Vol liefde verlang ik naar jou: Luna-serie, #2

1.

Wil je echt in Luna Zes verblijven?

Ava knikte koppig en vastberaden. Ja. Drie weken. Dan is het veel gemakkelijker om Georgie de koepel te laten zien. Toch? We zitten dan ook vlak bij openbaar vervoer en zo.

Na de rampzalige afloop van het duel gisteravond had ze in een opwelling haar beste vriendin uit Sutton uitgenodigd om een tijdje op de maan langs te komen. Aangezien Nicolas er steeds op had gehamerd dat ze niets te kort mocht komen, had ze gevraagd of hij kon betalen voor Georgie’s vlucht hiernaartoe, en hij had toegestemd. Maar nu ze hem vertelde dat ze samen met Georgie in een hotel in Luna Zes wilde verblijven en niet hier, in Carter Manor, begreep hij haar niet... of misschien wilde hij het niet begrijpen.

Oké, zal ik dan een vijfsterrenhotel voor jullie boeken? vroeg hij wat onzeker. Zijn groene ogen keken haar onthutst aan.

We hebben het gehad over de Neil Armstrong Lodge. Ava liet hem een brochure zien. Ze hebben van die themakamers, dat vindt Georgie tof. En ze hebben allerlei georganiseerde tripjes naar de plek van de eerste maanlanding. Dat willen we wel zien.

Zoals je wilt, zei Nicolas. Ik hoop niet dat je vriendin denkt dat ze hier niet welkom is. We hebben genoeg plek voor gasten, hoor.

Ava schudde haar hoofd. Nee, dat denkt ze heus niet. Het ligt aan mij. Ik wil hier gewoon een tijdje weg.

Nicolas keek haar zo pijnlijk getroffen aan dat haar hart een beetje brak. Dat spijt me.

Het is niets persoonlijks, mompelde ze.

Nic viel stil en keek nietsziend naar de brochure die uitnodigend op tafel lag. Toen hij haar weer aankeek, pakte hij onverwachts haar hand. Heb ik je weggejaagd? vroeg hij zachtjes.

Ja, antwoordde ze naar alle eerlijkheid. Eigenlijk wel.

Hij kromp wat ineen. Hoe kan ik dat nu niet persoonlijk opvatten?

Geen idee. Dat moet je zelf maar uitzoeken. Ava duwde haar stoel naar achteren en stond op. Het is maar voor een paar weken, Nic. Ik kom wel weer terug.

Wil je nog steeds samen met mij naar oom Gerald?

Ja hoor, waarom niet? Ze glimlachte flauw. Maar je moet me beloven dat hij aardig tegen me zal zijn. Aardiger dan mijn grootouders, in elk geval.

Nou ja, dat is niet echt een uitdaging, bromde Nic zuur.

Ava lachte ondanks alles. Dat is waar. Een steek ging door haar heen toen ook hij oprecht glimlachte. Hij was zo mooi. Deze man was alles wat ze wilde, maar het kon niet. Ze moest hem uit haar systeem krijgen of ze zou helemaal gek worden. Dan zou Alen gelijk krijgen en zou ze met een gebroken hart eindigen.

Ik ga dat hotel even contacteren. Nic stond op en wierp haar nog een laatste, droevige blik toe voordat hij de kamer uitstapte. Ava zuchtte, haalde haar tablet tevoorschijn en stuurde Georgie een berichtje dat alles gelukt was en ze elkaar al heel snel zouden kunnen zien.

........................................

Twee dagen later sloten Ava en Georgie elkaar in de armen op de stoep van de Neil Armstrong Lodge. Haar vriendin had een van de speciale busjes genomen die van de terminal naar het hotel reden, ook al had Ava gezegd dat ze best een taxi mocht nemen en op haar rekening mocht zeggen. Ik hoefde niet zo lang te wachten, zei Georgie met een grijns. Het slaat nergens op om zoveel geld uit te geven aan een taxi als er ook gratis vervoer is.

Nou, Nicolas kan het prima betalen, antwoordde Ava. En hij vindt het niet erg om zijn portemonnee te trekken. Hij betaalt het hotel ook voor ons.

Georgie grinnikte. Je begint te klinken als een Elitair poppetje, Avaleria Windsor. ‘Oh, maak je geen zorgen, mijn oom betaalt voor alles’...

Ava stompte haar tegen haar schouder. Hou op. Ik wil niet van hem profiteren, maar ik moest echt even weg uit dat huis.

Ja, waarom eigenlijk? wilde Georgie weten, terwijl ze de lobby inliepen met hun koffers. Je bent de laatste tijd opvallend stil geweest over je sexy voogd.

Ava drukte op het knopje voor de lift. Nou, wat er eerst gebeurde is dat hij het uitmaakte met Clea.

Echt?

Ja. Vlak na die ene avond dat we samen hadden gedanst.

Heb je ook gevraagd waarom hij het met haar heeft uitgemaakt?

Ja, dat wel. Hij zei dat het nooit echt was geweest. Ava zuchtte. Ach, het gaat me ook niets aan.

Natuurlijk gaat het je wel aan. Hij heeft vast ingezien dat jij veel leuker bent.

Ze stapten de lift in en Ava schudde haar hoofd. Hij heeft me afgewezen, Georgie. We waren in zijn oefenruimte om te duelleren en ik... ik probeerde hem te verleiden. Ik kuste hem, en hij... serieus, die kús. Hij kuste me terug en het was zo goed, zo fijn. Wat mij betreft had hij me gelijk daar tegen de muur genomen.

En toen? Georgie keek haar ademloos aan.

En toen flipte hij ineens totaal. Hij zei dat ik hem nooit meer zo mocht aanraken. Alsof het allemaal van mijn kant was gekomen. Hij heeft mijn hart gebroken en hij is er nog eens flink overheen gewalst.

Haar vriendin was even stil. Heb je hem verteld dat je verliefd op hem bent? vroeg ze toen zachtjes.

Waarom zou ik? snoof Ava. Wil je soms dat ik mezelf helemaal compleet voor gek zet?

Maar misschien weet hij het niet. Georgie haalde diep adem. Misschien denkt hij wel dat je maar een spelletje met hem speelt. Dat je het voor de spanning doet.

Het belletje van de lift ging en terwijl ze uitstapten op hun verdieping, schudde Ava opnieuw haar hoofd. Nee, hij heeft me duidelijk gemaakt waarom hij een grens trekt. Het gaat tegen zijn principes in. En daarom ben ik hier: om hem uit mijn hoofd te zetten. En jij gaat me helpen, dus je houdt nu over hem op.

Georgie haalde haar schouders op. Als jij het zegt.

.........................................

In de dagen die volgden, kwam Ava verrast tot de ontdekking dat Luna Zes lang niet zo erg was als ze had gedacht. Natuurlijk was het wel zo dat de meeste inwoners van de stad snobistische Germanen en Britten waren, maar de mensen die de stad in feite draaiende hielden met hun winkels, restaurants en reisbureaus waren volkse mensen die haar aan de mensen in Sutton deden denken: redelijk welgestelde, hardwerkende mensen die trots waren op hun afkomst en wat ze allemaal hadden bereikt. Ze hadden hun plek in de maankolonie gevonden. Ze trokken er ook een dag voor uit om de school te bezoeken waar Tom en Patty op weekdagen naartoe gingen. Dat inspireerde Ava om een oogje te houden op eventuele vacatures op de basisschool ‘Primary Luna-6’. Ik heb er altijd van gedroomd om mensen dingen te leren waar ze iets aan hebben, dagdroomde ze hardop na hun bezoek aan de school. Misschien moet ik lerares worden. Een huisje in de stad huren. Nicolas mag wat mij betreft voor accommodatie betalen.

Het zou wel bij je passen, knikte Georgie. "Het is de