Stilistika stil u irem smislu nain pisanja/govorenja uslovljen izborom rijei i nainom na koji su one sloene stil (lat.

. stilus tapi kojim se pisalo po votanim tablicama): nain pisanja/nain na koji se obavlja neka jelatnost obar nain pisanja/govorenja! svojstven nekoj knjievnoj epo"i! nekoj knjievnoj koli! piscu ili poje inom jelu stil na nivou in ivi ualnog izraza stilistika nauka koja se bavi stilom s"vatanje stila kao izraza poje inca ili kolektiva# zanimaju je sre stva i postupci kojima se postie o re$en kvalitet izraza u knjievnosti# potie o stare retorike i stare poetike retorika nastala u staroj %rkoj uenje o govornitvu i uenje o jeziku! o proznom izraavanju uopte i o naelima kritikog ocjenjivanja poje ini" knj. jela vjetina obrog govorenja uslov ali i svr"a knjievnog stvaralatva stilovi: visoki stil teme iz ratnikog ivota! junaci kao reprezentativni pre stavnici naro a! osnovne misli o opteg znaaja! etiki i eali srednji stil sre nji poloaj niski stil obini lju i! teme iz seoskog! pastirskog ili obinog gra$anskog ivota! ironina/satirina namjera kompozicija nain na koji se raspore$uju o re$eni sastavni ijelovi knjievnog jela (uvo ...... zakljuak) Stilske (pjesnike) figure Stylistic devices (Figures of Speech) uenje o ukraenom govoru kao bitnoj osobini knjievnosti izrazi koji o stupaju o uobiajenog naina izraavanja sre stva koja se koriste u knjievnom izrazu vrste stilski" &igura: figure dikcije (lat. dictio govor! izraz! izgovor) glasovne &igure! zvune &igure zasnivaju se na uinku o re$eni" glasova/zvukova# asonanca (lat. assonare zvuati) ponavljanje isti" samoglasnika ra i postizanja glasovni" e&ekata aliteracija (lat. alliteratio ponavljanje) ponavljanje isti" suglasnika ili glasovni" skupova onomatopeja (gr. onoma ime# poieo inim! stvaram) oponaanje zvukova iz priro e figure ponavljanja u stihovima (lirski paralelizmi): anafora (gr. anaphora ponavljanje) ponavljanje rijei na poetku sti"ova

epifora (gr. epiphora o atak) ponavljanje rijei na kraju sti"ova simploka (gr. symploke sje injenje) uje injenje ana&ore i epi&ore ponavljanje i na poetku i na kraju sti"ova anadiploza (gr. anadiplosis u vostruenje) je na ili vie rijei s kraja sti"a ponavlja se na poetku i ueg sti"a

figure rijei ili tropi (gr. tropos obrat! okret) nastaju promjenom osnovnog znaenja rijeci prenesena znaenja: metafora (gr. metaphora prenos) &igura u kojoj je je na rije zamjenjena rugom# skraena pore ba# naelo slinosti metonimija (gr. metonymia zamjena imena) upotreba rijei u prenesenom znaenju! saetiji oblik prenoenja personifikacija (lat. persona osoba# facere ra iti) avanje lju ski" osobina stvarima! ivotinjama! biljkama! apstraktnim pre metima sinegdoha (gr. syn zaje no! ekdekhomai uzimam) io se uzima za cjelinu! je nina umjesto mnoine! o re$en broj umjesto neo re$ene koliine i slino eufemizam (gr. euphemismos ublaavanje) zamjenjivanje rijei (nepristojni"! opasni") blaim izrazima epitet (gr. epitheton o atak) svaki atribut/ o atak imenici koji je blie objanjava! istie neka izuzetna svojstva pre meta ili osoba o stalni epiteti vjerna ljuba, crna zemlja alegorija (gr. allos rugi# agureou govorim) pro uena meta&ora! upotreba rijei u prenesenom smislu u cjelosti pjesnike slike simbol (gr. symbolon znak) zamjenjivanje neke rijei! ivotne pojave ili pojma njegovom alegorijskom oznakom o stalni simboli (emblemi) krst, vaga o pjesniki simboli znaenje s"vatljivo tek u jelu (simbolizam) figure konstrukcije &igure raspore a ili poretka rijei: inverzija (lat. inversio okretanje! iskretanje) obrtanje re a rijei ili ijelova reenice retoriko pitanje posebna upotreba upitni" reenica upitne reenice se postavljaju! bez namjere a stvarno oznae pitanje elipsa (grc. elleipsis ne ostatak! izostavljanje) izostavljanje poje ini" rijei iz reenine cjeline

asindenton (grc. asyndenton nepovezano) nizanje rijei bez nji"ovog gramatikog povezivanja polisindenton (grc. polysyndenton mnogo vezano) &igura suprotna asin entonu# nastaje nizanjem veznika bez gramatike potrebe

figure misli &igure koje se o nose na iri smisao onog sto je reeno: poredba/komparacija (lat. comparatio upore$ivanje) pore$enje va ili vise entiteta na osnovu zaje niki" osobina antiteza (gr. antithesis suprotnost! suprotstavljanje) vrsta pore be koja se zasniva na suprotnosti o slovenska antiteza pitanje! negacija tog pitanja i o govor ('ta se bijeli u gori zelenoj?...) hiperbola (gr. hyperbole pretjerivanje) preuveliavanje ra i naglaavanja stava litota (gr. litotes ublaavanje! umanjivanje) &igura suprotna "iperboli gradacija (lat. gradatio stepenovanje) postepeno pojaavanje ili slabljenje (klimaks i antiklimaks) ironija (gr. eironeia pretvaranje) izraavanje putem suprotnosti paradoks (gr. paradokson neoekivano) &igura u kojoj se izrie neka protivrjena misao! suprotna optem miljenju ili vjerovanju oksimoron (gr. oksys otar# moros lu otroumna lu ost) spajanjem protivrjeni" pojmova stvara se novi pojam (mudra ludost, rjeita tiina, zimsko ljetovanje) Shvatanje stila

staro s"vatanje stila: retorika upozorava na oblike rijei i reenine konstrukcije koje valja izbjegavati u obrom stilu (normativna stilistika) ar"aizmi (gr. arhaios star) zastarjele rijei i izrazi provincijalizmi (lat. provincia pokrajina) izrazi koji se upotrebljavaju samo u o re$enim pokrajinama neologizmi (gr. neos nov! logos rije) novonastale rijei varvarizmi (gr. barbaros stranac! tu$inac) strane rijei novo s"vatanje stila: stil kao izraz in ivi ualnosti (opisna stilistika) savremena knjievnost velia in ivi ualnost i originalnost izraza stilovi: knjievno-umjetniki stil (osobine:slikovitost! konkretnost! emocionalnost! ritminost)# licentia poetica pjesnika slobo a

razgovorni stil nauni stil a ministrativni stil