KABANATA II

PAGSUSURI NG MGA KAUGNAY NA LITERATURA AT PAG-AARAL

Mga Kaugnay na Literatura
Ang edukasyon ay isa sa mga pangunahing serbisyo na inaalok ng
pamahalaan at iba pang stakeholders sa lipunan. Ang edukasyon ay isang
kasangkapan para sa pagpapaunlad ng ekonomiya at sa gayon ay kailangan
upang patuloy na suriin ang inputs at outputs sa sistema. Kung ang
edukasyon ay upang matugunan ang mga layunin ng pagpapaunlad ng
ekonomiya sa alin mang bansa, at pagkatapos ay mga aspeto ng panloob na
kahusayan ay dapat na iksaminin ng mabuti. Ang terminong "kahusayan"
bilang inilapat sa edukasyon ay tumutukoy sa lawak na kung saan ay
magbubunga ng edukasyong kanais-nais na mga resulta sa lipunan at mga
indibidwal (Ayodo, Gatimu & Gravenir, 1991).
Isang pag-aaral na isinasagawa sa pamamagitan ng Samahan para sa
Pagunlad ng Edukasyon sa Africa (2006), na ipinapahiwatig na mayroong
isang bilang ng mga balakis sa mataas na antas ng tagumpay ng mga
panloob na kahusayan sa mga paaralan. Ito ay nabanggit na ang mga
pagkaantala sa pagkuha ng inputs sa isang malaking degree apektado ang
panloob na kahusayan. Halimbawa, kahit na matapos ang mga
mapagkukunan ay ginawang magagamit, ang ilang mga paaralan ay kumuha
ng dalawa hanggang tatlong buwan upang mapakinabangan ng mga
estudyante. Sa pag-aalala rin na mas mataas na ang mga numero ng magaaral na humahantong sa shortages ng mga guro. Ang problemang ito ayon
sa pag-aaral ay karagdagang pinahusay ng ang katunayan na ang mga
pamahalaan ay pagpapalit lamang ang mga guro na mamatay, magbitiw o
magretiro. Ang kakayahan ng karamihan sa mga pamahalaan upang
mapanatili ang positibong mga uso sa pag-aaral ay gaganapin sa partikular
na pamamagitan ng malubhang pambadyet limitasyon.

Mga Kaugnay na Pag-aaral

Ayon kay Eisenman (1997) sa isang pag-aaral sa pagaaksaya sa secondary education iniulat na ang dropout rate
sa pagbuo ng mga bansa ay madalas na lubos na mataas. Sa
pag-aaral natagpuan na ang Boarding Schools ang mas
ginustong pamamagitan ng karamihan na stakeholder dahil
ang mga mag-aaral ay mas mahusay kaysa sa kanilang mga
pang araw na pasok, kapilas ng pambansang eksaminasyon.
Kapansin-pansin na kita sa pag-aaral na ang dropout rate ay
mas mataas sa pang Araw na mga paaralan kung
ikukumpara sa mga Boarding School. Ayon sa pag-aaral na
ito, ang pinakamataas na rate ay sa mga sub-Saharan
African bansa kung saan ang bawat taon, tungkol sa 22
porsiyento ng mga pangunahing paaralan mag-aaral at 21
porsiyento ng mga sekundaryong paaralan ang mag-aaral ay
bumababa sa labas ng paaralan. Mula sa kabuuang
porsyento ng dropouts sa sekundaryong edukasyon,
Kabilang ang Boarding School sa 8 porsyento habang ang
pang araw na paaralan ay kabilang sa 13 porsiyento. Ang
North African at Middle Eastern bansa na-average tungkol sa
12 porsiyento para sa primary grades at 21 porsiyento para
sa pangalawang grado.
Ayon sa EFA (2009), Kenya ang may pinakamalaking
porsyento na ang mga estudyante sa parehong primarya at
sekundaryong paaralan na kung saan 13 porsiyento na
dropout ng paaralan sa anumang naibigay na oras dahil sa
kahirapan, maagang marriages, HIV / AIDS pandemic at
mahinang pag-aaral na kapaligiran. Sessional paper No. 1
(2005) sa Edukasyon, Pagsasanay at Research ay
nagpapahiwatig ng isang transition rate ng 70% ay mula sa
pangunahing sekundaryong education cycle at ito ay isang
palatandaan na humigit-kumulang 30% ng mga nag-aaral sa

buong bansa ay hindi maka-pagpatuloy sa sekundaryong

mga paaralan. Isang pag-aaral sa rural na pang araw na
paaralan sa pamamagitan Ncube (2004) sa Zimbabwe
natagpuan na ang bilang ng mga mag-aaral pag-drop mula
sa isang antas ng mas mataas na sa mga antas ng pagaaral.