Hakan Bıçakcı

TEMİZLİK

İsmim “Haydar”. Kendi halinde bir vatandaşım. Ama herkes “sapık”

olduğumu düşünüyor. Ne büyük “terbiyesiz”lik. Kafalarına kim “sok”muşsa
artık... Ne zaman sokağa çıksam aynı “taciz”kâr bakışlar “ateşli” bir hastalık
gibi üzerimde. Bizim mahallenin “yerli”leri dahil... “Olgun” bir insan gibi
öyle olmadığımı anlatmak bir ömür sürer, öyle olduğumu düşünenlerin
boğazlarını kesmek bir dakika. Evet! “Sapık” olduğumu düşünen, ima eden,
söyleyen herkesi ortadan kaldıracağım. “Liseli”, “yetişkin”, erkek, “hatun”
ayırmadan... Böylece bu düşünce de onlarla birlikte yok olacak.
Her şey geçen gün bizim “baldız”ın söylediklerinin bardağı
taşırmasıyla başladı. Kaldırımda yürüyen “sarışın”ın “kalça”sına “hayvan”
gibi bakıyormuşum. “Hikaye”! Kendi “bok”tan “fantezi”si işte. Sadece
gözümün dalmış olduğunu söyleyince gülmeye başladı “kaltak”. Beni
“kudur”tan bu son kahkaha oldu işte. Kesmeye “baldız”dan başladım. Sonra
yürümeye devam eden “sarışın”ı hallettim. Hemencecik ölüyorlardı. Hızımı
almışken devam ettim. “Sapık” olduğumu düşünen herkesin “nefes”ini
kesene kadar. Temizlik başlamıştı. Bitince özgür olacaktım.