Professional Documents
Culture Documents
Seyit YRE*
zet
Mzik, btn inanlarda dinsel sylem ve uygulamalara elik eden etkili bir soyut ara olarak
ortaya kar. Bilindii gibi, Alevi-Bektai kltrnde de mzik dinsel temelli bir olgudur.
Alevi-Bektai kltrn ve inan sistemini temsil eden, iinde mzii barndran veya
dorudan mzie dair baz unsurlar vardr. Bu unsurlar Alevi-Bektai mzik kltrne zg
formlar, modlar, alglar, yaratm ve seslendirme zellikleri olarak saylabilir. Bu unsurlar
genel olarak belirli bir standart iinde var olsa da, blgesel farkllklar da bulunmaktadr.
Yaplan n aratrmada Alevi-Bektai mzik kltrn temsil eden kodlar ve bunlarn
yapsal zellikleri zerine analitik almalarn olmad grlm ve bu alma ortaya
karlmtr. Bu aratrmada, bu mziksel unsurlar incelenmi, etnomzikoloji disiplini
ve nitel aratrma modelinde kaynak tarama, ierik analizi ve mzik analizi teknikleriyle
ortaya kan bulgular kodlanarak tanmlanmtr. Yaplan aratrma sonucunda, bu mziksel
kodlarn yaratc/seslendirici, yaratm ekli, alg, form, makam, mekn gibi kavramlar altnda
olduu tespit edilmi, ortaya kan kodlar tanmlanm, mziksel analizi yaplm, notalarla
rneklendirilmi ve sonuta tartlmtr.
Anahtar Kelimeler: Alevi-Bektai, Kltr, Mzik, Kodlar.
219
Seyit YRE
Giri
Alevi-Bektai inanc, slamiyet ierisinde sadece bir inan sistemi olmann
tesinde, kendine zg bir kltr de temsil eder. Bu balamda, lk a Anadolu
kltrne ilikin yaplan antropolojik aratrmalar sonucu ortaya kan bulgularn
gnmzde Anadolunun eitli yerlerinde yaayan Alevi-Bektai kltrnde de
hlen var olduu grlr. Dolaysyla, Alevi-Bektai kltrnn modernleen
dnyaya ramen Anadolunun otantik kltrn devam ettirdii sylenebilir.
Alevi-Bektai inan ve kltrne zg olarak varln srdren ve mzik
eliinde seslendirilen unsurlardan biri de baz iir formlardr. Bu formlar, ncelikle
iir olmasndan dolay, almalarda sadece edebiyat alan ierisinde incelenmi olsa
da, Alevi-Bektai inan ve kltrn gl bir ara olarak temsil eden (representation)
mzik, ayn zamanda bu iir formlarn da var eder.
rnein Glpnarl (1992: 40), Alevi-Bektai edebiyatnn Hac Bekta Vel
ve Abdal Musa kltryle beslendiini, Anadolu halk edebiyatnn imknlarnn
birletirilmesiyle yeni bir sentez oluturduunu, z nedeniyle nceleri Yunus
Emrenin iirlerine dayanan bu edebiyat geleneinin baz belirgin farklarla yeni bir
edebiyat oluturduunu, Alevi-Bektai edebiyatnn 15. yzylda Kaygusuz Abdalla
balayp ayn yzylda Pir Sultan Abdal, Hseyin, 17. yzylda Kul Himmetle doruk
noktasna ktn, 18. yzylda da sren bu gelenein 19. yzylda Seyrni ile devam
ettiini; Yemni, Virni, Teslim Abdal ve Nesmiyle en nemli rneklerini verdiini
ve bu gelenein gnmz klarnca da srdrldn belirtmitir (Aktaran:
Artun 2000: 408). Glpnarlnn yukarda edebiyat balamnda sayd halk airleri
ve klarn yazd iirler, aslnda kendi dnemlerinden gnmze mzikli olarak
seslendirilir. Dolaysyla, zellikle dinsel ierikli ve amal sz ve metinlerin temsil
edilmesinde mzik her zaman etkili bir ara olduundan, artk bu szler veya iirler
mzikle temsil edilir.
badet ve mzik ilikisi, birok din ve inan iinde var olan bir olgudur. AleviBektai kltrnde de szl geleneklerin yzyllardr mzikle birlikte sregeldii
grlr. Bu nedenle, bu kltr ne karan unsurlardan biri de, -etnomzikolojinin
inceleme alan olarak- mzik kltrdr. nan esasna dayanan Alevi-Bektai
mzik kltr ve repertuvarnn, Anadolu halk mziinde (yaygn adyla Trk halk
mziinde) de nemli yeri olduu grlr. zellikle, iirlerin, szlerin ve dualarn
mzikli olarak seslendirilmeleri, gnmzde de varln srdren, Anadolu ve
Osmanl din mziinin (yaygn adyla Trk din mziinin) olumasn salamtr.
Yani, dua ve iirlerin bestelenmesi (composition) veya doalama (improvisation)
olarak mzikle seslendirilmeleri sonucu, slamiyet temelindeki din mzik (sacred
220
221
Seyit YRE
2. Bulgular
Bu blmde, yaplan kaynak tarama, ierik analizi ve mziksel analiz teknikleri
ile tespit edilen ve Alevi-Bektai kltrn temsil eden mziksel kodlar aadaki
sekiz kavram altnda verilmi ve tanmlanmtr.
2.1. Form: Alevi-Bektai kltrn temsil eden en temel mziksel kodlar;
edeb, dinsel ve kltrel temelli formlar olarak ortaya kar ki, bunlarn temelde
deyi, nefes, nt, mraclama, tevhd ve mersiye olduu grlr. Bu formlar aada
tanmlanmtr.
2.1.1. Deyi: Alevi-Bektai kltrnn en bata gelen iirsel ve mziksel
formu olan deyi, Byk Trke Szlkte, kelime anlam olarak deme, syleme ii,
uygulama olarak da, Alevi-Bektailerce yksek anlaml kouk ve Semahla birlikte
yalnzca balama eliinde ar tempoda sylenen bir tr beste olarak tanmlanr.
Duygulu (1997: 8), deyi teriminin Anadolu Alevilii ve Anadolu ky Bektailiinde
yaygn olarak kullanldn, yani kentsel deil, krsal bir form olduunu, baz
yrelerdeki Aleviler tarafndan deyi terimi yerine, deme, beyit, dime, deylem ve
yet kelimelerin de kullanlabildiini belirtir. Erol (2009: 103), deyilerin AleviBektai kltrnn en nemli aktarcs ve iletiim ekli olduunu, bunlarn Alevi
birlik ilikisinde, sz syleme, sylenen sz dinleme, onlar tekrarlama, yeniden
oluturma ve ortak gemie balanma eklindeki en nemli renme yntemi olarak
kabul edildiini ifade eder. klar tarafndan bamsz olarak yaratlm deyiler
dnda, zellikle Cem treni srasnda seslendirilen, belirli anlam ve grevleri olan
deyilerin, On ki Hizmet deyii, era uyandrma deyii, niyazlama deyii, semah
deyii gibi isimler ald grlr (Bkz. Demir, 2009).
Markoff un (2002: 795) tasavvufi ak arklar olarak tanmlad
deyiler (Erol 2009: 136), mziksel balamda deerlendirildiinde Alevi-Bektai
inancna bal klarn krsal alanda, iir zerine daha ok doalama olarak ortaya
kardklar, ll bir mziksel form nitelii tar. Deyiler, klar tarafndan
yaratlmasndan dolay, halk mzii ezgisel yapsna sahiptir. Bu balamda, Anadolu
halk mziinde krk hava denilen formlar iinde ve yaratm ortam ve ekli itibar ile
otantik-bireysel halk mzii (Yre, 2000: 41-42) olarak deerlendirilebilir. Ancak
buradaki snflandrmalar, kendi geleneksel otantisitesi ve ortam ierisinde yaratlan,
poplerletirilmeyen eserleri kapsar.
Deyilerin en nemli mziksel zellii, bir mziksel bir motifin, minimal
olarak ifade edilebilecek ekilde, kk deiikliklerle tekrarlarndan olumasdr.
Deyiin, szl ve szsz (algsal) ksmlarnda yaplan mziksel motif deiimi,
allm bir ekilde ya tm ozanlar tarafndan aynen yaplabildii gibi, her bir ozan
tarafndan, seslendirenin mzie veya balamaya olan hkimiyetiyle ilgili olarak da
doalama olarak yaplr.
222
223
Seyit YRE
inan ve grlerini ortaya koyan, Hz. Aliyi ven ve onun zelliklerini anlatan
iirler zerine bestelendiini, bestelenmemi olan nefeslere ise nutuk (veya destur)
denildiini belirtir. Grld zere aratrmalarda, terminolojik olarak bir standart
bulunmamaktadr.
Mziksel olarak Markoff un (2002: 795), tasavvufi deneyimle ilgili arklar
(Erol 2010: 136 iinde) olarak tanmlad nefeslerin, Bektailie mensup veya adn
gizleyen (Snni) besteciler tarafndan (zalp, 1992: 54) iki ayr trn (Anadolu
halk mzii ve Osmanl sanat mzii) ezgisel birleimiyle bestelendii grlr ve bu
eserlerin ounun bestecisi bilinmemektedir. Bununla birlikte, Cumhuriyet Dnemi
Osmanl sanat mzii bestecileri tarafndan da nefes bestelendii grlr (Bkz. Kip,
1995). Nefeslerin iirlerinin de, yine Alevi ve Bektailie mensup k veya airler
tarafndan yazld grlr. Deyiler gibi doalama deil de, besteciler tarafndan
sanatl olarak bestelenen nefeslerde, deyilerden farkl olarak, aksatml olmayan
(6/4lk gibi) baz usullerin kullanld belirlenmitir. Deyilerde olduu gibi,
nefesler de, Hseyni vb. makamlarla bestelenmekle birlikte, Hicaz, Sab, Neveser
gibi farkl makamlarn da kullanld grlr. Ezgisel ve ritmik zellikler dnda,
nefeslerin bir mzik formu olarak, ounlukla bir veya iki blmden olutuu, iirin
uzunluuna gre, ayn blmn ezgisel olarak srekli tekrar ettii grlr. Bununla
birlikte, eserde kullanlan iirin uzunluuna gre, blml nefeslere de rastlanr
(Bkz. zalp 1992: 454-456, Atl 2005: 108-120).
Nota 3. Nefes
Nota 3te verilen ve ktalk iiri Gnci Baba tarafndan yazlan, ancak
bestecisi bilinmeyen Uak makamnda ve Sofyan (4/4lk tartmda) usulndeki
224
nefes, iki blml bir formdur. Bu ezgi, prozodiye uygun olarak kk deiikliklerle
tekrar edilerek iirin tm ktalar ile seslendirilir. rnekteki eserde olduu gibi,
eserin szl blmleri arasnda, ikinci blm bir ara mzik (araname) olarak szsz
olarak seslendirilebilir.
Salc (1940: 19-20), nefesleri seslendirilme zelliklerine gre e ayrm,
bunlardan, ritmik olarak ar olan ve ar usullerle bestelenip Cem yinlerinde
genellikle muhabbetin balangcnda seslendirilen nefesleri, oturak; ritmik olarak
daha hareketli ve canl olan, orta sratli usullerle bestelenip muhabbet toplantlarnn
ortalarnda zevk ve evkin artt anlarda seslendirilen nefesleri, drt ke ve
daha hzl usullerle bestelenip muhabbet toplantlarnda heyecann artt anlarda
seslendirilen hareketli nefesleri de, ahlama olarak tanmlam ve bu tr nefeslerin
semah esnasnda seslendirildiini belirtmitir (Atl 2005: 62).
Nefeslerde kullanlan iirlerin konularna gre de ayrld grlr.
Markoff un (2002: 795) 12 mamn adna ilahiler (Erol 2009: 136) dedii, dvaz,
dvazdeh-i imam ve dvazman, aslnda Hz. Muhammed ve Hz. Ali ile birlikte Ehl-i
Beytin ve Oniki mamn isimlerinin getii ve onlarn zellikleriyle vld
nefesler olarak ortaya kar (Atl, 2005: 56).
iirin ierdii konulara gre, methiye, athiye ve nevrziye olarak
adlandrlan iirsel ve bestelenmi nefesler olduu grlr. Ksaca deinmek gerekirse
methiye, Hz. Muhammed ve daha ok da Hz. Aliyi ven nefeslerdir, aslnda Nat-
Ali olarak anlan form da bir tr methiyedir (zcan 1992/V: 372, Atl 2005: 76).
Bu durum, aslnda ilahi ve nefesler arasndaki fark ortaya koyar. athiye, daha ok
inanlarn sz konusu olduu, Allah ile akalar gibi yazlan, alayc bir dil kullanlan
-ve bir hicviye olarak anlabilecek- nefeslerdir (Timurta 1990: 165, Atl 2005: 61).
Nevrziye ise Alevi-Bektai kltrnde, Hz. Alinin doum gn (21 Mart) olduu
iin nemli olan Nevrz (bayram) zerine yazlan nefeslerdir (lktar 1974: 200,
Atl 2005: 61-62).
2.1.3. Nt: Arapa bir kelime olan nt, Byk Trke Szlkte Bir eyin
niteliklerini vme ve Hz. Muhammedin niteliklerini vmek, ondan efaat
dilemek amacyla yazlan kaside olarak tanmlanr. Mziksel balamda nt, Hz.
Muhammedin vasflar hakknda Trke veya Arapa yazlm manzum eserlerin,
eitli makamlardan doalama ve usulsz (serbest) olarak tekkelerde zikir ve Cem
ayinleri srasnda seslendirilmesinden oluan bir formdur. Nthan olarak anlan
seslendiricinin mziksel alt yapsna gre, ntlarn mziksel erevesi deiir.
Doalama olarak seslendirilmesi dnda, usullerle bestelenmi ve notalanm olan
ntlar da vardr (Karadeniz 1979: 163).
225
Seyit YRE
226
Nota 5te grlen Rast makamndaki airi ve bestecisi bilinmeyen nt, bir
nat- erif tir. Mziksel bir form olarak bir kta iir zerine bestelenmi blml
bir eserdir.
2.1.4. Mrclama: Arapa bir kelime olan ve Byk Trke Szlkte
Ykselme, kma ve Hz. Muhammetin ge ykselmesi olarak tanmlanan
mrc, Trk edebiyatnda Hz. Muhammedin Mrc mucizesini anlatan ve
mesnevi eklinde yazlan eserler hakknda kullanlan bir terim olduu gibi, airlerin
divanlarnda veya manzum eserlerinde, kaside ve gazel eklinde sylenmi manzum
veya mensur eserler iin de ayn terim kullanlr (Diclehan 1989: 18; Akta, 2006:
65). Mrcn, Mslmanlarn edebiyat, mzik, minyatr ve hat gibi birok sanatna
yansd, bu konudaki edebiyat eserlerine mrciyye ya da mrcnme denildii,
edeb olarak ranllar ve Trkler tarafndan yazlsa da, mziksel olarak sadece
Osmanl dneminde bir form olarak ortaya kt grlr (Uzun 2005: 135, Akta
2006: 65 iinde).
12. ve 20. yzyllar arasnda edeb olarak birok mrciyye yazld
grlse de, bestelenmi olarak en bilinen mrciyye, Mirc kandilinde -Mrchanlar
tarafndan- seslendirilmek zere, XVIII. yzylda Galata Mevlevhnesi eyhi, Kutb-
Nyi Osman Dede tarafndan gftesi yazlp bestelenmi olandr. Yedi bahir ve drt
tevih olmak zere toplam on bir blmden oluan bu eser, srasyla Segh, Mstear,
Dgh, Nev, Sab, Hseyni ve Nibur olmak zere sekiz makamla bestelenmitir.
Eserde kullanlan ilk makamdan dolay Segh Mirciyye olarak anlr. Eserin notas
otuz alt sayfadan olutuu iin burada yer verilememitir (Bkz. zalp 1992: 385425).
Aslnda mirciyye ile ayn anlam ve amala Hz. Muhammedin Mrca
ktn ifde eden, Markoff un (2002: 795) Hz. Muhammedin cennete ykselii
zerine arklar (Erol 2009: 136 iinde) ve Duygulunun (1997: 12) Hz. Muhammed
ile Hz. Alinin Krklar Meydannda bulumasn anlatan, Alevi-Bektai inancna ait
bir epik iir ve mzik formu olarak tanmladklar mrclama ise, Mrc olaynn
Alevi-Bektai kltrndeki temsili olarak ortaya kar. Cem trenlerinde balama
eliinde seslendirilen ve en yaygn olan mirclama, Hatayinin (ah smail) yazd,
Geldi ard Cebrail diye balayan yirmi be beyitlik iirden oluur (zbey
2008: 181, Arslanolu 1999: 14). Artun (2002: 90), Alevi-Bektai inancndaki
mirclamann, Hz. Aliyi n plana kararak ilendiini syler (Atl 2005: 25).
Mirclama mziksel bir form olarak incelendiinde, Demirin (2009: 260262) Yeni Bosna Cemevinde derledii Nota 5teki mirclama rneinde olduu
gibi, ilk blmn deyi olarak balad, Krklar Semahnn dnld ikinci
blmde ise usuln deitii ve temponun hzland grlr
227
Seyit YRE
Nota 5. Mraclama-Blm 1
Hatayinin yazd Mrcnmenin yirmi ktasnn, Nota 5te verilen Segh
makamnda ve Curcuna usulndeki (10/8) ayn ezgi zerine seslendirildii, son iki
ktasnn ise, Karciar makam ekirdei ve Raks Aksa usulyle (9/16) bestelenen
ve Krklar Semahnn dnld Nota 6da verilen ezgiyle seslendirildii grlr.
Eserin Nota 5te verilen birinci blmne bakldnda ikinci lnn drt
kere tekrar ettii, be llk giri mziinin ardndan, sadece bir l olan ana
motifin, prozodiye gre deierek srekli tekrar ettii ve her motif arasnda da,
ayn ara (szsz) mziin olduu grlr. Yani, eserin birinci blm, iki mziksel
motifin szl ve szsz minimal dngsnden oluur.
228
Nota 6. Mraclama-Blm 2
Eserin Nota 6da grlen ikinci blmnn Karciar makam ekirdei olan
do, re, mi bemol seslerinden olutuu, ilk drt ldeki mzik cmlesinin tekrar
edildii grlr.
2.1.5. Tevhd: Allahn varlna, tekliine (Ahad) balangsz ve sonsuz
olduuna, tm evreni yarattna, yaratmaya devam ettiine, tm lemin ilhi
nizmn saladna, dnin shibi olduuna inanmak (Uurlu 2007: 266, Demir
2009: 193 iinde) olarak tanmlanan tevhdin, Cem treni esnasnda iki veya drt
adet arasnda mzikli olarak seslendirildii, ancak, tevhdde mziksel yapdan ok
edeb yapnn ne kt grlr (Demir 2009: 193).
Tevhidler mziksel olarak incelendiinde, genellikle Sofyan usul ile Segah,
Uak ve Hseyni vb. makamlarla bestelendii grlr. Osmanl sanat mzii
bestecilerinin ilahi formu altnda, tevhd besteledikleri grlmse de (Bkz. Kip
1995), klarn da deyi formu olarak tevhd syledikleri grlmtr.
229
Seyit YRE
Nota 7. Tevhd
Nota 7de, Demir (2009: 248) tarafndan derlenen, Uak makamnda ve
Sofyan usulndeki Tevhd incelendiinde, aslnda bir blml bir deyi olduu
grlr. Eserin drt l aynen tekrar eden giri mziinden sonra, beinci l
hari, altnc ve on altnc ller arasnda, ayn motifin prozodiye uyarlanarak tekrar
edildii grlr. Aslnda bu mziksel motif dngsyle, etkili bir duygu durumu
(mood) (Lull, 2000: 37) yaratld dnlebilir.
2.1.6. Mersiye: Arap, Fars ve Trk edebiyatlarnda, lmn ortaya kard
zntnn, estetik bir ekilde kelimelerle ifadesi olarak ortaya kan iirlerin genel
ad mersiye olarak nitelenir (Ylmaz, 2006: 8). Cenaze sltlarndan sonra ve vefat
iin okunan Mevldler arasnda, eitli makamlardan, doalama ve usulsz olarak
-mersiyehanlar tarafndan- seslendirilen mersiyelerin, Anadolu halk edebiyat ve
mziindeki karl attr. Trk edebiyatnda Kerbela Olayn anlatan ve zellikle
Muharrem aynda seslendirilen bestelenmi mersiyelere de muharremiyye denilir
(Uzun 2006: 8, Akta 2006: 40).
230
Nota 8. Mersiye
231
Seyit YRE
Nota 9. Muharremiye
Yunus Emre tarafndan yazlan yedi ktalk iir zerine, Hicaz makamnda
bestelenen iki blml Muharremiyyenin bestecisi bilinmemektedir. Bu yedi ktalk
iir, ayn ezgi ile srekli eserin bana dnlerek seslendirilir.
2.2. Mziksel Devinim: Alevi-Bektai inancn temsil eden ve eitli
hareketlerden oluan kod, Semah olarak ortaya kar.
2.2.1. Semah: Arapa bir kelime olan ve Byk Trke Szlkte alg
eliinde oynanan, tren nitelii tayan oyun ve Alevi evrelerinde halk musikisi
eliinde oynanan din meneli oyun olarak tanmlanan semah, Arslanolunun
(1999: 16), Turabi Oca Dedelerinden aktardna gre, Hz. Muhammedin krklara
gelip bir zm tanesini Srr- lahi ile ezerek bunu krklardan birinin imesi ve Hz.
Muhammed ile krklarn Ya Allah deyip semah dnmesi ile balamtr. O tarihten
beri, Alevilikte ibadetin bir blm olan semah, balamayla eliinde dnlr. Ksaca
semah, Alevi-Bektai inancnda Cem srasnda on iki hizmetten biri olan, saz ve sz
eliinde kadn ve erkeklerin birlikte yapt gkyznde umak, evrenin dn
gibi dnmek, turnalar gibi kanat rpp umak, haktan alp halka vermek, paylamak
gibi farkl anlamlar tayan kutsal hareketler btndr. Farkl Alevi-Bektai
yrelerinde, 100e yakn farkl semah tipleri ve deiik adlar bulunduu grlm
olup bu semahlardan en bilinenleri Krklar Semah, Turnalar Semah, Gnller
232
Semah, Krat Semah, Hubyar Semah olarak anlr. Baz semahlarn Muhammed Ali
Semah, Krklar Semah, Abdallar Semah, Ali Yar Semah, Hac Bekta Semah gibi
inan nderlerinin, bazlarnn ise, iran Semah, Hubyar Semah, Urfa-Ksas gibi yer
ve topluluk isimleriyle anld grlr (DABF, 2008: 60-62).
Anlam bir halk oyununun tesinde, dinsel bir devinim/hareket olan
semahn uygulanmas srasnda seslendirilen baz eserlere semah denilmise de,
semah srasnda seslendirilen ezgilere semah deyii denilmesi daha dorudur.
Semah deyileri, dnlen semahn devinimine bal olarak bir blml olabildii
gibi, arlama ve yeldirme olmak zere iki, arlama, karlama ve yeldirme olmak
zere blml de olabilmektedir. blmllerde, arlama ile yeldirme
arasndaki karlama blmnn bir gei olduu grlr. Yrelere gre deiiklikler
gstermesine ramen, semah deyilerinde ar ve yava olan blmlerin ardndan
daha hzl bir blmn gelmesi, genellikle deimez bir yapdr. Bu blmler ard
ardna gelebildii gibi, bazen arlamadan sonra bir duvaz seslendirilerek, dier
blmlere geilebilir (Eli 1999: 7). Zkir, deyileri semahn blmlerine uygun
tempolarda seslendirirken semahlar da ayn tempoya uygun olarak hareket ederler.
Mziksel balamda incelendiinde ierisinde burada anlan eitli formlarn
bir arada bulunduu ve eitli hareketleri ieren bir hareketler btn olan semahn,
kendisi aslnda bir mziksel form olmayp mzik eliinde yaplan dinsel ve tinsel
bir devinim olarak ortaya kar. Dolaysyla semah esnasnda seslendirilen ve aslnda
deyi olan eserler de, semah trlerinin ad ile ifade edildii iin, semahn kendisi
bir mzik formu gibi anlalmaktadr. Yani Krklar Semah ile anlan eserler, aslnda
semah deyiidir.
233
Seyit YRE
234
rnein, Nota 14te verilen k Dimnin Bugn bize pir geldi adl nl
deyii, mziksel olarak Anadolu halk mziinde Kerem aya olarak anlan Karciar
makam kullanlarak yaratlmtr.
235
Seyit YRE
2.4. Usul: Byk Trke Szlkte Bir amaca erimek iin izlenen dzenli
yol, tutulan yol, yntem tanmlanan usul, mziksel olarak ksaca ritim kalb
(ryhtmical pattern) olarak tanmlanabilir. Alevi-Bektai mzik kltrnn ritmik
kodlar ierisinde genellikle, basit, birleik ve karma olarak 2 vuruludan 22
vuruluya (Bkz. Sarszen, 1963) kadar olan usullerin kullanld grlr. Bununla
birlikte incelenen eserlerde grld zere, basit usullerden 2/4lk (Nim Sofyan)
ve 4/4lk (Sofyan) ile aksatml ve birleik 5/8 (Trk Aksa), 7/8 (Devr-i Hindi),
8/8 (Msemmen) 9/8lik (Aksak) usullerin, zellikle deyilerde olmak zere AleviBektai kltrndeki mziksel eserleri ritmik olarak temsil ettii grlr (Erol,
2009: 119). Aksak tartml usullerin her birinin bir tek eserde kullanm dnda, k
Nesimi imenin Nota 15te verilen, Hseyni makamndaki, Ayrlk Hasreti Kar Etti
Cana adl nl deyiinde olduu gibi, bir tek eserde birden fazla usul (7/8, 8/8) de
kullanlabilir:
236
237
Seyit YRE
238
239
Seyit YRE
240
241
Seyit YRE
242
EL, Armaan (1999): Semah Geleneinin Uygulanmas, Hac Bekta Veli Dergisi, (12),
1-23. http://www.hbektasveli.gazi.edu.tr/dergi_dosyalar/12-171-184.pdf. 20.07.2010.
EROL, Ayhan (2009): Mzik zerine Dnmek, stanbul, Balam Yaynlar.
GNEN, Ahmet (2007): Gizli Dil Asndan Alevilik-Bektalik Erkn ve Deyimlerine
Bir Bak, Turkish Studies, 2 (2), 328-350.
KARADENZ, M. Ekrem (1979): Trk Musiksinin Nazariye ve Esaslar, Ankara, Trkiye
Bankas Kltr Yaynlar.
KELE, Ali (2008): Ortak Kimlik ve Mzik 1980 Sonras Alevi-Bektai Uyan. Mimar
Sinan Gzel Sanatlar Universitesi Sosyal Bilimler Enstits, stanbul.
KP, Tark (1995): TRT Trk Sanat Mzii Repertuar Kitab, Ankara, TRT Mzik Dairesi
Bakanl.
KOCA Turgut (1984): Bekt Nefesleri ve airleri. stanbul.
KOCA, Turgut ve Zeki ONARAN (1987): Gldeste: Nefesler, Ezgiler, Notalar. Ankara.
KORKMAZ, Esat (1994): Ansiklopedik Alevilik Bektailik Terimleri Szl. stanbul:
Kaynak Yaynlar.
LULL, James (2000): Popler Mzik ve letiim. ev. Turgut bla, Ed. James Lull. stanbul:
iviyazlar.
MERRIAM, Alan (1964): The Anthropology of Music. USA: Northwestern Universtiy
Press.
MUSTAN DNMEZ, Banu (Mays 2010): Trensel (Cem) ve Dnyasal Trk Halk Mzii
Performans inde klk Geleneinin Konumu, C.. Sosyal Bilimler Dergisi, 34 (1),
33-37.
OUZ, cal M. (2000): k Makamlar zerine Bir Deneme, Trk Halk Mziinde
eitli Grler, der. Salih Turhan, Ankara, Kltr Bakanl Yaynlar.
ZBEK, Mehmet A. (2000): Trk Halk Mziinde Ayak Tabirinin Yanl Kullanlmas
zerine, Trk Halk Mziinde eitli Grler, der. Salih Turhan, Ankara, Kltr
Bakanl Yaynlar.
243
Seyit YRE
244