You are on page 1of 27

Uydu Jeodezisi

Lisans Ders Notları

Yrd. Doç. Dr. Aydın ÜSTÜN

Selçuk Üniversitesi
Mühendislik-Mimarlık Fakültesi
Harita Mühendisliği Bölümü

Konya, 2010

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 1 / 27


İçerik

1 Giriş
Temel kavramlar
Tarihçe
Uyduların jeodezide kullanımı

2 Uydu Jeodezisinin Temelleri


Referans koordinat sistemleri datum dönüşümleri

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 2 / 27


Jeodezi ve uydular

Jeodezinin temel görevi;


Geometrik problem: Yerin şeklinin ve boyutlarının belirlenmesi,
tamamının ya da bir kısmının haritaya aktarılması

Fiziksel problem: Yerçekim alanının belirlenmesi

Dinamik problem: İç ve dış kuvvetler nedeniyle yerkabuğunda ve


yerçekim alanında meydana gelen değişimlerin izlenmesi

Yapay yer uyduları 1957’den beri bu görevlerin yerine getirilmesi amacıyla


kullanılmaktadır.

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 3 / 27


Jeodezi ve uydular
Uydu Ölçmeleri

Konum belirleme Uzaktan algılama Yerçekim alanı

GNSS SRTM, LANDSAT,


CHAMP, GRACE, GOCE
(GPS, GLONASS, GALILEO) ENVISAT, vd.

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 4 / 27


Ölçme teknikleri

Uydu Ölçmeleri

Yerden uyduya ölçme Uydudan yere ölçme Uydudan uyduya ölçme

Örn. doğrultu ölçmeleri, SLR, Örn. altimetre, uzaydan lazer Örn. uydudan uyduya konum,
GNSS, DORIS ölçmeleri, gradyometre uzunluk ve hız ölçmeleri

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 5 / 27


Bütünleşik jeodezi

Bütünleşik
Jeodezi

Geometrik Fiziksel Jeodezik Uydu


Jeodezi Jeodezi Astronomi Jeodezisi

Dönel elipsoide daya- Gravite alanının ve Gravite alanında Uydular yardımıyla


lı (yatay) konum be- jeodin belirlenmesi çekül doğrultusunun konum ve gravite
lirleme belirlenmesi alanı belirleme

Uzunluk ve doğrultu Yükseklik ve gravite Astronomik konum Doğrultu, uzunluk,


ölçmeleri ölçmeleri ve zaman ölçmeleri hız, ivme ve gravite
tensör ölçmeleri

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 6 / 27


Tarihçe (1957–1970)

1957 1959 1961 1963 1965 1967 1969

Sputnik-1 Echo I Echo II OSU68 (N = 14)


Anna 1b
Armut biçimli Apollo 11
yeryuvarı Transit Global Jeopotansi-
yel Model Aya uzunluk ölç-
Sputnik-2 SAO-SE I (N = 8) meleri (LLR)
Vostok-1
Uzayda ilk insan BC4 Dünya Ağı
Explorer-1

Fransa ve Cezayir Pageos


Yeryuvarının arasında jeodezik
basıklığı bağlantı
(1/f = 298.3) İlk VLBI gözlemi

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 7 / 27


Tarihçe (1970–1980)

1970 1972 1974 1976 1978 1980

Jeodezik datum GPS-Block 1


GPS projesinin Geos 3
dönüşümü uygula-
hayata geçirilmesi Yermerkezli çekim EDOC (Avrupa Dopp-
maları
Starlette sabiti (GM) ler Kampanyası)
GEM1-4: N = 16
Lageos 1 Seasat 1
Skylab görevi:
Radar altimet- OSU78: N = 180
re gözlemleri

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 8 / 27


Tarihçe (1980–1990)

1980 1982 1984 1986 1988 1990

GPS sivil Geosat Ajisai GPS Blok II


GPS zamanı başlangıcı kullanımda
06.01.1980 UT=0h
OSU86F IERS RINEX formatı
Macrometer V100: N = 360
İlk GPS alıcısı RTCM1.0 EUREF GPS
WGS84–GPS Kampanyası
birlikteliği
Etalon 1-2

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 9 / 27


Tarihçe (1990–2000)

1990 1992 1994 1996 1998 2000

Spot 2, Doris Topex/Poseidon GFZ 1 ICRF GRIM5S1


N = 99
ERS 1 IGS/IGNSS EGM96
N = 360 IVS
OSU91A Glonass ILRS
N = 360 ERS 2
Lageos 2 TUTGA
projesi

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 10 / 27


Tarihçe (2000–2010)

2000 2002 2004 2006 2008 2010

Champ Grace CG01C Giove-A Giove-B


N = 360
SRTM Envisat TUSAGA- Goce
AKTİF
Jason GRACE1S projesi EGM2008
N = 140 N = 2190
Galileo projesi

EIGEN1S
N = 119

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 11 / 27


Uyduların kullanım amaçları [Seeber, 2003]
Uydu Ölçmeleri Uygulamaları

Global jeodezi Mühendislik ölçmeleri

Düzlem ölçmeleri, CBS uygulamaları, kartoğ-


Global gravite alanı, ortalama yer elipsoidi,
rafik uygulamalar, deformasyon ölçmeleri, fo-
global referans sistemleri, düşey datum, farklı
togrametri ve uzaktan algılama için yer kontrol
datumların birbirine bağlanması
noktalarının tesisi, kamera kalibrasyonu

Jeodezik kontrol Navigasyon

Ulusal ve bölgesel ağlar için jeodezik kont- Kara, deniz ve hava ulaşım araçlarının navi-
rol ağlarının oluşturulması, mevcut ağların gasyonu, deniz ve okyanus bilimleri için konum
analizi ve iyileştirilmesi, bağımsız ağların belirleme, maregraf istasyonlarının birbirine
birleştirilmesi, ağların sıklaştırılması bağlantısı

Jeodinamik Diğer disiplinler

Kabuk ve plaka hareketlerinin izlenmesi, ku- Yer bilimlerine yönelik ölçme çalışmaları için
tup gezinimi ve yer dönüklük parametrelerinin konum belirleme, buzul hareketlerinin izlen-
belirlenmesi, gelgit etkilerinin gözlenmesi mesi, atmosferik çalışmalar vb.

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 12 / 27


Uydular ve jeodezik parametreler [Rothacher, 2002]
Parametre VLBI SLR LLR GNSS DORIS Altimetre
ICRF Koordinatları X
(Kuasarlar)
Nutasyon ∆ε, ∆ψ X X (X)
Kutup hareketi xP , yP X X X X X
UT1 X
Gün uzunluğu (LOD) X X X X
ITRF koordinatları X X X X X (X)
ve hızları
Yermerkezi X X X X
Gravite alanı X (X) X X X
Yörünge belirleme X X X X X
LEO-POD X X X X
Troposfer X (X) X X X
İyonosfer X X X X
Zaman transferi X (X) X

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 13 / 27


Uydu jeodezisinde koordinat sistemleri

Görevleri
Uyduların uzaydaki konum ve hareketlerini tanımlamak
Uydu gözlemlerini modellemek
Uydu ölçmelerinden elde edilen sonuçları (yersel noktaların
koordinatları, yerçekim alanı vb.) göstermek

Özellikleri
Global ve yermerkezlidir (jeosentrik)
Zaman sistemleriyle bütünleşiktir
Kullanılan uydu ölçme tekniği, veri miktarı, dağılımı ve zaman dilimine
göre farklı referans sistemi gerçekleşmeleri (frame) ortaya çıkar

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 14 / 27


Dik koordinat sistemleri
Astronomik sistem Jeodezik sistem
z ze
ne
n
ue
u

b
ee
e
b P
P
h

γ
g

λ ϕ
Λ Φ
xe ye
x y

u: Yerel astronomik başucu (çekül eğrisi ue : Yerel jeodezik başucu (elipsoit


boyunca) normali boyunca)
0 1
cos Φ cos Λ
0 1
cos ϕ cos λ
u = @ cos Φ sin Λ A (2.1) ue = @ cos ϕ sin λ A (2.2)
sin Φ sin ϕ
A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 15 / 27
Global sistem - Yerel sistem ilişkisi
(Astronomik sistemde)
P’ye göre s eğik uzunluk, A astronomik azimut, z zenit açısı ile tanımlı
ikinci bir noktanın konumu Yerel sistemde,
   
∆n sin z cos A
∆n = ∆e  = s  sin z sin A  (2.3)
∆u cos z

ile gösterilir. Global ve yerel sistem arasında dönüşüm [Torge, 2001]:

∆x = A∆n Yerelden globale (2.4)


∆n = A−1 ∆x = AT ∆x Globalden yerele (2.5)
 
− sin Φ cos Λ − sin Λ cos Φ cos Λ
A =  − sin Φ sin Λ cos Λ cos Φ sin Λ  (2.6)
cos Φ 0 sin Φ

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 16 / 27


Jeodezik datum sistemi
Geleneksel datum sistemleri ulusal
veya bölgesel niteliktedirler (örneğin
AD50, NAD27, AGD66 vb.)
Bu sistemlerin oluşturulmasında
yersel ölçmeler (doğrultu, uzunluk,
astronomik gözlemler) belirleyici rol
oynar
Datum sistemini belirleyen
parametreler
◮ Referans elipsodinin
parametreleri (a, f )
◮ Referans elipsoidinin konumu
(x0 = [x0 , y0 , z0 ]T )
◮ Eksen dönüklük parametreleri
(ǫx , ǫy , ǫz )
◮ Diferansiyel ölçek (m)

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 17 / 27


Üç boyutta koordinat dönüşümü
z
z′
P Başlangıç noktaları çakışık farklı iki koordinat
sistemi arasındaki ilişki,
b

ǫz
   ′
x x
x = y  = R(ǫx )R(ǫy )R(ǫz )x′ = R y ′ 
ǫy
z z′
y′ (2.7)
x y
ǫx dönüşüm eşitliği ile sağlanır.
x′
ǫx , ǫy , ǫz dönüklük elemanları için dönüşüm matrisi,

cos ǫy cos ǫz cos ǫy sin ǫz − sin ǫy


 

 sin ǫx sin ǫy cos ǫz − sin ǫx sin ǫy sin ǫz + sin ǫx cos ǫy 


 
R= cos ǫx sin ǫz cos ǫx cos ǫz (2.8)
 

 
cos ǫx sin ǫy cos ǫz + cos ǫx sin ǫy sin ǫz − cos ǫx cos ǫy 
sin ǫx sin ǫz sin ǫx cos ǫz

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 18 / 27


Üç boyutta koordinat dönüşümü (devam)
Datum dönüşümleri
Dönüklük parametreleri dışında, iki z z′
P
sistem arasında başlangıç ve ölçek ǫz
b

farklılıklarının da bulunması
uygulamalarda sıkça karşılan bir x′
x
durumdur. Geleneksel ölçme tekniklerine
O
dayalı datum sistemleri (örn. AD50) ile M b
x0
b

ǫy
uydu tekniklerine dayalı jeodezik datum y′
sistemleri (örn. ITRFxx) arasındaki ǫx y
x
aykırılıklar buna iyi bir örnektir. x′

Söz konusu uygulamalarda eksen dönüklük parametrelerinin çok küçük


olduğu göz önüne alınırsa yedi parametreli Helmert benzerlik dönüşümü,
       ′
x x0 1 ǫz −ǫy x
y  = y0  + (1 + m) −ǫz 1 ǫx  y ′  (2.9)
z z0 ǫy −ǫx 1 z ′

çıkar.
A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 19 / 27
Üç Boyutta Benzerlik Dönüşümü (AD50→TUTGA99A)

Avrupa Datumu 1950’den


TUTGA99A’ya (ITRF96 1998.0 epoğu)
üç boyutta dönüşüm parametreleri
Türkiye’de her iki sistemde koordinatları
bilinen 97 nokta yardımıyla belirlenmiştir
[Ayhan et al., 2002].

z z′ Parametre Büyüklük Sigma


b
P x0 (m) −84.83 ±0.97
ǫz
y0 (m) −103.97 ±1.40
x′ z0 (m) −127.45 ±0.98
x
O
ǫx (′′ ) −0.17149 ±0.04748
ǫy (′′ ) - -
b

M b
x0 ǫy
y′ ǫz (′′ ) 0.39951 ±0.04223
x ǫx y m (ppm) 1.04544 ±0.19440
x′

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 20 / 27


Uluslararası Göksel Referans Sistemi (ICRS ve ICRF)
z
01.01.1988 – 31.12.1997
NCP
– Yermerkezli (jeosentrik) dinamik sistem
b
ΘGr
– J2000 epoğundaki ekvator ve ilkbahar
Gr b
noktasının yönelimi esas alınmıştır
S – Gerçekleşme: konum doğruluğu 20-30
mas seviyesindeki 1535 yıldız içeren
b
δ katalog (FK5)
α
k
b
01.01.1998 –
i p ti
E kl y
b

Υ Ekvator
– Kinematik sistem (güneş sistemi
merkezli veya yermerkezli)
x
– Eksen yönelimleri J2000’deki ortalama
ekvator ve dinamik ilkbahar noktasıyla
Υ İlkbahar noktası uyumlu olmak koşuluyla kuasarlara göre
ΘGr Yıldız zamanı (GAST) tanımlı
NCP Kuzey gök kutbu – Gerçekleşme: VLBI tekniğine dayalı
α Rektasansiyon (sağa açınım) olarak 212’si sistemi tanımlamak için
δ Deklinasyon (yükselim) kullanılan 608 kuasarın katalog
koordinatlarından oluşur

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 21 / 27


Uluslararası Yersel Referans Sistemi (ITRS ve ITRF)
Başlangıç Yerin ağırlık merkezi (atmosfer ve okyanuslar dahil)
Ölçek Uzunluk birimi metre (SI). Ölçek göreceliğe dayalı çekim ku-
ramıyla uyumlu
Yönelim Eksen yönelimleri 1984.0 epoğundaki BIH sistemiyle uyumlu
Zamansal Yerkabuğu deformasyonu ile ilgili bir no-net-rotasyon koşulu ile
gelişim sağlanmaktadır z
Yeryuvarının
dönme ekseni
b
P

.
h

id
er
M
gıç
an
b
PE z

şl
Ba
Yermerkezi b

λ ϕ
Ek
vato
r y
b
b
y x

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 22 / 27


ICRS ve ITRS arasında dönüşüm
Bir gök cisminin belirli bir gözlem anındaki (t epoğu) göksel referans
sistemi (CRS) koordinatlarından yersel referans sistemi koordinatlarına
geçiş yer dönüklük parametreleriyle tanımlı dönüşüm matrisleriyle sağlanır.
CRS → TRS
rTRS = Π(t)Θ(t)N(t)P(t)rCRS (2.10)

P presesyon etkisi: t0 (J2000) başlangıç epoğundan t epoğuna


N nutasyon etkisi: t epoğundaki koordinat eksen yönelimleri ortalama ekvator
ve ilkbahar noktasından gerçek ekvator ve ilkbahar noktasına
Θ yer dönüklük etkisi: gerçek ilkbahar noktasından başlangıç meridyeni
doğrultusuna
Π kutup hareketi etkisi: anlık uzay sabit sisteminden konvansiyonel yersel sis-
teme

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 23 / 27


Presesyon ve nutasyon etkisi

tik
z′

lip
Ek
ε vator@
t
Ort. ek b
NCP0
Υ@t b NCP b
∆ψ

NEP

ε + ∆ε
Υ@t Gerçek ekvator@t

b
b
y
k
pti
E kli t0 y′
ator@
b
ζ
b
Ort. ekv
θ Υ@t0
r@ t
b
b
to
Υ@t z O rt. ekva

x′ x

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 24 / 27


Presesyon matrisi
İnersiyal bir sisteme göre yerin dönme ekseni presesyon konisi üzerinde
uzun periyotlu bir hareket gerçekleştirir. Bunun sonucu olarak, ortalama
gök kutbu ve ekvator düzlemi ile tanımlanan ekvatoral koordinat sisteminin
eksenlerinde meydana gelen değişim üç dönüklük elemanıyla gösterilir:

z = 0◦ .6406161T + 0◦ .0003041T 2 + 0◦ .0000051T 3


θ = 0◦ .5567530T + 0◦ .0001185T 2 + 0◦ .0000116T 3 (2.11)
ζ = 0◦ .6406161T + 0◦ .0000839T 2 + 0◦ .0000050T 3

Burada zaman değişimi,

t(TT ) − t0 (J2000) JD − 2451545.0


T = = (2.12)
36525 36525

J2000 (1 Ocak 2000, 12h ) başlangıç anından itibaren geçen Jülyen


yüzyılıdır.

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 25 / 27


Presesyon matrisi (devam)

t0 epoğu ile temsil edilen ortalama ilkbahar ve ortalama ekvatora göre


tanımlanmış bir koordinat sistemindeki yıldız konumu, t gözlem
epoğundaki konumuna presesyon matrisi,

P(t) = Rz (−z)Ry (θ)Rz (−ζ)


 
− sin z sin ζ+ − sin z cos ζ− − cos z sin θ
+ cos z cos θ cos ζ − cos z cos θ sin ζ 



 (2.13)
= cos z sin ζ+ cos z cos ζ− − sin z sin θ 

 + sin z cos θ cos ζ − sin z cos θ sin ζ 
 
sin θ cos ζ − sin θ sin ζ cos θ

yardımıyla taşınır.

P bir ortogonal matris olduğundan P−1 = PT eşitliği geçerlidir.

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 26 / 27


Kaynaklar

Ayhan, M. E., Demir, C., Lenk, O., Kılıçoğlu, A., Aktuğ, B., Açıkgöz, M., Fırat,
O., Şengün, Y. S., Cingöz, A., Gürdal, M. A., Kurt, İ., Ocak, M., Türkezer, A.,
Yıldız, H., Bayazıt, N., Ata, M., Çağlar, Y., and Özerkan, A. (2002).
Türkiye Ulusal Temel GPS Ağı-1999A.
Harita Dergisi, Özel Sayı:16.

Rothacher, M. (2002).
Combination of space-geodetic techniques.
In IVS 2002 General Meeting Proceedings, pages 33–43.

Seeber, G. (2003).
Satellite Geodesy.
Walter de Gruyter, Berlin, 2nd edition.

Torge, W. (2001).
Geodesy.
Walter de Gruyter, Berlin, 3rd edition.

A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 27 / 27

You might also like