Giant Expedition AT

T E S T Prijs
Maat
€2.699,-
M/L/XL
Info giant-bicycles.com/nl

Frame Giant AluxX aluminium

Vork SR Suntour Raidon LO (80 mm)
Remmen (v/a) Shimano M445 Disc (160/160 mm)
Stuur/-pen Giant Connect SL/X-Tasy Swell adjust
able
Crankset FSA V-Drive MegaExo (44t)
Zadel/-pen SR Freccia/Giant Connect SL (Ø30,9
mm)
Naven (v/a) Shimano 3D72 naafdynamo/
Rohloff Speedhub (16t)
Velgen DT Swiss EX500
Banden Schwalbe Marathon Extreme (57-559)
Dragers (v/a) Giant Expedition (alu)
Verlichting B&M Lumotec IQ Cyo LED

Gewicht compleet
19,6 kg
Zitbuis-/balhoofdhoek 72,5º/70º
Zit-/boven-/balhoofdbuis 400/580/120 mm
Stuur/stuurpen 640/100 mm
Achtervork
450 mm
Wielbasis 1.085 mm

Leuk, zo’n schelpenpaadje door de polder. Maar liever laat je de Giant

Expedition AT uit op onverharde dirt roads op verafgelegen continenten.

All-terrain
wereldfiets Superstijf
FOTO: ELLEN VAN DRUNEN
frame.

Wie fietsreizen gaat maken door onherbergzame
gebieden komt er niet met zomaar een doorsnee
reisfiets. Die heeft iets nodig wat onverwoest-
baar is. En dus bedachten ze bij Giant de Expe-
dition AT, een soort van über-Expedition die het
moeilijkste terrein moet kunnen verteren. B&t’s
reisfietsexpert Elmar van Drunen nam de proef
op de som.
‘Expedition’ is de naam die Giant sinds jaar en
dag aan z’n reisfietsen geeft. Stevige fietsen altijd,
bestand tegen een stootje. Toch overtreft de vorig
jaar geïntroduceerde Giant Expedition AT – die
laatste twee letters staan voor all terrain – al z’n
voorgangers in degelijkheid. Onze vaste colum-
nist Aart Huijg rijdt op dit moment met een ‘AT’
van Alaska naar Vuurland. ‘Monster’ noemt hij zijn
vervoermiddel liefkozend. Ik begrijp wel waarom,
want alles aan deze Giant is grof en bruut. Dikke
banden, verende voorvork met dubbele kroon,
De vork met dubbele kroon is lekker stijf. Voor de voordrager
geldt hetzelfde. Goed: de bagage is afgeveerd.
dikke framebuizen en overal waar je kijkt stalen
beschermbeugels. Over de kettingspanner, over de
remhendels, bij het kettingblad. Zo blijft alles recht
en heel, maar lichter wordt de bike er niet van. Bijna
twintig kilo weegt ’ie, deze Giant. Dat merk je als je
opstapt en aanzet; op deze fiets moet je geen haast
hebben. Gewoon lekker om je heen kijken en in een
licht verzet rustig toeren draaien, dan kom je er ook.
Ook de rechte zitpositie nodigt niet uit tot haasten.
Stuur je van het asfalt af een onverharde weg in,
dan is deze über-Expedition in z’n element. De
rechte zit is dan juist een uitkomst en de verende
voorvork die op asfalt nog overbodig leek, doet
zichtbaar z’n best kuilen en hobbels op te vangen.
Ik had liever een vork gezien met luchtvering –
die laat zich beter op het gewicht van de rijder
plus bagage afstemmen – maar de door Giant
gemonteerde staalveer is dusdanig stug dat de vork
onder het gewicht van de bagage niet doorzakt. En
een staalveer kan niet lek raken natuurlijk.
De speciale voordrager is overigens aan de vork-
kroon gemonteerd en dat is slim, want zo is de
bagage geheel afgeveerd en kan de vork onge-
hinderd z’n schokdempende werk doen. Elk voor-
deel heeft z’n nadeel, zo ook deze oplossing.
Want de tassen hangen door deze constructie
noodgedwongen vrij hoog, wat een nadelige
invloed heeft op het zwaartepunt: dat ligt wat hoog,
waardoor de stabiliteit nadelig beïnvloed wordt.
Erg? Mwah, je went er snel aan. En voor de rest
is deze fiets loeistijf. Ook met volle bepakking –
zestien kilo achter, vier kilo voor – slingert niks en
blijft de bike stoïcijns de ingezette koers volgen.
Toch heb ik wat reserves ten aanzien van de keuze
van aluminium dragers. Want ondanks dat ze zeer
stijf zijn, is aluminium nou eenmaal gevoeliger voor
metaalmoeheid dan staal. Aan de andere kant:
op de fiets van Aart Huijg zijn ze, met inmiddels
15.000 kilometer onder de wielen, nog steeds
heel. Wel meldt Aart ons, dat de achtervelg van
zijn Expedition AT gebroken is en dat verbaast
me niks. De velg heeft gebuste spaakgaten en de
grote gaten die daarvoor geboord moeten worden
zijn potentiële breukplekken. Een ongebuste velg
is wat dat betreft sterker en dan liefst één speciaal
voor Rohloff naven, met onder een hoek geboorde
spaakgaten, zodat de spaaknippels alleen op trek
en niet op buiging belast worden. Goed: de B&M
lampen, die voor- en achter door een naafdynamo
gevoed worden.
Conclusie
Het is een gewaagd ontwerp, die Giant Expedition
AT. Stoer, onconventioneel. Het frame is mooi
gemaakt en zeer stijf, maar niet alles op en aan
deze reisfiets is zo robuust als het uiterlijk doet
vermoeden. Daar valt zeker nog iets aan te
verbeteren. Verwacht ook geen topprestaties; de
comfortabele fietshouding en het hoge gewicht
maken het een fiets voor reizigers die geen haast
hebben en van de omgeving willen genieten. Ben je
zo’n fietser, dan is deze Expedition een prettige fiets
en zijn de rijeigenschappen gewoon goed.
- EvD
Nawoord: check de site (today-you-can.com) van
Aart Huijg even als je wilt weten hoe het hem en
z’n Expedition AT nu vergaat. En neem dan ook
even de tijd om je te laten meeslepen (en soms
ontroeren) door zijn weergaloze avontuur, met
muziek, video’s, interviews en – voor de freaks –
alle statistieken van zijn fietsprestaties.

XX BIKE & TREKKING