#ditiswest

Interview Mustapha Akchich

Marie Jos van Ansem: Interview met Mustapha (op locatie Espressodates) over zijn organisatie, zijn leven in zijn wijk, zijn reizen en de plannen die Homeboys heeft.

HOMEBOYS Voor jongeren tussen 17 en 27 jaar via hun website op een kosteloze manier vraag en aanbod naar/van woonruimte bij elkaar brengen.

Blog: http://blog.homeboys.nl Op 10 mei 2013 officieel gelanceerd in aanwezigheid van o.a. wethouder Karakus.

Waarom doet Homeboys dit? Uit onvrede over de zoektocht die je nu te doen hebt als jongere om woonruimte te vinden. Dit geldt nog meer voor mensen die tijdelijke woonruimte zoeken (buitenlandse studenten bijvoorbeeld). En de jongeren van Homeboys doen het ook om er zelf van te leren plus op termijn wellicht ook wat aan te verdienen. Voor Rotterdam is het hartstikke belangrijk dat jongeren er goed kunnen wonen, werken en studeren. Via de reguliere wegen is het vak lastig en frustrerend om woonruimte te zoeken. Je moet oppassen voor louche huisjesmelkers en bij corporaties kom je op een lange wachtlijst. Er is geen goed totaaloverzicht van vraag en aanbod. Op welke doelgroep richt Homeboys zich?

Op jongeren tussen 17 en 27 jaar. Zowel jongens als meisjes! De naam homeboys geeft alleen maar aan dat de initiatiefnemers van nu boys zijn die helpen een home te zoeken. Overigens betekent homeboys ook gewoon vrienden.

Op welk gebied richt Homeboys zich? Voorlopig nog op Rotterdam maar verbreding naar heel Nederland is de toekomst. De stap die nu, na het lanceren van de website, gemaakt moet worden is het zoeken van aanbieders in Rotterdam. Niet alleen particuliere aanbieders maar ook grotere organisaties, zoals corporaties, die jongeren iets te bieden hebben.

Waarop is Mustapha het meest trots en wat vindt hij het meest waardevol? Mustapha Akchich is trots op zijn wijk omdat er zoveel verschillende nationaliteiten wonen. Die allemaal contact (kunnen) hebben met elkaar. Hij vertelt dat hij zich zelfs in een hem onbekend land als Turkije niet vreemd voelt omdat hij in zijn eigen wijk al Turkse vrienden, de taal en gewoonten meemaakt. Dat voelt alsof je deel bent van een wereldwijd netwerk. Het maakt dat je niet bang bent maar nieuwsgierig en ondernemend. Het meest waardevol vindt hij de contacten tussen de mensen die er wonen. En de energie/initiatieven die zij meebrengen.