BÖLÜM 19

19. AUTOCAD’İN KONFİGÜRASYONU (OPTIONS)

AutoCAD sistemlerini konfigüre ederek AutoCAD elemanlarının hangi

özellikte çalışacağını belirtmemizi sağlar. “Options” diyalog kutusunda dokuz
seçenekle AutoCAD’e nasıl çalışacağı kumanda edilir.

1. Files (Dosyalar)

2. Display (Ekran Konfigürasyonu)

3. Open and Save (Açma ve Kaydetme)

4. Plotting (Yazıcı)

5. System (Sistem)

6. User Preferences (Kullanıcı Seçenekleri)

7. Drafting (İşaretleyici)

8. Selection (Seçme İşlemi)

9. Profiles Tab (Kullanıcı Profilleri)

19.1. FILES (Dosyalar)

AutoCAD’in çalıştıracağı destek dosyalarının, sürücü dosyalarının, menü

dosyalarının ve diğer dosyaların nerede bulunacağına rehberlik eder. Burada yer
alan Searç Path (Arama Yolu), File Names (Dosya İsimleri), Section Names
(Bölüm İsmi),File Location (Dosya Konumları), Sources Location (Kaynak
Konumları) genel başlıkları sıralandırılmıştır. Seçilen özelliklerin yanındaki
+işareti tıklanırsa aşağıya doğru açılan menü gelir.
 Şekil 19.1. Files Diyalog Kutusu

™ Support File Search Path (Destek Dosyaları Arama Yolu) : AutoCADbazı

fonksiyonları yerine getirebilmek için dış referanslı dosyaları kullanır. Bu
dosyaları arama yolu bu seçenekle gösterilir. Örneğin menüler, kullanılan yazı
tipleri, çizgi tipi ve tarama dokuları dış referanslı dosyalardır. Bunların nerede
bulunacağı gösterilmelidir.

™ Working Support File Search Path (Çalışma Destek Dosyaları Arama

Yolu): Aktif dizinleri belirtir. Autocad’ in hangi dizinde arama yaptığını
gösterir. Çalışma destek dosyası listesi gösterimleri güncel rehber yapısı ve ağ
yollarının için de var olan arama yolunu dosyalar. Destek dosyaları arama
yolu genişletildiğinde veya değiştirildiğinde burada gösterilir.

™ Device Driver File Search Path (Aygıt Sürücüsü Dosya Arama Yolu) :
Aygıt sürücüsü arama yolu ile autocad’in video gösterimi, yazıcı ve ploter
ayarları gibi cihaz sürücülerini aradığı yer belirtilir. Autocad’ in aygıt
sürücülerin yazılımları ile haberleşmesini sağlar.

™ Proje Files Search Path (Proje Dosyalarını Arama Yolu) : Autocad.’te çizilen
büyük projelerde bir çok Xref dosyaları kullanılır. Bu Xref dosyalarının hard
diskte sabit bir yerde olması beklenir. Bu xreflerin bulunduğu adres
değiştirildiğinde projede yer alan xref dosyaları kendi xreflerini bulamazlar.
 Bu durumda “Support File Search Path” (Destek Dosyaları Arama Yolu) bu
xref dosyalarını arayarak hard diskte nerede olduğu bulunur. Eğer AutoCAD
bu yolla xref dosyalarının bulunduğu adresi bulamazsa bu satırda yer alan
proje dosyaları arama yolunu kullanır. Tanımlanılan her bir proje isimi için bir
ya da birden çok arama yollarını kapsayabilir. Arama yolu Projectname
sistem değişkeninde saklanır.

™ Menu, Help, and Miscellaneous File Names : (Menü, Yardım ve Çeşitli

Dosya İsimleri) : Menü dosyaları, yardım dosyaları, AutoCADkonfigürasyon
dosyaları ve internete bağlanma özelliklerini gösterir.

19.2. DİSPLAY (EKRAN KONFİGÜRASYONU)

AutoCAD’in ekran konfigürasyon özelliklerini değiştirmeye yarar.

AutoCAD gösterimini ihtiyaca göre düzenlemek için seçenekler sunar.
Bilgisayarın hızına ve ekran kartının özelliğine göre değiştirmeler yapılabilir.

Şekil 19.2. Display Diyalog Kutusu

19.2.1. WİNDOW ELEMENTS

AutoCAD çizim ekranın kontrol edilmesini sağlar. Burada aşağıdaki

özellikler kontrol edilebilir.
¾ Display Scroll Bars in Drawing Window: AutoCAD çizim alanının sağında
ve altında olan kaydırma çubuklarının gösterilip gösterilmeyeceğini belirler.
Bu seçeneğin sağındaki kutucuk işaretli hale getirilirse scroll bar çubukları
ekrana gelir.

¾ Display Screen Menu : Çizim alanında AutoCAD ekran menüsünü gösterir.

Bilhassa AutoCAD12 de daha çok kullanılan bu özellik bu seçeneğin
sağındaki kutucuk işaretlenerek açılabilir.

¾ Text Lines in Command Line Window : AutoCAD ekranında en altta olan

komut satırı penceresinin sayısını belirler. 1 ile 100 arası komut satırı
penceresi açılabilir. Ön görülen değer 3’tür.

¾ Colors : Renk seçenekleri diyalog kutusunu gösterir. AutoCAD penceresinde

elemanların renklerini belirtmek için bu diyalog kutusu kullanılır. Bu diyalog
kutusuda altı kısımdan oluşmaktadır.

Şekil 19.3. Renk Ayarları Diyalog Kutusu

1. Model Tab: Model boşluğunda AutoCADpencere elementleri için güncel

kurmayı gösterir. Model boşluğunda rengi değiştirilmek istenen elementin
 bu diyalog kutusunda üzerine tıklanır Window Element listesinde seçilen
elementin ismi belirir sonra (Color) renk listesinden rengi seçilir. Sonra
(Apply) Uygula ve (Ok) tamam diğerek buradan çıkılır.

2. Layout Tabs: Çizim planındaki elemanların rengini değiştirmeye yarar.

3. Window Element : AutoCADpencere elementlerini listeler. Pencere

elementi için yeni rengi seçtiğinizde yeni kurma , Model Tabs veya Plan
Tabs özel görünümde (prevıew) gösterilir. Rengi değiştirilebilecek
AutoCADpencere elementleri

• Model Tab Background (Model Arka Düzlemi)

• Model Tab Pointer (Model Çizim Kürsörü)

• Layout Tabs Background (Paper) (Plan Arka Düzlemi)

• Layout Tabs Pointer (Plan Çizim Kürsörü)

• AutoTracking Vector Color (Hizalama Vektörü)

• Command Line Background (Komut Satırı Arka Planı)

• Command Line Text (Komut Satırı Yazısı)

4. Color : AutoCAD Pencere elementlerine verilecek renkleri barındırır.

5. Default All : AutoCAD’in ön gördüğü renge yukarıdaki tüm pencere

elementlerini geri döndürür.

6. Default One Element : Yalnızca seçilen AutoCAD elementinin rengini

AutoCAD’in ön gördüğü renge döndürür.

¾ Fonts : AutoCAD ekran elementlerinin yazı tipini değiştirmek için ekrana

“Command Line Window Font” diyalog penceresini getirir.
 Şekil 19.4. Komut Satırı Yazı Tipi Diyalog Kutusu

19.2.2. LAYOUT ELEMENTS

Güncel çizim elementlerinin planlaması için seçenekler sunar. Kağıt

üzerinde çizimin hangi özelliklerde olması gerektiğini kontrol eder.

¾ Display Layout and Model Tabs : Çizim alanının altında yer alan (Layout)
plan ve (Model) model askılarının gösterilip gösterilmeyeceğini belirler.
Normalde işaretli olan bu kutunun işareti kaldırılırsa “Model” ve “Layout”
askıları görünmeyecektir.

¾ Display Margins : Çizim planının (Layout) kenarların gösterilip

gösterilmeyeceğini belirler. Bu satırın sağındaki kutucuk işareti kaldırılırsa
planda kağıt dış hatlarını temsil eden kesik çizgiler görülmez. Eğer yapılan
çizim kağıt alanına sığmazsa görünmeyen kısım ploter’ dan çıkmayacaktır.
Bu nedenle kağıt dış düzleminin görülmesinde yarar vardır.

¾ Display Paper Background : Belirlenmiş kağıt boyutunun temsili planda

gösterildiğini belirtir. Kağıt boyutu ve çizim ölçeği, kağıt background’nın
boyutunu belirlerler .

¾ Display Paper Shadow : : Layout’da kağıt gerisi etrafına gölgenin gösterilip

gösterilmediğini belirtir. Bu satırın yanındaki kutucuk işaretlenirse kağıt
planı etrafına gölge uygulanır.
¾ Show Page Setup Dialog for New Layouts : Yeni plan oluşturduğumuzda
sayfa kurma (Page Setup) diyalog kutusunun gösterildiğini belirtir . Kağıt ve
çizim ayarları ile ilgili seçenekler kurmak için bu diyalog kutusunu
kullanınız .

¾ Create Viewport in New Layouts : Yeni plan yaratdığınızda vıewport

yaratıldığını belirtir.

19.2.3. CROSSHAİR SİZE

AutoCAD çizim imlecinin boyutunu kontrol eder. 1 den 100’e kadar

ekrandaki yüzdesi artırılabilir. Yüzde yüz değeri verildiğinde Autocad12’deki
imleç gibi tüm ekranı kaplar. Ön görülen değer yüzde 5’tir. AutoCAD sistem
değişkeni “CURSORSIZE” dır.

19.2.4. DISPLAY RESOLUTION

Nesnelerin gösterim kalitesini kontrol eder . Gösterim kalitesini

geliştirmek için yükseğe çıkartılan değerler performansta düşme etkisi meydana
getirebilir.

¾ Arc and Circle Smoothness : Daireler , yaylar ve elipslerin yumuşaklığını

kontrol eder. Yüksek sayı , daha yumuşak nesneleri üretir . Fakat AutoCAD
regen, pan ve zoom komutlarının performansı düşebilir. Bilgisayarın
performansı yüksek ise büyük değerler verilebilir. 1’den 20.000’e kadar değer
girilebilir. AutoCAD tarafından ön görülen değer 100’dür. “VIEWRES”
sistem değişkeni ile kontrol edilir.

¾ Segments in a Polyline Curve: Her bir polyline eğrisi için üretilmek çizgi
parçasının düzgünlüğünü kontrol eder. Yüksek değerler performansı olumsuz
etkileyebileceği için fazla yüksek değerler verilmemelidir. Değerler,-
32767’den 32767’ye kadar değişirler. Ön görülen değer 8’dir.
“SPLINESEGS” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

¾ Rendered Object Smoothness : Gölgelenmiş ve verilen kavisli katının

yumuşaklığını kontrol eder. AutoCAD, katı nesnelerin nasıl gösterilmesi
 gerektiğini belirlemek için yay ve daire yumuşaklığında girdiğimiz değer ile
nesne yumuşaklığına girdiğimiz değeri çarpar. 0.01 ile 10 arasında değer
verilebilir. Ön görülen değer 0.5’dir . “FACETRES” sistem değişkeni ile
kontrol edilebilir.

¾ Contour Lines per Surface : Nesnelerde her yüzey haritasında yükseklikleri

gösteren çizgilerin sayısını kontrol eder. Yüksek sayı neticesinde, gösterim
performansı azalır ve çizim tazeleme zamanı artar. 0’dan 2047’ye kadar değer
verilebilir. Ön görülen değer 4’tür. “ISOLINES” sistem değişkeni ile kontrol
edilebilir.

19.2.5. DİSPLAY PERFORMANCE

AutoCAD performansını etkileyen kontrolleri gösterir.

¾ Pan and Zoom with Raster Image : Pan Realtime ve Zoom yapmayı
kullandığınızda raster görüntülerinin gösterimini kontrol eder. Performansı
en iyi şekilde kullanmak için bu seçeneği açık hale getirin. Raster nesneler
taşınırken, döndürülürken yada kopyalanırken nesnelerin nasıl sürükleneceği
kontrol edilir. Sürükleme kontrol değişkeni “DRAGMODE” sistem değişkeni
ile kontrol edilir. Raster görüntülerle çalışılırken pan ve zoom komutlarının
kullanımında AutoCAD tüm raster resmi göstermeye çalışacaktır. Bunun
sistem değişkeni ise “RTDİSPLAY” ile kontrol edilebilir.

¾ Highlight Raster Image Frame Only : Seçim sırasında raster görüntülerinin

gösterimini kontrol eder. Eğer bu seçenek, seçilirse , sadece raster
görüntüsünün yapısı belirtilir. Performansı en iyi şekilde kullanmak için bu
seçeneğin seçili olmasına dikkat ediniz. “IMAGEHLT” sistem değişkeni ile
kontrol edilebilir.

¾ True Color Raster Images and Rendering : Bu raster kontrol sayesinde

görüntüler en uygun kalitede gösterilirler. Sistem için en yüksek gösterim
kalitesinde veya gerçek renkte görüntüleri göstermek için kullanılır.
¾ Apply Solid Fill : Katı nesnelerde katıların içinin dolu olup olmayacağını
kontrol eder. Bu seçenek seçili değilse oluşturulan katıların içi ince çizgilerle
dolu gösterilir. Performansı en iyi şekilde kullanmak için bu seçeneği açık
hale getirin . “FILLMODE” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

¾ Show Text Boundary Frame Only : Metin nesnesini göstermek yerine metini
temsil eden dikdörtgensel maske gösterimini kontrol eder. Yazıların
görünmesi karışıklık yaratacak bazı şekillerde bu özellik sıkça
kullanılmaktadır. Bu seçenek seçili hale getirildikten sonra sonra gösterimi
güncelleştirmek için regeni kullanmalısınız. “QTEXTMODE” sistem
değişkeni ile kontrol edilir.

¾ Show Silhouettes in Wireframe : 3D katı nesnenin silüet eğrileri

“WIREFRAMES” olarak gösterilmesini sağlayan bir seçenektir.
“DISPSILH” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

¾ Reference Fading Intensity : Güncel çizim içinde kullanılan Xref ve blokların

yayına hazırlaması sırasında nesneler için solma şiddeti değerini belirtir.
yayına hazırlanılmayan nesneler , daha az şiddette gösterilirler. 0’dan 90’a
kadar değer verilebilir. Ön görülen değer yüzde 50’dir.

19.3. OPEN AND SAVE (AÇMA VE KAPATMA)

Open ve Save diyalog kutusunda açılış ve dosyaların kaydedilmesi ile

ilgili değişkenleri barındırır.
 Şekil 19.5. Open ve Save Diyalog Kutusu

19.3.1. FİLE SAVE

AutoCAD’in dosyaları kaydetmesi ile ilgili özelliklerin olduğu kısımdır.

¾ Save As : Geçerli dosya formatını gösterir.

¾ Save a Thumbnail Preview Image : Raster imaj resimlerinin prevıew

görüntülerinin görülmesini sağlar. “RASTERPREVIEW” sistem değişkeni
ile kontrol edilir.

¾ Incremental Save Percentage : Çizim dosyasında boşa harcanmış potansiyel

boşluğun yüzdesini kurar. AutoCAD bir çizim dosyasında yapılan
değişiklilerin dosya boyutunun yüzde ellisine ulaştığında tam bir kaydetme
işlemi uygular. Bu süre azaltılabilir yada artırılabilir. “ISAVEPERCENT”
sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

19.3.2. FİLE SAFETY PRECAUTİONS

Dosya güvenliği için tedbirler almaya yarayan seçenekler sunar.

¾ Automatic Save: Otomatik kaydetmeyi açıp kapatmamızı sağlar.
“SAVEFILEPATH” sistem değişkeni ile otomatik kaydetme yolu kontrol
edilebilir. “Minutes Between Save” ile kaç dakika aralıklarla kaydetme işlemi
yapılacağı AutoCAD’e bildirilir. “SAVETIME” sistem değişkeni ile otomatik
kaydetme aralığı kontrol edilebilir.

¾ Create Backup Copy with Each Save: Her bir kaydetme işlemi sırasında bir
yedek dosyanın oluşturulup oluşturulmaması kontrol edilir. Çizimin yedek
dosyasının yerini Options’ dan File(Dosyalar) seçeneği ile belirtilir. Güncel
geçici dosya arama yolunun yeri, “TEMPPREFIX” de aynı zamanda
depolanılır. “ISAVEBAK” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

¾ Full-Time CRC Validation: Her nesne , çizim içine okunulduğunda dairesel

fazlalık kontrolu ( CRC ) gerçekleştirilmiş olması gerektiğini belirtir. Eğer
çiziminiz, bozulursa ve donanım problemi veya AutoCAD hatasından
şüphelenirseniz bu seçeneği açın .

¾ Maintain a Log File: Metin penceresinin içeriğinin kütük dosyasına

yazıldığını belirtir. Yer ve kütüğün isimini belirtmek için dosyalar (File) .
seçeneğini kullanın. “LOGFILEMODE” sistem değişkeni ile kontrol
edilebilir.

¾ File Extension for Temporary Files: Güncel kullanıcı tarafından çizilen

resimler RAM’ de boşluk kalmadığı zaman geçici dosyalar tanımlamak için
bu uzantıyı (ac$) belirtir.

19.3.3. EXTERNAL REFERENCES (XREFS)

Dış referansların (XREF) kaydedilmesi ile ilgili seçenekler sunar.

¾ Demand Load Xrefs: Xref’lerin güncel çizim içinde canlandırılması için

seçenekler sunar. “XLOADCTL” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

¾ Retain Changes to Xref Layers: Xref içindeki katman değişikliklerini çizim

içinde tutar. “VISRETAIN” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.
¾ Allow Other Users to Refedit Current Drawing: Bu güncel çizimde diğer
kullanıcılara Xrefleri kullanabilme özelliği sağlar. Eğer bu seçili ise birden
çok kullanıcılar Xrefleri kullanabilirler. “XEDIT” sistem değişkeni ile kontrol
edilebilirler.

19.3.4. OBJECTARX APPLİCATİONS

AutoCAD’le ilişki kurmayı kontrol eder ve seçenekler sunar.

“DEMANDLOAD” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

19.4. PLOTTİNG (YAZICI)

Yazıcı ayarlarının bulunduğu kısımdır. Bu seçenekle AutoCADçıktı

konfigürasyonlarının istenen özellikte olması sağlanır.

Şekil 19.6. Plotting Diyalog Kutusu

19.4.1. DEFAULT PLOT SETTİNGS FOR NEW DRAWİNGS

Ön değer çizim kurmayı kontrol eder. Yeni çıktı ayarları için ön değer
çizim yollarını kurar. ÖN DEĞER ÇIKTI DEVICE- OLARAK KULLAN .
¾ Use As Default Output Device: Yeni çizim için ön değer çıktı aygıtlarını
kurar. Ayarlanılan çizici konfgürasyon arama yolunu, açılır pencerede
herhangi bir çizici konfigürasyon dosyasını gösterir.

¾ Use Last Successful Plot Settings: Son yapılan başarılı çıktı ayarlarına göre
çizimin kurulmasını sağlar.

¾ Add or Configure Plotters: Autodesk çizici yöneticisi (pencereler sistem

penceresini) gösteren açılır bir menü gösterir. Autodesk çizici manager ile
çiziciyi ekleyebilirsiniz veya ayarlayabilirsiniz.

19.4.2. GENERAL PLOT OPTİONS

Kağıt boyut kurmasını kapsayan genel çizim özellikleri ile ilişki kuran
seçenekleri kontrol eder.

¾ Keep the Layout Paper Size If Possible: Seçilmiş çıktı cihazı, seçilen kağıt
boyutuna çizebildiği takdirde sayfa kurma diyalog kutusunda belirtilen kağıt
boyutunu kullanır. Eğer seçilmiş çıktı cihazı, bu kağıt boyutuna çizemezse,
AutoCAD, uyarı mesajı gösterir.

¾ Use the Plot Device Paper Size: Çıktı cihazının sistem ayarlarındaki kağıt
boyutunu kullanır.

¾ System Printer Spool Alert: Sistem yazıcısında meydana gelecek hatalar için
alarm vermesini sağlar.

¾ OLE Plot Quality: Çizilmiş OLE nesnesinin kalitesini belirler.

“OLEQUALITY” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

¾ Use OLE Application When Plotting OLE Objects: Eğer çizilmiş OLE
nesnesinin kalitesini en iyi şekilde kullanmasını isterseniz bu seçeneği seçili
hale getirmelisiniz. “OLESTARTUP” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.
 19.4.3. DEFAULT PLOT STYLE BEHAVİOR

Bütün çizimde çizdirmenin biçim davranışı ile ilgili seçenekleri kontrol

eder. “PSTYLEPOLICY” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir. Yeni çizim
çizim biçim seçeneği ve açık adlandırılan kullanımı seçtikten sonra liste
sağlarsınız.

19.5. SYSTEM (SİSTEM)

AutoCAD sistem ayarlarının yapılması için seçenekler sunar.

Şekil 19.7. System Diyalog Kutusu

19.5.1. CURRENT 3D GRAPHİCS DİSPLAY

Sistem özellikleri ve 3D grafik gösterim sisteminin konfigürasyonuna ilişki kuran

kurmayı kontrol eder. Buradaki properties seçeneği ile daha geniş ayarlar
yapılabilir.

19.5.2. CURRENT POİNTİNG DEVİCE

Mevcut noktalarda cihaz sürücülerinin listesini gösterir.

¾ Current System Pointing Device: Güncel aygıtların sistemlerinin kullanımını
işaret eder.

¾ Wintab Compatible Digitizer: Güncel olarak wıntab uyumlu dijitalleştirici

kullanımını işaret eder.

¾ Accept Input From: AutoCADhem fare hem de dijitalleştirici girdiyi kabul

ettiğini belirtir. Dijitalleştirici kurulduğunda girdisini ihmal et seçeneği aktif
yapılabilir.

19.5.3. GENERAL OPTİONS

Sistem kurulumu ile ilgili seçenekleri kontrol eder.

¾ Single-Drawing Compatibility Mode: Eğer bu seçeneği seçerseniz , Autocad,

sadece bir çizimi açar. Eğer bu seçeneği açık hale getirirseniz, Autocad,
birden fazla çizim penceresi açılabilir. Autocad2000’le gelen Window
seçeneği birden fazla çizimi açmaya imkan sağlar. “SDI” sistem değişkeni ile
kontrol edilebilir.

¾ Show Startup Dialog: Autocad’e başladığınızda startup diyalog kutusu

gösterilir. Şu andaki çizimi açmak için startup diyalog kutusunu
kullanabilirsiniz.

¾ Display OLE Properties Dialog: “OLE” özelliklerinin gösterimini kontrol

eder.

¾ Show All Warning Messages: Autocad’in bazı dosyalar kaydedilirken aynı

ismi taşıyanlarda üstüne kaydedilmemesi için alarma gelir. Ayrıca önemli
sistem dosyalarının değiştirilmesinde alarm vermesini sağlar.

¾ Beep on Error in User Input: Kullanıcı girdilerinde hatalı sonuçlar için beep
uyarı mesajının gelmesini sağlar.

¾ Load acad.lsp with Every Drawing: AutoCADher çizim içine acad-lsp

dosyasını yüklediğini belirtir. Eğer bu seçenek açık hale getirilirse sadece
 acaddoc-lsp dosyası , bütün çizim dosyası içine yüklenilir .
“ACADLSPASDOC” sistem değişkeni ile kontrol edilir.

¾ Allow Long Symbol Names: Uzun sembol isimleri sağlanıldığını belirler.

(layers, dimension styles, blocks, linetypes, text styles, layouts, UCS names,
views, and viewport) konfigürasyonlarında 255 karaktere katar isim
verilebilir. “EXTNAMES” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

19.5.4. DB CONNECT OPTİONS

Veri tabanı bağlantıları ile ilişki kuran seçenekleri kontrol eder.

¾ Store Links Index in Drawing File: AutoCADçizim dosyası içinde veri

tabanı indeksini depolar. Performansı arttırmak için bu seçeneği seçili hale
getirin.

¾ Open Tables in Read-Only Mode: Sadece Autocad’in okumakta olduğu veri

tabanı dosyalarını açmasını sağlar.

19.6. USER PREFERENCES (KULLANICI SEÇENEKLERİ)

AutoCAD’te çalıştığınız yolu en iyi şekilde kullanan seçenekleri kontrol

eder.
 Şekil 19.8. User Preferences Diyalog Kutusu

19.6.1. WİNDOWS STANDARD BEHAVİOR

AutoCAD’in Windows standardı davranışlarına uygunluğunu kontrol eder.

¾ Windows Standard Accelerator Keys: Klavye hızlandırıcılarını kullanılmasını

kontrol eder. Örneğin windows standardı olan Copyclip komutuna klavye
eşdeğeri olarak CTRL+C şeklinde klavye kısayolunun kullanılmasıdır.

¾ Shortcut Menus in Drawing Area: Çizim alanında sağ tuş (right-click)

kestirme menüsünün aktif olmasını sağlar.

19.6.2. AUTOCAD DESİGN CENTER

AutoCAD Design Center’le ilişki kuran kurmayı kontrol eder.

¾ Source Content Units: Burada açılır seçenekte birimler otomatik olarak çizim
içine sokulur. Güncel çizim açılacağı zaman burada verilen birimler kullanılır.
“INSUNITS” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir. Inches, Feet, Miles,
Millimeters, Centimeters, Meters, Kilometers, Microinches, Mils, Yards,
Angstroms, Nanometers, Microns, Decimeters, Decameters, Hectometers,
Gigameters, Astronomical Units, Light Years, Parsecs gibi birimler verilebilir.
 Bu birimlere “INSUNITSDEFSOURCE” sistem değişkeni ilede kontrol
edilebilir.

¾ Target Drawing Units: Otomatik olarak bu birimler güncel çizimde

kullanılırlar. “INSUNITS” sistem değişkeni ile kontrol edilebilirler.

19.6.3. HYPERLİNK

Hyperlink’in gösterim özelliklerine ilişki kuran kurmayı kontrol eder.

¾ Display Hyperlink Cursor and Shortcut Menu: Hyperlink imleci ve kestirme

menüsünün gösterimini kontrol eder.

¾ Display Hyperlink Tooltip: Bu seçenek seçildiğinde hyperlink tooltip

gösterimini kontrol eder.

19.6.4. PRİORİTY FOR COORDİNATE DATA ENTRY

AutoCAD koordinat verisinin girdisine karşılık verdiği kontroller bu

seçeneklerle sağlanır. “OSNAPCOORD” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

¾ Running Object Snap: AutoCAD’te klavye girdileri ile yerine koşma nesne
kenetlemeleri kullanılmasını sağlar. Örneğin sağ tuş menüleri ile yapılan
kenetleme işleminin yapılması yerine bu seçeneklerin daima açık olmasını
sağlar. “OSNAPCOORD” sistem değişkenine 0 değeri verilerek aktif hale
getirilebilir.

¾ Keyboard Entry: Klavyeden girilen değerleri öncelikli kılar.

“OSNAPCOORD” sistem değişkenine 1 değeri verilerek aktif hale
getirilebilir.

¾ Keyboard Entry Except Scripts: Scriptler hariç olmak üzere kılavyeden

girilen değerler öncelikli olur. “OSNAPCOORD” sistem değişkenine 2
değeri verilerek aktif hale getirilebilir.
 19.6.5. OBJECT SORTİNG METHODS

Nesnelerin çeşit ve düzen çalışmalarını kontrol eder. “SORTENTS”

sistem değişkeni kullanılarak ta kontrol edilebilir. Örneğin, hem nesne seçimi hem
de nesnelere sağ tuş kısa yollarını(parmak şıklatması) yukarıdaki sistem
değişkeninde 3 değeri girilerek sağlanabilir.

¾ Object Selection: Eğer bu seçenek seçilirse nesneler seçim sırasında

sıralanıldığı kontrollere göre seçme yapar. AutoCAD, seçilmiş nesne olarak
en yeni nesnenin farkına varır.

¾ Object Snap: Eğer bu seçenek, seçilirse; AutoCAD, yaratılan ilk nesneden

itibaren nesneleri sıralar. Eğer iki nesne art arda çizilmiş ise nesneleri
yakalamak için en son oluşturulan nesneyi seçer.

¾ Redraws: AutoCAD verileri iki türde saklar. Bunlardan birincisi çizim

koordinat sistemleri ve nesne özelliklerinin saklandığı yer, ikincisi ise çizimin
ekranın oluşturduğu sanal bir veri tabanıdır. Bu seçenekle Redrawın ekranda
olan nesneleri gelişigüzel düzenlenmesi sağlanır.

¾ Regens: Eğer bu seçenek, açık hale getirilirse, nesnelerin yeniden

canlandırılması, ilk oluşturandan son oluşturulana kadar olmaktadır.

¾ Plotting: Eğer bu seçenek, açık hale getirilirse , nesnelerin çizimi , rastgele

çeşit düzeni tarafından belirlenilir .

¾ PostScript Output: Nesneler postscrıpt çıktısı sırasında sıralanıldığı

kontrollere göre. nesnelerin ihracatı , rastgele çeşit düzenine göre gerçekleşir.

19.6.6. LİNEWEİGHT SETTİNGS

Çizgi ağırlığının verildiği “Lineweight Setting” diyalog kutusunu ekrana

getirir.
 19.7. DRAFTİNG (İŞARETLEYİCİ)

Çeşitli AutoCAD çizimleri yapılırken yardımcı seçeneklerin

düzenlenmesini sağlar.

Şekil 19.9. Drafting Diyalog Kutusu

19.7.1. AUTOSNAP SETTİNGS

AutoCAD’te çizim yaparken kullanılan kenetleme araçlarının çizim

alanında nasıl gözükeceğini kontrol eder.

¾ Marker: Autosnap işaretinin gösterimini kontrol eder. Bu seçenek seçili

değilse nesne kenetleme araçlarının sembolleri gözükmez. “AUTOSNAP”
sistem değişkeninde 1 yazarakta aktif hale getirilebilir.

Bu şekilde Marker seçeneği kapalı

Bu şekilde Marker seçeneği açık halinin sonuçlarını

göstermektedir.
¾ Magnet: Autosnap mıknatısı kurulmasını sağlar. Bu seçenekle kenetleme araç
çubukları nesneye kürsörün otomatik hareketi ile bağlanır. “AUTOSNAP”
sistem değişkeninde 4 yazarakta aktif hale getirilebilir.

¾ Display AutoSnap Tooltip: Autosnap tooltıp’in gösterimini kontrol et .

Tooltib, kenetlediğiniz nesnenin bu parçasını tarif eden metin bayrağıdır.
Yani kenetleme araç çubuğunun ne olduğunu gösteren yazıdır.
“AUTOSNAP” sistem değişkeninde 2 yazarakta aktif hale getirilebilir.

¾ Display AutoSnap Aperture Box: Autosnap kutusunun ortasının delik

şeklinde gösterimini kontrol eder. Bu nesne kenetleme araçlarından biri
seçildiğinde görünen kürsörün halidir.

¾ AutoSnap Marker Color: Autosnap Marker’ının rengini belirtir.

Şekil 19.10. AutoSnap Marker Color Diyalog Kutusu

19.7.2. AUTOSNAP MARKER SİZE

Autosnap işareti için gösterim boyutunu belirtir.

19.7.3. AUTOTRACK SETTİNGS

¾ Display Polar Tracking Vector: Kutupsal izleme davranış özelliklerini

kontrol eder. Kutupsal açılar 90, 45, 30 ve 15 derece gibi bölümlendirilebilir.
“TRACKPATH” sistem değişkeninde 2 değeri girilerek aktif hale
getirilebilir.

¾ Display Full-Screen Tracking Vector: Vektörleri izlemenin gösterimini

kontrol eder. Vektörleri izleyerek diğer nesnelere özel ilişkilerde veya özel
açılarda nesneler çizebildiğiniz inşaat çizgisidir. “TRACKPATH” sistem
değişkeninde 1 değeri girilerek aktif hale getirilebilir.
¾ Display AutoTrack Tooltip: Autotrack Tooltip gösterimini kontrol eder.
Tooltip, izleme koordinatını gösteren metin bayrağıdır.

19.7.4. ALİGNMENT POİNT ACQUİSİTİON

Çizimde sıraya koyma vektörlerini göstermenin metodunu kontrol eder.

¾ Automatic: Aperture nesnenin üstünde hareket ettiğinde otomatik olarak

izleme vektörlerini gösterir.

¾ Shift to Acquire: Şhift tuşu basılı tutulurken izleme vektörlerini gösterir.

19.7.5. APERTURE SİZE

Aperture için gösterim boyutu kurar. Çizim komutu, aktif olduğunda

görülen imlecin şeklidir. Boyutu 1’den 50 pixels arasında değişir.
“APERTURE” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

19.8. SELECTİON (SEÇME İŞLEMİ)

AutoCAD seçim aletleri ve nesne seçim metotları ile ilgili özellikleri

kontrol eder.

19.8.1. SELECTİON MODES

Nesne seçim metotları ile ilişki kuran kurmayı kontrol eder.

¾ Noun/Verb Selection: Komutu dilemeden önce nesneyi seç anlamına gelir.

Bazı komutları aktif hale getirmeden nesnelerin seçimi yapıldıktan sonra
komut seçilerek işlem yapılabilir. Tüm komutlar bu özelliği
desteklememektedir. “PICKFIRST” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.
 Şekil 19.11. Selection Diyalog Kutusu

¾ Use Shift to Add to Selection: Shift tuşu kullanılarak nesnelerin bir seçim
setine eklenmesini veya kaldırılmasını sağlar. “PICKADD” sistem değişkeni
ile kontrol edilebilir.

¾ Press and Drag: İki noktayı kullanan seçim penceresi çizmeye yarar.
Nesneyi seçmek için birinci noktaya tıklayıp ikinci nokta içinde diğer köşeyi
tıklayarak nesne seçimi yapılmasını sağlar. “PICKDRAG” sistem değişkeni
ile kontrol edilebilir.

¾ Implied Windowing: Soldan sağa seçim penceresi çizerek pencere sınırları

içinde nesneleri seçer. “PICKAUTO” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

¾ Object Grouping: Nesne gruplarını seçmeye yarar. “PICKSTYLE” sistem

değişkeninde 1 değeri verilerek aktif hale getirilebilir.

¾ Associative Hatch: Birliksel çizgiler seçildiğinde hangi nesneler seçildiğini

belirler. “PICKSTYLE” sistem değişkenine 2 değeri verilerek aktif hale
getirilebilir.
 19.8.2. PİCKBOX SİZE

AutoCAD pickbox gösterim boyutunu kontrol eder. Ön değer 3 pixels’dir.

0’dan 20’ye kadar değer verilebilir.

19.8.3. GRİPS

Nesnelerin üzerine tıklandığında nesneler üzerinde oluşan ve başta ortada

ve sonda küçük kareler şeklindedir. Şekilde görüldüğü gibi.

¾ Enable Grips: Bu seçeneği gripleri çizim içerisinde aktif kılma için kullanılır.
Performansı önemli ölçüde etkiler. Bu nedenle performansı en iyi şekilde
kullanmak için bu seçeneği açık hale getirin. “GRIPS” sistem değişkeni ile
kontrol edilebilir.

¾ Enable Grips within Blocks: Nesnelerin seçimi sırasında uygulanan gripler

block haline getirilebilir. “GRIPBLOCK” sistem değişkeni ile kontrol
edilebilir.

Şekil 19.12. Nesne Seçme Ayarları

¾ Unselected Grip Color: Griplerle çalışırken üstüne gelinen grip kutusu

seçildiğinde ışıklandığına dikkat edin. Seçilmeyen griplerin renklerinde bir
değişme olmaz. “GRIPCOLOR” sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.

¾ Selected Grip Color: seçilen grip kutularının rengini belirler. “GRIPHOT”

sistem değişkeni ile kontrol edilebilir.
¾ Grip Size: AutoCADsıkı tutmasının (Grip) gösterim boyutunu kontrol eder.
Ön değer boyut, 3pixels’ dir. “GRIPSIZE” sistem değişkeni ile kontrol
edilebilir.

19.9. PROFİLES TAB (KULLANICI PROFİLLERİ)

Profillerin kullanımını kontrol eder. Çizim özelliklerini profil olarak

kullanılması için bu seçenek kullanılabilir. Eğer aynı Log-in (Bağlantı) isimini
kullanan diğer kullanıcılar ile iş istasyonunuzu paylaşırsanız , profil’deki
özellikleri güncel yaaparak çalışabilirsiniz. Profiller menü ayarlarını ve
biçimlerini saklayabilirler.

Şekil 19.13. Profiles Diyalog Kutusu

19.9.1. AVAİLABLE PROFİLES

Mevcut profillerin listesini gösterir. Güncel profil kurmak için, profili seç
ve Set Current’i seçin.

¾ Set Current : Seçilmiş olan profili güncel profil yapar.

¾ Add to List: Profil listesine yeni bir profil eklenmesini sağlar. Bu düğmeye
tıklandığında “Add Profile” penceresi ekrana gelir. Bu pencerede Profile
name verilecek profil ismi yazılır. Description bu profil hakkında
gösterilecek olan özet yazının bulunduğu kısımdır.

Şekil 19.14. Profil Eklemek Diyalog Kutusu

¾ Rename: Add List seçeneğinde verilmiş olan profil isimlerinin ve seçilmiş

profilin açıklamasını değiştirmek için kullanılır. İsmini ve açıklamasını
değiştireceğiniz profilin “Available Profiles” listesinde yer alan profili seçin
ve Rename düğmesine tıklayın ve yeni profil ismi ile açıklamasını girin.

Şekil 19.15. Profil Değiştirme Diyalog Kutusu

¾ Delete: Seçili olan profili listeden silmeye yarar.

¾ Export: Export seçeneği ile dosya olarak profili dışarı ihraç etmeye yarar.
¾ Import: Bir dosyaya kaydedilen profilleri ithal etmeye yarar.
¾ Reset: Profil güncel ayarlara geri döner.