You are on page 1of 27

DIOSES Y HÉROES

ANTOLOGÍA DE TEXTOS DE APOLODORO


para las

Pruebas de Acceso a la Universidad de Cantabria

2010-2011
Antología de Apolodoro Dioses y héroes 2

Abreviaturas

ac. acusativo
act. activo
aor. aoristo
C. Complemento
dat. dativo
fut. futuro
gen. genitivo
impf. imperfecto
ind. indicativo
inf. infinitivo
m. masculino
med. media
nom. nominativo
opt. optativo
part. participio
pas. pasivo
perf. perfecto
pl. plural
plpf. perfecto
pres. presente
sing. singular
subj. subjuntivo

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 3

I. DIOSES
TEXTO 1. Nacimiento de Atenea
Zeus deja encinta de una niña a Metis, pero, por temor a la profecía de Gea, decide devorar a la embarazada.

μίγνυται δὲ Ζεὺς Μήτιδι, μεταβαλλούσῃ εἰς πολλὰς ἰδέας ὑπὲρ τοῦ μὴ

συνελθεῖν, καὶ αὐτὴν γενομένην ἔγκυον καταπίνει, ἐπείπερ ἔλεγε Γῆ

γεννήσειν παῖδα μετὰ τὴν μέλλουσαν ἐξ αὐτῆς γεννᾶσθαι κόρην, ὃς οὐρανοῦ

δυνάστης γενήσεται. τοῦτο φοβηθεὶς1 κατέπιεν αὐτήν· ὡς δ΄ ὁ τῆς γενέσεως

ἐνέστη2 χρόνος, πλήξαντος αὐτοῦ τὴν κεφαλὴν πελέκει Προμηθέως ἢ

καθάπερ ἄλλοι λέγουσιν Ἡφαίστου, ἐκ κορυφῆς Ἀθηνᾶ σὺν ὅπλοις ἀνέθορεν3.


Apolodoro, Biblioteca I, 3, 6
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. Part. aor. pas. de φοβέω.
• Infinitivo sustantivado 2. 3ª sing. aor. ind. act. de ἐνίστημι: presentarse.
• Adverbial causal 3. 3ª sing. aor. ind. act. de ἀναθρῴσκω.
• Participio atributivo
• Sustantiva de infinitivo
• Adjetiva
• Adverbial temporal
• Genitivo absoluto
• Adverbial comparativa-modal

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 4

TEXTO 2. Apolo y Ártemis


Fruto de una nueva aventura, Zeus tiene de Leto dos hijos en la isla de Delos: Ártemis, diosa de la caza y Apolo, dios de la
adivinación.

Λητὼ δὲ συνελθοῦσα Διὶ1 κατὰ τὴν γῆν ἅπασαν ὑφ΄ ῞Ηρας ἠλαύνετο,

μέχρις εἰς Δῆλον ἐλθοῦσα γεννᾷ πρώτην Ἄρτεμιν, ὕστερον Ἀπόλλωνα

ἐγέννησεν. Ἄρτεμις μὲν οὖν τὰ περὶ θήραν ἀσκήσασα παρθένος ἔμεινεν2,

Ἀπόλλων δὲ τὴν μαντικὴν μαθὼν παρὰ Πανὸς τοῦ Διὸς καὶ Ὕβρεως ἧκεν εἰς

Δελφούς, χρησμῳδούσης3 τότε Θέμιδος· ὡς δὲ ὁ φρουρῶν τὸ μαντεῖον Πύθων

ὄφις ἐκώλυεν αὐτὸν παρελθεῖν ἐπὶ τὸ χάσμα, τοῦτον ἀνελὼν4 τὸ μαντεῖον

παραλαμβάνει.
Apolodoro, Biblioteca I, 4, 1
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. Dat. de Ζεύς, Διός, ὁ.
• Adverbial temporal 2. Aor. ind. act. μένω.
• Genitivo absoluto 3. χρησμῳδέω: pronunciar oráculos, profetizar.
• Adverbial causal 4. ἀναιρέω.
• Participio atributivo
• Sustantiva de infinitivo

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 5

TEXTO 3. El Rapto de Perséfone


El dios Plutón, enamorado de Perséfone, hija de Deméter, la rapta y provoca que su madre la busque desesperadamente.

Πλούτων δὲ Περσεφόνης ἐρασθεὶς1 Διὸς2 συνεργοῦντος ἥρπασεν αὐτὴν

κρύφα. Δημήτηρ δὲ μετὰ λαμπάδων νυκτός3 τε καὶ ἡμέρας3 κατὰ πᾶσαν τὴν

γῆν ζητοῦσα περιῄει4· μαθοῦσα δὲ παρ΄ Ἑρμιονέων ὅτι Πλούτων αὐτὴν

ἥρπασεν, ὀργιζομένη θεοῖς κατέλιπεν οὐρανόν, εἰκασθεῖσα5 δὲ γυναικὶ ἧκεν

εἰς Ἐλευσῖνα.
Apolodoro, Biblioteca I, 5, 1
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. Part. aor. pas. de ἐράω (+ gen.).
• Genitivo absoluto 2. Gen. de Ζεύς, Διός, ὁ.
• Sustantiva con conjunción 3. Gen. de tiempo.
4. 3ª sing. impf. de περίειμι = περιέρχομαι.
5. Part. aor. pas. de εἰκάζω.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 6

TEXTO 4. Prometeo encadenado


A Prometeo, titán creador y benefactor de los hombres, le castiga Zeus, por robar el fuego para la raza humana.

Προμηθεὺς δὲ ἐξ ὕδατος καὶ γῆς ἀνθρώπους πλάσας ἔδωκεν1 αὐτοῖς καὶ

πῦρ, λάθρᾳ Διὸς2 ἐν νάρθηκι κρύψας. ὡς δὲ ᾔσθετο3 Ζεύς, ἐπέταξεν Ἡφαίστῳ

τῷ Καυκάσῳ ὄρει τὸ σῶμα αὐτοῦ προσηλῶσαι4· ἐν δὴ τούτῳ προσηλωθεὶς5

Προμηθεὺς πολλῶν ἐτῶν ἀριθμὸν6 ἐδέδετο7· καθ΄ ἑκάστην δὲ ἡμέραν ἀετὸς

ἐφιπτάμενος8 αὐτῷ τοὺς λοβοὺς ἐνέμετο9 τοῦ ἥπατος αὐξανομένου διὰ νυκτός.

καὶ Προμηθεὺς μὲν πυρὸς κλαπέντος10 δίκην ἔτινε ταύτην, μέχρις Ἡρακλῆς

αὐτὸν ὕστερον ἔλυσεν.


Apolodoro, Biblioteca I, 7, 1
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. 3ª sing. aor. ind. act. de δίδωμι.
• Adverbial temporal 2. Gen. de Ζεύς, Διός, ὁ.
• Sustantiva de infinitivo 3. αἰσθάνομαι.
• Genitivo absoluto 4. προσηλόω: clavar en.
5. Part. aor. pas. de προσηλόω.
6. Ac. de extensión en el tiempo.
7. 3ª sing. plpf. ind. pas. de δέω: encadenar.
8. Part. pres. de ἐφίπτημι: volar hacia.
9. Devorar.
10. Part. aor. pas. de κλέπτω.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 7

TEXTO 6. Ío, sacerdotisa de Hera

Ío es seducida por Zeus. Éste, ante las sospechas de Hera, la transforma en una blanca novilla y le pone un guardián.

Ιὼ1 δὲ ἱερωσύνην τῆς ῞Ηρας ἔχουσαν Ζεὺς ἔφθειρε. φωραθεὶς2 δὲ ὑφ᾿

῞Ηρας τῆς μὲν κόρης ἁψάμενος3 εἰς βοῦν4 μετεμόρφωσε λευκήν, ἀπωμόσατο

δὲ ταύτῃ μὴ συνελθεῖν. ῞Ηρα δὲ αἰτησαμένη παρὰ Διὸς τὴν βοῦν4 φύλακα

αὐτῆς κατέστησεν6 ῎Αργον τὸν πανόπτην. οὗτος ἐκ τῆς ἐλαίας ἐδέσμευεν

αὐτὴν ἥτις ἐν τῷ Μυκηναίων ὑπῆρχεν ἄλσει. Διὸς δὲ ἐπιτάξαντος ῾Ερμῇ

κλέψαι τὴν βοῦν4, ἐπειδὴ λαθεῖν οὐκ ἠδύνατο7, λίθῳ βαλὼν ἀπέκτεινε τὸν

῎Αργον, ὅθεν ἀργειφόντης ἐκλήθη8.


Apolodoro, Biblioteca II, 1, 3
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. Ac. de Ἰώ, Ἰωῦς, ἡ: Ío.
• Adjetiva 2. Part. aor. pas. de φωράω.
• Genitivo absoluto 3. Rige genitivo.
• Sustantiva de infinitivo 4. βοῦς, βοός.
• Adverbial causal 5. Aor. de καθίστημι.
6. Impf. de δύναμαι.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 8

TEXTO 7. Sémele y Zeus

Enamorado de la tebana Sémele, Zeus se presenta ante ella en todo su esplendor. Muerta la joven, Dioniso, no nato, será
cosido en el muslo de Zeus para finalizar la gestación.

Σεμέλης δὲ Ζεὺς ἐρασθεὶς1 ῞Ηρας κρύφα συνευνάζεται. ἡ δὲ2

ἐξαπατηθεῖσα3 ὑπὸ ῞Ηρας, κατανεύσαντος αὐτῇ Διὸς4 πᾶν τὸ αἰτηθὲν5

ποιήσειν, αἰτεῖται τοιοῦτον αὐτὸν ἐλθεῖν οἷος6 ἦλθε μνηστευόμενος7 ῞Ηραν.

Ζεὺς δὲ μὴ δυνάμενος ἀνανεῦσαι παραγίγνεται εἰς τὸν θάλαμον αὐτῆς ἐφ᾿

ἅρματος ἀστραπαῖς ὁμοῦ καὶ βρονταῖς, καὶ κεραυνὸν ἵησιν8. Σεμέλης δὲ διὰ

τὸν φόβον ἐκλιπούσης, ἑξαμηναῖον τὸ βρέφος ἐκ τοῦ πυρὸς ἁρπάσας

ἐνέρραψε τῷ μηρῷ.
Apolodoro, Biblioteca III, 4, 3
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. Part. aor. pas. ἐράομαι (+ gen).
• Genitivo absoluto 2. Sémele.
• Participio sustantivado 3. Part. aor. pas. de ἐξαπατάω.
• Sustantiva de infinitivo 4. Gen. de Ζεύς, Διός, ὁ.
• Adverbial comparativa-modal ¿¿?? 5. Part. aor. pas. de αἰτέω.
6. Correlación τοιοῦτον…οἷος : tal … como.
7. 3ª sing. pres. ind. act. de ἵημι.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 9

TEXTO 9. Atenea y Posidón luchan por el Ática

Cécrope funda una ciudad en el Ática y los dos dioses se disputarán su dominio, para recibir los correspondientes honores.

ἧκεν οὖν πρῶτος1 Ποσειδῶν ἐπὶ τὴν ᾿Αττικήν, καὶ πλήξας τῇ τριαίνῃ

κατὰ μέσην τὴν ἀκρόπολιν ἀπέφηνε2 θάλασσαν, ἥν νῦν ᾿Ερεχθηίδα καλοῦσι.

μετὰ δὲ τοῦτον ἧκεν ᾿Αθηνᾶ, καὶ ποιησαμένη τῆς καταλήψεως Κέκροπα

μάρτυρα ἐφύτευσεν ἐλαίαν, ἣ νῦν ἐν τῷ Πανδροσείῳ δείκνυται3. γενομένης δὲ

ἔριδος, ἡ χώρα τῆς ᾿Αθηνᾶς ἐκρίθη4, Κέκροπος μαρτυρήσαντος ὅτι πρώτη1 τὴν

ἐλαίαν ἐφύτευσεν. ᾿Αθηνᾶ οὖν ἀφ᾿ ἑαυτῆς τὴν πόλιν ἐκάλεσεν ᾿Αθήνας.
Apolodoro, Biblioteca III, 14, 1
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. C. predicativo.
• Adjetiva 2. ἀποφαίνω: hizo brotar.
• Genitivo absoluto 3. δείκνυμι.
• Sustantiva con conjunción 4. κρίνω: adjudicar a (+ gen.).

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 10

II. HÉROES
A. EDIPO

TEXTO 11. Nacimiento de Edipo


Reinando Layo en Tebas, el oráculo predice que su hijo le dará muerte. Nacido el niño, el rey ordena abandonarlo.

μετὰ δὲ τὴν ᾿Αμφίονος τελευτὴν Λάιος τὴν βασιλείαν παρέλαβε καὶ

ἔγημεν ᾿Ιοκάστην, χρήσαντος τοῦ θεοῦ μὴ γεννᾶν1 (τὸν γεννηθέντα2 γὰρ

πατροκτόνον ἔσεσθαι3). ὁ δὲ οἰνωθεὶς4 συνῆλθε τῇ γυναικί. καὶ τὸ γεννηθὲν2

ἐκθεῖναι5 δίδωσι6 νομεῖ. Πολύβου δὲ βουκόλοι, τοῦ Κορινθίων βασιλέως, τὸ

βρέφος εὑρόντες πρὸς τὴν αὐτοῦ γυναῖκα Περίβοιαν ἤνεγκαν7. ἡ δὲ

ὑποβάλλεται8, καὶ Οἰδίπουν καλεῖ διὰ τὸ τοὺς πόδας ἀνοιδῆσαι.


Apolodoro, Biblioteca III, 5, 7
Sintaxis oracional Notas
• Genitivo absoluto 1. Inf. pres. act. de γεννάω.
• Sustantiva de infinitivo 2. Part. aor. pas. de γεννάω.
• Participio sustantivado 3. Fut. de εἰμί. Depende de χρήσαντος.
• Participio apositivo 4. Part. aor. pas. de οἰνόω.
• Infinitivo con valor final 5. Inf. aor. act. de ἐκτίθημι: exponer.
• Infinitivo sustantivado 6. 3ª sing. pres. ind. act. de δίδωμι: dar algo a alguien para algo (+ inf.).
7. 3ª pl. aor. ind. act. de φέρω.
8. Hacer pasar por suyo (un hijo ajeno).

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 11

TEXTO 12. La Esfinge

La esfinge devasta la región de Tebas devorando a quien no resuelva su enigma. Según un oráculo, los tebanos solo se
librarán de ella en caso de resolverlo.

Κρέοντος δὲ βασιλεύοντος οὐ μικρὰ1 συμφορὰ κατέσχε Θήβας. ἔπεμψε

γὰρ ῞Ηρα Σφίγγα, ἣ εἶχε πρόσωπον μὲν γυναικός, στῆθος δὲ καὶ βάσιν καὶ

οὐρὰν λέοντος καὶ πτέρυγας ὄρνιθος. μαθοῦσα δὲ αἴνιγμα παρὰ Mουσῶν ἐπὶ

τὸ Φίκιον ὄρος ἐκαθέζετο, καὶ τοῦτο προύτεινε2 Θηβαίοις. ἦν δὲ τὸ αἴνιγμα· τί

ἐστιν ὃ μίαν3 ἔχον φωνὴν τετράπουν καὶ δίπουν καὶ τρίπουν γίγνεται;
Apolodoro, Biblioteca III, 5, 8
Sintaxis oracional Notas
• Genitivo absoluto 1. Litote.
• Adjetiva 2. προτείνω: proponer.
• Participio apositivo

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 12

TEXTO 13. Edipo y la Esfinge

Tras matar a Layo, Edipo resuelve el enigma de la esfinge y es recompensado con el trono y la mano de la reina Yocasta.

πολλῶν δὲ ἀπολομένων1, κηρύσσει Κρέων τῷ τὸ αἴνιγμα λύσοντι καὶ

τὴν βασιλείαν καὶ τὴν Λαΐου δώσειν2 γυναῖκα. Οἰδίπους δὲ ἀκούσας ἔλυσεν,

εἰπὼν τὸ αἴνιγμα τὸ ὑπὸ τῆς Σφιγγὸς λεγόμενον ἄνθρωπον εἶναι. ἡ μὲν οὖν

Σφὶγξ ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως ἑαυτὴν ἔρριψεν. Οἰδίπους δὲ καὶ τὴν βασιλείαν

παρέλαβε καὶ τὴν μητέρα ἔγημεν3 ἀγνοῶν, καὶ παῖδας ἐτέκνωσεν ἐξ αὐτῆς

Πολυνείκην καὶ ᾿Ετεοκλέα, θυγατέρας δὲ ᾿Ισμήνην καὶ ᾿Αντιγόνην.


Apolodoro, Biblioteca III, 5, 8
Sintaxis oracional Notas
• Genitivo absoluto 1. Part. aor. de ἀπόλλυμι.
• Participio sustantivado 2. Inf. fut. δίδωμι.
• Sustantiva de infinitivo 3. Aor. ind. act. de γαμέω.
• Participio apositivo

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 13

TEXTO 14. Antígona

Antígona, desobedeciendo las órdenes de Creonte, sepulta por piedad a su hermano Polinices y se busca la muerte.

Κρέων δὲ τὴν Θηβαίων βασιλείαν παραλαβὼν τοὺς τῶν ᾿Αργείων

νεκροὺς ἔρριψεν ἀτάφους1, καὶ κηρύξας μηδένα θάπτειν φύλακας

κατέστησεν2. ᾿Αντιγόνη δέ, μία τῶν Οἰδίποδος θυγατέρων, κρύφα τὸ

Πολυνείκους σῶμα κλέψασα ἔθαψε, καὶ φωραθεῖσα3 ὑπὸ Κρέοντος αὐτοῦ τῷ

τάφῳ ζῶσα1 ἐνεκρύφθη4. οἱ δὲ ᾿Αθηναῖοι μετὰ Θησέως στρατεύσαντες αἱροῦσι

Θήβας καὶ τοὺς νεκροὺς τοῖς οἰκείοις διδόασι5 θάψαι.


Apolodoro, Biblioteca III, 7, 1
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. C. predicativo.
• Sustantiva de infinitivo 2. Aor. de καθίστημι.
• Infinitivo con valor final 3. Part. aor. pas. φωράω.
4. Aor. pas. de ἐγκρύπτω.
5. 3ª pl .pres. ind. de δίδωμι.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 14

B. HERACLES

TEXTO 15. Nacimiento de Heracles

Alcmena engendra dos niños de padres diferentes. Heracles sufrirá desde su infancia la persecución de la celosa Hera.

Ἀλκμήνη δὲ δύο ἐγέννησε παῖδας͵ Διὶ1 μὲν Ἡρακλέα͵ μιᾷ νυκτὶ

πρεσβύτερον͵ Ἀμφιτρύωνι δὲ Ἰφικλέα. τοῦ δὲ παιδὸς2 ὄντος ὀκταμηνιαίου δύο

δράκοντας ὑπερμεγέθεις ῞Ηρα ἐπὶ τὴν εὐνὴν ἔπεμψε͵ διαφθαρῆναι3 τὸ βρέφος

θέλουσα. ἐπιβοωμένης δὲ Ἀλκμήνης Ἀμφιτρύωνα͵ Ἡρακλῆς διαναστὰς4

ἄγχων ἑκατέραις ταῖς χερσὶν αὐτοὺς διέφθειρε .


Apolodoro, Biblioteca II, 4, 8
Sintaxis oracional Notas
• Genitivo absoluto 1. Dat. de Ζεύς, Διός, ὁ.
• Sustantiva de infinitivo 2. Se refiere a Heracles.
• Participio apositivo 3. Inf. aor. pas. de διαφείρω.
4. Part. aor. act. de διανίστημι.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 15

TEXTO 16. La Hidra de Lerna

Heracles se enfrenta a la destructora Hidra que habita en el pantano de Lerna, con la ayuda de su sobrino Yolao.

δεύτερον δὲ ἆθλον1 Εὐρυσθεὺς ἐπέταξεν αὐτῷ2 τὴν Λερναίαν ὕδραν

κτεῖναι3· εἶχε δὲ ἡ ὕδρα ὑπερμέγεθες σῶμα͵ κεφαλὰς ἔχον ἐννέα͵ τὰς μὲν ὀκτὼ

θνητάς͵ τὴν δὲ μέσην ἀθάνατον. τὴν δὲ ὕδραν εὑρὼν ἔν τινι λόφῳ βάλλων

βέλεσι πεπυρωμένοις ἠνάγκασεν ἐξελθεῖν. τῷ ῥοπάλῳ δὲ τὰς κεφαλὰς

κόπτων οὐδὲν ἀνύειν ἠδύνατο4· μιᾶς γὰρ κοπτομένης κεφαλῆς δύο ἀνεφύοντο.

διὸ ἐπεκαλέσατο αὐτὸς βοηθὸν1 τὸν Ἰόλαον͵ ὃς τοῖς δαλοῖς ἐπικαίων τάς

ἀνατολὰς τῶν κεφαλῶν ἐκώλυεν ἀνιέναι5. καὶ τοῦτον τὸν τρόπον6 τῶν

ἀναφυομένων κεφαλῶν περιγενόμενος, τὴν ἀθάνατον ἀποκόψας κατώρυξε

καὶ βαρεῖαν ἐπέθηκε7 πέτραν·


Apolodoro, Biblioteca II, 5, 2
Sintaxis oracional Notas
• Sustantiva de infinitivo 1. C. predicativo.
• Participio apositivo 2. Se refiere a Heracles.
• Genitivo absoluto 3. Inf. aor. act. de κτείνω.
• Adjetiva 4. Impf. de δύναμαι.
5. Inf. pres. de ἄνειμι.
6. Ac. adverbial.
7. 3ª sing. aor. ind act. de ἐπιτίθημι.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 16

TEXTO 18. Las columnas de Heracles

Heracles debe dirigirse hasta Eritía (actual Estrecho de Gibraltar) para conseguir las vacas del monstruoso Gerión.

δέκατον ἐπέταξεν ἆθλον1 τὰς Γηρυόνου βόας2 ἐξ Ἐρυθείας κομίζειν.

Ἐρύθεια δὲ ἦν Ὠκεανοῦ πλησίον νῆσος͵ ἣ νῦν Γάδειρα καλεῖται. ταύτην

κατῴκει Γηρυόνης, τριῶν ἔχων ἀνδρῶν σῶμα. εἶχε δὲ φοινικᾶς βόας2͵ ὧν ἦν

βουκόλος Εὐρυτίων͵ φύλαξ δὲ Ὄρθος ὁ κύων δικέφαλος ἐξ Ἐχίδνης καὶ

Τυφῶνος γεγεννημένος. πορευόμενος οὖν ἐπὶ τὰς Γηρυόνου βόας διὰ τῆς

Εὐρώπης͵ ἄγρια πολλὰ ζῷα ἀνελὼν3 Λιβύης ἐπέβαινε4͵ καὶ παρελθὼν

Ταρτησσὸν ἔστησε5 σημεῖα1 τῆς πορείας ἐπὶ τῶν ὅρων Εὐρώπης καὶ Λιβύης

ἀντιστοίχους6 δύο στήλας.


Apolodoro, Biblioteca II, 5, 10
Sintaxis oracional Notas
• Sustantiva de infinitivo 1. C. predicativo.
• Adjetiva 2. βοῦς, βοός , ἡ.
• Participio apositivo 3. ἀναιρέω.
4. Llegar a (+ gen.).
5. Aor. de ἵστημι.
6. ἀντίστοιχος, -ον: simétricas, enfrentadas.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 17

C. TESEO

TEXTO 19. Origen del Minotauro

A causa de Posidón, Pasifae, esposa de Minos, deseando unirse con un toro, lo logra con ayuda de Dédalo.

ὀργισθεὶς1 δὲ αὐτῷ Ποσειδῶν ὅτι μὴ κατέθυσε τὸν ταῦρον, τοῦτον μὲν

ἐξηγρίωσε2, Πασιφάην δὲ ἐλθεῖν εἰς ἐπιθυμίαν αὐτοῦ παρεσκεύασεν. ἡ δὲ

ἐρασθεῖσα3 τοῦ ταύρου συνεργὸν4 λαμβάνει Δαίδαλον, ὃς ἦν ἀρχιτέκτων,

πεφευγὼς5 ἐξ ᾿Αθηνῶν ἐπὶ φόνῳ. οὗτος ξυλίνην βοῦν6 ἐπὶ τροχῶν

κατασκευάσας, τὴν Πασιφάην ἐνεβίβασεν. ἐλθὼν δὲ ὁ ταῦρος ὡς ἀληθινῇ βοΐ

συνῆλθεν. ἡ δὲ ᾿Αστέριον ἐγέννησε τὸν κληθέντα6 Μινώταυρον7. οὗτος εἶχε

ταύρου πρόσωπον, τὰ δὲ λοιπὰ ἀνδρός.


Apolodoro, Biblioteca III, 1, 3
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. Part. aor. pas. de ὀργίζω.
• Adverbial causal 2. ἐξαγρίοω.
• Sustantiva de infinitivo 3. Part. aor. de ἐράω: enamorarse (+ gen.).
• Adjetiva 4. C. predicativo.
• Adverbial comparativo-modal 5. Part. perf. de φεύγω.
• Participio atributivo 6. βοῦς, βοός, ἡ.
7. Part. aor. pas. de καλέω.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 18

TEXTO 20. Teseo y el Minotauro

Teseo, como parte del tercer tributo de Atenas, se enfrenta al Minotauro y le da muerte, gracias a la ayuda de Ariadna.

ἐχούσης δὲ τῆς νεὼς1 μέλαν ἱστίον Αἰγεὺς τῷ παιδὶ ἐνετείλατο2, ἐὰν

ὑποστρέφῃ ζῶν3, λευκοῖς πετάσαι4 τὴν ναῦν ἱστίοις. ὡς δὲ ἧκεν εἰς Κρήτην,

Ἀριάδνη θυγάτηρ Μίνωος ἐρωτικῶς διατεθεῖσα5 πρὸς αὐτὸν συμπράσσειν

ἐπαγγέλλεται, ἐὰν ὁμολογήσῃ γυναῖκα αὐτὴν ἕξειν. ὁμολογήσαντος δὲ σὺν

ὅρκοις Θησέως δεῖται6 Δαιδάλου μηνῦσαι τοῦ λαβυρίνθου τὴν ἔξοδον.

ὑποθεμένου7 δὲ ἐκείνου, λίνον Θησεῖ δίδωσι8· τοῦτο ἐξάψας Θησεὺς τῆς θύρας

ἐφελκόμενος εἰσῄει9. καταλαβὼν δὲ Μινώταυρον ἐν ἐσχάτῳ μέρει τοῦ

λαβυρίνθου παίων πυγμαῖς ἀπέκτεινεν, ἐφελκόμενος δὲ τὸ λίνον πάλιν

ἐξῄει10.
Apolodoro, Epítome I, 7-9
Sintaxis oracional Notas
• Genitivo absoluto 1. Gen. sing. de νάυς.
• Adverbial condicional 2. Aor. de ἐντέλλω.
• Sustantiva de infinitivo 3. Vivo, sano y salvo.
• Adverbial temporal 4. Inf. aor. de πετάννυμι.
• Participio apositivo 5. Part. aor. pas. de διατίθημι: enamorada de.
6. δέω: pedir algo (inf.) a alguien (gen.). Su sujeto es Ariadna.
7. Part. aor. de ὑποτίθημι: aconsejar.
8. 3ª sing. pres. ind. de δίδωμι.
9. 3ª sing. impf. de εἴσειμι.
10. 3ª sing. impf. de ἔξειμι.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 19

TEXTO 21. Pérdida de Ariadna y muerte de Egeo

Teseo, apesadumbrado por la pérdida de Ariadna que ha sido raptada por Dioniso, se olvida de cambiar las velas.

καὶ διὰ νυκτὸς μετὰ Ἀριάδνης καὶ τῶν παίδων1 εἰς Νάξον ἀφικνεῖται.

ἔνθα Διόνυσος ἐρασθεὶς2 Ἀριάδνης ἥρπασε, καὶ κομίσας εἰς Λῆμνον ἐμίγη3.

λυπούμενος δὲ Θησεὺς ἐπ' Ἀριάδνῃ καταπλέων ἐπελάθετο πετάσαι4 τὴν ναῦν

λευκοῖς ἱστίοις. Αἰγεὺς δὲ ἀπὸ τῆς ἀκροπόλεως τὴν ναῦν ἰδὼν5 ἔχουσαν μέλαν

ἱστίον, Θησέα νομίσας ἀπολλέναι6 ῥίψας ἑαυτὸν μετήλλαξε7.


Apolodoro, Epítome I, 9-10
Sintaxis oracional Notas
• Participio apositivo 1. Los jóvenes que se han salvado del Minotauro.
• Sustantiva de infinitivo 2. Part. aor. pas. de ἐράω (+ gen.).
• Participio predicativo 3. 3ª sing. aor. ind. pas. de μείγνυμι.
4. Inf. aor. de πετάννυμι.
5. Part. aor. de ὁράω.
6. Inf. pres. de ἀπόλλυμι.
7. μεταλλάσσω: morir.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 20

D. CICLO TROYANO

TEXTO 23. Nacimiento de Aquiles

Tetis trata de hacer inmortal a su hijo Aquiles. El procedimiento asustará a Peleo y provocará graves consecuencias.

ὡς δὲ ἐγέννησε Θέτις ἐκ Πηλέως βρέφος, ἀθάνατον1 θέλουσα ποιῆσαι

τοῦτο, κρύφα Πηλέως εἰς τὸ πῦρ ἐγκρύβουσα τῆς νυκτὸς2 ἔφθειρεν ὃ ἦν αὐτῷ

θνητὸν πατρῷον, μεθ᾿ ἡμέραν δὲ ἔχριεν ἀμβροσίᾳ. Πηλεὺς δὲ ἐπιτηρήσας καὶ

σπαίροντα τὸν παῖδα ἰδὼν ἐπὶ τοῦ πυρὸς ἐβόησε· καὶ Θέτις νήπιον1 τὸν παῖδα

ἀπολιποῦσα πρὸς Νηρηίδας ᾤχετο. κομίζει δὲ τὸν παῖδα πρὸς Χείρωνα

Πηλεύς. ὁ δὲ λαβὼν αὐτὸν ἔτρεφε σπλάγχνοις λεόντων καὶ συῶν ἀγρίων καὶ

ἄρκτων μυελοῖς, καὶ ὠνόμασεν ᾿Αχιλλέα.


Apolodoro, Biblioteca III, 13, 6
Sintaxis oracional Notas
• Adverbial temporal 1. C. predicativo.
• Participio apositivo 2. Gen. de tiempo.
• Sustantiva de infinitivo 3. Apolodoro explica que se llama Aquiles porque sus labios no habían
• Adjetiva mamado, de α- (privativa) y χείλη (labios).
• Participio predicativo

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 21

TEXTO 24. El sueño de Hécuba

Hécuba, esposa del rey Príamo, sueña que el niño que lleva en el vientre será responsable de la destrucción de su ciudad.

Πρίαμος δὲ δευτέραν1 ἔγημεν2 ῾Εκάβην τὴν Δύμαντος. γεννᾶται δὲ αὐτῷ

πρῶτος1 μὲν ῞Εκτωρ. δευτέρου δὲ γεννᾶσθαι μέλλοντος3 βρέφους ἔδοξεν

῾Εκάβη καθ᾿ ὕπνους δαλὸν τεκεῖν4 διάπυρον, τοῦτον δὲ πᾶσαν ἐπινέμεσθαι

τὴν πόλιν καὶ καίειν. μαθὼν δὲ Πρίαμος παρ᾿ ῾Εκάβης τὸν ὄνειρον, Αἴσακον

τὸν υἱὸν μετεπέμψατο· ἦν γὰρ ὀνειροκρίτης4 οὗτος εἰπὼν τῆς πατρίδος

γενέσθαι τὸν παῖδα ἀπώλειαν, ἐκθεῖναι5 τὸ βρέφος ἐκέλευε.


Apolodoro, Biblioteca III, 12, 5
Sintaxis oracional Notas
• Genitivo absoluto 1. C. predicativo.
• Sustantiva de infinitivo 2. Aor. ind. act. de γαμέω.
• Participio apositivo 3. μέλλω: ir a (+ inf.)
4. Aor. de τίκτω.
5. Intérprete de sueños.
6. Aor. pas. de ἐκτίθημι: exponer.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 22

TEXTO 25 . El sacrificio de Ifigenia

Los griegos zarpan de Argos y, tras llegar a Áulide por segunda vez, no pueden hacerse a la mar por falta de viento.

Κάλχας δὲ ἔφη1 οὐκ ἄλλως δύνασθαι πλεῖν αὐτούς, εἰ μὴ τῶν

Ἀγαμέμνονος θυγατέρων ἡ κρατιστεύουσα κάλλει2 σφάγιον3 Ἀρτέμιδι

παραστῇ4, διὰ τὸ μηνίειν5 τὴν θεὸν τῷ Ἀγαμέμνονι. τοῦ δὲ χρησμοῦ τούτου

γενομένου, Ἀγαμέμνων πρὸς Κλυταιμνήστραν Ἰφιγένειαν ᾔτει, λέγων δώσειν6

αὐτὴν Ἀχιλλεῖ γυναῖκα3. πεμψάσης δὲ ἐκείνης Ἀγαμέμνων τῷ βωμῷ

παραστήσας7 ἔμελλε8 σφάζειν, Ἄρτεμις δὲ αὐτὴν ἁρπάσασα εἰς Ταύρους

ἱέρειαν3 ἑαυτῆς κατέστησεν9, ἔλαφον ἀντ' αὐτῆς παραστήσασα7 τῷ βωμῷ·


Apolodoro, Epítome III, 21-22
Sintaxis oracional Notas
• Sustantiva de infinitivo 1. φημί.
• Adverbial condicional 2. Por su belleza.
• Participio sustantivado 3. C. Predicativo.
• Infinitivo sustantivado 4. 3ª sing. aor. subj. de παρίστημι: presentarse.
• Genitivo absoluto 5. Construcción de inf. sustantivado con suj. en ac. (τὴν θεὸν).
• Participio apositivo 6. Inf. fut. de δίδωμι.
7. Part. aor. de παρίστημι.
8. μέλλω: ir a (+ inf.).
9. 3ª sing. aor. ind. de καθίστημι: llevar.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 23

Índice de Nombres Propios

Ἀττική, -ῆς, ἡ: Ática, región de Grecia


Α continental cuya capital es Atenas. Texto 9.
Ἀγαμέμνων, -ονος, ὁ: Agamenón, rey de Ἀχιλλεύς, -έως, ὁ: Aquiles, hijo de Peleo y
Micenas hijo de Atreo y esposo de Tetis, gran héroe de la guerra de Troya.
Clitemnestra. Texto 26 Textos 23, 26.
Ἄγαυή, -ῆς, ἡ: Ágave, hija de Cadmo, rey de
Tebas y madre de Penteo. Texto 8.
Β
Ἀθηνᾶ, -ᾶς, ἡ: Atenea, diosa virgen de la
guerra y la sabiduría, hija de Zeus. Textos Βάκχη, -ης, ἡ: Bacante, seguidora de Dioniso
1,9, 17. o Baco. Texto 8.
Αἰγεύς, -έως, ὁ: Egeo, rey de Atenas padre
de Teseo. Textos 20, 21.
Αἴσακος, -ου, ὁ: Ésaco, hijo de Príamo y Γ
Arisbe que había recibido de su abuelo Γάδειρα, -ων, τὰ: Gades o Gadir, actual
Mérope el don de interpretar los sueños. Cádiz. Texto 18.
Texto 24. Γῆ, -ῆς, ἡ: Gea, diosa tierra, madre de la vida.
Ἀλκμήνη, -ης, ἡ: Alcmena, madre de Texto 1.
Heracles junto con Zeus. Texto 15. Γηρυόνης, -ου, ὁ: Gigante de tres cuerpos
Ἀντιγόνη, -ης, ἡ: Antígona, hija de Edipo y que habitaba cerca de Gades, derrotado
Yocasta. Texto 14. por Heracles. Texto 18.
Αμφίων, -ονος, ὁ: Anfión, hijo de Zeus y de
Antíope y esposo de Níobe que, junto con Δ
su hermano gemelo Zeto fortificó la ciudad
de Tebas. Texto 11. Δαίδαλος, -ου, ὁ: Dédalo, arquitecto
Ἀμφιτρύων, -ωνος, ὁ: Rey tebano, esposo de ateniense creador del laberinto del
Alcmena. Texto 15. Minotauro en Creta. Textos 19, 20, 22.
Ἀπόλλων, -ωνος, ὁ: Apolo, dios de la Δέλφος, -ου, ὁ: Delfos, sede oracular de
música, de las artes, de la poesía, la Apolo. Texto 2.
medicina y la adivinación. Hijo de Zeus y Δευκαλίων, -ωνος, ὁ: Deucalión, rey de
Leto, hermano gemelo de Ártemis. Textos Tesalia, hijo de Prometeo y esposo de Pirra.
2, 10. Texto 5.
᾿Αργεῖος, -α, -ον: Habitante de Argos o de la Δῆλος, -ου, ὁ: Delos, una de las islas
Argólida; argivo. Texto 14. Cícladas, lugar de nacimiento, según la
῎Αργος, -ου, ὁ: Argo, boyero de cien ojos, mitología, de Apolo y Ártemis. Texto 2.
asesinado por Hermes. Texto 6. Δημήτηρ, -τρος, ἡ: Deméter, diosa de los
Ἀριάδνη, -ης, ἡ: Ariadna, hija de Minos, rey cereales y la fructificación de la tierra,
de Creta; amante de Teseo y esposa de madre de Perséfone. Texto 3.
Dioniso. Textos 20, 21. Διὶ: dativo de Ζεὺς. Textos 2, 10, 15.
Ἀρκαδία, -ας, ἡ: Arcadia, región del Διόνυσος, -οῦ, ὁ: Dioniso, dios del vino, la
Peloponeso. Texto 17. alegría y el desenfreno báquico, hijo de
Ἄρτεμις, -ιδος, ἡ: Ártemis, diosa virgen de la Sémele y Zeus. Texto 21.
caza y divinidad lunar. Hija de Zeus y Leto Διὸς: genitivo de Ζεὺς. Textos 3, 4, 6.
y hermana gemela de Apolo, ambos Δύμας, -αντος, ὁ: Dimante, rey de Frigia,
nacidos en la isla de Delos. Textos 2, 26. padre de Hécuba. Texto 24.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 24

Ε Η
Ἑκάβη, -ης, ἡ: Hécuba, esposa de Príamo, ῞Ηρα, -ας, ἡ: Hera, esposa de Zeus, reina de
madre de Héctor, Paris y otros muchos. los dioses y protectora del matrimonio. 8,
Texto 24. 9, 10, 13, Textos 2, 6, 7, 12, 15.
῞Εκτωρ, -ορος, ὁ: Héctor, paladín de Troya, Ἡρακλῆς, -έους, ὁ: Heracles, héroe, de gran
hijo de Príamo y Hécuba. Texto 24. fuerza y vigor, hijo de Zeus y Alcmena.
Ἑλένη, -ης, ἡ: Helena, reina de Esparta, Textos 4, 15, 17.
esposa de Menelao y Paris, hija de Zeus y Ἥφαιστος, -ου, ὁ: Hefesto, dios herrero hijo
Leda. Texto 25. de Zeus y Hera, casado con Afrodita.
Ἐλευσίς, -ῖνος, ἡ: Eleusis, ciudad del Ática Textos 14, 17.
célebre por el culto a Deméter y Perséfone.
Texto 3.
Ἑλλάς, -άδος, ἡ: Hélade, nombre de Grecia Θ
continental y por extensión de todo el Θέμις, -ιδος, ἡ: Temis, hija de Urano, diosa
territorio griego. Texto 25. de la justicia. Texto 2.
Ἐπειός, -οῦ, ὁ: Epeo, constructor del caballo Θέτις, -ιδος, ἡ: Tetis, nereida madre de
de madera que sirvió para destruir a la Aquiles junto con Peleo. Texto 23.
ciudad de Troya. Texto 27. Θῆβαι, -ῶν, αἱ: Tebas, ciudad de Beocia, sede
Ἐρεχθηίδης, -ου, ὁ: Erectida? descendiente del reino de Cadmo. Textos 8, 12, 14.
de Erecteo, monarca legendario del Atenas. Θησεύς, -έως, ὁ: Teseo, hijo de Egeo y Etra.
Texto 9. Rey de Atenas vencedor del Minotauro.
Ἑρμῆς, -ου, ὁ: Hermes, dios de los Textos 14, 20, 21, 22.
caminantes, los comerciantes y los Θρᾴκη, -ῆς, ἡ: Tracia, región de la Península
ladrones. Conductor de almas, hijo de Balcánica, al norte de Grecia. Texto 8.
Maya y Zeus. Texto 6, 10.
Ἐρύθεια, -ας, ἡ: Eritía, isla del Océano,
situada cerca de Gades. Texto 18. Ι
Ἐτεοκλῆς, -έους, ὁ: Eteocles, hijo de Edipo y
Yocasta, hermano gemelo de Polinices. Ἴδη, -ης, ἡ: Monte Ida, cercano a Troya.
Texto 13. Texto 27.
Εὐρυσθύς, -έως, ὁ: Euristeo, rey de Micenas Ἴκαρος, ου, ὁ: Ícaro, hijo de Dédalo,
y hermano de Hércules, a quien impone los imprudente e irreflexivo. Texto 22.
doce trabajos para tratar de deshacerse de ᾿Ιοκάστη, -ης, ἡ: Yocasta o Epicasta, esposa
él. Texto 16. de Layo y posteriormente de su hijo Edipo.
Εὐρώπη, -ης, ἡ: Europa, princesa fenicia Texto 11.
raptada por Zeus con forma de toro. Madre Ἰόλαος, ου, ὁ: Iolao, sobrino de Heracles que
de Minos. Texto 18. le ayuda en la consecución de los doce
Ἔχιδνα, -ης, ἡ: Equidna, monstruo mitad trabajos. Texto 16.
mujer, mitad serpiente, madre de Cerbero. Ισμήνη, -ης, ἡ: Ismene, hija de Edipo y
Texto 18. Yocata, hermana de Antígona, Polinices y
᾿Εχίων, -ονος, ὁ: Equión, padre de Penteo y Eteocles. Texto 13.
esposo de Ágave, hija de Cadmo, fundador Ἰφιγένεια, -ας, ἡ: Ifigenia, hija de Agamenón
de Tebas. Texto 8. y Clitemnestra, sacrificada para aplacar a
Ártemis y poder los griegos zarpar a
Troya. Texto 26.
Ζ Ἰφικλέης, -έους, ὁ: Ificles, hijo de Anfitrión y
Alcmena, hermano de Hércules. Texto 15.
Ζεύς, Διός, ὁ: Zeus, dios supremo padre de
dioses y hombres. Textos 1, 6, 7 (cf. Διί y
Διός).

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 25

Κ Μίνως, -ωος, ὁ: Minos, hijo de Zeus y


Europa, esposo de Pasifae y padre del
Κάδμος, -ου, ὁ: Cadmo, fundador fenicio de
Minotauro. Textos 20, 22.
Tebas, hermano de Europa y abuelo
Μινώταυρoς, -ου, ὁ: Minotauro, hijo de
materno de Dioniso. Texto 8.
Pasifae y de un toro procedente de
Κάλχας, -αντος, ὁ: Calcas, adivino que
Poseidón. Tenía cabeza de toro y cuerpo
acompaña a los griegos en su expedición a
humano y se alimentaba de carne humana.
Troya. Texto 26.
Textos 19, 20.
Καύκασος, -ου, ὁ: Monte Caúcaso, donde
Mοῦσα, -ης, ἡ: Musa, en total son nueve
permaneció encadenado Prometeo, por
doncellas hijas de Zeus y Mnemosine,
mandato de Zeus. Texto 4.
protectoras de las artes, ciencias y letras.
Κέκροψ, -οπος, ὁ: Cécrope, primer rey del
Texto 12.
Ática, fundador de Atenas. Texto 9.
Μυκηναῖος, α, ον: de Micenas, ciudad de la
Κιθαιρών, -ῶνος, ὁ: Citerón, monte cercano
Argólida. Texto 6.
a Tebas. Texto 8.
Κλυταιμνήστρα, -ας, ἡ,. Clitemnestra, hija
Ν
de Tindáreo y Leda, esposa de Agamenón.
Texto 26. Νάξος, -ου, ἡ: Naxos, una de las islas
Κορίνθιος, α, ον: de Corinto. Texto 11. Cícladas. Texto 21.
Κρέων, -οντος, ὁ: Creonte, hermano de
Yocasta. Regente de Tebas tras la muerte Ο
de Layo y el destierro posterior de Edipo. Ὀδυσσεύς, -έως, ὁ: Odiseo, hijo de Laertes,
Textos 13, 14. esposo de Penélope y padre de Telémaco.
Κρήτη, -ης, ἡ: Isla de Creta, reino de Minos. Textos 25, 27.
Texto 20. Οἰδίπους, -ποδος, ὁ: Edipo, rey de Tebas,
Κυλλήνη, ης, ἡ: Cilene, monte de Arcadia. hijo de Layo y Yocasta. Texto 11, 13, 14.
Texto 10. Ὄρθος, -ου, ὁ: Orto, hijo de Equidna y de
Tifón, hermano de Cerbero, que guardaba
los rebaños de Geriones y que fue
Λ asesinado por Heracles. Texto 18.
Λάιος, -ου, ὁ: Layo, rey de Tebas, esposo de
Yocasta y padre de Edipo. Textos 11, 13.
Λερναῖος, α, ον: de Lerna, ciudad de la Π
Argólida. Texto 16. Πάν, -óς, ὁ: Pan, dios híbrido, mitad macho
Λῆμνος, -ου, ἡ: Lemnos, isla del mar Egeo. cabrío, mitad humano, dios de los rebaños
Texto 21. y pastores. Texto 2.
Λητὼ, -οῦς, ἡ: Leto, titánida que unida a Πανδρόσειον, -ου, τό: Pandroseo, templo de
Zeus engendrá a Ártemis y Apolo. Texto 2. la Acrópolis de Atenas dedicado a
Λιβύη, -ης, ἡ: Libia, región de África. Texto Pándroso, hija de Cécrope y Aglauro. Con
18. sus otras dos hermanas cometió el delito de
abrir la canasta donde Atenea había
ocultado al pequeño Erictonio; fue
Μ
castigada con la muerte. Texto 9.
Μαῖα, -ας, ἡ: Maya, ninfa madre de Hermes, Παρνασός, -οῦ, ὁ: Parnaso, monte de la
junto con Zeus. Texto 10. Fócida consagrado a las Musas. Texto 5.
Μενέλαος, οῦ, ὁ: Menelao, hijo de Atreo, Πασιφάη, -ης, ἡ: Pasifae, hija de Helios,
hermano de Agamenón y esposo de hermana de Eetes y Circe, esposa de Minos
Helena. Texto 25. y madre del Minotauro. Texto 19.
Μῆτις, -τιδος, ἡ: Metis, diosa de la sabiduría. Πενθεύς, -έως, ὁ: Penteo, rey tebano, primo
Texto 1. de Dioniso e hijo de Equión y de Ágave.
Texto 8.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.


Antología de Apolodoro Dioses y héroes 26

Περίβοια, -ας, ἡ: Peribea, reina de Corinto Textos 12, 13.


esposa de Pólibo y madre adoptiva de
Edipo. Texto 11. Τ
Περσεφόνη, -ης, ἡ: Perséfone, diosa del
Hades, esposa de Plutón e hija de Deméter. Τάρτησσός, -οῦ, ἡ: Tartesos, ciudad de la
Texto 3. Península Ibérica próxima a la
Πηλεύς, -έως, ὁ: Peleo, rey de Ptia, esposo de desembocadura del Guadalquivir. Texto
Tetis y padre de Aquiles. Texto 23. 18.
Πηνελόπη, -ης, ἡ: Penélope, hija de Icario, Ταῦροι, -ων, οἱ: Los Tauros, península al sur
esposa de Odiseo y madre de Telémaco. de Crimea. Texto 26.
Texto 25. Τένεδος, -ου, ἡ: Ténedos, isla del mar Egeo.
Πλούτων, ονος, ὁ: Plutón, dios del Hades, Texto 27.
esposo de Perséfone y hermano de Zeus. Τυνδάρεως, -εω, ὁ: Tindáreo, esposo de
Texto 3. Leda y padre de Clitemnestra, Helena,
Πόλυβος, -ου, ὁ: Pólibo, rey de Corinto, Cástor y Pólux. Texto 25.
esposo de Peribea y padre adoptivo de Τυφῶν, -ῶνος, ὁ: Tifón, monstruoso hijo de
Edipo. Texto 11. la Tierra y el Tártaro que es derrotado por
Πολυνείκης, -ους, ὁ: Polinices, hijo de Edipo Zeus. Texto 18.
y Yocasta, hermano gemelo de Eteocles.
Textos 13, 14. Υ
Ποσειδῶν, -ῶνος, ὁ: Poseidón, dios del mar
y los terremotos, hermano de Zeus. Textos Ὕβρις, -εως, ἡ: Hibris, madre de Pan, dios
9, 19. de los pastores y rebaños . Texto 2 .
Πρίαμος, -ου, ὁ: Príamo, rey de Troya,
esposo de Hécuba y padre, entre otros, de Φ
Héctor y Paris. Texto 24. Φίκιον, -ου, τό: Monte Ficio, situado cerca de
Προμηθεύς, -έως, ὁ: Prometeo, titán padre Tebas. Texto 12.
de Deucalión. Roba el fuego a Zeus para
dárselo al hombre. Textos 1, 4. Χ
Πύθων, -ωνος, ὁ: Pitón, serpiente
Χείρων, -ωνος, ὁ: Quirón, centauro sabio y
monstruosa a la que da muerte Apolo y
pacífico, instructor de héroes como Aquiles
que guardaba el oráculo de la Tierra. Texto
y Jasón, que vivía en el monte Pelión. Texto
2.
23.
Πύρρα, -ας, ἡ: Pirra, esposa de Deucalión.
Texto 5.
Ω
Ὠκεανός, -οῦ, ὁ: Océano, hijo de Urano y
Σ Gea, esposo de Tetis, padre de los ríos y de
los océanos. Texto 18.
Σεμέλη, -ης, ἡ: Sémele, princesa tebana hija
de Cadmo, madre de Diοniso en unión con
Zeus. Texto 7.
Σπάρτη, -ης, ἡ: Esparta, ciudad del
Peloponeso donde reina Tindáreo y
posteriormente Menelao. Texto 25.
Στυμφαλίς, -ίδος, ἡ: de Estιnfalo. Texto 17.
Στύμφαλος, -ου, ἡ: Estιnfalo, ciudad de
Arcadia, situada cerca del lago del mismo
nombre. Texto 17.
Σφίγξ, -ιγγός, ἡ: Esfinge, ser mitológico con
cuerpo de león, alas de águila y rostro de
doncella.

Departamento de Griego del IES José del Campo. Ampuero.

You might also like