, facillime se fuga proripiunt, ex
urbe in urbem demigrantes; sed divites ob divitia-
copiam manentes , saepenumero in servitulem
rediguntur.

Fab. CXCII. Hirundo et Comix.

Hirundo et Cornix de pulcritudine contendc-
bant. At Cornix iactanti sc Hiruudini, Tua forma,
inquil , verno tantum tempore floret, meum vero
corpus hyenie quoque perdurt.
Fabula dclarai, corporis firmitatem pulcrilu
dine esse pracstanliorem.

Fab. . Testudo et Aquila.

Testudo volantem Aquilam quum vidisset, ipsa
quoque volandi desiderio correpta est. Ad ipsani
itaque accedens, enixe rogavit, ut se, quolibet
pretio soluto, volare doceret. Quod impossibile
86 FAB VLAE

quum Aquila dicerct, Testudo contra magis ma-

gisque instaret, obsecrarclque , illa denique ca
ptara unguibus in sublime tnlit, atrjue inde in
petram demisit; quo ictu diflracta Tesludo, pio-
timis extincta est.
Fabula dclart, pcrmullos homines, dum in
contcntionibus prudenliorum consiliis parre no-
lunt, ingcntia damna sibimclipsis infcrre.

Fab. CXCIV. Pulex et Athleta.

Pulex olim de more saltans, in superbe in-
cedentis Athletae pede resedil, eumque aciiter
suo morsu pupugit. Ule ad iram repente excila-
tus, eum ut obtunderet, ungues compressit. At
Pnlex, ut mortem fugeret, saltu, quo natura pollet,
se inde proripiens, quam citissime evasit. Tum
Athleta suspirans, Hercules, inquit, quid mihi
contra adversarios tam iniquos non succurris?
Hace sane docent , non deber nos in minimis,
nulliusque momenti rebus, sed in maximis peri-
culis atque calaraitatibus Dos invocare.

Fab. CXCV. Formica et Cicada.

Frigus erat, et hyems coelo saeviebat, iamque
Formica ingentem tritici ncervum, tempore mes-
sis collectum, suis in latibulis reposuerat. Cica
da contra in profundas terrae rimas ingressa, ine
dia, fame frigore conficiebatur. Formicam
ilaque obsecrabat, ut sibi escam praeberet, ut ali-
quo cibo refecla, vitam et ipsa servare posset.
Verum Formica, Vbinam, inquit, aestivis eras
diebus? Ecquid messis tempore tibi victum non
comparasti ? Ctii Cicada, Canebam, ait, viatores
 AESOPICAE. 8j
que exhilarabam. Quo audito, Formica effuse
ridens rospondit, Ergo hyeme salta.
Fabula dclart, nihil melius esse, quam de
necessariis ad viclum curam gerere; docclque in-
super, non deber nos deliciis atque couvys
indulgere.

Fab. CXCVI. Homo et Pulex.

Quidam olim a Pulice vehementer infestaba
tur; quapropter quum eura comprehendissct , Ec-
quis es, ait exclamans, quod omnia mea mem
bra depasceris, temer atque iniuria nie totum
voraus? Cui ille, Sic vivimus, inquit; verum, ne
me perdas, quaeso ; baud magna enim mala afierre
possum tibi. Is vero subridcns, Nunc morieris,
ait, mea manu discerptus : quidquid enim malum
est, sive leve, sive magnum sit, millo umquam
modo fcrendum est.
Fabula declara!, improbum bominem, sive par-
vus, sive magnus sit, nulla miseratione diguum esse

Fab. CXCVII. Psittacus et Felis.

Psittacum quum quidam emisset, eum domi ut
aleretur dimisit. Is vero, cicur ut erat, supra
focum prosilrens ibidem constilit, eoque ex loco
suaviter cantare coepit. Felis eum conspicata,
quinam esset, et undenam adventasset, interroga-
bat. Cui ille, Herus, nit, me nuper emit. Tura
Felis, Itane, avium impudentissime , novus quum
heic adsis, ita vocem tollere audes, dum mihi,
quae huiusce domi verna sum , id minime domi
na concedunt, sed contra, si unquam anderem,
indignati me expellunt? Ad haec Psittacus, Hinc
longe, inquit, magistra domus, absccdc; non

i
SS F V L A E

en im dorai ni de mea aequo ac de tua voce ira-

ecuntur.
Vituperandi cupidum haec fabula respicit, qui
semper ad alios rcpreheudendos ansara quaerit.
Fab. CXCVIII. Formicae et Cicada.
Hyems quum olim esset, Formicae madefactum
triticura soli exponebant. Cicada eas ita huic
opori instantes conspicata, fame laborans, ac iam
ara moritura , ad illas accessit et cibum petiit.
Illae vero, Quidnam, ei dixere , cib colligendi
curara aestatis tempore non gerebas, sed desidio
sa eras? liane audes a nobis nunc quaerere? Ad
haec Cicada, Tunc genio indulgebam, respondit,
et cantu viatores otnnes solabar. His auditis, For
micae n risum effusae, Hyeme ergo salta, di
xere, si aestate cantabas. Sed potius aestivis die-
bus tibi triticum recondas moneo , nec viatores
cantando delectes.
Fabula docet, nulla in re quempiam negligen-
tem aut segnem esse deber, sed necessaria gerere,
ne, ocio indulgens, in periculum veniat.
Fab. CXCIX. Homo semicanus et
Amasiae eius.
Homo quidam semicanus Amasias habebat duas,
quarum altera iunior , altera vero senior erat. Ce-
terum aetate provectior iuniorem apud illum sem-
per adesse aegre ferebat; quapropter si quandojad
illum accederct, nigros eius crines vellebat: contra
iunior, senem sibi esse amatorem nolens, crines
canos carpebat. Sic ipsi, capillis ab utrisque seor-
sim evulsis , calvum fieri tandem contigit
Ita inaequalitas ubique noxia est.
FABVLAE AESOPIGAE

EX APHTHONIO SOPHISTA.

* Fab. CC. 2. Anser et Cycnus.

Vir dives Anserem simul alebat et Olorem:
alebat autem non eodem fine; siquidcm hunc ca-
iiendi gratia , ilium mensae. Vt vero mori opor-
tuit Anserem , ad quam rem altus erat , quum qui-
dem nox esset, tempus allerum altero digno-
ci pateretur, Cycnus pro Anserc sublatus , can-
In significat naturam, et ita mortem effugit sua-
ritate canendi.
Sic msica mortis dilationem parit.

Fab. CCI. 5. Milvi ct Cycni.

Qualem Cycnis natura eantum, talem antea
quoque Milvis dederat. Sed quum equos hinnien-
tes audirent, et hinnitus amore capti, conaren-
tur imitari , et quae liabebant cum iis amisere,
quae studebant discere. Ita hinnire didicc-
runt, et canere sunt oblili.
Praesentium est privatio, eonun, quae non
decent, imitatio.

* Prior numerus ordinem Fabularum cum superioribus hu-

iosce Collection!* congruentem nott , secuudus vero earundem
ordinem exliibct, quo apud ipsum Apbthoniiun ceterosque, quod
deinceps aflereiuus, djgestac sunt.
9 F V L A E

Fab. CCII. 4. Auceps et Cicada.

Auceps, audita Cicada, magnam aliquam prae-
dam caplurum se speravit, quam, quam forte
praeteriret, aestimabat ex cantu. Sed quura arte
adhibita cepisset, nibil quidem praeter Cicadac
cautum reportavit. Tunc itaque opinionem iucusa-
vit, quod mendax multis in rebus ferret iudiciura.
Sic improbi peiores esse videntur, quam re
vera sint.

Fab. CCIII. 5. Capra et Caprarius.

Capram aberrantem a grege longius congre
gare rursus volebat Caprarius. Vt vero, voci-
bus et fistulae sonitu usus, nihil profecit, misso
lapide , et cornu forte percusso, rogabat, ne apud
dominum se deferret. At illa, Amentissime, inquit,
Caprarie ; cornu sonabit, etiamsi ego taceam.
Sic stulti nimis sunt, qui manifesta occultala
volunt.

Fab. CCIV. 6. Aethiops.

Aetbiopem emitaliquis, persuasus, cum ex ne
gligentia eius qui prius habuerat, contractum es
se colorem. Quum vero domum duxisset, omnia
quidem ei adbibuit purgamenta, omnimodisquc
lotionibus couatus est ad pristinum, ut putabat,
nitorem reducere. Sed quum colorem transmuta
re non posset, morbum novo labore attulit.
Manet semper natura primigenia.

Fab. CCV. . Cancer et Mater.

Maler ad Cancrum, Quid vero obliqua est,
inquit, fili, qua incedis, via, quum debeat esse
 AESOPICAE. 1
recta ? Responded ille, Praei, Mater, viam, et cam
ut sequar, annitar. Sed quura recta Mater pro-
gredi non posset, dementiam eins elusit films.
Facilius est monere, quae factu non sunt pos-
sibilia.

Fab. CCVL i5. Equus ct Pistrinarius.

Equus senectute depressus, molam pro bello
elegit. Vbi quum moler belligerandi loco coge-
retur, praesentem lugens fortuuam, prioris non
imraemor, Mei quidem, inquit, o Pistritiarie, ante
in bello erat usus, ornatusque circumcii-ca, opera
mea liominibus locata, eos sequebar. At nunc, ne-
scio quid passus, pistrinum capesso pro pugna. Cui
Pi.strinarius, Cessa, inquit, memorare pristina.
Fortuna utramque in partem homimmi res mil
iare novit.

Fab. CCVII. 16. Tauri et Leo.

Tres Tauri vivcbant simul. Leo vero semper
os insequebatur, ut caperet; ct concordes quidem
nunquam poluit, discordes vero constituit subige-
re: ac ita quum ad mutuam omnes pugnam in-
stigasset, dissidentes, et separatim singulos facil-
lime occidit, quos, quum concordes essent, in
suam potestatem redigere non polerat.
Sic concordia iis, qui earn exercent, salula-
ris est.

Fab. CCVIII. 17. Ccrvus et Mater.

Cervum his admonuit Mater. Cornu, fili, a
natura babes, corpus vero magnum; et nesco
quauam de causea evitas adhuc adorientes canes.
 92 F V L

ait; quura procul canum auditur strepitus,

et ipsa, quae filium stare iusserat, se prima con-
iicit in fugam.
Monere in promptu est, quae difficilliraa sunt
factu.

Fab. CCIX. 18. Cervus ad fontem.

Propter acstum ad aquam ibat Nervus: ubi
quum venisset, dum adataret aquae, in ea se vi-
dit, et cornuum quidem nexum miratus, accusa-
vit pedum infirmitatera. Dumque simul utrinque
naturam partim laudaret, partim vituperaret, ve-
natores supervenere. At ille accusatis quidem au-
fugit cruribus, laudatis vero capitur cornibus.

Fab. CCX. 2D. Vulpes et Leo.

Vulpcula adparitoris instar operam suam Io-
cabat Leoni, ita ut haec praedam indicaret, ille
aggressus caperet. Quare et utrique , pro digni-
lale qua erat, pars obtingebat. Sed Vulpes quum
Leoni partem invideret maiorem, venari poli us
ipsa voluit, quam indicare: et aliquid e gregc
ovium conata rapere, primum ipsa praeda facta
est venaulibus.
Servir tuto melius est, quam cum periculo
dominari.

Fab. CCXI. 21. Lupi et Oves.

Lupi ad Oves : Quid vero tarn durum et im-
placabile semper cum nobis bellum gcritur? In
caussa equidem sunt pessime feriati isti canes, qui
nos, quum supervenimus , allatrant, et quum ni
hil intulerimus mali, invadunt: sed si illos remo-
veatis, foedus inde nobis et iuduciac sancientur,
dixerunt, ut fallerent: at illae, obedientes statim,
 A E S P I A E. 93

et canes pepulere, et ipsae, quum custodia orba-

tae forent, sunt occisae.
Auscultans hostibus, periculum subibis.

Fab. CCXII. 22. Oliva et Ficus.

Ficum irridebat Oliva, quasi ipsa quidem omni
tempore florida , Ficus vero cum tempore muta-
rct florem. Quo quum aliquando nix caderct, co-
mantem deprehendens Olivam , ramisque insidens,
una cum pnlcritudine et ipsam simul corrupit;
at huic, quum nudam destitutamque foliis inve-
niret, in terram defluens non obfuit.
Pulcritudo nescia sibi temperare, habentibus
est vituperio.

Fab. CCXIII. 24. Rana et Vulpes.

Rana quaedam superbe valde medicam iacta-
bat artem, omnia se quidem quae in terra sunt
remedia nosse professa , se solam omnibus , ut re-
valescant, opitulaturam. Quae quum diceret, ad-
stans forte Vulpes, falsitatem e colore vultus ar-
guit; Quid igitur alios, inquiens, a morbo qui
dem liberas, tu vero ipsa in facie praefers mor-
bi indicia?
Iactantia rfutt seipsam.

Fab. CCXIV. 27. Apes et Pastor.

In cava quercu mel faciebant Apes. Pastor
quidam in cas, tum quum facerent , forte in-
cidens, mel furari voluit. Eae vero bine et illinc
circuinvolantes , illum aculis pupugere. Tandem
Pastor, Abeo, inquit, melle non opus babens, si
oporteat in apes incidere.
9* F V L A E

Turpe lucrum periculosum est illis, qui id

sequuntur.

Fab. CCXV. 528. Draco, Aquila et

Pastor.
Draco ct Aquila convoluli inter se pugiiabant.
Et quidem Draco quum ligatam detiueret Aqui-
lam, vi dens id Ruslicus, soluta Draconis spira , li-
beram dimisit Aquilam. Quare iratus Draco, ve-
ncnum immisit in servantis potum. Hausturo vero,
quod ignoraret , Rustico , advolans Aquila, ex eius
manibue calicem decussit.
Eos, qui bene alicui faciunt , manent gratiae.

Fab. CCXVI. 29. Corvus et Vulpes.

Corvus praedam liahebal caseum , et in altuni
deferens residebat ; quod videns Vulpcula , hac
fraude Corvum circumvenit. Quam pulcro, inquit,
Corvus et decoro corpore est! Colore vero inter
aves praestaiitissimo : quod si vox adesset , omnem
inter aves teneret principatiun. Ea vero, ut fallerel,
loquuta est. At ille persuasus, abieclo caseo,
clamorem quam maximum edidit, ita ut, dura
ostendit vocem, amitteret caseum; quern ea praeri-
piens, Vocem quidem, inquit, Corve, babes, scd
mentem non babes.
Hostibus credens damnum accipies.

Fab. CCXVII. 5i. Graculus et Noctua.

Pulcritudinis erat inter aves certamen, et ad
Iovem, ut disceptaretur baec controversia , omnes
iverunt. Mercurio itaque diem praefiniente, flu-
viosque et lacus omnes petiere, deformibusque pen-
nis abiectis, elegantiores nitidabant. At quum a
 AESOPICAE. 95

natura decoris nihil haberet Graculus, quae reli

quia cxciderant, inde se illis exornavit. Sola ta
rnen Noctua, quum nosset id quod suum erat, a
Graculo aufei-ebat, ac, ut reliquae idem* facerent,
persuasit. His nutem ab omnibus ita exutus Gra
culus, nudus omnino venit ad iudicium Iovis.
Lex adscititia pudori tandem est habentibus.

Fab. CCXVIII. . Sagittarius et Aquila.

Sagittarius in Aquilam collimabat, et missa
sagitta , confixit Aquilam. Quumque conversa ad
sagittam Aquila , earn quoque pennatam suis vide-
ret esse pennis, Multis, inquit, suae propriae fa-
cultates et res insidias et periculum crant.

Fab. CCXIX. 55. Canis et eius imago.

Quum carnem rapuisset Canis , in ripa ibat
forte fluminis ; quumque videret umbram in aquis
maiorem duplo, quod quidem habebat, reliquit;
maius vero attentans appreheiidere , nec maioris
istius fructum cepit.

Fab. CCXX. 57. Vitis et Caper.

Vitis uvis onusta stabat , et iam florebant pro-
pe fruclus, quum Cuper ecce quidam iniuriosus
plurimum ambedit vitem, et corrupit ilorem. Ad
quem tum illa , Manet , inquit , te illalae iniuriae
poena. Non enim multo post tu sacrificaberis inter
victimas: ego vero contra ad earn rem libabo de
vino meo.
Qualia quis facit, etiam palielur.

Fab. CCXXI. 38. Agrcola et Vulpes.

Agrcola improbus quum invidcret proximo
 F V L A E

foeluram segetis, quaereretque, quo pacto corrum

pere posset eius labores , captam Vulpem, alligata
face , in vieilli segetem dimiltit. At ilia , non qua
missa erat excurrens, volente sic Deo, eius, qui di
miserat, combussit segetem.
Mali vicini primi viciiiorura malum sentiunl.

Fab. CCXXII. 4o. Corvus et Cycnus.

Quum Cycnum vidisset Corvus, aemulari co
Iorem voluit. Sed arbitratus e lavacris eum pro-
venire, relictis aris, unde nutriebatur, ad laens
et flumina vitam egit, et quum lavaret quidem
corpus, non mutavit, pastu vero destitutus mor*
tuus est.
Naturam non potest transmutare vivendi genus.
 AESOPICAE. 97

E MAXIMO PLANVDE.

Fab. . 2. quila et Scarabeus.

Lepns, Aquila insectante, in lustrum Scara-
bei profugit, rogans ut ab eo servaretur. Scara
beus autem rogabat Aquilam, ne occideret suppli-
cem , ipsam per maximum Iovem obtestans, ne
eius contemneret parvitatem. Illa vero irata, Sca-
rabeum ala percussit, et Leporem arreptum devo-
ravit. At Scarabeus cum Aquila et ipse volavit,
ut nidum eius disceret, in quern ingressus, ova
eius devoluta disrupit. Ilia autem quum grave
existimasset , si quis hoc iterum ausus fuisset, et i
proinde iu altiore loco secundo nidificasset, et il-
lic rursus Scarabeus eodem damno ipsam affecit.
Sed Aquila penitus consilii inops, ascendit ad Io
vem , in eius enim tutela esse dicitur, et in ipsius
genibus tertiam foeturam ovorum posuit, Deo ipsa
commendans , et supplicans ut custodiret. Scara
beus autem , e stercore pilula facta , illuc ascen
dit, eamque in sinum Iovis demisit. Iuppiter ve
ro quum surrexisset, ut fimum excuteret, ova quo-
que proiecit oblitus, quae et contrita sunt deiecta.
Edoclus autem a Scarabeo, quod is haec fecisset,
ut Aquilam ulcisceretur , ipsa enim non modo
Scarabeum iniuria affecit, sed et in Iovem ipsuin
impia fuit; reversae Aquilae ait Iuppiter, Scara
beum esse, qui moestitiae caussa fuerit, et certe
iure fuisse. Nolens igitur genus Aquilarum ra-
rescere, consuluit Scarabeo, ut Aquilae concilia-
retur. Sed quum ille parre neququam vellet,
Iuppiter in aliud tempus Aquilarum transtulit
partum, quo nimirum Scarabei non apparent.
Fabula significat, nullum contemnendum, prae-
G
98 F V L A E

ser) im quum non sit quisquam, qui lacessitus se

ulcisci non queat.

Fab. CCXXIV. Si. Medicus et Aegrotus.

Medicus Aegrotum curabat. Quum liic autem
obiisset, ille ad efferentes dicebat: Vir isle, si
vino abstiimisset, clysteribusque usus esset, -
fecto minime interiisset. Tum quidam ex iis, qui
adcrant, protinus respondens, Haud nunc, ait,
o praeclare, oportebat ista te dicere, quum iuva-
re nihil possimt, sed tunc Aegrotum de his ad-
monere debebas, quum uti poterat.
Fabula significat , tum esse ab amicis auxi-
lium ferendum, quum ncessitas instat.

Fab. CCXXV. 5a. Venator et Vipera.

Venator quidam, sumpto visco, et arundiiiibus,
venatum exiit. Quum autem turdum procera in
arbore considentem vidisset, calarais inter se in
longitudinem iunctis, oculos ad eum levabat, ipsum
capere exoplans. Interim vero contigit, ut Vi-
peram sub pedibus iacentem nescius premeret : quae
quum exasperata ipsum momordisset, iam iam ille
deficicns, Me miserura, inquit, qui quum alium
vcnari vellcm, ab alio ad mortem raptus sum.
Haec fabula docet, quod qui amicis insidias
parant, saepe ab aliis inopinato insidiis oppri-
murrtur.

Fab. CCXXVI. 33. Castor.

Castor quadrupes animal est, in paludibus ut
plurimum degens , cuius testculos magno a me
diis in usu haberi ferunt. Hic igitur a venato
 AESOPICAE. 99
ribus exagitatus, ubi se captum iri vidit, cuius
gratia petatur noscens, ipse sibi pudenda resecat,
iisque persequentibus proiectis, hoc modo incolu-
rais evadit.
Fabula indicat, ita quoque prudentes homines,
ealutis assequendae caussa, nullam fortunarum s Ha
rum ratiouem habere.

Fab. CCXXVII. 34. Canis et Coquus.

Canis in culinam ingressus , quum Coquus oc
cuptes esset, rapto corde diffugit. Coquus vero
couyersus, ut ipsum fugientem vidit, Heus tu,
inquit, scias velim, quod, ubicumque fueris, a
te mihi cavebo; non enim mihi cor surripuisti,
eed potius indidisti.
Fabula monet, saepe adycrsa homimbus docu
mento esse.

Fab. CCXXVIII. 55. Galerita.

Galerita quum laqueo capta esset, Heu me
miseram, plorans aiebat, atque infelicissimam vo-
lacrem ! Aurum nemini, nec argentum, nec quid-
quam aliud pretiosum surripui: atqui parvum
tritici granum mortis mihi caussa fait.
in illos est fabula, qui vile ob lucrum
magna pericula subeunt.

Fab. CCXXIX. 67. Olitor et Canis.

Olitoris canis in puteum decidit. Olitor igi-
lur eum inde extracturus, quum in puteum ipse
quoque descendisset, ratus Canis id eo fecisse, ut
e in imo magis deprimeret , conversus eum acriter
tnomordit. Is itaque cum dolore reyersus, Merita
G a
lOO F V h A E

patior, inquit; cu mam eniin, qui se perder de-

creverat, servare studui ?
Haec de iniuslis ingratisque fabula narratur.

Fab. CCXXX. 68. Sus et Canis.

Sus et Canis se mutais conviciis inseetabantur.
Ac Sus quidem per Venerem iurabat, suis se
dentibus Canem dilaceratui'am. Ad haec Canis iro
nice dixit: Bene per Venerem nobis iuras; signi
ficas eiiim , te ab illa vehementer amari , quae
lege vetavit, ne suum ingredi templum auderet,
qui impuras tuas carnes degustasset. Cui Sus,
lia, respondit, suum erga me amorcm Dea ina
gis dclart, dum, qui me necat, aut quovis mo
do laedif, onmino aversalur. Tu vero et vira, et
mortua, male semper oles.
Fabula ostendit, prudentes oratores, quae ab
adversariis obiiciunlur, artificise in laudem con*
verter.

Fab. CCXXXI. 70. Serpens et Cancer.

Serpens una cum Cancro socictate iuneta vive
bat. Porro Cancer quum simplex moribus esset,
Serpentem, ul is quoque astutiam suam exueret,
admonebal. At ille minime obsequebatur. Cancer
itaque quum dormientem vidisset, quanta vi poterat
compressum chelis occidit. Serpens ita necatus,
quum humi porreclus iaceret , Hoc modo, Cancer
ait, et rectum et simplicem antea te esse oportebat;
non enim hanc poenam ddisses.
Docet haec fabula, quod qui amicos dolis cir*
cmnveniunt , sibi potius , quam illis , detrimentum
affei-unt.
 A E S P I A E. 101

Fal). CCXXXII. 71. Past or et Li up us.

Pastor quum Lupi catulum recens natura inve-
nisset, sublatum una cum canibus nutrivit. Post-
quani autem adolevit, si lupus aliquis forte rapuis-
set ovem , eum ille quoque cum ceteris canibus in-
sequebalur. At si quando canes eum insequi non
valerent, et defessi redirent , ipse tamen pergebat,
donee ilium assequutus, secum, utpote Lupus, prae-
dae particeps esset , atque deinde revertebatur. Sin
autem lupus nullus in gregem insiliens ovem abri-
puissct, tum ipse furtim necabat, et una cum cani
bus comedebal; donee Pastor, re cognila, eum ar-
bori suspensum occidit.
Fabula ostendit, quod prava natura bonos non
alit mores.

Fab. CCXXXIII. 72. Le o, .Lupus et

Vulpes.
Leo senio correptus, aeger in 'antro iacebat.
Animalia itaque regem suum visitatura, excepta
Vulpe , omnia se eo contulerunt. Quapropter Lu
pus opportunitatem nactus, cam apud Lconem ac-
cusabat, quod ipsa summum imperatorem nullo in
honore haberet, ac propterea ne ad eum quidem
visendum se ferret. Dum ita inter se loquc-bantur,
Vulpes supervenit, ac forte postrema Lupi verba
audi vit. Leo igitur in earn aestuare ac fremere
coepit: sed Vulpcula tempus ad se purgandam ex-
postulans, Ecquis, inquit, eorum, qui te convene-
runt, tantum tibi profuit, quantum ego, quae
omnia loca peragrans , medicamentum pro te a me
dico quacsivi, et illud iam didici? Tum Leo quum
protinus imperasset, ut medicamentum indicarct,
Valebis, Vulpes inquit, si, Lupo vivo excoria
 F V L A E

to, calidam eius pellem indueris. Deinde ad Lu-

pum stalim nlerfectum conversa, Ita, subridens
ait, non ad iran, sed ad benevolentiam excitare
dominum decet.
Haec fabula ostendit, quod qui dolos contra
alios molilur, in seipsiun deuique laqueum vertit.

Fab. CCXXXIV. 73. Mulier et Vir

ebr i us.
Quum Mulier quaedam ebriosum Virum ha-
eret, eumque ab hoc morbo liberare omnimode
vellet, huiusmodi astutiam excogttavit. Vt somno
eum ex ebrietate correptum , sensusque expertem
mortui ad , instar aspexit , sublatum in humeros
ad sepulcretum extulit, ibique deposito discessit.
Quum vero eum expergefactum, nec vino amplius
gravem coniecit, ad sepulcretum reversa, fores
eius pulsavit. Vir illico, quis eas percuteret,
rogat ; sed Vxor, Mortuis cibaria ferens en adsum
ego, respondit. Cui ille, Non mihi cibum , sed
potum, o bone, potius affer; tristem enim me red-
dis , dum cibi, non potus, mentionem facis. Tune
Coniunx sibi manibus pectus percutiens, Heu me
miseram, inquit, quae ue hoc astu quidem nihil
profui tibi ! nam tu non modo emendalus non es,
sed peior quoque temetipso evasisti, qnandoqui-
dem talem morbum tibi iam in habilum induxsti.
Fabula monet, pravis in operibus non esse im-
morandum; nam etnolentem quaudoque hominem.
coosuetudo capit.

Fab. CCXXXV. 77. Noctua.

Noctua e quadam fenestra cavea inclusa quam
penderet, accedens ad eam Vespertilio, caussam
 AESOPICAE. i

rogabat, quare die quidem sileret, nocte vero can-

taret. Cui illa, non temer id a se fieri, respondit;
olim enim quum interdiu id faceret, se captam
fuisse aiebat, ac pi'oinde iara tempore ab illo magis
prudentem evasisse. At non tibi, Vespertilio ait,
nunc estcavendum, quum nulla utilitas inest, sed,
antequam capereris , prudens esse debebas.
Fabula innuit , in infortunia lapsis inutile esso
poeniterc.

Fab. CCXXXVI. 78. Cochleae.

Rustici quidam filius Cochleas assabat. Has
autem stridere audiens, O pessimae, inquit, ani
mantes! itane cauitis domibus vestris incensis?
Fabula docet, quod omne intempestive factum
est illaudabile.

Fab. CCXXXVII. 83. Via tor eg.

Duo quidam una iter agebantj quorum alter
quum securim reperisset, moncbatur ab altero,
ne Inverti diceret, sed Invenimus. At paullo post,
qui securim amiserant, quum eos essent adsequu-
ti, qiii cam habebat, dum reddere cogitur, -
miti suo, En periimus, ait. Hie vero, Peri/, die,
amice, non Periimus. Nam ctiam quum securim
invenisti, Inveni, diccbas, non Invenimus.
Fabula significat, quod qui aniicorum felici-
tatis participes non fuere , in rebus adversis con
stantes non sunt.

Fab. CCXXXVIII. 84. Ra .

Duae Ranae in proximo degebant, quarom
altera in profunda palude procul a via , altera vero
ipsa in via, parum aquae habens, pascebatur.
4 FABVLAE

Quum autera paludis accola alteram , ut ad se mi-

graret, hortaretur, eo nempe, ut tule m agis lar-
giore cibo frui posset, haec minime est obsequuta,
aiens, loci consuetudine jQrmissime se teneri. Sed
tandem contigit , ut a praetereunte curru confrin-
geretur.
Fabula dclart, homines quoque, qui prava ag-
grediuntur , citius mori , quam in melius mutentur.

Fab. CCXXXIX. 85. Apiarius.

In mellarium, absente domino, quidam in-
gressus, inde omnes apicularum favos abstulit. Re-
versus ille, ut vacua alvearia vidit, extemplo resti-
tit, quid illis cvenisset inspeclurus. Apes inters
a pastu redeuntes, deprchensum ibi dominum acu
lis undique ferre, pessimequc afficere coeperunt.
Turn ille ad eas conversus, O scelestissima ani-
malia, inquitj itane, qui vestios favos surripuit,
incolumem dimisistis, me vero, qui vobis usque
deservio, sic plectitis?
Fabula dclart , quod ita quoque nonuulli ho
mines ob ignorantiam sibi ab inimicis nou ca-
vent, amicos vero ut insidiatores repellunt.

Fab. CCXL. 86. Alcedo.

Alcedo avis est solitudinis amans, semperque
in mari degere solet. Hanc vulgo femnt, ut ve-
uatores effugiat, in maritimis scopulis nidificare.
Illa igitur aliquando paritura pro more nidum
fecit. Quum autem ad cibum quacrendum egres-
sa esset, contigit, ut maris undae magno vento-
rum mpetu excitalae, supra nidum attollerentur,
eoque sunimerso, pulli prirent. Quod ut ipsa
reversa vidit, Heu me miseram, inquit, quae ter
 E S P I E. io5

ram vi'tans, utpote insidiis plenam, ad mare con-

fugi, quod nunc infidum magis experior.
Fabula significat, nonnullos etiam homines,
dum sibi ab inimicis cavent, iu amicos liisce pr
iores imprudentes incidere.

Fab. CCXLI. 87. Piscator.

Piscator in fluvio quodam pisces captabat. Is
igitur, extensis retibus, et contra aquae dccursum
expositis, lapidem funculo utrimque alligavit, et
undas verberare coepit , eo nimirum consilio , ut
pisces, dum fugerent, incaute in retia dcidrent.
Id ubi fieri quidam loci incola vidit, statim eum
increpare, quod fluvium turbaret, et limpidam
eius aquam bibere non sineret. Cui Piscator, At
nisi, inquit, flumen ita turbetur, me fame ene-
ctum mori oportebit.
Haec fabula docet , urbium quoque rectores
tnnc maxime ditescere, quum eas in seditionem
induxerint.

Fab. CCXLII. 88. Simius et Delphinus;

Quum sit mos navigantibus Melitenses catulos
et Simios ad solamen navigationis adducere, qui
dam maritimum iter aggressus , Simium et ipse
secum assumpsit. Quum autem ad Sunium, Atti-
cae promontorium, pervenissent, tempestas ingens
oborta est. Cuius impetu navi difl'racta, natan-
tibus omnibus, Simius quoque natabat. Delphi
nus quidam interim eum conspicatus , et hominem
ratus esse, protinus accedens, suum supra dor
sum excepit, ut salvum ad lerram portaret. Ast
ubi prope Piraeeum, Atheniensium navale, fuit,
Delphinus Simium rogare coepit, an genere esset
io6 F V L A E

Atheniensis. Id illo affirmante, praetcrea so

claros apud LIlos habuisse parentes, eum mrsus,
an etiara Piraeeum nosceret, interrogavit. Tum
Simius, ipsum de homine loqui arbitrants, se ma
xima familiaritate cum eo iunctum esse respou-
dit. At Delphimu tanto mendacio indignatus,
excussum humeris Simium in undis demersit.
Haec eos fabula carpit, qui veritatis ignari,
alios decipere posse arbitranlur.

Fab. CCXLIII. 90. Mcrcurius et

Statuarius.
Mercurius scire volens, quanto in prctio apud
homines esset, forma hominis induta, in Stalua-
rii olHciuam se conlulit, in qua statuam Iovis
conspicatus , eum, quanti ipsa veniret, interroga
vit. Cui quum Statuarius drachma dixisset, ri-
sit Mercurius, et, Quanti, inquit, hoc Iunonis si
mulacrum ? Pluris illo dicente, Mercurius, sua quo-
que statua ibi visa, maximam de se ratus, utpole
nuncio Deorum, lucrique praeside, apud homines
ratiouem haberi , quanti earn venderet, ab artifice
petiit. Turn Statuarius, Si illas emeris , inquit,
hanc tibi auctarium dabo.
Hominem inanis gloriae studio caplum fabula
rcspicit, qui nullo in prelio est apud coleros.

Fab. CCXLIV. 91. Mercurius et Tiresias.

Mercurius scire volens, an Tiresiae vaticinan-
di ars vera esset, ruri boves eius furatus, et ur-
bem, formam hominis gerens, ingressus , apud
ilium hospilii caussa divertit. Quum interim amis-
sos fuisse boves Tiresiae nunciatum esset, ipse sta-
tim aliquod de fure augurium capturus Mercurio
comit domo egrcditur, eumque simul rogat, ut,
 A E S P I A E. 107

si quam avem praetcrvolantem viderct, admoneat.

Mercurius igitur aquilam primum a sinistra ad
dexteram devolanteni observasse se ait ; sed Tiresias
nihil cam sua interesse respondit. Deinde Mercu-
rius cornicem in arbore insidentem adspexit, quae
ocnlos modo in coelnm elevabat, modo liumi verte-
bat, idque simul vati indicavit. Qui statim respon-
dene, Mehercle ista comix, ait, per coelum ter-
ramque iurans affirmt, quod, si tu velis, amissos
bores recepero.
fabula in furem uti possumus.

Fab. CCXLV. 92. Canes.

Habens quidam duos Canes, alteram venari,
alteram domum custodire docuit. Ceterum si quan-
do venaticus aliquid caperet, domesticus quoque
eiusdem praedae particeps erat. Quod quum ille
aegre ferret, eique exprobraret, quod, se quoti-
die laborante, ille suis laboribus iners frueretur,
Non ego sum, domesticus inquit, sed lieras 110-
ster culpandus, qui non me laborare, sed alieno
sudore parta comedere docuit.
Fabula monet, illiterates adolescentes minime
esse reprehendendos, si vitio parentum tales fuerint.

Fab. CCXLVI. o,5. Maritus et Vxor.-

Vir quidam uxorem liabens in domesticoe
omnes morosam , scire tandem desideravit , an eo-
dem quoque modo erga patris sui domsticos sc
se ferret. Quocirca per speciem rei cuiusdam ge-
rendde earn ad patrem misit. Quum vero paucis
postdiebus reversa esset, earn, quomodo apud ipsum
excepta fuisset, Maritus interrogavit. Ea vero
dicente , Bubulci et pastores me torvis oculis ad-
spiciebant, Mehercle, ille respondit, si illis eliam
 io8 F L A E

invisa fuisti, qui mane grges educunt, scr

redeunt, quid de iis sperandum, quibuscum toto
die conversars ?
Fabula innuit, ita saepe ex parvis magna, et ex
manifestis incerta cognosci.

Fab. CCXLVII. 95. Cancer et Vulpes.

Cancer egressus e mari , quodam in loco pa-
scebatur. Vulpes esuriens eum conspicata , acce-
dens arripuit. Tum is, quum devorandus iam esset,
Mrito, inquit, haec patior, qui marinus quum
sim, terrestris esse volui.
Fabula significat , ita etiam eos homines , qui,
propriis -elictis institutis , non sibi consentanea ag-
grediuntur , mrito infortunatos esse.

Fab. CCXLVin. 96. Citharoedus.

Citliaroedus quidam non satis eruditos, in cu
bculo , ut solebat , canens , sua inibi voce resonan
te, valde se canorum esse putabat. Quapropter
animo ciatos, thealro iam se commillere voluU.
Sed ubi in conspectum prodiit, quum possime can-
tasset , eum speclatores lapidibus iactis e scena
abegerunt.
Fabula osteudit, ita quoque nonnullos rhetorum,
qui in scholis aliquid esse videntur , quum ad res
publicas agendas se conferunt, nullius pretii esse.

Fab. CCXLIX. 97. Fures.

Fures domum quamdam ingressi , nihil in ea
nisi gallum invenerunt: quapropter eo capto abiere.
Is autem quum iam iam ab iis esset occidendus, ut
se dimitterent obsecrabat, quippe qui hominibus,
nocto eos ad opera excitando, valde prodesset. Cui
 A E 8 P I A E. 109

ill! , Hinc magis ergo te iure neeamus , quod illos

expergefaciens, 110s lurari 11011 sinis.
Fabula indicat, ea maxime iinprobis contraria
esse , quae utilia sunt bonis.

Fab. CCL. 98. Cornix et Corvus.

Comix invidens Corro, quod is per auguria
hominibus vaticinaretur , ideoque tamquam futuri
praescius vulgo haberetur, nonnullos viatores prae-
tereuntes conspicata, super arborem quamdam ascen-
dit, in eaque residens valde crocitavit. Tum illis
ad vocem conversis , atque admiratione perculsis,
quidam, recognita, Incoeptum, inquit, sequamur
iter, amici; est enim Cornix, quae crocitavit, at
que ea quidem omni prorsus augurio caret.
Fabula indicat, ita quoque eos homines, qui cum
praestantioribus contendere audent, non modo pa
ria non assequi , sed fieri quoque deridiculos.

Fab. CCLI. 99. Cornix et Canis.

Quam Cornix Minervae sacrificaret, Canem
ad epulum invitavit. At ille, Quid frustra, in
quit, haec in sacrificium absumis? Dea enim adeo
te odit, ut tibi uni, ex tui generis avibus , augurii
fidem detraxerit. Cui Cornix , Idcirco , ait , ma
gis Uli sacrifico , ut mihi tandem reconcilietur.
Fabula significat , quod plerique lucri sui caus-
ta inimicos beneficiis prosequi non verentur.

Fab. CCLII. 100. Corvus et Serpeas.

Quum cibo Corvas egeret, Serpentem in apri-
co quodam loco dormientem conspicalus, eum de-
volans rapuit. Is vero conversos , repente Corvum
1 O F V L A E

momordit: qui niorli iam proximus, Heu me mise-

rum, inquit, qui tale lucrum reperi, quo perirem!
Fabula cum respicit, qui ob inventos thesauros
in discrimine vitae versatur.

Fab. CCLIII. 101. Graculus et

Columbae.
Graculus Columbas bene nulritas in columba*
rio quodam intuitus, ad eas dealbatum se contulit,
nt ipse quoque eiusdem cibi particeps esse posset.
Ac illae quidem , donee ipse conticuit, columbam
esse ralae, apud se recipere non recusarunt. Sed
quum demum vocem sui oblitus emisisset, ac pro-
inde quis esset noscevetur, Columbae eum inter ver
bera cxpuleruut. Turn ipse, spe carum cibi obti-
nendi frstralas , ad Orculos rediit ; sed et illi,
ob mutatum colorem eum minime agnoscenles , suo
e consortio abegerunt, atque ita contigit, ut duo-
rum appetens, neutro poLirctur.
Fabula monet , nostris contentos nos esse debe
r, illud animo considerantes, quod avaritia non
solum nihil prodest, sed sacpe etiam, quae possi-
demus, surripit.

Fab. CCLIV. 102. Graculus.

Graculum quum quidam cepisset, eiusquc pe-
dem filo religasset, filio suo ludicrum dedit. lile
vero apud homines vivere aegre ferens, ubi paullu-
lum libertatis est nactus , in fugam se ab illo pro-
ripuit, suoque se in nido recepit. At ramis filo,
quo erat alligatus, circumvoluto , quum nulla evo-
landi vis dai-etur, Heu mc miserum , secum aiebat,
qui hominibus servir recusans, incaute mea
vita privavi.
 AESOPICAE. in

Fabula innuit, quod noniiulli, dum parva pe

llicula efl'ugere conantur, in inaioia persaepe in-
cidunt.

Fab. CCLV. io5. Mercurius.

Iuppiter Mercurio imperavit , ut artificibus
omnibus mendacii potionem conficeret. Ipse, singu
lis quae ad id opus erant pistillo contusis, atque
mensura pro ratione miscendi confecta, universis
aequalem potum praebuit. Quum vero, sutore solo
relicto, multum adbuc ex potione superesset, Mer
curius, mortario arreptoj totum illi bibendum de-
dit-, atque contigit inde , ut artilices omnes menda
ces sint, maxime vero omnium sutores.
Mendaces artifices baec fabula carpit.

Fab. CCLVI. io4. Iuppiter et Pudor.

Iuppiter , creatis ex luto bominibus , quum
omnes illis aflectus indidisset, Pudorem tamen in-
dere oblitus est. Quapropter umlenam ipsum intro-
duceret non habens , per populrem turbam ingredi
imperavit. Pudor autem , indigna se passurum
sentiens , primo quidem Iovis iussa peragere recu-
sabat ; sed quum ille eum vehementius urgeret, His
sane, Pudor inquit, paclis ingredior, ut procul
hinc amor absistat; ceteroquin, si ille ingreditur,
ipse statim exibo. Hinc itaque contigit , ut scorta
omnia verecundia prorsus careant.
Fabula significat, quod amantes inverecimdi
esse soient.

Fab. CCLVII. 106. Lupus et Ovis.

Lupus quidam a canibus morsus , quum aegre
se haberet, humi proiectus iacebat. Quum vero
 112 FABVLAE

cibo indigerct, visa Ove, earn, ut potura sibi ex

amne praeterfluente afferret, rogabat: Si enim, aie-
bal, tu mihi dedcris potum, cibum ego mihi
ipsi comparabo. Tum illa respondens, At si ego,
inquit, potum praebuero tibi, lu me in cibum
sumes.
Fabula maleficum respicit, qui per simulatio-
nem insidias parat.

Fab. CCLVIII. no. Viatores.

Viatores quidam iuxta maris litus iter agen
tes, quum in editum quemdam locum pervenissent,
ex eoque sarmenta procul natantia vidissent, na-
vem magnam esse arbitrato', restiterunt, ut tandem
appelleret exspectantes. At sarmenta a vento acta
quum propius accdrent, haud navem amplius,
sed scapham aspicere existimabant. Illa vero ad
litus denique delata, ubi sarmenta esse cognovere,
Oh quam frustra, alter alteri aiebat, quod nihil
erat exspeclabamus !
Fabula dclart , nonnullos homines , qui im
proviso terribiles esse videntur, quum pcriculuni
feceris, nullius esse pretii.

Fab. CCLIX. i4g. Culex et Leo.

Culex ad Leonem accedens, Nec timeo te, in-
quit, fortior me es: sin minus, qualenam,
die, quaeso, tuum robur est? An quod laceres
unguibus , et dentibus mordcas ? Hoc facit et foe-
mina cum viro depugiians. Ast ego longe meu
te viribus antecello. Quinimmo, si lubet, in
pugnam descendamus. Nec mora, Culex sua tu
ba signum canit, eiusque malas pilis carentes in-
vadit , ac haerens iuxta nares acleo acriter fent.
 AESOPICAE.

Tum Leo propriis se unguibus ad rabiem usque

dilaceravit. Ita Culex, Leone devicto, quum tu
ba sonuisset, et victoriae carmen cantasset, inde
volalu se sustulit. Sed quum easu in araneae
tclam deinde incidisset, ab eaque devoraretur, val-
de Culex querebatur, quod quae mximas feras
pugnando devicerit, a tam vili animante occi-
deretur.
Fabula in eos quadrat, qui magnos profligan
tes, a parvis postea profligantur.

H
 ut F A V L A E

EX EDITIS A NEVELETO.

Fab. CCLX. i52. Luscinia et Hirundo.

Lusciniae consiliabatur Hirundo, ut homini-
bus feret contubernalis , cumque iis ut ipsa habita-
ret. At ilia, Nolo, inquit, veterum calamitatum
memoriam refricare; ideo deserta colo. Hirundo
hominibus, qui in mundo sunt, assimilatur; Lu
scinia vero, solitudinem amantibus monachis secun
dum Deum , qui mundum effugerc.
Qui tristi aliquo casu laesus est, locum etiam
ipsum fugere sludet , ubi accidit.

Fab. CCLXI. i53. Caprarius et Caprae.

In desertam speluncam Caprarius hyeme de-
ductis Capris , silvestres inibi Capras reperit , bir-
cosque, longe plures et grandiores illis quos habc-
bat. Propriis ergo propter silvestres Capris dimis-
sis, illas frondibus educavit. Vbi rero serenitas
advenit, proprias quidem demorluas fame reperit,
silvestres vero in montem eFugere. At Caprarius
ridens , domum vacuus reversus est.
Non decet ullo modo nos propria negligere spc
lucri ex alienis rebus futuri.

Fab. CCLXII. i56. Asinus et Capia.

Asinum una et Capram nuli-iebat quidam. Ca-
pra vero escam Asino invidens abundantem, sug-
ge.ssit ei, ut graviter a domino , modo molens, mo-
do onera ferons plecteretur , ac simul consuluit , ut
comitiali simlalo morbo, in foveam aliquam deci-
dens, dulci olio et requie frueretur. Caprae dictis
Asinus parens in foveam se deiecit, coque lapsu con
 S P I A E.

tritus est Tunc herus vocatum medicum, ut Asi-

no opitularetur , rogavit. Ille Caprae pulmonem
infundere iussit, eoque pacto sanatum iri Asinum.
Nec mora Capra mactata Asinum sanavere.
Qui aliis insidias struit, sibi ipsi est maloium
auctor.

Fab. CCLXIII. i57. Piscator.

Piscator, piscatorium rete e mari extrabens,
maiores quidem pisces retinuit, eosque in litore
extraxit; minores vero piscicub per retis forami
na in mare einigere.
Facile servantur ii, qui multa non possident;
qui vero praestantes aestimantur, raro videas eifu-
gere poenam.

Fab. CCLXIV. i58. Vulpes.

Vulpes ad Maeandrum fluvium aliquando, ut
ex eo potarent , convenere. Sed quum magno m
petu filieret aqua, mutuo se se compellentes, ingre-
di non audebant. Quo viso illarum una in medium
prodiens, ut ceteras simul contemneret, earumque
timorem irrideret, et se prae cunctis animosam
ostenderet, audacter in undas desilivit. Aquarum
vero mpetu earn in medium proiipiente , ceterae
in ripa stantes , sic earn sunt alloquutae : Ne nos de-
relinquas, sed reversa demonstra, qua ingressis
tuto liceat bibere. At illa, dum ab midis raperetur,
Responsum, ait, mihi est Miletum deferendum;
id eo ferre vol j quum revertar , introitum vobis
demonstrabo.
In eos , qui per iactantiam sibi ipsis crant pe-
ricula , est haec Fabula.
H a
116 F V L A E

Fab. CCLXV. 166. Homo et Vulpes.

Infensam Yulpem sibi quum haberet quidam,
ut olim scgetem vastantem laqueo cepit, cupiens
severe admodum ipsam punir, stupas oleo madi-
das caudae alligavit. Sed earn in eiusdem agros,
quum iam matura messis esset, malus genius dedu-
xit. Is itaque nihil messurus lugens ibat.
dementem esse oportet, eque immoderate ira-
scendum est-, iracundis enim saepe ab ira damnum
maximum exortum est.

Fab. CCLXVI. 176. Rusticus et Planta.

Planta erat in Ruslici agro fructum non ferens,
sed passerculis solum et cicadis refugiuin praebe-
bat. Rusticus itaque ut infrucliferam caedere vo-
luit; quapropter sumpta securi ictum intulit. Tum
cicadae et passerculi , refugium ne excideret suum,
orabant, Et abstine, quaeso, aiebant, ut in hac
arbore canere, et te, Rustice, delectare possimus.
At ille nihil curans, secundum tertium intulit
vulnus. Vt vero arborcm cavavit, apum examen
una cum melle x-cperil; quo gustato, securim abiecit,
plantamque ut sacram coluit et curavit.
Non tantum homines iustum natura amant et
honorant , quantum lucrosum sequuntur.

Fab. CCLXVH. 178. Venator meticulo-

sus et Ligna tor.
Leonis indagans vestigia Venator, Lignato-
rem rogavit, an leonis vestigia et lalibula nosset.
Respondit ille , Et ipsum quoque leonem , si lubet,
indicabo. Sed Venator metu pallescens, denfibns
crepitans, Vestigia tantum, ait, non Leonem quaero.
 E S P I E. J17

Audaces una et tmidos carpit haec Fabula, au

daces nempe verbis, sed non facts.

Fab. CCLXVIII. i83. Abies et Rubus.

Abies iactabunda Rubum sie eslalloquula : Tu
quidem nulla iu re prodes, at ego in tectis et aedi-
bus aedificandis utilis sum. Cui Rubus , O misclla,
respondit, securis et serrae si meminisses, quae te
exscindunt, deberes velle Rubus polius quam Abies
esse.
Pracstanlior paiipertas sine metu, quam opes
cum necessitate et contumelia.

Fab. CCLXIX. i85. Mercurius et Terra.'

Iuppiter hominem et feminam quum finxisset,
Mercurio praeeepit, ut eos in terram deduceret, lo-
cumque indicai'et, ubi effodientes opes plurimas re-
portarent. Mandata exsequente Mercurio, Terra
primo quidem impediit. Vt vero Mercurius , Io-
vem hoc aiens mandasse, ad id coegit, Fodiant
licet, Terra ait, quantum libu^rit j cum flcl.u enim
et eiulatu cuneta reddent.
In eos, qui facile quidem mutuum aeeipiunt,
aegre vero reddunt, sermo accommodas.

Fab. CCLXX. 186. Vipera et Vulpes.

Vipera supra carduorum fascem vi lluminis fe-
rebatur. Vulpes eam videns , quam dignus , in-
quit , tali nave nauclerus !
In hominem improbum res malas aggredientem
quadrat Fabula..

Fab. CCLXXT. 187. Vipera et Lima.

Vipera in fabri officinam ingiKssa, a fabrilibus
 i

iiS F V L A E

instruments aliqiiid cbi petebat. Quumque in Li

ra am forte incidisset, earn, ut sibi escam porrige-
ret , rogabat. Cui respondens Lima , Adeone , in-
quit, dmens es, ut a me aliquid percipere ptes,
quae non dare , sed accipere ab omnibus soleo ?
Fabula innuit, stultos eos esse, qui ab avaris
aliquid se lucrari existimant.

Fab. CCLXXII. 188. Vipera et Hydrus.

Vpera ad fontem accedens, ex eo potare sole
bat. Id Hydrus , loci illius incola , vetabat, incre-
pans, quod propriis pascuis non contenta, ad suam
quoque mansionem accederel. Quae contenlio quum
magis magisque in dies cresceret , in praelium tan
dem venire decernunt, ea lege, ut victori et tellu-
ris et aquae ine cederet. Statuto igitur praelii tem
pore, ranae Hydri odio ad Viperam veniunt, ani-
mumque ei , pollicitae se socias adfore praelii , ad-
dunt. Commisso itaquc praelio, Vipera cum Hy
dro congreditur; sed ranae nihil ultra praestare
quum possent, ingentem e stagno clamorcm edide-
runt. Victrix autem Vipera , ranas , quod se so
cias pollicitae, pugnae non interfuissent, graviter
obiurgavit; at illae, Heus tu, dixere, scito socie-
tatem nostram non manibus , sed voce constitisse.
Indicat haec fabula , quod verborum auxilia ni
hil prosunt, ubi manibus opus est.

Fab. CCLXXIII. 18g. Iuppiter et Vulpes.

Versutiam et prudentiam Vulpis admiratus
Iuppiter, imperium ei in celeras feras tradidit. Sci
re autem cupiens, an, mutata fortuna, commutas-
set etiam tenacilatem, in leclica dum Vulpes vehi-
tur, crabronem ante eius oculos demisit. Illa conti
 A E S 1 I A E.

n ere se se non potens, e lectica confcstiin dcsi liens,

cum praetervolantem turpiter comprehendere cona-
ta est. Iuppitcr vero ei succensene, ordini priori
rursus reddidit.
Impiobi homines eliamsi ad digntates mximas
evecti sint, naturam non tarnen mutant.

FaL. CCLXXIV. igo. Iuppiter et Apollo.

Iiippiter et Apollo de iaculandi arte contende-
bant. Phoebus ilaque quum arcum intendisset, sa-
giltamque emisisset, Iuppitcr tantum spatii uno
gressu confecil, quantum Apollinis emissa sagitla.
Sic qui cum praeslanlioribus contendunt, non
modo eos non assequuntur, sed et risumpariimt sibi.

Fab. CCLXXV. 193. Iuppiter, Prome

theus, Minerva et Momus.
Taurum Iuppiter, Prometlieus homincm, et
Minerva domum quum eflormassent , Momum iudi-
cem delegere, qui eorum operibus invidens , Iovem
primum errasse dixit, quod tauri oculos in summis
cornibus non collocasset , ut videre posset ubi feri-
ret: Prometheum vero, quod hominis praecordia
foras non appendisset, ut mali minime occullaren-
tur, manifestaque firent singula , quae in illis re-
cessus habent et latibula. Tcrlio vero dixit, opor-
luisse Minervam rotas aedibus supposuisse , ut, si
quis forte prope malum vicinum habilaret, facile
discedere posset. At Iuppiter ob huiusmodi repre-
hensionem ofiensue, cum ex Olympo deiocit.
Nihil adeo periectum est, quod l'eprehensionem
non admillat.

Fab. CCLXXVI. 194. Hercules et Plutus.

Hercules inter Deos 1 eceptus , et apud Iovcni
120 F V L A E

epulatus, Deorum unumquemque multa comitate

amplexus est. Sed Plutum, qui post ceteros ei se
se obtulit, liumi defixis oculis omnino est aversa-
tus. Qua de re obslupefactus Iuppiler , caussam
percontatvis est, cur, omnibus Diis officiose salutatis,
solum despicei-et Plutum. Cui ille , Ideo ipsum
aversor, ait, quod, quamdiu inter homines fui,
ut plurimum cum improbis esse animadverti.
Sic multi, propria infelices imprudenlia , caus
sam in Numen rfrant.

Fab. CCLXXVII. ig5. Medicus imperitus.

Medicus imperitus aegrotum visitans, ceteris
nihil periculi esse affirmantibus , sed tantum diu-
turnioi*em fore morbum, eum solus, sua ordinaret
omnia, monebat, crastinam enim non supervictu-
rura ; quae quum dixisset, abiit. Paullo post e mor
bo surrexit aeger, sed plane pallidus, et vix vivens.
Medicus obviam factus, Salve, inquit: quomodo
se mortui habent? Quiescunt, respondit ille, Le-
thes aquam epoti: sed nuper Mors et Pluto grave
quid medicis minitati sunt, eo quod aegrotos mori
non sinant; iamque singulis conscriptis in eo erant,
ut te quoque conscriberent , sed ego iis advolutus,
exoransque, verum te medicum non esse iuravi,
sed falso habitum fuisse.
Medicos imperitos, ignaros et loquaciores haec
fabula nott et arguit.

Fab. CCLXXVni. 197. Equus, Bos,

Canis et Homo.
Equus, Bos et Canis frigore pressi, in' Ho
minis cuiusdam aedes convenere, qui eos excipiens,
accenso foco fovit; ac deinde Equo hordeum, Bovi
 AESOPICAE.

palcas obtulit, Cani vero ex iis, quae in mensa ad-

erant, dedit. Quam ob hospitalitatem ipsi gralias
reddidere, singuli vitae suae tempus partiti , eique
gratificati. Equus ilaque primos annos largilus est;
ideo praecipiti mente et superba unusquisque bomi-
num prima aetale est. Medios vero post hmic an
nos Taurus dedit; ideo tune laboriosus et sedulus
est quisque, studetque divitias cumulare. Vltimos
tandem annos Canis praebuit; el propterea senex
quilbet morosus- est, sibi victum dantem tantummo-
do amat, blanditur, assentitui-quc , non dantibus
vero allatrat et insuilat
Sic homines viles et mali nutrientes amare
soient.

Fab. CCLXXIX. 198. Equus et Equiso.

Hordeum Equi surreptum divendens Equiso,
eum quotidie et comer et perfricare solebat. At
Equus , Heus tu , inquit , si ver me pulcrum esse
cupis , hordeum , quo nutrior , quaeso ne vendas.
Ita avari, verba dando et adulando, inopes in-
escant, eosque iis etiam spoliant, quae sunt ad vi-
vendum necessaria.

Fab. CCLXXX. 199. Camelus, Elephas

et Simia.
Quum de rege e suis eligendo agerent bruta,
Camelus et Elephas progressi, inter se contende-
bant, ambo ceteris, ob corporis molem et robur,
praclatum iri sperantes. At Simia utrosque imperio
ineptos esse alfirmavit, Camelum quidem, quod bi-
lem ad iniustos puniendos non haberet; Elephan-
tem vero, quod, si regnaret, a porcellorum insidiis
siunmopere esset meLuendum.
132 F V L A E

Res maximae vel levissimam caussam exitu

frustrantur.

Fab. CCLXXXI. 200. Camel us ct

I u p p i t er.
Taurum cornibus superbientem Camelus quum
vidisseL, invdia motus idem obthiere expetivit.
Ad Iovem igitur supplex profcctus, ut el ipsi cor-
nua Jargiretur, oravit: cui ii*atus Iuppiter, quod
corporis magnitudiue et vi nou contentas, sujjer-
flua quoque concupisceret, non solum cornua non
addidit, sed et aurium partem ei dempsit.
lia multi prae nimia habendi cupid i ae aliis in
videntes, plerumque propriis quoque bonis nescii
privantur.

Fab. CCLXXXII. 201. Scarabei duo.

Parva quadara in insula taurus pascebat, cuius
stercore Scarabei duo nutriebantur. Hyeme ad-
ventante, alter alteri dixit, velle se in con-
tinentem proxiinam transvolare, ul ill soli sulfi-
ciens esset ea in insula cibusj add id itque et illud,
se, si copiosam illic escam reperiret, ei quoque
partem aliquam allaturum. Vbi vero in continen-
tem venit, multo quidem inibi m adido que fimo
reperto, ibidem commoratus , laute in dies nulrie-
batur, ac tandem hyeme exacta in insulam revo-
lavit. Turn alter eum pinguem nitiduraque quum
vidisset, acriter obiurgavit, quod multa pollicitus
nihil attulisset. At ille, Neme, inquit, sed natu-
ramloci polius accuses, in quo quidem abunde nu-
triri licel , sed nihil hide exportari potest.
Accommodus sermo in eos, qui per invidiam
cum maioribus cerlantes, postremo decipiuulur.
 E S P I . 12

Fab. CCLXXXIIL 1202. Nux.

Nux viae nsita fructus ferebat plorimum.
Viatores itaque earn saxis et baculis, ut iuglandes
excuterent, impetebant. Ilia vera cum gcraitu
dixit : Heu me miseram , quia , quos meo fructu
delecto, ab iis graves recipio gralias!
Ingratos et malficos homines , qui pro bonis
mala reddunt, liaec fabula nolat.

Fab. CCLXXXIV. 2o4. Monedula et

Vulp es.
Monedula esuriens in ficu dormitabat; in qua
grosses nondum maturos quum reperisset, ibi, dum
maturescerent, exspectabat. Sed Vulpes earn illic
immorantem conspicata, reique caussa intellecta,
Arnica, falleris, ait, spei tantum inhaerens, quae
pascere seit quidem, sed non nutrir.
In hominem sua pertinacia deccptum haec op-
portuna est fabula.

Fab. CCLXXXV. ao5. Monedula et

i V i.
Monedula quaedam corporis magnitudine ce
teris praestantior , suarum consortium despiciens,
nd Corvos secessit, rogavitque, ut eorum socie-
tate frui permilterent. Uli fbrmam et vocem cor-
vi ei deesse noscentes , inter verbera eiocere. Ila
ab illis expulsa, ad monedulas revertitur; sed il-
lae ob ininriam illatam iratae non suscepere, ac ila
factum est, ut utrorumque consortio privaretur.
Sic et hominum nonnulli patriam dcserenles,
exterasque regiones praeferentes , quum semper
peregrini in omni ci vtate esse soleant, ne in una
quidem bene excipiuntur,
 F V L A E

Fab. CGLXXXVI. 207. Venter et Pedes.

Venter et Pedes, uter plus viribus posset,
olim litigabant. Pedes itaque quum subinde op-
ponerent , tantum se Ventrem praecellerc viribus,
ut et ipsum quoque portarent, Heus vos, Venler
respond t, nisi vobis ego cibum praeberem, ne
vos quidem ipsos gestare possetis.
Sic et in exercitibus nil multitudo valet, nisi
duces optirae sapiant.

Fab. CCLXXXVII. 209. Corvus et

Mercurius.
Corvus laqueo captus, Apollinem, ut opem fer
ret, precabatur, se ei thus oblaturutn pollicitus.
Sed a perieulo liberatus, promissi oblitus est. Rut-
bus autem quura in laqueum incidisset, Apolline
omisso , sacrificaturum se Mercurio vovit. At ille,
pessirae, ait, quomodo credam tibi, qui prio-
rem, a quo servatus es, illusisti atque laesisti?
Qui in benficos iugrati sunt, in calaraitales
ubi inciderint, nullum auxilium nanciscuntur.

Fab. CCLXXXVIII. 210. Cycnus.

Cycnos aiunt circa mortis tempus canere so
ler. Quidam igitur quum in Cycnum venalera
incidisset, eumque simul mansuetum ac mite ani
mal esse audivisset, illico emit. Is deinde quum
convivium aliquando ageret, Cycnurn, ut cancret,
accivit. At illc tune omnino siluit. Postea ve
ro, quum moriendum sibi esse intelligert, ac fle-
biliter canere t, Mehercle, ci lierus ait, si tu non
cantas, nisi, quum sis moriturus , plane stultus ego
fui, quod te ad canendum antea impuli, non occidb
 AESOPICAE.

Sic plerique, quae sponte praestare nolunt,

inviti faciunt.

Fab. CCLXXXIX. 211. Canes famelici.

Canes quidam fame capti, quum in imo flu-
minis positas quasdam pelles vidissent, neque eas
inde arripere possent, consilio facto, omnem flu-
minis aquam prius biberc, ut ita ad eas pateret
aditus , statuex-e. Sed demum potando prius di-
rnpti sunt, quam pelles attingere possent.
Multi incerta spe lucri decepti , post multos
exantlatos labores denique conficiuntur.

Fab. CCXC. 212. Canis.

Ova vorare solitus quidam Canis, quum con-
cliam forte vidisset, ovum esse ratus, liiante ore
earn dicto citius deglutivit. Deinde vero qmun
ingentes dolores corporis ei supervenissent , Me
rita patior, ait, suspiria ducens, qui omnia ro
tunda, ova esse credidi.
Fabula docet, quod qui inconsulto rem aggre-
diimtur, in pericula inopinata incidimt.

Fab. CCXCI. 214. Canis.

Canis erat quidam , qui transentes omnes,
fx insidiis prosiliens, morder solebat. Herus
ilaque ei tintinnabulum appendit, ut omnes ilium
cavere possent. At ille tintinnabulum quatiens,
in foro admodum superbiebat; quapropter vetula,
Quid reris, ait, Canis? non virtutis praeminm
hoc gestas, sed occultae tuae pravitatis indicium.
Ita vani sperborum mores occultam ncqui-
(iam manifesti declarant.
 F V L A

Fab. CCXCII. 2i5. Cauis et Vulpes.

Canis venaticus leonem casu oblatum insc-
quebatur. Quum vero conversus ille rugiisset,
expavescens Canis relro fugit Quem ubi Vul
pes conspexit, improbuin caput, ait; tune Leo
nem insequutus es, cuius ne rugitum quidelu
ferre sustinuisti?
Fabula audaces carpit, qui potentiores calumnia-
ri conali, ubi in conspectum eorum venere, statua
reprimuntur.

Fab. CCXCIII. 216. Canis et Dominus.

Habens quidam Melitaeum Cancm et Asinum,
continuo cum Cane colludebat, et si quando fo-
ris epulabatur, quidpiam illi afferebat, eique egre-
dienti in occursuin obiiciebat. Id videns Asinus
aemulaturus accurrit, et circum saltaus dominum
calcibus feriit, qui iratus eum. iussit plagis con-
fectum abduci in pistrinum, ibique vinciri.
Huiusmodi fabula in eos quadraret, qui ami-
citias tantum usque ad conviva continuant.

Fab. CCXCIV. 217. Culex et os.

In Bovis Cornu residebat Culex, atque canc-
bat. Bovi itaqvie dixit, Si tuum gravo Collum,
discedam. Cui ille, Neque, quum accessisti, novi,
neque, si manseris, curae mihi erit.
Sic inglorios , infames et pugnantes tyran-
nos arguit fabula.

Fab. CCXCV. 220. Homo Leonis aurei

repertor.
Timidus una et avarus, Leone aureo rcperto,
seipsum sic alloquebatur : Quia modo sim nescio,
 AESOPICAE.

et quid again ignoro, ita sum mente animoque

deieetus. Hinc me ami copia, hinc timor rapit.
Quae fors igitur, quisve Deorum aureum Leonem
effiuxil? At nunc meus animus in praesentia sibi
ipsi adrersatur. Amat enim aurum, sed metuit,
ue auro insidiae subsint. O fortuna, quae te mihi
praebcs, eque frui permittis! O iuiucundus the-
saui'us! O inutilis gratia Deorum! Quomodo nunc
utar? Quid consilii capiam? Profecto domum abi-
bo, domsticos accersam, quorum numero et auxi
lio fretus hanc auri massam hinc asportabo , ac
simul procnl spectator ero.
Fabula dclart, eos quoque homines iiividia
torqueri, qui pravis moribus infiituuntur.

Fab. CCXCVI. 222. Leo, Mus et Vul pes.

Leo aestivo tempore in aulroquodum sopitus
iacebat. Mus interea quum per mediain iubam de-
curreret, pertcrrefaclus repente surrexit, et torve
circumspicere coepit. Quem quum Vulpes ut ti-
midum irrideret, Murem non timeo, respondit
Leo , sed malam viam et consuetudinem tollo.
Fabula monet, quod pravae consuetudini haud-
quaquam licentia praebenda est: nam si alimen-
tum acceperit, in extrema mala deducit.

Fab. CCXCVII. 226. Leo et Delphinus.

Leo iuxta liltns quoddam oberrans, quum
Delphinurn summis elatum midis vidisset, eum ad
bocietatem secum ineuudam hortatus est, se ma
xime amicos strenuosque auxiliatores invicem fo
re aiens, quod ille quidem aquatilibus, ipse tcri e-
stribus animantibus imperaret. Delphinus libeii-
tcr annuit , et societatem iungit. Quum vero hand
138 FABVLAE

multo post tempore piignam contra silveslrem tau-

rum Leo esset initurus , Delphinum in auxilium
vocavit. Sed , qua m vis maxime vellet et iii-
terelur, quum e mari exsilire non posset, Leo
ut proditorem acriter obiurgavit. At Delpliinus
respondens , Nec me , ait , incuses , sed naturam,
quae me marinum quum crearit, in terram egrt-
di non sinit.
Oportet nos etiam, dum amicitiam inimus, ta
les socios deligere, qui nobis in ijericulis adesse
posaint.

Fab. CCXCVIII. 327. Lcoet Aper.

Aestatis tempore, dum ardor animalia siti
vexat, ad angustum fontem Leo et Aper pota-
turi concurrerant , et uter eorum prior biberct,
decertare coeperunt. Hinc ad mutuant caedem
i nsurrexere : mox vero, ut paullulum respirarent,
pugna relicta, ionnullos vultures couspexere, qui
longe cxspectabant, ut victus eorum quis caderet,
et devorareut. Id animadyertenles inimicitias sol
vere , melius sibi esse aientes , amicitiam servare,
quam vulturibus et corvis cscam fieri.
Optimum est, contentiones litcsque iniquas com-
poner, quandoquidem omnibus demurn exilio sunt.

Fab. CCXCIX. 229. Leo et Asinus

Silvester.
Feras venabantur Leo et Onager, ille viribus,
hic pedum velocitate fretus. Praeda autem satis
inulta parta, Leo iliam dividit, et in tres partes
distribuit. Quo facto, Hanc equidem, ait, captara,
quod le maior, utpole f'erarum Rex, sum; alte
ram vero, quod iusta ex divisione mea est; ast
 E S P I A E.

lertia, ni relicta aufugeris, magnum tibi malum

pari et.
Decet quemquam se in omnibus ita gerere, ut
suae vires ferunt, nec potentiorum societate aut
consuetudine unquam uli.

Fab. CCC. 235. Lupus et Equus.

Lupus qnum per arvum quoddam erraret, for
te hordei copiam reperit ; sed quum eo uti in ci-
bura minime posset, relicto discessit. Equo autcm
mox obviam factus, eum ad arvum illud ut ve-
niret hortabatur, aiens, ut reperlura hordeum
non comederit, sed ipsi rservaient, quod den-
tium equi strepitum audire, summae sibi esset vo
luptad. Cui Equus subiiciens, HeUs lu, ait, si
lupi bordeo vesci possent , baud profecto aures
ventri praeposuisses.
Indicat haec fabula, quod iis, qui natura mali
sunt, etsi honestatem aliquando prae se ferant, n un
quam tamen creditur.

Fab. CCCI. 26. Lupus et Vulpes.

In Lupum incidens Vulpes , rogabat, ne se
iam vctulam devoraret. Cui Lupus, Te omnino
dimittam, ait, si tria mihi vera dixeris. Tum
illa, Vtinam, iuquit, tibi non occurrissem; uti-
uam ex hac bora baud am pli us vivas; utinam
mihi obvius haud iterum fias.
Qui in angustias incidit, occulta mentis egerit
conailia.

Fab. CCCII. 27. Lupi et Canes.

Lupi Canibus olim dixere : Quid, quum omni
no nobis similes sitis, eademquoque nobiscum mente
I
i3o F V L A

ut fratres non eslis? Et sane nihil a vobis , nisi vo

lntate discrepamus. Nos enim in librtale vivi-
mus, vos hominibus subiecti et servi, verberibus
obnoxii, viuculis ad Collum pressi, et custodiendis
gregibus addicti : quum vero cibum suraunt , vobis
ossa tantum obiiciunt. Quapropter si nostra vobis
amicitia grata est , greges oranes in nostram pote-
statem tradite, omniaque communia erunt, atque
nobiscum ad satietatem vescemini. His diclis pa
niere Canes ; sed vix in speluncam cum Lupis iii-
gressi , statim ab ipsis dilacerati sunt.
Ita qui patrias produnt suas, talem mercedem
consequuntur.

Fab. . 28. Lupus et Leo.

Lupus ovem de grege raptam in latibulum
suum delulit. Leo antem obviam factus, raptori
praedam abslulit. Ad quem Lupus longius ab.'tans,
Iniuste, exclamabat, quod meum erat rapuisti.
Cui Leo subridens, Tibine , ait, i uste id ab ami*
donatum fuerat?
Rapaces et avaros latrones nott fabula, qui in
eodem errato quum siiit , se se mutuo accusant

Fab. CCCrV. 242. Lupi, Oves et Aries:

Lupi lim Ovibus legatos misre , pacem cum
illis contiiiuam se habituros pollicentes , si canes
interficeren t. Stultae Oves id faciendum recepere;
sed vetulus quidam Aries, Qui vobis confidant, ail,
quave securitate vobiscum verser, quando mihi
cliam canum excubiis munito vix sine periculo
pascere datum est?
Non oportere quemquam se suae salutis piac
 A E S P I A E.

sitliis nndare, iniplacabilium hostiuni iuramentis

con lis II 111. I

Fab. CCCV. 243. Lucerna.

Oleo ebria Lucerna , magnaque luce refulgons,
se prae sole splendescere gloriabatur. . At yenti
aura mos aillante, etat i m extincta est. Quapropter
quum earn rursus quispiam accenderet, Luce tua
contenta Lucerna sis, ait, et tace: astrorum e;iim
splendor numqiiam deficit.
Non debet quisquam dignitatis e' huius vitae
gloria obeaecari; quaecumque enim quis possidet,
aliena sunt.

Fab. CCCVI. 245. Galli.

Galli quidam aselluni habentes, consueverant
ei im positIs sarcinis iter facer. Mortuum tandem
ex labore asellum deglubentes , ex corio sibi tym
pana confecere, iisque pro more uti coeperunt. Alii
aulem Galli quum forte in eos obviam incidissent,
et ubi esset asellus rogarent, Eum qnidem mortuum
esse, dixere, sed tot verberibus caedi, quot vi vus
nunquam ferre potuisset.
Ita seryorum nonnulli, licet librtale donati, a
iervilibus tarnen laboribus non liberan tur.

Fab. CCCVir. 24g. Mus et Rana.

Mus terrestris malo suo falo cum Rana amici-
tiam contraxerat. Sed illa dolum meditans, M
ris pedem suo pedi alligavit. Ita iuneti, primo qui-
dem in agrum venere frumentum comesuri : mox
ad lacus ripam accessere. Quo quum pervenissent,
Rana Murcm in profundos gurgites traxit, sub
aquas suo more coaxans. Mus aufem infelix aqua
I a
i3a FABVLA

dislenlus periit. Merlaus vero quum hue illuc pei

paludem, Ranac pedi alligatus, innataret, Milvus
cum conspiciens unguibus rapuit, cum eorjue Ra-
uam etiam eodem vinculo coniunctam sustnlit, quae
una cum Mure escam milvo suppedilavit.
Omnis, raortuus sit licet, ad vindictam satis pol-
let: divina siquidem iustitia paria refert, cuneta
quasi in trulina perpendens.

Fab. CCCVIII. a5o. Naufrague.

Dives quidam Atheniensis olim cum aliis non-
nullis navigabat. Tempestate autem ingenti exorta,
eubversaque navi , reliqui omnes se nalutu serva*
runt; sed Atheniensis subinde Minervam invocans,
sexecnta ei promillebat, si ex undis eriperetur,
quum aduatans ex naufragis unus, Cum Minerva,
iuquit, tu quoque manus move.
Qui in calamitates incidere, necesse est pro se
laborare , deinde Deum quoque , ut auxilium af-
fei-at, invocare.

Fab. CCCIX. a5i. Naufrague et Mare.

Naufragus in litus eiectus, nimio labore fes-
sus dormiebat. Deinde vero excitatus, in Mare
convicia ingerebat , ipsum aecusans , quod aspectus
lentate homines alliciens , simul ac eos excepisset,
absorbens protinus perderet. At Mare mulicris
formam indutum , ei apparens dixit: Ne me, quae-
so , sed ventos accuses. Ego enim tranquillum
placidum natura sum , quale modo me vides : sed
illi in me improviso irruentes , luctus excitant, et
asperum reddunt et immite.
Oportet igitur nos etiam haud eos, qui aliis
eubiecti sunt, accusare, si quid peccaverinl, sed
eos potius, qui iussere.
 AESOPICAE. i33

Fab. CCCX. a54. Viatorcs et Corvus.

Nonnullis ad opus quoddam agendum profe-
ctis, Corvus oculorura altero cap tus obvius fuit.
Couversis proinde , et quodam, ut reverteren-
tur, suadente, quod nimirum id huiusmodi nione-
ret augurium, alter respondit: Qui nobis ille fu
tura praedixerit, qui neque propriam caecilatem
praevidit, ut sibi ab illa caveret?
Ita qui in propriis rebus desipiunt, etiamsi
consilia dent aliis , inutiles et viles sunt.

Fab. CCCXI. 267. Asini emptor.

Asiimm qudam cropturus, emit hoc pacto,
ut eius exprimentant periculum faceret. Eum
itaque ad prasepe ductum, inter alios suos asel
los collocavit. Ule vero, ceteris relictis, iuxta asi-
nura quemdam ociosissimum, et voracissimum, qui-
que nihil umquam agebat, se se proiecit. Id He-
rus videns, eum statim fune ligatum proprium
ad dominum reduxit: cui quaerenti, an tarn cito
eius experimentum fecisset, Ego mehercle, respon-
dens ait, probatione opus non habeo: scio cnim,
eum talem esse, qualis is est, quern sibi socium
delegit.
Talis quisque praesumilur esse, quales ii sunt,
quibuscum vcrsatur.

Fab. CCCXII. 260. Asinus et Vulpes.

Asinus spinosum edebat paliurum. Eum in-
tuita Vulpes, Qui sic, dixit, lingua tam molli-
cula durara banc et spinosam voras escam ?
Nugaciuni hominum accusationes non audien-
dae 5 audk-ntem enim in periculum deducunt.
i34 F V L A E

Fab. CCCXIIL 264. Cauda et Membra

serpent is.
Scrpentis olira Cauda corpus ducere, et prae-
cedero rogavit. Cetera vero Membra , Quomodo,
dixtre, sine oculi.s et naso nos ducere poleris,
quorum auxilio cetera etiam animalia ducuntur?
Sed cam neququam pei-suasore, donee suo tan-
tem damno sapere coacta luit. Cauda taque ce
teris Membris imperare , eaque ducere coepit, in
tegrum corpus caeca trahens; sed tandem in sa-
xosum baratlirum devoluta, tergum totumque cor
pus laceravit. Turn vero caput adulari, ipsum-
que supplex rogare , aiens, Serra nos, si velis ,
domine; malam enim contentionem experta sum.
Dolosos pravos homines, suosque contra do
minos insurgentes indicat fabula.

Fab. CCCX1V. 265. Serpens, Felis

et Mures.
Serpens et Felis in quadam domo pugnabant.
Inquilini itaque Mures , qui ab ulrisque continuo
devorabantur, ubi decertantes eos videre, caris
illico exiere suis. Ipsi vero simul ac Mures vi
dere , iris sepositis , praeliisque dimissis , omnes
in illos conversi sunt.
lia qui se populi duetomm dissidiis immiscent,
ab utraque tandera parte maximis damnis affi-
ciunlur.

Fab. CCCXV. 27.2. . Navigantes.

Quidam olim nave conscensa maritimum iter
habebant. Quum vero iam in altura processis-
seut, tempestate vebementi repente exorta, navis
iam iam demergebatur. Quapropter e Naviganli
 A E S P I A E. i35

bus unus animo dciectus, magno cum gemilu el

eiulalu Dos patrios invocabat, ingcntia muera
pollicilus, si servarentur. Sedata itaque tempe-
state quum marc quievissct, ad epulas couversi
summa laclilia gusliebant cxultabantquc , utpole
qui praeter exspectationem periculum evasissent.
Duras vero gubernator quum esset, amici, in-
quit, sic nos laetari oportet, quasi rursus , si sors
ferat, sit tempestas oritura.
Docet fabula , non miiltum felicitate extolli
oportere, fortunae inconstanliam cogitantes.

Fab. CCCXVI. 275. Dives et Coriarius.

Dives prope Coriarinm liabitans , noque foe-
torem ferre valons, ut discederet instabat. Is ve
ro id in longum differebat, brevi se discessurum
prominens. Sed quum continuo maneret, tandem
contigit, ut alter sensim assuesceret, nec amplius
malo odore molestaretur.
Indicat fabula, consuetudinc res difficiles lenir.

Fab. CCCXVII. 274. Pastor et Canis.

Pastor in caulam oves ducens, lupum cum
iis erat iiiclusurus. Sed Canis ipsum intuitus,
Quomodo, inquit, gregem servare si cupis, lupum
intromiltis?

Fab. CCCXVIII. 275. Pastor et Canis.

Pastor praegrandem Canem nactus, solebat
ei abortivos foetus, ovesque morbo demortuas
obiicere. Ingresso autem aliquamlo grege in sta-
bula, Pastor Canem intuitus prope oves stantem,
ea.sque adulantem, Heus tu, inquit, quae iis ere-
nire cupis, tuuni in caput rccidaut.
i36 F V L A E

In hominem verbis qui Jem nrairum , scelesta

autem animo volventein ficta est fabula.

Fab. CCCXIX. 276. Pastor et

Catuli lupi.
Pastor reperlos lupi Catulos cura magna edu-
cavit, arbitrates, quum adolcvissenl, non solum
oves custodituros suas, sed insuper alias rapidi
ts sibi delataros. At illi citissime adulti, occa
sioned nacti, primum ipsius gregem devoravere.
Quapropter ingemens Pastor ait, Mrito equidem
plector: quid enira eos iuvenculos adhuc servavi,
quos vel adultos nccare oportebat ?

Fab. CCCXX. 278. Prometheus et

Homiues.
Prometheus Iovis imperio parens, homines
et bruta finxit. Iuppiter vero quum bruta multo
plura Ulis esse viderel , ei praecepit , ut brata
nonnulla destruens, inde alios homines eflormaret.
Hinc dum ille mandalum exsequitur, accidit, ut
nonnulli forma quidem essent humana, mente ve
ro et animo promis ferino.
Homines effeiatis moribus el iracundos carp't
fabula.

Fab. CCCXXI. 379. Rosa et Amarantus.

Prope Rosam natus Amarantus, quam for-
mofus flos es, ait, et amabili Diis hominibusque!
ergo tum ob formam, tum ob odorem perbea-
tum esse arbitrer. Cui illa , Ego vero , Ama
rante, ad breve tempus vivo, et quam vis ine ne
mo decerpat, tabesco nihiloiniuus: tu vero flores
continuo, et usque recens, ut nunc, semper vivis.
 A E S P I A E.

Melius est paucis contentura manere, quam

brevi tempore deliciis afflueutcm mulationem pati
infelicem, vel etiam mori.

Fab. CCCXXIL a82. Cicada et Vulpes.

Cicada procera quadam in arbore caucbat.
Vulpes earn devorare cupiens, ut capere posset,
huiusmodi dolnm commenta est. Slaas ex adver
so, atque eius vocis suavilatem simulaus admiran,
earn, ut descenderet, hortabatur, aiens optare sc,
quantum sit animal illud, quod tam sonoram vo-
cem emitteret, propius videre. Ilia dolum suspi-
cata, Heus tu, falleris, ait, si me descensuram
putas: ex quo enim vulpino in stercore cicadae
alas esse vidi, a vulpibus caveo.
Prudentes homines aliorum calamitates cautos
faciunt.

Fab. CCCXXIII. a83. Iaculator et Leo.

Quidam iaculandi peritus in montem vena-
tum profectus est. Animalia ubi eum conspexe-
runt, quaelibet sibi fuga consuluere. Loo solus
eum in pugnam provocavit. Tunc Venator iacu-
lum emiltens, et Leonem ferieiis, Nuncium meum
hune accipe, inquit, et qualis sit vide: baud mo
ra ipse quoque ad te veiiiajn. Vulneratus I_,eo
in fuganr protinus se coniecit : quern quum vul
pes, ut animum sumeret, et resisteret, hortare-
tur, Neququam, ait, me decipies> arnica ; si enim
tam accrbum nuncium habet, quum ipse venerit,
hand sane potero sustinere.
Fabula ostendit, eos qui eminus nocere pos-
sunt, numquam cominus ad pugnam veniro.
i38 F V L A E

Fab. CCCXXIV. 286. Hyaena et Vulpcs.

Ferunt Hyaenas quoannis naturam mutarc,
et modo mares, modo feminas esse. Aliqiiando
itaque Hyaena Vulpem conspicata, earn graviter
obiurgabat, quod nuinquam secum congredi vel-
let, quae illius amore frui valde cupiebat. At
Vulpes, Ne me, ait, sed tuam potius obiurga
naturam, cuius caussa, utrum te pro arnica vel
pro amico habere debeam, prorsus ignoro.
In homiuem versipellem et ambiguum ficta
est fabula.

Fab. CCCXXV. 287. Hyaenae.

Hyaenas singulis annis naturam mutare fe
runt, et qui modo mas fuit, dcinde in fcminam
converti. Quum olim itaque Hyaena masculus
contra naturae leges cum feinina coire vellet, Heus
tu, illa ait, ne quid tale facias ; haec eadcm enim
ipse palieris.
Ad magistratus haec fabula respicit, qui re-
rum gestarum rationem a subieclis poscunt; mux
casu fit, ul his ab Ulis ratio reddatur.

Fab. CCCXXVI. 288. Eques cal vus.

Calvus quidam adscilitiam comam gerens equi-
tabat. Sed quuin ventus forte flare coepisset, cam
longe asportavit. Quo viso, adslantes mximos
cachinnos tollere coeperunt. Sed ille subsistens,
Quid mirum est, ait , si me non mei crines fugiunt,
quum et ipsum, cum quo prius fuere, deseruerint?
Nemo supervenientibus calamilatibus doler de
bet: quicquid enim a natura, dum nascunur , non
habemus, labile est atque caducum ; nos enim nudi
in muuduin venimus , et nudi abibimus.
 E S P I A E.

Fab. CCCXXVII. 290. Ilirundo el Aves.

II rundo, Avium convocata eoncione, monuit
optimum esse, ut homines non oHenderent, sed
paca amicilia bnvole erga eos se se grrent.
Iiirundini alia contradixit avenla, aiens, Quin
potius lini semen disperdamus, atque absumamus,
ne in posterum sit, unde relia in nos neclerc
possint. Hirundo ilaque, quae melius quam Aves
ceterae sensit, sine periculo maiisit, in urbibua
degens, et in aedibus pariens apud homines, nul-
loque ab iis damno afficitur. At ceterae, quae
semina potius comedere decreverunt, quasi linum
malorum omnium illis caussa esset, maxime pin
gues evasere; atque ita contigit, ut expelitae ma
gia ab hominibus in eibum caperentur. Quo iu
stnlto consilio quum persistrent, cas tandem poe-
nituit cum hominibus non mansisse, sed per aera
volare maluissc.
Ita qui in rebus, quae ad vifam spectant, sa-
gaci consilio usi sunt, inclumes sine periculo
evasere.
Fab. CCCXXVni. Debitor.
Allienis Debitor quidam quum a credilore
exigeretur, primo quidem dilationem sibi conce
d postulabat, se tune solvendo non esse affirmaus.
Vbi vero eum persuadere non potnit, adductam,
quam solani habebat, suem, praesente illo venum
proposuit. Quodam autem accedente , et, an sus
illa pareret, interrogante , non solum earn parre
ipse respondit, sed et praeter opinionem, Mystc-
riis feminei, Panalhenaeis vero masculi sexus fi1ios
eniti soler. Quum ad haec emptor obstupesce-
ret, Ne profeclo mireris, creditor subiecit; haec
sus enim Dionysiis hoedulos ctiam estparitura.
1 4o F VL A E

Fabella demoiistrat , plerosque , dummoJo sibi

lucrum faciant, de impossibilibos ialsisque rebui
falso testari non dubitare.

Fab. CCCXXIX. ag5. Ollae.

Testacenm et aeneam Ollam flumen vehebat.
Testacea vero aiebat aeneae, Longe a me nata;
cave ne accedas: si enim me attigeiis, diflVingar,
ctiatnsi te tangere nolim.
Peliculosa vita est pauperi, prope habitante
polentiore principe.
 A E S P I A E.

EX S Y N T I P A.

Fab. CCCXXX. 4. Fluvii et Mare.

In nimm convcnerant Fluvii , Mare ut accu
srent, quod se, simul atque eius intrassent aquas,
dulces quamvis essent, et potui apli, sleos et ad
bibendum redderet inutiles. Quae Mare quum
audiisset, aegre ferens innoxium se culpari , No-
lite, inquit, aquas intrare postea meas, ne cor-
rurapamiiii sale.
Haec contra illos dicta sunto, qui, quihus gra-
tiam dcbent, eos lacessunt maledictis temcrariis.

Fab. CCCXXXI. 6. Venator et Lupus.

Venator quum videret Lupum ovile irrum-
pentem , ovesque raullas vi dilaniantem, dolo eum
ci rc m ven it , eique canes i minis it suos , his ilium
verbis increpans: Miserum animal! Vbi nunc est
ilia vis tua , ut possis contra canes te defender ?
Cuilibet ars sua laudem concilit.

Fab. CCCXXXII. il. Taurus, Leaeua

et Aper.
Taurus dormientem Leonem repererat, eum-
que percussum cornibus interfecerat. Interim ac-
cesserat Leonis mater, quae filii casum acerbe
Iugebat. Quam eiulantem ut animadverlit Aper,
stans procul ita illam alloquutus est: Quot putas
reperiri homines, qui liberos suos a vobis intcr-
emptos plorent?
Qua quis mensura alii? mensus est, eadera
quoque ei redditur.
1 4 A 13 V L A E

Fab. CCCXXXIII. i5. Leo ct Tauri duo.

In duos Tauros Leo facibat impetum, lau
tas sibi epulas quaerens. Illi coniunctis viribus
opponunt cornua, medios no irruerc possit Leo.
Duobus ergo impar Leo viribus, dolo agere -
pit, sicque est alloquutus alterum : Amicura tuura
si prodideris mihi, incolumem liinc ego te di-
mittam. Qua usus fraude, facili utrumque neca-
vit negotio.
Ita et civitales et homines, quamdiu inter se
concordiam colunt , facile hostes vincunt j ea au-
tem soluta, cladi repente fiunt obnoxii.
Fab. CCCXXXIY. i4. Vulpes et Simia.
Vulpes .et Simia eumdem in locum faciebant
iter. Quum per sepidcra eas via duceret, Simia
ad Vidpem, Omnes, inquit, quos heic sepultos
vides, parentum meoriim liberti erant. Callide,
respondet Vulpes, mentita es: enim horu m quis-
quam, qui humati sunt, te potest convincere.
Haec fabula nott eos, qui opportune convin-
cuut mendaces , quique mauifestum mendacium
pro veritate venditant;
Fab. CCCXXXV. 17. Vulpes et Leo.
Vulpes prope Leonem iuclusum stans, mulls
cum lacerabat contumels. Leo respondet , Tu
quidem nulla me iniuria afficis, sed adversa, quam
nunc experior, fortuna.
Multi ex potentibus, si in calamilates inci-
derint, ludibrio sunt impotentibus.
Fab. CCCXXXVI. 19. Canes et Vulpes.
Feilem Leonis repererant Canes, camque la-
cerabant denlibus. Quod videos Vulpes, sie eo
 A ESOPICA . i43

alloquula esse fertur: Leo iste si adhuc in vivs

esset, experiremini ungues eius forliores vestris
dentibus.
Haec fabula carpit eos , qui potentes, quum cx-
cidcrunt potentia, iucessunt.

Fab. CCCXXXVII. 20. Cervus aegrotans.

Cerns morbo correptus in loco campestri
procubuerat. Ferae autcm, quae ilium visitatum
vnrant, pabula, quae strata fuerant Corvo, de-
vorarunt. Vt vero postea paulhilum convaluit Cer
vus, inopia oppressus, vitam cum pbulo perdidit.
Qui nimios et stultos habent amicos, ex eis
pins damiii, quam emolumenti capiunt.

Fab. CCCXXXVIII. 12. Venator et Canis.

Venator quidam Cani, quotiescumque prae-
teribat, obiiciebat frusta esculenla. Canis autem
ilium his verbis compellasse fertur: Abeas hinc a
me. Nimia enim liberalitas tua facit, ut maxima
mctuam mala.
Multi, qui dona dant, verum pcrvertere co
gitant.

Fab. CCCXXXIX. 28. Canis cibum

fe r e n s.
Canis ex raacello quum rapuisset cibum, ocius
inde fugiens pervenit ad flumen. Quod dum transit,
in aquis cibi videt simulacrum, multum eo, quod
ferebat, maius. Dimisso ergo ex ore cibo, um-
bram, quam viderai, apptit. Quae quum eva-
nuisset, Canis se convertit, ut tolleret, quod abic-
cisset. Nihil autem invenit; corvus enim delatus
i44 F ABVLAE

id rapuerat, el voraverat. Tunc Canis, Miser,

inquit, ego, quae patior! Quae enim possidebam,
stullus amisi ; quae vero ignota erant, appelii. Igi-
tur el liaec, et ilia perdidi.
Haec fabula dsignt eos, qui cupidilate insa-
liabili plura semper concupiscunt.

Fab. CCCXL. 5o. Onacer et A sinus.

Onager As i num. videns grave portantem onus,
cique servitutem exprobrans, ita est alloquutus:
Felix ego, qui librtale fruor, otio indulgeo, et
alimenta in montibus ultro sine labore inveuio. Tu
contra ab alio exspectas alimenta , continuisque ser-
vitiis et verberibus laceraris. Dura se sic iactat, con
festim apparet leo. Asiuura, quod agaso aderat, leo
relinquit intaclum ; in Onagrum autem , qui solus
erat, vehementem facit impetum, euraque epulatur.
Qui nullius imperio parent , et millo consilio
flecli possunt, ii pertinacia et soiitudine sua impru
dentes pereunt.

Fab. CCCXLI. 3a. Homo et Olitor.

Olilorem quidam quum videret irrigare olera,
rogavit, quomodo accideret, ut gramina silvestria
nec plantata, nec culta, malurescerent, quae vero
homines svissent, saepius arescerent? Silvestres,
respondel Olitor, plantae sola Dei providenlia curan-
lur, mansuelae autem homiuum manibus coluntur.
Haec fabula docet , matrum disciplinam potio-
rem esse cura novercarum.

Fab. CCCXLII. 38. Canis et Lupa.

Canis Lupam insequens, crurum pernicitate
el robore gloriabalur, fugere Lupam credens, quod
 AESOPICAE.

iiirmtor esset. Conversa aulem illa, sic alloquuta

fertur Canem : Non tam tuas, quam doiuiui tui
mctuo minas. ,
Non decet alienis virlutibus gloriari.

Fab. CCCXLIII. 45. Homo, Equa, eius-

que Pullus.
Dum quidam yeheretur Equa gravida, enixa
est pullum. Qui quum statim cursum matris esset
sequutus, celeriter fatigatus, sic alloquutus est
vectorem matris: Vides me infirraura, et iueptum
ad iter faciendum. Scias ergo, me continuo per-
iturum, si heic relictus fuero. Sin me bine sus-
tule'ris,' coque duxeris, ubi ali possim, adultus
postea te veham.
- Beneficia sunt tribuenda iis, quos gratos fore
speramus.
Fab. CCCXLIV. 48. Homo et Cyclops.
Vir probus et bonestus diu cum liberie suis
bene et fortunate vixerat. Post deinde inopia et
egestate affeclus et afllictus, iinprobis numen pete
bat conviens, seque volebat interiraere. Correpta
ergo sica in locum desertum exiit, mori magis cu-
piens, quam misre vivere. Inter eundum ofl'en-
dit fossam altissimam, in qua ab homine gigantaeo,
Cyclops ei erat , multum auri esset recondi-
lum. Id ut vidit pius ille homo, medius metum
inter et gaudiura , proiecta sica , tollit aurum, lae-
tusque domum ad liberos suos properat. Cyclops
deinde ad scrobem reversus, pro auro reperit gla-
dium , coque stricto se intcrficit.
Fabula docet, quod pravis hominibus mala m
rito accidunt; contra vero probis atque piis bona
imperiiuntur.

i46 F V L A

Fab. CCCXLV. 4g. Veuator et Eques.

Venator ccperat leporem, eoque sublato in
humeros quum pergeret doraum , incidit in Equi-
tem, qui specie emptionis leporem peteret. Quem
quum ah Venatore accepisset, incitato equo capessi-
vit fugam. Venator eum persequebatur , ut qui
Teilet eum consequi. Vt vero longo intervallo re-
lictus est, invitas banc edidit vocem: Abeas ergo;
iam enim leporem donavi equidem tibi.
Multi , qui violenter sunt spoliati suis, sponte
ea ddisse simulant.

Fab. CCCXLVI. 5a. Cauis et Lepus.

Canis Leporem insequens prehenderat, eum-
que interdum mordebat , interdum fluentem ex vul
nere lambebat sanguinem. Lepus ergo credens,
Canem malle osculari se, conveisus ad ilium, Aut
me amice, inquit, complectere, aut hostiliter mor-
su eca.
lia homines quoque nonnulli, quum clandesti-
num odium iramque inexorabilem alunt, speciem
amiciliae prae se fcrunt.
 AESPICAE.

EX BIBLIOTHECA VATICANA.

Fab. CCCXLVII. Bona et Mala.

Bona omnia a Malis, qnod fluxa et cachica es-
sent, accusabantur ; quaproptcr se se in coelum re-
cepevunt. Mala vero Iorera interrogarmit, quo-
modo inter homines versari deberent: quibus ille
respondit, ut singula singulos invaderent, et mo
do hunc, modo ilium attingerent. Mine itaque Ma
la, quum prope nos degant, continuo homines pre
mun; Bona vero tardius e coelo deseendunt.
Ostendit fabula, quod nemo bonuin aliquod
cito assequitur, sed quisque a malis quotidie ve-
xatur.

Fab. CCCXLVIII. Agrcola et Mare.

Agrcola quidam, quum navim in Mari flueti-
busagilari, inque profundum iactari videret, flens
Mare exsecrabatur. Hoc autem, Cur me temer,
i Iii inquit, accusas? Haud ego periculorum huius-
modi auetor sum, sed venti, qui me perturbant.
Et sane , si velis sine his navigare , me terra placi-
dius experieris.
Fabula eos innuit, qui de alienis cabmitalibus
^audentes, mites dominos ad i ram et furorem iin-
pellunt.

Fab. CCCXLIX. Mercurli currus et

Arabes.
Mercurius quondam mendaciis omnibus et frau-
dihus in curru posilis, universam terrain circum-
ibat. Vt vero ad Arabuni regionem pervenit, cur
rus diffract us est, i ta ut onus omne decideret. At
2
i48 F Y L

Arabes, ut alio transiret, non permisere; adeo ea

gens nec quae communia sunt honiinibus facer
potest.

Fab. CCCL. Sol uxorem ducens et

Ra .
Sol olim aestivo tempore nuptias celebrabat.
Animtilia itaque omnia laetabantur, ac Ranae prae-
serti in ob splendidissimum Solis couvivium exsul-
tabant. Sed quaedam inter illas magno cum gemi-
tu exclamavit, et ait: O stullae atque vecordes!
Quid hos clamores tollitis , quasi boimm aliquod
sit eventurum? Si nunc Sol, quamvis sit unicus,
nemue omne et universam terram adurit, si uxore
ducta filium sibi similem habuerit, quid, inquam,
quid nobis cveniet?
lia multi , ob mentis suae levitatem , de incer
tis rebus gaudent.

Fab. CCCLI. Phoebus et Iuppiter.

Phoebus, qui longe iaculandi arte pollct, ita
Dis oliin dicebat: Proferto nemo me longius, vel
iaculnm, vel sagittam emittere poterit. At Iuppi
ter, eum ut il luderet, secum in certamen venit.
Mercurius itaque utri usque sortes in Marlis galea
posuit, atque agitavit ; quarum prior quum Apol-
lini obtigisset, is arcum inlendens, intra Hesperi
hortuni sagittam emisit. Tum Iuppiter, ut ipse
quoque iaculari posset , pedem ante ferens , idem
spatium confecit; quapropter rcstitit, el, En mihi,
ait, quo iaculari possim, locus non superest. Ila Iup
piter, licet non missa sagilta , victoriam retnlit
Fabula monet, quod qui seit rebus sapienter uti,
eliam sine labore victoriam potest reportare.
 A S P I A E.

Fab. CCCLII. Milvus et Anguis.

Milvus raptum Anguem in al tum volans fere-
baL At ille repente conversus, ipsumqne morsu
feriens, illico interfecit. Quapropter Anguis mo-
rienli Milvo aiebat: Quid tarn stultus fuisti, ut eos
laedere, ac ad mortem rapere velles, qui nullam
tibi iniuram intulere ? En ut mrito eadem refers,
quae mihi facer parabas.
Docet Fabula , quod saepe qui ararilia fervet,
ac inopes laedit, tandem in potentiores incidens,
dam minus putat, malefactorum priorum poe-
nas luit.
Fab. CCCLHI. Camelus.
Camelus flamen transtbat, quod magno aqua-
rum mpetu ferebatur. In quo quum forte alvum
exonerasset, et excrementa ante se statim ferri
undarum violentia vidisset , Quid istud rei est, in-
quit, quod quae retro me esse soient, ante me ferri
videam ?
Haec fabula de ea urbe narrari posset, in qua
penes nfimos stultos homines imperii summa
est, neglectis praecipuis atque prudentibus viris.

Fab. CCCLIV. Camelus.

Camelus a domino sallare coactas, Ego qui-
dem, inquit, non solum in sallando, sed eliam in
cundo turpis sum.
Haec tabula dici potest de omni re , quae liomi-
nem dedeoeat.

Fab. CCCLV. Felis comprehensa.

Felem quum quidam dolo comprehendisset, at
que ligasset, in profundos aimiis gurgitcs cam de
i5o F V L A E

mergere parabat. At ilia exclaraabat, Iitamuc

gratiam refers, quod muribus alque lacerlis do-
mum purgaverim ? Id fateor, ille respondit, sed
et milii gallinas omnes interfecisti , totamquc do-
mum vacuam reddidisti , et saepe carnaria vasa
aperuisti : proiude nunc morere, quandoquidem es
mihi damno magis quam commodo.
Fabula eos respicit, qui parum quidem prodesse,
multum vero nocere soient.

Fab. CCCLVI. Leo, Vulpes et Cerva.

Leo aegrotans in spelunca iacebat. Vulpi ta
que, quae cum eo maxima araicilia iuncta erat,
quaeque ipsum frequenter invisere solebat, Si vis,
inquit, me salvum atque incolumem esse, Cervam
lam maximam , quae prxima in valle habitat,
blands tuis verbis deceptam, in meara i-edige po-
testatem*, eius enim visceribus et corde vesci vehe
menter exopto. Profeca Vulpes Cervam per ne-
mora saltantem invenit, cumque ea colludens, Sal
ve, inquit, rnica, born in tibi nunlium ferens ve-
nio. IJaud ignoras, quod Rex noster prope me
habitat : nunc ille saevo morbo laborat , iamquc ei
suprema imminct dies. Quapropler deliberabat,
qualem feraruin post se regni heredem 'elinqueret;
auceurrebat enim, suem ingratam, ursam pigrani,
iracundam pardal : m , tign'm superbam; Cervam
itaque solam dignissimam esse, ut rcgni :curam sus-
ciperet, quippe quae procero corpore esset, lon-
gum viveret, eiusque cornua serpentibus terroreni
incutereut. Sed quid plura refero ? Tu quidem ad
imperiura iam ab eo electa es. Quantum mihi feli-
cilatis obveniet, quae prima tam fau.stum minti um
altuli tibi ! Verum sine , quaeso, ut ad ilium prom
 A E S P I A E. i.5t

ptc reyertar, ne me absentera iterura quaerat; sem

per enim in consiliis me sociam poscit. Attamen
si vetulac consilium vis audire , te quoque , ut me-
cum venias, et apud ipsuin usque ad extremum vi-
tae commoreris , exhortor. lia Vulpes ait, ct Cer
ra eius sermone capta fuit. Quapropter in spelun
cam se contulit, futuri prorsus ignara. Leo au-
tem * * * Ego vero tibi uni tantum serviam. His
verbis miseram Cervam deceplam rursus ad Leo-
nem venire persuasit; sed ubi in speluncam ingres-
sa est , Leo opiparam 'cocnara ex illius caedo sibi
paravit, omniaque eius ossa, msculos et intesti*
na devoravit. Stabat procul id Vulpes aspiciens,
et Cervae cor humi forte delapsum surripuit, sibi-
que pro laboris mereede comed it. At Leo, consum*
plis omnibus, quum cor etiam Cervae requireret,
stans procul Vulpes, Cerva quidem haec, ait, cor*
de prorsus carcbat , quod bis in hanc speluncam, et
in Leonis potestatem venire non dubilavit.
Fabula docet, quod gloriae cu, ido hominum
mentem turbat, et periculorum casus non considrt.

Fab. CCCLVII. Leo, Prometheus et

E 1 e p h a s.
Leo cum Prometheo saepe querebatur, qnod se
magnum atque pulclierrimum quum fecisset, ma
las dentibus armaaset, pedes uiiguibus validos red-
didisset, et ceteris feris polculiorem finxisset, gal-
luin tarnen ipse timeret. Sed Prometheus, Quid,
ait, me temer accusas? quae ego facer poteram,
ex me omnia prorsus habes : sed tuus est animus,
qui ad hoc solum debilitatur. Leo itaque se mise-
rum aiebat, deque sua infelicitate conquerebatur,
ac demum omniuo mori desiderabat. Qua in sen
l52 F V L A E

tentia qimm esset, forte in Elephantem obvius inci-

dit , eumque compellans , secum sermones serere
coepit. Sed eum continuo aures moveniem quum
vidisset, quid hoc rei esset, et qua de caussa eius
aures nec minimum quid quietae manerent , inter-
rogavit. Cui Elephas, quum forte culex prope
ipsum volitasset, Vides, inquit, hoc tam parvu-
lum susurrans animal ? Si in meam aurem irrepse-
rit , ego repente morior. Tum Leo , Quid igitur
mihi mortem expetam , talis qui sum , ac tanto
Elephante beatior, quanto gallus culice maior est?
Atqui vides , quantum culex robur habet , qui Ele-
phantem quoque perterret !

Fab. CCCLVIII. Leo et Aquila.

Prope Leonem advolans Aquila, eum roga-
bat, ut secum societatem inirc vellet. Cui Leo,
Nihil, mehercle, vetatj verum datis vadibus, te,
quae adeo velocitate me superas , pactam fidem non
prodituram. Alias enim, qui credam tibi amicae,
si me non exspectabis?
Fabula docet, hand statim omnibus esse fidem
adhibendam, iisque praesertim, quos nondum ami-
cos experti sumus.

Fab. CCCLIX. Lupus et Leo.

Lupus in deserta loca pererrans , dum iam sol
in occasum vergeret, quum sui umbram valde lon-
gam animadvertisset, Leonera, inquit, ego timeo,
quum tantus sim , ut iugerum aequem ? Nonne
prorsus in ceteras feras omnes iinperium exerce-
bo? Dum haec Lupus superbe secum cogitat,
Leo superveuit, eumque dicto citius devoraviL
Quapropter Lupus pocnitcntia, sed frustra, ta
 A E S P I A E. i53

etus, cxclamabat: slulla opinio, quae meae ne-

cis caussa cs!

Fab. CCCLX. Lupus et Vulpcs.

Lupus quidam quum prae cleris Inpis ad ma-
ximam corporis molem excrevisset , se leoncm ap-
pellare solebat. Verum omni mente carcns liac
laude contentus non fuit; suis enim sociis relictie,
inter Icones versari coepit. Sed Vulpes eum irri-
dens, Ne mihi contingat, ait, desipere tantum,
quantum nunc tu faslu tumescis. Nam tu dum in
ter hipos eras, sane leo videbaris , sed in leonum
coetu immixtus, lupus omnino videris.
In eos quadrat haec fabula , qui quum ab adu-
latoribus non recto iudicio laudentur, ac de se
magnifie sentiant, tandem aliquando convicti
se ipsos agnoscunt.

Fab. CCCLXI. Lupus et Canis.

Lupus quum praegrandem Canem collari vin-
ctum vidisset, Ecquis, inquit, tali vinculo te pres-
sum enutrivit? Venator, respondit Canis. Sed id
ne tibi , amice , contingat ; famem maximum
huius vineuli pondus parit.
Eum haec fabula innuit, qui in calamitatibus
nee quo ventrein cxpleat habet.

Fab. CCCLXII. Lupus, Agnus et Leo.

Lupus quondam Agnum e grege raptum in
suum latibulum ferebat. At Leo forte ipsi obviam
factus, ei Agnum surripuit. Lupus tarnen stans
proeul Iiis eum est alloquutus: Quanam de caussa
nunc, rexj mihi rapis? Ecquid ergo antiquas le
154 V L A IS

ges non servas, quae reges iubent non tyrannidem

exerccre, sed ius suum semper unieuique tribue-
re? Ridens ad haec Leo, Tu quidem, o Lupe,
iuste hunc Agnum possideres, si quis amicorum
eum tibi donasset.
Fabula avaros rapacesque homines respicit,
qui se se muluo accusant.

Fab. CCCLXIII. ^ Ho m a formica raor-

sus et Mercurius.
Olim navis cum navigantibus omnibus quum
dcmersa fuisset, tantara cladem aliquis videns,
iniustos Deos esse affinnabat, quod uimirum unius
tantum scelesti caussa, qui forte navem conscen-
derat, permulti eodera casu, licet omnis crimi-
nis expertes, prirent. Dum haec ille ait, et se
cum quae evcnerant repetebat, ingens formicarum
multitudo circa eura venit, ut tritceas glumas,
quae illic forte aderant, ore traherent. A qua-
rum una quum morsus esset , omnes illico con-
culcavit. t Mercurius ei apparens, virga per-
cussit, Et posthac, ait, taies hominum iudces
Deos esse patieris , qualis tu formicarum fuisti.
Fabula raotiet , quod nemo audeat incomprehen-
sibilia Dei indicia vituperare, elianisi ignaris
quandoque i ni us ta videantur.

Fab. CCCLXIV. Viator et Veritas.

Homo quidam quum per desertum quoddam
iter haberet, solam ibi Veritatem remoto in loco
degentem invenit, eamque sic alloqui coepit:
Quid caassae est, mulier, quod, urbe relicta, de
serta colis? Cui slalim ilia, Quia, inquit, inter
paucos olim Mendacium versabatur, nunc vero
 E S P I E. i55

apud omnes tuto degil. Et sane , si id impune

dicere datum est, tuque velis audirc, nunc homi-
num vita perversa est.
Haec fabula homines eos carpit, a quibus Ve
ritas longe discessit, propterea quod ipsi menda-
cium diligunt, vel potius, ut ita dicam, penes
ipsum habitant.

Fab. CCCLXV. Mercurius scribeus in

testula pec cata.
Iuppiter Mercurio imperavit, ut omnium pec-
cata in testula scriberentur, ac in area quadam
reponerentur , ut, singulorum peecatis in unum
collectis, iustas cuique poenas statueret. Sed quum
testulae illae sint simul admixlae atque confusae,
proinde fit, ut haec cito, illa sero in Iovis me
nus incidat, si quando ipsi eas in arcam iuten-
dere placet. Non itaque mirari debemus, si ini-
probi homines celeriter quidem iniurias infrant,
larde vero poenas luaut.

Fab. CCCLXVI. Ovis ad Pastorem

et Canis.
Ovis quaedam his olim Pastorem est allo-
quuta: Tu nos continuo tondes, nostra vellera
bumis, uostrumque lac mulgens, ipsum in caseum
densare gaudes. Foetur praeterea nostra gregem
supplet, ita ut nihil ultra tibi praebere possimns.
Fimus insuper omnis noster nescio quid flori-
dum in montibus producil ; pulcra fit enim herba,
quam carpimus, et rore oneratur. Verumtamen
quid cauem istum inter nos agis , eodemquc te
pane nutrs? Quae quum Canis audivisset, Nisi
adforem ego, subiecit, tt inter vos versarer, hand
i56 FABVLAE

profccto lam abundant! pbulo vesci possetis. Ego

enim is sum, qui hue illuc excurrens, raptorem,
praedonemque lupum a vobis arceo.
Fabula eos nott, qui tunc etiam amicorura
prosperitati invident, quum ab ipsis beneficiis
maxiinis cumulantur.

Fab. CCCLXVII. Asinus et Catellus.

Formosum Calellum et Asinum nutrebal qui
dam, quem in stabulo fune alligatura tenere, et
bordeo foeno continuo pascere solebat. El Ca-
tellum quidem, quod festivus esset, et seile lude
ret, et hue illuc lepide sallitaret, dominus sem
per suo in sinu tenebat. At Asinus to ta m per
noctem almae Cereris frumeutum molens, vix dies
aderat, e silva gravissima onera, et ex agro, quid-
quid opus esset, advectabat. Quapropter animo
perculsus, et graviler gemens, quod Catulum de-
liciis omnibus large affluentem videret , vinclis et
funibus , quibus in stabulo detinebatur , diffra-
ctis, in medium aulae processit, calcibus vehe
menter lasciviens, et blandiens. Deinde quum Ca
ms ad instar circumsallare dominum vellet, men-
sam in medium proiectara dilfregit, omnia vasa
deiccit, et simul ad dominum, qui coenabat , re
cta contendit, in ciusque humeros feslivus insiluit
Quae fieri, et herum in summum vitae discrimen
odductum quum servi animadvertisseiit, confestim
in eius salutem accurrunt: nec mora corneis ba-
culis hinc inde percussum Asinum interficiunt.
Qui quum ultima suspiria dueeret, Heu me mi-
serum! inquit; mrita patior: quid enim sinllu-
montes deserui, et prvulo Cani par esse volui?
Docct haec Fabula, non omncs ad omnia per-
 E S P I A E. i57

agenda esse paves , etsi per invidiam se se idneos

praedicare soleaut.

Fab. CCCLXVIII. Asi nus ludens.

Asinus quidam domum ingres.cus, quum in
ea ludere saltai-e coepisset, vas fictile rupit.
Hoc vidons quidam accurrit, eumque fustibrfs in-
de abegit. Sed Asinus ad eum, qui suos hume
ros fuste eaedebat, convenus, Atqui , i quit,
heri, et prius etiam, 'hoc idem faciens Sim i us,
magnam vobis attulit voluptatem.
Fabula eos homines respicit, qui falsam sui opi-
nionem habentes, sibi quoque pericula inferunt.

Fab. CCCLXIX. Venator, Perdix et

Gallus.
Venatori cuidam, dum satureia atque apio
sibi coenam parabat, amicus repente supervenit.
Is vero quum millas aves haberet in cavea, nihil
enim ea die venatus fuerat, confestim ad Perdi-
cem quamdam interficiendam se contulit, quam
cicurem fecerat, ct ad venandum egregie docue-
rat. Qnod ubi illa vidit, ne se occideret, exo-
rabat-, Quid enim, aiebat, me caesa, tibi retia
proderunt, si quando venatum exibis? Quis, tibi
avium turmas, quae se mutuo tam amant, tain
cernunt acutum, congregabit? Cuius cantantis ad
carmen somnum captabis? His auditis, Venator
Perdicem dimisit, et ad Galium capiendum se
convertit. At ille ex summo tecti fastigio da
mans, Quomodo posthac, aiebat, scire poteris,
quantum ortus distet aurorae? Si me horarum in-
dicem neci dederis, quomodo scies, quando no-
ctem egat auro arcu decorus Urion? Quis tibi
10 V V L A JE

quae mane sunt facienda commemorabit , quando

nimirum avium roscidi pedes sunt? Sed Venator,
Aptas, inquit, venationi tempestates bene cogno-
scis, attamen aliquid oportet habere, quod ami
cus meus coenare possit.
Docet haec fabula, quod liomini cupidilatibus
servir suelo nulla ratio tam valida esse potest,
quin omnia ad voluptatem refcrat.

Fab. CCCLXX. Asinus et Canis.

Asinus et Canis idem iter faciebanl; et quum
forte obsignalam epstola m bumi iacentem invenis-
sent, Asinus earn colligit, signum demit, expli
cit, el Cani ita, ut intelligere posset, legere inci-
pit. Sei-mo de pascuis in ea forte fiebat, nempe
de foeno , de bordeo , et palea. Stomachari ilaque
Canis, et aegre ferie, Asino baec legente: qua-
propter ei dixit, Amice sua vissime, paullisper pro
gredere, ut sciam, an aliquid etiam de carni bus et
ossibus hac in epstola scriptum sit. Tunc Asinus,
tota pcrleclu, quum nihil de iis, quae Canis quae-
rebat, invenisect, Abce protinus , Canis ait; ad
ulterina cnim , amice , haec epstola omino est

Fab. CCCLXXI. Agrcola, Asina

et Bos.
Pauper quidam Agrcola quum Asiiiam, quam
habebat, Bovi iunxisset, necessitate coactus Iiis ter-
ram arabat. Opere autem exploto , quum eos iugo
esset feOluturus, Asina Bovem interrogavit, quis
eorum Agricolae instrumenta domum referre debe-
ret. Cui iJlc respondit: Qui anlea solitus, omuino
nunc eliaiu releret..
 AESOPICAE.

Fab. CCCLXXII. Pecuniae surreptor

et Iuramentum.
Pocimiam quum quidam penes se custodien-
dam ab amico accepisset, ei i surripei'e cogita-
vil. Et sane quum in ius ab amico, ut iureiuran-
do ad restitutionem adigeretur, vocatus esset, id
He cupiens evitare rus abiit. Sed ubi ad urbis por-
tam pervenit, quum laud um quemdam exeuntem
animadvertisset, eum, quis esset, et quo tenderet,
interi'ogavit. Qui quum respondisset, se Iuramen
tum esse , et alias in urbes ad periuros puniendos
se se ferre, iterum inU-rrogavit , quanto tempore
singulis in urbibus commorari soleret. Cui ille,
Modo quadraginta anuos, inquit, modo triginta.
His verbis alter indijclus , postera die, nulla reve-
rcntia habita, se nullam ab amico pecuniam acce-
pisse iuravit. At mox quum denuo in Iuramen
tum incidisset, et ab eo in praeceps quoddam, in
periurii poenam, ageretur, ipsum vehementer ac-
cusare, quod prius quidem se triginta saltem annos
longe ab ea urbe futurum dixisset, ac postea ne-
dura una die sibi tranquillum esse permisisset. Ad
luec autem Iuramentum respondens, Hoc scias, in
quit, quod, si quis unquam mihi iiuuriam infei're
meditatur, ipsamet etiam die redire soleo.
Fabula dclart, quod scelestorum hominum poe
na ex Deo indetermiuata est.

Fab. CCCLXXIII. Pastor et Lupus.

Pastor Lupum parvulum quum invenisset, eum
penes se enutrivit , ac ubi adolevit, pecudes ex vi
eillis armentis rapere docuit. Quod Lupus quum
rgregie didicisset , Cave , olim Pastori ait , ue me
ibo I V L A E

rapiendi ai l em postquani docueris, multas ex tuis,

gregibus oves desideres.
Fabula monet, quod improbi homines ad rapi
as malasque artes edocli, saepe praeceptores suos
innumeris damnis affecere.
Fab CCCLXXIV. Agricola, Puer et
Graculi.
Pleiadum oceasus aderat, iamque Agricola
quidam paternis in arvis triticum severat , ad eius-
que custodiara vigilabat. Innmera enim atque
ofra gracnlorum stridentium turba , non sturni,
seminum pestis, eius in campos convolare solebat.
Sequebatur eum puer fundam gerens : sturni autan
ad fundae strepitum audiendum intenti stabaut , et
antequam iacularelur, fugase se subducebant. Agri
cola itaque aliam fraudem excogitavit, puerumque
his admonuit: Puer mi,* oportet nos avium tara
callidarum amicos praebere: quapropler, si quan-
do venerint , ego quidem pauem petam ; tu vero
non mihi panein, sed fundam porriges. His ita
compositis, haud mora storm rediere, et in eius
arris pascere coeperunt. Tune Agricola, ut statu-
tumfuerat, panempetiitj quo audito, haud sturni
fugere-, sed Puer fundam lapidibus plenam ei prae-
buit, quos senex quum magna vi coniecisset, illi
sinciput, illi crura, huic hnmerum eo iclu confie-
git. Quo aves terrilae protinus e campis diifugere.
Quibus quum forte grues occurrissent, et quid illis
conligisset inlerrogassent , Graculorum quidam ita
resnondit: Fugile perversum hominum gcuu-s, qui
alia quidem dicunt, alia faciunt.

Fab. CCCLXXV. Acs opus in navali.

Olim Aesopus fabuiutor olium agens, in navale
 AESOPICAE.

ingressus est. Quera quum navium fabricatores

vidissent, et pi4)vocassent, ut fabellam natraret,
sic ille exorsus est. Erat olim Chaos et Aqua;
Iuppiter autem, quura terrara quoque, quae mari
obruta erat, expromere vellet, earn adraonebat, ut
uno alque altero haustu mare absorberet. Terra
itaque id opus aggrediens, primo quidem haustu
montes emisit, secundo vero planitiera patefecit;
quod si terlium quoque haustum addidisset, et
aquara absorbuisset , ars vestra inutilis esset.
Ita qui potent iores irrident, uescii dementiae
suae tandem poenas luunt.

Fab. CCCLXXVI. Pavo et Grus.

Pavo olim Gruein deridebat, eiusque pauper-
tatem mordaoms dictis iucessebat, aiens: Ego
quidem regis ad instar auroet purpura indutus sum.
Et ego, Grus respondit , prope ad astra meara vo
cera tollo, et usque ad sublimia coeli vol; tu ve
ro quasi gallus continuo serpis hura i , gallinarum
et gallorum admixtus gregi.
Fabula demonstrat, quod melius est spectabi
lern esse paupere sub veste, quam diviliis super-
bientem vitain ducere ignominiosara.

Fab. CCCLXXVII. Murus et Vectis.

Murus violenter a Vccte concussus, Quid ila,
aiebat, me exagitas, nulla a me oTensus iniuria?
At Vectis, Non ego, inquit, huiusce rei caussa
sura, sed qui validis ictibus me retro impellit.

Fab. CCCLXXVIII. Bos et Rana.

Bos olim bibens Ranae filiura conculcavit. Ma
ter deiude, quae tum forte aberat, quam super
i6a 1 V L

venisset, et a ceteris fratribus, ubinam is esset,

postularet, Occubuit, dixere, Mater: quadrupes
enim maximum hue nuper accessit, eimque pede
pressus infelix vitam amisit. Id audiens Rana se
se inflare coepit, simulque interrogabal , an tale
tantumque illud animal esset. At illi , Desine,
dixere, Mater; nam -prias disrupta iacebis, quam
eius magnitudinem imiteris.
Fabula ostendit, parvis cum magnis conten
dere summopere esse periculosum.

Fab. CCCLXXIX. Charadrius et

eius F i 1 i i.
Avis quaedam, Charadrius dicta, quae mane
cum Galerita cantare solebat, viridi in tritico ni-
dum posuerat, natosque suos iam cristatos at que
pennatos maturis aristis enutriebat, At campi illius
possessor, quum aestalem iam ad summum pro-
vectam animadvertisset , Nunc tempus est, ait, ut
meos omnes amicos ad metendum convocem. Haec
ita dicentem quum ex nido iliorum quidam audis-
set, matii illico renuntiavit, rogaus simul, ut lo
cum alium, quo inde migrare possent, inquireret.
At mater nonduin fugieudi tempus esse affirma-
bal, aiens, quod qui in amicis confideret, non
valde festinaret. Quum autem illuc iterum sole
sub ardenti campi dominus se contulisset, ma-
turam segelem iamque humi diflluentem vidisset,
tandem, qui meterent, atque manpulos ferrent,
crastina die soluta mercedc vocare decrevit. Quae
nati quum malri renunciassent, Nunc, filii , tem
pus est, ait, ut nos alio fugiamus; is euim non
amplius amicis, sed sibimetipsi confidit.
Nos fabula docet, domesticarum rerum curam
 A E S P I A Ii. i63

quanta vi possumus esse gerenclam, eosque sper-

lieudos, qui in amicorum auxilio spem suam
omuera reponunt.

Fab. CCCLXXX. Hyems et Ver.

ems olim dicleriis Ver incessere, eique
probra iniicere coepit, aieus, quod ipsum simul
ac appareret, nemo amplius se quietum teneret,
sed ille quidera per nemora ac prata vagari, ille
flores decerpere, ac liliis et rosis sibi tmpora
aut comas coronare gauderet, alii yero conscensa
uavi immensa i maria tracerentj omnes dcniqe
sibi a venLis vel iramodicis pluviis caverent. Se
contra duci cuidam aut imperatori similem esse
dicebat, quod nempe omnes homines non oculos
ad coelum tollere, sed humiles in terrain respi-
cere iuberet, eisque tremorem ac horrorem inii-
ceret, et quandoque etiam domi libeuter morari
cogeret. Tum Ver ad haec, Proinde, ait, te omnes
homines facile commutarent; nomen vero meum
vel ipsum illis pulcrum esse videtur. Et sane
Veris nomen est omnium pulcherrimum , ita ut
ipsum, et quiln absum commmorent, et quum
rt>deo exsultent.

Fab. CCCLXXXI. Hirundo et Comix.

Hirundo ita olim Cornicem est alloquuta: Ego
virgo sum, ego Atheniensis, atque regina, non
regis Atheniensium filia. His expositis, narravit
etiam, uL a Tereo violata , ac sibi lingua ab eodem
excisa fuisset : quapropter Cornix , Heu , quid es
set, exrlamavit, si linguam haberes, quum tam
grrula sis, postquam tibi dempta fuit?
a
164 F V L A

lia qui falsa iactanler enarraut, se ipsos tan

dem falsitatis arguuut.

Fab. CCCLXXXII. Pulex ct Bos.

Pulex sic olimBovem interrogavil. Quid eaus-
sae est, quod tu, qui tam raagnus ac fortis es, ho-
minibus quotidie inserrias, dum ego eorum cames
acriter vellico, et sanguinem hianti ore bibo? Ego,
Bos ait, in horn inum genus ingratus non sum; ipsi
enim ingenti amore atque benevolentia continuo me
cxcipiunt, ac frequenter milii frontem atque hu
meros fricant. Tum Pulex ad haec respondens,
At mihi, ait, misero contrarium fit ; nam si ab li
lis ego fricarer, id mihi mortem funestissimam
compararet.
Fabula indicat, quod qui se se verbis magnifi
e efferunt, dein um a vili quolibet vincuutur.
 E S I A E.

EX DIVERSIS.

Fab. CCCLXXXIII. Equus et Cervus.

Slesichorus, quum elegissent ducera cum sum-
mo imperio Himerenses Phalarim, et essent custo-
diam tradituri corporis, alia fatus, hanc eis fabu-
lam quoque narravit. Equus olim pratum solus
tenu it; quum autem veniret Cervus, et pabulum
corminperet, volens eum punir, interrogavit ho
rn i uem, an posset cum ipso poena afficere Cervum.
Ulc afirmavit, si acciperet frenum, et ipse conscen-
dertt cum, tenens iacula. Quum autem conditio-
nem accepissct, et alle eum conscendisset , loco
puniendi Cervum, ipse confestim homini servivit.
lia etiam vos videte , inquit Stesichorns, ne hostes
punir volantes, eadem patiamini, quae Equus.
Frenum enim iam habetis, poslquam ducem cum
summo imperio elegislis. Si vero etiam custodiara
tradideritis, et consccndei'e permiseritis , servietis
confestim Pbalaridi.

Fab. CCCLXXXIV. Yulpes et Erinaceus.

Aesopus in Samo quum patrouus esset duci po-
puli caussam de capite habenti, hanc fabellam retu-
lit. Vulpes quum flamen traiiceret , in voraginem
decidit: ex qua quum minime posset exire, diu
male affecta fuit, ipsique multae caninae muscae
adliaeserunt. At Erinaceus, qui per inde forte va-
gabatur, ut cam vidit, misericordia captus, inter
rogavit, num ab ipsa caninas muscas abigeret. At
ilia omnino vetavit. dims rei caussam quum ille
quaerert, ei Vulpes respondit, Quoniam istae qui-
dem plenae mei iam sunt, et parum sanguinis su-
gunt', si vero has abegeris, aliae venientes fameli
 FABVLAJ

cae cxbnnrient mihi reliquum sanguinis. Igitur

etiam vobis, inquit Aeropue, o viri Sainii, iste non
amplius nocet ; dives eui m est. Si vero hunc inter-
feceritis, alii venient pauperes , qui vobis dilapida-
bunt publica, depeculantes.

Fab. CCCLXXXV. Aves et Nocrua.

Aves ad Noctuam convcnerunt, eamque roga-
runt, ut ex aedium foraminibus emigraret, adque
arbores, sicut et ipsae, harumque ramos nidum
conglutinaret, unde clarius canere liceretj quia
etiam quercu! tum primum nascenti , quum adole-
visset, commode insidere posse, atque viridi frui
coma. At Noctua Aves admoiiuit, ne facerent,
neve laetarenlur super illius plantae germinatione,
quae viscura procreare so'eret, unde pernicies avi-
bus oriretur. Illae vero Noctuae consilium non ap-
probarunt, sed contra quercu crescente gavisae sunt,
et super illam adultam lactam sedere atque cecine-
re. Nato autem visco, quum iam facile ab homini-
bus caperentur, sero poenilentiam egere, Noctuam-
que de consilio sunt admiratae: atque ctiamnum
ita sunt affectae, quasi callida ea sit et sapiens, et
proptcrea ad illam accedunt, existimantes se -
modi aliquid ex eius familiaritate repoitaturas. At
accedunt frustra accepto malo.

Fab. CCCLXXXVJ. Pediculi et

Agrcola.
Pediculi arantem Agricolam morsibus infesta-
bant. Ille subuculam ut purgaret, serael atque
ilerum arationem intermisil: sed quum denuo mor-
deretur, subuculam in ignem coniectam exussit,
ne sacpius opus intcrrumperet.
 A E S P I A E.

Et ego victos moneo, caveant sbi, ne tertio

peccalo ignis poena fiat.

Fab. CCCLXXXVII. Cuculus et Aviculae.

Cuculus prvulas aves interrogabat, Quid caus-
sae esset, quod se fugerent. Cui illae responder,
Quia aliquando accipiter cris.

Fab. CCCLXXXVIH. Canis domicilium.

Canis liyberno frigore contractus et in se re-
rolutus cubatis , locum , in quo cubabat , sibi ad
domum condcudam dcsignavit. Aestato autem red-
cunte, et tunc exporrectis membris Cubans, se
maiorem locum occupare aniraadvertit , quam quo
antea iacebat. ; quapropter nec necessarium , nec
facile opus esse sensit, tantam domum extruere.

Fab. CCCLXXXIX. Lupus et Pastores.

Lupus qurum videret Pastores in tentorio quo-
dam ovem comedere, propius accedens, Quantus,
iiiijuit, tumultus exortus esset, si hoc ego fecissem!

Fab. CCCXC. Bellator et Corvi.

Timidus quidam homo olim ad bellum pro
ficiscebatur. Cui quum Corvi crocitantes occur-
rissent, positis arrnis dorn i se continuit. Postera
die idem repetens iter, codem auspicio terri lus
reetilit. Quapropter ille indignatus, Vos quidem,
quantum vultis, inquit, crocitate, sed meas car
nes ne vorelis.

Fab. CCCXCI. Sol et Boreas.

Sol aliquando Aquilonem vickse traditur.
Quum enim ventus adimere liomini pallium vellet
i68 F V L A E

copioso' flatu , arctius hie id contraxit atque te-

nuit. Sole autem post venlum calidis radiis cum
urente, prae aestu simul cum pallio tunicam exuit.

Fab. CCCXCII. Asini umbra.

Iuvenis quidam aestivo tempore Asiuum con-
duxerat, suoque ex oppido Megara m petebat. Sed
quum dies in medium vergeret, et solis aestus
veheincjilissimus esset, tum Iuvenis, liun Asini do
minus , sub eins umbra reeubare volebant. Sed
alter alterum pellebat. , dominus quidem, se tantum
Asinura, non umbram locasse, conteudetis , aller
vero in sua potcslate tunc omnia esse amrmans.
Eos fabula respicit, qui pro re inulili alla-
borant.

Fab. CCCXCIII. Luctus praemia.

Aiunt quemdam veterum philosophorum ad
Arsinocm reginam , quae tum iilii lamentabatur
mortem, accessisse, et huiusmodi sermone esse
uftum. Quo tempore Iuppiter honores inter Dos
distribuit, forte tunc Luctus abfuit, omnibus
iam divisis supervenit. Quumque sibi quoque tri
bu aliquid honoris postularet, Iuppiter, omnibus
iam in alios insumptis honoribus, Luctui largi-
tus est dolorem et lacrimas, quae mortuis impen-
duntur. Turn sic intulit: Sicut ergo alii Dii eos
diliguiit, a quibus coluntur, ita ad te quoque, re
gina, non accedet, si millo honore ipsum alEcias:
quod si iis cum honoribus, qui ipsi sunt attri-
buti , sludiose venereris, lacrimis, inquam, ct la-
mentis , diliget te, scmperqne aliquam tibi sup
ped itabit materiam, ob quam abs tc continenter
hunoretur.
 S I .

Fab. CCCXCIV. Fes ta Dies et

P s t r i d i a n a.
Ahmt, Postridianam Diem cum Feria conten-
disse, eiquc exprobrasse , quod ipsa quidem ple
na negotii ac curarum esset, illa vero placide et
iucnnde a se paratis frui soleret. Sed Feriam ad
cara respondiese ferunt, Vera sunt quae dicisj at
si ego non essem , ubiiiam esses tu?

Fab. CCCXCV. Servus fugitivus.

Fugilivum quidam Servum, quem tamdiu quae-
siveral, quum demum in pistrinum quoddam pro-
fugi entern vidisset, Quo in loco, inquit, magis
idneo te deprchendere poterani?

Fab. CCCXCVI. Luna et Mater.

Luna quondam a Matre petiit , ut sibi tuni-
cnlam texeret corpoi'i suo congruentem. Sed illa,
Quoinodo, ait, congruentem lexere possiin , dum
te modo plenam, modo dimidio orbe, modo in
cornua altenuatam videam?
Ita hoiuini dementi et nulla opum nien
sura esse potest.

Fab. CCCXCVII. Vulpes et Grus.

Vulpes ad coenam quum Gruem invitassef,
pultem tenucm in tabvila proposuit, quam ob dif-
fluentem liquorem haec edere, aut prehendere
rostro nequiret, et ila ridicula esset. Grus ita-
que vicissim Vulpem ad convitium voeavit, eique
cibum in laguncula proposuit, quae tenue et Ion-
gum Collum habebat, ut ipsa per id rostro iuser
1 70 F V L A E

to cibum facile capere posset; Vulpes vero millo

modo aliquid arrodere potens, paria referret.
Ita etiam quando philosophi inler pocula subti
les et dialcticas quaes! iones suseipiuiit, reliquia,
nihil earum intelligetilibus, molestiam exhibent.

Fab. CCCXCVIII. Satyrus et Ignis.

Quum Satyrus Ignem primo visum osculari
vellet et amplecli, his cum mouuit Prometheus:
At fleb is ustam protinus barbam , Caper; etenim
tangentem urit; sed lumen praebct, et calo rom, et
usus eius gnaiis instrumeutum est omnium artium.

Fab. CCCXCIX. Cerva, Leo et Pastor.

Cervam insequebatur Leo : illa fuga evadit,
densoque quodam abdit se in nemore. Leo vero,
qui, quantum robore Cervam vincit, tanlum velo-
citate a Cerva vincitur, nemus adit , quaeritque
ex Pastore, sicubi latitantem vidisset Cervam. Nc-
gat Pastor, simulque manu prolensa locum osten-
dit ; atque ita Cervam miserrimam invadit Leo.
Vulpcula autem , Nae tu , inquit Pastori , imbel-
lis simul improbusque es : coram Leone quidem
imbellis, improbus vero in Cervam.

Fab. CD. Pastor et Lano.

Pastor et Lanio idem iter babebant. Quum
itaque inter eundum pinguissimum agnum seor-
sim e grege suo aberrantem et a ceteris relictura
vidissent, ambo in ilium accurrerunt. Bruta tunc
temporis humana voce loquebantur ; quapropter
agnus, ut sciret, cui se se committeret, quis ut*r
que esset, exqnirebat. Quod ubi intellcxit,
 A E S P I A E. j7i

artemque utriusqne percepit, Pastori statim se tra

didit : Lanioni contra, Tu, inquit, carnifex es,
gregisque nostri crudclis mactator: proinde mores
nostri cum Pastore raagis congruuiit.

Fab. CDI. Rusticus factus Athlet a.

Pater quidam filium suum quum vidisset vo-
mcrem de aratro forte excussum marius suae ictu
tantum, quasi mal leo, suum in locum restituisse,
eura protinus Olympiam duxit, ut in pugilatu
certaret. At ille artis imperitus ab adversariis
male multabatur, quunique congressus cum eo,
cui extrema obtigerat sors certaminis, vulneribus
iam prope confectus succumberet, Pater id videns,
Fili, inclamavit, vomerem ab aratro excussum ti
bi memora. His ille excitt us adeo grave in ad-
versarium suum vulnus intulit, ut statim victo-
riam reportaret.

Fab. CDU. Iuvenis et Equus.

Iuvenis quidam fnriosum Equum conscerde-
rat. Equus itaque eum raptum auferebat. Ille,
qui non iam descender ab Equo crrente posset,
interrogates ab eo, qui obviam forte fi erat, quor-
sum abiret, Equum monstrans respondil, Quor-
sum huic visum fuerit. Sic vos iiiterioganti,
Quorsum feramini, siquidem vei-um responder
veiitis, dicatis simpliciter quidem, Quorsuincum-
que lubebit cupiditalibus : per paries outem, Quo-
rumque libuerit voluptati; interdum , Quo glo-
riae studio, interdum, Quo lucri ciqiditati: in
terdum vero iracundia, interdum metus, interdum
aliud quiddam ex eo genere aul'erre vos videtur.
 F V L A E

Fab. CDIII. Homo numeraos fluctus.

Homo quidam in litlore sedens, ad fluctuo-
sura mart; , fluctus numerabat. Quum vero sub-
inde erraret, graviter id ferre et excruciari , do
nee adstans Vulpes ei diceret, Quid laboras, mi
huno, eorum caussa, qui praeterierant ? Eos, qui
hinc oriuntur, numerare incipere, illis ntglectis,
oportet.

Fab. CDIV. an is in praesepio.

Canis quidam in praesepio degens, nec ipse
hordeum all ingebat, nec equuin esurientem attin-
gere sinebat.

Fab. CDV. Simii saltantes.

Dicilur Rex quidam Aegyptius Simios olim
docuisse sallare pyrrhicham , tasque bestias, fa-
cillime eiiim humanas imitautur actiones, didi-
cisse celeriter, et saltasse iu vestibus purpuris,
et personales, diuque probatum spcctaculum, do
nee spectator aliquis urbanus, qui nuces siim ge-
reret, proiiceret eas in medium: tum vero Simii,
visa re, obti sallalionis, repente pro Pyrrhiclii-
stis Simii, quod erant scilicet, facti, larvas con-
trivcre, laccratisque vestibus, de fructibus invi-
cem depuguarunt.

Fab. CD VI. Iuppiter et Amor.

Quo tempore homines Iuppiter creavit, ipsi
quidem omnia, quibus nunc ctiam ornantur, habo
bant; sed nondum humanis animis Amor insede-
rat, at pennis inslructus, in coelo continuo dege-
bat, Deosque tantum suis iaculis agitabat. Ast
 E 8 P I A E. 17

vei-ens Iuppiler, ne homines, operum suorum pul-

cherrimum, prirent, Ainorcm demisit, ut luimaui
generis ustos esset. Ule Iovis iussa peragens
omnium quidem animis insiderc, aul qUovis in
pectore iinuum stabile templum locare, baud
pi-o sua esse dignitate iudicavit, sed vulgaris gre-
gariosque nimos vilioribus, Nyuipharum filiis,
amoribus subiecit, ipse vero divinos atque -
lestes nimos occupa vit, eosque suo ign ad amo-
rcm excitans, innumeris bonis human um genus
aeeit. Quando igitur aliquem vides natura he-
betem , et ad amicitiam minime pronum, pro car
te habe, cum neququam Araoris huius muneri-
bus dignum fuisse : contra vero, si quem prompt
ac ferventi mente, et ignis ad instar ad amorern
proelivem conspexeris , id praeclari huius Amo-
ris munus esse scias.

Fab. CDVII. Manticae duae.

Omnis homo duas Manticas gestat, utramque
malorum plenam, sed anteriorem quidem alieno-
rum, posteriorem eius qui gerit propriorum. Pro-
pterea homines suapte mala non vident, aliena
vero jperspicacissiine contuentur.

Fab. CDVIII. Hirundines et Cycni.

Hirundines quondam Cycnos .cavillis incesse-
bant, propterea quod nec cun hominibus consue-
tudinem habere, nec canendi artem in publicum
proferre vellent, sed circa prala solum et ilumina
canerent, ac solitudinem amplecterentur, nec pau
ca solum canerent, sed etiam quod canerent, sibi
ipsis canerent, perinde atque eos musices suppu-
deret. At nostrae, inquiebant, sunt urbes, nostri
 FABVLAE

homines et thalami; atque apud homines garri-

mus, resque nostras ipsis exponimus , nimirum
Tetera ilia et Attica, Pandionem , Athenas, Te-
reum, Thracimn peregrinationem, affin i tal em, con-
turaeliam, linguae exsectionem, litteras, praetcr-
que omnia ltym, et quo modo ex bomiiiibus in
aves commutatae sumus. At Cycni, quod carum
garrulitatem exosam haberent, vix quidem eas
sermone dignas duxerunt. At , o praeclarae, in-
quiunt , caussa nostra in solitudincm quoque quis-
piam libens se contulerit, ut musicam audiat,
quum Zephyro pcnnas nostras inflandas permit-
timus, ut suave quiddam et concinnum inspiret
Quare, si non multum , nec apud multos cani-
mus, at illud certe in nobis pulcherrimum est,
quod modum in caliendo tenemus, nec musicam
tumultibus permiscemus. Vos autem in aedes
admissas homines fastidiunt, et canentcs aversan-
tur, idque oplijno iure, quippe quae ne excisa
quidem lingua silere queatis ; verum ipsae amis*
sara vocem et calamitatem vestram lugentes, qua*
vis alia ave profusa lingua praedita et canora
loquaciores sitis.

Fab. . Figulus, Asinus et Agaso.

Figulus quidam multas aves in officina for-
maverat. Asinus vero praeteriens, Agasone ne-
gligenter sequente, per feneslram inserto capite
aves illas everlit, et vasa, quae erant in officiu,
confrcgit. Quum igilur dominus officinae Aga*
in iudicium adduceret, ille ab obviis in*
lerrogatus, cuius criminis caussa in i us vocare-
tur, respond t : Ob Asinum qui in officinani in-
trospexit.
 AESOPICAE. i75

Fab. CDX. Leo et Taurus.

Leo aliquaudo Taurum intuitus, cibi deside-
rio capitur, sed cornuura ace ictibus ptrler-
retur, nec, compacta licet medicina, animo suo
medetur. Ule stimulante lame urgetur, pellit ur
que ad congredieudura cum Tauro, sed cornuuin
immanitate deterritus, pugna absi.stit. Tandem
fame suas us, et amicitiam fingeiis , Taurum ado-
ritur: namque ubi malum ad raanum est, fortes
eliam ac viriles animi pertimescunt, et si vide-
rint victoriam cum violentia sibi creare pericu-
lum, ad occultas fallacias convertuntur. Ego ta
que, Leo ait, 'ortiludiuem tuant admiror, pul-
critudinem tuam veneror: oh quale nobis caput
obiectas! quam praeclara, quam egregia forma es!
Quantus pedibus, quanlus armaris ungulis! At
vero quantum capite pondus sustollis! Inanem
itauue et temer imminentem implicationem sub-
move; sic enim et decorem capiti conciliabis, et
pondere levaberis, conformaberisque in melius.
Quid praeterea cornibus opus, quum nos inter
duos pax sit? Dictis Taurus suadetur, armorum-
que submoto robore, facili negotio in potesta-
tem Leonis redactus, cocna absque ullo discrimi
ne Leoni fit.
Non dissimili ratione, qui hostibus fidit, post
insidias in discrimen adducilur.

Fab. CDXI. Homo et Cicada.

Vir quidam quum locustas caperet occide-
retque, cepit et Cicadam. Quum et ill am vellet
occidere , iuquit Cicada : Homo , ne me frustra
occidas: ego enim eque spicam laedo, neque in
alia re quapiam iniuria te afficioj motu vero
 F V L A E

quae in me sunt membranularum suaviter canto,

dtlcctans viatores: praeter igitur vocem in me
amplius nihil inveuies. Et ille, quum baec dixis-
set, permisit abire.

Fab. CDXII. Mulicr et Agrcola.

Mulier quacdam quum recenter sunin virum
sepelivisset , quotidie profeca ad tuniulum plo-
rabat. Arans autem quidam non procul a sepulcro,
amore captus est mulieris , et derelictis bobus ivit
et ipse ad tumulum, ac sedens una cum Midiere
plorabat. Quum ilia rogarct, curnam et ipse sic
lugeret? Quoniam et ego, inquit, decentem mu-
lierem sepeltvi , et postea quam ploravero , mocsti-
tia le vor. Illa autem, Et mihi id ipsum accidit.
Et lie, Si igitur in eadem incidimus mala , cur-
nain invicem non coniungimur? Ego etenim
te ut illain, et tu me rursus ut tuum virum. His
persuasit Mulieri , et convenerunt Interim autera
fur superveniens , et boves solvens abegit. lile
autem reversus, non inventis bobus, et plangere
et lugere vehementer instituit. Profccta igitur et Mu
lier, et lamentantem inveniens, inquit, Iterum
ploras ? et lle , Nunc , ait , ver ploro.

Fab. CDXIII. Agrie ola et Aselli.

Agricola quidam in agro consenuit, et quum
numquam ingressus esset in urbem, precabatur do
msticos, ut earn videret. At illi iunctis Asellis,
atque in curru eo imposito, solum iusserunt agere.
Eunti tarnen procella et turbine arejn oceupanti-
bus, et tenebris factis, Aselli a via aberrantes in
quoddam praecipitium deduxerunt senem. At ille
iam praecipitandus, O Iuppiter, ait, in qua re to
 AESOPICAE. 177

iiiiuria afieci, quod sic inique occidor, praesertim-

que neque ab equis geiierosis, eque a mulis bonis,
sed ab Asellis vilissimis ?

Fab. CDXIV. Pater et Filia.

Vir quidam suam deamans filiam, rus misil
uxorera , solam autem filiam receptam violavit.
Illa autem, Pater, ait, scelesta facis: mallem ta
rnen a multis viris dedecore lioc affici , quam a
te, qui genuisti.

Fab. CDXV. Galerita.

Aesopus ait, Galeritam avium primam omnium
ante terram generatam fuisse , ac deinde patrem
eius morbo extinctum, quum terra non esset, quin
qu dies insepullum iacuisse; illam autem, quid-
nam ageret, incertain, ob rei diflicultalem, palrem
denique in capite sepeliisse.

Fab. CDXVI. Lupus et Leo.

Lupus rapuerat porcum, quem dum aufer-
ret, incidit in Leonem. Continuo ergo Leo prae-
da spoliavit Lupum. Tum is sic secum reputasse
fcrtur : Ipse quoque miraturus fuissem , si quod
rnpina abstuleram , obtinuissem.
Qui aliena occupavit ri et avaritia, raro eo
diu possidct.

Fab. CDXVII. Cicada et Homo.

Cicada quum videret, ab Homine quodam fieri
sibi insidias, Illas potins, inquit, capias ares,
quae tibi commodum afierre possint; si enim me
ceperis, nullum hide habebis lucrum.
Non appotcnda sunt inulilia.
M
178 F V L A E

Fab. CDXVIII. Agrcola et Aquila.

Agrcola venatu Aquilara nactus , eius pulcri-
ludincm admiratus, liberara diraisit. Illa se
beiieficii non immemorem ostendit-, sed quurn cura
sub muro iam iam asuro sedentem vidisset, advo-
lans, fascem ligtiorum, quem capte impositum ge-
stabat Agrcola, unguibus arreptum suslulit. Ille
excitatus persequtur Aquilam , quae statim fascem
ex unguibus deiecit. Quera quura ille iterum sibi
imposuisset , eo reversus , parietem , sub quo antea
quie.ce.bat , humi lapsum invenit, earaque sibi ab
Aquila graliam relatara fuisse est admiratus.
Qui nos beneficiis aifecere, omnino remuneran-
di sunt.
Fab. CDXIX. Hercules et Minerva.
Per arclam viam Hercules incedebat; in qua
quura aliquid malo simile humi positura vidisset,
omni vi difl'riiigere conabatur. Sed quum illud du
plo maius factum animadverteret, maiori nisu insti-
lit, et clava atterere sludebat. At mirura, arbor
illa repente in immanem magnitudinem excrevit,
lotamque viam obstruxit. Quapropter clava abiecta,
mira rei novitate perculsus ac stupefactus restitit.
Sed Minerva illi appareils, Desiue, ait, mirari,
frater ; quod enim vides, conteiitio el lis est ; quae
quidem, si quis sine pugna reliquerit, nullius mo-
menti sunt , at contra si lacessiverit , magis magis-
que crcscuiit.
Fabula inonet, quod iurgia ac lites maxima
damna ferunt.
Fab. CDXX. Quercus et Iuppiter.
Quercus Iovcm accusabant, aientes, Nos qui
dem vitam miserrimam ducimus, nam prae aliis
 A E S P I A E. 79
arboribus univei-sis violenter caedimur. At Iuppi-
ter, Vosmetipsae, respondt, huiusce calami tatis
caussa estis : nisi enim securibus manubria ferretis,
atque ad fabrilia et gergica opera peragenda utiles
essetis, baud profecto vos securis caederet.
Ila nonnulli suorum raalorum caussa quum sint
ubi , slulte incusant Deum.

Fab. CDXXI. Calami et Cupressi.

Calami iuxta Cupressos adnati erant, et leves
quum essent , ac vcnlis cdrent, numquam evelle-
bantur. Quapropter Cupressi his diclis Calamos
aggrediebantur : Qua caussa nos continuo e radici-
bus nostris evellimur, vos vero onine periculum
facile eFugere didicislis? Tum Calami responder:
Nos quidein maioribus viribus non resistcre, sed iis
cervicem flecfere edocti, numquam labefactamur,
et omne excidium eflugimus
Fabula monet, non deber potentioribus opponi,
sed potius ceder.

Fab. CDXXII. Fluvius et Pellis.
Fluvius quum Pellem secum deferri animnd-
vertisset , earn interrogavit , quo nomine appella-
retur. Cui illa quum sc Aridam vocari dixiseet,
Fluvius cum murmure currens, Aliud, inquit,
tibi nomen impone, nam ego te mollem quam-
primum faciam.

Fab. CDXXIII. Fur et Caupo.

Fur quidam quum in diversoriam labernam
divertisset , nonnullos ibi dies, aliquid nempe l'u-
randi consilio, moratus est. Id vero quum eifi
i8o FABVLAE AESOPICAE.

cere tuto non posset, quadara die Cauponem nova

puleraque veste indutura videns, dies enim festa
erat, et solum ante ianuam diversorii sedeutem,
ad eum accessit, et secum colloqui coepit. Quum
autem sermo longius protraheretur, Fur primum
hiare, postea vero in lupi morem fremere coe
pit Quapropter Caupo ad eum, Quid hoc, in-
quit, rei est? Cui Fur, Id quidem tibi mox in-
dicabo, sed primum, ut meas vestes serves, abs te
peto , eas enim heic relinquam. Ego vero nescio,
undenam inihi liuiusmodi hiatus oriatur ; utmm
sit ob mea peccata, an alia de caussa, prorsus
ignoro. Hoc autem scio, quod si tertia vice hia-
verim, repente lupus fio, et homines devoro.
Vix ea fatus erat, quum itcrum os aperire, ac,
ut antea, fremere coepit. His Caupo auditis, fide-
que adhibita , Furem pertimuit , surgensque fugam
arripere volebat: sed Fur tunica eum detinens,
Siste, precor, aiebat, vestesque meas cape, ne eas
dilacerem. Interim vero os aperire, tertium
hiare coepit. Tum Caupo timens, ne ab eo de-
voraretur, relicta penula, effusa fuga in abditis-
simum diversorii locum ingressus, ibi se tutum
servavit. At Fur, eius penula rapta, discessit.
Haec illis accidunt, qui falsis rebus adhi-
lent fidem.
 N T A E

AD

FABVLAS AESOPICAS.
 N AE

A D

Jb V L A S E S I C'A S.

. I. Aeopo fabulam bene processisse, tum

ex Phaedro, qui eamdem senariis versibus retulit lib. 1.
28. tum ex AristopL. aperte colligitur. Hie enim, at
CI. Hudson animadvertil, ad banc i'abulam respexisse
videtur in Avibua v. 65a. dum ait:
.... ofa vvv , u tv Aiotinov "kjoi
*Eat\v "ktyfitvov >) ti. Tijv kdtnix {
ixoivwvrjuev avi .
Qaibus Scboliastes addit: ou oaw retWeaav Alam-
(>> tov lyovsj xoLi tovtov nu tm A^iko^w k,ey(is~
*ov , xaizoi noea^vtdco 6vu.
nowv txg Toyijf. Aquilam , dum pullos ex-
cludit, et educat, adeo enervari tradunl , ut ad venan-
dnm prope sit inepta, et tantum nota inedia consumatur.
Quare , quum alias in proximo non praedetur, hic e
vicinia, ime coacta, vulpinos catulos rapuisse fingitur.
Jieuaingerus. Vide Aristot. lib. IV. Histor. Anim. c. 6.
Plin. Nat. Hist. lib. X. . 3.
viOTiwv ayuii. Dictio vtott a Graecis omni
bus , quodsciam, melioris aevi scriptoribus, ad avium
pulios significandos tantummodo usurpatur. Hic vero
de Vulpis catulis sermo est. Verum band temer qui-
dem l'actuni , si vim huiusce vocis ab ipsamet rei natura
depromptam spectemus. Neozto enim, quod est Attice
pro vtoaov, derivatur nao tov viuiazl oasotiai, h. e.
a recenter videndo, eoque in sensu, tum ad volncres,
tum ad quadrupdes, ceteraque animalia recens nata re
a 2
 4 N0 TA fi
fcrri hire potest. Hinc Epicrates apud Athen, b. XII.
de Laide quoque dicere non dubitavit:
sivTt) yo ,v veozz xal via,
' ty atatroiv tv o\nryouotuvr.
De hoc itaque mediae vel maxime Graecitatis Lexico
graphes admone.
vtjveyxiv- Mos est tum oquilae, tum ceterarum
avium, quae ex rapto vivunt, captain praedam in subli
me statim ferre, quod egregie expressit Virg. Aeneid.
lib. IV.
Qualis ubi aut leporem, out candenti corpore cycnum
Sustulit, alta petens, pedibua Jopis armiger uhvis.
xtokvvro. Ita in Codice: subiecta tarnen est haic
voci linela, vel a librario, vel ab alio, quod earn for-
tasse emendandam duxerit, eiusque loco reponendum
xaXvq-divtos , aut xvXw&vro;. Nil tarnen obstat, quo-
minus primigenia lectio retineatur , quam etiam in ver-
tendo sequuti sumus. Frustra enim ab huius aevi scri-
ptoribus elegantiam atquc concinnitatcm postulas.
imo/ovaa S -f xaXi. Corrigendum vngxovoa
Si v xat\i. Hic tarnen animadveitendum, quod pas
sim Aesopicarum fabellarum noster hic motaplirastes,
absoluti, utvocant, genitivi loco, rectum poiiit; quae
consuetudo apud sequioris aevi Scriptores Graecos fre
quenter obtinuit. Nec desunt exemple, in quibusnon
semper idem, ut initio coepit, sermonis ordo servatur,
ut ilud Apoclyps. Cap. II. v. 26. Kal vixiov xai 6
zrQwv XQi t&ou toc tya (ov, Swaco axif ioveiap
inl i-viv.
navras avtov. Duo plerumque , raro tres, aqui-
lae pulli esse soient, ut celebratissimi naturalium rerum
Scriptores, Gesnerus, Aldrovandus, Willughbeius , tra-
dunt , omnes nimirum duce Aristolele , qui Hist. Anim.
lib. VI. . 6. Musaei carmen refert huiusmodi de A quilt:
os told (iiy tixtei, Svo iY IxlUiru, tv S' dXeylZu.
xov diov tijoQav. Ac mrito quidem ; -est enim
"Adixov Ivxtv tovs qslXovs Ixovciag.
Svaxoovoovtui. In Cod. legitnr suprascriptum , te-
nuiori quidem atramento , sed tarnen eadem vetusta ma
nu, .
FAB. . 'Ar$tv> Hand absimilem ab h fabidam
finxit Hedodos , quem propterea nonnulli , Quintil, dn
 AD FABVLAS AESOPCAS. )
ce, lib. I. Instil, ante Aesopi tmpora Aplogos' scripsis-
se existimarunt. Illi autem Luiusmodi est in"Ey. xal
'llfii. v. 202. et seqq.
ftvy S' avov uaiva f'pw , qpovtovoi xal avto.
J2 gijt naoatiinv citjSva noixikoSeigav,
Ttpi fii.' tv vttwo (pioiv , vv%iaoi fttftagntas.
'H S' iktv , yvafintouii nenafiivr) fitp vv^taai,
Mvito ' trt> S' y' inixgazias tiqq ftv&ov tune.
Aatfiovir^, ii \kaxas ; '%ti vil at noXkov gnwv.
Tfb' ils, if a v ytu clyca , xal oiov toiioar.
dinvov &', ax' i'&tT.m, TToit'jtTOfttt , t) .
"yfqgtav S", 'o- i'M ng xgeioaovas vtuptluv.
j\rxTs oiigitat , nos ao^eaiy .
Slsitf Mi'toxunttjsQif, xapuoinzegos bovis,
t qiaivf/iva. Hue referendum est egre-
giurn iliiid in Potlaruui Monosticlus consilium :
Arptls epaveo , fti' biwxe tpavij.
FA. . Kofa>i. Avis est versicolor , parvae
cornicis genus, pennarum colore columbis non disimile.
Moni'dulan quoque latini vocant. Yid. Aegid. Menagii
AmoenUates iuris cap. 38.
(s Si avos {3ov).Tat, it. Ita Graculi vaiiitatem
Pastor deridet, quod, Aquilae vires se gerere existimans,
cam imitan voluerat, seque Aquilam esse in anitnum in-
duxerat. Ceterum. Laec Fabula , quae in Plauudea Col-
lectione desidcratur, exstat inter 'Pelrasticha, quae Ga-
briae vulgo tribuuntur num. 25. Quo quidem satis com-
probatnr, cam ab Aesopico ingenio processisse.
vSos /'/.o. Corruptus manifeste exscriptoris
oscitantia locus, ac ita quodammodo reslituendus :
ftvos StjXoi, oi oi ngo Tovs wito%avTa filljuivot-
fifiv vvoyai, xal al gv/nais ngooxjwpiai yikma.
Ita et in vertendo lcgimus.
FAB. IV. els q>gag. Putei apiid veteres
Jiaud crepidinibus .. .terra, prominentibus , ut nunc fieri
solet, inclusi erant, ita ut lapsum adeuntibus prohib
rent, sed ut lacus, sLagna, et foveae, onmino iie care-
bant. Id aperte colligilur etiani ex Fab. XIX. et ex
"Virg. Georg,, lib. . v. 29. dum ait:
jid pleos., aut alta greges ad stagna iubeto
Ciirrentem Uignis polare canalihm undam.
Quirndoque vero, praeeipue in uibibus, putei opercwlo

i
6 NOTAE
quodam operebantur , quod Rhodigino teste lili. X. cap.
17. Puteal appel labatur.
bvexv%iav ofxivwaf/ivt]. Dolosa semper ' sub-
dola viilpes effingitur. Hin Scholiastes Aristophanis
navovQyv f quod est , collide et astute scehis quoddam
perpetrare, -tonexituv explicat Ceternm in hoc ipso
fere Aesopicarum i'abellarum limine est observandum,
quod Fabulatores, ad hoininum mores notandos, perso-
nis plerumque ferarum titi soient. Ac recle quidem ex-
cogitattim ; in s namque virtutes et vitia quaedam in
case aperte liquet. Quis enim neget rapacem lupuni,
ovem simplicein, innocentem columbam , callidam vul-
pem , leonem violentum et generosum, sexcentaque id
genus alia? Id quoque Adamantius lib. 11. his verbis no.
tavit, aiens: "Exoatafg r-&r t>v &rgiav ixatovxaia-
q>uvtj iatt to tbtaiv , ijdeai rol ixtivoi xaata iotx-
r" olov Xovto ij^&o vfixv xal aixi/jov, xal to
ilSo TOiovTov nagSaUwi , pov , xal ytkov, xal
'KoXwixv, xal iTttovkor, Sey aua xal garr, x. . I.
His adde Philnstratmn im Imaginibus Hb. J. Kemesiiun
lib. de Hominis natur. . . Fisidem in Cosmurgia
V. 75. et seqq.
QXovfvrg .... xal naiovorj. Vulpes nimirum
de suo egressu exsultabat, et capro relicto illudebat.
fivxTt}g/a>v. Lexicographi reddunt (1 , ir-
rideo, naso suspendo etc. quae quidem signiiicatioiies mi
nime huic loco conveniunt. Hie tarnen est obiter obser-
vandum, verbum illudderivari a ftvxttj, quod est nasus,
qui ita , Eustathio teste, appellatus est a uvco , hoc est,
eodem interprete, rijr tpiovtv toxi /4V aroi^tiov txqpwv),
vocem litterae ftv emitto , vel fUfivxoi %Mtai
7/%ov i rri givo , clausin labris quemdam ex
naribus sonum emitto , qualis est gomen tium. Hinc ita-
que siguificatione petita, fivxttjg^w reddi etiam potest
ingemo , stupir , proprie gemitum edo, qualis boom
et pecudum esse solet. i
vtiSiwv. Ita reposuinius; perperam enim scri
ptum est in Cod. vti^uiv.
iv Tt xwyivi aov TQxa. Hinc de stultis insipien-
tibusque Philosophie, qui praeter barbam el pallium ni
hil kabebant, adagium iilud usurpabatur : 'Ex xoiyuro;
ooipol, sapientes barba tenus, lu huiuscemodi Pseudoso
 AD FABVLAS AESOPICAS.

phos Lucianns quoque hoc Epigrammate elegantissime

est iocntus , Antholog. lib. II.
El Tqatv nwyoiva Soxsi aocpiav ,
Kai ryo ivxuryuv evmoX tor* Hkiw.
Si pramissa potest sapientem reddere barba,
Barbatus poterit iam caper esse Plato.
Ceterum banc fabellam elegantissirae quoque suo pro in
genio Pbaedrus expressif, eatqae apud ipsum lib. IV. 8.
quam vide, si bet.
FAB. V. ^ffpvrtt avtwv iteiyeviodai. Vulpes
non solum carnibus , sed et fructibus , maturisque potis-
eimnm uvis , vescuntur. Habemus enim apud Theocri-
tum Idyll. I. v. 48. duas Vulpes puero vitem custodient
nsidiatas fuisse, et alteram maturescentes uvas esse de-
populatam, alteram ei pulmentum abstidisse. Hinc Af-
stoph. in Pacer. 1189. milites Vulpibns assimilavit, qui
per agros uvarum racemos depraedatitur et foecundae
vites dissipant:
'Ovti oxoi fiiv liovzi,
"Ev pix7) 0 .
SacTae etiam litterae Vulpes uvis pasci testantur , ut vi
diere est in Cantic. II. \b. quern locum egregie illustra,
vt Bochartus m Hierozoici b. III. . l3. Ceterum haic
fabulam, quae in Planud. Collect, non exstat, Pbaedrus
etiam lib. IV. num. 3. et Gabrias in Tetrastich. 18. re-
tulerunt.
ofiyux tieIV. Ita apud Eustathium Philosophum
Amor. lib. V. lsmene ambitiosius lascivientem Ismeniam
allbqititur: tptloai &' fij , fit} toxi Siov
ixtllXy tove aixva, (ift Sov TQvyiioy
xvifjai xvxog, fifi Ttjv )? [tcpaxit,ovaav,
nw vtl vixxao 6o ix-ixpy.
. FAB. VI. tivo irayiSo. Proprie xaylt vin
culo genus est ab i[i^Q0%o longe diversum , ex ferris
circulis compactum , atque ita nexum , ut, si forte fera,
cibi in medio haerentis fraude capta, eo accdt, pou
dere depreesum , repente claudatur. lllud aulem pedi- ,
cam Latini vocanl, nostrates vero tagliola , ox eo quod
fera plerumque per pedes ibi, illigetur; quae tarnen si
uno tantum pede, aut cauda, comprebendatur, et vena-
tores diutius reraorentur , dentibus eam reecindit, atque
diffugit, ut Aesopicae Vnpi contigit.
8 NOTAS

t5 (pH.r. Ad Aesopicum hune Apolngum respexissc

videtuv Timocreon , dum do J.hemistocle , quoil Melo-
rum partes sequutus cset, iu41.it: {Xx yat fxva xo-
't.ovn , ivrl yol a-'hui ).1. Plutarch, in Vita.
FAB.. VU, rfdua vti. Ita quoque
Faernus Fabula suae XVJJI. quam ab Aesopica elo-
gantissime expressit, idem Epfiuytbion apposait,
ien": "., . . ,' ;, i ! .. , ..
Quae terribilia sunt ab insolentia,
Ea reddit aesuetudo blanda et .
FAB. Vlll. -us ial ottfeuxy. Reclius habet Pla-
nudea lectio w; ixX otjdf. Nostra atporior est, ni
ftior. .. V , .. ,t\ .,' ..
. FAB. IX.. fyvftvaofiiv&.. Ha in voce ambigua
inest signification in caque totus, Vulpis iocns con&islit.
Qnum enim Crocodilns pellem babeal asperam , squainis
xugisque horiidam, adspectuque plane djeforniem, stulte
parentes nobiles iactat alque praeclaros, in cuius toto
corpore nullum exstat liberations cuitus vestigium. Tua
itaque apparet ex pelle, Vulpes ait, te ingenuorum
alore, sed ut servum ncquissnum acruinms, laborious,
poenie, verberibusque esse exercitatum. Ceterum, quod
CI. Heusiugerus observavil, ut latina vox exercitua., ac
exerciiatus saepe de eo dicitur , qui plurimis malis cou-
ilictatur, jdem, de Graea ivpya^ta-dai fieri docet H".
Slepbanus voc. yvftvaoo- et ty?vuva>. Convenit
uleiii liaec fabula cum Planudca IX. licet verbis nonni-
hil discrepet. , . . .. "...
FA. X. i'tle -QoaqnVovaa. Error est in C
dice nian ii'estus; yerborum enim et sensus ratio negati-
vam postulat. Quare lcgendum ^i? ov Ttyoaqtorov-
00c, ut habet vulgata'a Pianiide , vel '.tjwo ^w-
vovaa, aut quid, simile.
tov TQqTfqv lixfiv. Hic quoqtie vitium est in Casi-
nenei Codice, qui tarnen perraro vitiosus esse solet. Re-
ponendum. itaque , quemadraodum Planudes quoque ha
bet, le to liyptQ Ofiout xul l '(ya ts eig* t xal
tOVi TQQllOV 1%K. .,.1. ,
Ceterum haue fabulam Aesopicam esse minime est
dubitandum, quum a Maximo eli'am Tyrio Dissert.
XXXlli. iuxlavero Davisii ordinem . ei tribuatur.
Quod autem in hac nostra de Veualore et Vulpcula
 > FABVLAS AESOPICAS.
dicitui , 'apud Tyriiun Je Leone et Cerva navratur; ex qpo
coniici potest, quantum Aesopjcae Fabujae varie a variis
relatae atque enarratae , a prstina forma recesecrint.
FAB. XL . y.ifuoniuv. Citharpedus, qui proprie
a Latinis fidicen dieilur, is eat, qui citbaram puisat, et
vocem addit ; citharUta contra, qui citbaram taut urn -
modo pulsat. . - t- { ", .
(ioQf/Lu}.vxiiou.., , vol /.loouo'kvxiov est
lion modo terriculamen turn, aut spectrum, sed eliam
persona cmica, lacks nenipe bislrionis iicta, quae non
os tan tumj sed totum quoqno caput obtegebat. Ue bac
yide Gelhum lib. V. cap. 7, non Kigali, et Bur-
mann, ad Pbaedri Jud>. 7. lib,,VL quae cum nostra con-
yenit. Omnium lamen dociissinie.de persoiiis et larvis
dieseruere, Agesilaus Mariscotlus, Bergerus, et Ficoro-
nius suo in opere d^baryis Scarcis.
Quum autem .personarum inventor , teste quoque
Horatio de Arte Poet. v. 278. Aescbylus . fuerit, qui
fere saeculq post Aesopum floruit, bine Ince clarius
apparet, fabulam banc minime ab A^'sopo pr.ocessisse,
sed posteriorbus temporibus ab alio ad eius imitatio-
nem. fuisse cum posit am , aut sallein, si earn Acsopu
prolulil, deprayatam valde fuisse. His adde , quod
citbaroedorum bobilus tunica . talaris erat et cblainys,
(Pollue. VIL i3.) persona numquam. Id quoque PlanuT
des sensit J'ub. XI. .c pro xi-Cuooj&o'- posuit .
iyxq.alot> aux <#*. Hinc. tritum illud in Onoinis
Poetaruin: j;-' \ v'ut-' \t i>* t-/*'ro
Mi} xqiv" owv'z xXXo, u/.i.d . .
'Hi J<5 xaklo, 'iav r'jry vouv .
jCui non absiwilis, est Faerni suntentia lab. LXVI. quau)
ab A espica expressit, aiens: $\ .tbul.il'i . ; i ., .
{^ori^et 'W0fl/w|ae nisi.cui sapientia iuneta est.
, JfAB. XIL oaxov. Licet in- Cod. sub bac .voce
linea duela sit, qua librarius u;t plurimnm Uli solct
ed tas yoc.es designandas, quae .nter scribeiidum te
mer irrepsere, earn tarnen bic retinendam duximui,
quod nibil Fabulae sensui obsit : oaxos eniin idem est
pofxivs,.. et ozyq, ut exponit .Moscbopulus a Cl. l>u-
Cauge allatus in Glonsario mediae et inmae graecitatis.
xal Uatt.-ovau. Subinlfdligeudura , per. rirnaiu
aliquam , aut ajrctuni foramen, ut in pastorum tecto
jo NO TAB
riis esse solet. Tunc manifeste patet, qu* Vulpes de
caussa exire d'einde non poterat. Hanc autem i'abellam
bis vcrsibus Horatins retulil Epist. 7. lib. L
Forte per angustam tenuis vulpcula rimam
ttepnerat in ourneram frumenti, pastaque rursus
Ire foras pleno tendebat corpore frustra.
Oui mustela procul, si vis , ait , effugere isthinc,
Muera cavum rptes arctum , quem macra subisti.
ra Xt 7tt xmv . eveletus , qui priants
ex Pakthiis Codd. banc Fabulam edidit, nam. i64.
pro Xeitz magis apposite habet %?>:. Puto tarnen
in vetustiori eliam Codice, a quo noster descriptus
fuit, rccln scriptum fuisse, eaque ex voce, Laud in
slita librariorutn incuria, .ent prcessisse. Cete-
rum aliae membranae ab eodem Neveleto inspectae
Epimylbion hoc varie habent, : '0. ft. S. ort ov
SeZ riva 8o.lio,''fi'nlriot(o nXtovtxtttv iv wjtqg) y,
xV uij .-n , nvva. noSwaii.
FA. . tt)t> rti aw/xato iioixikav. Pardus,
quem non modo Gesnerus, sed et cleri, qui de anima-
lium natura scripserunt , nnum et ' idem animal esse
fatntur, ac Leopardus, Pardalis, Pordalis, et Pan-
thera , pellem rhacnlls distinctam habet. Hinc prover-
bium exortum nSaki oix 7t0T-&irat. xazaxixtov,
quo significantuf illi, qi frustra i noli tos mores depo-
11ere conanlur; quem in sensum ita usurpatur a Greg.
Nazianz. in invectiva prima adversus Iulianum, dum
ait: ovi y el%e 07x10tv , r TiSaliv noio-dai to
xatotixTOv, i) Al-diona to xfl.av.'
v7ioTvovocc. Perperam scriptnm est in Cdice
notvxovoa. Ceterum huiusce Apologi mentionem fe
cit etiam Plutarch, in Convicio Septem sapUntum , ubi
Anachareim cum Aesopo ita loquentem inducit: Sv b
totxas ovS rtj ioevrov (tvt]fiovivHv .utntxo. x. . L
FAB. XIV. AtkovQo. Ex Etymolog sententia
ita appellatur hoc animal sra al)Jkiv, xivty
Tfjv oiioav , nimirum a vertendo et movendo caudam.
Qnamobrem Latini aliquando torquicaudam et trahi-
caudam appcllarunt. Cclebratissimi erant apud vete-
reS Feles Tartessiae, ita dictae ab huius nomims urbe in
Iberia, ubi maximae nascebantur.
Ceterum atXovoe a nonnullis cum yulq confun
 AD FABVLAS AESOPICAS.

ditnr, qnos inter Columella et Varro sunt recensendi;

sed also: alovo en im proprie felis est, animal do-
mesti cum, quod in aedibus nutrkur ad arcendos mu
res tam a supellectili quam a frugibus; yakrj vero m
ltela est. Horum autem error inde facile derivatus,
qnoniam tarn feie , quam mustelae , muribus insidian-
tur. JTXJ tarnen pro yat.it) priscis ecTiptoribus est
etiam felis. Vid. Perizou. ad Aeliau. Variar. Histor.
lib. . . 4. et Ruhniuin ibid. .: ( :
oovSi. Non recte est in vulgata a Neveleto i55. quae
cum nostra concordat, opwff. Haec vox enim generatim
de quibuslibet volucribus intelligitur; hic vero de galli-
nis tantum, ceterisque cortis incolis avibus sermo est.
Tzparpooa aval.awv ioyal.a. Mancus est atque cor-i
ruptus hic locus inJNeveleti vulgata. Hinc vide Florentini
Codicie praestantiamf [Hu. us apologi mentiofit apud Plu-
tarchum de fraterno a/nore p. 4go. Mor. Ex Addend. MS.]
FAB. XV. vvxtoq xixgayta. Elegantissimus in
ter Luciaiii Dilogos is est, qui Ovtto ij ',
Somnium sive Gallus, inscribitiir, in quo lingit Micyl
lum sutorem , noctu Galli cantu expergefactum , ad
cum ita loqui: A'.d oe, xxiars 'A).txxQvv, Zsvt
avts imtQptii , (pSovtov ovtai xal ovq>mvov ona,
o fit n'Kovtovvra , xal ijSioti velto vvvta, xal
drtvuaaxrjv vSatuovtav tvSaifiovoiivta , Sixov
xal yiyuvos vaioreas inriynga , s fitdi vvxtcoq
yovv tr]v nokv oov .iiaotoTi'oav ittviav iatpvyotfxt.
At te, scelestissime Galle, lupiter ipse obterat, qui Ln-
vidu adeo otque clamosus, quique me divitem fa
ctum, et euavissimo in somnio versantem, et admira-
bili quadam felicitate perbealum, penetrabili luo illo
acntoque clamore excitasti, ut nimrrum ne nocte qui-
dem paupertatem l longe peiorem einigere possim."
Haec vero , si Cl. Berglero fides habende sit , ab Alci-
phrours Epstola to. b. III. Lucianus hausit: ita enim
lophon Erastoni scribit: 'Enirpieltj xal xeexoe xaxs
trokoixo o xxwiQ ixTovv xal fuauvatoe, o
ae rSvv bveiQov di^tivov , vaoTjaat, i&jyiev.
I inl yap ra ovvi)#t] > toymv. Eadem Luciam
Gallus Micyllo respondel, ut se excusatum babeat,
quod cantu somnum abduXerit. MlxxkXe Manota, jprjv
Tt ^apt?ff^a *, Parwv \rt vvxrot Svyal
 la KOT-Apv

ftfjv, <o i%<Hi ptvusvog Stavvstv xo7.1 mv

iiftov. Uere Mioylle, gratum tibi, me facturum rebar,
si noctis quantum possem , meo cantu ante verterem,
nt posses, laborein ante lucem aggressus, illa mulla
tua opera absolver.'* . . i
icyeiH. In Cod. legi potest etiaru Suyu'oco, quod
non placet. Sic et inferius Cod. habet naaoxtvatu,
sed male.
FAB. XVI. tovtov . Mam et perdices,
ut Cl. Ileuiiiigerus auimadvertit, domesticarum avium
nuraoro habet Orieus , Chios maxime, ubi gregatim
eas pasci, anctor est Busbequius Ep. III. p. ii3.
o cc'iextQvovag na/o/4vovg, . Ita Galli pugna
ces sunt, ut maximae inier eos dimicationes saepe sae-
pins orianhir. Iure itaque Aristoph. in Avibus v. 836.
eds "Attog -rtOTTOvg appeJlavit. Testis est Plinius Hi
tter. Nut. lib. X. c. 21. qui etiam ibidem tradil, Per-
gatuis omnibus annis gallorum gallinaceorum spectacu-
lum cerbuitium eollemniter ac. publice edi solitum,
ceu gladiatorum. Id autera et Athenis l'actiLatum Aeiia-
rras docet Vor. Histor. II. 28. JNec galli tantum, quos
inter Tanagraei excellebant, cum gallis publice pugna-
bant, sed et coturnicum gallorumque certamen erat
aptd Graecos, ut refert Xenoph. in Sympox. pag. 5i4.
iin. jo. Ed. SLep/iani, el Lucianus in Dialogo de Gymna-
sB inscripto , cuius hic, verba referre baud ingratum
puto: al ti v n&Otg , tt -fitiiuaio xal tvywv xal
Xextvpwv ntt > xal onoudijv 't tov-
toi ov [uxmi,; y-ccoy Stii.vri, , xal ' in
ftdyg , vn vfitfi avto ic/tfy, xai x.toaTt'tcaaat
viai tte v i)kcxiq xagetvai xal cfv oQvect -
nvxTivovra f'x<>t> ) iaxtfjs nayoivam; ; De his
VeTo omnia Sam. l'etitus ad illud Legum Atlicar. lib. L
itul. ' 4o.. lexivfa dywyiicrcii ijftoai'q ir, ti
/ rutQag tov mvg. Ceterum mos idem
apud Anglos etiammmc viget , apud quos galli haben-
tnr pugnacissimj Shake buggs, quorum certamen gra-
phice descripsit Magalollus uo$ter sua in Epistola ad
Leonem Strozzam missa, quae est 48, i'umiliarium Hipp-
Tom. II. quam. vide, si libet. ,
- FAB. XVII. 'AvQ ntjQos. Fabulam banc ex Pa
latin Gaud, JSoyIetus piimum edidilj sed ita men
 AD FABVLAS AESOPICAS. i3

dosa in i] I is exstat, ut ipse earn emendare coactas fue-

rit. Deest tarnen tum in Palatinis menibranis, tum in
Neveleti emendatione post vij vox ntjft , eine qua
Fabula tota friget.
Xyav onotv ti iaii. Tactu ita caeci pol lent,
Ut eius ope vel minima dignosccre possint; cuius rei
plurima exempla congessit Christopherus Sartius , in
Academia Pisana Logices Professor celebratissimus, egre
gio suo in opere, cui titulus : VOttica delta Aatura
delP Educazione. Lacea 1792. 8. quod coneule.
. tov awuato qiaivstai. IJinc Maitialis lepi-
dissimum illud ac nolvovXkrjiov Epigramma in Zoi-
lum lib. II.
Crine ruber, rget ore, brevis pede, lamine laesus,
Kern magnam praettas , ZoUe , si bonus s.
eque Philosopha iegant, intimum anhnuin sibi quo-
dammodo exteriorcm corporis habitum conformare.
Hin nonnnlli tum apud veteres, tum apud recen tio-
xes , ab exteriori figura anirai mores agnoscere. pos
se putamnt. Celeberrimi sunt apud Graecos, qui de
hac arte scripsere, Polemo et Adamantins; lo. Bapti-
sta a Porta, Angelus Ingeniertus, aliique apud Italos,
qui Lavatorio viam stravere, cuius opus exstat de Phy-
eiognomonia Hagae Comitum impressum 1781. Vol. III. 4.
FAB. XVIII. Et hanc ex iisdem Palatinis Codd.
Neveletus , sed corruptissimam edidit.
sv. Perperam in Codice "sya , nisi pro nvlwv le
gator von>.
xvriy 001 TiDOGoio). Dents nimirum, qui
praccipna canum arma sunt, eorum vel maxime,
qui pastoritii dicunlur. Ceterum de ferarum naturali
sais armis bene Pheraulas his agit apud Xenophontem
in yropaedia lib. II. Kai t alla inioratal tivcc
ftjcqv txaara, ovSi nao' iv Xov uaSvia 17 )
riji qivoii- oov 6 fiov? x'pati naltiv, uxo ,
atfian, xccno dovu.
FA. XIX. el rpoia. Derisum a ve-
tula ob similem lapsnm Thaletem, Diogi nes Laertius
in eius vita ita refert: sttyttai S" tiyutvos iuro yao
ix vffi olxla, 'iva. , tt ofoov
lputativ , xal avro> yotfio^ayti qyvai o/v yauy o
y j QaXrj, ret iv aoaly ov ovvtttvoq lty } roi
 li NOTAE
1 rot/ ovpavov ou yvtaeoScu ; Ferlur autem, quum
doipo ab anu educeretur, conte mplandorum siderum
caussa, in fossam incidisse, ingemiscentique dictum ab
anu: qua ration , Thaies, quae in coelis sunt, com-
prehensurum te arbitraria, qui ea quae sunt ante oculos
videre non vales?" Vide Platonem in Theaeteto. Hinc
Diogenes ille Cynicus apud Laertium mathematicos
carpebat, eos aiens dnoXtnuv utv n toV ilion
xal xrjv oefajvijv, 8' iv oui nyfiata *.
FAB. XX. to' Sixtvov xBrtf. Varia atque inter
se diversa piscatorum instrumenta erant , -
/101 arundines , QuSoi virgae , Idvov limon , Tljre 1-
Jietoi pili equini, yxwta h ami , yxtSvta bixxva re
lia, quae quia ictcit non in mare provectas, ed in terra
consisten, dfiqiikijoTQa reta, quae in mari auf flumi-
ne proieca, atius se diffitndunt, et ntrinique i ne hn! tit
praedam, et alia , quae a Polluce rccensentur Lib. I.
. IX. Segm. 97.
vrjvtyxt a/uuiSa. Smaris est parvus piscis, alio
nomine Cernes appellatus, de quo ita loquitur Marcel
lus Sideta in sui Poematis fragmento, cui Til nias 'lari-
xti HQl l%dvwv, iam a M ore Ho Parisiis edito, atque a
Fabricio relato, Biblioth. Graecae T. I. pag. ai.
uaiti au '/.Tai prvQfitjxtyta xrjva,
'Pntbita atiiva t xoxoSovcct iaxovaf
2vv abivij Xa^TV * xaiipftvai, utxQoidoto,
Ilctyoov trigove* qpiXrjy ftex oaira zi&rjvct,
fiaoiStov at. inj Si xaXoy xQaiafitjov q)^ou.
FAB. XXI. otx wq:ihi\~> ris Tifty novrjv. Ele
gantiseirao idem Epigrammate sub num. 8. Lucianos ex
pressif, aiens,
OavXo vijQ ti"o toil titijfivo , tl op xoa;
AvxXiov ra'f #e(>tTaff, tl xevv i$%eo:g.
Per(usus adus est homo non probus: omnis in illo
Quae lia la fuit gratia, vana prit,
avtov Si tvTtrtov. Est quidem prudenlis, improbo-
rum consortia evitare, sibique ab eorum fraudibus ca
yere ; sed tarnen vi ri probi non est i His nocerc , deque
eorum calamitatibus gaudere. Divinum illud sit omni
bus neque propositum: Diligite inimicos vesiros, etbene-
facite Us, qui oderunt vos.
FA. XXII. [(" Stavov. Male bis in Codice,
 AD FABVLAS AES0P1CAS.

male in Planudea 129. quae cum noetra convenit, Hcu-

ingero ibidem moliente, et in editjonibus omtiiliue per-
peram roV (xyav legitur, quurn Graeci non dicant zov,
sed Snvov. Adeo inolitos errores demere mul-
tum est.
or* oi Set -SaQQiTv. Huius fabulae Epimytbion lon
ge melius it* a Planude effertur : b'r* ov Stt tos
i uKKozqLv evnoHiv inayy.!o(ivoi.
FAB. XXlll. X) Si xazijqpq. Animadvertit ad
haec Neveletus, Fabul. i5o. plurimas lectionis tsse va-
rietates in Palatini* Codd. in quibus eadem haec Fabula
occurrit, quas omnes referre operae pretium minime du.
. Quam tarnen Palatiuus V. habet, mrito hic recen-
senda videtur, est enim : d Si rv xaztj(frs xal ovSv
ra-&uv ix lijs .vnt] , /uoio Si tv aoutt Sto/tnj. Illa
autem, Aquila, trUtU eral , ettcam uilain prae dolore
sumebat, regique captivo similis erat.
ftij tovTOv ov ItViJf. Stvit,a> proprie est aliquem
hospitio excipere ," unde fVa ea niunera dicta, quae
discedentibus hospitibua da bau tur. Inde igilur significa-
tione petita, heic usurpatuni >' videuius geiicratira,
pro donare, sed valde quidem improprie ac violenter
id factum.
uijntae uvt. Si leporem , Vulpes inquit, ei mu-
nus adfers , a quo renatis pennis aufugisti , cave , ne vi
dens ille, quod tali muere a te cumulatur, iterum te
capiat, denuo pennas evellat, sperans nimirum, poet-
quam creverint, alium te ei leporem lore adlaturam.
FAB. XXIV. Han abulam respexisse videtur Plu
tarch, in libro vyuivtv naoayytkuatuv , dum ita ait:
ove ti)v ftoSovkov ' x/j.ikoy , ixixovtpoai
too qyooriov fttj ovkofiivnv , aiX xfxk xal rtira
jravzu ftet fuxor oaui. "0 xal avvir) zekivrtjaav-
zoe avzov.
avv T<j> axxta. Vox Graecis veteribus etiam nota,
EusUithio teste Iliad, rj. et . licet per unicum x scribe-
rent Athenienses. Haec autem varia signicabat, nempe
vettern vitorem, ut plurimum pilis cuntextain , quam
Monacbi et Eremitae induebant, qui strictions vitae
rationem amplectebantur. Sxxo pratterea vests erat
manicis carens, corpori adstricta, nullis striis aut undis
lasciviens, Patriarcharum et Metropolitariun propria,
 IN OTA E
nee non, ut Pati'iarchis, ita quoque Iinperatoribu Grae-
cis pcculiaris; de qua vide Du-Cang. in Glossar. Med. et
Inf. Graec. Hie vero huiuscemodi dictio pellem cum
ipsis pilis detractam proprie siguicat : talem quidem
primitus significationem babuisse quodanimodo probare
videtur Chron. Alexandrin, ann. 3. xal evto aroy
iqpvtvaav , xal txSeoavte? avtov, tttoiijoavto iOfta
avtov axxov: non quae leguntur in Vita S.
junior, . 2. 7jv 8 xai tv0vxa avtov xotxv
ulywv axxoc.
FAB. XXV. "Axtog. Graecie Laec fera promrcui
generis est, atque ita nominatur quasi aoxo ab x
propulso , quoniam ad iniurias propulsandas eius ante
riores partes magno robore praeditae sint; vel, secun
dum alios, ab oxouni contentas sum, quod Vrsus in
latibnlis , sola contentus inedia , hyemem tranaigat. De
quo vide Aldrovandum ceterosqne.
<paol tr,vxtov. Aristot. in lib VIH. Hist. Arum.
c. 5. ab huiusmodi sententia dissent i re videtur, aiens:
i'j Si aoxtog nafxrpyav tori. Aelian. tamen de Animal.
lib. V. c. 4g. ait : Ai aoxiot tmv &rQarwv tov etg at-
fta ntavtag xai nvevfta tig iavzov toaavtag 6oq:or~
aautvat,, ok vexoovs naaliftnvovai- xal oxec tovto
to t,<ov vtxoov Stlvtttadai. Celerum , Vrsum
hominem aggredi, humana uraqiiam carne vesci, ad-
firmat etiam Cl. Bujfon llist. Natur. Vol. VIH. art. de
Ours.
FA. XXVI. atvog. Satyri, Bacchi comit*
laseivi, satis ex labulis noLi. Multi tamen Salyrum si-
niiae genus esse , facie rubida , agile et caudatum rf
rant , quos inter Nicephorus ex Fhilostorgio lib. IX.
Hist. Ecoles, cui non absimilis est Hieronymi Satyrus
in Vita Paulli, qui certe, ut bene Heusingerus sentit,
nefas putavit ea, quae a Monachis audicrat, non verissi-
ma putare. Idem autem confirmare videtur Plutarch.
71 Sylla, dum narrt, prope Dyrrhacliium iuxta Nym-
phaeum quoddam stratum somno Satyrum captum fuisse,
qualem plastae et pictores adumbrant. Adductum ad
Syllam, percontatos inultos interpretes, qui nam esset:
qnum vocem tandem edidisset, non quidem human ,
vcl claram , sed asperam , et omni n ex binnitu equi et
liirci balatu confusam , obstupuisse SyHam , et mon-
 AD FABVLAS AESOPICAS. 7
strum avcrsatiim. Ceternm Satyros , Faunos, Pana,
olim fuisse atquc innotuisse, m un ri desinet quisqus
Onrang-outangos , Ceriopithecos, ceterasque Simiarum
species nomine Lantuui ab iis diversas fuisse i Iii persua-
sam nieciim babeat Omnium lamen oplime ele Satyris,
veraque eorum forma, nuper disseruit CI. Alois. Lan-
riuSj quem lieic commemorare sumino honori meo Juco,
egregio suo in Opere : De' Vasi anlichi dipinli etc.
i xul iffta;. Hoc Epimythion a Flutarcho de-
sumptum est. lpsi en im eadem haec verba ad.-cribuu..
tur ab Antonio apnd blob, in Silin. CCXIIl.
FAB. XXVII. xvaqztu. Quia veteres vestibus plc-
rumque candidis utebantur, saepius eas lavabanl , et
repurgabant , additaqus ci-cta splendidiores reddebant.
Hoc fullonum eral munus, a carbonarii arte et contu
bernio alienissiumm. Vide Erasm. Schmidium ad Matth.
IX. 16. Marc. U. 21. Macrob. lib. II. Saturn, . a. de
ioco Fausti Syllae. Heusing.
av notiqto. In edita a Plamid. XIII. quae cum
nostra convenit, legilur ftt ; , / iy> l.tvy.avio,
avos aj'/.tjs nl>no , ne quae ego dealbo , tu car
bonario ciere adspargas : quae quidem lectio magis
fullonis verbis consona est.
fc'AB. XXV1L1. aayrrrv lkxov. Sagena piscatorii
retis genus est, Hisych. teste, calamia in oibein ita
implexum , ut ingrcssurn piscibus facile piacbcat, egres-
sum vtro iegtt. La ti ni vtrriculum dixere. Vide MatLb.
. 47. Stquioribus vero Graecae linguae temporibus
eayi'jvn naiigii quoque genua dicebatur, ut rel'ert CI.
)u-Cang. in Gloss.
<$iAir) io~T.iv r ). Unie sententiac egregie con-
sonat illa: Extrema gaiulii luctus sequitur. J'roperb.
XIV. i3. Cu i non abludit illud in Gnomis:
'J2s i tas tjSoyt /-?.
Et Plaut, in Ampliitr.
ta quoque comparatiim est in aetate hominum,
Ita JJiis placitum, poluptati ut moeror consequatur.
FAli. XXIX. "AvdQio-roi tu;. Similis est arg li
menti Epigramma illud Antkol. lib. I. . i3. lti. quod
ita se habet:
^1 fitjov oori fiD.ov vi'jfKot, nvta as ftiot,
JlavtoXtTOQ' nvir <5' ixotyiTal at ftpo;.
 is NOTE

" txl yf, tpeiiyri , y%ov Ivxo' jjp S} srpo' v\pOi

dtvbQout, riont Stlfl vni xQtUOVb)V.
IInou xal Nttkuy ,6 8' iv blvai xoxSt.ov
"Ets>ev, tt attTg -&joa Sixuiratov.
FAB. XXX. 'Ev S rtj PSw. Vibs celebrrima Rho-
dus, in eiusdem nominis insula, in qua praecipue Apollo
cultus, cuius in honorera Rhodii Colossum dedicarunt,
xiuuin ex septum orbis miraculis, a Charete Lysippi
discpulo elaboratum, immodicae proceritatis statuam,
ita ut inier eins crura, quae in extremis portus pro
pugnculo insidebant, naves expansis velis transir
po.ssent. Terrae autum motu corruisse ferunt anuo
ante Chi ist. 222.
Sov 'PoSoe. Hinc proverbium buiusmodi apnd
Dogenihutn el'ertur, vulgo in eos usurpatum , qui se
iactaiil alibi grandia fecisse, quibus nulla fides adbi-
beri potest. Vide Krasm. Adag. Chit. III. Cent. III. pr. 28.
FAB. XXXI. 8 ft7jdv %ft''- In Medicoruni
nvaritiam egi-egie lusit hoc Epigrammatc Owenius,
b. I. ai.
Qui modo venisli noslram Mendinus in urbem,
PauUum mualo nomine , fis Mediis.
Pharmaca das aegrolo , aurum Ubi porrigit aeger,
Tu morbum curas illius , Ule timm.
Illud autem omnes qui salutarem artem profifeutnr,
animo semper situin habere debercnt, quod Lucianus
in Abdicato . 2. ait, nempe: To Si tj iaxoix^,
caq> oexvT.(Qv tati, xal ttT> iw xorioifiwrsQoy , -
aoTii) xal i.evdioiu)TEQov evai xooi)xu rof ^oo>u-
yot. Medicina vero quo honestior est , et vitae uti/ior,
tanto liberedior debet esse utentibus.
xul yofiiuc. Ita quidein in Cod. Obscurus lamen
aliquantum huius loci sensus est, iortasse hand insli
to librarii vilio; maiorem lucem adle il vulgaU
14. mud. XV. a qua paruni nostra diflert. Verum, si
quid video, haec ita sunt intelligenda. Putasne , vir
aegrotus ait uxori , Dos immortales atque beatos , nul
lius rei indigos, eo mihi valetudinemreddituros, ut cen
tum boves obtineant? Minime certo. Placide igilttr ac
tuto vota huiusmodi facer possum; hand enim ipsi re
posant.
FAB. XXXII. ovlfterog 'r lv. Peculiaris est
 AD FABVLAS AESOPICAS.

huiusmodi syntaxis , quae quidem melius procedcref,

reiecto zt, et vxodtt in v^oSsT^ai converso, etc.
FAB. . ifixslpovs noitjaai zrtg ympytxfjg.
Praeclarissiinaui agriculturae laudem in Xenoph. Oecon.
faabemus, dum singula eius bona commmort; qui bus
commemoratis baec addit: Si xxtvog tlmv,
Se t(pr, zii> ystaQyiav aKktov te%riv ftizga xal rgo
lf 6v tlvai tv flip yg qxgofiivrjg zijg yewgyiag , ggiov-
tai xal al ak'toi z/vai dnaaai- o'tod 3' t> vayxaa&j
V 74 Z4>asviiv , noafitvvvvtui xal ai a.at t%vai o%e~
8v ti xal yr,v xal t.azzav. Praeclare
autetn et ille dixit, qui agriculturam aliarum artium
matrem et nutricem esse adfirmavit. Nam quum pro
spere agricultura succcdil, ceterae quoque artes omnes
flor'-scunt; at ubi terra necessitate aliqua inculta nianet,
ceterae etiam arte erc terra marique extinguuutur."
xfirtTog -i;aavg iari. .Non absimilem senten-
tiam Hesiod. proert, ". xal '(. v. 08. dum Per-
sen, ut in agros colendos incurr bat, adhortatur; ait
enim:
jj gytav S" txrSgeg noKvui}ko (pvnol vs.
Kai igyaftevog (pif.ztgog afavtlrouuv
"Eaasai i'Si [ , ftXa yap arvyiiwcnv tgyovg.
Verum, pace dicam tua, Hsiode, mique Aesope, non
eeinper suus cuiqne labor prodest; sunt enim plcri-
qne ignavum fuci pecus, qui immunes aliena ad pbu
lo sedent,
O ptkiaavov xtuatov zgv%ovaiv tyoi.
Hes. ib. v 3o5.
FAB. XXXIV. val.amv' avkovg. Ad liane fabnl.
respexit Herod. aiens : 'Idvia <f a(slv uvkrjtijr , Srza
1%-tfvg > t} Salaari, av.eiv , Soxnvr aqeag i^ekiv-
o-ta-Pai ig yfr. 'Jig Si x. . X. Vide sis Fab. Aesop.
Gra.ec. editas Isenaci et Lipsiae 1776. pag. 10a.
FA. XXXV. tlarjX-fe iv zm ;rRo<;>. Id quando-
que ver fit , praecipue quum oestro Tliynni agitan-
tur, ut narrt Aristot. lib. VIH. Jj/ist. nim. . ig.
aiens : Ol Si ihavvoi xal ^iq>iai olutnui 1 xvvog iitt-
%o7.iv ' %ovoi yg fxqziQni zrjvixavza r itzs-
iryut olov iixuXtjxiov , to xahivjAivov oIotov, hftoiov
fttv (rxoniw , jLt~ ti4og Si loov ga%vtj. noiavoi Si
zxvTa nova zowvzov , wate iXkeaai Mots ovx tkat-
b a
-o NOXAE

tov rv icpiav tov Stktptvo. io xal xoi xlotoi

noiXxif ifininiovai. Similia ex Graecis , ut Cl. Heu-
sing. adnotavit ad Plaiiud. Fab. XVII. quae cum nostra
convenitj tradit Athen, lib. VU. cui vvvos tov
vtiv , id est a ruendo dictus videtur, nec non Oppian.
lib. II. llalieutic. v. 5o6. e Lalinis vero Plin. lib. IX.
cap. 5. qui Aiistoteli verba ita expressit. Animal,
inquit, est parvum, scorpionis effigie, aranei magnilu-
dine. Hoc se et thynno, et ei qui gladius vocatur , cre-
bro delphini magnitudinem excedenli , sub pinnas adfigii
acleo, tanloque infestt dolore } ut in naves saepemt-
mero exsiliant. Ceterum Aelian. lib. XIII. Histor. Ani
mal, cap. 17. avlMTtiav vocat piseem tbynuo infestissi-
mum, magnitudine tbynno non multo inferiorem , ro
bore vero superiorem.
FA. XXXVI. on iv vyivi. Familiaris est L11-
iasmodi loquendi forma nostro huic Aesopicarum fabel-
larum scriptori, vit passim observari potest. Saepe eni'm
occurrit ort otiosum , modo redunda!, modo coniuncli-
vo iunctum infinilivum facit, ut superius in Fab. XXXII.
quae quidem omnia rueiitem Graecae linguae at lat m
sapiunt,
otmtlvovi. Hoc serio aliquando, sed necessitate
ferc coactos, fscisse Graecos observo. Cyzicenos obsi-
dione clausoSj quum nigra vacca Proserpinae facer non
possent, quod nulla eius colon's L ostia tota urbe super-
esset, ex faria iictam arae imposuisse, atque ita Ueam
sibi propitiam reddidisse narrt Plutarcb. Lucil. . 47-
Idem ab Alheniensibus in Diaeiorum solemiubus facti-
tatum, adirmat Alex, ab Alexandro lib. . . ia. IJeu-
singerus.
xattxawtv. Perperam in Cod. scriptum exstat xcr-
ztxatyev.
%{kia rakavtu. Convenit baec fabula cum edita a
Planude XVIII. licet nonnihil quoad stilum diffrt.
Nostra tarnen in fine mutila adparet, ut ex Planudea
coniici licet, quae ila desinit : 'Sl S ovx imoTivtro,
%^1 vn avFuy , )^ xUuv /.
Sed quum non crederetur , ab ipsis abacias , mille drach-
mis dipenditusfuit.
FA. XXXVII. t'ixev aihotg tyxelvr. De An
guilla, quae post rteusatum regem tigium Ranis a
 AD FABVLAS AESOPICAS. j. i

love regina data hie fingitur, nil apud Phnedr. in Fab. 2.

lib. I. quae ex bac nostra processit. Nec mirum : Phae-
drus emm non vertil, sed imitatus est Aesopi fabulas,
easque pro suo ingenio tempornm inoribus adornavit,
ut ipse fatetur, dnin ait, Prolog, lib. 1.
Aesopus auctor, quam muteriam repperit,
JJanc ego pohvi versibus senariis.
lav. Serpens est aquaiicus vSq, qui etiam ma
sculino genere vSo est diet fis, a commun! nimirum
origine, quod iv vSari , in aquis ut plurimum habilet.
Hunc vero xoovQop quoque dixere , quia interduin in
terra degit , qualis ille apud Virg. Georg. IV. v. 458.
Immunem ante pedes hydrum morltura puella
Servantem ripas alta non vidit in herba.
Ceteruui inimicissimuni esse ranis animal, testatur idem
Aclian. J)e l*ropr. Animal, lib. XII. c. i5. dum ait:
Ihtz{tu%QZ vSqov fiiat xul toixtv la%vQ>s. Hydrum
falde el inetuit et odit rana.
FA. XXXIX. Corruptissima exstat in Palatinis
Codd. hace fabula, ut videre est in edita 171. a JNe-
veleto , qui aliquani ei medelam adferre conatus est.
Florentini aulem Cod. lectio perspicua est omnis, nul-
luinqiie vitium prae se fert. Hiuc summam ipsius prae-
staiitiam vidis.
FAB. XL. . Ita quidem in Cod. sed ma
le, subsquente ixXtaav , quod sane ozTjQtq uovre
equirit. Hoc autcm vitiuin forsan indo derivatum,
<|Uod qui Aesopicas liasce fabulas , forte e Babrii ver-
sibus, in solutam orationem convertit, -quisqus ille
i'uerit, a genitivo absoluto sermonein exorsus , cetera,
quae sequebantur in carmine, id oiunino recusare non
animadvertit.
dvvzoiv. Haud hic de sacrificio intelligendum,
sed de simplici mactatione, convivii instruendi caussa.
Alioquin, quinam modo, ex una tan lu m capella, cuius
pars m aior Ds et sacerdotibus debebatur, vicinis epu-
lum parare bubulei poterant ? Vid. Saubert, de Sacr. c. 30.
' naiSov yxatdiv. Post verba y.Qiiv aliquid
intercidisse videtur, nempe ijiteaev , euomuit , aut quid
simile; ceteroqi-in milhis est fabulae lepor, ac frigent
omnino haec verba: ov%l 1 a , Ttxror, Si xuxiqcc

j'f?. Id coniici quoque ex Gabr. tetrasticho VII. potest,
quod liuic nostrae fabulae consonat. Habet enim:
'H o' au yi.aaf ji yoov, tt'xvoy , tytj,
7W ;'(> ovStv , a! if/ oHotqwv.
FAB. XLI. tg riva bofxov. Ita quidem in Cod.
Suspicor tarnen vitium librarii esse pro bovfiov, quer-
cetwn, ut ex Planudea CXXXI. concitur, quae eius-
dem est arguinenti, ac habet Hovfioiva.
aot 'tqpov oovvai. Male in Cod. scriptum legi-
tur as.
f)yovv Tov lovtog. Expungenda haec esse arbi-
Iror. Sunt enim manifestum glossema, ab inerudito
exscriptore e margine in textum illatum.
FA. XL1I. eg toy q-toXv. Ergo, occiso quam-
vis puero, terra refugium praebnit serpenti , quam
PJin. lib. II. cap. 63. et XXIX. cap. 4. serpentent, no
mine percusso , non amplias recipere scribit. Heusin-
ger. ad Fab. l'lanudeam CXLI.
itoTi]xei. Verbum in Cod. pene evanuit. Hinc
iti eius ora scriptum exstat alia manu , non quidem
ceterae Codicis scripturae coaeva , u.li; quae vox
desunipta est a Fabula Planud. CXLI. eiusdem argu
ment. Ceteruni desperatissima plurimis in locis hu-
ins fabulae lectio videtur, ex eo quod verba pene omnia
vetusta te et usu abrasa sunt, et nisi lynceis oculis mi
nime legenda. Eiusdem est argumenti Gabriae tetra
stich on XI.
FA. XLIII. tV toi sroaoreita. Non de suburbana
tantin villa TioooTiiov dicitur, sed latiori sensu de
practlio quolibet, ab urbe eliam remoto, ut ex exein-
plis a Du-Cange adlatis, nec non a praesenti fabula,
comprobatur. Si enini de agrcola suburbano sermo
csset, non video, qui Svvavo SQoeKiy , xal lav
t> rfjotpijf noQaat.
? ovSefta vtoi iyt'vcro. Verba baec in Cod.
contextu pene evanuerant. Alia tarnen ni an us ita in
margine supplevit; et sane lillerarum, quae adliuc
supersunt, vestigia satis confirmant.
Tovg poTijpag oag. Etsi hoc docti non ignorant,
adolescentes turnen docendi sunt, antiqusimos morla-
liurn a boum aralorum caed i bus, quasi nefariis, absti-
nuisse. Aelian. lib. XII. flist. Anim. cap. 5t. 0(>vytg
 AD FABVLAS AESOPICAS. ui

S', iv rta avwT tt ctoor/oa noxttivy ovv, r

[iia -bavarog . pud Phryges, si quis aratorem
occident, morte muitatur. Ex liac ipsa vero
gente ortus est Aesopus. Iinitati sunt Atlienienses, et
alii. Idem lib. V. , Hint- cap. l4. xal tovro
tjf qovkartfitvov avvo (A&tjvaoig) , ovv p-
ti,v xal vno vyut> vw ccqtqio, t xal uvv
) fia^n, f>d xovtov vnv , ort xal oviog tr av
, xal if vSmxoti xa/xtuv xoivmvs.
Varro lib. 11. de lie Rustic, cap. 5. Bos socius hominum
in rustico apere , et Cerera minister. Ab hoc antiqui
ita manus abstineri voluerunt , ut capita aanxerint , si
quis occidisset. Addc Plin. lib. Vil. Hist, nat. . 45.
Coluin. lib. VI. Praef. Cerd. ad Virgil. U. Georg, v. 53j.
et interpr. Af-liani; roiikhus. ad Tibullum pag. aog.
Non temer itaque cants sibi timuisse finguntur in
boum aratorum caede, quae probibita erat, quum ipsos
occidere nihil vetaret. Jleusinger. ad Plan. .
FA. XLIV. rjyovf Taxvvmitaov. Manifestum glos-
scraa, ad explicandum vvxnartpov inargini adposi-
tum , ac postea ab ignaro exsciiptore in textum in-
sertum.
ltxTnvpatv cipav. Ante vulgatum automa-
torum horologiorum usurn, qui rccenUoris aetatis est,
instant is diei Signum vix aliud habebant vocale, in
agris certe, quam galli cantuin. Vidtndus Leo Allt.
de mensura tempor. cap. 3. Ilinc in urbe etiam iure
consult! eo excitari, et sub eujndcm consultores ostia pul
sare dicuntur. Vid. Cic. pro Mur. cap. 9. rjorat. Satyr.I.
10. Incidit autem gallorum hora, sive galliciniwn, in
quartam vigiliam, proximeque praecedit diluculum.
Piin. lib. X. cap. 21. JJeusingerus ad Fab. Planud. LXX1X.
quae cum nostra convenit.
FAB. XLV. -dtibtv fit]vvfiaT<av. Ita in Codice.
Planud. vero Fab. LXXX. quae eiusdem est argument!,
babet fiTjvipaTwv : quae quidcin lectio niagis placet; con-
venit enin cum iis quae postea sequuntur, nempe t
Saifiovwy py.
FA. XLVI. OTOtfvaaoa. Perperam in Cod. <m-
%i)aa , quod neutiquaui convenit , neque cum voce
yqavs, neque cum sensu. Ceterum eroi%v est pa-
ctsci. conveniret linde orotz>;<Ptr, pactum, apud Harme
 OTA E
jiopulum lib. I. tit. 8. . i. Plura exempla vide apud
Uu- t ang, in voce.
l-AB. XL\ . ioaoxioa vcaviaxov. Videtur baec
fabula longe ab Aesopi ingenio abbori'cre. Qui etiim
fieri potest, ut brutuin animal amure adolescent i> de-
pcreat, Venerem roget, atque illa t-ius precibus an
nual? Aesopus certe haud umquam tam stulta finxis-
set. Ac si (ivdonoioti quidlibet audemii sit potestas,
non tamen naturae contraria fingere licet, Hiuc po-
tiui existimo, huius fabulae Metaphraslcm longe errasse,
et quae in ea de adolescente felis amore capto enar-
rabantur, omnia Feli tribuisse. Id opinanti slimulos
addil Hadriarms Barlandus, qui noniiullas Aesopi fabu
las latine reddeus, non Felem in luvenem, sed hune
in F* lern amore correptum, Venereinque precibus fa-
tigantem, induxit. Ceterum Barlandus saec. XV. ineunte
clarus, fabellas bas vertit ex Cod. a vulgalo l'ianudeu
Linge diverso. Pluriinae enim , quae apud Barland.
exstant, in iilo desiderantur. Vide Aesopi, et aliorum
Fab. Basileae apud Hervag. i534. 8. pag. ai. Quid-
<uid tamen sit, huiusce fabcllae mentio quoque fit a
luliano Imp. in Epist. ad Dionys. 59. dum ait: uv-
<&oy ' ya'/Sj ei'Sp iouo&iiaa '
toc S cilla ix ) tV'/.iou pavSocve.
ovx Xaaovai. Hinc in Antholog. lib. I.
cap. XXX. Ep. 2.
'// %qi llaSai ti]v (pvoiv nv Svarat.
Cui consonat illud Horat in Epit. X. lib. 1. y. a4.
Kitturam expellas jurca , tamen usque recurret.
lAB. XLIX. '/.j. Pro yXf>/ : mustela proprie
est; priscis tamen scriptoribus etiam Felis, Catta.
Vide Perizonium ad Aelian. . Hist. lib. XIII, cap.
IV. et Kubnium ibidem.
Qvijv. Male in Codice qvu. Arabs vero , quis
qus ille Lokmanus fuerit, qui Aesopicas fabellas ver
tit, habet Alnwharhd Almoraineia. id est, limam can
deutcm , linde hominis indicium licet cogiioscere. Ileu-
ting. ad Fab. Planud. LXXXI.
FAB. L. rQ<ov vers. Ad banc fabulam forte re-
spicit Furip. in Alcest. v. 669.
Mut)v ?' 01 7Qovrte neonat daviv,
i'W ipfyoyzs;, xal iuxnov XQvov iov.
 AD FABVLAS AESOPICAS. 5
"Hv ( lyyvs l-fi] avaros, ovStl; (ovJ.irat
evr^jxuv. Hudson.
Ceterum haec Fab. bis in Planud. Collect, occurrit,
ncmpe XX. et LXXXI. quemadmodum de aliis quoque
observari licet. Hinc l'acile quis coniiciet, Planudem
non omnes fabulas, quae in ea vulgata Collect, leguu-
tiu-, recensuisse, sed alias ab aliis quoque addifas, a
communi nimirum fonte baubtas, uerape a Babrii iambis.
FA. LI. orcqe ti)v yijv. De buius kctionis
veritate maxime dubito, praesertim si cetera quae se-
quunlnr, perpendantur. Mallem itaque legi arcps,
quemadmodum verUmus, et ut habet Pianud. LXXXII.
cum qua nostra 'ere omnino concordat, .Nil min ira.
est autem, si agricola terrain, tamquam Deam, coro-
nans bic inducitur. Nam et Tellus, quasi communis
mater, in Dcornm numero babebal.ur. Vide Macrob. 1.
Sat. cap. 10. et 12, Cerda ad Virg. VII. Aen. v. 16. nec
non Casalium de profauis Horn, ritibus. Ceterum, ut CI.
lleusingrr. adnotavit, coronae Deorum /tonos erant, et
Lariam publicorum priuatorumque , ac sepulcrorum et
manium, auct. Plin. lib. XXI. c. 3. et lib. XVI. c. 4.
Coronabantur ergo, quaecuinqvie divinitatis aliquid La
bere credebantur. Fontes adeo, ac putei. Varro lib. V.
de L. L. pag. 48. Stepb. Fonlinalia a fonte, quod is
dies feriae etas. , Ab eo autem tum et in fontes coro
nas iaciunt , et ptiteos coronant.
rtjv T/_rt>. Plin, lib. . c. 7. med. Toto mundo, et
locis omnibus, omnibusque horis , omnium vocibus For
tuna sola invocatur , una nominatur , una accusatur,
una agitur rea, una cogitai , sola hiudalur , . sola
arguitur , et cum com iciis colitur , volubilis , a pleris
que vero coeca etiam exist imata , vaga, incerta , varia,
indignorum fautrix. Huic omnia expensa, hide omnia
jeruntur accepta: el in tota ratiorie mortalium sola
irtramque paginam facit. Plura Lactant. lib. . c. 28.
et 29. Hinc Fortunae crimina et delicia dicuntiir,
quae iiniiieritis accidunt mala. Vid. Pbaedr, lil>. 11.
Kpil. v. 29. lib. III. fab. II. v. 6. et Burmann, ad Ovid.
III. Metam. i4i. Heuainger,
(f/. Ita restitu, quum in Cod. ritise esset

FAB. LH, '/ov itribt-. Smiipta vidclur hatc

 26 NOTE
fabula a Pliitarcbo. Is enim in libro mpl SoXeaxia
tale Sciluri l'actum narrt : Sxovoo 0
ySorjy.ovrn natSag 2xvtw fiaaiktvg , yrtjae ta(ii]v
Soou.t!u>v , ore xiftvtjoxt, xal "kaovxag ixtktvat xa-
ra&Qavoai xal xaxt^at- auvSStfinv xal Soav.
tag ;ie.40v, avr tkxtov "tv xa' tv, navra qiwg
iixKaat, itjv ovfttptovi'av avtHv xal ttjv juvoucv
loxvgv noffahwv xal voxaSaQStov , aStv ri}*
iahvoiv xal o fivifzov.
iav ftoi tuerf*e foqiovovvreg. Huic similis re-
fer tur Diogciiis illius Cynici seutentia: OftovoovvTwv
Sti.<ptv av/jioHjtv xavrg xa/ovg laxvQox^av. Laer-
tius pag. 368. Porro in bac tabula Epimythion deest;
eius en im vicem Supplcut extrema agricolae verba:
OVXW xul Vfttt X. . 1.
FAB. Lili, wakouvat- Male in Cod. cum duplici
? (fXkaivai. Hinc balaenam apud Latinos dictam
Festus auetor est, antiqua nimirum consueludine , qua
TtvQQv burrhum, nv$ov buxum dicebant. Quae etymo-
logia magis arridet, quam Isidori, qui balaenam dictam
esse voluit alXetv , quod nimirum maris
aquas per fistulas emittat. Balaenam vero Delpbino,
Thymus atque Orcae iniinicam esse, cum Usque ma
xima bella interdum gerere , testantur prae ceteris
Plin. Hist. Natur, lib. IX. cap. 6. et Aldrovand. de
Piscibus pag. 678.
FA I!. L1V. 4i}(xcSt]e rjTw. Tres huiusce no-
minis Oratores Allienis fuere, ut refert Suidas, qui
lamen omnes diu post Aesop um vixere. Hinc aperte
liquet, quod banc fabulam, ut plerasque alias, Graeci
sequioris aevi ad Aesopi morem composuere. Vide
quae in Prolegomen. adnotavi. Ceterum liuiusmodi
fabellis saepe oratores uti solebant ad plcbis iavorem
sibi conciliandum, ut de Demostb. ipso narratur , qui
quuni olitn auditores parum attenlos Laberet , celebra-
tissimam illam de Asini umbra Fabulam narrare -
pit, quam videre est apud PlutarcL. in eius Vita.
[FAB. LV. Stjx^i'iaoiftai. Ita quidem in Cod., sed
bu i us vocie Laud certain derlvationem comperio. Aut
enim est error librarii pro 8t)x<>>, quod difficile cre
do, aut scribi debet Stjxt'oouai, ita ut sit futurum
primum indicativi passivi. Haud enim satis obstat
 AD FABVLAS AESOPICAS. 27
Va, quod subiunctivum posceret: exstant enim exem
ple a pud Budaeuni, cum indicativo quoque constru
posse ; idque fortasse apud sequioris aevi scriptores
communius erat. Ex Addend. MS.~]
FA. LVI. Jioyvr,g xvvix. De hoc Cynici
Philosophi facto altum est apud Laertium in eius vita
silentium. Nec niirum : is enim admonet, plurima alia
ab eo gesla aut dicta fuisse, sed tarnen consulto relin-
quere. Ceterum hatic fabulam ab Aesopo profectam
non esse, omnes facile sentient. Quis enimnescit, quam
longo temporis iutervallo ab Aesopo Diogenes distet?
FA. LVil. Twv xowy. Vox xorj non solum de
Jama ac rumore dicitur , sed etiam de aure , ut satis
dclart Suidas , aiens : 'Axorj , uo tov aot/iarog.
xal tiv qtvwv. Observabat ursus etiam iacentis
viri praecordia , an esset aliquis in illis respirationis
motus : dum enira rcspiramus , hausto aere praecordia
tumescunt et adtolluntur.
qpaal yo. Testis est et Aelian. lib. V. de Nat.
animal. ca]i. 4g. Vide quae adnolavimus ad Fab. XXV.
ov TTaautvovat.
Ne Jacile alteris rptas consortia, dixit,
Aureus ab insana ne copiare fera.
Ita Avienus, qui Fabulam banc elegantissimis versibns
expressit . IX. Deest autein in Planud. Collect, sed
Aesopicain esse tes tan tur veteres lalinae versiones, Ri-
micii, Vallae, Bailandi, qui niinirum , ut puto, ex ve-
tustioribus Codd. ipsam hauserc. Errat autem Aldrovand.
in cap. de Vrso , dum Abstemio banc Fabulam tribuil,
quae quidem in eius Hecatommylhis non exstat.
al avfioal oxiuciovoiv. Hinc aureiim illud
Isocrat. ad Demonicum praeceptum de experiendis
amicia : Aoxluat,t toi)? ql'Kov tx rr? mol tov iov
drvxiatj xal tijg iv rots xivbvvoi xowuivla. To /tip
y xqv3ov iv toi nvl Soxifiofitv , rov qi/kove
it> ir; rv%iate iayiviaxoutr.
FA. LV1II. TiQWTov dtv. Redundat ' appo-
sitnm adverbio nomov. Satis enim erat scribere alqouv-
xai t'Siv.
FAB. LIX. xal rav/av. Quaevis a motu cessa -
tio tjcni/ta dicitur. Hinc arbores ijav/tav, quittent, ha
bere dicuntur , quuin nullo ventoi-um impetu agilantur.
28 NO

FAB. LX. roo (laydnov itiQwnaa-divxric. Hinc

fortasse coniici posset, vocem fiaycio non de coquo
tantam , sed de lanione etiam quandoque apud recen-
tiores Graecos scriptores fuisse usurpatam , ut etiara
vertimus. Et quidem sermonem hic haberi non de
coquo , sed de lanione, probant satis illa ve rba, xt'a;
vi}aavro. His adde quod in Fab. itidem LXXIV. quae
convenit cum Planud. XC1V. dum in hac legitur x-
yeiQov, in nostra ist /(axMaoov, quae diclio ex lati
na macellarius aperte processit. Quid antem discrimi-
nis esset inter uytiQOv , iponoiv , tant^onoiv , et
alios coquiiiariae arti addictos, vide a])ud Athen, lib.
IV. et lib. IX.
inl oQKov. Perperam in Codice xlonxov.
FA. LXI. J/jaU. Primus hanc abulam Ne-
velet. edidit ex Palatinis Codd. quorum quintns, eodem
leste, habet Scifialt yvfipaato , quae quidem lectio
egregie convenit cum verbis, St tovto ijnyd.
FA. LX11. Idem dixisse fertur Diogenes ille Cy-
11 im s fugitivo mi am servo , quem ad puteum sedentem
viderat. Vid. Diog. Laert. in Vita, Lib. VI. Segni. 61.
. LX11I. i'jyovv xaier&voav. Glossenia ma
nifestum ad antecedentem vocem significandam ab ali
quo non apte salis adieetnm, et deinde margine ab
ignaro exscriptore in textum relalum , ut saepe in vete-
ribus membranie contigisse observatur.
FAB. LX1V. "ID.acpoe xvvryovt yevyovaa. Haec
fere Lokmanus, sed salis imperite sic interprttes est:
Cerum aliquando , timens tibi a cenaloribus , fugit in an
trum, ingressusque ad eum est leo, dilacerai-it tum,
dixitque secam : vae mihi misero, qui ab hominibus fugt,
et incid in manum eius , qui vehemenlior Ulis est robore.
Hoc significat, eum, qui fugit prae timorc parvo, incide-
re in infortunium magnum. Haec ideo adscripsi, ut es
hoc ungue leonem agnoscas, Lokmanum dico , roV ao-
cpv, non auctorem fabulai nm, qnas Arabibus tradidit,
sed parum doctum illarum Interpretern. Jfeusingerus ad
Planud. Fab. LXIV.
Fab. LXVl. llinc Phaedrus suam de Cervo ad fon-
tem fabellam Lib. I. 12. eamdernque eodem Aesopico ex
fontc Aphlhonius ct Gabrias hauserunt.
xal Tijv noix.av. Nenipe ramosa cornua, quae
 AD FABVLAS AESOPICAS.

Virgil, arbrea dixit, quemadmodum et Plin. lib. VIH.

cap. 3a. qui ait : Indicia quoque aetatis in Ulis grant,
sngalas annis adiicientibus ramos usque ad sexennes. Ab
eo tempore similia revit iscuiU , polest aelas discern,
sed dentibus acaeca dectai alur. Aut enim paucos ant
nidios liabent: in cornibus imis ramo, alioqui ante
front em promitiere solitos iunioribus.
Xwv tnicpayei'. Quod hic de leone narratur, Phac-
drus de venatoribus dicil lue. cil.
xal t/aiov. Ita quidem in Codice; sed tarnen
confusus verborum ordo manil'tste apparet. Quapro-
pter ita quodaminodo restituendus : tjxi vep uiv ojuuv
TtoSofiiiotaui, vno Tovrtitv iuwfji/v , ol oqoSoo
ixiwii'iiv xal %aiov, vn xoviwv '/*.
Fab. LXV1I. . Haec verba vetuslale atque
allritu ita in Codice evanuere, ut despera lissima lectio
reddatur. Hinc alia recentior manus in ora Codicis ad--
scripsit ytj, ut ex ceteris verborum reliqiuis sensus ali-
qui.s adstru eretur. Aerius lamen instanti alque acutis-
siinis oculis inspicienti velus seriptura buiusmodi tan
dem apparet, nempe xal tnl Siu wfav".
;roxo>iui>iaa^ ri xal xo^uaau. Non video, quo-
mod haec conciliari possint : se e paxillo praecipitem
dare , atque ibidem se suspendere." Quin buiusmodi
lectio e glosseuiate aut oscitantia libra ii i in textuni ir-
repserit, millus dubito. Coniecturam lacio Planudea
eiusdem argumenti XX VIII. quae tantum habet o\nru>Qij-
ae, quae lectio facile ab ^oxtjfti/laa, pro troxotit-
aa male suinpto, processit. Quapropler retinenum
tantummodo cijioxQqfiyioa arbitror: et sane consenta-
neum magis erat, Felem non se suspeudisse, sed se
praecipitem paxillo ddisse, ut mures eius casa exci
ta li, mortuain rvera pularent, atque accdrent.
Fab. LXV11I. xafiitiio. Mallem legi xautoj.
nturxoai. Planudea LXXX1X. quae omuino cum
nostra convenit, habet nrtoanxaaai , quod magis
probo.
Fab. LXIX. xat xov vftov. Non lex naturae,
quae inventori adiudicat, Graecorum liberorum,
aut Romanorum, sed gentium regio imperio assuela-
rutn. Vide Gronov. ad Grot, de Iure Belli et Pads,
lib. II. . J. lustin. Imp. Instil. $. 39. de rerum divi
 JNOTAE

atone. Athcuiensinm qmdem lege, qui thesaurum in-

venerat, mille drachmas dabat urbi. Io. Meurs. Them.
Attic, lib. II. c. a5. Heusingerus ad Fab. Planud.
XXIX. eiusdem arguin.
trg owiltiag. Hae, ni fallor, aliquantum vitiata
esse puto, ut et quae praecedunt, vel saltern non be
ne expressa. Planud. autem, qui eamdem Fabul. enar-
ravit, . XXIX. ita habet: 'Akvxrfe . . . ntihjxay ia-
ovaa, iviavia ilyocysv, t tvoi (lv avtr, lyovaa,
ijoavoy Tovrov , fir fi'vtoi xal %Q?jOoiocct avtor ti
aaiktt y toiiov vuo Sticooi.
fiolpav, xvxnv. Et hic quoque glossema manife
st um vides in voce TV%t]V , nisi tarnen haec ita corri-
j;ere malimus ex Planud. loc. cit. totaviijy av ftcoolav
i%wv: quae quidem cum praecedentibus magis -
niunt. Pro fuooav feslinans librarius aliquis scripsit
!: ineruditus deinde lector margini adposuit t-
jrtjv, ac demum Casineusi in Codice fiooar, rvxv*
scriptum est.
twy Xycov cov. Voce Xycov Vulpem ulen-
lem facit , non quasi snum ipsa genus conteinnat, sed
ut ab hominibus discernt. Non itaque rationit ex-
pertia interpretabers, sed animalia, wa. Hinc bestia-
gnerosissi ma , equum dico, saepe at.oyos, non a
vituperantibus, sed a audantibus vocatur. Vid. Mena-
gium ad Diog. Laert. lib. 1. Segm. 83. Fortasse pro
kyutv rectius legeris allcov. Heusingerus.
Fab. LXX. qsaol yo. Falso hune metum lconi
tribuerunt veteres. Plinius lib. VIH. cap. 16. de eodeni:
atque hoc tamen saevum animal rotarum orbes circum-
acti , urrusque inanes , et gallinaceorum cristar , can-
tusque etiam magis terrent, sed maxime igns. Idem
lib. X. cap. 21. de gallis : Terrori sunt etiam leonikus,
ferarum generosissimis. Aelian. lib. VI. Hislor. anim.
cap. 22. "/* *V fiv Xovri nv xal oD.exrpvtr.
Vide Vossii Iheolog. gent. cap. 53. lib. III. Certe no-
strorum temporum experiments non comprobatur,
testibus eodem Vossio, et Carnerario in Symbolis, et
lo. Petro Wolfarto, medico Hassiaco, in DisserL. de
Leone, edita Casell. 17 . cui pu eril is lab. videtur.
Heusingerus ad Planud. iah. LXV1. quae cum ioslia
conyenit.
 A f ABVLAS AESOPICAS. 3i

Fab. LXXI. Stncn i^avaaruaa. Post cp%>ovroaoa

addendum videtnr xal, ut rectius sermo procedat.
atona. xowuatj. Hinc fortasse proverbium deri-
Tatum iilud, Cam, lus sa/fut, quod in eos usurpaba tur,
qui iiidecore et invita Minerva aliquid iaciebant. Eo
utilur etiam Hieronymus in Helvidiuni, hominem inep-
tissimum, qui quum a Musis aiicnissimus esset, tarnen
disertus liaberi volebat. Vid. Erasmura in Adage.
Fab. LXXII. Eadem baec Fabella ab ineptsimo
Aesopi vilae Scriptore rel'ertur. Fingit enim, Aeso-
pum in quodam convivio Pbilosophoi'um interroga-
tum fuisse, curnam agnus, dum ad mortem rapitur,
nihil quidem ingnit, sus contra magnos grunnitua
edat. Cui Aesopus, ut legitur in Casinensi Cud., re
sponde! : fiiv HQnatov avvrjf'u fi.ypLtvov xal
xiiQfitvov, tXx/ivov xo'.ovr oxiki^ojAtvov S xal
tv aitjoov Skinov, ovdiv v.toKttvw oxtt yap
itxov aoos ivanoticaSai, xal rtjv ya'/.axro
&fuk*iv 8 xooo fiTjre yXa iv/^arov s)rwv. /uijte
TQipra xa"k , tSol, on Jrpo Jcpfjaty xptv to
aua avtov tig xivwoai 8thsi, xxoaye, />) % t.
'toov TTQoaSovvai. Sed haec ab Aeliano putidus ille
Aesopi Biographus facile desumpsit, qui sane hunc
Apologum innuit . Hist. Lib. X. . 5. ntpl rvoav-
vov, aiens : ovto Xoyos" toti yp Aiaotnov
1 Tt}v VP, iv ti iptjrai, avr/, oitv, xal
fja/.a ye Ixtoi, ovts y tpia eju, o vre XXo ti- xal
rtiooTroi.ii ei'fivg roV davarov, ttSva, it o ti X400-
fjvoi \vaiT.iT. Phrygium oltt hic sermo : est enim
Jtfirygis Aesopi: suem, si quin earn, comprehem/al, vo-
cijerari, idque non temer. Etenim quum eque lunan
portel, eque quidquam aliud eius generis, slalim con-
ieclura mortem augur ari, scientem, se ipsam Usui esse
utentibus.
Fab. LXXIII. iuquloxconovoav. . Odoratis arbo-
rum baccis Turdi vescuntur, sed maxime myrteis de-
lectantur, quemadmodum Acliamis Lib. I. cap. 35.
JHistor. Animal. u'k'kv al x^kai fivoivij. Hinc
a recentibus Graecis myrlopouUi, teste ellonio, nun-
cnpantur. Aldrovand. Ornithotog. lib. XVI.
Fab. LXX1V. avltiaov. Mos erat apud Graecos ti-
bicines sacrificiis et conviyiis adliiberc. Quapropter

hinnulus, quoniam mori debeo, Lupo ait, tibia cane, ut
mortem iueundo saltern animo feram.
avkovyjos "kvxov. Vox avlety allegorice est
accipienda. Lupus enim non tibian) , quam inaret,
habebat, sed sua voce tibiae canlum imitabatur ; alque
liinc a canibus agnitus, et in fugam versus.
{laxM.aQiov ovra. Latina vox a Graecis sequio-
ris aevi usurpata. Earn refer etiam Suidas; sed piu-
ra exempla apud Du-Cangium vide.
Fab. LXXV. iul xivog Stfiarog. Apud Graecos se-
quioris aetatis Scriptores vox fta significat etiam
tectum; quo in sensu saepe apud LXX interpr. occur-
rit. De quo consulendus est Pfochenius de IAnguae
Graecae Novi Testam, puritate n. ;r5.
Fab. LXXVI. avufitoraTov 'Qwai'. Cicouiam, quam
Graeci a plumarum colore vario, alburn inter et ni
grum, ntkrtyv vocant, maxima iir parerrtes pietate
insigtiem referunt. Ea enim senes iani factos siris iin-
porril humeris, volat, ct pascit, ut Aelianus de Animal.
Lib. . . 2. xQtcptiv ftiy ol nMyol TOV HXTQa;
y.yrjoaxtac xal tdt'kovoi, xal fislt't>aay. Hanc eius.
qire mores egregio Publius mimogiaplrus descripsit
eleganlissimis hisce versibus, quos reiert Petronius in
Satyrico :
Ciconia etiam grata, peregrina, bospita,
Pictaticultrix, gracilipes, crotnlistria,
Avis exul Jtyoinis, titulus tepidi temporis.
Fab. LXXV11I. iavT'i ntQiixs. Siinilem , pancis
exc.eptis, de Graculo alienis pennis ornato inbellam
e narrt Pbaedrus lib. I. 3. Mfiininit etiam Horatius
Epist. 3. lib. L dum ait:
Moveat comictda risum
Furlivis nudata coloribus.
Aplrthonius Fab. LXXI. nec non Gabrins Tetrast. XX VI.
Tbeon Soplrista in Progymn. III. Tbeophylaclus Si-
nrocatta in F.pistol. aliiquc, omnes irimirum Aesopo
matcriam reperiente.
Too S Jt. Itane ' et yxuXofvrjri};
Iuppiler erat? Profecto
Decipit frons prima multos.
Fab. LXXIX, iTTiqitgtiv. Vox est minime loco con
veniens. Vulgata Planud. CV. quae eiusdem est ar
 AD FABVLAS AESOPICAS. 33

gumenli, Labet: xaxtSixctae roV olv.ov aarsOvaav ns-

Kpt'par. Quod sane magis quadrat.
FA. LXXX. "Jiw rt. Hroe erant, qui post
praeclarbsimas quasque res gestas mortaLia corpora
relinquentee in coeluni adsccndisae dicebantur, bono-:
res Diis similes sortiti. Vide Pitiscum in Lex. Anti-
qtiit. Hinc mos erat apud veteres frequentjssimus,
praeter Lares, ceterosque domsticos Deos, aiicuius
etiam Herois simulacrum habere, cui preces quoque
fundere quandoque solebant. Testis Virgil, in Daph-
nide, Eel. V. v. 79.
ft Baccho Cererique, tibi sic vota quolannis
jigricolae facient.
:, ninavco. Bene monuit, ut a prccibus
desisteret, quae nimirum non illi, sed Diis debebantur;
nihil enim iis invitis poterat obtinere. Hiuc Lucanus
lib. IX. v. 57.
Haeremus enncti Saperis, temphqne lcente,
Nil facimos nonrHv
sponle
FAB. LXXXI. ti Dei.
oc.xiorii. Quis legens
haec, iamborum Babrii vestigia non agnoscit? Vide
qua diximus in Prolegomenis . XIII.
oratv iniavvytov. Antiquissiinis Graeciae tem-
poribus nnllus erat in bello tubarum usus , sed canta
tantummudo, atque clamoribiis ad puguam milites ex-
cilabantur. Hinc nullibi ab Homero tiibae Graecis
tribuuntur; nam quod ait Iliad. X. v. i3. seqq. Av~
Xav avolfyttv x vojtjjV, et Iliad. XVIII. v. 319. seqq.
...... ore c/otijrtyl,
"Aarv weot-nlofit'vwv Stjtiav vfioaattcV.
id Scholiastes vult nQXr\piv dictum , quia he-
roicis temporibus nondum inventa tuba, concha dum-
taxat marina utebanlur; illud vero ad Troianos refer-
tur, quibus, ut ceteris Asiae gentibus, familirem iam
fuiste tubarum usum, ex Herodoto colligi potest, lib. I.
c. 17. Graeci vero haud multo post froiana tmpora
a Tyrrbenis tu bam accepere, et ad bellica etiam ca-
nenda adhibuere. Vid. Lips. lib. IV. de Mil. Romana
Dial. X.
rorow xaXxov. Ita Virgilius tubas dixit aera eo-
nantia, et alibi de Mieeno loquens ait, Aeneid. V.

 NOT

quo non praestantior alter

Aere eiere virus, martemque accendere cantu.
FA. LXXX1I. fioita txoipxo. Vitium procul-
dubio extat in Codice , quod i'ortasse a siniilitudine vo-
cis ixot-ftaro et t^cxoi/xaro processif. Restituendum ta
que xal av nakiv iadiono, i&xoiftaro") alioquin
nullus in liisce verbis est sens us, nullusque lepor ap-
paret.
inl xgazov. In opo Testamento haec vox fre
quenter occurrit, sed earn politiores Graeci respuebant,
quamvis hac etiam Rbinto Comicus in Telepo, l'olluce
teste, usus sit. Nec reticendum, quod Sozomenus lib.
1. rap. 2. de hac voce scriptum reliquit. Quum olim
Triphyllus Ledrorum Episcopus, vir disertissinius, con-
cionem habere t ad populum, simulque aliorum Episco-
porum coetus adesset, suaque in oratione iilud Evange-
iii adduceret aov aou toV oaaroy , xal ,
loan. . V. v. 8. pro xQaarov vocem oxifitroba usnr-
pavit. Quo audito , Monachus Spyrido , qui turn ibi
aderat, summopere indignatus , ait: o ai yl fuviav
xffafiiizov tloijxTO, ort ta avTOv 'k^eain tnaf
o%vvn xt/otjoSai. Ii tunc eraiit Monachorum mores.
Vide Glossarium Oucang. in voce.
FAB. LXXXlII. 'Hxiovo. Haec Fabula, vel a Plami-
de, vel a libraries, male intellect.!, et deprvala est. Mu-
los enim, excepta voce, matribus quam patribus similio-
res esse, muliones etiam rionint. Nec mulus id igno
rare, aut negar lihgitur : qui in eo tantnm peccans in-
ducitur-, quod paterni generis oblitus, matcrnum unice
iactat. on equum itaque dicit sibi patretn esse, sed
potius matrem, eique se totum similem esse gloriatur,
non prius patris admonitus, quam ad currendum se
, ineptum vidit. Quare nihil certius est , quam rescri-
bendumcssc: (iijxijq (loviaxiy'ijtnos, ij taxvdofto, x-
ym avtij oXcas oiqio)ftoi(&&t]V. Atque ita etiam edidissem,
nisi vitia facilius ierrentur, quam emendalrices manas.
Cum vero Latino interpreti Carnerario religioni non
fuerit a vulgata disseutire , licebit poslhac aliis graeca
etiam restiUiere. Nihil enim ad liunc mulum pertinet,
quod interdum equo patre , et asina maire muli na-
scuntur, quos hinnulos vpcant, Plinius lib. VIII. cap. 44.
el Columella lib. VI. cap. 7, Uli enim non equinam in
 AD FABVLAS AESOPICAS. 35
cnrrendo pernicitatem , sed asininam tarditatem refe-
runt. IleusingeruH ad Fab. PJanud. XL.
Futilis omnino, ac, lanti viri pace dicam, inepta
buiusmodi aniinadversio videtur. Quid enim obstat,
quoin inns retineatur lectio : narrjg ftov iariv 'tttto
raxvfio'i Fabula mulam superbietitem, seque magni
fie iactahtem inducit, ita ut equum, non asinum sibi
palrem esse pntet. Sed cursu postea dei'atigata in se se
redit, atque non equo, sed sino procreatam se esse
recordatur.
naxvv&iiaa. Quae in hac Fabula Planudes dat-
vixwq dixit, Florentinus Casinensis Codex ' po-
iiit, ac sane melius. Faeminae enim in hoc genere ma-
iores et vivaciores sunt, quam mares , ut idem Aristo
teles de Cognit. et brevit, vitae c. 5. adnotavit. Home-
rus etiam de mulbus S'ausicaae loquens , quae naufra-
gum Vlyssem excepit, ail, Odyse. lib. VI. v. 16.
"J2 ga tfxawijaaa , fiaatv idatiyi (paiivrj
'Hfttvov, al Si taxa 'Unov ( gttga,
Al S' tv liv zowyxov, tv Si nUaaovxo noSiaaiv.
Ceterum Aesopo banc Fabellam adseruit etiam Plutar-
chus in Convivio epiem Sapienlum, ai ens: 6 SiAatanos
(itvyxaM ^0< Koiaov vtcaarl IligiavSov
tifia xal rv Bio ti? dtltpov? ntoraXftyo?, xal nagfjv
ni S<pgov rivo? %a{iaii)kov naga tov Shra xa-
<&t(ttvog vw xataxtluvov) 'Hfilovo?, tcpt], AtiS?, ip
tts cipixo? iavrov xanSiov tlxva, x. . X.
FAB. LXXX1V. eigov ga. Haud absimilis de
Formicis et Cicada est Fabula XX. supra relata. Hinc
apparel, banc ab illa, mutatis tantum verbis atque per-
sonis , processisse.
xal r xongo. De Scarubaeo pilulario bic agilur,
quem Latini Solarem fimarium quoque dixerunt , quod
e fimo ingentes pilulas aversis pedibus volutet; qua et
iam de caussa a Graecis t.toxctv\}ago? dicitur, et xongi-
tov ab Hippocrate , quasi stercorarius. Communi tarnen
nomine xv&agn? vocatur, quemad modum a Lalinis
Scarabaeus et Cantharus.
FA. LXXXV. Fabulam banc ex Planudea Collectio-
ne desumpsimus num. XXX. In Florentino enim Codice
manca est et imperfecta: ita namque se babet : &vvvo?
imxvfttroe * iftvo?, al up goio> cpiutro,
a
36 KOTA

IneiSi} xuTctka[ivtGda.i tutXtv, tka-fiiv oqoSo

f*V Ipmov t riva vjoov. 'Tito Si avrov oqoSoOs
ti.avvoutrog xal Si'Aqplg avv tig t?v xaSiav vao-
naaag tffvytv Si fiyuoog inioracftl x. . . Hinc
liquido apparet insignia librarii oscitantia, qui postquam
hanc fabulam de Thynno et Delphino exscribere coepit,
ad fabulam de Cane et Coquo , quam postea referenius,
imprudenter descendit. Dolendum itaque, quod Loc
scriptorie lapsu Fabulae omnes , quae a litter 6 usque
ad infra sequentem Kvwv xal Avxog erant exscribendae,
miserrime perierint.
&VWO. Thynnum vocat, quem PompUum dixisset
alius. Pompilo enim infestissimos esse Delplu'nos, pi-
schim velocissimos, auctor est Aclianus lib. XV. Hist,
jirm. cap. . Sunt autein Pompiii e thynnorum ge
nere, qui navigantes aliqnando per plnra liorarum spa-
tia et passuutn millia comitanUs cernuntur, et alio-
Tum vim timentes transversa navigia saltu superant.
Yid. Plin. lib. IX. cap. i5. lidem Meptuno sacri et gra-
ti habebantur: unde nunquam impune eos a delphino
capi, vulgo persuasum erat, si Aeliano credimus
loco. Heusingerus ad Planud. XXX.
FAB. LXXXVI. inl Tov Stoftazog. In vulgala a Pla-
imd. XXXV. quae cum nostra convenit, legitur vut (ni
So'tfiato, quae vtus interpres anonymus reddit,
euperius super domus tecto. Eodem in sensu intelligen-
dum est qnoque inl Spatog : in tecto enim, iuxta
Apologi sensum , ut tutus magia esset, Cam's dormicbat,
ideoquc Lupus tvlaxu avtov , quod fieri sane non pot-
erat, si canis intra domum fuisset.
FAB. LXXXVII. oi'vti. In edita a Planude
CXXXIl., quae eiusdem arguinenti est, adraodum diver
se legitur, xal fit) dt}t>it.
tivog yo xQt'a. Carnem vietimarum intelligit, ex-
ta pracsertim, quae Diis apponebanlur , quaeque ex aris
saepe saepius volucres rapiebant. Vide Fab. 1 . et Aphtbo-
nii Fab. XL. '
FAB. LXXXVIH. xal q>a>vraov. Mehercle Vitium
aliquod in Codicis contextu inesse autumo: verbornm
enim ordo, si quid sentio, confusus est, qui melius sa
ne procedcret ila: nAdi, <plkc , xxutiv jiq Tt*
 AD FABVLAS AESOPICAS. 37
oi'^ap ro 8v$qov, xovaij ;Xoy, xal (fivraov
toy naafiovuQiov. Ita et in vertendo leginuis.
TfaQapovaowv. Vox baec, quae sequiorem redo-
let graecitatem , saepe occurrit in Aclis Cuncilii Chalce-
don. Can. a. itidemrjne Constantinopolitani sub Mena,
Act. V. et Nicaen Act. VII. can. 5. alibique passim apud
buiusce aetatis scriptores. Est aulem Mansionarius , et
Templi Cunto; atque liiuc ad Ianitorem quoque signifi-
candum baec vox fuit usurpata.
wPtonov ol tppopiuot. Animus ardiras et infra
ctas, i t-bus adveris alque fortuna adversa non commo-
vetur, eque periculi tempestas ilium, aut honoris aura,
untjuara de suo cursu vel spe depellit, Cicero in Orat.
pro Q. Catulo.
FAB. LXXXIX. lavtoiv SstXiay. Timidissimnm
omnium animal Lepus est, adeo ut vel ipso i'rondium
crcpitu ttrreatur, quemadmodum elegantissime apposi-
teque Gregorius Nazianz. in Distichis sententiusis ait:
'/.' Xaywovg ixcpoovoiv ol xtvnot,
"Ava S avvdov al axial > .
Mine apud Giaecos adaginin illud 't.aycoov iov- ijpy a
Uemostbenc in Aescbinem usurpatum, de iis dicitur,
qui semper anxii trepidique vivunt.
FAB. XC. ijyoup irSis. Manifestum glossema vi
des, e margine in textum inducti<m.
FAB. XC1. Aiwv . Hanc FabuJam Aesopo
adscribunt velerum quamplurimi , interque eos Plato in
Alcibiade, bisce verbis: tov Aloxov ftvor,
by r'AXmxr n tv }.ovra Itts, xal rov kl Aaxt-
Saifiova PopiataTO; iloivxos f'tv 'ixvrt > <*
T(TQa(i(iiva , StjXa , i'ivroe ovSapy v Tig Soi. Et
l'lutarchus in libello Quomodo quis suos in virtule sen-
tire possit profeetns" : viv, Aoumov, iao) ficcX-
}.ov, i<o, TtToamut. Et Themistius in Orat.
XIII. tansQ toy Xiovxa, by inolraey Aawno ap'o'w-
iv OTnjlaiit , r xeSw ioiaxeXi, ttaivrwv
'Xvrl buxvxiaa wov , iwyTioy S ov. Denique Ho-
ralius versibus istis :
Quia me vestigia terrent,
Omnia te adversum spectantia , nulla retrorsum.
Hudson, ad Planud. Fab. CXXXV1I.
xaxax'i.tia-dtii. Melius rnlgnta Planudis lectio lia
38 KOTAE
bet, xaraxXit'eli , quae cum editis omnibus plane con
cordat. Aldus lamen, ut bene Heu&iiigerus observavit,
interpretatus est delectus, alii deuolutus, Faernus in
opaci faucibus antri procubuit , Lehmanns morbum si-
mulaus, se in speluncam quandam abiecit. Hi omnei
id in m lectionem seouti sunt. Eliam in Planudca Fab.
LXX1I. XiW yt/Quaag ivati xaraxixXtfiivog iv vroou
Bine ergo satis apparet, xaraxkuag mutaiidum esse
in xataxXiiftlg , vel xazaxXtrels , ut in Fab. Planud.
CXLI1I. x>7tox7.iv&tig. Tanto magis hoc recipiendum du-
xi, quum alterum plane ineptum sit: quia, si inclusus
luieset Leo, nditus non fuisset ceteris besliis, quas lace
ratu rus morbum simulabat.
xaxtjauv otvr. Ita quoque in Planudea cit. in
qua llcusingerus haec adnotavit: Abundat quidem vox
avx , quia naQaytvopiva ta coa quartus casus est: nec
tarnen ab Uebracis magis scriptoribus, quam a Graecis
boc didicit auctor. Aelianus Lib. V. Var. Hist. c. 3.
j4qwtot.i] vvy 'HaxXsag artjag xakovfxva, tqI
4j xhq&r,von ro , <pijal, BuiaQtw xaXtetfcu avxg. Vi-
de H. Steph. Thee. Gr. T. I. . . Maii bserv. Sacr.
Lib. L peg. 71. Vecbner. Hellend. Lib. I. part. II. cap. 6.
pag. 178." Mihi vero nihil id absonum, graecoque ser-
inoni alienum videtur, duiuinodo interpungatnr, navtoXa
fewa avD.aufivioy , xarr,a-duv aura.
FAB. . ylwv TctvQo). Exstat baec Fabula in
Palatinis quoque Codicibus, sed mendosa pluriniuni, ut
in .Neveleti Coilectione num. a5i. videri potest.
tovlij&i) aTOv aaoaytviaSat. Hic tarnen Codd.
Palatinorum lectio magis placet ; liabeut enim iov).i',dq
avrov neiyiviaai. Et recle. Ad Taurum enim -
>tvo-ai facile erat, sed uiQtyeyiaSai avrov, eumque
dilacerare, valde difficile atque periculosum. Hinc
MviToyot noster finxit. Leonera ad epulas Taurum
vocasse.
yyovv xaraoivrjaaaat etroV. Ni male video,
glos.sema bue irrepsit: et sane buiusmodi verba in edita
a Weveleto non exstant.
lifinrut 710't.lov. Erat ergo Leonis antrum ahe-
nis, ollis, verubusque abunde instructum, ut apud nos
culinae esse soient. festivum Aesopici metapbrastae
iiig, nium!
 AD FABVLAS AESOPICAS. 39

xctl oMoxovt ficy).ov. Mallem i7.oi>g ftey-

l'ovg. Alias esset fivofi7j^ i) xfiijkog , ut proverbio
dicitur.
FAB. . ol Tovg lff%vov Supi&dVTe. Hic
opportune cjiiadrare potest et illud, quod a Oiogeniano
refertur, top Movra vvrreig, leonem vellicas; de eo
nempe , qui potentem ferocem in suum ipsius damnum
provocat. Praeclarum est Aeschyli monitum, quod
apudAristopbanem in Hants v. 1478. refertur:
(hi XQV Movtot oxvftvoy in ?roA roiqeiv,
Mkiora S }.ovxa firj 'v kgIu Tt'qtiv.
"Hf O XTQCt(pr TI , TOt TOTTOI vntjnnttf.
FAB. XC1V. tous Svtag ifag. Denies acuunt
ferae iratae et vindictae cupidae, apri maxime, et, ut
quibusdam pincel, draconrs: Hesiod. Scut. v. a35, Se
neca . de ira; Aelian. Lib. V. Hist, animt, cap. 45.
aliique permulti. In Lac fabula vero Lupus non irasci-
tur, minatur, sed inertem slultainquc avem ridet j
ideoque deuten nil , sed ostentlit, ut bine appa-
reat, quantum supplicium effugerit. Quare pro rfctg
utique legendum est t$ae, e'si nusquam ita scriptum
reperio. Haec Heusinger, ad Fab. Planud. CXL1V. Ce-
teriim non displioeret Heusingeri lectio , nisi praeesset
ytkaoag: tunc enim HiiSag redundare omnino videtur.
Non sunt prneterea tanti, quae de ira ferarum in acuen-
dos dents refert , quasi non eos quandolibet iu pace
ham exacuant. Vide sane Fab. Planud. LIV. quae pre
fecto Heusingeri sententiae rpugnt.
tii/'iu xav away. Hinc proverbium, ix Xvxov
arvftarog, ex ore Inpi, ubi res quaepiam praeter spent
recipituiy quae iam piano periisse videbatur, Ita etiam
Crocodilus aviculae, cni nomen TrocJlus , magnum
benelcium praebuisse pulat, quod ei caput inclume
suo ex ore referre permiserit : qua de re videndus Aelia-
nus Lib. 111. cap. l-l. de Anim. propr. et Pbile cap. 89.
Celerum pro i^ij^ag melius legeres i%r%ag.
(it) (ikifjai avrovg, Tale, ut Tull us ait, latro-
numbeneficium , iis se viiam dedisne, quibus noli ade-
nierint. Ceterum mallem (ir l\pcci~
FAB; XCV. Eiusdem argumenti est Gabriae Te-
traslichon scenndum , quod tarnen non plane cum hac
Fabula couvenit, Ibi enim Leo Yulpi r-espondet: Oi
4o NOTAE

fiiy TfTOOvfiat, -irp bov S vatqa. Non titileo, sed

interrumpo iter.
rrg -/ih/ji] amoxi. Non in murem irascor,
Leo ait, f.id de eius volntate succenseo : is enim forte
in mea viscera ingredi meque interficcre volebat. Est
autem, ul Ichneumon, sive Lutra Aegypti, Crocodilis,
i ta quoque mus leonibus elephantibusque perniciosis-
eiuius. Hie er.im in apertas fauces insiliens, illico ad
eos enecandos properal. Aristoteles quoque ait, Leo-
iiem , viso mure , i'ugere ; sed verba graeca ArisloleUt
diligenter rimari oportet, quia scripsit, quod Leo ali-
quando vi> , id est , non ftiy, id est murem, formi-
dat. Vid. Aldrovandum de Quadr. Digit. Vivip. Lib. I.
i'AB. XCVI. tXcpov vivQov. Vui gata lectio in hac Fa
bula a I'lanude quoque edita num. XXXIX. Labet ovvtvgtf
nsixvxpie , quae vox a Stephano in Append, ad The*.
Graec. correcta est in ovvtoM. Hinc nonnulli, ut CI. quo
que Hudson observavit, contra Aesopicas Fabulas argu
mentum ducunt. Ego vero mirari non desino, quanam
de caussa nescierit Stephanus , nullum esse discrimen
inter ovvevQov et ovvtQoy : idqne, quia litterae /
et V, labiales, ut vocant, quum eiusdem sint organi,
facile ac saepissime inter se coinmutantur. Hinc quo-
quo factum, ut Gracci recentiores ro aeque aero v
iuxla Latinorum V efTerant. Satis est vcl unuin Casau-
bonum rei testem ducerc, qui in suis ad Athenaci Lib.
V. cap. 3. animadversionibus iam observavit, rtvi in
scrip toribus aliquolies legi pro vtoos.
tu%ovTO. Hune Apologuin expressisse videlur
Hesiodus in Scuto Here. v. -itoa. dum ait:
J2 Xtovxe dco cifHfl xrctftvrj ihyoio
Allrilois xotovte, inl upias Qxr(Jo>ai ,
Asivt] S aqp' ta^r\, aoaot fia yifT Svrw.
r vtvoov. Mendosa certe huiusmodi lectio est,
aeque apud Plaiiudem, qui edidit ' oiivtvQov. Le-
genduni itaqne ubique ty: est autem obvtQog vel
owsvQo; hinnulus magnus , a ov, partie, intensiva, et
vtoos. Emenda igitur et lege vtoov.
FAB. XCVH. y.otuwuiyo). Somno valde de-
dilus Lepus est, oculis autem est adeo indefessis, ut
tarn in soinuo quam in vigilia aperli maneant. litusne-
rus in Paradito J'oetico ;
 AD FABVLAS AESOPICAS. 4i

Esse quid hoc dicam , quod non tua lumina condis,

Lnguida si dulci membra quiete levas?
Id aiiLem fit, quod hoc animal oculis exporrectis est
praeditum, et palpebris adeo praecisis, ut liae pupiilis
muniinenlum nullum praebere, neque claudi
possint.
fiixoe xt'ohcoi fit) cioxovuivoi. llaud absimile illud
est, quod in Graecorum collectaneis cffertur:
FA. XCVUI. xi<> lnidi. Ilabes banc Fabu-
lam cliam in Palatinis Codicibue, ex quibus priinum Nc-
reletus edidil n. aai. sed adeo vitiis est scatens alque
corrupta, ut Deiphobo illi Moronis potius quam Tabulae
similem dicere possis. Hoc u notasse sufficial, quod
pro <;> edidit xa/4i)i.o}, et pro xukov , quod inferius
occurrit, pari modo y.urfl.ov babet.
iv xatoc utxa6krtq. Longe quidem a fabulae sen-
tentia Epimytbion hoc distat , cuius generis et alia pi ra
passim occuirunt. Id eo derivatum , quod quislibet, ut
Prolegomenis est observatum , pro suo arbitrio Acso-
picis Fabulis aliquid semper addidit. Cetenim ex hac
tabula illud vel maxime eruitur, quod beneiiciimi invi-
tatur beneficio , et officium officio provocatur. Hiiic
Sopbocles in Oed. Coloneo:
'H "91$ '/AQv ^>
et rursum in Aiace 1' lgellijero :
Xai x-Qiv y iariv i] tixxova del.
FAB. XCIX. ulyt ayniai. Caprae silvestres in plu-
rimas similitudines transfigurantur. Sunt caprae, rupi
capras, ibices; sunt et oryges , damae, pygargi, slre-
isicerotes, multaque alia haud dissimilia. Sed illa Alpes,
/ transmarini situs mittunt. Hate Plinius. Sed ma
xima, inqnit Scaliger Exercit. 2"7. priscorum negligen
tia , dum reriun naturas profitentur , elenchis nomininn
tantum coacervatis, nobis plus inquirendum, quam si
nihil prodidisseut, reliquerunt. Inter quos princep.s
Pliuius, dum studet nil intaclum relinquere, pro epu
lis apponit titulo* convivs. Videudus Aldrovandus de
Qiuu/mp. Bisulcis Lib. I. cap. 10. pag. 719. ubi species
nomina caprarum , quotqnot Graeci Latiuique com -
im inora runt , clare dilucide ex Iii bel.
at lq>oi}&ijv. Simeni lere Fabulam videre
42 JSOTAE
est apud Pfaaedrnm Lib. I. 11. Aviemim, Gabriam t et
Camerarium. Hanc Lucianus prae oculis babuisse
videtur, dum in Piscatore , 32. ait, tov iv Kvfir Vor
[iifitjaaaSou , be Xtovtijy TUQiaXkiuvog, ?ftot/ 7
aiito Iveu , ' yvomivxa rov KvficUou -
voi fil Ta%v xal xaianlrxit.xv %Qi 8rj xi aviy
lVos, xal Itovtot Siv xal orov itolXaxtg', ijXfyl, xal
cintSlcoe naiwv tol vkoi. ld autem ex Tabula Aeopi
desumplum esse , ipse Lucianus alibi lestatur , ut in Fu-
gitiu. c. j3. FhUopatr. cap. 5. et Pseudulog. cap. 3. Sed
tarnen nulla in Aesopico Aplogo Cumaruin fit men-
tio, nec certe credi potest, Cumanos tain stolidos ac
bardos fuisse, ul Asinum a Leone non dignoscerent. Id
antera lorlasse Lucianus, ut erat omnium irrisor bo-
minum atque Deorum , ad eos deridendos finxit. Vi
de Platon, in Cralylo, et fab. Planud. .
FAB. C. it avxafiivoiv. Svxftivov Dioscori-
dis Lib. I. c. 182. alias ouxafiira et avxtAOQoy, arbor
est mora ferens fici dulcedine. Scholiastes vero Ari-
stoph. ad lianas v. 1278. ait: Svxov , elSos na&rjaa-
Toi tl iv rots <p&ctXfioie , xal ovx iv viv uQt
acfiaros , o rpaaiv Sio)tcxwg 2uxfuvov,
aqiatftarovoi Ita in Codice , quod profecto esse
scriptoris sphalma subiecta ibidem linela dclart.
Ceterum heic niendum in Codice inesse suspicor: mal
lem eniin pro qsaiftarowi legi ixSixovat-, vel uv-
vovxai, aut quid simile, ut elarior sensus evaderet.
Quam aliam enim heic adferre possim medelam, pror-
sus ignoro. Deest quoque in hac Fab. Epimythion,
quod magis magisque iibrarii oscitantiam demonstrate
FAB. CL nivai,. In Codice legitur xiqI o*
quod sane non video quid beic significet. Profecto
librarius ^rravit, verborum quadani similitxidine de-
ceptus.
ix ts xijjtj fiov itvu- Hano Aesopi fabellam
Phaedrus quoque Lib. I. 1 . senariis versibus adornavit.
N ostra tarnen aliquantisper in naiTatione dissentit, li-
cet idem sit prorsus argumentum; ex quo plane colli-
gitur , Phaedrum Aesopi fabulas suo ingenio conoin-
nasse , suoque ex arbitrio variasse. Hinc in eam sen-
tentiam conceder non possum , quam in medium affert
Antonius Casitto, lurisconsultus .Neapolitamis , Aesopi
 , AD FABVLAS AESOPICAS. 43
nempe fabulas, quae Graece leguntur, a Plamide Ve-
nelias delato anno plus minus 120. ex Phaedri fabu-
li versas fuisse , quemadmodum libros adolescentulis
aetate ilia in scbolis pi-oponi solitos Graecam in lin-
guam traustulit, qua'es sunt Boethius de Consol. Phi-
losaphiae, Disticha Catonis etc. Vide sis Ephemerid. Lit-
terarias Neapolit. Tom. II. pag. 161. Quod falsum quam
sit , ii profecto noscent, qui utriusque collationem fece-
rint. Nam praeterquam quod Codex noster Planudis
aetalem uno fere saeculo antecedit, illud est praeterea
animadvertendum , quod, si piauudes Phaedri fabulas
Graecas lecisset, aut omnes in Planudea oollectione aut
similes saltern baberemiis ; qui enim aliquid vertit, sem
per archetypum sequi debet. Verum nee omnia Pla-
nudear. i'abularum argumenta cum Phaedri i'abb. con-
veniunt, omnes Phaedri fabb. in Planud. Colle-
ctione, quam hactenus habuimus, reperiuntur.
FAB. . Vide quae supra ad Fab. XCIV. adno-
tavimus.
FAB. . "kiytav , xal Xiifiweg. De vcritaic hu-
ius lectionis valde dubito, et aliquid scriptoris incuria
intercidisse puto; ita enim quodammodo proceder de-
beret sermo : Ifycov , ; slat xal Istfiiyi etc.
vvr,%ot Tt/yaofirtoy. Male Neveletus ex Pala-
tinis membranis, in quibus etiam haec fabula legitur,
cdidit fab. 24. o\vrT0i / , quae qui-
dem lectio ipsi etiam suspecta erat, sed tarnen corri-
gere nico v adscito non ausus est.
FAB. CIV. iniSwoat. Scribendum erat imSxa.
tpovevqofiev. Perperam scriptum est in Codice
Iva (fovtmufttv , quod sane cum reliquis verbis non
convenit, nisi quid librarii errore periisse credamus.
Ceterum Planudes etiam fab. CXXXVUI. quae eiusdem
est argum. habet : iv '^dtj Xvxoc evo, tpoyevaofisv,
tixvov, aroV,
FAB. CV. ov . Maliern ovy, ut et paullo
inferius fauSr,
tl y \vx(p npoara iTtlattvoy ; Lupus et pecn-
des genuino quodam odio dissident, de quo Plinius
agit Lib. X, cap. 74. et Herat, expressit his versibus
tpod. XV.
 KOTAE
Lupia et etgnis quanta sortit o obligit,
Tecum mihi discordia est.
Hinc de re alicui male crdita adagium illud Laiini
usurpabant: Ovem /upo commisisti." Terent. in Eunu-
cho, Ac Tuilius Philippica 3. O pratclarum custodem
ovium, ut aiunt , lupum! Custosne wbis, an direptor
et pexator esset Antonius '/
o'i tote qpdapyvoie. Konnulla in hoc Epimythio
verba desunt. Quis non videt enim, post q il.aoyvqon
apponi deber nwttvovat. , aut quid simile?
FAB. CVI. 'iva zlxTUV. Si adhibenda fides Hero-
doto , banc ipse rationem reddit Lib. III. *H ftiv It'at-
va viov a/votatov xal Sortovtarov ana% iv rcji film
tLxtu va tixTQvaa yap crvexaXXst rq txvtp ras pi-
. Heredlo vero et vulgatae opinioni dissentit
Aristot. Lib. VI. cap. 3i. Histor. Animal, aliique vete-
res, quorum senentiam sequilar Oppianus, dum de
Leaena ait, de Venat. III. "]. et seqq.
Iui4 a ztxiiae vtfmJuot, va tLxtu.
IJ'vt q>oii t niava petttiita
'JiSvei axiifVovf , xax t'eirg vxvefav
NtjSoe ix TQitnjs ree xSooov ix i Ttttrfi
'Afiqivfiot. naSt- nvyatov S' va yilvato fiijitjo
raazQi ioiozxoi.0 xvtv uo.t'a "ktovta.
Idem et Phile cap. 34.
aiX iv sTi). Virtus et animi excellentia spe-
clanda est , non vi lis numerus. Vide Coelium Rhodi-
ginum, qui in Antiq. Lct. adagium hoc reiert : ftvor,
u. Xiovra.
FAB. VII. Ai/ cpvov. Similem Apologum
Avienus reiert nin. 42. Verum infelix adeo Aesopi-
cae iabellae imitator fuit, ut, quin tam ferreus, ut te-
neat se, dum de Lupo Loeduni insequenlc ait:
Impius hune raptor, mediamque sequutus in urbem,
Tntat compositis sollicitare dolis! etc.
FAB. CVIll. AaycDoi , Haec labula cum ea,
quae in Collectione Planud. refertur num. 1 07. adeo
concordat, ut nullum ne in verbis quidem discrimen ex-
hibeat. Hinc coniici posset, Pianudem non a Babrii iam-
bis, ut Nevelctns aliique putarunt, suas fabellas com
pilasse, sed a communi aliquo, nec tune ignoto fonte
eduxisse. Vide quae iu Prolegom. adnotavimus.
 AD FABVLAS AESOPCAS. 45

FA. CIX. xoivtvlav '.. Profecto

quod in Pandeclis de leonina societate dicitur, ab hoc
Aesopi aplogo processif. In iis enitn ex Vlpiano re-
fert Aristo, Caesium respondiese, societal* talem
coiri non posse, ut alter lucrum tantiim, alter damnum
sentir t; et banc societatem leoiiinam solitum appel-
lare. Vide Lib. 29. Si non fuerint Aritlu. ff\ pro
socio. Ceterum huic valde similem apologuui narrt
Pierius , Lib. I. Hierogl. quando scilicet I'tolemaeus
Rex Aegypti aliquot talentorum millia colli git, et ad
Alexandruin deierri curavit: quem vide, si vacat.
avrrfee. Rectius ouvrit. Crediderim tamen, se-
quioribus graecae linguae tempo ri bus anmala verba
perinde ac regulara inlexa fuisse.
FAB. CX. sl<av ioaad. Fabulam banc <x Pa
latum's Codd. edidit Neveletus num. aa5., sed in eius-
dem Epimytbio, quod nostro prolixius habetur, vix ni
ca sine mendo vox est Vides Codicis Florentini prae-
stantiam.
FAB. CXI. * aroa tr,yi'os. Mallem simpli^itcr atoa-
Ttjyi'iaa , ul babel, etiam fabula 29. Collect. JNeveleti,
quae fere cum nostra concordat, licet vitiis ac meudis
quam plurimum scateat.
xfuaov . Laudo Aselli callidum atque acre
ingeuium, ita ut modo subirascar illud, ovo -;
tt}f Xvoav.
ovx iffiivovai. Recle Anadiareis leges aranearum
telis comparare solebat: il lis enim si quid leve et im-
becillum inciderit, involvitur ab eis, atque contegitur;
ai quid maius aut gravius, slatim perruinpuntur ac
pereunt. Vide Plutarchum et Laertium in Solone.
FAB. CXU. Aoo. Larus, avis, quem alii Ga-
iKim. alii Fuiicam, nonnulli Mergum latine reddunt,
ita appel la tur , quasi Xat.oi , id est loquax , a voce ni-
iniruin, quam continue semperque ritrt; quapropter
in tutelain Mercurii adscribitur. Piscibus ut plurimum
vescitur , eosque tam in mari, quam in slagnis Hu
nt inibus persequitur. Vnde auetor libri Aurora inscri-
pti bosce de Laro versus edidit:
Fluminis eut Larus habitator, et incola terrae,
Nunc ilatat ut piscis, nunc polat i/utar avis.
46 KOTAE
Aldrovand. de Afihu Tom III. p." 62. Plurimas eiu*-
dem species vide , si libet, apud eumdetn loe. cit.
FAB. CXIV. Manca atque omnino foedata est haec
fabula in Collectioiie Neveleti num. 244. ex quo colli-
gitur, Palatinos Codices , ex quibus earn primus hausit,
corrupssiitios esse. Mine vide, quanto in preto Casi-
nensis Codex sit habendus, qui eniendatissimam servavL
wt y iv aoi. Aristoteles quoque tradidit, Lib.
111. Hist. Arm. cap. 12. et vulgo etiam fertur, Apes,
vel quum penna avulsa est, vel detractas aculeus, mo-
ri, idque vel ab aliquo, vel si ipsa aliquein perusse-
rit, aut pupugeril, quod Nicander quoque meminit,
cum ait Tlieriac. v. 8og.
KtVTQOv yoio 7thyr neixalXimv iyifiatoxKia,
Kvtqov St t,wrv te (ptei , Svatv te fttXaatj.
Bationem autem mortis ferunt Plinius Lib. XI. . 17.
aliique, quod natura aculeum intestino annexuerit, ut
nisi difiraclo eo evelli non posait. Si placet , observa.
vu7io<nipii. Aurea vere sunt , maxime per-
pendenda, quae Hesiodus in "Ey. xal'H/xi. v. 265. ait:
OI aT0 xau Ttvjrsi vtj aX?.;i xax tev%tov.
'H Si xax) ovhj rw ovkevoavtL xaxoti}.
FAB. CXV. aztttijyovs ixtQOTvi)oav. Eodem
consilio Tyroclopus quoque utitur apud murium regem
Creillum in elegantissimo illo incerti auctoris Drama*
te , rakmfivofiaxloi inscripto : ipse enim dum mures
ad capessendam cum felibus pugnam adliortatur, ait:
"H xul aTQatf]yov otpattjywv eipyaxoii;,
Kai tahi>Xas > xa .oxayovj <
Aoyxv<PQov te, xal xoaxaiovg irXiia,
1fier eis jM&ov TEtayfitvot.
xt'oara oxEvoavxE. Galeis buiusmodi grarissimls
instrucli murium duces, baud mirum, si in praelio ceci-
dere. Leviores tribuit Homerus in Batrachom. aiens:
'H Si xvs to "knvQov ni XQOt(poiai xavov.
Si 1 . Phaedrus quoque, qui ex bac F-
bulam suam de murium et mustellarum pugna finxi!.
idem narrt, aiens Lib. IV. 6.
Duces eorum, qui capitibus cornua
Sais ligarant , ut conspicuum in praeUo
Haberent signum etc.
Ccterum non murium tantum respeetu cornua connu
 AD FABVLAS AESOPIC'AS. 47

duces gestare in hoc Aplogo flngitur, sed revera ali-

quando veteres his lisos ad terrorem hostibus incutien-
dum , colligitur ex Plutarcho in Pyrrho , qui tyvuat]
Tw }.cp(jt ianinovtt , xatl to zayixos xtyuotv.
Item Silius Lib. XV. v. 68a. de Nabide ait:
Casside corngera dependera nfula etc.
Hisadde, quae ex veterum monimenlis congessit Bartho-
linus de Vnicornu cap, 1.
EAB. CXVI. ' nukai avdqtoxo %v. Nempe agr
cola. Ceterum nihil hac fabella melius fingi aut exco
gitan poterat ad pessimos agricolarum mores expri-
mendos.
xal IctuTW no-draavoi,et. Egregie formicarum in
conquirendo cibo studiuin Horatius descripsit his versi-
bos Sat. 1. Lib. I. v. 33. et seqq.
sicut
J^arvula i nam exemplo est, magn formica laborie,
Ore traliit quodeumque polest , atque addit acervo,
Quem strait , haud ignara non incauta futuri.
o xzaixrtvtai. Id aflirmat eliam Euripides in
Hecuba, dum ait:
Vi9owTot 5' del
"0 fiv novtjo, ovSv alio n\i]v xaxo.
FAB. CXVIII. oovde rovs xeclfiov. Intellgi-
tur hic de clamo aucupatoris viscato, quem Laliui vo-
cabaiit arundinem crescentem; quo, ut Bcroaldus monet,
spectare videlur Propertius Eleg. XV. Lib. II. dum ait:
aec igitur mihi sit lepares audacia molles
Excipere , et structn figere avem clamo.
Hie l',evtr}, teste Hesychio, a Spartanis xalotjiotV7to
dicebatur.
Ceterum Valerius Flaccus elegantissime hoc aucupii
genus describit Lib. VI. V. . et seqq.
Qualem populeae Jidentem nexibus umbrae,
Hi quis avem summi deducat ab aere rami,
Ante manu tacita cuiplurima crevit arando f
Jila dolis , fiscoque super correpla sequaci
Implort ramos , atque irrita concitat alas.
FAB. CXIX. MaXotuvuv note. Plin; Lib. X.
cap. ai. degallis: Imperitant suo generi, et reg, in
quacumque sunt domo, exercent. Dimicatione paritur
hoc quoque inter ipsos , velut tela ideo agnata erwibwi
 48 NOTAE
suis intelligentes : finin saepe conunorienlibus. QttnJ
ei palma contingit , at a! an, in victoria canunt , seque ipsi
principes lestantar : victus occultatur silens etc.
iy"/rxei. Ita in Cod. Scribendimi ridetur iyyrun.
xal Ttfia. Vide, quaeso, rude Metaphrastae nu-
iusce Apologi ingenium. Convenit autem haec Fabula
cum Planudea CXLV. licet haec alio prorsus stilo atque
longiori oratione scripta sit. Exstat etiam in Aphthonio
num. 12. eiusdemque argument! ea est, quam e Cod. Re
gio Parisiensi edidit Rochelbrtius Fab. VI. Nostra vero,
si ve narrationem, sive formam spectes, longe ab omni
bus diversa est.
FAB. CXX. Ntpoe. Ita ex Planudea LVI. resti-
tuendum aequum duxi , licet in Codice scriptum sit
Maxo, quod sane non dicitur de Cervae filio. Et
quideni heic loqui vtoov, hinnuiam, cum Cerva, es iis
aperte colligitur , quae infra sequuntur, dum ea ipsum
compellat rixvoy.
xvvo vkaxr,. Redundat sane xvv. Dictio enim
vXaxTjc quid signified per se satis demonstrat.
FAB. CXX1. ftvftr/i/tnv 7? toy iov. Formirae
vitam vivere de iis dicitur, qui asperis per durisque
in rebus vitam trahuut: qui loquendi modus fortassc pa-
roemiae vim obtinuit, baud iHi absimilis, quae diceba-
tur de iis, qiii semper anxii trepidique vivunt, nempe
Aaywov iov jy. Ue ea vero nihil exstat memoratum
ab Erasino in Adagiis. Ceterum vetustissiinum esse
hunc Apologum, ex ip.soniet Horatio colligitur, qui ita
euiii expressit Sermon. Lib. II. 6.
Hastieos urbanum murem mus paupert fertur
Accepisse cavo, veterem vetas hospes amiCum :
Asper , et attentas quaesitis , ut tarnen arctum
jolveret hospitiis aniinum; quid multa? eque Uli
Seposili ciceris , longue invidit avenae : etc.
FAB. CXXII. 'Lva tv fiVQeipovvtwv. Ita non solum
Vnguentarii, ii nimirum qui species odoratas praepara-
bant, sed et Pharmacopolae , qui mdicamente conficie-
bant, appel la bantur , ut Glossae Mss. in Aristophau.
Nubes habent , referente Du - Cang. in voce.
onyyov. Spongias antiqui in deliciis habuerunt,
pro strigilibus et linteis ad distringenda et niuudanda
Corpora Ulis uten tes.
 AD FABVLAS AESOPICAS. 49
avri. Perperam in Cod. iavtw.
Ceteruinliuiusmodi Fabula Plularchi quoque tempo-
ribus ierebatur, licet ipse rein uliquantuin diversimode
enarret. Ait enim in libro de soliertia animatium p. 971.
Lut. Paris. l6a4. ry ] fitycoy tig ifiaiujy
tig 'UaStv avio/, xal iaza-
xivtwv vaazg tlacpQg , ijaero zrjv airlav , xal xa-
Ttfirrifivevatv wars Siaaiycoy tl xotetftr, ini-
trji vqpivai , xal amittiv yyiia , avyxaitfov
nal novtvwv tig Ixaztoov fitQof. Quod ubi Thaies
audivit, sequitur Plutarchus, iussit loco salis lana et
spoiigiis vasa impleri , iisquc oneratum agi milium , qui
cum pro more suo egisset, et aqua onus suum implevis-
ct, sentions suas arguLias sibi male cessisse , postbac ita
caute Jluvium transiit, ut ne invito quidem ipso vasa
aqua tangerenlur.
[Fab. CXXI1I. Tituhmi Latinum buius Tabulae Cla-
rissimus Editor in Corrig. MS. sic scribi iussit : Iuvenil
Prodigus et Hirundo.]
fa tjdtj noaitvai. Occurrit eiusdem argu
ment Fabula etiam in Collect. Nevelet. num. 262.
scd valde vitiosa est: habet enim pro ia(j , Jog :
nee mendosa minus sunt quae sequuntur. Ceterum
Hirundinis adventus summa diligentia a veteribus ob-
servabatur. Theognis enim apud Athen. Lib. Vlll. de-
ckrat, Rhodiis sollemne fuisse x&idoyi&iy , hoc est,
tub vemum tempus hirundinem publicis votis invita
re, acclamantes in hunc modum: fkde jjXi9 %e)uSwy,
xalg mag yovaa xal xaXovg iyiauroiig.
QT]uovfiyry. Ita posuimus ex corrupta lectione
Codicis iifiiftt'vijv. Magis tanien placet Neveleti emen-
datio vtxy xeipvt]v.
na xaiov. Idem etiam monet Isocrates in
Oratione ad Demonicum , aiens : MrS atol ytloZa
oiwvStav , (trjSi ntl anovSaa TOg ytkooig %ai-
Q(ov y xaiQoy % kvntjy.
FAB. CXX1V. rvxrelg ayviov aviiaa[ivr. Id
non illepide tictum; Atheniensium enim numismata
noctuum insculptam habebant. Hie iiummi noctuae
quandoque dicebantur: unde Graecorutn illud, y'Utv,
, noctua volavity de iis usuipabatur , quorum
its non vi, sed pecuniarum interventu conficiebantur.
5o NOTAE

rTjg -nlaeoTje. Ita maris littus appella-

tur, nt patet ex Antipatri Epigr. Antfa. Lib. I. i4.
J/xwov ' Innoxttv tave otqiog ig 7.> itvtov
Xtko yuToavvri nvaav ix xaXvfjg.
vvxto (. Vespertiliones proverbialiter dici vi-
dcntur, qui acre alieno gravati luce domi se continent,
ne a creditoribus appellentur, et noctu prodeunt. VI-
pianus Lib. Pandect. XXI. tit. De evictionibus. Si qui
ita stipulante spondeat , sanum esse, furent non esse,
vespertilionem non esse etc. Quod adagium sumptum
videtur ex Aesopi Aplogo. Exstat huiusmodi argu.
menti Fab. eliain in Collect Plannt! ea num. XLI1.
FAB. CXXV. ftrj qvov. Adludunt ad Fab. banc
fa, quae referuntur a Nonio ex Agatbone Varronis.
Quid multa? Factus sum Vespertilio, eque in muri-
bus plane, eque in vlucribus sum. Hude, in Fab. Plan.
C1X. quae eiusdem est argumcnti.
FA. CXXVI. iT>iQt)r/. Mallem ix-n. Nam
et Fab. XL11I. Coll. Planud. quae cum nostra convenit,
Labet iw; Sisti^ij , quod quidem inagis quadrat. Ce-
terum heic animadvertant lectores volo , quod hic no-
ster Aesopicarum fabularum Metaphrastes , dum inter-
rogantes respondentes inducit, pro tertia saepe sae-
pius secundum personam usurpt.
vSotiqf. Lege potius i)<Vpt>, ut Labet Planud. loe.
cit. quae quidem vox hydropicum morbum significat,
ei'a vero nibil buiusmodi.
FAB. CXXV1I. iVfioiTo naaaavavTO avry. Vi
de crassum Luiusce fabellae Metaphrastae ingeniura.
Securis forrea non supernatat undis, ita ut ab illis
quasi lignum naaavtjTai, hue illuc trahatur, sed illi
co demergitur, atque imam fluminis petit.
6 rov notafiov t. Planudes Fab. XLIV. quae
cum nostra concordat, habet tantum 'Kofxrjg Si ftum
trjv oUzlav , xal otxTtlag." Hinc facile crediderim, in
Aesopicis Babriae Fabulis, a quibus certe hae nostrae
processere , ea qnae de Mercurio heic leguntur ,
6 rov irotafiov Seotf minime exstitis.se, sed a Me-
taphrasla adilita fuisse. Et quidem imperito: ignoras
se enim videtur, Mercurii simulacra tum in solitudiiii-
bus, tum in viis poni slita, ut itineranlibus viam
commonstraret, resque amissas invenire faseret, quem
 AD FABVLAS AESOPICAS. 5i

admodum amplissiine patet ex Pliurnuto de Natura

Deor. cap. 16.
tavtijv. Legitur in Cod. tovtov , et deinde rovto
nileaa , quod Metaphrastae oscitantia lactam puto,
qui respexit ad niXexuv, non ad a%vrv. Scio quiilem,
a Giaecis quandoque, Poetis maxime, Enallagm gene-
rum fieri soler, ut zxvov Xacrce a Callimaclio, <p0.e
tixvov ab Homero, sed in huiusmodi scriptore xvSaioi
haec requirere ineptum puto.
Jg Si tig. Simile quid Hadriano lmperatori con-
tigisse , Spartianus in eius vita re'ert. Quum enim in
baliteo veteranum quempiam, ser.vuli penuria, se se
marmoribus fricanlem conspicatus esset, cum servulis
aliquot, et sumptibus donavit. Quod reliqui veterani
fliciter cessisse videntes, coeperunt et ipsi complu-
res sub oculis Imperatoris se se marmoribus adi'ricare,
ut hoc modo Principis elicerent benignitateui. At ille,
iis evocatis, iussit, ut alius alium vicissim defricarent,
atque ita servulis nihil opus fore. Is iocus postea in
vulgi fabulam transiit.
atX oib. .Natum ab Aplogo Aesopico Prover-
bium: Oitx altl / avivas cf u: non semper se
cures fert fluvius: id est, non protinus tibi speres
idem, quod aliis fliciter cessit. Michael Apstol, et
Erasm. Adag. il. IV. Cent. III. 67.
Eab. CXXVIH. xt'oSovs tijQtjtixv. Inter cetera
Mercurii cognomina erat etiain xtntpoc, quod merca-
turae praeesset, et ementium et vendentium esset in
spector, et lucri auctor. Hinc a nonnullis cum sac-
culo nummis referto depingebatur. Vide Phurnuti li-
bellum de Natura Deorum cap. 16.
EAB. CXXIX. <og vqjtkov. Hinc Proverbium a
Coelio Rliodigino in Antiq. Lect. refertur : Pltano ad-
similis; de nempe , quem, quum ipsius opera uta-
mur saepe, liberi tarnen incommodis , habemus deri-
sui, convellimus, perditum quandoque volumus. Pla-
tauus umbrae gratia tantuni ex alieno petita est orbe.
Item Temislocles apud Aelian. hislor. far. IX. cap.
18. quercubus seipsum comparabat, or ixiivot vx-
yovTtu ol vSownoi, xal Sovrai avtv, xuv vr, att-
tyuv ix x'kabwv Tio&ovvte' biav ovo4)i evSia^
jiaiuai , tillovaiv avii, xal neoixkatv.
a KOTAE

FAB. CXXX. bixaia nnovda. Iustnm esse, di-

cere solebat Demosthenes, misereri non improborom
hominum , sed eorum qui immerito infelices sunt, teste
Stob. Serm. 44. Hinc Proverb. Kqiou tuxovia, arietis
ministerium , quod Suidas, Zenodotus sic referunt, qua
si de officio in ingratos collocato; siquidem Aries cor-
nibus i'erit pascenttm. Nevetet. ad Fab. Phaedri XV11.
Lib. IV. quae cum nostra plane convenit.
oVr" tvtoytoiwv Ivna. Iubemur tarnen Patris no-
stri coelestis exeinplum imitari, qui solem suum facit
oriri, el pluit non minus super mprobos, quam super
bonos, ulrisque pariter benefaciens : iubemur et inimi-
cos nostros diligere, etbinefacere iis , qui oderunt nos;
iubemur denique persecutoribus nostris bonum pro malo
rependcre.
FA. CXXXI. "Ovt ti?. Parum diflert haec Fabula
a superius alala LXXII. ubi vide quae adno tavimus.
FA. CXXX11. txwou. Mallem xhwotj, ut conve-
niat cum ixnallazij : verum xSo>ur est pro ixSmxy- Vid.
ad Fab. C1X.
nao' ixiivoi rog SsaTtrat-;. Planudea lectio Fab.
XLV. cum qua baec nostra concordat, enucleatius habet
to nooroi eanrai , quibus verbis oidor et
figuliis designan tur.
FAB. . Paucis differt haec fabula a supe
riiis allata XXIV. nisi quod heic narratio prolixior est.
Haec varietas proferto dclart, Aesopicas Fabulas a
Babrii opere varie a variis in prosam resolutas fuisse, ac
Librariorum avarilia in unum coacervatas, ut Volumina
maiora conformarent.
TpoaajrXXovaiv. Ita in Cod. ab inusitafo noLlat.
FAB. CXXXIV. "Ovo not. Eiusdem argumenti Fab.
occiirrit in Neveleli Collectionc num. 26. sed nostra
longe alio stilo , aliaque orationis forma conscripta est
FAB. CXXXV. vuiTTtQwd . Ad hoc re-
spicit adagium illud pervulgatissimum, "Ovoytav Ltvorr,-
ict, Asinus portaos mysteria, ab Aristophane in Ham's
usurpatum; quod in eum dici potest, qui praeter digni
tatem in muere quojiiam versatur. Quo in loco Scho-
liastes adlirmat, inde natum proverbium, quod olim,
quibus ad peragenda Sacra Eleusinia opus erat, asi-
110 imposila depoi tabaiitur. Ad hoc adlusit etiam Apn
 AD FABVLAS AESOPICAS. 53

leius, quum se fingit Aiiiimn Cererem Deam circum-

ferentem.
FAB. CXXXVI. 'Ovas ayiog. Dvayo aliis voca-
tur, Lalinis onager j asinus silvestris. Plin. Lib. VIII.
c. 44. Onagro et asino genttue, antecelUt. Ona
gri in Phrygia et Lycaonia praccipui. Pullis eorum,
ceu praestantibus sapore, jifrica gloriatur, quas lalisio*-
nes appellant. Agnoscas iterum cx bis etiam patriain
liuius loyoirowv. Heusing, ad Fab. Plan. CXI. quae eius-
dem est argument].
tal i%ovaict. Planudea lectio est, iitl n tff
ii'< , quam sane praefero ; quid cnim heic vult sibi
trouai fxatoi;l
FAB. CXXXVII. Twv dnvTwv S()aov. Cicadas
roreali,veteriiniquoquesenteuUafuit. IlincAuacr. Ode 45.
Maxaiofiv at, tt'tri^,
'On ivi'uv in xQcav,
OXytjv ffaov :,
Baafv tSuc.
Elegantissimuin quoque de cicada exstat Leonidae Epi-
gramma in Anthol. Lib. VI. cap. 16. 3.
Oil fivov vifjtjko > tvQiotv ola xa^^oov
s/et'5uv, aOi? xai\uctri -tai.Ttj.avo.
IIooixios vSuinotoi XiktV&T]l1l<SlV uoi
0ti.tii}s tat)s xfiSa ytvfuvot x. . i.
Vide Plinium Lib. II. cap. 3G.
FAB. XXXVIII. tW irot. Concordat Fabu
la cum Planudea CXII. Hinc facile Pbaedrus suam exco-
yitavit de Canum lega Lis ad lovein missis, quae est Lib.
IV. Fab. 17.
azol xa\7.ayi)ato-&e. Legendum ctvzovs -
).ayrataSai , ut conveniat cum noit)aiooi.
ovovoiv, Asinariis notissimum hoc non praeter-
ennt, qui animalium bistoriain exposuerunt, Vide Ion-
ston. de quadrupedibus Lib. I. cap, . p. i3, Ileusing. ad
Fab. Planud. supra citt.
FAB. CXL. Est baec Fabula eiusdem argumenti ac
superius allata CXXXII. . a qua nihil nisi verbis diflert.
miTiaoy. Ita corrigendam putavi lectionem Cod.
fir] ti. Ita in Cod. scriptum fuisse videtiir, licet
hace vox fere tota evanucrit.
5 NOTAE
FA.. CXLI. 58TTaai. Penittis haec vox in Cc
dice periit, no aliud nunc nisi vestigium . . .aSut su-
perslat. Coniectura tamen, atqne ex PJanudca Fab.
. quae cum noslra plane concordat, ila reposuimus.
Ccterum ex liac fortasse i'abella derivatum est prover-
bium Asinus aptid Cumanos, de quo vide Lucianum in
Piscatore . 3a. ct alibi, nec non Erasruum in Adagiis.
FAB. CXLI1J. tovtove S. Kempe Corvos. lu
Lupus de infelici Luporum conditione conquer itur, quod
nimiruui ab hominibus continuo bello impetaiitur, Cor-
vi vero nulla molestia ameiantur.
[Fab. CXLV. Tilulnm Graecum huius fabnlae Cla-
riisimus Editor in Corrig. MS. sic mutari iussit : Ooviz
ocfttas uoc JiOftcetyovoa.]
O-exalvipe. Placet magis i^ixkarp, nt habet Pla-
nud. Fab. CXVII. quae cum nostra plane convenit.
FAB. CXLVI. noXov ivoixovrrat. Planudea lectio,
utpote exstat in Fabula XLVI. quae eiusdem est argu-
menli , habet negative ov noilo. Qualis uielior sit
habenda, per se quisque videt. Auctor vero Epimytbii
legisso videtur o noXXov.
FAB. CXLVII. Sixrua. Varias retium species non
piscatores modo , sed et venatores antiquitus habebant;
quorum alia diccbantur S/xrva, alia irSia, alia axii,
I vid ere est apnd Pollucem Lib. X. Cyneg. qui rem fu-
sius explicat.
Ceterum eiusdem argumenti fabula occurrit etiam
supra LXXVI. quod de aliis quoqne observare licet. Sed
et in Plannd. Collectione nonnullae rcpetitae babentur,
vcluti fab. XIX. et CXLVII. XX. et CXLVI. CXXXIX.
et CXLVIII. Ex quo magis magisque comprobatur, Aesopi-
carum , quas nunc babemus, Fabularum seriem a diver-
sis, et diversis quidem temporibua, consarcinatam fuisse.
joT j'f(>. Ita in Cod. Verum quuni Lexicographi yta-
vo foeminino genere usurpent, legendum videtur rat;.
FAB. CXLVIII. . Perperam in
Codice iiiaioxfiiiko. Ita restitu ex Planudea CXYIH
quae nostrae congruit.
avTtj. Male in Cod. avro.
o of ovx t%i. Plin. Lib. X. cap. 7.
non omnibus datum animalibus , muli, aries,
 AD FABVLAS AESOPICAS. 55

cerfI, caprae, CAMELI, delphini non habent. Paullo

aliter Aristot. Lib. IV. de part, animalium cap. a. Tec
piv y okwg ovx xii oh]*, oav 'jtxo, xal pevg,
xal vog , xal latpog, xal Ovx t%u avi t
xfiijXog xoxtxQiutvv , a. xoX$i (jt.tfiia, pallov.
oori)otto. Mallem xaxuq.Qovrumg> ut est in Pia-
nud. CXV1I1. quae cum nostra conveeit
FAB. GL. Parum differt haec Fab. a superius alla-
ta LXXXIX. nisi quod heic alio sermone enarratur.
noiifaizs. Mallem .
FA. CLL nnog. Manifestum Vitium
heic esse millos dubito: band enim cquum ensem manu
gerere dici potest., ltaque pro iq}tQits , ^.qixxoyog re-
ponendum pntarem, qnnmadmodum etiam verti. Stimu
lus addit Pianudeft LVill. quae ciusdem est argumenti,
quaeque babet xal d aios n'kriys ixetro.
fitT()a xrs Tjav^iag. Soja, paupertos beale vivero
concedit, quia in maxima trau quill i ta te sita est, si
aequo animo toleretur. Nam, ut monet Seneca in
Octavia:
Bene paupertan
Humili teclo contecta latet.
Quatiunt alia saepe pnjcellae,
Aut everlit. fortunci domos.
FA. CLII. xqaxa /tty. Male in Cod. xtoaras
i'tfttv.
crcy. Vitiose in Cod ice Legitur toy vtorov.
%iokva. Peiperam et beic in Cod. .
FA. CUV. azodxav t'y </<^, Eiusdem ar-
gumenti Fabula exstat etiam in Collection* Planudis
num. CXXXV. Ipse tamen rem axmXrjxi, Lum-
brico], non lianae, tribuit; ' quod fclici ingenio
1'actum. Melius enim dicitur de cuXoV tirai,
juae desulloriis passibus , et claudi ad instar graditur,
quam de Lumbrica, qui lnuui reptan*, numquam cadit,
aut Tacillat.
Mailem vero pro vxog not et ceter. legi. feXJv-
nox arotxxau ix. trg XI/uvtj,
FAB. CLV. Convenit hae, Fab.. si argumentum
spectes, cum superius relata num. XLIL sin verp narra-
lionem , aliquid discrjjuiuis interest. .
davatcaet.. Melius. sc haberet. -avcttiey.
56 NOTAE

l.tnti. Rectius liny.

FAB. CI/V . iv t'vQto ti. Mos erat veterum, si
quid ex inspcrato invciiirent , Mercurio partem tribuere.
Mam, ut ait Phurnutus in libello de Nal. Deorum:
ntuv Tig tvoy ti noywv iv Sw, avvrjdtg imcp-iyyi-
aaij xoirof tlvat Eqiii, og Sy avviartao tari
tvQtat(ag. Si quis iter facienx forte fortuna quid inve-
7iit , consuetudo inohvit , ut inventor exclantet , rei in-
rentae partem etiam Mercurio competer: invenlioi*
e/iim conscius est. Hiiic Graeei omnia, quae fortuna
reperiuntur, 'EpftaZu , id est' Mercurialia, vocant. Vi-
de Snidam im 'F.Qfttg, et Barlaeum ad Luciani Ti
mon, pag. i3. nec non Meursium ad Lycopbr. Cassan-
dram pag. 54. b.
FAB. CLVil. 'pvtff Si . Videtur idem bic
esse Apologus, ac supra' enarratus num. XIV. Verbis
tarnen aliquid discrepat, et mugis festiva iarratio mo
do est.
ijijmoTd. Male in Cod. tjpotirrti.
'0 /.tvog Sijko, ti. Kedundant haec omnino,
quum postea subsequatur ftvog tkiyyji. Fortasse in
vetustiori Cdice, ex quo Casinensis Florentinus descri-
ptus est, ea verba dterant, sed librarius suetus in Epi-
mythiis iam apponere, 6 fiirog Stjlot, ort, imprudens
heic quoque posuit.
FA. CLV1U. nal wg. Legendum videtur g.
FAB. CL1X. St%rov. De instruments, quibus Graeci
ad scribendum utebanlur, videndus est l'ollux in Onom.
Lib. X. cap. 1 4. Praecipiia erant ifiMa, , .
SicpSQai, yaftfiarta , yoa/ifiar'Sia , Stlrot, Seilitz:
iibelli, chartae, titramentaria , diphtherae , tabulae, ta
bllete , quae quidem cera aut maltha illinebanlur. Vid.
Ilerodot. in fuie Folyhymniae. Qui mos Latinorum quo
que fuit. Quintil. Lib. X. 3. Scribi optime eris , in qui
bus facillima est ratio delendi. Vide Horat. Satyr. 6.
Lib. I. 7. et Epist. 1. Lib. L 56.
KtQiayxtavtO'dtig. Verbum buiusmodi apud Lexi-
cographos nullibi reperio, sed ab yxiov, cubitus, ex
quo et alia oriuntur, est derivatum, ita ut sit -
iayxon'i&tv aliad vincula cubito vel brnchio iniieere.
Planudea vero Fab. XLVIII. quae eiusdem est argu
ment!, babet simpliciter in avtoqo')Qoi St nott Xfjtl
 AD FABVLAS AESOPICAS. 5?

itriyno T-tjv rpoff Saratov. Et quidem, tit ibi CI.

Heusingerus observt, cum aliarum gentium, turn Phry-
gum legibus capitis poena constitua fuit furibus. Dra
co minora etiam furta morte nmltabat -, Solon ea ma
xime , quae in portubus et gymnasiis iebant. Vid.
Ant. Thysii Coiiat. Leg. Attic, et Bom. Tom. V. The.
Gronov. pag. 192. Gell. Lib. XI. cap. 18.
areQvoxrvnovaijg. In Cod. , sed
male.
FAB. CLX. yfya/fivov. Einsdem est argnmentiFa-
bnla CXX. Collect. I'lanud. ad quam Cl. Heusingerus
baec adnotavit: Aesopica tmpora nondum in id fe
stigium evectam viderunt picturam , nt haec ad veri-
tatis exempluin lingere potuerint, si verum est, quod
scribit Plin. Lib. XXXV. cap. 9., Apollodoro, qui
Olymp. 9. floruit, artis fores apertas , quas Zeuxis
deinde intraverit. Hunc quidem uvas pinxisse legi-
mus, ad quas aves etiam depascendas convolarint. Ae-
qunlis illi fuit Parrhasius, qui velum pinxit, quo ipse
Zeuxis decipi potuit. Vid. Plin. eod. lib. rap. 10. et
. il. pr. Fortasse tarnen apud Phrygas, quorum an-
tiquissimum inven turn pictae sunt vestes prius etiam,
quam apud Graecos, penicillo gloria quaesita fuil".
FA. CLX1. Tt'xva ixtt. Haec verba adeo in Co-
dice tum velustate, turn adtritu exesa sunt, ut vix
quarumdam littefarum vefligia appareant, ex quibus
hanc lectionem adstruimus. Planudea CXXI. hbet
simpliciter tlxii)?.
iv tr Sovltia. Servi liberos nec in potestate ba-
bebant, nec fructum aut solatium ex bis capiebant.
Domino, non sibi eos genueraiit, qui, cuicumquc libe-
ret , eos poterat vender, vel donare, retentis dorn i
suae parentibus. Heusingerus.
FA. CLXIf. tnl ziva noraf/v. Quae sequuiitur
verba, adeo in Codice nostro evanuere, ut vix Jynceis
oculis legi possint. N08 tarnen ex litterarum , quae ra-
rae ibi apparent, reliquiis legcndum existimavimus,
aayqvtjv paOTovta.
FA . CLXIII. rois ijvovaa. Romani praecas di-
cebant, quae ad deploraudos mortuos, neniamque ad tibias
eantandam, conducebantur. Vide Kirchmann, de fune-
ribm liomanor. cap. 6. Hunc niorem cum Romanis com
58 NOTAE
fuisse Graecis, vel unus Luciani libellas de luca
ostendit. Hewing, ad Fab. Planud. CXX11. quae cum uo.
stra plane concordat.
FA. CLX1V. qioivixa yoaa. PJanudes, qui
banc labulam num. 4g. retulit, habet qpoivixcov akayov;
ntfuvo. Ceteruni et palniae i'ructus q,oLvixa vocantur,
ut salis dclart Artemidorus Oneir. V. . 90. ~Eo$i
tt .... iudinv qiQirixa ntvtt ta-iiov t-egaatv&ri
X. . X.
FAB. CLXV. rff alvow. Vulgata Planudis
. quae cum nostra congruit, Labet rovs ttkavov;,
mase. gen. quod uno laiitum exemplo, quod viderim, re-
cipi potest, nenipe Pollucis Lib. 1. cap. 12. quum apud
omnes alius scriplores sit l'oem. gen.
xal td ifina. Mallem hic etiam ro uxior.
Ceterum maxime miror, quanam de caussa Heusingerus
dicat, totaiu haue iabulain Aesopico ingenio parum di-
guam esse, ex eo quod ovibus eque cibus hic satis con-
veniat, ueque vestes devorare solitum sit". Verum CL
Viri venia dicam, licet oves not<p-a auimalia sint po-
tius, ac hei bis praecipue et rondibus vesci soieant , ta
rnen glandibus quoque pasci certuni est, quod ex ipsii
pastoribus audivi , etperolium autumni egomet in silvis
saepe vidi. Id vero Aristoteli ignotum fuit, qui
glandes commun em. tum ovibus tum suibus cibuui esse
teslatur, Hill. Animal, lib.. VIII. p. ai. Nihil ergo na
turae conlrarium in bac fabula lingitur. Quod autem
idem Heusingerus ait, pecudes vestes devorare non sole-
re, pueri vident ipsi, quam inopportune sit dictum. Et-
enim quidni fieri peterat, ut ovts, dum glandes in pa-
storis veste decussas edebant, ipsam quoque vestem ali-
quantulum dilacerarent?
FAB. CLXVI. noQQutQ(a ut.ei~ Heic aliquid li-
brarii negligentia omissum puto: verba enim neque con-
cinne , neque distincte proceder mihi videntur, ita nt
eorum, perspicuus sensus eliciatur-. Nec Palatini Codices
medelam.aeiunt, ut videre est in Fab. a JieveleUj. edita
num. 370. quae cum nostra quoad argum. convenit.
'Anottf-ivoutvos. Ua quidem in Codice, sed ordo
ratio sermoiiis postulat AxoTi(ivofvrs Si avzov nj
noiuvrj X. x X. Quum vero grex Ulilis praigaretur etc,
fit. Ilujusmodi. eflatuni Acsopo tribuitur etiam
 AD FABVLAS AESOPICAS. h
a Stobaeo Serm. Gi.idemque respondiste narratur Deme
trius, qui interrogatus, quid inali mentientes sequeretur,
dixit, fitjS' ay t1rSr , hi niotteodai, ibid.
Serm. 6a. cui consonat et illud Cic. II. de Diu- cap. 71.
Mendaci homini ne verum qtddem credere solemus.
FAB. CLXVIII. vmit'Qco t^fxvt. Tiberius Caesar,
ut Suetonius refert, ab amicis admonitus, ut provincia-
libus vectigalia augeret, rescripsit, forfasse Aesopicae fa-
bulae inemor , Boni pastoris esse, tondere pecus, non de-
lubere. Quam stntentiam Alexander etiam Maccdonum
Rex, diversa tarnen metapbora, usurpavit, dum admo-
nenti cuidam, longe plus vcctigalium a civilatibus auferri
posse, respondit, xal xrjnuoy , top ix Qitoy ix-
tifivovta X%aya, et olitorem odi, qui radicilus her
bat recidat. Vid. Erasm. in Prov. CLil. III. Cent. 7.
FAB. CLX1X. ntiQivrjv otqhy. Diclio atiXv non
heic de columna, sed proprie de statua, quae columnae
quandoque superiinponitur, est intelligenda. Hoc in sen
su passim occurrit apud Scrijitores Byzantines. Malcbus
initio bist, tag te Zrv(ovos atijlag xatuMovai naas.
Vide Suidam in voce.
FAB. CLXX. liar xaree. Haec Fabula verbis tan-
tum discrepat a Fab. V.
ivetxyvftyovg. In Codice vitiose ivbetxvvfiiva
ravta.
e&v ntv&o. Manifestum glossema e margi
ne in textum ilLatum. Quisque enim videt, retinen-
dum tantum esse, xabieoiaa i<fr' o(iqzuxg etai tavra.
Haue autem Fabel lain ita Phaedrus expressit Lib. IV. 3.
Fame coacta Vulpis alta in Pinea
Uvam adpetebat , summis salient viribus ;
Quam lngere ut non potuit, discedens ait:
Nondum matura est, nolo acerbam sumere.
FAB. CLXXI. Eiusdem est argumenti baec Fabu
la, ac supra relata CLVHL licet diversitas aqu in
narratione esse videatur.
FAB. CLXXII. ttg. Redundat sane 3i, quem-
admodum etiam tov , quod ante xuxaSvoai occurrit.
&.. Scribendura &ei.
FAB. CLXXIII. JJowy telones;. Testudine, quam
Cicero in Lib. de Divin at. lardtgradam .et domiportam
vocat, nihil tardius ; unde tesludiiuus incessus ia pro
 NOTAE
Terbium abiit. Ceterum baec fabula non eodem
aliae stilo conscripta est, ac plurimum Babrii iambos
redoler videtur. Confer quae in Prolegom. adnola-
vimus.
civitcpvarjaav. Mutum est animal Testudo. Sibilum
edit tarnen, dum respirt, qui longe exaudilur.
ri/V o\Q%rv. Verba in Codice pene deleta ita re-
stituiinus , ex iis adiuti quae lcguntur in margine re-
centiori manu exaratis, quae quidem aut Ant. Mar. Sal-
vinii too /uctxaoitou , aut loan. Lamii esse possunt.
vTjktv. Eadem nanus in margine scripsit vr-
xv , eo quod velus scriptura ferme omnis evanuerat
Nos vero vitri ope suflulti, scriptum reperimus ytjktp.
bang. Mallem , ubi.
anol.loviai. Ita in Cod. forsan ab inusitato -
7.0} , nisi error scriptoris sit pro dtnoVkwrai.
Ceterum buiusce Fabulae meminit etiam Tzetze
in CLil. VII. aiens: 0 ftv"oy(>q>og ftv-
otg avrov ypeqct, 'Jig i' %.Wt ivixrjot ze Squoh.
FAB. CLXX1V. eqTjvag. Male Codex bis Labet
aqpiyag, quod vitium ex recentiori pronunciation^
Graecorum nasci saepe saepius in Codicibus Saec. XI.
XII. etc. comperimus.
o txrovtg. Alienum prorsns a sermonis ordine
et sensu ol xixxovig esse videtur, quod facile glossema
erat vocis aliiTui , et ab imperito librario e margine
in textu positum fuit. Male etiam in Cod. rt'xxoe
pro rt'xrov.
tovg t'| iftov . Eadem quoque ratione que-
ritur Eumenee, a mililibus suis captivus, apud Iusti-
nuni Lib. XIV. cap. 5. Cerniiis, milites , habitum di
que ornamenta ducis vestrl, quae mihi non /1ostium
ijuisqiiam imposait: nam hoc etiam solatio foret. Vos
me ex fietore viciiim, vos me ex imperatore captivum
fecistis. Male autem in Cod. t .... yytvtnivat,
et pro tg forsan scribendum oaov.
FA. CLXXV. Iloxi yalai. Perperam in Codice
scriptum semper exstat yal.aXou. Haec aulem Fabula,
paucis exceplis, nihil diflert a superius allata CXV.
. Desse videtur ov.
FAB. CLXXVI. dftuvovuv. Vitiose in Cod. fitlvm.
FAB. CLXXVII. Sndlttt Ab aliis V.t?. dici-
 AD FABVLAS AESOPICAS. 61

tur. Est autem Talpa non muri absimilis, snb terra

ut plurimum degens, ita a Graecis appellata tov
otruv , quod nempe terram semper unguihus vellicet
atque trahat.
t,o>ov Tvtfkv. Caecum omnino animal talpam esse
veterum plerique exist mariait ; unde illud a buida et
iogeniano relaLum proverbium , ivcp'/MTioog uan-
kaxo , talpa caecior. Atque Virgilius Lib. I. v. 18.
Georg.
Aut oculis capti fodere cubilia talpae.
Curiosior vero recentiorum hominum observatio de-
preliendit, earn non omni videndi sensu carere;
per anatomicam inspectionem duo nervi ad ipsas ocu-
lorum sedes a cerebro ducti, nigrum et album oculi,
nec non pupillae rudimenta observantur quainvis ex-
terins totum id ob praetensam membranam non appa-
reat. Id vero a Plinio quoque observatum reperio,
qui Libro XI. scribit, talpae visum desse, oculorum
tamen inesse effigiem , si quis praetentam detrabat
membranam. Cui non absimile est, quod Aristoteles in
Historia animalium ait , Lib. I. . . , et Galenus Lib.
11. de usu partium. Vide Voss. Lib. 11. Theolog. gent.
cap. 58. lac. Thomas. Dissertationem de Talparum
visu, Lipsiae i65g. nec non Bufionium Hist. Nat. T.
Vill. pag. 81.
FAB. CLXXVIII. %Qiv < noitjoai. In edita
a Planude LI 1. quae eiusdem est argument!, legitur
%octt> xoSieip.
FAB. CLXX1X. i%eif{ccev. Quemadmodum Phry-
nichus in Collect, vocum Atticarum observt, vulgo ab
Alexandrinis haec vox usurpabatur ad vexationem et
crucial um signicandum. Idem adlirmat etiaiu Ano
nymus in opere inscripto de similibus et diversis voci-
bus, qui ait: zeip&iv, ov [aovov ^,
o\Vk xal ivo/lety, ai Mivavoo iv 'Hri%(a. Du-
Cang. in voce.
xiqal.T). De veritate huiusce lectionis vehe
menter dubito; ratio enim sermonis i la legi postulat,
xrjv JffipctXrV tqo%m vnStjxt.
tov. Aut est hoc Epimytbion, aut
delendum .
FA. CLXXX. xaTttoo~!i>a. Ita in Cod. sed
 6-2 NOTAE
scribcndum videtur xarsa&ifuva , ut et iiifra xai-
yvvoSe pro xaTtoatot.
oi tipa. Perperam in Codice scriptum tat loa.
avtci- Scribendiun erat avtov, seu potius avtv.
FAB. CLXXXII. Tovg ni--rjxa. Cave ne Aesopo
huiusmodi ineptam fabulam tribuas. Idem fere de Si
mia narratur in Orapoll. Hierogl, Lib. II. 66. unde
facile barum fabellarum collector, aut potius consar-
cinator, ista desumpsit.
Si reoov fiiasty. Oppianus idem faletur Cyneg.
II. T. 609. et seqq. dum ait:
Oint fiqiov dreiXavtov Irjv fieoioavto &*,
'yfkX (*v (pikovot , S' i%daiovai ndoiaiv,
/xaX ' yxakitoaiv Iwv txieive .
Non ambobus aequaliter suum partiuntur amorem:
Sed allerum quiJem amant, alteram vero oderunt
amorbus nimt,
in ipsisque ulnis suarum interficit (amor) matrum.
Et Plinius Lib. VIII. . 54. GestarU catufos si/,
quos mansuefactas intra domos peperere ; omnibus de-
monstrant, tractarique gaudent , similes gratulationem
intelligentis. /taque magna ex parte ampleclendo nt-
cant. Iure igilur meritoque factum, ut tam impa aiii-
malia cum parricidis in culeum includereutur apud
Romanos, ex lege Pompeia de parricidis, ut notum ex
Orat. Cic. pro Jioscio.
ti naoq nouvoia. Male ex Palaliiiis Codd. Ne-
veletus edidit Fab. CCLXXI. natjs novioia^, quuiu
membranac nonnullae, ut ipse fatetur, baberent -
voa. Hoc est praeponere glandes pinguibus aristis.
Quod autem longius adfert Palatinus V. Epimytliion,
in quo monachorum fit mentio, tanti non est, ut heic
referri mereat ; apparet enim, ab aliquo monacho co
dicie il bus possessore ipsum adiectum fuisse.
FA. CLXXX11I. Toiotvroty. Legendum Toe-
(p-divrtav.
(it) y.llei, M. (pnovtjoei. Aurea vere sunt, quae
Plato in Menexeno ait, nempe owe xaAXo xai
loxv Ss.m xal xaxw Svroixovvra ntjtovra tfoUyerat,
lX nptn) , xal imq)avaTQov tov i%ona, xal
Ixtpaivu njy eiXiav. eque forma corporis atque ro
bar, tmido pravo quum insuitf , decorein praestani.
 AD FABVLAS AESOPICAS. 63

. narnque dedecent, notiorem ejjiciunt, ignaviam

paiefaciu.nl. . .
FA. CLXXXIV. al yiTt. Hinc
Medea apud Euripidem lasonis xenia recusans, ait:
Kaxov yo v8t> top' ovrjoiy ovx ixet.
Et Sophocles in Aiace ilagellifero :
ExSwy ccSwa , x ovx vtjai/ia.
Priscorum vero superstitio in muneribua accipiendis
credidit, observandum vel maxime esse, a qui bus et
quo animo mitterenlur : propterea quod, quae darentur
ab iis, qui nobis mala cuperent, exilio pierumque fuis
se constaret , ut fuit vestis illa , quam Ueianira Her-
culi misit. Hostium vero muera inauspicata semper
noxia habebantur; quemadmodum dona fuere, qui-
bus Hector et Aiax, Homer. Iliad. VIL inita amici-
tia se mutuo ornavere; qua de re elegantisMinum fer-
tur Epigramma Graecum huiusmodi , Anthol. Lib.
. i4. ia.
Aavrt, (po$ wnaoiv , "Extoqi S Aa
Zaotriq' ficpoTtnwv ij %pi lie Saratov.
Aiaci datas ensis ab Hectare, baltheas Aiace
Hectori : utriqiie suum donum erat exilio.
FA. CLXXXV. rTi ayto. Plaimdes, qui hanc fa-
bulam n. LIV. sed aliis verbis retulit, apriim vocat u6-
vtov , quod nomcn, ut Suidas et Hesycbius tradunt,
inditum eo est, quod ig ciynio fit) toi Xkoi ovyaye-
"ha,fttvo. Sed ftyio, ut idem Suidas interpretatur,
Lupum quoque solitarium signiticat, et Cyrillus in Ex~
poaitione Hoseae Proph. (ut nott Hesycbius) uviov di-
cit vocari ovoy , onagrum fortassis intelligens.
tzoiftot S. Facit ad hoc illud etiam Luciani , y
eQTjvq '' ta noleuixn : quo admonemur, in tem
pore necessariis esse prospiciendum.
FAB. CLXXXVI. navTiav . Desperatis-
sima harum vocum lectio est in Codice: adeo vetustate
deletae sunt. .Nihil tarnen aliud erui potest ex vestigiie
litterarum et sensu ipsomet iabulae , quam nvxwv ts-
rpanoSwv , quod Planudes in sua Fab. LXIX. quae eius-
dem est argumenti, non fliciter satis expressit his ver-
bis: frj rjxvwy, tvtoxo tlvai [tahiata nvTtav Twv
.
noxvu. de re videndns Aristot. Lib.
 O TAL
V. Hisl. Animal, . i4. Plinius Hist. Nat. Lib. VIL cap.
4o. et Aelianus Lib. XII. Hist. Animal, c. 1 6.
tvcpi.cc ytvvg. Aristoteles Lib. de Generat. Anima-
Hum IV. ait, id praecipue evenire in animanlibus, quae
multifidis sunt pcdibus , ac numerosum foetum alunt,
nt Vulpes, Vrsa, Hyaena, Lupa, Canis. Hinc adagium
illud 't xvcev antvSovoa rvcpi , Canis festinan
caecos parit catulos, a Graecis in eos usurpatum, qui ni
mio lestinandi studio rem eduut parum absolutam; ut
si quis parum elimati operis edilioaem praecipitet.
FAB. CLXXXVII. fiovoyevij vStiov. natum ma-
aculum unieum. vStov eniin beic sum non potest ni
pro (>eva. Perperam in Codice scriptum [iovoytvyt.
Ttktov. Expungendum puto ir'ktov, quod omnino
redundat, praecedente [iXi.ov, cuius quidem vocis glo-
sema esse videtur ex margine in textura inductum, Laud
msolcnti librariorum vitio.
nQoaxattxk'rv. Male in Cod. nooaxaxtxkeit}.
xavoai. s Verb um hoc in Codice adeo vetustate in-
tercidit , ut vix aliqua satis distincta lectio adstrui pos
ait. Incertus baereo, an legendum sit x/.aai , ,
tvipai , vel quid simile , quod sei-mo quidem postulare
videtur. Nee medelam aert Neveleti lextus Fab.
CCLXIX. quae licet eiusdem sit argumenti , diversa ta
rnen in narratione est.
ov y ixqui'^et. Pervulgatum est illud, JDucunt
volentem fata , noientem traJiunt.
FA. CLXXXYlll. Lepidissiina Lace fabula, quae
cum Planudea LIX. coiivenit, ad avarorum mores car-
peudos efficta ; quos et Horatius egregie descripsit Satyr.
. 70. Lib. I.
congestis undique eis
Indormis inliians, et tamquam parcere sacris
Cogeris , et piclis tamquam gaudere tabellis.
to XQvoiov vsCketo. Idem et Fuclioni , avaro illi
seni, a Plauto in Aulularia inducto, conligit, qui quum
ollam doini auro plenam invenisset, ei metuens, domo
extulit, atque in templo Fidei locavit : sed quum se vi
sum suspicaretur , iterum earn sublatam in Silvani luco
occuluit. Ast Luclio ubi recessit, Strophilus , qui Lace
viderat , ollam furatus est.
XQW avrqj. Horatius loco cit.
 AD FABULAS AES0PICAS1 65

Quid iuvat immensuin te argtnli pondue et auri,

Furlim defossa timidum deponere terra?
FAB. CLXXX1X. Verbis lantum discrepat baec fa
bula a superius allata CV1. sed alio slilo descripta est, et
plurimas Babrii iamburum reliquias adbuc servare videtur.
ii'hol tal aqove. Id recte quoque Horatius
edocuit, dum ait Od. IV. lib. III.
Vie coneili expers mole ruit sua.
FAB. CLXXXX. Uyovaiji. Adde o, ne manca sit
oratio.
FAB. CLXXXXI. yvTCti. In Cod. yivovrai, sed male.
FAB. CLXXXXU. iaoivrv lccy dv&t. Avium qnae-
dam perennes sunt, ut columbae, aliae semestres, ut hi-
rundines, ut ait Plinius; et sane Martio merise cernuntur,
et elapso Augusto eas abire observauius An eutem rvera
tum hirundines, milvi, celeraeque volucres e nostris re-
gionibus Europaeis trans volantes, Aegyptum omnes in
Liberna concdant, baud facile poterit affirmari. Nam
elsi veterum quoque l'hilosophorum ea sententia fue-
rit, Alberto tarnen teste, aliisque , ut Aldrovandus ait,
De jvibus T. II. pag. 664. visum est, eas in arbori-
bus quibusdam concavis se se abdidisse, in quibus glo-
meratiin invicem adhaerentes, suo se se calore lovent,
ac vivunt; quod, inquit, accidit in quadam silva supe-
rioris Germaniae , ubi incisa quercus ptrida, inventa
est plena birundinibus. Idem hoc eibi testatum es.se
Pompeium Columbum , virutn maximum rerum natu
rae indagatorem, scribit Augustinus JNiphus, idemque
observavit alius quispiam, cuius verba rcitt Gaspar
Heldelinus, citante Oriiitbologo. Vide etiam quae de
hirundinibus in septentrione degentibus, et quomodo
ibi hibernare soleaut, Olaus Magnus, Vpsaleusis Episco-
pus, scripsit. Ceterum qunni plurimi quadrupedum
reptiliumque omnino hyeme penes nos in cavis terra-
rum lattant, quid mirum, si nonnullis quoque avibns
idem contingat? Vide Dise, de Hirundinum et Cicu-
niarum Hibernatione, Ornithologiae Tom. III. Flor.
1767. loi.
xa'.ovi). Viliosa Cod. lectio est. Scnsus enim
reqiiirit, xalXioiv tari, vel quid simile.
FAB. CLXXXXlil. duvar.oy tirai. De re absurda
aut impossibili hanc Latini paroemiam usarpnbant.
e
6Ii
Testudo volat; qua ni tur Claudianus Lib. I. advenus
Eutropium, qui Eunuchus quum esset, lamen Roniae
l'actus fuit Consul, aiens :
Jam testudo volat , profer iam cornuu vultur,
Prona pelunt retro flu^ii vat/a, Gadihus ortum
Armemi texere diem; iam J'rugibus aplum
jiequor, et assiietum eilvis delphina videbo.
a avzt'/y. Plin. Lib. X. cap. 3. de aquila, quam
anatariam vocat, ail: Ingenium est ei, testudines ra
ptas frangere, e sublimi iacitndo. Quae fors interemii
poetam Aenckylum. Vide Valer. Max Lib. IX. cap. 12.
ext. a. JJeu,ing. ad I'lanud. Fab. LXI. Huius vero
Aptilngi merninit etiam Suidas voce vvv awifdijv.
h'Afi. CLXXXXIV. tlo/Airn. in Codice vitiose
X'/.pero.
Kai o. Sic in Cod. At melius se haberet ' Si
ta ' HQaxkti. Hercules glutatorum et atbletarum
pvaeses habebatur. Vide Athenaeum Lib. . Lips.
Saturnal, Lib. II. . . Ridicule ergo Dens heic in
auxilium, vocatur a coinmissuro cum piilice pugnam.
Hiiic proverbium illud, In pulas . Deum invocat,
in eos dictum, qui quacumque levi d>u re, perinde ac
de maxima, graviter perturbantur. De quo vide Erasm.
in Adag. Chil. 111. Centur. IV. Hand absimiiis fabula
cxstat etiam inter l'Janudeas n. LXI1.
FA. CLXXXXV. owaa. Vid. not. ad Fab. CIX.
>Sov xal 1) tov oHoixopobfTag. IIa quidem
senliebant veteres, qui musicum maxime hoc animal
pulabant, et quudaminodo venerabantur ; quasi ideo a
natura datum , ut agricolarum ' labores caiitu levaret
llinc Moi'owy oviv dixerunt, eique turn Aiiacreon
Ode. XLIIl. turn Theocritus EidyU. VII. aliique quam-
plurimi summas laudes, summamque cantus suavita
lem tribuere. Sed mirum , cur nobis plerisque tam
hebetes sint aures, ut nihil unquam ex bac icad arum
cantus suavilatc percipiant. Quaesitnm est, quanam de
caussa ita de iis Graeci, et Latini, eorum sectatores,
senserint. Sed quis Poetarum somnia alque fictiones
apposite ac dilucide explicare auserit?
FA. CLXXXXV1. Ex Palatinis membranis pri
mus hanc fabulam emit Neveletus, sod vitiis ado sca-
I antern atque delurpatam edidit. ut vix novo vuineri
 AD FABVLAS AESOPICAS. 67
locus esset. Is i taque ftexafu7.i}aa, earn suis in notii-
lis emendavit, qua quidem in re, paucis, iisque levis-
fiirnis, rebus exceptis, egregie se gessit. Nostri autem
Codicie lectio, utpote vetustioris , praeferenda est.
(fvvai. Rectius forsan esset . Pro <pwai in.
Cod. vitiose qpvtjvat.
FAB. CLXXXXVIL Wtxtaxv. Perperm in Co
dice 4erxxaxov , ob adfinitatem pronunciatiouis
FAB. CLXXXXVI1I. Eiusdem argumenti est La*
fabula, antea relata mim. CLXXX1X. liect in -
bis aliquantisper diversa, Mine liquet > Aesopicas Fa
bulas ab uno eodemque fontt- profecas, deinde pro in
genio eoruin, qui eas vel scriberent, vel recitarent, ali
quantisper im rautatas. Ceterum buiusmodi fabula Ae-
sopicum ingenium parum sapit. Hyemis euim tempore
formicae raro, cicadae vero nunquam apparent, sed
illae in suis latibulis, faae in terrae rimis abditae deli-
tescunt. Verum baec iuquirere, idem esset nudum
in scirpo quaerere.
qdvvei. Legendum puto i$Bvvrs>
FAB. CLXXXXIX. Hanc fabulam ex Nevelet!
Collectione sub num. CLXV. desumpsimus; quae enim
eiusdem argumenti, ut videtur, in Casinensi Codice
ultimo loco occurrit, corrupta olnnino ac mutila est;
ita namque se habet: Hons ovofia iv xa
o%kbUiv , ovx r,v noiajvrtj , lX' ovS vt'og nccliv'
Xivxcc yg lxtv y-a^ (lAalva xg /^. ' O/ueog fit~
'fuoao xal /utaijli xvy%v(ov, 800 yvtaxag a^tv iv
olxic, } [tiv fia ypav, ij S ixoa via ... et heic
Fabularum finis.
ataiifttrq vktqccv avxig. Lectionem banc irt
versione secutus sum. Levi tarnen mutatione mallem
atSovuvt) vmttQM avxfj n\r\aituv. Sic enim postea:
r Si vuotioa vnoexi'k7.o[.ivr yQovia paoxijv %uv*
JSevelttus.
(pa).axxtpov yeve&ai. Addit Palat. quintos, xal
orados nvxmv. Sic et Babrias Fab. a4,
', iv ipdmSels, xoiv tpi*i/ y. Idenu
Ovxw nuvta^ov \ Uissentiunt ceteri Codices
ab antiquiore. Alii, JiSaxd r.ig (iTido, ort vij-
tg iaxiv vtjo , yvvaitiv avxv ixSovvat 1?\
Alii, ort !; iaxiv, ts ywaZxa ifiTrlnxw * yeto
e
 6S NOTAE
yvvrj dal.aay ftowvtai, noti fily xal
noaftiitoa , nor Si nonviyovoa. Idem. [ Ad liane
auteiii Fabulam respexit Ilesiodi Scboliastes pag. 89. a.
Edit. H<insii i6o4. Ex Addend. MS.]
FAB. CC. dvao'Ujv. Intercidisse videtur tij u-
Xvitj, quae verba legiiiilur in Planudea LXXIV. quae
cum bac omnino concordat. Ceterum huiu&ce rei per-
multa exstant exempta. Boetliius enim J)e Mutica
bib. I. cap. 1. narrt, Terpandrum atqne Arionem,
Lesbios et Iones gravissimis m orbis tus praesidio
eripuisse; qua de re plura videri possunt in /teta
ra Musicpn a Martinio conscripta Vol. 11. pag. a84.
Bonon. 1770. 4.
FAB. CCIV. xal to fiiy %. Hinc adagium
illud, Aethiojtem dealbas, quod ita elegantissime Lucia-
nus reddit Epigramm. XIX.
Et ti firirr/v vintti Sfia Tvdixv ; o%to rx*'Vt'
Ov vvaoui SvoqiQr,y vvxra xwtjliaai.
Tvj Kovtv. Planudea LXXV. quae eiusdem est ar
gument! , habet to novtr.
FAB. CCV. ti Si. Hanc Fabulam ob oculos La-
buisse videtur Basilius in Epist. ad Calli^raphum, dum
ait: (ifjS (imov tov xalauov | fiuitty, oxjmq
toy ' 1<($ v.aQxvov.
nagaaivtiv. Lego polius naaively.
FAB. CCVI. 'J2s Si alrtfeiv. Ex A espica Fabula
derivalum proverbium,' Innov/tjOa, Equi senecla, quod
videre est apud Erasmum C/iii. 11. Cent. I. de iis nempe,
qui, praeclaris nbus in iuventa gestis, senes ad curas
sordidissimas se se abiiciunt ; allegoria sunipta a gene-
rosis equis, qui licet Olympia saepe vicissent, demum
in pistrinnm ant currum detrudebantur. Qua de rc ele-
gantissimnm est Epigramme Leontei Anth. Lib. I. 33. 25.
' nlv in A).q>uq> ateqjavtjqpo, ru 'vsq, to noir
Ataaxi xrjOvxid KaoxaXhj? na vSto,
'O nly iy Nepty tornuvot, 6 nlv .t' Ta-fxu
IlAo, aolv nn/voe loa Soafioiy vi'fioi,
Nvy, ore , yvoSfiov ijviSe at'roy
Aiyfvu), atsvcoy vpiv .avvuevoi.
(].\. Legendum videtur iraqxoXov&ovr.
(ivlwQs. Mallem ubique cum Etyra. et Suid. pv-
lyfg.
 AD FABVLAS AESOPICAS.

FAB. CC.VIII. Non absimito est Fabula, quam su-

perius attuliinus num. CXX.
FAB. CCXl. Demosthenes, su mmus ille apud Grac-
cos orator, Philippo Macedone oratores sibi ah Atlie-
niensibus dedi postulante, quod negaret aliter quam his
remotis se cum ipeis ioedus facturuin , dissuasit deditio-
nem, u tens ad id consilium huiusmodi Aesapio Aplogo,
lia veteres Fabulae ad graves deliberationes saepe ac
commodantur.
FAB. . Parum differt haec Fab. a superius
allatan. CL1V.
FAB. CCXIV. vU' rv - Sic in Edilioui-
bus. Rectius tarnen esset lXoStv IXws-
FAB. CCXV. Eamdcm hanc Fab. , sed prolixius
narratam, habet etiaui Ael. De propr. an. Lib. 17. . 7,
et Tzetzes in ChiL IV.
FAB. CCXV1. yiatt, Legit Kimedoncius l/c xal
(fof , quod mihi neququam displicet. Tum illa
efl'erret Vulpes, non velut alLoqueos Corvum, sed apud
so veluti mirabunda, artificio plane vulpino. Ne-
veletus.
qytuevla Tioovjrovaav. Mallem iy xwv viwv
lyfiovf :iooirry.ov<Juv , ut diceret Vuipes, Colme ver
es avium imperio conveniente. Idem. Est el iu Tzelze
Chii. X. 35a.
'XQig nttdotQxw. Idem prors.ua Epimythion su
perius eirert Fab. a 1 .
FAB. CCXVIU Huiusmodi fabellam refert et Taelzes
/. VIH, ao5.
FAB. CCXVIII. Confer banc Fabulam cum Planu-
dea , Mentio huius Apologi lit apud Suidam ;
"0<- tait fiv&un> AifiouTty.tv iyos'
Tlt-rffivi ecToaxtta toS,X(Z * ttu
Eirer, iSoVTCt (it]%avt}v jtttQWparoi,
TS ai>x vn' Xktov, u. lOtv amdp nreoi
Qnemadmodum et apud Taelzem OiUiaJ. Hist. IX 260.
' ftvoyaacpos Aewiza toi (tv&oi atoi \,
ir 7rTWfi{i>o tip' vipovs izo&vt).
'JSrov toc tlovt Si 7lT TWI> ndwv OVTCt,
'Efio nxsot, toy/aiv, iyt vitv xaTefi).t']-i]r.
otxoi ntiQoZ. Aquilarura pennis rvera ut plu
7<> NO
rimum utebantur ad sagittas conficiendas. Xestis He-
siod, in Scut. Ilerculis v. i33.
avio oniatv
MoQcpvolo tpXiyvao xalvntofisvot nttvyeauiv
Haav.
FAB. CCXIX, Ttjv exiciv SmXaaay. Id sane natu
ra contigit; quisqus enim se spectat in midis, imaginent
sui maiorem videt; cuius rei caussam apnd Optices scri-
ptorc-s vide,
FAB. CCXX. Ex hoc Aplogo facile duo ilia Epi-
grammata processerunt , quae in Antholog. Lib, I. c. 6.
occurrunt, quorum primum ita se habet;
Kvv fx qiyt? tul Qiav , ofiw tri xaQjioq>orta<a,
' Oaaov jiiajiiwc aoi, rayt, Svopevfo.
nXtiovt. Legit Kimedoncius n'kdova. Neveletus.
Itotov, Bene interserit Kimedoncius tat}. Idem.
FAB. CCXXI. Haud affirmare ausim , an haec Fa
bula ab Aesopi ingenio profecta sit. Cetcrum quod in
ea narratur, valde cum iis concordat, quae de Ludorum
equiriorum origine Ovidius memorat Lib. IV. Faxtorum.
Olim enim Bomae XVIII, Kai, Maias in Circo Maximo
Lquiria celehrabantur j, eademque die Vulpium fugien-
tium combustio fiebat. Huius Vulpium combustionis
originem ait Ovidius a Carseolano territorio dinianassc,
quod fruinenli feracissimum , maturis messibus om a
Vulpe adustum fuit. .Nam quidam adolescens, ut Vul-
pis cuiusdam iniuriam ulciscerelur, quae propriis galli-
nis insidiabatur, illam apprehensam paleis et arido oe-
no involvit. Sed illa, adinoto igne , tenentis pueri me
nus effugit, lateque per agros messibus veslitos currens,
omnes fruges penitus corabussit, Hinc lege Carseolana
ttatutum, ut Vulpis tali tempore combureretur, Nos-
ima vero sunt, quae in Sacris Bibliis de Samsonis tre
centis Vulpibus leguntur, quibus ille, facibus earum
caudis alligatis, PJlistaeoruni segetes ombussit. De
quo interpretes adi,
FA. . Aristophanes in Etrivi) y. 126.
Hai,. Tie S r 'nivoia aov '> , xvSaop
Zev'iavT i'Kavvitv deovt, TTunxia;
. Ev toiatv sllootiiov poyis ihvQ<?i
Moyos els <&io qiyfivoi.
Poetam banc 'ubuiam iniiuere, iudicat Schuliaste* hjsce
 AD FABVLAS AESOPICAS. 7
verbis: 1 yp iv wg avrov (Atortti v) ftiroi,
/i,'()wa trv xal xvflapov, txttoov aviar atipov
taonqv x. . . Hue lciunt et isla Luciani in
fearomenippo: Kai 6 loyonoios Atcanos ttolg xal xav~
oi , fore xal xaptft.ois , atuov notpaivti jov
ovavv. Huds.
fxtyiazov /tos. Iuppiter eiiim hospitiis praees.se cre-
debatur: Cic. pro Deiot. c. 6. II. ad Q. Frat. . II. un.
de i.ios, Iraipeos, t'vio dieitur, post Homerum et
alios, a Luciano Timon, pr. Virgil. I. Aen. "],
Iuppiter , hospitibus nam te dare iura loquuntur.
Vide ad enm locum , praeter alios interpretes, Cerdain,
et Stuckii Antiq. conviv. lib. I. c. 27. Heusing.
rovtov yp lepas. Haec parenthesis Christian for-
tasse est scriptoris. Jdem.
xnpov oatpav. Plin. lib, XI. cap. 28. Aliud
riirsus Scaraheorum genus, qui e fimo ingentes pilas
aversi pedibus volutant , parvosque in iis contra rigarem
hiemis vermculos fetus sui mdu/antur. Heusing.
ov yp Sr. Restitu verain lectionera e vita Ae-
sopi , quam Planudes scripsit , qua extrema totideni
verbis haec fabula legitur. Mole vulgati omnes, 01! yp
fif, etiam Hudsonus: qui lamen liane emcndationi-ui
probasse videtur in emendandis ad calcem libri, Idem,
rjoifitjai. Iovie enim numen violavcrat, supplices
iiiiuria afficiens. Idem.
els xaipov tTcQov. Alio, atque bodie , tempore
olim peperisse fingitur aquila. Parit autein incubatquc
primo vere, cum in pilulis suis adhuc latent scara-
bi-i isti pilularii, in singulos nasci annos solid,
prins luceni visuri, quant satis iam ver tcpuerit. Ta-
ceiit beic, qui avium historiam ex instituto scripse-
runt, veteres et recentiores, Gesnerus, Aldrovandus,
aliiqne: et tarnen Aldrovandus huius fabulae in vasto
illo opere suo bis meminit, Vid, R. Rentlei ad Horat,
Lib. IV, Od. 4. pr. Idem,
'O fivifos //O. Haec verba, tit saepe in epimy-
tbiis absunt , heic etiam abesse possmit. Kazaqopovtit'
imperativi locum obtinel , idque vulj;o nottim. Idem.
F\B. CCXX1V. 'lurps- Apposite ad banc labu-
lam Demosthenes in Orationc De Corona: "flanta V
; Ttf tatpos, atitvovai xh toU ya^rovaiv eiatuir,
 JSOTAE

(i)] 7.t'yoi, ftrjS detxvi'ioi, Si o>v jrotptv^etfTai. t>v m-

aov , inhib} xiktvirjaiii ti avijy , xal vofu^-
ftvu avt (jppotro, oixoXovftwv xl to (.ivijuu, u\!oi,
ti to xal iTtoitjov avQutnog ovzool, ovx u> ni-
arev. Quae sane ex. Aesopo muluatus videtur, uti
olim Duporlus observavit ad Theophrastum cap. 12.
Hudson.
xcyTi'Xito. Hudson. nia%ito, et paullo post i/Qr,-
. Heusing.
) {Xxsate. Ex Huds. additum est tu, ceteris
cmissum. Idem.
civyxi]. Hudsonus post banc vocem inserit <-
7. , xal, quae verba respuere videtur Heusingerus,
sic enim annotat : Unas bas voces non agnoscunt an-
tiquiores, nee babet cod. Golb. inculcavit vero Hud-
6U11US, ex ingenio, an ex scripto aliquo libro? -
sus est scilicet inusitata auvTui.it hac, xovs qpiXovi -
Q%ttv, pro to qpiXoie. Sed et. ta Graecos loqui,
observai Vrsin. Grammat. Graec. p. 4o3. extr." pi-
3i tyt Iii i buiiis syntaxis recte omnino procedit sine dua-
bus illis vocibus, et nibil beic ad rem animadversio
lleusingeri ab Vrsino petita.
otjiiag itctQtytiv. Nonnulli addunt xal fit} (li
ra xwv nayfirwv nyvmaiv xaxiiQcoviviadai. Hud
son. Atque hace clausula baeret etiam Golb. et Gall.
1SS. Heiising.
FAB. CCXXV. nos ayoav. Goth. il. Heusing.
XXrjXoie. Idem in ]- Idem.
tqtoioa. Idem 1. Idem.
vita nSas. Idein imo xo nSas. Sed artica-
lns abesse potest. Idem.
FAB. CCXXVI. if Xifwcue. Dioscorides lib. II.
c. 26. de fibro: Zcoov ioxiv fiopitov, i
vaai cv t.^vai xal xaxlvoie recpfitvov. In Pon
to maxime capiebatur ; nnde xaaxiov Ga
len, lib. II. 1 vTiSx. p. 44 1. et Virgil. 1. Georg.
v. 58. virosaque Poulus Castorea. Ad quem locum Ser-
vius canem ideo Ponticum vocari observt. Idem.
FA Ii. CCXXV1I. tutxa. Lectio cod. Goth. EcUti
iSmxa. Idem.
FA. CCXXIX. vayayv. Expressi lectionem
Goth, et luds. Vulgo vivtyxv. Heusing.
 AD FABVLAS AESOPICAS. 7
xuxabuaai. Ita meliores libri: ceteri xaraSvvai.
idem.
FAB. CCXXX. . Sus pleris-
que diis gratissima putabatur victima ; soli Veneri vero,
cui ob Adonidis invisa dicebatur, non inimola-
batur. Festus p. 455. inter auclores L. L. Gotboiredi:
Suillum genus invisum Veneri prodiderunt poettie , ob
interj'ectum ab Adonim, quem diligehat Dca: qui
dam autem , quod immundissimi sint suet ex omni man
sueto pecare, et ardentissimae Ubidinis. Arteinidor. V.
81. Argivi tarnen, praeter institua moresque aliorum,
sties etiam Veneri niactabant, ut ex Strabonis Lib. IX.
tradit Alexander ab Alexandro Lib. 111. cap. 12. et plu-
ribus locis Athenaeus. Vulgatum est proverbium de
eo, qui parum gratum offert munus, rTv 'AqipoSity u-
aa, Veneri suem immolasti, de quo Erasmus in Ada
ge, et A. Schottus Stromal. V. 407. Adde P. Castel-
lani De esu carnium Lib. H. c. 4. extr. Heusing.
FA. CCXXXI. vnvovvra. Hudsonus addit in ce
teris omnibus oniissa baec, xal roi qpapvyyoe ri} /r-
Jtj "kaopsvoi , xal oov olv ti. Et gulain chelis pre-
hendens. Ceterum ad banc Fabulam respexisse videtur
Alcaeus, ut videre est in fragmentis , dum ait:
xaxivo wb' tqt , xat-<4 zv qiv Xaiv,
Eiia XQ)] roV itaioov (fier, xal p.i) axo'/.i qipovtv.
FAB. CCXXXll. ijivvi]. Al. i)v&#i}. Huds.
"Vide Ind. Aesopicum Heusing. in v. av$avw.
ore. Goth. z>v S xvvty (i bvvapviav tab'
ore xaralaeiv. He-using.
naete. Golh. apnar). Idem.
FA. . Kai row vxov. Huds. xal
7.VX0V aikxa vtxQov xu/Atvov. Sed nihil opus est ad-
acitilio panno. Kfitvot enim per se est iacens, in
terectus, et exteiitus. Exempla plura dabit Index.
Pervulgatum est illud Homeri lliad. S. v. ao. xsirai
- Plura ad Vechneri Hellenolex. Lib. IL
. 5. p. 488. a me adnotata sunt. Heusing.
napaxivtlv. Hudsonum sequor: vulgo xivty. Idem.
xa& tziov. Et hoc Uudsono acceptum rei'ero,
quum alibi invenissem xair IxaoTtjv. Idem.
rrv nyrv. Al. fnv (itjxavrtv. Muds.
FAB. CCXXX1V. Toie. Vulgo ro Si, duabus
 7* NOTAE
vocibus: sed manifestum est, ita, ut edidi, legendum
esse, cum, hoc significetur, hoc vitio quum earn libera
re vellet. Hewsing. Defend tarnen potest etiam lectio
vulg.
roifSe ti. Aid. Frob. Hervag. Paris, ceteri, rotor
ri. Idem.
ovi y. Sic omnes , non ov&iv yap , quod quis
posiil siupicari. Atticis enim moris est, geminare
hanc particulam. Vid. Ind. voc. o)3 , et . Su-ph.
Then, Graec. Tom. II. . 157. Hetising.
tnitibtTai. apbel. iniT'&SVTai, puta, xaxal -
actiones ma/ae consuetudtnem indticu.nl, afferunt,
invehunt. Non reprehendo. Heusing.
FAB. CCXXXV. Bovtaiig. Forsan pro .
Hude.
vvv at. AI. vvv ye. Huds.
vovtjto. AI. ftvtjTOi. Idem.
FA. CCXXX1X. t xltata. Goth, articulom
omittit. Heusing.
xaxiara c. Goth. addit qjy. Idem,
mo&ovvtai. Goth. Xvirovai. Idem.
FAB. CCXL. 'Alxvwv. Plin. Lib. X. . 3a. Alcyo-
nem videre rarissimum. est , nisi Kergiliarum occa-
su (i. e. ineunte Movembri) et circa solstitia brumam-
que , nave aliquando circumvolata , tatim in latebras
abeuntem. Cetera ipse legas ibi, et apud Aristot. Lib.
VIII. Hist. anim. cap. 3. Lib. IX. c. i4. Aelian. Lib. IX.
Hist. anim. c. 17. Adde Dial. He Alcyone tum. I. Ope-
rutu Luciani p. 168. Ovid. XI. Met. a vers. Ho. Heusing.
ti)v dakaoooiv vjrepctp&r)vai. Fabulosa enim sunt
celebrate poetarum et philosophorum vocibus Alcyo-
nia : quum raro bruma tempestatibus careat, et
mare illo etiam tempore turbnlentum esse soleat Idem.
FAB. CCXLI. 'Alisv. Ad hanc fabulam alludit
Aristophanes in Equitib. v. 860.
" yeip ol iy%fi.sig dijotofievoi ninovda,
"Orav ftiv r) Xifivn xataairf, i-afictvouirtv ovSiy.
'Ev 8' vio Ts xal xrm rov ooopov xvxwatv,
Apovoi. Hudson.
Vid. adag. iy/fAei-s di)odai, anguillas captare. Heusing.
txaTQti)&tv. Rt ler ad tvxtiv. Idem.
eis qtoiv. Golh. sli OTavei. Idem.
 AD FABVLAS AESOPJCIAS. 75

FAB. CCXLII. /dtlyi. Quod Simio accidit in

hac Fabula, ut Piraeeuiu hominis nomen esse putaret,
id multi's huius fabulae lectoribus aocidisse video, qui-
bus Silcplg non piscis, sed civis Delphicus est. lam
Tzetzes in boc errore fuit, qui homini tribuit, quae
Delphini sunt: eumque sequutus est Alsopus, qui- in-
scrip tionem fabulae fecit, Simias et Delphus. Faernus
quoque Fab. 3.
Et simio
JVatante, quidam Delphus accurreas , eum
JJominem ratus, manu ex propinquo praebita,
Vndis levatum, an civis esset Atticus,
Hogauit.
Neque hoc mirum, quum is, qui omnium scriptornm
errat is notandis vilam suam impendit, Petrus Baiiius,
. XVI. quae inter eius selectas legitur , bis verbis
fabulae argumentum ordiatur : Un homme demande
un singe, s'il est d'Athnes. Sed hoc ignoscemus aliis,
qui et ipsi saepe fallimur in rebus ortasse graviori-
bus. Prit auteni omnis fabulae gratia, nisi Delphinus
intelligalur , qui longius adbuc a terra natanti simio
succurrit, dorsum supposuit, et innatam generi suo
iXavcjniav praestitit, quam tot scriptorum testimo-
niis celebrari videmus. Ligatur Aeiian. Lib. VI. Hist,
anirn. . i5. Plin. Lib. IX. Histor. natur. c. 8. Plin. lun.
Lib. IX. . 33. Gell. Lib, XVI. . 19. Spanbem. De
kam et praest. num. ant. Diss. IV. pag. 234. Heusing.
JJeiai. Hinc aiunt manifestum esse, Aesopum
non esse auctoreui baruiu fabularuin. Eum lu im Del
phis periisse Olympiade LIV. Piraeeum vero a Themi-
stocle constitutum Olympiade, quae mullo post sequuta
est, LXXVI. Vide Vavass. De dictione ludiera cap. 1.
His autem legenda sunt, quae Meurgius in Piraeeo i.
scripsit: ubi uslendit, i La jam ante Themisloclis aeta-
tem diclaro fuisse insulam, quae portum ell'ecit , eam-
que qualemcmnque navibus slaliouem prius eliam prae-
buisse, quam hominum opera continenti fuerit iuiicta.
Idem,
xttvyrfiiivat, Ita prius editi. Edit, Heusing. rerv-
%vai. Ceterum eandem banc Fabulam I zetzes quo
que xetulit Hist. Chil. IV. 10. 1 1, his versibus :


7ildrxov vavayiqp
'IStv rtff no.'hv/ivov , x. . .
FA. CCXLIII. eis . Supple loya-
OTtiiov. Eraul autem, qui non ex metaitu, ,
ebore tanluin , sed e luto etiam cerave deorum simu
lacra fingeuant. hos xoQO^X^ov et ': alii
vocant, itemqiie '. Vid. Spanhoin. ad lulian.
Caesarea p. j33. ex mea editione, in Amslelud. GaiUca
p. 107. Clin. Lib. VII. . IX. n. 11. Heating.
xiyo. Vide quae adnolavimus ad Fab. CXXVIIL
FAB. CCXLIV. Ttttaiov. Tiresias, Eutris filius,
vates Tbebanus, omnium veraciseimus habitus, poela-
rum i'ubulis nubilitatus. Vid. Ovid. III. Met. v. 18.
seqq. Hygin. Fab. LXV1I. et LXIX. Inducitur autem
Leic non ipse auspicia observans, sed Mercurio hoc
dans negotium , quia a Iunone excaecalus fuisse credi-
tur. Heusing.
r fiiv nttov. Melior haec veterum librorum
lectio, quam tludsoni, Neveleti, et aliorum quorun-
dam, tov (v ttowtov. Respondet nostrae, quod sequi-
tur , Ix StvriQov. Idem.
FA. CCXLV. tye. Hie particulae usus minus
vulgatus est, quum pro quod, quoniam ponitur, nee
tarnen parum Atlicus. El ita usurpari, observant Bu-
daeus Comment. Slephanus et Viger. De idiot, p. 91.
Sed et tye earn significationem recipit. Aelian. Lib. .
Vor. hist. c. 17. pag. a'n. Gron. ' S noXirtiav
q>at]P xal to TliQoaiov, tye 'Avtiyovov inaibtvat
quod, quoniam Antigonum instituit. Proxime enim
inde intl huius loco adbibel. Id. Lib. XII. c. a5. "Iva
bt fioi xal iw fiol TjQOOijxvTov , ovv tjxxov, i)Xto
xal ol 'ffiTjve npootjxovai- , UBftyt/otOfiat- biaqpt'oei hi
pot xal tovtwv , tye 'l'tofiaos ti(if xal Aoiixovliot
X. . it. Vt vero eos quoque commemorem, qui non mi
nus ad me pertinent quam Graeci ; mea vero interest,
etiam hos , Romanos intell ge, commemorare, quoniam
Bomanus sum; Lucullus etc. Ita locus ille, male ab
iiiterprelibuB babitus omnibus, et a criticis misere ve-
xatus, facillime intelligitur. Fortasse baec significa-
tio quibusdam etiam Pauli Apostoli dictis noil male
conveniret, quod Theologis considerajidum relinquo.
Heusing.
 AD FABVLAS AESOPICAS.

FAB. CCX tiVII. Kaxivos <&alaaT]. Majo

res lluvialilibus sunt niarini cancri , et implt-iido vul-
pis ventri haud impares. Vid. Aclian. Lib. XVII. Hist,
anim. cap. i. lo iiston um De exsanguib. aquatil. pag.
21. Idem.
FAB. CCXLVIII. Ktaqb. Ktfiaootf est,
qui non modo chordas pulsat, (hie enim xv&oqhjt i)s
potins dicendus) sed qui ad chordarum a se taeiaium
solium cantat , et Latinis /dicen appellator. Vtrum-
que coniungit Nepos Epam- c. a. Nam et citharizare,
el cantare ad chordarum sonum ductus est a Dionys/ .
Hinc Alcibiades apud Plutarch. Alcib. p. 192. ait, ,
i.vav toi xou>fivo> av/icpyyeaui xal ovvSiv tv
Tt aiiioy iniovofii&iv xal noQtTUv ixmov t>
t yuivrjv , xal tv 'kyov q>aiQov(itvov. E quibiu ap
parel, cur sibi l 'ixpwvo videatur hic citharoedns, exi-
gatur vero , quod spectaloribus videtur xuxwg Sojv,
non tarn chordis , quam voce. Heusing.
xixoriaftvfi. Parietum obiectu auge tur chorda
rum sunns, magisque etiam, si levigati illi fuerint et
polili, quales sunt, si ttetorio inilucuntur. Eadem
enim est sono ru ni ratio, quae lucs. Uaec vero non
repercutitur , nisi in superciem incidat omni asperi-
tate carentem. Idem.
xal StxQou Aptissimus hic cuique ostendendae
artis suae locus erat, in quo et rhetores, ac poetae, et
ceteri artifices , populo ingenium vocemque probare
olebant, quod Seixvvrai , tvSuxvvvat dicebatur. Vid.
Casaub. ad Atbenaei Lib. III. c. 29. Cresoll. Theatr.
Rhetor. Lib. III. . 5. seqq. Aelian. Lib. II. Vor. hist.
. 37. Lib. IX. 4. . \ Lib. XIII. . Idem.
XSoi.i. More Graecorum postea a Romanis rece
pto, qui minus probatos artifices ita exigere et pertur
bare eolebant. De hac lapidatione thtatrali legendus
Ca anb. ad Athen. Lib. VI. c. 11. p. 43i. et interpretes
Arbitri . go. Iihm.
nrp\aaav. AI. naXtaav. Iluda.
FA. CCL. inl . Retraxi hoc ex Aid. et illi
pioximis: vulgo tw tiI legitnr. Heusing.
xui ohovifiov ovx . Ipse tarnen Planudes cor-
ici augurium tribuit in vita Aesopi p. 5i. JNevelet. ad
Fab. XCI. Bronkh. ad Tibullum p. a34. JNec ignotiim
78 KOTAE
illnd Pbaedri Lib. III. fab. 18. Augurium corvo, laeva
cornici omina. Vid. Aelian. Lib. HI. Hist. anim. cap. 9.
Cerda ad Virgil. Eel. IX. j5. Heic vero ex persona ho
minis Athenieusis loqui videtur, qui invisam Minervae
avem siiigulari plane religione aversatur. Vide quae
dicentur ad Fabulam seq. Idem. Ceterum cornicem
modo auspicatam modo inauspicatam babitam fuisse, sa
tis testator Plinius Lib. X. c. 12. aiens: Ipsa ales est in-
auspicatae garrulilalis, a quibusdam tarnen ladala.
FA . CCLI. r yrio i9ff. Cornix avis ex virgine facta,
quae Coronis vel Corone dicta fuit , Coronei filia. Haec
quum in tutela et comitatu Minervae esset, quae taeuis-
se dibuerat , divulgavit, eaqne re iratam sibi deam red
didit. Hinc procul ab illa abesse iussa, et littonim soli-
ludines persequuta, insidiante eius. pudiciliae N'eptuno,
in avem mutata est, Minervae invisam, et ad illius tem
pla, quae Atbenis fuerunt, nunquam acceder visam.
Praeter mylhologos , Ovid. II. Metam. 55 1. Hygin. fab.
CLXVI. Laclan t. Placid. Fab. VIII. legendus est Plinius
Lib. X. c. a. et Lambin, ad Lucret. Lib. VI. v. 749. Idem.
Ci>ff xqx ovvTQcfibiv aoi olojvwy. Auctoris
mentein non percepit interpres vulgatus, quem Aldum
esse scio, quum vertit: ut ex pecidiaribus quoque tibi
auguriis /Idem sustulerit. Nee melius Faernus:
Abiecit ilia le, et peculiaribus
fidem abrogant auguriis tuis.
Ree lius Camerarius : ut ex omnibus tui generis animan-
tibus uni tibi /idem augurii detraxerit. Mallem lamen :
ut uni tibi omnium avium , quibuscum communis tibi vi
rtus est, /idem dempserit. Nam otWds heic non augu
rium, sed avem significat. Aristoph."0('. v. IO91. vSai-
fiov (fi'lop ntrjvcbv olwvuv dicit, i. e. beatum genus 10/u-
crium avium: item v. 69a. cpvatv olmvwv, naturam at ium.
2uvtQoq:oi vero oiwvol dicuntur aves, quae eodem, quo
cornix , victu utuntur , id est , carnivorae , a quibus fere
auspicia capiebantur. Ad aeukeZv subintelge aoi;
quem casum id verbum postulat. Idem.
FAB. CCLIIL oXotoff. Vide sis Suidam in v.txaxa,
Aposlolium p. 106. et tephanum ad Erasini Adagio in
OUI. III. Cent. 6. Hude. JNoii graculum, sed moneduiam,
esse xoloiv , Gallis chouette, nobis Jo/e dictant , do
 AD FABVLAS AESOPICAS. 79

cent i, quos Hudsouus consuli voluit, et nos iu Indi

ce. Heusing.
. Quidam noai]xovxa, errore, ut vide-
tur, typograpbico. Idem.
i'AB. CCL1V. fii vnofttt'ya. Gotb. ov vnop. Heus.
' in GotL. hoc est: Ourio xtvi, or (Jorl.
ta-' or) fiitiwy iuvxov fiov.vftvut. ua-
u-ai , et* (iii^ovut niQininxovui. Idem.
FA. CCLVI. ary iytuixo. SubinteUige, Zivi.
Idem.
FAB. CCLVII. noywv iilrjxo. Videtur lo-
qai cum Matthaeo, qui c. Vlll. 6. (iov tX-nxai
dtivwi uaayi^fiivog: et . XVII. i5. ot'/.ijyi^itat, xal
xuxw no/ii. Idem.
FA. CCLIX. Kivirp. Hanc Fabulam innuit Ni-
cetas Clioniates in Annalibus pag. iij. ubi dicit: 'Ael
yap tov nooaivuy 7ttiu)(.itV0b , xal /.njStva xov oo-
ftiotp eiSws xpov, Xuder, t? .ivfiixg , o
Xt'uvTt avLtTr'kuxtl, pa/v/oi avk'krjq&ii , xal rr-
aav xava).voa bo^av i rtfxtag. Hudson.
il S f4i- Attica formula, quae post negationem
significat, ein minus ita se res habet, ut dixi. Vid. JJe-
var. De Graec. Linguae part. p. 117. Periion. adAelian.
Lib. XIII. Var. Hist. c. 4a. Haue interpretatioiiem sua-
tlent, quae stquuntur. Ait enim: s hoc non concedis,
te plus me nun valere , die mihi, ti ool iotiv r Svvafu,
quid tibi cum robore, fi, tirlute sit, quid cum ea tibi
intercdt , pel, qua ralione ea tibi conveniat ? Hoc enim
sibi volunt Gracca verba. Aristopb. 'Fxxhja. vers. 5 16.
Ti " , fit'll, ool /; quid hoc ad te pertinet ? Idem
Siof/orfoQ. vers. bob. tjfiiv ti ro5r' oxiv, quid hoc ad
nos? Vid. Lamb. Bos De ellip.i. Graec. pag. 26. Similis
fere loquendi ratio est xl iuol xal ool; de qua tras .
ScLinidius ad Matth. Vlll. q. et lo. Heur. Mains Obser
vt. 'Sacr. lib. 1. pag. 2. Heuling.
aaXnlaa. Classicum canens , si parvis licet magua
componere. Repetit deinde hoc aalnioa , ubi finilae
pug signum est. Idem.
FAB. Ct'LX. 'Ar/Svi. Hand absimilis, rumo 'or-
sin ab Aesopico derivatus est i J le du llirundinibus et
Oioribus Apol"3is, quo Gregor, y.ay.ianz. utitur in Epi
 So NOT AJ
stola ad Celeusium Praesidem, quae incipit: 'ExtiSr poi
ttjv iyxkt , x. . X.
xal ovroixov, un avrt'j. In omni regioue Hirundi-
nura copia est. Si tarnen Pliiiio habenda fides, non ubi-
vis locorum hirundo avvoixog est bominibus. Theba-
norum enim tecla subir negantur, ut ille ait, quo-
niam ui'bs ilia saepe capta sit. Nec Biziae in Tliracia
propter acelera Terei. Lib. X. c. 2. Sed hoc ul ad f'a-
bulam Procnes ac I'bilomelae alii: Jil , ita quoque pror-
sus fabulosum exislit.
p:ovaxo. Hand haec tanti sunt, nt argumenlo
esse possint , barum i'abellarum nonnullas ab anliquis
raonacbis esse conscriptas , ut Neveletus putavit. Fa
bula quidem desinit in verbis ra; Qi'ifiovg olxu. Ce
tera quae sequuntur monacbus aliquis in vetustioris
Codicie margine posuit, atque postea Librarius iudo-
ctus in textutn induxit.
oxLve. Erat in Palatinis membrauis, ut Nevele
tus edidit, iv tej xofiot. Ipse lamen tog y im
xa/uff restituendum doeuit.
xal tov znov. Huiusmodi sentcnliam expressit
Iiam Amphis Comicus bi.s versibus :
'Ev dig V tvxqn tig avSunoi; znoig,
"Hxieza tovtoc n\r)ait,ojv rSirai.
Cui non absiniile est illud Pbaedri iab. 18. Lib. I.
Nemo libenier recolit , qui iaesit , locum.
FAB. CCLXI. 'O S atinlos y.oag. Vixinihi persna-
deain, ruslicuin buuc Sloicae doctrinae adeo lenacem
fuisse, ut ad damnum illud suuai rideret. Videlar
i taque legendum xXawmg. Net:
ytvopivov. Nihil moror, quin yevrjaofiifov resti-
tuatur, ut Neveletus animadvertit.
FAB. CCLXII. iog xoXtj. Non apposite
satis nec dilucide a Neveleto haec versa sunt, lia
recti us esset : Capra vero asino escam abundanlem ia-
videm , et, quot ac quanti* taboribus premeretur, enar-
ravit , mudo etc.
alyo nvvfiova. lis, qui comitiali morbo labora-
bant , caprinae carnes olim a medicis dabantur , in ro
go hominis tostae, ut inquit Plinius Lib. XXVIII. . iG.
Sextus Platon, cap. 5. de capro et capra tit 3. ad cadu
cos, et Theod. Prisciauus Lib. IV. Coulia quoque niuilos
 AD FABVLAS AESOPICAS. 81
alios morbos caprarum carnes valere patet ex eodem
lin ii Lib. cap. 10. ait enim : Millia praelerea remedio-
rum ex eu animali (capra) demonslrantur , slcut appa-
rebit: quod equidem mirur , qnum feOri negetur care-
re Fimo quoque caprarum in aceto decocto illi-
ni ictus serpentium placet, et recentn ciere in vino:
atque in totum dij/icilius se recolligentes a serpenlium
ictn , in caprilibus optune convalescunt. Qui ej/icacitis
volunt mederi, occisae caprae alt'um dissectam cum Jimo
inius reperto slatim illigant. Nihil itaque in hac Tabula
turn tempori , tum Aesopi ingenio absonum.
FA. CCLXIII. (irt fiiya't.tov yrv^ovaiy. Eamdem
senteri Liarn elecautissinie expressit et Phaedrus in Fab.
VI. Lib. IV. aiens:
Quemcumque populum tristis evcntus premit,
Periclitatur magnitudo principum,
Minuta plebes facili praesidio latet.
Et Seneca in Uippol. Act. IV. v.-nao.
Minus in parvis fortuna Jurit,
JLeviusque feril let'iora Deus,
Serrt placidos obscura quits,
Praebet somnos casa secures. ,
FA. CCLXIV. inl jov MaiavSov. Fluvius est
Lydiam llexuosis reeursibus perlundens, de quo Plinius
Lib. V. c. 29. Maeander ortus e lacu in monte Aulocre-
ne, plurimiaque adfusus oppidis , et repletas fluminibus
crebris , ita sinuosis flexibus , Ut credatur reverti.
jipamenam primum pervagatur regionem; max Eumene-
tlearn , ac dein Bargileticos campos; postremo Curiam
placidus , omnesque eos agros frtilissimo rigans limo , ad
deCLinum a Mile to stadium Unis illabitur mari.
FAB. CCLXV. ovg QooStjms vqiinpt. Vide
quae adnotavinius ad Fab. Aphtuoniauain 38. peg. 70. et
confer.
FAB. CCLXVI. afijVog (ulioev. Non in alveari-
bus tantum, sed in petris cliam, et in cavis arborom
apes mel aponte poiiunt. Hinc de re vera, quod non
obvia sit tarnen, Virgilius cecinit Eel. IV. v. 3o.
Et dttrae qutrcuii sudabunt roncida mella.
Tifia ois liQov. Tanta erat apud veleros mellis
estimado, ut ipaismet a Divis ljominibus singulari dono
concessnm putarint , cuius rei testis esse potest Plinius,
f
 JVOTAE
qui illud divinum nectar vocavit, et Virgilios, qui de
eu ait, Georg. Lib. IV. v. i.
Protinas aeru meliis coelestia dona
Exequar.
FAB. CCLXVIL /vn ucva iftrw. Ex boc Aplogo
dicteriuin denvatum, Tov'ktovto l/rt] trjTttg, Leoni* ve
stigia quaeri-. ; in eutn scilicet usurpatum , qui ft rocera
se verbis iaclat, re vero timidissimus est. Quod sane
cum eo convenit, quod ibidem ab Erasin in Adag. CJiii.l.
Centur, X. refertur, Aqxtov / Ix**! yrxi,
Lirai praesenti. vestigia quaeris.
FAB. CCLXVIIl. ouStv yjrnoifmjti. Vi'tiosissima
erat in Palat. Cod. haec fabula: quapropter earn, ipso
Neveleto moriente, ita ut nunc est einendavimus.
Krioami> ntvia. Plurimas quidem a summis viris
laud ( s paupertas tulit, summ i enim viri pauperrimi es-
ttere, quais veternm memoria Aristides, Phoci< n, Kpa-
minondas , Pelopidas, Lamacbib, Socrates, Ephialle*.
lure itaque ac mrito Tibullus Kleg I. Lib. I.
Me. mea paupertas vitae traducat inerti,
Dum meus assiduo lueeat igneJ'ocue.
FA CCLXIX. QvaotTCoav atjv ou/.ovrai. lut
Neveleti edilio an. 1660. se habet. De vei itale tarnen
buius lectionis dubito , quae quidem, sive librarii, sive
typothelae erratum sit, ita profeclo est corrigenda:
'AtX vQvaattwoctv, ij Tr tTttv, oaov ovkovtaf actror-
T yp (tyro xal xi.aiovTt noStaovat.
FAB. CCLXXJ. iijTei <fuytlv. Nonnulli vertunt,
aliqnod ex fabrilibus, quae ibi aderant, instrumentis com-
edere tentabat. Mallet Nev. 'vtwv axivv St]rct.
Tiot Tijv ivtjv. Haud absimilis Aesopi Jabulu est,
quam de Mustela et Lima Flanudes n. LXXXI. edidit.
Wostra tarnen magis convenit cum Phaedri Fab. Y1L
Lib. IV. quam si cum Iiac confras , eius originem pre
fecto cognosces. 'Pivr) vero apud Graecos piscis quoque
est, squamis minimis sed durissiinis pellein rei'er-
tam Labens, qnae limae vice fungi potest. Mine facile
ei Domen buiusmodi derivalum.
FAB. CCLXXI. BaTQa%oi t faoQ rov vSoi>. Ini-
micum ranis boc animal, Hinc missum bydrum, qunra
regem peterent, fingil Acsopus. Acliaiuis id aperte testa-
tur de animt, propr. Lib. XII. . 1 5. aiens , %;
 AD f ABVLAS AESOPICAS. 83

iSoov puat, xal SiSoixev laxvQt. Nev. Cctcrum banc

fabulaiu Aesopo tribuit quoque Phaedrus Lib. J. Fab. a.
eamque ab eo narratam tradit, quando PisisLiatus Ath
nes occupavit.
FA. CCLXXIII. xtjv tvxvv /J-ita'.^uaa. Ita, ad-
monente quoque iNeveleto, legenduin, non ti rt}r >
ptiul.Kut.uaa.
q>{Oftvi] avrtj y cpoodi. Suus et brutorum re
gibus bonor est. Hand mirum itacjue, si Vulpes etiani,
eorum regina, gestatoria in sella, ut par erat, i'ereba-
tur. Vide uiyLhographi festivum ingenium!
xvSaov. Vulpes, carnivorum animal, teste
Aldrovando de Quadrup. Digit. Vivip. Lib. II. esu quo
que vesparum delectatur. Ideo vespelis appro pinquans,
et timorem simulans , se abscondit, cauda exslante, cir
ca quam vespae ob densuin vi 11 um certatim implicanlur.
Deinde Vulpes surgens , secus arborera, vel saxum, per-
frcando eas atteril, quibus extinctis, et vespis, et vespe-
tis pascitur. Quod autein beic de scarabeo dicilur, band
absonumest: tot eni in eorum species a naturae curiosis
referuntur, ut nonnulli volantes revera vespae formant
prae se l'erre vulpinis oculis possint.
FAB. CCLXX1V. Zev toootov SUn- Nevele-
tus vertit: luppiter tantum aberravit. Deinde notulam
addidit buiusmodi : Ambiguus hic locus : nova significa
tion* usurpaiuni verbum biaaiftiv explicuimus. Voterai
comtnvjius verti tantumdem insuper praetergrexsus eut
luppiter aculando , quantum Apollo iaculatus est." Sed
Cl. viri pace dicam, nec locus ainbiguiis est, nec nova
signiliiatione verbum Siacct'veiv est usurpalum; sensus
enim Fabult.' hic esse videtur, Iovem laiitundem sjialii
uno gressii emensum fuisse, quantum Apolliuis telum
confecerat , quo niythographus summam lovis praestan-
tiam significare voluit.
FA. CCLXXV. Ztvs, xai /iitiiv. Hue allu-
tlere Aristteles videtur, dura de Momo scripsit, de
Part, animal. Lib. III. eum naturam incusasse, quod bo-
bus cornua in capite, non in armis polius addiderit,
quod vebemenlius possent ferire. Lucianas quoque hu-
ius fabulae nienlionem fecit in Verae. Hist. Lib. II. . 3.
et in Hermotimo . no. sed ille Vidcano tribuit, quae-
cumque beic de Promctbeo myiograpbus ait: cuius
84 NOTAE
quidem narralio nngis quadrat. Constat enim ex My-
thol. non Vulcanuin, sed Prometbeuin, advocata Miner
va , lion i nein iinxisse.
qavtov Si ti ti. Suspecta prorsus huiusmodi lectio
e.se videtur. Nec latuit id Neveletuni, qui reponendiim
monuit, veJ qaviQoy S ti txaatov , ou /Qtiui il/or.
el sane qavtoo S" tr xaaro , off xay. ittr tl^t- Prio-
m lamen coniecturam sequulus est in versione. Equi-
dcm indicare non ausim.
ito&ttrcu. Mallem vno&tvai.
FA. CCLXXV1. to novijooT avvvra. Idem et
ille senticbat, qui Syllae se se iactanti dixisse Jegitur:
Kai P tiTj o /Qrjar, too aoi ftr&ir
iyttaTa'kitvzo , xtXTtjaai; Plutarch, in Vita.
i\ec aliam sententiam habuil i>. Hieronymus, qui ad Ue-
dibiam scribens, ait: Jila vulgata sententia miiii videtiu
esse verissima: Dites , ant iniqnus , aut iuiqui /teres. Sed
tarnen Est modus in rebus.
Omni. Alienum hoc plane a fab.'Ejriuvi'iov est. Net'.
FAB. CCLXXVIl. xalfjioUqtoiv- Legitur et <././.- ci.-.
xqy.ivoi. Mallem xxtro? eint*.
fiartjv Sia'i.iidnvai. Erat in Palatinis membri-
nis corruptissima lectio duhjSijg , quam ita Nevelelus
emendavit.
ort. Redundat omnino ' ort, ut in sequenlibus.
atrjliTtvei. Infames hominis banc poena m apnd
Graecos obtinebant , ut eorum nomina atque facinora,
ad perpetuara cuiusvis memoriam , (y /Xaii in cippis
atque columnis acneis inscribcrentur. Vide Demoslb.
in Pbilippica III. liinc uTifi.tnviiv de quolibet dedecore
postea dictum est.
FAB. CCLXXIX. fWw?f. Forte erit . Nee.
Non video, quanam de caussa ixziviZt sit reiicienduia.
Comuntur quidem et equi , et a veleribus comebantur,
ut raultis docet Xenopbon in Libro De re equeslri, in
quo fuse etiam de /lippocomi officio, et de equo deslrin-
gendo pertractat , aiens : tntiv b xptj/rj, o^tof-at
iif t xtq>ai.} xal trff^at'rrff* fil) yuQ -
zwv vio 6vto)V , fituiov l xarw xaaittv. x. . X.
FAB. CCLXXX. fitti /1.0V ovx /ei. Iracundos
minime est camclus, quia feile caret. Plin. Lib. II. . 3".
Aristoteles antera non omnino feile carero ait, sed /
 AD FABVLAS AESOPICAS. 85

lolSt] qia tantum Labere. Neo. Et sane rabiosissi-

liium quandoque animal est, ut exempli^ Aldrovandus
De Quadrup. digit, pag. 328. probavit, habeluue singu
larein vindictae et belluinae ultionis rcminiscentiam,
quae in null animal! maior apparet.
%ot.oidia r[iv initiiVTai. Timet Elephas xtari]v
xptoV> cal /ooov or/v , ut testis prae ceteris Aelianus
tst De anirn. propr. Lib. I. cap. 3a. qui ibidem narrt, a
Romanis Pyrrbi, Epirotarum regis, elepbantos in fuga m
versos, iininissis iu eos grunnientibus suibus. De Lac ele-
pbanlis in sues anlipathia videndi sunt Orus Apollo,
Strabo , Seneca ,' Aldrovandus , et alii. Ceterum Gisber-
tus Cuperus in Exercitat. I. de Blepharitis (Sallengre
Nov. Ths. Antiquit. Ven. 175. Vol. III. pag. a4.) ele
pbantos Aesopi tempore visos in Graecia fuisse neat;
ut et in Persia Lydia. Hinc liquet, l'abuluui liane diu
postea ab aliis esse confictam.
FAB. CCLXXX1. K[Affl.o. Ex Lac fabula deriva-
tura proverbium: Camelas dum affectt cornua, et aures
perdidit, de quo vide Erasin. Cliil. . Cent. V. 8. Haud
absimilis arguinenti exstat Apologus in luliani Imp. Mi-
sopogone, ubi ait: 'Kiytrai xal top Ixtiva q-iovyv txv~
iaoan'Uraiav tos .'kois oQvioiv, im-tuSai, ZQt-
(utiZtiv, loontQ o ysvvuai 'inniav sita pr
inikadofjivov, to Se fit} Suvijtvvu, x. r, i, Uaud absi
milis est Fab. superis alala CL1I.
FAB. CCLXXXIL Ti) 81 rovrov xnptp. Vivunt oan-
tliari , ut omnes sciunt , excrementis iumeutorura. Mine
PlutarcLus in Commentario , in quo Stoicorum dogmata
cum poetarum dictis componit, Uyovrat , ait, ol xar-
f'apoi [xvQov ^toXiintiv , ' Si vaojt] Sitxuy: aiunt,
scarabeos uuguenlum fugere, graveolentia vero nectari.
Videndus est Aristophaues in Pace , ipso fere sub
initio, qui facetissime duos servos introducit, scara-
beo excrementum humanuni pro eibo dantes, et postea
mulorum.
FAB. CCLXXXIIL to dlla iye. Querela Nucis
eadem apud Ovidium:
Certe ego si nunquam peperissem , tulior essem,
Ista Clytemncsirae digna querela fuit. Hiev.
Hinc tritnm illud :
86 NOT AE

' Nux, asinm , mulier, eadem sunt lege ligati:

Uaec tria nil recte faciunt , si vulnera cessent,
"On. Redunda! or* hoc in Epimytbio, quod et in
aliis observatum.
FAB. CCLXXXIV. nooeipivev. Similis rustico
illi, qui quuin ad aniiiem pervenisset , ad aliam ripam
transir cupiens , ut aqua omnis efflueret exspectabat,
ut Horat. Epist. 11. Lib. I.
uaticus exspectat, dum defluat amnis ; ai Ule
Labilur, et labelur , in omne volubilis aevum.
FAB. CCLXXXV. Ol S yvoovyri. Sensus est:
Uli vero quam nuliam in ea eque formam, eque vocera,
quotes corvis es.se soient, cognovissent, etc.
FAB. CCLXXXV1. oiS vp. Male in Codd.
vfie. Nev.
FAB. CCLXXXVII. nreov Ssanrnv. Videnda
est buius vocis significado , an eum signified, cui Vo
tum nliquod feci mus. Alioquiii suspecta mihi valde est
Laec lectio.
FA. -CCLXXXVIII. top Svarov abtt.
Cycnos instante morte suavissimos quosdam cantus ede-
re, tam omnium litteris est clbrai um, quam nulli vel
compertum vel creditum. eque dsuni Philosophi,
qui buius rei causam etiam addere conanlur, affirniant-
que id accidere propter spiritus , per collum procerum
et anguslum erumpere laborantes. Sed piidet dicere,
ita Philosophes sensisse. Ex antiquioribus certe Fli-
nius, Aelianus, Athenaeus; ex recentioribus Scaliger,
Vossius, aliique plures , inter poticas fabulas retule-
runt. Ausus tarnen est Bartholiuus , edita disputatione
de Oycno, ut ait Heusing. , novos quosdam testes, nescio
cuius fidei, producere, qui, quod nemiui alii contigit,
se audivisse confirmnrent.
FAB. CCLXXX1X. vQoag (Stxanva. Non forte
fortuna roperas, sed de industria ibi positas. Solent
enim Coriarii detractas pelles in iluminibus deponere,
ut macerentur atque concinnentur. Hinc Phaedrus Lib.
1. Fab. XX. quam bine desumpsit, ait:
Coriurn depressum in flwio viderunt canes;
Id ut comease extracluin passent Jacifiits,
Aquam coepere bibere: etc.
 AU FAB VLAS AESOPICAS. 87
[ Eandem fabula in refert Plutarclius in op. adversus
Stoicos pag. 1067. Mor. Ex Addend. MSS.]
FAB. Ct'LXXXX. m. Haec vox necessario inter-
serenda , ne manca sit oratio, ut Nevel. quoique animad-
verterat.
Stxccaua. Supplendum videlur ovx.
lavrovi niQineQot'ta. lta legendum monet Nev.
non lavtot TliQLntiQOVte rorrOTois.
FA. CCLXXXXI. xwSiova XQifiaa. Mancus est
hic locus, aut salteni legendum, xSwva txQAuecr,
lQSrjXov etc. KStov vero est tintinnabulum pro
prie pbaleris equorum appensum , ita dictum, ut vult
Suidas, iv toi xivv tiStiv, '1 a forma et simi-
litadine capitum plantae papaveris, quae xwSwve a
Graecis appell nitur. Vetustissimum autem tintinnabu-
lorum esse, multis iisque gravissimis probat argu
ments Hieronymus Magius, qui Anglariam, nobile Etru-
riae oppidum, non Mediolanensis ditionis , ut falso pn-
tavit Sweertius, patriam Labuit, in mirabili \\o D
Tintinnabuli~i Cominenlario , quem Turcarum caplivus,
ierreisque catenis gravatus, sola memoria duce conscri-
psit. Vide praeterea quae ad Luciani De Mercede eon-
ductia . 24. Moses SoJamis annotavit, ad ea verba:
or&tv S 10 xoSwvt i'^avaorg : non Euripideni in
li/ieso ver. 08. ubi de eins equis loquens, ait;
Ilo'.oot. a~vv xutSmaiv xjvnti. (foov.
Tt)t> q>avt}. Ncvelelus perperam ediderat ft(peiyT.
FAB. CCLXXXXlll. xvya {t.izoov. Catellos ex
Melita petites in deliciis olim hbitos, docet Aristot.
Sect. X. quaest. i4. Strabo pag. 277. Diogen. apud
Laert. pag. l5i. Plin. Lib. . . 26. aliique. Sed ridi-
culum est maxime, quod Lucianus de doctis iis, qui mer
cede conducti penes magnates vivunt, enarrat, De mere,
corid. . 34. dum Thesmopolim , dclicatissimuui quan-
tiuiii matronam, cum philosopbo servo loquentem in-
ducit, eique mandantem, ut receptam in vebiculuni ca-
tellam suam melitaeam custodial, et illins gerat,
ne qua re indigeat. Tales erant vetermn mores: sed,
lionet animus, nostri quoque tempoiis sunt. Pro pu
dor ! ergone Clnistianoruin et istae deliciae sunt , tot
egenis ejurientibus ?
teal TOVTOv Sijaai. Forte teal tovtm Stpcci. Ne'-
88 JS'OTAE
FAB. CCLXXXXIV. "Ort roy tmUi. Corruptam
Jmins Lpimytbii lcctionem ipse Nevelet vidit, non ta
rnen corrcxit, quod facillimum cuique esse poterat. Sa
tis enim ex sequenlibus ipsis verbis apparet, legendum
esse ovzto tov x'utl etc. Epimythiiun vero est omni-
no a Fabula ulienum.
FAB. CCLXXXXV. JeASi o xal tpAoyvo. Otio-
sum sane tsse videtur J, aut aliquid ipso sub initio
Luiiis fabulao deest. Voculara itaquc ex argumento de-
trahendam , atque legendum puto : "Avq)xs tit Bii
tcal qtoyvo, x. . .
xal ti noaxtttv ovx %u>. Malo xal tl * ox
'o. Neu.
ifttj xpvxv- Male erat in Cod. zii/tj , quam vocem
ita Nev. einendavit.
Xvav. Ita scribendum , non %qvoovv, ut NeveL
ni on et. Ceterum tale est iihid Anthol. Epigr. Lib. L
6b". iuris meliculosi, qui au um giadium oflendens ait:
Kai xQvoov cfiktat, xal dtfiov "Ata qpivyto.
"J2 t/ij. Mendose' satis banc Fabulam Neveletui
ediderat, ant vitio Codicis, aut typotbetae.
noioi ovv rpjr. Corruptus erat in Codice Iocds.
Legebatur enim itolw ovv zoovqv. Nevelet. ipse ita re-
sLiluit.
antifii tov oxzas. Non satis fliciter haec Ne-
veleius verlil , ut et alia plura, quae passim in hac fa
bula correximus. Verlenduni potius : Abeo domestico
hue vocaturus ; qui quidem permulti quum sint , iunciu
una viribus hinc asportare poterunt ; ego vero pro-
cul spectator adaistam.
FAB. CCLXXXXV'. * xaxrv Sv. Haec aJi-
onantisper vitiata esse videntur. Tzetzes enim, qni eaju-
dem banc labuiam ex Babrii iambis retulit, Chi/. Hist.
XIII. caj). 4go. maiorem in Leonis responso leporem in-
dncit, dum ait irridenti vulpi dixisse :
Ov (vv nroovfiai, ztjv ' pftijv ixzaxta.
' murem timeo, sed molum exhorreo.
FAB. CCLXXXXV1I. d ftiv y zmv ..
Hand absurde concta est haec fabula; in plurimis
enim Leo et Delpbinua conveniuut , ut testis est Adia-
nus Lib. XV. cap. 17. ntol aiens : <I>uaixt] S ana
 AD FABVLAS AESOPICAS. 89

7v xoivcavt'a xal avyyvtia IJovti xal StkqTvi nt]-

ro. x. . .
ovx i ixrjvai. Hinc de quovis supra vires ali-
quid tentante ilkid Graeci obiicere solebaut: /ItXqlvo;
iv xiaio ia, id est Vis Delphini in terra, de quo vide
Iunium inter Adagia, Centur. I. 10.
FAB. CCLXXXXIX. t( ptj 1 q-vyuv. De
verilate huius lectionis aliquantisper dubito. Legcu-
dumne potins il t-&y qsaytivl Hoc melius conve-
nirel cum illis Pliaedri verbis , qui Aesopicum huno
Apologum Lib. I. Fab. V. retiilit:
Malo afficielur, si quit quartam tetigerit.
Exstat vero etiam pud Gabriam , et Cainerarium 17.
Avieno quoque tribuit auetor Glossarum in Institut. .
nam et ita coiri. de societ. Non tarnen in iis , quae
nunc Avieni supersunt, haec fabula legitur.
FAB. CCC. inuSt) xal. In editione, qua usi su-
raus, corrupte admodum baec a Nevoleto vulgata sunt
Legitur enim ixel xal dug arov etc. quae quidem
nullum sensnm efficiunt.
FAB. CCCII. V7roxvnrovti. Editum iampridem
fuerat vnoxov.JTOvti , sed ipse Wev. corrigendum esse
docuit.
xal xXoi niQit'eae. Non satis apposite Nev.
vertit , et trunco alligarnini. Haec enim verba pro
prie significant , pincula collo geritis.
FAB. . Tovg pnayag. Erat in Nevelcti
editione liuiusce Epimythii tale initinm , ort tov aa-
, quod quam viliosum sit, nemo non videt. Sic
itaque reetitiiendum duxiuius.
FAB. CCC1V. Hoc Aplogo usus est Demosthenes,
Pbilippo Macedoue Oratores sibi ab Atheniensibus dedi
postulante, quod negaret aliter, quam his remotis, se
cum ipsis ioedus facturum.
FA. CCCV. %iva xvyxvH. Ad sapientissimi hu-
ins Epimythii veritalem confirmandain memoriae oc-
currit elegantissimum illud Luciani Epigramme , quo
mortales docet human is nihil fidere rebus: nulla enim
nostra sunt. En ut se habet:
'sJyoo 'xaifievlSov ytvt)V nor, vvv Si Msvinnov,
Kal nlw 1% hioov tjaoftat li ijeov.
9

Kai yg ixevo i%uv ue <to, xal ).> ovios

, lifi S 6).fo ovStv , at.l tv/tij.
FAB. CCCVI. Mrjvayvtui. Menagyrtae dice-
bantur Pbrygiae Cybeles sacrie uitiali, evi rali quidam
boininee ut pluriinum ac ilagitiosi , Curete, Coryhan
tes , et Colli etiam vocati , qui tympana pulsantes sin.
gulis mensibus coetus iacit-bant, stipemque colligebant.
Appellabantur etiam UTjTayvorai , seu divisim, ur-
TOt yvgreu, quasi mag Deorum mairie Cybeles
praestiiatores. De bis vide quae cnarrat Dionys. Ha-
licarn. Lib. II.
ovov e/ovres. Hinc aperte col'igitur, sacerdote*
Cybeles asino uli consuevisse ad IK-ae mysteria cir-
cunil'erenda, quemadmodum ad peragfiida sacra Cere
ra Eleusiniae qui bus opus erat, asino iuiposila deport
tabantur.
rvfinava xattoxtvaoav. Vide Catulli Galliambum,
cui titulas Atye , ex quo multa ad tympana Gallorum
spectan lia eruere poterie. Solebant euiui strepitu tym-
pani nbtundere clamorem eoruin, quos evirabaut. o-
rum figuram exbibuit Laur. Pignor. De eerv. quae cum
Dempsteri effigie non convenit, ad Rosin. Lib. 11. . 4.
Ceterum ea indem fabulam retulere Phaedrus Lib. IV.
L et Babrius, cuius insigne fragmi-ntum ex Tzetzis
Chil. Histor. . . 475. retulit Watalis Comes My-
tholog. Lib. IX. . .
FAB. CCCVIII. ttv '&rpv lnixakov/ievos. Erat
enim tutela Atheniensium Dea, a qua cliam urbem
nomen accepisse ferunt
avv Adtjvq xal X^9a *lvtt. Dii namque , ut Var-
ronis verbis utar, facienles adiuvant. Huiusmodi an-
tem proverbiuin citatur quoque a Suida, dum in eam
dem s< nten tia tu relert eliam buiusmodi senarium:
Avto ti vvv Sutv , tira tov &tov .
Fac interim aliquid ipse , dein Dos voca.
Quo monemur, haud divinae opis iiclucia industriam in
rebus agendis esse remittendam, sed iuxta llomericum
illud Otlyes.
.... pOXtt fiiv amos ivl (potol ayoi voijon,
"Al.\a M xal Saificoy vno$ratrai.
Vide Erasm. l'rov. VAU. I. Cent. VI.
FAB. CCC1X. $avaotti. Quid, si adverbialiter
 AD FABVLAS AESOPICAS. 9
praeponeretur Ivxvwv ? Ita elegantius et concinne
niagis se liaLercnt, quae sequuntur, nempe i Si -
<tuoa yvvaixl etc.
avtrjv tvaitiatcov. Ita retituendum duxi, quum
in edito esset aiitrj tvuxl^mp , quae corrupta quam
eint, quis non videt? Neveletus corrigendum putaverat
avTTjv yt ivatevi^wv.
iyt fiiv yp. Hinc illud Plutarchi in Sohne:
' vfMv Si SXaoaa xaaatrat , i)v S ne avtr]v
Mi} xivf , nvnov iorl Sixaiottrj.
FAB. CCCX. rtro; vnoOTQipai TtaaivovfTO. In-
anspicatissimus avium corvus habebatur, sive dextra
give sinistra accineret, aut obvius quolibet modo ap-
pareret. Tanta autem erat superstitio, ut plerique in-
ceplum iter abrumperent, domumque redirent. Hinc
Plinius Lib. X. . ta. Pessima corvorum significatio,
cum glutiunt vocem velut strangulati. Sin vero a solis
ortu accinisset corvus , l'elix auspicium habebatur. He
rat Od. 27. Lib. 111.
Oscinem corvum prece susciiabo
Solis ab ortu.
FAB. CCCXI. xal o ovSiv lirotii. Ita in Pala
tinos Codicibus: sed in Codice Vaticano n. 777. in quo
Fab. CLX1. cum hac ipsa convenit, ita scriptum est: . . .
ottj. Kai o> ovSiy iiwti, Si'/aa, nytov Stoit-
tij atov itStoxi.
toiovTO txaato. Hinc aureum illud Isocratis
monitum in Paraen. ad Demon. Mt8vu notov,
( v i^ttaij, xfyi]iou ro noortQov lXoi.
"kitfe y avxv xal ntql ai ytva&ai. zotovtov,
oo xal nel ixtivov yiyovs. jSleminem tibi ami-
cum facias , nisi prius perspexeris, quoniodo se cum
prioribus amicis gesserit. Pro certo enim habe, ipnum
erga te laiem futurum, quaits erga illos Jueiit. Cui
convenit Euripideum illud:
Toiovrt iariv xaoro , oanso TjSlia* vviv.
FAB. CCCXII. noocfyiov ioSisis. Manca est
haec fabula , si quid video. Nef.
FA. . noirt) nooynv. Heic profecto
verborum ordo inversus a librario luit, atque legen-
dum: j'iov jfoynv, xal ai^uv.
 NOTAE'
"Ott ifSa SoXiovg. Otiosuin plane, atque red un
ci ans est or*. Expungendum propterea, vel legen-
dum Tout.
FA. CCCXIV. (V Tivi olxt'a ifi%ovto. A bufo-
nibus et serpentibus leies privatis odiis dissident-, nam
ipsis con pedis, ut Volaterranus ait, statini ad prae-
lium se accingunt Aldrov. De Quadrup.
txaztfjwv nayavalMtua. Haud salis perspicue ista
Neveletus transtulit. Quidni vertendum potius, inscii
se tum ab his, tum ab Ulis ajjtictandos vel vexandos
praebent ?
FAB. CCCXV. rv/tg ivfXnXriTov. Elegans-
simum exstat in eamdem senteiitiaui iJauli HUentiarii
Epigramma Anthol. Lib. 1. . 8. cuius initium:
} a&uxrtuvotn tv^tji xov<pio (Joito ,
Mr/is ao yvfitpy (povtl tlevtplii*.
FAB. CCCXV1. lIXovaio vqoet. Corruptissima
erant in Palatinis membranis, in quibuo hgebatur
ita: TD-ovatov vQal naani.i}Oiorta. -vele lus vero
haec ita emendanda comuionuit.
FAB. CCCXVIL Deest huic fabulae Epimytbion,
quemadmodum et subsequenti CCCXIX. Quae quidem
levis iactura.
FAB. CCCXV1II. npoaiovra tol ngoatoK. Recle
Theocritus inonuit Idyll. X. v. 1 1.
%aikt7iov %o(>ia>v xvva yevaai.
Intestina canem aemel adgustasse periclum est.
Quod deinde proverbii instar dictum fuit etiam a Lu
ciano ad hune moduin-: Ov xviov navaair V , ana!;
axvioToaytiv fiav. Quibus convenit el Horatius, dum
ait Sai. V. Lib. IL
quae si scmel uno
De sene gustarit, tecum partita lucellum, *
Ut canin a corio nunquam abslerrebitui- uncto.
FAB. CCCXIX. viticpev. Eiusdcm argument!
est Epigramma illud Anth. Lib. I. c. 3o. quod facile ex
hoc Aplogo processit, in quo a Poeta Ovis ita loquens
inducitur :
Tov Xvxov t'| (, (<> ovx iSfkovaa,
'All (i ccvayx&i notfivoi tpoovrr].
Av%tl& ' )X ifiov ifiovTtaki \4ijpioy oraf
'H(>is ctlXtfai tt/v cpiiaiv ov rutat.
 AD FABVLAS AESOPICAS. 93
' avrov trv no'uvnr. Mallem .
FAB. CCCXX. awiri tov Ix . Ita a Ne-
veleto emendalum. In anliquis enim merabranis vitiose
ad mod il m scriptum exslat ouvtjirf-ix tov aXaodivrag.
Simoiiides quo que varios mulieruin mores ut notaret,
eas a love ex diversis i'erarura creatas lingit, l'raudulen-
tam e Vulpe, ingeniosam ex Ape, et sic de ceteris.
nkaairivrag. Prometheus, Iapeti filius , fertur ho
mines primuin e iuto iinx'isse, et universi hominum ge
neris artitvx iuisse, ut ait Ovid. Lib. I. Metam.
tpv/ccg PqitSii. Prometheum, quum hominem
fingeret , ferunt porliones captas e singulis animalibus
suo oper" adiuiecuisse. Inde diversi hominum mores
jiati. Vide Fulgent. Mytholog. Lib. 111. cap. De Peleo.
lioratius quoque idem ait Lib. I. Ode 16.
Fertur Prometheus addere principi
Limo tus particulam undique
Desectam, et insani leonis
Vim .stomacho apposuisse nostro.
FAB. CCCXXI. * xai So. Perbelle de
Anacreon . cecinit :
'Pov o> cpigtorov uvio x. . .
FA. 11. ois (1 xv zixxiya. Mancus lo
cus , eque occurrit unde expleatur. Net>.
y qoStujuati. Neveletus banc vocem reiecit, at-
que eraendandum proposuit iv qxo'Uw tu'i , quemadmo-
dum etiam vertit.
FAB. CCCXXIV. T vaivag qaai. Ovid. Metam.
Lib. XV.
Et quae modo femina tergo
Passa marem, nunc esse marem miramur hyaenam.
Plinius Lib. VIH. cap. 3o. Hyaetds utramque esse natu*
ram, et alternis annis mares, alternig jeminas parre
sine mare, vulgus credit, Aristoteles negat. Locus est
Aristotelis Lib. V. de Animal. Hist. cap. 3a. cui Aelianus
contra est Lib. L . a5. Nev.
FA. CCCXXVI. "AyiftoSi qvorjoag. Eamdem fabu-
lam versibus expressit elegantissimis Avienus, Aplogo X.
yvfivol ya tjkSofity. MonacJius fortasse quidam,
codicis olim p.<s essor, haec Epimythio adiunxit, memor
i minim lobi vtrbornm, qui ait Cap. 1. v. ai. Nudus
egressus sum d? utero nmtris meae, et nudus revertar illuc.
9* NOTAE
FAB. CCCXXVir. xeltSvi eltyiv. Haec ita Ne-
veletus emendavil. Erat enim in veteribus membrana
Ivavria ttjv %e).i8va "kiyttv.
FA. CCCXXVIIL ryovv xoov. Manifestum glos-
sema. Expungendae hae voces, quarum alteram in
margine repertam textui illevit exscriptor, vitio ho-
minibus suae sortis haud insolente. Neu.
il Toxf ; vi. Extendenda haec forsitan, et le-
gendum U rox ij rj . Neu. Niliii opus est.
rot? fv yQ fivOTtjioi. Fabulae istias sensus
festorum iliorum dependet notitia; cui lucem praefert
Theophr. Xaaxi. Tieol So'l.taxlag , sic aiens: Kai tt
ot)Soa/imvog fiiv [varrjia. , xvavpiivo Si
yoog diovvaia. Tlava>jvula vero non illa fityXq,
quae Si ntVTaTrgiSog fiebaut, intelligi heic oportet,
sed illa /xixo, quae Si ivutvtov , ut venditori nostro
fraus sua conetet. Neu.
fivarr/otoig i9jXot mtxveir. Sues mysteriis ma-
ctari slitas docet Aelianus nel Zwwv 'Iotoq. Lib. X.
. l6. A&TjvaZoi Si iv Toi VitTt]Qoi xaraSovat
vi, xal fta'to Sixaico, kvftaivovTat y Xr/a. Nev.
diovvuiot. De Dionysiacis vero certamini-
bus ita loquitur Athenaeus JDeipn. Lib. XI. cap. 226.
'sldrjvaot toI Stovvaiaxoig ytai (iiv tfoi-
/ xal iaSi^ov inl Tijv&ar, xal
tOTScpavw/ivoi iSetooovy. Tla Si tov ytva nana
ovo aVTOs wvoxoIto , xal TQayijuata naotq totto.
v.al Tog xoQ*s ttaiovatv iv%eoy nivtiv , xal Sitjyw-
i'HTfi'voig , i'&noQevovTO, lv%tov naliv , et reliqua,
quae omitto libens. Hinc ea mrito vocabat Diogenes
Cynicus fieyaka t9avuara fia>otg. Laertius in Vita.
FA. CCCXXXV. Haec Fabula imitatio ilJius omni-
no videtur, quae de Hoedo et Lupo superius occurrit
LXXV.
FAB. CCCXLI. Si ijjx^Tia. Sic uterque Co
dex. Mihi tarnen in mentem veiebant /. Fr.
Matth. Eadem haec Fab. occurrit etiam in Aesopi Ti
ta, quae l'also Planudi tribuitur; unde facile colligi
potest, quid de hoc Syntipae Fabularum consarcinato-
re sentiendum sit. Ita et Fab. CCCXXXIX. de Cane
cibum ferente est ap. Theunem iu Progymn. cap. 2.
FAB. CCCXLII. tov Ivxoy. Mirum sane, cnr,
 AL FABVLAS AESOPICAS. 95
- qimm antea appellant Xvxaivav , nunc bis dicat o i.v~
me- Fr. Matth.
FAB. CCCXL1II. ovtoh avvi"&ii. Forte o'vioig
legendum. Pro av^vvSilg vero corrige ai^i)t^ts, aut
aiijyi^i. Fr. Matth.
FAB. CCCXLVIII. Parum differt haec Fabula a
superius allata CCC'IX.
FA. CCCLI. Eiusdem est argumenti Fabula
superius relata CCLXXIV. Haec vero longiori ao
aliquantum diversa oratione narralur, eamque mirifice
illustrt, ad ea praesertim verba, quae in illa oceur-
tunt: d Zi Tooovtov ifit), oaov ''' tHevoev."
FAB. ( CCLVI.D Umv * * * INonnulla heic ver-
ba intercidisse videntur, vel Codicis vitio, vel Librarii
oscitanlia. Ex iis enim, quae sequuntur, colligilur, Cer-
vam non prima vice a Leone interemptam , sed libe
ra m diiuissam fuisse, ut iterum secnrius accederet, ac
tunc ipsam tulo magis opprimere posset.
FA. CCCLVn. Reertur eadem haec Fabula ab
Achille Talio lib. II. pag. 434. Edit. Commelin. 1606. 8.
FAB. CCCLXVI. Exstat huiusmodi Fabula etiam
apud Xenopliontem.
FAB. CCCLXXV. Hanc fabellam Aesopo etiam
asseril Arisloleles Meteorologie. Jib. a. cap. 3. non
eiu^ Commentatores, Alexander Aphrodisiensis, et Olym-
piodorus action, vel lection. 1 8. Lectio autem Vatic.
Cod. longe inelior est.
FAB. CCCLXXV. Tav. Lxica hanc vocem ma
sculino genere prol'erunt.
FAB. CCCLXXVUI. cpuvo. Lxica hanc vocem,
oatyiyt usurpant.
FA. CCCLXX1X. Charadrius luviatis cuiusdam
avis nom< n est, de qua Arislophan. in Av. v. 267.
11 'il. et Suidas in voce. Haue aulem fabellam ab
Ae.sopo egregie expressit Aulus Gellius, Noct. Attic.
Lib. .
F\B. CCCLXXXIII. Hic Apologue desumptus est
ex Aristoti 1. lihelor. Lib. II. . 20. ut et insequens.
Ad banc fabulant aliud it etiam Plutarebus in Vita
Arati, dum de Anlij;nno ait, quod impeialor ttrra ma-
rique cum libera polt state reuunliatus , non prius
conditionem accepit, quam merces ei imperii conces
 WOTAE

sa est Acrocorinlhus , ttxvwg roV -

fitvog xvvfiyv. Et Horat. k'.pisiol. Lib. I. 10.
Cervus Equuin pugna melior communibus herbis
Pellebat: donee minor in certamine longo
Imploravil opes hominis fre.numque recepit.
Sed pontquam victor violens discessit ab hoste,
Non quitni dorso, non frenum depulit ore.
Exstat etiam ciM.ws in Nicephoro Basilaca, inter Ex-
cerpta Allalii.
FA. CCCLXXX1V. Apologuui bunc, pancis im-
mutatis, ab Aesopo mu tuatus est Tiberius Iniperatur,
quutn caussam redderet, quare Praesides Provincia-
rum non facile mntandos, nec , nisi defunctis, succes-
sores dandos cxistiniaret. Vide losephum Antiquit.
ludaic. Lib. XVIII. Occurrit etiam apud Plutarclniui,
An seni ger.' resp.
FAB. CCCLXXXV. Ex Dione Chrysostomo, Orot.
79. de corp. cult.
FAB. CCCLXXXV. Ex Appiano, De Bellis Gril.
Lib. 1. p. 4i3. Ed. Steph.
FAB. CCCLXXXV1I. Ex Plutarclio, in Vita AralL
FAB. CCCLXXXVI1I. Ex eodem, in Convivio Se
ptem Sapientum.
FAB. CCCLXXXIX. Ex codem, Ibid.
FAB. CCCXC. Ex Plutarclio.
FAB. CCCXCI. Ex eodem, in Praeceptis Coniu-
galibus. Exstat cliaui apud Syntipam sub. . 55.
FAB. CCCXC1I. Ex eodem, in Vita Demostlienu.
Eadem haec tabella narratur etiam semel atque iteruin
a Suida, et exstat quoque in proverbiis Vaticanis.
FAB. . Ex Plutarcho, in Consolt, ad
Apollon, et Vxor.
FAB. CCCXCIV. Ex Plutarcho.
FAB. CCCXCV. Ex eodem, in Coniugcd. Prat-
ceptis.
FAB. CCCXCVI. Ex eodem, in Conviv. Septem
Sapientum.
FAB. CCCXCVIL Ex Plutarcho, in Symposiac. I-
Quaest. 1.
FAB. CCCXCVI1I. Ex eodem, De capiendo exini-
micis utilitte.
Alia quoque Aesopiarum fabularum fragmenta apui!
 AD FABVLAS AESOPICAS,
Plutarchum inveniuntur, ut de Aquila et Regulo, in
libro An sent gerenda sit Respublica, de Feie et Gal-
linis aegrotantibus , nobis num. XIV. in Libro De
fraterno amore , de Canibus pelles in Humilie positas
vorare conantibus, nobis num. CCLXXX1X. in Lib.
Adversus Stoinos, et alibi alia.
FAB. CCCXCIX. Ex Maximo Tyrio, Dissert. III.
iuxta Davisium.
Haec fabula paucis discrepat a superius relata nu-
mer. X. sed banc quoque beic poner opcrae pretium
duximus, ut inagis magisque iniiotescat, quam varie a
variis Aesopiae Tabulae uarratae , atque mntatae sint,
nt in I'rolegom. observavimus.
FAB. CCCC. Exeodem, Dissert. XXV.
FAB. CCCCI. Ex Pansa nia, Lib. VI.
FAB. CCCCII. Ex Luciano, in Cynic. Tom. HI.
pag. 55o.
FAB. CCCCII1. Ex Luciano, in Hermolirno, Tom.
L pa?. 839.
FAB. CCCCIV. Ex eodcm, in Timone, Tom. I. . i4.
FAB. CCCCV. Ex eodem. in Piscatore, . 36.
Haue eamdem i'abellam et in Apol. pro its, qui mere,
cond. serviunt , cap. 5. iterum Lucianas enarrat, quo in
loco, quamqnam regum nomina et nucum in ea diver
sa sint, non tarnen diversas Tabulas esse pntem.
FAB. CCCCVI. Ex Ilimerii Oralione X. in Prooemio.
FAB. CCCCV1I. Ex Themistio , Oratione XXI.
Occurrit etiam baec Tabula in Galeno, Lib. de cu-
iitsque animi peccatis nolitia, nec non in Antonio et
Maximo Cap. XLIX. Lib. I. Nota est vero illa Pbaedri
Lib. IV. 9. cuius Tabulas cum nostris bisce congruen
tes non semper allegavimus, propterea quod laciie per
se quisque, dumniodo aliquanlisper latin is, litteris sit
eruditas, earum sirailitudinem dignosc.cre poterit.
FAB. CCCCVIII. Ex Gregorio Kazianzeno, in Epist.
ad Celeusium Praesidem.
FAB. CCCCIX. Ex Suida in voce.
FAB. CCCCX. Ex Nicephoro Basilaca, in Excer-
ptie Allatii p. ia5.
FAB. CCCCXI. Ex Vita Aesopi vulgo Planudi
tributa.
FAB. CCCCX1I. Ex eadem.
S
9 NOTAE AD FABVL. AESOPIC.

FAB. . Ex eadein.
FAB. CCCCXIV. Ex eadem.
FAB. CCCCXV. Fx Apstol. Proverb. VIII. 85.
fabellam Scholiastes etiam Theocriti ad Idyll. VU. v. .
et Aristophanes in . v. 471. reluiere, ille quidein Poe-
tae verba iniTvpibioi xoovSai.<it explican*, hic iU
Avem Pisthetairum interloquentem inducens :
]dfiatj yuQ tqv, xov no'/.vnyfiuv , ov' Alaiano
,
"Off Xt'ywv, xovSv nvtwv Qtrifa
ytvtabiii,
JJoriav Tjff yrti' xqTSiTa voq> roV ticltq ccvt;;
novtjaxuv
r?v 8' ovx evaf xv Si nooxeZaSat ttp
Tooobijav
'Tn [rxaviag , tov {' ccvrr/g y zij xsalj
xazoQv'iai.
FAB. CCCCXVI. H.-.cc fabula cum scqucnti ad
Syntipam pertinent num. 5a. et 6a. Incuria omissas
Jieic restituimus.
FAB. CCCCXVIII. Ex MS. Gallico, ut est in Je-
sopi Fabb. Basil, edit. 1780.
FAB. CCCCXIX. Ex eodem.
FAB. CCCCXX. Ex Cod. Biblioth. Parisiensis. Vi
de Notices et Extr. des MSS. Tom. II.
FAB. CCCCXXI. Ex eodem. Sed heic aliquid in-
tercidisse videtur.
FAB. CCCCXXII. Ex MS. quodam iuxta Ed. Basil,
paullo ante citatam.
FAB. CCCCXXIII. Ex Cod. 3o. Plutei LVII. Bi
blioth. Laurentianae.
 INDEX VETERVM AVCTORVM

qui de Aesopo eiusque Fabulis mentionem faciunt.

A elianus , Variar. Histor. X. 5. iuxta Edit. Perizonii.

Anthologie, Lib. IV. in tlxva. .
Antonius, Mtlitta. Lib. 1. cap. 4q.
Aphrodisiensis Alex, in Meteorol. pag. 118. Edit. Venet.
i5a7.
Aphihonius, in Progymnasm. eiusque Anonymus Com
mentator.
Aristides, Tom. I. p. 1 53. Edit. P. Steph.
Aristophanes, plut. v. 1126. Av. i4.44o. 4. 652. 1261.
1*57. . 128. eiusque Scholiubl.es ciUlis locis , el in
.
Aristoteles, fhetoric. Lib. II.
Auguslinus S. in Libro contra mendacimn , et de consen
ti Kuangelistarum.
Auienus, in Praefat. ad Iheodosium.
Anlus GeJlius, Noel. Attic. Lib. IL
Basilius S. Aesopi J.upu agnum arguens; Epist. 80. Can
cer. 180.
Cedrenus, pag. ir,6. Edit. Paris.
Clemens Alexai-drinus, pag. 718. b. quae est 5 1 6. Edit.
Heins. Lugd. Batau. 16 lti. mtmorat i'ub. de Huts cla
mare. .
Dion Cbrysostr mus , Oral. LX XII.
Galenus, Tum. IL pag. i4p,. Edit. Grace. Basileensis.
...Tom. VI. pag. 5ai. Edit. Paris.
Heraclidcs Pnnticus, pag. 75. b. et 76. b. Edit. Princ.
quae cum Aeiiauo prodiit loiuac i 545.
.4 *
 lOO NDEX

Hermogenes, pag. 5o6. iiixta Edit. Geneu. 1614. et Com

mentai-. Graec. in euuidein, pag. 111. iv. vu. Ed. Aldin.
Herodotus , Hist. Lib. H.
Hesiodi Graeons interpres 2. b. 8g. a. i5g. b. 167. a.
iuxta Edit. Plantin. Raphcleng. 160.
Irenaeus S. Aesopi Fab. innuit de Cane vmbram captante
pro pane, aliis, carnis vmbram, dum fluuium transiret,
Lib. U. 13. Edit. Paris.
Iulianus, in Caesaribus , el in Orat. VIII.
Lacrtius in Chilone.
Lucianus, Tom. I. p. 12. 600.839. Tom. II. pag. 1 15.
et alibi. Vide Indie. Edit. Amst. 1748.
Macrobius , in Somn. Scipionis , Lib. I. cap. a.
Maxinius S. Tom. II. pag. 6a5. 64o. 647. iuxta Edit. Com-
bcfisianam, et pag. 58 1. Fab. Duarum Manticarum.
Maximus Tyrius, Dissertt. XXXII.
Nicephorus Gregora, Aesopi Phrygii dictum, ex terra
lacrymis macrala hominemformalum , XVI. c. 4. Fab.
de Lupo et Agno , pag. 64o. 65o. iuxta Edit. Boiuin.
NiceLas Choniutes, Aenopicus Canis, pag. 260. Fab. de
Culice, qui post Leonem oppugnatum araucae filo im-
plicitus omnem gloriam amisit. 3iy. De JLeone sub
Asini peile 4 1, iuxta Edit. Paris.
Olympiodoius in Commrntariis ad Metearolog. Act. vel
Lectione 18. Fab. de Chaeybdi , quae reducto spin tu
ex mari fecerit emitiere printum moiUium iuga, deinde
nsulas.
Phaedrus , Lib. I. II. V.
Philostratus, in Imaginibits, in fita Apollonii.
Photius, in Bibliotheca, Cod. 190.
Plato, in Phaedone, et in Alcibiade.
Plutarchus, fit. 564. c. 795. f. io4i. c. io45. b. Moral.
i4. 79. i55. 157. i58. 490. 5oo. 556. 609. 61 4. 645.
790. 806. 871. 1067. iuxta Edit. Francof. et Paris.
Porpbyrogen. Constantinus , de Thematibus , Lib. I.
Prouerbiorum Graec. Colleclio. Vat. ill. 99. D. I. 64. A.
II. 1. et 5. A. VIII. 85. A. IX. 16. A. XII. 4i. Vid. Fa
bric. Lib. IV. c. 9. Bibl. Graec.
Ptolemaeus Hephaeslio. Aesopu-s Delphis interfectas vi~
tam rcpiss tradilur , Lib. VI. Ab Id/none hero tuo
Bijra appellatus. 5. In Pbotii Bibliotheca.
Quinetilianus, Im-tit. Lib. I.
 V E T E R V M A V T O R V M. 101

Seneca , Consol, ad Polyb. . 27.

Stobaeus , in Sermonibus saepe.
Suidas, in vocibus Aoamoc, Bapias, ewoev, el fit'-
aov , mYkov )$, 2wxQoitr}, $.
Synccllus , . 29. Edit. Paris.
TatiantM, pag. 169. Aesop. Fabul. respicit de Graculo
alienis pennis ornato, pag. l63. Edit. Paris.
Theon, Progymnasm. p. 22. et 2. iuxta Ed. Camerarii.
rhemistius, pag. 208. memorat Fab. Persuasionis et Vio-
hntiae, nempe Solls, et Ventl. 245. Asini sub pelle Leo
nis. 262. Manticariim duarum. 174.278. Vulpeculae et
Leonis aegrotantis. 59. Indus dealbandus. Lutum ex
quo hominem finxit Prometheus , lacrymis maceratum.
Ibidem.
Thucydidis Scholiastes, pag. 266. Edit. Hudson, n. 8.
Tzetzee, in Cliiliadibus Historiis, Aesopi dictum ad So-
lonem , Jiegibus iucunda dicenda, vel nihil, v. 82.
seqq. Fab. IV. 98. VII. 82. VIII. 5oi. 844. IX. 166.
X. 758. XIII. 499.
 INDEX AVCTORVM
qui in liac FdbuLarum rsopivarum Collectione
citantur.
Numeri paginas Prolegomenorum et Notarum indicant

Achilles Tatius. 96. Apbthonius. 3a. 36. 48.

Acta Concilii Chaired. 7. Aposrolius. 1.98.
ConetanlinopoL 7. Appianus. 96.
Nicaeni. 17. Apuleius. 5a. sq.
Adamantins. 6. i3. Aristophanes. 3. 7. 12. 3g.
Aelianus. 11. 1a. 16. 20. 22. 4a. 5a. 70. 74. 78. 85. g5.
2. 2 . 3o. Si. 3a. 36. 38. 98.
9. 5i. 64. 69. 74. 76. 76. Aristophanis Scholiastes. 6.
77. 78. 8a. 85. 88. 9. o4. Aristoteles. 3. 16. 19. 35.4
Alcaeus. 7. ' 44.46. 55. 58. 61. 63. 74.
Alciphron. 1 1. 83. 8't. 87. 9. g5.
AlHrouandus. 4. 16. 26. 27. Artemidorus. 58. 7.
3i. 4o. 4i. t6. 65. 92. Alht-naeus. 4. 20. 28. 4o. 4g.
Alexander ab Alexandre. 20. 66. 94.
7. Auienns. 4a. 44. 9.
Alexander Apbrodisiensis. Barlandus Hadrian us. 24.
95. Bartholini. 47. 86.
Allatius Leo. a3. Basilius. 68.
Amatus Hieronymus lauda- Benlk-ius. 71.
tus. XL. Bergeiiis. 9.
Amphis Comicus. 80. Borhartus. 7.
Anaereon. 53. 66. g3. Boelbius. 68.
Angelus Ingenie* ins. i3 Broukbusius. a3.
Antbologia. 17. a4. 5o. 53. Budaeus. 76.
63. 68. 70. 88. 92. Budon. 16. 61.
 INDEX A V T O R V M.

Burmannus. g. a5. Gesnerus. 4. 10.

Busbeqitius. 12. Gm mae Poet. Graec. 5.17.
Callimacbus. 5i. il.
Camerarius. 3o. Gregorius Nazianzen. 10. 7.
Du-Cange. g. 16. 17. 24. 34. 7g.
48. 61. Gronouius. 29. 67.
Casalius. 25. Harmenopulus. 2, sq.
Casaubonus. 77. Herodotus, ig. 33. 44. 56.
Caslellaiius. 7. Ilesiodus. 5. ig. 3g. 4o. 46.
Cerda. 2. 70.
Chronic. Alexandrinum. 16. Hesychius. 47. 63.
Cicero. . 7. 3g. 44. 5g. Hieronymus S. 16. 3l. 84.
Ca. 71. Hippocrates. 35.
Claudianus. 66. Homerus. 33.35.46. 5i.63.
C. Rhodiginus. 6. 4i. 5i. 7. go.
Columella. 11. a3. 34. Horatius. 10. . a4. . 7.
Cresollius. 77. 43. 47. 48. 56. 64. 65. 86.
Cuperus Gisbertus. 85. 91.92.96.
Demosthenes. 71. 84. Hudson. 4o. 5o.
Dion Chrysoslomus. 96. Hyginus. 76. 78.
Diogenes Laertius. i4. . Ioannes in Apocal. 4.
a8. 45. 87. 94. Ionston. 53.
Diogenianus. 3g. 61. loscphus. g6.
Dionys. Halicarnass. 90. Isocrates. 27. 4g. g 1.
Dioscorides. 42. 7a. lulianus Imperator. 24. 85.
Erasmus. 18. 3i. 48. 5i. 5g. Iuslinus. 60.
66. 90. lustinianus. ag.
Erasmus Schmidius. 17. 7g. Kirch mannus. 57.
Euripides. a4. 47. 63. 87. gl. Laclanlius. a5. 78.
Eustathius. 6. Lanzius Aloysius. 17.
Eustathius Philosophus. 7. Lauaterus. i3.
Fabricius Alb. i4. Lipsius. 33. 66.
Faernus. 8. 9. 38. 78. Locmannus. aS. 38.
Festus. 26. 7. Lucanus. 33.
Ficoronius. g. Lucianus. 7. 11. 12. i4. 18.
Flaccu* Valer. 47. 4a. 54. 58. 63. 68. 71. 74.
Fulgeutius. 9. 83. 87. 89. 9a. 97.
Gabrias. 5. 7. 22. a5. 2. Macrobius. 17. 25.
3g. 4a. Magalotlus. la.
G alen us. 61. 7a. 97. Magiiis llieronyni. 87.
I'ahoifxvo'/jaxia. 46. Maitis. 38.
A. Gellius. 9 57. 75. 95. Malchus. 59.
 INDEX
Marcellus Sideta. i4.
Marinis Caictanus, Biblio-
tbeae Vaticanae Praefe-
ctus, laudatus. XL.
MaiiscoUns Agesilans. g.
Martiali*. 13.
Marlin ius auctor Ilisloriae
Musices. 68.
S. Matthaeua. 17.
M.ixiinus Valer. 66.
Menagiu Aegidius. 5. 3o.
Meursius lo. 3o. 76.
Natalia Comes, go.
Nemesius. 6.
^cueletus. 10.
Nicandr. 46.
JNicetas Choniates. 7g.
Nicephorus. 16.
Nieephorus Baeilaca. g6.
Nipbus Aug. 65.
Olaus Magnus. 65.
Olyiupiodorns. g5.
Oppianus. 20. 44. 62.
Oi us Apollo. 62.
Ouidiue. 70. 74. 76. 78. 85.
Owenius. 18.
Paudectae. 45. 5o.
Petronius Arbiter. . Simonides. g3.
Piocbenius. 2.
Phaedrus. 3. 7. 21. 25. 28. Sophocles. 4i. 63.
2. 42. 46. 52. 5g. 78. 80. Sozomenus. 34.
81. 83. 86. 8g. go. g7.
Pbile. 3g. 44.
Pbilostratus. 6.
Pbrynichus. 61.
Phurnulus. 5i. 56.
Pierius. 45.
Pignorius Laurentius, go.
Pisidee. 6.
Pitiscus. 33.
Plato. 7. 42. 62.
Plautus. 17. 64.
Plinius. 3. 12. 20. 22. 2".
25. 26. ag. 3o. 34. 36. 4i.
43. 46.4;. 53. 54. 57. 61.
62. 64. 65. 66. 71. 74. 75.
78. 80. 81. sq. 84. 87. gi.
93.
Plutarchus. 8. 10. i5. 16.
17. 20. 26. 35. 7. 45. 47.
4g. 77. 84. 85. 91. g5. 96.
Polemo. i3.
Tollux. g. i4. 34. 54. 56. 58.
Io. Baptista a Porta. i5.
Properlius. 47.
Prouerbiorum Liber. 17.
Quinctilianue. 4. 56.
Reusnerus. 4o.
Rigaltius. g.
Rocbefortius. 48.
Samuel Petitus. 12.
Sartius Christopborus. i3.
Sauberlus. 21.
Scaliger. 4l.
Scboltus . 7.
Seneca. 3g. 81.
Sextus Platonicus. 80.
Silentiarius Paulus. 93.
Silius Italiens. 47.
Solanus Moses. 87.
Spanbemius. 75. 76.
Spartianue. 5i.
H. Stephanus. 8. 38. 4o. jk.
Stobaeus. 17. 52. 5g.
Strabo. 7. 87.
Stuckius. 71.
Suidas. 27. 5a. 5g. 61. 63.
66. 69. g5.
Terentius. 44.
Tbemistins. 7.
 A V T O R V M. i5

Theocritus. 7. 66. . 98. Vauassoi-. 76.

Theod. Priscianus. 80. Vechnerus. 38. 7.
Tbeon. 32. 94. Vigerus. 76.
Theophrastus. 94. Virgilius. 4. 5. 29. 33. 61.
Theophylactus. 2. 71. 73. 78. 81. 82.
Thomas. lac. 61. Volaterranus. 92.
Thysius. 67. Vossius. 3o.
Tibullus. 8a. Willughbeius. 4.
Tvrius Mximas. 8. Wolfartus lo. Petrus. 3o.
Tzelzes. 69. 76. 88. Xenophon. 12. i3. 19. 84.
Varro. 1 1. 2. 25. Zenodotus. 62.
 INDEX RERVM NOTABILIVM.

Numeri paginas Pro lego m en or um et

N ot arum indicant.

Abstemius Maceratensis Apologornm Scriptor. XXIV.

Accius, vulgo putatur auctur latinae versionis Aesop.
Fabb. versib us elegs, sed rudibus factae. XX VII.
Accius Zuccus Veronensis, nonnullas Aesopi Fabulas 1 ta
lis carmiiiibus reddit. XXV.
Aeschyli Poetae more qualis fuerit. 66.
Aesopi Palria VI. conditio VII. a Plutarcbo in Conuiuio
Septem Sapientum loquens inducitur. ib. Solonis ami
cus fuit. ib. aequalis Croeso Lydiae Rgi. ib. DelphoJ
ab eo mittitur, caque in vrbe moritur. VIII. Eiiu vi-
tae, quae graece conscripta atque vulgata exstat, erro
res et absurditates expromuntur et refutantur. ib. De-
formi tuti s nota a Bentleio liberatur. ib. Fabulas non
scripsii , sed ore tenus tantum tradidit. XX. Aesopi
nomen in inscriptione Sigea. ib.
Aesopicae Fabulae maie a Metaphrastis explicatae. a4.
Aesnpicae Fabulae ex Hub ri i opcrc varie a variis concin-
naiae. 5a.
Aesopicarum Fabularum an tiqua' versio latina carmini-
bus elegs, iacert auctore. XXVI I.
Aesopicarum Fabularum quot exstent collectmes, ea-
rumque auctores. XXVI. sq.
Aesopicarum Fabularum fragmenta. 96. sq.
Aethiopem dealba?, Adagium. 68.
Agriculturae laus. ig.
A.ovqo Felis vnde dicta. 10.
'Axo) quid significet. 37.
 INDEX RERVM NOTABILIVM. loy

Uberfns Leo Baplista, Florentinus, in Aesopi morem

Aplogos componit. XXIV. eorura specimen, ibid.
Uexandri M. responsum admonenti cuiJam , longe pos
vectigaliuin a cinitatibus auferri posse. 5tj.
%> quid signifie. 6.
Inacharsis leges aranearum telis comparare solebat. 45.
Ipes, vrl qnum penna auulsa est, vel detractus aculeus,
mori veteres Philosoplii arbiliantur. 46.
Iquila quando iruubet. 71.
Vquila, celeraeque aues captam praedam statim in su
blime ferunt. 4.
Iquila dum pullos excludit eteducat, adeo eneruatur,
vt ad venandum sil inepta, et tan turn non inedia con-
suinatur. 3.
Ujuilae pulli duo pWumque, raro tres esse soient. 4.
Vqiiilariim pennis sagittae arinabantur. 69. sq.
Vrcbiloclius Fabularum auctor. XX.
Vrietis ministerium. Adag. 5a.
VpxtoffVrsa, vnde dicta. 16.
Isino imponebantur , quae ad sacra Eleusinia peragen-
da necessaria erant. 52.
Uinus portans mysteria. Adag. 5a.
Uinus apud Cumanos. Adag. 54.
Vthenienses, ai thesaurum inuenissent , mille drachmae
vrbi dare ex lege debebaut. 3o.
Uiieims, nonnullas Aesopi Fabulas elegis carminibus red-
dit. .
5 .brins Aesopi Fabulas versibus Scazontibus sen Cho-
liambis exprimit. XXIH,
iabrii carininum varia fragmenta in Aeeopicis quae nunc
exstant Fabb. deprehenduntur. XXVI.
Balavos masculino genere apud Pollucem. 58.
i .ylii P. lapsus. 75.
iencinius Gaspar, Iaudalus. XXXII.
ertola, ladalas. XXV.
3idpai Fabulae, nil simile Labent cum F.ibulis Aesopi-
cis. XIX.
oiiamicius, Abbas Coenobii Casinensiuin S. Mariae Flo-
rent, laudatns. XXXII.
ionus Accursius Pisanus primam Aesopicarnm Fabula
rum editionem graecain, cum latina versione Ranulii
Aretini curat. XXVrH. ...... . .*
io8 INDEX
Bonem aratorem caedere lege vetitum apud veteres. 22.
Bouos ex farina subacta ficti aliquando sacrificati. 20.
Boullangeri de Aesopo sententiae, multifariae, ac mul
tiformes. XV. notatus et confutatus. ib. Elymologiis
plurimum nititur, et errat. XVI. Salomonen! , Iose-
pbum, Aeeopum, Locmanum, vnutn eumdemque esse
hominem monstrse asserit. XVIII.
Camelus saltat , Adagium. 3i.
Canis festinans parit caceos catulos, Adag. 64.
Caprarum siluestrium species variae. 4i.
Caprinae carnes iis , qui comitiali morbo laboraban!,
olim dahaiitur. 80.
Casirii sententia de Locmano et Aesopo. XIII.
KeoSqio Mercurius cur dictus. 5i.
Ceris scribebant aliquando veteres. 56.
Ceruis ramosa cornua aetatis indicia. 28. sq.
Cicadae rore vescuntur, ex veterum sententia. 53.
Cicadarum cantus a veteribus suauissimus babebatur. 66.
Kiu(>>8 qui sit. 9.
KiaqtS proprie quid esset. 77.
Citbaroedorum habitus qualie esset. 9.
Claeius laudatus. XXV.
Codicie Aesopi Abbatiae Florentinae praestantia. XXXL
Docti homines, qui eum manibus versarunt. ib. Eint-
dem recensio. XXXU. sq.
Colaila et Damna, titulus Operis Bidpai, quae continent
XIX.
Koloi auis , proprie quae sit. 5.
Kolotoe quid sit. 78.
Coruus inauspicatissimus habebatur. 91.
Creta ad vestes lauandas adbibita. 17.
Koveiv %vlov quid sit, vid. Corrig. et Addend.
Cycnorum cantus instante morte. 86.
Demades quot fuerint. 26.
Deorum simulacra ex cera quoque fiebant. 76.
Dionysiaca certamina quomodo agerentur. g4.
apud Graecos sequioris aeui tectum significad 2.
Epimythia Fabularum Aesopicarum a Monachis praeci-
pue facta. XXI.
Equiriorum ludorum origo. 70.
Equi senecta. 68.
Eumenis capliui verba. 60.
 RERVM N T I L I V M. 109
Ex ore Lupi, Adagium. 9.
Fabulae Aesopicae quo tempore scriptae videantur. XXI,
Fabularum auclores aiitiqiii a Theoiie, aliisque citati.
XX. sq.
Fabulae Aesopicae a plurimis scriptae. Frequens earum
in scholia vsus. Corruptae projjterea atqtie interpola-
tae. XXII.
Faernus Gabriel Aplogos scribit XXIV.
Feles a bufonibus et serpentibs priuato odio dissident, .
Formice vitam viuere, Adagium. 48.
quid sit. 24.
Gallicinium quando sit. 2.
Gallorum gallinaceorum pugna. 12.
Gozius laudatus. XXV.
Gracci scriptores sequioris aeui, loco genitiui absoluti,
saepe saepius rectum ponunt. 4.
Graeci sequioris aeui litteras et v saepissime iu scri-
bendo coni'undunt. 4o.
Gualterus , habetur pro auctore latinae versionis , elegs
versibus concimiatae, Fabb. Aesopicarum. XXVII.
Guarinus , nonnullas Aesopi Fabb. latine vertit. XXVII.
Hercules gladiatorum ct alhletarum praeses. 66.
llesiodus Fabulas scripsit. XX.
Hc-usingerus notatus. 58.
Hirtii opinio de Aesopo. XV.
Hirundines an reuera Aegyptum in hiberna petant. 65.
Homerus Fabulis vsus est. XX.
'Hav%ia quid proprie sonet. 27.
Hyaena, modo mas, modo foemina. 9.
ltali omnium primi patria lingua Aesopicas Fabulas con-
cinnarunt. XXV.
Iuppiter hospitiis praeerat. 71.
lustinopolitanus Bartholom, latinas reddil Aesopi Fabu
las. XXVII.
Lapidatio Theatralis. 77.
Larus auis qui sit. 45.
Leaenae a veteribus vnum tantum foelum ederc putan-
tur. 44.
Leonicensis Omnib. nonnullas Aesopi Fabb. latine vertit.
XXVII.
Leo gallorum gallinaceorum vocem timet. 3o.
Leonis vestigia quaerere. Adag. 82.
 INDEX
Leonina eocietas vnde dicta. 45.
Leporis vilam viuere , Adag. 7.
Locmanu* an idem sit ac Acsopus. XI.
Mnyio quo etiam in sensu vsurparetur. 28.
Manassis Monodia, Fabricio ignota. .
Marraccii sententia de Aesopo et Locniano. XIII.
Medicae arlis cultores quales esse debeant. 18.
Melissus , ante Phaedrum apud Latinos Aesopi Fabulas
tractat. .
Melitenses canes in deliciis ab antiquis babiti. 87.
Menagyrlae qui dicerentur. 90.
Mercurio solebant veteres rei inuentae partem tribue-
re. 56.
Meziriacus Aesopi Vitara scripsit, veterum scriptorum
m<>numentis lretus. XX.
MoVtoff quid significet. 63.
Ue Monll'aucon Bi'inar. Aesopi Fabulas ex Codice Flo
rentino Casinensiiim Monaclioium edeie u pie bat. V.
MoQ[idt.vxuov quid sit. 9.
Msica a grauis-imis morbis interdum librt. 68.
lvxtt/Qi'^co. Alia fauius verbi signiiicatio ex Aesop. Fab.
petita. 6.
Lottos. Haec vox non ad auium tantummodo pullos,
sed ad quadrupedum quoque catuios sigmlicandos a se-
quioris aeui Graec. Scriptor. vsur]>atur. 3.
Nicolai lrenici Tetrasticba quaedaui Fabricio ignota.
XXXIV.
Noctua volat, Adagium. 4g.
Onager in deliciis ob sapo rem Labebatur. 53.
Oratores fabt-llis vtebantur, ad plebis l'auorem sibi con-
ciliandum. 26.
Orientales dubiae snnt fidei in Historiis tradendis. XIV.
"(Jti qnouiodo in Aesopicis Fabulis construalur. -ao.
Pacis tempore de bello cogitaudum, Adag. 63-
Ilayl vinruli venalorii species. 7.
alaena vnde dicta, 26.
Pardas vaii. tatem pe II is non deponit, Adag. 10.
Pariicidae poena apud manos. 62.
Pasieronius ladalos. XXV.
Paucsius Cansar, Aesopicas Fabulas octonis carminibu
italicis verlil. XXV.
Perdices ia Oriente gregatim pascuutur. 12.
 RERVM N T I LI V M,

Peregus laudalus. XXV.

Pbaedrus Aesopi Fabulas apud Latinos transfert. XXIII.
Phalereus Demetrius, Aesopi Fabulas colJigit. XX1L
Picture quo tempore excoli coeperit. 67.
Pignoltus laudalus. XXV.
Piraeeus quando aediiicatus. jS.
Piscatorum instrumenta varia. i4.
Planudes quo tempore lloruerit. XI. non est auctor vulga-
laeVitae Aesopi. ib. Quis illius auctor habendum sit. ib.
Pltano adsimilis. Adag. 5l.
0oifixtg palmae fructus dicti. 58.
Pompili piscium species Neptuno sacri. 36.
Praelicas , -ijvovaai, Graeci eliam deplorandis mortui
adbibebant. bf.
Hoattiov quid significet. 22.
Prodrom i Theodori Kovzoazcfavov , Fabricio ignotum.
XXX III.
Pulicis in morsu Deum inuocat, Adag. 66.
Putei apud veteres quomodo exstructi. 5.
Banutius Arelinus, Aesopi Fabulas latine reddit. XXVII.
Ray "alius Franciscus, Monacbus olim Mauritius, nunc
Vallumbrosanus , laudatus. XXXI.
Bbodi Colossus a quo conllatus, et quando ceciderit. 18.
Rocbefortius , nonnullas Aesopi Fabulas ex Cod. Pari-
siensi edit. XXIX. sq.
Romulus, seu Romalius, auctor creditur veteris latirme
versionisFabb. Aesopi rersibus elegis expressae. XXVII.
De Rossi laudatus. XXV.
Sayrivi] quid sit. 17.
Sxxo quid sigiiiiicet. l5.
Salo Parmerisis, auntor babitus latinae versionis versibm
elegis expressae Aesop. Fabb. XXVII.
Sapientes barba tenus, Adagium. 6.
Satyri quid sint. 1 6.
Scala arptolemaeus Florentinas Aplogos centum scri-
bit , qui inediti in Laurenliana Bibliotbeca seruanlur.
XXIV. eorum specimen, ib.
Secures non l'ert semper Humen, Adag. 5i.
Simiae alterum filiorum amant, alterum odio habeut. 63.
Smaris piscis qui sit l4
Socrates Pliilosopbus , Fabulas Aesopi versibus mpo
ner aggressus. XXII.
na INDEX RERVM NOTABILIVM.

2% Talpa vnde sic die tus. 61.

Spougias antiqui in deliciis habebaut. 48.
2]] , Statua, apud Scriptor. Histor. Byzantinae. 59.
Superstitio veterum in muneribus accipiendis. 63.
Sues Mysteriis mactari solitae. 94.
Sycaminus arbor quae sit. 4a.
Syluius Aeneas Pice, latine vertit Aesopic. Fabb. XXVII.
Syntipae Fabulae. XXIX.
Tactue, oculorum defectum caecis emendat i3.
Talpae an reuera oculis careant. 61.
Talianus, Aesopicas Fabulas scribil. XXIII.
Tellus in Deorum numero babila. 25.
Testudo volat, Adag. 66.
Tiberii Caesaris responsum ad eos, qui prouinciarum
praesides mutandos esse monebant. 96.
Tiberii responsum amicis, moneulibus vt vectigalia au-
geret. 5g.
Tibicines sacrificiis et conuiuiis adbibiti. 3i.
Tinlinnabulorum vsus apud veteres. 87.
Tondere pecus non deglubere , boni pastorr est , Ada-
ginm. 69.
Tubae antiquissimis Graeciae temporibus in pugais non
adhi bebantur. 33.
evvos Thynnus vnde dictus. 20.
Valla Laurentius nonnullas Aesopi Fabb. latine vertit.
XXVII.
Veneri Sus non immolabatur ob Adonis. 7.
Verdizzottus Marius Aesopi Fabulas nonnullas vario cax-
minum genere italicc vertit. XXV.
Vespertiliones alieno aere grauati dicebantur. 5o.
Vrsi praesentie vestigia quaerere , Adag. 8a.
Vulpes vuis vesci quoque soient. 7.
"TSqo serpens aquaticus ranis inimicus. 21.
Zaincbascerii Arabis historia de Locmano. XII.
XeZXof litus maris quandoque signiiicat. 5o.
Xei.i5ovieiP apud Khodios quid esset. 49.
Xstuiu idem etiam signiiicat >ac ivo/Uv. 61.
 INDEX FABVLARVM.
Numerus indicat earumdem ordinem.
-Abies et Babas. 268
Adolescenluli et Lauius. 60
Aegrotus et Medicue. 126
Aesopus in nauali. Sj5
Aethiops. 2o4
Agrcola et Aquila. 4i8
Agrcola et Aselli. 4l3
Agrcola, Asina el Bos. 71
Agricole et Canes. 43
Agricole et Filii. 33
Agricolae Filii 5a
Agrici'lae filiuselSerpens. 4a
Agrcola et Fortuna. 5i
Agrcola et Mare. 348
Agrcola et Vulpes. aai
Agrcola, Puer et Graculi.
74
Alcedo. a4o
Anser et Cycnus. 200
Anseres et Grues. 191
Aper et Vulpes. i85
Apes et Pastor. 21 4
Apiarius. u3g
Apis et luppiter. 1 14
Acjuila et Graculus. 3
Aquila et Scarabaeus.
Aquila et \ ulp< s. i
Aquila et Vulpes. 2
Arbores et Arundines. 180
Ai undo et Oliua. 59
Asini emptor. 11
Asini ad louem. 18
Asini vmbra. 92
A .si i ms et Agaso. 19
Asinu* et Canis. 70
Asinus et Capra. 262
Asinus et Catellus. 3G7
A m nus et Cicadae. 17
Asinus, Coruus et Lupus. i43
Asinus et Coriarius. 12
Asi'ius et Equus. i5i
Asinus gestans simulacrum.
i35
Asinus ludens. 368
Asiiuii et Lupus. i34
Asinus et Lupus. i4o
Asinus, Gallus et Leo. 70
Asinus et Mul.'. 1
Asinus pe.lein Leonis ge
stans. i4i
Asinus et Ranae. i42
Asinus silneslris. 16
Asinus el Vulpes. 12
Asini.s, Vulpes et Leo. i44
Astrologus. 19
Auai'us. 188
 INDEX

Auceps et Galerita. i46 Cerua. 63

Aucepa et Cicada. 202 Cerua et Leo. 64
Auceps et Ciconia. 147 Cerua et Leo. 66
Aues et Noctua. 385 Cerua, Leo et Pastor. 99
Bellator et Corui. 90 Cerua et Vitis. 65
Bona et Mala. 34 7 Ceruus aegrotans. 7
Bos et . 78 Ceruus' ad fontem. 20g
Bouts et Plaustrum. 9 Ceruus et Mater. 208
Bubulcus. 4i Charadrius et eius Filii. 3;g
Carcus. 1 7 Cicada et Humo. 4i7
Calami et Cupressi. 421 Cicada et Vulpes. 323
Caiiielus. i48 Citbaroedus. 248
Camelus. 353 Cochleae. 26
Camelus. 354 Columba et Comix. 161
Camelus, Elepbas et Simia. Columba sitiens. 160
280 Comix et Canis. 2i
Camelus et Iuppiter. 28 1 Cornix et Coruus. 260
Cancer et Mater. 2o5 Cornus. 87
Cancer et Vulpes. 247 Coruus et Cycnns. 222
Canes. 245 Cornus et Mercurius. 287
Canes i'amelici. 289 Coruus et Serpens. 25a
Canes et Vulpes. 336 Coruus et Vulpes. 216
Cams. 290 Cuculus et Auiculae. 87
Caiiis. 291 Culex et Bos. 29
Cania ad conuiuium. 22 Culex et Leo. 25g
Canis cibum ferene. 9 Cycnus. 288
Can is domiciliam. 388 Debitor. 3a8
Canis in praesepio. 4o4 Delpbines et Gobins. 53
Canis et Coquus. 227 Demades Orator. 54
Canis et Dominus. 29 Diogenes iter babens. 56
Canis, Gallus et Vulpes. 88 Diues et Coriarius. 16
Canis et eius Imago. 219 Draco, Aquila et Pastor. 2i5
Canis et Lepus. 346 Eques caluus. 26
Canis et Lupa. 342 Equus et Asina. 24
Canis et Lupus. 86 Equus, Bos, Canis et Homo.
Canis et Vulpes. 292 278
Capra et Caprarius. 20 Equus et Ceruus. 383
Caprarius et Caprae. 261 Equus et bquiso. 279
Carbonarias et Flle. 27 Equus et Pistrinarius. 206
Castor. 226 Faber aerarius etCatellus. 82
Cauda et Membra Serpentis. Felis comprehensa. 355
3i3 Felis et Gailmae. i4
 F V L A R V M.
Felis et Gallus. i5
Felis et Mures. 67
Felis et Venus. 48
Festa Dies et Postridiana. 3g4
Figulus, Asinus et Agaito. 409
Filia el Fraclicae. 16
Filius fur el Maler. i5o,
Filius et Leo piclus. 187
I lm. Ii el Mare. 33o
Fl lutins et Pellie. 122
Formica. 116
Formula et Cicada. 196
Formicae et Cicada. 198
Formica et Columba. 118
Formica et Scarabaeus. 84
Fur et C'aupo. 42
Fures. 249
Galerita. 228
Galerita. 4i5
Galli. 06
Gail i ti Aqnila. 1 19
Gallina Auripara. i53
Gallina et Felis, lb1/
Gallina Serpeiiti oua incu
ban s. i45
Graculus. 254
Graculus ct Aues. 78
Graculus el -Columbee. 253
Graculus et Noctua. 217
Hariolus. 11
Hercules et M inerua. 4ig
Hercules et Plulus. 276
Heros. 80
Hinnulus et Cerua. 120
Hirundo et Aues. 27
Hirundo et Cornue. 192
Hirundo et Comix. 38 1
Hirundines et Cycni. 4o8
Hirundo in tribunali. 190
Hoedus et Lupus. 74
Hoedus et Lupus. 7 5
Homicida. 29
5
Homo et Cicada. 4n
Homo et Cyclops. 344
Homo l'ractor simulacri. 21
Homo, Equa, eiusque Pullus.
343
Homo a formica morsus et
Mercurius. 363
Homo Leonis aurei repertor.
295
Homo numerans ductus. 4o3
Homo et Olitor. 34i
Homo et Pnlex. 196
Homo et Satyrus. 26.
Homo eemicanus et Amasiae
eine. 199
Homo et Vulpes. 265
Hyaena et Vulpes. 3a4
Hyaenae. 5
Hyems et Ver. 38o
laculator et Leo. 2
lmpossibiiia prominens. 3i
Inimici. 58
luppiter. 79
Iuppiter et Apollo. 274 *
luppiter et Amor. 4o6
Iuppiter et Camelus. i5a
luppiter, Prometheus, Mi-
nerua et Momus. 275
luppiter et Pudor. 256
Iuppiter et Serpens. i84
Iuppiter et Vulpes. 27
Iuuenis et Equus. 4o2
luuenis prodigue. 12
Larus et Miluus. 112
Latro et Morus. 100
Leaena. 189
Leaena et Vulpes. 106
Leo et Agrcola. 9
Leo Agricolae filiam amb-
iens. 110
Leo et Aper. 2984
Leo et Aquila. 358
h 2
 INDEX

Leo et Asnns. 99 T upus el Leo. 4i6

Leo et Asiiius biluesfer. 299 Lupus el Ouis. v5j
Leo, Asiiius ft Vulpes. ug Lupus et Pastor. lo5
Leo el Delpbinus. 297 Lupus et Pastores. 89
Lio el Humo iter habenies. Lupus et Vetilla. io4
169 Lupus el Vulpes. 3oi
Leo et Lepue. 97 Lupus el Vulpes. 36o
Leo, Lupus et Vulpes* 2 Lu-cinia el Accipiler. 2
Leo et Mus. 98 Luscinia et llirundo. 260
Leo, Mus el Vulpes. o5 Malum Punicuru , Malus et
Li o, Mus et Vulpes. 296 Kubus. 176
Leu, Prometheus elElephas. Maiilicae duae. 4o7
57 Marilus et Vxor. 246
Leo et Rana, go Medicus et Aegrotus. 224
Leo et 'l au ri duo. 333 Medieus imperilus. 277
Leo et Taurus, gu Merca! or mediocris et Asel-
Leo et 1 aurus. 4io lus. 122
Leo, Vrsus et Vulpes. 9G Mercurii currus et Arabes.
Leo et Vulpes. 91 3*9
Leo, Vulpes et Cerua, 356 Mrrcurius. 255
Lenore, Auuilae et Vulpts. Mercuriu* scribens in lestu-
108 la peccaa. 365
Lepores et Ranae. 89 Mercurius et Staluarius. 243
] epores et tUnae. i5o Mercurius et Terra. 269
Lignator et Mercurius. 127 Mercuiius et Tiresias. 2,44
1 ucenia. 3o5 Milui et Cycni. 2oi
Lucius praemia. 9 Milieus et Anguis. 35a
Luna et Mater. 96 Mwnedula t Corui. a85
Lupi et Canes. 02 Mondala et Vulpes. 284
Lu pi et Uues. 2 I 1 Morsus a Cane. 55
Lupi, Oue-i et Aries. 3o4 M la. 83
Lupus et Agnus. 101 Malier et Agrcola. 4i2
Lupus et Agnus. 107 Mulier et Anciilae. 44
Lupus, Agnus et l.eo. 36a M ulier et Gallina. 47
Lupus el Asi nus. 1 1 1 Millier et Filius. 4o
Lupus et Cam's. 36 1 Mulier venfica. b5
Lupus et Capra. 10 Mulier Vetnlael Medicas. 46
Lupus et Equus. 00 Mulier et Vir ebriiis. 254
Lupus et trus. q4 Mures et FeleS. 1 1 5
J pus et Grus. 102 Mures et Fles. 1 j5
Lupus el Leo. Murus et Veclis. 77
Lupus et Leo. 35g Mus et Rana. 07
 FA V L A R V M,

Mas rusticns et Mus dome . Piscatore. 35

sticas. IUI Pcircellus et Valpee. 11
Masca. 1 17 Pr< meth'-usel Homines. 20
Muscae. 68 Psitlacus et Felis. 197
Musteia. 4g Puer el Fortuna. 62
Naufragus. 08 Purr se lauans. 167
Naufrague et . 09 Puer locustas colligens. 171
Nauigautes. 3l5 Puer et Scorpio. i58
Noctua. 235 PuleX et Alhleta. 194
Nux. 28 Pulex et Bos. 82 .
Olitor ft Canis. a2g Quereus et luppier. 420
Oliua et Ficus. 212 et Vulpts. i54
. 29 Rana et Vulpes. 23
Onager et Asinus. 34o Ranae. 38
Ouis ad Pasiorem et Canis. Ranae. 28
36 Ranae ptenles regem. 7
Ouis ad Tondentem. 168 Rosa et Amafantus. 21
Pastor et Canis. 3 1 7 Ruslicus et Ciconia. 76
Pastor et Canis. 18 Ruslicus faclus Alhlela. 4oi
Pastor et Catuli Luj)i. 19 Plusiicus et Planta. 266
Pastor illudens. 166 Sagittarius et Aquila. 218
Pastor et Lanio. 4oo Satyrus et Ignis. 98
Pastor et Lupus. 22 Scarabaei duo. 282
Pastor et Lupus. 7 Senex et Mors. 5o.
Pastor et Mare. i64 Serpens et Agrcola. i55
Pastor et Pecudes. i65 Serpens et Cancer. 23i
Paler et Filiae. 77 Serpens calculus. i4g
Pater et Filia. 4i4 Serpens, Felis et Mures. 3l4
Pauo et Graculus. 18 Scruus ftigiliuus. 3g5
Pauo et Grus. 76 Simia et Cainelus. 71
Pecuniae surreptor et Iura- Simia et Piscatorcs. 162
rnentnm. 72 Simiae Catuli. 182
Pediculi et Agrcola. 386 Siniii saltantes. 4o5
Perdix et Galli. 16 Simins et Delpbinus. 2^2
Perdis et Venator. 172 Sol et Boreas. 91
Phoebus et luppiter. 35 1 Sol vxorem ducens cl Ra
Pinns. 174 nae. 3O
Piscator. 34 Statuarius. 128
Pscalo r. 24l Subdolus. 36
Piscator. 26 Suculus et Oues. 7a
Piscator eiSmaris. 20- Sus et Canis. 186
l'iscaloies. 28 Sus et Canis. 23q
 INDEX FABVLARVM.

Talpa et Mater. 177 Viatores et Coruns. 3jO

Tauri et Leo. 207 Viatores et Plalanus. 139
Taurus et Caprae. 181 Viatores et Vrsa. 57
Taurus, Leaena et Aper. 2 Vipera et drus. 272
Testudo et Aquila. 19 Vipera et Lima. 271
Testudo et Lepus. 17 Vipera et Vulpes. 270
Thynnus et Delphinus. 85 Vir malignos. 2
Tubiceu. 81 Vitis et Caper. 220
Turdus. 7 \itula el Bos. 61
Venator et Canis. 338 Vulpes. 26 t
Venator et Eques. 3*5 Vulpes et Canis. 18
Venator et Lupus. 33 1 Vulpes cauda mutila. 6
Venator meticulosus et Li- Vulpes et Crocodilus. 9
gnator. 267 Vulpes el Erinaceus. 384
Venator et Vipera. 225 Vulpes et Grus. 97
Venator , Perdix et Gallus. Vulpes et Hircus. 4
69 Vulpes et Leo. 7
Venter et Pedes. 286 Vulpes et Leo. 210
Vespa et Serpens. 179 Vulpes et Leo. 335
Vespae, Perdices et Agrco Vulpes et Lignator. 10
la. 178 Vulpes et Pardus. l3
Vespertilio et M us tela. 125 Vulpes ad Personam. 1 1
Vespertilio, Bubus et Mer- Vulpes et Racemi. 5
gus. 124 Vulpes el Rubus. 8
Viator gloriosus. 3o Vulpes et Simia. 334
Viator et Mercurius. i56 Vulpes et Simius. 6g
Viator et Veritas. 364 Vulpes ventre tumefacto. 1
Viator et Vipera. 10 Vulpes et Vua. 170
Viatoree. 27 Vrsa et Vulpes. 25
Viatores. 258
 INDEX GRAECITATIS *).

A.
-dyavaxTta. Fab. CCLIX. ecj ov ryavxrreev. Significatio
trascend, qua Heusingcrus hoc verbum accipit, h. 1. minus
apta est. Mapis couuenit notio aegrotandi , qua, Du tangi
teste, seriores Graeci hoc verbum adhibueruut: leo propriis se
vnguibus discerpsit , donee /essus et aestrotus procubuit.
"Ayofiai. Fab. CXIX. rjytro ovta; iv dsia rvyxvav, pro ijysv
aitiav.
'ASixoto. Fab. GCXC. Sexoru tiqooiovts. Etym.
M. p. 16, 2 Stxaaro. Sixuio , (.)(ioSxt]io , - fir) Sex~
fUVO nQaunov fj Sua. Quam significalionem h. 1. inepta ra
esse apparet. eque luultum iuuat ov , quod De Furia iuseri
vult. Si lectio sana eat , auctor verbum , quod proprie dono-
rum vel personarum non habitara rationem indicat, ad omnia,
quae sine rations , temer* st inconsulte fiant , videtur trans
tulisse.
"AtScj. Fab. CCLXXXVIII. ffai tov nxov, pro nao n-
rov.
A. Fab. Xlll. al' ifi. Raro solara inueniri banc interiectio-
nem, saepe duplicatam, auctor est H. Stcphauus.
Ai'oo. Fab. LVI. fiivos avtov trjv (pi).o(fQoavvrv , susci-
piens benignitatem sius. Quod iueptura est. Meque apparet,
quid sibi velit h. 1. luneta amie:ta , quoinodo De Furia ver
tit, aut qua ratione haec significatif) e verbis erui possit. Lo
cum corrnpluni puto, et lego 'cpiXocpQoavvtj : suscipiens
sum , qua erat beneuolentia , transtulit.
'Axfioivtov. . Fab. LXXXII. i. q. * xfiav. Vox in lexicia
nou inuenitur.
'Axor. . auris. Fab. LVTI. tv xov avrov.
'Axatv. Fab.CCCXLV. &riosvv>), xai xuy, cpuve nni av
rov , secus , quam sentieoat.

') Supcriorea qnatuor Indicea e Florentius Editions repelimmtis. Hune

GraccilalU, quo ilia caret, Carol. Ernest. Christopher. Svhneidcrus , H-
venij docliasimuj, rgala Wcigclii nouuan couficit.
120 INDEX
'A).rt*nvfvofic. Fab. . o napa^of rol; p&not Xa-
op'ttfovTat. Verba ?,1 p&pnoi furtasse e sequeutibus hue
illala et ilelcnila sum. cf. tauten infra ipriat.
'. . Fab. CXXll. oiptiro ).tiop. i. q. uXa;. Vox in
lex. nun inu.
'A).txTop'oxo{. o. Fab. CCCLXIX. diminutiuum verbi Xixrup.
In lex. nun MU.
'A).txronoifu>vu. /. gallicinium. Fab. XLIV. Vox receutioribua
vsilala , vi Annan Cuinnenac p. 456. 457., citau le Du Caugio.
Occurrit etiaiu in N. T. Marc. Xlll , .i5.
'A/.oit.i. contero. Fab. CCCLXVII. nrepnt ijXoirjat ni ffxtvrj.
"Afta. Fab. XXVI I. tp ru ikfta xurotxtjaiti. Fab. LXXXV1II.
tp nZ citttc Stvav. pro p TfZ ' , vna.
'Aftit't)'u>. Fall. CCXXII. Ufr afiu ifatfiovpotp oi'x ijftfie,
corpus nun mutouit , non aliud pro no rfepif.
'Afire<ftf?.)rtoi. Fall. IV. Tov 3 fttruutXijra xaifaXXofttPOi;
Fab. I.XIX. ro' St liftini/itXijTij; t/.rPTOi. Vlroque loca
SCribl'llduill viilclUV lcfieXX.tJrb>.
AfirjT. . Fab. GXCV. t' utjroif tempore messis.
Afwtfii'j. ?}. Fab. XCVIII- ftf nao^dfSo'uffo tin' tftov einot
'jp. Fab. (XVIII. bvvavxat xal ni fttxp roij ei'foyt'Tat
fif/i'.ui /toti'<; ituotyiiv. Fab. CXWIV. Vr u'fioiijs
xaxil at'ro 4uut-xoi<ai , quae per aiiliptosin dicia mit pro
xttxti ' uvtv 7tfr>yot<ai'. Fab. .LV. ttotijg xax.p 7-
Xci&enei. Fab. CDXVIII. xai t>)p ctftotrjv i&arfidaazo.
Omnibus bis lucis, praeter vuum Fab. CLV. , verbum liftotq
de gratiae relatione vsui palur. Seil antiqui inulto saepius de
poena et vlliune adbibent, plane vt nos diciinus IVied rrer
geltung , quae vux item ftiorj est, sed plerumque in inalam.
partem aeeipitur. Ad dectarandaiu vim verbi ufioijij aptissi
mus est lucu Cbrjsustomi Or. XXXVIII. p. 47*. B. , quem
laudal Piersonus ad Muer. p. 81.: xai avro /
fiep ccyti tdv xaxtv , ovx ituoiitj' ciftotal yap t i'aoiv r
iylyvovTO 7tp{ avtovs xuxCv XX jcpirag , xai Ttft , xal
tjiclpov.
'Aunihji'. . Pinea. Fab. CLXXVfTI. iTtQtaxxtiai tov{ aune
m;. Sed b. 1. et numerus pluralis et verbum circtimfoderet
de vitibu potiui quam de vinca acaipere suadeiil, quamquara
bac significatioue alibi nou occurrit.
"Aftrvu. ?j. vltio. Fab 1. o' fiiiXXop ni vtozTv ra
vct.) tXi'Ttrjifn , 'aop tt rij iiuinni, i. e. titl np r/J," eiuvvrjg
cijtopo), vi est in IManudea I. Fab C\X. xtyara St noo u\uv
vcip xurt/eii;. Fab. CGC Vil. on, x.v vtxni ij Ti; , iayvtt
7TOGJ cftvpcip. Apud Aiticos verbum uuvpit non occurrit , et
a Grammaticis impn batur^ Phaunriuus: uuvvup ftrj lnij,
u).).* fiV prjtta [ieTte3i?.Xo>p [ivvaa&ai. nptt ytfi ni pij/ia
voxtuit , dftt'voruai , itiu'paat'iti , ijttt'pcifttjp , tcror
fitp, t d OPOftu liixtftop. Idem trailunt Tbomas M. et
ris. Plularchus tarnen et ceteri seriores saepe eo M un tur.
'Aftrpciyi'ot'r.i. er parle ignoro. Fab. XVII. xal fj.<faypowp ti
nt. U. Stepliano suspecta videtur vox. Sed vid.
et Valck.cn. Anixn. ad Amin. p. 6g.
 G R I T A T I S. 131
'AyaSohj. y. Fab. CC. ovia y fiovoixy dvaoXyv drtep-
ytirerai, v. De Furia.
'Ayanexayyi'fit. Fab. CXIII. ai &voat ivaneifTaaptvai to!,
piu <xvit7if?iTa[iivui.
' vel ^ , vnde aor. vntiaotv Fab. CXIX. ,
significalioiie volandi. Forma veteribus ignota, v. ntxopat.
'Avunodaaio. Fab. CCCLXV. v ipuviau ixarov ra; Sixa
tivt^uuoorj , vt colligena , se. peccata, a singulis ponaos exi
g*'**- , , .
'AvwTTrtQu. Fab. XXIII. d aeroy, pennas reapers
aquitain passas est. Et meiaphorice Fab. LXX. et CXXXV.
ovo, dyicnTepatireif 1 uvTov , superbia injlaius.
'Aviados, fortis, magnnimas. Fab. CLXXXVII. Tiv rte l'xav
povoyevy dvSpeov. Virilis quideni sexus fuisse filium, per se
patet Fuit vero etiara fortis et ruagnauimus. Hinc limor pa
trie , et filii inclus! impalieutia. Hude. CCLXV. pro eo habet
yevvaloy. Vellern De Furia, qui uon nisi de sexu virili accip
h. 1. conteudit, rationcs cur sic statut, exposuisset.
'Avrru{. Fab. CCCLXX1X. dy&rjpov 8 xrtpo, messis ma
tura.
*Avtv7xooz{ji<pa. Fab. CXIV. dvxTimoOTQtyiti nl ai TtaouvTi-
xa. Vox rarior est ; apud Pollucem III. 107. occurrit, de mor
bo redeuiite.
'Aviyui. Fab. CXXX. e n]v yaoripa avzov dvrjxe , se.
avTv. cl. Fab. CXL. o Vo; ).$ ei avrov dipti'i,
vnde priori loco fortasse legendum est ipyxe , nisi a verbo
dvyxto deriuare malis.
'Aviaryui. Fab. LXII. dvdora , pro voTy&i. , forma plane
inusitata. Dicendum erat '' , per apocopen syllabae &ir
de qua V. Pierson, ad Moer. p. 208.
"Arma. y. Fab. CCCLXXV. .ay&a'rovot fteiZvu? avio rj
yola | avrv iniontpevoi , stultitiae culpani , quam Ulis
impingere valebant , ipsi inaiorem contrahunt.
'Avvyro. Fab. CHI. vyyroi vaopdruy , qui nullum ex
artibiis v.ium copiant.
'Avianoxpvouai. i. q. dnoxivopai. Fab. CCLXXII. -
xiiirj. Apud veteres non occurrit. Rom. IX, g. dvTunoxpi-
vptvo /
'Avrxa. F;ib. CXXXI. tov ptv noodrov l'id xai yd),a
XonTov XapvovTOi dviUl-eiui , sc. SiOTtty , ouem
quidem , a qua tanam recipit et lac , retinsbit , amplectetur
Uerus.
'Ai>Ti'&<it. Fab. XXVT. t wiXi'a , dpcf!o).g artv 1}
dvTxriot. Scribendum est uidirtai , quod habet Plaundea
CXXVI. et , quem laudat De Furia , Plutai chiis , vcl poilus
Philo , apud Antouium. Aule v supple tov'tuv , se. dv&Qw-
7ll.)V.
'AyzfJsiu. decutio. Fab. CLXV. xal rv xctn-iv dvrtaeie. Vox
in lex. uon iuu. Iludsonus (Fab. CXXXllI. cd. Ilauptm.) le
git xaTtotu.
'AvTianivSco. Fab. CCXX. yci 3 ' i/tavxyt vrianctato x
oii oy. Vos in lex. non inu.
 aa INDEX
'AvTicpvaa. Fab. CLXXIII. vze<pvoraev y , V. De
Furia. Vox in lex. non inu.
Anu/yiXXofiut. Fab. CXLIV. tv avTtj xfSvvov nayyiX-
Iqvat. Legendura puto inayyiXX.r)Tui.
'Aitayoptvu. Fab. CDI. nayopcveiv vit rov 7i).r,&ov; t
TQuv/ cvo,uicro, multis vulneribus fatigatus succumbere
putubut . Ideill et, quod TtSipTJXtVUl.
'Anavayx^io. i. q. vayxao>. Fab. CGCXLl V. iai>rov rXi
nrjvayx^tro , eo redactas erat , vt tibi ipse manum injerte
cogitare!. Vox in lex. non inn.
'AneiXta. cura accusatiuo personae: Fab. CCLXXVII. Stirir
i'jnn'Xovv tov iarpov .
'An.ni^ofiui. de me desperatur, Fab. XXXI. tTictSt} ntXm-
Oxrtj tv iaTQv.
'A7tepya'opai. i. q. Sitpy^oftat. Fab. . V uvri nttpyaa,
quem ipse interjecisti.
'Ati. Fab. XCV1I. /it y oi/v n Tvyitfav H-avaGTc. Fab.
CCCVI. noiruvvTo avTov rz xotiov. Vlroque loco rre
rectius dictum foret. Fab. CCCLXXXV. f7? /v tov oi-
xoSouijfiTo' itijs TtuvioTaa&ai , vbi pro nrji cum ReUkio
ad Chr^sost. or. LXX1I. legendura eat oxtTtq, tutela, quant
aedificia praebent.
'AnoSiyofiai. Fab. CCCLXXXVIII. Sr. fiijre r?J,- gi'/tovlii;
nooxea^at **}*' ylaixa. Simili einlbge Plato de Legg. Xll.
969. c. Tijv n).tv uTtov rji xaTotxtjoea (vcl potius xutoix'i-
oeu>t). lu talibus loculiouibus additur geuitiuus ad declaxan-
dain cam subiecti partent, de qua aliquid prardicatur.
'AnoSt'Safii. Fab. CCLXIX. atvovTi yp uvn)v xai xlaiorrt;
noSoovat , gementes et lacrimantes reddent earn , sc. ter
rain , i.e. quae e terra produxerint. Cf. 000;. Fab. LXXVI II.
ntSv S avr ccnoibtxueiv. Apud veteres modi aoruti So-
xa non inueniuntur.
'Ano&ttVfuia. Fab. CCIX. ' utv xtpaf riji TtXoxij n&ai'
uae, curnuum nexum admirabatur. Vulgo Ulla per elliptin
pracposiliouis tvexcc explicantur. Sed haue adraitti nou pose
docuit (iermannus in dissert, de ell. et pleon. iu gr. lingua {in
gerta Museo stud. Autiq- auct. Wolf, et Duttmann. . 1.1. Et
verbum quidem xravu^eiv , quum idem stt quod \fmua
V/iiv, recle geniliuum sibi adiunetum habet. Accusaliuus au-
tem verbo actiuo proprius est.
'Anotrepancva. Fab. XVI. zuvxa nr'pSt^ pv, ito&tpct-tti
&el t'if'tj, tristitia sanatus, zij Xvnti no/.v&eii, quomodo
legilur in rianudea X.
'Anoxpij/ivi^iJ. Fab. LXVri. avxv i'v&rv aTtoxotjfiviaaf re xal
xpi/iaaa, vbi, si verbum anoxptjfivi^eiv de anteriore tan tum
corporis parte , quam felis proiecerit , accipimus , ferri potest
xptficioai , cui sulTragatur etiam verbum {tvXu!; in sequen bus-
'AnoXava. Fab. CCCXClV. noXavtt ptd* i]av%iae. ApuJ
Pliitarclium (de Foriit. Rom, T. VII. p. 172. ed. Reisl.) Irgi-
tur TtoXavovai , sc. ol v&ptTtoi , quod praefcrcuduiii est.
Traditur auiem kaue iabulam narrasse Thcraistocles, quum
 G R I T A T I S. 12
iuniores Athenicnsium duces et imperatores eodem honore ha
ber! sellent, quo ille apud omnes erat.
'AvM.i'fit. Fab. LXVII. tva fit) navTeXbi jroXeo&jfiv , for
ma inusima, cuius vim m exeuipluin alert Fischel ns exAeschy-
lo, Agam. v. 1611. vbi legitur oXta&n. Fab. CLXXMI. ix pu-
&v(iiaq xal oxvov ni.Xoviai, a verbo obsoleto <).?., cuius
meiilionem facit Etymolngus p. laq, 2'2.i6. Ad idem referen
dum erit TToaa-JiUovatv Fab. CXXXIH. Fab. 1. Z
(pMJ, ttvrtj av x/ noktjkxa, xal TiXeoa, quern locum
duplex Vitium inuasit. Priinum enim verbum qJtXr aperte glos
ta est ad avtt] adscripta , neque legitur apud Hudsoiiiun (Fab.
CCXLIX.). Deiude nwXeoai mutandum est iu irtjXcji.a,
periisti.
'AnoTt/iva. Fab. CLXVI. 'Anorcftvfievo Si aviov t nol-
t*vrg. v. De Furia.
'Anoil&rjfti. Fab. CCLXXV. iv o'i'xcp Tp%ov; no&t'tvai,
. q. sirapl. itetveti, efficere , instituere. Si quid intitandum,
esset, mallem noStt^ai, quam vno&tvui cum De Furia, cui
W praepositum obstat.
*AnoTvyxi>b>. Fab. CXXIX. r Si noTVXovaa i'qtjj npg av~
> tov. V. Addenda.
. Fab. CLVIH. -nQomov Soxovvrtg tpoegol
ttvai. Fab. CXLlll. * xaxovpyoe rv v&pituv xai il;
ctitQoTtTov Sij).oi finit' , primo ads/iectu. Nimirum, quem,
priinum videiuug, is antea nobis conspectus non fuit.
'Apyg. Fab. XXX. iv fir) npx*'Qo f) neipa tov /,
Tt i.yog dpyg , ion , vb'i pyg glossa videtur,
adscripta ad verba iv ftrj upay/tarog.
, i. q. pyg, piger. Fab. LXXXII. Tovf vnvciSeig xal
. Vox in lex. non iuu.
'Aoviot. Fab. CCLXXXV1I. tov itpxepov SianTqv jjpvy-
oag t qui priorem dominum fcfellisti. Fallendi enim notion*
accipiendum est h. 1. verbum u'pvtto, apud auliquos nusquam,
quod sciam, occurrens. Nam quod apud .Etyiuologum p. 89,
3. legitur: fito&apviu ix roi! ftta&g xai dpv , i'Ttxa-
raX).ooofiui , yiviTat , et p. 3G , 4l. aip (vel , vt
Sylb. niauult , ap vel ai'pa) pvd, id hue non pertiuet.
"Apri. cum praeseuti : Fab. XLVI. ot'Siv St'va/iai upri ttedoa-
o&at. cum futuro: Fab. LXXX[. Titvi}$y pTi. vid. Phrvni-
I luis apud Ruhuk. ad Timaeum p. 5u.
"Apxofiai. Fab. CXLV. n oov Sixeiv pl-oviai.
"Ao%r)fio. i. q. oxijfiav. Fab. CCCLLV. ov fivov pxov/tivt]
a'tt i l'iaxrjfio. Exempta desunt.
'Athioto. i. q. , rrnt , quam coniectura assequi non
licet , inopinata. Fab. CCXC. eavrovg Ttepnreipovrsg ioni-
otoi , *e ipsos inopiiiatis transfigentes , i. e. iu mala inopi
nata incidentes. Vox in lex. non inu.
AvUao. ad stabulum pertinens. Fab. . Ttjv avXiaiav
itvpuv xXetoc. Vox in lex. non inu. Si lectio sana est, verbum
vliatoi derluandum erit voce avXia (vt ./uo a oxo-
xla), quam in vetere lxico ex Isocrate atterri (cribit H. Ste-
phanus , quum<]uam ipse pluralem esse putat verbi avlwv.
ia4 INDEX
AvSrva. i. q. avava. Fab. . Intl 3* tv&v&t). Fab.
CCCXLlll. avSvv&tli. Vox in lex. non iuu. et dubia est
Avrlxtt n'alini. Quae significarlo non apta viiletur Fab. X. di.iS-
ni if itjfiif) rv ftofiov vrovaa v ariixa avrlpu eiiu'axei
OpvoTaoy , vbi verteuduin puto subito , auf einmal.
AvroiioxXia. . Fab. CCCXL. t~j w'-roorXirt cpepfieyoi re-
epoudeut ro7,' vifTTOTaxToi xui ox).r)poTucc^i'jXot > ii ,
s tantum mentem tequuntur , homines sut arbitrii. Vox
in lex. non iuu.
'. . tyrannus. Fab. CCGLXXX. ctvroieoitrrj toi-
xct. Vox veteribus ignota. Apud seriores occurruiil avroR-
ftoyatmjtia , quae nee eraiit TTCtrottt{iytxd uoi't.i-
x\ ei (] ab pi<coporuin iurisdiclioue eraut exempta. Yidw
Du Cangius in Gloss, m et inf. Gr.
Avti. acpissime in bis fabulis additur hoc prononieu ibi. vbi
a veteribus Dleruiiiuiie omilti let. Fab X. r.J xei(ii avrov.
Fab. XVI. ev Tt oixftt ui'tov. Saepius pro refrxiuo poniiur,
qnouiodo Sfclioliastis inaxiinc in vsu est. Fab. XXXI II. di'tjp
jov'/ftei'o; rni'i nuiu; ui'tov etc. Fab. LVII. <>,* tifie*
ai'rrv xrnievjtevov , vbi fix ferri polest. Singular! est locus
Fab. CCXVIII. tu (/ uvrov rol* 7io).).o nouyiiurtoy ot~
xeoiy emovXij, ea, quae ab ipso prvurniunt, multorum pr<>-
prii.i rebus in-idiae sunt. Exspeclabas ituu , vel
pro TOt no7.),o7* 7To).).(ixi Ttrft de singulis eniiu loqui iucipit
sudor. Sed perraixtinne qiiadam cogita tionuiu , id quod -
guti saepe accidit, taiuquain rcjn euunciat, quae mtiltis ac-
cidcre solet. Siinili'er Plato de I.egg. IX. p. . d. otciv ij
Tip 7iuctTTfei>ct ij nert^ayfiffM , fintitra ov).ovTui ty iiJ
i'vnitvui yiyyfievu ij' yeyovilia , vbi, quominus aliqui ad
pluralem ov).OVTttt vstatiuris cllipseos inemor oi ay(*u^iot
supplt, impedil loliiis loci, qui non de eo agil, quud
omues tectum et occultuin cupiunt, sed tiniidi lantuiu et nu-
ati. Fab. CCC. xe uvtov xd).si. Legendum videtur av-
ro','. lu eodem verbo Vitium iusedit Fab. (ICC VI t. Hetitvoy xal
ttth ixr'vtj yey/itvn; , vbi scribendatn et errof i'xr.
Fab. CCCXX. pro (cvTtZv T(>v &7](rGiv inMIem avTi'v. Fab.
CCCXCIII. (J; r/ov .i cerro Ttfirjy Sifii-ui, vbi seribendum.
est /', quod dedil Reiskius in IMutarclio, ex quo haec fa
bula descripta est T. VI. p. 4a5.
'AipatfiuTtJ. sanguine purgo. Fab. . V ccvt neiayi'<oat
ei etu tovtov tupaifiazovai , candis poenam iuxta me ju-
munt , vcl poiius, caesum iuxta me vindiennt. Verbum
xu lex. non iuu. et iuter ea referendum videlur, quae serioc
aetas vel vnius uouatoris iiigeiiiuin prolulit.
'jtipaiytu. Fab. CDXVI. cirpatpefrcif V' ttvTov ?.vxo{, eo pri-
mitus. Fab. CI.XV. qjci.ao'rc, etCCCXXVI. tpeO.UTo^ quam
aorisli formait improb.iut gramma. ici, vt Phrynicbtu et He
jehitu.
*A(pi)[ii. Fab. CXL. Xi< ttf ) am'/ca uvtov cpei; se. ai Tr,
calcibus os eilis petens. cf. dv'njui.
'Afpixvf'ofirtt. cum grnitiuo: Fab. LXVII. 'V nr dwdtttroi
avTv d(jitxta{/ui, j>ro .V aviov;, ipsis potiri. Clll. ?}
 GRAEGITATIS.
avx iSvvaTO avryf t'iipixtclai. W\ttenbachins Bibl. crit. Vol.
III. I*. b. p. lib- dissuade! banc construct ionem , et vhiuis
i<pixvfa}tui corrigendum w pnlal , quod ipMiin saepius ia
his fabuli* l.g.tur, CCLXX1V. CCLXXXI. CCl.XXXlX. Sed
cf. Ijasiius . crit. ad Boiss. p. irti. vers, lal- Wiedeb.
jlifoiifitj. rt. proprie id, tup' or o{>iih rv, i^itur, */ nititur aii
quit. Sic Fab. XV. tiiv av aipoy/ibr no'.iv crnoo>o>f , li
cet multa /' , quibu- eiitiu t a nttatur. similiter Fab.
Cl. fi xai ai tpoofiijv ifty* nattv ).rtt. Eadrm significa
tione Demosthenes Siepb.ino leste, tirfnoutt et Ttnouat-i
couiungil. Fal). Cl.XVlf. Ttyi toi' tufO(iui}v xui' eavTtv
Sifivru btxtioirat , qui allia ipdos lueitendi
praeb>-nt.
'j/diuara?. in^ratus. Sed alia significatioiie accipiendum Fab.
CLXXVIII. oiro ).iiyo; jrof ?ti>i{ta dxutOTOv. Fabula
en i ni non de ingralis agit, sed de lis, quibtit beneftii'i (jtat
Tf?) nun trthuett'iu sunt , quale* cpiint tliion a^ud Hudsuuum.
LU. describit : av9(ie i$).fif , ytXtv /* ./>,
).tt4TOVTtt 'V /iiytilti. cf. Lexicon Rhetor. MS. apud Iluliuk.
ad Tim. p 5?.
"A/i'r}. -raa ienrni vyor t xui Srjiior. ltym. 181 , 48.
Fab. CCCLX11I. rd &"{ nvtva , vel , vt graininalica et
men um sei ilii postulant, &x*et t ni fiiva , >lumat tr/li-
quippe quae maxime tenues sunt. Hippo* rales XtJtrv
(vofta rov i.ivov , "" vucat, teste Et}iu. ib-t, 55.

.
Beixlov. . baculua. Fab. CCLXXXIIT. ?./,9ots xa! fix).oi
xaxixXJV. Glossae lat. gr. apud Du Caiigiuill : Futti* , f-
fio; , x).ov. Lexicon Cyrilli: fiifTijoiov , Si'qn , ij u-
x't.ov i) (jtlSof. .Suida: ir/muya, cix/.a. barbara.
Httlia. Fab. CCLXV. ei( ii ituoi^u tov uXvro; iirjytt,
in afires /, qui vnlpein ttnruiserat, to Triitij'uvTo, vt est
Fab.CCXXl. Illud insoieniius et poeticae dictioni pruprus est,
cuius plora iu hac fabula im pressa sunt vestigia. Slatrm ab
initio fere integer est clioliainbus :
'Ahntx ti; ix&u x"> , J? i.nTovaav.
Verbtim, quod pi nxiiue sequitur , ai'rr, ad i/r&QCtv rterlinet ;
quare aut romina post e/f'''" deleri, ant aliud post {it.silrrov-
aav poni debet. Fab. CCLVII. xaxd ita/uv t't'?.TjTO,
morbo vorrtptus pror.itbiiit. Sic Matth. VIII, 6- nttt //
t?.rjrat v t'i oixla nanctlvTixoi , Seiv uouwtofievoi.
. Apud l'olj bium exponitur: per pussus metiri , quae
signinralio non apta est Fab. CXXII. ei'&v iyi^i&t tixTTO>i
rjftUTi^tov , vbi idem est quod aift , quilinudo apud scri
ptures i.hrislianos occurril. (i<iubiatiiiiius Mauasse apud D 11
Caug'niin iu Appendice ad Glossarium: ni t TnoztfttviGfia
uvfT/icj; rjituTi'^ei , versa* ventlOulum templi celeriler gra
dient.
 126 INDEX
. tj. Fab. CDXXIII. b'rav ovv xaofiij& TpeT oXaf , ti
tertia vice, ter, hiauero. Fabulae Acsopicae barb.irograecaa
apud Du Cangium: xai nX.iv Sevzipav fioX.v i'e, et pas
sim ibi. Apud antiquos non item.
BovX.op.ui. Fab. XXXI f. ovXpcvoi on >v otoov&ov
' vno06^r , pro ovX. v vnoei^ui. Fortasse oi'X.ouui . I.
idem est quod ovXevofiut. De Atticisino verbo ov?.ofiai
cum aliis quibusdam communi , ex quo per t augeutur (Fab.
CCXLVl. ijovhj&rj. Fab. LII. rvvuzo^ Fab. LXX. f**-
?. , quae a verbis obsoletis tovX.eo'ui , dbvaG&ai , ittXXet
videnlur deriuata esse), cf. Boeckb. in Plat. Min. p. 1*8. sq.
. ovTttki. rj. Fab. CCXXXV. Nomen auis noctiuagae, cuius vox
interdiu non audilur , vulgo butalis , aliis bubo. Carnerarios
'vertit: merula. Alibi non occurrit.
Boirxi. . pastor. Fab. XII. inl riva xaXvrjv ooxov. . De
Furia.
BaXvi. Fab. CCCXLVII. tu Sc yu& puSiov t$ ovoavov
xciieiOi. Fab. CCCLXV. ficv pSiov, S ryiov. Quam
comparatiui formara Tboinas M. poeticam vocat pro padv-
TtQov. Apud l'lutarchum pciSwv saepe occurrit. V- Graeu.
ad Lncian. Soloec. T. III. p. 572.
Bpijri!a. Fab. CCCVII. uin pvx^av '/. Hoc ver-
buin , quod nusqu.im alibi legitur , deriuatum videtur a oi-
%<j, irrigo, et significare debet h. 1. immergere: rana in aquam
immergent , sc. se et raurera.

.
Tap. Saepe baec partcula initio orationis ita ponitnr , vt ratio,
cur aliquis hoc vel il lud faciat, fecerit, facturus sit, cogitando
uppleri debeat. Sic Fab. LXXII. oucs porcum, qui a pastore
coneplus vehementer clamauerat, vituperantes dicunt : ijtiS;
yp avviyj7) oi>X.Xnpver, xul ov xQofitv, vbi supplendura
est: nos recte vituperamus te. Fab. LXXXI. Si tovto yp
pSX.Xov Txtvt'i^y pTi. Fab. XXII. oi yp tziov etc. Fab.
CLX1V. uvTi) yp 001 rfoivlxt.n m&vfici. Fab.CLXXII. i
yp tovto fiXXov yt at &vo~a. Fab. CCLVII. et y ov
/tot Stioitt TtTov. Fab. CCCLXXIV. x('V " pviav ijui
ootpiv RrjXuoui tpIX.ov. Fab. CD. ov ftiv yp Sijfits /,- ti.
Fab. CCV1. ij TVXV Y"4 &vrroig etc., vbi suppleuduiu est: re
cle monuit pixtrinarius. Nam quo minus ad huue ipsujn haee
verba referanlur , obstat vei bum xfvrjToi , huminibus.
TetTuv. 6. Fab. CLXXXI. t ix rv ytirvav vpet;. Legen-
dum videtur ftewvoiv , quum de vicinis fabuls non agat.
. Fab. CCLX1. o 3 uinXo ytX.ou. Neueletus mauclt
xX.uvnuq. Sed nihil imped it, quominus ye/.eou de risu sar
dnico accipiamus, quomodo Camerarius locum enarrauit : do-
mum itaque rednt caprarias , risutii quidem prae se Jerens,
sed sardonicum , quippe qui tam misrram gregis sui iat tu-
ram fecerat. De risu sardnico v. Schol. Tlau ed. u link.
r
 G R I T A T I S. 127
p. i45. Significatur autem risus fictus, ad tegendam animi
aegritudinem contpnsitus.
Ttpavo vt niasculinum vsurpatur Fab. CXLVII. avv to yt-
dvoi.
Tifftu. Fab. CCCXV. ytyrj&jvai ist. Scribendum erat ytyr-
rrt'vai , attt yij&ijota.
Ti; /. Fab. CCCLXXX. inl leifiMva xa! aXor yivsrai,
adit et trata. Fab. CCCXXVI. tytvtj&rjOav, el CCCLX.
yevjjlrij. Vtroque loco propter sensu m, posteriori eiiam pro
pter inetrurn v duplicanduin est. Thomas M. ytvtjrn'i dvil
Tov ytvfttvo , OVOti tCiv doxifioiv. Quainquani apud Pla-
touem de Legg. VIII p. 84o. d. yevrjtTtvrtf in yfvvtjrtvTeS
mutari non potest. Fab. CCLXI. hi tXnit xtySov e dXXo-
Tyitov yevofitvoi'. Non prubo. coniecluram Neueleti, qui yevq
ao/itvov repoui vult. Piain xi(.3o; if dXXoriuv ytvdfievov
est certum quoddam lncri genua, nimiram quod ex alieuis ad
nos redire Mohtt , qnae aorisli vis notissima est.
Tiyvb'Oxbi. Fab. CC.VLIV. ti)v Ttttoiov /javrixi/v, et Xtj&tj
ion, yviZvui, pro yvwvui, et 7) T. fi. dXi^itjj tari. Similiter
Fab. CCCXXI1I. 3 tov tfiv dyyeXov, oii iart. Similes lo-
qurndi formae apud ptimos auctorea non seme] occurrunt.
Plato Eulhyd. p. :)5. d. xdyro tyvi.iv avrv, bri /101 //.fTOi-
vot. l'baedon. p. t)5. b. xutu tj ovx v ravfidoaifit xul
rov tov Kdifiov Xyov et ndx/oi.
Tvtfir. t/. ment, internum , deiude qiticunque animi habitus.
Fab. XCV. xut irji yvbj/ty avrov rrjv oyijv 'xoi, impuden-
tiae eius succenseo. De Furia vertit : de etus volntate tan-
tummudo irascor. is eniiu, addit in notis, forte iu mea vi
scera ingredi , tneque iulerficere volebat " Sed tunc re vera
timuissel murem. At Fab.CCXOVl., quae eadem est cum no
stra , Ico dicit : 01! tov uvv e'ifoij&ijv , '/./. Ttjv xaxt'jv tS
xa! ovvijxfeiav .
Td/iuu. . Fab. CDVIIJ. ypd/i/iara , litterae quas Philo
mela , lingua a Tereo excisa , sanguine suo scriptas ad Procnen
sororciu misisse iertur , de tristi quod experta fuerat, fato.
Ti'fit'ti^M. exerceo. Fab. IX. ort dm'/ ttoXXo/v 'tZv et yeyvfiva-
aut'vo. Excidisse videntui* post XafiTtorriTo verba , quae in
Flanudea IX. leguntur. u>i yeyi'fivuaia^ijxruv, ad quae haec
vulpis respousio spectat. V. De Furia.

.
'Adxva. Fab. LV. Iva Brx&roa/tat , pro quo scribendum est
&. v. De Furia. Fab. (iCCLXVll. dax&tif, pro
quo legeuduin videlur Sijx&e/f. Loquitur en im Da brins, -
tu elegans. Atlerlur quidem exemplnm huiusmodi Dorisiui
ex Anacr. XL. 4.; sed ibi lectio iueerta est; alii habent :ic~
xuxitti.
AaTttivda. Fab. COCXXVII. St X.om ovia av/iaivet
V7i dvirouKTiov avXXa/iavftevu, unava&at, in eibum ca
ptas consum.
128 INDEX
'. Tit qnibusdam locis haec partcula nexum oratiouit tnrbtt
et vaxoXov&iav efficit. Fab. LXXVIf. Tlji Si linovotj}
pSev&ij * fier' ov -noXii Si Ttapeyivexo, \bi posterius Si, ver-
bis quae apodosin efficiunt additum , orationein denuo uebost.
Similiter Fab. CV. inei Si yfpeiu etc Fab. CCXI. axtot o
xxtGxa ccTtoS.ovjuevoi x'wi o npoGivxag Si rjtA.; vXaxrov-
Otv , vbi br scribeuduin videlur.
Att. Fab. CllLXXII. rj ij/texipa aviifiu/lu ov xetijv Sei, au-
XI liuni nostrum nan eiusmodi est , vt ad illud fermdum ma-
nibns opus sit. Fab. LXVII. oetv ritj&q xui tyff*) Si iv&oittf
xai (itjxuvjj ai'Toi' exxuXeioifut. lin m. p. 262, 12. Siiv dt-
tfrji/ Siov eivai vniXuov, vuyxaiov ivo'/ttaa. no
toi" nXiov yiverut xax xQiatv xov e xai o ei; ti Siq>&oyyon,
TiXeiv axaSiov XaXiGxea uvri xov nXiov ovxoj xui tino
xov Siov yivexui Stiv.
Atinvo;. . Fab. CXXXIV. xa).v uni axt gov Seinvo; ye-
viarai. Suspecta est vox Seinvo; , genere neutro. Etjm. p.
143, 18. to yo f coea nnoaiovat itupuoxevdZeTut (r (W-
GTOv) , ; xai T Seinvo;. ad quae S^ Iburgius : in x Seixroi
duplicis scripturae Dotationen) iuiellieo, nempe r Sinoo et
o Seinvo;. Vix mim Pulo ro Seinvo; ita vsurpasse vt rti-
%o;.'' De masculino Seinvo; idem Etjm. p. 'Gj,35. Seiwo;
ix tov Sei, atjfiaivovTo; nt/init, xai novo;, Siixo-
v; Tif v, xai Seinvo; , fieir' Sv Set noveiv. V. Addenda.
AeXe^rj. ullicto. Fab. LV oi novtjuiti Se/.ea^uevoi In ttit-
Xov Sixeiv napoi-vvovTUi. h. 1. Set.ea'eo&ai abaolule positum
videtur pro: ittcundi aliquid expertVi , cuiuamodi esse soleut
ea , quibua allicimur. Daliuus autem novrttiiit idem signilicat
quod iv 7t. , vt seusus Im sit : quibus in maittia sua iueunda
euem tut , magis adhuc ad iniarius inferendas excttantitr.
Eaudem sententiain exprimit Plauudea XXV. ni novtjuoi, tvep-
yexovftevoi , jacXXov aStxeiv napoSvvovTat.
Aeonxe. . is, cui voturn factum est. Fab. CCLXXXV1I. .
De Furia.
Arka. Fab. CLXXIX. Xui; Si/).ot ; xov; etc. De Furia
TTuo ejici vult. Sic nterduin, sed raro, StjXo'V in epimHoul
transmue ponitnr: Fab. XXXIV. Cll. CIV. Foi tasse iij'loi,
ad quos calamus scribae sponie properauit, ejicirndujn est, ser
vato unit;, o Xy |ita euiiu semper srribenduin est in epi-
mvtliiis pro HXt.t;. ; xov etc., sc. XtTtn , \el simde quid.
Sic Fab. CLVI. t.yo TZp tivSpa tptXiipyi pov , et sjepe
alibi.
dutjiaiva. gressu emeti^r. Fab. CCLXXIV. e> Zevt xooofror
Stijltj , GOV 'AnlXuv ixievaev. cl. Fab. CCCLl. , quae,
Babr o prof*'Cta , illi originen) ddit
dtaaXXut. Fab. CCLXXVII. XX fitirrv SiaXtj&ijrat. lu
corrigendum duxit Neueletus leclioueiu codicuiu SttiJt.i/iTtjii
quam nollem cum De Furia corruplissimain Tocare. Multa
eic conuersae orationii exetnpla in bis fabiilia occurrtiui.
/iia(iu1tvo>. Fab. XXXV. noXXxi, fir) xivij -nupiiye, rai>-
xu xt'xq SupjJtvGV , i. q. iSupijul , vt est iu l'lauudc
XV 11. Vox iu lex. uou iuu.
 GRAECITATIS. 129
dtayiyvouai. Fab. CCXLVI. n> np ro?V ixe SieyirsTO, quo-
nt'iiio per hoc trmput apud lllos se hoi/uisxel pro tii'j Hid
Totrov xqvov ttii; rot ixe tytvero. yiyvta&ui non
eoluin Jieri , sed etiain esse siguificat- Herodol. Erat. . 120.
dare TpiTuoi is. 27tciyTrg eyivofzo i 4j 'Attix. Quare nun
est, quod cum Heus, .id hifytvt.ro siipplcaiuus bjrovou.
diuyiyvoiaxa. pro snnpl. yiyvoxu , decerau. Fab. I. nlrjolov
tai'Toif oixei fiiiyvwoav.
rfiaxpoi'ottat. a me tirceu, propello. Fab. f. ti)i> ix \ftov
tifiapiav o>' Siuxpoi't'OVTai. l ab. LX. xitv v&pnov Sici-
xovaifitita i7TiOoxovvTe4 vbi adiuiiciain habe* uotiouem (ir
cipiendi , vt a|>ud Herodot. "ulyin. c. i 08. fin. oiiTOi (Kepxv-
putoi) fttv >'> Siexpovounro rov "Ji'O.nvu. Kadern m;io
est verbi fiit.x'fif'jtfai, apud euudeiu Call. . 8. xv)haaL int-
Tiol-ttiouv liiatieo&ui.
dtuiafifidva. i. q. SiiSeifit, iitipjrofuu, perrurro, perlego. Fab.
C< .CL4X. flfj TI Xtti Titpi XptUH' XUt ortOif e'rp/j lVtl.apdvbJV,
Itnrtiwuiti. annilor. Fab. XXXIV. ni noX StuTivfieiv;
ot'iSiv tji'Vra.
/diutftfUi. Fab. CCCXXY. apanv vuiva frnleiet ipvmv
terixft] 1 jeminae se composait , i e. rein cum ea habere vu
lu il ( praeter nafuram,
diaTpi%ij. Fab. XCV. Xtovro xot/iopivov ftvq rrZ orjuari iW-*
ipu/ttv , os praeterciirrendu tetifit. tuTpt/siv cum datiuO
cuhsLriictuiu iiusqiiain alibi occurrit.
dtaiptvyu. cm genitiuo: Fab. CCCXV. re Stt i* -
xi'jTiif SianuptvyOT xudvvov. Sic Fab. Cl. XXV. muri s di-
cuiidir cpvyuil no?.tf*ov. Humerus: ov' tp&u Tieifv, p
vof IjtV titxfkcJV.
dibiiuso). Fab. CXL. narpf fie fidyetpov 3i3davTo;, quum
laiii-uis arteih pater me docuerit.
/Supl. Fab. LXXXIX. avrovf ei ) J&fj t Xifivrj iS-
, praectpitex se dedere.
Jtieptiio/tai. Fab. IV. xai ' xeivov ini r xipara Stepet-
oufiivrj, inde \a tergo) m cornua enisa, s. tergo nixa, in cor-
nua euudens , adsccndens.
du/y o/tat. cnnfabiilor. Fab. . ^'p|ro 3ityTa&at fiez'
uvrov , et diijyovfievot ypft ixttvj,
dtnep. Fab. LXXI. Kti/trio u){toi>iauaa , Siitep Savitarc!-
occ t inetpro xai avrij 0/7*. J)e Furia pust (p/ovt<c(-
au addfiidum putat xai. Sed verba Sintp avaordta uu.isi
in pai'fiiiliesi addita sunt, et propiic siguilicaut: di o xui 6^-
uvuOTtiau , pro iuviiT-q.
toxbj. Fab. XCV II. irji.oi O.niaiv iSiaxov, incerta spe prr-
eq<iebar. Dattui enim non ad vei bum u^:eti/ pertineiit , quo
traxisse videtur De l'nria venene: inc.erlam vol'ii spem sm/ut,
sed absolute positi sunt, et ad Sioxov nogitauduiu est
tXapnv , quamquaiii ne hoc q^tiidem uecessavium est. Fab*
C(iCXLV II. yuit nvru vno xuxv Siu/J) , a m<~
ils aiKujubantur , significalione loreusi.
f. >}. Fab. CCCV. ilia fiov, splendor, gloria vitae,
respondvt Toi Xntinpoii. Fab. CCiLX. Trjv <5o'|y ovx Vvt'~
i
 INDEX
xev. De Furia : hnc laude contentas non fuit. Quidiii : kann
landem nun potuit ferre, eaque quasi vincebat , vt Jaita
elittux leunibus ne adiungcret. ftam*ei, quam vir dociissijbus
piioiem retractan* in Praefat. pag. XL. propouit iiiterpreialio-
iiem : at firmen* itle nullum ob hoc Iw/dem reporiauit ; qua-
propter etc., obstat priinuin articula }; deiude apparet,
cur lupus, nulUlu reportan laudem , / voectur.
uvli'tu. t. upas seruile. Fab. CCi-iXL. ov^tiai xixi aiqymi
dja/pttraqxipog , vel polins Spay,uaTtq.uoi (metro postulante),
</ manpulos fert. Fab. CCCLXXlX. nat dpuyucit,(ppoi;.
Xutl in lex. non inn.
jAptiaoopcti. appr -heiido , corripio, Cura accusatiuo construit;:?
tab. i.XXXVIII. xai rrjv - (tiuero; Sitanpa.tr
aiTtjv. Fab CUX. rni o'Suratv ctvrov osr/av cci't; yiv~
'vu-if SpaSiievo?, tinixm/itv ai'r. Eadem ratione gr-cci in
terinlas V. X Apud veteres genitiuuiu sibi adiuncium habet
SprtfOxhti , sicut verba ).U/iSi>tO&ai , (payeiv el alia, bi
indicant, rein aliquant ex part* apprehendi, cousurai etc. bi
veiu de aliquo correplo vel cunsuiuto serillo est, aecusa-
liutis .qnitur.
/lotTHJ, vol, vt recentioret dixere, SptTTOftai, carpo, coliigo. Com
j,i i,iiiuo conslruitur Fab. CCCLXXX." Spinsairat vxttor xal
xnhoiv. cuius ratinuem vid. in Spdoaopat. Praeterea notando*
est veu coiiiuiiclioiiib xai, quo adhibelur ad expliundura id,
quod antea dictum est : curpere flores, nempe lilla. Sic .
>1mmii. Apoll. 17. xfxi.tp.tvq TTp fiaxpn opo xui Ki*i}if>v
k/irov. cf. Heim, ad Vig. p. 70)7.
dpqnrqp, o. En m. p. 28". 55. Jp^arat , Spqarqpe , oi vnotp-
ynriTi xai Stuxovotvri. ApaoTqp , voqTix ' inio-
Xqv. Cuius disci-im i it is si ratio babenda est. Fab. CCCLXVL
pio <\> XqOT-qv , scribendum est SpauTqpa.
///o/o,'. Fab. CUXXin. tioi).&v QoptiDi. Scribendum vi-
deuir Spotiaifo. Certe apnd antiquoe u0pG> non inuenitur.
dp/w. o. Fat>. XLI. t Tiya Sppov. Legcndum. ease pp-
pv , \iilit De Furia.
Ai'napai. Fab. (XLXIV. Si )? xivSvvai di'vqofte&a mtr.
Leye ii'irnoft&a , vt est apud Hudsnnum CLV.
dvmmoifniieTi.iq. Fab. CCXXXVlll. SvauTroonoTvx; ijrew rq;
' Titov oi'fij&eiuj , aegre se auclli a loco consueto ; ita t
habere , vt vix absctdere possit a loco consueto.

E.
'Ev. Fab. XV. l av rpoo/tiZv tzoW.cjv ivnopt}an, pro el xsi
ft'TTotif, licet abunde*. Cum optaiiuo bis inuenitur Fab,
' L.VWV I. iv fit) TpoifTjv y vp'iv aua^oifit , ei Fab.
CvXjXV v Ti'XOi. Alferniitur quidem a Tboma M. p. 36.
exemple buitis couslructiouis e Luciano et Tbucvdide, bed in
certa esse docuit , ad A'ig. p. 7S7. cl. eiusd. dis, de prae
replis quibusdam Auicislarum, p. XVI., vbi vir 1
 G R IT A T I S.
cum Thucydidis aliter exposuit. Apud Nostrum autem nihil
mutandum est, quum leriorei etiam dicatiuum post p po
ner non dubitaueriut. Sic i ab. LU. tv St fiti'tTt -
ovrt. . CCLXXXVIII. v /iHjciirairt'ijexeii, f ab <CC.
xv %{irOTTTTa nuyyti.Xovtui. Fab. CCCXXIX. ii> yQ uot
ov(i7H>o4jrtvoei. Fab. CCCLXV. &v xoaov StxCiv rig, oV
xaxio naaei , quae a poeta ita profccta esse non verisimile
est. Lrgmdum videtur: iv d'aaov Sixdv , o'yjt / xaxd
naaij. Nam constans iu bac re apud antiquos fuisse videtur
vsus coniuoctiui , et loca quae contra afferuntur (a Schacfero,
viro dociissimo, in app. ad Bastii ep. crit. p. 26.), emendatio-
nein admittuut, quam parat claiissimus Erfurdlius.
'Eavtov. Fab. I. 7i?.raiov tairCjv oixtTv , pro a).).ij).av. Saepe
primae et secundae pertonae loco ponitur. Fab. XVIII. iv
fiij <P7? yviov u(f tavTrj. Fab. LXXX1I. inavaxliveig
iavTiiv ini xoazov. Fab. LXXX1X. fiyxhi iavrov xa-
Taxtj/iviaa/utv. Fab. . iavrov 01" HQOtfiavTtoi> ; Fab.'
CLXXX. ijfit avvtiSn tavro o&tvtiav. Fab. CCL11I.
Sit xai -ijfi roi iavrv a\>xtta&ai. Fab CDXX. Vfiei av-
rai arioi rrj Toiai'rtjg icevTui xa&coT>jxare ovficpop.
'. Fab. CXIX. 10 r<V urrrv tyy^/uti. Verbum tyyijftai
nusquam alibi obuium, idem significare debet h. 1. quod yu-
fA03 , et, si lectio non corrupta est, confirmai scnteuliam Her
mann i , qui in libio de emend. rat. gr. gr. p. 27. pro yt!/tio,
quod a plerisqne tamquam praesens, a quo tyrjtua deriuatum
ait, commemoratur , yjftrj ponit.
'Eyxaita. Fab. CXXVIfl. tyxu).aaaai ziva ov).ittvo;. Le
gend um videtur Ixxc.taaa&ai, cuacare e turba hominum, ad
se aWccTK. Sic Fab. LXY II. 'yvu Si inivoktg avwi'i tx-
xaXeiai) at.
*&1>. Fab. CCXC. y&iafivos , pro tl&te/iivog.
t. cum coniunctiuo : Fab. XXIV. ei S' v neio-ttg /101. Fab.'
XLVI. ti S' irtfttiya tT weria. Tab. CCXCIX. it fty t&t-
? <pvyitv. Fab. CCCI. ei rj)fi loyor lq&ei ,o'.
Fab. CCC1V. ei tov xvva Xciioai xai S/acp/tiouat.' Fab.
CCCVI. ti xai Ttji Sov).eia licpe&oiv. Fab. CCCXL VIII. '
St ov).ijr>iji Z"i>i TovTwv nltvaat. Fab. CCCXLIII. ei tv-
rav&a eyxaraXeini/i fit. Fab. CGCLVI. ti St tfiov rjj ypa
xoi'oTj. Fab. CDXVll. fti y ti . Apparct ex
his exeniplia , faisant esse rgulant siuc obseruationem Tliomae
M., qui p. 267. tradit, partjculaiii ti non constru cum coniun
ctiuo, nisi si verbum ex illis sit, quae av&vnTf.y.Ta vocan-
tur, i. e. quae reliquia temporibus carenlia, coniunclinuui ao-
risti efficiuut, yiXda, yyu>, / , tttio , -jti/o) , vtyxa,
Xo) etc. Cf. quae disserit Hermanuus (de praec. quib. Atticist,
p. VIII.), quorum summa eo redit, ti recle cum coniuiiciiuo
constru, quum quidein id siguificetur , quod Atlici per tv
cum coni. indicant, iam quum tav cum coui. iodicet id, quod
fieri polest, sed \trum vere futurum sit nee ne, experirulia de-
mum cognoscetur , apparet, recte plrruinque in locis allals
coniuuctiuunt posiiuiu esse. Elliptice adhibetur ti Fab.
CCL1X. ovSt ovraTTtQg fiov e' ei St firj , ri soi tartv ij
 1 N D E X
Svvufiig ; vbi_ post verba ei Si fi> suppler! debet avyyuptig o
Svvcct. fiou iptoi" ' " '
J5idb>. Fab. CLXIX, fi yp ei'Sraav ).ovrt. Aoristus Sr,cu
a verbo e!50>, quod psuin videlur nuuquam iu vsu fuisse, (cf.
Herrn, de cm. rat. p. .278.) uusquam occnrrit. Fortasse repo
nendum est ex Hudsono COXX. ijSiouv, quod propter liltcra-
rum et soni similii udinem facile in ei'$t7(tv rautari potuit.
TJui. pro ntipcifii: Fab. CLXXXVIII. ovSi yap, 't ij>-, izq
avril, <uum in tita pote.state esset. Fab. CCLXXI. ix TiZv
oxiviZv optuv. Similiter accipieiidum est Fab. CCVIII.
ruvra 1/v, narre ita se hahebant. Videlur tarnen Ii. 1. mendum
subesse. Neueleius quidem et De Furia ita verlunt, ac i scri
ptum esset Tuvia iqjfj. Forlasse tj legendum pntarunt, ab At-
tico Tjiii pro (pr/fii , qod ipsum repouenduin esset, si plura
eins exriupla in bis Tabulis exslareut. Leuius Vitium iu hoc
verbo depi ehenditur Fab. CCLXXVf. ' xiituv ir rV-
OnTioi; ruev , tbjpiv ciVTy, vbi legendum videlur ijprjy,
quod eliam Fab. CCLXXXVIII. occnrrit. Nam ad Pintura
bnee referri non possunt, quia* tune liic parlier atque Hercules
ex bojninibus sublatus el inter Deos relatus esse Dgeretur.
Cum datiuo coiistruitur Fab. CCXLIII. ovSt/ii Ttup l.loig
ovra TtuTj , qui ntiilo a'pud alios est honorei - Pro Sel po-
situm videtur Fab. CCCLXXIX. vvv ianv , quod a Sui
da in t't/iv serualuiu, metaphrastes cariuiu'is raulauit in yr
ioriv pf.
JES, pro if saepissime in bis fabulis occurrit, interdum ita , vt
veteribus quuque in vsu fuit, interdum secus. Fab.CCLXXXV-
ovt tg ftlav [nuliy , quod ex aulecedeule nurpiSag mielligen-
dum est) tvSoxinovaiv. Similiter Plato Gorg. p. 5G. b. il-
Xytftof tig tov; &lXovg"E).Xryag. Fab. XJX. -ntpiiiZv eis
npnaztiov. Fab. CLXXL ovvciyuv tig povpag xpiSa. Haee
a veterum vsu aliena sunt. Klg iuxta. FablC. tig Tiya ai
tt/ttvov avry Saruaav , et ib. eig e'/ii tovtov /'
Similiter Ilerodoi. Call. . 5i. f rt'/v (y.ptvtv) iorpaiont-
Sti'ovTo. Fab. CCXXV. T/ypivrqy eig &rurov , captas
sunt mort i , i. e. ita , vt morieudum sil mihi. Fab. CCCLYI.
t) Xatpo; ,iUTiirr iarv ci; ua.ia , dignissima quae rex
jiat. Fab. CCCLX. eig '/. ovyxpiot-v, ad comparti
Jeonum , i. e. cum lconibus comparalus.
Eig. Fab. LXXX1IL xai St) iy fii vy*rtg ttiX&ovojjs , vbi
subaudlendum videlur Sp<. Sic auctor vitae S.Tbeodori Gra-
pti (aj)ud Du Can^ium) p. ioij. fiic.v, tint, ftiav fivov xotnt-
V)'}Oure. v. Lamb. Uos. LU. gr. p. 678. cd. Scbaef. iy ftiii ptt
significare videtur: alitmandu. Apud Iluds. CXL. est Tioxt.
Fab. CXIX. o i$ o ni 'recog , pro 'ftiy o Si,-
Eito/Ofiai. Fab. CCCXVIII. xui S> eio&ovOTj ri{
jTof/iyijg , sc. tt\' rijy /ri'fiuay.
'J'x. Fab. XXVI. ';; yiiou irepfia'pa ix tov xpvovg, a fripore,
vt e frieniibtii calidos fiant. dto ir'rro. Fab. CCCXXVIII.
uttiV' i| f'uotf. Fab. CCCLXIF. 1> iS avrot ni tipyinr.
'J^xaripu'/tf. atrinque. 'ab. CCXl.I. Startiyit Si Sixrva,
tiui ni p'tvfitt ntpAapy t ixuTput)ty xu).uilt> npooSqoisi
 G R A E I T A T I S. i33
, }.&ov, vSrop Tirrnt', expansis retibus flamen prarcludena
et ex vtraque ripa lapident funculo allifans , aquam verbe-
rabat. Heusingerus veibum txintou&ev ad tzvnzev trahit,
perperam.
'Exitxito. Fab. CCCLXII. nvznze ixbixttv "!; coiqoi, no-'
pibas viique ius tribuere , eos ab iniuriis vindicare.
'JExelvo?. l ab. CCLXXVIII. zivi zCtv v&Qnwv xeiroi
tiiS&aoi etc. , sunt quidam mali et contemncndi , hi ipsi so-
lent etc., quamquam melius abesset txroi.
'Exxu).vnza. Fab. CXLV. oqvi oepeco iex?.vy>e. Si
lectio sana est , notio dategendi ad pullos referenda ei it , quoi
excludeiido gallina in lueem produxerit. Sed praesiat
cum Planudea CXV1I. legere ix).uyie.
'ExxvxUu, Fab. CCCLT. to ziov ixxvxt.oa , arcum in cir
culant redigens , ineuruans , intendens. Haue significaiionem
nexus loci postulai , nam vei bum ipsum ixxvxXovv iiusquara
leg'itur, et, si vuejuam in vsu fuit, de conuolutis , quae iu cir-
culuru extenduntur , non de direclis, quae ineuruanlur, vsur-
patum videtur fuisse. Praeterea metro rpugnt. Quare in
xvx).aq mutandum videtur.
'Exxo>firj3t>. subsanno. Fab. CCCLXXVI. ixxufiySovoa zr)v
Xprfav zov opvov. Vox in lex. non inu.
'Exnivw. Fab. CCCLXXXIV. ixmavvzui , quam faturi formara,
graramatici deleriorcm iudicant altera , Atticis vsitata , xn'tov-
tai , quaxnquara nio(iai non magis futurum , quam praesens
cum significalione futuri videtur. cf. Herrn, de einend, rat. p.
276. sqq.
'Exazpaz-qyia. pro simpl. : Fab. CXI. ?.i'xof xv
loinv ivxav txazpazqyijaag, pro quo Hude. GCXXXVI. ha
bet ozpaznyjjoat , quod fortasse repouendum est, quum illud
uec in lexicis inueuiatur, uec aptam significaiionem liabeat.
Kam ex analoga ceterorum cum 4 coinpositorum indicares
absolutioneni et finein imperii, cf. Zeun.ad Vig. p. 602. b. n. 6.
'Exnvaac.1. excutio. Significalioue media accipienduin videtur
Fab. IV. yevvaitj; xztvttca.
'Excpevya. Fab. CLXXXVJU. ov yp ixcptviti , non effugies.
Est transitu! ab 01 alloue obliqua ud reclam; nisi ixpevet ter
tia sit persona futuri obsoleti Cf6t'o>.
'Exipoptoi. Kab. CX III. Tiyza z vbov ixqiopq/utva. Scribeu-
dum est txTtecfopijfitva.
'Eliy%a. Fab. CCCLX. i).eyxop.tvov Si avzot' tmyiviiaxtiv,
qui vanae de se ipsis opinionis et arro^aniiae ita conuin
cuntur , vt se ipsi ion noscant. Fab. CCCLXVIII. t z
vzov fjXtyjrt , qui tergum castigahat , caedubat. cf. vzoi.
'ID-ttmi. Fab. CCLXVIII. cJ D.itivi. Scj'ibenduin videtur cum
Uuds. CLXXX. ilttivt}. hic euim habet t/.nv> , quod vicissim
e N ostro currigi potest.
'jLvittotoi. Fab. CXIX. o ? 'izfpoi t/.tvepit,> )aa; , sine
cura et periculo. respondet sequeutibus ev bi< Tvyjruvw*.
"EfiQvoi. Fab. CCCXVlll. z /jfipva , fui tus abortiui.
'J'.ttmi-ra. i. q. simpl. Ttti&u. Fab. CXL. zov 3t fintiatvias.
Vtvx in lex. jiou iuu.
 INDEX
'Munoita. Fab. CCXXI. tf&vov ifiiroht. Scribendum videtur
ivtltofst.
'JSfinixlaiteto. Fab. IV. toi' ftTtpoa'reioir; aov nSaf. Le
gend um puto fl7lO0O&OVf. illud enini nusquaiu legilur.
*E(iq>onTco s. t'/iipooTcvu. merrihus . Fab. CLXIV. vatv
t/Kpoorioaciftevog. Vox barbara.
'JBfttpaXt'-o. latebras quaero . lalito. Fab. CLV. itfi yeapyov
npoirrHot i/ttpalei'av. E Gregorio Nal. afleit H.Sieph. vXat{
fMpbilfi'tiv , in sitis latitare.
Ev. pro ei: Fab. XVI. fiotvyxiv iv rt olxla avrov. Fab.
CXXVII. Tr]v avrov ulvrv (tiij'a v noraup , de cuius
loquutionis probitate dubilat, Wylttiibachius in ep. crit. ad
Rultuk. , subiccta oral. luliau. in hindern Const.mtii p. 2S. ed.
Scharfer. Sunt tarnen etiam apud ptimos aucloreg cxciupla
praepositionis iv idem quod significalionis. Herod. Terps.
c. 12 1. i?.o^fjaai'ro Tjjv tv ltaio nv , in via quae Peda^
sum rhu it. Plato de Legg. X. p. uoh. . tltrtt Si ui'rtZv rrv
7tooartxovociv ti/iaplav , tir v&cii fiivtov , lire xui iv ov
veanopev&tl , tte y.al rovnov ei dypiteov ert Suxxofu-
o&ei tnov. juultis , quae in bis fabulis occuri unt exem-
plis, pauca addam: Fab. CLXXIV. nolol tijv Mfnv iv
ovfupooa TtpTtTTTOvai. Fab. CCCX1.I1I. xai naydyyt iv
rorro), pro ei rnov Ttvti, aliquo. Pro avv positum est tV
Fab.Ci.CXXX. eiotoypivov iv tofViaet. Fab. C.CCLXXX.
Stauivojv nilayot tv rvyy, fortuna comitante , vcl jortunae
^ se tufiji ciens.
'MvaiTiu^co. Fab. CCCIX. ctvryv vaiTt'biv , ipsum accusant.
Sic corrigendam duxit De Furia leetronera vulgatam avr-ij i
tvarr'cov. Sed verbum ivain^etv nusqiiain, quod sci.irn, oc-
currit. Quare praeferenda videtur Neueleli conieclura : av-
rijv ivarev^rov, ipettm intmtis oculis inspiciens.
JSvalXcirra. Fab. XCIX. ivrj?.).aTTev /r',\ Scribe cum II u.U.
CCXXVII. ivip.aro avrai;, in ip.ias prosiliit,
EvuvtIo. Fab. XXVII I. aov ort xul evavria npoaeiXtjcfaatv.
De Furia: quam quod contraria sperauerant. Sed uou dese
renda fuit codicil scripiura, quae non minus elegantem senium,
dat, quam Hudsoniaua (XIII.) npovitulijtpaaw. Dicitur hoc:
quod contraria speratis weeperant. Rimirum sola piscium
raritas non adeo molesta iis fuisgcl , nisi lapis iste spem mi-
giiam elusisset. Ad ivavria facile e uperioribus r /* vtl
simile quid cogitatur. Proteus eodeio modo Thucyd. VIII. .
aij. 1. (>. ed. Canier. rteol ftiv ovv rt)v Qaov tuvuvtu
ti'/v Xtyai>/iuv x 'harrtat rrZv 'A'tijvaii.iv iyivero.
Evavrito. Fab. CCCLXVIII. voa rov ivavr/a %-
<; r 5a. De Furia : fol m sui opinionem httbrntet,
1 ad tvavtla supplcatur r/y t'O.tjrtgitx , quod non respueiidiim
esset, si cetera concilirent. Sed priinum al S^txt nou sunt
opiniones, quai homines de se babent (qiiainquam non negaue-
rilb, banc significalionem, vbi contextis conuenit, in hoc verbo
inessc posse) , sed omnino opiniones. Deiude argumentum fi
bulae aliairt suadet interpretatiouem. Videutur autem ol ivav-
rio ixovTe roj odias ii esse , quorum sentiendi et cogitandi
 G R I T A T I S.
ratio diuersa, sibi contraria est, vt in asmo et simia, vd ct-
iarn, de quibus contraria sentiunt homines, lam ail pleuam
sentcntiam deesse puto: et qui eadem ratione aguttt , quae,
fabula ipsa facile suppleuda, oiuisit auctor epiinytliii.
''EvuTtttQxofiui. Fab. CLXXV. ivani}p$uvTo no/.tfittv. Vox in
lex. nuu inu.
'Evwxtiu. pernocto. Fab. CCCLXIX. ' ivvvxevet xpvacTO-
fy>i 'Sliuv, quando occidat Orion, q. d. iu noctem abi'.il, bo-
milium oculis se subducat. De Furia : quando ttuctrm n> it,
i. e. quando per noctem conspici possit. Quod quoinodo e gal-
licinio coguoscatur , non video, quum Oiion plerumquc iliu
ante gallicinium conspicuus fiat. Fortasse tarnen vir doctissi-
iDiis aliud in mente habuiu
'EvoxXia. Fab. C.CCXVI. t Bvvr&tq ytvouivov ri; SvoaSia
firjxtri ivojrXtv. Verbum yevo/ttivov brne Neuelelus in ye~
voftfvov rautauit, sed quod pro zii voudia scripsit ti)v <)ij-
toSiav , nou emendasse sed corrugese locum censendus est.
Wimirum couiungpnda sunt verba tv ovvyrtiq r^,- fivawtl/u,
et ivoxXttv accipiendum de importants diuitis precibus , qui-
bus coriarium , vt e vicinia abiret , perraouere sluduerat.
'Edya. Fab. XCIV. ff^fa? Xquv Oioav. Fab. Cl . eadeiii ver
ba. Fab. C1X. navrtt ei ftt'av fttolSa avvyt. Fab. CXCV.
rroXX onvuiai Tootf. Tliom. M. p. 4. iva yyaotv , oi'x
'iva aatotv, xtti nXC etnttv, ftv ttoto otoro , xai oi
i avrov , u%QreT0i. o dt Sevreoo Qinro , xai oi ait uv-
Tov xtivot, iv xtjaet. Occurril lamen tiBt apud losephum,
p. 679. , iittiavTt apud Dionem 101. a., nnooij^av et ctSa
apud Thucyd. p. 166. c. et 546. d. Et apud N osti um, qui mul
lo deterioribus vtitur , nibil mutandum.
'Eov&eva. Fab. CCCXXXV. vit svreXuv i^ov&evovvrai , ab
ignobilibus contemnuntur. Vox scriptoribus sacris familial is,
apud bonos auctores non inuenilur.
'ESovoiu. i. Fab. CXXXVI. ifiuxagi^tv avrv ti iovoirc
Tov aiftaros. Legendum videlur tvtia , quod exstat apud
Huds. CXI. -
'Enuia. Fab. CLXXXVIII. v fir xai xQ4a*<i *' inapt}. Ver-
buiii inapt] meiidosum videtur , sed certa emcudatio in prom
tu non est. Hudsonus LIX. babrt: v fit) r xn>/a' npoey.
De Furia, qui vertit: nisi qttis recle its scit vti , spusura,
magis quam verba secutus est. Forlasse scriptum erat ndpij :
nisi quis bona s. vtilitates inde aufernt , rr-porlet.
'EnanoXavu. perfruor. Fab. CXXI. inanoXavuv uv'i fitr tv-
tpooovvij. Vox rarir.
'EnuvXr. >}. i. q. tnuvXo, stabulum, Fab. LXX. tv rtvt inav-
Xq ovo xai aXexrpvv qoav. Vox 11 lex. non inu.
'Enipxoftut. Fab. CLXV1. ei Xvxot To npod-iots t!trX')oaavt
pro inijXtov. Ei j m. 426, 3. Xttoactv. ix tov iXtvfu iW-
; ptoro ovyxonTj, tjX.&ov. tp'trov tC>v &*
iX\oi'. xai ytvtrut p.&oaav; oi yp lintonoi int rtv
fti ixovTtov tijv fttToxijv ei a rrovov TTotortrtv iaoat'XXa-
gov, se, 10 vpt'iov TvnXqt^. , (p. o'tov iftu
 i36 INDEX
ioiuv fi'rnaav , irfofxev etHomiv. Sed ab aliis ad alios re-
fertur haec forma, cf. Fischern in An im. ad Well. 11.356.
Sacpissiroe ea vtuutur interpr. Alex.
'Eni cum gen., pro c. accus. Fab. CXXV. yvxrepij ni rjyf
yiji neooron. LXVII. ni To/v omjv Xt'uauv. Fab. I.
erri h\ixov yiio xtov y curant fferit iurisiurandi. Fab.
CXCIV. tat' ofirj q.voixij. mallpiii <p' o. <p sumsiI sallum
ab mpetu nulurall. Ibidem occurrit n tt'ri'f , quod con-
unctira videtur scrihenduin enev&v; quamquaiii apud vete-
re non lejjiiur. Cum accusatiuu , pru ni . dat. Fab. V.
tnl Tiva "1 oravag xoe/utfi'voff. XII. ttretiaaro
tni tivu xuXinv jioaxot' xoitj. LVIII. inv ai'rov ni nift-
Our, CVl. ni T rixTeii' Fab. C.CXC\ III. ni xiv-
vvav TtXo (iyovaiv, vbi pra. pbcel lectio liudsoui CCXXIV
apud qui-in ir- xivdi'vov vua voce scribiiur, rx't tin peruicio-
aum ailducunt. Fab. CCCLXXV. ni r(tf tribut hau
stibus.
'EmSiSaps. Fab. XXXVI. ni&iHtj i'pTu yovatov yiXia rXav-
ror. antique praesentis indicatiui forma, pro ntilioMfu. d* qua
Eiym. p. -*7. haec habet: ittcjfii. x iltH xitrti
nX.uoiuop.0v , dtSiZ. Sto'oi ntoiontJfitvf x Atonal,
Sida, Fortasse sainen apud Nostrum scribeiiduiu est /,
quo aor. 2. coniunciiuo aeriorea pro futuro vsi sunt. Fab.
CCXLVIII. #r)f) uvtov niSorvui, theatro se cummittere,
publice couspirienduiu et udieudum se praebere.
* Emxa&l'a. Ad hoc verbuni referendum videtur, quod Fab.
CXLVII. legitur, nuca&yoa'vtO, pro ipiu (jr ^atf/ffirwe; re-
pourudum eat, sigui&caiione ueulrati, saepius iu hu fabnlii
obuia.
'Enixu/rXii^a. Fab. . mxaxX.iioaf fl r pi'pari, sc
noTafti, undue cum irepitu superinf'inden*. Vrrbura xa-
yX^etv est vofiaTontTTOtrj/tvov. yi<{> >]z" (ait Euiu. p.
4o,i, l5.) TOV XVfirCTO 6 TOI? XOlXJtltlfl TulV TTfTrilV yivous-
vo , ioxe fitpeto&ut l xj^X.u, x^Xu. Traiisferlur deiuda
ad ritum e'usum.
'Enixniopiii. significa! tone passiua : Fab. CDXVI. nndypara
fittio ntxTpeva , r* s per vim partas. A iheuiate antique
xTGj pro xrcjfiitt , cuius bis mentionem iniicit El) 111. p. 5ta , 6.
25. E Thucydide afferuut : xrijfrn , parta sunt.
'EmXuvtyvojiitt. Fab. CLV. j /toirji xrtxv niXrixteTai , a
verbo tniXu&op-at, quod uusquam occurrit, el aualugiae pror-
sus rpugnt. Sci ibenduin erat HtXijfriat.
J niTxiov. . i. q. Txo, fuenus. Fab. CXXXfll. 'va fitxp
TTirrxia ).(('3)ut.
Enixalf/. m bon a m partem accipitur Fab. C('LXXVIfl. xal
oehi , xeii ntxalti.
^'^. i. q. tnixiiQta. Fab. CCLXX. p-ox&Tjnoi nptiy/ta-
Oiv /miiaitvTit.
'. Fab. CXXT. /irjl^fv 7TOTTTti'uv. Legend um vide-
tur ' , neminis mrtuent. IV am tnontivtiv siguifica*
tiouem habet ab h. L, alieuam.
 G R I T A T I S. 17
'Epavi"a. collio. Fab. CCCLXV. IV ipttvUtaq kxatov r; Sl-
xa vunpoot), vt l otl-clis singulorum peccutis, /-i mi
L'errt, Celerum ini'taphrastae carmiuis videtur deberi verbura
pav.'eat, quum in cdice Bodlriaiio (a pud Tjrwhittum in dis,
de Babrio p. 21. ed. Harles.) versus iuteger exstet hic: bnu
xtcorov t S'ixu vanpoon.
'Epy^o/tat. quaestum facto, tab. CCXLI. ol Srjpayayol rilre
ptiif.iora ipy^ovTut. passiue vsurpatur Fab. . ,utv
iiypta (pvr fiijre qpbTt v/ieva , >) pya^juva.
"Egyor. . Fab. CLXIII. ci.XoTpiui av/iqioo ipyov i.aelv.
lipyov lafietv . ipyolaelv proprie dicitiir is, qui opus Ja-
ciend 'm suscipit , manceps. Seriores adbibueruut de eo , qui
alinant litem amendant suscipit quasi suant, su i pact ione
merc-dis , XXorplac vnofrtoei (lites, actiones) f 7r;>e-
y/iccTci l'ntioto/coittti Si xtpSov. Zuuaras iu . a. Syn-
odi Clialced. apud Du Cangium in Gloss, p. 435 Hiuc non
maie transtulit Noster ad praeficas, quae alienas calaniitatea,
tainquain suas, lugendas suscipiuut, pecuniae causa.
*Ji(ji,u,oo>. Fab. 1. rrv /liSva vtxp ip-qftovptvijv.
Fortasse vexpeiv glossa est. pijfiovptvrj , destrueta , vita spo-
liuta. cf. De Furia.
" Ep/opMi. Fab. CCCXXX. pi) Spy_eo9ai xal pq yiveo&ut A-
pvpol. Scribendum videiur ipxto&e et ylveafte.
"Eafjf. . Fab. CCCLV. Ttji (p.oSo^ia tpcj; , cupido ea,
quae ambitw vacatur.
"Jrepos. Fab. CCCXV. twv St nXvtO i'repoi ncpippi]$fiivo;,
pro ti', idem quod txaatni significante.
EvxHoo. Fab. IV. xal pO'eoa vu'}iv, ev&co napnyptjutx
xai at veXxvOk) tSut. Fortasse e'iUuii ad anteceden ti pe ti
uet : vt prmum hinc emersero , te quoque slut m exlranam.
cf. Fab. CL. o St cirpu^oi tovtov vtrii ISvti; , ueijpi-
(fijoav Tiaptv&vi ti T vSutp. Fab. XXII. tovtov tt'&VS
elStv, napaxpijtut tpp'ttfiey ui'tov H-ufriv rw 9vp!Suv.
Ei'xXvto. Fab. CDXXl. Sut exllrtv tvopopvoi,*. Lege
iyxMvtiv ivopufitroif.
Et'piaxu. Fab. CCXJII. ttXam>tfa ti> iXcyxov oxo9ev ei'pa-
TO. Ilaec forma a Grajninattris improbatur. PhrTocbtif ecl.
p. 56.1 et ex eo Pbauonnus: tvpcto&at OT'X pf nponapoSv
ti'vio; Sui tov a, V. napovrvoi Si roi! , evnia&ai.
Enttath. ad Od. /. p. iG37, 3g. tov et'p/itv xal tov tvaa
Or'titi, ovx ton ypijOiv evpelv. Quaiuquam seriores eo vsi sunt.
Fisclierus ad Well. 111. a. oi. Macedonicae dialecto haue for-
mara tribuit, tainquam ex tvnrofirv contractai!!.
livyottut. Fab. CCCLVI. evul /toi antvSovotj, appreceris mihi
fntinanti , i. e. vota fac pro cleri iliueris, quod iam ingre
dior , absolutioue.
A t.tn xai r. secundnni aualogiain verbi Ssivrj7z{ el alio-
ruin, quae collegit Fisclierus ad Well. 1 1. 60. sqq. Fab. CC(,LXIX.
tvtjntjv yt).t)v prtwv tfi).u).).->p.txiv Scribendiiin videtur ':<.>-
boV, et propter inen um, et vt epilbeluu alteruiu a voce pviuv
rtmonealur.
 i3S INDEX
'Etpvnva. obdormio. Fab. CLXXIII. 5 Hi Xayaof !
qjrnvov. Vox in lex. non inn. Fortasse cribeuduin eil
tptmvov. Luc. 8 > ib qjvnvtoe.
'Ex&ouivc, Fab. XXXVT. oi rpeuie tv & z&pal-
vovtti &tov , mendtices inimicum habent Deum. Alibi si-
guificat odio prosequi alquem.
"- Fab. CXCVHI. r &cnet nC ' i'oz' >' sc- 8aSip,
quidni aestate cibum tibi comparasti , vt iam habares , quo
p'ttm sustentaros? Fortasse tainen locus sic scribeudus est:
." ftnei ncZ ovv ttr^e ; XX1 6(ion&i'jU.t' xal TTooorciTti
priai; Fab. CCLXVlll. iizog v tl^e xrsXtjactv yevioitcu,
deberes vello.
z.
Za. Fab. XXTVi rjao/iev iv tc lt.y, pro (itvofitv , supersti-
tfs erimus.
ZtjTta. Fab. CCCXLV. tjtsto 7' avtov rv Xayctv, roga-
batur ab eo , vt leporem ipsi cederet.

H.
"H. Fab. CXXI. yv ara^o ov/iiptet, rj Tovq><v v q>3a
fier' Avvrj, parce et quiete viuere melius est, quam cum ti
mor acerbo in delictis versuri. Fab. CXXXIV. xuXov oi
sort- GOV dttnvo yevtairai , i] rtov yvrtJV xai xopi':xuvt
melius puto, a te consum, quam a vulturibus et curais. Fab.
CDXIV. svxftqv utv ru noXXv civ^uv aiojri'f&ijnt,
4j vn oov rv ytvvrou[4.bvov , tnulebam a multis viris vitia-
ri , quam a te, genitore. In tal i bus locutionibus ellip>n sta-
tutur aduerbii ftccXfov, quod pcrspicuitalis causa saepe
additum reperituv. Sed vbi non addilnr , rea non per ellipsin,
sed e pviinitiua voculae y signifcatiune expedienda est, quae
cum uilio eadem esset cum >J prefecto (vt fti'jv et 9ij , idem
quod fttv et 5) deiude vero, in interrogalionibus adhibita,
significaret an forte , factum est, vt in cumparatiouibus idem
esse videretur, quod Latinorum quam, quod ipsum, quamquarn
minus recle, sic adbibetur. Tac. Ann. III, 17. miseratiu quam
inuidia auRfbatur. Qu.ire verba xaXv (toi sort oov e-
nvo ytva&at , fj tojv yvnv , proprie ita accipienda sunt:
pul' hr im est a te consum : an fartasse a vulturibus ? Et sic
iu ceteris, cf. Hermann, de ell. et pl. in gr. 1. p. i84. sqq.

0.
t).>. Fab. XXXII. &).ti vtxpr, 90.rt v, xo'o'iSov mi
to, sine siue, vt lub"t. Fab. CCLX. 'rt roV ).vnrtivTa
(pevytiv OtXet. Nisi forte haec ab imperito aliquo e latinis,
in qtlibus fuerit : miser m lubet vel luuat etc., graeca facta
unt, iiln Tov Xvntj&tvTa &t).si starc nequeunt. Scribcndnia
6 Xvnijxrtii.
 G R I T A T 1 S. 19
QqlriZv. lcteo. Fab. XVIIT. &tjXavrcjv tcjv pvi'av. Tlioma
M. \>-nX*et >rXv /jitTctaTtxg hexe, xal &iXovot
Ttx&tvTa ciueraccrcog.
Sijna. 1). Fab. CCXCIX. ittjpcti i&ijpevov. Scribe &ijaf, feras.
6vi'i<txa. Fab. CXXXIV. fi) ftei nvov iyc rXaf vrjSai.
De liac futuri forma Etym. d. 21 , 58. : yp elf }~
yovra (tj/tara fiX.Xovra ot'y. t^ee, nXijv tov rvraxc> frvtjl-a,
a'XvOxco ).v$u, propterea quod propric in terminan tur, cut
termination! additum est a, quod multis in formii adj ici so
itt. Hermann, de einend, rat. p. 268.

I.
'Jarcia), lati, cuius mcnlionem facit Etym. p. 477, 36. i. q. c'errj-
/4. Fab. CXLVI. pvt&orijpug Tzrrvo7g nayioag 'ara. 'Iorv
uccurril apud Plalonem Cratylo . *-], b. in eiymologia vcibi
loropla : tTieira ij laroola avv nov oijfialvei , ort 'iazrai tov
i)ovv , xui 10 Titoiv larv nctvtnaoi oquaivee. viorv af-
fert Fischerus (ad Well. II. 46i.) e Plutarcbo T. VIII. p*. 7.
nos.uiTv rrjv iXtv&epiuv legitur apud Diodorum L. XIX.

K.
Ka&lr(it. Fab. CCCXCVII. Ol rotavta npoXy/iaTa xa&iiv-
, qui eiusmodi quaesliones proponunt , in medium affe-
runt.
Ka&Xov. Fab. CXCVI. ov'S' SX.cjg npinec xa&oXov tov cpvvat.
Jn editis legitur : ovo' 't'Xug nptTit, xa&Xov tov cpvijvat, quae
ex Meueleto ita dedil Uudsonus : ov' i'ocog Tiptnei xa&oXov
nov cpvvat, in quibus verbum fect sensu caret. Scribendum
fuisse Xwg , codex noster monstrat. cpvijvat , quod in eodem
iuueutum De Furia in cpvvai mutauit, fartasse retiueri potest,
quuiu alii . 2. pass, modi occtirrant (cf. Fischer, ad Well.
111. a. p. itj5.). 7TOI' verum est, nam nptnet cum genitiuo h. 1.
constru neqiiit. xu-toXov aul glussa est ad Xcog adscripta, aut
cum cpvvat arctius coniungeudum , sicut ov" Xo>g cum
, hoc sensu : nulla muido fas est , malum quodpiam vn-
quam nasci , Iantum oriri.
Kaiiiico. tempestiuc ; de plagis , letaliter , translata temporil
nottone ad locum, qui ipse ad eas res pertinet , quas Graeci
tub xaipg comprchendubant ; nisi malis Etyraologum sequi,
qui p. 489, 1. ad Hoinericum ovx sv xaiplco o{ ^Vv t'Xog,
uvri tov , inquit , ovx tv tttxivdvvcj ronco , ov' iv np
vccipioiv inirrjtlco ronco tov /. ( n tov xi)pt
ai/uatvet Tt)v ifuvuTijifpov fiopav, ylvsrai xapv xal xctl-
iov , yyovv ituvoiuov xal inixvdvvov. lain quum pla-
gae letales maxime acerbae sint , xuipico omnino acerbe signi-
lirat. Fab. (XXXLIV. xal ri'/v xpvxTjv xaipiog Xycv.
Kuiu. Fab. CLXXXVII. tv Xtovra xavaui, puniere. Kaleiv
omnino de doloribus acribus et iis, qui igne excitantur, simi-
libus rsurpatur.
 INDEX
JCciV.ovtj. ij. Fab. 1. tt 17 TtapdtuStt rov aitixToe , fti.
npentia xaXXovi). Pro napdza^t apud Hudsouuni LXXVf.
legilur itapuzaat t quod per se praeferendum est: sed eodem
modo, quo apud Huds. napdraoti rcspondet verbo itapaxtivt-
rai , apud Nostrum napdzat refertur ad vzizdoaizat , et
accipi debet de eo corporis habit , quo all quis /us est ad
resisteridum. Verborum aulem evnpeneiag xa).).ovij prins de-
leudura videlur , taiuquara glossa alteiius xttXXovij , quod ab
Hesychjo per evnptneiu explicatur , et verba tov ocjfictrof ad
vtrumque, et ^ et xuXXovij , perneut, cuiusmodi
in 11 1 1 a apud veteres eistant exempla. Sic Fab. CCCXVI. 7*
ffi'yrjtrtice rCiv npay^driov vozvjrj xazaTpat'vet, vbi ver-
npayiidzuiv panier ad praecedens alque ad subsequent
pertinent. Orte facilior videlur baec ratio, quam quod De
Furia scrbi vult, xaXXJojv tan'.
KaX. Fab. CXV1II. si xai Xoya wa uXo&retv i'zovai
tov xaXov, sensum pulchri et honnsti, tov xa&yxovro. Fab.
CGXIV. r xaX xtpSrj. Apud Huds. 11. est xaxd , id-
que melius, quamquam uec hoc pi^orsus fabulae coutiemt, qua
otiitiino depericulis eoruiu, qui lucrum facer sludeut, agit.
Kt. Fab. CCCXXIX.
omisso f. Sic Fab. CCLXV1II. et fivijo&eou , sc ijo&a. cf.
Herrn, ad Vig. p. 76.
Kapni. . de melle Fab. LXVHI. S' ri)v yXvxvzrra tov
XUpTTOV.
K.azaiuivu>. Fab. CCLXXV. tVe puSia xaraaivy. Mal
lem fiexaalvy ; nam berilio est de mutaiione habitationis.
KaTancj. i. q. StaRgio, effugio. Fab. CDXXI. Ttjv atrio tov
dcpavio/iov xaraSpfiev ixpi%aaiv. Vox 11 lex. non iuu.
KuTii&eOi. 17. depositio, depulsio. Fab. XLV. xazafteaiti &eiur
(iiji'/fidro> (ita enim scribendum est cum Plan. LXXX.) rrrty-
yeXXa/tt>'r, arten deorum tram auertendi professa, i. q. dno-
Tnontuafiov , quod Plan, habet.
KazaxXeiot. Fab. XCI. xai tvzav&a xuTaxXtio&fi. Hane
omnium editorum lecliouem ineptam indicaus leusiogerus
(Fab. CXXXVII.) mutauit in xaraxXtP&el , probante De Fu
ria. Retiueri potest lectio vulgata , modo veroiim non prcma-
tur. Est : seclusus , remotas a ceterorum societate.
KaraxXivu. Fab. CLVIf. xazazXtotet. Scribendum videlur xa-
TaxXi&ei ; nam in hoc verbo vetcrem formam reimet Nosier.
Sic Fab. LIX. habet vnoxXt&eic , pro Co, quod l'lao. CXLIII.
exhihel, vnox).iv&eii.
/iavo). occupa. Fab. CCXVII. nozafiovi re xai Xi/tva;
iinavzeq xuzsXftpavo. De Furia verlit petiere , quod vim
vocabuli non prorsus assequi videtur.
Kazi.vu. Fab. CCLIX. de Xitif to tSiot ovv^t xaztXver
uvzv , se dilacerauil.
KatuvTau. perm nio. Fab. CGCXL1X. c 'Aodbiv '-
Trjoe Trjv jropav.
Karapdofiat. cum accusaiiuo : Fab. I. zv x&nv xazrjpte.
Sic Matih. 5, 4'. evXoyttre tov xaraptj/itvove t'/t{.
 G fi A IT A T S.
().1$. Fab. CDXXHf. xarrjarpaXlaaro ei ySie-
pov, securitatis causase recepit in inferiorem domiim. Vox
pod bonos anclles occurrit. Vtilur auclor libri tcrtii
Maccab. actiuu , de muiiitiouihu* bellicis.
Kitruzeiva. Fab. IV. nolvv tnaivov rov ilSarot xarttetvt, pro
Itxis aquam laudibus ejf'ereliat. Sic de prolixo sermone dici-
lur zetveiv , txxtiveiv , noTtipeiv fiuxov Myov. Plato Supl,
p. 217. d. xzeipapza vntOfxrxijptP ).yoP ovxpop. cf. Hein
dorf, ad Plat. Gorg. p. 65.
). m fugom verlo. Fab. CLXXV. at'ror ~
TWvoui xai paigovaai. Actiuum in lex. non inu.
Kaza/ii. Fab. CXCV. y?.iTt ?.?. /tui; , multo risu
per/unJens. Metaphora apud velcres saepe obuia , bed ita vt
verbum xutaxtnv cum geniiiuo personae et accusaliuo rei, ijua
quis perfuudi dicilur, construatur. Sic Pialo de Legg. Vll. p.
8i4. b. xai up pxtgumup ye'pov /tip , wf
St.ruzop ifvati {tnoiop tori. . d. p'/.-
oifrjfilav leo xazaxtovai. Similiter adhibeniur verba
xuzapxXtip et xuzaaxtSaut T zipf , de quibus cf. Ueusdii
Sp. cr. in Plat. p. 127. et Pierson, ad Moer. p. 216.
Kareooto. franco. Fab. CLXXX. r SirUyu xaieaeoftevil
vn jjv uvtfiuv. Gloss. Stepb. xitrtiioau /rango, infrin
jo. Forma deterior verbi xutctypi'/ui videtur esse.
(.>1<<. i. q. fjiurew. Fab. XXlX. 5t xvpv
1(>>)>. Vox in lex. non inu.
KazepTjfici. i. q. ignfiu. Fab. . utjituQ z nztod Tti
a xaztonficai/ , ne alas tuas pennis denude!. Vox in lex.
non iuu. ti
Ketfiui. Fab. . V* nrutauazi xetfitpov, in eodem men-
do cubantes. CCXXXIII. xui zov i.i'xov uvzixa vexoov xtt-
(ttpov. Verba avrixa vexyov, quae Huds. edidil, Heusingc-
rus pro panno adsciiiiio liabens omisitj xtt'/itpo enim per se
esse: iacens interjectus et extent lis. Sed ex Lac lege sexcen-
ta in his fabulis deleuda erunt; et uvz'ixu h. I. minime abun
da t; significa! enim celeritatcm, qua iussa leouis miuistri siut
exsecuti.
Ket'ocj. Fab. CCCLXVI. xtoaa;, aeolice pro xct'ga. v. Etym.
S06, 19. ..... , l"
Ktp. Fab. CCCXLIX. ovvTQttL tp fiu^civ xepi)p cpoorlup,
frangit currum, non oneribus vacuum, sed ita, vt onera d
cidrent, pro avvtuiipa tv ftaap xtptp noie. Fabula enim
in contuiueliam Arabum coinposita videtur.
KtpoTOfiiu. Fab. XLV. xtpozofiovaap itl t &tta. Scri-
bendum videtur xaivoTOfiovauv. illud enim stgnificaret inani-
bus et vanis rebus studere; hoc loiem est pioprie: viam no
vum ad aliquid scindere , deinde oinuino nouis rebus studere,
nouare. Simiil apparet ex origine verbi, cur h. I. um prae-
posttionc tni coniungatur.
Kivio). Fab. CCII. / Txvnv xtpn'oaf, artem mouens , adlii-
bchs.
KZayyn. 1/. Fab. GCCLXIX. d 3' x too rtyov; xXayyijp eins
tfuynaus. Suidas iu v. ntavou veraUf duos Babrii scruauit
 I S D E X
bot: ' ix nttuvQOv xXtivov eine aijaetf ix&ev /9,,
naaov eif Xeinei. In priori oijoag mutandum e*t e So-
tiro in qxjvrjoa. pro xXvov , quod nihil est, Tonp. Emeud.
in Suid. II) 46. conjicit Tpavv. Propius ad scripturam Sui-
dae arcedit xXdyyov, quod fortasse, n participium vcrbi xXy-
ya , repouendnm est, nisi quis pro accusatiuo verbi xXczyyoc
habere inalil, quod idem significare!, quod xXuyyij. Kec mul-
tum a litLerariim simililudinc recedit xXuyipv , quod verbum
leg i In r apud Antipatruru Sidouium Epigr. XVII. 8. reSy xXct-
ytpii> ytpvuv , gritum stridularum , vbi v. Bruuck.
KXijpof. . -sors, deinde, quod sorti- obuenit , possessio , ager.
Fab. CCCLXXI V. yiapy v xlijpqj nvpov orreipuf. At Sui
das in vtof verba abrii seruauil haec : xai Tt ' rtv-
pv eif viov oneipaf , (pi'Xuaaev arcjf.
Koivo'. Fab. OCCXLIX. ot'S xoiv to v&pcinot tV-
reXeXv Svi'uevoi , ne ea quidem , quae hominibus communia
sunt, ejficere valentes. Qualia vero haecsint, non apparet.
Fortasse repara Uo fracti currus intelligenda est , vel et ara re-
motio malorurn , a quibns homines solerier sibi cauere soient.
Potest tarnen manca esse fabula.
JCoudo). Fab. CCXX. HfineXo? ixo'/ta Tpvoi , vitis vuas ha-
bebat. Sic ilftniXoi tot (pvXXoi xoftiZaa apud CbrYsostomum,
yij xoftaa navroSunoli ifvrot apud Aristotelem.
Kutj. Fab. CCCLXXlX. nttSa a%e (hoc enim iuserendum est
e Suida in Xdqjo) Xij'ov xd/tat &pttt'a , extremis segetum,
i. e. avis lis.
Kopvcfu. in verticem at tollo , consummo. Fab. LUI. inl ae-
Xv St riji f^tjf xopvq>ov/j.vif , postquam diu saeuierat
pugna.
. Fab. CCLXXII. ueyXa lxtxpyraav. Scribendum erat
ixexpctyetoav , vel tanv.
Xptaf. . Fab. XII. i&niociTO inl tivcc xa/.vtjv ooxo-v xpir,
pro xpia , quod fortasse reponenduni est.
JCzciw. Fab. CC.CV. oa yip civ xz?aal ri. Apud Huds. scri-
bii ur xTjjisal ii. Vtrumque falsuin. Scribe XTijoai Ti. Est
optai iuus aor. a xTiio. cf. JTixTeiouai.
JCvh'cj. Fab. CXXII. xvXia&ivrwv t>v OTjyywv , .ipongiis vo
id1at is y quod h. 1. iueptum videtur. Fortasse legeudum est
nXna&tvruv.
Kvuv. . Fab. XVIII. Tii xvvwv aoi npocioioa, quae canicas
propria sunt, i. e. dents, quoinodo De Furia accipil. Potest
eliam omiitno de iis iulelligi , quae a canibus aduersus lupos
proficisci soient: vt .canes soient, te tractabo.
JCioXvc. Fab. I. oil xcjXviUvrof inl TiJxaXc, quod cum ra-
pltt itum Tetineretur in nido. Fortasse scribendum est xoXXrj-
&VTOf.. Fab. CCLXXX. t fiiyiorcc t>v fiTwv Si fu-
xpiiv aiTctv TtpoaioxtJ/jvov (ila enim le^rudum videtur
pro Ttpoodoxovfivov) xuXvovtui, quo minus exspectatum exi-
tum consequantur , impediuntur.
 GRAECITATIS. i43

.
jiav&dva. Fab. CXXX. Xav&dvovotv, tig tSovoi , pro ov-
Tf. GXLVI. iXuitsv /untasty tt roi'f onxove. GLXV. iXu-
irt Sta(>$ijcci i pro ttntOtv StapyiftavTcc.
jio. Fab. GXXXlX. dq)ei Ttjv Xtiav rfj Si xor(ivZv icpi-
tro , vbi ad Xtiav int. 3y, viam tritam.
jlifii. . Fab. GCCLXI. Xtfii ydp t xXotov a^vx-nq, vineuli
collarn granitos fames est , i. e. atque grainier me ufjligit
et concit , Jantes sol>'t.
'. . Fab. VI. ftviro SijXoi, ri ovto Xdyo ou^tt
xtivoig ele. XVI. . ft. S., bit Xdyo ny Wfjoiiftov dv-
^juno'i. Quibus iu locis , si leclio sana eat , Xvyoq uon , T
fere sulci in epiinytbiia, (le fabula, sed de sermone accipi de
bel, qui proxlme praecedit.
onrv. iam. Fab. GXXXV. ai'zt xcd tovto Xorxv. CCCXLV.
UTitift Xomdv. CDX. t XtovriXomoy tvxtipwTo yv. v. Scliae-
ferua ad Lougi Past, p. 4oo.
jtvxthtv. . lupi catulus. Fab. CCCXIX. notftt/y ' Xvxt-
Sii. , Perperain Ln lexicis sevibitur Xi'XtjXiV ; nam secundum
eaudein analogiam dicuutur Tttxtnxt^tt , XaytSti , ntXauyt-
ietS, dtndts, XsovTits, dXunsxtds, %rytdes, naoduXtti.

M.
JAayttttov. r. coquina, calina. Fab. CCXXVII. xvav eanr-
Sjjou si fuxyetytiov. Tliuinas M. hoc- vocabulum dSxtftoP
pronuiiciat, si pro oxzavtlov, cul'nu, sujnaiur. Kam pro
maceilo vel foro coquina, vbi coqui couducuntur, vsus est iilo
Aristophanes, teste l'ulluce Onoin. IX, 48. Apud Nostrum et-
iam de maceilo accipi potest, v. ftdyetfto.
Mdysto. . non lam coquus, quam qui carnes vendit, vt apud
Plat, de Legg. VIH, 84y. d. xai 1.' Stafiepta&tyroiy ftdyet-
ot otartirto&ay Stvoii xai Snuiovpyoig. Fab. LX. tov
ptuytinov neotanaffittyro. cf. ftaxtXXdpto.
JiaxtXXto. ot Fab. LXX1V. ifiot, a itipe, ort ftctxeX-
Xdptov /te, uXrnv fitfttia&ut nenoqxu , pro quo in
Plaiiud. XClV- ftdyttoov legitur. Vox barbara est et latinae
origiuis, tantnm apud scriptores christianos occurrens. Sui-
das : jtuxtXXdatoq, oipd^uy 5, laniator, lanius. Syn
onyma sunt ftuxtXXdpyi et fiaxtXXrji, quae in Glosais per -
7tu>Xrj et atpuyev explicaiitur. cf. Du Cangius in Gloss, . et
i. Gr. p. 85*.
JUctxtXXtov. t. i. q. ftuxtXXetov, laniatorium, mactllum, xoea-
nXiov. Fab. CGCXXXIX- xi'o>y dp7zdaa gfta ix ftaxiX-
).iov. ftaxtXXiov apud Du Gang, nun legitur , sed ex eo deri-
Talum XeoiftaxtXXtoy , publicum macetlum Constnntiuopoli.
M<tx(toTiovia. /. labor diuturnus, assiduitas. Fab.CLXXIH. X
dt anovij.; xai (taxpoTioviu noi.Xot ntottyivovTo tfi'otu.
Vox in lex. non iiju.
MXXof. Fab. CC11. ovtwc tpavXot Soxovot ftSU.ov jneu ycy-
 INDEX
vaai, h. 1. uV.ov adircliui vim habere videtur: homines ni-
Aili , ignaui , plus esse videnlur , quam vere sunt. De Furia:
sic improbi peiores esse videnlur, quam reuera sint. Quod
iabulae repngoat. erte contra addendum erat , cum Carne
rario. Fab. CCX. ttQxeo&ai uul.'l.ov a(pa). /ieivoy, i xpa-
Xciv o(pu).iZi. Saepe sic comparaliuo additum abuudat uX-
Xov. v. Tlioni. M. h. v. et in Lt. Sed mulla in loria fi'XXuy sd
coinparatiuuin relalum esse, vbi poilus ad verbum referendum
uisset , recle obsi-ruat Fischerus ad Well. II. u8. Sic Fab.
CLXXXVII. in verbis ft?.Xov xart/tv aihv t ).i'-nr nliov,
jxi'O.ov ad vniuersaiii loci senteiiti;im referi-i potest. Fab.
CCXXIX. <Jf xaroiripa /.* aizv napuytyove xuruSvout,
non ft eum extraheret, sed potius, ft mugis deprimeret, ad-
venisxr dominum.
Slyofiut. Fab. XVI. o"(Kj yap uvrov xal vn ).).jjXav iaya-
utvov, ita, vt sibi ip..i in licem pugnar auctores suit. Fab.
CCXCIV. ort Tot'i fiayofttfOi' Tx^itivyot Xiyjrtt Xyoj.
Forlasse sci-ibeuduiu est xui'/Mfttvoi'S. Nimiriun epiiuv tliium
tangere videfur paruos et minutos tyrannos, qui, eulicis instar,
admoduiii inagui et excellentes sibi videntur, cum prorsas ob
scuri et iuglorii sint.
Mirvaog. Fab. CCXXXIV. yvvtj Tt &vh"p fit&voov eljre. Tho
mas M. fiih'crot ni ft'v patvixov ot^Sei rdv uax/ftuv unir,
ni V &t]).i'xov. ov rot'vrv *ArTtxoi nouevo ni uv poe-
vtxov u\hH.)v ).tye xai ufxtvorix. ni S &7]Xvxor fitlvov-
ou xal fit&votj. Sic cepset etiaiu Pliri uichu , et Luciauus iu
Suloec. verbuni ftt&l'OO? damnt. Quaitiijuam luliauus Caes,
p. 35o." ed. Spanb. rv 'AXt^ctvfipov o\<x Ar Tiya utitvGov xai
tpD.otvov oxnruv. Vtitur etiaiu Paulus I. Cor. 5, 11. verbo
pi&voo.
MtXei. Fab. CXVII. -&>>raxoi'or]S ov fitiei /tot , i. q. xr no-
ifav, ovitv pt).n fiot, vt est apnd Hnds. CCXLIV.
'Mt?.?.a. F.ib. CLXXII. tfte).).ev av'r tor xtctititvoai xuvrqr.
TOP vil ferri potest h. 1. Etenim alia rallo est dictiouum i,xt
tov fie Fab. CXXI. sltfy ro #n,,fvoat Fab. CLV. et
aliaruin, in qtiibns'verbum' actionem alitrunm indicaty cui finis
propositus est, qui lamquam pars cousilii spectator. Verbum
u)./.etv autei siinplicein voluntatein tndicat. Quare aut tov
toi lend nui est, aut sciiptor siue vlla ratioue infiuiliuum rum
genitiuo articuli pro nudo infinitilio posuit. Fab. CXCVIIf.
utXXotv re&vTjxti'ae. Praestavet Tettviivui , tauquam iufiniti-
vus praesentis Ttityrjut tEtvm. 75o, 2.), vt Plato Apol. 17. m'a'
ti fitXXu noXX>extf TC&vvttt. v. Fisclierus ad Well. 111. . i,
et quos landat ad Plat. 1. c.
Meunrto. Fab. CXXXI. oi'ra xal rv av&ptnuy fitunrtn*
eiatv etc. Hude. \ I. babel ov pfunrtot , idque rnrlim,
Probabilem eniin et iuslaiu lameutaliouum causam reddidie
fiugitur sua.
tauqiouai. cum genitiuo : Fab. CCCIX. uf/ rijf {raXa-
otj. Fab. CXXXI I. " (V ei'i ut/iuirtf , tamqiiara a /t/t<fv,
Al Ei^m. ^^J, ib. /itfMfouui, ytpyrjiixv ovx xei- Forusse
scribeudum est np-yu;.
 G R I T A T I S. 145
Mtrd. Fab. CCCXLV. per X.Xip.av navra, v Ji x,' j'
roi vitoumoi tnt/eo&ui , ta v umnia coni'inrtim , sin
gula autem singalutim /ni inuaderent. QnoH meiiari
quidrra quodainmodo potest; praestaret tajiipn per' t'i'/J.r).a,
omnia deinceps , vt e'v S xuO'' i'v explicalioui causa addiium.
esset. Fortasse geniliuum pi-o accusaliuo posuit poster, vt iu
inl saepius factura est.
MerudXXoi. Fal). CCXXXF. perartX.to&ai rijf navovyia. i.
q. peraoX.i)v noiev. bine geniliuus.
JUeruoXtj. 17. Fab. III. e'v xaiviZ peraoX.fji. De Furia:
quod si quando praesens reip. status immuteiur. Firnis an-
Susie. Intelliguntur casus quilibet inopiuati, etiam rei faini-
liaris couuersioues
epiiiivthiou. , salua rep. Sic bene cun fabula chaeret
. Addenda.
Meravoe'ot. Fab. CCCL1X. St e'o'tjae peruvovv , quod aperte
corruptum est. t senilis pantrr atque versus reslitualur,
(cribendum \idetur: rare S' tnoe peravoCv : nientem mu
ions, nun amplias prae cunctis se praepvllere anitnalibus opi
nons.
Meruit'. Fab. I. ix&v ia^rxt'vat pira^v cD.Xip.av, pro nous
XXrjXov.
Merdpoio. Fab. CDVI. r Trrepv perapuiov , peanas excel
sa* , in alto versantes , ve! arliue , in alt um toll' nies.
. Fab. CCI I. ptrnet rjv #ryuv. Scribeiidiiin videlur
peruuv , propter defectum copulae , et praesens minus apluin.
Mtrpov. ro. Fab. CiXIX. avvStafiaoTiiifti perd rov ptrnov
nXsiovo. Praestat ptrpiot', quod apud Huda. CCX. in va
ria lectiouc aduulatuin est.
Mrxo&tv. s lo/iffinquo. Fab. CCCI.VI. Xr.'mnS ptjxotTev -
oa. Ter vtitur Kl^ inolntius bac voce, alibi non obuia p. i(j i,
3o. rrcv itn pyxo&ev uX.Xoptvov , tX.of ti{>i,rut. jio, 8.
sxaTrjeXeryf, ra e'Xij pyjxoxrtv iiXXoyi: 465,03. " lin, b{>o
iariv i'iwnXv. yi'vtrui U7t t'ev , &tv t'ariv navru
ttioutlv r prjxoxtev.
Mqvayi'prr/C. . Fab. CCCV. cf. Buliuken. ad Tiin. p. , 11.
idijrtj. r\. Fab. LXXYI. /tnrtpt xal /pi. 1. II. r pr~
Ttpt itvrov , pro r!) pqrpi , nariil. Apud Herodolum Uinen,
Tlial. 34. legiiur nrepi. CXIV. fUXtoaa nX.ai pijrrp xniojv
ovaa , quae aperte ex versu Bubi il : ' tpqrrla puaaa , xrj-
piov pirrp (apud Tyrwbiliuiu in diss, de Babrio p. 25.) trans
lata sunt.
MtxpipTtopo. . Fab. . paruus mercator , cuius aegotia
minus ampia sunt. in lex. nun iuu. i
JHixu. Fab. CCXX. or ptxpov voreuov. Sensus loci postulat,
vt vel deleatur, vel utxoov in paxpv rnutelur.
Miatu. Fab. (.DV I iil. rij fioXtoyiui; ptoijoitvrt; , i. q. pooi
i/ovre. Cette bac ratione genitiuus explicar i polest. Fortasse
tarnen auctor ellipsin praeposiliunis tvtxti in meule habuit.
Mvopat. Fab. Cl XX. or \fX.o> n)v X.vnnv r>v naXuiv pou
avitifiopv ntuvijaftai, pro ri,' X?'tt?$ , nisi quis ita aocipere
mahl: oil ittXu Tijv Xvnnv ptpvija&at etc. nolo, vit
dolorem.

i46 INDEX
MoXtva. Fab. C. fttfioliOfiva. Fortasse scribendum est fitfiO-
XvOfitvui , nam /io).lvw apud antiques non occurrit. Sunt ta
rnen alii, in quibus varia scribeiidi est ratio, v. c. ftlfoi et
ftoitoi. v. Pierson, ad Moer. p; 27.
Mro{. Fb. CCCL. (lOvTaroi vnp^cjy. De hoc snpcrlatino
Helladius Cbrestom. p. 18. Meurs.: 6 fivoq tniraiif tpa-
ei // t.upveiv oi rpapuaxixoi' Sw al.otxor
rjyoTvTtu. 'Aptaro<fyij Si o/ia xxprTui tpurrj (Flot
182- 1^4- 35 1.). Thomas M. poeticum vocal. Sed occurrit et-
jam apnd Lycurgum in oral. adu. Leocratem p. i,S4. Totyapoii
povTaioi encifi'ftoi rlj x<a eiaiv, item apud auctorem vi-
tae Homert, quae Herodoto adscribitur, . 57. Sepu. intL
eo vinntur.. (ita enim scribendum esse doret Etvra. 5qo,
Moofiolvxt'iov.
5t.) . Ruhnken. ad Tim. p. 180. sq. Fab. XI. ei<pe xtyaii,*
fiofto).vxftov , caput ad laruam pertinent , vcl caput ,
fiop/iorxelov erat, vi hoc non solum faciera, sed tetum
capnt, cassidis instar, texisse putetur.
Hdor&qi- Fab. CCLXXVUI. Jiqr&qpd xai cpt'Xenyoz , iabo-
riosux. Fab. CCLXX. np i'cxipa novrpv pox&rjpo'. !-
ypaoiv iittXllQl{Sayxai re' prauas molientem. Discrimen la-
tuit Ammonius inter px&ijpnt; et pqx&t) la , -vi UlaJ sit
m'rrovo , hoc noytjpi Ttl tj&y- Thom, M. viraque significa-
tione npoitapovvto&ai vult. ef. Fischerus in ind. ad Aescbi-
nis diall. h. v.
'Mv&o. . Fab. CXVII. o pv&oi dtXo, on rov oXiov;
pv&o ikiyjc*u Forlasse posterius pv&o in Xyoi ntuuuidum
est. cf. Uyo. ....
Mvxrrjp/Lb}. de contumeliosis dictit accipienduin videtur Fab.
JV. Tpyo pvxrrpit,Mv avTTjv. Aliler adhibetur Fab. CLL
rrv 9i <tvTov Tt'xnv tfivxTijoiey (ita enim scribendum puto
pro pvxTtp&v), vbi opposlUim est verbo ipaxptev , et no-
tionem incusandi videtur habere. Cerle significatio femendi,
quam De Furia verbo vindicare sludet , vereor u eodcm iure
ipsi tribuatur , quo in verbiim ftvttv cadit.
'2Uv?.o>p. . Fab. CCVI. pvup np avi*. De Furia
mauult pvXa&p, um Etym. et Suida, lile p. /i , 44. :
fivho& , TtXtovaaptp rov p , oov o ttv pv).rr fCr.
Xa& rte v. XtyiTCt St fivlvu xtxrn/iivo. Sl ft
se defend potest pvXropg, vt compositum e (M>).r et cipa,
. Sic xrpiwps Fab. CCXXIX. CXXXU., qui alias

N.
TtoTtly. Fab. CDVI. i&o<; xul iqlor. Vox
est Platnica, occurreiis in Phaedro p. 260. c. (ex quo dialogo
totus hic mj thus ailumbratua est ab Himerio) , sed significa-
tione diuersa. cf. Heindorf, ad Phacdr. 1. c. et Kiiliukcn. ad
Tim. p. i85. Apud vostrum dsignt animum myftrriit vix-
dum imbutum, veaaxi TtXecpvov , ideoque nondum tatie
rastigatum.
 G fi I T A T 1 S.
Xoft^o). Fab. CCXLII. ol rijv Xij&euty ovx tldreg , navav
VOfii^otiaiD, qui, veritatis ignari, decipere posse putant, vel
decipere soient, vt V0fu'ovotv positura sit pro vuov ^ovatv.
Nfio. . Fab. CCXVII. pfto neioctxTo. Scribe cum Iludo.
CLXXXVIII. /.
Nao. r. Fab. LV1. ov xloei , '/.l varo avio notett , non
ratione habita personarum, quas transportes, sed morbo hoc
facis, i. e. in consuetudinem, eainque iueptam, tibi cessit, haec
res, quuin dignos pariter atque indignos transporte.
TfvxTiuTfoov. Fab. XLIV. v xvpia azv vvxtiutsov avra
ijytioev. Scribendum puto vvxriaixtov , a vvxrio, noctur
nas, vt ioahtoov ab oo, et alia. Verbo Ta%vv, in glossa,
tauturamodo seriores vi sunt. H. Stepbano falsa verbi Tu%t-
vi pronuiiliatio videtur. v. Du Caug. p. 138.
Tfdxo. . Fab. CCCLXVIll. o; rv viTrrov rXeyxe- Vt cho-
liarabus restiluatur, scribeudum est vtov, quaraquam Ety-
inologus 607, 48. taiiluiu plurali numero neutrum adhiberi
contendit. Conlrarium probat Pierson, ad Moer. p. 267. Ne-
que sciuper obseiuatur discrimen ab Ilerodiaiio inter vtov
et o vTOi factnm: vtov xai vtzcc ovSsripag ini V-
rpTtav ' Tti S TtZr .yuv tv vtov ooiyix. Cerle re -
aenliores et poetae banc legem negligunt. . Fiers. 1. .

S.
Stvia. muera hospitalia (tvia) do, oraniuo dono. Fnb. XXIII.
(ir) TOVTOv ail V/Je. Quae signification quamqiiain e.teinpla
apud veteres desunt, non adeo impropria violenter addita
videtur verbo , praesertini quum aquila boraini quasi hospilio
iunota possit cogitar!, cf. &.
ivtov. . Fab. CDVI. tovto elvat xtivov l-tvtov oarof.
Fortasse scribeudum est toto, illud, se. t irciv ti tpcjn-
xiv (pi).'uiv , miinus esse illius amoris.
Stqpijoq. Fab. CLI. (itprjpiji mto 'xeiro V IScpov , ense
tublatus. a irpo et uto tollo, interimo , qua significatione
ai\ieiv in N. T. occuvrit. Luc. z3, 28. aloe toltov, xai n-
Xvaov ijiitv Tf Buppay.
Zvlov. . Fab. LXXXVllI. Slta xpovoij i'Xov. Significa
tur Ii. I. lignum, quo pulsato fidles vel eliam monacbi iu ec-
clesiam congrega bantur, in Oriente praesertim , vbi campana-
rura vsu serins nuentus est. xovttv tlor est hoc tignum
pulsare , s. signurn cuiuslibet rei dare. Sic occurrit xooveiv
t Tt'/y ovva$tv , ei (puysiv et o t (tilo* 'xpovot
ib>ttM>i)i vftvbidltt , (apud Du Cangium b. v.), quod ad no
strum locum aplissiiuum est. Mimirnm vulpes inuitauerat
galluin, vt descenderet, ? oi.ifitv i vvxTtpiv (pS.
] gallus, tamquam mouaclius aliquis religiusus, siguum so
lemne postulat, quo audito ad sacrum officium sc procestuium
eue diciu V, Addenda.
 INDEX

.
'O. i), . Saepissime pro ri, ! nonilur. Fab. CVI. ttf
pv xartrrvyt. Fab. . Twv St vTixQVi SevyTcjv , quum
quimil ob ni estent. Fab. CCXCV. ieil o xai qitldf-
yvot. !)> Furia, otiosum putaus illud o, legi vult: arfrpct-
7T(' r/,' StXS xai (ft).. Sed minime abnndat : tmidas
demq'ir auarus, nec, cur tiv&Qom Tit addatur, ratio adest.
'Oyxtauai. Fab. CXLl. yxoi'uevov i'iy ae fxovaa. For
mte sciibeudnin rat yxiifitvov cum Huds. VIII., apud quem
eti.im ay non legitur. recte.
"OJr/','. >). Fab. HCXCVI. Ttjv xaxt)v Sv xai avvtj&tiav dya-
Tptnto. b. 1. Sng , vi Laiinorum via, de agendi ratione acci-
Vieudiiin est. InteUigitur aulein impudeutia.
0'ilit. Fab. CCCLVI. oiSat, rj," aaii.t>t etc., pro ola&a, vt
pad Horn. Od. a. 35-;. <Prj,uic , no'. yp ai.i.a ooTv
xrnpta otai. Moeris: oio&a, %b>oi a ttix, otSct,
HXuvtxf. llesvchius otoitaf aeque atticum pronunciad cf.
Viei s, ad Moer. p. :/83.
OixTnv. adiierbialitcr pro otxTQu : Fab. CCLXXXIII. ij Si
oixTuov bipij.
Coq. Fab. LXX. oi ijy. Forlassc legendum est: oo't ye
, qua erat Jame. Kisi glossa est ad verbum, quod aequitur,
>'itt'/.)-( , adscripta. Sic Plato Phaedro . 6. a. oi ion )
v n(>vrl> >]>ai, eo inclint, vt non neiret, pro fitiXtt, i&-
le. Fab. CLVIll. oi iv xaTaqtioeiv uvrv , talis erat,
q i etc. , eo erat , vt etc.
'O/iyof- Fab. XLVI. dXfyov Xi'yov erirfi
iy.ltnrt , sfitsim sensimque. cf. oo. Fab. CXLII. 7tp ii-
ynv neai.v , vix lapsus , parumper iacens.
*Oio. Frtb. CXCV1II. rpiruv oXovg to> Sotnoov , pro
ndvtat. Sic El) mologus 22g, 66. ).a ravzu dicit, haec omnia.
Velerrs non ileju. Fab. CCXX1U. /it)xavijaai roti Uo<w
pro 7.u.
"O/ioiot. Fab. X. ti To Xyoig uoia xai 'pya Ttjf ztp;
rot); Tpnoi't yf*"> quae rnanus tua, fecerunt , eadem
ratione, qua verba, comprala fuissent, uoia aduerbiatiter
posilum est. Sic locus eiuendalioue, quarauis facili, non egera
videtur.
'Ofi'iwpe. ni. extrema alarum. Fab. III. xai neoixipa av-
Tov ni rxTt(ia. Vox in lex. uon inu.
'Onotof. Fab. CCGLXV1I. aaivuv 6' onola , se. 6 xvuy o~aivti,
CCCXI. ri oifog, ttoo etc. mallem noiov. Similiter in
epiinvibio eiusdeju fabulae pro izoo scribendiim puto onoioif.
Sic in Kurtpidoo , quod laudat De Furia: towvto tarty txec-
OTOt , o'iiintro jitTttt vyojy.
";. Fab. XLII. Tiu>t , v fin, ev&v; avTov .
I'orlasse Tiartiifie. cf. tarnen toi.
";, initio periodi pro ol'ro: Fab. CLV. ,- <f,3rj ).r,q>&ct'i etc
Fab. CLXXXVII. ftM.oy xaTtiyev avrv r ~t.vnr 7ti.oy, Si
lai/itvoi npoaeTiiv, eum, qui dixit, pro ; i ta, t diea-
ct. Forlasse ad Latiorum qui compgsiiuiu.
 G R I T A T I S. i49
"Oaot. Fab. XLVI. aov aov o farpg Trer&et, quotiescunque.
Sic eandein vorem bis deincrps pout re soient sei plores m i iuris
aetalis, ad declarandam rem, non vno mpetu absolutam, sed
paullatjm procedentem. cf. oXiyo. Apud Du Calcium in
Apophthegmatis Patrnm legitur : aov aov nvtvftu yiov
vitogafpet, vbi codex alius habet xitr /uxov. Eadeiii ratioua
filav fiittv dixerunt: sensim, paullatim, Rio ovo pro a'va ovo.
Fab. CCLX1X. XX' vaatzcoaav, oarv ot}).ovTai. Hunc lo
cum, quem maneum esse omnes vident, De Furia ita vull re
stitu: ' op. > V fij eiTzev , aov ovl. arivovreg yero nvid
xai xXaovieg linooiaovoi. Sed non opus est tot mutationi-
bus. Priinum enim, terram haec loqui, palet, nec necease est
Tt i) rij addalur. Deinde arjv bene habet: fodiant terram,
quantum fodere placet. Denique ctvri)v t'tnooij'iovat , non iu-
oliu metaphor* , dicitur pro Tel t avrijg dvevex&ivxtt (vt
Fab. CCXLV. 7idvov ).).OT!oi! arieiv) , et facilitas iutelli-
gitnr, quam ctvv, quod, quo referalur, plane non habet. Qua
re vno verbo e7fev vel cpr post QvaetTiOav addito, locus vi-
detur esse restitutus.
"Oitig. iuitio periodi pro partcula transitiua : Fab. CXX1I.
oTig in.&cov etc. Fab. CLXXII. S(>o,uato? rjxiv tig
Tnov Tov pov , Song evpe etc. cf. .
"Otccv. cum indicatiuo: Fab. CUT. rav nana' ro tidai -
vrjoevovzai. Fab. CXVII. ruv eiaaaviarug naaxoXov&ovei,
Fab. CLXVI. rav c!?.ij&ei'ovat. Fab. CXG. rav Tta/ovai.
Apud veteres fere nulla huius generis exempla iuueniuutur. .
Vig. p. 436.
"Ort. Fab. CLXXXV. Xnexog 8i uvtgv tocorraciarg rtjv ai-
rlav, xi firj/lefu vyxrjg ovarjg rovg Rvrag ri {hyeig
Heusingerus in notis ad Fab. LIV. verba ti ri it>'ytig con-
iungit, et pro simplici T quart aeeipit. Saue ti / apud ve
teres non raro sic occurrit, cuius rei rationrra Hermanuus ad
Vig- p. 80*. reddit haue: ort ri nihil est aliud nisi t, ti ; et
repeti debet aliquid e praecedentibus. Aristoph. Nub. 780. Sa.
irXeg, aittu", ovx v SiSaSa!/irv a' in. '. rii) ri ; i. .
T, OTiij ovx civ fil SiSiiiaio tri ; quid est , quod me dorera
amplias nolis P Caeterum 'rt t semper sine verbo dicitur :
repetitur enira verbum e praecedentibus. Quare semper in re
sponsionibus vsurpatur. Haec illc. Sed si distentir fas est a
Tiro graecarum litterarum peritissimo , ratio diction is ti t
alia videtur. Primura enim non apparet, cur Graeci , rem ita.
cogitantes, vt vult Hermaunns, verborum ordiuem innertere,
et ti t dicere maluerint, qu.im t ti. Deinde prouoineii iu-
terrogatiuum Tg saepe ita collocalur, vt aliud verbum, fv
rav, et similia , orationem incipiat (v. c. Plato Pliaedonc io5.
b. et yo tpotd /te, rav t v rZ aiCfntn tyytvnrrtt , tfofiv
i'oTcei) , quo breuitas oration i< existit maior, quam in alia vlla
lingua. Eadem ratioue ti t accipiendum puto, pariser atque
'iva t, vt ti T &ijytig dictum esset pro &iyeig, ti t ; acuis,
quia quid?- sc. est, vel vt quid? sc. fiat. In nostro autem loco
ti cum t coniungi non posse, ex ipsa hnius dictionis origine
apparet. Eat potius orationis initio positum, ad hoe ipaum si-
 INDEX
gnificandum, vt saepe in Iiis fabulis, v. . Fab. CLVT. ijv!-az
Xtyav on , 'Ey/M] , iv ci/pu ti , ooi rd ijuiav va&r^ou.
CCLXXXII. tXiye 3, 'xi iv noXXt/v tvpy vofiTjv , xai
avr oaeiv. Palillo aliter res se habet in talibus loci, vt
Fab. CLW. o fivtto SnXo, tirt o naiStia uvrjTo v--
' ta* , iif XXov nawevoai Svvijatrai ; hic verba ftvxto
orjXot , ort quasi inscriptions loco epimyihio praefixa, cum se-
qui'iuibus graiumaiice plane non cohaerent. Interdum o'r< so
lum tic adhibetur. Fab. CCXCV. ' xaxy ovrq&eia ov
Sei nuqtysiv Setav, vbi nihil supplendura ridetur. Deniqoe,
hare consuetude vcrbuin ors epiraylhiis praefigendi , adeo -
valuit, vt etiam ibi positura occurrat, vbi teusu non caret, aed
ei rpugnt. Fab. CCLXXVlf. Sit tov dnaiSevzov i
naptov fv&o; Xyxet. . ort ro?; j(upiOTOv /.
X. CCXCIV. Ti tov cixXcet iX. o Xoyo. CCCXIU. zt
avSpu SoXiov . X. X. C.C.Cl 1 1. Sri tov pTraya 6
X. X. , quo in loco non apparet , cur De Furia verbura b'n a
Neuelcto editura eiecerit, in ceteris idem tolerans. Ceterum
notaudura est, quod Xylander ad Cedrenum Not. 4. (apud Du
Cangium in on) obserual, soler Graecos receuliores capiiibus
corum, quae aliunde collecta tumultuarte in suos Commenta
ries transfrant , earn nota m ort, praefigere : sicut nos , inquit,
vulgo item vocabulum vsurpamus.
Ovpo. t. mont. Fab. CCCLXVII. tt yp nap' ovpeertv oix
tnoXtvfi.rv ; Sensus pariter ?tque men i gratia scribecdum vi-
delur ovpijtooiv , ab ovpev mulus.
Ovto. Fab.LXXXlIl. iot ovto, vita humana. CI. tovt
t<> zpvip , i. q. pTi, nunc modo. CCCLXXVI. *
yepvov xarsytXa Xtyovaa eJf avTtj jrpvoy xai nopipv-
pai> (foQovaa etc., pro prima persona, vt apud Theophr. Char.
5. fin. xai avr v tu ntoetSOiv vOTepov tinelv ni tCp
Jfeuftdyuv np titpov, CTi Tovrov iaiiv r naXaOTpa , mea
haec est palaestra, cf. Abrescli. Lectt. Aristaen. p. 175. Pro
secunda persona saepissne in his fabulis occurrit, iu acclama
tione 5 ovto, airij, (Fab. IV. IX. X. XIX. XXX. etc) qua
nihil frequeutius est apud scriptores Alticos , Cmicos praeser-
tim et Lucianuiu. Significat plerumque vel adiuirationem, vel
indignationem , vel contemtum , quum oratio proprie non ad
eum ipsura , quoeuin loquimur, aed ad alios couucrtatur, de
illo. Sic Callicles apud Platonem. (Gorg. *8o. b.) cum Soers-
te colloqurns huic ipsi: ovroai vr,p ov navasiai (-.
Igitur Fab. IV. vbi vulpes dicit : (Z ovto, XX' et Toaai'ra
ipptva t/t , initio hircum aliia quasi monstrans et ridendum
proponens, subito ad ipsum oratiouera couuertit. Hinc etiam
apparet, cur saepe ovto sine 1 (quod forlasse J scribendnm
est) occurrat. Meque est , quod vocatinum ovie desidereinus
com Apollouio Dyscolo, Grainraatico, apud Ruhnk. ad Tim.
p. 280.
OcpXtaxdva. cum geutiuo : Fab. CCLXXIV. xai ye'Xaro o\pit-
oxvovai , se. ixtjv , poenam risas debent , i. e. .earn poenam,
quod rideotur. Quaraquara apud veteres (pXiaxvnv rtr , v.
Sela, dicitur is, qui propter aliquid poena dignus est.
 G R I A I S. i5
"OxXo. . Fab. CCliVI. Sia rov oxXov avrijv eaiX&sv ixt-
Xcvoey , pur turbam. Fingitur mens humana affectibus ita re
pleta , vt Pudori adilus praeclusus fuerit. Quemadmodum
igitur dnmum bominibnt referlam iugressuris obstantes pro-
pellendi sunt, ita et Pudori via in meutern aperieuda erat per
ceterorum affectuum turbam, quod moleste tuliu

.
HciXiv. Fab. XXIV. v&panog nXtv mnov eljre. Vocabulum
nXiv nou uisi ex ordine quooam, quo haec tabula cum aliis
similis arguiuenti fuerit olim con luneta, explicari poteau Cu
ius quura nulla argumenta appaieaiit, TtXai scribendum puto.
JlX.o. . palws. Fab. CGCLXX Vil. zoxo anapartfievog vno
itciXov iaictg. Multa huius signification!* , qua seriores liauo
vocera, vsurparunl, exempla colU'git Du Cangiiis in v.
Uav&voj s. na&aiva , jtaz&ui'vtj , i. q. xciuvw , nciax<->. Vos
barbara, de qua cf. Du Cangius. Fab. CDXXIII. o'vto) ttav-
&vovaa> o ra ft)} ).r{ti martiiovre, haec ilus accidunt etc.
Hapay/yvo/iat. Fab. CXXV. rys Obirypia Ttapuytvio9ai, Scri-
beuduin videtur irfptyevo&ai, potirt salute. Idem reponeu-
dum erit Fab. XClt. ai verba, quae in texlu sic leguntur:
iovXij&i] Ttt avrv napayevo&at , in cdice ita scripta
sunt, quomodo De Furia in nolis ad b. I. ea citat: iovXij&r)
avrov napaysvta&ai. si minus, ad napaycvtoitai supplendum
erit roV ravpov.
Uttpccivta. Fab. CCCLXXXVI. rov >)rrriivovq naputvw. Lege
? Sig rjtrtjutvotg , quomodo edidit Schweigbaeuserus iu Ap-
piano Bell. Ciu. 1, loi., vnde baec fabula petita est. Narra
batur aulem a Svlla, postquain Q. Lucretiuiu Ofellam, consu-
latum contra legem ab ipso lalam ambientem, interfecerat.
. Fb. CXVif. rav aaactvlarcog napaxoXov-
&ovat. Velcrem lectionem napaxaXovai Hudsonus mutauit
, in ito&apovoi. Quam vere , iain apparet e nostra lectione.
rein non mutaiidus est. Videtur autem verbum lzapaxoXov-
S'ttv b. 1. ad Latiuorutn assequi compositum esse , et idem si
gnificare : guando eine tormentis assequuntur , sc. moriera.
Fraeterea uotandum est, verbum ctoavi^siv apud Atticos non,
vt hic, de omnibus doloribns, sed de torinentis, per quae cri
minum quaeslio fit, adhiberi. cf. Graeu. ad Luciani Sol. T.
IU. p. 568.
JZapaaxivua. Fab. CCCXCIV. iv avry Si rCiv -
vuv noXuvovot us&' ijovx'i, in se vero (sc. postridiaua) no
mines transquille frai rebus parotis , i, e. iis quae adsinl, tojv
nupovrav. Nimirum postridiana feriae crimini dat rd xound-
Scg xui axoXov, turbas et negotia, pnta circa sacrificia, cae-
rimoniasque religiosas; contra quiete suis rebus fru homi
nes pati. cf. d?roXav'a.
Ilapatptpu. Fab. CLXVHI. tov (icpvjg rijv rxvtf na-
putftpoftivofs. Fortasse scribendum est npooiftpouivovt , qui
l52 INDEX
inulta Tintura ad artem aliquant accdant , nisi hoc ipsnm
verbo TTat'fcfpipfrtttat significare voluil Kosier.
JJctiiitifvaat). Fab. CCCXLVIll. yuXrvovg tanrag o %>1-
xaxoi naaaq:.vooSvT&g , qui placidos atq e mites dominos in-
Cf'.int , injlummant. Vox in lex. non iuu.
^. cum genitiuo: Fab. CCLX. tj /ifv %\iS>v zur ir
' {yfrpfftMV 7rapttxr<^frui.
II(H>iTniuii~b, Fab. XXII. rttatnov tiv StTtvov naiiot-
ffi^nvrog. Vox in lex. non inu.
Jlunf/r.y. Fab. C'A Xl V. Sfi ror qilXovf ip xatpp dvriyxrg ;
orjiteutt; nitot/fiv. Auctoritas \ rsini , quaui bt-qiiilur Heu-
eingerus, ad dffendeudaili dictiouem 7raot%tiv rit'ct Tt, non suf-
ficit quum exempta nulla alleral. eque vero t-piin) thii sin
taxis recle oiuiiino proced! aine <1 vocibus UHfitXsiv , xai,
quas Huilbouub instruit. Nam ii in epimvthiis semper abso
lute poniiur nun driiniio genere euruiu qui aliquid facer de-
Leant. Proplerra ad rovg (filXavg cadera raiione , qua diciiur
Sfi 'lit, relViri non polesl. Set ibeud .m est rotg q>i).otg.
JJat'ouai. Fab. COOLXXVUI. of Si, nai'ov, hi} . fi'Jreo.
Meiri causa bcribeudurtl est nas, sc. OeuvTijv. Sic OCCXXYX
xaxetvog finf Sp/sov .
Ueivcioj. Fab. XXII. 'iva aioiov ft>) Tttivat.i xafr).ov. om.
p. 202. j4. Si kgovra v rto ivtOTtori avffpoivov xuuig
xaI . Sut r f'/ti /liXXovra- o'ov "t\aw
vtx , vtxtjou ' 7tetv , ntv)'au)' Siifuu , Stuirtow' di nttva-
xai Stt/taa xar rporr^v dapixrjv yiyove r fig a.
>>. I'ali. CCCXIII. rijg xaxijg yitp toiSog ineia&ijv , pre
nfiaav tXa1ov rijg ptfiog, xaxijg oi'utn.
JItnKtyw. Fab. CCGLXXX. TTSpiayuytiv iavTOv S/tua-
otv , nculis circttmagere , lustrare, vnhque adspicere.
XleottiD.a. Fab. Ol. X. iavrovg t{ hiftrpov nepii).Xovair,
Melius Clan. CXX. i/tuXiovaiv, Sed in yei bis cum praepusi-
tione composiiib Nosier parum accuratus esse solei.
leoiijrb). Fab. I. Sixrv -ntpiiaye. Fortasse legendum est -
ojre , hoc sensu : n > multo pott \Uoc euiin notant verba OVX
eif fiaxpv. cf. Lucan. Prom, o.) jiuenam impirtatis mmi-
*it. dixtjv Tuuxf lv opposituiu est illi, quod Fab. CCXCVl*
leyitnr , ofiat' nupijretv.
/xfifia. Fab.LXXVIII. xoXoig Si ai'vtSv iavrov Svo/-
tpi/t TTeptxet/ifvov , pro iavz Sfrf/uopqiiav nfpixeiiiivnv.
Ht(iiTQ/oi. cum daliuo : Fab. XCVII1. i{ oto\uut uvtov
nttiSpafiep.
IlfpKpijnviu. cum daliuo: Fab. CXXV11I. xai /5 &t> npiqooi
vovTa , Dos cuntemnentem.
Eizoftai. Etym. 1 ib , 6. or , xai avyxon) > ' xai
nrijiit 7ia&rTixv TTTci/ai , Ttrfitvog x'iii nonrntvo.
ix Si yivtrai , i!; oi ri) uiptnorTo ' xai
'^, t oii intTii-rn. Ab hoc *',', siue a ntrtZ -
, cuius inentouem facit ideiu p. t>>6 > 7. forinaulur in bis
fahulis aorUti initaoa el iteTarrjv , sigmficaiioue vulunb,
Fab. XXilL di nszaaUig. . inefiqoe. xai aivj
 G R I T A T I S. i53
nttciaui. CCCLH. Ixrvo ocpiv uva niTaoa tptpsi. CXIX.
vtnizuatv. CDXVUI. npoontzoug. Quae sc rioris aelatis
hunt. Ai tica sunt tntrjy , inTfinv , intopjjv. v. Fischer, ad
Well. HI. a. in. na.
W.arv. Fab. CCCXXVr. yiXag nlatv St rovg naptOTtZvae
ti/i , riant eff'usus. Fortasse ita scripsit Babrius: nXa
rv xaTa%e g .
nX>yu>. Fab. VIII. Setw nXnya&taa, misre sauciata. Vox
in Lez. non iuu. Idem esse videtur nXnyvvu s. nXnyvvat,
quod infiinae est Graecilatis. Glussae Graecobarbarae aptid Du
Caugium vennXrjxTov, nov nori otv , i. e. firjiv) nXtjyv-
verai, lixaxov. Et: , nov 3tv nXqyojvvfrai.
2IXtjei~ij cum accusatiuo, accedo ad. Fab. CCCXXtII. ftrjSa-
fi(ji nXijaici^eiv rov nppa&s* /aXen npiiovrag , non ac
cetlendum este ad eos , qui eminus damna infrant. Talent
ententiam postulat fabula. De Furia tarnen vertit: Fabula
ostendit , eos qui eminus nocere possunt , nunquam continus
ad pugnam venire. Quod in verbis inesse, oiiinino ve
rum esse puto. Fab. CXCIX. uidovfiivr] Vuxipav uvTig n).r-
ai^etv. Lectio aperte corrupta, quam Neueletus, uec De
Furia in versione sequi debcbant. Ule: Grandior, cai diipli-
cebat, vt altera illa petulantiur adesset. Hic : aetate proue-
ctior iuniorem apud ilium semper adesse aegre ferebat. Qua
si vero capillos seuis euellendo aut ipsa iunior fieri, aut alte
ram, senioreiti reddere voluisset. Scribe VTpov : putlebat
ipsam , cun homme ipsa iuniori rem habere, vel, si niauis,
veartptp , eodem sensu.
. Fab. CCCX1I. ttv pdxiv ** " tnXrjysv,
perrussit, af/lixit. Etym. 6G1, 3y. nXtjaao), nXayov, ni rov
ipvxixov n&ovg" ni d tov Oifiuxixov Sta rov r, quod dis
crimen hic obseruatuin videmus.
tllotoia. i. diuitiae. Fab. CCLXVHI. xoelaauv nevla aepo-
og i nlovaia etc. Vos. in lex. uon iiiu.
TIoXevouui. Fab. CGCLXVI. ei /iij napyuTjv, xav xiaoig ino-
Xtvfini'. CCCLXVII. t yap ' ovpijtoaiv ot'x inoXsvurjv.
Vtroque loco propter inetriiin scribendum videtur /.ovftrjV,
vol etiam firjv , a verbo Homrico nw/.to/iai , versar,
quod metaplirastes in vsitallus mulauit.
JJo'/.vnXijthia. rj. Fab. CCXCV. TtJ noXvnXij&elie xai ovufta-
%lu , miliiludne et mutuo auxilio, Apud l'oliucein IV, 20.
scribitur noXvnX-n&ut , e Demoslbene.
HoXrg. Fab. CHI. Xvni) ftot noXv vmipxtt. Scribendum vide
tur noXltj. CCXX. nelopi rrg untXov naprpayr, i. q. nXiov
se. rnv Siovrog , nimis circumrosil vitem. Datiuus adiectiuo-
rum saepe pro aduerbio ponitur. Dato de Rep. 1. (T. VI. p.
161. ed. Bip.) paxet, breuiter. Fab. CCCLXV1. nXiov 3' ov-
v rjfiv , ad lin t nullum inde redunda! commodum. Sopliocl.
Ant. 268. r' ovSiv jv cptvpioiv nXtov , frustra inquisition*
facta. Plat. Legg. VI. T. VIII. p. 249. ovStv nXtov ev re&tv-
rav vuijv, nullus vsus legiim bene institutarum.
HoXvypi)fiutia. i). diuitiarum cupido. Fab. CCXCVt ftepi'o/iai
noXvxpr]/ATia xai Ttj^tppev SetXia.
 54 INDEX
Ilovia. Fab. CCV. p&ov nagaivtiv (v. De Far!*) & novtv vxin-
tv vvarov. mallem muir. Sic Fab. CCYIII. tzapaivtiv
zotuov, rtottlv nopcSrtpop.
; . oi nvo , res labore partae. Fab. CCXXt. xai Sia-
(p&eiMv rot'f ixeivov Tivovf t^rjiet. CCXLV. nvov ?-
toov tattieiv.
Hppo. Fab. CLXVI. nopparipa iuztXtt etc. De Furia : ipse
longius seXedens. Idrmiu notU ad h. 1. al quid omiasum putat.
For lasse noppaztpa de tempore accipirndum , et cum Sitzilu
Xoifttvoi coniuug nilum est : Saepe periculum fiugebat pa
stor ; sed rusliri, bis vel ter deccpti, non amplius ad clamores
atlendebant , quos deinde sine causa efferebat. Tandem veie
irruebaiit lupi. Fab. CCXXXVIII. i a&tla xai itppa rrjf
Soii Xi'/ivrj, sc. ovaq. v. Fischer, ad Well. 1. 2. sqq. Sed
quomodo , qiiarum altera in via, altera procal a via ha
bitat , ytizviv dici possuut? Fortaase ov excidit ante .
Huvi. . I'ab. CLV. ttiaxe top Ttovv, pro . CCXCIX. Si
zrj nooi TUZTi)Toq, pro tv noai, q^uod habet Huds. CCXXVI.
IIotTtii: Fab. CCCXCVII. njp 3t uhntxu /tij Svvaititnjv, sc,
y.a&iivai ozua , xofiito&at ovfiolui nornovou , por-
tionem retulit , qualis par erat, \. e. nihil reiulit.
Hgodya. Fab. CCCXII. nputzrj npoytiv xai uXiZttr. De
Furia, verborum ordine inuerso, scribi vnlt npzr) adi^np
xai npoytip. Sed -npztj etiam ad a3istp referri potest:
prima esse voluif ducendo et incedendo. Dcinde etiam apud
vetcres tales cogilationum ordinis inuersiones saepe occurruut.
Singulare huius generis, quod vazspov npzepop vocant, exeiu-
pluin est apud Platonem de Legg. XI, q34. e. dt dftxfia^
tiv tv zwi Xyo a).).o ai.).(>, didaaxtzo) xai ftap&avtza zp
ciftfpioiiTovvta xai zov napvzat. Eodem refereudiun
videlur, quod exstat in Phaedro p. 255. p'tvfia tpixfit-
vov xai pantepuoctp r SioSov zp itztp>v pSti , pro p~
Sov dvanzepoX, cuius generis mulla in Platone occui runl exein-
pla. Quare non neccssarium videtur, quod Heiudorfius io loco
Phaedri reponendum arbitratur, vaiu.Tjpaav,
Upoipxo/uat. Fab. XCV. r)zv zv 7tpoe't.rXv&ia. Scribendum
puto ngoatl.. Mam non enm, qui alienada prouenerat, sed qui
ad tarn acceder aiisus erat, mnrem quaerit leo.
npoxa. Fab. CCXVI. xQoiav ^* 9?*'p*fi *~f * pvi&av
fiovia itpoi'xovoav , colore praeditas es tam praestanti , vt
primo inter aues loco d'gnum te reddat. (De attica eynaloe-
plia cf. Steph. de dial. att. c. 1. et in ind. thes. in itpovrj.)
lVeuelelus maoult npoatjxovoav. Non male quamquam npov-
%avouv ferri polesu
npoi-uftfoj. Fab. CCCXXXI. nov aov / nnoXaovaa lagve;
vbiiiam est vis illa tua, quae antea abstulit? se ones. Vel,
si mans, iutellecto iavzrjv , quae sibi magna videbatur.
IIpoTtlnzu cum datiuo, ad pedes accido. Fab. CCLXXVII.
tyi nponeav aincoit. Fortasse scribendum est .
Jlpoauizta, Fab. CCXCV. iavzv tipoouizti. Scribe npootpe,
se ipsum alloquitur.
npoaooxtu. Fab. CCLXXI. xeSaivsiv ngoodoxovvte;. mallem
 G R I T I S. i55
jtpooSoxvttg. Similiter Fb. CCLXXX. ro upoaSoxovfttvov
xuXvorrat , impr.diuntur , quo minus exspectatum copiant
exitum. Sed hoc ipsum epiiuylhium , iu quo hace legunlur,
aut iueptns fuit aucKir , aul ad aliam perlinet tabulant. Nam
minime feexp fuit alna , quae caiu':lum et elephantum spera-
to potiri baud passa est.
Ilpooeintv. cum datiuo: Fab. CLXXXVII. xovr<> ,
hune allocutus est.
. i. q. impp . Fab. CCCXXXVIII. Scrjvexg
avTfZ iftcjfiovg . Vox in lex. nou inu.
-nia. Fab. CXC. hpcixov npoatpniaag. ForUuse acriben-
diiin est npocttpnvaug. cf. (loXivcj.
JJoarfiivw. Fnb. XXVIII. roaavtu npoatjSvv&ivTag. Scribe
cum Hude. XIII. npovSvv&tvTag. Mam in eo, quod anted
gauisi essenl, lula senie hortatio versatur.
Tlgooirjfii. admiti, npooiefiat mihi mitti velo, appeto. Fab. II.
iv /epaiv ov TtQoaievTai. Eadem vis est \erbo napii/iccc,
de quo v. Rutiuk. ad Tim. p. 207.
/. Fab. CLXXXVII. npooxarexXel&nv. Huds.
CCLXV. e msto nott xarexXeia&jv, Hinc apud Nostrum scri-
beixlum videlur npooxccTexXeioinv.
Hpoozl&nui. Fab. LI. ri yij fia npoori&ti cur
terrae mea muera accepta refers? Forinae npooiitug nul
lum alibi exemplum occurrit. Scribeuduin eral '& aut
-1\7 , cuius formae Fischerus ad Well. II. 45o. piara
exempla ex atticis pariter alque ionicis scripluribus aficrt. Por-
sonus tameu apud Trgicos \ bique repon i vult vi&IJ.
Jlpojryfta. . Fab. CCX. iv v-nnpirov npooyquuTi, tamquam
minister. CXLXXIII. xc/v ) Xaftnprspa cipa-
Xcicooip', guarnis res externae splendidiures ipsis accdant.
CCCXLV. 7rpoaxVftaTl dnefinoXyotag, suh specie venditionis.
Upoxfiavco. i. q. yjavc, tango. Fab. COCXXIX. xfcp yc fin
iHXovoa nporfiavoai. Vox in lex. non inu.
. Fab. CCCLXX1. tjoorpiu , % fitv , XX' pay-
xuico , aegre qutdem, sed necessitate ita vrgente.
Jlrtplg. Fab. CCCLXXIX. nxepiotp-tlxftalovg. Kepouendum est
e Suida in Xocpo : nTtpoioiv.
Uvv&vofiat. cum accusatiuo : Fab. LXXVII. tirvp&cipeTo xal
avTij*. Fab. CXCV1I. invv&a'vtio uvtp. Fab. C. xal 7tv~
&avofiiva>v avnTi, quod iu avTov vel uvtp mulandum vide-
tur. Fab. CLXXX. nvv&veTo avtci , sc. StpSpa , nomi-
natino. Sic avtg saepius iu bis f.) bul is abundat, nee est, quod
cum De Furia avzovg vl avxcop scribamus.
. vnale proponu , vender volo. Fab. CXXVIII. -
veyxv incXtc. CCCXXVill. npooayayp jp iopop elx*v ^v,
incJXsc.
. sequente in fumino: Fab. CCCXLVII. top /lia,
lvac p&pnap ; quomodo hominibus interesse tle-
herent. Similiter nov vsurpatur in Plan. CXLVII. ^tjTovvree
nor xuTuueivai, vbi manerent. Sic La lin i , v. c. Tac. Ann.
III, 34. quid fore, si per pluies annos in modum dissidii oblit-
terentur ? et saepe alibi.
i56 INDEX

P.
'PaStac. Fab. XXXVI. qSiov dnexariarrjoav, sanum e.xhibue-
runt , a morbo iiberarunt. Sic o'nnTrvr] de remission*
doloi'i vsurpatur. El in Plan. XVIII. lenilur : nfrove
aTTtj).lu$uv. (Praeter nota duplex auginentuin in verbo trni~
xartorrjouv, quod fortasse in ditox. iiiutandum est: quainquara
bac quoque in re seriorei, a veteriim vbu reces*isse , non pror-
SU5 a vero abborret. Sic Luc. 6 , . , vbi nunc legilur dno-
xuTHiTcittt} , ran I ti codd. babent dnexareozrr.)
'PnSiuf. temer. Fab. XXXI. iro).).ni pifSiioi xuT(7rayyf).).oyrai.
CX. Si Tciv t'pwr ixdrsQa pitSia Stit. , inconsiderate,
ft t/ai amore castus esset. De Furia: prumte et alacriter,
quod vim vocis non prorsus asaequilnr. Apud Platoncm nil
frequentius illa verbi pnSioj tiguiucalione. V. Heindorf, ad
Charm. 44.
'P&i'fto;. laboris impatiens. Fab. CXLII. tovti> t lya XPV~
ouiTo iiv ti Ttp vSqu. o&vfO* , fV ilajriaroi Tzrotf
vacpopovvTa , qui vel mnimos labores moleste fert , quae
verba delinitionem rov ptr&vftov continent. Quae equuulur
Verba arr ItXtlovct pteSiot vtiOTUfifvo. De Furia ad eun-
dem pdtvfiov retulit, verleue : dum alioqui maiores etiam
facile perfert. Sed referenda sunt ad eu ni, qui bac fabula vti
pn&se dicitur, qui, pee grauiora facile sustinens, vt ranae in
fabula, ignauum recte potest reprehender.
'Pvftit, . Fab. CCIV. navra fiiv uvrij. npoarye pi'fiura.
Scribe pvfi/iura , quo nomine omnia , quae vim purgamli ha-
beut , comprehenduntur. v. Tim. Lex. Flat. b. v. et Ruhnkcn.
ad euro , p. 32g.
.
2dxxo. . Fab. XXIV. ixnavra aard^a ovv , cum
pelle. E pellibua euim sacci couficiebaiiiur. Cbronicon Ale-
xaudrinura apud Du Cangium : xai erfirsotf avtv (prsvoar,
xal xStloavT at'rv, C7roir0avro Stn/ia dixov arixxov.
2!. i. q. aaivco , blandior. Fab. CCLXXVIII. xaiotiti, xai
dmxaipn.
SxoTttu. Fab. CCCLXXV. tcjv Si vavnryC>v axonovvrtov ai'-
oV. Scribeudura puto oxanTvrwv. Warn in epimylbio com-
meinorantiir oi tov xthrova vcl^ovrt- , et apud Arislo-
telrm, ex quo haec fibula petita est, (Meteor. II. p. a65. Lai.
ed. Basil. 159.) add untur haec: ixtiv(> fiiv ovv ijiiftoTTtv, n-
yi^Ofitvf) Tt top TiotJ&fia , Toiovtov emtXv fit&of toT S
xrv di.rjO'eiai' tjiovaiv tjTTOV. Item Alexander Apbrod. in
Comm. ad Met. Ar. p. ig. (ed. Venet. l5-5.): Acsopus enim,
vt portilorem quendam lerritaret, tamquaiu non temper por-
titoria muere functurum etc.
SrttXsi. . Fab. CDXX. ti fit) yp tov ots.siov yemtirt,
manubrio secnrium, i. q. OTtiXiv, ore.iwv. Eiistath. ad Od.
*, 2G. p. 1 65 1 . ortiltiov , ovSertpt, vn'/tevov St'Xov *<',
&r]).vxi Xsyofiirnv OTcilttv, ijyovv u'f rtjv m)v tov
 G R I T A T I S. iSj
etfltjoV xai <pv).eotTai flippt xov vvv y Mi, oxeiXgwv
Ityofitvrj nap to nni.Xot, -ijv oxetletav, ijyovv ntv , ot
iiv nu'/.utoi , xai pfirvtvovot (foramen securis , per
quod manubrium inser tur). Iiiuenilnr etiam exe). (Etjm.
7^5, 49. 53g, 7-)> OTtjtig (Codinus apud Du Cangium y.
i43g.) , OTt.tiig, teste Slephano iu ind. ibes., et oze.eio,
quod apod Nostrum legitur, secundum Suidani Ionicum est.
2tcv~g]. cum datino obiecli: Fab. CLXI. xoeovrp -
pov SovXe/a OTvittt , tanto molestior tibi est sertiitus.
Sxtpvoxxvnia. pro arpvoTvntoua. Fab. CLIX. Trjg dt (irjxgi
aripvoxrvnoi'oij. Vol in lex. non inu.
Stoiyjw. paciscor , con'ienio. Cum accusatiuo personae: Fab.
XLVI. at'xv , partum cum eo iniit. ib. fjz/rij
xov oxoixi&ivxu /ttoitv , mmedem petiit , quam pacta erat
mulier. Saepe </ sic a srrioribus vsurpalur. Tlieopluiiea
in Phora an. 7. (a|>ud Du Caugluin): OTOi/^aavzeg , va b'ox/
npoXdoi xai vixtjnoi xov xvpuvvov , uai).evaij. Idem alibi:
oTozToav tioijvrjv.
Svfmpoyaito. vna antra tango. Fab. CCCXXIX. v ya'p fiot
ov/tnpoujai'att , quae etiam apud Iluda. CCXCI. sie leguntur.
Sed scribendum videtur OVfinpoaifi. , quiln illud eque alibi
occurral , neque propter praepositioiiis np significaliouem b. 1.
aptum sit. Eadein seutentia est Scbneideri in T.ex. gr.
Svviiu/iavTiivb). si mu aberro , excirio. Fab. CCXIX. evvSin~
p-aprdrei. field tov fiixpov (I. perviov) xov n?.eiovo{. Vox iu
lex. non inu.
Zvvtifii (iifii). Fab. CDXII. xi Sijnoxs dXXtp.oif fii ovvcfitv.
Scribenduin est avvsffftsv,
Svvttfu (tfti). Fab. XVII. npodrav noluv-n avviivai. Melius
videtur orvtivai, quainuis illud a ovvtifii, conuenio, deriua-
tura , ferri quodammodo posait.
Xvvixeia. 1}. Fab. CCCLV. tnvtys dXXav (pro aXciv, propter
metruin, et sensu non respuente) vdrcov avve^ia. Si dactylo
locus esset in quinta clioliainbi sede , v Ofvtj(cia suadvrein,
nam verbum tsi vtytia bonum sensum efficit. Forlasse placet
lieui: v dyyec.) : su'ocaturus erat mustelam indulto aqua
repleto, injiciens. Muuiio quidem non adeo violenta.
SvvoXxi). jj. contractio faucium. Fab. CCXC. fteyiorr/ ovvoX-
x"j xovrov. De Furia : dicto citias , quod nimia
a verbis recedit.
Sa(fuovia. Fab. CCXII. xdXXo (if) aacppovovv , pulchritude
sine mnderatione et temperantia. Quid sit oaqjpoovvrj, docet
Plato Pbnedio 28. a. oti p.tv ovv ni x upioxov
yovarji xai xpuroi'otj; x xpdrei aotfpoevvn vofta ' ni-
&i/'u Si Xytf Xxm'otji ni rjSovdf xai dpSdoy v yfitv
xj dpxy vptg tn0)V0UG&1.
T.
TaQitxonoio.^ qui turbas excitt , turbulentas. Fab. XXXVII.
/11} jTovijoovg xeiv dpxovia xai rapuxonotov. Vox iu lex.
nuu mu.
i8 1 D t X
Ttl^ct. Fab. CCCXLTV. xal tot; Ttoaxttot; atuvo; , for-
tasse officiis satisfaciendo venerabilis. Aeque mirura en,
quod in eadcm fabula infra legiiur Sijrev ev'/.arjg , ill*
scilicet pius et modcratus. Quis enim non sentiat, huiusmoiii
irnica dlibitatione oranem narrationis vim ac seutcntiam fran
g et elud? VidetUT autem is, qui hanc fabulant denuo re-
fiaxit , legis illius fit] xuTtttov, fir] vXr menior sensusc,
eum qui auruin ab alio deposituiu sustulerit, non commode
tamquam exemplum piclatis et virtutis proponi posse. 1 taque
ne ipse rem probare videretur , ista *(*Xa ct v*w de suo la-
ocreuda pulauit.
Ttot; >' tanuliu donee. Hinc fluxit significatio interea,
quam habere videtur tta Fab. XV. v ai qpopuv
tvnopijoij , e'yoj Tta cittnvo; ov uevi. Fab. CI. ).?.' iy
rai aSinvo; ov (levai, ei xal ov tpop/tijv ifir)v'itaav Ava,',
proprie : tamdiu , quant tu excasationibus abunda* rates
rallones euertis. liler accipenduiii est Fab. CCCLXXXU.
).).' t'uoi yovv ta; rjj detXaiet / ooi a>iXr> rpiyti oxturio;
popo; , xal tvx7 i avfiatvet , at mihi misero , quae tibi
grata est frictio , si quando accidit , semper acerbissima
est, Kadern significatio inest in Latinornm vsque ; quamqnam
. 1. de quod hueusque fuit , ct propterea semper esse di-
citur, cogilari non potest.
Tnita. Fab. LXXV1. xal xptlav ov%l fiiav xovrar. De
Furia : singuli-sque eorum necessitatihut prospi<:io. Sed vt ni
hil dicam de insolcutia dictioujs ov%i uluv pro txorrjv , quis
vnquam dixeiit: xpeiav roi'rov , pro uv'toi; ;
Xsla? Villi vestigia indicat lectio Iluds. CLXXII. tSt r.ai
t ij V xpolav cj ot'x ouola , ex qua corrigendum est: Ttpi xni
Xpoiav ot'x ouoiuv tOVTCJV , sc. XQ"! > habeo etiam coiorem
harum non similem. dovXevbtv , quod anteccdit, Incilliine in
SovXevot mutari potest. Expriinitur autem non siue elrgantu
angor cicoiiiae modo hoc modo il lud , salutis causa , nilerenlis.
TtOrvovfiat. nutria's in moduni tracto, demulceo. Cum datiaa
Fab. XVI II. ri&t/vov/tai uvt xal Ttooana't^t.y. Alibi cum
accus. Xeii. Cyrop. VIII , 5, 19. avtr Srj iottv, fv ai zrokX-
xi; nat v eti&yvijaij.
7V//.f.). Fab. CXCIX. ' uqiottQuv tv fiepet ttXXofiva. Y.
Addenda.
7Yf. Fab. Cl)VI II. XaX./atepat tivo ovxl rw evyXCttav xal
ftovaixv. Scribe X.aXiotepat tivo; ovxl etc. ioquaciores, quo-
nam non? i. e. omnibus.
Tte, deinde, iam. Fab. CCCXXIII. xal zote iy irtx0*
uai ooi.
Tpiua cum accusatiuo , timens fugio. Fab. XCIII. Sv xal fia-
xo&ev tei rptftetv, pro quo Huds. CCXXI. habet a-tn'yetr.
Vtilatitu est hac significatioue tpa. ITesvchius : Tptavtur.
St Seo; cpvyvtav , et tpofita apnd Humerum : ovo" Srttia
rpoutovat
Totq)a. Fab. LXV. xatije&te rparpetoa qjvXXa tij u^Xor.
roatpeloa corruptum est. De Furia in versioue secutns est !r-
conein Huds. LXV. rv t untXov atiXior a&Utv .
 G R I T A T I S.
Fortasse legen du m est ozpucpeToa. Certe u Planndea interims
ceruae a atrepitu repetitur, quam folia mota exciiauevint.
Tpito. Fab. CLXXXIH. zpaa&tvruv >1 -nvruv ni zovra tv
viiv. Scribenduin videlur poitivzuw , quitm amnes anea
hoc content ae eaaent. Herod. Melp. 78. Sttthy ftiv ovRu/itof
ijotoxiTO oxv&ixy. Pol. 1 60. ptoxtoira zovzooi vui %oev.
Exemple aor. I. dat Fisclierus ad Well. III. a.n. Quod
apud Nostrum tni addiluin est, id rationem dictiouis uou
ruutat.
Tvyxvo sine participio, pro ifil : Fab. XX. tTtei!t!itep outxpd
Tvyjrva. CI. xfiv Xt'r>} Tvy/rn. CXIX. if dotty tv-/x"~
ywv. CXX. fieiyav xvvi ziyxvct. CL. deiXnpa zvyxd-
. fovot xavza ta toa vnto /'/"? iinuvza; , et alibi.
Tvtf'i.a. Fab. CCCLVI. tiji ^ '' ov in'(plifri ro t.yoa;.
Mallem zvq>t&i. Sic Fab. CCCV. rj dcSri (1. Sdy) rov i'ov
riipova&at. CCCLX. f av vvv irvtf})>/;. Accedit codicia
liodleiani, e quo Tvrwhittns in Diss, de liabrio liane ipsara fa-
bulam edidit, auctoritas, iu quo legitui tri'fptS&n. Ex eodcm
cdice lacuna expleuda eat, quae post verba 3 tUf luaguam
fabulae partem batuiU

T.
"Tvvrj, yt\ potins secundum Hesvchiiim, vvwif, y. i. q. vvi, i/v-
vi?, vomer. Fab. XXXHI. ixM.uv , vyvu ra.
"Pnuvnza. incendo. SiguiGcationera mediam babet Fab.
CLXXXVII. vnavifiai nvptz , /ebria ae injlammans. Vox
in lex. non inn.
'Http. Fab. CCCXLIII. ixeivov )rptj evepytzav , vttip >v xal
t'j dvT(xuti\f>i z fji einxotiai '. itrai, rte ambus retributio be-
neficiorum sperari potest. Mallcin rp' iSv.
'Tntpfiaiva. supero. Fab. CCLXXVII. zyv avpiov yp ot'x VTiep-
jiijaeif, pi vntpijoeol/ai , quod , aignificatioue intransitiua,
Vbitatius est.
'TniOTtoxa. i. q. vTTtpTtafrti, vehementer doleo. Fab. CLXXXVIII.
i'jy Si ti avzv VTtepna&vza, vbi tainen aoristus minus a-
ptus est. Magi placerct V7ttpna&ovvza , quum illud etiam
nusquam alibi occurrat.
"Hzt]ptTtut cum accusatluo , obaequor. Fab. TV. rov St Tipos
xuza roi'uto Tijv Ttttpaivtoiv v7irneriouvToi.
'iTtmxva. i. q. vmoxyio/iai , pnlliceor. Fab. CCLXXXVIT.
).iatv.tzov im&iiGtiv vnwxvv. Forraa actiuae exemple
alibi non reperi. Si lectio sana est , verbum inter ca referri
debet, quae serior aetas ad exempluiu vetustissimae linguae
composuit.
"JV70. Fab. LXVI. t'?r rot'iz-iv aaf4v nkhfiai. De Furia
ordiuem liorum verbnrum coiiusuiii et ila restituenduui judi
cal , vt verba xai xa'('ov post tx171oiOn* collocentur. Et
vero si ita scriptum esset in cdice, uiliil dcsidnaii posset. Sed
non prorsus uecestaria videtur liansposilio. . Kam xa^e,y
i6o INDEX
rivo rete dctur i, qui ex aliqna re gaudnm eipit. Fab.
CliXXXVII. t'neiTtye tijv xtlua , n" tov mo arov.
mTno%t'yto. Fab. CXXII. rv ovov vno^vyp tj.avve. Scribeo-
duni erat vno^vyiov , subjugem.
'Tnovota. CCCXXM. xcxtvo vnovofjaat avrq rtl
TtTTiya i(f>- Minis audax fuit Mudsonus, hune locum ila re-
fingeus (Cl XXIX.): t'novotjoa itTt\v , /i * tiXumtxa
utj, e quihus vTTOVorjoct probabilr videtur. In ceteris post
TtTTiya verbuin videiur excidisse, (irxavnt, vel simile quid,
hoc sensu : Cicada suspicans , 'vul/i-m ipsi insidias strurre.
inl Tv TTTiya idem est quud (7T uvtgv, et fortasse hoc ipsum
ab auctore profectum est , illud a glossalore.
'TnoTfr/ii. Fab. CLXXIX. rf xtq,a).ij tiJi rpo^-ei vnt&^xe , se.
turrn. Sic non dtibitanduin videtur de veritale buius lectiottis.
'Tfooa. Fab. CCCVII. >/* yt&tta S!xr vcpoii nvra. Scri-
bemliim puto t'aioptt , inspirit, regit.
"Tyo. t. locas editut. Fab. CCCLXV1I. yptoai S' vXijy rjye
(f. xarijy' , metri causa) q> vipovi.

.
. r. Fab. CDXVTI. [ n Tj xeq>a).iz error
q,axtXXov. Fortasse li'genduin est roV. Pmirum qiixtt.io;
apud velet es druotat fanecia s. fascicalum, et ita De Furia
accepit b. 1. vertena: fascem lignorum , quem carite imposi-
tum gestaba!. Sed de lignis nullum verhum , nec verisiinile
videtur, agriculaui bedeuten) fasceiu i 1 1 ti jti lignorum capile gr
atare, quam in terra iuxla se deponere maluisse. Imosignitica-
tur fascia, qua caput inuoluebaiit oliin tiraeci B^zaniini. vt
hudie Turci. Ita en'nu Suidas: q>xtXXoj, rrjv xttfuiij;
Kpotfta, o xai qiaxiXiov XtytTut. qittxtXioy auieiu esse fa-
scioam circa capot conuolutam , salis dejnonslrauit Du (iau
fius in voce (faxeCXtov. Vocabalur eliam qjaxtXior , ipuxtu-
l , frtotorvov.
. Fab. CCI.XXV. ajavtv de et ti ixitorov or jfof'ay
etjrov. Verum vid it fteurlelus, pro ti' ti, til} conjiciena, quud
longe praeferruduui est alleri, quud scribi pusse iudicat : jrct-
vt(i( V xaxiav txt. Sensiis est: vt singula ni i inje ta
essent , quae necessn i ssrt , se. cognusreie buiuiuea , siue
oinniuo, sine, quud malln , ib malis intersunt.
0ci(ifiaxoi'. . Fab. . xai {puftuxoy trocir , or &toa
Jtevei rd 7ia&o. Difficile dicto , quale hic inielligcndum sit
tfpfiaxov. Fortasse timor est, qui cupidiuem leonis restin
gele nolerat ac debebat.
Waei. t. rumor. Fab. CLXXXIX. qrriiri i)).&e ircot toi? rt~
TpaitSoi , xui'j(rfin xurtxorou ei nalfktv n?.ijrr. Praeter
euiu, queiu De Furia ni v cisione expressit sensum , alius a
his verbis inesse potest hic: Strmo quadrupedi s incid~bat
aliquando in liberorum niultitiidinrm , ita , vt qtitbus pl'irimi
essen-' , Marimr -ve iacutrent. Fui-tasse taineu lucus corruptua
nx, et laut iu voce aidais uomeu auis, quae roi,- Ttr^unoioii
 G R I T A T I S. 161
opponatnr, quibus ilia xar'x?jfta xarc'xttv dicalur, vt Fab. XIX.
rti dy&pnoi; Xa^nvtvovrui.
1>. Fab. CGLXIX. H&tV pvoaovTc;n).ov ooaatv. Fortass
scribendum est oioovoiv , nam aoristus huius I'ormae d ubi us
est. cf. Va leiten, ad Herodot. (.'lio. 157.
&. Fab. CCLXXXIX. (p&iivoroi xuTava).taxi>(ie-
vot. ' pleunaslice add itum est.
aitovto). Fab. CCXCV. (pitovtl li&uoiv. Vt nunc verba le-
guntur, epini) tliiuni a fabula alieiium esse patet. Quis euim
muitiiam deprelicudat in bninniicione meticuloso , qua I is in far
bula conspicitur ? Quare bene Hudsoiius sensui videtur con-
suluisse , pro cp&opeiy reponen noptp , angi , crwiari. Sed
manet difficultas iti verbo xal ante rp ccp&pntp , quud ar
guere videtur, in fabula non de boiniue serinonein fuisse. Quare
deleiiduiu est, si ad fabulant periiuere epiinyibiuin diciruu.
1\&>?. Fab. XXV. f cptXv\tyc7t('f ion ticIptoip nZy
toir. cl. CLXXXVI. ors nptwv rerpanSuiy ra^t'ui noxvst.
Positiuus pro coiuparatiuo.
&i).oveixla. t}. Fab. CCLXXX1V. np pipa y ipiXovetxiui
cptievanuTot'ftevoy Malura q>i).opix/cttf. Nam non de conten-
t'Oso hoiuine , sed de p*r.reurrante et pertintri sermo est. "
011<'t.h vnero. Fab. CXXII. ; * uvtov rv
Ofop, et netfpTcoxe . Verbum serioribus vsitalura.
v. DuCangius in qopT(peip.
;. i}, superbia. Fab. CXLVITI. t tooovtov <fpoprtaeui
ittoy. CCCXIll. u (ppopoiv yixijri . doner spirt t'is,
quos gerebat cauda, all dprimrentur. lia malo , quam
cum De Furia: dnnec sao tandem dainno s.tpere coaita fuit.
1. ij. Fab. CCCLXXX. UnavTii avtfioiy ?/ no'l.'i.- v e fi-
nap vittTo; ijrouoi (puoPztSa ovxitt x. . }.. cf. De Furia
in Prolegomenis , p. XL.
;. Fab. CLXXV. cpvySe tov noltfiov ytv/ic&a , in
bello fugamur.
!?. r. ingenium. Fab. Li. y yp xctip; ficru).X^y Trjv
(pvGtv, se. aov. si tempus, i. e. conditio tua repente in splen
didem mulata, ingenium tuum mutauerit, si prndigus foetus
fueris , vt in seqq. dicitur. De Furia cpi'aiy ad xctipc traxit,
ver leus : si tempus immutetur ; quud sequeutibus nun satis cun-
Tcuiu

X.
Xatofteu. gratificor, largior. Fab. CCLXXVIII. xapioftcvo
cevTfi TLp tcjy q>' v s&v, ardientes ipsi partem annorum,
quos quisque viuebantt qui simulurum vitani efficiebant.
Xtift^u. proprie de procella naues iactante et vexante , deindc
orauiuo, vexo, perturbo. De vespa pungente Fab. CLXXIX.
0(f - tore ni xtpa).r,y orpeui xafriou; , xiti owe^Cig rol;
xvrpotz rr).ijoatoy, ztlutt^cp. v. De Furia.
JZoXalyu. Fab. CLII. no).). avri xoXya. i la eniro in Cdi
ce, cuius lectio non ollicitanda erat. %a).vui , quod De Fu
itb I N G R A E I T A T I S.
ria scribi hissit , est: claudam reddens. ^oXaiv), irascor ,
lexicis quidein doii iniieuilur i tied analogice furmari poiuil a
serioribus e verbo oXa> , siculi %0 deriuatur
Si quid luuUuduiu , jualleju %oXeui.

4?.
WivSvvfioi. Fab. IX. ifisvSwvfiuv dypv. Scribe enio
I'lauud. IX. y/tvoftifoy.

.
"Jipa. i). Fab. XLIV. yvoovaa tijv Xexrpvvav upav,
gullicinium. CCCLXXVlll. zi&vnxe rij Spag, intern/ e-
stiua morte o]4<rcsas est. CCCLXXXV. Titiot) npt pu
fpixerut (1. ifixnrai) , i/nando adulta fuerit quercus.
'Slpoftteflyj. u. Fab. CCCLXIX. rv lpo/uiitijv iroXioa ; Vo-
cabuluni ad galluin dcsiguaudum pessiinr ticlum. Repouendum
est e Suida iu nirurpu : roc povfiov xrvaug fie , vel potius,
vt versus efticiaiur: Ovaug tfii roV povfiov SJa i n /r
an etc.
'Jlpvuo/iat. i. q. tipvo/iai, vlulo. Proprie de canibus dicitur, lu-
pis et leouibus, propter famcm ingeiniscfiitibus, aut alio do
lore riulatui limileru vocein edeutibus. Fab. CDXX1U. i.vi ."-
, tSanp Xi-, et xui rtXi-y /. Vox iu lex. uou iuu.
'ft;, cum iofiuitiuo: Fab. CXXV1I1. io'a, nmpdaxtiv,
pro qua Huds. CXLV111. dedil nmpoxei , quod repouendum.
esset, nisi alia ciusdem ratiouis exi niDla iu bis fabulis exsta-
rent. CCXLII. vo/uiau, ; noXvv avrov nap ro v-
&pnots slvai rv Xdyov. CCCLXXII. Ttpocmv uvr, cj
i zpixovra trv intnoyeva-ttai , vbi ! pleouastice addi-
tuin pu uve, quam ea siguilicatioiie , qua uumeris adiuuctuia
circiter , fete dnott, aeeipere malo. Nimiruin seriores banc
quoque particulam, vt ort, saepe adbibueruut, vbi seusu salua
abesse poterat, adeoque debebat- Sic Fab. CCXLVI. tijg &
tgufiiviji, tat o ovxoXet fie v7itXi?t<'%>ro. .
icpvotv, <S; diaij ae 3ictrrprau. CCCXXXIV. ojrj o* jt-
ifr^ r dXtfaexi, log nvrt oi vtxpol ovrot dneXev&epbi rr
jiojy yevvnrpiov vnp%ovaiv. Quibusdam iu locia cj iu
'ff mutandum est. v. c. Fab. XCIH. xai q iSeX&t (trj Sv~
wftvot. CXXX. xui no-iyrjaxeiv fitXXav.
CORRIGENDA ET ADDENDA
ABSOLUTA IAM LPSTENS! '021 NOBISCUM
COMMTJNICATA.

[Prolegom. p. XXV. not. 5. v. vit. pro Poziusleg. Gozius'.-]

Not. v. lb. v. 5. post multum est adele: Suspicari tarnen pos
ais, sequioris ami graecos scriptores etiam ruaeculino genere
Stnvog dixissc, nam et infra Fab. i5i. occurrit Stni/o. [Ve-
rissimum . V. quae monui in Append, ad Baitii Epistol.
Critic. Ind. p. 61. a.]
Ibid. p. a. v. 4. post Gabriae tetrastiebum adde : ]ta qni-
dem olim putabam: sed quoniara tti Set'repai (pnovriie -
ctpai, Fabnlae texlnm nunc optime proceder sine vllis auxiliia
animadurrti. Puer en im non \omit, quae auidius mandnca-
verat , sed qiiuin nimia ciborum copia eins veuler intumcsceret,
inagnisque lormiuibus inius discruciarctur , proin'de exclamt Ta
anlyxva fiov , et mater apposite respondet : Non tua te cru-
ciant , fili mi, sed quae vorasti. [Itaque in Tersione clarissi-
mus editor vomitumque excitasset mutari iubet in dloresque
exc.]
Ibid. p. 26. post v. 7. Ad verba avrv fiij Ttoooexvrwv
pone banc nottm : Ita in Cdice, sed reponeoduxn tcvt, donee
huiusmodi syntaxeos cxcinplum oeenrrat.
Ibid. p 27. v. 7. sqq. Dele noiam ad Fah. LVIII.
Ibid. p. Jio. v. 5. seqq. Graeca Fabulae ita repone et inter-
nunjje : ileyiv evpovaa toto , rxvrrj t vuov ovx
eX'V"TO > r^v uoiliiav , x. r. /..
Ibid. p. Sfi. v. 58. seqq. Notam illarn omnino dele, alque
banc repone ad vocem i-v).ov : Verba sunt scriptoris Mona-
ebi 1 vel qui Monacborum mores optimc tiouerat. Knot'etv
i>).ov idem est apud graecitatis iufimae auciorcs, ac aes campa-
num agitare, quo Cocnobitae ad ecclesiam vocantur. Campana
rum vsus , qui nunc in Graecia intermissus est, et ante dire
ctum By/.antium a Turis ranis fuisse videtur. Vide Caugimn
in voce (l'Xov , et Allatiura de Xemplis Graecorum p. '5. seq.
Hinc vi>XTtotvtt fpd de officio matutino intelligeuduiu. Won
mini beic Aeaopum , sed Monacbum stylo ecclesiastico scriben-
tem babemus. llaec vero, dum lucnbrauonem baue jneam le-
geret , quum pgregie obseruasset CK lioissunade , mccuin perbu-
maniter , vt solet, commUDicanit. Ob hoc nunc laus Uli debe-
tur y et a me gratia maior. [Itaque versionem buius loci cla-
Tissiiuus editor sic refiugi iubct : ad radices arboris propius
accede et ianitorem voca , vt ligno pulsato del canendi Si
gnum.]
i64 CORRIGENDA. ET ADDENDA.
Kot. p. 38. post . 5. v. i'xoirv pone banc notam: Tu
in Cod., sert corrigendum /oi , ut subinlelligendum rr 7ron-
y/ictr , sic interpuugpodo, tnfv&rivcTo , m'rov n t)soitr.
Ibid. p. 41, v. ai. post verba illiquid temper addidit liaee
subiuoge : Sin vero iv /ierao).iji , non de iinmiitato
Boip. M a Lu , sed de forlunarum priuatique census conuersioor
et actura inlelligere velimus, tunc Epiuiviliinm a sensu Fabulae
Laud ahsomim erit. Sed vt falear quid seul ia in, liuiusuiodi lo
quen*! i inconcinna aliquanluin et spera videtur*
Ibid. p. 5i. v. paenult. adde : Mox pro notv^ovaa corrige
vtor i/ooa.
Ibid. p. 53. v. vit. poit v. euanuerit adde : AtUraen repo-
nendum \idelur ftrj roi.
Iii '/. p. '. v. 33. post v. Anonymus pone intra parentbe-
in : (lee Ammonis).
Ibid. p. 66. v. i5. post verba vitiose V./ifvp; adde : Ccte-
runi de bao voce valdc dubito , praccipue quuni praecesserit t?t-
Si'jnaau. reponerera V.Ofldvov , nam praeeedmtp txt:.9t-
Otv , liaec verba tvrjxe Sijy/ia regente omnino carerent, llinc
facile coniicerera , glosseina aliquod esse vocis Tir^tjaaaa b im
perito librarlo in texlum recepliim.
Ibid. p. 67. v. 3o. Adde : Pro nptn^Ttji; rorrig. noinvti;.
Ibid. v. 58. Adde: TMo/itvav Neueletus edidit : sed mal
lem Ti).ii'iuevov.
 Siimp'biis .1. A. G. "Wiegeln prodiernnt':

Maittaire, Mich., graecae linguae Dialecti, ed. F. O. S'urz. 1807. 8.

3 . 3 gi.
Charla melior 4 Tlilr. 8 gr,
Charta scriptoria 5 Thlr.
Sliirz, F. G. , Liber de dialecto Macedn, et Alejandrina. 1808. 8.
(Par ida Operis Maittair.) 1 Thlr. 4 gr,
Charta script. 1 Thlr. 18 gr.
Longini, Dion., de Sublimitate, Graece et Latine, stud. Jienj.
Weiskii. 1809. 8. 4 Thlr.
Charta script. 5 Thlr.
Charta pergam. (Velin) 7 Thlr.
Apparatus literarias (scu Catalogue librornm qui apud me pro-
stant) III Tora. Cum indicibus et pretiis. 8. 1 Thlr. 16 gr.
Charta melior 3 Thlr.

Ilcsychii Lexicon , tud. Alberti. 3 tomi. Lngd. B. 746. 66. Fol.

25 Thlr.
Cesncri uouus Thesaurus ling, et erudit. rom. 4 tomi. Lips. 74q,
Fol. 20 Thlr.
Sextos Empirions Fabricii. Gr.etLat. Lips. 718. Fol. 11 Thlr.
riiilobli atorum quae supersunt omnia Olearii. Lips. 70g. Fol.
8 Thlr.
DiodorusSiculus Wesselingii. Gr. etLat. 2 tomi. A mst. 7G. Fol.
3o Thlr.
Libanii Epistolae. Ed. J. . "Wolfius. Gr. et Lat. Amst. 78.
Fol. 6 . i gr.
Suiceri Thesaurus eccles. 2 tomi. Amst. 682. Fol. 6 Tlilr.
Catena in Octatcuchiim , Reges etc. op. Theodoki. 2 tomi. Gr.
Lips. 772. Fol. 12 Thlr.
Bcia.ixv ih'a f. Libri LX. in VII torn. iliv. Gr.etLat. alud
Fabrotli. Paris. 67. Operis Bas. Fabr. Supplcm. st. Reitz.
et Ruhnkeuii. L. Bat. 765. Fol. ' 65 Thlr.
FI. Josephus Hauercampi. Gr. et Lat. 2 tomi. Amst. 726. Fol.
afi Thlr.
Aurelius Victor Arntzenii. Amst. 755. 4. 7 Thlr.
l'etrouius Burmanni. 2 lomi. Amst. 743. 4. 3 2 Thlr.
Suetonius Buimanni. 1 tomi. Amst. 76. 4. 12 Thlr.
Plinii Epiatolae Lonjolii. Amst. 7*. 4. 8 Thlr.
ri'inii Panegyrien Arntienil. Amst. 78. 4. 4 . if. gr.
Virgilius Burmanni. 4 tomi. Amst. 7-iG. 4. 2?. Tlilr.
Aeliani de natura animal, libri XVII. Gronovii. Gr. et LjU
2 toini. Lond. 7. 4. i Tlilr.
Ejusdem varia historia. Gr. et Lat. 2 tomi. Lugd. Ii. 71. 4.
10 Thlr.
Luclauus Reitzii et Hemsterhusii. Gr. et Lt. 4 tomi. Anut.
743. . 28 Thlr.
Humeri [lias ed. "Villoison. Venet. 788. Fol. l . J2 ?r.
Idem liber Charta max. 18 Thlr.

Breui sumiihns redemtoris Pabularnm Aesopirarnm prodi-

hunt inttructissiinae editiones Bui'olicorum Graecorum , curante
Godofredo Herinanno, et Euri/iidis, curante Augusto Malthiae.
Tcxtus potarum Scholiaque iam collata sunt cum Codicibus
riniiiliim excussis Bibliolhecarum Italicarum etGallicarum. Scbo-
liastarum apparatus augobitur Scholiis ineditis ; accdent versio
nes latiuae , vberrimae Critices et Interpretation' copiae , deni-
que Indices his copiis congruentes et accuralissimi. Quid a lali-
hus ediloribus sperandum sit, omnes harnm litterarum periti
iulclligunt. De se redemtor profitetur, eo se liabilu cukuque lus
pvarstantissimorum potarum editiones ovnaturum esse , qui in-
terioribus enrujn dotibus plane respondeat. Ccteruiu duplex cu-
rnbitur genus editionum : alterum deslinatum bealioribus , cbar-
t.irum pulchritudine tabularumque aenrarum artificio exsplen-
desceus > alterum in vsus minus fortuuatorum.