Baskı devresi çıkarılacak devrenin şematik çizimi İSİS’te yapılır.

Bu çizim sırasında konulan elemanların kılıf yapılarına önem gösterilir.

Çünkü elemanlar ARES’e bu kılıf yapılarıyla aktarılırlar. Bu nedenle transistorlar, diyotlar,

kondansatörler, entegreler kılıf yapısı bakımında çokça değişen elemanlar olduğundan bunlara,
piyasada bulunan eleman değerleri ve çeşitlerine göre (örneğin kondansatörlerde seramik ve
elektrolitik kondansatörler aynı eleman değerlerinde farklı kılıf yapılarına sahip olur) kılıf yapısı
atamak önemlidir. Doğru kılıf seçilmediği devre gerçekleştirildikten sonra elemanların
yerleştirilmesinde görülen sorundan fark edilebilir (ki bu çok geçtir).
Elemanlar yerleştirilip gerekli ölçümler ve simülasyonlar yapıldıktan sonra devre kaynaklardan ve
problardan temizlenir. Daha sonra girişlere conn-silX(X=1,2,3,4…) kılıf yapısıyla konektörler atanır.
Kullanım kolaylığı için her giriş ve çıkışın yanına toprak atılabilir.

Bu esnada eleman referanslarının birbirinden farklı olmasına dikkat edilmelidir. ARES’e aktarılırken
referans aynılığı bağlantıların tanımlanmasında sorun yaşatabilir.

Son olarak halen İSİS’te iken giriş ve çıkış konnektörleri ve gerekliyse entegreler isimlendirilir. Bu
esnada isimlendirmenin referans kısmında yapılmasına dikkat edilmelidir. Component Value kısmına
dokunulmamasına dikkat edilmelidir (bak: yukarıdaki resim)
Girişler, çıkışlar, eleman bağlantıları ve düğüm noktaları kontrol edildikten sonra İSİS’te yapılacak işler
bitmiştir. Bu esnada devrenin kenarlarına yapılan özel işlemler (spesifik kılıf atamaları, karmaşık
bağlantılar v.s.) hakkında notlar almak daha sonra devreye bakınca hatırlamada ve ARES’te PCB
çiziminde kolaylık sağlamaktadır. İSİS’te çizilen devre toolbar’da son olan netlist to ARES butonu ile
ARES’e aktarılır.

ARES’e aktarılan elemanlar ARES’te components bölümüne sıralanır. Bu esnada devredeki her
elemanın (konnektörler dahil) bu bölümde olmasına dikkat edilmelidir.

Şimdi baskı devrenin çizilmesine geçebiliriz.

Ezgicim buraya kadar bildiğini düşünüyorum ama gene de değineyim dedim.

Çizeceğimiz baskı devrenin boyutlarını daha önceden biliyorsak o boyutlara göre, yoksa kafamıza göre
bir baskı devre çerçevesi hazırlamalıyız. Bunun için öncelikle sol taraftaki çizim menüsünden
dikdörtgen seçilir.

Sonrasında alt köşeden board edge seçilerek çizim alanı üzerinde çerçeve çizilir. Çerçeve sarı renkte
olmalıdır. Bu çerçevenin doğru katmanda çizildiğini gösterir.
Bu işlemin ardından tools menüsünde rule manager’dan istenilen ayarlar yapılmalıdır.

Gelen pencerede net classes seçildikten sonra tek katmanlı çizim için layer’ların her ikiside bottom
copper’de olmalıdır. Bu seçenek diğer sayfada resim ile de gösterilemektedir. Aynı zamanda net class
daki power ve signal ayrı ayrı seçilerek hem katmanlar ayarlanmalı hemde trace style seçimiyle
kullanılması istenilen yol kalınlıkları ayarlanmalıdır.
Bundan sonrası biraz kullanıcı ağırlıklı. Bu ayarlar yapıldıktan sonra tools menüsünden öncelikle auto
placer seçilir. Gelen pencerede gerekli ise (çoğu zaman defult ayarlar gerçerlidir) ayarlar yapıldıktan
sonra okeylenirse programın çizdiğimiz çerçeve içine elemanları atadığı görülür. Daha sonra istenilen,
daha doğrusu yolların en makul şekilde çizilebileceğine inanılan şekilde elemanlar çerçeve içine
yerleştirilir. Bu adımdan sonra gene tools menüsünden auto router seçilir ve gerekli ayarlar
yapıldıktan sonra ki gene birçok seferde default ayarlar yeterlidir(bazen olmaz onlara girmeyeceğim),
okeylenirse programın yoları çizmeye başladığı görülür. Genelde %80 oranında (elemanları çok kötü
yerleştirmediysen) yollar çizilir ama çizilememiş yolar kalır. Bu kısım çizim işleminin en uğraştırıcı
kısmıdır. Burada gerekirse elemanların yönleri veya yerleri değiştirilerek otomatik çizim tekrarlanır
veya el bağlantılar sağlanır. Sonra bağlantılar kontrol edilebilir ama buna da girmeyeceğim.