bereket ve yenİden doĞuŞla baĞlantili yunan ve ortadoĞu mİtoslari

bu görüşe göre, "...anaerkil toplumun siyasal, ekonomik, toplumsal ve dini temeli tarımsal yıla
dayanır. tarıma verilen önem, bütün canlıların doğumdan olgunluğa, oradan ölüme ve oradan da
yeniden doğuşa giden gelişimlerinin vurgulanmasına ve dairesel bir yaşam görüşünün ortaya
çıkmasına yol açmıştır."
İddiaya göre, anaerkil toplumlarda ana tanrıça vasfına sahip kraliçe kendisine bir koca seçer ve
bir yıl için onu kutsal kral ilan eder. her bahar, yeni tohumlar ekildiğinde, çok büyük bir dini
tören yapılacak ve bir önceki yılın kutsal kralı kurban edilecektir. ana tanrıçanın rahibeleri onun
bereket güçlerine sahip olabilmek için yine onun etini yiyecek ve aynı amaçla tarım alanları ve
çiftlik hayvanları da onun kanıyla sulanacaktır. sonra dini bir törenle kraliçe, gelecek yıl için yeni
bir kutsal kral alacaktır.
zamanla kutsal kral daha fazla güç kazanmaya başlar ve kendisiyle birlikte erkeklerin egemen
oldukları yeni bir toplumsal ve siyasal düzen kurar.
bu yeni sistemde gündelik yaşamı etkileyen doğa olayları üzerinde denetim kurmaya çalışmak,
yağmur yağdırmak ya da avda başarılı olmak amacıyla belirli zamanlarda törensel danslar yapılır.
mevsimlerin dönüşü, kışın bahara dönüşmesi gibi yinelenen doğa olayları, eski yılı temsil eden
kralın yeni yılın kralının karşısında yenik düşmesi kılık değiştirerek canlandırılır. Çoğu zaman
yinelenen "bir tanrının ölümü ve yeniden dirilmesi" teması da insanlara verdiği kılık değiştirme
ve kişileştirme olanaklarıyla tiyatronun çıkış noktalarından biri olarak gösterilir.[5]
bkz. http://www.tiyatro.balikesir.edu.tr/tiyatro_tarih.htm., http://www.tiyatrokeyfi.com