(Kwentong Singaporean)

ANG AMA

Salin ni Mauro R. Avena

TAGPUAN: Ito ay naganap sa isang maliit at sira-sirang barung-barong na

kakakitaan ng kasalatan sa lahat ng bagay.

TAUHAN:

AMA- Siya ay isang lasenggo na laaging binubugbog ang asawa at mga

anak. Nalwalan ng trabaho at lalong nakunsumi sa sarili.

INA- Siya ay maunawain, mahina at matiisin. Lahat gagawin niya para

maging maayos ang kanilang pamilya.

MUI-MUI- Siya ay walong taong gulang na bata. Walang kamuwang-

muwang. Saakitin at puro galis ang katawan.

TAGPO I

AMA: (pupunta sa puntod ng anak na may dalang supot. Mababakas ang

labis na pagsisisi sa nangyari.)

(Ano ang hangganan ng pagmamahal ng isang ama?)

TAGPO II

INA: (Takot na takot at nanginginig.)

AMA: (Magwawala) Wala na namang pagkain. Hayop kang babae ka. Wala
kang kwenta. (Sasapokin ang ina.)

INA: (Babagsak sa sahig at itoy mapapahagulgol.)

(Hanggang saan ang kayang tiisin ng pamilya para makamtan ang limos ng
pagmamahal?)

TAGPO III

MUI-MUI: (Umuungol ng mahaba at malakas at kating-kati sa kanyang galis.)

AMA: (Dadating ito at mukhang aburido dahil tinanggal sa trabaho. Lalong

maiinis dahil sa paghalinghing ni Mui-mui. Susuntukin si Mui-mui.)

MUI-MUI: (Nawalan ng malay.)

(Paano kung ang isang ama na haligi ng tahanan ay makagawa ng likong

desisyon? Na makakasira sa kanyang pamilya?)

TAGPO IV
INA: (Makikita ang anak na nakahandusay at hahaplusin ang mukha ng
anak.)

MUI-MUI: (Walang kagalaw-galaw.)

TAGPO V

AMA: (Pupunta sa puntod ng anak na may dalang supot. Mababakas ang

labis na pagsisisi sa nangyari.) Pinakamamahal kong anak, walang maiaalay
sa iyo ang iyong ama kundi ang mga ito. Sanay tanggapin mo.

(Tunay na sa bawat pag-iyak, pagpatak ng mga luha ay may pagbabagong

magaganap.)