Ringkasan muka surat [132-140]

3.3.1. Razaleigh Sebagai Pembela Asal DEB dan Legasi Abdul Razak.
Kepercayaan Razaleigh yang kuat dalam nasionalis telah membawanya ke arah yang berbeza
mengenai keistimewaan Melayu berbanding dengan ideologi Mahathir yang berakar umbi
mengenai penswastaan pelbagai organisasi dan Syarikat Berkaitan Kerajaan (GLC).
Sesetengah ideologi ekonomi yang dibawa oleh Mahathir telah menamatkan Dasar Ekonomi
Baru (DEB) yang membantu orang Melayu dalam ekonomi dan menghadkan keistimewaan
bukan Melayu. Namun, Razaleigh percaya bahawa DEB perlu diteruskan untuk menyusun
semula kepelbagaian etnik dan membantu permintaan majoriti Melayu dalam ekonomi.
Sebagai permulaan, Razaleigh satu individu yang berdiri teguh dengan dasar DEB yang
berhujah bahawa kesinambungan DEB adalah penting dan mendakwa bahawa keperluan
Bumiputera untuk mempunyai keistimewaan dan peluang utama dari segi ekonomi.
Dibandingkan Mahathir yang mempercayai keperluan dalam melaksanakan satu dasar
ekonomi baru kerana status ekonomi yang tidak seimbang di kalangan rakyat dan berubah-
ubah. Dasar Penswastaan akan membantu untuk meningkatkan ekonomi orang Melayu dan
menjemput syarikat asing untuk melabur. Walau bagaimanapun, Razaleigh berpendapat
bahawa pemimpin politik baru (dikenali sebagai Perdana Menteri) perlu mengekalkan dan
meningkatkan DEB dan bukan menggantikannya dengan dasar baru kerana DEB adalah satu
percubaan untuk meningkatkan KPI dan keistimewaan Bumiputera walaupun dasar ekonomi
baru yang dilaksanakan oleh Mahathir adalah sebahagiannya boleh diterima. Pandangan
Razaleigh, beliau percaya bahawa semua aset kerajaan seperti PETRONAS, bank Bumiputera
dan Fleet Holdings adalah antara pelakon utama yang membantu Melayu untuk memperbaiki
dan mengembangkan ketika tinggal dalam status berpendapatan rendah. Era Abdul Razak
mempunyai semangat nasionalis yang tinggi telah membantu Razaleigh untuk terus
pendiriannya untuk meneruskan DEB.

3.3.2 Kedudukan nasionalis Razaleigh, seperti yang ditunjukkan dalam kritikannya

terhadap dasar Mahathir.
Pertama, isu Melayu miskin di luar bandar. Razaleigh mempunyai semangat nasionalis
Melayu yang kuat yang membantu beliau mengkritik Mahathir untuk mengubah dasar
ekonomi baru. Dengan mengubah DEB, ketidaksamaan boleh berlaku dan ia akan
mewujudkan jurang besar antara orang Melayu dan bukan Melayu kerana ia akan
mengabaikan keistimewaan orang Melayu manakala negara menjadi kearah perindustrian dan
pertumbuhan. Sebilangan besar daripada kadar kemiskinan masih wujud walaupun
rangsangan ekonomi yang menunjukkan bahawa dasar ekonomi Mahathir menjadi lambat
kerana ia hanya jatuh daripada 18.4 peratus kepada 17 peratus sehingga 1990. Kedua, Pada
pengagihan etnik. Walaupun pertumbuhan ekonomi, jurang antara golongan miskin dan kaya
adalah lebih besar. Pengagihan kekayaan sedang dimonopoli dan diikuti dengan pelbagai
skandal yang diambil mudah oleh plumbum pentadbiran untuk pengagihan kekayaan yang
tidak sama rata antara orang Melayu dan bukan Melayu. Sebagai contoh, di bawah
kepimpinan Mahathir dari tahun 1983 sehingga tahun 1990 pemilikan saham hanya
meningkat 2.3 peratus berbanding berkongsi pemilikan di bawah kepimpinan sebelumnya. Ia
menunjukkan bahawa dasar ekonomi baru melaksanakan oleh Mahathir sebahagiannya gagal
kerana beliau mengabaikan pengagihan pemilikan sama rata antara kumpulan etnik dan pergi
ke arah yang berbeza. Ketiga, apabila pembatalan kawal selia ekonomi dan kesannya. Dasar
ekonomi baru seperti dasar penswastaan dan peningkatan pelaburan langsung asing telah
mengecawakan orang Melayu. Razaleigh percaya bahawa dasar tersebut harus mencerminkan
keistimewaan Melayu dan peluang dan bukannya memberi manfaat kepada syarikat-syarikat
asing yang menjemput pelaburan langsung asing ke Malaysia. Untuk membuat kesimpulan,
dasar ekonomi Mahathir telah menjemput pelaburan asing ke Malaysia untuk meningkatkan
ekonomi. Walau bagaimanapun, dasar ekonomi Mahathir tidak meningkatkan taraf ekonomi
Bumiputera dan mewujudkan lebih banyak jurang antara Bumiputera dan bukan Bumiputera
dalam ekonomi.