Professional Documents
Culture Documents
Ç. Begüm SOYDEMİR
Kitabım daha çok bilgi üzerine bilgilendirmeye çalışıyor. Çünkü basın dünyası
biraz kapalı bir kutudur. Gazeteciler sosyal olaylar hakkında cevap vermeyi
severler ama kendi pratikleri söz konusu olunca bu kadar cömert davranmazlar.
Bütün bundan benim çıkarttığım sonuç - ki eminim sizin için de pek şaşırtıcı
olmayan bir sonuçtur - basın giderek bir karşıt iktidar olmaktan çıkıp mevcut
güçlerin ve ilişkilerin bir kolu olmaya başlıyor.
Olup bitenler Türkiye'ye özgü değil. Genel dünya basınındaki eğilim yakın
haber dediğimiz yerel haberler yönünde. Uluslararası gerçekler hakkında bilgi
verilmiyor. O kadar ki geçenlerde çok izlenen bir Fransız televizyon kanalının
spikeri şöyle diyordu: "Eğer bir izleyici Kolombiya hakkında haber öğrenmek
istiyorsa, uydudan bir Kolombiya kanalına abone olsun ve onu izlesin."
Biz Chicago Tribune gazetesi üzerine bir araştırma yaptık ve ilginç bir şey
tespit ettik. Gördük ki sabahtan öğleye kadar gazete için, öğleden sonra
televizyon için, akşam da internet sitesi için haber hazırlıyorlar. Üçünü birden
yaptıkları için zamanları daralıyor ve yazılı basın için hazırladıkları haberlerde
diğerleriyle paralellik kurmaya çalışıyorlar ve zamanla haber anlayışlarında bir
farklılık göze çarpıyor.
Fransa basını benim yazdığım bu kitaptan hiç hoşlanmadı. Çok uzun bir süre
tek bir satır bile söz etmediler. Ancak tüm bunlara rağmen kitabım 200 binin
üzerinde sattı. Bu da hala bu konulara duyarlı bir çevrenin olduğunu gösteriyor.
Kimdir?