Professional Documents
Culture Documents
Selçuk Üniversitesi
Mühendislik-Mimarlık Fakültesi
Harita Mühendisliği Bölümü
Konya, 2010
1 Giriş
Temel kavramlar
Tarihçe
Uyduların jeodezide kullanımı
Uydu Ölçmeleri
Örn. doğrultu ölçmeleri, SLR, Örn. altimetre, uzaydan lazer Örn. uydudan uyduya konum,
GNSS, DORIS ölçmeleri, gradyometre uzunluk ve hız ölçmeleri
Bütünleşik
Jeodezi
EIGEN1S
N = 119
Ulusal ve bölgesel ağlar için jeodezik kont- Kara, deniz ve hava ulaşım araçlarının navi-
rol ağlarının oluşturulması, mevcut ağların gasyonu, deniz ve okyanus bilimleri için konum
analizi ve iyileştirilmesi, bağımsız ağların belirleme, maregraf istasyonlarının birbirine
birleştirilmesi, ağların sıklaştırılması bağlantısı
Kabuk ve plaka hareketlerinin izlenmesi, ku- Yer bilimlerine yönelik ölçme çalışmaları için
tup gezinimi ve yer dönüklük parametrelerinin konum belirleme, buzul hareketlerinin izlen-
belirlenmesi, gelgit etkilerinin gözlenmesi mesi, atmosferik çalışmalar vb.
Görevleri
Uyduların uzaydaki konum ve hareketlerini tanımlamak
Uydu gözlemlerini modellemek
Uydu ölçmelerinden elde edilen sonuçları (yersel noktaların
koordinatları, yerçekim alanı vb.) göstermek
Özellikleri
Global ve yermerkezlidir (jeosentrik)
Zaman sistemleriyle bütünleşiktir
Kullanılan uydu ölçme tekniği, veri miktarı, dağılımı ve zaman dilimine
göre farklı referans sistemi gerçekleşmeleri (frame) ortaya çıkar
b
ee
e
b P
P
h
γ
g
λ ϕ
Λ Φ
xe ye
x y
ǫz
′
x x
x = y = R(ǫx )R(ǫy )R(ǫz )x′ = R y ′
ǫy
z z′
y′ (2.7)
x y
ǫx dönüşüm eşitliği ile sağlanır.
x′
ǫx , ǫy , ǫz dönüklük elemanları için dönüşüm matrisi,
farklılıklarının da bulunması
uygulamalarda sıkça karşılan bir x′
x
durumdur. Geleneksel ölçme tekniklerine
O
dayalı datum sistemleri (örn. AD50) ile M b
x0
b
ǫy
uydu tekniklerine dayalı jeodezik datum y′
sistemleri (örn. ITRFxx) arasındaki ǫx y
x
aykırılıklar buna iyi bir örnektir. x′
çıkar.
A. Üstün (Selçuk Üniversitesi) Uydu Jeodezisi (v.02.11.10) 19 / 27
Üç Boyutta Benzerlik Dönüşümü (AD50→TUTGA99A)
M b
x0 ǫy
y′ ǫz (′′ ) 0.39951 ±0.04223
x ǫx y m (ppm) 1.04544 ±0.19440
x′
Υ Ekvator
– Kinematik sistem (güneş sistemi
merkezli veya yermerkezli)
x
– Eksen yönelimleri J2000’deki ortalama
ekvator ve dinamik ilkbahar noktasıyla
Υ İlkbahar noktası uyumlu olmak koşuluyla kuasarlara göre
ΘGr Yıldız zamanı (GAST) tanımlı
NCP Kuzey gök kutbu – Gerçekleşme: VLBI tekniğine dayalı
α Rektasansiyon (sağa açınım) olarak 212’si sistemi tanımlamak için
δ Deklinasyon (yükselim) kullanılan 608 kuasarın katalog
koordinatlarından oluşur
.
h
id
er
M
gıç
an
b
PE z
şl
Ba
Yermerkezi b
λ ϕ
Ek
vato
r y
b
b
y x
tik
z′
lip
Ek
ε vator@
t
Ort. ek b
NCP0
Υ@t b NCP b
∆ψ
NEP
ε + ∆ε
Υ@t Gerçek ekvator@t
b
b
y
k
pti
E kli t0 y′
ator@
b
ζ
b
Ort. ekv
θ Υ@t0
r@ t
b
b
to
Υ@t z O rt. ekva
x′ x
yardımıyla taşınır.
Ayhan, M. E., Demir, C., Lenk, O., Kılıçoğlu, A., Aktuğ, B., Açıkgöz, M., Fırat,
O., Şengün, Y. S., Cingöz, A., Gürdal, M. A., Kurt, İ., Ocak, M., Türkezer, A.,
Yıldız, H., Bayazıt, N., Ata, M., Çağlar, Y., and Özerkan, A. (2002).
Türkiye Ulusal Temel GPS Ağı-1999A.
Harita Dergisi, Özel Sayı:16.
Rothacher, M. (2002).
Combination of space-geodetic techniques.
In IVS 2002 General Meeting Proceedings, pages 33–43.
Seeber, G. (2003).
Satellite Geodesy.
Walter de Gruyter, Berlin, 2nd edition.
Torge, W. (2001).
Geodesy.
Walter de Gruyter, Berlin, 3rd edition.