You are on page 1of 1

BEN ÖLECEK ADAM DESEM Kİ Sevda Üstüne

Bütün kitapları yakmalı


DEĞİLİM Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgârların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır
Kapımı çalıp durma ölüm, Kitaplara göre insan
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Açmam; Karanlıkta yüzüne bin mumluk lamba
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim,
Ben ölecek adam değilim. tutulmuş
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Gözleri, yüreği kamaşmış insandır
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Alıştım bir kere gökyüzüne; Aptaldır, hastadır, kahramandır
Sende tattım yemişlerin cümlesini.
Bunca yıllık yoldaşımdır bulutlar. Bütün kitapları yakmalı
Desem ki sen benim için,
Sıkılırım, Sevda üstüne ne söylemişlerse yalandır.
Hava kadar lazım,
Kuşlar cıvıldamasa dallarında, İçinde bir tek suret yaşayan yüreğe
Ekmek kadar mübarek,
Yemişlerine doymadığım ağaçların, Yürek mi derler
Su gibi aziz bir şeysin;
Yağmur mu yağıyor, Bir tek yaprak veren dalın boynun burarlar
Nimettensin, nimettensin!
Güneş mi var, Bir tek meyve veren dalı keserler
Desem ki...
Farketmeliyim İnsan dediğin bir buğday tarlası gibi olmalı
İnan bana sevgilim inan,
Baktığım pencereden. Esti mi rüzgar bir değil milyonlar için
Evimde şenliksin, bahçemde bahar;
Deniz görünmeli çıksam balkona. esmeli
Ve soframda en eski şarap.
Tamamlamalı manzarayı Bir tek meyve veren dalı kesmeli
Ben sende yaşıyorum,
Karlı dağlarla sürülmüş tarlalar. İnsan dediğin derya misali
Sen bende hüküm sürmektesin.
Ekmekten olamam doğrusu, Üstünde milyonlarca dalga
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Nimet bildiğim; İçinde kıyametler kopmalı
Rüzgârlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Sudan geçemem, İnsan dedigin derya misali
Günlerden sonra bir gün,
Tuzludur teneffüs ettiğim hava. Uçsuz bucaksız olmalı.
Şayet sesimi farkedemezsen,
Ya nasıl dururum olduğum yerde, Gel çıkalım sevgilim gel
Rüzgârların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Öyle upuzun yatmış, Gel kurtulalım birler hanesinden
Bil ki ölmüşüm.
İki elim yanıma getirilmiş, Çekelim gidelim bir uçtan uca
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Hareketsiz, Açalım yüreğimizin kapılarını sonuna
Kabirde böceklere ezberletirim güzelliğini,
Sükûta râmolmuş; kadar
Ve neden sonra
Sanki devrilmiş bir heykel? Sevelim sevelim sevelim
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Sevebileceğimiz kadar.
Hatırla ki mahşer günüdür
Ellerim ne der sonra bana? Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum. Bedri Rahmi Eyüboğlu
Soğumuş kalbime ne cevap veririm?
Utanmaz mıyım ayaklarımdan?
CAHİT SITKI TARANCI
Kalkmalıyım,
BEN SENİ SEVDİM Mİ
Dolaşmalıyım, Mavi, maviydi gökyüzü
Sokaklarda, parklarda. Bulutlar beyaz, beyazdı
Ben seni sevdim mi? Sevdim, kime ne
El sallamalıyım Boşluğu ve üzüntüsü
Tuttum, ta içime oturttum seni
Giden trenlere, İçinde ne garip yazdı...
Aldım, okşadım saçlarını, öptüm
Kalkan vapurlara.
İçtim yudum yudum güzelliğini
Bilmeliyim, Garip, güzel, sonra mahzun
Gölgelerin boyundan, Iıkla yağmur beraber,
Bir türkü ki gamlı, uzun,
Ben seni sevdim mi? Sevdim elbette
Saatin kaç olduğunu...
Ve sen gülünce açan güller. Bendeydi özlemlerin en korkuncu
Islık çalmalıyım.
Çıldırırdım sen ne kadar uzaksan,
Türkü söylemeliyim
Beyaz, beyazdı bulutlar, Aşk değil, hiç doymayan bir şeydi bu
Yol boyunca,
Keyfimden ya hüznümden. Gölgeler buğulu, derin;
Ah o hiç dinmeyen rüzgar Ben seni sevdim mi? Sevdim doğrusu
Geçmiş günleri hatırlamalıyım,
Ve uykusu çiçeklerin. Sevdikçe tamamlandım, bütünlendim
Dalıp dalıp akarsuya,
Biri vardı ağlayan gecelerce
Hayaller kurmalıyım,
Mor aydınlıkta bir çınar Biri vardı sana tutkun; o bendim
Güzel geleceğe dair.
Yanımdan geçenler olmalı, Veya kestane dibinde;
Selâm almalıyım; Mahmur
süzülen bakışlar Ben seni sevdim mi? Sevdim en büyük
Robenson'u düşünmeliyim,
İkindi saatlerinde.... En solmayan güller açtı içimde
Garipliğini:
Ömrümü değerli kılan bir şeydin
Şükretmeliyim
Birden gülümseyen yüzün Sen benim bozbulanık gençliğimde
İnsanlar arasında olduğuma.
Nedir ki eninde sonunda ölüm? Sabahların aynasında
Ve beni çıldırtan hüzün Ben seni sevdim mi? Sevdim, öyle ya
Ayrı düşmek değil mi aşinalardan?
İki bakış arasında. Bir çizgiye vardım seninle beraber
Ve bir gün orada yitirdim seni
Kapımı çalıp durma ölüm,
Kim bilir imdi nerdesin? Ben seni sevdim mi? Sevdim, ya sen
Açmam;
Senindir yine akşamlar; beni?
Ben ölecek adam değilim.
Merdivende ayak sesin
Rıhtım taşında gölgen var.
CAHİT SITKI TARANCI AHMED HAMDİ TANPINAR
Ümit Yaşar OĞUZCAN

You might also like