ვინ არიან ქართველები გენეტიკურად?

 
ქართველთა მოდგმა, ჯიში -- დნმ კვლევა და დნმ ჰაპლოჯგუფები 
 
G და J ჰაპლოჯგუფების განვითარება დროსა და სივრცეში .................................................................................... 2 
ჰაპლოჯგუფი G (M201) (G2a1 P16+) (G2a P15+) (Y-DNA)...................................................................................... 3 
ჰაპლოჯგუფი J2 : J-M67 (Y-DNA) ............................................................................................................................. 7 
მდედრული ანუ mtDNA ჰაპლოჯგუფები................................................................................................................... 9 
ზოგადი და განხილვა.............................................................................................................................................. 10 
თრიალეთის კულტურის კონტექსტი....................................................................................................................... 15 
სპილენძის ხანისა და ინდოევროპული ექსპანსიის კონტექსტი............................................................................. 16 
კავკასიური ნეოლითური კულტურები G2a 8-3 ათასი წლის წინ ........................................................................... 17 
 
Human Y-chromosome DNA haplogroup
Groups descended from Haplogroup F (G, H & IJK)
Human mitochondrial DNA haplogroup

ყველგან გასათვალისწინებელია: როგორც ჩანს, საქართველოშიც (და უპირატესად ქართველებით, ლაზებით დასახლებულ 
თურქეთშიც) გამოკვლევების დროს არ ითვალისწინებენ გამოკვლეულთა ეთნიკურ კუთვნილებას. ამდენად, მაგალითად, 
თბილისში ჩატარებული გამოკვლევევისას შესაძლოა გამოკვლეულთა 20-30% იყოს ეთნიკური აზერბეიჯანელი, სომეხი, რუსი 
და სხვ. -- რაც შესაბამისად ამახინჯებს გამოკვლევის შედეგებს.

ზოგად წარმოდგენას ქართველებისა და მათი მეზობლების გენეტიკურ არსზე იძლევა შემდგომი სურათი: 

საქართველოში ნათლად მოსჩანს Haplogroup G-ს უპირატესობა... ახლო-მახლოებში: 
• თეთრი -- სემიტო-ქამიტები (არაბები, ებრაელები და სხვ) – J  

• წითელი -- ინდო-ევროპელები -- R 

• მწვანე -- ჩრდილო აფრიკელები -- E 
 G და J ჰაპლოჯგუფების განვითარება დროსა და სივრცეში 
ქართველთა მოდგმისათვის დამახასიათებელი ჰაპლოჯგუფები და შტოები  

G => 17,000 years ago (between India and the Caucasus)

R1b1b2 => 10,000 years ago (north or south of the Caucasus)
 ჰაპლოჯგუფი G (M201) (G2a1 P16+) (G2a P15+) (Y-DNA)
 
საქართველოს მოსახლეობის უმეტესობა მიეკუთვნება Haplogroup-ს (Y-DNA) G (M201) (G2a1 P16+) (G2a P15+) 
და საქართველო არის ამ ჰაპლოჯგუფის გავრცელების მთავარი (ანუ ამოსავალი, სამშობლო) არეალი!.. 
 
http://en.wikipedia.org/wiki/Haplogroup_G_(Y-DNA)
ვიდეო ახსნა: http://www.genebase.com/tutorial/item.php?tuId=15 

 
Haplogroup G (Y-DNA)  

 
Haplogroup G (Y-DNA) 
  
Haplogroup G (Y-DNA) 

 
Haplogroup G (Y-DNA) 
    
Haplogroup G (Y-DNA)
G has its roots in around the Caucasus. It is found mostly in mountainous regions between the Near East and India (Caucasus, Iran, Afghanistan,
Kashmir), but also in Central Asia (Kazakhstan), Europe and North Africa.

Most Europeans belong to the G2a subclade, and most northern and western Europeans more specifically to G2a3b (or to a lower extend G2a3a).
About all G2c Europeans are Ashkenazi Jews. The discovery of G2c subclades around Afghanistan indicates that it could have originated in that
part of the world. G1 is found predominantly in Iran, but is also found in Central Asia (Kazakhstan). A famous members of haplogroup G was
Joseph Stalin (G2a1), who was of Georgian origin.

G2a makes up 5 to 10% of the population of Mediterranean Europe, but is fairly rare in Northern Europe. The only places where haplogroup G2
exceeds 10% of the population in Europe are Cantabria, Switzerland, the Tyrol, south-central Italy (Molise, Central and Southern Apennine),
Sardinia, northern Greece (Thessaly) and Crete - all mountainous and relatively isolated regions.

There are several theories regarding the origin of G2a in Europe. There are doubtlessly cumulative rather than exclusive.

Neolithic mountain herders

Chronologically, the first hypothesis is the advance of Neolithic farmers and herders from Anatolia to Europe between 9,000 and 6,000 years ago.
In this scenario the Caucasian migrants would have brought with them sheep and goats, which were domesticated south of the Caucasus arbout
12,000 years ago. This would explain why haplogroup G is more common in mountainous areas, be it in Europe or in Asia.

The geographic continuity of G2a from Anatolia to Thessaly to the Italian peninsula, Sardinia, south-central France and Iberia suggests that G2a
could be connected to the Printed-Cardium Pottery culture (5000-1500 BCE).

Metalsmiths of the Indo-Europeans

Haplogroup G2a has also been linked to the spread of metalworking from the Caucasus or Anatolia to places like Sardinia or the Alps. If the Indo-
European homeland of R1b1b was indeed in northern Anatolia and/or the North Caucasus, some Caucasian G2a could well have travelled to
Europe alongside R1b1b2. The Caucasus being one of the very first places in the world where metallurgy developed, the expertise of Caucasian
copper and tin workers could have been valuable to Indo-European warlords.

Early central and western European bronze age societies did develop around metal-rich regions, such as Ireland, Wales, Cornwall, Brittany,
northern Spain, Portugal, and of course the Alps. Many of these regions have surprisingly high levels of G2a - for instance North Portugal (12%),
Cantabria (over 10%), Asturias and Galicia (5%) in northern Spain, Switzerland (10%), Austria (8%) and the mountains of Bohemia (5 to 10%), and
Wales (4%). This is much more than can be expected from the distance from its source in the Caucasus. The average for Anatolia is only of 11%.
Furthermore, the Balkans and Carpathians standing in between Anatolia and the Alps have a remarkably low percentage of G2a (0 to 2%). G2a is
the only haplogroup from the Middle-East or Eurasian steppe that does not have a substantial presence anywhere in Eastern Europe. G2a migrants
must therefore have moved directly from Anatolia or the Caucasus to central and western Europe, in all likelihood invited by Indo-European rulers.
G2a may also have come to Greece and Italy only after the Indo-Europeans took control of these regions.

A Neolithic or Bronze-Age introduction of G to Europe would undeniably correspond to G2a3 and its most common subclade G2a3b1, by far the
most common forms of G in Europe. G2a3b1 is also found in India, at low frequencies like R1b1b, proving the Indo-European beyond reasonable
doubt. The age of G2a3b has been estimated to be about 4,500 years old, which is far too young for a Neolithic spread, but just right for the Bronze
Age. 
ჰაპლოჯგუფი G (M201) შეიცავს შტოებს (Clades):  
  G*  
  G1 (M285, M342)  
• G1*  
• G1a (P20)  
• G1b (P76)  
  G2 (P287)  
• G2* -  
• G2a (P15)  
o G2a* -  
o G2a1 (P16)   -- შესაძლოა ძირეული იბერიულ-კავკასიური (სტალინი და სხვ. -- საქართველო, ოსეთი) -- წყარო  
ƒ G2a1*  
ƒ G2a1a (P17, P18) -- ეს შტო წარმოიქმნა დაახლ. 3000 წლის წინ და შემდგომი მუტაცია განიცადა 
დაახლ. 2000 წლის წინ საქართველოში  
  G2a2 (M286)  
  G2a3 (L30/S126, L32/S148)  
• G2a3a (M406)  
• G2a3b (P303)  
  G2b (M287)  
  G2c (M377)  

Haplogroup G2a1 (P16) is a Y-chromosome haplogroup. It is a branch of haplogroup G (Y-DNA) (M201), and more specifically of
haplogroup G2 (P287) and most specifically of haplogroup G2a (P15). Haplogroup G2a1 has an extremely low frequency in almost all
populations except in the area of the Caucasus Mountains.

Turkey
Among 523 samples from Turkey, 9.2% were G. The G1/G1a samples were found only among the northeastern Turkey
samples. ანუ თურქეთის საქართველოში!
Georgia
Among 61 samples taken in Georgia (2001), 30% were G. Among 77 samples taken in Georgia (2003), 31% were G. Georgia
has the highest percentage of G among the general population recorded in any country. Among 66 samples taken in Georgia
(2009), 31.6% were G2a (P15+). Of this 31.6% figure, 1.5% were G2a3a (M406+), and the remainder were unspecified other
types of G2a.
Among 25 Kurmanji-speaking Kurds in Georgia, 0% were found to be G.
In Abkhazia 55% of 60 samples were found to be G as listed in a 2009 presentation by Khadizhat Dibirova.
http://en.wikipedia.org/wiki/Haplogroup_G_(Y-DNA)_Country_by_Country

ჰაპლოჯგუფი G (M201)-ს წინაპარია ჰაპლოჯგუფი F (გაცილებით ძველი) -- რომელიც საქართველოში (შემდგომი 
მუტაციების კვალის გარეშე) თითქოს ხშირია სვანებს შორის (და აგრეთვე ხშირია ჩრდილოკავკასიელ ხალხებში).  

 
 ჰაპლოჯგუფი J2 : J-M67 (Y-DNA) 
საქართველოს მოსახლეობის არსებითი ნაწილი მიეკუთვნება Haplogroup-ს J2 (Y-DNA) ქვეჯგუფს (J-M67), ადრე 
ცნობილი როგორც HG9 or Eu9/Eu10 და დასავლეთ საქართველო და იტალია (ეთრუსკია) არის ამ ჰაპლოჯგუფის 
გავრცელების მთავარი (ანუ ამოსავალი, სამშობლო) არეალი!.. 
 
http://en.wikipedia.org/wiki/Haplogroup_J2_(Y-DNA) 

ვიდეო ახსნა: http://www.genebase.com/tutorial/item.php?tuId=8

 
Haplogroup J2 : J-M67 (Y-DNA)

საქართველოში უდიდესი ნაწილია M67 (რომელიც სხვაგან ნაკლებადაა) -- შემდეგ M172 და M267 
      

 
Haplogroup J2 (Y-DNA) 

Частоты J2 (включая все подгруппы): Крит (до 40 %) ,Азербайджан (до 31 %), Турция (30-35 %), Ингуши (32 %),Осетины (25-30 %),
Албания (23-25 %), Италия (20-25 %), Греция (до 20 %), Иран (20-25 %), Грузия (около 20 %), Македония (10-15 %), Сербия (8 %),
Белоруссия (5 %), Россия (3 %), Венгрия (3 %) и тд.

Semino et al. нашли самые высокие частоты J2a2 в Грузии (13.3 %), северной Италии (9.6 %), Ираке (6.3 %), Греции (4.3 %),
Испании (3.4 %), Турции (3 %) и Албании (3.6 %). Распределение J2a2a*, как оказалось, показывает явную связь между Анатолией
и южной Италией. Частоты этой подгруппы найдены на южном Кавказе (6.3 %), Греции (3.3 %), Турции (4.4 %), Италии (3-7 %) и в
Индии (4.5 %). წყარო >>>

J-M67 includes J-M67* lineages, which are most frequent in the Caucasus, and J-M92, which indicates affinity between Anatolia and
southern Italy.

J2a2. M67 This subclade is abundant in the Caucasus (Georgia 13%, Azerbaijan 4%) and is ancient group – TMRCA estimates at 12kya.
It has also been found at appreciable levels (1-8%) in Anatolia, with preponderance in the Northwest as well as in Italy (~5%) and the
Iberian Peninsula (2-3%). This has led to proposals for migration over land from Anatolia via the Bosphorus Isthmus or over the
Mediterranean Sea. Notably, 10% of the Y-chromosomes on Crete are of this variety.
 მდედრული ანუ mtDNA ჰაპლოჯგუფები 
mtDNA-ს თვალსაზრისით კი ქართველების გენეტიკურ სახეზე წარმოდგენას იძლევა Haplogroup mtDNA U3: 

mtDNA J => 45,000 years ago (in the Near East or Caucasus)

Haplogroup mtDNA U3 is centered around the Black Sea, with a particularly strong concentration in the north-eastern part. It could be
related to the ancient Indo-Europeans, and probably more to R1b than R1a.

Haplogroup mtDNA H13 is most common in Sardinia and around the Caucasus. Its distribution is reminiscent of Y-DNA haplogroup G2a.
The same is true of mtDNA H2 to a lower extent. This would suggest a Caucasian or Anatolian origin.

The strong presence of mtDNA X2 around the Caucasus, progressively fading towards the Near East and Mediterranean , hints that it
could be related to the spread of Y-DNA haplogroup G2a. R1b1b and G2a both having origins around the Caucasus it is unsurprising to
find X2 alongside these two Y-DNA haplogroups.

ამდენად, ქარული მოდგმისათვის mtDNA როგორც ჩანს განისაზღვრება ჰაპლოჯგუფებით mtDNA: U3, H13, H2, X2 
 ზოგადი და განხილვა... 
ზემოთმოტანილი მეცნიერული გენეტიკური მასალა გარკვეულწილად ეხმაურება და ასაბუთებს უძველს 
წარმოდგენებს „ქართლოსისა“ (M201) და „კოლხოსის“ (J-M67) შესახებ... 

ეს და სხვა გენეტიკური მახასიათებლები საფუძველს იძლევა ქართველებზე ვისაუბროთ, -- როგორც სპეციფიურ 
ჰაპლო-კონგლომერატზე, -- რომელიც შეიქმნა და ჩამოყალიბდა დაახლოებით 10-15 ათასი წლის წინ (ანუ 
თანამედროვე კულტურულ-ცივილიზაციური სისტემების ჩამოყალიბებამდე) და შემდგომ უმთავრესად თავის 
შიგნით ვითარდებოდა -- უკვე, როგორც, თვითმყოფადი კულტურულ-ეთნიკური ჯგუფი -- ანუ, ბოლო 1500 წელია 
როგორც -- „ენა, მამული, სარწმუნოება“... 

არავითარი ფსევდოევროპელობა და ფსევდოაზიატობა არაა საჭირო და აუცილებელი -- შეგიძლიათ 
დამშვიდდეთ... -- ან, აღელდეთ -- გემოვნების მიხედვით... 

G2 და J2 ჰაპლოჯგუფები ადრეული მიწათმოქმედებს მიეკუთვნებიან, რომლებმაც ევროპის ათვისება დაიწყეს 
მიწათმოქმედების გავრცელებით. 

უახლოეს რამდენიმე წელიწადში ახლაშექმნილი Deoxyribonucleic acid (DNA) მეცნიერება კიდევ უფრო 
დაზუსტებულ და სრულ სურათს მოგვცემს...  
აგრეთვე:
ა) აქ ყოველთვის ლაპარაკია არა Haplogroup J2-ზე, რომელიც „უხსოვარ დროს“ ანუ 40-50 წლის წინ 
ჩამოყალიბდა, არამედ - ქვეჯგუფზე (J-M67) -- რომელიც სწორედ და ზუსტად კავკასიაში, საქართველოში 
ჩამოყალიბდა და არსებითწილად ცივილიზაციური სისტემა გახლდათ...
ბ) როდესაც მესოპოტამიაში ჰაპლოჯგუფი J2 ჩამოყალიბდა -- იქ, რა თქმა უნდა ჯერ არ არსებობდნენ ის 
ეთნოსები, ცივილიზაციები და კულტურები -- როემელიც დღეს არსებობენ... -- ანუ ეს -- ძალიან დიიიიდი ხნის წინ 
იყო -- ბიბლიამდელ ხანაში...  

„დიდი ჰაპლოჯგუფები“ -- როგორიცაა მაგალითად G* ან J* და ასე შემდეგ -- ჩამოყალიბდნენ 30-40 ათასი წლის 
წინ და უფრო ადრეც... შემდგომი მუტაციებით კი და რომელიღაც კონკრეტულ ტერიტორიაზე -- ჩამოყალიბდნენ 
ქვეჯგუფები, ანუ შტოები... -- მუტაციებით!.. 

მაგალითად ქვემოთა სურათი გვიჩვენებს საწყისი ჰაპლოჯგუფის J*-ს დაყოფას...

 
J ჰაპლოჯგუფის მოძარობა სივრცეში და გზა-და-გზა მუტაციები 

 
ჯერ ახლო აღმოსავლეთში, სადღაც სირიის ჩრდილოეთში (ტიგროსისა და ევფრატის სათავეებთან) 20 ათასი წლის 
წინ მუტაციით გაჩნდა ჰაპლოჯგუფი J-M172... -- რომელიც ამის შემდგომ მოძრაობდა ჩრდილოეთისაკენ -- 
კავკასიისაკენ...

სურათიდან კარგად მოსჩანს, რომ 12 ათასი წლის წინ -- კავკასიაში (დასავლეთ საქართველოში ანუ დიდ 
კოლხეთში), მოხდა მუტაცია და ჰაპლოჯგუფ J-M172-საგან შეიქმნა ჰაპლოჯგუფი J-M67!..

* დაახლოებით 7-8 ათასი წლის წინ დიდი ტბა გადაიქცა „შავ ზღვად“, ევროპა და აზია გაიყო ბოსფორით და 
დარდანელით... 
http://en.wikipedia.org/wiki/Black_Sea_deluge_theory

შემდგომ კი -- ჰაპლოჯგუფი J-M67 მოძრაობდა სამხრეთ-დასავლეთისაკენ და სადღაც დღევანდელი თურქეთის 
ტერიტოტიაზე დაახლოებით 8 ათასი წლის წინ -- ახალი მუტაციით შეიქმნა ჰაპლოჯგუფი J-M92 (ალბათ ხეთები ან 
პროტოხეთები)... 

მიგრაციებზე შესაძლოა დიდი გავლენა ჰქონდა ჩვენს წელთაღრიცხვამდე 1628 BC წელს ვულკან სანტორინის 
ამოფრქვევით გამოწვეულ უძლიერეს ცუნამის, რომელმაც წალეკა ხმელთაშუაზღვის სანაპიროები და კუნძულები. 

ყველაფერი ამის შესაცნობად აუცილებელია ვიცოდეთ და გავითვალისწინოთ, რომ: 
* მუტაციები ხდებოდა საშუალოდ 8-5 ათას წელში ერთხელ... 
* თანამედროვე ხალხები, ერების განმასხვავებელი მახასიათებლები დაზუსტებით შეიძლება 
დგინდებოდეს მხოლოდ უკანასკნელი მუტაციების შესაბამისად -- ანუ ბოლო 5-10 ათასი წლის 
ფარგლებში (სხვაგვარად -- არსებული თეორიული ბაზისიდან ყველანი ობამას ტომისანი ვართ  ) 
* მუტაციები იძლეოდნენ ადგილობრივ პირობებთან მეტად შეგუებულ ჰაპლოჯგუფს... 
* ახალი ჰაპლოჯგუფები ახალ პირობებთან შეგუების-და-მიხედვით არსებითად განსხვავდებოდნენ 
წინამორბედისაგან (შესახედაობითაც)... 
* საწყისი, ყოველი შემდგომი მუტაციამდელი ჰაპლოჯგუფებიც აგრძელებენ ხშირად (უმეტესწილად) 
არსებობას (ან საწყის ტერიტორიაზე ან -- სხვაგან, სადაც გადაადგილდნენ)... 

სამახსოვროდ: 

ქართველებისათვის ყველაზე უფრო დამახასიეთებელია და განმასხვავებელ ნიშნად შეიძლება ჩაითვალოს 
ჰაპლოჯგუფები M201 და J-M67...

ამას გარდა:

უნდა ვიცოდეთ, რომ ევროპაში ყველაზე გავრცელებული ჰაპლოჯგუფები R, K, U კავკასიიდან არიან ევროპაში 
განსახლებულები... -- ანუ მათი „პირველსამშობლო“ კავკასიაა..  
 
 თრიალეთის კულტურის კონტექსტი

   

   
 

 
სპილენძის ხანისა და ინდოევროპული ექსპანსიის კონტექსტი

   

   

   
 

 
კავკასიური ნეოლითური კულტურები G2a 8-3 ათასი წლის წინ 

 
  

 
 

 
European Prehistory, Anthropology & Genetics

History of European Haplogroups :

origins, geographic spread and relation to
ethnic groups

Haplogroups Timeline :
comparative chronological tree of European Y-
DNA and mtDNA haplogroups

Royal DNA :
haplogroups of European kings and queens

Migration Maps :
chronological maps of the Neolithic and Bronze
Age expansion in relation with Y-DNA
haplogroups

Y-DNA Frequencies :
distribution of European haplogroups by
country or region

Ancient DNA :
Y-DNA haplogroups of ancient civilizations

MtDNA haplogroup frequencies by country , Defining mutations of European mtDNA haplogroups