Prirodne odlike

Reljef
Geomorfoloku osnovu terena optine Sombor ine deo Teleke lesne zaravni koja
zahvata oko jedne treine njene teritorije; lesna terasa, nadmorske visine
raspona 90-100 m i aluvijalna ravan Dunava, sastavljena iz nieg inudacionog
dela i aluvijalne terase.
Grad se nalazi na nadmorskoj visini od 90 m, a smeten je na lesnoj terasi koja se
prostire izmeu vie Teleke lesne zaravni i nie aluvijalne ravni Dunava. U
geolokoj grai lesne terase na prostoru optine najvie su zastupljeni pretaloeni
i barski les sa debljinom sloja od 1 5 m. Na lesnoj terasi postoji vei broj
depresija i uzvienja nastalih usled erozivno-akumulativnog rada nekadanjeg
toka reke Mostonge.

Klima
Klima somborske optine je umereno-kontinentalna. Izraena su etiri godinja
doba. Prolee je u prvoj polovini vetrovito i suvo, a u drugoj polovini kino. Leto je
u prvoj polovini kiovito, a u drugoj polovini suvo i toplo. Jesen je u prvoj polovini
suva, a u drugoj polovini kiovita. Zima je hladna bez vee koliine snenih
padavina.
Prosena godinja temperatura vazduha je 10,9C. Najhladniji mesec je januar sa
prosenom temperaturom -0.9C, a najtopliji je juli sa prosenom temperaturom
od 21.2C.
Najvie padavina ima u toku juna i jula, a najmanje u februaru i martu.
Najei vetrovi u somborskoj optini su vetrovi iz severnog i severozapadnog
kvadranta.

Hidrografija
Na podruju Somborske optine postoji vei broj podzemnih vodonosnih
horizonata, a razvijeni su i povrinski hidroloki objekti.
Najznaajniji hidroloki objekat u optini je reka Dunav.
Veliki uticaj na teritoriju somborske optine u prolosti imala je reka Mostonga.
Mostongu su u prolosti formirala etiri jasno definisana izvorina kraka koji su se
vodom snabdevali iz brojnih bara severno od Sombora. Kraci su se
severozapadno od Sombora spajali u jedinstveni vodotok. Prvi ozbiljni tragovi
regulacije Mostonge datiraju iz XV veka, a izgradnjom Velikog bakog kanala
poetkom XIX veka reka je doivela nove promene. Preduzimanjem ozbiljnih

hidrotehnikih radova na ovoj reci, a posebno izgradnjom Hidrosistema DTD

sredinom XX veka, reka praktino nestaje.

Veliki baki kana nakon putanja u rad Hidrosistema DTD nosi naziv kanal VrbasBezdan. Izgradnja Velikog bakog kanala vezuju se za 1785. godinu kada je
prokopan odvodni kanal izmeu Kule i Vrbasa. U naredne dve godine kanal je
produen do Sivca. Prokopavanjem nove kanalske trase izmeu Sivca i Bakog
Monotora i kanalisanjem Crne bare izmeu Vrbasa i Bakog Gradita, stvoren je
kanal Dunav-Tisa. U cilju obezbeivanja to povoljnijih plovidbenih uslova visinska
razlika od oko 7,5 m izmeu Dunava i Tise, savladana je izgradnjom pet ustava.
Zbog pomeranja toka Dunava sredinom XIX veka vodozahvat na ovoj reci je
izmeten oko 10 km uzvodnije, kod Bezdana, gdje je izgraena prva betonska
prevodnica u Evropi. Zbog regulacionih radova na Tisi, ue kanala je izmeteno
neto uzvodnije, kod Beeja gde je izgraena nova prevodnica na elektrini
pogon. Plovni put izmeu Bezdana i Beeja skraen je za 160 km.