Süleyman Rehimov
(Qubadlı, 1900 - Baku, 1983)
Süleyman Rehimov, 22 mart 1900 yılında, şim-
diki adıyla Qubadlı şehrinde, bir köylü ailesinde
dünyaya geldi. Babasının adı Hüseyin'dir. İlk tah-
silini, 1912 yılında, komşu köydeki iki sınıflı Rus
mektebinde almış, 1920 yılma kadar doğduğu
köyde hayvancılıkla meşgul olmuştur. Sovyet ha-
kimiyetinin kurulduğu yıl, Qubadlı ingılab ko-
mitesinde çalışmıştır. Bu arada Şuşa'daki pedagoji
okuluna da devam etmiştir. 1921-1925 yıllan ara-
sında Zengezur, Çhıbadlı ve Laçm şehirlerinde öğ-
retmenlik yapmış, pedagoji tahsiline de devam et-
miştir. 1923-1925 yıllarında "kend komsomol özek
katibi" olarak çalışmış, ÇHıbadlı şehrinin Mamor
Köyü okulunda müdür olmuştur. 1928-1931 yılları
arasında Azerbaycan Devlet Universitesi'nin tarih
fakültesinde öğrenim görmüştür.
Edebi çalışmalara 1930 yılından sonra başlar.
1930-1950 yılları epik nesrinin Azerbaycan'daki en
büyük temsilcisidir.
Azerbaycan'ın Laçm, Samux, Şahbuz ve No-
raşen şehirlerinde parti önderliği yapmıştır (1934-
1937). Azerbaycan Sovyet Yazıcılar İttifakı baş-
kanlığı (1939-1940) ve (1944-1946), Azerbaycan Ko-
münist Partisi Baku Şehir Komitesi'nde pro-
paganda katipliği (1940-1941) Azerbaycan
Komünist Partisi Merkezi Komitesi'nde Tebligat ve
Teşvigat Şubesi'nm müdür muavini (1941-1944),
aynı zamanda Marksizm Leninizm Enstitüsü'nün
Azerbaycan şubesinde müdür olarak çalışmıştır.
1941-1942 yıllarında, altı ay süreyle İran'a, Sovyet
ordu birliklerine özel görevle gönderilmiştir. II
Dünya savaşı'ndan sonra Azerbaycan Bakanlar
Kurulu yanında Medeni-Maarif İşler Komitesi Baş-
kanlığı (1945-1952), Azerbaycan Sovyet Yazıcılar İt-
tifakı başkanı (1954-1958) görevlerinde bu-
lunmuştur.
1972 yılında, fıkra yazarlığmdaki çalışmaları
göz önünde bulundurularak, Azerbaycan Jur-
nalistler İttifakı'nın "altın kalem" ödülüne layık gö-
rülmüştür, öç defa Lenin mükafatı (1949-1970-
1975), "Qırmızı Emek Bayrağı" (1959), Şeref Nişanı
(1942) ödülleri ve madalyalarıyla taltif edilmiştir.
1964 yılında "Azerbaycan Halk Yazıcısı", 1975 de
ise "Sosialist Emeği qehremanı" unvanı verilmiştir.
2 ekim 1983 yılında ölmüş ve devlet me-
zarlığına defnedilmiştir.
Eserleri: Şamo, I.cilt, Bakı, 1931-1952; Şamo,
Il.cilt, Bakı, 1940, 1953; Aynalı, Bakı, 1942; Me-
dalyon, Bakı, 1942; Torpağın Sesi, Bakı, 1943;
Saçlı, I.Hisse, Bakı, 1944; Öten Günler Def-
terinden, Bakı, 1946; Saçlı, I. Hisse, Bakı, 1948;
Saçlı, II.Hisse, Bakı, 1949; Ata ve Qğul, Bakı, 1949;
Povestler, Bakı, 1950; Mehman, Bakı, 1953; Ağ-
bulak Dağlarında (roman), II kitap, Bakı, 1955;
Peri Çınqılı (hekayeler), Bakı, 1959; Seçilmiş Eser-
leri, Bakı, 1959, 1968, 1970, 1972, 1974, 1976, 1979,
1980,1981; Şamo (roman) IILcilt, Bakı, 1964; Gülen
Balıq, Bakı, 1964; Mehman, Bakı, 1965; Ana Abi-
desi (roman), I.kitap, Bakı, 1967; Mehtaban, Bakı,
1968; Gülsabah, Bakı, 1968; Qafqaz Qartalı, II.
Kitap, Bakı, 1973; Qafqaz Qartah, III. kitap, Bakı,
1975; Şamo, IV. cilt, Bakı, 1978; Bülbül Efsanesi,
Bakı, 1981; Efsaneler, Bakı, 1981.
Kaynakça:
1. Azerbaycan Sovet Edebiyatı Tarixi. I-II cilt
ler, Bakı, 1966-67.
2. Azerbaycan Sovet Edebiyatı Tarixi. Bakı,
1988.
3. Seyidov Y. ve Çasımzade Q. Süleyman Re-
himov (monografi), Bakı, 1960.
4. Seyidov Y. Süleyman Rehimovun Ro-
manları, Bakı, 1975.
 GELİN QAYASI

(Süleyman Rehimov. Seçilmiş eserleri. 10 cildde, c.8. Bakı, 1979, s.208-215.)

Gülbaharm gözelliyi aleme yayılıb, dillerde
dastan olmuşdu. Eline saz alan aşıqlar, dağda
gezen naxırçıı ve çobanlar Gülbahara söz qoşub
yanıqlı-yanıqlı oxuyurdular. Gülbahar baresinde2
etraf kendlerin3 cavanlari4 behse-behse5 düşüb el-
çini elçi üstünden gönderirdiler. Cennet kişi elçi
ayağının tozunda itib, yox demekden de yo-
rulmuşdu. O, üzünü arvadma tutub te'kidle6 de-
yirdi: Gülbaharı başa sal ki,7 bir Allah bendesine
çıxıb getsin, belke biz de bir gözümüzü açıb dün-
yaya baxaq.
Gülbaharm anası üzünü qızına tutub ne de-
yirdise, heç bir cavab ala bilmirdi. Gülbaharı Iap8
ezel başdan eylendiren ovçu Camal olmuşdu.
Camal Pirim adlı ovçu9 kişinin oğlu idi. O, lap ba-
lacalıqdanlO atası ile birlikde qarşıdakı sıldırımil
qayaya ova getmeye alışmışdı. Atası ölenden sonra
Camal atasının ovçuluq yaraqlarmıi2 götürüb onun
peşesinii3 davam etdirmeye başlamışdı. Getdikce
Camalm ovçuluq ve atıcılıq şöhreti her yana ya-
yılırdı. O, quşları uçurub göyde vurmaqdan başqa,
heç bir vehşinin de kenara getmesinel4 imkan ver-
mirdi. Camalm elinden ne yalquzaq,l5 ne ayı, ne de
pelenglö qurtara bilirdi. Camal vurduğunu vurur,
vurmadığını özü qurub düzeltdiyi teleyel7 salır ve
götürüb sağ-sağ kende getirirdi. Camalm bu cür'eti
hamıml8 heyran etmeye başlayırdı. Buna göre de
camaat arasında ona nağıllardal9 olan ovçu Pirim
leqebini verib - Ovçu Pirim oğlu Camal - demeye
başladılar. Qışm boranlı, çovğunlu20 günlerinde
tek-tenha ova getmek, heç bir şeyden, hetta tufanda
sıldırım2i qayanın vehşilerinden çekinmemek Gül-
baharı Camala daha da möhkem bağlayırdı. Gül-
bahar gece ve gündüz öz xeyalmda Camal ile ey-
lenir. Camal ile yuxuya gedir, onunla birlikde ova
çıxır, o da Camal kimi nişan alıb gülle atırdı.22
Camal özü de Gülbaharı anlamağa, yolunu göz-
leyen bu bir cüt23 ala gözleri derk etmeye24 baş-
lamışdı. Belke Camalm son şöhreti de bu ala göz-
lerin ona verdiyi qanadla bağlı idi. Camal da
yorulmaq bilmir, başı buluda deyen sıldırım qâ-
yanın dörd terefinde dağ keçilerini ovlayır, derin
meşelere25 girib maralları destgir edirdi26. Elçilerin
eliboş qayıtmaq27 xeberleri de her zaman, her
yerde Camala lezzet verirdi. Camal bilirdi ki, Gül-
bahar kimi bir dünya gözeli ona benddir.28 Camal
üçün bundan da böyük hansi29 xoşbextlik30 ola bi-
lerdi? Getdikce Camalm yuxuları da Gülbaharla
bağlı efsanelerle dolurdu: onlar her ikisi birlikde
ova çıxır, Gülbaharm atdığı gülleler birbaşa hedefe
deyirdi. Gülbahar Camala, Camal da Gülbahara
ürekden bağlanırdı. Onlar bir-birini tez-tez gör-
meye çalışırdılar. Ancaq her görüşde, her defe qa-
baqlaşanda3l her ikisinin dili tutulur, yanaqları qı-
zarırdı. Ortalıqdakı qalm perde ne çekilir, ne de
yırtılırdı. Başdan ayağa buz tutmuş kimi sakit ve
dinmez32 olan Camalı görmek Gülbahar üçün bir
me'bedi ziyaret etmekden daha müqeddes gö-
rünürdü. Onlar dillerini bir-birine aça bilmedikleri
kimi, üreklerini de heç kime aça bilinirdiler. Be-
lelikle günler gelib keçirdi. Cennet kişinin turş33
sifet göstermesine baxmayaraq elçiler qapıdan es-
kilmirdi. Fağır kişi bilmirdi neylesin. Bir gün ken-
din34 xanı Ağalar xan Cennet kişini çağırıb so-
ruşdu:
- Kişi, ne olub ki, bele, senin qonaqlarm me-
nimkinden çoxdur?
Cennet kişi derdini açıb yazıq-yazıq35 Ağalar
xana söyledi. Xan elini bığlarında36 gezdirib içini
arıtladı37 ve "me'lum şüd"38 - deyib Cennet ki-
şiden uzaqlaşdı. Bu günden e'tibaren Ağalar xan
da yuxudan ayıldı ve Gülbaharm üstüne düşdü. O
atlanıb ova çucanda, elece de ovdan qayıdanda39
yolunu Cennet kişinin qapısmdan salırdı. Bir nece
defe Gülbaharı görmek ona müyesser oldu. Met-
lebi anlayan Gülbahar daha xanm gözlerine gö-
rünmemeye çalışdı. Belelikle, xanın ov cehdleri se-
meresiz ve neticesiz qalmış oldu. Gülbaharm
gizlenmesi, göze görünmemesi Ağalar xanı yan-
dırıb yaxdı. Ağalar xan öz xammmı gözden sal-
mışdı;40 o, saatlarla ayna qabağmda dururdu, çal-
Iaşmış4i bığlarma baxıb, özünün qocalmağma
derinden nifret edir, cavanlığm hesretini çekirdi.
Ağalar xan cavan olsa bele haradan42 Cennet ki-
şinin qızını alacaq ve şe'nine43 kesir getiren44 bu fa-
ğırın qızı ile yaşayacaqdı? Ancaq xanda ilk qönçe
dermek böyük bir derd olmuşdu. Ağalar xan daha
xanenişin45 olub sulu qelyan46 çekmeye, fikir et-
meye ve fürset aramağa başladı.
Gülbahar bu veziyyetden darıxıb47 zinhara
geldi.48 O, Camal ile qabaqlaşdı, amma perde gö-
türülmedi, onların nitqleri49 açılmadı. Gözler ise
bir- birini anladı. Ucaboylu, gözel görünüşlü Gül-
baharm ala gözleri bütün arzularını ve dileklerini
Camala dilinden de yaxşı anlatdı. Camal tüfengini
herledi,50 Gülbaharm yolunda canından bele keç-

1. sürü güden çoban 2. hakkında 3. köylerin 4. gençleri, delikanlıları 5. yarışıp, bahse girip 6. kuvvetle 7. anlat, söyle 8. çok
9. avcı 10. çocukluğunda, küçüklüğünde 11. uçurum, yar 12. aletlerini, araçlarım 13. işini, mesleğini 14. kaçmasına, kur-
tulmasına 15. canavar, kurt 16. kaplan 17. tuzağa, kapana 18. hepsini, herkesi 19. masallarda 20. tipili, kar fırtınalı 21. uçurum, yar
22. mermi, kurşun 23. çift 24. anlamaya 25. ormanlara 26. tutuyordu, yakalıyordu 27. dönmek 28. bağlıdır 29. hangi 30.
mutluluk 31. karşılaşınca 32. suskun, sessiz 33. ekşi 34. köyün 35. zavallı zavallı 36. bıyıklarında 37. temizledi 38. an-
laşıldı, malum oldu 39. dönünce 40. gözden çıkarmıştı 41. kırlaşmış, beyazlaşmış 42. nereden 43. durumuna, işine 44. bolluk,
çokluk getiren 45. evde oturan 46. nargile 47. sıkılıp, rahatsız olup 48. sakıntı 49. dilleri, ağızları 50. çevirdi, döndürdü
meye hazır olduğunu bildirdi. Bu mesele dil-
leşmeden bele her iki cavanm arasında qet olundu.
Gözlemek, yuxularda bir-birini görmek, iztirablar
keçirmek her iki terefi yormuşdu. Bu baredel dil
ile izahata ele bir ehtiyac yox idi. Gözler bir-birini
oxudu, heç bir dilin deye bilmeyeceyi sözleri
demiş oldu. Camal öz metlebini anasına bildirdi,
ona and verdi ki, bu barede heç yanda bir söz da-
nışmasın.2 Camalın anası sevindi, gözlerinden gile-
gile3 sevine yaşları tökdü, ellerini qaldırıb evin
içinde herlendi. Nece4 ola biler ki, tek oğulun anası
bele bir hesret ve intizar üçün sevinmesin? Ca-
malm anası oğluna elin-obamn adetinden danışdı.
Ağalar xanı görmeyi, bu barede ondan izin almağı
oğluna meslehet gördü. Bir de oğlundan soruşdu
ki, bes5 qızın atası bu işe nece baxacaqdır?
- Atası ixtiyarı qızına veribdir!
- Sen özün onunla dilleşmisenmi?
Camal gülümsündü, onun yanaqları qızardı.
- Elbette, ana! Yoxsa dilleşmemiş bu ye-
kelikdeö işi görmek olarmı?
- Onda, oğlum, nece olsa Ağalar xanı görmek
lazımdır. Adetimiz beledir, yoxsa ne xan, ne de
Allah bu xeyir işe razı olar!
Camal özü de bu adeti çox yaxşı bilirdi. O,
anasını sakit edib7 başı buluda deyen qayaya teref
yollandı. Axşamüstü bir maral balasını qucağma
alıb getirdi. Ovçu anası sevindi: esi xan sov-
qatıdır,8 - dedi. Onlar her ikisi - ana ve bala qa-
ranlıq düşende Ağalar xanm evine yola düşdüler.
Xan onları qebul eleyib, maral balası üçün Camala
razılıq eledi ve onu te'rifledi. Sonra öz ca-
vanlığından,9 cavan olduğu zaman özünün de
meşhur bir ovçu olduğundan söz açıb sohbet eledi.
Camalın anası ellerini ferşinio naxışlarmda gez-
dire-gezdire metlebi xana açdı. Gülbaharı el-
çilemek baresinde ondan izin istedi. Ağalar xan qa-
raldı, dodaqlarını gemire-gemire soruşdu:
- Bennet kişi qızını verirmi?
- Xan sağ olsun, Cennet qızm üste atıb, qız da
bizim bu uşağa, sizin nökerinizell aşiq olub.
Ağalar xan ildırım vurmuş kimi sarsıdı. O,
Gülbaharın ya heç ere getmemeyini, ya da gederse
fağır bir adama getmeyini isteyirdi. Ancaq Camal!
Camal qoçaq, quşu gözünden atan, tüfeng işleden,
dağlarda gezen bir oğlan idi. Daş qayaya rast gel-
mişdi. Başını aşağı, ferşe tiken Camal herdenbim
qaralan xana baxıb, yene gözlerini çekirdi.
- Fikriniz ne vaxt toy etmekdir, qarı?
- Xan izin verse, yaxın heftelerin birinde!
- Paltar-pultarıi3 varmı, yoxsa men düzeldim?
- Xan sağ olsun, - az-çox düzeltmişik.
- Bir destl4 de menden xelet!..i5 Lapiö toy pal-
tarı qıpqırmızı. Bir sertle ki, gerek toy günü geysin.
Camalın anası razılıq etdi: - Sexavetinl7 artıqi8
olsun xan! - dedi. - Sözümüz nedir, geyer!
Camal qızarıb pertl9 oldu, ancaq başmı qal-
dınb bir söz demedi. Ana ve oğul eve qayıtdılar.2O
Camal sükuta getdi. Anası sebebini soruşdu, Ca-
maldan bir cavab ala bilmedi.
Camalın anası el-ayağmı yığışdırıb2i Cennet
kişigile elciliye getdi. Cennet kişi yaxasmı çekdi.
- Anası biler, bir de qızı, men daha yorulub
elden düşmüşem!
Qızm anası qızın re'yini22 soruşdu. Bu defe
Gülbahar bütün üreyini açıb anasına danışdı. Axır-
da da "ölsem qara yere, qalsam Camala ge-
deceyem" - deye qız öz fikrini bildirdi. Gülbaharın
anası evvelce mat qaldı. Sonra gelib erini kenara
çekdi, hamısmı23 ona nağıl eledi.24 EİÇİ25 elinden
yorulan Cennet kişi "Könül seven göyçek26 olar,
allah xeyir versin!" - deyib ocağın qırağma27 geldi
ve xeyir-dua vermeye başladı:
- Mahalımızda Gülbahar tek bir candırsa,
Camal da ele tek bir oğlandır!..
İş düzeldi, bir nece hefteden sonra toy baş-
landı, çağrılan, çağrılmayan, eşidib bilen hamı tö-
külüb ovçu Pirim oğlu Camalın ve Cennet qızı
Gülbaharın toyuna geldi. Heç kes bu toya bir söz
tapıb,28 bir söz deye bilmedi, çünki her iki cavan
tamamile bir-birinin babi29 idi. Her kes ürekden bu
toya razı oldu, birce30 Ağalar xandan başqa. Ağa-
lar xan Gülbahar üçün bir dest ipek qırmızı paltar
gönderib geyinmeyini teklif etdi. Xanın teklifine
emel olundu, ancaq Camal şübhelenib gözlemeye
başladı. Zurnalar çalındı, dağı-daşı, hetta başı bu-
ludlara deyen şiş31 sıldırım32 qayanı da zurna sesi
götürdü. El-oba şenlik eledi. Cavanlar el-ele tutub
yallı getdiler.33 Evinde otura bilmeyen xan yığışıb
meclise geldi, o da el vurub şabaş verdi.34 Camaat
bir ağızdan gelinin oynamağını teleb eledi. Gül-
bahar xanm bağışladığı qırmızı ipek paltarda
oyuna çıxdı. Hamının ağzı açılıb heyran qaldı,
Ağalar xan köks ötürüb35 puldan36 Gülbaharın ba-
şına yağdırdı. Xan nökerini37 gönderib maral ba-
lasını toy meclisine getirtdi. O, üzünü camaata
tutdu:
- Hezerat,38 deyin görek xana da tek şey ge-
tirerlermi? Xan bu sözleri ucadan deyib küskün bir
görkem aldı.39 - Ya taymı40 da verin, ya da başını
buradaca kesdireceyem!
Ovçu Pirim oğlu ireliye durdu:
- Tayını da tapmaq mümkündür!
- Bes haçan?41

1. konuda, hususta 2. konuşmasın 3. damla damla 4. nasıl 5. peki 6. büyüklükte 7. sessizleştirip, susturup 8. asil han he-
diyesidir 9. gençliğinden 10. halının, kilimin 11. hizmetçinize, uşağınıza 12. arada bir, bazen 13. kılık kıyafeti 14. takım 15. süslü
elbise, kaftan 16. tam, bütün 17. cömertliğin 18. fazla, çok 19. keyifsiz, üzgün 20. döndüler 21. toplayıp, hazırlık görüp 22.
görüşünü, fikrim 23. hepsini 24. nakletti, anlattı 25. dünürcü 26. güzel 27. kenarına, kıyısına 28. söz bulup 29. dengi, uygun
olanı 30. yalnız, sadece 31. yüksek, yüce 32. uçurum, yar 33. halay çektiler 34. bahşiş verdi 35. iç geçirip 36. paradan 37.
hizmetçisini, uşağını 38. hazır bulunanlar 39. gösteriş yaptı 40. eşini 41. Peki ne zaman?
 - Xan ne vaxt istese!
Ağalar xan sesi dolusu bağırdı:
- Bu gün isteyirem, men bu gün isteyirem!
Camaatın arasında danışıq gezdi:
- Bu gün kişinin toyudur. Heç görün bele de
şer olarını?
Gülbahar sustaldı,ı zurnaların sesi kesildi, xan
tekrar teleb etdi:
- Men bu gün bu maral balasına tay isteyirem!
Ele bil ki, adam olanın üstüne su elendi,
Camal çalgıcılara qışqırdı:2
- Siz çalın!
Anasının yolu kesmeyine baxmadan, Camal
acıqli3 yaraqlanıb,4 başı buludlara deyen şiş5 ve sıl-
dırım6 qayaya teref yollandı. Sonra çalgıcılar bir
qeder de çalıb susdu. Gün eyilmeye başladı. Onlar
gelini Camalgile apardı.7 Qaranlıq düşdü. Camal
gelib çıxmadı. Xana da bele bir iş lazım idi. O, hiyle
qurdu, gedelerinis gönderdi, Gülbaharm oğur-
Iamb9 yapmcılarınio altında getirilmesini onlara
tapşırdı.ll Gedeler xanm dediyine meharetle emel
edib toy evinden gelini bu qayda ile uğurladılar.
Birden gerdeyin dalmıl2 boş gören qarı haray
saldı.13 Xanm adamlarından birisi onu sakit edibi4
dedi ki:
- Gelini qayaya teref geden gördüm.
Bir an içinde her yana ses yayıldı ki, Gülbahar
Camalı axtarmaql5 üçün qayaya teref qaçıb. Bu
yolla xan camaatı da aldadıb, Gülbaharı pünhanıiö
otaqlarmınl7 birinde gizletdi. Qaranlıq çökdü, şam-
Iarl8 yandı. Çallaşmışl9 xan bığlarmı20 eşerek ota-
ğın qapısını açıb içeriye girdi. O, nevazişle2i Gül-
baharı dindirdi: bağışladığı ipek, zerrin22 libasın
onun kimi bir dünya gözelini yaxşı tutduğunu bil-
dirdi. Künce qısılmış23 Gülbahar heç bir cavab ver-
medi. Sübhe kimi24 xan elleşdi, gelini ele getire bil-
medi. Gelin xanı redd edib onun ağzının üstünden
bir berk yumruq çaldı ve pencereni sındırıb25 ba-
yıra atıldı. Ağzına tökülen dişlerini yere tüpüren
xan marıqda26 duran gedelerine qışqırıb emr verdi:
- Bu gelini bu saat o şiş qayadan atarsınız!
Xanm gedeleri qaçmaqda olan Gülbaharı
tutub yapmaya bükdüler27, atların belinde başı
buludlara deyen sıldırım qayaya teref götürdüler.
Süpürleşmekden28 veziyyeti duyan camaat bir-
birine deydi:
-Xanm adamları gelini qayaya apardılarü
Camaat bilirdi ki, xanm qezebi tutanda gü
nahkarları bu qayadan atdırar. Yeqin ki,29 burada
bir iş vardır. Camal hele de gelib çıxmamışdı. Ca-
malm anası, Gülbaharm ata ve anası çox perişan ol
dular. Ehvalatı eşidib bilen Camalm anası "vay oğ
lumun namusu!" deyib qışqırdı ve yere serildi, heç
kes qarıya baxmadı, hamı30 qayaya teref qaçdı.
Xanm atlıları atlarına deyib çaparaqladılar.31
Bir azdan kendin32 o biri terefinden ovçu
Pirim oğlu Camal qucağmda maral balası kende
girdi. O, uşaqlardan ehvalatı eşitdi. Camal birbaş33
xanm qapısmı yeridi.34 Maral balasını bağçada do-
lanan o biri balanın yanma buraxdı. Camal xanm
qapısma hücum etdi. Bütün qapılar qala qapısı
kimi bağlı idi.
Xanm atlıları Gülbaharı qayanın başına çı-
xardılar ve tezce qollarından yapışıb üzüaşağı tul-
ladılar.35 Gelin havada dolan-dolana getdi. Et-
rafdan hamı göz dikmişdi ve heyecan keçirirdi.
- Bax, bax, getdi!
- Bax, bax, bir tikesi36 qalmadı!
- Heyf37 bu dünya gözeline!
Camaat dönüb üzüaşağı baxdı.
- Bu ne tüstüdür?38
- Xanm evidir!
Ovçu Pirim oğlu Camal xanm içeriden çıx-
mayacağını görüb, eve od vuraraq39 elinde tüfeng
amada dayanmışdı.
- Tüstü lap40 qayaya qalxır!
- Bir sen alova bax!
Camaat her iki terefli heyecan keçririrdi.
- Görek gelin ne olacaq?
Gelin havada qızara-qızara boşluq aşağı ge-
lirdi. O, xeyli fırlanandan sonra yere geldi. Qışqırıq
qopdu.
- Daha tikesi de itdi!
Hamı diqqetle baxdı. Qızartı yerde yeriyirdi.
Çetir4l kimi açılan ipek tuman42 Gülbaharı qur-
tarmışdı...
3/11-1945

1. gevşedi, uyuştu 2. bağırdı 3. öfkeli, kızgın 4. silahlanıp 5. yüksek, yüce 6. uçurum, yar 7. götürdü 8. oğullarını, ço-
cuklarını 9. çalınıp, aşırılıp 10. kepeneklerin 11. ısmarladı, emretti 12. arkasını, gerisini 13. bağırdı, haykırdı 14. susturup, sa-
kinleştirip 15. aramak 16. gizli, saklı 17. odalarının 18. mumlar, lambalar 19. kırlaşmış, beyazlaşmış 20. bıyıklarını 21. il-
tifatla, gönlünü alarak 22. altın kaplı, işlemeli 23. köşeye sıkışmış 24. sabaha kadar 25. kırıp 26. pusuda 27. kepeneğe
sardılar 28. birbiriyle kapışmalarından 29. muhakkak ki, elbette ki 30. hepsi, herkes 31. dört nala koşturdular 32. köyün 33. bir
nefeste, doğrudan 34. yürüdü 35. attılar, fırlattılar 36. parçası, dilimi 37. yazık, eyvah 38. dumandır 39. ateşe vererek 40.
tam, tamamen 41. şemsiye 42. etek, eteklik