You are on page 1of 170

* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,

(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.1. Lineer denklemler

Problem 2.c:
ty 0 + 2y = sin t, t>0
ile verilen lineer denklemin çözümünü bulup, t → ∞ için çözümün davranışını
belirleyiniz.

Çözüm : t > 0 dan verilen denklem t ile bölünürse,


2 sin t
y0 + y =
t t
olarak yazılabilir. Denklem birinci mertebeden lineer bir denklemdir. Bu den-
klem için
2 sin t
p(t) = , q(t) =
t t
olup integrasyon çarpanı,
R 2
dt
µ=e t = e2 ln t = t2

olarak hesaplanır. Denklemin çözümü için,


Z
−2 sin t
y=t t2 dt
t
integraline ulaşılıp, u = t, dv = sin t ile kısmi integrasyon alınırsa,
c cos t sin t
y= 2
− + 2
t t t
çözümüne t > 0 için ulaşılır.

t → ∞ için y → 0 olduğu basitce görülebilir.

1
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

1
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.1. Lineer denklemler

Problem 20:
ty 0 + (t + 1)y = t, y(ln 2) = 1
ile verilen başlangıç değer problemini çözümünü bulunuz.

Çözüm : Verilen denklemi t 6= 0 olmak üzere t ile bölelim. Bu durumda,


t+1
y0 − y=1
t
denklemine varırız. Bu denklemden integral çarpanı,
R t+1
dt
µ=e t = et+ln t = tet

olarak bulunur ve çözüm için yerine yazılırsa,


Z
1
y = t tet dt
te

elde edilir. u = t, dv = et ile kısmi integrasyon yapılırsa çözüm


1 c
y =1− + t
t te
olarak bulunur. Burada verilen başlangıç şartı y(ln 2) = 1 kullanılırsa, c = 2
olduğu görülür. Bulunan c değeri yerine yazılırsa verilen diferansiyel denklemin
başlangıç şartını sağlayan çözümü
2 1
y= − +1
tet t
2
olarak elde edilir.

2
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

2
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.2. Lineer denklemler üzerine daha fazla tartışmalar

Problem 16:
(1 − t2 )y 0 − ty = t(1 − t2 ), y(0) = 2
başlangıç değer probleminin genel çözümünü bulup, çözümün yaşadığı aralığı
belirleyip, t → ∞ için çözümü inceleyiniz.

Çözüm : Denklem düzenlenirse,


t
y0 − y=t
1 − t2
şeklini alır. Bu lineer denklemimde integral çarpanı
R t
− dt 1
µ=e 1−t2 = (1 − t2 ) 2

elde edilir. Çözüm denkleminde yerine yazılırsa,


Z
2 − 12 1
y = (1 − t ) t(1 − t2 ) 2 dt

ifadesine varılır. 1 − t2 = u değişken değişimi ile sağ taraftaki integrasyon


alınırsa,
(1 − t2 ) 1
y=− + c(1 − t2 )− 2
3
seklinde genel çözüm elde edilir. Başlangıç şartına uyan çözümü bulmak için,
genel çözümde t = 0 yerine yazılıp 2’ye eşitlenirse, c = 73 olarak bulunur.
Son olarak genel çözümde c değeri yerine yazılırsa verilen başlangıç şartı için
diferansiyel denklemin çözümü

(1 − t2 ) 7 1
y=− + (1 − t2 )− 2
3 3
olarak elde edilir.

Çözümden de görüleceği üzere karekökün işaretinin pozitif olabilmesi için |x| <
1 olması gerekir. O halde çözümümüz |x| < 1 aralığında yaşayacak olup,
aralığın uç noktalarında yani t → ±1 için çözüm sonsuza kaçacaktır.

3
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

3
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.3. Değişkenlerine ayrılabilen denklemler

Problem 2:
x2
y0 =
y(1 + x3 )
ile verilen diferansiyel denklemi çözünüz.
dy
Çözüm : y 0 = dx
den denklem,

dy x2
=
dx y(1 + x3 )

olarak yazılır ve yeniden düzenlenirse,

x2
ydy = dx
1 + x3
şeklinde değişkenlerine ayrılmış olur. Son ifadeden de görüldüğü üzere her iki
yanı integre edersek,
y2 1
= ln |1 + x3 | + c
2 3
ve buradan da denklemin çözümü

3y 2 − ln |1 + x3 | = c, x 6= −1, y 6= 0

olarak elde edilir.

4
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

4
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.3. Değişkenlerine ayrılabilen denklemler

Problem 5:
y 0 = cos2 x cos2 2y
diferansiyel denkleminin çözümünü bulunuz.

Çözüm : Denklem uygun formatta yeniden yazılırsa,


dy
= cos2 x cos2 2y
dx
ve değişkenlerine ayrılırsa,
dy
= cos2 xdx
cos2 2y
elde edilir. Sağ taraftaki integral,
1 1
cos2 x = + cos 2x
2 2
eşitliğinden kolaylıkla integre edilebilir. Sol taraftaki integral için u = 2y
değişken değişimi yapılırsa Z
1
sec2 udu
2
integraline varılır. Bu integrasyonlardan sonra çözüm aşağıdaki şekilde yazılıabilir.
1
y= arctan(x + sin x cos x + c).
2

5
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

5
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.3. Değişkenlerine ayrılabilen denklemler

Problem 13:
dy 2x
= 2
dx x y+y
diferansiyel denkleminin y(0) = −2 şartını gerçekleyen çözümünü ve çözümün
yaşadığı aralığı tespit ediniz.

Çözüm : Verilen denklemin sağında payda y parantazine alınıp gerekli düzenleme


yapılırsa,
2x
ydy = 2 dx
x +1
şeklinde değişkenlerine ayrılmış olur. İntegraller ise oldukça basit bir şekilde,

y2
= ln |x2 + 1| + c
2
olarak elde edilir. Çözüm düzenlenirse
p
y = ± 2 ln |x2 + 1| + 2c

olarak elde edilir. y(0) = −2 şartın sağlayan çözüm için, çözümün negatif
işaretli olanı kullanılıp c = 2 olarak belirlenir. Bu durumda verilen başlangıç
değer probleminin çözümü
p
y = − 2 ln |x2 + 1| + 4

ifadesidir. Çözümden de görüleceği üzere çözümün tanımsız olduğu herhangi


bir reel sayı mevcut değildir. Dolayısıyla çözümümüz −∞ < x < ∞ aralığının
tamamında geçerlidir.

6
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

6
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.8. Tam denklemler ve integrasyon çarpanı

Problem 4:
(2xy 2 + 2y)dx + (2x2 y + 2x)dy = 0
denkleminin tam olup olmadığını belirleyip, eğer tam ise çözümünü yapınız.

Çözüm : Denklem için,

p(x, y) = (2xy 2 + 2y), q(x, y) = (2x2 y + 2x)

olmak üzere
py = qx = 4xy + 2
olup denklem tam diferansiyeldir. O halde,
Z
f (x, y) = (2xy 2 + 2y)dx + h(y)

yazılır ve integrasyon alınırsa

f (x, y) = x2 y 2 + 2xy + h(y)

elde edilir. Her iki taraf y’ye göre türetilirse

∂f (x, y) ∂h
= q(x, y) = 2xy + 2x
∂y ∂y

elde edilir. q(x, y) değeri yerine yazılırsa

∂h
=0
∂y
olarak bulunur ve buradan h = c sonucu artaya çıkar. Bulunan h değeri yerine
yazılırsa çözüm,
f (x, y) = x2 y 2 + 2xy + c
olur.

7
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

7
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.8. Tam denklemler ve integrasyon çarpanı

Problem 12:
x y
3 dx + 3 dy = 0
(x2 + y 2 ) 2 (x2 + y 2 ) 2
denkleminin tam olup olmadığını belirleyip, eğer tam ise çözümünü yapınız.

Çözüm : Denklemde,
x y
p(x, y) = 3 , q(x, y) = 3
(x2 + y 2 ) 2 (x2 + y 2 ) 2
olup
5
py = qx = −3xy(x2 + y 2 )− 2
den verilen denklem tam diferansiyeldir.
Z
x
f (x, y) = 3 dx + h(y)
(x + y 2 ) 2
2

yazılıp integral için u = x2 + y 2 değişken değişimi yapılırsa,


1
f (x, y) = (x2 + y 2 )− 2 + h(y)
∂f (x,y)
elde edilir. Her iki yanın y’ye göre türevi alınıp, ∂y
= q(x, y) ifadesi kul-
lanılırsa,
∂h 3
= 2y(x2 + y 2 )− 2
∂y
olarak bulunur. Tekrar x2 + y 2 = u değişken değişimi ile integrasyon hesa-
planırsa,
1
h = −2(x2 + y 2 )− 2 + c
elde edilir. h değeri yerine yazılırsa çözüm,
1
f (x, y) = −(x2 + y 2 )− 2 + c

olur. Son ifade düzenlenirse çözüm

x2 + y 2 = C

şeklinde de yazılabilir.
8

8
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

8
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.8. Tam denklemler ve integrasyon çarpanı

Problem 25:
(3x2 + 2xy + y 3 )dx + (x2 + y 2 )dy = 0
ile verilen diferansiyel denklemi bir integrasyon çarpanı bularak çözünüz.

Çözüm : Verilen denklem için,

p(x, y) = 3x2 + 2xy + y 3 , q(x, y) = x2 + y 2

olup,
py = 3x2 + 2xy + y 3 , qx = 2x
den denklem tam dif. değildir. Uygun integrasyon çarpanı için,

py − qx = 3(x2 + y 2 )

olup, R py −qx
dx
µ=e q(x,y)

için R
3dx
µ=e = e3x
şeklinde bulunur ve verilen denklem bu integrasyon çarpanı ile çarpılırsa,

(3x2 e3x + 2xye3x + y 3 e3x )dx + (x2 e3x + y 2 e3x )dy = 0

şeklinde denklem elde edilir. Böylece,

py = qx = 3x2 e3x + 2xe3x + 3y 2 e3x

olup denklem tam dif. hale gelir.

Çözüm için Z
f (x, y) = (x2 e3x + y 2 e3x )dy + h(x)

seçilirse ve gerekli integral alınırsa,


1
f (x, y) = x2 e3x y + e3x y 3 + h(x)
3
elde edilir. Son ifadenin x’e göre türevi alınırsa,
∂f (x, y) dh
= p(x, y) = 3x2 ye3x + 2xye3x + y 3 e3x +
∂x dx

9
elde edilir. p(x, y) değeri yerine yazılıp gerekli sadeleştirmeler yapılırsa,

dh
=0
dx
ve buradan da h = c olarak bulunur. Bulunan h değeri yerine yazılırsa çözüm,
1
x2 ye3x + y 3 e3x + c = 0
3
olur. C = −3c için çözüm yeniden düzenlenirse,

(3x2 y + y 3 )e3x = C

olarak da yazılabilir.
9

9
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

10
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.8. Tam denklemler ve integrasyon çarpanı

Problem 27:
x
dx + ( − sin y)dy = 0
y
ile verilen diferansiyel denklemi için bir integrasyon çarpanı bularak çözüm
yapınız.

Çözüm : Verilen denklem için,


x
p(x, y) = 1, q(x, y) = − sin y
y
olup,
1
py = 0, qx =
y
den denklem tam dif. değildir. Uygun integrasyon çarpanı için,
1
p y − qx = −
y
olup, R py −qx
dy
µ=e −p(x,y)

için R 1
dy
µ=e y =y
şeklinde bulunur ve verilen denklem bu integrasyon çarpanı ile çarpılırsa,

ydx + (x + y sin y)dy = 0

şeklinde denklem elde edilir. Böylece,

p y = qx = 1

olup denklem tam dif. hale gelmiş olur.

Çözüm için Z
f (x, y) = ydx + h(y)

seçilirse ve gerekli integral alınırsa,

f (x, y) = xy + h(y)

11
elde edilir. Son ifadenin y’e göre türevi alınırsa,

∂f (x, y) dh
= q(x, y) = x +
∂y dy

elde edilir. q(x, y) değeri yerine yazılıp gerekli sadeleştirmeler yapılırsa,

dh
= −y sin y
dy
elde edilir. Denklem değişkenlerine ayrılırsa,

dh = −y sin ydy

olurki sağ tarftaki integral için

u = y, dv = sin y

denilerek kısmi integrasyon alınırsa,

h = y cos y − sin y − c

olarak elde edilir. Bulunan h değeri yerine yazılırsa çözüm,

xy + y cos y − sin y − c = 0

olarak elde edilir.


10

10
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

12
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.8. Tam denklemler ve integrasyon çarpanı

Problem 31:
6 x2 y dy
(3x + ) + ( + 3 )
y y x dx
diferansiyel denklemi için bir integrasyon çarpanı bularak çözüm yapınız.

Çözüm : Verilen denklem düzenlenirse,

6 x2 y
(3x + )dx + ( + 3 )dy = 0
y y x
olarak yazılabilir. Böylece,

6 x2 y
p(x, y) = 3x + , q(x, y) = +3
y y x
olup
6 2x 3y
py = − , qx = − 2
y2 y x
den
1
p y − qx = (−2x3 y 2 − 6x2 + 3y 3 )
x2 y 2
elde edilir. Uygun integrasyon çarpanı
R py −qx
du
µ=e yq−xp

şeklinde olup,
1
yq − xp = (−2x3 y 2 − 6x2 + 3y 3 )
xy
olarak hesaplanıp yerine u = xy için yazılırsa,
R 1
µ=e u du = eln u = u = xy

olarak bulunur. Verilen denklem µ = xy integral çarpanı ile çarpılırsa,

(3x2 y + 6x)dx + (x3 + 3y 2 )dy = 0

denklemine ulaşılır ki bu denklem de

(x3 y + 3x2 + y 3 )0 = 0

13
olarak diferansiyel formda yazılır ve integral alınırsa çözüm

x3 y + 3x2 + y 3 = c

olarak karşımıza çıkar.


11

11
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

14
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.9. Homojen denklemler

Problem 6:
dy 4x + 3y
=−
dx 2x + y
ile verilen denklemin homojen olduğunu gösterip çözümünü elde ediniz.

Çözüm :
4x + 3y
f (x, y) = −
2x + y
olmak üzere
x = tx, y = ty
için
t(4x + 3y) 4x + 3y
f (tx, ty) = − = −t0 ( ) = t0 f (x, y)
t(2x + y) 2+y
olurki bu ifade bize denklemin homojenliğini gösterir. O halde y = vx dönüşümü
yapılırsa,
dt dv
= x+v
dx dx
elde edilip denklemde yerine yazılıp gerekli düzenlemeler yapılırsa,
v+2 dx
dv = −
v2 + 5v + 4 x
elde edilir. Sol taraftaki ifade basit kesirlerine ayrılırsa,
1 1 2 1 dx
( + )dv = −
3v+1 3v+4 x
elde edilir. Burada heriki yandan integrasyon alınıp gerkli düzenlemeler yapılırsa,
c
|v + 1||v + 4|2 =
x3
y
denklemine varılır. Son olarak genel çözüm için, v = x
ile sonuç

|x + y||4x + y|2 = c

şeklinde elde edilir.


12

12
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

15
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.9. Homojen denklemler

Problem 8:
(x2 + 3xy + y 2 )dx − x2 dy = 0
ile verilen denklemin homojen olduğunu gösterip çözümünü elde ediniz.

Çözüm : Verilen denklemde gerekli düzenlemeler yapılırsa,

dy x2 + 3xy + y 2
=
dx x2
elde ederiz ki bu denklem x ve y için iknci dereceden homojen bir denklemdir.
O halde y = vx değişken dönüşümü altında,
dv
x = (v + 1)2
dx
elde edilip değişkenlerine ayrılırsa
1 dx
2
dv =
(v + 1) x

bulunur. Her iki yandan integral alınırsa,


1
= − ln |x| − ln |c|
v+1
y
elde edilir. v = x
ile de denklemin çözümü y 6= −x için,
x
+ ln x + lnc = 0
x+y
olarak karşımıza çıkar.

13

13
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

16
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.9. Homojen denklemler

Problem 15.b:
dy 2y − x + 5
=
dx 2x − y − 4
denkleminin çözümünü bulunuz.

Çözüm : Açık olarak denklem homojen denklem değildir.

∆ = 1 − 4 = −3 6= 0

olduğundan,
2y − x + 5 = 0, 2x − y − 4 = 0
doğrularını ortak çözersek,

(h, k) = (x, y) = (1, −2)

olarak bulabiliriz. Bu durumda verilen diferansiyel denklemi homojen hale


getirmek için,
x = X + 1, y = Y − 2
ötelemeleri yapmak yeterli olacaktır. Ayrıca, dx = dX ve dy = dY dir. Bu
ifadeler altında, denklem,
dY 2Y − X
=
dX 2X − Y
şeklinde homojen hale gelir. Y = V X dönüşümü ile ,
2V − 1
V 0X + V =
2−V
ve buradan da
2−V dX
2
dV =
V −1 X
elde edilir. Sol taraftaki integral için gerekli düzenlemeler yapılırsa ,
µ ¶
1 1 3 dX
− dV =
2 V −1 V +1 X

denklemine varılır. İntegrasyon ile sonuç,


V −1
| | = cX 2
(V + 1)3

17
Y
ve V = X
için
|Y − X|
=c
|Y + X|3
elde edilir ve son olarak X = x − 1 ve Y = y + 2 ile diferansiyel denklemin
çözümü y 6= −x − 1 için,

|y − x + 3| = c|y + x + 1|3

olarak elde edilir.

14

14
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

18
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 2. Birinci Mertebeden Diferansiyel Denklemler

* 2.9. Homojen denklemler

Problem 16:
dy 4x + 3y + 15
=−
dx 2x + y + 7
homojen olmayan diferansiyel denklemi homojen hale getirip çözümünü yazınız.

Çözüm : Verilen denklemi homojen hale getirmek için (h, k) noktasını bu-
lalım.
4x + 3y + 15 = 0, 2x + y + 7 = 0
doğruları ortak çözülürse
(h, k) = (−3, −1)
olarak bulunur. O halde

x = X − 3, y =Y −1

dönüşümleri ile diferansiyel denklemimiz,


dY 4X + 3Y
=−
dX 2X + Y
şeklinde homojen hale gelir. Y = V X ile bu denklem,
V +2 dX
2
dV = −
V + 5V + 4 X
şekline gelir. Sol taraf basit kesirlerine ayrılıp daha sonra her iki yanın inte-
gralleri alınırsa çözüm,
c
|V + 1||V + 4|2 = 2
X
Y
elde edilir. Önce V = X
sonra X = x + 3 ve Y = y + 1 çözümde yerine yazılırsa
istenen çözüme
|x + y + 4||4x + y + 13|2 = c
olarak ulaşılır.

15

15
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

19
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.1. Sabit katsayılı lineer homojen denklemler

Problem 2:
y 00 + 3y 0 + 2y = 0
sabit katsayılı homojen denkleminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm : Aranacak çözüm y = ert şeklinde olup gerekli türevler hesaplanırsa

y 0 = rert , y 00 = r2 ert

elde edilir. Denklemde yerine yazılırsa

(r2 + 3r + 2)ert = 0

bulunur. Buradan karekteritlik deklem

(r2 + 3r + 2) = 0

dır. Bu denklemin kökleri ise

r1 = −1, r2 = −2

olup denklemin genel çözümü ise

y = c1 e−t + c2 e−2t

dir.

16

16
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

20
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.1. Sabit katsayılı lineer homojen denklemler

Problem 10:
y 00 + 4y 0 + 3y = 0; y(0) = 2, y 0 (0) = 1
başlangıç değer probleminin çözümünü bulup t artarken çözümün davranışını
belirleyiniz.

Çözüm : Aranacak çözüm y = ert şeklinde olup gerekli türevler hesaplanırsa


y 0 = rert , y 00 = r2 ert
elde edilir. Denklemde yerlerine yazılırlarsa
(r2 + 4r + 3)ert = 0
elde edilir. Buradan karekteritlik deklem
(r2 + 4r + 2) = 0
olup karakteristlik denklemin kökleri ise
r1 = −1, r2 = −3
olarak tespit edilir. Böylece denklemin genel çözümü ise
y = c1 e−3t + c2 e−t
dir. y(0) = 2 başlangıç şartından
c1 + c2 = 2
elde edilir.
y 0 = −3c1 e−3t − c2 e−t
için y 0 (0) = 1 şartı kullanılırsa
−3c1 − c2 = 0
elde edilir. İki denklemden c1 ve c2 katsayıları hesaplanırsa
1 2
c1 = − , c2 =
2 2
olarak bulunur ve genel çözümde yerlerine yazılırsa, verilen başlangıç şartlarını
sağlayan çözüm,
1 5
y = − e−3t + e−t
2 2
17
olur. Çözüm t → ∞ için sıfıra gider.
17
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

21
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.1. Sabit katsayılı lineer homojen denklemler

Problem 14:

2y 00 + y 0 − 4y = 0; y(0) = 0, y 0 (0) = 1

başlangıç değer probleminin çözümünü bulup t artarken çözümün davranışını


belirleyiniz.

Çözüm : y = ert aranacak çözümü için, y 0 = rert ve y 00 = r2 ert olduğundan.

(2r2 + r − 4)ert = 0

bulunur. Buradan karekteritlik deklem

(2r2 + r − 4) = 0

dır. Karakteristlik denklemin kökleri ise


√ √
−1 − 33 −1 + 33
r1 = , r2 =
4 4
olup denklemin genel çözümü ise
√ √
( −1−4 33
)t ( −1+433
)t
y = c1 e + c2 e

şeklinde elde edilir. y(0) = 2 dan

c1 + c2 = 2,
√ √
√ √
0 −1 − 33 ( −1−4 33 )t −1 + 33 −1+ 33
y =( )c1 e +( )c2 e( 4 )t
4 4
0
için y (0) = 1 şartı kullanılırsa da
√ √
−1 − 33 −1 + 33
( )c1 + ( )c2 = 1
4 4

elde edilir. İki denklemden c1 ve c2 katsayıları hesaplanırsa


1 1
c1 = − √ , c2 = √
2 33 2 33

22
olarak bulunur ve çözümde yerlerine yazılırsa, verilen başlangıç şartlarını sağlayan
çözüm,
1 ( −1−√33 )t 1 ( −1+√33 )t
y=− √ e 4 + √ e 4
2 33 2 33
olur. Çözüm t → ∞ için y → ∞ olarak gözlenir.

18

18
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

23
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.3. Lineer bağımsızlık ve wronskian

Problem 1:
f (t) = t2 + 5t, g(t) = t2 − 5t
olarak verilen fonksiyonların lineer bağımlı olup olmadıklarını belirleyiniz.

Çözüm : Verilen iki fonksiyonun wronskianları


µ 2 ¶
t + 5t t2 − 5t
W (f (t), g(t)) = det = 20t2
2t + t 2t − 5

olup sıfırdan farklıdır. Dolayısıyla f ve g fonksiyonları lineer bağımsızdırlar.

Problem 15:
t2 y 00 − t(t + 2)y 0 + (t + 2)y = 0
denklemini çözmeden iki çözümün wronskianını hesaplayınız.

Çözüm : Verilen diferansiyel denklem t 6= 0 ile bölünüp düzenlenirse


t+2 0 t+2
y 00 − y + 2 y=0
t t
elde edilir. Bu durumda
t+2 t+2
p(t) = − , q(t) =
t t2
olup bu iki fonksiyon t 6= 0 süreklidirler. Dolayısıyla, y1 , y2 iki çözüm olmak
üzere Teorem 3.2.2 uygulanırsa,
R
( t+2 )dt
W (y1 , y2 ) = ce t

den, W (y1 , y2 ) = ct2 et elde edilir.


19

19
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

24
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.3. Lineer bağımsızlık ve wronskian

Problem 17:
x2 y 00 + xy 0 + (x2 − ν 2 )y = 0
Bessel Denklemini çözmeden iki çözümün wronskianını hesaplayınız.

Çözüm : Denklem x 6= 0 için

1 x2 − ν 2
y 00 − y 0 + y=0
x x2
2 2
olup p(x) = − x1 ve q(x) = x x−ν
2 fonksiyonları x 6= 0 için süreklidir. y1 , y2 iki
çözüm olmak üzere Teorem 3.2.2 den,
R 1
dx
W (y1 , y2 ) = ce x

c
olup, W (y1 , y2 ) = x
elde edilir.

Problem 18:
(1 − x2 )y 00 − 2xy 0 + α(α + 1)y = 0
Legendre Denklemini çözmeden iki çözümün wronskianını hesaplayınız.

Çözüm : x 6= ±1 için

2x 0 α(α + 1)
y 00 − y + y=0
1 − x2 1 − x2
2x α(α+1)
olup p(x) = − 1−x 2 ve q(x) = 1−x2 fonksiyonları x 6= ±1 için süreklidir. y1 , y2
iki çözüm olmak üzere Teorem 3.2.2 den,
R 2x
dx
W (y1 , y2 ) = ce 1−x2

c
olup, W (y1 , y2 ) = 1−x2
elde edilir.

20

20
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

25
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.4. Kompleks kökler ve karakteristlik denklem

Problem 10:
y 00 + 2y 0 + 2y = 0
diferansiyel denkleminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm : t = ert şeklinde aranacak çözüm için, y 0 ve y 00 değerleri hesaplanır


ve denklemde yerine yazılırsa

(r2 + 2r + 2)ert = 0

dan karekteristlik denklem,

r2 + 2r + 2 = 0

olarak bulunur. Denklemin kökleri hesaplanırsa karşımıza

r1,2 = −1 ± i

gibi iki tane kompleks kök çıkar. Bu durumda verilen denklemin genel çözümü

y = c1 e−t cos t + c2 e−t sin t

şeklinde yazılır.

21

21
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

26
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.4. Kompleks kökler ve karakteristlik denklem

Problem 12:
4y 00 + 9y = 0
diferansiyel denkleminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm : y = ert için y 0 ve y 00 değerleri hesaplanır ve denklemde yerine yazılırsa

(4r2 + 9)ert = 0

dan karekteristlik denklem,


4r2 + 9 = 0
olarak bulunur. Denklemin kökleri r1,2 = ± 32 i gibi tamamen imajiner olarak
ortaya çıkar. Bu durumda verilen denklemin genel çözümü
3 3
y = c1 cos t + c2 sin t
2 2
şeklinde yazılır.

22

22
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

27
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.4. Kompleks kökler ve karakteristlik denklem

Problem 18:

y 00 + 4y 0 + 5y = 0; y(0) = 1, y 0 (0) = 0

başlangıç şartlarıyla verilen diferansiyel denklemin çözümünü bulunuz.

Çözüm : Öncelikle denklemin genel çözümünü bulalım. y = ert için y 0 = rert


ve y 00 = r2 ert değerlerinden

(r2 + 4r + 5)ert = 0

elde edilirse karekteristlik denklem,

r2 + 4r + 5 = 0

olarak bulunur. Denklemin kökleri r1,2 = −2pmi gibi kompleks köklerdir. Bu


durumda verilen denklemin genel çözümü

y = c1 e−2t cos t + c2 e−2t sin t

şeklinde yazılır. Birinci başlangıç şartı olan y(0) = 1 den c1 = 1 elde edilir.
İkinci başlangıç şartı için çözümün türevi alınırsa

y 0 (t) = (−2c1 + c2 )e−2t cos t + (−c1 − 2c2 )e−2t sin t

ve y 0 (0) = 0 şartı kullanılırsa c2 = 2 olarak belirlenir c1 , c2 değerleri çözümde


yerlerine yazılırsa verilen başlangıç şartlarını sağlayan çözüm,

y = e−2t cos t + 2e−2t sin t

olarak elde edilir.

23

23
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

28
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.5. Çakışık kökler ve mertebe düşürme

Problem 6:
y 00 − 6y 0 + 9y = 0
ile verilen denklemin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm : Verile denklemin karekteristlik denklemi y = ert şeklinde aranacak


çözüm için
(r − 3)2 = 0
olup kökler
r1 = r2 = 3
dür. Böylece genel çözüm,

y = c1 e3t + c2 te3t

şeklinde yazılır.

Problem 8:
16y 00 + 24y 0 + 9y = 0
ile verilen denklemin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: y = ert şeklinde aranacak çözümde karekteristlik denklem


3
(r + )2 = 0
4
olup kökler r1 = r2 = − 34 dür. Bu durumda genel çözüm,
3 3
y = c1 e− 4 t + c2 te− 4 t

şeklinde yazılır.

24

24
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

29
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.5. Çakışık kökler ve mertebe düşürme

Problem 14:

y 00 + 4y 0 + 4y = 0; y(−1) = 2, y 0 (−1) = 1

başlangıç şartları ile verilen diferansiyel denklemin çözümünü bulunuz.

Çözüm : y = ert aranacak çözüm için y 0 ve y 00 türevleri hesaplanıp denklemde


yerine yazılırsa karekteristlik denklem

(r + 2)2 = 0

olup kökler
r1 = r2 = −2
dir. Bu durumda denklemin genel çözümü,

y = c1 e−2t + c2 te−2t

şeklinde yazılır. y(−1) = 2 birinci başlangıç şartı için

c1 − c2 = 2e−2

olarak bulunur. Genel çözümün türevinden

y 0 = e−2t (−2c2 t + c2 − 2c1 )

olup y 0 (−1) = 1 başlangıç şartı kullanılırsa

−2c1 + 3c2 = e−e

elde edilir. İki denklemden c1 , c2 katsayıları çözülürse

c1 = 7e−2 , c1 = 5e−2

olarak bulunup yerlerine yazılırsa verilen başlangıç şartlarını sağlayan çözüm

y = 7e−2(t+1) + 5te−2(t+1)

olarak elde edilir.

25

25
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

30
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.5. Çakışık kökler ve mertebe düşürme

Problem 24:
t2 y 00 + 2ty 0 − 2y = 0, t > 0, y1 (t) = t
şeklinde bir çözümü bilinenen denklemin ikinci çözümünü mertebe düşürme
metodunu kullanarak elde ediniz.

Çözüm : y1 (t) = t verilen denklemin gerçekten de bir çözümüdür. Bunu


görmek için, gerekli türevler alınıp denklemde yerine yazılır. Bilinen bu çözümü
kullanarak denklemin diğer çözümünü bulmak için
y(t) = y1 (t)v(t)
diyelim ve türevleri hesaplayalım.
y 0 = v + tv 0 , y 00 = tv 00 + 2v 0
olarak bulunur. Bu değerleri denklemde yerlerine yazarsak
t3 v 00 + 4t2 v 0 = 0
denklemini elde edilip değişkenlerine ayrılırsa
v 00 4
0
=−
v t
olur. Birinci integrasyondan
c1
v0 =
t4
ve buradan da tekrar integrasyon alıp
v = −3c1 t−3 + c2
olarak bulabiliriz. Bulunan v değeri y = vt de yerine yazılırsa
y = −3c1 t−2 + c2 t
elde edilir. y1 (t) = t olduğundan
1
y2 (t) =
t2
olurki buda bizim aradığımız sonuçtur.

26

26
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

31
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.5. Çakışık kökler ve mertebe düşürme

Problem 28:

(x − 1)y 00 − xy 0 + y = 0, x > 1, y1 (x) = ex

şeklinde bir çözümü bilinenen denklemin ikinci çözümünü mertebe düşürme


metodunu kullanarak elde ediniz.

Çözüm : Benzer olarak gerekli türevler y1 (x) = ex için alınıp denklemde


yerine yazılırsa ex in bu denklem için bir çözüm olduğu görülür. Bilinen bu
çözümü kullanarak denklemin diğer çözümünü bulmak için

y(x) = y1 (x)v(x)

diyelim ve türevleri hesaplayalım.

y 0 = (v 0 + v)ex , y 00 = (v 00 + 2v 0 + v)ex

olarak bulunur. Bu değerleri denklemde yerlerine yazarsak

v 00 (x − 1)ex + v 0 (x − 2)ex = 0

denklemini elde edriz. Değişkenlerine ayırırsak


v 00 2−x
0
=
v x−1
olur. Sağ taraf yeniden düzenlenirse
v 00 1
= −1 +
v0 x−1
bulunur. Birinci integrasyondan

v 0 = c1 e−x (x − 1)

elde edilir. İkinci integrasyon için

x − 1 = u, dv = e−x

ile kısmi integrasyon uygulanırsa,

v = −c1 e−x x + c2

32
elde edilir. Bulunan v değeri y = vex de yerine yazılırsa

y = −c1 x + c2 ex

elde edilir. y1 (x) = ex olduğundan ikinci çözüm

y2 (x) = x

olurak tespit edilir.

27

27
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

33
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.6. Homojen olmayan denklemler ve belirsiz katsayılar metodu

Problem 2:
y 00 + 2y 0 + 5y = 3 sin 2x
denklemini belirsiz katsatılar metodunu kullanarak çözünüz.

Çözüm : Homojen kısım için karekteristlik denklem


r2 + 2r + 5 = 0
olup kökleri
r1,2 = −1 ± 2i
dir. Bu durumda homejen kısmın çözümü,
yh = c1 e−x cos 2x + c2 te−x sin 2x
olarak yazılır. Özel çözüm
Y (x) = a sin 2x + b cos 2x
şeklinde aranmalıdır. Buradan,
Y 0 (x) = 2a cos 2x − 2b sin 2x, Y 00 (x) = −4a sin 2x − 4b cos 2x
ifadeleri yerlerine yazılırsa ve gerkli düzenlemelr yapılırsa
(a − 4b) sin 2x + (4a + b) cos 2x = 3 sin 2x
olur ki
a − 4b = 3, 4a + b = 0
olarak bulunur. Bu iki denklemden
3 12
a= , b=−
17 17
bulunur. O halde denklemin özel çözümü
3 12
Y (x) = sin 2x − cos 2x
17 17
şeklinde elde edilir. Böylece verilen denklemin genel çözümü
3 12
yG = c1 e−x cos 2x + c2 e−x sin 2x + sin 2x − cos 2x
17 17
elde edilir.

28

28
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

34
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.6. Homojen olmayan denklemler ve belirsiz katsayılar metodu

Problem 6:
y 00 + 2y 0 + y = 2e−t
denklemini belirsiz katsatılar metodunu kullanarak çözünüz.

Çözüm : Homojen kısım için karekteristlik denklem

r2 + 2r + 1 = 0

olmak üzere kökleri çakışık olup

r1 = r2 = −1

dir. Bu durumda homejen kısmın çözümü,

yh = c1 e−t + c2 te−t

olarak yazılır. α = −1 olup karekteristlik denklemin çift katlı köküdür. O


halde özel çözüm
Y (t) = kt2 e−t
şeklinde aranmalıdır. Bunun için

Y 0 (t) = e−t (−kt2 + 2kt), Y 00 (t) = e−t (kt2 − 4kt + 2k)

elde edilip denklemde yerlerine yazılır ve gerekli düzenlemeler yapılırsa

2ke−t = 2e−t

olur ki k = 1 olarak bulunur. Bu durumda özel çözüm

Y (t) = t2 e−t

şeklinde elde edilir. Böylece verilen denklemin genel çözümü

yG = c1 e−t + c2 te−t + t2 e−t

olarak yazılır.
29

29
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

35
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.6. Homojen olmayan denklemler ve belirsiz katsayılar metodu

Problem 13:
y 00 + y 0 − 2y = 2t; y(0) = 0, y 0 (0) = 1
başlangıç değer problemini belirsiz katsatılar metodunu kullanarak çözünüz.

Çözüm : Homojen çözüm için denklem sıfıra eşitlenip, y = ert için karek-
teristlik denklem
r2 + r − 2 = 0
dan
r1 = 1, r2 = −2
olarak bulunur. O halde homojen kısmın çözümü,

yh = c1 et + c2 e−2t

olur. Özel çözümü bulmak için,

Y (t) = at + b

şeklinde bir polinom seçelim. Buradan,

y 0 = a, y 00 = 0

ifadeleri denklemde yerine yazılırsa,

−2at + (a − 2b) = 2t

olur. Bu eşitlikten
1
a = −1, b=−
2
olarak bulunur. O halde denklemin özel çözümü,
1
Y (t) = −t −
2
olur. Böylece genel çözüm,
1
yG = c1 et + c2 e−2t − t −
2

36
olarak yazılır.

y(0) = 0 başlangıç şartı kullanılırsa


1
c1 + c2 =
2

denklemi elde edilir. İkinci başlangıç şartı için genel çözümün türevi alınırsa,
0
yG = c1 et − 2c2 e−2t − 1

bulunur. y 0 (0) = 1 dan


c1 − 2c2 = 1
olarak ikinci denklem elde edilir. Bu iki denklemden c1 , c2 katsayıları çözülürse
1
c1 = 1, c2 = −
2
olur. Genel çözümde bu değerler yerine yazılırsa verilen başlangıç şartlarını
sağlayan çözüm
1 1
yG = et − e−2t − t −
2 2
olarak bulunur.
30

30
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

37
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.7. Parametrelerin değişimi yöntemi

Problem 2:
y 00 − y 0 − 2y = 2e−t
denkleminin çözümünü parametrelerin değişimi yöntemini kullanarak elde edi-
niz.

Çözüm : Basitce de görüleceği gibi homojen kısmın çözümü için karekter-


istlik denklem
r2 − r − 2 = 0
olup kökleri
r1 = −1, r2 = 2
olarak bulunursa homojen çözüm

yh = c1 e−t + c2 e2t

şeklinde elde edilir.

Verilen denklemin özel çözümü için,

y(t) = c1 (t)e−t + c2 (t)e2t

alınarak, katsayıların tespiti için

c01 (t)e−t + c02 (t)e2t = 0,

−c01 (t)e−t + 2c02 (t)e2t = 2e−t


denklemleri elde edilir. Denklemler taraf tarafa toplanırsa
2
c02 (t) = e−3t
3
elde edilir. Bu ise
dc2 2
= e−3t
dt 3
demektir. Buradan
2
c2 (t) = − e−3t
9
olarak elde edilir. Bulunan bu değer yardımıyla
2
c01 = −
3

38
olur ki buradan da
2
c1 (t) = − t
3
olarak kolaylıkla hesaplanabilir. c1 (t), c2 (t) değerleri yerlerine yazılırsa özel
çözüm
2 2
Y (t) = − te−t − e−t
3 9
olarak elde edilir.
Özel çözüm Y (t) = − 23 te−t seçilirse (çünkü e−t homojen kısım çözümünde var),
verilen denklemin genel çözümü
2
yG = c1 e−t + c2 e2t − te−t
3
31
olarak elde edilir.

31
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

39
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.7. Parametrelerin değişimi yöntemi

Problem 5:
π
y 00 + y = tan t, 0<t<
2
denkleminin genel çözümünü parametrelerin değişimi yöntemini kullanarak elde
ediniz.

Çözüm : Homojen kısmın çözümü için karekteristlik denklem

r2 + 1 = 0

ollup kökleri
r1,2 = ±i
olarak bulunursa homojen çözüm

yh = c1 cos t + c2 sin t

olarak yazılır.

Denklemin özel çözümü için,

y(t) = c1 (t) cos t + c2 (t) sin t

alınarak, katsayıların tespiti için

c01 (t) cos t + c02 (t) sin t = 0,

−c01 (t) sin t + c02 (t) cos t = tan t


denklemleri elde edilir. Birinci denklem sin t, ikinci denklem cos t ile çarpılıp
taraf tarafa toplanırsa
c02 = sin t
bulunur ki buradan bir integrasyon ile

c2 = − cos t

olarak elde edilir. Benzer şekilde, birinci denklem cos t, ikinci denklem − sin t
ile çarpılıp taraf tarafa toplanırsa

c01 = cos t − sec t

40
bulunur ki buradan bir integrasyon ile

c1 = sin t − (ln | tan t + sec t|)

olarak elde edilir. Bulunan bu değerler yerlerine yazılırsa özel çözüm

Y (t) = − cos t(ln | tan t + sec t|)

olarak elde edilir.


Sonuçta ise diferansiyel denklemin genel çözümü

yG = c1 cos t + c2 sin t − cos t(ln | tan t + sec t|)


32
olarak yazılır.

32
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

41
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 3. İkinci Mertebeden Lineer Denklemler

* 3.7. Parametrelerin değişimi yöntemi

Problem 11:
y 00 − 5y 0 + 6y = g(x)
Burda g(x) sürekli bir fonksiyon olmak üzere denklemin genel çözümünü elde
ediniz.

Çözüm : Verilen diferansiyel denkleminin genel çözümünü Teorem 3.7.1’i kul-


lanarak elde edelim. Homojen kısımdan karekteristlik denklem

r2 − 5r + 6 = 0

olup denklemin kökleri


r1 = 2, r2 = 3
olarak bulunur ve homojen çözüm

yh = c1 e2x + c2 e3x

şeklinde ifade edilir. O halde,

y1 (x) = e2x , y2 (x) = e3x

olur ve basit bir hesaptan sonra

W (y1 , y2 ) = −e5x

olarak bulunurki bu bize çözümlerin lineer bağımsızlığını verir. Süreklilik bu


denklemin katsayıları ve verilen g fonksiyonu için var olduğundan özel çözüm
için Teorem 3.7.1’i kullanabiliriz.
Z 2s Z 3s
3x e g(s) 2x e g(s)
Y (x) = −e 5s
ds + e ds
−e −e5x
gerekli düzenlemeler yapılırsa,
Z Z
3x−3s
Y (x) = (e g(s))ds − (e(2x−2s) g(s))ds

ve buradan da özel çözüm


Z
Y (x) = (e3(3x−3s) − e2(x−s) )g(s)ds

42
olarak elde edilir. Denklemin genel çözümü ise
Z
yG = c1 e + c2 e + (e3(x−s) − e2(x−s) )g(s)ds
2x 3x

olarak yazılabilir.

33

33
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

43
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.1. n. Mertebeden lineer denklemlerin genel teorisi

Problem 2:
ty 000 + sin ty 00 + 3y = cos t
ile verilen diferansiyel denklemin çözüm arlığını bulunuz.

Çözüm : Verilen denklem t ile bölünürse


sin t 00 y cos t
y 000 + y +3 =
t t t
elde edilir.
sin t 3 cos t
p1 (t) =, p2 (t) = , g(t) =
t t t
fonksiyonları açık olarak t 6= 0 için sürekli fonksiyonlardır. O halde Teorem 4.1
’e göre denklemin çözümü t 6= 0 için mevcuttur.

Problem 6:
(x2 − 4)y ıv + x2 y 000 + 9y = 0
diferansiyel denkleminin çözümlü olduğu aralığı bulunuz.

Çözüm : Verilen denklemi x2 − 4 ile bölelim. Bu durumda

ıv x2 9
y + 2 y 000 + 2 =0
x − 4t x −4
elde edilir.
x2 9
p1 (x) =
2
, p2 (x) = 2
x − 4t x −4
olarak gösterilirse, fonksiyonların sürekliliği için x 6= −2 ve x 6= 2 olması gerekir.
Teorem 4.1’e göre bu diferansiyel denklemin çözümünün geçerli oldğu aralıklar,

−∞ < x < −2, −2 < x < 2, 2<x<∞

olark karşımıza çıkar.


34

34
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

44
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.1. n. Mertebeden lineer denklemlerin genel teorisi

Problem 11:
y 000 + y 0 = 0
denklemi için
1, cos t, sin t
üçlüsünün denklemin birer çözümleri olduklarını gösterip wronskianlarını hesaplayınız.

Çözüm :
y1 (t) = 1
için basitce tüm türevler sfır olduğu için eşitlik sağlanır. Dolayısıyla y1 = 1 bir
çözümdür.
y2 (t) = cos t
için,
y20 (t) = − sin t, y2000 (t) = sin t
olup verilen diferansiyel denklemde yerlerine yazılırsa eşitlik elde edilir. Dolayısıyla
y2 de bir çözümdür.
y3 (t) = sin t
alınırsa,
y30 (t) = cos t, y3000 (t) = − cos t
olup verilen diferansiyel denklemi sağlarlar. O halde bu da bir çözümdür.

Şimdi bu üç çözümün wronskianını hesaplayalım.


 
1 cos t sin t
W (y1 , y2 , y3 ) = det  0 − sin t cos t  = sin2 t + cos2 t = 1
0 − cos t − sin t

olup y1 , y2 , y3 lineer bagğımsızdırlar.

35

35
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

45
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.1. n. Mertebeden lineer denklemlerin genel teorisi

Problem 17:
y1 = 5, , y2 = sin2 t, , y3 = cos 2t
ile verilen üçlü için W (y1 , y2 , y3 ) = 0 dır gösteriniz. Bu sonucu wronskianlarını
hesaplamadan gösterbilirmisiniz?

Çözüm :
 
5 sin2 t cos 2t
W (y1 , y2 , y3 ) = det  0 sin 2t −2 sin 2t  = 5(−4 sin 2t cos 2t+4 cos 2t sin 2t) = 0
0 2 cos 2t −4 cos 2t

olup y1 , y2 , y3 lineer bagımlıdır.


1 cos 2t
sin2 t = −
2 2
den
1 1
y2 = (5) − cos 2t
10 2
yazılırsa
1 1
y2 =
y1 − y3
10 2
bağıntısı bulunur. Dolayısıyla bu sonuç ilgili bağıntıdan hemen bulunabilir.

36

36
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

46
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.2. n. Mertebeden sabit katsayılı homojen denklemler

Problem 12:
y 000 − 3y 00 + 3y 0 − y = 0
üçüncü mertebeden lineer homojen denklemin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm :
y = ert
şeklinde aranacak çözüm için,

y 0 = rert , y 00 = r2 ert , y 000 = r3 ert

elde edilip denklemde yerlerine yazılırlarsa karakteristlik denklem,

r3 − 3r2 + 3r − 1 = 0

olup denklemin kökleri


r1 = r2 = r3 = 1
şeklinde bulunur. O halde çözüm verilen denklemin genel çözümü,

y = c1 et + tc2 et + t2 c3 et

şeklindedir.
37

37
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

47
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.2. n. Mertebeden sabit katsayılı homojen denklemler

Problem 18:
y vı − y 00 = 0
dördüncü mertebeden lineer homojen denklemin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm :
y = ert
şeklinde aranacak çözüm için, karakteristlik denklem,

r6 − r2 = 0

olup, denklemin kökleri

r1 = r2 = 0, r3,4 = ±1, r5,6 = ±i

dir. O halde genel çözüm,

y = c1 + c2 t + c3 et + c4 e−t + c5 cos t + c6 sin t

olarak yazılır.
38

38
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

48
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.2. n. Mertebeden sabit katsayılı homojen denklemler

Problem 31:

y ıv − 4y 000 + 4y 00 = 0; y(1) = −1, y 0 (1) = 2, y 00 (1) = 0, y 000 (1) = 0,

şeklinde verilen başlangıç değer probleminin genel çözümünü bulunuz ve t → ∞


için çözümü yorumlayınız.

Çözüm : Karakteristlik denklem y = ert şeklinde aranacak çözüm için,

r4 − 4r3 + 4r2 = 0

olup bu denklemin kökleri

r1 = r2 = 0, r3 = r4 = 2

olarak bulunur. Buradan denklemin genel çözümü

y = c1 + c2 t + c3 e2t + c4 te2t

şeklinde yazılır.

Elde edilen enel çözümden türevler,

y 0 = c2 + 2c3 e2t + c4 e2t + 2c4 te2t ,

y 00 = 4c3 e2t + 4c4 e2t + 4c4 te2t ,


y 000 = 8c3 e2t + 16c4 e2t + 8c4 te2t ,
olarak hesaplanırsa, birinci başlangıç şartı y(1) = −1 den

c1 + c2 + c3 e2 + c4 e2 = −1,

ikinci başlangıç şartı y 0 (1) = 2 den

c2 + 2c3 e2 + 3c4 e2 = 2,

üçüncü başlangıç şartı y 00 (1) = 0 dan

4c3 e2 + 8c4 e2 = 0,

49
ve son olarak y 000 (1) = 0 dan

8c3 e2 + 24c4 e2 = 0,

bulunur. Bu dört denklemden

c1 = −3, c2 = 2, c3 = c4 = 0

elde edilir. Bu değerler genel çözümde yerine yazılırsa başlangıç şartlarını


sağlayan çözüm
y = 2t − 3
olarak elde edilir. t → ∞ için y → ∞ olur.
39

39
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

50
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.3. Belirsiz katsayılar metodu

Problem 1:
y 000 − y 00 − y 0 + y = 2e−t + 3
denkleminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm : Denklemin homojen kısmı,

y 000 − y 00 − y 0 + y = 0

olup y = ert için karşılık gelen karakteristlik denklem,

r3 − r2 − r + 1 = 0

formunda olup bu denklemin kökleri

r1 = −1, r2,3 = 1

olduğundan homojen çözüm

yh = c1 e−t + c2 et + c3 tet

şeklinde yazılabilir.

Özel çözümü iki aşamada bulalım. Birinci olarak

g1 (t) = e−t

alalım. t nin katsaysı olan −1 karakteristlik denklemin bir kökü olduğundan


özel çözüm
Y1 (t) = ate−t
şeklinde aranmalıdır. Türevleri hasaplayıp denklemde yerine yazdıktan sonra
g1 (t) ye eşitlersek
4ae−t = 2e−t
1
olurki buradan a = 2
olup
1
Y1 (t) = te−t
2
olarak bulunur.

İkinciolarak,
g2 (t) = 3

51
alaım ve Y2 (t) = a şeklinde çözüm aryalım. Bu durmda gerekli türevler alınıp
yerlerine yazılırsa a = 3 bulunur ki bu durumda ikinci özel çözüm

Y2 (t) = 3

olur. O halde denklemin özel çözümü


1
Y (t) = te−t + 3
2
ve böylece genel çözüm
yG = yh + Y (t)
olup
1
yG = c1 e−t + c2 et + c3 tet + te−t + 3
2
şekinde yazılır.
40

40
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

52
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.3. Belirsiz katsayılar metodu

Problem 5:
y ıv − 4y 00 = t2 + et
denkleminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm : Denklemin homojen kısmı,

y ıv − 4y 00 = 0

olup y = ert için karşılık gelen karakteristlik denklem

r4 − 4r2 = 0

olup kökleri
r1 = r2 = 0, r3 = −2, r4 = 2
olduğundan homojen çözüm

yh = c1 + c2 t + c3 e−2t + c4 e2t

olur.

g1 (t) = t2 alalım ve özel çözümü

Y1 (t) = t2 (at2 + bt + c)

olarak arayalım. Bu durumda

Y100 (t) = 2(at2 + bt + c) + 4t(2at + b) + t2 (2a), Y1ıv (t) = 24a

türevleri denklemde yerine yazılıp düzenlenirse,

−48at2 − 24bt + 24a − 8c = t2

elde edilir. Buradan


1 1
a=− , b=0 c=−
48 16
olarak belirlenip yerlerine yazılırsa
1 4 1
Y1 (t) = − t − t2
48 16

53
elde edilir.

İkinci olarak, g2 (t) = et alalım ve

Y2 (t) = aet

şeklinde çözüm aryalım. Bu durumda da gerekli türevlerden sonra

−3aet = et

elde edilir ki buradan


1
a=−
3
olarak tespit edilir. Böylece
1
Y2 (t) = − et
3
olur. O halde denklemin özel çözümü
1 4 1 1
Y (t) = − t − t2 − et
48 16 3
olur. Genel çözüm
1 1 1
yG = c1 + c2 t + c3 e−2t + c4 e2t − et − t4 − t2
3 48 16
şekinde yazılır.
41

41
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

54
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.3. Belirsiz katsayılar metodu

Problem 17:
y ıv − y 000 − y 00 + y 0 = t2 + 4 + t sin t
ile verilen denklemin genel ve özel çözümü için uygun formatı belirleyiniz.

Çözüm : Denklemin homojen kısmı,

y ıv − y 000 − y 00 + y 0 = 0

olup y = ert için karşılık gelen karakteristlik denklem

r4 − r3 − r2 + r = 0

olup kökleri
r1 = 0, r2 = −1, r 3 = r4 = 1
ve bu durumda homojen çözüm

yh = c1 + c2 e−t + c3 et + c4 tet

olur.

g1 (t) = t2 + 4 için aranacak özel çözüm

Y1 (t) = t(at2 + bt + c)

şeklinde olur. g2 (t) = t sin t için aranacak özel çözüm

Y2 (t) = (ct + d) cos t + (et + f ) sin t

şeklinde olacaktır. Bu durmuda özel çözümün formu

Y (t) = t(at2 + bt + c) + (ct + d) cos t + (et + f ) sin t

olacak ve genel çözüm formu ise

yG = c1 + c2 e−t + c3 et + c4 tet + t(at2 + bt + c) + (ct + d) cos t + (et + f ) sin t

olacaktır.
42

42
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

55
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.4. Parametrelerin degişimi metodu

Problem 1:
y 000 + y 0 = tan t, 0 < t < π
denkleminin genel çözümünü bulunuz. Özel çözüm için parametrelerin değişimi
metodunu uygulayınız.

Çözüm: Denklemin homojen çözümü için, y = ert den gerekli türevler hesa-
planıp yerlerine yazılırsa
(r3 + r)ert = 0
olup karakteristlik denklem
r3 + r = 0
şeklindedir. Bu durumda karekteristlik denklemin

r1 = 0, r2,3 = ±i

dir. Buradan da homojen çözüm,

yh = c1 + c2 cos t + c3 sin t

olur.

Özel çözüm için,


Y (t) = c1 (t) + c2 (t) cos t + c3 (t) sin t
seçilirse ve gerekli türevlerden sonra

c01 + c02 cos t + c03 sin t = 0,

−c02 sin t + c03 cos t = 0,


−c02 cos t − c03 sin t = tan t
elde edilir. İkinci denklem sin t, üçüncü denklem cos t ile çarpılıp taraf tarafa
toplanırsa
c02 (t) = sin t
ve buradan da bir integrasyon ile

c2 = cos t

56
olarak elde edilir. Bulunan bu değer kullanılırsa

sin2 t
c03 (t) =
cos t
ve buradan da yine bir integrasyon ile

c3 = sin t − ln | sec t + tan t|

olarak elde edilir. c1 ve c2 değerleri birinci denklemde kullanılırsa

c01 = tan t

olurki buradan
c1 = − ln | cos t|
olarak elde edilir.Bulunan bu üç değer yerlerine yazılırsa özel çözüm,

Y (t) = − ln | cos t| − sin t(ln | sec t + tan t|)

olur. Böylece denklemin genel çözümü,

yG = c1 + c2 cos t + c3 sin t − ln | cos t| − sin t(ln | sec t + tan t|)

olarak yazılabilir.
43

43
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

57
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4. Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.4. Parametrelerin degişimi metodu

Problem 4:
π π
y 000 + y 0 = sec t, −
<t<
2 2
denkleminin genel çözümünü bulunuz. Özel çözüm için parametrelerin değişimi
metodunu kullanınız.

Çözüm: Denklemin homojen çözümünü üstteki örnekten

yh = c1 + c2 cos t + c3 sin t

olarak alalım.

Yine özel çözümü ,

Y (t) = c1 (t) + c2 (t) cos t + c3 (t) sin t

şeklinde arayalım. Burada,

c01 + c02 cos t + c03 sin t = 0,

−c02 sin t + c03 cos t = 0,


−c02 cos t − c03 sin t = sec t
olur. Benzer eliminasyonlar bu denklem takımı için yapılırsa,

c1 = −t,

c2 = ln | cos t|
c3 = ln | sec t + tan t|,
olarak elde edilir. Bulunan bu üç değer yerlerine yazılırsa özel çözüm,

Y (t) = −t + cos t(ln | cos t|) + sin t(ln | sec t + tan t|)

olur. Böylece denklemin genel çözümü,

yG = c1 + c2 cos t + c3 sin t − t + cos t(ln | cos t|) + sin t(ln | sec t + tan t|)

olarak yazılır.
44

44
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

58
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 4.Yüksek Mertebeden Lineer Denklemler

* 4.4. Parametrelerin degişimi metodu

Problem 7:
π π
y 000 − y 00 + y 0 − y = sec t, − <t<
2 2
denkleminin genel çözümünü bulunuz. Özel çözüm için parametrelerin değişimi
metodunu kullanınız.

Çözüm: Denklemin homojen çözümü için karakteristlik denklem

r3 − r2 + r − 1 = 0

olup kökleri
r1 = 1, r2,3 = ±i
dir. Bu durumda homojen kısmın çözümü,

yh = c1 et + c2 cos t + c3 sin t

dir. Burada özel çözüm

Y (t) = c1 (t)et + c2 (t) cos t + c3 (t) sin t

olarak aranırsa,
c01 (t)et + c02 (t) cos t + c03 (t) sin t = 0,
c01 (t)et − c02 (t) sin t + c03 (t) cos t = 0,
c01 (t)et − c02 (t) cos t − c03 (t) sin t = sec t
olur. Katsayıları belirlemek için,
R
W (t) = ce− p1 (t)dt

olmak üzere
g(t)Wm (t)
c0m (t) =
W (t)
şeklindeki formülü kullanalım. p1 (t) = −1 den

W (t) = cet

elde edilir. t = 0 için W (0) = 2 den c = 2 olurki bu durmuda

W = 2et

59
olarak belirlenir. Ayrıca,
 
0 cos t sin t
W1 (t) = det  0 − sin t cos t  = 1
1 − cos t − sin t
ise
sec tW1 (t) 1 e−t
c01 (t) = =
2et 2 cos t
den Z
1 t e−s
c1 = ds
2 t0 cos s
olur. Benzer olarak,
 
et 0 sin t
W2 (t) = det  et 0 cos t  = et (sin t − cos t)
et 1 − sin t
ise
1
c02 (t) = − sec t(sin t − cos t)
2
olurki, buradan
1 1
c2 = − t − ln | cos t|
2 2
elde edilir. Son olarak,
 
et cos t 0
W3 (t) = det  et − sin t 0  = −et (sin t + cos t)
et − cos t 1
olur ve buradan yerine yazılırsa
(sin t + cos t)
c03 (t) = −
2 cos t
olurki bir integrasyonla,
1 1
c3 = − t + ln | cos t|
2 2
elde edilir. O halde denklemin özel çözümü
Z
et t e−s 1 1 1 1
Y (t) = ds + cos t(− t − ln | cos t|) + sin t(− t + ln | cos t|)
2 t0 cos s 2 2 2 2
şeklinde yazılırsa denklemin genel çözümü de
Z
t et t e−s 1 1 1 1
yG = c1 e +c2 cos t+c3 sin t+ ds+cos t(− t− ln | cos t|)+sin t(− t+ ln | cos t|)
2 t0 cos s 2 2 2 2
olarak bulunmuş olur.
45

45
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

60
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.1. Kuvvet serisi

Problem 2: ∞
X n n
x
n=0
2n
kuvvet serisinin yakınsaklık yarıçapını bulunuz.

Çözüm: Verilen kuvvet serisinin genel terimi


n n
an = x
2n
olup yakınsaklığını belirlemek için oran testini uygulayalım. Bu durumda

an+1 n+1 |x|


lim | | = lim | x| =
n→∞ an n→∞ n 2

olup |x|
2
< 1 için verilen seri mutlak yakınsak olup aynı zamanda da yakınsaktır.
Bu son ifadeden |x| < 2 elde edilirki bu bize yakınsaklık yarıçapının ρ = 2 ol-
masını verir.

Problem 4: ∞
X
2n xn
n=0

kuvvet serisinin yakınsaklık yarıçapını bulunuz.

Çözüm: Serinin genel terimi


a n = 2 n xn
olup yakınsaklığını belirlemek için oran testini uygulayalım. Bu durumda

an+1 2n+1 xn+1


lim | | = lim | n n x| = 2|x|
n→∞ an n→∞ 2 x
olurki 2|x| < 1 için verilen seri mutlak yakınsak olup aynı zamanda da yakınsaktır.
Bu son ifadeden |x| < 12 elde edilirki bu bize yakınsaklık yarıçapının ρ = 12 ol-
masını verir.

61
Problem 8: ∞
X n!xn
n=0
nn
kuvvet serisinin yakınsaklık yarıçapını bulunuz.

Çözüm: Serinin genel terimi


n!xn
an =
nn
olup oran testi gereği

(n + 1)!xn+1 nn n+1 n 1 n |x|


lim | (n+1) n n
| = lim |x( ) | = lim |x( 1 ) |=
n→∞ (n + 1) n x n→∞ n n→∞ 1+ n e

olup |x|
e
< 1 için verilen seri mutlak yakınsak olup aynı zamanda da yakınsaktır.
Böylece |x| < e elde edilirki bu bize yakınsaklık yarıçapının ρ = e olmaısını
verir.
46

46
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

62
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.1. Kuvvet serisi

Problem 9:
f (x) = sin x
fonksiyonunu x0 = 0 noktasında Taylor serisine açıp yakınsaklık yarıçapını bu-
lunuz.

Çözüm: Verilen fonksiyonun bir kaç adım türevini alalım ve x0 = 0 nok-


tasındaki değerlerini belirleyelim.
f 0 (x) = cos x, f 00 (x) = − sin x, f 000 (x) = − cos x, f ıv (x) = sin x, ...
olurki f (0) = 0 olmak üzere
f 0 (0) = 1, f 00 (0) = 0, f 000 (0) = −1, f ıv (0) = 0, ...
şeklinde elde edilir. Taylor seri formülü
f (n) (x0 )
f (x) = (x − x0 )n
n!
de yerine yazarsak,
x3 x5
f (x) = sin x = x − + − +...
3! 5!
elde edilir ki, buradan
X∞
x2n+1
sin x = (−1)n
n=0
(2n + 1)!

olarak yazılabilir. Bu serinin yakınsaklığı için, genel terim


x2n+1
n
an = (−1)
(2n + 1)!
olup oran testi uygulanırsa
x2n+3 (2n + 1)! 1
L = lim | 2n+1
| = lim |x2 |=0
n→∞ (2n + 3)! x n→∞ (2n + 2)(2n + 3)
1
olarak bulunur. L = 0 < 1 olduğundan seri yakınsak olup ρ = L
için
yakınsaklık yarıçapı ρ = ∞ olur.
47

47
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

63
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.1. Kuvvet serisi

Problem 25: ∞ ∞
X X
m−2
m(m − 1)am x +x kak xk−1
m=0 k=1

ifadesini ∞
X
f (k)xk
k=0

formunda yazınız.

Çözüm: Öncelikle verilen ifade düzenlenirse



X ∞
X
m−2
m(m − 1)am x + kak xk
m=0 k=1

ifadesi elde edilir. m = k + 2 için ifade yeniden yazılırsa



X ∞
X
k
k + 1(k + 2)ak+2 x + kak xk
k=0 k=1

elde edilir. Toplamdaki ikinci terim k = 0 olduğundan dolayı toplamın 0 dan


başlatılmasında hiç bir sakınca yoktur ayrıca xk parantezine de alınırsa istenilen
formda aşağıdaki gibi getirilmiş olur.

X
[k + 1(k + 2)ak+2 + kak ] xk .
k=0

48

48
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

64
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.2. Adi nokta etrafında seri çözümler I. kısım

Problem 2:
y 00 − xy 0 − y = 0
denklemin seri çözümünü x0 = 0 adi noktası etrafında bulunuz.

Çözüm: x0 = 0 adi noktasında seri çözüm için kullanacağımız form,



X
y= a n xn
n=0

şeklinde olup gerekli türevler hesaplanırsa



X ∞
X
y0 = nan xn−1 , y 00 = y = (n − 1)nan xn−2
n=0 n=0

elde edilir. Bu ifadeler verilen denklemde yerlerine yazılırsa,



X ∞
X ∞
X
n−2 n−1
(n − 1)nan x −x nan x − an xn = 0
n=0 n=0 n=0

elde edilir. Birnci toplam n = 0 ve n = 1 için sıfır olduğundan, serinin toplamı


2 den başlatılabilir. Bu durumda birinci toplam

X ∞
X
(n − 1)nan xn−2 = (n − 1)nan xn−2
n=0 n=2

şekline gelir. n = n + 2 için birinci toplam yeniden düzenlenirse



X ∞
X
n−2
(n − 1)nan x = (n + 1)(n + 2)an+2 xn (1)
n=0 n=0

şekline gelir. İkinci toplamdaki x terimi toplama dahil edilirse



X ∞
X
x nan xn−1 = nan xn (2)
n=0 n=0

elde edilir. (1) ve (2) ifadeleri denklemde yerine yazılırsa,



X ∞
X ∞
X
(n + 1)(n + 2)an+2 xn − nan xn − a n xn = 0
n=0 n=0 n=0

65
elde edilir. xn parantezinde

X
[(n + 1)(n + 2)an+2 − nan − an ] xn = 0
n=0

olup buradan
(n + 1)(n + 2)an+2 − nan − an = 0
elde edilirki, bu bize
an
an+2 = , n = 1, 2, ...
n+2
şeklinde indirgeme bağıntısını verir.

n nin çift sayı indisleri için,


a0
n = 0 ⇒ a2 = ,
2
a2 a0
n = 2 ⇒ a4 = = 1 ,
4 22
a4 a0
n = 4 ⇒ a6 = = 2 ,
8 2 2!
.............................................
1
n = n ⇒ a2n = n a0
2 n!
olarak elde edilirki birinci bağımsız çözüm,
X∞
1 2n
y1 (x) = a0 n
x
n=0
2 n!

olur.

n nin tek sayı indisleri için,


a1 a1
n = 1 ⇒ a3 = =2 ,
3 3!
a3 2a1
n = 3 ⇒ a5 = = 22 ,
5 5!
a5 a1
n = 5 ⇒ a7 = = 23 3! ,
7 7!
.............................................
2n n!
n = n ⇒ a2n+2 = a1
(2n + 1)!
olarak elde edilirki ikinci lineer bağımsız çözüm,

X 2n n!
y2 (x) = a1 x2n+1
n=0
(2n + 1)!

66
olarak bulunur. Ohalde denklemin genel çözümü:
X∞ X∞
1 2n 2n n!
y(x) = a0 n n!
x + a 1 x2n+1
n=0
2 n=0
(2n + 1)!

olarak yazılabilir.

49

49
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

67
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.2. Adi nokta etrafında seri çözümler I. kısım

Problem 3:
y 00 − xy 0 − y = 0
denklemin seri çözümünü x0 = 1 adi noktası etrafında bulunuz.

Çözüm: İstenirse t = x − 1 değişken değişimi ile t = 0 noktasına çekilip


bu nokta için çözüm yapılabilir. Fakat biz burada bunu yapmayıp orjinal hali
ile çalışacağız. Çözümü ilk bir kaç terim için yazacağız. Burada çözüm için
aranacak form x0 = 1 adi noktasında

X
y= an (x − 1)n
n=0

şeklinde olacaktır. Gerekli türevler hesaplanırsa,



X ∞
X
0 n−1 00
y = nan (x − 1) , y =y= (n − 1)nan (x − 1)n−2
n=0 n=0

olup yerine yazılırsa,



X ∞
X ∞
X
n−2 n−1
(n − 1)nan (x − 1) −x nan (x − 1) − an (x − 1)n = 0
n=0 n=0 n=0

elde edilir. Birinci toplam n = 0 ve n = 1 için sıfır olduğundan, serinin toplamı


2 den başlatılabilir. Bu durumda birinci toplam

X ∞
X
n−2
(n − 1)nan (x − 1) = (n − 1)nan (x − 1)n−2
n=0 n=2

şekline gelir. n = n + 2 denilerek yeniden düzenlenirse



X ∞
X
(n − 1)nan (x − 1)n−2 = (n + 1)(n + 2)an+2 (x − 1)n (1)
n=0 n=0

şekline gelir. İkinci toplamdaki x terimi toplama dahil etmek için x = 1+(x−1)
ifadesi kullanılırsa

X ∞
X
x nan (x − 1)n−1 = (1 + (x − 1)) nan (x − 1)n−1
n=0 n=0

68
Buradan da

X ∞
X ∞
X
x nan (x − 1)n−1 = nan (x − 1)n−1 + nan (x − 1)n (2)
n=0 n=0 n=0

elde edilir. (1) ve (2) ifadeleri denklemde yerine yazılırsa,


X X∞ ∞
X ∞
X
(n+1)(n+2)an+2 (x−1)n − nan (x−1)n−1 − nan (x−1)n − an (x−1)n = 0
n=0 n=0 n=0 n=0

elde edilir. ikinci toplamda n = n + 1 yazılır ve denklemin tamamı n = 0 için


açık olarak yazılırsa,

X ∞
X X∞ X∞
n n n
(n+1)(n+2)an+2 (x−1) − (n+1)an+1 (x−1) − nan (x−1) − an (x−1)n
n=1 n=1 n=1 n=1

+(2a2 − a1 − a0 )(x − 1)0 = 0


elde edilir. Buradan,

X
[(n + 1)(n + 2)an+2 − (n + 1)an+1 − nan − an ] (x−1)n +(2a2 −a1 −a0 )(x−1)0 = 0
n=1

olur ki,böylece
2a2 − a1 − a0 = 0,
an+1 + an
an+2 =
n+2
elde edilir.

Birinci denklemde a0 = 0 ve a1 6= 0 için


a1 an+1 + an
a2 = , an+2 = , n = 1, 2, ...
2 n+2
olur.
a2 + a1 a1
n = 1 ⇒ a3 = = ,
3 2
a3 + a2 a1
n = 2 ⇒ a4 = = ,
4 4
a4 + a3 3a1
n = 3 ⇒ a5 = = ,
5 20
olarak ilk beş terim elde edilirki buna karşılık gelen çözüm,
· ¸
(x − 1)2 (x − 1)3 (x − 1)4 (x − 1)5
y1 (x) = a1 (x − 1) + + + +3 + ...
2 2 4 20

69
olarak yazılabilir.

Birinci denklemde a0 6= 0 ve a1 = 0 için


a0 an+1 + an
a2 = , an+2 = , n = 1, 2, ...
2 n+2
olur.
a2 + a1 a0
n = 1 ⇒ a3 = = ,
3 6
a3 + a2 a0
n = 2 ⇒ a4 = = ,
4 6
a4 + a3 a0
n = 3 ⇒ a5 = = ,
5 15
olarak ilk beş terim bulunursa buna karşılık gelen çözüm,
· ¸
(x − 1)2 (x − 1)3 (x − 1)4 (x − 1)5
y2 (x) = a0 1 + + + + + ...
2 6 6 15

olarak yazılabilir.
50

50
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

70
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.2. Adi nokta etrafında seri çözümler I. kısım

Problem 5:
(1 − x)y 00 + y = 0
denklemin seri çözümünü x0 = 0 adi noktası etrafında bulunuz.

Çözüm: Çözüm için kullanılacak form x0 = 0 adi noktasında



X
y= a n xn
n=0

olup türevlerden

X ∞
X
y0 = nan xn−1 , y 00 = y = (n − 1)nan xn−2
n=0 n=0

gelir. Böylece,

X ∞
X
n−2
(1 − x) (n − 1)nan x + a n xn = 0
n=0 n=0

elde edilir. Tekrar düzenlenirse



X ∞
X ∞
X
(n − 1)nan xn−2 − (n − 1)nan xn−1 + an xn = 0
n=0 n=0 n=0

elde edilir. Birinci toplam önce n = 2 den başlatılıp sonra n = n + 2 yazılırsa,



X ∞
X
n−2
(n − 1)nan x = (n + 1)(n + 2)an+2 xn (1)
n=0 n=0

şekline gelir. İkinci toplam n − 1 = n için yeniden yazılırsa



X ∞
X
n−1
(n − 1)nan x = n(n + 1)an+1 xn (2)
n=0 n=1

olur. (1) ve (2) ifadeleri denklemde tekrar yerine yazılırsa



X ∞
X ∞
X
(n + 1)(n + 2)an+2 xn − n(n + 1)an+1 xn + an xn = 0
n=0 n=1 n=0

71
elde edilir. Bütün toplamlar n = 1 den başlatılırsa ve xn parantezine alınırsa,

X
[(n + 1)(n + 2)an+2 − n(n + 1)an+1 + an ] xn + (2a2 + a0 )x0 = 0
n=1

olur ki,

2a2 + a0 , (n + 1)(n + 2)an+2 − n(n + 1)an+1 + an = 0

elde edilir.Buradan
a0 an+1 an
a2 = , an+2 = n − , n = 1, 2, ..
2 n + 2 (n + 1)(n + 2)

olarak belirlenir.

a0
Eğer a1 = 0 seçilirse a2 = 2
, a3 = − a60 , a4 = − a240 , ... olur ve buradan
da · ¸
x2 x3 x4
y1 (x) = a0 1 − − − ...
2 6 24
elde edilir.

a0 = 0 seçilirse a2 = 0, a3 = − a61 , a4 = − a121 , ... olur ve buradan da


· ¸
x3 x4
y2 (x) = a1 x − − − ...
6 12

elde edilir.
51

51
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

72
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.4. Düzenli tekil noktalar

Problem 2:
x2 (1 − x2 )y 00 + 2xy 0 + 4y = 0
denkleminin varsa düzenli tekil noktalarını bulunuz.

Çözüm:
x = 0, −1, 1
noktaları açıkça denklemin singüler noktalarıdır. Denklemimizi uygun formda
yazarsak,
2 4
y 00 + 3 2
y0 + 2 y=0
x (1 − x ) x (1 − x2 )
olur. Buradan,
2 4
p(x) = 3 2
, q(x) = 2
x (1 − x ) x (1 − x2 )
dir.

x = 0 alalım,
2
lim xp(x) = lim x =∞
x→0 x→0 x3 (1
− x2 )
olmasından dolayı x = 0 noktası düzenli tekil nokta değildir.

x = −1 alalım,
2
lim (x + 1)p(x) = lim (x + 1) = −1
x→−1 x→−1 x3 (1 − x2 )
olup sonludur. Benzer olarak,
4
lim (x + 1)2 q(x) = lim (x + 1)2 =0
x→−1 x→−1 x2 (1 − x2 )
olup sonludur. Böylece x = −1 noktası denklemin düzenli tekil noktasıdır.

x = 1 noktası için ,
2
lim (x − 1)p(x) = lim (x − 1) = −1
x→1 x→1 x3 (1 − x2 )
sonlu ve
4
lim (x − 1)2 q(x) = lim (x − 1)2 =0
x→1 x→1 x2 (1 − x2 )

73
sonludur. Böylece x = 1 noktası da denklemin düzenli tekil noktasıdır.

52

52
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

74
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.5. Euler denklmi

Problem 2:
(x + 1)2 y 00 + 3(x + 1)y 0 + 0.75y = 0
şekliyle verilen Euler diferansiyel denkleminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: Çözümümüz
y = (x + 1)r
formunda olup türevleri

y 0 = r(x + 1)r−1 , y 00 = (r − 1)r(x + 1)r−2

olur ve bu ifadeler denklemde yerlerine yazılırsa gerekli düzenlemelerden sonra

((r − 1)r + 3r + 0.75)(x + 1)r = 0

elde edilir. Buradan,


((r − 1)r + 3r + 0.75) = 0
olup denklemin kökleri,
3 1
r1 = − , r2 = −
2 2
dir. Böylece verilen Euler denkleminin çözümü,
3 1
y(x) = c1 |x + 1|− 2 + c2 |x + 1|− 2

olarak yazılır.
53

53
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

75
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.5. Euler denklmi

Problem 4:
x2 y 00 + 3xy 0 + 5y = 0
şekliyle verilen Euler diferansiyel denkleminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: Aranacak çözüm


y = xr
formunda olup türevleri alalım.

y 0 = rxr−1 , y 00 = (r − 1)rxr−2

ifadelerini denklemde yerlerine yazalım ve düzenleyelim. Bu durumda,

(r2 + 2r + 5)(x + 1)r = 0

olur ki buradan
(r2 + 2r + 5)
elde edilirse son denklemin kökleri,

r1 = −1 − 2i, r2 = −1 + 2i

şeklinde elde edilirse çözüm,

y(x) = c1 |x|−1 cos(2 ln |x|) + c2 |x|−1 sin(2 ln |x|)

olarak yazılır.
54

54
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

76
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.5. Euler denklmi

Problem 13:

2x2 y 00 + xy 0 − 3y = 0; y(1) = 1, y 0 (1) = 4

başlangıç şartlarıyla verilen Euler diferansiyel denkleminin çözümünü elde edi-


niz.

Çözüm: Denklemin çözümü için kullanılacak form

y = xr

olup türevleri yerine yazılıp ve daha sonra düzenlenirse,

(2r2 − r − 3)xr = 0

elde edilirki buradan,


2r2 − r − 3 = 0
olup
3
r1 = −1, r2 =
2
şeklinde belirlenirse genel çözüm,
3
y(x) = c1 |x|−1 + c2 |x| 2

olarak yazılır. Birinci başlangıç y(1) = 1 için

c1 + c2 = 1

ve ikinci başlangıç şartı için türev alınıp y 0 (1) = 4 şartı kullanılırsa


3
−c1 + c2 = 4
2
elde edilir. İki denklemden c1 = −1 ve c2 = 2 bulunur ve genel çözümde
yerlerine yazılırsa başlangıç şartlarını sağlayan Euler diferansiyel denkleminin
çözümü,
3
y(x) = −|x|−1 + 2|x| 2
olur.
55

55
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

77
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.6. Düzenli tekil nokta etrafında seri çözümler I. kısım

Problem 2:
1
x2 y 00 + xy 0 + (x2 − )y = 0
9
denkleminin seri çözümünü Frobenüs yöntemini kullanarak bulunuz.

Çözüm: Çözüm için denklemin düzenli bir tekil noktasını bulalım. x = 0


noktası denklemin bir tekil noktasıdır. Denklem
1 x2 − 19
y 00 + y 0 + y=0
x x2
formunda yazılırsa
1
1 x2 − 9
p(x) = , q(x) =
x x2
olur.
1 x2 − 19 1
= 1, lim x2
lim x 2
=−
x→0 x x→0 x 9
olup herikisi de sonludur. O halde x = 0 noktası düzenli tekil nokta olup
Frobenüs metodu uygulanabilir. Çözüm formu ise

X
y= an xr+n
n=0

şeklindedir. Buradan,

X ∞
X
y0 = (r + n)an xr+n−1 , y 00 = (r + n)(r + n − 1)an xr+n−2
n=0 n=0

türevleri denklemde yerine yazılırsa,



X X∞ ∞
2 r+n−2 r+n−1 2 1 X
x (r+n)(r+n−1)an x +x (r+n)an x +(x − ) an xr+n = 0
n=0 n=0
9 n=0

elde edilir. İfade yeniden düzenlenirse


X∞ X∞ ∞
1 X
(r + n)(r + n − 1)an xr+n + (r + n)an xr+n + (x2 − ) an xr+n = 0
n=0 n=0
9 n=0

78
olur. Toplamdaki üçüncü terim
∞ ∞ ∞
2 1 X r+n
X
r+n+2 1X
(x − ) an x = an x − an xr+n
9 n=0 n=0
9 n=0

dir. Bu ifadenin ilk toplamında toplam n = 2 den başlatılırsa


∞ ∞ ∞
2 1 X r+n
X
r+n 1X
(x − ) an x = an−2 x − an xr+n
9 n=0 n=2
9 n=0

elde edilir ve yerine yazılırsa,


X∞ X∞ X∞ ∞
r+n r+n r+n 1X
(r + n)(r + n − 1)an x + (r + n)an x an−2 x − an xr+n = 0
n=0 n=0 n=2
9 n=0

olur. Bütün toplamları n = 2 den başlatırsak,


1 1
(a0 r(r − 1)xr + a0 rxr − a0 xr ) + (a1 r(r + 1)xr+1 + a1 (r + 1)xr+1 − a1 xr+1 )
9 9

X ∞
X ∞
X ∞
r+n r+n r+n 1X
+ (r+n)(r+n−1)an x + (r+n)an x an−2 x − an xr+n = 0
n=2 n=2 n=2
9 n=2
elde edilir. Son ifadede uygun düzenlemeler yapılırsa,
1 1
(r(r − 1) + r − )a0 xr + (r(r + 1) + (r + 1) − )a1 xr+1
9 9
X∞ · ¸
1
+ { (r + n)(r + n − 1) + (r + n) − an + an−2 }xr+n = 0
n=2
9
Buradan, birinci toplamdan
1
r(r − 1) + r − =0
9
olup düzenlenirse
1
r2 − =0
9
dan
1 1
r1 = − , r1 =
3 3
oltak elde edilir. İkinci toplamda a1 = 0 olur ki aksi halde xr+1 = 0 olmak
durumundadır. Bu da mümkün olamayacağına göre a1 = 0 dır. Son olarak
indirgeme ifadesi ise üçüncü toplamdan
an−2
an = − 1
(n + r)2 − 9

79
olarak elde edilir.

1
r= 3
için:
an−2
an = − , n = 2, 3, ...
n(n + 23 )
olarak elde edilir. Buradan a1 = 0 olduğundan dolayı tek indisliler

a3 = a5 = ...a2n+1 = 0

olur.

a0 6= 0 oldugundan,
a0 a0
n = 2 ⇒ a2 = − 2 = − 2 ,
2(2 + 3 ) 2 (2 + 32 )
a2 a2 a0
n = 4 ⇒ a4 = − 2 = − 2 2 2 = 4 ,
4(4 + 3 ) 2 (2 + 3 ) 1
2 (1 + 3 )(2 + 13 )2!
a4 a4 a0
n = 6 ⇒ a6 = − 2 = − 2 1 3 = − 6 ,
6(6 + 3 ) 2 (3 + 3 ) 1
2 (1 + 3 )(2 + 13 )(3 + 31 )3!
.......................................................................................................
(−1)n a0
n = 2n ⇒ a2n = n
2 n!(1 + 13 )(2 + 13 )....(n + 13 )
olarak elde edilir ki buradanda a0 = 1 için çözümümüz,
" ∞
#
1
X (−1)n a0
y1 (x) = x 3 1 + n n!(1 + 1 )(2 + 1 )....(n + 1 )
x2n
n=1
2 3 3 3

olarak ifade edilebilir.

r = − 31 için:
an−2
an = − , n = 2, 3, ...
n(n − 23 )
olarak elde edilir. Buradan a1 = 0 olduğundan dolayı tek indisliler yine

a3 = a5 = ...a2n+1 = 0

olur.

a0 6= 0 oldugundan,
a0 a0
n = 2 ⇒ a2 = − 2 = − 2 ,
2(2 − 3 ) 2 (2 − 23 )
a2 a2 a0
n = 4 ⇒ a4 = − 2 = − 2 2 2 = 4 ,
4(4 − 3 ) 2 (2 − 3 ) 2 (1 − 3 )(2 − 13 )2!
1

80
a4 a4 a0
n = 6 ⇒ a6 = − 2 = − 2 1 3 = − 6 ,
6(6 − 3 ) 2 (3 − 3 ) 2 (1 − 3 )(2 − 13 )(3 − 13 )3!
1

.......................................................................................................
(−1)n a0
n = 2n ⇒ a2n = n
2 n!(1 − 13 )(2 − 31 )....(n − 13 )
olarak elde edilir ki buradanda a0 = 1 için çözümümüz,
" ∞
#
1
X (−1) n
a 0
y2 (x) = x− 3 1 + n n!(1 − 1 )(2 − 1 )....(n − 1 )
x2n
n=1
2 3 3 3

olarak ifade edilebilir.


56

56
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

81
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.6. Düzenli tekil nokta etrafında seri çözümler I. kısım

Problem 4:
xy 00 + y 0 − y = 0
denkleminin seri çözümünü düzenli tekil nokta etrafında bulunuz.

Çözüm: x = 0 noktası denklemin düzenli tekil nokta olduğu önceki örneğe


benzer şekilde gösterilebilir

x = 0 noktası denklemin bir tekil noktası olduğundan, çözüm formu yine aynı
bir önceki örnekle aynı formda olup

X
y= an xr+n
n=0

şeklindedir. Türevler yukardaki örnekten alınıp yerine yazılırsa,



X ∞
X ∞
X
r+n−2 r+n−1
x (r + n)(r + n − 1)an x + (r + n)an x − an xr+n = 0
n=0 n=0 n=0

elde edilir. İfade yeniden düzenlenirse



X ∞
X ∞
X
r+n−1 r+n−1
(r + n)(r + n − 1)an x + (r + n)an x − an xr+n = 0
n=0 n=0 n=0

haline gelir. Birinci ve ikinci toplamda n = n + 1 yazılırsa ifademiz



X ∞
X ∞
X
r+n r+n
(r + n)(r + n + 1)an+1 x + (r + n + 1)an+1 x − an xr+n = 0
n=−1 n=−1 n=0

olur. İlk iki toplam n = −1 için açık yazılır kalanlar ise n = 0 dan başlatılırsa

X
((r −1)r +r)a0 xr−1 + {[(r + n)(r + n + 1) + (r + n + 1)] an+1 −an }xr+n = 0
n=0

halini alır. Buradan


((r − 1)r + r)a0 xr−1 = 0
ve
[(r + n)(r + n + 1) + (r + n + 1)] an+1 − an = 0

82
dır. Birincisinden r2 = 0 olup r1 = r2 = 0 olup çift kat kök vardır ve tek çözüm
bulunurr.Böylece r = 0 için
an
an+1 = , n = 0, 1, ...
(n + 1)2

ifadesi elde edilir.


n = 0 ⇒ a1 = a0 ,
a1 a0
n = 1 ⇒ a2 = 2 = 2 ,
2 2
a2 a0
n = 2 ⇒ a3 = 2 = 2 2 ,
3 32
a2 a0 a0
n = 3 ⇒ a4 = 2 = 2 2 2 = ,
4 432 (4!)2
.........................................................
a0
n = n ⇒ an =
(n!)2
olurki çözüm a0 = 1 için
X∞
xn
y(x) =
n=0
(n!)2
şeklinde yazılır.
57

57
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

83
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.6. Düzenli tekil nokta etrafında seri çözümler I. kısım

Problem 6:
x2 y 00 + xy 0 + (x − 2)y = 0
denkleminin seri çözümünü düzenli tekil nokta etrafında bulunuz.

Çözüm: x = 0 noktası denklemin düzenli tekil noktasıdır. Dolayısıyla, x = 0


noktası denklemin çözüm formu

X
y= an xr+n
n=0

şeklindedir. Türevler alınıp yerine yazılırsa,



X ∞
X ∞
X
x2 (r + n)(r + n − 1)an xr+n−2 + x (r + n)an xr+n−1 + (x − 2) an xr+n = 0
n=0 n=0 n=0

elde edilir. İfade yeniden düzenlenirse



X ∞
X ∞
X ∞
X
(r +n)(r +n−1)an xr+n + (r +n)an xr+n − 2an xr+n + an xr+n+1 = 0
n=0 n=0 n=0 n=0

haline gelir. Son toplam



X ∞
X
an xr+n+1 = an−1 xr+n
n=0 n=1

şeklinde yazılıp yerine konursa ve diger toplamlarda n = 1 den başlatılırsa


(n = 0 kısmı açık yazılırsa) ve daha sonra gerekli düzenlemeler yapılırsa,

X
(r(r−1)+r−2)a0 xr + {[(r + n − 1)(r + n) + (r + n) − 2] an +an−1 }xr+n = 0
n=1

elde edilir. Buradan, indisel denklem

r2 − 2 = 0
√ √
olurki r1 = 2 ve r1 = − 2 olarak belirlenir. Toplamın ikinci kısmınında
sıfıra eşitlenmesinden,
an−1
an = −
(r + n)2 − 2

84
şeklinde indirgeme bağıntısı elde edilir.

r= 2 için
an−1
an = − √
n(n + 2 2)
elde edilir.
a0
n = 1 ⇒ a1 = − √ ,
2 2
a1 a0
n = 2 ⇒ a2 = − √ = √ ,
1+2 2 1(1 + 2 2)
.........................................................
(−1)n a0
n = n ⇒ an = √ √ √
n!(1 + 2 2)(2 + 2 2)...(n + 2 2)
olurki çözüm a0 = 1 için
· ¸

2 x x2
y1 (x) = x 1− √ + √ √ + ...+
1(1 + 2 2) 2!(1 + 2 2)(2 + 2 2)
· ¸

2 (−1)n xn
+x √ √ √
n!(1 + 2 2)(2 + 2 2)...(n + 2 2)
şeklinde yazılır.

Benzer olarak, ikinci lineer bağımsız çözüm r = 2 için
an−1
an = − √
n(n − 2 2)
elde edilir.
a0
n = 1 ⇒ a1 = − √ ,
2 2
a1 a0
n = 2 ⇒ a2 = − √ = √ ,
1−2 2 1(1 − 2 2)
.........................................................
(−1)n a0
n = n ⇒ an = √ √ √
n!(1 − 2 2)(2 − 2 2)...(n − 2 2)
olurki çözüm a0 = 1 için
· ¸

− 2 x x2
y2 (x) = x 1− √ + √ √ + ...+
1(1 − 2 2) 2!(1 − 2 2)(2 − 2 2)
· ¸

− 2 (−1)n xn
+x √ √ √
n!(1 − 2 2)(2 − 2 2)...(n − 2 2)
şeklinde olur.

58

58
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

85
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.7. Düzenli tekil nokta etrafında seri çözümler II. kısım

Problem 3:
x(x − 1)y 00 + 6x2 y 0 + 3y = 0
denkleminin varsa bütün düzenli tekil noktalarını bulunuz. Her bir düzenli
tekil nokta için indisel denklemi ve indisel denklemin köklerini tespit ediniz.

Çözüm : Öncelikle deklemimizi uygun formatta yazalım,


6x 0 3
y 00 + y + y = 0.
x−1 x(x − 1)
Buradan,
6x 3
p(x) = , q(x) =
x−1 x(x − 1)
dir.

Verilen denklemin tekil noktaları x = 0 ve x = 1 dir. ilk olarak x = 0 alalım,


6x
p0 = lim xp(x) = lim x =0
x→0 x→0 x − 1
ve
3
q0 = lim x2 q(x) = lim x2 = 0.
x→0 x→0 x(x − 1)
Böylece, x = 0 noktası düzenli tekil noktadır.
r(r − 1) + p0 r + q0 = 0
indisel denklem formülünde değerler yerlerine yazılırsa
r(r − 1) = 0, r1 = 0, r2 = 1
olarak indisel denklemin kökleri bulunmuş olur.

Benzer olarak, x = 1 alınırsa ve gerekli işlemler yapılırsa, bu noktanın da


düzenli tekil nokta olduğu kolaylıkla görülebilir. Ayrıca p0 = 6 ve q0 = 1
olarak hesap edilip indisel denklemde yerine yazılırsa
r(r + 5) = 0, r1 = 0, r2 = 5
x = 1 düzenli tekil noktası için elde edilen indisel denklemin kökleri bulunmuş
olur.

59

59
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

86
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.8. Bessel denklemi

Problem 1:
x2 y 00 + 2xy 0 + xy = 0
denklemi için x = 0 düzenli tekil noktasında iki lineer bağımsız çözümü elde
ediniz.

Çözüm: Öncelikle denklem düzenlenirse


2 1
y 00 + y 0 + y = 0
x x
formuna gelinir. Burada,
2 1
p(x) = , q(x) =
x x
olup x = 0 noktası denklemin bir düzenli tekil noktasıdır. Frobenüs metoduna
göre
X∞
y= an xr+n
n=0

şeklinde bir seri çözümü vardır. Gerekli türevler,



X ∞
X
0 r+n−1 00
y = (r + n)an x , y = (r + n − 1)(r + n)an xr+n−2
n=0 n=0

şeklinde olup denklemde yerlerine yazılırsa,



X ∞
X ∞
X
2 r+n−2 r+n−1
x (r + n − 1)(r + n)an x + 2x (r + n)an x +x an xr+n = 0
n=0 n=0 n=0

elde edilir. Bu ifade tekrar düzenlenirse,



X ∞
X ∞
X
r+n r+n
(r + n − 1)(r + n)an x + 2(r + n)an x + an xr+n+1 = 0
n=0 n=0 n=0

toplamın üçüncü terimi ,



X ∞
X
an xr+n+1 = an−1 xr+n =
n=0 n=1

87
şeklinde yeniden düzenlenip yerine yazılırsa ve bütün toplamlar n = 1 den
başlatılırsa,
X∞
r r
(r(r−1)a0 x +2ra0 x )+ {[(r + n)(r + n − 1) + 2(r + n)] an +an−1 }xr+n = 0
n=1

olurki buradan

X
(r2 + r)a0 xr + 2ra0 xr ) + [(r + n)(r + n + 1) + n)an + an−1 ] xr+n = 0
n=1

elde edilir. Son ifadeden, indisel denklem


r2 + r = 0
olup r1 = 0, r2 = −1 ve r1 − r2 = 1 ∈ Z dir. İkinci toplamdan indirgeme
bağıntısı
an−1
an = −
(r + n)(r + n + 1)
elde edilir. Buradan, g(r + n) 6= 0 olmak üzere an r’nin bir fonksiyonu olmak
üzere,
an−1 (r)
an (r) = − , n = 1, 2, ..
g(r + n))
olur. Buradan da
a0 (r)
a1 (r) = − ,
g(r + 1)
a1 (r) a0 (r)
a2 (r) = − = ,
g(r + 2) g(r + 1)g(r + 2)
..........................
n
(−1) a0 (r)
an (r) = , g(r + n) 6= 0, n = 1, 2, ..
g(r + 1)g(r + 2)...g(r + n)
elde edilir. r1 = 0 için,
(−1)n a0 (−1)n a0
an (0) = =
g(1)g(2)...g(n) n!(n + 1)!
olurki a0 = 1 için çözüm
X∞
(−1)n xn
y1 (x) =
n=0
n!(n + 1)!

olarak elde edilir. İkinci çözüm için uygun form r1 − r2 = 1 ∈ Z durumuna


göre belirlenirse,
" ∞
#
1 X Hn + Hn−1
y2 (x) = −y1 (x) ln x + 1− (−1)n xn
x n=0
n!(n − 1)!
olarak yazılabilir.
60

60
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

88
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.8. Bessel denklemi

Problem 2:
x2 y 00 + 3xy 0 + (1 + x)y = 0
denklemi için x = 0 düzenli tekil noktasında iki lineer bağımsız çözümü elde
ediniz.

Çözüm: Frobenüs metoduna göre x = 0 için



X
y= an xr+n
n=0

şeklinde seri çözümü vardır. Gerekli türevler denklemde yerlerine yazılırsa,



X ∞
X ∞
X
2 r+n−2 r+n−1
x (r +n−1)(r +n)an x +3x (r +n)an x +(1+x) an xr+n = 0
n=0 n=0 n=0

elde edilir. Bu ifade tekrar düzenlenirse,



X ∞
X ∞
X ∞
X
(r +n−1)(r +n)an xr+n + 3(r +n)an xr+n + an xr+n + an xr+n+1 = 0
n=0 n=0 n=0 n=0

toplamın son terimi



X ∞
X
r+n+1
an x = an−1 xr+n =
n=0 n=1

şeklinde yeniden düzenlenip yerine yazılırsa ve bütün toplamlar n = 1 den


başlatılıp uygun parantezlere alınırsa,

X
2 r
(r + 2r + 1)a0 x + [(r + n)(r + n + 2) + 1)an + an−1 ] xr+n = 0
n=1

elde edilir. Son ifadeden, indisel denklem

r2 + 2r + 1 = 0

olup r1 = r2 = −1. İkinci toplamdan indirgeme bağıntısı


an−1
an = −
(r + n)(r + n + 2) + 1

89
elde edilir. Buradan, g(r + n) 6= 0 olmak üzere an , r nin bir fonksiyonu olarak,

an−1 (r)
an (r) = − , n = 1, 2, ..
g(r + n))

olur. Böylece
a0 (r)
a1 (r) = − ,
g(r + 1)
a1 (r) a0 (r)
a2 (r) = − = ,
g(r + 2) g(r + 1)g(r + 2)
..........................
n
(−1) a0 (r)
an (r) = , g(r + n) 6= 0, n = 1, 2, ..
g(r + 1)g(r + 2)...g(r + n)
elde edilir. r = −1 için,

(−1)n a0 (−1)n a0 (r)


an (−1) = =
g(1)g(2)...g(n) n!

olurki a0 = 1 için çözüm



X
−1 (−1)n xn
y1 (x) = x
n=0
(n!)2

olarak elde edilir. İkinci çözüm için uygun form r1 = −r2 = −1 olduğndan

X
r2
y2 (x) = y1 (x) ln |x| + x b n r 1 xn
n=0

şeklinde olup burada da bu çözümle uğraşmayıp direkt sonucunu vereceğiz.



2 X Hn
y2 (x) = y1 (x) ln x − 2
(−1)n xn
x n=0 (n!)

olarak belirlenebilir.
61

61
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

90
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 5. İkinci Mertebeden Denklemlerin Seri Çözümleri

* 5.8. Bessel denklemi

Problem 5:
9
x2 y 00 + xy 0 + (x2 − )y = 0, x > 0
4
3
olan 2
mertebeden Bessel denkleminin lineer bağımsız iki çözümünü bululunuz.

Çözüm: x = 0 noktasının denklemin bir düzenli tekil noktası olduğundan


x = 0 noktasında Frobenüs metodu uygulanabilir.

X
y= an xr+n
n=0

şeklinde bir seri çözümü vardır. Birinci ve ikinci türevler denklemde yerlerine
yazılırsa,

X X∞ ∞
2 r+n−2 r+n−1 2 9 X
x (r+n−1)(r+n)an x +x (r+n)an x +(x − ) an xr+n = 0
n=0 n=0
4 n=0

elde edilir. Bu ifade tekrar düzenlenirse,


X∞ X∞ X∞ X∞
9
(r+n−1)(r+n)an xr+n + (r+n)an xr+n − an xr+n + an xr+n+2 = 0
n=0 n=0 n=0
4 n=0

toplamın son terimi



X ∞
X
r+n+2
an x = an−2 xr+n =
n=0 n=2

şeklinde yeniden düzenlenip yerine yazılırsa ve bütün toplamlar n = 2 den


başlatılıp uygun parantezlere alınırsa,
· ¸ · ¸ X∞
2 9 r 2 9 9
r − a0 x + (r + 1) − a1 xr+1 + {[(r + n)2 − ]an + an−2 }xr+n = 0
4 4 n=2
4

olarak düzenlenebilir. Son ifadeden, indisel denklem


9
F (r) = r2 − =0
4
r1 = 32 , r2 = − 32 . İkinci toplamdan,
9
[(r + n)2 − ]an + an−2 = 0
4

91
elde edilir. F (r + n) 6= 0 olmak üzere,
9
F (r + n) = (r + n)2 −
4
seçersek, indirgeme bağıntısı

an−2 (r)
an (r) = − , n = 2, 3, ...
F (r + n))

olur. r1 = 32 için F (r1 + 1) ve xr1 +1 katsayısı, (r + 1)2 − 9


4
6= 0 olduğundan
a1 = 0 olur. Buradan da

a3 = a5 = ... = a2n+1 = 0

elde edilir. Çift katsayılar için n = 2m alınırsa,

3 a2m−2 ( 32 ) a2m−2
a2m ( ) = − 3 =− 2
2 F ( 2 + 2m) 2 m(m + 32 )

olmak üzere,
3 a0
a2 ( ) = − 2 ,
2 2 1(1 + 32 )
3 a0
a4 ( ) = 4 ,
2 2 2!(1 + 32 )(2 + 32 )
........................................
3 (−1)m a0
a2m ( ) = 2m ,
2 2 m!(1 + 32 )(2 + 32 )...(m + 32 )
olurki a0 = 1 için çözüm
" ∞
#
3
X (−1)m x 2m
y1 (x) = x 2 1+ 3 3 ( )
m=1
m!(1 + 2 )...(m + 2 ) 2

olarak elde edilir.

İkinci çözüm için tek indisliler yine tamemen sıfır olup çift indisler ise ben-
zer olarak hesaplanıp yerine yazılırlarsa ikinci lineer bağımsız çözüm
" ∞
#
3
X (−1) m
x
y2 (x) = x− 2 1 + 3 3 ( )
2m

m=1
m!(1 − 2
)...(m − 2
) 2

olarak elde edilir.


62

62
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

92
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.1. Laplace dönüşümünün tanımı

Problem 5.a:
f (t) = t
fonksiyonunun Laplace dönüşümünü bulunuz.

Çözüm: Laplace dönüşümü tanımında f (t) = t alınırsa,


Z ∞
F (t) = e−st tdt
0

elde edilir.
u = t, dv = e−st
ile kısmi integrasyon alınırsa,
Z A Z A
A −sA 1 1
F (t) = lim (− e ) + lim ( 2 e−sA ) = 2
A→∞ 0 s A→∞ 0 s s
elde edilir. Böylece,
1
F (t) = , s>0
s2
olur.

Problem 5.b:
f (t) = t2
fonksiyonunun Laplace dönüşümünü bulunuz.

Çözüm: Laplace dönüşümü tanımında f (t) = t2 alınırsa,


Z ∞
F (t) = e−st t2 dt
0

elde edilir.
u = t2 , dv = e−st
ile kısmi integrasyon alınırsa,
Z A Z A Z ∞
A2 −sA 2
F (t) = lim (− e ) + lim ( e−st tdt)
A→∞ 0 s A→∞ 0 s 0

93
olurki ilk kısımdan herhangi bir katkı gelmez. İkinci kısım ise 2s F (t) demektir.
Yukarıdaki problemden F (t) = s12 yazılırsa,

2
F (t2 ) = , s>0
s3
olarak elde edilir.
63

63
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

94
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.1. Laplace dönüşümünün tanımı

Problem 11:
f (t) = sin at, t ≥ 0
fonksiyonunun Laplace dönüşümünü bulunuz.

Çözüm: f (t) ifadesi tanımda yerine yazılırsa,


Z ∞
F (sin at) = e−st sin atdt
0

elde edilir. Peşpeşe iki kez kısmi integrasyon uygulayalım. Birinci olarak,

u = e−st , dv = sin at

ile integral, Z Z
∞ ∞
−st 1 s
e sin atdt = − e−st cos atdt
0 a a 0

haline gelir. İkinci olarak,

u = e−st , dv = cos at

ile integral, Z Z
∞ ∞
−st 1 s2
e cos atdt = − 2 e−st sin atdt
0 a a 0
haline gelir. Böylece,

1 s2
F (sin at) = − F (sin at)
a a2
ourki buradan gerekli düzenlemeler yapılırsa,
a
F (sin at) = f (s) = , s>0
s2 + a2
olarak f (t) = sin at fonksiyonunun Laplace dönüşümü bulunmuş olur.
64

64
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

95
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.2. Başlangıç değer probleminin çözümü

Problem 11:
y 00 − y 0 − 6y = 0, y(0) = 1, y 0 (0) = −1
ile verilen başlangıç değer problemini laplace dönüşümü yardımıyla çözünüz.

Çözüm: y = ϕ(t) şeklinde bir çözümün varlığını kabul ederek başlayalım.


Verilen denkleme laplace dönüşümü uygulanırsa,
à (y 00 ) − L
L Ã (y 0 ) − 6ÃL(y) = 0
elde edilir. L
à (y)=Y(s) için,
à (y 0 ) = sY (s) − y(0),
L Ã (y 00 ) = s2 Y (s) − sy(0) − y 0 (0)
L
ifadeleri yerlerine yazılırsa, daha sonra başlangıç şartları kullanılıp uygun düzenlemeler
yapılılırsa,
s−2
Y (s) =
(s + 2)(s − 3)
ifadesine varılır. Son ifadeyi basit kesirlerine ayıralım.
a b s−2
Y (s) = + =
s+2 s−3 (s + 2)(s − 3)
ifadesinden a = 45 , b = 51 elde edilr ki yerlerine yazılırsa Y (s) ifadesi basit
kesirlerine aşağıdaki şekilde ayrılmış olur.
4 1 1 1
Y (s) = + .
5s+2 5s−3
Buradan
1 22 1 1 4 1
Y (s) = ( + )= ( + )
5 s+2 s−3 5 s − (−2) s − 3
yazılırsa tablodan yaralanak uygun ters dönüşümler
4 1
à (4e−2t ) =
L , Ã (e3t ) =
L
s − (−2) s−3
şeklinde bulunursa verilen denklemin çözümü
1
y = ϕ(t) = (4e−2t + e3t )
5
olarak ifade edilir.
65

65
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

96
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.2. Başlangıç değer probleminin çözümü

Problem 12:
y 00 + 3y 0 + 2y = 0, y(0) = 1, y 0 (0) = 0
ile verilen başlangıç değer problemini laplace dönüşümü yardımıyla çözünüz.

Çözüm: Yine y = ϕ(t) şeklinde bir çözümün varlığını kabul ederek başlayalım.
Verilen denkleme laplace dönüşümü uygulanırsa,

à (y 00 + 3ÃL(y 0 ) + 2ÃL(y) = 0
L

elde edilir. L
à (y)=Y(s) için,

à (y 0 ) = sY (s) − y(0),
L Ã (y 00 ) = s2 Y (s) − sy(0) − y 0 (0)
L

ifadeleri yerlerine yazalım, daha sonra başlangıç şartları kullanılıp uygun düzenlemeler
yapalım. Böylece
s+3
Y (s) =
(s + 1)(s + 2)
ifadesini elde etmiş oluruz. Elde edilen ifade
a b s+3
Y (s) = + =
s+1 s+2 (s + 1)(s + 2)

şeklinde basit kesirlerine ayrılırsa, a = 2, b = −1 olarak elde edilir ve yerlerine


yazılırsa
2 1
Y (s) = −
s+1 s+2
olarak bulunur. Tablodan uygun ters dönüşümler,
1 1
à (2e−t ) = 2
L , Ã (e2t ) =
L
s+1 s+2
şeklinde bulunursa verilen denklemin çözümü

y = ϕ(t) = 2e−t − e−2t

olarak ifade edilir.


66

66
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

97
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.2. Başlangıç değer probleminin çözümü

Problem 17:

y ıv − 4y 000 + 6y 00 − 4y 0 + y = 0, y(0) = 0, y 0 (0) = 1 y 00 (0) = 0, y 000 (0) = 1

ile verilen başlangıç değer problemini laplace dönüşümü yardımıyla çözünüz.

Çözüm: y = varphi(t) şeklinde bir çözümün varlığını kabul edelim. Verilen


denkleme laplace uygulanırsa,

à (y ıv − 4ÃL(y 000 ) + 6ÃL(y 00 ) − 4ÃL(y 0 ) + L


L Ã (y) = 0

elde edilir. L
à (y) = Y (s) için,

à (y 0 ) = sY (s) − y(0),
L Ã (y 00 ) = s2 Y (s) − sy(0) − y 0 (0)
L

à (y 000 ) = s3 Y (s) − s2 y(0) − sy 0 (0) − y 00 (0),


L
à (y ıv ) = s4 Y (s) −3 sy(0) − s2 y 0 (0) − sy 00 (0) − y 000 (0)
L
ifadeleri yerlerine yazılıp, daha sonra başlangıç şartları kullanılıp uygun düzenlemeler
yapılırsa,
s2 − 4s + 7
Y (s) =
(s − 1)4
ifadesi elde edilir. Elde edilen ifade
a b c d s2 − 4s + 7
Y (s) = + + + =
(s − 1)4 (s − 1)3 (s − 1)2 (s − 1) (s − 1)4
şeklinde basit kesirlerine ayrılırsa,
2
a = , b = −1, c = 1, d = 0
3
olarak elde edilir ve yerlerine yazılırsa
2
3 1 1
Y (s) = − +
(s − 1)4 (s − 1)3 (s − 1)2
elde edilir. Tablodan uygun ters dönüşümler,
2
2 1 1
à ( t3 et ) =
L 3
, L
à (t 2 t
e ) = , Ã (tet ) =
L
3 (s − 1)4 (s − 1)3 (s − 1)2

98
şeklinde bulunursa denklemin çözümü
2
y = ϕ(t) = tet − t2 et + t3 et
3
olarak ifade edilir.
67

67
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

99
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.3. Basamak fonksiyonları

Problem 8:
f (t) = {0, t<1
t2 −2t+2, t≥1

ile verilen fonksiyonun laplace dönüşümünü bulunuz.

Çözüm:
t2 − 2t + 2 = (t − 1)2 + 1
olmak üzere t − 1 = t için
g(t) = t2 + 1
olsun. Bu durumda
f (t) = u1 (t)g(t − 1)
olur. Teorem 6.3.1 den

L Ã (u1 (t)g(t − 1)) = e−s L


à (f (t)) = L à (g(t))

olarak elde edilir.


1 2
L
à (1) = , à (t2 ) =
L
s s3
olduğundan
1 2
L
à (g(t)) = + 3
s s
elde edilip yerine yazılırsa,
1 2
à (f (t)) = e−s ( + 3 )
L
s s
olarak bulunur.
68

68
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

100
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.3. Basamak fonksiyonları

Problem 14:
e−2s
F (s) =
s2 + s − 2
ile verilen laplace dönüşümünün tersini bulunuz.

Çözüm: Bunun için F (s)’i


1
F (s) = e−2s
(s + 2)(s − 1)
şeklinde yazalım. Bu ifadeyi basit kesirlerine ayırmak için,
a b 1
+ =
s+2 s−1 (s + 2)(s − 1)
formunda yazalım. Buradan
1 1
a=− , b=
3 3
olarak bulunur. Böylece,
· ¸
e−2s 1 1
F (s) = −
3 s−1 s+2
1 1
à (et ) =
şekline gelir. Tablodan, L s−1
à (e−2t ) =
ve L s+2
olup Teorem 6.3.1 den

[e−2s L
à (et ) − e−2s L
à (e∗2t )]
F (s) =
3
olup,
à (u2 (t)et−2 ) − L
L Ã (u2 (t)e−2(t−2) )
F (s) =
3
elde edilir.Böylece L
à (f (t)) = F (s) den
1
f (t) = u2 (t)[et−2 − e−2(t−2) ]
3
olarak elde edilir.
69

69
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

101
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.3. Basamak fonksiyonları

Problem 21:
2s + 1
F (s) =
4s2
+ 4s + 5
ile verilen laplace dönüşümünün ters laplasce dönüşümünü problem 19 daki
sonucu kullanarak bulunuz.

Çözüm: Öncelikle iadenin paydasını tam kare yapalım. Bu durumda,


2s + 1
F (s) =
(2s + 1)2 + 4

elde edilir.
2s + 1 = u
denirse,
u
f (2s + 1) = f (u) =
u2 +4
à −1 (f (2s + 1)) için
elde edilir. L
1 −bt t
à −1 (f (as + b)) = e a f ( a )
L
a
formu kullanılırsa,
1 t 2t
à −1 (F (s)) = e− 2 cos( )
L
2 t
elde edilir.
70

70
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

102
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.4. Discontinues forcing fonksiyonlarla diferansiyel denklemler

Problem 1:
y 00 + y = f (t); y(0) = 0, y 0 (0) = 1
öyleki
1, 0≤t< π2
f (t) = {0, π
≥t<∞
2

şeklinde başlangıç şartlarıyla verilen homojen olmayan denklemin çözümünü


bulunuz.

Çözüm: Bunun için,


1, t≤< π2
u π2 (t) = {0, t≥ π2

şeklinde bir tanımla


f (t) = 1 − u π2 (t)
elde ederiz. Verilen denklemin her iki yanına laplace uygulayalım. Homojen
olmayan kısım için her iki yana laplace uygulanırsa ve laplace dönüşümünün
lineerliği kullanılırsa
L
à (f (t)) = L
à (1) − L
à (u π2 (t))
elde edilir. Teorem 6.3.1 den ve tablodan yararlanarak
π
e− 2 s 1
L
à (u π2 (t)) = , L
à (1) =
s s
elde edilir. Denklemin ilk kısmında ise

à (y 00 ) = s2 Y (s) − y(0) − Y (0)s + y 0 (0) + L


L Ã (y)

ifadesi elde edilip, L


à (y) = Y (s) ifadesi kullanılıp yerine yazılırsa,
π
2 1 e− 2 s
0
s Y (s) − y(0) − Y (0)s + y (0) + Y (s) = −
s s
elde edilir. Verilen başlangıç şartları yerine yazılır Y (s) çözülür ve basit kesir-
lerine ayrılırsa
π π
1 1 s e− 2 s e− 2 s s
Y (s) = + 2 − − + 2
s s + 1 s2 + 1 s s +1
elde edilir. Tablodan ve Teorem 6.3.1 den yararlanarak ters laplace dönüşümleri
1 1 s
à −1 (1) = ,
L Ã −1 (
L ) = sin t, Ã −1 (
L ) = cos t,
s s2 +1 s2 +1

103
π
e− 2 s
−1 1 π
L
à ( ) = u π2 (t)ÃL−1 ( ) = u π2 (t)g(t − ),
s s 2
− π2 s
e s s
à −1 ( 2
L ) = u π2 (t)ÃL−1 ( 2 ) = u π2 (t) cos t,
s +1 s +1
olarak elde edilir ki başlangıç değer probleminin çözümü de
π
y = 1 + sin t − cos t + u π2 (t) + u π2 (t) cos(t − )
2
şeklinde yazılır.
71

71
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

104
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.4. Discontinues forcing fonksiyonlarla diferansiyel denklemler

Problem 3:

y 00 + 4y = sin t − u2π (t) sin t; y(0) = 0, y 0 (0) = 0

şeklinde başlangıç şartlarıyla verilen homojen olmayan denklemin çözümünü


bulunuz.

Çözüm: Denkleme iki yandan laplace uygulanırsa ve lineerlik özelliği kul-


lanılırsa,
à (y 00 ) + 4ÃL(y) = L
L Ã (sin t − u2π (t) sin t)
elde edilir. Denklemin sağından Teorem 6.3.1 gereği

à (sin t − u2π (t) sin t) = e−2πs L


L Ã (sin t)

tablodan da
1
L
à (sin t) =
s2 + 1
alınıp, yerine yazılırsa,

e−2πs
L
à (sin t − u2π (t) sin t) =
s2 + 1
elde edilir. Denklemin solundan ise L Ã (y) = Y (s) ve başlangıç değerleri kul-
lanılarak
LÃ (y 00 ) + 4ÃL(y) = (s2 + 4)Y (s)
elde edilip iki ifade eşitlenip Y (s) çözülürse

1 − e−2πs 1 e−2πs
Y (s) = = −
(1 + s2 )(4 + s2 ) (1 + s2 )(4 + s2 ) (1 + s2 )(4 + s2 )

olurki bu ifade basit kesirlerine ayrılırsa,


· ¸
1 1 1 e−2πs e−2πs
Y (s) = − − +
3 s2 + 1 s+ 4 1 + s2 s2 + 4

ifadesine ulaşılır.
1 1 2
= [ 2 ]
s2 +4 2 s +2

105
şeklinde yazılımdan sonra tablodan ilk iki terim için uygun ters laplace dönüşümleri,
1 1 2 1
à −1 (
L ) = sin t, Ã −1 ( [ 2
L ]) = sin 2t
s2 +1 2 s +2 2
elde edilir. Teorem 6.3.1 den de
· ¸
−1 e−2πs e−2πs 1
L
à ( − ) = u2π (t) sin(t − 2π) − sin 2(t − 2π)
4 + s2 s2 + 1 2

elde edilir ve bu iki ifade yerine yazılırsa sorunun çözümü aşağıdaki şekilde elde
edilmiş olur.
· ¸
1 1 1
y= sin t − sin 2t − u2π (t)[sin(t − 2π) − sin 2(t − 2π)] .
3 2 2

72

72
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

106
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.5. Impulse fonksiyonlar

Problem 1:
y 00 + 2y 0 + 2y = δ(t − π), y(0) = 1, y 0 (0) = 0
şeklinde verilen başlangıç değer prbleminin çözümünü bulunuz.

Çözüm: Her iki yana laplace dönüşümünü uygulayalım ve dönüşümün lineer-


lik özelliğini kullanalım.
à (y 00 ) + 2ÃL(y 0 ) + 2ÃL(y) = L
L Ã (δ(t − π)).
à (y) = Y (s),
Bu ifadenin sol yanı için L
à (y 0 ) = sY (s) − y(0)
L
ve
à (y 00 ) = s2 Y (s) − y(0) − Y (0)s + y 0 (0)
L
ifadeleri, sağ taraf için ise ilgili tanımdan
à (δ(t − π)) = e−πs
L
ifadesi elde edilip yerlerine yazılırsa ve daha sonra Y (s) çözülürse
1 s+1 e−πs
Y (s) = + +
(s + 1)2 + 1 (s + 1)2 + 1 (s + 1)2 + 1
elde edilir. Tablodan yararlanarak,
1 s+1
à −1 (
L 2
) = e−t sin t, Ã −1 (
L 2
) = e−t cos t,
(s + 1) + 1 (s + 1) + 1
ve Teorem 6.3.1 den
e−πs
à −1 (
L ) = −uπ (t)e−t+π sin t
(s + 1)2 + 1
elde edilip terlerine yazılırsa verilen başlangıç değer probleminin çözümü,
y = e−t sin t + e−t cos t − uπ (t)e−t+π sin t
olur.
73

73
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

107
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.5. Impulse fonksiyonlar

Problem 3:
1
y 00 + 3y 0 + 2y = δ(t − 5) + u10 (t), y(0) = 0, y 0 (0) =
2
şeklinde verilen başlangıç değer prbleminin çözümünü bulunuz.

Çözüm: Verilen denkleme laplace dönüşümünü uygulayıp Y (s) ifadesini bu-


lalım.
à (y 00 ) + 3ÃL(y 0 ) + 2ÃL(y) = L
L Ã (δ(t − π)) + L
à (u10 (t)).
Bu ifadenin sol yanı için L
à (y) = Y (s),

à (y 0 ) = sY (s) − y(0)
L

ve
à (y 00 ) = s2 Y (s) − y(0) − Y (0)s + y 0 (0)
L
ifadeleri, sağ tarafın birinci terimi için ilgili tanımdan

à (δ(t − 5)) = e−5s ,


L

sağ tarafın ikinci terimi için Teorem 6.3.1 den

e−10s
L
à (u10 (t)) =
s
ifadesi elde edilip yerlerine yazılırsa ve daha sonra Y (s) çözülürse
1
2 e−5s e−10s
Y (s) = + +
s2 + 3s + 2 s2 + 3s + 2 (s2 + 3s + 2)

olarak elde edilir. Tablodan da yaralanılarak ters laplace dönüşümleri bulunup


yerlerine yazılırsa verilen denklemin çözümü,
· ¸
1 −t 1 −t £ −2(t−5) −(t−5)
¤ 1 1 −2(t−10) −(t−10)
y = − e + e +u5 (t) −e +e +u10 (t) + e −e
2 2 2 2

şeklinde yazılır.
74

74
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

108
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.6. Konvolüsyon integrali

Problem 4: Z t
f (t) = (t − τ )2 cos 2τ dτ
0
ile verilen fonksiyonun laplace dönüşümünü bulunuz.

Çözüm: Burada
g(t) = t2 , h(t) = cos2t
olarak tanımlanırsa Z t
f (t) = g(t − τ )h(τ )dτ
0
olur. Tablodan,
2
L Ã (t2 ) =
à (g(t)) = L
s3
ve
s
L
à (h(t)) = L
à (cos 2t) =
s2 +4
olup.
2 s
L Ã (t2 )ÃL(cos 2t) =
à (f (t)) = F (s) = L
s3 s2 + 4
olur ki
2
L
à (f (t)) =
s2 (s2 + 4)
elde edilir.

Problem 6: Z t
f (t) = (t − τ )eτ dτ
0
ile verilen fonksiyonun laplace dönüşümünü bulunuz.

Çözüm: Burada da
g(t) = t, h(t) = et
denilirse, Z t
f (t) = g(t − τ )h(τ )dτ
0

109
olarak yazılabilir. Tablodan,
1
L
à (g(t)) = L
à (t) =
s2
ve
1
L Ã (et ) =
à (h(t)) = L
s−1
olur. Böylece,
1 1
L Ã (t)ÃL(et ) =
à (f (t)) = F (s) = L
s2 s − 1
olarak elde edilir.
75

75
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

110
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 6. Laplace Dönüşümü

* 6.6. Konvolüsyon integrali

Problem 17:

y 00 + 3y 0 + 2y = cos αt, y(0) = 1, y 0 (0) = 0

ile verilen başlangıç değer probleminin çözümünü konvolüsyon integral cinsin-


den belirleyiniz.

Çözüm: Her iki yana laplaca dönüşümü uygulayalım. Böylece,

à (y 00 ) + 3ÃL(y 0 ) + 2ÃL(y) = L
L Ã (cos αt)

elde edilir. Sol taraf için ,ÃL(y) = Y (s) den sonra

à (y 0 ) = sY (s) − y(0)
L

ve
à (y 00 ) = s2 Y (s) − y(0) − Y (0)s + y 0 (0)
L
değerleri yerine yazıldıktan sonra başlangıç şartları kullanılıp sağ tarafa eşitlenirse,
sağ taraf için se tablodan
s
L
à (cos αt) =
s2 + α2
elde edilir. Buradan Y (s) çözülürse,
s+3 s
Y (s) = + 2 2
(s + 1)(s + 2) (s + α )(s + 1)(s + 2)

olarak bulunur. İfade basit kesirlerine,


2 1 s 1 1
Y (s) = − + 2 ( − )
s + 1 s + 2 s + α2 s + 1 s + 2
şeklinde ayrılır. Buradan ilk iki ters laplaca dönüşümleri tablo vasıtasıyla bu-
lunursa,
2 1
à −1 (
L ) = 2e−t , LÃ −1 ( ) = e−2t
s+1 s+2
olur. Teorem 6.5.1 yardımıyla da
Z t
−1 s 1 1 £ −(t−τ ) −2(t−τ )
¤
L
à ( 2 ( − )) = e − e cos ατ dτ
s + α2 s + 1 s + 2 0

111
bulunup yerine yazılırsa, verilen diferansiyel denklemin başlangıç şartlarını sağlayan
çözümü konvolüsyon integral cinsinden,
Z t
−t −2t
£ −(t−τ ) ¤
y = 2e − e + e − e−2(t−τ ) cos ατ dτ
0

şeklinde elde edilir.


76

76
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

112
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.1. Giriş

Problem 2:
u00 + 0.5u0 + 2u = 3 sin t
denklemiyle verilen ikinci mertebeden denklemi sistem haline getiriniz.

Çözüm: Bunun için ilk olarak, x1 = u diyelim ve her iki yandan t ye türevini
alalım. Bu durumda, x01 = u0 olur. x2 = u0 diyelim ve tekrar türetelim.
x02 = u00 elde edilir. Verilen denklemden, u00 = 3 sin t − 0.5u0 − 2u oldugun-
dan, tekrar geriye dönük tanımları son ifade de yerine yazarsak, x01 = x2 ve
x02 = 3 sin t − 0.5x2 − 2x1 olarak sisteme indirgenmiş olur.

Problem 4: uıv − u = 0 denklemiyle verilen dördüncü mertebeden denklemi


sistem haline getiriniz.

Çözüm: İlk olarak, x1 = u diyelim ve her iki yanın t ye türevini alalım.


Bu durumda, x01 = u0 olur. x2 = u0 diyelim ve tekrar türetelim. x02 = u00 elde
edilir. x02 = x3 diyelim ve tekrar türetelim. x03 = u000 elde edilir. Son olarak
x03 = x4 denilip tekrar türetilirse x04 = uıv = u = x1 olur. böylece,

x01 = x2 , x02 = x3 , x03 = x4 , x04 = x1

olarak sistem elde edilmiş olur.


77

77
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

113
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.1. Giriş

Problem 10:
x01 = x1 − 2x2 , x1 (0) = −1
x02 = 3x1 − 4x2 , x2 (0) = 2
ifadesiyle veriln sistemin çözümünü bulunuz.

Çözüm: Birinci denklemden,


−x01 + x1
x2 =
2
elde edilip ikinci denklemde yerine yazılırsa

x02 = 2x01 + x1

olarak bulunur. x2 için olan denklem türetilerek


1
x02 = (−x001 + x01 )
2
elde edilir. Bu denklemde x02 = 2x01 + x1 ifadesi yerine yazılırsa ve düzenlenirse
x1 için ikinci mertebeden sabit katsayılı homojen deklem

x001 + 3x01 + 2x1 = 0

şeklinde elde edilir. x1 = ert şeklinde aranacak çözüm için türevler alınıp
yerlerine yazılırsa karakteristlik denklem

r2 + 3r2 = 0

olurki buradan kökler


r1 = −1, r2 = −1
olarak elde edilirse x1 için çözüm

x1 = c1 e−t + c2 e−2t

şeklinde yazılır. Bu çözüm


x02 = 2x01 + x1
denkleminde yerine yazılırsa x2 için çözüm
3
x2 = c1 e−t + c2 e−2t
2

114
olarak bulunur. x1 (0) = −1 başlangıç şartından

c1 + c2 = −1

, x2 (0) = 2 başlangıç şartından


3
c1 + c2 = 2
2
olur ki bu iki denklemden c1 = −7 ve c2 = 6 olarak elde edilip yerine yazılırsa
çözüm aşağıdaki şekilde olur.

x1 = −7e−t + 6e−2t , x2 = −7e−t + 9e−2t


78

78
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

115
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.3. Lineer Cebirsel Denklem Sistemleri , Lineer Bağımsızlık,


Özdeğerler ve Özvektörler

Problem 2:
x1 + 2x2 − x3 = 1
2x1 + x2 + x3 = 1
x1 − x2 + 2x3 = 1
denklem sisteminin varsa çözümünü bulunuz.

Çözüm: Öncelikle denklemin katsayılar matrisini yazalım.


 
1 2 −1
A= 2 1 1 
1 −1 2
Buradan det |A| = 0 dan A matrisi singüler bir matris olup denklem sisteminin
çözümü yoktur. Bunu satır işlemleriyle de görebilirdik. A matrisini denklemin
sağ taraftaki ifadesiyle birlikte yazarsak,
 
1 2 −1 | 1
 2 1 1 |1 
1 −1 2 | 1
olur. Birinci satırı −2 ile çarpıp ikinci satırla, −1 ile çarpıp üçüncü satırla
toplarsak, ilk matrise denk olan
 
1 2 −1 | 1
 0 −3 3 | −1 
1 −3 3 |0

matris elde edilir. İkinci satırı −1 ile çarpıp üçüncü satırla toplarsak,
 
1 2 −1 | 1
 0 −3 3 | −1 
0 0 0 |1
elde edilir. Son satırdan
0x1 + 0x2 + 0x3 = 1
olur. Halbuki bu imkansızdır. O halde çözüm yoktur.
79

79
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

116
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.3. Lineer Cebirsel Denklem Sistemleri , Lineer Bağımsızlık,


Özdeğerler ve Özvektörler

Problem 4:
x1 + 2x2 − x3 = 0
2x1 + x2 + x3 = 0
x1 − x2 + 2x3 = 0
homojen denklem sisteminin varsa çözümün bulunuz.

Çözüm: Bir önceki örnekten,


 
1 2 −1
A= 2 1 1 
1 −1 2
ve det |A| = 0 dan A matrisi singüler bir matris idi. Bu durmda sistemin sfır
aşikar çözümünden başka sonsuz sayıda çözümü vardır. Bunu satır işlemleriyle
görmek için yukarfaki örnekteki işlemleri sağ tarafı 0 olan matris için tekrar
edelim.  
1 2 −1 | 0
 2 1 1 |0 
1 −1 2 | 0
olur. Birinci satırı −2 ile çarpıp ikinci satırla, −1 ile çarpıp üçüncü satırla
toplarsak, ilk matrise denk olan
 
1 2 −1 | 0
 0 −3 3 | 0 
1 −3 3 | 0

matris elde edilir. İkinci satırı −1 ile çarpıp üçüncü satırla toplarsak, sonrada
ikinci satıtrı 3 ile bölersek
 
1 2 −1 | 0
 0 −1 1 | 0 
0 0 0 |1

elde edilir. İkinci satırı 2 katını birinci satıra ilave edersek,


 
1 0 −1 | 0
 0 −1 1 |0 
0 0 0 |1

117
son şeklini elde etmiş oluruz. Birinci ve ikinci satırdan,

x1 + x3 = 0, −x2 + x3 = 0

elde edilir ki burada keyfi bir c için x1 = c ve x2 = x3 = −c olarak aşikar


çözüme ilave olarak sonsuz sayıda çözüm vardır.
80

80
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

118
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.3. Lineer Cebirsel Denklem Sistemleri , Lineer Bağımsızlık,


Özdeğerler ve Özvektörler

Problem 6:
x(1) = (1, 1, 0),
x(2) = (0, 1, 1),
x(3) = (1, 0, 1)
ile verilen vektörlerin lineer bağımsız olup olmadıklarını gösteriniz. Eğer lineer
bağımlı iseler aralarındaki bağıntıyı yazınız.

Çözüm:
c1 x(1) + c2 x(2) + c3 x(3) = 0
dan
c1 + c3 = 0, c1 + c2 = 0, c2 + c3 = 0
olup katsayılar matrisi yazılırsa,
 
1 0 1
 1 1 0 
0 1 1

olup
det |A| = 2 6= 0
dan A matrisi singüler bir matris olmadığından dolayı böyle bir homojen sis-
temin yalnızca aşikar çözümü vardır. Yani c1 = c2 = c3 = 0 dır. Böylece
vektörler lineer bağımsızdır.
81

81
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

119
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.3. Lineer Cebirsel Denklem Sistemleri , Lineer Bağımsızlık,


Özdeğerler ve Özvektörler

Problem 8:
x(1) = (1, 2, 2, 3),
x(2) = (−1, 0, 3, 1),
x(3) = (−2, −1, 1, 0),
x(4) = (−3, 0, −1, 3)
ile verilen vektörlerin lineer bağımsız olup olmadıklarını gösteriniz. Eğer lineer
bağımlı iseler aralarındaki bağıntıyı yazınız.

Çözüm:
c1 x(1) + c2 x(2) + c3 x(3) + c4 x(4) = 0
dan
c1 − c2 − 2c3 − 3c4 = 0,
2c1 + 0c2 − c3 + 0c4 = 0,
2c1 + 3c2 c3 − c4 = 0,
3c1 + c2 + 0c3 + 3c4 = 0,
olup katsayılar matrisi yazılırsa,
 
1 −1 −2 −3
 2 0 −1 0 
 
 2 3 1 −1 
3 1 0 3

olup
det |A| = 0 6= 0
dan A matrisinin singüler bir matris olmasından dolayı vektörler lineer bağımlıdır.
Şimdi aralarındaki bağıntıyı bulmak için sistemi çözelim. Böyle bir homojen sis-
temin aşikar çözümüne ek olarak sonsuz çözümü vardır. Gerekli satır işlemleri
yapılırsa, sistem
c3 + c4 = 0,
3
c2 + c3 + 3c4 = 0,
2
c1 − c2 − 2c3 − 3c4 = 0,

120
elde edilirki buradan da
c3 = −4c4 , c2 = 3c4
olur. c4 = −1 için c3 = 4 ve c2 = −3 olarak elde edilirse c1 = 2 bulunur. Bu
değerler için bağıntımız

2x(1) − 3x(2) + 4x(3) − x(4) = 0

şeklinde yazılır.
82

82
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

121
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.3. Lineer Cebirsel Denklem Sistemleri , Lineer Bağımsızlık,


Özdeğerler ve Özvektörler

Problem 15: µ ¶
5 −1
A=
3 1
matrisinin özdeğerlerini ve özdeğerlere karşılık gelen özvektörlerini bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 denklemi kullanılırsa,


µ ¶
5 − λ −1
det(A − λI) = det =0
3 1−λ

dan
λ2 − 6λ + 8 = 0
elde edilirki buradan
λ1 = 2, λ2 = 4
olarak özdeğerler bulunur.
µ ¶
(1) x1
λ1 = 2 ve x = ifadeleri
x2

(A − λI)x(1) = 0

denkleminde yerine yazılırsa,


µ ¶µ ¶ µ ¶
3 −1 x1 0
=
3 −1 x2 0

olur. Buradan, 3x1 = x2 olurki λ1 = 2 özdeğerine karşılık gelen x(1) özvektörü


µ ¶
(1) x1
x =
3x1

olup x1 = 1 için µ ¶
(1) 1
x =
3
şeklinde yazılır.

122
µ ¶
x1
Benzer olarak, λ2 = 4 ve x(2) = ifadeleri (A − λI)x(2) = 0 denkle-
x2
minde yerine yazılırsa,
µ ¶µ ¶ µ ¶
1 −1 x1 0
=
3 −3 x2 0

olur. Buradan da, x1 = x2 olur ki λ2 = 4 özdeğerine karşılık gelen x(2) özvektörü


µ ¶
(2) x1
x =
x1
µ ¶
(2) 1
olup x1 = 1 için x = şeklinde yazılır.
1
83

83
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

123
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.3. Lineer Cebirsel Denklem Sistemleri , Lineer Bağımsızlık,


Özdeğerler ve Özvektörler

Problem 21:  
1 0 0
A =  2 1 −2 
3 2 1
matrisinin özdeğerlerini ve özdeğerlere karşılık gelen özvektörlerini bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 denkleminden,


 
1−λ 0 0
det(A − λI) = det  2 1 − λ −2  = 0
3 2 1−λ

dan
(1 − λ)((1 − λ)2 + 4) = 0
elde edilir ki buradan
λ1 = 1, λ3,4 = 1 ± 2i
olarak özdeğerler bulunur.
 
x1
λ = 2 ve x(1) =  x2  ifadeleri (A−λI)x(1) = 0 denkleminde yerine yazılırsa,
x3
    
0 0 0 x1 0
 2 0 −2   x2  =  0 
3 2 0 x3 0

olur. Buradan,
2x1 − 2x3 = 0, 3x1 + 2x2 = 0
olup x2 keyfi olmak üzere x1 = x3 = − 23 x2 elde edilir.

Böylece, λ = 2 ye karşılk gelen özvektör,


 2 
− 3 x2
x(1) =  x2 
− 32 x2

124
olur. x2 = −3 içinse,  
2
x(1) =  −3 
2
olarak elde edilir.
 
x1
Benzer olarak λ = 1 + 2i ve x(2) =  x2  ifadeleri (A − λI)x(2) = 0 denkle-
x3
minde yerine yazılırsa,
    
−2i 0 0 x1 0
 2 −2i −2   x2  =  0 
3 2 −2i x3 0

olur. Buradan,

−2ix1 = 0, 2x1 − 2ix2 − 2x3 = 0, 3x1 + 2x2 − 2ix3 = 0

olup x2 keyfi olmak üzere x1 = 0, x3 = −ix2 elde edilir.

Böylece, λ = 1 + 2i ye karşılk gelen özvektör,


 
0
x(2) =  x2 
−ix2

olur. x2 = 1 içinse,  
0
x(2) = 1 
−i
olarak elde edilir.

x(3) vektörü ise x(2) vektörünün kompleks eşleniği olup x2 = 1 için,


 
0
(3)
x =  1 
i

olarak yazılır.
84

84
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

125
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.4. Birinci mertebeden denklem sistemleri için temel teori


µ ¶ µ 2 ¶
(1) t (2) t
Problem 6: x (t) = ve x (t) = vektörleri için wronskian
1 2t
hesaplayıp lineer bağımsızlık için gerekli şartı bulunuz.

Çözüm: µ ¶
(1) (2) t t2
W (x , x ) = det = 2t2 − t2 = t2
1 2t
olarak basitce görülür. Bilindiği üzere determinantın sıfırdan farklı olması du-
rumda lineer bağımsızlık sözkonusudur. W (x(1) , x(2) ) = t2 ifadesinin sıfırdan
farklı olabilmesi için t 6= 0 olması gerekir. Bu durumda bu vektörlerin lineer
bağımsızlığı için şartımız elde edilmiş olur.

¶ µ µ t ¶
(1) t2 (2) e
Problem 7: x (t) = ve x (t) = için wronskian hesaplayıp
2t et
lineer bağımsızlık için gerekli şartı bulunuz.

Çözüm: µ ¶
(1) (2) t2 et
W (x , x ) = det = et (t2 − 2t)
2t et
olarak basitce elde edilir. W (x(1) , x(2) ) = et (t − 2)t ifadesinin sıfırdan farklı
olması lineer bağımsızlığı gerektireceğinden, lineer bağımsızlık için şartımı t 6= 0
ve t 6= 2 olmasıdır.
85

85
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

126
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.5. Sabit katsayılı lineer homojen denklem sistemleri

Problem 2: µ ¶
0 1 −2
x = x
3 −4
ile verilen denklem sisteminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: Aslında bu sistem normal formda

x01 = x1 − x2 , x02 = 3x1 − 4x2

sisteminin matrisiyel formda yazılışıdır. Problemin çözümü için öncelikle ma-


trisi A matrisi ile isimlendirip A matrisinin özdeğerlerini bulalım. Bundan
sonra matrislere yazılmasa da A matrisi olarak isimlendirelim. det(A − λI) = 0
dan, µ ¶
1−λ −2
det =0
3 −4 − λ
yazılırsa karakteristlik denklem

λ2 + 3λ + 2 = 0

dan özdeğerler
λ1 = −1, λ2 = −2
olarak bulunur. Şimdi bu özdeğelere karşılık gelen özvektörleri bulalım.

(A − µ
λI)x ¶= 0 denkleminde sırasıyla özdeğerleri yazalım. Ayrıca burada
x1
x = şeklinde bir vektör ve 0 ise sıfır vektörüdür. λ = −1 için
x2
(A − λI)x = 0 denklemi kullanılırsa,
µ ¶µ ¶ µ ¶
2 −2 x1 0
=
3 −3 x2 0

dan 2x1 − 2x2 = 0 olup buradan x1 = x2 yazılırsa, λ = −1 özdeğerine karşılık


gelen özvektör, µ ¶
(1) x1
x =
x1
olup x1 = 1 için, µ ¶
(1) 1
x =
1

127
olarak yazılır.

λ = −2 için ise (A − λI)x = 0 denklemi,


µ ¶µ ¶ µ ¶
3 −2 x1 0
=
3 −2 x2 0

olurki buradan 3x1 − 2x2 = 0 olup x1 = 32 x2 olarak çözülür. O halde λ = −2


özdeğerine karşılık gelen özvektör,
µ 2 ¶
(2) x
3 2
x =
x2

olup x2 = 3 için, µ ¶
(2) 2
x =
3
olarak elde edilir. Kısacası, λ = −1 özdeğeri için
µ ¶
(1) 1
x =
1

özvektörü, λ = −2 özdeğeri için se


µ ¶
(2) 2
x =
3

özvektörü bulundu. Bu durmuda sistemin genel çözümü


µ ¶ µ ¶
1 −t 2
x = c1 e + c2 e−2t
1 3

olarak yazılabilir.
86

86
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

128
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.5. Sabit katsayılı lineer homojen denklem sistemleri

Problem 4: µ ¶
0 1 1
x = x
4 −2
ile verilen denklem sisteminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
1−λ 1
det =0
4 −2 − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ2 + λ − 6 = 0

olup özdeğerler
λ1 = 2, λ2 = −3
olarak bulunur. Şimdi bu özdeğelere karşılık gelen özvektörleri bulalım. (A −
λI)x = 0 denkleminde sırasıyla özdeğerleri yazalım.

λ = 2 için (A − λI)x = 0 denklemi kullanılırsa,


µ ¶µ ¶ µ ¶
−1 1 x1 0
=
4 −4 x2 0

dan −x1 + x2 = 0 olup buradan x1 = x2 yazılırsa, λ = 2 özdeğerine karşılık


gelen özvektör, µ ¶
(1) x1
x =
x1
olup x1 = 1 için, µ ¶
(1) 1
x =
1
olarak yazılır.

λ = −3 için ise (A − λI)x = 0 denklemi,


µ ¶µ ¶ µ ¶
4 1 x1 0
=
4 1 x2 0

129
olurki buradan 4x1 + x2 = 0 olup x2 = −4x1 olarak çözülür. O halde λ = −3
özdeğerine karşılık gelen özvektör,
µ ¶
(2) x1
x =
−4x1

olup x1 = 1 için, µ ¶
(2) 1
x =
−4
olarak elde edilir. Böylece sistemin genel çözümü,
µ ¶ µ ¶
1 −3t 1
x = c1 e + c2 e2t
−4 1

olarak bulunmuş olur.


87

87
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

130
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.5. Sabit katsayılı lineer homojen denklem sistemleri

Problem 10: µ ¶
0 2 2+i
x = x
−1 −1 − i
ile verilen denklem sisteminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
2−λ 2+i
det =0
−1 −1 − i − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ2 + (i − 1)λ − i = 0

olup özdeğerler
λ1 = 1, λ2 = −i
olarak bulunur. Şimdi bu özdeğelere karşılık gelen özvektörleri bulalım. (A −
λI)x = 0 denkleminde sırasıyla özdeğerleri yazalım.

λ = 1 için (A − λI)x = 0 denklemi kullanılırsa,


µ ¶µ ¶ µ ¶
1 2+i x1 0
=
−1 −2 − i x2 0

dan x1 + (2 + i)x2 = 0 olup buradan x1 = −(2 + i)x2 yazılırsa, λ = 1 özdeğerine


karşılık gelen özvektör, µ ¶
(1) −(2 + i)x2
x =
x2
olup x2 = −1 için, µ ¶
(1) 2+i
x =
−1
olarak yazılır.

λ = −i için ise (A − λI)x = 0 denklemi,


µ ¶µ ¶ µ ¶
2+i 2+i x1 0
=
−1 −1 x2 0

131
olurki buradan −x1 − x2 = 0 olup x1 = −x2 olarak çözülür. O halde λ = −i
özdeğerine karşılık gelen özvektör,
µ ¶
(2) −x2
x =
x2

olup x2 = −1 için, µ ¶
(2) 1
x =
−1
olarak elde edilir. Böylece sistemin genel çözümü,
µ ¶ µ ¶
2+i t 1
x = c1 e + c2 e−it
−1 −1

olarak bulunmuş olur.


88

88
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

132
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.5. Sabit katsayılı lineer homojen denklem sistemleri

Problem 14:  
1 −1 4
x0 =  3 2 −1  x
2 1 −1
ile verilen denklem sisteminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


 
1 − λ −1 4
det  3 2−λ −1  = 0
2 1 −1 − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

−λ3 + 2λ2 + 5λ − 6 = 0

buda
(λ − 1)(λ + 2)(λ − 3) = 0
olup özdeğerler
λ1 = 1, λ2 = −2, λ3 = 3
olarak bulunur. Şimdi bu özdeğelere karşılık gelen özvektörleri bulalım.

λ = 1 için (A − λI)x = 0 denklemi kullanılırsa,


    
0 −1 4 x1 0
 3 1 −1   x2  =  0 
2 1 −2 x3 0

dan
−x2 + 4x3 = 0, 3x1 + x2 − x3 = 0, x 1 + x3 = 0
olup buradan x3 keyfi olmak üzere x1 = −x3 , x2 = 4x3 olarak çözülür. Bu
durumda, λ = 1 özdeğerine karşılık gelen özvektör,
 
−x3
x(1) =  4x3 
x3

133
olup x3 = −1 için,  
1
x(1) =  −4 
−1
olarak yazılır.

λ = −2 için (A − λI)x = 0 denklemi kullanılırsa,


    
3 −1 4 x1 0
 3 4 −1   x2  =  0 
2 1 1 x3 0

dan

3x1 − x2 + 4x3 = 0, 3x1 + 4x2 − x3 = 0, 2x1 + x2 + x3 = 0

olup buradan x3 keyfi olmak üzere x1 = −x3 , x2 = x3 olarak çözülür. Bu


durumda, λ = −2 özdeğerine karşılık gelen özvektör,
 
−x3
x(2) =  x3 
x3

olup x3 = −1 için,  
1
x(2) =  −1 
−1
olarak elde edilir.

Son olarak, λ = 3 için (A − λI)x = 0 denklemi kullanılırsa,


    
−2 −1 4 x1 0
 3 −1 −1   x2  =  0 
2 1 −4 x3 0

dan

−2x1 − x2 + 4x3 = 0, 3x1 − x2 − x3 = 0, 2x1 + x2 − 4x3 = 0

olup buradan x1 keyfi olmak üzere x2 = 2x1 , x3 = x1 olarak çözülür. Bu


durumda, λ = 3 özdeğerine karşılık gelen özvektör,
 
x1
x(3) =  2x1 
x1

134
olup x1 = 1 için,  
1
x(3) = 2 
−1
olarak elde edilir.

Böylece sistemin genel çözümü,


     
1 1 1
x = c1  −4  et + c2  −1  e−2t + c3  2  e3t
−1 −1 −1

olarak bulunur.
89

89
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

135
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.5. Sabit katsayılı lineer homojen denklem sistemleri

Problem 16: µ ¶ µ ¶
0 −2 1 1
x = x; x(0) =
−5 4 3
şeklinde verilen başlangıç değer problemini çözünüz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
−2 − λ 1
det =0
−5 4−λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ2 − 2λ − 3 = 0

olup özdeğerler
λ1 = −1, λ2 = 3
olarak bulunur. Şimdi bu özdeğelere karşılık gelen özvektörleri bulalım. (A −
λI)x = 0 denkleminde sırasıyla özdeğerleri yazalım.

λ = −1 için (A − λI)x = 0 denklemi kullanılırsa,


µ ¶µ ¶ µ ¶
−1 1 x1 0
=
−5 5 x2 0

dan −x1 + x2 = 0 olup buradan x1 = x2 yazılırsa, λ = −1 özdeğerine karşılık


gelen özvektör, µ ¶
(1) x1
x =
x1
olup x1 = 1 için, µ ¶
(1) 1
x =
1
olarak yazılır.

λ = 3 için ise (A − λI)x = 0 denklemi,


µ ¶µ ¶ µ ¶
−5 1 x1 0
=
−5 1 x2 0

136
olurki buradan −5x1 + x2 = 0 olup x2 = 5x1 olarak çözülür. O halde λ = 3
özdeğerine karşılık gelen özvektör,
µ ¶
(2) x1
x =
5x1

olup x1 = 1 için, µ ¶
(2) 1
x =
5
olarak elde edilir. Böylece sistemin genel çözümü,
µ ¶ µ ¶
1 −t 1
x = c1 e + c2 e3t
1 5

olarak bulunmuş olur.

Buradan,
c1 e−t + c2 e−3t , c1 e−t + 5c2 e−3t
olup başlangıç şartlarını kullanalım. x(0) = 1 başlangıç şartı için birinci den-
klemden,
c1 + c2 = 1
, x(0) = 3 başlangıç şartı için ikinci denklemden,

c1 + 5c2 = 3

elde edilip
1
c1 = c2 =
2
olarak bulunup genel çözümde yerine yazılırsa verilen başlangıç şartlarını sağlayan
sistemin çözümü, µ ¶ µ ¶
1 1 −t 1 1
x= e + e3t
2 1 2 5
şeklinde elde edilir.
90

90
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

137
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.6. Komleks özdeğerler

Problem 1: µ ¶
0 3 −2
x = x
4 −1
ile verilen diferansiyel denklem sisteminin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
3−λ −2
det =0
4 −1 − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ2 − 2λ + 5 = 0

olup özdeğerler
λ1,2 = 1 ± 2i
olarak elde edilir. Özvektörler için, (A − λI)x = 0 denklemini kullanalım.

λ = 1 + 2i için,
µ ¶µ ¶ µ ¶
2 − 2i −2 x1 0
=
4 −2 − 2i x2 0

dan (2 − 2i)x1 − 2x2 = 0 olup buradan x2 = (1 − i)x1 çözülür ki , λ = 1 + 2i


özdeğerine karşılık gelen özvektör,
µ ¶
(1) x1
x =
(1 − i)x1

olup x1 = 1 için, µ ¶
(1) 1
x =
1−i
olarak yazılır.

Bu durumda, µ ¶
(1) 1
x (t) = e(1+2i)t
1−i

138
elde edilir. Bu ifadeyi biraz düzenleyelim.
µ ¶ µ ¶
(1) 1 t t cos 2t + i sin 2t
x (t) = e (cos 2t+i sin 2t) = e
1−i cos 2t + sin 2t + i(sin 2t − cos 2t)
µ ¶ µ ¶
t cos 2t t i sin 2t
=e + ie
cos 2t + sin 2t) sin 2t − cos 2t
olurki buradan genel çözüm
µ ¶ µ ¶
t cos 2t t sin 2t
x(t) = c1 e + c2 e
cos 2t + sin 2t) sin 2t − cos 2t

olarak yazılır.
91

91
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

139
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.6. Komleks özdeğerler

Problem 7:  
1 0 0
x0 =  2 1 −2  x
3 2 1
denklemi ile verilen diferansiyel denklem sisteminin çözümünü bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


 
1−λ 0 0
det  2 1 − λ −2  = 0
3 2 1−λ

yazılırsa karakteristlik denklem

(1 − λ)(λ2 − 2λ + 5) = 0

buradan
λ1 = 1, λ2,3 = 1 ± 2i
olarak bulunur.

λ = 1 için (A − λI)x = 0 denklemi kullanılırsa,


    
0 0 0 x1 0
 2 0 −2   x2  =  0 
3 2 0 x3 0

dan
2x1 − 2x3 = 0, 3x1 + x2 = 0
olup buradan x1 keyfi olmak üzere x2 = − 32 x1 , x3 = x1 olarak çözülür. Bu
durumda, λ = 1 özdeğerine karşılık gelen özvektör,
 
x1
x(1) =  − 32 x1 
x1

olup x1 = 2 için,  
2
x(1) =  −3 
2

140
olarak yazılırsa birinci çözüm formumuz,
 
2
x(1) (t) = c1  −3  et (1)
2

olarak bulunmuş olur.

λ = 1 + 2i için (A − λI)x = 0 denkleminden,


    
−2i 0 0 x1 0
 2 −2i −2   x2  =  0 
3 2 −2i x3 0

dan x2 keyfi olmak üzere

x1 = 0, x3 = −ix2 = 0

olarak çözülür. Bu durumda, λ = 1 + 2i özdeğerine karşılık gelen özvektör,


 
0
x(2) =  x2 
−ix2

olup x2 = 1 için,  
0
x(2) = 1 
−i
olarak elde edilir.

Böylece,
   
0 0
x(2) (t) =  1  e(1+2i)t =  1  et (cos 2t + i sin 2t)
−i −i

olurki gerekli düzenlemeler yapılırsa,


   
0 0
x(2) (t) = et  cos 2t  + iet  sin 2t 
sin 2t − cos 2t

elde edilir ve genel çözümde


   
0 0
c2  cos 2t  et + c3  sin 2t  et (2)
sin 2t − cos 2t

141
şeklinde yerini alır. (1) ve (2) numaralı denklemler ile verilen diferansiyel den-
klemin genel çözümü,
     
2 0 0
c1  −3  et + c2  cos 2t  et + c3  sin 2t  et
2 sin 2t − cos 2t

olarak yazılır.
92

92
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

142
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.6. Komleks özdeğerler

Problem 9: µ ¶ µ ¶
0 1 −5 1
x = x, x(0) =
1 −3 1
ile verilen başlangıç değer probleminin çözümünü bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
1−λ −5
det =0
1 −3 − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ+ 2λ + 2 = 0

olup özdeğerler
λ1,2 = −1 ± i
olarak elde edilir. Özvektörler için, (A − λI)x = 0 denklemini kullanalım.

λ = −1 + i için,
µ ¶µ ¶ µ ¶
2−i −5 x1 0
=
1 −2 − 2i x2 0

dan x1 − (2 + 2i)x2 = 0 olup buradan x1 = (2 + 2i)x2 çözülür ki , λ = −1 + i


özdeğerine karşılık gelen özvektör,
µ ¶
(1) (2 + 2i)x2
x =
x2
µ ¶
(1) 2 + 2i
olup x2 = 1 için, x = olarak yazılır.
1
Bu durumda, µ ¶
(1) 2 + 2i
x (t) = e(−1+i)t
1
elde edilir. Buradan,
µ ¶
(1) 2+i
x (t) = e−t (cos t + i sin t)
1

143
olurki buradan genel çözüm
µ ¶ µ ¶
−t 2 cos t − sin t −t 2 sin t + cos t
x(t) = c1 e + c2 e
cos t) sin t

elde edilir.

Başlangıç şarları kullanılırsa, t = 0 için


µ ¶ µ ¶ µ ¶
1 2 1
x(0) = = c1 + c2
1 1) 0

dan
2c1 + c2 = 1, c1 + c2 = 0
olurki buradan c1 = 1 ve c2 = −1 bulunup yerlerine yazılırsa,
µ ¶ µ ¶
−t 2 cos t − sin t −t 2 sin t + cos t
x(t) = e −e
cos t) sin t

olur. Gerekli düzenlemeler yapılırsa, verilen başlangıç şartlarını sağlayan çözüm,


µ ¶
−t cos t − 3 sin t
x(t) = e
cos t − sin t)

olarak elde edilir.


93

93
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

144
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.7. Katlı özdeğerler

Problem 1: µ ¶
0 3 −4
x = x
1 −1
ile verilen sistemin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
3−λ −1
det =0
1 −1 − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ2 − 2λ + 1 = 0

olup özdeğerler
λ1,2 = 1
olarak elde edilir.

λ = 1 için , µ ¶µ ¶ µ ¶
2 −4 x1 0
=
1 −2 x2 0
dan x1 − 2x2 = 0 olup buradan x1 = 2x2 olur ki, λ = 1 özdeğerine karşılık gelen
özvektör, µ ¶
(1) 2x2
x =
x2
olup x2 = 1 için, µ ¶
(1) 2
x =
1
elde edilirse bu özvektöre karşılık gelen çözüm,
µ ¶
(1) 2
x (t) = c1 et
1

dir. Özdeğerimiz çakışık olduğundan ikinci çözüm ,

(A − 1.I)η = x(1)

145
denklemini sağlayacak η vektörü olacaktır. Bu durumda,
µ ¶µ ¶ µ ¶
2 −4 η1 2
=
1 −2 η2 1

den
2η1 − 4η2 = 2, η1 − 2η2 = 1
olup buradan η1 = 1 + η2 olur ki, keyfi bir k için η2 = k denirse η1 = 1 + 2k
elde edilir. Böylece,
µ ¶ µ ¶ µ ¶
1 + 2k 1 2
η= = +k
k 0 1

elde edilir. Buradan da ikinci çözüm,


·µ ¶ µ ¶ ¸
(2) 2 t 1
x (t) = c2 te + et
1 0

olarak elde edilir. Son olarak verilen sistemin genel çözümü de,
µ ¶ ·µ ¶ µ ¶ ¸
2 t 2 t 1
x = c1 e + c2 te + et
1 1 0

olarak bulunmuş olur.


94

94
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

146
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.7. Katlı özdeğerler

Problem 3: µ ¶
0 − 32 1
x = x
− 14 − 12
ile verilen sistemin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


µ 3 ¶
−2 − λ 1
det =0
− 41 − 12 − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ2 + 2λ + 1 = 0

olup özdeğerler
λ1,2 = −1
olarak elde edilir.

λ = −1 için , µ ¶µ ¶ µ ¶
− 12 1 x1 0
=
− 41 21 x2 0
dan − 12 x1 + x2 = 0 olup buradan x1 = 2x2 olur ki, λ = −1 özdeğerine karşılık
gelen özvektör, µ ¶
(1) 2x2
x =
x2
olup x2 = 1 için, µ ¶
(1) 2
x =
1
elde edilirse bu özvektöre karşılık gelen çözüm de,
µ ¶
(1) 2
x (t) = c1 e−t
1

olur. Özdeğerimiz çakışık olduğundan yulardaki örnekte olduğu gibi ikinci


çözüm ,
(A − (−1.I))η = x(1)

147
denklemini sağlayacak η vektörü olacaktır. Bu durumda,
µ 1 ¶µ ¶ µ ¶
−2 1 η1 2
=
− 41 12 η2 1

den
1 1 1
− η1 + η2 = 2, − η1 + η2 = 1
2 4 2
1
olup buradan η2 = 2 + 2 η1 olur ki, keyfi bir k için η1 = 2k seçilirse η2 = 2 + k
elde edilir. Böylece,
µ ¶ µ ¶ µ ¶
2k 0 2
η= = +k
2+k 2 1

elde edilir. Buradan da ikinci çözüm,


·µ ¶ µ ¶ ¸
(2) 0 −t 2 −t
x (t) = c2 e + te
2 1

olarak elde edilir. Son olarak verilen sistemin genel çözümü de,
µ ¶ ·µ ¶ µ ¶ ¸
2 −t 2 −t 0
x = c1 e + c2 te + e−t
1 1 2

olarak bulunmuş olur.


95

95
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

148
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.7. Katlı özdeğerler

Problem 5:  
1 1 1
x0 =  2 1 −1  x
0 −1 1
ile verilen diferansiyel denklem sisteminin çözümünü bulunuz.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


 
1−λ 1 1
det  2 1 − λ −1  = 0
0 −1 1 − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

(λ + 1)(λ − 2)2 = 0

olup özdeğerler
λ1 = −1, λ2,3 = 2
olarak bulunur. Şimdi bu özdeğerlere karşılık gelen özvektörleri bulalım.

λ = −1 için (A − λI)x = 0 denkleminden,


    
2 1 1 x1 0
 2 2 −1   x2  =  0 
0 −1 2 x3 0

dan
2x1 + x2 + x3 = 0, 2x1 + 2x2 − x3 = 0, −x2 + 2x3 = 0
olup buradan x3 keyfi olmak üzere x1 = − 32 x3 ,
x2 = 2x3 olarak çözülür. Bu
durumda, λ = −1 özdeğerine karşılık gelen özvektör,
 3 
− 2 x3
(1)
x =  2x3 
x3

olup x3 = 2 için,  
−3
x(1) = 4 
2

149
olarak yazılır. Böylece,
 
−3
x(1) (t) = c1 e−t  4 
2

olarak yazılır.

λ = 2 için,     
−1 1 1 x1 0
 2 −1 −1   x2  =  0 
0 −1 −1 x3 0
dan
−x1 + x2 + x3 = 0, 2x1 − x2 − x3 = 0, −x2 − x3 = 0
olup buradan x1 = 0 olup x3 = −x2 olarak çözülür. Bu durumda, λ = 2
özdeğerine karşılık gelen özvektör,
 
0
x(2) =  x2 
−x2

olup x2 = 1 için,  
0
x(2) = 1 
−1
olarak elde edilir. Böylece,
 
0
x(2) (t) = c2 e2t  1 
−1

olarak yazılır.

Üçüncü özdeğer ikinci özdeğerle aynı olduğundan üçüncü çözüm,

(A − 2.I)η = x(2)

denklemini sağlayacak η vektörü olacaktır. Bu durumda,


    
−1 1 1 η1 0
 2 −1 −1   η2  =  1 
0 −1 −1 η3 −1

olup
−η1 + η2 + η3 = 0, 2η1 − η2 − η3 = 1, −η2 − η3 = −1

150
elde edilir. Buradan,
η1 = 1, η2 = 1 − η3
olarak çözülürse η3 = 1 için η2 = 0 olarak bulunursa
 
1
η=  0 
1

olarak elde edilir. Üçüncü çözüm buna ilaveten ikinci çözümün t katınıda
içereceğinden, Böylece,
    
0 1
x(3) (t) = c3  1  te2t +  0  e2t 
−1 1

olarak yazılabilir.

Böylece verilen sistemin genel çözümü,


       
−3 0 0 1
x(t) = c1  4  e−t + c2  1  e2t + c3  1  t +  0  e2t
2 −1 −1 1

şeklinde ifade edilebilir.


96

96
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

151
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.8. Esas matrisler

Problem 1: µ ¶
0 3 −2
x = x
2 −2
verilen sistemin esas matrisi ϕ(t) nin ϕ(0) = I şartını sağlayan çözümünü
yazınız.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
3−λ −2
det =0
2 −2 − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ2 − λ − 2 = 0

olup özdeğerler
λ1 = −1, λ2 = 2
olarak bulunur. Şimdi bu özdeğelere karşılık gelen özvektörleri bulalım. (A −
λI)x = 0 denkleminde sırasıyla özdeğerleri yazalım.

λ = −1 için , µ ¶µ ¶ µ ¶
4 −2 x1 0
=
2 −1 x2 0
dan 2x1 − x2 = 0 olup buradan x2 = x1 olur ki, λ = −1 özdeğerine karşılık
gelen özvektör, µ ¶
(1) x1
x =
2x1
olup x1 = 1 için, µ ¶
(1) 1
x =
2
elde edilir.

λ = 2 için ise, µ ¶µ ¶ µ ¶
1 −2 x1 0
=
2 −4 x2 0

152
olup buradan x1 − 2x2 = 0 ve böylece x1 = 2x2 olarak çözülür. O halde λ = 2
özdeğerine karşılık gelen özvektör,
µ ¶
(2) 2x2
x =
x2

olup x2 = 1 için, µ ¶
(2) 2
x =
1
olarak elde edilir. Böylece sistemin genel çözümü,
µ ¶ µ ¶
1 −t 2
x = c1 e + c2 e2t
2 1

olarak bulunmuş olur.

Buradan, birinci başlangıç şartı için,


µ ¶ µ ¶ µ ¶
(1) 1 1 2
x (0) = = c1 + c2
0 2 1

olup,
c1 + 2c2 = 1, 2c1 + c2 = 0
denklemlerinden
1 2
c1 = − , c2 =
3 3
olarak elde edilir. O halde birinci başlangıç şartını sağlayan çözüm,
µ ¶ µ ¶ µ 1 −t 4 2t ¶
(1) 1 1 −t 2 2 2t −3e + 3e
x (t) = − e + e =
3 2 3 1 − 32 e−t + 23 e2t

şeklinde elde edilir.

İkinci başlangıç şartı için,


µ ¶ µ ¶ µ ¶
(2) 0 1 2
x (0) = = c1 + c2
1 2 1

olup,
c1 + 2c2 = 0, 2c1 + c2 = 1
denklemlerinden
2 1
c1 = , c2 = −
3 3
olarak elde edilir. Bu durumda ikinci başlangıç şartını sağlayan çözüm,
µ ¶ µ ¶ µ 2 −t 2 2t ¶
(1) 2 1 −t 1 2 2t e − 3e
x (t) = e − e = 3
4 −t
3 2 3 1 3
e − 13 e2t

153
olarak bulunur.

Böylece, başlangıç şartlarını sağlayan çözümler için esas matris bu çözümlerin


birer kolon olarak yazılmasıyla aşağıdaki şekilde elde edilir.
µ 1 −t 4 2t 2 −t 2 2t ¶
−3e + 3e e − 3e
ψ= 2 −t
3
2 2t 4 −t .
−3e + 3e 3
e − 13 e2t

97

97
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

154
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.8. Esas matrisler

Problem 7: µ ¶
0 5 −1
x = x
3 1
verilen sistemin esas matrisi ϕ(t) nin ϕ(0) = I şartını sağlayan çözümünü
yazınız.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
5 − λ −1
det =0
3 1−λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ2 − 6λ + 8 = 0

olup özdeğerler
λ1 = 2, λ2 = 4
olarak bulunur. Şimdi bu özdeğelere karşılık gelen özvektörleri bulalım. (A −
λI)x = 0 denkleminde sırasıyla özdeğerleri yazalım.

λ = 2 için , µ ¶µ ¶ µ ¶
3 −1 x1 0
=
3 −1 x2 0
dan 3x1 − x2 = 0 olup buradan x2 = 3x1 olur ki, λ = 2 özdeğerine karşılık gelen
özvektör, µ ¶
(1) x1
x =
3x1
olup x1 = 1 için, µ ¶
(1) 1
x =
3
elde edilir.

λ = 4 için ise, µ ¶µ ¶ µ ¶
1 −1 x1 0
=
3 −3 x2 0

155
olup buradan x1 − x2 = 0 ve böylece x1 = x2 olarak çözülür. O halde λ = 4
özdeğerine karşılık gelen özvektör,
µ ¶
(2) x2
x =
x2

olup x2 = 1 için, µ ¶
(2) 1
x =
1
olarak elde edilir. Böylece sistemin genel çözümü,
µ ¶ µ ¶
1 2t 1
x = c1 e + c2 e4t
3 1

olarak bulunmuş olur.

Birinci başlangıç şartı için,


µ ¶ µ ¶ µ ¶
(1) 1 1 1
x (0) = = c1 + c2
0 3 1

olup,
c1 + c2 = 1, 3c1 + c2 = 0
denklemlerinden
1 3
c1 = − , c2 =
2 2
olarak elde edilir. O halde birinci başlangıç şartını sağlayan çözüm,
µ ¶ µ ¶ µ 1 2t 3 4t ¶
(1) 1 1 2t 3 1 4t −2e + 2e
x (t) = − e + e =
2 3 2 1 − 23 e2t + 32 e4t

şeklinde elde edilir.

İkinci başlangıç şartı için,


µ ¶ µ ¶ µ ¶
(2) 0 1 3
x (0) = = c1 + c2
1 3 1

olup,
c1 + c2 = 0, 3c1 + c2 = 1
denklemlerinden
1 1
c1 = , c2 = −
2 2
olarak elde edilir. Bu durumda ikinci başlangıç şartını sağlayan çözüm,
µ ¶ µ ¶ µ 1 2t 1 4t ¶
(1) 1 1 2t 1 1 4t e − 2e
x (t) = e − e = 2
3 2t
1 3 2 1 2
e − 12 e4t

156
olarak bulunur.

Böylece, başlangıç şartlarını sağlayan çözümler için esas matris aşağıdaki şekilde
yazılabilir. µ 1 2t 3 4t 1 2t 1 4t ¶
−2e + 2e e − 2e
ψ= 3 2t
2
3 4t 3 2t .
−2e + 2e 2
e − 12 e4t

98

98
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

157
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.8. Esas matrisler

Problem 9:  
1 1 1
x0 =  2 1 −1  x
−8 −5 −3
ile verilen sistemin esas matrisi ϕ(t) nin ϕ(0) = I şartını sağlayan çözümünü
yazınız.

Çözüm: det(A − λI) = 0 dan,


 
1−λ 1 1
det  2 1−λ −1  = 0
−8 −5 −3 − λ

yazılırsa karakteristlik denklem

λ3 + λ2 − 4λ − 4 = 0

buda
(λ + 1)(λ + 2)(λ − 2) = 0
olup özdeğerler
λ1 = −2, λ2 = −1, λ3 = 2
olarak bulunur. Şimdi bu özdeğelere karşılık gelen özvektörleri bulalım.

λ = −2 için (A − λI)x = 0 denkleminden,


    
3 1 1 x1 0
 2 3 −1   x2  =  0 
−8 −5 −1 x3 0

dan

3x1 + x2 + x3 = 0, 2x1 + 3x2 − x3 = 0, −8x1 − 5x2 − x3 = 0

olup buradan x2 keyfi olmak üzere x1 = − 54 x2 , x3 = 75 x2 olarak çözülür. Bu


durumda, λ = −2 özdeğerine karşılık gelen özvektör,
 4 
− 5 x2
x(1) =  x2 
7
x
5 2

158
olup x2 = 1 için,  
− 45
x(1) = 1 
7
5
olarak yazılır.

λ = −1 için,     
2 1 1 x1 0
 2 2 −1   x2  =  0 
−8 −5 −2 x3 0
dan

2x1 + x2 + x3 = 0, 2x1 + 2x2 − x3 = 0, −8x1 − 5x2 − 2x3 = 0

olup buradan x2 keyfi olmak üzere x1 = − 34 x2 , x3 = − 12 x2 olarak çözülür.


Bu durumda, λ = −2 özdeğerine karşılık gelen özvektör,
 3 
− 4 x2
(2)
x =  x2 
− 21 x2
olup x2 = 1 için,  
− 34
x(2) = 1 
− 12
olarak elde edilir.

Son olarak, λ = 2 için,


    
−1 1 1 x1 0
 2 −1 −1   x2  =  0 
−8 −5 −5 x3 0
dan

−x1 + x2 + x3 = 0, 2x1 − x2 − x3 = 0, −8x1 − 5x2 − 5x3 = 0

olup buradan x1 = 0 x2 = −x3 olarak çözülür. Bu durumda, λ = 2 özdeğerine


karşılık gelen özvektör,  
0
x(3) =  −x3 
x3
olup x3 = 1 için,  
0
x(3) =  −1 
1

159
olarak elde edilir.

Böylece sistemin genel çözümü,


 4   3   
−5 −4 0
x = c1  1  e−2t + c2  1  e−t + c3  −1  e2t
7
5
− 12 1

olarak bulunur.

Şimdi verilen başlangıç şartlarını kullanalım. Birinci başlangıç şartı için,


   4   3   
1 −5 −4 0
x(1) (0) =  0  = c1  1  + c2  1  + c3  −1 
7
0 5
− 21 1

olup buradan,
4 3
− c1 − c2 = 1,
5 4
c1 + c2 − c3 = 0,
7 1
c1 − c2 + c3 = 0,
5 2
dan çözümler yapılırsa,
5 3
c1 = , c2 = −4, c3 = −
2 2
olarak elde edilir. Bu durumda
 4   3     
−5 −4 0 −2e−2t + 3e−t
5 3
x(1) (t) =  1  e−2t −4  1  e−t −  −1  e2t =  25 e−2t − 4e−t + 32 e2t 
2 7 2
5
− 12 1 2
7 −2t
e + 2e−t − 23 e2t

olarak bulunur.

İkinci başlangıç şartı için,


   4   3   
0 −5 −4 0
x(2) (0) =  1  = c1  1  + c2  1  + c3  −1 
7
0 5
− 21 1

olup buradan,
4 3
− c1 − c2 = 0,
5 4
c1 + c2 − c3 = 0,
7 1
c1 − c2 + c3 = 0,
5 2

160
dan çözümler yapılırsa,
15 16 14
c1 = , c2 = − , c3 = −
13 13 13
olarak elde edilir. Bu durumda
 4   3     12 −2t

−5 −4 0 − 13 e + 12 e−t
15  16 14 13
x(2) (t) = 1  e−2t −  1  e−t −  −1  e2t =  15 −2t
13
e − 16 13
e−t + 14
13
e2t 
13 7 13 13
5
− 21 1 21 −2t
13
8 −t
e + 13 e − 13 e 14 2t

olarak bulunur.

Üçüncü başlangıç şartı için,


   4   3   
0 −5 −4 0
x(3) (0) =  0  = c1  1  + c2  1  + c3  −1 
7
1 5
− 21 1

olup buradan,
4 3
− c1 − c2 = 0,
5 4
c1 + c2 − c3 = 0,
7 1
c1 − c2 + c3 = 1,
5 2
dan çözümler yapılırsa,
5 11
c1 = , c2 = −4, c3 = −
4 4
olarak elde edilir. Bu durumda
 4   3     
−5 −4 0 −e−2t + 3e−t
5 11
x(3) (t) =  1  e−2t −4  1  e−t −  −1  e2t =  45 e−2t − 4e−t + 11
4
e2t 
4 7 4
5
− 12 1 7 −2t
4
e + 2e−t − 11 4
e2t

olarak bulunur.

Böylece, başlangıç şartlarını sağlayan çözümler için esas matris aşağıdaki şekilde
yazılabilir.
 12 −2t

−2e−2t + 3e−t − 13 e + 12 13
e−t
−e −2t
+ 3e −t

ψ =  52 e−2t − 4e−t + 23 e2t 15 13


16 −t
e−2t − 13 e + 14 13
e2t 54 e−2t − 4e−t + 114
e2t  .
7 −2t
2
e + 2e−t − 23 e2t 21 13
e−2t + 138 −t
e − 14 13
e2t 74 e−2t + 2e−t − 114
e2t

99

99
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

161
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.9. Homojen olmayan lineer sistemler

Problem 1: µ ¶ µ ¶
0 2 −1 et
x = x+
3 −2 t
şeklinde verilen diferansiyel denklemin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: Verilen sistemin homojen kısmının çözümü için,


µ ¶
0 2 −1
x = x
3 −2
ifadesini alalım. det(A − λI) = 0 dan,
µ ¶
2−λ −1
det =0
3 −2 − λ
olup karakteristlik denklem, λ2 − 1 = 0 ve böylece λ1 = 1, λ2 = −1 olarak
elde edilir.

λ1 = 1 özdeğerine karşılk gelen özvektör için (A − λI)x = 0 dan,


µ ¶µ ¶ µ ¶
1 −1 x1 0
=
3 −3 x2 0
olup x1 = x2 olarak çözülürse özdeğerimiz,
µ ¶
1 x2
x =
x2
olur ki x2 = 1 için µ ¶
1 1
x =
1
elde edilir.

Benzer olarak ikinci özdeğerimiz −1 için,


µ ¶µ ¶ µ ¶
3 −1 x1 0
=
3 −1 x2 0
olup 3x1 = x2 olarak çözülürse özdeğerimiz,
µ ¶
2 x1
x =
3x1

162
olur ki x1 = 1 için µ ¶
2 1
x =
3
elde edilir.

Bu durumda verilen sistemin homojen çözümü,


µ ¶ µ ¶
1 t 1
xh (t) = c1 e + c2 e−t
1 3

olarak yazılır.

Özel çözüm için öncelikle T matrisi özvektörler sütunlara yerleştirilmesi ile


oluşturulursa, µ ¶
1 1
T =
1 3
Buradan da, µ ¶
−1 1 3 −1
T =√
2 −1 1
olarak elde edilirse, µ ¶
1 0
D = T −1AT =
0 −1
olarak köşegenleştirme işlemi yapılmış olur. y 0 = Dy+T −1 y denkleminde yerine
yazılırsa, µ ¶ µ ¶
0 1 0 1 3et − t
y = y+√ −t
0 −1 2 −e + t
olup buradan,
1
y10 − y1 = (3et − t),
2
1
y20 + y2 = (−et + t),
2
şeklinde iki tane birinci mertebeden lineer denklem elde edilir. Bu denklemler
ikinci bölümde verdiğimiz metoda göre çözülürse,
3 1 1
y1 = tet + t + + c1 et ,
2 2 2
1 1 1
y2 = − et + t − + c2 e−t
4 2 2
olarak elde edilir ve x = T y de yerlerine yazılırsa,
µ ¶
y1 + y2
x = Ty =
y1 + 3y2

163
den, µ ¶
3 t
te + 12 t + 12 + c1 et − 14 et + 12 t − 12 + c2 e−t
x= 2
3 t
2
te + 21 t + 12 + c1 et − 34 et + 32 t − 23 + 3c2 e−t
Buradan da uygun düzenlemeler yapılırsa, verilen sistemin çözümü,
µ ¶ µ ¶ µ ¶ µ ¶ µ ¶ µ ¶
1 t 1 −t 3 1 t 1 1 t 1 0
x(t) = c1 e + c2 e + te − e + t−
1 3 2 1 4 3 2 1

olarak elde edilmiş olur.


100

100
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

164
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.9. Homojen olmayan lineer sistemler

Problem 4: µ ¶ µ ¶
0 1 1 e−2t
x = x+
4 −2 −2et
şeklinde verilen diferansiyel denklemin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: Denklemin özel çözümü için parametrelerin değişimi metodunu kul-


lanalım. Verilen sistemin homojen kısmının çözümü için,
µ ¶
0 1 1
x = x
4 −2

ifadesi alınırsa det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
1−λ 1
det =0
4 −2 − λ

olup karakteristlik denklem,

λ2 + λ − 6 = 0

olup ve böylece özdeğerler

λ1 = −3, λ2 = 2

olarak elde edilir.

λ1 = −3 özdeğerine karşılk gelen özvektör için (A − λI)x = 0 dan,


µ ¶µ ¶ µ ¶
4 1 x1 0
=
4 1 x2 0

olup 4x1 = −x2 olarak çözülürse özdeğerimiz,


µ ¶
1 x1
x =
−4x1

olur ki x1 = 1 için µ ¶
1 1
x =
−4

165
elde edilir.

Benzer olarak ikinci özdeğerimiz 2 için,


µ ¶µ ¶ µ ¶
−1 1 x1 0
=
4 −4 x2 0
olup x1 = x2 olarak çözülürse özdeğerimiz,
µ ¶
2 x2
x =
x2
olur ki x2 = 1 için µ ¶
2 1
x =
1
elde edilir.

Bu durumda verilen sistemin homojen çözümünün esas matrisi,


µ ¶
e−3t e2t
Ψ(t) =
−4e−3t e2t

olarak yazılabilir. x = Ψ(t)c(t) olmak üzere c(t), Ψ(t)c0 (t) = g(t) denklemini
sağlar. Yani, µ ¶µ 0 ¶ µ −2t ¶
e−3t e2t c1 (t) e
= .
−4e−3t e2t c02 (t) −2et
Buradan gerekli işlemler yapılırsa,
1
c01 (t) = (2e4t + et ),
5
1
c02 (t) = (4e−4t − 2e−t )
5
ifadeleri elde edilir. Her iki denklem içinde gerekli integral işlemi yapılırsa,
1 1
c1 (t) = ( e4t + et ) + k1 ,
5 2
1
c2 (t) = (−e−4t + 2e−t ) + k2
5
elde edilir. x(t) = Ψ(t)c(t) de yerine yazalım,
µ ¶ µ 1 4t 1 t ¶
e−3t e2t e + 5 e + k1
x(t) = 10 .
−4e−3t e2t − 15 e−4t + 25 e−t + k2
Buradan diferansiyel denklem sisteminin genel çözümü,
µ ¶ µ 1 t ¶
k1 e−3t + k2 e2t e
x(t) = −3t 2t + 2
−4k1 e + k2 e −e−2t

166
şeklinde yazılır. Son ifade düzenlenirse,
µ ¶ µ ¶ µ ¶ µ ¶
1 −3t 1 2t 0 −2t 1 1
x(t) = k1 e + k2 e − e + et
−4 1 1 2 0

elde edilir.
101

101
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

167
* Elemantary Differantial Equations and Boundary Value Problems,
(6.Basım), Boyce, E, DiPrima, C.

* 7. Birinci Mertebeden Lineer Denklem Sistemleri

* 7.9. Homojen olmayan lineer sistemler

Problem 7: µ ¶ µ ¶
0 1 1 2et
x = x+
4 1 −et
şeklinde verilen diferansiyel denklemin genel çözümünü bulunuz.

Çözüm: Denklemin özel çözümü için parametrelerin değişimi metodunu kul-


lanalım. Verilen sistemin homojen kısmının çözümü için,
µ ¶
0 1 1
x = x
4 1

ifadesi alınırsa det(A − λI) = 0 dan,


µ ¶
1−λ 1
det =0
4 1−λ

olup karakteristlik denklem,

λ2 − 2λ − 3 = 0

olup ve böylece özdeğerler

λ1 = 3, λ2 = −1

olarak elde edilir.

λ1 = 3 özdeğerine karşılk gelen özvektör için (A − λI)x = 0 dan,


µ ¶µ ¶ µ ¶
−2 1 x1 0
=
4 2 x2 0

olup 2x1 = x2 olarak çözülürse özdeğerimiz,


µ ¶
1 x1
x =
2x1

olur ki x1 = 1 için µ ¶
1 1
x =
2

168
elde edilir.

Benzer olarak ikinci özdeğerimiz −1 için,


µ ¶µ ¶ µ ¶
2 1 x1 0
=
4 2 x2 0
olup −2x1 = x2 olarak çözülürse özdeğerimiz,
µ ¶
2 x1
x =
−2x1
olur ki x1 = 1 için µ ¶
2 1
x =
−2
elde edilir.

Bu durumda verilen sistemin homojen çözümünün esas matrisi,


µ 3t ¶
e e−t
Ψ(t) =
2e3t −2e−t

olarak yazılabilir. x = Ψ(t)c(t) olmak üzere c(t), Ψ(t)c0 (t) = g(t) denklemini
sağlar. Yani, µ 3t ¶µ 0 ¶ µ ¶
e e−t c1 (t) 2et
= .
2e3t 2e−t c02 (t) −et
Buradan gerekli işlemler yapılırsa,
3
c01 (t) = e−2t ,
4
5
c02 (t) = e2t
4
ifadeleri elde edilir. Her iki denklem içinde gerekli integral işlemi yapılırsa,
3
c1 (t) = − e−2t + k1 ,
8
5
c2 (t) = e2t + k2
8
elde edilir. x(t) = Ψ(t)c(t) de yerine yazalım,
µ 3t ¶ µ 3 −2t ¶
e e−t − 8 e + k1
x(t) = 5 2t .
2e3t −2e−t 8
e + k2
Buradan diferansiyel denklem sisteminin genel çözümü,
µ −3 t ¶
e + k1 e3t + 58 et + k2 e−t
x(t) = 8
−3 t
4
e + 2k1 e3t − 54 et − 2k2 e−t

169
şeklinde yazılır. Son ifade düzenlenirse çözüm,
µ ¶ µ ¶ µ ¶
1 3t 1 −t 1 1
x(t) = k1 e + k2 e + et
2 −2 4 −8

elde edilir.
102

102
İ.T.Ü. Matematik Bölümü, Durmuş Dağhan

170

You might also like