Professional Documents
Culture Documents
Buket Kosova
Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi, Tıbbi Biyoloji Anabilim Dalı, İzmir
A
kut myeloid ve akut lenfoblastik lösemi klonal hema- edilebilmekte ve tamamlanabilmektedir. Hatta, AML’ deki MLL’
topoetik progenitör hücre bozukluklarından oluşan nin kısmi ardışık dublikasyonları (MlLL-PTD) veya FLT3 uzunluk
heterojen bir grubu teşkil ederler. Son 20 yıl içersinde, mutasyonları (FLT3-LM), veya ALL’ deki BCR-ABL translokasyo-
akut lösemilerin tanısında tek başına kullanılan sitomorfolo- nu belirli alt tipleri karakterize edip, bu şekilde genetik belir-
jiden bir dizi farklı ve kapsamlı metod türemiştir. Bu metodlar teç panelini tamamlarlar. Özgül kromozomal anormalilerin
tanı ve sınıflandırmanın yanında, kişiye özgü tedavi kararları- veya moleküler belirteçlerin tanımlanmaları ve sitomorfolojik
nın verilmesi için de gereklidirler. Araştırma laboratuvarları ar- özelliklerin yanında klinik yansımlar ile korrele olmaları, akut
tık sitogenetik ve moleküler genetik metodların eşliğinde si- lösemileri farklı biyolojik varlıklardan oluşan heterojen bir grup
tomorfoloji ve sitokimyayı, immunofenotipleme ile kombine olarak daha iyi anlaşılmasını sağlamıştır. Patogenetik mekaniz-
eden tanısal bir alogaritmayı benimsemişlerdir (Şekil 1 ve 2). maların sınıflandırılması ve anlaşılması için önemli olan sitoge-
Metodlar yalnızca tanı için önemli bilgileri saptamanın yanın- netik ve moleküler genetik bulgular, klinik açıdan da artan bir
da, giderek artan bir şekilde minimal rezidüel hastalık (MRD) şekilde kabul görmektedirler. Yeni WHO sınıflandırılmasında
araştırmaları için belirteçleri ortaya koymaktadırlar. Bununla sitogenetik anormaliler ALL’ de MFC ile birlikte, fakat AML’ de
birlikte tanısal sonuçlar artık akut lösemilerdeki önemli prog- başlıca kriterler olarak yer almaktadırlar.
nostik parametrelerin çoğuna eşdeğer bulunmaktadırlar.
29