Professional Documents
Culture Documents
Fatih BİLKİ
GAZİ ÜNİVERSİTESİ
FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
OCAK 2008
ANKARA
Fatih BİLKİ tarafından hazırlanan REAKTİF GÜÇ VE KOMPANZASYON
TEKNİKLERİ adlı bu tezin Yüksek Lisans tezi olarak uygun olduğunu onaylarım.
Bu tez, Gazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü tez yazım kurallarına uygundur.
Tez içindeki bütün bilgilerin etik davranış ve akademik kurallar çerçevesinde elde
edilerek sunulduğunu, ayrıca tez yazım kurallarına uygun olarak hazırlanan bu
çalışmada orijinal olmayan her türlü kaynağa eksiksiz atıf yapıldığını bildiririm.
Fatih BİLKİ
iv
Fatih BİLKİ
GAZİ ÜNİVERSİTESİ
FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ
Ocak 2008
ÖZET
Fatih BİLKİ
GAZI UNIVERSITY
INSTITUTE OF SCIENCE AND TECHNOLOGY
January 2008
ABSTRACT
Study contains definition of reactive power, why necessity, its damages and how
it can be compensation. This project contains 5 sections. In the first part
definition of the reactive power and some kind of compensations exists. The
second part contains reactive power that affects voltage levels and adjustment of
voltage. The third part contains STATİC VAR COMPENSATİON (SVC) that
is launched with the development of new technology the next part contains
compansation calculation. Finally the fifth part contains harmonics that affects
power systems and reactive power.
TEŞEKKÜR
İÇİNDEKİLER
Sayfa
ÖZET ......................................................................................................................iv
ABSTRACT .............................................................................................................v
TEŞEKKÜR ...........................................................................................................vi
İÇİNDEKİLER.......................................................................................................vii
ÇİZELGELER LİSTESİ ...........................................................................................x
ŞEKİLLER LİSTESİ ...............................................................................................xi
SİMGELER VE KISALTMALAR ........................................................................xiv
1. GİRİŞ ...................................................................................................................1
2. REAKTİF GÜÇ KOMPANZASYONU ................................................................2
2.1. Reaktif Güç Tanımı .......................................................................................2
2.2. Reaktif Güç Tüketicileri ................................................................................3
2.3. Reaktif Güç Üretimi ve Kompanzasyon.........................................................4
2.3.1. Dinamik faz kaydırıcılar ......................................................................4
2.3.2. Kondansatörler ....................................................................................5
2.4. Reaktif Güç Kompanzasyonunun Faydaları ...................................................5
2.5. Reaktif Güç Kompanzasyonunda Kondansatör Gücünün Hesabı....................7
2.6. Reaktif Güç Kompanzasyonunda Kondansatör Değerinin Hesabı ................11
2.7. Reaktif Güç Kompanzatörleri ......................................................................12
2.8. Kompanzasyon Tesisinin Düzenlenmesi......................................................14
2.8.1. Bireysel kompanzasyon .....................................................................16
2.8.2. Grup kompanzasyon ..........................................................................18
2.8.3. Merkezi kompanzasyon .....................................................................19
2.9. Kompanzasyon Uygulamaları Seçimi ..........................................................21
2.10. Klasik Reaktif Güç Rölesi .........................................................................22
3. GERİLİM AYARI (REGÜLASYONU)..............................................................30
3.1. Problem.......................................................................................................37
4. STATİK VAR SİSTEMLERİ .............................................................................41
4.1. Statik Var Sisteminin Özellikleri .................................................................41
viii
Sayfa
4.2. Statik Var Sisteminin Ana Tipleri ................................................................42
4.3. Statik Var Sisteminin Ana Frekanstaki Davranışı.........................................42
4.3.1. İdeal SVS karakteristiği .....................................................................42
4.3.2. Gerçek SVS karakteristiği..................................................................43
4.3.3. Tesis içine yerleştirilen SVS karakteristiği .........................................44
4.4. Tristör Kontrollü Reaktör ............................................................................47
4.5. Tristör Anahtarlamalı Kapasitör...................................................................52
4.6. Tristör Anahtarlamalı Reaktör .....................................................................55
4.7. Uygulamada Kullanılan SVS Sistemleri ......................................................56
4.8. Doymuş Reaktör..........................................................................................58
5. KOMPANZASYON HESABI ............................................................................60
5.1. Gerekli Kondansatör Gücünün Seçimi .........................................................60
5.2. Kondansatör Adımının Tayini......................................................................61
5.3. Akım Trafosunun Tayini .............................................................................62
5.4 Reaktif Rölenin Bağlanması .........................................................................62
5.5. Reaktif Rölenin İşletmeye Alınması ............................................................63
6. GÜÇ SİSTEMLERİNDE SİNOZOYDAL OLMAYAN ELEKTRİKSEL
BÜYÜKLÜKLERLE İLGİLİ TANIMLAR VE TEMEL BAĞLANTILAR .........66
6.1. Harmonikler ................................................................................................66
6.1.1. Harmonik Nedir? ...............................................................................66
6.1.2. Sistemimizde harmonik olduğunu nasıl anlarız?.................................67
6.1.3. Harmonikler ne seviyedeyse problem var demektir? ..........................67
6.1.4. Harmoniklerin sistemimize zararları nedir? ........................................67
6.1.5. Harmonik filtreli kompanzasyon panosunun sisteme faydası nedir? ...68
6.1.6. Harmonik filtreli kompanzasyon panosunun tesis edildiğinde
harmonikler yok olacak mıdır? ...........................................................68
6.1.7. Neden 400 V kondansatör kullanmıyoruz ? ........................................69
6.1.8. Statik kompanzasyon panosu işletmemiz için gereklimidir? ...............70
6.1.9. Giriş koruma reaktörü etkisi nedir? ....................................................70
6.1.10. Giriş koruma reaktörüne yinede ihtiyacımız var mı? ........................71
6.1.11. Öneriler ...........................................................................................72
ix
Sayfa
6.2. Harmoniklerin enerji sistemlerine etkileri ....................................................76
6.3. Harmoniklerin kayıplara etkileri ..................................................................77
6.4. Rezonans .....................................................................................................78
6.5. Harmonik Filtrasyon Ve Reaktif Güç Bedeli................................................79
6.5.1. Harmonik filtrasyon...........................................................................79
6.5.2. Harmonik kaynaklı reaktif güç bedeli.................................................80
7. ÖRNEK UYGULAMA, 2620 KVA KURULU GÜCE SAHİP BİR TESİSİN
PLC KONTROLLÜ REAKTİF GÜÇ SİMİLASYONU .....................................81
7.1. Tesis İle İlgili Bilgiler..................................................................................81
7.1.1. Dozajlama..........................................................................................82
7.1.2. Ekstrüder ...........................................................................................82
7.1.3. Düze ..................................................................................................82
7.1.4. Yağlama ............................................................................................83
7.1.5. Çekim ................................................................................................83
7.1.6. Tekstüre.............................................................................................83
7.1.7. Puntalama ..........................................................................................84
7.1.8. Sarım .................................................................................................85
7.2. Tesisin Gücü Hakkında Bilgiler...................................................................85
7.3. Simülasyon..................................................................................................86
7.4. Simülasyonun Görünümü ............................................................................92
8. SONUÇ ..............................................................................................................97
KAYNAKLAR..................................................................................................... 102
ÖZGEÇMİŞ.......................................................................................................... 103
x
ÇİZELGELER LİSTESİ
Çizelge Sayfa
Çizelge 2.1. Mevcut ve istenilen cos değeri.............................................................10
Çizelge 2.2. Trafo oranına göre Reaktif ve Kondansatör gücü .................................17
Çizelge 2.3. Kademeli anahtarlama programı ..........................................................24
Çizelge 4.1 Çeşitli reaktif kompanzasyon cihazlarının karşılaştırılması ...................59
Çizelge 5.1. K katsayı tablosu .................................................................................61
Çizelge 5.2. c / k için seçim tablosu ........................................................................64
Çizelge 6.1. Harmonik sırasına göre giriş empedansı ..............................................71
Çizelge 7.1. Tesis Ünitelerinin aktif güçleri ............................................................85
Çizelge 7.2 Similasyonda Hesaplanan parametreler ......................................... 90
xi
ŞEKİLLER LİSTESİ
Şekil Sayfa
Şekil 2.1. Endüktif yük gösterimi..............................................................................2
Şekil 2.2. Kompanzasyonda P aktif gücünün sabit tutulması .....................................8
Şekil 2.3. (P = Sabit) kompanzasyon öncesi ve sonrası güç akışı...............................8
Şekil 2.4. Kompanzasyonda S görünür gücünün sabit tutulması ................................9
Şekil 2.5. (S = Sabit) Kompanzasyon öncesi ve sonrası güç akışı ..............................9
Şekil 2.6. 3 Fazlı sistemlerde kullanılan Y – ∆ bağlantısı ........................................12
Şekil 2.7. Sürekli değişen reaktif güç ......................................................................12
Şekil 2.8. Kompanzasyon tesisinin yeri ...................................................................15
Şekil 2.9. Bireysel kompanzasyon...........................................................................16
Şekil 2.10. Grup kompanzasyonu............................................................................18
Şekil 2.11. Merkezi kompanzasyon.........................................................................19
Şekil 2.12. Merkezi kompanzasyon sisteminin devre şeması ...................................20
Şekil 2.14. Tasarlanan röle için blok diagram..........................................................26
Şekil 2.15. Tasarlanan rölede devreye kondansatör alma ve çıkarma algoritması.....28
Şekil 3.1. A Barasına bağlı bir yük (Müşteri) ..........................................................30
Şekil 3.2. Akım – Fazör Diagramı...........................................................................32
Şekil 3.3. Baranın eşdeğer devresi...........................................................................33
Şekil 3.4. Kompanzasyon yapılması durumunda Akım – Fazör diyagramı ..............34
Şekil 3.5. Sisteme ilişkin fazör diyagramı ...............................................................38
Şekil 3.6. Sistemin fazör diyagramı.........................................................................39
Şekil 3.7. Sistemin fazör diyagramı.........................................................................40
Şekil 4.1. SVS’nin eşdeğer devresi..........................................................................42
Şekil 4.2. İdeal bir SVS’ye ilişkin Akım – Gerilim karakteristiği ............................43
Şekil 4.3. Gerçek SVS karakteristiği .......................................................................43
Şekil 4.4. SVS barasından sisteme doğru bakıldığında görülen Thevenin eşdeğer
devresi ....................................................................................................44
Şekil 4.5. SVS akımıyla SVS bara gerilimi arasındaki ilişki....................................44
Şekil 4.6. Akım – Gerilim grafikleri........................................................................45
Şekil 4.7. SVS’ye ilişkin 3 ayrı yük karakteristiği ve SVS karakteristiği .................45
Şekil 4.8. Tesis içersine yerleştirilen SVS’ ye ilişkin üç ayrı yük karakteristiği .......46
xii
Şekil Sayfa
Şekil 4.9. 1 Fazlı TKR yapısı ..................................................................................47
Şekil 4.10. Çeşitli tetikleme açılarında tristör akım değişimi ...................................48
Şekil 4.11. TKR’ ye ilişkin V – I karakteristik eğrisi ...............................................50
Şekil 4.12. 6 Darbeli TKR yapısı ............................................................................51
Şekil 4.13. 12 Darbeli TKR yapısı ..........................................................................51
Şekil 4.14. 1 Fazlı TAK yapısı ................................................................................52
Şekil 4.15. TAK bara gerilimi, kapasite gerilim ve kapasite Akım...........................53
Şekil 4.16. Paralel bağlı TAK yapıları.....................................................................54
Şekil 4.17. TAK yapısının V – I karakteristiği.........................................................54
Şekil 4.18. 3 Fazlı TAK yapısının 1 kutuplu gösterimi ............................................55
Şekil 4.19. Yeni yük durumunda V değeri...............................................................56
Şekil 4.20. TKR Ve TAK sistemlerinin bir araya getirilmeleriyle ortaya çıkan
SVS Yapısı ...........................................................................................56
Şekil 4.21. Q – V Karakteristiği ..............................................................................57
Şekil 5.1. Bağlantı şeması .......................................................................................63
Şekil 6.1. Harmonikler sonucu bozulmuş akım dalga şekli ......................................66
Şekil 6.2. Bağlantı şeması .......................................................................................69
Şekil 6.3. Montaj şeması .........................................................................................72
Şekil 6.4. Motor klemensindeki gerilim dalga şekli .................................................74
Şekil 6.5. İdeal bağlantı şekli ..................................................................................74
Şekil 7.1. Tesisin Görünümü...................................................................................81
Şekil 7.2. Dozajlama Ünitesi...................................................................................82
Şekil 7.3. Düze kalıplarının büyütülmüş çizimi .......................................................83
Şekil 7.4. Çekim, tekstüre ve puntalama bölgesi......................................................83
Şekil 7.5. Tekstüre lamelleri ...................................................................................84
Şekil 7.6. Puntalama jeti .........................................................................................84
Şekil 7.7. Sarım ünitesi (Winder) ............................................................................87
Şekil 7.8. Simülasyonun ana sayfası........................................................................92
Şekil 7.9. Parametrelerin giriş kısmı........................................................................92
Şekil 7.10. Makinelerin gücünün ayarlandığı ve aktif edildiği kısım........................93
Şekil 7.11. Girilen parametrelere bağlı hesaplanan değerler ...................................93
xiii
Şekil Sayfa
Şekil 7.12. Hesaplanan değerlere bağlı devreye giren kapasiteler ............................94
Şekil 7.13 Tüm işlemlerin aynı anda görüldüğü sayfa .............................................94
Şekil 7.14. Girilen parametrelere bağlı olarak değişen Aktif Güç grafiği .................95
Şekil 7.15. Girilen parametrelere bağlı olarak değişen Reaktif Güç grafiği..............95
Şekil 7.16. Girilen parametrelere bağlı olarak değişen Görünür Güç grafiği ............96
xiv
Simgeler Açıklama
Simgeler Açıklama
o
σ Tristörün iletimde kaldığı süre ( )
Φ Magnetik akı
N Reaktörün sarım sayısı
U Çalışma gerilimi (V)
p Reaktif faktörü
h Pulse sayısı
n En yüksek harmonik mertebesi
a, b Fourier katsayıları
T Peryot
f (t) Fourier fonksiyonu
Kısaltmalar Açıklama
Kısaltmalar Açıklama
1. GİRİŞ
Reaktif güç, bir alternatif akım şebekesinde, gerilim ile akımın reaktif bileşenin
çarpımına eşittir;
Q = V I sinφ (2.1)
Reaktif güç işareti, φ açısının (gerilim fazörü ile akım fazörü arasındaki açı) yönünün
tanımlanmasına bağlıdır. Şekil 2.1'de gösterildiği gibi endüktif karakterdeki bir yük
için akım fazörü gerilim fazörüne göre geri fazdadır (φ açısı V ekseninin altında).
Reaktif güç, endüktif yada kapasitif karakterde olabilir.
I I cosφ
V Z = R+jwL I sinφ
Bir endüktif yükün kaynaktan çektiği reaktif gücün işareti pozitif, kapasitif yükün
çektiği reaktif gücün işareti ise negatiftir.
Aktif güç, alternatif akım şebekesinde, gerilim ile akımın aktif bileşenin çarpımına
eşittir;
P = V I cosφ (2.2)
• Elektrik enerjisinden yaralanarak saf ısı enerjisi üreten tüketicilerle akkor Flamanlı
lambalar, elektroliz galvano tesisleri. Bu araçlar yalnızca aktif güç üretirler.
• Elektrik tesislerinde kullanılan manyetik yada statik alanla çalışan tüm işletme
araçları. Bunlar aktif gücün yanında reaktif güçte çekerler. Bunların en önemlileri;
Her ne kadar aydınlatma araçları aktif güç çekse de, bunlara ait balast ve
transformatörler de reaktif güç sarf ettiklerinden aydınlatma cihazları da ikinci gruba
dahil edilebilir.
Yukarıdaki tüketicilerde söz konusu olan reaktif güç endüktif karakterde olup, akım
fazörü gerilim fazörüne göre geri fazdadır.
Bazı hallerde iletme araçları bir kondansatör gibi etki ederek kapasitif reaktif güç
çekerler. Boşta çalışan havai hatlar ve kablolar bu duruma örnek olarak
gösterilebilirler. Bu devrelerde hattan (veya kablodan) akan akım fazörü, yük
tarafındaki gerilim fazöründen ileri fazda olduğundan bunlar kendilerini besleyen
kaynaktan kapasitif reaktif güç çekerler.
4
Reaktif güç ihtiyacını karşılamak için reaktif gücün bir yerde üretilmesi gerekir.
Bunun için en eski ve klasik yol, aktif güç gibi reaktif gücünde senkron generatör
tarafından üretilmesidir. Reaktif güç üretimi, aktif güç gibi, santrallerde su kuvveti,
akaryakıt, kömür vb. hammadde sarfiyatını gerektirmez. Sadece generatörün
uyartımının artırılmasıyla alternatör, reaktif güç verecek duruma getirilir. Böylece
santralde üretilen reaktif güç, generatör, taransformatör ve enerji iletim hatları
üzerinden geçerek tüketiciye ulaştırılır. Bu esnada elektrik tesisleri reaktif güç
tarafından fuzuli işgal edileceğinden aktif güç bakımından kapasitelerinden tam
olarak yaralanılamayacağı için ekonomik bir çözüm olmaktan çıkar. O yüzden reaktif
güç üretiminin santrallerde değil de tüketim noktalarında sağlanması daha akılcı bir
çözümdür.
Tüketicileri normal olarak şebekeden çektikleri endüktif gücün, kapasitif güç çekmek
suretiyle özel bir reaktif üreticisi tarafından dengelenmesine kompanzasyon denir.
Böylece tüketicinin şebekeden çektiği reaktif güç çok azalır. Reaktif güç üretimi için
2 işletme aracından yararlanılabilir.
Reaktif güç üretiminde kullanılan dinamik faz kaydırıcıların başında aşırı uyartılmış
senkron makineler gelir. Genel olarak santralden gelen enerji nakil hatlarının
sonunda ve tüketim merkezlerinin başında, şebekeye bir senkron makine bağlanıp,
bölgenin reaktif güç ihtiyacını bu şekilde sağlanır. Senkron makine boşta çalışma
kayıplarını karşılayacak kadar az bir aktif güç çeker ve şebekeye istenilen reaktif
gücü vererek, reaktif güç genaratörü olarak çalışır. Senkron faz kaydırıcıların
kayıpları kondansatörlere göre daha yüksek olduğu gibi bakıma da ihtiyaç duyarlar.
Bir diğer husus; çok büyük güçlü senkron makineler kullanılması gerektiği takdirde,
bunların ekonomik olarak üretilmesi ve temini mümkün olmamaktadır. Bu
makinelerin başka bir dezavantajı ise; bir tüketim merkezi civarına yerleştirildiğinde,
yalnızca genaratörler ve yüksek gerilim enerji nakil hatlarıyla buna ait
5
transformatörlerin reaktif güçten kurtarıldıkları halde, tüketim merkezine ait bir yada
iki kademeli orta gerilim şebekesiyle alçak gerilim dağıtım şebekesinin reaktif güç
nakletmek zorunda kalışı sayılabilir.
Tüm bu nedenlerden dolayı, dinamik faz kaydırıcılar, bugün ancak özel hallerde
kullanılır.
2.3.2. Kondansatörler
Eğer V ile I arasındaki açı büyütülürse Eş. 2.2 ifadesindeki cos φ küçülecektir.
Açının büyütülmeden önceki aktif güç değeri (açı değeri büyütüldükten sonra da)
sabit tutulmak isteniyor ise, Eş. 2.2 ifadesinde görüldüğü gibi sabit gerilimli
(enterkonnekte) şebekede I akım genliğini artırmak gerekecektir. Akım genliğinin
artması şebekenin daha fazla yüklenmesi demektir. Hem akım genliğinin artması
hem de φ açısının artması Eş. 2.1 eşitliğinde verilen Q reaktif gücünün artması
anlamına gelecektir. Bu ise iletim hatlarının fiziksel anlamda bir işe yaramayan güç
ile meşgul edilmesi ve hat kesitinin bir kısmının bu (faydasız) güce tahsis edilmesi
anlamına gelmektedir. Hatırlanacağı gibi reaktif güç iki yönlü olup (aktif güç tek
6
yönlüdür), periyodun yarısında kaynaktan yüke doğru, periyodun diğer yarısında ise
yükten kaynağa doğru akmaktadır. İletim hatlarının yapım maliyeti oldukça
yüksektir, bu nedenle hat kalınlığının (reaktif güç iletimi yüzünden) artması maliyeti
de artıracaktır. Reaktif güç transformatör ve generatörlerin içinden de geçtiğinden,
iletim hatları için geçerli olan olumsuzluk bu elemanlar için de geçerli olacaktır.
Reaktif güç üretimini zorunlu falan bir diğer olay ise müşteri baralarının gerilim
genlik değerlerini (değişik yük durumlarında bile) sabit tutmak ihtiyacıdır.
Müşterilerin bağlı olduğu baranın gerilim genlik değeri nominal değerde sabit
tutulamaz ise müşteri cihazlarına gelen gerilim bunların verimli bir şekilde
çalışmasını mümkün kılamaz, hatta zarar bile verebilir. Bu tehlikeyi ortadan
kaldırmak için enterkonnekte sistemin uygun yerlerine kompanzasyon cihazları
bağlanarak sisteme reaktif güç pompalanır ve gerilim genlik değeri (kontrol cihazları
yardımı ile) sabit tutulmaya çalışılır. Reaktif güç kompanzasyonunun şebeke
açısından faydaları aşağıda maddeler halinde verilmiştir;
Q = S1 . sin ϕ1 (2.3)
Q2 = S 2 .sin ϕ 2 (2.4)
QC = Q1 − Q2 = S1.sin ϕ1 − S 2 .sin ϕ 2
(2.5)
olarak elde edilir. Eş. 1.5 ifadesi aktif güç cinsinden yazılırsa;
bulunur. Şekil 2.3'te tesisin kompanzasyon öncesi ve sonrasındaki güç akış şeması
gösterilmiştir.
müşterinin şebekeden çektiği aktif güç değeri P1 'den P2 'ye yükselecektir. Şekil 2.4'e
bakılırsa, kompanzasyon öncesi ve sonrası reaktif güç değerleri;
Q1 = S1 . sin ϕ1 (2.7)
Q2 = S 2 . sin ϕ 2 (2.8)
olacaktır.
S = sabit koşulu altında gerekli kompanzasyon tesisinde kullanılacak kondansatör
gücü;
QC = Q1 − Q2 = S (sin ϕ1 − sin ϕ 2 ) (2.9)
veya
QC = P1 tan ϕ1 − P2 tan ϕ 2 (2.10)
olarak bulunur. Şekil 2.5'te tesisin kompanzasyon öncesi ve sonrasındaki güç akış
şeması gösterilmiştir.
yardımıyla bir tesisin ya da tüketicinin belirli bir cos ϕ1 katsayısını cos ϕ 2 güç
katsayısına çıkarmak için gerekli olan reaktif güç ihtiyacı belirlenebilir. Bu tablo,
yukarda bahsi geçen düzeltme için, beher KW aktif güç başına lazım gelen reaktif
güç miktarını vermektedir. Kondansatör gücünü bulmak için çizelgeden elde edilen k
değeri, tesisin aktif gücüyle çarpılır.
0,40 1,27 1,41 1,54 1,60 1,65 1,70 1,76 1,81 1,87 1,93 2,38
0,45 0,97 1,11 1,24 1,29 1,34 1,40 1,45 1,50 1,56 1,62 1,69
0,50 0,71 0,85 0,98 1,04 1,09 1,14 1,20 1,25 1,31 1,37 1,44
0,52 0,62 0,76 0,89 0,95 1,00 1,05 1,11 1,16 1,22 1,28 1,35
0,54 0,54 0,68 0,81 0,86 0,92 0,97 1,02 1,08 1,14 1,20 1,27
0,56 0,46 0,60 0,73 0,78 0,84 0,89 0,94 1,00 1,05 1,14 1,19
0,58 0,39 0,52 0,66 0,71 0,76 0,81 0,87 0,92 0,98 1,04 1,11
0,60 0,31 0,45 0,58 0,64 0,69 0,74 0,80 0,85 0,91 0,97 1,04
0,62 0,25 0,39 0,52 0,57 0,62 0,67 0,73 0,78 0,84 0,90 0,97
0,64 0,18 0,32 0,45 0,51 0,56 0,61 0,67 0,72 0,78 0,84 0,91
0,66 0,12 0,26 0,39 0,45 0,49 0,55 0,60 0,66 0,71 0,78 0,85
0,68 0,06 0,20 0,33 0,38 0,43 0,49 0,54 0,60 0,65 0,72 0,79
0,70 0,14 0,27 0,33 0,38 0,43 0,49 0,54 0,60 0,66 0,73
0,72 0,08 0,22 0,27 0,32 0,37 0,43 0,48 0,54 0,60 0,67
0,74 0,03 0,16 0,21 0,26 0,32 0,37 0,43 0,48 0,55 0,62
0,76 0,11 0,16 0,21 0,26 0,32 0,37 0,43 0,50 0,56
0,78 0,05 0,11 0,16 0,21 0,27 0,32 0,38 0,44 0,51
0,80 0,05 0,10 0,16 0,21 0,27 0,33 0,39 0,46
0,82 0,05 0,10 0,16 0,22 0,27 0,33 0,40
Kondansatörün gücünü bulmak için; mevcut cosφ1'in hizasında ve istenen cosφ2'nin altındaki değer,
tesisin gerçek aktif gücü (KW) ile çarpılır.
11
Üç fazlı sistemlerde kondansatörler yıldız veya üçgen bağlanırlar. Her iki bağlama
şeklinin de kullanıldığı durumlar; maliyet, sistem gerilimi ve koruma gibi faktörlere
bağlı olarak değişir. Kompanzasyon amaçlı olarak kullanılan kondansatörler üçgen
bağlandıklarında her elemana hattın faz arası gerilimi, yıldız bağlamada ise bu
Şekil 1.6'da V(volt); faz arası (etkin) gerilimi, Qc (VAr); bir kondansatörün gücü ve
f(hz) ise şebekenin frekansı olmak üzere, kondansatörler yıldız olarak bağlandığında
her bir faz ile nötr arasına konulan kapasite değeri;
QC
CY =
2πV 2 farad (2.11)
QC
C∆ = 3
2πV 2 farad (2.12)
olarak bulunur. Son iki ifadeden anlaşıldığı gibi iki kapasite arasında CY/C∆=3 oranı
bulunmaktadır. Kompanzasyon sistemini inşa edecek olan için iki alternatif
bulunmaktadır; ya üçgen bağlamayı tercih edip C değeri düşük fakat uçları arasına
gelen gerilim değeri (dolayısı ile yalıtım maliyeti) yüksek bir kapasite kullanacaktır,
yada yıldız bağlamayı tercih edip C değeri yüksek ancak gerilim değeri (dolayısı ile
yalıtım maliyeti) düşük kapasite kullanacaktır. Şekil 2.6'da üç fazlı sistemlerde
kullanılan yıldız ve üçgen kapasite bağlantısı gösterilmiştir.
12
Reaktif güç değeri veya güç katsayısı yaklaşık olarak sabit olan bir yük için C değeri
sabit bir kondansatör kullanarak kompanzasyon yapılabilir. Fakat Şekil 2.7'de
görüldüğü gibi şebekeden çektiği reaktif güç değeri sürekli olarak değişen
tüketicilere pratikte (ör.haddehane) daha sıklıkla rastlanılır. Bu tür tüketicilerin
reaktif güç kompanzasyonu için sabit kapasiteli kompanzasyon çözüm olamaz.
Kompanzasyon amaçlı olarak şebekeye paralel bağlanan senkron makine (miline yük
bağlanmaz) şebekeden boşta çalışma kayıplarını karşılayacak kadar az aktif güç
çeker ve uyarma akımı ayarlanarak şebekeye istenilen miktarda reaktif güç vermesi
sağlanır. Bu tür çözümler pahalı olduklarından büyük miktarda reaktif güce ihtiyaç
duyulan yerlere; enerji iletim hatlarının sonuna yada tüketim merkezlerinin girişine
yerleştirilirler. Senkron makinelerin kayıpları kondansatörlere göre daha fazladır ve
sürekli bakıma ihtiyaç duyarlar. Bunun yanında (ani reaktif güç talebinde) atalet
momenti dolayısı ile cevap hızının düşük olması ve her faz için ayrı ayrı denetim
imkanının olmayışı dinamik kompanzasyon için bir olumsuzluk kabul edilir.
Gerektiğinde şönt kapasite ile birlikte kullanılabilen doymuş şönt reaktörün hemen
hemen hiç bakım gerektirmemesi, aşırı yüklenme kapasitesi ve düşük harmonikli
olarak çalışması olumlu yönlerini teşkil eder. Sabit değerli olması, ani gelişen
olaylara karşı yavaş cevap vermesi ve sesli çalışması ise olumsuz yönleridir.
Performans açısından senkron makineye (kondenser) en yakın kompanzasyon
cihazıdır.
14
Reaktif güç kompanzasyonunda son yıllarda kullanımı oldukça artan statik VAr
kompanzatörleri (SVK), yukarıda belirtilen çözümlere oranla birçok bakımdan
üstünlüklere sahiptir. SVK'nın üç önemli parçası vardır. Bunlardan ilki; reaktif gücün
temin edildiği reaktör ve (veya) kapasitörlerdir. Kapasitörlerin kayıpları çok düşük
(nominal güçlerinin % 0,5'inin altında) ve bakım masrafları yok denecek kadar azdır.
Kapasitörlerin tesisi kolaydır ve gerektiğinde kolaylıkla sayıları (dolayısı ile güçleri)
artırılabilir. Birkaç kVA'dan birkaç yüz MVA'ya kadar geniş bir ölçekte kapasitör
bankları kurulabilir. Kapasitörlerin işletme emniyeti yüksek, ömürleri uzun ve
bakımları kolaydır. SVK'nın ikinci önemli parçası tristör, tranzistör, GTO, IGBT vb.
gibi yarıiletken malzemelerdir. SVK'nın üçüncü parçası ise sistemin reaktif güç
ihtiyacını ölçen, bu bilgileri değerlendiren ve uygun tetikleme açılarını hesaplayıp
yarıiletken malzemeleri devreye sokan kontrol cihazları (mikroişlemci, PLC) ve
bunlara ilişkin yazılımlardır. SVK hakkında ilerleyen bölümlerde geniş açıklamalar
yapılacaktır.
Şekil 2.8b’de ise kompanzasyon tesisi transformatörün yüksek gerilim tarafına inşa
edilmiş olup, bu durumda her ne kadar generatör ve besleme hattı reaktif güç üretimi
ve iletiminden kurtulmuş olsa da, transformatör halen reaktif akımla yüklenmektedir.
Tüm bunlardan hareketle, belirli bir kompanzasyon elde etmek için, Şekil 2.8b ve
c’de işaret edildiği gibi, yüksek yada alçak gerilim tesislerine bağlı olan
kondansatörlerin izolasyon özellikleri farklı olacağı gibi bunların kapasitelerinin de
farklı olacağını belirtmek gerekir. Bilindiği gibi, transformatörün primer tarafındaki
empedansın, sekonder taraftaki empedansa oranı;
16
Z1
ü2 =
Z2 (2.13)
C2
ü2 = (2.14)
C1
elde edilir. Bu şekilde kondansatörün yerini tespit ettikten sonra, bunların nasıl
düzenleneceği ve bağlanacağı planlanır. Belirli bir kompanzasyon işini yapacak olan
kondansatörler belli başlı üç şekilde düzenlenir.
Sürekli olarak işletmede bulunan büyük güçlü tüketicilerin reaktif güç ihtiyacını
temin etmek için, kondansatörler tüketicinin uçlarına doğrudan paralel olarak
bağlanırlar ve müşterek bir kontaktör ya da devre kesicisi üzerinden tüketiciyle
birlikte devreye sokulup çıkartılırlar.
kendi kendini ikaz durumu söz konusu olacak ve aşırı gerilim meydana gelecektir.
Bağlanacak olan kondansatörlere rağmen, yüksüz ve az yüklü durumlar ile sık sık yol
vermenin gerektiği durumlarda güç katsayısı 0.9’un altına düşecektir. Bu gibi
durumları önlemek için bir merkezi reaktif güç kontrol ünitesi kullanarak ek
kompanzasyon sağlanabilir [Kocaoğlu,1999].
Birçok tüketicinin bulunduğu bir tesiste her tüketicinin ayrı ayrı kondansatörler ile
donatılacağı yerde, bunların ortak bir kompanzasyon tesisi tarafından beslenmesi
patrik ve ekonomik sonuçlar verir.
Bununla beraber, tesislerin birçoğunda olduğu gibi, tüm yüklerin hiçbir zaman aynı
anda çalışmadığı ve daha düşük değerde kondansatörler kullanana bir merkezi
kompanzasyon ünitesinin genelde kompanzasyon için yeterli olması gerçeğini de
kabul etmek gerekmektedir.
a.) Sürekli sabit enerji ihtiyacı bulunan ve yüksek görev faktöründe çalışan
b.) Sürekli sabit enerji ihtiyacı bulunan ve büyük yüklerde çalışan
a.) Çok sayıda küçük yükle birlikte değişken enerji ihtiyacının olduğu durumlar,
b.) Çok sayıda küçük yük ile birlikte farklı görev faktörlerinin enerji dağıtım
sistemlerine bağlı olduğu durumlar.
Blok diyagramından görüldüğü gibi reaktif güç kontrol rölesinin giriş işaretleri hat
geriliminden (V), hat akımından (I) ve harmonikleri ölçmek amacıyla kondansatör
banka akımlarından (H) oluşmaktadır. Ölçme devreleri aldığı bu sinyalleri işleyerek
kontrol devresinin kullanabileceği işaretler haline getirir. Kontrol devresi ölçüm
devrelerinden aldığı bilgileri değerlendirerek röle çıkış devreleri aracılığıyla
kondansatör bankalarını devreye almakta veya çıkarmaktadır. Aynı zamanda
sinyalizasyon devreleri yardımıyla kullanıcı bilgilendirilmekte ve herhangi bir alarm
durumuna karşı uyarılmaktadır. Ayrıca kullanıcı butonlar yardımıyla sistemin
durumu hakkında istediği bilgiye ulaşabilmekte ve istenilen güç faktörünü
ayarlayabilmektedir.
Ölçme devresinde gerilim büyüklüğü doğrudan, akım büyüklüğü ise fazlardan birine
bağlanan akım trafosu aracılığıyla alınır. Akım trafosu çıkış akımı 1 veya 5 amperdir.
Bu ölçme düzeneğinde şebekedeki aktif (P), reaktif (Q), görünen (S) güçler,
harmonikler, cosφ değeri, akım ve gerilim örneklerine göre dijital olarak
ölçülmektedir. Röle çıkış devresinde, kontrolörden gelen sinyaller önce çıkış rölesini,
çıkış rölesi de kondansatörlere bağlı anahtarlama elemanlarını (kontaktörler)
23
Reaktif güç kontrol rölesi ayarları: Reaktif güç kontrol rölesinde iyi bir
kopmanzasyon için bazı ayarların yapılması ve değerlerin doğru olarak set edilmesi
gerekmektedir [Entes, 2002].
C/k ayarı: Bu ayar şebekeden çekilen reaktif güce göre devreye kondansatör alma ve
çıkarma sınırlarını belirler. C/k değeri işletmenin özelliklerine ve karakteristik
büyüklüklerine göre belirlenir.
C
C/k =
k (2.15)
burada C, kvar cinsinden birinci kademe kondansatör gücünün, k ise akım trafosunun
çevirme oranını gösterir. C/k büyüklüğü genellikle 0.01 ile 0.3 arasında değerler alır
[Siemens, 2002].
Grup, kademe ve anahtarlama programı ayarı: Merkezi otomatik ayarın bir gereği
olarak, toplam kompanzasyon gücü gruplara ayrılır. Reaktif güç kontrol rölesi
çıkışında her bir röleye bağlanan kondansatöre “grup” denir. Anahtarlama işlemi
belli bir program dahilindedir ve devreye kondansatör alma ve çıkarma esnasında
baştan sona doğrudur. Çizelge 2.3’de dört kademeli bir anahtarlama programı
verilmiştir.
24
Anahtarlama programı 1 : 2 : 4 : 8
Toplam anahtarlama 15 adımdır.
( kondans. kademesi devrede anlamındadır.)
Bu olumsuz olayları önlemek için reaktif güç kontrol rölesinde, kondansatör devreye
alma ve çıkarma esnasında bir gecikme ayarı süresi verilmiştir. Buna göre, röleye
kondansatör devreye al veya çıkar komutu geldikten sonra ayarlanan süre (deşarj
süresi) kadar bir gecikmeyle devreye alma ve çıkarma işlemi gerçekleştirilir. Bu süre
rölede 20 ila 180 saniye arasında ayarlanabilir. Genellikle bu ayar süresi 40 saniyedir
kondansatörün yeni devreden çıkmış olduğunu kabul ederek, ayarlanan deşarj süresi
kadar sonra devreye alır. Aynı gecikme devreden çıkarma için de uygulanır.
Genellikle bu süre 40 saniye civarındadır. Bu süre içinde sistem indüktif karakterde
olup, kompanzasyon gerçekleşmemiştir.
Şebekeden gerilim (V) ve akım (I) örnekleri alınarak analog dijtal dönüştürücü
vasıtasıyla dijital işaretler elde edilir. Harmonik analizi yapılarak temel akım ve
gerilim bileşenine göre, görünür güç (S), aktif güç (P), reaktif güç (Q) değerleriyle,
güç faktörü cosφ hesaplanır. 20. mertebeye kadar harmonikler göstergede izlenebilir.
Ayrıca devreye bağlı güç kondansatörlerin ayrı ayrı güçleri sürekli olarak hesap
edilir. Güç kaybı olan kondansatörler için uyarı mesajı verilir. “OP-AN” (Optimal
Anahtarlama) olarak tanımlanan, yeni optimal anahtarlama ünitesi devreye
kondansatör alma ve çıkarma işlemini şu şekilde gerçekleştirmektedir.
1. İlk olarak tek tek tüm kondansatör değerlerine ve zaman sayaçlarına bakılır.
Zaman sayımı tamamlanmış ve devreye alınması gereken değere en yakın
kondansatör gücü bulunup kaydedilir.
2. Kondansatörü aynı anda devreye alma kombinasyonları araştırılır ve devreye
alınabilecek en yakın ikili değer kaydedilir.
3. Kondansatörü aynı anda devreye alma kombinasyonları araştırılır ve devreye
alınabilecek
4. Kondansatör değerine en yakın 3’lü değer kaydedilir.
Klasik rölelerdeki ayar dizisi, kademe gibi kavramlar ortadan kaldırılmıştır. İşletme
koşullarına bağlı olarak istenildiği gibi ayarlanan anahtarlama programı
oluşturulabilmektedir. Ayrıca devreye sadece bir tek kondansatör alma ve çıkarma
zorunluluğu yoktur. Röle anahtarlama sayısı minimum olacak şekilde,
kondansatörleri optimal olarak devreye alıp çıkarır. “OP-AN” olarak tanımlanan yeni
optimal anahtarlama ünitesi devreye alınacak veya çıkarılacak kondansatör gücü
değeri için, röle önce tek tek tüm kondansatör güçlerine ve zaman sayaçlarına bakar.
29
Alınması gereken değere en yakın kondansatör gücü kaydedilir. Daha sonra iki
kondansatörü aynı anda devreye alma kombinasyonları araştırılır ve devreye
alınabilecek en yakın ikili değer kaydedilir. Son olarak da 3 kondansatörü aynı anda
devreye alma kombinasyonları araştırılır
Enerji sisteminde reaktif güç üretiminin (kompanzasyon) iki önemli sebebi vardır;
Bunlardan ilki, reaktif gücün enterkonnekte sistemden çekilmeyip müşterinin bu
güce ihtiyacı olan yerde üretilmesi ve iletim hatlarının (fiziksel olarak bir iş
yapmayan) reaktif güç ile meşgul edilmemesidir. Bu işlem aynı zamanda güç
faktörünün iyileştirilmesi anlamına gelmektedir (bu bölüm girişinde anlatılmıştır).
Reaktif güç üretiminin ikinci ve çok önemli bir nedeni ise müşteriye nominal gerilim
sağlamaktır. Bu işlem kısaca gerilim ayarı ya da gerilim regülasyonu olarak
adlandırılır.
İletim hatlarının empedansı üzerinde (hattan akan akımın etkisi ile) oluşan gerilim
düşümü (veya yükselmesi) sebebi ile müşterinin enterkonnekte sisteme bağlandığı
baradaki gerilim genlik değeri, (cihazların çalışması gereken) nominal değerinden
farklı olacaktır. Hat empedansı üzerindeki gerilim düşümü hattın sonuna yerleştirilen
kompanzasyon tesisinden elde edilecek reaktif güç kullanılarak kompanze edilip
gerilim regülasyonu sıfır yapılabilir ve sonuç olarak müşteri barasındaki gerilim,
nominal değerine dönebilir. Bu amaca (gerilim regülasyonu) ulaşmak için üretilmesi
gereken reaktif güç miktarının hesaplanma yöntemi aşağıda gösterilmiştir.
olarak verilmiştir. B harasının gerisinde sonsuz güçte bir gerilim kaynağı (şebeke)
olduğu kabul edilmiştir. Sonsuz güçteki gerilim kaynağının gerilim fazörü V B ,
VB − V A V − VA
%GR = * 100 = B * 100 (3.4)
VA VA
olur. %GR = 0 olması demek, B barasındaki gerilim genlik değeri ile A (müşteri)
barasındaki gerilim genlik değerinin aynı olması, yani (A barasındaki) müşteriye B
noktasındaki (nominal şebeke) geriliminin verilebilmesi demektir.
Kompanzatör olmadığı durum için yük akımı etkisi ile hat empedansı üzerinde düşen
gerilim fazörü ( I hat = I yük ) ;
Pyük − j .Q yük
I yük = (3.6)
VA
Pyük − j .Q yük
∆V = ( R hat + j .X hat ).
VA
∆V = ∆V R + j .∆V X
j.Ryük.Iyük
Vb
Φhat ∆Vx
Φyük Va ∆V ∆Vr
Ryük.Iyük
Iyük
Şekil 3.2 Akım fazör diagramı
elde edilir. Şekil 3.2'de görüldüğü gibi gerilim değişiminin ∆V R bileşeni V A vektörü
ile aynı fazda, ∆V X bileşeni ise V A vektörüne dik fazdadır. V A ile V B arasındaki
açı değeri ve V A 'nın genliği; yük akımının hem genliğine ( I yük ) hem de açısına
( φ yük ) bağlıdır. Bir başka ifade ile ∆V değeri yükün şebekeden çektiği aktif ve
reaktif güç değerine bağlıdır (zira yük akımının hem genliği hemde açısı direkt
olarak yüke ilişkin aktif ve reaktif güç değerlerini belirler).
Şekil 3.3’de görüldüğü gibi eğer yüke paralel bir kompanzatör bağlanırsa, bu
kompanzatörün ürettiği reaktif akım;
VB = V A (3.8)
33
olmasını sağlayabilir. Bu durumda Eş. 3.4 ifadesi ile verilen gerilim regülasyonu
(GR) sıfır olacaktır.
Rhat Qyük
Qhat
Ryük
Vb Xk
Xyük
Qk
Pk − j .Q yük Q
Ik = =−j k (3.10)
VA VA
P − jQYÜK Q
∆V = (R HAT + jX HAT ) YÜK −j K (3.11)
VA VA
∆V = ∆V R + j∆V X (3.13)
34
VA = VA∠0ο = VA (3.14)
olacaktır. Bu durumda
∆V = V B − V A (3.15)
elde edilir. 3.16 Eş. 3.12 Eş.’nde yerine konulur ve elde edilen eşitlik, Eş. 3.15'de
kullanılırsa;
elde edilir. Eş. 3.17 ifadesinde V B yalnız bırakılır ve fazör genliğinin karesi
hesaplanırsa;
2 2
RHAT PYÜK + X HATQHAT X HAT PYÜK − RHATQHAT
2
V.B = VB = V A + + (3.18)
2 VA
V A
Şekil 3.4'de görüldüğü gibi I hat akımı kapasitif karakterdedir. Aynı akım
kompanzasyon olmadığı durumda (Bkz.Şekil 3.2) endüktif karakterdeydi Şekil 3.4
ile Şekil 3.2 karşılaştırıldığında V A fazörünün genliğinin arttığı ∆V fazörünün genlik
ve açısının değiştiği görülmektedir. Şekil 3.4’te görüldüğü gibi kompanzasyonun
(buradaki) amacı olan V A = VB (müşteri geriliminin kaynak gerilimine
3.18 Eş. açılır, her iki taraf V A genliği ile çarpılır ve düzenleme yapılırsa ( V A = V B
için);
2
A.Qhat + B.Qhat + C (3.19)
2 2
A = Rhat + X hat (3.20)
B = 2.V A 2 .X hat
2
(3.21)
− B ± B 2 − 4 AC
Qhat = (3.23)
2A
olacaktır. 3.19 Eş.’nin sağlanması için kontrol edilen büyüklük Qk değeridir. Q yük
değeri bilindiği için 3,23 Eş.’ni bulmak aynı zamanda Q yük farkı ile Qk değerini
elde edilen;
36
− B ± B 2 − 4 AC
Qk = Qhat − Q yük = − Q yük (3.24)
2A
açıdan bakıldığında 2.24 Eş. yalnızca; Pyük ve Q yük 'ün alacağı tüm değerlerde
Bu durumda şöyle bir soru akla gelebilir; acaba her iki kompanzasyon amacına aynı
anda ulaşılabilir mi? Bu sorunun cevabı 'hayır' olacaktır. Bu iki amaca aynı anda
ulaşılamamasının nedenini anlamak için 3.17 Eş.’ne bakılması gerekir. Eğer
müşterinin tüm reaktif güç ihtiyacı (şebekeden değil de) müşteri barasına bağlanacak
bir kompanzatörden sağlanacak olursa, Q yük = - Qk olacağından;
olur. 3.26 Eş.’ne bakıldığında, ∆V vektörünü (genlik ve faz olarak) kontrol edecek
Qk
bir değeri gözükmemektedir (∆V vektörü ile oynanmadan da V A = V B
3.1. Problem
Şekil 3.1'de verilen devrede R hat =0.0784 ohm, R hat = 0.3922 ohm, V B =10kV,
yıldız bağlı yüke ilişkin (faz başına) aktif ve reaktif güç değerleri; Pyük =25MW,
Çözüm
V A = 6,782 kV (faz-nötr)
∆V = 3,1806 + j0,8678 kV
38
elde edilir. Yük akımı kompanzasyon olmadığı durumda hat akımına eşit
olduğundan, 3.6 Eş.’ni kullanarak;
b) Müşteri gerilimini sabit tutmak için kullanılacak (bkz. Şekil 2.10) kompanzatörün
gücünü belirleyebilmek için önce hattan akan reaktif güç hesaplanmalıdır. 2.28
Eş.’nde verilen sisteme ilişkin büyüklükler yerlerine konulursa;
∆V = - 0,0532 + j 1,03 kV
gücü;
c) Yük endüktif karakterde olduğundan şebekeden reaktif güç çekmemek için Şekil
3.3'de verilen kompanzatörün yapı olarak kapasite içermesi gerekmektedir. Yüke
ilişkin reaktif güç Q k = QC = 50MVAr olarak verildiğinden;
Q k = QC = 50MVAr
40
V A = 9.748 kV
∆V = 0.291 + j l.006 kV
I hat = 2.565 kA
olur (yük akımının reaktif bileşeni kapasiteden temin edildiği için hat üzerinden yüke
herhangi bir reaktif akım ulaşamayacaktır).
I C = I hat − I yük = 2,565 - (2,565 – j 5,129) = j 5,129 kA elde edilir. Şekil 3.7'de
Anahtar noktalarda (örneğin uzun bir hattın orta noktası) gerilimi destekleyerek
sistem stabilitesini sağlamak amacıyla kullanılırlar.
baralardaki gerilim değerini sabit tutmaktır. Bara geriliminin sabit değerde tutulması
dinamik şönt kompanzasyonunun en önemli hedefidir.
SVS'nin ikinci önemli özelliği ise cevap verme hızıdır. Kompanzatörün reaktif gücü,
terminal gerilimindeki küçük bir değişime tepki olarak yeterli derecede hızlı
değişmelidir.
olarak özetlenebilir.
İdeal bir SVS, (eğer bara gerilimini sabit tutmak birinci öncelik ise) aktif ve reaktif
güç kaybı olmayan, istenildiği anda istenilen reaktif güç değerini üretebilen (veya
emebilen) ve böylece bara gerilimini sabit tutan bir kompanzatör anlamına gelir.
Kontrol edilen baranın genliği; V, SVS akım genliği; I SVS , arzu edilen gerilim
genliği; VO ise, ideal bir SVS’ye ilişkin akım - gerilim karakteristiği şekil 4.2'de
gösterildiği gibi olacaktır.
SVS'nin ayarlanabilir reaktör ve buna paralel olarak bağlı bir kapasiteden oluştuğu
kabul edilsin. Şekil 4.3de böyle bir SVS'nin akım-gerilim karakteristiğinin oluşumu
gösterilmiştir.
a) b) c) SVS
Şekil 4.3 Gerçek SVS karakteristiği
44
SVS'ler güç sistemi içinde çalıştıkları için yukarıda verilen SVS karakteristiklerinin
güç sistemi koşullarına uyarlanması gerekmektedir. SVS harasından sisteme doğru
bakıldığında görülen Thevenin eşdeğer devresi Şekil 4.4'te verilmiştir. Bu devrede
X TH ; SVS barasından sisteme doğru bakıldığında görülen eşdeğer reaktansı
(endüktif), ETH ; SVS barasından sisteme doğru bakıldığında görülen eşdeğer
(sistem) gerilimini göstermektedir. Şekil 4.4'te ise SVS akımının bara gerilimi ile
değişimi görülmektedir.
Şekil 4.4. SVS barasından sisteme doğru bakıldığında görülen Thevenin eşdeğer
devresi
Şekil 4.5’de SVS (reaktif) akımı ( I SVS ) ile SVS bara gerilimi (V) arasındaki
ilişki gösterilmiştir. Burada görüldüğü gibi, I SVS (yük akımı) kapasitif özellik
Şekil 4.5 SVS akımı ile SVS bara gerilimi arasındaki ilişki.
45
Şekil 4.6 (a)'da sistemin eşdeğer gerilimi olan ETH değerinin artması ya da azalması
durumunda, SVS akımı ile SVS gerilimi arasındaki değişim, Şekil 4.6 (b)’de ise
sistem empedansı olan X th değerinin artması ya da azalması durumunda, SVS akımı
ile SVS gerilimi arasındaki değişim gösterilmiştir.
a) b)
Şekil 4.6 Akım – gerilim grafikleri
olacaktır. Eş. 4.2 ifadesinde görülen X SVS ise SVS karakteristik eğrisinin eğimidir.
Şekil 4.9’da tesis içine yerleştirilen SVS’ye ilişkin üç ayrı yük karakteristiği ve SVS
karakteristiği gösterilmiştir. Her bir yük karakteristiğinde yük gerilimi farklı değerler
almaktadır. Ortada yer alan (SVS karakteristiğini A noktasından kesen) sistem
karakteristik eğrisi nominal çalışma koşullarını göstermektedir. Bu çalışma
koşullarında SVS bara gerilimi; V0 , SVS akımı ise I SVS = 0 değerini almaktadır.
Eğer (örneğin, sistem yükünde bir azalma olur da) sistem gerilimi ∆ETH kadar artar
gerilimi ise (SVS kontrol edilerek) V3 değerinde sabit tutulur. Eğer (örneğin, sistem
yükünde bir artma olur da) sistem gerilimi ∆ETH kadar azalır ve SVS devreye
sokulmaz ( I SVS = 0 ) ise, V değeri V2 değerine yükselir. Sistem gerilimi azaldığı
için eğer devreye SVS sokulursa, çalışma noktası SVS karakteristiği üzerinde yer
alan C noktasına kayar, SVS akımı I SVS = I 4 (kapasitif), SVS bara gerilimi ise
(SVS kontrol edilerek) V4 değerinde sabit tutulur (sistem çalışma noktalarının SVS
karakteristik eğrisi üzerinde olduğu unutulmamalıdır). Eğer SVS eğimi ( K SVS ) sıfır
olsaydı, yukarıda bahsedilen her iki durum için de (V) sistem gerilimi V0 değerinde
sabit tutulacaktı.
Şekil 3.8 Tesis içersine yerleştirilen SVS’ ye ilişkin üç ayrı yük karakteristiği
47
Şekil 4.8'de verilen karakteristiğe sahip bir sistemin reaktif güç kontrol aralığı daha
da büyütülmek istenir ise şekil 3.8 (a)'da verilen devre modeli kullanılabilir. Şekil 4.8
(a)'da verilen 3 adet kapasiteden 2 tanesi anahtarlanabilir özelliktedir. Buradaki
anahtarlar tristörler ya da başka açma kapama cihazları olabilir. Anahtarlanmayan
kapasite ve buna seri bağlı bobin ise filtre amaçlı olarak kullanılmaktadır. Şekil 3.8
(b)'de görüldüğü gibi 3 numaralı konumda tüm kapasiteler devreye alınmış
durumdadır ve SVS akımının kapasitif özelliği oldukça artmıştır. 1 numaralı
konumda ise iki adet kapasite devre dışına çıkarılmış ve yükün kapasitif karakteri
azalmıştır. Görüldüğü gibi SVS (yük ucundaki gerilim sabit kalamadığından) bir
gerilim kaynağı değildir. SVS bir senkron kondenser gibi davranır. SVS sisteme
verdiği reaktif akım ile bağlı olduğu baranın gerilimini ayarlar. Diğer bir anlatım ile
SVS'ler, ayarlanabilir reaktif yük gibi davranarak bağlı olduğu baranın gerilimini
(yaklaşık olarak) sabit tutmaya çalışır. SVS'ler genel olarak yükün (kapasite yada
şelfin) suseptansını değiştirerek amaçlarına ulaşırlar.
Şekil 4.9'da bir fazlı TKR yapısı gösterilmiştir. TKR alternatif akım kıyıcı ile buna
seri bağlı bir bobinden oluşur.
TKR'ye uygulanan gerilim ve bobin akımı Şekil 4.10 (a)'da gösterilmiştir. Her bir
tristör yönlerine bağlı olarak alternansın birisinde iletime geçebilir. Tetikleme açısı α,
48
her bir tristörün iletimde kalma süresi (açı miktarı) σ ile gösterilir ve tetikleme
açısının başlangıcı gerilimin sıfırdan geçtiği nokta olarak alınırsa, şekil 3.10 (a)'da
görüldüğü gibi bir tristörün maksimum süre iletimde kalabilmesi için α = 90°
seçilmelidir (σ = 180°)
Tetikleme açısı (α) artırıldıkça i(t) akımında kesintiler oluşur. Eğer α değeri 0° ile
90° arasında seçilirse i(t) akımı asimetrik olacağından doğru akım bileşeni de
barındıracaktır. Bir tristörün akım iletme süresi (açısı);
σ = 2(π - α) (4.3)
olarak alınırsa, i(t) akımı iki farklı aralıkta farklı değerler alacaktır;
2V
i( t ) = (cos − cos wt ) α < wt < α + σ
XL
i(t) akımının Fourier analizi yapılır ise ana harmonik akımı etkin değeri;
49
V σ − sin σ
I1 = (4.5)
XL π
olarak bulunur. Eş. 4.5 ifadesinde V; SVS bara gerilimi etkin değeri, X L ise bobinin
ana frekanstaki reaktansıdır. Bu ifadede görüldüğü gibi σ açının azalması (dolayısı
ile α açısının artması) durumunda ana harmonik akımı etkin değeri azalmaktadır. Bu
durum tetikleme açısının artması ile birlikte bobinin etkin endüktans değerinin
artması olarak da yorumlanabilir. Daha önce de belirtildiği gibi TKR suseptans
değerini ayarlayan bir cihazdır. 4.5 Eş.’nden etkin suseptans değeri (tetikleme
açısının fonksiyonu olarak);
I σ − sin σ 2( π − α ) + sin 2α
B( α ) = 1 = = (4.6)
V π− XL πX L
Q( α ) = B( α ).V 2 (4.7)
olur. (4.6) eşitliği incelendiğinde α = 90° için etkin suseptans değeri maksimum
( 1 X L ) iken, α = 180° için ise minimum (sıfır) olmaktadır. TKR içinde yer alan
tristörlerin (yada başka yarıiletken elemanların) tetiklenmeleri için gerilimin sıfırdan
geçtiği an, kontrol elemanları tarafından sürekli olarak takip edilir. Tetikleme açısı
bu ana göre tanımlıdır. TKR sisteminin kontrol cevabı olarak istenen suseptans
değeri kullanılabilir. Bazen bu değer yerine kontrol cevabı olarak hata sinyali de
kullanılır. Böyle bir hata sinyaline örnek olarak ölçülen bara gerilimi ile olması
gereken bara gerilimi arasındaki fark değer verilebilir. TKR'ye ilişkin V - I
karakteristik eğrisi;
Şekil 4.11'de gösterilmiştir. Eş. 4.8 ifadesinde kullanılan X SVS değeri kontrol sistem
kazancı ile saptanan reaktansa karşı gelir.
50
Şekil 4.11'de görüldüğü gibi (TKR karakteristiği ile sistem yük eğrisinin kesiştiği
nokta) α = 120° için V bara gerilimi 1 (birim) değerinin az üstündedir. Diğer bir
ifade ile mevcut yük durumu için α = 120°'de çalışılması durumunda TKR görevini
yapmış ve bara gerilimi etkin değerini yaklaşık olarak 1 (birim) değerinde tutmuştur.
Eğer Şekil 4.9’da verilen TKR devresine Şekil 4.10 (a)'da gösterildiği gibi sabit ve
anahtarlanabilen kapasiteler paralel olarak bağlanırsa, TKR karakteristiği Şekil 4.10
(b)'de gösterildiği gibi genişleyerek kapasitif bölgeyi de içine alır. Böylece sistemin
kompanze edebileceği yük değeri de artmış olur. Sabit kondansatörlü tristör kontrollü
reaktör (SK-TKR) tipi kompanzatörler, endüstride, tristör kontrollü ve diğer lineer
olmayan elemanların güç faktörünü düzeltmede yaygın olarak kullanılır.
Tetikleme açısı 90° den 180° 'ye doğru arttıkça akım dalga şekli sinüzoidal formdan
daha çok uzaklaşır. Bu açıdan bakıldığında her bir TKR harmonik genaratörü olarak
çalışır. Bir fazlı TKR'de tristörler asimetrik olarak tetiklenir ise i(t) akım harmonik
analizinde ancak tek mertebeden harmoniklere rastlanır.
51
TKR üç fazlı sistemlerde de kullanılır. Şekil 4.12'de üç adet bir fazlı TKR'nin üçgen
şeklinde bağlanması ile oluşan 6 darbeli TKR yapısı gösterilmiştir. Dengeli çalışma
koşullarında 3 ve 3'ün katı harmonikler (3,6,9,..) kapalı olan üçgen sargı içinde
dolaşır ve dışarı çıkamazlar. Bu nedenle hat akımlarında bu harmonikler
gözükmezler. Şekil 4.12'de verilen devrede hat akımında 5. ve 7. harmonikler
görülür. Bu harmonikleri yok etmek için şekil 3.12'de verilen iki adet eşit güçte TRK
cihazı, iki sekonderli (biri üçgen diğeri yıldız bağlı) gerilim düşürücü
transformatörün sekonder sargılarına şekil 4.13'de görüldüğü gibi bağlanabilir.
Sekonder sargılara uygulanan gerilim fazörleri arasında (∆ - Y bağlama dolayısı ile)
30° lik faz farkı olduğu için transformatör primer devre hat akımlarından 5. ve 7.
harmonik akım değerleri elimine olur. Böylece transformatörün primer hat akımında
52
Şekil 3.14 (a)'da bir fazlı TAK yapısı gösterilmiştir. TAK alternatif akım kıyıcı ile
buna seri bağlı bir kapasitörden oluşur. Birden fazla TAK yapışı (güçleri birbirine
yaklaşık eşit seçilerek), aynı yük barasına paralel olarak bağlanırlar. Reaktif güç
talebi arttıkça tristörler tetiklenerek ihtiyaç duyulan sayıda TAK devreye alınır.
(a) (b)
Şekil 3.14 (a)'da görülen ve tristörlere seri olarak bağlanan düşük değerli şelfin (L)
görevi, tristörlerin tetiklendiği anda oluşması muhtemel geçici olayları (Lenz kanunu
etkisi) bastırmak ve rezonansı önlemektir. Üç fazlı sistemde (üçgen bağlama için)
kullanılan TAK yapısı Şekil 4.14 (b)'de gösterilmiştir. Kapasitörlerin devreye
sokulması küçük ya da büyük geçici dalgalanmalara yol açar. Bu dalgalanmalar
kapasite ile dış sistem arasındaki rezonans frekansına bağlı olarak değişir. Devreye
sokulurken aşırı gerilimlerin meydana gelmemesi için kapasiteler şebeke geriliminin
tene değerine eşit değerde doğru gerilimle doldurulurlar.
Kapasite üzerine uygulanan gerilim tepe değerine ulaştığında veya bu değere yakın
noktada iken tristör tetiklenir. Böylece kapasite akımının minimum olduğu anda
53
tristör iletime sokulmuş olur. Aynı şekilde akımın sıfırdan geçtiği anda devreden
çıkartılır. Böyle bir tetikleme yöntemi kullanılarak (açma-kapama) anlarında oluşan
geçici olaylar ve aşın gerilimler önlenmiş olur. Şekil 4.15'de bara gerilimi, kapasite
gerilimi ve akımı gösterilmiştir. TAK yapısında kullanılan suseptans kontrolüne 'tam
alternans kontrolü' adı verilir. Bu kontrol türünde kapasite tam alternans bitiminde
anahtarlanır. Paralel bağlı TAK sayılarını (tristörleri tetikleyip) değiştirerek yük
tarafından istenilen reaktif güç değerine ulaşılmış olur. Tam alternans kontrolünün en
büyük üstünlüğü (gerilimin dalga şeklinin sinüs formunu değiştirmediği için)
harmonik üretmemesidir.
sapma miktarı ∆V/2 olarak alınmıştır. Devreye sokulan kapasitör miktarı V değerinin
±∆V/2 aralığında kalmasına bağlıdır. Kontrolör V değerini ölçer, eğer bu değer Vref
±∆V/2 aralığında kalabiliyor ise mevcut durumdaki TAK sayısını değiştirmez, aksi
halde ilave kapasitörleri devreye alarak yada devreden çıkartarak V değerinin
belirtilen gerilim aralığında ( Vref ±∆V/2) kalmasını sağlar.
54
yapılmaz, fakat bu bant aşılırsa yeni bir kapasitör devreye alınarak V gerilimi kontrol
altına alınır. Eğer V bara gerilimi yüksek değerde ise yüksek maliyet dolay ısı ile
paralel olarak "bağlanan kapasite sayısı azaltılır. Şekil (4.17) de görüldüğü gibi
sistem TKR olmadığından, çalışma kapasitif bölgede gerçekleşmektedir.
Şekil 4.17'de görüldüğü gibi TAK sistemi A noktasında çalışıyorken Y1 ile gösterilen
yük durumu için C1 kapasitörü devrede bulunmaktadır. Eğer (müşteride yük
değişimi gibi) ani bir değişim olur ve sistem karakteristik eğrisi Y2 'ye kayar ise,
55
bara gerilimi düşer ve sistemin yeni çalışma noktası B olur. B noktasına ulaşmak için
ise C 2 kapasitörü de (tristörler kullanılarak) devreye alınmalıdır. Fakat B noktası
Şekil açısından bakıldığında TAR yapısının TAK yapısından tek farkı TAK
yapısındaki kapasitörlerin yerini TAR yapısında reaktörlerin almasıdır. TAR
yapısının TKR yapısından farkı ise tristörlerin tetikleme açılarının değerleridir. TKR
yapısında tristörler 90° - 180° arasında tetiklenirken TAR yapısında sadece alternans
başlarında (90°) tetiklenir. Böylece harmonik problemi ortadan kalkar. Şekil 8.32'de
verilen TAR yapısında, Şekil 4.18'te görüldüğü gibi (yeni yük durumunda) V değeri
Vref µ ∆V/2 bant aralığında kalmaz ise devreye yeni reaktör sokulur yada çıkarılır.
Şekil 4.19'da verilen sistem yük eğrisinden farklı olarak yeni bir yük eğrisi ile
karşılaşılır ise ortaya çıkan durum Şekil 4.17’de açıklanandan farklı olmayacaktır.
Böyle bir durumda TAR yapısının yeni çalışma gerilimi ∆V bant aralığında
kalıncaya kadar, reaktörler devreye alınmaya ya da devreden çıkartılmaya devam
edecektir. Bu tip kompanzasyonda sistemin gecikmesi yarım periyod
mertebesindedir. Bu kompanzasyon türünün önemli bir problemi reaktörlerde
meydana gelen kayıplardır.
Şekil 4.20 TKR ve TAK sistemlerinin bir araya getirilmeleri ile ortaya çıkan bir SVS
yapısı
Şimdiye kadar gösterilen SVS sistemleri pratikte tek başlarına pek kullanılmazlar.
Pratikte kullanılan SVS sistemleri genellikle en az iki farklı statik VAr
57
kompanzasyon sisteminin bir araya getirilmeleri ile meydana gelir. Böyle bir
yaklaşımın temel amacı SVS sistemine esneklik kazandırmak ve kontrolü daha
hassas hale getirmektir. Şekil 4.20'de TKR ve TAK sistemlerinin bir araya
getirilmeleri ile ortaya çıkan bir SVS yapısı gösterilmiştir. Burada görülen filtre TKR
tarafından üretilen harmoniklerin süzülmesini sağlamaktadır. Bu filtrede kapasitif
etki endüktif etkiye oranla daha fazladır. Filtrenin reaktif gücü, TKR reaktif gücünün
%10 ila %30'u mertebesindedir. TAK yapılarının her biri yaklaşık olarak birbirlerine
eşit güçte imal edilirler. Bu tür SVS yapılarında düzgün bir kontrol karakteristiği elde
etmek için TKR akımı bir adet TAK akımından çok az yukarıda seçilmelidir. L ve C
değerleri bu ilkeye göre belirlenir.
Şekil 4.21 a)'da sürekli hal çalışma koşulunda SVS yapısına ilişkin V-I karakteristiği,
Şekil 4.21 b)'de ise Q-V karakteristiği verilmiştir. Bu karakteristiklerde (lineer
kontrol bölgesinde) çalışma limitlerini TKR bobininin maksimum suseptans değeri
( B L max ) ve BC değerleri belirler. BC ; filtre içinde yer alan kapasitenin suseptans
değeri ile devrede etkin durumda olan TAK yapılarının kapasitelerine ilişkin
suseptans değerlerinin toplamından meydana gelir. Eğer V değeri belirli bir süre için
(0.3 birim gibi) çok düşük seviyelere düşer ise, sistemi kontrol etmek ve tristörleri
tetiklemek için gereken enerji sağlanamayacağı için SVS yapısı devre dışına çıkar
(çalışmaz). Eğer gerilim düzene girerse SVS tekrar çalışmaya başlar.
v( t )
Φ=∫ dt (4.9)
N
eşitliği ile hesaplanır. Yukarıdaki ifadede v(t) ; reaktörün uçları arasındaki gerilim
değişimini, N; reaktörün sarım sayısını göstermektedir. E magnetik akı yoğunluğu
(B) yarım periyod içinde doyma değerine ulaşır bobin reaktans değeri ani olarak
düşer ve sıfıra doğru yaklaşır. Bu durun reaktör bağlı olduğu baradan büyük değerde
endüktif akım çeker. Doy sona erdiğinde ise akım tekrar sıfıra yaklaşır. Eğer
gerilimde bir artma ortaya çıkarsa doyma daha erken oluşmaya başlar. Bu durumda
çekilen akım daha büyük olacaktır. Bunun anlamı baradan daha büyük reaktif
çekileceğidir. Çekilen daha büyük reaktif güç değeri ise geriliminin artmasını önler.
Böylece demir çekirdek otomatik bir şekilde gerilim ayarı yapmış olur.
Doymalı reaktörde gecikme zamanı 1-2 periyod kadardır. Gerilim değiş reaktif güç
değişimine göre daha yavaş olduğundan reaktif güç ayarı tristörlerle yapılan kadar
mükemmel olamaz. Doymuş reaktörler çalışma prensipleri gereği elektronik kontrol
düzeneğine ihtiyaç duymazlar.
Kompanzasyon
Olumlu özellikleri Olumsuz
cihazı
5. KOMPANZASYON HESABI
İyi bir kompanzasyon yapabilmenin iki önemli koşulu gereken kondansatör gücünün
dikkatli saptanması ve kondansatör adımları ile akım trafosunun doğru seçimidir.
Aşağıda bu değerlerin doğru seçimi için pratik bir yöntem bir örnek ile açıklanmıştır.
Uygulamada ise ENTES R-G 5A Kompanzasyon Rölesi kullanılmıştır.
Gerekli kondansatör gücünün tayini için tesisin cos ϕ’sinin ve kurulu aktif gücünün
bilinmesi gerekmektedir. Tesisin cos ϕ’si pratik olarak faturalardan bulunur. O
dönemde harcana aktif ve reaktif enerji bilindiğine göre
Tesisin kurulu aktif gücü ise, tesisteki tüm alıcıların (motorlar, aydınlatma
elemanları, fırın rezistansları vb ) etiketleri üzerindeki güçler toplanarak belirlenir.
Örnek olarak: Tesisimizin aktif gücü 60 KW cos ϕ= 0.68 olsun. Hedefimiz cos ϕ yi
0.95 çıkartmaktır bunun için aşağıdaki Çizelge 5.1 den yararlanarak K değerini bulup
aktif güçle çarparak Kvar olarak kullanılacak kondansatör değerini buluruz. Bu
ifadeyi formüle dökersek ;
QC = P * K (5.1)
Dikkat edilmesi gereken en önemli husus 1. Adımda seçilen kondansatör değeri diğer
adımlardakilerden daha küçük seçilmelidir. Yukarıdaki örnekte 45 Kvar’lık
kondansatör ile yapılacak kompanzasyon panosunda 5 kademeli röle kullanılması
durumunda adımlar aşağıdaki gibi olmalıdır,
62
1. kademe 5 Kvar
2. kademe 10 Kvar
3. kademe 10 Kvar
4. kademe 10 Kvar
5. kademe 10 Kvar
Akım trafolarından etiketlerinde yazılı akım değerlerinin 0.1 katından çok 1.2
katından az akım geçtiğinde hatasız çalışırlar. Bu nedenle akım trafoları ne çok
büyük ne de çok küçük seçilmelidir. Örnek tesiste güç 60 KW çalışma gerilimi 380
V ise işletmenin nominal akımı
U * 1,73
I= = 6 ,35 A
60
Bu formülden elde edilen akım değerlerine en yakın bir üst standart akım trafosu
seçilir. Örnekte 100:5 lik trafo kullanmak yeterlidir.
Akım trafosunu ana şalter çıkışına veya ana giriş sigortalarından birinin ayağına
bağlayınız. En çok karşılaşılan hata, akım trafosunun kompanzasyon panosundan
sonra bağlanmasıdır. Bu durumda röle çalışmaz. Akım trafosu daima
kondansatörlerden önce ve işletmenin ilk girişine bağlanmalıdır. Ayrıca akım
trafosundan çıkan telleri en kısa yoldan (panonun demir aksamına ve diğer kablolara
sarmadan) tercihen 2x1.5 TTR kablo kullanarak rölenin 1 ve 2 nolu uçlarına
bağlayınız.
• C/k ayar düğmesini 0.05 e alınız. Devreye indüktif bir yük (örneğin motor)
alınız. Röle üzerindeki ind ışığı yanmalıdır. Kap yanıyorsa 4 ve 5 nolu uçları
ters çeviriniz.
Bundan sonra geriye kalan tek işlem c/k ayarının düzgün olarak yapılmasıdır.
c 5
= = 0 ,25
k 100 / 5
Olabilecek Sorunlar
Arıza: Röle sürekli kondansatör alıyor. cos ϕ metre kapasitif gösterdiği halde
çıkarmıyor.
Rölenin 4 ve 5 nolu klemenslerine akım trafosunun bağlı olmadığı diğer iki faz
yerine(S T) akım trafosunun bağlı bulunduğu faz (R) bağlanmıştır. Bu durumda ind
veya kap ledlerinden biri sürekli yanar ve röle devreye sürekli kondansatör alır veya
çıkarır.
Arıza : Röle çalışıyor. Kademelerin devreye girdiği röle üzerindeki ışıklardan belli
oluyor. Kontaktörler çekiyor fakat Cos ϕ yükselmiyor ve röle kondansatör almak
istiyor.
65
Sebepleri:
İdeal olarak bir elektrik güç siteminde tüketiciye sabit gerilim ve frekansta enerji
verilmeli, gerilimin dalga şekli sinüs formunda olmalıdır. Ancak güç sistemlerinde
sayıları günden güne artan gerilim – akım karakteristikleri nedeniyle “nonlinear yük”
olarak tanımlanan; HVDC sistemleri, akü şarj devreleri, kontrollü doğrultucular ve
ark fırınları gibi özel karakteristikli yükler şebekeden bozulmuş sinüs formunda
(distorsiyonlu) akım çekerler. Bu sinozoydal olmayan akımlar şebeke geriliminin de
dalga şeklini bozarlar ve sonuç olarak nonlineer yük akımları ve şebeke gerilimleri
temel bileşen olarak tanımlanan, frekansı (sistemin sinozoydal sürekli halde kararlı
çalışmak üzere dizayn edildiği) temel frekansa denk olan bileşenden başka frekansı
temel frekansın tam katları olan harmonik bileşenleri de içerirler [Dugan vd, 1996].
6.1.Harmonikler
Enerji dağıtım sistemlerinde sinüs formundaki bir gerilim kaynağı yarı iletken bir
teknolojiye sahip bir sisteme uygulanırsa (DC veya AC sürücü, UPS vb), sistemin
vereceği akım cevabı kare dalga şeklinde olacaktır. Sinüs formunda ve sistem
empedansı oranında genliğe sahip olması gereken bu akım dalga şeklinin kare dalga
olmasının nedeni içerdiği temel şebeke frekansı (50 Hz) dışındaki diğer sinüs
formundaki bu akımlara “Harmonik” denir.
Ancak tali panoda harmonik değerleri yüksek olabilir. Örneğin, 200A akımı olan bir
tali panoda akım harmonigi %50 ise ana dağıtım panosunda 1000A ana akımda %10
harmonik ölçülür. Dolayısıyla sadece ana dağıtım panosunda ölçüm yapmak yanıltıcı
olacaktır zira tali panoda harmonik problemi vardır.
• Kayıplar artar. S = P 2 + Q 2 + D 2
Hayır. Ancak kompanzasyon tesisatının devreye girmesi ile oluşan artısın önüne
geçilecektir ve oranlarında azalma olacaktır. En önemlisi rezonanslar olamayacaktır.
Örneğin:
Rezonans frekansı f R = 50 Hz * S K / QC
Reaktörlü bir tesisatta reaktör faktörüne, ayar frekansına orantılı olarak kondansatör
klemensinde gerilim artarak 400V ‘un üzerine çıkmaktadır.
Un
Uc = (6.1)
(1 − p )
p : reaktör faktörü
70
U C : kondansatör gerilimi
10kVar 525V kondansatör kullanıldığı takdirde p = 5,67% reaktör faktörü olan bir
tesisatta 400V ta elde edeceğimiz etken değer 6,15 kVar olacaktır. Her zaman etken
değer dikkate alınmalıdır.
Harmonik üreten bir cihazın girişine seri olarak bağlandığında cihazın ürettiği
harmoniklerin şebekeye iletilmesini engeller çünkü endüktans yapısı gereği bir
tıkaçtır. Harmonikleri azaltılmasının yanı sıra gerilim sivrilerini yumuşattığından
dolayı cihazların korunması yönünden de kullanılır. En ekonomik uygulamadır,
maliyetleri cihaz değerinin yaklaşık %5 tutarındadır. Avrupa firmaları genelde %4
empedans değerinde karar kılmışlardır.,
Giriş Empedansı
Harmonik
% 3 Dc sok
sırası % 0,25 %3 %5
+ % 5 Ac
reaktans reaktans reaktans
reaktör
23 7% 1,50% 1% 0,80%
25 3% 1% 0,90% 0,80%
Evet vardır. Harmonikler 100Hz (2. Harmonik) ile 2kHz (40. Harmonik)
aralığındadır. EMI (Elektromanyetik Girişim) Genliği 100mV ile 100V, frekansı
10kHz ile 1GHz aralığında olan küçük enerjili bir bozucu dalgadır. Hız kontrol
cihazlarının üzerlerindeki filtreler EMI filtreleridir. Harmoniklere hiçbir etkileri
yoktur.
6.1.11. Öneriler
1. Bütün tesisler modernleştiği için yeni tesisatlarda çifte yatırımı engellemek için
baslangıçta harmonik filtreli kompanzasyon olması gereklidir. Aksi halde ileriki
tarihlerde kompanzasyon tesisatı harmonik filtreli kompanzasyon tesisatına
dönüştürülmekte ve çifte masraf yapılmaktadır.
Harmonik seviyeleri;
Yukarıda bahsedilen yarı iletken teknolojiye sahip olan bir cihazın üreteceği
harmonik akımların hangileri ve hangi mertebelerde olduğu bu cihazın pulse sayısına
yani içerdiği tristör veya diyot gibi elemanların adetlerine bağlıdır. Günümüz 3 fazlı
elektrik teknolojisinde diyot tristörler bir cihaz içerisinde 6 adet yada 12 adet
kullanılarak 6 pulse veya 12 pulse sistemler olarak adlandırılırlar. 6 pulse bir sistem
için;
n = h* q ±1 (6.2)
h : pulse sayısı
n = 6*1+1 = 5 ve 7
n = 6*2+1 = 11 ve 13
Harmonik sebepleri;
Harmonik kaynakları;
• Transformatörler
• Döner makineler
• Güç elektroniği elemanları
• Doğru akımla enerji nakli (HVDC)
• Statik VAr generatörleri
• Ark fırınları
• Kesintisiz güç kaynakları
• Gaz deşarjlı aydınlatma
• Elektronik balastlar
• Fotovoltaik sistemler
• Bilgisayarlar [ABB]
oluşması
• Akımın harmonik bileşenleri nedeniyle gerilim düşümünün artması
• Temel frekans için tasarlanmış kompanzasyon tesislerindeki kondansatörlerin
harmonik frekanslarındaki düşük kapasitif reaktans göstermeleri nedeniyle aşırı
yüklenmeleri ve dielektrik zorlanma ile hasar görmeleri
• Senkron ve asenkron motorlarda salınımların meydana gelmesi ve bu nedenle
aşırı ısınmaları
• Koruma sistemlerinin harmonikler nedeniyle hatalı çalışması
• Kontrol sistemlerinde hatalı çalışmalar
• Endüksiyon tipi sayaçların yanlış ölçüm yapmaları,
• İzolasyon malzemesinin delinmesi,
• Temel frekansta rezonanas olayı olmadığı halde, harmonik frekanslarında
şebekede rezonans olaylarının meydana gelmesi ve aşırı gerilim yada akımların
oluşması
Bilindiği gibi bir iletkenin direnci R ve iletkenden geçen akımın efektif değeri I ise,
bu iletkendeki güç kaybı;
Pk = R * I 2 (6.18)
N
I= ∑ I n2 (6.19)
n =1
N
Pk = R * I12 + Rn * ∑ I n2 (6.20)
n =2
78
N
V = ∑ Vn2 (6.21)
n=1
olmak üzere,
N
P fe ≅ C m * V 2 = C m * ∑ Vn2 (6.22)
n =1
olarak hesaplanır.
1
tan δ = (6.23)
rωC
ise kayıp faktörüdür. ω = 2πnf1 ile hesaplanan n. harmonik için açısal frekans olup,
6.4 Rezonans
Harmonik akımlar şebeke empedansı üzerinde ohm yasasına göre harmonik gerilim
endükler. Elbetteki bu oluşan gerilim distorsiyonunun değeri üretilen harmonik
akımın değerine bağlı olduğu kadar ilgili şebekenin empedansına da bağlıdır. İlgili
şebekede toplam empedansı oluşturan iki temel ve birbirine paralel empedans göz
ününe alınmalıdır. Bunlardan birincisi Trafo empedansı olan;
79
Z tr = WL (6.24)
Zk = 1 dir. (6.25)
WC
WL
Z top = (6.26)
(1 − W 2 LC )
olarak hesaplanır. Bu eşitlikle ifade edilen paralel empedansın paydasındaki
1 − W 2 LC değeri sıfır olursa sistem ilgili frekans için teorik olarak sonsuz empedans
seviyesine ulaşır. Bu duruma “Paralel Rezonans” denir. Teorik uygulamalarda
sonsuz büyüklükteki empedans demek olan bu değer pratik uygulamalarda üretilen
harmonik akımlarının 3 ila 6 katı arasında amplifiye olmasına neden olur. bu
durumda harmonikler trafo hattı için ve kompanzasyon sistemi için en tehlikeli
boyutlara yükselir. Artık yukarıda belirtilen standart üretimler (5. harmonik için %20
vb) söz konusu değildir. Bu değerler devreye giren kompanzasyon miktarına bağlı
olarak %100 değerine kadar yükselebilir.
Tipik 3 fazlı sistemlerde oluşan harmonik seviyenin daha önce de bahsedildiği gibi 5.
harmonikten (250 Hz) başlayacak olması bu odaklanma frekansının 189 ila 223 Hz
aralığında olmasını gerektirecektir.
Enerji dağıtım sistemlerinde temel şebeke frekansındaki akım ile gerilim arasındaki
faz farkını işaret eden büyüklüğe cos ϕ denir ve bu değer bir endüstriyel hattın enerji
aldığı üreticiye ödeyeceği reaktif güç bedelini belirler. Döner telli konvansiyonel
elektrik sayaçlarıyla faturalandırma yapan sistemlerde durum yukarıda bahsedildiği
gibidir. Ancak son yıllarda kanunla da zorunlu olan dijital sayaçlara geçilmesiyle bu
durum farklılık göstermiştir. Zira dijital sayaçlarda güç faktörüyle bilinen yukarıdaki
değerin hesaplanması için sadece temel şebeke frekansındaki akım ve gerilim
arasındaki açıya bakılmaz, harmonik denilen diğer frekanslardaki akım ve gerilimin
etkisi de göz önüne alınır. Buna “Power Factor ” denir.
Kısaca Power Factor, cos ϕ değerinden farklı olarak, harmonikler dahil olan akım ile
harmonikler dahil olan gerilim arasındaki faz farkıdır. Bu iki değer arasında
harmonikli ortamlarda aşağıdaki formül kadar bir fark oluşur.
PF = µ * cos ϕ
1 (6.27)
µ=
[
1 + (THD( I ))2 ]
Örnek olarak dijital sayaç kullanan ve şebekesinde THD(I) = %30 seviyelerinde
harmonik akımı olan bir tüketici cos ϕ = 0.96 değerine sahipken;
1
µ=
[1 + ( 0.3 ) ] = 0.917
2
değerinde bir güç faktörüne sahip olacaktır. Bunun temel sonucu olarak döner telli
bir sayaçtan dijital sayaca geçmesiyle aynı yük ve kondansatör sistemiyle daha önce
ödemediği reaktif güç bedelini ceza olarak ödeyecektir.
81
• Dozajlama
• Extrüder
• Düze
• Yağlama
• Çekme
• Tekstüre
• Puntalama
• Sarım
7.1.3. Düze
Extrüderden gelen sıcak erimiş polimer düze adı verilen kalıplardan geçirilir. Bu
kalıplardaki delik sayısı iplikteki filament sayısını verir. Deliğin şeklide filament
şeklini verir.
83
Tam olarak soğumamış akışkan iplik çekim silindirlerine (Godet) sarılarak istenilen
oranda çekime tabi tutulur. Çekme işlemi farklı hızlarda dönen silindirler (Godet)
mümkündür.
7.1.6. Tekstüre
Çekim işleminden çıkan iplik hacimlendirilmek üzere tekstüre jetine girer ve tekstüre
odacıklarında kıvrım verilir.
84
7.1.7 Puntalama
7.1.8. Sarım
İpliğin son aşamasıdır. Winder denilen sarım aygıtı sayesinde istenilen metre veya kg
olarak bobinlere sarılır.
Extruder Heating 76
Spin Pumps 9
Dowterm Heating 43
7.3. Simülasyon
• Toplam aktif güç (Pyük ): İşletmedeki toplam aktif güçtür. (Hangi makine
çalışıyorsa)
• ( )
Yük durumundaki görünür güç S yük : İşletme içinde o andaki görünür güçtür.
• ( )
Yük durumundaki reaktif güç Q yük : İşletme içinde o andaki zahiri güçtür.
• Kompanze edecek kapasitif güç (QC ) : İstenilen cos ϕ değerine ulaşmak için
devreye giren kondansatörlerin gücüdür. Birimi (KVAr) dır.
87
Hesaplanan formüller;
Pyük
S yük = (KVA) (7.1)
mevcut cos ϕ
2 2
Q yük = S yük − Pyük (KVAr) (7.3)
1
QC = Q yük − Pyük − 1 (KVAr) (7.4)
cos ϕ 22
QC
C= (mFarad) (7.5)
2πfV 2
İşletme parametreleri;
V = 380 Volt
( )
Her bir makinenin maksimum aktif gücü Pyük = 4 x 650 (Watt)
Frekans (f) = 50 Hz
Hesaplama:
Pyük
S yük = formülünde değerler yerine konursa
mevcut cos ϕ
4 x600
cos ϕ = = 0.91603 olarak mevcut güç faktörü bulunur.
2620
2 2
Q yük = S yük − Pyük de değerler yerine konursa;
1
QC = Q yük − Pyük − 1 değerleri yerine koyarsak;
cos ϕ 22
1
QC = 1050 ,1 − 2400 − 1 = 463.8 (KVAr)
0.98 2
QC
C=
2πfV 2
89
463.8
C= .10 6 = 10.22 mF
2
2.π.50.380
MOV K0 D124
MOV K0 D128
MOV K0 D132
MOV K0 D136
> D260 KO < D280 K13 < < D280 K12 --------------------------- M5
< D280 K11---------------------------- M6
< D280 K10---------------------------- M7
< D280 K9 ----------------------------- M8
< D280 K8 ----------------------------- M9
< D280 K7 ----------------------------- M10
< D280 K6 ----------------------------- M11
< D280 K5------------------------------ M12
< D280 K4 ----------------------------- M13
< D280 K3 ------------------------------ M14
< D280 K2------------------------------ M15
END < D280 K1------------------------------ M16
92
Bu ekran ise bütün işlemleri aynı yerde görebileceğimiz “Tek Ekran” dır.
Aşağıdaki ekranlarda ise çeşitli yük durumlarına göre aktif, reaktif ve görünür gücün
grafiksel değişimleri verilmiştir.
Şekil 7.14. Girilen parametrelere bağlı olarak değişen Aktif Güç grafiği
Şekil 7.15. Girilen parametrelere bağlı olarak değişen Reaktif Güç grafiği
96
Şekil 7.16. Girilen parametrelere bağlı olarak değişen Görünür Güç grafiği
97
8. SONUÇ
Sonuç olarak bu tezde Reaktif Gücün tanımı, tarifi, oluşma nedeni, gerekliliği
çeşitleri ve kompanze şekilleri anlatılmıştır. Her işletme içinde mutlaka reaktif güç
çeken elemanlar mevcuttur. Gerilim seviyesini nominal tutmak, hattı meşgul
etmemek ve cezalı duruma düşmemek için işletmeler kompanzasyon tesislerini
kurmalı ve işletmeye almalıdırlar. Böylece şebekeler fuzuli yüklenmelerden
kurtulacak, işletmelerdeki gerilim seviyesi nominal seviyede olacak ve işletmenin
giderlerine önemli bir katkı sağlanmış olacaktır. İşletmeler bu tip yatırımlar kısa
vadede zarar, fakat uzun vadede kar getirecektir. Bizlerde kendi işletmemizin
kapasitesini artırarak yeni bir kompanzasyon panosu kurduk. Sonuç olarak ta
eserimde anlatılan teorik bilgilerin birkaç resmini vermek istiyorum.
98
Kompanzasyon panosu. Ana baraya bağlı bıçaklı tip sigortalar ve bu sigortalara bağlı
kondansatör grupları.
99
KAYNAKLAR
8. Miller, T.J.E. “Reactive power control in electric systems”, John Wiley and
Sons, (1982).
10. Kimbark, G.W., “Power system stability”, vol.3, John Wiley and Sons, New
York, (1956).
103
ÖZGEÇMİŞ
Kişisel Bilgiler
Eğitim
Derece Eğitim Birimi Mezuniyet tarihi
Lisans Sakarya Üniversitesi
Elek – Elektronik Müh. 2003
Lise Bursa Cumhuriyet Lisesi 1999
İş Deneyimi
Yıl Yer Görev
2005 - Hasırcı Tekstil Ltd. Şti (Gaziantep) Elektrik Mühendisi
Yabancı Dil
İngilizce
Hobiler
Seyahat, Bilgisayar teknolojileri, Futbol.