Akademik Dizayn Dergisi

Journal of Academic Design

TÜRKER AŞAN’A ARMAĞAN: BİR AKADEMİK BİYOGRAFİ

GRATITUDE TO TÜRKER AŞAN: AN ACADEMIC BIOGRAPHY

Nurettin ÖZTÜRK*, Mustafa BULUŞ*

“Bu ülke bana ne istedimse verdi…”

*Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Denizli.
Özet
Akademik görevini bitirip emekli olanlar için armağan yazısı veya kitabı hazırlamak, Batı’da çok eski bir akademik
gelenektir. Türkiye’de de bu geleneğin son 50 yıldır yerleştiği görülmektedir. Bu yazıda bir yandan armağan
geleneği hakkında bilgi verilmekte, bir yandan da Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesinde 2001-2003 yılları
arasında dekanlık yaptıktan sonra 2008 Eylül ayında emekli olan Prof. Dr. Türker Aşan’ın mesleki yaşamı ve
çalışmaları değerlendirilmektedir. Armağan geleneğinin yerleşmesi ve akademiye emek verenlerin çalışmalarının
sonraki kuşaklarca unutulmaması adına bu tür çalışmaların artması umulmaktadır. (Akademik Dizayn Dergisi,
2009;3(3):55-64).

Abstract
Preparing a gratitude article or a book for the academicians who were retired is a very old academic tradition in
western societies. It is seen (observed) that this tradition has been used in Turkey since last five decades.
In this article, information about gratitude article tradition were given, and also the professional life and the studies
of Prof. Dr. Türker Aşan, who was the dean of the Faculty of Education at Pamukkale University between 2001
and 2003 retired in September 2008, were evaluated. It is hoped that the gratitude article tradition will be
permanent and increase in this type of studies, for retired academicians and their studies will not be forgotten by
next generations. (Journal of Academic Design, 2009;3(3):55-64).

Cemil Meriç, İbn Haldun için “kendi semasında
tek yıldız” der. Romancı, şair ve edebiyat tarihçisi
Prof. Ahmet Hamdi Tanpınar da divan
edebiyatında şairlerin birbirlerini okuyarak
sürdürmediklerini, her birinin yüksek doruklar gibi
tekil yaşadıklarını söyler.
Hegel, toplumları tarihli ve tarihsiz olmak üzere
ikiye ayırır. Tarihli toplum devlet kurmuş,
devingen, ileri ve uygardır. Dolayısıyla tarihsiz
toplum da bunun karşıtıdır: Devletsiz, durağan,
geri ve ilkel… Burada kavram belirtilen eşitliksizci
çerçevesi içinde değil continuity-temadiyet-
süreklilik kavramı bağlamında kullanılacaktır.
Türkiye Türkolojisinin kurucusu Köprülü,
Saussure’ü çağrıştıran iki yöntemi bu alana
katarak kuruculuğu hak etmiştir: Tarihsel
süreklilik ve kültürel bütünlük… Türk tarihinde
sürekliliği toplumbilimsel ve insanbilimsel
verilerle kanıtlamak olanaklıdır. Özellikle politik
kurumların sürekliliğinde kuşku yoktur. Bu
bağlamda Türkler tarihsel veya tarihli bir ulustur.
Yazın ve düşün alanında Türklerin tarihli ulus
olup olmadığına gelince, bu noktada Meriç ve
Tanpınar’ın görüşleri bir duraklama ve tedirginlik
duygusu yaratmaktadır. Eski yazın yapıtlarının
bir bölüğünün adı bilinmesine karşın bugün bile
yitik oluşu, Orhun Yazıtlarından Kutadgu Bilig’e,
Divanu Lügati’t-Türk’ten Yunus Emre’ye değin
pek çok örneği içeren bir bölüğünün de
yüzyıllarca süren unutuluştan sonra Türk
Aydınlanması sürecinde bulunup yayınlanması
ve işlenmesi, sürekliliğin çağdaş zamanlarda
kurulmaya çalışıldığını gösterir.
Yeni zamanlarda bile bu tarihsizlik tutumunun acı
örnekleriyle sürdüğünü gözlemlemek zor değildir.
Ebüzziya Tevfik’in büyük yapıtı Nümune-i
Edebiyat-ı Osmaniye’si için Tanpınar “Unutulmuş
Bir Eser” nitelemesinde bulunur. Niyazi Berkes,
Türkçülüğün öncüsü Üç Tarz-ı Siyaset’in yazarı
ve Türk Tarih Kurumu’nun ilk başkanı Prof. Yusuf
Akçura için “Unutulan Adam” derken kendi
anılarına da “Unutulan Yıllar” başlığını
koymuştur. Öyleyse Türklerde nitel anlamda eski
veya yeni zaman ayrımı olmaksızın, nicel
düzeyde bazı değişmelere karşın “nisyan illeti”
olduğu ileri sürülebilir. İşte bu “illet”, bu cognitive
bozukluk, tarihsizliğin temel nedenidir. Yazmak
tek başına unutulmaktan kurtarmaz. Yazılanın
dolaşıma girmesi de gerekir.
Batı geleneğinde önemli kişiler için hazırlanan,
onların adına adanan derlemlere melanges,
anısına saygıyla hazırlanan derlemlere ise
hommage denir. Bu türden yapıtlarda adına veya

Nurettin ÖZTÜRK
Pamukkale Üniversitesi, Eğitim Fakültesi, Denizli
e-posta: nozturk@pau.edu.tr
Akademik Dizayn 2009;3(3):55-64.
anısına adama yapılan kişinin yaşamı, yapıtları,
sevdiklerinin ve kendisini sevenlerin anıları, yapıt
ve çalışmalarının değerlendirilmesi, anekdotlar,
ona saygı dolayısıyla meslektaşlarının yazdığı
doğrudan ya da dolaylı yazılar, resim ve belgeler
yer alır.
Bozkurt Güvenç’e Armağan kitabının başında yer
alan, Armağan Geleneği ve Armağan
Kitaplaşması (1994, s.6) başlıklı yazısında
Arslan Kaynardağ Türkiye’de armağan kitap
geleneği konusunda, kesin olmadığı uyarısıyla,
şu bilgiyi verir:
“Armağanlar bizde sanırım 1939'dan beri
yayınlanmaktadır. Bildiğim kadarıyla 1939'da
İstanbul'da Hukuk Fakültesi'nde Prof. Cemil
Bilsel'e Armağan yayınlanarak bu yolda birinci
adım atılmıştır.
Armağan kitaplarının daha çok Hukuk Fakültesi
profesörleri için çıkarıldığı anlaşılmaktadır. Başta
yavaş ilerleyen bu etkinlik sonra biraz
hızlanmıştır. Şimdi oldukça sık armağan
yayınlanıyor, görebildiğim son birkaç armağan
şunlardır: Bedrettin Tuncel'e Saygı (1985), Ruhi
Su'ya Saygı (1985) Prof Dr. E. Hirsch'in
Hatırasına Armağan (1986), Mazhar Şevket
İpşiroğlu’na Saygı (1987) Murat Sarıca Armağanı
(1988), Prof Dr. Şükrü Elçin’e Armağan (1991),
Tarık Zafer Tunaya'ya Armağan (1992),
Humanist and Scholar, Essays in Honour of A.
Tietze 1(983), Jale Baysal’a Armağan (1993)
Elinizdeki Bozkurt Güvenç'e Armağan ile
değerbilirlik zincirine yeni ve güzel bir halka daha
ekleniyor.”
Bugünlerde özellikle yazın, felsefe ve toplum
bilimleri alanında gerek akademik, gerekse
akademi dışı adlara adanan armağanların
görünür bir yoğunluğa ulaştığı
saptanabilmektedir. Yazının sonunda bu diziden
örnekler kitap kapaklarının resimleri biçiminde
okuyucunun ilgi ve bilgisine sunulmuştur.
Bu satırların yazarlarından biri, on beş yıl kadar
önce, Türkiye’nin ilk din sosyolojisi doktoru Prof.
Dr. M. Rami Ayas için bir onur toplantısı
düzenlemek ve bir armağan kitap yayımlamak
için çabalamış, ne yazık ki bu tasarısı, yetiştirdiği
veya emek verdiği akademisyenlerin ilgisizliği,
dağınıklık ve imkansızlık gibi nedenlerle
gerçekleşememiştir. O tasarıdan geride yalnızca
bir yazı kalmıştır.1
Soyut yaşamın gerçekleşmiş somut bölümüne
ömür denir. Yaşam olgu, ömür olaydır. Yaşam
yaşantılar toplamı, ömürse anılar toplamıdır. Bu
anıların bir bölüğü içsel yaşantılarla yoğrularak,
1 havzasında giyecektir. On beş yıl süren bu
Öztürk, N., “Rami Ayas İçin”, Bilge, Yaz 21, 108-
112 (1999)
56
ÖZTÜRK N.
bir bölüğü de kamusal yaşantılarla karışıktır.
İçsel ağırlıklı yaşantılar biyografi veya
otobiyografide yansıtılır. Kamusal yaşantıları ise
özgeçmişler, Latincesi ile “curriculum vitae”lar,
kısaltmasıyla belirtilecek olunursa cv’ler yansıtır.
“cv” ler bir tür yaşantılar sayım-dökümüdür.
Orada kişinin görevleri sayıp dökülerek ömrün
heder edilmediği, insanlığa katkılarda
bulunulduğu söylenmeye çalışılır. Kişi kendisi
yazarsa bu cv’yi, otobiyografi olur. Başkası
yazarsa biyografi ortaya çıkar. Anıda yazılmaya
değer görev ve yaşantılar, otobiyografide
anılmaya değer kişilik örüntüleri anlatılır. O
nedenle adeta hem bir yargılama, hem de bir
günah-çıkarmadır cv’ler. Rousseau’dan beri
kamu hesabın sahibidir. Kamu yani okur…
Hesap sonraya değil yarına bırakılmaktadır artık.
Türkiye’de anı birikimi Tanzimat’tan sonra artar.
Otobiyografi ise son 25 otuz yıldır artmaktadır.
Bu tür, son on yılda söyleşi ile birleşerek ırmak
söyleşi-özyaşamöyküsü ortak türüne
dönüşmektedir.
Burada cv’si sunulan Türker Aşan, Eylül 2008
tarihi itibariyle emeklidir. Yarım yüzyıla yaklaşan
aktif mesleki çalışma yaşamından bu tarihte
ayrılmıştır.
CV’de de görüleceği üzere Prof. Aşan’ın yerli ve
yabancı periyodiklerde yayınlanmış pek çok
makalesi ve yaptırdığı tez vardır. Bunların
yanında Türk akademik yaşamı için onur verici
bir durum, hocanın çalışmalarına yapılan
uluslararası atıflardır.
Türker Aşan, Denizli’nin kuzeyinde tarımsal
yaşamın ağırlıklı olduğu, güneye göre geniş
ailenin daha erken çözüldüğü bir ortamda, 1
Kasım 1941’de dünyaya gelir. Kuzeyde, Çal
yöresinde tarımsal yapının kıt olanakları kişileri
gurbete ve sosyal mobiliteyi okumada aramaya
yöneltmektedir. Bu nedenle geleneksel bağlar
zayıflamaktadır. Güneyde tekstil aile işletmesi
biçiminde sürdüğü için bağlar daha sıkıdır.
Tarımda mekanizasyon da erken başlamıştır. Bu
alt yapı, Türker Aşan’ın sonraki yaşamında
dostluklarının sağlamlığında önemli rol oynar.
Doğal gelişimi içinde sonlanmayan ve bir tarihten
sonra yitirilen bağlar, ikincil grup ilişkisi içinde bir
gizilgüç olarak sürdürülecektir. Bu durum, onun
çalıştığı ortamlarda her zaman kapısının açık
olmasıyla somutlaşır.
Prof. Aşan, Amerika’daki lisansüstü öğrenimi
sırasında, sonradan Türkiye’nin akademik
kurumlarında üst düzeylerde görev alanlarla
dostluk kurar. Dönüşünde bütün cübbelerini Fırat
Elazığ dönemi, “mektepten memlekete dönüş” ile
Akademik Dizayn 2009;3(3):55-64.
biter. 1997’de Türker Aşan görev süresinin son
on bir yılını geçirip emekli olacağı doğduğu
yerdedir. Türk aydınının macerası, her zaman
olduğu gibi ve Şevket Süreyya’nın Suyu Arayan
Adam’ında belirttiği gibi “toprağa dönüş” ile
bitecektir.
Aslında Prof. Aşan’ın en kalıcı görevi Pamukkale
Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dekanlığıdır. 21
Mart 2003 tarihine dek üç yıl asaleten
sürdürdüğü ve bu tarihte ayrıldığı dekanlık
görevinde asıl yöneticilik başarısını sergilemiştir.
Bu dönem, YÖK ve Dünya Bankası ortak projesi
olarak Eğitim Fakültelerinin yeniden
yapılandırılması dönemidir. Fen-edebiyat
fakülteleri ile 1982’den beri ikizleştirilen eğitim
fakülteleri, sekiz yıllık zorunlu ilköğretim yasasına
uygun olarak bağımsız ve kendine özgü bir
işleyişe kavuşturulmak istenmiştir. Bu bağlamda
standardizasyona gidilmiştir. Standardizasyon bir
yandan da akademik yaşamla bağdaşmayan bir
merkezileşmeyi beraberinde getirmiştir.
Dekan Aşan yeniden yapılanma sürecinde iki
önemli yöntemle dönüşümün başarıyla
gerçekleşmesini sağlamıştır. Bunlardan ilki,
mükemmel dosyalama ve analitik yaklaşımıdır.
Bölüm ve anabilim dallarının eski ve yeni
dersleri, kontenjanları ve içeriklerini titiz bir analiz
ile bütün bileşenlerini dikkate alarak yeniden
düzenleme işinde örgütleyici, denetleyici ve
düzenleyici olmuştur. İkinci olarak da bu süreci
merkezileşme sancısı yaşatmadan en geniş
katılımla, ilgilileri eşit ve ortaklaşa çözüm
sürecine katarak sonuca ulaşmıştır. Bu tutumu
da gerçekte kişisel bir seçim olmaktan ziyade
onun konumuyla ilgilidir. Prof. Aşan dekanlık
görevinde profesyonel yönetici olarak çalışmıştır.
Profesyonelliğinin altında, fakültedeki hiçbir
bölüm ve anabilim dalına daha uzak ve daha
yakın bulunmaması yatmaktadır. Farklı bir
alandan gelmiş olmasının olumsuz yönlerini
olumluya çevirerek yansız bir konumda
durmuştur. Onun döneminde fakültede ilk kez iki
doçent profesörlüğe, bir yardımcı doçent
doçentliğe yükselmiştir. Ayrıca pek çok doktoralı
öğretim elemanı da yardımcı doçent olarak
akademiye kazandırılmıştır. Özlük haklarının
doğal akış içinde kullandırılması bakımından bu
dönem örnek alınması gereken uygulamalara
sahne olmuştur.
Akademik yükseltmeler sırasında adayları üst
makamlara birlikte giderek tanıtması, göreve
başladıktan sonra da bölüm elemanları ile bir
araya getirerek tanıştırması, sürdürülmesi
gereken önemli bir akademik geleneğin
tezahürüdür. Bu davranışını pek çok öğretim
üyesi bugün saygıyla anmaktadır.
57
ÖZTÜRK N.
Dekan Aşan’ın dönemindeki çok önemli başka
bir gelişme de fakülte dergisinin yeniden ele
alınarak ulusal hakemli dergi konumuna
yükseltilmesi ve ULAKBİM listesine girmesidir.
Bu başarı, kurduğu özverili ekiple ve dekanın
başkanlığında gerçekleştirilmiştir.
Dekan Aşan dekanlıktan istifa dilekçesini her
zaman yanında taşımıştır. Rektör insiyatifi ile
değil kendi çabası ile dekanlığa gelmesi ve
başarılarını kendi ellerine borçlu olması bu
tutumunun gerçek nedenidir.
Prof. Aşan’ın en doygun ve olgun olduğu iki
konu, babacan tutumu ve şu ya da bu
mensubiyete karşı yansız tutumudur. Kişisel ve
politik körlük veya radikalizm onda hiçbir zaman
gözlemlenmemiştir. Her personelle aynı ve eşit
uzaklıkta, her görüşe saygılı ve mesafeli, bunları
çoktan aşmış, belki de bunların tuzağına hiç
düşmemiş kişiliği ile Prof. Aşan kimsenin adamı
olmamak bakımından saygıyla anılacak bir örnek
olmuştur.
Bir aile babası olarak yöresinden taşıdığı
nispeten içedönük kişiliği ile sevgi veya nefretini
her zaman dizginlemiş, karşısında veya
gıyabında olan olumsuzlukları zamana bırakarak
erimesini sağlamıştır.
14 Ekim 2008 tarihinde hoca, dostlarıyla bir
yemekte buluşur. Fakültesinden ve yüksek
okuldan gelen isteklere olumlu yanıt vermeyen
hoca, o gün kendisine yapılan yemeğe katılım
çağrısını, işte bu babacan tutumu nedeniyle
kıramaz. Yemekte sevenlerinden bir kısmı vardır.
Hocanın mutluluklarından biri de, doktorasını
yönettiği ve şimdi Profesör olan bir öğrencisinin,
Aydın Yapar’ın yemekte bulunuşudur. Yemekte
söyleşi içten bir biçimde sürer. Katılanlardan biri
sorar: “Hocam, mutlu musunuz, özlediğiniz yerde
misiniz?” bu soruya hoca acı bir tebessümle
yanıt verir: “Siz varsınız ya… Bu ülke bana ne
istedimse verdi. Elbette mutluyum. Herşeyim var.
Yalnız bir şeyim hiç olmadı; parasızım…” Bu son
söz, yarım yüzyıla yaklaşan bir görevin sonunda
bilimin ne için yapıldığına ilişkin hem
duygulandıran, hem de onur veren bir yanıttır.
Makamlar geçicidir. O şimdi emekli.
Hoca şimdi ailevi nedenlerle Ankara’da
ve gönlü hep Denizli’de…
Prof. Dr. Türker Aşan, öğrencileri ve
meslektaşları tarafından adına bir armağan kitap
çıkarılmasını çoktan haketmiştir….
Akademik Dizayn 2009;3(3):55-64. ÖZTÜRK N.

Ekler:
1. Prof.Dr. Türker Aşan makamında ve meslektaşlarıyla…

Prof.Dr. Türker AŞAN’ın Özgeçmişi

Öğrenim Durumu ve Akademik Unvanlar
İlkokul : 1952, Çal Gazi İlkokulu
Ortaokul : 1955, Çal Ortaokulu
Lise : 1958, Denizli Lisesi
Üniversite : 1964, Ankara Üniversitesi Veteriner Fakültesi
Master : 1970, Columbia Üniversitesi, New York, ABD
Doktora : 1974, Tennessee Üniversitesi, Knoxville, ABD
Öğretim Görevlisi : 1975, Hacettepe Üniversitesi, Ankara
Yardımcı Doçentlik : 1983, Fırat Üniversitesi Elazığ
Doçentlik : 1984, Fırat Üniversitesi Elazığ
Profesörlük : 1991, Fırat Üniversitesi Elazığ

Görev Durumu
Kamu Sektörü
1964 : Sultansuyu Harası, Malatya (Veteriner Hekim)
1965 : Topçu Taburu, Trabzon (Veteriner Asteğmen)
1965-1966 : Hudut Alayı, Artvin (Veteriner Teğmen)
1966-1967 : Veteriner Müdürlüğü, Bingöl (Veteriner Hekim)
1981-1982 : Türkiye Atom Enerjisi Kurumu Lalahan Nükleer Araştırma
Merkezi, Ankara (MüdürYardımcısı)

Üniversite
1975-1981 : Hacettepe Üniversite Gıda Mühendisliği Bölümü, Ankara
(Öğretim Görevlisi)
1982-1983 : Fırat Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Kimya
Mühendisliği Bölümü, Elazığ (Öğretim Görevlisi)
1983-1984 : Fırat Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Kimya
Mühendisliği Bölümü, Elazığ (Yardımcı Doçent)
1985-1991 : Fırat Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Kimya
Mühendisliği Bölümü, Elazığ (Doçent)
1991-1997 : Fırat Üniversitesi Mühendislik Fakültesi Kimya
Mühendisliği Bölümü, Elazığ (Profesör Dr.)
1997-2008 : Pamukkale Üniversitesi Denizli Meslek Yüksekokulu (Prof.Dr.)

Yurt Dışı
1974-1975 : Food Science Associates, Dobbs Ferry, New York, (Gıda
Teknoloğu, Araştırma Danışmanı)

58
Akademik Dizayn 2009;3(3):55-64. ÖZTÜRK N.

İdari Görevler
Bölüm Başkanlığı PAÜ Denizli MYO 2003-2005
Dekanlık PAÜ Eğitim Fakültesi 2000-2003
Yüksekokul Müd. PAÜ Denizli MYO 1997-2000
Dekan Vekilliği PAÜ Teknik Eğit.Fak. 1998-1999
Dekan Vekilliği PAÜ İkt.veİd.Bil.Fak. 1998-1999
Müdür Vekilliği PAÜ Çivril MYO 1998-1998
Senato Üyeliği PAÜ Senatosu 1997-2003
Yön.Kur.Üyeliği PAÜ Yönetim Kurulu 1998-2003
Yüksekokul Müd. Fırat Üni. Teknik Bil.MYO 1993-1996
Enstitü Müd. Fırat Üni.Fen Bilimleri Enst. 1983-1990
Enstitü Müd. Fırat Üni.Fen Bilimleri Enst. 1991-1992
Senato Üyeliği Fırat Üniversitesi Senatosu 1983-1992
Senato Üyeliği Fırat Üniversitesi Senatosu 1993-1996
Yönetim Kurulu Üye. Fırat Üniversitesi Yönetim Kurulu 1996
Fakülte Kurulu Üye. Fırat Üni. Mühendislik Fakültesi 1983-1989
Dekan V. (çeşitli sürelerle) Fırat Üni. Mühendislik Fakültesi 1983-1989
Fakülte Yön.Kur.Üye. Fırat Üni. Mühendislik Fakültesi 1985-1989
Dekan V. (çeşitli sürelerle) Fırat Üni. Tekn.Eğit.Fak. 1984-1988
Müdür V. (çeşitli sürelerle) Fırat Üni. Sağlık Bil.Enst. 1983-1989
Müdür V. (çeşitli sürelerle) Fırat Üni. Sosyal Bilimler Enst. 1983-1989
Üniversitelerde Yapılan
Araştırmaları Değerlendirme
Kurulu Üyeliği YÖK 1988-1991

Eğitim – Öğretim Faaliyetleri

Dersler
Lisans dersleri
Pratt Institute, School of Professional Studies, New York, ABD
1974 : Teknolojik Gıda İşleme Laboratuarı.
1974 : Özel Araştırma Problemleri.

Hacettepe Üniversitesi Gıda Mühendisliği Bölümü

1978 : Gıda Bilimleri I
1978-1980 : Gıda Bilimlerine Giriş
1978-1980 : Gıda ve İnsan Biyolojisi
1978-1981 : Genel Gıda Kimyası
1978-1981 : Gıda Kimyası
1979 : Gıda Biyokimyası
1979 : Gıda Toksikolojisi
1979-1981 : Et ve Mamülleri Teknolojisi
1979-1981 : Özel Gıda Kimyası
1980-1981 : Et Endüstrisinde Kalite Kontrol Yöntemleri
1980-1981 : Gıda Mevzuatı ve Kontrolü

Fırat Üniversitesi Mühendislik Fakültesi

1984-1993 : Gıda Kalite Kontrolü

Fırat Üniversitesi Su Ürünleri Yüksekokulu

1985 : Su Ürünleri Teknolojisi

Fırat Üniversitesi Elazığ Meslek Yüksekokulu

1988-1990 : Gıda ve İçki Teknolojisi

Pamukkale Üniversitesi Denizli Meslek Yüksekokulu

2004-2008 : Gıda ve Personel Hijyeni

59
Akademik Dizayn 2009;3(3):55-64. ÖZTÜRK N.

2004-2008 : Yiyecek İçecek Hizmetleri Otomasyonu

Lisansüstü Dersler
Hacettepe Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi
1975 : Gıda Teknolojisi
1975 : Gıda ve Çeşni Maddeleri Kimyası
1976 : Gıdalarda Fiziksel ve Duyusal Analizler
1976-1977 : Beslenmede Kalori ve Proteinler
1977 : Beslenmede Karbonhidratlar ve Yağlar
1977 : Beslenmede Vitaminler ve Minareler
1977 : Gıdalarda Mikrobiyolojik Analizler

Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü

1984-1988 : Gıda Teknolojisi
1987 : Su Ürünleri Teknolojisi Prensipleri
1987 : Su Ürünleri Teknolojisi Özel Konular.
1987 : Madde Bazında Su Ürünlerine Uygulanan
Teknolojik İşlemler
1988-1991 : Katkı Maddeleri ve Kontaminantlar
1988 : Gıdalarda Doğal Toksik Maddeler
1988-1994 : Yeni Mamül Geliştirme
1988 : Gıda Teknolojisinde Özel Konular
1988-1991 : Dünya ve Türkiye Gıda Durumu
1988-1990 : Gıda Kalite Kontrolü
1988-1994 : Özel Gıda Kimyası
1988-1989 : Gıda Teknolojisinde Enzimler
1988-1991 : Gıda Paketleme
1989 : Gıda Teknolojisi I
1989 : Gıda Teknolojisi II
1989-1993 : Yün Ürün Değerlendirme

Danışmanlık Görevleri
Doktora
Hacettepe Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Fakültesi
Dr.Gülden Pekcan, 1979 : “Bebek ve Okul Öncesi Çağdaki Çocuklarda Deri
Kıvrım Kalınlığı Standardı ile İlgili Bir Araştırma”
Dr.Ayhan Temiz, 1978 : “Ülkemizdeki Çocuk Mamalarının İki Ayrı Yöntemle
Mikrobiyolojik Analizi”
Dr.Tülin Pirkul, 1977 : “Ankara-Çubuk Bölgesi Toplumunda Riboflavin
Yetersizliği Sorunu ve Bu Sorunun Gıdalara Uygulanan İşleme Yöntemleriyle
İlişkisi”

Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü (1988-1993)

Dr.Aydın Yapar, 1993 : “Balık Pastırması Üretimi Ve Kalite Parametrelerinin
İncelenmesi”
Dr.Nurhan Arslan, 1992 : “Şeker Pancarı Küspesinden Pektin İzolasyonu ve
Karakterizasyonu”

YÜKSEK LİSANS
Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü
Meral Turabik, 1995 : “Elazığ Yöresinde Satılan Sözmü Ballarda Türev
Spektrofotometri Yöntemiyle Oksitetrasiklin Ve Sülfamezatin Tayini”
Timuçin Mutlu, 1991 : “Elazığ Yöresi Süt Ve Ürünlerinde Nitrit Ve Nitrat
Miktarları”
Nurhan Arslan, 1988 : “Değişik Türlerden Balık Etlerinin Elektroforetik
Yöntemlerle Tanınması”

60
Akademik Dizayn 2009;3(3):55-64. ÖZTÜRK N.

Yayınlar
Uluslararası hakemli dergilerde yayınlanan makaleler
1. JAYNES, H.O., AŞAN, T., (1973) Determination of Lactose in Milk By Gas Liquid
Chromatography Journal of Milk and Food Technology, 36 :333-336
2. JAYNES, H.O., AŞAN, T.,(1976) Fibrous Protein From Cottage Cheese Whey. Journal of
Food Science, 41:787-790
3. AŞAN, T., SOLBERG, M., (1976) İnhibition of Cl. Perfringens by Heated Combinations of
Nitrite, Sulfur and Ferrous or Ferric Ions. Applied and Environmental Microbiology, 3:49-52
4. ÇELİK, S., KUNÇ, Ş., AŞAN, T., (1995) Degradation of Some Pesticides in the Field and Effect
of Processing. Analyst, 120 : 1739-1743
5. ÇELİK, S., AŞAN, T., ve ARK., (1999) Influence of Dietary Selenium and Vitamin E On the
Levels of Fatty Acids in Brain and Liver Tissues of Lambs. Cell Biochemistry and Function,
17:115-121.

Uluslararası bilimsel toplantılarda sunulan ve bildiri kitabında yer alan bildiriler

ÇELİK, S., KUNÇ, Ş., AŞAN, T., (1992) Methidation Kalıntıları. Uluslararası Çevre Kongresi. Mayıs
13-17 1992 İstanbul (162-169.)

Ulusal hakemli dergilerde yayınlanan makaleler

1. TURABİK, M., AŞAN, T., (1997) Balda Oksitetrasiklin (OTC) Sulfamezatin (SM)’in Türev
Spektrometrik Tayini. Gıda 22(5): 373-382
2. TURABİK, M., AŞAN, T., (1996) İkinci Türev UV-Spektrometri ile Karışımlarda Oksitetrasiklin
ve Sülfamezatinin Tayini Gıda 21(6): 457-462
3. ARSLAN, N., AŞAN, T., (1994) Şeker Pancarı Küspesi Pektininin Vizkozitesi ve Vizkozite
Üzerine Şekerlerin, Askorbik Asidin ve Amonyum Persülfatın Etkisi. Doğa, Türk Mühendislik
ve Çevre Bilimleri Dergisi. 18(6): 453-458
4. ÇELİK, S., KUNC, Ş., AŞAN, T., (1993) Bahçe Şarlarında Bazı Pestisit Kalıntı Miktarlarının
Meyve ve Sebzelerde Zamanla Değişimi. Doğa, Türk Kimya Dergisi. 17 (Ek Sayı):6-11
5. ARSLAN, N., AŞAN, T., (1993) Şeker Pancarı Küspesinden Pektin İzolasyonu. Gıda.18(2):
117-120
6. ARSLAN, N., AŞAN, T., (1993) Characterization of Sugar-Beet Pulp Pectin. Chimica Acta
Turcica. 21(2): 183-188
7. ÇELİK, C., ÖZDEMİR, Y., AŞAN, T., PATIR, B., (1991) Keban Baraj Gölü Küpeli Sazanlarının
(Barbus capito pectoralis) Mikrobiyolojik, Kimyasal Kalitesi ve Et Verimi. Ege Üniversitesi Su
Ürünleri Dergisi. Cilt:7, Sayı 25-28, 156-167
8. PATIR, B., ÇELİK, C., ÖZDEMİR, Y., AŞAN, T., (1991) Keban Baraj Gölü Küpeli Sazanlarının
(Barbus capito pectoralis) Bakteriyel Florası. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi,
5(1):47-55
9. ARSLAN, N., AŞAN, T, (1991) Türk Siyah Çaylarında Atomik Absorpsiyon
Spektrofotometresiyle Indirekt Olarak Kafein Tayini. Fırat Üniversitesi Sağlık Bilimleri
Dergisi, 5(1):57-64.
10. AŞAN, T., ARSLAN N., (1989) Electrophoretic Patterns in theFrozen State of Commercially
Important Fish Species in Elazığ and Species Identification. J.Fırat Üni. 4(1): 21-28
11. AŞAN, T., (1989) Elazığ İl Merkezinde Satılan Paketlenmiş Çayların Mikrobiyolojik Durumu.
Selçuk Üniversitesi Veteriner Fakültesi Dergisi 5(1): 219-228
12. PEKCAN, T., KÖKSAL, O., AŞAN, T., (1980) Bebek ve Okul Öncesi Çağdaki Çocuklarda Deri
Kıvrım Kalınlığı Standardı ile İlgili Bir Araştırma. Gıda Bilimleri ve Teknoloji Dergisi 3 (3-4) 164-
178
13. PİRKUL, T., KÖKSAL, O., AŞAN, T., (1979) Ankara Çubuk Bölgesi Toplumunda Riboflavin
Yetersizliği Sorunu ve Bu Sorunun Gıdalara Uygulanan İşleme Yöntemleriyle İlişkisi. Gıda
Bilimleri ve Teknolojisi Dergisi. 2(3-4):351-366
14. PİRKUL, T., KÖKSAL, O., AŞAN, T., (1979) Ülkemizdeki Çocuk Mamalarının İki Ayrı Yöntemle
Makrobiyolojik Analizleri. Gıda Bilimleri ve Teknolojisi Dergisi, 2 (3-4): 258-302.
15. AŞAN, T., (1979) Cottage Peyniri Suyundan SHMP’la Çöktürme Yöntemiyle Protein
Konsantresi Eldesi. Gıda, 4: 31-137.

61
Akademik Dizayn 2009;3(3):55-64. ÖZTÜRK N.

16. AŞAN, T., (1979) Cottage Peyniri Suyundan SHMP’la Çöktürme Yöntemiyle Protein
Konsantresi Eldesi Gıda, 4:31-137

Ulusal bilimsel toplantılarda sunulan ve bildiri kitabında basılan bildiriler

1. ÇELİK, S., KUNÇ, Ş., AŞAN, T., (1992) Diazinon Kalıntıları. VIII. Ulusal Kimya ve Kimya
Mühendisliği Sempozyumu, Çevre Araştırmaları Seksiyonu, 07-11 Eylül 1992, İstanbul.
(s131-136)
2. ÇELİK, S., KUNÇ, Ş., AŞAN, T., (1992) Bazı Pestissitlerin Kaybolmasına Güneş Işığı ve
Buharlaşmanın Etkisi. XI. Ulusal Biyoloji Kongresi. 24-27 Haziran 1992, Elazığ. (s 69-76)
3. ÇELİK, S., KUNÇ, Ş., AŞAN, T., (1992) Pestisit Kalıntı Analizleri. Türkiye’de Çevre
Kirlenmesi Öncelikleri Sempozyumu, 21-22 Mayıs 1991, İstanbul. (s 675-681)
4. ÇELİK, S., KUNÇ, Ş., AŞAN, T., (1992) Bazı Pestisitlerin Doğal Şartlarda Meyve ve
Sebzelerde Bozunmaları. VII. Kimya ve Kimya Müh. Sempozyumu. 02-05 Nisan 1991,
Gazimagusa KKTC. (s 389-390)
5. ARSLAN, N., AŞAN, T., (1992) Donmuş Balık Etlerinin Poliakrilamid Disk Jel Elektoforezi ile
Tanınması. VII Kimya ve Kimya Müh. Sempozyumu, 02-05 Nisan 1991, Gazimagusa. KKTC.
(s 430-431)

Kitaplar
1. BİLDİK, M., AŞAN, T., ve ARK. (1985)Genel Kimya:Prensipler ve Modern Uygulamalar Cilt I
Fırat Üniversitesi Basımevi, Elazığ.
2. BİLDİK, M., AŞAN, T., ve ARK.(1986) Genel Kimya: Prensipler ve Modern Uygulamalar. Cilt
II Fırat Üniversitesi Basımevi, Elazığ.

Diğer yayınlar
1. AŞAN, T., ÜNAL, T., (1980) Sütte Kazein Misellerinin Yapısı Hakkında Önerilen Modeller. Gıda
Bilimleri ve Teknolojisi Dergisi, 3: (3-4): 107-121.
2. ÜNAL, T., AŞAN, T., (1980) Pangamik Asit (Vitamin B15). Gıda Bilimleri ve Teknolojisi
Dergisi, 3(1-2): 20-31.
3. AŞAN, T., (1980) İlginç Yayınlar. Gıda Bilimleri ve Teknolojisi Dergisi. 3 (3-4): 193-195.
4. AŞAN, T., (1980) İlginç Yayınlar Gıda Bilimleri ve Teknolojisi Dergisi. 3(3-4) 103-106.
5. AŞAN, T., (1989) Gıda Endüstrisinde Enzimler:Enzim Kinetiği. Fırat Üniversitesi Fen
Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
6. AŞAN T., (1988) Gıda Endüstrisinde Enzimler:Enzim Bilgisi ve Mikrobiyal Enzim Üretimi.
Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
7. AŞAN, T., (1988) Yan Ürünlerin Değerlendirilmesi:Bitkisel Yağ Endüstrisi. Fırat
Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
8. AŞAN, T., (1988) Yan Ürünlerin Değerlendirilmesi: Süt Endüstrisi. Fırat Üniversitesi Fen
Bilimleri Enstitüsü, Elazığ.
9. AŞAN, T., (1987) Gıda Kimyası: Ders Notları. Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,
Elazığ.
10. AŞAN, T., (1987) Gıda Kimyası: Uygulamalar. Fırat Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü,
Elazığ.

Katıldığı Bilimsel Toplantılar

1. “Dünya Bankası/YÖK Endüstriyel Eğitim Projesi Toplantıları 28 Ocak-11 Şubat, 1995
Manchester, U.K.”
2. “2.Ulusal Sağlık Kongresi. 12-16 Nisan 1993 Ankara”
3. “NATO-Modern Toplumun Sorunları Komitesi Genel Kurul Toplantısı. 16-17 Ekim 1986,
Brüksel, Belçika”
4. “Yüzüncü Yılda Ulusal Gıda Sanayi Semineri. 5-8 Mayıs 1981, Atatürk Kültür Merkezi, İzmir”
5. “Türkiye II.Gıda Kongresi. 15-17 Nisan 1980, Türkiye Odalar Birliği, Ankara”
6. “Sterilize Süt ve Aseptik Ambalajlama Semineri. 22-23 Eylül 1977, Hacettepe Üniveristesi,
Ankara”
7. “Türkiye’de Gıda Sorunları Sempozyumu. 3-4 Haziran 1976, Gıda İşleri Genel Müdürlüğü,
Ankara”

62
Akademik Dizayn 2009;3(3):55-64. ÖZTÜRK N.

8. “SOS/70 Third ınternational Congress of Food Science and Technology. 9-14 August 1970,
Washington, D.C.”

Çalışmalarına Yurt Dışında Yapılan Atıflar

1. Adachi, S. 1978. J. Dairy Sci. 45: 127.
2. Anonymous., 1985. Achema – Jahrbuch. 778-779.
3. Bavcon, M., Trebse, Pl, Kralj, L., 2003. Chemosphere 50: 595-601
4. Benedict, R.C., 1980. J.Food Protection. 43 (11) : 877-891.
5. Benton D., 2002. Nutr. Neuroscience 5 (6) : 363-374
6. Boon, P. E., ve ark. 2003. Food Additives and Contaminants 20 (Suppl. 1) 536-549
7. Bordoni A., ve ark. 2008. British J. Nutr., 99 (1) : 191-197
8. Butler A.R., ve ark. 1992. Polyhedron 11 (6) : 591-596
9. Byler, D.M., ve ark. 1983. J.Agri. Food Chem. 31(3):523-527.
10. Cammack R., ve ark. 1999. Biochim. Biopkys. Acta (2-3) : 475-488
11. Cantoni, C., ve ark., 1981. Indus Alim. 20(9):598-604.
12. Chavarri, M.J. Ve ark. 2005. Int. J.Food Sci. And Technol. 40 (2) : 205-211
13. Chavarri, M.J., ve ark. 2004.J., Sci. Food Agric. 84: 1253-1259
14. Chumira A., ve ark. 2006. NitricOvide 14 (3): 247-260
15. Çelik, S., Özkaya A., 2002. J.Biochem. Mol. Biology 35 (6): 547-552
16. Çelik, S., ve ark. 2002. Cell Biochem. Func. 20 (1) : 67-71
17. Dickes, G.J., 1979. Talanta. 26: 1065-1099.
18. Espinosa M.A., ve ark. 2000. J.AOAC 83 (1) : 1-7
19. Fox, F.F. 1978. Proc. Nutr. Soc. 37: 247.
20. Ghassempour, A.R., ve ark. 2002. Analytical Sciences 18: 779-783
21. Hardt J., ve Angerer J., 1999. J. Chromotografi - B 730 (2) : 229-238
22. Hayakawa T., ve ark. 1982. Agr. Biol. Chem.Tokyo 46 (8) : 1997-2001
23. Hayakawa, I. 1978. Agr. Biol. Chem. 42: 17.
24. Jonsson. S., Rea, I., 1980. J. Food Science. 45(6) : 1641
25. Katsuta K., ve ark. 1982. J.Agr.Chem.Soc.Japan 56 (3) : 189-194
26. Kester, J. S., Richardson, T., 1984. J. Dairy Sci. 67(11): 2757-2774.
27. Kinsella, J.E. 1978. CRC-CRFS. 10:147.
28. Krol W.J., ve ark. 2000. J.Agric. Food Chem. 48 (10) 4666-4670
29. Kumar M.S., ve Selvam R. 2003. J. Nutr. Biochem 14 (6) : 306-313
30. Larkworthy, L.F., ve ark. 1977. Chem.and ınd. May, 401-402.
31. Lee, S.S., ve ark. 1978, J. Food Sci. 43(5): 1371-1374.
32. Low F.L., ve ark. 2005 Letters in Apphl. Microbiol. 40 (2) : 133-137
33. Matthews, M.e., 1984. J. Dairy Sci. 67 (11): 2680-2691.
34. Miwa, M., Matsuura, S., 1983. Agri. Biol. Chem. 47(4): 687-691.
35. Modler H.W. 1985 J. Dairy Sci. 68 (9) : 2206-2214
36. Özmen İ., ve ark. 2007. Neurochem., Research 32 (1) : 19-25
37. Payne M.J., ve ark. 1990. J.Gen.Microbiol 136 : 2067-2076
38. Payne M.J., ve ark. 1990. J.Gen.Microbiol 136 : 2077-2087
39. Qulliot D., ve ark. 2003. European J. Clin. Nutr. 57 (3) : 496-503
40. Randhawke, M.A., ve ark. 2007 Food Chemistry 103 (3) : 1016-1023
41. Rasmussen, R.R., ve ark. 2003 Food Additives and Contaminants 20 (11) : 1044-1063
42. Ross L.J. Ve ark. 1997. California State Dept. Pest. Requlation. EH - 97-03
43. Sloman, K. G., ve ark. 1975. anal.Chem. 47 (5) : R56-85.
44. Szacilowski K., 2007. Biosystems 90 (3) : 738-749
45. Vuillemard J.c., ve ark. 1989. Lait 69 (4) : 323-351
46. Whanger P.D. 2001. Nutr. Neuroscience 4 (2) : 81-97
47. Yılmaz O., ve Çelik S., 2003. Cell Biochem. Func. 21 (3) : 269-274

63
Akademik Dizayn 2009;3(3):55-64. ÖZTÜRK N.

Çeşitli armağan kitapların kapakları

64