Getrouwd?: Verliefd, Verloofd, Getrouwd, #3

Getrouwd?

(Verliefd, Verloofd, Getrouwd)

Rose Winter

Copyright: ©Rose Winter 2017

Cover ontwerp: Rose Winter

De serie ‘Verliefd, verloofd, getrouwd’ bestaat uit de volgende delen:

1: Verliefd?

2: Verloofd!?

3: Getrouwd?

Lees ook van dezelfde schrijfster:

De serie ‘In je dromen’:

1: Wilde dromen

2: Hete dromen

3: Stoute dromen

1

Rust. Mijn meisjeskamer straalt precies dezelfde rust en sereniteit uit als vroeger. De laatste keer dat ik hier sliep, is alweer heel wat jaartjes geleden. Gek eigenlijk. Dat je, als je eenmaal uit huis bent, amper terugkijkt. Zo is het voor mij tenminste. De afgelopen jaren heb ik me gefocust op Sebastian, mijn studie en mezelf. De tijd dat ik thuis woonde, leek steeds verder van mij af te staan.

Mijn moeder heeft mijn kamer nooit veranderd. In al die jaren niet. Ze had er een kantoor van kunnen maken. Het kamertje dat mijn ouders nu als kantoor gebruiken is zo klein dat er amper twee bureaus in passen. Ze had de douche kunnen uitbreiden, iets wat een stiekeme wens van haar is. Een grote badkamer met ruimte voor twee wastafels, een douche en een kleine sauna met een hoekbad. Maar nee, niets van dit alles. Nog altijd zit hetzelfde behang met roze bloemetjes op de muren en hangt er een poster van een schilderij van Monet aan mijn deur. Aan de wand waar mijn bureau tegenaan staat, hangen foto´s van mij, Samantha en Inge. Ook ontbreken de foto´s waar Marco en ik met Sebastian opstaan niet.

Ik kan het amper geloven. Morgen is de grote dag. Míjn grote dag. Ik bijt op mijn lip en overweeg om uit bed te stappen om voor de zoveelste keer vandaag met mijn vingertoppen te voelen aan het zachte satijn van mijn sluier die over een hanger aan de zijkant van mijn kledingkast hangt. Hij is in een woord perfect. Lang en zacht, gemaakt van een cremekleurige stof. Ik kan niet wachten tot Sebas mij morgen ziet in mijn complete trouwoutfit.

Ik draai me om en trek het laken zo ver mogelijk over me heen. Het is een warme nacht, dus koud heb ik het niet, maar het gevoel om ergens onder te kunnen kruipen, ook al is het maar een dun laken, is fijn. Het zorgt ervoor dat ik me minder alleen voel, tijdens deze nacht zonder Sebastian.

Ik pak mijn mobiel van mijn nachtkastje en trek hem onder het laken waar ik hem aanzet. Slapen lukt toch niet. Daarvoor ben ik veel te opgewonden.

Ik open Facebook en scroll langs de statusupdates. Mijn oog blijft hangen bij een bericht dat mijn hartje sneller doet kloppen.

Sebastian van der Loo is verloofd met Kiara Steinenberg, lees ik. In de reacties staan felicitaties van ontelbaar veel mensen (honderdenzeven, maar wie boeit dat nou) en een bericht van Sebas waarin hij benadrukt te genieten van het verloofd zijn, maar dat hij zijn status zal aanpassen morgen, als we getrouwd zijn. Ik schiet in de lach. We zijn al meer dan vijf jaar verloofd en nog nooit heeft hij dat van de daken geschreeuwd of zijn relatiestatus gewijzigd. Ik klik op de ‘vind ik leuk’ knop en zet een paar kussende smileys in de reacties. Was het alvast maar morgen.

Langzaam verandert het licht in mijn slaapkamer van schemerlicht naar donker. Ik hoor mijn ouders op een gegeven moment stommelen op de overloop en in de badkamer. Mijn voornemen om extra vroeg naar bed te gaan, is zeker gelukt. Het is alleen zo jammer dat ik niet in slaap kan komen. Mijn hart klopt in mijn keel als ik aan morgen denk. Om mezelf gerust te stellen, trek ik het draaiboek onder mijn bed vandaan en doe de zaklampfunctie van mijn mobiel aan. Voor de tigste keer neem ik alles door wat Sebas en ik bedacht hebben. Het moest simpel worden, met niet al te veel mensen en dat is prima gelukt. ‘s Middags om half vier trouwen we in een klein, romantisch kerkje achteraan in het dorp. Met dank aan mijn ouders konden we het voor een klein prijsje huren. Onze beste vrienden komen. Mijn ouders, zijn ouders en onze naaste familieleden. Na afloop van de ceremonie is er een klein buffet, een grote bruidstaart en een dansruimte waar Marco muziek gaat draaien met een gehuurde dj-tafel. Het stelt allemaal niet zo veel voor, denk ik, voor de meeste mensen. Het is niet groots. Mijn jurk is niet van het onbetaalbare soort. En Sebas heeft een pak gehuurd in plaats van gekocht. Ik weet dat sommige mensen in onze omgeving ons voor gek verklaren om zo jong al