Professional Documents
Culture Documents
-1
1. SUPINO
2. PARTICIPIO DE PERFECTO PASIVO
3. PARTICIPIO DE FUTURO ACTIVO
4. TEXTOS
LATN I
EL VERBO LATINO IV
-1
1. EL SUPINO
EL SUPINO es un sustantivo verbal de estructura idntica a la de los nombres de accin en tus o
sus, pero fosilizado y con declinacin (por la 4) incompleta: fue incorporado secundariamente al
sistema del verbo.
Su uso es muy limitado y slo presenta dos casos:
a. ACUSATIVO: acaba en tum o en sum, y traduce a/ para + infinitivo. Depende de verbos de
movimiento e indica la direccin de la accin verbal y, por tanto, su objetivo o finalidad.
Ire dormitum ir a dormir
Legatos mittunt auxilium rogatum envian embajadores para pedir auxlio
A partir de expresiones com verbos de movimiento, se extiende el valor de finalidad a otros
usos:
Dare nuptum
Dare venum
LATN I
EL VERBO LATINO IV
-1
Supino
VERBO
Tema de
supino
Participio de
perfecto
TRADUCCIN
LAUDATUM
Laudat-
alabado/a
MONITUM
Monit-
Monitus, -a,-um
recordado/a
DICTUM
Dict-
dicho/a
AUDITUM
Audit-
Auditus,-a,-um
odo/a
CAPTUM
Capt-
Captus,-a,-um
cogido/a
PARTICIPIO
MORFOLOGA
PERFECTO
VALOR
-accin o estado en
desarrollo anterior a
la accin del verbo
principal
TRADUCCIN
-participio
espaol: amado
El participio de perfecto seguido del auxiliar esse (o fuisse) constituye el infinitivo de perfecto
pasivo: amatum, -am, um esse haber sido amado.
LATN I
EL VERBO LATINO IV
-1
PARTICIPIO
FUTURO
ACTIVO
MORFOLOGA
-tema de supino + ur+ us, a, um
AMATURUS, A, UM
(decl. como bonus, a, um)
VALOR
TRADUCCIN
-accin o estado en
desarrollo posterior a
la accin del verbo
principal
-or de relativo en
tiempo futuro:
que amar
que va a amar
-Obligacin:
Teniendo que amar
El participio de futuro urus se usa para formar el infinitivo de futuro activo, aadindole el
auxiliar esse (o fuisse). Tambin se usa para formar la conjugacin perifrstica activa.
LATN I
EL VERBO LATINO IV
-1
4. TEXTOS
-Senatu dimisso, domum reductus est ad vesperum a patribus conscriptis (Cic. De amic. 1)
-Ipse, mea legens sic afficior ut Catonem loqui existimem (Cic. De amic 4)
-Sed ubi ex praecepto tempus visum [est], paratis compositique omnibus, ad locum pergit.(Sal.
Bell.Iug. XCIV, 1)
-Dein tamen, ut aetati concederet, fatigatus a fratre, vix in partem alteram transductus est (Sal.
Bell. Iug. XI, 4)
-Sed ubi res ad certamen venit, victus ex proelio profugit in provinciam ac deinde Romam
contendit (Sal. Bell.Iug XIII, 4)
-Evit sermonem Laeli de amicitia habitum ab illo secum (Cic. De amic. I)
-Nihil dictu signum ausi (Tito Livio)
- Cari sunt parentes, cari liberi, propinqui, familiares, sed omnes omnium caritates patria una
complexa est, pro qua quis bonus dubitet mortem oppetere, si ei sit profuturus? (cic. De officiis, I,
57)
-Quo de genere mortis difficile dictu est (Cic.De amic.13)
- Sed ea cuncta Romanis ex tenebris et editioribus locis facilia visu magnoque hortamento erant.
(Sal. Bell.Iug. XCVIII, 7)
- Igitur, perterritis ac dubitantibus ceteris, Caius Cornelius eques Romanus et cum eo Lucius
Vargunteius senator constituere ea nocte pauta post cum armatis hominibus, sicuti salutatum,
introire ad Ciceronem ac de inproviso domi suae inparatum confodere. (Sal. Cat. 28,1)
- Bellum scripturus sum, quod populus Romanus cum Iugurtha rege Numidarum gessit (Sal. Bell.
Iug. 5)
-Igitur in locum ambobus placitum exercitus conveniunt. (Sal. Bell. Iug. 81).
-Mihi quidem certe vir abundans bellicis laudibus, Cn. Pompeius, multis audientibus, hoc tribuit,
ut diceret frustra se triumphum tertium deportaturum fuisse, nisi meo in rem publicam beneficio
ubi triumpharet esset habiturus. (Cic. De officiis, I, 78)
- Imperator postquam de regum societate cognovit, non temere neque, uti saepe iam victo
Iugurtha consueuerat, omnibus locis pugnandi copiam facit. (Sal. Bell. Iug. 82)
-Equidem et Platonem existimo si genus forense dicendi tractare voluisset, gravissime et
copiosissime potuisse dicere et Demosthenem si illa, quae a Platone didicerat, tenuisset et
pronuntiare voluisset, ornate splendideque facere potuisse; eodemque modo de Aristotele et
Isocrate iudico, quorum uterque suo studio delectatus contempsit alterum (Cic. De officiis, I, 4)
LATN I
EL VERBO LATINO IV