Payirai Meyum Veligal

http://www.pustaka.co.in

பயிரை மேயும் வேலிகள்

Payirai Meyum Veligal

Author :

சிவசங்கரி

Sivasankari

For other books

http://www.pustaka.co.in/home/author/sivasankari

Digital/Electronic Copyright © by Pustaka Digital Media Pvt. Ltd.

All other copyright © by Author.

All rights reserved. This book or any portion thereof may not be reproduced or used in any manner whatsoever without the express written permission of the publisher except for the use of brief quotations in a book review.

பொருளடக்கம்

அத்தியாயம் 1

அத்தியாயம் 2

அத்தியாயம் 3

அத்தியாயம் 4

அத்தியாயம் 5

அத்தியாயம் 6

அத்தியாயம் 7

அத்தியாயம் 8

பயிரை மேயும் வேலிகள்

1

மணி பதினொன்று.

உறக்கம் பின்கழுத்தில் ஏறி உட்கார்ந்து இம்சை செய்தது.

இமைகள் ஒன்றோடொன்று ஒட்டிக்கொள்ள முற்பட்டதைத் தடுக்க, பிரயத்தனப்பட வேண்டியிருந்தது.

குருமூர்த்தி புஸ்தகத்தை மூடிவைத்துவிட்டு, எழுந்து நின்றான்.

கைகளைத் தலைக்குமேல் உயர்த்தி சோம்பல் முறித்துவிட்டு, சமையல்கட்டைப் பார்க்க நடந்தான்.

காலையில் சமையல்கார அம்மாள் சமைத்து, இவனும் அப்பாவும் சாப்பிட்டு, மீதமிருந்ததை இரவுக்கென மூடிவைத்திருந்தது, அப்படியே இருந்தது.

பசித்தது.

அப்பா சுருக்க வந்துவிட்டால், சாப்பாட்டை சூடு பண்ணி சாப்பிட்டுவிடலாம்.

ஒரு வேலை முடிந்ததென்று ஸ்டவ்வை மூட்டி, குழம்பு, ரசத்தை சூடுபண்ணலாம் என்றால், அப்பா எப்போது வருவாரோ?

இலையில் சாப்பாடு கொதிக்கக்கொதிக்க விழவேண்டும். இல்லாவிட்டால், 'எவண்டா திம்பான், இப்படி ஆறிப்போனதை?' என்று கத்தி, தட்டை காலால் உதைப்பார்.

அப்பாவுக்கு ஆனாலும் முன்கோபம் அதிகம்தான்.

பி.காம் படிக்கிற பிள்ளையை இந்த மாதிரி ஏசுகிறோமே, இது நியாயமா? ஊர் உலகத்திலுள்ள பிள்ளைகள் போலல்லாமல், எதிர்த்துப் பேசாமல், அடங்கிப்போகிற பையனை, இந்த விரட்டல் விரட்டுகிறோமே, இது சரியான காரியமா? – என்றெல்லாம் நினைத்துப்பார்க்காமல், குரலெடுத்துக் கத்துவார். அசிங்கமாய் காரணமில்லாமல் திட்டுவார்.

குருமூர்த்தி கூடத்துக் கடிகாரத்தை எட்டிப்பார்த்தான். பதினொன்று பத்து. சாதாரணமாக, பத்துப் பத்தரைக்கெல்லாம் வந்துவிடுபவரை, இன்றைக்கு இன்னும் காணோமே!

எந்த நிமிஷமும் வரலாமென்று தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டவன், ஸ்டவ்வைப் பற்றவைத்து, விறைத்துப்போயிருந்த சாதத்தில் கால்டம்ளர் ஜலத்தைத் தெளித்து, குக்கரில் வைத்து, அடுப்பில் ஏற்றினான்.

கொதி வந்து சாதத்தில் சூடு ஏற எப்படியும் கால்மணிக்கு மேல் ஆகும்... அதற்குள் அப்பா வந்துவிட மாட்டாரா?

காத்திருந்த நாழிகையில் படிக்கலாமென்று தீர்மானித்தவன், கொஞ்சம் தண்ணீர் எடுத்து கண்களைத் துடைத்துக்கொண்டான்.

பானையிலிருந்து குளிர்ந்த நீரை மொண்டு குடித்துவிட்டு வாசலறைக்கு வந்தான்.

யூனிவர்சிடி பரிட்சைக்கு இன்னும் எண்ணி இரண்டு மாசங்கள்கூட இல்லை. நன்றாகப் படித்து, நல்லவிதமாகப் பரிட்சை எழுதி, ராங்க் வாங்கித் தேறுவது முக்கியம்.

அப்பா நல்ல மூடில் இருக்கும்போது, மேலே படிக்க விரும்புவதையும், கால்காசு செலவில்லாமல் ஸ்காலர்ஷிப்பில் படித்துவிடலாமென்ற நம்பிக்கை இருப்பதையும் பக்குவமாய் சொல்லி, எப்படியாவது சம்மதம் வாங்கிவிட வேண்டும்.

எம்.பி.ஏ...

சீட் கிடைக்காவிட்டால், கண்டிப்பாக எம்.காம் டிகிரியாவது செய்யவேண்டும்.

அதற்குப் படித்துக்கொண்டே, ஐ.ஏ.எஸ். பரிட்சைகூட எழுதிவிடலாம்.

இரண்டையும் ஒரே சமயத்தில் செய்வது கஷ்டமாக இருக்கும்... பரவாயில்லை, எப்படியாவது சமாளித்துதான் ஆகவேண்டும்.

மிஞ்சிப்போனால், இரண்டு வருஷங்கள்.

இத்தனை வருஷங்கள் இருந்ததுபோல, பல்லைக் கடித்துக்கொண்டு கழித்து விட்டால், பெரிய கம்பெனியில் நல்ல வேலை லகுவில் கிடைப்பது நிச்சயம்.

எடுத்த எடுப்பிலேயே ஆயிரத்தைந்நூறு அல்லது இரண்டாயிரம்... சில கம்பெனிகளில் வீடு, கார்கூடக் கொடுக்கலாம்.

அப்படி செட்டிலானதும், முதல் காரியமாய் அப்பாவை சரிபண்ண வேண்டும்.

நல்ல டாக்டர் ஒருவரிடம் அழைத்துப்போய், என்ன செலவானாலும் பரவாயில்லை, இந்தக் குடிப்பழக்கத்திலிருந்து அவரை மீட்டுத் தாருங்கள் என்று சொல்லி, இரவும் பகலும் இதே சிந்தனையுடன் இருந்து, செய்யவேண்டியவற்றைத் தப்பாமல் செய்து, போராடி, அப்பாவைப் பழைய அப்பாவாக மாற்றவேண்டும்.

பழைய அப்பா...

நினைப்பே குருமூர்த்திக்கு இனிப்பாய் இனித்தது.

அது