SayÝ: 2007/24 22 Haziran 2007 50 YKr

DŸzen gŸlerinin dalaßõnda deÛißen bir

Üplerini emperyalist-siyonist ßey yokÉ
Yeni hamleler, ortaya saõlan kirli
gŸlere teslim edenler planlar ve pislikler!

halklara kirli tuzaklar

hazÝrlÝyor...

Sermaye seimlerde at
deÛißtirmek istemiyor!

22 Temmuz seimleri Ÿzerine BDSP

temsilcisi Üstanbul 1. Bšlge BaÛõmsõz
Sosyalist Milletvekili adayõ N. Þafak
…zdoÛan ile konußtuk...
ÒSeimlerden devrimci amalar
iin faydalanmayõ hedefliyoruz!Ó
Fikret Baßkaya ile konußtuk...
ÒBšlgeden emperyalizm ve
kapitalizm defedilmelidir!Ó

Halklar arasÝ ilißkileri

dinamitleme oyununu www.kizilbayrak.net

bozalÝm!
2  Kızıl Bayrak
İÇİNDEKİLER
Halkları düşmanlaştırma oyununu
bozalım! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 3
Düzen güçlerinin dalaşında değişen bir
şey yok…
Yeni hamleler, ortaya saçılan kirli planlar
ve pislikler!. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 4
Darbe ve savaş senaryoları. . . . . . . . . . . 5
Kontrgerilla elemanları işbaşında! . . . . . 6
Kontrgerilla pisliğini devrim
temizleyecek! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 7
Sermaye seçimlerde at değiştirmek
istemiyor. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 8
CHP’nin vaadleri ya da yalandan kim
ölmüş!. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 9
Gülsuyu ve Esenyurt’ta aday tanıtım
toplantıları . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 10
BDSP’nin seçim çalışmalarından. . 11-15
22 Temmuz seçimleri üzerine BDSP
temsilcisi İstanbul 1. Bölge Bağımsız
Sosyalist Milletvekili adayı N. Şafak
Özdüğün ile konuştuk... “Seçimlerden
devrimci amaçlar için faydalanmayı
hedefliyoruz!”.. (Orta sayfa) . . . . . 16-17
15-16 Haziran etkinliklerinden... . . . . . 18
Ya istikrar ya ölüm (mü?)! . . . . . . . . . . 19
Polisin yetkilerini artıran yasa değişikliği
onaylandı... Polis devleti uygulamaları
yaygınlaştırılıyor! Özgürlükler için
devrimci mücadele! . . . . . . . . . . . . . . . 20
Genelkurmay’ın şovenizmi kışkırtan
açıklamasına tepkiler.... . . . . . . . . . . . . 21
BMİS 1 No’lu Şube Genel Kurulu
gerçekleşti... . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 22
İşçi-emekçi hareketinden.... . . . . . . . . . 23
23 Temmuz Tüsiap-c’nin zaferinin tescili
veya devrimi/sosyalizmi yeniden
düşünmek . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 24
Mercan’da katledilenler anıldı... . . . . . 25
Binali Soydan derhal
serbest bırakılsın! . . . . . . . . . . . . . . . . 26
Direnen Filistin halkı er geç
kazanacak! . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . 27
İsrail’in 16 yıllık planı ve
80 dakikalık kararı . . . . . . . . . . . . . . . . 28
Komünist kadın önder Clara Zetkin!.. . 29
Fikret Başkaya ile konuştuk...
“Bölgeden emperyalizm ve kapitalizm
defedilmelidir!” . . . . . . . . . . . . . . . . . . 30
Mücadele Postası . . . . . . . . . . . . . . . . . 31
Sosyalizm İçin
Kızıl Bayrak
Haftalık Sosyalist Siyasal Gazete
Sayı: 2007/24  22 Haziran 2007
Fiyatı: 50 Ykr
Sahibi ve Y. İşl. Md.: Gülcan CEYRAN EKİNCİ
EKSEN Basım Yayın Ltd. Şti.
Yayın türü: Süreli Yaygın
Yönetim Adresi:
Eksen Yayıncılık Mollaşeref Mh. Turgut Özal Cd.
(Millet Cd.) No: 50/10 İstanbul Tel: 0 (212) 621 74 52
Fax: 0 (212) 534 95 90
e-mail: kb1@tnn.net
Web: http://www.kizilbayrak.de
http://www.kizilbayrak.net
http://www.kizilbayrak.com
Baskı: Gün Matbaacılık Genel Dağıtım:
İSTANBUL YAYSAT
Tel: 0 (212) 426 63 30
Kızıl Bayrak’tan... Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Kızıl Bayrak’tan
Seçim çalışmalarımız giderek yoğunlaşıyor. Bu
hafta sonu yapılacak açılışlarla birlikte, seçim büroları
sorunu da büyük oranda çözülmüş olacak. Böylece,
seçim bürosu için ayrılan zaman ve emeğin de, artık
alanlardaki çalışmalara yoğunlaştırılması mümkün
olacak.
Özellikle alan çalışmalarına ilişkin bilgi ve haber
akışının, gazetemizi ve sitemizi günlük olarak
besleyecek biçimde planlanabilmesi gerekiyor. Fakat
bölgelerde çalışmalara katılan yoldaşların sadece kendi
çalışmalarıyla değil, çevre ile de daha dikkatli biçimde
ilgilenmesi, bulundukları alandaki her türlü çalışmadan
haberdar olması, birimlerine iletmesi ve bu gelişmeler
buralarda değerlendirildikten sonra, gerekiyorsa haber
konusu edilmesi lazım. Biz, seçim sürecini kendi
çalışmalarından ibaret gören bir bakışa sahip
olmadığımıza göre, böyle gösteren bir tutum içinde de
olamayız. Fakat tablodan göründüğü kadarıyla,
muhatabımız, büyük oranda yine burjuvazidir, burjuva
partilerdir. Bu partilerin yerellerdeki etkinliklerinden
de yararlanılarak yapılacak somut teşhirler içinse, bu
etkinliklerine ilişkin kısa haberlerin zamanında ve
düzenli olarak akması son derece önemlidir.
Her zaman olduğu gibi seçimlerde de sınıfa karşı
devrimci görevlerle yükümlü olduğumuzu, yani oy
kaygısı taşımadığımızı söylüyoruz. Bu elbette
doğrudur. Ancak bu doğru bizim oylarla
ilgilenmediğimiz anlamına gelmiyor. Öyle olsaydı eğer
seçimlerle de ilgilenmememiz gerekirdi. Sınıfın
oylarıyla çok yakından ilgilendiğimiz içindir ki, işçi
oylarının düzen partilerine değil, kendi sınıf partilerine
döndürülmesi için uğraşıyoruz ve döndürünceye kadar
uğraşmaya da devam edeceğiz. Onlara, “düzen kez bir çalışma yürütüyor. Bu çalışma sayesinde önemli
partilerini desteklemeyin, devrim ve sosyalizmi bir deneyim ve birikim edinecekler. Karşılarına
destekleyin” diyoruz. Bunun kendini tezahür ettiği çıkabilecek pek çok konuda ilk olmanın verdiği
biçimlerden biri de işçi ve emekçilerin devrimci tereddütleri aşabilmek için, önceki seçim
sosyalist adaylara yani devrime ve sosyalizme verilecek çalışmalarımıza ilişkin değerlendirmeleri dikkatle
oydur. Biz emekçilere “kendi parti ve programınıza oy incelemelerinde yarar var. Özellikle kitle ilişkilerinde
verin” diyeceğiz. Sonuçta, yani seçimlerin sonunda, ne onları fazlasıyla rahatlatacak bu metinlerin el altında
kadar işçiyi ikna ettiğimizi biraz da topladığımız oylar bulundurulması gerekiyor.
gösterecek. Dolayısıyla, oylar bizim için de önemlidir. Açılışlarını başarıyla gerçekleştiren bölgelerdeki
Ama bu çerçevede ve bu düzeyde. yoldaşları kutluyor, başarılarının devamını diliyoruz.
Alanlarda bu çalışmalara heyecanla katılan genç Açılışa hazırlanan bölgelerdeki yoldaşları da başarı
yoldaşlarımızın pek çoğu, belki de seçimler üzerine ilk dileklerimizle şimdiden kutluyoruz.
l e r d e . . .
v e b a y ii
Kitapçı
CMYK
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007 Kapak Kızıl Bayrak  3

İplerini emperyalist-siyonist güçlere teslim eden egemenlerin kirli planları...

Halkları düşmanlaştırma
oyununu bozalım!
Darbe tehdidi altında ağır aksak ilerleyen erken
seçim süreci, piyasaya sürülen Washington kaynaklı
bir “senaryo” ile daha da gölgelendi. Bush
liderliğindeki neofaşist şebeke ile siyonist İsrail’e
hizmet sunan bir “düşünce kuruluşu”nda (Hudson
Enstitüsü) yapılan toplantıda tartışılan “senaryo”ya
göre; geçenlerde emekli olan Anayasa Mahkemesi
Başkanı suikasta kurban gidiyor, Beyoğlu’nda 50
kişinin ölümüne yol açan bombalı saldırıyı PKK
üstleniyor. Bu olayları fırsat bilen Türk ordusu 50 bin
askerle “Kuzey Irak”a saldırıyor. “Savaş hali”
olacağı için seçimlerin ertelenmesi gündeme
gelebilecek. Bu senaryoda cevabı aranan soru ise;
“böylesi bir durumda Amerikan rejimi ne yapar?”
“Gizli” toplantının BBC Türkçe servisinde yer
alan haberini hazırlayan, Washington’ın derin
katlarından bilgi devşirme yeteneği ile tanınan
Yasemin Çongar, toplantıya iki tuğgeneralin de
katıldığını bildirdi. Katıldığı kesinlik kazanan iki
generalden birinin Genelkurmay Stratejik Araştırma
ve Etüt Merkezi’nin (SAREM) Başkanı Tuğg. Süha
Tanyeri, diğerinin ise Savunma Ataşesi Tuğg. Bertan
Nogaylaroğlu olduğu belirtildi. Bu arada katılımcılar
arasında Celal Talabani’nin oğlunun bulunması da
dikkate değer bulundu.
Ara sıra Washington’da arz-ı endam eyleyen bazı
sermaye kalemşörleri, bu tür toplantıların bir çeşit ilişkiler içinde olduğunun gerekçesi olarak şekilde hesaplaşmak istediği bir sır değil.
“nabız tutuma/test etme” işlevi gördüğünü gösteriliyor. Güya böylece taraflar Amerikancı Egemenlerin iplerini Washington’a teslim etmiş
deneyimlerine dayanarak söylüyorlar. Bundan dolayı olmadıklarını kanıtlıyorlar. olmaları, ABD-İsrail ikilisi tarafından komşu
toplantıya katılan bazı Amerikalıların, Yasemin Bu konuda her iki taraf da tam bir riyakârlık halklara karşı girişilecek olası saldırıların aktif suç
Çongar’a, “Türk askerleri bizi test etti” şeklinde içindedir. Zira emperyalist Amerikan rejiminin şefleri ortaklığına girişmeleri olasılığını arttırmaktadır.
yorum yapmaları, “senaryo”nun Türk generalleri de kendi içlerinde farklı kliklere ayrılmıştır. Bu Türk burjuvazisi ve onun gerici devletinin Kürt
tarafından hazırlanmış olabileceği izlenimini yarattı. durumun Türkiye’deki işbirlikçi takımıyla ilişkilere halkına karşı ırkçı-inkarcı politikada ısrar etmesi ve
Toplantıdan aktarılan bir diğer bilgi ise, Türk yansıması da kaçınılmaz. Nitekim Washington iflas etmiş bu politikanın yarattığı sorunları halklar
generallerinin PKK liderlerinin Türkiye’ye teslim kaynaklı haberler de kimi zaman hükümeti, kimi arası düşmanlığı körüklemenin olanağına çevirme
edilmesine, “AKP’nin işine yarar” diye karşı zaman ise generalleri destekleyen açıklamalara manevraları sonuç itibarıyla emperyalist/siyonist
çıkmalarıdır. Amerikancı generallerin bu tutumu ilk rastlamak mümkündür. Buna göre tarafların güçlerin işine yarayacaktır. Irak’ta, Lübnan’da,
bakışta şaşırtıcı gibi gelebilir. Ancak öyle değil! Washington’da hem övücüleri, hem yericileri Filistin’de halkları birbirine kırdırarak güçten
“Teröre karşı savaşıyoruz” bahanesiyle bütçeden mevcuttur. Yani her iki tarafın da ipleri Washington’a düşürme taktiği izleyen ABD-İsrail ikilisinin izinden
ek ödenekler alan, ardı ardına silah ihaleleri uzanıyor. Nitekim Güney Kürdistan’a dönük olası bir giden Ankara’daki Amerikancılar da, ırkçı-şoven
bağlayan, asker cenazelerini ırkçı-şoven gösterilere saldırıya yol açacak “akla uygun” bir “senaryo”nun histeriyi körükleyerek, Türkiye halkları arasında
dönüştürerek Tayyip ve müritlerini sıkıştıran masaya yatırıldığı toplantının medyaya sızdırılması düşmanlık tohumları ekmeye çalışıyorlar.
generallerin, en azından belli bir süre daha PKK da, ABD rejimindeki farklı eğilimleri olan kliklerin Süreci bu yönde ilerleten Türk egemenlerinin
eylemlerine veya PKK’ye mal edilebilecek türden işi kabul ediliyor. kirli emellerine ulaşıp ulaşmayacakları belli değil.
eylemlere ihtiyaç duyduklarını söylemek Bu ve daha pek çok verinin de gösterdiği üzere, Ancak bu gidişatın çarkına çomak sokulmazsa eğer,
mümkündür. Çatışma ortamı, asker cenazeleri Güney hem generallerin, hem Tayyip Erdoğan ve Türkiye halkları başta olmak üzere tüm bölge
Kürdistan’a olası bir saldırı için toplumun belli bir müritlerinin ipleri sıkı sıkıya Washington’a bağladır. halklarının ağır bir faturayla karşı karşıya kalması
kesiminin desteğini arkaya almak için de işlevsel Ancak ipleri tutanlar arasında bazı farklar da vardır. mümkündür.
görünüyor. Bu da çelişkili gibi görünen Washington kaynaklı Halkları köleleştirme seferini sürdüren
“Emekli” generaller komutasındaki tutum ve açıklamaların ardından yatan nedenleri emperyalist-siyonist güçlerin Ortadoğu’yu
kontrgerillanın cephaneliğinde açığa çıkarılan türden açıklıyor. Hal böyleyken, AKP’nin kullanılacak Balkanlaştırma planlarının kısmen hedefine ulaştığını
bombaların, eğer militarist güçlerine işine geçici bir “fenomen” olması, Washington’daki söylemek mümkün. Özellikle Irak, Lübnan, Filistin
yarayacaksa İstiklal Caddesi’nde de patlatılması uzak ibrenin neden genelde generallerden yana olduğunu üçgeninde derinleştirilen sorunların yer yer
bir ihtimal sayılmaz. Zaten Genelkurmay başkanı da anlaşılır kılıyor. çatışmaya dönüşmesi giderek vahim bir hal
bir süre önce büyük kentlerde Ankara’dakine benzer Giderek soysuzlaşan egemenlerin iplerini almaktadır. Anti-emperyalist, anti-siyonist direnişi
patlamaların olabileceğini “müjdelemiş”ti. Washington’daki haydutların ellerine teslim etmeleri, zayıflatan bu temel faktör, halklar arası
Çankaya tepesinin eteklerine dayanan egemenler dahası birbiriyle çatışırken de aynı haydutlardan dayanışmanın örülmesini de zorlaştırıyor. Oysa
arası iktidar ve rant savaşında tarafların medyadaki destek arayışı yarışına girmeleri, Türk egemenlerini emperyalizme, siyonizme ve soysuz işbirlikçilerine
uzantıları, kimi zaman birbirlerini ABD’ci diye efendileri karşısında daha da iradesizleştirmektedir. karşı birleşik direnişin önemi günden güne
suçluyorlar. Taraflardan biri hakkında Washington Büyük Ortadoğu/Büyük İsrail projesinin Irak artmaktadır. Verili tüm güçlüklere karşın, devrimci
kaynaklı en ufak bir olumsuz söylem bile, diğerinin bataklığına saplanması, sıranın İran veya Suriye’ye ve ilerici güçler, halklar arası dayanışma ve birleşik
peşinde koşan kalemşör takımı tarafından kaleme gelmesini şimdiye kadar engellemiş olsa da, direnişi örmek için etkin bir çaba sarfetme göreviyle
alınan makalelerde, rakip tarafın ABD ile sıkı emperyalist-siyonist haydutların bu iki ülke ile bir karşı karşıyadırlar.
4  Kızıl Bayrak Düzen cephesi... Sayı:2007/24  22 Haziran 2007

Düzen güçlerinin dalaşında değişen bir şey yok…

Yeni hamleler, ortaya saçılan kirli

planlar ve pislikler!
Son dönemde sistemli adımlarla ısıtılan sınır
ötesi operasyon konusu, Kürt sorununda devletin
inkar ve imha politikasının bir ürünü olmakla
birlikte, esasen ordu-AKP eksenli çatışmanın
damgasını taşıyor. Öyle ki, sınır ötesi operasyon
yönünde toplum düzeyinde psikolojik bir savaş
halinde yürütülen kampanya, tarafların birbirlerine
yönelik hamleleriyle at başı gidiyor. Kürt sorununu
kullanarak rakibini kıstırmak ve güçten düşürmek
bugüne kadar düzen güçlerinin iç mücadelelerinin
etkili bir yöntemi oldu. Mevcut iç mücadelenin bir
çatışma boyutuna ulaştığı düşünülürse, gerek
ordunun ve gerekse AKP’nin bu yöntemi kullanmak
konusundaki gayretkeşlikleri daha rahat anlaşılabilir.
Bugün PKK’nin Güney Kürdistan’daki askeri
varlığı bahane edilerek yürütülen bu karşılıklı
mücadelede her gün yeni hamlelerle karşılaşmak
mümkün. Bu mücadelede bazen ordu inisiyatifi alıp
öne geçiyor gibi görünüyor, fakat kısa zaman sonra
AKP cephesi yeni hamlelerle durumu dengeleyerek
konumunu sürdürüyor. Bu karşılıklı mücadele sertliği
ölçüsünde düzenin hukukunun kabaca
çiğnenmesiyle, her türlü savaş yönteminin
kullanıldığı bir mücadele olarak seyrediyor.
Genelkurmay muhtıraları, Anayasa Mahkemesi
aracılığıyla yasaların kabaca çiğnenmesiyle konulan
engeller, sivil uzantıların sokağa salınması, halkın
hedef alındığı bombalamalar, kontr-gerilla çetelerinin
ortaya konuldu. Bu cephaneliğin ne amaçla ve ne İşte düzen cephesinden ve özelde de
aktifleştirilmesi ve bu çetelerin büyük cephaneliklerle
şekilde kullanıldığı malum. Danıştay saldırısından Genelkurmay cephesinden işlerin nasıl yürütüldüğünü
yakalanması vb. vb. Tüm bunlar son dönemde bu
Hrant Dink suikastına ve Ulus’taki patlamaya kadar apaçık biçimde gösteren bu olayın deşifre edilmesi o
çerçevede yaşananların sadece bir kısmı.
bir dizi olayın ardında ordu yönetimindeki bu çete denli etkili bir hamle oldu ki, ordu cephesinden
Bu kapsamda geçtiğimiz haftanın da
bulunuyor. durumu kurtarmaya yönelik bir açıklama yapılmış
muhasebesini yapabiliriz. Haftaya hükümetin
Elbette yakalananlar sadece bu çetenin zaten olsa da, tatmin edici olmaktan uzak kaldı. Fakat
mücadelede inisiyatifi eline almasıyla girilmişti. Sınır
açığa çıkmış olan unsurlarıdır. AKP, neredeyse ordu ordunun dengeyi yeniden kurmak ve inisiyatifi eline
ötesi operasyon kampanyasıyla hedefe çakılan ve artık
cephesine karşı yaptığı her karşı saldırıda benzer bir almak üzere yeni hamlelerini hazırlamakta olduğunu
istisnasız her asker cenazesinde protesto edilen AKP,
operasyona imza atıyor; Atabeyler, Küre vb... kesin olarak söyleyebiliriz. Bu hamlelerin neler
ipin ucunun kaçtığını gördüğü ölçüde bu gidişata artık
Ümraniye’de ele geçirilen bu cephanelik de bu olabileceği ise ana başlıklar halinde sıralanabilir.
dur deme gereği duydu. Bu amaçla generallerle bir
kapsamda gerçekleştirilmiş bir operasyondur. Bundan Birincisi, PKK karşısında ordunun kahramanlığı
zirve yapıldı ve sınır ötesi operasyona bu aşamada
dolayı, düzenin temellerine yöneldiği ve ordu durumu propagandasına malzeme oluşturmak üzere kapsamlı
karşı oldukları ortaya konuldu. AKP bu çıkışını
dengeleyecek bir takım hamleler yaptığı ölçüde, kısa askeri operasyonlar ve çatışmalar; ikincisi,
ABD’nin de ordunun çıkışları karşısındaki artan
süre sonra bu pisliğin de öncekilerin başına geldiği Büyükkanıt’ın Ulus’taki patlama yerinde duyurduğu
rahatsızlığına borçluydu. Sonuçta AKP’nin yaptığı bu
gibi üzeri örtülecektir. büyük şehirlerde patlayacak yeni bombalar, üçüncüsü
konudaki ABD çizgisini hararetle savunmak oldu.
AKP cephesinden bu hafta yapılan ikinci hamle sivil uzantılarının “refleks” mitingleri ve benzen
Bunu yaparak AKP, iç çatışmada aleyhine bir hayli
oldukça etkili bir darbe oldu. Hafta içerisinde nitelikteki eylemleri, bu çerçevede ilk akla gelenler
bozulmuş olan dengeleri de yeniden kurmak imkanına
medyaya sızdırılan bir habere göre, Amerika’da olacaktır. Elbette Şemdinli’de olduğu gibi
sahip oldu.
Hudson Enstitüsü adlı ABD yönetimine yakın bir Genelkurmay pisliğini sahiplenip sopasını gösterme
Elbette iç çatışma sürdüğü ölçüde, bu dengenin
“Think-thank” kuruluşunca düzenlenen bir toplantıda yoluna da gidebilir. Bu olasılık da zayıf değildir.
uzun süre bu biçimde korunma imkanı yoktur. Bundan
Türkiye’de bundan sonra olacaklar üzerine bir senaryo Düzen güçlerinin iç dalaşmasının aldığı boyutlara
dolayı AKP sağladığı dengeyi korumanın dahi yeni
üzerine konuşulmuştu. Son dönemde yaşanan birçok bağlı olarak ortaya çıkan tüm bu pislikler karşısında
hamleleri gerektirdiğini iyi bildiği için, inisiyatif
kanlı ve kirli olaya dair ipucu veren bu senaryoya eksik olan, düzeni bir bütün olarak karşısına alacak
kendisinde iken yeni hamlelerle rakibinin üzerine
göre, Anayasa Mahkemesi’nin emekli olan başkanı bağımsız bir toplumsal mücadele cephesidir. Bu
gitmeye devam etti. Bunun sonucunda bu hafta
Tülay Tuğcu’ya düzenlenecek bir suikastın ardından mücadele cephesi olmadığı için, düzen bu pisliklerin
içerisinde bir dizi çarpıcı gelişmeye tanık olduk.
Beyoğlu’nda PKK adına 50 kişinin öldüğü bir üzerini kısa vadede örtebilmekte ve tüm bunlara
Ordunun ipliğini pazara döken ve böyle olduğu
bombalama gerçekleştirilecek, bunun hemen ardından karşın ülkeyi yönetebilmektedir. Bu durum, düzene
ölçüde düzenin pisliklerine ışık tutan bu gelişmelerden
da ordu sınır ötesi operasyona girişecek. Bu senaryo karşı mücadelenin büyütülmesi görevlerinin ne denli
ilki, ordunun kontr-gerilla şebekesine vurulan darbe
ile birlikte toplantıya dair en çarpıcı bilgilerden bir acil ve gerekli olduğunu göstermektedir. Düzenin
oldu. Ümraniye’de yapılan bir polis operasyonuyla
diğeri ise, toplantının katılımcıları arasında ortaya saçılan pisliklerinin teşhiriyle birlikte, bu
“Cumhuriyet Mitingleri”nin örgütleyicilerinden olan
Genelkurmay’a bağlı “Stratejik Araştırmalar Merkezi- düzenin esasta işçi ve emekçilerin ve Kürt halkının
ve ordunun sivil uzantısı olarak çalışan “Kuvvai
SAREM”in Başkanı ile Türkiye’nin ABD askeri köleliği üzerine bina edildiğini ve egemenler
Milliye Derneği”nin başkanı emekli subay bir
ateşesinin katılmış olmasıydı. Ayrıntılar arasında bu arasındaki çatışmanın gerici bir çıkar çatışması
cephanelikle birlikte yakalandı. Bu emekli askerin,
askerlerden birinin şu aşamada sınır ötesi operasyonun olduğunu ortaya sermek, bu çerçevede oluşturulacak
Danıştay saldırısında adı geçen yüzbaşı ve her pisliğin
AKP’ye yarayacağı için tercih edilmemesi gerektiği devrimci mücadele cephesinin yapması gereken ilk
altından çıkan general Veli Küçük ile içli dışlı olduğu
biçiminde sözler sarf ettiği de bulunmaktaydı. işlerdendir.
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Darbe ve savaş senaryoları
Amerika’da Pentagon’un uzantılarından biri olarak
tanınan bir düşünce üretim kuruluşunda geçtiğimiz
günlerde, Türk ordusunu temsilen generallerin de
katıldığı bir toplantıda tartışılan Türkiye ile ilgili bir
senaryo epeyce gürültü kopardı. Türkiye üzerine
böyle “karanlık felaket senaryoları” üretilmesi hem
siyasette hem de medyada ciddi bir tepkiyle
karşılandı. Tayyip Erdoğan senaryoyu “deli saçması”
olarak nitelerken, TBMM Başkanı Bülent Arınç,
Genelkurmay’dan açıklama beklediklerini söyledi.
Kitlelerden “refleks” bekleyen Genelkurmay ise,
kendisi her nedense konuyla ilgili açıklama yapmada
bir “refleks” göstermedi (!) Daha sonra gecikerek de
olsa haberi yalanlamakla yetindi.
ABD yönetimiyle çok yönlü ilişkileri olan
Milliyet’in Washington muhabiri Yasemin Çongar
üzerinden medyaya sızdırılan senaryonun ana hatları
şöyle:
* Bir intihar saldırganı, patlayıcı yüklü
kamyonetiyle Beyoğlu’nda karakol binasına çarpar...
Saldırıda en az 50 kişi hayatını kaybeder, 200 kişi ağır
yaralanır. Hiçbir örgüt sorumluluk üstlenmese de
eylemi PKK’nin yaptığı söylentisi birkaç saat içinde
yayılır.
* İçişleri Bakanlığı yetkilileri, saldırganın Güney
Kürdistan’daki PKK kampında eğitim gördüğünü
açıklar. Genelkurmay bu tespite katılarak Irak sınırı
iyi korunmadıkça ve örgütün emir-komuta yapısı
dağıtılmadıkça, PKK’nin büyük şehirlerdeki
eylemlerini sürdüreceğini açıklayarak derhal sınır
ötesi harekât yapılmasını ister. ABD Dışişleri,
Türkiye’ye itidal çağrısı yapar.
* Ankara’da, Anayasa Mahkemesi önündeki
intihar saldırısında, (eski) Mahkeme Başkanı Tülay
Tuğcu ağır yaralanır ve kaldırıldığı hastanede ölür.
Kullanılan patlayıcıların Beyoğlu eylemindekiyle aynı
olduğu anlaşılır.
* Eylemleri PKK’nin yaptığı, İçişleri ve
Genelkurmay tarafından açıklanır. Milyonlarca kişi,
Ankara, İstanbul, İzmir ve Samsun’da, orduyu
PKK’ye öldürücü darbe vurmaya çağıran mitingler
düzenler.
* Hükümet, TBMM’den sınır ötesi operasyon için
yetki kararı çıkarttırır.
* 50 bin Türk askeri Irak sınırını geçer. ABD
Dışişleri ve Irak, harekâtı kınar. Daha sonra Beyaz
Saray, Türkiye’nin kendisini savunma hakkından söz
eden bir açıklama yapar.
* Mesud Barzani, Türk işgalini kınar ve
peşmergenin Kürdistan’ı savunacağını bildirir.
Tartışmalara konu olan senaryo bu. Peki senaryo
çok mu hayali? Kuşkusuz ki, Hudson’da yapılan,
hayali bir senaryo üzerine fikir jimnastiği değildir.
Bugünün Türkiyesi’nde yaşıyor olup da Anayasa
Mahkemesi Başkanı’na suikast düzenlenseydi kim
şaşırırdı? Danıştay baskını ile bu suikast arasında bir
fark var mı? Ya da Ankara’nın göbeğinde patlayan
bombaya şaşırdık mı ki, Beyoğlu’nun göbeğinde bir
bomba patlasaydı şaşıralım? Evinden, üçü daha önce
Cumhuriyet gazetesi saldırısında kullanılmış, bir koli
bomba çıkan emekli astsubayın ya da ortaya çıkan her
çetenin bir şekilde irtibatlı olduğu emekli yüzbaşı
Muzaffer Tekin veya Veli Küçük’un kim olduğunu
bilmeyen mi var? Ümraniye’deki kontrgerilla
çetelerinde ele geçen silah ve bombalar, gerçekten
çöpten mi toplanmış? Bunların numarası yok mu?
Menşei belli değil mi? Burada MGK gizli görüşme
tutanaklarının bulunması rastlantı sayılabilir mi? Bu
tutanakları da “çöpten” mi buldular yoksa? Bu
gelişme, kontrgerilla çetelerinin sermaye devletine
Düzen cephesi...
derinden bağlı olduğunu kanıtlamıyor mu? O
senaryonun aktörleri bu çete bozuntuları değil mi?
Genelkurmay açıklamasında hiç de inandırıcı
değil. Senaryonun ötesinde, yaşanan gerçekler ortada.
Kuşkusuz ki, senaryoda patlatılan bombalar ve
yapılan açıklamalar, Anafartalar Çarşısı’ndaki
bombalamadan sonra geliştirilen süreçle benzerlik
taşıyor. Senaryoda, ABD’nin önce Türkiye’yi
kınaması, sonra Türkiye’nin kendini savunma
hakkından söz eden bir açıklama yapması da dikkat
çekici. Senaryo bu bakımdan, her koşulda ABD’nin
Türkiye’yi kendi bölge planlarına yedeklemek için
elinde hazır kartlar bulundurduğunu gösteriyor. Bu
senaryodan önce, gerek Güney’deki Kürt hükümetine
karşı tutum ve gerekse PKK’ye karşı operasyon
konusunda ABD ile görüş ayrılığı bulunan
Genelkurmay’ın ‘Think Tank’i olan SAREM’in,
toplantıya başkan düzeyinde katılması da gösteriyor
ki, hükümeti Güney’e operasyon konusunda
sıkıştırmasına ve tüm efelenmelerine rağmen
ABD’nin politikalarını gözeten bir tutum içindedir.
Senaryoyu duyuran Yasemin Çongar, askerlerin
toplantıya katılanları önceden bildiklerini ve
senaryodan haberdar olduklarını söylüyor ve “Askeri
yetkililerin, 13 Haziran’da, Hudson’a kiminle, neyi
konuşacaklarını bilerek gittiklerini tahmin ediyorum”
diyor. Açıktır ki, Hudson Institute’de “Türkiye’de
yapılması muhtemel bir askeri darbeyi ABD hangi
koşullarda destekler“ konusu tartışılmaktadır. Taraflar,
aralarında dolaylı ya da dolaysız aylardır tartıştıkları
bir konuyu bir kere daha tartışmaktadır. Hepsi bu.
“Turkey Workshop” (Türkiye Çalıştayı) adı verilen
basına kapalı sözkonusu toplantı,13 Haziran’da
düzenlenmiş. Toplantının çağrıcısı, daha önce
Newsweek dergisinde “Türkiye’de 2007’de darbe
olması ihtimali yüzde 50-50” başlıklı makalesi ile 27
Nisan Muhtırası’nı aylar öncesinden haber vermesiyle
bilinen Zeyno Baran. Kuşkusuz ki, bu toplantıyı ilginç
yapan, ABD’li bazı yetkili ve analizciler değil, orada,
bazı Türk generallerin ve “aşiretlerle görüşmeyiz”
denmesine rağmen Kürdistan Bölgesel Hükümeti
Washington Temsilcisi ve Irak Cumhurbaşkanı Celal
Talabani’nin oğlu Kubad Talabani’nin yan yana
olmasıdır.
Generaller takımı, iç dalaşmalarının bir sonucu
olarak, bir yandan “terör”e destek verdikleri
gerekçesiyle Barzani ve Talabani’yle görüşmeyi
hükümete yasaklayan bir tavır takınırken, diğer
Kızıl Bayrak  5
yandan Talabani’nin oğlu ile iki general aynı masada
oturup üstelik inanılmaz “terör” senaryoları
tartışabilmektedir. Kuşkusuz bu ordunun dolaylı
olarak Talabani’yle görüştüğü anlamına da
gelmektedir. Bu konuda tam bir ikiyüzlülük içinde
oldukları bir kez daha açığa çıkmıştır.
Yine sözkonusu “felaket senaryosu”nun en son
bölümünde, ABD’nin Güney Kürdistan’da bulunan
PKK liderlerini Türkiye’ye teslim etmesi olasılığı
üzerinde duruluyor. Bunun üzerine, adı geçen
generaller, seçime bu kadar az bir zaman kalmışken
ABD tarafından böyle bir “jest” yapılmasını, siyasi
dengeyi AKP’den yana çevireceği endişesini dile
getirerek, reddediyorlar. Bu da, “terör” konusunda
kopartılan onca gürültünün manüplasyondan ibaret
olduğunu bir kez daha gösteriyor.
Bu toplantıya iki generalin katılması da tesadüf
değildir. Toplantıya katılan Tuğgeneral Süha Tanyeri
ile askeri ataşe Tuğgeneral Bertan Nogaylaroğlu
sıradan generaller değildir. Tanyeri’nin Genelkurmay
Başkanlığı bünyesinde yer alan Stratejik Araştırma ve
Etüd Merkezi’nin (SAREM) başkanı olarak görev
yaptığı biliniyor. Hatırlanacağı üzere, SAREM, 8
Ocak 2002’de, Yaşar Büyükanıt’ın Genelkurmay
İkinci Başkanı olduğu dönemde ön ayak olması
sonucu, dönemin Genelkurmay Başkanı Orgeneral
Hüseyin Kıvrıkoğlu’nun da hazır bulunduğu bir
tanıtım toplantısında resmen açılmıştı.
Tuğgeneral Bertan Nogaylaroğlu ise, Türkiye’nin
Washington’daki askeri ataşesidir. Onu da Milliyet
gazetesinin “Öyle görünüyor ki, Türk ve ABD askeri
makamları arasından bugünlerde su bile sızmıyor”
yorumu eşliğinde verdiği haber üzerinden, geçtiğimiz
yıl Nisan ayında Türk-Amerikan Konseyi’nin
savunma grubunun veda yemeğindeyken kadeh elde
“to the United States” (ABD için!) haykırışıyla
hatırlıyoruz.
Yaşananlardan hareketle söylersek, son derece
gerçekçi bir senaryo ile karşı karşıyayız. Üstelik son
üç-beş ayın gelişmeleri dikkate alındığında, benzer bir
senaryonun zaten yürürlükte olduğu da görülmektedir.
Bu senaryo, Türkiye’nin uyguladığı iç ve dış siyasetin
nerelerde hazırlandığını, kimler eliyle manüple
edildiğini, şekillendirildiğini apaçık ortaya
koymaktadır. Şu gerçeğin altı çizilmelidir ki, eğer
emperyalist kölelik zinciri toplumsal bir devrimle
parçalanmazsa, sadece daha çok “felaket senaryosu”
izlemez, yaşamak zorunda da kalırız.
6  Kızıl Bayrak
Kontrgerilla elemanları işbaşında!
Ümraniye’de bir gecekonduda düzenlenen
baskında ele geçirilen gizli cephaneliğin Kuvayi
Milliye Derneği’nin kurucularından emekli astsubay
Oktay Yıldırım’a ait olduğu ortaya çıktı. Bomba
yapımında kullanılan malzemelerin yanısıra birçok
silahın bulunduğu evin emekli Astsubay Oktay
Yıldırım tarafından tutulduğu da sermaye basınına
yansıdı.
Danıştay saldırısında adı geçen emekli yüzbaşı
Muzaffer Tekin’in de arkadaşı olan Oktay Yıldırım
Orhan Pamuk’un 27 Temmuz’da Şişli 3. Asliye Ceza
Mahkemesi’ndeki duruşmasında saldırgan tavırlarıyla
öne çıkan isimdi. Perihan Mağden’in “Halkı
askerlikten soğuttuğu” iddiasıyla yargılandığı
duruşmada da “Ben gaziyim” diye bağırarak,
provokasyon yapanları yönlendirenlerden biriydi.
Kontra faaliyetleri konusunda uzman olan Yaşar
Büyükanıt, Ankara’da patlatılan bombadan sonra olay
yerine gitmiş, olayın failinin PKK olduğunu ilan
etmiş, başka illerde de bu tür eylemlerin olabileceğini
açıkça ifade etmişti. Oktay Yıldırım’a ait evde ortaya
çıkarılan bomba yapımında kullanılan askeri
malzemeler ve bomba yapımında kullanılan
düzenekler, kontrgerilla örgütlenmesinden sorumlu
şefin açıklamalarını doğrular niteliktedir.
Ümraniye operasyonu kontrgerilla devleti
gerçeğine ışık tutan yeni ve güncel bir örnek olması
bakımından önemlidir. Zira son dönemde sivil halka
yönelik bombalama eylemleri artarak devam ediyor.
Ümraniye’deki kaza nedeniyle kontra faaliyetinin
kesintiye uğrayacağını düşünmek, ölüden gözyaşı
beklemekle eş değerdir.
Kontrgerilla devletinin şebekeleri, klikler arası
çatışmada Genelkurmay’ın elini güçlendirme, AKP’yi
zayıflatma stratejisi çerçevesinde yoğun bir faaliyet
yürütüyorlar. Kontra faaliyetlerinin üzerine şal
çekmek için çaba gösteriyorlar. Bu eylemlerin faili
olarak PKK’ya ve devrimci güçlere işaret ederek işçi
ve emekçilerin bilincini bulandırmak, şovenizm
zehirinin toplumsal etkisini artırmak için çabalıyorlar.
Kontrgerilla nedir, ne iş yapar?
ABD emperyalizmi, dünya genelinde çıkarlarına
yönelen devrimci kitle hareketlerine müdahale etmek
için 1950’li yılların sonundan itibaren dünya
genelinde kontrgerilla örgütlenmesine hız verdi. Bu
çerçevede dünyanın dört bir yanında CIA denetiminde
ölüm mangaları oluşturuldu. Bir yandan baskıcı faşist
rejimler desteklenirken, diğer yandan devrimci işçi ve
emekçi eylemleri kanla bastırıldı.
Kontrgerilla burjuva demokrasilerinin en yerleşik
olduğu Avrupa’da bile örgütlendi. Fransız kontraları
Ruanda’da iç savaşın çıkmasında ve katliamlarda
görev aldı. Her ülkede kontrgerilla aynı işi yaptı.
Bulundukları ülkelerde ortaya çıkan toplumsal
mücadeleleri bastırmak varlık nedeniydi. Kontrgerilla
örgütleri, burjuva devletler tarafında bir giyotin gibi
çalıştırıldı. Emperyalist-kapitalist dünya sistemi,
yasaları ve organları aracılığıyla yapamadığı işleri
kontrgerilla örgütlenmesine havale ederek çözme
çizgisinde ortaklaştı.
Sermaye devletinin kontrgerilla örgütlenmesi
devrimci sola ve işçi hareketine karşı yürüttüğü
mücadelede sayısız cinayetin ve katliamın altına imza
attı.12 Eylül öncesi 5000 devrimcinin, aydının,
öğrencinin ve işçi önderinin ölümlerinin, Çorum,
Maraş, Balgat, katliamlarının, Bahçelievler’de 7
TİP’linin öldürülmesinin, 1977 1 Mayıs katliamının
Açık-gizli tüm faşist örgütlenmeler dağıtılsın!
altındaki imza kontrgerilla devletine aitti.
Olağanüstü Hal Bölgesi’nde Hizbullah adı altında
yapılan yüzlerce yargısız infazın, JİTEM adı altında
gerçekleştirilen eylemlerin failleri olan kontrgerilla
elamanları “Ne yaptıysak devlet için yaptık” diyerek
sırtlarını kontrgerilla örgütlenmesinin kaynağı olan
devlete dayadılar
7 TİP’liyi nasıl öldürdüklerini anlatan ve Mehmet
Ağar’ın nikâh şahitliğini yaptığı Haluk Kırcı, aynı
zamanda Çatlı’nın suç ortağıydı. Balgat katliamı
sanığı Mustafa Pehlivanlı, “bütün olayların arkasında
Çatlı vardır” diyordu. Ve bu Çatlı’nın silah ruhsatı,
pasaportu, herşeyi devlet tarafından sağlanmış,
dünyanın her yerinde iş ve eylem yapması
emperyalist güçlerce onaylanmıştı. Yine bu ekipten
Korkut Eken, “Emirsiz ve devletten habersiz hiçbir
şey yapmadım” diyerek bu suç örgütünün devletle
ilişkisini itiraf ediyordu. Faşist hareketle ve
kontrgerillayla ilişkisi Susurluk davası nedeniyle
ortaya çıkan isimlerin hemen hepsi MHP, BBP
orijinli. Çatlılar, Şahinler, Ekenler hep MHP kökenli
kadrolar. BBP lideri, “Çatlı dava arkadaşımdır”
diyordu, zira BBP Başkanı bir dönem ülkücü
gençliğin birinci, Çatlı ise ikinci adamıydı.
Cezaevlerinden salınan özel timcileri sloganlar atıp
kurbanlar keserek karşılayanlar MHP’lilerdi. Bu
olaylar bir kez daha gösterdi ki MHP ve BBP
kontrgerilla için kadro kaynağıdır.
Kontrgerilla dünyanın her yerinde olduğu gibi
ülkemizde de tetikçilerini faşist hareketten devşiriyor.
Faşizm kanla beslendiği için ölüm timleri de faşist
hareketin kadrolaşmasını pekiştiriyor. Bu durum faşist
partilerin devlet içinde örgütlenip kök salması işlevi
de görmektedir. Susurluk’ta adı geçen JİTEM’ci asker
ve generaller, MİT ve emniyet müdürleri, ırkçı
polisler saymakla bitmez. “Bugüne kadar ne
öğrendiysem Başbuğumdan öğrendim” diyen valiler,
devrimcilerin ölüm emrini veren ve devlet töreniyle
gömülen Türkeş bunlardan sadece birkaç tanesidir.
Kontrgerilla çeteleri on yıllardan beridir Kürt
halkına yönelik kirli savaştan besleniyor. Kirli savaş,
kontrgerilla devletinin her alanda tahkimata
yöneltiyor. İstihbarat örgütlerini, kafatasçıları
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
harekete geçiren bir yandan savaştan elde edilen
rantsa diğer yandan da azgın milliyetçilik ve
ırkçılıktır. Kürt halkına yönelik kirli savaşta yargısız
infazlar, faili meçhul cinayetler ayyuka çıktı.
Bütçenin yüzde 10’a yakını savaşa harcanıyor. Bu
katrilyonlarla ifade edilebilecek kadar büyük para
uluslararası savaş ve silah tacirlerinin ilgisini çekiyor.
Eroin trafiğinin bu ölüm timlerinin, faşist çetelerin
elinde tekelleşmesiyle bir o kadar daha para ortaya
çıkıyor. Söz konusu olan paranın bu kadar büyük
olması zaman zaman cinayet şebekelerinin birbirine
girmesine, çetelerin birbirlerinin ayağına dolanmasına
yol açabiliyor. Emniyetçilerle JİTEM ve MİT’in
birbirlerini suçlayan açıklamalar yapması bunun
ifadesidir.
Onyıllardır toplumda kullanılan değerlerin
çökmesi, devlete ve kurumlarına karşı artan
güvensizlik ve çözülemeyen Kürt sorununun yanına
bir de İslami hareketin yükselişinin eklenmesi egemen
sınıfı iyice zora sokuyor. Bu ekonomik ve siyasal
krizi darbe tehditleriyle hafifletmiş olması krizden
çıkmaya yetmiyor.
Çetelerin cirit attığı, polis terörünün
yoğunlaştığı, Şemdinli’de Umut Kitapevi’nin
bombalanması eyleminin failleriyle ilgili verilen
cezanın Yargıtay tarafından bozulduğu, katliam
sanıkları olan kontrgerilla elamanlarının tek tek
serbest bırakıldığı bir süreçten geçiyoruz.
Düzen içi it dalaşında üstünlük elde etmek için
çabalayan Genelkurmay bir yandan “Cumhuriyet
elden gidiyor” yaygarasıyla kitleleri gerici sokak
eylemlerine çekerken, öte yandan Kürt halkına
yönelik imha ve inkar politikasının zeminini
güçlendirmek için kontra eylemlerini tırmandırıyor.
İstanbul’da ortaya çıkarılan Emekli astsubay Oktay
Yıldırım’a ait ev ve evde bulunan bomba ve silahlar
kontra eylemlerin süreceğinin açık göstergesidir.
Kontrgerilla devletini ve çetelerini teşhir etmek,
düzen içi it dalaşının gerçek yüzünü ortaya sermek,
Kürt halkına yönelik savaş politikasına karşı işçilerin
birliği halkların kardeşliği şiarını yükseltmek,
devrimci politik çalışmanın önemli bir görevidir. Bu
görev öncelikle sınıf devrimcilerinin omuzlarındadır.
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007 Açık-gizli tüm faşist örgütlenmeler dağıtılsın! Kızıl Bayrak  7

Liberal solun bağımsız adayları seçim

Kontrgerilla pisliğini kampanyalarını başlattı…
devrim temizleyecek! İktidar ufkunu tümüyle
Her kanlı-karanlık olayın altından kontrgerillanın kirli kişi ve
ilişkileri çıkıyor. Son olarak Ümraniye’de bombalarla yakalananların da
kontrgerilla elemanı olduğu anlaşıldı.
kaybetmiş en gevşek bir
27 taarruz ve savunma tipi el bombasının ele geçirildiği evin sahibi
Mehmet Demirtaş’ın, emekli tuğgeneral Veli Küçük, emekli yüzbaşı
Muzaffer Tekin, emekli astsubay Oktay Yıldırım ve Kuvayi Milliye
muhalefet platformu!
Derneği kurucularından Bekir Öztürk’ün sık sık görüştüğünü
bildirmesine rağmen, Tekin, Yıldırım, Demirtaş ve ve Demirtaş’ın
yeğeni Ali Yiğit ‘terör örgütü üyesi olmak, tehlikeli ve patlayıcı madde
bulundurmak’ iddiasıyla tutuklanırken, Veli Küçük hakkında yine
herhangi bir işlem yapılmadı. Daha önce de Susurluk ve Danıştay
saldırısında adı geçmesine rağmen, emekli tuğgeneral hakkında
herhangi bir kovuşturmaya gerek görülmedi.
Gerçi bu güne dek ‘kazara’ açığa çıkıp gözaltına alınan, tutuklanan
kontrgerillacılara birşey olmuş değil. Ne kadar ‘alt’larda olursa
olsunlar, bir biçimde aklanıp, temizlenip görevleri başına geri
yollanıyorlar. Buna rağmen Veli Küçük’e asla dokunulmaması, bu tuğu
kanlı generalin kontrgerilla içindeki mevkiini de işaret ediyor.
Görevleri halk düşmanlığıdır. Bombalı evde gözaltına alınan Ali
Yiğit’in polise verdiği ifadeye göre, şimdi de, seçim öncesinde önemli
bir siyasi kişiye bombalı saldırı yapmaya hazırlandıklarını öğrenmiş
olduk. Belki de Amerika’da yazılan sansasyonel senaryodaki görev
bunlara verilmiştir. Belki de o senaryoda sözü geçen bombalı saldırı,
Cumhuriyet gazetesinin bombalanmasında olduğu gibi kurugürültü
bombalaması olacaktır. Ne de olsa Ümraniye’de bulunan el
bombalarıyla Cumhuriyet Gazetesi’ne atılan el bombalarının aynı seri
numaralara sahip olduğu anlaşılmıştır.
Cumhuriyet gazetesi bombalandığında kontrgerilla parmağına ilk
işaret eden biz komünistler olmuştuk. Elbette o gün ortaya böyle
deliller saçılmadı. Ancak olayın toplam atmosfer içindeki yerine
bakıldığında bir dezenformasyon faaliyetiyle karşı karşıya olunduğu
açık biçimde görülüyordu. Şimdi bombaların seri numaralarıyla birlikte
sahipleri de ortaya çıktığına göre, acaba Cumhuriyet yazarları ‘dinci
Bağımsız adaylarla seçimlere katılan liberal-reformist sol, seçim
saldırı’ yorumlarını nasıl açıklayacaklar? Hükümete yönelik komplo
kampanyasını düzenlediği etkinliklerle başlattı. İstanbul’da aday olarak
saldırılarında, söz konusu dezenformasyon faaliyetine dahil olduklarını
gösterilen Ufuk Uras’ın “Meclise Ufuk gerek” sloganıyla yürütülecek seçim
mı itiraf edecekler yoksa?!.
kampanyası, Haydarpaşa Garı’nda yapılan basın açıklamasıyla start aldı.
Ümraniye’de bombalarıyla derdest edilen bu kontrgerilla timinin,
İstanbul 2. Bölge’den aday olan Baskın Oran’ın kampanyası ise birçok ünlü
Türk Mukavemet Teşkilatı’ndan Ergenekon’a kadar, ‘eski’ kontrgerilla
aydın ve sanatçının katıldığı bir salon etkinliğiyle başlatıldı. Baskın Oran’ın
isimleriyle bağlantılı çalışmalar yaptıkları, incelenen
kampanyasının ana sloganı ise “Sesimiz Baskın olsun” biçiminde. Her iki
bilgisayarlarındaki kayıtlarda görülmüş. Bu kayıtlarda ayrıca, MGK’nin
etkinlik de burjuva medyada geniş yer buldu ve sempatiyle karşılandı.
‘çok gizli’ toplantı tutanakları da kayıtlıymış. Eh o kadar olacak artık.
Bu kampanyaların düzen cephesinden sempatiyle karşılanması boşuna değil
Devletin gizliliği halka karşıdır, derin devlete karşı değil. Ayrıca, bugün
elbette. Zira, kampanya sloganlarında da görüldüğü üzere, liberal solun seçim
MGK’ya başkanlık eden şahsın, kontrgerillaya da başkanlık etmediği
platformu, düzeni rahatsız etmeyecek düzeyde sulandırılmış, son derece gevşek
ne malum. Sonuçta bir Veli Küçük de, Büyükanıt’tır. Şemdinli’de
bir muhalefet platformundan ibarettir. Sınıf ilişkilerinin son derece keskin
kontra subayları açıktan savunabilmesi boşa olmasa gerek. Ek olarak,
olduğu bir ülkede, “radikal sol” adı altında böylesine gevşek ve “ufuksuz” bir
Türkiye’de de kontrgerilla’nın, NATO’nun (ve onun üzerinden
muhalefet platformunun düzen tarafından memnuniyetle karşılanmasından
CIA’nın) çabalarıyla örgütlendiği ve NATO’nun TSK üzerinden ülkeye
doğal bir şey olamaz. Öyle ki, emekçiler ve ezilenlerin sıkıntılarını ve
müdahale edebildiği unutulmazsa, kontrgerillanın ordu merkezli bir
taleplerini sahipleniyor görünen bu liberal bağımsız aday platformu, çıkış yolu
örgütlenme olduğu inkarı kolay olmayacaktır. Gerçi Özel Harp Dairesi,
olarak meclisi ve mecliste muhalefet etmek dışında bir çözüm öneremiyor.
Jitem gibi ‘yasalar çerçevesi’nde yapılanmalarla bu artık, bizzat ordu
Emekçileri işlevsizliği tescil edilmiş burjuva düzen kurumlarının ve partilerinin
tarafından da kabul edilmiş durumdadır. Şimdilerde ordu, sadece böyle
ellerine terkediyor.
kirli olaylarda açığa çıkan timlerle bağlantısını reddediyor. Kontrgerilla
Tek tek bakıldığında, gerek Baskın Oran’ın gerekse Ufuk Uras’ın seçim
örgütlenmesini ise, üstü kapalı bile olsa, daha cepheden savunulmaya
bildirgelerinde yer alan ifadeler ve talepler, emekçilerin, Kürt halkının ve
başlanmış bulunuyor.
marjinal de olsa diğer ezilen kesimlerin sorunlarından hareket ediyor. Örneğin
Gidişata bakılırsa, yakında, ‘teröre karşı mücadelenin ihtiyaçları’
misyonunu “ezber bozmak” olarak koyan Baskın Oran’ın bildirgesinde, kültürel
çerçevesinde reklamını yapmaya, hatta internet ortamında ‘eleman
çeşitliliğe dayalı bir birlikteliğe vurgu yapılıyor, Kürt sorununda insani bir
aranıyor’ ilanları yayınlamaya da başlarlar. Çünkü her yaptıkları
yaklaşımın gösterilmesi isteniyor, 12 Eylül anayasası kaldırılarak “sivil bir
yanlarına kar kalıyor.
anayasa” yapılması gerektiği belirtiliyor, özelleştirmeye karşı çıkılıyor, adil bir
‘77 1 Mayısı’nı kana buladılar hesabı sorulmadı. Maraş’ı, Çorum’u,
ekonomi isteniyor vb. Ancak bununla birlikte bu sorunların çözümüne dair bir
Sivas’ı kana buladılar, hesap sorulmadı. ‘Mezarlardan çıktılar’ Şerif
çözüm yolu ortaya konulmuyor, konulamıyor. Dahası, bu sorunlara kaynaklık
Aygün’ü vurdular, hesap sorulmadı. Tellerle boğulan TİP’li
eden kapitalist düzene ve onun iktidar dümeninde oturanlara dair tek bir söz
öğrencilerin, meydanlarda vurulan, kaçırılan, kaybedilen, katledilen
edilmiyor. Sadece kulağa hoş gelen bu sözleri sıralamakla yetiniyorlar ve bu
binlerce devrimci, suikastlere kurban giden onlarca aydının hesabı
sözleri bir de meclis kürsüsünden yüksek sesle haykırma vaadinde
sorulmadı. Kontrgerilla Kürt halkına karşı yürütülen kirli savaşın da
bulunuyorlar. İşte sol adına işçi ve emekçilere pazarlanan bundan ibaret!
karanlık eli olarak kullanıldı, hesap sorulmadı...
Siyasi olarak naif bir liberal aydının bakışına tekabül eden bu platform
Ama günü gelecek, hepsinin hesabını bir bir verecekler. Kontrgerilla
Baskın Oran’ın siyasi kişiliği ve duruşunu özlü biçimde ifade ediyor. Baskın
pisliği devrimle temizlenecek!
8  Kızıl Bayrak
Oran, kurulu düzenin aşırılıklarından
rahatsız olan ve bu aşırılıkların törpülenmesi
için tavır almaktan kaçınmayan bir aydın
olarak son zamanlarda öne çıkmaktaydı.
Özellikle faşist terörün ve şovenizmin
yoğunlaştığı bir dönemde onun bu
tutumunun, ne denli liberal olursa olsun
belli bir anlamı ve değeri vardı. Fakat
seçimler gibi, toplumsal siyaset arenasında
yer alan ana renklerin boy gösterdiği bir
durumda, Baskın Oran’ın siyasi platformu
bu arenada aldığı pozisyona bağlı olarak
değerlendirilmek durumundadır.
Ufuk Uras ve ÖDP’sinin vardığı nokta
ise, umutsuzluk ve tükenmişliğin bir
sonucudur. Bu parti Dev-Yol gibi bir
devrimci örgütten devrime duyulan
umutların tüketilmesinin sonucu olarak
doğmuştu. ‘95 yılında kurulurken kurucuları
ÖDP’nin yüksek bir oy oranı tutturarak
meclise gireceği ve hükümet olacağı
biçiminde hayaller kuruyorlardı. Fakat bu
hayallerin yıkıma uğraması için birkaç
seçim yetti. ‘99 seçimlerindeki büyük
hüsran sonrasında bu parti parçalandı ve bir
daha da kendisini toparlayamadı. 3 Kasım
seçimleriyle birlikte de artık adı sanı
duyulmaz oldu. Ta ki, bağımsız adaylık
projelerine kadar. Bu projelerin piyasaya
sürülmesiyle birlikte, 3 Kasım
seçimlerinden sonra genel başkanlığı
bırakan Ufuk Uras önce çatışmalı geçen bir
seçimin ardından ÖDP’nin genel
başkanlığını yeniden aldı, hemen ardından
da bağımsız adaylığa talip oldu. Bu süreç
üzerinden Uras ve ÖDP’nin evrimine
bakıldığında görülen manzara, devrime olan
umutların tüketilmesinin ardından girilen
parlamenterist siyasi hedef ve umutların da
çökmesiyle birlikte tüm siyasi iddianın
tüketildiği bir iflas tablosudur.
Bu platform en fazla, en gevşek bir
liberal muhalefet platformu olarak
tanımlamayı haketmektedir. Sol adına
hareket edip, “sosyalizm”den sözederken
sadece “eşcinselin sosyalisti, sosyalistin
Çerkes’i savunmasını söylemeye
gidiyorum” (Baskın Oran’ın
konuşmasından) diyenlerin platformundan
emekçilerin yararına bir şey çıkamayacağı
yeterince açıktır. Bu haliyle bu platform
yalnızca, sosyalizm ve toplumsal
mücadeleye yönelik umutlarını çoktan
tüketmiş umutsuz küçük-burjuva aydınların
platformudur.
İşçi ve emekçilerin bu tükenmiş anlayışa
ve sözlerine ihtiyacı yoktur. Bugün sınıf
mücadelesinin gerekleri, düzen karşısına net
ve kararlı bir devrimci iktidar perspektifiyle
çıkmayı gerektiriyor. Düzen siyasetinin son
derece gerildiği ve çatışmalı bir boyut
kazandığı bugünkü siyasi koşullarda devrim
ve sosyalizm gibi net bir alternatifle
çıkmaksızın, işçi ve emekçileri düzen içi
çatışmanın tozu dumanı arasından çıkarıp
bağımsız çıkarları uğruna savaşıma
sokmanın imkanı yoktur. Bu koşullarda
liberal-reformist seçim platformu,
umutlarını tüketmiş liberal aydınların meclis
düşleri olmaktan öteye bir anlam
taşımamaktadır ve toplumsal mücadelenin
dinamik kesimlerinin zihnini bulandırdığı
ölçüde gerici konumda dır. Bu nedenle
devrimci sınıf platformunun hedefinde
bulunmaktadır.
Sermaye seçimlerde at
değiştirmek istemiyor
AKP hükümeti, iş
başına geldiğinden bu yana
hem emperyalist
efendilerine, hem de
sermaye sınıfına başarılı bir
şekilde hizmet etti.
Emperyalizmin
Ortadoğu’ya ilişkin uğursuz
planlarına her türlü desteği
veren hükümet, bu arada
ülkeyi sermaye için
dikensiz gül bahçesine
çevirmek, bir sömürü
cenneti yaratmak için büyük
çabalar sarf etti. Dönüp de
son 4-5 yılın başlıca
gelişmelerine dikkatlice
bakanlar bu “iyi uşak”
tablosunu görmekte
herhangi bir zorluk
çekmeyeceklerdir. Kaldı ki
gerek emperyalistler ve
sermaye sınıfı, gerekse AKP hükümetinin kendisi bu
kirli kanlı sicilden her fırsatta övgüyle söz ediyorlar.
AKP, Cumhurbaşkanlığı’nı ele geçirmeye
niyetlendiğinde bir yandan kitleleri kandırma
konusundaki becerisine diğer yandan ise
emperyalistlerin ve sermayenin verdikleri desteğe
güvenmekteydi. Nitekim başını generallerin çektiği
“laik cephe”, bu sürecin ilerleyen bir aşamasında,
Cumhurbaşkanı seçmesini engellemek için AKP’ye
karşı seslerini yükselttiklerinde ve ordunun 27 Nisan
muhtırasıyla ipler iyice gerildiğinde, hükümetin
imdadına efendileri yetişti. Emperyalistler ve sermaye,
değişik gerekçeler üzerinden AKP hükümetine sahip
çıktılar, “iyi uşak”larını darbecilere ezdirmediler.
Elbette bunu AKP’lilerin kara kaşı kara gözü için
yapmıyorlardı. Onları asıl ilgilendiren, sömürü ve
yağma düzenlerinin “istikrar” içinde olması idi. Bu
“istikrar”ı en iyi koruyan ve sürdüren de şu an için
AKP hükümeti olduğuna göre sermayenin bu iyi
hizmetkarına arka çıkması, onu gerici çatışmalarda
rakiplerine karşı kollaması son derece doğaldı.
Bilindiği gibi, seçimlerin artık gündeme tamamen
oturduğu şu son bir iki haftada, düzen cephesinde yeni
meclisin bileşimi ve hükümeti kimin kuracağına dair
tartışmalar yoğunluk kazanmış durumda. Bu konuda
söylenenler, yazılıp çizilenler, sermaye sınıfının
AKP’yi seçimden sonra da hükümet partisi olarak
görmek istediğini gösteriyor. Fakat, AKP’nin çok
güçlenmesinin yaratacağı sorunların da bilincinde olan
sermaye, bu partinin şimdikinden daha az bir oy
desteğine ve milletvekili sayısına sahip olmasını da
tercih ediyor. Seçim sonrası dönemde yaşanması
kuvvetle muhtemel gerici dalaşmaların “tehlikeli”
boyutlar almasının önüne bu sayede geçilebileceğini
düşünüyor.
Sermayenin bu konudaki tercih ve beklentileri son
haftalarda burjuva medyaya değişik şekillerde
yansımaktaydı. Fakat “Ekonomist Dergisi” tarafından
yapılan kapsamlı bir anket çalışması bu senaryonun
somut bir karşılığı olduğunu, pek çok patronun
seçimden sonra AKP tarafından kurulacak bir
hükümeti tercih ettiklerini ortaya koyuyor.
Ekonomist Dergisi’ne göre, ankete yanıt veren
patronların ağırlıklı bir kesimi, seçimler sonrasında
meclise dört parti ve 10-20 arası bağımsız
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
milletvekilinin gireceğini tahmin ediyor. Buna göre
“AKP birinci, CHP ikinci, MHP üçüncü ve DP de
dördüncü parti olarak Mecis’teki yerlerini alacak.”
Aynı ankete göre patronlar, AKP’nin yüzde 32.6,
CHP’nin yüzde 23.3, MHP’nin yüzde 12.4 ve DP’nin
yüzde 10.4 oranında oy alacaklarını tahmin
ediyorlarmış.
Gelelim anketin asıl önemli kısmına. Anketi
düzenleyenlerin yönelttiği “Türkiye’de beklediğiniz
istikrarlı bir ortamı, size aşağıdaki iktidar
formüllerinden hangisi gerçekleştirebilir?” ya da daha
doğrudan ifade edecek olursak, “seçimden sonra
sömürü ve soygun düzeninizin sürmesini kim sağlar”
sorusunu, patronların yüzde 25.4’ü “AKP’nin tek
başına iktidarı” diye yanıtlamışlar. AKP-DP koalisyon
hükümeti formülü ise patronlardan yüzde 15.5 oy
almış. Sömürü ve yağma düzeninin istikrarı için CHP-
DP-MHP koalisyonunu güvence olarak görenlerin
oranı yüzde yüzde 12’de kalırken, CHP’nin tek başına
iktidar olduğu bir formülü istikrar için en iyi çözüm
olarak görenlerin oranı ise yüzde 11 olmuş.
Kısaca şu; patronlar, seçimlerin bir hükümet
değişikliğine yol açmasını istemiyorlar. Kendi
çıkarları için en uygun olanın AKP’nin tek başına
kuracağı bir hükümet olacağını düşünüyorlar.
Peki sermaye diğer düzen partilerinin “istikrarlı
ortam” için bir tehdit oluşturduğunu düşündüğü için
mi AKP’yi destekliyor? Elbette hayır. Sermaye diğer
partilerin programlarının da esas olarak AKP’den
farklı olmadığını, işbaşına geldikleri takdirde hepsinin
de kendisine hizmet için canla başla uğraşacağını tabii
ki biliyor. Fakat esaslı bir alternatifin ortada olmadığı
koşullarda tercihini “deneyimli uşak”tan yana yapıyor.
AKP Genel Başkanı ve Başbakan Tayyip
Erdoğan, geçtiğimiz günlerde yaptığı bir konuşmada
CHP’yi “seçkinlerin partisi” olmakla suçlamaktaydı.
“Onlar seçkinlerin dilinden anlar, biz halkın dilinden
anlarız” diyordu. Ekonomist Dergisi’nin yayınladığı
bu anket, aslında AKP’nin de en az CHP kadar
“seçkinlerin partisi” olduğunu göstermektedir.
İşçi ve emekçiler, hepsi de birbirinin aynısı olan,
sermayeye daha fazla hizmet konusunda birbirleriyle
yarışan bu düzen partilerinin seçim döneminde daha
yüksek sesle söyleyecekleri yalanlara itibar etmemeli,
güçlerini işçi sınıfının devrimci mücadelesinde
birleştirmelidir.
 Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
CHP’nin vaadleri ya da yalandan
kim ölmüş!
Düzen siyasetinde eskiden göstermelik de
olsa “sağ partiler” vardı. Bunların karşısında
gene göstermelik olarak “sol partiler” vardı.
Faşist partiler ile dinci partiler tabloyu
tamamlarlardı. Bugün olduğu gibi gene hepsi
sermayeye hizmet ederlerdi ama seçim
zamanlarında kullandıkları söylemler, ortaya
attıkları vaatler birbirinden farklı olurdu. Birinin
vaat olarak ortaya attığını diğeri asla
sahiplenmez, buna kendince başka bir vaatle
yanıt vermeye çalışırdı.
Ancak özellikle son 10-15 yıldır düzen
partileri arasında bir fark kalmadığı, artık
herkes tarafından kabul gören bir durum.
Kapitalist düzenin yapısal sorunları daha
fazlasına müsaade etmediği için, hükümete
gelen bütün düzen partileri neredeyse standart
hale gelmiş İMF-TÜSİAD programlarını uygulamak
zorunda kalıyorlar. Yani hükümetlerin programları
uzunca bir zamandır İMF-TÜSİAD ikilisinde ifadesini
bulan emperyalistler ve sermaye tarafından
oluşturuluyor.
Başka zamanlarda bu durumdan pek şikayetçi
olmayan düzen partileri, asıl sıkıntıyı seçim
zamanlarında farklı vaatler formüle etme konusunda
yaşıyorlar. 2003 yılında yapılan seçimlerde Cem
Uzan’ın genel başkanlığını yaptığı Genç Parti, iktidara
gelme olasılığı bulunmadığı, yani sırtında yumurta
küfesi olmadığı için, uçuk kaçık olsa da kulağa hoş
gelen vaatler formüle ederek dikkat çekmişti. Aldığı
hatırı sayılır oyun gerisinde bu vaatlerin de bir payı
bulunmaktaydı.
O zaman Genç Parti ile dalga geçen diğer düzen
partileri, şimdi kendilerinin diğerlerinden farklı
olduğunu ispatlayabilmek için Cem Uzan’ın taktiğine
Düzen partilerinin yalan yarışı
CHP
10 yıllık zorunlu temel eğitim
ÖSS kaldırılacak.
Yargıda siyasallaşma önlenecek.
Muhtaç sanatçıların, muhtarların ve yoksulların
primlerini devlet ödeyecek.
Ulusal sağlık sigortası kurulacak.
Çiftçi ve besiciye verilecek tarımsal destekler 2
katına çıkarılacak.
Kadınlara uygulanan her türlü şiddetle mücadele
edilecek.
Dokunulmazlıklar kaldırılacak milletvekili de
hesap verecek.
GENÇ PARTİ
Mazot 1 YTL olacak.
Her işsize 350 YTL maaş verilecek.
Emekliye 14 maaş verilecek.
Fındık 8 YTL olacak.
Türkiye AB üyeliğinden çekilecek.
Üniversite sınavı kalkacak.
Şehitlerin hesabı sorulacak.
DP
Çiftçinin kullandığı “yeşil mazot” 1 YTL’nin
Düzen partilerinden yalanlar...
başvurarak benzer talepler formüle etmeye soyunmuş
bulunuyorlar. Yeniden hükümeti kuracağına kesin
gözüyle bakılan AKP dışında diğer düzen partilerinin
vaatlerinde neredeyse yok yok.
Kısacası AKP dışındaki tüm düzen partileri, işçi ve
emekçilerin sorunlarının istismarına dayalı, hiçbir
temel politika değişikliğini öngörmeyen, bu çerçevede
de gerçekte hiçbir kalıcı çözüm içermeyen vaatlerle
seçime girmeye hazırlanıyorlar.
Aylardır yaşanan düzen içi gerici çatışmada
generallerin sözcülüğünü üstlenen postal yalayıcısı
CHP, sosyal demokrat maskesini bir kenara fırlatalı
çok oldu. Fakat darbe şakşakçılığı ile Kürt halkına
düşmanlık bayrağını sallamanın seçimlerde işçi ve
emekçilerden oy toplamak için yeterli olmayacağını
bildiği için, yaşanan ekonomik ve sosyal sorunların
istismarına dönük bir dizi talep de formüle etmiş
bulunuyor. Henüz resmen açıklanmamış seçim
altında olacak.
Vatandaş namerde muhtaç edilmeyecek.
MHP
Her eve ve herkese internet.
Milli çizgi film endüstrisi geliştirilecek
Enflasyon kalıcı olarak yüzde 3’e düşürülecek.
İşsiz ve muhtaç aile reislerine 200 YTL işsizlik
yardımı ödenecek.
Güvenlik mensuplarına aylık 230 YTL güvenlik
tazminatı verilecek.
Gece güvenlik görevlileri istihdam edilecek.
Güvenlik kamera sistemi yaygınlaştırılacak.
Vatandaş hastane ve hekim seçme hakkına sahip
olacak.
Türkçe’nin bütün lehçeleriyle kullanılabilir
olması sağlanacak.
BAĞIMSIZ TÜRKİYE PARTİSİ (BTP)
Mazot 80 Ykrş olacak.
500 YTL vatandaşlık parası ödenecek.
2000 YTL asgari ücret verilecek.
15 bin YTL doğum ikramiyesi verilecek.Ev
hanımlarına 500 YTL maaş verilecek.
250 YTL çocuk maaşı verilecek.
Kızıl Bayrak  9
bildirgesine göre CHP, 10 yıllık zorunlu temel eğitime
geçileceği, ÖSS’nin kaldırılacağı, yargıda
siyasallaşmanın önleneceği, sanatçıların, muhtarların
ve yoksulların sigorta primlerinin devletçe ödeneceği,
yoksul ailelere nakit para yardımı yapılacağı, ulusal
sağlık sigortası kurulacağı, tarımsal desteklerin iki
katına çıkartılacağı, kadınlara yönelik şiddetle
mücadele edileceği, dokunulmazlıkların kaldırılacağı
türünden vaatlerle işçi ve emekçilerden oy isteyecek.
CHP’nin seçimlerdeki sloganının ise “sıfır açlık”
olduğu bildiriliyor.
Sıralanan vaatlere bakıp da “sıfır açlık”ın nasıl
sağlanacağını anlamak ise mümkün değil. CHP’nin
belgelerinde bunun devlet bütçesindeki “faiz dışı
fazla”nın açlık ve yoksullukla ilgili projelere
harcanacağı belirtilmiş olsa da, bu iddianın karşılık
bulması neredeyse imkansız. Çünkü dış borçların dört
yılda ikiye katlandığı düşünülecek olursa, İMF’nin asıl
olarak bu borçların geri ödenmesini güvenceye almak
için uygulanmasında ısrar ettiği temel ekonomik
politikalarla çelişiyor. Faiz dışı fazla oranıyla oynamak
İMF’nin kabul edebileceği bir şey değil. “Faiz dışı
fazlayı istediğim gibi ayarlayacağım” diyen bir
hükümetin öncelikle İMF politikalarını reddetmesi
gerekiyor ki CHP’nin de böyle bir niyeti olmadığı
biliniyor. Yani “sıfır açlık” söylemi bir demagojiden
ibaret.
Kaldı ki açlık ve yoksulluğu, bütçeden para
aktararak, yoksullara sadaka gibi para dağıtarak
çözmek de mümkün değil. Açlık ve yoksulluğun
ortadan kaldırılması için işsizliği hızla aşağı çekmeye
dönük adımlar atılması, genel ücretler düzeyinin
yükseltilmesi, ücretliler üzerindeki vergi yükünün
ciddi ölçüde azaltılması, eğitim ve sağlık gibi
harcamaların devlet tarafından karşılanır hale gelmesi
gibi bir dizi ekonomik ve sosyal politikanın
uygulamaya sokulması gerekiyor. Bütün bunları
gerçek anlamı ve kapsamıyla hayata geçirmek ise
mevcut yağma ve talan düzeninin yıkılmasına, bir
avuç kan emicinin çıkarlarına dayalı sistemin yerle bir
edilmesine bağlı. Dolayısıyla tıpkı “sıfır açlık” sloganı
gibi CHP’nin diğer vaatleri de içi boş yalanlar
olmanın ötesine geçmiyor.
Bugüne kadar kölelik yasasına, sosyal yıkım
yasalarına, özelleştirmelere karşı çıkmayan, İMF ve
TÜSİAD’ın dayattığı politikalara göre kendini
şekillendiren CHP’nin işçi ve emekçilere verebileceği
hiçbir şey yoktur. Şayet kazara iktidara gelirse, CHP
hükümetinin yapacakları, şimdi aynı çöplükte
eşindikleri DSP’lilerin kendi hükümetleri döneminde
yaptıklarından hiç de farklı olmayacaktır,
olamayacaktır. Bu nedenle işçi ve emekçiler bu postal
yalayıcıların seçimler arifesinde yükselteceği
yalanlara asla itibar etmemelidir.
Patronlar kendi çıkarları konusunda son derece
gerçekçi davranıyorlar. Nasıl ki “vatan kurtaran aslan”
pozlarında caka satan postal yalayıcılarına itibar
etmeyip AKP’yi yeniden iktidara getirmek için çaba
sarf ediyorlar. O halde işçi ve emekçiler de kendi sınıf
çıkarları doğrultusunda davranmalıdırlar. Hepsi de
sermayenin hizmetinde olan düzen partilerinin
yalanlarına kanmamalı, kendilerini kandırmaya
çalışanlardan da devrimci mücadeleyi yükselterek
hesap sormalıdırlar.
10  Kızıl Bayrak
Gülsuyu’nda coşkulu aday tanıtımı...
“Çözüm ne seçimde, ne mecliste;
çözüm devrimde, kurtuluş sosyalizmde!”
Gülsuyu’nda birkaç gün önce açmış olduğumuz
İstanbul 1. Bölge Bağımsız Sosyalist Milletvekili
adayımız N. Şafak Özdoğan’ın seçim bürosunun resmi
açılış şenliğinin ön hazırlık sürecine el ilanı, afiş vb.
materyallerin kullanımıyla başladık. Hazırlık
sürecimizin sonraki günlerinde açılışa çağrı yapan
davetiyelerimizi ve seçim bildirilerimizi çokça
kullandığımız faaliyetlerimize başladık. Kapı kapı
dolaşarak ilişki ve okur çevremize davetiyelerimizi ve
bildirilerimizi verdik. Gülsuyu Heykel Meydanı’nda
işçilerin işten dönüş saatinde standımızı açarak
ajitasyon konuşmaları eşliğinde davetiyelerimizi
dağıttık. Yine aynı şekilde semt pazarının kurulduğu
gün standımızı açtık. Sabah işçilerin işe gidiş saatinde
Heykel’de davetiyelerimizi dağıttık.
Ses aracımızla Gülsuyu’ndaki bütün sokakları
dolaştık. Seçimlerin “kitleleri kandırmak için
egemenlerin kullandığı bir oyun” olduğunu, hükümet
olan partinin adı ne olursa olsun iktidar koltuğuna
temsil ettikleri, sermaye sınıfının çıkarlarını korumak
için talip olduklarını ve bunu yapabilmenin koşulunun
da işçi ve emekçi düşmanı saldırıları hayata
geçirmekten geçtiğini vurgulayan, gerçek çözümün
devrim ve sosyalizmde olduğunu anlatan ajitasyon
konuşmaları yaptık. Bağımsız Devrimci Sınıf
Platformu’nun desteklediği bağımsız sosyalist
adaylarımızın tanıtım toplantısının yapılacağı seçim
büromuzun açılış etkinliğine çağrıda bulunduk, ses
aracıyla dolaşarak kahvelere ve yöre derneklerine açılış
davetiyelerimizi ulaştırdık.
Açılış öncesinde seçim büromuzu pankart, afiş ve
flamalarla donattık. “Çözüm ne seçimde, ne mecliste;
çözüm devrimde, kurtuluş sosyalizmde!”, “Sınıfa
karşı sınıf, düzene karşı devrim, kapitalizme kaşı
sosyalizm!” şiarlı pankartlarımızı ve yine aynı temalı
afişlerimizi büromuzun duvarlarına astık. Seçim
büromuzun girişine “Kahrolsun sermaye
diktatörlüğü! Yaşasın sosyalist işçi-emekçi iktidarı!”
şiarlı pankartımızı ve büromuzun bulunduğu sokağa
‘Gülsuyu BDSP’ yazılı flamalarımızı astık. Gün boyu
devrimci marşlar ve türküler söyleyerek, seçim
bildirgemizi işçi ve emekçilere duyurduk. Büromuzun
görsel materyallerle iyi donanmış olması yoldan geçen
insanların ilgi odağı haline gelmesini sağladı.
17 Haziran günü açılışı yapacağımız saatte
insanların toplanmaya başlamasıyla birlikte davul-zurna
eşliğinde halaylar çekilmeye başlandı. Yarım saat
boyunca çekilen halayların ardından seçim büromuza
geçerek toplantıya başladık.
İlk sözü BDSP temsilcisinin aldığı açılış
konuşmasında; erken seçim sürecine, savaş ve darbe
tehtidi altında ciddi bir siyasal kriz koşullarında girildiği
belirtildi. Laik-antilaik çatışmasıyla sahte kutuplaşmalar
yaratılmaya çalışıldığını söyleyerek, son süreçte de
egemenler arasındaki çatışmanın “teröre karşı refleks”
söylemine kaydırıldığını vurguladı. Kitlelerin düzen
politikalarına yedeklenmek istendiğini sözlerine ekledi.
Egemen sınıfların farklı kamplarının bir bütün halinde
Kürt halkına karşı ırkçı-saldırgan uygulamalara hız
kazandırdığına dikkat çekerek şovenizm zehirinin dozu
arttırılarak geleneksel imha ve inkar politikalarının
güçlü bir biçimde devam ettirildiğinin altını çizdi.
İlgiyle izlenen toplantıda, işçi sınıfı ve emekçilerin
kendi safını egemenlerin yarattığı yapay gündemlerden
Seçim bürosu açılışlarından...
hareketle değil, bağımsız devrimci sınıf çizgisi
temelinde belirlemesi gerektiği vurgulandı. Konuşma
seçimlere ilişkin yaklaşımımıza değinirek sona erdi.
BDSP temsilcisinin konuşmasının ardından adaylar
sırayla söz aldılar.
Adaylar yaptıkları konuşmalarda; işçi sınıfının
siyasal temsilcileri olarak komünistlerin seçim sürecinin
yarattığı imkanlardan ve kitlelerin siyasi ilgisinin
yoğunlaştığı koşullardan devrimci ilke ve amaçlar
doğrultusunda yararlanmayı hedeflediklerini belirttiler.
Bu süreçte, kitlelerin kurtuluşunun, Kürt sorunu ve
kadın sorunu vb. temel sorunların gerçek ve kalıcı
çözümünün devrim ve sosyalizmde olduğunu daha
güçlü ve yaygın bir şekilde söyleyebilmenin, işçi sınıfı
ve emekçileri “sınıfa karşı sınıf!” perspektifiyle
bağımsız devrimci sınıf çizgisinde mücadeleye
çağırabilmenin bir aracı olarak değerlendireceklerini
vurguladılar.
Adayların konuşmalarının ardından ikinci kez söz
alan BDSP temsilcisi toplantının kapanış konuşmasını
BDSP’den Esenyurt’ta
aday tanıtım toplantısı
Düzen cephesinden seçim tartışmalarının
hızlandığı, iç çatışmalarının arttığı erken seçimin
ön günlerinde bizler de işçi sınıfına, emekçilere
ve ezilen halklara, düzen partilerinden hesap
sorma ve mücadeleyi yükseltme çağrısı yapmaya
devam ediyoruz.
17 Haziran günü Esenyurt merkez seçim
bürosunun açılış etkinliğini gerçekleştirdik. İşçi
ve emekçilere sınıfın bağımsız sosyalist devrimci
adaylarını tanıttık. Etkinlik programı saat
15:00’te Bağımsız Devrimci Sınıf Platformu
temsilcisinin yaptığı konuşma ile başladı.
BDSP temsilcisi, seçim sürecini
değerlendirdikten sonra, seçim sürecinde işçi ve
emekçilerin nasıl tutum alması gerektiğini ve
BDSP olarak neden bağımsız aday çıkardığımızı
anlattı. İstanbul adaylarından ilk olarak konuşan
1. Bölge adayı N. Şafak Özdoğan, sınıfın
temsilcileri olarak meclisi çözüm olarak
göstermediklerini söyleyerek, “Bizler devrimciler
olarak bu kürsüden sizleri bu süreçte
örgütlenmeye, devrim ve sosyalizm davasını
yükseltmeye çağırıyoruz. Parlamentarist
umutlarla değil sosyalist iktidarı hedefleyen bir
mücadele ile geleceğimizi kazanabiliriz” diyerek
bağımsız adaylar olarak sınıfı örgütlü mücadeleye
çağırdıklarını vurguladı.
2. Bölge Adayı Fatma Ünsal, “Kapitalist
toplumda sınıflar nettir, proletarya ve burjuvazi
yani düzen ve devrim. Laik ve anti-laik cephe diye
karşımıza çıkan aslında aynı düzenin
yansımalarıdır. Seçim sürecinde sınıf tutumumuzu
alarak devrim cephesini güçlendirebilmek
gerekmektedir” diyerek sınıfa karşı sınıf bilincini
kuşanmamız gerektiğini vurguladı.
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
gerçekleştirdi. Burjuva sınıfının gerçek iktidar
odaklarının meclis değil; İMF, TÜSİAD, MGK gibi
kurumlar olduğunu işaret ederek bunların
belirlenmesinde emekçi kitlelerin söz sahibi olmadığını,
gerçek kurtuluşun tüm kurumlarıyla beraber sermaye
egemenliğini alaşağı etmekten geçtiğini vurguladı. “Ne
bu düzen partileri, ne de onların meclisi sorunlara
çözüm olabilir. Çözüm, işçi ve emekçi kitlelerin talepleri
uğruna verecekleri birleşik, örgütlü ve militan
mücadeleden geçiyor!” sözleriyle konuşmasını
noktaladı.
Etkinlik Grup Fırtına’nın söylediği coşkulu marşlar
ve türkülerle devam etti. Grup Fırtına’nın seçimlere
ilişkin marşı kitle tarafından “Yaşasın devrim ve
sosyalizm!”, “Çözüm devrimde kurtuluş sosyalizmde!”
sloganlarıyla karşılandı. Etkinlik, Fırtına’nın
seslendirdiği türküler eşliğinde halaylar çekilerek son
buldu.
Etkinliğe yaklaşık 100 kişi katıldı.
Gülsuyu BDSP
Son olarak konuşan, aynı zamanda bölgemizin
bağımsız adayı olan 3. Bölge adayı Hüseyin
Temiz şunları söyledi: “Bizler bağımsız adaylar
olarak seçimlere katılacağız ama meclise girmek
bizler için bir amaca dönüşmemektedir. Aslolan
sınıfın kendi öz mücadelesidir. Meclise de
gireceğiz belki, hiçbir zaman hangi sınıfın
temsilcisi olarak orada bulunduğumuzu
unutmayacağız, o kürsüden sınıfın sesini
yükselteceğiz. İşçi ve emekçilerin haklarını
gaspeden, her geçen gün daha da yoksullaştıran,
baskı koşullarını arttıran yasalarını parçalayıp
suratlarına fırlatacağız. Bizler oradayken de
devrimci mücadelemize devam edeceğiz, oradan
eylemlere, grevlere gideceğiz. Seçimler sürecinde
ilerici, öncü işçilere sınıfın devrimci programını
ulaştırmalıyız. Bu süreci işyerlerimizde
sendikalaşma faaliyetleri örerek, işyeri komiteleri
kurarak hak arama mücadelesini yükselttiğimiz,
örgütlülüğü büyüttüğümüz bir kazanıma
dönüştürmeliyiz”
Hüseyin Temiz, çözümün ne seçimde ne
mecliste olduğunu, kurtuluşun birlikte
kuracağımız yeni bir dünyada olduğunu,
çözümün devrimde ve sosyalizmde olduğunu
anlattı ve bu mücadeleyi hep birlikte örgütleme
çağrısı yaptı.
Konuşmaların ardından soru-cevap kısmına
geçildi. Konuşmaları dikkatle dinleyen
katılımcıların sordukları soruları sınıfın bağımsız
devrimci adayları yanıtlandı.
Tanıtım toplantısı, Gölgedekiler müzik
grubunun türkü ve marşlarıyla devam etti.
Etkinliğe 60 kişi katıldı.
Esenyurt BDSP
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
BDSP’nin seçim faaliyetinden...
“Düzen partilerine verecek oyumuz yok!
Sorulacak hesabımız var!”
Kartal seçim bürosu
İstanbul’da seçim
çalışmalarından...
Anadolu Yakası:
Maltepe BDSP olarak seçimlerin yaklaşması ile
birlikte çalışmalarımızı hızlandırmış bulunmaktayız.
Seçim kampanyamız İstanbul 1. Bölge Bağımsız
Sosyalist Milletvekili Adayı N. Şafak Özdoğan’ın
Gülsuyu-Gülensu Mahallesi seçim bürosunun açılış
etkinliği ile yeni bir ivme kazandı. Açılış öncesi
mahallemizde oluşturduğumuz komisyonlar ile çok
yönlü bir açılış etkinliği örgütleme çabasındayız.
Heykel durağı ve son durakta sabahları dağıtım
yaparak işçi ve emekçileri açılışa çağırdık. Mahalle
pazarında açtığımız stand ile, kapı kapı dolaşarak
ajitasyon konuşmaları eşliğinde yüzlerce el ilanı
dağıttık.
Açılışa çağrı afişlerini ve ozalitleri dükkanlara ve
minibüslere asarak tüm mahallede açılış etkinliğinin
duyurusunu yaptık. Açılış etkinliğinin ardından her
hafta belli gündemler üzerinden etkinlikler ve
toplantılar düzenleyerek seçim büromuzu bir mevziye
dönüştürmeyi hedefliyoruz.
Maltepe BDSP
Gülsuyu seçim bürosu faaliyette
16 Haziran günü sabah Heykel durağında toplu
dağıtım yaparak Gülsuyu işçi ve emekçilerini açılış
etkinliğine davet ettik. Seçim büromuzda gün boyunca
BDSP’nin hazırlamış olduğu propaganda kasetiyle
müzik yayını yaptık. Ayrıca tek tek okurlarımıza ve
ilişkilerimize giderek davetiyelerimizi ulaştırdık.
Akşam saatlerinde Heykel Meydanı’nda stand
açarak megafonla ajitasyon konuşmaları eşliğinde
davetiyelerimizi dağıtarak açılışa çağrı yaptık.
Ardından dağıtım ekiplerimiz mahallede kapı kapı
gazete satışı gerçekleştirdiler ve davetiye dağıtımı
yaptılar. Gün boyu süren pratik faaliyetin ardından
BDSP’nin seçim çalışmalarından...
Gazi seçim bürosu
seçim komisyonu olarak biraraya geldik ve açılış
gününe kadar tamamlanması gereken eksiklikleri
tartıştık. Günün değerlendirmesini yaparak ertesi günü
planladık.
Gün boyu süren yoğun faaliyetimiz işçi ve
emekçiler tarafından ilgiyle karşılandı. Seçim
gündemi üzerinden hemen hemen her gittiğimiz yerde
sohbet etme imkanı bulduk.
Gülsuyu BDSP
Kartal seçim bürosu açılıyor!
Seçim çalışmamız açılış etkinliğimizin
yaklaşmasıyla yoğunlaşarak devam ediyor.
Kartal seçim büromuzun düzenlenmesiyle
birlikte düzenli olarak açmaya başladık.
Büromuz, açtığımız günden bu yana mahalle
emekçilerinin ilgisini çekiyor. Kısa sürede
birçok emekçiyle tanışma imkanı bulduk.
Sohbetlerimizden çok alışık olmadıkları bir
tablo olduğunu gördük. Klasik düzen
partilerinin söylemlerinden farklı söylemler ve
şiarlar oldukça ilgilerini çekiyor. Toplam
seçim çalışmamız süresince bu ilgiden,
emekçilere sosyalizmden başka alternatif
olmadığını anlatmak için en verimli şekilde
yararlanacağız.
Açılış etkinliğine sayılı günler kala Kartal
seçim komisyonu olarak açılış etkinliğini en
geniş alana yaymak hedefiyle yoğun bir
planlama yaptık. Planlamalarımızdan biri etkin
bir propaganda yapmak, diğeri ise kapı kapı
dolaşarak emekçileri açılışa davet etmek,
ayrıca okurlarımızla ve ilişkilerimizle açılıştan
önce ev toplantıları yapmaktı. Hafta başından
Kızıl Bayrak  11
itibaren materyallerimizi hazırladık. El ilanı,
ozalitler ve kurumlara dönük iç mekan
afişleriyle Kartallı işçi ve emekçileri
açılışımıza davet ediyoruz. Seçim
bildirgelerimizin elimize ulaşmasıyla birlikte
el ilanlarını birlikte kullanıyoruz. Öncelikle
bölgemizde bulunan fabrikalara bildirgemizi
ve davetiyelerimizi ulaştırdık. Kartal
Belediyesi, Adel, Mimaysan ve Modital’de
yaptığımız dağıtımlar esnasında işçilere
“Düzenin seçim oyununu bozalım sosyalist
adayları destekleyelim!” diyerek açılışımıza
davet ettik. Fabrika dağıtımlarından sonra
seçin büromuzun yakınındaki sokaklara ve
evlere bildirgelerimizi ve davetiyelerimizi
ulaştırdık. Dağıtım esnasında ajitasyon
konuşmaları yaparak emekçileri açılışımıza
davet ettik.
Emekçilerin genel olarak düzen
partilerinden umutlarının olmadığını
gözlemledik. Çalışma alanımız yoğun olarak
CHP’nin tabanını oluşturuyor. CHP’ye dair
birçok şey ifade etseler de kötünün iyisi diye
CHP’yi desteklemek gerektiğini ifade
ediyorlar. Ayrıca dağıtım sırasında evine davet
eden bir emekçiyle seçimler üzerinden sohbet
ettik ve açılışa davet ettik. Bunların dışında ev
toplantısı yapmak için okurlarımızı ziyaret
ettik. Bir apartmandan iki aileyle ev toplantısı
yapmak için söz aldık. Önümüzdeki günlerde
açılışa çağrıyı materyallerimizi en etkin ve
yaygın bir biçimde kullanarak, kahve
konuşmaları ve ev toplantılarıyla daha da
güçlendireceğiz.
12  Kızıl Bayrak
Bağımsız Devrimci Sosyalist Milletvekili
Adayı N. Şafak Özdoğan’ın Kartal seçim
bürosu açılış etkinliğinde buluşalım!
Tarih: 24 Haziran Pazar
Saat : 18:00
Yer : Karlıktepe Mah. Fahri Korutürk
Cad. 58/1(Java Minibüs yolu üzeri, Vestel
bayii karşısı)
Açılış programı
* BDSP temsilcisinin konuşması
* İstanbul 1. Bölge bağımsız sosyalist
milletvekili adayı N. Şafak Özdağan’ın
konuşması
* Müzik dinletisi
Kartal/BDSP
Ümraniye’de seçim büroları
açılışları
Seçim çalışmalarımız bütün coşkusu ile devam
ediyor. Eğitim seminerlerinin sonuncusu olan “Ulusal
sorun” başlıklı sunumun ilk bölümünü gerçekleştirdik.
Konunun öneminden dolayı seminerin ikincisini
ilerleyen günlerde gerçekleştireceğiz.
Bölgemizde iki seçim büromuzun açılışını 23 ve
24 Haziran tarihlerinde gerçekleştireceğiz. Seçim
çalışmasını bölgemizin devrimci odağı haline
getirebilmek ve kokuşmuş düzene karşı, devrim
propagandasını en iyi şekilde yapabilmek hedefiyle
yürütüyoruz.. Faaliyetimizin sistemli ve planlı bir
şekilde yürütülmesi için çalışma yürüteceğimiz
alanlarda komisyonlar kurduk. Çevre-çeper
ilişkilerimizi de sürece katmak için toplantılar
düzenledik.
Seçim bürolarının açılışını davetiye ve afişlerle
işçi-emekçilere duyuruyoruz. Etkinliklerin başarılı
geçmesi için şiir ve müzik grupları oluşturduk, teknik
ekip kurduk.
* İstanbul 1. Bölge Bağımsız Devrimci Sosyalist
Milletvekili Adayı Necmiye Şafak Özdoğan’ın
Samandıra seçim bürosunun açılışında buluşalım!
Program:
* BDSP konuşması
* Bağımsız sosyalist milletvekili adayının
konuşması
* Müzik
Adres: Akpınar Mah. Piri Reis Cad. No: 37 1/2
Zemin kat
Tarih: 23 Haziran ’07 (Cumartesi)
Saat: 17:00
* İstanbul 1. Bölge Bağımsız Devrimci Sosyalist
Milletvekili Adayı Necmiye Şafak Özdoğan’ın
Sultanbeyli seçim bürosunun açılışında buluşalım!
Program:
* BDSP konuşması
* Bağımsız sosyalist milletvekili adayının
Bursa’da seçim toplantısı
17 Haziran günü Bursa’da seçimler gündemli
bir işçi toplantısı düzenledik.Toplantıda Bursa
bağımsız sosyalist milletvekili adayı Rıdvan
Türker, seçimlerin düzen için ne anlama
geldiğini, işçi sınıfına neler getireceğini ve
kendisinin neden aday olduğunu anlatan bir
konuşma yaptı. Daha sonra işçiler fabrikalarında
ve toplumsal yaşamda karşılaştıkları zorlukları
anlattılar. Rahat bir atmosferde gerçekleşen
konuşmalar giderek derinleşti ve konut
BDSP’nin seçim çalışmalarından...
konuşması
* Şiir
* Serbest kürsü
* Müzik
Adres: M. Akip Ersoy Mh. Hayat Cad. No: 112/A
(Merkez Kaymakamlık karşısı)
Tarih: 24 Haziran ’07 (Pazar)
Saat: 14:00
Ümraniye BDSP
Avrupa Yakası:
Gazi’de seçim toplantısı
Gazi bölgesinde seçim çalışmalarımız büronun
tutulması ve düzenlenmesi ile başlamış oldu. Gazi
seçim bürosunda 17 Haziran günü Mercan şehitlerini
anma etkinliğinden önce yaklaşık 2 saat süren bir
toplantı yapıldı. Toplantıda seçimin anlamı, siyasal
gelişmeler, komünistlerin seçimlere yaklaşımı, düzen
partileri ve reformizm üzerine bir tartışma
gerçekleştirildi. Toplantıda burjuva siyaseti,
parlamento ve parlamentarizm tarihsel ve güncel
örnekleri ile tartışıldı. Burjuvazinin düzen siyaseti ile
reformizmin parlamentarist hayalleri karşısında
komünistlerin temsil ettiği bağımsız devrimci sınıf
çizgisi anlatıldı. Ekim Devrimi ve Bolşevik partisinin
seçimlere devrim sürecindeki yaklaşımı ve çizgisi
tarihsel eksende ele alındı, güncel planda düzen
siyaseti ve kokuşmuş, tek bir burjuva programa sahip
olan düzen partilerinin politik eleştirisi yapıldı.
Ardından sınıf hareketi açısından daha önemli bir
düşman olarak reformizmin parlamenter hayaller
yayan seçim platformu değerlendirilerek, tüm bunların
karşısında bugün tek gerçek devrimci siyasal platform
olan komünistlerin seçim platformu ortaya kondu.
Tartışmaların ardından seçim sürecinde
yürütülecek çalışmanın ana hatları, yöntemi ve
hedefleri tartışıldı. Kitle çalışmasında kendi
doğruluğuna güvenmenin, buradan aldığı güçle
emekçilerin karşısına meşru ve güçlü bir şekilde
çıkmanın önemi vurgulandı. Ardından seçim
bürolarının açılış etkinlikleri, anket, seçim
bildirgesinin dağıtımı, yerel afiş ve bildirilerin
hazırlanması, park vb. açık hava etkinlikleri üzerine
genel bir tartışma yapıldı.
Seçim sürecini örgütleyecek 20 aktivistin katıldığı
toplantı politik tartışmalar yürütmek, pratik faaliyeti
örgütlemek hedefiyle günlük olarak tekrarlanacak.
Zira seçim dönemleri devrimci sınıf çalışması ve
mücadelesi açısından en hareketli ve yoğun geçen
dönemi ifade eder. Bu dönemin ihtiaçlarına yanıt
oluşturmak ise ancak çelik bir disiplin ve iyi planlama
ile mümkün olacaktır.
Gaziosmanpaşa/BDSP
Gazi Mahallesi’nde seçim
çalışmaları
Gazi Mahallesi’nde gerçekleştireceğimiz açılış
etkinliğini işçi ve emekçilere duyurmak için
çalışmalarımızı başlatmış bulunuyoruz. Bu çerçevede
sorunundan ulaşım sorununa, çevre sorunundan
kültürel sorunlara kadar birçok başlık canlı
tartışmalara konu edildi.
Son olarak çözümün ne seçimde ne mecliste
olduğu vurgulandı. Çözümün devrimde,
sosyalizmde olduğu ifade edildi. Toplantı
bağımsız devrimci sınıf mücadelesini yükseltme
çağrısı ile sona erdi. Seçim çalışmamız ve işçi
toplantılarımız ilerleyen günlerde devam edecek.
Bursa BDSP
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
ilk olarak yaygın bir propaganda faaliyeti
gerçekleştirdik. Gazi Mahallesi ana caddelerine
yüzlerce “Gazi emekçileri seçimleri tartışıyor” başlıklı
afişlerden yaptık. Öte yandan çıkarttığımız açılış
etkinliği davetiyelerinden yüzlercesini kapı kapı
dolaşarak işçi ve emekçilere ulaştırdık.
Açılış etkinliği çalışmaları çerçevesinde davetiye
dağıtımı ile beraber yaygın bir gazete satışı da
gerçekleştirdik. Gazi emekçilerinin gazetemize ilgisi
anlamlı oldu. Yaklaşık bir saat içinde 50’ye yakın
gazeteyi emekçilere ulaştırdık.
“Gazi emekçileri seçimleri tartışıyor” başlıklı açılış
etkinliğimizi 24 Haziran Pazar günü
gerçekleştireceğiz.
İstanbul 2. Bölge bağımsız sosyalist milletvekili
Adayı Fatma Ünsal’ın da konuşmacı olarak katılacağı
açılış etkinliği, işçi ve emekçilere düzen partilerinin ve
meclisin çözüm olmadığını anlatmayı hedefleyen
seçim çalışmamızın bir ilk adımı olacaktır.
Etkinlik Gazi Mahallesi Millet Cad. (Pazar Cad.)
No: 22 GOP adresinde saat 18:00’de başlayacak.
Programda BDSP temsilcisi ile bağımsız sosyalist
milletvekili adayı Fatma Ünsal konuşma yapacak.
GOP BDSP
Gaziosmanpaşa bölgesi seçim
faaliyetlerinden
Gaziosmanpaşa merkez büromuz resmi açılış
öncesinde faaliyete başlamış bulunuyor. Büromuzun
görsel düzenlemesini gerçekleştirerek açılışa çağrı
afişlerini GOP merkezde çeşitli noktalara yaygınca
yaptık. Gazi bölgesinde yüzlerce noktaya açılışa çağrı
afişleri yapıldı. Gazi Mahallesi gençleri seçim
büromuza ilgi gösteriyorlar.
Gazi Mahallesi’nde etkinlik davetiyelerinin ve
seçim bildirgesinin dağıtımı yapıldı. Yüzlerce davetiye
ve bildirge işçi ve emekçilere ulaştırıldı.
GOP çalışmamızın haftalık olarak gerçekleştirmeyi
planladığı eğitim seminerlerinin ilki 15 kişilik bir
katılımla Gazi seçim bürosunda gerçekleştirildi.
Yaklaşık 2.5 saat süren eğitim semineri “Ekim
Devrimi ve Bolşevik parti” başlığını taşımaktaydı.
Ekim Devrimi’nin gelişimi ve devrimin başarı ile
gerçekleşmesini doğuran koşulların ana hatları ile
anlatıldığı seminerde Ekim Devrimi’nin mirasının
bugünkü anlamı tanımlanmaya çalışıldı. Etkinlik
öncesinde katılımcılara öncesinde hazırlanan metinler
dağıtıldı. Bundan sonra 4 hafta boyunca
tekrarlayacağımız bu eğitim seminerleri ile ideolojik
eğitim sorununa bir ilk adım olarak çözüm
oluşturmayı hedefleyeceğiz.
Karadeniz Mahallesi’nde yozlaşmaya ve
uyuşturucuya karşı propaganda çalışması yürütüyoruz.
Mahallenin gençlerinin ve emekçilerinin uyuşturucu
çetelerine dönük tepkisinin artması üzerine yaptığımız
afiş çalışması bir ilk adım olacak. Sonrasında bu
çalışmayı eylemli bir biçimde sürdürmeye çalışacağız.
Gaziosmanpaşa/BDSP
Küçükçekmece’de seçim
faaliyeti
Küçükçekmece seçim çalışmamız çeşitli araçlarla
sürüyor. Planlı ve sistematik olarak yürüyen seçim
çalışmamız önümüzdeki hafta sonu seçim büromuzun
açılışı ile hız kazanacak. Merkezi materyallerin
yanısıra yerel araçlarla da müdahale edeceğimiz bu
süreci sınıf çalışmamızın derinleşmesinin bir imkanı
olarak değerlendirmeyi hedefliyoruz.
Seçim komisyonları
Seçim faaliyetimizin ön sürecinde Yenibosna,
Sefaköy, Şahintepe ve Firuzköy olmak üzere seçim
 Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
politikalarımızı tartışan, tartıştıran ve kitle çalışmasının çeşitli
araçlarını üreten seçim komisyonları oluşturduk. Bu
komisyonlar bu sürecin örgütlü ve planlı bir tarzda
karşılanmasının temel imkanlarını yarattı. Şahintepe ve
Yenibosna seçim komisyonları şimdiye kadar iki toplantı
gerçekleştirdi. Yenibosna’da evlerde ve bir işletmede yapılan
toplantıların yanısıra işçi yoldaşlarımız kendi işyerlerine seçim
programımızı taşımaya ve tartıştırmaya başladılar. İşçilerin
olumlu-olumsuz tepkilerini aldılar. Canlı tartışmaların
yapıldığı ev toplantılarıyla çevre ilişkilerimizle bağlarımız
güçlendirildi.
Kitle çalışması
Bu süre zarfında kullanabileceğimiz birçok propaganda
aracı önümüzde duruyor. Bu araçların etkin kullanımı, yerel ve
özgün araçların üretilmesi, birebir ilişkilerin geliştirilerek
siyasal bağların güçlendirilmesi, sınıf örgütlülüklerinin
yaratılması için planlamalar yaptık. Çeşitli araç ve yöntemleri
birarada kullanarak sınıfla bağlarımızı derinleştirmek
niyetindeyiz.
Seçim faaliyetimizin önemli ayaklarından birini kitle
çalışması oluşturuyor. Devrimci sınıfın programını aktaran
bildirgelerin yaygın ve etkin kullanımına bu hafta başlıyoruz.
Bildirgelerimizi büyük ve orta ölçekli fabrikalara taşımanın
yanısıra, emekçi semtlerinde de kullanarak yaygın bir
propaganda aracına çevireceğiz. Yenibosna, Sefaköy, Güneşli,
İnönü, Söğütlüçeşme, Şahintepe, Bayramtepe, İkitelli olmak
üzere çeşitli semtlerde, Pazar yerlerinde önlüklü dağıtımlar
gerçekleştirmeyi planlıyoruz. Böylelikle işçi ve emekçilerin
bulunduğu yaygın bir alana bildirgelerimizi ulaştırmış
olacağız.
Sefaköy, İnönü, Yenibosna ve Şahintepe üzerinden dernek,
kahve, demokratik kitle örgütlerine giderek tanıtım toplantıları
ve konuşmaları gerçekleştirmeyi planlamış bulunuyoruz.
Diğer yandan Emekçinin Gündemi’nin 5. sayısı işçi ve
emekçilerle buluşuyor. Seçimler üzerinden sınıfın devrimci
tutumunu ortaya koyan, 3. Bölge bağımsız sosyalist adayının
röportajının yeraldığı ve çeşitli sektörlerden işçilerin seçimler
üzerine röportajlarının bulunduğu bu sayımız temel
araçlarımızdan birisi olacak.
Yine son üç haftadır bölgemizde yaygın olarak işçi ve
emekçi ailelerine ulaştırdığımız bir temel aracımız da politik
yayın organımız Kızıl Bayrak’ın etkin kullanımıdır. Kızıl
Bayrak devrimci sınıf politikasının doğrudan kitlelerle, işçi ve
emekçilerle buluşmasının bir aracıdır. Yaygınlaşan okur
çevresiyle ilerici güçlere ulaşabilmenin de imkanını sağlayan
gazetemizi işçi ve emekçilere ulaştırıyoruz.
Kitle çalışmamızın işçi toplantılarına dayanabilmesi sınıfla
bağlarımız açısından çok önemli bir yerde duruyor. Şu ana
kadar belli fabrikalardan işçilerle görüşerek sınıfın programını
anlatmış bulunuyoruz. Seçimler üzerinden gerçekleşen 3
seminere de değişik sektörlerden işçiler katılmıştı. Şimdi ise
bu toplantıların ve programın fabrikalara taşınması hedefimiz
var. Bunu da işçi toplantıları ile kimi işletmelerde, öğle
paydoslarında bağımsız sosyalist adayımızın yapacağı
konuşmalarla gerçekleştirmeyi planlıyoruz.
23 Haziran Cumartesi günü Küçükçekmece seçim
büromuzun açılış programının hazırlıkları sürüyor.
Hazırladığımız davetiyeleri işçi ve emekçilere, çeşitli
kurumlara ulaştırmış bulunuyoruz. Ayrıca çağrı afişlerini
seçim büromuzun çevresine ve yol üzerine yapmaya devam
ediyoruz.
Küçükçekmece/BDSP
İstanbul 3. Bölge Bağımsız Devrimci Sosyalist
Milletvekili Adayı Hüseyin Temiz’in Küçükçekmece seçim
bürosu açılışında buluşalım!
Program:
* BDSP konuşması
* Bağımsız Sosyalist Milletvekili Adayı konuşması
* Şiir
* Müzik
Tarih: 23 Haziran Cumartesi
Saat : 19.00
Adres: İnönü Mah. Dere Sok. No: 2 (Yüzüncüyıl
İlköğretim Okulu altı)
Kızıl Bayrak  13
İzmir’de seçim faaliyetlerinden...
İzmir 2. bölge bağımsız devrimci
sosyalist milletvekili adayımız Ahmet
Subaşı’nın seçim çalışmalarını Çiğli’nin ve
Karşıyaka’nın emekçi semtlerinde tüm
hızıyla sürdürüyoruz.
Düzen partilerinin seçim oyununu boşa
düşürmek, işçi ve emekçilerin devrimden
ve sosyalizmden yana taraf tutmalarını
sağlamak için tüm gücümüzle çalışıyoruz.
Bu amaçla afişlerimizi, bildirilerimizi
Çiğli’de, Harmandalı’da, Güzeltepe’de,
Yamanlar’da, Onur Mahallesi’nde,
Gümüşpala’da etkin bir şekilde
kullanıyoruz.
Yamanlar’da seçim büromuzu tutarak
işçi ve emekçilerin desteği ile hazırladık. 23
Haziran’da açılışı yapılacak olan seçim
büromuzun açılış etkinliği hazırlıklarına da
başladık. El ilanları ve afişlerle büromuzun
tanıtımı yapılacak. Düzenin seçim oyununu
bozmak ve sosyalizm bayrağını yükseltmek
için başlattığımız devrimci seçim
faaliyetiyle sesimizi, mücadelemizi en
geniş işçi ve emekçi kitlesine ulaştıracağız.
Açılış konuşmasıyla başlayacak olan
etkinliğimiz bağımsız devrimci sosyalist
milletvekili adayının konuşması ile sürecek. sınıf alternatifini sunacağımız açılış
Şiir ve müzikle etkinliği güçlendireceğiz. etkinliğimize tüm Yamanlar emekçilerini
Etkinliğimiz Büyük Yamanlar Eski Tansaş katılmaya çağırıyoruz!
durağı (BEKO mağazası karşısı) adresindeki
seçim büromuzda saat 19:00’da gerçekleşecek. Bağımsız Devrimci Sosyalist Milletvekili
Yamanlar BDSP Adayı Ahmet Şubaşı’nın Yamanlar seçim
bürosu açılışında buluşalım!
Buca’da seçim faaliyetimiz Etkinlik programı:
* Açılış konuşması
sürüyor! * Bağımsız Sosyalist Milletvekili Adayı
Buca’da seçim faaliyetimize yönelik Ahmet Subaşı’nın konuşması
engelleme girişimlerine rağmen tüm * Şiir
enerjimizle çalışmalarımızı yürütüyoruz. * Kavel Müzik Grubu
Seçimlere ilişkin kullandığımız materyallerin Yer: Büyük Yamanlar Eski Tansaş Durağı
dışında gazetemizi sistemli ve yaygın bir (Beko mağazası karşısı)
şekilde emekçilere ulaştırıyoruz. Kuruçeşme Tarih: 23 Haziran 2007 (Cumartesi)
Mahallesi’ndeki seçim büromuzu düzenli bir Saat: 19.00
şekilde açıyoruz. Yamanlar BDSP
24 Haziran Pazar günü yapacağımız ***
etkinlik ile birlikte mahalledeki seçim Amerikancı sermaye partilerine ve
faaliyetimizi bir adım daha ileri taşımayı emekçilere parlamentoyu çözüm olarak
hedefliyoruz. Açılış etkinliğine el ilanlarıyla, göstermeye çalışan reformistlere karşı sınıfın
afişle, ajitasyon konuşmalarıyla içiçe geçmiş bağımsız devrimci programını emekçilere
bir faaliyetle hazırlanıyoruz. taşıyan seçim faaliyetimiz sürüyor.
Buca BDSP Menemen‘de seçim çalışmalarımız seçim
büromuzun açılışıyla birlikte yeni bir evreye
girecek. Açılıştan sonra büromuzu etkin bir
İzmir’de seçim büroları
şekilde kullanmaya devam edeceğiz.
açılışı etkinlikleri
Menemen‘de yaşayan tüm işçi ve
emekçileri, dostlarımızı açılış etkinliğimize
Yaklaşık üç haftadır Yamanlar’da devrimci bekliyoruz.
seçim çalışmamızı sürdürüyoruz. Bildirilerle,
afişlerle, gazete dağıtımlarıyla işçi ve Bağımsız Devrimci Sosyalist Milletvekili
emekçileri burjuva gericiliğine ve parlamenter Adayı Ahmet Şubaşı’nın Menemen seçim
hayallere karşı mücadeleye çağırıyoruz. bürosu açılışında buluşalım!
Yamanlar’daki seçim büromuzun açılışını Etkinlik Programı:
23 Haziran günü bir etkinlikle * Açılış konuşması
gerçekleştireceğiz. Yamanlar pazarında ve * Bağımsız Sosyalist Milletvekili adayı
sabah servis güzergahında, büro önünde Ahmet Subaşı’nın konuşması
dağıtımını gerçekleştirdiğimiz etkinliğe çağrı * Kavel Müzik Grubu
ilanları ve afişlerimizle emekçileri açılışa davet * Şiir Dinletisi
ediyoruz. Tarih: 24 Haziran 2007
Açılış etkinliğinde İzmir 2. bölge bağımsız Saat: 18:00
sosyalist milletvekili adayı Ahmet Subaşı Yer: Kasımpaşa Mah. Cengiz Topel Cad.
kendisini tanıtacak. Metin İşhanı No: 3 (Eski Hastane arkası)
Düzenin seçim oyununa karşı devrimci Menemen BDSP
14  Kızıl Bayrak
Adana’da seçim çalışmalarından...
Seçim çalışmamız güçlenerek sürüyor. İşçi ve
emekçilere devrimci alternatifi sunmak amacıyla
başlattığımız seçim çalışmasında ilk olarak, çalışmaya
katabileceğimiz tüm ilişkilerimizle bir toplantı yaptık.
Ardından Adana bağımsız sosyalist milletvekili
adayımız Serpil Yıldız’ın başvurusunu yapmasıyla
beraber, seçim komisyonlarımızı oluşturduk,
çalışmalarımıza başladık. Her komisyon kendi
çalışma alanı üzerinden somut tartışmalar yürüterek
bir program çıkardı ve hayata geçirmeye başladı.
Komisyonlar bir yandan düzeni ve düzen
partilerini teşhir ederken, diğer yandan emekçileri
parlamenter yanılsamalarla zehirleyen reformistleri
teşhir ve tecrit ediyorlar. Tüm bunlara karşı işçi
sınıfına devrimci program altında birleşme çağrısı
yapıyorlar. Komisyonlar hem kendi güçlerimizi hem
de çevremizdeki güçleri bu çalışma vesilesiyle daha
ileriden kazanma hedefiyle hareket ediyorlar.
Komisyonlarımız aracılığıyla giderek güçlenen bir
seçim faaliyeti örgütlemenin yanısıra şehir
merkezinde çalışmamızı güçlendirmek ve bir dizi
gücü daha etkin olarak çalışmaya katabilmek için
uzun zamandır eksikliğini hissettiğimiz büro
çalışmamızı yeniden şekillendirdik. Bu doğrultuda
uzun zamandır atıl duran büromuzu yeniden
düzenleyerek çalışmanın ihtiyaçlarına göre
biçimlendirdik. Büromuzu düzenli olarak açıyoruz.
Böylece merkezde işçi ve emekçilerin bizlere
ulaşabilmesini sağlayacak bir kanal açmış olduk.
Bundan sonrasında da burayı daha da etkinleştirecek
ve gerçek bir mevziye dönüştüreceğiz.
BDSP/Adana
Meydan Mahallesi Seçim
Komisyonu çalışmalarından
Çalışmamızın merkezine seçim faaliyetini alarak
gazete satışlarımızı bu çerçevede yeniden planladık ve
düzenli olarak emekçilere ulaştırmaya başladık.
Emekçilerle politikalarımızı tartışıyor ve varolan
ilişkilerimizi daha da güçlendirmeye çalışıyoruz.
Seçimler süreci üzerinden gerçekleştirdiğimiz tartışma
toplantılarının ardından kendi yerelimizde
çalışmalarımızı yürüteceğimiz güçlerle beraber
BDSP’nin seçim çalışmalarından...
toplantı yaparak seçim bürosunun tutulmasından
gazete satışlarını sistemli hale getirmeye, afiş ve
bildiri dağıtımına kadar çalışmayı planladık.
Meydan Mahallesi’nde Gülpınar ve Dumlupınar
Mahallesi, Obalar Caddesi’ne afişlerimizi yaygın bir
şekilde yaptık.
Seçim büromuzu tuttuk ve hazır hale getirdik. 24
Haziran günü seçim büromuzu etkinlikle beraber
açacak ve adayımızı mahalle emekçilerine tanıtacağız.
Mahallede şu ana kadar 2 bine yakın bildiri kullanmış
bulunuyoruz. Afişlerimizi Meydan Dumlupınar,
Gülpınar, Yeşilyuva, Mirzaçelebi mahalleleri, Meydan
Caddesi, Kıbrıs Caddesi, Emek Mahallesi, TEKEL
çevresine yaygın bir şekilde yaptık. Gazete
satışlarımızı haftada iki güne çıkarttık ve bölgemizin
farklı yerlerine gazetemizi ulaştırmaya çalışacağız.
Seçim kampanyamızın bir parçası olarak
plandığımız pikniğimizin çalışmalarını bölgemize de
taşıdık ve mahalle emekçilerinin pikniğimize asgari
düzeyde katılımını sağladık.
Seçim sürecini bir dizi yerel ve genel materyalle,
eylem ve etkinliklerle, ev toplantılarıyla ve çeşitli
araçlarla örmeye devam edeceğiz. Güçlü bir
ajitasyon-propaganda faaliyeti örecek, devrim ve
sosyalizm bayrağını daha da yükseklerde
dalgalandıracağız.
Meydan Mahallesi Seçim Komisyonu
Şakirpaşa Mahallesi Seçim
Komisyonu çalışmalarından
Bağımsız sosyalist milletvekili adayımızın
başvurusunu yapmasının ardından çevre-çeper
ilişkilerimizle ilk toplantımızı yaptık. Seçim
komisyonumuzu oluşturduk. Bu toplantıda seçim
politikamızı anlattık. Daha sonra önümüze bir dizi
somut görev koyduk. Bu doğrultuda ilk olarak seçim
büromuzun tutulması için gerekli çalışmanın
yapılması, mali ihtiyaçların karşılanması için bir
bütçenin oluşturulması, çalışmayı yürütecek
güçlerimizin eğitimi için bir eğitim programının
oluşturulması ve düzenli olarak ihtiyaç duyulan
konularda sunumların yapılması, merkezi ve yerel
araçların kullanılarak ajitasyon-propaganda
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
faaliyetinin arttırılması ve gazetemizin daha fazla işçi
ve emekçiye ulaştırılması üzerinden bir dizi planlama
yapıldı.
Aldığımız ilk kararların ardından seçim
büromuzun tutulması için harekete geçtik ve
ihtiyacımızı karşılayacak bir seçim bürosu tuttuk.
Önümüzdeki hafta içinde gerekli hazırlıkların
yapılmasının ardından seçim büromuzu açmış ve etkin
bir biçimde kullanmaya başlamış olacağız.
Çalışmamızı yürütecek yoldaşlarımızın ve bu
çalışmaya katılacak olan bir dizi yeni insanın
çalışmanın ihtiyaçları doğrultusunda eğitebilmesi için
bir eğitim programı oluşturduk. Seçimler sürecinde
oluşturduğumuz komisyonumuzun planladığı eğitim
seminerlerinden ilkini 15 Haziran günü
gerçekleştirdik. “Seçimler ve sol hareket” başlığı
altında gerçekleşen seminerde reformist cenahın
ideolojik politik platformu anlatıldı. Parlamentoyu
çözüm olarak sunan reformist liberal çevrelerin işçi ve
emekçilerde yarattığı boş hayallere karşı mücadele
edilmesi gerektiği ifade edildi. Devrimci, demokrat
akımların atalet ve politikasızlığına karşı sınıfın
bağımsız devrimci tutumunun ne olması gerektiği dile
getirildi. Canlı tartışmaların yaşandığı seminer
başarılı geçti.
Merkezi ajitasyon-propaganda materyallerimizi de
bu süreç içinde etkin olarak kullanmaya başladık. Bu
doğrultuda Şakirpaşa, Uçak, Onur mahalleleri ve semt
pazarında bildiri dağıtımı gerçekleştirdik. Düzen
partilerinden hesap sormaya çağıran afişlerimizi de
Şakirpaşa’da çarşı merkezine, Metal Sanayi Sitesi’nde
çalışan işçilerin geçiş güzergâhlarına ve sanayi
çevresine yoğun olarak yaptık.
Çarşı merkezinde yaptığımız afiş çalışmamız
sırasında bir grup serserinin faaliyetimize engel olmak
istemesini ve engellemeye dönük girişimlerini
anladıkları dilden yanıtladık. Bu sırada kavgaya
müdahale eden polis yoldaşlarımızdan ikisini
gözaltına aldı. Serseriler saldırıya uğradıkları, dayak
yedikleri ve yaralandıklarını iddia ederek
yoldaşlarımızdan davacı olduklarını söylediler.
Yoldaşlarımızın bu saldırı karşısında verdikleri tok
yanıtla devrimci faaliyetimize hiç kimsenin engel
olamayacağını gösterdiler.
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Gazetemizi ulaştırdığımız işçi ve emekçi
sayısını da seçim çalışması vesilesiyle
artırmayı hedefliyoruz. Bundan sonrasında
mahallemizde daha etkin bir gazete satışı
planlaması yaparak, gazete sayısını en az iki
katına çıkaracağız.
İlk elden bir dizi kararı hayata geçirebilmiş
olmanın rahatlığıyla şunu söyleyebiliriz ki,
bundan sonra çalışmamız giderek yükselen bir
tempoda sürdürecek ve daha önceki politik
faaliyet kapasitemizi katbekat aşan bir
çalışmayla düzenin seçim oyununu bozacağız.
Şakirpaşa Mahallesi Seçim Komisyonu
Şakirpaşa ve Meydan
mahallesi seçim büroları
açılıyor!
Seçim faaliyetimizin önemli bir aracı
olarak kullanacağımız seçim bürolarının
açılışlarına başladık. Adana Meydan
Mahallesi seçim büromuzun açılış çalışmaları
devam ediyor. Seçim büromuz planladığımız
gibi bu hafta başından itibaren düzenli
açılmaya başlandı. Büromuza gelen işçi ve
emekçilerle seçimler ve sınıfın seçimler
konusundaki devrimci politikasını tartışıyoruz.
Açılış şenliği için hazırladığımız çağrı
bildirilerini, afişleri ve pankartları mahallenin
birçok yerine asacağız. Yüzlerce çağrıyı tek
tek kapıları çalarak emekçilere ulaştıracak,
açılışımıza davet edeceğiz. Gazete
satışlarımızı planladığımız gibi düzenli devam
ediyor. Seçim büromuzun açılmasıyla
çalışmalarımız yoğunlaşarak devam edecek.
Bağımsız Devrimci Sosyalist Milletvekili
Adayı Serpil Yıldız’ın Meydan Mahallesi
seçim bürosunun açılışında buluşalım!
Etkinlik Programı:
* Aday tanıtımı
* Seçimler üzerine söyleşi
* Müzik dinletisi
Yer: Meydan Caddesi üzeri (Kıbrıs
Caddesi’ne varmadan 50 metre önce)
24 Haziran Pazar
Saat 18.00
Meydan Mahallesi Seçim Komisyonu
***
23 Haziran günü, Şakirpaşa’da
gerçekleştireceğimiz seçim büromuzun açılış
etkinliğini için hazırlıklarımızı sürdürüyoruz.
Açılış etkinliğinin duyurusunu yapmak ve
semtteki işçi ve emekçileri açılış etkinliğine
katılmalarını sağlamak amacıyla binlerce el
ilanı, farklı ebat ve biçimlerde hazırlanmış
afişler kullanıyoruz. Ayrıca Kızıl Bayrak
gazetesini de daha etkin kullanmaya başladık.
Seçim büromuzun açılışın ardından burayı
bir mevziye dönüştürecek şekilde çalışmamızı
güçlendirerek sürdüreceğiz.
Bağımsız Devrimci Sosyalist Milletvekili
Adayı Serpil Yıldız’ın Şakirpaşa Mahallesi
seçim bürosunun açılışında buluşalım!
Etkinlik Programı:
* Aday tanıtımı
* Seçimler üzerine söyleşi
* Müzik dinletisi
Yer: Beşevler Caddesi Kevser Cami yolu
No: 36
23 Haziran Pazar
Saat 18.00
Şakirpaşa Mahallesi Seçim Komisyonu
BDSP’nin seçim çalışmalarından...
Ankara seçim çalışmalarından...
BDSP seçimlere
hazırlanıyor!
Ankara’da sınıf devrimcileri olarak seçim
gündemine ilişkin politik tutumuzu açıkladık,
bir ay önce seçim kampanyasına başladık. İlk
olarak seçimler ve devrimci sınıf tutumu
gündemi üzerinden gerçekleştirdiğimiz toplantı
ile kampanyamızın startını vermiş olduk.
Öncelikle işçi sınıfı ve emekçileri bağımsız
devrimci sınıf çizgisinin etrafında
taraflaştıracağımız faaliyetimizi yürütecek
komisyonları oluşturduk. Komisyonlarda seçim
bürolarının en etkin kullanımı, seçim
gündemiyle birlikte ele alacağımız politik
gündemler, kitle araçlarının ve etkinliklerin
gerçekleştirilmesi, ajitasyon ve propaganda
faaliyetinin planlanması, seçim gündemine dair sınıf
devrimcilerinin deneyimlerini ele alan temel
metinlerin tartışılması, politik yayın organının yaygın
kullanımı, devrimci müdahalenin etki alanını
genişletecek yaygın bir faaliyet planının yapılması vb.
başlıklar üzerinden tartışmalar yürüttük. Bağımsız
devrimci sınıf programını kitlelerle buluşturabilmek
amacıyla tüm olanaklarımızı ve gücümüzü seferber
edecek bir plan yaptık. Somutta bir aylık zaman dilimi
içerisinde Ankara toplamında Çankaya, Mamak,
Sincan seçim komisyonları tanımlı oldukları
bölgelerdeki işçi ve emekçilerin duyarlılık alanlarına,
bölgenin koşullarına ve yapısına uygun bir çalışma
programı çıkartmış oldu.
Çalışma yürüttüğümüz alanlarda binlerce bildiriyi
işçi ve emekçilerle birebir sohbetler geliştirerek
dağıttık. Fabrikalarında, işyerlerinde, mahallelerinde
işçi ve emekçilere ulaşarak sermaye iktidarının seçim
oyununu bozmayı hedefliyoruz. Bunun için yoğun bir
faaliyet yürütüyoruz.
Çankaya bölgesinde Balgat tekstil fabrikalarına
bildirilerimizle seslendik. Dikmen’de işçi ve
emekçilere bildirimizle ve gazetemizle ulaştık.
Mamak’ta Tuzluçayır, Tek Mezar, Şirintepe,
Şahintepe, Çöplük, Fahri Korutürk, Tepe Mahallesi,
Cengizhan, Ege Son Durak, Çoban Çeşme, Dostlar
olmak üzere toplam 11 mahallede bildirilerimizi
emekçilerle birebir sohbet ederek dağıttık. Gazetemizi
çalışmada etkin bir biçimde kullandık. Sincan,
Bentderesi, Mitaş’ta da bildirilerimizi işçilere
ulaştırdık. Yenimahalle’de ise Ostim’de emekçilere
bildirilerimizi dağıttık. Batıkent’te yine gazetemizle
ve bildirilerimizle yaygın bir faaliyet ördük.
“Çözüm ne seçimde ne mecliste! Çözüm devrimde
kurtuluş sosyalizmde!/BDSP” imzalı afişimiz ile
emperyalist saldırganlık ve “Kahrolsun ücretli kölelik
düzeni!” şiarlı afişlerimizi Ankara’nın genelinde
yaygın bir biçimde kullandık.
Çankaya bölgesinde Kurtuluş, Sıhhiye, Balgat,
İlker, Sinan caddesi, Sokullu’da, Mamak’ta
Tuzluçayır, Tek Mezar, Şirintepe, Şahintepe, Çöplük,
Fahri Korutürk, Tepe Mahallesi, Cengizhan, Ege Son
Durak, Çoban Çeşme, Dostlar, Tepecik,
Akşemsettin’de, Sincan’da, Bentderesinde,
Batıkent’te afişlerimizi yaygın bir şekilde kullandık,
işçi ve emekçilere seslendik.
Mamak İşçi Kültür Evleri’nin düzenlediği 6.
Geleneksel Birlik ve Dayanışma pikniğini seçim
kampanyamızın bir parçası olarak ele aldık, etkin bir
çalışmaya konu ettik.
Dikmen’de Sinan Caddesi’nde, Mamak’ta Nato
Yolu’nda, Kızılay’da seçim bürolarımızı fiilen açtık.
Açılış etkinliklerini ise güçlü bir ön çalışmayla birlikte
aday tanıtım toplantıları şeklinde yapmayı
Kızıl Bayrak  15
planlıyoruz. 22-23-24 Haziran’da seçim bürolarımızın
açılış etkinliklerini ve şehir merkezinde BDSP 1.
Bölge bağımsız sosyalist milletvekili adayı Evrim
Erdoğdu’nun tanıtım toplantısı yapmak için
hazırlıklara başladık.
15-16 Haziran Direnişi ve 2 Temmuz Sivas
katliamı gündemine müdahalemizi seçim
kampanyamızla birleştirmeyi düşünüyoruz.
Ankara’dan sınıf devrimcileri olarak önümüzdeki
günlerde sistemli, planlı ve tempolu bir kampanya ile
işçi ve emekçileri sınıfın devrimci programı etrafında
birleştirmeyi, “Düzen partilerine verilecek oyumuz
yok, sorulacak hesabımız var!” sözünü ete-kemiğe
büründürmeyi hedefliyoruz. Her türlü gerici burjuva
ideolojisine karşı kitleleri sosyalizmin kızıl bayrağı
altında mücadeleye çağırmayı sürdüreceğiz.
Ankara BDSP
MİTAŞ’ta faaliyetimize faşist
saldırı
Sınıf devrimcileri olarak seçimlere yönelik politik
faaliyetimizi yoğun bir şekilde sürdürüyoruz.
Özellikle sanayi bölgelerinde ve fabrikalarda bire bir
işçi ve emekçiler ile buluşuyoruz.
Düşmanın yoğun bir tempoda süren politik
faaliyetimize yönelik saldırıları da devam ediyor.
Yakın zamanda Balgat’ta tekstil işçilerine
bildirilerimizi ulaştırırken devletin kolluk güçlerinin
saldırısına uğramıştık. Bu saldırıda 5 yoldaşımız keyfi
bir şekilde gözaltına alınmış, düşmanın fiziki ve
psikolojik işkencesine maruz kalmıştı. Düzenin
faaliyetimize yönelik saldırıları bununla sınırlı
kalmadı. Son olarak MİTAŞ Fabrikası’nda ipleri
sermaye devletinin elinde olan ağzı salyalı faşist
çetelerin saldırısına uğradık.
Bir süredir MİTAŞ Fabrikası’na yaptığımız
dağıtımlarda faşist Türk-Metal çetesinin tacizleri ile
karşılaşıyorduk. Geçtiğimiz ay bülten dağıtımını
engellemeye çalışan faşist çete tacizlerini saldırıya
dönüştürdü. Seçim gündemli bildirilerimizi işçilere
ulaştırırken toplanan faşist çete önce dağıtımı
engellemeye çalıştı ve saldırdı. Saldırı işçilerin araya
girmesi ile son buldu.
Saldırıların arkasında devrimci politikanın sınıfla
bütünleşmesine tahammül edemeyen sermaye devleti
ve onun hizmetindeki faşist Türk-Metal çetesi vardır.
Fakat çabaları ve saldırıları beyhudedir. Saldırıları,
sınıfı devrime kazanma yönelimimizi ve bu yönlü
ısrarımızı engelleyemeyecektir. İşçi sınıfının devrimci
programından gücünü alan sesimizin işçi ve
emekçilere ulaşmasını bir an bile kesintiye
uğratamayacaklardır.
Ankara’dan sınıf devrimcileri
s
16  Kızıl Bayrak  Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
22 Temmuz seçimleri üzerine BDSP temsilcisi İstanbul 1. Bölge Bağ
“Seçimlerden devr
faydalanmayı h
- Nasıl bir siyasal atmosferde seçimlere gidiliyor?
Bildiğiniz gibi seçimler uzun süredir devam eden
düzen içi klikler savaşının cumhurbaşkanlığı seçimleri
üzerinden bir krize dönmesinin sonucu olarak erkene
alındı. AKP’nin cumhurbaşkanlığı kalesini ele geçirme
çabası karşısında ordu merkezli militarist bloğun
teyakkuza geçmesi üzerine cumhurbaşkanlığı
seçimleri engellendi. Düzenin yapısal krizine bir de
yönetememe krizi eklendi. Bunu takip eden süreç
herkes tarafından bütün açıklığa ile görülebilecek
şekilde yaşandı. Özellikle DP fiyaskosunun ardından
AKP’nin istenilen düzeyde geriletilemeyeceği
anlaşılınca, ordu bir kez daha güçlü bir psikolojik
harekat başlattı. Ne oldu? Ankara’da bomba patlatıldı,
Genelkurmay yaptığı açıklama ile “duyarlı
vatandaşları” “kitlesel refleksler” göstermeye çağırdı.
Şovenizm tırmandırılmaya, sınır ötesi operasyon
meşrulaştırılmaya çalışıldı. Tüm bu gelişmelerin
ardından bir ara ciddi ciddi seçimlerin yapılmaması
dahi tartışıldı. 10 yıl arayla gerçekleştirilen faşist
darbelerin yerini aylık yayınlanan muhtıralar aldı.
Ordu yaptığı bu çıkışlarla “esas güç benim” dedi.
Büyük efendilerin devreye girmesi ile durumu
dengelemeye çalışan AKP ise sıkışmış durumda.
Sınıf ve kitle hareketinin geri, toplumsal
muhalefetin dağınık ve etkisiz olduğu koşullarda
emekçileri manipüle eden saflaştırmaların, verilen
muhtıraların, Kuzey Irak’a operasyon söylemlerinin
zehirlediği bir atmosferde seçimler gerçekleşecek.
Düzenin krizine seçimlerin ne kadar deva olabileceği
biraz sonuçları ile bağlantılı olacak. Eğer AKP önemli
oranda geriletebilinirse, krizi bir ölçüde hafifletmeleri
mümkün olabilecek.
Ancak hangi düzen partisi ya da partileri hükümet
- Solda ortak bağımsız adaylar bir dönem çok
tartışıldı. Bu girişimi nasıl değerlendirmek
gerekiyor?
Ortak aday girişimi baştan siyasal ciddiyeti
olmayan bir çaba idi. Şimdi bu girişime
gereğinden fazla yer ayırmaya hiç gerek yok. Bu
yiğit sosyalistlerin adayı Baskın Oran, bunun
kendisi bile çok şeyi anlatıyor. Program diye
ortaya konulan maddeler hiçbir anlam ifade
etmiyor. Zira kendisine “demokratım” diyen
birinin söylemek zorunda olduğu asgari bir
düzlemi seçim plaftormu olarak ortaya koymak
tam bir ciddiyetsizliktir. Ortak aday için yapılan
toplantıları izledik. Bu toplantılarda kimin ne
dediği belli değildi. Bu girişimin ilgi odağı haline
gelmesini sağlayan, DTP’nin seçimlere bağımsız
adaylarla gireceğini duyurması oldu. Bazı
metropollerde “Türk sosyalistlerine ve aydınlara”
yer açacağını söyleyince, Kürt oyları üzerinden
hesap yapmaya başlandı.
Ancak DTP’nin kuyruğuna takılmayı varlık
“Seçimlerden devrimci amaçlar
olursa olsun, işçi ve emekçiler için değişen bir şey
olmayacak. Belki düzen güçleri arasında süren it
dalaşı yatışacak. Belki bazı kesimler biraz daha hizaya
çekilecek. Taraflar ABD ile kölelik ilişkilerini daha da
derinleştirmeye, buradan güç almaya çalışacaklar.
- Bu tablodan yola çıkarak devrimci güçlere
düşen görevler nelerdir?
Bu it dalaşına rağmen, söz konusu düzen
odaklarının sosyal yıkım saldırılarında, Kürt halkını
imha ve inkarda, emperyalizme uşaklıkta, işçi ve
emekçilere düşmanlıkta tam bir uyum içerisinde
davrandıklarını yaşanan güncel olaylar üzerinden
görüyoruz. Emekçi kitleleri peşlerinden sürekleme
çabalarına rağmen bu konularda sosyal demagojiden
dahi titizlikle uzak durdukları malum.
Sınıf hareketinin örgütsüz, toplumsal muhalefetin
dağınık olduğu, sosyal reformizmin düzen soluna
meylettiği, devrimci hareketin devlet terörü ve
tasfiyeci erozyon kıskacına alınmaya çalışıldığı
böylesi bir süreçte, risk alanlarına rağmen, önemli
imkanların ortaya çıktığını da söyleyebiliriz.
Bağımsız devrimci bir tutumla ortaya çıkmak,
böylece düzen içi çatışma ortamının yarattığı saflaşma
karşısında dik duramayacak toplumsal muhalefet
öğelerini basınç altına almak, hepsinden önemlisi de
karşı karşıya kaldığı ekonomik ve sosyal saldırılar
karşısında bunalan ve çözüm arayan, ancak düzen içi
çatışmada taraflaştırılmaya çalışılan geniş emekçi söylenebilir mi?
kesimlerin düzene yedeklenmesini engelleyerek kendi Söylenenlere ve yazılanlara bakılırsa, düzen içi
bağımsız sınıf çıkarları etrafında toplanmasını çatışmanın mahiyeti, işçi ve emekçiler üzerindeki
sağlayabilmek, hayati bir önem taşıyor. etkileri konusunda asgari bir açıklık mevcut. Ama
- Devrimci güçlerin ve toplumsal muhalefet önemli olan buradan çıkarılan görevler ve bu
odaklarının mevcut tablodan çıkarılacak devrimci görevlerin nasıl bir hareket planı içerisinde yerine
görevler konusunda bir açıklığa sahip olduğu getirileceğidir. Görevler alanında söylenenler ve
yapılmaya çalışılanlar kimin neyi, nasıl anladığının da
zemini haline getiren reformist partilerin bile göstergesi. “Düzen içi güç odakları çatışıyor ve bunun
umduğunu bulamadığı bir yerde, bu girişimin üzerinden emekçi kesimler kutuplaştırılıyor. O zaman
DTP’nin adaylarını belirlemesinde etkili biz de başka bir alternatif yaratmalıyız” söyleminin
olabilmesi mümkün olmadı. DTP adaylarının 3 kendisinde bir sorun yok. Ancak sorun nasıl ve ne için
reformist parti ile yapılacak görüşmeler sorularına verilen yanıtlarda ortaya çıkıyor.
sonucunda belirleneceği açığa çıktıktan sonra Reformizmin ve onun etkisindeki toplumsal
yapılan konuşmalar ibret verici idi. ‘Zaten 3 parti muhalefet odaklarının merkezinde durduğu bir eylem
başkanı da ortak aday inisiyatifinin ilkelerini ve hareket planıyla bu sürecin zorlu devrimci
kabul etmiyor muydu? O zaman adaylar görevlerinin yerine getirilmesi mümkün değildir.
üzerinden konuşmaya gerek yoktu. O zaman onlar Sertleşen çatışma ortamında bir ayağı düzen
belirlesinler, biz nasıl bir çalışma yürüteceğimizi bataklığında olan güçlerin bağımsız devrimci bir hattı
tartışalım’ minvalinde konuşmalar yapıldı. örgütleyeceğini düşünmek, çatışmanın gerçek
Nitekim oraya kendi adaylarını belki bu kanal muhtevasını ve olası sonuçlarını görememek demektir.
üzerinden DTP’ye kabul ettirebiliriz diye gelenler, Geniş emekçi kesimlerin düzenin kendi iç dalaşına
yürütmesinde oldukları inisiyatifi sessizce dolgu malzemesi yapılmasına ve yükseltilen ırkçı-
terkedip, kendi “bağımsız” tutumlarını ve şoven kudurganlığa veya emperyalist-işbirlikçi
adaylarını açıkladılar. Birilerinin ve bir takım politikalara karşı en geniş kesimlerin biraraya
şekilsiz çevrelerin ortaya çıkıp kendini getirilmesi ihtiyacı tabii ki vardır. Mesele bunun nasıl
“sosyalistlerin birliği” olarak lanse etmeleri sağlanacağı, nereye ve hangi hedeflere bağlanacağıdır.
kuşkusuz devrimci hareketin seçimlerde aldığı Devrimci temellere dayanan bir odağın merkezinde
tutumla bağlantılıdır. durmadığı, onun birleşik iradesinin, eylem
CMYK

ğımsız Sosyalist Milletvekili adayı N. Şafak Özdoğan ile konuştuk...
için faydalanmayı hedefliyoruz!
rimci amaçlar için
hedefliyoruz!”
kapasitesinin yön vermediği her türden girişimin zorlu
görevlerin yerine getirilmesinde başarısız kalacak
olması bir yana, aynı zamanda bizzat bu krizin
kendisinin yarattığı devrimci olanakların da heba
edilmesine neden olur. Retorik olarak ne kadar doğru
olduğundan bağımsız olarak söylüyorum; süregiden
“üçüncü cephe”, “demokratik cephe”, “emek cephesi”
tartışmalarının temel handikapı budur. Demokratik
güçleri belli politikalar ekseninde birleşik hareket
ettirme hedefi de dahil olmak üzere, işçi ve emekçileri
bağımsız devrimci bir tutum etrafında birleştirmeyi
önüne koyacak devrimci bir merkez ihtiyaçtır. Mevcut
hali ile devrimci hareketin ideolojik-politik ve pratik
yetersizlikleri bu gerçeği değiştirmez.
- Peki BDSP seçim sürecinde ne hedefliyor?
Seçimler önemli siyasal süreçlerdir. Kitlelerin
seçimler vesilesiyle politize olduğu, genel siyasal
gelişmelere daha ilgili olduğu, taraflaşmaya açık
olduğu bilinen bir gerçektir. Seçimlerden devrimci
amaçlar için faydalanmayı hedefliyoruz.
Bu nedenle de seçimlere yaklaşımımızın ana
hattını mevcut konjonktürel gelişmeler değil sınıf
mücadelesinin temel gerçekleri belirlemektedir. Bütün
temel siyasal olaylarda olduğu gibi seçimler sürecinde
de sınıfın bağımsız tutumunu örgütlemeye çalışmak
bizim için ilkeseldir. Son siyasal gelişmeler ve
ülkenin, hatta bölgenin içinde bulunduğu atmosfer
sınıfın bağımsız devrimci tutumunun örgütlenmesini
daha da önemli hale getirmektedir. Seçimlerin ve son
gelişmelerin kitlelerde yarattığı politikleşmeden
devrimci ilke ve amaçlar çerçevesinde en etkin bir
tarzda yararlanmak, kapitalist sistemin
çözümsüzlüğünü göstermek, sömürücü düzeni teşhir
etmek, tek ve gerçek kurtuluşun sosyalizmde
olduğunu en geniş kitlelere anlatmak hedefiyle hareket
ediyoruz. Tüm bunları yaparken de işçi ve emekçileri
ekonomik, sosyal, demokratik taleplerinden temel
siyasal sorunlara varıncaya kadar geniş bir zeminde
eylemli bir hatta çekebilmek, örgütlemek genel
hedefimizi oluşturuyor.
- Seçim faaliyeti hangi temel gündemler etrafında
ve nasıl bir yönelimle örgütleniyor?
Bu seçimlerde iki temel taraf var. Birisi, en
sağından en soluna parlamentoyu ve parlamenter
sistemi çözüm yolu olarak gören burjuva partilerle
temsil edilen sermaye düzeni, diğer yanda ise düzene
karşı devrim çizgisi ile seçimlere katılan bağımsız
devrimci sınıf tutumu. Bu yaklaşımın da bir ürünü
olarak, günlük pratiğimizin bir parçası olsa bile, temel
hedef olarak sadece düzen partilerini ya da bir şekilde
parlamenter sistemi soldan kutsayan reformistlerin
teşhirini politik faaliyetimizin eksenine oturtmuyoruz.
Bizim seçim çalışmamızın hedefinde parlementosu,
medyası, ordusu, partileri, kolluk güçleri vb. ile bütün
kurumları ile çürümüş düzenin kendisi var.
“Kahrolsun sermaye iktidarı, yaşasın sosyalist işçi-
emekçi cumhuriyeti!” temel şiarı bunun bir ifadesi.
Tabii ki tek başına “kapitalizme karşı sosyalizm”
alternatifini propaganda etmeye dayanan bir çalışma
örgütlemiyoruz. Aynı zamanda sosyal yıkım saldırıları,
emperyalist savaş ve saldırganlık, Kürt halkına yönelik
imha ve inkar politikaları, yükseltilen ırkçı-şoven
kudurganlık, artan devlet terörü, kadının çifte
sömürüsü ve gençliğin geleceksizliği seçim
- DTP’nin bağımsız adaylarına nasıl
yaklaşılıyor?
Bir burjuva parlamenter düzen için dahi utanç
verici olan seçim barajına karşı DTP’nin aldığı
bağımsız girme kararı bir mecburiyetin ürünü.
Ancak ne Kürt sorunu bu düzen içerisine
sığabilecek bir sorun, ne de parlamento bu sorunun
çözümüne katkı yapabilecek bir yer. DTP gelinen
yerde bütün politikasını parlamentoda yer almak
üzerinden kurmuş durumda. Ve bunun doğal
sonucu olarak Kürt halkının bilincini bu hayallerle
bulandırıyor. Tıpkı diğer reformist partilere karşı
olduğu DTP’ye karşı da aktif bir teşhir çalışması
yürüteceğiz.
Ama biliyorsunuz, devlet DTP’nin önünü
kesmek için binbir türlü oyun oynadı. 22
Temmuz’a kadar da bu oyunlar, baskılar devam
edecek. Devletin bu pervasız saldırıları karşısında
tutum almayı da bir görev bileceğiz.
CMYK
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007  Kızıl Bayrak  17
çalışmamızın ana gündemlerini oluşturuyor. Bunlar
dışında hak alma mücadelesinin her türlü başlığı doğal
olarak gündemimizdir. Bunlara yerelliklere göre öne
çıkan yıkım, yozlaşma, sendikalaşma hakkı vb. özgün
gündemleri de ekleyebiliriz.
Temel siyasal taleplerle acil demokratik istemlerin
bağlantılı bir tarzda ele alınacağı aydınlatma faaliyeti
ile emekçi kitleleri eyleme çekme ve örgütleme
süreçlerinin içiçe geçtiği bir kampanya hedefliyoruz.
- 5 ilde 8 aday gösterildi. Aday gösterilen iller ve
adaylarda hangi ölçüt gözetildi?
İlleri ve adaylarımızı belirlerken kendi
olanaklarımızı en iyi şekilde kullanmayı ve en verimli
sonuçları almayı gözettik. Kuşkusuz aday çıkarılan il
sayısını çoğaltmak mümkündü. Ancak 5 büyük sanayi
kentinin bütün seçim bölgelerinde aday göstermek ve
buralarda yoğunlaşmak tercih edildi. Adaylarımız
doğrudan bağımsız devrimci sınıf çizgisini temsil
ediyorlar. Siyasal geçmişleri, mücadele içinde
durdukları yer ile böyle. 8 adayımızın yarısı kadın, 6’sı
işçi.
- Çalışmanın iç hedefleri nelerdir?
Kendi iç hedeflerimiz kampanyamızın tali
yönüdür. Sınıf mücadelesinin ve hareketinin
ihtiyaçlarına tabidir. Büyüyüp güçlenen ve yayılan bir
çalışmamız var. Kesintisiz bir siyasal faaliyet
içeresinde oluşmuş birikim ve deneyimlerimiz mevcut.
Bu bağımsız adaylarla katıldığımız 4. seçim dönemi.
İyi bir ön hazırlık dönemi geçirdik. Yukarıdan aşağıya
ve aşağıdan yukarıya bir işleyiş içerisinde
kampanyamızın bütün temel hatlarını yer yer
ayrıntılara varacak şekilde planladık, pratiğe
geçirmeye başladık. Tabii ki tüm toplum nezdinde
pratik bir taraf olarak ortaya çıkma gücünden şimdilik
mahrumuz. Özellikle aday gösterilen alanlarda seçim
sürecinden sonra siyasal faaliyet gücümüzün ve eylem
kapasitemizin önemli bir gelişme göstereceğini ve
böylelikle hassas bir dönem içerisinden geçerken sınıf
mücadelesinin toplam görevlerini yerine getirmede
daha etkin bir yerde duracağımızı düşünüyoruz.
Örneğin sadece İstanbul’da 20’ye yakın yerde seçim
irtibat bürosu açmayı veya var olan kurumlardan bu
doğrultuda yaralanmayı hedefliyoruz. Bu alanlar
faaliyetimizin esas olarak yoğunlaşacağı yerler olacak.
Aday gösterilen bütün illerde ilin toplamına
seslenebilmeyi başaran bir propaganda faaliyetini
örgütlemeyi hedef olarak önümüze koyduk.
- Son olarak söylemek istediğiniz bir şey var mı?
Son olarak, bütün işçileri ve emekçileri, kadınları,
gençliği ve Kürt halkını sermaye düzenine karşı
devrim ve sosyalizm bayrağını yükselten bağımsız
devrimci sınıf çizgisi etrafında birleşmeye, mücadele
etmeye, seçim kampanyasına katılmaya ve destek
olmaya çağırıyoruz.
- Teşekkür ederiz...
Biz de gazetemize teşekkür ediyoruz...
18  Kızıl Bayrak 15-16 Haziran etkinlikleri... Sayı:2007/24  22 Haziran 2007

15-16 Haziran etkinliklerinden...

“15-16 Haziran ruhuyla mücadeleye!”

TİB: 15-16 Haziran ruhuyla Adana ŞİKE
mücadeleye!
Tersane İşçileri Birliği olarak 15-16 Haziran 1970
şanlı işçi direnişinin 37. yıldönümü ile 16 Haziran
Tersane Direnişi’nin 2. yıldönümünde Tuzla Gemi
Tersanesi önünde bir basın açıklaması gerçekleştirdik.
15 Haziran günü önce Tuzla Gemi’nin önündeki
bulvarda biraraya geldik. Burada üzerinde 15-16
Haziran 1970 ile 16 Haziran 2005 tersane eylemlerinin
fotoğraflarının bulunduğu ve “GİSBİR’den
haklarımızı almak için 15-16 Haziran ruhuyla
mücadeleye!” şiarının yazılı olduğu bir pankart açtık.
Yolu tek şerit trafiğe kapatarak yürüyüşe geçtik. Uzun
süre trafiği kilitledik. Tuzla Gemi Tersanesi önüne
geldiğimizde burada işçileri basın açıklamasına
katılmaya çağırdık.
Basın açıklamasını Tersane İşçileri Birliği
Derneği Başkanı Zeynel Nihadioğlu okudu. 15-16
Haziran direnişinin anlamına değindi, saldırılara karşı
15-16 Haziran ruhuyla mücadeleye çağırdı.
Eylem boyunca sık sık “Katil GİSBİR hesap
verecek!”, “Direne direne kazanacağız!”, “Ücret-
sigorta haktır, gaspedilemez!”, “İşçilerin birliği
sermayeyi yenecek!”, “Yaşasın 15-16 Haziran
direnişimiz!” sloganları atıldı.
Servislerle ve yoldan yaya olarak geçen işçiler
tarafından eylem ilgiyle izlendi. Açıklamadan sonra
TİB-DER yöneticileri ve Kızıl Bayrak gazetesi
muhabiri polis tarafından durduruldu. Burada
GBT’lerine bakılan arkadaşlarla polis arasında Direnişteki işçiler 15- 16 Öğlen saatlerinde gerçekleşen Menemen Aklan
Deri işçilerinin ziyaretini akşam saatlerinde BDSP’nin
Haziran’ı andı
gerginlik ve arbede yaşandı. Kolluk güçleri 15-16
Esen Plastik işçilerini ziyareti izledi. BDSP, Esen
Haziran direnişini hatırlatmamızdan rahatsız oldu.
Plastik işçilerini 15-16 Haziran vesilesiyle toplu
Etrafta bulunan işçileri bizden uzaklaştırmaya çalıştı. 5 Nisan’dan bu yana direnen Esen Plastik işçileri
olarak ziyaret etti. Fabrika önünde atılanla sloganlarla
GİSBİR’e hizmet eden polisin bu tutumu bizleri ve 5 Haziran’dan bu yana direnişte olan Aklan Deri
içerde çalışan işçilere direnişteki işçilerin haklı davası
yolumuzdan alıkoyamayacaktır. işçileri 15 Haziran günü, 15- 16 Haziran büyük işçi
bir kez daha duyuruldu. “Kahrolsun işçi düşmanları!”,
Tersane İşçileri Birliği direnişinin 37. yılında biraraya gelerek sınıf
“Yaşasın işçilerin birliği!”, “Gün gelecek devran
dayanışmasının anlamlı bir örneğini sergilediler.
dönecek sendika buraya mutlak girecek!”, “Kurtuluş
Çam-Der’de 15-16 Haziran Direnişlerinin 70. gününü geride bırakan Çiğli
Organize’den Esen Plastik işçileri, sendikalaştıkları
yok tek başına, ya hep beraber ya hiçbirimiz!”,
etkinliği için işten çıkarılan Menemen Serbest Bölgesi’nde
“Patronlar işçiye hesap verecek!” sloganları coşkulu
bir şekilde atıldı. Ziyaret “Her gün burada
17 Haziran günü Çamlıkule Kültür Sanat ve bulunan Aklan Deri işçilerini sınıf devrimcilerinin
direnişteyiz” sözleriyle son buldu.
Dayanışma Derneği’nde sınıf mücadelesinde bir çağrısıyla ziyaret ettiler. Öğle saatlerinde
Kızıl Bayrak/İzmir
kilometre taşı olan 15-16 Haziran Direnişi “15-16 gerçekleştirilen ziyarette, Menemen Serbest
Bölgesi’nde örgütlü olan Deri 2000 işçileri de serbest
Menemen’de 15-16 Haziran
Haziranlar yol gösteriyor!” etkinliği ile selamlandı.
İşçi sınıfının bağımsız tutumunu sergilediği, bölgeden sloganlarla yürüyerek desteğe geldiler.
militan bir direnişe sahne olan 15-16 Haziran’ın yol Deri-İş Sendikası’nda örgütlenen Aklan Deri
işçileri adına Şube Başkanı bir konuşma yaparak deri
etkinliği
göstericiliği seçimlerin yaklaştığı bu günlerde ayrı bir
işçilerinin yaşadıkları sorunlara karşı mücadelede 15-16 Haziran büyük işçi direnişini, BDSP’li
anlam ifade ediyor. Çamlıkule Kültür Sanat ve
kararlı olduklarını vurguladı. Ardından BDSP işçiler olarak, 17 Haziran’da Menemen seçim
Dayanışma Derneği olarak 15-16 Haziran Direnişi’nin
temsilcisi bir konuşma yaparak, 15-16 Haziran bürosunda yaptığımız etkinlikle andık.
yıldönümünde yapacağımız etkinliği seçimlerde
direnişinin işçi sınıfımızın tarihindeki anlamına Etkinlik açılış konuşmasıyla başladı. 15-16
sınıfın alması gereken bağımsız tutumu emekçilere
değindi. Bugün de Esen plastik işçilerini ve Aklan deri Haziran direnişinin tarihçesini anlatan bir sunum
anlatabilmenin zeminine çevirdik. Etkinlik öncesinde
işçilerini birleştiren mücadele yolunun önemine vurgu yapıldı. Direnişin işçi sınıfı ve emekçilere hala yol
Çamlıkule Mahallesi’nde etkinlik afişlerimizi yaptık
yaptı. Sınıf dayanışmasının önemine ve örgütlü gösterdiği vurgulandı. 15-16 Haziran direnişinin
ve kapı kapı dolaşarak etkinliğe çağrı yapan el
mücadeleye dikkat çeken BDSP temsilcisinin deneyimlerinden öğrenilecek birçok ders olduğu ifade
ilanlarını ulaştırdık.
konuşmasının ardından “Kurtuluş yok tek başına, ya edildi. O direniş ruhuyla mücadeleye daha sıkı
Etkinlik “Geçmişi aşarak geleceği kazanacağız!”
hep beraber ya hiçbirimiz!” sloganı atıldı. Eylemde sık sarılmak gerektiği dile getirildi.
sinevizyonunun gösterimi ile başladı. Ardından konuk
sık “Direne direne kazanacağız!”, “Yaşasın onurlu Etkinlik sırasında düzen partilerini teşhir eden
olarak etkinliğe katılan BDSP’nin 1. Bölge’den
mücadelemiz!”, “Köle gibi değil sendikalı çalış!”, konuşmalar yapıldı. İşçi ve emekçilerin çözümünün
sosyalist milletvekili adayı Sinan Yürekli “İşçi
“Yılgınlık yok, direniş var!” sloganlar atıldı. devrimde, kurtuşulunun sosyalizmde olduğu söylendi.
hareketi ve seçimler” başlıklı bir sunum gerçekleştirdi.
Direnişteki işçileri selamlayan İşçi Gazetesi ve Ardından BDSP’nin hazırlamış olduğu “Geçmişi
Sunumun ardından seçimlerle ilgili canlı sohbetler
Çiğli İşçi Kültür Sanat Evi adına yapılan aşarak geleceği kazanacağız!” adlı belgesel gösterildi.
yapıldı.
konuşmalardan sonra Kavel Müzik Grubu kısa bir Daha sonra BDSP’nin 2. bölge milletvekili adayı
Etkinlik Kuruçeşme Mahallesi’nde 24 Haziran’da
müzik dinletisi verdi. Kavel’in seslendirdiği türkü ve Ahmet Subaşı konuşma yaparak 15-16 Haziran
açılacak seçim bürosunun açılışına çağrı ile son buldu.
marşlarla halay çekildi. Ziyaret Esen Plastik ve Aklan direnişinin önemini anlattı, komünistlerin seçimlere
Çam-Der çalışanları
Deri işçilerinin karşılıklı sohbetleriyle sona erdi. nasıl yaklaştığını ifade etti.
Emekçiler 24 Haziran’da Menemen seçim
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
bürosunun açılışına davet edildi. Program
müzik dinletisiyle sona erdi.
BDSP/Menemen
ŞİKE’de 15-16 Haziran
etkinliği
Türkiye işçi sınıfı tarihinin önemli bir
dönüm noktasını oluşturan şanlı 15-16
Haziran Direnişi, Adana BDSP tarafından,
Şakirpaşa İşçi Kültür Evi’nde
gerçekleştirilen bir etkinlikle anıldı.
Etkinlik, 17 Haziran günü saat 17.00’de,
Nazım Hikmet’in “Türkiye işçi sınıfına
selam” şiirinin okunmasıyla başladı. Yapılan
saygı duruşunun ardından 15-16 Haziran
Direnişi üzerinden BDSP’nin işçi ve
emekçilere yaptığı çağrı okundu. Türkiye işçi
sınıfının mücadele deneyimlerini ve 15-16
Haziran direnişini konu alan bir sinevizyon
gösterimi gerçekleştirildi. İlgiyle izlenen
sinevizyonun ardından bir şiir okundu.
BDSP adına bir sanayi işçisi etkinlik
konuşmasını gerçekleştirdi. Konuşmada;
Türkiye’de kapitalizmin gelişmesiyle birlikte
işçi sınıfının daha güçlü bir temelde
mücadele sahnesine çıktığı, sermaye
devletiyle dişe diş mücadele yürüttüğü;
işgaller, grevler ve kitlesel gösterilerle örülen
bir sürecin ardından 15-16 Haziran
Direnişi’ni gerçekleştirdiği vurgulandı.
Bugün de 15-16 Haziran Direnişi’nin işçi
sınıfına yol gösteren en büyük eylemlilik
olduğu ifade edildi. Seçimler vesilesiyle işçi
sınıfının kendi bağımsız devrimci programı
ve kendi sınıf çıkarlarının gereklerine uygun
bir tutumla hareket etmesi ve mücadele
bayrağını bugün daha güçlü dalgalandırması
çağrısı yapıldı.
Etkinlik konuşmasının ardından işçi ve
emekçiler, 15-16 Haziran Direnişi ve bugün
yaşanılan sorunlar üzerine konuştular ve
neler yapılması gerektiğini tartıştılar.
Ardından etkinliğin serbest kürsü bölümüne
geçildi.
İlk sözü Adana Bağımsız Sosyalist
Milletvekili Adayı Serpil Yıldız aldı. Neden
aday olduğunu anlatan Yıldız, işçi-
emekçilerin devrim ve sosyalizm bayrağını
yükseltmekten başka bir seçeneğinin
olmadığını dile getirdi. Kimseye bir vaatte
bulunmayacağını, sorunlarımızın çözümünün
ne seçimde ne de mecliste olduğunu,
çözümün mücadeleden, kurtuluşun
devrimden geçtiğini vurguladı. İşçi sınıfının
bağımsız sosyalist adaylarının desteklenmesi
gerektiğini belirtti.
Ardından eski bir Çukobirlik işçisi söz
aldı ve kendi deneyimlerini anlatarak, 15-16
Haziran’ın anlam ve önemine değindi.
Son olarak bir kamu emekçisi söz alarak
eğitim sisteminin iflas ettiğini, öğretmenlik
mesleğinin ayaklar altına alındığını, eğitimin
bir avuç asalağın yararlanabileceği bir
ayrıcalık haline getirilerek rant kapısına
dönüştürüldüğünü ve toplumun bütün
kesimlerinin ortak mücadelesinin artık bir
tercihten çok zorunluluk ve onur meselesi
haline geldiğini söyledi. İşçi sınıfının
bağımsız devrimci tutumunu desteklediğini
belirterek konuşmasını bitirdi.
Etkinlik Şakirpaşa İşçi Kültür Evi Müzik
Topluluğu’nun söylediği devrimci marş ve
türkülerini ardından mücadele çağrısıyla
sona erdi.
Adana BDSP
Düzen cephesi...
Ya istikrar ya ölüm (mü?)
Türkiye burjuvazisi sınıf çıkarlarının gereğini
öğrendiğinden beri tek bir şey istemektedir: İstikrar!..
Hangi istikrar? Kuşkusuz, kar oranlarını arttıran, kar
alanlarının kapsamını genişleten, sömürüyü yükselten
bir istikrar… 36 yıllık birikimi sonucunda Türkiye’nin
en güçlü partisi haline gelmiş olan bu örgüt “istikrar”ı
bozan her şeye karşıdır. Öyle olduğu için bazen herkesi
şaşırtacak demokratik taleplerde bulunur. Bazen, bu
demokratik talepleri unutup “şahin” kesilir. Her
seferinde tek kaygısı vardır: Bir avuç oligarşinin
ayrıcalıklarını ilkin korumak, sonra geliştirmek. Böyle
olduğu için de makyavelist politikayı en iyi bilip,
uygulayan bir örgüt olur: Sermayenin önündeki tüm
engellerin kaldırılması için bazen hükümet olan
partiye, bazen ona sert çıkan devlete yanaşıp durur. Bu
yanaşmalık da gösterir ki, Türkiye burjuvazisi hala
ayakları üstünde duracak bir güce erişmemiştir.
Kuşkusuz, bunun temel nedenlerinden biri hala
kredi adı altında emekçilerden alınan vergilerin bunlara
yatırım kaynağı olarak tahsis edilmesidir. Öz finans
kaynakları zayıf olan, başka bir ifade ile hala devletten
kredi alma adı altında halkın vergilerinin kendilerine
verilmesi ile beslenen bu cenah rüştünü tam olarak
ispatlamış değil. Böyle olduğu için de gerçek anlamda
bir burjuva kimliğine sahip değillerdir, hem kişi olarak
hem sınıf olarak. Bu nedenle, önce iktidara gelen
herkesi eteklerler, ellerinden öperler. Özal, Çiller,
Demirel, Erdoğan kim gelirse gelsin onlar için fark
etmez. Lakin, DYP-RP “hükümetinde” olduğu gibi
AKP hükümetinde de “yüksek” bürokratlar kaygılarını
dile getirdikçe, en iyi istikrarın nerde olduğunu bilen
TÜSİAD hemen “hizaya” gelir, hazır ol konumuna
geçer. Onca “demokrasi” söylemine rağmen, yüksek
bürokrasinin ilk uyarısı ile TÜSİAD istikrar adına
hemen yerini alması gereken yere yönelmiştir.
TÜSİAD başkanı Arzuhan Doğan Yalçındağ’ın “Sınır
ötesi operasyon bir güvenlik sorunudur. Böyle bir
durumda ekonomiyi düşünmek anlamsız olur” demeci
de bu tutumu gösteren bir söylemden başka bir şey
değildir.
Arzuhan kızımız, bilindiği gibi, medyada
tekelleşmenin temellerini atan, sendikaya düşman olan
Aydın Doğan’ın kızıdır. Lakin kızın babası kimdir?
TÜSİAD gibi bir örgütü ele geçiren Aydın Doğan
gücünü sadece sahip olduğu medyadan mı almaktadır?
Koca Koç ve de Sabancı grubu neden Aydın Doğan’ın
medyasına “teslim” olmuştur? Bilim kuşku ve soru ile
başlar. Öyleyse istikrar müridi TÜSİAD ile işe
başlayabiliriz. TÜSİAD bir 15-16 Haziran
“çocuğudur”. 15 -16 Haziran’daki büyük meydan
okuyuş, sermayenin de bir büyük meydan okuyuşu
olarak bir yıl sonra TÜSİAD’ın kuruluşu ile sınıf
mücadelesinin bir aşaması olarak tarihteki yerini
almıştır. Ne var ki, 15-16 Haziran anma “günlerinde”
bu büyük eylemin çocuğu olan TÜSİAD’ın
kuruluşunu, işçi sınıfının verdiği büyük korkunun
ürünü olan bu karşı cephenin kuruluşunu hiç
hatırlamayacak!.. Oysa sınıfsal bakış bu yanı da
görmeyi gerektiriyor. Ne yazık ki, yarattığımız ve
büyüttüğümüz efsane sınıfsal bakışımızı köreltirken biz
bunun farkında olmuyoruz. Sermaye cephesi ise çok
farkında olduğunu her seferinde bize gösteriyor.
“Medya” camiasında bilinen ama dillendirilmeyen
“şayialardan” biri Aydın Doğan’ın Vehbi Koç’un oğlu
olduğudur. Ancak, bu oğul bir “resmi” evlilikten” değil
bir “kaçamaktandır”. Koç grubu bunun
haberleştirilmesine izin vermemiştir. Bu durumda,
Kızıl Bayrak  19
Yüksel Akkaya
1970’li yılların sonu ve 1980’li yıllarda Sirkeci’de
“kaçak” dayanıklı tüketim malları satan A. Doğan’ın
birden bire büyük bir medya patronu olması da
açıklanmaya muhtaçtır.
Rekabetin arttığı, medyaya da egemen olunması ve
kontrol altına alınması gerektiğinin anlaşıldığı bir
dönemde Koç grubu A. Doğan üzerinden bunu
başarmıştır. Ancak, bir süre sonra önemli bir güç haline
geldiğini düşünen Doğan medya grubu, iş alanlarını
genişletmeye başlamıştır, POAŞ örneğinde olduğu
gibi. Bunun için de hükümetlerle iyi geçinme
politikasına uymak gerekiyordu, baba V. Koç’un mirası
olarak. Başta TÜSİAD ve diğer medya grupları olmak
üzere sermaye cephesi hep hükümetlerin cömert kredi
sunumlarına muhtaçtırlar. Bu nedenle, Türk-İş gibi hep
“partiler üstü” davranırlar. Ancak, zaman zaman en üst
partinin “hazır ol” komutunu duyduklarında, Osmanlı
geleneğindeki mala mülke el koyma olan “müsadereyi”
anımsayarak, “ne olur ne olmaz” diye “kısa” süreliğine
hizaya gelirler. Zira, mal, mülk, para kadar can da
önemlidir. Bir de bu ülkede tek bir yasa maddesi ile tek
bir sıkı maliyeci denetimi ile tarihe karışmış olan nice
büyük holdingin yattığı mezarlık hep akıl verici olur!
Erken Cumhuriyet döneminde “sotaya” yatan
İslami sermaye, Demokrat Parti iktidarında ayağa
kalkmış, 1970’lerde yerini tahkim etmiş, Eylülist rejim
ile birlikte piyasaya açıkça çıkmıştır. DYP-RP
hükümeti döneminde güç kazanmış, AKP hükümeti
döneminde de atağa geçmiştir. Başlangıçta büyük
pastadan pay kapmak isteyen bu İslami sermayeye
mırıldanarak razı olan TÜSİAD, pastadan daha büyük
pay alma isteğine direnmek istemişse de “istikrar”ın
verdiği olanaklar nedeni ile sesini yükseltmekten
imtina etmiştir. Zira, “kurbağayı” ürkütmeye
değmeyecek bir meseledir İslami sermayenin almaya
başladığı pay, en azından şimdilik! Bir daha en yoksul
kesimleri din ile terbiye edip, zenginleşmenin yolunu
açacak böylesi bir iktidarı bulmak mümkün değildir.
Değildir, çünkü TÜSİAD da görmüştür kendileri için
en uygun hükümet budur. Tıpkı, bir dönem devrimci
hareketin yükseldiği zaman diliminde “solcuları”
kontrol etmek için CHP’yi “iyi” çocuk görmek gibi…
Elbette, kar oranlarının düştüğü, reel ücret artışlarının
verimliliği aştığı bir dönemde yükselen solculuğu da
daha büyük bir tehlike görüp, Ecevit Hükümetine bir
muhtıra vereceklerdi, sınıf çıkarları bunu
gerektiriyordu.
Aslında TÜSİAD’a yakışan en uygun ad “parti
cephe” geleneğinin adlandırması ile TÜSİAP-C’dir.
Zira, TÜSİAD hem bir parti hem de bir cephe olarak
kendi sınıfı adına çok iyi çalışmaktadır. Teori ve
pratiği, taktik ve stratejiyi çok iyi uygulamaktadır. Bu
nedenle, hükümete, iktidara kim gelirse gelsin her
seferinde TÜSİAP-C karlı çıkmaktadır!
Türkiye (Türk değil!) Sanayici İş Adamları Partisi-
Cephesi sınıf çıkarları doğrultusunda çok ciddi teorik-
pratik, taktik ve stratejik işler yaparken, işçi sınıfını
temsil eden DİSK aynı başarıyı neden
gösterememektedir sorusunun yanıtı da buradadır.
TÜSİAP-C’den dersler çıkarmak bizi bir adım
daha ileriye taşıyacaktır. İşçi sınıfı görkemli 15-16
Haziran’dan sonra mücadelede irtifa kaybederken, bu
görkemli hareketin bir korkusu olarak doğmuş olan
TÜSİAP-C mesafe kaydetmektedir. Öyleyse işçi sınıfı
ve ona öncülük iddiası taşıyanların bir karşı alan olarak
TÜSİAP-C’den öğreneceği çok şey vardır, hem teori
ve pratik olarak, hem de taktik ve strateji olarak...
20  Kızıl Bayrak Devlet terörüne geçit vermeyelim! Sayı:2007/24  22 Haziran 2007

Polisin yetkilerini artıran yasa değişikliği onaylandı... Polis devleti uygulamaları

yaygınlaştırılıyor!

Özgürlükler için devrimci mücadele!

Son zamanlarda hükümetin gönderdiği hemen her
yasayı yeniden görüşülmek üzere meclise iade eden
Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer, işin içine
sermayenin güvenlik kaygısı girince bu alışkanlığını
bir kenara bıraktı. Ahmet Necdet Sezer, hükümetin
gönderdiği polisin yetkilerini artırmayı öngören yasal
düzenlemeyi en küçük bir itirazda dahi bulunmadan
onayladı. Böylece Polis Vazife ve Selahiyetleri
Kanunu’nda yapılan değişiklikler resmen yasalaşmış
oldu.
Bilindiği gibi Cumhurbaşkanı’nın onayladığı yeni
yasal düzenleme polise geniş yetkiler tanıyor. Türkiye
İnsan Hakları Vakfı’nın yasa henüz meclisteyken
yaptığı bir açıklamada bu yetkiler şu şekilde
sıralanıyordu;
Suçun önlenmesi amacıyla kişileri, araçları
durdurma, kimlik sorma ve bu sırada soru sorma,
sorgulama.
Parmak izi alma yetkilerinin yanında fotoğraf
yoluyla kişisel kayıtların tutulması ve saklanması.
Kişilerin üstlerini, araçlarını, özel eşyalarını ve
belgelerini arama.
Her türlü cop, kelepçe, basınçlı su, göz yaşartıcı tırmandırmaktadır. Kürdistan dağları “terörle duyulmamalıdır, bunu devrimci, ilerici kurum ve
gaz veya toz, fiziksel engel gibi araçlarla zor mücadele” adı altında her gün bombalanırken, kişiler üzerindeki baskıların artırılması vb. adımlar
yöntemine başvurma. yüzbinlerce askerle operasyonlar düzenlenirken izleyecektir.
Silah kullanma ve meşru savunma hakkı sermaye devletinin Kürt kentlerini göz ardı etmesi Bugün büyük kentlerde polise yetki yasasının
kapsamında duraksamadan ateş etme. beklenemezdi. Dağları askerle, uçakla, tankla denetim sonuçlarının şimdilik daha az hissedilmesi, toplumsal
Adli görevleri sırasında teşhis yaptırma. altına almak isteyen devlet, Kürt kentlerini de dişinden muhalefetin dönemsel zayıflığıyla ilgilidir. İşçi ve
TİHV, aynı açıklamasında bu yetkilerin yasalaşması tırnağına kadar silahlandırılmış, her türlü yetkiyle emekçilerin, devrimcilerin ve ilericilerin
halinde “suçun önlenmesi adı altında herkesin donatılmış kolluk güçleriyle kontrol altında tutmak örgütlülüklerinin güçlendiği, hak ve özgürlükler
potansiyel suçlu olarak görüldüğü bir ortam istemektedir. Cumhurbaşkanı’nın söz konusu yasayı mücadelesinin nispeten güçlenip kendini hissettirdiği
yaratılacağını, her sokağın kişilerin özgürlüklerinden onayladığı günlerde batıdaki kentlerden yüzlerce özel koşullarda düzenin kolluk güçleri de yeni kuşandıkları
alıkonulduğu bir gözaltı yeri haline dönüştürüleceğini” harekat polisinin Kürt kentlerine kaydırıldığının yetkilerini sonuna kadar kullanmakta tereddüt
vurgulamıştı. açıklanması bir tesadüf değildir. Kaldı ki emniyetin etmeyeceklerdir. Bugün Kürt halkının karşı karşıya
İşte şimdi yasanın Cumhurbaşkanı onayından yaptığı açıklamalar, birer suç makinesi olarak olduğu işkence, yargısız infaz, faili meşhul cinayetler
geçmesinin ardından olan tam da budur. Sermaye yetiştirilen özel harekat polislerinin sayısının türünden uygulamalar, evlerin ve kurumların sudan
devleti açık bir polis devleti olmaya doğru yeni bir önümüzdeki dönemde daha da arttırılacağı bahanelerle basılıp talan edilmesi gibi saldırılar,
adım daha atmış bulunmaktadır. Bundan böyle bütün yönündedir. Bütün bunların sonucu, yakın bir mücadelenin sermayeye rahatsızlık verdiği durumlarda
işçi ve emekçiler, Kürtler, gençler, kadınlar kısacası gelecekte Kürt kentlerinde gözaltında kayıpların, faili büyük kentlerde de hızla yaygınlaştırılacaktır.
burjuva sınıfından olanların dışında kalan herkes meçhul cinayetlerin, işkencenin katlanarak artması Polis devleti uygulamalarını, baskı ve terörü boşa
devletin gözünde potansiyel birer suçlu olacaktır. çıkarmanın yolu sinmek, bir kenara çekilmek, sermaye
sayılacaklardır. Polis bu potansiyel suçluların üstlerini Fakat tek hedefin Kürt halkı olacağını düşünmek devletinin suyuna gitmeye çalışmak olamaz.
dilediği zaman arayabilecek, herhangi bir anda ve büyük bir yanılgı olacaktır. Yasanın Cumhurbaşkanı Demokratik hak ve özgürlükler için devrimci
yerde durdurup kimlik sorabilecektir. İstediği kişiyi onayından geçmesiyle birlikte, kolluk güçlerinin mücadeleyi yükseltmeden, sermaye devletinin terör
parmak izlerini alarak, fotoğraflarını çekerek büyük kentlerin emekçi semtleri üzerinde abluka politikaları karşısında hak ve özgürlükleri kararlılıkla
fişleyebilecektir. Cop, kelepçe, basınçlı su, göz kurmak için harekete geçtikleri, kimi yerlerde arama savunmadan bu saldırıyı püskürtebilmenin olanağı
yaşartıcı gaz veya toz gibi malzemeleri kullanması için noktaları oluşturdukları görülmektedir. Hiç kuşku yoktur.
herhangi bir izine ya da şarta bağlı olması
gerekmeyecektir. En önemlisi de polis artık “meşru

Meslek örgütlerinden kardeşlik çağrısı...

savunma hakkı” bahanesiyle silahını dilediği kişiye
doğrultabilecek ve ateşleyebilecektir.
Hatırlanacağı gibi, 1 Mayıs 2007’de İstanbul’da
kolluk güçleri gün boyunca bütün kenti gözaltına
almışlar, milyonlarca insana her türlü eziyeti
çektirmişlerdi. Eylemci olsun ya da olmasın, Taksim’e
yakın bölgelerde polis copundan, biber gazından
nasibini almayan hemen hiç kimse kalmamıştı. Bu
yaşananlar polisin aslında yetkisizlik gibi bir
sorununun olmadığını, istediği her şeyi yapmakta
sonuna kadar özgür olduğunu göstermişti.
Şimdi yetkilerin genişletilmesiyle 1 Mayıs’ta
İstanbul’da yaşanan büyük gözaltı ve saldırı tüm
ülkeye yaygınlaştırılmak ve süreklileştirilmek
istenmektedir. Kuşkusuz ki bu yasal değişikliklerin
bugünkü güncel hedefi Kürt halkıdır. Sermaye devleti
Kürt halkına karşı saldırganlık politikasını
KESK, TTB, TDB, TMMOB ve Üniversite
Öğretim Üyeleri Derneği 20 Haziran günü saat
19.00’da Taksim Gezi Parkı’nda “Tek çare; eşit,
özgür ve demokratik bir Türkiye’de kardeşçe
birarada yaşamdır!” şiarıyla biraraya geldiler.
Kurum temsilcilerinin genel başkanlarının
katıldığı açıklamayı KESK Genel Başkanı İ.
Hakkı Tombul yaptı. Yaşanan farklı gelişmelerle
beraber siyasette, ekonomide, toplumsal yaşamın
her alanında, korku gerilim ve krizin giderek
arttığını söyledi. 12 Eylül hukukunun yarattığı
baskı ortamında e-muhtıra ve e-bildirilerle
siyasetin savaş mantığına indirgendiğinin altını
çizdi. Gerilimin derinleştirildiğini, sorunların
şiddete dayalı politikalarla çözülemeyeceğini, tek
çözümün demokrasi ve özgürlüklerin sınırının
genişletilmesi olduğunu söyledi. Irak halkına
karşı kullanılan İncirlik Üssü’nün kullanım
süresinin bir yıllık kararname ile karar altına
alındığını belirten Tombul, 90 nükleer başlık
bulunan üssün kapatılmasını talep etti. Yaklaşık
200 kişinin katıldığı eylemde “Yaşasın halkların
kardeşliği!”, “Silahlar sussun barış konuşsun!”,
“Yaşasın bağımsız demokratik Türkiye!”
sloganları atıldı.
Kızıl Bayrak/İstanbul
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Genelkurmay’ın şovenizmi kışkırtan açıklamasına tepkiler...
“Irkçılığa, provokasyonlara, kışkırtmalara karşı
yaşasın halkların kardeşliği!”
Baskılar bizi
yıldıramaz!
BDSP, Devrimci
Hareket, EHP, ESP,
HKM, HÖC, Mücadele
Birliği, ÖMP, SDP, TÖP,
Ürün tarafından
baskılara, devlet
terörüne, linçlere,
provokasyonlara, askeri
operasyonlara karşı 16
Haziran günü İstanbul
Taksim Tramvay
Durağı’nda yapılmak
istenen basın
açıklamasına devletin
kolluk güçleri azgınca
saldırdı.
100’ü aşkın kitleyi
çembere alan kolluk
güçleri, “Kışkırtmalara,
operasyonlara, linçlere, katliamlara son! Kürt halkına
özgürlük!” yazılı pankartı ve “Kahrolsun MGK!”,
“Biji bıratiya gelan!”, “Yaşasın halkların kardeşliği!”,
“Yaşasın halkların mücadele birliği!” dövizlerini açan
kitleye “sizler teröristleri mi savunuyorsunuz? Bu
eylemi yapamazsınız” diyerek, kitlenin dağılmasını
istedi. Kitlenin dağılmaması üzerine vahşice saldıran
polis cop ve tekmelerle 35 kişiyi yerlerde
sürükleyerek gözaltına aldı. Saldırı çevik kuvvet
otobüsünde de devam etti. Saldırıya tepki gösteren
çevrede bulunan birçok kişi de gözaltına alındı.
Gözaltı terörüne maruz kalan kitle “Baskılar bizi
yıldıramaz!” ve “Yaşasın halkların kardeşliği!”
sloganlarını haykırdı.
Devlet terörünü teşhir etmek amacıyla aynı gün
İHD İstanbul Şubesi’nde açıklama yapıldı. Saldırı
nedeniyle okunamayan basın metni okundu,
açtırılmayan pankart asıldı.
Ortak açıklamada, Genelkurmay’ın yaptığı son
açıklama ile Kürt halkına karşı topyekûn savaşın
tırmandırılmak istendiği söylendi. 24 Haziran’da
Çağlayan’da yapılmak istenen “sessiz miting”in de
Kürt halkına karşı Türk halkını kışkırtma amacı
taşıdığı ifade edildi.
Açıklamanın ardından kurum temsilcileri söz aldı.
Kürt ve Türk halklarının karşı karşıya getirilmek
istendiği ve yeni çıkarılan polis yasasıyla da devlet
terörünün artacağı vurgulandı.
Kızıl Bayrak/İstanbul
Bursa’da Genelkurmay
protestosu
Genelkurmay’ın yayınladığı, ‘kitlesel refleks’ adı
altında halkları birbirine karşı kışkırtan, linç ve
ırkçılığı körükleyen “e-muhtıraya” karşı, demokratik-
devrimci kurumlar tarafından 18 Haziran günü bir
basın açıklaması yapıldı. Eylem saat 19.00’da
Setbaşı/Mahfel önünden başladı, Heykel/AVP önüne
gelinerek basın metni okundu. Metinde şovenizme ve
faşizme karşı mücadele çağrısı yapıldı. “Irkçılığa,
provokasyona, kışkırtmalara karşı yaşasın halkların
kardeşliği” pankartının açıldığı eylemde, “Faşizme
Yaşasın işçilerin birliği, halkların kardeşliği!
karşı omuz omuza”, “Linç değil kardeşlik
kazanacak!”, “Yaşasın halkların kardeşliği!”
sloganları atıldı. Eyleme yaklaşık 100 kişi katıldı.
Eylemi İHD, ÇHD, EMEP, SDP, DTP, ÖDP,
SODAP, BATİS, Tuncelililer Derneği, Partizan, ESP,
DHP ve Gemlik Tuncelililer Derneği örgütledi.
Kızıl Bayrak/Bursa
Adana’da Genelkurmay’ın
açıklamasına tepki
Geçtiğimiz günlerde Genelkurmay’ın “terör
olaylarına” karşı “kitlesel refleks” gösterilmesi
yönünde yaptığı açıklamasına karşı 18 Haziran günü
Adana’da Alınteri, BDSP, ÇHKM, Devrimci Yaşam,
DHP, ESP, HÖC, İşçi Mücadelesi, Partizan, Pir
Sultan Abdal Kültür Derneği tarafından İnönü
Parkı’nda bir basın açıklaması gerçekleştirildi.
“Irkçılığa ve faşizme karşı yaşasın halkların
kardeşliği!” pankartının açıldığı açıklamada “Bu
çağrı ile bütün Kürt halkı, devrimci ve demokratlar
hedef haline getirilmek istenmektedir” denildi.
Eylemde “Yaşasın hakların kardeşliği!”, “Faşizme
karşı omuz omuza!”, “Eşitlik kardeşlik Kürt ulusuna
özgürlük!”, “Kahrolsun MGK, MİT, CİA,
kontrgerilla!” sloganları atıldı.
Halkevleri’nin de destek verdiği eyleme yaklaşık
40 kişi katıldı.
Kızıl Bayrak/Adana
Antakya: “Şovenist
kışkırtmaya son!”
Antakya’da 20 Haziran günü Ulus Meydanı’nda
Genelkurmay’ın açıklamasını protesto eden bir eylem
yapıldı. Eylemde “Şovenizmi kışkırtan, katliamları
meşrulaştıran, provokasyonlara zemin hazırlayan
politikalara son!” yazılı pankart açıldı.
Yapılan açıklamada egemenlerin işlerine geldiği
için 12 Eylül faşist politikalardan vazgeçmedikleri
ifade edildi. Oy çoğaltma uğruna kullanılan
argümanların ve Genelkurmay Başkanı’nın “kitlesel
refleks” çağrısının şoven-milliyetçi dalgayı sokaklara
Kızıl Bayrak  21
taşıdığı söylendi. Faşist linç girişimlerinin ve
provokasyonların her gün biraz daha çoğaltıldığı dile
getirildi.
Partizan, BDSP, Alınteri, EMEP, ESP, HÖC, DTP
ve KESK’in örgütlediği basın açıklamasında sık sık
“Faşizme geçit vermeyeceğiz!”, “Yaşasın halkların
kardeşliği!”, “Yaşasın devrimci dayanışma!”
sloganları atıldı.
Kızıl Bayrak/Antakya
DurDe Girişimi’nden
açıklama...
Irkçılığa ve Milliyetçiliğe DurDe Girişimi 14
Haziran günü akşam saat 19.00’da Galatasaray
Lisesi önünde Genelkurmay’ın yayınladığı “Teröre
karşı kitlesel reflex” açıklamasına karşı bir basın
açıklaması gerçekleştirdi.
“Herkes farklı herkes eşit!”, “Nefret değil
kardeşlik!”, “Şiddet değil barış istiyoruz!”,
“Kardeşlik için “kitlesel reflex” dövizlerini açan
girişim üyeleri açıklamanın ardından birbirlerine
sarılarak kardeşlik mesajları verdiler. Açıklama;
“Şiddete, ırkçılığa, ayrımcılığa karşı duyarlı olan
bizler “Türk Silahlı Kuvvetleri’nin beklentisi
doğrultusunda terör olaylarına karşı yüce Türk
milletinin kitlesel karşı koyma refleksini”
gösteriyoruz. Verilecek en güzel kitlesel tepkiyi
veriyor ve ırkçılığa, ayrımcılığa karşı koymak için,
hep birlikte sarılıp öpüşüyoruz” sözleriyle son buldu.
Kızıl Bayrak/İstanbul
ESP’den kışkırtmalara karşı
eylem
Ezilenlerin Sosyalist Platformu 14 Haziran günü
Genelkurmay’ın “teröre karşı kitlesel refleks”
başlığıyla yayınladığı bildirgeyi ve ESP İstanbul 1.
Bölge Sosyalist Bağımsız Adayı Kamber Saygılı’nın
Danışmanı Birsen Kaya’nın tutuklanmasını protesto
etti.
“İç savaş kışkırtıcılığına ve linç girişimlerine
karşı halkların kardeşliğini büyütelim!” pankartının
açıldığı eylemde basın metni okunarak, halkların
kardeşliği adı altında örgütlenmek istenen gerici ırkçı
mitinglere katılmama çağrısı yapıldı. Açıklamaya 25
kişi katıldı.
Kızıl Bayrak/İstanbul
DTP’den ‘kitlesel refleks’
tepkisi
Demokratik Toplum Partisi, Genelkurmay’ın
“terör eylemleri”ne karşı yaptığı ‘kitlesel refleks’
çağrısını eleştirdi. DTP, çağrıyı ‘’halkları birbirine
düşman etmeye ve linç kültürünü meşrulaştırma
dönük bir tutum’’ olarak değerlendirdi.
DTP Parti Meclisi Sonuç Bildirgesi’ni açıkladı.
Bildirgede, sınır ötesi operasyon tartışmalarıyla ilgili
olarak, “sorunun çözümü sınır ötesinde ya da başka
güçlerle değil, sınırlarımız içinde ve kendi toplumsal
dinamiklerimizle gerçekleştirilmeli” denildi. DTP,
hükümeti de, “Kürt sorunu bizim sorunumuzdur
sözüne sahip çıkmamış, demokratikleşme sürecini
tamamıyla askıya almıştır’ sözleriyle eleştirdi.
22  Kızıl Bayrak
BMİS 1 No’lu Şube Genel Kurulu gerçekleşti...
İşbirlikçi-uzlaşmacı anlayış
yönetimden sökülüp atılamadı
Birleşik Metal- İş Sendikası 1 No’lu Şube Genel
Kurulu 17 Haziran günü gerçekleştirildi. Saygı
duruşu ile başlayan Genel Kurul, Şube Başkanı Ali
Rıza İkisivri’nin açış konuşması ve divan seçimi ile
devam etti. İkisivri konuşma yaparken, bir süre önce
işten atılan ve işten atılmalarına şube başkanının
neden olduğunu söyleyen Yasan işçileri “İhanetçi-
işbirlikçi başkan istemiyoruz!” yazılı bir pankart
açarak kürsüye kadar yürüdüler.
Ardından kürsüye gelen Birleşik Metal-İş
Sendikası Genel Başkanı Adnan Serdaroğlu, ülkenin
1. Dünya Savaşı’ndan sonra Anadolu’yu işgal eden
kuvvetler gibi uluslararası tekeller ve kuruluşlar
tarafından işgal edildiğini vurguladı. O gün
işgalcilere karşı mücadele eden insanlar gibi bugün
BMİS temsilcilerine sınıfın devrimci
programıyla seslendik!
İstanbul 3. Bölge bağımsız sosyalist
milletvekili adayı Hüseyin Temiz, Birleşik
Metal-İş Sendikası (BMİS) 2 No’lu Şube
temsilciler toplantısında işyeri temsilcilerine
seslendi.
Seçimler vesilesiyle yürüttüğümüz
çalışmanın bir ayağı da bölgemizde örgütlü
sendikaların temsilci toplantılarında söz alarak,
sınıfın bağımsız devrimci programını işyeri
temsilcilerine taşımaktı. Bu hedefimiz
doğrultusunda 15 Haziran günü BMİS 2 No’lu
Şube işyeri temsilcilerine seslendik.
Konuşmanın ana eksenini düzenin ve
seçimlerin etkin teşhiri ile ilerici işçilere,
burjuvazinin seçim aldatmacasına kanmayarak,
sınıfın kendi programı altında birleşme ve
örgütlenme çağrısı yapmak oluşturdu.
Konuşmada erken genel seçimin emekçilerin
sorunlarını çözemeyeceği ifade edildi. 60 yıllık
parlamenter sistem altında İMF-TÜSİAD
politikalarının ve sosyal yıkım saldırılarının
uygulandığı, işçi sınıfının bu saldırılara anlamlı
bir karşılık veremediği ifade edildi.
Kazanılmış hakların bir bir tırpanlandığı
vurgulandı. Hakları kazanmanın yolunun,
burjuva partiler arasında seçim yapmak yerine
tabandan yükseltilecek birleşik devrimci sınıf
mücadelesinde olduğu söylendi.
Bugün burjuva partilerin sağcısıyla
“sol”cusuyla programlarının tekleştiği ve temel
amacının sosyal yıkım saldırılarını kaldığı
yerden sürdürmek olduğu ifade edildi. Grev
yasakları, sendikal örgütlülüğün önündeki
engeller, işten atmalar, düşük ücret politikası,
halklar arası kışkırtılan düşmanlık ve yükseltilen
şovenizm vb. üzerinden düzen partilerinin
uygulamaları teşhir edildi. Sermaye sınıfının
saldırılarına karşı çözümün ne mecliste ne
seçimde, çözümün devrim ve sosyalizmde
olduğu, bunun yolunun da güncel talepleri
uğruna mücadele yükseltmekten geçtiği söylendi.
İşbirlikçi-ihanetçi sendikacılar defolsun!
de mücadele etmenin önemini vurgulayan
Serdaroğlu, son dönemdeki siyasal gelişmelere de
değinerek sınır ötesi operasyon söylemi altında
ülkenin Irak bataklığına çekilmeye çalışıldığına
dikkat çekti. Son olarak seçimlere de değinerek,
işçilerden “oy verecekleri partiler üzerinden iyi
düşünmelerini, programlarında işçiler için ne var ne
verecekler diye bakmalarını” istedi.
Ardından dönem raporlarının görüşülmesine
geçildi. Hiçbir delegenin faaliyet raporu üzerinden
söz almaması dikkat çekiciydi. Bu nedenle, ikinci
bölümde seçimler gündemine geçilmek üzere ara
verildi.
Seçim gündemi üzerinden 5’i Alkom
Fabrikası’ndan olmak üzere 8 delege söz aldı.
Konuşmamızın tamamlanmasının ardından
RABAK işyeri temsilcileri söz alarak “Bağımsız
adaylara karşıyım”, “İşçi hakları CHP
döneminde verildi”, “Politik olarak
nerdesiniz?”, “Örgütlediğiniz yerler var mı?”,
“ÖDP, EMEP gibi diğer sosyalist adaylardan
farkınız ne?”, “Hedef siyasi olarak parlamento
olmalıdır” şeklinde düşüncelerini ifade etti.
Bu sorulara yanıt olarak bugünkü sınıf
tablosunun bir özeti sunuldu. Sınıfın haklarını
CHP’nin vermediğini, aksine bu hakların Kavel
direnişi ile başlayan mücadelelerle kazanıldığını
anlattık.
“Bugün niye haklarımız yok? Deyim
yerindeyse sefalet ücreti dışında sınıfın tek bir
kazanımı yok. Sendikal örgütlülükler dağıtıldı.
Sendikalar daraltıldı. AKP, CHP gibi partiler tüm
hakları ortadan kaldıran, emekçi düşmanı
politikalarının uygulayıcısıdır. (…) Yine 60
yıldır bu ülkede parlamenter demokrasi var
diyorlar. Gerçekte bu ülkeyi yönetenler asker ve
sivil bürokrasi, İMF-TÜSİAD, ABD, AB vb.
kurumlardır. Parlamento bu ülkede halkı
aldatmak, anti demokratik yasaları çıkartmak
dışında hiçbir işlev taşımaz” sözleri ile seçimleri
ve meclisin işlevini teşhir ettik.
Temsilcilere yönelik konuşmamız şu sözlerle
son buldu: “Bugün işçi ve emekçilerin önünde iki
program var: burjuvazi ile işçi sınıfının
programı. Bizim programımız siz işçilerin
devrimci programıdır. Bizim farkımız budur.
Kurtuluş bu program altında örgütlenmek ve
savaşmaktan geçer. Toplumdaki kapitalist
sömürüden kaynaklanan tüm sorunlar ancak
böyle bir programın hayata geçirilmesi ile
aşılacaktır. Bu da işçi sınıfının, sizlerin siyaset
sahnesine çıkarak, mücadele etmesinden geçer.”
20’ye yakın temsilcinin katıldığı toplantı
temsilci arkadaşların adayımıza başarılar
dilemesiyle sona erdi.
Küçükçekmece BDSP
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Delegelerin konuşmasının ardından yönetime aday
olanlara söz verildi. İlk olarak muhalif listeden
Hüsnü Atasoy söz aldı. Atasoy geçmiş dönemin
başarısız geçtiğini, bunda şubede “dediğim dedik
diyen ve kararları tek başına alan Ali Rıza
İkisivri’nin tarzının ve anlayışının temel rol
oynadığını” söyledi.
Atasoy’dan sonra geçmiş dönem Şube Sekreteri
Adnan Deniz söz aldı. Oldukça derli- toplu olan
konuşmasında Deniz, dünyada emperyalizme karşı
yürütülen mücadelelere değindikten sonra, ülkedeki
siyasal gelişmelerle ilgili düşüncelerini ifade etti.
Şube seçimleri konusunda Deniz, mücadeleci
sendikalara ihtiyaç duyulan bir dönemde şubenin
üyelerini patronların saldırılarına karşı yalnız
bırakan, kazanmayı işverenlerle kurulacak iyi
ilişkilere endeksleyen bürokratik ve uzlaşmacı bir
pratik sergilendiğini, kendilerinin ise buna karşı
yeterince mücadele edemediğini söyledi. Bir şekilde
geçmiş dönemin değerlendirilmesinde kendi
özeleştirisini veren Deniz, “üyesine sahip çıkan, işçi
sınıfının haklarını sonuna kadar savunan, yasaların
yetmediği yerde meşru mücadeleden kaçmayan,
tabanın söz ve karar sahibi olduğu bir anlayışı hakim
kılmak için muhalif listenin oluştuğunu” söyledi.
Muhalif liste adına son konuşmayı başkan adayı
olan Hamdi Eyüboğlu yaptı. Konuşmasında, “bugün
genel kurul vesilesi ile bürokratik-uzlaşmacı sendikal
anlayıştan ayrılıyoruz” diyen Eyüboğlu, “tabanın
istek ve ihtiyaçlarının temel alındığı, demokratik sınıf
sendikacılığını rehber edinen, mücadeleci bir yönetim
oluşturmak için aday olduklarını” belirtti.
Muhaliflerin arkasından mevcut Şube Başkanı Ali
Rıza İkisivri kürsüye çıktı. İkisivri’nin konuşması 30
yıllık sendikacılık deneyiminin kendisini demagoji
yapmak, herkes tarafından bilinen gerçekleri tersyüz
etmek ve yeri geldiğinde dedikoduların kurbanı bir
mağduru oynamak noktasında ne kadar ustalaştığının
yeni bir örneği oldu. “Adnan da ne kadar devrimci
olmuş. Hamdi’den başkan mı olurmuş” gibi seviyesiz
sözler kullanmaktan sakınmayan İkisivri, konuşması
boyunca Yasan işçilerinin laf atmaları ile karşılaştı.
“Bu sendikanın iç dinamiği vardır, bu sendikayı bunu
anlamayan dış dinamiklere ihtiyacı yoktur” diyen
İkisivri, “muhalif liste değişik hesaplar üzerinden bir
araya gelmeyiz diyenlerin birleşmesi ile
oluşturulmuştur” demekten de kendini alamadı.
İkisivrinin konuşmasının ardından yapılan
seçimlerde Hamdi Eyüboğlu başkanlığındaki liste 91
oy alırken, seçimleri 22 oy farkla Ali Rıza
İkisivri’nin listesi kazandı.
Genel kurulda, muhalif listenin programı olan
“İnsanca bir yaşam-onurlu bir gelecek için
demokratik sınıf sendikacılığı” başlıklı broşürün
yanı sıra, AYİEP ve OSİM-DER ortak imzalı bir
bildiri dağıtıldı.
Birleşik Metal-İş Sendikası 1 No’lu Şube Genel
Kurulu’nda işbirlikçi-uzlaşmacı anlayış yönetimden
sökülüp atılamadı. Sınıf devrimcisi işçilerin ve diğer
muhalif unsurların bu yönlü çabası ise, 30 yıllık
bürokratik bir kastın ve bildik sendikal oyunların
karşısında yetersiz kaldı.
Kızıl Bayrak/Kartal
 İşçi-emekçi hareketinden...
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Sanovel İlaç işçileri
Sanovel İlaç’ta işçi kıyımı
Silivri/Çantaköy’de kurulu olan Sanovel İlaç
Sanayi’nde yaklaşık bir yıl önce başlayan sendikal
örgütlenme faaliyeti sonucunda Petrol-İş’e üye olan
işçilerden 5’i 4 Nisan ‘07’de, 190’ı ise geçtiğimiz
hafta işten çıkarıldı. Patronun işten atma saldırısına
karşı işçiler fabrika önünde eylem yapmaya başladılar.
İlaç sektöründe ilk 10 firma arasında yeralan
Sanovel İlaç’ta bir yıl içinde üretim bölümünde
çalışan işçilerin çoğu sendikaya üye oldu. Örgütlülüğü
dağıtmak isteyen patron toplam 195 işçinin iş aktini
feshetti. Bunun üzerine sendika işe iade davası açtı.
Fabrikada diğer üyelerin sendikal faaliyete devam
etmesi üzerine Petrol-İş ile görüşme talebinde bulunan
patron, daha sonra işten atma saldırısını hayata
geçirmeye başladı.
Sanovel’de işçilerin ortalama ücreti 500 Ytl
civarında. Ağır çalışma koşulları altında düşük ücrete
çalışan işçilerin sigorta, yemek ve servis dışında hiçbir
sosyal hakkı bulunmuyor.
İşten atma saldırısı üzerine açıklama yapan Petrol-
İş yönetimi şunları söyledi: “Sendikaya üye olan ve bu
nedenle işten çıkarılan işçiler suç işlememiş, yasal
haklarını kullanmışlardır. Asıl suçlu, işçiler değil,
onları işten çıkararak örgütlenmelerini engelleyen
işverendir. Sendikamız bu işin peşini bırakmayacak,
üyelerin haklarını sonuna kadar aramayı
sürdürecektir.”
Antgıda’da sendika hakkına
saldırı
Tek Gıda-İş Sendikası 2003 Mayıs ayından bu
yana Balıkesir karayolu üzerindeki Havran’da kurulu
olan Antgıda’da örgütlenme mücadelesi yürütüyor.
Sendikalaşma sürecini baskı ve tehditle engellemek
isteyen Antgıda patronu işçilerin örgütlülüğünü
dağıtmak için elinden geleni yapıyor.
Sendikanın açmış olduğu yetki davası 15
Haziran’da sendika lehine sonuçlandı. Ancak Antgıda
patronu aynı gün saat 17.50’de 13’ü sendikaya üye,
toplam 14 kişinin sözleşmesine hiçbir yasal gerekçesi
olmadan son verdi. Bunun üzerine işçiler haklarını
savunmak için fabrika önünde eylem başlattılar. İşçiler
sonuç alıncaya kadar eylemlerini sürdürmekte
kararlılar.
Sendika adına yapılan açıklamada, patronun artık
toplu iş sözleşmesi yapmayı engelleme şansı
İşçi-emekçi eylemlerinden...
Genel-İş eylemi
kalmadığı ifade edildi. Antgıda patronuna işten
çıkartılan işçileri geri alma çağrısı yapıldı.
Belediye işçileri sendikasına
sahip çıktı
DİSK’e bağlı Genel-İş Sendikası’nda örgütlü olan
Bağcılar Belediyesi işçileri 20 Haziran günü Belediye
binası önünde Genel-İş’ten baskı ve zorla istifa
ettirilerek Hizmet-İş Sendikası’na geçirilmek
istenmelerine karşı eylem yaptılar.
Saat 12.30’da Belediye binasına sloganlarla
yürüyen belediye işçilerinin eylemine DİSK Genel
Merkez yöneticileri ve DİSK’e bağlı sendika
şubelerinin yöneticileri destek verdiler.
Eylemde Süleyman Çelebi konuştu. Baskı ve zorla
Genel-İş Sendikası üyelerini istifa ettirmek isteyen
Belediye Başkanı ve onun temsilcilerini uyardı
“Kimse bam telimize basmasın. Bıçak kemiğe
dayandı. Bizi bulunduğumuz noktadan daha ileri bir
noktaya taşımasınlar. Belediye Başkanı huzurumuzu
bozmasın! Bozarsa yeniden sokaklarda olacağız!”
dedi. Çelebi’nin konuşması sık sık “İnadına sendika,
inadına DİSK!”, “Yaşasın Genel-İş, yaşasın DİSK!”,
“Söz, yetki, karar çalışanlara!” sloganlarıyla kesildi.
Genel-İş Sendikası’nda örgütlü Bağcılar Belediyesi
işçileri geçtiğimiz aylarda göreve getirilen Belediye
Başkanı tarafından baskı ve zorla Hak-İş’e bağlı
Hizmet-İş Sendikası’na geçirilmek istendi. Masa başı
işlerden farklı ve zor işlere verilmekle tehdit edilen
Genel-İş üyesi 257 işçiden 100’ü bu yolla istifa
ettirildi. Sendika yöneticileri ise mücadeleye devam
edeceklerini, üyelikten ayrılan işçileri geri döndürme
çabalarının olduğunu söylüyorlar.
Eyleme; DİSK Genel Başkanı Süleyman Çelebi,
DİSK Genel Sekreteri Musa Çam, Genel-İş Sendikası
Genel Başkanı Mahmut Seren, Birleşik Metal-İş Genel
Örgütlenme Sekreteri Özkan Atar, Genel-İş Sendikası
2 No’lu Bölge Başkanı Mehmet Karagöz, Genel-İş 3
No’lu Bölge Başkanı Veysel Demir, Dev Sağlık-İş,
Basın-İş, Tümka-İş, Emekli-Sen, Nakliyat-İş, Gıda-İş
yöneticileri de destek verdiler.
Kızıl Bayrak/İstanbul
Genel-İş Anadolu Yakası Genel
Kurulu yapıldı
Genel-İş Sendikası Anadolu Yakası 1 No’lu Şube
Kızıl Bayrak  23
5. Olağan Genel Kurulu 17 Haziran günü saat
10.00’da Aktaş Düğün Salonu’nda gerçekleştirdi.
“Her yerde sınıf kardeşliği!”, “İşçiyiz, haklıyız,
kazanacağız!”, “Emek en yüce değerdir!” ve “İşçinin
iradesine saygı istiyoruz!” pankartlarının asıldığı
salonda işçilerin gelmesiyle genel kurul başladı. Önce
yoklama yapıldı ve ardından divan oluşturuldu.
Ardından Mustafa Kemal ve arkadaşları ile sendikal
mücadelede şehit düşenler için saygı duruşu yapıldı.
Saygı duruşundan sonra Genel-İş Genel Sekreteri
Kani Beko bir konuşma yaptı.
Daha sonra konukların tanıtımına ve konuşmalara
geçildi. İlk olarak Belediye-İş 2 No’lu Şube Başkanı
Hasan Gülüm konuşma yaptı. Ardından DİSK
Örgütlenme Sekreteri Erol Ekici konuştu.
Çalışma Raporu ve Denetim Kurulu Raporu
okunmadan oybirliğine sunuldu ve kabul edildi.
Ardından iki listenin adayları tanıtıldı. Aday listeleri
okunduktan sonra seçime blok listeyle girilmesi
kararlaştırıldı ve aday konuşmalarına geçildi. Daha
sonra sandıkların kurulmasıyla seçimlere geçildi.
Seçimleri 75’e 82 oyla Şahan İlseven kazandı.
Kızıl Bayrak/İstanbul
TTB sağlık uygulamalarını
eleştirdi
Türk Tabipler Birliği 15 Haziran günü İstanbul
Tabip Odası’nda gerçekleştirdiği basın toplantısı ile
AKP iktidarının sağlık alanındaki icraatlarını
değerlendirdi.
Basın toplantısında konuşan TTB Başkanı Prof. Dr.
Gençay Gürsoy AKP hükümetinin genel sağlık
politikasının sağlık hizmetlerini piyasaya açmak ve
ticarileştirmek olduğunu belirtti. Son 4 yıl içerisinde
sağlık harcamalarının yarıya yakınının özel sağlık
kurumlarına devredildiğini belirten Gürsoy, sağlık
hizmetlerinin taşerona devredilmesinin hizmet
kalitesini düşürdüğünü söyledi.
Gürsoy ayrıca “İktidarın 4 yıldır uygulamaya
çalıştığı Sağlıkta Dönüşüm Programı’nın temel
bileşenleri olan Aile Hekimliği ve Genel Sağlık
Sigortası uygulamalarının elle tutulur tek yanı sevk
zincirinin kurulacağını belirtmesidir. Oysa bu
tebliğlerle birlikte hükümet sağlık programının iflasını
ilan etmiştir” sözleriyle AKP’nin sağlık programının
başarısızlığını ifade etti.
Kızıl Bayrak/İstanbul
24  Kızıl Bayrak
23 Temmuz Tüsiap-c’nin zaferinin tescili veya
devrimi/sosyalizmi yeniden düşünmek
Baştan söyleyelim, “Kürt hareketi” bugün çok hakir
görülen bir TİP kadar sorumlu davranamamıştır.
Dolayısı ile “Kürt hareketi” devrimci/sosyalist hareketin
çok güçlü olmasa da sesini duyurabileceği bir
alanın/kanalın önünü tıkamıştır. Bu nedenle tarih önünde
TİP/DTP karşılaştırmasında bu toprakların devrimcileri
ve sosyalistleri adına kötü bir sınav vermiş, Tüsiap-c’nin
bu seçimi sermayenin bir zaferi olarak taçlandırmasına
dolaylı katkıda bulunmuştur. O zaman bu süreci daha
soğuk kanlı değerlendirmek lazım.
Benim Kapital’in ilk cüzü ve de eski Ankara’nın
göbeğinde emekçilerin, yoksulların, sıradan insanların
hayatlarını sürdürdükleri yerde patlayan/patlatılan
bombaya dair “duygusal” düşüncelerim vardı!.. Bunu,
tartışmaya açılmış bir metin olarak “kapalı” ortama
sunmuş, değerlendirmeleri beklemiştim. “Netameli” bir
alan olduğu için “herşeyin” konuşulduğu/tartışıldığı bu
“sanal ortamda” ne yazık ki, birkaç değerlendirmenin
dışında bir “sesin” çıkmamış olmasına ilkin çok
üzülmüştüm, nedense!.. Ancak, daha sonra ortak aday
projeleri ile “Kürt hareketi”nin bu projeleri dışlayan
tavrını görünce kaygının da, huzursuzluğun da anlamsız
olduğunu gördüm. Ancak, bu “kapalı” ortama iletilmiş
olan düşüncelerimin de ne kadar yerinde olduğunu bir
ÖSS karşıtı eylemlerden...
“ÖSS’nin 5 seçeneğine karşı tek seçenek mücadele!”
Adana’da ÖSS karşıtı eylem
19 Haziran günü saat 16.00’da 5 Ocak
Meydanı’nda “ÖSS’nin 5 seçeneğine karşı tek
seçenek mücadele!” şiarlı ortak pankart arkasında
kortejlerin oluşturulmasıyla eylem başladı. Alkış ve
sloganlarla yürüyüşe geçen kitle Çakmak Caddesi’ni
trafiğe kapatarak sloganlarını gür bir şekilde haykırdı.
Polisin provokasyon girişimleri ve yolu trafiğe
açmaya çalışması kitle tarafından militan bir duruşla
geri püskürtüldü. Yaşanan kısa süreli arbede,
“Faşizme karşı omuz omuza!”, “Baskılar bizi
yıldıramaz!” sloganlarıyla yanıtlandı. Sergilenen
kararlı tutumun ardından yürüyüşe devam edildi. Yol
boyunca “Gençlik gelecek, gelecek sosyalizm!”, “Eşit,
parasız, bilimsel, anadilde eğitim istiyoruz!”, “Müşteri
değil öğrenciyiz!”, “Liseler bizimdir bizimle
özgürleşecek!”, “Eğitim haktır satılamaz!”, “ÖSS,
AOBP kaldırılsın!”, “Savaşa değil eğitime bütçe!”,
“Polis-idare işbirliğine hayır!”, “Faşizme karşı Deniz
olunmalı!” sloganları haykırıldı.
İnönü Parkı’na gelindiğinde basın metni okundu.
Eğitim-Sen Şube Başkanı Güven Boğa bir konuşma
yaptı.
Konuşmaların ardından etkinlik programına
geçildi. Geleceksizliğe karşı mücadele çağrısı yapan
kısa bir skeç oynandı. Müzik grubunun seslendirdiği
marşlar hepbir ağızdan söylendi. Bir liseli sorunlar
karşısında ortak mücadele çağrısı yaptı. Yaklaşık bir
saat süren yürüyüş ve etkinliğin ardından eylem
sloganlarla ve halaylarla sona erdi.
Ekim Gençliği, Dev-Lis, DGH, Emek Gençliği,
Enternasyonalist Gençlik, Liseli Genç Umut, SGD’li
liseliler, Yurtsever Cephe Adana Lise’nin örgütlediği
eyleme Eğitim-Sen ve ESP destek verdi. Eyleme 150
kişi katıldı.
Kızıl Bayrak/Adana
Eskişehir: “ÖSS’ye hayır!”
Eskişehir Gençlik Derneği, 14 Haziran günü saat
13:30’da Adalar Migros önünde ÖSS karşıtı bir basın
Seçimler üzerine...
kez daha “teyit” etmiş oldum.
Bugün pek çoğumuzun reformist vs. gördüğümüz
TİP Kürt sorununu dile getirdiği için kapatıldı. En
“itibarlı” olduğu dönemlerde üstelik! Bu durumda,
Türkiye partisi olmaya kalkan Kürt hareketinden 1980
öncesinin TİP duyarlılığını beklemek gerekirdi. Ne var
ki, siyasal tutum olarak sağa kayan Kürt hareketi,
Türkiye sosyalist ve devrimci hareketini
önemsemediğini bu seçim sürecinde bir kez daha ve çok
açık bir şekilde ortaya koydu. Peki Türkiye devrimci ve
sosyalist hareketi bunu hakediyor muydu?
Sınıf mücadelesinin yükseltilmeye çalışıldığı en
temel örgütler olan sendikalar da “Kürt hareketi”
devrimci, sosyalist hareketi beslemek, desteklemek
yerine tam da Tüsiap-c’nin işine gelecek işler yaptı. İşçi
sınıfının, emekçilerin örgütlü olarak mücadelesini
yükselteceği alanları “mayınladı”, “bombaladı”, işlevsiz
ve etkisiz kıldı. Türkiye solu ve devrimci hareketi, bu
“mayınlama”, “bombalama” hareketlerine büyük bir
sabır, olgunlukla karşılamaya çalışırken iktidar
perspektifini kaybetti, ideolojik olarak da geriye kaydı.
Türkiye solu “Kürt hareketini” savunup, ona sahip
çıkmaya çalışırken 1968’in aşılması gereken “teorik”
tartışmasına farkında olmadan kapıldı. Adeta yeni bir
açıklaması gerçekleştirdi.
“Halk için bilim, halk için eğitim!”, “F Tipi
üniversite istemiyoruz!”, “Eğitim hakkımız
engellenemez!”, “Öğrenciyiz, haklıyız, kazanacağız!”,
“ÖSS’ye hayır!” sloganlarının atıldığı açıklamaya
Ekim Gençliği destek verdi.
Ekim Gençliği/Eskişehir
“ÖSS’yi reddet!”
Liseli Genç Umut 14 Haziran günü Galatasaray
Lisesi önünde yaptığı eylemle ÖSS’yi reddetme
çağrısı yaptı. “ÖSS’yi reddet!” pankartı açan liseliler,
“ÖSS kalksın yaşama zaman kalsın!”, “Yarış atı değil
öğrenciyiz!”, “Reddet özgürleş!” dövizleri taşıdılar.
Eylemde liseliler adına basın açıklaması yapıldı.
Ardından eyleme destek veren Eğitim-Sen 8
No’lu Şube Başkanı Haldun Özkan bir konuşma
yaparak ÖSS’nin bir ölçü olmadığını ve ÖSS karşıtı
mücadele yürüten liselileri desteklemeye devam
edeceklerini söyledi. Eylemden sonra Tünel’e doğru
yürümek isteyen liselilere polis engel çıkarttı.
Öğrencilerin pankartsız ve dövizsiz yürümesine izin
verdi.
Kızıl Bayrak/İstanbul
“Soruyu değil ÖSS’yi çöz!”
Liseli Gençlik, 14 Haziran günü saat 14.00’te
Galatasaray Lisesi önünde ÖSS karşıtı bir basın
açıklaması gerçekleştirdi. “Elenmeden, seçilmeden
üniversite hakkımı istiyorum! ÖSS’ye hayır!”
pankartının açıldığı eylemde liseliler, “ÖSS’ye hayır!”
yazılı tişörtler giyerek ÖSS’nin geleceksizlik
dayattığını söylediler.
Eylemde; “ÖSS’ye hayır!”, “Elemeden,
seçilmeden üniversite hakkımı istiyorum!”,
“Öğrenciyiz haklıyız kazanacağız!”, “Soruyu değil
ÖSS’yi çöz!” sloganları atıldı. Eyleme ESP de destek
verdi.
Kızıl Bayrak/İstanbul
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Yüksel Akkaya
Milli Demokratik Devrim (MDD)/Sosyalist Devrim
(SD) tezi tartışılmaya başlandı.
Kürt hareketi üzerindeki tartışma basını bir şekilde
yeni-MDD’cilik olarak ortaya çıkmıştır ve Türkiye
devrimci, sosyalist hareketini daha geri noktalara
çekmeye başlamıştır. Önce Marksist-Leninist gelenekten
koptuğunu açıklayan Kürt hareketi önderliği, daha sonra
devrimci ve sosyalist hareket ile de birlikte olamayacağı
yönünde ciddi işaretler vermeye başlamıştır.
Kapitalizmi ve kapitalist sistemi tahlilde Marks’ın
devasa çalışmalarına başvurmak yerine türevin türevi
olan Wallerstein’den beslenmeye çalışan Kürt
hareketinin devrim ve sosyalizm ile bir ilişkisinin
olmayacağı ve uzun vadede de kalmayacağı
düşünülebilir. En azından devrimci ve sosyalist
hareketler bunu bir kenara not edebilir. Bu durumda
ezilen, sömürülen her insan için mücadele eden
devrimci ve sosyalistlere düşen görev bu “uzaklaşmaya”
direniş, müdahale ve devrim kavgası olmalıdır. Emek ile
sermaye arasında bir çıkar çatışması olmadığını, dolayısı
ile Tüsiap-c ile de işbirliği yapılacağını savunan bir
siyasal yapılanmanın artık ne ezilenler ne devrimcilik ne
de sosyalistlik adına dayanışma ve benzeri bir talep
hakkı kalmamaktadır.
Bu durumda, bizim Kürt hareketine devrimciler ve
sosyalistler “adına” önereceğimiz birkaç şey
kalmaktadır geriye: Bir, kapitalizmin ne olduğunu ve
bugün en çok da Kürt emekçiler üzerinde kendisini nasıl
gösterdiğini öğrenmek. İki, bunun için yeniden emek-
değer teorisine, sömürü oranlarına bakmak. Üç, aynı
işyerinde Kürd’ün ve Türk’ün makus talihinin aynı
olduğunu görmek.
Peki bu sorunu çözmek için ne gerekir? Ankara’nın
eski merkezinde, El Kaide’nin bile hedef olarak İngiliz
Konsolosluğunu seçtiği “etik” bir mekan yerine, El
Kaide kadar duyarlı olunmayan, devrimci ve sosyalist
hareketlerin halk ile bütünleşmek için ilmek ilmek
ördüğü pek çok şeyi alt üst eden, onları yeniden
“dışlatan” ve El Kaide kadar “etik” olmayan Ulus’ta
bomba patlatmak mı? Türkiye’yi Iraklılaştırmak mı?
Yaklaşık çeyrek yüz yıldır Kürt hareketini “halkların
kardeşliği” adına sırtında taşıyan Türkiye devrimci ve
sosyalist hareketi hem teorik hem de pratik olarak bu
kadar geri “düşürülmeyi” haketmemiştir.
“Kürt hareketi”nin savrulan, omurgasız siyaseti,
bugün bakıldığında 1980 öncesi TİP’ini çok daha
masum göstermektedir. TİP’ten beslenen bu kaynağın
onu aşması beklenirken, Kürt hareketinin kendi içinde
siyaseten Kürt AKP’sini, Kürt CHP’sini diri tutarken
Türkiye solunu “itibarsız” kılmasını anlamak kolay
olmasa gerek!
Şimdi geldiğimiz noktada AKP ve CHP’nin Tüsiap-
c’nin madalyonun iki yüzünü oluşturduğu bir yerde,
yıllardır devrim ve sosyalizm adına Kürt hareketine
farklı boyutlarda destek olanlar Kürt hareketinin de
Tüsiap-c’nin bir başka minik madalyonu olmaya
çalışmasını onaylamak zorunda mıdır? Sorunu yanıtı
Kapital’in 1. cildi ve Alman İdeolojisi’nde gizlidir.
Önerimiz, Wallerstein yerine bir daha bu kitaplara
bakmak ve Türkiye soluna görülen/biçilen rolü iyi
anlamaktır.
Devrimci ve sosyalist ruhun yeniden bir hayalet
olarak hem Türkiye devrimci ve sosyalistleri hem de
Kürt hareketi üzerinde dolaştığını ummak dileği ile bir
kez daha Komünist Manifesto: Nerede mi, seçim olan
her kent, kasaba, köy ve mezrada.
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Mercan’da katledilenler anıldı...
“Devrimciler ölmez, devrim davası
yenilmez!”
17’ler Gazi’de anıldı...
17’ler için 17 Haziran günü Gazi Mahallesi’nde
kitlesel bir eylem ve etkinlik gerçekleştirildi. Kitle
saat 18.00’de Gazi Mahallesi eski karakol binası
önünde toplanmaya başladı. Diğer bölgelerden
gelenlerle birlikte yaklaşık 600 kişi kortejler
oluşturarak caddeyi trafiğe kapadı. Sloganlar eşliğinde
Gazi Cemevi’nin arkasındaki alana doğru yürüyüş
başladı.
En önde İbrahim Kaypakkaya pankartı, arkasından
sırayla “Vartinik’ten Mercan’a feda olsun canımız halk
savaşına!/Demokratik Haklar Platformu” imzalı
pankart, Mercan şehitlerinin fotoğraflarının yeraldığı
pankart ve İbrahim Kaypakkaya, Deniz Gezmiş,
Mahir Çayan ve Mazlum Doğan’ın fotoğraflarının
yeraldığı pankart taşındı. Yürüyüş boyunca “Mercan
şehitleri ölümsüzdür!”, “Feda olsun canımız halk
savaşına!”, “Katil devlet hesap verecek!”,
“Devrimciler ölmez, devrim davası yenilmez!”,
“Vartinik’ten Mercan’a feda olsun canımız halk
savaşına!”, “Faşizme karşı omuz omuza!” sloganları
coşkulu bir biçimde atıldı. Caddede bulunan Gazili
emekçiler alkışlarla eyleme destek verdi. Yürüyüş
başladıktan sonra çevredeki emekçilerin de korteje
katılması ile sayı 700’ü aştı.
Oldukça coşkulu geçen eylem Gazi Cemevi’nin
arkasındaki alanda son buldu. Etkinlik DHP adına
yapılan açılış konuşması ile başladı. Mercan katliamı
ve devletin kanlı yüzü teşhir edildi. Daha sonra
etkinlik programına geçildi. İlk önce Pınar Sağ sahne
aldı. Etkinliği selamlayan ve örgütlü mücadelenin
önemine vurgu yapan Sağ, türkü ve marşlarını
seslendirdi. Ardından Yeni Demokrasi Tutsak Aileleri
Birliği’nden bir ana şiir okudu.
Etkinliğe destek olan kurumların konuşmalarının
ardından sinevizyon gösterimi yapıldı, tiyatro oyunu
sahnelendi. Reşo ve Grup Munzur’un marşları ile
etkinlik devam etti. Etkinlik başladıktan sonra Gazi
emekçilerinin katılımı devam etti.
HÖC, Partizan, Alınteri, KÖZ, SDP ve Atılım’ın
destek olduğu etkinliğe komünistler “Faşizme karşı
omuz omuza/BDSP” imzalı pankart ile katıldılar.
Gaziosmanpaşa/BDSP
Ankara: “Devrim şehitleri
ölümsüzdür!”
Mercan şehitleri 17 Haziran günü Demokratik
Haklar Platformu Ankara Temsilciliği tarafından
gerçekleştirilen basın açıklamasıyla anıldı. Eylem saat
12.30’da Yüksel Caddesi’nde alkış ıslık ve sloganlarla
başladı.
Eylemde okunan basın metninde “17 kızıl karanfil
şahsında katledilmek istenen dünyada ve ülkemizde
ezilen milyonların geleceği ve kurtuluş
mücadeleleridir. 17’lerin katliamının arka planında
yatan da esasen ilerici devrimci demokrat, yurtsever
ve komünistleri halkın siperi olmaktan çıkarıp, iç
savaş programlarını adım adım hayata geçirmektir”
denildi. 17’leri mücadele ile sahiplenme çağrısı
yapıldı.
Eylemde “Devrim şehitleri ölümsüzdür!”, “Halk
savaşçıları ölümsüzdür!” sloganları atıldı.
Kızıl Bayrak/Ankara
17’ler anıldı...
İzmir: “Mercan şehitleri
ölümsüzdür!”
Mercan Vadisi’nde katledilen 17 MKP militanı
saldırıda şehit düşen Binali Güler’in Buca
Kaynaklar’daki mezarı başında anıldı.
Anma Binali Güler’in Buca Kuruçeşme’deki
evinin önünden araçlarla Kaynaklar Mezarlığı’na
hareket edilmesiyle başladı. Mezarlığın girişinde
“Vartinik’den Mercan’a, bu tarih bizim!” yazılı ve
saldırıda şehit düşen 17 devrimcinin resmi bulunan
pankartın açılması ile kortejler oluşturuldu, Binali
Güler’in mezarına doğru yürüyüşe geçildi. Yürüyüş
boyunca “17’ler yaşıyor halk savaşı sürüyor!”,
“Vartinik’ten Mercan’a bu tarih bizim!”, “Mercan
şehitleri ölümsüzdür!” sloganları atıldı.
Mezar başına gelindiğinde, “yoldaşlığı,
mücadeleye bağlılığı ve ölümsüzlüğü” içeren bir
metin okundu. Ardından şiirler ve marşlar okundu.
Anma mücadele çağrısıyla sona erdi.
Kızıl Bayrak/İzmir
Sarıgazi’de 17’ler anması...
17 MKP’li devrimci Sarıgazi’de Yeni Demokrasi
Şehit ve Tusak Aileleri Birliği tarafından düzenlenen
etkinlikle anıldı.
“İdealleri ideallerimizdir!/Yeni Demokrasi Şehit ve
Tutsak Aileleri” imzalı pankartın açıldığı etkinlik
katledilen 17 devrim savaşçısı şahsında devrim
şehitleri adına gerçekleştirilen saygı duruşu ile başladı.
Ardından Demokratik Haklar Platformu (DHP) adına
yapılan açıklamada; 17’lerin devrimi kazanma bilinci
ve cüretini kuşanarak şehit düştükleri, 17’leri anmanın
ancak onların mücadelesini omuzlayarak ve
yükselttikleri bayrağı daha da yukarılara taşıyarak
sağlanacağı belirtildi.
Anmada “Vartinik’ten Mercan’a feda olsun
canımız halk savaşına!”, “Mercan şehitleri
ölümsüzdür!”, “Halk savaşçıları ölümsüzdür!”,
“İbrahim’den Cafer’e, halk savaşı ile zafere!”
Kızıl Bayrak  25
Gazi
sloganları atıldı.
Kızıl Bayrak/İstanbul
17’ler Ankara’da anıldı...
17 Haziran 2005’te sermaye devletinin kolluk
güçleri tarafından katledilen 17 MKP üyesi devrimci
Ekin Sanat Merkezi’nde düzenlenen bir etkinlikle
anıldı.
Anma programı devrim ve komünizm
mücadelesinde yitirilenler anısına saygı duruşu ile
başladı. Saygı duruşunun ardından Demokratik Haklar
Platformu adına yapılan konuşmada Mercan
katliamının arka planı anlatıldı, devlet terörü teşhir
edildi.
Konuşmadan sonra 17’lerin hayatlarından kesitler
anlatan sinevizyon gösterimi yapıldı. Sinevizyon
gösterimi bitince “Gerillalar ölmez, yaşasın halk
savaşı!” sloganı atıldı.
Konuşmacı olarak kürsüye davet edilen Temel
Demirer Mercan katliamının sınırsız, sömürüsüz bir
dünyanın hayal olmadığını anlattığını söyledi.
“Spartaküs’ten bu yana uğrunda dövüşülen şey hayal
değildir. 17’ler, bugün devrimlerin hayal olduğunu
söyleyenlere vardık, varız, varolacağız demişlerdir”
dedi.
Ardından ÇHD adına Selçuk Kozağaçlı bir
konuşma yaptı. Ökkeş Karaoğlu’nun yazdığı şiirin
okunmasından sonra Yaser Günday, devletin katliamcı
kimliğinden sözeden bir konuşma yaptı. Cafer
Cangöz, Okan Ünsal ve Aydın Hanbayat’ın devrimci
kişiliklerinden bahsetti. Veli Saçılık da Ulucanlar ve
Burdur katliamlarında Cemal Çakmak şahsında
sergilenen direnişçi kimlik ile ilgili bir konuşma yaptı.
Alaattin Ataş’ın yazdığı bir şiir okundu.
Kısa bir aranın ardından müzik dinletisi
gerçekleşti. Müzik dinletisinin ardından etkinlik sona
erdi. Etkinlik sırasında HÖC, DGH, BDSP, Alınteri,
EKD ve Partizan tarafından gönderilen mesajlar
okundu.
Kızıl Bayrak /Ankara
 Binali Soydan derhal serbest bırakılsın!
26  Kızıl Bayrak
Basına ve kamuoyuna!
Binali Soydan adlı devrimci, 19
Haziran 2007 tarihinde, biten oturum
süresini uzatmak için gittiği Yabancılar
Dairesi’nde tutuklanarak, Köln-Ossendorf
Cezaevi’ne konulmuştur.
Davasına bakan avukatının verdiği
bilgiye göre, Binali Soydan, Türk
devletinin, Türkiye’de terör suçu işlediği
gerekçesine dayandırarak hazırlanan bir
iade istemi ve Alman Yüksek
Mahkemesi’nin bu iade istemini gözeterek
aldığı karar üzerine tutuklanmış
bulunmaktadır.
Türk devleti dünyanın en terörist
devletlerinden biridir. O, yalnızca
bulunduğu bölgede değil, dünyada,
demokrasi ve insan hakları ihlallerinde
başı çeken ülkelerin en ön sıralarında yer
almaktadır. O kadar ki, tam da bu sicili
yüzünden, Avrupa İnsan Hakları
Mahkemeleri’nde, hakkında dava açılan
devletlerin başında yer almaktadır. Pek çok
davadan mahkum olduğu da bir gerçektir.
Faşist Türk devleti, başta ilerici ve
devrimciler olmak üzere, her rejim
muhalifini terörist olarak görmekte, en
küçük bir hak arama girişimini dahi
terörizm olarak suçlamakta, tümüyle
asılsız gerekçelere dayanarak insanları gözaltına
almakta, ağır işkencelerden geçirmekte ve adına
Devlet Güvenlik Mahkemeleri (DGM) denilen
mahkemelerin, yargısız infaz niteliğindeki kararlarıyla
ağır biçimde cezalandırmaktadır. Türkiye
cezaevlerinde, bu mahkemelerin haksız kararlarına
dayanılarak ağır koşullarda yaşmaya mahkum edilen
binlerce rejim muhalifi ilerici ve devrimci vardır.
Binali Soydan arkadaşımız da, Türkiye’de iken
rejim muhalifi devrimci kimliğinden dolayı gözaltına
alınmış, ağır işkencelerden geçirilmiş, uzun
Köln’de anti-faşist gösteri
Almanya’da Naziler 16 Haziran günü Köln’de
yapılacak minareli camiyi bahane ederek bir
gösteri yapmak istediler.
Türk devletinin yurtdışındaki örgütlü gerici
odaklarından biri olan Diyanet İşleri Türk İslam
Birliği uzun süredir Köln’de var olan eski merkezi
camileri yıkarak yerine çifte minareli büyük cami
yapmak için izin istiyordu. Bekledikleri izni yakın
zamanda kopardılar ve Köln Belediyesi caminin
inşasına izin verdi.
Köln’ün anti-faşist geleneği güçlü
semtlerinden biri olan Eherenfeld semtinde
Naziler’in bir gösteri yapacağını haber alan çeşitli
demokratik kurumlar ile anti-faşist otonom
gruplar da karşı bir gösteri için harekete geçtiler.
17 Haziran Cumartesi günü Köln’de iki ayrı
karşı gösteri yapıldı. Biri, Alman Sendikalar
Birliği, SPD, Yeşiller, DİTİB vb. sosyal demokrat
ve dinci kurumların yer aldığı “Dinlerin eşitliği ve
din özgürlüğü!” isimli gösteri, diğeri ise anti-faşist
grupların düzenlediği “Irkçılığa karşı kırmızı
kart!” başlıklı eylemdi.
Eylem, sıkı polis ablukası altında saat 11.00’de
kitlenin iki ayrı noktada toplanması ile başladı.
Sosyal demokratlar ve dinciler yürüyüş yapmadan
sadece basın açıklaması ve kısa bir etkinlik
Devlet terörüne son!
denilebilecek bir süre cezaevinde yatmıştır.
İade istemi adı altında yurtdışındaki göçmen ilerici
ve devrimcilere dönük saldırılar son dönemlerde iyice
yoğunlaşmıştır. Gerçek şu ki, düşünce özgürlüğü başta
gelmek üzere, demokratik hak ve özgürlüklerin azılı
bir düşmanı olan faşist Türk rejimi, neredeyse,
yurtdışında yaşamakta olan tüm rejim muhaliflerinin
iadesini istemektedir. Binali Soydan arkadaşımıza
dünük iade istemi de yalnızca buna yeni bir örnektir
ve hiç şaşırtıcı da değildir.
Binali Soydan bir devrimcidir ve bir rejim
yapmakla yetindiler. Bizim de
içerisinde yer aldığımız anti-faşist
gruplar ise Ehrenfeld’in ana caddesi
boyunca yürüyüş yaparak diğer
grupların toplandıkları alana yakın bir
yerde toplandılar. Yol boyunca Nazileri
teşhir eden çeşitli konuşmalar yapıldı.
“Faşizme her yerde ölüm!”, “Yaşasın
uluslararası dayanışma!”, “Naziler
dışarı!” sloganları coşkuyla atıldı.
Daha sonra Naziler’in yürüyüş
yapacakları yeri tespit etmek için cadde
boyunca sürekli hareket eden kitle ile
polis arasında kimi zaman arbedeye
varan gerilimler yaşandı. Naziler’in
toplandığı caddeye yakın bir yerde
polis barikatını aşmaya çalışan kitleye
polis azgınca saldırdı, özellikle kitleyi
yönlendiren kişileri gözaltına aldı.
Köln’ün Ehrenfeld semti, Türkiyeli islamcı
kesimin yoğun oturduğu bir yer olmasına rağmen
islami kesim eyleme 300 kişilik sınırlı bir kitle
katıldı. Bizim de içinde yeraldığımız anti-faşist
eyleme ise 1000 kişi katıldı. Naziler’in yürüyüş
sebebinin cami olması toplamda eyleme katılımı
zayıflatan bir etken oldu.
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
muhalifidir. Fakat onun hakkında ileri sürülen terörist
suçlaması, tüm rejim muhalifleri için kullandığı
türden, tümüyle düzmece yalanlardan ibarettir.
Tümüyle keyfi ve asılsız nedenlere dayalı ve tam
anlamı ile faşizan bir uygulama olan bu iade
istemlerinin ciddiye alınıp, yurtdışında yaşayan rejim
muhaliflerinin tutuklanması, onunla tam bir suç
ortaklığı yapmaktır. Alman devleti de açıkça bunu
yapmaktadır. Alman devleti ve Yüksek
Mahkemesi’nin, Binali Soydan’a yönelik karar ve
uygulama da bu suç ortaklığının yeni bir kanıtıdır ve
onun, demokrasi ve insan hakları, düşünce özgürlüğü
üzerine ettiği tüm sözlerin tam bir iki yüzlülük
olduğunu göstermektedir.
Öte yandan, Binali Soydan, hala, Kızıl Bayrak adlı
haftalık politik bir yayına yazdığı yazılardan dolayı
hakkında açılan davalardan yargılanmaktadır. Bu
nedenle, iade edilmesi durumunda, bir kez daha,
gözaltına alınacağı, işkencelerden geçirileceği ve
tutuklanıp-cezaevine konacağı kesindir. Dolayısıyla
Binali Soydan’ın iadesi durumunda karşılacağı her
türlü baskı ve işkenceden Türk devleti kadar Alman
devleti de sorumlu olacaktır.
Binali Soydan’a dönük tümüyle haksız ve faşizan
iade istemi uygulamasını şiddetle protesto ediyoruz.
Avrupa’nın yerli ve göçmen tüm ilerici kişi, kurum
ve kuruluşlarını, bu tümüyle keyfi ve haksız
uygulamayı protesto etmeye, Binali Soydan’ın derhal
serbest bırakılması için ortaya koyacağımız tüm
çabalarda bizimle omuz omuza olmaya ve aynı amaçla
gerçekleştireceğimiz eylemleri aktif biçimde
desteklemeye ve bizimle tam dayanışmaya
çağırıyoruz.
Kahrolsun faşist Türk devleti!
Binali Soydan derhal serbest bırakılsın!
Yaşasın enternasyonal dayanışma!
20 Haziran 2007
BİR-KAR ( İşçilerin Birliği
Halkların Kardeşliği Platformu)
Polis desteğini arkasına alan 200 kadar Nazi,
karşı göstericilerin tüm engelleme çabalarına
rağmen yürüyüşlerini gerçekleştirdi. Böylece
Alman devletinin Nazileri destekleyip kolladığı
bir kez daha kanıtlandı.
Bir-Kar olarak eyleme “Faşizme karşı omuz
omuza!/Bir-Kar” imzalı Almanca yazılı pankart
ile katıldık.
Bir-Kar/Köln
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Hamas-El Fetih çatışmaları Filistin’i fiilen bölüyor…
Direnen Filistin halkı er geç kazanacak!
Siyonist İsrail devletinin
emperyalistler tarafından
kurdurulmasıyla ilk felaketini yaşayan
Filistin halkı, yine emperyalistlerin çok
yönlü desteğiyle 1967 Haziran
savaşından galip çıkan İsrail’in Doğu
Kudüs dahil Batı Şeria ve Gazze
Şeridi’ni işgal etmesiyle ikinci felaketini
yaşamıştı. İkinci felaketin 40. yılını
geride bıraktığı şu günlerde üçüncü
felaketin kapısını aralayanlar, yazık ki
bu defa iktidar savaşına tutuşan Hamas
ile El Fetih oldu.
Filistin hareketine büyük ölçüde
hakim olan bu iki akım,
emperyalist/siyonist güçlere,
Filistinlilerin birbirini kırmasını keyifle
izleme olanağı sağladıkları için,
direnişçi Filistin halkı tarafından
muhakkak ki, mahkum edileceklerdir.
Sayısız çatışma ve bunları izleyen sayısız ateşkese
rağmen sorunun iç savaş boyutuna varmasını
engelleme yeteneği gösteremeyen El Fetih’le Hamas,
gelinen yerde Filistin’i fiilen iki parçaya ayırmış
durumdalar.
İsrail’in istediği zaman yeniden işgal etme
pervasızlığını saklı tutarak Gazze Şeridi’nden
çekilmesinden sonra, işgal karşıtı direnişi bir yana
bırakan bu iki parti, işgali hedef alması gereken
enerjilerini Gazze şeridini çatışma bölgesine çevirmek
için harcadılar.
Çatışmaların doruğa çıktığı son günlerde
camilerden duyurular yapan Hamas, iki saat içinde
terk edilmemeleri halinde, Gazze’de Filistin Yönetimi
Lideri Mahmud Abbas’ınki de dahil tüm El Fetih
İsviçre’de İlticacılar Günü’nde yürüyüş
Geleneksel hale gelen İlticacılar
Günü İsviçre’de her yıl değişik eylem
ve etkinliklerle kutlanıyor. Bu
etkinliklerin en önemlisi Bern kentinde
16 Haziran günü gerçekleştirilen
yürüyüş oldu. Çeşitli sol grupların ve
demokratik örgütlerin düzenlediği
yürüyüşe bu yıl da anlamlı bir katılım
oldu. Yürüyüşe daha çok İsviçreliler ilgi
gösterdi. Türkiyeliler’in ve Türkiyeli
sol grupların sınırlı bir katılımı
gerçekleşti. Katılımcılar arasında,
yardım kuruluşları, bazı sendikalar,
Devrimci İnşa, Sosyalist Parti, Devrim,
Hiçbir İnsan İllegal Değil Grubu,
Dayanışma, İran Sosyalist Partisi,
İtalyan Komünist Partisi bulunuyordu.
Yürüyüş yaklaşık 1500 kişinin
katılımıyla gerçekleşti.
Bir-Kar olarak bizler de her yıl olduğu gibi
yürüyüşe katıldık. Yabancı düşmanlığına ve ırkçılığa
karşı yürüttüğümüz kampanyamızın afiş ve
bildirileriyle alandaki yerimizi aldık. Afişlerimizi
birleştirerek yaptığımız pankart gerek görselliğiyle,
gerekse de içeriğiyle ilgi çekti. Bildiri dağıtımı
sırasında Bir-Kar’ın ismini söyleyen ve
yumruklarıyla selam veren İsviçreli devrimciler
bizleri sevindirdi.
Direnen Filistin halkı kazanacak!
karargahlarına saldıracağı tehditlerini savurmaya
başladı. Tehditlerin ardından yüzlerce silahlı Hamas
militanı, Gazze’nin kuzeyinde bulunan El Fetih’e
yakın güvenlik güçlerini kuşattı. Yüzü aşkı kişinin
ölümüne yol açan çatışmalar sonucunda Gazze “iç
savaşı”nı kazanan Hamas, bu bölgede El Fetih’e bağlı
tüm kurumları silah zoruyla işgal ederek, “zaferi”ni
ilan etti.
Hastanelerin saldırıya uğradığı, evlerin yakıldığı,
“Yeter artık, Filistin için savaşın, birbirinizle değil”
sloganlarıyla çatışmaları protesto eden kadın ve
çocuklara ateş açıldığı, adam kaçırmaların, infazların
meydana geldiği çatışmalara, İsrail saldırılarının da
eşlik etmesi, olayın akıl almaz boyutlara varan
vahametini gösteriyor.
Filistin direnişini baltalayan bu utanç verici çatışmalar
devam ederken, Filistin Ulusal Yönetimi’nin ana
Yürüyüş boyunca taşınan pankartlarda “Biz anti
kapitalistiz!”, “İnsanlık onurunun kağıda ihtiyacı
yok!”, “Modern köleliğe karşı ırkçılığa hayır!”,
“Bütün insanlar özgür, onurlu ve aynı haklara sahip
olarak doğarlar!” şiarları öne çıktı. Atılan sloganlar
arasında “Politik tutsaklara özgürlük!” ve “Biz
antikapitalistiz!” şiarı dikkat çekti. Yürüyüş yaklaşık
5 kilometrelik bir güzergah sonrasında konser ve
diğer etkinliklerle devam etti.
Bir-Kar/İsviçre
Kızıl Bayrak  27
sembollerinden biri olarak bilinen özel tim
karargahının Hamas güçlerince işgal edilmesi,
Hamas’a bağlı TV ve radyolarda, “İslam devletinin
kuruluşunun ilk adımı” olarak nitelendirildi. Hamas
Sözcüsü Sami Ebu Zühri ise, özel timlerin
karargahının Hamaslıların eline geçmesinin,
“Mekke’nin, Hz. Muhammed’in eline geçmesiyle
eşdeğer olduğunu” iddia edecek kadar zıvanadan
çıkmış durumdaydı. Tüm enerjisini Filistin’i siyonist
işgalcilerden kurtarmak için harcamak yerine, İsrail’in
her an işgal edebileceği Gazze’de “İslam devleti”
kurma hayalleriyle sersemlemiş bu zihniyetin
temsilcilerinin, bu aşamadan sonra Filistin halkının
özgürleşmesine katkı sunması pek olası görünmüyor.
Çatışmaların bu vahim noktaya taşınmasının bir
diğer sorumlusu El Fetih ise, Gazze’yi Hamas’a
kaptırınca, Batı Şeria’daki kontrolünü attırmaya,
buradaki Hamas güçlerini etkisizleştirmeye başladı.
Nitekim çatışmaların şimdiye değin sakin olan Batı
Şeria’ya da sıçramaya başlaması El Fetih’in
Gazze’deki kayıplarının ardından Hamas’a karşı
misilleme saldırıları düzenlemeye başladığına işaret
ediyor. Bu arada Batı Şeria’daki Hamaslıların kitlesel
şekilde tutuklandığına dair iddialar da ortalıkta
dolaşmaya başladı.
Filistin’in en yüksek karar organı olan Filistin
Kurtuluş Örgütü (FKÖ) ise, Mahmud Abbas’tan,
“hükümeti feshetmesini ve olağanüstü hal ilan ederek
bir an önce seçime gitmesini” istedi. Hükümeti
feshettiğini ilan Mahmut Abbas ise, 2001 yılına kadar
da Uluslararası Para Fonu IMF’nin Filistin
temsilciliğini yapan maliye bakanı Selam Fayyad’ı
başbakanlığa atadı. “Bağımsız” olan Fayyad’ın
başbakanlığını tanımayacağını ilan eden Hamas,
“ulusal birlik hükümeti”nin başbakanı olan İsmail
Haniye’nin hala görevinin başında olduğunu öne
sürdü.
Ocak 2006’da gerçekleşen seçimleri kazanan
Hamas’ın tek başına hükümet kurmasıyla harekete
geçen emperyalist/siyonist güçlerle gerici Arap
rejimleri, Filistin halkını açlıkla terbiye etmek için
vahşi bir ambargo başlattılar. “Uluslararası toplum”un
iğrençliğini tüm çıplaklığıyla gözler önüne seren bu
ambargonun hedeflerinden biri, Hamas-El Fetih
çatışmasını körüklemek, başka bir ifadeyle direnişçi
Filistin halkını birbirine kırdırtmaktı. Gelinen yerde,
siyonistlerin de tarihsel düşü olan bu kirli amaca
ulaşmada mesafe kaydedilmiş görünüyor.
Buna karşın çatışmayı salt emperyalist/siyonist
güçlerin müdahale ve kışkırtmalarıyla açıklamak
yanıltıcı olur. Burada asıl sorun bu kışkırtmaların
karşılık bulmasına zemin hazırlayan Hamas-El Fetih
ikilisinin gerici bir çatışmaya tutuşmuş olmasıdır.
Yoksa saldırı ve kışkırtmaları direnişin birliğini
perçinleyerek yanıtlamak da mümkündür. Dahası
işgale karşı direnen bir halk için yegâne doğru yol da,
her tür kuşatma, kışkırtma ve saldırıyı birleşik
direnişle yanıtlamaktır. Ancak Filistin’deki direnişçi
devrimci akımların verili durumdaki güçsüzlüğü,
yazık ki, Filistin halkının bir kez daha felakete
sürüklenmesi önündeki engelleri etkisizleştirmiştir.
Filistin’deki vahim tablo, bu direnişçi halkla
dayanışmanın önemini her zamankinden bir kat daha
arttırmaktadır. Filistin direnişiyle dayanışma, Hamas-
El Fetih arasındaki gerici çatışmaları da mutlaka
mahkum etmelidir. Zira bu çatışmalar sona
erdirilmeden Filistin direnişinin eski görkemine
kavuşması mümkün değildir.
28  Kızıl Bayrak
İsrail’in 16 yıllık planı ve
80 dakikalık kararı
Ortadoğu coğrafyasında siyasal iklim
günlük olarak değişebiliyor ve saat be saat
çeşitli zeminlerde kaygan bir atmosferde
ilerliyor. Bu kaygan atmosferin merkezinde
bulunan Irak’ı bir yana bırakırsak, İsrail’in
Filistin topraklarında estirdiği zulüm,
uluslararası emperyalist güçlerin Lübnan
üzerindeki karanlık senaryoları ve Türkiye’nin
Güney Kürdistan’ına yönelik estirdiği
saldırgan, histerik ve ırkçı politikalar, bunların
tümü, bu yıl Ortadoğu coğrafyasının çalkantılı
bir süreçte ilerleyeceğini gösteriyor.
Bu çalkantılı süreci körükleyen gelişmelere
bir göz attığımızda; uluslararası emperyalist
merkezlerin sadece Lübnan üzerinde evirip
çevirdikleri karanlık senaryoları, Türkiye’de
generallerin, sağcıların ve Kemalist “sol” milliyetçi
güçlerin örgütlediği “cumhuriyet mitingleri”ni,
İsrail’de İşçi Partili Siyonist “solcu” Yossi Beilin ve
Arapları sürgüne gönderelim diyen aşırı sağcı Effi
Eitan’ın çağırısı üzerine Rabin Meydanında hükümete
“evinize gidin mitingleri” ile sürdürülen gösterilerin
ardından Filistin halkına yönelik yeni bir dizginsiz
saldırının başlatılmasını görüyoruz.
İsrail devleti gibi yayılmacı ve saldırgan olan Türk
devletinin generalleri de milli histeri yaratarak içte
Kürt halkına, ilerici ve sosyalist güçlere karşı devlet
terörü estirdiği gibi, Türkiye’yi de karanlık dehlizlere
çekerek, özlemini çektiği misak-ı milli hayalleriyle
Güney Kürdistan’a yönelik saldırı hazırlıklarını
hızlandırıyor. Her iki devlet de Ortadoğu’nun mazlum
halkları olan Filistin ve Kürtlere yönelik acımasız
katliamcı tutumlarında ısrar ediyorlar.
Uluslararası emperyalist merkezlerin ve bölge
gerici devletlerinin, bölge halklarına dayattıkları ve
çok yönlü sürdürülen ucu açık siyasetin ucunda
görünen siyasi süreç şu anda iki başlı sürdürülmeye
çalışılıyor. Bunun birincisi; bölgede iç huzursuzluğa
yönelik mezhepsel ve etnik süreci kışkırtmak ve iç
savaşı körüklemektir. İkincisi; direk saldırılar
düzenleyerek, halklarımızı psikolojik olarak
korkutma, tedirginlik yaratma ve yok etme taktiğidir.
Mayıs ayından bu yana İsrail’in Filistinlilere yönelik
sürdürdüğü vahşi saldırıların yanı sıra, İsrail,
Filistinlileri içten çökertme stratejisini dayatarak El-
Fetih ile Hamas arasında hergün yeni bir şekil alan iç
çatışma ortamını körüklemektedir.
Son haftalarda Filistinliler’in birbirlerine karşı
sürdürdükleri karşılıklı saldırılar, üstüne üstlük
İsrail’in 60 yıldır Filistin halkına yönelik havadan ve
karadan sürdürdüğü vahşi saldırı, Filistin halkını
derinden etkilemektedir. Filistin’de Hamas ile El-Fetih
arasında devam eden iç çatışmalar herhalükarda ABD
ve uluslararası emperyalist güçlerin emellerine
yaradığı gibi, İsrail’in de bölgede elini güçlendirip,
onun daha çok söz sahibi olmasına neden oluyor.
Siyonist takımından, “biz her defasında söylüyoruz,
Filistinlilerden bir devlet olmaz, onlar olsa olsa
Yahudilere hizmet edebilirler” gibi argümanları
duymak mümkündür. Filistinliler’in içine girdiği bu
sığ, yersiz ve anlamsız çatışmalar, bölgeyi mezhepsel
ve etnik temelde parçalamak isteyen ABD, Siyonizm
ve müttefiklerinin ekmeğine yağ sürdüğü gibi, onların
Siyonist İsrail yenilecek!
bölgede içine düştükleri zorluklar konusunda nefes
almalarına yarıyor. Çünkü bölge (Ortadoğu) üzerinde
hedefledikleri mezhepsel ve etnik iç çatışmalar ile böl-
parçala-yönet politikasıyla bölgenin parçalanması
hedefleniyor. Bu anlamda tali plana itilmiş olan
FKÖ’nün yeniden toparlanması ve Filistin’deki
sorunların aşılması için devreye girmesi gerekiyor.
Filistin’de devam eden iç çatışmaların tarafları
olan El-Fetih ile Hamas’ı birbirine karşı getiren bu
sürece bir göz attığımızda; bu çatışmanın kökleri
eskilere dayandığı gibi, her iki güç arasındaki
ideolojik ayrılık ve birçok sebeplerin yanı sıra
birbirlerine karşı üstünlük sağlama, artı İsrail’in ve
Batılı emperyalist güçlerin Filistinlilere dayattığı vahşi
ambargo gibi olguları söyleyebiliriz.
2006’nın ilk aylarında yapılan Filistin
seçimlerinde halkın demokratik iradesiyle iktidara
gelen Hamas’ı gerekçe gösteren başta İsrail ve Batı
merkezleri, sözüm ona “demokrasi” adına Filistinlileri
bu demokratik kararlarından dolayı cezalandırdılar. Bu
süreçten sonra inişli çıkışlı ve diken üzerinde ilerleyen
Filistin süreci birçok handikapları aşarak ilerledi ama,
bu kez Siyonistlerin, emperyalistlerin ve bölgenin
gerici rejimlerinin senaryolarının bariyerlerini
aşamadı. Bu handikapların aşılması doğrultusunda ne
Mekke, ne Şam ne de Kahire görüşmeleri bir çözüm
sağlayabildi. Bu görüşmelerin sonunda taraflar her
defasında bir milli mutabakat (ulusal uyum)
oluşturduklarını ve aralarındaki anlaşmazlıklara
çözüm bulduklarını deklare etmiş olsalar da, bunlar
hep ucu açık görüşmeler olarak kaldı.
Özellikle Mekke anlaşması olarak bilinen El-Fetih
ile Hamas görüşmesi sonrasında, Hamas’ın bu
toplantıda, El-Fetih’in İsrail ile yapmış olduğu tüm
anlaşmaları kabul ettiğini ve prensipte İsrail’in
varlığını tanıdığını dillendirmeye başladığı bir
dönemde, iç çatışmalar hızlandırıldı. Daha önce de
söylemiştik; İsrail kendisinin Araplar tarafından bir
devlet olarak tanınmasından yana değil. Çünkü
bölgede, bölge devletleri tarafından resmi anlamda
tanınacak bir İsrail ne ABD emperyalizminin
yayılmacı stratejisine, ne de İsrail’in “büyük İsrail”
olma hayal ve arzularına uygun. Ayrıca gıdasını salt
dini gericilikten alan bölgenin gerici rejimlerine de
uygun değil. Hal böyle olunca, Filistin’de, Lübnan’da
ve diğer yerlerde kaos ve çatışmacı ortamdan çıkarları
olan güçler iç çatışmaları tahrik ederek, mazlum
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Abu Şehmuz Demir
halkları birbirine kırdırma siyasetini sürdürüyorlar.
Bölgedeki ve Filistin’deki bu iç çatışma ve
sürtüşmeden çıkarı olan ABD, AB, İsrail ve bölge
gerici devletleri huzurlu bir Ortadoğu’dan rahatsız
oldukları için süreci körüklüyorlar. El-Fetih ve Hamas
arasında devam eden bu husumet Filistin halkının
Siyonizm’e karşı verdiği haklı mücadeleye zarar
verdiği gibi, birlik ve bütünlükleri açısından da kötü
sonuçlara yolaçacaktır.
Öte yandan, Lübnan’da ne idüğü belirsiz olan, El-
Fetih ül İslam adı altında birkaç haftadır Lübnan’ı
karıştırmak isteyen ve Filistin adına hareket ettiğini
söyleyen örgüt, bir piyon örgütüdür. Zaten birkaç
yıldır ikide bir El Kaide’nin üst düzey yöneticilerinden
Eymen El Zavahiri başta olmak üzere, “sıranın
Filistin’e geldiği ve taraftarlarına Filistin’de farz-ı
ayn’e (Cihad’a) hazırlanmaları” çağrısı yapılıp
duruyordu. Değişik ülkelerden bir araya gelerek
Lübnan’daki Filistinliler’in mülteci kamplarından biri
olan Nahr El-Bared’te ortaya çıkan/çıkarılan yeni bir
örgüt “İsrail’e ve batıya karşı savaş açtığını”
söylüyordu. Oysa bu devşirme piyon örgütün
misyonu, İsrail’in ABD’nin ve Fuad Sinyore
hükümetinin Lübnan’da hayata geçirmeye çalıştıkları
stratejilere yardımcı olmak. Bu örgüt kanalıyla
Lübnan’da iç çatışmayı hızlandırmak, Lübnan
Hizbullah’ı ve direniş cephesiyle karşı karşıya
getirerek bu cephenin silahsızlandırılmasını sağlamak
hedefiyle Lübnan üzerindeki karanlık senaryoların
ateşini fitillemeye çalışıyorlar.
İsrail geçen yılki 34 günlük Lübnan savaşından
sonra, uluslararası diplomasi sayesinde BM’nin
ordularının Lübnan’a yerleşmesini sağladı. Bu NATO
ordularının Güney Lübnan’dan Kuzey Lübnan’a kadar
olan alanda güvenlik sorumluluğunu eline almasıyla
birlikte, İsrail’in bir diğer korkusu olan Lübnan’daki
Filistinli mültecilerin durumu sorgulanmaya başlandı.
Filistinli mültecilerin mümkünse Lübnan dışına bir
yerlere taşınması/sürülmesi tartışması gündeme
taşındı. Ayrıca Hariri suikastı ile ilgili BM Güvenlik
Konseyi’nin kurulmasını kararlaştırdığı uluslararası
mahkemenin bir an önce yürürlüğe konulması
hedefleniyor.
Yani Lübnan’ı iç kargaşa çekmek isteyen güçler
her türlü entrikaya başvurarak bu ülkeyi deve dikeni
üzerinde yürütüyorlar. Suriye karşıtı muhalif
Parlamenter Velid Eidon’un öldürülmesi de Lübnan’ı
karanlık bir sürece çekmek isteyen güçlerin işi olsa
gerek.
İsrail’in işgali Arap topraklarında
40 yıldır devam ediyor
Kürt Salladdin Eyübü’nün Haçlılardan kurtardığı
Kenanlar diyarında İsrail 60 yıldır zulüm uyguluyor.
Yanı sıra, işgal ettiği Filistin topraklarıyla yetinmeyen
bu yapay devlet, dönem dönem komşu Arap
devletlerinin topraklarına da saldırarak, işgal ettiği bu
toprakları bugün hala egemenliği altında tutmayı
sürdürüyor.
İsrail tamı tamına 40 yıl önce komşu Arap
topraklarına saldırarak, Mısır’dan Süveyş kanalına
kadar olan alanı işgal etti. Bununla yetinmeyen İsrail,
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
Ürdün ve Suriye’ye yönelerek, Ürdün’den Doğu
Kudüs ve Batı Şeria, Suriye’den de Golan
tepelerini işgal etti.
Bu savaşın askeri mimarlarından olan Moşe
Dayan, 22 Kasım 1976 ve 1 Ocak 1977’de Yediot
Aharonot gazetesine verdiği ve 1997’de
kamuoyuna açıklanan röportajında, Golan
Tepelerinin işgal hikayesini söyle anlatıyor: “8
Haziran’da Kibbuz’dan Kudüs’e gelen delegasyon
Golan Tepelerinin işgal edilmesi için hükümeti
ikna etmeye çalışıyordu. Kibbuz delegasyonu,
Başbakan Levi Esckol’a, Golan’ın işgal edilmesi
halinde İsrail’in geniş topraklara sahip olacağı
söylüyordu. Ben Kibbuz delegasyonuna dönerek,
eğer Golan Tepelerini işgal edersek, sizler o
toprakları işgal eder misiniz ve orda oluşacak yeni
yerleşim birimlerini terketmeyeceksiniz” diyor ve
ekliyordu; “Bu büyük özgürlük savaşı her ne
olursa olsun bir barışla da sonuçlanmamalı”.
Moşe Dayan ertesi gün, yani 9 Haziran
1967’de “Golan Ovasına bir traktör gönderdik. Ve
şoföre Suriyeliler ateş açana kadar arazide traktörü
sürerek ilerlemesini söyledik. Suriyelilerin ateş
açacaklarını biliyorduk. İlerleyen traktöre
Suriyeliler ateş etmeye başladılar. Ve ondan sonra
topçu güçler ile saldırıya başladık”1 diyordu. Moşe
Dayan, aynı gazeteye yaptığı bir diğer açıklamada
ise şunları söylüyordu: “Devlet olma tecrübesi
bizde yoktu. Mütareke bölgesi olan Golan’ın
durumunu er geç değiştirecektik. Çünkü bir parça
ülke toprakları elde etmenin sancısını yaşıyorduk.
Ta ki düşman gidin alın sizin olsun diyene kadar
savaşı sürdürecektik”.
İsrail başta ABD emperyalizmi olmak üzere,
diğer emperyalist merkezlerden de aldığı askeri ve
ekonomik destek ile işgalci ve yayılmacı
politikada ısrar ederek, bölgenin huzursuzluğuna
yönelik altmış yıldır bölgenin diken üzerinde
yürümesine sebep olmuştur.
1967 Arap-İsrail savaşı, Arap coğrafyasını
olduğu gibi Ortadoğu’nun çehresini de altüst eden
bir savaştı. Bu savaşta Arap ordularının 6 gün 134
saat gibi bir süre içerisinde bozguna uğramalarının
bugünkü Ortadoğu’nun çetrefilli şekilenmesinde
derinlemesine bir etkisi vardır.
5 Haziran 1967 savaşına giden stratejik
işleyişi, dönemin İsrail Hava Kuvvetleri generali
Mordechai Hod, İsrailli tarihçi Tom Segev’e
şunları anlatıyor: “16 yıl planlanan karar 80 dakika
içerisinde alındı. Biz planlarla yaşıyoruz.
Planlarımızı gözden geçirmek için üzerine
uyuyoruz ve planlarımızı temizliyoruz. Yaptığımız
planları sürekli mükemmelleştiriyoruz. Yaptığımız
en son planda, 1966 sonlarında iç istihbarat ve
Mossad ile Batı Şeria’nın geleceğine yönelik
senaryoları üzerinde son çalışma yapıldı”. Neden
1967 Haziran başlarında İsrail’in savaşı
başlattığına yönelik soruya ise M.Hod, “İsrail’in
geleceğinin belirsizliği ve Kudüs’ün kurtarılması
ve İsrail (Thazal) ordusunun bir savaş durumuna
hazır olup olmadığı ”3 cevabını veriyordu. İsrail’in
Arap coğrafyasında elde ettiği bu üstünlüğün
yarattığı deprem etkisinin üzerinden 40 yıl
geçmesine rağmen, bu etki hala devam ediyor.
İsrail’in bu hızlı ve seri saldırılar karşısında
afallayan bölge insanının belleğinde, geçen yılın
yaz aylarında İsrail’in Lübnan saldırısında aldığı
yara kadar derin etkiler vardı.
Sonuç olarak, İsrail’in saldırgan ve yayılmacı
siyaseti, ABD’nin bölgeye yönelik işgali ve
hegemonya savaşı, Türkiye’nin “milli yarar”
eksenli misak-ı milli histerisi, bölgenin dinsel
gerici devletlerinin bölge üzerinde oynadığı
domino oyunu, bölgeyi karanlık bir serüvene
hazırlamaktadır.
15 Haziran ‘07
Clara Zetkin’i saygıyla anıyoruz... Kızıl Bayrak  29
Ölümünün 76. yıldönümünde saygıyla anıyoruz...
Komünist kadın önder
Clara Zetkin!
Clara Zetkin 5 Temmuz 1857’de
Saksonya’lı bir köy öğretmeninin kızı olarak
dünyaya geldi. Onyedi yaşından yirmibir
yaşına kadar Leipzig’de bir özel okulda
öğretmenlik eğitimi aldı. Daha gençlik
yıllarında sosyalist görüşlerle tanıştı. İşçi
hareketi saflarına fırtınalı bir dönemde girdi.
Alman işçi sınıfının en zorlu mücadele
döneminde işçi hareketi saflarına katıldı.
Sosyalist kadın hareketinin önderi
Sosyalizmin ustaları Karl Marx ve
Friedrich Engels’in eseri olan I.
Enternasyonal, Paris Komünü’nün
yıkılmasından sonra işçi sınıfının geçici
uykuya dalmasının ardından tarih
sahnesinden çekilmişti. 1880’den 1890’a
kadar bütün ülkelerde işçi hareketinin hızla
büyümesi ve işçilerin sosyalist kitle
partilerinin ortaya çıkması, sosyalist
hareketin daha yüksek bir düzeyde
uluslararası birliğinin önkoşullarını
yaratmıştı. Bu birlik 1889’da II.
Enternasyonal’in kurulmasıyla gerçekleşti.
Bu kongrenin hazırlanmasında Clara
Zetkin’in büyük payı oldu. Kongre’ye, “Can çekişen kapitalizmin kurtuluşunu
Alman Partisi’nin yayın organı “Sosyal- faşizmde aradığı Almanya’ya bakınız! Faşizm, bir
Demokrat”ın çalışanı, sosyalist kadınların temsilcisi fiziksel ve zihinsel yok etme rejimi kurdu. Vahşilikte
olarak katıldı. Uluslararası proleter kadın bizzat ortaçağın korkunçluğunu bile çok geride
hareketinin örgütlenmesinin başlangıcını oluşturan bırakan bir barbarlık rejimi kurdu. Bütün dünya,
bir konuşmayla öne çıktı. Bu konuşmasının bir faşist terörün zalimlikleri üzerine infal içindedir.”
yerinde “İnsanlığın bağımsızlığı için dövüşen “Emekçi kadınlar, zorlu mücadelelerle elde
proleterler, kadının ekonomik bağımlılığını ve insan ettiğiniz hakları, faşizmin elinizden alması, sizin
soyunun yarısını esirliğe mahkum edemezler” diyor, bağımsızlık ve çalışma hakkınızı reddetmesi üzerine
kadınlara yaşamın tüm alanlarında eşit haklar talep kafa yorunuz. ‘Üçüncü Reich’in sizi, erkeğin
ediyordu. hizmetçisi ve doğurma makinesi derekesine
Clara Zetkin, kadın hareketini daima işçi sınıfı indirgemek istemesine kafa yorunuz. Faşizmin
hareketinin önemli bir parçası olarak kavradı ve işçi işkenceyle öldürdüğü ya da zindanlarında tutsak
hareketi içindeki çeşitli burjuva önyargılara karşı ettiği cesur kadınları, kadın savaşçıları
mücadele etti. unutmayınız.”
Marksizmin ve Ekim Devrimi’nin hararetli bir “Bilim adamları, sanatçılar, öğretmenler,
savunucu oldu. Sosyalist devrimin ve Sovyet yazarlar, serbest meslek temsilcileri, sizlerce
iktidarının kuruluşunu derhal selamladı. Sosyalist yaratılan ve titizlikle korunan, yok edilmeleri
devrimin ve onun önderlerinin yanında saf tutan az insanlıktan, insanlığın gelişmesinin kaynaklarından
sayıdaki Alman işçi hareketi önderlerinden biri oldu. birinden yoksun bırakan kültür belgelerinin faşizm
Emperyalizme ve faşizme karşı ateşli bir savaşçıydı. tarafından üzerine yakıldığı odun yığınlarını
Hitler faşizmine ve onun yeni bir dünya savaşı unutmayınız.”
hazırlığına karşı Alman proleterlerine büyük bir “Başka ırklara mensup kişilere karşı yürütülen
mücadele örneği oldu. alçakça faşist kışkırtmaları unutmayınız! Yahudilere
Clara Zetkin 20 Haziran 1933’te aramızdan karşı girişilen alçakça soykırımı özellikle
ayrıldı. Mücadele yaşamının son yıllarını bir unutmayınız!”
senatoryumda geçirdi. Yaşlılığına ve tüm “Faşizmin tüm ülkelerdeki karşıtları! Kanlı
hastalıklarına rağmen işçi sınıfının davası için zulümle, terörle, açlık ve savaşla birleşmiş faşizm
çalıştı. Ölümünden önceki gün dahi bir makale dikte paramparça edilip yere serilmeden, aramızdan hiç
ettiriyor, bu makalede faşizme ve savaşa karşı kimse dinlenme ve mola verme hakkına sahip
birleşik cephenin kurulması gerektiğini değildir!”
savunuyordu. Hastalığına rağmen önüne büyük Clara Zetkin ve eserleri, kapitalist ülkelerdeki
görevler koymuştu. Bir mücadele broşürü hazırladı: ve sömürgelerdeki milyonlarca insanın yoksulluktan
“Emekçilere karşı emperyalist savaşlar-Emperyalist ve kölelikten kurtulma, halklar arasında barışı
savaşlara karşı emekçiler”. koruma mücadelesinde yaşayacaktır. Onun yaşamı
Uluslararası Kızıl Yardım yönetiminin başkanı bizlere örnek olacak, tüm ülkelerin ezilenlerine ve
olarak yayınladığı bir çağrıda, dünyanın bütün sömürülenlerine sosyalizm hedefi doğrultusunda
ilerici insanlarına içtenlikle şöyle sesleniyordu: sonuna dek yürüme cesareti verecektir.
30  Kızıl Bayrak
Fikret Başkaya ile konuştuk...
“Bölgeden emperyalizm ve kapitalizm defedilmelidir!”
- Bir seçim sürecinin içine girmiş bulunuyoruz.
Siz bu süreci nasıl değerlendiriyorsunuz?
Demokratik ülkeler olarak adlandırılan emperyalist
ülkelerde bir demokrasi oyunu oynanmaktadır. Bu oyunun
resmi adına temsili demokrasi deniyor. Kitleler üzerinde
seçim ve temsil yanılsaması yaratan bu mekanizmaya
aslında ancak sirk oyunu demek mümkün. Çünkü
demokrasinin önünü kesmek için oynanmakta bu oyun,
demokrasi iddiası ve görüntüsü taşıyarak...
Türkiye’de bu oyun daha vahim bir hal alıyor.
Türkiye’de bu oyunun bir kuralı da yok. Bu kuralsızlığın
sebebi 1908’den beri ülkenin yönetimini elinde tutan asıl
devlet partisinin yönetimidir. Son Cumhurbaşkanlığı
seçimi de bu kanunsuzluğun bir ifadesi olmuştur. Yani
bugün burada kuralları bile olmayan bir oyun oynanıyor
ve bunun adına temsili demokrasi diyorlar. Geniş emekçi
kesimler için bu seçim, bu parlamento, bir çözümü,
kurtuluşu ifade etmemektedir ve tam da bu gerçekliğin
üstü örtülmeye çalışılmaktadır. Bu oyun, bu oyun içindeki
çıkışsızlık, parlamentonun çözüm olmayışı durumu güçlü
bir şekilde teşhir edilmelidir. Şunu teşhir etmek lazım,
emekçilerin kaderi nerede belirleniyor? İddia edildiği gibi
bu mecliste mi? Yoksa MGK’da, TÜSİAD’da, IMF
oturumlarında, emperyalist kuruluşların odalarında mı?
İşte seçim söz konusu olunca bu gerçeği güçlü bir şekilde
teşhir etmek lazım.
- Düzen partileri yine alanlara çıktı. Fakat her
seçimde olduğu gibi aynı yalan ve emekçileri düzen
ekseninde seferber etme hedefi ile. Sizce bu süreçten
nasıl tablo oluşuyor, ya da oluşturulmaya çalışılıyor?
Partilere gelince, bu partiler zaten birer şirket. Bunlar
yalnızca mevcut düzen politikalarının taşeronluğunu
yapıyorlar. Bu sebeple hepsi de birbirinin aynı çizgiyi ifade
ediyor, bu sebeple hiçbiri mevcut resmi çizgiden ayrı bir
siyasi hat oluşturamıyor. Kürt sorunu, Kıbrıs konularında
herhangi bir partinin bir siyasi hattı var mı, bir projesi var
mı? Ermeni soykırımının değerlendirilmesi konusunda
kendi hattı olan bir parti var mı? İşte bu sebeple düzen
partileri, bir parti değil şirket gibidirler, devlet partisinin bir
taşeronu gibidirler. Bu taşeronluk görevini yerine
getirenlerin tek derdi bu süreçte kendi çıkarlarını
gözetmek, kendi paylarına düşeni kapabilmektir.
Düzenin taşeronluğunu yapan şirket partilerin misyon
olarak bir farkları yok. Görüntü ve şekil olarak da bir
farkları kalmadı ve Türkiye siyasetinde daha önce hiç
olmadığı kadar aynılaşıyorlar. Bu durum düzenin politik
yönelimleri ile de ilgili. AKP Türkiye siyasetinin en
özelleştirmeci partilerinden birisi oldu, fakat CHP’nin
yönelttiği eleştiriye bakıyorsunuz “biz özelleştirmeyi daha
planlı yapacağız” diyorlar. Bu emekçiler gözünde görüntü
ve söylem düzeyinde de olsa düzen partilerinin
aynılaşması anlamına gelmektedir. Bu bir anlamı ile bu
çerçevede düzenin teşhir olması şeklinde de
yorumlanabilir. İçinde bulunduğumuz süreçte düzen
emekçi kitleler içinde siyaseti yeniden canlandırmak,
onları taraflaştırmak açısından belli mekanizmaları
harekete geçirdi. Örneğin, Cumhuriyet mitingleri ile geniş
bir kamplaşma yaratılmaya çalışıldı. Ben bu
kamplaşmanın seçime de yansıyacağını düşünüyorum,
bu seçimlere farklı eksenlerde de olsa katılım yüksek
olacaktır. Laik cephe-irtica cephesi gibi bir ayrım yaratıldı.
Bu ülkede irtica tehlikesi diye özel bir tehlike, gündem
yok. Siyasal İslamın bu ülkede alternatif bir politik hattı,
yaşam kurgusu da yok. Rejimin dozunu ayarlayacağı
dinsel gericiliğe sürekli ihtiyacı var. Burada rejimin bu
gericiliği beslediğini vurgulamak gerekiyor. İkinci olarak
bunu kontrol altında tuttuğunu...
Bugün siyaset iki ana kutupta merkezileştirilmeye
çalışılıyor. Bir kutbu, Milli Selamet Partisi geleneğinden
gelen, RP, FP sürecini izleyen ve giderek ehlileşen,
merkeze kayan bir çizgi izleyen AKP oluşturuyor. Diğerini
de sol adına var olduğunu iddia eden CHP. Tabi CHP’nin
ne solla, ne adındaki halk ve cumhuriyet kavramları ile ve
hatta ne de parti olma vasfı ile bir alakası yok. O
doğrudan bir devlet kurumu gibi çalışıyor. Bu seçimlerde
biraz böyle bir tablo yaratılmaya çalışıldığını
düşünüyorum. Bu Demokratlar ve Cumhuriyetçiler
Fikret Başkaya ile röportaj...
ekseninde kutuplaşan fakat hiçbir farklılığı ifade etmeyen
Amerikan sistemi ile de benzeşmekte. Tabii bu
seçimlerde, merkezde bir politik düzlemde Kürtlerin de
mecliste temsil edilmesi gibi bir durum var. Bu konuda
sistem ilk başlarda belli engeller oluşturmakla birlikte bu
durumu şimdilik kabullenmiş görünüyor.
- AKP ile ordu arasındaki gerilimler yer yer
statükonun ısrarı ve onun karşısında belli liberal
açılımların zorlaması olarak değerlendiriliyor. Bu
konuda ne diyebilirsiniz?
Bütün partiler gibi AKP taşeron bir parti. Bu taşeron
yeterince ehlileşmediği için bu çelişkiler ortaya çıkıyor.
Bunlar burada yeni olduğu için uyum sorunu yaşıyorlar
fakat bu uyum sorunu da hızla çözülüyor.
Şu çok önemli: Güdümlü bir hareket başlatabilirsiniz
fakat bu hareket kitlelerin çelişkileri ile bütünleşirse kontrol
edemeyeceğiniz sonuçlar ortaya çıkabilir. Çağırdığınız
ruhları geri yollayamamak gibi bir durum. Örneğin serbest
fırka deneyimi. Aslında rejimin güdümündeki bir hareket
halkla buluşunca çok farklı yankılanmaya başlayabildi ve
hareketi güden rejim hızla önünü kesmesini de bildi.
- Peki sol bu tablonun neresinde duruyor?
Bu tablo içerisinde sola değinecek olursak, şu
gerçeği ifade etmek gerekiyor ki, Türkiye’de resmi
ideolojinin etki alanında bir sol hareket var. Bu çok önemli
bir sorun, bunu vurgulamak lazım. Resmi ideoloji ile içiçe
geçmiş bir sol hareketten bahsediyoruz burada.
Geçmişini bağımsız bir hatta değerlendiremeyenin
geleceğe dair bir iddia ve perspektifle bakması mümkün
olabilir mi? Elbette ben genel adına konuşuyorum, bu
çizginin dışında kalan unsurlar vardır yoktur, bunu
tartışmıyorum, fakat genelinde böylesi bir etkileşim söz
konusu. Yakın tarihin resmi ideoloji dışı bir kavrayışını
oluşturmalıyız.
Bizim bu tablo içerisinde şunu ifade etmemiz
gerekiyor. Bu partiler IMF-TÜSİAD programında
mutabıklar, bu partiler özelleştirmecilik konusunda
mutabıklar, düzenin taşeronluğunu yapan bu partilerin
emekçilere sunabilecekleri hiçbir şey yok. Türkiye’de
tamamıyla kompradorlaşmış olan sistem karşısında
emekçilerin kurtuluşu için anti-emperyalist bir hat
oluşturulmalı ve bu da ancak anti-kapitalist bir çizgi ile
mümkündür. Bu konuda ulusalcı söylemin yapabileceği ve
diyebileceği hiçbir şey yok. Çünkü onun anti-emperyalist
söylemi hiçbir gerçekliğe oturmuyor. Ulusalcılık,
milliyetçilik dememek için kullanılan bir söz, tabii bunda
milliyetçilik kavramının 70’lerde yaşadığı teşhir
olmuşluğun da etkisi var. Bu sözün bir ötesi yurtseverlik
oluyor ki, bence dünyayı değiştirme iradesi taşıyanların
kendilerini tanımlamak için böylesi sözcüklerle işi
olmamalı. Bunlar mevcut gerçekliği karartan ifadeler. Şu
açıktır: Türkiye’de tamamen kompradorlaşmış bir rejim
var. Bu rejim emperyalizm ile tam bir uyum içerisinde.
- Güncel olarak, Kuzey Irak müdahalesi gündemi
ile estirilen Türkiye ABD’den ayrı davranıyor havası
var. Bu konuda neler söyleyebilirsiniz?
Kamuoyuna yansıtılan Amerika, Türkiye’nin hava
sahasını birkaç dakika ihlal etti, Türkiye nota gönderdi
yanılsamaları hiçbir şey ifade etmiyor. Türkiye’de sayısı,
işlevi belirsiz Amerikan üsleri var. Türkiye’nin bunlar
üzerinde bir denetimimi var mı ki, birkaç dakika kendi
hava sahasına giren uçak için ABD’ye nota versin...
Bu durum, Ortadoğu politikası açısından da böyle.
Emperyalizmin bölgeye yönelen tüm müdahalelerine
eklemlenmiş bir Türkiye gerçekliği var. Keza Siyonizm ile,
onun bölgedeki kanlı tarihi ile kesintisiz bir ortaklık söz
konusu. Büyük Ortadoğu Projesinde gönüllü olarak yer
alan bir Türkiye gerçekliği var. Türkiye’nin bu bölgede,
Afganistan’da, Irak’ta, Filistin’de vb. emperyalizmden ayrı
bir siyaseti yok.
- Emperyalizm derken, örneğin Kıbrıs sorununda
ya da Irak işgali öncesinde kamuoyuna yansıdığı gibi
AB ve ABD farklı emperyalist odaklar belli açılar
oluşturuyor diyebilir miyiz? Türkiye burjuvazisi bu açı
aralığında hamle yapmak isteyebilir mi?
Şunu birbirinden ayırmak gerekiyor. Sermayedarlar
arasında ticari rekabet olur. Bölüşüm konusunda kendi
Sayı:2007/24  22 Haziran 2007
aralarında çekişirler. Fakat bir bütün olarak emekçi
sınıfların karşısında tek bir sınıfsal tutumda ortaklaşırlar.
Bugün dünya üzerindeki üç temel emperyalist odağın
(ABD, AB ve Japonya) birbirleri ile ilişkileri de bunu
yansıtmaktadır. Irak’ın işgali öncesi Fransa’nın belli
ölçülerde muhalefet etmesi gibi bir durum söz konusu,
fakat gerek AB’nin gerek Japonya’nın ABD’den ayrı bir
politikası söz konusu değildir.
Bu tek başına bugünün değil, 1945’ten bugüne gelen
tarihin gerçekliği. Bir De Gaulle süreci farklı bir eğilimi
ifade etti ki o ayrı bir konudur ve bir sonucu da olmamıştır.
Özellikle bugün Fransa’da Sarkozy’nin iktidara gelmesi bu
birlikteliği daha da önplana çıkartacaktır.
Türkiye’nin kendine özgü bir Ortadoğu politikası
mümkün değil. Ancak ABD siyasetinde uydulaşma söz
konusu ki, bu uydulaşma bugün hat safhasına varmış
durumda. Diğer yanıyla kompradorlaşan rejim, politik
merkezine daha sıkı bağlanırken kendi yerel ayaklarından
kopmaktadır. Türkiye’de komprador sistem, kendi halkına
ve gerçekliğine karşı bir alternatif oluşturamaz. Bu tek
kelime ile emekçiler açısından yıkım demektir. Bu yıkım
rakamlarla perdelenmeye çalışılıyor. İşte ihracat şöyle
arttı, ekonomi böyle düzeldi. Tabi bugün ihracatı artanların
yarın ihraç edecek hiçbir şey bulamamaları ihtimali de var.
Bugün satabildiğiniz kadar ormanları satarsınız,
madenleri satarsınız, ihracat arttı dersiniz, ekonomik
mucize olursunuz ve yarın çöl olmuş, kaynakları tükenmiş
bir ülkede yaşarsınız. Düzenin bu manipülasyonları da
düşünüldüğünde, bizim ideolojik mücadeleyi
yükseltmemiz gerekiyor. Bilimsel bir yaklaşımla çözüm
üretebilmeliyiz. Fakat kompradorlaşan rejimin içerisinde
düşünsel süreçlerin kendi de, bilimsel yaklaşımın kendisi
de benzer sıkıntıları yaşamakta. Bugün sosyal bilim
olarak geçen fakat bilim olarak değerlendirilemeyecek bir
gerçeklikle karşı karşıyayız.
- Ortadoğu gündemi içerisinde bir süredir öne
çıkan bir İran gerilimi var. Burada süreç sizce nasıl
ilerleyecek?
Bugün Amerika’nın politikalarına karşı durabilen İran
vardır bölgede. Burada yaklaşımı doğru koymak gerek,
İran anti-emperyalist değildir, anti-kapitalist değildir, buna
belki yabancı düşmanlığı diyebiliriz. Fakat içinde
bulunduğumuz süreçle birlikte sistem içerisinde
değerlendirilirse, İran da bugün hızla uyumlulaşmaktadır.
İran’da içeride hızlanan özelleştirme süreçlerine bakılırsa,
Amerika ile süren pazarlıklara bakıldığında, Amerika ile
ilişkilerinin hızla komprodoraşmakta olduğu gözlenebilir.
Şunu belirtmek gerek ki, siyasal İslam asla anti-
emperyalist değildir, çünkü kendisi emperyalizmin “doğal”
müttefikidir...
- Filistin’deki güncel gelişmeleri nasıl
değerlendirmek gerekiyor?
İsrail bir bölge devleti değil, Arap halkına yönelik bir
saldırı üssü olarak bölgeye yerleştirilmiş olan,
emperyalizmin bölgedeki varlığıdır. İsrail’in varlık sebebi
Arap halkının ayakları üzerinde durmasını engellemektir.
Bu tarihsel gerçek çerçevesinde değerlendirmek gerek
güncel gelişmeleri. Bugün Filistin’de yaşanan trajedi bu
çerçevede sürdürülen emperyalist-kapitalist komplonun
bir devamıdır. Bölge halkının demokratik sosyalist bir
mücadele hattı örmekten başka imkanı yok.
Filistin’de direnmesini bilen bir halk var. Bu kadar
mücadele deneyimi olan bir halk için durum ümitsizdir
demek mümkün değil.
- Ortadoğu’daki gelişmeler içerisinde Kürtler
açısından son güncel gelişmeleri ve açıklamaları nasıl
değerlendirmek gerekiyor?
Kırılma noktası İmralı’da başladı, geri tarafı
teferruattır. Kuzey Irak’taki liderlerin tutumlarını tasvip
etmek mümkün değil. Kuzey Irak bugün Irak’ın bütünü
içerisinde Amerika için güvenli bir bölge. Kurtuluşunu,
özgürlüğünü arayan halkların tutması gereken hat
bölgeden emperyalizmin ve kapitalizmin defedilmesi
olmalıdır.
- Bize ayırdığınız zaman için teşekkür ederiz...
Ben teşekkür ederim. Kolay gelsin.
Kızıl Bayrak/Ankara
Mücadele Ankara BDSP’den 2 Temmuz konusunda zorunlu açıklama!
Tarihin sayfalarına “planlı bir devlet katliamı”
Postası olarak geçen ve 33 insanımızın diri diri yakılarak
katledildiği Sivas Katliamı’nın 14. yıldönümü
yaklaşmaktadır. Bu vahşi devlet katliamını
lanetlemek, katliamın hesabını sormak ve
yaşamını yitirenleri anmak için birçok ilde, bir
dizi eylem ve etkinlik hazırlıkları yapılmaktadır.
Ankara’da da çeşitli kurum ve örgütlülüklerin bu
çerçevede hazırlıkları sürmektedir.
Özellikle son yıllarda miting eksenli
yedeklemeye yönelik olarak “laiklik-şeriat”
gerici ikilemi üzerinden şekillenen ve bizzat
devlet tarafından tertiplenen “laik cumhuriyeti”
sahiplenme kampanyasına zemin oluşturacak
bir politik eksen platforma dayatmıştır.
Devrimci ve ilerici güçlerin tüm ısrar ve
itirazlarına rağmen platformun zemini “laiklik”
eksenine oturtulmak istenilmiş, süreç içerisinde
bu zemini oluşturmak için burjuva politikacılarını
aratmayacak manevralar yapılmıştır. Bu tutum,

Çözüm devrimde!
Seçimden seçime biz işçi ve emekçileri hatırlayan düzen
partileri utanmadan yine bizden oy istiyorlar. Son çıkardıkları
yasayla bizi fabrikada köleleştiren, evlerimizi yıkıp evsiz barksız
bırakan, sağlığı paralı hale getiren onlar değilmiş gibi. Onlara
verdiğimiz her oy bizi sömürmelerine karşı çıkmadığımız gibi
suça ortak olmak demektir. Düzen partilerine oy verdiğimiz
zaman 22 Temmuz’dan sonra ne değişecek. Düzen partileri
sorunlarımıza çözüm bulabilir mi? Tabii ki hayır! 23 Temmuz
sabahı yine fabrikaya gideceğiz, yine köle gibi çalışacağız.
Ücretlerimiz verilmeyecek, sigortamız yatırılmayacak, usta ve
patronların hakaretleri devam edecektir. Düzen partilerinin tek
derdi koltuğa oturmaktır. Biz işçi ve emekçileri bir an için bile
düşünmezler. Sağcısı olsun solcusu olsun İMF’nin programını
uygularlar. Parlementodan çözüm beklemek hayaldir. Tek
çözüm fabrikada, okulda, semtlerde örgütlenip İMF’ci düzen
partilerinden hesap sormaktır.
Menemen’den bir Kızıl Bayrak okuru
HÖC’den seçimlere ilişkin
açıklama
Haklar ve Özgürlükler Cephesi, Temel Haklar ve Özgürlükler
Dernekleri Federasyonu, TAYAD, Gençlik Dernekleri
Federasyonu, Halkın Hukuk Bürosu, İdil Kültür Merkezi, Grup
Yorum, Yürüyüş Dergisi, Tavır Dergisi, Devrimci İşçi Hareketi,
Devrimci Memur Hareketi ve Devrimci Mücadelede Mimar
Mühendisler bileşenleri 22 Temmuz seçimlerine ilişkin ortak bir
basın toplantısı gerçekleştirdiler
Toplantıda “Seçim çare değil! Bağımsızlık, demokrasi
mücadelesine katıl!” başlığıyla sunulan basın metnini İstanbul
HÖC temsilcisi Eyüp Baş okudu. Açıklamada 22 Temmuz
seçimlerinin halkın değil oligarşinin sorunlarını çözmek için
yapıldığı, faşizm koşullarında yapılan seçimlerin üstlendiği rolün
aynısının bu seçimde de tekrarlandığı söylendi. Türkiye’nin
emperyalizme göbekten bağımlı olduğunun hatırlatıldığı
açıklamada Kürt halkına ve ilerici çevrelere dönük devlet
terörünün ortadan kalkmasının düzen partilerinden
beklenemeyeceği, bu partilerin “demokrasicilik oyununun”
figüranları olduğu belirtildi. Açıklamanın sonuda ise “Sandık
şekillenen bu hazırlık süreci belli sorun ve
sıkıntıları açığa çıkarmış, çeşitli tartışmalara
konu olmuştu. Bu tartışmaların büyük bir kısmı
devrimci kamuoyu tarafından biliniyor. 2007 2
Temmuz süreci de benzeri sorun ve sıkıntılarla
başlamış bulunuyor. Sözünü ettiğimiz sorun ve
sıkıntılar bu yıl kendisini “birlikte iş yapmanın”
önüne geçecek tarzda ortaya koyan tutarsızlık
ve ilkesizliklere kadar varmış durumda.
Bu nedenle, Ankara’da faaliyet yürüten sınıf
devrimcileri olarak, aşağıda belirtilen
nedenlerden ötürü PSAKD Genel Merkezi’nin
çağrısı ile örgütlenecek 2007 2 TEMMUZ
MİTİNGİNE KATILMAYACAĞIZ;
1- 14 yıl öncesinde planlı bir devlet katliamı
sonucu yaşamını yitirenleri anmak ve katliamın
hesabını sormak için çalışmalarını erken bir
tarihte başlatan devrimci-ilerici güçler, Ankara’da
ve diğer illerde yaşanan platform süreçlerinde bir
kez daha bürokratik-reformist çizginin gerici
tutumları ile karşı karşıya kalmış bulunuyor.
2- Ankara’da PSAKD’nin çağrısı ile başlayan
toplantıların daha henüz başında katliam ortağı
sermaye partisi CHP’nin platforma çağırılması,
mevcut platformun politik zeminini ve yönelimini
açıkça ortaya sermiştir. Bu konuda bir “gelenek”
oluşturmuş olan reformistler, devrimcilerin uyarı
ve ikazlarına rağmen, tescilli bir sermaye
partisi olan, işçi sınıfının, emekçilerin ve Kürt
halkının düşmanı CHP ile birlikte olmayı,
devrimcilerin yanında olmaya yeğlemişlerdir. Bu
açıdan 2 Temmuz süreci bir kez daha
reformistlerin gerçek konum ve misyonlarını
açıkça gözler önüne sermiştir. “Demokrasi”
mücadelesi yürütme iddiasındaki bu güçler
“katliamcı bir parti” ile aynı zeminde kalabilmek
için ellerinden geleni yapmaktadırlar. Katliamcı
bir düzen partisi ile hangi zeminde
ORTAKLAŞILMAKTADIR? Öncelikle bu sorunun
yanıtı kamuoyuna açıklanmalıdır.
3- Bir başka temel sorun ise platformun
politik zemininde ortaya çıkmıştır. Özellikle son
dönemde düzen tarafından kitleleri kendisine
dizginlerinden boşalmış olan burjuva gericiliğine
çanak tutmak ve kan taşımak anlamına
gelmektedir. Buradan bir kez daha hatırlatmakla
yetineceğiz: Başta Sivas olmak üzere yaşanan
tüm katliamların altında “laik burjuva
cumhuriyetin” imzası vardır. Bu platforma
“laiklik” eksenini dayatmak olsa olsa bu gerçeğin
üzerini örtmek, katliamcı devlet gerçeğini
silikleştirmek ve son süreçte düzenin istediği bir
zemine çekmek anlamına gelmektedir. Kitlelerin
düzene karşı biriken öfkesini ve mücadele
azmini düzene kanalize etmek, hesap sorma
bilincini törpülemek anlamına gelmektedir.
Düzenin yarattığı siyasal atmosferin parçası
olmak, kendisine “emek ve demokrasi
mücadelesi veriyorum” diyen tüm kurumlar için
utanç verici bir durumdur.
4- Platform sürecinde karşımıza çıkan bir
başka temel sorun ise tekelci ve bürokratik
anlayıştır. Biz bu tutumu 8 Martlar’dan, 1
Mayıslar’dan tanıyoruz. Aynı çizginin ürünü olan
bu anlayış kendisini 2 Temmuz gündeminde de
ortaya koymuştur. 2 Temmuz’un örgütlenmesini
kendi irade ve inisiyatifinde gören, ancak
gündelik siyasal mücadelede bir yer tutmayan
bir dizi kurum, belli gündemleri kendisine mal
ederek, devrimcilerin karşısında dayatmalarla
çıkmaktadır. Bugüne kadar büyük mücadelelerle
ve kanla yazılan bu tarihin asla böylelerinin
tekelinde olmadığı bilinmelidir. Bu tarih, sınıf
mücadeleleri tarihidir ve bu mücadele devrimci
ve ilerici güçler tarafından sürdürülmektedir.
Kimse bu gerçeğin üzerini kabaca örtmeye
kalkışmamalıdır.
Bizler sınıf devrimcileri olarak tüm bu
nedenlerden dolayı Ankara’da gerçekleştirilecek
olan 2007 2 TEMMUZ MİTİNGİNE
KATILMAYACAK, işçi sınıfı ve emekçi kitlelerin
mücadelesini zayıflatan, dahası düzen içi bir
kanallara akıtarak önünü kesen her türlü
reformist eğilime karşı ilkesel olarak tutum
almaya devam edeceğiz.
Ankara Bağımsız Devrimci Sınıf Platformu

İHD’den basın açıklaması

başına gitmeyin. Düzen partilerine oy vermeyin” çağrısı yapıldı,
çözümün sosyalizmde olduğu vurgulandı.
Basın metninde solda bağımsız aday konusuna da değinildi.
Bağımsız aday anlayışının kendi içerisinde birçok politik
yanlışlık barındırması ve parlamenter hayaller yayması
nedeniyle bağımsız adaylara destek verilmeyeceği söylendi.
Basın metninin okunmasının ardından açıklamaya imza atan
kurum temsilcileri söz alarak seçim süresince çalışma
yürüttükleri alanlarda “Düzen partilerine oy verme!” çağrısı
yapacaklarını, tek çarenin devrim ve sosyalizm olduğunu
söyleyeceklerini belirttiler. Toplantıda ayrıca propaganda amaçlı
da olsa seçimlere bağımsız adaylarla katılmanın doğru olmadığı
ifade edildi. Seçime katılan solda bağımsız adaylar ve bağımsız
devrimci sosyalist adaylara karşı propaganda yürütülmeyeceği
dile getirildi. Basın toplantısında HÖC’ün seçim kampanyasının
başladığı da ilan edildi.
Kızıl Bayrak/İstanbul
Ümraniye’de bir gecekonduda ele geçirilen cephaneliğin arkasında Kuvvai Milliye Derneği isimli
kontrgerilla örgütünün kurucularından eski Astsubay Oktay Yıldırım’ın çıkmasıyla kontrgerilla çetesine
karşı devrimci demokratik kamuoyu cephesinden sesler yükseldi.
İHD İstanbul Şubesi, bir kez daha gün yüzüne çıkan kontrgerilla gerçeğine ilişkin 18 Haziran günü
dernek binasında bir basın toplantısı gerçekleştirdi.
Basın metnini İHD İstanbul Şube Başkanı Rıza Dalkılıç okudu. Dalkılıç, geçtiğimiz aylarda ‘silah
üzerinde edilen yemin’le gündeme gelen Kuvvai Milliye Derneği hakkında İHD İstanbul Şubesi olarak,
İçişleri Bakanlığı’na yazdıkları yazıya verilen cevapta dernek hakkında TCK ve Medeni Kanun
çerçevesinde soruşturma yapıldığının ifade edildiğini ancak soruşturma sürecinde söz konusu yapının
eylem ve örgütlenmesinin devam ettiğini söyledi. “Kuvvai Milliye” ve benzeri derneklerinin
“kontrgerillanın” “legalleşen” yapıları olduğunu vurguladı.
Kızıl Bayrak/İstanbul

EKSEN Yayıncılık Büroları
Üsküdar (İstasyon) Cad. Pınar İşhanı
No: 5 Kat: 4 Daire: 52 Kartal/İstanbul (0 216 353 35 82)
Necatibey Cd. Gözlükçü İşhanı No: 26/24
Kızılay/ANKARA Tel: 0 (312) 229 06 44
Sönmez İş Sarayı Kat: 3 No: 220 Heykel/BURSA
Tel: 0 (224) 220 84 92
Silifke Cd. Çavdaroğlu Çarşısı 2/93
MERSİN
Gazetene sahip çık! Abone ol! Abone bul!
853. Sok. Bilen İşhanı No: 27/710
Adı : .......................................................................
Soyadı :........................................................................
Konak/İZMİR Tel-Fax: 0 (232) 489 31 23 Adresi : .......................................................................
........................................................................
Cemal Gürsel Cd. Shell Karşısı Vakıf İşhanı Kat: 3
Tel : .......................................................................
No: 306 ADANA Tel: 0 (322) 363 19 94
6 Aylık Yurt içi 30.000 000 TL Yurt dışı 100 Euro
Cumhuriyet Mah. Tennur Sok. Cumhuriyet İşhanı 1 Yıllık Yurt içi 60.000 000 TL Yurt dışı 200 Euro
Kat: 3/45 KAYSERİ Tel-fax: 0 (352) 2326671
Gülcan Ceyran adına,
Saadetdere Mah. Fırın Sok. No: 37/25 (Depo durağı) * TL için : Yapı Kredi Bankası İstanbul/Aksaray Şb. 0097680-3
* Euro için : İş Bankası İstanbul/Aksaray Şb. 10021127094
Esenyurt/İSTANBUL No’lu hesaba yatırdım. Makbuzun fotokopisi ektedir.

CMYK
AmerikancÝ-IMFÕci
dŸzen partilerine
oy yok!
SÝnÝfÝn baÛÝmsÝz
devrimci
adaylarÝnÝ
destekleyelim!
BaÛÝmsÝz Devrimci
SÝnÝf Platformu BDSP