You are on page 1of 36

Officium Tenebrarum

Oficio de Tinieblas

Mircoles a la cada del sol o Jueves

Officium Tenebrarum in Cena Domini

ndice

Nocturno I...........................

Pg. 3

Nocturno II..........................

Pg. 12

Nocturno III........................

Pg. 21

Laudes .............................

Pg. 27

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Nocturno I
Ant. El celo de tu casa me devora, * y Ant. Zelus domus tuae * comedit me, et
lo reproches de los que reprochaban opprobria
exprobrantium
tibi
cayeron sobre m.
ceciderunt super me
Salmo 68 [1]

Dios mo, slvame, * que me llega


el agua al cuello:
2 Me estoy hundiendo en un cieno
profundo * y no puedo hacer pie;
3 He entrado en la hondura del agua,
* me arrastra la corriente.
4 Estoy agotado de gritar, * tengo
ronca la garganta;
5 Se me nublan los ojos * de tanto
aguardar a mi Dios.
6 Ms que los cabellos de mi cabeza *
son los que me odian sin razn;
7 Ms duros que mis huesos, * los que
me atacan injustamente.
8 Es que voy a devolver * lo que no
he robado?
9 Dios mo, T conoces mi
ignorancia, * no se te ocultan mis
delitos.
10 Que por mi causa no queden
defraudados los que esperan en ti, *
Seor de los ejrcitos.
11 Que por mi causa no se
avergencen * los que te buscan, Dios
de Israel.
12 Por ti he aguantado afrentas, * la
vergenza cubri mi rostro.
13 Soy un extrao para mis hermanos,
* un extranjero para los hijos de mi
madre;
14 Porque me devora el celo de tu
templo, * y las afrentas con que te
1

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Psalmus 68 [1]

Salvum me fac, Deus: * quniam


intravrunt aqu usque ad nimam
meam.
Infxus sum in limo profndi: * et non
est substntia.
Veni in altitdinem maris: * et
tempstas demrsit me.
Laborvi clamans, rauc fact sunt
fauces me: defecrunt culi mei, *
dum spero in Deum meum.
Multiplicti sunt super capllos cpitis
mei, * qui odrunt me gratis.
Confortti sunt qui persecti sunt me
inimci mei injste: * qu non rpui,
tunc exsolvbam.
Deus, tu scis insipintiam meam: * et
delcta mea a te non sunt abscndita.
Non erubscant in me qui exspctant
te, Dmine, * Dmine virttum
Non confundntur super me * qui
qurunt te, Deus Isral.
Quniam
propter
te
sustnui
opprbrium: * opruit confsio fciem
meam.
Extrneus factus sum frtribus meis, *
et peregrnus fliis matris me.
Quniam zelus domus tu comdit
me: * et opprbria exprobrntium tibi
cecidrunt super me.
Et oprui in jejnio nimam meam: *
et factum est in opprbrium mihi.
Et psui vestimntum meum cilcium:

afrentan caen sobre m.


15 Cuando me aflijo con ayunos, * se
burlan de m;
16 Cuando me visto de saco, * se ren
de m;
17 Sentados a la puerta murmuran, *
mientras beben vino me cantan burlas.
18 Pero mi oracin se dirige a ti, *
Dios mo, el da de tu favor;
19 Que me escuche tu gran bondad, *
que tu fidelidad me ayude:
20 Arrncame del cieno, que no me
hunda; lbrame de los que me
aborrecen, * y de las aguas sin fondo.
21 Que no me arrastre la corriente,
que no me trague el torbellino, * que
no se cierre la poza sobre m.
22 Respndeme, Seor, con la bondad
de tu gracia, * por tu gran compasin
vulvete hacia m;
23 No escondas tu rostro a tu siervo: *
estoy en peligro, respndeme en
seguida.
24 Acrcate a m, resctame, * lbrame
de mis enemigos:
25 Ests viendo mi afrenta, mi
vergenza y mi deshonra; * A tu vista
estn los que me acosan.
26 La afrenta me destroza el corazn,
* y desfallezco.
27 Espero compasin, y no la hay; *
consoladores, y no los encuentro.
28 En mi comida me echaron hiel, *
para mi sed me dieron vinagre.
29 Que su mesa ante ellos se
convierta en un lazo, * y su abundancia
en una trampa;
30 Anblense sus ojos y no vean, *
haz que sus fuerzas sin cesar les fallen!
Officium Tenebrarum in Cena Domini

* et factus sum illis in parbolam.


Advrsum me loquebntur, qui
sedbant in porta: * et in me psallbant
qui bibbant vinum.
Ego vero oratinem meam ad te,
Dmine: * tempus beneplciti, Deus.
In multitdine misericrdi tu exudi
me, * in veritte saltis tu:
ripe me de luto, ut non infgar: *
lbera me ab iis, qui odrunt me, et de
profndis aqurum.
Non me demrgat tempstas aqu,
neque absrbeat me profndum: *
neque rgeat super me pteus os suum.
Exudi me, Dmine, quniam bengna
est misericrdia tua: * secndum
multitdinem miseratinum turum
rspice in me.
Et ne avrtas fciem tuam a pero tuo:
* quniam trbulor, velciter exudi
me.
Intnde nim me, et lbera eam: *
propter inimcos meos ripe me.
Tu scis improprium meum, et
confusinem meam, * et reverntiam
meam.
In conspctu tuo sunt omnes qui
trbulant
me:
*
improprium
exspectvit cor meum, et misriam.
Et sustnui qui simul contristartur, et
non fuit: * et qui consolartur, et non
invni.
Et dedrunt in escam meam fel: * et in
siti mea potavrunt me acto.
Fiat mensa erum coram ipsis in
lqueum, * et in retributines, et in
scndalum.
Obscurntur culi erum ne vdeant: *
et dorsum erum semper incrva.

31 Derrama tu enojo sobre ellos, * los


alcance el ardor de tu clera;
32 Su recinto quede hecho un desierto,
* en sus tiendas no haya quien habite:
33 Porque acosan al que t has herido,
* y aumentan la herida de tu vctima.
34 Culpa aade a su culpa, * no
tengan ms acceso a tu justicia;
35 Del libro de la vida sean borrados,
* no sean inscritos con los justos.
36 Yo soy un pobre malherido; * Dios
mo, tu salvacin me levante.
37 Alabar el nombre de Dios con
cantos, * proclamar su grandeza con
accin de gracias;
38 Le agradar a Dios ms que un
toro, * ms que un novillo con cuernos
y pezuas.
39 Miradlo los humildes, y alegraos, *
buscad al Seor, y revivir vuestro
corazn.
40 Que el Seor escucha a sus pobres,
* no desprecia a sus cautivos.
41 Albenlo el cielo y la tierra, * las
aguas y cuanto bulle en ellas.
42 El Seor salvar a Sin,
reconstruir las ciudades de Jud, * y
las habitarn en posesin.
43 La estirpe de sus siervos la
heredar, * los que aman su nombre
vivirn en ella.
Ant. El celo de tu casa me devora, * y
lo reproches de los que reprochaban
cayeron sobre m.
Apagar la primera vela

Effnde super eos iram tuam: * et


furor ir tu comprehndat eos.
Fiat habittio erum desrta: * et in
tabernculis erum non sit qui
inhbitet.
Quniam
quem
tu
percusssti,
persecti sunt: * et super dolrem
vlnerum merum addidrunt.
Appne iniquittem super iniquittem
erum: * et non intrent in justtiam
tuam.
Delentur de libro vivntium: * et cum
justis non scribntur.
Ego sum pauper et dolens: * salus tua,
Deus, suscpit me.
Laudbo nomen Dei cum cntico: * et
magnificbo eum in laude:
Et placbit Deo super vtulum
novllum: * crnua producntem et
ngulas.
Vdeant puperes et ltntur: * qurite
Deum, et vivet nima vestra.
Quniam exaudvit puperes Dminus:
* et vinctos suos non despxit.
Laudent illum cli et terra, * mare et
mnia reptlia in eis.
Quniam Deus salvam fciet Sion: * et
dificabntur civittes Juda.
Et inhabitbunt ibi, * et hereditte
acqurent eam.
Et semen servrum ejus possidbit
eam: * et qui dligunt nomen ejus,
habitbunt in ea.
Ant. Zelus domus tuae * comedit me, et
opprobria
exprobrantium
tibi
ceciderunt super me

Ant. Que se arredren, y se confundan Ant. Avertantur retrorsum, *


* los que se complacen en mis males.
erubescant, qui cogitant mihi mala
Salmo 69 [2]

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Salmo 69 [2]

et

1 Oh Dios, atiende a mi socorro; *


acude, Seor, luego a ayudarme.
2 Corridos y avergonzados queden *
los que me persiguen de muerte.
3 Que se arredren, y se confundan *
los que se complacen en mis males.
4 Sean puestos en vergonzosa fuga *
aquellos que me dicen insultndome:
Ea, ea!
5 Que se regocijen, y se alegren en ti
* todos los que te buscan;
6 Y digan sin cesar los que aman a su
salvador: * Engrandecido sea el Seor.
7 Yo por m soy un menesteroso y
pobre; * aydame, oh Dios.
8 Amparo mo y mi libertador eres t;
* oh Seor!, no tardes.
Ant. Que se arredren, y se confundan
* los que se complacen en mis males.

Deus, in adjutrium meum intnde: *


Dmine, ad adjuvndum me festna.
Confundntur et reverentur, * qui
qurunt nimam meam.
Avertntur retrrsum, et erubscant, *
qui volunt mihi mala.
Avertntur statim erubescntes, * qui
dicunt mihi: Euge, euge.
Exsltent et ltntur in te omnes qui
qurunt te, * et dicant semper:
Magnifictur Dminus: qui dligunt
salutre tuum.
Ego vero egnus, et pauper sum: *
Deus, djuva me.
Adjtor meus, et libertor meus es tu:
* Dmine, ne morris.
Ant. Avertantur retrorsum, * et
erubescant, qui cogitant mihi mala

Apagar la segunda vela


Ant. Dios

mo, * lbrame de las manos Ant. Deus meus * eripe me de manu


de los pecadores.
peccatoris
Salmo 70

Salmo 70

Seor, me acojo: * no quede yo


derrotado para siempre;
2 T que eres justo, lbrame y ponme
a salvo, * inclina a m tu odo, y
slvame.
3 S t mi roca de refugio, el alczar
donde me salve, * porque mi pea y mi
alczar eres t.
4 Dios mo, lbrame de la mano
perversa, * del puo criminal y
violento;
5 Porque t, Dios mo, fuiste mi
esperanza * y mi confianza, Seor,
desde mi juventud.
6 En el vientre materno ya me
apoyaba en ti, en el seno t me

In te, Dmine, spervi, non confndar


in trnum: * in justtia tua lbera me,
et ripe me.
Inclna ad me aurem tuam, * et salva
me.
Esto mihi in Deum protectrem, et in
locum muntum: * ut salvum me
fcias,
Quniam firmamntum meum, * et
refgium meum es tu.
Deus meus, ripe me de manu
peccatris, * et de manu contra legem
agntis et inqui:
Quniam tu es patintia mea,
Dmine: * Dmine, spes mea a
juventte mea.

1 A ti,

Officium Tenebrarum in Cena Domini

sostenas, * siempre he confiado en ti.


7 Muchos me miraban como a un
milagro, * porque t eres mi fuerte
refugio.
8 Llena estaba mi boca de tu alabanza
* y de tu gloria, todo el da.
9 No me rechaces ahora en la vejez, *
me van faltando las fuerzas, no me
abandones;
10 Porque mis enemigos hablan de m,
* los que acechan mi vida celebran
consejo;
11 Dicen: Dios lo ha abandonado; *
perseguidlo, agarradlo, que nadie lo
defiende.
12 Dios mo, no te quedes a distancia;
* Dios mo, ven aprisa a socorrerme.
13 Que fracasen y se pierdan * los que
atentan contra mi vida,
14 Queden cubiertos de oprobio y
vergenza * los que buscan mi dao.
15 Yo, en cambio, seguir esperando,
* redoblar tus alabanzas;
16 Mi boca contar tu auxilio, * y
todo el da tu salvacin.
17 Contar tus proezas, Seor mo, *
narrar tu victoria, tuya entera.
18 Dios mo, me instruiste desde mi
juventud, * y hasta hoy relato tus
maravillas,
19 Ahora, en la vejez y las canas, * no
me abandones, Dios mo,
20 Hasta que describa tu brazo * a la
nueva generacin,
21 Tus proezas y tus victorias
excelsas, * las hazaas que realizaste:
Dios mo, quin como t?
22 Me hiciste pasar por peligros, *
muchos y graves:

Officium Tenebrarum in Cena Domini

In te confirmtus sum ex tero: * de


ventre matris me tu es protctor
meus.
In te canttio mea semper:
tamquam prodgium factus sum multis:
* et tu adjtor fortis.
Repletur os meum laude, ut cantem
glriam tuam: * tota die magnitdinem
tuam.
Ne projcias me in tmpore
senecttis: * cum defcerit virtus mea,
ne derelnquas me.
Quia dixrunt inimci mei mihi: * et
qui custodibant nimam meam,
conslium fecrunt in unum.
Dicntes: Deus derelquit eum,
persequmini, et comprehndite eum:
* quia non est qui erpiat.
Deus, ne elongris a me: * Deus
meus, in auxlium meum rspice.
Confundntur,
et
defciant
detrahntes nim me: * operintur
confusine, et pudre qui qurunt
mala mihi.
Ego autem semper sperbo: * et
adjciam super omnem laudem tuam.
Os meum annuntibit justtiam tuam:
* tota die salutre tuum.
Quniam non cognvi litteratram,
introbo in potntias Dmini: *
Dmine, memorbor justti tu
solus.
Deus, docusti me a juventte mea: *
et usque nunc pronuntibo mirablia
tua.
Et usque in senctam et snium: *
Deus, ne derelnquas me,
Donec annntiem brchium tuum *
generatini omni, qu ventra est:

23 De nuevo me dars la vida, * me


hars subir de lo hondo de la tierra;
24 Acrecers mi dignidad, * de nuevo
me consolars;
25 Y yo te dar gracias, Dios mo, *
con el arpa, por tu lealtad;
26 Tocar para ti la ctara, * Santo de
Israel;
27 Te aclamarn mis labios, Seor, *
mi alma, que t redimiste;
28 Y mi lengua todo el da * recitar
tu auxilio,
29 Porque quedaron derrotados y
afrentados * los que buscaban mi dao.
Ant. Dios mo, * lbrame de las manos
de los pecadores.
Apagar la tercera vela

Sean puestos en vergonzosa fuga.


Aquellos que maquinan mi dao.
Padre nuestro. Sin absolucin ni bendicin.
Lectura 1

Potntiam tuam, et justtiam tuam,


Deus, usque in altssima, qu fecsti
magnlia: * Deus, quis smilis tibi?
Quantas ostendsti mihi tribulatines
multas et malas: et convrsus
vivificsti me: * et de abssis terr
terum reduxsti me:
Multiplicsti magnificntiam tuam: *
et convrsus consoltus es me.
Nam et ego confitbor tibi in vasis
psalmi verittem tuam: * Deus,
psallam tibi in cthara, Sanctus Isral.
Exsultbunt lbia mea cum cantvero
tibi: * et nima mea, quam redemsti.
Sed et lingua mea tota die meditbitur
justtiam tuam: * cum confsi et
revriti ferint, qui qurunt mala mihi.
Ant. Deus meus * eripe me de manu
peccatoris
Avertantur retrorsum, et
Qui cogitant mihi mala.
Pater noster.
Lectio 1

Inicio de las Lamentaciones del


Incipit
Profeta Jeremas.
Prophetae.
Lam 1:1-5

Aleph. Cmo ha quedado solitaria la


ciudad antes tan populosa! La seora
de las naciones ha quedado como viuda
desamparada; la soberana de las
provincias es ahora tributaria.
Beth. Inconsolable llora ella toda la
noche, e hilo a hilo corren las lgrimas
por sus mejillas; entre todos sus
amantes no hay quien la consuele;
todos sus amigos le han despreciado y
se han vuelto enemigos suyos.
Ghimel. Emigr y se dispers Jud,
por verse oprimida con muchas
Officium Tenebrarum in Cena Domini

Lamentatio

erubescant.

Ieremiae

Lam 1:1-5

Aleph. Quomodo sedet sola civitas


plena populo! facta est quasi vidua
domina
Gentium;
princeps
provinciarum facta est sub tributo.
Beth. Plorans ploravit in nocte, et
lacrimae eius in maxillis eius: non est
qui consoletur eam ex omnibus caris
eius; omnes amici eius spreverunt eam,
et facti sunt ei inimici.
Ghimel. Migravit Iudas propter
afflictionem,
et
multitudinem
servitutis; habitavit inter Gentes, nec
invenit requiem: omnes persecutores
8

maneras de esclavitud; fij su


habitacin entre las naciones; mas no
hall reposo; la estrecharon por todas
partes todos sus perseguidores.
Daleth. Enlutados estn los caminos
de Sin, porque ya no hay quien vaya
a sus solemnidades; destruidas estn
todas sus puertas, gimiendo sus
sacerdotes, llenas de tristeza las
vrgenes, y ella oprimida de amargura.
He. Sus enemigos se han enseoreado
de ella; los que la odiaban se han
enriquecido con sus despojos, porque
el Seor fall contra ella a causa de
grandes de sus maldades; sus pequeos
han sido llevados al cautiverio,
arrendolos el opresor.
Jerusaln, Jerusaln, convirtete a tu
Dios y Seor.
En el monte de los olivos or al
Padre: Padre, si es posible, aparta este
cliz de m.
* El espiritu est listo, pero la carne
es dbil.
Vigilen y oren para no caer en
tentacin.
El espiritu est listo, pero la carne
es dbil.
Lectura 2
Lam 1:6-9

Vau. Ha perdido la hija de Sin toda


su hermosura; sus prncipes han venido
a ser como carneros descarriados que
no hallan pastos, y han marchado
desfallecidos delante del perseguidor
que los conduce.
Zan. Jerusaln trae a su memoria
aquellos das de su afliccin, y sus
Officium Tenebrarum in Cena Domini

eius apprehenderunt eam inter


angustias.
Daleth. Viae Sion lugent, eo quod non
sint qui veniant ad solemnitatem:
omnes
portae
eius
destructae,
sacerdotes eius gementes; virgines eius
squalidae,
et
ipsa
oppressa
amaritudine.
He. Facti sunt hostes eius in capite;
inimici eius locupletati sunt: quia
Dominus locutus est super eam propter
multitudinem iniquitatum eius; parvuli
eius ducti sunt in captivitatem ante
faciem tribulantis.
Jerusalem, Jerusalem, convertere ad
Dominum Deum tuum.
In monte Oliveti oravit ad Patrem:
Pater, si fieri potest, transeat a me calix
iste:
* Spiritus quidem promptus est, caro
autem infirma.
Vigilate, et orate, ut non intretis in
tentationem.
Spiritus quidem promptus est, caro
autem infirma.

Lectio 2
Lam 1:6-9

Vau Et egressus est a filia Sion omnis


decor eius; facti sunt principes eius
velut arietes non invenientes pascua, et
abierunt absque fortitudine ante faciem
subsequentis.
Zain Recordata est Ierusalem dierum
afflictionis suae, et praevaricationis,
omnium desiderabilium suorum, quae
9

prevaricaciones, y todos aquellos


bienes de que goz desde los antiguos
tiempos; se acord de todo eso al
tiempo que caa y pereca su pueblo
por mano enemiga, sin que acudiese
nadie a socorrerla; la vieron sus
enemigos y se mofaron de sus
solemnidades.
Het. Enorme pecado fue el de
Jerusaln , por eso ha quedado ella
divagando sin estabilidad; todos
aquellos que la elogiaban, la han
despreciado por haber visto sus
inmundicias; y ella misma, sollozando,
volvi su rostro hacia atrs llena de
vergenza.
Tet. Hasta sus pies llegan sus
inmundicias; ella no se acord de su
fin; est profundamente abatida sin que
haya quin la consuele. Mira, Seor,
mira mi afliccin; porque el enemigo
se ha engredo.
Jerusaln, Jerusaln, convirtete a tu
Dios y Seor.

habuerat a diebus antiquis, cum caderet


populus eius in manu hostili, et non
esset auxiliator: viderunt eam hostes, et
deriserunt sabbata eius.
Heth Peccatum peccavit Ierusalem,
propterea instabilis facta est; omnes
qui glorificabant eam spreverunt illam,
quia viderunt ignominiam eius: ipsa
autem gemens conversa est retrorsum.
Teth Sordes eius in pedibus eius, nec
recordata est finis sui; deposita est
vehementer, non habens consolatorem;
vide, Domine, afflictionem meam,
quoniam erectus est inimicus.
Jerusalem, Jerusalem, convertere ad
Dominum Deum tuum.

Tristis est anima mea usque ad


mortem: sustinete hic, et vigilate
mecum: nunc videbitis turbam, quae
circumdabit me:
* Vos fugam capietis, et ego vadam
immolari pro vobis.
Ecce appropinquat hora, et Filius
hominis tradetur in manus peccatorum.
Mi alma est triste hasta la muerte; Vos fugam capietis, et ego vadam
qudense aqu, y vigilen conmigo: immolari pro vobis.
ahora vern la turba que se aproxima.
* Ustedes huirn * y yo me inmolar
por ustedes.
Miren, lleg la hora * y el Hijo del
hombre ser entregado en manos de los
pecadores.
Ustedes huirn * y yo me inmolar
por ustedes.
Lectura 3
Lam 1:10-14

Lectio 3
Lam 1:10-14

Iod. El enemigo ech su mano a todas Iod Manum suam misit hostis ad
las cosas que Jerusaln tena ms omnia desiderabilia eius, quia vidit
Officium Tenebrarum in Cena Domini

10

apreciables, y ella ha visto entrar en su


santuario los gentiles, de los cuales
habas t mandado que no entrasen en
tu asamblea.
Caph. Todo su pueblo est gimiendo y
anda en busca de pan, todo cuanto
tenan de precioso lo han dado para
adquirir un bocado con que conservar
su vida. Mralo, Seor, y considera
cmo estoy envilecida.
Lamed. Oh vosotros cuantos pasis
por este camino!, atended y considerad
si hay dolor como el dolor mo; porque
el Seor, segn l lo predijo, me ha
vendimiado, o despojado de todo, el
da de su furibunda ira.
Men. Desde lo alto meti fuego
dentro de mis huesos, y me ha dejado
desolada, todo el da consumida de
tristeza.
Nun. El yugo o castigo de mis
maldades se dio prisa a venir sobre m,
el mismo Seor con sus manos las
arroll como un fardo y las puso sobre
mi cuello; me faltaron las fuerzas; el
Seor me ha entregado en manos de
que no podr librarme.
Jerusaln, Jerusaln, convirtete a tu
Dios y Seor.

gentes ingressas sanctuarium suum, de


quibus praeceperas ne intrarent in
ecclesiam tuam.
Caph Omnis populus eius gemens, et
quaerens panem; dederunt pretiosa
quaeque pro cibo ad refocillandam
animam. Vide, Domine, et considera
quoniam facta sum vilis!
Lamed O vos omnes qui transitis per
viam, attendite, et videte si est dolor
sicut dolor meus, quoniam vindemiavit
me, ut locutus est Dominus, in die irae
furoris sui.
Mem De excelso misit ignem in
ossibus meis, et erudivit me: expandit
rete pedibus meis, convertit me
retrorsum; posuit me desolatam, tota
die maerore confectam.
Nun Vigilavit iugum iniquitatum
mearum; in manu eius convolutae sunt,
et impositae collo meo. Infirmata est
virtus mea: dedit me Dominus in manu
de qua non potero surgere.
Jerusalem, Jerusalem, convertere ad
Dominum Deum tuum.

No hay belleza en l, ni hermosura:


y lo hemos visto, y no exista belleza,
para que estemos deseosos de l: carg
nuestros pecados, y sufri por
nosotros: l fue traspasado por nuestras
iniquidades.
* Por cuyas heridas fuimos sanados.
Verdaderamente carg nuestras
enfermedades y llev nuestros dolores.

Ecce vidimus eum non habentem


speciem, neque decorem: aspectus eius
in eo non est: hic peccata nostra
portavit, et pro nobis dolet: ipse autem
vulneratus est propter iniquitates
nostras:
* Cuius livore sanati sumus.
Vere languores nostros ipse tulit, et
dolores nostros ipse portavit.

Officium Tenebrarum in Cena Domini

11

Por cuyas heridas fuimos sanados.


No hay belleza en l, ni hermosura: y
lo hemos visto, y no exista belleza,
para que estemos deseosos de l: carg
nuestros pecados, y sufri por
nosotros: l fue traspasado por nuestras
iniquidades. * Por cuyas heridas
fuimos sanados.

Nocturno II

Cuius livore sanati sumus. Ecce


vidimus eum non habentem speciem,
neque decorem: aspectus eius in eo
non est: hic peccata nostra portavit, et
pro nobis dolet: ipse autem vulneratus
est propter iniquitates nostras: * Cuius
livore sanati sumus.

Nocturno II

Ant. Libr el Seor, * al pobre del Ant. Liberavit Dominus * pauperem a


poderoso y al afligido que no tena potente, et inopem, cui non erat adiutor
protector.
Salmo 71 [4]
1 Dios mo, confa tu juicio al rey, *
tu justicia al hijo de reyes,
2 Para que rija a tu pueblo con
justicia, * a tus humildes con rectitud.
3 Que los montes traigan paz, * y los
collados justicia;
4 Que l defienda a los humildes del
pueblo, socorra a los hijos del pobre
* y quebrante al explotador.
5 Que dure tanto como el sol, * como
la luna, de edad en edad;
6 Que baje como lluvia sobre el
csped, * como llovizna que empapa la
tierra.
7 Que en sus das florezca la justicia *
y la paz hasta que falte la luna;
8 Que domine de mar a mar, * del
Gran Ro al confn de la tierra.
9 Bendito sea el Seor, Dios de Israel,
* el nico que hace maravillas;
10 Que en su presencia se inclinen sus
rivales; * que sus enemigos muerdan el
polvo;
11 Que los reyes de Tarsis y de las

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Psalmus 71 [4]

Deus, judcium tuum regi da: * et


justtiam tuam flio regis:
Judicre ppulum tuum in justtia, *
et puperes tuos in judcio.
Suscpiant montes pacem ppulo: * et
colles justtiam.
Judicbit puperes ppuli, et salvos
fciet flios puperum: * et humilibit
calumniatrem.
Et permanbit cum sole, et ante
lunam,
*
in
generatine
et
generatinem.
Descndet sicut plvia in vellus: * et
sicut stillicdia stillntia super terram.
Oritur in dibus ejus justtia, et
abundntia pacis: * donec aufertur
luna.
Et dominbitur a mari usque ad mare:
* et a flmine usque ad trminos orbis
terrrum.
Coram illo prcident thopes: * et
inimci ejus terram lingent.
Reges Tharsis, et nsul mnera
fferent: * reges rabum et Saba dona
12

islas * le paguen tributo.


12 Que los reyes de Saba y de Arabia
* le ofrezcan sus dones;
13 Que se postren ante l todos los
reyes, * y que todos los pueblos le
sirvan.
14 l librar al pobre que clamaba, *
al afligido que no tena protector;
15 l se apiadar del pobre y del
indigente, * y salvar la vida de los
pobres;
16 l rescatar sus vidas de la
violencia, * su sangre ser preciosa a
sus ojos.
17 Que viva y que le traigan el oro de
Saba, que recen por l
continuamente * y lo bendigan todo el
da.
18 Que haya trigo abundante en los
campos, * y susurre en lo alto de los
montes;
19 Que den fruto como el Lbano, * y
broten las espigas como hierba del
campo.
20 Que su nombre sea eterno, * y su
fama dure como el sol;
21 Que l sea la bendicin de todos
los pueblos, * y lo proclamen dichoso
todas las razas de la tierra.
22 Bendito por siempre su nombre
glorioso; que su gloria llene la tierra.
* Amn, amn!
Ant. Libr el Seor, * al pobre del
poderoso y al afligido que no tena
protector.

addcent.
Et adorbunt eum omnes reges terr:
* omnes gentes srvient ei:
Quia liberbit puperem a potnte: *
et puperem, cui non erat adjtor.
Parcet puperi et nopi: * et nimas
puperum salvas fciet.
Ex usris et iniquitte rdimet nimas
erum: * et honorbile nomen erum
coram illo.
Et vivet, et dbitur ei de auro Arbi,
et adorbunt de ipso semper: * tota
die benedcent ei.
Et erit firmamntum in terra in
summis mntium, superextolltur
super Lbanum fructus ejus: * et
florbunt de civitte sicut foenum
terr.
Sit nomen ejus benedctum in scula:
* ante solem prmanet nomen ejus.
Et benedicntur in ipso omnes tribus
terr: * omnes gentes magnificbunt
eum.
Benedctus Dminus, Deus Isral, *
qui facit mirablia solus:
Et benedctum nomen majesttis ejus
in trnum: * et replbitur majestte
ejus omnis terra: fiat, fiat.
Ant. Liberavit Dominus * pauperem a
potente, et inopem, cui non erat adiutor

Apagar la cuarta vela

Insultan y hablan mal, * y desde Ant. Cogitaverunt impii, * et locuti sunt


lo alto amenazan con la opresin.
nequitiam: iniquitatem in excelso locuti
Ant.

Officium Tenebrarum in Cena Domini

13

Salmo 72 [5]
1 Qu bueno es Dios para el justo, * el
Seor para los limpios de corazn.
2 Pero yo por poco doy un mal paso, *
casi resbalaron mis pisadas:
3 Porque envidiaba a los perversos, *
viendo prosperar a los malvados.
4 Para ellos no hay sinsabores, * estn
sanos y engredos;
5 No pasan las fatigas humanas * ni
sufren como los dems.
6 Por eso su collar es el orgullo, * y
los cubre un vestido de violencia;
7 De las carnes les rezuma la maldad,
* el corazn les rebosa de malas ideas.
8 Insultan y hablan mal, * y desde lo
alto amenazan con la opresin.
9 Su boca se atreve con el cielo, * y
su lengua recorre la tierra.
10 Por eso mi pueblo se vuelve a ellos
* y se bebe sus palabras.
11 Ellos dicen: Es que Dios lo va a
saber, * se va a enterar el Altsimo?
12 As son los malvados: * siempre
seguros, acumulan riquezas.
13 Entonces, para qu he limpiado yo
mi corazn * y he lavado en la
inocencia mis manos?
14 Para qu aguanto yo todo el da *
y me corrijo cada maana?
15 Si yo dijera: Voy a hablar como
ellos, * renegara de la estirpe de tus
hijos.
16 Meditaba yo para entenderlo, *
pero me resultaba muy difcil;
17 Hasta que entr en el misterio de
Dios, * y comprend el destino de ellos.
18 Es verdad: los pones en el
resbaladero, * los precipitas en la

Officium Tenebrarum in Cena Domini

sunt
Psalmus 72 [5]

Quam bonus Isral Deus, * his, qui


recto sunt corde!
Mei autem pne moti sunt pedes: *
pene effsi sunt gressus mei.
Quia zelvi super inquos, * pacem
peccatrum videns.
Quia non est respctus morti erum: *
et firmamntum in plaga erum.
In labre hminum non sunt, * et cum
homnibus non flagellabntur:
Ideo tnuit eos suprbia, * oprti sunt
iniquitte et impiette sua.
Prdiit quasi ex dipe inquitas
erum: * transirunt in affctum
cordis.
Cogitavrunt,
et
locti
sunt
nequtiam: * iniquittem in exclso
locti sunt.
Posurunt in clum os suum: * et
lingua erum transvit in terra.
deo converttur ppulus meus hic: *
et dies pleni invenintur in eis.
Et dixrunt: Qumodo scit Deus, * et
si est scintia in exclso?
Ecce, ipsi peccatres, et abundntes
in sculo, * obtinurunt divtias.
Et dixi: Ergo sine causa justificvi cor
meum, * et lavi inter innocntes manus
meas:
Et fui flagelltus tota die, * et
castigtio mea in matutnis.
Si dicbam: Narrbo sic: * ecce,
natinem filirum turum reprobvi.
Existimbam ut cognscerem hoc, *
labor est ante me:
Donec intrem in Sancturium Dei: *
et intlligam in novssimis erum.
14

ruina;
19 En un momento causan horror, * y
acaban consumidos de espanto.
20 Como un sueo al despertar, Seor,
* al despertarte desprecias sus
sombras.
21 Cuando mi corazn se agriaba * y
me punzaba mi interior,
22 Yo era un necio y un ignorante, *
yo era un animal ante ti.
23 Pero yo siempre estar contigo, *
T tomas mi mano derecha,
24 Me guas segn tus planes, * y me
llevas a un destino glorioso.
25 No te tengo a ti en el cielo?; * y
contigo, qu me importa la tierra?
26 Se consumen mi corazn y mi
carne * por Dios, mi herencia eterna.
27 S: los que se alejan de ti se
pierden; * T destruyes a los que te son
infieles.
28 Para m lo bueno es estar junto a
Dios, * hacer del Seor mi refugio,
29 Y proclamar todas tus acciones *
en las puertas de Sin.
Ant. Insultan y hablan mal, * y desde
lo alto amenazan con la opresin.
Apagar la quinta vela

Levntate, Seor, * y juzga mi

Ant.

causa.
Salmo 73 [6]

Vermtamen propter dolos posusti


eis: * dejecsti eos dum allevarntur.
Qumodo facti sunt in desolatinem,
sbito defecrunt: * perirunt propter
iniquittem suam.
Velut smnium surgntium, Dmine,
* in civitte tua imginem ipsrum ad
nhilum rdiges.
Quia inflammtum est cor meum, et
renes mei commutti sunt: * et ego ad
nhilum redctus sum, et nescvi.
Ut jumntum factus sum apud te: * et
ego semper tecum.
Tenusti manum dxteram meam: et
in voluntte tua deduxsti me, * et cum
glria suscepsti me.
Quid enim mihi est in clo? * et a te
quid vlui super terram?
Defcit caro mea, et cor meum: *
Deus cordis mei, et pars mea Deus in
trnum.
Quia ecce, qui elngant se a te,
perbunt: * perdidsti omnes, qui
fornicntur abs te.
Mihi autem adhrre Deo bonum est:
* pnere in Dmino Deo spem meam:
Ut annntiem omnes prdicatines
tuas, * in portis fli Sion.
Ant. Cogitaverunt impii, * et locuti
sunt nequitiam: iniquitatem in excelso
locuti sunt
Ant. Exsurge Domine, * et iudica
causam meam
Psalmus 73 [6]

1 Oh Dios, por qu, nos tienes Ut quid, Deus, repulsti in finem: *


siempre abandonados, y est irtus est furor tuus super oves pscu
ardiendo tu clera * contra las ovejas tu?

Officium Tenebrarum in Cena Domini

15

de tu rebao?
2 Acurdate de la comunidad * que
adquiriste desde antiguo,
De la tribu que rescataste para
posesin tuya, * del monte Sin donde
pusiste tu morada.
3 Dirige tus pasos a estas ruinas sin
remedio; * el enemigo ha arrasado del
todo el santuario.
4 Rugan los agresores en medio de tu
asamblea, * levantaron sus propios
estandartes.
5 En la entrada superior * abatieron a
hachazos el entramado;
6 Despus, con martillos y mazas, *
destrozaron todas las esculturas.
7 Prendieron fuego a tu santuario,
derribaron y profanaron la morada * de
tu nombre.
8 Pensaban: Acabaremos con ellos,
* e incendiaron todos los templos del
pas.
9 Ya no vemos nuestros signos, ni hay
profeta: * nadie entre nosotros sabe
hasta cundo.
10 Dios mo, hasta cundo * nos va a
afrentar el enemigo?
11 No cesar de despreciar * tu
nombre el adversario?
12 Por qu retraes tu mano izquierda
* y tienes tu derecha escondida en el
pecho?
13 Pero t, Dios mo, eres rey desde
siempre, * t ganaste la victoria en
medio de la tierra.
14 T hendiste con fuerza el mar, *
rompiste la cabeza del dragn marino;
15 T aplastaste la cabeza del
Leviatn, * se la echaste en pasto a las
Officium Tenebrarum in Cena Domini

Memor esto congregatinis tu, *


quam possedsti ab intio.
Redemsti virgam heredittis tu: *
mons Sion, in quo habitsti in eo.
Leva manus tuas in suprbias erum
in finem: * quanta maligntus est
inimcus in sancto!
Et gloriti sunt qui odrunt te: * in
mdio solemnittis tu.
Posurunt signa sua, signa: * et non
cognovrunt sicut in xitu super
summum.
Quasi in silva lignrum secribus
excidrunt jnuas ejus in idpsum: * in
secri et scia dejecrunt eam.
Incendrunt igni Sancturium tuum: *
in terra pollurunt tabernculum
nminis tui.
Dixrunt in corde suo cogntio erum
simul: * Quiscere facimus omnes
dies festos Dei a terra.
Signa nostra non vdimus, jam non
est prophta: * et nos non cognscet
mplius.
squequo,
Deus,
improperbit
inimcus: * irrtat adversrius nomen
tuum in finem?
Ut quid avrtis manum tuam, et
dxteram tuam, * de mdio sinu tuo in
finem?
Deus autem Rex noster ante scula: *
opertus est saltem in mdio terr.
Tu confirmsti in virtte tua mare: *

16

bestias del mar;


16 T alumbraste manantiales y
torrentes, * t secaste ros inagotables.
17 Tuyo es el da, tuya la noche, * t
colocaste la luna y el sol;
18 T plantaste los linderos del orbe,
* t formaste el verano y el invierno.
19 Tenlo en cuenta, Seor, que el
enemigo te ultraja, * que un pueblo
insensato desprecia tu nombre;
29 No entregues a los buitres la vida
de tu trtola, * ni olvides sin remedio
la vida de tus pobres.
21 Piensa en tu alianza: que los
rincones del pas * estn llenos de
violencias.
22 Que el humilde no se marche
defraudado, * que pobres y afligidos
alaben tu nombre.
23 Levntate, oh Dios, defiende tu
causa: * recuerda los ultrajes continuos
del insensato;
24 No olvides las voces de tus
enemigos, * el tumulto creciente de los
rebeldes contra ti.

contribulsti cpita dracnum in aquis.

Levntate, Seor, * y juzga mi

Exsrge, Deus, jdica causam tuam:


memor esto improperirum turum, *
erum qu ab insipinte sunt tota die.

Ant.

causa.
Apagar la sexta vela

Tu confregsti cpita dracnis: *


dedsti eum escam ppulis thopum.
Tu dirupsti fontes, et torrntes: * tu
siccsti flvios Ethan.
Tuus est dies, et tua est nox: * tu
fabrictus es aurram et solem.
Tu fecsti omnes trminos terr: *
sttem et ver tu plasmsti ea.
Memor
esto
hujus,
inimcus
impropervit Dmino: * et ppulus
inspiens incitvit nomen tuum.
Ne tradas bstiis nimas confitntes
tibi, * et nimas puperum turum ne
obliviscris in finem.
Rspice in testamntum tuum: * quia
replti sunt, qui obscurti sunt terr
dmibus iniquittum.
Ne averttur hmilis factus confsus:
* pauper et inops laudbunt nomen
tuum.

Ne obliviscris voces inimicrum


turum: * suprbia erum, qui te
odrunt, ascndit semper.
Ant. Exsurge Domine, * et iudica
causam meam

Dios mo, slvame de las manos de Deus meus eripe me de manu


los pecadores.
peccatoris.
Y de las manos de los inicuos y los Et de manu contra legem agentis, et
que obran contra la ley.
iniqui.

Officium Tenebrarum in Cena Domini

17

Padre nuestro...
Lectura 4

Pater noster...
Lectio 4

Del tratado de San Augustn Obispo Ex tractatu sancti Augustini Episcopi


subre los Salmos.
super Psalmos.
In Psalmum 54. ad 1. versum

Escucha, oh Dios, mi oracin, y no te


cierres a mi splica; hazme caso y
escchame. Palabras son stas de quien
est preocupado y afanoso en medio
del sufrimiento. Su oracin est
preada de dolor, anhelando ser librado
del mal; nos falta saber en qu mal se
encuentra; y cuando empiece a decirlo,
reconozcmonos tambin nosotros ah,
y as, participando de su tribulacin,
nos unamos en la oracin. Estoy
trastornado en mi ansiedad y sumido
en la turbacin. Por qu trastornado,
por qu turbado? Por mi ansiedad,
dice. Va a referirse a los hombres
malvados que soporta, y llama
ansiedad a los sufrimientos de esos
hombres. No pensis que no tiene
sentido la presencia de los malos en
este mundo, y que Dios no se sirve de
ellos para ningn bien. Todo hombre
malvado, o vive para que se corrija, o
vive para que el bueno sea probado por
medio de l.

In Psalmum 54. ad 1. versum

Exaudi Deus orationem meam, et ne


despexeris deprecationem meam:
intende mihi, et exaudi me. Satagentis,
solliciti, in tribulatione positi, verba
sunt ista. Orat multa patiens, de malo
liberari desiderans. Superest ut
videamus in quo malo sit: et cum
dicere coeperit: agnoscamus ibi nos
esse: ut communicata tribulatione,
coniungamus orationem. Contristatus
sum, inquit, in exercitatione mea, et
conturbatus sum. Ubi contristatus? Ubi
conturbatus? In exercitatione mea
inquit. Homines malos, quos patitur,
commemoratus
est:
eamdemque
passionem
malorum
hominum,
exercitationem suam dixit. Ne putetis
gratis esse malos in hoc mundo, et
nihil boni de illis agere Deum. Omnis
malus aut ideo vivit, ut corrigatur: aut
ideo vivit, ut per illum bonus
exerceatur.

Amicus meus osculi me tradidit


signo: Quem osculatus fuero, ipse est,
Mi amigo, me traicion con la seal tenete eum: hoc malum fecit signum,
de un beso: Aquel que besare, ese es qui
per
osculum
adimplevit
prndalo. Este fue el signo de traicin homicidium.
que les dio, el que asesin con un beso.
* Infelix praetermisit pretium
* Ay de aquel hombre! El cual sanguinis, et in fine laqueo se
impuso un precio por la sangre, y al suspendit.
final, se ahorc.
Bonum erat ei, si natus non fuisset

Officium Tenebrarum in Cena Domini

18

Mejor hubiese sido para l, no haber homo ille.


nacido.
Infelix praetermisit pretium
Ay de aquel hombre! El cual sanguinis, et in fine laqueo se
impuso un precio por la sangre, y al suspendit.
final, se ahorc.
Lectura 5

Ojal que los que ahora nos estn


probando, se conviertan, y a nosotros
nos prueben; ahora bien, mientras a
nosotros nos estn probando, no se nos
ocurra odiarlos; porque no sabemos
quin de ellos va a perseverar en su
maldad hasta el final. y con frecuencia,
cuando te parece que has odiado a un
enemigo, no caes en la cuenta de que a
quien odias es a un hermano. Las
santas Escrituras nos dicen que el
diablo y sus ngeles estn destinados al
fuego eterno. Slo de ellos hay que
perder la esperanza de correccin;
contra ellos sostenemos una lucha
secreta, y para esa lucha nos
proporciona las armas el Apstol,
cuando dice: Nuestra lucha no es
contra la carne y la sangre, es decir,
contra los hombres que estis viendo,
sino contra los prncipes, los
apoderados, y los dirigentes de este
mundo de tinieblas.
Y para que no creyramos que al decir
l mundo, quiz entendiramos que los
demonios son los que gobiernan el
cielo y la tierra, dijo este mundo de
tinieblas. Por mundo dio a entender el
de los amantes del mundo; por mundo
quiso decir el de los impos y
malvados; por mundo quiso decir aqul
del que dice el Evangelio: Y el mundo
Officium Tenebrarum in Cena Domini

Lectio 5

Utinam ergo qui nos modo exercent,


convertantur, et nobiscum exerceantur:
tamen quamdiu ita sunt ut exerceant,
non eos oderimus: quia in eo quod
malus est quis eorum, utrum usque in
finem perseveraturus sit, ignoramus. Et
plerumque cum tibi videris odisse
inimicum, fratrem odisti, et nescis.
Diabolus, et angeli ejus in Scripturis
sanctis manifestati sunt nobis, quod ad
ignem aeternum sint destinati. Ipsorum
tantum desperanda est correctio, contra
quos habemus occultam luctam: ad
quam luctam nos armat Apostolus,
dicens: Non est nobis colluctatio
adversus carnem et sanguinem: id est,
non adversus homines, quos videtis,
sed adversus principes, et potestates, et
rectores mundi, tenebrarum harum. Ne
forte cum dixisset, mundi, intelligeres
daemones esse rectores caeli et terrae.
Mundi dixit, tenebrarum harum: mundi
dixit, amatorum mundi: mundi dixit,
impiorum et iniquorum: mundi dixit,
de quo dicit Evangelium: Et mundus
eum non cognovit.

19

no lo conoci.
Judas, vil mercader, pidi un beso al
Seor: y l como un cordero inocente
no se lo neg.
* Entreg a Cristo a los judos por un
nmero de denarios.
Mejor hubiese sido para l, no haber
nacido.
Entreg a Cristo a los judos por un
nmero de denarios.

Judas mercator pessimus osculo


petiit Dominum: ille ut agnus innocens
non negavit Judae osculum:
* Denariorum numero Christum
Judaeis tradidit.
Melius illi erat, si natus non fuisset
Denariorum numero Christum
Judaeis tradidit.

Lectura 6

S, vio la contradiccin en la ciudad.


Fjate, al menos, en la gloria de su
cruz. Aquella cruz, tan denostada por
sus enemigos, ya est grabada en la
frente de los reyes. Los efectos han
probado su poder; no domin el mundo
con la espada, sino con la cruz. El leo
de la cruz les pareci a sus enemigos
digno de desprecios. De pie ante la
cruz, meneaban la cabeza y decan: Si
es Hijo de Dios que baje de la cruz.
Jess extenda sus brazos hacia un
pueblo incrdulo y que le contradeca.
Porque si es justo el que vive de la
fe46, el que no tiene fe es un inicuo. Lo
que aqu llama iniquidad, yo lo
entiendo como perfidia. Vea, pues, el
Seor en la ciudad la perfidia y la
contradiccin, y extenda sus manos
hacia un pueblo incrdulo y
recalcitrante; y no obstante, sin perder
la esperanza en ellos, deca: Padre,
perdnalos, porque no saben lo que
hacen.
Hoy, uno de mis discpulos me
traicionar. Ay, por aquel que me

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Lectio 6

Quoniam vidi iniquitatem, et


contradictionem in civitate. Attende
gloriam crucis ipsius. Jam in fronte
regum crux illa fixa est, cui inimici
insultaverunt.
Effectus
probavit
virtutem: domuit orbem non ferro, sed
ligno. Lignum crucis contumeliis
dignum visum est inimicis, et ante
ipsum lignum stantes caput agitabant,
et dicebant: Si Filius Dei est, descendat
de cruce. Extendebat ille manus suas
ad populum non credentem et
contradicentem. Si enim justus est, qui
ex fide vivit, iniquus est qui non habet
fidem. Quod ergo hic ait, iniquitatem;
perfidiam intellige. Videbat ergo
Dominus in civitate iniquitatem et
contradictionem, et extendebat manus
suas ad populum non credentem, et
contradicentem: et tamen et ipsos
exspectans dicebat: Pater, ignosce illis,
quia nesciunt quid faciunt.
Unus ex discipulis meis tradet me
hodie: Vae illi per quem tradar ego:

20

traicione.
* Mejor hubiese sido para l, no haber
nacido.
Quien coloca la mano en mi plato,
ese me traicionar en las manos de los
pecadores.
Mejor hubiese sido para l, no haber
nacido.
Hoy, uno de mis discpulos me
traicionar. Ay, por aquel que me
traicione. * Mejor hubiese sido para l,
no haber nacido.

* Melius illi erat, si natus non fuisset.


Qui intingit mecum manum in
paropside, hic me traditurus est in
manus peccatorum.
Melius illi erat, si natus non fuisset.
Unus ex discipulis meis tradet me
hodie: Vae illi per quem tradar ego:
* Melius illi erat, si natus non fuisset.

Nocturno III

Nocturno III

Ant. Dije a los inicuos: * No hablen Ant. Dixi iniquis: * Nolite loqui
de iniquidad delante de Dios.
adversus Deum iniquitatem
Salmo 74 [7]
1 Te damos gracias, oh Dios, te damos
gracias, * invocando tu nombre,
contando tus maravillas.
2 Cuando elija la ocasin, * yo
juzgar rectamente.
3 Aunque tiemble la tierra con sus
habitantes, * yo he afianzado sus
columnas.
4 Digo a los jactanciosos: No
jactaros; * a los malvados: No alcis
la cabeza,
5 No alcis la cabeza contra el cielo, *
no digis insolencias contra la Roca.
6 Ni del oriente ni del occidente, * ni
del desierto ni de los montes,
7 Slo Dios gobierna: * a uno
humilla, a otro ensalza.
8 El Seor tiene una copa en la mano,
* un vaso lleno de vino drogado:
9 Lo da a beber hasta las heces * a
todos los malvados de la tierra.

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Psalmus 74 [7]

Confitbimur
tibi,
Deus:
*
confitbimur, et invocbimus nomen
tuum.
Narrbimus mirablia tua: * cum
accpero
tempus,
ego
justtias
judicbo.
Liquefcta est terra, et omnes qui
hbitant in ea: * ego confirmvi
colmnas ejus.
Dixi inquis: Nolte inque gere: * et
delinquntibus: Nolte exaltre cornu:
Nolte extllere in altum cornu
vestrum: * nolte loqui advrsus Deum
iniquittem.
Quia neque ab Orinte, neque ab
Occidnte, neque a desrtis
mntibus: * quniam Deus judex est.
Hunc humliat, et hunc exltat: * quia
calix in manu Dmini vini meri plenus
misto.
Et inclinvit ex hoc in hoc:

21

10 Pero yo siempre proclamar su


grandeza, * y taer para el Dios de
Jacob:
11 Derribar el poder de los malvados,
* y se alzar el poder del justo.
Ant. Dije a los inicuos: * No hablen
de iniquidad delante de Dios.
Apagar la sptima vela

vermtamen fx ejus non est


exinanta: * bibent omnes peccatres
terr.
Ego autem annuntibo in sculum: *
cantbo Deo Jacob.
Et
mnia
crnua
peccatrum
confrngam: * et exaltabntur crnua
justi.
Ant. Dixi iniquis: * Nolite loqui
adversus Deum iniquitatem

Ant. Tembl y se calm la tierra, Ant. Terra tremuit * et quievit, dum


cuando Dios se levantaba para el exsurgeret in judicio Deus
juicio.
Psalmus 75 [8]
Salmo 75 [8]
1 Dios se manifiesta en Jud, * su
fama es grande en Israel;
2 Su tabernculo est en Jerusaln, *
su morada en Sin:
3 All quebr los relmpagos del arco,
* el escudo, la espada y la guerra.
4 T eres deslumbrante, magnfico, *
con montones de botn conquistados.
5 Los valientes duermen su sueo, * y
a los guerreros no les responden sus
brazos.
6 Con un bramido, oh Dios de Jacob,
* inmovilizaste carros y caballos.
Ant. Tembl y se calm la tierra,
cuando Dios se levantaba para el
juicio.
Apagar la octava vela

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Notus in Juda Deus: * in Isral magnum


nomen ejus.
Et factus est in pace locus ejus: * et
habittio ejus in Sion.
Ibi confrgit potntias rcuum, * scutum,
gldium, et bellum.
Illminans tu mirabliter a mntibus
trnis: * turbti sunt omnes insipintes
corde.
Dormirunt somnum suum: * et nihil
invenrunt omnes viri divitirum in
mnibus suis.
Ab increpatine tua, Deus Jacob, *
dormitavrunt qui ascendrunt equos.
Tu terrbilis es, et quis resstet tibi? * ex
tunc ira tua.
De clo audtum fecsti judcium: * terra
trmuit et quivit,
Cum exsrgeret in judcium Deus, * ut
salvos fceret omnes mansutos terr.
Quniam cogittio hminis confitbitur
tibi: * et relqui cogitatinis diem festum
agent tibi.
Vovte, et rddite Dmino, Deo vestro: *
omnes, qui in circitu ejus affrtis mnera.
Terrbili et ei qui aufert spritum
prncipum, * terrbili apud reges terr.
22

Ant. Terra tremuit * et quievit, dum


exsurgeret in judicio Deus

En el da de mi tribulacin * Ant. In die tribulationis * meae Deum


extend mis manos a Dios
exquisivi manibus meis
Ant.

Salmo 76 [9]
1 Alzo mi voz a Dios gritando, * alzo
mi voz a Dios para que me oiga.
2 En mi angustia te busco, Seor mo;
de noche extiendo las manos sin
descanso, * y mi alma * rehsa el
consuelo.
3 Cuando me acuerdo de Dios, gimo,
* y meditando me siento desfallecer.
4 Sujetas los prpados de mis ojos, *
y la agitacin no me deja hablar.
5 Repaso los das antiguos, * recuerdo
los aos remotos;
6 De noche lo pienso en mis adentros,
* y meditndolo me pregunto:
7 Es que el Seor nos rechaza para
siempre * y ya no volver a
favorecernos?
8 Se ha agotado ya su misericordia, *
se ha terminado para siempre su
promesa?
9 Es que Dios se ha olvidado de su
bondad, * o la clera cierra sus
entraas?
10 Y me digo: "Qu pena la ma! *
Se ha cambiado la diestra del
Altsimo!"
11 Recuerdo las proezas del Seor; *
s, recuerdo tus antiguos portentos,
12 Medito todas tus obras * y
considero tus hazaas.
13 Dios mo, tus caminos son santos:
* Qu dios es grande como nuestro

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Salmo 76 [9]

Voce mea ad Dminum clamvi: *


voce mea ad Deum, et intndit mihi.
In die tribulatinis me Deum
exquisvi, mnibus meis nocte contra
eum: * et non sum decptus.
Rnuit consolri nima mea,
memor fui Dei, et delecttus sum, et
exercittus sum: * et defcit spritus
meus.
Anticipavrunt viglias culi mei: *
turbtus sum, et non sum loctus.
Cogitvi dies antquos: * et annos
trnos in mente hbui.
Et medittus sum nocte cum corde
meo, * et exercitbar, et scopbam
spritum meum.
Numquid in trnum projciet Deus:
* aut non appnet ut complactior sit
adhuc?
Aut in finem misericrdiam suam
abscndet, * a generatine in
generatinem?
Aut oblivisctur miserri Deus? * aut
continbit in ira sua misericrdias
suas?
Et dixi: Nunc coepi: * hc muttio
dxter Exclsi.
Memor fui perum Dmini: * quia
memor ero ab intio mirablium
turum.
Et meditbor in mnibus opribus
tuis: * et in adinventinibus tuis
exercbor.
23

Dios?
14 T, oh Dios, haciendo maravillas, *
mostraste tu poder a los pueblos;
15 Con tu brazo rescataste a tu pueblo,
* a los hijos de Jacob y de Jos.
16 Te vio el mar, oh Dios, te vio el
mar y tembl, * las olas se
estremecieron.
17 Las nubes descargaban sus aguas,
retumbaban los nubarrones, * tus
saetas zigzagueaban.
18 Rodaba el estruendo de tu trueno,
los relmpagos deslumbraban el orbe,
* la tierra retembl estremecida.
19 T te abriste camino por las aguas,
un vado por las aguas caudalosas,* y
no quedaba rastro de tus huellas:
20 Mientras guiabas a tu pueblo,
como a un rebao, * por la mano de
Moiss y de Aarn.
Ant. En el da de mi tribulacin *
extend mis manos a Dios

Deus, in sancto via tua: quis Deus


magnus sicut Deus noster? * tu es
Deus qui facis mirablia.
Notam fecsti in ppulis virttem
tuam: * redemsti in brchio tuo
ppulum tuum, flios Jacob et Joseph.
Vidrunt te aqu, Deus, vidrunt te
aqu: * et timurunt, et turbt sunt
abssi.
Multitdo snitus aqurum: * vocem
dedrunt nubes.
tenim sagtt tu trnseunt: * vox
tontrui tui in rota.
Illuxrunt coruscatines tu orbi
terr: * commta est, et contrmuit
terra.
In mari via tua, et smit tu in
aquis multis: * et vestgia tua non
cognoscntur.
Deduxsti sicut oves ppulum tuum, *
in manu Mysi et Aaron.
Ant. In die tribulationis * meae Deum
exquisivi manibus meis

Apagar la novena vela


Levntate Seor.
Y juzga mi causa.
Padre nuestro.
Lectura 7

Exsurge Domine.
Et judica causam meam.
Pater noster
Lectio 7

De Epistola prima beati Pauli


Lectura de la Primera Carta de San
Apostoli
ad Corinthios.
Pablo a los Corintios
1 Cor 11:17-22

Por lo que toca a vuestras asambleas,


yo os declaro que no puedo alabaros,
pues ellas en lugar de seros tiles, os
sirven de dao.
Primero oigo que al juntaros en la
iglesia hay entre vosotros parcialidades
o desuniones, y en parte lo creo.
Siendo, como es, forzoso que aun
Officium Tenebrarum in Cena Domini

1 Cor 11:17-22

Hoc autem praecipio: non laudans


quod non in melius, sed in deterius
convenitis.
Primum quidem convenientibus vobis
in Ecclesiam, audio scissuras esse inter
vos, et ex parte credo.
Nam oportet et haereses esse, ut et
qui probati sunt, manifesti fiant in
24

herejas haya, para que se descubran


entre vosotros los que son de una
virtud probada.
Ahora, pues, cuando vosotros os
juntis ya no es para celebrar la cena
del Seor.
Porque cada uno come all lo que ha
llevado para cenar sin atender a los
dems. Y as sucede que los unos no
tienen nada que comer, mientras los
otros comen con exceso.
No tenis vuestras casas para comer
all y beber?, o vens a profanar la
Iglesia de Dios, y avergonzar a los
pobres, que no tienen nada? Qu os
dir sobre eso? Os alabar? En eso no
puedo alabaros.

vobis.
Convenientibus ergo vobis in unum,
jam non est Dominicam cnam
manducare.
Unusquisque enim suam cnam
praesumit ad manducandum, Et alius
quidem esurit, alius autem ebrius est.
Numquid domos non habetis ad
manducandum, et bibendum? aut
Ecclesiam
Dei
contemnitis,
et
confunditis eos qui non habent? Quid
dicam vobis? Laudo vos? In hoc non
laudo.

Era como oveja inocente; llevada al


sacrificio, y no conoca la decisin de
mis enemigos contra m, los que haban
dicho:
* Vengan, pongamos madera en su
pan y lo cortaremos de la tierra de los
vivientes.
Todos mis enemigos tramaban
males para m: y me enviaron un
discurso inicuo contra m,el cual deca:
Vengan, pongamos madera en su
pan y lo cortaremos de la tierra de los
vivientes.

Eram quasi agnus innocens; ductus


sum ad immolandum, et nesciebam:
consilium fecerunt inimici mei
adversum me, dicentes:
* Venite, mittamus lignum in panem
ejus, et eradamus eum de terra
viventium.
Omnes inimici mei adversum me
cogitabant mala mihi: verbum iniquum
mandaverunt adversum me, dicentes.
Venite, mittamus lignum in panem
ejus, et eradamus eum de terra
viventium.

Lectura 8
1 Cor 11:23-26

Porque yo aprend del Seor lo que


tambin os tengo ya enseado, y es que
el Seor Jess la noche misma en que
haba de ser traidoramente entregado,
tom el pan,
Y dando gracias, lo parti, y dijo a sus
Officium Tenebrarum in Cena Domini

Lectio 8
1 Cor 11:23-26

Ego enim accepi a Domino quod et


tradidi vobis, quoniam Dominus Jesus
in qua nocte tradebatur, accepit panem,
Et gratias agens fregit, et dixit:
Accipite, et manducate: hoc est corpus
meum, quod pro vobis tradetur: hoc
25

discpulos: Tomad, y comed, ste es mi


cuerpo, que por vosotros ser
entregado a la muerte; haced esto en
memoria ma.
Y de la misma manera el cliz,
despus de haber cenado, diciendo:
Este cliz es el nuevo testamento en mi
sangre; haced esto cuantas veces lo
bebiereis, en memoria ma.
Pues todas las veces que comiereis
este pan y bebiereis este cliz,
anunciaris la muerte del Seor hasta
que venga.

facite in meam commemorationem.


Similiter et calicem, postquam
cnavit, dicens: Hic calix novum
testamentum est in meo sanguine: hoc
facite quotiescumque bibetis, in meam
commemorationem.
Quotiescumque enim manducabitis
panem hunc, et calicem bibetis,
mortem Domini annuntiabitis donec
veniat.

Una hora no pudieron vigilar


conmigo, quienes deseaban morir por
m?
* O no ven a Judas, como no
duerme, pero se empea en
traicionarme con los judos?
Por qu duermen? Arriba, oren,
para no caer en la tentacin.
O no ven a Judas, como no
duerme, pero se empea en
traicionarme con los judos?

Una hora non potuistis vigilare


mecum, qui exhortabamini mori pro
me?
* Vel Judam non videtis, quomodo
non dormit, sed festinat tradere me
Judaeis?
Quid dormitis? surgite, et orate, ne
intretis in tentationem.
Vel Judam non videtis, quomodo
non dormit, sed festinat tradere me
Judaeis?

Lectura 9
1 Cor 11:27-34

De manera que cualquiera que


comiere este pan, o bebiere el cliz del
Seor indignamente, reo ser del
cuerpo y de la sangre del Seor.
Por tanto, examnese a s mismo el
hombre; y de esta suerte coma de aquel
pan, y beba de aquel cliz.
Porque quien lo come y bebe
indignamente, se traga y bebe su propia
condenacin, no habiendo el debido
discernimiento del cuerpo del Seor.
De aqu es que hay entre vosotros
Officium Tenebrarum in Cena Domini

Lectio 9
1 Cor 11:27-34

Itaque quicumque manducaverit


panem hunc, vel biberit calicem
Domini indigne, reus erit corporis et
sanguinis Domini.
Probet autem seipsum homo: et sic de
pane illo edat, et de calice bibat.
Qui enim manducat et bibit indigne,
judicium sibi manducat et bibit, non
dijudicans corpus Domini.
Ideo inter vos multi infirmi et
imbecilles, et dormiunt multi.
Quod si nosmetipsos dijudicaremus,
26

muchos enfermos y sin fuerzas, y


muchos que mueren.
Que si nosotros entrsemos en
cuentas
con
nosotros
mismos,
ciertamente no seramos as juzgados
por Dios.
Si bien cuando lo somos, el Seor nos
castiga como a hijos con el fin de que
no seamos condenados junto con este
mundo.
Por lo cual, hermanos mos, cuando
os reuns para esas comidas de caridad,
esperaos unos a otros.
Si alguno tiene hambre, coma en casa,
a fin de que al juntaros no sea para
condenacin vuestra. Las dems cosas
yendo yo ah, las arreglar.
Los nobles del pueblo tomaron una
decisin.
* Para prender a Jess con engao, y
llevarlo a la muerte, salieron con
espadas y palos, como si fuera un
ladrn.
Llegaron los sacerdotes y los
fariseos a un acuerdo.
Para prender a Jess con engao, y
llevarlo a la muerte, salieron con
espadas y palos, como si fuera un
ladrn.
Llegaron los sacerdotes y los
fariseos a un acuerdo. * Para prender a
Jess con engao, y llevarlo a la
muerte, salieron con espadas y palos,
como si fuera un ladrn.

non utique judicaremur.


Dum judicamur autem, a Domino
corripimur, ut non cum hoc mundo
damnemur.
Itaque fratres mei, cum convenitis ad
manducandum, invicem exspectate.
Si quis esurit, domi manducet, ut non
in judicium conveniatis. Cetera autem,
cum venero, disponam.

Seniores

populi consilium fecerunt,


* Ut Jesum dolo tenerent, et
occiderent: cum gladiis et fustibus
exierunt tamquam ad latronem.
Collegerunt pontifices et pharisaei
concilium.
Ut Jesum dolo tenerent, et
occiderent: cum gladiis et fustibus
exierunt tamquam ad latronem.
Seniores populi consilium fecerunt,
* Ut Jesum dolo tenerent, et
occiderent: cum gladius et fustibus
exierunt tamquam ad latronem.

Laudes
Ant. En la sentencia tendrs razn, * Ant.
Justificeris Domine * in
en el juicio resultars inocente.
sermonibus tuis, et vincas cum

Officium Tenebrarum in Cena Domini

27

Salmo 50 [1]
1 Misericordia, Dios mo, por tu
bondad, * por tu inmensa compasin
borra mi culpa;
2 Lava del todo mi delito, * limpia mi
pecado.
3 Pues yo reconozco mi culpa, * tengo
siempre presente mi pecado:
4 Contra ti, contra ti slo pequ, *
comet la maldad que aborreces.
5 En la sentencia tendrs razn, * en
el juicio resultars inocente.
6 Mira, en la culpa nac, * pecador me
concibi mi madre.
7 Te gusta un corazn sincero, * y en
mi interior me inculcas sabidura.
8 Rocame con el hisopo: quedar
limpio; * lvame: quedar ms blanco
que la nieve.
9 Hazme or el gozo y la alegra, *
que
se
alegren
los
huesos
quebrantados.
10 Aparta de mi pecado tu vista, *
borra en m toda culpa.
11 Oh Dios, crea en m un corazn
puro, * renuvame por dentro con
espritu firme;
12 No me arrojes lejos de tu rostro, *
no me quites tu santo espritu.
13 Devulveme la alegra de tu
salvacin, * afinzame con espritu
generoso:
14 Ensear a los malvados tus
caminos, * los pecadores volvern a ti.
15 Lbrame de la sangre, oh Dios,
Dios, Salvador mo, * y cantar mi
lengua tu justicia.
16 Seor, me abrirs los labios, * y mi
boca proclamar tu alabanza.

Officium Tenebrarum in Cena Domini

judicaris
Salmo 50 [1]

Miserre mei, Deus, * secndum


magnam misericrdiam tuam.
Et
secndum
multitdinem
miseratinum
turum,
*
dele
iniquittem meam.
Amplius lava me ab iniquitte mea: *
et a peccto meo munda me.
Quniam iniquittem meam ego
cognsco: * et pecctum meum contra
me est semper.
Tibi soli peccvi, et malum coram te
feci: * ut justificris in sermnibus tuis,
et vincas cum judicris.
Ecce enim, in iniquittibus concptus
sum: * et in pecctis concpit me mater
mea.
Ecce enim, verittem dilexsti: *
incrta et occlta sapinti tu
manifeststi mihi.
Asprges me hysspo, et mundbor: *
lavbis me, et super nivem dealbbor.
Audtui meo dabis gudium et
lttiam: * et exsultbunt ossa
humilita.
Avrte fciem tuam a pecctis meis: *
et omnes iniquittes meas dele.
Cor mundum crea in me, Deus: * et
spritum rectum nnova in viscribus
meis.
Ne projcias me a fcie tua: * et
spritum sanctum tuum ne uferas a
me.
Redde mihi lttiam salutris tui: * et
spritu principli confrma me.
Docbo inquos vias tuas: * et mpii
ad te convertntur.
Lbera me de sangunibus, Deus,
28

17 Los sacrificios no te satisfacen: * si


te ofreciera un holocausto, no lo
querras.
18 Mi sacrificio es un espritu
contrito; un corazn quebrantado y
humillado, * t no lo desprecias.
19 Seor, por tu bondad, favorece a
Sin, * reconstruye las murallas de
Jerusaln:
20 Entonces aceptars los sacrificios
rituales, ofrendas y holocaustos, *
sobre tu altar se inmolarn novillos.
Ant. En la sentencia tendrs razn, *
en el juicio resultars inocente.
Apagar la dcima vela

Deus saltis me: * et exsultbit lingua


mea justtiam tuam.
Dmine, lbia mea apries: * et os
meum annuntibit laudem tuam.
Quniam si volusses sacrifcium,
dedssem tique: * holocustis non
delectberis.
Sacrifcium
Deo
spritus
contribultus: * cor contrtum, et
humilitum, Deus, non despcies.
Bengne fac, Dmine, in bona
voluntte tua Sion: * ut dificntur
muri Jersalem.
Tunc acceptbis sacrifcium justti,
oblatines, et holocusta: * tunc
impnent super altre tuum vtulos.
Ant.
Justificeris Domine * in
sermonibus tuis, et vincas cum
judicaris

Ant. El Seor * como oveja fue Ant. Dominus * tamquam ovis ad


llevado al matadero; y no abri su victimam ductus est, et non aperuit os
boca.
suum
Salmo 89 [2]

Seor, t has sido para nosotros un


refugio * de generacin en generacin.
2 Antes que naciesen los montes o
fuera engendrado el orbe de la tierra, *
desde siempre y por siempre t eres
Dios.
3 T reduces el hombre a polvo, *
diciendo: "retornen, hijos de Adn".
4 Mil aos en tu presencia son un
ayer, que pas; * una vela nocturna.
5 Los siembras ao por ao, * como
hierba que se renueva:
6 Que florece y se renueva por la
maana, * y por la tarde la siegan y se
seca.
1

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Salmo 89 [2]

Dmine, * refgium factus es nobis: a


generatine in generatinem.
Prisquam montes ferent, aut
formartur terra et orbis: * a sculo et
usque in sculum tu es, Deus.
Ne avrtas hminem in humilittem:
* et dixsti: Convertmini, flii
hminum.
Quniam mille anni ante culos tuos,
* tamquam dies hestrna, qu
prtriit,
Et custdia in nocte, * qu pro nhilo
habntur, erum anni erunt.
Mane sicut herba trnseat, mane
flreat, et trnseat: * vspere dcidat,
29

7 Cmo nos ha consumido tu clera *


y nos ha trastornado tu indignacin!
8 Pusiste nuestras culpas ante ti, *
nuestros secretos ante la luz de tu
mirada:
9 Y todos nuestros das pasaron bajo
tu clera, * y nuestros aos se acabaron
como un suspiro.
10 Aunque uno viva setenta aos, * y
el ms robusto hasta ochenta,
11 La mayor parte son fatiga intil, *
porque pasan aprisa y vuelan.
12 Quin conoce la vehemencia de tu
ira, * quin ha sentido el peso de tu
clera?
13 Ensanos a calcular nuestros aos,
* para que adquiramos un corazn
sensato.
14 Vulvete, Seor, hasta cuando? *
Ten compasin de tus siervos;
15 Por la maana scianos de tu
misericordia, * y toda nuestra vida ser
alegra y jbilo.
16 Danos alegra, por los das en que
nos afligiste, * por los aos en que
sufrimos desdichas.
17 Que tus siervos vean tu accin * y
sus hijos tu gloria.
18 Baje a nosotros la bondad del
Seor * y haga prsperas las obras de
nuestras manos.
Ant. El Seor * como oveja fue
llevado al matadero; y no abri su
boca.
Apagar la undcima vela

Ant.

Roto est mi corazn * dentro de

Officium Tenebrarum in Cena Domini

indret et arscat.
Quia defcimus in ira tua, * et in
furre tuo turbti sumus.
Posusti iniquittes nostras in
conspctu tuo: * sculum nostrum in
illuminatine vultus tui.
Quniam
omnes
dies
nostri
defecrunt: * et in ira tua defcimus.
Anni
nostri
sicut
arnea
meditabntur:
*
dies
annrum
nostrrum in ipsis, septuagnta anni.
Si autem in potenttibus, octognta
anni: * et mplius erum, labor et
dolor.
Quniam supervnit mansuetdo: * et
corripimur.
Quis novit potesttem ir tu: * et
pr timre tuo iram tuam dinumerre?
Dxteram tuam sic notam fac: * et
erudtos corde in sapintia.
Convrtere, Dmine, squequo? * et
deprecbilis esto super servos tuos.
Replti sumus mane misericrdia tua:
* et exsultvimus, et delectti sumus
mnibus dibus nostris.
Ltti sumus pro dibus, quibus nos
humilisti: * annis, quibus vdimus
mala.
Rspice in servos tuos, et in pera
tua: * et drige flios erum.
Et sit splendor Dmini, Dei nostri,
super nos, et pera mnuum
nostrrum drige super nos: * et opus
mnuum nostrrum drige.
Ant. Dominus * tamquam ovis ad
victimam ductus est, et non aperuit os
suum
Ant.

Contritum est * cor meum in

30

m, todos mis huesos dislocados.


Salmo 35 [3]
1 El malvado escucha en su interior *
un orculo del pecado:
2 "No tengo miedo a Dios, * ni en su
presencia".
3 Porque se hace la ilusin de que su
culpa * no ser descubierta ni
aborrecida.
4 Las palabras de su boca son maldad
y traicin, * renuncia a ser sensato y a
obrar bien;
5 Acostado medita el crimen, se
obstina en el mal camino, * no rechaza
la maldad.
6 Seor, tu misericordia llega al cielo,
* tu fidelidad hasta las nubes;
7 Tu justicia hasta las altas cordilleras,
* tus sentencias son como el ocano
inmenso.
8 T socorres a hombres y animales;
qu inapreciable es tu misericordia, oh
Dios!, * los humanos se acogen a la
sombra de tus alas;
9 Se nutren de lo sabroso de tu casa, *
les das a beber del torrente de tus
delicias,
10 Porque en ti est la fuente viva, * y
tu luz nos hace ver la luz.
11 Prolonga tu misericordia con los
que te reconocen, * tu justicia con los
rectos de corazn;
12 Que no me pisotee el pie del
soberbio, * que no me eche fuera la
mano del malvado.
13 Han fracasado los malhechores; *
derribados, no se pueden levantar.
Ant. Roto est mi corazn * dentro de
m, todos mis huesos dislocados.

Officium Tenebrarum in Cena Domini

medio mei, contremuerunt omnia ossa


mea
Salmo 35 [3]

Dixit injstus ut delnquat in


semetpso: * non est timor Dei ante
culos ejus.
Quniam dolse egit in conspctu
ejus: * ut invenitur inquitas ejus ad
dium.
Verba oris ejus inquitas, et dolus: *
nluit intellgere ut bene geret.
Iniquittem medittus est in cubli
suo: * stitit omni vi non bon,
maltiam autem non odvit.
Dmine, in clo misericrdia tua: * et
vritas tua usque ad nubes.
Justtia tua sicut montes Dei: * judcia
tua abssus multa.
Hmines, et jumnta salvbis,
Dmine:
*
quemdmodum
multiplicsti misericrdiam tuam,
Deus.
Flii autem hminum, * in tgmine
alrum turum sperbunt.
Inebriabntur ab ubertte domus tu:
* et torrnte volupttis tu potbis eos.
Quniam apud te est fons vit: * et in
lmine tuo vidbimus lumen.
Prtnde
misericrdiam
tuam
scintibus te, * et justtiam tuam his,
qui recto sunt corde.
Non vniat mihi pes suprbi: * et
manus peccatris non mveat me.
Ibi
cecidrunt
qui
operntur
iniquittem: * explsi sunt, nec
poturunt stare.
Ant. Contritum est * cor meum in
medio mei, contremuerunt omnia ossa

31

Apagar la duodcima vela

mea

Ant. Seor, T has hablado con Ant. Exhortatus es * in virtute tua, et


nosotros * por tu poder y en la in refectione sancta tua Domine
reflexin de tu santo nombre, Seor.
Canticum Moysis (Ex. 15:1 -21)
Cantico de Moiss (Ex. 15:1 -21)
Cantmus Dmino: glorise enim
1 Cantar al Seor, sublime es su magnifictus
est, * equum et
victoria, * caballos y carros ha arrojado ascensrem dejcit in mare.
al mar.
Fortitdo mea, et laus mea Dminus,
2 Mi fuerza y mi poder es el Seor, y * et factus est mihi in saltem.
el objeto de mis alabanzas * l fue mi Iste Deus meus, et glorificbo eum: *
salvacin.
Deus patris mei, et exaltbo eum.
3 l es mi Dios yo lo alabar; * el Dminus quasi vir pugntor, (fit
Dios de mis padres: yo lo ensalzar.
reverentia) Omnpotens nomen ejus. *
4 El Seor es un guerrero, * (hacer Currus Pharanis et exrcitum ejus
reverencia) Omnipotente es su nombre.
projcit in mare.
5 Los carros del faran los lanz al Elcti prncipes ejus submrsi sunt in
mar, * ahog en el mar Rojo a sus Mari Rubro: * abssi operurunt eos,
mejores capitanes.
descendrunt in profndum quasi lapis.
6 Sepultados quedan en los abismos, * Dxtera tua, Dmine, magnificta est
se hundieron como una piedra hasta lo in fortitdine: dxtera tua, Dmine,
ms profundo.
percssit inimcum. * Et in multitdine
7 Tu diestra, oh Seor!, ha glri tu deposusti adversrios tuos:
demostrado su soberana fortaleza: * Tu Missti iram tuam, qu devorvit eos
diestra, oh Seor!, es la que ha herido sicut stpulam. * Et in spritu furris tui
al enemigo de tu pueblo.
congregt sunt aqu:
8 Con la grandeza de tu gloria y Stetit unda fluens, * congregt sunt
podero * has derribado a tus abssi in mdio mari.
adversarios.
Dixit
inimcus:
Prsequar
et
9 Enviaste los instrumentos de tu comprehndam, * dvidam splia,
clera, * la cual los ha devorado como implbitur nima mea:
el fuego a una paja.
Evaginbo
gldium
meum,
*
10 Al soplo de tu nariz se interfciet eos manus mea.
amontonaron las aguas, las corrientes Flavit spritus tuus, et opruit eos
se alzaron como un dique, * las olas se mare: * submrsi sunt quasi plumbum
in aquis vehemntibus.
cuajaron en el mar.
11 Deca el enemigo: Los perseguir Quis smilis tui in frtibus, Dmine?
y alcanzar, repartir el botn, se * quis smilis tui, magnficus in
saciar mi codicia, * empuar la sanctitte, terrbilis atque laudbilis,

Officium Tenebrarum in Cena Domini

32

espada, los agarrar mi mano.


12 Pero sopl tu aliento y los cubri el
mar, * se hundieron como plomo en
las aguas formidables.
13 Quin como T, Seor, entre los
dioses? Quin como T, terrible
entre los santos, * temible por tus
proezas, autor de maravillas?
14 Extendiste tu diestra: se los trag la
tierra; guiaste con misericordia a tu
pueblo rescatado, * los llevaste con tu
poder hasta tu santa morada.
15 Se levantaron los pueblos, y
montaron en clera; * quedando
penetrados de gran ira y dolor los
habitantes de la Palestina.
16 Se conturbaron los prncipes de
Edom; los valientes de Moab se
estremecieron, * y se quedaron yertos
los moradores todos de Canan.
17 Caiga sobre ellos el terror y
espanto, * a vista del gran poder de tu
brazo.
18 Queden inmviles como una
piedra, en tanto que pasa, oh Seor!,
tu pueblo, * hasta que pase este pueblo
tuyo que t has adquirido.
19 Los introduces y los plantas en el
monte de tu heredad, * lugar del que
hiciste tu trono, Seor;
20 Santuario, Seor, que fundaron tus
manos. * El Seor reina por siempre
jams.
21 Porque el faran entr a caballo en
el mar, * con sus carros y caballera, y
el Seor repleg sobre ellos las aguas
del mar.
22 Mas los hijos de Israel pasaron a
pie enjuto * por medio de l.
Officium Tenebrarum in Cena Domini

fciens mirablia?
Extendsti manum tuam, et devorvit
eos terra. * Dux fusti in misericrdia
tua ppulo quem redemsti:
Et portsti eum in fortitdine tua, * ad
habitculum sanctum tuum.
Ascendrunt ppuli, et irti sunt: *
dolres
obtinurunt
habitatres
Philsthiim.
Tunc conturbti sunt prncipes Edom,
robstos Moab obtnuit tremor: *
obrigurunt
omnes
habitatres
Chnaan.
Irruat super eos formdo et pavor, * in
magnitdine brchii tui:
Fiant immbiles quasi lapis, donec
pertrnseat ppulus tuus, Dmine, *
donec pertrnseat ppulus tuus iste,
quem possedsti.
Introdces eos, et plantbis in monte
heredittis tu, * firmssimo habitculo
tuo quod opertus es, Dmine:
Sancturium tuum, Dmine, quod
firmavrunt manus tu. * Dminus
regnbit in trnum et ultra.
Ingrssus est enim eques Phrao cum
crribus et equtibus ejus in mare: * et
redxit super eos Dminus aquas
maris:
Flii autem Isral ambulavrunt per
siccum * in mdio ejus.
Ant. Exhortatus es * in virtute tua, et
in refectione sancta tua Domine

33

Ant. Seor, T has hablado con


nosotros * por tu poder y en la
reflexin de tu santo nombre, Seor.
Apagar la decimotercer vela
Ant. Se entreg * porque quiso, y Ant. Oblatus est * quia ipse voluit, et
carg todos nuestros pecados.
peccata nostra ipse portavit
Salmo 146 [5]

Alaben al Seor, que la msica es


buena; * nuestro Dios merece una
alabanza armoniosa.
2 El Seor reconstruye Jerusaln, *
rene a los deportados de Israel;
3 l sana los corazones destrozados, *
venda sus heridas.
4 Cuenta el nmero de las estrellas, *
a cada una la llama por su nombre.
5 Nuestro Seor es grande y
poderoso, * su sabidura no tiene
medida.
6 El Seor sostiene a los humildes, *
humilla hasta el polvo a los malvados.
7 Entonen la accin de gracias al
Seor, * toquen la ctara para nuestro
Dios,
8 Que cubre el cielo de nubes, *
preparando la lluvia para la tierra;
9 Que hace brotar hierba en los
montes, * para los que sirven al
hombre;
10 Que da su alimento al ganado * y a
las cras de cuervo que graznan.
11 No aprecia el vigor de los caballos,
* no estima los jarretes del hombre:
12 El Seor aprecia a sus fieles, * que
confan en su misericordia.
Ant. Se entreg * porque quiso, y
carg todos nuestros pecados.
1

Apagar la decimocuarta vela

Officium Tenebrarum in Cena Domini

Salmo 146 [5]

Laudte Dminum quniam bonus est


psalmus: * Deo nostro sit jucnda,
decraque laudtio.
dficans Jersalem Dminus: *
dispersines Isralis congregbit.
Qui sanat contrtos corde: * et lligat
contritines erum.
Qui nmerat multitdinem stellrum:
* et mnibus eis nmina vocat.
Magnus Dminus noster, et magna
virtus ejus: * et sapinti ejus non est
nmerus.
Suscpiens mansutos Dminus: *
humlians autem peccatres usque ad
terram.
Prcnite Dmino in confessine: *
psllite Deo nostro in cthara.
Qui perit clum nbibus: * et parat
terr plviam.
Qui prodcit in mntibus foenum: *
et herbam servitti hminum.
Qui dat jumntis escam ipsrum: * et
pullis corvrum invocntibus eum.
Non in fortitdine equi volunttem
habbit: * nec in tbiis viri
beneplcitum erit ei.
Beneplcitum est Dmino super
timntes eum: * et in eis, qui sperant
super misericrdia ejus.
Ant. Oblatus est * quia ipse voluit, et
peccata nostra ipse portavit

34

El traidor * dio esta seal, Ant. Traditor autem * dedit eis signum
diciendo: Al que bese, ese es, dicens: Quem osculatus fuero, ipse est,
prndanlo.
tenete eum.
Ant.

Cntico

Canticum Benedictus

Se comienzan a apagar todas las luces


excepto la vela central del tenebrario

Benedictus Dminus, Deus Isral:


* quia visitvit, et fecit redemptinem
plebis su:
Et erxit cornu saltis nobis: * in
domo David, peri sui.
Sicut loctus est per os sanctrum, *
qui a sculo sunt, prophetrum eius:
Saltem ex inimcis nostris, * et de
manu mnium, qui odrunt nos.
Ad facindam misericrdiam cum
ptribus nostris: * et memorri
testamnti sui sancti.
Iusiurndum, quod iurvit ad
braham patrem nostrum, * datrum
se nobis:
Ut sine timre, de manu inimicrum
nostrrum liberti, * servimus illi.
In sanctitte, et iusttia coram ipso, *
mnibus dibus nostris.
Et tu, puer, Prophta Altssimi
vocberis: * prbis enim ante fciem
Dmini, parre vias eius:
Ad dandam scintiam saltis plebi
eius: * in remissinem peccatrum
erum:
Per vscera misericrdi Dei nostri: *
in quibus visitvit nos, riens ex alto:
Illuminre his, qui in tnebris, et in
umbra mortis sedent: * ad dirigndos
pedes nostros in viam pacis.

Lucas 1:68-79

Bendito sea el Seor, Dios de


Israel, * porque ha visitado y redimido
a su pueblo,
2 Suscitndonos una fuerza de
salvacin * en la casa de David, su
siervo
3 Segn lo haba predicho desde
antiguo * por boca de sus santos
profetas.
4 Es la salvacin que nos libra de
nuestros enemigos * y de la mano de
todos los que nos odian;
6 Realizando la misericordia * que
tuvo con nuestros padres,
7 Recordando su santa alianza * y el
juramento que jur a nuestro padre
Abrahn.
8 Para concedernos que, libres de
temor, * arrancados de la mano de los
enemigos,
9 Le sirvamos con santidad y justicia, *
en su presencia, todos nuestros das.
10 Y a ti, nio, te llamarn profeta del
Altsimo, * porque irs delante del
Seor
11 A preparar sus caminos, *
anunciando a su pueblo la salvacin, el
perdn de sus pecados.
Ant. Traditor autem * dedit eis signum
12 Por la entraable misericordia de dicens: Quem osculatus fuero, ipse est,
nuestro Dios, * nos visitar el sol que tenete eum.
nace de lo alto,
1

Officium Tenebrarum in Cena Domini

35

Para iluminar a los que viven en


tinieblas * y en sombra de muerte,
14 Para guiar nuestros pasos * por el
camino de la paz.
13

El traidor * dio esta seal,


diciendo: Al que bese, ese es,
prndanlo.
Ant.

Oracin

Oratio

Cristo se hizo por nosotros, obediente Christus factus est pro nobis obediens

hasta la muerte.
En secreto

Padre nuestro ...


un poco ms alto

usque ad mortem.
secreto

Pater noster...
aliquantulum altius

Te pedimos, Seor, que mires sobre


esta familia tuya, por la cual nuestro
Seor Jesucristo no dud en entregarse
a las manos de los traidores y de
padecer el tormento de la cruz.

Respice, quaesumus Domine, super


hanc familiam tuam, pro qua Dominus
noster Jesus Christus non dubitavit
manibus tradi nocentium, et crucis
subire tormentum:

Se concluye en silencio

Et sub silentio concluditur

Que contigo vive y reina en unidad con Qui tecum vivit et regnat in unitte
el Espritu Santo, Dios, por los siglos Spritus Sancti Deus per mnia scula
de los siglos. Amn.
sculrum. Amen.
Se lleva la vela central detrs del altar. Un
poco de ruidos secos, hasta que reaparece la
vela en el tenebrario.

Officium Tenebrarum in Cena Domini

36

You might also like