Louis de Brouckre

Het Socialisme - Praktijk en theorie

Geschreven: 193x
Bron: Brochure Rode Pijlen, met andere auteurs: Marcel Dat, S. De Wolff, Uitgave van
Excelsior, Antwerpen, 50 p., monografie
Deze versie: spelling en punctuatie
Transcriptie/HTML en contact: Adrien Verlee, voor het Marxists Internet Archive

Laatste bewerking: 11 juli 2009

Indien men aangekondigd had dat ik de leer van de

Belgische Werkliedenpartij zou uiteenzetten, dan heb ik, Verwant:
geleid door verschillende overwegingen daarvan afgezien. Lenin en het
In plaats van de officile theorie, zal ik dus slechts enkele probleem van het
persoonlijke standpunten uiteenzetten. proletarisch
klassenbewustzijn
Wat is socialisme?

Het socialisme is niets anders dan de theorie van de arbeidersbeweging. De

socialistische leer is als het ware een poging om in algemene termen de
arbeidersbeweging te formuleren. Reeds bij Babeuf[1] en Owen[2] ontpopt het socialisme
zich als een verklaring der beweging. Proudhon[3] maakt de theorie van de
verdedigingsbeweging der klassen welke men wil proletariseren. Hoewel in mindere mate
is Fourrier[4] eveneens een theoreticus der arbeidersbeweging. De problemen, ontstaan
uit de proletarisering der massas, hebben op zijn theorie ingewerkt. Dit verband tussen
beweging en leer is slechts gedeeltelijk waar voor de theorien van Saint Simon.[5] Bij
een aandachtige beschouwing zal men zelfs in Campanellas[6] geschriften de invloed
van de arbeidersbeweging vinden. Het socialisme ontstaat dus uit de beweging. Hendrik
De Man daarentegen gelooft niet dat de socialistische ideen uit de arbeidersbeweging
komen. Volgens hem ontstaan de socialistische ideen bij burgerlijke geleerden en
intellectuelen. Dit is echter een valse opvatting. Volgens deze theorie zou een volksleider
het volk kunnen leiden waar en zoals hij het verkiest. Een intellectueel heeft slechts
invloed voor zover hij de behoeften der massas in duidelijke termen weet weer te geven.
Een volksleider kan slechts de massa leiden daar waar deze heen wil. Een bekend leider
heeft dit typisch weergegeven wanneer hij zegde: Ik was hun leider en moest hen dus
volgen. De opvatting van Hendrik De Man is niet enkel verkeerd maar tevens gevaarlijk
voor de arbeidersbeweging, alsook voor de intellectuelen. Deze laatsten konden daardoor
eens geloven dat het hun taak is nieuwe gedachten uit te vinden en deze door het
proletariaat te doen aannemen. De praktijk heeft bewezen dat de enigen die het
proletariaat werkelijke diensten hebben bewezen, gekomen zijn; met het doel om te leren
en niet met het doel om te onderrichten.
 Er bestaan geen absolute waarheden. De sterrenkundigen hebben de wetten der
zwaartekracht moeten veranderen omdat er een fout was. De wetenschappelijke arbeid
van systematisering is slechts aan het begin. Het is een grote zeldzaamheid in de sociale
wetenschappen dat de theorie de loop der gebeurtenissen kan voorspellen. Op sociaal
gebied tasten wij nog in het duister zonder enige wetenschappelijke zekerheid. Daarom
mogen onze theorien niet te eng zijn, zij moeten grote mogelijkheden laten. Wij moeten
ons verrijken met de ideen van alle grote denkers, niet om ze allen aan te nemen, maar
om er een theorie uit af te leiden in overeenstemming met ons temperament. Tussen de
verschillende leerstelsels is er een dat een grote invloed heeft uitgeoefend, dat is het
marxisme.

Welke zijn de oorzaken van het succes van een theorie en in hoeverre is het marxisme
nog in staat ons in de praktijk der arbeidersbeweging als leidster te dienen? De grootste
eigenschap van het marxisme is zijn kneedbaarheid. Van 1847 tot aan Marxs dood heeft
deze theorie [zich] met een buitengewone lenigheid aan de maatschappelijke evolutie
weten aan te passen. Deze leer is een uitdaging aan de burgerij. Het proletariaat maant
zij aan, het werk der bourgeoisie voort te zetten. Deze theorie houdt rekening met drie
grote invloedrijke gebeurtenissen:

a) De Industrile Revolutie in Engeland[7];

Gevolgd door de theoretische beschouwingen die het hoofdbestanddeel der klassieke

Engelse staathuishoudkunde vormen.

b) De Franse Revolutie[8];

Met haar nieuwe opvattingen over democratie en de rechten van de mens.

c) De nieuwe stromingen in de Duitse Wijsbegeerte[9].

De leer die op deze drie maatschappelijke verschijnselen gesteund is, is dus in wezen
internationaal. Marx[10] ontleedt de burgerlijke economie zoals Ricardo[11] ze
formuleerde. Marx stelt zich de vraag waarom Ricardo halfweg blijft steken in plaats van
voort te gaan en de vinger op de wonde te leggen. Marx ging verder met zijn analyse en
ontdekte de schrijnende ongerechtigheid. De grote verdienste van Marx is de
onrechtvaardigheid aangetoond te hebben van wat de staathuishoudkundigen vr hem
als natuurlijk aannamen. Heel de tegenwoordige economische indeling der maatschappij
verdeelt de mensen in twee klassen: armen en rijken. Heel de verdienste van de
maatschappelijke activiteit komt enkel de bezitters ten goede. Marx zet deze theorien in
de klaarste termen uiteen. Maar doorheen deze koude economische analyses weeft hij
een nieuw element, vreemd aan de economisten van die dagen: de ethische gedachte
der rechtvaardigheid. Hij heeft aangetoond dat heel de organisatie van het kapitalistisch
stelsel gericht is tegen het proletariaat. Het marxisme steunt niet enkel op de klassieke
staathuishoudkunde maar tevens op de nieuwe beginselen der Franse Revolutie. Marx
was aangesloten bij de geheime genootschappen welke hun oorsprong vinden bij Babeuf.
Hij heeft er de invloed van ondergaan. De Revolutie van 1789 heeft een onvolledige
democratie geschapen, zij heeft wel de gelijkheid der rechten, maar niet de gelijkheid van
de eigendom verwezenlijkt. Het socialisme staat tegenover de oude burgerlijke
maatschappij, zoals het christendom stond tegenover de oude antieke samenleving. Marx
heeft de gelijkheid tegenover het princiep van de arbeid willen verwezenlijken. Het doel
van de arbeidersbeweging moest zijn de Franse Revolutie verder door te voeren tot de
instelling van de democratie van de arbeid. In de eerste tijden van het marxisme geloofde
men nog aan de verovering van de macht door gewelddadige middelen.

Evenals Hegel[12] geloofde Marx dat de ideen en tegenstellingen de synthese

vormden. Zo geloofde hij dat de inwendige tegenstrijdigheden van het kapitalistisch
stelsel de ineenstorting van dat regime zouden veroorzaken en een nieuwe maatschappij
zouden mogelijk maken. Door de klassieke economie is het Marx mogelijk aan te tonen
hoe het proletariaat slachtoffer is van de uitbuiting. Uit het idee der revolutie trekt Marx het
denkbeeld van de proletarische revolutie. Marx had een groot vertrouwen in een zeer
nabije revolutie. Hij beschouwde de Franse Revolutie als een enig middel van historische
vooruitgang. Hij kwam tot het besluit dat de geschiedenis een opeenvolging van
klassenstrijd is en dat heden ten dage het proletariaat het bewind in handen zou moeten
nemen.

Deze strijd verschilt van alle vorigen doordat het niet meer zal zijn een strijd waarin de
overwinnende klasse de overwonnene zal onderdrukken, het zal een strijd voor de
ontvoogding der gehele mensheid zijn. Het is de arbeidersbeweging die de strijd moet
leiden. Deze strijd die een politiek karakter draagt, moet tot doel hebben de verovering
van de politieke macht door het proletariaat.

De omstandigheden der verovering zullen verschillend zijn volgens de landen. Hier zal
men tot haar komen door gewelddadige middelen, ginds door het spel van de
parlementaire werkzaamheden. Het is deze verovering die de arbeidersklasse zich ten
doel stelt. Het proletariaat kan deze macht slechts veroveren wanneer zij haar volle
klassebewustzijn heeft verworven. Deze verovering is als het ware een historische
zending van het proletariaat.

In 1848 gelooft Marx nog aan een revolutionaire ommekeer van het maatschappelijk
stelsel. Meer en meer begint hij te geloven in de afdoendheid van langzame
hervormingen en in 1872 is hij overtuigd dat de overwinning kan bereikt worden door
wettelijke middelen.

Tot hier de voornaamste ideen die het marxisme behelst. Het is niet alles, maar als
het ware een schema.

Wij laten de theorien nu los om in de praktijk de voornaamste karaktertrekken van de

arbeidersbeweging op te zoeken en om na te gaan in hoeverre deze beantwoorden aan
het door Marx gegeven schema.

Heeft men sinds 1848 getracht de arbeidersbeweging op nieuwe basissen te

grondvesten?
 Men heeft wel geprobeerd het socialisme te baseren op psychologische en ethische
grondslagen, doch hebben deze pogingen tot nu toe niet veel resultaten opgeleverd. De
psychologische basis is te onzeker, te veranderlijk. De psychologie is wetenschappelijk
nog te weinig ontwikkeld. In de wetenschap dient men de onbekende factoren te
vervangen door bekende factoren. Wij hebben nog geen zekere, vaste psychologische
wetten gevonden

Freuds[13] aandeel in de zielkunde is voorzeker belangwekkend, maar nog te weinig

zeker om reeds als basis te dienen.

Het is een ijdele poging in de sociale wetenschappen te willen vaststellen of het de

economie is of de moraal die overheerst. In de wereld is noch economie, noch moraal,
deze begrippen zijn slechts willekeurige indelingen, gedaan voor de gemakkelijkheid der
studie. Men kan de economie en de psychologie niet abstraheren. De polemiek tussen
materialisten en idealisten is van zuiver metafysische aard.

Moeten wij ons inzake propaganda steunen op het economisch of op het moreel
standpunt?

Het is verkeerd deze vraag zo te stellen. Alle massabewegingen willen zich op de

moraal beroepen, maar er is toch een materile basis. Nemen wij een voorbeeld uit de
geschiedenis van het christendom. Vooraleer het volk over de ziel te spreken, houdt
Christus zich bezig het de materile goederen te verschaffen. Christus vermenigvuldigt de
broden. Hetzelfde zien we tijdens de Hervorming.[14] De eerste monniken spreken het
volk slechts over hun werkelijke nooddruft. Later maakt men daarover morele theorien.
Indien het socialisme er toe zou komen, abstracte en rein morele beginselen te
verkondigen, is het te vrezen dat de oorspronkelijke geestdrift zou verflauwen. De
arbeidersorganisaties hebben zich buitengewoon uitgebreid. Buiten de staat zag men nog
nimmer zulk een geweldige groepering van mensen. Er bestaat een zekere neiging naar
eenheid. Nemen wij bv. de vakverenigingen. In het begin slechts losse groeperingen,
tekent zich hoe langer hoe scherper een beweging naar concentratie af. De vakvereniging
houdt op locaal te zijn en begint zich uit te strekken in alle takken der industrie. Deze
beweging naar concentratie schijnt nog onvoldoende en men voorziet reeds het ogenblik
dat men tot een definitieve eenheid zal geraken.

Tezelfdertijd bemerken we hoe een samenwerking tussen vakverenigingen en alle

andere arbeidersbewegingen steeds groter en intensiever wordt. Het feit is klaarblijkelijk
en bewijst het streven naar eenheid der arbeidersbeweging. Welke is de diepe oorzaak
van deze ontwikkeling? Deze ligt in de evolutie van de industrie. De strijd der arbeiders
tegen hun meesters is bij voorbaat veroordeeld indien de arbeidersmassas niet
georganiseerd zijn. De overwinning is slechts gezamenlijk te behalen. Een staking wordt
nooit door enkelen gevoerd. Er is samenwerking tussen alle arbeiderskrachten. Een
staking brengt de gehele arbeidersbeweging in gang. Het is de algemene strijd voor het
proletarische recht, de politieke strijd dus die naar de eenheid stuwt. Het is geen louter
toeval dat daar waar de arbeidersbeweging geen politiek wil voeren, zij dit toch doet, zij
het in de gangen van het parlement, zij het in de Economische Raad van de
Volkerenbond. Deze toenadering tussen vakverenigingen en politieke groeperingen is dus
geen toeval. Wanneer het er om gaat de achturendag in te stellen, dan is het moeilijk het
onderscheid te maken tussen economische en politieke actie. Hetzelfde geldt wanneer
het gaat om het evolutierecht der arbeiders.

Collectieve verdragen en algemeen stemrecht zijn de twee machtigste wapens van het
proletariaat.

Meer en meer krijgen de collectieve verdragen kracht van wet. In Duitsland bestaat er
geen verschil meer tussen collectieve verdragen en gewone wetten.

Het collectief verdrag vormt geen contract, het is een stel regels en bepalingen,
waaraan arbeiders en patroons zich onderwerpen. Het beoogt niet alleen het bepalen van
de lonen, maar tevens de deelname der werklieden aan het opstellen der arbeiders- en
productievoorwaarden. Het collectief verdrag staat de democratisering van de industrie
toe. Zoals men ziet neigt heden ten dage de politieke actie van het proletariaat naar de
instelling van wetten. Daartoe bezigt het enerzijds de oude methoden der democratie,
d.w.z. de wetgevende actie, anderzijds het instellen van collectieve verdragen. Meer en
meer dringt de democratie in de arbeidersvoorwaarden door. Tussen socialisme en
democratie bestaat er overeenstemming. Tezamen vormen zij de volmaakte en algehele
vorm der arbeidersbeweging. Het doel der arbeidersbeweging is het instellen van de
politieke en economische democratie. De syndicale en politieke inspanning tracht naar
het gezamenlijk beheer door werklieden en patroons. De werklieden kunnen slechts op
een gedeelte van het beheer aanspraak maken. De tussenkomst van de patroon vindt zijn
rechtvaardiging in het feit dat hij de verbruikers vertegenwoordigt. Bestaat er nu geen
ander stelsel waar de verbruikers zelf hun eigen belangen verdedigen of waar de
belangen der verbruikers in overeenstemming zijn met die der voortbrengers?

Producenten en consumenten zijn dezelfde mensen van verschillend standpunt bezien.

De collectieve verdragen staan ons misschien toe de democratie in het
voortbrengingsproces aanzienlijk uit te breiden en om al de grote belangen daarin te doen
vertegenwoordigen. Slechts de democratie is in staat ons de overwinning der rede te
verzekeren. Reeds op het ogenblik dat Marx zijn Communistisch Manifest ontwierp was
de democratie het doel der arbeidersbeweging. Ook heden ten dage nog is de democratie
het doel der arbeidersbeweging. Indien het socialisme de wereld wil veroveren zal het
slechts zijn zolang het de kampioen der democratie blijft. Wij hebben gezien hoe de
arbeidersbeweging een neiging naar eenheid vertoont. Daarnaast zien wij een andere
beweging, meer en meer begint het socialisme zich uit te strekken tot de algeheelheid der
arbeiders. In den beginne organiseert het slechts een handjevol gespecialiseerde
arbeiders, nadien breidt de socialistische beweging zich uit tot de ganse arbeidersklasse.
Het socialisme heeft de bedienden en de functionarissen tot zich getrokken. De rangen
verbreden zich onder de invloed van een stijgende proletarisering. Intellectuelen,
geleerden, professoren treden tot de beweging toe. De wetenschap eist kostbare
instrumenten die slechts het grootkapitaal haar kan verschaffen. De druk van het kapitaal
wordt hoe langer hoe onverdragelijker en zo zien wij de intellectuelen in de rangen van de
arbeidersbeweging treden om hun vrijheid te bewaren en om hun wetenschappelijke
arbeid in alle onafhankelijkheid te kunnen voortzetten. De invloed van het grootkapitaal
doet zich ook meer en meer gevoelen in de industrie, waar hij onverdraaglijk wordt. Het
socialisme is enigszins verdwaald doordat het slechts de bijzondere belangen der
arbeiders verdedigde en het meer algemeen belang verwaarloosde. De mensheid moet
zich organiseren in het teken van de arbeid. Het socialisme moet alle mensen verdedigen.

Door welke middelen moet de arbeidersklasse de maatschappelijke veranderingen

voltrekken?

Hoe meer het socialisme zich ontwikkelt des te meer moet het zich mengen in alle
domeinen van het dagelijks leven. Overal waar het socialisme zich ontwikkelt en
machtiger wordt gebruikt het alle middelen om verbeteringen in te voeren in verband met
het socialistisch ideaal. Het socialisme heeft zich op het pad van reformisme begeven.
Wanneer men vroeger sprak van een nieuwe maatschappelijke orde in te stellen, dan
veronderstelde men een gewelddadige ommekeer. Moet men uit het reformistisch
standpunt besluiten dat de vroegere socialisten ongelijk hadden? Moet men de hoop op
een radicaal vernieuwde wereld opgeven? Moet de slotsom van alle reformistische
overwegingen zijn, dat de revolutionaire overlevering afgedaan heeft? Sommige
kameraden geloven, steunende op de biologie, aan een onafgebroken, doorlopende
evolutie. Wij bevinden ons in een onzekere periode waar geen enkele zekere theorie een
onfeilbare voorlichting geeft. De evolutie van het socialisme is grotendeels een abnormale
evolutie. Het socialisme heeft beduidend op de loop der geschiedenis ingewerkt. De
arbeidersklasse heeft door de oorlog plotseling een buitengewone grote kracht verkregen,
langs de andere zijde wordt de invloed van de banken steeds belangrijker. Sinds de
oorlog schommelt de wereld tussen deze twee grote invloeden. De arbeidersbeweging
heeft plotseling een macht verworven die misschien niet in overeenstemming is met haar
graad van rijpheid. Deze nieuwe toestand is niet verkregen langs geleidelijke weg, maar
wel plotseling. De evolutie der arbeidersbeweging gaat met sprongen vooruit en soms ook
achteruit. De beweging verzekert de arbeidersklasse haar ervaring. De vage en onzekere
verzuchtingen van vroeger concretiseren zich en nemen vaster vormen aan. Daar het
socialisme zich aan het verwezenlijken is heeft het de ervaringen opgedaan waarmee het
in sociale aangelegenheden iets kan bereiken. De veroveringen geven nog een andere
eigenschap: het bewustzijn van onvoldaanheid. Het zijn niet de werklui die in de meest
ellendige toestanden leven, die het meest naar lotsverbetering haken. Sinds de
werklieden van het welzijn hebben geproefd, willen zij steeds meer van dit welzijn.
Wanneer de werklieden pensioenen ontvangen, beginnen zij pas de ontoereikendheid der
pensioenen te beseffen.

De grootste eigenschap van het reformisme is dat het de zucht naar meer
hervormingen ontwikkelt.

Alles wel beschouwd is een onbepaalde opeenstapeling van hervormingen

onwaarschijnlijk. Het kapitalistisch milieu biedt hoe langer hoe meer tegenstand aan
nieuwe hervormingen. De weg van geleidelijke hervormingen kan niet leiden tot de
algehele verovering der macht. In den beginne hebben de patroons in een zekere
syndicale controle toegestemd. Wanneer men werklozenkassen instelde, hebben de
patroons zich aan een zekere arbeidsinspectie onderworpen. Men moet echter rekening
houden met de sterker wordende tegenstand der bourgeoisie. Wanneer men in Duitsland
de sociale verzekeringen instelde, toonden de patroons zich daarvan felle voorstanders.
Zij rekenden er op dat deze de vooruitgang van het socialisme zouden tegenhouden.
Nieuwe begeerten zijn echter in de schoot der arbeidersklasse ontstaan. De patroons
hebben hun standpunt daarna gewijzigd en heden ten dage is hun tegenstand tegenover
de sociale verzekeringen zeer groot. Het proletariaat kan dus niet immer op hervormingen
steunen. De tegenstand van de geprivilegieerde klassen neemt toe. Het fascisme,
uitdrukking van de kapitalistische weerstand groeit en schijnt vastbesloten tot de aanval.
De veronderstelling van een revolutie blijkt waarschijnlijker dan ooit. De revolutionaire
missie van het proletariaat blijkt dus wel juist te zijn. Deze aanduiding is een methode
waar de arbeidersklasse zich op moet steunen. In de dagelijkse strijd moet men een
revolutionair idee leggen. Men mag de hervormingen niet aanzien als een doel in zich.
Men moet altijd het doel vast voor ogen houden. De dagelijkse verwezenlijkingen mogen
het visioen der toekomst niet verduisteren. Zij moeten beschouwd worden als
gedeeltelijke verwezenlijkingen van een ideaal dat men zich voorbehoudt later meer
algeheel te verwezenlijken. De overwinning van het proletariaat is onderworpen aan de
voorwaarde dat men het doel niet uit het oog verliest. Niemand kan grootse daden
verrichten wanneer hij zich geen verheven ideaal voor ogen houdt. De zending van het
proletariaat is alle werkers te groeperen die onder de verdrukking der kapitalistische
machten staan, hun vrijheden te waarborgen, en de politieke en economische democratie
te bevorderen. Vr alles echter dient het proletariaat klaar bewust te worden van de
boodschap die het te vervullen heeft. Slechts het proletariaat is in staat de harten te
verwarmen.

_______________
[1] Babeuf: Frans volksleider, geboren te St. Quentin, in 1760 en gestorven in 1797 op
het schavot, na te hebben opgestaan tegen het Directoire, de toenmalige regering.
[2] Owen: Engels filantroop, ontwerper van de coperatieven van productie en verbruik
(1771-1858).
[3] Proudhon (Pierre-Joseph): Frans socialist en politiek schrijver (1809-1865).
[4] Fourrier: Frans filosoof en socioloog, leider van de Ecole phalantrienne, d.i.
vereniging van arbeiders in gemeenschap levend (1772-1837).
[5] Saint-Simon: Frans filosoof (1760-1825), stichter van de politieke en sociale school:
Les Saint-Simoniens.
[6] Campanella: Italiaans filosoof (1568-1639), bestreed de scholastiek (onderwijs in de
filosofie, zoals dit gedaan werd in de middeleeuwen) en verklaarde het proefondervindelijk
onderwijs alleen bevoegd.
[7] Industrile revolutie in Engeland: Einde 18e en begin 19e eeuw, gebeuren er
belangrijke technische uitvindingen, die in ruime mate de mechanisering van de nijverheid
voor gevolg hebben: stoom, enz. De machine neemt stilaan de plaats in van de werkman.
Gevolgen: 1 Chronische werkloosheid, lage lonen, lange werktijd; 2 Gebruik van
vrouwen en kinderen in de fabrieken.
[8] Franse revolutie: 1 In economisch opzicht volstrekte breuk met het middeleeuws
stelsel van de corporaties en van de reglementen van de arbeid naar middeleeuws model.
2 De bourgeoisie doet haar rechten gelden tegen adel en geestelijkheid, voor sociale en
politieke vrijheid. De Franse revolutie staat dus in het teken van de klassenstrijd.
[9] Duitse filosofie: Hegel met zijn ontwikkelingsfilosofie Das sein is ontwikkeling van het
denken. Al wat waar is, is werkelijk. Klassenstrijd komt voort door toepassing van de
filosofie van Hegel: tegenstellingen, werkzame dialectiek der geschiedenis.
[10] Marx: Duits wijsgeer, staathuishoudkundige, schrijver van Het Kapitaal. Hij is de
incarnatie van het socialisme van de 19e eeuw. Uit alle aanklachten, uitingen van
ergernis, van verontwaardiging over de onrechtvaardige inrichting der samenleving, heeft
hij een machtig systeem opgebouwd, een groots programma. Men kenmerkt Marx met
n woord: geweldig. Zijn socialisme is een doordringende kreet naar sociaal recht. Zijn
verontwaardiging uit zich in haat tegen de heersende maatschappij.
[11] Ricardo: Engels economist, geboren te Londen (1772-1823) een der eerste theoretici
van de klassiek-politieke staathuishoudkunde. Hij is de schrijver van de beroemde
Principes der politieke Economie. Hij stelde de wet van de grondrente op.
[12] Hegel: Duits filosoof (1770-1831). Heeft in Duitsland grote invloed gehad.
[13] Freud: Oostenrijks zenuwarts. Bekend als de ontwerper van een nieuwe zielkundige
theorie: De theorie van het onderbewuste. Hij verklaart hysterie door herhaald
terugdringen van complexen. Volgens hem zijn alle gevoelens te verklaren door de
libido.
[14] Hervorming: inz. de kerkelijke hervorming van de 16e eeuw.

Socialism - Practice and Theory

Written: 193x
Source: Brochure Red Arrows, with other authors: Marcel Deat, S. Wolff, Edition of
Excelsior, Antwerp, 50p, monograph.
This version: spelling and punctuation
Transcription / HTML and contact: Adrien Verlee , for Marxists internet Archive

Last update: July 11, 2009

If they had announced that I would explain the doctrine of

the Belgian Labour Party, I am guided by several Related:
considerations refrained. Instead of the official theory, so I will Lenin and the
explain only some personal views. problem of
proletarian
What is socialism? class
consciousness
Socialism is nothing but the theory of the labor
movement . The socialist doctrine is like an attempt to
formulate the labor movement in general terms. Already at Babeuf [1] and
Owen [2] emerged socialism as an explanation of the movement. Proudhon [3] makes the
theory of the defense motion of classes that they want proletarianization. Although to a
lesser extent Fourrier [4] also a theoretician of the labor movement. The problems arise
from the impoverishment of the masses, have been working on his theory. This
connection between movement and learning is only partly true for the theory of Saint
Simon. [5] In a careful examination one will even Campanella's [6] writings find the
influence of the labor movement. Socialism thus arises from the movement. Hendrik De
Man on the other hand does not believe that socialist ideas come from the labor
movement. According to him, the socialist ideas arise in bourgeois scholars and
intellectuals. However, this is a false conception. According to this theory, a nation leader
could lead the people where and how he prefers it. An intellectual affects only to the
extent that he can give the needs of the masses in clear terms knows. A popular leader
can lead the masses only where it wants to go. A famous leader, this typically displayed
when he said: "I was their leader and had to follow them." The idea of Hendrik De Man is
not only wrong but also dangerous for the labor movement, as well as the
intellectuals. The latter could thus believe their job is to invent new ideas and this by
suggesting to the proletariat. Practice has proved that the only ones who have proven the
proletariat actual services have come; with the goal of learning, and not for the purpose to
teach.

There are no absolute truths. The astronomers had to change the laws of gravity
because there was an error. The scientific work of systematization is only the beginning. It
is a great rarity in the social sciences that the theory can predict the course of events. In
the social field, we still groping in the dark without any scientific certainty. Therefore our
theories should not be too scary, they must show great potential. We must enrich
ourselves with the ideas of great thinkers, not to answer them all, but there is a theory to
derive consistent with our temperament. Between the different learning systems is one
that has had a great influence, which is Marxism .

Which are to serve the causes of the success of a theory and to what extent is Marxism
still allow us in practice of the labor movement as a leader? The greatest feature of
Marxism is its malleability. From 1847 to Marx's death this theory [is] able to adapt with
extraordinary agility to social evolution. This teaching is a challenge to the citizenry. The
proletariat she exhorts, to continue the work of the bourgeoisie. This theory takes into
account three major influential events:

a) The Industrial Revolution in England [7] ;

Followed by the theoretical considerations which form the main component of the
classical English political economy.

b) The French Revolution [8] ;

With her new ideas about democracy and human rights.

c) The new trends in German Philosophy [9] .

The doctrine is based on these three social phenomena, is essentially

international. Marx [10] decomposes the bourgeois economy as Ricardo [11] formulated
them. Marx asks himself why Ricardo halfway remains stabbing rather than go ahead and
put the finger on the wound. Marx continued with his analysis and discovered the glaring
injustice. The great merit of Marx is to have demonstrated the injustice of what
economists before him assumed as natural. Quite the present economic division of
society divides people into two classes: rich and poor. Quite the achievement of social
activity is only the owners benefit. Marx put these theories in the clearest terms apart. But
through this cold economic analysis he weaves a new element foreign to the economists
of that time: the ethical concept of justice. He has shown that very specific organization of
the capitalist system by the proletariat. Marxism is not only based on the classical political
economy but also to the new principles of the French Revolution. Marx was a member of
the secret societies which have their origin in Babeuf. He has to be affected. The
revolution of 1789 has created an incomplete democracy, it does have equality of rights,
but not achieved equality of ownership. Socialism is opposed to the old bourgeois society,
such as Christianity faced the old antique society. Marx sought to achieve gender
opposite effect the principle of work. The goal of the labor movement had to enter the
French Revolution, further to the establishment of democracy at work. In the first times of
Marxism they still believed in the conquest of power by violent means.

As Hegel [12] Marx believed that the ideas and contradictions constituted the
synthesis. So he believed that the internal contradictions of the capitalist system would
cause the collapse of the regime and would allow a new society. By classical economics,
Marx is possible to show how the proletariat victim of exploitation. The idea of the
revolution, Marx draws the idea of the proletarian revolution. Marx had great confidence in
the very near revolution. He regarded the French Revolution as a sole means of historical
progress. He came to the conclusion that history is a succession of class struggle and that
today the proletariat would have to take control of the regime.

This fight is different from all the former because it will not be a fight in which the
victorious class will suppress the vanquished, it will be a struggle for the emancipation of
all mankind. It is the workers' movement which must lead the fight. This fight wearing a
political nature, should aim the conquest of political power by the proletariat.

The circumstances of the conquest will be different according to the countries. Here
you will come to her by violent means, there by the play of parliamentary work. It is this
conquest that the working class aims. The proletariat can only conquer this power when it
acquired its full class consciousness. This conquest is like a historical mission of the
proletariat.

In 1848 Marx still believes in a revolutionary reversal of the social system. More and
more he starts to believe in the adequacy of slow reforms and in 1872 he was convinced
that victory can be achieved by legal means.

Up here the main ideas involving Marxism. It is not everything, but if it were a schedule.

We now let go of the theory to look at the main characteristics of the labor movement in
practice and to what extent they conform to the schedule given by Marx.

One has since 1848 sought the labor movement to base new bases ?

It has tried to base socialism on psychological and ethical principles, but have yielded
such efforts have not many results yet. The psychological basis is too uncertain, too
changeable. The psychology is scientifically still underdeveloped. In science it is
necessary to replace the unknowns by known factors. We do not yet certain, fixed
psychological laws found

Freud [13] share of psychology is certainly interesting, but certainly not enough to
serve as a basis already.

It is a vain attempt to want to establish in the social sciences or economics or morality

that prevails. In the world is neither economic nor moral, these concepts are merely
arbitrary classifications done for ease of study. One can not abstract economics and
psychology. The controversy between materialists and idealists is purely metaphysical
nature.

We must support our propaganda on the economic or the moral standpoint ?

It is wrong to ask this question so. All mass movements like on the moral appeals, but
there is still a material basis. Let us take an example from the history of
Christianity. Before the people speak about the soul, Christ is engaged to provide the
material goods. Christ multiplied the loaves. We see the same during the
Reformation. [14] The first monks the people speak only about their real
necessities. Later one makes about moral theories. If socialism would come, abstract and
pure to proclaim moral principles, it is to be feared that would dissipate the initial
enthusiasm. The workers' organizations have extremely expanded. Outside the state they
never saw such a great group of people. There is a certain tendency towards unity. In the
beginning only loose groups, emerges more and more sharply off a movement towards
concentration. The union ceases to be local and begins to extend into all branches of
industry. This movement towards concentration seems insufficient and it already provides
the time that one will get a final unit.

At the same time we notice how a collaboration between trade unions and other
workers' movements is getting bigger and more intense. The fact is evidently proving the
objective unity of the labor movement. What is the deep cause of this development? It lies
in the evolution of the industry. The struggle of the workers against their masters is
condemned in advance if the working masses are not organized. The victory can be
achieved only jointly. A strike is never spoke a few. There is cooperation between all labor
forces. A strike brings the entire labor movement in motion. It is the general struggle for
proletarian law, the political struggle so that propels the unit. It's no mere coincidence that
where the labor movement would carry no politics, they do, but in the corridors of
parliament, be it in the Economic Council of the League of Nations. This rapprochement
between unions and political groups is not a coincidence. When it comes to set the eight-
hour day, it is difficult to distinguish between economic and political action. The same is
true when it comes to the evolution law of the workers.

Collective agreements and universal suffrage are the two most powerful weapons of
the proletariat .

More and more get the collective agreements the force of law. In Germany there is no
difference anymore between collective agreements and ordinary laws.
 The collective agreement is not a contract, it's a set of rules and regulations to which
workers and patrons submit. It not only seeks to determine wages, but also the
participation of the workers in the drafting of labor and production conditions. The
collective agreement allows the democratization of the industry. As can be seen tending
today the political action of the proletariat to the imposition of laws. To this end uses the
one hand, the old methods of democracy, ie the legislative action, on the other hand bring
collective conventions. More and more democracy in the working conditions
penetrates. Between socialism and democracy there is agreement. Together they form
the perfect and overall shape of the labor movement. The goal of the labor movement is
to set the political and economic democracy . The trade union and political effort trying to
joint management by workers and employers. The workmen can make only a portion of
the entitlement management. The intervention of the pattern is justified by the fact that he
represents the consumers. There is now no other system where the users themselves to
defend their own interests, or where the interests of consumers in line with those of the
originators?

Producers and consumers have seen the same people from different point of
view. Collective agreements may allow us to significantly expand democracy in the
production process and to be represented all the major interests therein. Only democracy
is able to assure us victory of reason. Already at the time Marx Communist Manifesto
designed to democracy was the goal of the labor movement. Even today still democracy
is the goal of the labor movement. If socialism wants to conquer the world it will only be as
long as it remains the champion of democracy. We have seen how the labor movement
has a tendency towards unity. We also see another movement, more and more socialism
begins to extend to the total of the workers. In the beginning organizes only a handful of
specialized workers, then the socialist movement extends to the entire working
class. Socialism has the servants and officers drawn to him. The ranks broaden under the
influence of a rising proletarisation. Intellectuals, scholars, professors join the
movement. Science requires costly instruments that only big business can provide it. The
pressure of capital becomes more and more intolerable, and so we see join the
intellectuals in the ranks of the labor movement to preserve their freedom and to continue
their scientific work independently. The influence of big business also occurs more and
more felt in the industry where it is unbearable. Socialism is somewhat lost because it
defended only the particular interests of the workers and neglected the more general
interest. Humanity must organize itself under the sign of labor. Socialism must all defend
people.

By which means the working class must accomplish social change ?

The more socialism develops, the more need to mix it in all areas of daily life. Wherever
socialism develops powerful and is used all means to introduce improvements with regard
to the socialist ideal. Socialism has embarked on the path of reformism. When we spoke
earlier of establishing a new social order, one assumed a violent reversal. Should one
conclude from the reformist view that the former socialists were wrong? One must give up
the hope of a radically new world? Should the conclusion of all reformist considerations
that have undermined the revolutionary tradition? Some comrades believe Drawing on
biology, on an uninterrupted, continuous evolution. We are in a period of uncertainty in
which no certain theory provides an infallible information. The evolution of socialism is
largely an abnormal evolution. Socialism has significantly incorporated in the course of
history. The working class has suddenly acquired by the war an extraordinary great
power, on the other side, the influence of the banks is becoming increasingly
important. Since the war rocks the world between these two major influences. The labor
movement has suddenly acquired a power that may not be consistent with its degree of
maturity. This new state is not obtained by a gradual way, but suddenly. The evolution of
the labor movement moves forward by leaps and sometimes backward. The move
ensures the working class her experience. The vague and uncertain aspirations of former
materialize and take more solid forms. Since socialism is to achieve is has gained the
experience which it can achieve something in social matters. The conquests give yet
another feature: the consciousness of dissatisfaction. It is not the workers who live in the
most miserable conditions which hooks most to betterment. have tasted since the workers
welfare, they want more and more of this welfare. When the workers receive pensions,
they only begin to realize the inadequacy of pensions.

The greatest feature of reformism is that it develops the desire for more reforms .

All things considered it is an indefinite accumulation of reforms unlikely. The capitalist

environment offers more and more resistance to new reforms. The path of gradual reform
can not lead to the complete conquest of power. In the beginning the employers have
agreed to a certain trade union control. When instituted unemployed greenhouses,
patrons have surrendered to a certain labor. However, one must take into account the
stronger resistance of the bourgeoisie. When you set up your social insurance in
Germany, the bosses expressed their fierce advocates. They figured out that this would
stop the progress of socialism. However, new desires arose in the bosom of the working
class. Patrons have subsequently changed their position and today their opposition to the
social insurance is very strong. The proletariat can not always rely on reform. The
opposition of the privileged classes increases. Fascism, expression of capitalist resistance
grows and seems determined to attack. The assumption of a revolution appears more
likely than ever. So the revolutionary mission of the proletariat turns out to be correct. This
designation is a method in which the working class must rely on. one has to put a
revolutionary idea in the daily struggle. One should not regard the reform as a goal in
itself. One should always aim retain in mind. The daily achievements should not obscure
the vision of the future. They should be regarded as a partial creations of an ideal that one
reserves later to achieve overall more. The victory of the proletariat is subject to the
condition that the target does not lose sight of. No one can perform great deeds when he
has no lofty ideal in mind. The mission of the proletariat is to group all the workers who
are the capitalist powers under the oppression, to guarantee their freedoms and to
promote political and economic democracy. But above all it must be done proletariat
aware of the message to play it. Only the proletariat is able to heat the hearts.

_______________
[1] Babeuf French demagogue, born in St. Quentin, in 1760 and died in 1797 at the
scaffold, after having risen against the "Directoire", the then government.
[2] Owen: English philanthropist, designer of the cooperatives of production and
consumption (1771-1858).
[3] Proudhon (Pierre-Joseph): French socialist and political writer (1809-1865).
[4] Fourrier French philosopher and sociologist, leader of the "Ecole phalantrienne" ie
union of workers in community living (1772-1837).
[5] Saint-Simon, French philosopher (1760-1825), founder of the political and social
school: "Les Parisiens Saint-Simon."
[6] Campanella Italian philosopher (1568-1639), fought scholasticism (education in
philosophy, as was done in the Middle Ages) and explained the experimental teaching
only competent.
[7] Industrial Revolution in England: End of 18th and early 19th century, done major
technical inventions, which largely have the mechanization of the industry due to:. Steam,
etc. The machine will gradually take the place of the workman. Consequences: 1. Chronic
unemployment, low wages, long working hours; 2 The use of women and children in the
factories.
[8] French Revolution: 1. Economically absolute rupture with the medieval system of the
corporations and the regulations of the labor to medieval model. 2 The bourgeoisie
makes its rights against the nobility and clergy, social and political freedom. The French
revolution is so dominated by the class struggle.
[9] German philosophy of Hegel with its development philosophy of "Das sein" is
development of thinking. All that is true, it really is. Class struggle comes by applying the
philosophy of Hegel: opposites, active dialectic of history.
[10] Marx, German philosopher, economist, author of "Capital". He is the incarnation of
socialism of the 19th century. Out of all the charges, expressions of anger, of indignation
at the unjust arrangement of society, he has built a powerful system, a great
program. One Marx characterized by one word: amazing. His socialism is a screech to
social law. His outrage in hatred against the ruling society.
[11] Ricardo English economist, born in London (1772-1823), one of the first theorists of
classical political economics. He is the author of the famous "Principles of Political
Economy". He suggested the law of the land interest.
[12] Hegel, German philosopher (1770-1831). Germany has had a major impact.
[13] Freud: Austrian neurologist. Known as the designer of a new soul administration
theory: "The theory of the subconscious." He explains hysteria by repeatedly reducing
complexes. According to him, to explain all the feelings the "libido."
[14] Reform: esp. the ecclesiastical reform of the 16th century.