You are on page 1of 1
რატი ამაღლობელი ეპილოგი ჩამიქრა ცეცხლი და მე გულით დამაქვს ნაცარი. დამეპნა სიტყვა, როგორც პურის თითო მარცვალი. დავდივარ ტყეში დაბნეული, შორით გზა ვცანი. ეძიეთ, სულნო, დაპნეული სიტყვის მარცვალი.

You might also like