Verslag: Mira

De uitstap naar mira begon met een bewolkte lucht. Dit zorgde ervoor dat we bijna geen
sterren hebben kunnen waarnemen, althans zo leek het wel. We begonnen met een
uitleg in een donkere zaal met een projector. In deze zaal heeft een van de gidsen al een
beetje uitleg gegeven over de sterren beelden (waar ze zijn gelegen en hij heeft
natuurlijk ook gezegd waar we ze konden terugvinden en in welke periode van het jaar
we ze het best kunnen waarnemen) en heeft ons gezegd dat de poolster 5 keer in het
verlengde ligt van het bovenste van de grote beer.
Verder heeft hij ook de zon besproken en heeft ons dan ook een paar zonnevlekken
kunnen laten bekijken. Een zonnevlek is een plaats waar het kouder (ongeveer 3000
graden Celsius). is in vergelijking met andere plaatsten op de zon (ongeveer 5000
graden Celsius).
Een fakkel gebied is dan weer een gebied waar het warmer is dan op andere plaatsen op
de zon en men kan ze waarnemen als wittere vlekken op het on oppervlak.
Natuurlijk kan de zon niet voor altijd blijven branden. De brandstof die de zon gebruikt
om warmte af te geven is waterstofgas.
de grootste zonnevlek die is waargenomen op 24 Oktober 2003 en men kon deze zien
zonder telescoop (een speciale zonnebril was hier wel nodig).
Die grote zonnevlek was naar de aarde gericht. Hierbij kwamen veel geladen deeltje uit
de zon naar de aarde die op hun beurt in onze atmosfeer (via de polen) terecht kwamen.
Deze geladen deeltjes geven hun energie af aan de atomen in de lucht waardoor de
atomen in de lucht veel energie kregen en die op een manier moesten zijn kwijt te raken
(via licht uit te stralen). Zo ontstaan dus het poollicht.
Hierna gingen we eens een kijkje nemen op de aarde, en zagen dat Belgi het meest
verlichtte land in Europa was. Dit is niet goed voor astrologen die naar de sterren willen
kijken omdat hoe meer lucht vervuiling er is, hoe minder men de sterren kan zien.
Een ander verlicht gebied in de wereld is de Nijl (de rest van Egypte is niet
levensvatbaar door de droogte).
Om het deeltje over de ruimte te beginnen, begon de gids over de ISS. De ISS is een
ruimteschip die rond de aarde draait en waarbij alle landen een deeltje van hebben
gebouwd.
Een voorbeeld hiervan is dat de Italianen een koepel van glas hebben gemaakt zodat
men een 360 graden zicht krijgt over de ruimte. En zoals we konden zien, op de foto
zagen we een man die uit een raam keek men een gezwollen hoofd. Dit komt omdat er in
de ruimte geen zwaarte kracht is en al het vocht naar een willekeurige plaats in het
lichaam gaat en zich opstapelt. Na een tijdje komt al het vocht terug op zijn plaats.
Door de gewichtsloosheid in de ruimte is het makkelijk om te stikken in je slaap, omdat
de CO2 niet weg gaat en je dus een wolk van verstikkend gas rond je krijgt en je kan
stikken. Nog een geluk heeft men daaraan gedacht en oplossing bedacht.
Gewichtsloosheid kan goed zijn om bepaalde proeven uit te voeren. Maar omdat een reis
naar de ruimte veel kost, heeft men er een minder dure oplossing voor gevonden,
Namelijk de vomitcomet. Dit is een vliegtuig die voor 30 seconden een vrije val maakt en

men dus in een gewichtloosheid toestand raakt. Dan is hij verder gegaan met ons
melkwegstelsel, en de dwaalplaneten (planeten die door het heelal bewegen)
Hierna zijn we buiten gaan kijken en hebben we een wolkenloze hemel gezien. We
hebben dus nog enkele sterren bestudeerd, althans waren er weinig te zien door de
lichtvervuiling van Grimbergen. En zo hebben we dus een interessante en leerrijke
uitstap afgesloten.