La dialectologia griega como fuente para el estudio de las migraciones indoeuropeas en Grecia

by F. Rodriguez Adrados
Review by: W. J. W. Koster
Mnemosyne, Fourth Series, Vol. 7, Fasc. 2 (1954), p. 157
Published by: BRILL
Stable URL: http://www.jstor.org/stable/4427601 .
Accessed: 25/06/2014 07:10

Your use of the JSTOR archive indicates your acceptance of the Terms & Conditions of Use, available at .
http://www.jstor.org/page/info/about/policies/terms.jsp

.
JSTOR is a not-for-profit service that helps scholars, researchers, and students discover, use, and build upon a wide range of
content in a trusted digital archive. We use information technology and tools to increase productivity and facilitate new forms
of scholarship. For more information about JSTOR, please contact support@jstor.org.

BRILL is collaborating with JSTOR to digitize, preserve and extend access to Mnemosyne.

http://www.jstor.org

This content downloaded from 91.229.229.162 on Wed, 25 Jun 2014 07:10:18 AM

All use subject to JSTOR Terms and Conditions
 DE NOVIS LIBRIS IUDICIA

F. Rodr?guez Adrados, La dialectolog?a griega como

fuente para el estudio de las migraciones indoeuropeas en
Grecia. Acta Salmaticensia iussu senatus Universitatis
edita, Filos, y Letr. V, 3. Universidad de Salamanca
1952. 72 p. Pr. 50 ptas.

Haec dissertatio linguistica magna ex parte in expositione metho-

dologica exemplis copiose et diligenter illustrata vertitur. Ex com-
paratione enim earum rerum, quae singulis dialectis propriae sunt,
de ratione chronologica et genetica inter eas intercedenti Adrados
concludit, dum historiae et archaeologiae testimoniis parcius eius
rationis affirmandae causa utitur. Proprietatis exempla triplicis
indolis esse demonstrat, quae tarnen non semper facile distinguatur;
constant aut in archaismo aut in innovatione aut in electione;
quo ultimo nomine id genus ab Adradio iure magni momenti
iudicatum designatur, in quo compluribus formis simul datis variae
dialecti varia selegerunt, e.g. in aoristis in -?a et in -sa desinentibus
(p. 27). Ex eis generibus archaismum minimum valere ad communem
quarundam dialectorum statum demonstrandum opinatur; contra
innovationibus plurimum tribuit. Quin etiam statuit dialectum
maxime innovantem tribus primae migrantis esse (p. 72); quod
in universum valere haud credam, cum diversi e ventus a chrono-
logia alieni in causa esse possint. Earn tribum inter Graecos Ionico-
Atticam esse putat (p. 31); quod aliis causis accedentibus fortasse
verum esse non negans peritioribus diiudicandum relinquo. Contra
negat (id quod multi opinantur) Aeolidem primam a communi
Graecitate segregatam esse (p. 36-45), dum demonstrare studet
ea proprietatis exempla, quibus Aeolis distinguitur, non apud Aeoles
solos vel apud eos non sine exceptione occurrere (e.g. 0 iuxta ?
et p, p. 43) aut innovationes recentiores, non priscae Graecitatis
reliquias esse (e.g. coniugatio athematica verborum contractorum,
Adradosii non semper subscribo ?
p. 42). Quamquam argumentis
e.g. Arcadum ??? (potius ?vC) pro ?de aliquid commune habere cum
Dorum (?) p?ta????? (p. 40) aut in tota Graecitate extitisse ped?
c. gen. iuxta ?et? c. dat. aut acc. (p. 39) ?, tarnen etiam de hac
quaestione paucis iudicare non ausim. Libro finem facit Latine
scripta Summa rerum, quae eis, qui mecum inter Hispanice nescientes
sunt, auxiliatur in legenda hac dissertatione cognitu dignissima.
Groningen, Verl. Heereweg 141. W. J. W. Koster

This content downloaded from 91.229.229.162 on Wed, 25 Jun 2014 07:10:18 AM

All use subject to JSTOR Terms and Conditions