WIELRENNEN

Bauke Mollema, Bauke wie!?

Door Harm Vonk

groningen < De bondscoach vond vooral zijn naam opmerkelijk. Bauke Mollema, zegt Egon van Kessel. Iemand om in de gaten te houden. Bauke wie!? Bauke Mollema. De 19jarige wielrenner uit Zuidhorn bestormt de wielerhemel met rasse schreden en durft zichzelf outsider te noemen voor het NK voor beloften. De meeste kanshebbers die morgenochtend bij de beloften (renners tot 23 jaar) aan het vertrek staan bij het titelkampioenschap in Maastricht zijn renners die ondanks hun jonge leeftijd gepokt en gemazeld zijn in het cyclisme; rijden net onder de profstatus en hebben al een bepaalde status, bijvoorbeeld dat ze bij de opleidingsploeg van Rabobank rijden. Bauke Mollema niet. In zijn jongenskamer hingen geen posters van wielrenners, maar van voetballers. Hij was een liefhebber, dat wel. Werd eens tweede in een dagklassement van Ploegleider, het Tour de France-spel van deze krant, maar meer prijzen bleven uit. Bauke Mollema fietst pas anderhalf jaar met een licentie. Maar n die anderhalf jaar werd hij beloftenkampioen van district Noord (vr supertalent Sven Kramer), won hij een klimkoers in het Belgische Vodele en was hij winnaar van het bergklassement in de Ronde van Limburg. Tsja, wat moet ik er van zeggen. Het gaat best snel, ja, zegt Mollema, die eveneens opzien baarde in optredens met de nationale selectie van bondscoach Van Kessel.

Bauke Mollema fietst pas anderhalf jaar, maar bestormt de wielerhemel. Morgen is hij een van de kanshebbers op het NK voor beloften in Maastricht. Foto: DvhN/Jan Zeeman

Hoe het allemaal begon? Op een stadsfiets met een ligstuur, lacht Mollema, die in zijn jeugd ondermeer voetbalde en ijshockeyde. Elke dag van huis naar school, toch bijna dertig kilometer in totaal. Elke dag wilde ik weer sneller thuis zijn, totdat ik die twaalf, dertien kilometer binnen twintig minuten aflegde (een gemiddelde snelheid van ruim 36 kilometer per uur, hv). Op een gegeven moment ging ik ook in de weekeinden fietsen, tochtjes van vijftig kilometer. Echt, ik vond het leuk. Op zijn zestiende verjaardag kreeg Bauke Mollema zijn eer-

ste racefiets, een aftandse oude Raleigh. Een jaar later volgde een mooie Koga. En trainde ik eens mee met de junioren van de NWVG. Vanaf toen ben ik eigenlijk wel talent genoemd, zegt de

Tsja, wat moet ik er van zeggen. Het gaat best snel, ja

eerstejaars universiteitsstudent Economie en Management bescheiden. Vanaf toen ging het snel. Bauke Mollema onderscheidde zich als klimmer, een merkwaardig feit in de weten-

schap dat op het schooltraject Zuidhorn-Groningen de brug van Aduard het enige (minieme) hoogteverschil is. Toen hij (65 kilogram bij 181 centimeter) zijn eerste zege boekte, die in Vodele, werd wijlen Arno Wallaard -die het jaar daarop prof zou wordenveertiende. Bauke Mollema zette de progressie begin juni voort in de sterk bezette Ronde van Limburg, hetzelfde decor als het NK. Volgend jaar ben ik nog geen prof, maar als ik dezelfde progressie n of twee jaar kan doorzetten, dan komt het wel dichtbij, dagdroomt Mollema.

WIELRENNEN

Drie noordelijke wielertalenten

Door Harm Vonk <

bauke mollema

bladel < Garanties voor een bestaan als prof zijn er niet, maar dat Bauke Mollema, Martijn Keizer en Coen Vermeltfoort bovengemiddelde wielertalenten zijn staat onomstotelijk vast. Gisteren werden de drie noorderlingen in de opleidingsploeg van Rabobank in Bladel gepresenteerd. Zes regiorenners gingen de drie voor: Johan Bruinsma, Addy Engels, Bert Hiemstra en Karsten Kroon debuteerden in 1997 voor de toen net opgerichte amateurploeg; Niels Scheuneman (2002) en Marc de Maar (2004) volgden. Van de zes zijn er inmiddels twee gestopt: Bruinsma en Hiemstra. Slechts eentje, De Maar, is nog werknemer bij de bankiersploeg. Engels (Quickstep), Kroon (CSC) en Scheuneman (Unibet) waaierden uit naar andere ploegen.

Woonplaats: Groningen Geboren: 26 november 1986 Club: NWVG (Groningen) Specialiteit: klimmen

<

martijn keizer

Woonplaats: Muntendam Geboren: 25 maart 1988 Club: Stormvogels (Veendam) Specialiteit: tijdrijden

<

coen vermeltfoort

Woonplaats: Schuinesloot Geboren: 11 april 1988 Club: De Peddelaars (Hoogeveen) Specialiteit: allround

Hoe de toekomst van het talententrio er uitziet, is niet te voospellen. Op bijvoorbeeld Roel Egelmeers stond rond 1997 als klimmer geen maat; zelfs Erik Dekker stond verbaasd te kijken hoe gemakkelijk dat mannetje omhoog

Coen Vermeltfoort, Bauke Mollema en Martijn Keizer (vlnr) krijgen de kans zich in de opleidingsploeg van de Raboploeg te bewijzen. Foto: Toin Damen

fietste. Van de renner (nu 27 jaar) is echter nooit meer iets vernomen. Of Bobbie Traksel: hij teken-

de in 2000 zijn eerste profcontract. Traksel was op zijn eerste werkdag 19 jaar en 59 dagen oud en was daarmee de

jongste Nederlander ooit. Zijn belofte loste hij niet in; voor komend seizoen zit Traksel nog zonder contract.

Groningen wacht met smart op Bauke Mollema

Door Dick Heuvelman

groningen < De Tour is op voorhand een vat vol onzekerheden. Maar nu al staat vast dat ook na de 94ste editie van La Grande Boucle er geen Groninger op de lijst van Nederlandse etappewinnaars zal staan. Simpelweg omdat er geen Grunneger in Londen van start gaat. Groningen is met afstand de Tourarmste provincie van Nederland, de enige provincie van Nederland ook die in ruim honderd jaar (anno 1903) geen ritwinnaar heeft kunnen produceren. Groningen moet het doen met een halve etappewinnaar, Henk Nijdam. De Locomotief van Eelderwolde, zoals

Bauke Mollema

zijn bijnaam luidde, voelde (en voelt) zich altijd Groninger. Ondanks zijn Groninger gevoel, was hij in zijn sportieve gloriejaren formeel een

Drent. Hij woonde op amper twee kilometer van de stad, maar wel op Drents grondgebied. Henk Nijdam had de primeur van eerste noorderling die een Touretappe won. Hij tekende voor dat wapenfeit in 1964, toen hij de tocht tussen Freiburg en Besanon zegevierend afsloot. Twee jaar later won Nijdam, die eerder op de baan furore had gemaakt als wereldkampioen achtervolging, nog een keer: Saint Etienne Montluon. Zijn zoon Jelle overtroefde pa overigens ruimschoots, hij heeft liefst zes zegestreepjes achter zijn naam. Maar Nijdam jr. is nimmer een noorderling geweest, hij werd geboren in Zundert, de Brabant-

se plaats waarheen Henk Nijdam was verhuisd toen hij professional werd. Noord-Nederland moest liefst 36 jaar wachten op een nieuwe ritwinnaar, Erik Dekker, ook een Drent. Hij scoorde gelijk drie keer (2000). Een jaar later tekende Dekker voor zijn vierde ritzege. De derde Drent op de lijst van etappewinnaars in de Tour in Karsten Kroon, die in 2002 Plouay het eerst bereikte. Friesland verdween in 2005 als blinde vlek op deze kaart dankzij Pieter Weening, die de etappe Pforzheim Grardmer op zijn naam bracht. Dat Groningen het in de Tourgeschiedenis af moet leggen tegen Drenthe en Friesland, is een logisch gevolg van

het aantal Groninger deelnemers in 104 jaar. Dat was er zegge en schrijve maar eentje: Jan Boven uit Woldendorp. Maar er daagt hoop. Want in de stad Groningen woont Bauke Mollema, een van de grote talenten in de opleidingsploeg van Rabobank. Hij zou wel eens, over een jaar of drie, Groninger Tourhistorie kunnen schrijven. De in Zuidhorn opgegroeide Mollema onderscheidt zich vooral op bergachtige trajecten en won onlangs in Spanje het Circuito Montanes, een prestigieuze amateurskoers in Spanje met elke dag een flinke portie klimwerk. Het wachten is op hem. Groningers moeten echter nog wel even geduld hebben, toch wel tot 2010 .

Het gaat snel met Mollema

Door Harm Vonk

groningen < Nederland-

wielerland praat volop over de opvolging van Michael Boogerd, maar de naam van Bauke Mollema komt niet in die discussie voor. Maar het kan snel gaan, zeker met Bauke Mollema.

Robert Gesink is de klimmer waar Nederland op zit te wachten, nu Michael Boogerd zijn vertrek heeft aangekondigd. Indrukwekend was zijn inhaalrace op de Muur van Hoei, waar Gesink zijn negende plek in de Waalse Pijl haalde. Net zo indrukwekkend is de wielercarrire van Bauke Mollema. De in Zuidhorn geboren en in Groningen woonachtige renner mag dan nog niet erg op de voorgrond treden, maar het feit dat ploegleider Piet Kuys van het opleidingsteam van Rabobank hem de revelatie van het seizoen noemde, zegt genoeg. Mwooh, revelatie vind ik overdreven, zegt Mollema. Ik heb niet eens echt het idee dat ik zo super rijd. Zelf heb ik de indruk dat ik nog beter kan, dat mijn maximum nog niet is bereikt. Het tekent de renner Bauke Mollema: bescheiden en ingetogen. Toen hij met een gangetje van bijna veertig kilometer per uur op een stadsfiets van Zuidhorn naar Groningen tufte, meldde hij zich maar eens aan bij een wielerclub. Niet lang na zijn eerste wedstrijd werd Mollema districtskampioen. En won hij als clubrenner tussen de Rabo-talenten een bergetappe in Lon, waarna Rabo-opleider Nico Verhoeven zijn oog op de Groninger liet vallen.

Bauke Mollema: Laatst werd mijn vader gevraagd of hij de vader van Bauke Mollema was. En ook mn broertje werd gevraagd of hij familie van mij was. Vreemd.
Foto: DvhN/Duncan Wijting

Maar hoe snel zijn ster ook rijst, Mollema blijft zo nuchter als zijn naam doet vermoeden. De eerste keer dat ik mn Rabo-kleding aantrok, dacht ik ook: wow. Maar zoiets went snel. Maar het is wel gek: laatst werd mijn vader gevraagd of hij de vader van Bauke Mollema was. En ook mn broertje

werd gevraagd of hij familie van mij was. Vreemd. Het gros kent hem nog niet. Dat is ook niet raar, want de grote overwinning bij de beloften mist ook nog: het afgelopen weekeinde werd hij vierde in de Tour du Haut Anjou, waar ploeggenoot Martijn Keizer uit Muntendam de

eindzege greep. Mollemas meest in het oog springende resultaat is de tiende plaats in het eindklassement van de Settimana Lombarda, de Wielerweek van Lombardije, een etappekoers voor profs. Het was dat de ploegleiding het zei, maar zelf had ik eigenlijk niet eens door dat dat zo goed

was. Sterker nog: ik baalde, omdat ik in de beslissende etappe nt niet mee kon met zes koplopers. Met twee Spaanse etappekoersen in het vooruitzicht, heeft Mollema (20) zijn zinnen gezet op het NK eind juni, maar verder in het seizoen zijn de Ronde van de Toe-

komst en het WK in Stuttgart doelen. Ik wil dit seizoen in ieder geval eigenlijk nog een paar wedstrijden winnen. En ja, natuurlijk zou ik graag prof worden. Volgend jaar al? Pfff, dat zou wel snel zijn, h? Maar het kan snel gaan, zeker met Bauke Mollema.

Het jongensboek van Bauke Mollema

Groninger wielrenner is zaterdag een van de favorieten tijdens het NK voor beloften
Zijn stadsfiets met ligstuur is nog maar net verleden tijd. Het traject van zijn woonplaats Zuidhorn naar de school in Groningen is bijna dertien kilometer en als Bauke Mollema het voor elkaar krijgt om binnen twintig minuten thuis te zijn, vindt ie zelf ook wel dat het hard gaat. Zaterdag in Maastricht is de 20jarige Groninger een van de favorieten voor de Nederlandse beloftentitel.
af dat het een leerjaar gaat worden, pas volgend jaar wordt naar resultaten gekeken. Na een tiende plaats in het eindklassement in de Wielerweek van Lombardije (tussen de profs) wordt Mollema glansrijk winnaar van de loodzware Spaanse klimkoers Circuito Montanes. Het is erg bijzonder wat Bauke doet, concludeert Erik Dekker, ploegleider bij de Rabo-profs. Gezien zijn resultaten kan hij over naar de profs, alleen heeft hij nauwelijks ervaring op de fiets. Zijn eerste overwinning, in het Belgische Vondele (de inmiddels overleden Arno Wallaard stond op het punt prof te worden en werd veertiende) blijft nog redelijk onopgemerkt, maar dat wordt anders op 3 augustus van vorig jaar. Mollema rijdt twee jaar bij de club en ploegleider Thijs Rondhuis vindt dat het tijd is om het hogerop te zoeken. Bauke Mollema is het amateurniveau ontgroeid. Ruiter Dakkapellen hapt als eerste toe en neemt hem als gastrenner mee naar de Vuelta Ciclista a Leon. Daar wint hij de tweede etappe, te midden van de Rabo-talenten. Verhoeven kijkt nog eens goed op de deelnemerslijst en spelt de naam: MOLLEMA. In het hotel in Villablino pakt hij zijn telefoon en belt met Dekker. Wat ik nou heb gezien! Dit is een heel speciale, d e moeten we hebben. Mollema krijgt nog een stageplek bij Lwik, maar kiest voor het keurkorps van Verhoeven, die al in Leon de eerste contacten legt. Nog geen jaar later is Verhoeven met zijn ploeg terug in Spanje, in Circuito Montanes, een koers die weggelegd is voor klimmers. Mollema is kopman en maakt zijn rol

Door Harm Vonk

groningen < De wielercarrire van Bauke Mollema leest als een jongensboek. Wat zullen zijn ouders gedacht hebben toen hij steeds later van huis vertrok om naar school te fietsen? En dan alle toerfietsers op hun dure tweewielers: zon snotjoch dat hen voorbij karde. Op een aftandse stadsfiets, met ligstuur. Want het 15-jarige jochie rijdt ondertussen een gemiddelde snelheid van boven de 35 kilometer per uur. Vijf jaar later staat Mollema op het punt om een profcontract bij Rabobank te tekenen. Hij voetbalt en speelt ijshockey. Wielrennen is leuk om naar te kijken, maar op zijn slaapkamer hangen posters van voetballers. De enige wielerprijs die hij wint, is de tweede prijs in het Tourspel van deze krant. Via de Groningse club NWVG ontdekt Mollema de wielersport en na korte stages bij Ruiter Dakkapellen en Lwik wordt hij dit seizoen ingelijfd door de opleidingsploeg van Rabobank. Ploegleider Nico Verhoeven spreekt met hem

Erik Dekker over Bauke Mollema: Het is erg bijzonder wat Bauke doet.

Foto: DvhN/Duncan Wijting

meer dan waar. Een sublieme tijdrit wordt gevolgd door de zege in de voorlaatste etappe naar Santo Toribio, waarna de ranke Groninger (65 kilogram bij 181 centimeter) de ronde wint. Dan beginnen de speculaties: is Bauke Mollema de klas-

sementsrenner van de toekomst? Maar nog concreter: moet hij volgend jaar al prof worden? Het management van Rabobank zit met een luxeprobleem, want qua resultaten lijkt de jonge Groninger sterk genoeg, maar hij heeft nauwelijks ervaring.

Mollema leert weliswaar snel, maar kan hij zijn gebrekkige techniek in het profpeloton compenseren? Thijs Rondhuis is Mollemas eerste ploegleider en ziet in hem meteen een talent. Heel voorzichtig hoopt hij dat de renner over een tijdje mee kan

doen om een etappezege in de Ronde van Frankrijk, mits hij goed wordt begeleid. Geen overhaaste stappen dus. Dekker erkent het probleem: Je moet het moment vr zijn dat hij zijn niveau is ontgroeid, maar je mag ook niet te snel zijn.

En Mollema zelf? Die lijkt nauwelijks te beseffen wat hij presteert, kijkt er van op dat mensen in de omgeving zijn vader vragen of h j de vader is van die wielrenner en leest verder in het jongensboek, waarvan hij niet weet dat hij zlf de hoofdpersoon is.

WIELRENNEN

Bauke Mollema komt voorlopig niet in wedstrijden in actie.

Foto: Archief/Ton van Engelen/Cor Vos

Mollema samen met De Maar in ziekenboeg

groningen Nog nooit in zijn

21 jaar jonge leven brak Bauke Mollema iets. De elleboogbreuk die hij eergisteren opliep na een valpartij in de Ronde van Romandi is dus even wennen voor de Rabobankprof uit Groningen. En troost: Mollema hoeft zijn revalidatie niet in volledige eenzaamheid door te brengen, want collega en stadsgenoot Marc de Maar overkwam dit seizoen hetzelfde in de E3 Prijs Harelbeke en kan Mollema volledig bijpraten over het

herstel. "Ik zal De Maar eens bellen", zei Mollema, die gisterochtend in Amersfoort werd geopereerd. Hij wilde na de val maar wat graag doorrijden, maar het was niet meer verantwoord. Het leek zon bijna-valpartij zoals zo velen. "Ik remde op tijd, maar ik werd van achteren aangereden. We reden best hard en het was na de ravitaillering. Misschien zat diegene net iets te eten", keek Mollema terug. De Groninger schoof onder

een van de volgautos en zat bovendien met zijn voet klem in het wiel van een tegenstander. "Maar zo snel als ik kon ben ik natuurlijk weer opgestapt, het is toch je eerste reactie. Ik had niet in de gaten dat er iets gebroken was; ik heb helemaal geen pijn gevoeld, ook nu niet", meldde Mollema vanaf zijn ziekenhuisbed. "Maar al gauw merkte ik dat het niet verantwoord meer was om door te fietsen: ik ben nog wel teruggekomen in het peloton, maar remmen ging al

niet zo soepel meer en toen het bergop ging, kon ik niet echt aan het stuur trekken." In overleg met ploegleider Erik Dekker stapte Mollema gedurende de slotetappe van de Zwitserse rittenkoers in de ambulance. "Zonde, want op zich ging het best wel goed", vond Mollema, die een dag vr zijn valpartij als eerstejaars prof achttiende (en beste Nederlander) werd in de koninginnenrit. "En ik stond ook nog best redelijk in het klassement. Ach, dat ik zaterdag

moest lossen was jammer, maar ik had op de klim te weinig gegeten." Door de elleboogbreuk is Mollema zon twee maanden uitgeschakeld. Deelname aan de Dauphin Libr, wat gepland was, kan de talentvolle klimmer uit Zuidhorn vergeten omdat de Franse rittenkoers al over een maand begint. Ook de Ster Elektrotoer wordt een lastig verhaal. Mollema hoopt net als De Maar zijn rentree te vieren in de Ronde van Luxemburg.

Mollema heeft drie stappen terug gedaan

"Dit jaar rijd ik geen grote ronde"
Door Harm Vonk groningen

Hij ging naar Parijs met zijn vriendin en vermaakte zich op Ameland. Maar innerlijk verbeet Bauke Mollema de pijn: zijn elleboogbreuk in de Ronde van Romandi sloeg hem ver terug
In plaats van dat hij zijn eerste piek van het seizoen achter de rug heeft, wacht Mollema (21) nog op zijn eerste echte uitschieter. De winnaar van de Tour de lAvenir van vorig jaar had in de afgelopen Dauphin Libr willen vlammen, maar zat tijdens de Franse voorbereidingskoers op de Tour voor de beeldbuis. "Ik heb een paar bergetappes gekeken. En af en toe gedacht: daar had ik lang mee kunnen komen."

Niet hj maar Robert Gesink (dat andere Nederlandse klimwonder op twee wielen) stal de show door vierde te worden in het eindklassement. "Maar ik heb er niet echt aan gedacht", zegt Mollema, die herstellende was van zijn elleboogbreuk in Zwitserland. Nuchter als altijd. Ook als de grote rondes ter sprake komen: want welke wielerliefhebber is nu net nieuwsgierig wat talenten als Gesink en Mollema kunnen tussen de absolute internationale top? Mollema: "Maar dit jaar rijd ik geen grote ronde en het is op dit moment ook niet logisch dat die vraag komt. Als ik top-10 had gereden in de Dauphin Libr had ik gevraagd om de Vuelta te mogen rijden, want ik ben zelf ook best nieuwsgierig wat ik zou kunnen in zon koers van drie weken. In dat geval gaat mijn voorkeur ook uit naar de Vuel-

kanshebbers

De prognose van het Dagblad van het Noorden voor het NK. De sterren geven in oplopend aantal de kans op de titel aan. *** Steven de Jongh ** Karsten Kroon, Sebastian Langeveld * Aart Vierhouten, Stefan van Dijk, Kenny van Hummel

Kuiperberg

Hoogste punt

Steenberg Kuiperberg
N349

Eindkassei
START/ FINISH

Beginkassei

N349

Ootmarsum

Hezeberg

Zonnenberg
DvhN 260608 | AB

ta. Laat in het seizoen, zodat ik al veel kilometers heb gemaakt. Maar op dt moment sta ik niet echt te springen om een Grote Ronde te rijden." Na zijn valpartij in Romandi reed Mollema slechts twee koersen: De Dutch Food Valley Classic (voorheen VeenendaalVeenendaal) en de Ster Elektrotoer. "Het ging redelijk, niet echt bijzonder. Maar het doel was om er beter uit te komen dan dat ik er in ging en dat is gelukt." Door de kwetsuur moest Mollema een streep zetten door deelname aan de Dauphin. "Normaal was ik dus een stap verder geweest. In plaats daarvan heb ik drie stappen terug gedaan. Ik heb een paar weken niks kunnen doen en bovendien komt daar nog eens een operatie en narcose bij. Daar wordt je lichaam niet echt beter van." Na het Nederlands kampioenschap van zondag in Ootmarsum begint voor Mollema de voorbereiding op het naseizoen. Via de Ronde van Oostenrijk en een hoogtestage in het Franse Font-Romeu heeft Mollema een uitschieter gepland in de kleinere etappekoersen. "Ik hoop goed te zijn in de Casica San Sebastian, de Ronde van Burgos moet me liggen en daarna de Ronde van Duitsland. In Oostenrijk zal ik beter zijn dan nu, maar nog niet super zoals ik graag had gewild."

r e p o r tag e

prof bauke mollema even terug op reitdiep college

Wielrenner dankzij ritjes naar school

Raboprof Bauke Mollema haalde zijn atheneumdiploma op het Reitdiep College. Gisteren was hij voor het eerst in vier jaar terug op zijn oude school, om een stuk te fietsen met oud-docenten.
Door Jan Schipper groningen Keurig in zijn blauw-wit-

oranje ploegshirt gestoken komt profwielrenner Bauke Mollema de personeelskantine van zijn oude school binnenlopen. "Het is helemaal vernieuwd hier", zegt de geboren Groninger. Dat schijnt ook voor de wielrenner zelf te gelden. "Dat is Bauke, Gerard", zegt een docent tegen een collega. Mollema is uitgenodigd door een aantal leraren, die samen het fietsclubje AWBZ WW vormen. Dat staat voor Als wij boven zijn wachten wij. "Dat geeft ook een beetje de mentaliteit van het clubje aan", zegt docent Jan Bommerson. Gelach in de personeelskamer als Mollema zegt dat hij voor zijn doen in een slechte conditie is. "Op jouw slechte conditie kunnen wij nog jaloers zijn!" Mollema is in mindere conditie, omdat hij in de naween van de ziekte van pfeiffer zit. "Begin dit jaar was ik zo goed dat ik dacht: ik ga doorbreken." Klierkoorts gooide echter roet in het eten. "Na anderhalf uur fietsen lag ik uren op de bank. Maar nu maak ik weer trainingen van twee tot drie uur, de komende weken ga ik dat uitbouwen." Eind augustus hoopt Mollema weer te koersen. De Ronde van Lombardije, in oktober, ziet hij als een belangrijk doel. "Wat 2010 gaat brengen is een beetje afwachten. Ik wil graag de Ronde van Spanje rijden en ik denk dat ik regelmatig een top 10-klassering in een koers van de Pro Tour moet kunnen halen." Mollema woonde tijdens zijn schooltijd in Zuidhorn en fietste elke dag 11 kilometer naar school. "Anders had ik het wielrennen misschien niet ontdekt. Ik voet-

Bauke Mollema op de vestiging Kamerlingh Onnes van het Reitdiep College temidden van zijn oud-leraren van de fietsgroep AWBZWW (Als We Boven Zijn Wachten We). Foto: DvhN/Corn Sparidaens

balde en had niks met fietsen. Maar door het traject naar school werd ik enthousiast over fietsen en probeerde ik steeds snellere tijden te zetten." Het verhaal over de tochten van en naar school is volgens Mollema wel een beetje geromantiseerd. "Ik las op een gegeven moment in de krant dat ik het binnen een kwartier deed. In werkelijkheid heb ik het op zijn snelst in 17 18 minuten gedaan." Mollema krijgt van de fietsende docenten een exemplaar van hun nieuwe clubshirt. De wielrenner heeft op zijn beurt een Rabotenue voor hen meegenomen,

uiteraard met een handtekening. Een nieuwe aanwinst voor de school, die ook al een ingelijst shirt heeft van een andere oud-leerling, Arjen Robben. "Die heb ik nooit gesproken", zegt Mollema. "Die zie ik wel eens op tv." Mollema woont slechts 500 meter van zijn oude school af en gaat met de docenten in zijn vaste trainingsgebied rijden. "Misschien verhuis is wel een keer naar Spanje of neem ik een huisje in de bergen," zegt het klimtalent. "Maar ik zit hier goed met mijn vriendin en vrienden. Ik kan ook gewoon vaker op trainingskamp gaan."

Bauke Mollema blijft realist: Mijn tijd komt nog wel

Groninger kan beter dan twaalfde plek in Ronde van Itali 3 Rabo-coureur heeft veel geleerd in eerste Grote Ronde
3

Door Harm Vonk Groningen Nee, een chte kopman heeft hij zich in de Ronde van Itali nauwelijks gevoeld. Mannen als Ivan Basso, Cadel Evans en Alexander Vinokoerov heeft hij persoonlijk niet kunnen bedreigen. De Rabo-revelatie uit Groningen debuteerde met een knappe twaalfde plaats. "In een ideale Giro had dat beter gekund", zegt de 23-jarige wielrenner zonder blikken of blozen. Want hoewel wielerland Nederland nu al halsreikend uitkijkt naar zijn volgende optreden, blijft Mollema boven alles een realist. "Mijn tijd komt nog wel." Het kopmanschap van Molle-

ma in zijn eerste grote optreden blijft omstreden: waarom een debutant opzadelen met een onnodig grote last? Hij haalt zijn schouders nog maar eens op. "Van mij had Rabobank niet hoeven te vertellen dat ik als kopman zou rijden. Met mij was het in elk geval niet overlegd." Maar zelfs de interne communicatiefout bij Rabobank kon Mollema niet van zijn stuk brengen; als een volleerd klassementsrenner loodste hij zichzelf in drie weken langs de Amsterdamse grachten, de Zeeuwse kust en over de Italiaanse bergtoppen. Met hier en daar nog schoonheidsfoutjes die horen bij een debutant. Zo liet Mollema zichzelf afzakken naar de ploegleiderswagen om bidons te halen: iets dat not done is als kopman. Daar zijn juist knechten voor. "Ach, als ik onderweg moet pissen, kom ik onderweg tch langs de wagen, dus"

Het zegt iets over Mollemas karakter: ondanks zijn rol binnen de ploeg, vroeg hij nimmer om directe hulp van ploeggenoten. "Soms werd ik naar voren gereden, maar soms deed ik het ook zelf. Reed ik in de laatste vijf kilometer ineens vr Brown (de sprinter van de ploeg), die met hulp van de ploeg de sprint voorbereidde. Dacht ik huh!?. Ach, ik kan zelf ook wel redelijk wringen." Een volgende keer zal hij het zeker anders doen, maar om assistentie te vragen ging hem nu nog iets te ver. "Ik denk dat niemand veel had verwacht van deze Giro-ploeg, zeker niet toen Freire wegviel. Zelfs de ploeg wist niet precies wat ze van mij konverwachten, helemaal niet door mijn blessures in de afgelopen twee jaar." Dt is ook de grote les die hij leerde tijdens zijn Italiaanse cursus: "Wat ik heb geleerd is dat je

Bauke Mollema Foto: DvhN/Kees van de Veen het gravel. Nu ging het nog net goed, maar voor hetzelfde geld had ik minuten verloren." En znder de opmerkelijke vlucht van de groep-Arroyo, naar lAquila: het peloton vergiste zich in een immens sterke vluchtgroep en verloor meer dan twaalf minuten. Naast het feit dat klassementsrenners als Arroyo en Sastre verloren tijd goedmaakten, raakte Mollema het zicht op de witte jongerentrui kwijt doordat Porte en Kiserlovski ruim afstand namen. "Zn bizar verhaal! Echt, zn zware etappe heb ik nog nooit gereden." En keer raakte Mollema zelf voorop, in de slotweek, de etappe over de Mortirolo. "Maar toen de anderen mij zagen, werd me snel duidelijk gemaakt dat ik niet mee mocht: mt mij kregen ze

cht zo weinig mogelijk moet doen op het vlakke als je cht ver wilt komen. Zo weinig mogelijk krachten verspillen, altijd twee mannetjes om je heen om gaten dicht te kunnen rijden als dat nodig is. Bijvoorbeeld in de rit naar Montalcino, die klim over

geen ruimte, omdat ik te hoog in het klassement stond. Ach, je kunt beter een etappe winnen dan uiteindelijk twaalfde worden, maar ja. Misschien een volgende keer, als ik geen kopman ben. Dan kun je je laten zakken in het klassement waardoor je wl de ruimte krijgt." De volgende keer? De Tour van volgend jaar? Waarschijnlijk. Mollema praat een dezer dagen met Rabobank over contractverlenging, een gesprek waar de ploeg al eventjes op aandrong, maar dat hij uitstelde tot na de Giro. "In principe is het mijn insteek om bij Rabo te blijven. Dan zullen we ook praten over de plannen die de ploeg met me heeft. Als ik volgend jaar de Tour rijd, zal ik niet als kopman rijden, met ook Gesink en Mentsjov. Ik weet het nog niet. Misschien is het ook een idee om de Giro nog eens te rijden; en dan als chte kopman. "

De Tour valt me qua afzien mee

3 Bauke Mollema beantwoordt lezersvragen op rustdag 3 Tim Meinds wint gesigneerd Raboshirt met leukste vraag

Door Harm Vonk Tal van lezers legden de afgelopen weken hun vraag voor aan Bauke Mollema. Gisteren, op de tweede rustdag, beantwoordde de 24-jarige Raborenner weer een selectie uit de meer dan honderd inzendingen. Ook koos hij de beste vraag. Tim Meinds wint daarmee een gesigneerd wielershirt.

Eet jij ook winegums na de koers? Wat is dat voor gewoonte? (Nicole van der VeenKerssies, Hijken) "De laatste tijd eet ik minder winegums dan voorheen, maar inderdaad: het wordt vaak gedaan. Het is om snel suikers aan te vullen en omdat het lekker weg eet. Het is lekker zoet, dat is de reden. Maar een renner moet ook koolhydraten aanvullen. Daarom is pasta of rijst beter. Dat krijgen we ook vaak in de bus, vlak na aankomst. Ik heb ook liever iets hartigs, een broodje ham of kaas ofzo. Niet al die zoete dingen. Van die gelletjes heb ik na drie weken wel genoeg gehad" Er zwermen altijd motoren en autos voor, naast en achter jullie. Hoe denk jij over de uitlaatgassen? (F. Buisman, Winsum) "Nee, daar heb ik geen last van. Autos en motoren halen je in, dus zo lang ze maar doorrijden. En anders stuur je een paar meter naar links of naar rechts." Waarom bestaat het volledige peloton uit blanke renners? (Robert Cazemier) "Nou, er is er eentje: die Johan Genee. En er rijdt ook ergens een Tunesir rond. Maar inderdaad: 99,9 procent is blank. Donkere mensen kunnen beter hardlopen, denk ik. Of andere spieren? Tsja, wij groeien van jongsaf aan op met de fiets, in Afrika niet natuurlijk." Met welke andere topsporter zou je wel eens een dagje willen ruilen? (Maaike de Vries, 14 jaar) "Doe Arjen Robben maar. Ik zou wel eens willen zien hoe die zn dagen doorkomt. Lijkt me leuk om te zien. Of een voetballer van Feyenoord, dat is mijn club. Ik hoorde dat ik laatst al was voorgesteld als de nieuwe spits van Feyenoord, haha." Wat doe je als je slapie een chte snurker is? (Roel de Vries, Leek) "Ik slaap nu alleen, om andere mensen niet aan te steken. De rest heb ik bij Laurens ten Dam op kamer geslapen. Ik heb tijdens een koers altijd oordoppen in. Niet omdat Laurens zo snurkt, maar ik wil gewoon nergens van wakker worden. Als iemand naar het toilet gaat of zich omdraait. Pieter Weening is de grootste snurker van de ploeg. Daar helpen zelfs geen oordoppen tegen. Volgens mij ben ik vrij rustig en dus wel een geliefde kamergenoot." Verleden jaar neutraliseerde Cancellara de koers na een valpartij. Nu niet. Waarom niet? (Henk Benjamins, Hoogeveen) "Ik begrijp dat Cancellara probeerde om in die etappe het peloton te neutraliseren, waardoor op de Schleckjes werd gewacht. Dat had ik ook gedaan als ik op die manier ploeggenoten kon helpen. Maar ik vraag me wel af of de renners ng een keer zouden wachten. Ik denk dat het grootste deel dat toen wachtte, daar nu spijt van heeft. Maar het was Cancellaras goed recht om het te proberen. Logisch dat ie het probeerde. Het was aan de rest om te wachten."

Wat was de meest interessante Tweet voor jou met betrekking tot de Tour? (Kor Bakker, Assen) "Een tweet? Ik lees helemaal geen tweets, dus dat zou ik niet weten. Ik heb wel een Twitteraccount, maar heb dr nog nooit wat op gezet. Eigenlijk vind ik het maar een beetje onzin. Elke dag zet ik iets op mijn eigen site, dus wat voegt Twitter nou toe? Nou ja, je bereikt makkelijk een groot publiek. Dat zou een reden zijn om eens te beginnen." Pak je wel eens de auto of doe je alles op de fiets? (Tim Meinds) "Goede vraag! De laatste tijd pak ik wat vaker de auto, maar dat komt ook omdat ik een tijdlang geen auto hd. Dan leende ik de auto van mn ouders, maar meestal nam ik de trein. Waarvoor had ik een auto nodig? De enige bestemming was vaak Schiphol. In Spanje heb ik nu een Ford, maar in Nederland blijf ik de trein pakken. Of de fiets natuurlijk, zoals met boodschappen doen." Hoe vaak scheer jij je benen tijdens de Tour de France? (Gronne Klopstra) "Hmm, n keer in de vier dagen, dus vier of vijf keer. Ongeschoren benen kunnen niet in het peloton. Dat ziet er niet uit. Bovendien is het met masseren fijner en met valpartijen schoner. Maar het is grotendeels uiterlijk vertoon. In de winter heb ik het wel eens twee maanden niet onderhouden." Als jullie tijdens de koers een mooie vrouw zien, fluiten jullie dan ook? (Bart Stam) "Dat gebeurt wel eens, al zal ik zelf niet fluiten. Ik kan niet fluiten Behalve fluiten wordt er wel gekeken, als het tenminste niet volle bak gaat. Want dan heb je daar geen oog voor. Maar als het rustig gaat, stoten renners elkaar wel aan als ze iets langs de kant van de weg zien." Als je cht niet kunt plassen tijdens een dopingcontrole, zijn daar dan plasopwekkende middelen voor? (J.L. Norder, Musselkanaal) "Cafene is vochtafdrijvend en alcohol ook, maar ik heb zelf nooit problemen dat ik niet kan plassen. Het probleem is soms dat je niet kunt plassen omdat er iemand vlak achter je staat. De een is strenger dan de andere, staat

Ongeschoren benen kunnen niet in het peloton

Bauke Mollema tijdens de rit naar Lourdes. Foto: ANP/Eric Lalmand

dertig centimeter achter je. Gesink heeft daar wel eens moeite mee, Niermann en Langeveld ook. Dan kan het wel eens een paar uurtjes duren voordat je klaar bent" Heeft u na drie weken koersen nog wel zin in de criteriums? (Coen Hut, Groningen) "Jawel hoor, ik weet nog niet welke, maar ik rij er wel een aantal. Mooi voor veel en eigen publiek en een goede sfeer na afloop, even iets drinken en iets meer ontspanning dan in de Tour. En eerlijk gezegd valt de Tour me qua afzien nogal mee. Ik denk dat ik vorig jaar in de Ronde van Itali meer heb geleden." Hoe hard kun je als je op je snelst fietst? (Gerrit Broekhuizen, 7 jaar, Havelte) "Haha, leuk. Dat hangt natuurlijk af van de weg en de wind. Een rechte weg steil naar naar beneden gaat natuurlijk hard. Ik heb eens 105 kilometer per uur gehaald, dan heb je echt een gevoel dat het hard gaat. En als je dan ook nog eens wind in de rug hebt Berg-

op hangt het ook van allerlei factoren af. Mijn beste tijd op Alpe dHuez? Geen idee, die ben ik nog nooit opgereden. Vrijdag hoop ik daar een tijd neer te zetten, al zit ik liever in een vroege kopgroep die een paar minuten voorsprong heeft." Hoeveel watt trap jij tijdens de inspanningstest en tijdens een zware bergrit? (Jan Kuipers, Hardenberg) "Tijdens een bergetappe weet ik het niet, want dan gebruik ik geen srm (een soort ergometer die gebruikt kan worden om de prestatie van de renner aan te geven, red). Het hoogste wattage van mij is volgens mij 435. Maar het zegt mij niet zoveel, want het is maar net wanneer je zon inspanningstest doet: in december of net na de Tour. Dat maakt natuurlijk een enorm verschil. In koers heb ik trouwens helemaal geen tellertjes of metertjes. Geen snelheid of hartslag. Het is simpel: je moet gewoon je voorganger volgen. Dat lukt of dat lukt niet."

13 juli 2012 , pag. 14

Het was een vertrouwd beeld deze Tour de France. Rabobank-kopmannen Bauke Mollema (links) en Robert Gesink, die met de tong op de schoenen de etappes volbrachten. Fotos: ANP/Bas Czerwinski

Natuurlijk is dit een drama

3 De klap komt nu pas echt aan bij Raboploeg 3 Bauke Mollema: Ik zit op mijn fiets, alsof het niet mijn fiets is

Door Ad Pertijs La Toussuire Bauke Mollema hield het al snel voor gezien op de Madeleine, de eerste col van de dag. "Ik ben meteen zonder overleg de ploegleiderswagen ingedoken." Robert Gesink wachtte tot na de finish van de koninginnerit. Na een verfrissende douche liet hij zich door de leiding van Rabo overhalen om met zijn ploeggenoot naar huis te gaan. "Ik moet niet tegen beter in willen doorgaan." Op n dag verloor de oranje brigade zijn twee beide kopmannen. "Ik kan wel janken", zei ploegleider Nico Verhoeven boven op de berg waar het team in 2006 met Michael Rasmussen nog een grote triomf had gevierd. Nu kende de equipe er zijn tweede rampdag in deze Tour. Eentje die een direct gevolg was van de eerste dag dat alles mis ging. "Toen wisten we eigenlijk al dat alles om zeep was",

zegt Verhoeven over de etappe, waarin een hoopvolle Tourstart in rook opging. Maarten Wynants was die vrijdag in Metz het eerste slachtoffer dat naar huis moest. Gisteren volgden Mollema, Gesink en sprinter Mark Renshaw. Rabo heeft nu nog maar vier renners in koers. Onder wie de zich krakkemikkig voelende Bram Tankink. De Tukker was van ellende woensdagnacht maar in een koud bad gaan liggen. Mollema voelde zich al dagen geen topsporter meer. "Ik zit op mijn fiets, alsof het niet mijn fiets is", omschrijft hij de misre van een renner die door een harde val niet meer zichzelf is. "De pijn van de verwondingen die ik heb opgelopen bij die val, voel ik niet meer. Maar ik heb me de dagen erna denk ik zo moet forceren, dat ik nu geen kracht meer kan zetten vanuit mijn rug en bekken." In de vlakke aanloop naar de Madeleine wist Mollema eigenlijk al hoe laat het was. Hij kon het tempo niet volgen. "Na twee kilometer klimmen wist ik het helemaal zeker. Dit had geen zin meer." Gesink ging de etappe nog wel vliegend

van start. Met een aanval in de eerste kilometer. Hij probeerde zo de gesel van klassementsrenners op de eerste col enigszins voor te blijven. Er werd echter zo ontzettend hard gekoerst voor en op de Madeleine, dat er van dat plannetje niets terecht kwam. En dus vond ook Gesink zich al snel weer terug in zijn oude lijden. Na 140 kilometer harken kwam hij dertig minuten na de winnaar over de streep. De ploegleiding vond het mooi geweest en Gesink stemde toe. "Ik vind het verschrikkelijk om op te geven. Dat doe ik bijna nooit. Maar ik moet niet meer de fout maken om net als vorig jaar door te blijven harken tot Parijs voor een zestigste plaats", zegt de man die last heeft van zijn ribben, buikspieren en rugspieren. Ook Mollema zegt geen opgever te zijn. En dus kreeg Rabo gisteren een wel erg zware rekening gepresenteerd voor de massale valpartij op een kaarsrechte weg richting Metz. "Natuurlijk is dit een drama", zei de altijd kalme Mollema. "Gezien mijn niveau van de eerste week was ik echt benieuwd waar ik nu

had gestaan in de bergen." Dat is ook de grote frustatie bij de teamleiding van de ploeg. De mannen waren goed, bleek tijdens de lastige finales in Seraing en Boulogne sur Mer. "Na die val hoop je tegen beter weten in dat Bauke en Robert na een aantal dagen toch weer het niveau halen van die eerst week", zegt Verhoeven. Die tijd is hen niet gegund, werd gisteren keihard duidelijk. Vorig jaar was er kritiek over de manier waarop Gesink om ging met de naween van een valpartij. "We hebben niet overwogen om hem daarom toch maar in koers te laten", zegt Verhoeven. "Kom, ze zijn niet met een lach afgestapt." Collega Adri van Houwelingen sprak gezien de malheur, ook bij Vacansoleil-DCM, van een rampdag voor het Nederlandse wielrennen in de Tour. Of het ook een ramp is dat de ploeg Mollema en Gesink zo lang heeft laten doorrijden, gelooft hij niet. "Ze kunnen straks gewoon weer de Vuelta rijden", zegt hij. Mollema is voor. "Het is nu zaak om nieuwe doelen te stellen en daar dan weer naar toe te werken."