Professional Documents
Culture Documents
Paskal
kanununu pratikteki tatbikatı hidrolik frenlerde görülmektedir. Şimdi bir hidrolik fren
sistemi nasıl çalışmaktadır.
Mekanik çubuklar veya kablolar yerine kullanılan hidrolik veya bir sıvı ile
iletilen basınç frenlere tesir eder. Birçok faydaları yanında daima ve en hızlı bir şekilde
devreye girebilmesi, bütün tekerleklerdeki basınç dengesi ve bakım kolaylığı hidrolik
frenlerin mekanik frenlerin yerini almasını sağlamıştır. Modern bir araçta fren sistemi
yönünden ne gibi şartların yerine getirilmesi gerekmektedir. Frenler kolay ve
hissedilebilir bir şekilde çalıştırılabilmeli ve en kısa zamanda tesir edebilmelidir.
Neticede fren sistemi çok az yer kaplamalı ve az bir ağırlığa sahip olmalıdır.
- Belirli sabit bir sıvı hacminin tutulabilmesi için gerekli denkleştirme deposu.
Tekerleklerin içine fren tanburundan başka fren pabuçları ile sabit duran fren
tablası yerleştirilmiştir. Çok kere otomobillerin ön aksında dubleks frenler
kullanılmakta ve bunların iki primer pabucu iki dubleks tekerlek silindiri tarafından
basılmaktadır. Buna karşılık arka aksta çok kere Simpleks fren kullanılmakta; primer ve
sekonder pabuç ortak bir tekerlek silindire sahip bulunmaktadır. Normal olarak arka aks
frenlerinde ilaveten el ile çalışan mekanik sistem bulunmaktadır. El fren kolunun
çekilmesiyle, çekme kuvveti denge makarası halat ve bası çubuğu üzerinde fren
pabuçlarına iletilir.
Disk Frenin Hatalı Yönleri:
a. Bu frenlerde kullanılan disk ısı tesiri ile eksenel olarak kendine has bir
özellikle şekil değiştirmektedir. Disk yapılışı bakımından tekerleğe ve arabanın içine
bakan yüzeyleri aynı olmadığından frenleme esnasında ısınan diskte meydana gelen
şekil değiştirme ile diskin soğuması esnasında meydana gelen şekil değiştirme aynı
değildir (Şekil 5.89).
b. Disk frenlerinde meydana gelen ısı, tanbur frenlerine nazaran havaya daha
çabuk iletilmekle beraber, son zamanlarda artan araba hızları dolu olarak yapılan
disklerdeki ısı seviyesinin 650-7000 kadar yükseltilmesine sebep olmuştur. Bu artan
sıcaklık balataların daha çabuk aşınmasına neden olmaktadır. Bu sıcaklığı indirmek için
kanallı diskler kullanılmaya başlanılmıştır.
d. Arka tekerleklerde kullanılan disk frenlerde ortaya çıkan bir zorluk, el freninin
semer ile bağlanmasıdır.
e. Disk frenlerinin zayıf iç faktörlü fren olmaları sebebiyle fren
kuvvetlendiricisine ihtiyaç vardır. Bu ise otomobil imalatçısına ilave masraf olmaktadır.
Disk frenin en büyük faydalı tarafı zayıf iç fren faktörlü bir fren olmasıdır. Bu
frenin balata sürtünme katsayısının değişimine karşı sabit bir iç fren faktörüne sahip
olması, tanbur frenlerde meydana gelen;
Fren Kuvvetlendiricileri:
1. Fren Sistemleri
Bu sebeple her aracın bir normal işletme freni ve tespit içinde bir el freni ile
teçhiz edilmeleri gerekir. Her fren tesiri bir fren kuvvetini şart koşar. Fren kuvvetini
elde etmek için sürtünmeli frenler ile motor frenleri mevcuttur. Tekerlek ile yol
arasındaki kuvvet bağıntısına ihtiyaç göstermeden çalışan hava dirençli frenlerde
mevcuttur. Bu sistemlerde hava direnci fren kuvveti olarak kullanılmaktadır. Bunlar
bazı yarış arabalarında kullanılmakta olup sadece yüksek hızlarda tesirli olurlar.
b. Yardımcı Fren: Bu fren işletme frenini takviye etmekte ve işletme freni gibi aynı
vazifeyi yerine getirmektedir.
d. Emniyet Freni: Bütün fren sisteminin veya onun bir parçasının devreden çıkması
halinde onun vazifesini üzerine alır.
e. Daima Fren: Bu, yokuş aşağı inişlerde veya çok sık frenlemelerde, işletme
freninin yükünü azaltmaya yardımcı olur.
İşletme fren sistemi, araç sürücüsü tarafından ayak ile kumanda edilerek, aracın
bütün tekerleklerine tesir eder.
Aracın hareket yönünden sapması için öngörülen en küçük kuvvetler, her araç
sınıfına göre işletme fren sisteminin fren tesiri için değişik değerler öngörülmüştür
(Tablo 5.1).
Tablo 5.1. Değişik Sınıflara Dahil araçların En Küçük Frenlemesi ve
İşletme Kuvvetleri
M1 60 500
M2, M3 51 700
İşletme fren sisteminin aksaması halinde yardımcı fren sistemi sürücü tarafından
ayar veya el ile basamaklı olarak devreye alınabilmelidir.
Yardımcı fren sistemi, işletme fren sistemi veya el fren sistemi ile ortak
parçalara sahip olabilir. Yardımcı fren sistemi ve işletme fren sistemi ortak işletme
elementlerine sahip iseler, el freni hareket esnasında çalıştırılabilmelidir.
Tespit fren sistemi sürücü tarafından el ile (veya çok ender olarak ayak ile)
çalışabilir ve aracın en azından iki tekerleğine mekanik organlarla tesir edilebilmelidir.
Çubuksuz tespit fren sistemlerinde yay depoları mekanik organlar olarak kullanılırlar.
Genel olarak fren mesafesi üç durumun tesiri altındadır: Tekerlek ile yol
arasındaki bağıntı, Araç ve Fren şartları. Bu şartlar bütün araçlar için geçerlidir. Yollar
normal olarak kuvvet bağıntı katsayısına göre değerlendirilir. Değişik yol tabakalarının
aderans değerlerini veren tablolarda mevcuttur. Fren mesafelerinin tespitinde bu
tablolarda verilen değerler, araştırılan durumdaki şartlar uygun olarak denemeyle elde
edildikleri takdirde uygundurlar. Bu tablolarda verilen aderans değerleri (Tablo 5.2)
sadece yaklaşık bir değerlendirme için kullanılmalıdır.
Fren Zamanı
Bir tehlikenin görülmesi anından, fren pedalına basılıncaya kadar belirli bir
zaman geçmektedir. Bu zaman çok kere “ürperme zamanı” olarak isimlendirilir.
Bunun yanında reaksiyon zamanı vardır ve 0,5 sn. daha az olamaz. Bundan
sonra işletme zamanı başlamaktadır. Bu zaman, ayağın fren pedalına temasına
başlamasından pedalın tamamen basılmasına kadar geçen zamandır. Bu zaman kendi
içinde tekrar iki kısımda mütalaa edilebilir.
Tam fren kuvvetinin ulaşılması ile en yüksek fren tesirinin elde edilmesi
arasındaki fark objektif tesir zamanıdır.
Otomatik ayar mekanizmalarının görevi, balata aşıntısında fren tanburu ile fren
balatası arasındaki hava aralığı ile fren pedal yolunu daima sabit tutmaktır.
Basınçlı Hava ile Çalışan Fren Sistemleri
Araçlarda esas olarak fren mekanizmaları vasıtaların kinetik enerjilerini ısı veya
sürtünmeye çevirerek hareket süratlerini azaltır.
Vasıtalar, içten yanmalı motorlarda yakıtın yanması ve bu ısı enerjisinin
mekanik sistemler yolu ile harekete dönüştürülmesi sayesinde harekete geçirilirler.bu
hareketin kontrolü veya azaltılması tekrar ısı enerjisine dönüşmeyi gerektirir ki bu da
modern fren sistemleri tarafından yerine getirilir.
Bu tertibat fren kasnağı denen ve dönen tekerleğe bağlanmış madeni bir döner
satıhtan meydana gelmiştir. Dış fren kasnağının dış kısmına bezle takviyeli bir band
geçirilmiştir. Bir ucu sabit olan bu bandın diğer ucu pimli bir manivelaya tutulmuştur.
Araç şoförü bu pedala bastığı zaman bu hareket manivela ve çubukla dış fren
kasnağı etrafındaki metal banda sarılma veya sarma şekli ile iletilmekteydi. Bu hareket
sabit olan fren bandı ile dönen fren kasnağı arasında sürtünme meydana getirir ve bu da
vasıtanın kinetik enerjisini emerek tekerleğin yavaşlaması ve durmasını sağlardı.
Bu fren tertibatında giderek aşamalar yapıldı, dış fren kasnağının ve bandın kir,
su ve buza karşı dayanıklı olmadığı anlaşıldı. Bunlar mekanizmanın gücünü ve etkisini
azaltıyordu. Neticede bu tertibat “İç fren kasnağı ve genişleyen iç fren pabucu” olarak
değiştirildi.
Fren vasıtalarda dört veya daha fazla tekerleğe takıldı (kamyon vb.). Teknolojik
gelişmeler sonucunda hidrolik fren ve güç frenleri gibi fren tertibatlarında yeni aşamalar
kaydedildi.
Modern fren tertibatları şöyledir. Planda bir ana silindir ve içinde hidrolik fren
yağı bulunan bir depo vardır.
Ana silindirde de içine bir pistonun bir kontrol supabının ve birinci, ikinci lastik
pistonlar yerleştirilmiş bir silindir boşluğu vardır.
Fren pistonu şoförün fren pedalına asması neticesinde bir itici çubukla
hareketlendirilir.
Piston önündeki birinci lastik piston basınç sistemindeki fren yağışı etkiler.
Pistonun ileri hareketi bu şekilde fren yağına basınç yapar ve bu basınç aynı güç ve
miktarda bütün hidrolik sisteme iletilir.
Bendix Corpun Hydrovac sistemini kullanan bir kamyon fren sistemi şeması.
Tanbur Frenler
Tanbur frenlerin üç ana gruba ayırabiliriz. Simpleks, fren, dupleks fren ve Servo
frendir.
Simpleks Fren
Fren tablasına bağlı ve içinde iki pistonu bulunan tekerlek silindiri hidrolik
basıncı bağlı bulundukları pabuca iletirler. Bunun neticesinde fren pabuçları birbirinden
bağımsız olarak çalışırlar. Dönen fren tanburu sürtünme kuvveti ile pabuçları beraberce
sürüklenmeye çalışır. Bu sebeple çekilen fren pabucu (bunun hareket yönü, aracın
hareket yönündedir ve primer pabuç olarak isimlendirilir) ve itilen fren pabucu
(sekonder pabuç) meydana gelmektedir. Simpleks frenler ileri ve geri harekette aynı
fren tesirini gösterdiklerinden ve el freninin gayet kolay bir şekilde kullanılmasının
mümkün olması sebebiyle otomobillerde özellikle arka tekerleklere takılmaktadır (Şekil
5.24.)
Dubleks Fren
Dubleks frende kendi kendine kuvvetlendirme tesiri yapan iki primer fren
pabucundan faydalanılır ve çok kere balatalara dayama yataklığı yapan tek yönde tesir
eden iki tekerlek silindiri karşı karşıya kullanılır. Eğik olarak düzenlenmiş olan dayama
yüzeyleri (eğik kayıcı yüzeyler) bloke olma eğilimini azaltarak balataların eşit olarak
aşınmalarını sağlamaktadır. Dupleks fren ile kendi kendine kuvvetlendirme tesirini
uygun bir şekilde ilave bir fren yardımcısı olarak değerlendirmek mümkündür (Şekil
5.25).
Servo Fren
Tam fren olarak isimlendirilen servo fren ile baskı kuvvetinin kendi kendine
kuvvetlendirilmesinin tam olarak kullanılmasıyla en büyük fren tesiri elde edilir. Bu
şekilde Simpleks ve Dupleks sistemlerinin iyi taraflarını bünyesinde bulunduran bir
tekerlek freni meydana getirilmiş olmaktadır. Bu frende pabuçlar tekerlek silindiri baskı
pimleri ve ayar civatalarının yarıklarında kayar şekilde düzenlenmiştir (Şekil 5.27).
Duo – Servo fren, servo frenin konstrüktif olarak biraz değiştirilmişi olup
tekerleklerin her iki dönme yönündeki fren tesirinin eşit şiddetle olma imkanını
yaratmaktadır. Hareketli dayama parçası her iki fren pabucu arasında serbest
yataklanmış olup böylece her hareket yönünü rahatça takip edebilme imkanını
sağlamaktadır.
Radyal ve sürtünme kuvvetlerinin beraberce tesiri ile sabit dönme noktalı fren
pabucunun hareketinde bir tutukluluk olayı meydana gelirken kayıcı fren pabuçlarındaki
iki yöndeki serbest hareket etme nedeniyle bu olay önlenmektedir (Şekil 5.28).
5.6.3. Disk Frenler
Disk fren bir disk ve sabit semerden meydana gelmektedir. Fren diski, fren
tanburu gibi özel civatalarla tekerlek göbeğine civatalanır ve göbekte bir fatura ile
merkezlenir. Sabit semer ise, diski her iki tarafından çevrelemekte ve iki cıvata ile araç
aks kovanına bağlanmaktadır.
Fren Durumu:
Çözme Durumu:
Frenin çözülmesi ile fren pedalı yayı ile merkez pompası pistonu geriye
başlangıç durumuna gelir. Aynı zamanda fren, boru ve hortumlarda ve tekerlek
silindirlerindeki basınç azalarak, pistonlar sızdırmazlık keçelerinin elastikliği ve
sürtünme yüzeylerindeki sürtünme kuvvetleri ile geriye doğru çekilerek fren balataları
üzerindeki baskı kuvvetleri kalkmış olur (Şekil 5.50).
Bunun yanında balata sürtünme katsayısının dalgalanmalara karşı fazla
hassasiyet göstermemesi disk frenin en önemli özelliği sayılabilir. Bu durum iki düz
yüzeyin birbirine sürtünmesi sonucunda tanbur frenlerde meydana gelen kendi kendine
kuvvetlendirme (Servo tesiri) olayı burada meydana gelmemektedir. Bu sebeple sürücü
hassas bir fren kuvvetini düşünmeden fren pedalına basabilir.
Disk fren ile kullanılan merkez pompasında taban ventil idelikli yapılmıştır. Bu
şekilde bu ventil ön basınç tutamaz, fakat gerektiği halde özel bir cihaza, ihtiyaç
göstermeden sistemin havasının alınmasına yardımcı olur.
Disk frenler (Şekil 5.51)’de gösterildiği gibi tambur frenle, bir fren
kuvvetlendiricisiyle, tanden merkez pompası ve basamaklı merkez pompası ile aracın
tipine ve büyüklüğüne bağlı olarak çeşitli şekillerde kullanılabilmektedir.
1. Disk fren ön ve tanbur fren arka aksta; Hidrolik basınç bir ortak merkez pompası
tarafından tekerlek silindirlerine iletilmektedir.
2. Hafif araç sınırlarında ön ve arka aks disk fren ile teçhiz edilebilmektedir.
3. Ön aks disk ve arka aks tanbur frenle teçhiz edilmiştir. Burada bir fren
kuvvetlendiricisine ihtiyaç vardır. Merkez pompası basıncı ve motorun vakum
kuvvetlendirme işlemi için kullanılmaktadır.
5. Ön aks disk ve arka aks tanbur fren ile donatılmış ve tanden merkez pompası
kullanılmaktadır.
6. Basamaklı merkez pompası ile iki hatlı fren sisteminde pompanın her iki
odasının değişik çapları ile değişik basınç değerlerine ulaşmaktadır.
Bir aracın frenlenmesinde artan frenleme ivmesiyle araç ağırlığının payı artan
bir şekilde arka aksına ön aksa kaymaktadır (Dinamik aks yükü değişimi). Sabit fren
kuvveti dağılımlı araçlarda, yük ve yolun durumuna ve hatta frenlemenin kuvvetine
göre arka veya ön aksın aşırı şekilde frenlenmesi her zaman önlenemez. Arka aksın aşırı
frenlenmesi savrulma tehlikesini yaratmakta ve ön aksın aşırı frenlenmesi ise
yönlendirme kabiliyetine uygun olmayan bir şekilde tesir etmektedir. Bu nedenle ideal
fren kuvveti dağılımına yaklaşabilmek için uygun fren kuvveti regülatörü ile fren
kuvveti dağılımı yoluna gidilmiştir.
Şekil 5.109. Fren Kuvveti Sınırlayıcısının Fren sistemine bağlanış Şekli
(Ate).
Merkez pompasında elde edilen üst basınç (Al) bağlantısı ile (1) odasına
ve (2) ventilinden geçerek(3) odasına ve oradan (A2) çıkışına ulaşır (Şekil 5.111).
Hidrolik basınç öngörülmüş olan kapama basıncına ulaşınca, ventil pistonu (4)
bası yayına (5) karşı gelecek şekilde ventil (2) kapanıncaya kadar hareket eder.
Böylece (1) odası (3) odasından ayrılır. Basınç artışının devam etmesi
halinde ventil (2) kapalı kalır.
Basıncın (2) odasında artması durumunda, basamaklı piston (6) çok hızlı bir
şekilde ileri geri hareket ederek, ventil (4) daimi olarak açar ve kapatır. Bu işlem ile
çıkış basıncı giriş basıncına göre basamaklı pistondaki alanların oranına uygun
olarak azalır.
Azaltılmamış basınç
Yüklü araç
İDEAL BASINÇ ARTIŞI
Boş araç
PnÖA→
Şekil 5.114. Fren Kuvvet Regülatörünün Fren Sistemine Bağlanış Konumu. (Ate).
Şekil 5.115. Kilitlemeli Fren Kuvvet Reg. Fren Devresine Bağlanış Şekli. (Ate)
Kilitleme pistonu bası yayına (K) karşı şekilde ventil yuvasına (F) basılır
ve böylece (G ) kanalının (3) çıkışı ile olan irtibatını kapar ve (G) kanalının
(3) çıkışına olan irtibatını açar. Basamaklı piston Şekil 5.114'te daha önce
açıklanmış olan konumunu korurken, (1) girişinin (3} çıkışına o-lan bağlantısı
basamaklı piston üzerinden sağlanır.
(2) çıkışı ve kilitleme pistonunun (D) alın yüzeyi (E) ile bağlı ön aksın
frenleri devresi Il'nin devreden çıkması halinde kilitleme pistonu (D) bası yayı
(K) ile ventil yuvasına (F.) basılır (Şekil 5.119). (G) kanalı ile (3) çıkışı artık
kapanmıştır. (G.,) kanalının (3) çıkışına olan geçiş sağlanmıştır. Bu durumda
fren devresi I'in bütün basıncı (1) çıkışı üzerinden (G^) kanalı ve (3) çıkışı
üzerinden arka aks frenlerine ulaşır. (G) kanalındaki -azaltılmış olan basınç kapalı
olan (F^) ventili tarafından tutulur ve tesirsiz olarak kalır. Ön veya arka aks fren
devresinin devreden çıkmasının her durumunda artan fren pedal yolu ile araç
sürücüsü tarafından hissedildiği gibi ona mevcut olan bir ikaz lambası gösterilir.
< Diyagonal fren devresi dağılımlı iki devreli fren sisteminde, her fren
devresine bir ön tekerlek ve ona diyagonal olarak bir arka tekerlek bağlanmıştır.
Fren kuvvet regülatörünün kullanılması halinde her fren devresine ayrı bir fren
kuvvet regülatörünün bağlanması gerekir. Tandem tipi fren kuvvet regülatöründe
heriki regülatör bir gövde içine yerleştirilmiştir (Şekil 5.120).
Şekil 5.120. Tandem tipi fren kuvvet regülatörü. (Ate).
Aynı zamanda II. fren devresindeki basınç yüzer pistonu (2) basamaklı
piston yönünde ventil (4) kapanıncaya kadar iter ve her iki devrede azaltılmış
basınç hüküm sürer (Şekil 5.124).
I, devrenin, devreden çıkması halinde regülatör II. devre için fren kuvveti :
sınırlayıcısı olarak çalışır. Dönüşüm basıncının büyüklüğü yüzer pistonun (2) ; çapı
ve yayın (5) kuvveti ile bağıntılıdır.
Azaltılmamış basınç
Azaltılmış basınç
\
IE IA IIA
5 13 2 4
Şekil 5.124. Tandem cipi fren regülatöründe I.devrenin devre dışı kal-
ması.
II. devrenin devre dışı kalması halinde regülatörün fonksiyonu I. devre için
devam etmektedir. Öngörülen dönüşüm basıncı burada yayın (5) kuvveti ventil kapama
yolu ile bağıntılı olduğundan çok az azalmaktadır.
Ön aks ile arka aks arasındaki fren kuvvet oranı sadece statik yük durumunun
değil fren esnasındaki dinamik yük durumunun da tesiri altındadır.
Aracın değişik yük durumlarındaki frenlemelerde (dinamik aks yükü değişimlerinde) fren
kuvveti dağılımını araca uydurabilmek için yüke bağlı olarak çalışan fren kuvvet regülatörü
kullanılır (Şekil 5.125).