ŞEYTAN!

Şeytan,ses verince derinden

Kalkmaz olur bela yerinden.
Sesi alan nice sapıklar,
Aklı sıra şeytanı aklar.

Melun,mendebur,sapık şeytan
Edep,haya bilmez ki ardan.
Nice melanet başlangıcı,
Sever her meyvesiz ağacı.

Ateş düştüğü yeri yakar

Benim ile sonsuza kadar
Ben çileyi,sende hileyi...
Çekeriz bir nar ağacında.

İnsan bu onun oyuncağı

Çile yolunda salıncağı,
Sallar durur günahkar şeytan,
Çıkmaz olur aptal akıldan.

Nefse kolay şeytan yolu

Çılgın ata binen son yolcu
Şehvetin tahtına binersin
Biter herşey mundar inersin.

Ey yolcu! her açmazın bir çıkarı vardır

Şeytan dediğin şeytan,cehennemde nardır.
Kaanhan Kurultay